หัวข้อ: ลอง 'รับ' ดูสักครั้ง... [39-2] 28-11-63/p.114

[♥แมวจอมซน♥]

ดะ....ได้ใจมากๆเลยค่ะ
ตามหานิยายแบบนี้มานานแล้ว
บอกตรงๆว่าโครตชอบบ
คู่นี้เค้าดุเดือดเผ็ดมันกันดีจริงๆ
อยากเห็นตอนรักกันซะแล้วสิ
จะมุ๊งมิ๊งกันแค่ไหนนะ.อิอิ

[tartar]

คนอ่านก็รอตอนต่อไปจนจะขาดใจแล้วเหมือนกัน เป็นกำลังใจให้คนเขียน

[DeShiWa]

มาเป็นกำลังใจให้ครับ

สนุกดี ชอบๆ

[tararatart]

ซุ่มอ่านมานานแล้วจะเม้นก็ไม่ได้ โทรศัทย์เกรียน555
มันส์มากๆๆๆๆๆๆๆ  โอ๊ยโดนจริงโดนใจฝุดๆ
ชอบอ่ะนายเอกแนวแบบนี้
พระเอกก็นะ5555   ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ รอๆ

[broncho]

ลองรับ 7 น้ำปั้นปั่น?


การมีชีวิตอยู่อย่างท้าทาย มุ่งมั่นฝันฝ่าจนไปถึงจุดหมาย เป็นคติที่ผมยึดถือ ยิ่งผมขอแยกตัวออกมาอยู่คนเดียว ยิ่งเป็นแรงผลักดันให้ผมมุ่งไปในทิศทางที่ผมสนใจ

การเรียนก็เป็นอีกเรื่อง ที่ผมตั้งเป้าไว้ในระดับสูงสุด คือการได้ A ทุกวิชา ซึ่งที่ผ่านๆ มาก็เข้าเป้าหมด แต่มาเทอมนี้ที่ผมต้องลงเรียนหลายตัวเพื่อตามเพื่อนให้ทัน ทำให้ผมต้องทุ่มเทเวลามากมายไปกับการอ่านและทำความเข้าใจ ซึ่งนั่นทำให้ผมแทบไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่นเลย

แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น ชื่อของกำปั้น ก็มักแวะเวียนมาในห้วงคิดเสมอ  มากและบ่อยจนผมหงุดหงิดที่ต้องเสียสมาธิให้กับคนที่เป็นแค่คู่นอนเท่านั้น พอมันโทรมาหาผมเลยเน้นตัดบท ไม่อยากคุยกับมันมาก เพราะได้ยินเสียงมันทีไร ผมชอบไปว่ากำลังยืนฟังมันพูดใกล้ๆ ข้างๆ หู พอนึกแบบนั้นแล้ว ก็ชอบนึกต่อไปอีกว่ามันกำลังกอดผมอยู่ กำลังเอาน้องมันมีสีที่ร่องก้นผม

...'โซดา..'...

ภาพหน้าเข้มๆ ที่ชอบทำตาอ้อนๆ มองผมด้วยสายตาหื่นกระหาย พร้อมกับเรียกผมด้วยน้ำเสียงแหบห้าว  ทำเอาผมเสียสมาธิทันทีที่นึกถึง มันเลยเป็นอะไรที่สาหัสมากที่ต้องพยายามตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อให้สอบได้เข้าเป้า แต่ดันมีภาพมันมาหลอนเป็นระยะๆ ดังนั้นพอสอบเสร็จแล้วมันโทรหาอีก ผมเลยบอกปัดมันไปว่าผมเตรียมสอบจนฟิวส์ขาด ให้มันอดต่อไป ถือเป็นการแก้แค้นที่ทำให้ผมต้องทนอ่านหนังสือเลือดตาแทบกระเด็น

พอคืนวันอาทิตย์ที่กลุ่มผมนัดกันไปแทงสนุ๊กเล่นที่บ้านไอ้ฟาส ไอ้พิกก็เปิดประเด็นชวนกันไปเที่ยวทะเลโดยเอารายงานมาบังหน้า ที่จริงก็ทำนะครับไอ้การไปหาข้อมูลเยี่ยมชมโรงงานต่างๆ ตามที่ญาติผู้ใหญ่จะหาใบเบิกทางให้ได้ แต่ตอนกลางคืนนี่สุดเหวี่ยงกันมาก ถึงขั้นตั้งวงสวิงกับสาวนักวอลเล่ย์บอลชายหาดชาวออสซี่ที่มาแข่งงานอะไรซักอย่างที่พัทยา ...เป็นสามสาวที่เยี่ยมมากๆ สมกับเป็นนักกีฬาอาชีพ เพราะขนาดพวกผมมีกันห้าคน ยังสนุกกันยันเช้าได้สบายๆ

ต้องขอบอกก่อนว่านี่เป็นการสวิงครั้งแรกของพวกเรา ซึ่งคงเป็นเพราะพวกเพื่อนผมมันอยู่ปีสี่กันแล้ว เราเป็นผู้ใหญ่กันมากขึ้น อีกไม่นานก็คงจะแยกย้ายกันไปหางานทำ ดังนั้นการทำกิจกามร่วมกันกับคนที่เต็มใจ หนำซ้ำยังเป็นคนเสนอก่อนด้วยซ้ำ เป็นอะไรที่พวกเราไม่ปฏิเสธ

งานนี้พิสูจน์ให้เห็นว่า ไอ้เปียวอ่อนสุด มันเป็นคนแรกที่นอนตายให้สาวๆ ขึ้นขย่ม ส่วนไอ้ชัชก็อึดใช้ได้ ส่วนไอ้ฟาสก็ไม่แพ้ใคร มันกับไอ้ชัชชอบให้สาวๆ เป็นสะพานมิตรภาพ ส่วนผมกับพิกก็ทำแซมวิชกินครบสามไส้เลยทีเดียว เห็นไอ้พิกตัวเล็กกว่าผม แต่ประมาทไม่ได้เลยนะครับ บางทีผมกับแหม่มสาวนอนซ้อนกันชิลๆ ปล่อยไอ้พิกมันกระทุ้งแรงๆ ให้ได้เสียวครบทุกคนก็ยังได้ ทำไปทำมา ไอ้ฟาสกับไอ้ชัชมันก็เลยเลียนแบบแถมมีท้าแข่ง งานนี้กว่าจะเช้าก็ฟ้าเหลืองกันทุกคน 555

อะไรนะ?...ผมเป็นพวกเซ็กซ์จัด? ...มักมากตัณหากลับ?...

ฮะ ฮะ...

จะคิดยังไงก็แล้วแต่ครับ ผมเข้าใจว่าคนไทยถูกปลูกฝังว่าเซ็กซ์เป็นเรื่องต้องห้าม เป็นเรื่องเสื่อมเสีย และน่าอาย ถ้าใครควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ก็จะถูกมองเป็นพวกบ้ากาม  แต่สำหรับผม ผมมองว่าเซ็กซ์เป็นกิจกรรมที่มีไว้ตอบสนองความต้องการด้านกามารมณ์ ไม่ได้แตกต่างกับคนที่หิวก็่ต้องกิน คนที่เหนื่อยก็ต้องนอนเลย เพียงแต่ต้องรู้จักป้องกันและมีสติก็พอ

ดูเหมือนพวกเราจะสนุกกันมากไปหน่อย พอกลับมาเรียนตามปกติ เลยต้องสุมหัวปั่นรายงานที่จะส่งในอีกไม่กี่วันกันยกใหญ่ ระหว่างนั้นผมก็เลยลองโทรหากำปั้นดู บอกมันไปว่ายังติดทำรายงานอีกวันสองวัน มันก็อือออเฉยๆ แทบไม่พูดอะไรเลย สงสัยว่ามันจะนอยอีกแล้วมั้ง

คิดแบบนั้นแล้วผมก็ขำๆ ครับ เพราะไอ้กำปั้นมันก็ไม่ใช่ตัวเล็กๆ หุ่นน้องๆ หมีควายเลยด้วยซ้ำ แต่มันชอบนอย ชอบน้อยใจ เวลาเจอกันก็ชอบบ่นอุบอิบ สงสัยมันจะรู้ว่าการบ่นทำให้ดูไม่แมน มันเลยไม่กล้าบ่นดังๆ

พอมรสุมรายงานผ่านพ้น เหลือแต่เรียนตามปกติ พวกผมก็กลับมาใช้ชีวิตเหมือนที่เคยมา ผมก็เลยโทรหากำปั้นกะจะบอกมันว่าผมว่างแล้ว แต่มันไม่รับสาย?  ปล่อยให้โทรจนสายตัดติดๆ กันจนน่าแปลก ไม่ว่าผมจะส่งข้อความหรือโทรหามันเท่าไหร่ มันก็ไม่หือไม่อือ จนผมหงุดหงิด อดคิดไม่ได้ว่าบางทีมันอาจจะมีใครใหม่แล้ว ซึ่งพอคิดแบบนั้นแล้ว ผมยิ่งรู้สึกกรุ่นๆ บอกไม่ถูก เพราะไอ้กำปั้นนี่มันเป็น 'เด็ก' ผมนี่นะ อุตส่าห์จะมีเด็กปั้นไว้กับเขาสักคนนึง ดันมีใครมาฉกไปแบบนี้ สงสัยผมคงต้องจริงจังมากขึ้นซะแล้ว

ดังนั้นคืนที่ผมไปเที่ยวบลูด๊อกซ์กับพวก ซึ่งจริงๆ พวกเพื่อนมันก็รีเควสผับอื่น แต่ผมยืนยันต้องเป็นผับนี้ เพราะลุ้นว่าจะเจอกำปั้น แต่ก็ไม่เจอ? เหมือนมันจะเปลี่ยนผับ? หรือบางทีมันไม่ได้ออกมาเที่ยว? ใจผมดูจะกระวนกระวาย อยากเจอหน้ามันมาก อยากได้ยินเสียงมันด้วย ผมเลยไม่ค่อยมีอารมณ์ไปกับสาวๆ ...แต่สาวๆ กลับมีอารมณ์ไปกับผมมากเหลือเกิน คงเพราะช่วงที่ผมห่างเหินไป พวกเธอเลยตามตื้อไม่ยั้ง ถึงกับต้องยอมจัดให้ในห้องน้ำที่กลิ่นไม่สู้ดีนัก คุณเธอก็ยังไม่ถอย

เฮ้อ........

แต่พอบทจะเจอมัน ที่ผมต้องทำก็แค่เงยหน้าครับ กำลังถูกสาวๆ เอาเหล้ากรอกปาก หันมาอีกทีเห็นกำปั้นยืนมองหน้านิ่งๆ ผมกำลังจะเรียกมันอยู่แล้ว มันก็ชิงเดินหนีออกไปก่อน

กำปั้น....

ผมเรียกมันในใจ ได้แต่มองตามมันเดินออกไป จนไอ้พิกสงสัย

"มึงมองอะไรอยู่ โซดา เห็นจ้องนานแล้ว"

ผมหันไปมองตาพิก เห็นมันยกเหล้าขึ้นจิบไม่สนใจสาวๆ ที่พยายามป้อนให้ ...แล้วผมจะบอกมันว่าอะไร  บอกว่าผมมองตามเด็ก... ไอ้กำปั้นก็ไม่ได้ดูเหมือนฝ่ายรับเลยซักนิด ถ้าบอกไปว่าไอ้กำปั้นเป็นฝ่ายเอาผม และเอากันสองครั้งแล้ว พวกมันคงจะโวยวาย เพราะดูเหมือนจะมีข้อตกลงเป็นสัญญาใจระหว่างกันว่ากลุ่มผมจะไม่มีการคบแฟน ซึ่งจริงๆ ก็ไม่ได้บังคับนะ ยังเปรยๆ กันอยู่เลยว่าถ้าใครมีเด็กก็ให้พามาแนะนำ แต่มันก็ไม่มีกัน เพราะพวกมันอยากมีเวลาให้ผมเยอะๆ  อีกอย่างดูเหมือนพิกมันจะไม่ค่อยชอบกำปั้น ผมเลยยังไม่อยากบอกตอนนี้

"ไม่มีอะไร  แต่คืนนี้กูคงต้องไปก่อน เที่ยวติดกันหลายคืนแล้วมันเพลียๆ ว่ะ"

"พูดเหมือนไม่ใช่มึงเลยนะ โซดา"

พิกมันพูดเสียงเรียบๆ แล้วยกแก้วขึ้นดื่ม ผมมองมันแบบอ้อนๆ พิกมันก็เลยส่ายหน้าเอามือมาผลักหัวผมเบาๆ

"อะไรคะ?  พี่โซดาจะกลับแล้ว? ไหนว่าคืนนี้จะไปต่อกับนีนาแล้วก็บีไงล่ะคะ?"

"ขอโทษนะครับ คืนนี้พี่ไม่ไหวจริงๆ เอาไว้...พี่ชดเชยให้คนละคืนเลย โอเคไหมครับ"

"ว้าย... งั้นนีนาจองคนแรกนะคะ"

"นีนาอ่ะ... บีขอก่อนไม่ได้เหรอ.."

ทั้งนีน่าและบี สาวสวยทรงสะบึมแย่งกันกอดแขนผมคนละข้าง ดึงกันไปดึงกันมาจนเพื่อนผมหัวเราะ ผมเลยหันไปจูบแลกลิ้นซ้ายทีขวาที แล้วอาศัยจังหวะตอนพวกเธอเคลิ้มๆ ชิ่งหนีออกมา โชคดีที่ไอ้กำปั้นมันยังยืนดูดบุหรี่อยู่หน้าผับ ผมเลยได้คุยกับมันซักที แต่สีหน้าท่าทางมันดูห่างเหิน เย็นชาเอามากๆ แถมยังพูดใส่หน้าผมว่า "เบื่อ" อีกด้วย...

...เบื่อ?...
...เบื่อใคร?...
...เบื่อผม??...

ไม่จริงใช่ไหม? ไอ้กำปั้นมันคงพูดเล่น  ระดับผมนี่นะถูกมันเบื่อ?  ไม่มีทาง! เป็นไปไม่ได้!!! และเหนือยิ่งสิ่งใดคือ ถ้ามีใครสักคนจะเบื่อ มันต้องเป็นผม! และฝ่ายที่ถูกเบื่อต้องเป็นมัน!!

ดังนั้นผมเลยเป็นฝ่ายตามหามัน เพื่อย้ำให้มันเข้าใจว่ามันไม่ได้เบื่อผม แต่มัน-งอน-นอย-น้อยใจ-หรือจะอะไรก็ช่างผมไม่สน สนแต่ว่าไม่ใช่ 'เบื่อ' ก็แล้วกัน!!!

*******************************************

"เอ่อ...พี่โซดาคะ...คือ..."

ผมยืนพิงเสาที่คณะวิศวะ รอฟังคำตอบจากสาววิศวะหน้าตาน่ารักที่มากับเพื่อนสาวอีก 2 คน

"ว่าไงครับน้องจูน"

"คือ พี่กำปั้นฝากบอกว่า...ว่า...ไม่อยากเจอพี่อ่ะค่ะ..."

ผมถอนหายใจ นี่ก็วันที่สามแล้วที่ผมเทียวไปเทียวมาคณะมัน แต่มันโคตรเล่นตัวจนผมงง ตกลงว่าที่ผมกำลังตามตัวอยู่นี่เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่?

"ขอบคุณที่ช่วยเป็นธุระให้นะครับ....เฮ้อ..."

"พี่...พี่โซดามีธุระอะไรกับพี่กำปั้นเหรอคะ หนูอยากช่วยพี่จัง"

"เป็นเรื่องเข้าใจผิดนะครับ พี่เลยอยากเคลียร์ ไม่อยากปล่อยไว้นาน ปัญหามันจะแก้ยากน่ะครับ"

"งั้น...พี่ต้องคุยกับพี่จีค่ะ พี่จีสนิทกับพี่กำปั้น น่าจะช่วยกล่อมพี่กำปั้นได้ เดี๋ยวหนูไปตามมาให้นะคะ"

ว่าแล้วน้องจูนก็ฉุดเพื่อนที่เอาแต่ยืนมองหน้าผมให้รีบเดินจากไป อีกสิบนาทีต่อมา ผู้หญิงที่ชื่อจีก็มาหาผม จีเป็นผู้หญิงหน้าตาธรรมดา แต่ความมั่นใจ และแววตาที่ดูฉลาดเฉลียวของเธอทำให้เธอดูดีกว่าคนอื่น  แต่ถึงจะถูกฉลาดยังไง พอจีซักถามผมก่อนจะให้ความช่วยเหลือ เธอก็เชื่อความเท็จที่ผมปั้นแต่งขึ้นง่ายๆ ...คงเพราะผมตีหน้าเศร้าด้วยละมัง หึหึ

แล้วจีก็ไม่ทำให้ผมผิดหวัง อีกสิบห้านาทีต่อมา จีก็เดินมาบอกผมว่ากำปั้นตกลงมาเจอผมที่หลังช๊อบเครื่องยนต์ตอนห้าโมงเย็น ตอนนี้มันเป็นช่วงก่อนบ่ายซึ่งผมมีเรียนอีก 1 วิชา เสร็จประมาณสี่โมง ผมเลยถามทางไปช๊อบจากจีแล้วกลับไปเรียนต่อ

พอเลิกเรียนปุ๊บผมก็รีบมารอที่นัดหลังช๊อปทันที  หลังช๊อปตอนเย็นๆ แบบนี้มันเงียบๆ ครับ ไม่ค่อยมีใครเดินมาเพราะแดดช่วงบ่ายมันสาดมาเต็มๆ จนร้อนเกินทน กว่าแดดจะหมดก็เกือบห้าโมงแล้ว แถมบรรยากาศก็ไม่ค่อยดี มีเศษเหล็กเศษอะไหล่ทิ้งไว้อย่างกับดงขยะ ยังดีที่นี่เป็นมหาวิทยาลัย เลยได้รับการดูแลพอควร อย่างน้อยทางเดินติดกำแพงก็ไม่มีเศษเหล็กเศษสนิทให้หวาดเสียว

ผมมารอกำปั้นตั้งแต่ยังไม่สี่โมงครึ่ง รอไปรอมาก็นึกอะไรเรื่อยเปื่อย นึกถึงไอ้กำปั้น นึกถึงตัวผมเอง ตั้งแต่รู้จักมัน ผมต้องทำอะไรหลายอย่างที่ไม่เคยทำกับคนอื่น นอกจากพวกเพื่อนๆ และคนในครอบครัว ผมยอมรับให้มัน ตอนแรกนึกว่ามันจะเก่งถึงได้กล้ามาสีผม ปรากฏว่ามันดันไม่เป็นงานเอาซะเลย แล้วผมก็ดันยอมมีอะไรกับมันอีก แถมให้มันรุกเข้ามายุ่งย่ามกับร่างกายผมแบบสุดๆ จนมาถึงตอนนี้ ผมยังต้องเป็นฝ่ายเทียวไปเทียวมาเพื่อตามง้อมัน...

...ง้อ... ก็ใช่อยู่หรอกนะ ว่าไอ้การทำแบบนี้เขาเรียกว่าง้อ  แต่ง้อทั้งๆ ที่มันเป็นแค่คู่นอนนี่นะ? ง้อเพราะแค่อยากให้มันเข้าใจว่ามันไม่ได้เบื่อผม แต่มันเบื่อรอผมต่างหาก... คิดๆ ดูแล้วช่างเป็นเรื่องที่ไร้สาระจริงๆ เป็นแค่เด็กปั้นแท้ๆ สงสัยผมต้องรีบเบื่อมันเร็วๆ จะได้จบๆ กันซักที...

"เฮ้ย!!! มึงแน่นักหรือวะ กล้ามาเหยียบถิ่นกู ไม่กลัวเงาหัวจะหายเลยนะ!!!"

เสียงตะคอกอวดเบ่งทำให้ผมหันไปมองกลุ่มชาย 4 คนในชุดช๊อบ ผมเห็นมันมาหลายวันแล้ว พวกมันชอบมาเดินมองหน้าผม ทำเสียงนกเสียงกาจิกกัด แววตาอาฆาตข่มขู่

"ผมมาหาคน ไม่เกี่ยวกับพวกคุณ?  และผมก็จำไม่ได้ว่าเราเคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน?"

"มึง!! ใช่เซ่!! มึงจำไม่ได้หรอก แต่กูจำแม่นว่ามึงเอาอีแพรไปนอนด้วย อีแพรมันเมียกูนะเว้ย แล้วยังอีจอย อีอ้อย อีอ้น อีสารพัด มึงก็ฟาดเรียบ แถมเอาแล้วทิ้ง มึงคิดว่าเมียกูเป็นกระหรี่หรือไงวะ!!"

ผมพยายามนึกหน้าผู้หญิงที่มีชื่อตามที่มันบอกมา แต่นึกไม่ออกจริงๆ

"เปล่า ผมไม่ได้คิดแบบนั้น เพราะ...ผมไม่เคยจ่ายเงินให้ใครมานอนด้วยสักคน"

"พ่อมึงเถอะ!!! ไอ้ห่า!!! มึงนึกว่ามึงหล่อนักใช่ไหม ดูซิผ่านวันนี้ไปมึงยังจะหล่อได้อีกไหม!!!"

ไอ้คนกลางตะเบงเสียงใส่ผม มันชาร์ตเข้ามาพร้อมกันหมัดที่กำแน่น แล้วผมต้องทำไง? ออ รอมันมาใกล้อีกหน่อย ก้าวเท้าเบี่ยงตัวไปด้านข้างนิด จังหวะที่หมัดมันกำลังผ่านตัวผมไป ก็จับแขนมันไว้แล้วบิดแบบฝืนธรรมชาติ พร้อมกับเอาขาเตะตรงข้อพับให้มันเสียหลักก่อนจะจับทุ่มลงกับพื้น....

'อั่ก!!!'

"เฮ้ย??"

ก็คงงงกันละครับ เพราะนี่มันไอคิโด ศิลปะการต่อสู้เน้นป้องกันตัวของญี่ปุ่น คนไทยที่ถนัดเตะต่อย มาเจอรูปแบบการต่อสู้ที่ไม่คุ้นเคยก็เลยไปกันไม่ค่อยเป็น ผมก็ไม่อยากจะบอกหรอกนะว่า ไอคิโด เป็นศาสตร์ที่เน้นการตั้งรับ ยิ่งพวกมันบุกมาแรงก็ยิ่งถูกแรงนั้นคืนสนอง โดยที่ผมไม่ต้องเหนื่อยออกแรงอะไรมาก และที่สำคัญคือไอคิโดเน้นบิดข้อต่อให้หลุดหรือหัก ทำให้หมดสิทธิ์ใช้มือหรือแขนข้างเดิมซ้ำอีก

ไปๆ มาๆ ไอ้คนที่กร่างสุดที่พวกมันเรียกว่าไอ้เบียร์ ก็แขนหลุดทั้งสองข้าง มันหน้าซีดมาก คงนึกไปว่าแขนมันคงใช้การไม่ได้แล้ว ส่วนเพื่อนตัวใหญ่ของมันอีกคน โดนผมจับทุ่มไปสามรอบ มึนจนต้องยืนเอามือค้ำเข่าสบัดหัวไปมา และอีก 2 คนที่โดนไปคนละเล็กละน้อยก็ใจปลาซิว ได้แต่ตั้งท่าจดๆ จ้องๆ มองตากันเลิ่กลั่ก ไม่กล้าพุ่งเข้าใส่อีก

"หึ"

ผมยิ้มกวนตีนให้ แล้วตั้งท่าแบบนีโอในเดอะ เมทริกซ์ กระดิกนิ้วเรียกพวกมันเข้ามา และทำเสียงขู่พวกมันนิดหน่อย พวกมันกับพากันโกยแน่บไปเลย...

"เฮ้อ.........."

ผมถอนหายใจ ยกมือขึ้นดูนาฬิกา เผลอแป๊บเดียวเลยเวลานัดมาครึ่งชั่วโมงแล้ว ไอ้กำปั้นมันจะเบี้ยวนัดหรือเปล่านะ? ผมชักเริ่มโกรธขึ้นมาจริงๆ แล้วยิ่งต้องมาเจ็บตัวมีเรื่องเพราะง้อมัน ยิ่งคิดก็ยิ่งน่าโมโห ผมเลยหยิบบุหรี่มาจุดสูบ คิดว่าถ้าหมดมวนนี้แล้วมันยังไม่มา ผมคงไม่มาตามมันอีกแล้ว จบๆ ไปแบบนี้เลยก็ช่างมัน

แต่...มันก็มาครับ มาถึงก็มาทำเสียงตะคอกโหวกเหวก ชักสีหน้าไม่พอใจ ไม่รู้ตัวเลยว่าผมกำลังโกรธมันอยู่ ผมเลยสูบบุหรี่ไปมองหน้ามันไปเฉยๆ ปล่อยให้มันโวยวาย แล้วจู่ๆ ก็เกิดความคิดว่าถ้าผมจับมันกดบ้าง มันจะสงบเสงี่ยมขนาดไหน?

จนมันเอามือถือมาลบคลิปต่อหน้าต่อตาผม

มัน...บอกว่าผมไม่ต้องมาหามันอีก

ผมถูกมันไล่?

คนอย่างผมเนี่ยนะ ถูกไล่? 

นายกำปั้น... ดูถูกกันมากไปแล้ว...  ผมจัดการโอนไฟล์คลิปให้มัน ถือโอกาสปลดบล็อคเบอร์ผมด้วย นี่ก็อีกเรื่อง กล้ามาก...ใครๆ ก็อยากได้เบอร์ผม แต่มันเสือกบล็อคเบอร์ จากนั้นผมก็จับมือมันมาวางบนก้นผม แค่ยั่วมันนิดหน่อย มือมันก็ถอยห่างจากก้นผมไม่ได้แล้ว

แล้วแบบนี้ยังจะบอกว่าเบื่ออีกไหม?

จากนั้นผมก็ทำไปอีกหลายอย่าง จะหาว่า-ยั่ว-อ่อย-ง้อ-อะไรก็ช่าง ผมไม่สนแล้ว สนแต่ว่าผมต้องทำให้ไอ้กำปั้นมันมาหลงผมเหมือนเดิม 

เพราะผมคือ..โซดา...

อย่าคิดว่าจะมาก็มา จะไปก็ไปกันง่ายๆ ถ้าผมไม่เป็นฝ่ายทิ้งมันก่อน มันต้องเดินตามผมต้อยๆ เหมือนลูกเป็ดเดินตามแมว กว่ามันจะรู้ตัวมันต้องโดนผมจับกินไม่เหลือแม้แต่ขน...

************************************

"ซีดด...ด...... กำปั้น... ทำไมมันเย็นแบบนี้... ค่อยๆ หน่อยซิ  ผมเจ็บนะ อูยซ์..."

ตอนนี้ผมกำลังนอนคว่ำอยู่บนเตียงครับ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแต่เสื้อกล้ามใส่นอน ส่วนท่อนล่างเปิดเปลือยมีหมอนหนุนรองให้ก้นผมลอยเด่น โดยมีไอ้กำปั้นนั่งชันเข่าคล่อมทับขาที่อ้าออกของผมอีกที

"เชี่ยโซดา มึงอย่าร้องซิวะ ร้องซะของกูตั้งเด่ มึงจะรับผิดชอบเอามันลงมะ"

ดูปากมันครับ ผมจิปาก นึกอยากหันไปบ้องหูมันซักที แต่ต้องมานอนนิ่งๆ ให้มันเอามือข้างหนึ่งแย้มแก้มก้นผม ส่วนมืออีกข้างหนึ่งก็กำลังสอดของเย็นๆ เข้ามาในช่องทางที่ก่อนหน้านี้มันช่วยทำความสะอาดซะเอี่ยมอ่อง

"ก็มันเย็นน่ะ  ทำไมมันต้องเย็นด้วย เอาแบบธรรมดาไม่ได้เหรอ ผมเสียวนะ โอ้ย!!"

เพี้ยะ!!!

ไอ้กำปั้นมันตีก้นผม ไม่แรงมากแต่เจ็บแปล๊บๆ จนสะดุ้ง ผมเลยถีบมันลงจากเตียงพร้อมด้วยความรู้สึกที่ค้างคาจนต้องเอามือไปจับแล้วดึงออกขว้างใส่หน้ามันซะเลย

"โอ้ย!!! ไอ้โซดา ถีบกูไมวะ ที่กูทำนี่ก็เพื่อมึงนะโว้ย!!"

"แล้วนายตีก้นผมทำไม  ข้างในยังเจ็บไม่พอ ต้องให้ข้างนอกเจ็บด้วยหรือไง แล้วไอ้ยานี่ ทำไมมันต้องเย็นด้วย ใส่แบบธรรมดาไม่ได้หรือไง จะแกล้งกันใช่ไหม"

ผมนั่งขอบเตียงเอาขาไว้ข้างที่นอนข้างหนึ่งชันเข่าข้างหนึ่ง แล้วชี้หน้าต่อว่าไอ้คนที่นั่งก้นจ้ำเบ้าอยู่กับพื้นอย่างความโมโห  ไอ้กำปั่นขมวดคิ้วมุ่น มันลุกขึ้นเดินไปเอาเอกสารกำกับยามาให้ผมดู คือมันเป็นยาเหน็บน่ะครับ ถามว่าเอามาทำอะไร ก็เอามาเหน็บก้น เพราะข้างในคงเป็นแผลมีเลือดไหลจนเปื้อนกางเกง  ตอนแรกกำปั้นมันไม่ได้สังเกตุแต่พอมันเห็นมันก็เลยปลุกผม ผมเลยบอกให้มันพาผมกลับคอนโดแทนที่จะไปบ้านมัน โดยให้มันจอดร้านขายยาแวะซื้อยาติดมาด้วย

"มึงดู ในนี่มันบอกว่าต้องเอาไปแช่เย็นให้แข็ง จะได้สอดเข้าไปได้ กูไม่ได้แกล้งมึงสักหน่อย"

ผมเหลือบตามองมันแล้วเสมองทางอื่นอย่างฉุนๆ ก็ใครจะไปรู้ ลำพังรู้แค่ต้องใช้ยาอะไรก็หรูแล้ว ผมเลยหันไปหยิบหมอนมาตบๆ แล้วนอนคว่ำลงไปใหม่

"เปลี่ยนอันใหม่ด้วย อันนั้นไม่เอาแล้ว..."

"เอ้อๆ  ...เฮ้ย? กูลืมอ่านตรงนี้ มันบอกว่าให้ใช้เควายทาด้วย ...อะแหะ..โทษทีนะ"

".........................."

พอกำปั้นมันเห็นผมเงียบ มันก็เลยไปหยิบยาอีกอันมาใส่ให้ใหม่ คราวนี้ผมพยายามกลั้นใจให้อดทน ไม่อยากบอกมันว่าไอ้ยาที่ทั้งเย็นทั้งลื่นตอนนี้มันถูกดันเลื่อนมาค้างคาแถวๆ จุดที่ไวต่อสัมผัสของผม ทำเอาผมต้องพยายามผ่อนลมหายใจ แล้วนอนอยู่นิ่งๆ ท่านั้นก่อนจะค่อยๆ ดึงหมอนหนุนออกแล้วพลิกตัวนอนตะแคง

"มึง...หลับไปก่อนก็ได้นะ ในนี้เขาบอกให้อยู่นิ่งๆ สัก 15 นาที..."

"อืม..."

ผมหลับตาพัก รู้สึกถึงตัวยาที่เย็นซาบซ่าน และกำลังทำหน้าที่ของมันอยู่ลึกๆ ภายในตัวผม ส่วนมันก็เดินไปล้างมือในห้องน้ำ แล้วเดินไปเดินมาในโซนครัว มันคงจะหิวแล้ว อันที่จริงผมก็หิวเหมือนกัน ตอนนี้ก็จะสองทุ่มแล้ว ยังไม่ได้กินอะไรต่อจากมื้อเที่ยงเลย

"แม่ง... ครัวมึงไม่มีอะไรกินเลย งั้นกูยืมรถมึงออกไปหาซื้ออะไรมากินนะ"

"อืม... "

"แล้วมึงอยากกินอะไร"

ผมนึกๆ แล้วก็ลืมตามองไอ้กำปั้นที่มายืนอยู่ข้างเตียง เอาผ้าขนหนูมาห่มปิดช่วงล่างให้

"อยากกินก๋วยจั๊บหมูกรอบที่เยาวราช ผมเอา 2 ถุงนะ แล้วก็น้ำแตงโมปั่น"

"ออ โอเค รอแป๊บเดี๋ยวกูมา"

"ปั้น เอาคีย์การ์ดไปด้วยนะ ผมอาจจะหลับลุกไปเปิดให้ไม่ไหว..."

"อืม"

แล้วมันก็เดินออกไป ส่วนผมก็มองโน้นมองนี่ ส่วนหัวก็คิดถึงเรื่องเมื่อเย็น... มันเป็นการมีเซ็กซ์ที่รุนแรงมาก ทั้งเจ็บ ทั้งจุก ทั้งหน่วง แต่ขณะเดียวกันก็เข้าลึกถึงอารมณ์มากๆ ขนาดแค่นึกถึงก็ทำให้ใจเต้นระรัว ยิ่งมีแท่งยาขนาดเกือบเท่านิ้วกลางอวบๆ เย็นๆ ค้างคาอยู่ในช่องทาง แบบนี้ด้วยแล้ว...

...กำปั้นมันไปเยาวราช... กว่าจะกลับมาน่าจะใช้เวลาไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมงขึ้นไป... นับว่าเป็นเวลาที่เหลือเฟือมากพอที่ผมจะใช้...ปลดปล่อยอารมณ์ที่จู่ๆ ก็ปะทุขึ้นมาใหม่...

ผมเอามือหนึ่งเท้าศีรษะ ดึงผ้าขนหนูที่ปิดสะโพกอยู่ออก สบตากับน้องชายที่ลุกมายืนรออยู่แล้ว  ก่อนที่จะใช้มืออีกข้างกอบกำแล้วสาวขึ้นลงช้าๆ

...นานมากแล้วที่ผมต้องช่วยตัวเองแบบนี้ มันก็เลยได้อารมณ์เสียวสยิวเกินกว่าที่คิดไว้... ขยับมือไป ผมก็จ้องมองแก่นกายที่เหยียดขยายเต็มขนาดไป ส่วนหัวที่ได้ทรงสวยยิ่งถูกสาวก็ยิ่งปลดปล่อยน้ำใสๆ ออกมาจนดูมันวาว

...ตึกตัก....

ในอกที่หัวใจเต้นอย่างหนักหน่วง ผมมองภาพเคลื่อนไหวตรงหน้า ผสมกับจิตนาการว่ามือที่กำลังขับเคลื่อนอยู่ เป็นมือหยาบสากสีแทนของกำปั้น  นึกถึงตอนที่มันรวบแก่นกายเราเอาไว้ด้วยกัน มือที่กางนิ้วออกแต่ก็ยังจับรวบเอาไว้แล้วขยับขึ้นลงด้วยแรงเคล้นแสนเร้าใจ...

...'ฮาห์... ฮาห์'...

...หรืออย่างคราวก่อน... ที่ผมใช้ปากช่วยมันบนรถ... แก่นกายร้อนๆ ที่ใหญ่คับปาก ยาวไปจนชนลิ้นไก่ทุกครั้งที่เข้าสุด... เสียงหอบ... เสียงคราง.. กับนัยน์ตาสีเข้มที่มองผมด้วยความพอใจ... มือผมขยับเคลื่อนไม่หยุด... คิดปรารถนาเหลือเกินให้กำปั้นมาอยู่ตรงนี้ ...ผมอยากให้มันใช้ปากให้ผมบ้าง... อยากให้ลิ้นสากๆ เกี่ยวกระหวัดไปรอบๆ  อยากให้มัน...ดูดที่ส่วนหัวผมแรงๆ จนแก้มตอบ... อยากเห็นมันใช้จมูกโด่งๆ ที่งุ้มหน่อยๆ ซุกไซ้ไปที่บอลแฝด แล้วใช้ปากชุ่มๆ ลิ้มรสผมอย่างตะกรุมตะกราม... 

..."อา... า... กำปั้น... กำปั้น...แรงอีก... อืออ"....

ผมหลับตา.... ปล่อยให้สมองจินตนาการถึงสิ่งที่ผมอยากให้กำปั้นทำให้ อีกใจก็นึกอยากหยิบมือถือมาโทรหามัน แล้วบอกมันไปว่า...ผมอยากให้มันทำอะไรให้บ้าง... แล้วมันจะทำยังไงนะ?... มันจะจอดรถข้างทางแล้วชักน้องมันไปด้วย คุยกับผมไปด้วย หรือว่ามันจะรีบกลับมาหาผม แล้วทำในสิ่งที่ผมต้องการ...
 
...'แกร็ก...กริ๊ก'...

เสียงเปิดประตูหน้าดังขึ้น ...ผมเหลือบมองนาฬิกาดิจิตอลที่หัวเตียง คำนวณคร่าวๆ เวลาที่ผ่านไปยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลย... แต่ถึงอย่างนั้นมือของผมก็ยังขยับ พร้อมด้วยใจที่เต้นระส่ำด้วยความตื่นเต้นว่ากำปั้นจะเดินเข้ามาหาผมเมื่อไหร่... ผมได้ยินเสียงมันเดินไปมา เสียงเปิดตู้ เสียงหยิบจาน เสียงเทอาหาร... ก่อนจะเป็นเสียงที่ผมรอคอย... เสียงเดินตรงมาที่ห้องนอน...

...'แอ๊ดดด'...

"โซดา หลับอยู่หรือเปล่า พอดีกูให้รุ่นน้องที่อยู่แถวเยาวราชซื้อแล้วเอามาส่งให้กลางทาง ก็เล..ย..................."

มัน...ยืนอึ้ง แล้วกระพริบตามองผม กับมือผมที่สาวขึ้นลงช้าๆ ...ผมเห็นมันกลืนน้ำลายคำใหญ่ ก่อนจะเดินทื่อๆ เข้ามาหา...

"โซดา... มึงเสี้ยน?..."

ตอนแรกมันยืนข้างเตียง แต่ตัวมันบังแสง มันเลยนั่งยองๆ บนปลายเท้า ผมยิ้มแล้วยื่นหน้าไปเล็กน้อย ซึ่งมันก็รู้งานขยับมาจูบปากผมโดยไม่ต้องขอ

"กู..ช่วยนะ..."

มันพูดตอนถอนปากออกเพียงชั่วครู ก่อนจะกดจูบใหม่ และดันให้ผมต้องนอนหงาย ส่วนมือมันก็ขยับสอดแทรกมือผมในสิ่งที่ผมเคยนึกไว้ก่อนหน้านี้...

"ซีด..ด.....กำปั้น... ใช้ปากให้หน่อยซิ...นะ..."

ผมครางก่อนจะเอามือข้างหนึ่งโอบรอบคอมัน แล้วดึงลงมาเพื่อกระซิบคำขอที่ข้างหู

"แต่กู..."

ผมรู้ว่ามันไม่เคยอม และไม่เคยคิดจะอมให้ใครด้วย แต่คนห่ามๆ ที่กล้าใช้ลิ้มสอดเข้าไปในตัวผมมาแล้ว เรื่องแค่นี้เล็กน้อยมาก ...ก็แค่ต้องรู้จักกระตุ้นให้ถูกจุด...

"ไม่กล้าเหรอ... ไม่เป็นไรหรอกนะ ผมไม่อยากฝืนใจ ใช้แค่มือก็ได้...เดี๋ยวเอาฟันมาครูดจะทำให้หมดอารมณ์ซะเปล่าๆ"

กำปั้นมันขมวดคิ้ว มองผมตาขุ่นๆ

"หมายความว่าไงวะ"

"ก็...นายไม่ประสา... เดี๋ยวจะทำผมเจ็บนะซิ..."

"ชิ มึง...เตรียมร้องอย่างเดียวเถอะ เอามือออกไปเลย..."

และแล้ว...มันก็ใช้ปากให้ผม... บอกได้เพียงแค่ว่า มันดีกว่าที่คิดไว้อีก ...ก็แน่ละ...สิบตาเห็น หรือจะเท่าลงมือทำ... ผมเลยปล่อยให้กำปั้นมันแสดงฝีมือให้เต็มที่ แล้วค่อยตอบแทนมันด้วยปากเหมือนกัน... กว่าผมกับมันจะเสร็จ ท้องผมก็ร้องด้วยความหิวจนตาลาย ...สรุปว่าผมอดกินน้ำแตงโมปั่น... แต่ได้กินน้ำกำปั้นแทน เป็นอะไรที่ไม่อร่อยเลย แต่ต้องกินเพราะก้นผมต้องปิดซ่อมชั่วคราวนี่นะ

***************************************************


ตอนที่ 7  มาแระ อิ อิ 
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณทุกเม้นท์เลยนะคะ กำลังใจมาเยอะมาก เก๊าชอบบบ

ตอนนี้ไม่ค่อยยาวเท่าไหร่ เพราะนายโซดาไม่ค่อยหื่น(?) 

พบกันใหม่ตอนหน้าคร่า 
   

[Yara]

พอกันทั้งคู่อ่ะ

[Maytbb]

 

[Moose]

คู่นี้มันช่าง... (-..- )

[mammam]

มันแสบกันทั้งคู่ เหมาะกันแล้วล่ะ

[Dark_Noah]

โหย โซดานี่ถ้านายไม่มีประวัติผู้หญิงยาวเป็นหางว่าวเราคงเข้าใจว่านายเกิดมาเพื่อเป็นรับแล้วล่ะ ไม่รับธรรมดานะ เคะราชินีอีกต่างหาก 

[ammchun]

ไม่เคยเห็นนิยายเรื่องไหน พระนาย
มีเคมีฟิสิกชีวะ ล้นพ้นขนาดนี้มาก่อน
คือ เหมาะสมกันมากกกกกกก

ไม่ได้รู้เลยว่าทั้งคู่ หลงใหลในsex
ของกันและกันขนาดนี้ สุดยอดมากก

รอวันหลงรักจริงๆค่ะ แต่ไม่ต้องรีบก็ได้นะ
55555 เอาแบบค่อยเป็นค่อยเอา?อย่างนี้
กำลังฟิน  คนแต่งสุดยอดค่ะ

[๐๐ตะวัน๐๐]

สรุปโซดาหื่นที่สุดสิน่ะ 

[em1979]

ขนาดด้านหลังปิดซ่อมอยู่ยังไม่วาย ร้อนแรงจริงๆ

[Fellina]

ถ้าอยากจับกด ก็กดเลยสิค๊าาาาาา
คนอ่านก็อยากเห็นกำปั้น โดนกดเหมือนกานนนนน
แอบคิดตาม
ถ้าปั้นโดนกดจะสงบเสงี่ยมขึ้นบ้างไหม555

มาต่อไวๆนะคะ
อย่าริเบื่อปั้นเชียว ไม่งั้นจะยุให้ปั้นมีคนอื่นเน้อ~~~

[Monkey D]

 

หื่นกันทั้งคู่อ่ะ ฮ่าๆๆๆ

[kissme]

สุดติ่ง.....เพราะเราคู่กัน

[mapreaw]

โซดาไม่หื่นแต่คนอ่านหื่นอ่ะ 

[fc_fic]

 

[NOoTuNE]

 



จะรอดูพวกซึน เมื่อถึงเวลาต้องรับใจตัวเอง

[hembetaro]

กำปั้นกับโซดานายสองคนเป็นคู่สร้างคู่สมสำหรับกันจริงๆ 

[jinjin283]

ไม่รู้จะบอกว่าใครหลงใครดีอิอิ
แต่โซดาคะ ถ้าไม่ชอบน้องกำปั้นจะไปง้อเค้าไหมมละ
 

[MK]

กำปั้นขี้งอนจริงๆ เลย   

[moodyfairy]

กริ๊ดๆๆๆๆ

[bulldog17]

แหมทำเป็นซึนนะโซดา 5555

[puppyluv]

มวยถูกคู่ที่สุด
 
ชอบเรื่องนี้
บวกและเป็ดขอบคุณ

[didi]

ขอบคุณสำหรับภาคของโซดาคะ

[Serioz]

มาอ่านทีไรร้อนแรงเสมอ

[Pine_apple]

เป็นคู่ที่เหมาะกันมากเลย เขาเรียกอะไรนะ เนื้อคู่? 

[kimsonggyu]

กรี๊ดดๆๆๆ 
แหมพี่โซดา ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใครหลงใคร แต่เท่าที่เห็น กำปั้น นอยบ่อยเหลือเกิน และทุกครั้ง พี่โซดาก็ต้องเป็นคนยอมทุกทีซิน่ะ
แหม มีสามีเด็กก็เงี้ย สามีเด็กน้อยก็ต้องคอยเอาใจ ไม่รู้ว่าใครจะเบื่อใครก่อน 
แต่พี่โซดาจะทำไงถ้าต้องบอกเพื่อนว่า แอบมีอะไรกับเด็ก กำปั้น ที่เพื่อนๆไม่ค่อยถูกชะตาด้วย แถมเป็นฝ่ายรับอีกต่างหาก
(ชอบเรื่องนี้มากเลยคะ ลุ้นทุกตอน(ตอนตัวละครหื่น) น่ารักมุ้งมิ้งแบบวัยรุ่นวุ่นรัก มาต่ออีกเยอะๆนะคะ  )

[tartar]

ถ้าคบกันนี่จะขนาดไหนเนี่ย   คงจะเป็นคู่ที่ป่วนหน้าดู เป็นกำลังใจให้คนเขียน