พี่ครับ ได้สักครั้งผมจะตั้งใจเรียน
ตอนที่1
“เฮ้ย อีพี พี่เอ็มขวัญใจมึงลงรูปใหม่อีกแล้ว”
เพื่อนๆผมตะโกนบอกผมที่ยืนอยู่หน้าห้อง ผมหันไปมองซินดี้ เอิ่ม ชื่อใหม่ของนาง จริงๆแล้วมันชื่อศักดิ์ ชื่อที่จะแสนแมนเกินตัวของมัน ซินดี้มันเป็นกะเทยสาวแสนสวย(?) เอาเป็นว่าตามนั้น นินทานางไม่ได้หรอก นางมีกระแสจิตเดี๋ยวนางจะกัดหัวผมเอา
“อะไรของมึงอีกซินดี้ เห็นผู้ชายเป็นไม่ได้นะมึง”
นั้นคู่กัดของมันครับไอ้ป่าน ผู้ชายหนุ่มหล่อ เข้ม สูง ผิวคล้ำตามประสาหนุ่มใต้ ดีกรีนักบอลโรงเรียน โปรไฟล์แมนซะขนาดนี้แต่ชื่อป่าน ชื่อซะเหมือนผู้หญิงเชียว ฮ่าๆ ผมว่ามันน่าจะสลับกับซินดี้จริงๆ
“หุบปากมึงไปเลยไอ้ดำ”
ซินดี้ตวัดสายตาไปจิกไอ้ป่านทันที จริงๆไอ้ป่านมันไม่ได้ดำหรอก เพียงแค่มันชอบเล่นบอลกลางแจ้ง แถมไม่ทากันแดดอีกเลยทำให้ผิวคล้ำไปหน่อย
“นี้อีพี มึงมาดูเร็วๆ โอ้ยยย พ่อเจ้าประคุณลุ้นช่อง หล่อจริงๆเลย”
ซินดี้ยังรบเร้าผมไม่เลิก ผมเลยอดไม่ได้เดินไปหามัน ผมชะโงกหน้าไปดูมือถือของซินดี้ กรี๊ดดดด พี่เอ็มของพี ตายแล้วสาวแตกเลยผม
“ไงละอีดอก ทำอิดออดไม่มา พอมาดูแล้วตาเยิ้มเชียว”
ซินดี้หันมาล้อเลียนผมทันที
“เอามานี้เลย พี่เอ็มของน้องพีนี้หล่อจริงๆเลยให้ตายเหอะ”
ผมมองรูปพี่เอ็มในอินตราแกรมที่ซินดี้เปิดให้ดู หล่อจริงๆเลยพี่เอ็ม ทุกคนอาจจะงงว่าพี่เอ็มคือใคร พี่เอ็มคืออดีตรุ่นพี่ในโรงเรียนของผม ตอนนี้พี่เขาเรียนมหาลัยแล้ว มหาลัยชื่อดังของกรุงเทพเลย เรียนคณะวิศวะซะด้วย แหม๋ ผู้ชายคณะนี้คงไม่ต้องบอกเลย แซ่บลืม ฮ่าๆ พี่เอ็มคือผู้ชายที่ผมแอบชอบมานานตั้งแต่ม.4 ตอนนี้ผมอยู่ม.6แล้ว ตอนนั้นพี่เอ็มอยู่ม.6 ผมอยู่ม.4 จริงๆแล้วผมเคยเห็นพี่เอ็มตั้งแต่ม.1นู้น แต่พี่เขาไม่ได้เตะตาต้องใจอะไรผมในตอนนั้นเพราะผมกำลังหลงรุ่นพี่อีกคนอยู่ อิอิ
“มึงสองคนนี้เพ้อเจ้อพอๆกันเลย”
นี้ก็อีกคนไอ้พีท หนุ่มหล่อ บ้านรวย ไอนั้นใหญ่ เฮ้ย ล้อเล่น ฮ่าๆ มันหล่อจริงๆแหล่ะ พีทมันเป็นหนุ่มหล่อสไตล์แบดบอย มีรถหรูขับ ใครๆก็ยอมถวายตัวให้มันทั้งนั้น แต่อย่างบอกใครไปเชียวละ ไอนี่มันเจ้าชู้โครตๆ ฟันดะ แถมได้หมดด้วย ชาย หญิง ตุ๊ด เกย์ กะเทย
“หยุดไปเลยไอ้พีท มึงไม่เข้าใจกูหรอกว่ากูแอบชอบพี่เขามานานค่ไหน”
ผมหันไปพูดกับไอ้พีท
“มึงชอบพี่เขาก็ไปบอกพี่เขาดิวะ ไอ้ป่านก็รู้จัก กูก็รู้จัก เดี๋ยวพวกกูนัดให้”
“อย่ามาเลยไอ้พีท กูอยุ่แบบนี้กูก็สุขใจแล้ว กูไม่ได้อยากจะครอบครอง”
ผมพูดพร้อมเพ้อฝันถึงพี่เอ็ม
“แหม๋ อิกะเทยคนดี อินางงามศรีสยาม ไม่ได้อยากจะครอบครอง น้ำเน่า !!”
ซินดี้ตะโกนคำว่าน้ำเน่าซะเต็มหน้าผมเลย อิดวกส์นี่
“ขอโทษเหอะกูไม่ใช่กะเทยแบบมึง กูเป็นเกย์สาวผู้น่ารัก สดใส ใสซื่อ และอ่อนต่อโลก”
ผมพูดพร้อมกับโยกตัวไปมาลั้ลลาเหมือนอยู่ในทุ่งหญ้าแสนสวยงาม
“ตอแหลลลลลลล !!”
เอิ่ม ไอพวกนั้นรวมตัวกันพูดพร้อมกันเลยทีเดียว เชอะ ไม่ใช่เรื่องจริงซะหน่อย
“พวกคุณตะโกนอะไรกันครับ คาบหน้ามีสอบอังกฤษอ่านกันรึยัง”
นี้คือเพื่อนอีกคนในกลุ่มของเราแมทน้อยผู้น่ารัก แมทคือหนุ่มเนิร์ดใส่แว่นตาอันใหญ่ยังกะจานทรู(?) แมทน่ารักนะ ขาว ใส ตัวเล็ก สเป็คเกย์คิง แต่ติดตรงที่ชอบทำตัวเนิร์ดไปหน่อย
“อ่านแล้วจ้าแมท แมทละอ่านรึยัง เอ๊ะ พีคงไม่ต้องถามแมทหรอกว่าอ่านยัง พี่ต้องถามว่าแมทอ่านไปกี่รอบละ”
ผมหันไปคุยกับแมทที่ยังนั่งอ่านหนังสือได้ในขนาดที่ในห้องเต็มไปด้วยเสียงโหวกเหวกโวยวายของมนุษย์ทุกตนให้ห้อง เพราะคาบนี้ครูไม่มาเด็กเลยร่างเริงซะ
“ผมอ่านไปไม่กี่รอบเอง ผมไม่ได้เก่งแบบคุณพีนี่ ที่จะอ่านไม่กี่รอบก็จำได้ ”
แมทหันมาพองลมใส่ผมทันทีที่ผมประชด
“โถ่ๆ แมทน้อยผู้น่ารักของพีพี พีก็เก่งแต่อังกฤษแหล่ะ แต่ถ้าเป็นคณิต คงสู้แมทไม่ได้หรอก”
“ก็จริงครับคุณพี”
เอิ่ม ชมนิดชมหน่อย ไม่มีปฏิเสธกันเลย กลุ่มผมมีใครปกติไหมเนี้ยนอกจากผม
“กูว่านะพี ถ้ามึงไปบอกพี่เอ็มดีดี กูว่าพี่เขาอาจจะสนใจมึงก็ได้นะ”
ไอ้ป่านหันออกความคิดเห็นทันทีที่ผมนั่งที่โต๊ะ
“ใช่มึง มึงก็น่ารักนะ ขาว หุ่นดี เอ็กซ์เซ็กแตกจะตาย”
ไอพีทหันมาสมทบทันที
“ไม่เอา ก็กูบอกแล้วไงไม่อยากครอบครอง เก็บพี่แกไว้ให้กูเพ้อเจ้อเป็นพอ”
“ฮ่าๆ คุณพีนี้ประหลาดคนจริงๆ”
อะไรนะแมทน้อยยังมาว่าผมหรอนี่
“พวกมึงปล่อยมันไปเถอะ อินี่มันเพ้อเจ้อ”
อีซินดี้ มึงด่ากูด้วยเหรอ
“เชอะ สะบัดบ็อบใส่พวกมึงรัวๆ”
ผมสะบัดหน้าใส่พวกมัน แล้วเชิดหน้าใส่ หึ ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
พวกนั้นหัวเราะผมลั่น ไอ้พวกเลววววววววววววววว
.................................................................................................
เลิกเรียนแล้ววววววว ยิปปี้ พวกเราทั้ง5คนเลยตกลงกันว่าจะไปหาไรกินที่ห้างใจกลางเมือง พูดกันมาซะนานลืมแนะนำตัว ผมชื่อพีครับ นายพีรพัตร วัฒนาขจร เป็นน้องเล็กคนสุดท้องของบ้าน กำลังเรียนอยุ่ม.6เทอม2 ใกล้แอดมิดชั่นกันแล้ว ใกล้ได้ไปเรียนมหาลัยแล้ว ผมเรียนอยู่ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร ซึ่งจะสังเกตได้ว่าผมมีเพื่อนผู้ชายหมด ผมมีเป้าหมายของชีวิตแล้ว ผมจะเข้าเรียนในคณะอักษรศาสตร์ ที่มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ผมชอบเรียนภาษาอังกฤษ ผมก็ทำได้ดีด้วย แม้ว่าตอนนี้ผมจะเรียนแผนวิทย์-คณิตก็ตาม มหาลัยที่ผมจะเข้านั้นหรอ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าที่เดียวกับพี่เอ็มสุดหล่อของเค้า ><
“มึงใจลอยไปถึงไหนพี เดินเลยร้านไปแล้ว”
ไอ้พีทมาดึงผมทันทีที่ผมเดินเลยร้านไอศกรีมที่เราจะมานั่งกินกัน
“เอ้าเหรอ”
“ไอ้พี มึงนี่มึนจริงๆ”
กรี๊ด อะไรของมึงไอ้พีทมาด่ากูมึน กูแค่เดินเลยร้านเนี้ยนะ
“เชอะ”
ผมหันไปสะบัดบ็อบใส่ไอ้พีทแล้วเดินเข้าไปนั่งในร้านข้างซินดี้ทันที จริงๆแล้วซินดี้มันเป็นกะเทยสวยนะ สูงไม่มากนัก ขาวนิดๆไม่ขาวจนซีดแบบแมท แมทมันมีเชื้อสายจีนเลยขาวไปตามเชื้อสาย แต่ซินดี้ขาวนิดๆ โครงหน้าสวยอยู่ ยิ้มหวาน เป็นกะเทยที่สวยคนนึงของโรงเรียนเลย
“เป็นอะไรของมึงอีกอีพี”
ผมหันไปมองซินดี้เพื่อนรักแล้วทำหน้าตาหน้าสงสารใส่มันทันที
“ก็ไอ้พีทแหล่ะ มาด่ากูว่ามึน”
“ฮ่าๆ โอเคๆ เลิกทำหน้าหมาหงอยได้ละ กูกินไอศกรีมไม่ลง”
“มึงมันโหดร้ายกับกูตลอดซินดี้ ว่าทำไมไม่มีผัวสักที”
ผมพูดจบซินดี้หันมามองผมตาโต
“อีดอกกกก กูเลือกหรอกยะ”
“จ้าแม่นาง เลือกมากๆระวังคานทองจะถามหา”
“มึงเถอะ เลิกเพ้อเจ้อแล้วมองคนอื่นบ้าง ระวังคานทองจะถามหา”
“ไม่เป็นไร อยู่คานทองกับมึงไง”
“ฮ่าๆ”
เราสองคนหัวเราะกันจนไอ้ป่านหันมามอง
“อะไรของมึงสองคน”
“เรื่องของคนสวย คนไม่หล่อไม่เกี่ยว”
ซินดี้หันไปตอบ พร้อมจิกกัดทุกเมื่อ
“พอเลย มึงสองคน หยุดกัดกันบ้าง”
ให้ทายให้ห้าม แมทน้อยนั้นเอง ทุกคนอาจตกใจว่าทำไมแมทพูดหยาบ แต่นี้แหล่ะตัวตนที่แท้จริงของแมท
“แหม๋ แมทน้อย พูดหยาบได้แล้วหรอจ้ะ”
ผมหันไปแซะทันที
“พูดได้ละ ออกจากโรงเรียนละ ที่นั้นสถานที่ราชการควรพูดเพราะๆ”
นี้แหล่ะเหตุผลของแมท
“ตรรกะนี้ใครสอนมึงมาแมท”
พีทหันไปถาม
“กูสอนตัวเอง”
แมทพูดจบแล้วยังทำหน้าไม่รู้เรื่อง ดูเมนูต่อ
“สาสสสสสสส !!”
พวกผมพร้อมใจกันอวยพรทันที
...
“พีพี มึงดูนั้นดิ พี่เอ็มของมึงมากับใคร”
ผมหันไปมองตามที่ซินดี้ชี้ พี่เอ็มจริงด้วย หล่อ เท่ห์ สูงสมาร์ทเหมือนเดิม มากับใครนั้น กรี๊ดดดด นังเบลล่า จริงๆมันชื่อว่าเบลเฉยๆ กะเทยโรงเรียนเดียวกัน เรียนม.เดียวกัน แหม๋ ทำเป็นออเซาะพี่เอ็ม มึงเดินเองไม่ได้หรอไงทำไมต้องไปเกาะแขนด้วย โอ้ยยย เห็นแล้วอารมณ์เสีย
“ไม่แปลกหรอที่พี่เอ็มจะควงเบลล่า เบลล่ามันก็สวยดี เทคยาคุมซะเหมือนผู้หญิงเลย ดูนมดิ ไม่รู้ของจริงรึเปล่า”
ไอ้พีทวิจารณ์ทันที
“หุบปากมึงไปเลยไอ้พีท”
ผมหันไปจิกตาใส่ไอ้พีททันที
“กูเพิ่งรู้นะว่าพี่เอ็มชอบกะเทยด้วย”
แมทหันมาถามซินดี้
“โอ้ย พี่เอ็มแกเอาหมดแหล่ะ ขอให้โดนใจพี่แก พี่แกเอาหมดแหล่ะ”
“ไม่ต่างจากมึงเลยนะพีท”
ไอ้ป่านหันออกความคิดเห็น
“ฮ่าๆ เขาเรียกว่าเกิดมาทั้งทีต้องลองให้หมดโว้ย”
“เหรออออ ไอหื่น”
ผมหันไปด่ามันทันที ยังหมั่นไส้มันที่ชมว่าอีเบลล่าสวย
“พอเลยๆ รีบกินให้เสร็จเถอะ”
ซินดี้ปรามก่อนที่ผมกับไอ้พีทจะเปิดสงครามน้ำลายกัน พวกเราเลยรีบกินแล้วรีบจ่ายเงินแล้วออกมาเดินเล่นกัน
“พวกมึงเดี๋ยวกูไปห้องน้ำก่อนนะ”
ผมหันไปบอกพวกมันที่ยืนดูเสื้อผ้ากันอยู่ พวกมันพยักหน้าเป็นอันเข้าใจ ผมเลยเดินออกมาที่ห้องน้ำซึ่งไม่ไกลนัก ผมเข้าไปทำธุระเบาในห้องส้วม ผมไม่ชอบยืนฉี่ที่โถอะ เขินๆไงไม่รู้ ผมทำธุระจนเสร็จแต่ไม่ทันจะออกจากห้องน้ำกลับได้ยินเสียงซะก่อน
“พี่เอ็มจะทำอะไรคะ”
เดี๋ยวนะ เสียงแปร่งๆ ดัดจริตๆแบบนี้ อีเบลล่าแน่นอน แถมมากับพี่เอ็มอีก มันจะมาทำอะไรกันในห้องน้ำ ห้องน้ำตรงนี้ไม่มีคนเลย มีแค่ผมคนเดียว ผมหูผึ่งทันที
“ก็น้องเบลล่าน่ารักขนาดนี้ พี่จะอดใจได้ยังไง”
โอ้ยย พี่เอ็มของน้อง ทำไมเสียงหล่อแบบนี้
“จะดีหรอคะ ในห้องน้ำเลย”
อีดอกกก พูดว่าไม่ดีแต่เสียงอ่อยมานะมึง
“ดีสิครับ พี่ล็อคประตูแล้ว แถมเอาป้ายมาติดแล้วว่าทำความสะอาดอยู่”
พ่อเจ้าประคุณ นี้กะเอาจริงเลยใช่ไหม วางแผนขนาดนี้
“งั้นก็ได้คะ”
อีดอก กูว่ามึงยอมตั้งแต่พี่เขาชวนมาแล้วละ ไม่ได้ จะให้พี่เอ็มมั่วกับอีเบลล่าไม่ได้ อีนี้มันมั่วจะตาย ผัวได้สักโหลแล้วมั้ง ไม่ ไม่ ไม่ พี่เอ็มของน้อง ผมเลยผลักประตูแกไปทันที เลยเห็นอีเบลล่านั่งบนเคาเตอร์อ้างล้างมือโดยมีพี่เอ็มยืนอยู่ระหว่างขา แหม๋อีดอก ไม่อยากยอมแต่กูเห็นมึงไซร้คอพี่เขาแทบจะหลุดละ
“เฮ้ย !!”
พี่เอ็มที่เห็นผมก่อนตกใจแล้วผละออกจากเบลล่าทันที กูแอบเห็นนะมึงเบลล่าว่ามึงแอบทำหน้าเสียดาย
“สวัสดีเบลลล่า หาไรกินที่คอพี่เขาหรอจ้ะ”
เบลล่ามองหน้าผมเชิดใส่ แล้วตอบ
“เปล่า ไม่มีอะไร”
“เหรอจ้ะ มากับพี่คนนี้พี่โต้งผัวมึง เอ้ย แฟนมึงไม่ว่าเหรอจ้ะ”
ผมพูดแล้วยิ้มหวานให้เบลล่าไป
“อี เอ่อ โต้งไหนกัน เราไม่รู้จักหรอกจ้ะ”
เบลล่าทำหน้าเหมือนจะด่าผมแต่หันไปมองพี่เอ็มซะก่อนเลยตอบซะดิบดี
“เอ้าหรอ คิดว่าเป็นแฟนกันซะอีก เห็นควงกันขึ้นคอนโดบ่อย แหม๋ ให้ฟรีๆก็ไม่บอก”
เบลล่าเบิกตากว่างทันทีที่ผมพูดจบ พร้อมจะปรี่เข้ามา
“อีพี”
ดีนะที่พี่เอ็มจับไว้ซะก่อนไม่งั้น คงได้ฟ้อนเล็บกันแน่ ผมยืนกอดอกแล้วทำหน้าตกใจ
“ตายจริง ขอโทษด้วยนะที่พูดตรงเกินไป”
“พอเถอะครับ พี่ว่าน้องทั้งสองคนหยุด”
พี่เอ็มพูดขึ้นอย่างอดไม่ได้ สงสัยเห็นเราสองคนจะฟ้อนเล็บกัน
“พี่เอ็มคะ มันไม่ได้เป็นอย่างที่อีพีพูดนะคะ”
เบลล่าหันไปแก้ตัวทันที จนผมอดจะแบะปากไม่ได้
“ช่างเถอะครับ พี่กลับก่อนแล้วกัน พอดีมีธุระ”
“แต่พี่เอ็มคะ ไหนว่าเราจะ...”
“พอดี พีมีธุระด่วนครับ บายครับ”
พี่เอ็มขัดขึ้นก่อนที่เบลล่าจะพูดจบ ก่อนออกไปพี่เอ็มหันมายิ้มหวานให้ผม โอ้ย พ่อเทพบุตร หล่อจริงพ่อคุณ
“มึงอย่ามายุ่งเรื่องของอีพี”
เบลล่าเปิดฉากทันทีที่พี่เอ็มออกไป
“กูก็ไม่ได้อยากจะยุ่งหรอก กูแค่มาเข้าห้องน้ำ”
ผมตอบแบบสบายๆ แต่สำหรับเบลล่าคงเป็นอะไรที่กวนตีนไม่น้อย
“อย่ามาตอแหล”
“แล้วไง ตอแหลแล้วไง”
ผมขัดก่อนที่เบลล่าจะด่าผมมากกว่านี้
“ฉันไปก่อนละ บาย”
ผมหับไปโบกมือให้เบลลล่าแล้วรีบเดินออกจากห้องน้ำทันที ขี้เกียจจะสร้างสงครามน้ำลายกัน ยังไม่ทันจะถึงที่เพื่อนผม ผมกลับโดนกระชากจากด้านหลังก่อน
“พี่เอ็ม”
พี่เอ็มนั้นเอง กรี๊ดดดดดด พี่เขาจับมือฉันนนนนน เดี๋ยวๆต้องเก็บอาการก่อน ฮึบๆ
“ครับ รู้จักพี่ด้วย”
แหม๋พ่อคุณ ดิฉันนี้FC ตัวแม่นะ
“ก็ได้ยินจากเบลล่าเมื่อกี้ครับ”
แหลไปหน่อย ไม่ได้เราต้องน่าค้นหา
“อ๋อครับ น้องชื่อพีใช่ไหม”
กรี๊ดดดด รู้จักชื่อฉันด้วย โอ้ยพ่อคุณ แล้วยังจะมายิ้มหล่อใส่อีก อยากจะเป็นลมใส่จริงๆ
“ใช่ครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ”
ผมพูดจบแล้วรีบเดินออกมาจากพี่เอ็มทันที ตายละ เกือบตายไหมละ ไม่เคยได้ใกล้กับพี่เอ็มอย่างนี้มาก่อนในชีวิต โอ้ยยย จะละลายให้ได้เลย ใจเต้นตึกตักเลย ผมหันไปมองหลังพี่เอ็มที่เดินไปอีกทาง ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้หล่อ เท่ห์ สมาร์ท แบดบอย น่าค้นหาจริงๆ
พี่ครับ ได้สักครั้งแล้วผมจะตั้งใจเรียนเลย
................................................................................................
เปิดเรื่องใหม่ อิอิ เป็นไงกันบ้างตอนแรก ติชมได้เลยครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
