ตอนที่ 16
หลังจากที่ทิ้งผู้หญิงคนนั้นมาได้ วุ้นก็ถอนหายใจน้อยๆ เมื่อกี้เหมือนได้ยินเสียงกรี๊ดแว่วๆ ถ้าอยู่ต่อคงมีเรื่องมากกว่านี้แน่ๆ จะว่างงงก็งงงนะที่จู่ๆ ก็โผล่มาง้องแง้งใส่อย่างงู้นอย่างงี้ โชคดีที่ผมนั่งดูละครกับแม่บ่อยๆ เลยเข้าใจว่านี่อาจจะเป็นมาดนางร้ายในละครก็ได้
“ นั่นน้ำแฟนเก่าพี่เอง ” หนึ่งบอกวุ้นเมื่อเห็นสีหน้าเคลือบแคลงสงสัยของวุ้นที่ไม่ยอมถามออกมา
“ ครับ ” ไม่บอกผมก็รู้อยู่แล้ว แต่ที่อยากรู้ไม่ใช่แค่เรื่องชื่อนี่
หนึ่งเงียบเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ จะเล่าดีไหม ? เอาเถอะให้วุ้นรู้ไว้จะดีกว่า ไม่รู้ว่าน้ำจะมาทำอะไรวุ่นวายอีกไหม
“ น้ำมาขอพี่คบเป็นแฟนตอนที่ทำงานด้วยกัน ” หนึ่งเหลือบมองวุ้นเพื่อดูปฏิกิริยาแต่ก็พบว่าวุ้นยังคงนั่งเฉยๆ ไม่ดูตกใจอะไรก็เล่าต่อ “ ความจริงพี่ก็ไม่ได้อยากคบหรอกพอปฏิเสธก็มายุ่งด้วยทั้งเช้าทั้งเย็น เลยคบๆ ไปตัดปัญหา เพราะตอนนั้นพี่ก็ไม่ได้มีใคร ”
งั้นหมายความว่าพี่หนึ่งก็มีใครนั่นแล้วสิ วุ้นหน้าแดง ไม่ต้องไตร่ตรองมากก็รู้แล้วไอ้ใครที่ว่านั่นมันผมเองนี่
หนึ่งยิ้มเมื่อรู้ว่าวุ้นจับสิ่งที่อยู่ในประโยคได้ “ พี่เลิกกับน้ำไปเพราะไปถูกใจคนทำขนมน่ะ ”
“ ... แล้วเรื่องน้ำพี่จะทำยังไงล่ะ ผมว่าเขาคงไม่หยุดแค่นี้หรอก ” วุ้นคุยเรื่องอื่นแทน
“ พี่จะคุยให้เองแล้วกัน ว่าอย่ามายุ่งกับวุ้นน่ะ ”
“ ถ้าเขาตัดใจง่ายๆ เขาไม่มาถึงนี้หรอกครับ ” วุ้นโอดครวญ ไม่อยากจะคิดเลยถ้ามาตอนทำงานจะวุ่นวายขนาดไหน ผมไม่อยาก
โดนเมาท์เรื่องไปแย่งสามีชาวบ้านหรอกนะ ไม่สิ พี่หนึ่งไม่ใช่สามีผมซะหน่อย ให้ตายนี่พี่หนึ่งล้างสมองผมเหรอวะ สมองถึงได้มึนๆ ไปอย่างนี้
“ ไม่ต้องกลัวหรอกวุ้น มั่นใจว่าพี่ชอบกินขนมก็พอ ”
วุ้นทำหน้าเซ็ง “ เกี่ยวอะไรกับขนมครับ ? ”
“ วุ้นรู้อยู่แล้วไม่ต้องถามหรอกน่า ” หนึ่งยิ้มเจ้าเล่ห์
เข้าเรื่องนี้อีกแล้วเหรอวะ ที่เปลี่ยนเรื่องไม่ได้ผลเลย วุ้นบ่นในใจ “ แล้วทำวันนี้พี่หนึ่งแต่งตัวอย่างกับจะไปถ่ายแบบขนาดนี้ล่ะครับ มีแต่คนเมาท์ว่าเป็นนายแบบ ”
“ พี่อยากให้คนบางคนมาสนใจน่ะ ปกติเขาไม่ค่อยสนใจพี่จนพี่ต้องเรียกเองน่ะ ”
“ พ่อพี่เหรอครับ ? ” วุ้นแกล้งงงพร้อมส่งสีหน้างงๆ ใส่ เอาสิ หยอดอยู่นั่นแหละ ผมก็มึนใส่ได้เหมือนกันวะ
มาแบบนี้ไปไม่ถูกเลยแฮะ หนึ่งยิ้มแห้งๆ แต่นี่หนึ่งนะครับ ไม่แบบไหนพี่ก็ตั้งรับได้เสมอ “ คนที่นั่งในรถด้วยต่างหาก ”
โอเค ผมยอมแพ้พี่หนึ่งแล้ว “ พี่ก็ลองแต่งตัวโทรมๆ ดูเรตติ้งจะได้ตกบ้าง น้ำอะไรนั่นจะได้รับพี่ไม่ได้ ”
“ ไม่ล่ะ พี่ไม่เอาเรื่องแค่นั้นมาทำให้พี่ต้องเปลี่ยนตัวเองหรอก ถ้าพี่จะเปลี่ยนตัวเองก็ต้องเป็นเรื่องสำคัญๆ อย่างอื่นสิ ”
“ ผมชอบแบบเงียบๆ แบบเดิมมากกว่านะ ” วุ้นบอกจากใจ แบบตอนนี้ผมจับไม่ได้ไล่ไม่ทันจริงๆ เหมือนกับว่าผมเป็นแมวแล้วพี่หนึ่งเป็นเจ้าของจะทำอะไรก็ได้ จะแหย่เล่น จะแกล้ง คิดยังไงผมก็เสียเปรียบชัดๆ
รู้ด้วยว่าหมายถึงเรื่องที่ผมกลายเป็นคนพูดมาก หนึ่งลอบยิ้ม “ คุยกันเยอะๆ จะได้ไม่เงียบไง จะได้ไม่อึดอัดเวลาอยู่ด้วยกัน ” ถึงจะไม่คุยกันก็ไม่อึดอัดอยู่ดีนั่นแหละ
“ ครับ ครับ ” จะว่าไงก็ว่าเถอะ ยังไงผมก็โดนเอาไม้แหย่แกล้งได้ง่ายๆ อยู่แล้ว “ ขอบคุณที่มาส่งนะครับ พี่หนึ่ง ”
“ อืม ” หนึ่งพยักหน้าตอบ “ วุ้น ”
วุ้นชะงักขาที่กำลังจะก้าวลง “ ครับ ? ” และหันไปมองหนึ่ง
“ พะ พี่ขอแบบเมื่อวานอีกสิ ” หนึ่งพูดอายๆ ทั้งๆ ที่เป็นคนขอแท้ๆ
วุ้นหน้าแดง “ ไม่เอา ” และส่ายหน้าเป็นพัลวัน
“ งั้นให้พี่เริ่มไหม ” หนึ่งลองตะล่อมดู เพราะรู้สึกติดใจรสเมื่อวาน มันหอมขนมแปลกๆ แล้วยังหวานด้วย ถึงจะรู้สึกอายแต่ก็ค่อยอายวันหลังแล้วกัน
วุ้นนิ่งคิดไปสักพัก “ ก็ได้.. แต่เมื่อวานจูบแรกผมเลยนะ ” และยอมบอกเรื่องบ้าๆ นี่ให้พี่หนึ่งรู้ จะได้ตระหนักว่ามันเป็นของหายากขนาดไหน ฉะนั้นช่วยนานๆ ครั้งทีเถอะ
“ พี่เหมือนกัน ”
“ พูดเป็นเล่น ? ” วุ้นถามเสียงสูงลืมความอายไปโดยสิ้นเชิง หน้าตาแบบพี่หนึ่งเนี่ยนะไม่เคยทำอะไรแบบนั้นกับคนอื่นมาก่อนเลย
“ อืม คนอื่นเขาไม่ค่อยกล้าเข้าหาพี่เท่าไหร่หรอก ”
การพูดคุยดูเหมือนจะเป็นเรื่องสำคัญในการปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นเลยแฮะ วุ้นคิดเงียบๆ เพราะปัญหานี่เขาก็ประสบเหมือนกันนั่นแหละ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือพี่หนึ่งจะจูบผม ! เมื่อวานผมไม่ค่อยตัวเองเท่าไหร่ที่เป็นคนเริ่มจูบอีกฝ่าย ดูเหมือนว่าใจผมก็ค่อนข้างเอนเอียงไปทางฝั่งพี่หนึ่งเหมือนกัน
“ งั้นพี่ทำนะ.. ” พี่หนึ่งโน้มตัวข้างฝั่งคนขับไปอีกฝั่ง
วุ้นหลับตาแน่น เอาวะ พูดแล้วก็ต้องทำ รู้สึกถึงริมฝีปากของพี่หนึ่ง วุ้นเผยอปากให้พี่หนึ่งเข้ามา ซึ่งทั้งสองฝ่ายก็ต่างเก้ๆ กังๆ
เพราะยังไม่เคยกันทั้งคู่
ก็อก ก็อก
// อ้าว หนึ่งมาส่งวุ้นเหรอลูก //
เสียงเคาะกระจกดังขึ้นพร้อมกับเสียงของพ่อวุ้น
ทั้งสองผละออกจากกันทันทีเหมือนถูกไฟลน โชคดีที่กระจกรถพี่หนึ่งเป็นสีดำทึบไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเป็นกระจกใสจะเป็นยังไง วุ้นหันไปมองพี่หนึ่งเชิงลาและลงจากรถทันที ปล่อยให้พ่อวุ้นที่ขี่จักรยานผ่านมาเห็นพอดีคุยกับพี่หนึ่งให้หนำใจ
เพราะผมไม่อยากอยู่ให้โดนพ่อถามเรื่องนู้นนี้ต่อหน้าพี่หนึ่งหรอกนะ
น่าอายจะตายไป
วุ้นกำลังนั่งกินลูกชิ้นปิ้งอยู่หลังร้านกับน้ำชานมไข่มุกที่พี่เต้ซื้อมาฝากทุกคนในร้าน ทั้งๆ ที่บอกไปแล้วแท้ๆ ว่าเบื่อชานมแล้ว รอบนี้พี่เต้เลยซื้อแบบมีไข่มุกมาให้ ผมดีใจอยู่หรอกนะที่ซื้อมาฝากกันแต่ถ้ามันไม่ใช่ชานมทุกวันมันจะดีกว่านี้มากๆ แต่ก็ดีมีลูกชิ้นปิ้งน้ำจิ้มอร่อยนี่ช่วยลบล้างความผิดพี่เต้ไปได้อยู่
วุ้นนั่งกินเงียบๆ อยู่คนเดียวอยู่หลังร้าน ส่วนคนอื่นๆ กินกันเสร็จไปแล้ว
“ วุ้น ” หนึ่งเอ่ยทักวุ้นที่มานั่งเงียบๆ คนเดียว
มาแล้วเจ้าประจำ วุ้นคิดขำๆ ในใจ เมื่อวานก็มาวันนี้ก็มาแฮะ “ มานั่งกินขนมเหรอครับ ? ”
“ เปล่า พี่อยากมาหาเฉยๆ ” หนึ่งยิ้มพร้อมกับยื่นชามะนาวให้วุ้น “ แค่แวะมาให้ชามะนาวเฉยๆ ”
ขอโทษนะครับพี่เต้ แต่ผมไม่กินของพี่แล้วล่ะ ฮ่าๆ วุ้นรับชามะนาวมาและยื่นชานมไข่มุกให้ “ แลกกัน ” ซึ่งผมเต็มใจแลกมากๆ
หนึ่งเลิกคิ้วงงๆ แต่ก็รับมา “ เดี๋ยวตอนเย็นพี่มารับนะ ”
“ อืม ” วุ้นพยักหน้ารับเชิงเข้าใจ
“ งั้นพี่ไปล่ะ นี้ก็แอบโดดมาเนี่ย ”
ถ้าโดนถามเหตุผลว่าไปไหน พี่หนึ่งจะตอบว่ายังไงเนี่ย “ ครับ ”
หนึ่งยิ้มใช้มือยีหัววุ้นเบาๆ ก่อนจะกลับไปทำงาน
ผมนั่งจิบชามะนาวที่หนึ่งซื้อมาด้วยอารม์ที่ดีขึ้นมาก รู้สึกว่าชามะนาวของพี่หนึ่งจะเข้ากับลูกชิ้นนี้มากกว่าเป็นไหนๆ
“ อ้าววุ้น ชานมที่พี่ซื้อให้ละ ” พี่เต้ที่เดินมาหลังร้านหาน้ำอะไรกินทัก
“ .. กินหมดแล้วน่ะครับ ” พี่หนึ่งกินนะ ผมไม่ได้กิน
“ ได้เก็บสติกเกอร์มันไหมวุ้น พี่กำลังเก็บอยู่จะได้เอาไปแลกฟรีแก้วพิเศษหนึ่งแก้ว ”
อย่าบอกที่ซื้อให้ทุกคนกินบ่อยๆ เพราะจะกินไอ้แก้วพิเศษนั่น “ ไม่ได้เก็บครับ ”
พี่เต้เกาหัวเซ็งๆ “ แย่จังเหลืออันเดียวซะด้วย งั้นเดี๋ยวพี่ซื้อมาให้อีกแก้วแล้วกัน พี่จะได้เอาไปแลกแก้วของพี่ซะที ” ที่ไม่ยอมกินเองน่ะเหรอ ? เพราะเบื่อกินจนเบื่อไปแล้ว
“ ให้พี่จ๋าเถอะครับ.. ”
“ เออๆ ใครก็ได้นั่นแหละ ” พี่เต้ตอบอย่างไม่หยี่หระเดินออกไปพร้อมกับน้ำขวดใหญ่ในมือ
วุ้นถอนหายใจ ถึงจะเป็นน้ำฟรีก็เถอะกินแต่เหมือนๆ เดิมผมก็เบื่อเหมือนกันนั่นแหละ วุ้นจิ้มลูกชิ้นลูกสุดท้ายใส่ปากและทิ้งใส่ถังขยะ
ถังขยะเต็มแล้วแฮะ
งั้นเดี๋ยวไปทิ้งให้แล้วกัน วุ้นหยิบถุงขยะที่ว่าเดินออกไปนอกร้านที่มีถังขยะใบใหญ่คอยรองรับขยะอยู่ เมื่อทิ้งเสร็จวุ้นก็เดินกลับร้านแต่ถูกใครบางคนมายืนขวางหน้าซะก่อน
ผู้หญิงที่หน้าตาสะสวยแต่งตัวดี
น้ำ ..
วุ้นเบิกตาน้อยๆ จะเกิดอะไรขึ้นอีกวะเนี่ย
“ ไง ” น้ำทักอีกฝ่ายและพิจารณาทั้งตัว หน้าตาก็ธรรมดาไม่มีอะไรน่าสนใจเลยสักนิด
“ ครับ ” วุ้นตอบเรียบๆ เอาโหมดเย็นชาของผมไปแล้วกัน
“ รู้อะไรไหม หนึ่งเคยคบฉันและต้องเลิกกันเพราะใคร ”
“ ผมไง ” เสียงของวุ้นราบเรียบทั้งใบหน้าและน้ำเสียง
น้ำกัดฟันแน่น “ แล้วแกเป็นใครมายุ่งกับหนึ่งทำไม ทั้งๆ ที่มันกำลังจะไปได้ด้วยดีแท้ๆ ”
“ ... ผมไม่รู้หรอกนะ ว่าคุณกับพี่หนึ่งเคยทำอะไรกันมาก่อน แต่มันไม่สำคัญหรอกเพราะตอนนี้คุณเป็นอดีตไปแล้ว ” วุ้นเงียบพร้อมกับจ้องน้ำตรงๆ “ ส่วนผมก็ปัจจุบันของพี่หนึ่งยังไงล่ะ ”
“ แก ! ” น้ำขึ้นเสียงใส่
“ ทำไมครับ ? ”
“ ถ้าคิดว่าฉันไม่กล้าตบแกล่ะก็ แกคิดผิดแล้ว ! ” น้ำกระโจนใส่วุ้น
บ้าบออะไรวะเนี่ย วุ้นกระโดดหลบ ทั้งๆ ที่ผมกะจะแก้ปัญหาเองให้จบๆ ไปแท้ๆ ถึงจะตอบอย่างนั้นก็เถอะมันก็มีเค้าความจริงไม่เยอะนะ รีบเชื่อจังแม่คุณเอ้ยยย
“ น้ำ !!! ”
เสียงพี่หนึ่งตะคอกดังลั่น
นี่ถ้าผมไม่วนกลับมาไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นเลย เพราะรู้สึกแปลกๆ เลยเดินมาดู เห็นน้ำที่จะตบวุ้นพอดี ผมกระชากแขนของน้ำเอาไว้
“ นะ หนึ่ง ” น้ำหน้าซีดเผือด
“ จะทำอะไร “ คนของผม ” ”
น้ำกำมือแน่น ตอนที่คบกันหนึ่งไม่เคยเรียกแบบนี้ต่อหน้าใครด้วยซ้ำ แม้กระทั่งอยู่ด้วยกันก็ยังไม่เคย “ น้ำแค่มาซื้อกาแฟเฉยๆ ค่ะ ”
“ อ้อ เหรอจ้ะ ” พี่จ๋าแสยะยิ้มเดินออกมา “ พี่ว่าน้องจะมาตบวุ้นนะ ”
“ หนึ่งอย่าไปเชื่อนังนั่นนะ มันโกหก ”
พี่จ๋าถึงกับปรี๊ดแตกกับคำว่านัง “ แกเรียกใครนังห้ะ ! ฉันแก่กว่าแกนะ หัดมีมารยาทบ้าง ! ”
“ วุ้นเป็นอะไรไหม ” หนึ่งปล่อยแขนน้ำออกรีบก้าวยาวๆ ไปหาวุ้น
“ เอ่อ ไม่เป็นไรครับ ” วุ้นยิ้มแห้งๆ ต้องขอบคุณที่ผมกระโดดหลบทันน่ะนะ
“ ยุ่ง ยัยป้า ! ” น้ำจิ้ปากไม่พอใจกระแทกเท้าหนีออกไปทันที
“ กรี้ด นี่ฉันยังไม่แก่เลยนะ มาเรียกป้าได้ไง วุ้นแกว่าเจ๊แก่ไหม ” พี่จ๋าที่ลืมตัวถามวุ้น ไม่สนใจพี่หนึ่งแต่อย่างใด เพราะห่วงใบหน้าอันอ่อนเยาว์ของตัวเอง
“ ก็ยังสวยเหมือนเดิมนะ ” เพราะถ้าหากให้คำตอบอื่นเกรงว่าชีวิตจะหาไม่
“ เห็นไหม เจ๊ยังไม่แก่สักหน่อยมาเรียกป้า ” พี่จ๋าหน้ามุ่ย
“ ครับ ” วุ้นตอบพี่จ๋า
“ งั้นพี่ไปก่อนแล้วกัน ถ้าน้ำมายุ่งให้โทรหาพี่นะวุ้น ” หนึ่งบอกวุ้นและก้มมองนาฬิกา “ พี่ต้องรีบไปแล้ว เดี๋ยวจะโดนด่า ”
“ เจอกันตอนเย็นครับ ”
“ อืม ”
วุ้นกลับมานั่งประจำที่และฟุบลงบนโต๊ะ เมื่อกี้เกิดเรื่องราวมากมายเหลือเกิน ยังกับผมหลุดไปในละครเลยว่ะ แต่ผมไม่อยากรับบทนางเอกนะ
ไลน์ ( เสียงแหลมๆ )
วุ้นสะดุ้งโหยงและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าใครทักมา ไม้เหรอ ? แต่ยังไม่เลิกงานนี่
ONE1 : เบื่อจัง อยากกินวุ้น
ONE1 ? หนึ่ง ? พี่หนึ่ง !! นี่หว่า ไปเอาไลน์ผมไปจากไหนวะเนี่ย
WUNWUN:C : ไปเอาไลน์ผมมาจากไหนเนี่ยยย
ONE1 : ไม่บอก แต่พี่อยากกินจริงๆ นะ # สติกเกอร์หิว
WUNWUN:C : ไปซื้อเซเว่นสิ
ONE1 : ไม่เอาเดี๋ยวกินตอนเย็นก็ได้
WUNWUN:C : # สติกเกอร์หมีบราวน์ ...
ONE1 : โดนด่าละ เดี๋ยวพี่ทำงานก่อนแล้วกัน
ผมอ่านแต่ไม่ตอบอะไรรีบไลน์ไปหาคนที่เป็นไปได้ที่ให้จะไลน์ที่สุดทันที
จะเป็นใครล่ะครับนอกจาก I AM U FRIEND หรือ มิตร พ่อผมเอง !
WUNWUN:C : พ่อเอาไลน์ผมให้พี่หนึ่งเหรอ
IAMUFREIND : ใช่ ก็แกไม่ยอมให้แฟนแกนี่หว่า พ่อเลยต้องให้ไปเนี่ย
WUNWUN:C : ก็เขาไม่ได้ขอผมนี่
IAMUFRIEND : อะไรนี่แกจะบอกว่าไม่อยากให้ไลน์แฟนแกเหรอ รู้ไหมลูกหนึ่งต้องมาขอพ่อเนี่ย เพราะแกไม่ยอมให้ ! # ส่งสติกเกอร์หมีบราวน์จับหัวกระต่าย
WUNWUN:C : ...
ผมเก็บโทรศัพท์ลงและจิบชามะนาวเงียบๆ
วันนี้ช่างเป็นวันที่วันที่วุ่นวายจริงๆ
------------------
เคาะได้ผิดเวลาจริงๆ พ่อวุ้นเนี่ย
ขอบคุณทุกคอมเมนต์ค่ะ
หัวข้อ: Quite Love รักเงียบๆ ประชาสัมพันธ์ : เว็ปใหม่ของสนพ. <3 (อ่าน 164644 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก