อีตากำปั้น เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย มาพูดจาดูถูกท่านโซดาได้ไง ชิ อย่างนี้ต้อง

สมน้ำหน้า โดนเพื่อนพิกกระทืบจนน่วมไปเลย (ถึงกำปั้นจะไม่ได้เอาจริงก็เถอะนะ)
ชอบเพื่อน ๆ โซดามากเลย รักและปกป้องศักดิ์ศรีเพื่อนดีจริง ๆ สมเป็นเพื่อนรักของโซดา

เจ้ากำปั้นปากเสีย ไม่รู้อะไรจริงอย่าพูดมากได้มั้ย ชิ หมั่นไส้

ยังไงงานของโซดา ก็สุจริตก็แล้วกัน
อยากให้โซดารู้ ว่ากำปั้นว่าโซดาว่ายังไงบ้าง ดูซิจะจัดการกำปั้นยังไง อย่างนี้ต้องเอาให้กำปั้นรู้สำนึกไปเลย
เพราะรู้สึกตอนนี้ นายกำปั้น จะกำลังอยู่ในช่วงสับสนกับชีวิตอย่างหนักนะเนี่ย ไม่รู้ใจตัวเองที่เอาแต่คิดถึงโซดา
แล้วก็หงุดหงิดงุ่นง่าน พาลเขาไปหมด คิดไปเองหมดว่าโซดาเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วก็มานอยเองซะงั้นอ่ะ
อยากรู้ว่า ถ้ากำปั้นรู้ ว่าโซดา ไม่เคยเป็นรับให้ใคร มีนายกำปั้นเป็นคนแรก กำปั้นจะรู้สึกยังไงนะ
โซดากลับมา ทำไมโทรให้กำปั้นไปรับอ่ะ หรือว่าโซดาก็คิดถึงกำปั้นเหมือนกัน ดูโซดายอม ๆ กำปั้นนิด ๆ
ยังไงก็เชียร์ให้โซดา อย่าไปยอมกำปั้นมากนะจ้ะ ต้องเป็นฝ่ายคุมเอาเจ้าแสบกำปั้นให้อยู่หมัด
ให้เป็นลูกไก่ในกำมือไปเลยนะ จะได้หายซ่า ขอให้ทั้งรัก ทั้งหลง โซดาของเราจนคลั่งไปเลยตาำกำปั้น ชิชิ
ว่าแต่ ที่มาเคาะกระจกรถนี่ ใช่โซดาแน่รึเปล่าอ่ะ มาถึงเร็วเกิน เกิดเป็นคุณรปภ.สนามบินขึ้นมา คงมีเฮ
ชอบ ๆ โซดา รอตอนต่อไปจ้า ขอบคุณคนเขียนนะคะ
