พี่หนึ่งพูดอะไรออกไปวะเนี่ย วุ้นก่นด่าพร้อมกับทุบกระจกแต่ทุบได้ไม่นานก็เกือบร้องออกมา ใครใช้ให้พื้นใต้เท้าหายไปล่ะ ! อ้ากกกก วุ้นกรีดร้องในใจดวงตาเบิกโพลงปล่อยให้ร่างกายไหลไปตามน้ำอย่างรวดเร็ว ทั้งๆ ที่คิดว่ามันจะไม่เท่าไหร่แท้ๆ ขอทิ้งความคิดนั้นไปเลยยย วุ้นกัดฟันปิดเสียงกรีดร้อง ทำไมมันสูงว่ะเนี่ยย เมื่อไหร่จะหมดดด
หนึ่งหลุดหัวเราะออกมาเมื่อเห็นวุ้นนอนกองอยู่ หนึ่งไม่ได้ตั้งใจจะเล่นลิฟต์แต่แล้วอยู่แล้วเลยเดินมาดักเจอวุ้นตรงปลายทาง และพบว่าวุ้นทำหน้าน่ารักอีกแล้วแต่มันก็โครตฮาเหมือนกัน
“ น้องไหวไหม นั่งเก้าอี้พี่ก่อนก็ได้ ” พี่เจ้าหน้าที่ถามวุ้นด้วยความเป็นห่วง เนื่องจากวุ้นแน่นิ่งไปเลย
“ ไหวครับ.. ” วุ้นค่อยๆ ยืนขึ้นอย่างโซซัดโซเซ นี่มันแผนของพี่หนึ่งชัดๆ เบี่ยงเบนความสนใจจากลิฟต์แล้วปล่อยผมลงทีเผลอ
จะฆ่ากันใช่ไหม วุ้นนวดขมับเล็กน้อยเรียกสติสตังที่ปลิวหายไปกับน้ำให้กลับมาและเมื่อเงยหน้าอีกครั้งก็ต้องสะดุ้งเพราะไอ้คนที่พึ่งอาฆาตแค้นมายืนตรงหน้าด้วยใบหน้าเรียบเฉยเหมือนว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิดสักนิด
“ สนุกไหมวุ้น ” หนึ่งถามเสียงเรียบ
“ พี่ก็ลองเล่นดูบ้างแล้วกัน ” วุ้นตอบด้วยสีหน้าติดจะเซ็ง “ แล้วพี่ลงมาทำไม ไม่เล่นต่อจากผมล่ะ ”
“ พี่อยากเล่นอย่างอื่นมากกว่า ”
ข้ออ้างชัดๆ “ น่า ผมพาขึ้นไปใหม่ได้ ” วุ้นบอกพร้อมกับดันหลังให้หนึ่งกลับไปทางเดิม
“ ก็ได้ ” หนึ่งตอบเรียบๆ แต่เดินไปทางที่มีแพวางอยู่
“ พี่จะไปทางนี้ทำไม มันไม่ใช่ทางไปลิฟต์นี่ ”
“ ใครว่าพี่จะเล่นลิฟต์ล่ะครับ ” หนึ่งหยิบแพออกมาอันนึง
“ เล่นลิฟต์สิ หรือพี่กลัว ” ผมไม่ยอมเสียขวัญคนเดียวหรอกน่า
“ ไม่กลัว แต่พี่อยากเล่นอย่างอื่นมากกว่า “
“ ข้ออ้างง อย่ามาหลอกผมเถอะ ”
“ ... พี่ไม่กลัวหรอกนะครับ น้องวุ้น ” หนึ่งแกล้งกระซิบวุ้นเสียงนุ่ม “ ถ้าจะกลัว พี่กลัววุ้นไม่ทำขนมแล้วมากกว่าอีก ” ว่าจบก็เดินนำไปก่อน
“ ... ” เอาเถอะ ผมเล่นอย่างอื่นก็ได้ วุ้นก้าวขาเดินตามหนึ่งเงียบๆ
ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยของหนึ่งนั้นได้ขัดกับสิ่งที่อยู่ในใจอย่างสิ้นเชิง วุ้นหน้าแดงอีกแล้ว น่ารัก.. ครั้งแรกที่เจอกันก็ไม่ได้รู้สึกอะไร อาจจะแค่ถูกชะตาด้วยนิดหน่อย แต่พอมาอยู่ด้วยกันบ่อยๆ พบว่าวุ้นที่ปกติจะเป็นคนไม่ค่อยพูดกับใบหน้าที่ไม่สื่ออารมณ์อะไรเท่าไหร่พอแสดงอารมณ์ออกมากลับน่ารักอย่างบอกไม่ถูก เหมือนกับกระต่ายที่ปกติจะอยู่นิ่งๆ ไม่สนใจคนที่มาเล่นด้วยเท่าไหร่แต่พอมีของกินจะแสดงท่าทีกระตือรือร้นออกมา ซึ่งทั้งหมดเหล่านี้ก็ยิ่งกระตุ้นให้หนึ่งอยากแกล้งให้แสดงสีหน้าออกมามากกว่านี้
ขาจะยาวไปไหน วุ้นบ่นในใจพลางก้าวขาให้ยาวกว่าเดิม เพราะเขาแค่เหม่อแป๊ปเดียวพี่หนึ่งไปถึงจุดต่อไปแล้วแต่ก็คงยังไม่ถึงคิวง่ายๆ เพราะแถวที่ยาวเหยียดเลี้ยวคดไปมาสองสามรอบ “ แถวยาวนะครับ จะเล่นเหรอ ”
“ อืม เล่นสิ อะไรที่ได้มายากจะยิ่งคุ้มค่า ” หนึ่งตอบพร้อมกับเขยิบที่ให้วุ้นมายืนข้างๆ
วุ้นเหลือบมองแถวอีกครั้งและถอนหายใจออกมาคงได้รอจนเมื่อยกันแน่ เอาเถอะ พี่หนึ่งยังไม่ได้เล่นอะไรเลย
และแล้วก็ตกอยู่ในวังวนของความเงียบอีกครั้ง
“ วุ้น.. ” หนึ่งตัดสินใจเป็นคนทำลายความเงียบนี่ก่อนถึงแม้มันจะไม่ได้ทำให้รู้สึกอึดอัดก็ตาม
“ ครับ ? ”
“ เป็นแฟนพี่มันไม่ดีงั้นเหรอ ? ” หนึ่งถามสิ่งที่ข้องใจออกไป เพราะทุกครั้งที่โดนเข้าใจผิดว่าเป็นแฟนวุ้นมักจะรีบแก้ต่าง แรกๆ เขาก็แก้ต่างเหมือนกันแต่หลังๆ เริ่มชินและรู้สึกว่ามันไม่ได้ทำลายชีวิตที่เรียบง่ายของเขาซะหน่อย อีกทั้งยังทำให้ดูมีสีสันขึ้นมาด้วย
“ ... ” วุ้นเงียบไม่ตอบอะไรไปสักพักเหมือนกำลังไตร่ตรองคำตอบ “ มันก็ไม่ได้แย่หรอกครับพี่หนึ่ง แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่.. ”
“ อืม ” หนึ่งพยักหน้ารับกับคำตอบ วุ้นกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันจริงตามที่วุ้นพูด
“ โดนคนอื่นเข้าใจผิดผมก็ไม่เดือดร้อนมากหรอก แต่ผมห่วงพี่หนึ่งมากกว่า พี่ทำงานแล้วถ้าคนอื่นรู้ว่าพี่เป็นแฟนกับผู้ชายอาจจะใช้เป็นเรื่องนินทาพี่ก็ได้ ” วุ้นไม่สบตากับหนึ่ง “ ผมไม่อยากให้พี่มาเดือดร้อนกับการมาเล่นละครเป็นแฟนผมหรอกนะครับ ”
หนึ่งเผลอยิ้มออกมา ทั้งๆ ที่เขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลย วุ้นกลับคิดไปไกลถึงขนาดนั้นแล้ว หนึ่งลูบหัววุ้นเบาๆ “ พี่ก็ไม่ได้สนใจใครเหมือนกัน ใครจะว่าอะไรก็ช่างเถอะ ”
วุ้นถอนหายใจออกมาแต่ใบหน้ากลับดูโล่งอกแปลกๆ “ ผมกับพี่มันคนประเภทเดียวกันชัดๆ ไม่สนใจคนอื่นว่าจะมองยังไง ”
“ อืม แต่มันก็ทำให้สบายใจนะ อีกอย่าง.. พี่ไม่ได้ถือว่ามันการเล่นละครหรอกวุ้น ”
วุ้นเงยหน้าสบตาหนึ่งเชิงว่าให้พูดต่อสิ
“ พี่ว่าเราลองอยู่กันอย่างนี้ไปก่อนไหม ” หนึ่งเลิกคิ้วถามปล่อยมือจากผมนุ่มของวุ้น
“ เอางั้นก็ได้ครับ ” วุ้นพยักหน้าน้อยๆ อยู่แบบนี้เขาก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก
หนึ่งคลี่ยิ้มออกมาและถามที่สิ่งที่อยากรู้มาตลอด ทำไมวุ้นถึงชอบคุยกับคนที่ไม่ค่อยพูดอย่างเขากัน “ งั้น.. มาลองเล่าความรู้สึกที่มีต่อกันตอนนี้ไหม ”
“ ผมก่อนเหรอ ” วุ้นเหวอไปสักพัก
“ อืม พี่เสียสละให้ก่อนไง ”
ไหนเมื่อกี้บอกแฟน วุ้นคิดเงียบๆ ในใจอย่างไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก ความรู้สึกที่มีต่อพี่หนึ่งตอนนี้งั้นเหรอ ? พี่หนึ่งเป็นคนที่ดูน่ากลัวไม่น้อยเพราะหน้าตาที่ไม่ค่อยแสดงอารมณ์อะไรแล้วยังชอบขมวดคิ้วอีก แต่ตอนนี้กำลังยิ้มอยู่ก็ดูดีน่าคุยด้วยถ้าทำหน้านี้ตลอดหัวกระไดบ้านพี่หนึ่งคงไม่แห้ง แต่ตอนปกติก็คนละเรื่องเลยล่ะถ้าคนไม่รู้จักจะไม่กล้าคุย พอรู้จักใครจะไปรู้ว่าพี่หนึ่งใจดีและบ้าขนมที่ผมทำมาก ที่ผมรู้เรื่องบ้าขนมน่ะเหรอ เพราะผมแอบเห็นพี่หนึ่งเอาต้องจ้องขนมที่ผมทำนี่หว่า “ รู้สึกว่าพี่ใจดีล่ะมั้ง ? ” ผมไม่รู้จะบอกอะไรจริงๆ
ผมเป็นคนใจดีงั้นเหรอ ? วุ้นถึงคุยกับผม แต่เอาเถอะยังมีเวลาอีกเยอะให้ผมหาเหตุผล “ อยากรู้ของพี่ไหม ? ” เผื่อว่าวุ้นจะไม่อยากให้ผมบอก
“ บอกสิครับ ผมบอกไปแล้วพี่หนึ่งก็บอกบ้าง ”
“ ... วุ้นน่ารัก ” หนึ่งตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย ถ้าจะให้เอาความรู้สึกตอนนี้จริงๆ ก็มีแค่นี้นั่นแหละ
“ .. อะไรนะครับ ? ” น่ารัก ? ผมน่าจะฟังอะไรผิดไปนะ พี่หนึ่งกำลังบอกว่าผู้ชายอย่างผมน่ารักงั้นเหรอ !
“ วุ้นน่ารัก ” ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมจะบอกออกไปจริงๆ แต่ผมก็ไม่ได้อยากจะโกหกวุ้นนี่อีกอย่างถ้าพูดอย่างนี้วุ้นต้องหน้าแดงแน่ๆ ซึ่งก็เป็นตามที่คาดวุ้นหน้าแดงพร้อมกับสีหน้าช็อค
“ คะ ครับ ” วุ้นรับคำและไม่พูดอะไรต่อ เกิดมาเป็นตัวเป็นตนก็เพิ่งมีคนชมว่าน่ารักก็พี่หนึ่งคนแรกนั่นแหละ แต่ผมผู้ชายนะครับ ควรจะดีใจไหม
“ อ้าว น้องเตรียมตัวๆ ใกล้จะถึงน้องแล้วนะ ”
เสียงเรียกของพี่เจ้าหน้าที่ช่วยดึงหนึ่งกับวุ้นออกจากโลกส่วนตัวของตัวเอง คนปกติมักจะคิดว่าหน้าเรียบเฉยของหนึ่งน่าจะกำลังขบคิดเรื่องที่คิดไม่ตกอยู่แต่ในความเป็นจริงแล้วหนึ่งแค่กำลังคิดว่าจะให้วุ้นทำขนมอะไรดี ส่วนวุ้นกำลังหาคำตอบของความน่ารักของตัวเองว่ามันมีที่มาจากอะไรด้วยสีหน้าเรียบเฉยติดจะเคร่งเครียดเล็กน้อย
“ ครับ ” หนึ่งรับคำและยื่นแพให้เจ้าหน้าที่วางบนน้ำ
“ ใครตัวใหญ่กว่านั่งหลังนะครับ ”
เป็นหนึ่งอย่างไม่ต้องสงสัย
“ ครับ ” หนึ่งตอบรับสั้นๆ
“ น้องมาเที่ยวกันสองคนเหรอ ” พี่เจ้าหน้าที่อีกคนถามด้วยรอยยิ้ม
“ ครับ ” หนึ่งตอบคำเดิมอีกครั้ง จนพี่เจ้าหน้าที่คนที่ถามอดยิ้มเจื่อนๆ ไม่ได้
และหันไปถามวุ้นที่ยืนจ้องเงียบๆ แทน “ น้องเป็นเพื่อนกันเหรอครับ ”
“ ... ” วุ้นเหลือบไปมองหนึ่งสั้นๆ สถานะตอนนี้ไม่รู้เหมือนกัน “ ครับ เป็นเพื่อนกัน ”
“ งั้นเหรอพี่นึกว่าแฟนแน่ะ เห็นคุยกันแล้วหน้าแดง ”
“ ไม่ .. ” พี่หนึ่งบอกไม่สนใจสินะ “ มั้งครับ ”
“ อืมๆ สังคมเปิดกว้างน้องต้องยืดอดรับอย่างภาคภูมิสิ ! น้องยอมรับอย่างนี้ พี่ให้นั่งหน้าเลย ! ” พี่เจ้าหน้าที่กลั้วหัวเราะและผายมือให้ไปนั่ง เพราะเสียงที่วอมาบอกว่าพร้อมแล้วจากข้างล่าง
ยังไงก็ต้องนั่งข้างหน้าอยู่แล้วนี่หว่า วุ้นกลอกตาและเดินไปนั่งแพที่ลอยไปมาโดยมีพี่เจ้าหน้าที่อีกคนจับไว้อยู่และเหยียดขาออกตามที่เจ้าหน้าที่บอก และรู้สึกแพที่จมลงไปข้างล่างเพราะคนที่มานั่งหลังเขา พี่หนึ่งนั่นเอง
“ เอาล่ะ พี่ขอให้น้องๆ อยู่กันนานๆ นะ ! ” สิ้นเสียงพี่เจ้าหน้าที่ก็รู้สึกถึงแพที่กระชากตัวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
ทำไมอวยพรเหมือนกับคู่แต่งงานจะเข้าห้องหอเลยว่ะ วุ้นพยายามคิดฟุ้งซ่านเพื่อไม่ให้รู้สึกเสียววูบวาบกับความเร็วของแพที่ชวนให้อยากกลับไปนอนเล่นที่บ้าน
“ กลัวงั้นเหรอวุ้น ” หนึ่งถามเพราะเห็นอีกฝ่ายเงียบไป
“ ไม่กลัวววว ” พอวุ้นพูดจบมาแพก็ไหลอย่างรวดเร็วอีกครั้งจนวุ้นร้องออกมา “ อ้ากกกกกก ไวขนาดนี้พี่วินยังอายเลยโว้ยย ”
หนึ่งหลุดหัวเราะกับคำพูดของวุ้น เมื่อกี้ยังพูดอยู่หยกๆ ว่าไม่ได้กลัว แต่หัวเราะได้ไม่นานก็ต้องหยุดหัวเราะ
เมื่ออยู่ๆ แพกลับหยุดอยู่นิ่งๆ ซะงั้น !
เมื่อกี้บ่นแต่ไม่ได้หมายความว่าให้หยุดนะครับ วุ้นโอดครวญในใจ นี่มันเลวร้ายกว่าเมื่อกี้อีก “ พี่หนึ่ง.. ”
“ อืม น้ำมันไม่ไหลน่ะ รอสักพักนั่นแหละ ” หนึ่งตอบอย่างไม่ยี่หระ
“ พี่ดูไม่ตกใจเลยนะครับ ” วุ้นประชด ไอ้เรานี่ตกใจแทบตาย
“ เพื่อนพี่ก็เคยค้างในนี้น่ะ รอสักพักเดี๋ยวก็ไปต่อ ”
“ .. นานแค่ไหนล่ะครับ ”
“ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะ 10 นาทีนั่นแหละ จริงสิ เราน่าจะได้เล่นอีกรอบด้วย ”
มันใช่เรื่องจะดีใจไหม “ แล้วตอนนี้จะทำอะไรกันล่ะครับ มืดขนาดนี้ ” จะให้นั่งคิดเรื่องอื่นฆ่าเวลาภายใต้บรรยากาศแบบนี้ดูไม่น่าอภิรมย์เท่าไหร่
หนึ่งไม่ตอบแต่คลี่ยิ้มในความมืดอย่างนึกสนุก “ งั้นเรามาเล่นผลัดกันถามไหม ตอบตามความจริงเท่านั้นนะ ”
“ ก็ได้ครับ ” อย่างน้อยมันก็ดูน่าสนใจน่ะนะ “ งั้นผมเริ่มก่อนแล้วกัน ”
“ อืม ”
// น้องน้ำมันไม่ไหล !! น้องไม่ต้องกลัวนะ ช่างมาแล้ว ! //
วุ้นไม่สนใจเสียงที่ตะโกนเข้ามา “ พี่หนึ่งชอบกินขนมงั้นเหรอครับ ”
“ อืม ชอบกินเป็นของว่าง แล้ววุ้นชอบทำขนมเหรอ ”
“ ไม่เชิงว่าชอบหรอกครับแค่ทำแล้วมันสนุกดี ”
“ แต่พี่ชอบขนมกินของวุ้นนะ ”
ขนม เขาบอกขนมไม่ได้บอกชอบมึงเว้ยวุ้น วุ้นบอกกับตัวเอง “ แล้วเอ่อ ผมน่ารักตรงไหนงั้นเหรอครับ ” เขาอยากรู้มากแต่ไม่กล้าถามตรงๆ ถ้าบรรยากาศมืดๆ ใช้ปกปิดสีหน้าตอนนี้ได้ก็ควรจะถามตอนนี้
หนึ่งเลิกคิ้วขยับตัวเข้าไปใกล้วุ้นและแกล้งกระซิบข้างหู
“ ความลับครับ ”
-------------------------------
ทำไมเหมือนเห็นพี่หนึ่งรุกเงียบ
555555
ขอบคุณทุกคอมเม้นค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
