พี่เอก ระลึกถึงเฮียใหญ่ทีไร ทำเราเศร้าไปกับพี่เอกด้วยทุกทีเลย
การต้องเห็นคนรัก จากไปต่อหน้าต่อตาอย่างนั้น ใครไม่เสียศูนย์ก็แปลกแล้ว
ยังดีที่รอบข้างพี่เอก มีคนที่รักและหวังดีกับพี่เอกอย่างแท้จริง ทั้งครอบครัวและเพื่อน ๆ
ทำให้กลับมาตั้งหลักได้อีกครั้ง ได้ทำตามความฝันของเฮียใหญ่ แม้เจ้าตัวจะไม่ได้เห็นก็ตาม
ตั้งแต่รู้จัก น้องวสุ รู้สึกพี่เอกจะสนใจวนเวียนอยู่กับเรื่องน้องตลอด ๆ มองหาตลอด ๆ เลยนะ
ความเป็นตัวตนของน้องวสุ สามารถเรียกรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ ที่หายไปนานของพี่เอก ออกมาได้
ขนาดเจ้าตัวเองยังแปลกใจ ยิ่งถือเป็นนิมิตรหมายที่ดี ของการเริ่มต้นความสัมพันธ์ที่ดี ๆ ต่อกัน
ฝันร้าย ๆ ของน้อง ที่พี่เอกได้รับรู้ ไม่รู้ว่าพี่เอก ติดใจสงสัยมากแค่ไหน แต่ชอบที่พี่เอกบอกว่าเชื่อ
แถมยังใจดี พูดปลอบประโลมอย่างอ่อนโยน ให้น้องรู้สึกผ่อนคลาย ยิ่งน่าประทับใจเข้าไปใหญ่
แล้วที่พี่เอก คิดจะสอนวาดรูปให้น้องวสุอย่างนี้ แสดงว่า พี่เอกเอง ก็อยากรู้จัก อยากใกล้ชิด
อยากพัฒนาความสัมพันธ์กับน้อง ให้มากกว่าที่เป็นแค่น้องชายข้างบ้านที่รู้จักกันแค่นั้นสินะ
ชอบวิธีแอบให้ดอกไม้น้องของพี่เอกมากเลยอ่ะ มันดูกุ๊กกิ๊ก น่ารัก โรแมนติกดีจัง ดอกไม้สีขาว
ดอกเล็ก ๆ น่ารัก กลิ่นหอม ๆ ก็เหมาะกับเด็กน้อยใสซื่อบริสุทธิ์อย่างน้องวสุ จริง ๆ นั่นแหละ
ได้รับพรจากพี่ชายใจดีขนาดนี้แล้ว ต่อไปคงไม่ต้องฝันร้าย ได้นอนหลับฝันดี ฝันถึงพี่เอกซักทีนะน้องวสุ
รอพัฒนาการความรักของคู่นี้ต่อไปจ้า ค่อยเป็นค่อยไป แต่หวานละมุนละไมดีเนอะ
ขอบคุณคนเขียนค่ะ