วันนี้ย้อนอ่านตั้งแต่แรกจนจบภาค2 รู้สึกอิ่มมากเลยกับการติดตามความรักของเขาทั้งสองคน แล้วยังได้รับรู้เรื่องราวของตัวละครที่ชอบมากๆอีกคนหนึ่ง นั่นคือพี่สาวในห้องล็อคเกอร์หรือคุณพลู เราชอบตัวละครนี้ตั้งแต่ภาคแรกถึงจะออกไม่เยอะ แต่มันดูมีเสน่ห์ยังไงไม่รู้ แล้วพอได้รับรู้เรื่องราวของเขาแล้วก็ยินดีที่เขาหลุดพ้นไปเจอกับสิ่งที่รอคอยแต่ก็เสียดายที่เราจะได้เจอพี่สาวคนนี้ห้อยขาแกว่งเท้าเฝ้ามองฮาร์ฟกับวินทร์อีก ส่วนวินทร์กับฮาร์ฟเกือนร้องไห้ตอนเขาสองคนพูถึงการเตรียมงานศพกัน คือมันต้องเข้มแข็งขนาดไหนที่ต้องมานั่งปรึกษากันเรื่องแบบนี้อ่ะ พอเฉลยว่าฮาร์ฟรับรู้นานแล้วว่ายังไงวินทร์คงอาจจะไม่กลับมา ต้องเข้มแข็งเพื่อให้วินทร์สบายใจ ต้องอดทนเห็นเขาแต่ไม่สามารถจับต้องได้ ไม่สามารถทำอะไรร่วมกันได้เหมือนเก่ามันทรมารแค่ไหน ตอนเป็นอฐิษท์เพราะไม่เคยได้สัมผัสมันเจ็บแต่ไม่เท่ากับตอนที่วินทร์ออกจากร่างอีกครั้งอ่ะ คือเคยอยู่ด้วยกัน กอดกัน ทำอะไรด้วยกันแต่วันหนึ่งมันทำได้แค่มองแต่ทำอะไรไม่ได้ ตอนที่วินทร์กับมาได้คือตื้นตันใจมากๆที่พวกเขาได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง อยากกอดทั้งสองคนแน่นๆสักครั้งกับการพรากจากแล้วได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก ขอบคุณนิยายดีๆ เรื่องนี้มากๆค่ะ
ปล.อาจจะวกไปวนมาเขียนไม่รู้เรื่องบ้าง แต่อยากบอกว่าชอบนิยายเรื่องนี้มากๆค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
