ตกลงเราเป็นอะไรกัน (อุ-บาส) จบแล้วครับ รบกวนย้ายให้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (อุ-บาส) จบแล้วครับ รบกวนย้ายให้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ  (อ่าน 30891 ครั้ง)

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)


อย่าคาดหวังอะไรจากชื่อเรื่องกันนะครับ
สิ่งที่คาดหวังจากเรื่องนี้ได้คือ อมยิ้มแก้มบวมครับ



"เหี้ย บาส กูบอกให้ไปไกลๆกูไง !!!!"
"ไกลพอยัง?"
"กะเถิบ 2 เซนต์ บ้านพ่องมึงดิ เรียกว่าไกล!!!"
"มึงจะมาอารมณ์เสียไรใส่กูเนี่ย กูทำไรผิดคร้าบมึง?"
"มึงทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งที่กูพยายามจีบมาเป็นเดือนๆเฉดหัวกูทิ้งหางตาก็ไม่แล!!! นี่มึงยังไม่ผิดอีกเหรอ?"
"ไอ้อุ...มึงก็อย่าไปใส่ใจกับผู้หญิงพรรค์นั้นดิวะ คนที่ตัดสินคนจากภายนอกแบบนั้น เชื่อกู คบไม่ได้หรอก เชื่อกู เชื่อพี่บาสคนนี้"
"พี่บาสพ่องมึงดิ"
"งั้นกูก็เป็นลุงมึงอ่ะดิ"
"กูไม่ขำ....."
"กูขอโทษก็ได้มึง กูไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย"
"สาบาน?"
"กูตั้งใจก็ได้!"
"ตลอดอ่ะมึง ตลอดเลย"
"กินข้าวเหอะ กูหิวแล้ว"
"เหี้ย!!! นี่กูโกรธ มึงอยู่นะเว่ย ยังมีหน้ามาชวนกูกินข้าวอีก"
"รู้แล้วว่ามึงโกรธกูอยู่ กุรู้คร้าบ แต่พักโกรธไว้ก่อนได้ป่ะ กูหิวจริงๆนะนเนี่ย กินเสร็จเดี๋ยวกูปล่อยให้มึงโกรธต่อเลย กูจะได้มีแรงง้อมึงต่อด้วยไง ไป กินข้าวกัน"
"มึงไปที่ชอบๆของมึงคนเดียวเลยไป กูจะไปเคลียร์กับน้องอลิซ"
"น้องอลิซ แต่หน้าตานี้อย่างกะปลวกไม่อยากกลับใจ แหวะ"
"น้องอลิซนี่ดาวคณะเมื่อตอนปี 1 นะมึง ว่าน้องเค้า ดูหน้ามึงบ้างเหอะ"
"กูหล่อเหอะ"
"ใครบอก ? หรือมึงคิดเอง?"
"กูมีสมอง กูคิดเองได้ ไม่ต้องให้ใครมาบอก ไม่ควายอย่างมึงหรอก"
"ไปไปที่ชอบของมึงซะที กูไปละ"
"ที่ชอบของกูก็คือใกล้ๆมึงนี่แหละ ไม่รู้อีกรึไง?"
"ไอ้บาส !!!!ไอ้เพื่อนเหี้ย!!!!!!ไอ้เพื่อนเลว!!!!!"
"ด่าจบยัง?"
"ยัง"
"ดี งั้นค่อยมาด่าต่อ ไปกินก่อน กูหิว"
"ร้านไหนดี?"
"ร้านที่เค้าขาย"
"แค่ได้กวนตีนกูนี่มึงมีความสุขแล้วใช่มั๊ย?"
"ก็ไม่ผิด"



"สั่งไร?"
"ตามสั่ง"
"ไอ้ เหี้ย บาส"
"กระเพราหมูกรอบ ไข่เจียวริมกรอบ ตรงกลางนุ่ม"
"ไอ้บาสถ้าน้องมันทืบมึง กูจะช่วยน้องเค้าทืบมึงด้วย...."
"น้องอยากทืบพี่เหรอ..................เห็นมั๊ยน้องเค้าไม่ได้อยากทืบกูซะหน่อย"
"กูนี่แหละอยากทืบมึง....น้องพี่เอากระเพราไข่เยี่ยวม้า ขอกระเพราะกรอบๆ ไข่ดาวริมกรอบ แต่ไข่แดงยางมะตูนะ"
"ครับ...ผมเชื่อแล้วว่าพี่สองคนเป็นเพื่อนกันจริง" น้องมันเดินจากไป ผมกับเพื่อนนี้มองหน้ากันแล้วขำก๊ากเลย


"ไอ้อุ...เย็นแล้วกลับบ้านกัน"
"บ่าย 3  บ้านกูยังไม่ค่ำ ถ้าบ้านมึงค่ำกลับไปก่อนเลยไป"
"มึงจะไปไหน?"
"น้องอลิซ"
"เหี้ย นี่มึงยังไม่เปลี่ยนใจอีกเหรอ?"
"ก็เออดิ กูจีบมาตั้งเดือน"
"งั้นกูไปด้วย"
"ไม่ได้"
"ทำไม?"
"เดี๋ยวมึงทำเสียเรื่องอีก"
"ถ้ากูไม่ทำเสียเรื่อง มึงก็จะได้เสียตัวใช่มั๊ย?"
"ขี้บ่นอย่างกะพ่อกูเลย"
"ก็ไม่เถียง "
"กลับบ้านไปก่อนเลยมึง"
"กูมากับมึงไม่ใช่เหรอเมื่อเช้า จะให้กูคลานกลับรึไง"
"เดี๋ยวกูโทรบอกให้ไอ้เบนกับไอ้กัสมารับมึงเอง"
"ไม่ให้กูไปจริงอ่ะ"
"เออ!!!"
"กูให้มึงเปลี่ยนใจได้นะ"
"หุบปาก......เออ ไอ้กัส มึงอยู๋ไหน......เออ มีเรื่องนิดหน่อยวะ มึงวนมารับไอ้บาสที่มหาลัยหน่อยดิ.......................พอดีกูติดธุระ"
"หรือติดสัด!"
"ไม่มีไรหรอกมึง หมามันเห่านะ .......................เออ มึงรีมานะ เดี๋ยวหมาแถวนี้มันจะเที่ยวไล่งับคนไปทั่ว.............เออๆ"





"โดนทิ้งเป็นหมาหัวเน่าอีกอะดิมึง" ไอ้กัสมันลงมาจากรถมานั่งข้างผมริมบนฟุตบาท ส่วนไอ้อุมันทิ้งผมไปตั้งแต่มันวางสายจากไอ้กัสแล้ว
"ไม่ได้โดนทิ้งเว่ย โดนเฉดหัวไล่เลยแหละมึง"
"แต่กูก็เห็นมึงตามมันต้อยๆตลอด"
"ก็กูขาดมันไม่ได้นี่หว่า"
"มึงรู้ได้ไงว่าขาดมันไม่ได้ มึงเคยลองแล้วเหรอ?"
"หึ ไม่เคยอ่ะ"
"นั่นไง ไม่ใชมึงขาดมันไม่ได้ แต่มึงไม่อยากขาดมันต่างหาก"
"ก็กูชินกับการมีมันใกล้ๆนี่หว่า กูชอบหันไปแล้วเจอมัน กูชอบเวลาที่ได้ยินเสียงมัน"
"เอ้อ ไปเหอะ ไอ้เบนรออยู่ที่บ้านแล้ว" คือไอ้เบนกับไอ้กัสมันเช่าคอนโดอยู่ด้วยกัน อย่าคิดมาก มันไม่ใช่ผัวเมียกันหรอก มันเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน
"แต่ไอ้อุมันบอกให้กูกลับบ้าน"
"มันเป็นพ่อมึงรึไง สั่งแล้วมึงถึงต้องฟัง"
"พ่อคุณทูนหัว ได้ปะ"
"เหี้ย ไปไม่ไป ไอ้เบนทำย้ำวุ้นเส้นกับยำทะเลไว้ "
"ไม่ไปก็โง่แล้ว"
"ครับ ไอ้คนฉลาด "




"เบน ฝีมือมึงนี่ระดับเชลไม่ต้องชวนชิมเลยนะเว่ย เดี๋ยวคนเค้าก็แห่มาชิมกันเอง"
"พูดไปกินไป เดี๋ยววุ้นเส้นก็ติดคอตายหรอกมึง"
"งั้นกูกินอย่างเดียวก็ได้"
ผมกินจนไอ้เบนนั่งยิ้มแป้น เพราะผมกวาดซะเกลี้ยงจนแทบไม่ต้องล้างจาน

กินเสร็จผมก็นอนเล่นดูหนังแผ่นต่อกับไอ้กัส ส่วนไอ้เบนมันไปจัดการเก็บกวาดในครัว พ่อพระของผมจริงๆ
"ไอ้บาส กูเห็นโทรศัพท์มึงหน้าจอกระพริบหลายทีแล้วนะ" ผมตั้งสั่นไว้
"งั้นก็ไหว้ขอหวยเลยดิมึง "
"เออ เดี่ยวกูขอเผื่อมึงด้วย"
"เสียใจกูไม่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุข เสื่อม"
"แล้วทีมึงแดกเหล้า?"
"อันนั้นเค้าเรียกน้ำบริสุทธิ์ มึงเห็นป่ะ ใสกิ๊กเลย"
"เออวะ คุยกะมึงทีไร พูดหมาออกเป็ดทุกทีเลย......นี่ไง โทรศัพท์มึงกระพริบอีกแล้ว "
"มึงดูทีว่าใครโทรมา?"
"ดูเอง" มันยื่นหน้าจอมาตรงหน้าให้ผมเบิ่งเอง ผมกดตัดสายทันที


มันโทรมา ผมตัด
 โทรมา ผมตัดสาย
มึงโทรได้ กูก็ตัดได้

'รับสายกูเดี๋ยวนี้' มันส่งไลน์มาเลยทีนี้
ผมอ่านเสร็จก็วางลงที่เดิม พ่อกูก็ไม่ใช่ มาสั่งได้ไง
'เหี้ย รับสายสิวะ'
'อ่านแล้วไม่ตอบนี่กะกวนตีนกูใช่มั๊ย' เออ
'บาส ดึกแล้ว กลับบ้าน'
'อยู่ไหน กูไปรับ'
"ยิ้มเลยอะดิมึง ไอ้อุง้อแล้วดิ"
"มันบอกจะมารับกู นี่ไง มันโทรมาแล้ว" ผมกดรับสาย
"เหี้ยบาส ดึกแล้ว ทำไมยังไม่กลับบ้าน !!!! กูบอกให้มึงกลับตั้งแต่เย็น........" ไม่รู้มันด่าไรต่อ เพราะผมยกโทรศัทพ์ไปวางบนโต๊ะ มันอยากบ่น ปล่อยมันไป ส่วนผมดูหนังต่อ

"โครมๆๆๆ "
"เหี้ยบาสมึง!!!" ผมตกใจเสียงเคาะประตู ถีบไอ้กัสหล่นจากโซฟาเลย
"กูขอโทษ ตกใจไปหน่อย"
"ตลอดอ่ะ มึง ตกใจที กูเจ็บทุกที "
"โครม!!!!!!ๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!"
"ถ้ามึงจะเคาะขนาดนี้ มึงไปเอาอาก้า บาซูก้า ไรเฟิลมายิ้งห้องกูดีกว่า......ไอ้บาสมึงไปเปิดเลย "
"ห้องมึง ไปเปิดดิ"
"มันมาหามึง?"
"มึงรู้ได้ไงว่าใคร?"
"เคาะซะขนาดนี้ ดึกซะขนาดนี้ ถ้ไม่ใช่ไอ้อุ กูยอมให้ตัดบริจาคให้เป็ดแดกอ่ะ"
"เหี้ย มึงเคยถามเป็ดมันมั๊ยว่าอยากแดกของมึงรึเปล่า"
"โครมๆๆๆๆๆ"
"ไอ้บาสมึงไปเปิดเลย ก่อนที่ก้องกูจะพัง เด๊่ยวไอ้เบนออกมาด่ากูอีก กูขี้เกียจหูชา"
"กูเห้นแก่มึงนะนเี่ย?"
"เหรออออออออออออ"
"อ่ะแน่นอน"



มีเรื่องใหม่มาฝากกันครับ
เรื่องสั้น ไม่กี่ตอนจบครับ
อยากแต่งแบบสั้นๆ เบาๆบ้างๆ
ลองดูละกันครับ
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-12-2014 21:21:21 โดย due »

ออฟไลน์ fc_fic

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2598
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-7

ออฟไลน์ sosad

  • >GuanOyze<
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 77
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-3
สนุดจร้า........เข้ามารอเรื่องใหม่
มาต่อเร็วๆๆๆน่ะ

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
"ทำไมไม่กลับบ้าน กูบอกให้กลับตั้งแต่เย็นแล้ว"
"ก็ไม่อยากกลับ เลยไม่กลับ"
"เดี่ยวนี้นี่พูดก็ไม่ฟังกันแล้วใช่มั๊ย?" มันหันมาส่งสายดุๆใส่ผม ก่อนจะรีบหันไปมองทางต่อ
".................."
"หิวมั๊ย? กินไรยัง?"
"..................."
"งั้นไปกินเพื่อนกูหน่อย"
"มึงยังไม่กินเหรอ?"
"รอกินพร้อมมึง" ยิ้มเลยกู


ก็แวะร้านข้างทางนี่แหละครับ
มันไม่ยอมให้ผมนั่งรอเฉยๆ เลยสั่งเกาเหลาใ้ผมถ้วยหนึ่ง มันบอกกินตอนดึกๆอุ่นท้องดี
ส่วนมันนี้กินอย่างกะไปตายอดตายอยากที่ไหนมา สงสัยเมื่อตอนเย็นคงใช้พลังงานไปเยอะ คิดแล้วมันก็ปรี๊ดในอารมณ์อีกแล้ว
"เป็นเหี้ยไรมึงนี่ อยู่ๆก็ถีบขากูเฉยเลย เจ็บนะเว่ย รู้อยู่ว่าตัวเองแรงควายเรียกพ่อ เตะมาได้" ปากมันบ่นไปงั้นแหละ แต่ก็ไม่เตะผมกลับ คงรู้ว่าผมกำลังกรุ่นๆมันอยู่ ไอ่นี่มันนกรู้ ผมเลยแพ้ทางมันตลอด
"เมื่อเย็นมึงไปหาน้องอลิซจริง?"
"ก็อืม" มันตักข้าวข้าวปาก ผมนี่อยากจะเอาช้อนทะลวงคอมันจริงๆ
"ได้กันยัง?"
"3 รอบ "
"ไอ้เหี้ย!!!!!"
ผมลุกออกมาเลย นี่ถ้าผมเป็นนางเอกในละครนะ ผมจะเอาน้ำสาดใส่หน้ามันแล้วตบหน้ามันแรงๆเอาให้ล้มคว่ำไปเลย แต่นีผมดันเป็นเพศผู้ตัวโตอย่างกะควายเผือก ขืนทำอย่างนั้นนะ คงทุเรศลุฏกะตาคนเห็นน่าดู สิ่งที่ทำได้คือเดินหนีออกมาจากตรงนั้น

ผมมานั่งรอมันตรงฟุตบาทริมถนน ส่วนมันก็นั่งกินอย่างสบายใจ
นีถ้าฝนตกหน่อย ผมเป็นพระเอกเอ็มวีเลยนะ

หลายๆคนงงกับความสัมพันธ์ระหว่าางผมกับไอ้อุ อย่าว่าแต่คนอื่นเลย ผมเองยังงเลย
หลายๆคนเข้าใจว่าผมกับไอ้อุคบกัน คบกันอย่างคนรัก ไม่ใชแฟน
หลายๆคนเข้าใจว่าผมกับไอ้อุเป็นเพื่อนรักกัน
หลายๆคนเข้าใจว่าผมกับไอ้อุเป็นญาติกัน
แต่ทั้งหมดนี้มันไม่ใช่นิยามควาสัมพันธ์ระหว่างเราสองคน

ผมกับไอ้อุเรารู้จักกันตั้งแต่อยู่ในท้อง
แต่ผมลืมตามาดูโลกก่อนมัน 1 เดือน ผมเลยชอบขู่ว่าผมนะพี่มึงนะ
บ้านเราอยู่ใกล้กัน
ครอบครัวผมย้ายเข้าไปอยู่ในหมู่บ้านนี้ เลยมีบ้านมันเป็นเพื่อนบ้าน
แม่เราสองคนเลยสนิทกัน แล้วแม่มันก็ท้องมันหลังจากที่บ้านผมย้ายไปอยู่ได้ 1 เดือน
แม่เราสองคนเลยยิ่งสนิทกัน มีอะไรก็ปรึกษาคุยกันตลอด

เราสองคนวิ่งเล่นกันตั้งแต่เริ่มเดินก้าวแรก แม่บอกผมว่า วันแรกที่ผมเดินได้ คนที่ผมเดินไปหาคนแรกคือไอ้อุ
ผมจำความได้ ผมก็มีมันอยู่ใกล้ๆตลอดแล้ว หันไปก็จะเจอมัน เรียกหามันก็จะมา ผมเสพติดมันไปแล้ว
เราอยู่โรงเรียนเดียวกันตลอดตั้งแต่สมัยเนิสเซอรี่ อนุบาล ประถม มัธยม จนกระทั่งตอนนี้ มหาลัย
ผมจำได้ตอนเรียนป. 2 หรือ3 นี่แหละ เราเกือบจะต้องแยกห้องกันเพราะผมสอบได้ห้อง 1 แต่ไอ้อุดันสอบได้ห้อง 7
ผมไม่ยอม โวยวายใหญ่เลย บอกแม่ว่าถ้าผมไม่ได้เรียนห้องเดียวกับมัน ผมจะไม่ยอมไปโรงเรียน เพราะผมคิดสมอว่ามันอ่ะเป็นน้องผม เพราะงั้นผมต้องดูแลน้อง ผมต้องปกป้องน้อง เดี๋ยวใครแกล้งน้องโดยที่ผมไม่รู้ ทั้งๆที่ตัวเราก็พอๆกัน ผมเรียกมันน้องอุตลอด แต่มันเรียกผมแค่บาสเฉยๆ
แม่เลยไปคุยกะครูในโรงเรียน ครูบอกว่าถ้าจะให้ไอ้อุมาเรียนห้องหนึ่งคงไม่ได้ เพราะเค้าแยกเด็กจากคะแนนสอบ แต่ถ้าผมจะไปเรียนห้อง 7 พอจะได้อยู่ ผมยอม
หลังจากนั้นผมกับมันก็เรียนห้องเดียวกันตลอด เพราะอะไรนะเหรอ เพราะผมลอกข้อสอบของมันไง ขืนถ้าผมทำเอง เชือเหอะ ทอปของระดับสายชั้นเหอะ ผมไม่ได้โม้นะ แต่ผมเป็นคนเรียนเก่งมาก ไอ้อุบอกมึงไม่เห็นเคยอ่านหนังสือ แล้วเก่งได้ไง ผมอาศัยทำความเข้าในห้องเรียนและทำแบบฝึกหัดของแต่ละรายวิชามากกว่า ส่วนหนังสือไม่ค่อยได้อ่าน
ตอนแรกผมก็ช่วยมันติวนะ จะได้ไปอยู๋ห้องหน้าๆด้วยกัน แตมันบอกยากเกิน มันเลยเสนอให้ผมลอกข้อสอบมัน ตั้งแต่นั้นผมกับมันอยู่ห้องท้ายสุดมาตลอด

"เอา" มันยืนค้ำหัวผมอยู่ มือก็ส่งขวดน้ำให้
"..........."
"เมื่อกี้ตอนลุกมา มึงยังไม่ได้กินน้ำเลย"
"..........." ผมไม่พูดไร แต่ก็รับมาดื่ม
ดื่มเสร็จก็ลุกขึ้นไปที่รถ

"ถ้าง่วงก็หลับก่อน ถึงแล้วจะปลุก" ผมไม่อยากพูดกะมัน พูดอย่างแมนๆเลย ผมงอนมัน เลยหันหน้ามองข้างนอก


"ถึงแล้วบาส" ผมลืมตาดู มันจอดรถเรียบร้อยแล้ว
"อืม"
"นอนห้องกูมั๊ย?"
".............."ผมไม่ตอบไร แค่เดินลงจากรถแล้วเดินออกจากประตูบ้านมัน เดินไม่ถึง 10 ก้าวก็ถึงประตูหน้าบ้านผม



อื้ม อาบน้ำแล้วค่อยสดชื่นขึ้นมาหน่อย
บางทีผมก็รู้ตัวนะว่าตัวเองงี่เง่า ไร้สาระ ปัญญาอ่อน เด็ก
แต่ก็แล้วไง


"ก๊อกๆๆๆๆ"
"ใครครับ?" ผมละสายตาจากหน้าจอทีวี
เงียบ ไม่ตอบ สงสัยเป็นแม่มั้ง  แเห็นผมโตขนาดนี้แล้ วแต่แม่ยังเอานมอุ่นมาให้ผมทุกคืน ไม่ว่าจะดึกแค่ไหน สงสัยคงเห็นแสงลอดจากใต้ประตูว่าผมยังไม่หลับแน่เลย
"แ................มาไม?"
"เอานมอุ่นมาให้ แล้วก็ มาขอ นอนด้วย" ผมไม่พูดไร เดินกลับมาดูทีวีต่อ

"ดื่มนมสิ กูตั้งใจเวฟมาให้" มันยื่นแก้วมาตรงหน้าผม
ผมก็รับมาดื่ม ดื่มเสร็จ ผมก็ดูทีวต่อ
"มึงอย่าเงียแบบนี้ดิบาส กูไม่ชิน"
"งั้นมึงก็เลิกไปเอากะผู้หญิงซะทีดิ" ผมตรงไปตรงมาเสมอ
"เหี้ยเหอะ กูผู้ชายนะ กูก็ต้องเอาหญิงดิ มึงก็รู้ว่ากูไม่เคยบังคับฝืนใจใคร ทุกคนเต็มใจที่จะมีความสุขไปกับกู"
"งั้นก็จบ"
"กูว่าเราพูดเรืองนี้กันรู้เรืองแล้วนะ"
"เหี้ย กูรู้ กูรู้เหี้ยทุกอย่าง!!!!!"
"บาส มึงไม่ได้รักกูแบบนั้น มึงแค่หวงกู มึงแค่เคยชินกับการมีกูอยู่ข้างๆเท่านั้นเอง เราเคยทดสอบกันแล้วนิ" ตามนั้นครับ ผมเริ่มหวงมันมากขึ้นตอนเราอยู่มอปลาย ไอ้อุเลยบอกว่างั้นมาพิสูจน์กันว่าผมรักมันจริงรึเปล่า
มันขอกอดผม ผ่าน ผมดีใจที่มันกอด
ต่อด้วยมันขอจูบผม....เกิดไรขึ้น ผมอัดเข่าใส่ท้องมันเต็มๆ ผมทำไม่ได้ ผมให้มันจูบไม่ได้ ผมไม่ชอบ
มันเลยบอกผมว่า ผมไม่ได้ชอบมันหรอก คนชอบกันรกกันก็อยากจะสัมผัสกันและกันทั้งนั้นแหละ ผมก็เออออตามมันไป
จนเราเข้ามหาลัย
ผมก็ขอมันทดสอบอีก
ผลออกมาเหมือนเดิม ไอ้อุไปนอนตัวงอยู่บนพื้น
"แต่กูก็ไม่อยากให้มึงไปเอากะใครอยู่ดี"
"กูคนนะเว่ย มีความต้องการ มึงเชื่อเหอะบาส มึงกะกูเป็นเพื่อนกันดีที่สุดแล้ว "
"แต่กูหวงมึงนี่หว่า" ผมพูดแบบเอาแต่ใจ
"ถึงกูจะไปเอาใครต่อใคร แต่สุดท้ายกูก็กลับมาหามึงทุกที ยังกลับมากินข้าวกับมึงทุกมื้อ มึงสำคัญที่สุดสำหรับกู"
"แต่กูไม่ชอบ! เข้าใจมั๊ยว่ากูไม่ชอบ!"
"โอเค งั้นเดือนนี้กูจะไม่เสียตัวให้ใคร กูจะอยู่กับมึงตลอดเลย"
"ก็พอได้อ่ะนะ" ผมพยักหน้ากวนตีนมัน มันเลยโบกผมไปงามๆทีหนึ่ง
เป็นไงครับ ความสัมพันธ์แบบงงๆ มึนๆระหว่างผมกับไอ้อุ



ออฟไลน์ insomniac

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1483
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
เป็นความสัมพันธ์ที่แปลกจริง

ออฟไลน์ hibarihao

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
 :pig4:

ออฟไลน์ loveyous

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 583
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-4
    • Aphrodite Shop
เอ่อ ชื่อตัวละครนี่ตั้งใจจะเล่นคำรึเปล่าครับ
ผมอาจจะคิดไปเองก็ได้นะ แต่ผมนึกถึงคำว่า "อุบาทว์" ทุกทีเลยอะ

ออฟไลน์ sang som

  • เจ็บจิต!!
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1609
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-6
วจจริงก็แบบว่ารักอ่ะนะแต่ไม่อยากเสียตัว อิอิ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
เล่นเอาเรางง

ออฟไลน์ Yarkrak

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
 :katai2-1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: อุ........บาส เพื่อนกัน มันส์ดี 5/7/57
« ตอบ #9 เมื่อ: 06-07-2014 00:27:05 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
"สวัสดีครับ อลิซ" ไอ้อุรับสาย แต่ผมนี่หูผึ่งเต็มที่แล้ว
ผมพยายามเบียดให้เข้าใกล้โทรศัพท์ทีมันแนบหูอยู่ให้ได้มากที่สุด
"อะไรของมึงเนี่ยไอ้บาส....อ๋อ เปล่าครับอลิซ พอดีมีหมามันจะแย่งโทรศัพท์พี่อ่ะครับ" ผมพยายมจะแย่งโทรศัพท์มันมาให้ได้ แต่ไอ้นี่ก็ปัดมือผมอยู่นั่นแหละ โมโหแล้วนะ
"เย็นนี้เหรอครับ คือ"
"มึงสัญญาไรกะกูไว้!!!" มันส่งสัญญาณให้ผมหุบปาก แล้วก็พูดแบบไม่มีเสียง 'กูรู้แล้ว' แบบนี้พอคุยกันรู้เรื่องหน่อย
"พอดีช่วงนี้ี่ไม่ว่างเลยครับ............ไม่ได้มีใครเลยครัับ ช่วงนี้พี่มีอลิซคนเดียวครับ ........................ก็หมายความตามนั้นแหละครับ ช่วงนี้พี่มีอลิซคนเดียว แต่ช่วงนั้นช่วงโน้นหรือช่วงโน่น พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ..................พี่พูดจริงครับ พี่คบใครคบทีละคน.........ครับ แล้วไว้พี่จะโทรหานะ สวัสดีครับ"
"นี่มึงพูดกะผู้หญิงขนาดนี้เลยเหรอวะ แมนโคตรๆ โคตรเหี้ยๆ" ผมตบหน้ามันเบาๆเพื่อชื่นชมในความกล้าของมัน กล้ามากที่พูดกะผู้หญิงขนาดนั้น แล้วผู้หญิงไม่ด่ากลับมา
"ดูด้วยนี่ใครครับ" ผมแค่ตบหน้ามันนะ แต่มันเล่นตบหัวผมเลย ถึงจะไม่แรงก็เหอะ รู้สึกเหมือนเป็นลูกหมาเลยอ่ะ ให้เจ้าของมานั่งลูบหัวเล่น.....ผมปัดมือมันออก มันเบะปากใส่ผมทีหนึ่ง ไอ้ตุ๊ด
"มึงคือไอ้เหี้ยอุไง"
"ก็ไม่เถียง กูไปอาบน้ำละ " อาบน้ำ แล้วไหงเดินไปทางห้องน้ำผมละ บ้านมันก็อยู่ใกล้แค่นี้เอง
"เอ๊ย มึงก็ไปอาบบ้านมึงสิ มาอาบไรบ้านกู"
"ใครสนครับ?" มันถือดีหยิบผ้าขนหนูผมในตู้มาใช้ ขนาดผมเองยังไม่หยิบผืนใหม่มาใช้เลย
"ไปอาบบ้านมึงดิ กูก็จะอาบด้วยเหมือนกัน 11 โมงเรามีเรียนนะ นี่ก็ จะ 10 โมงอยู่แล้ว เดี๋ยวก็ไม่ทันหรอกมึง"
"กูอาบแป๊บเดียวน่า ครีมอาบน้ำบ้านมึงหอมดี กูชอบ"
"มึงรู้ได้ไง กูเพิ่งเปลียนครีมอาบน้ำเมื่อเย็นเอง"
"ก็หอมจากตัวมึงไง"
"หืม???????"
"กูเข้าไปอาบน้ำได้ยัง? มีไรอยากถามอีกป่ะ?" ทำไมผมรู้สึกเหมือนโดนกวนตีนไงก็ไม่รู้สิ
"เชิญ"


"/*/*/*/*/*/*/*/*" โทรศัพท์เชี่ยอุดัง ผมหยิบขึ้นมาดู อ่อ เบอร์น้ผมรับได้
"ว่าไงไอ้กัส?"
"ถ้ากูจำไม่ผิด กูว่ากูโทรหาเบอร์ไอ้อุนะ "
"เออ เบอร์ไอ้อุ แต่กูรับเอง แปลกตรงไหนวะ?"
"แปลกตรงที่.....เออ แต่กูลืมไปว่ากฎข้อนี้ใช้กับพวกมึงสองคนไม่ได้"
"เข้าเรื่อง กูจะอาบน้ำละ"
"เดี๋ยวแวะมารับกูกับไอ้เบนด้วย "
"แล้วรถพวกมึงละ?"
"ขี้เกียจขับ"
"เจริญกันจริงนะพวกมึง เออๆ เดี๋ยวกูบอกไอ้อุให้" เพราะผมก็อาศัยรถมันเหมือนกัน


"อย่าบอกว่ามึงจะใส่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเดินโทงๆออกจากบ้านกูนะ"
"หรือจะให้แก้ผ้า"
"เดี๋ยวๆๆ อย่าเพิ่งแก้"
"กลัวปิดตาไม่ทันรึไง"
"จะไปหากล้องมาถ่ายรูปไว้ต่างหาก"
"โหถ้าอยากเก็บไว้ดูขนาดนั้น บอกกูดีดีก็ได้ เดี๋ยวกูแก้ให้ดูทุกวันยังได้เลย ไม่ต้องถ่ายหรอก เดี๋ยวภาพหลุด.........อะไร?" ผมจับๆหน้ามันดู ลองตบเบาๆ อ่อ
"ด้านเนาะ ด๊านด้าน"


พวกผมมาถึงหน้าคอนโดของไอ้เบนกับไอ้กัส ก็เห็นมันสองคนยืนรอกันอยู่แล้ว
รถจอดปุ๊บ พวกมันสองคนก็ขึ้นรถปั๊บ
"ไงเมื่อคืนง้อกันท่าไหนละ ถึงกับขนาดต้องนอนค้างด้วยกันเลย" แล้วปากหมาๆของไอ้กัสก็เริ่มทำงานทันทีเหมือนกัน
"ก็ง้อมันทุกท่านั่นแหละ หรือมึงจะลองซักท่าไอ้กัส" ผมสวนกลับไปทันทีเหมือนกัน
"เชิญพวกมึงสองคนก่อนละกัน กูยังชอบเส้นทางนี้อยู่"
"โด่ นึกว่าจะแน่"
"ใครสู้ปากมึงไหวก็เกินคนแล้วแหละไอ้บาส คนบ้าไร ปากคมชิบ.....ระวังนะไอ้อุ ปากมึงจะโดนเชือดซักวัน"
"ปัญญาอ่อน"


มาถึงมหาลัยกก็ถึงเวลาเข้าเรียนพอดี
กะว่าจะนั่งหย่อนก้น บริหารสายตาซะหน่อย อดเลย
"ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นเลยมึง เรียนก่อน แล้วค่อยลงมาแรด ชั่วโมงเดียวเอง"
"มึงมาแรดเป็นเพื่อนกูด้วยนะไอ้กัส"
"ไม่ปฏิเสธเพื่อนเลิฟ"
"แรดพอกันทั้งคู่นะมึง.....งั้นไอ้เบน เดี๋ยวมึงกะกูไปอ่อยกันดีกว่า คณะไหนดีวะ"
"อักษร"
"กูไม่แรดแล้ว มึงก็ห้ามอ่อย ตามนี้นะครับเชี่ยอุ"
"ก็ไม่ได้ว่าไรนิ"



เรียนเสร็จก็ตามนั้นครับ
ไม่มีใครได้แรด
ไม่มีใครได้อ่อย เพราะดันไปขัดขากันเอง
"ครับ อลิซ พี่กินข้าวกับเพื่อนที่คณะครับ.....................จะมาหาเหรอครับ? มันไกลนะ.............................งั้นถ้ามาถึง โทรหาพี่นะครับ...............ครับ.........มองกูไม นี่กูไม่ได้อ่อยเลย กูอยู่เฉยๆ เค้ามาเองเหอะ"
"ไอ้เบน เปลี่ยนที่กะกูหน่อย" นึกออกมันมั๊ยครับ ที่นั่งนี่เป้นแบบม้านั่งยาวๆตามโรงอาหารโรงเรียนหรือมหาละยทั่วไป
ผมนั่งกับไอ้กัส ส่วนไอ้อุนั่งกับไอ้เบน
แต่ตอนนี้ผมต้องนั่งกับไอ้บาสซะแล้ว
ชะมดน้อยกำลังมา ผมต้องแสดงแล้ว





สั้นๆกันก่อนนะครับ
แต่จะพยายามอัพให้ทุกวัน
เนื้อเรื่องไม่ได้หวือหวานะครับ
เรื่อยๆ เปื่อยๆ สาระก็ไม่ค่อยมี แต่น้ำเยอะ น้ำดีต่อสุขภาพนะครับ
งั้นอย่าลืมบริโภคน้ำกันนะ


ขอบคุณขอรับ





ออฟไลน์ hibarihao

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
เอิ่ม จะแสดงอะไรอ่ะ?????

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
“ฮัลโหล ครับ อลิซ............................มาถึงแล้วเหรอครับ......................ครับ......... งั้นเดี๋ยวพี่ออกไปรับ ซักครู่นะครับ” ,
มันวางสายก็ลุกขึ้นเลย แต่
“จับกูไว้ทำไมบาส ปล่อยดิ กูจะไปรับอลิซ” ผมจับชายเสื้อมันไว้
“อย่าโง่กว่าผู้หญิงดิมึง เค้าอุตส่าห์ดั้นด้นมาจากตึกเค้า ซึ่งก็ไม่ใช่ใกล้ๆนะเว่ย กะอีแค่เดินเข้ามาในโรงอาหารเอง น้องปรสิตมึงคงไม่หลงหรอก ”
..”แต่กูสุภาพบุรุษนะเว่ย ผู้หญิงอุตส่าห์มาเยือน ก็ควรจะออกไปต้อนรับซะหน่อยไม่ใช่เหรอ”
“ถ้าอย่างมึงสุภาพบุรุษ กูก็ชายกลางแหละว้า นั่งลงเลยมึง” ผมกระตุกชายเสื้อมันแรงขึ้น เพื่อให้มันนั่ง แต่มันยังดื้อ คือกับผู้หญิงคนก่อนๆของมัน ผมก็ไม่ค่อยอะไรหรอก อยากคบ คบไป เพราะพอมันเบื่อ เดี๋ยวเค้าก็บอกเลิกมันเองแหละ ไม่ผิดครับ เพื่อนผมไม่เคยบอกเลิกใครก่อนเลย โดนบอกเลิกก่อนตลอด หรือไม่ผู้หญิงก็หายไปเลย  แต่สำหรับน้องปรสิต ผมไม่ค่อยชอบเท่าไร เพราะพอจะทราบประวัติเธอมาบ้าง ผมว่าไอ้อุมันก็รู้แหละ แต่มันก็ไม่สนใจเพราะมันสนใจน้องเค้ามาก น้องเค้าสวยมากๆ อันนี้ผมก็ยอมรับนะ
“นั่งลงไอ้อุ น้องเค้ามาหามึงถูก อุตส่าห์ฝ่าดงปากหมาหน้าคณะเรามาได้  แค่นี้สบายมาก ใช่มั๊ยไอ้กัส ไอ้เบน”
“ถูกต้อง................ที่สุด” ไอ้อุมันฟึดฟัดอีก 2-3 ทีก็ยอมนั่งลง ผมชนะใสๆ

นั่งรอซักครู่ ก็มีแค่ไอ้อุนั่นแหละที่รอ เพราะพวกผมอีก 3 คน นั่งกินกันเพลิน หัวเราะเอิ้กอ๊าก สดใสสุดๆ
แต่จนแล้วจนรอดน้องปรสิตก็ยังไม่ถึงซะที
นั่นไง โทรมาพอดี
ผมรีบคว้าโทรศัพท์มารับซะเอง
*!@#$%^&&*()_+|//*****!@$%^&*()...........................ด่าเสร็จยังครับ? .” ก็น้องเค้าอยากด่า ผมเลยปล่อยให้ด่าจนพอใจ ไม่อยากขัด แต่ด่าเก่งมาก ผมยังกลัวเลยว่าน้องเค้าจะหายใจไม่ทัน
“นี่ไม่ใช่พี่อุนิ”
“พี่ก็ไม่ได้บอกนิครับว่าใช่ น้องเองก็ไม่ได้ถาม พี่เลยไม่ได้บอก พี่ไม่ผิดใช่ไหมครับ...........อุ ป้อนน้ำหน่อย มือไม่ว่าง ” ผมหันไปอ้อนไอ้อุ ขนาดตัวผมเองยังรู้สึกว่าตัวเองแรดเลย ส่วนไอ้กัสกับไอ้เบนไมต้องพูดถึง มันทำท่าทำรับไม่ได้เอามากๆ มีจะอ้วกด้วย ฮ่าๆๆๆๆ อย่าคิดมากเอาฮา ส่วนไอ้ตัวดี มันไม่แสดงท่าทีไรมาก แค่ส่ายหน้าระอาปนยิ้มๆ เพราะปกติผมก็มีอ้อนมันบ้าง แต่ไม่ค่อยบ่อยและที่สำคัญผมจะอ้อนก็ต่อเมื่อเราอยู่กันแค่ 2 คน เพราะผมก็อายเป็น แต่นี่ผมประชดหนุกๆไง เลยกล้า
  อ้าว ปลายสายวางไปแล้ว ยังไม่หนุกเลย รีบวางทำไม งั้นเล่นต่ออีกหน่อย
“เร็วสิอุ เดี๋ยวบาสจุกนะ.........เดี๋ยวนะครับน้อง พี่ขอพักทานน้ำหน่อย คอแห้ง เมื่อคืนใช้คอเยอะไปหน่อย” ฮ่าๆๆๆๆๆ ผมขำกับหน้าไอ้กัสไอ้เบนอ่ะ นี่ถ้ามันพ่นอ้วกใส่หน้าผมได้ มันสองคนคงทำไปนานแล้ว...........
“น้ำไร?”
“หืม?” มึงอย่าบอกกูนะเชี่ยอุ ว่ามึงไม่รู้ว่ากูแกล้งอำมึงอยู่ ผมเกือบวางโทรศัพท์แล้ว แต่นึกได้ว่าแกล้งไอ้อุอยู่
“จะแดกน้ำไร?” ผมมองบนโต๊ะ เออวะ มีตั้งหลายน้ำ น้ำเปล่า โค้ก ชาเขียว แฟนต้าเชียว แดง โอวัลตินอีกหนึ่งกล่อง
“กูไม่แดกแล้ว..........อลิซ แค่นี้นะครับ” ไม่เล่นแล้วก็ได้
เชี่ย ไม่ต้องมาหัวเราะกูเลยพวกมึง
“ไอ้บาสตกลงมึงจะแดกน้ำไร?”
“กูไม่.....”
“มึงไม่แดก กูจับยัด เอาดิ  น้ำไร?”
“มึงก็รู้วากูแกล้ง จะอะไรว้า”
“อ้าปาก......มือไขว้หลัง เร็ว” ผมขอความช่วยเหลือทางสายตาไปยังไอ้กัสกับไอ้เบน ได้กลับแค่สายตาที่แสดงถึงความสมน้ำหน้า
“ไอ้กัส ไอ้เบน มาจับมันไว้ดิ เดี๋ยวกูจับกรอกเลย เร็ว”
“เชี่ยๆๆๆ!!!! ไม่ต้อง พวกมึงนี้แม่ง แกล้งกูจริง นั่งลงเลยเชี่ยกัสเชี่ยเบน......กูขอน้ำโค้ก.....”
“ก็แค่นี้......อ้าปาก ......มือไขว้หลัง” ผมก็ทำตามมันตามสเตปที่มันสั่ง แค้นนี้กูต้องชำระ
และแล้วมันก็ได้ป้อนผม ก็อร่อยดี รสชาติก็เหมือนเดิมไม่มีต่าง
“กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ใครเอาช้างป่ามาปล่อยแถวนี้ โค้กแทบพุ่งออกจากปากใส่หน้าไอ้อุ
“นี่ใช่ไหมค่ะ เหตุผลที่พี่อุไปรับอลิซเมื่อกี้ไม่ได้ ทำไมทำกับอลิซแบบนี้ละค่ะ” อ้าว ด่าๆ เสียงสั่นคล้ายจะร้องไห้ซะงั้น
ผมตบมือไอ้อุให้มันเอาแก้วออกจากปากผม มันคงตกใจจนลืม นั่นแหละมันถึงได้วาง
“อลิซ ฟังพี่ก่อน พี่อธิบายได้” มันจะลุกขึ้นไปหาน้องอลิซ แต่ทันใดนั้นผมกลับคว้าชายเสื้อมันไว้อีกแล้ว ผมไม่รู้ว่าผมจะคว้าไว้ทำไม สมองผมไม่ได้สั่ง ทุกอย่างปฏิกิริยทางร่างกายล้วนๆที่บอกให้ผมทำ
มันก้มลงมองหน้าผม ก่อนจะเลื่อนสายตาไปยังมือผมที่จับเสื้อมันไว้


แล้ว......... มันยอมยืนนิ่งๆ ไม่ไปไหน

“ครั้งที่แล้วเค้าหอมแก้มพี่ต่อหน้าอลิซ ต่อหน้าเพื่อนๆอลิซ แต่พี่อุบอกว่าพี่เค้าแกล้ง อลิซก็เชื่อ แล้วคราวนี้พี่อุจะแก้ตัวว่ายังไงค่ะ?” ไอ้กัสกับไอ้เบนมันทำตาโตใส่ผม คงไม่เชื่อว่าผมจะแกล้งแรงแบบนั้น

ก็วันนั้น ผมหมั่นไส้จริงๆ  พี่อุค่ะพี่อุขา ผมแม่งหอมแก้มโชว์เลย แก้วหูเกือบบอด เพราะเสียงกร๊ดจากสาวๆแถวนั้น
"งั้นก็แล้วแต่อลิซจะคิดนะครับ พี่ไม่มีอะไรแก้ตัว"
"งั้นอลิซจะคิดว่าพี่กับ อีตุ๊ดนั้นเป็นแฟนกันจริงๆ "  :fire: :fire: :fire:ปรี๊ดเลยครับ เกิดมาไม่เคยมีใครเรียกผมว่าอีตุ๊ด นี่ถ้าผมไม่เห็นส่าเป็นเพศแม่นะ ผมถีบล้มทั้งยืนไปนานแล้ว :z6: :z6: :z6:
"ก็อาจจะจริง" เอ๊ย พวกผมสามคน เอ๊ย พร้อมกัน แต่หน้าไอ้อุนี้แบบเฉยเอาโล่อ่ะ
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!พวกผิดธรรมชาติ พวกจิตสับสน จิตไม่ปกติ บ้า บ้าที่สุด อลิซไม่ดีตรงไหนค่ะพี่อุ พี่อุ ถึงทำกับอลิซแบบนี้" ยังไม่ให้สาธยายอีกเหรอครับคุณน้องอลิซ
"อลิซไม่ได้ไม่ดีหรอกครับ เพียงแต่พี่เลือกบาส ไม่ได้เลือกอลิซ"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด อลิซจะไปประกาศให้ทั่วมหาลัยเลยว่าพี่สองคนเป็นเกย์ เป็นตุ๊ด เป็นพวดจิตไม่ปกติ"
"ขอบคุณนะครับสำหรับการพีอาร์ให้พี่สองคน ดีเหมือนกันพี่จะได้ไม่ต้องมาคอยปฏิเสธใครให้เสียน้ำใจกันเปล่าๆ อีกอย่างพี่จะได้ไม่ต้องมาเป็นไม้กันหมาให้กับแฟนตัวเอง"
"หืม หืม หืม" 3 หืม พร้อมกันอีกแล้ว
"จำไว้นะ อลิซจะเอาคืน"
"ไม่ต้องหรอกครับ พี่ไม่มีอะไรคืนให้ เพราะเราต่างคนต่างก็ได้ ไม่ใครเสียหรือได้ฝ่ายเดียว ตามนี้นะครับ บาสยืนดิ๊"
"หืม?" มันเห็นผมไม่ยอมยืน เลยดึงไหล่ผมให้ยืนขึ้น
"ดูนะครับอลิซ"

".........." ไอ้เหี้ยอุ       มึง จูบ กู หาพ่องมึงเหรอ ถึงจะแค่แตะปากเพียงเสี้ยววิก็เหอะ
"ชัดนะครับอลิซ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เดี๋ยวพี่เดินไปส่งหน้าคณะนะ" โหมึง ยังจะสุภาพบุรุษอีกนะ แต่เหี้ย กูไม่ลืมนะว่ามึงทำไรกะกูไว้..............
"ไมต้อง ไอ้พวกเฮงซวย"
ผมก้มหน้านิดหน่อย แต่รุ้สึกเหมือนโดนจ้อง นั่นไง ไอ้กัสกับไอ้เบนนี้มองผมใหญ่เลย มองจนผมสุฃะดุ้งอ่ะ แววตามันบอกอย่างชัดเจนมากกว่า พวกกูขอเสือกอย่างเป็นทางการ
"มองกูเหี้ยไร...มองไอ้อุโน่น มึงก็เห็น กูอยูเฉยๆเหอะ"
"เฉยมากกกกกกกกกก" ประชดกูอีก



ดึกๆ จะมาต่ออีกตอนครับ
ฝากด้วยนะ เรื่องนี้หนุกๆ ไม่เครียด ไม่เศร้า ไม่เหงา

ออฟไลน์ hibarihao

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
ขอบคุณค่าาา แหมๆๆตกลงยังไงยังไง

ออฟไลน์ Yarkrak

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
แกล้งกันไปแกล้งกันมา สุดท้ายก็ เหอะๆๆ  :eiei1:

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
"ไอ้บาส มึงจะพูดไร พูดมาเลยดีกว่า หลบแล้วจ้อง จ้องแล้วหลบแบบนี้มันอึดอัดวะ อีกอย่างกูว่ามึงจะเหมือนคนโรคจิตเข้าไปทุกที กูหลอน"
"กูเปล่าเหอะ" ผมหันหน้าหนีจากมัน เดี๋ยวมันหาว่าผมจ้องมันอีก
"เปล่าแล้วจ้องกูไม เหมือนมีไรจะพูด แต่ก็ไม่ยอมพูด นี่มันอาการของคนโรคจิตชัดๆ"
"ก็...................มันพูดไม่ออกนี่หว่า" ผมพูดเสียงอ่อยๆในตอนท้าย แต่ผมไม่ใช่โรคจิตนะ
"งั้นก็ไม่ต้องพูด" มันพูดตับลทฉับ
"จะพูด!!!!"
"งั้นก็พูดมา!!!" มันก็สวนกลับมาในทันทีเหมือนกัน เล่นเอาผมสะดุ้งเลย
"ก็ไมรู้จะพูดอะไรนี่หว่า"
"เหี้ย งั้นก็ออกจากห้องกูได้แล้ว กูจะนอน" มันวางโทรศัพท์ที่เมื่อกี้กำลังเล่นเกมส์อยู่บนโต๊ะตัวเล็กข้างหัวเตียง
"นอนด้วย" ผมลุกจากเก้าอี้ที่นั่งจุ้มปุ้กอยู่ตั้งแต่เมื่อเย็นคลานขึ้นเตียงไปนอนกับมันด้วย
"บ้านมึงก็มี กลับไปดิ"
"กู จะ นอน จบป่ะ"
"หน้าด้าน"
"น้อยกว่ามึงแหละ หลบดิ...." มันไม่ยอมหลบ ผมยันโครมเข้าที่ท้องมัน ไม่ได้แรงเยอะหรอกครับ  แค่มันครูดไปกับที่นอนจนเกือบตกเตียงเท่านั้นเอง
"ไอ้บาส กูจุก"
"ไม่แปลก ถ้ามึงไม่จุกสิแปลก" ผมกับมันเล่นแรงๆแบบนี้กันตลอด
"เออ มึงนอนไปเลย กูไปอาบน้ำก็ได้"
"เรื่องของมึง"
มันเดินเทิ่งเข้าห้องน้ำไปเลย
พอมันไป สมองผมเริ่มทำงานหนักอีกแล้ว มันจะไม่เป็นไรเลย ถ้าเหี้ยอุมันจูบผมเมื่อตอนเย็นแล้วจบไป แต่มันไม่จบเพราะพอผมกลับไปคิดถึงทีไรใจผมสั่นตลอด ผมแค่อยากจะถามมันว่ามึงใจสั่นเหมือนกูมั้ยแค่นั้นเอง แต่ผมเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นบ้าไร กะคำพูดแค่นั้น ทำไมไม่กล้าพูด

"อ้าว ยังนั่งหน้าโง่อยู่อีกเหรอ?"
"................."
"กลับบ้านมึงไปได้แล้ว คืนนี้กูอยากนอนคนเดียว"
"ไล่อยู่นั่นแหละ กูบอกมีเรื่องจะคุยๆ ฟังภาษาคนไม่เข้าใจไงวะ"
"แม่ง มึงเข้ามาสิงในห้องกูตั้งแต 6 โมงเย็น นี่จะ 5 ทุ่มละ กูไม่เห็นมึงจะอ้าปากพูดไรเลย นั่งเงียบ อ้อ ด่ากูเป็นพักๆด้วย  แอบมองกูเป็นทีๆ พอกูมองกลับ หลบซะงั้น" มันแต่งตัวเสร็จก็ขึ้นมานอนยาวบนเตียง ส่วนผมนี่เด้งตัวขึ้นมานั่งแทน เถิบๆตัวเองมาจนนั่งที่ปลายเตียง
"กูรู้ว่ากูหล่อ ดูดีมีชาติตระกูล มันก็น่ามองแยู่หรอก แต่นี่มันเกินไปป่ะวะ ขอเวลาส่วนตัวกูบ้าง คนหล่อก็ต้องการเวลานะมึง" 'ขอเวลาส่วนตัวกูบ้าง ' ผมสาบานเลยว่าน้ำเสียงของมันน่าโดนถีบมาก มองซ้ายมองขวาไม่เจออะไร แม่งถุงเท้ากูนี่แหละ ผมก็จัดการถอดถุงเท้าที่ใส่มาทั้งวันกับอีกครึ่งค่อนวันออก ม้วนให้พอกลมๆ แล้วเขวี้ยงใส่เป้าหมายคือ ปากมันทันที
"เหี้ยบาส สกปรกวะมึง เจ็บไม่เท่าไร แต่กลิ่นตีนมึงเกินทนวะ" แล้วมันก็เขวี้ยงถุงเท้าผมไปอีกทาง อ้าว นึกว่าจะโยนใส่หน้ากูคืน
"นอนด้วย"
"อาบน้ำก่อนไป"
"ขี้เกียจแล้ว"
"ตามใจ" มันก็ตบหมอนอีกใบที่ว่างๆเพื่อบอกให้ผมไปนอน
ผมคลานเตาะแตะเบาๆ (กลัวมันเปลี่ยนใจ) ขึ้นไปนอนข้างๆมัน
สรุปหลับยันเช้าทั้งคู่ เรื่องที่อยากพูดก็ไม่ได้พูด มันก็ยังคั่งๆค้างๆในใจผมต่อไป

แม่ง ทับมาได้ ขาคนหรือขาควายวะ หนักชิบ
ผมยกขามันออกจากท้องผม แต่อยากบอกว่ามันเป้นงานที่หนักมาก เพราะไอ้เลวอุมันแกล้งผม
"อุ เอาขามึงลงไปดิ กูหนัก" ในเมื่อใช้กำลังแล้วไม่ได้ผล ก็ต้องลองใช้ลูกอ้อนบ้าง
"แม่ง แค่ขากูมึงยังบ่นหนัก แล้วถ้าเมื่อไรเป้นตัวกูละ มึงจะไหวเหรอ?" มันละ เมอ หรือตั้งใจพูดวะ เพราะตามันยังปิดอยู่เลย
"พูดไร กูไม่เห็นเข้าใจ อึ๋ยยยยย เอาาาาาขามึงออกไป กูหนัก"
"ออกไปจากห้องกูได้แล้วไป ขอความเป้นส่วนตัวด้วย" มันพลิกตัวหนีไปอีกด้าน
"พูดไรแต่ละอย่างนี่เคยคิดว่ากูจะน้อยใจเป็นบ้างป่ะวะ" เซ็ง
"เรื่องของมึง"
"เออ งั้นกูกลับบ้านกูก่อนก็ได้ แต่เดี๋ยวกูจะกลับมาคุยกะมึงใหม่"
"เรื่องของมึง" เชี่ยนี่เคยสนใจกูบ้างมั้ยเนี่ย


"เมื่อคืนไปนอนบ้านโน้นมาอีกแล้วเหรอบาส?"
"ครับแม่..." ผมยิ้มแหยๆให้แม่ เพราะแม่มองผมตั้งหัวจดเท้า สภาพเดียวกะเมื่อวานเป๊ะ รับรองสำเนาถูกต้องด้วย
"ชุดเดิมเลยนะครับคุณลูก ไมไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนละลูก?"
"ก็เมื่อวานผมกะว่าจะไปแป็บเดียวแล้วกลับมานอนบ้าน แต่คุยกันไม่รู้เรื่อง เลยเผลอ     หลับไปครับ"
"ตลอดอ่ะเรา เคยมีครั้งไหนมั๊ยละที่เราไปบ้านโน้นแล้วไม่ค้างอ่ะ ไปๆๆ อาบน้ำได้แล้ว หน้าตาดูไม่ได้เลย พ่อหล่อ แม่ก็ออกจะสวยเริด"
"ที่สุดอ่ะครับแม่.......อ่อแม่ เดี๋ยวผมไปกินข้าวเช้าบ้านโน้นนะครับ"
"ย่ะ พ่อคู้ณ ย้ายข้าวของไปอยู่บ้านโน้นเลยมั๊ย"
"รอมันชวนอยู่เหมือนกันครับ...หึหึหึ ผมไปละ"





"อะไรมึง?" ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เห้นหน้าจอโทรศัพท์กระพริบอยู่ ไอ้อุโทรมานั่นเอง
"มากินข้าวเช้ากะกูด้วย ให้ไว กูรออยู่"
"เออๆรู้แล้ว ว่าแต่มึงอาบน้ำยัง?"
"กูยังนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงอยู่เลยเนี่ย"
"เชี่ย แล้วมาทำเป้นเร่งกู...เออๆ เดี๋ยวกูไป"
"มึงหยิบแซนวิชมาด้วย กูอยากกิน"
"เรื่องเยอะอ่ะมึง ได้ เดี๋ยวกูเอาไปให้" ผมวางสายจากมัน    เชี่ย มิสคอล 12 สาย มันบ้าจริงๆไอ้นี่
ผมเช็คเวลาดูสายแรกที่มันโทรหาผม.................. นี่มันเวลาตั้งแต่ที่ผมไม่เดินเข้าบ้านเลย แสดงว่ามันโทรหาผมตั้งแต่ผมยังไม่ออกจากบ้านมันเลย

"แม่ครับ ผมขอแซนวิชแฮมชิ้น....ขอ 2 ชิ้นเลยดีกว่าครับ"
"แล้วไหนเมื่อกี้บอกแม่ว่าจะไปกินเช้าบ้านโน้น" แม่ผมถามไปงั้นแหละ แต่มือนี่วางจานที่กำลังล้างอยู่แล้วเดินไปหยิบหนมปังในตู้ข้างฝาแล้วเดินไปหยิบแอมกับผักสดในตู้เย็น ถ้าผมจะมีเมีย ผมต้องได้อย่างแม่เท่านั้น
"ก็เอาไปให้มันนั่นแหละครับ มันเพิ่งโทรมาบอกเมื่อกี้ว่าอยากกิน...ให้ผมช่วยมั๊ยครับแม่?"
"ครั้งล่าสุดที่บาสช่วยแม่ในครัวคือทำแก้วแตกไป 2 ใบ จานอีก 1 แถมแก้วยังบาดมือลูกด้วยใช่ป่ะ?"
"โห แม่อ่ะ"
"ไม่ต้องมาโหมาเหอเลย ไปรอข้างนอก เสร็จแล้วแม่เรียก"
"คร้าบบบบบบบบบบบบบ"

"มาช้านะครับมึง ปล่อยให้กูรอตั้งนาน"
"เวอร์ไปละมึง....แต่ก็ช้าเพราะมึงแหละ กระแดะอยากแดกแซนวิชตอนเช้า" ผมวางจานแซนวิชลงตรงหน้ามัน แล้วก็นั่งลงเก้าอี้ติดกับมันนั่นแหละ
บ้านผมกับบ้านมันจะให้ความสำคัญกับอาหารมื้อเช้ามาก พวกผมติดนิสัยนี้กันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว
โตกันขนาดนี้ แต่มื้อเช้าก็ยังสำคัญกับพวกผมไม่เปลี่ยนเลย
"อร่อยอ่ะมึง แม่มึงทำให้?"
"อืม กูทำไม่เป็นหรอก"
"หัดไว้ก็ดีนะมึง"
"เพื่อ?"
"เผื่อมึงต้องอยู่คนเดียวไปจนตายไง"
"มึงจะไม่อยู่กะกูเหรอ มึงจะปล่อยให้กูอยู่ตายคนเดียวจริงอ่ะ?"
"...................................................งั้นมั้ง"
"เลว"





"นี่ตกลงวันนี้มึงจะสิงห้องกูทั้งวันเลยใช่ปะ?"
"ถูกต้องที่สุด " ผมพยักหน้ากวนตีนมันไป ผมนอนกลิ้งๆบนเตียงมัน ส่วนมันนั่งที่เก้าอี้อ่านหนังสือข้างๆ
"มึงติดกูมากไปป่ะ....แฟนกูยังไม่ติดกูขนาดนี้เลย"
"แล้วกูแฟนมึงที่ไหนละ เพราะงั้นกูไม่จำเป้นต้องทำเหมือนแฟนมึงเหอะ......อุ กูหิวอีกแล้ว"
"หาแดกเองครับ ลงไปข้างล่างเลย"
"มึงนี่ใจร้ายกะกูตลอดเลย"
"แดกไร?"
"อะไรก็ได้"
"ไปหาเอง" เยอะเกินไปละมึง

ออฟไลน์ toshika

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 819
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-4
เมื่อไหร่เขาจะได้กัน///// ผิด555555555
อุบาส น่าติดตามค่ะรอนะๆๆ

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4514
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
บาสติดอุเกินไปจนไม่มีที่ว่างให้กัน

ออฟไลน์ hibarihao

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
ขอบคุณค่าาาา

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
"เป็นไรมึง นั่งหน้าเหมือนคนไม่ได้เข้าห้องน้ำตอนเช้า"
"เรื่องของกู"
"เอ้า เชี่ยนี่ กูถามดีดี กวนตีนกูซะงั้น งั้นต้องโดน" มันตบหัวผมเบาๆ แต่ก็ไม่เบามากหรอก รู้สึกว่ามันก้องๆในหัวเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้แรงมาก แต่วันนี้ไม่อยากสะดีดสะดิ้งเกินเหตุ เลยยอมนั่งเงียบๆ
"วันนี้แปลกเว่ย ปกติถ้ากูตบหัวนี่ของขึ้นตลอดอ่ะ ตกลงเป็นไรไอ้บาส?" มันเห็นผมไม่ตอบโต้ เลยยอมนั่งลงซักที
"เป็นเพื่อนเหี้ย!" ผมตอบชัดเจนแล้วนะ
ไอ้อุก็ไม่ได้ถามไรต่อ คงเห็นผมหงุดหงิดจริงไรจริง ไอ้นี่อ่ะตลอด ถ้ามันเห็นผมเดือดจริงๆ มันจะนิ่งๆ เนียนๆ เพราะพอผมหายเดือดผมก็ต้องเข้าไปปะเหลาะมันเองทุกที

นั่งต่างคนต่างเงียบ แต่ที่ไม่เงียบคือโทรศัพท์ผมจะสั่นครืดๆแทบจะทุก 5 นาที สั่นจนผมกลัวว่าเครื่องมันจะระเบิดตู้มใส่หน้าผมกับหน้าหมาที่นั่งตรงข้าม ผมก็ไม่ยอมรับซักสาย แต่ก็ไม่ปิดเครื่อง เพระไม่ใช่นิสัย ส่วนมันก็มองผมที มองโทรศัพท์ผมทีทุกครั้งที่มีสายเข้า แต่ก็ไม่พูดอะไร ก้มหน้าอ่านไรของมันไม่รู้ จนไอ้กัสกับไอ้เบนมานั่นแหละ เราสีหน่อเลยขึ้นเรียนกัน

"พวกมึงสองคนแง่งไรกันวะ?" ปากไอ้กัสเริ่มทำงานทันทีที่อาจารย์เริ่มทำให้พวกผมมีรอยหยักในสมองเพิ่ม แต่ดูจากวันนี้แล้วรอยหยักผมคงไม่เพิ่มเพราะมีเพื่อนดีดีทั้งนั้นล้อมรอบตัวผม
"เปล่า มึงก็เห็นว่ากูกับมันยังไม่คุยไรกันเลย"
"มึงอย่าปฏิเสธ กูสัมผัสได้ว่ามีพลังแปลกๆบางอย่างรอบๆตัวพวกมึง" มันพูดเสียงหลอนๆ ผมก็บ้าจี้ตามมัน หันมองรอบๆตัว แล้วก็ไปฉะปะดะเข้ากับสายตาไอ้อุ ผมก็ไม่ได้ทำไรมากหรอก แค่เมินใส่
"เหี้ย!!!" แต่สงสังคงเหี้ยดังไป ทั้งห้องหันมามองที่ผมกันให้พรึ่บ ไม่เว้นแม้กระทั่งอาจารย์ที่สอนอยู่หน้าห้อง
"ถ้าวิชาผมมันเหี้ยมาก เชิญนิสิตข้างนอกเลยครับ" นี่คือการไล่ออกจากห้องที่สุภาพที่สุดแล้ว ผมยืนขึ้นโค้งหัวขอโทษอาจารย์แล้วเดินออกมาเลย แต่ไอ้ตัวต้นเหตุมันยังลอยหน้าเรียนอยู่เลย ก็เมื่อกี้มันเตะเก้าอี้ผมจนหัวผมนี่สั่น ตกใจมากไปหน่อยเลยร้องเหี้ยซะดัง

ผมลงมานั่งรอหน้าตึก เพราะเดี๋ยวยังมีอีกหนึ่งตัวต้องเรียนต่อ ขี้เกียจไปไหนด้วย ไม่มีอารมณ์ เซ็ง เบื่อ
"หวัดดีครับ" จู่ๆก็มีคนเข้ามาทัก ลำบากผมที่ต้องผงกหัวขึ้นจากการฟุบหลับอีก
".............." ดูหน้าก่อน กูรู้จักเปล่า........อืม ไม่รู้จัก
"นั่งด้วยคนได้มั๊ยครับ"
"เรื่องของมึงดิ" พูดแค่นั้นผมก็ฟุบต่อ ไม่อยากคุยกะคนแปลกหน้า เพราะช่วงนี้ชีวิตผมคนแปลกหน้าชักเยอะเกินไปแล้ว
"พี่ ใช่พี่บาสรึเปล่าครับ?"
"พูดไรมาก กูจะนอน!!!!!" ผมพูดทั้งฟุบแบบนั้นแหละ ขี้เกียจเงยหน้ามามอง
"ขอโทษครับ ผมแค่อยากคุย   กะพี่เท่านั้นเองครับ"
"คุยไรกะกู กูไม่รู้จักมึง ไม่ต้องคุย!!!!" ผมลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ไอ้เด็กเวรนี่ก็ผงะนิดหน่อย แต่ก็ยังใจดีสู้หมาบ้าอย่างผม
"ผม ผม ผม"
"ถ้าผมจะยาวขนาดนั้น มึงไปตัดเลยไป" ผมพูดจบ จากหน้าที่่มันกลัวเมื่อกี้กลับงงแตกทันที ผมเห็นแล้ว ขำพรืดออกมาเลย มันอดไม่ได้จริงๆ หน้ามันอย่างตลกอ่ะ ฮาวะ ผมนั่งลงที่เดิม แถมยังจ้องหน้ามันด้วย จ้องแบบใกล้ คือเอาหน้าผมไปจ่อหน้ามันอ่ะ
"พี่บาสจ้องผมแบบนั้นทำไมครับ ผมกลัว" ปากบอกกลัว แต่ไม่ยอมเอาหน้าออกไปห่างนี่นะ หรือมันเกร็ง
"กลัวแล้วเข้ามาทักกูไม"
"ก็ ก็ ก็ผมอยากคุยด้วยครับ"
"หน้ากูตอนนี้บอกเหรอว่ามีอารมณ์อยากคุยกะคนอื่น" ผมแสยะยิ้มเหี้ยไปทีหนึ่ง ไอ้นี่ผงะอีกแล้ว ขวัญอ่อนน่าแกล้งว่ะ นั่นแหละ ผมถึงยอมเอาหน้าออกห่าง กลัวมันช็อค
"หน้าพี่บาสยิ่งดูใกล้ๆ ยิ่งใสมากครับ รูขุมขนก็ละเอียดมาก" ห๊่าาาาาาาาาาาาาาาาาา งงแดก
"พล่ามไรของมึง....แล้วชื่อไร?"
"พี่บาสอยากรู้จักผมแล้วใช่มั๊ยครับ" มันดีจใจนออกนอกหน้า จะอะไรแค่ผมถามชื่อ
"ถามตามมารยาท มึงจะไม่ตอบก็ได้นะ "
"ตอบครับตอบ อยากตอบมาก แค่กๆๆ" มันรีบตอบจนสำลักน้ำลาย ดูๆไปก็เอ๋อดีวะ
"ไม่ต้องรีบขนาดนั้น "
"ก็ผมกลัวพี่เปลี่ยนใจนี่ครับ ผมชื่อมีน เรียนปี 1 คณะเดียวกะพี่ แต่คนละสาขา อายุ 18 อีก 2 เดือน จะ 19 ครับ พักอยู๋หน้ามหาลัย ซอย 9 หอชื่อ บ้านร่มเย็น ห้องหมายเลข 129 ชอบกินต้มจืดเต้าหู้สาหร่อย กินผักทุกชนิด ยกเว้นผักชี ต้นหอม แล้วก็ขึ้นฉ่าย ผลไม้กินได้ทุกอย่าง ยกเว้นลำไย ...รักสัตว์ ยกเว้น หมา แมว ไก่ ปลา กระต่าย กระรอก นก  อารมณ์ดี ใจเย็น เข้าวัดบ่อย นั่งสมาธิทุกคืน ไม่เคยค้างงานอาจารย์ ชอบเล่นบาสมาก " ไอ้สุดท้ายนี้ชักทะแม่งๆ
"เอ๊ยยยยยย เดี๋ยวๆๆๆ มึงจะบอกกูทำไมเยอะแยะเนี่ย กูไม่ได้อยากรู้เลย" ผมเห็นมันพูดรัว ตั้งหน้าตั้งใจพูดมาก ตอนแรกก็ไม่อยากขัด แต่ฟังไปฟังมา ชักเยอะ ต้องเบรคซะหน่อย ประเด็นคือ กระผมไม่ได้อยากรู้เรื่องมึงเลยครับน้อง แค่ชื่อมึงกูยังจำไม่ได้เลย
"พี่บาสครับ ขอบอกอีกอย่างหนึ่งนะครับ ผมตั้งใจจริงๆ" ผมเห็นหน้ามันก็รู้ว่ากลัวผม แต่ก็ยังอยากจะพูด ให้โอกาสเด็กมันหน่อยละกัน
"อืม ว่ามา"
"เวลาว่าง ผมชอบแอบมองพี่ครับ" เหยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
"กู นับ 1-3 ถ้ากูยังเห็นมึงในสายตา มึงตาย 1" แค่ 1 มันก็วิ่งแจ้นไปแล้ว
วันโลกาวินาศของกูรึไงวะ
แม่งโทรศัพท์นี่ก็ขยังดังจัง กูฮอต กูฮอตครับ ฮอตไปถึงโลกหน้าเลยครับ :katai1: :katai1:


หมดชั่วโมง เสียงผึ้งแตกรังก็กระหึ่มขึ้น
"ตื่นมึง ชั่วโมงต่อไป มึงเรียนป่ะ?" มีคนมาตบหลังเบาๆ พอให้แสบๆ น่าจะไอ้กัส ผมเงยหน้างัวเงียมอง ไอ้กัสจริงด้วย เพราะอีก 2 ตัวโน่นผมไม่เห็น
"เรียนดิ แม่กูส่งกูมาเรียนนะเว่ย" ผมขยี้ตาแรงไปหน่อย แสบตาเลย
"คร้าบบบบ งั้นไปกัน เดี๋ยวโดนนั่งแถวหน้าอีก " ผมละงง เข้าก่อนแต่ได้นั่งหลังตลอด
"แล้วไอ้เบนอ่ะ?"
"ไปห้องน้ำ"
"แล้ว...."
"ไปกับไอ้เบนนั่นแหละ"
"แสนรู้นะมึง" ผมลูบหัวมันตอนเริ่มออกเดินกัน
"ง่ายจะตาย ผัวหาย เมียก็ต้องถามหาสิวะ"
"เหี้ยกัส !!!!! มึงตาย" ผมไม่สนหรอกว่าใครจะมองที่มาวิ่งไล่เตะก้นกันแบบนี้ สิ่งที่ผมสนคือเอาเลือดจากปากไอ้กัสมาสังเวยตีนผมให้ได้

เรียนเสร็จผมรีบกลับบ้านทันที ไม่มีอารมณ์ไปลัลล้าที่ไหน
กลับยังไงนะเหรอ กลับเอง เพราะวันนี้ผมเอารถมาเอง
วันนี้ผมไม่คุยกับไอ้อุด้วยแหละ ถึงจะแปลกๆ โหวงๆ เหวงๆ แต่เกลียดหน้ามันอ่ะ


"กลับบ้านแต่วันเลยเหรอครับคนหล่อ สงสัยวันนี้หิมะถล่มบ้านเราแน่เลย" สุดที่รักของพ่อแซวผมทันทีที่โผล่หน้าเข้าบ้าน
"รู้สึกเบื่อๆอ่ะครับ ไม่รู้จะไปไหนดี เลยกลับบ้านดีกว่า รักรออยู่" ผมเดินเข้าไปสวมกอดแม่ที่เอวจากด้านหลัง แม่อ้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆ
"เป็นไรครับคนเก่งของแม่ หืม?"
"เป็นคนหล่อที่ใครๆก็ต้องการ" ผมหอมแก้มแม่ไปฟอดหนึ่ง
"ตามนั้นจ๊ะ อ่อ เมื่อเช้า อุมารับลูก แต่แม่บอกออกไปแล้ว แม่คิดว่าลูกจะไปรับอุด้วยซะอีก" ผมไม่ตอบออะไร
"ทะเลาะกันเหรอบาส?" แม่หันมาพูดกับผมตรงๆ
"เปล่าครับ...ผมขึ้นห้องก่อนนะ ถ้ามีใครมาหาผม แม่ก็บอกว่าผมปวดหัวนะ ไม่อยากคุยกะใคร"
"ก็มีแต่อุคนเดียวเท่านั้นแหละที่จะมาหาลูก และแม่ก็คงพูดแบบที่บาสต้องการไม่ได้ อย่าทำตัวเป้นเด็กที่เอาแต่หนีปัญหาสิจ๊ะ...ไปๆ ขึ้นไปนอน"
"ครับ"่

เอาเข้าจริงๆ ก็นอนไม่หลับหรอก กลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงนี่แหละ
คิดโน่นคิดนี่ไปเรื่อยเผื่อจะหลับ
แต่คิดไปคิดมาไหงมาเจอเรื่องไอ้อุได้ เอาเข้าจริงๆ ถ้าผมไม่หลอกตัวเองจนเกินไป ไอ้อุมันอยู่ในหัวผมตลอดเวลาต่างหาก
จะสารภาพว่าผมไม่ได้โกรธอะไรมันเลย หมั่นไส้มากกว่าที่มันทำให้ชีวิตวุ่นวายปั่นป่วนมากในสัปดาห์นี้ แล้วไหนเรื่องที่มันจูบผมอีกละ แล้วดูมันเคยเดือดร้อนอะไรกะผมมั๊ย ไม่เลย มันยังสบายดีทุกประการ ผมคนเดียวที่ต้องมรับกรรมบ้าๆ
ผมเริ่มง่วงแล้วสิ งั้นนอนก่อนนะครับ



"ก๊อกๆๆ" ผมได้ยินเสียงเคาะประตู แต่ไม่รู้ว่าเรื่องจริงหรือฝัน เพราะมันเบลอๆ ไม่แนใจว่าตัวเองหลับหรือตื่น แต่คงฝันเพราะเสียงเงียบไปแล้ว ผมเลยหลับต่อ ทั้งที่เมื่อกี้ก็ไม่ได้ตื่นซะหน่อย
รู้สึกเหมือนเตียงยวบลง แต่ช่างเหอะ สงสัยคงฝัน



ผมตื่นมาอีกที ลืมตา ห้องมืดสนิท ฟ้าข้างน้องก็มืดมาก สงสัยก่อนนอนผมลืมเปิดโคมไฟไว้ กี่โมงแล้ววะเนี่ย ผมลุกขึ้นนั่ง เอื้อมจะไปเปิดโคมไฟตรงโต๊ะข้างหัวเตียง
"โอ๊ยยยยยย เจ็บ "
"เอ๊ยยยย " ผมรีบดึงมือและตัวกลับมาที่เดิม แป็บเดียว โคมไฟก็สว่างพรึ่บขึ้นมา
มันลุกขึ้นนั่ง มือจับหน้าอก หน้าตานี่เหยเกเลย คงเจ็บ
"เจ็บนะเว่ย ค้ำลงมาได้"
"ก็ใครจะไปรู้ละว่ามีใครนอนอยู่"
"ทำไม ห้องมึงนอกจากกูแล้วเคยมีใครมานอนงั้นเหรอ?" เอ้า เหี้ยนี่พาล
"แล้วมาไม" มึงพาล กูก็พาลกลับได้
"อยากมา"  :katai1: :katai1:
ผมดูสภาพมันแล้ว สภาพเดียวกะผมเด๊ะ เสื้อนิสิต กางเกงแสล็คสีดำ
"มึงเข้าบ้านยังเนี่ย?"
"ยัง "
"เหี้ย เดี๋ยวแม่มึงก็เป็นห่วงแย่หรอก"
"กูโทรบอกแล้ว" มันบอกยิ้มๆ เสียฟอร์มเลยกู
"หลีก กูจะเข้าห้องน้ำ"
"ให้ไว กูมีเรื่องจะคุย" พูดจบมันก็หดเท้าขึ้น ให้ผมลงได้สะดวก
ผมเหลือบตาไปมองนาฬิกา 4 ทุ่มแล้ว
"มึงกินไรยัง?" ผมถามมัน
"รอกินพร้อมมึง เห็นแม่มึงบอกว่ามึงยังไม่กินไรเหมือนกัน"
"อืม...รอแป๊บ"


ผมใช้เวลานิดเดียวในห้องน้ำก็ออกมา
"ไปหาไรกินกัน?"
"คุยกันก่อน"
"คุยไร" ผมเช็ดหน้าที่หน้ากระจกอยู่ ส่วนมันนั่งบนเตียง ผมมองมันผ่านหระจก มันก็คงเช่นกัน เพราะกระจกกับเตียงมันอยู่ตรงกันพอดี
"มึงเป็นอะไรวันนี้ ไม่คุยกะกูเลย"
"โมโหมึงอ่ะ" ผมเดินไปนั่งตรงปลายเตียง ถามมาตรงๆก็บอกกันตรงๆนีแหละ
"โมโหไรกู?"
"เพราะมึงแหละ ชีวิตกูช่วงนี้โคตรวุ่นวาย อาจถึงขั้นประสาทแดกได้"
"กูทำไร?"
"แม่ง นี่มึงไม่รู้ตัวเลยงั้นสิ"
"อย่าลีลาไอ้บาส บอกมา"
"แม่ง มึงรู้มั๊ยชีวิตกูตอนนี้มีคนแปลกหน้าเข้ามาทักทุกวัน"
"แล้วไง?"
"แล้วไง ก็ไม่แล้วไง แต่ตัวผู้ไงที่เข้าห้อมล้อมกู"
"แล้ว?"
"มีทั้งเบอร์โทรแปลกๆ ไลน์แปลกๆ เฟสแปลกๆ จนตอนนี้กูเริ่มหลอนละ ไม่กล้ารับโทรศัพท์ ไม่กลัารับแอดเฟสแอดไลน์ หนักกว่านั้น ตัวเป็นๆ เดินเทิ่งๆเข้ามาหากูเลย"
"ก็ดีไง มีคนรักก็ดีกว่ามีคนเกลียด"
"เกลียดกูเหอะ เกลียดกูเลยดีกว่าถ้าจะเข้ามาแบบนั้น" แค่คิดผมก็สยองปนอนาถจิตแล้ว
"แบบนั้น แบบไหน?"
"แบบที่ไม่ต้องเห็นหน้า แค่ฟังจากเสียงก็รู็แล้วว่าอยากฟัดกู แค่อ่านจากแชทก็รู้แล้วว่าอยากล่อกู แค่เห็นหน้าโดยไม่ต้องพูดก็รู้แล้วว่าอยากขี่กูหรือให้กูขี่"
"ขนาดนั้นเชียว?"
"มึงจะดูมั๊ยละ ในไลน์ในเฟสกูอ่ะ"
"อื้อ ไม่ดีกว่า"
"แม่ง กูหลอนแล้วตอนนี้อ่ะ โทรศัพท์มาทีสะดุ้ง ไลน์เฟสเด้งขึ้นมาที ตกใจเกือบเขวี้ยงโทรศัพท์" ไม่ได้เวอร์นะครับ มันออกแนวหลอน ไม่ได้กลัวหรอก แต่หลังๆนี่ออกแนวรำคาญมากกว่า
"แล้วเกี่ยวไรกะกู?" ปรี๊ดครับปรี๊ด
"ก็ปากเหี้ยๆมึงไง" มันทำหน้างงอีก ก็คงงงได้แหละ เพราะไอ้นี่ปากเหี้ยตลอด เลยไม่รู้าเรื่องไหนเป็นเรื่องไหน
"ก็วันที่มึงประกาศก้องโลกว่ามึงคบกับกูไง วันนั้นที่น้องอลิซด่ากูว่าอีตุู๊ดไง" คิดแล้วก็ปรี๊ด ด่ากูได้ไงอีตุ๊ด ถ้าด่าว่าไอ้ตุ๊ดก็ว่าไปอย่าง
"อ๋อ วันที่กูจูบมึง" เหี้ย จะพูดเพื่อ? คนยิ่งสับสนอยู่
"เออ วันนั้นแหละ....หลังจากนั้นนะมึง กูฮอต จนณเดชต้องเรียกพี่ มาริโอ้ต้องเรียกพ่อ แต่โทษที มีเดือยทั้งนั้นที่เข้ามากรี๊ดกู"
"ฮ่าๆๆๆ เหรอวะ ไม่บอก กูไม่รู้นะเนี่ย งั้นมึงต้องขอบคุณกูสิ กูทำให้มึงแจ้งเกิดเลยนะ"
"เกิดอยากฆ่าคนสิ แค่เฟสแค่ไลน์กูก็เกินทนแล้วนะ แม่งเดินตัวเป็นๆมาถามกูเลย เป็นเหรอครับ รุกหรือรับ สลับได้มั๊ย มีแฟนรึยัง ฝังมุกป่ะ  สะอาดมั๊ย มึงคิดดูคำถามพวกนี้เข้าหัวเข้าหูกูทุกวัน"
"แล้วที่เค้าถามๆกันมึงตอบไปว่าไง?"
"ถ้าเข้ามาแบบที่กูต้านรับไม่ไหวกูก็ไล่ดิ แต่ถ้าคนไหนเข้ามาแบบสุภาพชนกูก็บอกความจริงเค้าไปว่า มันเป้นเรื่องเข้าใจผิดครับ เพื่อนผมมันเหี้ย มันเลว มันจังไร มีปากก็เหมือนมีส้วม พูดไปเรื่อย มีหัวไว้ไให้ผมงอกเท่านั้นเอง เพื่อนมันแกล้งผมครับ กูบอกไปแบบนี้อ่ะมึง" สะใจ
"ปากมึงนี่นะ" มันชี้หน้า ปากพะงาบๆ คงอยากด่าผมแหละ แต่คิดคำด่าไม่ออก
"กูสบายใจละ ไปกินข้าวกัน" ก็ได้ด่ามันสมใจแล้วนิ
"บาส?"
"อะไร?" ผมหยุดเดินแล้วหันไปมองมันที่ยังนั่งอยู่บนเตียง
"ถ้าไม่ไหวก็บอกกูละกัน"
"อืม"
"กูจะบอกเองว่ากูเป็นผัวมึง เค้าจะได้เลิกยุ่ง" เหี้ย มันยักคิ้วกวนตีนด้วย
"งั้นกลับกัน" ผมไม่ยอมหรอก
"ยังไง?"
"กูจะบอกว่ากูเป็นผัวมึงบ้าง" ผมยักคิ้วกวนตีนไปทีหนึ่ง มันต้องไม่ยอมแน่ๆ เดี๋ยวก็คงลุกข้นมาชี้หน้าด่าผมโวยวายแน่
"ตามใจดิ ยังไงมันก็แค่เรื่องสมมุติ ไม่ได้จริงซะหน่อย" จึก...เรื่องสมมุติ เรืองสมมุตินี่แปลว่าไม่มีทางเป็นจริงได้ใช่มั๊ย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-08-2014 01:33:43 โดย due »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ mapreaw

  • เคยคิดว่า "รักแท้มีอยู่จริง"
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 615
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
เจ็บได้อิ๊ก :katai1: :katai1:

จอมพล

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5591
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
ฮืออออออ รักเพื่อนสนิทมันเจ็บจี๊ดดดดด

ออฟไลน์ nunda

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3004
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
สนุกอ่ะ ทำไมเราเพิ่งเข้ามาอ่านเนี่ย
อ่านไปยิ้มไป  ขอบคุณนะค๊าาาา  ^^

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4565
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8

ออฟไลน์ Infinity 888

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2026
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-7

ออฟไลน์ Zalzah_iP

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 875
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
"อุ กูอยากดูหนัง" ผมบอกมันตอนออกไปเรียนกัน มันขับ ผมนั่ง วันนี้ไม่เอ่รถมาเพราะราชรถมาเกยถึงหน้าห้องนอน
"หมายความว่ากูต้องพามึงไป?" มันหันมาถามแถมทำหน้าเบื่อๆใส่ผมอีก แต่ถามว่าผมสนมั๊ย ตอบเลยว่า โคตรจะไม่สน
"ใช่ มึงต้องพากูไป"
"จองไว้ก่อนละกัน กูไม่อยากไปซื้อหน้าโรง เดี๋ยวได้นั่งแถวหน้าอีก"
"แล้วมึงอยากดูเรื่องไร?"
"ได้ข่าวว่าคนที่อยากดูคือมึง เลือกไปเหอะ ยังไงกูก็เข้าไปหลับอยู่ดี" จริงครับ ไอ้นี้ดูหนังทีไร หลับตลอด
"อืมๆ เลือกอะไรมา อย่าว่ากูละกัน"
"ถึงกูว่า พูดอย่างกะมึงสน" มันตีไฟเลี้ยวเข้ามหาลัย ไอ้อุมันชอบออกแต่เช้า เพราะถ้าสายหน่อย หาที่จอดค่อนข้างยาก และมันเป็นพวกทนความกดดันได้ต่ำเตี้ยเรี่ยดินมาก มันเลยต้องยอมออกเช้า แต่มีที่จอดเพียบ ถามว่ามาถึงมหาลัยแล้วทำไร คำตอบคือ นอนใต้ตึกรอไอ้กัสกับไอ้เบนขึ้นเรียนพร้อมกัน

"อุ โทรศัพท์กูมีสายเข้า"
"กราบดิ" มันเดินชิ่งขึ้นหน้าไปก่อน ส่วนผมทำหน้าลังเลว่าจะรับดีมั๊ย เพราะเบอร์แปลกๆอีกแล้ว บอกแล้วว่าช่วงนี้หลอน
"มึงๆ รอกูก่อน" บอกให้มันรอ แต่เป็นผมเองที่ต้องวิ่งจนทันมัน
"รับให้กูหน่อย" ผมยื่นโทรศัพท์ให้มัน
"เอาจริง?" ผมพยักหน้า มันเลยหยิบมือถือผมไปกดรับสายทันที
"ใคร?" คำแรกที่มันทักทาย ถ้าผมเป็นปลายสายนะ วางไปแล้ว เสียงอย่างดุ ผมจ้องหน้ามันอย่าลุ้นว่าปลายสยจะตอบมว่าไง แตมันกลับสายหน้า สงสัยปลายสายไม่ยอมตอบ แต่ผมก็ว่าไม่แปลก เป็นผม ผมก็ไม่ตอบ
"ถ้าไม่พูดจะวาง.........................ก็พูดมาดิ ใคร?.....................................กูถามมึงไม่ได้ให้มึงย้อนมาถามกู..........................อยากรู้เหรอว่ากูใคร.....................กูก็เป็นผะ...." เหี้ย ผมคว้าโทรศัพท์จากมันฉับแล้วกดตัดสายทันที เพราะถ้ามันพูดในสิ่งที่ผมคิด ชีวิตชายไทยของผมคงต้องดับวูบทันที
"มึงจะพูดเชี่ยไรไอ้อุ?"
"ผัวมึงไง ก็บอกไปตั้งแต่เมื่อคืน" ผมสตั้ดไป 2 วิ
"กูไม่อยากมีผัวอะมึง....ขอเป็นแฟนได้มั๊ย?"
"..........." มันไม่ตอบอะไร แต่ทำหน้าเอือมๆใส่ผมแล้วออกเดินต่อ ตกลงผมจะไม่ได้รู้ใช่มั๊ยว่าใครโทรมา

"อุ เมื่อกี้ใครโทรมา?" ผมเก็บความสงสัยไว้ไม่ไหว ไม่ได้อยากรู้นะว่าใครโทรมาเพราะผมไม่สนใจอยู่แล้ว แต่แบบอยากรู้ไงว่าใครโทรมา งง มั๊ย งง ผมตอบเองก็ได้
"สนใจ?" มันตอบทั้งที่ฟุบหลับนั่แหละ
"ก็มันอยากรู้นี่นา ใครวะ?"
"กูจำไม่ได้แล้ว อยากรู้มึงก็โทรกลับไปดิ" ใช่เรื่องดิ
"ไอ้กัส มึงจะหัวเสียทำไมวะ ก็แค่เด็กมันแซว ปากหมาตามวัยแหละว้า" อะไรของพวกมันวะ ผมละสายตาจากไอ้คนตรงหน้า มองไกลออกไป เห็นไอ้กัสเดินหน้ายุ่งเหมือนยุงตีกัน ซึ่งนานๆจะเห็นที
"ถ้ากูไม่เห็นว่าเป็นเด็กนะ กูตบหัวแบะไปแล้ว"
"โหดเกิ๊น" จบบทพูด พวกมันก็มาถึงโต๊ะพอดี ไอ้กัสนั่งลงแบบหัวเสีย ส่วนไอ้เบนนี่มันนิ่งตลอด แต่อย่าให้พูดนะ ตายทั้งบาง
"เป็นไร?" ผมถามไอ้เบน แต่พยักเพยิดไปทางไอ้กัส
"โดนเด็กนักเรียนข้างมหาลัยแซว" อ่อ ถัดจากมหาลัยผมเป็นโรงเรียนสาธิตครับ
"อ่อ...แต่แล้วไงวะ?" เหมือนจะเข้าใจ แต่ก็งงอยู่ๆ
"ถามมันเองละกัน เดี๋ยวพอกูพูดของมันจะขึ้นอีก แค่เมื่อกี้แทบจะได้วางมวยกันอยู่ละ " โอเค ง้นไว้ผมค่อยถามใหม่ก็ได้
"สวัสดีครับพี่บาส" จู่ๆก็โผล่มา เล่นเอาคนที่ฟุบอยู่เด้งหัวขึ้นมามองเลย
"ยังมีหน้ามาให้กูเห็นอีกเหรอมึง?"
"พี่บาสใจเย็นๆครับ ผมแค่เอานมมาให้ครับ" มันยื่นนม2 ขวดมาตรงหน้าผมแบบกล้าๆกลัว ทุกคนมองตามกันแบบงง กูก็งง
"เป้นเด็กส่งนมรึไงมึง?"
"ส่งให้พี่บาสคนเดียวครับ"
"เอาละเว้ยๆ ผัวกับกิ๊กเจอหน้ากันแล้ว แล้ววันทองน้องบาสเราจะทำไงละทีนี้" ไอ้เหี้ยกัส เมือกี้มึงยังจะตายอยู่เลย
"กูแดกด้วยได้มั๊ย" ไอ้อุมันถาม แต่เสียงคงไม่น่าอภิรมย์หูน้องมันเท่าไร ถึงกับสะดุ้ง ผมกับไอ้เบนนี่แอบขำกันเลย
"อัน อันนี้ ผม ผมตั้งใจ ซื้อมาให้พี่บาส ถ้าพี่จะกิน เดี๋ยว เดี๋ยวผมไปซื้อมาให้ใหม่นะครับ" กล้ากว่าที่คิดเว่ย ผมมองหน้ามันยิ้มๆ ฮ่าๆๆๆ มันหน้าแดงด้วย สงสัยอาย
"กูจะแดก..." ไม่พูดเปล่า ไอ้อุมันคว้านมผม เอ๊ย ไม่ใช่ละ นมตรงหน้าผมไปขวดหนึ่ง ดึงฝาฟรอยด์ออก แล้วดวดลงคออั้กๆ
หน้าไอ้น้องมันแบบงงๆ สงสัยคงไม่พอใจแหละ แต่ทำไรมากไม่ได้
"มึงมีปัญหา?" พอยกหมดขวด ไอ้อุก็เริ่มหาเรื่องน้องมันอีก
"พอแล้วมึง น้องมันจะร้องไห้แล้ว....กลับไปเรียนได้แล้ว กูขอบใจมากสำหรับนม กูจะแดกตอนเที่ยงละกัน ว่าแต่มึงชื่อไรนะ กูลืม"
"ถ้าผมบอกคราวนี้ พี่บาสจะลืมอีกมั๊ยครับ?"
"มึงก็บอกแค่ชื่อดิ.....ยาวแบบเมื่อวานไม่เอา "
"มีนครับ ผมชื่อมีน"
"เชี่ยอุ ต่อหน้าต่อตามึงเลยนะ แต่ไอ้บาสก็ทำกับมึงได้"
"ไอ้กัส หุบปากมึงไป.....เออ กูจำชื่อมึงได้ละ มีน"
"ครับ...." มันยิ้มรับแก้มแทบแตก แต่.....
"งั้นมึงคงต้องจำเพิ่มด้วย ว่าแฟนไอ้บาสชื่อ อุ ซึ่งก็คือ กู" อึ้งแดกทั้งวง






พักเที่ยง
"มึงนี่สุดยอดเลยเชี่ยอุ กูคารวะ 1 จอก"
"เรื่องไร?" ไอ้บาสไม่ได้สนใจไอ้กัสเท่าไร ปากมันดื่มน้ำไป สายตาก็กวาดไปทั่งโรงอาหาร เหมือนมันกำลังมองหาใครซักคน
"เมื่อเเช้าไงที่มึงบอกว่ามึงเป้นแฟนไอ้บาสไง เกิดหวงขึ้นมารึไงมึง?"
"อืม....กูหวงของกูมาตั้งนานแล้วเหอะ ยิ่งเอ๋อๆอยู่ "
"เกินไปมึงไอ้อุ กูดูแลตัวเองได้เหอะ"
"แล้วหมาตัวไหนเมื่อคืนตะแง่วๆขอให้กูช่วยเป็นไม้กันหมาให้" ผมขอเหรอ?
"ก็เรื่องมันเกิดจากมึง"
"พอๆพวกมึง ทะเลาะปัญญาอ่อนกันอยู่ได้"
"ไอ้อุ มึงมองหาใครวะ?"
"พี่เจน"
"พี่เจน ปี 4 อ่ะนะ?"
"อืม ไมยังไม่มาวะ"
"เล่นของสูงนะมึง" พี่เจนนี่นักกิจกรรมของมหาลัยครับ เป็นตัวแทนของมหาลัยบ่อยๆเวลาต้องไปทำกิจกรรมร่วมกับมหาลัยอื่น นิสัยดีมาก ไม่น่ามาหลงกลไอ้เลวเพื่อนผมได้เลย
"เชี่ยแล้วมึง ไม่ใช่แบบนั้นหรอก พอดีพี่ซายด์พี่รหัสกูเป็นเพื่อนกับพี่เจน แล้วพี่เจนกำลังอยากได้คนช่วยออกแบบแบคดรอป พี่ซายด์เลยแนะนำกู"
"หล่อเลยครับเพื่อนกู" เอาเข้าจริงๆ ไอ้อุเป็นคนมีความสามารถมากแทบทุกด้าน ยกเว้นเรื่องเรียนนี่แหละ แต่ถามว่ามันเรียนเก่งมั๊ย มันเรียนเก่งนะ แต่มันไม่ใส่ใจมากกว่า ถ้ามันไม่เก่งจริง มันคงไม่ได้เรียนคณะนี้หรอก
"พี่เจนทางนี้ครับ" ไอ้อุรีบลุกขึ้น ยืนโบกมือทันทีที่เห็นพี่เจน        นางฟ้าชัดๆ
พี่เจนโบกมือตอบ ผมนึกว่านางงามโบกมือขอบคุณ
"ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะค่ะที่ทำให้ต้องรอกัน พอดีพี่เพิ่งเรียนเสร็จค่ะ"
"ไม่เป็นครับพี่ พี่เจนนั่งก่อน ไอ้กัสเถิบหน่อยดิ" ผมอ่านปากไอ้กัสได้ว่า เหี้ย
ไอ้กัสเถิบอออกห่าง ห่างมาก ไอ้นี่ประชดชัวร์ พี่เจนหัวเราะพอน่ารักให้หญ้าแหล้งค้างคืนอย่างพวกผมค่อยสดชื่นขึ้นมาหน่อย พี่เจนนั่งลงติดกับไอ้อุ พร้อมกับวางแฟ้มที่ถือมาบนโต๊ะ
"ไกลไปมั๊ยค่ะ พี่ไม่ได้ตัวโตขนาดนั้น ขยับมาอีกสิค่ะ" ไอ้กัสหางลู่หูตั้งถอยครูดถึงตัวพี่เจนทันที อีกนิดเดียวมันจะนั่งตักพี่เจนแล้ว

เค้าสองคนนั่งคุยงานกัน หัวเราะกันบ้าง ยิ้มกันบ้าง
อย่างโน้นดีมั๊ย อย่างนี้ดีกว่า คิกคักๆ
ถามว่าผมรู้สึกไรมั๊ย..............รู้สึกนะ รู้สึกอยากเป็นไอ้อุ จะได้นั่งใกล้ๆพี่เจน

"พี่ขอบคุณอุมากเลยนะ คงต้องรบกวนอีกหลายครั้งนะ" พี่เจนเก็บเอกสารต่างๆเข้าแฟ้ม ดูแค่นี้ก็รู็แล้วว่าเนี้ยบแค่ไหน
"เล็กน้อยครับพี่เจน พี่ไรปรึกษาผมได้ตลอด"
"งั้นพี่ขอเบอร์อุไว้ได้มั๊ย เผื่อมีไรนิดหน่อย แล้วสามารถคุยทางโทรศัพท์กันได้" พี่เจนยื่นโทรศัพท์ให้ไอ้อุกดเบอร์ให้
"สาวสวยขอเบอร์ทั้งที มีเหรอผมจะไม่ให้ ผมจะให้ยันบ้านเลขที่เลย" พิมพ์เสร็จมันก็ส่งคืนพี่เจน
"มากไปจ๊ะ แค่เบอร์โทรพอแล้ว..........ขอบคุณนะ งั้นพี่ไปก่อนนะค่ะทุกคน" นางฟ้าผมไปแล้ว
"ตาละห้อยเชียวนะไอ้บาส...." ไอ้กัสกัดผมอีก ว่าแต่กู มึงอ่ะน้ำลายยืดแล้ว
"พี่เจนแม่งสวยวะ เพียบพร้อมทุกอย่าง นี่แหละ แม่ของลูกกูในอนาคต" ผมยังเวิ่นต่อ แต่แล้วเสียงมารก็แทรกขึ้น
"ข้ามศพกูไปก่อนไปมั๊ยมึง"  ไอ้อุ มึงคิดจะจีบพี่เจนแข่งกับกูเหรอ....เออ กูยอมแพ้ จะเอาไรไปสู้กะมันละครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-08-2014 23:53:12 โดย due »

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5591
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
5555 ออกตัวแรงสกัดดาวรุ่งเลยบาส

ออฟไลน์ nunda

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3004
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
โหด มัน ฮา
เราชอบบรรยากาศระหว่างอุกะบาสมันจั๊กกะจี้หัวใจดี อิอิ
ขอบคุณค่ะ รอตอนต่อไปนะ  ^^

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด