พี่ครับ...ได้สักครั้งผมจะตั้งใจเรียน
ตอนที่25
“ไม่ พีจะไม่เป็นแฟนกับพี่เอ็ม!!”
ผมปฎิเสธเสียงดังลั่น คิดจะมัดมือชกกันเหรอ ยากไป
“แต่...”
ยังไม่ทันพี่เอ็มจะท้วงพี่แพทก็ขัดขึ้นมาเสียก่อน
“พอ หยุด!! ไม่มีการเป็นแฟนอะไรทั้งนั้น จบแล้วจบกันแค่นี้ หลังจากนี้มึงอย่ามายุ่งกับน้องกูอีกไอ้เอ็ม”
พี่แพทพูดพร้อมเดินเข้าไปยืนหน้าพี่เอ็ม พี่เอ็มที่ยืนมองพี่แพทแล้วสลับกับมองผม ก่อนจะคลี่ยิ้มแล้วตอบ
“ผมคงต้องปฎิเสธ ผมเลิกยุ่งกับน้องพี่ไม่ได้จริงๆ”
พี่เอ็มพูดแล้วยิ้มกวนๆ เล่นเอาพี่แพทกำหมัดแน่น
“มึงจะเอาไงว่ามาไอ้เอ็ม”
“ผมขอน้องพี่ได้ปะ”
พี่เอ็มพูดโต้ทันควันพี่แพทจะกระโจนเข้าหาแต่โดนพี่เอ็กซ์กอดจากด้านหลังห้ามไว้ซะก่อน
“ปล่อยกูนะไอ้เอ็กซ์ กูจะต่อยมัน”
“ใจเย็นหน่ามึง กูไม่อยากให้มึงเจ็บมือ”
พี่เอ็กซ์พูดจบพี่แพทมองพี่เอ็กซ์แล้วชี้หน้าคาดโทษไว้ เดี๋ยวนะๆ ทำไมมันรู้สึกหวานๆแปลกๆ
“ตกลงมึงจะไม่เลิกยุ่งกับพีจริงๆใจใช่ไหมไอ้เอ็ม”
พี่เพลงที่ยืนเงียบอยู่ถามขึ้นแล้วมองพี่เอ็กซ์
“ใช่”
“ได้ พีจะเอาไง ไอ้เอ็มมันจะจีบพี พูดให้เคลียร์ๆกันไปเลย คาราคาซังกันมานานละ”
นั้นสินะ เรื่องนี้มันคาราคาซังกันมานานเกินไปแล้ว ผมหลับตาแล้วนิ่งคิด เอาสิ เอากันสักตั้ง อยากรู้เหมือนกันว่าพี่แกจะมาไม้ไหน
“ได้ ถ้าพี่เอ็มจะจีบพี พีให้จีบก็ได้ เพราะยังไงต่อให้พีปฎิเสธพี่ก็ยังหน้าด้านอยู่ดี”
ผมพูดจบแล้วรีบเดินไปที่ห้องพักทันที เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยใจ
พี่เอ็มแกจะมาไม้ไหน แกจะเอาจริงเหมือที่แกพูดหรือเปล่าผมก็อยากรุ้เหมือนกัน
ลองเสี่ยงอีกสักครั้งกับความรักครั้งนี้จะเป็นอะไรไป
ผมเข้ามานอนพักผ่อนสักัพก ตื่นขึ้นมาก็เจอพี่แพทนั่งข้างๆเตียง ผมยิ้มให้กับพี่แพท พี่แพทลูบหัวผมแล้วมองผมด้วยสายตาอ่อนโยน
“พีรู้ไหม ตอนที่พี่รู้ว่าพีหายไปกับไอ้เอ็ม พี่เกือบจะบ้าตายให้ได้ พี่คิดไปต่างๆนาๆ”
พี่แพทพูดจบผมจับมือพี่แพทไว้แล้วเอามาแนบกับแก้มตัวเอง
“พี่แพทอย่าคิดมากเลย พีโตขึ้นแล้ว พีต้องรับมือกับปัญหาด้วยตนเอง ไม่ว่ามันจะร้ายแรงแค่ไหน พีก็ต้องผ่านมันไปให้ได้”
ผมยิ้มให้พี่แพทแล้วลุกนั่งสวมกอดพี่แพทไว้
“น้องชายพี่โตขึ้นแล้วจริงๆ”
พี่แพทกอดตอบเราสองคนไม่พูดอะไรกันอีก ผมอาจจะยังไม่เข้มแข็งเต็มร้อยแต่เชื่อเถอะผมไม่อ่อนแอเหมือนในอดีตอีกแล้วละ
คืนนี้พวกเรามีงานเลี้ยงริมชายหาดส่งท้ายก่อนกลับกรุงเทพ ผมนั่งกินอาหารทะเลพร้อมดูหลายๆคนที่ต่างกันไป พี่มาร์ทที่มาสมทบทีหลังดูเหมือนจะซึมๆ เอาแต่กินเหล้าอย่างเดียวไม่พูดกับใคร สายตาก็คอยมองซินดี้ ส่วนซินดี้ที่ยิ้มแย้มร่างเริงเหมือนเดิมแต่ผมรู้ว่าสายตาของมันไม่ได้สุขมากหรอก แต่ข้างๆมันก็มีคนที่ทำให้มันหัวเราะได้คือไอ้ป่าน ป่านอยู่ข้างๆซินดี้คอยแหย่ คอยกวนตลอด บางทีนั้นก็อาจเป็นวิธีการเข้าหาซินดี้แบบไอ้ป่าน
ส่วนพี่แพทที่ดูเหมือนจะพยายามตีตัวออกห่างพี่เอ็กซ์ที่พยายามเข้าใกล้ยิ่งกว่าเดิม ทั้งสองคนยังด่าทอกันอยู่ ไม่สิ พี่แพทด่าพี่เอ็กซ์ฝ่ายเดียวมากกว่า พี่เอ็กซ์ก็ได้แต่ยิ้ม ถ้าพี่แพทเริ่มลงไม้ลงมือเมื่อไหร่ พี่เอ็กซ์ก็จะทำตาดุแล้วห่อปาก “เมียจ๋า” พี่แพทก็จะหยุดสงบนิ่งทุกที ให้ตายเถอะ พี่แพทของน้องเป็นเมียพี่เอ็กซ์ตั้งแต่เมื่อไหร่ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่เพลงที่ตามแมทน้อยต้อยๆ คอยส่งนู้นส่งนี้ให้ แต่แทบจะไม่มีเสียงคุยออกจากกันและกัน แหม๋ ถือว่าพัฒนานะเนี่ยพี่เพลงที่แมทมันสามารถให้เดินตามได้เนี่ย ส่วนไอ้พีทที่ เอิ่ม เอาแต่กินเหล้า กวนคนนู้นทีคนนี้ที พูดถึงมันก็ยิ้มร่าเดินมากอดคอผม
“กูละเบื่อ แม่งไม่มีคู่ คนอื่นเขาหวานกัน พูดแล้วอิจฉา”
พูดแล้วยังมาทำหน้าอ้อนตีนใส่ผมอีก ผมเลยส่ายหน้าแล้วตอบมัน
“ถ้ามึงอยากได้คู่แนะนำนู้นพี่มาร์ทไง ไปสิ คู่หูคู่เหล้าของมึง เป๊ะ”
“เออวะ น่าสนดี”
ไอ้พีทพูดแล้วเดินเข้าไปหาพี่มาร์ททันที พวกคอสุรานั่งด้วยกันเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยทีเดียว
“มองคนนู้นคนนี้ที ไม่อยากมีคู่บ้างเหรอเรา”
แรงกอดจากด้านหลังทำให้ผมหันไปหาต้นเสียง เหอะๆ เดาไว้ไม่มีผิด พี่เอ็ม
“ไม่อะ พีอยู่แบบนี้แหล่ะดีแล้ว บางทีอาจจะมีคนที่ดีดีรอพีอยู่ก็ได้ รีบมีไปไหน”
ผมพูดแล้วพยายามสะบัดตัวออกจากพี่เอ็ม แต่พี่แกก็ยังเหนี่ยวแน่นในการกอด ผมเลยกระทืบเท้าพี่เขาไปเต็มแรง
“โอ้ย !! พี พี่เจ็บนะ”
“พีแค่ให้พี่จีบพี ไม่ได้หมายความว่าพี่จะทำอะไรกับพีก็ได้”
พี่เอ็มยืนมองผมทำหน้าออดอ้อนจนผมอดหมั่นไส้ไม่ได้
“แค่กอดนิดกอดหน่อยเอง มากกว่ากอดก็เคยมาแล้ว”
“พี่เอ็ม!!”
ผมพูดเสียงดังตาโตใส่พี่เอ็ม แล้วพูดต่อ
“ถ้าคิดจะจีบก็หัดอดทนซะบ้าง อะไรที่ได้มาง่ายๆมักจะไม่เห็นค่าไม่ใช่เหรอ”
“แต่กับพีพี่ได้แล้วนี่”
พี่เอ็มยังไม่สลดอีก ผมส่ายหน้าแล้วมองตาพี่เขา
“ใช่พี่ได้ตัวพีแล้ว แต่พี่ยังไม่ได้ใจพีเลย ถ้าพี่อยากได้แค่ตัวก็กลับไปซะ อย่ามาให้เห็นหน้าอีก”
ผมพูดนิ่งๆจริงจังจนพี่เอ็มเลิกเล่นแล้วจับมือผมทั้งสองข้างแล้วพูด
“พี่ไม่ได้ต้องการแค่ตัวพี แต่พี่ต้องการทั้งตัวและใจ”
“หึหึ งั้นต้องรอกันหน่อย ถึงพีจะตัวง่าย แต่ใจไม่ง่ายนะ”
ผมยิ้มหวานให้กับพี่เอ็มแล้วเลี่ยงเดินออกมา
พี่แกจะมาไม้ไหนนะ
Part แพท
“อย่าเข้ามาใกล้นักได้ไหมมึง”
”ก็อยากอยู่ใกล้ๆนี่”
ผมบ่นกับไอ้เอ็กซ์ที่ตั้งแต่มาที่ภูเก็ตตัวติดกับผมจะเป็นปาท่องโก๋แล้วเนี้ย
“มึงมาที่นี้ทำไม”
ผมหันไปหาเรื่องมัน ตั้งแต่มาก็เกิดเรื่องวุ่นวายเล็กน้อยทำให้ไม่ได้พูดกับมันตรงๆสักที
“ก็มาทำความเข้าใจ มึงไม่รับโทรศัพท์กู ไปหาที่บ้านก็ไม่ยอมลงมาหา สุดท้ายก็หนีกูมาเที่ยวภูเก็ต ก็เลยตามมา”
ไอ้เอ็กซ์พูดกับผมจริงจังจนผมต้องหลบตามัน
“ไม่มีอะไรต้องเข้าใจแล้วละ”
“อะไรของมึงแพท มีเหี้ยไรก็พูดมาดิ จะเก็บไว้ทำไม”
ไอ้เอ็กซ์เริ่มขึ้นเสียง ผมเลยเดินหนีมันออกจากที่น้องๆนั่งกินกันอยู่ ผมยังไม่อยากให้ใครรู้เรื่องของเรานักหรอก
“หมับ !!”
แรงกระชากจากด้านหลังทำเอาผมตัวปลิวไปที่อกมัน
“ปล่อยกูนะเอ็กซ์”
“ไม่ปล่อย มึงพูดมา มึงเข้าใจอะไรของมึงแล้ว”
ไอ้เอ็กซ์จับแขนผมแน่น ผมมองตามันที่มองผมอย่างจริงจัง
“เข้าใจว่าเราสองคนจะกลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมไง”
ผมพยายามฝืนยิ้มให้มัน จะให้ผมกลับไปมองหน้ามันอย่างเพื่อนนะเหรอ ยาก !! แต่ผมก็เสียดายเพื่อนดีดีอย่างมัน ผมจะพยายามไม่คิดมากในสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้นก็แล้วกัน
“ไม่ !! มึงลืมไปแล้วเหรอแพท มึงพูดเองว่าถ้ากูทำ มึงจะเลิกเป็นเพื่อนกับกู ฉะนั้นกูจะไม่เป็นเพื่อนกันมึงอีก”
ไอ้เอ็กซ์พูดจบผมนิ่งแล้วผลักมันออกทันที
“แล้วมึงจะเอาไงห้ะไอ้เอ็กซ์ มึงไม่ต้องมาขู่จะเรียกกูเมียจ๋าต่อหน้าคนอื่นอีก กูไม่กลัวละสัส ”
ผมเสียใจอย่างบอกไม่ถูกที่มันพูดว่าจะไม่เป็นเพื่อนกับผมแล้ว ผมอุส่าห์ทำใจจะมองมันอย่างเพื่อน แต่ทำไม ทำไมมัน
“กูจะเอามึงเป็นเมียกูจริงๆเลยไงละ หลังจากนี้ถ้ากูเรียกมึงเมียจ๋า ก็ไม่แปลกแล้วสิ”
ผมตาโตทันทีกับคำพูดมัน ไอ้เอ็กซ์ยืนมองผมด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ มึงมันน่ากลัวที่สุด
“ไม่!! กูไม่เป็นเมียมึง”
“มึงคงลืมไปละว่าคืนนั้นมึงเป็นเมียกูไปกี่รอบละ”
ไอ้เอ็กซ์พูดพร้อมเดินเข้ามาใกล้ผม ผมละเกลียดสายตามันสุดๆเลย เจ้าเล่ห์ได้อีก
“หยุดพูดนะไอ้เอ็กซ์”
“ไม่หยุด กูพูดความจริง เมียจ๋า”
“เพี๊ยะ !!”
ผมยกมือค้าง ตายละ กูไปตบมันทำไม น่าจะต่อยมันมากกว่า แม่งโครตแต๋วเลยกูตบ
“อื้อออ อ่า”
ผมนิ่งได้ไม่นานไอ้เอ็กซ์กระชากผมเข้าไปจูบทันที ลิ้นของมันพยายามจะเข้ามาจนได้ โอ้ยยย ครบสูตรนางเอกละครไทยเลยกู ตบจูบๆ
“ตุบ ๆ”
ผมพยายามทุบหลังมันแต่ดูมันไม่สะทกสะท้านยังจูบผมอย่างต่อเนื่อง ไอ้เอ็กซ์ขย้ำสะโพกผมอย่างแรงจนตกใจเปิดปากให้มันส่งลิ้นเข้ามา มันเลยใช้ลิ้นของมันพาผมจนเคลิ้ม สัสเอ้ย ลีลาจูบของมึงยังสะท้านทรวงกูเหมือนเดิมเลยนะ
ผมยอมแพ้เลยจูบตอบมันอย่างไม่ยอมแพ้เราสองจูบฟาดฟันกันอย่างไม่มีใครยอมใครจากจูบที่เร้าร้อน รุนแรง แต่หลังกลับรู้สึกนิ่มนวล อ่อนหวานจนผมเข่าอ่อน
“อ่าห์ ไอ้... เอ็กซ์”
ผมครางออกมาเบาๆเมื่อมันปล่อยปากผมให้เป็นอิสระ
“มึงเป็นเมียกูแล้วรู้ไหม กูจะไม่ยอมปล่อยมึงไปแล้ว กูรักมึงนะแพท รักมานานแล้ว”
คำพูดของมันที่กระซิบข้างหูผมทำเอาผมเข้าทรุด ดีนะที่มันกอดพยุงตัวผมเอาไว้ ร้อนหน้าก็ร้อน เข่าก็อ่อน กูยอมแพ้มึงละไอ้เอ็กซ์
แถม....
“พี่กินหนักขนาดนี้เดี๋ยวก็เมาตกทะเลหรอก”
ผมถามพี่มาร์ทที่นั่งดวลเหล้ากันมานานแล้ว หลาสยๆคนเริ่มทยอยกลับห้องแล้วเหลือเพียงเราสองคน
“กูไม่ตกทะเลหรอกสัส กูกินบนทราย ฮ่าๆ”
พี่มาร์ทยังมีอารมณ์จะตลกอีก พี่แกยังไม่เมาเท่าไหร่หรอก พี่แกคอทองแดงจะตาย
“ผมชื่นชมพี่นะที่ยอมปล่อยซินดี้ไปโดยดี”
ผมเปิดประเด็นขึ้น ถึงแม้ว่าผมจะไม่ค่อยเข้าไปยุ่งมากนัก แต่ความเคลื่อนไหวของเพื่อนๆผมก็รู้ตลอดแหล่ะ ผมเลือกที่จะไม่พูดมากกว่า
พี่มาร์ทวางแก้วแล้วหันมามองหน้าผม
“กูไม่อยากรั้งเขาไว้แล้ววะ เขามีคนที่ดี ที่รักเขาจริง ไม่เจ้าชู้แบบกูพร้อมจะดูแลกูก็ปล่อยไป”
“ทั้งๆที่พี่ก็รักมันนะเหรอ”
“ใช่ แต่กูเลวเกินไป กูทำลายความรักของกูเอง กูไม่โทษใครทั้งนั้น”
พี่มาร์ทพูดแล้วหลับตาแปปนึงก่อนจะลืมตาแล้วดื่มต่อ
“ถ้าวันนึงพี่เจอคนที่พี่รักจริงๆ พี่จะยังทำแบบนี้อีกไหม พี่จะยังเจ้าชู้อีกไหม”
ผมซักพี่เขาไปเรื่อย ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมอยากรู้ แค่อยากรู้ก็ถาม ไม่ผิดมั้ง
“ไม่แล้ว กูได้รับบทเรียนกับเรื่องนี้แล้ว อีกอย่างกูก็อิ่มตัวแล้ววะ กูเจ้าชู้มามากพอละ”
“ฮ่าๆ เสือสิ้นลายว่างั้น”
“ฮ่าๆ คงงั้น แต่ยังไม่เจอแม่เสือที่จะคุมวะ”
“พี่หล่อ เท่ห์ ดูดี ใครเห็นก็เข้าหา ไม่แปลกหรอกที่พี่จะเจ้าชู้เนอะ”
ผมมองพี่เขาอย่างพิจรณา พี่มาร์ทนี่หล่อต้นฉบับแบดบอยเลย หล่อ เลว ดูหน้าค้นหา ดูมีอะไรท้าทายดี
“มึงก็เจ้าชู้ไอ้พีท อย่ามาว่ากู”
“ผมไม่ได้เจ้าชู้ ผมแค่ยังไม่เจอคนที่จะให้ผมหยุดจริงๆ”
ผมแถไปเรื่อยๆ
“ไอ้สัส มันก็เหมือนกันนะแหล่ะ”
“ฮ่าๆ”
เราสองคนหัวเราะพร้อมกัน อยู่ดีดีพี่มาร์ทก็นิ่งแล้วมองหน้าผม เราสองคนมองตากันอย่างไม่ยอมแพ้ ไม่มีใครยอมหลบ พี่มาร์ทยกมือมาลูบริมฝีปากผม
“รู้ไหมกูแพ้คนปากเจ่อๆแบบนี้ เห็นแล้วโครตอยากจูบ”
“งั้นก็จูบดิพี่”
ไม่รุ้อะไรดลใจให้ผมพูดแบบนั้น อาจจะเพราะอยากลอง อยากสนุก หรือท้าทายก็ไม่รู้สิ
“อื้อ....อ่าห์”
พี่มาร์ทก้มลงบดจูบผมอย่างเร่าร้อน เราสองคนจูบกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ลิ้นของเราสองคนสู้กันอย่างเร่าร้อน มือที่ว่างของพี่มาร์ทจับให้ผมไปนั่งใกล้ๆเบียดกันทนแทบจะขี่กัน
ผมเป็นคนชอบอะไรที่ลึกลับ น่าค้นหา และท้าทาย ผมยังไม่เคยเจอมันในผู้หญิงคนไหน แต่ผมกลับเจอมันในผู้ชายคนนี้
พี่มาร์ท
______________________________________________________________________________________
ตอนหน้ากลับกทม กัน เย้
คนเขียนจะไม่พูดคุยอะไรมากมาย รู้สึกว่าจะพูดเยอะไปละ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านและคอมเม้นต์ครับ
หัวข้อ: >>> พี่ครับ....ได้สักครั้งผมจะตั้งใจเรียน<<<ตอนที่44 ตอนจบ หน้า48 11/1/58 (อ่าน 375380 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก