"...โซดา... มึงพูดกะกูหน่อยซิ... เพราะมึงเลยนะ แม่งไม่ยอมวางสาย... กูเลยดูคลิปต่อไม่ได้...ซีด..ด...."
ผมค่อยเดินไปตามทาง ฟังเสียงต่อว่าผสมเสียงครางกระเส่าของคนปลายสายผ่านหูฟังสมอร์ทอลค์ ...ไอ้กำปั้นนี่มันห่ามหื่นเกินบรรยายจริงๆ ในสนามบินมันก็ไม่เว้น ผมไม่ค่อยแน่ใจว่าตอนนี้มันไปช่วยตัวเองอยู่ที่ไหน... ในรถ? หรือในห้องน้ำ? แต่คิดอีกทีในห้องน้ำน่าจะเสี่ยงไปหน่อย เพราะเสียงมันก้อง ถ้ามันไปชักเฉยๆ ไม่พูดไปด้วยก็น่าจะไม่เป็นไร แต่ถ้าลองมันพูดไปด้วยแบบนี้ ก็น่าจะเป็นบนรถ ได้แต่หวังว่ารถมันคงติดฟิลม์หนานะ?
"แล้วนายทำไปถึงไหนล่ะ... งั้น... นายลองหลับตา คิดซะว่าผมนั่งอยู่ข้างๆ แล้วจับน้องนายเอาไว้..."
"...แล้วยังไงอีก?..."
"ปากของผมอยู่แถวๆ ยอดอกของนาย... กำปั้น ยอดอกนายมันแข็งดีนะ ผมชอบ... คิดถึงตอนที่ใช้ลิ้นเลีย... แล้วขบเบาๆ นายถึงกับสะดุ้งเลย... นายเป็นแบบนั้นตอนนี้ใช่ไหม..."
ผมใช้เสียงนุ่มๆ พูดเบาๆ ในขณะที่กำลังเดินช้าๆ ไปตามทางเดิน
"โซดา...ต่อซิ...."
"อืม...มือของผมจับนายเอาไว้... รู้ไหมขนาดใช้มือผมเอง ก็ยังเกือบกำไม่รอบ... ของนายมันใหญ่มากเลยนะ เวลามันอยู่ข้างใน..."
"...ใช่ เวลามันอยู่ข้างใน..."
ผมหยุดเดิน เพื่อย้อนนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น ...ผมก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าเพียงเพราะว่ามันเป็นครั้งแรก เป็นคนแรก ผมถึงได้ประทับใจ แม้ภายนอกไอ้กำปั้นมันจะดูเถื่อนๆ หยาบกระด้าง แต่บนเตียงมันนับว่าเป็นคู่นอนที่ดี ใส่ใจฝ่ายตรงข้าม เช้าวันต่อมาผมถึงลุกเดินด้วยอาการติดขัดไม่มากนัก ไม่มีบาดแผล ไม่ต้องนอนซม ทั้งๆ ขนาดมันก็ไม่ใช่เล็กๆ
"...โซดา... ยังมาไม่ถึงอีกเหรอ... กู...กูจะไม่ไหวแล้วนะ...แฮะ...ๆ..."
ต้องของคุณเทคโนโลยีสมัยนี้ไหมนะ ที่ช่วยส่งเสียงมันมาถึงหูผมด้วยความคมชัดจนขนลุก เพราะผมรู้สึกเหมือนมันกำลังกระซิบใส่หูผมเลย ผมยิ้มแล้วเดิมต่อ ตอนนี้ผมกำลังเดินอยู่บนสะพานลอย เสียงครืดคราดจากการลากกระเป๋าเดินทาง ทั้งของผมและคนอื่นๆ ที่เดินสวนกันไปมาลอยเข้าไปในมือถือ
"รอหน่อยได้ไหม... กำปั้น กำลังจะถึงแล้ว"
"...กูก็กำลังจะถึงเหมือนกัน... มึงแม่ง... ชอบให้กูรอตลอด...อ๊ะ?!"
ผมเลิกคิ้วด้วยความสงสัยหน่อยๆ กับเสียงอุทานของมัน ซึ่งก็ต้องสงสัยมากขึ้น เพราะอยู่ๆ เสียงมันก็หายไป โทรศัทพ์ยังไม่ได้วางสาย แต่ดูเหมือนจะถูกวางทิ้งไว้ ผมได้ยินเสียงคุยกันเบาๆ จากที่ไกลๆ ผ่านหูฟัง ผมเลยลองเรียกชื่อมัน แต่มันก็ไม่ขาน จนกระทั่งผมเดินมาถึงจุดจอดรถที่มันบอกไว้ ผมถึงรู้ว่า
...มันกำลังโดน รปภ. อบรม...
"ไอ้หนู เอ็งอย่าทำแบบนี้ มันไม่ดี ข้ารู้ว่าเอ็งอาจจะเสี้ยน ข้าก็ผู้ชายเหมือนกัน แต่เอ็งต้องดูสถานที่หน่อย ที่นี่แขกบ้านแขกเมืองมันเยอะ ถึงแม้จะดึกแล้ว แต่เครื่องบินมันก็บินขึ้นลงอยู่เรื่อยๆ ดีนะที่ข้าเป็นคนมาเจอ ถ้าเป็นคนอื่นละเอ็งเอ๋ย ได้เป็นข่าวหน้าหนึ่งกันบ้างละงานนี้..."
กำปั้นยืนล้วงกระเป๋า มันเบื้อนหน้าไปมองทางอื่น บางทีก็แคะหู แคะเล็บ เหมือนเด็กซนๆ ยืนฟังครูแก่ๆ บ่น จน รปภ. บ่นจบ มันก็ยกมือไหว้ขอบคุณไปทีสองที แต่พอเขาเดินคล้อยหลัง มันก็ทำปากแบะ ชูนิ้วกลางใส่
"ฮุ..."
ผมเม้มปาก พยายามจะไม่หัวเราะ แต่ก็หลุดออกมาจนได้ ผมเลยแกล้งงอนิ้วแตะริมฝีปาก เหลือบตามองเพดานที่จอดรถ แล้วปรายตามองกำปั้นที่กำลังทำหน้าบูดชี้หน้าผมทำท่าเหมือนจะด่าแต่ด่าไม่ออก มันเลยหมุนตัวเดินไปนั่งข้างคนขับบนรถ...นิสสันฟิกาโร่ ปี 91 สี..กระดำกระด่าง... ที่สำคัญคือ กระจกใสมาก ไม่มีฟิลม์เคลือบแม้แต่ชั้นเดียว....
...ช่างกล้าจริงๆ...
"จะกลับไหมมึง กูรอนานแล้วนะ"
กำปั้นมันยื่นหน้าบึ้งๆ ออกมาจากหน้าต่างรถ เอามือมันตบที่ข้างรถเป็นการเร่งผม ผมเลยเดินไปที่ฝั่งคนขับแบบไม่ค่อยแน่ใจ
"กระเป๋ามึงอ่ะ ไว้เบาะหลังก็ได้ นี่กุญแจ ขับเองเลยนะมึง"
ผมก้มมองที่เกียร์ เห็นเป็นเกียร์ออโต้สภาพแต่งใหม่ น่าจะขับได้ เลยเอากระเป๋าวางไว้ที่เบาะหลัง หรือจะให้ถูกคือวางไว้บนเหล็กตัวถังรถตามที่มันบอกแล้วก้าวเข้าไปนั่งในรถ รู้สึกว่าภายในรถไม่ได้กว้างเท่าไรนัก เบาะนั่งของคนขับกับคนนั่งข้างก็ใกล้กันมาก กอปรกับกำปั้นเองก็มีรูปร่างใหญ่ทำให้ไหล่กว้างๆ ของมันอยู่ห่างจากไหล่ของผมไม่กี่เซนฯ
"แล้วจะให้ขับไปไหน"
"ว่ะ ถามแปลก มึงจะไปโรงแรม หรือไปบ้านมึง หรือบ้านกู? ที่ไหนก็ได้ แต่ที่แน่ๆ วันนี้กูต้องได้ซั่ม"
ผมหรี่ตามองมัน รู้สึกหมั่นไส้ตะหงิดๆ ดูมันอารมณ์บูดแบบแปลกๆ คาดว่าคงจะนอยผสมอายที่ผมเห็นมันถูกรปภ.อบรม
"แล้วทำไมไม่ขับเอง"
"มือกูมันจะไม่ว่าง มึงเลิกถามมากสักที รีบๆ ขับออกไปก่อนเหอะน่า"
ตอนแรกผมก็สงสัยว่าทำไมมือมันจะไม่ว่าง พอขับออกมาจากอาคารจอดรถ มันก็หยิบมือถือมันขึ้นมาใหม่ แล้ว...เปิดคลิปต่อ...
...'...ซีด...อา.... แรงอีก...อะ..อะ..'....
...'ไง แรง! แรง! แรง! แรงแบบนี้พอไหม มึงแม่ง...ก็อย่ารัดกูมากซิวะ มันถอยยากเสียบ! ก็ลำบาก...'...
บนรถนอกจากเสียงลม เสียงเครื่องที่ไม่ค่อยดังมาก ก็จะมีแต่เสียงจากคลิป กับเสียงมือที่กำลังสาวของมันนี่แหละที่ได้ยินชัดเจน ครั้นผมจะเปิดวิทยุหรือเปิดเพลงกลบเสียงมัน บนรถคันนี้ก็ไม่มีอะไรที่ว่าสักอย่าง นอกจากเครื่องยนต์ เบาะนั่ง กับแอร์ นอกนั้นแล้วให้ความชัดเจนกับนิยามเหล็กหุ้มเนื้อได้ดีจริงๆ ผมเข้าใจว่ามันคงไปหาซื้อรถเก่าราคาไม่กี่หมื่นมาแต่ง ถึงได้มีสภาพแบบนี้
..."...มึง...แม่งกลับช้า...."....
ผมขับรถไปอย่างไม่ค่อยมีสมาธิ รถที่ไม่คุ้นมือทำให้ขับได้ไม่เร็วมาก หรือถ้าจะขับเร็วก็ไม่รู้ว่ารถมันไหวที่เท่าไหร่ เกิดรถมันพังกลางทางขึ้นมาคงจะเซ็งแย่ ดังนั้นด้วยถนนโล่งๆ และความเร็วที่ไม่มาก สายตาของผมก็เลยแวะเวียนไปเมียนมองกำปั้นน้อยที่แข็งขึง ชูคอน้ำตาปริ่มเพราะถูกพ่อมันทำร้ายด้วยจังหวะที่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ จนก้นมันเริ่มลอยไม่ติดเบาะ
..."...ไปตั้งหลายวัน...ปล่อยให้กูรอ..."...
มือมันขยับ ปากมันก็บ่นอุบอิบ เหมือนจะพูดกับตัวเองแต่ผมได้ยินชัดทุกคำ ผมเลยเลิกปรายตามองมัน แล้วหันไปมองถนน
"จะให้ช่วยก็บอกดีๆ..."
"...แม่ง ต้องให้บอกด้วยเหรอวะ... มึงดิ แม่ง...ไม่รู้จักหน้าที่..."
มันขมวดคิ้วมองผม ตอนนี้หน้ามันมีหนวดขึ้นเป็นตอครึ้มไปทั้งคางและขากรรไกร ทำให้หน้ามันยิ่งเข้มขึ้น แววตาที่มันมองผมก็ดูนอยๆ เหมือนคนโกรธปนน้อยใจ และ...อ้อนหน่อยๆ จนผมรู้สึกเอ็นดูมันแปลกๆ ผมละมือซ้ายจากพวงมาลัย เอื้อมไปกุมน้องชายตัวร้อนของมันเอาไว้แทน
ไอ้กำปั้นมันเอามือมันกำรอบมือผม แล้วมันก็เป็นฝ่ายขยับสะโพกขึ้นลงช้าๆ ในตอนแรก ผมใจเต้นแปลกๆ พยายามไม่หันไปสบตาคมของมัน และมีสมาธิอยู่กับถนน จนมันเริ่มเพิ่มสกิลความหื่นด้วยการกำมือเป็นจังหวะ ...เหมือนจังหวะการตอดรัด... และขยับสะโพกขึ้นลงแรงขึ้นเรื่อยๆ ปากมันก็เม้มไว้ จะมีก็แต่เสียงคราง เสียงเนื้อกระทบกันดังมาจากมือถือ แต่เสียงที่ได้ยินชัดที่สุด คือเสียงลมหายใจฟืดฟาดของมัน
"โซดา...ช่วยกูหน่อยซิ... กูอยากเสร็จกับมึง..."
"...กำปั้น รอให้ถึงโรงแรมก่อนไม่ได้หรือ..."
"กูไม่อยากรอ... มึงให้กูรอมาจะเดือนนึงแล้ว.... นะ...."
ไอ้ตรง 'นะ' มันดังข้างหูผมเลย ทำให้ผมเกือบกระทืบเบรค มือที่จับพวงมาลัยไว้เป๋ไปจนรถส่าย ดีที่ไม่มีใครมาขับรถตามใกล้ๆ สุดท้ายผมเลยตัดสินใจหักเข้าข้างทาง เอาหน้าซบพวงมาลัย ปล่อยให้มันแทะคอผมเล่น พอผมหันหน้าไปมองมัน เอาแก้มแนบแขนตัวเองไว้ มันก็เอนหลังพิงเบาะ เลิกขยับสะโพก มีแต่มือมันและมือผมที่กุมน้องชายตัวสั่นๆ ของมันไว้เฉยๆ
ผมมองตามัน ไม่รู้ทำไม... ตั้งแต่ในผับคืนวันนั้นแล้ว เวลามองตามัน ผมกับมันเหมือนกำลังสื่อสารด้วยภาษาที่ผมก็ไม่เข้าใจ รู้แต่ว่าผมมองตามันได้ทั้งคืนไม่มีเบื่อ และคิดว่ามันเองก็คงคิดเหมือนกัน
"..........................."
คลิปหยุดเล่นไปแล้ว บนรถมีแต่ความเงียบ นานๆ ทีจะมีรถขับผ่านมาซักคัน จนหลายๆ คันที่ขับผ่าน ถ้ามีใครชะลอรถมองผ่านกระจกรถที่ใสไร้ฟิลม์กรองแสง เขาคงคิดกันว่า...สงสัยคนขับจอดรถหลับ... เพราะกำปั้นกำลังหลับตา ส่งเสียงครางกระเส่า เมื่อผมโน้มตัวลงใช้ปากกับน้องชายของมันอย่างดูดดื่ม...
"โซดา...โซดา.... ซีดดดดด ลงจากรถกันเถอะ กูอยากเสียบมึง... อยากเสร็จในตัวมึง..."
ผมปล่อยปากจากน้องชายมัน แล้วขยับตัวขึ้นจูบมันอย่างเผ็ดร้อน ปล่อยให้มือผมรับช่วง ก่อนจะก้มลงรับมันไว้ในปาก แล้วขยับศีรษะขึ้นลงเร็วขึ้นด้วยแรงดูดที่มากขึ้นจนในที่สุดกำปั้นก็ระเบิดอารมณ์ออกมาอย่างแรง ...แน่นอนว่าผมต้องกลืนลงไปเพราะมือมันกดหัวผมเอาไว้ขยับไม่ได้ ต้องรอจนมันปล่อยจนหมด มันถึงดึงผมขึ้นมาเพื่อบดจูบ ซึ่่งมันก็จูบเอาๆ รับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่เคยร้อนผ่าวอยู่ในปาก กลิ่นอาย และรสชาติที่มันฝากเอาไว้
"..โซดา ออกไปข้างนอกเถอะ...กูอยากอ่ะ นะ..."
มันพูดว่า 'นะ' อีกแล้ว พูดไปก็เอาหน้าสากๆ ของมันมาถูไถข้างแก้มผม ที่ซึ่งมันกำลังเอาจมูกกับปาก หอมๆ จูบๆ ไม่หยุด แต่ต่อให้มันอ้อนกว่านี้ ผมก็ไม่ลงไปยืนให้มันสอยข้างถนนเด็ดขาด ถึงสภาพรถมันจะเก่าจนไม่มีใครอยากได้ก็เถอะ แต่ผมเพิ่งกลับจากญี่ปุ่น นั่งเครื่องมา 6 ชั่วโมง ไม่นับรวมเวลาก่อนขึ้นเครื่องกับตอนลงจากเครื่อง ซึ่งบอกเลยว่าเพลียมาก ผมเลยเอามือยันหน้ามันออกห่างๆ
"...กำปั้น... แถวนี้ บ้านนายกับโรงแรมอันไหนใกล้กว่ากัน..."
"บ้านกู..."
******************************************
หลังจากเปลี่ยนที่กัน กำปั้นก็แสดงให้ผมเห็นว่าเจ้ารถเก่าๆ ของมันขับได้เร็วแค่ไหน ด้วยเวลาไม่ถึง 10 นาที มันก็พาเรามาอยู่หน้าประตูรั้วไม้สูงประมาณ 2 เมตร พอมันลงไปเปิดประตู ผมก็เห็นบ้านเดี่ยวขนาดกลางค่อนข้างเล็ก 2 ชั้น ตั้งอยู่บนพื้นที่กว้างขวาง ในรั้วบ้านเดียวกัน มีโรงจอดรถ และโรงยิมซ้อมมวย เดาได้จากบรรดากระสอบทราย และอุปกรณ์สำหรับซ้อมมวยเรียงรายอยู่โดยรอบละนะ
กำปั้นเอารถไปจอดข้างๆ รถบิ๊กไบท์ของมัน แล้วเดินนำผมเข้าบ้าน สภาพในบ้านของมันไม่ค่อยเรียบร้อยนัก แต่ก็ให้บรรยากาสความเป็นบ้านที่ดี มีไฟสลัวเปิดอยู่ที่โถงชั้นล่าง ในบ้านเงียบมาก คิดว่าคนในบ้านคงจะนอนหมดแล้ว เพราะนี่มันก็จวนจะตีสองแล้ว ผมเดินตามมันขึ้นไปที่ชั้นสอง และไปถึงห้องมันในที่สุด พอถึงห้องมันก็เปิดไฟ ผมเลยถือโอกาสมองไปรอบๆ ซึ่งเป็นบรรยากาศแบบห้องผู้ชายสุดๆ มีดัมเบล มีโปสเตอร์นางแบบนู๊ด โปสเตอร์รถซุปเปอร์คาร์สวยๆ ตู้เสื้อผ้า โต๊ะทำงาน ตู้หนังสือ ...และเตียงนอนขนาด 5 ฟุต ผ้าปูสีน้ำเงินเข้ม...
กำปั้นปิดประตู แล้วเดินไปเปิดโคมไฟหัวเตียง มันส่งสายตาให้ผมเป็นคนปิดไฟห้อง ในขณะที่มันเริ่มถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น โดยไม่ละตาคมๆ ของมันไปจากผมเลยแม้แต่เสี้ยววินาที
ผม...รู้สึกว่ากำปั้นผอมลง แต่ความล่ำดูจะเพิ่มขึ้น พอมันถอดเสื้อผ้าหมด มันก็เดินมาหาผมที่ยังใส่อยู่ครบทุกชิ้นแล้วลงมือถอดให้ ซึ่งพอมันมาอยู่ใกล้ๆ แบบนี้แล้ว ผมก็จูบใบหู จูบแก้ม แล้วก็ปากของมันเล่น มันก็เอียงหน้าเอียงตาให้จูบ จนผมเหลือแต่กางเกงใน มันก็เหมือนจะขี้เกียจถอด หรืออาจจะใจร้อน มือทั้งสองข้างของมันก็เลยสอดเข้ามาใต้ขอบกางเกงด้านหลัง แล้วลงมือเคล้นคลึงก้นผมอย่างมันมือ
".....คิดถึง...."
มันกระซิบที่ข้างหูตอนที่ผมซบบ่ามันอยู่ รับรู้ถึงความร้อนจากน้องชายมันที่ค่อยบดเบียดแบบเนิบๆ ผมหัวเราะ คิดในใจว่าไอ้ที่พูดว่าคิดถึงนี่คงหมายถึงก้นผมแน่ๆ แต่ผมก็ยอมรับว่าชอบเวลาที่มือสากๆ ของมันตะปบก้นผมอยู่แบบนี้ จนกระทั่งมันเริ่มเอานิ้วสากๆ มาชอนไช ผมถึงได้ผละออก
"เดี๋ยวก่อน..."
พอมองหน้ามันผมแทบกลืนน้ำลายไม่ลง หน้ามันดู...เสี้ยน...สุดๆ แทบไม่ต้องแปลเลยว่ามันคิดอะไรอยู่
"เดี๋ยวทำไม กูไม่อยากรอแล้วนะ"
"ผมต้องเข้าห้องน้ำก่อน เดี๋ยวมันไม่สะอาด..."
มันทำหน้านึกแป๊บนึง แล้วก็รวบเอวผมไปกอดต่อ
"อย่าบอกนะ ว่าที่มึงเข้าห้องน้ำเกือบชั่วโมงคราวนั้น คือมึงเข้าไปทำความสะอาด?"
"ก็ใช่น่ะซิ นายคงไม่ได้คิดว่าก้นผมไม่ได้เอาไว้ขับถ่ายเหมือนคนอื่นๆ หรอกนะ"
มันยกมือเกาแก้ม
"ก็คิดอยู่... แต่กูรอไม่ไหวแล้วนะ ให้กูรออีกครึ่งชั่วโมง สงสัยกูได้ระเบิดตาย"
"หึ หึ อยากได้ของดีก็ต้องรู้จักรอซิ ผมไม่ชอบที่มันสกปรกหรอกนะ"
ผมหัวเราะขำ แล้วเดินไปที่ห้องน้ำของมัน ก็นับว่ายังดีที่ห้องนอนมันมีห้องน้ำในตัว แต่ไม่ทันที่ผมจะปิดประตู มันก็เบียดแทรกเข้ามาด้วย ผมเลยเลิกคิ้วถามมันไป
"จะช่วย"
"อะไรนะ?"
"อยากให้เสร็จเร็วๆ เลยจะช่วยไง กูต้องทำยังไงบ้างอ่ะ"
ผมยกมือตบหน้าผากตัวเอง ก่อนจะมองหน้ามันด้วยความเซ็งหน่อยๆ
"กำปั้น... มันไม่น่าดูนักหรอก นายออกไปรอข้างนอกเถอะ"
"กูรับได้"
สายตาที่บอกว่าเอาจริงของมัน ทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดที่รู้ตัวว่าจะต้องยอม ทั้งๆ ที่นี่เป็นเรื่องส่วนตัวสุดๆ แล้ว ผมเลยกำหมัดชกท้องมันเต็มแรงไปทีนึง มันถึงกับทรุด ก่อนจะเงยหน้ามองผมตาขวาง ผมแบะปากใส่แล้วเดินไปที่ฝักบัว อาบน้ำแบบอาบจริงๆ จนสะอาด ซึ่งระหว่างนั้นมันก็กอดอกพิงกำแพงรอ พออาบเสร็จ ผมก็เดินไปยืนคร่อมที่ชักโครก หยิบสายชำระมาถือไว้ มือนึงก็ขวักให้มันเดินมาหา
"อะไร..."
มันรับสายชำระไปถือ แล้วมองหน้าผมด้วยความสงสัย
"ล้างข้างนอกก่อน เสร็จแล้วค่อยจ่อให้สนิท แล้วฉีดเบาๆ"
ผมย้ำตรงคำว่าเบาเน้นๆ ก่อนจะเอามือทำท่าคล้ายๆ เท้าเอว แต่ปลายนิ้วเลื่อนต่ำเพื่อจับหนั่นเนื้อให้แยกออกจากกัน ไอ้บ้ากามกลืนน้ำลายนิดๆ ทำหน้าเหมือนอยากสลับตำแหน่งให้มันเป็นคนจับ แล้วผมเป็นคนฉีดแทน แต่เรื่องอะไร มันอยากเสนอตัวดีนัก ถ้ามันปอด ได้โดนผมถีบม้ามแตกแน่ๆ
แล้วกำปั้นมันก็ไม่ได้ทำให้ผมต้องถีบมัน แต่มันทำให้ผมรู้สึกหวิวๆ แทน เมื่อมันฉีดน้ำเบา แล้วใช้ปลายนิ้วสากๆ ของมันค่อยๆ หมุนวนรอบๆ ปากทางอย่างนุ่มนวลไม่น่าเชื่อ จากนั้นมันก็บีบสบู่เหลวมาร่วมด้วยพอล้างจนฟองหมดไปรอบหนึ่ง มันก็เอามือคลำๆ ก่อนจะจ่อปลายสายฉีดที่ทำจากสแตนเลสมาที่ปากทาง ผมปล่อยมือจากก้นตัวเองแล้วจับสะโพกมันไว้แทน ตาก็จ้องมองประสานกัน
...ในใจผมมันเต้นระทึกเหมือนกลัวเหมือนกังวล...
"เบาๆ..."
ผมกระซิบ รู้สึกถึงนิ้วมือที่แหวกทางให้กว้างขึ้นและหยาดน้ำที่ค่อยๆ ถูกส่งเข้ามาภายในตัว
"...พอหรือยัง..."
เสียงห้าวฟังสั่นๆ ผมส่ายหน้าไปกับบ่ากว้าง
"ยัง...อีกนิด... อีก........พ...พอแล้ว..."
จากนั้นผมก็ค่อยๆ นั่งลงบนชักโครก โดยพยายามเกร็งหน้าท้องและส่ายสะโพกเบาๆ
"ทำอะไรน่ะ..."
ผมเงยหน้ามองมันตาขุ่น นึกอยากตอบมันด้วยเสียงเหยียดๆ ว่า ...เรื่องบ้างเรื่องคิดเองก็ได้นะ... และด้วยความหมั่นไส้ที่เวลาผมนั่งแล้วมันยืน น้องชายมันก็ชี้หน้าในระยะที่เกือบจะกระชั้นชิด ผมเลยเอานิ้วดีดไปที มันถึงกับสะดุ้งโหยง
"คxย ทำไรวะ"
เป็นมันที่ยืนเอามือปิดน้องชายแล้วมองผมตาขุ่นบ้าง ผมอมยิ้มมองมันแล้วกระดิกนิ้วให้มันโน้มตัวลงมา
"จูบหน่อย กำปั้น เร็วๆ"
พอมันทำตามที่ขอ ผมก็ยกมือขึ้นอุดหูมันไว้เพื่อไม่ให้มันได้ยินเสียงในยามที่ปลดปล่อย ซึ่งดูเหมือนมันจะเข้าใจอะไรขึ้นมาอีกหน่อย
"มึง...ตัวแดงไปหมดแล้ว..."
"หุบปาก แล้วก็ทำเหมือนเดิม แต่คราวนี้เอานิ้ว...เข้าไปด้านในด้วย..."
กำปั้นทำหน้าครุ่นคิด ก่อนจะพยักหน้าแล้วช่วยผมจัดการจนเสร็จ
...มันเป็นอะไรที่บ้ามากๆ แต่ก็รู้สึกดีมากๆ เช่นกัน...
"เสร็จแล้วใช่ปะวะ?"
มันถามหลังจากที่ผมกดชักโครก แล้วจับมือมันไปล้างสบู่ พอผมพยักหน้า มันก็เอามือมารุนหลังดันผมออกจากห้องน้ำตรงดิ่งไปที่เตียงทันที
"อืม... หอมว่ะ"
มันจับผมนอนคว่ำ แยกขาออกให้มันนั่งระหว่างกลางได้ถนัดๆ แล้วก็เอามือจับก้นผมแยกออกให้มันได้ฝังจมูกพิสูจน์กลิ่นอย่างใกล้ชิด ส่วนผมก็เอาหน้าฝังหมอน ไม่อยากให้มันรู้เลยว่าผมเขินได้ขนาดไหน
"นี่...มึงอ่ะ..."
ถึงมือมันยังลูบๆ คลำๆ ก้นผมไม่ห่าง แต่ริมฝีปากมันอยู่ใกล้ใบหูผมมากๆ ผมเลยหันหน้าไปมองมัน
"อะไร"
"คราวนี้ กูขอ 'เลีย' นะมึง ...ค่าแรงกูนะเว้ย..."
ตกลง มันคือเจ้ากรรมนายเวรของผมใช้ไหม ถึงได้เอา 'กรรม' มาตามสนองผมได้เร็วขนาดนี้!!!
***************************************
'ป๊อก! ป๊อก!....'
'ไอ้ปั้นโว้ย... จะเที่ยงแล้วนะ ตื่นได้แล้ว...'
ผมปรือตามองแสงที่ส่องมาจากหน้าต่างข้างเตียง เสียงเคาะ เสียงตะโกนโหวกเหวกจากนอกหน้าต่างปลุกผมให้ตื่น และใช้เวลาทำความเข้าใจครู่หนึ่งว่าไอ้เสียงที่ได้ยิน เป็นเสียงก้อนหินก้อนเล็กๆ ที่ถูกเขวี้ยงมาโดนกระจก พอสายตาค่อยๆ รับภาพมากขึ้น ผมก็เห็นหัวทุยๆ ที่มีเส้นผมสีดำนิ่มๆ ปกคลุมอยู่ ...ผมกับกำปั้นนอนตะแคงหันหน้าหากัน แต่ลำตัวมันอยู่ในระดับที่ต่ำกว่า ก็เลยมองเหมือนมันกำลังนอนซุกแผ่นอกของผมอยู่ ส่วนขาผมกับขามันสอดเกี่ยวไประหว่างขาของอีกฝ่าย รับรู้ได้ถึงลูกชายที่น่าจะตื่นก่อนพ่อพวกมันอีก
...เมื่อคืน หรือจะให้ถูกคือเมื่อย่างเข้าวันใหม่ เรา 'ซั่ม' กันไปแค่ยกเดียว เป็นยกเดียวที่จัดเต็มมาก ก่อนที่ความเพลียของผมและมันจะทำให้เราหลับทันที หลังจากที่มันถอดถุงยางโยนทิ้งที่ข้างเตียง ตามด้วยการใช้กระดาษทิชชูเช็ดๆ พอเป็นพิธี และตอนนี้กำปั้นคงใกล้จะตื่นแล้ว เพราะใครข้างนอกยังเพียรปาหินโดนกระจกอีกหลายครั้ง
"อือ.... หนวกหูจริง...."
เสียงงึมงัม แต่เจ้าของเสียงเอาหน้าสากๆ ถูกหน้าอกผมไปมา ส่วนมือของมันก็กำขยำก้นผมราวกับว่าเป็นที่บีบนวดบริหารนิ้ว จนผมอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าไอ้กำปั้นมันไม่เบื่อผมในเวลาอันใกล้ ก้นผมอาจมีสภาพหย่อนคล้อยเหมือนหน้าอกผู้หญิงที่ถูกจับบ่อยๆ ก็เป็นได้ ผมก็เลยกระทุ้งเข่าใส่ลูกชายมันไปที
"โอ้ย!!! อูยยยยยยยยย.... ไอ้โซดา มึง"
กำปั้นเด้งลุกตัวงอเป็นกุ้งเลย ที่จริงผมก็ไม่ได้กะจะแรงมากนะ สงสัยเพราะลูกชายมันตื่นอยู่เลยยิ่งเจ็บ
"ตื่นแล้วก็ลุกซิ นอนจับอยู่ได้ ว่าแต่ใครตะโกนอยู่ข้างนอก?"
"พ่อกูเอง.... มึงแม่งชอบเล่นเจ็บๆ กับลูกชายกู เดี๋ยวลูกชายกูงอน มึงอย่ามาร้องนะ"
"หึ หึ ถ้าลูกชายนายจะงอน เมื่อไหร่ผมคงดีใจมาก แต่ถ้าจะงอนนานๆ...ระวังโดนตัดหำปล่อยวัดไม่รู้ตัว..."
"เหี้ย พูดซะกูสยอง"
ผมกับมันลุกขึ้นจากเตียง มันเดินเก็บซากถุงยางกับกระดาษทิชชู่ที่ใช้แล้วไปทิ้ง ส่วนผมก็มองซ้ายมองขวา เสื้อผ้าที่ใส่มาเมื่อวาน ใส่นานจนไม่อยากใส่ซ้ำแล้ว แถมเมื่อคืนก็ถอดทิ้งไม่ได้วางดีๆ ป่านนี้คงยับยู่ยี่แน่ๆ
"กำปั้นขอยืมเสื้อผ้าใส่หน่อยซิ"
"อืม หยิบเอาในตู้ เดี๋ยวกูไปหาพวกแปรงสีฟันมาให้"
มันหยิบกางเกงบอลมาใส่ แล้วเดินไปที่ประตู ผมเลยเปิตตู้มัน มีพวกเสื้อผ้าแขวนไม้ไว้เป็นระเบียบผิดคาด หลังจากหยิบๆ ดู ผมเลยเลือกเสื้อยือรด.สีเขียวกับกางเกงวอมผ้าร่มสีดำคาดแถบขาวออกมา แล้วเดินไปอาบน้ำ ระหว่างอาบอยู่ไอ้กำปั้นก็เข้ามาแปรงฟัน พอผมอาบเสร็จมันก็อาบบ้าง ส่วนผมก็แปรงฟันสลับกัน
จากนั้นผมก็ออกมาแต่งตัวชุดที่เลือกไว้ ส่วนมันแต่งชุดนักศึกษา คงกะเข้า ม. ไปเรียนช่วงบ่าย
"กินข้าวบ้านกูก่อนซิ เดี๋ยวไปส่ง"
มันเดินนำผมลงไปที่ห้องครัว ก็เห็นชายวัยกลางคนใส่เสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงทหารนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่
"พ่อ มีอะไรกินบ้าง"
"เท่าที่เห็น เปิดดูเองซิวะ ว่าแต่ฝรั่งนั้นใคร"
ไอ้กำปั้นมันเดินไปหยิบจาน ปล่อยผมยืนอยู่ต่อหน้าพ่อหน้าตาดุๆ ผมยกมือสวัสดี ทำเอาพ่อมันแปลกใจก่อนจะยกหนังสือพิมพ์รวบเหมือนจะรับไหว้
"ผมชื่อโซดา เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัยครับ คือผมเพิ่งกลับจากสนามบิน กำปั้นเลยรับมานอนค้างด้วยกันเพราะดึกแล้ว ต้องขอโทษที่ไม่ทันได้ขออนุญาตนะครับ"
"เอ่อๆ ไม่เป็นไรแค่นี้เอง ว่าแต่โซดานี่..."
พ่อมันลุกเดินมามองผมใกล้ๆ ก่อนจะเดินวนดูรอบๆ อย่างสำรวจ เอามือจับไหล่ จับหลัง จับสะโพก จนผมสงสัยแต่ไอ้กำปั้นก็ไม่ได้ช่วยอะไร เอาแต่ตักข้าวใส่จานให้มันกับผม แล้วเปิดฝาชีตักกับข้าวกินไปพลางมองผมกับพ่อมันไปพลาง แถมยังมียักคิ้วกวนตีนให้ด้วย
"......"
พ่อมันเดินวนมาที่ด้านหน้าผมอีกรอบแล้วหยุดยืนกอดอกมองผมขึ้นๆ ลงๆ ทำหน้าเคร่งขรึม ผมรู้สึกเหมือนโดนลองเชิง ก็เลยยืนนิ่งให้พ่อมันมองจนพอใจ จนไอ้กำปั้นกินข้าวหมดจะครึ่งจาน พ่อมันถึงหัวเราะออกมาหลังจากที่ยืนจ้องตาผมเขม็ง
"หน่วยก้านดี กูชอบว่ะ สนใจเรียนมวยไหมโซดา หุ่นอย่างเอ็งไม่เกินปีรับรองดัง เงินดีนะเว้ย"
ว่าแล้วพ่อมันก็ตบไหล่ตบหลังเน้นๆ เสียงดังป้าบๆ
"ขอบคุณครับ ไว้ผมจะมาฝากตัวขอเรียนวิชา"
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถูกใจข้าว่ะ มันต้องอย่างนี้ถึงจะเป็นลูกผู้ชาย มาๆ มานั่งกินข้าวก่อน กับข้าวกับปลาบ้านข้ามันก็บ้านๆ แต่อร่อยสะอาดแน่นอนรับประกัน"
แล้วพ่อมันก็ดึงมือผมไปนั่งข้างๆ กำปั้น เรื่อนจานข้าวให้ด้วย ผมเลยต้องรีบกินเพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ
"ว่าแต่มึง ไอ้กำปั้น พี่เขาเดินทางมาเหนื่อยๆ ทำไมพากันไปซ่องมาเรอะ ถึงได้มีรอยจูบรอยดูดให้เพียบแบบนี้ รักจะเที่ยวน่ะกูไม่ห้าม แต่ต้องรู้จักป้องกันด้วย สมัยนี้โรคมันเยอะ"
"รู้แล้วน่าพ่อ พอดีพี่เขากลับจากญี่ปุ่น เอาถุงยางรุ่นพิเศษมาให้ลอง ผมเห็นคุยว่าดีอย่างโน้นดีอย่างนี้ ก็เลยขอลองหน่อยอ่ะ"
ผมเกือบสำลัก ปกติผมก็ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดพ่อแม่ แต่ต่อให้อยู่ใกล้ชิดพ่อผมคงไม่ถูกเรื่องพวกนี้แน่ๆ โดยเฉพาะตอนกินข้าว พ่อไอ้กำปั้นทำตาโตหัวเราะดังๆ แล้วหันมาทางผม
"จริงหรือเปล่าวะ ข้าชักอยากลองบ้างแล้วซิ"
"ครับคุณอา เดี๋ยวผมหยิบมาให้นะครับ พอดีอยู่หลังรถไม่ได้เอาลงมา"
"บ๊ะ!!! ให้มันได้อย่างนี้ซิ คุณอง คุณอาอะไร เรียกพ่อเลย อายุเอ็งมันก็ไล่ๆ กับไอ้กำปั้น เป็นลูกข้าได้สบายอยู่แล้ว ว่างๆ ก็แวะมา จะเรียนวิชาวันไหนบอกได้ ข้าสอนฟรีไม่คิดตังค์"
ถ้าอยากรู้ว่ากำปั้นตอนอายุสี่สิบกว่าเป็นยังไงก็ให้ดูที่พ่อมัน ถึงจะมีอายุล่วงเข้าวัยกลางคนแล้ว แต่ก็ยังดูบึกบึนแข็งแรงอยู่ และที่น่าดีใจแทนกำปั้นคือผมพ่อมันยังดกดำดี เป็นเครื่องการันตีว่ามันคงไม่หัวล้านง่ายๆ ยกเว้นจะโกนเอง
"พ่อก็ ให้โซดาเขากินสบายๆ อย่าชวนคุยดิ"
"เอ้อๆ ขัดคอกูจริงลูกคนนี้"
ว่าแล้วพ่อกำปั้นก็นั่งลงหยิบหนังสือพิมพ์ทำท่าจะอ่านต่อ แต่ผมว่าแกเอาแต่จ้องผมเป็นจริงเป็นจัง พอกินเสร็จผมก็เดินไปที่รถกับกำปั้นแล้วหยิบของฝากเข้าไปในบ้านให้พ่อมันตามที่รับปาก พ่อมันตาวาวมากๆ ครับ ถ้าไม่หาว่าผมนินทาผู้ใหญ่ จะบอกตรงๆ ว่าดูหื่นเหลือหลาย จนผมรู้แล้วว่าไอ้กำปั้นได้เชื้อนี้มาจากใคร
***
"ทำไมพ่อนายถึงจ้องผมนักล่ะ?"
ผมถามกำปั้นระหว่างที่มันขับไปส่งผมที่คอนโดซึ่งอยู่ใจกลางเมืองไม่ไกลจากมหาวิทยาลัย กำปั้นหันมามองผมก่อนจะมองเลยไปตามทางเพื่อดูรถแล้วหักพวงมาลัยเลี้ยวข้ามแยก
"พ่อกูชอบมึง"
"หา?"
"กูหมายถึง ชอบรูปร่างมึงน่ะ ดูมีหน่วยก้านดี ถ้าเป็นมวยก็จะออกท่าทางได้สวย เดี๋ยวนี้ผู้ชายไทยมีแต่ตัวเล็กๆ พ่อกูชอบบ่น นานๆ จะเจอคนสูงยาวเข่าดีแบบมึงซักคน"
ผมผงกหัวเข้าใจ ในอนาคตถ้าผมกับกำปั้นยังพอเป็นเพื่อนกันได้ ผมคงต้องมาขอเรียนมวยกับพ่อมันจริงๆ เพราะดูแกจะมีวิชาเยอะ
"แล้ว...พ่อนายจะเอาไปใช้จริงๆ เหรอ"
นึกถึงกล่องถุงยางแบบเซ็ทมีหลายสี หลายแบบ หลายรส ที่พวกเพื่อนๆ ผมมันชอบรีเควสเวลาผมไปญี่ปุ่น ดีที่เอามาหลายกล่องไม่งั้นไอ้คนที่ชวดคงงอนผมแน่ๆ
"ก็เอ่อนะซิ มึงไม่รู้อะไร ปู่กูที่เสียไปไม่นาน ก็ตายคาอกสาวๆ นะเว้ย รายนั้นจะเก้าสิบแล้วเหอะ"
...แบบนี้ต้องพูดว่า...หื่นทั้งตระกูลซินะ...
************************************************
กลับมาอีกครั้ง กับตอนที่ 5 ค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกเมนท์และเป็ดและคะแนนที่เพิ่มให้
อหนึ่งข้อมูลหลายๆ อย่างในนิยายเรื่องนี้ คนเขียนมโนขึ้นมาเอง อาจจะปฏิบัติจริงได้ไม่ได้
กรุณาอย่ายึดถือเป็นอ้างอิง
แต่...ขั้นตอนการทำความสะอาดน่าจะใช้ได้จริงนะ
ด้านล่างเป็นรูปจิ้นโซดาอีกรูป กะรูปรถของนายกำปั้น แต่สภาพสี ณ ตอนนี้ให้นึกถึงสีเก่าๆ ด้านๆ เข้าไว้นะคะ
แบบว่ากำปั้นมันซื้อซากรถมาแต่ง
พบกันใหม่ตอนหน้าค่ะ
[attachment deleted by admin]
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
