มาช่วยอัพครับ
-------------------
รักเกิดที่ร้านก๋วยเตี๋ยว ตอน เปิดใจ
โอ้โห เฮีย อะไรกันครับนี่ จะขาดอากาศหายใจตายแล้วครับเฮีย
เฮียเล่นงี้เลยเหรอ ล็อคคอจูบเลยนะ เอางี้เลยใช่มั้ยเฮีย
เอางี้ช่ายม้าย ถ้าผมหายใจไม่ออก ตายไปล่ะก็ เฮียนั่นแหละจะต้องเสียใจคอยดูเถอะ โธ่โว้ย
รักชาติพยายามหลบเลี่ยงการรุกรานของริมฝีปากที่ทาบทับลงมา และบดเบียดแนบแน่น ร้อนรุ่ม รุนแรง
แต่ก็แผ่วหวานอยู่ในที เฮีย บร้าาาาาาาาาาาา จูบให้ตายไปเลยสิโว้ย ยืนแทบไม่ไหวแล้วนะ กะจูบทีเดียวให้คุ้ม
จูบให้ตายกันไปข้างหนึ่งเลยใช่มั้ยเนี่ย ถ้าผมขาดอากาศหายใจตายไปล่ะก็ ผมจะโทษเฮีย คอยดูสิวะ
รักชาติ พยายามจะผละใบหน้าหนี เพื่อสูดอากาศหายใจ ยิ่งขัดขืน เหมือนยิ่งถูกแกล้ง จึงต้องรวมพลังเฮือกสุดท้ายผลักให้คนแกล้งผละออกห่างได้เป็นผลสำเร็จ ก่อนจะกระโดดขึ้นไปอยู่บนเตียง และใช้หลังมือเช็ดที่ริมฝีปากตัวเอง หายใจหายคอแทบไม่ทัน
"อึก อื้อ เฮีย แต่เช้าเลยเหรอเฮีย เดี๋ยวก่อนเด่ะ ขอตั้งตัวก่อน นี่ผมจะตายแล้วนะเฮีย เฮียเล่นงี้เลยเหรอ โห่"
เสียงพูดเอะอะโวยวาย ทำให้คนที่ถูกผลักต้องแหงนหน้าขึ้นไปมองคนที่ยืนเช็ดริมฝีปากอยู่บนเตียง
แววตาเซื่อง ๆ กลับมีแววขี้เล่นฉายชัดอยู่ในแววตา รอยยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะยักคิ้วให้รักชาติหนึ่งครั้ง ยิ่งทำให้คนที่ขึ้นไปยืนเอะอะบนเตียงไม่กล้าสบตาด้วย
"กลัวเห็น ๆ ....เด็กยังไงก็เป็นเด็กวันยังค่ำ"
คำพูดเรียบเรื่อย คำพูดของคนตรงหน้า อะไรนะ เฮียว่าไงนะเด็กยังไงก็เป็นเด็กเหรอ
ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะเฮียคร้าบ แต่เฮียเล่นล็อคคอแบบนี้ ไอ้ที่ไม่ตายมันก็อาจตายได้นะครับเฮีย
รักชาติเบะหน้าทั้งที่มือยังคงถูที่ริมฝีปากของตัวเองอยู่อย่างนั้น อยากจะต่อปากต่อคำด้วย แต่หน้าตาไม่อำนวย
เพราะ...................แบบนี้มันเขินเกินไป............. ......เฮียไม่ใช่เฮียขี้เก็กแบบปกติธรรมดานี่หว่า แบบนี้ใครจะกล้าหือกันล่ะ
ดูแววตาเฮียสิคร้าบ แดกผมได้ทั้งตัว เฮียแกคงกินเรียบไม่เหลือ ตายอย่างเดียวแบบนี้
ยังไม่ทันเตรียมตัว แต่จะต้องมาตายเพราะโดนจูบซะก่อน ถึงฟ้าจะยังไม่สาง แต่มันก็ทำให้เกิดอาการแปลก ๆ ยามเช้าได้เหมือนกัน
"ก็ถ้าเฮียไม่........ไม่...." รักชาติอยากจะอ้าปากพูดสิ่งที่ตัวเองคิดออกไปให้หมด แต่ปากไม่ยอมพูดไปตามที่สมองสั่ง
ก็เฮียแกเล่นยืนขึ้นเต็มความสูง แล้วยื่นแขนออกไปหา
เตรียมอุ้มรักชาติลงจากเตียง แค่นี้ ก็ทำให้อาการปากกล้าของรักชาติ หายได้ทันใจ
"ไม่เอาอ่ะ....ไม่ต้องอุ้ม" น้ำเสียงที่บังคับไม่ให้สั่น แต่หน้าตาแดงเถือก แถมดวงตาคมยังเฉไฉหลบไปทางนั้นทางนี้ ไม่ยอมสบสายตากับดวงตาเรียวรีวาววับของตี๋หน้าโหด ที่เปลี่ยนจากการเก็กหน้าดุ ๆ เป็นหน้าแบบอมยิ้มเล็ก ๆ ดู ๆ แล้ว เจ้าเล่ห์ดีพิลึก
แบบนี้ไม่เคยเห็น แต่พอได้เห็น ว่าเฮียทำแบบนี้เป็นเหมือนกัน รักชาติก็เกิดอาการร้อน ๆ หนาว ๆ ขึ้นมาทันทีทันใด
"เร็ว...อุ้ม...ลงมา เดี๋ยวเตียงหัก...ถ้าจะให้เตียงหักให้มันหักเวลาอื่น...เดี๋ยวต้องใช้อีกนาน"
ประโยคเดียวอยู่หมัด รักชาติที่หน้าแดงแบบธรรมดา กลายเป็นรักชาติเวอร์ชั่น ซูเปอร์หน้าแดง
มือไม้ชักสั่น ๆ อยากจะก้าวขาลงมาจากเตียง แต่สุดท้าย ก็เพราะคนที่ยืนอยู่บนพื้นเอื้อมคว้าร่างเอาไว้
แล้วอุ้มลงมาจากเตียง ทำให้รักชาติไม่กล้ามองหน้าของคนอุ้มเลยแม้เพียงแว่บเดียว
"ลื้ออายเหรอ....เฮียก็อาย...แต่เห็นลื้ออายกว่า เฮียเลยอายน้อยลง"
อ้าววววววววววว แล้วไหงงี้ล่ะเฮีย ทำไมไม่มีความเท่าเทียมกันเลยสักนิดเดียว
แบบนี้ผมเสียเปรียบเด่ะเฮีย ลูกมีพ่อมีแม่นะคร้าบคิดจะย่ำยีโดยไม่ขอพ่อขอแม่เลยเหรอ
"ไม่ต้องเลยเฮีย เล่นจูบงี้ผมก็ตายเด่ะ....ตายอย่างเดียวเลย ขาดอากาศหายใจ เฮียแกล้งผมนี่หว่า" เสียงพูดของรักชาติทั้งที่ฝ่ามือยังยกขึ้นมาเช็ดที่ริมฝีปากเป็นระยะ ทำให้ตี๋หน้าโหด แอบขำ และแกล้งยื่นหน้าเข้าไปหาแบบใกล้ ๆ จนร่างในอ้อมแขนต้องผงะหนีห่าง
"อะไรวะ.....เห็นงี้แล้วแกล้งผมอีกเหรอ....ไม่เอ้า...ฮื่อ.." ใบหน้าที่เบี่ยงหลบ แววตาที่บ่งบอกว่าหวาดกลัว แต่ก็อยากรู้อยากลองนิด ๆ ทำให้ก๋วยยิ่งอยากจะแกล้งคนตรงหน้าให้มากขึ้น
ก็ลื้อเป็นอย่างนี้ไงรักชาติ ไอ้เรื่องต่อปากต่อคำนี่ขอให้บอก รักชาติซะอย่าง ทำได้ตลอดเวลา
"จูบนิดจูบหน่อย....บอกว่าจะตายเด็กมันก็คือเด็กแหละ...อั๊วเข้าใจ รักชาติ เข้าใจจริง ๆ " ใบหน้าที่บ่งบอกว่าแกล้งยียวนกวนประสาท ของคนที่ไม่คลายอ้อมแขนทำให้รักชาติเบะหน้าและแลบลิ้นใส่ตี๋หน้าโหด ก่อนจะใช้ฝ่ามือยันแผ่นอกของคนที่ชักจะเพิ่มแรงกอดมากขึ้นทุกที
กลัว กลัวจะแหลกเพราะโดนรัด เอาแล้วไง เริ่มแล้วแกล้งกอดแรง ๆ อีกแล้ว
เดี๋ยวได้ตายของแท้แน่
"นี่ถ้าลื้อเป็นผู้หญิงจะให้ม๊าเฮียไปขอ...แต่งแบบประเพณีจีนเลย...แต่นี่ลื้อ..."
น้ำเสียงที่ขาดหายไปชั่วขณะ แววขี้เล่นเมื่อไม่กี่นาทีก่อน ไหววูบลงทันใด รอยยิ้มเจือจาง เหือดหายไป เมื่อพูดถึงตรงนี้
เพราะเส้นแบ่งของสังคม .....กฎเกณฑ์มันคงมากเกินไป
รักชาติเงยหน้าขึ้นมองคนที่ยังไม่ยอมคลายอ้อมแขน และก้มหน้าลงอย่างช้า ๆ .........
ใจมันไหววูบ .... เมื่อคิดถึงกฎเกณฑ์...จากที่เขิน ๆ อาย ๆ ความคิดบางอย่างกลับไหลบ่าเข้ามาในสมอง
"แต่ผมเป็นผู้ชายไงเฮีย.....นี่ถ้าที่บ้านรู้ว่าผมมาทำอะไรแบบนี้....โดนเชือดทิ้งแน่...
พ่อแม่คงแทบบ้า...อย่าว่าแต่ผมเลย เฮียก็เหมือนกันแหละ ถ้าม๊าเฮียรู้ ก็ไม่รอดเหมือนกัน เฮียโดนจับแต่งงานแน่เชื่อผม....ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
รักชาติหัวเราะร่า แต่เพียงไม่นาน เสียงหัวเราะกลับถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ พร้อมกับที่คนที่กอดเอาไว้ กดศีรษะมนของร่างในอ้อมแขน เข้ามาซุกซบอยู่ที่ลาดไหล่ ลูบไล้เส้นผมของคนที่นิ่งเงียบไป แตะสัมผัสเพียงบางเบา แค่เพียงให้รู้ถึงความรู้สึกที่อยากถ่ายทอดถึงกัน
คำพูดที่อยากจะพูด คำพูดหยอกล้อ คำพูดมากมายที่อยากจะเอ่ย กลับถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ
มีเพียงความเงียบและคลื่นที่ก่อตัวภายในหัวใจอย่างเงียบงัน เชื่องช้า
"อย่าพูดอะไรที่มันยังมาไม่ถึง......ตอนนี้เฮียกอดรักชาติอยู่รู้มั้ย....ถ้าพรุ่งนี้จะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไป...เฮียก็ยังรักคนที่เฮียกอดเอาไว้วันนี้เหมือนเดิม"
TBC....
********************************
หัวข้อ: รักเกิดที่ร้านก๋วยเตี๋ยว โดย aoikyosuke ตอน ถอยหนึ่งก้าว (18/12/2553) (อ่าน 339709 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก