พี่ครับ...ได้สักครั้งจะตั้งใจเรียน
ตอนที่35
วันนี้ผมมาเรียนโดยพี่เอ็มไปรับ ระหว่างทางเราสองคนก็เงียบกันเป็นปกติ พี่เอ็มเลยชวนคุยขึ้น
“พีช่วงนี้ดูเครียดๆนะ”
ผมยิ้มให้กับสายตาเป็นห่วงที่พี่เขามองมา
“ไม่มีอะไรหรอกพี่เอ็ม พีกำลังปรับตัวเข้ากับมหาลัย”
“ถ้าอย่างนั้นก็ดี พี่คิดว่าพีกำลังคิดหาทางแก้แค้นซะอีก”
พี่เอ็มพูดจบผมนิ่งเงียบมองหน้าพี่เขาตรงๆ
“พีคงเครียดเรื่องนั้นด้วยมั้ง”
“พึ่ไม่อยากให้พีเครียด ไม่อยากให้พีคิดอีก เดี๋ยวพีก็เป็นแบบวันนั้นอีกหรอก”
พี่เอ็มพูดแล้วเอามือที่ว่างอยู่มาจับมือผมพร้อมบีบให้กำลังใจ
“พีเอ็มไม่ต้องห่วงหรอก พีควบคุมตัวเองได้แล้ว”
“จะไม่ให้พี่เป็นห่วงพีได้ไงละ พีกำลังเล่นกับไฟรู้ไหม พี่ให้คนไปสืบมา คนที่ชื่อทามนั้นไม่ธรรมดาเลยนะ”
“พีรู้ว่าพีกำลังเล่นกับอะไร ถึงพีไม่มีอำนาจ แต่พีก็มีวิธีของพีที่จะจัดการกับพวกนั้น”
ผมพูดแล้วทอดสายตามองไปนอกหน้าต่าง ผมคิดดีแล้ว จะให้หยุดตอนนี้ไม่ได้แล้ว
“วิธีของพีคืออะไร”
“พีบอกพี่เอ็มไม่ได้หรอก เพราะของแบบนี้สถานการณ์มันจะพาไป”
ผมพูดแล้วยิ้มหวานให้พี่เอ็ม พี่เอ็มหันมามองแล้วขมวดคิ้วนิดๆ แล้วถอนหายใจ
“พี่คงห้ามพีไม่ได้แล้วสินะ”
ผมยิ้มตอบไม่พูดอะไร
ได้เวลาเดินเกมส์ต่อแล้ว
ตอนนี้ผมยืนอยู่ในร้านกาแฟหน้าคณะบริหาร ผมรู้มาว่าร้านนี้พวกพี่เอสจะมานั่งบ่อยๆ ผมทำเป็นเดินมาซื้อกาแฟปกติ นั่งได้ไม่นานก็เจอพี่ทามเข้ามา พี่ทามคนเดียว ผมแอบส่ายหน้าเล็กน้อย ผมอยากเจอพี่ดลมากกว่าว่าเป็นยังไงบ้าง แต่อยากน้อยเจอพี่ทามก็ไม่เสียเที่ยว
พี่ทามมองเห็นผมแล้วหยุดมองเล็กน้อย ผมทำเป็นไม่เห็น ไม่นานพี่ทามก็มานั่งฝั่งตรงข้ามผม ผมเหลือบตามองเล็กน้อยแล้วยิ้มให้
“พีมาทำอะไรถึงนี้”
พี่ทามถามผมแล้วนั่งพิงพนักพิง ไขว้ห้างมองผม
“พีมาอ่านหนังสือ”
ผมยิ้มแล้วปรายตาให้มองหนังสือตรงหน้า พี่ทามเลยหัวเราะเบาๆ
“มาอ่านถึงคณะพี่เลยนะครับ”
“ทำไมเหรอครับ เด็กอักษรจะมาอ่านหนังสือถึงบริหารไม่ได้เหรอครับ”
ผมยิ้มยียวนไป พี่ทามเป็นคนฉลาด ผมต้องระวังตัว
“ได้สิ พี่แค่คิดว่ามีจุดประสงค์อย่างอื่น”
พี่ทามพูดแล้วมองผม ผมเลยยิ้มหวานไปให้แล้วถอดรองเท้าพร้อมกับเอาเท้าไปเขี่ยเท้าพี่ทามเล่น พี่ทามดูชะงักไปเล็กน้อยแต่ก็ยิ้มมุมปากแล้วมองผมตาพราว
“ถ้าพีมีจุดประสงค์อื่นละ”
“จุดประสงค์ของพีคืออะไร บอกพี่ได้ไหม”
พี่ทามนั่งนิ่งมองผม ผมเลยยิ้มยั่วแล้วเลื่อนเท้าขึ้นไปเรื่อยๆตามน่องของพี่เขาจนเกือบถึงจุดสำคัญ
“พี่ทามไม่รู้จริงเหรอ ว่าพีต้องการอะไร”
ไม่ทันพี่ทามจะได้ตอบอะไรก็มีเสียงมาขัดซะก่อน
“ไอ้ทาม มึงมานานยังวะ”
พี่นัทที่เดินเข้ามาในร้านกับสาวสวยคนหนึ่งที่ไม่ใช่คนเดิม ผมเลยรีบดึงเท้าออกมาแล้วหันไปยิ้มให้พี่นัท
“เอ้าน้องพี มานั่งกับไอ้ทามได้ยังไง”
พี่นัทถาม มองหน้าผมงงๆ
“บังเอิญเจอกันนะครับ”
ผมตอบพี่นัทไป พี่ทามหันไปมองสาวข้างกายพี่นัทแล้วแซวขึ้นมา
“วันนี้กับเมื่อวานคนละคนกันนิวะมึง”
พี่ทามพูดจบผู้หญิงข้างๆพี่นัทหน้าหงิกทันที
“โด่ว ไอ้ทาม พูดไรของมึงเนี้ย”
พี่นัทพูดแล้วหันไปทำหน้าอ้อนๆใส่ผู้หญิงข้างๆแล้วเดินโอบกันไปนั่งที่โต๊ะอื่น ผมมองตามเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น
“พี่นัทนี้เจ้าเสน่ห์เนอะ ควงสาวไม่ซ้ำหน้า”
พี่ทามหัวเราะออกมาเบาๆแล้วตอบผม
“ไอ้นัทก็แบบนี้แหล่ะ เจ้าชู้ไปเรื่อย”
พี่ทามพูดจบผมก็ยิ้มให้แล้วเก็บของ
“พีขอตัวนะครับ”
ผมลุกขึ้นแต่กลับโดนพี่ทามดักมือไว้ซะก่อน
“รีบกลับไปไหนละพี เรายังคุยเรื่องของเราไม่จบเลย”
พี่ทามพูดจบแล้วมองผมเจ้าเล่ห์ ผมเลยก้มลงไปกระซิบที่หูพี่ทามเบาๆ
“รีบไปไหนละครับ ยังมีเวลาอีกเยอะ”
ผมพูดจบก็หันไปเห็นพี่นัทที่จ้องเราสองคนอยู่ เมื่อพี่นัทเห็นว่าผมรู้ตัวก็หลบตา ผมเลยยิ้มให้พี่ทามส่งท้ายแล้วเดินออกจากร้านมา
ถึงจะไม่เจอพี่ดล แต่ก็ได้รุ้อะไรเยอะกว่าที่คิด และได้ปะทะกับพี่ทามเร็วกว่าที่คิด
ผมกลับบ้านมาก็เข้าไปช่วยแม่ทำอาหารเย็น ระหว่างทานข้าวเย็นกับพี่แพทก็ชวนผมคุย
“พีกับไอ้เอ็มเป็นไงบ้าง”
ผมงงเล็กน้อยที่อยู่ดีดีพี่แพทกถามเรื่องนี้
“ก็ดีครับ”
“มันดูแลพีดีไหม”
“ก็ดีครับ”
ผมพูดแล้วมองหน้าพี่แพทตรงๆ ผมเห็นถึงความห่วงใยที่พี่เขามีให้
“ช่วงนี้พี่ติดโปรเจ็คจบ พี่ไม่ค่อยว่าง แต่ถ้ามีปัญหาอะไรพีต้องบอกพี่นะ”
พี่แพทพูดขึ้น ผมเลยยิ้มให้พี่แพท
“พี่แพทตั้งใจทำโปรเจ็คเถอะ ไม่มีอะไรหรอก พีดูแลตัวเองได้”
“พูดอะไรกันเครียดเชียวแพทก็ แม่ไม่ชอบเลย”
แม่ขัดขึ้นมาแล้วมองเราสองคนแบบไม่สบายใจ
“พี่แพทก็พูดไปเรื่อย แม่ไม่สบายใจเลยเห็นมั้ย”
ผมพยายามห้าม แล้วเดินไปกอดแม่ แล้วหอมแก้มแม่
“แม่ไม่ต้องกังวลนะครับ พี่แพทก็คิดมากไปเอง”
แม่จับผมมาหอมแก้มแล้วยิ้มให้ผม
“อย่าคิดมากกันนะครับ เพลงก็อยู่ เพลงดูแลน้องได้ ไอ้เอ็มก็เพื่อนเพลง มีอะไรเพลงจัดการเอง”
พี่เพลงพูดขึ้นแล้วมองผมกับแม่ ผมเลยยิ้มไปให้พี่เพลง ขอบใจนะครับที่ช่วยผมมาเสมอ
หลังจบมื้อเย็นผมขึ้นมาอาบน้ำเล่นคอมได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์จากพี่เอส ผมหยิบโทรศัพท์มาดูแล้วยิ้มมุมปาก รออยู่เชียว
“ว่าไงพี่เอส”
“พีทำอะไรอยู่”
“ก็นั่งเล่น ไม่มีอะไร”
“พี่ เอ่อ ถามอะไรพีหน่อยสิ”
“ถามอะไรหรอ”
ผมเบ้ปากใส่โทรศัพท์ หึหึ ว่าแล้วโทรมาต้องอยากรู้เรื่องนี้
“พีไปนั่งทำอะไรที่ร้านกาแฟกับไอ้ทาม”
ว่าแล้วเชียว เดาไม่ผิด
“ก็บังเอิญเจอกันนะครับ”
“จริงเหรอ”
พี่เอสถามเสียงสูงแบบจับผิด
“ถ้าพี่เอสไม่เชื่อแล้วจะโทรมาทำไม”
“พี่แค่...”
“ถ้าจะพูดแค่นี้พีวางนะ”
ผมขัดขึ้นพี่เอสเลยรีบห้าม
“เดี๋ยวๆ โอเคพี่เชื่อ”
ผมยิ้มแล้วนั่งลงบนเตียงไขว้ห้าง
“พีเจอพี่นัทด้วย วันนี้มากับสาวคนใหม่ ไม่ใช่คนเดิม”
ผมเปรยประเด็นใหม่ขึ้นมา
“ไอ้นัทเหรอ ก็แบบนั้นแหล่ะ มันเจ้าชู้”
“แต่ตอนเราเจอพี่นัทกับพี่แนน พี่นัทดูแคร์พี่แนนมากเลยนะ”
“ใช่ ไอ้นัททันจริงจังกับแนน กับคนอื่นมันเล่นๆ”
“หื้ม แบบนี้ไม่กลัวพี่แนนจับได้บ้างเหรอ”
“แนนเคยจับได้ละครั้งนึง ไอ้นัทก็บอกจะไม่ทำอีก มังง้ออยู่เป็นเดือนแนนเลยยอมคืนดี หลังจากนั้นไอ้นัทก็หยุดเจ้าชู้ไปช่วงนึง เริ่มมาตะบะแตกตอนหลังๆนี้มั้ง เจอเด็กปี1ยั่วไป”
“ฮ่าๆ ไม่กลัวพี่แนนจับได้อีกเหรอ”
“ไม่รู้มันดิ มันรักแนนมากนะ มันวางแผนจะแต่งงานกับแนนด้วย”
“เหรอครับ”
ผมพูดแค่นั้นแล้วยิ้ม คิดอะไรสนุกๆได้ละ คนเจ้าชู้แบบพี่นัทไม่เหมาะกับคนดีดีแบบพี่แนนสักนิด แถมยังได้แก้แค้นอีก หึหึ
เช้าวันต่อมาผมสืบจนรู้ว่าพี่นัทพักอยู่คอนโดแห่งหนึ่งไม่ไกลจากคอนโดนัก ระหว่างรอที่หน้าคอนโดไม่นานก็เห็นพี่นัทออกจากคอนโดพร้อมพี่แนน คงอยู่ด้วยกันแล้วสินะ ผมนั่งแท็กซี่ตามมาเรื่อยๆ ทั้งสองคนไปที่มหาลัย พี่นัทไปส่งพี่แนนที่คณะก่อน ก่อนจะไปที่คณะตัวเอง ผมลงที่คณะบริหาร มองพี่นัทจากไกลๆก็เห็นพี่นัทไปหาผู้หญิงที่เจอในร้านกาแฟเมื่อวานแล้วโอบกันขึ้นตึกไป ผมเลยรีบเดินตาม ยืนหน้าลิฟต์มองชั้นที่สองคนนั้นขึ้นไปจนมั่นใจแล้วขึ้นลิฟต์ตามไปที่ชั้น6
มาถึงชั้น6ก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเพราะชั้นนี้ดูเหมือนชั้นเก็บของ มีของเต็มไปหมด ผมเดินมาเรื่อยๆตามทางก็เจอห้องๆนึงอยู่ข้างใน ผมพยายามเดินเข้าไปจนถึงก็ได้ยินเสียงลอดออกมาเบาๆ
“ซี๊ดดดดด อ่าห์ ลึกๆเลยขวัญ”
ผมตาโตทันที คิดแล้วไม่ผิด ว่าต้องมาแอบพลอดรักกันแน่ๆ
“อยากให้ขวัญดูดให้ลึกๆเหรอคะ”
ผมพยายามปีนโต๊ะแถวนั้นแล้วแอบมองจากด้านบนซึ่งเป็นกระจกใส ผมหาที่ทางจนได้ก็เอาโทรศัพท์มาแอบถ่ายทั้งคู่ไว้
“ลึกๆสิครับคนดี”
พี่นัทพูดแล้วลูบหัวขวัญไปด้วย
“ไม่หรอก ขวัญงอนพี่นัท โทรไปไม่รับเลย”
“ก็พี่อยู่กับแฟนนี่ครับ ไหนขวัญสัญญาแล้วไงจะไม่งอแง”
“ขวัญไม่งอแงก็ได้ ถ้าพี่นัทจัดขวัญหนักกว่าคนนั้น”
ขวัญพูดแล้วขึ้นคร่อมพี่นัทที่นั่งบนโต๊ะ พี่นัทเลยซุกไซร้อย่างเต็มที่แล้วทั้งสองก็บรรเลงเพลงกามกันอย่างดุเดือด
ผมยืนถ่ายคลิปนิ่งๆ พยายามจับโฟกัสหน้าพี่นัทให้ชัดเจน
“ซี๊ดดดด อ่าห์ พี่นัทแรงๆ อ๊ะ อ๊ะ”
“ซี๊ดดดดดด อ๊ะ อ๊ะ อ่าห์”
ผมอัดคลิปจนพอใจแล้วก็ลงมา จะเดินออกไปแต่บังเอิญเห็นโทรศัพท์ภายในเลยโทรไปแจ้งที่ยามที่ชั้น5
“ฮัลโหลครับ”
“พอดีเห็นเด็กมามีอะไรกันที่ห้องเก็บของชั้น6ครับ”
“อะไรนะครับ”
ผมพูดแค่นั้นแล้วตัดสายทิ้ง ก่อนจะรีบวิ่งไปที่บันได้หนีไฟแล้วเดินไปที่ชั้น5ก็บังเอิญสวนกับยามที่กำลังขึ้นไปพอดี ยามไม่สนใจผมรีบวิ่งไปที่ชั้น6
“เธอๆ ฉันได้ยินยามพูดว่ามีเด็กไปมีอะไรกันที่ชั้น6จริงไหม”
ผมหันไปเห็นผู้หญิง3คนกำลังคุยกัน ผมเลยเดินเข้าไปใกล้แล้วพูดขึ้นด้วย
“เราก็ได้ยินแบบนั้นนะเธอ ได้ยินว่าเด็กปี4พาเด็กปี1ไปเอาที่นั้น”
ผมพูดแล้วทำหน้าแบบตื่นเต้น
“จริงเปล่า”
ผู้หญิงทั้งสามคนหันมามองผมแล้วก็รีบวิ่งไปที่ชั้น6 ผมเลยมายืนกดรอลิฟต์ที่ชั้น5แล้วยิ้มๆ เพราะตอนนี้รอบๆข้างผมที่ชั้น5ทุกคนกำลังสนใจกับประเด็นนี้มาก
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
ไม่นานก็ได้ยินเสียงกรี๊ดดังลั่นมาจากชั้น6
ผมยิ้มสะใจแล้วกดลิฟต์ลงไปที่ชั้น1
เงินก็มี ไม่ไปเอากันที่โรงแรม อยากเงี่ยนไม่เลือกที่เองนัก สมน้ำหน้า
ข่าวแบบนี้เชื่อสิไม่นานก็ดังเหมือนไฟลามทุ่ง
ไม่นานถึงหูพี่แนนแน่ๆ
________________________________________________________________
มาต่อให้ละครับ การแก้แค้นกำลังไต่ระดับความดาร์คและความรุนแรงนะครับ
คนเขียนอ่านทุกคอเม้นต์นะครับ คอมเม้นต์ได้เลยครับไม่ต้องกลัวคนเขียนจะนอยด์หรืออะไร คนเขียนชอบอ่านที่คอมเม้นต์อยู่แล้ว เพราะคุณรักนิยายเราถึงได้คอมเม้นต์ติชม
คนเขียนยังอ่อนประสบการณ์งานเขียนตรงไหนผิดพลาดไปบ้าง ไม่สมจริงบ้าง ทักท้วงได้จะเก็บไว้เป็นบทเรียนแล้วพัฒนามนเรื่องต่อๆไป
ใครที่คิดถึงอาร์ก็รอหน่อยนะ ตอนนี้น้องพีกำลังเดือด
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่เม้นต์และอ่านครับ
หัวข้อ: >>> พี่ครับ....ได้สักครั้งผมจะตั้งใจเรียน<<<ตอนที่44 ตอนจบ หน้า48 11/1/58 (อ่าน 374742 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก