ตอนที่ ๙๔.๒
ทำบุญกันเสร็จแล้วพวกเราว่าจะเดินเที่ยวสักหน่อย แต่ช่วงนี้แดดแรง และยังมีเด็กน้อยต้องคอยระวังอีกจึงรีบกลับบ้านกันครับ ผู้ใหญ่เขาก็ไปรวมตัวคบค้าสมาคมคุยนั่นคุยนี่ไปตามเรื่องของผู้ใหญ่ ส่วนแม่ของไอ้บอมบ์ กับหลานแฝดตัวน้อยมานั่งคุยเล่นกับพวกผม คือพวกพี่ๆเขาก็นะ วงการของเขาอ่ะ คุยเรื่องของเขาไป ส่วนผม ไอ้บอมบ์ และเจ้าแฝดก็มานั่งคุยกันตามประสาของพวกเรา พวกผู้หมวดก็คุยกันเฉพาะเรื่องของพวกเขาไปนะ
“แบ๊ม ไป”เจ้าแสบปีนขึ้นมานั่งตักหมวดเต้ย มือข้างหนึ่งเกาะคอ อีกข้างก็ชี้นิ้วไปที่ประตูหน้าบ้าน
“ไปไหน”
“ไป”พูดแค่นี้ พี่หมวดเต้ยแกก็ทำหน้างงๆ จะไปไหนของเขานะ
“มันร้อน นั่งเล่นตรงนี้แหละ”
“แบ๊ม ไป”
“ไม่เอา มันร้อน เดี๋ยวเย็นๆให้พ่อพาไปเดินซื้อของเล่นดีไหม”
“ก๋องเย่น”
“ครับ ซื้อของเล่นไง”ว่าแล้วเจ้าตัวก็ไถลตัวลงจากตักวิ่งไปหาพี่เบิ้ลครับ ปีนขึ้นไปนักตักแล้วทำตาแป๋ว ส่วนเจ้าซ่าตอนนี้ไอ้ภูมิดูแลอยู่ครับ สักพักหนึ่งทั้งคู่ง่วงนอนแล้วครับ วิ่งไปอ้อนพ่อ ไอ้บอมบ์ก็อุ้มซ้ายขวาพาเข้าบ้านไป ดูมันรักลูกของมันมากเลยนะครับ ปกตินี่เวลาอยู่กับพวกรุ่นน้องหรือคนอื่นๆนะ มันชอบดุ หน้าเข้มๆ โหดๆ เวลาอยู่กับลูกนี่คนละคน ดูอ่อนโยน
บ่ายแก่ๆ ผู้ใหญ่ออกไปหากิจกรรมทำครับ ไปตีกอล์ฟกัน ก็ไปเฉพาะผู้ใหญ่ วัยรุ่นอย่างพวกผมก็คงจะหาอะไรทำแถวๆนี้ละครับ
ตกเย็นหลังจากเที่ยวเล่นทำกิจกรรมเรากลับมาที่บ้าน บ้านที่เจ้าที่ท่านแกล้งนะครับ เจ้าที่ที่พูดถึงนี่เป็นเทวดาจำพวกหนึ่งเรียกว่าภุมเทวา คือเทวดาที่อยู่ใกล้กับพื้นดิน มีความใกล้ชิดกับมนุษย์มากที่สุด เขาก็มีวิมานอยู่ด้วยนะครับ คือมีบ้านอ่ะ ลอยสูงจากพื้นประมาณฟุตหนึ่ง ถ้ารุกขเทวดาที่จะอยู่ตามต้นไม้ใหญ่ๆ บ้านจะแปะอยู่กับต้นไม้ ที่เขาเรียกว่าพวกนางไม้อะไรนั่นน่ะ นั่นเป็นรุกขเทวดา ผมเคยเจออยู่เหมือนกันตอนไปธุดงค์ในป่าเมื่อสมัยยังบวชอยู่นะครับ พูดๆไปก็เหมือนกับเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเนอะ คือคนไม่เจอ ไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเองมันก็ดูว่าพิลึกพิลั่น เกินความจริง ไม่เป็นวิทยาศาสตร์ อันนี้แล้วแต่คนละเลือกเชื่อแล้วกันครับ ผมก็มีข้อมูลของผมที่เป็นประจักษ์มาแบบนี้ คนอื่นอาจจะมีข้อมูลที่ขัดแย้งเป็นอย่างอื่น ก็เป็นสีสันดีครับสำหรับการเกิดเป็นคน
เปิดประตูเข้ามาในบ้านกลิ่นแป้ง กลิ่นดอกไม้พัดฟุ้งเข้ามาในจมูกเชียวครับ
“หมวดเต้ยแอบพาผู้หญิงเข้าบ้านมาป่าววะ กูหวงมึงนะ”
“ไอ้บ้า กูก็อยู่ใกล้มึงตลอดเวลา ทำอะไรก็บอกให้มึงรู้ทุกอย่าง ยังจะมาใส่ความกูอีก”
“อ้าว แล้วกลิ่นแป้งหอมๆแบบนี้มันมาจากไหน”
“อือ เออ หอมดีนะ สดชื่น”
“นี่ตอบคำถามก่อน”
“ไม่รู้ก็ไม่ได้นอนบ้านนี้หลายวันแล้ว”
“หรือว่าทำขวดน้ำหอมหล่นแตก”
“น้ำหอมเหรอ ไม่อ่ะ กูไม่เคยใช้กลิ่นนี้ เออ จริงๆมันหมดไปหายวันแล้วนะ แม่ยังไม่ซื้อให้เลย”
“อะไรๆก็แม่นะ เมื่อไหร่จะโตเนี่ย”
“อ้าว กูเลือกของหอมๆไม่เป็นนี่หว่า กูอ่ะยังไงก็ได้ มีแป้งทาก็ทาแป้ง มีน้ำหอมก็ใช้น้ำหอม”
“แล้วน้ำว่าวผมล่ะ”
“เอาไว้ทาหน้า ถุ้ยยยย ไอ้สัส กวนตีน”
“ฮ่าๆๆๆ เออ แต่มันก็ไม่เหมือนน้ำหอมอยู่ดีอ่ะ เหมือนกลิ่นดอกโมกข์ มีกลิ่นมะลิด้วย กลิ่นดอกแก้ว”
“อืม สดชื่นดีเนอะ หรือว่าเป็นกลิ่นตัวเจ้าที่วะ”
“เออ น่าจะใช่อ่ะ”คือเข้าไปในบ้านแล้วกลิ่นยังไม่จางไปเลยครับ แล้วเราก็เดินรอบบ้าน สักพักกลิ่นจึงจางลงไป
“อาบน้ำกัน”หมวดเต้ยคว้ามือผม
“อะไร ชวนผู้ชายอาบนงอาบน้ำ”
“กวนตีน กูชวนผัวกูไอ้สัส”
“ฮ่าๆๆ เต็มปากเต็มคำเลยเนอะ”
“อ้าว หรืออยากจะเป็นเมียกูบ้างอ่ะ”
“ผู้หมวดอยากเอาผมไหมล่ะ”
“ไม่รู้ดิ เฮ้ย มึงอย่าคิดว่ากูโดนมึงเอาจนเอาคนอื่นไม่เป็นนะเว้ย คือมึงเข้าใจว่าอารมณ์ ยังไงวะ อธิบายไม่ถูก กู ไม่รู้ว่ะ เอาเป็นว่าถ้าเป็นมึงกูขอยอมมึง แค่มึงคนเดียว คนอื่นกูบุกแหลก”
“ถ้าอยากเปลี่ยนรสชาติก็บอกผมก็ได้นะ ผมพร้อม”
“เออ วันไหนที่กูอยากทำมึงบ้างเดี๋ยวกูบอก อื้อ อยากไปทะเลว่ะ ชวนไอ้บอมบ์ไปอีกไหม”
“นั่นสิ ร้อนๆแบบนี้เนอะ ได้ลงเล่นน้ำทะเลคงจะมันอ่ะ”
“จุ๊บ”ผมเลิกชายเสื้อหมวดเต้ยขึ้นแล้วก้มลงไปดูดนมจุ๊บหนึ่ง “ไอ้สัส เค็มชิบหาย”
“ฮ่าๆๆ มึงนี่ก็บ้าเนอะ รอให้กูอาบน้ำเสร็จก่อนก็ไม่ได้”
“เค็มแต่แม่งคงไม่มีไอโอดีน”
“มีแต่ไอ้โอตีนอ่ะดิ รีบแก้ผ้าเลยมึง กูง่วงล่ะ”
“อื้ม”ว่าแล้วก็แก้ผ้ากัน เดินเข้าเข้าน้ำไปอาบให้มันสดชื่น ไม่ได้ทำอะไรกันมากนะครับ แค่ช่วยขัดช่วยถูให้กัน หุ่นหมวดเต้ยนี่แน่นมาก ก็อย่างว่าเขาฟิตหุ่นมานานแล้ว ส่วนผมตอนนี้ บวมครับ กินเยอะ ไอ้บอมบ์มันชอบสรรหาของกิน อย่าไปพูดถึงหุ่นของมันนะ ตอนนี้ควายป่าเรียกพี่แล้วมั้ง แขนขานี่ล่ำใหญ่ แต่พอเทียบกับลูกนี่ ลูกชายฝาแฝดเท่ากำปั้นพ่อมันเลย
อาบน้ำเสร็จแล้วก็มาเปิดหนังดู เป็นหนังตลกครับ ชาลี แชมปิ้น นั่งขำกับหมวดเต้ยจนตัวโยน เอ่อ แต่เป็นภาษาอีสานนะ พี่แกฟังออกครับ แต่บางคำที่สงสัยพี่แกก็ถามว่ามันคืออะไร ผมนี่อีสานแท้ จริงๆก็พูดภาษาถิ่นได้หลายภาษาอยู่นะ บ้านผมนี่เรียกว่ารวมหลากหลายภาษา ทางทิศเหนือพูดอีกอย่าง ถัดไปอีกหมู่บ้านพูดอีกภาษา ซอยทิศใต้หมู่บ้านผมก็พูดอีกภาษา พอไปเรียนนี่ เหมือนกับเป็นโรงเรียนนานาชาติ
พูดถึงโรงเรียนนานาชาติ ก็เหมือนกับค่ายทหารผม มีหลากหลายถิ่นครับ หลายภาษา แต่ภาษาใต้ไม่มีนะครับ อ่อ ไม่ใช่สิ มีนายสิบที่พูดใต้ได้ด้วย เวลาที่พวกไอ้บอมบ์พูดอีกภาษานี่อย่าพยายามตั้งใจแปลเลยครับ มันยาก ผมฟังพวกมันออกนะว่าพูดอะไร และผมก็พูดได้แต่ไม่คล่อง ไอ้บอมบ์พูดอีสานไม่ได้แต่มันฟังออก อีหนูนี่สาวกรุงขนานแท้ ฟังอีสานไม่ออก แต่ก็พยายามถามจากผม จนพูดได้เป็นบางคำ
“เที่ยงคืนแล้วมึง นอนเหอะ”
“อืม ตะกี้ผมหลับไปแน่ะ”เผลอหลับไป ๕ นาที สะดุ้งตื่นเพราะเสียงหัวเราะของหมวดเต้ย
“ตวง มึงปลดไปมึงมาให้กูนอนกอดมึงทุกวันนะ”
“ขาดความอบอุ่นเหรอ”
“ใช่ อย่างมากเลยว่ะ”
“ฮ่าๆ ขี้อ้อนนะ”
“ก็แต่กับแฟนตัวเองละวะ กูทำแบบนี้กับคนอื่นเขายอมกันที่ไหนล่ะ”
“ถึงยอมก็ห้ามทำแบบนี้กับคนอื่น เข้าใจป่ะ”
“ครับท่าน”
ผมนอนหงายหมวดเต้ยแกก็เอาขามาก่าย เอามือมาแปะที่หน้าท้องลูบซิกแพคผมเล่นเบาๆ
“ซิกแพคขึ้นเป็นก้อนๆเลยนะ ถามจริงก่อนหน้านี้เคยเล่นเวทป่ะ”
“ก็เล่นช่วงที่ไอ้บอมบ์พาเล่นอ่ะ ตอนบวชผมเล่นไม่ได้หรอก เดี๋ยวโยมด่าว่าพระอยากหล่อ”
“แต่ตอนนั้นกูก็เห็นมึงล่ำดีนะ ตนฝึกทหารใหม่อ่ะ”
“แอบชอบผมตั้งแต่ตอนนั้นเลยเหรอ”
“หึหึ มึงก็โมเมไปนั่น กูก็มองๆทหารทุกคน ไอ้บอมบ์อ่ะกูคุ้นหน้าอยู่แล้ว กูสังเกตมันบ่อยเลยพลอยมองมึงไปด้วย แต่ตอนนั้นกูก็ไม่ได้รักมึงนะ”
“อ๋อ พอเสียตัวให้ผมปุ๊บก็เลยชอบปั๊บ”
“ไม่ว่ะ อารมณ์อยากลอง อยากเปลี่ยนด้วยละมั้ง คือช่วงนั้นกูก็โดนผู้หญิงทิ้งอ่ะนะ พอโดนมึงเอาก็เลยคิดว่าไหนๆ เสียตัวแล้วก็ลองดู เพราะคงไม่มีอะไรจะเสียไปมากกว่านี้แล้วมั้ง นี่กูไม่ได้คิดยาวคิดเยอะขนาดว่ากลัวพ่อแม่จะรู้อะไรนั่นนะ แบบอารมณ์มัน ประชดอ่ะ”
“แล้วรักผมตอนไหน”
“กูรักมึงตอนที่มึงตอบตกลงกูอ่ะ ไอ้สัส มึงโคตรใจ นี่กูยอมรับเลยนะ คือถ้าเป็นคนอื่นแม่งคงจะปฏิเสธหรือต่อยหน้าอะไรประมาณนั้น กูไม่รู้สิ”
“หึหึ ผมก็คิดว่าไหนๆก็ไหนๆแล้ว ได้กินผู้หมวดหล่อคงไม่มีอะไรเสียหาย สงสารผู้หญิงเยอะ หล่อๆอย่างเรามากินกันเองซะแล้ว”
“ฮ่าๆๆ กล้าพูดนะว่าหล่อ กูว่าหน้ามึงอ่ะธรรมดา เออ แต่กูงงนะ หน้ามึงก็ไม่ได้เด่นอะไรมากมายทำไมมีแต่คนมองมึงวะ นี่กูสงสัยจริงๆนะ”
“เขาไม่อยากว่าหล่อ เขาว่ามีคนมีเสน่ห์ คนหล่อแต่ไม่มีเสน่ห์ใครก็ไม่มอง คนไม่หล่อแต่มีเสน่ห์ใครๆก็ตกหลุมรัก”
“มึงใช้คาถานั่นด้วยเหรอ ทำไมคนถึงได้มองเยอะ”
“หึหึ ใช้ตอนไปเดินแบบน่ะ พวกดารานายแบบเขาชอบไปเจิมไปปิดทองเหมือนกันนะ ผมนี่ทำเอง แต่กับผู้หมวด ฝีมือล้วนๆ ไม่งั้นคงไม่ครางหรอก”
“ทะลึ่ง”
“ฮ่าๆๆ”
“เออ มึงยังไม่ตอบเรื่องซิกแพคมึงอ่ะ ตอนอยู่วัดนี่มึงแอบเล่นกล้ามหลังวัดหรือเปล่า”
“หืม อยู่วัดวันๆผมมีแต่ทำงานครับ ฉันเช้าเสร็จพักครึ่งชั่วโมงเสร็จแล้วก็นู้น ปีนขึ้นไปบนหลังคาโบสถ์ เทปู เทคาน ทำโครงเสร็จก็ก่ออิฐ เลื่อยไม้ หลวงพ่อเจ้าอาวาสก็ดึงรอกถังปูน พระหนุ่มก็อยู่ด้านบน ผมทำเป็นปีๆอ่ะ ทำทุกวัน กล้ามไม่ขึ้นก็กระไรอยู่นะ”
“ไม่เหนื่อยเหรอ”
“เหนื่อยครับ แต่สนุก ผมชอบดีนะ ได้ทำงานก่อสร้าง เหมือนเราได้ทำอะไรที่มันคุ้มค่ากับชีวิตอ่ะ”
“แล้วอยากกลับไปบวชอีกป่ะ”
“ก็อยากนะ แต่หลวงพ่อบอกผมมีหนี้ต้องชดใช้อ่ะ เออ จะเล่าเรื่องตอนผมไปเกณฑ์ทหารให้ฟัง เรื่องใช้หนี้ที่หลวงพ่อพูดถึงอ่ะ คือวันเกณฑ์ผมก็ตื่นแต่เช้าแหละตามปกติ ไปทำวัตรสวดมนต์ ฉันเช้าจากนั้นไปที่อำเภอ”
“เดี๋ยว ขอถามหน่อยเหอะ เขาให้สิทธิพระที่เรียนหนังสืออะไรนั่นไม่ใช่เหรอ ทำไมมึงไม่ใช้สิทธิอ่ะ”
“ไม่รู้สิ จริงๆผมใช้สิทธิได้นะ อายุก็เลยแล้ว ประโยคก็สูง บวชมานานแล้วด้วย แต่ไม่รู้สิ ผมก็ไปแค่ผ่อนผัน แล้ววันนั้นอ่ะ ผมไปกราบหลวงพ่อ ท่านก็พูดนะ มหาลูก เอ็งต้องไปใช้หนี้แล้วนะ ไม่ต้องกังวลนะลูก จะดำหรือจะแดงเอ็งไม่ต้องกลัว หลวงพ่อท่านพูดแค่นี้ ผมก็งงๆว่าใช้หนี้ใคร คือผมไม่ได้คิดลึกซึ้งว่าถึงขั้นต้องมารับใช้ชาติไง ผมคิดว่าผมไปติดเงินใครไว้ เงินสร้างโบสถ์หลวงพี่ก็เป็นคนคุมค่าใช้จ่าย เงินค่าเรียนผมก็ได้มาจากเก็บเล็กๆน้อยๆ ผมก็งงๆ กลายเป็นว่าคิดเป็นตุเป็นตะไปว่าจะไปทำอะไรผิดแล้วต้องติดหนี้ไรงี้”
“หึหึ แล้วตอนจับรู้สึกยังไง”
“เฉยๆนะ ผมไม่ซีเรียส ไม่รู้สิ เหมือนผมจะรู้ว่างานนี้ไปแดงแน่ๆ ก็เล่นไอ้พวกตำบลก่อนโดนไป ๔ คนงี้ แล้วใบแดงจะไปตกที่ไหนล่ะถ้าไม่ตกมาที่ตำบลของผมบ้าง ล่อตั้งแต่คนแรกเลยครับ ๒ คน เสียงเฮลั่น พอถึงคิวผมเท่านั้นแหละครับ คนถือไหก็กวนตีนครับ พูดกับผมว่า นิมนต์นะหลวงพี่ กองทัพอยากได้อนุศาสนาจารย์ แหม่ พูดปั๊บ จับปุ๊บ ทบ.๑ เลยครับ”
“ฮ่าๆๆๆ เข่าทรุดป่ะ”
“เกือบไปแล้ว หน้ามืดเลยผมอ่ะ ฮ่าๆๆ เดินไปลงชื่อรับใบนัดกลับวัดแบบซึมๆ”
“แล้วกลัวป่ะว่าจะต้องมาเจออะไรบ้าง”
“กลัวนิดหน่อย คือผมไม่รู้ว่าเขาจะทำยังไงกับเราไง แต่ก็โอเคนะ หมวดบูมใจดี แต่กับไอ้บอมบ์นี่ผมยังกลัวเลยครับ ไอ้บอมบ์นี่มันถึกจริงๆนะ”
“ไอ้เหี้ยนั่นมันบ้าเลือด”
“ฮ่าๆๆ ก็จริงนะ”
“กูไม่อยากให้มึงปลดเลยว่ะ กูเหงา”
“อ้าว ไหนว่าถ้าผมปลดแล้วอยากให้ผมมานอนกอดทุกคืนไง”
“อือ มึงสมัครต่อดิ เป็นนายสิบ หรือจะเป็นนายทหารก็ได้ เดี๋ยวให้พ่อช่วย นะๆ”
“หืม ผมไม่ชอบใช้เส้น ชอบใช้ความสามารถ ไม่ดีนะ”
“แล้วมึงจะทำอะไรกิน จะเดินแบบเหรอ กูไม่อยากให้ทำเลยว่ะ กูไม่อยากให้ใครมองมึง กูไม่อยากให้มึงมีเวลากับคนอื่นเกินกว่ากู”
“สรุปคือหวงกูว่างั้น”
“ถูกต้องนะคร้าบบบบบ”
“งั้นผมไปเป็นครูดีไหม”
“มึงจะแอบกินเด็กแลกเกรดป่ะวะ”
“แหม ทีตัวเองเป็นผู้บังคับบัญชาแล้วเอาผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นแฟนนี่ไม่กินเด็กเลยเนอะ”
“มึงอายุเท่ากู มึงไม่ได้เป็นเด็ก”
“ผมเป็นไก่วัด ผู้หมวดเป็นสมภาร”
“มึงกวนตีนว่ะ”
“ฮ่าๆๆๆ เออ ถามหน่อย ตอนไปเรียนเป็นนักเรียนนี่เคยมีคนเขาแอบเป็นแฟนกันป่ะ”
“ก็หลายคู่นะ ตอนนี้ยังคบกันอยู่ ไม่มีใครรู้ แมนทั้งคู่ คบหญิงบังหน้าด้วยละ”
“เหรอ แล้วผู้หมวดเคยแอบชอบใครในนั่นป่ะ”
“ไม่มี กูปกตินี่ เป็นเด็กดี มีแฟนหญิง แต่เคยโดนดูดนะ ฮ่าๆๆ โกรธกูป่ะ”
“มันผ่านมาแล้ว เอ๊ะ หรือว่าโดนดูเร็วๆนี้”
“ทะลึ่ง มีแต่มึงคนเดียวอ่ะ ไอ้สัส คนดูดนี่หน้าแม่งโคตรแมนฉิบหาย กูก็มึนๆนะ เมานิดๆ เขามาขอ เอาวะ อยากลอง นำแตกคาปากเลย”
“แล้วดูดให้เขาคืนหรือเปล่า”
“เรื่องดิ สบายตัวแล้วกูก็มานอน ก็แค่ครั้งเดีวอ่ะนะ กูไม่ชอบว่ะ มั่วเกินไม่ดี”
“แต่กับผู้หญิงนี่ได้ข่าวว่าปี้ไม่เลือกหน้า”
“มันแค่ช่วงอกหักเท่านั้นแหละ อยากระบาย อยากย่ำยีผู้หญิงที่ทิ้งกูไป”
“ใจร้าย”
“นั่นมันอดีตเว้ย ตอนนี้เป็นแฟนที่ดีของมึง”
“ตอบได้ถูกใจมาก จุ๊บหน่อยดิ”
“ไม่เอา แปรงฟันละ”
“กวนตีน ทีวันก่อนนู้นไม่แปรงฟันยังกล้าจูบเลย”
“ฮ่าๆๆๆ”
“ง่วงยัง หรือเงี่ยนละ”
“นอนเถอะ ร่างกายจะได้ซ่อมแซมส่วนสึกหรอ”
“อื้ม จุ๊บกันก่อนดิ”
ก็พอหอมปากหอมคอครับสำหรับวันหยุดของเรา วันที่เรามีความสุข ได้อยู่ด้วยกัน ไม่อยากกลับไปค่ายเลยครับ ฮ่าๆๆ เบื่อขี้หน้าหมู่อาร์ตด้วยละ
ปล.ช่วงนี้ก็ทานแกงจืดไปก่อนนะครับ เรื่อยๆมาเรียงๆ ไม่มีไรมาก
หัวข้อ: ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร ปีสองของสองคน ๒๐๐๑๒๕๖๓ ตอนที่๑๔/๒ หน้า๑๓๒ (อ่าน 1218733 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก