หัวข้อ: Text_book#2 ภาคผนวก ก.P.32[3/08/2562]

[seii]

ยังอ่านไม่จบหรอกค่ะ เเต่ขอเม้นหน่อย
โมโหพ่อกับเเม่มาก อยากผลักดันลูกให้เป็นที่หนึ่ง
ต่อยากรู้ว่ามันคุ้มไหมที่ลูกต้องเสียใจมาจนอายุสามสิบกว่า?
เป็นเด็กที่ไม่เคยมีความสุข เรียนก็ไม่มีความสุข คุ้มไหม?
วิธีอื่นมีตั้งเยอะเเยะ ไม่เห็นต้องต่อว่าด่าทอ ทำเหมือนไม่รักเลย
คิดว่าเท่เหรอห๊ะ นังคุณเเม่ตาคุณพ่อ????
--------------------
อ่านจบล่ะ คู่นี้พอตกลงเป็นเเฟนล่ะหวานจนมดขึ้นจอ อิอิ
ต้องขอบคุณปอที่เดินจากไป ทำให้ฮาร์ฟ เจอคนที่ดีกว่า

[MOLI]

เป็นเรื่องที่ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[MOLI]

กัดลิ้นตาย555555

[MOLI]

 

[MOLI]

ดีต่อใจ คืองานดีมาก/น้ำหูน้ำตาไหล
ขอบคุณนักเขียนที่เขียนเรื่องดีๆออกมา
ให้เราได้อ่าน เราชอบในทุกๆสิ่งของเรื่อง

[zenesty]

    

[joyey6217]

เพิ่งตามเข้ามาอ่าน จบแล้วขอให้กำลังใจที่เดียวเลยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ เป็นนิยายที่ดี สนุก น่าติดตามมากๆๆๆๆ ติดอันดับนิยายในดวงใจ (จัดอันดับโดยเราเอง)
ตั้งแต่ต้นอยู่ทีมตาวินทร์มาตลอด ตอนแรกเลยนะ อ่านแล้ว เอ๊ะ เดี๋ยวนะ  หมอฮาร์ฟนี่ยังไงวะ จะรีเทิร์นกะพี่หมอปอ หรืออ่อยพี่หมอวินทร์ เอาซะคนสิ แล้วผีทิดล่ะ
แต่ว่าแล้วแต่ฮาร์ฟ ฮาร์ฟรักใครพี่ก็ว่าตามกัน เว้นพี่ปอคนเดียว แต่ทิดมันก็ดี แต่พี่วินทร์มันก็ใช่บรรยากาศเวลาที่อยู่ด้วยกันของผีทิดกับฮาร์ฟมันอบอุ่น สดใส ทิดช่างพูดช่างเจรจาค่อยๆชักจูง ค่อยๆคืนความเป็นมนุษย์ให้หมอฮาร์ฟ ทิดทำให้ฮาร์ฟเปิดใจได้เป็นคนแรก
 แต่พี่พออยู่กับพี่วินทร์มันแบบรู้เลยว่าหมอนี่รักฮาร์ฟมาก เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นผู้คอยค้ำจุน เป็นกำลังใจ เป็นห่วงเป็นใยเข้าอกเข้าใจใส่ใจทุกอย่าง แต่ฮาร์ฟไม่มองพี่วินทร์ในฐานะนั้นเลย ปิดตาปิดใจก็คือไม่มอง ไม่ ก็คือไม่ คนไม่ใช่ยังไงก็คือไม่ใช่ คนที่ดีบางทีก็ไม่ใช่คนที่รัก  ทั้งสงสารทั้งเอาใจช่วยมาตลอด แม้ดูทรงเป็นพระรองเหลือเกินก็เถอะ แต่แอบเชียร์พี่วินทร์นี่สิฮาร์ฟ มองพี่วินทร์บ้างสิ เป็นพี่วินทร์ไม่ได้หรอ  (บางคราวก็เวทนาแกจนแทบอยากกอดโน๊ตบุ๊ค อยากร้องไห้ให้กับความรักของพี่วินทร์)
แต่พอๆ อ่านไป ผีทิดมันก็ดีนะ แต่ว่าเป็นพี่วินทร์เถอะ  ความรู้สึกสลับกันไปมาจนกระทั่ง มาถึงตอนที่เริ่มตะหงิดๆในใจ
เอ๋  หรือว่า ผีทิดกับพี่วินทร์จะมีความเกี่ยวข้องกันหว่า
หื้มมมม พออ่านๆไปใจเต้นแรงลุ้นนนน  ให้ทิดรู้ว่าตัวเองคือใคร (แกคือพี่วินทร์ใช่ไหม ไอ้ผีความจำเสื่อม) นี่ดีใจมากนะ บอกตรงๆ คนคนนี้จะสมหวังว่ะ ดีใจมาก  เพราะเอาใจช่วยแกมาตลอด
แต่ก็นั้นล่ะ ถึงจะเป็นคนคนเดียวกัน แล้วไง ก็ยังไม่ใช่คนที่ใช่ในจังหวะเวลาที่เหมาะสมอยู่ดี พี่วินทร์เจองานหนักกว่าเดิมคือต้องแข่งกับตัวเอง แถมแกก็พยายามจีบมาก่อนหน้านั้นแล้วทั้งทางตรงทางอ้อมมาตั้ง 5 ปี
“จะต้องทำยังไงถึงจะเอาชนะคนที่อยู่ในใจของฮาร์ฟได้” ปรากฏว่าน่าสงสารกว่าเดิมอีก
แต่จะว่าไปแล้วอะนะ ฮาร์ฟก็แอบหวั่นไหวกับพี่วินทร์มาตลอดล่ะว่ะ นางก็มีใจให้พี่วินทร์มาช้านานแล้วล่ะ แต่นางมองข้ามไป นางมองสิ่งอื่น คนอื่น ฝังพี่วินทร์ไว้แบบลึกสุดใจ พี่วินทร์ก็ยังอยู่ตรงนั้นเสมอ มองไปทีไรก็เจอรออยู่ตลอด ใกล้เกินไปมองไม่เห็นค่า

แต่พอรู้ว่าเป็นคนเดียวกัน ก็ดันไม่ยอมรับอีกละเอ้อออ ให้มันได้อย่างงี้สิ (วะ) ก็นี่ไง คนที่นายตามหา เค้ามาอยู่ตรงหน้านายแล้ว เปิดตาเปิดใจดูเค้าให้ชัดๆสักทีสิ
หัวใจที่ปิดตาย ต้องใช้เวลางัดนาน ได้แต่ตบบ่าพี่วินทร์แปะ แปะ สู้เค้านะพี่

คนอ่านน้ำตาซึมตอนหมอฮาร์ฟรู้ตัวว่ารักพี่วินทร์แค่ไหน ตอนที่นางโทรไปหาพี่วินทร์ แล้วนางร้องไห้
“พี่วินจะกลับมาใช่ไหม นานแค่ไหนผมก็รอ”

สำเร็จแล้วว้อยยยย นี่กรีดร้องลั่นบ้าน พี่วินทร์ทีมเราชนะแล้ว ยานแม่ส่งสัญญาณมาแล้วเพ่

ก็ยังดีที่ตาวินทร์แกรู้ว่าถ้าหันหลังกลับไปตอนนี้ต้องเสียอะไร เลยไปต่ออีกสองปีค่อยกลับมาเจอกันใหม่ในอนาคต ให้ฮาร์ฟได้รู้ค่าของการรอคอย โหยหาความรักบ้าง ก็ดีที่พี่กลับมาตามสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างกันและกันตลอดไป 
8 ปีที่รักที่รอที่พยายามมา พี่ทำได้แล้ว อิ่มเอมใจกับความรักอันยิ่งใหญ่ ยาวนาน และหนักแน่น ได้รับรักตอบแล้ว

ต้องขอบคุณท่านอาจารย์องค์อิน ที่นำพาให้ทิดให้มาเจอะหมอฮาร์ฟ ให้พี่วินทร์คนที่อยากตายคนนั้นมาเจอกับอนาคต มาเจอกับคนที่ทำให้เค้าอยากมีชีวิตอยู่อีกครั้ง
เคยอ่านมาตามหลักความเชื่อนะ กรณีผีทิด หรือพี่วินทร์ ตอนที่วิญญาณออกจากร่างแกฆ่าตัวตาย คือทุกข์มากอยากไป อยากตาย ตายด้วยความแค้นเคือง  มีแต่ความทุกข์ คือถึงจะเรียก พ่อแม่เรียกร้องไห้คร่ำครวญ มันไม่รับรู้ ปิดรู้แต่ความทุกข์ของตัวเอง ว่าทุกข์หนัก จะไป แต่ถ้ายังไม่ถึงเวลาเค้าจะวนเวียนตายอยู่อย่างนั้น ทุกวัน เวลาเดิมที่ฆ่าตัวตาย ก็ว่ากันไปจนกว่าจะถึงเวลาที่อายุขัยหมดไป ถึงจะไปลงนรกได้ ทิดยังดีที่ได้มาเจอกับหมอฮาร์ฟ 49 วันที่ได้ติดตามฮาร์ฟ จากที่ความจำเสื่อม จำไม่ได้ จนหลังๆมาเริ่มจำได้ว่าตัวเองเป็นใครมาจากไหน มาทำไม ก็ดันไม่อยากกลับ อยากอยู่กะฮาร์ฟ แต่มันเป็นไปไม่ได้มันอยู่ได้แค่ 49 วัน ไม่งั้นก็กายละเอียดก็จะสลายไป เลยก็ต้องเลือกอีกครั้ง ว่าจะไปคือตาย หรือจะเข้าร่าง เพื่อกลับมาเจอฮาร์ฟอีกครั้ง แต่ต้องสู้กับคนในใจฮาร์ฟนะ และก็สู้ต่อไปถึง 5 ปี

ตอนเป็นทิดแกก็เริ่มรู้ ว่าเกิดอะไรขึ้นจากการกระทำของตัวเอง พ่อแม่ตาย ตัวเองเกือบหมดอนาคต ใจอันเป็นด้านมืดก็ไม่อยากสู้ อยากจะตายเพราะหากฟื้นก็สูญเสียทุกอย่าง แต่เพราะมีฮาร์ฟยึดเหนี่ยวจิตใจเอาไว้ ถึงกลับมา และก็ต้องมาตามจีบแบบที่เราเห็น แต่สำหรับวินทร์ ฮาร์ฟเป็นมากกว่าความรัก เพราะเป็นคนที่ทำให้อยากมีชีวิตอยู่อีกครั้ง    ถึงแกจะแอบแช่งให้ผีทิดไปสักที รอจนทิดรู้ตัวสักที ว่าตัวเองเป็นใคร แล้วจะไปรึยัง กุจะได้เดินหน้าแบบเต็มสูบ เวลาของกุมาแล้ว  แต่ก็นั่นแหละ ไม่ดีใจอยู่ดี เพราะทิดไปฮาร์ฟก็เสียใจ เลยให้คำแนะนำกับวิญญาณตัวเองไปว่าให้อดทน หนทางการรักษาตัวมันยากนะ ต้องทำกายภาพ ไปบำบัดจิต ให้อดทน ให้ไหว แล้วกลับมาเป็นกุตอนนี้ให้ได้ ถ้าทิดทนไม่ได้ก็ไม่มีพี่วินทร์ในตอนนี้

ทำไมไม่บอกฮาร์ฟไปตรงๆ ล่ะว่า เป็นคนคนเดียวกันกับทิด ไอ้ครั้นจะบอกแบบโต้งๆเลยว่า พี่วินทร์ก็คือทิดนะ คิดว่าฮาร์ฟจะเชื่อหรือ ไม่เชื่อหรอก  ต้องให้ตะหนักรู้เอง ถึงจะบอกว่าเป็นคนคนเดียวกัน นางก็ไม่รักพี่วินทร์อยู่ดี ต้องให้นางรู้สึกว่ารักพี่วินทร์เอง ไม่ใช่รักเพราะพี่วินทร์บอก ว่าพี่วินทร์คือทิด แล้วก็ทำตัวเป็นทิด พี่วินทร์มีความคล้ายทิด แต่พี่วินทร์ไม่ทำตัวเป็นทิด ทำตัวเป็นพี่วินทร์ อะไรที่ต้องห้าม ก็ห้าม ที่ต้องบังคับ ก็ทำ อะไรจะตามใจก็ตามใจ ไม่เหมือนทิดที่ตามใจเป็นส่วนใหญ่ตอนเป็นทิดมันก็คือความคิดของคน อายุ 25 ความรักของคนอายุ 25 กับคนอายุ 32 (ไม่แน่ใจ) การดูแลคนรักมันก็ต่างกันอยู่แล้ว
พออ่านจบแล้วก็นั่งคิดตามเป็นฉากๆ คนเขียนทิ้งคำเบาะแสให้เป็นระยะ นี่หว่า คีย์สำคัญอยู่ที่อาจารย์องค์อิน แกบอกตั้งแต่เเรกแล้วว่า ให้อยู่กะปัจจุบัน ให้ยอมรับให้เปิดใจ ...

สุดท้าย ขอบคุณคนเขียนค่ะ ที่สร้างสรรเรื่องราวดีๆแบบนี้ให้อ่าน

[NewYearzz]

ชอบมากตั้งแต่ ER แล้ว เรื่องนี้มีลี้ลับด้วยเก๋มากครับ

ขอบคุณที่สร้างนิยายดีๆมาให้ได้อ่านนะครับ 

[Ryoooo]

ดีต่อใจที่ได้อ่านนน
เรื่องประทับใจมาก ร้องไห้ได้น้ำตาเกือบทุกตอนเลย
ยิ่งเป็นเรื่องครอบครัว ความผิดหวังนะ
โอ๊ยไหลพราก
ตอนพี่วินทร์ไม่สมหวัง ตอนทิดจะไป
ตอนทิดแตะต้องไม่ได้
เรียกว่าทุกตอนดีกว่า ประทับใจมาก
แต่งเก่งมากๆค่ะ ถึงจะมีคำผิดบ้างประปราย

ฟ้าหลังฝนมันดีงามจริงๆ สำหรับฮาร์ฟและพี่วินทร์

เราดีใจที่อ่านตอนที่มีครบทุกตอนแล้ว
เพราะถ้าขาดตอนละก็ มีหวังลงแดง
นี่อยากคอมเม้นเป็นตอนๆมากนะ
แต่ว่าทนความอยากอ่านต่อไม่ไหว
ต้องอ่านไปเรื่อยๆ สองวันจบจ๊าาา
นี่ถ้าไม่ติดทำงาน น่าจะแค่วันเดียวหมด

ติดตามผลงานเรื่องต่อไปนะคะ
และติดตามเพจแล้วเรียบร้อย
นักเขียนดีๆแบบนี้ เราอินมากกกกก

[Aumy8059yaoi]

 

[ChaniiNoiy]

เข้ามาขอบคุณคนเขียน เนื้อเรื่องมีความแปลก ความงงนิดหน่อย แต่ภาพรวมคือดีต่อใจมาก เก่งมากเลยค่ะ

[Fragrant]

น่ารักไปอีกกกกกกกก เราจะตามไปอ่านตอนพิเศษในเล่มแน่นอนค่ะ เลิฟๆ

[automaton]

เนื้อเรื่องน่าติดตาม ชอบมาก
 

[o4u0n7]

ครบรส

เขียนได้ดีจริงๆ 

[funland]

   ขอบคุณค่ะ

[van16]

สนุกมากค่ะ ผูกเรื่องได้ดี เป็นเรื่องที่อ่านแล้ววางไม่ลง อยากอ่านต่อให้จบ
    

[skysky]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกก มากจริงๆ
มันเหมือนเพื่อนค่อยๆเปิดใจ เล่าเรื่องส่วนตัวของเขาให้เราฟัง
ให้เราค่อยๆได้รู้จักตัวตนของเขา ค่อยๆเข้าใจเขา
การดำเนินเรื่อง มันมีปมที่ค่อยเฉลยออกมาเรื่อยๆ
เรื่องราวที่ทำให้เราอมยิ้ม ทำให้เราขมวดคิ้ว ทำให้เราสับสน ทำให้เรามีน้ำตา
แต่สำคัญที่สุด ทำให้เรามีความสุข

ดีใจจริงๆที่ได้รู้จัก ฮาร์ฟ พี่วินทร์ และอทิฏฐ์ ^^

[winndy]

กลับมาอ่านหลายรอบแล้วค่ะ ด้วยความคิดถึง

[cinpetals]

 

[airicha]

เค้าอ่านไม่จบอ่ะ เพราะงงขั้นรุนแรง 5555+
แต่เขียนดีค่ะชอบ แต่เราอ่านแล้วงงแค่นั้นเอง

[plooy]

ทำไมรู้สึกสงไปหมด
T__________________T
พี่หมอปอยังชอบน้องฮาร์ฟอยู่แน่น ๆ เรารู้สึกด้ายยยยยยยยย
กิ้ดดดดดดดดดด ! เป็นกำลังใจให้พี่หมอวินทร์ด้วยค่ะ
โอ่ย แต่ก้คถพี่หมอปอนะ เคียดดดดดดดดด

[plooy]

โอ้ยยยยยยยยยยยยย
อยากจะจุดพลุแล้วก็ร้องไห้ในทีเดียวกัน
T________________T
จุดพลุคือพี่หมอวินทร์เริ่มรุกแล่ว ๆๆๆๆ กิ้ดดดดดดดดด
ฮื่อออออออออ สักทีอะะะะะ

ร้องไห้สงน้องลลิน

ปล. กำลังคิดถึงทิดด้วย T^T
ดราม่าอะะ

[plooy]

นี่เราต้องรู้สึกยังไงอ่ะ ?
จะร้องไห้ , โอ่ยยยยยยยยย
นี่เราอ่านถึงตอนที่ห้าแล้วค่ะ
มันหนึบ ๆ มาเรื่อย ๆ ไม่มากเท่าไหร่ แต่มันอยู่ตลอด
เราต้องพักการอ่าน ทำใจ แล้วมาอ่านต่อ
เรียกง่าย ๆ ว่าอิน ฮื่ออออออออ
หน่วงไปหมด , ความลับก้เยอะไปหมดเช่นกัน .

[plooy]

เราร้องไห้ทุกตอนเลย ตั้งแต่ปม 4-5 จนถึง 11-12
มันจะถึงคราวชมพูแล้วใช่มั้ยคะ ?
เส้าอ่ะ ทุกเรื่องเลย
ตั้งแต่ทิด คุณพ่อ ฮาร์ฟ พิวินทร์ ขนาดคุณฝนเราก้เส้า
5555555 แต่วันนี้ตื่นมาเราฮีลตัวเองแล้ว
เราจะฮึบ แต่ขอทำใจก่อน แฮ่

ปล. ชอบการตั้งชื่อของคุณพ่อมาก
ล้ำลึก !

[plooy]

อ่านวนและอ่านเม้น
งงงงงงง 5555555555555555
กำลังว่าทิดกับพี่วินจะปรากฏตัวพร้อมกันไงอ้ะะะ
เอ๊ะ งงงงง 5555555555
อ่านต่อก่อนนนน

[plooy]

Talk

กว่าจะจบบทนี้เล่นเอาเราหืดขึ้นคอ

ขอโทษที่ลงแบบลุ่มๆ ดอนๆ ค่ะ แบบว่าภากิจรัดตัวอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง แล้วมันก็ค่อนข้างยาวพอสมควรทีเดียว

ตอนหน้าจะพยายามอัพทีละเต็มบทเหมือนเดิมนะคะ
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจค่ะ

ปล. ขอบคุณพี่ชาย 'คุณตฤณกร' ที่ให้เกียรติมาเดินผ่านฉากโดยไม่คิดค่าตัวค่ะ

ปล.2 สปอยชื่อตอนหน้า 'Depress'

ปล.3 ตอนนี้มี 3พาร์ทนะคะ คือครึ่งแรก ต่อ และ จบค่ะ อย่าอ่านข้ามนะคะ

Depress ล่วงหน้าไปแล้วค่ะ
ก่อนอ่านทอล์คคำนี้ขึ้นมาในหัวเลย
น้ำตาจะไหล
เมื่อไหร่จะอมชมพู 555555555555555

[plooy]

ชูป้ายไฟ ทีมพี่วินทร์
t t , หนูจะเป็นกำลังใจให้เฮียเองค่ะ !
 

[plooy]

 

ตอนจบแล้วค่ะ ฮื่ออออออออออออออออ
ดีอ่ะ รักพี่วินทร์ด้วยดิ ดีอ่ะ อยากได้ 555555555
ขอบคุณสำหรับตอนจบค่ะ น่ารักก อบอุ่นมาก ๆ
เราสัมผัสได้ งื้อออออออออ เขิงเขิงง

 

[plooy]

ขออนุญาตรวมค่ะ
มะวานอ่านก่อนนอนไงงง , จดเม้นไว้ในโน็ต ฮี่ ๆๆๆ
ชอบมั่ก ๆๆ

 

โอ๊ยยยยยย ฮื่อออออ รักภาคผนวกกก
จิง ๆ เรารักทุกตอนนะ แต่แบบ ขอคืนกำไรให้พี่วินทร์เค้าหน่อยค่ะะ พี่วินทร์แบบ โอ๊ยยย ดีอ่ะ , ฮรึก . ภาคผนวกนี่ถึงฮ นกฮูกเลยได้ไหมคะ ? 555555555
แล้วคือฮาร์ฟก็น่ารักขึ้นมากอ่ะ แบบ มาก ๆๆๆๆๆ นี่ไม่รุ้จะอิจพี่วินทร์หรือน้องฮาร์ฟดี 5 ฮื่อออออ เขิ๊ลลลลล อีกแยะะ

/

เกือบละ , เกือบดราม่าและ .
ฮื่ออออออออ ดีอีกและอ่ะ คือฮาร์ฟยังฝังใจไงง หู่ยย ทำไงดีอ่ะ แพ้พี่วินทร์มาก อยากได้ 5555555 โหง๊ยยยยยย
ฮาร์ฟก็น่ารัก อ้อนน่ารัก เขิลก็น่ารัก
ฮรุก นี่ต้องทำตัวยังไงเดดดด คือบนรถก็เขิลขนาดนี้แล้วอ่ะ ยังมีต่ออ่ะะ
มาจดเม้นต่อ .
ฮรึกกก พี่วินทร์นี่มันพี่วินทร์จริง ๆ เลย
โอ๋ยยยย สงฮาร์ฟมั้ยละ 5
วันฝนตกจะไม่นึกถึงพี่ปออีกต่อไปละแหละ เราว่า ,
เพราะไม่มีเวลาให้นึกถึงแล้ว =.,=
บ้าเอ้ย !

/

อ๊ะ โหหหห , ตอนลอยกระทงค่ะซิสสสสส
พี่วินทร์เค้าไม่เกรงใจสิ่งที่อยู่บนล็อคเกอร์เลยค่ะ แหน่ ~
คือตอนนี้มีความพีคอ่ะ โหง๊ย ตื่นเต้นเว่อ
แต่ . ฮาร์ฟโคดน่ารัก ตอนเรียก พี่ ..
แบบบบบบ ฮื่ออออิ ่ดเวหงเสงหฃห ดีไปเลยยยยยย ฮรึก เอาอีกกกกก

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารัก ๆ นะคะ
ชอบมาก ๆ เลยยยย งิงิงิ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

กว่าจะตามหากันเจอ นานและอดทนกันมาก