หัวข้อ: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56

[nongrak]

ตอนท้ายฝันต้องเป็นอีกเจแน่

[taroni]

บ้านนี้เจ๊เป็นใหญ่ 
โจ๊กมึน

[mamacub]

พระเอกปรากฏตัว 

       แต่โจ๊กเนี่ยกวน.....จริงนะ

[The_Dark_lady]

ตามมาจาก DD ค่ะ
ความจริงตามมาอ่านตั้งแต่น้องณิชแล้วขุดย้อนไปจนลมเหนือแล้วค่ะ
...แต่เนื่องจากไม่มีไอดีที่นี่ซักทีเลยไม่ได้เม้นซักที (โค้งขออภัย)
จิระ X จิระที่คิดถึง...
ที่นี่ก็จะรู้กันละว่า ไอ้ช่วงชีวิตที่พี่เจฟไปอาศัยอาศัยกับพี่โจ๊กนั้นเป็นเช่นไร
แล้วไปทำอีท่าไหนถึงได้กลายเป็นแพ็คคู่ยัน ลมเหนือ
 

[choijiin]

พระเอกชั้นมาแล้วเว้ยยยยยยยยยยยยย
 
เปิดมาก็พังข้าวของกันใหญ่ เด็กๆนี่ขยันจริงจริ้ง 55555
ความจริงน่าจะจับโจ๊กบ้าจูบจ๊วบๆซะเลย
ดูซิจะพูดไม่เพราะอีกมั้ย อิคึๆ
 

[Monkey D lufy]

ว้าว  เพิ่งเห็น  ตามอ่านแปป  อิอิ

[wews]

น่ารักมากๆ

[Gokusan]

จิระอีกคน...ดูเดี้ยงๆ นะ
แต่ท่าทางก็พ่อมดตามเคย ^^

มาอยู่ใกล้ๆ ให้ได้รุกคืบนี่มัน...ไม่รอดแน่ ลูกเพี้ยะ
ว่าแต่...ใครจะไม่รอดมือใครกันแน่หว่า ฮ่าๆ

มีเด็กฝรั่งมาอยู่ในความรับผิดชอบแล้วโจ๊ก...หนีไม่ออกทีเดียว ^^

ปล.เขาดูเหมาะจะเป็นเพื่อนกัน...วางแผนรัดกุมจนขยับยาก...เหมือนกันเป๊ะ!! ^^"

[puppyluv]

จิระxจิระ
ตอน 3 รูมเมท








ห้องนอน...
ชั้นบนสุดของอาคารพาณิชย์ ขนาด 3 ชั้นครึ่งคูหาสุดท้ายติดกำแพงวัด

“ทำไมไม่ลงไปนอนชั้นสองห้องเก่าน้ากูวะ เฮียกับเจ๊ลงไปอยู่กับตาบ้านเล็กแล้ว ตึกนี้กูครอง” เจ้าของห้องโวยก่อน
“แล้วไง?” ผม
“ก็ไม่แล้วไง กูหมายความว่ากูจะอยู่ที่นี่แต่เพียงผู้เดียวไง เข้าใจภาษาไทยไหม”
“เข้าใจแต่ I can’t hear anythings.” ผมแบมือเบๆ แตะหลังหูประมาณพูดอีกทีสิ
“อุ๊วะ ไอ้ฝรั่งนี่”
“หึหึ”

มองเด็กผู้ชายทะเล้นๆ ซนแก่น ความสูงน้อยกว่าราวฟุตกระโดดเหยงๆ ขึ้นไปฟาดงวงฟาดงาหัวเสียอยู่บนเตียง

เสื้อกล้ามดำกับกางเกงบอล ผิวในร่มขาวออกเหลือง ส่วนออกแดดเป็นสีแทนสวย อกผายไหล่ผึ่งมีกล้ามเนื้อพองามน่ากอด รูปร่างดีทีเดียว

ผมสีดำเป็นมันขลับ ตัดสั้นเกรียนแบบสกินเฮดกลมเกลี้ยงเป็นลูกแตงโมไม่ใช่ทรงนักเรียนทั่วไป แต่ปลายไม่ชี้ เส้นผมเอียงเลียบลู่ไปกับผิวหนังหัว มีสองขวัญท่าทางเกเรไม่ยอมใครอีกต่างหาก

เส้นโครงใบหน้าเรียวไม่เหมือนผู้ชายกล้ามๆ ทั่วไปเท่าใดนัก ดูเป็นหนุ่มน้อยหน้ามนกึ่งๆ ทอมบอยแสบๆ คนหนึ่งมากกว่า

ดวงตาคมสองชั้นโค้งสวยคงมีเชื้อแขกอินเดียผสม หางตาชี้เล็กน้อยรับกับคิ้วเข้มดำ จมูกไม่โด่งมากแต่ปลายรั้นเชิด โหงวเฮ้งบ่งบอกว่า ดื้อจัด

ริมฝีปากอิ่มหนาได้รูปน่าจูบ ฟันขาวเรียงชิดเป็นระเบียบ เขี้ยวตำแหน่ง K-9 ยาวมากเหมือนแวมไพร์ ทว่าเวลายิ้มเห็นฟันหรือหัวเราะกว้างริมฝีปากบนจะเหลือเป็นเส้นเล็กๆ นิดเดียวแทบมองไม่เห็น...นี่ต่างหากที่ผมติดใจ

สงสัยว่าแอบเห็นรอยยิ้มตอนไหน ไว้ว่างๆ จะเล่าให้ฟังครับ

.....

“แม่งเอ๊ย! ทำไมต้องเป็นบนนี้ด้วยวะ ชั้น 2 ก็ว่างตั้งสองห้อง ถ่อขึ้นมาทำไมห้องกู ลำบากนะเนี่ย ตีนก็เจ็บ ขาก็ปวด โอ๊ยๆๆ”

บ่นงึมงำงับหมอนจนน่ารำคาญ สงสัยคงอยู่คนเดียวจนเพี้ยน

“หนึ่งแอร์ สองห้องน้ำ สามมีเตียงพร้อมใช้โอเคไหม” พยายามพูดจาดีๆ กับรูมเมท รอไว้ใจสนิทเมื่อไหร่จะตบหัวกลิ้งจนร้องไห้จ้าเลยคอยดู

ชั้นนั้นกลายเป็นห้องเก็บของ เก็บอะไหล่รถจักรยานยนต์เต็มไปหมด
หยากใย่ตรึม ไม่มีแอร์ ห้องน้ำใช้ไม่ได้
เรื่องอะไรจะเสียเวลาได้แกล้งคนกันเล่า
ญาติๆ ผู้ใหญ่อยู่บ้านหลังเล็กกันหมด เหลืออาคารนี้แค่เราสอง
อยากรู้ว่าจะงัดไม้ไหนมาจัดการผม หึหึ


“โอเคได้ ถ้าอยากอยู่นี่นักไว้พรุ่งนี้ให้พี่สมบัติิยกเตียงขึ้นมาให้เองตอนนี้รีบไสหัวไปนอนห้องข้างๆ นี่ได้เลยขอร้อง” ชี้นิ้วประตูบานเลื่อนข้างๆ

พี่สมบัติเป็นคนงานผู้ช่วยเลยวัยกลางคนของน้าจอม รู้จักกันเมื่อเช้า
เมื่อเย็นก็เป็นคนเปิดประตูห้องนี้ให้ผมเข้ามาดูคอมพิวเตอร์เองด้วย
ถ้ารู้ว่าพี่คนงานคายความลับอะไรให้ฟังบ้างล่ะก็ หึหึ

“ไม่เอาคอมใหม่?” ชี้กองซากเศษเหล็กอมเขม่ารมควันข้างประตู
“เฮ้ย! ได้ไง” หัวเกรียนตาโตหัวขวับมาจ้องหน้าทันที


หลอกง่ายดี อารมณ์เหวี่ยงไปมาเหมือนลูกแมวจ้องตะครุบไหมพรมของเล่น
ท่าทางกร่างแสบไส้แต่นิสัยขี้โวยวายเด็กน้อยฉิบหาย
เห็นเป็นศัตรูระดับเดียวกันตั้งนานได้อย่างไรวะ


“ถ้าให้แชร์ห้องจะจ่ายใต้โต๊ะให้ต่างหาก เอาไหม ซักผ้า เก็บที่นอน เก็บห้องให้หน่อยทำนองนั้น” ผม
“ไม่ใช่ขี้ข้า มันสมควรไหม ทำเองยังขี้เกียจแล้วมึงเป็นใคร กูเกลียดขี้หน้ามึงอยู่ อย่าลืม” กอดอกหน้าเชิดยืนกร่างกลางเตียง อยู่บ้านจะจับหักคอ รังเกียจแต่พาขึ้นห้องต้อยๆ เจ้าคิตตี้เอ๋ย
“ดี พูดตรงๆ อย่างนี้ค่อยลูกผู้ชายหน่อย” ผมหมุนเก้าอี้โต๊ะอ่านหนังสือหันไปเผชิญหน้าเต็มอัตรา
“กูลูกผู้ชายมานานแล้วโว้ย ตกลงเอาไงว่ามา” กอดอกหมับ

ฟู่...เกาหัวบ้างดีกว่า
สรุปที่เจรจามาล้วนเหลวเป๋วพ่ายไม่เป็นท่า คงต้องบอกตรงๆ นั่นล่ะชัวร์สุด

.....

“ผมจะใช้ห้องนี้ ย้ายออกเมื่อไหร่คุณได้ของที่พังแถมโบนัสให้ด้วย อยากได้อะไรลิสต์มา” ป๋าเจฟฟรี่อยากเอาชนะเด็กดื้อล้วนๆ
“ได้ เห็นรายการแล้วมึงจะหนาว แต่ขออย่างได้เปล่า”
“ว่า?” ผมมองตา

ก็ดูแมนๆ ดี แหย่เท้าเข้ามาถึงถิ่นขนาดนี้น่าจะเสียบมีดแทงท้องผมแล้วหากกลับยอมฟัง ยอมคุยด้วย น่ารักพอไหว

“พูดกูมึงกะกูก็ได้ ฟังศัพท์เธอฉันแล้วแม่งตุ๊ดว่ะ”
“ผมเป็นของผมแบบนี้ ทำไมจะต้องเปลี่ยนให้ไพเราะเสนาะหูเพื่อตามใจคุณด้วย...ไม่จำเป็น”
“ไอ้เชี่ย!”
“แต่กูไม่ชอบถูกด่า” ผมลอดไรฟัน
“อ้าว...”

ดวงตากลมโตเบิกโพลงเหวอไปเลย ทรุดลงนั่งพับเป็ดกอดหมอนอยู่กลางเตียง น่าโดดปล้ำจริงๆ ให้ตาย

“ปกติใช้ภาษาอังกฤษทั้งในบ้านและที่โรงเรียน ถ้าพูดไทยคืออย่างนี้ หรือจะให้ใช้ไอกับยูแทน” พยายามใจเย็นอธิบาย
“ไม่ต้อง กระแดะไป ฟังแล้วแล้วคันบาทาเชี่ยๆ”
“เออ” ก็คิดว่าอย่างนั้น
“ก็เออตามนั้นแหละ” แล้วทิ้งตัวตูมลงนอนจองแผ่หลาไม่สนใจ

บัดซบเอ๊ย กะหยอกเล่นแค่คืนนี้ พรุ่งนี้เช้าจะเผ่นป่าราบแต่ปากดีเกิน
ต้องสั่งสอนมารยาทให้รู้จักความเป็นสุภาพบุรุษบ้างแล้ว
เสียหายเหมารวมคนชื่อจิระหมด

.....
.....

“หลบ” ผมถีบคนนอนขวางเต็มเตียง ณ เวลา 5 ทุ่มกว่า ยาแก้ปวดออกฤทธิ์จนหนังตาหย่อน
“อือ...หลบเชรี่ยไร” ลืมตาปรือ กางขากางแขนจงใจนอนตรึงเต็มพื้นที่
“แชร์”
“แชร์หอก ที่นอนกู”
“...” ผมขยี้หัว ข้อตกลงทั้งหมดคงถูกลบความจำเรียบร้อย

“ใต้โต๊ะไง 3000 ต่อเดือน คืนละร้อย” ยื่นข้อตกลงใหม่
“งืม...เคๆ” กระดื๊บเป็นหนอนไปที่ข้างๆ แต่นอนหันหลังให้ผมอยู่ดี
“ฟู่...” ปิดไฟก่อนล้มตัวลงนอนบ้าง

 เห็นสองขวัญวนที่หัวเมื่อครู่แล้วคิดอยากแกล้ง พลิกนอนตะแคงเอาขาข้างใส่เฝือกพาดเอวอีกฝ่าย

“เชี่ย! เอวกู” ร้องลั่น พลิกกลับมาจ้องผมทันที
“ติดหมอนข้าง” นอนจ้องตาอีกฝ่ายในความมืด
“สัด!” ฟึดฟัดหัวเหวี่ยง
“เจ็บขา หมอให้นอนหนุนสูงๆ แผลไม่กดทับ” เริ่มปรับสายตาได้ เห็นความดื้อดึงน่าแกล้งในแววตาคู่นั้น สนุกเป็นบ้าเลยโว้ย
“หลับเมื่อไหร่กูจะเอาเลื่อยมาตัดขามึงทิ้ง” ด่าว่าปาวๆ แต่ยอมให้วางต่อ วะเว้ย ตลกดี

“อ้อ ลืมบอก ผมเป็นไบ” แหย่เล่นๆ ให้อุ่นใจ
“บอกทำแปะ พูดได้จ๋อยๆ อย่างนี้บ้านกูเรียกต่อยหอยไม่เรียกว่าใบ้ แต่เงียบก่อนได้เปล่าคนจะหลับจะนอน พูดมากน่ารำคาญ....ฮ้าว” ยุกยิกจัดท่าไม่หยุด

ซวยล่ะ นอกจากดื้อด้านขี้โวยวาย ความจำสั้นแถมยังหูตึงอีกต่างหาก
เวรแล้วไงเจฟฟรี่...

“...จุ๊ๆ” จุ๊ปากปลอบเด็กว่าดึกแล้ว ดิ้นจนโดนขาเจ็บ
“จะนอนคว่ำ ขยับไปซิวะ”
“โอเคๆ”
“ห่มผ้าให้ด้วย เอาปิดหัวนะ เหลือจมูกให้หายใจหน่อย จะฆ่ากูรึไง”
“ครับๆ นอนได้แล้วครับ” ผมลูบหลังเบาๆ ป่วยแล้วยังต้องทุลักทุเลบริการเจ้าแมวป่าขี้วีนนี่อีก คิดผิดหรือเปล่าวะตู
“อืม...” เสียงงึมงำพร้อมพ่นลมหายใจยาวท่าทางสบาย

คิ้วขมวดคลายออก ริมฝีปากจู๋จมอยู่กับหมอนกลายร่างเป็นคนละคนกับเมื่อครู่
ผมระบายยิ้ม ยื่นหน้าไปจูบหน้าผากเบาๆ

“จุ๊บ...ราตรีสวัสดิ์ครับ...จิระ”


*************
edit : เช้าอีกวัน แก้ 'พ่าย' ตกไม้เอก
ตาดีโดย tuckky แทงกิ้วๆ

[rujaya]

พ่อมดของเราไปเจอโจ๊กที่ไหนมาก่อนนะ ถึงติดใจรอยยิ้มจนเนียนตามมาอยู่บ้านเดียวกัน

แต่ก็ฮาโจ๊ก เจฟฟรี่บอกเป็นไบ ดันฟังเป็นใบ้ 

แถมโดนจูบหน้าผากซะแล้ว โจ๊กเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย

[tuckky]

 

มีการขึ้นไปยืนเหวี่ยงบนเตียง 555 สูงได้(แค่)มาตรฐานชายไทยก็งี้แหละโจ๊ก มันลำบาก 
อ่านมุมเจฟแล้ว โจ๊กมันดูน่ารัก มุ้งมิ้งไงก็ไม่รู้ 

ปล. พ่าย

[gupalz]

โจ๊กงุ้งงิ้งมากกกกก เหมือนให้ท่าเจฟไม่รู้ตัว

[วัวพันปี]

แมวขี้ดื้อ กะหมาขี้หื่น

[patee]

โจ๊กมันน่า......ให้เจฟฟรี่แกล้งจริงๆ

[MiSS-U]

เปรียบแมวป่าเหมาะกับโจ๊กเลย  ดื้อๆแซบๆแต่ดูมุ้งมิ้งในคราวเดียวกัน 

เจฟเอ๊ย!  คิดจะแกล้งเค้าระวังเถอะจะกลายเป็นฝ่ายตกหลุมยอมตามใจเด็กดื้อซะเอง

บวกเป็ด

ปล.อัพวันไหนบ้างโปรดแถลง  จะตามติด  ติดตาม  ตลอดๆ 

 

[mizuths]

นานๆทีล็อคอินทีตามติดสองเจ  แมวป่ากะหมาขี้หึงนี้เหมาะกันจริง ลงวันไหนบ้างโปรดบอกจะได้เข้าถูกวันไม่งั้นเข้ามันทุกวันเเน่ 55

[krit24]

โจ๊กมุ้งมิ้งน่าร๊าก...น่ารักอ่ะ

[nekko]

เจฟฟรี่เอ๊ย  ระวังเถอะแหย่มากๆๆๆๆๆๆๆเดี๋ยวจะติดไปไหนไม่รอด


 

[mystery Y]

เป็นรูมเมทที่จะfightกันตลอด แต่แอบมีจุ๊บราตรีสวัสดิ์ซะน่ารัก

[why yyy]

เอ้ย โดนจุ๊บเหม่งแล้วรู้ตัวรึป่าว จิระ(เตี้ย) ขอบคุณ

[raviiib❁]

แมวโจ๊กกับหมาเจรฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
เจฟเล่าซะโจ๊กกลายเป็นคนแบ๊วๆไปเลยยย ฮาาาา

[greensnake]

แมวป่าปะทะจ่าฝูงหัวแดง แม้ความสูงไม่ได้เราเอาอุปกรณ์ช่วยแล้วกันเนาะโจ๊ก
โจ๊กมันน่ารักน่าแกล้งอย่างนี้นี่เล่าถึงได้ไปสะดุดตาสะดุดใจฝรั่งผมแดงซะได้
เพิ่งมาก็พวกเพียบแล้ว โจ๊กคงหมั่นใส้มากขึ้นอีกโข เอาไว้สั่งสอนเด็กน้อยตอนหลับก็ได้เนาะเจฟฟรี่
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
+1และเป็ดจ้ะ

[IIIA]

แกไม่ทันเจฟฟี้แน่โจ๊กเอ๊ยยยยย 

[พลอยสวย]

 o13เจฟอย่างเนียน

[sukie_moo]

เจฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ เก็บรายละเอียดโจ๊ก ได้หมดงี้ แอบมองมานานแล้วอ่ะดิ

[cross]

อิโจ๊กน่ารักอ่ะ มุ้งมิ้งมากอ่ะ 55555555

[mamacub]

เถียงเขาทุกอย่าง แต่ก็ยอมเขาทุกอย่างเหมือนกันน่ะโจ๊ก

[NOoTuNE]

ตลกเจฟฟรี่ บ่นไป หลงไป ก็มีเนอะคนเรา

[The_Dark_lady]

ลำบากแล้วล่ะ...เจฟ...
นายลำบากแน่ๆ....
เพ่โจ๊กน่ารักมุ้งมุ้งมากกก...รู้สึกอยากกอดพี่โจ๊ก//โดนหมาไล่งับ
เอาเจฟมาบรรยายบ่อยๆค่ะ อยากเห็นความมุ้งมิ้งของพี่โจ๊ก
และอยากเห็นความลำบากใจของเจฟ หุหุ

[full69]