เด็กปั้น ของท่านโซดา
แหม่ พอเป็นการเล่าผ่านมุมมองของโซดาทีไร ทำไมรู้สึกเจ้าแสบกำปั้น
มันจะมีมุมน่ารัก น่าเอ็นดู แสดงออกมาเต็มไปหมดเลยเนี่ย แม้กำปั้น จะปากเสีย การแสดงออกห่าม ๆ เถื่อน ๆ
แต่เวลาที่ทำกับโซดา ก็ทำอย่างอ่อนโยน แถมมีออดอ้อนตามแบบฉบับกำปั้นซะด้วย โซดาของเรา
ท่าจะแพ้ลูกอ้อน 'นะ' เป็นพิเศษนะเนี่ย ชอบตอนที่กำปั้นกอดโซดา แล้วบอกว่า คิดถึง จังเลย
ที่สำคัญ เข้าไปช่วยทำความสะอาดซะด้วย ไม่น่าเชื่อ แต่รู้สึกน่ารักดีจัง ถึงจะเพราะอยากให้เสร็จเร็ว ๆ ก็เถอะนะ
แล้วกำปั้นก็ รับได้ อย่างที่ปากว่าจริง ๆ โซดาให้ทำอะไรก็ทำ แถมทำอย่างเบามือ อ่อนโยนด้วย น่ารักมากเลย
แล้วก็ถึงโซดาจะมีลงไม้ลงมือ กับกำปั้นแรง ๆ บ้าง แต่กำปั้นก็ไม่ได้โต้ตอบรุนแรงใส่โซดากลับด้วย ชอบจัง
คุณพ่อถูกใจโซดาเป็นพิเศษซะด้วย นิสัยอย่างคุณพ่อนี่ ถ้าต่อไปรู้ว่าโซดาไม่ใช่แค่ รุ่นพี่ ก็น่่าจะรับได้อยู่นะ
เรื่องของกำปั้น อยากให้โซดา ให้เพื่อน ๆ รับรู้ด้วยจัง ไม่อยากให้มีความลับกันเลย เพื่อน ๆ ที่รักและหวังดี
กับโซดาอย่างนี้ เกิดมารู้เรื่องเองทีหลัง กลัวจะน้อยใจโซดาเอาน่ะสิ
ตอนนี้ ทั้งโซดาและกำปั้น แม้จะบอกว่า ยังไม่ใช่ ความรัก แต่ก็ถูกใจกันและกันมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว
จะพัฒนาไปสู่ความสัมพันธ์แบบคนรัก ก็คงอีกไม่นานแล้วล่ะมั้ง อยู่ที่ใครจะเปิดใจ ยอมรับก่อนกันนี่สิ
อยากให้รักกันเร็ว ๆ จังเลย
รอตอนหน้า เด็กปั้น มาเล่าบ้าง หวังว่าจะทำตัวน่ารักขึ้นกว่าตอนที่แล้วนะจ้ะ
ขอบคุณคนเขียนนะคะ