พิมพ์หน้านี้ - JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: puppyluv ที่ 13-02-2014 08:05:58

หัวข้อ: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 13-02-2014 08:05:58
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

เรียน   ท่านสมาชิกทุกท่านทราบและโปรดดำเนินการอย่างเคร่งครัด

เรื่อง  กฎกติกาและมารยาท

          กรุณาอ่านข้อความข้างล่างที่แนบมาด้วยข้าล่างนี้   ด้วยความระมัดระวังยิ่ง

เพราะเป็นบรรทัดฐานที่พึงยึดและปฏิบัติตามอย่างไม่สามารถพิจารณาเป็นอื่นได้

หากผู้ใดฝ่าฝืน  ทางเราจะดำเนินการลงโทษอย่างเด็ดขาดต่อไป


      จึงเรียนมาให้ทราบโดยทั่วกัน

                                                                                 นับถือ

                                                                            อิเจ้  โมดุเรเตอร์


..................................................................................................
หวังใจเป็นอย่างยิ่งว่าคงได้รับความร่วมมือจากทุกท่านนะครับ

ถ้าพบเห็นกระทู้ได้ละเมิดกฎข้างต้น Webmaster,Administrator,Moderator สามารถลบกระทู้ดังกล่าวได้ทันที โดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า

หากผู้ได้ฝ่าฝืน การทำการดังกล่าว ทาง Webmaster,Administrator,Moderator จะมี message ไปแจ้งเตือน

หากยังกระทำความผิดดังกล่าวอีก ทางWebmaster,Administrator,Moderator จะลบaccoutสมาชิกท่านนั้นออกจากระบบทันที

ขอบคุณในความร่วมมือ

พูห์

Junrai_Hyper

Global Moderator
.............................................................................

สารบัญ

INTRO (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2621894#msg2621894)
ตอน 1 จิระ (p.1) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2625520#msg2625520)
ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส (p.3) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2626590#msg2626590)
ตอน 3 รูมเมท (p.4) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2627477#msg2627477)
ตอน 4 ไบ (p)5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2628260#msg2628260)
ตอน 5 สนุกกู (p.5) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2629039#msg2629039)
ตอน 6 กุ้มใจ (p.6) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2631577#msg2631577)
ตอน 7 คิตตี้ (p.7) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2632599#msg2632599)
ตอน 8 I Lile It (p.8) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2633477#msg2633477)
ตอน 9 ห้องหซ้อม (p.10) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2634323#msg2634323)
ตอน 10 เมสซี่ (p.11) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2635133#msg2635133)
ตอน 11 ผมรักคุณ (p.12) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2638013#msg2638013)
ตอน 12 พูดไม่ออก (p13) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2638851#msg2638851)
ตอน 13 My love (p.14) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2639751#msg2639751)
ตอน 14 เจฟ...(p.15) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2640641#msg2640641)
ตอน 15 Shin up (p.16) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2641365#msg2641365)
ตอน 16 ปิ๊กบ้านเฮา (p.17) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2643839#msg2643839)
ตอน 17 อะไร (p.18) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2644651#msg2644651)
ตอน 18 มรสุม (p.19) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2645580#msg2645580)
ตอน 19 ระหว่างเรา (p.20) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2646421#msg2646421)
ตอน 20 ร้องไห้ (p.21) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2647259#msg2647259)
ตอน 21 อังกฤษ (p.22) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2649988#msg2649988)
ตอน 22 ห้องใต้หลังคา (p.23) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2650988#msg2650988)
ตอน 23 (p.24)) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2651949#msg2651949)

 :mew3:

ตอน 24 (สอง)จิระ (p.26) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2682717#msg2682717)
ตอน 25 บ้านของเรา (p.27) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2686111#msg2686111)
ตอน 26 รับบน้อง (p.29) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2689036#msg2689036)
ตอน 27 honey (p.30) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2691201#msg2691201)
ตอน 28 หงุดหงิด (p.31) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2696167#msg2696167)
ตอน 29 มอร์นิ่ง (p.32) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2696167#msg2698603)
ตอน 30 เปิดเทอม (p.34) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2704722#msg2704722)
ตอน 31 เปิดร้าน (p.35) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2712695#msg2712695)
ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว (p.36) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2719409#msg2719409)
ตอน 33 ป่วน (p.37) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2725131#msg2725131)
ตอน 34 ทะเลาะ (p.38) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2730557#msg2730557)
 ตอน 35 ทองดี (p.39-40) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2736597#msg2736597)
ตอน 36 หวงห่วง (p.41) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2742660#msg2742660)
ตอน 37 เจ็บ (p.42) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2749360#msg2749360)
ตอน 38 ไม่อยากรอ (p.43) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2755309#msg2755309)
ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ (p.44) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2761372#msg2761372)
ตอน 40 มันก็ยังงงๆ (p.45) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2767574#msg2767574)
ตอน 41 บาร์เกย์และบาส (p.47) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2778305#msg2778305)
ตอน 42 ตะโกน (p.48) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2784004#msg2784004)
ตอน 43 ลันช์ (p.49) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2790922#msg2790922)
ตอน 44 ลับ ลวง พราง (p.50) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2796942#msg2796942)
ตอน 45 LOST (p.51) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2802621#msg2802621)
ตอน 46 -จบ- (p.53) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2809100#msg2809100)
พิเศษ
(p.55) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=40996.msg2828998#msg2828998)

***ขอบคุณ***

 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 13-02-2014 08:07:12
จิระxจิระ
INTRO










เช้า...
"เอ้า เสด็จลงมาพอดี ตะวันสายโด่งถึงโผล่นะ ไม่เห็นหัวจนจะเอาโจ๊กไปราดถึงเตียงอยู่เชียว" เจ๊หญิงใหญ่ผู้กุมอำนาจสูงสุดในแฟมิลี่อวยพรแต่หัววัน
"จะเคารพธงชาติแล้ว เร็วๆ" น้าจอมเอ่ยที่สอง ช่างฟิตสตาร์ทติดง่าย เพื่อนคู่ใจรถจักรยานยนต์ทั่วราชอาณาจักรไทย
"ตื่นแล้วหรือเจ้าหนู" ตา อาชีพมัคนายกผู้ทรงคุณวุฒิด้าน สว. สูงวัยที่สุดของบ้านเรา

หัวดำหัวขาวออกโรงครบ เจ๊ เฮียน้าจอม และตา อ้อ ผมรวมเป็นสี่

"งืม..." พึมพำหนังตาปิด เกาหัวเกรียนแกรกๆ บู๊ทอาการฟื้นคืนชีพแบบวอล์กกิ้งเดธ
("โฮ่ง!")
("โฮ่งๆๆๆๆๆๆ")
("หงิงๆๆๆ งี๊ดๆๆๆๆๆ")


เจ้าน้ำแดงกับอีกหลายๆ โฮ่ง หลายๆ หงิง เกือบ 6-7 ตัวกลุ้มรุมแกว่งหางงี้ดง้าดดีใจอยู่ใกล้ๆ จนต้องหันไปสนใจ ทุกทีอยู่หน้าห้องแถวนั่งนอนเกะกะฟุตบาทข้างถนน ไม่เคยเข้ามาลั้ลลาถึงในนี้

กูตื่นเพราะพวกมึงบังอาจเห่ากรรโชกเสียงดังขึ้นไปถึงห้องนอนเลยสัตว์



โอ๊ะ...เอ๊ะ...เอ๋ บุคคลที่ห้านั่งเก้าอี้ติดกันเพิ่นคือผู้ใด๋

ตาสบตา...ชิ้ง!!!

"..." มัน
"..." ผม
('พรึ่บ!') / ('เคร้ง!')
โจ๊กลุกพรวดทิ้งช้อนในมือเปรี้ยง



อีกฝ่ายหยัดยืนสโลว์โมชั่นช้าๆ ให้แหงนคอตั้งบ่า...ไอ้ซากุระหงิภาคฝรั่งหัวแดงอริตูเองนี่หว่า

"มึงมาทำอะไรในบ้านกูไอ้เชี่ย!"

ส่งสาส์นทักทายพ่วงกำหมัดแน่นเตรียมต่อยปากคน
มือใหญ่ทัดผมแดงเพลิงเหน็บหลังหูก่อนลดลงเกี่ยวกระเป๋ากางเกง
กลิ่นโคโลญหรือเพอร์ฟูมเทือกนั้นหอมเจือจางจากไหปลาร้ามัน

นัยน์ตาสีเทาเข้มค่อยๆ ใกล้เข้ามา สะท้อนเงาผมเองอยู่ในแววตาคู่นั้น
...ใกล้เข้ามา
...ใกล้มาก
...ใกล้จน

'...จุ๊บ...'


 :ruready
เจี๊ยกกกกกกก!!!
เวอร์จิ้นเหม่งโจ๊ก (0^0)


*************ซี ยู ออน มันเดย์
 :L1: :L1: :L1:

edit : กลุ้มรุม และเพิ่นคือผู้ใด๋
ตาดีโดย tuckky แทงกิ้วหลายๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 13-02-2014 08:08:44
รอ 10 ทักทายแป๊บ ^D^

1 t : tuckkkkkkkyyyyyyyyy!!!
2 n : nekko ไม่โดนแย่งคอมจริงดิ คิดถึงเช่นกัน
3 ว : วัวพันปี สวัสดีตอนสายๆ
4 c : choijiin ทุกเช้านะ ได้เลย
5 G : GintoniC อรุณสวัสดิ์ 555
6 l : lalanta ขอบคุณเช่นกัน
7 G : Gokusan สายัณห์สวัสดิ์
8 น : นวลพรรณ โจ๊กลูกสมุนเยอะ ใช่แล้ว
9 J : Jenjira เห็นกดไลค์แล้ว อุอุ
10 a : aee ตอบเมล์เร็วค่อด 555 คิดถึงๆๆๆๆๆๆ

 :mew3: :mew3: :mew3:

-----------------------
edit : เกือบสิบโมงเช้า

อดจะบอกกล่าวมิได้
คุณ aee แวบเข้ามาถาม ตามหาเรื่องราวที่ยังไม่ปรากฎ
อูย...ยิ้มกว้างกับคำลงท้าย
"สบายดีหรือไร  ว่าแต่มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะคะ"

เป็นจังหวะที่กำลังล้างพล็อตรอบ 2-3 อยู่พอดี
พลังลมปราณเซนต์ไซย่าริบหรี่จะสิ้นใจ
เจอประโยคติ่งมาเยี่ยงนี้ ฟูเลยบ่องตง
ถึงกล้าอัพสเตตัสว่ากำลังเร่งพิมพ์สต๊อกล่ะ
แต่พนักงานผู้ช่วยติดคอร์ทแบดบวกตระเวนถ่ายรูปเป่านกหวีดอยู่
อีกสักนิดคงจะได้เจอกัน

โพสต์แจ้งปุ๊บ...
Gokusan ถึงอ้อมแอ้มให้เห็นปั๊บ ว่า...
"ก็ว่า...หายไปไหน ไม่กล้าถาม ^^"
คือ...ตื้นตันพูดไม่ออก
เหมือนฝนตกใหม่ๆ แล้วมองเห็นรุ้งโค้งสองเส้นเบิ้ลที่ปลายฟ้าว่างดงามและสดชื่นมากมาย
ถึงตอนนี้ยังชื่นชมและขอบคุณมิจางหาย

หวังว่ากำลังใจดีๆ น่ารักๆ เช่นนี้จะพัดกลับไปแด่คุณด้วยเช่นกัน

* * *

ปล.ยกความดีให้ nekko 555
คนนี้ถามตั้งแต่ครั้งกระโน้นว่า "เรื่องต่อคือคู่ไหน บอกมาเด๋วเน้"
เลยอ้อมแอ้มว่ากำลังปั้น 2J อยู่
nekko ก็บอก "ลงตอนแรกให้ตามด้วย เด็กน้อยที่บ้านแฮ๊ปคอม แต่อยากอ่านตอนแรกจะได้กิ๊บกิ๊วไปด้วยกัน"
ตอนตอบเม้นต์ในเรื่องก่อนๆ นู้นเลยบอก
"ไม่ลืม ถ้าลงตอนแรกจะลิงค์ให้อ่านแน่นอน"
วัวพันปี เห็นเลยเข้ามาถามอีกคน

ความน่ารักของโลกไซเบอร์คือ
...แชร์ความรู้สึก
...แชร์ความตื่นเต้น
...เจอความสดใหม่ด้วยกัน

ไม่อยากให้ซีเรียสเรื่องเม้นต์ในกระทู้ แค่ดูจากจำนวนวิวที่กดก็ทราบว่าแวะเข้ามาล่ะ ^D^

โค้งงามๆ ด้วยรักและคิดถึง
 :impress2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 13-02-2014 08:16:48
กรี๊ดดดด ถือป้ายไฟรอ  :katai5:
ขิบคุณน่ะคร่าาา ที่ยังอุตส่าห์ส่งลิงค์ไปให้  :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 13-02-2014 08:20:34
ในที่สุดก็มา อิอิ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 13-02-2014 08:25:03
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

จิระ&จิระ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 13-02-2014 08:27:19
กรี๊ดดดดดดดดดดดพี่2Jคิดถึงมากกกกกอยากอ่านมากกกกกกกในที่สุดก็สมหวัง :heaven
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 13-02-2014 09:03:10
 :mc4:
ฉลองๆๆๆ 555

** กลุ้มรุม
เพิ่นคือผู้ใด๋ (ต้องเรียงแบบนี้ 555 บ่งบอกถิ่นมากกก)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: ~@GusbellS@~ ที่ 13-02-2014 09:04:29
มาเเล้วๆๆๆๆๆๆๆ สมกับที่รอคอย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: Donaldye ที่ 13-02-2014 09:16:56
เห็นชื่อคนแต่งก็กดเข้ามาอ่านรัวๆ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด :z2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: pahpai ที่ 13-02-2014 09:22:33
จิระxจิระ ที่รอมานาน กรี๊ดดดดดดด

ไม่ได้เข้ามานาน เจอคู่เจเจสุดเลิฟ ดีใจเป็นที่สุด
รอวันจันทร์นะฮะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: eern ที่ 13-02-2014 09:30:52
รีบกดเข้ามาอ่านเพราะชื่อคนแต่งเลยคิดถึงลมเหนือสุดๆ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 13-02-2014 09:35:42
 :katai1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 13-02-2014 10:25:32
เห็นจิระจิระ ยังคิดในใจใช่เปล่าหว่ะ เลื่อนไปอ่านชื่อโดยพลันนนน แล้วกรี๊ีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

2J มาแล้ววว ดีใจมากค่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 13-02-2014 10:53:53
สองเจ :z3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: Kra-Jieb ที่ 13-02-2014 11:05:11
กรี๊ดดดดดดดด จิระxจิระ คิดถึงคนแต่งที่สุดหายไปนาน(รึเปล่า) ในที่สุดเรื่องใหม่ก็มา :mc4: :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 13-02-2014 11:22:07
มาแระ  อาจจะไม่ได้
อ่านทุกตอนแต่รอซื้อ
หนังสือนะจ๊ะ :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: loveyous ที่ 13-02-2014 11:45:54
เหม่งก็มีเวอร์จิ้นด้วย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: Little_Devil ที่ 13-02-2014 12:13:07
 :z13:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 13-02-2014 12:19:49
อ้า  :a5: ตกใจแอนด์ปลาบปลื้ม ในที่สุดก็ได้อ่านเรื่องต่อไปของคุณ พี่ jj โผล่มาแล้วยังคิดถึงหนูลมสุดใจจ้า
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 13-02-2014 12:25:11
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: BoJuNg ที่ 13-02-2014 13:00:48
กรี๊สสสส  จะมีเหยี่ยว ลม  มาแจมมั้ยคร้าาาาาา :mc4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 13-02-2014 13:05:58
แปะโป้ง!! เด๋วมาตามอ่าน :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 13-02-2014 13:45:29
เรื่องนี้ที่รอคอยยยยย โจ๊กที่รัก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 13-02-2014 13:52:19
มาแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว  :mc4: :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 13-02-2014 13:58:43
 :m13: :m13:.......นอนรอด้วยความสงบ ปริ้น ปริ้น
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 13-02-2014 15:00:29
เกาะขอบจอ รอติดตาม  :heaven
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 13-02-2014 15:07:15
 :pighaun:เข้ามากรี๊ดดดด คู่ 2 J รออย่างอดทนคร่าาาา  :impress2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 13-02-2014 15:12:12
มาซะที 2J พ่อมดถุงยาง กับตากล้องอินดี้  :heaven
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 13-02-2014 15:52:46
ความทรงจำเริ่มฟื้นคืนสำหรับชื่อนี้...จิระ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 13-02-2014 16:13:23
เห็นจิระ&จิระแค่ชื่อก็รู้เลยว่าคู่ที่รอคอยมาแล้ว
อ่านแค่introก็ได้ใจล่ะ  อริไร โผล่มาก็จุ๊บกันแล้ว  :laugh:

คิดถึงจังเลย  :กอด1:

รอวันจันทร์  2J Jไหนจะน่วมล่ะเนี่ย  :impress2:

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 13-02-2014 17:50:33
ศัตรูที่รักอ่ะป่าวโจ๊ก   :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 13-02-2014 19:07:13
 :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 13-02-2014 20:08:50
จิระจิระ มาแล้ววววว
รอคู่นี้แหละค่ะ >.<
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 13-02-2014 20:34:53
ห๊ะ!! อะ เอ่อ...เล่นกลางบ้านเลยนะ หัวแดง!!
พยานรู้เห็นนั่งกันตัวเป็นๆ เพียบบบบ
นั่นหลานชายเขานะ พ่อคู้ณณณณ

ปล.มาไม้ไหนล่ะเนี่ยพ่อ...หัวเกรียนจะปรี๊ดแตกเอา ^^"

>> เรื่องของเรา ^^
หน้าบานเป็นจานดาวเทียมตั้งแต่เห็นข้อความ
ขำซ้ำเวลาเห็นรหัสขาประจำเว้นว่างไว้...อั๊ยย่ะ
ขอบคุณที่ใส่ใจ...จะใส่ใจให้มากเช่นกัน ^^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 13-02-2014 20:53:41
อ๊ากกกกกกก ทูเจจจจจจจจจจจจจจจจจจ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 13-02-2014 21:45:15
กรี๊ดดดดดดดดดด คิดถึงโจ๊กกะเจฟฟรี่ 
จิระ & จิระ :mc4:
กลับไปอ่านลมเหนือระลึกความหลังอีกรอบ ^^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 13-02-2014 22:21:34
ยิ้มหน้าบานรอท่านสาธุคุณ กับเจเจ้ที่รัก  :mew1:

รอด้วยใจจดจ่อ :กอด1: :L1: :pig4:


หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: rule ที่ 13-02-2014 22:38:13
ในที่สุดก็มา เรื่องของโจ๊ก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: maicy ที่ 13-02-2014 23:16:19
เพ่งดูอีกรอบ นึกว่าตาฝาด
รอ 2J นะคะ ^^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: ~@GusbellS@~ ที่ 14-02-2014 08:42:30
กลับไปอ่านลมเหนือ(อีกครั้ง)มาเรียบร้อย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 14-02-2014 10:05:08
เปิดมาก็ห้าวเป้งเลยน้องโจ๊ก
ในที่สุด puppyluv comeback แล้วนะ
ดีใจฝุดๆของฝุดๆ
 :mew1: :hao7:

เพราะเมื่อก่อนกิจวัตรยามเช้าของเราคือเปิดเล้า
แล้วอ่านนิยายของ puppy
พอเว้นว่างไปรู้สึกเสียสูญนิดๆ 555555
ต่อไปก็จะได้กลับมาคึกคักรับอรุณเหมือนเดิมและ อิอิ
 :heaven :heaven
กอดคนเขียนแน่นๆ
 :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 14-02-2014 10:24:30
เห็นชื่อ จิระxจิระ รีบคลิกเข้ามาดูเลย
 :heaven :heaven ไม่ผิดหวังจริงๆ หลังจากรอคอยมานาน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: momoku ที่ 14-02-2014 10:35:58
~~~~~รอคอยเธอมาแสนนาน ทรมานวิญญาณ หนักหนา ~~~~ :katai2-1:

ในที่สุด เยเย้ มาแบ้ว เห็นชื่อรีบเข้าอย่างด่วน โอเน๊ตที่อ่านอยู่หายไปทันที หุหุ :katai4: :katai4:

คิดถึงทั้งคนเขียน และตัวละคร จุ๊บๆๆ  :impress2: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 14-02-2014 10:57:11
เข้ามาอ่านเพราะชื่อคนแต่ง
แล้วจะกลับไปรื้อฟื้นความทรงจำนิดนึงก่อน
 จะได้ ฟิน ในตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-02-2014 11:45:26
โจ๊กกับเจฟฟรี่
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: ruby ที่ 14-02-2014 22:41:21
แวะเข้ามาดู เจอชื่อคนแต่งก็รีบเข้ามาอ่านเลย
จะเป็นคู่ไหนก็เถอะ สนุกทุกทีแหละ ชอบมาก
คิดถึงJJ ที่สุด :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 15-02-2014 08:41:52
มารอ จิระXจิระ  :mc4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 17-02-2014 07:25:15
 :z2:
เข้ามาเต้นระบำรอ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ: 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 17-02-2014 07:55:31
ขอบคุณ FFS_Yaoi ที่ทำสารบัญลมเหนือให้
ทำความเข้าใจตั้งนาน
แต่เห็นแล้วว่าเจ๋งมาก ลิงค์เจอรีพลายที่ลงได้เลยโต้ง
ขอบคุณอีกครั้ง
 :L1: :L1: :L1:

************************************

จิระxจิระ
ตอน 1 จิระ








ผม...โจ๊ก

มีนามกรอันแสนเสนาะเพราะพริ้งว่า ‘จิระ ใจรักษา’ โปรดอย่าจำผิดเพี้ยนไปซ้ำกับใครอื่นเพราะจิระรูปหล่อระดับซุปตาร์มีคนเดียว ย้ำว่าผู้เดียวในโลกหล้า อ้อ แค่โอนลี่วันแห่ง ม. 6/9 โรงเรียนวัด เอิ่ม...วัดชานเมืองรอบนอกกรุงเทพมหานครก็พอ

 เคารพธงชาติเสร็จเรียบร้อยกำลังเดินขึ้นอาคารเรียน
“เฮ้ยโจ๊ก ลืมประชุมทีมเมื่อเช้าเหรอวะ ขาดมึงคนเดียวเลย” ตอง
“โจ๊กลืมเหรอ ทุกทีไม่เคย” ปิง
“เย้ย! รู้แล้วว่าลืมอะไร!” ผมสะดุ้งสุดตัว “ไปบ้านไม่ปลุกกูวะเชี่ยตอง”
“อ้าวๆ ความผิดกูเหรอ จะรู้ไหมว่ามึงนอนอุตุฝันหวานอยู่ข้างบน นึกว่าอยู่สนามแล้วซิ”
“ว่าแต่คนอื่น เมื่อเช้าก็สายเหมือนกันหรอก” ปิงจิกไอ้ตองเสียเอง

“ซวยแล้วตู...ลืมเชี่ยๆ ลืมจังๆ นึกว่าพรุ่งนี้ จะเป็นอะไรมากไหมวะเนี่ย” ผมครางอย่างเศร้า
“ไปหาแกตอนนี้ซะ ช้าไม่มีชื่อถือว่าสละสิทธิ์นะโว้ย” ตองขู่
“โว้วววววว...!”

โจ๊กวิ่งแจ้นมุ่งห้องพละหาอาจารย์ผู้จัดการทีมฟุตบอลโรงเรียนรวดเร็วปานสายฟ้าแลบ



ชีวิตช่วงมรสุมของจิระ...
ยายเพิ่งเสียชีวิตจากโรคมะเร็งในต่อมน้ำเหลืองราวเดือนกว่าๆ จะครบสองเดือน

ผลคะแนนโอเน็ตพลาดหวังจากทุกมหาวิทยาลัยในกรุงเทพมหานครที่หวัง หากเหลือแสงเทียนริบหรี่ตัวสำรองจากทุนนักกีฬาของมหาวิทยาลัย ต่างจังหวัดภาคตะวันออก เจ๊กับเฮียน้าจอมกุมขมับไม่เอ่ยวาจาใดๆ ส่วนโจ๊กไม่ซีเครียดเลยจริงๆ สาบาน

แค่นอนหลับฝันว่าเข้าสอบๆ ไม่ทัน ทำข้อสอบไม่ได้ ซิปไม่ได้รูดให้คนหัวเราะเยาะทั้งห้อง ตบท้ายด้วยงูพิษตัวใหญ่เบ้งเกล็ดสีแดงเพลิงรัดแน่นจนซี่โครงหักดังกร๊อบตายคาที่เท่านั้น

ฝันดีหมาดๆ เลยพ่อ ภาพเส้นผมสีแดงเป็นไฟลอยมาในหัว
.........


พักเที่ยง...โรงอาหาร

“เลวเด้ม กูเกลียดชื่อนี้ แคท ถ้ามึงยังเห็นแก่ความหล่อเหลาของธีรวิชกรุณาอย่าได้พ่นนามนี้ให้แสลงรูหูของจัสตินอีก ขอร้องเถอะดอก” กระทาชายอ้อนแอ้นหนึ่ง
“จัสตินบ้านป้าซิทอฟฟี่ หนังหน้าน่ะรู้จักไหม มันแกล้งเพราะอยากให้มึงสนใจเฉยๆ เหมือนเด็กผู้ชายแอบเปิดกระโปรงเด็กผู้หญิงที่ตัวเองชอบไง จะอะไรนักหนา” หญิงสาวผมยาวหางม้าสอง
“เมื่อเช้าเกือบไม่ทันแถวนะโจ๊ก เห็นวิ่งตับแลบเชียว” หญิงแว่นผมสั้นติดกิ๊บบุคคลที่สาม

 TCK เดินเรียงแถวหน้ากระดานกระโปรงบานขาสั้นเข้ามา ทอฟฟี่ แคทและไก๋ ตุ๊ด ทอม เนิร์ดหญิงห้อง ม.6/7 เด็กเก่งสายวิทย์คณิตเกลอเก่าจากโรงเรียนมัธยมต้นของปิง

โจ๊กไม่อยากเสือกรู้จักมักจี่สามตัวนี้หรอก เสนอหน้ามาเองทั้งนั้น

“555” ผมหัวเราะแก้เก้อ “ไก๋เห็นด้วยเหรอ นึกว่ารอดแล้วเชียว” โดนอาจารย์เวรมองหน้า แต่เห็นแก่ความประพฤติยอดเยี่ยมของจิระจึงปล่อย ผ่าน แถมอาจารย์พละก็ใส่ชื่อทุนแล้ว ตองหลอกให้ผมปอดแหกเล่นนี่หว่า
“เออว่าจะถามโจ๊กอยู่ เมื่อเช้าเห็นนานาชาติคนที่ตัวสูงๆ ผมแด...”/

“เฮ้ยตองน้ำซุปกูล่ะ ขิงด้วยซิวะสัด บอกไม่เอาน้ำจิ้มไก่ทอดไง ราดมาทำไม” ไก๋ถูกผมสกัดกั้นประเด็นสันหลังหวะ ไม่อยากถูกซักให้เสียประวัติโดยเฉพาะกลางดงโรงอาหารของโรงเรียน เก็บไว้ปะฉะดะในบ้านเราดีกว่า
“นั่นของมึงที่ไหนเล่า อยากกินก็ไปซื้อเอง” ตอง
“อ้าวสวยซิพี่ สั่งถอดอะไหล่ฟีโน่ให้เด็กแว้นดีกว่า” ผม
 “เฮ้ยๆ ปิงรอเอาให้อยู่นั่นของกูเอง แค่นี้ทำเป็น...โด่” ตองโวย
“ให้มันรู้ซะบ้างใครใหญ่” ละไม่กดโทรศัพท์สั่งการเฮียน้าจอม

คู่เพื่อนใช้มอเตอร์ไซค์เป็นพาหนะ แวะเอาไปจอดที่บ้านทุกครั้งแต่เมื่อเช้าไม่ขึ้นไปปลุกยังแค้นไม่หาย จำไว้เลยสหาย

ตองเก่งกีฬาทุกประเภท เด่นสุดคือฟุตบอล ศูนย์หน้าดาวยิงอันดับต้นๆ ของทีมโรงเรียน รายชื่อทุนก็ ‘ตติยะ’ นี้เองคนแรก

ส่วน ‘ปรีดา’ ลูกชายเจ้าของร้านทองชื่อดังจากเยาวราชมาเปิดสาขาอยู่ตลาดย่านนี้ บ้านอยู่ใกล้กันจึงมักจะไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ

.....


“อ้าวทอฟฟี่กินข้าวเสร็จแล้วเหรอ” ปิงกลับมาที่โต๊ะพร้อมราดหน้าและจานข้าวมันไก่ทอดของผม น่ารักแถมว่าง่ายดีจัง
“ยัง กินไม่ลง หนูปรีช่วยหม่ามี้ด้วย ไอ้เลวมันรังแกหม่ามี้” ทอฟฟี่สาระแนเกาะแข้งเกาะขาคุณชายตี๋

(“เพียะ”)

“ไปห่างๆ”
“ต๊าย! ไอ้ตองขี้หวง ซักวันกูจะจับเมียมึงทำผัว อย่าได้เผลอ” ทอฟฟี่กริ้วถูกตองผลักเซแซดๆ

(“ปัง!”)/ (“ตึง!”) ตองปิงรวมหัวกันกระแทกจานข้าวอย่างแรง

“555 มุกนี้มาใหม่ว่ะทอฟฟี่ โดนใจจ๊อด” ผมขำ สงสัยจนขี้เกียจ ถ้าทอฟฟี่เปิดประเด็นทำนองนี้สองคนจะหลุกหลิกแบบตลกๆ ทุกที

“หัวเราะตามสบาย หม่ามี้ไม่คิดตังค์เพื่อโจ๊กรูปหล่อผู้ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวใดๆ กะใครเขานะฮ้า” ทอฟฟี่จีบมือจะจับแก้ม
“เหมือนแอบด่าว่ะ” ขำแบบเจื่อนๆ จะให้รู้เรื่องโซเดมาคอมอันใดก็จาระไนมาสิคุณนาย
“ไปไกลๆ ตีนกูทอฟฟี่ เดี๋ยวปุ่มสตั๊ดจะฟาดหน้า” ตองตาขวาง
“ไม่เอาว่ะ...ไม่ชอบ” ปิงก้มหน้าพูดนิ่งๆ

“เป็นไงล่ะ รู้อยู่ว่าเข้าข่ายกรณีพิพาทยังกล้าเล่นนะ เป็นกุลสตรีก็หัดสงบปากสงบคำบ้างทอฟฟี่” แคทห้าวเป้ง เสียดายความสวยใสน่ารักฉิบ หมายตาจะจีบตั้งแต่เข้า ม.4 แล้ว แต่แค่ขยับปากโจ๊กเผ่นป่าราบ สัจจานางช่างเถรตรงเกินสตรี
“รู้อะไรควรอะไรมิควรนะคุณธีรวิช” ไก๋มองลอดแว่นยิ้มเยือกเย็น

“ขอโทษอย่าโกรธเลยนะ หนูปิงช่วยหน่อยซิ แป้งเลอะจนแปะไม่อยู่ มีปลาสเตอร์อีกไหม” ทอฟฟี่ยอมแพ้หันไปอ้อล้อปิงส่องคอตัวเองแทน
“คอไปโดนอะไรมาวะ ยุงกัดทำไมแดงเถือก” ผม
“เรื่อง! ปิงจ๋าช่วยด้วย” ทอฟฟี่ค้อนปะหลับปะเหลือกก่อนปะเหลาะ
“ไหนดูซิ” ปิงอ่อนหาทอฟฟี่เสียเอง

ไม่แปลกหรอกครับประมาณนี้ประจำ สองคนนี้งุงิออกออร่าแปลกๆ แบบผมไม่อยากยุ่งด้วย ปิงอ้อล้ออ้อนผมทำนั่นทำนี่ให้ก็จริง จะเข้าห้องน้ำก็เรียกโจ๊กไปเป็นเพื่อนเลยคิดดู

ผมก็ได้เซมๆ เซย์เยสตามใจ เฉพาะในห้องที่ปิงเรียกหาโจ๊ก ข้างนอกคือตองหรือทอฟฟี่รับแจกทานความใจดีของคุณชายปรีดาสลับกัน
.....

 “อ้อโจ๊ก เมื่อเช้า...” ไก๋ยังไม่เลิก
“เออไก๋ถามหน่อย พี่เก๋ถือว่าเป็นพี่รหัสไอ้ปิงได้เปล่า คณะอักษร ม.C มีรับน้องก่อนไหม บอกมันหน่อย” ผมเฉไฉด้วยพี่เก๋พี่สาวของไก๋ อนาคตจะกลายเป็นพี่คณะของเพื่อนตี๋หลังจบ ม.6 นี้

เราเปลี่ยนคุยกันถึงเส้นทางขั้นกว่าที่กำลังจะมาเยือน เพิ่งประกาศผลหมาดๆ ข่าวฮอตประเด็นร้อนของเด็ก ม.6 ทั่วประเทศ

ทอฟฟี่กับแคทติดคณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยของรัฐที่ภาคอีสาน แต่ทอฟฟี่อยากเรียนนิเทศมหาวิทยาลัยเอกชนในบางกอกมากกว่า

ไก๋ติดคณะเทคนิคการแพทย์ ม.C มหาวิทยาลัยของรัฐในกรุงเทพมหานครที่เดียวกับพี่สาว ปิงกำลังสองจิตสองใจระหว่างคณะอักษร ที่นี่กับบินไปต่อเมืองนอกตามครอบครัว ส่วนตองคณะพละศึกษา มหาวิทยาลัยทางภาคตะวันออกซึ่งสมควรจะเป็นอนาคตของผมด้วย

เอาน่า...ชีวิตเป็นของเรา

.......
.....

ศาลาการเปรียญใกล้รั้วโรงเรียน...

“ตาครับ ผมไม่ได้อยู่ช่วยนะครับ รีบกลับญาติปิงมาเต็มบ้าน จะพากันไปกินหูฉลาม” ตองบอกตาที่กำลังดูแลคนงานวัดจัดแจงสถานที่อยู่
“เจ้าตองไม่ต้องหรอก วัดเราคนเยอะแยะ ญาติจากเมืองจีนหรือเจ้าหนูปิง ตาว่าจะต้มชาเย็นนี้อยู่พอดี หอมยั่วน้ำลายเหลือเกิน”
“ชาจากอู่หลงของแท้ครับ ผมแบ่งถุงไว้ถวายหลวงพ่อแล้วด้วย ตากินเยอะๆ เลย หมดเดี๋ยวเอามาอีก มอเตอร์ไซค์หอบได้นิดเดียว”
“โอย ไม่ต้องหรอกหลาน พอแล้ว ปากคนเรากินแค่อิ่ม มีมากก็แจกทางนั้นล่ะ ไม่ต้องลำบากหอบมานะ”

“เอามาๆ บอกเตี่ยมึงขนใส่กระบะมาเลย รออยู่” โจ๊กชอบของฟรี
“เอาเชียวไอ้เจ้านี่ เรื่องของฟรีล่ะก็” ตายิ้มไม่ถือสา
“ของโจ๊กพลับแห้งในถุงเหลืองอยู่ที่อู่นะ ให้เจ๊ไว้เมื่อเช้า ไปดูซะ” ปิงใจดีร้องบอกผม
“อย่าไปสนใจมันมาก รีบเข้าประเดี๋ยวรถติดเสียก่อน ตาเปิดประตูให้มา”
“ขอบคุณคร้าบ”
“ขอบคุณครับตา” ยกมือไหว้หมุบหมับ

สองคนพ้นประตูเล็กเข้าหลังบ้านไป ทางลัดอภิสิทธิ์เฉพาะมัคนายกและเพื่อนๆ หลาน เส้นใหญ่ไม่ต้องรอออกประตูหน้าโรงเรียนเพื่อโจ๊กโดยเฉพาะ วะฮะฮ่า

ฟีโน่ของปิงจอดอยู่หลังบ้านผมเอง เจ้าของจริงๆ คือปรีดาตำแหน่งสก๊อย ส่วนตะติยะวีรบุรุษแว้นอย่างเดียวครับ สลับหน้าที่กับสุดๆ

อ้อ เล่าคร่าวๆ ข้างหน้าติดถนนใหญ่คือห้องแถว 3 ชั้นครึ่งเป็นอู่ซ่อมรถจักรยานยนต์ของน้าจอม ด้านหลังที่เพิ่งมุดรั้วออกไปเจอคือบ้านยายมาซึ่งเป็นเพื่อนของยายผม สองยายเขาสนิทสนมกันตั้งแต่เด็ก

ยายผมแต่งงานกับตา ยายมาก็แต่งกับผัวแก แต่สามียายมาชิงตายตั้งแต่หม้อข้าวไม่ทันดำ

พอพวกเราย้ายจากย่านเมืองเก่าใจกลางบางกอกมาอยู่แถบนี้ (ที่ดินพ่อแม่ของเจ๊) ยายมาก็ตามมาปลูกบ้านหลังนี้อยู่ด้วยกัน

เนื่องจากไม่มีลูกมีผัวให้รกรุงรัง ยายมาจึงถือเป็นคนในครอบครัวเราเสมอมา ตาปลีกวิเวกถือสันโดษเมื่อ 5 ปีที่แล้ว สองยายถึงมานอนบ้านเดียวนับแต่นั้น ตาบอกว่า...

‘สองคนนี้คงเคยเป็นฝาแฝดตัวติดกันแต่ชาติปางก่อน ชาตินี้จึงได้เกื้อหนุนกันไม่ห่าง’

จริงดังว่า ต่อมายายมาป่วยด้วยโรคนิ่วกับโรคอะไรอีกไม่รู้ เดือนเดียวเท่านั้นยายผมก็ล้มลงนอนเสื่อข้างๆ เป็นมะเร็งในต่อมน้ำเหลือง

เรียกว่าตลกไม่ออกขณะยายมายื่นพินัยกรรมข้ามเสื่อให้ตากับยายของผมเซ็นรับทรัพย์สินของแกซึ่งคือบ้านหลังนี้ สองยายเสียชีวิตตามกันภายในไม่กี่วัน ตาจึงย้ายจากห้องแถวชั้นสองลงมานอนที่นี่เป็นการถาวร

ส่วนผม...ไม่เคยเฉียดใต้ชายคาบ้านหลังนั้นอีกเลย

ว่างๆ จะโฟนไปรายการเดอะช๊อกมาอวดผีภาคสนามให้สมอยาก

.....

“เจ้าโจ๊กเข้าไปเอาลังสายสิญจน์ในบ้านเรามาให้ตาที เมื่อเช้าลืมหยิบมา” ตาสั่ง
“ไม่เอา ตาบอกไอ้ตองซิ มันอยู่นั่นแล้ว ไปล่ะรีบเตะบอล” ผมชิ่ง เพื่อนสองคนกำลังสวมเสื้อกับหมวกกันน็อกง่วนอยู่ ตองเอาหัวโขกหมวกของปิงเล่น ผู้ชายฟิชเจอริ่งกันงี้หรือวะ

‘อุอุ ได้เวลาอัดฟุตบอลใส่รถยนต์ชาวบ้านแล้ว’

แค่คิดครับ เคยซัลโวแบบอุบัติเหตุทีนึงโจ๊กโดนด่าแถมตาตี ถ้ามีพยานจักมิกล้าก่อการ ชูมือลูกเสือสำรองแสดงสัตย์พร้อมแอบไขว้นิ้วไว้ข้างหลัง

.......
.....

“โจ๊ก...”
“อ้าว...อาร์ม ยังไม่กลับเหรอ” ผมชะงัก
“ไม่ได้เจอกันนาน คุยได้ไหม” อาร์มว่า
“เออ ว่า?” กัปตันจิบาสะง่วนผูกสตั๊ดยังไม่เริ่มเดาะบอลอย่างใจอยาก

“โจ๊ก...” รู้แล้วว่าชื่อโจ๊ก
“รอฟังอยู่ ว่าไงมีอะไรพูด แต่ถ้าจะให้ไปเตาะปากใครที่ไหนอีกก็บอกมาคำเดียว เดี๋ยวไอ้ตองกับหนูปิงก็ตัดญาติกูเองแหละ”
“เปล่าไม่ใช่เรื่องนั้น ขอโทษที่ลากไปทำเรื่องยุ่งยาก”
“ชิลอยู่แล้ว ไม่โดนทัณฑ์บนนี่หว่า 555” ผมขำ
“เออ กูโดนเองแหละ 555” อาร์มหัวเราะตาม

เพื่อนห้อง 6/5 สายวิทย์คณิตห้องเดียวกับตอง (ห้อง 1-7 สายวิทย์คณิต 8-10 ศิลป์คำนวณครับ จิระครอง 6/9 เลขสวย) อาร์มเล่นฟุตบอลด้วยกันพักเดียวช่วง ม.4 แต่ชอบเตะต่อยมากกว่า ไปมีเรื่องกับเด็กเทคโนฝั่งธนแห่งหนึ่ง

ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าใดนัก ตองชวนไปก็ไป อยากชูหมัดร่วมด้วยแต่อาร์มกับตองกันผมให้ยืนอยู่ห่างๆ คอยเป็นต้นทางกับลากศพเพื่อนกลับเท่านั้น

โลกกลมครับ เด็กเทคโนที่ว่าคือ ‘เด้ม’ ไอ้เลวของทอฟฟี่

เด้มกับทอฟฟี่บ้านติดกัน เข้าอนุบาลด้วยกัน แยกกันตอนประถม เด้มกลับจากเมืองนอกมาอยู่บ้านแฝดกับทอฟฟี่ที่เดิม ก็น่าจะเป็นเพื่อนดังเก่าถ้าทอฟฟี่ไม่เป็นเกย์ (สาวแตกถ้าอยู่กับก๊วน) ส่วนเด้มกลายเป็นหัวโจกเด็กแสบของโรงเรียนนั้นซะงั้น

ล่าสุดคือเราเพิ่งสอบเสร็จ ช่วงบ่ายวันที่จะปิดเทอม 1 รอมร่อ เทคโนพวกไอ้เด้มเหมารถเมล์ผ่านมาติดไฟแดงที่นี่ อาร์มร้องท้า เท่านั้นล่ะ กองทัพเทคโนรวมพลไม่ครบเนื่องจากเฮโลลงมาใส่พวกผมก่อน

ซวยตรงมีมือที่สามมาแทรกแซง เหล่าลูกครึ่งฝรั่งนานาชาติท้ายซอยออกมาปะทะพอดี กลายเป็นตะลุมบอน 3 ฝ่าย

อย่าให้เซดครับ โจ๊กปากแตกแก้มบวมตุ่ยซดโจ๊กหมูเป็นอาทิตย์


สรุปเด็กนานาชาติชื่อ ‘รักษ์’ (ตัวควายชุดบาสเกตบอลสีแดงยกทีม) ถูกแทงตรงเอวแบบเฉี่ยวๆ แผลยาว 10 เซน เย็บกี่เข็มหว่าลืม อีกคนชื่อ ‘เอเจ’ โดนตีมือเจ็บนิ้วก้อยหัก

ทั้งก๊วนแบ่งกันขึ้นโรงพักกับเข้าโรงพยาบาลพร้อมๆ กันสองที่ ส่วนใหญ่รอดจากคดีด้วยมีเส้นใหญ่มาเคลียร์ (โดยเฉพาะพวกนานาชาติ ตัวปลิวขาวสะอาดไม่มีประวัติบันทึกใดๆ ให้ระคาย)

ฮิ้วแต่ไม่ฮิ้วเพราะถูกอบรมกับสารวัตรในห้องสอบสวนครึ่งคืนไม่พอยังโดนเจ๊เทศนาต่อที่บ้านอีกครึ่งคืนที่เหลือ โจ๊กอยากเรียกแท๊กซี่กลับไปนอนโรงพักให้หนำ (ไม่ข้ามไปนอนวัดเพราะกลัวผี) นึกเลาๆ เท่านี้ ข้อทุกช์ระทมไม่มีเมมโมรี่ให้จำสักเท่าไหร่
.....

“ได้ข่าวว่าติดวิดวะเหรอ เสือซุ่มนี่หว่า เป็นกูหน่อยไม่ได้” ผมสงสารตัวเองบ้างดีกว่า
“อ๋อ...นั่นน่ะ คือโจ๊ก...”
“อะไรอาร์ม รอฟังจนลิ้นห้อยแล้วเนี่ยเห็นเปล่า” แลบลิ้นโชว์
“555 โทษที ว่าแต่สนใจกูด้วยเหรอ”
“เฮ้ย เราเพื่อนกัน”
“อืม...เพื่อนกัน” อาร์มหม่นๆ
“อย่าแอบไปคิดมากล่ะ ทัณฑ์บนก็แค่ไปรายงานตัวกับสารวัตรให้เขาดูหน้า 2-3 ทีเท่านั้น แป๊บๆ หมด แต่ไอ้ตองอยากวัดมึงอยู่นะ สนเปล่าโปรโมเตอร์โจ๊กจัดให้ พร้อมเมื่อไหร่บอก”

พอเกิดเรื่องถึงโรงพักที่ว่าตองโกรธมาก สนามฟุตบอลอยู่ท้ายโรงเรียน กว่าจะวิ่งออกมา ผม ปิงและเพื่อนๆ อีกหลายคนโดนลูกหลงเรียบร้อยโรงเรียนวัด อาร์มจึงซวยหนักโทษฐานตัวเริ่มเรื่อง

“กูคุยกับมันแล้ว” อาร์มหนักแน่นสมผู้นำ
“ว้า! อดอัศวินดำ” โจ๊กตลก
“เลิกเล่นก่อนได้ไหมวะ” อาร์มมองลูกฟุตบอลเขี่ยติดปลายเท้าผม
“จิบาสะไม่เคยนอนโดยไร้บอลห่างเท้า แต่โอเคได้” ยิ้มกว้างกดสต๊อป อาร์มยังบอกเพื่อนแก๊ง 3-4 คนให้เตร่รอทางโน้นก่อน คงอยากคุยสิ่งสำคัญจริงๆ

“โจ๊ก...”
“ครับผม”

ก้าวเท้าสะเอวไปช้อนมองใกล้ๆ ตัวสูงประมาณตองราว 180 ได้ ส่วนจิระมาตรฐานชายไทย ทำไมดีเอ็นเอเราไม่เท่ากัน (=^=) แอบเศร้าเล็กน้อยถึงปานกลาง

“เราจะจบ ม.6 แล้ว กูอยากบอกว่ากูชะ...ชอ เอ่อ...เราเรียนต่อที่เดียวกันดีไหมวะ!” อาร์มโพล่งลิ้นพันกัน
“หา...!”
“นั่นแหละ เรียนที่เดียวกันอีกไง” อาร์มเกาหัวเหมือนเขินมาก

เอาสมองส่วนไหนคิด ตองกับปิงยังไม่เว่อร์ขนาดนี้ จะอยากซี้เซโยอันยองอันใดกับจิระกรุณาถามก่อนดีไหมว่าโจ๊กอยากด้วยหรือเปล่า

“กูยังลูกผีลูกคนอยู่เลยเชี่ย เรียนที่เดียวกันทำด๋อย มึงเรียนวิดวะที่ได้นั่นน่ะดีแล้ว มหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดของประเทศเชียวนะ แล้วไหนบอกจะต่อนอกไง มีอะไรหรือเปล่า...ผิดแผน?” ถามเป็นชุด

อาร์มหล่อเลวรวยครบสูตร หญิงตรึม ข้อนี้โจ๊กช้ำ

“กูแค่...”
“แค่..?” ผมตาโตมองชิดใกล้มากๆ จะเอาคำตอบ
“คะ...แค่...”

หัวหูหน้าแดงทำไมวะอาร์ม
เป็นไข้แดดกะทันกัน
ดวดลิโพเกินฉลากกำหนดห้ามเกินวันละสองขวด

“โอเคเข้าใจแล้ว กูไม่ได้โง่ กูกับแคทไม่มีอะไรกันเกินเพื่อนอย่างที่มึงคิด ตอนแรกแคทลงที่เดียวกับกูก็จริงแต่เปลี่ยนไปเลือกอย่างอื่น ติดทันตะขอนแก่นเรียบร้อย ส่วนกูคงที่ไหนซักแห่งยังไม่รู้ ไม่มีอนาคตร่วมกันแน่นอน มึงสบายใจได้อาร์ม” ผมฉิว

ผมคลั่งไคล้แคทสวยใสผมยาวหางม้าโบขาวน่ารักตั้งแต่วันแรกที่สาวเจ้าเข้าเรียน ม.ปลายที่นี่ แข่งกับอาร์มและชายงามอีกหลายคน แต่นั่นถือว่านานมาแล้ว

ชอบหญิงแต่เสือกมากันท่าคนอื่น ไม่ต้องการคนตอกย้ำว้อย

“ไม่โจ๊ก กูกับแคทไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่ได้คิดอย่างนั้นด้วย กู...” อาร์มยื้อ
“หือ...” ผมจ้องเอาเป็นเอาตาย
“เออก็ได้! กูชอบมึ...” / (ครืดๆๆๆ)
มือถือในกระเป๋ากางเกงของผมสั่นเตือน

“ชิบๆๆ เรือหาย! ไปก่อนนะเว้ยอาร์ม!” ผมเปิดแน่บ
v
v
[‘คอมไหม้ อุบัติรักวันคริสต์มาสเจ๊ง’]


(="=) เบอร์ใครวะ แอบงง
โหลดการ์ตูนเมื่อคืน ซวยแล้วพ่อ


************* ซี ยู ทูมอร์โฮ่

edit : สิบเกือบสิบเอ็ดโมงเช้า
เออแฮะ คำว่า ไม่ได้ซ้ำเยอะไป แทงกิ้ว tuckky
แก้ กูกับแคทไม่ได้เป็นอะไรกัน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ INTRO: 13-02-2014
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 17-02-2014 07:56:47
จิระของเรามีคนแอบชอบด้วยเหมือนกัน อิอิ

ว่าแต่เบอร์ใครหว่า อยากรู้  :ruready

คิดถึง puppyluv  :กอด1:
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 17-02-2014 08:26:54
อรุณสวัสดิ์ rujaya
คิดถึงเหมือนกันนนนน
 :hao7:
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 17-02-2014 08:55:30
อั้ยยะ โจ๊กท่าทางจะเสน่ห์แรง กะเพศเดียวกัน  :laugh:

*** ประโยคนี้ กูกับแคทไม่ได้อะไรกัน (รึเปล่า)
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 17-02-2014 09:10:57
อ่า...นี่มันจิระวัยมัธยมหนิ น่าร๊ากกกก~
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 17-02-2014 09:44:18
มีฝันว่าโดนงูรัด ถ้าจะได้กับเจฟฟี่เร็วๆนี้
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: Sunday24 ที่ 17-02-2014 09:56:55
โจ๊กน่ารักมากกกกกกก

อยากบอกว่าดีใจจริงๆที่เห็นคุณปั๊ปปี้อัพเรื่องใหม่ แถมเรื่องใหม่ที่ว่ายังเป็นเรื่องของจิระทั้งสองคนอีกต่างหาก. ปลื้มนะเออ  ^^

จริงๆแล้วอยากรู้มากว่าพี่เหยี่ยวกับน้องลมเป็นไงต่อหลังจากจบภาคลมเหนือเหยี่ยวขาว ตอนอ่านเก็ทบีก็ไม่ได้กล่าวถึง หวังว่าจะแอบเจอพี่เหยี่ยวกับน้องลมที่นี่บ้างนะคะ

ปูลู.คุณปั๊ปปี้ทราบมั้ยคะว่าพี่เหยี่ยวกับน้องลมเป็นแรงบันดาลใจให้เราเริ่มแต่งนิยายอย่างจริงจัง แต่ว่าตอนนี้ยังไม่จบเลย. 555

กอดๆคุณปั๊ปปี้ :กอด1:
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 17-02-2014 10:03:25
โจ๊กกับเจฟฟี่มาแล้ว  :mc4:
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 17-02-2014 10:05:46
ฝันแม่นจริงๆๆน้องโจ๊ก :jul3:


 :กอด1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 17-02-2014 10:43:41
ไอ้งูเกร็ดแดงโผล่มาแต่ชื่อแหะ!   :z2:

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าจิระโจ๊กก็มีหนุ่มแอบชอบด้วย

นึกว่ามีแต่เจฟฟี่ซะแล้ว   :hao7:  โดนอิโจ๊กถีบบบ  :z6:  555

ขอบคุณที่มาส่งตอนแรก  รอร้อรอ  :mew1:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 17-02-2014 11:09:32
เจอไอ้งูเกล็ดแดงกลืนแน่จิระะะะ  :katai5:
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 17-02-2014 11:48:58
มิน่าเสน่อิโจ๊กมันแรง งูหัวแดงมันถึงหึงโหด
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 17-02-2014 12:18:57
ก็เสน่ห์แรงอยู่นะจิระ  :mew1:
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: beamintron ที่ 17-02-2014 12:29:36
อามซวย 5555 อดบอกเลย
อ่านตอนแรกๆ งงอยู่นิสนึงนะ
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 17-02-2014 12:30:55
ระวังหมาบางตัวหูตั้ง 5555 เมื่อรู้ว่า บางคนมีคนมาแอบชอบ
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 17-02-2014 12:42:08
โจ๊กมาแล้ว  :กอด1:
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 17-02-2014 15:05:37
ไม่อยากจะบอกว่าเพิ่งจะวางลมเหนือลงจากมือเป็นรอบที่สี่พอดี
มาวันจันทร์เห็นว่า "จิระXจิระ" ไม่อยากจะเชื่อสายตา มาได้ยังไง :a5:
อย่ากระนั้นเลย รอตอนต่อไปดีกว่า แค่เริ่มเรื่องโจ๊กก็เสียท่า(เล็กๆ) เสียแล้ว :laugh:
ดีใจๆ  :กอด1: ต้อนรับ
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 17-02-2014 15:31:50
โจ๊กแอบมึนนะเนี่ย :)
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: ~@GusbellS@~ ที่ 17-02-2014 18:19:03
นางยังซึน
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: kik ที่ 17-02-2014 21:26:00
จิระ คือ ใคร :hao4:

แอบงง   :hao4:
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 17-02-2014 22:01:28
เสนห์แรงน่ะจิระ :hao7: :hao7:

   ว่าแต่คนที่ส่งข้อความมาให้เนี่ย จิระอีกคนอ่ะป่าว :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 17-02-2014 22:06:52
ไอ้(หัว)งูเกล็ดแดงยังไม่โผล่ให้เห็นหัวอีก
ม้ามืดย่องมาจะตีแมวแล้วนะยะได้ข่าวว่า 555
 :hao6: :katai3:

เกรียนโจ๊กเนื้อหอมนะจ้ะ อิอิ
 :katai2-1:
เจอปุ๊บวิ่งเข้ากระทู้มาเจิมปั๊บ
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 17-02-2014 22:38:16
โจ๊กเสน่ห์แรงนะ  o18
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 17-02-2014 23:32:35
อ่า...จิระยังไม่มีเซ้นส์ทางนี้ใช่มั้ย??
หรือนี่คือระบบป้องกันตัว เพราะว่า...โหลดการ์ตูน ฮ่าๆ

วงโคจรมักอยู่ใกล้กันเสมอ...ไม่ใครก็ใคร ^^

รอจิระอีกคนที่...ไม่ค่อยแสดงออก...เล้ยยยย ;p

ปล. มิมีชื่อสวยเก๋ให้ 2J เหรอตัว...อ่อ อีกอย่าง..บอกวันลงหน่อยเน้อ เผื่อคนรอ ^^

--กู้ดไนท์...มายเฟรนด์ จุ๊บๆ ^^V--
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 18-02-2014 00:31:36
 :katai4: :katai4: :katai4:

ตอนแรกเห้นผ่านๆ คิดว่าไม่ใช่ เห้นชื่อคนแต่งเท่านั้นอะ

รีบเข้ามาอย่างด่วน   :mew1: 2 j มีเรื่องของตัวเองละ กรี้ดดดด
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 18-02-2014 00:53:23
นั่นสิเพิ่งเก็บลมเหนือเล่มสองลง  ยังไม่ขึ้นเล่มสาม(รอบที่สี่)
สองเจมาแล้ว

ปล.อิคาซัสๆๆๆๆๆๆๆๆ(แอบชูป้ายไฟคนเน้)
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 18-02-2014 03:08:52
อย่างโจ๊กนี่ยังมีคนมาหลงด้วย
โผล่มาแค่หัวแดงๆ :laugh:
หัวข้อ: Re: RE: จิระxจิระ ตอน 1 จิระ : 17/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 18-02-2014 07:01:31
มิสเตอร์ใจรักษาฮ๊อตกว่าที่คิดนะ ถึงว่าหมาผมยาวสีแดงหวงนัก ^^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 18-02-2014 08:34:02
จิระxจิระ
ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส









โต๊ะกินข้าวไม้สีแดง กลมๆ แผ่นใหญ่เบิ้ง นั่งคู่กันสองคน ผมกับบุคคลนิรนาม
เจ๊เปิดตู้เย็นปึงปังเทนั่นหยิบนี่โครมครามพร้อมเทศนาบลาๆ

“มันสมควรไหม บอกกี่ครั้งกี่หนแล้วเรื่องโหลดรูปโป๊เนี่ย ยังดีที่แค่ควัน เกิดเป็นสะเก็ดติดไฟบ้านไหม้ขึ้นมาจะทำยังไงหา โจ๊ก”

“...” รูปโป๊คดีเก่า อันนี้คดีใหม่การ์ตูนแอนิเมะตามคำสั่งไอ้ตองต่างหากเล่า

“จะจบ ม.6 อยู่ไม่กี่วันยังทำตัวเป็นเด็กๆ ไม่รู้จักโต ด่าก็แล้ว ตีก็แล้ว ไม่เป็นผู้เป็นคนอย่างนี้ตัดหางปล่อยวัดเลยดีกว่า ให้หลวงตาเลี้ยงจะได้รู้ภาษาซะบ้าง” 


ขอคัดค้าน ที่ไหนก็ได้ที่มิใช่รั้วขอบขัณฑสีมา จิระกลัวผี


“จ๊าก! มึงจะฆ่ากูรึไงไอ้เชี่ย!” ตบส่งเข้ามาได้กำลังถ่ายเอ็มวีเพลินๆ  นิ้วก้อยลึกถึงโพรงประสาทส่วนกลาง กะจะสร้างประติมากรรมเป็นก้อนป้ายใต้โต๊ะเสียหน่อย

“แล้วเล่นอะไร หูน่ะฟังอยู่ใช่ไหม” เจ๊ครับ

“...โจ๊กขอโทษ...อือ” เสียงอ่อยๆ ก้มหน้าม่อยน้ำตาเล็ด ลูกผู้ชายเสียน้ำตาเพราะนิ้วทิ่มรูจมูกตัวเอง เค็มจริงไม่ได้โม้


ท่านผู้หญิงส่ายหน้าถอนหายใจปลงสังเวช คงเห็นผมจ๋องๆ ตามระเบียบจึงยอมรามือ


“เฮ้อ...ดีที่เจฟฟรี่ขึ้นไปเจอก่อน ขาเดี้ยงอย่างนั้นเขายังลำบากขึ้นไปดูให้ แล้วเราล่ะ” ไชโยรอดคดี เหมือนมึงจะถูกเหมาโดนด่าด้วยนะ แต่นั่นแหละ รู้แล้วว่าเสาไฟฟ้าหัวแดงมีนามกรว่า ‘เจฟฟรี่’


จะตามดีลีทชื่อนี้ให้สุดหล้าฟ้าเขียว ฮึ่ม!!!

.....
...

“แขกคอแห้งแล้วเจ๊” หลานชายเจ้าของบ้านช่วยเตือน

“น้ำให้แขกครับ” เสียงทุ้มนุ่มข้างตัวชวนหมั่นไส้

“ต๊ายตายคุณแซม ลืมเลย!” เจ๊ถลาพร้อมถาดของว่างออกไปหน้าห้องแถว น้าจอมกับผู้ชายท่าทางมีสกุลรุนชาติกำลังโม้กันอยู่อย่างถูกคอ

“ชิ...” หันไปค้อนขวับ ถูกด่าหูแฉะเพราะมึงคนเดียว
ไอ้ฝรั่งซากุระหงิ
ไอ้เลวสามช่า
ไอ้ปลาไหลยัดไส้สาหร่าย
ไอ้ๆๆๆ


“ขึ้นไปคุยกันข้างบน” มันว่า

“เออได้ แน่จริงตามมา” ผมลุกตึงตังนำหน้า เจอบันไดเน้นๆ ขาเดี้ยงใส่เฝือกใช้ไม้ค้ำอย่างมึงแล้วจะหนาว


เอ๊ะโอ๋ พลันนึกขึ้นได้ว่าตูบ้าตามคำสั่งพาอริขึ้นห้องข้าพเจ้าเองได้เยี่ยงไร อนาจปนเมาหมัดหัวสมอง

....
.....

ห้องนอนชั้น 3 จริงๆ คือชั้น 4 ถ้านับชั้นลอยด้วย

“...” ฝรั่งเงียบ วางกระเป๋านักกีฬาใบใหญ่ๆ ลงพลางกวาดตาสำรวจโดยรอบ

“...” ผมยืนกลางห้องหันกลับไปจ้องผู้มาเยือนเต็มๆ ตาเช่นกัน

ก็คนธรรมดา ลูกครึ่งค่อนไปทางฝรั่ง หน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่มากกว่าผม สูงเป็นเปรต ขาซ้ายท่อนล่างใส่เฝือก ใช้ไม้ค้ำยันรักแร้ท่าทีไม่ยี่หระ ออกจะดูดีเกินคนป่วยธรรมดาทั่วไปเสียด้วยซ้ำ มองผ่านนึกว่านายแบบกำลังถ่ายพอร์ตเทรตธีมพิสดารอยู่

เท่ตายล่ะมึง



“ห้องนี้เหรอ แล้วให้นอนไหน เตียงนี้?”

“หาเองซิ แต่เอ๊ะ! ไฉนมึงต้องมานอนห้องกู แล้วกระเป๋านั่นเอามาทำไม หรือคิดจะขโมยของ?” เพิ่งสะดุดใจ

“หน้าอย่างนี้จะขโมยของ บ้าหรือเปล่า”

“ใครจะไปรู้ ท่าทางมีเงินจริงๆ รึเปล่าหรอก ใครจะไปรู้ว่าอาจจะนิสัยแย่ยิ่งกว่าหมาขี้เรื้อนหน้าบ้านกูก็ได้”

“บ้าเอ๊ย กูขึ้นมาทำไมวะเนี่ย” มันหัวเสีย

“ใครใช้ โคตรพ่อโคตรแม่มึงเหรอ!” ผมขึ้นเสียง

“ผมมีธุระกับห้องแถวข้างๆ ต่างหากเล่า”

“แต่กูไม่มีธุระด้วยโว้ย!”

“...” มันกระชับไม้ค้ำพลางยืดอกสูงได้อีก มองหน้าหาฟาเธอร์เหรอ



เกลียดท่าล้วงกระเป๋าฉิบหาย ถึงจะเหลือแค่มือขวาข้างเดียวก็เถอะ (ค้ำไม้แขนซ้าย) แล้วที่คุยกันเมื่อครู่คืออะไร มาทำไม อยากเคลียร์คดีเก่า อยากแดกกูงั้นสิ



“กูแฟร์พอ!” ผมอดรนทนไม่ไหว

“ไม่ชอบหมาเห่าแบบนี้ ถามกูก่อนดีกว่าไหมว่ากูมาทำเหี้ยอะไร!” เย้ย ตะโกนกลับตาลุกวาวน่ากลัวสัด

“ไม่สน! มึงฉะกะกูเลยดีกว่า ที่ผ่านมาแค่ขี้ๆ กูไม่ถือ วัดกันเลยให้จบๆ ไป...แม่งหาเรื่องข้างนอกไม่พอ ยังตามวอแวถึงนี่ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ได้-จัด-ให้!” รื้อแขนเสื้อนักเรียนโชว์เถื่อน


เด็กวัดจะวัดกับเด็กนานาชาติก็วันนี้ล่ะวะ

ทุกทีร้องด่าพ่อล้อแม่ได้แค่นั้น พวกรวยนั่งรถยนต์ส่วนตัวผ่านหน้าบ้านทุกวัน อ้อ เคยผลักอกมัน 5-6 ครั้งไม่แน่ใจ (ในรอบหลายๆ ปี) สาเหตุแรกเริ่มเกิดจากอันใดมิทราบ ไม่สนใจแต่ลูกกะตามองมาเจอกันทีไรว้อนท์ให้อยากถีบประตูรถทุกที

กูไม่ชอบขี้หน้าไอ้เลวนี่



“ไม่อยากมีเรื่อง”

“แต่กูอยาก!” ผมตะโกนใส่หน้า ผลักอกพร้อม

(ตึง!)

ตูดชนโต๊ะอ่านหนังสือยังเงียบไม่ร้องสักแอะหากดวงตาปีศาจวาวโรจน์ ซวยแล้วโจ๊ก เห็นมือขวากำหมัดแน่นทั้งที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงทำผมปากเก่งบ่นต่อ


“หมาชัดๆ เก่งแต่ลอบกัด ตีนเดี้ยงแค่นี้ทำเก่งจะวัดกะกู ถึงชนะไปก็ไม่น่าภูมิใจหรอกเว้ย รังแกคนป่วย รู้ถึงไหนไอ้โจ๊กคงดังถึงนั่นนะว่าไหม” ระรานเต็มที่ เตะหมา แย่งขนมเด็ก เก่งกับคนแก่ เพิ่มอีกข้อ ต่อยคนป่วย

“ปากเก่งฉิบ!”/ (โครม)

“ไอ้เชรี่ย! โคมไฟกู!” ปัดทิ้งเป็นหนังกิ้งก่าคาวบอยไปได้ 199 บาทก็มีราคานะเว้ย

“หุบปากแล้วฟัง!”

“ไม่! มึงต่างหาก ออก-ไป-จาก-ห้อง-กู!”


(โครมคราม!)
(ตูมตาม!)
(เปรี้ยงปร้าง!)
(เพล้ง!)

“อย่าอยู่เลยมึง!” ผมกระหน่ำปาสาวน้อยตกน้ำ

“เฮ้ย หยุด!” ยกกระดานดาร์ซด้วยมือเดียวบังเป็นโล่


อะไรอยู่ใกล้มือโจ๊กขว้างไฟแลบ หนังสือการ์ตูน ซีดีญี่ปุ่น แมกาซีน เพลย์บอยสารพัดจัดให้

(>0<) เช้ดเข้ จิระมิใช่คนเยี่ยงนั้น

(ปึงๆๆ) / “เอะอะอะไรกัน!” น้าจอมพังประตูเข้ามาหย่าศึก

“...แฮกๆ”

“...ฟู่ๆ” สองคนชะงักหันไปมอง

(ตุบ...!) โจ๊กปล่อยนาฬิกาปลุกหล่นจากมือเบาๆ แต่เสือกพัง ทุกอย่างหลุดออกมาเป็นชิ้นๆ ตรงตี...เอ๊ย เท้ากูเลยพ่อ

“ลงไปคุยกันข้างล่าง ทั้งคู่!”


...
...

โต๊ะกินข้าวหลังบ้านติดใกล้บันไดห้องแถว...

“นี่เงินค่ามัดจำที่เราบอกจะเช่าห้องข้างๆ พอดีป้าเจ้าของแกขายทั้งสองคูหาให้น้าเมื่อบ่ายวันนี้เอง เลยฝากมาคืน” เจ๊ยื่นซองเงินให้คนนั่งเก้าอี้ไม้ตัวติดกับผม

“ครับ” ร่างสูงไม่ขยับเขยื้อน รับคำเฉยๆ

“อ้าว ผมนึกว่าเจฟฟรี่จะกลับไปกับนายน้อยแล้วซะอีก เห็นรถเพิ่งผ่านไป” คุณแขกภูมิฐานยังเสนอหน้าอยู่ตามเดิม

“คุณแซมรู้จักเด็กคนนี้ด้วยเหรอคะ?” เจ๊หันไปถามชายวัยกลางคนที่ว่า

“ครับ เจฟฟรี่เป็นเพื่อนของนายน้อย ลูกชายเจ้านายบริษัทที่ผมทำงานด้วย ทำไมมาอยู่ที่นี่ อ้อ หรือเพิ่งซ้อมเสร็จ ได้ข่าวช่วงนี้ทั้งทีมเก็บตัวจะคัดทุนบาสจะไป NBA อยู่ใช่ไหม”

“เอ๊ะ...!”
“เอ๋...!”
“โอ๊ะโอ๋...!” เจ๊ น้าจอม ผม

“คุณแซมครับ...” ฝรั่งหัวแดงตั้งท่าจะกล่าววาจา

“ซ้อมหนักซิท่า นายใหญ่บอกลูกชายตื่นแต่ไก่โห่มาซ้อมอยู่หลายวัน ทั้งที่อาทิตย์หน้าจะสอบไฟนอลอยู่แล้ว ท่าทางสนุกใหญ่ เห็นชวนเพื่อนไปนอนที่บ้านใหญ่ด้วยกันยกทีมเหรอ เหมือนเข้าค่ายเลยนะ เอ่อ...มีอะไรกันหรือครับ” ท้ายประโยคคุณแซมได้สติหันมามองเราเลิ่กลั่ก

“นั่นมันอาทิตย์ก่อน ตอนนี้ผมแค่อยากหาที่เงียบๆ อ่านหนังสือสอบ ไม่อยากอยู่บ้าน แต่หาเรื่องบังคับตัวเองให้เดินเองบ้างก็เท่านั้น”

“อ้าวเฮ้ย ขาเป็นอะไรครับนี่ ทำไมใส่เฝือก?” คุณแซมเพิ่งเห็นคนพิการเหวี่ยงขาซ้ายออกจากใต้โต๊ะ

“เอ็นฉีก สะบ้าหลุด เป็นปีกว่าจะเชื่อมติด อาจเป๋ แต่ตอนนี้ชีวิตผม...เป๋” นัยน์ตาสีเทาเสมองผนัง

“...” ทุกคนตาปริบๆ โจ๊กดิ่งบันจี้จั๊มพ์ลงทะเลวูบ

“เอ่อ...” คุณแซมเจื่อนสนิท

“ถ้าอย่างนั้นก็ให้มันเป๋อยู่ที่นี่ล่ะ ใกล้โรงเรียน” น้าจอมพูดเบรกบรรยากาศ โอ้ว้าว เฮียตูจะเท่ไปไหน

“เข้าใจแล้ว เงินนี่เจ๊เอาเอง ห้องอยู่ชั้นบนด้วยจะได้ฝึกเดินขึ้นเดินลง ใช่ไหมเฮีย” คุณนายดึงซองเงินกลับไปอย่างไว

“อืม...” น้าจอมพยักหน้า

“ดีเลยครับ ผมเห็นด้วย” คุณแซมเปลี่ยนข้าง ตบบ่าให้กำลังใจคนไม่สมประกอบดังปุๆ ไม่หยุด เจ็บแทนดีไหมนั่น



“ผมคุยกับเหยี่ยวเอง คุณแซมไม่ต้องนะครับ” มันคุยเหมือนสั่งงานผู้ใหญ่กลายๆ เลยแฮะ

“โอเคได้ ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้เจอกันที่ธนาคารนะครับคุณจอม วันนี้ผมนัดภรรยากับลูกสาวทานข้าวพอดี สวัสดีครับ” ชายวัยประมาณรุ่นพี่น้าจอมไม่กี่ปีโบกมือบ๊ายบายชนิดไหว้ลาแทบไม่ทัน

“ก็ดีนะเฮียว่าไหม จู่ๆ คุณแซมก็เดินเข้ามาขอร่วมทุนให้เรากู้โดยไม่คิดดอก แถมได้เงินค่าเช่าแบบส้มหล่นบานตะไทด้วย ดีจริงๆ” เจ๊โบกซองเงินรำพัดสบายใจ

“นี่ค่าเสียหายข้างบน ผม...หงุดหงิดไปหน่อย”

“ไม่ต้องหรอก” เจ๊ไม่รับแบงค์พันที่ยื่นมาเพิ่ม

“ค่าข้าวก็ได้ ผมไม่กินข้าวเย็น ตอนเช้าตื่นสายไม่ต้องก็ได้ครับ จะไปกินที่โรงเรียนเอง”

“งั้นยิ่งรับไม่ได้ใหญ่ แค่นี้ก็มากเกินพอแล้ว”

“ไหนดู เท่าไหร่กันเชียว ซื้อคอมใหม่ให้กูเลยมึง โคมไฟด้วย ซีดีมิยาบิกับเพลย์บอยมาลีรีน มอนโรเล่มลิมิเต็ดด้วยอย่าลืม นาฬิกาปลุกอีก” โจ๊ก


โอ้โห เป็นฟ่อน กะจะอยู่กี่ปีกันจ๊ะ


“ไอ้โจ๊ก!”
“โจ๊ก!”
“โอ๊ยเจ๊! เจ็บนะ!” ถูกคนในบ้านประชาทัณฑ์



“วินตรงปากซอยเท่าไหร่ครับ รับส่งประจำน่าจะดี ผมใช้ไม้ค้ำ”

“ไม่ต้อง ใส่มาเลยใบนั้นน่ะ จะให้ไอ้นี่ไปส่งเอง มอเตอร์ไซค์เรามีเต็มอู่จะเสียเงินทำไมอีก จริงไหมเฮีย” เจ๊โหดฟันธง

“ตื่นแต่เช้าด้วยล่ะ” น้าจอมลุก

“หา! ไม่เอาดิ!” โจ๊กพลิกล็อกถูกหวยไม่ทันตั้งตัว แอบเห็นเสาไฟฟ้ายักคิ้วกวนตีนยิกๆ

“ตามนั้น ไปยกกับข้าวมา รีบกิน รีบขึ้นไปอ่านหนังสือสอบ แล้วก็รีบนอนซะ เป็นเด็กเป็นเล็กหัดเถียงผู้ใหญ่เดี๋ยวเถอะ”



โลกนี้เลดี้เป็นใหญ่...จบเห่ชัดๆ


************* ซี ยู ทูมอร์โร่
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 18-02-2014 08:36:38
เจฟฟรี่มาแล้ววววววววววววววว ออกมาก็ตีกันเลย รักกันรุนแรงจริงๆนะ  :m20:

โจ๊กนี่มันกวนตลอด สมน้ำหน้าเลยต้องขับมอร์ไซด์ไปส่งเจฟฟรี่ที่โรงเรียน 55555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 18-02-2014 08:38:30
 :laugh:
แอบแฝงตัวเข้ามาเนียนๆเลยนะเจฟ
อยากอ่านฝั่งเจฟมั้ง  :katai5:

ปล. ลืมแซวเจฟ อาการเดียวกันเลย เอ็นฉีก สะบ้าหลุด เดินเป๋ไปเป๋มา 555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 18-02-2014 09:51:01
เปิดตัวแล้วพระเอกของเรา ซากุระหงิภาคฝรั่ง ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 18-02-2014 09:58:20
เพราะเจฟเจ็บสินะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 18-02-2014 10:01:30
ใกล้เข้ามาอีกนิด ถึงจะกวน.. ก็เหอะ ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 18-02-2014 10:11:56
ร้ายจริงนะพี่เจฟฟรี่  มาแบบเนียนๆๆแถมได้น้าจอมกะเจ้เป็นพวก :laugh:


 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 18-02-2014 10:13:40
โจ๊กกวนเหมือนเดิม
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 18-02-2014 10:57:01
แผนเจฟฟรี่ล้วนๆ 55 แล้วโจ๊กมันก็มึนใช้ได้เนอะ ฮาไปอีก  :ling1: :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 18-02-2014 11:56:35
อัยย่ะ มาเนียนๆ ต้องไปรำลึกความอยู่นานเลย เกี่ยวกับ จิระจิระ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 18-02-2014 12:23:08
คนนึงก็มึน คนนึงก็แผนสูง ไม่สงสัยเลย  :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 18-02-2014 13:12:28
อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงเรื่องเฟรมเก้งจัง เป็นงั้นไป  :laugh:

ทำลายข้าวของซ้าเสียหายไม่ต่างกัน เพียงแต่ยังไม่ฟิชเจอร์ริ่งกันเท่านั้น

แต่เชื่อว่าอีกไม่นาน  :impress2:

เจฟฟี่ใจร้อนแพ้ใครที่ไหน.  :hao6:

บวกเป็ด

 :pig4:  :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 18-02-2014 13:43:56
แหม่ไม่ทันไรหอบผ้าหอบผ่อนย้ายมาอยู่ด้วยกันซะแล้วววว

กร๊ากกกกกกกกกกกกก หวังว่าบ้าน 4 ชั้นจะไม่ถล่มเหลือชั้นเดียวนะ
หัวข้อ: Re: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-02-2014 16:15:39
ตอนท้ายฝันต้องเป็นอีกเจแน่
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 18-02-2014 16:22:20
บ้านนี้เจ๊เป็นใหญ่  :laugh:
โจ๊กมึน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 18-02-2014 17:48:41
พระเอกปรากฏตัว  :laugh: :laugh:

       แต่โจ๊กเนี่ยกวน.....จริงนะ :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 18-02-2014 20:08:58
ตามมาจาก DD ค่ะ
ความจริงตามมาอ่านตั้งแต่น้องณิชแล้วขุดย้อนไปจนลมเหนือแล้วค่ะ
...แต่เนื่องจากไม่มีไอดีที่นี่ซักทีเลยไม่ได้เม้นซักที (โค้งขออภัย)
จิระ X จิระที่คิดถึง...
ที่นี่ก็จะรู้กันละว่า ไอ้ช่วงชีวิตที่พี่เจฟไปอาศัยอาศัยกับพี่โจ๊กนั้นเป็นเช่นไร
แล้วไปทำอีท่าไหนถึงได้กลายเป็นแพ็คคู่ยัน ลมเหนือ
 :hao6:


หัวข้อ: Re: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 18-02-2014 20:53:57
พระเอกชั้นมาแล้วเว้ยยยยยยยยยยยยย
 :hao7: :hao7:
เปิดมาก็พังข้าวของกันใหญ่ เด็กๆนี่ขยันจริงจริ้ง 55555
ความจริงน่าจะจับโจ๊กบ้าจูบจ๊วบๆซะเลย
ดูซิจะพูดไม่เพราะอีกมั้ย อิคึๆ
 :impress2: :hao6: :hao7:
หัวข้อ: Re: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 18-02-2014 21:45:30
ว้าว  เพิ่งเห็น  ตามอ่านแปป  อิอิ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 18-02-2014 22:28:33
น่ารักมากๆ :L2:
หัวข้อ: Re: Re: จิระxจิระ ตอน 2 อุบัติรักวันคริสต์มาส 18/2/2014
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 18-02-2014 23:35:31
จิระอีกคน...ดูเดี้ยงๆ นะ
แต่ท่าทางก็พ่อมดตามเคย ^^

มาอยู่ใกล้ๆ ให้ได้รุกคืบนี่มัน...ไม่รอดแน่ ลูกเพี้ยะ
ว่าแต่...ใครจะไม่รอดมือใครกันแน่หว่า ฮ่าๆ

มีเด็กฝรั่งมาอยู่ในความรับผิดชอบแล้วโจ๊ก...หนีไม่ออกทีเดียว ^^

ปล.เขาดูเหมาะจะเป็นเพื่อนกัน...วางแผนรัดกุมจนขยับยาก...เหมือนกันเป๊ะ!! ^^"
หัวข้อ: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 19-02-2014 08:17:04
จิระxจิระ
ตอน 3 รูมเมท








ห้องนอน...
ชั้นบนสุดของอาคารพาณิชย์ ขนาด 3 ชั้นครึ่งคูหาสุดท้ายติดกำแพงวัด

“ทำไมไม่ลงไปนอนชั้นสองห้องเก่าน้ากูวะ เฮียกับเจ๊ลงไปอยู่กับตาบ้านเล็กแล้ว ตึกนี้กูครอง” เจ้าของห้องโวยก่อน
“แล้วไง?” ผม
“ก็ไม่แล้วไง กูหมายความว่ากูจะอยู่ที่นี่แต่เพียงผู้เดียวไง เข้าใจภาษาไทยไหม”
“เข้าใจแต่ I can’t hear anythings.” ผมแบมือเบๆ แตะหลังหูประมาณพูดอีกทีสิ
“อุ๊วะ ไอ้ฝรั่งนี่”
“หึหึ”

มองเด็กผู้ชายทะเล้นๆ ซนแก่น ความสูงน้อยกว่าราวฟุตกระโดดเหยงๆ ขึ้นไปฟาดงวงฟาดงาหัวเสียอยู่บนเตียง

เสื้อกล้ามดำกับกางเกงบอล ผิวในร่มขาวออกเหลือง ส่วนออกแดดเป็นสีแทนสวย อกผายไหล่ผึ่งมีกล้ามเนื้อพองามน่ากอด รูปร่างดีทีเดียว

ผมสีดำเป็นมันขลับ ตัดสั้นเกรียนแบบสกินเฮดกลมเกลี้ยงเป็นลูกแตงโมไม่ใช่ทรงนักเรียนทั่วไป แต่ปลายไม่ชี้ เส้นผมเอียงเลียบลู่ไปกับผิวหนังหัว มีสองขวัญท่าทางเกเรไม่ยอมใครอีกต่างหาก

เส้นโครงใบหน้าเรียวไม่เหมือนผู้ชายกล้ามๆ ทั่วไปเท่าใดนัก ดูเป็นหนุ่มน้อยหน้ามนกึ่งๆ ทอมบอยแสบๆ คนหนึ่งมากกว่า

ดวงตาคมสองชั้นโค้งสวยคงมีเชื้อแขกอินเดียผสม หางตาชี้เล็กน้อยรับกับคิ้วเข้มดำ จมูกไม่โด่งมากแต่ปลายรั้นเชิด โหงวเฮ้งบ่งบอกว่า ดื้อจัด

ริมฝีปากอิ่มหนาได้รูปน่าจูบ ฟันขาวเรียงชิดเป็นระเบียบ เขี้ยวตำแหน่ง K-9 ยาวมากเหมือนแวมไพร์ ทว่าเวลายิ้มเห็นฟันหรือหัวเราะกว้างริมฝีปากบนจะเหลือเป็นเส้นเล็กๆ นิดเดียวแทบมองไม่เห็น...นี่ต่างหากที่ผมติดใจ

สงสัยว่าแอบเห็นรอยยิ้มตอนไหน ไว้ว่างๆ จะเล่าให้ฟังครับ

.....

“แม่งเอ๊ย! ทำไมต้องเป็นบนนี้ด้วยวะ ชั้น 2 ก็ว่างตั้งสองห้อง ถ่อขึ้นมาทำไมห้องกู ลำบากนะเนี่ย ตีนก็เจ็บ ขาก็ปวด โอ๊ยๆๆ”

บ่นงึมงำงับหมอนจนน่ารำคาญ สงสัยคงอยู่คนเดียวจนเพี้ยน

“หนึ่งแอร์ สองห้องน้ำ สามมีเตียงพร้อมใช้โอเคไหม” พยายามพูดจาดีๆ กับรูมเมท รอไว้ใจสนิทเมื่อไหร่จะตบหัวกลิ้งจนร้องไห้จ้าเลยคอยดู

ชั้นนั้นกลายเป็นห้องเก็บของ เก็บอะไหล่รถจักรยานยนต์เต็มไปหมด
หยากใย่ตรึม ไม่มีแอร์ ห้องน้ำใช้ไม่ได้
เรื่องอะไรจะเสียเวลาได้แกล้งคนกันเล่า
ญาติๆ ผู้ใหญ่อยู่บ้านหลังเล็กกันหมด เหลืออาคารนี้แค่เราสอง
อยากรู้ว่าจะงัดไม้ไหนมาจัดการผม หึหึ


“โอเคได้ ถ้าอยากอยู่นี่นักไว้พรุ่งนี้ให้พี่สมบัติิยกเตียงขึ้นมาให้เองตอนนี้รีบไสหัวไปนอนห้องข้างๆ นี่ได้เลยขอร้อง” ชี้นิ้วประตูบานเลื่อนข้างๆ

พี่สมบัติเป็นคนงานผู้ช่วยเลยวัยกลางคนของน้าจอม รู้จักกันเมื่อเช้า
เมื่อเย็นก็เป็นคนเปิดประตูห้องนี้ให้ผมเข้ามาดูคอมพิวเตอร์เองด้วย
ถ้ารู้ว่าพี่คนงานคายความลับอะไรให้ฟังบ้างล่ะก็ หึหึ

“ไม่เอาคอมใหม่?” ชี้กองซากเศษเหล็กอมเขม่ารมควันข้างประตู
“เฮ้ย! ได้ไง” หัวเกรียนตาโตหัวขวับมาจ้องหน้าทันที


หลอกง่ายดี อารมณ์เหวี่ยงไปมาเหมือนลูกแมวจ้องตะครุบไหมพรมของเล่น
ท่าทางกร่างแสบไส้แต่นิสัยขี้โวยวายเด็กน้อยฉิบหาย
เห็นเป็นศัตรูระดับเดียวกันตั้งนานได้อย่างไรวะ


“ถ้าให้แชร์ห้องจะจ่ายใต้โต๊ะให้ต่างหาก เอาไหม ซักผ้า เก็บที่นอน เก็บห้องให้หน่อยทำนองนั้น” ผม
“ไม่ใช่ขี้ข้า มันสมควรไหม ทำเองยังขี้เกียจแล้วมึงเป็นใคร กูเกลียดขี้หน้ามึงอยู่ อย่าลืม” กอดอกหน้าเชิดยืนกร่างกลางเตียง อยู่บ้านจะจับหักคอ รังเกียจแต่พาขึ้นห้องต้อยๆ เจ้าคิตตี้เอ๋ย
“ดี พูดตรงๆ อย่างนี้ค่อยลูกผู้ชายหน่อย” ผมหมุนเก้าอี้โต๊ะอ่านหนังสือหันไปเผชิญหน้าเต็มอัตรา
“กูลูกผู้ชายมานานแล้วโว้ย ตกลงเอาไงว่ามา” กอดอกหมับ

ฟู่...เกาหัวบ้างดีกว่า
สรุปที่เจรจามาล้วนเหลวเป๋วพ่ายไม่เป็นท่า คงต้องบอกตรงๆ นั่นล่ะชัวร์สุด

.....

“ผมจะใช้ห้องนี้ ย้ายออกเมื่อไหร่คุณได้ของที่พังแถมโบนัสให้ด้วย อยากได้อะไรลิสต์มา” ป๋าเจฟฟรี่อยากเอาชนะเด็กดื้อล้วนๆ
“ได้ เห็นรายการแล้วมึงจะหนาว แต่ขออย่างได้เปล่า”
“ว่า?” ผมมองตา

ก็ดูแมนๆ ดี แหย่เท้าเข้ามาถึงถิ่นขนาดนี้น่าจะเสียบมีดแทงท้องผมแล้วหากกลับยอมฟัง ยอมคุยด้วย น่ารักพอไหว

“พูดกูมึงกะกูก็ได้ ฟังศัพท์เธอฉันแล้วแม่งตุ๊ดว่ะ”
“ผมเป็นของผมแบบนี้ ทำไมจะต้องเปลี่ยนให้ไพเราะเสนาะหูเพื่อตามใจคุณด้วย...ไม่จำเป็น”
“ไอ้เชี่ย!”
“แต่กูไม่ชอบถูกด่า” ผมลอดไรฟัน
“อ้าว...”

ดวงตากลมโตเบิกโพลงเหวอไปเลย ทรุดลงนั่งพับเป็ดกอดหมอนอยู่กลางเตียง น่าโดดปล้ำจริงๆ ให้ตาย

“ปกติใช้ภาษาอังกฤษทั้งในบ้านและที่โรงเรียน ถ้าพูดไทยคืออย่างนี้ หรือจะให้ใช้ไอกับยูแทน” พยายามใจเย็นอธิบาย
“ไม่ต้อง กระแดะไป ฟังแล้วแล้วคันบาทาเชี่ยๆ”
“เออ” ก็คิดว่าอย่างนั้น
“ก็เออตามนั้นแหละ” แล้วทิ้งตัวตูมลงนอนจองแผ่หลาไม่สนใจ

บัดซบเอ๊ย กะหยอกเล่นแค่คืนนี้ พรุ่งนี้เช้าจะเผ่นป่าราบแต่ปากดีเกิน
ต้องสั่งสอนมารยาทให้รู้จักความเป็นสุภาพบุรุษบ้างแล้ว
เสียหายเหมารวมคนชื่อจิระหมด

.....
.....

“หลบ” ผมถีบคนนอนขวางเต็มเตียง ณ เวลา 5 ทุ่มกว่า ยาแก้ปวดออกฤทธิ์จนหนังตาหย่อน
“อือ...หลบเชรี่ยไร” ลืมตาปรือ กางขากางแขนจงใจนอนตรึงเต็มพื้นที่
“แชร์”
“แชร์หอก ที่นอนกู”
“...” ผมขยี้หัว ข้อตกลงทั้งหมดคงถูกลบความจำเรียบร้อย

“ใต้โต๊ะไง 3000 ต่อเดือน คืนละร้อย” ยื่นข้อตกลงใหม่
“งืม...เคๆ” กระดื๊บเป็นหนอนไปที่ข้างๆ แต่นอนหันหลังให้ผมอยู่ดี
“ฟู่...” ปิดไฟก่อนล้มตัวลงนอนบ้าง

 เห็นสองขวัญวนที่หัวเมื่อครู่แล้วคิดอยากแกล้ง พลิกนอนตะแคงเอาขาข้างใส่เฝือกพาดเอวอีกฝ่าย

“เชี่ย! เอวกู” ร้องลั่น พลิกกลับมาจ้องผมทันที
“ติดหมอนข้าง” นอนจ้องตาอีกฝ่ายในความมืด
“สัด!” ฟึดฟัดหัวเหวี่ยง
“เจ็บขา หมอให้นอนหนุนสูงๆ แผลไม่กดทับ” เริ่มปรับสายตาได้ เห็นความดื้อดึงน่าแกล้งในแววตาคู่นั้น สนุกเป็นบ้าเลยโว้ย
“หลับเมื่อไหร่กูจะเอาเลื่อยมาตัดขามึงทิ้ง” ด่าว่าปาวๆ แต่ยอมให้วางต่อ วะเว้ย ตลกดี

“อ้อ ลืมบอก ผมเป็นไบ” แหย่เล่นๆ ให้อุ่นใจ
“บอกทำแปะ พูดได้จ๋อยๆ อย่างนี้บ้านกูเรียกต่อยหอยไม่เรียกว่าใบ้ แต่เงียบก่อนได้เปล่าคนจะหลับจะนอน พูดมากน่ารำคาญ....ฮ้าว” ยุกยิกจัดท่าไม่หยุด

ซวยล่ะ นอกจากดื้อด้านขี้โวยวาย ความจำสั้นแถมยังหูตึงอีกต่างหาก
เวรแล้วไงเจฟฟรี่...

“...จุ๊ๆ” จุ๊ปากปลอบเด็กว่าดึกแล้ว ดิ้นจนโดนขาเจ็บ
“จะนอนคว่ำ ขยับไปซิวะ”
“โอเคๆ”
“ห่มผ้าให้ด้วย เอาปิดหัวนะ เหลือจมูกให้หายใจหน่อย จะฆ่ากูรึไง”
“ครับๆ นอนได้แล้วครับ” ผมลูบหลังเบาๆ ป่วยแล้วยังต้องทุลักทุเลบริการเจ้าแมวป่าขี้วีนนี่อีก คิดผิดหรือเปล่าวะตู
“อืม...” เสียงงึมงำพร้อมพ่นลมหายใจยาวท่าทางสบาย

คิ้วขมวดคลายออก ริมฝีปากจู๋จมอยู่กับหมอนกลายร่างเป็นคนละคนกับเมื่อครู่
ผมระบายยิ้ม ยื่นหน้าไปจูบหน้าผากเบาๆ

“จุ๊บ...ราตรีสวัสดิ์ครับ...จิระ”


*************
edit : เช้าอีกวัน แก้ 'พ่าย' ตกไม้เอก
ตาดีโดย tuckky แทงกิ้วๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 19-02-2014 08:22:04
พ่อมดของเราไปเจอโจ๊กที่ไหนมาก่อนนะ ถึงติดใจรอยยิ้มจนเนียนตามมาอยู่บ้านเดียวกัน

แต่ก็ฮาโจ๊ก เจฟฟรี่บอกเป็นไบ ดันฟังเป็นใบ้  :m20:

แถมโดนจูบหน้าผากซะแล้ว โจ๊กเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย :impress2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 19-02-2014 08:24:40
 :hao3:

มีการขึ้นไปยืนเหวี่ยงบนเตียง 555 สูงได้(แค่)มาตรฐานชายไทยก็งี้แหละโจ๊ก มันลำบาก  :laugh:
อ่านมุมเจฟแล้ว โจ๊กมันดูน่ารัก มุ้งมิ้งไงก็ไม่รู้  :กอด1:

ปล. พ่าย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 19-02-2014 08:48:30
โจ๊กงุ้งงิ้งมากกกกก เหมือนให้ท่าเจฟไม่รู้ตัว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 19-02-2014 08:51:24
แมวขี้ดื้อ กะหมาขี้หื่น
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 19-02-2014 09:36:06
โจ๊กมันน่า......ให้เจฟฟรี่แกล้งจริงๆ :laugh:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 19-02-2014 09:41:28
เปรียบแมวป่าเหมาะกับโจ๊กเลย  ดื้อๆแซบๆแต่ดูมุ้งมิ้งในคราวเดียวกัน  :hao7:

เจฟเอ๊ย!  คิดจะแกล้งเค้าระวังเถอะจะกลายเป็นฝ่ายตกหลุมยอมตามใจเด็กดื้อซะเอง

บวกเป็ด

ปล.อัพวันไหนบ้างโปรดแถลง  จะตามติด  ติดตาม  ตลอดๆ  :mew1:

 :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mizuths ที่ 19-02-2014 09:56:11
นานๆทีล็อคอินทีตามติดสองเจ  แมวป่ากะหมาขี้หึงนี้เหมาะกันจริง ลงวันไหนบ้างโปรดบอกจะได้เข้าถูกวันไม่งั้นเข้ามันทุกวันเเน่ 55
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 19-02-2014 10:02:03
โจ๊กมุ้งมิ้งน่าร๊าก...น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 19-02-2014 10:07:22
เจฟฟรี่เอ๊ย  ระวังเถอะแหย่มากๆๆๆๆๆๆๆเดี๋ยวจะติดไปไหนไม่รอด :laugh:


 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 19-02-2014 10:53:02
เป็นรูมเมทที่จะfightกันตลอด แต่แอบมีจุ๊บราตรีสวัสดิ์ซะน่ารัก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 19-02-2014 11:00:12
เอ้ย โดนจุ๊บเหม่งแล้วรู้ตัวรึป่าว จิระ(เตี้ย) ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 19-02-2014 11:47:52
แมวโจ๊กกับหมาเจรฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :-[
เจฟเล่าซะโจ๊กกลายเป็นคนแบ๊วๆไปเลยยย ฮาาาา
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 19-02-2014 13:53:22
แมวป่าปะทะจ่าฝูงหัวแดง แม้ความสูงไม่ได้เราเอาอุปกรณ์ช่วยแล้วกันเนาะโจ๊ก :laugh:
โจ๊กมันน่ารักน่าแกล้งอย่างนี้นี่เล่าถึงได้ไปสะดุดตาสะดุดใจฝรั่งผมแดงซะได้
เพิ่งมาก็พวกเพียบแล้ว โจ๊กคงหมั่นใส้มากขึ้นอีกโข เอาไว้สั่งสอนเด็กน้อยตอนหลับก็ได้เนาะเจฟฟรี่ :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดจ้ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 19-02-2014 14:17:03
แกไม่ทันเจฟฟี้แน่โจ๊กเอ๊ยยยยย  :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 19-02-2014 16:24:39
 o13เจฟอย่างเนียน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 19-02-2014 16:45:43
เจฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ เก็บรายละเอียดโจ๊ก ได้หมดงี้ แอบมองมานานแล้วอ่ะดิ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 19-02-2014 17:02:08
อิโจ๊กน่ารักอ่ะ มุ้งมิ้งมากอ่ะ 55555555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 19-02-2014 17:51:10
เถียงเขาทุกอย่าง แต่ก็ยอมเขาทุกอย่างเหมือนกันน่ะโจ๊ก :m12: :m12: :m12:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 19-02-2014 20:07:53
ตลกเจฟฟรี่ บ่นไป หลงไป ก็มีเนอะคนเรา
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 19-02-2014 20:16:19
ลำบากแล้วล่ะ...เจฟ...
นายลำบากแน่ๆ....
เพ่โจ๊กน่ารักมุ้งมุ้งมากกก...รู้สึกอยากกอดพี่โจ๊ก//โดนหมาไล่งับ
เอาเจฟมาบรรยายบ่อยๆค่ะ อยากเห็นความมุ้งมิ้งของพี่โจ๊ก
และอยากเห็นความลำบากใจของเจฟ หุหุ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 19-02-2014 20:44:36
 o13 o13
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-02-2014 21:01:33
เจฟสู้ๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 19-02-2014 21:01:46
อยู่กับโจ๊กกี้เหมือนเล่นโรลเลอร์คอสเตอร์
มีขึ้นมีลงไม่อยู่กับที่เลยนะ
แต่แอบอยากรู้ว่าเจฟฟรี่มาแอบปิ๊งโจ๊กกี้ตอนไหนหนอ
 :hao6: :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 19-02-2014 22:38:47
รูมเมทๆ แหมๆ

โจ๊กเอ๊ย...ไม่อยากแชร์ห้อง
แต่ความงกมันบังตาใช่มั้ยเล่า หุหุ
เหมือนจะปฏิเสธ แต่ไม่...จิระแค่ขี้โวยวาย แต่ยอมเขา

เดี๋ยวเขาเนียนไปเรื่อยๆ...หลวมตัวไปตอนไหนยังไม่รู้เลย
ก็เพราะจิระอีกคนนั่น...พ่อมดชัดๆ ^^ << อย่าสาปเค้าน้าาาา กิ๊งๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 19-02-2014 22:40:34
กรี๊ดดดดด ทำไมชั้นเพิ่งเห็น
เข้ามาเพราะชื่อคนเขียนเลยนะเนี่ย อิอิ
ยังไม่ได้ทันอ่านใดๆ ทั้งสิ้น ขอมาเม้นก่อนเด้อออออ  ^^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 3 รูมเมท P.4 (19/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 20-02-2014 07:26:51
แมวโจ๊กมันดื้อ แต่น่ารัก หมาเจฟเริ่มไปไม่เป็นละ 55555
หัวข้อ: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 20-02-2014 07:54:46
จิระxจิระ
ตอน 4 ไบ










(ปังๆๆๆ)
“ตื่นๆๆ จะเคารพธงชาติแล้ว” เสียงผู้หญิงวัยทองฟาดฟันฝันหวานกระจุย
“จ๊าก! 15 นาทีแปดโมง มึงเป็นใคร อยู่นี่ได้ไง ไม่ปลุกกูวะ?”
“อือ...”

ยังจะอืออางัวเงียอยู่อีก ตัวโตเป็นควายแล้วดันหลับไม่รู้เรื่อง
เห็นขาใส่เฝือกขาวเวอร์กางเต็มเตียงอยู่หรอกมิเช่นนั้นจะถีบให้

“เออจำได้ล่ะมึงนี่เอง แล้วทำไมกูนอนพื้น เตียงอยู่ไหนเนี่ย”
ผมตะกายจากพื้นขึ้นไปเห็นหัวแดงกระเซิงเป็นรังนกยักคิ้วดิกๆ รับอรุณ

“Morning...” รูมเมทหน้ายับแต่เท่มาก
“มอร์นิ่งบ้านพ่อง”
“ลุกเร็ว ทั้งคู่นั่นแหละ!” เจ๊เท้าสะเอวอยู่หน้าประตู


ตาลีตาเหลือกจะเข้าห้องน้ำแต่เห็นกระเผลกๆ หาไม้ค้ำ
ผมถึงมีน้ำใจหอบเสื้อผ้าลงบันไดตึงๆ มาอาบชั้นล่างแทน
ควบชาลีสีฟ้าลูกพ่อบิดสุดแฮนด์ด้วยความเร็วเหนือแสง
(ไม่เกิน 15 กิโลเมตรต่อชั่วโมง จักรยานอาม่าแซงโจ๊กอะครับ (T^T))
ไปส่ง ณ โรงเรียนนานานชาติครึ่งกิโลเมตรท้ายซอย
ก่อนย้อนกลับมาขณะ...

“เถลิงประเทศ ชาติไทยทวี มีชัย...ไชโย” พอดีเป๊ะ
เหนื่อยยิ่งกว่าเข้าค่าย รด. 7 วันซ้อน

....
.....

เลิกเรียน ม้ายาวในโรงอาหารติดสนามฟุตบอลละแวกประจำ
“ฮ้าววววววววว...”
“อ้าปากกินแมลงวันได้หมดโลกแล้วโจ๊ก”
“ปิง กูโคตรง่วงเลยว่ะ”

ผมอ้อยสร้อยป้อแป้ขยี้ตา
ฝันว่างูตัวใหญ่เกล็ดแดงเพลิงรัดขนดเสมือนจริงยิ่งกว่าทีวี HD
สูบวิญญาณหดจนกระทั่งบัดนี้

“หาวทั้งวันแล้วนะ เมื่อคืนนอนกี่ทุ่มกันแน่” ปิงถาม
“4-5 ทุ่มมั้ง เอ๊ะ...” ไม่แน่ใจเวลา คล้ายโดนรบกวนหน่อยๆ ด้วยจูจู๊บหลับฝันดี

เช้ดโต้!!!
เวอร์จิ้นหน้าผากเหม่งตู
เผลอตาเหลือกยกมือตบป๊าบ



“เป็นอะไร ยุงกัด...อ้าวอาร์ม” ปิงทัก
“น้ำหน่อยไหม” อาร์มวางน้ำอัดลมกระป๋องเย็นเฉียบลงตรงหน้าผม

เพื่อนตัวสูงกำลังจะนั่งลงม้ายาวฝั่งตรงข้ามอยู่แล้ว แต่...

“ไอ้โจ๊ก! เมื่อเช้ามึงสาย แอบไปส่งใครท้ายซอยรายงานเดี๋ยวนี้ อย่าริโกหกหม่ามี้ กูนั่งสองแถวสวนกันกะมึง” ทอฟฟี่วิ่งมาชนเปรี้ยงอาร์มกระเด็น
“อ้าวอาร์ม อยู่นี่ด้วยเหรอ” แคททัก
“อาร์ม ยังไม่กลับเหรอ” ไก๋ ครบเซต TCK ทอฟฟี่แคทไก๋
“ไปนะ...” อาร์มถอดใจผละไปกับเพื่อนอีก 3-4 คน ท่าทางไม่เต็มใจเล็กน้อยพองาม



แคทรออาร์มกับพวกพ้นไประยะถึงกระชากผมเขย่า...

“ต๊ายอีนี่! พูดมาเดี๋ยวนี้นะโจ๊ก อาร์มคุยกะมึงยัง ตกลงถึงขั้นไหนกันแล้ว บอกๆๆ อยากรู้ๆๆ”
“มีน้ำมาเซ่นด้วย เหมือนทุกทีเลยนะจ๊ะตัวเอง” ทอฟฟี่ชะม้าย
“สรุปว่า?” ไก๋ขยับแว่นลอยหน้าลอยตามาจ้องอีกคน เวียนเฮดกับสามนางนี้แท้เหลา
“ว่า?” ผมซื้อเวลา
“ไม่ต้องมาทำไก๋ เรื่องที่เห็นเมื่อเช้าไม่ต้อง ลืมไปเลยไม่น่าสนใจ เอาเรื่องไอ้อาร์มก่อน มันคุยกะมึงยัง แล้วตอบว่าไงโจ๊ก พูด” ทอฟฟี่ยื่นหน้ามาเกือบชนแก้มรอมร่อ ไม่ตุ๊ดจ๋าจะถีบให้

จริงๆ รุมล้อมหมดทุกคน กระทั่งปิงยังโน้มมาชิดผมเลย

“ว่ากระไรเหรอตัวเอง” จิระย้อนแถมยิ้มไว้ก่อนยายสอนไว้
“โว้ะ! ท่าทางอย่างนี้”
“อ้าว ไหงงี้ล่ะโจ๊ก”
“จะได้เรื่องไหมวะเนี่ย”
“เวรของกรรมๆ ของเวร” ทุกคนส่ายหน้าวงแตก


“มีอะไรกัน โอ้กำลังคอแห้ง แทงกิ้วเว้ย” ตองโผล่มาหยิบกระป๋องไปเปิดซัดโฮกๆ ไม่ถาม
น้ำดำยอดฮิตของกูไอ้เชี่ยตอง โจ๊กกัดฟันกรอด
“สรุปว่าอาร์มยังไม่คุยอะไรกับโจ๊กเป็นชิ้นเป็นอันใช่ไหม”

เข้าใจนะว่ามึงเป็นตี๋เล็กมารยาทงามแถมได้รับการอบรมมาอย่างดีจากอาม่าของมึง
ไม่กล้าตีซี้กับปิงมากเพราะไม่ค่อยมีภาษาไทยพื้นบ้านให้ตบหัวเล่นนี่ล่ะ
คอยเป็นกันท่าไม่ให้ใครมารังแกหนูปิงครับ หน้าที่จิระ


“คุยแล้ว มันบอกเฮ้ยโจ๊ก กูมีเรื่องจะคุยด้วย ติดวิดวะนะ แล้วมึงล่ะติดที่ไหน พอบอกยังลูกผีลูกคนลุ้นทุนกีฬาอยู่ ก็...” ผมพลันนึกขึ้นได้
“ก็อะไร?” ทอฟฟี่
“ก็ไฟไหม้พอดี อ้อ การ์ตูนมึงโหลดไม่ได้นะตอง คอมเจ๊ง เมื่อวานโดนด่า เกือบโดนเฮียหวดไม้หน้าสามด้วย ชดใช้เลยเพื่อน”
“เรื่องของมึงดิ” ตอง
“เอ๊า ไอ้หอกนี่” ผม
...

“อะนี่...ขนม” ตองยื่นของหวานให้เพื่อนตี๋แต่เพียงผู้เดียว ไม่เห็นฝูงแร้งในสายตา
“ใครให้มา” ปิงแหว โอ้เย่!
“ก็ เอ่อ...น้อง ม.1 หรือ 2 หว่า พวกนั้นไงที่ทักเราบ่อยๆ” ตองปาดเหงื่อหน้าเจื่อนๆ เหมือนแอบทำผิด แต่คุณปรีดาลุกยืนพรึ่บจิกตาเลเซอร์ ใส่กันโต้งๆ เลยครับ

มันชักจะยังไงอยู่นะผมว่า


“รู้ว่าตัวเองไม่กินแล้วรับมาทำไม” สารภาพว่าไม่ค่อยเห็นตี๋ผ้าพับไว้โหมดสำแดงฤทธาเท่าใดนัก
“ไม่ได้ให้ตอง น้องเขาฝากมาให้ตัวเองต่างหากเล่า ถ้าให้ตองจริงๆ จะกล้าเอามาให้เห็นเหรอ” อั๊ยยะ มีตองมีตัวเอง ทีกะจิระบูชาพ่อขุนเต็มขั้น ไม่มีตติยะงั้นงี้เด็ดขาด
“ไม่ต้องเลย ทีหลังนะ...” คุณหนูปิงก้มหน้างุดไม่พูดต่อ
“น่า ไม่มีอีกแล้วจริงๆ” ตองแทบโดดข้ามโต๊ะม้ายาวมาโอ๋


พอปิงโยนเวเฟอร์ช็อกโกแลตทิ้งกลางโต๊ะปุ๊บ โจ๊กก็ฉกมาแกะปั๊บ
อยากไม่สนเอกซ์ตราดาราประกอบ อาทิเช่น TCK+กระผมเองนี่หว่า
หวานล่ะ (^0^) กัดงั่มๆ ปล่อยพวกนั้นคุยๆ กันไป

...

“ไม่มีอะไรหรอก พวกนั้นสาววายรุ่นกระเตาะ สนทำไมกันจ๊ะหนูปิง” ทอฟฟี่พูดกับเล็บตัวเอง
“แค่แฟนคลับกองเชียร์ธรรมดาๆ นี่แหละ เรารู้จักดี” ไก๋ยิ้ม
“ใช่ โครๆ ก็รู้ว่าไอ้ตองมันไม่ชอบของหวาน เอามาให้กับมือก็แสดงว่า เอ่อ...อาจจะเขียนชื่อปรีดาไว้ก็ได้ เอามาดูซิโจ๊ก”
“แง่ง!” แคทกระชากจากปากผมดังปึด “แคท ยังกินไม่หมดวู้!”

“หม่ามี้กลุ้มใจ เมื่อไหร่หนูจะโตลูก บัฟฟาโร่บางตัวยังไอคิวชนเพดานมากกว่าหนูนะบ่องตง เฮ้อ...เห็นแก่กินเป็นที่หนึ่ง” ทอฟฟี่ส่ายหน้าหลอกด่าอย่างปลงสังเวช วันๆ คงทำอย่างอื่นไม่เป็น
“ปิงดู โอ้เฮ อีนี่นะนายจ๋า อุจ๊ะๆๆๆ” ผมเซิ้งอินเดียไปซามะละเฮเกี่ยวขนมจากแคทมากินต่อจนได้
“555”
“โอ๊ย รั่วกว่านี้มีอีกไหม 555”
“เกรียนเห็นแก่กิน” สารพันสรรเสริญ


บรรยากาศแช่มชื่น
ตองปิงหัวเราะร่วนกอดเอวเกี่ยวก้อยกันเหมือนเดิม
ผมอมเวเฟอร์ให้ยุ่ยในปากช้าๆ
ตั้งใจจะมองผ่านดังทุกคราวถ้าทอฟฟี่ไม่สะกิดต่อมเอ๊ะ


“หนูปิงไม่ต้องงี่เง่าไปนะ เชื่อขนมกินได้ ตองไม่ได้เป็นไบ ตะติยะมีเพศเดียวแถมรักเดียวใจเดียวล้วนๆ เชื่อหม่ามี้”
“555” ตองหน้าหงายประหนึ่งเขินจัด
“บ้าซิ” ปิงบิดเอวตองร้องโอ๊ยเยี่ยงปกติวิสัยเคยๆ เหมือนทุกวัน

เอ๊ะโอ๊ะ ประเดี๋ยวก่อน ไบ!!!

“ไบ!” จิระสุดเสียง

‘ผมเป็นไบ’ ลอยมาในความฝัน



ของหวานหล่นปุ๊เลอะเสื้อ
ไอ๋หยา เจ๊เห็นได้ด่าตาย เสื้อขาวยิ่งซักยากอยู่
เปื้อนดินสนามหญ้าว่าไปอย่าง


“อะไรโจ๊ก?” ทุกคนหันขวับมาเจอะไข่แดง
“ก็เป็น...ไบไง” ผมครางอ่อยๆ นรกกินหัวกินหางกินกลางตลอดตัว โจ๊กเกอร์เอ๋ย
“ไบ-ไบนารี่ แบ่งตัวเป็นสองหรือสองเพศในร่างเดียวกัน” แคท

ถึงเลือกสายศิลป์คำนวณแต่กูรู้วิชาการข้อนี้ดีไม่ต้องการคำอธิบายเพิ่มครับแม่นางแคท
ที่ปิ๊งในหัวคือ ‘ไบเซกช่วล’ ตามรสนิยมทางเพศของกระทาชายโน่นต่างหาก

“ละ...เล่นก่อนนะ”

ไม่สน รื้อกระเป๋ากีฬาเปลี่ยนใส่สตั๊ดแล้ววิ่งลงสนามทั้งชุดนักเรียนทันที
นิสัยหนีไปตั้งหลักก่อนอย่างอื่นค่อยว่าทีหลัง

...
...


ชั้น 3 ห้องโจ๊กเอง...
(ปัง!)/ “มึงไม่ได้บอกว่ามึงเป็นเกย์! แฮกๆ” เปิดประตูได้ใส่ผลัวะ
“สตั๊ด...” หางตาเหลือบมาแวบเดียวแล้วหันกลับไปสนใจหนังสือต่อ

“พูด ไอ้เชี่ย!” ย่ำเศษหญ้าไปหาถึงโต๊ะ
“พูดว่า?” เสือกย้อน
“ที่มึงพูดบอกกูเมื่อคืน เป็นไบเป็นใบ้ห่าเหวอะไรนั่นน่ะ”
“อ้อ หูไม่หนวกแล้ว”
“หูหนวกบ้านป้า!”


ผมหอบฮักซัดไม่ยั้ง
เตะฟุตบอลอัดรุ่นน้องในทีมให้ตายคาสนาม
จนสาแก่ฟิลลิ่งถึงปลุกปั่นใจกล้าวิ่งมาถามเอาความ
จักต้องไล่เสนียดตนนี้ออกไปให้จงได้


“บอกว่าไบ ไม่ใช่เกย์”
“จะอย่างไหนก็ไม้ป่าเดียวกันนั่นแหละ ไอ้วิปริตทางเพศ แม่งเสือกมานอนเตียงเดียวกะกู ไวรัสติดมารึเปล่าเนี่ย แค่คิดก็...หยึย!” สะบัดหางพองขนสะพรึงกลัว สำรวจเวอร์จิ้นความเป็นชายให้เรียบร้อยครบถ้วน
“...” ปิดหนังสือ หมุนเก้าอี้มามองหน้านิ่งๆ สุมไฟโทสะ
“ออกไปจากบ้านกู ห้องกู เตียงกู เก้าอี้กูด้วย ออกไปเดี๋ยวเน้!” กระชากพนักแรงๆ ร่างสูงขยับแค่นิดเดียวแต่หนังสือบนโต๊ะดันไหลหล่นหล่นลงโครมคราม

(ปัง!)
“เออ! กูวิปริต กูชอบอัดตูดคนแล้วมันหนักหัวใครไม่ทราบ!”
“ไม่ต้อง กูไม่นิยมกินถั่วดำ ลุกไปเลยไอ้ชั่ว!” บังอาจตบโต๊ะใส่หน้าเจ้าของบ้าน
“ไปแน่ไม่ต้องไล่ ไม่ต้อนรับก็บอกกันดีๆ ร้องแง่งๆ กวนประสาทอยู่ได้ ลูกผู้ชายหรือเปล่าวะ หมาหน้าบ้านยังจะไม่ใจจืดใจดำเหมือนไอ้เจ้าของมันเลย ให้ตาย”
“มึงด่ากูว่าใจหมาเหรอไอ้สัด!”
“เออ! ด่า ดูปาก...กู-ด่า!” ดังก้อง
“มึงงงงง...!” มันย้อน


“เสียดายชิบเป้ง ดูคนผิดชัดๆ หน้าตาก็ดีใช่จะจิตใจดี คิดจะถามถึงเพื่อนกูที่รับมีดแทนเพื่อนมึงสักคำรึก็ไม่ โดนแทงเป็นไง มือแตกจนไม่ได้คัด NBA กระทั่งพลาดทุนยูที่มันหวังนักหวังหนา เพราะเรื่องบ้าๆ พวกนี้เคยอยากรู้บ้างมั้ยเล่า!” กวาดของทิ้งลงกระเป๋าตูมตาม
“อ๊ะ...” ลืมเลย นักบาสเกตบอลโดยเฉพาะนิโกรมือเดี้ยงคนนั้นช่วยปิงกับเด็กนักเรียนเราไว้นี่หว่า

“กระทั่งตีนกู...” หน้านิ่งๆ เส้นผมแดงยาวระปิดดวงตาสีเทาเหลือข้างเดียว เหวี่ยงกระเป๋าพาดบ่า อีกข้างจับไม้พยุงเตรียมจะก้าวเดิน
“...” โจ๊กหน้าม้านกำหมัดค้าง
“โอเค มันไม่เกี่ยวกับมึงหรอก กูรองหลังเพื่อนจนหกล้มไปเอง เรื่องมันจิ๊บๆ มากถ้าเทียบกับที่กูผิดเพศชอบเอาผู้ชายด้วยกันเป็นเมีย”
“...” แทบร้องไห้

“จริงไหม...จิระ” นามที่ปักหน้าอกเสื้อถูกเอ่ยเบาๆ ทว่ายิงแก้วใจตรงกลางเสียงดังเพล้งแหลกละเอียด


น้าจอมกับเจ๊ยืนเด่นอยู่หน้าประตู (T-T) จังหวะนรกสุดยอด

...
...

โต๊ะกินข้าวชั้นล่าง ที่เดิมเป๊ะๆ
เพิ่มท่านตานั่งหัวหลักหัวตออีกหนึ่ง
แฟมิลี่ครบองค์

“โจ๊ก?” เจ๊หญิงเดี่ยวแห่งค่ายใจรักษาเปิดประชุม
“มันจะอัด เอ่อ...คิดมิดีมิร้ายกับโจ๊ก มันเป็นเกย์ชอบผู้ชายด้วยกัน”
“ว่า?” เจ๊พยักหน้าไปที่จำเลย ฝรั่งหน้าตาดีน้อยกว่าผมและขาเดี้ยงใส่เผือก แขนชนแขนผม

ไม่เข้าใจว่าให้นั่งติดกันเก้าอี้ตัวเดิมเด๊ะๆ ทำไม

“ผมเป็นไบ บอกแล้วเมื่อคืน”
“อ้าว เจฟฟรี่ก็บอกแล้วนี่ ทำไมเมื่อคืนยังนอนด้วยได้ เมื่อเช้าไปปลุกก็อยู่กับพื้นเหมือนทุกที นั่นคือคิดมิดีมิร้ายเหรอ” คุณผู้หญิงหันมา เจ๊เห็นโจ๊กเป็นลูกบ้างหรือเปล่าถามจริง
“ก็เพิ่งคิดออกนี่นา หรือมึงปฏิเสธว่าไม่ได้หื่นกาม ไม่เคยคิดจะไล่ฟันใครๆ เขาไปทั่วน่ะ”
“เพศศึกษาผมปกติพอ ไม่เคยโหลดรูปโป๊จนคอมจะไหม้บ้านก็แล้วกัน”
“เฮ้ย! เรื่องนั้นไม่เกี่ยว การ์ตูนของเพื่อนไม่ใช่ของกู ถามไอ้ตองดูได้ บอกว่าไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ไง”

“อ้อ...” เจ๊พยักหน้า
“อืม...” น้าจอมกอดอก
“หนังเรื่องอะไร ตาอยากดูบ้าง” เอ๊า คนแก่นี่ก็ อยู่นิ่งๆ ก็ได้ฟันปลอมไม่หลุดไปไหนหรอก


“ทำไมทุกคนเข้าข้างมันล่ะ โจ๊กต่างหากที่เป็นฝ่ายเสียหาย มันคิดจะล้วงตับโจ๊กนะ”
“ล้วงหรือเปล่าไม่รู้ แต่ถ้าทำจริงเจ๊เอาตาย” เจ้านางบีบตะหลิว
“...เอือก...” เสียงกลืนน้ำลายดังอึกใหญ่จากแฮนดิแคปข้างตัว

เป็นปรปักษ์แต่นั่งสีกันไม่ห่างยิ่งกว่าแฝดอินจัน
โต๊ะกลมวางชิดผนังข้างหนึ่ง โจ๊กนั่งในสุดที่เดิมเก้าอี้ประจำตำแหน่ง
ถัดออกมาคือยักษ์ซึ่งเบียดไหล่ชนไหล่ขยับไปไหนไม่ได้

...

“แล้วเพื่อนเราที่ซี้ๆ กันอยู่คือไม่เสียหายเลย กอดหอมกันอยู่ข้างๆ บ้านเรานี่เอง เจ๊ไม่ได้สอนลูกสอนหลานให้มีความคิดอคติ ชอบดูถูกคนอื่นอย่างนี้นะ ใช่ไหมเฮีย”
“จะเพศไหนเราก็คนเหมือนกัน” น้าจอมอย่างแมน
“กอดหอมอะไรเจ๊?” โจ๊กงงซีนผนังข้างบ้านมากกว่า

ใครจะเข้ามานอกจากคู่ตองปิง
ทีมนักฟุตบอลกับรุ่นน้องรุ่นเพื่อนบางคนที่สนิทๆ
ขอเข้ามาจอดมอเตอร์ไซค์ยิ่งไม่ใช่ใหญ่
จิระยังนกหงส์หยกชายงามมากกว่าเสียอีก


“เพื่อนคุณเป็นเกย์” ขาเป๋เอ่ยเรื่องใดมิทราบ
“หา...?” เพื่อนกูไหน ไม่เชื่อ จ้างสิบล้านก็ไม่เชื่อ (ร้อยล้านว่าไปอย่าง)

ทอฟฟี่ชัวร์ซึ่งมักบอกเราว่ามันเป็นเกย์รับ
สาวแตกบ้างเป็นครั้งคราวแต่ไม่ใช่ตุ๊ด
นิยมเหล่ผู้ชายจะแจ้งไม่ว่ากัน สเตตัสเกย์สาวแน่ๆ
คู่ตองปิงก็ไม่น่าใช่ แค่สนิทตัวติดกันเป็นปลิงแฝดเท่านั้น

ที่เหลือคือแคทกับไก๋ เพศหญิงจะเป็นเกย์ไปได้เยี่ยงไร
ทอมดี้หรือเลสเบี้ยนว่าไปอย่าง
ทำไมฝรั่งถึงบอกว่าเพื่อนตูเป็นเกย์ โม้ชัวร์
 
...

“อะแฮ่ม พวกที่อยู่โรงพยาบาลคือเพื่อนเรา?” น้าจอมกอดอกนิ่งอยู่ถามแทรกบรรยากาศ
“ออกมาแล้วครับ หายจนลงซ้อมได้เมื่อสองอาทิตย์ก่อน แต่มาชนผมต่อ”

ถ้าเช่นนั้นก็ไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์ฮอตๆ ของโจ๊กสิ คนละกรณีกันศาลยกฟ้อง


“แต่ก็ถือว่าเป็นความรับผิดชอบ” เฮียเย็บปากไว้บ้างก็ดีนะครับ โจ๊กกราบ (="=)


“คนเราเลือกเกิดไม่ได้ โตมาบางทีก็เลือกเพศที่จะเป็นไม่ได้เหมือนกัน รักใครชอบใครขอให้จริงใจ ทุกข์โศกล้วนมีเหมือนกันหมดนั่นล่ะ เรื่องธรรมดาโลก” ท่านตายกสัจจธรรมที่คล้ายจะช่วยอริศัตรูของหลานรัก
“จะจำไว้ ชื่อจิระ แม่ง...ไร้น้ำใจ” ค้อนสะบัดบ๊อบสีแดงๆ ปลิวไสว
“...เอิ่ม...” เจ็บจี๊ดบาดลึกถึงเซลล์ผิวหนังชั้นที่ 30
“ขอโทษที่มาสร้างความเดือดร้อน ลาล่ะครับ” ฝรั่งไหว้ผู้ใหญ่ก่อนพยุงตัวลุกเก้ๆ กังๆ พยายามยื้อไม้ค้ำจะจากไป

(ตุบ!)
ปลายมือชนไม้ล้มกระทบพื้นเสียงดังกังวาน
เป๋ห่าวเซแทดๆ เกาะผนัง
เจ๊กับเฮียยังคงนิ่งไม่ขยับไซโคข้าพเจ้าจนเกือบร้องไห้รอมร่อ


“เดี๋ยว...” ผม
“...” ทุกอย่างหยุดชะงักในความเงียบ
“สัญญาได้เปล่าว่าจะไม่ทำอะไรกู ไม่แตะต้องกู เอ่อ...แบบนั้นน่ะ”
“แบบไหน?”

“ก็แบบนั้นน่ะ!”
“น้ำหน้าอย่างผม?” ชี้หน้าตัวเองแถมมุมปากอมยิ้มเล็กๆ
“เออ ก็น้ำหน้าเกย์ๆ อย่างมึงนั่นแหละ” คิดว่าหล่อตายล่ะ
“ไม่สัญญา...” มองหน้าเต็มความสูงเตรียมท้าต่อย ทว่านัยน์ตาสีเทาวิบวับสดใส “แต่จะทำให้ดู”
“อ้าว...”
“โอ้ววว...”
“เฮ้อ...”


สิ้นประกาศ เจ๊ น้าจอม ตาเครียดๆ อยู่หลุดโหมด
ทุกคนวงแตกโบกมือบ๊ายบายปล่อยเด็กจัดการกันเอง


“ไปๆ หาข้าวหาปลากินกันเถอะ ตาหิวแล้ว”
“เราหนีไปกินสุกี้ดีไหมตา เบื่อเด็กเกแถวนี้” เจ๊
“555” เฮียหัวเราะก๊ากสะใจโจ๋

(TT^TT) ขอเปลี่ยนชื่อจาก ‘จิระ ใจรักษา’ เป็น ‘จิระ ระทมทุกข์’


*************
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 20-02-2014 08:01:21
กว่าจะนึกออกนะโจ๊กว่าเมื่อคืนเจฟฟรี่พูดคำว่าอะไร
เจฟฟรี่พูดตรง ไม่อ้อมค้อม แถมทางบ้านโจ๊กรับได้ทุกคน
อย่างนี้โจ๊กจะเหลือหรอ  55555 โดนแน่แต่จะตอนไหนแค่นั้น
พ่อมดจะร่ายคาถาเวทมนต์ให้โจ๊กติดบ่วงๆเรื่อยๆแบบเนียนๆ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 20-02-2014 08:25:24
 :hao3:
โจ๊กกี้ดูเป็นเด็กผู้ชายที่ไม่มีเซนส์ในเรื่องแบบนี้เลย
ทั้งๆที่รายล้อมอยู่ในแวดวงของเพื่อนๆที่เป็น ทั้งตอง-ปิง ทั้งอาร์ม
เพื่อนๆรอบข้างก็รู้กันหมด  :ling2:
เจอเจฟไซโคลถึงกับเงิบ ไปไม่เป็นเลยทีเดียว  :laugh:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 20-02-2014 08:29:15
จะรอดมือเจฟฟรี่ได้ยัง  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 20-02-2014 08:32:07
มาดูกันว่าเจฟฟรี่จะ'ทำให้ดู'แบบไหน แต่คู่ตอง-ปิงชัดๆเลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 20-02-2014 09:17:39
ดีนะทำให้ดู มิใช่ ทำด้วยกัน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-02-2014 09:22:43
โจ๊กทำไมซื่ออย่างนี้
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 20-02-2014 09:25:57
ความรู้สึกเธอช้ามากนุ่โจ๊ก :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 20-02-2014 09:36:19
ครอบครัวโจ๊กน่ารักทุกคนเลย

ยกเว้นโจ๊กท่าจะติงต๊อง  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 20-02-2014 10:07:20
จิระ(เตี้ย) นายจะซื่อเกินไปแล้วววว คิดลึกๆบ้างนะบางที!! ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 20-02-2014 10:10:05
รอดูว่าจะทำแบบไหน :hao3:

 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 20-02-2014 11:07:32
โจ๊กนี่เพื่อนแสดงออกอย่างนั้นยังไม่คิดอีก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 20-02-2014 11:23:21
"ไม่สัญญา....แต่จะทำให้ดู". มันยังไงน้อ

ยิ่งเป็นพ่อมดหัวแดงพูดด้วยย่อมไม่ตรงตัวตามความหมายแน่ๆ  o18

จิ้นไปไกลล่ะว่าเจฟจะทำไรให้ดู  :laugh:

โจ๊กมุทะลุและปากไวจัง สงสารเจฟนะ แต่เดี๋ยวเกรียนน้อยได้กลืนน้ำลายตัวเองชัวร์

บวกเป็ด

 :กอด1:

รอๆ  :z2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 20-02-2014 11:49:41
ฮ่าๆๆ โจ๊กใสซื่อมากกกกกก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 20-02-2014 13:26:10
จะทำให้ดูว่าเค้าทำแบบไหน แฮ่ๆๆๆๆ หมาหูตั้งหางกระดิกๆ เข้าทางหมาป่าผมแดง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 20-02-2014 13:51:54
ไม่รอดมือเจฟหรอกโจ๊กมีทุกคนเป็นแบล็คขนาดนี้  :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 20-02-2014 14:16:07
 งานหนักเลยเจฟ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 20-02-2014 15:53:37
 o13 ผู้ใหญ่ไฟเขียวแล้วด้วยยยย คิดถึงน้องลมจะโผล่มาให้หายคิดถึงไหมอ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 20-02-2014 16:56:44
เอิ่บบบบบบบบ ฝรั่งออกตัวเเรงตอด  :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 20-02-2014 21:12:14
โอ้ว  คิดถึงๆๆๆ ทำไมพลาดไปหลายวัน :katai4:
เหยี่ยว &ลมเหนือ
จิระ &จิระ
เก็ท & บี :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 20-02-2014 22:21:12
ตายแล้ว คุณจิระ...
ไม่มีเซ้นส์ทางนี้จริงๆ สินะ
ประเดี๋ยวคุณจิระจับเทรนให้ได้เมื่อไหร่
เซ้นส์นั้นจะมาอย่างแรงกล้าเลยทีเดียว...ฟันเฟิร์ม!!

คู่เพื่อนสนิทและคนรอบตัวนี่มันน่า...ตามติดชีวิตนักเรียนจริงๆ ^^
ส่วนครอบครัวหรรษา...ไม่ว่าจะเป็นยังไง เขาก็น่าจะรับได้อยู่แล้ว น่าฮักขนาด

เริ่มเห็นคนมาก่อนแต่ไม่พูด...อิหรอบเดิมนะ ไม่กล้าพอก็ไม่ควรครอง เอวัง ;p

จิระจะรุกคืบจิระไปได้อีกแค่ไหน...ฉันว่าเธออดใจได้อีกไม่นาน
หมั่นเขี้ยวจนน่าฟัดใช่มั้ยล่า...ตาพ่อมด ^^

ปล.เหมือนแต่ละวันจะวนไปวนมาสองรอบอย่างต่ำ
อ่านในมือถือ...ด้วยอดใจไม่ไหว
แต่ต้องเม้นท์ในคอมฯ...ไม่งั้นมันไม่สะใจ ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 20-02-2014 22:59:42
คุณจิระจะเริ่มจีบคุณจิระยังไงน๊าาาาา ^^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 21-02-2014 07:37:24
จิระxจิระ
ตอน 5 สนุกกู









(ปรี๊ดดดดดดดด ปิ๊ดๆๆๆๆๆ)
“วิ่งๆๆ โซนๆๆ ดีเฟนซ์ๆๆ” ผมเป่านกหวีดไฟท์แบบขาเดี้ยงอยู่บนสแตนด์เชียร์
“โอ๊ย เหนื่อย!” เพื่อน
“จะขาดใจตาย” เพื่อน
“ขาลากแล้วโว้ย!” แล้วก็เพื่อน
“ขอเวลานอกด่วน!” เพื่อนอีกล่ะ

“ม่าย! ให้!” NO WAY ดังก้องภาษาอังกฤษชัดเจน

“เชี่ยเจฟฟรี่!” ทุกคนพร้อมเพรียงแจกฟักแฟงแตงโม
“เป็นบ้าอะไรมาสั่งซ้อมวะ ปี๊ดๆ อยู่นั่น ไม่ใช่ลัซโลว์แคมป์นะเว้ย” ต้นหอบ
“จะอ้วก” รักษ์ทรุด
“กูไปสู่สุขคติแล้วนะ บ๊ายบาย” I’m R.I.P มิกกี้นอนแผ่หลาซี่โครงบานอยู่กับพื้น

ในโรงเรียนห้ามภาษาไทยยกเว้นกับบุคคลภายนอก เช่น แขกหรือผู้ปกครองนักเรียน เป็นต้น ทว่าเด็กส่วนใหญ่ล้วนเป็นเด็กฝรั่ง ลูกครึ่งพันทางแทบทั้งสิ้นจึงพูดอังกฤษติดลิ้น

“เหยี่ยว เจฟฟรี่มันเป็นบ้าอะไรวะ” กายเด็กไทยแท้เท้าสะเอวถามนักบาสเบอร์ 7 เหงื่อซกอยู่ข้างๆ
“ไปกล่าวอะไรกับท่านสาธุคุณทีซิ คึกอันใดมาลงพวกเรา หอกเอ๊ย” เอเจลูกครึ่งละตินอเมริกัน-ไทย ผิวหมึกผายมือเชิญสหายสนิทที่สุดขณะนี้ ซึ่งก็คือ...เหยี่ยว
(“แฮกๆ”) เหยี่ยวลูกเสี้ยวหลายเชื้อชาติครับ ไม่พูดแต่เดินหอบหายใจขึ้นไปเอาเท้าถีบขาขวาข้างปกติของผม
“อะไร?” what

(“อึกๆๆ”) เหยี่ยวชุดบาสเกตบอลสีแดงเบอร์ 7 นั่งลงข้างๆ ยกน้ำขึ้นดื่มอั๊กๆ ตายอดตายอยาก รอหายใจสักพักถึงพยักพเยิดหน้าถาม
“หึหึ กูสนุกกู ลุกขึ้น!” rise up ตะโกนลั่น เพื่อนร้องโอ้ยเสียชีวิตยกทีม

....
.....

เสร็จจากช่วยซ้อมเช้า
อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย
เรากำลังยกขบวนไปหาอาหารเช้าก่อนเข้าเรียน

“ตกลงเอ็นร้อยหวายด้วยเหรอวะ นึกว่าแค่กล้ามเนื้อกับสะบ้าเข่าเท่านั้น แย่ว่ะ กูอยากเล่นกับมึงมากกว่าเจฟฟรี่” ต้น
“จงไปเพราะรักในบาสเกตบอล แล้วเจ้าจะเจอเพื่อนใหม่ โลกใหม่”
“โอ้ โวหารท่านเจฟเฟอร์สันหรือนี่ 555”
“555 สนุกเผื่อกูด้วยต้น” ผมเช็กแฮนด์ เราโอบคอตบบ่าปุๆ แสดงความยินดี
“ยินดีด้วยนะเว้ย ซื้อเมกะสโตร์ส่งไปให้กูด้วย” มิกกี้
“ไม่ต้องไปอ้อล้อมันต้น เพื่อนมึงไม่ได้โคมา ไกลหัวใจตายชักไม่ตายง่ายๆ หรอก” เหยี่ยวเดินนำหน้าขบวนหันมาเสียงดังยิ้มๆ

“เฮ้ยเหยี่ยว! แทงกิ้วด้วยเรื่องทุน ม.K ใจมาก” เอเจโผล่หน้าแวบๆ ก่อนวิ่งแยกไปหาเพื่อนห้องตนเอง
“เออ!” เหยี่ยวรับ


ผลประกาศออกมาแล้วว่าต้นได้สิทธิ์แต่เพียงผู้เดียว
ขึ้นแท่นว่าที่นักศึกษาทุนบาสเกตบอลของยูที่อเมริกาๆ เป็นที่เรียบร้อย
ทุกคนไชโยไม่เสียใจ ติดจะยินดีมากด้วยซ้ำ...โชคดีเพื่อน

.....

“สรุปปีนี้ไม่มีไปงานบ้านกูเลยสักคนใช่ไหม” กายถามถึงงานวันเกิดพ่อซึ่งจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี ณ บ้านหลังใหญ่ย่านใจกลางกรุงเทพมหานคร

“ไม่ แม่กูมา” มิกกี้แม่มาจากออสเตรเลีย
“บ้านกูจะพาไปฉลอง” ต้น
“เจฟฟรี่?” กายถามผม
“หมอนัด” พูดปดไว้ก่อน ไม่มีแก่ใจสังสรรค์รื่นเริงตอนนี้
“กูขี้เกียจ ขอบาย” เหยี่ยว
“เออดี ปีนี้สละเรือกันหมดไม่เปลือง ขอแวะไปดูสารวัตรนักเรียนก่อน เจอกันโรงอาหาร” กายได้ข้อสรุปก่อนขอตัวแยกไปอีกอาคาร

...
...


โรงอาหาร...นั่งโต๊ะรออยู่สองคนผมกับเหยี่ยว

“เหยี่ยว ทุนเอเจ?” สงสัย ทราบคร่าวๆ แล้วแต่อยากรู้รายละเอียด
“แผนสำรองเราไง 1 ถ้าไม่ไปเมกาก็ 2 บ้านใครบ้านมัน หรือ 3 มึงจะไปซิดนีย์ตามมิกกี้กับไอ้กายก็ได้ ไม่งั้นคือ 4 เอาใหม่ โยนหัวโยนก้อยเลือกที่ไหนสักแห่งในโลก”
“อืม...” ผมพยักหน้า
“แต่ชัวร์สุดคือ ม.K ที่นี่แหละ ทุนอาทิตย์กรุ๊ปพ่อกูเอง”

“ถ้าให้ไปซิดนีย์ ขอเลือกยุโรปหรือเยอรมันกับมึงดีกว่า แต่ล็อก ม.K ไว้ให้หน่อยได้ไหมวะ อยู่ที่นี่กูชิลกว่า ยังไม่อยากกลับไปทำไซรัปที่บ้าน” ผมคิดเผื่อไว้ไม่เสียหายอะไร
“งั้น 2 เลยล่ะกัน จริงๆ กูอยากชวนมึงแก๊ปเยียร์ก่อน แต่ขาเป๋อย่างนี้เรียนที่นี่ไปเลยก็ดี ถ้ายังไงค่อยซิ่วไปนอกก็ได้ถ้ามึงเปลี่ยนใจ”
“เพื่อเพื่อน หึหึ” ผมเทคมือ
“ใช่ เพื่อเพื่อน 555” เหยี่ยวหัวเราะ


อนาคตเราคล้ายถูกกำหนดไว้บ้างแล้วจากกิจการครอบครัวบังคับกลายๆ บ้านเหยี่ยวทำอสังหาริมทรัพย์ด้านโรงแรมและคอนโด ป้าที่ยุโรปทำไฟแนนซ์บ้านและรถยนต์

ครอบครัวผมที่อังกฤษทำกิจการน้ำเชื่อม ยางไม้และเฟอร์นิเจอร์ไม้เป็นหลัก ญาติบางส่วนทำอุปกรณ์อิเลคทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์ ฉีกแนวเป็นผู้จัดการดาราบ้างบางคน ทว่าในส่วนลึกผมอยากเล่นกีฬาหรือดนตรีมากกว่า ขอเวลาค้นหาหนทางของตนต่ออีกเล็กน้อยเท่านั้น

หรืออาจเพราะมีบางสิ่งน่าสนใจมากกว่า นั่นคือ...

...
...

(ปัง!)
บานประตูตีผนังเสียงดังสนั่นพร้อมหัวเกรียนโผล่พรวด

“เฮ้ยมึง! เขาว่าเกย์ทุกคนจะมีเกย์เรดาร์ใช่ไหมวะ”
“หนึ่งไม่เคาะประตู สองสตั๊ด...อีกแล้ว”

ผมกลับเร็วตั้งใจจะอ่านหนังสือสอบหรือเพื่อรอพบหน้าเจ้าเด็กคู่อริคนนี้กันแน่ สงสัยตัวเอง

“เอ๊าไอ้นี่ หนึ่งห้องกู...นี่-ห้อง-ของ-กู อ่านปาก เอาเมจิกมาเขียนชื่อจิระไว้ข้างหน้าเดี๋ยวนี้เลยก็ได้ และสองสตั๊ดกูเอง ไม่ได้สอใส่เกือกอยู่บนหัวใคร เห็นไหม โอ้เย่!”


ย่ำแขนขาวาดลวดลายท่ามูนวอล์กไมเคิล แจคสันให้หญ้ากับดินโคลนหล่นกระจายเป็นทาง เคยฟังภาษาไทยออกที่ไหน


“...ฟู่...” เป่าปาก จะขำหรือขย้ำคอคนพูดก่อนดี
“สรุปว่ายังไงเล่า” ยื่นหน้าเกือบเกยไหล่ผมที่นั่งอยู่
“สรุปอะไร?”
“เกย์เรดาร์เมื่อกี้ไง ถามทอฟฟี่แล้ว มันมีเซนส์รู้ว่าคนไหนเป็นไม่เป็นประมาณผีเห็นผี พอให้เฉลยว่าใครบ้างก็ไม่ยอม เลยนึกได้ที่มึงเคยบอกเมื่อวานว่าเพื่อนกูเป็นเกย์ไง เคยเห็นไอ้ทอฟฟี่แล้วเหรอ”
“อ้อ” สงสัยว่าทอฟฟี่คือคนไหน แต่พบคู่รักฟี่โน่เมื่อเย็นวานแล้ว อีกคนตัวสูงๆ มองจากหน้าต่างห้องนี้ลงไปเห็นคุยกันอยู่ข้างกำแพงวัดนี่เอง


ไม่ชอบขี้หน้าแต่จำชื่อไม่ได้ ต้นหัวโจกเรื่องชกต่อยเคยเรียกให้ได้ยินว่า อาร์ อาร์ม หรืออั้มไม่แน่ใจ ตงิดตรงลอบคุยลับกับหัวเกรียนตาคม ไม่ชอบใจขึ้นมาเฉยๆ เลยส่งข้อความไฟไหม้แม่ง

...
...

“นั่นแหละ อยากรู้ใครเป็นเกย์บ้างวะ เห็นปุ๊บเดียวแล้วฟันธงได้ปั๊บ แบบจิตสัมผัส ฟิ้ว!” ท่าทางสนุกมากเจื้อยแจ้วต่อยหอย
“คุณคงไม่อยากรู้หรอก” กันด้วยความหวังดีจากใจจริง

ผมเล่นเกย์ ตุ๊ด กะเทยหรือผู้หญิงที่เอาด้วยเท่านั้น ชายแท้หรือคนปกติทั่วไปไม่ยุ่ง

นักฟุตบอลเสื้อเหลืองทีมชาติบราซิลเบอร์ 13 หลังเสื้อสกรีนอักษร  ‘JIRA’ ยืนเด่น สั่งตัวเองซ้ำๆ ว่าไม่ใช่ (ทั้งที่หัวใจข้างในบอกอีกอย่าง ประสาทกลับแล้วผม)


“ก็ไม่ได้อยากรู้ แต่ที่คุยนักคุยหนาว่าได้ทั้งผู้ชายผู้หญิง ตั้งแต่จีบยันได้แอ้มบนเตียงคือโกหกใช่ปะ ขี้จุ๊นี่หว่า” ยอมมิได้ ไม่อยากโอ้อวดแต่ยียวนเกินทน
“ไบคือได้ทั้งชายและหญิง จะจีบ ออกเดทถึงขั้นไหน...ได้หมด” ผมชิล ตั้งใจขู่ให้เกรงเฉยๆ ไม่รอดถ้าคิดจะเอา
“อู้วววว...โม้มั้ง” ทำหน้า เอียงคอเล็กๆ บวกเหล่หัวคิ้วกวนโอ๊ยดูแคลนน่าจับตีเข่า
“...” ผมยักคิ้ว แสยะยิ้มตอบพร้อมแบมือเบๆ ส่งภาษาใบ้ว่าไม่เชื่อก็ตามใจ

“จริงดิ” นั่นล่ะ ติดกับจนได้ ดูออกง่ายดาย ปั่นหัวก็ง่ายแสนง่าย
“หึหึ” สบมองนัยน์ตาสีนิลแวววาวคู่นั้น
“ไม่เชื่อว่ะ หน้าตาก็งั้นๆ ขาเดี้ยงไม่ครบ 32 อีกต่างหาก หล่อน้อยกว่ากูด้วย ไม่มีทาง ไม่จริงชัวร์” เอาเข้าไป
“555” น่ารักบวกน่ามันเขี้ยวจริงๆ คุณต้องเห็น

“ขำเชี่ย” ตาโตแก้มป่องเป็นลูกแมวแสบนรกนี่อีก
“โทษที ผมผิดเอง เจอคนหล่อเลยเส้นตื้นไปหน่อย 555” กลั้นไม่อยู่ จิระของผมน่าฟัดสุดๆ ทว่ายั้งไว้ก่อนประเดี๋ยวไก่ตื่น
“เหม่ๆ เกลียดมึงจริงเหว่ย ตกลงจะช่วยกูไหม ไอ้เกย์เรดาร์เนี่ย” 


ผมยิ้มพร้อมหันกลับไปพินิจใหม่ เจื้อยแจ้วเล่นๆ ไม่น่าเอาจริงทว่ากัดไม่ปล่อย

ตามจริงน่าจะฉุกใจย้อนอดีตสักนิด กลุ่มผมกับแก๊งของขาเคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน เปรี้ยวปากตามประสาฮอร์โมนว้าวุ่นของเด็กทั่วๆ ไปแต่ก็น่าจะฝังใจบ้างพอประมาณ ไม่น่าให้ผมมานั่งอยู่ตรงนี้ด้วยซ้ำ

ผมมองเกรียนคนนี้ตั้งนานมาแล้ว ดื้อ อวดดี กร่างจอมกวน อีกมุมคิดว่าไม่น่าใช่ตัวตนทั้งหมด พอเข้ามาใกล้ชิดเช่นนี้ก็ดูมีน้ำใจและพร้อมรับฟังเหตุผลใช้ได้

น่าอยากรู้จักลึกๆ เหมือนกัน

...

“โอเคช่วยก็ได้...หลับตา” ผมสั่ง
“หลับตาทำพ่อง เผื่อมึงคิดจะล้วงตับกูล่ะ”
“2 วิคงพอให้ล้วงหรอก นอนเตียงเดียวกันมากี่คืน กลัวล่ะซิ ลูกแมวหรือลูกหมาวะ” ปลายนิ้วเชยคางมน

เจฟเฟอร์สันสุภาพบุรุษพอเจ้าเหมียว

“ฮื่ย ก็มึงน่ะ...”
“ว่า ฟังอยู่?” โน้มใกล้จะชนซอกคอ


สูดดมกลิ่นเหงื่อผสมผสานกลิ่นแดด
แต่ไม่มีกลิ่นเต่าทั้งที่เล่นจนเหงื่อโทรมกาย
แสดงว่าดูแลร่างกายดีมาก


“หน้าตาแม่งหื่นกาม”
“โอเคๆ แค่จะทดสอบว่าจะรังเกียจผู้ชายด้วยกันแค่ไหนเท่านั้น ถ้าผ่านจะไกด์ให้ เกย์เรดาร์ใช่ว่าจะมีทุกคน บอกกันได้คือแค่แนะแนวทาง...แต่เซนส์จริงๆ อยู่ในนี้ต่างหาก” ผมกางฝ่ามือลงบนหัวใจเต้นแรงของอีกฝ่าย
“...แล้วก็ไม่บอก” มุบมิบแต่ยอมหลับตาทันที เชื่อใจคนแปลกหน้าง่ายเช่นนั้นเชียวหนูน้อย


ขนตาสั้นงอนเช้งรับกับคิ้วเรียวเข้ม
พวงแก้มแดง ปากอิ่มเผยอนิดๆ
แย่ล่ะ อยากจูบติดหมัด

x x x

(เพียะ!)

ดังเปรี้ยงหน้าหัน เห็นอีกทีนักเลงลูกหนังเด้งไปหลังชนผนังอีกฝั่งห่างไกลเป็นไมล์


“มึงจูบกู ไอ้สัด!” หน้าตื่นน้ำตาคลอ ปัดเช็ดปากเอาเป็นเอาตาย


ความนุ่มหยุ่นติดริมฝีปากยังตราตรึง
ผมเป็นบ้าอะไรวะ


*************ซี ยู ออน มันเดย์
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 21-02-2014 07:46:50
 เป็นไงละ อยากรู้ดีนัก โดนจูบเลย เจฟฟรี่คงอดใจไม่ไหวจริงๆ โจ๊กเวลาพูดจ้อยๆคงน่ารัก น่าจูบ :-[
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 21-02-2014 07:51:40
rujaya อรุณสวัสดิ์
 :mew3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 4 ไบ P.5 (20/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 21-02-2014 07:59:29
เข้ามากรี๊ดดด จิระxจิระ คร่าา ชอบมากเยยย :impress2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 21-02-2014 08:06:58
นั่นๆคู่รักฟีโน่ ว่าแต่เกย์เรดาร์ยังไม่ทันทำงานจิระก็โดนจิระจูบซะแล้ว หึๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 21-02-2014 08:33:15
พออ่านในมุมจิระ(หัวแดง) ทำไมจิระ(เตี้ย)น่ารักอย่างงี้ว้าาาา!! ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 21-02-2014 08:53:54
 :hao3:
โจ๊กกี้จะทันเกมพี่เจฟของเรามั้ยเนี่ย คนหนึ่งก็ซื่อ อีกคนก็แผนสูง
ติดตามกันต่อไป  :laugh:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 21-02-2014 09:31:56
เจฟฟรี่จัดให้โจ๊กแล้ว  :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 21-02-2014 09:56:13
กินตับ :z2:

ปล.บอกราคาหนังสือมาก่อนจะหยอดกระปุกรอ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 21-02-2014 10:10:33
โจ๊กน่ารักจนอดใจไม่อยู่ใช่ม๊า
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 21-02-2014 10:23:17
ไม่รอดแน่ๆ โจ๊กเอ๋ยยย  :hao6:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 21-02-2014 10:25:09
โจ๊กน่ารัก  :hao3:


 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 21-02-2014 10:38:02
first kiss ป่ะโจ๊ก อิอิ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 21-02-2014 11:21:29
ออน มันเดย์  :mew4: :mew4:


จูบแล้ว จูบเค้าแล้ว แถมยังบอกจิระของผมยังจะไม่เข้าใจอีกหราาาาา พ่อนักบุญ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 21-02-2014 11:52:09
เจฟฟี่้ ยูเลิศมาก  เอิ๊ก :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-02-2014 12:31:41
อัยย่ะ อัยย่ะ ไม่ทันไรเสียจูบให้จิระผมแดงแล้ว :hao3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 21-02-2014 13:08:02
เจฟจัดหนักๆไปเลย  :hao6:

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 21-02-2014 13:40:04
จิระโดนจิระจูบซะแล้ววววว

จิระของจิระ
>//////<
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 21-02-2014 15:21:23
 :impress2:อยากรู้จัง ว่า โจ๊กกี้ ทำหน้ายังไง อิอิ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-02-2014 16:09:41
โจ๊กก็เชื่อคนง่ายเกิ๊น ทำให้เจฟฟรี่อดใจไม่ไหว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 21-02-2014 17:10:01
จิระๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 21-02-2014 18:00:46
 :hao6: จี๊ดเดียวจิงๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 21-02-2014 18:15:47
"มึงจูบกู" ฮ่าโจ๊กอ่ะ ตอนนั้นจะทำหน้าแบบไหนน่า :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 21-02-2014 18:23:36
จิระโฮ่งหางโผล่ไม่ตั้งตัวเลยนิ 555 ไม่จีบแต่จูบก่อนเลย โดนจิระเหมียวข่วนหน้าแน่ ^^
ทำไมเวลาเจฟฟรี่เล่าถึงโจ๊ก โจ๊กมันอย่างเกรียนแต่น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 21-02-2014 18:52:44
โจ๊กโดนจูบ  :o8:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 21-02-2014 19:06:08
 o13 o13
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-02-2014 20:57:48
จูบกันแล้วอ่ะ อ่านไปอ่านมา โจ๊กโมเอ้ขึ้นทุกตอนอ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 21-02-2014 21:55:55
หลายคนหลายเหตุการณ์มัน...
เหมือนต้องกลับไปเปิดตำราห้าเล่มที่มี ^^"
แต่ก็นะ...อ่านไปเรื่อยๆ ดีกว่า ใช่คือใช่ นี่เพิ่งเริ่มนี่นา

จิระคะ อุตส่าห์ไปถามจริงตอบตรงกะเพื่อนมา
ท่าทางว่าหนูจะต้องควานหามันอย่างจริงจังแล้วล่ะ เรดาร์น่ะ

จิระอีกคนก็...พลังงานเหลือเฟือเกิ๊นนนน
มีความสุขอยู่ในทุกวันใช่มั้ยล่ะ ช่วงนี้...มีคนให้แกล้งเยอะ
เขายอมเพราะเธอป่วย(มั้ง??)...หายแล้วจะโดนเอาคืนนะตัว หุหุ

จิระคะ เสียจิ้นเหม่ง แล้วก็มาเสียจิ้นปาก
ก็ไม่อยากจะคิดว่า...เธอคงไม่รอดแน่แท้แล้ว
อยู่ที่จิระจะปล่อยเธอลอยหน้าไปได้อีกนานแค่ไหน

ใครจะยอมรับก่อนกันหนอ...ซึน ;p
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 22-02-2014 10:01:18
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 24-02-2014 08:41:54
today is Monday....where are you?
เข้ามารอจ้า  :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 24-02-2014 08:44:35
จิระxจิระ
ตอน 6 กุ้มใจ ไม่มี ล.ลิง









เสียงเพลงอัสนีวสันต์จากที่ไหนสักแห่งดังแว่ว...

‘กลุ้มใจ ไม่มี ล.ลิง
กลุ้มใจจริงๆ ล.ลิงไม่มี
รักเธอแต่เธอไม่ยินดี
เพราะตัวเรานี้ไม่มี ล.ลิง’


ผมโยนจานชามลงซิงค์โครม
“อ้าวดีๆ  หน่อย ไม่เต็มใจก็ไม่ต้องล้าง” เจ๊
“ผมเองครับ” ร่างสูงควานหาไม้ค้ำทำท่าจะลุกขึ้นช่วย
“เจฟฟรี่ไม่ต้อง ให้โจ๊กทำ”
“ฮื่ย...” ปึงปังหนีขึ้นห้อง อดทนปิดปากเพราะเห็นแก่ครอบครัว

ไอ้มนุษย์ชีกอชอบเอาผู้ชาย
เวอร์จิ้นริมฝีปากกู
จูบแรกของจิระเชียวนะเฟ้ย โจ๊กแซด

“วันนี้เป็นอะไรไปอีก อยู่ดีๆ ก็เงียบหน้าบูด คิดมากเรื่องเรียนต่อหรือเปล่า ประกาศทุนนั้นหรือยัง เขาเล่าให้เจฟฟรี่ฟังบ้างไหม”
“ทุนอะไรนะครับ” ได้ยินเสียงเจ๊กับเป๋ห่าวคุยกันตามหลังแว่วๆ

อยากเปลี่ยนนามสกุลใจรักษาก็บอกมาเถอะ
เสแสร้งแกล้งทำดีใส่คนโน้นคนนี้อยู่ได้
ตาชอบเรียกหาเพราะเห็นว่าไปอ่านนิทานชาดกให้ฟัง
เจ๊ได้ขนมของกินเข้าบ้านทุกเย็น
เฮียเทใจด้วยช่วยดูแลให้ข้าวสุนัขหน้าบ้าน
พี่สมบัติยิ่งแล้วใหญ่ ได้เงินพิเศษจากรับจ้างวิ่งรอกทำโน่นทำนี่ตลอด

กูเป็นหมาหัวเน่าประจำแฟมิลี่เพราะมึงคนเดียว

...
...

ได้ยินเสียงภาษาประกิตคุยโทรศัพท์อยู่หน้าห้อง
(“Yeaw, that’s scholarship, I need...”) สักพักถึงเปิดประตูเข้ามา

เมินไม่สน นอนคว่ำคากองหนังสือกระจายเต็มเตียง
แอบเหล่ด้วยหางตาเห็นกระเผลกไม่ใช้ไม้ค้ำไปเลื่อนบานเลื่อนกระจกเข้าห้องติดกัน
เอ๊ะ เปิดได้ด้วยหรือ ฟากนั้นขี้ฝุ่นเยอะจะตาย

ตามจริงชั้นนี้เป็นห้องใหญ่ห้องเดียวเดี่ยวๆ
กั้นพื้นที่จะใช้ในอนาคตจึงแบ่งเป็นสองแค่ซอกเล็กๆ
แสดงว่าทำความสะอาดแล้ว
มิน่าพี่สมบัติถึงยิ้มแต้ตบเงินในกระเป๋ารีบกลับไปกินเหล้าแต่หัววัน

เปิดหนังสือกรอบแกรบไปเรื่อย
ได้ยินเสียงกุกกักแต่เชิดคอแข็งไม่มอง
จะเล่นสงครามเย็นให้สาแก่ใจ
ห้ามพูดกับกูก่อนเลยด้วย 

...

“เย้ย!” วัตถุเย็นเฉียบแตะแก้ม
“...” ยิ้มเผล่อยู่ห่างไม่ถึงฟุต
ผมแดงกระเซิงเปียกหมาดเพิ่งอาบน้ำเสร็จกำลังดึงชายเสื้อลงปิดพุง
กล้ามเป็นแพ็กสวยชวนอิจฉา
คิดว่าหุ่นดีตายล่ะ
เบียร์ขวดฉลากสีเขียวตราดาวต่างหากเล่า (^0^) ฮิ้ว

“เอาเบียร์มาจาก...”/ “จุ๊ๆ” โดนนิ้วชี้ยาวเรียวแตะปากห้ามเสียก่อน หงายมือกระดิกดิ๊กๆ เรียกหมาน้อยเข้าไปหา
“ฮึ!” คนอย่างจิระไม่ได้ใจง่ายนะเฟ้ย ลุกจากเตียงวิ่งตามต้อยๆ ทันที ไม่ง่ายจริงจริ๊ง

...
...

ห้องเก็บกวาดเรียบร้อยโล่งโจ้ง
มีแค่โซฟายาวสีเขียวขี้ม้าวางยาวชิดแนวผนัง
หน้าต่างฝั่งถนนหน้าบ้านมีตู้เย็นเล็กกับเก้าอี้ทรงสูงตั้งอยู่ 
ใกล้กับโต๊ะกระจกสีดำหน้าแคบสำหรับวางแล็บท็อป
เฟอร์นิเจอร์ไม่กี่ชิ้นกับคนสองคน

ร่างสูงหมุนปรับสทูลสูงลงจนสามารถนั่งได้สบายโดยไม่ต้องเขย่ง ก่อนยื่นให้...

“ผมไม่ขอโทษหรอกนะ”
“พุ...พรวด!” ฮุกเปรี้ยงเล่นเอาเบียร์วุ้นกระฉอกเลยตู
“เพราะทดสอบแล้วว่าคุณไม่ใช่เกย์” ยิ้มๆ ยื่นมือมาขอขวดคืนไปกระดกบ้าง

กล้าจุมพิตหักงวงไอยราเพราะเทสต์ข้าพเจ้านี่เอง
ถือว่าหมาเลียปากก็แล้วกัน

“เออดิ บอกแล้วว่าไม่นิยมปลูกต้นไม้ ทีหลังนะ...” ผมเม้มปาก รอยสัมผัสยังค้างในใจ
บ้าเอ๊ยโจ๊ก อย่าคิดถึงมันสิวะ แค่จูบ

“หึหึ ทีหลังว่า?” เห็นริมฝีปากเปื้อนฟองของอีกฝ่ายแล้วชวนหวิวหวั่นพิกล
“ทีหลังถามเอาก็ได้ ไม่ต้องถึงขนาด...”
“อึกๆๆ” ฝรั่งยกดวด
“อ้าวๆ กินเองหมดแล้วกูล่ะ”
“เป็นเด็กเป็นเล็กอยู่ ดูในนั้น เปิด” ชายตาให้ผมเปิดตู้เย็นเอง

“โตแล้ว ทำบัตรแล้ว เมาได้ไม่ผิดกฎหมาย ไหนล่ะเบียร์มีแต่ขนม ไม่หัดแช่ไว้วะ เราอยู่กันกี่คน เอามาขวดเดียวทำแปะ รู้ไหมมันเปลืองไฟ วู้” บ่นอุบเห็นแค่น้ำดื่มกับกล่องช็อกโลแลตขนาดมหึมาตั้งอยู่
“เรา?”
“ก็เออซิ คิดว่าห้องนี้อยู่กันกี่คน หัดแบ่งปันชาวบ้านเขาบ้าง น้ำใจ”
“โทษที เอามาขวดเดียวเพราะเจ้าของห้องทำท่าไม่อยากให้แชร์ด้วยต่างหากล่ะ”
“ใครบอก ไม่แชร์ก็ไม่ได้ตังค์ดิ รายการของหายของพังกับที่อยากได้จดไว้เรียบร้อยเดี๋ยวเอาให้ดู พูดแล้วห้ามคืนคำ”
“อ๋อ ไม่ลืม หึหึ” จิบชิลๆ ต่อให้ผมค้อนควับด้วยความหมั่นไส้

หัวเราะไปก่อนเถอะไอ้ซากุระหงิ เรื่องเงินๆ อย่าหวังมาอำเสียให้ยาก
ใต้โต๊ะเดือนละ 3000 กับลิสต์วัตถุสิ่งของตามสัญญา
โจ๊กมิได้งกแต่ขอโทษ รายการเต็มหน้ากระดาษ
(^D^) วะฮะฮ่า

...

“ไม่ยักรู้ว่าทำความสะอาดแล้วซอกแค่นี้ก็น่าอยู่เหมือนกัน” ชวนคุยพลางกวาดตาโดยรอบ
ซอกกว้างแค่เมตรครึ่งถึงสองเมตรยาวตามความยาวห้อง
ที่แค่แมวดิ้นตายแต่พอวางอาร์มแชร์ตัวใหญ่ก็น่าหลบมานอนเล่นดีเหมือนกัน
“อือหึ” ไม่รับไม่ปฏิเสธยังตั้งหน้าตั้งตาจิบต่อสบายใจ

คุ้นๆ ว่าเห็นซองบุหรี่แวบๆ จากเป้ที่เปิดอ้า
ไม่รวมซิปโป้สีเงินวาววับบนหลังตู้เย็นนี่อีก

“เมื่อกี้เห็นซองบุหรี่ อย่าบอกนะว่าจะเอาไว้ปุ๊น ติดจมูกกูเลยเชี่ย ห้ามนะเว้ย ไม่งั้นกรุณาย้ายออกไปเลยให้ไว”
“ไม่หรอก ไม่ติด ไม่ใช่ขี้ยา”
“ไม่สน ยังไงก็ไม่ได้ อยากเป็นมะเร็งปอดที่ไหนก็เชิญ ไม่ห้ามแต่ต้องไม่ใช่ใต้จมูกกู”
“โอเค” รับคำง่ายๆ ก่อนถาม “ไม่ชอบคนสูบบุหรี่แต่เหล้าได้”
“เออ ถ้ายอมแลกให้เจ๊ด่าเจ็ดวันซ้อน” ผม

โวยไว้ก่อนเนื่องจากเพิ่งสำเหนียกกลิ่นตุๆ โชยมา
ร่างกายกำยำสูงโย่ง หน้าตาท่าทางแบดบอยเท่เซอร์ดูดีตบตาชาวบ้าน
แต่อาจซุกซ่อนความเลวระดับชาติไว้ก็ได้ใครจะรู้
จิระต้องไม่ส่งเสริมปีศาจให้มีชัย
บ้านก็มีจะกระเสือกกระสนมาเช่าห้องอยู่เองทำไม
กำลังจะจบมัธยมในอีกไม่กี่วันแท้ๆ

...

น้าจอมจะรมควันตัวเองเวลามีเรื่องไม่สบายใจหนักๆ เช่น
ช่วงยายป่วยอาการเข้าขั้นตรีทูต
บ้านขาดเงินหรือเรื่องไหนอีกไม่ทราบ
ห้องนอนเฮียกับเจ๊เดิมอยู่ชั้น 2 ข้างล่าง
ควันโรงงานยาสูบจะลอยขึ้นมาถึงห้องผมตอนกลางคืน...ช่วงเวลากลืนไม่เข้าคายไม่ออก

“แสดงว่าเป็นเด็กดีใช้ได้ หึหึ” พ่อมดเจ้าเล่ห์ยิ้มพรายอีกแล้ว
เกลียดเสียงหัวร่อหึหะในลำคอไม่หาย

เบียร์ขวดเล็กกระทัดรัดแบบขายในผับ
กระดกไม่กี่คำก็หมดแต่อร่อยสุดยอด คอทองแดงคอนเฟิร์ม
(แต่ตองเรียกผมคอแป๊บ ไม่ขอเล่าตอนนี้ ถ้าเมาไม่แน่ครับ ; โจ๊ก)

เปิดตู้เย็นหยิบกล่องของหวานออกมาดูเล่นๆ
ช็อกโกแลตกล่องหรูยี่ห้อไม่คุ้น
ท่าทางแพงระยับแหงแซะ


“มีแต่ขนมไว้อ่อยเด็ก แหวะจ๊อดเซ็ง อึกเดียวเอง เลวชิบ หลอกให้อยากแล้วจากไป” เปลี่ยนเป้าเป็นของหวานก็ได้ จิระไม่เกี่ยง
“พรุ่งนี้เอามาให้ ล็อกเกอร์โรงเรียนมีตุนเป็นลัง หิ้วมามากไม่ได้ ขวดเสียงดัง เก็บทิ้งอีก”
“ไม่มีแบบกระป๋อง” ง่ายดี ดื่มหมดทุบทิ้งเก็บซ่อนง่ายด้วย ใต้เตียงโจ๊กมีเต็ม
“ชอบแบบขวดมากกว่า แต่กระป๋องก็ได้เดี๋ยวหามาไว้ให้”
“รสนิยมสูงชิบหาย เอาที่มีนั่นแหละ เดี๋ยวช่วยขนเอง หุหุ” ตูจะได้เมาของแพงแบบฟรีๆ อุอุ

มือใหญ่คว้าผมเข้ากลางหว่างขา
แย่งกล่องช็อกโกแลตไปเปิดออกให้ยลสีสัน
กลิ่นหอมหวานเย้ายวนเข้าจมูก ว้าว

...

“โอเค...ลองนี่ก่อน”
“รสอะไรบ้างวะ ของกูหมดเลยชิมิ”
“หลับตาก่อน”
“ไม่!” ผมเสียงแข็ง จุมพิตเมื่อครู่กระแทกขวัญเสียไม่หาย
“ใช้ลิ้นทดสอบอย่างเดียว จะได้รู้ว่าชอบไหม...นะครับ” ละลายตรงนะครับหางเสียงนี่ล่ะ
“ก็ได้”

ปิดการมองเห็นหลบนัยน์ตาสีเทาเข้มมองมา
อยู่ใกล้จนเห็นเส้นสีฟ้าจากเลนส์ลูกตากระจายเป็นริ้วๆ งดงาม

“อ้าปาก...อั้ม”
“อือ...” อ้ารับเศษชิ้นของหวานเล็กจิ๋ว เผลองับปลายนิ้วอีกฝ่ายเบาๆ
“ดาร์ก 75%”
“แหวะ ขม” เค็มมือมึงด้วย
“หึหึ เปิดลิ้นให้รับรสก่อน พร้อมนะ เริ่ม...อั้ม” จงใจแช่นิ้วให้กูอมหรือเปล่าวะไอ้เกย์เฒ่าเจ้าเล่ห์

“โว้ะ! มีถั่วด้วยเหรอ” สนุกดีแฮะ
“แมกคาเดเมีย ค่อยๆ เคี้ยวให้ละลายเป็นเนื้อเดียวกันก่อนค่อยกลืน อย่างนั้น” มือข้างหนึ่งหนึ่งช้อนประคองท้ายทอยผม อีกข้างดึงเอวให้หย่อนลงนั่งบนท่อนขา (ข้างไม่เดี้ยง) ของมันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ
“อืม...” อร่อยกว่าปกติจริงด้วย
“อย่าเพิ่งลืมตา...อีกชิ้น”
“โอ้...มีไส้ด้วย”

เคี้ยวไปไม่รู้ว่าโดนหอมแก้มไป
ปลายนิ้วโป้งสัมผัสกรามขยับขึ้นลงเบาๆ กับจมูกโด่งคลอเคลีย

(เด็กเห็นแก่กิน จุ๊ๆ อย่าส่งเสียงครับ: เจฟฟรี่)

ไส้คาราเมล ไส้แยม ไส้อัลมอนด์ รัมเรซิ่น ส้ม สตรอว์เบอรี่ ไวท์ช็อกแลต เทอร์กิสยังมี
กี่ชิ้นไม่ทราบแต่ถาดใหญ่เบิ้งหมดไปแค่ 1 ใน 3 เท่านั้น

“อร่อยไหม” สั่งให้ลืมตา นิ้วโป้งยังเกลี่ยลูบไล้แก้มโจ๊กไม่หยุด
“มะหวาย มาวช็อกโกแลต...เอิ๊ก” แกล้งโอนเอนถูหัวกลิ้งกับบ่ากว้าง
“555” มือขวาเลื่อนลงมาประคองเอวไว้เฉยๆ มือซ้ายยกเบียร์ของมันต่อ

...

แปลกดี หน้าเราห่างแค่คืบหากผมไว้ใจ เชื่อใจและอยากใกล้ชิด
ลมหายใจอุ่นๆ เป่ารดแก้มไม่รวมยักษ์โอบล้อมผมไว้กลายๆ
ผมเป็นฝ่ายเดินเข้าหาเงื้อมมือมารเองอีกต่างหาก

เจาะหู 3 รู ข้างขวาหนึ่ง สวมแป้นกลมแบบกระดุมสีดำอันใหญ่เกือบเซนติเมตร
ระเบิดหูด้วยหรือเปล่าไม่แน่ใจ
ข้างซ้ายไม่ได้เจาะที่ติ่งหูเหมือนคนปกติแต่เจาะที่ขอบใบหูสูงขึ้นไปอีก
สวมห่วงเงินเล็กๆ สองอันเรียงกัน 
เผลอสูดกลิ่นสบู่ เม็ดน้ำสะอาด
หอมหวานช็อกโกแลตผสมกลมกลืนกับกลิ่นฟองเบียร์จากปาก


“งั่มๆ” ผมหยิบสองไม้สองมือโซโล่น้ำตาลแก้เก้อ
นั่งบนขาคนป่วยเต็มที่ กินไม่แบ่งแถมท่ายกก็เท่คนเกิน
บาดตาโจ๊กทนไม่ได้

“คิดยังไงถึงอยากรู้เกย์เรดาร์” เปรยเรื่อยๆ เหมือนบอกเล่าเชิงถามกึ่งชวนคุย เสียงทุ้มนุ่มสลายความโกรธไปมากโข สงสัยมียาสั่งในช็อกโกแลต
“ไม่อยากรู้แล้ว” ไม่อยากโดนเล่นจ้ำจี้แบบบ้าๆ อีก
“ดาร์กสีดำๆ ป้อนหน่อย”
“กินเอง”
“น้ำใจ”
“เอ้า เอาไป”
“อุ๊บ!” มันยกเบียร์กระดกพร้อมผมยัดทั้งมือลงคอ แก้แค้นแคะขี้มูกจากตอนที่แล้ว
 
“เป็นไง ดาร์ก 75%”
“แคกๆ เกือบติดคอตาย อ๋อย เล่นซะเห็นดาว 555”
“สม 555” เราหัวเราะร่วน

ผมชิล จ้ำจี้มะเขือเปราะเลือกชิ้นของหวานค้นหาแมกคาเดเมียไปมา

“ไอ้ทอฟฟี่ชอบว่าไม่รู้เรื่อง จะจีบใครดันเสือกบอกว่าไม่ได้ ไอ้อาร์มหวง ปิงอีก...”/ “ไอ้อาร์มนี่ใคร” ยังเล่าไม่จบแท้เหลา
“เพื่อน”
“เพื่อน? เล่าเรื่องเพื่อนให้ฟังหน่อยซิ” โหมดบงการตั้งแต่เมื่อไร งง
“สนิทหรือไม่สนิท ทั้งโรงเรียนหรือเปล่า”
“...” ทำตาเล็กตาน้อย ดวงตาเรียวอยู่แล้วยังบังอาจหรี่ใส่โจ๊ก คิดว่ากลัวตายล่ะ

“ก็ได้ ไอ้อาร์มหล่อรวยหญิงตรึม เข้าใหม่ ม.4 เพื่อนห้องไอ้ตอง เตะบอลด้วยกัน ม.4 แล้วไม่รู้ ขี้เกียจมั้ง เคยชวนไปตีปากชาวบ้านทั้งสิ้น 3 ครั้ง แต่ไม่เคยได้เตะใครหรอก ไปเฝ้าต้นทางกับหามเพื่อนกลับเท่านั้น มันสองคนไม่ยอม”
“อืม...” รับฟังเบาๆ แต่ดวดแอลกอฮอล์ไม่เบาๆ ยกทีเดียวหายวาบค่อนขวด จิระตาละห้อยกลืนน้ำลายเอือกๆ
“แต่กูสนิทกับไอ้ตองมากกว่า มันวิทย์คณิตแต่เตะบอลด้วยกันตั้งแต่ ม.1 แรกไม่สนิทหรอก มันมีเพื่อนกลุ่มมัน กูมีเพื่อนกลุ่มกู ขึ้น ม.4 ดันมาซี้กันเฉยเพราะไอ้ปิงที่ตี๋ๆ ขาวๆ เจ้าของฟี่โน่น้ำตาลดำคันนั้นไง บ้านใกล้กัน ไปไหนไปด้วยกันตลอด”
“อ้อ”
“อย่างฮาตอนคู่นี้เจอกัน ตองปิงฟังเปล่า”
“ว่า?”

“เอาที่เจอกูก่อนนะ คือปิงเข้า ม.4 ขาวๆ ติ๋มๆ พวกเราก็แกล้งแซว เอ๊ยตุ๊ดเปล่าวะ ไอ้ปิงน้ำตาไหลพรากหลบหลังกู โจ๊กช่วยด้วย จากนั้นมาติดเป็นตังเม ลูกชายร้านทอง นิสัยดีชอบเอาขนมมาแจก”
“อ้อ ของฟรี” ยิ้มติดมุมปาก หลอนความหล่อ เฮ้ย คนละประเด็น
“แหงซิ ต่อๆ อยากเล่า ปิงมันตามต้อยอยู่เกือบเดือน วันนึงร้องไห้จ้าวิ่งมาหาบอกไอ้ตองจะฆ่ามัน ปรากฏผัดวุ้นเส้นเต็มหัวไอ้ตองเลย มีจานครอบด้วยจำได้ ฮามาก 555” ผมขำอดีตคล้ายเกิดขึ้นเมื่อวาน
...

ปิงคล้ายน้องชายน่ารักเดินตามต้อยๆ บอกอะไรได้หมด
ยิ้มรับไม่หือไม่อือ มีอะไรก็โจ๊กๆ อยู่นั่น
ผมหลุดจากกลุ่มถ่อยเพราะแววตาอ้อนๆ ของปรีดานี่เอง
ยกเว้นเวลาเหวี่ยงตี๋เล็กแห่งร้านทอง (ชื่อดังจากเยาวราชมาเปิดสาขาที่นี่)
สามารถสำแดงอิทธิฤทธิ์จนเหวอตาค้าง
ทอฟฟี่ แคทไก๋เพื่อนเก่ายังเอาไม่อยู่
แต่โจ๊กเอาอยู่เพราะมันยอมฟังผม ฮะฮ่า

ส่วนตองเล่นฟุตบอลด้วยกัน ไม่สนิทแต่แรกด้วยต่างคนต่างมีเพื่อนแก๊งใครแก๊งมัน
ม.ปลายเพื่อนผมย้ายหนีหมดตองถึงโผล่เข้ามาแจมเนื่องจากปาท่องโก๋ไอ้ปิงซึ่งอยู่ห้องเดียวกับโจ๊กนั่นเอง


“เพื่อนผู้หญิง?” ยังจะเปิดประเด็นภาคต่อ
“ทอฟฟี่เป็นตุ๊ดแต่ชอบนิยามตัวเองว่าเป็นเกย์รับสาวแตกอยู่ในซับเซตด้วยไหม”
“เล่า” ครับท่าน
“ทอฟฟี่  แคท ไก๋ เพื่อนเก่า ม.ต้น ปิงอีกที สามคนนั้นเด็กวิทย์ห้องคิง จบ”
“อือฮึ”
“ตกลงชื่ออะไร?”

ผมเปลี่ยนแกนด้วยหวังสร้างสัมพันธไมตรีเพื่อแอลกอฮอล์หนึ่งลังล้วนๆ
เผยความลับมากไปไม่ไดี ไอ้นี่คู่อริตูเองนี่หว่า

“ได้ยินน้าเรียกว่าอะไรล่ะ” อ้าวๆ เมาแล้วหาเรื่อง
“เจฟฟรี่?” ผมทวนชื่อ
“หึหึ” เท่แฮะ รูปตาเรียวกับปอยเส้นผมสีแดง คุ้นๆ ว่าเคยเห็นจากที่ไหนนึกไม่ออก
“มีชื่ออื่นอีกเปล่า สระอีต่อท้ายแล้วฟังดูตุ๊ดชิบหาย ทอฟฟี่จริงๆ ชื่อท็อปนะ แต่ซ้ำกับคนอื่นบวกอยากแรดเลยเป็นทอฟฟี่ซะ”
“เหรอ?”
“เออ”
“เจฟ” ไกด์พร้อมยิ้มๆ (เรียกว่าบงการกลายๆ มากกว่าครับ ; โจ๊ก)
“โอเค เจฟ” ผมโยนช็อกโกแลตเข้าปาก ขบแมกคาเดเมียกรุบกรอบ

มองลูกกระเดือกตรงหน้าจิระอยากมีบ้าง
กลิ่นสบู่ กลิ่นแชมพูเจือกลิ่นหอมอ่อนๆ ฝังในนาสิกประสาท
ครีมอาบน้ำของตูไม่มีกลิ่นนี้ อ้อ ส่วนใหญ่เกย์ชอบใช้น้ำหอม

“กินด้วยดิ” ของเหลวกลอกกลิ้งจะหมดขวด สักกรึ๊บเถอะโจ๊กขอ
“ไม่ได้ เดี๋ยวเมาตาย”
“น่านะ”
“ช็อกโกแลตกับเบียร์นะดื้อ โอเคสอนให้ รู้มาจากเชฟอีกที จิบแตะติดปลายลิ้นนิดเดียวพอ กลั้วปากทั่วๆ ให้ปนกับช็อกโกแลตก่อนค่อยกลืน นั่นล่ะ...อย่างนั้น”
“อร่อยสุโค่ย!” ผมโพล่งยิ้มกว้าง

ขมแอลกอฮอล์กับหวานล้ำผสมกันลงตัวอย่างไม่น่าเชื่อ
มิน่าถึงช็อกโกแลตไส้บรั่นดีถึงขายดีทั่วโลก

“ปากเปื้อน...” สองแขนโอบเอวไว้แค่หลวมๆ โน้มชิดจนรับรู้ลมหายใจร้อน ก้มดูดมุมปากเบาๆ ลิ้นร้อนเลียนุ่มช้า กดจมูกหอมแก้มผมส่งท้ายก่อนผละออกไปยิ้มเผล่
“...” ตึกตักหัวใจในอกเต้นแรงเกือบตาย

(ผมจำโมเม้นท์นั้นได้ยาวนานตลอดหลายปีให้หลัง
ทุกครั้งเวลาเห็นหรือกินช็อกโกแลตเหล้าจะคิดถึงเสมอว่า
ทำไมไม่ปัดหรือแหวกอ้อมกอดหลวมๆ นั้นทิ้งเสีย)


“ไปนอนได้แล้วครับคนเก่ง”
“อืม...” โจ๊กล่องลอยถึงเตียงเมื่อไหร่ไม่ทราบ
“จุ๊บ...ราตรีสวัสดิ์” หน้าผากเหม่งตูเสียเอกราชอีกแล้ว

“เจฟ...”
“ครับ” ครับเคิบหาพระแสง
“กูไม่ได้เมา แล้วรู้ด้วยว่ามึงหลอกโซเดมาคอมกูชิมิ”
“หึหึ รู้ว่าไม่เมา แต่กู๊ดไนท์คิสเพราะ เอ่อ...”
“เพราะอะไร?” ตอบผิดหูเมิงตายแน่ ไอ้เจฟ
“Magic...ร่ายเวทย์ฝันดีไง” ฝรั่งยักไหล่ยิ้มๆ อธิบายชิลๆ
“อ้อ พ่อมดจะเล่นคุณไสย ฮ้าว...จะฟ้องตา”  พยายามชี้หน้าด่าทั้งที่ตาปรือ

มือใหญ่ผลักล้มฟุบลงกับฟูกนุ่ม
ตามคลี่ผ้าห่มให้ขณะผมยุกยิกพลิกนอนคว่ำท่าประจำ
คลุมโปงครอบศีรษะงานเนี๊ยบเรียบร้อยทว่าแหวกนิ้วมาเกี่ยวตรงจมูกปากออกให้

“จุ๊บ...กู๊ดไนท์ครับ...จิระ”

คิสอีกแล้วไอ้บ้า จะแบดไนท์เพราะมึงนี่ล่ะ


*************
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 24-02-2014 08:45:35
tuckky มาแต่เช้า
 :mew1: :mew1: :mew1:
อรุณสวัสดิ์!!!
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 24-02-2014 08:51:15
โดนหลอกจนได้โจ๊ก เพราะเห็นแก่กิน 5555555

เมาชอคโกแลตเหล้าเข้าไป เจฟฟรี่ก็เนียนพูดเรื่อยๆให้ตายใจ และแล้วเหยื่อก็ติดกับ

ถ้าเป็นเจฟฟรี่เห็นโจ๊กเมาแล้วน่ารักแบบนี้ ก็คงอดใจไม่ไหวจริงๆนะ  :กอด1:

 puppyluv เค้าก็มารอแต่เช้าเหมือนกันนะ  :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 5 สนุกกู P.5 (21/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 24-02-2014 09:05:23
tuckky มาแต่เช้า
 :mew1: :mew1: :mew1:
อรุณสวัสดิ์!!!
อรุณสวัสดิ์ ปกติมาเช้าทุกวัน แต่เข้าเนทไม่ได้ มันพ่วงกะแผนกกราฟฟิค กราฟฟิคชอบมาสาย ฟ้องๆๆๆ 555

รู้สึกเหมือนเจ่เจ๊ของหมวยจะโดนพ่อมดล่อลวง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 24-02-2014 09:50:16
เจอเม้นต์ rujaya ทุกเช้า ทุกวัน เฮ้ย!!!
น่ารักไปไหน
ดีใจที่เข้ามาแล้วเจอ+ได้ทักทายกันแบบนี้
ขอให้พบแต่สิ่งดีๆ ทั้งวันนะ
 :L1:  :L1:  :L1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 24-02-2014 10:02:38
โจ๊กเมาแล้วน่ารักนะเนี่ย  :impress2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 24-02-2014 10:35:32
จิระ(เตี้ย)เมาช็อกโกแล็ตแหงแซะ!!
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: manU007 ที่ 24-02-2014 10:57:26
 :o8:
โจ๊กน่ารักนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 24-02-2014 11:21:00
โจ๊กเห็นแก่กินเสียไปหลายจุ๊บเลย 555  :-[
แต่เราชอบโมเมนต์นี้ :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 24-02-2014 11:25:11
โจ๊กจะรอดได้ไง เจฟฟรี่ชั้นเชิงขนาดนี้ อิอิ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 24-02-2014 11:37:47
 :-[ :o8: :impress2: :mew1: :mew3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 24-02-2014 11:58:48
โจ๊กเมาแล้วบอกทุกสิ่งป่ะเนี่ยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 24-02-2014 12:09:46
อ่อยยย เจฟหลอกโจ๊ก น่ารักอ่ะ  :katai1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 24-02-2014 12:14:12
 :hao6:

โจ๊กเอ๊ยเดาอนาคตไม่ยากว่าจะถูกจับกินแบบเต็มใจทั้งๆที่รู้ตัวด้วยล่ะ  :laugh:

บวกเป็ด

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 24-02-2014 12:17:36
โจ๊กเหมือนเด็กกว่าเจฟฟี่ไปเลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 24-02-2014 12:18:47
 :z3: เจฟฟฟฟฟฟฟฟ ร้ายมาก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 24-02-2014 12:29:43
เจฟฟรี่แกล้งหลอกล่อโจ๊กแน่เลย คนนี้พอเมาแล้วไม่ค่อยหวงตัวเลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 24-02-2014 12:34:29
โจ๊กโดนล่อลวงแล้วๆๆ :hao3:

 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 24-02-2014 12:46:29
 :ruready เห็นแก่กินนะเรา
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 24-02-2014 13:47:01
ว่านอนสอนง่าย  แบบนี้แหละที่ชอบ  :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-02-2014 14:08:11
เป็นทั้งพ่อมดทั้งเกย์เฒ่าเจ้าเล่ห์ หลายอย่างที่จิระอยากให้เป็น ตอนนี้สีชมพู ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 24-02-2014 15:27:12
โอ้ย โมเม้นต์นี้น่ารักมากๆๆๆทั้งคู้เลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 24-02-2014 16:13:09
น่ารักๆๆๆ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 24-02-2014 16:14:24
 :pighaun:เป็นโมเม้นท์การกินช๊อกโกแลตที่หวานมากกกกกกกกคร่าาาา :haun4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 24-02-2014 19:41:10
ไม่สงสัยเลยว่าทำไมโจ๊กถึงเสร็จเจฟฟฟฟฟฟฟฟฟ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 24-02-2014 19:44:36
เด็กน้อยของเจฟ หึหึหึ ความคิดนี้เขาใกล้เกย์เขาไปทุกทีหล่ะ :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 24-02-2014 21:10:00
โจ๊กแพ้ทางเจฟ  :o8:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 24-02-2014 22:13:06
แหมๆ เขามาเป็นเมทได้ไม่กี่วัน...
เป็น-เรา-ไปแล้วนะตัว ^^

งกเอ๊ย...เอ๊ย!! โจ๊กเอ๊ย...แววมา
เธอจะไม่รอดมือเขาเพราะคำนวณพลาดนี่แหละ
อย่าลืมว่าพ่อมดร่ายมนต์เก่งเกินใครนะ...หุหุ

เป็นช่วงวันใกล้ชิดที่...ช็อกโกแลตชิดซ้าย ^^V
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 24-02-2014 22:15:56
 :-[ :-[ :-[


อ่านคู่นี้มันกร๊าวใจจริงโว้ยยยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 24-02-2014 23:03:41
โจ๊กน่ารักวุ้ย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 25-02-2014 08:40:48
จิระxจิระ
ตอน 7 คิตตี้









(ปังๆๆๆ)

“ตื่นๆๆ จะเคารพธงชาติแล้ว!” เสียงคุณผู้หญิงเจ้าของบ้านฟาดบานประตูตูมตาม อาการเดิมแต่เวลาไม่เดิม
“คุณนายคร้าบ ยังไม่เจ็ดโมงครึ่งเลยอะ”
“อือ...” รังนกสีแดงเป็นกระเซิงผลุบโผล่อยู่บนเตียงอาการเดียวกัน
“นอนดิ้นตกเตียงอีกแล้วนะ ลุกเร็ว รีบอาบน้ำกินข้าวจะไปเรียนหนังสือหนังหา เป็นเด็กเป็นเล็กหัดนอนตื่นสายโด่ง” แล้วก็ตึงตังลงไป

เหม่ๆ ตั้งแต่มีฝรั่งหุ่นเสาไฟฟ้าตาน้ำข้าวมานอนเตียงเดียวกับหลานชายเข้าหน่อย
คุณผู้หญิงแอบย่องขึ้นมาส่องทุกวันเลยนะขอรับ
ใสเจียเสียใจ ขี้ตาเกรอะนอนน้ำลายไหลยืดต่างหาก
ไม่มีปัญญาก่อการใดๆ กับโจ๊กสุดหล่อได้ดอก
...

ลงมาสับปหงกเคารพโต๊ะกินข้าวกันสองคน...

“เอ้าๆ หัวจะโขกกันตายอีกล่ะ น้ำร้อนสาดอีกรอบดีไหม ตื่นๆ โจ๊กเย็นหมดแล้ว นาฬิกาปลุกอยู่ไหนทำไมไม่ใช้ ให้ขึ้นไปดูทุกวันแบบนี้ไม่ไหวนะ ปวดขาตายพอดี”
“มันพังครับ” รูมเมท
“วู้! จะขึ้นไปทำไมเล่า บ่นปวดแขนปวดขาเป็นยายแก่อีก”
“ไม่ขึ้นไปแล้วจะได้ทำงานได้ทำการมั้ย หา! ตั้งแต่เด็กยันหมาเลียตูดไม่ถึง ได้เพื่อนมานึกว่าชวนกันดีขึ้น ที่ไหนได้ ตอนอยู่บ้านเจฟฟรี่ตื่นกี่โมง” เจ๊เท้าสะเอวไปแขวะอีกคน
“ตีห้ากว่าเกือบๆ จะหกโมงครับ”
“นั่นล่ะเป็นยังไง เพราะบ้านไกลใช่ไหม แล้วตอนนี้ล่ะ” คุณผู้หญิงทำท่าสะใจ
“ดีแตกครับ”
“...” เจ๊นะจังงัง

“อุๆ โจ๊กหมูติดคอ” จิระพยายามกลั้นหัวร่อ แต่สองสิงห์หน้าบ้านใส่เต็ม
“555” เฮีย
“ตอบได้ดีจริงๆ 555” กับพี่สมบัติปล่อยก๊าก

เจ๊บ่นเป็นหมีกินผึ้ง หันกลับไปเคร้งคร้างกับซิงค์ครัว แว่วๆ ว่า "ฉันถามให้เสียใจทำไมวะเนี่ย"

ตัวสูงโย่งพิงผนัง กระดิกนิ้วเรียกผมเข้าไปชิด
“Come on..." แล้วก็ "...จุ๊บ”
“เชรี่ย! เหม่งกูอีกล่ะ” ผมโวย แทบทิ้งไม้ค้ำใส่เท้าฝรั่ง
“นี่ก็อีก พูดไม่ฟัง” เจ๊หันมาเจอถึงกับกลอกตา ถอดหายใจอย่างระอาเต็มที

เป๋ห่าวหาสนผู้ใดในโลกหล้า
สองมือประคองใบหน้าผม
อมยิ้มติดมุมปากเท่มอบให้โจ๊กแต่เพียงผู้เดียว

“มีบางอย่างบอกผมว่าวันนี้คุณจะเจอโชคดี Have a nice day...”
โจ๊กอยู่ในท่าล่อแหลมกับเกย์พิการท่ามกลางแฟมิลี่
“มึง...” อนาจารกูอยู่นะเออ
“อะๆ ห้ามพูดคำหยาบ ไม่งั้นมนต์เสื่อม”
“จริงดิ”
“จริง”
“เออ...ก็ได้” ผมชี้นิ้วใส่หน้า สบสีเทาเข้มไม่วางตา กล้าท้าทายคนอย่างโจ๊ก ไม่มีดีให้เห็นเย็นนี้ตายแน่

ทว่า...มีซาวน์เอฟเฟคประกอบ

(“เคร้ง”) พี่สมบัติทิ้งท่อไอเสียลงพื้น อ้อ พี่แกเพิ่งเห็นฉากนี้
(“ฮึ่ม!”) เฮียยืนกำหมัดนิ่งด้วยผ่านตาเป็นครั้งที่สองแล้ว
และเสียงดังสุด (“โครม”) คนที่ผมไม่อยากให้เจออย่างยิ่ง
ปิงกับตองทำฟี่โน่ล้มอยู่หน้าบ้าน...
(="=) อุเหม่ โจ๊กขอลาป่วยหนึ่งวันได๋เปล่า

...
......

ม้าหินที่นั่งประจำในโรงเรียน

“ว่ามา” ปิงก่อน
“จะบอกดีๆ หรือจะให้พูดทั้งน้ำตา”
“ไรวะ บังอาจขู่กูอะตอง มึงด้วยเหรอปิง”
“ก็ทำไมโจ๊กถึงไปหอม...”/ “จุ๊ๆ เล่าจ้าเล่าแล้ว ไม่ได้จูบไม่ได้หอม มันทำเองเคมั้ย” ปิดปากหนูจำไมไว้ทัน
“ไม่เค!”

ผมเกาหัวแกรกๆ ถ้าคุณหนูปิงทำท่าดื้อตาใส
กอดอกหมับพองแก้มปากจู๋อย่างนี้เมื่อไหร่ละก็นะ
กระผมไม่รู้เรื่องจริงๆ ขอรับ แค่เซ่อนอน
มึนเอ๋อตื่นเช้าก่อนเวลาประจำจึงเบลอกว่าปกติเท่านั้น

“คืองี้ มันบอกกู๊ดไนท์คิส อ้อ ไม่ใช่ อะไรไนซ์ๆ น้า ลืม”
“กู๊ดไนท์ไหน นั่นใช้เวลากลางคืน แฮป อะไนซ์ เดย์ ใช้เวลากลางวัน วันนี้โชคดีนะครับทำนองนั้น” ปิงจ้องเขม็ง
“ก็นั่นไง ประเภทคำทักทายเซย์กูดบายแบบฝาหรั่งธรรมดาๆ จริงไหมวะตอง”
“...” เพื่อนร่างสูงหรี่ตาพ่วงมองหน้าเขม็งแทนคำตอบ ยอมก็ได้วะ ข่าวฮอตประเด็นร้อนน่าอยากรู้นักหนา แค่จุ๊บหัวเหม่งตูแค่นี้

วันแรกก็โดนไปดอก
เจ๊ทำตะเกียบร่วง
ส่วนเฮียตาเหลือก
จำไม่ได้กรุณาย้อนไปอ่าน INTRO


“เออ เด็กฝรั่งนานาชาติโรงเรียนโน้นมาขอเช่าห้องแค่นั้นเอง” จำเลยรับสารภาพลดโทษกึ่งหนึ่ง
“แต่มันคือคนที่ร่ำๆ จะฟาดปากกับเราบ่อยๆ เลยนะโจ๊ก” ตองแย้ง
“วางมือแล้วไม่ใช่เหรอ ไอ้อาร์มปล่อย กูก็ปล่อย” เวลานี้ยังขนน้ำยอดข้าวไม่ครบลัง จะให้เสียสัมพันธวไมตรีอันดีงามนี้บ่ได้กา ไฮโซอยากดวลขวดอีกต่างหาก กระป๋องทิวป์ยาวๆ ก็ไม่แล

(เยาวชนที่ดีไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง: โจ๊กครับ)

เรื่องฮอตเมื่อครั้งที่ผ่านอีกหนึ่ง ลูกครึ่งตัวสูงๆ รูปหล่อๆ (น่าจะลุคกู๊ดที่สุดในกลุ่ม)
จำได้ว่าชื่อนกอะไรสีขาวๆ ไม่รู้ นกกระจอกขาว นกเหยี่ยวขาวเทือกๆ นั้น
นั่งจากัวร์สีดำแบบมีคนขับมาแจ้งความประสงค์กับยามที่หน้าประตูโรงเรียน
ตอง อาร์มกับเพื่อนแก๊งคนสนิทของอาร์มลงไปเจรจา
กลับมาเล่าคร่าวๆ ว่ามันแสดงความจำนงค์บอกเลิกศึก

‘มันจะเล่นบาส ไม่อยากเซ้าซี้กับพวกเราแล้วเลยมาตัดสัมพันธ์ แม่งโคตรกวน มีหน้ามาบอกกูไม่ได้มาเจรจา แต่มาบอกเลิกนับจากวันนี้  แต่ถ้าพวกมึงคนใดว้อนท์มีเรื่องกับพวกกูอีก เรื่องถึงตำรวจ มันคิดว่ามันเป็นใคร ศัตรูคู่ขี้ตีนกูก็ไม่ใช่ด้วยซ้ำ ปล่อยไปเถอะวะ เห็นแก่ลูกนกลูกกา’

เพราะกรณีหักด้ามพร้าด้วยเข่าเช่นนี้เอง
อาร์มกับพวกเราจึงเลิกรากึ่งหมดไฟกับพวกนานาชาติโดยฉับพลัน
ตองบอกผม ‘กล้าขอก็กล้าให้ ลูกผู้ชายว่ากันตรงๆ ได้อยู่แล้ว’ 
บุคคลเฉกเช่นนี้ก็มีในโลกครับ

...

“แต่โจ๊กยอมให้มันกระทำชำเรา ต่อหน้าปิงเลยนะ” ไอ้ลูกคุณหนูเอาแต่ใจ บทเมนส์จะมาจะไปไม่บอกกล่าว
“แค่เด็กหรั่งนิสัยไม่ดี เอะอะก็คว้ามากอดจูบเฉยๆ บอกหนูปิงแล้วไงครับ” ผมอ้อล้อ
“ไม่รู้ล่ะ ปิงงอน”
“อ้าวๆๆ” ผม

“ง้อเลยมึง” ตองยิ้มแล้ว
“ทำไมต้องกูวะ คู่หูปาท่องโก๋มึงนี่หว่าตอง”
“เรื่อง” วู้ ไอ้นี่ ไม่ช่วยซ้ำได้ทีขี่แพะไล่ ลงดาบซ้ำต่างหาก
“โอ๋ๆ ปิงน้อยๆ หน่อยน่ารักๆ คร้าบ ไม่งอนน้า”

ผมจำต้องเต้นท่าไก่ย่างอ้อล้อหนูปรีดาขี้งอนอีกหลายคำรบ
อ้างธรรมเนียมปฎิบัติแบบห่ามๆ แกล้งกันเล่นเฉยๆ
ด้วยอยู่ในที่ลับตาไม่เห็นจะสิเน่หาอันใดจิระ โอ้โลมสักนิดก็ไม่มี
นี่กลางประชาคม ทั้งเจ๊ เฮียน้าจอม พี่สมบัติผู้ช่วยในอู่
กระทั่งผู้คนเดินผ่านไปมาหน้าบ้านซึ่งชัดๆ คือตองกับปิงเอง

...
...

“ก็ได้ ปิงไม่โกรธโจ๊ก แต่ถ้าเห็นอีกนะ ฮึ่ม...”
“คร้าบ” ผมยิ้มแห้งบวกคอแห้งแต่ใจชื้นขึ้นเป็นกอง
“555” ไอ้เลวตอง

อยากบอกว่าผู้ปกครองของจิระเดือดไปรอบเช่นกัน
เจ๊วีนแตกทุบกระทะเหล็ก เฮียขู่ฆ่าให้อาสัญตั้งแต่จุ๊บแรกโน่นแล้วทว่าไอ้เกย์ชีกอหาฟังไม่
กระทำการณ์อุกอาจต่อไปอย่างมิสะทกสะท้าน
รู้สึกจะเสียเหม่งให้มันทุกเช้าเลยนี่หว่าตู

......
...

และทูเดย์ จิระได้สมพรปากพ่อมด
“เจฟฟฟฟฟ!” วิ่งพร้อมยกมือไหว้น้าจอมหน้าบ้านแต่เรียกชื่ออีกคน
(“โฮ่งๆๆๆๆ”) ซาวน์เอฟเฟ็คประกอบจากฝูงหูตั้งหางยาวหน้าบ้าน
“ครับ” กำลังเช็ดผมเปียก นั่งพาดขาบนเก้าอี้โต๊ะกินข้าวที่ประจำ
“นี่ๆๆ กูมีข่าวดีมาบอก”
“ว่า?” หัวแดงยิ้มเผล่ติดมุมปากเหมือนทุกที หากน่ามองกว่าทุกวัน

“กูได้ทุน เย้!” ผมกระโดดกอด
“555”
“เอะอะอะไรกัน” เจ้เข้ามา
“ทุนฟุตบอล?” เฮีย
“จริงเหรอครับ โอ้ อย่างนี้ต้องฉลอง” พี่สมบัติ

ทุนเรียนสำหรับนักกีฬาฟุตบอลของมหาวิทยาลัยทางภาคตะวันออกดังที่หวังครับ
โจ๊กจุกอกด้วยความปีติยินดีตั้งแต่บ่ายสาม
อยากเจอมัน
อาจบอกมันเป็นคนแรก
เพราะเวทมนต์ติดหน้าผากนั้นแน่ๆ เชื่อสนิทใจ


“มีคนสละสิทธิ์ครับ เขาโทรมาบอกแต่ยังไม่ประกาศเป็นทางการ เสาร์อาทิตย์โน้นอาจต้องไปเข้าค่ายทดสอบความฟิต ผมก็ไปด้วย” ตองคุยอยู่กับน้าจอมหน้าบ้าน
“อ้อ แต่ก็น่าจะได้แล้วซิ” เฮีย
“ครับ ถ้าอย่างนี้คือชัวร์แน่ๆ ล่ะผมว่า” ตอง
“ถ้าได้ไปสระบุรีวันไหนโจ๊กคงโวยวายให้รู้เองแหละ ฆ้องปากแตกทุกที” ปิงยิ้มแย้มแก้มป่อง
“555” หน้าบ้านเต็มไปด้วยความรื่นรมย์ เจ๊ยิ้มแย้มอารมณ์ดีขนขนมออกมาแจกพร้อมน้ำแดงรีฟิลไม่อั้น ยิปปี้!

....
.....

พวกเราเฮฮาน้ำหวานกับของกินเล่น

“เพราะมึงบอกว่าวันนี้กูจะโชคดีไง รู้ได้ๆ ไงวะ!” ผมตื่นเต้น
“Magic...”
“555 ใช่ๆ หน้าตาขี้เหร่อย่างนี้ไม่ใช่เทวดาหรอก พ่อมดดีกว่า เดอะ เกรย์ วิซาร์จแบบในลอร์ด ออฟ เดอะ ริงค์”
“พ่อมดเหรอ หึหึ” ยิ้มรับพร้อมจิบน้ำแดง

หยิบรูปถ่ายเก่าๆ ที่ติดฝาผนังห้อง
สามผู้ใหญ่น้าจอม เจ๊และพี่สมบัติเก็บข้าวของกับคลุมผ้ากันฝุ่นให้สิ่งของอยู่

“อ๋อ เริ่มทุบผนังแล้วเหรอ รูปพวกนี้โจ๊กยังเด็กอยู่เลยนะ ฟันหลอด้วย” ปิงช่างสังเกต
“เฮ้ย ไม่ใช่ วู้ ดูทำไมปิง แต่หน้าตาดีตั้งแต่เด็กนะคนเรา ช่วยไม่ได้ว่ะ” ผมดึงรูปถ่ายประวัติศาสตร์ไปจากมือปิง
“พูดความจริงก็ได้โจ๊ก กูไม่ถือ 555” ตองขำ
“ห่านจิก ไม่ต้องกินเลยตอง คายขนมคืนมาเลย”


กำลังสู้รบกับซี้ก็มีคำถาม...
“เด็กคนนี้ ใคร?” ฝรั่งนั่งดูรูปอยู่ดึงขึ้นมาถาม เห็นจับแต่ใบนี้ตั้งนานแล้ว
“อ๋อ เออใครวะโจ๊ก เห็นติดฝาบ้านตั้งนานมาแล้ว ญาติหรือน้องก็ไม่น่าใช่ ชุดโรงเรียนมึงด้วยนี่หว่าเจฟฟรี่” ตองรู้จักชื่อเป๋ห่าวแล้วครับ ขึ้นพ่อขุนกันตั้งแต่ประโยคแรกไม่มีโอ้เอ้เกรงใจ
“เด็กเจ...” ผมระบายยิ้ม ดึงรูปจากมือใหญ่มาชื่นชมความหลัง

น้อง ม.1 นักเรียนโรงเรียนนานาชาตินี่แหละครับ
ขณะนั้นผมอยู่ ม.3 เห็นมาใช้บริการรับส่งวินมอเตอร์ไซค์หน้าปากซอยข้างๆ อู่เรานี่เอง
หน้าตาน่ารักเหมือนผู้หญิง เคยเข้าใจผิดคิดว่าเป็นเพศเมียเลยด้วยซ้ำ
ติดตาต้องใจเพราะเค้าหน้าตา ท่าทางเหมือนเจ้า ‘เจเจ’
ลูกชายของเฮียและเจ๊ที่เสียชีวิตตั้งแต่เด็ก ชื่อก็เหมือนกันด้วย

ไม่ทราบชื่อนามสกุลจริงๆ ทว่าผมโมเมเรียก ‘เจ’ เอาเองตามอักษรปักหน้าอก J L
รูปพวกนี้น้องนักเรียนคนนั้นมาลืมกล้องไว้ที่นี่
น้าจอมจึงเอาไปอัดมาแปะฝาบ้านไว้ เผื่อเด็กย้อนกลับมาจะได้ให้คืน
แต่ผ่านไปตั้งกี่ปี...ยังไม่เห็นแม้เงา

“รู้จักหรือเปล่าวะ น้อง ม.1 ตอนนั้นเราก็อยู่ ม.3 ได้ เคยเห็นบ้างไหม?” ผมถาม
“...” เสจิบน้ำแดงอึกๆ แทนคำตอบ เออ ไม่อยากบอกก็ไม่ทู่ซี้อยากรู้หรอกเว้ย
“เก็บไว้เป็นความทรงจำ วันข้างหน้าเราคงได้เจอกันนะจ๊ะ” ผมจุ๊บภาพเบาๆ

ใครบางคนผ่านมาแล้วผ่านไป
หากบางคน...ผ่านตาแค่ครั้งเดียวเรากลับจำได้ไม่ลืมเลือน

...
...

“เจฟฟรี่เล่นกีตาร์ด้วยเหรอ?”
ถ้าปิงไม่ถามประโยคนี้ผมคงไม่สังเกตเห็นกล่องสีดำใหญ่เป็นมันปลาบ (ท่าทางแพงอีกล่ะ)
วางอยู่ข้างๆ ผนังติดกับฝั่งที่ตองนั่ง

“อืม...เพิ่งขุดขึ้นมาจากห้องเก็บของที่บ้าน สายเละหมดแล้ว แถวนี้มีร้านดนตรีใกล้ๆ บ้างไหม”
“อยู่ถัดข้างบ้านเราเอง ร้านนั้นน่ะตอง ตรงไฟแดงหัวมุมจะเลี้ยวเข้าตลาดสดก่อนเข้าบ้านเรา” ปิงเจ้าถิ่นอิ๊อ๊ะกับสารถีส่วนตัว
“อ๋อ ร้านใหญ่ๆ น่ะเหรอ รีบมากไหมล่ะ ขากลับเดี๋ยวนำไปเอง”
“เย้ ไปตลาดกัน พลับหมดแล้ว ที่บ้านมีขนมอื่นเหลืออีกไหมวะปิง”
“555 เอาเชียวโจ๊ก”

สรุปผมแว้นเวสป้าแก่ๆ ตามหลังสองคนนั้นเที่ยว
ได้ขนมอภินันทนาการจากร้านทองบ้านปิงถุงใหญ่
ส่วนสก๊อยขาเป๋ได้แอมป์ตัวใหม่ กับรอรับเฟนเดอร์ตัวเก่าร้อยสายใหม่ในวันหลัง

...
...

ห้องเรา สามทุ่มกว่า

“ไม่ยักรู้ว่าเด็กนานาชาติก็ไม่มีตังค์ได้เหมือนกัน นึกว่ามีแต่ลูกคนรวยเรียนอย่างเดียว” ผมเปรยขณะโยนแอมป์ตูมใส่ห้องเล็ก ลำบากขนขึ้นมาให้ ไม่เพราะหวังน้ำเมาในกระเป๋าโจ๊กไม่เป็นคนดีให้เมื่อยตุ้ม
“อ๋อ...” แค่นั้น
“ชื่ออะไรนะ เอเจเหรอ ตัวดำเป็นเนี่ยงเลย ยิ้มทีเห็นแต่ฟัน ลูกครึ่งนิโกรหรือเปล่าวะ ไม่ยักรู้ว่ารับจ้างในตลาดด้วย” ผมพูดถึงเพื่อนใหม่อีกคน เราสี่คนเตร่อยู่ในร้านดนตรี เอเจเพื่อนของเป๋ห่าวก็แวบเข้ามาทักทาย
“แม่กับน้องสาวขายไข่กับของแห้งในนั้น”

“แล้วที่มันมือเจ๊งคือหายแล้วยัง ได้ทุน NBA นั่นด้วยหรือเปล่า” ผมสนใจเนื่องจากคือหนึ่งในฮีโรช่วยเหลือครั้งลำบาก
“เอเจจะเรียนที่นี่ ได้ทุนอื่นแล้วไม่ต้องห่วงหรอก” หันมาสบตานิ่งๆ
“อืม...ได้อย่างนั้นก็ดี” ผมคลายใจ ความผิดข้างในจางลง

“ขวดใส่นี่แล้วหมุนล็อก” คำสั่งเปลี่ยนอารมณ์
“โอ้เยี่ยม เจ๋งเว้ย” ตื่นตาเป็นเด็กๆ “เสียอย่างเดียว ช่องแช่จุได้แค่หนึ่งไม่พอกิน ยังไม่เมาเลยด้วยซ้ำ” บ่นอุบ
“อ้อ คอทองแดง”
“อ๊ะ แน่นอน”
“ของอร่อยต้องใจเย็นๆ ...มานี่ซิ”

นั่งเก้าอี้ทรงสูง ผายมือก่อนกระดิกนิ้วเรียกแมวน้อยไปหา
หมาหน้าบ้านสมยอมเป็นลูกสมุนเจ้าฝรั่งหน้าจืดคนนี้หมดเกลี้ยงเพราะอย่างนี้
มีสแนคสินบนกับเรียกไปลูบหัวลูบหาง

โจ๊กมิใช่คิตตี้...
เดินเข้าหาแต่โดยดี เข้านั่งแหมะโคนขาข้างขวาข้างปกติ
ปล่อยสองแขนพาดโอบหลวมๆ
ลมหายใจค่อยสงบลงคล้ายได้พักจริงๆ


“ชอบไหม?”
“ชอบไหน พูดให้เคลียร์ๆ เบียร์ของกูยกลังอย่าคิดว่าลืม ไปเอามาให้ครบ จำแม่นนะบอกไว้ก่อน จิระไอคิว 180 รู้ซะบ้าง”
“หึหึ” ยิ้มแล้ว โน้มหน้าผากชนหน้าผากผมเบาๆ นิ้วเรียวยาวไต่รอบเอวไม่จั๊กจี้แต่...รู้สึกดี
“ค่ามอเตอร์ไซค์พิเศษไปกลับตลาด หิ้วแอมป์ควายๆ กับขาตั้งวางโน้ตนั่นด้วย จ่ายมาอย่าโอ้เอ้” ชี้เฟอร์นิเจอร์ชิ้นที่ 4 และ 5 ของห้องนี้

“แช่อยู่ยังไม่เป็นวุ้น พรุ่งนี้ค่อยกิน”
“ไม่เอาดิ วันนี้ก็วันนี้ พรุ่งนี้ส่วนพรุ่งนี้ งดเชื่อเบื่อทวง” ถึงลูบหลังให้กูก็ไม่ใจอ่อนหรอกเฟ้ย
“555 เชื่อแล้วว่า...”
“ว่าอะไรพูดให้เข้าหูด้วยขอร้อง ไม่ได้งก ไม่ได้เค็มแต่ไม่ฟรี”

“ครับผม ผมจะเล่นเสียงดังไปบ้างก็บอกนะ”
“ดีแล้ว หาอะไรทำจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน แล้วอย่าคิดหลีอีสีนวลกูเป็นเมียเชียวล่ะ มันมีไอ้น้ำแดงเป็นสวามีอยู่แล้ว อย่าแย่งหมาเข้าใจ๋”
“โอ๋ย เห็นด้วยเหรอ 555” ยิ้มกว้างพลางรวบตัวผมเข้ากอดจนมิด
“...” ก็อบอุ่นดี หรือห้องนี้เร่งแอร์ยังไม่เย็นกันแน่

“...จุ๊บ...” สัมผัสเบาที่หน้าผากก่อนเลื่อนลงมาจูบที่แก้มนุ่มนวล
“ได้ข่าวว่ามึงเล่นแก้มกูอยู่”
“หึหึ ถามหน่อย อึดอัดหรือเปล่าเวลาที่ผม เอ่อ...กับเนื้อตัวคุณ”
“ยังไง”
“...ฟอด...จุ๊บ...” จมูกโด่งซ้ำแก้มอีกข้างคือคำตอบ ตาสว่างโร่เลยตู
“กูไม่ใช่คนโง่เง่าเต่าตุ่นที่คิดจะทำอะไรงี่เง่าใส่ก็ได้ จำไว้”

ผมจะโกรธและไม่ให้อภัยถ้าหลอกลวง ลอบแทงข้างหลัง
แต่กับคนนี้บอกไม่ถูก นิสัยคว้าได้ก็คว้าทว่าผมยินยอมง่ายดาย
เวลาอยู่ใกล้มันสองต่อสองอย่างนี้กลับไม่กลัว
ซ้ำรู้สึกดีปนสบายใจอย่างบอกไม่ถูก

...เสมือนเป็นที่หลบภัย
...เสมือนเป็นถ้ำส่วนตัว

ถ้าคิดจะล่อลวงหรือหวังร่างกายมันคงทำตั้งแต่แรกเจอแล้ว
ไม่อ้อยสร้อยรอนาน หรือลวนลามเนื้อตัวภายนอกแค่นี้หรอก


“ขอโทษถ้าทำให้รู้สึกไม่ดี นิสัยเคยมือแก้ไม่หายสักที แต่จะไม่เกินเลยไปกว่านี้ถ้าไม่อนุญาต” แล้วก็ยิ้ม นิ้วโป้งลูบไล้ปลายคางผมไปมา
“กูก็รู้ อย่างมึงถ้าคิดจะเอาจริงๆ คงเสร็จตั้งแต่คืนแรกแล้ว”
“รู้ทันด้วย แย่แล้วเรา” ยิ้มกว้าง ปลายจมูกถูปลายจมูกผม “ไปอาบน้ำได้แล้วครับคนเก่ง”
“ก็ปล่อยซะทีซิ”

“หึหึ เอ่อ...โจ๊ก”
“หือ?”
“วันนี้ขอบคุณ and good night kiss...” จูบหน้าผากผมเบาๆ คลายวงแขนหากยังจับมือไว้อยู่ แปลกดี ผู้ชายแปลกหน้าจับมือผมไว้
“ค่าแรงวันละขวด ห้ามลืมเด็ดขาด”
“555” ฝรั่งขำกลิ้งไปเลย

ผมยิ้มแต้ (^D^)
ได้ความรู้สึกดีๆ เข้ามาจมหู



*************

edit ตอนเที่ยง : คนที่คุณก็รู้ว่าใครแอบ PM ไปหา 555
= กลอกตา
= ดวลขวด
=  แพะไล่
= คำรบ

แทงกิ้วหลายๆ^D^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 6 กุ้มใจ P.6 (24/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 25-02-2014 08:41:05
ได้เป็นนักเรียนทุนนี่ฝีมือพ่อมดใช่มะ  o13

แถมเดี๋ยวนี้เนียนๆกอดๆ หอมๆ เจ้าโจ๊กก็ไม่ได้รังเกียจ  :กอด1: เสร็จโจรแน่ๆแล้ว 555555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 25-02-2014 08:43:35
 :hao3:
ตอนนั้นเป็นแมวป่า ตอนนี้เป็นแค่คิตตี้เหรอโจ๊ก
กะลังรอดูว่าโจ๊กทำไมถึงได้ไปเรียนที่ ม. K เพราะเหมือนตอนนี้จะมุ่งตรงไปที่ทุนฟุตบอล
ต้องมีจุดพลิกผันแน่  :katai5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 25-02-2014 09:10:35
น่ารักอ่ะ หวานซะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 25-02-2014 09:25:19
หวานชื่น  :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 25-02-2014 09:28:43
โจ๊กไม่รอดแน่ๆ เจฟทำให้หลงตลอดดดดดดดดดด :katai5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 25-02-2014 09:54:14
จิระ(หัวแดง)ถึงเนื้อถึงตัวตลอด.. ปิงน่ารักเนาะ!!  ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 25-02-2014 10:16:31
โอ๊ยย คิตตี้แมวน้อยโจ๊ก แค่เจฟฟรีเรียก มานี่ซิ ถึงกะเดินไปนั่งที่ขาเค้าเลย  :katai1:

น่ารักไม่ไหว  :hao7: :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 25-02-2014 10:22:08
เจฟฟรี่ก็ได้เนียนหอมเหม่งโจ๊กทุกวัน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 25-02-2014 10:40:32
แมวน้อยน่ารักเกิ๊น :mew1:

 :กอด1: :L1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 25-02-2014 10:55:43
เจฟกำลังฝึกโจ๊กให้ชินสัมผัสใช่ม่ะ แผนสูงนะเนี่ยเจฟฟี่
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 25-02-2014 11:20:25
 :ling1: ตายคาจอคอม
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 25-02-2014 11:44:34
โจ๊กเอ๊ย โดนมนต์พ่อมดซะแล้ว

เดี๋ยวจุ๊บเดี๋ยวหอม โดนใจแม่ยกอ่ะ  :hao6:

ขอขั้นกว่าด่วน

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 25-02-2014 12:08:34
รอดูเหตุที่ได้ไป ม. k แทน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 25-02-2014 13:47:54
เจอมนต์ของเจฟฟรี่เข้าไปสิ ตอนนี้เลยเป็นแค่คิตตี้
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 25-02-2014 15:09:21
คิดตี้กับพรวิเศษ น่ารักๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 25-02-2014 15:48:58
รอดูเหตุที่ได้ไป ม. k แทน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 25-02-2014 17:53:44
 :hao7: :hao7: ดีดดิ้นยังไงไม่รู้สิเรา เปิดจองยังคะอยากได้อ่ะ555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 25-02-2014 17:58:07
จิระ คิตตี้น้อย><
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 25-02-2014 20:07:41
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 25-02-2014 20:57:05
 :o8: :o8: :o8:


จำได้ว่ามีเหตุ ที่ทำให้ไม่ได้ไป แล้วมาเรียนที่ม.K
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 25-02-2014 22:11:50
โจ๊กเหมือนแมวเลย  :hao3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 25-02-2014 22:20:32
พ่อมดเสกได้ทุกอย่างเพื่อจิระน้อย :impress2: :impress2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 25-02-2014 22:45:52
อั่ยยะ ห้องเรา...
ช่วงเวลาน้ำตาลขึ้น...สองคน
คือมันแบบ...คู่อนาคตชิดซ้ายชิดขวาตกขอบกระจายอ่ะ
แล้วมันยังมี...ส่วนที่ทำหลายอย่างเพื่อให้มีรอยยิ้มและความสุข
พ่อมด...พระเอกมากกกก << พี่เบอร์เจ็ดอย่าเตะเค้านะ เดี๋ยวฟ้องน้อง ;p (เพ้ออีกแระ)

ไปคัดตัวโควต้าแล้วยังไงต่อหว่า??
คู่คุณหนูร้านทองช่างน่าสนใจ...เสริมมั้ย?? ฮี่ๆ ^^" << สร้างภาระอีกแระ

ชอบประโยคเชื่อมโยง...ทำให้คิดถึง
--ใครบางคนผ่านมาแล้วผ่านไป
หากบางคน...ผ่านตาแค่ครั้งเดียวเรากลับจำได้ไม่ลืมเลือน--
เพราะเมื่อเราติดใจ...สลัดยังไงก็ไม่หลุด ^^

ปล.เตือนจิระ...คิตตี้ก็กลายเป็นแม่เสือได้นะตัว หุหุ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 25-02-2014 22:47:28
เจฟฟฟฟรี่ร้ายยยยย

มีน้องลมนิดๆด้วย อั๊ยย่ะ!!
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 25-02-2014 23:46:25
 :mew1: :mew1: two JIRA
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 7 คิตตี้ P.7 (25/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 26-02-2014 07:46:52
---- tuckky ด้วยความยินดี หน้าไมค์หลังไมค์เป็นปลื้มทั้งนั้น ^^
---- Gokusan เท่าจริงๆล่ะ จิระxจิระ (อันนี้ไมเคิลไม่ช่วยคิดเพราะกำลังดูบอล พยักหน้าอย่างเดียว)
---- NOoTuNE เฮ๊ย! จำได้จริงดิ 555

**********************
จิระxจิระ
ตอน 8 I like it









I like it...

ผมชอบตอนเขาตื่นนอน เท้าจะโผล่ทักทายมาก่อนอย่างอื่น
ใช่ครับ นอนดิ้นจนตกเตียงทุกคืน (ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา)
ตัวอยู่ข้างล่างแต่ขาพาดขึ้นบนมาเกยทับขาผม
จะใส่เฝือกหรือไม่ ข้างปกติหรือบาดเจ็บก็ไม่สน พ่อเจ้าประคุณนิทราได้เรี่ยมจริงๆ

ท่าประจำปีนขึ้นเตียงคือนอนคว่ำ ผ้าห่มคลุมโปงหมด
เจาะตรงจมูกปากโผล่ไว้เล็กน้อยพอหายใจได้แค่นั้น
หลับเร็วมาก อุตุนิ่งๆ แค่ครึ่งชั่วโมงก็ดิ้น แล้วก็ดิ้นและดิ้น
ถีบทุกอย่างพร้อมวาดกายกรรมเต็มเตียง
ผมถ่ายคลิปวิดีโอไว้ดูเล่นๆ ยังไม่เห็นท่าซ้ำกันสักคืน
...ยกนิ้วให้เลย

เคยแกล้งม้วนผ้านวมห่อเป็นดักแด้แล้วผลักเบาๆ
ดันกลิ้งขลุกๆ เป็นตัวหนอนหล่นพื้นดังตุบยังไม่ตื่นเฉย
ขี้เซาบวกหลับลึกอย่างฉกาจสามารถแข่งโอลิมปิกได้สบาย

ดีหน่อยที่ยอมให้ผมจุ๊บหน้าผากราตรีสวัสดิ์ก่อนคลุมโปง
หลอกง่ายหรือชอบสัมผัสไม่ทราบ
ไม่อยากแต่อดแกล้งไม่ได้ครับตลกดี
เห็นหูแดงๆ แต่หน้าหยกตีหน้าตายได้เนียนสุดกู่
ปากดีปกปิดเฉไฉเก่งอีกต่างหาก

ถูกพ่อมดขโมยหอมแก้มทุกคืน...เจ้าเด็กโง่
ผมขำๆ และแล้วท้ายที่สุดก็จะนั่งลงข้างเตียง
ถามคนนอนหลับในใจว่า
'จิระของผม...คืนนี้จะฝันถึงผมบ้างไหม'
...
...

ตอนเช้า (แบบสายโด่ง) ที่ได้ยินเสียดรูหูบ่อยๆ คือ...

“มึงไม่ปลุกกูวะ ไอ้เชี่ย!”

ถามผมสักคำไหมว่าเพราะเหตุใด
นิสัยค้างคาวจะให้เปลี่ยนเป็นเอิร์ลี่เบิร์ดได้ทันทีทันใดเสียที่ไหน
คุณเจ้าของห้องต่างหากที่สมควรให้บริการไม่ใช่ผู้อาศัยเยี่ยงผม
คิดถึงเวคอัพคอลเวลาเช้าเหลือเกิน

นาฬิกาปลุกไม่ต้องถามหาเพราะหล่นลงไปพร้อมเจ้าของตั้งแต่กลางดึกแล้ว
ถ้าไม่พังก็ถูกกดปิดยกเลิกไม่ปลุก สรุปกี่บาทถูกแพงแค่ไหนก็เละ
ก่อนจะไล่ผม...

“รีบลงไปเลย เจ๊รอให้พรตอนเช้าล่ะ”

โดนทั้งคู่ไม่มีพลาดแต่ให้อภัย น้าจุ๋ยทำโจ๊กอร่อยมาก
น้าจอมเงียบขรึมพูดน้อยนับคำไม่น่าถึง 10
ส่วนใหญ่อยู่ประจำหน้าบ้าน
ซ่อมมอเตอร์ไซค์หรือไม่ก็ดูแลเครื่องมือนั่นนี่เงียบๆ ไม่เคยว่าง
ส่งสายตาเขม้นมองมาที่ผมทุกทีเวลาคว้าลูกชายท่านติดมือ

กลัวหรือ...ไม่มีทาง
ผมจัดหนักต่อหน้าต่อตาโต้งๆ เอาให้รู้กันไป
อยากวางแผนจะฆาตกรรมกันดีนัก


คุณตาน่ารักที่สุดครับ ยกเว้นเวลาใช้ให้ผมอ่านออกเสียงบทบาลีแปลกๆ เท่านั้น
(วิธีฝึกตัวเองให้คุ้นชินกับภาษาไทยอย่างรวดเร็วคือ ฝึกอ่านออกเสียง
แรกอ่านข่าวหนังสือพิมพ์ นิตยสารทั่วไป
ทราบถึงหูตาท่านจึงโยนพระไตรปิฎกเล่มเท่าบ้านมาให้ ไม่น่าชวนคุยเลยจริงๆ ให้ตาย)

...
...

การรับ-ส่ง...
ผมทำใจได้ที่ชาลีคันเท่านิ้วก้อยจะบิดไปส่งโรงเรียน
ด้วยความเร็วระดับจักรยาน 3 ล้อของเด็กหญิงเด็กชายตัวกระเปี๊ยกในซอยจะแซงมอเตอร์ไซค์ของพี่โจ๊ก
แต่เด็กแว้นชุดนักเรียนปักอก ‘จิระ ใจรักษา’ แกล้งขับเฉี่ยวซ้ายป่ายขวาจงใจเทกระจาดผมอยู่เรื่อย
วิธีแก้คือกอดแน่นๆ พร้อมดึงให้นั่งตักครับ

ถูกโวยวายตามระเบียบ “ห่านจิก ตักมึงแม่งงูเพียบ เก็บอาการหน่อยซิวะ”

ผมหัวเราะหึหะไม่โต้ตอบใดๆ ทว่ากอดเอวแน่นเข้าไปอีก
ขาเจ็บหายช้าเป็นปีก็ยอมล่ะ
เพราะได้สูดหอมกลิ่นแป้งเด็กตลอดทาง...I like it

...
....

การทักทายยามเย็น...
ถ้าผมเป็นสุนัข หูคงกระดิกทันทีที่เสียงฝีเท้าวิ่งเข้ามา

“เฮีย เจ๊ พี่สมบัติหวัดดี” ไล่ชื่อติดกันพรืดพร้อมยกมือไหว้กราดรวดเดียว ก่อนจะ “เจฟฟฟฟฟฟฟ!” ให้รั้งเอวไว้ทัน กลัวสตั๊ดลื่นกระเบื้องปูพื้นครัวครับ หวังดีล้วนๆ
“วันนี้นะ กู...”
ผมนิ่งฟังรายงานเจื้อยแจ้วเรื่องโน้นเรื่องนี้
ดวงตากลมโตสีดำวิบวับสนุกผสมกับประโยคส่อเรททะเล้นทะลึ่งจนน้าจุ๋ยเดินมาขยี้กะโหลก
ไม่ก็น้าจอมแวะผ่านมาตบกะโหลกหลานเล่น

เวลาอาหารเย็น ตาจิบน้ำปานะหรือทานของว่างเล็กๆ  น้อยๆ
มองลูกหลานของตนพร้อมหน้ากันบนโต๊ะอาหาร
ช่วงเวลาที่ผมชอบมากเป็นพิเศษ

แปลกดี ปกติมักจะอยู่ตัวคนเดียวจนชิน
เฮฮาปาร์ตี้กับเพื่อนบ้างครั้งบางคนเท่านั้น
ไม่คิดว่าจะกลมกลืนเป็นเนื้อเดียวกับครอบครัวนี้ได้
...ผมชอบบรรยากาศอบอุ่นของบ้านนี้

...
...

พักเที่ยง โรงเรียน
“เหยี่ยว หาบัตรเมสซี่ให้กู 4 ใบ อย่างต่ำให้ได้ 2” สั่งเพื่อนขณะเดินจะเข้าห้องเรียน
“ช่างกล้าสั่งกูได้นะเจฟฟรี่ ไม่เอาวันแข่งซะเลยล่ะเพื่อน บอกทำไมวันนี้ครับท่านเจฟเฟอร์สั้น” เหยี่ยวโวย
“555 เอามาเถอะน่า” ผลักไหล่เพื่อน
“โด่...!” เหยี่ยวโห่แต่ยอมกดโทรศัพท์โดยดี เพื่อนผมใช้ได้เสมอ

“ช่วงนี้เห็นยิ้มหัวเราะบ่อยว่ะเจฟฟรี่ แด๊ดไอ้เหยี่ยวเอาอะไรให้กินวะ” ต้นช่างสังเกตผม

เพื่อนทุกคนรับรู้ว่าผมอาศัยพักค้างบ้านเหยี่ยวซึ่งไม่ไกลจากที่นี่เท่าใดนัก
ใช้รถยนต์ประมาณครึ่งชั่วโมงถึง

“ทูน่าเพ็ดดีกรีชัวร์” มิกกี้
“ก็ดีกว่าให้มันหน้ายักษ์ไปเป่านกหวีดไล่เราซ้อมปี๊ดๆ แหละน่า” กายมีส่วนร่วม
“สงสัยเป๋จนเพี้ยน” ต้น
“เฮ้ย เมื่อวานกูเห็นเจฟฟรี่เอาเฟนเดอร์ไปซ่อมด้วยเว้ย” เอเจรั้งท้ายอยู่ดีๆ โพล่งแจมกะทันหัน
“เงียบไปเลยเอเจ!” ผม
“555 ไปแล้วๆ” เอเจแยกเข้ากลุ่มเพื่อนตัวเอง (เก้ ซ้ง ห้องเดียวกัน)

“อ้อ เข้าใจล่ะ มิน่าเล่าถึงอารมณ์ดีเพราะมีมิวสิกนี่เอง” ต้น
“แล้วไป นึกว่าตกหลุมรัก” มิกกี้ตรงเผงจนสะดุดไม้ค้ำตัวเอง
“ก็ดีแล้ว มีอะไรทำ” กายเห็นด้วย
“...” ผมเงียบ พยายามเอ่ยวาจาน้อยที่สุด ไม่อยากให้ใครคนอื่นรับรู้เรื่องของเรา


“เอาไปทำไมเยอะแยะวะ 4 ใบเรียบร้อย พรุ่งนี้เอามาให้” เหยี่ยว
“ขอบใจ” ผม
“แต่กูไปด้วยไม่ได้นะเว้ย มีธุระ” เหยี่ยว
“ตามสบาย” ไม่สน

ไล่เรียงในใจ น้าจอม น้าจุ๋ยหรือพี่สมบัติ และผมกับนักฟุตบอลแข้งทองจอมโวยวายครบ 4 พอดี
ปิงกับตองไม่ต้องเนื่องจากทราบว่าซื้อบัตรเรียบร้อยตั้งแต่เจอกันครั้งที่ผ่านมาแล้ว

...

“เหม่ๆ เดี๋ยวนี้หัดมีความลับกับเพื่อนฝูง ไปดูกะใครวะเจฟฟรี่” มิกกี้
“ครอบครัว เรื่องของกูน่ามิกกี้” ผมปิดประเด็น
เพื่อนพยักหน้ารับทราบก่อนคุยเรื่องอื่น
ผมลอบยิ้มเงียบๆ เย็นนี้จะได้จุ๊บหน้าผากเกลี้ยงอีกหน
เป็นพ่อมดส่วนตัวจึงได้กำไรงามเช่นนี้เอง

....
.....

เย็นนั้น หลังจากให้พาไปเอากีตาร์ที่ตลาด
กลับมาทานข้าวเย็นพร้อมหน้า
บุคคลปริศนาก็มาปรากฏตัว...

“อ้าวปิงมาไง มาหาโจ๊กเหรอ ทานข้าวหรือยังล่ะ มาซะค่ำเชียว น้ากำลังจะปิดบ้านพอดี” น้าจุ๋ยทักยาว
“โจ๊กอยู่ไหมครับ” ปิงหน้าม่อยไม่ยอมสบตา
“โจ๊กเพิ่งขึ้นไปเองน้าเรียกให้ไหม มีอะไรหรือเปล่า มาดึกๆ ดื่นๆ “ เจ๊เมียงมองจะถาม
“ขึ้นไปเถอะ” น้าจอมตัดบท

“หวัดดีเจฟฟรี่ โจ๊กอยู่ข้างบนเหรอ เราขึ้นไปก่อนนะ”
“อืม...” พยักหน้าก่อนปล่อยปิงขึ้นบันไดไป
“เจฟฟรี่ บอกโจ๊กลงมาเอาผ้าห่มด้วยนะ เดี๋ยวเอามาวางไว้ให้ ขานั้นไม่ยอมเข้าบ้านเล็กหรอก” เจ๊ไม่ยุ่งเรื่องของเด็กๆ
“ผมรอเอาเลยดีกว่าครับ” ประวิงเวลาให้เพื่อนคุยกัน ปิงไม่มีตองมาส่งเหมือนเคย เรื่องทำนองนี้เดาไม่ยาก

...

น้าจอมหอบถุงใส่ผ้านวมกับฟูกพับมาให้
ผมนั่งอ่านหนังสือรออยู่โต๊ะทานข้าวที่เดิมยังไม่ขึ้นไป

“ยังไม่ขึ้นไป?” น้าจอมชวนคุย ทำนั่นนี่ก๊อกแก๊ก เก๊กท่ามากไม่ไปไหนเช่นกัน
“ครับ ลองโคมไฟใหม่” เคาะโคมไฟสีดำหรูตรงหน้า
“เอไว้ใช้ห้องเล็กน่ะหรือ แอร์ห้องนั้นใช้ได้ไหม?”
“ดีครับ อ้อ ผมมีตั๋วเมสซี่อยู่ 4 ใบ น้ากับน้าจุ๋ยไปดูด้วยกันนะครับ”
“บาร์เซโลน่ากับทีมชาติไทยเร็วๆ นี้น่ะนะ” น้าจอมหันมาหาผมทันที

หลานฟีเวอร์ฟุตบอล น้าชายก็น่าจะบ้าตามกัน
ได้ยินเสียงพากย์คู่ดึกทุกคืนที่มีแข่ง
โปสเตอร์นักเตะทีมบาร์ซ่าติดหลบๆ ข้างตู้เย็นแค่แผ่นเดียว
ที่เหลือคือทีมแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดของเด็กผีเต็มบ้าน
ขึ้นไปชั้น 3 ยังติดผีแดงเถือกเต็มห้อง
หลอนเห็นหน้ารูนีย์จนเก็บไปฝัน


“ที่หามานี่มัน...” น้าจอมครุ่นคิดกึ่งอึดอัด
“บ้านนี้เสมือนเป็นบ้านผม ถ้าน้าจอมว่ามากไป ก็...” ต่างคนต่างยั้งคำพูด มองตากันเองไม่ลดละ
“เอาเถอะ อยากทำอะไรก็ทำ”

“เรื่องโจ๊ก...” ผมเกริ่นอยากทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
“คิดว่าน้าไม่รู้หรือ”
“ผมว่าน้าจอมทราบนั่นแหละครับ แต่ถ้าเขาไม่คิด ผมก็ไม่คิด” ยิ้มสู้  เอาวะ ไม่เข้าถ้ำเสือก็ไม่ได้ลูกเสือ
“เป็นเพื่อนไปก่อนนั่นล่ะดีแล้ว เป็นเด็กเป็นเล็กยังต้องดูกันยาวๆ “
“ครับ...” รับคำหากในใจลิงโลดจนล้น

“แต่ถ้าร้องไห้มาล่ะก็...ตาย!” / (เคร้ง) ทิ้งเหล็กดังเปรี้ยง
“เอือก...” ลอบกลืนน้ำลาย


น้าจอมเก็บนั่นนี่พลางเปรยเรื่อยๆ
ท่าทีห่วงใยหลานชายคนเดียวอย่างสุดซึ้งแมวตัวไหนก็ดูออก
ที่ยอมให้ผมแตะปลายก้อยเด็กในปกครองมากถึงขนาดนี้ก็คงทำใจอยู่โขเหมือนกัน
...นึกนิยมลูกผู้ชายตรงหน้าอย่างจริงใจ


(“ก๊อกๆ”) เสียงดังหน้าบ้านขัดจังหวะ...
“โจ๊กอยู่ไหมครับน้าจอม”
“อ้าว ทอฟฟี่” น้าจอมทักแขกผู้มาเยือนอีกคน

...
...


ดึกมากแล้ว ได้ฤกษ์ตามขึ้นไปข้างบน เสียงดังเล็ดลอดออกมาไม่หยุด

“อย่างนี้นี่เอง แบบนี้ไอ้นุ้กได้คลั่งตาย คนที่มันชอบอยู่ใต้จมูก” ทอฟฟี่พูด
“นุ้กไหนวะ?” เด็กของผมถาม
“นุ้กห้องทอฟฟี่ที่ชอบทาปากสีส้มๆ กับฉีดน้ำหอมกลิ่นวานิลลาน่ะเหรอ” ปิง
“เออ นุ้กเดียวนั่นแหละ เลิฟมากเลยนะเว้ย มีรูปที่เจฟฟรี่ถ่ายแบบไว้เพียบ ไม่รู้เก็บมาได้ยังไง แมกาซีนนอกทั้งนั้น” เสียงทอฟฟี่เผาขน

“มิน่า คุ้นๆ ว่าเคยเห็นหน้าจากที่ไหน เป็นนายแบบด้วยนี่เอง” ปิง
“ไม่เห็นจะอยากรู้เลย อย่างมันหล่อกูก็พอร์ช ศรัยณ์แล้วห่าน” จิระ
“ไอ้โจ๊ก! เจฟฟรี่ของมึงทั้งหล่อทั้งเท่หายากจะตาย ร้อยปีจะมีซักคน ฮ้อย...ฉันล่ะอ่อนจิตกับเธอ”
“งั้นลุกเลยทอฟฟี่ เก็บผ้าเก็บผ่อนกลับไปหาไอ้เลวเด้มมึงโน่น”
“หยุดๆ ไม่เอาไอ้เชี่ยเด้ม อย่าพูดชื่อมัน ปิงช่วยด้วย หม่ามี้ไม่อยากได้ยิน”

 (ก๊อกๆๆ)

“อะแฮ่ม” ผมเคาะประตูตามมารยาท
“อ๊ะ ขึ้นมาแล้วเหรอ” ปิงเหนียมๆ นั่งห่มผ้าอยู่บนเตียงชิดผนัง
“เอ่อ...เราชื่อทอฟฟี่ล่ะ” ทอฟฟี่อายม้วน ครองเต็มเตียงทั้งสามคน  เลดี้ไนท์ ผมคงต้องนอนห้องเล็กข้างๆ เสียแล้วคืนนี้

เปิดูบานเลื่อน หิ้วถุงผ้าห่มไปโยนโครมก่อนกระดิกเรียกแมว

“ไร เรียกกู?”
“อืม..." พยักหน้าพลางเอ่ยเบาๆ "Come on...”

ผมเอนพิงโต๊ะอ่านหนังสือ
ดึงเอวให้ชิดใกล้ ลมหายใจรดแก้มเนียน
สูดกลิ่นครีมอาบน้ำเจือจางผสมแป้งเด็กอ่อนน่าฟัดเป็นที่สุด

“ง่วงแล้วเหรอ นอนไหน ซอกตรงนี้ ข้างๆ” ถามนั่นนี่ให้ผมคลึงเอวเล่นไปมา
(“จุ๊บ...”) ผมเงียบไม่ตอบ โน้มจูบหน้าผากตามรูทีนปกติ
“อ๊ะ...ไอ้บ้า เพื่อนกูอยู่เต็ม” เสียงอ่อยๆ แต่ยังอยู่ในอ้อมกอด ไม่กระถดหนีแต่อย่างใด
(“ฟอด...)” และ (“ฟอดดดดด”) จัดเต็มสองข้างซ้ายขวาเน้นๆ
“...” จิระของผมตาโตเท่าไข่ห่าน
“Night...” ผมละมือ พยุงตัวเองเข้าอีกห้องไป

“กรี๊ดดดดดด”
“อร๊าย!”
ปิงกับทอฟฟี่ทึ้งหมอนอย่างบ้าคลั่ง



*************
edit : ตอนบ่ายๆ อีกสองวันต่อมา
หนังสือพิมพ์ tuckky แทงกิ้วเน้อ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 26-02-2014 08:03:12
เจฟฟรี่เก็บรายละเอียดทุกเม็ด  แถมเอาใจใส่น้าๆทุกคน เก็บคะแนนน่าดู
ตอนนี้มีเหยี่ยวด้วย คิดถึงจัง :กอด1:
ชอบเจฟฟรี่ที่เป็นคนจริง ทำจริง ให้รู้กันไปเลย
หอมแบบนี้ต่อหน้าใครๆตลอด  โอ๊ยๆๆๆๆ อยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :katai1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 26-02-2014 08:26:22
อ้ายมาแล้วววว
+ เป็ดค่าาาา :L2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 26-02-2014 08:38:04
 :hao3:
I like it, too.
ฟังเจฟพูดถึงโจ๊กนี้ มุมน่ารักๆเพียบเลยนะ

เอ่อ...เลดี้ ไนท์ คืออะไรอ่ะเจฟ  :a5:  :laugh: ได้ข่าวว่าเป็นผู้ชายทั้ง 3 คนนะ  :m20:

หนังสอพิมพ์  = หนังสือพิมพ์
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-02-2014 09:02:35
อย่างนี้เขาเรียกติดสินบนรึป่าวหว่า?? ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 26-02-2014 09:13:31
*ถือไมค์จ่อปากจิระ* ขอสัมภาษณ์จิระค่ะ : จิระรู้สึกยังงัยที่โดนจิระจุ๊บเหม่งไนท์ๆ ทุกคืน จิระเขินจิระมั้ยคะ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 26-02-2014 09:15:06
เฮ้อ น่ารัก  :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 26-02-2014 09:32:32
เขินแทนเลยอ่ะ เจฟฟรี่ช่างกล้าทำต่อหน้าเพื่อนโจ๊กเลย   :-[

+1 ค่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 26-02-2014 09:33:40
 :ling1:ละลาย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 26-02-2014 09:43:15
เจฟ ร้ายแบบแทรกซึมน่ะค่ะเนี่ย
แค่ต้นทางก็ทำให้โจ๊กคุ้นเคยกับการมีเจฟมาพัวพัน
ถึงจะเขิน แต่ให้แตะโน่นนี่ได้ตลอด  o13
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: manU007 ที่ 26-02-2014 09:57:12
 :o8:
ต่อหน้าต่อตาปิง ทอฟฟี่
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 26-02-2014 10:06:58
เจฟฟรี่แสดงออกเต็มที่มากๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 26-02-2014 10:42:07
เจ่เจ้ของหมวย(บี)ติดปีกหรือไร เผลอแป๊บเดียวล่อไปกี่ตอนแล้วเนี่ย :a5:
เราก็เลยสปีดตาม ที่เวิ่นไม่ใช่อะไร จะบอกว่าตามอ่านทันแล้วล่ะ :laugh3:
อ่านแล้วก็แทบม้วนเป็นหนอนเหมือนโจ๊ก พ่อมดอย่างนี้หาให้สักคนสิ
สุภาพบุรุษที่สุดในโลก แม้จะตอดเล็กตอดน้อยตามประสาไปบ้าง
ไม่นับรวมเจ้าบุญทุ่มลับหลัง สารพัดจะสรรหามาให้เจ้าคิตตี้
ร่ายมนต์ใส่เจ้าแมวไม่พอ รวมไปถึงพ่อเสือและผองเพื่อนด้วยหรือนี่
ประกาศให้รู้กันไปเลย จะได้หมดห่วงยามอยู่ไกลหูไกลตา เนาะเจฟ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
+1และเป็ดจ้ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 26-02-2014 11:01:22
โอ้ยยยยยยย น่ารักอ่ะ 2จิระ
แบบเพ้อน้องลมพี่เหยี่ยวแล้ว
คู่นี้ก็เพ้อไม่ต่าง
อ๊ากกกกกกกกกกกกก ชอบอ่ะ
 :-[  :-[  :-[
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 26-02-2014 11:05:47
 :-[ :-[
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 26-02-2014 11:13:03
เขิลแทนเลยอ่ะ ทัชสกินบ่อยมากเลยยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 26-02-2014 11:16:12
 :-[ กรี๊ดด้วยคน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 26-02-2014 11:19:39
พ่อมดกล้ามากๆๆๆๆๆ เหมือนจะผ่านด่านน้าจอมแล้ว o13


 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 26-02-2014 11:58:01
 :impress2: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 26-02-2014 12:56:01
อืม.... โดนกินไปครึ่งตัวแล้วสินะ


กว่าจะรู้ตัวว่าโดนกิน คงโดนกลืนลงท้องไปก่อนนั่นแหละ
เจฟร้ายกาจ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 26-02-2014 13:32:31
โอ๊ย  อย่าว่าแต่ปิงกะทอฟฟี่จิกหมอน กรี้ดกร๊าดเลย ตอนนี้ก็แทบกรี้ด(แต่!!!อ่านในออฟฟิตนี่ดิ - -!!)โมเม้นท์น่ารักอ่ะ จุ๊บเป็น 3 เหลี่ยมเลย หน้าผาก แก้มซ้าย-ขวา น่ารักเวอร์
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 26-02-2014 14:13:00
จัดเต็มต่อหน้าเพื่อนด้วย อุฮิ ร้ายจริง ๆ พ่อมดเรา 555+
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 26-02-2014 14:15:24
กรี๊ดดดดดดดดด I like it,too
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 26-02-2014 14:46:56
โจ๊กเอ๊ย ไม่ยอมก็เหมือนยอม

เร็วๆนี้เสร็จพ่อมดแน่  :impress2:

บวกเป็ด

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-02-2014 14:59:16
เราก็จิกหมอนให้ขาดเลยดีไหมให้สมกับความฟิน!!
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 26-02-2014 16:02:28
ท่านเจฟเฟอสัน กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ  :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 26-02-2014 16:37:00
ไม่เคยอ่านเรื่องอื่นของคนเขียนมาก่อน
เรื่องนี้น่ารักดีค่ะ แต่ดูเหมือนจะมีเรื่องก่อนหน้าที่ปะติดปะต่อกับเรื่องนี้ ช่วยแนะนำด้วยนะจ้ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 26-02-2014 18:50:50
นี่โจ๊กรู้ตัวมั่งยัง เอาดีๆ 55555555555555555  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 26-02-2014 19:00:36
ThankS
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 26-02-2014 19:17:48
จะรอดมั้ยหล่ะเนี่ยยยยย5555555

อ่านไปเขินไปจากมุมเจฟฟรี่โจ๊กน่ารักมากกก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 26-02-2014 19:32:14

ไม่เคยอ่านเรื่องอื่นของคนเขียนมาก่อน
เรื่องนี้น่ารักดีค่ะ แต่ดูเหมือนจะมีเรื่องก่อนหน้าที่ปะติดปะต่อกับเรื่องนี้ ช่วยแนะนำด้วยนะจ้ะ

ตามนี้ค่ะ ^^
   ลมเหนือที่รัก my luv vento de nord   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20598.0)
   my sassy รักนี้บีบวก  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33920.0)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 26-02-2014 19:56:45
จิระสุดยอด เท่เว่อร์ อีกจิระก็แมวน้อยน่ารัก  :man1:ฟินมากกกก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 26-02-2014 20:10:33
เจฟฟรี่ เจตนาชัดเจน  :o8:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 26-02-2014 20:47:14
เอ่อ...ไม่มีพลาดช่วงเวลาน้ำตาลสินะ
แม้จะมีคนมาเต็ม...จิระก็โชว์เต็มเหมือนกัน
I like it...เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ก็ดีเนาะ...น่าร้ากกกก

เลดี้ไนท์คืนนี้...เช้ามาจะมีคนบ่นว่า
เธอทนจิระได้ยังไงนะ จิระ...ฮ่าๆ

พระเอกก็ยังพระเอกต่อนะ...หล่อมากกกก
ได้ใจตรงที่แสดงให้ครอบครัวเห็นว่า...นี่เอาจริงนะ
อยู่ที่ว่าเจ้าตัวจะพร้อมใจไปด้วยรึเปล่าเท่านั้น...ซึ่งไม่รอดแน่ล่ะ

คนมาค้างจะมางุ้งงิ้งอะไรให้พ่อมดเก็บรายละเอียดได้อีกน้า...^^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 26-02-2014 20:55:59
 :o8:


มองอนาคตแล้ววว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 26-02-2014 21:20:23
ต่อหน้าเพื่อนเลยน่ะ อย่างนี่เรียกว่าเปิดตัวชิมิจิระxจิระ    :-[ :-[

  จิระผมแดงคุยกับผู้ปกครองแล้ว ต่อไปนี้ก็เดินหน้าเต็มกำลัง ไปโล้ดดดดดดดดดด

       :katai5: :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 26-02-2014 21:51:04
โอ้ย~~~~~  เขินนนน  จิกหมอนๆๆๆ  ฟกด้วัพห่วกรงว  เอร้ยยยยยย 55555555

ชอบค่าาาาา  อ่านเพลินๆ ก็เอ๊ะๆ จบไปอีกตอนละ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 26-02-2014 22:34:11
เจฟไม่พลาดนะคะในแต่ล่ะวันอ่ะ ตอดเล็กตอดใหญ่55
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 8 I like it P.8 (26/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 27-02-2014 07:05:50
แวะมาแจก morning kiss แล้วกลับไปอ่านต่อ
 :mew1:  :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 27-02-2014 08:14:20
---- greensnake น้องผู้ช่วยชื่อโจ๊ก (ชื่อจริงบ่ใช่จิระ) ช่วยแบ่งตอนให้
            "เอาแบบไม่ค้างนะพี่ พอดีคำ" แล้วมันกับพ่อเจไดผู้ช่วยอีกคนรุมจัดการกันเอง
             แต่ละตอนจึงไม่ยาวนัก ตามทันอยู่นะ
---- The_Dark_lady ยินดีต้อนรับ ขอบคุณที่แวะเข้ามาทักทาย (อยู่ป่าเลยเห็นช้าไปนิด ไม่งอนนะ)
---- nekko คอมว่างชิมิ เห็นบ่อย ไม่ว่างก็มิเป็นไรเน้อ ทางนี้รอ nekko ได้
               ห้ามทำหลานเค้างอแงเพราะโดนแย่งคอมก็พอ
---- sine_saki มีเรื่องก่อนหน้าแต่ใช้แค่บางเหตุการณ์พาดพิงเล็กๆ พอให้ร้อง...อ๋อ
              ไม่อ๋อเพราะเพิ่งเจอเรื่องนี้ก็ไม่เป็นไร
               ตัวละครอยู่แก๊งเดียวกันทว่าพยายามเขียนให้ขาดเป็นคู่ๆ ไป
               สองเรื่องที่ mm03 ช่วยลิงค์ให้อยู่ในห้องจบแล้ว
               ถ้าไม่ยุ่งค่อยตามเก็บได้ เป็นกำลังใจให้
---- mm03 โค้งขอบคุณงามๆ ชื่อเรื่องกระทั่งอักษรตัวเล็ก nord ยังถูกต้องเป๊ะ เรี่ยมจริงๆ คนนี้

          ออนเข้ามาได้จำกัดเนื่องจากอยู่หลังเขาใช้แอร์การ์ดเป็นอาวุธ
ตอบเม้นต์พูดคุยใดๆ อาจอ่อนด้อยไปบ้างด้วยอยากให้สนุกกับจิระเป็นหลัก
(แล้วหลายๆ ล็อกอินรู้ได้ไงว่าจิระอีกคนคือใคร ในเรื่องยังไม่ได้บอกเล้ยยยยยยยยย
โดยเฉพาะ Gokusan กันคนถือไมค์สัมภาษณ์นั่นน่ะ 555)

          ดีใจ+ปลื้มที่เห็นเม้นต์หรือยอดวิวที่คลิกเข้ามาเยี่ยม 2j
ขอกำลังใจ ความสดใส สะท้อนกลับไปแด่ทุกๆ ล็อกอิน ทุกๆ วิว เช่นกัน ^^

**********



จิระxจิระ
ตอน 9 ห้องซ้อม










           ผมกำลังนอนลืมตาเหม่อมองหลอดไฟบนเพดาน
พื้นหน้าเตียงอีกแล้วแต่นึกขึ้นได้ว่าปูนอนเองอย่างเต็มใจตั้งแต่เมื่อคืน
ปิงกับทอฟฟี่สองคนครองบนฟูกสบาย โจ๊กอยู่ข้างล่างดิ้นได้สะดวกไม่โดนใคร
ส่วนรูมเมทร่างยักษ์ระเห็จไปนอนห้องข้างๆ ติดกัน

            ซากุระหงิหัวแดงจุ๊บเหม่งเพื่อราตรีสวัสดิ์ตามปกติของเราก็จริง
ทว่าแถมโบนัสสดๆ ร้อนๆ คือหอมแก้มสองข้างเน้นๆ
ตกใจจนแข็งเป็นหินชั่วขณะ
เสียงกรี๊ดของสอง (สาว) ร้องดังลั่นบ้านแตกถึงดึงสติกลับมาได้

คิดแล้วมึน ‘เวอร์จิ้นแก้มกูอีกล่ะ ทำเพื่ออะไรฟะ ไม่เข้าใจ’

...

             ปิงมาฟูมฟายว่าตองไม่อยากให้ตามไปเรียนที่เดียวกัน
ลึกๆ ผมเห็นด้วยกับตะติยะเนื่องจากคุณหนูปรีดาสอบได้ที่ดีกว่า
อาเตี่ย อาม่าทั้งบ้านลั้ลลาชอบใจทุกอย่างท่าทางเข้ารูปเข้ารอย
แล้วเหตุไฉนถึงอยากตามไปเรียนที่เดียวกันอีก
ปิงไม่น่าลูกแหง่ขาดความอบอุ่นว้อนท์ตามต้อยตองมากขนาดนั้น 

              ทอฟฟี่หอบกระเป๋าขึ้นมาห้องนี้เป็นคนที่สอง
โวยวายว่าเด้มจะปล้ำมันถ้าไม่ไปเรียนเมืองนอกด้วยกัน
งงงวยว่าไปสปาร์คกันตอนไหน ธีรวิชช่างกล้าแรดกับเด็กเทคโน


              แล้วสองคนนี้เองที่เบิกเนตรให้โจ๊กรู้ตัวว่าจั๊ดง่าวมานานนม
“อย่าเลย หนูปิงก็ตกเป็นของชายตองตั้งแต่เจอกันโน่น ม.4 หรือ ม.5 นะ คู่นี้เขาเรียลมาตั้งนานแล้วย่ะ” ทอฟฟี่จิก
“ทีตัวเองล่ะ ทอฟฟี่กรี๊ดเด้มตั้งแต่เด็กแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้ทำเป็นสะดีดสะดิ้งไม่ยอม” ปิง
              สองคนศาลาคนเศร้าบวกคลับฟรายเดย์สักพักใหญ่ก่อนเปลี่ยนทิศแฉกันเอง

“ก็มันเสือกหลีหญิงให้กูเห็นตำตาทำไมล่ะ!” ทอฟฟี่
“ก็อยากอยู่ด้วย จะไปเรียนที่เดียวกันทำไมต้องห้ามเค้าล่ะ!” ปิง
“เอิ่ม...(0-0)...” โจ๊กตาแตก

              สรุปว่าคนรอบข้างข้าพเจ้าเป็นเกย์ มีบอยเฟรนด์เป็นของตัวเอง และเวลานี้กำลังมีปัญหาชีวิตคู่
“ทำยังไงดีโจ๊ก”
“โจ๊กช่วยหน่อยซิ”
“...(=”=)...”
 
'โปรดอย่าหันมาที่ฉัน กรุณามองผ่านฉันไป' ร้องเป็นเพลงในใจ

ปิงงอนตอง
ทอฟฟี่งอแงเด้ม
มึนตึบลุกไปเปิดประตูให้รูมเมทอย่างงงๆ
โดนจุ๊บอย่างอึ้งๆ บวกสองฟอดอย่างที่บอก
หัวข้อข่าวก่อนหน้าหายไปจากสารบบหมดเกลี้ยง

             จิระคลุมโปงชิงนอนหลับก่อนใครหนีคดีครับ
...
...

              เช้า เอิ่ม...สายแล้ว
กดมือถือดูเวลา 9.15 น. วันเสาร์
นึกย้อนรีวิวสรุปคร่าวๆ จับใจความได้ว่าเป๋ห่าวเป็นนายแบบ
มีแนวร่วมคือเพื่อนรูปหล่อในทีมบาสเกตบอลด้วยกัน...เหยี่ยวและกาย
สองคนหลังหน้าตาดีผมเคยเห็นครั้งเดียวก็จำได้ทันที
ทว่านาทีนี้ดวงตาสีเทาเข้มกลับดึงดูดมากกว่า

            นุ้กกับเพื่อนหัวโปก 3-4 ห้องเดียวกันกับทอฟฟี่เป็นแฟนคลับตัวยงของเจฟฟรี่กับเหยี่ยว
ไม่รวมชะนีน้องๆ ผู้หญิงโรงเรียนเรากรี๊ดกร๊าดอีกฝูงใหญ่
กูไม่เคยรู้เลยพับผ่า
...

Wizard J: [โจ๊กกับปาท่องโก๋อยู่ข้างล่าง]

             ไลน์ส่งมาพร้อมรูปแป้งทอดสีเหลืองอ๋อยน่ากินยั่วน้ำลาย
เอ๊ะโอ๊ะ วิซาร์ดเจคือไผ๋วะ
หรือว่าบุคคลที่คุณก็รู้ว่าใครแฮกมือถือข้าพเจ้า
อย่ากระนั้นเลย ชักช้าอาหารจะเย็นชืดเสียก่อน กองทัพเดินได้ด้วยท้อง

“ปิง มีโจ๊กกับปาท่องโก๋รออยู่ข้างล่าง ปลุกทอฟฟี่ด้วย ลงไปก่อนนะ”
        ผมร้องบอกเพื่อนตี๋ในห้องน้ำก่อนโดดไซด์คิกใส่เกย์สาวบนเตียง
“โอ๊ย ท้องกู!” ทอฟฟี่ตื่นจนได้
“จ้า เดี๋ยวตามลงไป!” เสียงปิง

...
...

             โต๊ะกินข้าว...
ไม่เห็นเจ๊กับเฮียตามปกติ กลับมีบุคคลแปลกหน้านั่งอยู่ 3 คน
หนึ่งในนั้น...ตะติยะ

“เชี่ยตอง กูหูชาเลยสัด บังอาจทำคุณหนูปรีดาร้องไห้ มึงโดนแน่” ตบบ้องหูเพื่อนเปรี้ยง
“โอ๊ยโจ๊กเจ็บ! เขาร้องไห้ด้วยเหรอ มากไหมวะ”
“คอยดูหน้ามัน ส่วนมึงเตรียมตัว...ฟิ้ว!” ทำท่าปาดคอโชว์
“โมโหหิว นั่ง” มือใหญ่จับผมนั่งลงเก้าอี้ตัวเดิม
            พาดเฝือกท้ายเบาะให้ผมหย่อนก้นกลางหว่างขาท่าประจำ
ไอ้ตูดตองกับคนแปลกหน้ามองทำแป๊ะ

“พูดมาให้ไวตอง มีอะไรกันแน่” ผมซัก
“เอ่อ...พูดได้ไหมวะ?” ตองมองซ้ายมองขวาถามความเห็น
            หัวแดงพยักพเยิดอนุญาต
ส่วนไอ้หล่อเหี้ยมหน้าปลาจวดกอดอกนิ่งไม่แยแส

“พูดมา กูรอฟังอยู่” ผม
“กูจู๋จี๋ไม่ทันระวังตัว อาอึ้มที่มาเยี่ยมจากเมืองจีนเห็นแล้วอีท่าไหนไม่รู้ถูกสั่งให้ดูใจกันไปก่อน เด็กกูเขาไม่ยอม โวยวายท่าเดียวจะหนีตามกูไปให้จงได้ ตามนั้นแหละ”
“ก็ดีแล้วนี่” ใครก็ไม่รู้
“มึงเสือกอะไรด้วย ไอ้หน้าเหียก” โจ๊กแหว

             ไม่หล่อเดี๊ยะสาดโจ๊กโครม เพื่อนจิระหน้าตาไม่มีท่าทางกร่างกวนโอ๊ยเยี่ยงนี้ หรือเพื่อนฝรั่งหว่า

“เอ๊าไอ้นี่ก็ จำกูได้หรือเปล่าเนี่ย เจฟฟรี่เย็บปากเด็กมึงหน่อยซิวะ เช็ดขี้ตาให้ด้วย มอมแมมเชียว”
“เพื่อนมึงเหรอเจฟ?” ถามคนข้างตัวเผื่อพลาดซึ่งกำลังหยิบทิชชู่เช็ดขี้ตาให้ผมจริงๆ เชื่องมาก
“อืม...เด้ม”
“หา! ไอ้เลวเด้มของอีทอฟฟี่?” โจ๊กตาโตนึกขึ้นได้
“เออ กูนี่แหละเด้ม ความจำสั้นว่ะมีแอบด่าด้วยนะ...ไอ้เลวเด้ม” ดูทำท่าจิ๊ปากสตรอเบอรี่ ควายเผือกเรียกพ่อนะมึงน่ะ

“555” เจฟขาเดี้ยงปล่อยก๊าก
“555 กูก็ได้ยินจนคิดว่านั่นเป็นชื่อมึงจริงๆ นะเว้ยเด้ม” ตองก็ขำ
“แหงดิ หูกูทั้งคืน ไอ้ห่าเด้ม ไอ้เลวเด้ม ไอ้หอกหักเด้ม ไอ้สัตว์เด้...”
“พอๆ เข้าใจแล้ว เรียกผัวซะเพราะเชียวเมียกู กลับไปต้องจัดชุดใหญ่ลุกไม่ขึ้น” เด้มที่เพิ่งรู้จักหน้าตาจังๆ บ่นพึมพำจนผมสงสัย ข้อเท็จจริงที่ทราบมาไม่ตรงกัน
“อ้าวไหนทอฟฟี่โม๊กให้มึงครั้งเดียวตอนเมาไง มันยังเวอร์จิ้นอยู่ ขี้ตู่เป็นเมียเฉย ถึงมันจะแต๋วแตกแต่เพื่อนกูนะเว้ย ถิ่นกูด้วย พูดจาดีๆ หน่อย” ตบโต๊ะปัง

“55555” หัวแดงหัวเราะยาวมากอะ
“5555555 โอ๋ยตาย” ตองกุมท้องหน้าหงายปานกัน
“ห่าเอ๊ย...อายแทนเลยกู” เด้มงับโต๊ะหัวหูแดงเถือกตายคาที่ “ขอชี้แจงว่ากูได้มันแล้วเมื่อเร็วๆ นี้เอง ถุงยางหมดไปสองแพ็ก เจลหลอดใหญ่ กูปล้ำมันเองโอเค?”
“โอเคพ่อง ได้กันบนโต๊ะกินข้าว ปาท่องโก๋คาคอหอยเลยสัด หัวเราะทำแป๊ะไอ้พวกนี่”
“กินเถอะ เย็นจะไม่อร่อย 555” ดวงตาสีเทาระยิบระยับขำเป็นเด็กๆ

            ถามว่าอายไหม (>=<)
อายมากหยิกเอวคนพาดแขนโอบพนักแก้เขิน

...

“แล้วมันมาหามึงที่นี่ทำไม?” เด้มไม่จบ
“มันงอนมึงหลีเด็กให้เห็น พาเข้าบ้านด้วย” ผม
“บ้าเอ๊ยนั่นเพื่อนกูเอง มาเอารายงาน พอแฟนมารับกลับกูก็ไม่เห็นเมียกูแล้ว”

“กูควรจะทราบกะมึงไหม แล้วรู้ได้ยังไงว่าทอฟฟี่หนีมานอนนี่” ผมตงิดข้อใหม่
“นั่นน่ะ...รู้ก็แล้วกันน่า รีบกินเถอะ” เด้มล่อกแล่กตัดบทพลางเหลือบมองเจฟ
“อะแฮ่ม...เอาไข่ไหม” ฝรั่งกุลีกุจอ
“ข้าวเหนียวหมูปิ้งก็มีโจ๊ก กินๆๆ” ตองร่วมดึงความสนใจ

             ทอฟฟี่มาหาผมเพราะถูกเพื่อนทิ้ง
ครอบครัวแคทกับไก๋บังเอิญไปต่างจังหวัดกันหมด
ท่องเที่ยวหรือไปเยี่ยมญาติไม่แน่ใจ
ใจรักษาแฟมิลี่บ้านติดรั้วโรงเรียนจึงเป็นความหวังต่อมา

...
...



             ทั้งสองฝ่ายลงมาเจอ เท่านั้นล่ะบ้านแตก

“ไอ้เลวเด้ม!”/ “ตัวใหญ่!” ฝ่ายรับประสานเสียง
“ไอ้แรด!” / “ตัวเล็ก!” ฝ่ายรุกขานรับ

“มึงขึ้นไปเดี๋ยวนี้เลยทอฟฟี่ กางเกงแม่งบางจ๋อย ใครสั่งใครสอนให้ใส่บ๊อกเซอร์ลงมากินข้าว หา!”
“ไอ้เชี่ยเด้ม ไอ้เลวเด้ม ปล่อยกู!” ทอฟฟี่ดิ้น
“จะเปลี่ยนดีๆ หรือเปลี่ยนทั้งน้ำตา ไม่เอา ถอดแม่งดีกว่า กูคึกล่ะ”
“อร๊ายยยยยยย!” ทอฟฟี่ร้องว้ายโดนเด้มล้วงลูก เล่นบทภาคพิศาลกระชากลากถูนายเอกตบจูบอยู่หน้าบันได


“ตัวเล็กหายไปไหนมา ตัวใหญ่ตามหาทั้งคืน”
“ก็ตัวใหญ่ไม่ให้เค้าไปอยู่ด้วยนี่นา”
“มานี่เร็ว หิวไหม เมื่อคืนร้องไห้เหรอตาบวมอีกล่ะซิ เจ็บหรือเปล่าครับ เป่าให้นะ”
“เค้า...อึก...ไม่ได้ร้อง...” ตองปิงภาค เอิ่ม...ภาคไหนดีคิดไม่ออก
ดีที่หมดชาม มิเช่นนั้นคงอ้วกออกมาเป็นน้ำตาล


             เราสองตัวเจลุกไปยืนใกลๆ ให้ตองปิงโอ้โลมปลอบโยนกันเอง
ฉากเลิฟซีนเข้าพระเข้านางพร้อมบรรยายไทยเยอะกว่านี้แต่ไม่กล้าเล่า
อยากมีวิดีโอเพื่อเก็บภาพประวัติศาสตร์
ทว่ามีเหตุพระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรก...




“อ้าวเด็กๆ อยู่กันเยอะเลย ปิงกับทอฟฟี่กินข้าวหรือยังนั่น ตองมาด้วยเหรอ แล้วนี่ใคร” เจ๊กับเฮียเดินเข้ามาได้จังหวะพอดี
“สวัสดีครับ!”
“สวัสดีคร้าบ!” ยกมือไหว้กันสลอน
“เด้ม เพื่อนครับ” ฝรั่งพิงผนังพร้อมแขนพาดบ่าให้โจ๊กช่วยพยุง แปลงร่างเป็นไม้ค้ำส่วนตัว ฟิ้ว!
“ดีแล้ว มาช่วยกันขนของขึ้นไปหน่อย นี่เพื่อนที่จะมาช่วยใช่ไหมเจฟฟรี่ พอดีพี่สมบัติถูกเรียกให้ไปลากรถกะทันหัน เฮียก็มีรถเสียต้องไปซ่อมข้างนอกด่วน เพิ่งโทรมาเมื่อกี้เอง” เจ๊บอก

“จะทำอะไรวะเจฟฟรี่?” เด้ม
“ติดผนังอะครูสติกบอร์ดจะเล่นกีตาร์” เจ้าของโปรเจคขยาย
“อ๋อ พวกกูเคยทำ ขนาดเท่าไหร่ ห้องใหญ่ไหม”
“2 คูณ 4 ฝ้าสูงเท่านี้ล่ะ” มือใหญ่ชี้เพดาน
“ของกล้วยๆ ยิงลังไข่กับแผ่นดูดซับเสียงใช่ไหม ตามเพื่อนแป๊บสองคนน่าจะได้ ไม่ต้องถึงมือคนงานจากร้านบ้านกูหรอก เรียนมา ทำเป็น” ท่าทางเด้มจะเพิ่งทราบเรื่องเช่นกัน

(=”=) ได้ข่าวว่าเจ้าของห้องยืนหัวโด่อยู่นี่


“ไม่ยากอะไร ทำเองน่าจะได้อยู่ ดูเพื่อนด้วยล่ะโจ๊ก” เฮียถือของจะออกไปข้างนอก
             บอกกับผมซึ่งตาโตเท่าบ้านจ้องถาดกระดาษสำหรับใส่ไข่ใหม่เอี่ยม
กับกระดานบอร์ดกันเสียงแพ๊กเต็มรถตุ๊กๆ

             ยักษ์กระซิบเบาๆ ข้างหูว่า
“...ห้องซ้อม”
เพิ่งมาบอกนะไอ้ตูดหมึก

...
...

               เพื่อนเทคโนของเด้มซิ่งมอเตอร์ไซค์มา 3 คันสี่คนพร้อมแบกอุปกรณ์ช่างเพียบ
ตอนแว้นมาเทียบนึกว่ายกพลจะถล่มอู่ เล่นเอาใจหายหมด
พูดจาแป๊บๆ ก็กุลีกุจอช่วยกันขนของขึ้นไปข้างบน
สองคนหายไปไม่อยู่ช่วย  อีกสองชื่ออะไรไม่ทราบโจ๊กลืม

               เพื่อนมาใหม่ที่ว่าเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงหลักเนื่องจากเด้มอ้อล้อเมียไม่ว่าง
ส่วนตองกับปิงแทบสิงร่าง จะยิงตะปูสักตัวก็จ๊ะจ๋าหวานเยิ้มชูการ์หกอยู่นั่น
เจฟขาเดี้ยงเจ้าของโปรเจคนั่งสทูลสูงชี้นิ้วสั่งการอย่างเดียว
มีผมวิ่งรอกขึ้นลงนำสิ่งของและเสบียงมาเสิร์ฟจนเหนื่่อย


              ไม่ถึงสองชั่วโมงก็เรียบร้อยดี อาเสี่ยหัวแดงพาไปเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวร้านในซอยเสร็จก็แยกย้าย
เด้มจับทอฟฟี่ซึ่งสวมชุดมิดชิดราวจะไปเล่นสกีที่เกาหลีขึ้นรถบีเอ็มสีดำจากไป
ตองปิงกระหนุงกระหนิงเหาะฟี่โน่คู่ใจกลับตลาด
...


“ฟู่...” เป่าปาก ได้ฤกษ์หย่อนก้นลงบนโซฟาสีเขียวเข้มในห้อง
           เหม่อลอยมองผนังถาดไข่สลับกับกล่องกีตาร์สีดำเงียบๆ
“เหนื่อยเหรอ” ยักษ์นั่งลงข้างผม
“ฮึ...” สั่นศีรษะปฏิเสธ “ไม่ยักรู้ว่าเล่นดนตรีเป็น”
“ว่างก็หยิบ เคยมือจนชิน กลายเป็นทุกวันตอนไหนไม่รู้”
 
             แสดงว่าฝีมืออาจดีพอใช้
ถ้าไม่รักชอบคงไม่จับทุกวัน หรือไม่ก็ขาเป๋จนสติฟั่นเฟือน
กล้าทุ่มทำห้องซ้อมหมดเงินไปหลายเช่นนี้ต้องไม่ธรรมดา

“เล่นอะไรเป็นบ้าง” ผม
“ตอนนี้นอกจากกีตาร์ก็คีย์บอร์ด”
“อ้อ”
             นึกทึ่งอยู่ในใจ
ค่อยๆ เผยบางสิ่งที่ไม่เคยทราบให้รับรู้อย่างง่ายดายและเงียบเชียบ ไร้อาการโอ่อวดใดๆ

             ผมมองคนเสื้อยืดเขียวทหาร กางเกงเลสีน้ำตาลเข้มกับท่วงท่าสบายๆ ชินตา
ไม่เคยเห็นถอดเสื้อครึ่งบนหรือโป๊นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว
เดินเหินโชว์กล้ามอย่างที่ทอฟฟี่ถามเลยสักครั้งเดียว
กระทั่งหาวหรือไอจามก็ยกกำปั้นกำหมัดบังลิ้นไก่
สุภาพจนผมลดคำว่ากูมึงในประโยคไปด้วย (เฉพาะเวลาอยู่่ด้วยกันตามลำพัง)

             ซากุระหงิหัวแดงเป็นของแปลกใหม่เร้าใจสำหรับผม
รอยยิ้มกับดวงตาสิบวับสีเทาชวนให้อยากวิ่งเข้าหาทุกวัน...แปลกดี

...


“เจฟ...”
“หือ...”
“เป็นเกย์มานานยังวะ แล้วชอบผู้หญิงอยู่ไหม ไอ้โรคนี้จะหายหรือเปล่า”
           คาใจจากคู่ตองปิงกับคู่เด้มทอฟฟี่หมาดๆ
ฝ่ายนายเอกทั้งคู่เป็นเพื่อนผม คบมานาน
เจอกันเกือบทุกวันแต่กับผมกลับเพิ่งทราบชีวิตลับ

“ผมยังชอบผู้หญิงอยู่ เป็นไบบอกแล้วไงว่ายังไม่ใช่เกย์ แล้วโรคนี้รักษายาก อืม...เท่าที่รู้คือถ้าถึงหัวใจแล้วไม่มีทางหาย เขาว่ากัน”
“เชื้อเกย์เข้าถึงหัวใจได้ด้วยเหรอ?”
“หึหึ ได้...เพราะรักไง” นิ้วจิ้มแก้มผมเบาๆ พร้อมรอยยิ้มเท่
          หน้าตาหล่อเทพแต่ตอนนี้มัดจุกแกละกับรวบผมตุ้มจิ๋วหลังหัวจึงดูฮาๆ ไปบ้าง

“กูเพิ่งรู้เมื่อคืนว่าเพื่อนสนิทกูสองคนเป็นคู่เกย์กัน ตั้งนานแล้วด้วย...โคตรหง่าวเลย” ผมก้มมองนิ้วมือตัวเอง
“เพื่อนผมก็เพิ่งรู้ว่าเพื่อนอีกคนเป็นเกย์เมื่อไม่นานมานี้เหมือนกัน แต่มันเฉยๆ ทำตัวปกติเหมือนเดิมไม่เห็นว่าอะไร ทั้งที่เล่นบาสด้วยกันมาตั้งแต่แรก เห็นว่าคือเพื่อนเลยมองข้ามไป...เหมือนคุณ”
“อืม...ก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน” สมเป็นพ่อมด รู้จักจิระทุกซอกทุกมุม

             ตองปิงวางตัวเช่นนั้นมาจนคุ้นชิน
คนอื่นพูดให้ได้ยินบ้างว่ามีซัมธิงกันแต่ผมเลือกที่จะมองผ่านด้วยระหว่างเราคือมิตรภาพ
ทั้งคู่ไม่เคยเห็นผมเป็นคนนอกเลยสักครั้ง

               ในห้องเรียนปิงร้องเรียกหาผมเสมอ
ช่วยปกป้องดูแลกึ่งกันท่าไม่ให้ใครรังแกเด็กติ๋ม
นอกห้องเรียนออกมาเจอตองคุยเรื่องฟุตบอล
ชวนกันเฮฮาตามประสา บวกสนิทสนมกับเฮียจากช่วยดูรถจักรยานยนต์ให้
...เราสามคนผูกพันกันยิ่งกว่าพี่น้องคลานตามกันมา

...


“ผมเชื่อว่าคุณคบเพื่อนที่ใจ ไม่ใช่ที่เขาจะมีแฟนเป็นผู้ชาย หลักฐานคือผมอยู่ตรงนี้กับคุณได้ นอนเตียงเดียวกัน แสดงว่ามีน้ำใจ รู้ภาษาพอสมควร” มือใหญ่ลูบหลังผมแผ่วเบา เอ๊ะ รู้ภาษาคุ้นๆ ว่าเจ๊ใช้ชมเจ้าน้ำแดงหน้าบ้านแฮะ
“แหงดิ กูใจกว้างพอเว้ย โลกไปถึงไหน” ผมสดชื่นกลับเป็นคนเดิม
“ส่วนที่ไม่บอกอาจเพราะไม่อยากให้มองเขาผิดไปจากเดิม คงกลัวแหละผมว่า หรือไม่กล้า หรือลืม เอ...น่าจะลืมนะว่าไหม” หรี่นัยน์ตาเล็กๆ แหย่เด็ก
“โห ตองปิงบังอาจลืมคนเยี่ยงโจ๊ก เจอจัดให้แน่คอยดู”
“555”

“หัวเราะๆ เดี๋ยวเถอะ ยังไม่ตอบเลยว่าทำไมถึงเป็นเกย์” ถามซ้ำ ผมสนใจคนตรงหน้ามากกว่า
“เรื่องซิ”
“เอ๊า ไอ้หมานี่”
“หึหึ” นั่งชิลพลางบีบมือผมไปมา อบอุ่นดีจัง

              สังเกตเห็นเวลาเล่นกับหมาก็ยื่นมือไปหาช้าๆ อย่างนี้
ลูบหัวลูบหางเบาๆ เต็มฝ่ามือไม่กลัวเปื้อน
สุนัขแทนที่จะกัดก็เปลี่ยนเป็นเลียแผล็บๆ มอบความจงรักภักดีอักโข
               มีลูกบอกลูก มีหลานบอกหลาน
หมาทั้งฝูงยังเสร็จฝรั่ง อย่าปล่อยให้พ่อมดลอยนวลครับ

...


“เจฟ จริงๆ มึงก็ใช้ได้เหมือนกันนะ” อดชมไม่ได้
“ใช้ได้ว่า?”
“รู้ว่าแกล้งทำใส่เจ๊กับเฮียใช่ไหม จุ๊บเหม่งต่อหน้าจนเขาเอือม แผนสูงนะนี่”

               ผมนึกขึ้นได้ครั้งแรกที่สำหนียกชัดๆ กับสถานภาพการเป็นไบ
ฝรั่งให้คำมั่นจะไม่แตะต้องผมทำนองอย่างว่า
เป่าปากโล่งไม่ถึง 24 ชั่วโมงก็จุ๊บเหม่งต่อหน้าท่านผู้ปกครอง
รวมถึงวันต่อๆ มาอีกนับไม่ถ้วนจนเจ๊กับเฮียกลอกตาเบื่อไปข้าง
              ที่บอกจะทำให้ดูคือซ้อนแผนอย่างนี้นี่เอง กลยุทธ์หมาแก่ร้ายกาจสุดยอด


“555 บ้าง...จริงๆ หวังนั่นแหละ”
“อ้าวดีแตกจริงดิ งั้นลืมที่พูดซะ ว่าแต่...เราเคยทะเลาะกันเรื่องอะไรวะ” ถึงนาทีนี้ผมนึกต้นตอไม่ออกจริงๆ
“ไม่รู้ ไม่จำ ไม่ทราบยังสนใจอยากได้เกย์เรดาร์แบบทางลัดไหมครับ” เบี่ยงประเด็นใกล้เคียง โน้มจมูกชนจมูกผมดังฟอด ตอดตลอดล่ะ
“ว่า?”

“เป็นของผม” จุ๊บมุมปากประกอบทีนึง
“บ้าดิ” ไฟไหม้หน้าโจ๊กอะครับ
“จริง ง่าย เร็ว ครั้งเดียวอยู่หมัด”
“มึงนี่มัน...” ผมชกไหล่ดังตุบ ใจหลุดหายไปไหนช่วยด้วย
“ฟังเพลงนี้ อยากเล่นให้จิระของผมฟัง...จุ๊บ”

           จูบหลังมือก่อนขยับขึ้นนั่งสทูล
หยิบเฟนเดอร์สีดำเล่นเพลงให้ผมฟัง

http://www.youtube.com/v/p_thGvaeYdo

[Love Will Keep Us Alive: ศิลปิน EAGLES]

I was standing
All alone against the world outside
You were searching
For a place to hide

***
I would die for you
Climb the highest mountain
Baby, there's nothing I wouldn't do

I was standing
All alone against the world outside
You were searching
For a place to hide
Lost and lonely
Now you've given me the will to survive
When we're hungry...love will keep us alive

***

ปล. ผมได้ฟังเพลงนี้อีกครั้งในอีก 2-3 ปีให้หลัง
       ช่วงเจฟฟรี่ออนสเตจ พ่อมดขโมยหัวใจจิระไปซ่อน (>///<)

------------------------

ตามอ่านเฉลยอนาคตของโจ๊กได้ที่นี่>>>ลมเหนือ ตอน jeffry on stage!
105*
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20598.msg1517255#msg1517255

วิธีลิงค์โดย FFF_Yaoi

*************
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 27-02-2014 08:17:42
เจฟฟรี่ทำห้องซ้อมดนตรีหรือซ้อมอย่างอื่นด้วย  :hao6:

จูบๆ หอมๆ ตลอดๆๆๆๆๆ  คนอ่านคิดไปไกลแล้วนะ เมื่อไหร่จะมากกว่านี้ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :z1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 27-02-2014 08:30:03
เจฟฟรี่มาแผนสูงตัลหลอดดดด โจ๊กไม่รอดแน่ๆ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 27-02-2014 08:30:19
 :hao3:
ขอคารวะเด้มผู้ร้อนแรง ถุงยาง 2 กล่อง + เจลหลอดใหญ่  :laugh:
แหมน้องทอฟฟี่ มาทำแบ๊วหลอกเพ่โจ๊กได้เยี่ยงไร เดี๋ยวเจอโจ๊กจัดให้หรอก 555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 27-02-2014 09:06:21
เหมือนจะโดนตัวใหญ่กับตัวเล็กขโมยซีนเบาๆ ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 27-02-2014 09:30:30
คู่รองขโมยซีนนิดๆ แต่โจ๊กซื่ออ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 27-02-2014 09:37:20
จุ๊บเหม่ง  ย้ายมาแก้ม  ลามมามุมปากล่ะ ตอนต่อไปได้เสีย kiss แน่ๆโจ๊ก :hao6:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 27-02-2014 09:37:26
แอบแว่บมาอ่าน. อ็ายยยยสวีทตี้มากกก
อยากรู้ ทอฟฟี่กะเด้ม มีเรีองของตัวเองปะ
แบบ รักเราข้างรั้ว งี้ 5555มโนไปไกลละ :katai3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 27-02-2014 09:57:50
อยากเห็นจุกแกละ :hao3:

ปล.ไม่โดนเด็กแย่งคอมแล้วจ้า   :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 27-02-2014 10:28:15
ทั้งคู่ทำตัวได้เป็นธรรมชาติมากเลยเวลาอยู่ด้วยกัน
แต่สำหรับคนอ่านแทบจะม้วนแทนโจ๊ก
หอมงี้ นั่งตักงี้  โอ๊ยใจละลาย  :-[

บวกเป็ด

ยุให้โจ๊กเป็นของเจฟเร็วๆ.  :hao6:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 27-02-2014 10:36:00
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 27-02-2014 11:09:11
รอวันโจ๊กติดกับดัก  :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 27-02-2014 11:22:25
 :katai1:พ่อมดดดดดเแ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 27-02-2014 12:06:34
เพืื่อนแอบขโมยซีน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 27-02-2014 14:28:49
 :o8:  :o8:
แอร๊ยยยยยย อ่านเรื่องนี้แล้ว
ต้องกลับไปอ่านเรื่องนู้นรอบที่10
55555555  ชอบอ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: skynotebook ที่ 27-02-2014 15:41:31
กรี๊ดๆๆๆๆ จิระxจิระมาแล้ว ตอนแรกที่เห็นไม่แน่ใจว่าใช่หรือป่าว ต้องรีบดูชื่อคนแต่ง
หลังจากที่หลงรักน้องลมเหนือแบบถอนตัวไม่ขึ้น และแอบกรี๊ดกร๊าดเบาๆ2เจอยู่
งานนี้ได้กรี๊ด2เจเต็มที่กับเรื่องหลักของทั้งคู่แล้ว

ไม่คิดว่าหนูโจ๊กจะแบ๋วได้ขนาดนี้  เจฟนี้พ่อมดจริงๆเลยเนอะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 27-02-2014 15:42:19
เจฟฟรี่ลงทุนจริงๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 27-02-2014 15:52:03
เพื่อนๆรอบตัวเขาชัดเจนแล้วนะโจ๊ก เหลือโจ๊กคนเดียวนั่นแหละ
พ่อมดก็คงใจร้อนไม่ได้ ต้องตะล่อมให้หวั่นไหวไปเรื่อยๆ
เอาใจช่วยเจฟคร่า  :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 27-02-2014 16:55:56
อ่ะฮิ้ว โจ๊กนู๋ช้ามาก จนเพื่อนฟิชเชอริ่งกันแล้ว
โจ๊กน่ารักพ่อมดเราเลยโดนมนต์ซะเอง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 27-02-2014 17:17:46
คู่นั้นน่ะ(ท๊อปฟี่&เด้ม)...ฮาร์คอดีจัง ชอบ~
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 27-02-2014 18:15:17
หวานจังเลยยยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 27-02-2014 18:38:32
ขอบคุณ mm03ค่ะ ที่ชี้ทางสว่าง อิอิ จะตามไปอ่านในเร็ววัน
น้องเจฟลงทุนทำห้องซ้อมนี่ มีแผนอะไรหรือเปล่าจ้ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 27-02-2014 19:32:51
ห้องซ้อม.....ก็ต้องเก็บเสียง  :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 27-02-2014 19:56:40
"จิระของผม"
อ่านแล้วเขินกับคำนี้ >////<

เจฟฟรี่ร้ายยยยยยยยยยยยย
เราขอยืนยันคำเดิม!!! 55555



คุณ puppyluv  คุณ sine_saki ยินดีคับบ :D
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 27-02-2014 20:15:47
โจ๊ก ถ้าแกยังไม่หายมึนนี่เสร็จเจฟจริงๆแน่  :katai5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 27-02-2014 20:27:24
 :ling1: :ling1: เขินวุ้ยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 27-02-2014 20:42:15
จิระและจิระ ให้ความรู้สึกละมุนละไมตอนพวกเขาอยู่ด้วยกันสองคน  :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 27-02-2014 20:44:50
แหมมม 'เป็นของผม' 
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 27-02-2014 22:32:27
คู่เพื่อนมาโชว์หวาน
โจ๊กก็ค่อยๆเรียนรู้เจฟฟรี่ไป :o8:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: janji ที่ 27-02-2014 22:53:12
ฟินสุดๆๆๆ :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 27-02-2014 23:07:04
เฮล..โล...ชะงักทักทายจิ๊ดนึง
ฮะ..อ่ะ..เฮ้ย..อุ๊บ...ลืมนี่หว่า ฮ่าๆๆๆๆ
เก๊าขอโทษ...เก๊าลืมคิด พอเห็นชื่อปุ๊บ ลิ้งค์ปั๊บ
จับรวบ รวมเข้าด้วยกันเฉย...ลืมไปเลยว่านี่เรื่องของเขา
แต่เราไม่ได้ลืมนะว่าใครพระเอก...พระเอ๊ก พระเอกเหอะ (เรื่องนู้นก็พระเอก...อีกคนมันแค่ตัวนำเฉยๆ ;p)

กลับเข้าเรื่องนี้...ตอนนี้
วนใหม่...ละเลียดหน่อย ค่อยๆ อ่านใหม่

ทำห้องซ้อมของตัวโดยที่เจ้าของห้องไม่โวย
โอย...แทรกซึมเกินไปแล้วนะ พ่อมด...ฉับไวแบบที่ไม่รู้ตัว
แอบขำกะมุกเห็นเงาจันทร์เล็กๆ...เชื้อเกย์ไม่หาย ถ้าเข้าถึงหัวใจ...ฮิ้วววว นะเจฟนะ

เรื่องเรดาร์นี่เรียกว่าล่อลวงมั้ย??
ไม่ตกลง ยังไงจิระก็ตกลงอยู่ดี...เอ๊ะ ยังไง ฮ่าๆ

เอาเป็นว่า...คงอีกไม่นาน ฮี่ๆ

ปล.คู่เพื่อนทั้งสองคู่น่ารู้จักมากขึ้นไปอีกอ่ะ...มาหยอดไว้เองนะเออ ^^

ปล.2 แบบว่า...อ่านเม้นท์อื่นๆ แล้วก็แอบคิดเหมือนกันว่า -ห้องซ้อม- อะไรกันแน่...กร้ากกกก ;p
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 9 ห้องซ้อม P.10 (27/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 28-02-2014 00:08:30
ไม่เคยคิดว่าจิระผมแดง แม๊งจะหวานได้ขนาดนี้  อิพี่เหยี่ยวนี้ต้องมียอมบ้างล่ะ
แถมร่ายมนตร์ จับจุดถูกทุกทางจิระคนซื่อแต่งกจะไปไหนได้ล่ะ 5555 แพ้ทางเห็นๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 28-02-2014 07:57:53
จิระxจิระ
ตอน 10 เมสซี่








       สนามกีฬาขนาดมหึมาย่านรามคำแหง...

“เมสสสสสสเซ่!” โจ๊กตะโกนลั่น
“เมสซี่ๆๆๆ” พี่สมบัติตีกระบองลมของแจกอย่างเมามัน
“หึหึ”
“หึหึ” สองคนหึหะนั่งลูบคางกอดอกเก๊กหล่อเท่ท่ามากอยู่เก้าอี้ติดกัน
“วู้เฮีย มาเชียร์เทพตัวเป็นๆ ทั้งทีต้องงี้ เมสซี่ลูกพ่อ! ทางเน้!” ดึงมือผู้ปกครองลุกขึ้นยืน
         แต่มิสามารถ จิระกับท่านจอมเทียบมวยคนละรุ่น

“ไอ้นี่ นั่งลงดีๆ เขาแค่วอร์ม”
“วอร์มนั่นแหละ ลงเล่นก็ไม่เห็นเราแล้ว เร็วเฮียลุก”
“เอาน่า”
“แก่แล้วบอกยากบอกเย็น ถ่ายรูปๆ หน่อยป๋า เจฟกดให้ไว” ใครอยู่ใกล้ตูใช้หมด

          ลุกถ่ายรูปสองคนพ่อลูกโดยมีเทพเจ้าลูกหนังคนโปรดวิ่งเป็นแบ็คกราวด์ เท่ซะไม่มี

“พี่สมบัติกดให้หน่อยครับ” เป๋ห่าวยันตัวลุกบ้าง ยื่นมือถือให้พี่เลี้ยงที่มาด้วยกัน
         เจฟ น้าจอม ผมและพี่สมบัตินั่งเรียงกัน 4 คน (เฮียกั๊กไม่ให้ข้าน้อยนั่งติดไอ้ตุ๊กแกมือกาวครับ)
“เอาเชียวมึง กอดคอกูแน่นไปล่ะ” โจ๊กโวย
“ค่าตั๋ว”
“เคๆ หล่อๆ นะพี่” ผมชูสองนิ้วโพสท่าใส่มือถือสีดำหรู
“ไม่ต้องหล่อหรอก...จุ๊บ”/ (แชะ) โดนอีกแหละ พูดไม่ทันขาดคำ

“ไม่งามว่ะเจ้าโจ๊ก โดนบังมิดเลย”
“เชี่ยเจฟกินเหม่งกูตลอดแหละ  ถ่ายใหม่ซิพี่สมบัติ เมื่อกี้ไม่นับ ขี้เหร่มาผมไม่ยอมนะเออ ได้ยังๆ อีกรูปๆ”
“555” ร่างสูงเจ้าของมือถือฉวยไปถ่ายรูปผมกับบรรยากาศสนามเสียเอง


           เมสซี่แอนด์เดอะแก๊งวิ่งเหยาะๆ โชว์ตัวพอหอมปากหอมคอ
ปล่อยให้เพื่อนร่วมทีมเหยียดแข้งเหยียดขาอบอุ่นร่างกายอย่างจริงๆ จังๆ

“เข้าไปแล้ว ไม่วอร์มเยอะๆ วะ” โจ๊ก
“เมืองไทยเมืองร้อน วิ่งมากก็ตายก่อนได้เล่นน่ะซิ” เฮีย
“เหรอ...จ้องตาไม่กะพริบเลยนะป๋า ได้ข่าวว่าไม่ค่อยอยากมา ลูกค้าจะมาเอารถ ไม่อยากทิ้งอู่ไว้คนเดียวประเดี๋ยวจะเปล่าเปลี่ยวเอกา” โจ๊กแซว
“ปิดสักวันมันไม่เจ๊งหรอกน่า” น้าจอมหันมาขยี้หัวเสียทรงหมด

“หยุดครึ่งวันไปดูเมสซี่...อืม” ฝรั่งพูดกระทบลอยๆ ผ่านอากาศ เข้าหูใครทะลุโสตไหนไม่รู้
“555” พี่สมบัติปล่อยก๊าก
          เขียนแปะไว้หน้าอู่ครับ ‘หยุดครึ่งวันไปดูเมสซี่’
วินมอเตอร์ไซค์กับคนรู้จักแถวนั้นแซวให้คึกตั้งแต่เช้า

(‘ปรี๊ดดดดดดด’)
 
“เมสซี่ๆๆ”
“ยิงเลย”
          ผมกับพี่สมบัติตะโกนเชียร์อย่างบ้าคลั่งไม่กลัวเสียงแหบเสียงแห้ง
เตรียมพร้อมมาเพื่อวันนี้โดยเฉพาะ

           เสียงเป่านกหวีดเริ่มการแข่งขันระหว่างทีมออลสตาร์ รวมดารานักเตะทีมชาติไทย
กับเมสซี่ ฮ่าๆ ทีมสโมสรบาร์เซโลน่าครับ เราโฟกัสเทพฝีเท้าทองคำแค่คนเดียวพอ
โจ๊กไม่ค่อยนะเออแต่น้าจอมนั่นล่ะตัวดี
น้าหลานหัวใจลูกหนังยอมเชียร์ทีมเดียวกันในวันนี้ ฮิ้ว!

(สวบ) ลูกฟุตบอลตุงตาข่ายสวยงาม
“เย้!”
“เฮ้!”
”เข้าแล้วโว้ย”
“โกลลลลลลลลล”

0:1 ไทย:เมสซี่

            ได้ข่าวว่ายิงทีมชาติเราเอง
คนไทยเวลานี้พร้อมใจใส่เสื้อสโมสรทีมเยือนมากกว่า 90%
ทั้งสนามลุกเฮพรึ่บ ยกเว้นตัวโตล่ำๆ หัวโขกกันอยู่สองคน
ไม่สนโจ๊กกับลุงเต้นหยองแหยงอยู่ข้างๆ

...

“เล่นแค่หน้าโกล วิ่งเหยาะๆ อยู่แค่นั้นแหละเห็นไหม” น้าจอม
“อืม ไม่ถึงเส้นกลางสนามเลยด้วยซ้ำ ตัวจริงเตี้ยกว่าเพื่อนร่วมทีมอีกนะผมว่า” ฝรั่ง
“เขาเรียกอ่านทางบอลขาด ไม่ต้องใช้แรงเยอะก็หาจังหวะยิงได้”
“ลูกนั้นวิ่งตามทันได้ไง”
“เออใช่ จากปีกซ้ายไล่จนเกือบเสามุมธงขวานี่เลย เห็นไหม 555 สุดยอดจริงๆ” เฮียตื่นตาตื่นใจตื่นเต้นเป็นเด็กๆ

            ทั้งคู่นั่งวิจารณ์ผู้เล่นอยู่ จ้องเขม็งไม่ละสายตาจากเทพเบอร์ 10
เรียกว่าไม่ได้มองตามเกมในสนามเลยดีกว่า

“ได้ข่าวว่าตั๋ว 2000 บาท ไม่ดูเกมหรือดูนักเตะท่านอื่นบ้างล่ะครับท่าน” ผมนั่งลงบ้าง อิ๊อ๊ะมุ้งมิ้งกันสองคนมิได้ คติพจน์ของโจ๊กคือ ‘เสือกไว้ก่อนเจ๊สอนไว้’
“ไม่ล่ะ”
“มาดูเมสซี่”
“อ้อ ครับ เข้าใจแล้วครับ เทพเมสท่านเดียวครับ”

           กลายเป็นโจ๊กยืนเชียร์ท่าเดิมนั่นแหละ
แต่ตูมองพี่เมสคนเดียวบ้างแล้ว
โอ้ ฟินาเร่  35 นาทีนี้เพื่อเธอ

....
...


“เต็มอิ่ม! สุดโค่ย!” โจ๊กชูสองแขน ณ เวลา 2 ทุ่มหลังนกหวีดเป่าปิดเกมการแข่งขัน
“โชคดีที่เราอยู่ฝั่งคบเพลิงพอดี เมสซี่เขี่ยบอลต่อหน้าต่อตา เห็นกระทั่งขนจมูก ขอบคุณนะครับคุณเจฟฟรี่” พี่สมบัติรุ่นลุงชาบูเป๋ห่าว
“ครับ” ฝรั่งยิ้มคอยืดบนท้องฟ้า
“กลับเลยไหม” เฮียชวน

“หิวๆๆ” ผมร้องพร้อมเต้นโชว์ท่าลิงกัง
“กวนว่ะ the naughty monkey!”
“อ๊า! ป๋าช่วยด้วย” โดนลิงหัวแดงกอดจนแบน
“สมน้ำหน้า เสียงแหบหรือยัง ไปหาอะไรกิน เลี้ยงเอง” น้าจอมยิ้มกว้าง
“จะกินเมี่ยงหลังรามปลาเผา ซาบะแป๊ะซะ หอยแครงลวก หอยแมงภู่อบหม้อดิน เอาบะหมี่ต้มยำ ต้มแซ่บ ไส้อั่ว น้ำพริกอ่อง กุ๋ยช่ายด้วยนะป๋านะ”

“กี่อย่างล่ะนั่น หึหึ” คนกอดคอผม ยอมเพราะต้องประคองขาเป๋ไว้
“กินหมดหรือเปล่าหรอกเจ้าโจ๊ก” พี่สมบัติ
“ปะ ชายสี่หน้าบ้านเรา” ท่านผู้บัญชาการสูงสุด (ถ้าไม่มีเจ๊อยู่)
“วู้ มะอาว โจ๊กไม่ยอม ไม่อยากกินบะหมี่ กินปลาเถอะนะป๋านะ อุตส่าห์มาทั้งที ซื้อฝากเจ๊ด้วย เดี๋ยวไปไถตาเองนะๆ”
“เอาเชียว”

“มีร้านในซอยตรงทางออกที่จะกลับบ้านเรา สาขาสองไกลหน่อยแต่น่าจะว่างอยู่ ผมเคยมากับเพื่อน เมี่ยงปลาเผาน้ำจิ้มอร่อย”
“ถูกต้องแล้วเจฟ ไปเร็วหิว” ผมพยุงเอวคนพิการจะพาเหาะไปร้านที่ว่าให้ไว พลังงานหดหายต้องนำกลับมาคืน นอนไม่หลับท้องร้องโครกครากประเดี๋ยวฝันร้าย ไม่ดีๆ
“งั้นนำไปเลย” ผู้ใหญ่ไฟเขียว
“เย้!”

...
...

          แว้นมอเตอร์ไซค์กันมาสองคัน คนป่วยนั่งซ้อนพี่สมบัติ
โจ๊กเกาะน้าจอมซึ่งบิดได้ลุงมากๆ
เจอตองกับปิงหน้าร้านกำลังซื้อกลับไปฝากที่บ้านพอดี
บอกอากงกับอาม่าที่บ้านชอบ
           ปิงพูดคลองเดียวกันเด๊ะว่าน้ำจิ้มอร่อยบวกเนื้อปลาสดหวานได้ใจ
เล่นเอาโจ๊กน้ำลายสอจนซัดไปหนึ่งจานเต็มๆ 


          ฝรั่งพกบัตรเครดิตเต็มกระเป๋าสตางค์ ไม่รวมธนบัตรเป็นฟ่อน
ทว่าเจี๋ยมเจี้ยมยกให้น้าจอมจ่ายเงินตามประสาลูกกระจ๊อกที่ดี
รู้เพราะมือใหญ่ยัดใส่มือผมครับ
เหมือนกระผมคอยควบคุมมันนี่ของมายฮัสบันด์ยังไงพิกล

“เอาอีกตัวไหม?” หัวแดงถาม
“ตักบาตรอย่าถามพระ” ผมมูมมาม
“กินดีๆ หอยแครงจานนั้นเอาให้หมด” เฮีย
“ใครแกะก็กินเองดิ”

“มือเปื้อน” ยักษ์กระแทกไหล่ผม
“มาพี่เอง เจ้าโจ๊กกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนหรอกครับคุณเจฟฟรี่ ขุนไปก็เท่านั้น เปลือง”
“โห พี่สมบัติ” ไม่กินข้าวหม้อเดียวกันจะคว่ำโต๊ะให้
“หึหึ” เป๋ยกน้ำดำจิบ เหล่มองผมด้วยหางตาชิลๆ
“หึหึ” เฮียยกเบียร์ซด ลืมที่แช่ไว้ในช่องลับเลยแฮะ กลับไปต้องสำเร็จโทษเสียหน่อยแล้ว

           น้าจอมกับรูมเมทผมท่าทางพื้นนิสัยพิมพ์เดียวกันเด๊ะ 
แตกต่างแค่หน้าตาบ่งบอกเชื้อชาติฝรั่งกับเอเชียเท่านั้น แปลกดี

“แก้ม ป้อนหน่อย” กระแซะไหล่ครั้งที่เท่าไหร่ไม่ทราบ
         กำลังมองเศษซากในจาน เหลือหัวปลาเท่านั้นคงสภาพเดิม
นอกนั้นดับอนาถด้วยฝีปากจิระ

“แก้มอะไรเล่า กินเองดิ” ผม
“ดูมือ” แบมือเปื้อนแกะหอยกับกุ้งเละเทะ ยกชิ้นเนื้อส่งให้ท้องโจ๊กหมด
“ฮื่ย ลำบากคนอื่นตลอด เอาไปเลย เห็นแก่ตั๋วฟรีหรอก ไม่งั้นจัดมือเดี้ยงแถมแน่ๆ”
            จัดการงัดแงะแกะถวายถึงปาก
น้าจอมบีบก้านแก้วเบียร์จนข้อนิ้วปูดแต่ตีหน้านิ่งไม่พูดอะไร

“อร่อย...” สมใจมัน ได้ฤกษ์รวบช้อนปิดการแสดงพอดี
...

“ไม่ติดว่าเห็นเจ้าโจ๊กมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอยผมจะคิดว่าคู่นี้เป็นแฟนกันแน่ครับนี่ หยอกถึงเนื้อถึงตัวกันจนผมอาย” พี่สมบัติคงอยากทิ้งชีวิตที่ร้านเมี่ยงปลาเผาโดยแท้ วาจาสามหาวไม่คิด
“พรวววดดดดดดด!” ท่านจอมพ่นไฟ
“อูย คุณคร้าบ เละหมดผม ดีที่อิ่มแล้ว...เฮ้อ” พี่สมบัติวุ่นวายทำความสะอาด ในใจผมอยากให้โดนหนักกว่านี้ด้วยซ้ำ

“พี่สมบัติก็พูดไป นิสัยหมาๆ มือไวตามประสาของมันต่างหากเล่า” ผมแก้เก้อ
“อะแฮ่ม...ให้ระวังไว้บ้าง” เฮียหวงก้าง
“ผมก็ว่าอยู่ หน้าตาอย่างคุณเจฟจะมาติดเจ้าโจ๊ก นี่แสดงว่าแกล้งอำกันเล่นใช่ไหม”
“ไม่กล้าเล่นหรอกครับ...เอาจริง”
“555" พี่สมบัติหัวร่อขำ
 
            พี่สมบัติโม้ว่าสมัยติดทหารเกณฑ์เคยได้เมียเป็นกะเทยขายข้างแกงที่นั่นด้วย
ในค่ายหาผู้หญิงยากยิ่งกว่างมเข็มจึงจัดสาวประเภทสองแก้ขัด
เวลานี้แยกทางกันไปแต่ยังคอยถามสารทุกข์สุกข์ดิบบ้างตามประสา

“เป็นคนดีครับ ถ้าไม่ติดผมมีลูกแล้วคงได้เลี้ยงดูอุ้มชูออกหน้าออกตา ผมไม่ถือหรอกจะเพศไหนๆ เขาทำมาหากินเก่ง ขยัน แต่ตอนนี้ได้ผัวฝรั่งรวยไม่รู้เรื่อง 555”
“โชคดีที่เลิกกับพี่ได้นะว่าไหม โอ๊ย!” โจ๊กสรุปก่อนร้องถูกเบิ๊ดจนร้องลั่น
“กวน” น้าว่า
“เออ ลืมถาม ตกลงได้บัตรมาจากไหนวะ เพื่อนกูยังหาไม่ได้เลย มันชวนๆ อยู่แต่ตอนนั้นไม่ทันคิดไง รู้ตัวอีกทีคือในเว็บประกาศขายหมดแล้ว” ผมเล่าเชิงถามเปลี่ยนเรื่องเรื่อยๆ


            นักบาสเกตบอลไม่น่าจะสนใจกีฬาลูกหนัง
อาร์มชวนผมไว้เหมือนกันแต่เห็นราคาตั๋วแล้วลังเล
สักพักตองเดินมาบอกว่าบัตรขายหมดเกลี้ยงแล้ว
อาร์มจะหาตั๋วผีให้แต่ผมปฏิเสธไป เจอเซอร์ไพรสส้มหล่นเห็นๆ

“เพื่อน ฟรี ค่าทำคอมหาข้อมูลให้มัน”
“อ้อ”
“นี่กำลังคิดจะเอาเงินให้คุณเจฟฟรี่อยู่ แถวเราก็วีไอพีด้วยนะเฮีย โชคดีจริงๆ” พี่สมบัติถูกใจ
“อ้าว ตกลงที่มานี่คือไม่รู้เหรอว่าฟรี โด่ รู้งี้ไถต่อซะก็ดี ไม่น่าอยากรู้ก่อนเลยตู ทำไมไม่เตี๊ยมกันก่อนวะเป๋” โจ๊กบ่นอุบ ปลาไม่อร่อยทันที

“555” ป๋าเจฟ
“ดูทำหน้าเข้า เจ้าโจ๊กเอ๊ย 555” พี่สมบัติ
“จำไว้เลย” รุมขำเข้าไป เอาคืนได้แล้วจะหนาว
“555 ปะ กลับบ้านเรา” น้าจอมยิ้มลุกเช็กบิล

            อวสานวันของเมสซี่อย่างอิ่มเอมและอิ่มท้อง (>D<) เย้ว!


*************ซี ยู ออน มันเดย์

edit : ตอนสายๆ
= ลูบคาง
= หอยกับกุ้ง (ใช่ๆ)
 :impress2: แทงกิ้ว tuckky ตาไว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 28-02-2014 07:59:42
ไม่ว่าจะอยู่ตรงไหน เจฟฟรี่จูบเหม่งตลอดๆ ไม่อายใครเล๊ยยยยยยยยยยยย 55555555

แต่น้าจอมเนี่ย คงแบบแทบจะบีบก้านแก้วเบียร์ให้แตก เหมือนกะลังบีบคอเจฟฟรี่  :m20:

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 28-02-2014 08:03:05
rujaya อรุณสวัสดิ์
วันศุกร์สิ้นเดือน
แต่ไม่ถึงวันที่ 29
ลมฝากความคิดถึงมาด้วย
 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 28-02-2014 08:12:14
กร๊๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ลมฝากความคิดถึงมาให้  ดีใจจัง  :-[

ปล. คิดถึงลมกะพี่เหยี่ยวเหมือนกัน ฝาก puppyluv กอดลมให้ด้วยน้า คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 28-02-2014 08:16:32
 :hao3:

นั่งถู hay day ระหว่างรอกราฟฟิคเปิดเนท  :laugh:

แทรกซึมแบบเนียนๆนะเจฟ มีจุ๊บเหม่ง ป้อนปลากัน ต่อหน้าธารกำนัล ขนาดพี่สมบัติยังออกปาก  :katai5:

ป.ลิง
อันนี้ไม่แน่ใจนะว่าใช่มั้ย

สองคนหึหะนั่งลูบกางกอดอก = ลูบคางกอดอก (มั้ง)
แบมือเปื้อนแกะหอมกับกุ้งเละเทะ = แกะหอยกับกุ้ง (รึเปล่า)


หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 28-02-2014 08:48:58
อาจอมแกก็หวงหลานอ่ะนะ
แต่เจฟฟรี่ตีเนียนได้ตลอดเลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 28-02-2014 08:57:11
อืม.. จิระ(หัวแดง)เอาจริง ฝุด ฝุด ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 28-02-2014 09:23:36
พี่สมบัติเข้าใจถูกแล้ว   มีแต่โจ๊กคนเดียวมั้งเนี่ยที่ไม่รู้ตัว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 28-02-2014 09:41:37
เจฟไม่มีอายเลยนะ เอาจริงตลอด  :o8:


 :กอด1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: skynotebook ที่ 28-02-2014 10:08:13
เจฟเนียนตลอดๆ นี้โจ๊กยังน่ารักตีมึนไม่รู้เรื่องรู้ราว เมื่อไรน้องโจ๊กจะรู้ตัวน่า
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 28-02-2014 10:13:21
เอาจริงเอาจัง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 28-02-2014 10:13:38
ฮือๆๆๆ เจฟโจ๊กน่าร๊อคอ่าาาาา :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 28-02-2014 10:35:26
น้าจอมบีบก้านแก้ว คงนึกว่าก้านคอเจฟมั๊ง  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 28-02-2014 11:17:46
พี่สมบัติคะ อย่าเอาความจริงมาพูด
โจ๊กก็ช่างไม่รู้อะไรบ้างเล้ยยย
แต่ปล่อยให้ไม่รู้แบบนี้ไปดีกว่าม้าง ลวนลามได้แบบเนียน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 28-02-2014 11:18:04
พี่สมบัติคะ อย่าเอาความจริงมาพูด
โจ๊กก็ช่างไม่รู้อะไรบ้างเล้ยยย
แต่ปล่อยให้ไม่รู้แบบนี้ไปดีกว่าม้าง
ลวนลามได้แบบเนียนๆดี 555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 28-02-2014 11:47:33
 o18เจฟ ไม่ได้เล่น เจฟเอาจิงๆ :hao6:
อ่านเรื่องนี้ไร คิดถึงตอน ออนเอ้ม กะทีี่บอกว่าอ๊อนท้อปอยู่ทุกที
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 28-02-2014 11:49:18
เจฟตั้งใจทำให้น้าจอมเห็นใช่ไหมเนี่ย เจ้าตัวไม่รู้เรื่องเลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 28-02-2014 12:34:27
 :hao3: น้าจอมไม่เป็นลมวันละหลายรอบเลยเหรอนี่
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 28-02-2014 13:10:33
ขำน้าหวงหลาน แต่ดันใจดีเปิดทางไม่มีขัด  :z2:

เจฟจังใจเร็วมือไวเหมือนเดิม แต่ชอบนะ และช่วยมือไวมากกว่านี้หน่อยเถอะ

ไอ้เด็กแสบประจำบ้านจะได้ยอมรับและรู้ตัวเร็วๆ

รอเวลาที่โจ๊กโดนจับกิน  :hao6:

บวกเป็ด

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-02-2014 15:05:19
งืมๆ เมสซี่จริงๆ...
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 28-02-2014 16:16:53
 :z2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 28-02-2014 16:48:34
น่ารักๆๆๆ :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 28-02-2014 18:19:54
เป๋....เนียนน่ะเรา :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 28-02-2014 18:26:30
ป๋าเจฟมีจุ๊บจิระให้น้าจอมเห็นด้วย :mew1: เชียร์ให้ทำบ่อยๆเดี๋ยวน้าจอมก็ชิน 555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 28-02-2014 20:26:50
น้าจอม ไว้หนวดด่วน กร๊ากกกกก แต่ฝารั่งหาได้แคร์ไม่


หัวเหม่งนี้ สรุป เจฟซื้อขาดแล้วใช่ไหม
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 28-02-2014 21:16:01
 :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 28-02-2014 22:01:26
โจ๊กก็ฟินกับเมสซี่ไป
เจฟฟรี่มีโอกาสก็ชัดเจนตลอด
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 28-02-2014 22:02:29
ข้ามช่วงกรี๊ดนักเตะระดับโลกไป
เราสนใจแต่คนในสนาม...ที่ทำแต้มกับแฟมิลี่เรื่อยๆ

จิระโดนขุน...โวยแต่ยอม
ท่านน้าคงเห็นและอยู่ในระยะทำใจรำไร
ส่วนพี่สมบัตินั้นไซร้...เอ่ยประโยคทำร้ายจิตใจท่านน้าเต็มๆ ฮาาาา

ชอบบริการแบบธรรมชาติของพ่อมด
เวลาเราใส่ใจใคร เรามักสมัครใจทำทุกสิ่งให้เสมอ
แถมประโยคได้ใจ...ไม่กล้าเล่นหรอก เอาจริง...ไม่รอดแน่แท้ จิระเอ๋ยยยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 28-02-2014 23:04:18
อ๊ากกกกกกกก
น่าร๊ากอ่าาาา 5555555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 02-03-2014 10:42:56
 :impress3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 02-03-2014 13:29:45
รอตอนต่อไปของ จิระxจิระ อยู่น้าาาาา
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-03-2014 16:11:42
เจฟจอมเนียน น้าจอมหวง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: waterlily ที่ 02-03-2014 22:33:45
เจฟฟี่นายทำร้ายจิตใจน้าจอมจริง ๆ  o22 :m20: :call:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 10 เมสซี่ P.11 (28/2/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 03-03-2014 08:20:37
 :hao3:
morning...... เข้ามารอ...
เช้าวันจันทร์ที่แสนสดใส
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 03-03-2014 08:58:14
อรุณสวัสดิ์ tuckky!!!
 :mew1: :mew1: :mew1:
******************************

จิระxจิระ
ตอน 11 ผมรักคุณ









           ผมถูกจุ๊บเหม่งตอนเช้าต่อหน้าสักขีพยานเต็มบ้าน
เจ๊ เฮีย พี่สมบัติ อ้อ เพิ่มตาอีกคน เล่นเอา สว. สูงวัยสำลักโอวัลตินไอโขลกๆ

“ทำเครื่องหมายของมันทุกวันแหละพ่อ ผูกขาดจนหนูปลงแล้ว” เจ๊กลอกตา

          ได้ข่าวว่าเคยห้ามแต่ฝรั่งบ้องตื้นหูตึงหาฟังไม่
สัญญาณลับของเราระบุว่าวันนี้จะเจอโชคดี พ่อมดเจฟฟรี่จงเจริญ
ผมชักติดใจแฮะ รอทุกเช้า ชอบลักกี้แบบเซอร์ไพรส์ วะฮะฮ่า

...

           พักเที่ยงก็เจอเปรี้ยง...
“โจ๊ก ได้ข่าวว่าเจฟฟรี่มาเช่าบ้านโจ๊กอยู่เหรอ เขาขาเจ็บใช่ไหม ไปเรียนยังไง ไม่สบายมากหรือเปล่า พวกเราเป็นห่วงมากเลยนะ” เพื่อนเด็กเก่งสายวิทย์คณิตห้องเดียวกับทอฟฟี่ ท่าทางอ้อนแอ้นหน้าตาดีและแน่นอนว่าเพศชาย
“เอ่อ...” ผมอึ้งๆ โอโม่เกย์เรดาร์กระแทกตา ตุ๊ดเค้าหน้าประมาณนี้ มักจะทาแป้งขาววอกนับแต้มเก็บสกอร์ในใจ
“เรานุ้กไง ห้องเดียวกับทอฟฟี่ ฝากขนมให้เจฟฟรี่หน่อยซิ แล้วโจ๊กจะว่าอะไรไหมถ้าเราแวะไปคุยที่บ้านด้วย” กูว่าแล้ว คนนี้เองชื่อนุ้ก
“อ้อ งั้นเหรอ” ยิ้มแห้งๆ เส้นใหญ่ราดหน้ารสจืดทันใดอยากได้เครื่องปรุงติดหมัด
          เห็นสองศรีตองปิงลั้ลลาอยู่ร้านขนมหวานสบายใจ เวลาต้องการตัวช่วยกลับหายหัว


“โจ๊ก”
“อ้าว อาร์ม” เสร็จจากแก๊งหัวโปกก็เจอก๊วนโฉด
“ไหนบอกไม่ได้ไปดูเมสซี่ไง ทำไมเห็นที่สนาม ไปกินข้าวร้านนั้นด้วย โกหกกูเพื่ออะไรวะ” อาร์มเหวี่ยง
“มาเป็นชุดเว้ยเฮ้ย กูไปกับที่บ้านเองแหละ มีคนให้บัตรฟรีมา ตอนแรกที่ไม่ไปกับมึงเพราะมันแพงกูไม่มีตังค์บอกแล้วไง แล้วมึงตามสตอล์กเกอร์กูเหรอวะอาร์ม”
“มึงไปกับใครโจ๊ก”
“เอ๊าไอ้นี่ เพิ่งบอกแหม่บๆ ว่าไปกับเฮียน้าจอมผู้ปกครองกูเอง พ่อกูน่ะมึงรู้จักไหม พี่สมบัติด้วย”

          ชักไม่ชอบใจ ถามดีๆ ก็ได้ไม่ต้องกรรโชกโฮกฮาก
ยังกับเมียน้อยตามจับเท็จสามี

“แล้วไอ้นานาชาติหัวแดงนั่นล่ะ มันเสนอหน้าไปด้วยทำไม”
“เชรี่ย! ไม่อร่อยเลยโว้ย” ผมหงุดหงิดทิ้งพวงเครื่องปรุงโครม
            อุตส่าห์หนีนุ้กมาเจออาร์ม
วันนี้เกิดอาเพศอะไรวะตู

...
...

           เย็นนั้นผมไม่มีกระจิตกระใจอ่านหนังสือสอบ
สวมสตั๊ดลงสนามทั้งชุดนักเรียน (อีกแล้ว)
เล่นจนหยดสุดท้ายไม่เหลือใครถึงป้อแป้กลับบ้าน

(“โฮ่งๆๆ”)
(“หงิงๆๆ” )
          พวกสี่ขาแกว่งหางร้องงี้ดง้าดต้อนรับอย่างดีเหมือนเคย
อยากโยนขนมใส่หน้าพวกมันจัง แต่ตราข้างถุงบอกยี่ห้อความแพงระดับดาวจึงยั้งไว้

“มาล่ะ กับข้าวเย็นหมดแล้ว กินเลยไหมอุ่นให้ ทำอะไรอยู่ค่ำเชียว” คุณผู้หญิงรออยู่เสมอ
“หิว...” ผมก้มหน้างุดไม่ถอดเครื่องทรง ล้างมือนั่งโต๊ะจ้วงกับข้าวไม่รอเวฟ
“เป็นอะไรไปอีก เมื่อกี้พี่สมบัติเข้าไปดูเห็นเตะลูกโทษอยู่คนเดียว ประกาศทุนว่าได้แล้วไม่ใช่เหรอ กว่าจะทดสอบสมรรถภาพเสาร์หน้าก็เพลาๆ ก่อนก็ได้ เดี๋ยวเจ็บมาไม่ดี”
“ครับ...” ผมรับคำนิ่งๆ ยังเหนื่อยอยู่

“ถุงขนมใคร ปิงให้มาหรือทอฟฟี่ล่ะ น่ากินเชียว”
“ของไอ้เจฟ คนแอบชอบมันฝากมา”
“อ้อ แฟนคลับ กินแล้วเก็บล้างเลยนะ เจฟฟรี่กินกับเพื่อนแล้ว บอกจะกลับค่ำซ้อมอะไรไม่รู้ ไปล่ะละครมา” เจ๊ออกประตูหลังทะลุไปบ้านเล็ก เห่อดาราเจมส์จิจนลืมลูกหลานในไส้

             ผมเดินออกไปหน้าบ้านเทข้าวให้หมา
พยายามแย่งชิงตำแหน่งเซเลปของฝูงสุนัขกลับคืนจากซากุระหงิร่างยักษ์
ร่ายเวทใส่คนไม่พอ หมาน่อยธรรมดาก็ไม่ละเว้น กลับมาจะเตะตูดให้
งงตัวเอง...
บ่จอยเรื่องอันใดวะ
มันก็อยู่ส่วนมัน
หมาก็ส่วนหมา บ้าชะมัด

...
...

          สี่ทุ่มกว่า นอนไม่หลับ...
“ทำบ้าบออะไรยังไม่กลับมา โทรมาบอกหรือก็ไม่มี จะรู้ไหมว่ากูรอปิดบ้าน สัดเอ๊ย” ผมเหวี่ยง 
         คว้ากุญแจวิ่งลงมาข้างล่าง จับมอเตอร์ไซค์ชาลีคันเก่งจะออกไปตาม
จังหวะแท๊กซี่เขียวเหลืองจอดเทียบฟุตบาทพอดี

“จะไปไหน?” เสียงแหวกนรกดังขึ้น
“อ้าวมาพอดี มึงนั่นแหละหายหัวไปไหนมา ดึกดื่นเที่ยงคืนกูรอปิดบ้าน กุญแจไม่รู้จักเอาไป เดือดร้อนมากรู้ไหม”
“อยู่นี่ เข้ามารอบเมื่อบ่าย โทรศัพท์แบตหมดชาร์ตอยู่ข้างบน เขียนโน้ตไว้ไม่ได้เข้าไปดูเหรอ ฝากน้าจุ๋มบอกแล้วนะ”
“กูจะรู้ไหมล่ะ!” ลืมเข้าไปดูห้องไข่ไก่ จั๊ดหว่าวจริงๆ โจ๊กเอ๊ย

          กระแทกเท้าโครมๆ กลับเข้าบ้าน กระชากถุงของฝากย้อนมาโยนใส่
“อะไร?”
“คนรักชอบสุดพิสวาสใจขาดดิ้นของมึงไง มีจดหมายฝากรักมาด้วย แหกตาดูซะ”
“อ้อ” หยิบซองชมพูหวานแหววจากในถุง “จะกินไหม?” ก่อนถามผม
“ไม่!” จะกระทืบให้เละสิไม่ว่า
“งั้นก็...น้ำแดง เจ้าแต้ม เจมส์บอนด์!” เรียกสมุนก่อนวางถุงหน้าบ้าน

          ฝูงสุนัขดมๆ เลียๆ นิดหน่อยไม่ได้งับชิ้นใดออกไป


“เอ่อ...” เล่นงี้กันเลย ตูล่ะอึ้ง
“หมาไม่แดก ทิ้ง” เดินเขยกๆ เอาไปทิ้งถังขยะข้างถนน
           จุดไฟเผาซองจดหมายฝากรักพร้อมยืนคุมเพลิงอย่างดี เอิ่ม...โจ๊กใบ้แดก

“นั่นแฟนคลับตัวยงมึงเลยนะ” อดสงสารแทน พรุ่งนี้นักเรียนเดินผ่านเจอซากถุงเต็มๆ ตา
“ทีหลังถ้าไม่เอาเองก็อย่ารับมา ห้าม!”

             เราเข้าในตัวบ้านแล้ว เท้าแขนยันผนังกักร่างผมไว้ตรงนั้นเอง
ไม่ทันสังเกตว่าเดินแค่เขยกไม่ใช้ไม่ค้ำแต่อย่างใด

“ก็ใครใช้ล่ะ!”
“พูดไม่เข้าใจ”
“อุ๊บ...” มันจูบปากโจ๊กอะ หัวโขกผนังเจ็บโคตร
(“ผลัวะ!”) หนึ่งหมัด
“ไอ้ชั่ว!” แถมด่า

            เหตุเกิดเพียงแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น
มันเชิดหน้านิ่ง ผมเม้มปากแน่น
จ้องตาฟาดฟันชั่วครู่แต่ราวชั่วกัปชั่วกัลป์ก่อนพระเอกวิ่งหนีขึ้นห้องไป

...
......

(ปึงๆๆๆ)
“โจ๊ก! เปิดประตู!”
“ไม่! ไปตายที่ไหนก็ไป!”
“โจ๊ก เปิดประตูออกมาพูดกันก่อน!”
“ไสหัวไปไอ้ชาติชั่ว กูไม่รู้จักมึง!”

“โจ๊กครับ!”
“ออกไปจากบ้านกู เด๋ว-เน้!” ดังลั่นสามบ้านแปดบ้าน
“...” เสียงทุบประตูเงียบลงก่อนจะ...

(ตึง)
“โอ๊ยยยยยย...!”
“...” ฉิบหายแล้ว ผมแนบหูติดประตูเป็นเนื้อเดียวกัน
“โอย...อา...”
นานมากกว่าจะได้ยินเสียงกัดฟันสะกดกลั้นอาการ


(แอ๊ด...)
         

ค่อยๆ แง้มเปิดออก ซากุระหงินอนหงายสองมือปิดหน้ากลั้นอาการเจ็บปวด
ขาข้างเจ็บหล่นอยู่ขั้นบันไดท่าทางสาหัส

“เจฟ...เป็นอะไรมากไหม” นาทีนั้นผมใจสั่นกลัวจริงๆ นะเออ
“F*uk #@ *$@ #*%# **^#&$”

ท่าจะเจ็บจริงไม่ใช้สลิง ศัพท์ไตเติ้ลฟักแฟงแตงโมไม่สามารถบรรยายไทย
พ่นออกมาเป็นพรวน รอจิระสอบวิชาภาษาอังกฤษได้เกรดสูงๆ ก่อนนะครับ

...
......


           ยื่นยาแก้ปวดพร้อมน้ำให้คนป่วยบนเตียง
เพิ่งเห็นเฝือกขาวหนาเตอะถูกเปลี่ยนเป็นเฝือกอ่อนสีดำสนิทแล้วเรียบร้อย
มิน่าถึงเดินได้ไม่ใช้ไม้ค้ำ
 
“เจ็บแล้วยังซ่า เป๋ห่าวของจริงแน่งานนี้ กินยาซะ”
“โจ๊ก...เดี๋ยว...” เกร็งอาการแถมดึงมือผมไว้
“เอออยู่นี่ ไม่ไปไหนหรอก มีอะไร” โกรธแต่มีเหตุผลเว้ย คนอย่างจิระลูกผู้ชายพอ
“เจ็บหัวไหม โดนตรงไหน ขอโทษด้วยรุนแรงไปหน่อย”

“อ้าว มึงไม่ได้จะขอโทษที่ เอ่อ...” เผลอปลายนิ้วแตะริมฝีปาก ความรู้สึกยังร้อนผ่าว
“จูบคุณอันนั้นผมตั้งใจ ที่เสียใจคือทำคุณเจ็บต่างหากเล่า”
“อะไรวะ!?” ผมไหม้คึ่กสุกทั้งตัว


          ตั้งใจเชี่ย เกร็งพลังลมปราณมาเพื่อจูบปากกูนี่นะ
บระเจ้าช่วยกล้วยทอด กรุณาฟาดฟาดโจ๊กด้วยไอศกรีมช็อกชิพที


“มานี่...เพี้ยงหาย โอ๋ๆ”
“เด็กสามขวบล่ะ”
“ชู่ๆๆ คนเก่งหายเจ็บนะครับ” เป่าลมแผ่วเบาบวกจูบแช่ที่ขมับ

          คือ...อยากบอกว่าตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยจนคำพูดเช่นนี้มาก่อน
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกจริงๆ สาบาน ไม่นับสตั๊นตอนจุ๊บเหม่ง
ตาเหลือกตอนหอมแก้ม (ใครเมมไว้กรุณาดีลิททิ้งซะดีๆ ; โจ๊กครับ)


“หัวโนเลยสัด” ไปไม่เป็นไง
“ไหนดู โอ้โห! ปูดแดงเป็นลูกแตงโม เลือดออกด้วย สมองไหลความจำเสื่อมตายแน่ๆ”
“ไอ้บ้านี่!” รีบคลำหลังหัวตัวเอง ถูกหลอกเต็มเปา
“หึหึ น่ารักกว่านี้มีไหม” กอดรัดโอ้โลมเห็นโจ๊กเป็นเด็กตัวเล็กๆ
“งั้นก็รักซะซิ อย่าเรื่องมาก” เล่นมุกแก้เขิน

         ผมว่าถ้าเป็นหมาคงแกว่งดิกๆ
ฝรั่งเป่าปากก่อนบอกประโยคฟ้าผ่า


“ฟู่...ผมรักคุณ”
“หอกล่ะ พูดแมวๆ”
“ผมรักคุณ...จิระ”

            รอยยิ้มฉาบทาในแววตาหวานเชื่อม
แรงดึงดูดจากนัยน์ตาสีเทาช่างแรงกล้าจนฉุดหัวใจเต้นแรงไม่เป็นส่ำ

...โลกทั้งใบหยุดหมุน

...เลือดสูบฉีดไม่พอ

...ออกซิเจนขาดตลาด

...เซลล์สมองไม่ทำงาน


“ล้อเล่นหรือเปล่า พูดพล่อยๆ ท่าทางอยากกินอีกหมัด ได้จัดให้”
“ฟ้าเป็นพยาน ผมตกหลุมรักคุณเข้าแล้วครับโจ๊ก” ในหัวมีระฆังใบเล็กจิ๋วสั่นกระดิ่งกิ๊งกั๊งไม่หยุด “จูบสาบานนะ”

         โน้มลงมาหาไม่รออนุญาต จมูกสูดกลิ่นแก้ม
เลื่อนริมฝีปากแตะมุมปากผมเบาๆ ก่อนเคลื่อนทับกลีบปากนุ่มนวล
ละเลียดชิมไม่ได้ล้วงลิ้นมากมายแค่แตะไรฟันเล็กน้อยเท่านั้น
         คล้องแขนกอดคออีกฝ่าย เต็มใจโอนเอนเข้าหา
สมยอมจูบตอบดูดดุนบางเบา ตกอยู่ในเวทมนต์พ่อมดสะกดพลัน



“มะ...มีผีเสื้อบินในท้องกูด้วย เป็นร้อยๆ ตัวเลยเชรี่ย” ผมพึมพำบอกอาการ
        เพิ่งรู้ตัวว่าอ้าปากหอบอากาศอย่างเอาเป็นเอาตาย ตัวอ่อนไหลเอนไปกับอกแกร่ง
“หึหึ”
“ตาฝาดเห็นสีขาวเต็มไปหมด จะตายไหมวะ”
“555” วงแขนรัดร่างผม โยนตัวเล่นไปมาด้วยกันเป็นเด็กๆ
“ตายแน่ๆ เลยเจฟ อือ...” ผมกอดตอบ มุดซุกหลบหน้าไหม้ให้สูดกลิ่นน้ำหอมเจือจางจากอีกฝ่าย

         เขาจูบหน้าผากอ่อนโยน
ปล่อยกายลงกับที่นอนพร้อมเอ่ยกระซิบผ่านม่านรัตติกาล

“ผมรักคุณ ราตรีสวัสดิ์ครับ...จิระของผม”


*************
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 03-03-2014 08:59:29
โอ๊ย ตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เค้าบอกรักกันแล้วววววววววววววววววววววววววว :กอด1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 03-03-2014 09:19:22
ไม่มีใครตายเพราะจูบหรอกจิระ(เตี้ย) ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 03-03-2014 09:22:40
กรี๊ดดดดดดดดดดดด  :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 03-03-2014 09:53:32
#รู้สึกเขินอาย ประหนึ่งตัวเองเป็นเจ้าโจ๊ก  :o8:
พ่อมดเรา มาเร็วเคลมเร็วจริงๆ แป๊บๆบอกรักกันแล้ว :mew1:

โจ๊ก จำได้ว่าเคยอ่านเจอ คนบางคนคุยว่าตัวเองเป็นคาสโนว่าตัวพ่อ แต่เท่าที่ดูมันไม่ใช่นะเนี่ย  :laugh:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 03-03-2014 09:59:11
เขินนนนนนนนน  ชอบๆๆ คู่เน้ๆๆๆ 5555555 :katai3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 03-03-2014 10:26:28
 :impress2: แอร๊ยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: momoku ที่ 03-03-2014 11:09:12
อ๊ากกกก ละลาย  :hao7: :impress2:
ละลายติดหน้าคอมพ์  :ling1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 03-03-2014 11:24:11
 :-[ ทำไมนุ่มนวลเยี่ยงนี้
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 03-03-2014 11:39:47
 :-[ :-[
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 03-03-2014 11:59:04
ผีเสื้อบินในท้องนี่อาการหนักแล้วนะ
ยอมรับเหอะ... จิระ ใจรักษา
คุณหนีเจฟเฟอร์สันไม่พ้นแล้ว
(เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ...ปัญหาใหญ่ของเจฟเฟอร์สันในอนาคต)
(หรืออาจจะมีปัญหาครอบครัวอีก...)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 03-03-2014 12:06:46
ึคุณพระ โจ๊กเสร็จเจฟแน่ ๆ ไปไหนไม่รอดหล่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 03-03-2014 12:25:52
 :m3: :m3: :m3: เขาบอกรักกันแล้ว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 03-03-2014 12:39:33
จิระทั้งสองน่ารักเกินไปแล้ว   :-[

 :กอด1: :L1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 03-03-2014 12:40:37
เจฟฟี่ได้ใจมากค่ะตอนนี้  o13

โจ๊กอาการผีเสื้อบินในท้องน่ะ มันคืออาการตกหลุมรักเบื้องต้นนะจ๊ะ

บอกเลยอ่านตอนนี้แล้วอายม้วน หุบยิ้มไม่ลงอ่ะ :o8:

บวกเป็ด

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 03-03-2014 12:43:42
 :o12:  ตายคาคอม(แล้วฟื้นคืนชีพ ตอน'จิระของผม'  มันมาบรรยาย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 03-03-2014 13:52:50
จะละลายแทนโจ๊กเลยตอนท้ายเนี่ย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 03-03-2014 14:18:38
ยิปปี้~ มีความสุข...หวานซ้า~
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Anch ที่ 03-03-2014 15:16:17
คุณ puppyluv รวมเล่มเมื่อไหร่ บอกเราด้วยนะ รอรอ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 03-03-2014 15:32:47
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก
มันบับว่า จิกหมอนนนนนน
 :-[  :-[  :-[
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 03-03-2014 15:33:47
โอ๊ยยยย แฟนคลับละลายยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 03-03-2014 16:23:37
โจ๊กหึงอ่าเด้ 55555

โอ๊ย !!!!!!!!!!! หวานจัด  จิกหมอนขาดเลยเนี่ย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 03-03-2014 16:45:31
เจฟฟรี่สารภาพรักแล้ว  :o8:
อาการเหมือนมีผีเสื้อบินในท้องของโจ๊ก เค้าเรียกว่ารัก :heaven
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 03-03-2014 17:14:50
 :-[ :-[ ละมุนมากค่ะ จิระ เขินแทนจิระ อร๊ายยยยยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 03-03-2014 17:16:44
จิกหมอนขาดกันเลยทีเดียว
แอร้ย เขินแทนว่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 03-03-2014 18:12:39
คู่นี้น่ารักอ่ะ บอกรับแล้ว กรี๊ด...เขินแทนอ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 03-03-2014 18:32:28
ตอนนี้ รู้สึกโจ๊กจะออกอาการหึงจะรู้ตัวมั้ยนิ :m20:


     แต่เพ่เป๋ห้าวของเราก็ใช่ย่อย สารภาพรักไปแล้วววววววววววววววววว

       :-[ :-[ :-[  โอ้วววเขิน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 03-03-2014 19:29:16
 :-[ :-[ :-[


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ขนาดเป็นแค่คนปีนรั้วดูยังเขินมากเลยยยยยยยยยยยยย


โอ้ยยตายยยย มันหวานมันอุ่นไปทั้งใจ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 03-03-2014 19:29:52
ตายแล้วโจ๊ก ตัวไม่แดงเป็นกุ้งเลยหรอ โดนบอกรัก โดนจูบขนาดนี้  :mew1: :hao7: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 03-03-2014 23:00:39
โอยตาย...เหวี่ยงไวกิ้งมากอ่ะ ตอนนี้ ^^

ช่วงแรกอารมณ์เสียไปกะพวกยุ่งเรื่องชาวบ้าน
ว่าไป...สนามใหญ่โต โคจรมารู้เห็นได้ไงฟร่ะ - -"

แอบเจ็บตามน้ำตาจะไหลแทน...
ด้วยเคยเป๋ห่าวเจ็บเข่าเหมือนกัน มัน...ขัดใจตัวเองน่ะแหละ สุดติ่ง T^T

ท้ายสุดน้ำตาลขึ้นเกล็ด...
บอกรักก่อนใคร...ได้ใจไปเต็ม
เหลือแค่รอ-คำรัก-จากปากจิระ...ไม่นานเกินรอ ^^V
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: skynotebook ที่ 03-03-2014 23:31:00
กรี๊ดๆๆๆ "จิระของผม" โอ๊ยๆ ไม่ไหวแล้ว อ่านไปก็เขินไปกัดหมอนไปด้วย
อาการของหนูโจ๊กเค้าเรียกว่าหึงใช่ม่ะ ผีเสื้อบินในท้องนี้คือตกหลุมรักใช่ม่ะ>/////<
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 04-03-2014 08:22:31
จิระxจิระ
ตอน 12 พูดไม่ออก










           ผมพูดไม่ออก ความสุขจุกอก ฮ่าๆ
“เอ้ารวมหัว!” brain storm ผมสั่ง
“วันนี้ซาตานแดงองค์ลงว่ะ ยิ้มเป็นบ้าตั้งแต่เช้าแล้ว กูล่ะงง”
“สงสัยกินของผิด ไม่ก็เฝือกใหม่ทำเพี้ยน”
“ไม่ให้พี่ได้ยินกะหูพวกมึงตาย พูดดังๆ” louder สั่งรุ่นน้องนักบาสเกตบอลเกรดจูเนียร์ (ม.ต้น) ในชมรม
“คร้าบผม สุดยอดครับพี่ ดีครับท่าน พวกเราน้อมรับคำบัญชาพี่คร้าบ!” we agree all งุบงิบซุบซิบทั้งกลุ่ม
     

       งานครบรอบโรงเรียนวันศุกร์นี้ ทีมบาสเกตบอลเป็นหนึ่งให้จัดการแสดงบนเวที
บ้างคิดจะเล่นดนตรี บ้างเสนอจะเล่นละคร สุดท้ายลงตัวที่เต้นคัฟเวอร์

“ประชุมเพลิงกันหน่อยเรื่องงานโรงเรียน เรามีบนเวทีครึ่งชั่วโมงใช่ไหมเจฟฟรี่!” เหยี่ยวยืนบนเก้าอี้ปราศรัย ชอบโชว์ออฟเป็นผู้นำปล่อยมัน
“อืม...” ผมกอดอกพิงผนังอยู่ข้างๆ
“สรุปอย่างรวบรัดคือเราจะเต้นคัฟเวอร์กัน รวมทั้งสิน 4 เพลงรวด จูเนียร์หนึ่งเพลงก่อน ตามด้วยพี่ใหญ่เพลงที่สอง แล้วก็พวกพี่เพลงที่สาม เพลงที่สี่สุดท้ายรวมฮิตทุกคนต้องเสนอหน้าขึ้นบนเวทีหมด เพลงอะไรนะมิกกี้” เหยี่ยวฮิตเลอร์
“หญิงลี...เอ้า! one-two-three ท่านกำลังเข้าสู่บริการรับฝาก...หัวใจ” มิกกี้ร้องพร้อมโยก
“เย้วๆๆๆ”

          ต้น เอเจ รักษ์เอาด้วย ชวนน้องๆ คึกคักตามกันเป็นฝูง

“เฮ้ สนุกว่ะ”
“พวกพี่ช่างกล้า!”
“ชอบๆ”
“เพลงนี้ผมเต้นได้!”


“ใครเต้นได้?” เหยี่ยวชูมือนำ “โอเคดูหน้าไว้ ไปฝึกเพื่อนที่เหลือเข้าใจไหม!”
“ครับผม!”
“คร้าบ!”
“ได้ครับพี่!”


“งานนี้เพื่อสปิริต พี่ไม่สนว่าเราจะเต้นเป็นไม่เป็น ผิดถูกช่างมัน จะขาเดี้ยงหรือใครจะเป็นจะตายวันนั้นไม่สน อยากให้เราทุกคนแสดงออก ไม่ไหวจริงๆ เดินมาบอกพี่ ตัวต่อตัวหลังไมค์” เหยี่ยวเชิดหน้าจ้องตากราด
“พี่เหยี่ยวโหดว่ะ”
“กูควรจะกล้าไหมวะ”
“ฮิตเลอร์ชัดๆ ลูกออกมาอยากขอเฝ้าบ้านสักตัว”
“ได้ยินนะเว้ย ให้เวลาประชุมลูกทีม 10 นาที เอาชื่อเพลงมา เบรนสตรอมได้!” เหยี่ยวสั่งประชุมเพลิง
“เฮ!”

         สนุกกันใหญ่ ช่วงเตรียมงานมักจะชื่นมื่นจนล้นเสมอ
จุดหมายไม่จำเป็นต้องจบอย่างงดงามหรือได้รับชัยชนะท่วมท้น
หากระหว่างทางที่จะตะเกียกตะกาย ใช้ความพยายามที่จะไปถึงต่างหากที่มันส์กว่า

...

“ตอบแทนกูเลยเจฟฟรี่ ไอเดียมึงแต่หนังหน้าไฟคือกูชัดๆ” เหยี่ยวทวงความดีความชอบ
“ก็ดีแล้วนี่หว่า มีเวลาไม่กี่วันเองจะเอาอะไรอีก ต้องมึงกระตุ้นน้องๆ ถึงกระตือรือร้นนะเว้ย ดูซะเหยี่ยว” มิกกี้อ่านความคิดผมออกหรือเสือกทุกเรื่องกันแน่
“เหยี่ยวรับเป็นประธานนั่นล่ะดีแล้ว” กายเสริม
“เชๆ แล้วเราใช้เพลงอะไร”
“เพลงนี้ นี่ๆๆ แล้วก็นี่” ผมชูแทปเล็ตให้ดูคลิปวีดิโอ

“โห กูว่าแล้ว จะเท่ไปไหนเจฟฟรี่ เอามันส์ๆ ซิวะ แด๊นซ์ๆ แบบเกิล์เจน EXO ไรงี้ เราจะจบแล้วนะเว้ย ลาโรงงามๆ”
“ชิมตีนกูหน่อยไหมมิกกี้ ถ้าแดนซ์ก็ไม่ต้องมีกู มึงทำเองเลย”
“จ้า เคแล้วจ้า ท่านเชกรุณาสั่งการ ข้าน้อยยินดีน้อมรับ” มิกกี้โค้งล้อเลียนเรียกเสียงหัวเราะตรึม

        สนุกดี เพื่อนเฮฮาหัวร่อ
ผมอดคิดถึงใบหน้าทะเล้นทะลึ่งที่รอเจอตอนเย็นไม่ได้
พูดไปได้ยังไง ‘ผมรักคุณ’

...

         ใช่ ผมตกหลุมรักจิระอีกคน

         ง่ายๆ ไม่ซับซ้อนถูกคิวปิดยิงศรอีรอสทะลุหัวใจ
ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นเมื่อไหร่ไม่ทราบ รู้สึกตัวคือเพ้อคลั่งเห็นอะไรเป็นหน้าเจ้าแมวตัวดื้อหมดทั้งตัวและหัวใจแล้ว
เสียอย่าง เขาเป็นชายแท้จะให้หันมามองเกย์อย่างผมได้เช่นไร

แต่มีบางสิ่งบอกว่า ‘ใช่’

...เขาก้าวเข้าอ้อมแขนผม
...เขานิ่งรับจูบหน้าผากราตรีสวัสดิ์
...เขายื่นหน้าให้มอร์นิ่งคิสรับวันใหม่
...เขายอมให้หอมแก้มง่ายดาย
และข้อนี้สำคัญ
...เขาไม่ปฏิเสธจุมพิตจากผม แถมจูบตอบอย่างไม่เป็นประสาเสียด้วย


‘คงเป็นอีกครึ่งที่หากันจนเจอ’ ผมลอบยิ้ม


...
......


          เพื่อนเริ่มซ้อมท่าเต้นโดยการนำของมิกกี้ ต้น สองตัวเจ้ากี้เจ้าการ
ส่วนกายมานั่งจ๋องข้างผม

“เจฟฟรี่ เป็นเกย์นี่มันยากไหมวะ?”
“พรวด...!” ยิงคำถามซะนิ่งเฉยไม่ลง เสียดายน้ำเปล่า
“เอ่อ...กูหมายถึงผู้ชายกับผู้ชายสปาร์คกัน เอ๊ย เจอคนที่ชอบ ไม่ใช่ล่ะ คือเหมือนจะสเปค เหมือนในความฝันอย่างที่มึงเคยคิดถึงมาอยู่ตรงหน้า” กายหน้าแดงก่ำพูดจาวกวน มือไม้อธิบายว่อนอากาศ
“เจอคนที่ใช่หรือมีคนเข้าหามึงวะกาย?”

          ถามกลับด้วยเพื่อนเป็นนายแบบรับงานในไทย
ถึงจะน้อยชิ้นทว่าวงการบันเทิงก็รู้ๆ กันอยู่
กายหน้าตาดี ออกตี๋สะอาดสะอ้านเชิญชวนโคแก่ติดใจอยู่บ้างไม่มากก็น้อย
เกรงว่าเชื้อไม้ป่าเดียวกันจากผมและเหยี่ยวจะไหลซึมผ่านให้เพื่อนดีแตก

“คือแค่อยากรู้ว่าชายแท้ๆ อย่างกูแบบนี้จะมีโอกาสใจเต้นกับเด็กผู้ชายบ้างได้ไหม”
“ธรรมดานี่หว่า เจอใครพิเศษในความคิดเรา ใจไม่เต้นเลยต่างหากที่ผิดปกติ ไปเจอใครเข้าล่ะ อ้อ งานเลี้ยงพ่อมึงเมื่อกี้นี่ใช่ไหม หรือเจอตอนถ่ายแบบที่ไหน”
“เอ่อ...กะ...ก็ทำนองนั้น เขาน่ารัก ไม่ใช่ซิ...เขาสวยใสน่ามองจนกูละสายตาไม่ได้” กายตะกุกตะกักลิ้นพันกัน
“อืม...” ศิราณีเครียดแฮะ

           สำหรับกายถือเป็นเพศชายปกติสนใจแต่ผู้หญิงไม่ส่อเค้าลางใดๆ
แต่น่ารักสวยใสจนมิอาจละสายตาถึงขนาดเก็บมาเพ้ออย่างนี้ผมไม่เคยเจอมาก่อน
กายแปลกประหลาดกว่าทุกที

“ช่างเถอะเจฟฟรี่ กูคงบ้าไปเองนั่นแหละ”
“อือหึ” ผมรับทราบอย่างไม่ใส่ใจ กำลังคิดเมนูมื้อเย็นให้นักฟุตบอลเบอร์ 13 จอมโมโหหิวอยู่พอดี

...
...


          พระอาทิตย์กำลังจะลับของฟ้า
“เจฟฟฟฟฟ!” มาล่ะเสียงนี้  “เฮีย เจ๊ หวัดดี พี่สมบัติกลับบ้านไปแล้วเหรอ มีอะไรกินบ้าง หิวววววว”
         ไหว้กราด โยนกระเป๋าตูมตาม ย่ำสตั๊ดโครมๆ ถึงโต๊ะกินข้าวที่ผมกับน้าจุ๋ยนั่งอยู่
ตามสเต็ปเดิม ผมกางแขนดึงเอวไว้ หวังดีประสงค์ร้ายไม่อยากให้ลื่นกระเบื้องพื้นครับ


“เอาเชียวเจ้าเด็กคนนี้ หิวตลอด เอารูปจากที่ไหนนะเจฟฟรี่ คลิกตรงนี้ใช่ไหม”
“ครับกดเลย เลือกรูปแล้วกดโพสต์”

          เปิดแฟนเพจในเฟซบุ๊คกับตั้งเว็บไซด์ร้านรถจักรยานยนต์ให้
เพื่อต้อนรับเดือนหน้าเปิดร้านค้าขายพอดี

“ทำอะไรกัน จอมมอเตอร์ไบค์แฟนเพจ อ๊ะๆ แอบมีเฟซบุ้กกะเขาด้วยเหรอเจ๊ ไฮโซแท้เหลา แล้วจะขายอะไร เอาฮอนดาบอสส์นะ พวกมอเตอร์ไซค์วิบากด้วย แบบล้อเล็กที่เขาฮิตกันน่ะ นี่ไงเห็นเปล่า”
“มันจะขายได้เหรอเจ้าโจ๊ก”
“ก็ร้านรอบๆ แถวนี้มีฟีโน่มีเวฟให้คึ่กแล้ว เราต้องอินดี้บ้าง ไม่รู้ล่ะเอาอันนี้ ๆๆ แล้วอันนี้ ห้ามลืมบอสส์สีน้ำเงินเข้มๆ ด้วย ไม่งั้นไม่ยอม”

         ผมเห็นแล้วว่ามีรูปถ่ายอยู่บนหลังตู้เย็น
รูปน้าจอมตอนผอมๆ เป็นหนุ่มผมยาวนั่งประจำคนขับ
กับเด็กน้อยตาคมหัวเกลี้ยงเป็นลูกแตงโม
นั่งกงขากว้างอยู่บนตัวถังรถมอเตอร์ไซส์บิ๊กไบส์คันที่ว่า
ภาพเก่าซีดตั้งอยู่บนหลังตู้เย็นไม่เปลี่ยน
         คงเป็นรถจักรยานยนต์คันโปรดในอดีตของน้าจอม
น่าจะเป็นคันพิเศษในความทรงจำของคนนี้ด้วยเช่นกัน


“ร้านนี้ร้านใครวะ แล้วใครเป็นคนขายให้มันเนี่ย แต่เออ...เข้าท่าดีเหมือนกันนะเฮีย ไหนๆ ก็ไหนๆ เอาลงก่อนแค่ 1 ใน 4 น่าจะพอได้” เจ๊บ่นแต่จ้องรูปมอเตอร์ไซค์วิบากล้อเล็กอย่างตื่นตาตื่นใจ
“จะให้ดีต้องลองคุยกับเซลล์ก่อน ถ้าขอเป็นตัวแทนจำหน่ายมีโปรโมชั่นอะไรให้เราบ้าง แบบนี้น่าจะง่ายกว่าครับ” คิดไว้ในใจเพิ่งได้โอกาสพูด
“น้าพอรู้อยู่แต่ไม่กล้า ถ้าได้คุยก่อนก็ดีซิ เจฟฟรี่ช่วยทีนะ”
“เห็นเปล่า เราต้องไม่ธรรมดา ต้องแนว ต้องอินดี้ เดี๋ยวให้พวกไอ้ตองมากดไลค์แชร์ให้ว่อนเลยคอยดู ฮู้หิวอะ หิวๆๆ”
“หึหึ” ผมขำท่าตัวกวนถลกเสื้อทีมชาติบราซิลลูบพุงขาวๆ ไปมา

“ไหนๆ เขาโพสต์งี้เจ๊ ฮาโล อยากเห็นคนไทยบินได้ ปิ๊ง!”
“ไอ้-เจ้า-โจ๊ก!” น้าหญิงร้องลั่นหันไปตีแขนเพียะๆ ลงโทษเด็กเกเรแย่งพิมพ์ก๊อกแก๊กกดส่งต่อหน้าต่อตา
“โอ๊ยๆ กลัวแล้วจ้าแม่จ๋า หนูหิวอะท้องร้องจ๊อกๆ ชอบตีนักใช่ไหม นี่ๆ”

            กอดปล้ำเอาหัวเปียกเหงื่อถูไถหลังคุณผู้หญิง
น้าจอมก็ละมือจากซ่อมรถหันมาส่ายหน้าระอายิ้มๆ บ้าง

“555 น่วมหมดแล้วฉัน โน่นตู้กับข้าว แล้วแก้ยังไงล่ะเจฟฟรี่ ดูมันทำซิเคยเป็นงานเป็นการได้ที่ไหน มัวแต่เล่น” เจ๊
“โอ้เย่ มีอาหารฝาหรั่งด้วยเว้ยวันนี้ สปาเกตตีแซลมอนลูกพ่อ หวานตูล่ะ”

             ลั้ลลาหยิบจานเปลออกมานั่งกินข้างๆ น้าจุ๋ม
หลานตัวป่วนตามรังควานผู้ใหญ่อีกตามเคย
นิ้วจิ้มนั่นนี่ไม่เลิก

“ไอ้นี่ ลุกไปเลยไป คนจะหัดใช้” น้าจุ๋ยไล่คนกินมูมมามย้ายมานั่งที่ประจำข้างๆ ผมแทน
“ไม่สนใจโจ๊กได้ไง เพราะมึงเลยเจฟ บังอาจหว่านเสน่ห์ใส่ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ ป๋า! เมียป๋ามีกิ๊ก!”
“เหรอ...ฮึ่ม เช็ดมือหน่อย” น้าจอมเดินมาจับหัวเกรียนโยก
“โอ๊ย หัวๆๆ สมองหล่นเผละลงนี่ทำไง โด่ๆๆ” โวยวายเหวี่ยงศีรษะมาซบบ่าผม แอบถูปากเปื้อนเสื้อนักเรียนผมอีกต่างหาก
“ดูมัน เฮ้อ...โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงยังเล่นเป็นเป็นเด็กๆ” เจ๊ส่ายหน้าระอา
“ใช่ซี้ ไม่รักลูกหลานคนนี้หรอก หมาหัวเน่าไม่มีใครรักโจ๊ก”

      งอนค้อนแต่งับสปาเกตตีทีเดียวเกือบครึ่งจาน
น่ารักฉบับมอมแมม ซนแสบจนผมอดไม่ไหว

“ผมไง ผมรัก”
“...” เดธแอร์ชั่วขณะ เจ๊กับน้าจอมจ้องผมขวับเป็นตาเดียว
“เอ่อ...ไอเลิฟยูไง” แถน้ำขุ่นๆ
“รักจริงหวังแต่งเปล่า...ซูด...” สูดเส้นซู้ดซ้าดแต่เห็นหน้าแดงหูแดงเถือก
“เดี๋ยวบอกให้ย่ามาขอ” ผมยื่นทิชชู่ให้

         อยากบริการเช็ดถึงปากแต่ผู้ปกครองอยู่ห่างแค่ 50 เซนติเมตร
ยังไม่ถึงเวลา บอกตัวเอง


“ให้ไวล่ะ หมดโปรเมื่อไหร่ค่าตัวกูแพงหูฉี่แล้วจะหาว่าหล่อไม่เตือน”
“555” ผมขำก๊าก ไม่ไหวหน้ามึนเกิน
“กวนตีน” น้าจอม
“โอ๊ย!” โดนอีกรอบ หัวโขกไหล่ผมดังปึกจนต้องรีบกางแขนกอดไว้กลัวกระแทกโต๊ะจริงๆ

“เอาไปปราบทีเจฟฟรี่ ทำได้จะยกให้ฟรีๆ แถมสังฆทาน 2 ถัง ดื้อเกินบอกอะไรไม่เคยได้ เถียงตลอด”
“ไม่ยอม คุณใส่ร้ายดาว น้ำตาหยดกระซิกๆ”
“ฮิๆๆ โอยขำเจ้าโจ๊ก” น้าจุ๋ยอดไม่ได้
“555” ผมกับน้าจอม

.....
....

          ผมยิ้มกว้าง สปาเกตตีแซลมอนไวท์ซอสใกล้หมดจาน พ่อครัวปลื้มครับ

“เออเกือบลืม เมื่อกี้กูเปิดศึกกับบรรดาแฟนคลับมึงไปยกแล้วนะ” แฟนคลับอะไรนะ
“ว่า?”

           ผมหันไปวางแขนพาดพนักพร้อมยกขาข้างเจ็บไปวางท้ายเบาะเก้าอี้อีกตัว
กะให้คนพูดอยู่กลางหว่างขาท่าประจำ

“ก็ไอ้คนที่เอาขนมให้มึงวันก่อนไง กูทำงี้เลย เฮ้ยนุ้ก...โรงอาหารมีตุ๊ด 3-4 คนนั่งอยู่ (ลุกยืนทำท่าประกอบ) พวกมึงว้อนท์จะเป็นแค่แฟนคลับหรือเงี่ยนอยากถวายตัวให้มันวะ แต่จะอย่างไหนล้วนไม่ใช่เรื่องของกู กรุณาไปหามันโดยตรง ถ้าฝากผ่านกูคือของกูหมด จะกินตรงหน้าเลยด้วย รับรองว่าไม่ถึงมือมันแม้แต่ซาก เข้าใจตามนี้ แล้วข้าพเจ้าก็เดินไปซื้อข้าวมันไก่ต๊อกๆ ไม่สนใจ”
“โอ้ ลูกกูแรงนะนี่” เจ๊กับเฮียตาค้าง
“55555” ผมฮากลิ้ง ขำตรงลุกยืนส่ายเอวทำท่าก้าวต๊อกแต๊ก สะโพกชนหน้าผมนี่ล่ะ


          น้าจอมถามว่าใช่เด็กที่เอาขนมมาให้เมื่อเย็นใช่หรือไม่
น้าจุ๋มบอกน่าจะใช่เพราะผัดหน้าขาววอกยกแก๊งทั้ง 4-5 คน
ทอฟฟี่ แคทกับไก๋พามาไหว้สวัสดีจึงคุยแต่กับทอฟฟี่จนลืม


“ทาหน้าขาวเว่อร์ น้ำหอมก็ฉุนเกินน้าเลยคุยแต่กับทอฟฟี่ ขนมอร่อยนะ แฟนคลับเจฟฟรี่เหรอ ถามว่ากินได้ไหมบอกกินได้ฮะน้าเลยโซ้ยหมดล่ะ” น้าจุ๋ยเล่นเฟซต่อชิลๆ
“ฮ้า! หมดได้ไง ไม่เหลือจริงดิ โธ่ๆ”

             เจ้าตัวก่อเรื่องเดือดร้อนแทน
เปลี่ยนธีมเห็นของกินดีกว่าซะงั้น
เพิ่งประกาศไม่รับฝากหยกๆ สงสัยความจำสั้นกำเริบ
 

           น้าจุ๋มย้ำว่าตากับเพื่อนของตากินหมดแล้ว ล้งเล้งเสียดายหลายคำจนน้าจอมดุ
“ไม่ใช่ของเรา ทีหลังไม่ต้องรับมา”

           ประโยคกระทบคราดหากน้าจุ๋ยหาสนใจไม่
ถามผมว่าทำไมถึงมีแฟนคลับจึงเปิดรูปพอร์ทโฟลิโอในแท็ปเลตให้ดู
ไม่คิดจะปกปิดอยู่แล้วครับ แค่บอกไม่หมดเท่านั้น

...

“...มีอะไรหลังตู้เย็น” ผมลูบเอว โน้มกระซิบไม่อยากให้ตาคมเห็นรูปนายแบบ
“โว้! ขนม” พุ่งไปหยิบอย่างไว “วัยรุ่นเซ็ง พุงป่องแล้วเพิ่งมาบอกวู้!” โดนเกรียนโห่
“เก็บเข้าบ้านเราจุ๋ย จะกินตอนดูแมนยูแพ้คืนนี้” น้าจอม
“ชิชะ งี้ต้องเจอกันหน่อยแล้วป๋า จะแช่งบาร์ซ่าทั้งคืนคอยดู”

“หยุดๆๆ น้าหลานคู่นี้!” สุภาพสตรีผู้กุมอำนาจสูงสุดสั่งแยกวงก่อนจะร้อง “ว้าย! เจฟฟรี่เป็นดาราด้วยเหรอ!”
“แค่นายแบบครับ”
“โห รอยสักหรางี้เนี่ยนะ บ้ารึเปล่า” เด็กชะโงกดูจนได้
“อ๋อ งานนั้นจะบอดี้เพ้นท์แต่โรงเรียนไม่มีกฎห้ามเลยสักจริงซะเลย”
“ข้างหลังตรงไหล่ซ้ายเหมือนเฮียเลย นั่นเขายันต์ 3 แถวกับสักเสือเผ่นกลางหลัง”

             เจ๊บอกความเหมือนของผมกับน้าจอมอีกประการ
ผมสักปีกเปลวไฟของนกฟีนิกซ์จากหัวไหล่ซ้ายยาวถึงชายโครง
เวลาสวมเสื้อยืดหรือเชิ้ตแขนสั้นจะไม่มีร่องรอยใดๆ โผล่มา
อีกทั้งไม่เคยเปลือยท่อนบนให้เด็กเห็นจึงตื่นตาตื่นใจเป็นพิเศษ


          “ได้ไง อยู่กะกูตั้งนานไม่เค้ยไม่เคยให้เห็น” หัวเกรียนลุกดึงคอเสื้อผมส่องทันที 
 ถ้าเป็นสมัยก่อนคงต่อยหน้าแหก เคยห้ามได้ที่ไหนคนนี้
“อะไร เจฟฟรี่ไม่เคยแก้ผ้าต่อหน้าเจ้าโจ๊กเลยเหรอ หุ่นออกจะดี”
“ใครเขาจะเปิดให้ดูมั่วๆ กันเล่า” เฮีย
“กลัวกูหล่อกว่าซิไม่ว่า...โอ๊ย!” หลานถูกน้าจอมซัดมะโหนกดังเปรี้ยง

         
          ผมถูกสัมภาษณ์จ๊อบนายแบบกับรอยสักยกใหญ่จนไม่ได้สอนคอมพิวเตอร์ต่อ
น้าจอมถอดเสื้อเบ่งกล้ามโชว์แผ่นหลังจะๆ ผมถึงลุกยืนถอดบ้าง (ไม่ต้องใช้ไม้ค้ำแล้ว)
เจ้าเด็กเกเรจึงถอดเสื้อบราซิล 'JIRA' เบอร์ 13 โยนทิ้งเบ่งกล้ามแห้งๆ โชว์บ้าง
ชายงามสามคนโพสท่าให้เจ๊กรี๊ดเล่น

          อยู่กันตามลำพังพ่อจะจูบให้เดี้ยงจริงๆ พับผ่า!!!
 
...
...



          ในห้องชั้นบน...ที่เดิมของเรา
“ศุกร์นี้โรงเรียนหยุดหรือเปล่า?” ผมถามวันหยุดนักขัตฤกษ์ที่จะมาถึง
“หยุด แต่บ่ายสามเดินทาง จะไปแต่เช้าแล้วแต่บางคนติดเดินพาเหรด ไม่ใช่โรงเรียนวัดกูหรอก ไอ้คนที่เล่นโกลอยู่แถวสมุทรปราการโน่นอาจารย์เลยรวบยอดออกบ่ายแทน”
“อืม...” ผมรับทราบค่ายนักกีฬาที่สระบุรี

          นักฟุตบอลจะไปทดสอบฝีเท้าวันเสาร์ กลับมาค่ำวันอาทิตย์
ฟังเป็นรอบที่ร้อย ตื่นเต้นปนเห่อเกินใคร
จัดกระเป๋าใบใหญ่อย่างกับเตรียมจะไปอยู่ต่างประเทศสัก 2 เดือน

“ตอนเช้าไปส่งแล้วอยู่เที่ยวงานก่อนนะ ครบรอบวันสถาปนาโรงเรียน” ผมบอก
“อ๋อ ได้ยินพวกแฟนคลับมึงว่าอยู่ ทอฟฟี่ก็ชวน นานาชาติให้คนนอกเข้าได้ง่ายงั้นเชียว ต้องตรวจหนังหน้าหรือขอวีซ่าก่อนเปล่า” ยังกวนได้ทุกหยด
“555 ไม่ต้อง ของกินฟรีอร่อยๆ เพียบ ห้าโมงเที่ยงค่อยออกมา นัดหมอตัดขาไว้เหมือนกัน” ผมเล่นมุก
“แสดงว่าถ้ากูกลับมาจากสระบุรีคือเป๋ห่าวจะกลายเป็นเดชไอ้ด้วนแล้วชิมิ” ลอยหน้าลอยตายิ้มระรื่นจนอดไม่ได้
“แน่นอน...ฟอด!”

            จับกอดฟัดหอมแก้มชุดใหญ่
ข่มไว้ตั้งแต่ข้างล่างเพิ่งตบะแตกนาทีนี้เอง

“โว้ย! เปื้อน เล่นกับหมาๆ เลียปาก ฉีดพิษสุนัขบ้ายังเนี่ย” หน้าแดงก่ำ
          ปัดป้องผมทว่าไม่ยอมหนีจากอ้อมกอด จะบ้าตายเพราะคุณ

“555 ไม่กวนแล้ว อาบน้ำเถอะ จะอ่านหนังสือสอบ” ผมห้ามใจตน

           โรงเรียนเริ่มสอบตั้งแต่วันพฤหัสบดีที่แล้ว ตารางยาวจนถึงวันพฤหัสบดีที่จะถึง
วันศุกร์ฉลองปาร์ตี้พอดี ขณะรุ่นน้องจะเริ่มสอบจันทร์หน้าสัปดาห์ถัดไป
อภิสิทธิ์เกรดสูงสุดพ่วงหลักสูตรนานาชาติ
รีบเรียน รีบสอบ รีบจบเพื่อพร้อมเผชิญโลกกว้าง
ส่วนคนนี้อีกเดือนถึงจะสอบไล่ตามปฏิทินวิชาการปกติของไทย
           วางแผนไว้ ช่วงฟรีไทม์จะทำเดโมดนตรีส่งค่ายเพลงตามความฝันลึกๆ ที่ซุกซ่อนอยู่ในใจ
กับแบ่งเวลาติวหนังสือให้จิระตัวป่วน แค่คิดก็สนุกจนไม่อยากรอ

“ผมรักคุณ...จิระ” กระซิบจูบแก้มนุ่มพร้อมรัดแมวดื้อไว้ในอ้อมแขน
          ได้ยินเสียงครางเบาๆ ตอบกลับ...
“อืม...”

          สวรรค์ชัดๆ หึหึ

แต่อย่าถอดเสื้ออย่างเมื่อกี้อีกนะ ผมหัวใจจะวาย


*************

edit : บ่ายโมง
= เป๋ห่าว
= ตบะแตก
= น้าจุ๋ย
ตาดีโดย tuckky the lovely red hair!!! แทงกิ้ว
แล้วรู้เข้าค่ายได้ไง เดจาวูใหญ่แล้วคนนี้
ตอนหน้าโน้นค่อยรู้นะ อุอุ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 11 คำสามคำ ว่า... P.12 (3/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 04-03-2014 08:23:59
โอ๊ะโอ๋ tuckky เซลฟี่ชิมิ
 :mew3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 04-03-2014 08:26:11
พ่อมดคนนี้มีแผนการอยู่ในสมองตลอดเวลา แล้วมีโจ๊กฝังชิฟไว้ในหัว
อยากรู้ว่าเจฟฟรี่รักโจ๊กตรงไหน หรือว่าเป็นรักแรกพบ  อยากรู้จัง เจฟจะเล่าให้ฟังมั่งมั้ยนะ อิอิ :L2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 04-03-2014 08:49:06
โอ๊ะโอ๋ tuckky เซลฟี่ชิมิ
 :mew3:
555 เป็นเซลฟี่ที่ไม่ค่อยเซลฟ์เท่าไหร่
This is my red hair.

เฮฮาร่าเริง กันจริงๆตระกูลนี้ โจ๊กเกรียนได้อีก 555
วิบากล้อเล็ก ชอบบบบบ...แต่แพงอ่ะ(ราคาเหยียบแสน)

โจ๊กไปเข้าค่ายทดสอบ จะมีอะไรเกิดขึ้นมั้ยเนี่ย  :hao3:

ป.ลิง
ป๋าห่าวจะกลายเป็นเดชไอ้ด้วนแล้วชิมิ = เป๋ห่าว
ตะบะแตก = ตบะแตก
เจ๊ผู้หญิง ชื่อน้าจุ๋ม หรือน้าจุ๋ย อ่ะpuppy เห็นพิมพ์อยู่ 2 ชื่อ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 04-03-2014 09:16:13
โจ๊กเคลิ้มตลอดอ่ะ เวลาอยู่ในอ้อมกอดเจฟฟรี่ :-[
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: lonesomeness ที่ 04-03-2014 09:54:37
หวานเวอร์ ถึงเนื้อถึงตัวตลอดดด
เจฟฟี่มันเนียน หรือโจ็กมันโง่คะเนี่ย 555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 04-03-2014 10:00:54
โจ๊กทำตัวน่ารักอย่างนี้จะไม่ให้เจฟรักได้ไง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 04-03-2014 10:22:01
อุต๊ะ  โจ๊กช่างกล้าถอดเสื้อเย้ยพ่อมด ไม่ได้รู้เลยว่าจะยิ่งกระตุ้นให้ถูกจับกิน

เรื่องเรียนต่อยังคาใจ เพราะรู้แก่ใจว่าโจ๊กไม่มีทางได้ไปแน่

เบนเข็มจากฟุตบอลมาเป็นช่างภาพได้ไงอ่ะ  :hao4:

บวกเป็น

ปล. แอบกรี๊ดเบาๆกับประโยค "ผมรักคุณ"  :-[

 :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 04-03-2014 10:55:13
หวานกันจัง
หวานกันจัง
ชอบบบบบบบบบบบบบบ  :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 04-03-2014 10:59:07
คิตตี้น้อยช่างไม่เจียมตัวซะเลย :mew3:

 :กอด1: :L1: :pig4:



หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 04-03-2014 11:36:03
 :-[  :ling1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-03-2014 11:39:56
จิระ(เตี้ย)มัวแต่กิน รู้บ้างมั้ยที่พูดน่ะ จิระ(หัวแดง)จะเอาจริง.. ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 04-03-2014 12:55:17
น่ารักจังเลย JIRA 13  :mew1: กินตั้งเยอะทำไมไม่สูงจ๊ะ 555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 04-03-2014 13:10:41
 :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 04-03-2014 13:28:47
อร๊ากกกกกกกกกกกห
"ผมรักคุณ" 5555555
น่ารักอ่ะ รอลุ้นจะเบนเข็ม
มาเรียนถ่ายภาพยังไง
น่าติดตาม

ป.ลุง มาต่อไวๆน๊าชอบอ่ะ กลับไปอ่านน้องลมอีกรอบ
555555555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 04-03-2014 13:32:32
โจ๊กจ๋า หลวมตัวไปไกลแล้วนะคะ
ยังไม่รู้ตัวอีก หึหึ

อยากรู้เหมือนกันแฮะ ว่าเบนเข็มเปลี่ยนมาจับกล้องได้อย่างไร
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 04-03-2014 15:03:52
สุขจนล้นแล้วมั่งเจฟฟรี่~
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-03-2014 16:18:03
เจฟสุขจนล้นมั้งตอนนี้ โจ๊กว่านอนสอนง่ายขนาดนี้
รอตอนไปค่ายจุดเปลี่ยนเรื่องเรียนหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 04-03-2014 16:28:52
เจฟฟรี่บอกรักโจ๊กทุกวัน :o8:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 04-03-2014 19:34:19
เขินแทนเลยอ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 04-03-2014 19:48:39
งานโรงเรียน + เข้าค่าย รู้สึกจะมีคดีอะไรหรือเปล่า  :hao7:

  แต่ไอ้บอกรักก่อนนอนนิ เหมือนคนเป็นแฟนกันแล้วเนอะ :m1: :m1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 04-03-2014 19:56:55
ไม่ขัดเขินแล้วคร่าาาาาาาาาาาาา
...รู้สึกไปเองรึเปล่าว่าเรื่องมันไว
อิอิน์
รองานโรงเรียนค่า
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: hoshinokoe ที่ 04-03-2014 20:35:25
โจ๊กน่ารุก เอ้ย รักอ่ะ   
พ่อมดก็หวานแบบไม่อายใครเล้ยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 04-03-2014 20:47:23
ใช้วิธีน้ำซึมบ่อทราย มันแทรกซึมไปในใจเกรียนอย่างเป็นธรรมชาติ



เจอกันทูมอร์โร่ววววววว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 04-03-2014 22:19:34
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 04-03-2014 22:40:06
ชอบประโยคบอกรักประจำทุกวัน
มันแสดงถึงความสม่ำเสมอ...รู้สึกอยู่ทุกวัน

>> เจอมาจากโซเซียล...ถ้าเราชอบ เราจะ-อยากได้- ถ้าเรารัก เราจะ-อยากดูแล- <<
และพ่อมดมีทุกสิ่งที่บอกว่า...รัก ^^ พระเอกที่สุดอ่ะ ฮ่าๆ

น้าจอมก็เหมือนกันเกิน...คงไม่แคล้วต้องแถมถังสังฆทาน ฮ่าๆ
พ่อมดปราบหลานได้อยู่แล้ว...กันท่าแฟนคลับขนาดนี้ เอิ๊กๆ

รอกลับจากค่ายจะมีอะไรมาเล่าหนอ ^^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 05-03-2014 06:45:26
 :katai4: :katai4: :katai4: รอค่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 05-03-2014 07:53:59
จิระxจิระ
ตอน 13 My love











             ผมอยู่ที่โรงเรียนนานาชาติท้ายซอย ฝรั่งมีนัดเช้ากว่านั้นแต่ตื่นสายทั้งคู่
จอดชาลีคันเก๋าก่อนจะรับฟังบรรยายสรุปในเวลาเกือบเก้าโมงเช้า

“กล้องเอาไป วิดีโอไม่ต้องจะใช้น้อง อ้อ บัตรคล้องคอ” มือใหญ่ไล่เรียงอุปกรณ์ในถุง
“บัตรอะไร สตาฟช่างภาพ วู้ไม่เอา จะเดินดูแป๊บๆ ก็กลับล่ะ” โจ๊กกะมากินฟรี เหล่สาวๆ ลูกครึ่งเป็นอาหารตาก่อนชิ่ง
“อยู่จนถึงขึ้นเวทีสิบโมงพอ ค่าจ้าง อืม...เท่าไหร่ดี” หรี่ตาหลอกเด็กสามขวบ

“ห้าพันขาดตัว” ป๋านักเดี๋ยวเจอ แอบตงิดว่ามีการแสดงอะไรแต่หยิ่งไม่ถาม
“ห้าร้อยพอไหว” ต่อซะศูนย์หาย
“โด่งก พันนึงให้ไวไม่งั้นกลับ หาวินมอเตอร์ไซค์แถวนี้เอาเองละกัน”
“พันนึงต้องอยู่ใกล้ๆ ห้ามหายหัว”
“ไรว้า”
“แค่เสร็จสิบโมงครึ่ง จากนั้นฟรีตามสบาย” น้ำเสียงออดอ้อนพร้อมดวงตาทอดแววอ่อนโยนเกินร้อย
“ค่อยใจหน่อย” ผมพยักหน้าตกลง

             จะฉวยเป้อุปกรณ์มาถือกลับถูกเป๋ห่าวที่เดินเขย่งคว้าคอไม่ให้หยิบเสียก่อน
พยุงพาไปไหนไม่รู้ห้ามเอาไปขายเป็นพอ

....
.....

           ห้องเรียน อาคารไหนสักหลังในอาณาบริเวณโรงเรียนหรู

“Jeffry is coming! #$@#%#^$&%”

           ร้องทักทายว่าเจฟฟรี่มาแล้ว กำลังจะออกไปตามอยู่พอดี
ภาษาปะกิตมาเองครับ เจอใครไม่รู้ล้งเล้งท่าทางดีใจ
โจ๊กโดดหลบหลังยักษ์อย่างเดียว นึกได้ว่าพวกนี้อริเก่ายกโขยง

“Not yet 9 o’clock.”
“I’m not really excited, you know!”
“Ya, I know...” หัวเราะหึหะทำแป๊ะ เพื่อนหัวแดง (ผมสั้น) ทำหน้าปวดขึ้ขนาดนั้น

“Hey, That is...” อย่ามาทางนี้ “ใช่ไอ้เกรียนเด็กวัดคู่กัดมึงนี่หว่าเจฟฟรี่” เปลี่ยนพูดไทยใส่ไม่ว่าแต่อย่าบังอาจกับจิระ
“ทำไม มีปัญหา” เดี๊ยะเจอโจ๊กจัดให้
“NO! NEVER MIKKY!”

         ถูกกอดรวบจากข้างหลัง ผมเซแทดๆ ปะทะแผ่นอกเสาไฟฟ้าเต็มรัก
“He is mine!” ประโยคนี้รู้แฮะไม่ต้องแปล
“...” เกิดความเงียบชั่วขณะ โลหิตตู้ข้าวิ่งขึ้นหน้าหมดเกลี้ยง
“ฮิ้ว!”
“ปิดปิ๊ว!”
“555” ทั้งห้องหัวเราะทำด๋อย
“It’s mine 555” พ่นอะไรไม่รู้เรื่อง

“อ้าวโจ๊ก มาเที่ยวด้วยเหรอวะ อย่าลืมรอดูเราขึ้นเวทีนะ เพลงสุดท้าย...ท่านกำลังเข้าสู่...”
“เฮ้ยเอเจ เอาวิดีโอไปให้พวกนั้นที” เจฟยื่นอุปกรณ์เบรกเอเจผิวหมึก
“เฮ้ยเตี้ย มีกล้องแล้วถือทำแมว ถ่ายรูปหน่อยซิวะ” ใครบางคนสวมสีขาวทั้งชุดประมาณเดวิด เบคแฮมมาเอง
“คอกู เชี่ยเหยี่ยว!” ไอ้หัวแดงตาขวางใส่ผมเมื่อกี้ถูกเพื่อนคนที่ว่ากระชากคอไปตีเข่าครับ

         จำได้ล่ะ ไอ้หล่อบรรลัย หล่อบัดซบ หล่อนรกสร้างไม่บันยะบันยัง
ฉายาเซเลปของหัวโปกแก๊งหนูนุ้กนั่นเอง
ได้ข่าวว่า TCK ทอฟฟี่ แคทแอนด์ไก๋ก็แฟนคลับหมอนี่ด้วยเช่นกัน


“เหยี่ยว เขามากับกู”
“อ้อ ถ้ามากะกูแบบนี้แสดงว่าต้องดูแลเป็นพิเศษ หึหึ” ไอ้นกกระจิบชื่อเหยี่ยวลูบปากกะลิ้มกะเหลี่ย   
“โอ้ว้าว คุ้นๆ ว่านี่คือใครเอ่ย” ผมดำสวมหมวกขาว จำได้ว่าน่าจะชื่อต้นเพราะสมัยก่อนเลือดร้อนว้อนท์บาทาโจ๊กมาก
“อ้าว ใช่ที่อยู่โรงเรียนข้างหน้าหรือเปล่า เรากาย นี่ต้น เหยี่ยว หัวแดงผมสั้นนั่นมิกกี้ แล้วนายรู้จักเอเจด้วยเหรอ”
“You have talked with?”
        ต้นเหล่เชิงปรามกายประมาณพูดดีกับผมทำแป๊ะ

         ไม่ต้องฟังออกก็อ่านภาษากายได้เว้ย


“Jeffry is...เอ้ยโทษที มากับเจฟฟรี่ก็เพื่อนซิวะ ดีกันแล้วน่าต้น ไม่มีอะไรหรอก ตามสบายนะ” กายพยักพเยิดกับผมทำนองขอโทษเรื่องภาษาก่อนคุยกับต้นซึ่งมองผมยิ้มๆ กวนบาทา
“...” ใจผมกระตุกแปลบๆ คนนี้ที่ชื่อ...กาย

...

          โคตรจะไม่ใช่ที่ของผมเลย
หันหลังกลับก้าวพรวดๆ จะปิ๊กบ้านท่าเดียว

“เฮ้ๆๆ หยุดก่อน”
“หยุดพ่อง!”
“ผมขอโทษ แต่ฟังนิดได้ไหม”
“ไม่!”

“อีกไม่ถึง 30 วันผมก็ไม่ใช่นักเรียนโรงเรียนนี้แล้ว กับเพื่อนก็ยากจะเจอกันแบบนี้อีก นี่เป็นกิจกรรมสุดท้ายของพวกเราก็ว่าได้”
“All of us...yesterday once more~” ไอ้เหยี่ยวตามมาลอยหน้าลอยตาร้องเป็นเพลงกับบานประตูทว่ากระแทกรูหูเต็มๆ
“ก็ได้ ค่าจ้างแพงนะเว้ย ข้าวฟรีขนมฟรีไม่อั้นด้วย” ผมเปลี่ยนใจ
“โอเค หึหึ”
“ถึงไม่กินวันนี้ กลับจากสระบุรีก็ต้องมีทุกวัน ห้ามเบี้ยว”
“โอเคๆ 555”

           แค่มันหัวร่อขำๆ แค่นั้น พวกในห้องหันมามองเราเป็นตาเดียว
ไม่เคยเห็นคนบ้าหรือไร


“ขุนให้อ้วนแล้วก็...จุดๆๆ” อันนี้ตัวเสือกชื่อเหยี่ยวตามองเพดานอีกแหละ
“เสือกอะไรวะ!” โจ๊ก
“Shut up, Yeaw!” เจฟ
“ถ่ายรูปไง รออยู่ เร็วสตาฟ!” เหยี่ยวร้อง

          ตัวสูงหุ่นนายแบบกอดคอกันเองวอแวให้ผมกดชัตเตอร์
แล้วเหยี่ยวนั่นแหละเที่ยวอ้อล้อคนโน้นคนนี้เรียกผมทำหน้าที่ช่างกล้องจำเป็นต้อยๆ
ไล่เจฟไปแต่งตัว แค่แป๊บเดียวก็ได้เวลา...


“Show time!” ใครบางคนหักมือกรอบแกรบ

“เลดี้แอนด์เจนเทิลเมน ณ บัดเน้ ได้เวลาอันเป็นมงคลฤกษ์ที่เราจะได้จัดส่งตัวนางสาวแกงไก่กับนายพิซซ่าหน้ากุ้งจะได้ทำพิธีมงคลสมรสกัน เชิญแขกท่านผู้มีเกียรติรับชมและรับฟังได้ ปรบมือ เฮ้!” ผมอยู่ข้างๆ ฉากทางออกเวที กำลังพากษ์ล้อเลียนพิธีกรสปีคภาษาอังกฤษด้านหน้า
“พูดอะไรคนเดียว ถ่ายรูปกูเยอะๆ ล่ะถ้าไม่อยากโดน”
“งั้นเมมโมรี่กูหมดล่ะ”
“โธ่ๆๆ น่านะเกรียนนะ แม่กูอุตส่าห์มาจากซิดนีย์เชียว คนชุดเขียวๆ ตรงนั้นน่ะ” หัวแดงผมสั้นเปลี่ยนสี น่าจะสนิทคนง่ายขึ้นพ่อขุนมาแต่ไกล

“ค่าตอบแทน?”
“สั่งเจฟฟรี่เปย์มึงตลอดชีวิตเลย มันมีคนอื่นเมื่อไหร่เดี๋ยวจับเชือดให้เอง รักเดียวใจเดียวจะตายเชื่อกู”
“เหว่ย...กูควรจะดีใจไหมเนี่ย” พูดจาอันใดโจ๊กบ่ฮู้เรื่อง สงสัยหมอนี่คงตื่นเต้นจนเพี้ยน
“Mikky, out...” นิ่มๆ แต่ทรงอำนาจ เป็นใครไม่ต้องเดา

          ผมยาวแดงมัดครึ่งหัวเปิดใบหน้าหล่อเท่เกินใคร
ขอโทษเถอะน้อยกว่าผม วะฮะฮ่า
           ชุดขาวกางเกงแสลคขาบานเล็กๆ คลุมเฝือกสีดำจนมิด
เสื้อกล้ามกับเสื้อสูทพับแขนไม่ติดกระดุมโล่งแจ้ง
โชว์เท่แบบเจมส์ ดีนผสมเอลวิส เพลสลี่ย์ภาคมาร

...

“คิดว่าเท่ตายล่ะ”
“หึหึ โฟโต้” ปั้นหน้าเก๊กหล่อรูปเดียว ที่เหลือ...
“555” ผมขำก๊ากกดไม่นับ ถ้าเจ๊เห็นนายแบบเก๊กหลุดอย่างนี้คงช็อกน่าดู


        ฉับพลัน...
ดึงผ้าม่านห่อร่างพลางดันผมติดผนังหลบสายตาคน
ซึ่งตั้งแถวเป็นหาบจำนวนคนประมาณทีมบาสเกตบอล ม.ต้น ม.ปลายรวมกันได้
(โจ๊กมองไม่เห็นเอง ไม่ใช่พวกนักแสดงตาบอดหรอก)

“Give me luck...” จุ๊บเหม่งอีกล่ะ ถามว่าอายไหม มันหน้าตายเฉยๆ ไร้อาการส่วนผมอยากมุดดินหนีที่สุด
“โทษที ขอมือที่สามแป๊บ” มิกกี้โฉบมาพูดไทย ยักคิ้วยิกๆ กวนส้น
“อะไรวะมิกกี้ เดี๋ยวนะ...เห็นบันไดนั่นไหม ลงไปหน้าเวทีได้เลย อย่าไปไหนไกล อยู่ไหนต้องให้เห็นเข้าใจไหม”
“เออน่า” จะอะไรนักหนา ผมผละจากบอยแบนด์ไปที่ตั้งตามคำสั่ง

“We have change something, this is your lyrics.” เหยี่ยวพูด
“เฮ้ย!” ฝรั่งร้องตามหลังให้ได้ยิน


[I Want It That Way : Backstreet Boys]
http://www.youtube.com/v/4fndeDfaWCg
(เสียงเครื่องบินวู้ดซ่ามาพร้อมกับ 5 คนชุดขาวกับสทูลสูงสีขาวเรียงหน้ากระดานเต็มเวที)


(กาย) “~You are, my fire...The one desire
Believe when you say...I want it that way”



(เหยี่ยวนิค วาดท่าทางอย่างหล่อ คนชูไม้ชูมือร้องกรี๊ดถล่มทลายมากกว่ากายหลายเท่า)
“~When we are two world
Apart can’t reach to your heart
When you say...I want it that way”



(ท่อนฮุก 4 คนเต้นท่าคัฟเวอร์พร้อมกัน ยกเว้นเจฟฟรี่จับไมค์นั่งร้องอยู่กับเก้าอี้ทรงสูงอยู่คนเดียว ตรงกลางอีกต่างหาก)
“~Tell me why ฮ่าๆๆ”
(เจฟฟรี่หลุดหัวเราะขำเพื่อน หลบไมค์แต่ยังดังก้อง ทั้งฮอลล์ร้องชื่อ ‘เจฟฟรี่’ กรี๊ดกร๊าดปางตาย คนดูช่วยกันเปล่งเสียงกระหึ่มให้โชว์สเต็ป)


(ผู้ชม)((“~Ain’t nothing but a heartache, Tell me why
Ain’t nothing but a mistake, Tell me why
I never wanna hear you say, I want it that way”))



(ต้น) “~Am I, your fire...Your one, desire
Cuz I know, It’s too late...But I want it that way”



(บอยแก๊งเต้นท่อนฮุกเรียกเสียงกรี๊ดอีกแล้ว) “~Tell me why...”
(เจฟฟรี่ร้องแบบดูโน้ตเล็กๆ ในมือก่อนขยำทิ้ง)
“~Now I can see that we’re falling apart
From the way that we use to be, yeah
No matter the distance, I want you to know
That deep down inside of me”
(ชี้มือมาที่ผมตรงเผง ลืมถ่ายรูปเลยตู)


(มิกกี้) “~You are, my fire...The one desire...You are...”


(เหยี่ยว) “~Don’t wanna hear you say, yeah eh”
(เต้นท่าท่อนฮุกอีกรอบ ปล่อยเจฟฟรี่ร้องใส่ไมค์น้ำเสียงโดดเด่นที่สุดก่อน 4 คนชี้มือส่งให้ร้องประโยคจบของเพลง)
(เจฟฟรี่) “~Cuz I want it that way... “

           ดวงตาสีเทาจับที่ผมไม่วาง
น่าจะตลอดเวลาที่อยู่บนเวทีนะผมว่า

...
...

             ต่อจากนั้นคือเพลง [Wolf: EXO]
น้องเด็กละอ่อน ม.ต้น ยกทีม เสื้อเบสบอลสีแดงโร่กับเต้นคัฟเวอร์ท่าต้นไม้
แต่ตั้งแถวก็มีเด็กเอนตัวล้มลงตะครุบกบคนหนึ่ง เสียงตุ๊บดังมากเล่นเอาคนดูฮาลั่นฮอลล์ตั้งแต่ยังไม่ขึ้นเพลงดี 


            เพลงที่สาม [Baby : Justin Bieber ft. Ludacris] 
น่าจะเป็นรุ่นน้อง ม.ปลายทีมตัวจริง เพราะท่าเต้นแข็งขันตั้งใจมาก
คนกรี๊ดไม่หยุด ชูมือถือถ่ายคลิปสนั่น
ผมต้องปีนกลับขึ้นไปหลังเวทีหนีความคลั่งไคล้ของฝูงชะนี



             เพลงสุดท้าย [ขอใจเธอแลกเบอร์โทร : ศิลปิน หญิงลี ศรีจุมพล]
http://www.youtube.com/v/CKDwsFbq1_c

นักแสดงทั้งหมดเมื่อครู่รำเซิ้งขึ้นมาเลย กระจายตัวอยู่กับกลุ่มคนดูเต้นท่าหญิงลีสนั่นลั่นจอ ยิ่งช่วงท่อนแซบ...

(“~ท่านกำลังเข้าสู่บริการรับฝาก หัวใจ
ลงทะเบียนฝากไว้ตัวเอากลับไป ใจให้เก็บรักษา
ยอมจำนนเธอแล้ววันนี้แค่แรก เห็นหน้า
ฝากไว้กับฉันนะหัวใจของเธอ แลกเบอร์โทร โอ๊ะ โอ โอย~”)
           

คนดูโดยเฉพาะน้องๆ เกย์ตุ๊ดแดนซ์แข่งกับนักแสดงด้วย เก่งกว่าอีก
คนดูแห่แหนเข้ามาชมแทบเหยียบกันตาย
เรียกว่าแย่งซีนวงดนตรีที่เล่นเพลงร็อกก่อนหน้าผลสกอร์ชนะขาดท่วมท้นอย่างเป็นเอกฉันท์
...แต่ผมไม่เห็นยักษ์หัวแดงในเพลงนี้

...
...



           ร้านส้มตำไก่ย่างชื่อดังสาขา 2 หรือ 3 ตรงข้ามโรงเรียนนานาชาติ
ขะน่อยกำลังปั้นข้าวเหนียวจิ้มแจ่ว บ่ใช่ล่ะ
โจ๊กอยากกินมีทโลฟ มักกะโรนี เปปเปอร์โรนีพิซซ่าอะครับ
กลับถึงถูกลากคอมานั่งแหมะอยู่ตรงกลาง
ขนาบข้างด้วยหัวแดงผมสั้นคน ผมยาวคนตรงนี้ด้วย แง!


“ไงมึง ทำหน้าโจ๊กๆ หน่อยซิวะ ร้านดังนะเว้ย เพิ่งมาเปิดไม่ถึงอาทิตย์ กูก็เพิ่งจะเข้ามากินนี่ล่ะ” กูรู้ ย่านนี้แถวบ้านกูเองไม่ต้องบอก
“กูเลี้ยงพันนึงที่เหลือพวกมึงหาร ในฐานะผู้กอบกู้ชาติจริงไหมเจฟฟรี่ 555” ไอ้ขี้เหร่บัดซบชื่อเหยี่ยวนั่งหัวโต๊ะประกาศ

           ได้ข่าวว่าไอ้นกกระจิบนี่เองตัวตั้งตัวตีลากเพื่อนก๊วนออกมา
เหตุผลง่ายๆ ว่ากูอยากกินไก่ย่าง

“เออ บังอาจเปลี่ยนเพลง หึหึ” ร่างสูงนั่งขวามือของเหยี่ยว อีกมืออ้อมหลังดึงเอวผมไปแนบชิด
          ย้ำว่าจิระแทบนั่งเกยกัน ที่ตั้งกว้างนะพ่อ
“เลี้ยงเลยเหยี่ยว เพิ่งเห็นเจฟฟรี่หน้าเหวอ ร้องเฮ้ยอย่างดังฮามาก 555”
“YES!” เหยี่ยวเทคมือกับต้นที่นั่งข้างๆ

           เพลงถูกเปลี่ยนในวินาทีสุดท้าย เพื่อนทุกคนรู้หมดยกเว้นเสาไฟฟ้า
ที่ยื่นให้คือเนื้อเพลงของวงแบ๊คสตรีทบอยส์
แทนที่จะเป็นเพลง ‘My Love’ ของวงเวสต์ไลฟ์เนื่องจากพวกนี้ซ้อมใหญ่มาก่อน
           การแสดงถูกปล่อยเป็นคลิปมา 2-3 วันให้ผู้ชมอื่นได้ดูกันหมด
มีคนกดไลค์หลายหมื่น เหยี่ยวตัวเอ้เห็นว่าวันจริงการแสดงจะจืด
บวกทุกคนอยากแกล้งเป๋ห่าวช่างบังคับด้วยจึงเปลี่ยนเป็นเพลงนี้แทน


“แล้วรู้ไหมทำไมกูถึงใช้เพลงมายเลิฟ” เจฟ
“ว่า?”
“เออ ทำไมวะ”
“เพลงนี้สนุกกว่าตั้งเยอะ”

“เพราะมันจืดไง เมโลดี้ง่ายๆ ไม่เต้น นั่งร้องบนสทูลอย่างเดียว กะส่งให้พวกน้องๆ โชว์ EXO เต็มที่ พวกมึงโดยเฉพาะเหยี่ยวเสือกทำพัง”
“555 ไม่รู้นี่หว่า ช่างเถอะสนุกว่ะ มันส์ๆ ส่งท้ายจบ” เหยี่ยวชิล
“แอบซ้อมท่ากันตอนไหนวะ พร้อมชิบ” ถามเพื่อนแต่มือใหญ่ลูบหลังเอวผม
“ซ้อมหลังมึงกลับ 2 คืนติด คิดดู ไอ้ต้นจะเอาเทปมาปิดกูด้วย กลัวปูดกะมึง สัดต้น” มิกกี้ด่า
“555” ทุกคนหัวร่อ

“ดูไหม ฮาดี” กายนั่งตรงข้ามผมเปิดแทปเล็ตยื่นให้ดูวิดีโอเพลง My Love ที่ว่า
          ห้าคนกับเก้าอี้ทรงสูงเหมือนการแสดงวันนี้เป๊ะ
แต่ทุกคนจับไมค์นั่งร้องเพลงเรียบร้อย ไม่มีกระโดดโลดเต้นใดๆ 


[My love: Westlife]

An empty street...An empty house
A hole inside my heart
I’m all alone and the rooms are getting smaller

      So I say a little prayer
      And hope my dreams will take me there
      Where the skies are blue
      To see you once again, my love



(จริงครับ คลิปเพลง My Love ติดชาร์ทเป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์
คนทั่วไปจำได้มากกว่าเพลงที่แสดงวันงานเสียอีก
ผมก็จำเพลงของเวสต์ไลฟ์มากกว่าด้วย ; โจ๊ก)

...


            เกือบทุกคนพาดสูทขาวกับพนักเก้าอี้ เหลือเสื้อยืด เชิ้ต หรือเสื้อกล้ามขาวยกโต๊ะ 5 คน
พนักงานบวกคนในร้านมองโจ๊กติ่งแดงอยู่คนเดียว
โอ้ว้าวรู้สึกเป็นที่สนใจ (=”=)


“กล้องอยู่ไหน เอามาเดี๋ยวโหลดเอง” มิกกี้นั่งเก้าอี้ฝั่งซ้ายมือผมขอกล้องไปจัดการเองเสร็จสรรพ ท่าทางเซียนแก็ดเกตพอตัว
“กินอะไรสั่งเลยนะไม่ต้องเกรงใจ” กายใจดีกับผมเกินจำเป็น
“หะ...หา...” ใจกระตุกเงยมองเห็นกายยิ้มให้อยู่
“บอกว่าอยากกินอะไรก็สั่งเพิ่มได้เลยไม่ต้องเกรงใจ ออกให้เอง ค่าช่วยถ่ายรูปให้” กาย
“อ๋อ เอ่อ...” ผมมือเย็น จะออกปากสักคำช่างยากเย็น
“กูเองกาย” ยักษ์หัวแดงเอ่ยเรียบๆ แต่เสียงเย็นยะเยือกจนรู้สึกได้

             ผมก้มหน้างุดไม่อยากจ้องใครโดยเฉพาะคนนั่งตรงข้าม
เคยเจอกายในแก๊งพวกนี้ช่วงท้าตีท้าต่อยกัน
ถ้ากายอยู่ด้วยจะเป็นคนห้ามเพื่อนๆ ไม่ให้วู่วาม จำกายได้จากตรงนั้น
จังหวะใจเต้นไม่เป็นส่ำจนหงุดหงิดตัวเอง


“เซ็งว่ะ พอจะจบร้านนี้ถึงเพิ่งมาเปิด ทุกทีเราต้องถ่อไปกินถึงเมืองนนท์ ให้มันได้อย่างนี้” เหยี่ยวตบโต๊ะ
“บ้านมึงอยู่แถวนี้ก็มาบ่อยๆ ซิวะเหยี่ยว ปิดเทอมเดี๋ยวกูบินจากเมกาเพื่อมากินร้านนี้กับมึงก็ได้เหยี่ยว” ต้นท่าทางรักเพื่อนไม่สมกับหน้าตาเหี้ยม
“ฝากซื้อส่งไปซิดนีย์ด้วย ขี้เกียจแต่อยากกิน ตำลาวนะ” มิกกี้
“กว่าจะถึงคงเซ็งได้ที่เลยมิกกี้ เหม็นปลาร้าทั้งเครื่องบิน”
“555 เขามีแบบผงส้มตำด้วยนะเว้ย เรื่องจริงไม่ได้โม้”

            แต่ละคนคุยถึงจานอาหารกันโฉงเฉง ท่าทางชอบเมนูอีสานมากเป็นพิเศษ
ยังมีช่อดอกไม้ กรอบรูปปลาคาร์พ ต้นไผ่เงินไผ่ทองของขวัญ
แสดงความยินดีเริ่มเปิดร้านใหม่มีวางอยู่ ผมเจ้าถิ่นก็เพิ่งเห็นร้านนี้เหมือนกัน


“เฮ้ยเตี้ย ไส้ตันทอดอร่อย ขึ้นชื่อต้องซุปหน่อไม้ ลองแล้วจะติดใจ” เหยี่ยวหันมาเล่า
“แต่ลวกจิ้มโคตรแซบ ลืมไม่ลงแน่นอนรับประกัน” ต้นเปลี่ยนเป็นญาติดีกับผมแล้ว
“อืม...” ผมพยักหน้าส่งๆ พยายามบังคับลูกกะตาไม่ให้มองกายที่ระบายยิ้มอยู่
“โจ๊กกินเผ็ดไม่ได้ก็บอกนะ ร้านนี้รสจัด” เป็นครั้งแรกที่กายเรียกชื่อถูกต้อง ผมเผลอเงยมอง
v
v
v
(ปึง!)
v
v
v
"กูไปล่ะ ลืมเอาใบนัดหมอ ลุก” กำปั้นทุบโต๊ะเสียงดัง
“เอ่อ...” เหวอยกก๊วน มีมิกกี้ขำๆ อยู่คนเดียว
“เฮ้ยเจฟฟรี่อยู่กินก่อน กูพามึงไปหาหมอเองไง ไอ้ต้นจะเอาใบรับรองแพทย์ด้วย ออกไปพร้อมกันทีเดียว นั่งก่อนเตี้ย” เหยี่ยวรั้งไว้
“...” เงียบเว้ย
“อยากกินไก่ย่าง ทับทิมกรอบด้วย” ผมดึงมือใหญ่


            ยอมนั่งลงง่ายดายแต่หุบปากเงียบมาก
รอยยิ้มอ่อนโยนเมื่อครู่เหมือนจะจางไป...รู้สึกอย่างนั้น 
..

“ถ่ายรูปดีนี่หว่า ชอบรูปนี้กูหล่อดี แม่ก็สวยเชียว” มิกกี้ยื่นแท็ปเลตให้ดู
“กูชอบรูปนี้ว่ะ หน้าด้านข้างเห็นคนดูเป็นแบ๊คกราวด์ ขึ้นไปบนเวทีเพลงสุดท้ายใช่ไหม” ต้นชวนคุย
“เออว่ะ ใช่ นี่ไงท่าหญิงลี ไหล่กูกว้างกว่ามึงอีกเว้ยต้น”
“รูปนี้กูเท่ว่ะ เอาไปอัดดีกว่า” สองคนกำลังอวดม้าใครใหญ่กว่ากัน

“จ่ายมา” ผมเริ่มสนุก เออว่ะ ฝีมือใช้ได้เหมือนกันนะเรา
“ให้ไก่กลับบ้านตัวนึง พันธมิตรใหม่” ต้นเปย์ผมอย่างเต็มใจเต็มที่ น่าคบดีเหมือนกันพวกนี้
“สองเลยอย่างก ไส้ตัน คอหมูย่างกับลาบปลาดุกด้วย อ้อ ทับทิมกรอบ 4 นะ ตากูชอบ”
“โห พูดได้แล้วเอาใหญ่ ไม่น่าญาติดีด้วยเลยให้ตาย”
“555” ทั้งโต๊ะ

          คิดในใจ ‘กินฟรี เสร็จโก๋’ อุอุ


....
.....


          ในห้องขณะเกือบบ่ายโมง เราทั้งคู่แปรงฟันเสร็จพอดี
“มานี่...” ดึงผมเข้าไปกอด
“...” ผมหลับตาโอนเอนเข้าหา ซึมซับความร้อนระอุจากร่างกายอีกฝ่าย แนบฟังเสียงหัวใจเต้นแรงอีกดวง
“อย่า...” แล้วก็เงียบ
“อย่าอะไร?”

“จูบได้ไหม”
“เชี่ย เหม็นปลาร้าว่ะ ฮ้า...ได้กลิ่นไหม” พ่นลมหายใจรสมินต์ใส่หน้าไอ้ตัวชอบกอดชอบจูบเต็มๆ
“แหวะ 555” หัวเราะกว้าง ค่อยเป็นหมายักษ์ชื่อเจฟที่ผมรู้จักหน่อย

“เมื่อกี้เป็นอะไรนั่งเงียบ” ไม่ได้คิดจะง้อนะเออ แค่อยากรู้
“กลับมาให้จูบปากได้ไหม” ยังตามถามย้ำซ้ำๆ เป็นเด็กเอาแต่ใจ
“คิดอะไรกับกูหรือเปล่าเนี่ย เอะอะตบจูบ”
“ต้องให้บอก?” มีย้อน
“โห เป็นผู้หญิงได้ละลายกองอยู่กับพื้นเรียบร้อย” ผมไม่ได้หน้าแดงเลยจริงๆ สาบาน

“หึหึ อยากให้ละลาย ช่างเถอะแค่ผม...”
“ผมอะไร?” อยากรู้
“ให้ผมอยู่ใกล้ๆ ก็พอ...ได้ไหม” โอบเอวหลวมๆ ไม่บังคับ ไม่ดึงรั้ง แค่คล้องไว้เฉยๆ
“ทุกวันนี้ยังไม่ใช่อีกเหรอ รึต้องเห็นดาวก่อนถึงจะรู้สึก”
“โอย 555” ขำขันหลบหมัดจ่อใต้คาง
“ลงไปได้ยัง ไอ้ตองโทรตามแล้ว ไม่ค่อยเห่อเลยมันนัดบ่ายสามมาซะเที่ยง กินไก่อีกรอบดีกว่า เมื่อกี้ไม่อิ่ม ยังไม่ได้กินทับทิมกรอบด้วย เฮียกับเจ๊ไม่อยู่ด้วยหวานเราล่ะ ไปเถอะเร็วๆ” ผมลั้ลลาเต็มที่ จังหวะหัวใจเต้นแรงจริงทว่าอบอุ่น เลือดสูบฉีดดีกว่าเห็นๆ

...

           ลงมาพบคู่ตองปิงรออยู่ก่อนแล้ว ตั้งวงกินข้าวเหนียวไก่ย่างกันอีกรอบ
เจ๊กับเฮียไม่อยู่ไปธุระสบายแฮ

...
....


           ที่ลานหน้าโรงเรียนของเรา...
ปิง หัวแดงกับแก๊งหมาหน้าบ้านตามาส่งผมกับตองเพื่อออกเดินทางตามล่าหาความฝัน

“ไปถึงโทรมาด้วย น้าจุ๋ยเป็นห่วง ข้อความก็ได้แต่ต้องบอกว่าถึงแล้ว อยู่ไหน ทำอะไร พักเบรกหรือว่างก็โทรกลับมาทันทีห้ามอู้  อ้อ เติมเงินให้แล้ว ต้องใช้”
“โฮะ ครับคุณพ่อครับ”
“คุณจะไม่เป็นไร...โชคดี”
“แหงแซะ ไปได้ยัง” ผมตื่นเต้นปิดไม่มิด

“อย่าซน อย่าดื้อ อย่ามองใคร รีบกลับมาหาผมเข้าใจไหม”
“เยอะนะนี่” เกรงใจประชาชนหน่อยเถอะป๋า
“โชคดี...จุ๊บ!” ประโยคสุดท้ายที่ได้ยินของวันนี้

           สองมือประคองก่อนจูบหน้าผากต่อหน้าต่อตาผองเพื่อนและอาจารย์ที่จะไปด้วยกัน
อันนี้โจ๊กไม่ชินสักทีครับ

            ผมโบกมือบ๊ายบายผ่านกระจกรถตู้
พ่อมดชุดขาวอมยิ้มน้อยๆ ยกมือตอบอย่างเท่...จำภาพนั้นได้ติดตาไม่ลืม

...คนที่ทำให้มือเย็นเฉียบของผมกลับอุ่นเป็นปกติ
...คนที่ทำให้หัวใจเต้นแรงเกรี้ยวกราดของผมค่อยๆ สงบลง
...คนที่ทำให้ผมเห็นทุกอย่างเป็นหน้าเขามากขึ้น...และมากขึ้นทุกวัน


*************
edit : เกือบสิบโมงเช้า
---tuckky เห็นล่ะ ท้ายซ้อย
แต่เช้าเชียว
---อรุณสวัสดิ์ rujaya

edit : สามทุ่มอีกที
---ใช่ choijiin นิค
เค้าฟีเวอร์แอรอนจนปล่อยไก้ตัวเบ้อเริ่ม 555
ท่องอยู่ว่าคาร์เตอร์คนพี่
เห็นเม้นต์แล้วขำตัวเองไม่หาย
แก้แล้ว ขอบคุณ

อ้อ เค้าจำฝรั่งเศสจนขึ้นใจจาก choijiin เตือนล่ะ
เขียนติดจากลมเหนือ ตอนลงอัพเขียนผิด แต่ในหนังสือมีคนอื่นช่วยแก้เลยไม่จำ
ผ่านไปตั้ง...เท่าไหร่ ถึงเรื่องรักนิดๆ ล่าสุดมั้งที่ choijiin ช่วยบอกเลยจำได้
มีอีกบอกนะ ขอบคุณมากๆ
 :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 05-03-2014 07:58:25
เป็นมือกล้องสมัครเล่นก่อนนี่เอง แบบนี้หรือป่าวถึงได้เปลี่ยนจากนักฟุตบอลมาเป็นตากล้อง

เจฟฟรี่หวงน่าดู แค่กายเป็นกันเองกะโจ๊กมากเท่าไหร่ อารมณ์หวงก็มากเท่านั้น ก็กายเป็นคนที่โจ๊กแอบชอบนี่เนอะ

เข้าค่ายไม่รู้จะมีอะไรสนุกๆกลับมาเล่าให้ฟังหรือป่าว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 05-03-2014 08:21:08
 :hao3:
โจ๊กแอบหวั่นไหวเหรอ  :m31:
หัวแดงจับความรู้สึกได้เร็วมาก
ไม่มีอะไรน่าเจฟ ยังไงพ่อมดก็ดีที่สุดสำหรับโจ๊กแล้ว
เข้าค่าย เข้าใกล้จุดเปลี่ยนแล้วซินะ ซินะ ซินะ

ป.ล้อ ดู 2 ประโยคแรก มีคำที่ต้องแก้
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 12 พูดไม่ออก P.13 (4/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 05-03-2014 09:11:04
แหม ๆ เจฟฟรี่ แอบหึงสุภาพบุรุษไนซ์กายหล่ะซิ
โจ๊กนี่ไม่รู้เรื่องเลย อิอิ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 05-03-2014 10:21:19
มีหึงด้วย น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 05-03-2014 10:24:49
เจฟฟรี่หึงไงโจ๊ก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 05-03-2014 10:42:58
คนที่ใช่ไม่จำเป็นต้องทำให้ใจเต้นแรงจนไม่เป็นตัวของตัวเอง
แต่ขอแค่เวลาอยู่ด้วยกัน  เป็นตัวของตัวเองมากที่สุดสินะ  :katai2-1:

ซึ่งเจฟฟี่คนเป็นคนๆนั้นของโจ๊ก  อบอุ่นเข้าใจ... :ling1:

อิจฉาโจ๊กเฟ้ย  และหากเป็นเจฟก็อดหวงไม่ได้เหมือนกัน  มองชายอื่นตาละห้อยเลยนะ นายโจ๊ก  :mew6:

บวกเป็ด

 :กอด1:  ชอบตอนนี้มาก  รู้สึกเป็นที่รัก  :z2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 05-03-2014 10:58:16
 :heaven
กายคิดไรอ้ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 05-03-2014 11:32:54
แหมะ มีหึง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 05-03-2014 11:33:35
 :m16: โจ๊กมองชายอื่นได้ไง    :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 05-03-2014 11:57:04
กายยังจำเป็นอยู่มั้ย 55555 อยู่เรื่องลมเหนือ ก็ไปแอบชอบแฟนเพื่อนไม่รู้ตัว

อยู่เรื่องนี้ก็สุภาพกะว่าที่แฟนเพื่อนไม่รู้ตัว  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 05-03-2014 12:01:22
จุดเริ่มต้นที่โจ๊กชอบไนซ์กาย :mew3:
กลุ่มเพื่อนเจฟฟี่แต่ละคนฮาทั้งนั้น :laugh:
 
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 05-03-2014 12:40:25
ใจสั่นนะโจ๊กนะ
เดี๋ยวเถอะ  :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 05-03-2014 12:42:09
เจฟเอ๊ยเหนื่อยหน่อยนะ  :mew2:

 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-03-2014 14:31:11
นี่หรือเปล่า ที่ว่าโจ๊กบอกชอบกายในลมเหนือ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 05-03-2014 14:31:46
 :ruready หึงหนักนะเรา
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 05-03-2014 15:10:33
กับกายก็แค่หวั่นไหวใช่มั้ยจิระ(เตี้ย) ยังไงก็ไม่อบอุ่นเหมือนอยู่กับจิระ(หัวแดง)หรอก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 05-03-2014 16:32:30
ถึงจะเป็นคนที่ปลื้ม ก็อาจจะไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับเราเนอะ
เป็นกำลังใจให้พ่อมดฮัฟฟฟฟ :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 05-03-2014 17:23:24
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 05-03-2014 18:05:21
ติดใจมาตั้งแต่ลมเหนือแล้วเรื่องโจ๊กชอบกายเนี่ย :a5:

อยากรู้ความรู้สึกของโจ๊กทั้งๆที่มีจิระอีกคนอยู่ข้างกาย แต่ทำไม....... ถึงได้ไปหลงเสน่ห์ของมิตเตอร์ไนซ์กาย  :ling1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 05-03-2014 19:41:50
โอ้วววว ความประทับใจที่ฝังรากลึกของโจ๊กกกยาวนานทีเดียว


แสดงว่าไปตัดตัวครั้งนี้เกิดเรื่องแน่นอน

ดูจาก 3 ประโยคสุดท้าย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 05-03-2014 20:09:08
บางทีก็ไม่เข้าใจ ทำไมเจฟฟรี่ยอมโจ๊กได้ทุกอย่างขอแค่อยู่ด้วยกัน :mew6:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 05-03-2014 20:43:07
(เหยี่ยว แอรอน วาดท่าทางอย่างหล่อ คนชูไม้ชูมือร้องกรี๊ดถล่มทลายมากกว่ากายหลายเท่า)
“~When we are two world
Apart can’t reach to your heart
When you say...I want it that way”

เราคิดว่าน่าจะเป็นนิค คาร์เตอร์ใช่มั้ย puppyluv?? แอรอนเป็นน้องชาย
ไม่ค่อยแน่ใจถ้าผิดต้องขอโทษล่วงหน้า
 :o8: :o8:

เคือง งอน โกรธโจ๊กแล้วด้วย!!!
โป้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ไปหวั่นไหวกับอิกายทามมาย
 :ling1: :hao5: :katai1:
ม่ายยอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
 :z3: :serius2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 05-03-2014 22:09:17
เจฟฟรี่แอบหึง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 05-03-2014 22:15:50
คึคึ เจฟฟหึง
อ่านกี่เรื่องก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกดี
กับกายเลยให้ตายเถอะ 55555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 05-03-2014 22:40:55
จิระของจิระ :mew6:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 05-03-2014 22:58:24
เอ่อ...มาคำแรกก็ไอ้เตี้ยเลยนะพี่
เพิ่งรู้จักกันดีๆ ก็ตะกี้...หรือมีหลังไมค์มาก่อนหน้าหว่า ฮ่าๆ
อีกคนที่ต้องตาจิระเราจะไม่พูดถึง...มันเป็นปัญหาระหว่างเรานะ ปั๊บปี้ << อันนี้ออกพาล หมั่นไส้ล้วนๆ...จริงๆ ปั๊บปี้ก็ไม่ได้เกี่ยวอะไร แต่งไปตามเนื้อเรื่อง

ชอบตาหัวแดงตัวเท่ากันนั่น ขำดี...เป็นเพื่อนที่น่ารักทีเดียว
โมเม้นท์ร้องเพลงนี่...คงมีคนอิชชี่ตากล้องกันเป็นแถว

พ่อมดชอบประกาศให้โลกรู้...ดูเถอะว่าใครจะร้อน
เข้าค่ายก็ต้องรายงานตัวกับที่บ้านนะเออ ^^

รอเรื่องเล่าจากค่ายนักบอล อิอิ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 13 My love P.14 (5/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 06-03-2014 00:16:44
อ่านเพลินๆสงสัยโดนมนต์สะกดพ่อมดแน่เลย ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 06-03-2014 07:45:45
จิระxจิระ
ตอน 14 ...เจฟ...










           ผมอยู่กับแก๊ง ณ sky nest รังนกในท้องฟ้าของเหยี่ยว
บ้านโมเดลหรูส่องสว่างกับกระจกรอบด้านกลางดงต้นไม้
ไม่ไกลจากบัานใหญ่ของ ‘นายใหญ่อินทรี’ ผู้เป็นพ่อ
           เหยี่ยวพาเข้ามาอวดโมเดลกันดั้มตัวใหม่ในห้องหลังติดกัน
 พื้นที่นอนและทำงานส่วนตัว น้อยคนที่จะได้เหยียบเข้ามาบริเวณนี้
หวงของระดับเทพยกเว้นกับผม

“เจฟฟรี่มากะกูหน่อย บังอาจทำให้กูเมาไม่ได้ กลัวปูดเรื่องมึงไม่ได้อยู่บ้านนี้เหรอ แล้วไปซุกหัวนอนที่ไหนมาวะ”
“My cave, not  your business.” บอกเรียบๆ อย่ายุ่งถ้ำส่วนตัวของผม

              ถ้าอยู่ตามลำพังเราทั้งคู่ใช้ภาษาอังกฤษตามลิ้นถนัดครับ
เหยี่ยวลูกเสี้ยวไทย เมกันผสมกรีกหรืออิตาลีไม่แน่ใจ ส่วนผมลูกครึ่งอังกฤษไทย

“ติสต์เข้าไป ขี้เกียจยุ่งกะมึงแล้ว ตามสบายเถอะ”
“555 My paw.” ผมตบบ่าขำๆ เหยี่ยวใช้ได้ตรงนี้เอง
“คืนนี้นอนที่นี่ล่ะ ไอ้กายก็โทรบอกที่บ้านแล้ว แปลกดีทุกทีไม่ค่อย”
“จะจบแล้ว อยากอยู่กับเพื่อนฝูงบ้างซิวะ”
“เออว่ะ ไอ้รักษ์กับเอเจจะตามมาตอนค่ำ เอเจรอเก็บร้านก่อน เก้ ซ้งกับพวกห้องสองจะมาด้วยนะเว้ย ท่าจะสนุกใหญ่” เหยี่ยวบอกปาร์ตี้
“อ้อ” ผมรับฟัง

            แมวไม่อยู่หนูร่าเริง...
นักฟุตบอลไปทดสอบสมรรถภาพไกลถึงสระบุรี
ไม่อยากนอนคนเดียวจึงหนีมาเฮฮากับเพื่อน
ฉลองถอดเฝือก สอบเสร็จด้วยหลายอย่าง
หลักๆ คือเกรงใจน้าจุ๋ยทำกับข้าวให้ทุกมื้อ
ตื่นสายยังยัดเยียดใส่กล่องให้อีก
กลับดึกแค่ไหนก็เก็บไว้คอยท่า
นิสัยแม่ศรีเรือนจัดหรือเจ้าเด็กบ้าบอลชอบบ่นว่า ‘หิวๆ’ จนติดปากไม่ทราบ

           ป่านนี้จะวิ่งบ้าพลังที่แคมป์จนหมดแรงข้าวต้มแล้วหรือเปล่า
แค่คิดถึงหน้าตาเหงื่อซกแต่สนุกมากมายก็ยิ้มออก

...

“ก๊อกๆ ท่านเจ้าของบ้าน ไอ้มิกกี้จะลงน้ำครับผม เมาแล้วเรื้อนกูขี้เกียจห้ามมันล่ะ” ต้นมาเคาะประตูกระจกแต่ไม่ก้าวเข้ามา
“บอกไอ้กายซิวะ ไนซ์กายไม่เคยเมา ตามเก็บศพเพื่อนอย่างเดียว” เหยี่ยวแนะนำต้น
“วันนี้ผิดคาดว่ะ กีรติฟุบเรียบร้อย”
“อ้าวเชรี่ย คงอยากเมาหนีภาระอย่างพวกมึงล่ะมั้ง ไปโยนห่วงยางกับเบาะข้างสระให้มันพอ พ่อบ้านกูดูอยู่”
“เคๆ” ต้นผละไป
“ครั้งก่อนเยี่ยวใส่ต้นเตย โดนหนามครูดเคยังไม่เข็ดนะไอ้นี่ กูโทรบอกพ่อบ้านเดี๋ยวเจฟฟรี่”
“อืม...” ผมเดินออกมารับลมชานพักข้างนอก มองเวลา 15.35 น.
           นักกีฬาน่าจะพักเบรกบ้าง คิดถึงจึงโทรหา...


“อยู่ไหน”
(“เอ๊า อยู่เมกามั้งสัด อ๋อยเหนื่อยชิบ เมื่อกี้ตะคริวแดกด้วยเชี่ย หิวน้ำ! หิวข้าวววววว!”)
“หึหึ” ว่าแล้ว
(“ได้ข่าวว่าไม่ได้กลับไปนอนบ้าน กูไม่อยู่แล้วแรดเหรอป๋า”) แรงนะคนนี้
“คืนนี้ด้วย แมวไม่อยู่หนูร่าเริง” ผมยิ้มกว้างไม่รู้ตัว
(“ให้มันได้งี้”)

“แมวดื้อรีบกลับมาเร็วๆ”
(“แมวไหน แถวนี้ไม่เห็นสักตัว มีแต่หมาโฮ่งๆ โอยเหนื่อยไม่มีแรง หิวๆๆๆ ไปหาอะไรกินดีกว่าเฮ้ยมึงตอง ไปหาอะไรกินกัน หิว”)
((“ไปซิวะ รออยู่เมื่อไหร่จะคุยเสร็จ เฮ้ย โจ๊กเดี๋ยว!”)) เสียงตองลอดเข้ามาพร้อมๆ กับ
(“เฮ้ยตอง! ระวัง!”)
v
v
v
เอี๊ยดดดดดดดดด !!!
โครมมมมมมมมมมมม !!!
v
v
           แค่ชั่วเสี้ยววินาที... (ติ๊ด!) มือถือถูกตัดสัญญาณ
“โจ๊กกกกกก!”
           ผมตะโกนลั่น เรียกชื่อเดียวซ้ำๆ จนอยากขว้างโทรศัพท์ทิ้ง

เป็นเหี้ยอะไร !
เกิดอะไรขึ้นที่นั่น !


“ตองๆ ไอ้ตอง อยู่ไหนวะ” กดไล่รายชื่อ ตองไม่รับสายทำผมเป็นบ้า
“มีอะไรเจฟฟรี่?” เหยี่ยวเห็นผมมะงุมมะงาหรากับมือถือตัวเองอยู่
“เหยี่ยว มีรถให้กูไปสระบุรีได้เดี๋ยวนี้ไหมวะ” เราอยู่แค่รังสิตเฉียดๆ ลำลูกกาครับ สระบุรีเลี้ยวขวาแค่นี้จิ๊บๆ
“พี่จ๊อดไปธุระให้แด๊ดยังไม่กลับ ถ้าจะขับเองก็มีกระบะคนสวน เก๋งพ่อบ้าน อะไรอีกวะ”
“เอาแรงๆ หน่อยซิวะห่า!” ผมสบถ พยายามต่อสายถึงสองน้าที่บ้าน
        ลืมถามเบอร์โทรของอาจารย์ที่คุมเด็กไปฉิบ


“ทำไม มีอะไร จะรีบใช้ก็ไปดูโรงรถ”
“เออ!” ผมกระชากเพื่อนออกวิ่ง
 
...
...

          น้าจุ๋ยรับสาย ผมถามว่าทางค่ายที่สระบุรีโทรเข้ามาหรือเปล่า
น้าบอกไม่มีข่าวใดๆ โจ๊กโทรมาบอกล่าสุดคือเมื่อค่ำวานนี้
รายงานว่าไปถึงที่นั่นเรียบร้อยแล้ว
          หยุดสูดลมหายใจตั้งสติที่หน้าโรงจอดรถ
ภาวนาว่าขออย่าให้มีเหตุร้ายใดๆ

           แค่อึดใจเดียวตองก็โทรเข้ามา
จิระของผมดึงตองหลบรถบรรทุกที่วิ่งเร็วเข้ามา
พลาดเหยียบฝาท่อแผ่นคอนกรีตพังๆ หล่นลงไปจนข้อเท้าเจ็บ
ที่แย่กว่าคือลำตัวล้มลงกระแทกขอบกระบะต้นไม้ใกล้กัน
แขนน่าจะอาการหนักกว่าเท้า อาจารย์กับสตาฟกำลังนำส่งโรงพยาบาลวุ่นอยู่


“แล้วเขาเป็นอะไรมากมั้ย!” ผมเสียงดัง บ้าที่สุด เกิดกับใครไม่เกิด
(“ไม่รู้ แขนน่าจะหนักสุดล่ะกูว่า ข้อเท้าคงแค่พลิกหรือแพลงยังพอเดินไหว แต่มันกุมแขนร้องลั่นเลย”) ตองเสียงสั่น
“ไม่ถูกชนแน่ะนะ”
(“ไม่ เนื้อตัวไม่มีเลือด บาดแผลมีแค่ถลอกครูดกับคอนกรีตแถวนั้น มีสติดีไม่ได้เป็นลมอะไร ท่อแม่ง...ซวยชิบหาย รถบรรทุกน้ำก็เสือกวิ่งไม่ดูพวกกูเลยสัด เบรกแตกหรือเปล่าไม่รู้”) ตองด่ากราด
          พูดว่ากำลังนั่งรถกับอาจารย์ตามไปอีกคัน
ผมสั่งให้ถามเบอร์โทรอาจารย์คนขับกับโรงพยาบาลที่กำลังจะไปด้วย


“เหยี่ยว กูจะไปสระบุรีแบบเร็วๆ ที่สุด มีคนเจ็บด่วน”
“อุบัติเหตุเหรอ จากัวร์คันนั้นเลยพี่ ทูฟาสต์ทูฟีเรียสถ้ามึงกล้า” เหยี่ยวจัดให้
          ไม่ถามรายละเอียดสักคำแต่เปิดประตูเข้าไปนั่งด้วยกัน

“เฮ้ย! กูไปดูคน” ผม
“เรื่อง รถบิดากู มึงไม่กูก็ไม่” จะไม่ให้กุญแจ
“บ้าเอ๊ย!” ผมสบถฟักแฟงแตงโมรีบก้าวขึ้นนั่ง
           พยายามสูดออกซิเจนเข้าปอดระงับอาการวู่วามขณะออกรถ
เห็นพ่อบ้านหน้าตื่นวิ่งตามหลังพร้อมตะโกนโหวกเหวก
แต่ผมไม่ได้ยิน ส่วนเหยี่ยวหัวเราะขำสะใจ

          ชักปวดหัวกับสงครามเย็นพ่อลูกคู่นี้จริงๆ


“555 แด๊ดกูดิ้นแน่” ไอ้นี่
“กูคล้ายๆ จะเป็นหนังหน้าไฟให้มึงเล่นสนุกอยู่ใช่ไหมเหยี่ยว” ผมขำตาม สติถูกดึงไม่หมกมุ่นคิดร้ายจนเกินเหตุ
“Yes! รู้ก็ดีแล้ว ฮัลโหลคุณอาครับ ผมมีเรื่องจะไปสระบุรีด่วน ใช้คัน X6 นะบอกนายใหญ่คุณอาด้วย/...../ อ๋อ มากับเจฟฟรี่ เพื่อนเจ็บเข้าโรงพยาบาลเมื่อกี้จะไปดู/...../ ไม่ได้ขับเองครับ ได้ครับ” เหยี่ยวโทรหาเลขาของพ่อ รู้จักขายผ้าเอาหน้ารอดฉลาดแกมโกงพอตัว เรื่องกะล่อนไม่ต้องสอนครับ ฝังอยู่ในกมลสันดาน

“ว่า?” ผม
“จะให้เปลี่ยนรถที่ปั๊มแถววังน้อย พี่จ๊อดจะไปดักเจอแถวนั้น กูบอกถ้าเห็นก็เปลี่ยน ไม่เห็นก็ไม่"
"ได้"
"มึงเหยียบเลยเจฟฟรี่”
“มึงนี่มัน...หึหึ” พูดไม่ออก เกรียนกระทั่งกับพ่อตัวเอง

              แล้วไอ้เวรดันร้องเป็นควายถูกเชือด
“สัดเจฟฟรี่ มึงจะด่วนนรกไปไหน กูไม่อยากต๊าย!...แฮะๆ เค้าล้อเล่น”
“เวรเอ๊ย 555” ผมอารมณ์เปลี่ยน ดีที่มีเพื่อนร่วมทาง


             ตีนผีครับ เหยี่ยวไฮเลเวลมากกว่าผมเสียอีก
เวลาว่างของพวกเรานอกจากจะปั้นภาพเป็นเด็กดีต่อหน้าผู้ปกครองแลัว
ภาคดาร์กคือลอบไปเผาผลาญฮอร์โมนเลือดเดือด
สวมวิญญาณตีนผีที่ลานรถแข่งกลางดึก
เหยี่ยวซิ่งจ๋ามากกว่าผมหลายเท่า ยอมโยนกุญแจให้ขับเพราะเหตุนี้

....
....



           ถึงโรงพยาบาลรัฐแห่งเดียวในอำเภอเมือง จังหวัดสระบุรี
“พี่จ๊อดตามมารอจนได้ว่ะ มึงไปก่อนกูคุยแป๊บ ท่าทางแด๊ดจะให้ไปงานทำบุญครบรอบอะไรนั่นให้ได้จริงๆ จิกชิบ”
“ก็ไปซิวะ รับปากไว้เองไม่ใช่เหรอ สัญญาลูกผู้ชายบางทีต้องกลืนเลือดบ้างถึงจะไม่ชอบก็เถอะ มึงบอกกูเองนะเหยี่ยวอย่าลืม”
“กูแค่เล่นตัวนิดหน่อยเอง”

              ชอบเป็นเด็กมีปัญหาทั้งที่พ่อเปย์และตามใจจะตายชัก
เหตุผลคือพ่อหนีมามีภรรยาใหม่ในไทยก่อนที่จะหย่ากับแม่
เหยี่ยวจึงประชดเป็นเด็กเกเรไปอย่างนั้นเอง
จริงๆ เนื้อแท้เพื่อนผมคนนี้เก่งและรู้ภาษามากกว่าสุนัขเยอรมันเชพเพิร์ดเยอะ
             เปรียบเทียบสายพันธุ์ในใจครับ ห้ามให้เหยี่ยวได้ยินล่ะ


“เพื่อนกูไม่กิ๊กก๊อกกับเรื่องแค่นี้หรอกเว้ยจริงไหม เขาคงอยากพาไปเปิดหูเปิดตานั่นแหละ ไม่มีพ่อคนไหนไม่หวังดีกับลูกตัวเองหรอก เจออะไรมาก็กลับมาเล่า...รอฟังอยู่” ผมตบบ่าเพื่อนพลางบอก I am here
“งั้นกูคงต้องกลับไปกับพี่แกว่ะเจฟฟรี่ มึงเอาอีกคันไว้ละกันนะ”
“เออ ขอบใจมาก” ผมแทคมือเข้าใจกัน

...

             พี่จ๊อดคนขับรถเข้ามาโค้งคำนับแจ้งข่าวว่านายใหญ่
พ่อของเหยี่ยวต้องการให้ลูกชายกลับบ้านตั้งแต่ตอนนี้ นาทีนี้
เพื่อเตรียมตัวไปงานทำบุญตักบาตรในวันพรุ่งนี้เช้าตรู่
ครบรอบกิจการอะไรไม่ทราบผมไม่ใส่ใจรับรู้ด้วย

             เหยี่ยวจะให้ใช้รถเล็กซัสสีดำคันที่พี่จ๊อดขับมา
ผมกล่าวขอบคุณพร้อมฉวยพวงกุญแจ
ทิ้งเหยี่ยวไว้กับคนรับใช้ก่อนเข้าไปถามประชาสัมพันธ์

           ไม่อยากเลย คิดจะหันหลังกลับหลายรอบ
บังเอิญพบตองนั่งรออยู่ที่ระเบียงทางเดินนอกห้องเสียก่อน

....
....


                ผมมอง...
จิระของผมนอนหลับอยู่เตียงแรกห้องผู้ป่วยรวม
แค่เห็นสภาพผมก็ไม่ไหว ไร้แรงเหลือทรุดลงนั่งข้างๆ ตองขอพักหายใจแป๊บ

               ตองรายงานว่าคนไข้แขนซ้ายหัก
ข้อเท้าซ้ายพลิก ฟกช้ำบ้างเล็กน้อย คืนนี้หมอให้นอนดูอาการที่นี่ก่อน
โทรศัพท์บอกทางบ้านแล้วน้าจอมจะมาที่นี่ให้ได้แต่น้าจุ๋ยกับอาจารย์ห้ามไว้
ด้วยอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะพากันกลับพอดี

               อาการโดยรวมไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง
ถ้าไม่ไข้ขึ้นจนถึงขั้นวิกฤตจะส่งตัวกลับกรุงเทพมหานครพรุ่งนี้พร้อมกัน
ผมโทรบอกเหยี่ยวไม่ต้องตามเข้ามาดูในตึก ให้กลับกับพี่คนขับได้เลย
สั่งว่าพรุ่งนี้จะนำส่งคนป่วยเข้าโรงพยาบาลของญาติเพื่อนแทน
เหยี่ยวจึงกลับไปกับพี่จ๊อดอย่างเสียมิได้

“มันช่วยกูไว้ ตอนรถวิ่งผ่านกูเสียวแปล๊บคิดว่าตายแน่ๆ รู้สึกอีกทีคือโจ๊กจับแขนกูแน่น เสียงมันร้องโอ๊ยดังลั่นน่ากลัวโคตร พูดแล้วยังเสียวไม่หาย” ตองเล่า
“ฟู่...” ผมเป่าปาก
              กดโทรศัพท์รายงานสองน้าว่ามาถึงที่หมายแล้ว
นักฟุตบอลหลับอยู่ไม่อยากเข้าไปกวน
ก่อนส่งมือถือให้ตองคุยรายละเอียดไป

...ทำไมต้องเป็นจิระของผม
...ทำไมต้องเป็นคนนี้
...ทำไมต้องเป็นคนที่ผมคิดถึงนักหนา
...ทำไม

            คำถามที่ผมก่นด่ากับตัวเองตลอดทางที่ขับรถมา

...
...


“เฮ้...ว่าไงฮีโร่” ผมยิ้ม ราวน้ำพุอมฤตผุดขึ้นกลางใจ
            คนป่วยลืมตามองเห็นผมเป็นอย่างแรก
ดวงตาสีนิลจับจ้องเนิ่นนานราวกับเราเพิ่งพบเจอกัน

“...เจฟ...”
“ครับ...” ผมลูบมือเบาๆ
            แขนข้างขวาติดสายน้ำเกลือ ข้างซ้ายใส่เฝือกรุงรัง
อยากกอดหอมปลอบประโลมให้สมรักแต่กลัวเจ็บเหลือเกิน

“กี่โมงแล้ว พวกไอ้ตองล่ะ?”
“จะสี่ทุ่ม ตองกับอาจารย์เพิ่งกลับไปแคมป์เมื่อกี้ หิวไหม หรืออยากเข้าห้องน้ำ”

            ตองจะหารถกลับมาใหม่เพื่ออยู่ช่วยเฝ้าไข้แต่ผมห้ามไว้
ยังไม่ทราบว่าจะกลับมาจริงหรือไม่จึงเงียบไม่บอก

“ปวดเยี่ยว” คนเจ็บขยับตัวลำบากทำท่าอยากทำธุระส่วนตัว
            ผมปรับเตียงเอนขึ้นเล็กน้อยก่อนช่วยอุ้มพาเข้าห้องน้ำ

“นั่งลงก่อน ถอดให้เอง” รั้งให้นั่งโถ จะช่วยดึงกางเกงออก
“ไม่เอา ทำเอง ออกไปก่อน”
“อย่าดื้อซิ”
“ออกไปก่อนเถอะ...นะเจฟ” หน้านิ่วคิ้วขมวดบวกตัวรุมๆ จึงยอมรามือ
             รออีกนิดค่อยเชือดก็ได้เจฟเฟอร์สัน บอกกับตัวเอง



...



          ชั่วครู่ถึงออกมาผมป้อนน้ำ อาหารอ่อนตบท้ายด้วยยาตามสูตร
คนป่วยบ่นงึมงำว่าหิวถึงเงียบลง

“เช็ดตัวหน่อยดีกว่า ไข้ขึ้นสูงไม่ดี” ผมเตรียมอุปกรณ์รอ
“ไม่เอาอ่ะ”
“หรือจะให้เรียกพยาบาล ยังไงเขาก็ต้องทำอยู่แล้ว”
“ก็ได้” ตาคมมองคุณป้าพยาบาลก่อนชั่งใจ เห็นกำลังปลุกปล้ำกับคุณตาเตียงใกล้ๆ มองแล้วไม่ดีกว่า

            เวลาป่วยอย่างนี้ว่าง่ายดี เสียแต่ท่าทีไม่สบายหนักจนผมอยากเจ็บแทนเสียเอง


“โทรบอกที่บ้านแล้ว น้าจะไปรอโรงพยาบาลที่โน่นเลย อาการดีขึ้นเมื่อไหร่ก็ค่อยกลับบ้านเรา” แจกแจงข่าวจะย้ายเข้าโรงพยาบาลเอกชนของคุณลุงหมอ ญาติเหยี่ยวพรุ่งนี้
“แล้วมาไง?” ถามผม
“เหาะมาด้วยไม้กวาดนิมบัส 2000 ฟิ้ว...!”
“พูดเป็นเล่น ใช่แฮรี่ พอตเตอร์ซะที่ไหนกันเล่า” ยิ้มแล้ว
“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง นอนต่อซะ”

          ผมเช็ดตัวเสร็จพอดี ไม่อยากให้ใครเห็นเลย
ผู้ป่วยอื่นกับคนมาเฝ้าอัดอยู่เต็มห้อง โรงพยาบาลรัฐครับต้องทำใจ


“เจฟ...”
“หือ...”
“เขาจะตัดสิทธิ์กูไหมวะ”
“ไม่หรอก” ผมไม่ทราบจริงๆ ลืมนึกถึงข้อนี้ด้วยซ้ำ
“แต่ว่า...ขาเจ็บ...” หน้าจ๋อยจนผมต้องกอดเขาไว้แนบอก

“ยังไม่ต้องคิดเรื่องนั้นหรอก มีข่าวเดี๋ยวเขาก็แจ้งเองนั่นล่ะ อีกตั้งนานกว่าจะเรียนจบ กว่าจะเปิดรับนักศึกษาก็อีกครึ่งปีโน่น เขาไม่ริบทุนคืนตอนนี้หรอก”
“อืม แค่...” แววตาหมองจนผมสลดตาม
“รักษาตัวให้ดีเป็นพอ...นะครับนะ” กุมมือจิระคนเก่งไว้ ปลอบโยนเขานุ่มนวล
“เหรอ”
“อืม...เดี๋ยวก็หาย แค่ข้อเท้าพลิกนิดเดียว อาทิตย์สองอาทิตย์ก็วิ่งปร๋อแล้ว มีน้ำมูกไหม กินยาอีกดีกว่าจะได้พักผ่อน”


            ผมสวมกอด จูบขมับร้อนจากพิษไข้นั้น


“เจฟ...”
“ผมอยู่นี่ ไม่เป็นไรคนเก่ง ชู่...ไม่เป็นไรแล้ว...”


           
*************

(ที่ผมไม่เคยรู้เลย...
เด็กคนที่กายเจอในงานเลี้ยงวันคล้ายวันเกิดพ่อ
สตั๊นจนเก็บมาเพ้อถามผม แล้ววันนี้เพื่อนตรองไม่ตกจนเมาเสียผู้เสียคน
เราพบกับเด็กคนนี้ในอีก 2-3 ปีให้หลัง เด็กผู้ชายสีขาวสูงสง่าและงดงามผู้นั้น...ลมเหนือ)
อ่านอนาคต ปี 3 ของกายได้ที่ Guy's wave

ตอน 41 guy's wave#1 first p.48 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20598.1410)
ตอน 42 guy's wave#2.1 tide p.49 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20598.1440)
ตอน 43 guy's wave#2.2 still p.50 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20598.1470)
ตอน 44 guy's wave#3 the last one p.51 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20598.1500)

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 06-03-2014 07:49:53
 สงสารโจ๊ก   แบบนี้หรือป่าวถึงต้องเบนเข็มจากนักฟุตบอล ไปเป็นตากล้อง

แต่ถ้าเราเป็นโจ๊ก คงรู้สึกประทับใจมากนะ ที่พอตื่นขึ้นมาก็เห็นเจฟฟรี่อยู่ตรงหน้า มันคงแบบไม่คิดว่าจะมาอยู่ต่อหน้า ในเวลาที่ตัวเองเสียขวัญ

ดีขนาดนี้ไม่รักไม่ได้แล้วนะโจ๊ก  หายเจ็บก่อนค่อยคิดเรื่องจะโดนตัดสิทธิ์หรือป่าวนะโจ๊กนะ 
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 06-03-2014 08:05:46
rujaya อรุณสวัสดิ์
 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: momoku ที่ 06-03-2014 08:06:16
 o13 o13 o13 เจฟ อบอุ่น ตอนนี้สงสารโจ๊ก  :mew6:
 
ชอบคนเขียน  :pig4: :L1: แต่งสนุกมากค่ะ

จาก หมวยบี อ๊ะ!! ม่ายช่ายย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 06-03-2014 08:08:20
โจ๊กอ้อนพ่อมด น่ารักจริงเชียว
ว่าแต่จะโดนตัดสิทธิ์ไหมเนี่ย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 06-03-2014 08:52:24
สงสารโจ๊กอ่ะ  แต่เจฟน่ารักมากอ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 06-03-2014 09:11:25
 :a5:
จิระน้อยเจออุบัติเหตุดีที่ไม่เป็นไรมาก
จะรอดูว่าอะไรเป็นตัวจุดประกายให้หันไปเล่นกล้องแทน

โจ๊กโดนรถเฉี่ยวแต่ที่ออฟฟิศแอร์เจ๊ง ช่างซ่อมเกือบทำไฟไหม้ออฟฟิศอีก มันเป็นวันที่ อ๊ากกกกก....... :katai1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 06-03-2014 09:13:09
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 06-03-2014 09:26:28
สงสารโจ๊กอ่าาาา
แต่ยังดีนะ มีเจฟไปคอยอยู่ใกล้ๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 06-03-2014 09:34:25
อ่อยย สงสารโจ๊ก :mew2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 06-03-2014 09:47:44
เจฟมันบ้า :z3:  บ้ารักจิระของผม
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 06-03-2014 09:58:07
สงสารโจ๊ก น่าจะโดนตัดสิทธิ์นะ
แต่น่าดีใจแทนเพราะลืมตามาก็เจอเจฟเลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 06-03-2014 11:20:54
 :กอด1: ดูแลตัวเองนะโจ๊ก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 06-03-2014 11:29:16
 :sad4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 06-03-2014 12:13:18
โจ๊ก.. :mew4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 06-03-2014 12:40:21
พระพรหมได้ลิขิตไว้แล้ว 

จากนักฟุตบอลมาเป็นช่างภาพ  แต่มีคนที่รักมากอยู่เคียงข้าง

มันโคตรจะคุ้มอ่ะ   :katai2-1:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 06-03-2014 12:41:06
เจฟฟฟฟดูแล คิตตี้น้อยดีๆๆนะ  :mew6:


 :กอด1: :L1: :pig4:

 

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 06-03-2014 13:31:56
โอ้ยยยยยยย เจฟเฟอสันนี่สิไนซ์กาย
ของจริง อยอุ่นสุดๆๆอ่ะ โจ๊กกกกกกก
จับให้มั่นห้ามปล่อยเด็ดขาดดด เจฟเจ๋ง
ขนาดนี้ สิบกายก็เทียบไม่ติด 555555
นี่คงเผ็นสาเหตุให้เบนมาเป็นพี่นักข่าวสินะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 06-03-2014 13:39:30
ตามอ่านจนทัน ต้องขอบคุณไม้กวาดนิมบัสสองพัน o17
มาว่ากันด้วยเรื่องของแมวดื้อกับพ่อมดผมแดงกันดีกว่า
แซกทรึมแบบเงียบเชียบ แม้แต่เจ้าตัวยังไม่รู้เรื่องเลย
ค่อยๆทำให้รู้สึกเคยชิน รู้ตัวอีกทีก็มีคนๆนี้อยู่ข้างตัวตลอด
เหมือนจะขาดกันไม่ได้ ความจริงก็คงจะเป็นอย่างนั้นอ่ะนะ
สงสารก็แต่โจ๊ก หงอยน่าดูถ้าพลาดสิ่งที่รักไปอย่างนี้
หรือว่านี่จะเป็นการให้กำเนิดตากล้องขั้นเทพกันนะ
ถ้าลองพ่อมดเขาเอ่ยปากว่าไม่เป็นไรมันก็ต้องไม่เป็นไรหรอก
ปลอบใจโจ๊กไปก่อน รู้ว่าต่อไปต้องแฮปปี้แน่ๆ :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดนะจ๊ะๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 06-03-2014 13:47:05
เกือบไปโจ๊ก ดีนะตื่นมาเจอเจฟก่อนเลย  เจฟเท่มากเลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 06-03-2014 13:54:04
สงสารโจ๊กจริงๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 06-03-2014 13:56:08
อ๋อยยย +.+ สงสารโจ๊ก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 06-03-2014 14:29:11
อ้ออ๋อย เอ็นดูอิหนูโจ๊ก
ดูแลดีๆนะเจฟ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 06-03-2014 18:30:40
ไม่ต้องกลัวหรอกโจ๊ก อยู่กับพ่อมดยังไงก็มีเรื่องดีๆรออยู่ เพี้ยงงงงงงงงง

 :a2: :a2: :a2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 06-03-2014 19:00:16
สงสารโจ๊ก :mew6:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 06-03-2014 19:24:38
สงสารนะ บอกเลย ไม่ดีใจเลย ที่ต้องมาอยู่ม.K เพราะแบบนี้
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 06-03-2014 19:25:33
ไม่เป็นไรโจ๊ก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 06-03-2014 19:40:51
จิระ(เตี้ย)ไม่เป็นไรนะ มีพ่อมดอยู่ข้างๆทั้งคน.. เดี๋ยวก็หาย!! ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 06-03-2014 20:53:58
โอย...พ่อเพื่อนพระเอก เกรียนกะพ่อ
สงครามเย็นยุติลงในอีกเกือบสามปี...สงสารพ่อนะ

พ่อมดแทบเหาะก็ถูกแล้ว...เหตุการณ์ระทึก
ที่ไม่ได้เปลี่ยนจิระคนเดียว แต่เปลี่ยนจิระอีกคนด้วย

บางคนบอกว่ามันเป็นแค่คำปลอบใจ
แต่ไม่เป็นไรจากบางคนมันเป็นเช่นนั้นจริงๆ
เมื่อเราได้อยู่ข้างกัน...มันจะไม่เป็นไร

ปล.ดูเหมือนจะเป็นปีชงของทั้งคู่...เจ็บระนาว ^^"
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 06-03-2014 22:12:29
จุดพลิกผันของโจ๊ก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 06-03-2014 22:58:53
สงสารโจ๊ก T^T
ดีที่มีเจฟฟรี่อยู่ข้างๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 06-03-2014 23:19:33
โอ้ยๆๆละลายกับเจฟฟรี่ตอนนี้ งื้อๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 07-03-2014 07:40:03
ใช่ ปีชง จากเป๋ห่าวสลับเปลี่ยนมาเป็นแขนเดี้ยงแทน
^^

***************************************

จิระxจิระ
ตอน 15 Shin up












           ว่ากันว่าเวลาคนตกหลุมรัก มักจะอ่อนแอ
ผมคิดว่าตนเองสะสมภูมิต้านทานเรื่องนี้ไว้มากพอตัว
ต่อให้เจอจังๆ ก็คงไม่มีปัญหา
             จิระของผมแอบร้องไห้กลางดึก
วันนั้นผมไปช่วยเพื่อนในห้องอัด บันทึกเสียงทำเดโมส่งค่ายเพลง
หาประสบการณ์เล็กๆ น้อยๆ กึ่งเปิดหูเปิดตาทักษะทางดนตรี
รับน้าจุ๋ยมาอยู่เป็นเพื่อนคนป่วยแล้วจึงออกไปหาเพื่อน

            เสร็จเกือบตี 3 นอนบ้านก่อนสะดุ้งตื่นกลับมาหาจิระของผมในเวลารุ่งสาง
เห็นนอนน้ำตาไหลเงียบๆ อยู่คนเดียว


“เฮ้คนเก่ง เกิดอะไรขึ้นครับ ชู่...” ผมมาถึงเกือบ 6 โมงเช้า
“ไอ้เชรี่ยเจฟ มึงหายหัวไปไหนมาทั้งคืน” ซุกเข้ากอดผม
“ไปช่วยเพื่อนอัดเสียงอย่างที่บอกไง ไม่เป็นไรผมอยู่นี่แล้ว” กดร่างสั่นเทาแนบร่างผม
            น้าจุ๋ยน่าจะออกไปข้างนอกเพราะประตูห้องน้ำแง้มอยู่ไม่ถูกใช้งาน

“เออว่ะลืม แล้วมาทำไมแต่เช้า เสร็จแล้วเหรอ ได้เข้าบ้านรึเปล่า...ซู้ด!” สูดน้ำมูกฟืด
           ห้องอัดอยู่แถวบ้านรู้จักกันดี กีตาร์ผมก็ซื้อที่ร้านนั้น
“สับสวิตช์สมองหน่อยดีกว่า...ฟอด” ผมฉวยโอกาสหอมแก้มลงโทษ
          คนเป่าปี่เมื่อครู่จ้องผมตาแป๋วกลับทั้งน้ำตายังคลอหน่วย 
“...ตลอดล่ะ” มุบมิบซ่อนซอกคอผม


“ยังไม่ตอบเลย เป็นอะไรครับ”
“แค่ฝันร้ายนิดเดียวเอง...” เด็กหัวเกรียนสารภาพ
“ฟู่...ผมปล่อยคุณไว้ไม่ได้เลยใช่ไหม” บีบปลายจมูกแดงเชิดรั้น ตกใจหมด ปาดน้ำตาให้ก่อนป้อนน้ำดื่ม
“ใครว่า” มุบมิบจิบน้ำ ค้อนด้วย
“Please, give me a hug...เช้าแล้ว ตื่นแล้ว จิระของผมแค่ฝันนะครับ”
           โน้มเข้าไปกอดปลอบ จูบขมับนุ่มนวลให้หนุนพิงหัวไหล่ขณะลูบหลังเขาเบาๆ


“เจฟ...”
“หือ?”
“ในฝันขากูไม่มีแรง วิ่งไม่ได้ หวดลูกแล้ววืดผ่านอากาศเหมือนผีน้อยแคสเปอร์ แล้วจู่ๆ ก็แฟบเป็นลูกโป่งเหี่ยวๆ ติดสตั๊ดไว้เฉยๆ คนทั้งสนามหัวเราะเยาะใหญ่เลย โคตรน่ากลัว”
“โจ๊กของผมยังวิ่งได้ หายแล้ว ไม่ได้เป็นอย่างนั้นสักหน่อย ไหนขยับเท้าซิ” ดึงหมอนซ้อนให้นั่งบนเตียงดีๆ
“อืม จริงด้วยแฮะ” ขยับใหญ่ มือขวาข้างปกติดึงผ้าออกดูนิ้วเท้าตัวเองดุกดิกจนพอใจ

“เย็นนี้กลับมาจะซื้อลูกฟุตบอลมาให้เดาะ ห้ามทำของพังเป็นพอ”
“ได้เหรอ”
“อือหึ โรงพยาบาลนี้ผมเส้นใหญ่นะ” จูบมุมปากเจ้าหนูจำไม
“กวนว่ะ พ่อมดเกินไปล่ะ เอะอะสามารถ แกว่งไม้คทาเอ็กซ์เพสโตรนุม ฟิ้ว!” หน้าแดงถึงหู น่ารักมากครับ
“หึหึ พระเอกต่างหาก...จุ๊บ” ละเลียดจูบแก้มเค็มๆ


...ผมที่เขายอมให้กอด
...ผมที่เขามองหา
...ผมที่เขาเรียกชื่อ
หากสั่งตัวเองให้พอใจแค่นี้ไม่ได้ ผมจะจัดการห้ามใจอย่างไรดี

...


“เจฟ ถ้าเกิดกูเล่นบอลไม่ได้ล่ะ เขาเลิกทุน ไม่ได้เรียนต่อ...”
“ชู่...ไม่มีทางเชื่อซิ กระดูกแค่หักไม่ได้แตกจนต้องผ่าตัดเอาออก แป๊บเดียวก็หาย” ผมดึงร่างผอมรวบไว้ในอ้อมแขน


             ความกลัวเสมือนเมล็ดพิษ ฝังอยู่ในจิตใจเมื่อไหร่จะเติบโตรวดเร็ว
ใครคนอื่นล้วนไม่สามารถหยุดได้ มีเพียงผู้เป็นเจ้าของเท่านั้น
ที่จะถอนพืชแห่งความชั่วร้ายนั้นทิ้งเสียเอง


“กูแค่...กลัว”
“Shin up, honey...” เชยคางให้เงยขึ้น “ลูกแก้ววิเศษบอกว่าเบอร์ 13 ของผมจะนักฟุตบอลได้จริงๆ เพราะฉะนั้น...เราจะผ่านมันไปด้วยดีแน่นอน”
“แล้วถ้าไม่เป็นอย่างที่คิดล่ะ ถ้าจะเลิกไม่เป็นนักฟุตบอลอาชีพ กูเป็นคนขี้ขลาด เฮียจะเสียใจ เจ๊จะ...”
“เฮ้คนดี น้าจุ๋ยกับน้าจอมไม่ใช่คนอย่างนั้น รู้ไม่ใช่เหรอ”


            ถึงผมสัมผัสแค่ไม่กี่วันก็ทราบ สายใยครอบครัวนี้อบอุ่นแน่นหนาเกินใคร
จิระของผมไม่เอางานซ่อมรถจักรยานยนต์ หากน้าจอมหรือเจ๊ไม่ว่า
กลับเต็มใจสนับสนุนทางที่หลานเลือกเองเต็มที่
ไม่หลงรักผู้คนครอบครัวนี้ก็บ้าล่ะ

             เด็กถึงอ้อมแอ้มกล้าเปิดเผยว่าที่บ้าน
โดยเฉพาะน้าจุ๋ยตัดสินใจกู้เงินลงทุนทำร้านขายรถจักรยานยนต์เพิ่มเติมจากอู่ซ่อมธรรมดา
เนื่องจากอยากให้หลานมีกิจการรองรับ ไม่ต้องกังวลว่าจะเรียนต่อที่ไหนอย่างไร เดาไม่ยากครับ

...


“กูไม่ได้เรื่องใช่ไหม ทำให้พวกเขาผิดหวัง”
“ชู่...คนเก่ง คุณน่าจะรู้จักพวกเขาดี น้ารักจิระของผมที่สุดนะครับ” ปลอบเด็กวิตกเสียจริต
“แค่อยากทำให้เขาเห็นว่าไม่ต้องคิดมากเรื่องกูนะ กูเอาตัวรอดได้”
“ผมห้ามความคิดคุณไม่ได้ คุณรู้จักตัวคุณเองดีกว่าใคร แต่ถ้าเครียดจนหัวหดแบบนี้ ตา น้าจอมกับน้าจุ๋ยเองคงเสียใจแย่”
“เขาเป็นยิ่งกว่าพ่อแม่ของกูอีกนะ เลี้ยงกูมา ถ้าไม่มีสองคนนั้นกูคงไม่มีวันนี้”
 

           ถ้าแลกได้ จะยอมทุกอย่างเพื่อจุดรอยยิ้มสดใสกลับคืน


“มีนิทานจะเล่าให้ฟัง”
“นิทานจริงดิ?”
“กาลครั้งหนึ่ง มียักษ์ชอบเล่นบาสเกตบอล”
“หัวแดงๆ ด้วยไหม โธ่ๆ ไม่ใช่นิทานสักนิด”

“555 โอเคก็ได้...ตอนผมขาเจ็บคิดว่าแย่แล้ว ความหวัง NBA เรียนยูในเมกา ตายให้จบๆ ไปน่าจะง่ายกว่า แต่พอหยุดคิดก็รู้ว่าจริงๆ แล้วมีหลายอย่างที่อยากทำแต่ยังไม่ได้ทำ เล่นกีตาร์ขั้นเทพ แบกเป้เที่ยวทั่วโลก โตเป็นผู้ใหญ่  อ้อ...มีความรักกับใครสักคน”
“เหรอ...”
“อืม...พอคิดชิลๆ การนั่งเป็นกองเชียร์ข้างสนาม คอยตบมือดังๆ ก็ให้ความรู้สึกดีได้เหมือนกัน”
“มันจะเป็นอย่างนั้นได้จริงๆ เหรอเจฟ”

“ผมอาจเป็นคนขี้ขลาดหาทางเผื่อเลือกไว้ให้ตัวเอง แต่ลองสมมุติว่าในอนาคตถ้าได้ไปถึงลีคบาสอาชีพอย่างที่หวัง อยู่มาวันนึงเกิดเจ็บแบบนี้อีก แค่นิ้วซ้นนิ้วเดียวคงทรมานใจจนแทบอยากเลิกเล่น ถึงตอนนั้นบาสที่รักหนักหนาจะยังน่าหลงใหลเหมือนตอนนี้อยู่หรือ คำตอบคือไม่”
“ก็นั่นน่ะ...”
“แต่ถ้าเป็นกีตาร์ ต่อให้ถูกตัดมือทิ้งต้องใส่ตะขอเป็นกัปตันฮุคก็ยังจะเล่นไม่อาย”
“ขนาดนั้นเลย” ดวงตาสีนิลจ้องมองอย่างไม่เชื่อ


“บางทีพรสวรรค์จริงๆ อาจซ่อนอยู่ตรงนี้...(ทาบมือลงอกซ้ายอีกคนเบาๆ) โดยที่เด็กน้อยของผมไม่รู้ตัวก็ได้”
“อืม...” พยักหน้าเห็นด้วย
“เพราะฉะนั้นไม่แปลกถ้าจะเปลี่ยนแปลง คนที่รักเรา เชื่อเถอะว่าเขาก็ยังรักเราอยู่วันยังค่ำนั่นล่ะ”
“เขาต้องรักกูแหงอยู่แล้ว มีอยู่คนเดียว” ค่อยคลี่ยิ้มกว้าง
“ถูกต้อง แมวดื้ออย่างจิระมีแค่ตัวเดียวในโลก ไม่รักก็บ้าล่ะ” ผมยิ้มบ้าง
“โจ๊กซะอย่าง” ความคิดแกว่งไปมาเหมือนเด็ก หน้านิ่วเมื่อครู่กลับสว่างไสวกลายร่างเป็นจิระผู้สดใสส่องสว่าง


           ผมตกหลุมรักเขาจนไม่อาจถอนตัว


        ผมคอยมองหาคนตัวเล็กหัวเกรียนท่าทางกวนบาทาคนนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
สาเหตุน่าจะเกิดจากน้องน้อยที่ผมติดตาคนหนึ่ง
คนที่อยู่ในกาลเวลาล่องลอยเหมือนความฝัน
ซึ่งผมชักจะจำไม่ได้แล้วว่าคือใคร

        จำได้ว่าวันแรกเราพบกันนั้นหัวเกรียนคนนี้ทำเป็นกร่างหวงก้าง
คิดจะจับน้องคนที่ผมหมายตากินหรืออย่างไรไม่ทราบ
ผมฉุนขาดไม่ชอบใจ 'คิดในใจเดี๋ยวมึงเจอกูแน่จิระ'
จำชื่อปักที่อกเสื้อนักเรียนแม่นยำตั้งแต่วินาทีแรก

       ไม่นานนัก...เด็กน้อยกาลเวลาที่ว่าคล้ายสายลมพัดผ่าน
จากไปไกลและเลือนหายลับไม่มีทางจับต้องได้อีก
หากมีจิระคนนี้เข้ามาแทนที่ในคลองสายตา
จุดกำเนิดที่ผมเริ่มมองเห็นตัวตนของเขา

       ผมมองเห็นเขาเป็นคนแรกเนื่องจากท่าทีกวนโอ๊ยสุดติ่งไม่เหมือนใคร
พอๆ กับตาคมคู่นั้นก็มองขวับมาที่ผมเช่นกัน
เราต่างหาอีกฝ่ายเจอในทันทีแม้ในฝูงชนพลุกพล่าน

        เป็นความสนุกปนสะใจอยู่ลึกๆ ที่เห็นหัวเกรียนเต้นแรงเต้นกาอยู่ฝ่ายเดียวขณะที่ผมท้ายทายอย่างนิ่งเงียบ
ผมติดใจปฏิกิริยาของเขา
ผมเสพติดตัวตนของเขา
มากขึ้น และมากขึ้นทุกวัน

     หากมีเหตุการณ์พลิกผัน
สวรรค์คงรำคาญหรืออยากเล่นตลกกับเราทั้งคู๋
ผมขาเจ็บ ทุกอย่างพังครืนลงต่อหน้าต่อหน้าในวันที่หมิ่นเหม่จวนเจียนจะสำเร็จ
ขณะกำลังจะเรียบจบ ขณะกำลังจะวิ่งออกตามฝันได้เป็นนักบาสเกตบอลลีคอาชีพ
กำลังจะในหลายๆ อย่าง

    เศร้า เซ็ง เสียใจ ไม่อยากเชื่อ สูญเสียศรัทธา
ใช่แล้ว วันที่ฟ้าพลิกโชคชะตาที่ว่านั่น
ผมพบเขามีน้ำตากลางพุ่มต้นไฮเดรนเยียที่สวนหย่อมโรงเรียนเรา
คนนี้กำลังเสียใจอย่างรุนแรง
ร้องไห้ปาดป้ายขี้มูกโป่งสะอึกสะอื้นไม่อาย

    ผมยืนพิงผนังแอบฟังเสียงความโศกเศร้านั้นราวกับเป็นของตนเอง
ทราบภายหลังว่าจิระตาคมเพิ่งเสียญาติผู้ใหญ่คนสำคัญไป
...เราช่างคล้ายกัน
...เราต่างเหมือนกัน
...เราทั้งคู่

     ผมมองเขาเปลี่ยนแปลงไปจากวันนั้น
แล้วฟ้าก็เล่นตลกไม่เลิก
ถ้ำของผมกลายเป็นห้องของเขาโดยบังเอิญ
สุดวิสัยจริงๆ ครับไม่ได้โม้ แต่ผมชอบแฮะ
ฮ่าๆ ใช่
ผมถูกใจมากจริงๆ

      เขาเป็นจิระของผม
เขาต้องเป็นของผมคนเดียว
แล้วพ่อมดจึ่งเริ่มร่ายมนตรา

...โอม...




“มองผม...” เชยคางมนอีกครั้ง
“...” ดวงตาสีนิลกะพริบไหว
“ผมรักคุณ...ผมจะอยู่ข้างๆ คุณเองโจ๊ก”



************* ซี ยู ออน มันเดย์

edit : สิบโมงเช้า
เจอแล้ว tuckky เติมเป็น กระดูกหักแต่ไม่แตก พลาดไป
แทงกิ้ววัน fine day ขอให้มีความสุข ใจร่มๆ เน้อ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 14 ไม่เป็นไร P.15 (6/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 07-03-2014 07:42:03
shin up+ cheer up, tuckky!!!
รออรุณสวัสดิ์ rujaya
 :L1: :z13: :z13:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 07-03-2014 07:45:27
อรุณสวัสดิ์ puppyluv  :L1:
รักเจฟฟรี่จัง ถ้ามีผู้ชายมาปลอบเราแบบนี้ ให้กำลังใจแบบนี้ โอ๊ยยยยยยยยยย รักตายเลย :-[
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 07-03-2014 08:08:52
พ่อมดปลอบใจแบบนี้ อิจฉาคนถูกปลอบเลยอ่ะ ฮื่อออ

การเปลี่ยนแปลงกำลังจะเริ่มขึ้นสินะ
ได้กำลังใจดีๆแบบนี้ โจ๊กคงดีขึ้นเร็ววัน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 07-03-2014 08:11:19
โง่ยยยย น่ารักที่สุด  :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 07-03-2014 08:18:46
โจ๊กพลาดอีกอย่างเพื่อค้นหาสิ่งใหม่ ๆ นะโจ๊ก
มีพ่อมดอยู่ข้างกายซะอย่างไม่มีไรน่ากลัว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 07-03-2014 08:23:58
 :hao3:
วันนี้ตื่นมาพร้อมอาการปวดเข่า ถ้าร้องไห้คงไม่มีใครปลอบเหมือนโจ๊กกี้  :hao5:
จะรักก็รักเลยเจฟ ทุ่มเต็มที่ให้มันรู้ไป  :laugh:

ปล. อันนี้มันแปลกๆ  แค่กระดูกแค่ไม่แตก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-03-2014 08:34:24
'ผมรักคุณ...ผมจะอยู่ข้างๆคุณเองโจ๊ก'ประโยคนี้ทำใจเต้น...
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 07-03-2014 08:37:43
กอดโจ๊ก  :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 07-03-2014 08:43:48
ใครก็ได้ช่วยกอบร่างให้หน่อย
ละลายเป็นวุ้นเพราะประโยคเด็ด
"ผมรักคุณ" นี่แหละ  o13

อยากรู้หลังประโยคนั้นโจ๊กจะเป็นไง

ปล.ตอนนี้สั้นจัง ยังไม่อิ่มหวานเลย

บวกเป็ด

 :pig4:  :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 07-03-2014 09:12:06
เจฟปลอบโจ๊กได้อย่างอบอุ่นมากเลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 07-03-2014 09:18:50
ฟัง ผมรักคุณแล้ว ลงไปดิ้นเลยดีกว่า
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 07-03-2014 09:45:04
พ่อเทวดาเจฟ   เป่ามนต์แบบนี้คนอ่านระทวยนะ(อิจูเลียตโดดถึบ)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 07-03-2014 09:59:35
สงสาร ปนอิจฉาคิตตี้น้อย :impress3:

เจฟฟฟฟ  o13

 :กอด1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 07-03-2014 09:59:47
เจฟฟี่อบอุ่นมากๆเลย ปลอบให้โจ๊กเลิกโยเยได้

โจ๊กเข้มแข็งไว้
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 07-03-2014 10:49:36
ฟินตายยย  :haun4: พ่อเจฟหวานปานน้ำตาลหยด
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 07-03-2014 11:21:31
จิระ(เตี้ย)นอยด์ซะงั้น.. ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 07-03-2014 12:12:59
เจฟนายสุดยอดเลยว่ะ  o13
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 07-03-2014 12:33:32
พ่อมดเจฟทำได้ทุกอย่าง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 07-03-2014 12:37:04
ช่วงหลังอ่านแล้วบรรยากาศนุ่มนวลอบอุ่นดีจัง
ช่วงชีวิตคนเรามีทั้งดีทั้งร้าย เดี๋ยวมันก็ผ่านไปนะ จิระน้อย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 07-03-2014 13:15:41
 :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 07-03-2014 14:33:11
เข้ามาอ่านเรื่องนี้
แล้วก็เผลอย้อนกลับไปอ่านเรื่องเก่าทุกเรื่องเลย
(เจ็บตามาก)

เจฟแบบโคตรจะละมุม อ้ากกกก ขอยืมซบบ้างดิโจ๊ก 
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 07-03-2014 18:13:51
 :o8: โอ๊ยยย ตกหลุมรักเจฟฟรี่อีกแล้ว ทำไมแสนดีอย่างนี้
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 07-03-2014 18:29:44
 o13 รักจริงหวังแต่งเลยน่ะเนี่ย
โจ๊กโชคดีจริงๆ แต่เมื่อไรจะรู้ตัวสักทีจ๊ะ :z13:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 07-03-2014 20:17:01
 :impress2: :impress2: ชอบเวลาที่เจฟเรียกโจ๊กว่า "จิระของผม" มันละมุนมากกกก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 07-03-2014 21:37:21
อ๋อยยยย มัน...พระเอกอ่ะ พระเอก
ความอ่อนโยนแบบนี้จะมีให้เฉพาะคน...ที่รัก
รู้ตัวเองแล้วว่าทำไมติดใจคู่นี้จนกล้าที่จะเรียกร้อง
เว้าวอน...อ้อนได้ธรรมชาติกันแบบนี้สิเล่า...พาเอาไปไม่เป็น ^^

เป็นการให้กำลังใจที่นัวเนีย อบอุ่น อ่อนโยน และมั่นใจได้
ว่าถ้าเรายังอยู่ข้างกัน...ไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรก็จะพากันผ่านมันไปได้แน่นอน ^^V
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 07-03-2014 21:39:32
โดนคาถาของเจฟฟรี่ ถ้าเวทมนต์คงมีวันเสื่อม แต่นี่ใช่ใจร่าย หัวเกรียนคงไม่มีวันหลุดมือ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 07-03-2014 22:18:48
 :ruready :ruready บรรยากาศแบบนี้มัน โอ๊ยยยบินไปฟินแลนด์ด่วน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 07-03-2014 22:30:12
โจ๊กไม่ต้องเครียด มีพ่อมดอยู่ข้างๆ  :o8:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 15 Shin Up P.16 (7/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 10-03-2014 07:21:31
เข้ามาดัน......
อรุณสวัสดิ์เจ้า..... :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 10-03-2014 08:28:43
จิระxจิระ
ตอน 16 ปิ๊กบ้านเฮา









          รายงานสถานภาพ ณ เวลาปัจจุบันคือโจ๊กเดี้ยงครับ
การเจ็บป่วยครั้งนี้บังเกิดบัตเตอร์ฟลายเอฟเฟคคร่าวๆ ว่า...

- จิระได้หลีคุณพยาบาลรุ่นป้าเต็มที่
(หนีจากโรงพยาบาลของรัฐมาเจอเอกชนนึกว่าจะแน่ แต่เซมๆ ขอบอก)

- ฟ้าลิขิตให้ฝรั่งหัวแดงขาหายดีเดินได้วิ่งได้แต่ผมเป๋ห่าวแทน
โชคชะตาสลับกัน เจ๊หัวเราะขำพร้อมสมน้ำหน้ายกใหญ่
เข้าตัวคราวนี้จะได้รู้ฤทธิ์เสียบ้าง
 ส่วนเฮียตีหน้านิ่งพูดว่า “ก็ดีแล้ว”

- พ่อมดแปลงร่างเป็นพระเอกจำเป็นหรือเต็มใจมิทราบ
เนื่องจากมาเฝ้าไข้ทุกวัน ย้ำว่าทุกวันไม่ขาด
ห้องที่บ้านคงหยากไย่เต็มล่ะป่านนี้


          หลังเลิกเรียนจะขับรถยนต์ไปรับเจ๊มาหา
ก่อนปล่อยคุณผู้หญิงกลับเอง ตัวมันนั่งเล่นคอมพิวเตอร์
จับคอร์ดเกาอาคูเลเล่ สลับกับอ่านหรือติวหนังสือให้ผม

          จากนั้นคือนอนด้วยกันเหมือนเดิม
แต่ดีหน่อยที่ยอมแยกไปโซฟาใกล้ๆ พูดจาน่าถีบมาก ว่า...
“กลัวทำแขนหักอีกข้าง” ใจดีเนาะว่าไหม

           อาชีพหลักคือออเซาะกอดหอมแก้มกู
สัมผัสเนื้อตัวทุกตรงที่สามารถนัวเนียได้
อันนี้ตื่นเต้นฉิบ ขอไม่เล่าเนื่องจากกลัวคุณพยาบาลจะน้ำตาลวายในเลือดพุ่ง
แต่เอ๊ะ ข้าน้อยสมยอมกับปีศาจซากุระหงิตอนไหน โจ๊กงง
เอาเป็นว่าทุกส่วนของผมล้วนผ่านนิ้วมือชายผู้นั้นหมดล่ะ

ช่วงโปรโมชั่นลดกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์สุดคุ้ม


            ผมนอนแซ่วอยู่โรงพยาบาลเอกชนสิริรวม 13 วัน
ก่อนหมอจะอนุญาตให้กลับบ้านได้
ใจจริงอยากกลับเร็วกว่านั้นแต่ฝรั่งขู่ไว้
จึงหน้าด้านอยู่ต่อจนข้อเท้าพลิกหายเป็นปลิดทิ้ง
นั่งๆ นอนดูทีวี อัพเฟซจนเบื่อถึงอ้อนเจ๊ว่า กลับบ้านเฮาเต๊อะ
แอบกลัวเปลืองค่าหมอ (ซึ่งได้ข่าวว่าฟรีหรือราคาพิเศษทำนองนั้น)

           อ้อ จิระมีบล็อกไดอารี่แล้วครับ ‘JIRA’s FOTO’
เหตุจากจิ๊กมือถือท่านอัศวินแดงเล่นเกมแล้วถ่ายรูปเล่นๆ
ท่านพ่อมดบอกสวยดีจึงสร้างเว็บไซด์ให้โจ๊กอัพเป็นเรื่องเป็นราว
ฝีมือการถ่ายสกิลเทพแบบที่คุณไม่เชื่อสายตาตัวเอง
ยกนิ้วให้แน่ๆ รับรอง

(^D^) อวดๆๆๆ

....
.....


           ช่วงเลิกเรียนพอดี ลงจากรถเล็กซัสสีดำหรู (ของใครไม่รู้) ก็โดน...
“ไงสหาย ต้องให้อุ้มอีกเหรอ วันก่อนกูไปเห็นวิ่งปร๋อ ไหนว่าหายแล้ว ซุ่มซ่ามอีกรอบเหรอวะ”

             ตองชุดนักเรียนยิ้มทัก กุลีกุจอช่วยยกของเข้าบ้าน
สองน้าเดินเลยเข้าบ้านเล็กไปก่อนแล้ว
คงเห็นเพื่อนรออยู่เต็มจึงเปิดโอกาสให้โจ๊กโกยคะแนนตีตื้นเต็มที่

“โจ๊กดีขึ้นหรือยัง บนโต๊ะมีชีทข้อสอบเก่า ในสมุดคือที่เรียนวันนี้กับเมื่อวานนะครับเจฟฟรี่” ปิงคอยเสิร์ฟวิชาการ
          ไม่ยื่นให้ผมแต่บอกผ่านติวเตอร์ร่างยักษ์แทน


           ท่าทางตี๋น้อยกลอยใจจะต้องมนต์พ่อมดอีกคน
ปิงเขินคนหล่อบิดเป็นเกลียวเชียว

           คู่นั้นจะอายแทนโจ๊กที่ถูกอุ้มหรือก็หาไม่
ผมเขินจนก้มดมน้ำหอมที่คองุดไม่กล้าสบตาเพื่อน
เอ๊ะ! ขาก็เดินได้ทำไมตูยังปล่อยให้มันอุ้มหว่า
เกมแคนดี้ในแท็บเลตแท้ๆ เชียว
(=0=) โทษทีเค้าเพิ่งรู้ตัว

“หยุดต่อเลยโจ๊ก รอสอบอาทิตย์หน้าโน้นทีเดียว อาจารย์ไม่ว่าหรอก” ทอฟฟี่ ไม่ตกใจท่าล่อแหลมของผมเช่นกัน
“โจ๊กของเยี่ยมจ้า” แคทยิ้มกว้าง
“แม่ฝากมาให้ หายเร็วๆ นะ” ไก๋ยื่นรังนกพร้อมยิ้มแบบมีเลศนัยเต็มเปี่ยม อิ๊อ๊ะสุมหัวสองสาว

           สามคน TCK ไปเยี่ยมผมที่โรงพยาบาลตั้งแต่วันแรกที่อพยพกลับมาบางกอก
เพิ่งเห็นอีกครั้งวันนี้ ท่าทางจะอ่านหนังสือเตรียมสอบกันโฮก

...

           และคนที่ไม่คิดว่าจะเจอ...
“ไงมึง ดีขึ้นแล้วซิ” เด้มดีดตัวจากผนังข้างหลังทอฟฟี่
         เพิ่งสังเกตเห็นรอยประดับลำคอธีรวิชกระจาย เสื้อคอเต่าเอาไม่อยู่
“เดินได้แน่เหรอโจ๊ก” อาร์มกับเพื่อนและก๊วนทีมฟุตบอลกลุ่มผมราว 6-7 คนเตร่อยู่หน้าบ้านมีจังหวะแวะเข้ามาบ้าง


          เด้มกับอาร์มเสไม่มองหน้ากันซะงั้น
ดีแฮะ อย่างน้อยก็เลี่ยงไม่เห็นบ้านข้าพเจ้าเป็นสังเวียน


             และอีก 3-4 คนตามเข้ามาร่วมแจม...
“โจ๊กกลับมาแล้วเหรอ นุ้กว่าจะไปเยี่ยมแล้วแต่วันนั้นทอฟฟี่ออกไปก่อนเลยไม่ได้ไปด้วย ขอโทษนะ นี่ขนมจ๊ะ”
“หายเร็วๆ ล่ะโจ๊ก” นุ้กกับนางข้าหลวงห้องเดียวกับทอฟฟี่
“ขอบคุณครับ”

             ผมถูกหย่อนให้นั่งลงเก้าอี้โต๊ะกินข้าวที่นั่งประจำ
ผิดครั้งนี้กลายเป็นฝ่ายยกเท้าพาดหลังเบาะอีกตัวเสียเอง
หายแล้วแต่แกล้งไปงั้น กลบอาการเขินถูกอุ้มเมื่อครู่
v
v
v
“เอารถไปเปลี่ยนกับเพื่อน เดี๋ยวมา...จุ๊บ”
v
v
v
           หัวแดงกดระเบิดพลีชีพชนิดเฉียบพลันทันใด
แล้วมูนวอล์กท่าโมเดลเท่เซอร์แบบสโลโมชั่นผ่านหน้าทุกคนอย่างช้าๆ ทิ้งให้ที่เหลือ...
“...(0-0)...”
“...(0o0)...”
“โอ้ว้าว!”
“อุกรีสสสส อกอีแป้นจะแตก!”
“แก๊! แกเห็นอย่างที่ฉันเห็นมั้ยอีนุ๊ก!”

“เจฟฟรี่จุ๊บปากโจ๊กด้วยอะตัวใหญ่!” แค่มุมปากหนูปิง แก้ข่าวด่วน
“หึหึ” ตองกลั้นหัวร่อสุดฤทธิ์
“555” ไอ้เลวเด้มดังก้องไม่กั๊ก
“...(=”=)...”

           จิระงับโต๊ะมิได้ คนบ่ใช่ปลวกจึงนั่งนิ่งตีหน้าตายลูกเดียว

“โจ๊ก! มึงกับไอ้เหี้ยนี่มัน---!” อาร์มตะโกนลั่น
“โจ๊กกับเจฟฟรี่---!” นุ้กตกใจตาโตเท่าไข่ห่าน 
“นุ้ก! จะไปไหนตัวเธอ!”

             ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก อาร์ม เพื่อนอาร์ม
นุ้ก เพื่อนนางงามของนุ้กวาร์ปหายไปอย่างไร้ร่องรอย

            เดธแอร์ชั่วครู่...
“เอ้อโจ๊ก เรื่องทุนไม่ต้องคิดมากนะ อาจารย์ฝากมาบอกว่าแกดึงไว้ให้อยู่สบายใจได้ เอาเรื่องสอบให้จบก่อน”
“หายเร็วๆ นะเว้ย มีอะไรก็บอกพวกกูได้ เรื่องนี้ไม่ถือจะเกย์ตุ๊ดยังไงมึงเพื่อนกู เจอกันที่สนาม ไปล่ะ” ทีมนักเตะยิ้มๆ ทยอยกลับบ้าง
“เออ ใจมากเว้ย” ผมตลกไม่ออกแต่ซึ้งใจ

...

           เด้มแกะชิ้นเค้กของนุ้กจ้วงกินอย่างไม่เกรงใจ
ทอฟฟี่ฟาดเผียะเข้าให้จนเด้มร้องโอ๊ยแต่สติลมูมมามต่อเฉย
บ่นอุบว่าหิวข้าวไม่ได้ทานตั้งแต่เที่ยง

“เมียกูแม่งอยากแดกส้มตำ กูก็คอยไง เลิกเรียนแทนที่จะรีบไปก็ดันรอเพื่อนเดี้ยงกลับมาอีก เห็นใจกันไหม เมียหรือแม่เนี่ย” เด้มบ่น
“ไอ้เลวเด้ม ใครเมียมึง!”/ (‘เพียะ!’)
“โอ๊ย!”

           ออกตัวแรงจริงคุณสามีและภริยา

“เฮ้ยๆ ผัวเมียคู่นั้น ส้มตำไก่ย่างหน้านานาชาติเปิดใหม่ไปลองยัง ตำไทยอย่างแซบ ข้างๆ มีร้านเค้กเนยสดด้วย รีบพามันไปประเดี๋ยวของเยี่ยมกูจะหมดซะก่อน” ผมหย่าศึก ดีใจที่ไม่มีใครใส่ใจจุ๊บจรวดเมื่อครู่

            TCK+1 ทอฟฟี่ แคท ไก๋และเด้มถึงลาโรง
พอดีกับเพื่อนในห้องผมกับน้องๆ พวกที่ฝากจอดรถมอเตอร์ไซค์ไว้หลังบ้าน
เฮโลเข้ามาอีกระลอก ไม่เหงาครับรับแขกจนเมื่อย

...
...

          ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาก็มีรถยนต์หน้าตาประหลาดมาจอดหน้าบ้าน
“Come on!” คนขับสุดเท่กวักมือเรียก
“เฮ้ย! โฟล์คตู้ สีเขียวด้วย!” ผมตื่นเต้น
“เดี๋ยวมานะคร้าบ!” โชเฟอร์หัวแดงร้องบอกผู้ปกครอง
         เจ๊ เฮียน้าจอม ตา ลุงป้าน้าอาคนรู้จักแถวบ้านและพี่ๆ มอเตอร์ไซค์วินสนิทๆ ที่แวะเข้ามาคุยถามข่าวผม
“รถใครวะ ได้มาไง เลกซัสเมื่อกี้ไปไหน?” โจ๊กปีนขึ้นนั่งลั้ลลาเป็นตุ๊กตาหน้ารถอย่างไว เก่าแต่เก๋ากว่าเห็นๆ
“ฮะฮ่า ไปเดทกัน 555” นั่นคือคำตอบ

          มือใหญ่หมุนโวลุ่มเปิดวิทยุดังลั่น

[อยากโดนเป็นเจ้าของ : ศิลปิน ไอซ์ ศรัณยู]
‘~ซ้ายก็มีคนจอง ขวาก็จูงมือกัน
ฉันก็ยังต้องว่างเปล่าเหมือนเดิม
ร้างมานานเกินไป คนนั้นจะเป็นใคร...ฟ้าไม่มีเวลาตอบฉันเลย
      อยากเป็นคนมีเจ้าของเต็มที หาเป็นปี
      แต่จะเป็นใครกันดี เธอหรือเปล่า
      ที่มาพอดีกับใจ กับรักที่มันมีเพียงแค่คำเดียว
      ...ที่รอจะใช้กันสองคน~’

...


               15 นาทีเท่านั้นเราก็มาถึงที่หมาย
โรงเรียนนานาชาติท้ายซอยนั่นเอง โธ่ๆ อุตส่าห์นึกว่าไปไกลข้ามประเทศ
(ถ้าบิดมาจะแค่ 5 นาที รถบุโรทั่งมาก ; จุ๊ๆ นินทาในใจ)

“ที่นี่เนี่ยนะ นึกว่าจะไปทะเล เขาใหญ่อะไรงี้” ผมขำ
“ไว้วันหลัง แต่งเครื่องดีๆ ถึงจะพาไป” ยักคิ้วดิกๆ กวนโอ้ย
“นี่ยังไม่เสร็จอีกเหรอ”
“ยัง ว่าจะวางเครื่องใหม่ ใส่แลคข้างบนจ๊าบๆ เปลี่ยนไฟท้าย เพ้นท์ตรงนั้นด้วย แล้วก็...”
            หลายครับ เล่าฉอดๆ ฝรั่งเพ้อเป็นตุเป็นตะ

            ศัพท์เทคนิครถยนต์เป็นกระตั๊กบวกแววตาตื่นเต้นเป็นเด็กๆ
ผมเห็นเป็นครั้งที่ 2 ได้ ครั้งแรกคือห้องซ้อมไข่ไก่แล้วเสร็จ
พ่อมดจับเฟนเดอร์โซโล่ก่อนคุยโม้เรื่องกีตาร์ แนวเพลง ศิลปินนักร้องนักดนตรีอีกพะเรอ

            เล่าว่าได้คันนี้เมื่อหลายวันแล้ว เอาไปจอดไว้บ้านตัวเองก่อน
ด้วยใช้รถยนต์ที่เพื่อนให้ยืมจะสะดวกเดินทางไปโรงพยาบาลมากกว่า
หาเงินซื้อเองจากรับจ๊อบทำงานกับเกลอคนดังกล่าว

           (ไม่ยอมบอกว่าประสานมือเล่นหุ้นกับสหายเหยี่ยวครับ
ประมาณปีกว่าๆ ต่อมาถึงทราบความจริงจากการถอยรถสปอร์ตสีส้มมาโฉบให้ผมเป็นตุ๊กตาหน้ารถอีกคัน; โจ๊กเอง)

...

            กอดอกพูดเรียบๆ หากแววตาวิบวับตื่นเต้นเป็นเด็กๆ ปิดไม่มิด
รอยยิ้มกว้างบวกท่าทียียวนจนล้นนั่นอีก
(^.^) เด็กน้อยเหมือนกันนะเจ้าโย่งคนนี้

“สรุปรับจ๊อบกับเพื่อนแล้วตังค์เยอะจัดเลยซื้อเจ้าเศษเหล็กนี่”
“NO! ตั้งใจเลยล่ะ เล็งไว้นานแล้ว มันก็ซื้ออีกคันแข่งกัน นั่นเพิ่งได้วันนี้ เอาป้ายแดงไปอวดที่บ้านเลยขับตามกันมา ยอดไหม”
“อีกคันไหน มันที่ว่าคือใคร?” คิดถึงบอยแบนด์ แบ๊คสตรีทบอยชุดขาว หนึ่งในนั้นแน่ๆ เชื่อขนมกินได้

“เหยี่ยว ปอร์เช่คาเยนน์” ตูว่าแล้ว ไอ้นกกระจิบตัวกวน
“โอ้ คาเยนน์กับโฟลค์ตู้พระเจ้าเหารุ่นปลูกสาระแหน่ โคตรจะเข้ากั๊นเข้ากัน”
“555 ก็ชอบ”

...
...

            เรานั่งม้าหินชื่นชมรถยนต์รุ่นปู่ทวด ณ อาณาบริเวณโรงเรียนหรู
ไม่ได้เข้าทางประตูใหญ่ตามธรรมเนียมนิยม
ชะแว๊บเข้าประตูเล็กมาพบสวนหย่อมน้อยๆ มีรูปปั้นสไตล์เทวรูปกรีกสีขาวเด่นสง่า


             ผมเคยมาที่นี่แล้วครั้งหนึ่ง...


            วันนั้นกำหนดฌาปนกิจศพยาย
ขบวนแห่เริ่มต้นเดินรอบเมรุผมสติแตกคว้ามอเตอร์ไซค์แว้นมาหยุดที่นี่
กอดเข่านั่งร้องไห้ซุกตัวอยู่ในดงพุ่มไม้เขียวขจีเพียงลำพัง
พักใหญ่ถึงมีแมวร้องเหมียวๆ มุดลอดต้นไม้มาคลอเคลียถึงหัวเราะออก

            นามจารึกที่ฐานรูปปั้นยังจำติดตา...


“เพลโตนุส...” ละเมอความทรงจำเก่าเก็บ
“การ์เดี้ยน...” เขาเอ่ยตาม สายตาเราทั้งคู่ทอดมอง ณ จุดๆ เดียวกัน
“หือ?”
“รูปปั้นชื่อเพลโตนุสถูกแล้ว ที่นี่เราเรียกเล่นๆ ว่าการ์เดี้ยน เทพผู้พิทักษ์รักษา คอยติดปลาสเตอร์ปิดแผลให้เด็ก หึหึ”
“ท่าจะจริงแฮะ”

            สมกับที่ตั้งอยู่หน้าห้องพยาบาล
ทว่าไม่คิดสงสัยหรือแปลกใจที่ผมรู้เรื่องราวภายในของโรงเรียนสักนิดเดียว
คงกำลังเห่อรถใหม่ชัวร์


“ให้มันชื่ออะไรดี เหมือนเดอะ มีสเทอรี่ แมชชีน ในสคูบี้ดูเลยว่าไหม” คิดไว้ไม่ผิด บ้ารถยนต์จุงเบย
“งั้นก็ชื่อนั้นเลยซิ” ผม
“น่า ช่วยคิดหน่อย”
“แช็คกี้ไง พ่อสคูบี้ แล้วเลี้ยงหมาตัวใหญ่ๆ ให้มันโผล่หน้าออกไปเห่าคนเล่น เจ๋งดีออก” โจ๊กไอเดียบรรเจิด

“อืม...โอเคแช็คกี้ เอาสีเขียวไว้เหมือนเดิมไม่ต้องเปลี่ยน”
“โห ถ้าบอกชื่อสคูบี้ดูคือจะทำสีใหม่งั้นเหรอ”
“แน่นอน”
“แม่เจ้า...!” เชื่อเขาเลย
“555” เจ้าของรถชอบใจใหญ่


                ผมยิ้มกว้างขำตามไม่รู้ตัว เปิดใจให้เข้ามาครอบครองเต็มที่ว่าง
ฟังว่าต้นตำรับในการ์ตูนจริงๆ ไม่ใช่รถโฟล์คแต่ซื้อมาเพราะความชอบส่วนตัวล้วนๆ
สรุปมึงชอบรถยี่ห้อนี้และสุนัขสายพันธุ์ใหญ่นั่นเองว่าง่ายๆ

...

“จะเลี้ยงลาบราดอร์ ไม่เอาเกรทเดน สีเยลโล่เพลกับดาร์กช็อกโก้สองตัว ปล่อยให้มันหยอกกันอยู่เบาะหลัง เรานั่งหน้าสองคนนะ”
“เออ ตามสบายเถอะ”

            ถ้าไม่ถึงมือผมดูแลเองเป็นพอ
พวกสมุนหน้าบ้านก็เจ๊ที่คอยให้ข้าวให้น้ำ
ปากบอกไม่รักหมาแต่เวลาร้องเอ๋งๆ ขึ้นมาคือเจ๊จะใช้เฮียอุ้มไปส่งถึงมือสัตวแพทย์นะครับมิใช่กากๆ


“give me kisses” จุ๊บหัวเหม่งย้ำๆ ซ้ำๆ จนเปื้อนน้ำลาย
“ตลอดล่ะ เป็นอะไรกับหน้าผากกูนักหนาวะ เอะอะตบจูบทุกที”
“ชอบ”
“ครับผม ดีครับท่าน” ผมเมาจูบตาลอย
“อ้อ ในวาระที่เรามีแช็คกี้ มีนี่ให้จิระของผมด้วย ทะดา!”

             เข้าไปล้วงกุกกักในรถก่อนถุงกระดาษตราห้างดังยังมีเทปติดแน่นจะถูกยื่นให้


“อะไร?” ตื่นเต้นนะนี่ แม้ไม่มีโบหรือกระดาษห่อของขวัญก็ตามที
“เปิดซิ เปิดเลยเร็วๆ”
“อะไรเล่า” โจ๊กขำขัน ดีใจเป็นเด็กๆ ไปได้ ผมต่างหากที่เป็นฝ่ายรับ...ก่อนจะ “โอ้ว้าว! อะไรวะ?”

“นี่ไง ใส่ฟิลม์ตรงนี้ แพ็กนึง 10 ใบ ขนาดโปสการ์ดเชียวนะ” คนซื้อมาพรีเซนต์เต็มกำลัง
“กล้องโพลารอยด์?” เคยรู้จักแต่ไม่คิดว่าจะมีบุญถืออยู่ในมือ
“อือหึ ชอบไหม”
“ก็โอเคหยวนๆ ใช้ยังไง” ตอบไม่ยี่หระแต่นัยน์ตาแวววาวปิดไม่มิด โจ๊กไม่ได้เห่อจริงๆ

               ซานตาครอสผมแดงหัวเราะก้องดึงไปกดเสียเอง
รูปผมยิ้มกว้างแก้มปริสุดบรรยาย...คือภาพแรก
สนุกดี ชอบตอนลื่นปรื๊ดออกมาสะบัดๆ ให้ภาพปรากฏ
เวทมนต์ทางวิทยาศาสตร์ชัดๆ ถูกใจโจ๊กชะมัด
v
v

“Selfie! smile!”
           รูปต่อมาคือใบหน้าเราสองแนบชิด ขโมยจุ๊บแก้มผมด้วยอีกใบเป็นของแถม
เปื่อยหมดล่ะ ใครว่างบอกเสาไฟฟ้าให้เพลาๆ หน่อยเถอะ
v
v

‘Roarrrrrrr!’
             รูปชุดสิงโตร้องคำรามเบ่งกล้ามปูทำท่าตลกหน้าเจ้าแช็คกี้ (เปิดไฟหน้าส่องเต็มที่)
ผมขำก๊ากเลย ดีที่กล้องใช้ง่ายแค่มือเดียวจึงกดแบบไม่นับ
เก็บภาพนายแบบกับรถกระป๋องของเขาจนสาแก่ใจ

...

             ชอบเวลาพูดอังกฤษง่ายๆ คล้ายหยอกเย้าเด็กเล็ก
‘Come on!’ เวลาเรียกจะให้ชิดใกล้ ไม่เคยให้ห่างเกินระยะมือเอื้อมถึง ถูกเรียกหาจนชินโดยไม่รู้ตัว
‘Give me a kiss’
‘Good night kiss’ (ก่อนนอน)
หรือ ‘lucky kiss’ (ตอนเช้า) แล้วแนบริมฝีปากนุ่มกับหน้าผากผมเบาๆ

‘My naughty monkey’ หรือ ‘Stupid kitten’
          พูดแกล้งๆ เวลายื่นจมูกมาชนแก้มผมแบบมันเขี้ยว
ถ้าอยู่ต่อหน้าผู้ปกครองจะขอหอมดีๆ ถ้าลับหลังขโมยตลอด เจ้าเล่ห์ไม่มีใครเกิน
และหลายต่อหลายครั้งในห้องของเรา...
‘I love you...my Jira’ ขณะสวมกอดโอ๋ผม

...


“เฮ้ย จะหมดยังเนี่ย 8 เหลืออีก 9,10 สองใบเอง อ้าวๆ ได้ข่าวว่ากระผมเป็นเจ้าของไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่มีรูปตูเลยวะ” เห็นแค่ใบแรกภาพเดียว
“ถ่ายให้ เข้าไปยืนซิ” ชี้รูปปั้นกลางสวนหย่อม
“ให้หล่อๆ นะมึง ไม่งั้นตาย”
“Five for one, cheese!” ตากล้องผมแดงกดแช๊ะ

           รูปใบที่ 9 ผมยืนกอดอกยิ้มแต้มีฐานรูปปั้นสีขาวเป็นฉากหลัง


“ไม่หล่อเลยวะ ถ่ายใหม่”
“ห้ามหล่อ แค่น่ารักพอ...จุ๊บ” ปากชนขมับให้ผมร้องวู้ขณะรอภาพปรากฏ น้ำลายเต็มหน้าโจ๊ก คุ้มค่ากล้องมาก
“กวนว่ะ” โจ๊กเขินจนอยากตั๊นหน้าฝรั่งเล่น
“ใบสุดท้าย นายแบบแฟชั่นวีค...หึหึ” หึหะร้ายๆ ในลำคอให้ผมเทคโฟโต้

           รูปอมยิ้มมุมปาก ถอดเสื้อยืดดำเหวี่ยงทิ้งหายไปไหนไม่รู้
เปลือยท่อนบนโชว์แพ็กกล้ามสวย บุกพุ่มไม้เข้าไปยืนพิงรูปปั้นที่เดียวกับผมเมื่อครู่
สองมือนิ้วโป้งเกี่ยวหูกางเกงยีนส์ชิล เชิดหน้าเล็กๆ ตามสไตล์

ภาพที่ผมใจเต้นโครมคราม
การ์เดี้ยนผู้มีเลือดเนื้อจริงๆ ปรากฏตรงหน้า


----------------

ปล. แช็คกี้ลูกพ่อจอดนิ่ง ณ โรงรถในบ้านหลังเล็ก
ให้น้าจอมกับพ่อมดเจฟมีเรื่องคุยกันตามประสาคนรักรถอีกกระบุงโกย
โจ๊กแขนเดี้ยงถูกเจ้าเศษเหล็กขโมยซีน หมาหัวเน่าชัดๆ (=”=)

***edit : เช้าวันต่อมา
สะดวก สะดวก สะดวก มีสระ-อะ คราวนี้จำได้ชัวร์ๆ ล่ะ
ขอบคุณ tuckky
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 10-03-2014 08:30:03
ทำไมอ่านแล้วเขินแทนโจ๊กยังไงไม่รู้  :-[
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 10-03-2014 09:00:15
จูบกันตลอดอ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 10-03-2014 09:00:36
รู้สึกจิระ(หัวแดง)น่ารักว่ะ!! ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 10-03-2014 09:48:36
โจ๊กน่วมจูบเจฟฟรี่  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 10-03-2014 09:51:13
เขาจุ๊บกันบ่อยๆแต่เราก็ไม่ชินซักที มันเขิน~
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 10-03-2014 09:56:27
น่ารักๆๆๆ
 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 10-03-2014 10:33:26
น่ารักๆๆๆๆๆ จิระทั้งสองคน หวานจริงๆอ่านแล้วต้องยิ้มตามเลย  :impress2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 10-03-2014 10:36:04
รับขวัญ กลับบ้านกันแบบนี้คนอ่านจิละลายแล้ว :-[


 :กอด1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 10-03-2014 10:54:02
ทำดีๆ  :กอด1: :L2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 10-03-2014 11:32:01
แอร็กกกกกกกกกกกก
เขินง่ะ 5555555555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 10-03-2014 12:11:27
เจฟเป็นปีศาจบ้าจูบชัดๆ  :hao7:
แต่คนโดนจูบนอกจากจะไม่ว่า ดูท่าจะชอบด้วยนะนั่น  :impress2:

เพราะเหตุนี้เองสินะที่ทำให้จิระของเจฟเบนเข็มมาเป็นตากล้อง พรสวรรค์หรือหลงรูปการ์เดี้ยนก็ไม่รู้  :laugh:

บวกเป็ด

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 10-03-2014 12:16:22
หวานกันจริง หวานกันจัง มีคนอิจฉานะ  :-[
ชอบคู่รักฮาร์ดคอร์อ่ะ  :laugh:

ปล.
ด้วยใช้รถยนต์ที่เพื่อนให้ยืมจะสดวกเดินทางไปโรงพยาบาลมากกว่า - สะดวก (พิมพ์ตกสระเน้อ)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 10-03-2014 13:29:55
 :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 10-03-2014 14:44:59
อ่านแล้วอมยิ้มแก้มตุ่ย ที่ยอมให้ฟัดไม่ได้เป็นเพราะเดี้ยงใช่ไหมโจ๊ก :o8:
ไม่ว่าจะอยู่ในสภาพไหน "จิระของผม" ก็น่ารักเสมอใช่ไหมเจฟ
กว่าจะรู้ตัวหัวใจก็เต็มหมดแล้วทั้งสองคน ไม่เหลือพื้นที่ให้ใครแล้ว
ฝรั่งหัวแดงมีหน้าที่มากมายกว่าที่คิดยามที่ได้อยู่กับแมวดื้อเช่นนี้
โจ๊กรีบหายนะจะได้ลุกขึ้นมาทำสิ่งที่รักและค้นหาสิ่งที่รักกว่า :L2:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 10-03-2014 14:51:45
เจฟฟรี่ตลอดอะเอะอะๆเป็นจูบๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 10-03-2014 17:25:35
เจฟกลายเป็นอะไรไปแล้วจุ๊บโจ๊กตลอด  :hao3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 10-03-2014 17:45:32
เขินแทน ถ้าจะจุ๊บบ่อยขนาดเนี่ยยย :m11: :m11: :m11:

แล้วโจ๊กก็ได้เจอสิ่งที่ตัวเองถนัดอีกอย่างหนึ่งด้วย :m4: :m4:

       :katai5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 10-03-2014 18:47:56
หัวใจน้องโจ๊กไปอยู่กะเจฟแล้วเป็นแน่
น่ารักจริงๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 10-03-2014 21:22:53
ถ้าเก็บจังค่าหอมโจ๊กคงรวยยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 10-03-2014 21:35:27
Kiss kiss >/////<
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 10-03-2014 22:08:02
ไม่มีคำบรรยาย
ก็แค่..
.
.
.
.
.
.
 :hao7:
 :katai1:
 :hao6:
 :-[
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 10-03-2014 22:17:58
 :o8: น่วมหมดแล้วมั้งง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 10-03-2014 22:30:47
"จิระของผม" แม๊ง เขินแทนโจ๊กอ่ะ ไม่เคยคิดว่าเจฟฟรี่จะหวานจะมุ้งมิ้งจะน่ารักขนาดนี้ 55555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 10-03-2014 22:45:54
โจ๊กหายป่วยเร็วเพราะพ่อมดดูแลดี :-[
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 10-03-2014 23:40:58
อุ้มเข้าบ้านนี่ไม่เท่าไหร่...
แต่ไอ้ที่กดระเบิดพลีชีพนี่...ตายเป็นเบือ ฮ่าๆ
จุ๊บมุมปากทำสตั๊น(ศัพท์วัยรุ่นป่ะล่ะ ^^)กันทุกนาม...พ่อมดเท่มากกกก

นอกจากพารถมาอวดแล้ว ยังมีของรับขวัญซะด้วย
ของเล่นพาเพลินใจ ทว่าค่าฟิล์มมัน...เผลอไปจะหมดตัว << ประสบการณ์ตรง ขอบอก T^T

พ่อมดเลือกทางให้ตัดสินใจแบบเนียนๆ
ไม่รักคนนี้ก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วนะโจ๊ก ^^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 11-03-2014 07:12:56
 :z13:Gokusan
เคยแล้วเหรอ 555 ถูกต้องที่สุด พ่อเจไดร้องโอ๊กมาแล้ว
**********************************
จิระxจิระ
ตอน 17 อะไร











             ว่ากันว่าถ้าเราแฮ๊ปปี้ เวลาจะดี๊ด๊าติดปีกบินหายไปเร็วเกิน
แต่ถ้าเราอยู่ในสภาวะอันแฮ๊ปปี้เมื่อไหร่ เวลามักจะคลานช้ามากจนเบื่อไปข้าง
โรคจิตชอบแกล้งคนนะเจ้าเวลา

             ตาจะพูดตบท้ายให้ได้ยินบ่อยๆ ว่า...
‘ทุกข์โศก ดีร้ายของคนเราล้วนเป็นเรื่องธรรมชาติ มีเกิดก็ต้องมีดับ มีพลัดพรากก็ต้องมีพบเจอ แล้วมันจะผ่านไปนะหลาน’

             ผมใจกล้าหน้าด้านหอบสังขารไปเรียนในเช้าวันจันทร์
รับจุ๊บเหม่งเบิกอรุณเอาฤกษ์เอาชัยถึงลาสองน้า ตา พี่สมบัติและหมาหมู่หน้าบ้าน
เดินย่ำต๊อก 20 ก้าวเข้าเขตโรงเรียน

“ไงพ่อพระเอก ได้ข่าวเป็นฮีโร่ช่วยไอ้ตองแต่ดันตกท่อซะงั้น กรุงเทพท่อตั้งเยอะไปตกทำไมไกลสระบุรีวะ ตาถั่วนี่หว่า”
“แขนห้อยมาแต่ไกลนะสหาย เดี้ยงรับจบ ม.6 มุกใหม่นะนี่ นอนเพลินให้พวกกูทำรายงานส่ง จำไว้”
“เฝือกปลอมมาตบตาเปล่าวะ อีกข้างไหมจะได้เท่ากัน” น่าแจกนิ้วกลางยกก๊วน
“กูจัดมึงก่อนดีกว่า สองขาด้วยแถม” ผมยียวนกวนตอบ


              ถัดจากฝั่งมารเจอฝั่งนางฟ้าบ้างดีกว่า...
“โจ๊กหายดีแล้วเหรอ กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ขาเจ็บอยู่ไหม หมอนัดเอาเฝือกออกวันไหนเหรอ “
“ดีนะที่เป็นข้างซ้ายไม่ถนัด ไม่งั้นแย่เลยนะ วันก่อนแวะไปหา น้าบอกยังนอนโรงพยาบาล ไม่ได้ไปเยี่ยมไม่โกรธนะ นี่ๆ ดอกไม้สีชมพูให้โจ๊กหายเร็วๆ” ถือปากกาไฮไลต์รอ


(^-^) เรตติ้งจิระใช้ได้ อุอุ


“เราด้วย ขอโทษทีนะโจ๊ก ให้หัวใจหนึ่งดวงขอให้หายไวๆ” คิกขุหน่อมแน้มอย่างนี้โจ๊กชอบ
“มาเลยหายไวๆ ไอ้ตูด อวยพรพระเอกหน่อยเว้ยพวกเรา!”
“ไอ้พวกเวร!” ผมร้องจ๊ากหนีไม่ได้
“ฮิ้ว!”
“555”

             เพื่อนในห้องทักทายเสียงขรม แขนข้างใส่เฝือกโดนเมจิกหลากสี
เขียนอวยพรให้วุ่นจนแทบมองไม่เห็นสีขาว
เช้ด! เฝือกสะอาดสะอ้านของตู

...


             จะมีก็แต่...
“โจ๊กอยู่กับเจฟฟรี่ คนที่หล่อๆ เป็นนายแบบโรงเรียนนานาชาติท้ายซอยเราเหรอ” เพื่อนผู้หญิง
“หือ?”

              ได้ข่าวว่าบุคคลที่ว่าหอบผ้าหอบผ่อนมานอนกับผมเอง
ข้าพเจ้ามิได้อยู่กับมันครับ อู่เฮียจอมบ้านโจ๊ก ตามข่าวดีๆ หน่อย

“มีคนพูดว่าจูบปากโจ๊กด้วยล่ะ อร๊ายฟิน!”
“เป็นแฟนกันเหรอ ตั้งแต่เมื่อไหร่อยากรู้”
“บอยเลิฟใช่ไหม เราเชียร์นะ เราชอบ”
“ไม่น่าเชื่อ คนอย่างโจ๊กจะเป็น เอ่อ...”

                ข่าวคาวๆ ลามปามน้ำท่วมทุ่งชักไม่งามล่ะ


“อะไร นั่นเขามาเช่าบ้านน้าจอมอยู่เฉยๆ พวกเธอรู้จักด้วยเหรอ แฟนคลับหรือเปล่าล่ะ อยากเจอก็ไปส่องดูได้ไม่ห้าม แต่อย่าพูดแบบนี้เลย โจ๊กเป็นเพื่อนเรานะ” ปิงออกรับแทนผม
 “นั่นซิ เดี๋ยวเราขายไม่ออกพอดี 555” ผมกลบเกลื่อนไม่อยากปล่อยหมาในออกออกทำร้ายใคร

               หากภายในใจเริ่มมีตะกอนขุ่น

...
...



              ใกล้เวลาพักเที่ยงผมดุ่ยๆ เคาะห้องพักอาจารย์
ปากเปล่าขอลาป่วยกลับบ้านนอน บอกปวดหัวปวดแขนยังไม่หายดีครับ
ท่านๆ พยักหน้าไม่ว่าอันใดด้วยรั้วบ้านคือรั้วโรงเรียน
ชื่อเสียงท่านตาตำแหน่งมัคนายกวัดคุ้มกะลาหัวหลานรักเสมอ
              เสียอย่างคืออาจารย์พละผู้รับผิดชอบดูแลเรื่องทุนนั่งอยู่ด้วย
บอกว่าทางมหาวิทยาลัยรับทราบแล้วว่าเกิดอุบัติเหตุ
รอหายเมื่อไหร่จะให้ทดสอบสมรรถภาพคนเดียวเดี่ยวๆ ก่อนสมัครเข้าเรียนมหาวิทยาลัยนั้นอีกครั้ง

"เขายังไม่ตัดสิทธิ์สักทีเดียว รอหายดีก่อนค่อยว่ากันอีกที แต่ถ้ามีที่อื่นก็ดูไว้บ้างก็ดี เผื่อเลือกไว้ไม่เสียหลายนะ"
"ครับ..." สลดปนเซ็งวูบใหญ่เลยตู
              บอกตัดสิทธิ์ตรงๆ โต้งๆ ยังรู้สึกดีกว่านี้หลายเท่า


...


              นั่งเล่นโน้ตบุ้คส่องเฟซบนโต๊ะกินข้าวในบ้าน
ดูบล็อกไม่ถึง 10 นาทีเจ๊ก็บอกตอนบ่ายจะมีแขกมาเยี่ยม
อยากได้เค้กเนยร้านติดกับร้านไก่ย่างส้มตำหน้านานาชาติมาไว้
ผมจึงอาสาไปซื้อให้เอง

               กำลังจะสตาร์ทรถก็มีสาวสวยวัยใสมาเยือน...

“เจฟฟรี่อยู่ไหมคะ”
“ครับ?” ตะลึงออร่าชะนีลูกครึ่ง อย่างงามครับ
“มาหาเจฟฟรี่ค่ะ รอตั้งแต่เมื่อวานแล้ว วันนี้ไม่เห็นเข้าโฮมรูมเลยคิดว่าอาจจะอยู่ที่นี่”
“อ๋อ ตอนนี้ไม่อยู่ครับ เขาไม่ได้ไปเรียนเหรอ”

            เมื่อเช้าแต่งชุดนักเรียนให้ผมไปส่งตามปกติ
แล้วไฉนถึงไม่เห็นตัว ฝรั่งโกหกหรือไร


“งั้นฝากนี่ไว้หน่อยได้ไหมคะ บอกคริสติน่าฝากให้ เจฟฟรี่รู้ดีค่ะ”
“ครับ” รับซีดีมาถือ
“ขอบคุณนะคะ กลับแล้วค่ะเดี๋ยวไม่ทันเรียนบ่ายโมง ว่าแต่ค่ารถเท่าไหร่คะ คริสตี้ไม่เคย เอ่อ...”
           หญิงสาวท่าทางคุณหนูจ๋ามองวินรับจ้างอย่างไม่แน่ใจ

“โรงเรียนนานาชาติใช่ไหม ผมจะไปซื้อเค้กเนยสดร้านตรงข้ามพอดี ไปด้วยกันไหมครับ” สตาร์ทเวสป้ารอ มือเดียวสามารถ
            ขอเก๋กู้ดเปลี่ยนใจจากชาร์ลีลูกพ่อแป๊บ

คุณหนูเมียงมองแขนเฝือกชั่วครู่ก่อนยินยอมซ้อยท้ายเด็กแว้นชื่อโจ๊ก โอ้ว้าว

...
...


             คริสติน่าเปลี่ยนใจแวะซื้อขนมด้วย
ผมกับสาวสวยจึงกระหนุงกระหนิงเข้าร้านตามประสาคนเป็นแฟนกัน
บ่ใช่ล่ะ เพิ่งรู้จักไม่ถึง 10 นาที


“พี่คริสตี้!”
“น้องปอร์เช่!” นักเรียนนานาชาติร้องทักทายกันเองหน้าตู้เบเกอรี่
“นึกว่าใคร หมู่นี้ไม่ค่อยเจอหน้าพี่คริสตี้เลยนะครับ นั่นแน่ แอบควงบอยเฟรนด์ที่ไหนมาเอ่ย กิ๊กพี่เหรอ คู่เดทพี่อนุญาตแล้วหรือเปล่าเนี่ย”
“คู่เดท? อ๋อ น้องเช่รู้ข่าวเร็วจริงๆ นะคะ ความลับแค่เราสองคนยังอุตส่าห์สอดรู้ได้”


               น้องผู้ชายหน้าตาน่ารักออกหล่อใสมาก
สปีชี่ย์เดียวกับทอฟฟี่ชัวร์
โจ๊กไม่อยากเสือกแต่เรดาร์ใบหูกางรับทุกคำ

“เขาว่าคนผมแดงขี้หึงจะตาย ยิ่งกับคนนั้นนะ โอ๋ย...เช่ไม่อยากจะพูด เด็กใหม่ซิงๆ อย่างพี่คริสตี้คงยังไม่รู้หรอกมั้ง ว่าไหม”
“หือ?” จิระหูผึ่งตรงคำว่าผมแดง ใช่คนที่คุณก็รู้ว่าใครหรือไม่

“อ๋อ เจฟฟรี่เขามีเหตุผลพอ พูดจารู้เรื่องไม่เหมือน...ของเก่าถูกทิ้งร้างเป็นปีๆ”
           คริสติน่าที่ผมปลื้มไม่ถึงครึ่งชั่วโมงกำลังออกงิ้วนางร้ายชัดเป้ง

           โจ๊กเงิบ พ่อมดเคยบอกว่าเป็นไบได้ทั้งชายและหญิง
ข่าวฮอตนาทีนี้คือรถไฟชนกันในร้านเค้ก
บอยเก่าปะทะเกิร์ลใหม่ ผมอยู่ตรงไหนในซอกใจของมันวะ
รู้สึกมีเขาโง้งแหลมเปี๊ยบงอกอยู่บนหัว

‘ผมรักคุณ’ ได้ยินเกือบทุกวันที่ผ่านมาคืออะไร

...

“ใครว่าเช่เป็นของเก่า พี่คริสตี้ไม่แหกตาดูล่ะ!”
            คุณหนูนามปอร์เช่กระชากผ้าพันคอพรืด
คิสมาร์กแดงจัด 2-3 รอยจะแจ้ง

“อุ๊ยตาย! ไหนดูซิ เจฟฟรี่ไม่ใช่คนอย่างนั้น เขาไม่มีวันกลับไปกินของเก่าค้างปีให้เสียเวลาหรอก เธอโกหก”

“จะโกหกทำไม พี่ไม่ไปถามคนของพี่เองล่ะ เวลาตอนกลางคืนเขาอยู่ที่ไหน มาเคาะห้องเช่หรือเปล่าก็ไม่รู้ซินะ”

          ฉากน้ำเน่าในละครทีวีชัดๆ
นี่เองสาเหตุที่กลับบ้านดึก
นี่เองสาเหตุที่ไม่อยู่เฝ้าไข้
นี่เองที่ไม่เข้าเรียน


              ผมมือเย็นเฉียบลืมทุกอย่าง พุ่งออกจากร้านตรงดิ่งกลับบ้านทันที
บิดคันเร่งเกร็งแน่นจนเจ็บมือ ก้อนเนื้อในอกซ้ายถูกบีบฟีบจนหมดลม

ทำดีกับผมแค่ตบตา
อ้อล้อนัวเนียตามประสาเกย์มือไวใจเร็ว
หลอกว่าโสดไม่มีใครและกำลังตามหาอีกครึ่งของชีวิต


              คืออะไร
             
              ตอแหลชัดๆ
 

*************

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 16 ปิ๊กบ้าน P.17 (10/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 11-03-2014 07:18:00
สวัสดี puppyluv วันนี้มาแต่เช้า  :L1:

ไม่จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เจฟฟรี่ไม่ใช่คนแบบนั้น โจ๊กอย่าไปเชื่อชะนีสองตัวนั่น  :ling1: :katai1:

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 11-03-2014 07:19:48
rujaya อรุณสวัสดิ์ตอนเช้า
 :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 11-03-2014 07:26:39
 :a5:
What ?
 มาม่านี้มาจากไหน ฮือออออ...
แอบอ่านเฉพาะท้ายๆ คิดว่า หมูสับรึ ต้มยำกำลังมา ขอผ่านไปก่อน
สถานการณ์คลี่คลายเราจะกลับมาอ่านนะ  :laugh:
(พวกสุขนิยม ถ้ามีแววดราม่าจะไม่อ่าน 555)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 11-03-2014 07:32:57
เฮ้ยยยยย  :ling1:

มาม่ารึไร. อยู่ๆก็มา. แต่เชื่อนะว่าโจ๊กเข้าใจผิด
คริสตี้เป็นแค่ตัวเร่งปฏิกิริยาเท่านั้น

บวกเป็ด

ปล.ตอนนี้ทำเอาตื่นเต้มตา  :serius2:

 :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-03-2014 07:43:34
จริงเหรอ? ไม่เชื่อหรอกเจฟฟรี่เคลียร์!!
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 11-03-2014 07:52:23
กลิ่นมาม่าเริ่มลอยมาแล้วข่าา
เจฟอยู่หนายย มาเคลียร์ ณ บัด นาว
ทำโจ๊กเครียดคิดไปไกลแว๊ววววว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 11-03-2014 07:56:58
เออะ มันสั้นอ่ะ :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 11-03-2014 08:03:48
อะไรน้อ นางมาจากไหนล่ะเนี่ย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 11-03-2014 08:24:41
อุห๊ะ โจ๊กใจเย็นนะ โจ๊กคงรู้สึกแย่อ่ะ มาบอกว่ารักแล้วก็ไปนอนกับคนอื่น
หรือจะเข้าข้างเจฟดีนเมื่อยังไม่ได้เป็นไรกัน 555+
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 11-03-2014 08:43:35
คิตตี้น้อยใจร่มๆๆนะ :กอด1:

เจฟฟฟฟฟกลับมาเคลียร์ด่วนๆๆๆๆๆ :katai1:

 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 11-03-2014 08:46:03
เจฟฟรี่งานเข้า ถ้าเจฟมาบอกรักโจ๊กแล้วยังไปมั่วนอนกับคนอื่นอยุ่อีกมันน่าโดน :beat: :z6: :beat: :z6:ให้หนักแล้วให้โจ๊กเลิกยุ่งไปซะเลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 11-03-2014 09:01:06
 :ling1:ร่วมด้วยช่วยลุ้น
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 11-03-2014 09:07:52
จิระ(เตี้ย)ใจเย็นก่อนนะ จิระ(หัวแดง)หาย!! มาเคลียร์ด่วนๆเลยนะ ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: momoku ที่ 11-03-2014 09:23:26
เจฟฟรี เคลียยยยยยยยย เดวววเนนนนนนนนนนนนนนน้!!!!!!!!!!!!!!!!!
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 11-03-2014 09:33:30
 :katai1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 11-03-2014 09:42:30
โอ้ ไม่นะ มันไม่จริงใช่ไหม ไอ้หนุ่มผมแดง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 11-03-2014 09:51:45
แลดูเหมือนหนูโจ้กจะเข้าใจผิดซะแล้วววววว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 11-03-2014 09:55:36
งานเข้าล่ะ :m16:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 11-03-2014 11:41:18
ทำไมเป็นแบบนี้ สองคนนั้นเป็นกิ๊กกับเจฟ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 11-03-2014 11:47:20
โอ้ เจฟฟรี่งานเข้าแล้วน่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 11-03-2014 12:21:15
จิเป็นลม  :ling3: :ling3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 11-03-2014 12:36:22
 :katai1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 11-03-2014 12:45:48
อ้าว!!! เจฟงานเข้าซะแล้ว    :a5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 11-03-2014 13:14:18
เจฟฟรี่เตรียมคำตอบดีๆนะ  :a5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 11-03-2014 14:13:19
อ่าาาา อิรุยอ่าาาาาา
ค้างง่ะ ฮืออออออๆๆๆ
เจฟเฟอสันมาเร็วอธิบายมาสิ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 11-03-2014 14:20:42
เจรฟฟี่มาเคลียร์เดี๋ยวนี้ โต๊กเข้าใจผิดแล้ว!!!!! :fire: :angry2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 11-03-2014 16:34:21
ThankS
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 11-03-2014 18:44:38
อ้าวๆๆ เกิดศึกชิงนายซะแล้วววววววว

   นายเอกของเราก็วิ่งหนีไป :o12: แล้วคนต้นเรื่องนี้ซิไม่รู้อยู่ไหน 

ปล.รีบมาเครียร์เลยนะเจฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 11-03-2014 18:48:00
เจฟเคลียร์ด่วน คนนี้เหมือนจะคิดมาก ห้ามทำโจ๊กร้องไห้นะเอ็ง /ทีมโจ๊ก 5555555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 11-03-2014 19:26:03
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :a5: :katai1: :ling1:
เจฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
แกทำอะไรของแกเนี่ย รีบๆมาเคลียร์เลยนะยะ
ก่อนที่จากเจฟฟรี่จะเปลี่ยนเป็นเจฟซี้
 :m31: o18
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 11-03-2014 20:31:56
 :ling1: ปอร์เช่นี่มาจากไหน  //ตรบกันมั๊ย!!!
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 11-03-2014 20:37:26
 :hao7: แง่มๆๆค้างเลยยยอ่ะ เจฟอยู่หนายยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 11-03-2014 21:35:42
แทคทีมกันมาเปล่าถ้าข่าวกระฉ่อนไปถึงโรงเรียนเกรียนมีเหรอ รร.ฝรั่งจะไม่รู้แปลกจริงแปลกจังอะไรจะบังเอิ้ญบังเอิญ



คราวนี้ ไม่ว่าหญิงชายหมาป่าผมแดงไล่งับไล่ฟัดแน่ เตรียมน้ำสาดดเวลาแยกไม่ออก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 17 อะไร P.18 (11/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 11-03-2014 21:51:32
เฮ่ย...ไหงงั้นอ่ะ พระเอก - -"
ปวดจิต เจ็บใจ...มันอะไรก๊านนนน
เจอแบบนี้ไปเต็มๆ จะไม่คิดอะไรก็ไม่ใช่นะ

ยังจำคำน้าจอมได้...พ่อมดจะโดนเผานั่งยางป่ะวะ
แต่ใครกันแน่ที่-ไม่ชัด-...มันต้องมีอะไรสิเล่า เขาไม่น่าจะยังงี้ - -" << สปอยล์สุดจิตแล้วเนี่ยพระเอก

ปล.ของเล่นกดเพลินเอาไว้ตอนออกทริป...รู้เลยว่ายุคดิจิตอลมันดีกว่าตรงไม่ใช่ฟิล์ม แก้ได้สบายใจ
แต่ก็นั่นล่ะ...กล้องฟิล์มคลาสสิคเสมอ โพลารอยด์กิ๊กก๊อกไฮโซ อะไรก็ไม่เท่า...ฟิล์มสไลค์ คลาสสิคตลอดกาล ^^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 12-03-2014 07:23:42
สุขนิยม 555 รักตายเลย
 :oni2:
*******************
จิระxจิระ
ตอน 18 มรสุม











            ผมนั่งมือเย็นเฉียบอยู่ในเงามืดเพียงลำพัง
ความสับสนพร้อมๆ คำถามวิ่งวุ่นวายในหัวจนอยากอ้วก
ถ้าอาเจียนแล้วพิษเสพติดถูกถอนออกอย่างถ้ำกระบอก
จะยินยอมล้วงคอไม่เกี่ยงงอน

            แก้วร้าวคาใจยังใหม่สด
แค่สูดลมหายใจเบาๆ เท่านี้ยังเจ็บเจียนตาย
สวรรค์...ผู้ชายอย่างโจ๊กจะหลงคารมไอ้หมาบ้าตัวนั้นได้

ไม่เชื่อ...

ไม่ใช่...

ไม่มีทาง...

ภายในกรีดร้องปฏิเสธ


“เฮ้คนเก่ง ผมปรับบล็อกจิระโฟโต้เป็นโหมดสองภาษาให้แล้ว เวิล์ดไวลด์ได้เต็มที่ เจ๋งเปล่า” เปิดประตูผลัวะร่าเริงขึ้นมาหาผม
“...” โจ๊กยังแทะเล็บไม่ได้ยิน
            หมั่นไส้อาการดี๊ด๊าอีกใจนึกด่าว่ายุ่งอะไรกับกูนักหนาวะ
“เกิดอะไรขึ้น...?” รู้ดีเป็นหมาโกลเด้น
           หูกระดิกเขย่งก้าวช้าๆ ขากะเผลกมานั่งข้างผม
ยื่นมือลูบหัวเบาๆ อ่อนโยนเหมือนดังเคย


“เมื่อกี้ว่าอะไรนะ ไม่ทันฟัง” ยังปรับโหมดตั้งรับไม่สุด

          จะเตียงหักจากชายหรือหญิงล้วนเรื่องของมัน
เกี่ยวข้องอันใดกับโจ๊กหรือก็หาไม่
แล้วตูเสียเวลาถ่ายมิวสิกอยู่ทำไมให้เปลืองชีวิต
ไปหาของอร่อยๆ ใส่ท้องดีกว่า

          ผมลุกยืนหากความรู้สึกกลับไม่ลุกตาม
ไม่เคลียร์
มัวไม่ชัด
คลื่นแทรกรบกวนไม่เป็นตัวของตัวเอง

...


“บล็อกไดอารี่รูปถ่าย อัพเกรดเรียบร้อย โน้ตบุ้คอยู่ข้างล่างเปิดดู มีเค้กเนยสดด้วย ลงไปกินกัน” หมาใหญ่ยิ้มแฉ่งใจดี
“แทงกิ้ว อ้อเจฟ ไม่อยากเสือกหรอกนะ แต่ไหนกำชับไม่ให้บอกใครว่าอยู่ที่นี่ กับแฟนมึงเขารู้เรื่องดีอยู่ใช่ไหม ไม่ใช่มาวีนใส่กูวันหลังนะ”
“แฟนไหน วีนอะไร?”
“ทั้งผู้หญิงผู้ชายนั่นแหละ”

“มีใครมายุ่งกับคุณ ที่นี่?”
“เมื่อเที่ยงมีคนเอาของมาให้ วางไว้หลังตู้เย็น ผู้หญิง เขาบอกเป็นแฟน เจอกิ๊กด้วย” รื้อเหตุการณ์สดๆ ร้อนๆ ไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา
“ไม่ใช่ล่ะ ไม่มีแฟน โสด ว่างเป็นปีแล้ว บอกตั้งหลายที” ผรั่งยักไหล่ชิล ยิ้มหวานกระชากใจ

            ผมไม่ละลายหากฉิววูบมากกว่า โกหกกันซึ่งๆ หน้า

“แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันแน่ ไหนว่าไม่อยากให้รู้ว่าอยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ ทำไมเธอรู้”
“ผู้หญิงที่ไหน ผมไม่ได้บอกใคร เพื่อนยังปิดไม่ให้รู้เลย มีใครบังเอิญเห็นเองหรือเปล่า”
“กูจะรู้กะมึงเหรอ!?” ตวาดลั่นเหลืออด

           ถามตัวเองก่อนดีกว่า
แอบทำเรื่องแย่ๆ ลับหลังแล้วมาตีหน้าซื่อให้ผมหลงกล
เผลอปล่อยตัวปล่อยใจ

โอ...ไม่...หัวใจจิระไม่อยู่ตรงนี้

เผลอกุมวูบอกข้างซ้ายเต้นตุบ

...

“เฮ้ๆ คนดี เป็นอะไรหน้าซีดๆ เกิดอะไรขึ้น เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“ขอร้องล่ะเจฟ กูปวดหัวกะมึงมากตอนนี้ เรื่องอะไรก็ไม่รู้แต่ช่วยไปไกลๆ ก่อนได้ไหมวะ”
“หมายความว่ายังไง”
“กูไม่ชอบ ไม่ได้เชี่ยอะไรกะมึงเลย มึงเองนั่นแหละทำให้คิดจนไม่อยากจะคิดเลยโว้ย!” วิ่งหนีตุบๆ ลงชั้นล่าง เกือบลื่นตกบันไดตาย

...
...

“คุณไม่มีเหตุผลเลยโจ๊ก!” ตามลงมาเสียงดังกลางโถงชั้นล่าง
          ปะทะเจ๊ น้าจอมโผล่มาจากบ้านเล็กพอดีแต่ผมหยุดไม่ได้

“ใครว่าไม่มีเหตุผล กูมีเป็นล้าน มึงอยากฟังข้อไหนก่อนล่ะ สาวลูกครึ่งแฟนใหม่! หรือบอยเฟรนด์คนเก่า!”
“ใคร?” หัวแดงงงงวย
“นั่นซิใคร โจ๊ก เจ๊อยากรู้” เจ๊
“แหกตาดูซะ คริสติน่ากับปอร์เช่ น่ารักๆ ทั้งนั้น”

          โยนแผ่นซีดี ‘CHRISTINA’ ลงบนโต๊ะ

“อ๋อ เข้าใจแล้ว คริสตี้เป็นเพื่อนผมเอง นักร้องที่ไปช่วยอัดเสียงตอนนั้นไง แล้วปอร์เช่ก็ เอ่อ...”
“เป็นอะไร พูด!” ผมฟิวส์ขาดสุดๆ
“บอกมาเถอะเจฟฟรี่” เจ๊
“เป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนครับ เคยไปไหนด้วยกันพักนึง เลิกตั้งแต่เกรด 11 เอ่อ ม.5 ไม่ได้ติดต่อเป็นปีแล้ว”

“แล้วทำไมถึงมีรอยดูดของมึงได้ล่ะ”
“...” ยักษ์สูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ระงับอาการ

“กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง รู้อยู่แก่ใจยังกล้ากลับมานอนห้องเดียวกับกูอีก!” ผมเตลิดกู่ไม่กลับ น็อตหลุดนั่นล่ะว่าง่ายๆ
“ผมเป็นสุภาพบุรุษพอ บอกว่าไม่คือไม่ แล้วรอยนั่นมีชื่อติดอยู่หรือเปล่า คุณถามเขาไหมว่าของใคร”
“...” โจ๊กหน้าชาวูบ ฉิบหายแล้วตู
“โอยตายแล้วฉัน มรสุมเข้า” เจ๊ทรุดนั่งหมดแรง
“เจฟฟรี่ ออกไปข้างนอกก่อน” น้าจอมเข้าขวาง

          ร่างสูงสบถหัวเสียจะเข้าหาผมแต่เฮียดึงออกไปจนได้

...

         ผมเป็นบ้าอะไร ผมหงุดหงิดเม้งแตกกับเรื่องไหนอยู่
มันเป็นใครถึงมีอิทธิพลกับโจ๊ก
ทำไมถึงทำตัวงี่เง่าแบบนี้
ทำไมต้องสนใจกับทุกเรื่องที่มันพูด
ทำไมต้องใส่ใจกับทุกเรื่องที่มันทำ

           คิดแล้วก็กลุ้ม อยากจะลืมก็ลืมไม่ได้
คิสมาร์กลำคอเด็กผู้ชายคนนั้นยังคาตา
ชื่อคริสติน่าคู่เดทก้องอยู่ในหัว


          ผมควรจะดีใจที่พ่อมดมีหญิงคนรักแล้ว
กระทั่งคู่ขาหรือคู่นอนผู้ชายด้วยกันก็ไม่ขาด
ไม่ได้เหงาหงอยเดียวดายอย่างที่คิด
สิ่งแสดงออกมาแค่นิสัยช่างเอาอกเอาใจคนอื่นมากเกินไป
ตามประสาเท่านั้นเอง

          ใช่...ผมควรยินดีที่ไม่ใช่เป้าหมาย
แต่นาทีนี้สับสนสภาพทางอารมณ์มากว้อย

....
.....



           ครู่ใหญ่ถึงเข้ามาคุกเข่าข้างเดียวที่เก้าอี้โต๊ะกินข้าวที่ผมนั่งอยู่...

“คุณทำให้ผมเป็นบ้าโจ๊ก ผมไม่เคยฟิวส์ขาด น็อตหลุดกับใครซ้ำๆ อย่างนี้มาก่อน...ขอโทษ” อาการเดียวกัน
“กูก็โคตรจะไม่ชอบเลยเจฟ มีหลายที่กูไม่อยากรู้แต่ต้องรู้ แล้วเสือกรู้จากคนอื่นอีก แถมคิดเองเป็นตุเป็นตะอีก เชี่ยชิบหาย” ผมพยายามสงบ
“ถามซิ จะบอกทุกอย่างคุณอยากรู้ ผมอยู่นี่โจ๊ก”
“อย่าเลย เห็นใจกูบ้างเถอะเจฟ จะสอบอยู่แล้วแต่นี่มันอะไรวะ เป็นเรื่องที่กูสมควรจะรู้ด้วยกับหรือก็เปล่า” ผมสบถฟ้าฝนกลบเกลื่อน ยังไม่พร้อมตอนนี้

“ก็ได้ สบายใจเมื่อไหร่เราค่อยคุยกัน”
“เจฟ คือไม่...”
“ผมจะรอ...โจ๊ก” ดวงตาสีเทาเศร้าสร้อยจนยั้งคำตัดขาดไว้แค่ลำคอ


           ร่างสูงลุกเดินจากไป คล้ายวันแรกที่เราเจอกัน
ปรากฏกายเข้ามาราวเทพนิยายก่อนหายตัวไปง่ายดายดังความฝันยามตื่น

ผมควรจะเป่าปากโล่งอกใช่ไหม ขอถาม

...

          เป็นล้านวินาทีที่ผมอยากดีลิททิ้งให้หมด
พังฮาร์ดดิสก์ชีวิตให้สิ้นซากแล้วรีเซตใหม่จะรีบลงมือทันทีไม่รอช้า

อาหารไร้รสชาติ
คำทักทายหยอกเล่นของเพื่อนเลือนราง
สภาพปกติในชีวิตประจำวันพร่ามัว

...ไม่มีรอยยิ้ม

...ไม่มีคำพูด

...ไม่มีเสียงหัวเราะ

...ไม่มีเลย

...
...


“เป็นอะไรโจ๊ก ตั้งแต่หายดีกลับมาไม่พูดไม่จา มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ซึมกะทือเป็นศพหลายวันแล้ว” ตอง
“เรียนไม่ทันเหรอ ฝากไปกับเจฟฟรี่ทุกวันแล้วนี่นา” ปิง
“หิว รีบซื้อมาที” ผมคิ้วยุ่งไม่อยากให้ยุ่ง
“โอเคเข้าใจแล้วโมโหหิว ตัวเล็กไปครับ”
“แป๊บนึงนะ”

          สองคนแยกไปซื้อข้าวกลางวัน
ผมอยากลุกหนีจากตรงแต่ทว่า...

“โจ๊ก...”
“หือ? อาร์ม” ซื้อหวยไม่ถูกอย่างนี้ โจ๊กเครียดล่วงหน้า


         อาร์มเดินนำออกไปคุยด้านนอก
ยิงประโยคเด็ดใส่ผมทันทีไม่ให้ตั้งตัวติด

“กูชอบมึงนะโจ๊ก ชอบแบบแฟน”
“อืม...” ผมเฉยสนิท แอบขอพาราสองเม็ด ปวดกบาลค่อดๆ
“นอนไม่หลับตั้งแต่วันนั้นแล้ว อาจจะว่ากูบ้าแต่ทำไงได้ ความรักมันห้ามกันได้ที่ไหนจริงไหม”
“...” ผมเสมองต้นไม้ ความรักห้ามได้เสียที่ไหน สะท้อนเข้าตัวสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
“ถึงแม้มันจะเป็นไปไม่ได้ก็ตามแต่ก็หยุดมองมึงไม่ได้ แย่ว่ะ”

         ถูกต้อง เหมือนกูตอนนี้เลยอาร์ม ยิ่งคุยยิ่งเครียด (="=)
 
“ขอบใจนะอาร์ม แต่ขอโท...”
“เฮ้ย ไม่รับ ไม่เอา ไม่อยากได้ยินคำว่าขอโทษ มึงไม่ผิดโจ๊ก กูต่างหากที่คิดไปเองฝ่ายเดียว”
“อืม...” ถ้าผมเป็นอาร์มก็คงไม่อยากได้ยินคำตัดขาดเช่นนี้เช่นกัน
“ที่มาบอกเพราะรู้ว่าถ้าแข่งคงแพ้ แต่รักแรกมันแยกยาก กูพระเอกไง จบแบบนี้เท่กว่าเห็นๆ” อาร์มระบายยิ้มเศร้าสร้อยหากดูโล่งอก
“แน่นอนอาร์ม มึงเจ๋งดี ไม่งั้นกูไม่ยอมเป็นเบ้มึงหรอก”
“เหรอ เพิ่งรู้นะเนี่ย 555” เราหัวเราะผ่อนคลาย



          ผมอยากดึงตัวเองกลับมาได้เต็มร้อยจริงๆ จังๆ
ไม่ต้องคิดถึงใคร
ไม่ต้องกังวลกับเรื่องไหนๆ
เป็นจิระคนเดิม ทว่าเป็นไปไม่ได้
...พ่อมดขี่ไม้กวาดรบกวนจิตใจ


          แววตาคาดหวังบวกอ่อนโยนของอาร์มทำให้คิดถึงคนที่คุณก็รู้ว่าใคร
อาร์มขยี้หัวผมเบาๆ พร้อมกล่าวคำว่าโชคดี
รอยยิ้มเพื่อนตัวสูงยังใจดีไม่เคยเปลี่ยน

          ไอ้หมาบ้า เพราะมึงคนเดียวทำให้มีผู้ชายมาสารภาพรักกับกู
จะรับผิดชอบยังไงเคยคิดบ้างไหม เชี่ยเอ๊ย!

...
...




           ยังไม่หมด หลังเลิกเรียน ...
นักเรียนเทคโนสวมเสื้อชอปยืนกินลูกชิ้นอยู่รถเข็นหน้าโรงเรียน
เด้มกุ๊ยอันธพาลหล่อ เลว รวยบัดซบอีกคน

“ไงมึง ลูกชิ้นไหม หน้าแม่งตูด” คำทักทายซ่าทุกเม็ด
“กวนตีน” ผมเตรียมยกเท้า
“ปากดีเหมือนเดิม” ชวนทะเลาะแต่ยื่นลูกชิ้นให้ผมทั้งถุง จัดซะเลยอยากโชว์อาเสี่ยดีนัก เดินมานั่งกินหน้าบ้านกันสองคนพร้อมกับ 5-6 หางรุมตอม
(“โฮ่งๆ หงิงๆๆ”)

            รายการแจกอาหารให้สุนัขรับประทานโดยจิระ
อภินันทนาการบายเสี่ยเด้ม


“แวะมาทำไมบ่อยวะ ถิ่นมึงรึไม่ใช่” ผมเปิด
“เดี๋ยวนี้ใช่แล้ว เยี่ยวไว้เสาไฟฟ้ากับประตูตรงนั้น ไม่ได้กลิ่นเหรอ”
“K!” โจ๊กยกนิ้วกลางถวาย
“555” หัวเราะหน้าหงาย ตบเข่าฉาดสะใจประกอบ

            พอได้สัมผัสเด้มจริงๆ แล้วให้ความรู้สึกเราคล้ายฝาแฝดที่เพิ่งหากันเจอ
แต่ภาคดาร์คผสมปีเตอร์แพน ซนแสบเขี้ยวชอบวอนเรื่องและไม่รู้จักโต
(ไม่ได้ว่าตัวเองนะครับ นิยามไอ้เลวเด้มของทอฟฟี่โน่น; โจ๊ก)


“ไม่อยากจะคิด ทอฟฟี่เจอโหดมันส์ฮาแค่ไหนแต่ละวัน กูอยากรู้นัก” พูดอย่างที่คิดในหัว
“เอ๊า! กูหล่อ กูรวย กูหาเงินได้เอง แบดบอยเท่ที่สุดในสามโลกขนาดนี้เป็นใครก็ต้องหลง เพื่อนมึงโชคดีแค่ไหนได้กูเป็นผอ สระอัว”
“สัด!” ด่าโต้งๆ นักเรียนนักเลงชู้ตตรงเกินจนโจ๊กเติมมุกไม่ทัน
“มึงกวนตีนกูว่ะเตี้ย” เด้มลุกพรึ่บสาวแขนเสื้อเตรียมท้าต่อย

“อะแฮ่ม...!” ซาวนด์จากบุคคลที่สาม

             ลืมไปว่าน้าจอมกำลังก้มดูหัวเทียนให้มอเตอร์ไซค์อีกคันอยู่ใกล้ๆ
อู่จอมมอเตอร์ไบค์ครับ ถิ่นนี้ท่านอาวุโสถือครอง
บังอาจเล่นรุ่นใหญ่ น้าจอมก็ศิษย์เก่าเทคโน
ถึงจะไม่ใช่โรงเรียนเดียวกันทว่าเลือดเด็กช่างแรงกล้าเหลือประมาณ

            สื่อสารกันทางโทรจิต กระแสไฟฟ้าพุ่งออกจากรูขุมขนมาแตะกันได้
ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

...


           จำได้ผมอยู่ ม.ต้น กาลครั้งนั้นมีพวกพี่ๆ นักเรียนนักเลงยกขบวนมาหาถึงอู่
นอบน้อมยกมือไหว้ขอเสื้อชอปรุ่นใหญ่ไปปราบมาร
น้าจอมเงียบเว้ย ส่งภาษากายง่ายๆ ว่า ‘กูไม่ให้’

             จากนั้นก็มีพี่พวกนั้นราว 3-4 คนแวะมาสวัสดีตลอด
จนเดือนหรือสองเดือนไม่แน่ใจ
พี่แกหัวแหว่ง ปากแตก หน้าบวม ผ้าพันท้องให้เพื่อนหิ้วปีกมาหาถึงในบ้าน
เจ๊ถึงเสียงดังกล่าวว่า...

‘มันทำถึงขนาดนี้ก็ให้น้องมันไปเถอะพี่ ไม่ได้จะเอาไปใส่เองหรอกใช่ไหม’ คุณหญิงจุ๋ยที่คุณรู้จัก
‘ครับ เอาไปขึ้นหิ้งบูชาที่ภาคครับ’ พี่พวกนั้น
‘พวกนั้นหาว่าปู่เราไปแหย่รังแตนแล้วแพ้ ทิ้งชอปในรั้วพวกมันด้วย ผมบอกว่าไม่ใช่ เสื้อรุ่นยังอยู่กับประธาน ได้ธงมาด้วย พวกนั้นโกหก...แล้วก็อย่างที่เห็นนี่แหละครับ’ ข่าวว่าเพิ่งออกจากโรงพยาบาลมาหมาดๆ 


               โอ้แม่...
แค่ปรามาสบรรพบุรุษรุ่นพี่โรงเรียนแค่นี้ยังเดือดปุด พ่อแม่รึก็ไม่ใช่
จำได้ว่าน้าจอมกอดอกเงียบเชียบดังเคย
มองพี่ร่อแร่คนนั้นสักพักถึงขึ้นข้างบนไปคุ้ยเศษซากมายื่นให้
พี่พวกนั้นกราบกันสลอน


เฮียกูคืออดีตประธานสายตัวเอ้เว้ย เท่ค่อดๆ (ขออนุญาตวิบัติ ; โจ๊ก)
v
v
v

             เล่าต่อ ช่างฟิตกระแอมเสร็จชิมิ...
“คร้าบ อยู่ด้วยเหรอครับ สวัสดีครับเฮีย แหะๆ ไม่บอกว่าเตี่ยมึงอยู่แถวนี้วะ” เด้มโค้งพนมมือไหว้อย่างไวเล่นเอาฮาก๊าก
“ส่องเลยป๋า ท่อไอเสียนั่นแหละทีเดียวอยู่ ดูต้นทางให้” เรื่องพรรคนี้โจ๊กถนัด
“เฮ้ยๆๆ เอาจริงดิ กูเป็นแขกนะมึง”
“หึหึ” เสียงน้าจอมหัวเราะหึหะพร้อมส่ายหน้า

“แขกก็แดกบาทาได้ โด่ นึกว่าจะแน่ รีบไปหาเมียมึงเลยไป ติวอยู่กับพวกนางๆ ข้างในล่ะมั้ง” ผมรูดไม้แจกลูกสมุนรายตัว
“กูรอได้ รอมาตั้งนานแค่นี้จิ๊บๆ” เด้มยิ้มหวานกระชากไส้ติ่ง

              แปลกดี เด้มโผงผางกวนโอ้ยไม่เป็นมิตร
อยากทำอะไรก็ทำ อยากพูดอะไรก็โวเสียงดังไม่ยั้งเหมือนเก่าที่เคยเหม็นขี้หน้า
ทว่าวันนี้ผมกลับคล้ายได้นั่งพักเหนื่อยอยู่ในความคุ้นชินของผมกลายๆ


“เข้าไปกินน้ำข้างใน ใส่ชอปหราแต่เสือกมาเดี่ยว กูไม่มีเบอร์ปอเต็กตึ๊งนะเว้ย เสียบซ้ำลากเข้าวัดอย่างเดียว แถมมัคนายกมัดตราสังข์พร้อม จัดให้”
“ให้มันได้อย่างนี้ มีน้ำใจกับกระผมมากเลยนะครับท่านเจ้าของบ้าน”

           เด้มโวยวายลุกตามเข้าไปในบ้านด้วยกัน
นั่งโต๊ะรอผมหาน้ำมาเสิร์ฟ
ทับรอยเก้าอี้ตัวที่ฝรั่งหัวแดงเคยครอง
ผมวูบไหวด้วยร่างสูงเกือบเท่าๆ กัน
กล้ามล่ำแต่รายนั้นรูปร่างสูงสง่าเป็นฝรั่งเท่เซอร์ชวนมอง

             เปิดตู้เห็นน้ำแดงแล้วแสลงใจ โยนกระป๋องน้ำอัดลมเหลือๆ ให้แทน
คำถามวกวนในหัวคือเขาเป็นอย่างไรบ้าง ยังรอผมอย่างที่บอกหรือไม่

วู้! ความคิดทรยศ

...

“เฮ้ยมึง เด้ม...” ผมดลใจอยากปรึกษาศิราณี
“จ๋า”
“จ๋าพ่อง”
“อ๊า...ของฟรีอร่อยชื่นใจ” เด้มแกล้งจุ๊ปากซาบซ่าน้ำอัดลม
“เฮ้อ...” ตูละหน่ายกับมัน
“ว่า?”

             เด้มเอ่ยลอยๆ ไม่ได้สบตาผม
เอนหลังพิงพนักหันไปหน้าร้านมองรอคนที่คอย


“ผู้ชายกับผู้ชาย คือ...มึงกับทอฟฟี่?” ผมไม่ทราบจะเริ่มตรงไหน
“ก็กูกับทอฟฟี่ไง” เลวเด้มย้อนศร
“เออ ไม่อยากรู้แล้ว” โจ๊กลุก หาสาระอันใดไม่ คิดผิดจริงๆ ที่ถาม

“กูรักมัน ชอบมัน ปิ๊งตอนไหนก็ไม่รู้ ตอนเด็กเห็นติ๋มๆ น่าแกล้งดี โตมายิ่งน่าแกล้งกว่าอีก เอาแม่งเลยดีกว่าจะได้ไม่เสียเวลา เคไหม”
“มันง่ายงั้นเหรอวะ” ผมนั่งลงที่เดิม
“กามเทพแผลงศรตอนไหนมึงไม่มีทางรู้หรอกว่ะ ที่เหลือคือทำตามหัวใจตัวเองซะ ฝืนไปเจ็บเปล่าๆ กูลองแล้ว”
“อย่างมึงเนี่ยนะ”

          ห่ามบรรลัยจักรยังสามารถมีมุมปกติธรรมดาอย่างใครๆ แปลกแต่จริง

“กูมีชื่อประธานสายค้ำคอแล้วแม่งเอาตุ๊ดมึงคิดดู หมาตัวไหนจะเคารพ แรกๆ ก็ไม่สนหรอกใครคิดอะไรก็ช่าง กูกลับมาไทยเพราะมัน แต่เพื่อนมึงเสือกคิดมาก กลัวนั่นกลัวนี่ กูต่างหากที่ต้องกลัวไม่ใช่มันถูกไหม”
“อือหึ” ผมรับฟัง
“นั่นแหละ เราเลิกกันเถอะเด้ม มึงเป็นอย่างเดิมน่ะดีแล้ว ดีพ่อง กูจัดหนักเลยคืนนั้น อยากเลิกเหรอ มึงเลิกเลย แต่กูไม่ ไข้ขึ้นสลบซะ ดีไม่ได้หามไปโรงพยาบาลให้อายทั้งโคตร”
“อูย...ไม่ต้องทุกเม็ดก็ได้” ผมหน้าม้านเขินแทน
            คนพูดยังยิ้มๆ จิบน้ำเย็นชิลหาสนไม่ 


           เห็นสาวแตกจ๊ะจ๋าเวิ่นเว้อไปวันๆ แต่ทอฟฟี่แมนมากนะครับ
กล้าประกาศว่าเป็นชาวสีม่วง ดูแลปกป้องสิทธิสภาพของตนเต็มกำลัง
ที่สำคัญ กับบุคคลอันเป็นที่รักแล้วธีรวิชรักและเทคแคร์ดีสุดโต่ง
ตองปิงเจอทอฟฟี่ปากเปราะแซวไม่เว้น
หากเห็นท่าไม่ดี ทอฟฟี่นั่นเองที่คอยเป็นหูเป็นตาสวมบทศิราณีให้ทั้งคู่
กับผมเองทอฟฟี่จะใจดีไม่จิกด่าจัดจ้านจนเกินเส้นกั้น

‘นางงามที่ใจ’ แคทเคยชมให้ได้ยิน

            เรื่องเด้มผมพอทราบจากทอฟฟี่บ้างแล้ว
คืนวันปาจามาไนท์นั่นล่ะ บ้านเด้มสายเลือดวายทั้งตระกูล
             เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย
ทั้งครอบครัวไม่มีปัญหาที่ลูกชายรักกับทอฟฟี่ด้วยเห็นมาตั้งแต่เด็กๆ
แต่เกรงเพื่อนผมจะไม่รับรัก กลัวเด้มอกหักชอกช้ำอยู่คนเดียว
พ่อแม่พรรค์นี้ก็มีในโลก


“อยู่ที่ตรงนี้ล้วนๆ ไม่เกี่ยงว่าเพศไหน ใช้ใจอย่างเดียวตัดสมองทิ้งเชื่อกู” เด้มยิ้มๆ ตบก้อนเนื้อซ้ายของตน


             ผมนิ่งขึง จะใช่อย่างที่ใจต้องการจริงๆ หรือ
(=”=) โจ๊กแอบเครียด


*************

edit: เช้าวันรุ่งขึ้น
 - สะท้อนเข้าตัว
 – หงาย
 – พรรค์นี้
ขอบคุณ tuckky ตาดีหลายๆ
 

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 12-03-2014 07:26:09
รักความคิดเด้มจัง   o13

ทำตามหัวใจอย่างที่เด้มบอกเถอะโจ๊ก จะได้ไม่เครียด  :L1:

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 12-03-2014 07:42:24
โจ๊กน่าจะคิดได้แล้วแหละ  :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 12-03-2014 08:09:40
ชอบคอนเซ็ปเด้ม หล่อ เลว รวยบัดซบ ตกลงเด้มมันดีไหมอ่ะโจ๊ก 55+
อิอิ อยากให้โจ๊กแกล้งเจฟอีกหน่อยท่าทางเจฟจะหัวเสียน่าดู แล้วค่อยเปิดใจนะโจ๊ก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 12-03-2014 08:16:20
ช่วงแรกๆเกร็งมากไม่กล้าขยับตัว อารมณ์ประมาณผัวเมียทะเลาะกันแล้วเราเป็นข้างบ้าน ฮ่ะๆ แต่นาทีนี้ชอบเด้ม~
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 12-03-2014 08:27:28
เด้มผู้ช่วยชีวิตรักโจ๊กเจฟฟี่  :mew1:

โจ๊กเอ๊ย  ใช้ใจนะโจ๊กนะ   :กอด1:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 12-03-2014 08:34:29
 :hao3:
ตอนที่อารมณ์กำลังแรง ไม่ควรคุยกันจริงๆ เพราะมีแต่จะแรงใส่กัน ต้องปล่อยให้เย็นลงก่อนสักหน่อยคงดี
แต่ก็นะ อยากให้เจฟเคลียร์ตัวเองโดยด่วน
เช่จ้ะ ไปโดนใครกระทำมา กรุณาอย่างสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นนะค่ะ (หนุ่มน้อยคนนี้เคยมีชื่อไปโผล่ที่ลมเหนือ แบบแว่บๆ)

ชอบสุดๆคงเป็นเฮียน้าจอม กับไอ้เลวเด้ม เด็กช่างนี้เท่จริงๆ ให้ตายเหอะ
(เคยจะเรียนเทคนิค แต่พ่อไม่ให้เรียน  :laugh:)

ปล.
สะท้อนเขาตัวสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออก  - สะท้อนเข้าตัว
หัวเราะหน้างาย – หงาย
พรรคนี้ – พรรค์นี้
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 12-03-2014 09:02:25
โจ๊กคิดถึงสิ่งดีๆที่เจฟทำให้สิ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 12-03-2014 09:27:35
ใช้ใจตัวเองก็พอคิตตี้น้อย :hao3:

 :กอด1: :L1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 12-03-2014 09:40:14
จิระ(เตี้ย)บางครั้งความคิดแรกของคนเราก็ไม่ถูกเสมอไป ใช้หัวนำทางบ้างก็ดีนะ ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 12-03-2014 10:04:23
เทพเด้ม :ling1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 12-03-2014 10:29:15
อูวววววววววววววว เด้มดูเท่ขึ้นทันใด 55555
ถามใจตัวเองดีๆจิระน้อย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 12-03-2014 10:30:16
พี่โจ๊กกกกก อาจารย์เขาแนะนำมาแล้ว
พี่โจ๊กต้องทำตามนะ ใช้ใจคิดๆๆๆ
แต่ก่อนจะแฮปปี้เอ็นดิ้ง แกล้งเจฟอีกสักพักเถอะนะ
ให้เจฟเคลียร์ๆๆให้กระจ่างเลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 12-03-2014 11:39:38
โจ๊กเปิดใจ เปิดหู แล้วคิดดูว่าอะไรที่ใจเราต้องการ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 12-03-2014 16:01:38
ใช้หัวใจนำทางนะโจ๊ก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 12-03-2014 17:22:33
จิระของจิระ คิดให้ตกเร็วๆนะ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 12-03-2014 17:58:14
 :katai4: :katai4: อรมณ์แบบค้างงง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 12-03-2014 18:01:50
เด้ม...ใจนายหล่อมาก o13

โจ๊กก็คิดให้ได้เร็วๆน่ะ มีคนจ้องจะงาบเจฟฟี่ตั้งหลายคนนะครัชชช :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 12-03-2014 20:36:51
สมองหรือหัวใจ :serius2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 12-03-2014 20:56:48
โอมเพี้ยง...ความไม่สบายใจจงหายไปนะ จิระน้อย
ลองใช้เวลาฟังเสียงใจตัวเองสักหน่อย ก็จะรู้ว่าต้องการอะไร
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-03-2014 21:23:06
เด้ม สุดยอด ฝรั่งให้เวลาจิระหน่อยยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 12-03-2014 21:31:16
เพราะมีใจใช่ไหมล่ะ ถึงได้คิดมากคิดไม่ตกอ่ะจิระเหมียว
จิระโฮ่งเคลียร์ทุกอย่างด่วนนนนน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 12-03-2014 22:49:13
ตอนนี้...เด้มกลายเป็นพระเอกแทน ฮ่าๆ
ศิราณีเด็กเทคโนนี่หาไม่ง่ายนะ...ถามถูกคนแล้ว(เหรอ?? ^^")

ก็คนมันสับสนนี่เนอะ หนูเนอะ
จัดการความรู้สึกได้เมื่อไหร่ก็บุกบ้านเลยเน้อ
เราจะได้สบายใจ เคลียร์ๆ กันไป ^^ พ่อมดหายหลายวันแล้ว

อย่างที่บอกแหละ ใคร...ที่ไม่ชัด สู้ๆ นะ จิระของจิระ ^^V
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 13-03-2014 08:15:12
มารอ เจฟนะ  :hao3:ส
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 13-03-2014 08:22:45
---tuckky  โย่ว! จำได้ด้วย ใช่ ปอร์เช่เคยไปไหนมาไหนกับเจฟฟรี่ ช่วงเกรด 11
               นานเดือนหรือเทอมนึงไม่แน่ใจ ขอค้นลิงค์แป๊บ

---สุขนิยม ต้องมือบอนเลื่อนดูบรรทัดท้ายๆ ก่อนนะเออ

---อรุณสวัสดิ์ rujaya
 :mew3:
*****************************************

จิระxจิระ
ตอน 19 ระหว่างเรา








          บ้าน...
ห้องแถวที่เดิม เวลาเกือบห้าโมงเย็น
ท้องร้องโครกครากกดดันให้ผมระเห็จออกจากห้องไปหาอะไรกิน
แต่สภาพซกมกไม่ได้อาบน้ำมาเกินกว่า 48 ชั่วโมง
จึงยอมเสียเวลาฟอกสบู่ สระผม แปรงฟันให้เอี่ยมอ่องก่อนลงมาข้างล่าง

          ว่ากันว่าการแปรงฟันทำให้คนเราหยุดมองเห็นตัวเอง
ภาพในกระจกเงาสะท้อนหน้าตาอย่างจริงแท้ที่สุด
ลมหายใจสดชื่นมีชีวิตชีวาดีแฮะ เสียอย่างเดียว...
ผมเกลียดแปรงสีฟันอีกอันในแก้วตรงหน้านี้เหลือเกิน

           เจ้านายมึงบังอาจหายหัวตั้ง 2 วัน ตามกลับมาเดี๋ยวนี้!


           ลงมาเพื่อพบกับ...
“เจฟ...” เผลอหลุดปาก ปะทะคนที่นั่งอยู่กลางใจโต้งๆ จังเบอร์
          ไม่ทันได้เตรียมใจเลยพ่อแก้วแม่แก้ว


           ดวงหน้าหล่อเหลาสะอาดสะอ้าน ชุดไม่เชิงสูทออกทักซิโดสีดำเด่นสง่าแต่ไม่เนี้ยบ
กระดุมเชิ้ตปลดกว่าครึ่งโชว์แผงอกแกร่ง
โบดำคล้องคอไม่ผูกเป็นหูกระต่าย
คงตั้งใจจะไปทั้งอย่างนี้ชัวร์ เท่ร้ายเหลือใจ

            ละจากสองมือเกี่ยวขอบกระเป๋ากางเกงก้าวมารอรับผมลงบันได
ฉากเจ้าชายรอรับเจ้าหญิงดิสนีย์ในห้องโถงสวยๆ เทือกนั้น
ออร่าหล่อเท่เปล่งประกายแสบตา
โมเดลแฟชั่นวีคที่เคยคุยโม้กับรูปในพอร์ทโฟลิโอจืดสนิท
ตัวเป็นๆ ยืนยิ้มอยู่ตรงหน้าผม


           ลงจะถึงขั้นสุดท้าย เขาผายมือให้วางลงไป

            บระเจ้า สัมผัสนั้น...โคตรจะคิดถึง
มือใหญ่บีบนิ้วของผมแน่น
จิระเม้มปากแน่นหลับตาปี๋กักลูกระเบิดเป็นโกโก้ครั้ชน์ภายในไม่ให้แสดงออก


“สำหรับ...จิระของผม” เสียงทุ้มนุ่มดึงสติ
“หือ ให้ดอกไม้เนี่ยนะ”
          บูเก้ขนาดย่อมทรงกลมรวบรวมดอกหลากชนิด
หลักๆ คือสีเหลือง ขาวและเขียวอ่อน
ถ้าสวมชุดเจ้าสาวจะไม่บ่นสักคำ


“...คิดถึง” โน้มกระซิบข้างหู
           ไอ้เชี่ย เอามีดมาแทงกูดีกว่า ผมตะโกนในใจ

“อะ...เอาก็ได้ ขอบใจ” ถือแนบอก ก้มหน้างุดข่มสตินับกลีบใบ 1,2,3,4

          ดี๊ด๊าดีใจเร็วไปไหม เพศผู้ให้ดอกไม้แถมรับมาง่ายๆ อีกต่างหาก
อยากมีมือที่สามขัดบรรยากาศสีม่วง
อีกใจกลับวอนขออยู่ในโลกนี้เพียงเราสองตราบนานเท่านาน


“มาทำไมวะ”
“ผมอยู่ที่นี่ ของ กีตาร์” เออว่ะ ถามโง่ๆ
“แล้วแต่งตัวจะไปเล่นงิ้วที่ไหน” ผมเมียงมอง
           ออกห่างไม่ได้ด้วยคีมชื่อเจฟยังกำข้อมือผมไว้ไม่ปล่อย

“แถวนี้ หล่อไหม”
“มั้ง” ถามนำให้ชมตัวเองก็เป็น ผมเงอะงะเล่นช่อบูเก้ไปมา
           คิดไม่ถึงจึงหาประโยคโต้ตอบไม่ทัน


            พลังรูปโฉมระดับเซนต์ไซย่าแผ่รังสีการ์เดี้ยนทำลายล้างหัวสมองจนอ่อนยวบ
หล่อเอี้ยๆ ดูดีบรรลัย ปกติเห็นซกมกเท่เซอร์เหลือกินเหลือใช้เกินใคร
นาทีนี้กลับกลายร่างเป็นคนละคน
            เคยเห็นแต่เงาะถอดรูป หากบุคคลตรงหน้าคือฝรั่งถอดผ้าขี้ริ้ว


“งานพรอม” หัวแดงเฉลย
“หือ? งานพรอมแบบในหนังน่ะเหรอ อ๋อเข้าใจแล้ว” ผมบางอ้อ

            ตามปกตินานาชาติท้ายซอยมักจะปิดเทอมก่อนโรงเรียนเราร่วมเดือนทุกที
สำหรับมัธยมปลายปีสุดท้ายคืองานเลี้ยงเพื่อจบเกมอย่างสมบูรณ์

...

           เส้นผมยาวแค่ต้นคอถูกรวบไว้ครึ่งหัวลวกๆ
ปอยผมหลุดลุ่ยบ้างเพิ่มความเทพ
ดวงตาเรียวดุรับกับลูกตาสีเทาสดใสคู่นั้นดึงดูดจนไร้เรี่ยวแรง
           เสก้มลงมองรองเท้าหนังมันปลาบสีดำ
ปลายยาวงอนติดครอบเงินวาววับ
ไม่ใช้รองเท้าคัทชูตามธรรมดาทั่วไป
ซากุระหงิห้าวเป้งผู้นี้สวมบู๊ตสไตล์หรูหรา
สเปอร์กับตราสัญลักษณ์ห่วงเงินตกแต่งที่แลบออกมา
บ่งบอกยี่ห้อฝีมือแฟชั่นดีไซน์เนอร์ระดับโลกแน่นอนไม่ต้องเดา

             บุคคลที่ผมหลงใหลเขาสุดใจ
คนอย่างนี้จะเสียเวลาลดตัวลงมามองผมหรือ
ใจเต้นแรงพร้อมๆ กับในท้องกลวงโบ๋...โจ๊กคงหิวโซจนตาลาย


“เจฟ คือ...”
          พยายามบิดมือหนีหากมีบางอย่างพุ่งมากระทบระหว่างเรา
จนปลาหมึกยอมปล่อยออกเสียเอง

“พี่เจฟฟรี่ขา ฮิๆ”
“Hello, lady...”
“อ้าวเฮ้ย ใครครับนี่”

           ผมมองต่ำ เด็กหญิงลูกครึ่งแขกขาวหน้าตาจิ้มลิ้มจมูกแหลมเปี๊ยบน่ารัก
ดวงตาคมผมหลอดมัดแกละด้วยโบสีขาว
สวมชุดกระโปรงนางฟ้าสีขาวประดับลูกปัดสีฟ้าลายพร้อย
ติดปีกเอนเจิลขนฟูๆ อยู่กลางหลังเป็นพร็อพประกอบ

            ลูกสาวใครทำไมถูกใจจริงๆ ส่งสายตาให้กัน ปิ๊งๆๆ


“รายงานตัวซิครับ พูดไทยนะคนเก่ง”
               อุ้มคุณหนูขึ้นยืนบนเก้าอี้กินข้าว ประคองหลังเด็กหญิงไว้
คุณพ่อวัยสะรุ่นกับหนูน้อยแก้มแดง

“หนูชื่อสุนิสา เรียกแซมมี่ก็ได้ค่า วันนี้มากับคุณพ่อแซม คุณพ่อจะพาแซมมี่ไปเที่ยวงานแฟรี่ทอยส์ที่ห้างตรงนู้น พี่ชื่ออะไรคะ”
“พี่ชื่อพี่โจ๊กครับ”
“เพ่โจ๊ก...” อายม้วนยิ้มหวานเชื่อม “แซมมี่อยากได้อันนั้น แมวสีส้มๆ”

               นิ้วจุ่มน้ำลายชี้เลยบ่าผมไปยังแก้วพลาสติกจากโรงหนัง
ตุ๊กตาประดับฝารูปแมวการ์ฟิลด์ฝุ่นเขรอะบนตู้เย็น

“ถ้าอยากได้ก็ต้องบอกพี่โจ๊กก่อน แซมมี่เรียนชั้นไหนแล้วเอ่ย” ชวนคุยประวิงเวลาเช็ดตุ๊กตาให้สะอาด
“ตอบพี่โจ๊กซิครับแซมมี่” นายแบบทักซิโดใจดีลูบหลังเด็กหญิงตาแป๋วจ้องของเล่นไม่วางตา
“ป.1 ค่ะ แซมมี่ได้ที่ 4 ด้วย คุณครูให้ตั้ง 4 ดาวแน่ะ”
“4 ดาวเชียว พี่โจ๊กให้แก้วเป็นรางวัลนะ โอเคได้แล้วครับ” ผมยื่นให้
“เย้!” กอดหมับทันที

“แซมมี่ขอบคุณค่ายัง” ผู้ใหญ่ชุดดำท้วงมารยาท
“ขอบคุณค่าเพ่โจ๊ก” ย่อไหว้งามหยดย้อย

...


               น้องหนูดีใจลั้ลลาเสียงดัง เจ๊เดินมาจากคูหาที่ 3 ฝั่งไกลๆ โน้นมาสมทบพอดี
ทุบผนังทะลุถึงกันเรียบร้อย เก็บกวาดเศษซากปรักหักพังหมดเกลี้ยงรอช่างตกแต่งภายใน
เข้ามาก่อห้องเพิ่มเท่านั้นก็น่าจะเปิดร้านได้
               เจ๊อยากเร่งอยากให้เสร็จทันขายในช่วงปิดเทอมของโรงเรียนผม
เพื่อคนจะได้ตัดสินใจออกรถใหม่กันเยอะๆ
เปิดเทอมพ่อแม่ก็ไม่มีเงินเหลือ เราต้องช่วงชิงจังหวะ
พูดกรอกหูให้ได้ยินทุกวัน


“คุณน้าจุ๋ยขา นี่แก้วพี่โจ๊กให้แซมมี่ค่ะ แมวเหมียวๆ การ์ฟิลด์เหมือนบ้านแซมมี่เลยดู ฮิๆ” เด็กหญิงชูอวดน้าสาว
“โอ้โห แมวพี่โจ๊กนี่เอง น้าล้างให้สะอาดๆ ดีกว่าหนูแซมมี่จะได้ใส่น้ำแดงกลับบ้าน เอาไหมคะ”
“เอาค่า!”
“อึ๊บ! ไปกันเลย”
            เอนเจิลน้อยถูกยักษ์ยกลอยหวือจากเก้าอี้ไปหาเจ๊ที่ซิงค์ครัวใกล้กัน


               สองสาวต่างวัยมีกิจกรรมของหวานง่วนชั่วครู่ก่อนเจ๊จะจูงมือคุณหนูแซมมี่
กลับไปหาน้าจอมกับคุณแซมที่คุยธุระกันอยู่
ทิ้งผมกับร่างโย่งยืนเผชิญหน้าชนิดตาต่อตา ฟันต่อฟัน

               วันคืนที่ห่างไกลกันเมื่อครู่ทิ้งระยะให้ผมทบทวนย้อนคิดจนหัวแทบแตก
ทว่ากลับนึกไม่ออกว่าเราเริ่มต้นทะเลาะกันจากเรื่องไหน
หลายต่อหลายครั้งจะคอยสอดส่ายสายตามองหาเสาไฟฟ้าหัวแดงต้นนี้
เพื่อว้อนท์อยากมีเรื่องฟาดฟันแต่ไม่เคยได้ฤกษ์ลงมือเสียที
โจ๊กกลายเป็นหมาเห่าใบตองแห้งทุกครั้งที่พบ
                และมีบางอย่างเกิดขึ้นกับผม
ทุกๆ ครั้งที่เราเจอกัน
จังหวะหัวใจของจิระจะแดนซ์หลุดโลกทุกทีไป
ผมคอยชะเง้อมองหาคนนี้...โดยไม่รู้ตัว


              แล้วจู่ๆ ฟ้ากลับดลบันดาลให้เรามีโอกาสได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างไม่น่าเชื่อ
...จูบที่หน้าผาก
...พวงแก้ม
...มุมปาก

หอมโคโลญจางๆ
ลมหายใจเจือกลิ่นบุหรี่บ้างในบางครั้ง
อ้อมกอดยามค่ำคืน

คำกระซิบข้างหูให้ใบหน้าร้อนฉ่า
‘ผมรักคุณ’


             อาจเป็นเขาคนนี้
“เจฟ...” ผมสบตาอยากสารภาพความใน
             ความรู้สึกถลำไกลเกินควบคุม
เขาผู้บันดาลให้เกิดสมควรได้รับรู้

“เจฟฟรี่คะ!” เสียงตื่นเต้นดังแทรกจากหน้าบ้าน
            คริสติน่า...หญิงสาวแต่งหน้าแต่งตัวโทนแดงสด
ชุดราตรีพริ้วสวยฟูฟ่องก้าวเข้ามาขัดจังหวะ

“เจฟฟรี่อยู่นี่เอง เมื่อกี้มองแวบๆ คริสตี้ไม่แน่ใจแต่เห็นรถเหยี่ยวจอดอยู่เลยคิดว่าใช่ ไปกันยังคะ ดีจังจะได้เข้างานคู่กันเลยไม่ต้องรอ”
“...” ผมอ้าปากค้างไม่ได้ไปต่อ
“เอ คุ้นๆ ว่ามีเบนซ์ทะเบียนของลุงแซมอยู่แถวนี้ด้วยนี่นา อ๊ะนั่น จริงด้วย สวัสดีค่ะคุณลุง!” หญิงสาววิสาสะสอดมือควงแขนชุดทักซิโดพลางโบกมือทักทายคุณผู้ชายสูงวัยอย่างสนิทสนม


               ดั่งอกถูกกรีดเป็นทางยาวเลือดซิบ
หันหนีจะหาที่หลบภัยโดยด่วน

“โจ๊ก!” มือใหญ่ดึงแขนไว้
            ดีที่เป็นข้างขวาปกติ เจอซ้ายใส่เฝือกจะไซด์คิกให้
เขามองผม เราสบตากันนิ่งนานจนนึกหวั่น
หวังว่าจะไม่ล่วงรู้ถึงข้างใน
ภาวนากับตัวเอง ลูกช้างขอถวายหัวหมูสองหัวถ้ารอดจากนาทีนี้ไป


“สวัสดีค่ะโจ๊ก คริสตี้รู้จักเมื่อวันก่อน เอาซีดีมาฝากไว้ โจ๊กเขาขับมอเตอร์ไซค์ไปส่งร้านเค้กหน้าโรงเรียนเราด้วยล่ะค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ”
“...” นายแบบหรี่เหล่ผมเงียบๆ
“ครับ...” ผมรับเบาๆ
“นี่พ่อผูกให้เอง บอกหวงลูกสาว ฮิๆ แต่อันนี้ของเจฟฟรี่ค่ะจะได้เหมือนคู่เดทหน่อย อ้อ รถคริสตี้จอดซ้อนคันอยู่ในซอยนะคะ”

              หญิงสาวชูข้อมือผูกดอกไม้ประดิษฐ์กับช่วยติดช่อดอกคาร์เนชั่นสีแดงที่อกซ้ายชุดดำ
“ขอคุยเดี๋ยว คริสตี้ช่วยย้ายถ้วยรางวัลในรถไปใส่คันของคริสตี้ให้ที คนรถของเหยี่ยวมารอเอาที่งานแล้ว ผมกลัวลืม” ยังไม่ปล่อยแขนผม ใช้ข้างที่สาวสวยเกาะอยู่ควานหากุญแจรถจะยื่นให้


               ทุลักทุเลมากบอกตรงๆ ล้วงมือขวาข้ามมากระเป๋ากางเกงอีกฝั่ง


“โอเคคริสตี้ช่วยค่ะ เลกซัสดอกนี้นะคะ แล้วใช่อันที่ส่งรูปให้คริสตี้ดูหรือเปล่า เดี๋ยวจัดการให้ค่ะ” กลายเป็นฝ่ายหญิงดึงกุญแจรถออกไปเอง

                 สนิทกันถือขนาดกล้าจับงูต่อหน้าประชาชีถึงขนาดนี้เชียว
บระเจ้าช่วยกล้วยทอด (=0=)
หญิงสาวผละไป ผมพยายามแงะมือเหนียวออกแต่ไม่เป็นผล
บีบแน่นจนแขนแดงเป็นรอยนิ้วเจ็บเชี่ยๆ

...


                ถูกพาออกประตูด้านหลังห้องแถว 
ผมขัดขืนไม่เข้าใต้ชายคาบ้านเล็กเราจึงพากันมาหยุด ณ โรงรถ
ที่มีโฟลค์แช็คกี้ลูกพ่อจอดนิ่งอยู่ตรงนั้นแทน


“ว่า?” ยักษ์จอมบังคับเริ่ม
“ว่าอะไร” ผม
“เมื่อกี้จะพูดว่าอะไร”
“ลืมแล้ว”
“โจ๊กครับ...คนดี”

               ผมเม้มปากแน่น วลีคุ้นหูมาพร้อมน้ำเสียงออดอ้อน

“แค่ไม่ชอบ...”
                งุ่นง่านนึกไม่ออก อาการคล้องแขนควงคู่จี๋จ๋าเมื่อครู่
สับสวิตช์เซลล์สมองลืมเมมโมรี่ชั่วคราว

“คริสติน่าเป็นคู่เดทเดินเข้างานพร้อมกันเฉยๆ พิธีตามธรรมเนียม แค่เพื่อนไม่ได้มีความหมายอะไร แล้วก็เป็นญาติของคุณแซม หลานสาว” อธิบายยืดยาวขณะผมเริ่มยิ้มออกหน่อยๆ
“ก็เห็นสนิทกันจัง” โจ๊กไม่ได้ค้อนลมฟ้าอากาศอยู่ชิมิ
“ช่วยทำเดโมเลยคุยกันบ้าง คริสติน่ารู้ว่าผมชอบผู้ชายมากกว่า”
“ไม่อยากรู้เรื่องนั้นสักหน่อย” รู้สึกหน้าไหม้คึ่ก
“โอเคครับ ไม่อยากรู้แต่อยากบอก หึหึ” หัวเราะในลำคอ
            สืบเท้าเข้ามากางแขนเตรียมโอบกอดผม
อ๊ะๆ โจ๊กบ่ใช่คนใจง่าย แค่โหยหาอ้อมอกอุ่นๆ เท่านั้นเองสาบาน

...

                หมับ...
ถูกต้องที่สุด วงแขนโอบล้อมร่างกาย
สูดน้ำหอมใหม่ไม่คุ้นหากไม่แปลกนาสิกเท่าใดนัก
อวลกลิ่นบุหรี่อ่อนๆ ยี่ห้อเดิมๆ ติดปลายจมูก
เป็นซากุระหงิหัวแดงของผมไม่เปลี่ยน


“เจฟ...”
“ครับ”
“คือ...เมื่อวันก่อนโน้นกูงี่เง่าไปหน่อย”
“ลืมแล้ว ปล่อยมันไป แค่วันนี้จิระของผมอารมณ์ดีอย่างนี้ก็พอ”

“จิระของผม...โด่” ผมซุกบ่ากว้างซ่อนหน้าแดงเถือก
“อึดอัดเหรอ”
“เปล่าไม่ได้อึดอัด สับสนบ้าง รู้สึกดีบ้างบอกไม่ถูก คืองี้...พูดตรงๆ อย่างลูกผู้ชายเลยนะ ที่มึงเคยบอกว่า เอ่อ...นั่นน่ะ”
“หือ...บอกว่า?”

           ยักษ์คลี่ยิ้มน้อยๆ อยากกระทืบเท้าสักเป้ง
แต่บู้ตท่าทางจะแพงระยับ ยอมหมั่นไส้ด่าในใจก็ได้


“อย่างที่บอกทุกวันยังไงเล่า ไอ้สามคำของเจฟที่พูดประจำๆ น่ะ”
“555 ครับๆ ผมรู้”

               เจฟที่ผมเรียกชื่อหัวเราะเสียงดัง
อุ้งมือใหญ่ลูบหลังหัวให้ผมอู้อี้กับอกมากเข้า


“ที่ผ่านมาก็ไม่ได้รังเกียจอะไร แต่กูคง...ให้ไม่ได้” ปลายประโยคผมลอยหายไปกับอากาศ
“...”
“คนนั้นของมึงคงไม่ใช่กูหรอกเจฟ...ขอโทษด้วย”


                ไม่ทราบว่าโลกใต้เท้าหมุนไปกี่วินาที
เวลาผ่านไปช้าและช้ามากมายจนผมหายใจไม่ทั่วท้อง


“Please, shin up honey...” กำปั้นหลวมๆ เชยคางผม “พูดกับผม มองหน้าผม”
             เสียงยักษ์สั่นเครือ รอยยิ้มเหือดหายไม่เห็นสีเลือดบนหน้า

“กะ...กูไม่ได้เป็นเกย์ อาจมีออร่าสีม่วงให้ใครต่อใครหลงมาติดเป้งบ้างแต่คง...ไม่รู้ว่ะ ตอนนี้ไม่ไหวจริงๆ” ผมหวิวจะยืนไม่อยู่


             สบตาผมนิ่งงัน นัยน์ตาสีเทาหม่นแสง

“เข้าใจแล้ว...”
“...” ผมกลืนน้ำลายขมลงคอ โคตรจะไม่อร่อย
           ในใจตะโกนรีบไปๆ เสียทีเถิด
อย่าให้รู้สึกผิดมากไปกว่านี้เลยขอร้อง


             เขาโน้มลงมาหา ผมเงยรับ
ร่างสูงขบเบาๆ ให้เผยอริมฝีปาก
ล้วงลิ้นแตะปลายลิ้นชื้นของผมนุ่มนวล
ผมจุมพิตตอบ กลืนความรู้สึกของเขาไว้ในโพรงปาก...เราจูบกัน

...อ่อนโยน

...ไม่ดึงรั้ง

...ไม่บังคับ

...และเข้าใจ


           ผมลืมตาอีกครั้ง
ม่านน้ำตาพร่ามัวจนมองไม่เห็นแผ่นหลังสีดำที่เดินจากไป



*************
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 18 มรสุม P.19 (12/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 13-03-2014 08:24:43
ทำไมพูดแบบนั้นละโจ๊ก ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :ling1:

โจ๊กแค่สับสนอยู่ใช่มั๊ย หรือยังไม่แน่ใจตัวเอง  :katai1:

puppyluv ใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  :ling1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 13-03-2014 08:34:42
 :o12: เจอล่ะ ประโยคเด็ด  งั้นเจอกันตอนหน้าละกัน  :o12: วิ่งออกจากกระทู้ด้วยความเศร้าใจ
 :katai1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 13-03-2014 08:34:56
โอยยย มาม่าน้ำขลุกขลิก  :mew5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 13-03-2014 08:46:59
ยังไงเนี่ยโจ๊ก เหมือนจะดีหรือยังไง เจฟอย่ายอมแพ้สู้ต่อไป
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 13-03-2014 08:56:59
อ่าาาาาาาาาาาาา
ทำไมเป็นแบบนี้ละ
 :hao5:  :hao5:  :hao5:  :hao5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 13-03-2014 09:05:49
สู้ๆนะ จิระ จิระ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 13-03-2014 09:09:09
อืออออออออออออออออออออออออออออ จิร้าาาาาาาาา ทำไมพูดยังง้านนนนนนนน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 13-03-2014 09:18:42
สงสารโจ๊ก โจ๊กคงกำลังรู้สึกสับสน เจฟบอกว่ารักแต่กับชะนีคริสติน่ากลับสนิทกันจนเกินไปไหนจะเรื่องเปอร์เช่อดีตคนเคยคบของเจฟอีก สงสัยจังว่ายัยคริสติน่ากับเปอร์เช่จะตั้งใจพูดให้โจ๊กรู้รึเปล่า แล้วเจฟจะจัดการยังไงจะปล่อยโจ๊กให้ลอยนวลไปง่ายๆแบบนี้เหรอ อยากอ่านความคิดของเจฟบ้างจัง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 13-03-2014 09:22:12
เอ่อ...มันก็ต้องมีบ้างล่ะนะอารมณ์แบบนี้
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 13-03-2014 09:43:57
มันสับสนๆๆๆๆๆๆๆ  :a5::o12:

เจฟฟฟฟฟอย่าถอยง่ายๆๆๆนะ :mew4:

 :กอด1: :L1: :pig4:


หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 13-03-2014 10:13:09
 :mew2:

แรกๆเหมือนจะดี แต่ท้ายตอนไหงเป็นงี้อ่ะ

เศร้าใจจัง

ต่อไปโจ๊กคงจะอกไหม้ ได้แต่เฝ้าตามง้อ

บวกเป็ด

ปล. อยากงอนpuppyluvจัง  :z3:

 :pig4:  :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: momoku ที่ 13-03-2014 10:23:57
พ่อมดเจฟฟรี่ ร่ายมนต์แล้วกดเลย

โจ๊ก!!!~ เธอพูดอย่างนั้นได้ไง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 13-03-2014 10:25:48
สงสารเจฟฟรี่อ่ะ โจ๊กอ่ะพูดเสร็จแล้วร้องไห้ จะพูดทำม๊ายยย :katai1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-03-2014 10:36:04
ทำไมเป็นอย่างนี้...... :katai1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 13-03-2014 10:57:20
จิระ(เตี้ย)นายคิดดีแล้ว??
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 13-03-2014 11:19:05
โจ๊ก...ทำอะไรลงไป  :เฮ้อ:

หวังว่าเจฟคงไม่ถอดใจหรอกนะ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 13-03-2014 11:54:38
อ่อยยยยย ปวดจายยยย
สงสารทั้งเพ่โจ๊กและพี่เจฟ
รอลุ้นว่าพี่เจฟจะรับมือกับเหตุการณ์นี้ยังไง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 13-03-2014 11:55:19
 :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 13-03-2014 12:10:52
เข้าใจโจ๊กนะ คือ โจ๊กคือเด็กผู้ชายเกรียนแมนๆ ใสๆ มีความมุ่งมั่นกับฟุตบอลความรักไม่เคยแล เราว่าโจ๊กแบบเด็กมาก เรื่องความรักนี่อนุบาลเลย ไม่รู้อะไรในหลายๆเรื่องๆเลย รวมทั้งความรักที่ไม่ใช่เพศหญิงเพศชาย  แล้วเมื่อมีความรัก ความรักนั้นมันค่อนข้างยากกว่าคนอื่น คือ มันยากเกินไปสำหรับโจ๊ก เราว่าคือโจ๊กอยากจะยอมรับ แต่ก็มีความคิดความเชื่อลึกๆว่ามันไม่ถูก มันจะทำให้ครอบครัวเสียใจ  ไหนจะเรื่องทุนอีก คือมันสับสนมากนะเราว่าผู้ชายธรรมดาที่เข้าใจความรักหรือมีประสบการณ์เรื่องความรัก มาอยู่ณ จุดเดียวกับโจ๊กก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน

แล้วโจ๊กก็จะได้เรียนรู้เอง ว่าความรัก สุดท้ายคนเราก็หนีใจตัวเองไม่พ้น
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 13-03-2014 12:37:47
 :m15: โถ่ โจ๊กกกกกกก
พูดเองร้องเองเหรอ ฮือ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 13-03-2014 13:14:00
 :z3: ม่ายยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 13-03-2014 15:03:07
คนนั้นของจิระคือ กาย เหรอ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 13-03-2014 15:30:52
เอ้า!!! โจ๊ก ไมพูดงั้นล่ะ ตอนแรกนึกว่าจะสารภาพรักตอบ
งั้นหักมุมงี้ล่ะ เฮ้อ!!!พูดเองเสียใจร้องไห้เอง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 13-03-2014 15:35:32
ทำไมโจ๊กทำแบบนี้ สงสารพ่อมด :sad4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 13-03-2014 16:09:49
กลับไปอ่านลมเหนือถึงตอนโจ๊กบอกรักกาย มาเจอตอนนี้เข้าไปอีก :hao5:  :ling1: :o12:  :z3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 13-03-2014 16:32:30
อ้าว ฉะไหนถึงเป็นฉะนี้ได้เล่า puppyluv มาเคลียร์ด่วนเลย :ling1:
แรกเริ่มก็เหมือนจะดี มาคดีพลิกตอนท้ายได้อย่างไรกัน
เอาน่า เข้าใจอยู่มือใหม่หัดวายก็ต้องให้เวลาปรับตัวบ้าง
ปุบปับจะให้ไฉไลเลยก็ยากอยู่ สารพัดเรื่องรุมเร้าอีกล่ะ
คาถาที่เคยเป่าก็คงใช้ไม่ได้ นอกจากเวลาที่จะช่วยแมวดื้อได้
ค่อยๆคิด บางทีห่างกันอาจจะทำให้ความว้าวุ่นเบาบางลงก็ได้
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
+1และเป็ดจ้ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 13-03-2014 16:52:54
 :a6: :a6: โจ๊กพูดอารายออกปายยยยยยย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 13-03-2014 17:19:18
มาม่าอืดท้องอีกแล้ว...
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 13-03-2014 19:02:10
 :o12: โจ๊ก จิระคิดอะไรอยู่กันแน่
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 13-03-2014 19:56:55
พูดเองก็เจ็บเองน่ะโจ๊ก  :z3: :z3:

 
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 13-03-2014 22:47:12
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน
ดราม่าแล้ว  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 13-03-2014 22:47:25
 :ruready :ruready :ruready
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 19 ระหว่างเรา P.20 (13/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 13-03-2014 23:10:35
โอ๊ย!! โจ๊ก!!!!! อะไรของเธอเนี่ย???
แล้วยังไง ร้องไห้ทำไม...เขาก็ตามใจแล้วไง เขาไปแล้ว.....

เขาไปแล้ว...พรุ่งนี้จะกลับมามั้ย??
เดี๋ยวเธอไม่อยู่แล้วเขาค่อยเข้ามาเอาของ?? รึขนไปซึ่งหน้า??
หรือว่า...ยังอยู่แบบนี้ต่อไป แต่ไม่มีสัมผัส?? อยากได้แบบไหน??...เลือกแล้วกัน จิระ

น้ำตาตกเพราะกลัวกะทันหัน...กลับตัวให้ทันเน้อโจ๊ก << สปอยล์พระเอกสุดชีวิต ฮ่าๆ ;p
คำสามคำสำคัญก็จริง...และมันต้องชัดจึงใช้ได้ << รักคือรัก ไม่รักคือไม่รัก...ชีวิตก็แค่นี้แหละ จิระ

ปล.เล่นเอาอยากกลับไปเปิดหาตอนพ่อมดเปรียบเทียบเมื่อเป็นศิราณีให้พ่อเพื่อนรัก หุหุ
อ่อ...ดีที่เตือนก่อน มิฉะนั้นอาจตกเหวกว่านี้ ฮ่าๆๆ ^^

>>> เขาไปแล้ว...เขาไม่มีเวลาง้อแล้ว...เขาไปงานพรอม...วะฮ่ะฮะฮ่ะฮ่าาาา ;p
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 14-03-2014 07:26:43
----rujaya โอ๋ๆ

----สุขนิยม หุหุ มือบอนเข้าไว้...อย่าลืม

**********************

จิระxจิระ
ตอน 20 ร้องไห้










           ผมซุกตัวอยู่ในตู้เสื้อผ้า
คุดคู้นอนร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้มไม่หยุด
พยายามซ่อนเสียงสะอื้นให้เงียบที่สุดแต่ยากเต็มที

...โคตรเจ็บ

...โคตรทรมาน

ถ้าผ่าหัวใจออกมาขว้างทิ้งได้จะไม่รีรอ


              เจ๊ตามมากอดแนบอก โยกกล่อมลูกน้อยเสียขวัญ
เวลาเป็นเด็กตัวเล็กๆ เจ๊ก็ปลอบโยนผมไว้อย่างนี้

“โจ๊ก...ลูก...โจ๊ก...” เสียงคุณผู้หญิงผู้เป็นยิ่งกว่าแม่เห่กล่อม น้ำเสียงสั่นเครือร่วมสลดไปด้วยกัน

“...ฮือ...” ผมปล่อยโฮ


              แม่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถชนหลังคลอดผมแค่ 4 เดือนเศษ
ตีปีกบินขึ้นสวรรค์ตามพ่อซึ่งตัดช่องน้อยป่วยตาย
ตั้งแต่ผมแค่ปฏิสนธิในท้องก่อนหน้าแล้ว
             รู้จักหน้าบิดามารดาผู้ให้กำเนิดจากรูปถ่าย
กับชื่อนามสกุลในสูติบัตร
เติบโตมาด้วยหัตถาครองพิภพของยาย ตาและน้าทั้งสอง
ช่วยกันฟูมฟักอุ้มชูชีวิตนับจากวันนั้น

...เกลียดความตายที่พรากคนที่รักของผมไป

...เกลียดการจากลา

...ผมเกลียดไอ้หมอนั่นที่สุดตอนนี้

บังอาจหันหลังเดินจากผมไป
กูเสียสติเพราะมึง
เข้ามาทำให้กูเป็นบ้ากับมึงทำไม สัตว์นรกเอ๊ย!

...


“ขอโทษ...ฮือ...โจ๊กเรียนไม่เก่ง สอบอะไรก็ไม่ติด ไม่ดีเลยทำให้เจ๊กับเฮียผิดหวัง ไม่ดี...” ตีรวนไขก๊อกปลดปล่อยทุกเรื่องทุกข์ในหัว

“ไม่เป็นไร สอบไม่ติดก็ช่างมัน อยู่บ้านเรานี่แหละ ลูกหลานคนเดียวเจ๊เลี้ยงได้ อย่าคิดมาก เล่นฟุตบอลให้บ้าไปเลยเจ๊ก็ไม่ว่า”

“เจ๊...โฮ...” เป่าปี่เต็มที่


            เพ้อเรื่องไหนบ้างจำไม่ได้ ส่วนใหญ่เรื่องเรียนต่อ
ไม่ช่วยงานซ่อมรถมัวแต่เล่นฟุตบอล
ตาบวมช้ำลืมไม่ขึ้น น้ำมูกไหลย้อยเละเทะ
ปั้นหล่อมาเกือบตายนาทีนี้เสียหายหมดเกลี้ยง

           นอนหนุนตักฟังเสียงพุงคุณผู้หญิงร้องครืดคราดเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา
สายตาทอดยาวออกไปยังหน้าประตูที่เปิดอ้า
ปลายเท้าน้าจอมโผล่มาให้เห็นในคลองสายตา
บุพการีมีค่ากับจิระที่สุดนาทีนี้


“วันนี้ร้องไห้ซะให้พอ พรุ่งนี้ มะรืน มะเรื่องก็ต้องยิ้มได้ เจ๊ไม่ได้สอนลูกสอนหลานให้ยอมแพ้ไม่สู้คน”

“เจ๊...” ตัดสินใจจะสารภาพสิ่งคั่งค้างภายใน มิเช่นนั้นคงนอนไม่หลับอีกนาน

“หือ?”

“ถ้าพูดความจริงเจ๊จะโกรธโจ๊กไหม”

“โกรธว่า?”

“...” ผมเม้มปากเงียบ

             เพิ่งบอกลาความรักเด็ดขาดหมาดๆ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
จะรื้อฟื้นหาพระแสงให้ได้ประโยชน์อันใด
นัยน์ตาสีเทาเศร้าสร้อย
ใบหน้าซีดไม่เหลือสี

“ว่าเราชอบเจ้าเกย์นั่นน่ะเหรอ”

“หา...รู้ได้ไง” ชะงักมองคุณนาย

“ทำไม คิดว่าคนอื่นไม่รู้ทันหรือไง เจ๊อาบน้ำมาก่อน มองปราดเดียวก็เห็น เลี้ยงเรามาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย อย่าลืม”


            ผมบ่นอุบปิดบังความลับไม่เคยได้
ถามว่าเจ๊ไม่ตกใจหน่อยหรือหลานชายตัวเองมีใจให้เกย์
คุณหญิงตอบถ้าเอาลูกเจ๊อยู่ จะแมวจะหมาตัวไหนได้หมด
ใจนักเลงมากคุณนาย
            ขอขโมยซีนเศร้าจากพ่อหนุ่มหัวแดง
เป็นฉากโหดหั่นฆ่าโดยเจ๊จุ๋ยของเราแทน

...

“เฮ้อ...ถ้าลองได้รักเข้าแล้วก็คือรักนั่นแหละ ชายหรือหญิงได้ทั้งนั้นเจ๊ไม่ว่าหรอก คิดมากทำไมปวดหัว แต่ถ้าตัดสินใจแล้วก็ไม่ต้องไปสนใจ เขาก็อยู่ส่วนเขา เราก็อยู่ของเราตามเดิม”

“...อึก...” ผมสะท้อนลมสะอื้นยังไม่หมดจากปอด หรือเสียใจอีกคำรบกันแน่

“จะรักใครชอบใคร วิปริตผิดเพศแค่ไหนได้หมดเจ๊ไม่ห้าม แต่จำเอาไว้เจ๊รักโจ๊กนะ เรามีกันแค่นี้ อย่าคิดทำอะไรโง่ๆ เด็ดขาด” เสียงเจ๊สั่นเครืออีกหน

“ครับ...” ผมก้มกราบกับตักแล้วกอดซุกไว้


               ถ้านั่งไทม์แมชชีนกลับไปได้จะไม่ใจอ่อนยอมให้ย่างเท้าเข้ามากลางใจ...โดยไม่รู้ตัวอย่างเด็ดขาด
รสนุ่มหยุ่นยังติดริมฝีปาก ใครจะลืมลง


“เจ๊รู้ บางอย่างต้องใช้เวลา แต่เจ๊ปลอบใครไม่เป็น ถ้าให้ซ้ำล่ะก็ถนัด”

“เหี้ยมอ่ะ...ซู้ด...” แอบป้ายน้ำมูกกับเสื้อนาง

“เสียแล้วก็ซ่อมใหม่ได้ กลัวที่ไหน”

“ซ่อมได้จริงเหรอ?” ผมอารมณ์เปลี่ยน

“เฮียเราซ่อมเก่งจะตายไป จริงมั้ยเฮีย!” ท้ายประโยคตะโกนเสียงดัง

(“ได้ ทอมยังซ่อมมาแล้วเลย”) เสียงชายไทยห้าวเป้งนอกห้อง

“เฮียบ้า!” เจ๊ตะโกนเขินจัด

“อ๋อย...!” โจ๊กซุกหน้าเกลือกกลิ้งตักอีกรอบ อกหักดังเป๊าะจะเอาไขควงที่ไหนมาหมุนกลับคืน

...
...



               ผมสูดน้ำมูกป้ายเสื้อเล่นเป็นเด็กๆ พลางคิดย้อนถึงอดีต...
              โรมิโอกับจูเลียตคนละรั้วโรงเรียน
เทคโนชายกับบัญชีหญิงตุนาหงันกลายๆ
เคียงคู่ประวัติศาสตร์ของสองสถาบันนั้นมาแต่ไหนแต่ไร
               เพื่อนเฮียจอมซึ่งเป็นลูกน้องในแก๊งเทคโนไปหลีเพื่อนหญิงในกลุ่มเจ๊
เฮียหรือน้าจอมทัพของผมจึงถูกจับตามองคู่กับนางสาวจารุณี
หรือฉายา จาพนม โดยปริยาย
 
               แต่ตามสไตล์พระเอกปากหนัก
คนระริกระรี้ใกล้ชิดดันเป็นกะเทยสวยน่ารัก
ซึ่งเป็นญาติบวกรุ่นน้องหนึ่งในกลุ่มของเจ๊เอง
             เฮียจับพลัดจับผลู (เจ๊สั่ง) ให้ดูแลน้องคนนั้นอย่างเสียมิได้
เนื่องจากขณะนั้นเจ๊จุ๋ยของเราเข้มแข็งเกินหญิงไทยทั่วไป

(ช่วงนั้นเป็นทอมครับ เจอซ่อมตอนไหนรอฟัง ; โจ๊ก)

                อยู่มาวันหนึ่งน้องเทยที่ว่าถูกเด็กอาชีวะคู่อริของเฮียรุมซ้อม
อาการสาหัสจนต้องหามเข้า รพ.
แว่วๆ ว่าอกหักรักคุดเสียใจจะเป็นจะตายที่น้าจอมไม่รับรัก
ชี เอ่อ...ฮีร้องไห้วิ่งเข้าดงแข้งของศัตรู

เท่านั้นเอง...นางพญางูขาวกับพยัคฆ์ดำจึงหันขวับมาฆ่ากันเอง


             ตัดภาพเจ๊กกับเฮียยืนคนละฝั่งที่เตียงคนไข้
น้องเทยแปลงร่างเป็นยาใจคนจนอ้อนวอนให้ทั้งคู่คืนดีกัน
จับมือข้ามเตียงโรงพยาบาล ตำนานรักดอกเหมยจึงเบ่งบานเต็มๆ

           ทั้งคู่รวบรวมสมัครพรรคพวกไปถล่มอันธพาลโรงเรียนนั้นจนราบคาบ
หนูเทยถือโอกาสทำนม ผ่าสาวควงบอยเฟรนด์คนใหม่เย้ย
พลิกวิกฤติเป็นโอกาส โลกบังเกิดสันติสุขทุกฝ่ายล้วนแฮ๊ปปี้เอ็นดิ้ง

...

           ยังครับ...สตอรี่บอร์ดยังไม่หมด
เรียนจบถูกจับแต่งทันทีด้วยเจ๊เจอเฮียซ่อมจนท้องป่อง
น้องเจสุดหล่อของเพ่โจ๊ะจึงถือกำเนิด
          ศูนย์รวมจิตใจของพวกเรากำลังน่ารักน่าชัง
เข้าอนุบาลยังไม่ครบปีด้วยซ้ำฟ้าก็กวักมือเรียกหลานชายสุดที่รักของผมกลับสู่สรวงสวรรค์
โคตรเศร้าแต่เราต้องยอมรับความจริง
เจ๊มีลูกไม่ได้ ดช.จิระ ถึงรีเทิร์นเป็นที่หนึ่งอีกครั้ง

...
...

           น้าจุ๋ยลูบผมสั้นเกรียนไปมา...
“เฮียเห็นนิ่งๆ อย่างนั้นแต่บางทีก็บ้ามากนะ วันวาเลนไทน์อยู่ดีๆ เดินฝ่าเข้าไปในโรงอาหาร คนเป็นร้อยคิดดู จับมือเจ๊ยัดช็อกโกแลตอันเล็กนิดเดียวให้แล้วเดินกลับไปเฉย เจ๊โดนแซวจนเกือบจะล้มโต๊ะเลยล่ะ ฮิๆ” เจ๊ขำอดีตทอม
“อืม...”


          อิจฉาคนมีความรัก
เล่าอดีตเลิฟๆ หวานแหววให้หลานที่เพิ่งอกหักรักคุดฟังสองหู
เข้ากันมากคุณนาย
อยากร้องเป็นเพลงว่า โปรดอย่าทำร้ายฉัน

...

           เจ๊บอกความรักมีหลายรูปแบบ ทอมดี้ เกย์ ตุ๊ด
อกหักร้องไห้ได้แต่อย่าทำร้ายตัวเอง
เฮียเป็นห่วงแต่ไม่พูด กลัวหลานในไส้จะเสียใจจนเป็นบ้า

“เฮียเป็นห่วง บอกให้เจ๊ดูๆ ไว้ กลัวว่าไอ้เจ้าฝรั่งตาน้ำข้าวจะปล้ำลูกชายตัวเอง เจ๊บอกถ้ามันกล้าจะตามฆ่าล้างโคตรเลยด้วย”
“เจ๊โหดว่ะ”
“เห็นเฮียเรียกเจฟฟรี่ไปคุย ไม่รู้ยังไงแป๊บเดียวเดินกลับมาจุ๊บกันซะแล้ว พูดไม่ทันขาดคำ ไม่หล่อจะตีให้ตาย” เจ๊ติดตลก

ทราบใช่ไหมผมซึมซับความฮาจากใคร เชื้อไวรัสออสโมซิสกันทางผิวหนัง


“มันเลว มันขี้โกง มันขโมยเหม่งโจ๊ก” ผมฟ้องซ้ำซากเป็นเด็กๆ
“ปล่อยๆ ไปน่ะดีแล้ว ถอดใจง่ายๆ อย่างนี้ไม่เหมาะกับหลานของเจ๊หรอก แล้วมันจะเสียใจ ฮึ่ม!”
“เหรอ...” ชักหนาวสันหลังกับท่านหญิงของเรามากนาทีนี้
“หน้าตาก็ดีไม่น่าทำลูกเจ๊เสียน้ำตาเนาะ แต่เฮ้อ...เสียดาย ไม่น่าบอกปัดเขาเลย”
“อ้าว ไหงว่างั้น โจ๊กผิดเหรอที่ไม่รับรักมัน อุตส่าห์จะเป็นคนดี จะมีลูกมีเมีย มีหลานให้อุ้มนะเออ” ผมลืมอาการแซดของตนชั่วคราว
“โฮ้ย เห็นมาแต่อ้อนแต่ออก ไม่รู้จักลูกตัวเองก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว”

               น่ากลัวพอหรือยังครับเลดี้ท่านนี้


“เจ๊ไม่ด่าโจ๊กเหรอ ไม่เสียใจที่โจ๊กชอบ เอ่อ...มัน”
“จะอะไรนักหนาชีวิต เจ๊เห็นมาหมดล่ะ ชายจริงหญิงแท้ ทอมดี้เกย์ตุ๊ด ถ้าจะใช่ก็คือใช่ ไม่ใช่ยังไงก็เลิกอยู่วันยังค่ำ...จริงไหมเฮีย!” ท้ายประโยคหันไปเสียงดังกับหน้าห้องอีกครั้ง

(“อะแฮ่ม...”) คุณผู้ชายแอบฟังอยู่กระแอม (“ล้างหน้าล้างตาแล้วลงไปกินข้าว ตั้งใจอ่านหนังสือเอาให้จบ สอบเสร็จจะพาไปเที่ยว”)
“เที่ยวไหนครับ?” ผม
(“เดี๋ยวก็รู้เอง ถามเซ้าซี้”) แล้วมือเท้าหนักๆ ถึงย่ำลงบันไดไป
“ไปลุก เฮียสั่งแล้ว” ดันให้นั่ง
“โด่...!” แกล้งป้อแป้ขอกอดต่อ


            ดูคนบ้านนี้ เห็นใจปล่อยให้โจ๊กเล่นบทโศกากินเวลาหน่อยก็ไม่ได้
(T^T) อดน้ำแดงประท้วงเว้ย


...
...
...(ต่อ)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 14-03-2014 07:29:13
...(ต่อ)
...
...

             ชีวิตผมควรกลับเข้าสู่สภาวะปกติอย่างที่เคยเป็นมา
สถานะสเตรทแมนเต็ม 100% ดังเคยๆ
ลบทั้ง 19 ตอนก่อนหน้าทิ้งแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
รักหลุด รักเผลอๆ ของจิระ ใจรักษา สมควรจะจบลงเพียงเท่านี้
ทว่าฟ้าอยากเล่นตลกหรือไรมิทราบ

             หลายวันต่อมานิโกรผมทรงเอฟโฟร่เสือกแวะมาเยี่ยมถึงบ้าน...เอเจ

“ไงโจ๊ก” ยิ้มฟันขาวมาแต่ไกล
“อ๋อ เอเจ” ผมจำได้

            เอเจพาเพื่อนชื่อเก้และซ้ง พร้อมช่างจากอู่รถยนต์ของที่ไหนไม่ทราบ
มาลากรถโฟลค์แช็คกี้ออกจากบ้านหลังเล็กไปไว้บ้านเจฟ ณ อีกฟากของกรุงเทพมหานคร
(ผมอยู่รังสิตเฉียดๆ ลำลูกกา บ้านฝรั่งหัวแดงอยู่โน่นสวนหลวง ระบุพิกัดเพื่อเห็นภาพง่ายๆ ครับ ; โจ๊ก)


“เฮ้ยเอเจ คันนี้เจฟฟรี่มันจะขายไหมวะ พี่ช่างกูตาวาวเลยนะนี่”
“ไอ้ซ้งมันจะเอาไปขายต่อว่ะเอเจ มันตาวาวเองไม่ใช่พี่ช่างหรอก” “ลากไปไว้บ้านน้ามันก่อน ห้ามเอาเข้าอู่เตี่ยมึงเด็ดขาดนะซ้ง ถ้ารู้ว่าโดนแยกชิ้นส่วนกูซวย” เอเจสั่งเก้กับซ้งที่กำลังช่วยช่างอยู่ทางโน้น
“เอาไปก็ดี...รก” ผมปากหมา
             ในใจหวิวจะยืนไม่อยู่ ซากที่ผมเฝ้ามองดูทุกวันกำลังถูกดึงขึ้นรถลาก


เจ้าของหายไปไหน?
เมื่อไหร่จะมาเอา?
คำถามพวกนี้กำลังจะถูกดีลิททิ้งในไม่ช้า


“เจฟฟรี่ให้เอาของมาให้ บอกต่อคอมเลย ยังงงว่าทำไมเพราะแขนเจ็บนี่เอง ดีขึ้นหรือยัง ไว้ในบ้านหรือข้างบนล่ะ” เอเจเห็นแขนเฝือกผม
“ข้างบน อะไรเยอะแยะนักวะ”

             เห็นสัมภาระแล้วอึ้ง
- คอมพิวเตอร์ PC แบบตั้งโต๊ะ 1 ชุด
- โน้ตบุ๊กพร้อมกระเป๋า
- ฟิลม์โพลารอยด์แพ็กใหญ่
- และเป้พร้อมกล้องถ่ายรูป Nikon น่าจะรุ่นท๊อปใหม่ล่าสุด

             อย่าบอกนะว่าเป็นสินบนใต้โต๊ะวันที่ย้ายออกตามสัญญา

“ไม่รู้ดูเอง เออ เกือบลืมวีดิโอ ดูนะเว้ยมิกกี้ตัดต่อเอง ตั้งแต่เต้นท่าหญิงลีจนถึงงานพรอม ส่วนที่โจ๊กถ่ายมันก็ลงไว้ให้ด้วย โฟลเดอร์โฟโต้ในโน้ตบุ้ก เอาไว้หน้าเดรสท็อปให้แล้ว”
“อ้อเหรอ” ผมลืมนึกถึงไปเลย
“ส่วนถ้าจะลงโปรแกรมเพิ่มนี่เบอร์ร้านคอม”
“ใจมาก” รับซีดีกับนามบัตรมาถือ

            บอกไม่ถูกว่าโหวงเหวงแค่ไหน
บางอย่างกำลังจะเลือนหายคล้ายกลายร่างเป็นไอระเหยไปกับอากาศ

...

            ผมกับเอเจสองคนช่วยกันจัดแจงเปิดโน้ตบุ๊กเพื่อสำรวจการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต
เผื่อใช้ไม่ได้หรือมีปัญหาจะได้ตามผู้รู้มาจัดการโดยทันท่วงที  รอบคอบเหมือนใครบางคนที่คุณก็รู้

             เอเจคุยถึงเพื่อนแต่ละคนให้ผมฟังคร่าวๆ
เอเจกับเพื่อนชื่อรักษ์ กับเก้และซ้งที่มาวันนี้จะเข้าเรียนต่อที่นี่
ม.K มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังอีกฟากของเมืองกรุงเทพมหานคร
             มิกกี้หัวแดงสกินเฮดที่ท่าทางกวนๆ ตัวควายๆ เคยกวนโอ๊ยผม
ไปเรียนยูที่ซิดนีย์ตามแม่ หรือแม่มาตามก็มิทราบ

             ต้นไปเรียนยูที่อเมริกาตามโครงการนักศึกษาทุนบาสเกตบอล
เตรียมพร้อมเพื่อลีกอาชีพของ NBA คนนี้ท่าทางอนาคตชัดเจนกว่าเพื่อน

“ไม่รู้โจ๊กจำได้ไหม ไอ้ต้นตัวโย่งๆ น่ะ มันได้ทุน NBA กำลังจะไปวันนี้พรุ่งนี้อยู่แล้ว ดันเพิ่งมาคลิ๊กเพื่อนผู้หญิงห้องเรา ฮามาก” เอเจขำ
“อ๋อเหรอ ว่า” ผมฟังตามน้ำเรื่อยๆ
“ก็คริสติน่าคนที่ร้องเพลงเพราะๆ นั่นไง ตอนนี้เข้ารอบรายการแข่งร้องเพลงในทีวีด้วย เออว่ะโทษที โจ๊กไม่เคยเห็นเพื่อนเราคนนี้นี่หว่า”
“คริสตี้เหรอ ก็พอคุ้นๆ อยู่” ถ้าคริสติน่าที่รู้จักล่ะก็มีอยู่คนเดียว

“สองคนนั้นแอบคลิกกันตั้งนานแล้ว กินเหล้าวันก่อนคริสตี้ไปตามไอ้ต้นถึงบ้านเหยี่ยว ไม่เมาไม่รู้นะเนี่ย” เอเจอยากเล่าข่าวใหม่มาก
“คริสติน่าเป็นแฟนกับต้นเหรอ...” ผมละเมออยากเอาหัวโขกผนัง


               บระเจ้าจ๊อดโลกช่างกลมดิก
คู่เดทเดินจูงมือเข้างานพรอมเฉยๆ กระแทกติ่งสมอง
ตอกย้ำไอคิวซีโร่ของโจ๊กให้ต่ำเตี้ยจมดิน
ผมหึงหวงคิดเป็นตุเป็นตะบ้าๆ จนเกิดเรื่องมากมาย


“อ้อ เห็นกีตาร์ไฟฟ้าเจฟฟรี่บ้างไหม เฟนเดอร์สีดำ พักบ้านเหยี่ยวแต่ดันลืมกีตาร์ทิ้งไว้ไหนไม่รู้ จำได้ว่าตัวที่เคยซ่อมร้านในตลาดเลยถามดู”

             แสดงว่าไม่ได้บอกใครว่านอนบ้านนี้จริงๆ
สิ่งของเครื่องใช้ส่วนตัวที่ผมโยนโครมไว้ในห้องเล็กก็ยังคงเป็นความลับต่อไป
ดีสิ ให้มันมาเก็บกวาดเอง

             ผมนิ่งไม่รู้ไม่เห็นไม่ทราบ ข้างในเจียนคลั่ง
ไอ้เลว มึงไม่คิดจะกลับมาให้เห็นหน้าสักนิด
ผมหวังลมๆ แล้งๆ กับเกย์บัดซบอย่างมัน บ้าที่สุด

...

              เอเจบอกให้ผมดูไฟล์คลิปที่ใครบางคนฝากไว้ในโน้ตบุ๊กพลางๆ
ขณะขอตัวไปดูกล่องสัญญาณที่บ้านหลังเล็กให้น้าจุ๋ยสักครู่


...
...

                แล้วไฟล์วีดิโออันนั้นบันดาลให้ผมคลั่ง...

               พ่อมดชุดขาวบิดเลนส์กล้องให้ซูมที่หน้าหล่อเท่เซอร์ของตนเต็มจอ
เห็นเลยบ่าเล็กน้อย มีท่าทางกะเผลกไม่หายดี
คงบันทึกภาพวันซ้อมใหญ่และยังไม่ถอดเฝือกออกแน่ๆ

‘Hey, my naughty monkey.’ แล้วก็หัวเราะฮ่าๆ เขินนิ้วชี้ลูบจมูก

‘มีบางอย่างที่ผมอยากสารภาพกับคุณ คือผมเจอคุณที่โรงเรียนเราตรงรูปปั้นการ์เดี้ยน วันนั้นคุณ เอ่อ...นั่นล่ะ คุณเล่นกับแมวแล้วก็ยิ้ม ผมขอโทษด้วย ไม่คิดว่าคุณจะโผล่มาตรงนั้นพอดี'

                 วูบถึงวันที่เสียยายไป วันที่เตลิดหาที่หลบภัยในโรงเรียนนานาชาติ
วันที่เศร้าเสียใจที่สุดคือวันที่มันเห็นตัวตนที่แท้จริงของจิระ


‘เป็นรอยยิ้มแล้วก็เสียงหัวเราะที่ผมจำได้ไม่ลืม หึหึ ไม่รู้พูดไม่ถูก ผมมองคุณตั้งแต่ตอนนั้น อย่าโกรธผมเลยนะครับคนดี...ผมรักคุณนะ’

“ไอ้หมาบ้า...” ผมกดปิดไฟล์ไม่ได้ มือสั่น ร่างกายก็สั่นไปหมด

‘เป็นคำสัญญาว่าผมจะไม่มีวันทำให้คุณเสียใจ หรือถ้าร้องไห้วันไหน ผมจะอยู่ข้างๆ คุณเสมอ” อินโทรเพลงขึ้น ‘This’s song for...my Jira’

http://www.youtube.com//v/6thmPrTxBtI

[N Sync - This I Promise You: ศิลปิน N’ Sync]

‘When the visions around you
Bring tears to your eyes
And all that surround you
Are secrets and lies

I give you my word
I give you my heart
This is a battle we’ve won
And with this vow
Forever has now begun

And I will take you in my arms
And hold you right where you belong
'Til the day my life is through
This I promise you, baby
This I promise you’

***



            ผมกัดปากเลือดซิบกลั้นทำนบน้ำตา
จังหวะเอเจโผล่กลับเข้ามาพอดี
รีบปิดฝาโน้ตบุ๊กฉับทั้งที่ยังไม่ชัตดาวน์เครื่องกลัวความลับรั่วไหล 

“อยู่ไหน...?” ผมลอดไรฟันถาม
“อะไรไหน หาอะไรไม่เจอเหรอโจ๊ก”
“ไอ้เชี่ยเจฟของมึงน่ะ...อยู่ไหน!?”

“อ๋อ ปาร์ตี้เรียนจบไง ต่อจากคืนวันงานพรอมก็ไปฉลองบ้านเหยี่ยวตั้งกี่วัน เพิ่งฟื้นนี่แหละ แต่ฮามากท่านสาธุคุณเจฟฟรี่เมาปลิ้นนอนตาย ทุกทีไม่เคย”
“มันมุดหัวอยู่ที่ไหนกันแน่ เอเจ!” โจ๊กตะโกนลั่น
“ไม่รู้ จู่ๆ หายไปเฉย โทรตามเมื่อกี้น้ามันบอกกลับอังกฤษตั้งแต่เมื่อวานแล้ว”

...ผมเข่าอ่อน

...เลือดถูกสูบหาย

...หัวสมองชัตดาวน์

กูเกลียดมึงมากเอเจ
เกลียดกีตาร์นรก
เกลียดทุกๆ อย่าง
ไปให้พ้นเลยไป!!!


*************ซี ยู ออน มันเดย์ (แอท ยูเค)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 14-03-2014 07:33:38
มันหน่วงอะ  :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:

เจฟฟรี่กลับอังกฤษหรอ ไปพักใจไกลจังอะ แล้วเมื่อไหร่จะกลับ  :ling1:

เห็นมั๊ยละโจ๊ก คิดไปเอง โกรธไปเอง แล้วตอนนี้จะทำยังไงกันดี  :katai1:

เจอกันวันจันทร์ แอทยูเค แสดงว่าตอนหน้าของเจฟฟรี่ใช่ปะ  :hao4:

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 14-03-2014 07:51:12
อ่า เจฟฟรี่ตายแน่ ทำโจ๊กโกรธ :fire:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 14-03-2014 08:13:28
มิสเตอร์ใจรักษา จะรักษาใจของตัวเองและใจของมิสเตอร์แมคไนท์เอาไว้ยังไง :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 14-03-2014 08:24:52
555+ ปล่อย ๆ ไปตามที่เจ้บอกนะโจ๊ก เมื่อคู่กันแล้วมิแคล้วคลาดกัน โบราณสิ้นดีเรา
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-03-2014 08:41:42
Don't cry jira...
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 14-03-2014 08:47:44
เจฟฟี่กลับแล้วหรอ TT
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 14-03-2014 08:53:09
ต่อมเผือกอยากทำงาน แต่ใจไม่ด้านพอ ใจไม่ด้านพอ (ร้องเป็นเพลงด้วย)
puppy จะเป็นอย่างงี้ไปอีกนานมั้ยอ่ะ  :o12:

ขอเวลาทำใจเผื่อความอยากเผือกจะชนะทุกสิ่ง  :z3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 14-03-2014 09:00:24
ทายผิดซะที่ไหนล่ะโจ๊กเอ๊ย...อกไหม้กินน้ำตา  :mew2:

ได้บทเรียนและเรียนรู้ใจตัวเองแล้วเนอะ

ตอนหน้าพ่อมดจะกลับมาหา  รอขอโทษด้วยจูบหวานๆและทำตัวน่ารักนะ (มโนเอง  :laugh: )

บวกเป็ด

 :กอด1:  :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 14-03-2014 09:03:49
 :z13: อยากอ่านต่อ โอม วันจันทร์
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 14-03-2014 09:14:32
ปล่อยเด็กสองคนนั้นไปก่อน :เฮ้อ:

ตอนนี้เฮียน้าจอมกับน้าจุ๋ยน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆ o13


 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 14-03-2014 09:14:42
โจ๊ก...รีบเคลียร์นะ

รู้ใจตัวเองแล้วนี่    :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-03-2014 10:02:57
จิระ(เตี้ย)จะตามง้อยังไงล่ะเนี่ย จิระ(หัวแดง)หนีไปซะไกลแบบนี้!! ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-03-2014 10:04:13
แล้วเจฟกลับอังกฤษไปหรือยัง หวังว่ายังนะ ให้โจ๊กเจอตัวเร็ววัน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 14-03-2014 10:19:54
โจ๊กทำเราบ่อน้ำตาตื้นเป็นนางเอกเลยตอนนี้ เศร้าไปด้วยกัน :hao5:
เด็กน้อยโดนปลอบประโลมเข้าหน่อยปล่อยไก่ออกมาทั้งเล้าเลย
หารู้ไม่ว่าเขารู้กันทั้งบ้านแล้ว ก็ฝรั่งมันแสดงออกขนาดนั้น
ตอนหน้าบินไปยำถึงอังกฤษเลยดีไหมโจ๊ก เก็บค่าตั๋วที่เจฟฟรี่ :laugh:
เอาให้หนักโทษฐานทำให้ลูกเจ๊กับเฮียเสียน้ำตา ชนแล้วหนีนี่หว่า
แต่ลืมไปว่าคนของเราเป็นคนสะบั้นความสัมพันธ์เองนี่นา
ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรเอาเป็นว่าเจฟฟรี่ต้องมาทำให้โจ๊กยิ้มเหมือนเดิมนะจ๊ะ o18
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 14-03-2014 10:45:32
เจฟ บอกถึงจะดูโต แต่ก็รักจริงเจ็บจริงนะเออออ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 14-03-2014 13:56:30
 :m28: :m28: เจฟไม่อยู่รอให้โจ๊กง้อเลยเหรอ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 14-03-2014 14:46:54
โจ๊กเอยโจ๊ก นี่แหละนาคิดเองเออเอง

เอ๊ยกะเจ๊ น่ารักเนาะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 14-03-2014 15:18:15
 :sad4: จิระ~~~
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 14-03-2014 16:27:18
 :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 14-03-2014 17:21:51
อยากให้พรุ่งนี้เป็นวันจันทร์จังเลย
เราว่าจิระน้อยคงตัดสินใจได้แล้วล่ะ ว่าจะเลือกทางไหน อิอิ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 14-03-2014 18:45:41
เจฟหนีกลับอังกฤษหรอ
โอ้ววววววววววไม่น่ะ :z3: :z3: :z3:
โจ๊กยังไม่ได้ง้อเลย :katai1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 14-03-2014 20:16:23
ไหนว่าจะอยู่ข้างๆเวลาร้องไห้ :ling1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 14-03-2014 22:33:10
เฮ้ออออ โจ๊กเอ๊ย...น้ำหูน้ำตาท่วม เลือกเองทั้งนั้น
อย่างนี้น่ะเหรอเลือกจะมีลูกเมีย - -"

และแล้วทางที่เจ็บกว่าที่เราหามาก็...เฮ่ย เล่นงี้เลย
สุดติ่งอ่ะ ให้เพื่อนเอาของที่สัญญาไว้มาให้
พาให้คนคิดว่าจะย้ายออก...คลั่งล่ะสิ
แต่ก็...ยังไม่ได้เอาของไปนี่นา

หลังไปเที่ยวก็รู้ว่าจะได้ย้ายออกมั้ย หุหุ...เฮียมีอะไรให้หนอ

อ่อ อย่าลืมดูคลิปต่อล่ะ...บีบให้ดิ้น ;p

ปล.เหมือนเห็นตัวเองในเจ๊จุ๋ย ฮ่าๆๆ
อีกที...ชอบที่เก็บรายละเอียด-เสียงท้อง- มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ ^^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 15-03-2014 10:57:19
โธ่เอ้ยโจ๊กกี้!!!!
 :ling1:
ทำแล้วมานั่งเสียใจแบบนี้เป็นไงล่ะเด็กบ้า
ตอนแรกทำไม่รู้จักคิดนะ ฮือออออออออออออออออออ
สงสารเจฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
 :hao5: :katai1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 15-03-2014 23:28:34
ตบพ่อมด  :beat:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 16-03-2014 10:37:36
น้ำตาไม่เหมาะกับโจ๊ก
พ่อมดกลับมาให้โจ๊กง้อด่วน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 16-03-2014 11:04:08
โอ้ วันจันทร์
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nugybbiiz ที่ 17-03-2014 07:19:43
โจ๊กกกกกก  ทำตัวเองล้วนๆเลย แล้วมาเจ็บเจียนตาย มันน่ามั้ยน่ะ น่าจับมาตีให้เข็ด แต่ตีด้วยไรนั้นต้องถามเจฟนะ อิอิ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 17-03-2014 07:38:24
 :hao3:
มารอแต่เช้า.....
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 17-03-2014 08:50:39
ทำไมยังไม่มา :hao3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 17-03-2014 08:53:01
tuckky มาแต่เช้า
 :mew1:
******************

จิระxจิระ
ตอน 21 อังกฤษ









             สภาพโดยทั่วไปของจิระออนเข้าโหมดออโต้ไพรอทโดยแท้
กิน นอน ตื่นไปเรียนหนังสือ กลับบ้านมาอ่านหนังสือสอบ
พอถึงวันสอบก็ไปสอบ งดกิจกรรมผาดโผนโดยเฉพาะฟุตบอล
เพราะแขนยังเข้าเฝือกเดี้ยงอยู่ยังไม่หายง่ายๆ

           เจ๊เปรยว่าบ้านเงียบเหมือนป่าช้า
ผมไม่ตอบโต้กระไรหนีขึ้นห้องอย่างเดียว

‘เราต้องผ่านมันไปได้ อกหักไม่ยักตาย’ ท่องในใจ


           ถือว่าโชคดีหรือโชคร้ายไม่ทราบ
หากมีดราม่าหรือเรื่องโศกเศร้าใดๆ ร่างกายโดยรวมจะเข้าโหมดดึงไฟสำรองมาใช้
หัวสมองสั่งการไม่ให้รับรู้ ไม่เก็บเมมโมรี่ช่วงนั้นเลย
ต่อให้คิดย้อนหัวแทบแตกก็จำไม่ได้

แต่เชี่ย...กูนอนร้องไห้ทุกคืน บัดซบเอ๊ย!!!

...
...


              จนกระทั่ง...
จิระเรียนจบ ม.6 โดยสมบูรณ์ครับ
ปิดจบวันปัจฉิมนิเทศปุ๊บเย็นนั้นเจ๊แสนดีก็ช่วยเก็บกระเป๋าปั๊บ
รอคุณแซมมารับไปสนามบินสุวรรณภูมิเพื่อลัดฟ้าสู่เมืองแมนเชสเตอร์ ประเทศอังกฤษ
มิได้อยู่ร่วมฉลองจบกับเพื่อนฝูงแต่ประการใด

กระผมแน่วแน่ออกบินเดี่ยวเพื่อตามหารักแท้
ไปท่องเที่ยวล้างหัวสมองรีเซตตัวเองใหม่ดีกว่า ฮิ้ว (^^)


...

             เรา 7 คน เฮีย ผม ครอบครัวของคุณแซมและคณะร่วมเดินทางไปด้วยกัน
อันได้แก่ ตัวคุณแซมเอง คุณซาราห์ภรรยาคุณแซม น้องแซมมี่ ลุงอ้วนและลุงผอม
สองคนหลังเป็นรุ่นใหญ่จากบริษัทเดียวกับแซม
ผมหงอกประปรายคำนวณอายุน่าจะรุ่นพี่สมบัติขึ้นไปหน่อย
             คุณฐิติพงศ์ชื่อเล่นจริงๆ ไม่ทราบ
ขอเรียกลุงผอมตามน้องแซมมี่ละกันจำง่ายดี
             ส่วนเจ๊ไม่มาด้วย ยุ่งธุระจะเปิดร้านบวกกลัวเปลืองเงิน งกนั่นเองว่าง่ายๆ

...
...


             ลงเครื่อง ณ เวลาเช้าตรู่...
 พักผ่อนเล็กน้อย ทานอาหารเช้าเสร็จเดินทอดน่อง
เป็นเพื่อนชอปปิ้งของคุณซาราห์และน้องแซมมี่
รอคุณแซมกับสองลุงที่แยกไปดูงาน ณ ออฟฟิศอีกเมืองใกล้ๆ ชั่วครู่
              ราวเกือบเที่ยงถึงกลับมาทานอาหารกลางวัน
แล้วถึงพากันยกขบวนออกมาทัวร์สนามฟุตบอล
เป้าหมายหลักอันดับหนึ่งของข้าพเจ้า วู้ซ่า

              ผมรับตำแหน่งช่างภาพประจำกองถ่ายพ่วงหน้าที่เบบี้ซิสเตอร์
ช่วยคุณซาราห์ดูแลน้องแซมมี่ ปล่อย สว. สูงวัยคุยกันโขมงโฉงเฉง
              คุณแซมเชียร์หงส์แดง-ลิเวอร์พูล
น้าจอมเชียร์สิงโตน้ำเงินคราม-เซลซี 
ลุงอ้วนเชียร์ผีแดง-แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดเหมือนผม
ส่วนลุงผอมเชียร์ปืนใหญ่-อาร์เซนอล

              เอาทีมไทยเราบ้างดีกว่า
ผมกับลุงผอมเชียร์เอสซีจีเมืองทอง
ส่วนสุภาพบุรุษ 3 ท่านเชียร์ทีมบุรีรัมย์ยูไนเต็ด
(^D^) โจ๊กบ้าบอลครับ

             เสวนากันน้ำลายแตกฟอง
แต่ละคนต่างยกหางทีมใครทีมมันข่มกันแหลกราน
ยกเว้นเฮียปากหนัก เอ่ยแต่ละทีเล่นเอาสุภาพบุรุษท่านอื่นสะดุ้งโหยงก่อนหัวเราะร่วนชอบใจ
เรื่องลูกหนังท่านจอมทัพไม่เป็นรองใคร
ประเด็นนี้เชื่อขนมกินได้

            ลุงอ้วนเลือดผีมาเยือนโอลด์แทรฟฟอร์ดหลายครั้งนับไม่ถ้วน
คุยให้ฟังว่าเคยดูเกมแดงเดือดในสนามแห่งนี้และที่แอนฟิล์ดมาแล้วมิได้โม้
            ลุงใจดีพาผมกับน้องแซมมี่เข้าร้านฟิชแอนด์ชิพของลู มาคารี่
อดีตนักเตะปีศาจแดงด้วย สั่งเมนูเด็ดตามชื่อร้านมากิน
             น้องแซมมี่ดูดน้ำหวานจนเต็มแก้มป่องหัวเราะคิกคักถูกใจ
อ้อล้อวนเวียนอยู่แต่กับพี่โจ๊กจนลืมคุณพ่อคุณแม่ตั้งแต่เห็นหน้ากันที่สุวรรณภูมิ
เกาะแขนหนุ่มหล่อไม่ห่าง เอะอะอะไรก็ร้องพี่โจ๊กคะ พี่โจ๊กขาตลอด

             ใจแตกจะเลี้ยงต้อยเด็กก็วันนี้ละเว้ย อุอุ (^^)
 
...

              เรากำลังเพลิดเพลินกับสแนคแสนอร่อย
พลันเห็นร่างสูงคุ้นหน้าผ่านทางหางตาแวบๆ ผมลืมทุกอย่าง

“เจฟฟฟฟฟ...!” รีบผลุนผลันออกไปใจเต้นรัวไม่เป็นส่ำ


               ขอให้ใช่ๆๆ วิ่งกวดตามผู้ชายชุดดำผ้าพันคอสีแดงอย่างด่วนจี๋
จวนถึงรูปปั้น เดอะ ยูไนเต็ด ทรินิตี้ เบสต์หน้าสนามถึงตามกระชากแขนให้หันกลับมาได้

“เจฟ!”
“Yes?” ฝรั่งแปลกหน้า
            เพิ่งเห็นสวมแว่นสายตาสไตล์อ๊อกฟอร์ดเด็กเนิร์ดและเส้นผมสีน้ำตาลพ้นหมวก
“Sorry, I am wrong...not my friend, sorry.” ผมกุกกักหน้าแตกขอโทษ
            ชาวต่างชาติคนนั้นพยักหน้างงๆ ก่อนผละจากไปทิ้งจิระเคว้งคว้าง


...ไม่ใช่คนที่หวัง
...ไม่ใช่ซากุระหงิหัวแดงของผม
...ตาลายทักคนผิด แย่ชะมัด



“พี่โจ๊กขา รอแซมมี่ด้วย!”
“หายไปไหนไวจริงๆ เจอคนรู้จักหรือเรา วิ่งตามใหญ่เลย” ลุงอ้วนอุ้มน้องแซมมี่กระหืดกระหอบตามมา
“ไม่ใช่ครับ แค่คุ้นๆ”

          นั่นเป็นเหตุการณ์ก่อนเราเข้าชมภายในสเตเดี่ยม

...
...

           ผมนั่งเก้าอี้สีแดงในโอลด์แทรฟฟอร์ด 
สมญาเร้าอารมณ์อีกนามคือ ‘โรงละครแห่งความฝัน’ ตามท่านเซอร์ บ็อบบี ชาร์ลตัน
บุคคลระดับตำนานของสโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เรียกชื่อนี้เป็นคนแรก
            ความฝันเป็นความจริง โจ๊กน้ำตาคลอ...ไม่อยากเชื่อ

“น้ำตาซึมเลยเจ้าเด็กผี หึหึ” เฮียนั่งเก้าอี้ติดกันเอื้อมมือมาจับบ่าโยกไปมา
“...อึก...” โจ๊กไม่ได้ร้อง แค่หยดน้ำเกะกะลูกกะตาเฉยๆ
           ช่างเป็นลูกผู้ชายอ่อนไหวงี่เง่า รู้ถึงไหนอายถึงนั่น

           ก้มมองเฝือกแขนซ้ายเพื่อนมือบอนวาดตราสโมสรไว้ตั้งแต่ทราบข่าว
บางคนลิสต์รายการอยากได้พร้อมเขียนเบอร์โทรไว้เพียบ
พวกเด็กผีรุ่นน้องในโรงเรียนนั่นเองมิใช่อื่นไกล
          ฝากซื้อแต่ไม่ให้ตังค์ เรียนจบแล้วยังจองเวรรุ่นพี่ไม่หยุดหย่อนนะไอ้พวกนี้


“ไกด์ให้เวลานั่งเล่นสูดอากาศที่นี่สัก 10-20 นาทีก่อนครับ ห้องเพรสที่เซอร์อเล็กซ์เคยใช้แถลงข่าวกำลังทำความสะอาด รอสักครู่ก็ได้เข้าไปดูล่ะ เป็นไงครับเด็กผี ที่สุดของที่สุดหรือยัง” คุณแซมแจกแจงรายการพร้อมยิ้มกว้างให้ผม
“สุดๆ ครับ”
“555 ว่าแล้ว ตอนผมเหยียบแอนฟิลด์ครั้งแรกก็พูดไม่ออกเหมือนกัน น้ำตาไหลพรากหัวเราะเป็นคนบ้าเลยคิดดู มาผมถ่ายรูปให้” คุณแซมขอกล้องจากตักผมไปถ่ายรูปเราคู่น้าหลาน
“คุณพ่อขา ถ่ายรูปแซมมี่กะคุณแม่หน่อยค่า”
             หนูน้อยนางฟ้าดึงบิดาไปทำหน้าที่
 เราสองคนจึงได้เอนหลังชมบรรยากาศตามลำพังบ้าง


             ปลาบปลื้มกับโอกาสแสนวิเศษอย่างไม่คาดฝัน
อีกใจกลับคิด จะแชร์ความรู้สึกนี้ให้ใครได้รู้ดี

‘เก็บไว้ดูเองก็ได้วะ’ คิดในใจ

              ยกกล้องตัวใหม่เทคโฟโต้ชนิดไม่นับ
เก็บภาพเฮียกับฉากพื้นหญ้าสีเขียวในสนามอื้อซ่าแทบทุกชอต
 ใช้มือเดียวจนคล่องแล้ว


“คราวหน้ามาเองเราพาเจ๊ไปเหยียบถิ่นสิงโตคำรามกันนะ” ผม
“อืม...” เฮียยิ้มมุมปาก
“เอาแบบซื้อตั๋วริงไซด์นั่งดูแมนยูกับเซลซีซัดกันสักแมทช์ ไว้เก็บตังค์พาเฮียกับเจ๊มาเอง ตาด้วย”
“หึหึ” น้าจอมยิ้มๆ กางมือโยกหัวผมเบาๆ อบอุ่น


            ครั้งนี้ปุบปับทัวร์เดินทางแบบรีบๆ
สุภาพบุรุษทั้งสามท่านมาธุระเรื่องงาน
           บริษัทอาทิตย์กรุ๊ปครับ ดำเนินธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์
ที่ดิน โรงแรม รีสอร์ท คอนโดมิเนียมประมาณนั้นไม่ทราบรายละเอียดนัก
            คุณแซมเป็นทนายความมาตามตรวจสอบด้านกฎหมาย
ลุงอ้วนกับลุงผอมเป็นวิศวกรมาดูความคืบหน้างานก่อสร้างโครงการ

            ครั้งนี้ผมกับเฮียถือเป็นตัวแถม
ค่าเดินทาง ค่าอาหารและที่พักใดๆ เฉียดใกล้คำว่าฟรีด้วยถูกเหมารวมเป็นผู้ติดตาม
เข้าข่ายสวัสดิการพนักงาน ซึ่งอภินันทาการโดยคุณแซม


“บริษัทสแปร์ผู้ติดตามในชื่อพี่อ้วนกับพี่ผอม 2 คนอยู่แล้ว วีซ่าผ่านผมก็แค่เซ็นอนุมัติรับรองเพิ่มเติมเท่านั้นเอง ไม่ต้องคิดมากครับ ถือว่าไปเที่ยวด้วยกัน” คุณแซมเอื้อเฟื้อใจดี

            แถวบ้านผมเรียกเตะหมูเข้าปากหมา เจ๊เกรงใจไม่ติ่งมาด้วยเพราะเหตุนี้
(จำกัดที่นั่งแค่ 2 ถ้าเพิ่มต้องจ่ายเอง ย้ำอีกทีว่าเกลือเรียกแม่; โจ๊ก)
             พรุ่งนี้ลุงอ้วนลุงผอมจะขึ้นเหนือไปดูไซต์ที่เอดินเบอระ
อยู่ยาวรอเจอกันวันกลับที่สนามบินเลย
ส่วนคุณแซมจะแยกไปประชุมที่โรงแรมในแคว้นเวลส์
ขณะพวกเราที่เหลือนั่งรถไฟล่วงหน้าไปลอนดอนก่อน
ตระเวณท่องเที่ยวที่นั่นอีก 2 วัน 2 คืนก็กลับไทยไม่โอ้เอ้

             ผมกระชับผ้าพันคอสีแดง ตราสโมสรเด่นหราเรียลไอเท่มสัมผัสนุ่มติดปลายมือ
นั่งเก้าอี้สีแดงฝั่งนอร์ทในตำนาน ทุกอย่างคือความจริงมิใช่ฝัน หากทว่า...

สีแม่งแดงฉิบหาย...!!!
แดงนรกมาก...!!!
แดงจนผมกลั้นสะอื้น
กัดปากเลือดซิบกลืนความอ่อนไหว...แต่ไม่ไหว


...


http://www.youtube.com/v/1Sh6d5UTn60

[ความรู้สึกของวันนี้ (Felt) : ศิลปิน Lomosonic]

ฉันคิดถึงเธออยู่ ทุกช่วงเวลาที่ยัง หายใจ
ฉันคิดถึงเธออยู่ แม้รู้ว่ามันอ่อนแอ เหลือเกิน
คือสิ่งเดียวที่ฉันนั้นรู้สึก แม้มันเนิ่นนานเท่าไร

      เพียงแค่ฉันรู้สึก และเธอก็คงรู้สึก
      วันเราของ เพลงของเรา เพลงที่เราเคยเปิด
      จดหมายฉันเขียนถึงกัน
                          ดอกไม้ที่ให้กันวันสุดท้าย

***

“...อึก...”
“ลูกผู้ชายพูดแล้วไม่คืนคำ แต่ตัดใจไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ลุยโลด”
“หะ!?” หันขวับมองท่านประธาน หัวใจหล่นไปกระแทกตาตุ่ม
“บอกว่าลุย วัดกันไปข้าง” หันมาสบตายิ้มๆ

               บุคคลผู้นี้คือคุณจอมทัพ ใจรักษา ญาติสุดบูชาของจิระ
ผีปีศาจแดงเข้าสิงสาวกสิงโตน้ำเงินครามจนฟั่นเฟือนหรือไร

“เฮียพูดเรื่องอะไรกัน” ผมมือเย็นเฉียบเด็กซ่อนความผิดหากโดนจับได้คาหนังคาเขา
                ประหนึ่งช็อกโกแลตเปื้อนปากแต่เถียงคอเป็นเอ็นไม่ได้กินปาวๆ กระนั้น
“รู้ดีไม่ใช่เหรอ เมื่อกี้วิ่งตามใครล่ะ” เฮีย
“เอ่อ...” โจ๊กจนด้วยแต้ม เฮียตาสับปะรดหรือติดกล้องวงจรปิดไว้วะ
“ไอ้ฝรั่งหัวแดงนั่นล่ะ จะหมาตัวไหนอีก ถูกไหม”

              จืดล่ะงานนี้โจ๊กเลี้ยงไม่โตชัวร์
สักขีพยานคงรู้กันทั้งบ้าน เล่นผูกขาดจุ๊บเหม่งตลอดกาลขนาดนั้น
ร่วมมือยื่นหน้าให้มันอีก พ่อมดปีศาจเจ้าเล่ห์


“อึก...” โจ๊กกลืนน้ำลาย
“ตาน้ำข้าวฉิบหาย บอกให้ไปก็ไป เจ๊เกือบเอาชาร์ลีทุ่มใส่แล้ว”
“เอิ่ม...เจ๊ เฮีย แล้วตาก็รู้เห็นวันนั้นเหรอ”
“อืม...”
“อ๋อย...”
“ดีที่ตาล็อกตู้ปืนไว้ ไม่อย่างนั้น...ฮึ่ม!” คุณผู้ชายเอ่ยเสริมถึงตู้กระจกนิรภัยในบ้านหลังเล็ก

               แม่เจ้า ได้แต่ตาปริบๆ เรื่องของเรามิใช่ความลับของเรา
เขารู้กันให้แซ่ดทั้งบ้านทั้งเมือง แถมรู้เห็นเป็นใจสนับสนุนอีกต่างหาก
 ขนาดเจ๊โหดยังยอมลงให้ น้าจอมปากหนักนี่ก็ด้วย เซอร์ไพรส์มากงานนี้

...

“ผมตัดใจไม่ได้...” จิระสารภาพ ตายเป็นตายเฟ้ยงานนี้
“ไม่ได้ก็ไม่ต้องตัด ลุยให้เละ อย่าช้า”
“เฮียครับ...” โจ๊กน้ำตาไหลพรากๆ น้ำประปาแตกอาบแก้ม

              เฮียจอมไม่เอ็ด ไม่ด่าทอที่ผมปันหัวใจรักชอบเพศชาย
ส่งเสริมให้ลูกหลานเป็นเกย์เงียบๆ ไม่โจ่งแจ้งเหมือนเจ๊ทว่าได้ใจผมเต็มใบ


“ตอนคุณแซมเข้ามาบอกจะให้กู้เงินโดยไม่คิดดอก เจ๊ก็ว่ามาติดเป้งหรือเปล่า แล้วเจ๊นั่นแหละถาม คุณแซมเลยสารภาพว่าลูกชายเจ้านายให้มาช่วยดูหน่อย แต่ต้นตอจริงๆ คือจากไอ้เจ้าผมแดงบ้านเราไปบอกต่อเพื่อนมันอีกที ร้ายไหมเล่า”
“หมายความว่ายังไง” โจ๊กงงๆ หันไปเสวนากับน้าจอมจริงๆ จังๆ

              ติดเป้งช่างฟิตรูปหล่อกล้ามล่ำอันนี้ผมพอเข้าใจ
 เฮียมีลูกค้าชาวสีม่วงมากมายจากรูปร่างหน้าตา
อีกทั้งดึงดูดด้วยสวมเสื้อกล้ามทำงาน เวลารับงานข้างนอกหรือมีลูกค้าผู้หญิง

               กระทั่งตอนเช้าก่อนเข้าเรียนหรือเลิกเรียนเด็กเดินผ่านเยอะ
ถึงจะสวมเสื้อเชิ้ตฮาวายสีสันจ๊าบๆ ทับพอสุภาพ
ผมอยากเท่ถึงเอาบ้าง สองคนในบ้านจะสวมเสื้อกล้ามโชว์นมเป็นชุดยูนิฟอร์มประจำ
เจ๊เองก็ชอบซื้อเสื้อกล้ามสองไซส์มาทิ้งไว้ให้เป็นกุรุส

               โจ๊กเล่นฟุตบอลเพื่อหลีหญิง
เฮียวิ่งเช้าค่ำสนามในโรงเรียนวันหนึ่งๆ ไม่ต่ำกว่า 10 รอบ
แฟนคลับเฮียเยอะนะครับ
ได้เบอร์โทรกะเทย กระเทียมเพียบ น้าจอมยิ้มๆ ไม่รับไม่สานต่อกลัวเจ๊อาละวาดคู่กรณี
             ช่วงเด็กชายจิระฟันน้ำนมขึ้นสองซี่
เจ๊เคยเอารองเท้าตบปากผู้หญิงที่มาให้ท่าถึงหน้าอู่มาแล้ว
ข่าวเล่าติดสองหูมาจนโต

...
...

“วันเผายาย เจฟฟรี่เห็นเราที่โรงเรียนมัน” น้าจอมเผย
“บ้าชะมัด...” ผมยกมือบีบหัวตา คลิปวีดิโอเพลง That I Promise เพลงนั้น

...จะไม่ทำให้คุณร้องไห้

...จะไม่ทำให้คุณผิดหวัง

...ผมสัญญา อย่างนี้เรียกสัญญาแล้วหรือ ควายเรียกพ่อเอ๊ย!!!

“มันบอกไม่ได้เข้าหาเพราะสงสารหรืออะไรหรอก ตอนนั้นเจฟฟรี่มันนั่งวีลแชร์แย่กว่าที่มาเจอเราด้วยซ้ำ พอเห็นเราโดยบังเอิญเลยฮึดทำกายภาพบำบัดจนหาย”
“...” จากที่โกรธๆ กลายเป็นอึ้งครับ
                 สองผู้ปกครองผมคือผู้กุมความลับขั้นสูดสุดแต่ไม่เคยบอกผม บระเจ้า


“ส่วนที่มาเช่าอยู่อันนั้นบังเอิญไม่ได้แกล้ง ตั้งใจจะปลีกวิเวกจริงๆ แต่ได้เจอความโกลาหลแทน เจฟฟรี่มันเคยพูดอยู่ว่าตลกดี นอนเตียงกันได้เฉย” น้าจอมมองเลยที่สนามสีเขียว เล่าเรื่อยๆ ท่าทีสบายๆ
“...ฮือ...” ผมปล่อยน้ำตาไหลลงย้อมผ้าพันคอสีแดงจนชุ่ม
         ไม่ฟูมฟายเช็ดออก  หยุดไม่ได้ก็ไม่สนแล้วโว้ย


“วันที่แต่งหล่อจะไปเต้นรำ คุณแซมมาสารภาพว่าที่จริงไม่ได้รู้จักหรือรักรถมอเตอร์ไซค์หรอก เขาสะสมแสตมป์เล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น แต่เพราะเห็นนายใหญ่ชอบให้โอกาสคน คุณแซมเคยได้รับโอกาสอย่างนั้นจึงอยากส่งต่อบ้าง”
“...ซู้ด...” ผมรับฟังพลางสูดจมูกเก็บน้ำมูกไหล

               ใครว่าพระเอกร้องไห้น้ำตาไหลเป็นทางสวยงาม
คงความหน้านิ่งใสปิ๊งทุกหยดซ่าแบบในหนังล่ะก็ผิดถนัด
 น้ำมูกเลอะเป็นท่อประปาแตกหมดหล่อครับ ยังไงก็ทุเรศทุกราย


“เจฟฟรี่เป็นเพื่อนกับลูกชายเจ้านายจึงคิดว่าเชื่อใจได้ถึงเข้ามาคุยกับเรา” น้าจอมสรุปถึงสาเหตุที่คุณแซมเข้ามาเกี่ยวข้องกับครอบครัวใจรักษา

             ถึงบางอ้อวันนี้เองว่าเงินทุนซื้อห้องแถวเพิ่ม
เหมารวมเปิดร้านขยายกิจการนี้ท่านได้แต่ใดมา
พ่อมดหัวแดงชักใยอยู่เบื้องหลังนี่เอง


“คุณแซมเป็นคนดีครับ” ผมอ้าปากพูดบ้าง
“ส่วนหนึ่งเพราะคุณแซมรถติดจอดแช่ตรงแยกหน้าบ้านเราเช้าเย็นประจำทุกวัน เขาบอกไม่เคยกินเหล้าให้เห็น ไม่เหมือนที่อื่นเลยกล้าเข้ามาคุย ไม่ใช่เพราะอิทธิพลลูกเจ้านายบอกหรอก” น้าจอมขยาย


             จริงครับ แถวบ้านกระทั่งวินมอเตอร์ไซค์ด้วยกันยังชื่นชม
ไม่ซ่อมกับที่อื่นเนื่องจากตกเย็นตั้งวงก๊งสุรา
แต่จอมมอเตอร์ไบค์ไม่มีภาพนั้น ตั้งเก้าอี้หัวโล้นให้นั่งพัก
โขกหมากรุกหมากฮอสบ้างตามประสา
             แรกๆ มีตู้น้ำเย็นดื่มฟรีแต่พอเซเว่นมาตั้งที่คูหาหัวมุมทางเข้าซอย
เจ๊จึงเปลี่ยนเป็นตู้น้ำกระป๋องกับขนมหยอดเหรียญแทน
ได้รับความนิยมมาก
             เด็กนักเรียนเจี๊ยวจ๊าวยืนออรอผู้ปกครองมารับก็ไม่เคยดุว่า
เจ๊เสียงดังก็จริงแต่คอยสอดส่องช่วยดูแลเยาวชนแถวนั้นเกือบทุกคน
ไม่รัก ไม่รู้จักบ้านนี้ แสดงว่ายังมาไม่ถึงโรงเรียนวัดของเราครับ

...

“ถึงไม่ได้ทุนฟุตบอลก็มีทุน ม.K ของอาทิตย์กรุ๊ปบริษัทคุณแซม อยู่ใกล้ๆ นี่แหละเจ๊จะได้ไม่เป็นห่วง” เฮียตบหมวกแก๊ปปีศาจแดงปุๆ 
“ทุนของ ม.K จริงด้วย” ผมลืมนึกถึงไปเลย
“ใช่ นี่ก็คุณแซมช่วยเซ็นรับรองให้อีกแล้วเรียบร้อย เจ๊บอกถ้าคุณแซมไม่เอาลูกเอาเมียไปเจอ จะคิดว่าคุณแซมจะเป็นเกย์เลยด้วยซ้ำ 555”
“นั่นน่ะ...” โจ๊กพูดไม่ออก
“ไม่ต้องฝืนตัวเอง อยากทำอะไรก็ทำ เล่นฟุตบอลเพราะอยากเล่นไม่ต้องคิดมากหรอกนะ” เฮียตบบ่า


           วันนั้นนอกจากคุณแซมมาสารภาพความจริงก็มาอธิบายทุนให้เราฟังด้วยครับ
ทุนการศึกษาด้านกิจกรรมดีเด่น ชื่อในเอกสารหรา ‘จิระ ใจรักษา’  น่าดีใจไม่หยอก
            ผมที่พลาดหวังจากทุนนักฟุตบอลมาหมาดๆ จึงเสมือนบัวได้น้ำ
สดชื่นมีกำลังใจอ่านหนังสือสอบ วันเวลาที่ผ่านมาถึงไม่เลวร้ายเท่าใดนัก


“ผมทำให้เฮียกับเจ๊ผิดหวัง”
“ผิดหวังตรงไหน”
“ทุกตรงนั่นแหละ...ฮือ...”
“ไม่หรอก จุ๋ยเขาภูมิใจนะ ชอบไปเล่าให้ใครต่อใครฟังหมดล่ะ อวดลูกชายฉันดีอย่างนั้นอย่างนี้”
“ลูกชาย...” ผมละเมอความอบอุ่น ใบหน้าเจ๊ยิ้มแย้มเวลามีความสุขลอยมาให้เห็น

“โจ๊กเป็นลูกน้า แม่ยกให้น้าแล้ว”
“จริงเหรอ...”
“จริง วันที่พี่จันทร์เสีย แกไม่ได้จะห้ามน้าไปตีกับใครหรอก แต่ไปบอกว่าให้รู้จักเอาตัวรอด อยากเป็นๆ เลยประธานสายเอาให้เต็มที่อย่ายึกยัก น้องชายพี่ไม่ใช่คนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ แต่ถ้ามีแผลกลับมากูนี่ล่ะจะตบมึงเอง ดูพูดเข้า หึหึ” น้าจอมทวนคำแม่จันทร์ฉายพลางยิ้มๆ ถึงอดีต


             ขณะนั้นชื่อเสียงท่านจอมทัพโด่งดังบ้างแล้ว
 เนื่องจากแรกเข้าเรียนเฮียเล่นต่อยพี่ว๊ากจนฟันร่วงสลบคาห้องเชียร์
สาเหตุจากสตาฟสั่งรุ่นน้องทำท่าวิตถารกับบังคับผู้หญิงร่ำสุราหรืออย่างไรนี่ล่ะ
อาจารย์ปล่อยไม่เอาโทษคิดดู     
(ผู้อ่านกรุณาใช้วิจารณญาณในการรับชม)

               น้าจอมฮีโร่ก้าวขึ้นเป็นประธานสายตั้งแต่ปี 1 กันเลยทีเดียว

              ครั้งสุดท้ายล่าสุดคือน้าจอมถูกกักบริเวณในชอปโรงเรียน
อาจารย์ทราบข่าววงในเสียก่อนจึงไม่ยอมให้ออกไปมีเรื่องกับเทคโนคู่แค้้น
แม่ถูกเรียกไปรับตัวหลังจากคลอดผมไม่นาน
 แล้วขากลับนั่นเองที่เกิดอุบัติเหตุรถชนเสียชีวิต 

               เพื่อนร่วมสถาบันอ่วมอรทัยถ้วนหน้า
ส่วนน้าจอมรอดไม่ได้ตีรันฟันแทงใดๆ ด้วยเลือกอยู่ดูใจแม่ที่โรงพยาบาล
หลังจากนั้นแทนที่จะเสียจริตม้วนหางเข้าบ้าน AF
เฮียกลับลุยเดี่ยวไปล่าเอาธงโรงเรียนคู่อริมาฉิบ

             ท่านจอมทัพเคยเล่าแวบๆ ว่าแม่สั่งให้เข้มแข็ง
‘ลุยเลยน้อง ไม่ต้องกลัว’
            แจ่มมาก ถ้ามารดายังอยู่คงนางพญายิ่งกว่าเจ๊โหดภาคสองแน่ๆ ผมคิด

...
...

“คิดๆ อยู่ว่าทำดีเพื่อหวังผลหรือเปล่า แต่ไอ้หมอนี่มันก็ใช้ได้อยู่ล่ะ วันเจ็บก็พุ่งไปดูถึงสระบุรีไม่บอกไม่กล่าว ถือว่าฝากผีฝากไข้ได้” เฮียวกกลับมาสดุดีถึงเรื่องราวเก่าก่อน
“...โฮ...เชี่ยเจฟแม่งเลว มันชั่ว ขี้มั่ว ขี้ตู่ด้วย...ฮือ...” โจ๊กหลุด
             นึกถึงวันที่ผมเจ็บแล้วลืมตาตื่นขึ้นมาพบกับดวงตาสีเทาคู่นั้นเป็นสิ่งแรก


“555” เฮียขำพร้อมกอดหัวผมซุกอก
“เลวที่สุดในสามโลก หลอกให้อยากแล้วจากไป มันสมควรตาย ฮือ...เฮียบอกเจ๊ฆ่ามันเลยนะ ไม่งั้นโจ๊กไม่ยอม” จิระสติแตกด่าแม่ง แค้นโคตรๆ ตามฆ่าได้จะล้างต้นตระกูลให้เหี้ยน
“555 มันอยู่ไหน ไปลากคอกลับบ้านเรา อย่างนี้ต้องเอาให้ตาย”
“อยู่นี่...อึก...”

“รู้เหรอ?” เฮีย
“เพื่อนมันให้ เอเจคนที่มาเอาแช็คกี้ เอ่อ รถโฟลค์คันนั้นไปไง”
“อ้อ นี่นะตัดใจได้จริงๆ 555”
“...โด่...”

            ไม่ต้องซ้ำครับ เจอตัวคราวนี้กูจะตัดฉับๆ
สายสัมพันธ์สะบั้นจากชาตินี้ยันชาติหน้าเลยคอยดู

...

              ดึงเศษกระดาษเล็กๆ จากซอกลับกระเป๋าสตางค์ส่งให้ผู้ปกครอง
 เอเจโทรถามเพื่อนชื่อเหยี่ยวแล้วจดให้กับมือ จำบ้านเลขที่ได้ขึ้นใจ
 เสิร์ชอากู๋ดูแผนที่จนปรุเรียบร้อย ติดแค่ 0.001% ไม่กล้าไปหาเท่านั้น

...
...


“ว้ายๆๆ พี่โจ๊กของหนูร้องไห้ พี่โจ๊กร้องไห้ทำไมคะ น้าจอมตีเหรอ แซมมี่จะลงโทษคุณน้าให้นะคะ” นางฟ้าจิ๋วหันมาเห็น ซวยล่ะสิ
“ไม่ใช่ครับ พี่โจ๊กหิวมาก เมื่อกี้ไม่ได้ฟิชสักชิ้น ท้องร้องโครกครากใหญ่เลยเนี่ย” ผมสูดน้ำมูกครืดคราดโกหกเด็ก
“อ้าว ก็พี่โจ๊กวิ่งมาก่อนนี่คะ แซมมี่กินแค่ 2 ชิ้นเองที่เหลือลุงอ้วนกินหมด โอ๋ๆ พี่โจ๊กอย่าร้องไห้เลยนะ ออกไปให้ลุงอ้วนซื้อให้ใหม่ ใช่มั้ยคะลุงอ้วน” คุณหนูท่าทางถูกสอนมาดีเลิศสุดยอด รักแซมมี่ฝุดๆ
“555 พี่โจ๊กเขาดีใจต่างหากมากล่ะ วันแรกมาที่นี่ลุงก็ร้องไห้อย่างนี้เหมือนกัน แต่ก็ได้ ออกไปเดี๋ยวพานั่งเรดคาเฟ่ ฮอตด็อกอร่อย ลุงเลี้ยงเอง” ลุงอ้วนชวนขำขัน น้ำตาแห่งรักของผมจึงกลายเป็นเรื่องโจ๊กซะงั้น

            ดีครับ น้ำใจคนแปลกหน้าท่วมท้น โลกนี้น่าอยู่ขึ้นอักโข
โอลด์แทรฟฟอร์ดช่วยชีวิต เยสสสสส!!!

...
...

             แล้วน้าจอมร่วมกับคุณแซมกลายเป็นผู้ชี้ทางสว่างแด่จิระ...

             เฮียยื่นกระดาษที่อยู่ให้คุณแซมถามว่าคือที่ไหน จะไปยังไง
คุณแซมคุ้นๆ แต่นึกไม่ออก สองลุงเสนอหน้าแจมถึงบอกว่าเป็นบ้านของเจฟฟรี่
ทางผ่านไปลอนดอนพอดี

“แมคเคิลสฟิลด์เลยจากนี่ไปนิดเดียวตรงนั้นไง เมืองภูเขาทางซ้ายมือนั่นน่ะ เดือนก่อนยังเอาไม้ไปส่งที่ไซต์ผมเลย โรงแรมเราก็ใช้เก้าอี้ของเขาไงคุณแซม” ลุงอ้วนอธิบาย
“อ๋อ จำได้แล้ว ไม่บอกว่าบ้านเจฟฟรี่ ผมจะสั่งตู้หนังสือไปไว้ที่ลอนดอนด้วยนี่หว่า พี่อ้วนไม่พูดคือลืมจริงๆ นะนี่”
“บ้านนี้เขาทำไม้เก่ง ตัดๆ ปลูกๆ หากินอยู่กับภูเขาลูกนั้นตั้งแต่ปู่ของปู่ๆๆ โน่นแล้ว ฝีมืออย่างนี้” ลุงผอมยกนิ้วการันตี

             ในหัวสมองผมวาดภาพคนงานตัดต้นไม้เหมือนในหนังไวด์เวสต์ตะวันตก
ยกขวานจามท่อนไม้ฟืนกลมๆ ไว้ใส่เตาผิงไฟ
ท่าทางแมนๆ ซกมกเปื้อนฝุ่นอาบเหงื่อต่างน้ำทำงานหลังขดหลังแข็ง
คิดภาพอย่างนั้นจริงๆ 


“ตอนแรกผมไม่รู้นะ เหยี่ยวพาเจฟฟรี่ไปเจอเลยได้คุยกัน ผมถึงบางอ้อว่าคือไอ้รถที่ขนโต๊ะเก้าอี้ไปส่งโรงแรมเรานี่หว่า เกือบปล่อยไก่ตัวเบ้อเริ่ม 555” ลุงอ้วนเท้าความให้คุณแซมกับน้าจอมฟังสนุก หัวร่อพุงกระเพื่อมมิสนใจหน้าเหลืองซีดเป็นไก่ต้มของโจ๊ก

                เท่าที่ฟังๆ มาอาทิตย์กรุ๊ปน่าจะมีกิจการหลายแห่ง
 แค่อังกฤษเท่าที่ทราบก็ 3 แล้ว
เอดินเบอระของลุงเอนจิเนียร์
เวลส์ที่คุณแซมจะไปพรุ่งนี้ แล้วก็ลอนดอนอีกที่ด้วย
 งานเฟอร์นิเจอร์จะใหญ่ขนาดไหนวะคิดไม่ออก


“เปลี่ยนใจไม่ไปดีกว่าไหมเฮีย” เกรียนน้อยขอความเห็นท่านจอม

              เรื่องออกทะเลไปไกลกลัวคนอื่นรู้ว่าโจ๊กคิดไม่ซื่อ
ใจหดเล็กจิ๋วเป็นปลาซิวกะทันหัน
เจอหน้าจะทักเฮลโลยังไง
ตูเซย์โนหักอกดังเปาะให้ใจสลายขนาดนั้น
จากไอเลิฟยูจะเปลี่ยนเป็นเกลียดกันแล้วหรือเปล่า
กลัวแก้วร้าวบาดใจซ้ำ


“เราไปกันเลยไหมคุณแซม”


เฮียยยยย!!! (ผันวรรณยุกต์เสียงสูงตะโกนในใจ)

...

               คุณแซมเจ้ากี้เจ้าการแปลงกำหนดการเดินทางใหม่ทันที
โทรให้ญาติที่ลอนดอนมารับคุณภรรยาและลูกสาวตั้งแต่ออกจากสนามกันเลย
น้องแซมมี่กระโดดโลดเต้นร้องไชโยดีใจใหญ่
เพราะจะได้เจอพี่แซมมวลเอลสุดหล่อลูกพี่ลูกน้องของตนเร็วๆ

อุเหม่ ที่อี๋อ๋อกับพี่โจ๊กมาตลอดคืออัลไรครับแซมมี่

.............


ปล. ทัวร์ในสนามเสร็จออกมาเมกะสโตร์
ลุงผอมกลัวทำคะแนนน้อยหน้าคนอื่น
บวกเอาใจว่าเราเชียร์กิเลนทองด้วยกันหรือไรมิทราบจึงทุ่มซื้อของให้ไม่อั้น
            จากนั้นตระเวณถ่ายภาพกับรูปปั้นนักเตะรอบสนาม
เสร็จแล้วนั่งเรดคาเฟ่ที่ลุงอ้วนเปย์จนพุงป่อง
ครู่ใหญ่ผมจึงได้เจอบอยเฟรนด์ แซมมวลเอลของน้องแซมมี่ครับ
หน้าตาถอดแบบเดวิด เบคแฮมสมัยเด็กเป๊ะ

(T^T) จิระอกหักดังเป๊าะจากชะนีน้อย
ไม่ยอมๆๆๆ


*************
edit: สิบเอ็ดโมงกว่าๆ
- หัวสมอง
- เป้าหมายหลัก
- ให้
- ลบที่ซ้ำแล้ว
แทงกิ้ว tuckky
 :L1:

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 17-03-2014 08:54:09
โจ๊กเอ๊ยงานนี้เค้าทำกันเป็นทีมเลยนะ ไม่ว่าน้าทั้งสองรวมทั้งตา รักหลานเขยหัวแดงกันทั้งนั้น

ที่อยู่ก็รู้แล้ว ไปตามหาหัวใจให้เจอ อย่างที่เฮียบอก วัดใจกันไปเลย ลุย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  o13

 
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 17-03-2014 08:54:42
rujaya อรุณสวัสดิ์
วันจันทร์
 :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 17-03-2014 09:13:02
โถ่ จิระโจ๊ก....

นายมันน่ารักเกินไปแล้ว  แบบนี้จะรอดมือเจฟฟรี่ได้ไง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 17-03-2014 09:23:43
สงสารโจ๊ก ขอให้ง้อเจฟฟรี่สำเร็จนะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 17-03-2014 09:32:50
สรุปเรื่องนี้เราให้ เฮียน้าจอม กับเจ๊ใหญ่ของเราเป็นพระเอก นางเอก ชีวิตรัก มันส์ แซ่บ ข้นมาก ชาบูๆๆ  :laugh:
จิระ x จิระ ก็เป็นตัวรองไปนะลูก  :laugh:
ชอบตอนแม่จันทร์สอนน้อง (ออกมาแว่บๆ แต่ทำเราเสียน้ำตา  :hao5:)

ตอนหน้าคู่รอง(ให้โจ๊ก-เจฟ เป็นคู่รอง 555)คงมีบทบาทมากขึ้น  :hao7:

หังสมองสั่งการไม่ให้รับรู้ - หัวสมอง
เป้าหมายหมายหลักอันดับหนึ่งของข้าพเจ้า - หมายซ้ำ 2 รอบ (ไม่มั่นใจว่าpupตั้งใจรึเปล่า)
ขนาดเจ๊โหดยังยอมลงไห้ – ให้
(ผู้อ่านกรุณาใช้วิจารณญานในการรับชม) - วิจารณญาณ
ตรงคำ เทคโนคู่แค้น
“บริษัทสแปร์ผู้ติดตามในชื่อพี่อ้วนกับพี่ผอม 2 คนอยู่แล้ว – ตั้งแต่ประโยคนี้ไปจนถึงเพลง pup ลง 2 รอบ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 17-03-2014 09:45:19
คิดว่าเจฟจะเป็นคนมาง้อโจ๊กซะอีกกลายเป็นโจ๊กต้องไปง้อหมาผมแดงซะได้ หวังว่าคงไม่มีอะไรมาทำให้โจ๊กเข้าใจเจฟผิดอีกนะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 17-03-2014 09:54:31
นำ้ตาท่วมสนามเขาแล้วมั้งนั่นโจ๊ก ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 17-03-2014 09:57:44
แบ็คอัพใหญ่ขนาดนี้ เต็มที่เลยจิระ(เตี้ย) ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 17-03-2014 10:01:46
ลุยไปเลยคิตตี้น้อย :mew1:


ปล.อิจฉานะตอนนี้ :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 17-03-2014 10:08:49
ขอกอดโจ๊กหน่อย  :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 17-03-2014 10:52:09
ครอบครัวโจ๊กดีจังเข้าใจลูกหลานตัวเอง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 17-03-2014 13:40:32
โจ๊กอย่าป๊อด แบคอัพเยอะขนาดนี้ลุย โลดดดดดด
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 17-03-2014 15:32:16
จิระลุยโลด
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 17-03-2014 16:04:20
โจ๊กลุย อย่าป๊อด!!!!
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 17-03-2014 17:33:54
ปฏิบัติการตามหาหัวใจเริ่มขึ้นแล้ว จิระน้อยเดินเครื่องเลยไอ้น้อง
ทางบ้านไฟเขียวขนาดนี้แล้ว เล็ทส์โก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 17-03-2014 18:01:20
ลุยโล้ด :fire:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 17-03-2014 18:30:33
 :m29: ชีวิตรักรันทดจิงโจ๊ก
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 17-03-2014 18:32:32
โจ๊กลุยเลยจ้า  o13
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: p^tarn ที่ 17-03-2014 18:43:02
 :katai5:รอตอนต่อไปคะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 17-03-2014 19:34:40
สู้ๆนะโจ๊กทำเพื่อหัวใจให้ถึงที่สุด

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 17-03-2014 20:18:37
มาถึงขั้นนี้แล้ว ลุยเข้าไปโลดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :hao7:
ไม่เข้าถ้อเสือจะได้ลูกเสือหรือโจ๊กกี้
ฮึดสักครั้งเพื่อไอ้หัวแดงนะจ้ะ
 :z2: :mew3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 17-03-2014 20:33:54
โจ้กต้องง้อสินะ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 17-03-2014 20:34:33
 o13

สู้ๆๆๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 17-03-2014 21:16:22
บ๊ะเจ้า ท่านโจ๊กมาตามท่านเจฟฟรี่ถึงอังกฤษ
หลังจากลุยโอลด์แทรฟฟอร์ดแล้ว รอท่านโจ๊กลุยถิ่นท่านเจฟ 555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 17-03-2014 21:20:54
 จิระ ไฟท์ๆ let'Goooooooooooooo.....
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 17-03-2014 22:15:39
โจ๊กมาหาพ่อมดถึงที่  :o8:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 21 อังกฤษ P.22 (17/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 17-03-2014 22:32:47
โอ๊ะโอ...ใครร่วมมือให้จิระสมหวังกันบ้างน้าาาา
ข้อหาสมรู้ร่วมคิดคราวนี้ไม่มีโทษ...หุหุ

เอาน่า...ง้อๆ ไปเหอะ ได้พ่อมดกลับไป สบายไปแปดชาติ ;p
วิ่งตามหาเขาซะขนาดนั้น...กลับตัวไม่ทันแล้วลูกเอ๊ย!!
คล้องกลับมาให้ได้...มัดไว้ให้ดิ้นไม่หลุดเลย
จิระสู้ๆ ^^V

ปล.สองพระเอกเพื่อนรักนี่มัน...ช่างเหมือนกันจริงๆ ^^"
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 18-03-2014 07:04:47
จิระxจิระ
ตอน 22 ห้องใต้หลังคา













            ณ นาทีนี้ผมกำลังนิ่งฟังเสียงของหัวใจตัวเองอยู่ครับ

            ผมลืมตาตื่นมองเหม่อตลอดทางตั้งแต่ขึ้นนั่งในรถยนต์
ในหัวมึนๆ เบลอไม่คิดอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเนื่องจากนอนไม่พอ
คิดโน่นคิดนี่ พลิกซ้ายพลิกขวาสุดท้ายเผลองีบเพราะความเพลียช่วงรุ่งสางนี่เอง

             ฝั่งเบรฟฮาร์ทใจกล้าบอกอยากเจอ อีกฝั่งหวาดหวั่นไม่อยากเจอ
วู้! ช่างหัวมัน ถือว่ามาเที่ยวก็ได้ฟะ
ไหนๆ ก็ไหนๆ อะไรจะเกิดก็ปล่อยให้มันเป็นไป

             คุณแซมผู้กุมพวงมาลัยเปิดเพลงวงเดอะคอส์เบาๆ เข้ากระแสงานมิวสิคเฟสของที่นี่
คุณซาราห์ชอบวงนี้ ได้รถเช่าก็ยื่นซีดีแผ่นนี้ให้คุณสามี
เฮียน้าจอมหลับอยู่เบาะข้างคนขับ
(สงสัยนอนไม่หลับรำคาญผมดิ้นไปดิ้นมา
เพราะเพิ่งได้ยินเสียงกรนตอนผมเกือบๆ ม่อยหลับเหมือนกัน)

              ผมครองเบาะหลังคนเดียว
กดปิดเสียงลั่นชัตเตอร์กล้องแล้วยิงสแน็ปช็อตมาเรื่อยๆ ตามทาง
เงี่ยหูฟังเพลงหนีตามกันของแอนเดรียนักร้องสาวหน้าสวยเสียงสวย

http://www.youtube.com/v/7nCq9Yo8Y3E

[ Runaway : ศิลปิน The Corrs ]

Say it’s true, there’s nothing like me and you
I’m not alone, tell me you feel it too
      And I would run away
      I would run away, yeah..., yeah
      I would run away
      I would run away with you
Cause I am falling in love with you
No never I’m never gonna stop
Falling in love with you
With you...

***

“...เข้าถิ่นแมคไนท์แล้วล่ะ” คุณแซมเปรยเบาๆ ผ่านทางกระจกมองหลังบอกผม คงกลัวน้าจอมตื่น

                 เออว่ะ แมคไนท์สองข้างทางเรียงพรืด
ท่าทางน่าจะเป็นที่น่าสนใจของเมืองนี้ มิน่าคุณแซมถึงชี้ชวนให้ดู
                ยกกล้องถ่ายภาพร้านรวงเล็กๆ สองข้างทางเก็บบรรยากาศ
สภาพตัวเมืองสงบน่าอยู่พอตัว ฉากหลังคือภูเขาสวย เช้าๆ อย่างนี้มีคนขี่ม้าด้วย
นึกสนุกเก็บภาพร้านค้าที่พบเห็น คิดในใจจะเอาไปนับว่ามีชื่อแมคไนท์นี้เท่าไหร่กันเชียว

- ร้านโฟโต้แมคไนท์ ป้ายรูปกล้องอันใหญ่ๆ เด่นหรา

- ฟลาวเวอร์ริสแมคไนท์ มีดอกไม้บานสะพรั่ง

- วูดคราฟท์แมคไนท์ กำลังเอาแจกันตั้งโชว์ตู้หน้าร้าน

- วูดสมิธแมคไนท์ ขายเครื่องมือสำหรับงานไม้

                และอีกสารพันอัศวินต่อท้าย
ส่วนใหญ่เกี่ยวพันกับไม้และภูเขาบ่งบอกอัตลักษณ์ของถิ่นที่อยู่พอตัว


             อ่านถึงตรงนี้...
โจ๊กจั๊ดหง่าวจริงๆ ครับ ถ้ารู้ชื่อจริงนามสกุลจริงของเจ้าหมาผมแดงสักนิด
จะไม่คิดมาเหยียบที่ไหนเลยให้ตาย
             ไม่เคยสงกาใดๆ เนื่องจากเสื้อนักเรียนนานาชาติปักหน้าอก ‘JJ’
ผมมองผ่านคิดว่าเจฟฟรี่กับเจฟเฟอร์สัน ตามที่เขียนหน้าปกสมุดหนังสือเรียนเท่านั้น
ไม่เปลืองสมองหาคำตอบ ก็ตูไม่รู้ชื่อไทยมันนี่หว่า

(ภายหลังถึงทราบว่าร้านรับจ้างปักทำผิด
แทนที่จะปัก MJ ตามนาม McKnight, Jefferon Jira
คุณพนักงานปัก JJ ตามชื่อต้นและชื่อกลางซะงั้น
ซากุระหงิขี้เกียจแก้จึงใช้อย่างนี้มาตลอด
(T^T) ย้ำว่าโจ๊กบ่ฮู้จริงๆ สาบาน)

...
...


             ผมยืนปากสั่นอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่งในแมคเคิลส์ฟิล์ด
ห่างจากสนามเมืองแมนเชสเตอร์พอประมาณ
ไม่อยากกดกริ่งตรงประตูรั้วทว่าเฮียและคุณแซมกำลังไซโคโจ๊กจนขนหัวลุก
ส่งสายตาเพ่งกสิณใส่จนหลังไหม้

(~กริ๊ง!)

         เสียงกระดิ่งดังกังวาน
เด็กดอยจากบางกอกสะดุ้งเฮือกถูกไฟซ็อต จะโดนเจี๋ยนไหมวะตู

“Good morning, may I help you?”
          เสียงทักทายจากชายฝรั่งร่างโย่งสูงเสียดฟ้าเดินมาเยี่ยมหน้าที่รั้วโปร่ง
หล่อเทพนัยน์ตาสีเทาเข้มและผมยาวแดงรวบหางม้ากลางหลังคล้ายคนคุ้นเคยทำผมหลบวูบ

“Hello, we are...” คุณแซมสปีคอิงลิชรับหน้าสื่อแทนพวกเรา น่ารักสุดๆ “Jeffry is here?”
          ชื่อนามหัวแดงหลุดจากปากคุณแซมปุ๊บ
โจ๊กเขินหน้าม้านปั๊บพุ่งม้วนสามตลบใส่เกลียวครึ่งรอบเตรียมลี้จากยุทธภพ

“จะไปไหน” น้าจอมจับหลังคอไว้หมับ เห็นกันเป็นลูกแมวต้องคาบคอห้อยร่องแร่ง
“เง้อ...” เกรียนน้อยอยากกลั้นใจตาย ถอยช้ากว่าครึ่งชั่วธูป

             เรากลับกันเถิดท่านประมุข ข้าน้อยไม่ได้ว้อนท์เลยให้ตาย
แค่อยากแวะเยี่ยมชมโรงงานเฟอร์นิเจอร์ไม้สน
ชิมน้ำเชื่อมเมเปิลและชื่นชมป่าน็อทติงแฮมของโรบินฮูดบ้างเท่านั้น
ไม่มีเจตนามาหารูมเมทที่หายไปเลยจริงๆ

...


               คุณแซมคุยแป๊บๆ ก็ผายมือที่ผม บอกชื่อแซ่อีกต่างหาก
“This is Joke...his friend.”
“All right, I understand.”
           ฝรั่งเจ้าของบ้านคนนั้นปรายตามองผมนิ่งๆ
คุณแซมถึงผละมาบอกข่าวให้ผมกับน้าจอมทราบ

“เจฟฟรี่ไม่อยู่ ข้ามไปไอร์แลนด์งานคอนเสิร์ตเฟสอะไรนี่แหละ ไม่ได้บอกว่ากลับวันไหน อาจจะเที่ยวที่อื่นต่อไม่แน่ใจ”
“ไม่อยู่เหรอ...” ผมครางอ่อยๆ หน้าซีดไม่เหลือสี พื้นที่ยืนอยู่ยุบตัวลงกะทันหัน


               บัดซบเอ๊ย อุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามมหาสมุทรมา
ซากุระหงิดันหายหัวไปลั้ลลาฟังเพลงที่อื่น เห็นดนตรีดีกว่าความรัก
แสดงว่าเรื่องราวระหว่างผมกับมันก็เป็นเพียงแค่เรื่องสั้นฆ่าเวลา

อยากอาละวาดพังบ้านแม่ง!!!
...

“แต่เมื่อวานโทรมาบอกว่ายังเตร่อยู่ที่โอลด์แทรฟฟอร์ดนะ เสียดายไม่ได้เจอกลุ่มเรา ไม่อย่างนั้นคงได้ชวนทัวร์สนามด้วยกัน” คุณแซม
“เฮ้ย...” ผมร้องอุทานเบาๆ ที่เห็นแวบๆ คือไม่ได้ตาฝาดชิมิ
“อืม...” เฮียลูบคาง น้าหลานหันมาเหล่กันโดยมิได้นัดหมาย
            ก้อนใจในอกจิระฟูฟ่องมีชีวิตอีกครั้ง
“โทรตามอีกทีไม่ได้หรือครับ” ผมโพล่งอย่างมีความหวัง


              จังหวะคุณแซมหันไปถามให้
ฉับพลันร่างสูงใหญ่ยักษ์พุ่งออกมาตะปบจิระจนล้มลงกลิ้งโค่โร่ไปด้วยกัน
v
v
v
“Oh, no!” มิสเตอร์ตกใจ
“เฮ้ยยย!” โจ๊กร้องลั่น ปะทะอุบัติการณ์แห่งรักฉับพลันไม่ทันตั้งตัว
“Behave, boys!”
“ว้าก! ช่วยด้วย เอามันออกไปที!”

               ผมล้มเค้เก้ฟุตบาทหน้าบ้าน
เกรทเดนตัวเท่าลูกวัวกระโจนใส่เต็มๆ ดีมีเป้หลังรองรับไว้ไม่เจ็บตัว
นาทีนี้โดนนัวเนียเลียถ้วนทั่วด้วยสัตว์สี่เท้านามว่าสุนัข 5-6 ตัววิ่งกรูออกมารุมโจ๊ก

“Don’t doggies! STOP!”
“ไอ้สคูบี้ หยุด สคูบี้!”
            ชื่ออะไรอยู่ในหัวโจ๊กร้องลั่น
น้ำมูก น้ำลาย ขนสุนัขเลอะทั่วใบหน้า
เสื้อผ้าเละเทะเปียกโชกเปื้อนแชมพูอาบน้ำหมาพร้อมฟองฟ่อด


“How do you know his name is Scooby?” คุณพี่ฝรั่งถามผม
“กูไม่รู้ครับ เอ่อ...I dont know” ผมช่วยจับปลอกคอเจ้าหมานรกไว้ไม่ให้วิ่งเตลิดออกไปกลางถนน

            ย่านนี้บ้านเดี่ยวแบ่งคลัสเตอร์แยกเป็นหลังๆ สงบเงียบอยู่แล้วแต่กันไว้ก่อน
เดาเอาล้วนๆ ถ้ามีรถโฟลค์สวาเกนชื่อแช็คกี้ ก็น่าจะมีหมาชื่อสคูบี้ดูได้เหมือนกัน

...
...

            ไม่ถึง 10 นาทีต่อมา...
โจ๊กรับหน้าที่ใหม่เป็นผู้ช่วยอาบน้ำหมาให้มิสเตอร์แจสเปอร์คนเปิดประตูรั้วเมื่อครู่เป็นที่เรียบร้อย
เด็กดอยจากเมืองไทยถอดเสื้อตัวนอกออกเหลือเสื้อแดงแมนยูได้มาใหม่ๆ หมาดๆ จากสนามเมื่อวาน
           เนื้อตัวเปื้อนฟองแชมพูอาบน้ำสุนัข
ยืนถือสายจูงให้คุณแจสเปอร์ฉีดน้ำล้างเจ้าเกรทเดนสีเชสนัสตัวควายๆ กลางสนามหญ้าของบ้านหลังนั้น

           จมูกเปียกๆ ของมึงจูบลิ้นปี่กู แถมแทะตราสโมสรเยินหมดล่ะ


(“โฮ่งๆๆๆ”)
(“หงิงๆๆๆ”)


             อีกห่าใหญ่ส่งเสียงงี้ดง้าดอยากเล่นน้ำหรืออยากรุมสกรัมเด็กไทยมิทราบ
เห่าต้อนรับโฮ่งๆ กระดิกหางดิกๆ ไม่หยุดเชียว

“I’m sorry”
“อ๋อ...Ok, accident.” ผมรับ

           มิสเตอร์แจสเปอร์รูปหล่อกล้ามล่ำ ผมยาวแดงมัดรวบอย่างเท่
น่าจะรุ่นน้องน้าจอมหลายปี
อยากโต้ตอบยาวๆ ว่าบ้านที่บางกอกมีสุนัขพันทางเป็นฝูง
พวกนี้คงได้กลิ่นจากกางเกงยีนส์หรือรองเท้าผ้าใบคู่เก่งชัวร์

(="=) กลับไปถ้าได้เรียนต่อพ่อจะเลือกหลักสูตรอินเตอร์ประชดชีวิต

...


“This is Scooby, he’s very naughty 555”
“I understand...naughty Scooby” ศัพท์คำนี้ผมพอรู้ หัวแดงเคยว่าโจ๊กเป็นลิงซนครั้งหนึ่ง

“Bernise is Zeus, he’s nice, that pointers are Megan Dilan and Sherlock, like Sherlock Holmes”
            ท่าทางแจสเปอร์รักหมาน่าดู
ดวงตาสีเทาอ่อนโยนเวลาเรียกชื่อสุนัขก็นุ่มนวลจนรู้สึกได้

“Sherlock, hi.”
             ผมทักสามตัวสีขาวมีจุดสีน้ำตาลเข้มลายพร้อยท่าทางปราดเปรียวเหมือนดัลเมเชี่ยล
แต่หน้าตาเอาเรื่องกว่า ยื่นมือให้มันดมๆ ดันระริกระรี้แย่งกันถูหัวจะให้ลูบอยู่นั่น

โจ๊กเหลือมือเดียวโว้ย
อีกข้างใส่เฝือกเดี้ยงอยู่เห็นไหม
เห็นใจบ้าง

...


“They’re good seeking and...”
              ต่อยหอยเยอะแยะงานนี้ เจอเหยื่อแล้วนี่
มิสเตอร์รูปหล่อแนะนำฝูงสัตว์หน้าขนพลางเล่าวีรกรรมของพวกมันไป

              เกรทเดนสคูบี้ตัวนี้เป็นของบราเธอร์ชื่อจิลเลี่ยน
   
              ฝูงสกอตติชเทอร์เรียลสีดำ 4 ตัวนั่งนอนเกลื่อนเท้าเฮียที่ระเบียงเป็นของแกรนด์มา
ไม่รู้ว่าย่าหรือยาย เดาว่าคงจะเป็นย่านะผมว่า

              ในกรงด้านโน้นคือโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ 2 ตัวไว้เก็บนก
ไวด์มาราเนอร์ แจ็ครัสเซลล์เทอร์เรีย คอร์กี้กับบัซเซสฮาวด์อย่างละกี่ตัวจำไม่ได้
              มิน่าบ้านหลังนี้ถึงกั้นรั้วหลังบ้านไว้ดีเยี่ยมทีเดียว
หลังอื่นๆ แค่ปลูกไม้พุ่มเป็นแนวเฉยๆ
(ไม่รู้ว่าย่านนี้แมคไนท์ทั้งตระกูล จุ๊ๆ เงียบไว้ครับ)


             มีซับไตเติ้ลไทยจะดีมาก ผมคุ้นสำเนียงอเมริกาแบบในหนัง
พี่แกแอ็คเซนส์อังกฤษแท้ๆ เด็กดอยฟังบ่ฮู้เรื่องเด้อ

              แล้วกรุณาช่วยล้างเจ้าวัวนัยน์ตาโศกตัวนี้เร็วๆ หน่อย
มันกำลังย้ายมาแทะเฝือกข้าพเจ้าล่ะ

“He’s like you.”
“Oh, very good 555” ทำอย่างไรได้นอกจากหัวเราะ

             ถามว่ากูอยากรู้จักพวกมึงไหมขอรับ

             สคูบี้ยื่นจมูกเปียกๆ มาอมลิ้นปี่นิ่ง
ช้อนมองหน้าอ้อยสร้อยเลียปากแผล็บๆ อ้อนทำแปะ
เลียหัวนมกูด้วยสัตว์ เพราะมึงตัวเดียวถึงต้องมาติดแหง็กอยู่ที่นี่
ก่อนกลับขอมะเหงกสัก 3 ทีจะเป็นพระคุณ
            เซอุสลั้ลลาขนเปียกหมาดเดินมาสีโจ๊ก
แล้วเสือกใจดียืนสะบัดน้ำอยู่ใกล้ๆ
พันธุ์ที่ขนสลวยยาวๆ ขาว น้ำตาล ดำ
สามสีเหมือนแลสซี่แต่ตัวเบ้อเริ่มประมาณเซนต์เบอร์นาร์ด
อ้าปากงาบพุงคงร้องจ๊ากลั่นบ้าน

           แจ็ครัสเซลล์เทอร์เรีย คอร์กี้กับบัสเซสฮาวนด์ขาสั้น
จะมานั่งไซโคจ้องหน้าทำตาหวานใส่ทำไมจ๊ะ
ไม่ใช่เจ้านาย ไม่มีอาหารมีแต่บาทาเอาไหม
            พอยเตอร์สีกระดำกระด่าง 3 ตัววิ่งดุ๊กๆ พันแข้งพันขานี่อีก

...

             เห็นกูเป็นตัวอะไร เพื่อนเล่นเหรอ
ยิ้มสยามอย่างเดียวปล่อยสรรพสัตว์กระทำชำเรา
ไม่ติดสร้างภาพแขกผู้มาเยือนจะเตะให้ร้องเอ๋งรายตัว


             น้าจอมนั่งเก้าอี้ตรงพอร์ชระเบียงหน้าบ้านห่างจากผมกับฝูงหมาแค่พุ่มดอกไม้กั้น
มีคนรับใช้นำอาหารชากาแฟ ขนมปัง ขนมเค้กมาเสิร์ฟดีจริงๆ

...
...

              ครู่เดียวก็มีหนุ่มผมแดงอีกคนวิ่งมา
คนนี้หน้าหวานดวงตาสีเขียวสดใส
น่าจะเป็นพี่ผมแต่อ่อนอายุกว่ามิสเตอร์แจสเปอร์แน่ๆ

“Jasper! I heared that my Scooby $#%@#”
           พ่นไฟใส่พี่แจสเปอร์ท่าทางร้อนรน
ทั้งคู่ตอบโต้กันเล็กน้อยก่อนหันมาที่ผมเขม็ง

“It’s alright Jillian and here Joke, he come from thailand”
“Aha! you’re Jira!?”
           พี่ผู้ชายคนมาใหม่ทักชื่อจริงผมทันใด
เงิบครับ หนุ่มรูปงามผมแดงหยักศกพุ่งเข้ามากอดหมับรวดเร็ว
พิมพ์เดียวกับเจ้าเกรทเดนลูกน้องเด๊ะ

“Jillian, my brother.” พี่แจสเปอร์แนะนำ
“It’s really you 555 unbeliveable!” จิลเลียนคล้องแขนผมเต้นรำไม่สนโจ๊กป่วยแต่ประการใด

             คุณแซมอย่ามัวแต่จิบกาแฟสบายใจ ช่วยโจ๊กทีครับ

...

             จิลเลียนหันไปคุยเร็วปรื๋อกับแจสเปอร์
ผมฟังไม่ออกทั้งหมดจึงไม่สามารถบรรยายไทยได้
แต่เดาท่าทางยิ้มแย้มดีใจถึงพอโล่งอยู่บ้างว่าคงไม่โดนฆ่าแน่

...
...


              ครู่เดียวคนรับใช้ก็เลื่อนวีลแชร์นำคุณผู้หญิงหัวหงอกออกมา
คุณแซมลุกยืนจูบหลังมือทักทายเลดี้แล้วผายมือแนะนำเฮียที่ลุกขึ้นต้อนรับเช่นกัน
น้าจอมจับมือเลดี้เบาๆ แล้วนั่งลง

             คุณแซมเรียกชื่อโจ๊ก ผมจึงโค้งทำความเคารพอย่างงามๆ
อยากไหว้อยู่แต่มือเดียวเกรงจะไม่สุภาพครับ


             ผู้ใหญ่โอภาปราศรัยชั่วครู่...
“Come on...” หญิงชราเรียกขึ้นไปหา โทนเสียงสไตล์เดียวกับซากุระหงิของผมเด๊ะ

            ตกอยู่ในเวทมนต์ยื่นสายจูงให้คุณแจสเปอร์
(ทราบภายหลังว่าเป็นพี่ชายคนกลาง โจซัว โจเซฟีน (พี่สาวคนเดียว) แจสเปอร์ จิลเลียน และเจฟเฟอร์สัน)

           เดินไปหยุดยืนเจี๋ยมเจี้ยมอยู่ไกลๆ จนคุณแซมเรียกซ้ำ
“โจ๊กเข้ามาใกล้ๆ ท่านเลยครับ นี่คุณย่าเจฟฟรี่เอง”
“ผมตัวเปียก” ดึงเสื้อเปื้อนให้เห็น
“It’s alright, come on...” คุณผู้หญิงรอผม

...

             ราศรีสตรีสูงศักดิ์ข่มผมจนจ๋องจ๋อย
สวมแว่นอันเล็กๆ ติดดั้งจมูกงุ้ม
หน้าตาเหมือนแม่มดเออซูร่าในหนังการ์ตูนดิสนีย์ยังไงยังงั้น
            หากทว่าดวงตาสีเทาคู่นั้นช่างคุ้นเคย
และคล้ายเงาไม้ร่มเย็นชวนเข้าใกล้ไม่รู้ตัว

             นึกดีๆ เจฟหัวแดงก็เป็นพ่อมดนี่หว่า
ครอบครัวแม่มดพ่อมดสืบเชื้อสายจากย่าถึงหลานคงไม่แปลก


            ผมนั่งชันเข่าข้างเดียวให้คุณผู้หญิงเชยคางชมหน้าตามอมแมม
ท้องดันร้องโครกครากแซงหน้าเจ้าของ

((“โครกกกก...”)) ดังสนั่นกลางที่ชุมนุมชน


             คุณย่า แม่บ้าน พ่อบ้าน พยาบาลของคุณย่า คุณแจสเปอร์ พี่จิลเลียน และผู้อาศัยของบ้านบานตะไท
ฝั่งไทยเรามีน้าจอมกับคุณแซม ไม่รวมม็อบเขี้ยวขาวอีกฝูงใหญ่ (>///<) อายมาก

...
...


               พี่จิลเลี่ยนพาผมขึ้นไปชั้นสอง ยิ้มระรื่นชอบใจเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้
จับใจความได้ว่าเจฟฟรี่น้องชายตัวโตกว่าพี่ไปงานมิวสิคเฟสที่ไอร์แลนด์
เพราะจะหาซื้อแมกาซีนเพลย์บอยเล่มแรกลิมิเต็ดเอดิชั่นที่มีหน้าปกมาลิรีน มอนโรให้เพื่อนชาวไทย

             ผมสันหลังหวะวูบ บุคคลที่ว่าคือข้าพเจ้าชิมิ
ของสัญญาจากรูมเมทที่เคยลิสต์ไว้
เจ้าหมาใหญ่ไม่เคยลืมรายละเอียดระหว่างเราแม้แต่น้อย

‘หรือมันกลับมาที่นี่เพื่อตั้งหลักกันแน่’ ลอบยิ้มใจเต้นโครมครามกลัวใครได้ยิน

...

              ถึงโถงบันไดจึงดึงบันไดลิงลงมา
รุนหลังให้ผมปีนขึ้นไปหาเสื้อผ้าเปลี่ยนในห้องนั้นเอง
คุณแซมแปลไทยคร่าวๆ แล้วว่าเจ้าของห้องอนุญาตให้ใช้ได้
เลือกตัวที่ใส่ได้ตามสบายอย่างนี้ก็เสร็จโก๋สิ

              ห้องใต้หลังคา...
เคยเห็นแต่ในทีวี น่าอยู่เหมือนนะนี่

              ผมขึ้นไปยืนกลางห้อง จังหวะหัวใจบีบรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ปิดงับไม่ได้รูดซิปวางอยู่อย่างลวกๆ
มีร่องรอยการใช้ของเจ้าของเมื่อไม่นานมานี้

              โปสเตอร์นักกีฬา NBA ลูกบาสเกตบอลสีส้ม
ที่สูบลม อุปกรณ์นานาของของนักยัดห่วง

              สเกตบอร์ด รองเท้ากับไม้สกี แผ่นเกมส์
หนังสือการ์ตูนซูเปอร์ฮีโร่อเมริกา โปสการ์ดหลายใบกับหลายๆ สถานที่
หนึ่งในนั้นคือภาพพระอาทิตย์ขึ้นที่วัดอรุณราชวรารามของไทย


             ผนังอีกฝั่งมีชุดคอมพิวเตอร์ PC แผงใหญ่
ฟูลออพชั่นพร้อมลำโพงครบเซตครองเต็มพื้นที่
แต่บนโต๊ะมีสายต่อสำหรับโน๊ตบุ้กถูกถอดออกกับแท่นวางเหลือไว้ดูต่างหน้า

...

            สิ่งของต่างๆ บ่งบอกว่านี่คือห้องของเด็กผู้ชาย
ระเกะระกะสารพันแต่เป็นระเบียบในชั้นโซนของใครของมัน

...ห้องของไอ้คนที่คุณก็รู้ว่าใคร

          ถึงวินาที ผมรู้แจ้งแก่ใจตัวเองแล้วว่าผมคิดถึงมันเชี่ยๆ
คิดถึงสุดๆ โคตรจะคิดถึง

              ที่เงยหน้าถามท้องฟ้า...
‘ไอ้ฝรั่งหัวแดงมันจะคิดถึงผมบ้างไหม’ คำตอบอยู่ที่นี่แล้ว

             ผมเข่าอ่อนทรุดลงร้องไห้โฮ
สายตาพร่าเลือนด้วยน้ำตาแต่มิอาจละจากจุดนั้นได้
 เสื้อสีเหลืองทีมชาติบราซิล แขวนเอาหลังออก
โชว์  ‘JIRA’ เบอร์ 13 เด่นหราอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า

...เสื้อของผม...


http://www.youtube.com/v/J1DFVl9vlSg

[ไม่เคยหมดใจ : ศิลปิน Gear Knight ]

จากวันที่ปลดปล่อยเธอ ให้โบยบิน
ให้เธอเลือกทาง ที่เธอต้องการ
หัวใจสลาย ชั้นเหยียบมันไว้
ให้เหมือนลืมทุกสิ่ง

เธอคงไม่รู้ เธอคงไม่รู้หรอก เธอคงไม่รู้
ว่าทุกวัน ฉันยังคงเก็บไว้ที่เดิม
ตรงนี้ที่เคยใกล้ชิด ตรงนี้
ยังรัก และรัก ไม่เคยหมดใจ

**********


เซอร์วิส บาย เชอร์ล็อก

(http://image.ohozaa.com/i/f30/MvN7xT.jpg)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 18-03-2014 07:07:49
มอร์นิ้งงงงงง  puppyluv

บ้านเจฟฟรี่น่าอยู่จริงๆ หมาจะเยอะไปไหน 5555

แถมทุกๆคนที่นี่รู้จักโจ๊กกันทั้งนั้น เสียดายที่คลาดกัน แต่มันตื้นตันยังไงไม่รู้  :hao5:

พ่อมดของเราไม่เคยลืมสัญญา เสื้่อก็ยังเอามาแขวนเอาไว้ให้ดูต่างหน้ายามคิดถึง ไม่รักไม่ไหวแล้วนะโจ๊ก  :กอด1:

รอๆๆๆๆๆๆๆ เมื่อไหร่พ่อมดจะกลับมา รออยู่นี่นะอย่าไปไหน  :L2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 18-03-2014 07:08:33
อรุณสวัสดิ์ rujaya
มาแต่เช้า
 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 18-03-2014 07:20:32
เจฟฟรีกลับมาเร็วๆ มีเด็กรอง้ออยู่ในห้อง :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 18-03-2014 07:29:35
น้องหมาเยอะมากๆๆๆ ท่าทางจะรักจริงๆ
(แต่จะดีมาก ถ้าไม่ใช่หมาอารมณ์อ่อนไหวเหมือนบ้านข้างๆ แม่งใบไม้ไหวมันยังเห่า  :laugh:)
หัวแดงค่าตัวแพ๊งแพงเนอะ ผ่านไปหลายตอนแล้ว ยังไม่ออกเลย
รอวันพ่อพระเอกเปิดตัวอีกครั้ง รีบกลับมานะ ก่อนที่จะตำแหน่งพระเอกให้คนอื่น
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 18-03-2014 07:30:17
โจ๊กโดนattrack ไปหลายดอกแล้ว...เจฟกลับมาเห้อออออออออออ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 18-03-2014 07:40:36
 :mew4: จิระ~~~~
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 18-03-2014 07:43:59
ทรมานใจค่อดๆ. แม้บรรดาสี่ขาจัพาอมยิ้มก็เถอะ

ได้โปรดอย่าลากยาวมาม่าอีกเลย ใจจะขาด

 :mew2:

เจฟตามอยู่และแอบหลังตู้เสื้อผ้าใช่มั้ย พูดดดดดดดดดด   :serius2:

บวกเป็ด

 :กอด1:   :pig4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 18-03-2014 07:53:03
จะได้เจอกันไหม 555555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 18-03-2014 08:19:42
บุกบ้านเจฟฟรี่แต่ไม่เจอๆแต่หมา ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 18-03-2014 08:48:37
ค้างอ่า เจฟฟรี่รีบกลับมาเหอะ โจ๊กคิดถึงจะแย่แล้ว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 18-03-2014 09:01:38
หมาเต็มบ้านเลย..  ขอบคุณ :) ปล.จิระ(หัวแดง)จะเอาค่าตัวเท่าไหร่ถึงจะออกฉาก?
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 18-03-2014 09:25:53
น้ำตาจะไหล
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 18-03-2014 09:59:17
หมาเยอะมากกกกก

กว่จะได้เจอกันคลาดกันไปมา ;(
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 18-03-2014 10:26:00
ค่อยๆเก็บรายละเอียดไปนะคิตตี้น้อย :mew6:


 :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 18-03-2014 10:30:04
น้องหมาเยอะมากกกกกก


คาดกันไปมาาาา ให้จิระอีกคนได้พยายามและเรียนรู้จิระอีกคนให้มากขึ้นเนอะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-03-2014 10:55:40
เจฟรีบกลับมาไวๆ เด็กเกรียนร้องไห้ใหญ่แล้ว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 18-03-2014 11:08:54
ดันคลาดกันซะได้ เจฟฟรี่กลลับบ้านเร็วๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 18-03-2014 12:05:27
อยากให้เจอกันเร็วๆจัง :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 18-03-2014 16:00:22
ไม่นึกว่าโจ๊กจะบินลัดฟ้ามาตามหาหัวใจถึงถิ่นเขานะเนี่ย
แม้ว่าจะบังเอิญก็ตาม แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้วเอาให้เคลียร์เลย
ตัวไม่อยู่ก็ยังมีลูกสมุนคอยต้อนรับโจ๊กกี้จอมดื้ออยู่ดีนะเจฟ
เขารู้กันทั่วบ้านทั่วเมืองแล้ว ข่าวบินไกลจากเมืองไทยมาถึงยูเค
ว่าแมวดื้อคนนี้ของใคร :laugh: ของเจฟฟรี่ติดหราตรงหน้าผาก
ป๊ะกันเลยเถอะจะได้ไม่ต้องเป็นพระเอกนางเอกคลาดกันทุกที
กองหนุนเพียบอย่างนี้อย่าหวังว่าจะดิ้นหลุดเลย ทั้งสองคน
รีบกลับมานะเจฟก่อนที่ลูกสมุนจะเปลี่ยนเจ้านายใหม่ o17
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 18-03-2014 17:13:28
ตอนหน้าสองเจจะได้เจอกันไหมนะ ลุ้นจังเลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 18-03-2014 17:54:28
 :sad4: จะร้องตามโจ๊กล่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 18-03-2014 18:27:37
โอ๊ะ!! ผ่านมาหลายตอนยังไม่มาอีกจิระหัวแดง ฮือๆ :a5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 18-03-2014 20:29:42
โจ๊กเข้ากับน้องหมาได้ดี :laugh:
โจ๊กร้องอีกแล้ว พ่อมดกลับมาเร็วๆ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 18-03-2014 20:34:26
เจ้าของไม่อยู่ แต่ก็มีลูกสมุนออกมาต้อนรับแทน
เดียวก็คงได้เจอกันซิน่ะ o3 o3 o3
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 18-03-2014 20:57:57
ต้องช่วยกันลงขันจ่ายค่าตัวท่านเจฟฟรี่รึเปล่าเนี๊ย 
กลับมาบ้านย่าได้แล้ว ท่านโจ๊กรออยู่ สงสารอ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 18-03-2014 22:13:06
ฮ้อยยยย อ่านจบตั้งกะเช้าแล้ว
และตอนนี้ไม่มีสมาธิจะเม้นท์ต่อด้วย
ป้าฟินกะฟูลเฮ้าส์ตอนจบอยู่อ่ะ พูดเลย!! 55
แอบหวังว่าตื่นมาจะมีความสุขแบบละครที่ดูย้อนวันนี้ อิอิ

จิระตัวจ้อยโดนผู้ปกครองรู้ทัน...จับหมับก่อนหันหลังหนีอีก สะใจ!! ;p
ท่าทางว่าคนบ้านนี้จะรู้กันดีว่าคนนี้ของพ่อพระเอกสุดท้อง...กระทั่งหมายังชอบ กริ้วววว
--เดี๋ยวให้ย่ามาขอ-- ยังจำได้นะเออ...เข้าบ้านเขามาด้วยซ้ำ ไม่รอดแล้วล่ะ จิระเอ๋ยยยย

แอบหนึบไปด้วยเหมือนได้ตามขึ้นห้องเขา T^T
รู้ว่าเขารักเรามากกว่าที่คาดไว้ ในวันที่...เขายังไม่กลับมา
ตาปูดต่อไปซักวันนะจิระ...จะได้ง้อเจ้าของห้องใต้หลังคานี่ง่ายขึ้น ^^V
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 19-03-2014 08:12:22
จิระxจิระ
ตอน 23









             ตัดกลับมาที่ผมอยู่ในห้องเดิมของเรา ณ เมืองกรุงเทพมหานคร
เหมือนฉากในหนังที่ตัวแสดงนิ่งๆ เป็นหุ่น
แต่ใช้ดอลลี่กล้องเปลี่ยนแบ๊คกราวด์ใหม่ปุบปับง่ายดาย

ไม่อยากขึ้นมาเหยียบห้องนี้เลย
ไม่อยากพบกับสภาพเดิมๆ ที่ไม่มีเธออยู่
โคตรจะอินดี้แต่มันคือความจริงอันปวดร้าว

            ผมถอดเสื้อบาสเกตบอลสีแดงดำออกแขวนหน้าตู้เสื้อผ้าของที่นี่บ้าง
เอาข้างหลังออกโชว์ 'JEFFERSON' เบอร์ 5 เด่นหรา
จะเล่นอย่างนี้ใช่ไหม ได้เลยโจ๊กจัดให้
ขโมยกันไปขโมยกันมาโจรกระจอกชัดๆ
              ส่วนเสื้อบราซิล 'JIRA' เบอร์ 13 ยังอยู่ที่โน่น
ไม่ได้หยิบกลับแต่ประการใด
เพราะกูขโมยของมึงมาแทนแล้วโว้ย


               ไม่มาเอาคืนจะโยนให้พวกเจ้าน้ำแดงรุมทึ้งลับเขี้ยวเล็บแหลกเป็นชิ้นๆ แน่รับรอง
 รีบรู้ตัวแล้วตามมาเอาเร็วๆ ล่ะ


             ที่นั่นผมประวิงเวลาแค่ทานอาหารเสร็จ
กับให้หมอประจำตระกูลบ้านนั้นตรวจดูอาการพักใหญ่ๆ ถึงอำลาจากมา
คุณแซมพาเหาะข้ามไปเวลส์ก่อนยิงยาวต่อถึงลอนดอน
ท่องเที่ยวที่ไหนบ้างจำไม่ได้ ใจลอย ใจหาย ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
ก้มหน้าก้มตากดชัตเตอร์รัวๆ อย่างเดียว
            น่าเศร้าที่สุดคือผมไม่เจอซากุระหงิหัวแดงแม้แต่เงา
ทั้งๆ ที่คอยมองหาทุกที่ ทุกซอก ทุกมุมของเมืองอังกฤษ

            ชีวิตจริงมันก็เป็นซะอย่างนี้
ไม่มีซีนแบบหนังอินเดีย...โอ้ที่รัก ฉันหาพบเธอแล้ว เราหากันจนเจอ
โอ้เบบี๋ ฉันมาตามเธอกลับไปสิงสถิต ณ รังรักของเราเพื่อครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดกาลนาน
 แฮ๊ปปี้เอ็นดิ้งคงไม่ใช่บทประพันธ์ของจิระครับ
แงๆๆ เศร้าอ่ะ ฆ่าหั่นศพคนเขียนเรื่องนี้ดีกว่า


          คิดว่าออกทะเล 2-3 ตอนที่ผ่านมา
จะช่วยเยียวยาสภาพก้อนเนื้อในอกให้เจ็บปวดน้อยลง

ดึงตัวเองให้ยุ่งขิงกับการสอบ
ออกเดินทางท่องเที่ยว
พบเจอผู้คนหน้าใหม่ๆ
เฮฮาเรื่องโน้นเรื่องนี้
กระทั่งคิดพิเรนทร์จะเลี้ยงต้อยหนูน้อยตัวกระเปี๊ยกหนีปัญหา


...เพื่อจะได้ไม่ต้องคิดถึงรอยจูบที่เคยมอบให้
...เพื่อจะได้ไม่ต้องจมอยู่กับเตียงที่เคยนอนกอด
...เพื่อจะได้ไม่ต้องลืมมือใหญ่ที่เคยสัมผัส


           เปล่าเลย...ผมตัดใจจากซากุระหงิหัวแดงตนนั้นไม่ได้
คิดถึงมันเชี่ยๆ คิดถึงๆๆๆๆๆ โคตรจะคิดถึง
พวกคุณอย่ารู้เลย ไม่อยากพร่ำพรรณาหลายรอบให้ชอกช้ำระกำใจซ้ำๆ ซาก
แผลเจ็บควรทิ้งไว้ให้กาลเวลารักษา มิใช่ตะบี้ตะบันทึ้งหัว
เตะต่อยผนังต่อยกำแพง ร้องไห้โฮๆ เป็นบ้าอยู่คนเดียวจริงไหม
 จิระพระเอกของเรื่องนี้นะครับ ต้องหล่อบ้างไรบ้าง

            ทว่า...จริงๆ แล้ว
ตูอยากรื้อห้องทำใหม่ ระเบิดตึกนี้เลยดีกว่า ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วโว้ย!!!

ผมหลอนเห็นดวงตาสีเทามองมา
ผมหลงจับแก้มจากนิ้วมือยาวเกลี่ยแก้ม
ผมละเมอเพ้อเรียกชื่อเจฟยามดึก

...ยังสะดุ้งตื่นกับความว่างเปล่าทุกคืน
...ยังน้ำตาซึมเวลาแปรงแล้วเห็นอีกอันอยู่ในแก้วตรงหน้า
...แตะริมฝีปากตัวเองบ่อยครั้งเวลาเช้าสายบ่ายค่ำ
...กอดแขนตัวเองแน่นสมมุติว่าอยู่ให้อ้อมแขนอุ่น

              เนื้อเรื่องบทนี้ช่างรันทดหดหู่เกินจะเอ่ย
ทนไม่ไไหวหนีเที่ยวดีกว่า
ลบๆๆ ดีลิททิ้งไฟล์ให้หมด
เราต้องไม่เพ้อเจ้อพิรี้พิไรเสียจริตเพราะตามหารักไม่เจอ


             ณ จุดนี้คือออกไปเจอสถานที่ใหม่ๆ เท่านั้น

...


             ผมออกเที่ยวไกลมาก
สวนหย่อมเล็กๆ หน้าห้องพยาบาลโรงเรียนนานาชาติท้ายซอย
ระยะทางไกลตั้ง 500 เมตรเชียว
            ทุ่งใบไม้สีเขียวคึ่กกำลังแตกยอดใหม่ คล้ายมีช่อตูมเล็กๆ ติดอยู่
เชยมือดูใกล้ๆ จนป่านนี้ยังคิดไม่ออกว่าคือต้นอะไร
เซ็งเป็ดอีกรอบว่าการ์เดี้ยนจอมขมังเวทย์เคยถอดเสื้อโชว์กล้าม
ให้เทคโฟโต้โพลารอยด์ที่นี่ด้วยนี่หว่า
กุ้มใจไม่มี ล. ลิง ขอร้องล่ะช่วยออกจากหัวจิระที


...

          แล้วพระเอกก็ออกโรง...
"~เมี้ยวๆๆๆ" แมวลายสีเทากระโดดแผล็วออกมาถูไถข้อเท้า
"เจ้าเหมียว มาได้ยังไง ไหนชื่ออะไร อยู่ตัวเดียวไม่เหงาเหรอ มีกินอะไรหรือยัง" ถามเป็นชุดเผื่อมันจะรู้เรื่องพูดภาษาไทยได้ เฉาปากฉิบหาย ไม่ได้พูดคุยกับมนุษย์มากี่วันกี่คืน กี่เดือนแล้วผม

"~เมี้ยววววว~" เอาใหญ่เชียว ขี้อ้อนชะมัด อ้อล้อนัวเนียเนื้อตัวเหมือนใครบางคน แต่ไอ้หมอนั่นเป็นหมานี่หว่า สุนัขพันธุ์ไหนดี


            ท่าทางเป็นมิตรเหมือนโกลเด้น
อยากเล่นลั้ลลาตลอดศกเหมือนแจ็ครัสเซล
แต่ดุแล้วก็ขี้หวงเจ้านายเหมือนหลังอาน
ดุแยกเขี้ยวแง่งๆ เหมือนบางแก้ว
อยากให้เป็นที่สนใจเหมือนลาบราดอร์
อย่างอื่นเยอะแยะจารไนไม่หมด



"มึงโคตรจะเหมือนหมาตัวที่กูอยู่ด้วยเลยว่ะ ชอบกระโดดเลียปาก ว่างไม่ได้เดี๋ยวหอมเดี๋ยวจูจุ๊บ ใครบอกใครห้ามก็ไม่ฟัง ทำใส่ต่อหน้าด้วยซ้ำ เจ๊เบื่อเลยนะเว้ย เฮียยังยอมอ่ะคิดดู...เอาแต่ใจที่หนึ่ง ดื้อโคตรๆ"
"~เมี้ยว~"
"ถามว่ามันเป็นใครน่ะเหรอ ก็ตัวสูงๆ นั่นไง เคยอยู่ที่นี่ด้วยไม่เคยเห็นเหรอ ตาสีเทาๆ ขี้อ้อนๆ เหมือนมึงเป๊ะ หัวแดงๆ ขี้เหร่ๆ ท่าทางกวนตีนชอบนิ้วเกี่ยวหูกระเป๋าคิดว่าเท่ตายล่ะ"
"~เมี้ยว~"
"หลอกล่อให้กูติดกับแล้วเสือกหายหัวหนีกลับบ้านไปแล้ว ป๊อดชะมัด มึงตุ๊ดรึเปล่าวะ (จับแมวพลิก) อ๋อ...ตัวเมีย แล้วไป ถ้าเห็นก็ข่วนแม่งเลยนะ มันนิสัยไม่ดี ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ไอ้นิสียไม่ดี พ่อแม่ไม่สั่งสอน"
"มี๊..."


        บรรยายไทยอยู่คนเดียว
อุตส่าห์ไปตามจนถึงที่ซุกหัวนอน
ดันไปหาแมกาซีนเพลย์บอยเฉย
ใครจะอยากได้ของแค่นั้นกันเล่า

             เจ้าบ้าเอ๊ย จะเสกให้กูตกหลุมรักไปถึงไหน
แค่นี้ก็ถอนตัวไม่ขึ้นอยู่แล้ว


"กูไปบ้านไอ้หมอนั่นที่อังกฤษมาด้วยนะเว้ย แกรนด์มาของมันหน้าตาเหมือนแม่มดมาก จมูกงองุ้มๆ น่ากลัวสุดๆ แต่ห่อขนมสโคนให้กูกล่องตั้งเท่าบ้านแน่ะ บอกให้กินกับชา เคยกะเขาซะที่ไหน" บ่นเรื่อยเจื้อยถึงเรื่องราวที่ผ่านมา
"เหมียว..." ลูกแมวตะปบนิ้วมืออยากเล่นด้วย
"อะไร อยากกินเหรอ ใสเจียเสียใจตากินหมดไม่เหลือแล้วป่านนี้ ลองแวะไปที่บ้านซิอาจมีปลาทูเหลือ"

            โจ๊กง้องแง้งใจดีลูบหัวเจ้าเหมียว
 คุยกับใครไม่ได้ก็หาทางระบายกับเจ้านี่ไปพลางๆ
อย่าให้กูบ้านะมึง เห็นหน้าจะฆ่าให้เหี้ยน
วิกลจริตปาดคอใครถือว่าไม่ผิด


"เมี้ยว..." เจ้าสัตว์หน้าคนทำท่าเหมือนจะสื่อสารกันรู้เรื่องมาก
            ลอดขาซ้ายป่ายเท้าขวาเอาหางถูไถนัวเนียไม่ขาด

          สัมผัสนุ่มละมุนจนหลอนนึกถึง
...จับหัวผม
...ลูบหลังผม
...แตะแผ่นหลังผมเบาๆ

            ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ วันนั้น...ผมจะเอ่ยอีกอย่าง
จะตอบรับรัก
จะสวมกอด
จะมองตามัน
จะ...
จะทำอะไรๆ ตั้งหลายอย่าง คำว่า 'น่าจะ' วนเวียนติดแค่ริมฝีปาก ถ้าวันนั้นพลิกคดีเป็นเซย์เยสเสียแต่เนิ่นๆ คงไม่บังเกิดบทโศกาอาดูรเยี่ยงนี้ กว่าจะรู้...เมื่อสาย

...
...


"แมวน่ารักนะคะ"

            เยดเข้! เสียงสุภาพสตรี
โจ๊กเงยหน้ามองเจ้าของรองเท้าแตะดอกไม้สีครีมสวยทันที

"อ่า...ครับ" วานิลาหวานทั้งตัว ที่คาดผมยังร้อยไข่มุกอีกต่างหาก
              เรากำลังจะมีโชคเรื่องผู้หญิงยิงเรือแล้วโว้ย ตัดสายสัมพันธ์ชายรักชายทิ้งดีกว่า
"น้องเรียนที่นี่เหรอคะ ไม่คุ้นหน้าเลย ปิดเทอมยังขยันนะ"
"ไม่ใช่ครับ ผมเรียนโรงเรียนวัดข้างหน้า บ้านอยู่แถวนี้เลยเข้ามาเดินเล่น" เรียกตูว่าน้องด้วย หน้าเด็กกว่าแท้ๆ
"อ๋อ มิน่าล่ะถึงว่าไม่คุ้น พี่เป็นศิษย์เก่าจบจากที่นี่แหละคะ เห็นนั่งเล่นอยู่แถวนี้คนเดียว พอดีเอาของมาส่ง หอประชุมตรงนั้นอาจารย์จะจัดงานเลี้ยงคืนนี้ เข้าทางประตูเล็กเหรอ ดีจังนึกว่าล็อกไว้ซะอีก"

"ครับ"
"อ้าว สวนตรงนี้ปลูกต้นเดิมเลย แถมยังไม่ออกดอกอีก กลับมานึกว่าจะได้เห็นดอกบานสะพรั่งซะหน่อย แค่ๆ ตูมๆ เขียวๆ นิดเดียว เดี๋ยวคงบานสวยแหละเน๊าะ"
"อืม ครับ" กระผมตามน้ำอย่างเดียว คุยมาฟังไปดีกว่าเม้าท์เหมียวๆ กับแมวละกัน ดูท่านางช่างเจ๊าะแจ๊ะไม่หยอก คงดีใจได้กลับถิ่นเก่า


             พี่เลดี้วานิลาชี้ชวนดูต้นไม้เขียวก่อนบอกกิจกรรมสังสรรค์ของคณาจารย์ ณ อาคารข้างๆ
มองลอดช่องไปเห็นรถส่งของและผู้คนขวักไขว่พอประมาณ
ผมเพ้อจนลืมสังเกตสิ่งรอบข้างถึงขนาดนี้เชียวหรือ

...


"เสร็จแล้วครับมุก กลับกันเลยไหมแม่รอทานข้าว อ้าวโจ๊ก มาเดินเล่นเหรอ เหล่แฟนเราหรือเปล่าเนี่ย"
"เอเจล่ะก็ นี่แนะ" เลดี้เขินฟาดแขนชายหนุ่มดังเพียะ
"แหะๆ" ผมยิ้มแห้ง เอฟโฟร่ผิวหมึกดับฝันเปียกกลางอากาศ...เอเจอีกแล้ว
พอวานิลากับชอกโกแลตจับมือกัน  ผมว่าชอกชิพดีๆ นี่เอง น่ากินดีแฮะ รีเทิร์นสนใจบอยเลิฟใหม่ดีกว่า หาหญิงแท้เป็นแฟนท่าทางจะไม่รุ่ง


"รู้จักกันกับโจ๊กเหรอ?" เอเจถาม
"เปล่า น้องนั่งอยู่คนเดียวเลยชวนคุยเล่นๆ"
"อ๋อ นี่โจ๊กลูกร้านมอไซค์หน้าปากซอย โจ๊กนี่ไข่มุกเด็กเราเอง"
"เด็กเราเหรออ้วนดำ นี่แนะๆๆ (พี่ไข่มุกหยิกเอเจ) ไม่ใช่เด็กนะคะ เป็นพี่ปีนึงแล้ว ชอบว่าเค้าเด็กกว่าอยู่เรื่อย"


"หน้าเด็กนี่ครับ ผมยังจะเรียกน้องเลยเมื่อกี้" ผมยิ้มๆ
"เหรอ โจ๊กปากหวานจัง น่ารักนะเราเนี่ย" พี่ไข่มุกยิ้มหวาน ตัวเล็กๆ น่ารักจริงๆ ครับ
"ไม่เอานะครับหนูจี๊ด คนนี้ห้ามเด็ดขาด โจ๊กมีเจ้าของแล้ว ไข่มุกห้ามนะ ไม่งั้นจะโดนลงโทษ" เอเจเหมือนปรามเด็กน้อยเลยตอนนี้
"บ้า...ตัวเองห้ามเค้านะ" พี่ไข่มุกค้อน จับแขนเอเจเหวี่ยงไปมาแก้เขิน
"555" เอเจหัวเราะ


               ผมยิ้มแห้งมองสองคนกระหนุงกระหนิงหยิกหยอกกันไปมา
เอเจชวนคุยว่าเอาไข่กับของแห้งมาส่งโรงครัว
โรงเรียนมีงานสังสรรค์เฉลิมฉลองเฉพาะเหล่าอาจารย์เนื่องในวาระอะไรสักอย่าง
ผมฟังหูซ้ายทะลุหูขวาจับใจความไม่ได้นักมัวแต่เหยียบคอแมวเหมียวไม่ให้ลับเล็บที่เท้าครับ


"เออโจ๊ก มะรืนไปด้วยกันนะ  6 โมงเช้าเดี๋ยวเราไปรับ" เอเจว่า
"หะ อะไร รับไหน?" ผมตั้งตัวไม่ทัน
"อ้าว ลงชื่อสัญญารับทุนอาทิตย์กรุ๊ปกับมอบตัวเด็กโควตา ม.K ไง จันทร์นี้แล้วลืมเหรอ ทุนเดียวกันก็ไปด้วยนั่นแหละสะดวกดี เพื่อนเราเอารถใหญ่ไป นั่งด้วยกันจะได้ไม่เปลือง"
"น้องโจ๊กเลือกคณะหรือยัง ถามพี่ได้นะคะ ปีสองแล้วรู้หมดทุกซอกทุกมุมคล่องปรื๋อๆ" พี่ไข่มุกชูสองนิ้วยิ้มกว้างใจดีกระตือรือร้นอยาก มีส่วนร่วมเต็มที่

"พริตตี้เอนจิเนียร์ ม.K รู้ไปหมด 555" เอเจแซวแฟน
"อ้วนว่าเค้า" พี่ไข่มุกบิดพุง
"เราเลือกถาปัดไว้ ลงชื่อรับทุนก่อนแล้วถึงจะนัดสอบความถนัดตามทีหลัง แต่พวกบิซิเนสไม่ต้องสอบใช่ไหมครับหนูจี๊ด" เอเจเรียกนิกเนมรู้กันสองคนให้ผมอิจฉาตาลุก แฟนใครๆ ก็หวงทำใจซะ
"ใช่ค่ะ ถาปัดกับเอนจิเนียร์ 2 คณะเท่านั้นที่ต้องวัดผลเพิ่ม แต่เด็กทุนอาทิตย์กรุ๊ปส่วนใหญ่ลอยลำอยู่แล้ว สอบเอาเปเปอร์ไว้เป็นหลักฐานเฉยๆ น้องโจ๊กเลือกคณะเหรอคะ วิดวะเป็นน้องพี่มั้ย" พี่ไข่มุกเสนอขายเต็มที่

"ชวนใหญ่เชียว โจ๊กไม่เลือกหรอก ใช่ไหมโจ๊ก"
"เอ่อ..." ผมนะจังงังปนงงงวย
              เซลล์สมองวนเวียนจมจ่อมอยู่กับเงาของใครบางคนจนลืมวันลืมคืน กระทั่งลืมอนาคตของตนเอง
(ระบบการศึกษาของ ม.K ในเรื่องนี้ ผู้อ่านกรุณาใช้วิจารณญาณในการรับชม)

...

              เอเจกับพี่ไข่มุกช่วยกันเล่าคณะเรียนในมหาวิทยาลัย K
กับการให้ทุนและใช้ทุนของอาทิตย์กรุ๊ปอีกพะเรอ
ผมพอทราบจากคุณแซมบ้างแล้วแต่ขณะนั้นอยู่คนละโหมดกับขณะนี้
 การตื่นตัวรับข้อมูลจึงแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

โชคดีที่เจอคู่รักชอกโกแลตชิพ...ผมคิด

...
...


            และที่ลืมถามเอาคำตอบชัดๆ คือเพื่อนเจ้าของรถของเอเจ
เพราะมันคือหนุ่มหล่อนรกสร้างของใครหลายคน
จิระถอนหายใจเฮือกกินโจ๊กไม่ลงเพราะเลกซัสสีดำเลขทะเบียนคุ้นๆ
คันที่ผมเคยนั่งเข้าเทียบฟุตบาทหน้าอู่

"ไงเตี้ย" เจริญพรมาแต่ไกลเลยมึง ไอ้นกกระจิบชื่อเหยี่ยวนี่เอง
"..." ผมอึ้งทึ่งเหี่ยว ไปไงมาไงวะเจ้าหมอนี่
"สวัสดีคร้าบ" ยังดีที่หน้าระรื่นลงจากรถมาสวัสดีผู้หลักผู้ใหญ่ของบ้านใจรักษา

              นายแบบในชุดนักศึกษาโอโม่ขั้นเทพจนเกือบกรี๊ดแตก
ขนาดเสื้อขาวกางเกงแสลคนักศึกษานี่ล่ะ
ไม่เหมือนชาวบ้านตรงนาฬิกาข้อมือกับคัทชูหนังสีดำ
ที่ดูยังไงดูเดิ้น ดูรวย ดูโคตะระมีตังค์
            อุตส่าห์เว้นในฐานที่เข้าใจไว้แล้วแต่ออร่ากระแทกไฟริษยาเกิน ขอประนามหน่อย

"สวัสดีครับตา เจ๊ด้วย มารับไปมหาลัยครับ โจ๊กเสร็จหรือยัง ไปกันเถอะเดี๋ยวรถติด"
              เอเจไหว้ทักทายอีกคนก่อนเร่งผมถึงขึ้นนั่งข้างหลังด้วยกันเพื่อจะได้ออกเดินทาง

...

              แต่ผมยังไม่เสร็จกิจดี...
"มาไมวะ" ถามแบบเชิดๆ หาเรื่อง
"เอ๊า! กูก็มาดูหน้าบุคคลที่ชื่อจิระเหมือนกับ เอ่อ..." เหยี่ยวนิ้ววนๆ กลางอากาศจะพูดแต่ไม่พูดสักที
"จิระ ใจรักษานั่นชื่อกูเอง ไม ว้อนท์อยากมีเรื่องมาก"
"เปล๊า แค่ไม่อยากให้เด็กทุนอาทิตย์กรุ๊ปหนีไปที่อื่น เผื่อหายกูก็ซวยไง ใจ๋"
"ฮื่ย..." พาลบ่จี๊เจ็บจี๊ดแต่เช้า ไม่ใช่มึงซวย กูต่างหากที่ซวย


             แซดมาก (="=) ไอ้เรารึก็ไม่ถามดีๆ ก่อน
นกกระจอกหน้าเหียกกับเอเจไม่ใช่ประเด็น
รถเลกซัสสีดำเลขทะเบียน 777 ต่างหากกระแทกใจผม
            หมาซากุระหงิของจิระหายไปไหน
ทำไมค่าตัวแพงหูฉี่เยี่ยงนี้
นี่มันจะติดเกาะที่อังกฤษเกินเวลาแล้ว
จะให้รอคอยลอยคอรอรักถึงเมื่อไหร่กัน
มันมุดหัวอยู่ซีกไหน มุมไหนของโลกกันแน่


"เงยหน้าครับ...คุณจิระ ใจรักษา"
             เหยี่ยวเปลี่ยนโทนเสียงสุภาพนุ่มนวลดั่งคุณชายจุฑาเทพมาเอง
 กำมือหลวมๆ เชยคางผมขึ้น

              เจ้าหมาผมแดงก็เคยกระทำเยี่ยงนี้ เสียง shin up ลอยในหัวเบาๆ


"..." ผมเม้มปากแน่น ดวงตาสีเทากลบภาพรูปหล่อตรงหน้าเสียสิ้น
             เห็นความสดใสและกำลังใจส่งผ่านจากนัยน์ตานกเหยี่ยวสีนิลคู่นั้นเต็มเปี่ยม
ผมบ่อน้ำตาตื้นอยากร้องไห้หนักกว่าเก่าเสียอีก


แม่งเอ๊ย! ถ้ากูปล่อยโฮตรงนี้จะกระทืบนายแบบตรงหน้าให้จมธรณีเลยคอยดู


"ไปกันเถอะ อาจจะมีเซอร์ไพรส์รอใครสักคนอยู่ก็ได้" เหยี่ยวพูดพร้อมรอยยิ้มติดมุมปาก
                เปิดประตูหลังพลางผายมือเชื้อเชิญให้ผมก้าวเข้าไปนั่ง
"เร็วเข้าโจ๊ก ไปก่อนนะครับคุณตา เจ๊ น้าจอมสวัสดีครับ" เอเจมารยาทดี

"จ้า ขอบใจมากนะ โชคดี" เจ๊รุนหลังผมเบาๆ ก่อนโบกมือบ๊ายบายยิ้มกว้าง
"อืม..." เฮียพยักหน้าให้ มุมปากยิ้มน้อยๆ
"รีบไปรีบกลับนะหลาน" ตายินดีจนหน้าบาน
"โฮ่งๆๆๆ" เจ้าน้ำแดง เจมส์บอนด์ แก๊งสี่ขาแกว่งหางลั้ลลารอส่งอยู่หน้าบ้านด้วยเช่นกัน

              บรรยากาศท่านประมุขและบริวารพรรคส่งกวยเจ๋งลงเขาเพื่อเข้าชิงชัยในยุทธภพ โย่!

...
...


            เราถึงมหาวิทยาลัยเอกชนอีกฟากของเมืองกรุงเทพมหานครในอีกไม่กี่ชั่วโมงต่อมา
พี่คนขับรถชื่อจ๊อดเอารถไปจอดรออีกฝั่งทางออกใกล้วิดวะของนกกระจิบ
อ้อ เอเจเลือกคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ส่วนไอ้นกขี้เหร่เลือกคณะวิศวกรรมศาสตร์ครับ
ผิดคาดแฮะ ตอนแรกผมคิดว่าท่าางประมาณนี้
จะเลือกคณะบริการสายธุรกิจการจัดการเทือกนั้นมากกว่า

               หน้าตาไม่ให้งานโยธาก่อสร้างจริงๆ บ่องตง


              เหยี่ยวบอกน่าจะใช้เวลาไม่นานนัก
สายๆ ก่อนเที่ยงน่าจะกลับกันได้
"จะกลับกะกูเหมือนเดิมก็โทรบอกละกัน ยิงไปแล้วเมมด้วย เหยี่ยวนะไม่ใช่นกกระจอก" เหยี่ยวกดมือถือหลังจากแลกเบอร์กับผม
"เออๆ" ผมรับคำส่งๆ ปลายนิ้วกำลังจะเมมชื่อนกกระจอกหรือไก่จิกเด็กตายอยู่รอมร่อ หล่อแล้วยังเดจาวูไปไหนวะ
"ไม่เจอ หลง หายให้ไปหาประชาสัมพันธ์ตรงทางเข้าห้องประชุม บอกชื่อผู้ปกครองว่าเหยี่ยวขาว อาทิตย์ชิงดวง เดี๋ยวกูมารับนะครับคุณจิระ(ส์)ๆ" เหยี่ยวพูดชื่อจริงผมซ้ำสองทีแบบเติมเอส


               ไม่ทันฉุกเลย พับผ่า...Jira's Jira


"หน้าอย่างกูควรหลงตายล่ะ"
"เผื่อไว้น่า เตี้ย"
"หอกไก่จิก กูไม่เตี้ย มาตรฐานชายไทยโว้ยรู้รึเปล่า เปรตตายล่ะมึงน่ะ"
"555" เหยี่ยวขัน

             ท่าทางมีความสุขมากที่ได้กัดจิกผม เจอโจ๊กจัดให้สักวันแล้วจะหนาว

"ไปกันเถอะ โจ๊กไม่ต้องไปฟังมันหรอก มอบตัวที่นี่ที่เดียว โต๊ะใกล้ๆ กันอีกด้วย อย่าไปบ้ากับเหยี่ยวมันมาก"
"เป็นไงล่ะไอ้สัตว์ปีก" ผมเยาะเย้ย เอเจคะแนนนำผุดๆ
"สัตว์ปีก มุกนี้กูชอบว่ะ 555" เหยี่ยวขำหน้าหงาย
            บ้าไปแล้ว ท่าทางเหยี่ยวขาวคงอยากเปลี่ยนสายพันธุ์ เส้นตื้นเกินไรเกิน

...


            หน้าประตูทางเข้าก็พบกับกาย พี่ไข่มุก เก้และซ้งคนที่เคยไปลากรถโฟลค์แช็คกี้ด้วย
แต่ผมเบลอๆ เออออรับทราบอย่างเดียว
กูเซ่อนอนไง โหมดตื่นเต็มร้อยยังไม่พร้อมใช้ โทษทีนะพวก

             อ้อ...จำกายได้ไหมครับ
นึกไม่ออกกรุณาย้อนกลับไปอ่านตอนก่อนหน้าที่ผมรับจ๊อบถ่ายรูปงานเต้นหญิงลี
ที่โรงเรียนนานาชาติแล้วแวะไปกินส้มตำไก่ย่างก่อนผมจะไปแค้มป์ที่สระบุรี
            กายคนที่ตี๋ๆ หล่อๆ สะอาดๆ สูงๆ สุภาพๆ
จำได้ว่าทอฟฟี่กับนุ้กจะเคยบอกว่าเป็นนายแบบด้วยมั้งไม่แน่ใจ

           กายคนที่ผมแอบใจเต้นวันนั้น...แต่วันนี้ ไม่ใช่เลย
ไม่มีอาการอะเลิร์ทใดๆ
รู้สึกเฉยๆ กึ่งเกรงใจเสียด้วยซ้ำ
ประหนึ่งตูแอบคิดมิดีมิร้ายแล้วคนนั้นเขามิรู้เรื่องจึงรู้สึกผิดบ้างเล็กๆ พองาม
ตามประสาคนหน้าตาดีจิตใจสะอาด รักชาติ รักแผ่นดินเกิด...นอกเรื่อง


บ่ใช่ล่ะ ผมคิดถึงเจ้าซากุระหงิร่างสูงโย่งทุกลมหายใจเข้าออก...จนกลบทุกอย่างหมดสิ้น



          เจอไอ้พวกนี้แล้วแอบแซดอยู่ลึกๆ
สะท้อนกระแสอบอุ่นของเจ้าพ่อมดอยู่รำไรให้ใจจะขาดรอนๆ
แม่ง เพื่อนมึงอยู่เต็มกลับบังอาจทิ้งกูไว้กับพวกนี้นี่นะ เลวชาติสิ้นดี!!!


...
...


              ลงทะเบียน ณ หอประชุมใหญ่ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงก็เสร็จ
ทั้ง 5 คน ผม เหยี่ยว กาย เอเจและพี่ไข่มุกจำต้องระเห็จไปต่อ ณ คณะที่เลือกสังกัดอีกยังไม่เรียบร้อยเสียทีเดียว


             ยกขบวนกันมาฝูงใหญ่ก่อนเอเจกับพี่ไข่มุกจะถึงที่หมายก่อน
คือหมู่อาคารสถาปัตยกรรมศาสตร์อันน่าอยู่
ติดกันคืออาคารคณะศิลปศาสตร์อันน่ารื่นรมย์ของผม
ข้ามถนนภายในใกล้กันคืออาคารภาคเอนจิเนียร์ของสองนายแบบเหยี่ยวและกาย

"แยกกันเว้ย เสร็จแล้วกูไปรอพวกมึงตรงร้านไอติมโรงอาหารนะ ข้างๆ ล็อบบี้ติดหน้าภาควิดวะนั่นนะ เห็นไหมโจ๊ก" เอเจชี้ที่ตั้งให้ผมดู
"เจอกันค่ะโจ๊ก เดี๋ยวพี่เลี้ยงไอติมอร่อยๆ นะคะ" พี่ไข่มุกยิ้มหวาน


            เอเจบอกจะไปเจอที่ตึกเอนจิเนียร์เองแล้วควงพี่ไข่มุกสาวสวยน่ารักไปอย่างลั้ลลาปานประหนึ่งโลกนี้มีเพียงเราสอง
จริงๆ เขาจุ๋งจิ๋งจู๋จี๋คู่คี่ตั้งนานแล้ว โจ๊กแสลงแทงใจดำจึงแกล้งหูหนวกตาบอดเองล่ะ
อยากจะอ้วกน้ำเชื่อมคาราเมลออกมาราดทอปปิ้งชอกชิพคู่นี้เหลือเกิน
(="=) อิจฉาว้อย!!!


"งั้นมึงไปกะกูก่อน เดิน" นกกระจอกออกคำสั่ง
"เรื่องดิ ธุรการแค่นี้กูไปเองได้ พวกมึงสองคนไปคณะเลยเถอะจะได้ไม่เสียเวลา" โจ๊กหวังดี
"จะไปดีๆ หรือไปทั้งน้ำตาเตี้ย"
"โห คำก็เตี้ยสองคำก็เตี้ย เกรทเดนตายล่ะมึงน่ะ" ผมโวยเล็กๆ มันก่อนไง จิระเป็นคนดีมีศีลธรรมนะครับ

"ใครเกรทเดน กูเหยี่ยวขาวบินสูงโว้ย ไม่เบบี้ซิสเตอร์พ่อจะจับหักคอให้ หน้ายังกะแมวบูดไม่ยอมกินข้าว"
"กูอยากกินโจ๊กโว้ย กำลังจะตักเข้าปากใครก็ไม่รู้เสือกบีบแตรเรียกตั้งแต่เช้ามืด ไม่มาตั้งแต่เมื่อคืนเลยล่ะ คนมันง่วงไม่เห็นรึไง"
"อ้อ นี่กูเจอค้างคาวอีกตัวใช่มั้ย" เหยี่ยวเถียง ลงให้ใครก่อนไม่เป็นนั่นเองว่าง่ายๆ
"เออ!" ผมระอากับมัน

              จะนกมีหู หนูมีปีกกี่ตัวก็เรื่องของท่าน จิระอยากวีน
ท้องร้องโครกครากเริ่มหิวมากจนจะกินช้างได้ทั้งตัวล่ะ



             อยู่กับเหยี่ยวแล้วเหมือนเจอเด้มผสมพ่อมดหัวแดงผสมกัน
ห่าม เหี้ย(ม) เอาแต่ใจ จอมบังคับ เจ้าเล่ห์แฝงภาคมารข้างในผิดกับลุคภาคสวรรค์ข้างนอกลิบลับ
 (นิสัยแย่ๆ น่าจะมีอีกเยอะแต่เจอวันนี้เท่านี้ครับ ; โจ๊ก)
เห็นโจ๊กเป็นเด็กตัวกะเปี๊ยกไว้ปั่นหัวเล่นอ่ะ


"ไปเป็นเพื่อนนั่นแหละโจ๊ก มีอะไรจะได้ช่วยกัน" กายบุคคลที่สามห้ามทัพ
"ก็ได้" ผมขี้เกียจอิดออด
          อยากเผชิญโลกตามลำพังบ้างแต่หาสัมฤทธิ์ผลไม่
นกกระจอกแปลงร่างฮิตเลอร์ใส่ (T^T) กลับไปเค้าจะฟ้องเจ๊


         บนหัวหมู 10 หัว ขอให้มันเจอตัวดับพิษสงเร็วๆ ทีเถิด
เอาให้นะจังงังไปไหนไม่รอดเลยนะ สาธุ

...


             ไก่แจ้ชื่อเหยี่ยวประกบผมเฮดทูเฮดพาไปพบธุรการของคณะ
 ดำเนินกิจกรรมสำเร็จสมอารมณ์หมายแล้วถึงแวะมาส่งที่ชมรมภาพถ่ายละแวกนั้น

"รอเจอพี่ในชมรมก่อนนะ" นกช่างสั่งอีกล่ะ
"ยังไม่รู้เลยว่าจะเข้าที่นี่ได้หรือเปล่า ทำไมรีบมาให้เจอพี่เขาจัง แล้วรู้เหรอว่ากูอยากเข้าชมรมนี้"
"นี่มึงเซ็นเอกสารสัญญาจนเหี้ยนขนาดนี้แล้วยังจะเรียกว่าไม่ได้อีกเหรอ เอาหัวสมองส่วนไหนคิดดดดดด!" เหยี่ยวเกาหัว
"ส่วนกลาง ซีรีบัมค่อนหางคิ้วซ้าย ไอคิว 180 องศา"  ผมยักคิ้วหน้าตายอธิบายจริงจัง
"555" กายคงเหลืออดกับไอ้สองตัว หันไปขำกับต้นดอกเข็มแถวนั้นจนตัวโยน

"โอเคพ่อ 180 องศา ดูปากกูนะ ได้! ทำไมจะไม่ได้ เด็กทุนอาทิตย์กรุ๊ปเส้นใหญ่จะตาย ไม่เชื่อให้เตะหมาบ้านมึงเลย รับรองด้วยเกียรติของลูกเสือสามัญด้วยเอ้า"
"ไม่เอ้ากะมึงหรอก ไม่ใช่สเปค" โจ๊ก
"เออ มึงก็ไม่ใช่สเปคกูเหมือนกันโว้ย เตี้ย เซ่อ ซุ่มซ่าม เกรียนแถมแมวในปากเพียบงี้คงน่าดูชมอยู่หรอก...(เพื่อนกูแม่งตาถั่วชิบหาย)" ท้ายประโยคงุบงิบกับตัวเอง ผมหูตึงได้ยินไม่ถนัด คุ้นๆ ว่าตาถั่วอย่างเดียว
"กูดีใจมากที่มิใช่สเปคมึง...เพื่อน" ผมตบบ่าปลอบขวัญ แสดงอาการเห็นใจอย่างสุดซึ้งแต่ข้างใน
"55555" กายขำกรามเดี้ยงไปแล้ว


            ผมคิดจะเป็นเพื่อนกับกายได้เพราะอย่างนี้นี่เอง โล่งใจดีแฮะ


"โอย...กูยอม อยู่นี่ห้ามไปไหนเดี๋ยวมีคนมา อยู่รอเจอเขาก่อน ไปกันเถอะกาย อยู่ต่อกูอาจได้กระทืบแมวแถวนี้ตาย" เหยี่ยวปราชัยล่าถอยจากไป

              ผมเป่าปากโล่ง ยิ้มพรายกับชัยชนะแห่งเช้าวันใหม่เบาๆ
แปลกดี รู้สึกกลับเป็นตัวของตัวเองไหลคืนมาอย่างช้าๆ
 ซึบซาบให้อิ่มเอิบ สงบ สบาย
เสียอย่างเดียว...ไร้เงาของเขาคนนั้น

'ชิ้วๆๆ ไปไกลๆ เราต้องไม่คิดถึงมัน' บ่นปรามใจตน
ผมจะเริ่มต้นที่นี่
จะเป็นโจ๊ก
จะเป็นจิระคนใหม่ที่สดใสแข็งแรงทั้งกายใจ

             เหล่มองเฝือกก่อนตั้งเป้า...
'เอาวะ เราต้องแกร่งขึ้น'

...

            นั่งลงเก้าอี้ม้าหินใต้ต้นชมพูพันธุ์ทิพย์
เงยหน้ามองกิ่งก้านสยายตัดกับท้องฟ้าสีคราม
สักวันจะต้องออกดอกสวยงามให้ชมบ้างนะเจ้า

            ทอดสายตาลงมาเพื่อพบกับ ร่างสูงสง่า...ร่างหนึ่ง
การ์เดี้ยนของผมมีรอยยิ้มติดมุมปากชิลๆ
นิ้วเกี่ยวขอบกางเกงเท่ ท่าประจำยืนอยู่ตรงนั้น

"อา..." ผมหลุดปากไม่เชื่อสายตาตัวเอง
"หึหึ..." เสียงหึหะพึงพอใจในลำคอแผ่วผ่านให้ได้ยิน ผมจำได้ดี จำได้แม้ยามหลับตาฝัน
"...อึก..." ความรู้สึกท่วมท้นสะกดกลั้นไม่ไหวและกำลังหมุนปั่นกลั่นออกจากนัยน์ตารอมร่อ
"คนดี...ผมกลับมาแล้ว"

             แค่นี้...ผมสะอื้นฮัก
ลุกขึ้นยืนชูแขนขวาข้างปกติดีจนสุด...รอกอด
น้ำในตาของผมส่งให้ภาพตรงหน้าพร่าเลือน
หากเรือนผมสีแดงเพลิงยามต้องแสงแดดช่างเจิดจ้างดงาม

เคลื่อนเข้าใกล้...

ใกล้อีกนิด...

ใกล้จนชิดถึงสัมผัสไออุ่นของร่างกายกับใจเต้นแรงอีกดวง


"เจฟ..." ผมเรียกเขา
"...จิระของผม" เขาเรียกผม

...จูบที่แก้มซับน้ำตา
...จูบที่หน้าผากอ่อนโยน
...จูบที่ริมฝีปากดูดดื่ม



เราตกอยู่ในอ้อมแขนของกันและกัน...นับจากนั้น



*************



เอ็นดิ้งพาร์ทแรก พักยก 33 วัน...ซียู!!!
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.243 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 19-03-2014 08:12:50
ได้รับ...
 :z13: ทุกจิ้ม
 :กอด1: ทุกกอด
 :L2: ทุกดอกไม้
 :pig4: ทุกขอบคุณ
 :-[ ทุกเขิน
 :z3: ทุกค้าง
 :o8: ทุกอาย
ทุกบวก+
ทุกเป็ด...แล้ว

- อ้อ ล็อกอินที่ออนเข้ามาจิ้มทุกเช้าด้วย ตอนแรกไม่รู้คงบังเอิญมั้ง 555 คนที่รู้ว่าใครคนนั้นน่ะ ไม่อยากจะเชื่อ ชื่นชมเหลือเกิน

- อีกคนที่ตบจบเม้นต์ตอนดึกๆ ทุกวัน เค้ารู้นะเออ ดูเพราะไมค์หน้าสวยเหมือนกันเปล่า

- กับชื่อที่เข้ามาซ้ำให้เด้งขึ้นหน้าหนึ่งใหม่ หากระทู้ง่ายจังฮู้+ช่วยตรวจทานคำผิดคำหล่นอีกต่างหาก ต่อมเผือกน่าจะทำงานได้แล้วชิมิ

- ล็อกอินที่เข้ามามิขาด พวกคุณกำลังใจชั้นเยี่ยม หลายกระทู้อยากได้เม้นต์อย่างนี้ เป็นกำลังใจให้ไปเม้นต์เรื่องอื่นๆ เยอะๆ

- ที่ลืมมิได้...เม้นต์แรกของเล้า TBL ขอบคุณที่ให้เกียรติได้กะเทาะเปลือกไข่คุณเช่นกัน

ทั้งหมดนี้น่ารักมากขอชม ปลื้มมมมมมมมม

กดบวกและเป็ดกลับคืนให้ทุกแวะ ตอนตอนที่อัพแล้วก็ยังอยากจะกล่าวคำนี้..."ขอบคุณ" (โค้งงามๆ ยิ้มกว้างพร้อมกุมตำแหน่งหัวใจเต้นตุบแรงๆ)

 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 22 ห้องใต้หลังคา P.23 (18/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 19-03-2014 08:13:49
 :hao3:
 :a5: ช็อคเบาๆ กับการจบพาร์ทแรก แบบไม่ทันตั้งตัว
ขอต่อรองจาก 33 วัน เป็น 3 วัน ได๋ป่ะ  :laugh:
หัวแดงคะ บทน้อยไปนี๊ดส์นึงนะคะ เข้าใจว่าเป็นนายแบบค่าตัวแพง
ปล่อยให้โจ๊กกี้เวิ่นเว้อ มาตั้งหลายตอน ตัวเองมาตอน 3 บรรทัดสุดท้าย แล้วตัดจบ หมายความว่าไงคะ  :angry2:
รอพาร์ทมหาลัย ว่าจะ โหด มันส์ ฮา ขนาดไหน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 19-03-2014 08:15:59
กว่าจะเจอกะพระเอกหัวแดงลุ้นเกือบหายใจวาย  :mc4: :mc4: :mc4:

แล้วจะหายไปตั้ง 33 วันเลยหรอ คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 19-03-2014 08:17:23
เรื่องรี้จบพาร์ทแรกแล้วเหรอ  :mew2:

ดีใจเพิ่งได้จิ้มครั้งแรก อิๆ

เดี๋ยวอ่านและมาเม้นท์นะ

เลิฟยูทูๆๆๆๆๆๆๆๆ

 :L1:

...........................................

แบบๆ. เจฟมาในช่วงสุดท้ายจริงๆ ลุ้นจนเหนื่อย

น่าจะมีบทมากกว่านี้อีกนิดให้ชื่นใจอ่ะ แต่เห็นโจ๊กมีความสุขก็ดีแล้ว

รอพาทต่อไปนะคะ แต่เว้นไปนานจัง. ใจจะขาด  :katai5:

 :pig4: สำหรับ2จิระที่ทำให้อมยิ้มเวลาอ่านนะ

บวกเป็ด +1

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 19-03-2014 08:57:29
เจฟหายไปซะนานไม่ยอมติดต่อหาโจ๊กเลย ทิ้งให้โจ๊กมีน้ำตาได้ยังไงไหนว่าจะอยู่เวลาโจ๊กร้องไห้ไง  งงระหว่างเรื่องนี้กับลมเหนือในลมเหนือโจ๊กแอบรักกายมานานแล้วแต่ทำไมในจิระโจ๊กแค่รู้สึกเหมือนจะรักกาย รอพาร์ทมหาลัยอยากอ่านตอนที่โจ๊กงอนเจฟโดนชะนีจะจุ๊บปากตอนถ่ายแบบแล้วโจ๊กหนีไปภูกระดึง ps.พาร์ทสองนานจังจะขาดใจตายคิดถึงจิระเตี้ย ps2.อยากอ่านพาร์ทของจิระเจฟบ้างจัง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 19-03-2014 09:15:47
จะไม่ได้เจอ 33 วันเลยเหรอ สู้ๆนะคะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 19-03-2014 09:16:06
งุ่ยยยยยย รอ 33 วัน  :hao7:

กว่าพระเอกจะออก นายเอกกินน้ำตาไปหลายบ่อ  :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 19-03-2014 09:16:29
ชอบตอนเหยี่ยวกับโจ๊กลับฝีปากกันจัง เพลินดี ฮ่ะๆ...และในที่สุดพระเอกของโจ๊กก็กลับมา ดีใจด้วย~
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 19-03-2014 09:28:41
ในที่สุดเจฟก็กลับมา แต่จะหายไป 33 วันเลยหรือคะ กรี๊ดกัดหมอนอีกแล้ว จะลงแดงอ่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 19-03-2014 09:34:45
33วันนานน้อออ...แต่ก็จะรอนะค้า :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 19-03-2014 09:36:06
 :call:0จิระของโพ้มมมมมมมม
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 19-03-2014 09:53:27
ในที่สุดจิระ(หัวแดง)ก็กลับมา ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 19-03-2014 10:18:58
เจฟฟฟฟฟฟกว่าจะมาได้   คิตตี้น้อยยิ้มได้แล้วนะ :mew1:


นับเวลารอ :กอด1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 19-03-2014 10:33:05
กำลังอิ่มเอบใจกับเด็กแต่มาเจอประโยค ซียู 33 วัน มันคืออะไรคะ.   :ling1:


 :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: p^tarn ที่ 19-03-2014 11:00:24
33วัน มันนานไปนะ อือ ขาดใจตายกันพอ ดี  :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 19-03-2014 11:14:35
ในที่สุดก็ได้เจอกันซะทีเนอะ
โจ๊กเองก็คงเข้าใจ ว่าในใจตัวเองรับเจฟเข้ามาเต็มไปหมดแล้ว

ชอบที่เหยี่ยวทะเลาะกับโจ๊ก
เหมือนเด็กๆเลยอ่ะ  โจ๊กเองก็ดูจะภูมิใจมากที่เถียงชนะ เด็กน้อยเอ๋ยยย 555
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 19-03-2014 11:47:33
 :mew4: โอยย ดีใจ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 19-03-2014 12:55:38
 :m17: :m17: ขอต่อรองจาก33 เป็นเลข3ตัวเดียวได้มั้ยอ่ะคะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: skynotebook ที่ 19-03-2014 14:05:19
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ
เจฟกลับมาหาโจ๊กแล้ว ลุ้นใจหายใจคว่ำมากกกกก นึกว่าจะเจอกันที่อังกฤษซะก่อนแล้ว
เจอกันวันรายงานตัวเด็กทุนนี้เอง
รอเจอกัน33วันเลยหรอค่ะ งั้นนับถอยหลังรอเลยนะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 19-03-2014 14:10:09
 :sad4: 33 วัน
ไม่มีให้ตื่นมาอ่านตอนเช้าอีก 33 วัน

ฮืออออออ
กลับไปอ่านลมเหนือรอบสองรอก็ได้
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 19-03-2014 15:05:25
 :sad4:33วัน เหอๆเดือนน้า 20กว่า หวังว่าจะมีมาต่อ สาธุ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 19-03-2014 15:20:59
นึกว่าจะได้ดูหมัดแมว  :hao7:

ยอมเค้าง่ายจังตาโจ๊กเอ๊ย  :-[
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 19-03-2014 17:23:07
OMG33วันเชียว จิระของจิระมาได้แป๊ปเดียวเอง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 19-03-2014 18:10:36
 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 19-03-2014 19:07:28
ThankS
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 19-03-2014 19:17:13
ชอบตอนสุดท้ายที่โจ๊กอ้าแขนรอให้เจฟฟรี่เข้ามากอด มันดูอบอุ่นปนน่ารัก :กอด1:

แต่พอเลื่อนลงมาข้างล่าง โอ้วววว 33 วันเลยหรอ :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 19-03-2014 19:44:14
เราจะได้พบกันอีกทีหลังสงกรานต์เลยหรือนี่!?
แต่ไม่เป็นไร เค้าจะรอ เพราะชอบคู่นี้มาก
อ่านตอนท้ายแล้วให้ความรู้สึกเหมือนคนที่ทำของรักหล่นหาย แล้วจู่ๆก็ได้กลับคืนมา เหมือนหัวใจได้รับการเติมเต็มและฟูฟ่องอีกครั้ง และครั้งนี้เราก็จะรักษาไว้ดีกว่าเดิม
รอลุ้นภาคมหาวิทยาลัย คงมีเรื่องแซ่บๆอีกเยอะแน่นอน
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ จ๊วบ จ๊วบ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kissme ที่ 19-03-2014 20:02:29
ซู๊ดดดด.....ติ่ง มีความเป็นมาเยี่ยงนี้นี่เอง เขาถึงร๊าก..รักกันสุดๆ
 :hao3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 19-03-2014 20:06:08
Finally... ในที่สุดก็เจอกันแล้ว

ดีใจ



หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 19-03-2014 20:56:04
ตอนนี้สงสารจิระก็จริง แต่...
ต้องสงสารตัวเองมากกว่า...โดนยื่นใบลากะทันหัน!!
ยังไม่ทันอนุมัติก็คงไปยืนจิบกาแฟในดินแดนแห่งฝันนั่นซะแล้ว ฮืออออ
แถมพาคุณชายเจฟเฟอร์สันมาส่งกันแค่ช่วงท้าย...ค่าตัวแพงซะจริงจริ๊งงงง - -"

ไม่น่าเชื่อว่าจิระจะพรรณนากะน้องเหมียวซะเป็นตุเป็นตะ
ออกทะเลไปไม่ได้ช่วยอะไรใช่มั้ยล่ะ...ข้อดีอย่างเดียวคือ -รู้ว่ารักเขา- หุหุ

เพื่อนพระเอกยังคงเป็นเพื่อนพระเอก...ผู้ช่วยที่ดีจนนาทีสุดท้าย
ทั้งดูแลแทนจนกว่าจะมารับช่วงต่อ ทั้งต่อปากต่อคำให้เริ่มกลับมาบ้าบอ
แล้วยังอะไรอีกที่ผู้ทรงอิทธิพลจะพอทำได้...เพื่อเพื่อนนี่นา ใช่มั้ย?? ฮ่าๆ

ดีใจที่เจอ ดีใจที่เคลียร์...ใจ
JIRA's  JIRA...ชอบอ่ะ ^^ ใช้ชื่อนี้เลยป่ะ ง่ายยยย

ปล.จะบอกว่าโดนทิ้ง(รอบที่สามของวัน)...ประเดี๋ยวจะโดนจริง ไม่เอาดีกว่า ไม่พูดๆ ^^"

>> เวลาโต้ตอบมันเป็นไปเองอ่ะ...ตามแต่จริตของเรื่อง พอดีว่าตรงกัน
หลายเรื่องอ่าน แต่จริตไม่พอเขียนตอบ...ไม่รู้ทำไม
พอจะหาคำตอบได้ด้วยความใส่ใจ

ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าโดนใส่ใจมากแค่ไหน...จะใส่ใจให้มากเช่นกัน ขอบคุณ ^^
แหน่ะๆ อย่าน้ำตาซึมล่ะ...เค้ารู้นะว่ามาแอบอ่าน รอรอบดึกของเค้าใช่ม้าาาา ;p
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 19-03-2014 21:07:12
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :ling1: :katai1: :hao5:
กว่าจะ 33 วัน แควนๆสองเจไม่ขาดใจตายก่อนเหรอเนี่ย
เล่นจบได้กระจากใจแบบนี้ อยากอ่านต่อ
ว่าแล้วก็เก็บกระเป๋าตามไปด้วยดีฝ่า
 :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 19-03-2014 23:51:41
33 วันเลยหรอ อาทิตย์นึงก็พออออ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 20-03-2014 00:40:00
จิระหัวแดงกลับมาได้ซะทีนะ เกือบทำคุณจิระอีกคนตัดใจก็รอนานจังนิ
ได้เจอกันแล้วนะ จิระ และ จิระ   :L1:
ขอรอพาร์ทสองแค่ ๓ วันไม่ได้เหรอ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 20-03-2014 13:55:39
เย้ๆ ได้เจอกันแล้ว รอๆๆๆอีก 33 วันมีสวีทหวาน ของดับเบิ้ลเจ ใช่ม่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 20-03-2014 16:43:28
ได้เจอกันในที่สุด :o8:
เจฟฟรี่ออกมานิดเดียวเองโดนเหยี่ยวแย่งซีน
รออีก 32 วัน  :a5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: runrunna29 ที่ 20-03-2014 16:53:34
จิ้มๆ ไว้มาตามอ่าน

แอบฮาโจ๊ก บวกแอบงงคำศัพท์ที่พ่อใช้  :hao7:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 20-03-2014 21:56:31
ได้ใจตรง Jira' Jira นี่แหละ
แต่ แต่ แต่ :katai1: ไอ้คำว่า 33 คืออะไร
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: prueksa ที่ 21-03-2014 21:24:39
 จิระxจิระ และ puppyluv คุณทำให้คนเปลี่ยนไป จากที่ตั้งใจว่าจะอ่านอย่างเดียวกลายเป็นฉีกกฎตัวเอง ต้องเข้ามาบอกว่าของเขาดีจริง o13 ชอบสไตล์การเขียน การเล่าเรื่อง สำนวนของคุณ รวมถึงการดำเนินเรื่อง ตามติดทุกเรื่อง รัก ร้อน เรา, my sassy รักนี้บีบวก ลมเหนือที่รัก จนถึง จิระxจิระ ที่ทำให้อ่านไปยิ้มไป ขอบคุณที่ทำให้มีเรื่องดีๆอ่าน อ่านเพลินจนลืมอ่านหนังสือสอบเลย  :o8: แล้วก็จะรออ่านตอนต่อไปนะ นับถอยหลังเลย  :laugh:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 24-03-2014 02:29:06
ฮัลโลลลลลลลลลลล
เปิดเรื่องใหม่ ><
จุดพลุ
 :mc4:

ก็เปิดนานแล้ว แต่เค้าเพิ่งเห็น
เดี๋ยวไปอ่านแป๊บนึง
จุ๊บๆ รอเค้าก่อน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 24-03-2014 09:04:30
 :hao3:
เข้ามาดันตามความเคยชิน  :laugh:
เดี๋ยวต้องไปอ่านอีกรอบระหว่างรอ  :katai5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 24-03-2014 12:07:31
จบพาร์ทแรกแบบไม่ทั้นตั้งตัว หลอกให้รักแล้วมาตีจาก (33 วัน) :hao3:
เอาน่า อดใจรอพาร์ทต่อไป คงได้พูดคุยกับพระเอกมากขึ้นล่ะ
นี่ถ้าฝรั่งหัวแดงมาช้ากว่านี้โจ๊กคงพูดกับแมวรู้เรื่องไปแล้ว :laugh:
รอพาร์ทต่อไปนะคะ แล้วก็ขอบคุณคนเขียนเช่นกัน :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 20 ร้องไห้ P.21 (14/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 25-03-2014 02:13:17
โฮยยยยยยยยยย
ดราม่าต่อเนื่อง สามตอนแล้ว
อดทนๆแล้วเปิดอ่านตอนต่อไป ฮรือๆๆๆๆ
เช็ดน้ำตา
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 25-03-2014 03:19:40
ช๊อคแป๊บ
อะไรคือรอ 33 วัน
ฮรืออออออออออออออออออออ
ลงแดง
อยากรู้แล้วว่าไอ้หมาจะเจอฤทธิ์เดทตัวโจ๊กยังไง
ฮรืออออออออออออออออออออ
ก้มหน้ารอก็ได้
ผ่านมาหกวันแล้ว เหลืออีก 27 วัน

ฉันรอเก่งนะ พี่ชาย

 :z3: :z3: :z3:

ขอบคุณเรื่องนี่ก็สนุก ดีเยี่ยม
เสียน้ำตา และตลกโปกฮา
ว่าแต่พี่เหยี่ยวดูนิสัยตลกๆ ต่างจากลมเหนือชอบกล
ว่าแล้วแวะลมเหนืออีกสักรอบ

 :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 27-03-2014 07:17:39
คิดถึง puppyluv  :z3:

33 วันมันนานไปนะ  :katai5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 27-03-2014 10:00:11
คิดถึงจิระ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 27-03-2014 14:01:29
 :mew1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 27-03-2014 20:11:37
รู้ว่ายังไม่มา แต่ก็เข้ามาส่อง :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 01-04-2014 02:08:50
วันที่ 1 แล้ว
เราเข้ามารอคุณโจ๊กที่หน้าอู่เลย
สิบสามวันแล้ว
อีกยี่สิบวัน

 :hao5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 01-04-2014 10:05:47
 :z2: ดันๆ รอๆ
เราเกรียดคนเขียนแล้วนะ ชิๆ

 :hao7:
Happy april fol day. Ya:p
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 01-04-2014 10:23:44
puppyluv มัวแต่ไปอ่านเรื่องอื่นอยู่ ไม่ยอมมาต่อเรื่องตัวเองอะ  :ling1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: p^tarn ที่ 01-04-2014 13:49:54
งืด................กี่วันแล้วน้อออออออ :z10: :z10: :z10: :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 01-04-2014 19:20:50
 :katai5: :katai5: :katai5: เข้ามาส่องเป็นระยะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 03-04-2014 11:25:58
 :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 03-04-2014 12:51:11
แป๊บนึง...!
ผู้ช่วยชื่อโจ๊กกลับมาเมื่อไหร่จะรีบยัดงานใส่มือมันเลยจริงจริ๊ง
เพราะทั้งหมดมันพิมพ์สัมผัสได้คนเดียว
เที่ยวสงกรานต์ให้เย็นๆ ก่อน
อ้อ อ่านนิยายใหม่ไปพลางๆ ด้วย (rujaya บอก 555)
 :mew3:
...แล้วเราจะได้เจอกัน
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 03-04-2014 13:48:35
^
^
จิ้มๆลงโทษ  โทษฐานให้รอนาน  :hao7:

แต่ยังรอนะคะ

'JIRA's  JIRA'  เหมาะเป็นชื่อหนังสือจัง  เห็นด้วยกับความเห็นข้างบนอ่ะ  :L1:

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pahpai ที่ 06-04-2014 10:13:03
ก่อนอื่นต้องขออภัย เข้ามาเม้นท์แค่ตอนอินโทร หลังจากนั้นเดี๋ยวขอไปไล่อ่านก่อน

คิดถึงจิระทั้งสอง กลับมาหลัง 33 วันจะเป็นเวอร์ชั่นผู้ใหญ่เต็มตัวแล้วใช่ไหมนะ รอๆฮะ ^^
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 08-04-2014 13:07:51
และแล้วก็อ่านมาจนถึงตอนล่าสุด ลีลา สำนวนคงเส้นคงวาไม่เหมือนใคร

สัญญาว่าจะตามอ่านทุกตอน แต่อาจต้องมารวบทีละหลายๆ ตอน

เจฟฟรี่ นายเป็นเด็กมอ 6 หรือเกรด 12 ที่แก่แดดและเชี่ยวมาก  ตอนเราอยู่เกรด 12 เราไร้เดียงสามากนัก  :a9:

ขอบคุณ
.jive.
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: p^tarn ที่ 08-04-2014 16:01:02
มาอ๊ะยัง. มาอ๊ะยัง. มาอะ๊ยัง :hao5: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 08-04-2014 16:50:53
 :hao3: จะสงกรานต์แล้ว รออีกแป๊บก็คงได้เจอกัน  :laugh:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 11-04-2014 23:28:57
 :katai5: :katai5: :katai5:

เอาหัวเข้ามาดันๆ
อีกเก้าวันช่ายไหม
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: p^tarn ที่ 15-04-2014 23:54:30
 :ling1: :ling1:แง. แง แง. เค้าจะอ่าน. ตอนต่อไปง่า. อืออออออ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 16-04-2014 00:07:15
ติดตามมาตั้งแต่ลมเหนือที่รักเลย ชอบมาตลอด จนตอนนี้อ่นจบเรื่องนี้แล้วต้องไปรีรันลมเหนือใหม่อีกรอบ ชอบตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้ และก็ทุกเรื่องที่ต่อมาจากลมเหนือด้วยค่ะ
พี่สองเจก็รักกันได้น่าดูชมเหลือเกิน ชอบพี่เจฟฟรี่เพราะแต่ละคำที่บรรยายออกมา ทั้งรักทั้งหวงพี่โจ๊กตาคม อ่านแล้วยิ้มไม่หุบเพราะหวานๆๆๆกันมากเลย
ทั้งหอมทั้งจูบทั้งดูแลขนาดนี้ โจ๊กจะไปไหนได้นอกจากซบอกพี่ผมแดง
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 16-04-2014 15:19:49
ใกล้แล้วซินะ :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 16-04-2014 15:37:30
จันทร์ที่๒๑ ใช่ไหมนะ จะครบ ๓๓ วัน
นั่งพับเพียบรอทุกเมื่อเชื่อวันเลยเจ้าคะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 20-04-2014 01:56:38
เอาหัวดัน
ฉันไม่ค่อยจะรอเลย ให้ตายเถอะ นายจิระ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 20-04-2014 02:20:41
ใกล้แล้ว ใกล้แล้ว ขนาดตั้งใจลืมๆแต่ก็เช็คปฏิทินตลอดเลย
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 20-04-2014 06:16:03
 :oni1: :oni1: มาเต้นรอ1เดือนแล้วนะคะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 20-04-2014 11:18:01
จะได้เจอกันแล้ว
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 20-04-2014 16:32:05
เล่นกับหมา
หมาเลียปาก
:hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: p^tarn ที่ 20-04-2014 22:42:31
เค้ารอจิระ นะ นะ นะ. อย่าผิดนัดเค้านะ จะขาดใจแล้ว :mew2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 21-04-2014 07:23:38
 :hao3:  มายังงงงงง.........
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 21-04-2014 09:52:14
คิดถึง คิดถึง คิดถึง  :กอด1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: p^tarn ที่ 21-04-2014 12:53:00
โอม.   จงมา.   :call:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 21-04-2014 16:16:15
มารอ :z2:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-04-2014 16:26:20
 :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 21-04-2014 17:15:34
โอม มะลึกกึกกึ๋ย จงมาลงเถิด
คิดถึงจิระทั้งสองมากมายค่ะ
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 21-04-2014 18:13:00
 :oni1: :oni1: :oni1: มารอต้อนรับกลับ :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 22-04-2014 06:32:46
22   วันนี้สีชมพู :mew1:
หัวข้อ: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 22-04-2014 06:33:33
JIRA's JIRA
ตอน 24 (สอง) จิระ










ผมชื่อ 'จิระ ใจรักษา'


โจ๊กคนเดิมคนเดียวแต่มิใช่นามจิระเดี่ยวๆ บนแพลนเน็ทเอิร์ทใบนี้เสียแล้ว สวรรค์เพิ่งกระซิบข้างหูว่า โลกนี้ยังมีจิระอีกคน แถมหล่อรวยเท่เซอร์เทพกว่า โจ๊กช้ำใจตรงนี้


'จิระ เจฟเฟอร์สัน แมคไนท์'


พ่อมดในคราบการ์เดี้ยนรูปงาม

ดูดู๊ อยากเอาศีรษะโขกผนัง จิระที่ว่าจุดใต้ตำตอมากครับ นอนสีกันอยู่ทุกวันทุกคืนพวกคุณน่าจะพอเดาออก แต่ตูไม่รู้ ไม่มีใครบอกเค้าเลย (T^T)




ส่วนเรื่องราวก่อนหน้า...ขอเล่าย้อนเล็กน้อยเพื่อความยอกหัวอกของโจ๋คนนี้เล่นๆ


จากเหตุการณ์ช่วงโจ๊กกำลังอกหักรักคุดหมาดๆ เนื่องจากขณะนั้นพาซื่อว่าเจ้าบ่าว เอ๊ยไม่ใช่ ฝรั่งตาน้ำข้าวที่พร่ำบอกรักทุกวันดันหายหัวหนีกลับอังกฤษ

คนเรารึอุตส่าห์กระเสือกกระสนบินตามไปหาถึงห้องใต้หลังคาบ้านโน้นแต่กลับไม่เจอแม้เงา ดันปะทะสุนัขฝูงใหญ่ตัวเบ้งๆ รับหน้าแทน

อันนั้นขอตัดทิ้งไม่พรรณาซ้ำเนื่องจากเมมโมรี่ในหัวสมองน้อยไม่มีที่จัดเก็บเรื่องโศกสลด


(=”=) ซีนเศร้าโจ๊กลืมง่ายครับ




ผมกลับไทย ล่องลอยเป็นอากาศธาตุสักพักก็ถูกนกกระจิบชื่อเหยี่ยวกับเอเจจับใส่รถปิดประตูตีแมวอย่างมึนๆ ในเช้าวันหนึ่ง ก่อนพาไปลงชื่อรับทุนแบบเอ๋อๆ แล้วนั่งเบลอปล่อยอารมณ์ใต้ต้นชมพูพันธุ์ทิพย์ ณ มหาวิทยาลัยเอกชนอันดับต้นๆ ของเมืองไทย ถ่ายมิวสิกหายใจทิ้งแป๊บๆ ก็มีหัวแดงโผล่มา

ไอ้ซากุระหงิตัวดีที่ผมคิดถึงมันทั้งวันทั้งคืน

ทำฉันใดได้นอกจากชูมือขวาพร้อมน้ำตาไหลพรากๆ รอให้มันมาสวมกอด อยากด่าสาดเสียเทเสียถึงโคตรเหง้าวงศ์ตระกูลใจจะขาดแต่นาทีนั้นโจ๊กร้องไห้สะอึกสะอื้นขี้มูกโป่งไม่ว่างครับ


“มึงหายไปไหนมาไอ้ชั่ว!”
“ผมกลับมาแล้ว...ชู่...คนเก่ง”
“เชี่ยเจฟ...ฮือ...”
“หึหึ ไม่ไปไหนแล้ว จิระของผมร้องไห้คิดถึงผมใช่ไหม”
“คิดถึงพ่อง ใครคิดถึงมึง จะไปตายไหนก็ไป เห็นมาริลีน มอนโรดีกว่ากูเหรอ...โฮ...” ทุบตุบตับไม่ยั้ง ฟูมฟายสะบัดสะบิ้งเช็ดน้ำมูกน้ำตากับอกอีกฝ่ายไม่ห่าง


อย่าห้าม โจ๊กกำลังบ้า


“บ้านแกรนด์มามึงมีแต่หมา ไอ้เชี่ยสคูบี้แม่งแทะเสื้อผีแดงกู พี่จิลเลี่ยนแซวด้วยอ่ะ แกจะให้นอนรอที่โน่น จะบ้าเหรอ”
“อ๋อ...จิลเลี่ยน หึหึ”
“แล้วใครบังอาจขโมยเสื้อบราซิลกูไป หาแทบพลิกแผ่นดินจนจะรื้อบ้านอยู่แล้ว โจรกระจอกชัดๆ” ผมโวย
“555 เห็นมีตั้งสองตัวจิระกับโจ๊ก เบอร์ 13 ด้วย มีแต่เสื้อบาสไม่มีเสื้อบอลเลยอยากได้บ้างนี่นา”
“มึงมันเลวเชี่ยเจฟ หลอกให้อยากแล้วจากไป” ผมอ้อมแอ้ม ข้อแก้ตัวฟังไม่ขึ้น
“อ้าว ก็คุณบอกให้ไป”
“ใครจะบอกง่ายเหมือนมึงกันเล่า ตัวโตซะเปล่าแต่สมองเท่ามด ควายเรียกพ่อชัดๆ ควายๆๆ ควายที่สุดในสามโลกไม่เคยพบไม่เคยเห็น” โจ๊กด่าไฟแลบ
“555”


ดูมันหัวเราะชอบใจ ดึงผมไปซบแนบอกจนหายใจไม่ออก มือใหญ่อีกข้างประคองใบหน้าผม ปาดเช็ดน้ำตาให้อ่อนโยน



...นานกว่าจะสงบ

...นานกว่าจะรู้ตัวว่ากำเชิ้ตขาวบิดรั้งจนแน่น

...นานกว่าจะรู้ว่าโดนจูบโดนหอมชุดใหญ่ไม่นับไม่ถ้วน

...หน้าน่วม แก้มแดง ปากเจ่อ




“ผมรักคุณ..โจ๊ก”

“อืม...” ผมพริ้มหลับรับจูบนุ่มๆ ที่เปลือกตา
“คุณคิดถึงผมบ้างไหม...จุ๊บ” จุมพิตแผ่วเบาที่หน้าผาก
“ไม่เล้ยยยยย” ถูกฝังจมูกโด่งที่สองแก้มหนักๆ
“หึหึ งั้นคุณก็รักผมแล้วซิ” จูบเน้นๆ ที่มุมปาก
“ใครว่า” ขี้ตู่ชัดๆ
“งั้นก็...”


ร่างสูงโย่งหยุดทุกการกระทำ ทิ้งแขนละไม่กอด สองมือล้วงกระเป๋ากางเกงสแลคยืนนิ่ง หยุดความเคลื่อนไหวทุกอย่าง ดวงตาสีเทาเข้มทอดมองมาเศร้าสร้อย

ผมใจหายวาบ ความอบอุ่นเมื่อครู่ถูกชักปลั๊กดับวูบ...ไม่เอาสิ...



“ไม่รักแล้วจะร้องไห้หามึงเหรอ สัดเอ๊ย...กูคิดถึงมึง ฝันถึงมึง เพ้อถึงแต่มึง ตะลอนทัวร์เป็นบ้าเป็นบอหน้าด้านไปหามึงถึงบ้านเนี่ยนะไม่รัก ไอ้เชี่ย ไอ้พ่อมดงี่เง่า ไอ้หมาไร้ความคิด!”
“คุณรักผม”
“เออ!”
“555” ดูมันทำ
“อื๊อ...เจฟ...!” ผมอุธรณ์ พลาดท่าพ่อมดจนได้
“...จ๊วบ...จุ๊บๆๆๆ”



โปรดอย่าใส่ใจเซอร์ราวด์พร้อมภาพประกอบในรั้วสถาบัน เซย์ว่าเรากำลังซ้อมละครโรมิโอกับจูเลียตฉากเข้าพระเข้านาง  กรุณาเดินผ่านไปเงียบๆ และอย่าแหวกพุ่มไม้ส่องสัตว์โดยเด็ดขาด โจ๊กห้าม!!!

ตวัดโอบรัดผมซี่โครงแทบหัก ระดมจมูกปากดูดดูนหอมจูบไปทั่ว ฟัดนัวเนียเป็นหมาติดสัดอย่างบ้าคลั่ง คิดถึงลูกแมวตัวเล็กๆ ถูกสุนัขตะบปหยอกแล้วอมไว้ไม่ให้ไปไหนนั่นล่ะครับ ถ้ากัดกินได้เจ้าหมาใหญ่ตัวนี้คงทำไปแล้ว ผมว่า

จากนั้นคือรายการปลิงพลีชีพ มันเดินตามต้อยๆ (จริงๆ บังคับจับมือโจ๊กขึ้นแท็กซี่) กลับไปนอนที่บ้านเราเหมือนเดิม


จังหวะนั้นขอสารภาพว่าผมลืม ม.K ลืมไอ้นกกระจิบ เอเจ พี่ไข่มุกและทุกคนเสียสิ้น ลืมจริงๆ ไม่ได้โม้


...
...





กลับมาถึงเพื่อพบกับกองทัพ ‘ใจรักษา’ พร้อมเพรียงเรียงสลอนอยู่หน้าบ้าน น้าจอมกอดอกรอพร้อมท่อไอเสียดุ้นเท่าแข้ง เจ๊มีตะหลิวกับกระทะแต่โยนทิ้งทันใดเมื่อเห็นถุงของฝาก คุณนายถลามาต้อนรับจนลืมหลานในไส้ของตนโดยปริยาย

เจ๊แขวนป้ายปิดร้านตั้งแต่เห็นหัวแดงตัวโย่งๆ จากในรถแท็กซี่แล้วมั้งผมว่า

ตายิ้มกว้างชอบใจเอาสายสิญจน์มาผูกข้อไม้ข้อมือพร้อมสวดอนุโมนาให้ศีลให้พรรับขวัญอย่างดี

ส่วนพี่สมบัติตบมือชอบใจ กุลีกุจอช่วยยกของขึ้นไปเก็บข้างบนก่อนขอตัวไปกินเหล้ากับกลุ่มประชาชี



“ผมว่าแล้ว คุณเจฟฟรี่ต้องกลับมาหาเจ้าโจ๊ก วันนี้ขอไปฉลองแต่หัววันเลยนะครับเฮีย”

(=”=) แต่ละคน 

และที่ลืมไม่ได้ ฝูงหมาๆ งี้ดง้าดวิ่งมารวมตัวกันโดยมิได้นัดหมายดีใจยกซอย เห่าหอนฉลองทั้งคืนไม่หยุดครับโจ๊กปวดหัวมาก


...



จากนั้นคือรายการจุดไฟสุมขอน เกรียนจิระถูกเผาขนระยะประชิดข้างๆ หูไม่ยั้ง ดังนี้...

“ร้องไห้ขี้มูกโป่งคิดถึงใครไม่รู้ จะกินจะนอนก็ถอนใจสะอื้น คิดว่าตัวเองอกหักรักคุดจะผูกคอตายใต้ต้นถั่วงอก เจ๊ต้องลำบากปีนกระไดขึ้นไปดูทุกคืนกลัวเจ้าเด็กปากเก่งจะช้ำในตายซะก่อน” เจ๊เล่าอย่างสบายใจ

“มีที่อยู่ติดกระเป๋าสตางค์ต่างหาก” เฮียเปรยหน้านิ่ง ผมถึงได้ทีแย้งว่าเอเจยัดใส่มือให้เองต่างหาก จิระบ่ได้ว้อนท์

“เอาเจ้านี่ไปอยู่ด้วยนะเจฟฟรี่ ขี้เกียจเห็นหลานซึมเป็นซาก” อันนี้ตาฝีปากดีเด่นกว่าใคร



โอ้ ท่านผู้เฒ่าเต่าขอรับ (=///=) โจ๊กกราบ


...
....




มหกรรมไทม์ไลน์ของชีวิตจิระน้อยๆ ยังไม่จบครับ จันทร์ต่อมาผมก็ต้องสอบวัดผลเพิ่มเติมที่ ม.K

เจ้าหัวแดงนั่นล่ะครับติวให้ วันๆ ไม่ทำอะไรนอกจากอ่านชีทข้อสอบเก่ายัดใส่รูหูโจ๊กสลับกับจุ๊บเหม่งประทับตรากันลืม หรืออาจเป็นการเก็บสแปร์เอาคืนช่วงที่เว้นว่างก็มิทราบได้ ท่านพ่อมดกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์มากทั้งต่อหน้าและลับหลังจนเจ้าน้ำแดงกับเจ้าเจมส์บอนด์ยังเบื่อจะมอง ขดหัวม้วนตัวเก็บหางนอนไม่สนใจแล้วคิดดู

แต่ตอนกลางคืนไม่ทำอะไรนะ แค่นอนกอดแน่นๆ แนบชิดทุกสัดส่วนไม่ให้ผมตกเตียงเท่านั้นเอง

เจ๊กลอกตา “มันจืดบ้างหรือยังเจฟฟรี่ เอากาวตราช้างเลยมั้ย หรือให้เฮียอ๊อกติดเป็นฝาแฝดไปซะเลยจะได้สิ้นเรื่องสิ้นราว”
“เอาครับ” โห ปาก ถามกูผู้ถูกกระทำสักนิดดีไหม
“นี่แน่ะ” น้าจอมเดินมาเขกหัวเราทั้งคู่ โจ๊กก็โวยสิ
“โอ๊ย! เฮียตีโจ๊กทำไม มันต่างหากที่ต้องโดน”

“วิธีทำให้จำได้ไง ไหนลองตอบข้อนี้ซิ” ดูเหตุผลเจ้าผมแดง
“ข้อ จ.จานมั้ง” เดาส่งเดช
“นั่นไง ถูกต้องแล้วเห็นไหม...ฟอด!” แล้วก็เอาจมูกโด่งๆ มาชนแก้มกูจนช้ำ
“โด่...” จิระทำเยี่ยงไรได้นอกจากค้อนวงใหญ่ๆ และหน้าแดง
“555 เจ้าฝรั่งมันบ้าดีเว้ย ตาชอบ” ตาหัวเราะชอบใจ ไม่ได้สนใจงานวิชาการของหลานหรอก คงอยากดูงูสองตัวเลื้อยลด เกี่ยวก้อยนั่งตักกันมากกว่า มาดไว้ในใจ เจอโจ๊กเอาคืนสักวันแล้วจะหนาว

ผมค้นพบวิธีแก้อย่างหนึ่งคือ ห้ามออกจากระยะเงื้อมมือมันโดยเด็ดขาด ติดแขนติดขาแปะเป็นตังเมเข้าไว้ อย่างนี้รับรองอยู่รอดปลอดภัยชัวร์


...
...





วันดีเดย์ก็มาถึง...วันสอบวัดผลเพิ่มเติมของ ม.K

ไม่รู้เอามาจากไหนข้อสอบตรงเป๊ะค่อดๆ ผมยิ้มแต้ออกมาจากห้องสอบกันเลยทีเดียว เข้าใจหัวอกเด็กเนิร์ดเวลาคอนเฟิร์มว่าทำได้ก็เยี่ยงนี้เอง ถ้าตอนสอบโอเน็ตมีอย่างนี้บ้างตอนนั้นจิระคงท๊อประดับประเทศ

และแล้ว...ตึง! ตึ่ง! ตึ๊ง!




ณ บัดนี้ กระผมมีความยินดีที่จะขอประกาศว่า...’จิระ ใจรักษา’...ได้อัพเกรดขึ้นเป็นนักศึกษาคณะศิลปศาสตร์แห่ง ม.K มหาวิทยาลัยเอกชนเต็มขั้นแล้วเรียบร้อย ทะด๊า!!!

เย้ๆๆๆ เสียงปรบมือกราวใหญ่


“ขอบคุณคร้าบ ขอบคุณครับ!” โค้งรอบๆ ทั้งสิบทิศ







วันมอบตัวจริงๆ น้าจอมกับเจ๊ไปส่งผมเข้าหอ แต่ไม่รู้ซากุระหงิคิดยังไงพาแวะบ้านตัวเองก่อน อ้างว่าเพื่อเอาเอกสารบวกทางผ่านก่อนถึงมหาวิทยาลัยพวกเราจึงโอเค

สถานที่ๆ เราไปเป็นคลินิครักษาสัตว์ขนาด 2 คูหา คิดว่าร้านด้านหน้าใหญ่พอตัวแล้วหากแต่อาคารอีกหลังด้านในกลับกว้างขวางกว่ามาก สระว่ายน้ำ สนามหญ้า โรงแรมสุนัขดีๆ นี่เอง

ได้รู้จักน้าจีน่า สัตวแพทย์สาวสวยญาติทางแม่แท้ๆ ของยักษ์โย่งด้วย (มารดามันกับน้าจีน่าเป็นลูกครึ่งไทย-อังกฤษครับ พ่อแม่ของเจ้าผรั่งพบรักกันที่บางกอกนี่ล่ะ เวลานี้ทำธุรกิจอยู่ที่อเมริกา

พ่อ แม่ พี่โจชัวและพี่โจเซฟีน ส่วนพี่แจสเปอร์กับพี่จิลเลี่ยนยังเรียนและอาศัยอยู่กับย่าที่อังกฤษ อ้อ มีน้องสุดท้องชื่อเจฟฟรี่แหกคอมาติดเด็กตาคมแถวนี้ (>///<) จุ๊ๆ

น้าจีน่าแต่งงานกับสัตวแพทย์ชาวไทยเจ้าของคลินิก อยู่เมืองไทยมาเกือบจะ 10-15 ปีแล้ว หลานชายคนโปรดมาเยี่ยมบ่อยครั้งเข้าบวกหลงเสน่ห์บางกอกจึงเลือกเรียนที่นี่ตั้งแต่เกรด 7 หรือ ม.1



โอ้ว้าว ซากุระหงิเล่าเรียนใช้ชีวิตอยู่ข้างๆ ผมมาเกือบ 6 ปี เราห่างกันแค่ 500 เมตร ระยะหัวซอยท้ายเท่านั้น แม่เจ้า!!!

ปล่อยผู้ใหญ่คุยกันไป น้าจีน่าสวยสง่าท่าทางเป็นผู้หญิงเก่งพิมพ์เดียวกับน้าจุ๋ย สองเลดี้เข้ากันได้ดีตั้งแต่แรกเจอ ทว่าคุณน้ามองโจ๊กไม่วางตา อันนี้บรื๋ยๆ ขนหัวลุกเล็กน้อย



“น้าคนสวยจะกินตับกูไหมวะ เล่นจ้องซะ แน่ะๆ ยังมองไม่เลิกอีก”
“อ๋อ 555” หลานเจ้าของคลินิคชื่อเจฟฟรี่อารมณ์ดี
“ยังจะหัวเราะ หยุดๆๆ แล้วเอามือห่างจากอกเอวหัวหูกูหน่อยเถอะขอร้อง น้ามึงจ้องใหญ่แล้วเชี่ย” ผมมุดหลังร่างสูงหนีสายตา 



ธรรมดาการเข้าหาผู้หลักผู้ใหญ่คือวิสัยปกติของโจ๊กนะครับ เด็กยันแก่เจอจิระจัดให้ล้วนติดใจทั้งนั้น มิได้ชมตัวเองนะนี่เรื่องจริง แต่กับน้าจีน่ามีอาการสันหลังหวะเนื่องจากโจ๊กมีใจกับหลานชายท่านไง อาการขลุกขลักในท้องจึงเกิดมีบ้างตามประสา

เจ๊โหดกับน้าจีน่าท่าทางเข้ากันได้ดีเยี่ยม สองสาวรุ่นเดอะคุยกันจ๊ะจ๋าเป็นปี่เป็นขลุ่ยยิ้มแย้มแจ่มใสราวพี่สาวน้องสาวพลัดพรากเพิ่งหากันเจอ



“ชื่อโจ๊กคือเรานี่เอง แล้วจะมาอยู่เมื่อไหร่ล่ะ วันนี้เลยใช่ไหมคะ บ้านนั้นไม่ว่างกรงหมาหลังร้านก็มีนะ” น้าจีน่ายิ้มๆ ยื่นมือมาลูบหัวเกรียนของผมไม่หยุด
“เอ่อ...” โจ๊กใบ้แดกตามไม่ทัน ยืนนิ่งๆ ยอมเป็นหมาโดนลูบหัว น้าจีน่าสวยยอมให้อยู่แล้ว อุอุ

“เจฟฟรี่ออกจะแก่แดดเกินตัวไม่เหมือนเด็กคนอื่นไปบ้างคุณจุ๋ยช่วยดุเลยนะคะ เขาลูกโดดห่างจากพี่ชายคนก่อนหน้าตั้ง 8-9 ปี อยากเก่งอยากตัวสูงเท่าพี่ก็ซุ่มเล่นบาส อ่านหนังสือเรียนพิเศษคนเดียว ตัดสินใจเอง คิดเองทำเองมาตั้งแต่เด็ก”
“เหรอคะ ลูกคนสุดท้องด้วยหรือเปล่า”
“ใช่ค่ะ พ่อแม่ทิ้งให้ย่าเลี้ยงตั้งแต่เล็กๆ บ้านที่อังกฤษเข้มงวดระเบียบเป๊ะๆ ดิฉันเองที่ให้ท้ายหลานเขาถึงแหกคอกตามมาอยู่ที่นี่ด้วยกัน ก็ไม่ได้ดูแลเท่าไหร่ ดีที่เจอเพื่อนแก๊งของเขาเองเลยกล้าปล่อย ถ้าไปทำอะไรให้คุณจุ๋ยไม่สบายใจก็บอกทางนี้ได้เลยค่ะไม่ต้องเกรงใจ”
“อ๋อค่ะ ถ้าคุณจีน่าพูดอย่างนี้แล้วไม่มีเกรงใจค่ะ มิน่าถึงเป็นผู้ใหญ่เกินตัว ดูแลรับผิดชอบตัวเองผิดกับเด็กแถวบ้าน” เจ๊ไม่เหล่โจ๊กแต่กระทบคราดดังโป๊ก (=”=) ข้าพเจ้าล้วนๆ


โด่เจ๊ เด็ก ม.6 จะอะไรนักหนา เรียนๆ เล่นๆ เตะบอลเป็นอาชีพ เหนื่อยนักก็การ์ตูน หนังโป๊ เล่นเกม ตลกโปกฮาใต้สะดือกับเพื่อนไปวันๆ

ใครจะซาดิสต์ชอบเคี่ยวเข็ญทรมานตัวเองอยากเป็นซูเปอร์ไซย่าเหมือนอย่างไอ้เจ้าพ่อมดกันเล่า

เอ๊ะ หรือที่มันดูดกระหม่อมทุกวันเพราะว้อนท์อยากมันส์อย่างโจ๊ก โห ไม่บอก อินดี้จัดให้นานแล้ว




“เจฟฟรี่เสร็จแล้ว ไปมหาวิทยาลัยกันเถอะ” น้าจอมเข้าธุระ
“ขอบคุณๆ จีน่ามากค่ะ เด็กเอะอะอะไรก็ตีได้เลย ไม่เจ็บหรอก หัวแข็ง ดื้อมาก” เจ๊พูดจาคะขากลั้วหัวร่อในรอบร้อยวันพันปี
“งั้นคงพอกัน แต่รับรองค่ะว่าจะดูแลให้อย่างดี ถึงไม่ได้นอนที่นี่ด้วยแต่คนงานก็อยู่หลังนี้เองใกล้ๆ เจฟฟรี่กับรูปหล่ออยู่ในสายตาแน่นอน คุณจุ๋ยกับคุณจอมไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ”
“ขอบคุณครับ” เฮีย
“รูปหล่อคือผมใช่ไหมเฮีย” โจ๊กเจือก อยากถามว่าเสวนาอันใดแต่ไม่กล้า
“555” สนุกกันใหญ่ เราแวะมาหย่อนกระเป๋าของพ่อมดเก็บเข้าบ้าน เอาเอกสารเล็กๆ น้อยๆ ก่อนไปส่งผมสองคนที่มหาวิทยาลัยครับ

จากนั้นเจ๊กับเฮียจะทิ้งโจ๊ก้ให้ซ้อมอยู่หอคนเดียวก่อน ส่วนหนึ่งด้วยพรุ่งนี้มีรับน้องโควตานอกสถานที่ หัวแดงเห็นว่าบ้านใกล้มหาวิทยาลัยแค่ 10-30 นาทีแล้วแต่สภาพจราจรจึงชวนมาเตร่เที่ยวชมละแวกนี้ชั่วคราว
(ตายใจหลงใหลน้าจีน่าชั่วครู่จนไม่ทันสังเกตว่าสัมภาระถูกหิ้วลงจากกระบะของเฮียเรียบวุธแล้ว อุเหม่)


...
...



ไม่ถึง 15 นาทีเราก็เลี้ยวรถเข้าสถาบัน ม.K สถานอุดมศึกษาในวันนี้ของจิระ (แอนด์จิระ)

‘เอาวะ!’ ผมสูดลมหายใจเข้าเฮือกใหญ่


หน้าอาคารคณะศิลปศาสตร์เห็นป้ายบอกให้ไปลงชื่อที่นั่นที่นี่ พี่สตาฟสาวสวยหนุ่มหล่อกับเด็กเอ๋อๆ เยี่ยงผมยืนอออยู่หน้าตึกประปราย คงเตรียมจะมาอยู่หอในเหมือนๆ กัน

เจ๊ทำท่าจะนั่งรอในรถ เรายืนพิจารณาหน้าตาอาคารชั่วครู่ไม่มีใครส่งเสียง ผมเงียบยังไม่ก้าวเข้าตึก แป๊บเดียวก็หันปล่อยโฮกับอกน้าจุ๋ย


“เจ๊ครับ ไม่เข้าหอวันนี้ไม่ได้เหรอ วันนี้กลับบ้านเราก่อน พรุ่งนี้โจ๊กมาแต่เช้าเองนะๆๆ” น้ำตาไหลพรากกันเลย
“...เจ้าเด็กโง่ โตแล้ว คืนนี้นอนนี่แหละ หัดไว้ บ้านเราอยู่ไกล พรุ่งนี้พี่เขานัดตีสี่ไม่ใช่เหรอ ตกรถไม่ได้รับน้องไม่รู้ด้วยนะ” เจ๊ว่าพลางตัวสั่น ผมรู้ว่าเจ๊ร้องไห้เหมือนกันเพราะเห็นรับทิชชู่จากฝรั่งมาเช็ดป้อยๆ
“ไม่เอาอ่ะ...ฮือ...อยากนอนบ้าน ไปกลับก็ได้ ตื่นตี 3 ถึงบ้าน 5-6 ทุ่มก็เอาไม่กลัว” ยึดเอวคนแก่ไม่ปล่อย
“...โจ๊ก...ลูก” น้าจุ๋ยกอดผม ลูบหัวลูบหลังผมไม่หยุด
“นะเจ๊นะ จะได้กินโจ๊กเหมือนทุกวันไง เช้าไปให้ตาชงโอวัลตินอย่างเดียวก็ได้ ตาตื่นเช้ากว่าทุกคนอยู่แล้ว”
“...เฮีย” เจ๊เรียกน้าจอมให้ช่วย สองมือนี้เลี้ยงมาตั้งแต่ผมลืมตาดูโลก มีไม่กี่ครั้งที่จะไปนอนค้างที่อื่น เข้าค่าย ไปเที่ยวกับตาหรือโรงเรียนจัด บวชสามเณรภาคฤดูร้อน นอกนั้นทุกอย่างคืออู่ซ่อมบ้านเรา


เราทั้งคู่เหมือนกันถ้าถึงจุดพีคจะพูดไม่ออก คนมีวาจาคือน้าจอมกับตาครับ นาทีนี้ยกให้ท่านจอมทัพออกโรง

จำไม่ได้ว่าน้าจอมว่าอะไรบ้าง ใช้สิทธิ์เด็กทุนอาทิตย์กรุ๊ปกินอยู่หอในฟรี บ้านห่างแค่ฟากเมืองกรุงเทพมหานครเท่านั้นนั่งรถเมล์ไม่กี่ต่อก็ถึง ทดลองอยู่ก่อนเพราะใกล้โรงพยาบาล รอเปิดเทอมเปลี่ยนเฝือกอ่อนค่อยกลับไปอยู่บ้านเรา ช่วงๆ นี้ร้านยุ่งๆ ทำนองนั้น ก่อนจะหลอกล่อด้วย...


“เอานี่ ตาให้มา” น้าจอมยื่นสิ่งของสะท้อนแสงเข้าตาแวบๆ
“ทอง!” โจ๊กตาโตสร้อยคอกับพระกริ่งเลี่ยมสูงค่า จริงๆ ตาสวมสร้อยด้ายสีดำกับเขี้ยวเสืออันเล็กตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ไม่คิดว่าจะมีแถม
“ตาให้แต่เก็บไว้ไปเอาบ้านเราวันหลังนะ” เจ๊ริบไปหมับ
“อ้าวๆ ได้ไง ของใครก็ของใครซิ ของโจ๊กหรอก ตาให้โจ๊ก”

“มีแย่งด้วยโว้ย” เฮียเฉดหัวเกรียนชนไหปลาร้าเจ๊ดังปุ
“โอ๋ย...สมองไหลชักแหงกตายๆ ทำไงเนี่ยเฮีย” เป็นคนเดิมแล้วผม
“ก็ให้มันไหลตรงนี้ล่ะ หึหึ” เฮียคงหมั่นไส้เต็มแก่
“ไม่อยากนั่งรถเมล์ เอาฮอนด้าบอสส์ได้เปล่า คันสีน้ำเงินเข้มๆ นะ”
“ได้ จะหาไว้ให้” ถ้าท่านจอมรับปากแสดงว่าได้ชัวร์ อุอุ

“ถ้าพี่สมบัติมาแถวนี้ เอาโจ๊กมาฝากด้วยนะ เค้กเนยสดด้วยอย่าลืม”
“ดูมันซิ ไม่พูดด้วยเอาใหญ่เชียวเจ้านี่” เจ๊ฟาดเพียะเข้าให้
“โอ๊ยยยย...!”
“555” เสียงบุคคลที่สี่ดังประกอบเป็นระยะๆ ฝรั่งเหาฉลามโจ๊กเอง
“ยังงกไม่เปลี่ยน จะพัฒนาไหมคนเรา ลุก! เจ๊หนัก โตเป็นควาย ดูเจฟฟรี่หัวเราะซิ เป็นบ้าไปแล้วหรือเปล่า” เจ๊กลับเป็นคนเก่าเช่นกัน


...


ผมโบกมือลาสองบุพการีด้วยดวงใจเปี่ยมล้น มองจนลับตาถึงไม่เห็นควันรถกระบะชัวร์ๆ ถึงกระโดดไชโย ‘โจ๊กเป็นไทแล้วโว้ย’ ทีนี้ล่ะมึง!!!

แต่อ้าว!!! ไม่อ้าวเยี่ยงไร...โชคชะตายังเล่นสนุกกับจิระล้วนๆ



ผมจัดการธุระเสร็จ หัวแดงเรียกแท็กซี่กลับ ไอ้เรารึไม่เอะใจด้วยเดาว่าหอพักคงอยู่ติดรั้ว ม.K ฝั่งโน้นต้องอ้อมอีกไกลจึงไม่ปริปาก

ที่ไหนได้ ย้อนกลับมาเพ็ทชอปที่เก่าฉิบ แถมรวบรัดว่ายกที่พักให้นักศึกษาทุนจากต่างจังหวัดไปแล้ว เด็กสำมะโนครัวในเขตกรุงเทพมหานครเช่นผมจึงยกเลิกไปก่อน ฮ่วย!

ซุ้มทางเข้าติดแผ่นทองเหลืองสลักอักษร JJ วาววับ บ้านเดี่ยวทรงสูงสามชั้นสไตล์โมเดิร์นคอนเทมโพรารี่หรูหราไม่ยื่นเปลืองเนื้อที่ ทำให้ด้านข้างกับด้านหลังมีสนามหญ้าสีเขียวผืนใหญ่น่านอนเกลือกกลิ้งเล่น

กรุณาดีลิทคำว่าเกลือกกลิ้งทิ้ง โจ๊กบ่ใช่แมว


...


เมื่อครู่มาแวะทักทายน้าจีน่ายังไม่เห็นบ้านนี้เนื่องจากมีอีกหลังคั่นกลาง มองผ่านบานประตูกระจกเข้าไปเห็นกองกระเป๋าของผมวางไว้เรียบร้อย เอ๊ะ เอาลงตอนไหน

“ได้ไง!? ทำไมไม่บอกก่อนตั้งแต่เนิ่นๆ” ผมโวย
“ก็ตาบวมอยู่กับน้าจุ๋ย อุตส่าห์ไปถามให้ก่อน ธุรการว่าอย่างนี้จะให้ผมบอกข่าวร้ายกับน้าเราทั้งคู่เหรอ”
“เออว่ะ” ผมยอมจำนน มิน่าถึงรอให้สองน้าจากไปก่อน รวบตัวผมไม่ปล่อยอ้างจะเป็นธุระต่อให้เองไม่ต้องห่วง เจ๊กับเฮียถึงยิ้มแต้สบายใจ


อุเหม่ หารู้ไม่ว่าไอ้คนสละสิทธิ์หอพักคนแรกคือตูนี่เอง เมื่อครู่เจ้าพ่อมดไปบอกยกเลิกกับพี่เจ้าหน้าที่อ่ะครับไม่ใช่ตอบรับ กว่าจะรู้ความจริงโจ๊กร้องอ๊ากดังลั่น (>0<)

(หึหึ ให้ทายว่าจิระของผมทราบตอนไหน; เจฟฟรี่)



“นั่นแหละ อยู่ด้วยกันก่อน เปิดเทอมมีคนสละสิทธิ์ค่อยย้ายกลับไปคืนก็ได้”
“งั้นวันนี้กูกลับบ้าน” ผมดื้อดึงยืนยันคำตอบสุดท้าย
“ออกไปให้หมอดูเฝือกที่โรงพยาบาลก่อน กินข้าวเสร็จค่อยว่ากัน”
“อืม...” ผมยอมรับนัดหมายของเรา มองมือถือบอกเวลา 10 โมงเช้าเล็กน้อย ย่ามใจวันนี้ซากุระหงิหงิมๆ ว่าง่ายตามใจข้าพเจ้าดีแฮะ

...


ยังไม่ทันขาดคำ...

“แต่ให้คนซื้อของมาไว้แล้ว ไก่ย่างส้มตำร้านอร่อย ซาหริ่มกับทับทิมกรอบที่นี่ไม่ใครกินซะด้วย ทำผัดหมี่โคราชกับเจียวไข่เพิ่ม สัก 2-3 ชั่วโมงเหยี่ยวกับเพื่อนจะมานั่งเล่นด้วย เบียร์วุ้นเย็นเจี๊ยบ...ไร้ผู้ปกครอง” ท้ายประโยคเบากระซิบข้างหูหลอกเด็ก หรี่นัยน์ตาสีเทาเชิงท้า
“...อึก...!” น้ำลายสอ ภาพน้ำกระทิขาวข้นหวานมันกับสีสันของหวานสุดโปรดลอยมาแต่ไกล รู้ได้อย่างไรว่าชอบซาหริ่ม
“เหยี่ยวจะมาดูที่แถวนี้ เห็นว่าอยากทำคอนโด”
“เหรอ” ถูกเหวี่ยงไอเดียไปมาจนลืมประเด็นเดือด
“เตียงใหญ่พร้อมแอร์ เน็ตไม่อั้นบวกรถรับส่งฟรี อ้อ เย็นๆ ไปดูลูกหมามาเลี้ยงกัน เหมือนจะมีโกลเด้นสายพันธุ์แชมป์นำเข้าสวยอย่างงี้” โฟลค์ตู้แช็คกี้สุดเดิ้น พร้อมยกนิ้วโป้งกดไลค์สุนัขในดวงใจ
“ก็ได้” จิระว่าง่าย อุอุ


ในใจร้องวู้ตาโตเท่าไข่ห่านลาภสักการะล้นหัว ลืมสำเนียกเสียงหัวร่อหึหะในลำคออีกฝ่ายจนสิ้น ผมมิได้หลงกลพ่อมดชิมิ

“หึหึ เข้าบ้านเรากัน...อึ๊บ!” ช้อนหลังอุ้มเจ้าหญิงแขนเดี้ยงเข้าบ้าน ข้ามบานประตูค่อยวางลงให้ผมวิ่งพล่าน


(>0<) เย้ววววว!!!



*************ซียู ออน ทิวส์เดย์  ฟรายเดย์ก็พอ โจ๊กบอก

 :mew3:
จ๊ะเอ๋!!!
มารอด้วย ฮิ้ว!
โค้งงามๆ พร้อมยิ้มกว้างเท่าบ้าน
ขอบคุณหลายๆ
คิดถึงๆๆ
 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: จิระxจิระ ตอน 23 P.24 (19/3/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 22-04-2014 06:34:30
 :mew1:
อรุณสวัสดิ์ nekko
ช่ายยยยย วันสีชมพู
 :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 22-04-2014 07:06:48
puppyluv  คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  :กอด1:

วันนี้วันสีชมพูจริงๆ เจฟฟรี่พาเจ้าสาวเข้าหอ ฮริ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว  :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 22-04-2014 07:13:15
 :z1:กรี๊ดดดด พ่อมดเจฟรี่ เสี่ยทุ่มสุดตัวจริงๆเพื่อ จิระอีกคน น่ารักมากกกกก ค่าาา รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อค่าา
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 22-04-2014 07:13:32
เจ้าจิระน้อยโดนตะล่อมเงียบเสียแล้ว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 22-04-2014 07:28:20
 :hao3:
อะไรอ่ะ โจ๊กกี้ แอบบมาเปลี่ยนวันเฉยเลย โป้งด้วย  :serius2:

ปล. ลืมส่งการบ้าน
อันนั้นขอตัดทิ้งไม่พรรณา=พรรณนา
“อื๊อ...เจฟ...!” ผมอุธรณ์=อุทธรณ์
ถูกสุนัขตะบปหยอก=ตะปบ
สวดอนุโมนาให้ศีลให้พรรับขวัญอย่างดี=อนุโมทนา
มารดามันกับน้าจีน่าเป็นลูกครึ่งไทย-อังกฤษครับ พ่อแม่ของเจ้าผรั่ง = ฝรั่ง
ซาหริ่มกับทับทิมกรอบที่นี่ไม่ใครกินซะด้วย=ไม่มีใครกินซะด้วย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: skynotebook ที่ 22-04-2014 07:31:01
มาแบ้ววววว คิดถึงเรื่องนี้มากมาย

โจ๊กเอ๋ย หลงกลพ่อมดเจฟฟี่หมดแล้วนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 22-04-2014 08:28:24
รู้สึกคิดถึง.. สิ้นสุดการรอคอยซักที ฮืออออ คิดถึงจิระ(หัวแดง) คิดถึงจิระ(เตี้ย)

ขอบคุณที่กลับมา :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 22-04-2014 08:53:57
โจ๊กและเจฟกลับมาครองรักเหมือนเดิมแล้ว   :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 22-04-2014 08:59:42
โอ้ JIRA's JIRA กลับมาแล้ว~
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 22-04-2014 09:02:18
คำว่าจิระน้อยๆ มันช่างสะดุดตา
แล้วเจ้าหญิงแขนเดี้ยงมันก็...นะ ใช่เลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 22-04-2014 09:03:32
โจ๊กไม่ทันเกมเจฟฟรี่อ่ะ โดนหลอกล่อตลอด :katai2-1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 22-04-2014 09:47:08
เจฟกลับมาคราวนี้หลอกล่อแมวโจ๊กทุกอย่าง
อยากให้อยู่ด้วยกันทำไมไม่บอกไปเลย  :katai3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 22-04-2014 10:20:37
เจอกันทิวส์เดย์ นี่หมายถึงอาทิตย์หน้าเหรอคะ ฮือออ คิดถึง
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 22-04-2014 10:33:49
โจ๊กโดนหลอกง่ายจริงๆ มิน่าโดนกินตลอดตัวเลย :hao4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: momoku ที่ 22-04-2014 10:36:56
คิดถึงมากก ทั้ง puppuluv โจ๊ก เจฟ

หนูโจ๊กซื่อไปหรือว่า เจฟมันเจ้าเล่ห์หว่าา 555  :mew4: o13
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 22-04-2014 11:40:47
ดีใจแทบกรี๊ด  :heaven จิระๆมาแล้ว

เปิดตัวมาได้น่าอิจฉาเว่อร์. ครอบครัวโจ๊กสุดยอดน่ารักทุกคน
ยอมปล่อยตัวหลานชายให้ว่าที่หลานเขยด้วยอ่ะ  :laugh:

แต่หลานชายจะรู้มั้ยว่าเจฟวางแผนมาอย่างดี
ทายว่าคืนนี้ไม่น่าจะรอด อุ้มเจ้าสาวเข้าบ้านแล้วนี่  :-[

+1และเป็ด รักจิระๆ & puppyluv  :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 22-04-2014 12:27:05
โจ๊กหนูโดนหลอกล่อง่ายจัง
*** ชมพูสดใส ช่างเบิกบานใจ Jira'jira ของเรามาแล้ว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: p^tarn ที่ 22-04-2014 13:07:42
มาแล้ววววววววว ดีใจมากมาย.   :mew1:
อยู่ด้วยกันแล้ว ืกรีดด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 22-04-2014 13:30:51
คิตตี้น้อยโดนรวบหมดตัวแน่ๆๆๆ  :hao6: เจฟฟฟป้าอยากไปส่องปาร์ตี้ :hao7:

****ชมพูมากๆๆๆ :กอด1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: เลิฟลี่ ที่ 22-04-2014 13:37:21
ฮิ้ววว อุ้มเจ้าสาวเข้าบ้านแล้ว :katai2-1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 22-04-2014 13:51:45
กลับมาแล้ว :heaven
เจฟแผนสูงอะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 22-04-2014 14:18:52
เจฟฟี่ไม่ธรรมดาจริงๆ
แผนสูงนะ อยากให้อยู่ด้วยกันก็บอกไปเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 22-04-2014 14:58:37
มาแล้วๆหรอโจ๊กเจฟ

เจฟพาโจ๊กมาเรือนหอเหรอ   อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 22-04-2014 15:28:19
พ่อมดหลอกจิระน้อยมึนงงกันเลยทีเดียว
อุอุ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 22-04-2014 17:21:11
ฟรยเดย์เลยเหรอออออออ

 :ling1: :ling1: :ling1:

โจ๊กโดนอุ้มล่ะ 555555
เด็กไรหลอกง่าย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 22-04-2014 17:45:54
ได้เข้าไปอยู่บ้านว่าทีสามีแบบมึนๆนะโจ๊ก :laugh3:  ว่าแต่คืนนี้จะรอดไหม :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: jub_jub ที่ 22-04-2014 20:11:17
คิดเถิงงงงงงงงงงงง นับวันรอเลยนะเนี่ย 55444
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 22-04-2014 20:49:04
 :z2: :z2: :z2:


มาแล้ววววว รักแล้วววว คิดถึงบวก1 ซะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 22-04-2014 21:02:27
โดดกอดรัดฟัดแก้ม puppyluv คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :man1: :กอด1:
ไม่เจ๊อะกันนานคิดฮอดจริงเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
 :impress2: :impress2:

กลับจากสงกรานต์ได้มางานขึ้นบ้านใหม่โจ๊กเจฟเลย
ยินดีด้วยน้า
 :katai2-1: :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 22-04-2014 21:20:30
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆ
 :pig4: :pig4:
คิดถึงจิระx2จังเลย :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 22-04-2014 22:04:13
 :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 22-04-2014 22:29:04
ฟรายเดย์!! เพิ่งกลับมา...จะฆ่ากันชัดๆ ฟรายเดย์!!
ถ่ายรูปส่งต้นฉบับลายมือมาเลย ป้าพิมพ์เอง...โด่วววว -"-
ฝากบอกมือพิมพ์...ฤดูกาลนี้แค่อีกไม่กี่อึดใจ แค่ลุ้นให้สิงห์โตวิ่งไม่ออกพอ
แล้วค่อยมาว่ากันใหม่ปีหน้า...อย่าชะล่าใจไป หุหุ

มาว่ากันต่อ...
น้ำหูน้ำตาพร่า...แค่เห็นหน้าพ่อมด ฮิฮิ้วววว
อีกคนก็หลอกล่อได้ทุกบ่อยๆ จิระก็ไปคล้อยตามเขาเรื่อย
ได้เวลาเอาลูกชายเขามาเข้าโรงเชือดแล้ว เอ๊ย!! ไม่สิ...เข้าบ้านของเรา กิ๊งๆ
ท่าอุ้มเข้าบ้านนี่มันได้ใจ...ท่าเจ้าหญิงอะไรกัน นี่มันท่าเจ้าสาว...จิระน่ะแกล้งไม่รู้ ;p

ฟรายเดย์...เปลี่ยนสถานะมั้ย?? มาดูกัน กริกริ้วววว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 22-04-2014 22:44:11
อ๊ากกกกกกกกกกกกห สองเจมาแล้ว
ดีใจอ่าาาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 23-04-2014 13:51:49
เพิ่งได้เข้าเล้า หายไปกว่า3เดือน กลับมา  โอ้วแม่เจ้า มี2เจ รอเราอยู่ ตามอ่านหลายวันกว่าจะทัน  เม้นท์เลยละกัน
 
 จะว่าอะไรใหมถ้าจะแบ่งใจจากเหยี่ยว มาให้เฮียพี่จอม  เฮียแกเท่ห์มากอะ อดีตประธานสายด้วย

 สงสัยค่ะ ในลมเหนือ โจ๊ก สารภาพว่ารักกาย ทำนองว่ารักในระดับหนึ่ง แต่ในนี้ เหมือนแค่รู้สึกใจเต้นเอง  หรือมีเหตุอันใดให้โจ๊กแอบปันใจหรือเปล่า

 อีกอย่างโจ๊กเคยบอกว่า เหยี่ยวเป็นคนแรกที่ทำให้โจ๊กรู้ตัวว่ารักผู้ชาย รอกเฉลยในนี้อยู่นะ

 เรื่องนี้จะมีจนถึงช่วงของลมเหนือด้วยหรือเปล่าคะ โลภมากอยากอ่าน ปอร์เช่ กะพี่เชษฐ์ด้วย

รักและคิดถึง puppy  :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Sunday24 ที่ 23-04-2014 23:05:28
กรี๊ดดดดดดดดด ในที่สุดจิระ*2 ของเค้าก็กลับมา

กอดๆ คุณปั๊บปี้นะคะ ดีใจมากๆ ในที่สุดก็พาจิระกลับบ้าน(เล้า)ซะที
งานนี้โจ๊กแพ้ทางพ่อมดเห็นๆ แค่มาถึงวันแรกก็เล่นร้องไห้จนตาปวมเป็นนกกะปูดเชียว
แต่เชื่อว่าพ่อมดยังมีเล่ห์กลซ่อนไว้อีกแพรวพราว อย่างน้อยก็ของหวานซาหริ่มนั่นไงล่ะ หุหุ

ดีใจที่คุณปั๊บปี้ไปแวะทักน้องปูนด้วย ขอบคุณมากๆ นะคะ

รักกันรักกัน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 25-04-2014 06:41:51
อรุณสวัสดิ์ Puppyluv :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 25-04-2014 07:04:08
 :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (25/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 25-04-2014 07:08:46
อรุณสวัสดิ์ nekko!!!
สวัสดีตอนเช้า tuckky!!!
หากระทู้ง่ายจุงเบย แทงกิ้วหลายๆ
 :mew3:
--------------------------
จิระxจิระ
ตอน 25 บ้านของเรา











ราวบ่ายสอง...
ผมกลับจากโรงพยาบาลมาเตรียมกินข้าวเที่ยง หมอบอกไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงลุยโลด รับน้องพรุ่งนี้ก็เรี่ยมสิ อุอุ ปลื้มปริ่มไม่ถึงนาทีนกเหยี่ยวหล่อบรรลัยจักรคนนั้นก็มา

“เฮ้ยเตี้ย!”


นี่ล่ะที่ไม่ชอบ สรรพนามเรียกชื่อผมเห่ยเฟ้ยมาก อยากต่อยปากแตกตั้งแต่แรกเห็น

“กูชื่อโจ๊กเว้ย ไอ้นกกระจอก”
“กูชื่อเหยี่ยวเว้ย ไอ้เตี้ย”
“แง่มๆ!”
“งึ่มๆ!” ใส่กันเละ

“ส้มตำพร้อมแล้ว มากินก่อนเดี๋ยวเซ็ง!” พ่อมดห้ามทัพหย่าศึกกลางวง



ไม่พาสาวสวยน่ารักมาด้วยจะฟาดกบาลเจ้าไก่ชีกอตัวนี้ให้ดิ้น

เกลียดคนหล่อว่ะ สองตัวเปล่งออร่าบรรเจิดแยงตาทานไม่ไหว นายแบบเท่เซอร์กับเทพบุตรกรีก กรี๊ดดดดดดด โจ๊กออกหมัดรัวๆ ใส่ไอ้พวกหน้าตาดีว้อย สปีชี่ย์ทรยศ!!!



“แขนเดี้ยง หมอให้อยู่เฉยๆ” ดูหัวแดงบังอาจยึดจานไปจากมือผม
“หมอจะเปลี่ยนเฝือกอ่อนแล้วแต่ใครไม่ให้เปลี่ยนวะ” โจ๊กโวย
“เหรอเจฟฟรี่?” เหยี่ยวเสือก
“อือหึ...” รับคำเงียบๆ มุมปากยกยิ้มเล็กน้อยจัดอาหารใส่จานไม่ต่อความกับเพื่อน

นกกระจอกก็ขำๆ ยักไหล่ชิลเหมือนรู้กัน หมั่นไส้เกลอคู่นี้จริง


“พรุ่งนี้ทั้งสามคนไปรับน้องหมดเลยเหรอคะ ดีจัง ยูของราเชลที่มิลานสตาร์ทช้าเป็นเดือนแน่ะ อยากไปเที่ยวก่อนจะแต่พ่อยังทำงานไม่เสร็จซะที” ราเชลเลดี้หนึ่งเดียวกับชายโฉดทั้งสาม


เห็นว่าเป็นเพื่อนโรงเรียนนานาชาติมัธยมที่เก่า ควงแขนไอ้นกมา ไม่ได้แนะนำเป็นชิ้นเป็นอันนอกจาก ‘นี่ราเชล’ เออ กูรู้ล่ะคนสวยชื่อเรเชล


“ดีแล้วนี่ครับ จะได้พักนานๆ” ผมสุภาพชวนคุยตามน้ำ
“โจ๊กดูคุ้นๆ หน้ามากเลย ตาคมสวยน่ารักๆ แบบนี้เหมือนจะเล่นฟุตบอลที่ไหนหรือเปล่าคะ เรเชลเชียร์แมนยูด้วยนะ ครั้งนึงเคยสมัครพริตตี้ข้างสนามแล้วแต่ตอนนั้นเขาไม่เอา ตัวเล็กเกิน ฮิๆ” ราเชลมองเสื้อปีศาจแดงบนตัวผม
“อ้อเหรอ 555 แต่ตอนนี้ไม่เล็กแล้ว น่าจะสมัครใหม่ได้นะผมว่า”
“ราเชลไปช่วยเหยี่ยวคลุกสลัดที...ในครัว” พ่อมดเดินเทิ่งๆ มาตัดบทเรา อุ๊ตะ หมูจะหามดันเอาคานเข้ามาสอด


ผมคิดว่าตัวเองมีมารยาทพอในการสมาคมกับใคร โดยเฉพาะสาวสวยของคนอื่น เพื่อนของเพื่อนที่เพิ่งรู้จักกันเป็นครั้งแรก แต่หมาหน้าหงิกเป็นจวักตักข้าว แผ่รังสีมึนตึงใส่ตรงๆ เช่นนี้ (=”=) โจ๊กแอบซีเครียดว่ะ


“เจฟ...เป็นอะไรวะ” ไม่เค้ย ไม่เคยยอมใครก่อนนะเออ วันนี้ขอฟีลผู้ใหญ่บ้าง
“ราเชลมากับเหยี่ยว มันไม่ชอบให้ใครไปยุ่งกับของๆ มัน”
“อ๋อเหรอ...” ห้ามโต้งๆ คิ้วขมวดและไม่มองหน้าเวลาพูด


ชักไม่ชอบใจแฮะ ไหนมึงบอกรักกูไง หวงเพื่อนเกินไปล่ะ แล้ววันนี้เมื่อไหร่จะพูด รอฟังสามคำที่ว่านั่นอยู่นะ



“ได้แล้วค่า กินกันเถอะ ราเชลหิวแล้ว!” หญิงสาวร่าเริงถือชามไม้ใบโตกลับมา เหยี่ยวยิ้มกว้างถือจานปีกไก่ตามหลังไม่ห่าง
“อ้าวไอ้ไก่ สัตว์ปีกกินพวกเดียวกันได้ด้วยเหรอวะ นั่นไก่ทอดนะมึง” ผมแซวปนหงุดหงิดเล็กๆ อยากหาเรื่องด่าคนใจจะขาด
“โจ๊กสนิทกับเหยี่ยวจังนะคะ”
“เตี้ย มาเอาจานในครัวกะกูหน่อย” เหยี่ยว
“จานอยู่นี่ไงคะเหยี่ยว สี่คนครบแล้ว” ราเชลสดใส แต่ผมก้าวตึกๆ เข้าข้างในโดยเร็ว สัญญาณท้าต่อยของลูกผู้ชาย

กูรู้ กูไม่ได้โง่



เหยี่ยวปิดบานเลื่อนตามหลัง เดินนำผมทะลุออกไปสนามหญ้าหลังบ้านจะคุยส่วนตัว กูก็จะเคลียร์กับมึงเหมือนกันเว้ย

“นั่นราเชลเพื่อนโรงเรียนกู เขามากับกู พ่อราเชลเป็นนายหน้ามาช่วยกูซื้อที่ดิน” เหยี่ยวเปิดก่อน
“แล้วไง” ผมตาม
“ก็ไม่แล้วไง ให้เกียรติกูบ้างเตี้ย”
“มึงเรียกกูว่าไงนะ...เมื่อกี้?” เอียงหูหาเรื่อง
“โอเคโจ๊ก มึงชื่อโจ๊ก กูชื่อเหยี่ยว” เหยี่ยวยื่นมือขวามาเจรจาสงบศึก

“เออ! ให้รู้ซะบ้าง กูโจ๊กไม่ใช่เตี้ย” ผมเช็กแฮนด์คืน บีบแรงๆ ให้กระดูกแหลกไปข้าง
“555 กูชอบมึงว่ะโจ๊ก” เหยี่ยวชอบใจ
“แต่กูไม่ชอบมึง เพื่อนมึงหวงมึงกับกู ของๆ เหยี่ยวพูดมาได้ หวงเพื่อน หวงผู้หญิงก็บอกมาเถอะ เชี่ยเอ๊ย!” แบะปากเป็นเด็กพาลเพโลเวลาไม่ชอบใจ
“หะ! หวงกู? โอ๊ะโอ๋ เจฟฟรี่หวงกูเนี่ยนะ 555” เหยี่ยวตาโตก่อนหัวเราะขำตัวโยน ผมสะบัดมือออกเดินเข้าข้างใน ไม่เสียปากเรียกไก่กาอีกต่อไปแต่จะด่าในใจแทน



เจฟยืนถมึงทึงรอที่หน้าประตูแล้ว แค่เปิดครืดก็ดึงผมเข้าวงแขนหมับจนหลุดร้องโอ้ย


“กูไม่ได้ทำอะไรเล้ย เจฟฟรี่” เหยี่ยวร้อนตัว
“...ฮึ่ม...!” ผมได้ยินเสียงกัดฟันกรอดข้างหู เห็นยักษ์ถลึงตาใส่เพื่อนหากเหยี่ยวกลับยิ้มกว้างสนุกเข้าไปอีก


ช่างหัวเจ้าพวกนี้เถอะ น้ำย่อยเรียกแล้วครับ กินๆๆๆๆ (^0^)


...
...


ค่อนกระเพาะกำลังจะต่อของหวาน อุกาบาตก็มาเยือนเรา...


“ก๊อกๆ พี่เจฟฟรี่! ไหนบอกไปเรียนยูเมืองนอกไง เช่อุตส่าห์เป็นห่วง ตกลงอยู่ที่นี่ต่อจริงๆ เหรอครับ”
ใครวะเช่ คุ้นๆ แต่นึกไม่ออก แต่เสียงนี้เหมือนเคยได้ยินจากที่ไหนสักแห่ง...
“อ้าว ปอร์เช่!” เหยี่ยว
“ปอร์เช่น้องเรามาด้วยเหรอคะ!” ราเชลหันไป
“...” ผมวางช้อนดังแกร๊ง ปอร์เช่คนนี้นี่เอง


ฝรั่งคนเดียวที่เงียบกริบ รอยยิ้มส่งให้ผมเมื่อครู่ยังเหลืออยู่ทว่าแววตาหมาป่าแยกเขี้ยวเข้าสิงจากสีเทากลายเป็นสีแดงเพลิง


“ท่านพ่อให้พาพวกเจ้าซาลูกิมาว่ายน้ำ ไม่คิดว่าจะเจอพี่เจฟฟรี่ อ้อ พี่เหยี่ยวกับพี่ราเชลอยู่ด้วยเหรอครับ โชคดีจัง”



ผมจำได้อย่างแม่นยำ เด็กผู้ชายหน้าตาดีที่ร้านเค้กเนยสด รอยแดงคาคอครั้งนั้นยังติดตรึงในหัวสมองโจ๊ก โจทก์เก่าต้นเรื่องกูเองนี่หว่า (ปอร์เช่จะทราบเรื่องไหมอันนั้นโจ๊กไม่รับรู้แฮะ)



“ปอร์เช่กินอะไรมาหรือยังครับ?” เหยี่ยวถาม
“ยังเลยครับ หิวมาก มีปาร์ตี้กันเหรอไม่เห็นชวนเช่บ้างเลย อ้อ ได้ข่าวพี่เหยี่ยวจะซื้อที่ตรงนั้นต่อจากท่านพ่อใช่ไหม เดี๋ยวเช่ช่วยพูดให้นะ”
“เรื่องนี้คงไม่ต้องถึงมือน้องเช่ผู้น่ารักๆ แบบนี้หรอกค่ะ พวกผู้ใหญ่คงจัดการกันได้นะคะ...พี่ว่า” เรเชลชิงพูดด้วยหางตา ท่าทางจำเลยไม่ได้มีแค่โจ๊กคนเดียวแล้วสิ
“หมายความว่ายังไง แบบนี้น่ะแบบไหน พี่เรเชลจะหาเรื่องเช่เหรอ!?”
“หาเรื่อง อ๊ะๆๆ ไปดีกว่า ถ้วยนี้ขอนะราเชลยังไม่อิ่ม ไปก่อนนะเจฟฟรี่ เหยี่ยวไปส่งหน่อยซิ ขอบคุณสำหรับไก่ย่างอร่อยๆ นะคะ เจอกันค่ะโจ๊ก” นางยิ้มแบบพริตตี้ พริ้วมือพึ่บพั่บอย่างฝรั่ง


ราเชลฉวยถ้วยทับทิมกรอบก่อนฉุดแขนเหยี่ยวเชิดคางนวยนาดจากไป โอ้ว้าว


“พี่ไปส่งราเชลก่อนนะครับปอร์เช่ เจอกันเว้ยเพื่อน”
“เออ...!” ผมจิระที่หนึ่ง
“อืม...” หัวแดงจิระที่สองยกมือส่งลา

เหลือสองตัวนั่งหัวโด่กับ เอ่อ...กองไฟหนึ่งกอง


“ทำไมทำกันแบบนี้ล่ะ เช่ผิดตรงไหน เช่พยายามดีกับทุกคนแล้วไง ทำไมไม่เห็นใจเช่บ้าง” ปอร์เช่เสียงสลดแต่กระทืบเท้าปึงปัง
“เหลือแต่กระดูก จะกินไหม” โจ๊กเห็นใจนะไม่ใช่ไม่เห็นใจ
“นี่อะไรกันพี่เจฟฟรี่! คนนี้ใคร?” ปอร์เช่จ้องผมขวับ คิดจะบีบน้ำตาเมื่อครู่หายเกลี้ยง
“ถามว่าเหลือแต่กระดูก จะเอาไปให้หมาไหม แต่หมาพันธุ์ (หัว) สูงแบบนั้นคงไม่กินหรอกมั้งใช่มั้ยล่ะ” ผมใจเย็นอธิบายชัดๆ กะตีวัวกระทบคราด ละคำว่าหัวสูงไว้ในใจ


จริงๆ หมายความตามนั้น จงใจให้คนไม่คิดจะให้หมาหรอก มึงเคยทำกูแสบ จะรู้ตัวหรือไม่โจ๊กไม่สนอยากเอาคืนว้อย


“ไปดูหมาเถอะปอร์เช่ เชิญครับ”
“พะ...พี่เจฟฟรี่...” ปอร์เช่มองผมสลับกับฝรั่งเลิกลั่ก คงอายเหมือนกันหน้าแดงก่ำเชียว “พี่เจฟฟรี่อ่ะ!” ปอร์เช่ร้องลั่น สะบัดบ๊อบวิ่งหนีหายไปอีกคน

โจ๊กเลื่อนซาหริ่มหนีแต่ฝรั่งหาช้อนใหม่ใส่ถ้วย เท้าแขนกอดอกมองผมนิ่งไม่ไหวติง

“อะระ มองหน้าหาเตี่ย”
“หึหึ”
“หัวเราะหาพ่อง!”
“555”
“อยากตายรึไง”
“5555555555” ดูมัน


ก่อนจะเงียบ เขาเงียบผมก็เงียบรอวัดใจ เรานั่งอยู่ตรงนั้นไม่ได้ขยับไปไหน


“ผมไม่เคยล่วงเกินลึกซึ้งกับปอร์เช่ เคยไปไหนมาไหนด้วยกันก็จริง...แต่ไม่”
“ไม่ได้อยากรู้” โจ๊กคอแข็ง ซดน้ำกระทิโฮกๆ สีเขียวเหลืองชมพูเส้นซาหริ่มปรากฏเต็มชาม
“เขาโกหกผม”
“โกหกว่า?” หูตูกระดิกไปไหนฟะ
“ว่าเล่นเปียโนได้ แต่จริงๆ ไม่ใช่ เลี่ยงตลอด”
“ไม่รู้โว้ย!”


ไม่อยากรู้
ไม่อยากได้ยิน
ไม่อยากแคร์ด้วยแต่แม่งหงุดหงิดฉิบหาย



“คืออย่างนี้ ผมรู้จักกับน้องตอน ม.5 เขาอยู่ ม.2 เข้าใหม่ เข้าหาเหยี่ยวก่อนแต่นั่นกับผม แล้วก็เลิกกันไม่คุยตั้งแต่ตอนนั้น เขาก็มีคนของเขาไป ตอนเจอคุณเมื่อกี้คริสติน่าไม่บอกเหรอว่าน้องคบอยู่กับเพื่อนวงโย แฟนเก่าราเชล”
“หา...แฟนเก่าราเชล!?” มิน่าราเชลถึงของขึ้น ปอร์เช่แย่งแฟนสาวเจ้านี่เอง
“แต่ตอนนี้ราเชลมีแฟนเป็นรุ่นพี่สถาปนิก คิดว่าคงจะไปเรียนดีไซน์ที่มิลานด้วยกัน เสียดายฝีมือไวโอลิน” มือใหญ่จิบเบียร์อีกๆ อธิบายเรื่อยๆ ผมตาสว่างโร่ตักซาหริ่มเข้าปากสบายใจ
“คบกัน นานไหม?” ไม่ได้อยากรู้เลยจริงจริ๊ง
“ไม่เรียกว่าคบด้วยซ้ำ เขามีคนอื่นซ้อนอยู่ เดือนนึงหรือเทอมนึงหว่า”

“มันเท่าไหร่กันแน่!?” ผมหันควับ
“ไม่รู้จำไม่ได้ มันไม่ใช่สำหรับผม แล้วอยากรู้เรื่องบนเตียงด้วยหรือเปล่า”
“เออ พูด!”

“ผมใช้มือ ส่วนเขาใช้ปากให้ ไม่เคยสอดใส่”
“พรวดดดดดด...!” น้ำกระทิกระจาย
“555” ยักษ์หัวเราะอีกแล้ว เส้นประสาททางอารมณ์เสียหายขนาดนี้น่าจะตรวจที่โรงพยาบาลกับผมนะบ่องตง
“...บ้าเอ๊ย พูดมาได้กลางโต๊ะกินข้าว” โจ๊กอ้อมแอ้มเช็ดปากเปื้อน ถูกมือใหญ่แย่งทิชชู่ไปเช็ดให้เอง นุ่มนวลจนเคลิ้ม



สบตาสีเทาอ่อนโยนแล้วทนไม่ไหว ผมลุกจากโจ๊กไปล้างมือที่ซิงค์แก้เก้อเปลี่ยนบรรยากาศ

‘คนเก่าคือคนเก่าเจฟฟรี่ไม่เคยวอแวด้วยเด็ดขาด เลิกแล้วเลิกเลยไม่เหมือนเหยี่ยว ไอ้นั่นถ้ามีผลประโยชน์อยู่ก็ยังคุยด้วยเหมือนเดิม  แบดบอยส์ขนาดนั้นยังมีคนเข้าหาตลอด เชื่อเขาเลยเพื่อนคู่นี้’

เอเจเคยนินทาเพื่อนตัวเองให้ฟังขณะไปต่อคอมพิวเตอร์ที่บ้านผม แจกแจงว่าตองไปถามเอเจถึงแผงในตลาด เจฟฟรี่เป็นคนยังไง ไว้ใจได้ไหมทำนองนั้น ตอง ปิง เอเจ 3 คนนั้นรู้จักกันครับอยู่ย่านเดียวกัน

แรกสุดเอเจไม่รู้ คิดว่าที่เอากีตาร์ไปซ่อมคือเจอกันโดยบังเอิญ แต่งงตรงยักษ์หัวแดงใช้ให้เอาคอมพิวเตอร์ไปให้กับลากรถโฟลค์ตู้มาที่คลินิคนี้ เอเจจึงคิดว่าเรารู้จักกันถึงคุยให้ฟังเล่นๆ


(เชี่ยเอเจมันดูออกตั้งนานแล้วครับ สายตาซากุระหงิธรรมดาที่ไหน เพียงแต่เลือกไม่ยุ่งและช่วยปิดความลับให้เท่านั้นเอง ; โจ๊ก)



ผมทราบสมญา ‘เจ้าชายคอนดอม’ กับ ‘พ่อมดถุงยาง’ ของเหยี่ยวกับยักษ์แดงเพราะเอเจเป่าหู ยังแย้งในใจว่าเอเจพูดผิดเนื่องจากไม่สนใจอี๋อ๋อกับเนื้อโจ๊กเลยแม้แต่น้อย

ใช่ซี้ จิระไม่มีเซ็กส์แอพเพียวต่อเกย์เพศ (=”=)


...


ลุกมายืนซ้อนหลังผม โอบแขนล้วงล้างมือจากก๊อกเดียวกัน มือใหญ่ผสานนิ้วมือผมผ่านน้ำเย็น

“คุณทำให้ผมฟิวส์ขาด โจ๊ก...จุ๊บ...” จูบหลังหู กลิ่นเบียร์ติดปากชวนรู้สึกเมาตาม
“...(=///=)...” ท่านี้มัน พลาดล่ะ
“ไม่เป็นตัวของตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า...อืม...” ก้มเลียหลังคอ
“...(>///<)...” จุดอ่อนกู ขนลุกซู่แต่ขยับหนีไม่ได้ ร่างถูกเบียดติดเคาน์เตอร์แน่นหนึบ


ผมเสก้มลงบ้วนปากล้างคราบ โอ้แม่เจ้า ซัมธิ่งทรงกระบอกกระทุ้งร่องตูดโจ๊ก เย้ดเข้!!!


เอาวะ ล้างหน้าเลยละกัน ไม่เกรงใจจะคว้าไลปอนเอฟมาสระหัว  ออกร้อนวูบวาบเหมือนจะเป็นไข้จับสั่น
“อา...นิ่งๆ” เริ่มซอยโจ๊กแล้วอ่า
“เชี่ย...!” ผมหมดความอดทน กลัวก้นงามงอนจะสูญเสียส่วนเว้นส่วนโค้งจึงหมุนตัวหันกลับไปเผชิญหน้า...ซึ่งผิดท่าครั้งที่สอง


(+///+) ทำไมไม่มีใครบอกเค้าก่อน!!!


“อึกๆๆ” ยกขวดเบียร์โชว์ลูกกระเดือกขึ้นลงตรงหน้า ยังไม่หมดขวดผมฉวยมาเสียก่อน น้ำเมาราดอกแกร่งจนกลิ่นอาหาร โจ๊กยกซดหลายอึกที่เหลือลงคอก่อนวางปังหวังดับความร้อนพุ่งพล่าน

ฉิบหายแล้วตู กระทิของหวานเมื่อครู่ทุบหัวสมองลงคลอง

เอ๊ะ ผมเห็นมันรูปงามตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

โปรดอย่าหลงมนตราของซาตานผมแดงเชียวครับ นั่นกายพรางของพ่อมดจอมเจ้าเล่ห์ต่างหาก



“โอเค ไปกัน...อึ๊บ!” อุ้มผมใส่เอวพาเข้าห้องรับแขก

โอ้ ม่ายยยยยยยย!!!


...
...


> > > > > ตุบ!

ทุ่มผมลงบนเดย์เบดสีดำตัวใหญ่ในห้องลิฟวิ่งท่ามกลางแอร์เย็นเฉียบ


“เจฟ! เดี๋ยวๆๆ คุยกันก๊อนนนน!” โจ๊กร้องเสียงหลง
“ไม่คุย...ฟอด จุ๊บ...!”

ทุกอย่างครับ ขึ้นคร่อมพร้อมระดมหอมแก้ม คิสซ้ายขวาแขนขาหัวหู ร่างกายตรงไหนว่างฝรั่งจัดเต็ม


“เจฟฟฟฟฟ! มึงยังไม่ได้บอกรักกูเลยเชี่ย...!” ผมนอนหงายกลางเบาะนุ่ม เนื้อตัวอ่อนปวกเปียกแต่พยายามปัดป้องพัลวัน
“หือ...?” ยักษ์หื่นชะงัก ผงกหัวขึ้นมามอง
“บอกกู คำสามคำของมึงน่ะ”
“เฮ้ยจริงดิ 555” มันขำอ่ะ
“เออ! วันนี้ด้วยนะมึง ไม่ใช่พรุ่งนี้”
“55555” หัวร่อหน้าหงายปางตาย ก้มกัดพุงผมอีก (>///<) เจี๊ยก
“กะ...ก็รู้สึกดีนะ ดีมากแต่เหมือนจะยังไม่พร้อม อะ...ซี้ด”



กระพริบตาปริบๆ แมวอ้อนหวังเปลี่ยนฟีล

จิระยังไม่ศึกษาข้อมูลเชิงลึกเลยพ่อ จะให้ลงภาคปฏิบัติเร็วเกินคงมีเฟลเสียเซลฟ์ไปทั้งชีวิต ไหนๆ ก็ชายคนแรกขอปั้นหล่อหน่อยเถิด ขอร้อง



“ฟู่...” ยักษ์สะกดกลั้น
“นะเจฟนะ เพิ่งอิ่มส้มตำด้วย คอหมูย่าง เนื้อแดดเดียวด้วย” โจ๊กจิ้วนิ้วมั่วซั่ว ลำคอ หัวไหล่ ไหปลาร้ากับร่างใหญ่ที่นอนคร่อมผมอยู่ “เบียร์อีกต่างหาก”
“คุณยั่วผม...จุ๊บ!”
“อื๊อ...!” ยั่วที่ไหน อยากร้องตะโกนแต่ถูกจูบหนักๆ ที่มุมปากรุนแรงจนเจ็บก่อนดึงผมลุกนั่ง


สองมือประคองใบหน้า เราสบตากันขณะร่างกายอีกฝ่ายต่างร้อนผ่าวทั้งคู่



“อย่าโกรธผมเลยนะ อยู่กับผมที่นี่...บ้านของเรา” จูบหัวเหม่งประกอบคำรับสารภาพ
“แต่นั่นน่ะ...” เขินกับ้านของเรา ยิงเร็วไปไหนตามไม่ทัน
“เป็นเพื่อน เป็นคู่ชีวิต เป็นคนๆ นั้นของผม...จิระ”
“เจฟ...” ผมอ่อนยวบ หน้าไหม้เข้าไปอีก ประกบทับมือใหญ่ที่จับใบหน้าผมเบาๆ
“ส่วนเรื่องเซ็กส์คุณไม่ต้องคิดมาก ไม่เป็นไรหรอก รอได้ พร้อมเราค่อยไปด้วยกัน”
“มึงจะ...ไหวเหรอ”

(>/////<)
ที่พุ่งชนหน้าตักกูคืออะไรครับ หลักฐานค้านคำบอกเล่าของจำเลยรักมาก


“ผมอยู่โดยไม่มีใครมาตั้งนาน แค่นี้จิ๊บๆ” แล้วก็หัวเราะสบายใจ ดึงผมชิดเข้านั่งกลางหว่างขาสบายอารมณ์
“อ้อ” หลอกเด็กสามขวบให้โอบรอคอเขาไว้
“เรื่องเซ็กส์ แค่...นิดนึง” ได้ยินเสียงกระซิบปลอบโยน
“อือใช่...นิดนึงเท่านั้น” ผมอ้อมแอ้มรับคำพร้อมซบลงสูดกลิ่นน้ำหอมเจือจางบริเวณซอกคอ


เป็นเกย์นี่ดีจริงๆ สะอาดเอี่ยมชวนหลงใหลทุกอณู



โอ๊ะเอ๊ะ อัลไรแข็งๆ ไม่ยอมอ่อนเสียที (=///=)

โจ๊กขี่กลางหว่างขาคือไม้กวาดนิมบัส 2000 ชัวร์ป๊าบ ดุ้นใหญ่แข็งแรงสะใจพระเดชพระคุณท่าน ลืมว่าว่าไซส์ฝรั่งโอเวอร์กว่าไทยหลายเท่า

‘เราต้องบ่ยั่น มุ่งมั่นจับกดเท่านั้นอย่ายอมแพ้’ ผมฮึดฮัดปลุกปลอบใจเสือป่าทั้งๆ ที่รู้สึกหวิวหวั่น ปั่นป่วนในท้องน้อยมากขึ้นและมากขึ้นทุกที


...หน้าแดงร้อนเห่อ

...ชีพจรเต้นแรงไม่เป็นส่ำ

...อุณหภูมิหัวใจไม่ต้องพูดถึง เหวี่ยงจังหวะรุมบ้าตั้งแต่เจอนวดสะโพกที่ซิงค์ครัวโน่นแล้ว
พ่อแก้วแม่แก้วลูกอยากปิ๊กบ้าน (>///<)


...

ผมน่าจะฉุกใจไวสัมผัสกับคำว่า ‘นิดนึง’ ของเจ้าโย่งนี่ เพราะเหตุใดถ้าไม่ลืมจะเล่าให้ฟัง

ความหมายจริงๆ (ของมัน) แปลผิดจากหน้ามือเป็นหลังมือ อาทิเช่น เรากำลังสื่อความนัยว่า เรื่องเซ็กส์แค่เป็นเรื่องเล็กๆ จิ๊บๆ ชิลๆ  ไม่สำคัญอันใดดั่งคำ ‘นิดนึง’ ห้อยท้ายกระนั้นแล

ไอ้เรารึแอบวางใจ ที่ต้องคิดหากระบวนท่าพิชัยยุทธเพื่อฟาดฟันพญาช้างสารของมันให้ล้มคว่ำคงยังพอประวิงเวลาได้อยู่

อ๊ะๆ พวกคุณฟังไม่ผิดหรอก ชื่อเรื่องก็บอกจิระเป็นพระเอก ชายเหนือชายเท่านั้นคือโพสซิชั่นที่เราต้องการ


...
...


ใช่...ผมควรจะระวังคำนี้อย่างยิ่งยวด ไม่รวมอากัปกิริยาเวลาพูดที่ไม่ยอมสบตา เสมองดินมองฟ้าเรื่อยเปื่อยพร้อมเอ่ยช้าๆ เบาๆ ต่อหางประโยคแบบห่างๆ ไม่ให้สกิดใจ

“เรื่องเซ็กส์ แค่นิดนึงเองนะ” ผมรีพลีทซ้ำตามพ่อมดท่านว่า ลูบเส้นผมสีแดงในอุ้งมือช้าๆ นุ่มนวลให้กำลังใจอีกฝ่าย
“อือหึ...”
“ขอบคุณนะเจฟ”
“ด้วยความยินดีครับ”

“แบบนี้กูชอบแฮะ” ผมยิ้มกว้าง
“หึหึ...ผมก็ชอบ...จุ๊บ” จุมพิตหน้าผากแผ่วเบาพร้อมร่ายเวทย์มนต์ของเรา “ผมรักคุณมากต่างหาก...จิระ”
“อืม...เหมือนกัน” ผมพริ้มนัยน์ตารับสัมผัส เผลอบอกความนัยจากก้นบึ้งของหัวใจ



เรากอดกันอยู่อย่างนั้นจนรู้สึกสงบ (สำหรับผม)


“ปะ! ไปดูลูกหมาหน้าบ้านกัน”
“โอเค!” ผมตอบรับ

วางมือลงกับฝ่ามือใหญ่ จิระเราก้าวเดินออกไปพร้อมๆ กัน


*************มันเดย์


อ้อ! ติ่งท้ายแป๊บ
ตัวแดงต่อจากนี้ถือเป็นเซอร์วิสเฉพาะผู้ที่แวะมาในนี้
หากมีโอกาสรวมเล่มจะตัดทิ้งเพื่อความสมบูรณ์ตามไทม์ไลน์...เฉพาะ 2J
อันนี้เหยี่ยวไม่รู้ ถ้ารู้คงไม่ให้ลง แต่หมั่นไส้มันครับ



ปล.1  ข้อนี้โจ๊กแค้นฝังหุ่นมาก...
เท้าความถึงอนาคตนะไม่เกี่ยวกับไทม์มิ่งปัจจุบัน

ผมเจออีกคนที่มีลักษณะคล้ายคลึงกันกับเจ้าหัวแดงในอนาคตไม่ใกล้ไม่ไกลโน้น โจ๊กเรียนจบปี 3 กำลังพักซัมเมอร์รอขึ้นชั้นปีสุดท้ายเพลาดีได้ฤกษ์ไปเที่ยวเกาะกูด ฮิ้ว! (^0^) ที่นั่นผมพลันได้พบกับเด็กน้อยที่เคยค้างในใจเมื่อครั้งในอดีต

เด็กที่อยู่ในรูปติดฝาผนังบ้านผม เด็กที่หน้าเหมือนเจ้าเจ หลายชายโจ๊ก ลูกน้อยของเจ๊กับเฮีย

เรามาพบบรรจบกันขณะนั้นคล้ายจิ๊กซอว์ต่อลงตัวเป๊ะ



เด็กผู้ชายที่ชื่อ...ลมเหนือ



เจ้าเด็กตัวขาวสูงโย่งร่างบางๆ คนนั้นยืนเด่นเป็นสง่า สว่างไสวโอโม่เตะตากว่าใครๆ ท่าสองมือเกี่ยวหูกางเกงที่ผมคุ้นชินชวนสะดุดใจตั้งแต่แรกเห็น

เอียงหน้า 45 องศาหล่อเทพเกินชาวบ้านชาวช่องเหมือนยักษ์หัวแดงไม่พอ ท่าทีบวกการวางตัวสุขุมนุ่มลึกกินยากโขลกเจ้าพี่ชายหมาใหญ่ตัวนี้สุดเขี้ยว

ที่กว่านั้นครับ...คำพูดเวลาคับขันของมันคือ 'นิดหน่อย'


ถูกต้อง!!! ไอ้คำว่านิดหน่อยของมันบันดาลให้โจ๊กปวดหัวสุโค่ยถึงขั้นปล่อยโฮกลางโรงพยาบาลมาแล้ว


"ผมไม่ชอบแดดนิดหน่อยครับพี่โจ๊ก"

นั่นคือตอนชวนลงเรือแคนู ณ เกาะกูดสถานที่เกิดเหตุแรกสุด แต่ไม่สนเพราะกูอยากเล่นไง ลากคอน้องลงเรือฉิบ แอบกินแรงขอพี่นั่งหน้านะน้อง มึงนั่งหลังจัดการพายไปอย่าโอ้เอ้

ชั่วโมงกว่าๆ มั้งพากลับขึ้นฝั่ง โอ้โห ผิวขาวจั๊วะเปลี่ยนเป็นแดงโร่ประหนึ่งไก่ย่างถูกเผา แถมเชงค์คัลเลอร์จะๆ ต่อหน้าต่อตาด้วย ผมตกใจมากไม่คิดว่าคุณหนูจะแพ้แดดรุนแรงมากถึงขนาดนั้น


'โตมาได้ยังไงวะ!?' แอบด่าในใจ

...


"ผมแพ้ผงชูรส..นิดหน่อยครับ"

อันนี้เดือนกว่าๆ ต่อมาตอนรับน้องโควตา ม.K ไอ้น้องเลิฟคนที่ว่าจับพลัดจับผลูเป็นรุ่นน้องมหาวิทยาลัยโจ๊กเอง ผมเป็นหนึ่งสตาฟช่วงนั้นกำลังยุ่งๆ เทคโฟโต้เก็บภาพวุ่นอยู่จึงไม่ได้เอะใจ

พูดอย่างไม่อายว่าตอนนั้นกูลืมจริงๆ ลืมแบบเมมในหัวสมองหายไปน่ะเข้าใจชิมิ

ข้าวเกรียบกุ้งชิ้นสองชิ้นเข้าปากเท่านั้นเจ้าเด็กเวรได้สมญาลมรวยเพื่อนทันที แม่งล้มตึงกลางแถวน้องๆ เฟรชชี่อ่ะ นาทีนั้นผมใจหล่นวูบถึงตาตุ่ม หน้าโจ๊กซีดกว่าหน้าคนเจ็บเสียอีก


'มันจะตายไหมวะ!?' เดินวนรอหน้าห้องฉุกเฉินคิดมากไปร้องไห้ไป


น้องโดนถ่ายท้องโคม่านอนให้น้ำเกลือเป็นวัน มหาวิทยาลัยผม คณะผมเกือบดังเป็นข่าวหน้าหนึ่งเลยคิดดู

เล่าให้ฟังเพราะนั่นแหละ นิดนึงกับนิดหน่อย (>""<) โคตรแสบเลยพี่น้องคู่นี้!!!




ปล.2 คิดว่ารอได้ของมันคือกี่วัน?

---------------------------

อ่านเจฟฟรี่เก็บเหตุการณ์ที่พาแมวเข้าบ้าน
แล้วแมวตัวนั้นแง่งๆ ใส่คนอื่นจนบ้านแตกได้ที่นี่
(เหตุการณ์เกิดขึ้นในอนาคต+พ่อมดใส่ไข่ด้วยนะเออ)
ลมเหนือ ตอนออกเรือ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20598.msg1287237#msg1287237
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 25-04-2014 07:09:04
Morning  puppyluv  :กอด1:

เข้าใจคำว่านิดนึงละ พอมาอ่านตัวแดงที่ puppyluv ลงให้อ่าน 5555555555

แล้วอย่างนี้ นิดนึงของเจฟฟรี่จะแค่ไหน วันเดียวยังคิดว่ารอไม่ไหวเลยอะ 555555555

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 24 (สอง) จิระ P.26 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 25-04-2014 07:14:41
 :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (25/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 25-04-2014 07:15:36
rujaya มอร์นิ่ง!!!
พนักงานพิมพ์บอกว่าขอลุ้นแชมป์ก่อนแป๊บนึง
"พ้นแดนมิกสัญญีเมื่อไหร่ถึงจะประจำการครับ" มันว่างี้
ดีใจที่เห็นแต่เช้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
555
 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 25-04-2014 07:25:41
อรุณสวัสดิ์จ้า puppy
 :L2: :กอด1:

อ่านตอนนี้แล้วสยิวกิ้วแทนจิระเล็ก
อะไรมันจะสวีทขนาดนี้จ้ะเจฟจ๋า
 :o8: :impress2: :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 25-04-2014 07:36:46
 :katai2-1: มาแต่เช้าเลย มอนิ่งค่ะ

โจ๊กโดนเจฟหลอกเต๊าะ หลอกนัวเนียตลอด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 25-04-2014 08:45:48
แหม่ะสงสารเจฟฟฟฟฟฟจริงๆๆตอนนี้     :z1: คิตตี้น้อยยั่วแบบไม่รู้อะไรเลย :hao7:


คิดว่ารอได้กี่ชั่วโมงดีกว่าไหม :กอด1: :L1: :pig4:




หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 25-04-2014 09:08:10
ขอบคุณ



:)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 25-04-2014 09:27:47
เจฟอยากจับโจ๊กกินแล้วล่ะมั้ง 
อ่านตัวแดงแล้วคิดถึงลมจ๋าจังเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 25-04-2014 09:35:08
ในที่สุดอดีตของจิระหัวแดงกับน้องเช่เก้งน้อยก็กระจ่าง แต่แปลกใจที่เจฟไม่กินเช่ หรือเป็นเพราะเช่โกหกเลยกินไม่หลงหรือกลัวกินไปแล้วสลัดไม่หลุด คำว่านิดนึงของเจฟนี่จะเป็นเหมือนที่เหยี่ยวเคยบอกรึเปล่าว่าเจฟเซกส์จัดยิ่งกว่าหมาติดสัด5555 คาดว่าโจ๊กอาจจะไม่รอดตั้งแต่คืนแรกก็เป็นได้ รอเจฟกินโจ๊กเช้า กลางวัน เย็น ด้วยใจจดจ่อ ปล.โจ๊กคงลืมคิดไปว่เรื่องนี้ชื่อจิระxจิระ หมายถึง จิระใหญ่กดจิระเล็กนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 25-04-2014 09:37:33
เขิน...ไม่รู้สิมันเขินอ่ะ >///<
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 25-04-2014 09:45:14
หวานๆแบบพ่อมดซากุราหงิ หัวแดง แล้วอย่างนี้ น้องโจ๊กจะพลิกกลับสถานการณ์ทันเหรอ หุหุ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 25-04-2014 09:46:13
เห็นคำว่า "นิดหน่อย" แล้วคิดถึงลมเหนือขึ้นมาทันที
555555555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 25-04-2014 10:11:52
มิได้เข้ามารอต้อนรับ อย่าว่ากันนะ สองตอนผ่านไปถึงได้ฤกษ์เม้นท์ :m23:
อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย เอาเป็นว่าดีใจนะที่จิระน้อยย้ายเข้าหอแล้ว :o8:
เจฟเดินเกมเร็วมาก รวบรัดตัดตอนเอาเด็กดื้อเข้ามาอยู่ในบ้านได้แบบเนียนๆ
แถมผู้ใหญ่ยังรู้เห็นเป็นใจเสียอีก โจ๊กเองก็ยินยอมพร้อมใจ(?)
จะรอดได้อีกนานไหม แต่เราว่าคงยื้อเวลาได้อีกนิดนึง.... :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
+1และเป็ดเด้อ~
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 25-04-2014 13:02:27
 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 25-04-2014 16:06:32
โจ๊กคัมแบ็คล่ะ คาดว่าภายในสองตอน โจ๊กเสร็จเจฟฟรี่แน่
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 25-04-2014 18:06:14
 :z1: :z1: รอตอนเจฟกินโจ๊ก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 25-04-2014 18:23:36
ตอนนี้โจ๊กหึงเจฟ หรือเจฟหึงโจ๊ก หรือหึงกันทั้งคู่ล้ะเนี่ยะ :impress2:

แอบสงสัยนิดนึงว่า ชื่อเรื่อง Jira's Jira ไอ้จิระตัวหลังนี่มันโจ๊กตัวแสบหรือพ่อมดกัน
แต่จะจิระ(โจ๊ก)ของจิระ(เจฟ) หรือว่าจิระ(เจฟ)ของจิระ(โจ๊ก) มันก็ครือๆกันล่ะเนอะ เริ่มงงและ  :laugh:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 25-04-2014 18:32:01
พ่อมดจะทนได้สักกี่น้ำกัน
อยากรู้จังว่าจิระน้อยจะมีแผนอันใดไปกดเขา หึ หึ
รอวันจันทร์ อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 25-04-2014 18:38:56
ไอ้ "นิดนึง" ของพ่อมดถุงยางนี่  ฟันธงว่าโจ๊กโดนกินเร็วๆนี้แน่

อุ๊ต๊ะ!!!  อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆจัง   :hao6:

คิดถึงลมเหนือขึ้นมาทันที

บวกเป็ด

 :pig4:   :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 25-04-2014 20:57:12
คึคึ โจ๊กไม่เคยตามพ่อมดทันเลยยย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 25-04-2014 23:21:50
เห็นลิ้งค์ท้ายต้องกลับไปอ่าน
ท่านพ่อมดช่างเปรียบได้ เอ่อ...ใส่ไข่สุดติ่ง ;p

บ้านของเรา...ไปขอผู้ปกครองเขายัง เดี๊ยะๆ พ่อมด
นิดนึง...ของคนพี่ กะ นิดหน่อย...ของคนน้อง
ไม่ธรรมดาแน่...ร้ายแรงเข้าขั้นเชียว

ฉะนั้น...อุ้มเจ้าสาวเข้าบ้านขนาดนี้แล้ว
ไม่น่าพ้นคืนนี้...ที่จะมาในวันจันทร์
ภาวนาให้โจ๊กได้ไปรับน้องดังหวัง...เค้าเชียร์ตัวนะ จิระ ^^
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (25/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 26-04-2014 01:13:35
monday เลยเหรอ
เค้ารอไหวววววววววววววว
 :ling1:
รอไหวเหมือนไอ้หมา คิคิ
IRA's JIRA ในเร็ววันแน่ๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Sunday24 ที่ 26-04-2014 05:14:23
อยู่ในโหมดตกหลุมรัก จิระ's ซ้ำแล้วซ้ำเล่า กรี๊ดดดดดดด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 26-04-2014 09:09:36
อ่านจิระ x จิระ สองตอนรวด  :heaven
จะรอดูหมาผมแดง ที่นิดนึงจะนานได้แค่น่ายยยยย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: prueksa ที่ 26-04-2014 15:50:52
เพิ่งว่างมาต้อนรับ อ่านรวดเดียว ....หึหึ รอดูนิดนึงของจิระ ว่าจะนาน..แค่ไหน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 27-04-2014 09:07:06
ลองตาม link ไปอ่านเรื่องลมเหนือที่รัก เจอตอนพาร์ทของเจฟฟรีย์เค้าไปถึงกับลมจับ

แอบรู้สึกผิดหวังเล็กๆน่ะค่ะ ว่าเจฟฟรีย์ทำงี้ได้ไง  แล้วสมมติว่าสมตติถ้าตอนนั้นลมเหนือยังว่าง

ไม่ได้เป็นคนของเหยี่ยวขาวแล้วเจฟฟรีย์จะทำยังไง  จะทิ้งจิระอีกคนไปได้ง่ายๆเลยเหรอ

มันทิ่มแทงใจอย่างแรงค่ะ

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 27-04-2014 09:12:25
อ่านแต่สีแดงได้ไหม
เพราะอ่านเจฟฟรี่แล้วมีแต่ความคิดว่า "ไอ้หมอนี่มันร้าย"

.ไจฟ์.
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 27-04-2014 13:55:35
 เพราะเช่คล้ายลมหรือเปล่าเจฟ คงแค่คล้ายแต่ไม่ใช่ไง เลยไม่กิน ตามหากันให้วุ่นทั้งกาย ทั้งเจฟ
  ชอบตัวแดง ร๊ากกกก puppyluv
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 28-04-2014 06:43:29
สวัสดีตอนเช้าpuppyluv :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 28-04-2014 07:02:32
 :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 28-04-2014 07:32:51
JIRA's JIRA
ตอน 26 รับน้อง ม.K








ผมเจฟฟรี่

จิระ เจฟเฟอร์สัน แมคไนท์ ว่าที่นักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ชั้นปีที่ 1 ม.K มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งของกรุงเทพมหานคร

มารับน้องโควตาน้องสถานที่ครับ นักศึกษายังน้อยจำนวนพอประมาณจึงอภิสิทธิ์เหมารวมอยู่ที่เดียวกันหมด

เดินทางมาถึงช่วงสายๆ ของวัน คณะอื่นแจมกันสนุกสนานยกเว้นวิดวะกลุ่มใหญ่สุด ทรงพลังสูงสุดเป็นผู้นำกลายๆ เปิดโซตัสใส่รุ่นน้องแรงตั้งแต่แรกกันเลยทีเดียว

เรา...ผมกับจิระของผมถูกจับแยกตั้งแต่เมื่อขึ้นรถคณะใครคณะมันแล้ว 10 โมงเช้ามาถึงก็เอาของไปเก็บที่พักซึ่งเป็นหอประชุมใหญ่ วางเตียงทหารเรียงพรืด 40 ที่ครบ เสร็จแล้วถึงถูกไล่ลงวิ่งออกกำลังกายเลียบหาด ทำกิจกรรมนั่งๆ นอนๆ อยู่ทะเลละแวกนั้นจนเที่ยงถึงกลับไปทานข้าวในวิทยาเขต

...


ค่อยชื่นใจหน่อย จิระของผมทำกิจกรรมอยู่ลานตรงนั้นพอดี

เห็นว่าคณะอื่นกับเพื่อนผู้หญิงได้นอนบนอาคารหอพัก ระบบสาธารณูปโภคครบครัน วิดวะชายเท่านั้นฝึกความอดทนแบบทหาร

เหยี่ยวบ่น “เวรกรรม”

ผมหัวเราะขำเพื่อน ตบบ่าให้กำลังใจ “แคมปิ้งลำบากกว่านี้ตั้งเยอะ”

“นอนตรงนี้นะ 1 2 3 4 5 เผื่อสองคนนั้นด้วย” กาย
“จองเผื่อกูด้วยเหรอ แทงกิ้วเว้ยกาย ขอข้างบนนะ” เก้
“กูก่อน  มึงน่ะข้างล่างไปไอ้เก้” ซ้ง


เกาะกลุ่มเพื่อนโรงเรียนเก่าไม่เปลี่ยน คณะผม 5 คน ผม เหยี่ยว กาย เก้ ซ้ง สถาปัตย์มีเอเจกับเพื่อนผู้หญิงอีกคน เปิดเทอมใหญ่จริงๆ น่าจะมีเพิ่ม

...


ทานข้าวแบบบุฟเฟต์ไม่ลำบากอะไร อย่าลืมเรามหาวิทยาลัยเอกชน

“ไงมึง น้องโรงเรียนเรามากันแค่นี้”
“ไงเหยี่ยว เจฟฟรี่ กินได้ไหม”

พี่ติณกับพี่ฮูกสตาฟที่รู้จักแวะเข้ามาทักทาย พี่ติณเล่นบาสเกตบอลรุ่นพี่เก่าโรงเรียนเราเอง สนิทสนมถึงกึ๋น
ส่วนพี่ฮูกเพื่อนพี่ติณ เห็นว่าเรียนเซคเดียวกับพี่ติณ กินเหล้าด้วยกันบ่อย เจอพี่ติณที่ไหนจะมีพี่ฮูกห้อยติดไปด้วยทุกที่
พี่ฮูกเป็นนักวอลเล่ย์ทีม ม.K ด้วย ข่าวล่าว่าอย่างนั้น



“กินได้พี่ แต่ต่อไปขอร่มๆ หน่อยนะ จบรับน้องต้องบินไปคัดตัวมิลานแฟชั่นวีค”
“ห่า กลัวผิวเสีย หล่อใหญ่นะมึงน่ะ คู่หูเจฟฟรี่ด้วยหรือเปล่า ไอ้กายด้วยใช่ไหม” พี่ฮูกรู้จักกลุ่มเราทะลุปรุโปร่ง ชอบคนหล่อๆ ครับ
“ครับ” ผมรับ เหยี่ยวตัวตั้งตัวตีส่งพอร์ทโฟลิโอไป ห้ามไม่ทัน
“ผมรับงานถ่ายแบบไว้ครับ แต่อาทิตย์หน้าโน้น” กาย
“เห็นไหม กายมันยังไม่บ่นเลยสัด มะรืนก็กลับแล้ว คณะเราต้องโซตัสนะเว้ย หย่อนไปเสียชื่อแย่” พี่ติณ

“พี่ติณ ลิโพกับน้ำยอดข้าวเหมือนจะพร่องนะ ผมรู้ว่าพวกพี่คอแห้งต้องโชว์พาวเยอะๆ” เหยี่ยวยัดธนบัตรสีเงินสองใบใส่กระเป๋าอกเสื้อพี่ติณ
“555 ว่าแล้ว ป๋าตลอดล่ะเจ้าหมอนี่”
“ไม่เอากูเอาเอง” พี่ฮูกฉกแบงค์พันต่อจากกระเป๋าพี่ติณไปจูบจ๊วบๆ
“เฮ้ย เชี่ยฮูก ของกู!” พี่สองคนแย่งกันเป็นเด็กๆ

“พี่ติณ ชื่อโจ๊ก จิระคณะศิลป์สาดแขนเข้าเฝือกที่บอกพี่ไว้” ผมทวงรุ่นใหญ่


ป้ายชื่อห้อยคอ [โจ๊ก/จิระ] ส่วนของคณะเราไม่มี อยากรู้ให้หาเอง แต่รุ่นพี่ถามต้องตอบให้ได้ว่าเพื่อนชื่ออะไร สงครามโซตัสเล็กๆ


 
“อ๋อ จัดให้แล้ว ไอ้หยกไม่ให้แตะอะไรเลยมั้ง แต่เห็นบอกว่าดื้อมากจะทำตามเพื่อนหมดเลย พี่ก็ไม่รู้จะว่ายังไงจริงๆ ว่ะเจฟฟรี่” พี่ติณจัดได้ตามสั่งจริงๆ แต่ปัญหาคือแมวดื้อตัวนั้นต่างหาก
“ผมมีแผน เขาถ่ายรูปดี นี่ไงบล็อก ดึงมาถ่ายเฉพาะคณะเราได้ไหม  วิดวะน่าจะมีภาพเก็บไว้หน่อย” เปิดแท็บเลตโชว์งานจิระโฟโต้ให้รุ่นพี่ดู

“เฮ้ย เอาลงเฟซด้วย ไวโว้ย โจ๊กเจ๋งวะ มือเดียวแท้ๆ” เหยี่ยวดึงไปดู พี่ฮูกกับกายจึงสนใจด้วย
“เจ๋งโคตรว่ะติณ น้องใหม่แน่เหรอวะ ฝีมือไม่ใหม่เลยนะนี่” พี่ฮูกตื่นตาตื่นใจ
“ก็ดีนะครับ ภาพลักษณ์มหาวิทยาลัยเราด้วย” กายสนับสนุน ผมไม่ชอบทว่าเลี่ยงไม่ได้

“พี่ติณ ให้เขาเป็นบัดดี้ผม ดึงเป็นช่างกล้องถ่ายแค่คณะเรา พ่อแม่เขาฝากผมดูแล” ผมสั่งพี่ติณแบบนิ่มๆ

“หวงฉิบ ท่าจะไม่ใช่แค่เพื่อนไว้เทคแคร์อย่างเดียวหรือเปล่าไอ้น้อง”
“มีบ้าง แขนยังเป็นเฝือกแข็งอยู่เลยเห็นไหม” เมื่อวานไซโคหมอยังไม่เปลี่ยนเฝือกอ่อนเพราะเหตุนี้ ก่อนเรียกกำลังเสริม “...เหยี่ยว”

“หา...อ๋อเอ้อ จริงครับ นั่นเป็นคนไข้ลุงผมเอง พี่ช่วยหน่อย” เหยี่ยวหลานชายเจ้าของโรงพยาบาลที่ผมขยำคอให้ช่วยรับแอดมิดออกปากอีกคน
“ได้ จัดให้” พี่ติณรับปาก
“ไว้จะหอบไวน์อิตาลีมาฝาก” ผมยิ้มๆ หว่านสินบน รู้ว่าจะดำเนินการให้แน่นอน



พี่ติณกับพี่ฮูกลั้ลลาจากไปพร้อมลาภก้อนใหญ่ ผมมองตามเห็นตรงดิ่งไปหาพี่หยก พี่สตาฟของคณะศิลปศาสตร์ คุยสักพักก่อนพยักหน้ามาที่ผม ส่งสัญญาณภารกิจลุล่วง

...


“โจ๊กแขนหักเหรอเจฟฟรี่ เป็นอะไรมา เมื่อเช้าลืมถาม” กายถามผม
“...” เงียบแสร้งตักเข้าปากไม่ว่างคุย จังหวะมือถือกายสั่นเตือนพอดี
“ใครโทรมาวะ?” เหยี่ยวถาม
“เก็ทไลน์มา” กายยิ้ม ยกมือถือบังพลางจ้องดูนัยน์ตาหวานเชื่อม
“ใช่เก็ทน้องชายจริงๆ รึเปล่า ดูทำหน้า ท่าจะมีข่าวใหญ่ว่ะ” เหยี่ยวแซวกายยิ้มแก้มแตกไม่สนใจอาหารในจาน
“ปะ...เปล่า ไม่ว่าไง พาเพื่อนไปซ้อมดนตรีเฉยๆ”
“แค่นี้ก็ต้องรายงาน น้องมึงท่าจะเพี้ยนไนซ์กายตามพี่ชายไปหน่อยนะ”

เหยี่ยวเล่นไม่เลิกแต่กายรีบปิดหน้าจอเก็บใส่กระเป๋าซ่อนไม่ให้เห็นเหยี่ยวจึงเลิกราไม่ติดใจ หากกายกลับอยากคุยกับผม



“เจฟฟรี่”
“หือ...ว่า?” ถ้ากายเรียกค้างคาพ่วงอากัปกิริยาประมาณนี้มักจะมีเรื่องคอขาดบาดตายเสมอ
“เอ่อ...” กายเหลือบมองเหยี่ยว
“เหยี่ยวมันเพื่อน ปากดีเพลย์บอยนิสัยเหี้ยแต่เชื่อใจได้ อย่างมันยังไงก็ต้องให้รู้ ชอบเสือกเรื่องชาวบ้านโดยเฉพาะ...เพื่อน” ผมจงใจเผาตรงๆ
“อ้าวๆๆ” เหยี่ยวตาขวางออกอาการเล่นๆ
“555” ผมขำ ยกน้ำขึ้นดื่มพร้อมลอบมองตาคมที่กำลังมองมายังผมด้วยเช่นกัน


ท่ามกลางผู้คนมากมายเรามักหากันเจอเสมอ



“คะ...คือ...จะจีบกันผู้ชายด้วยกันต้องเริ่มด้วยอะไรก่อนดี” กายอึกอักแต่หลุดทั้งยวง
“พุ พรวดดด...!”
“พรวดดดดด...!”

ผมกับเหยี่ยวแข่งกันพ่นน้ำสงกรานต์ เสือกนั่งตรงข้ามกันด้วยเวรเอ๊ย


“กาย มึง จะ เป็น ...อุ๊บส์!”
“Stop!” ผมยื่นมือไปอุดปากเหยี่ยวทันเวลาพอดี “ฟังก่อน พูดมากาย” เปลี่ยนพูดภาษาอังกฤษไม่อยากให้โต๊ะข้างๆ รู้เรื่องเร็วเกิน
“มะ...ไม่ คือกูอยากรู้เฉยๆ เฮ้ยเหยี่ยว! เอามือถือกูคืนมา” กายตะกุกตะกักก่อนโดดคว้ามือถือคืนจากเหยี่ยว


ไอ้นี่ก็อยากรู้ความลับเหลือเกิน เพื่อนฝูงไม่มีละเว้น


เป็นครั้งแรกที่ได้ยินกายน็อตหลุดขึ้นกูมึงกับพวกเรา


“เหยี่ยว!” ผมปราม กับเพื่อนใกล้ชิดยิ่งไม่ควรล้ำเส้น

กายหน้าแดงก่ำเหงื่อซึมสีหน้าเคร่งเครียดราวเพิ่งกระทำผิดบาปอย่างมหันต์

...


“ผู้ชายไหน มีแต่อัพไรท์เปียโน โด่...เพ้อรึเปล่าวะกาย” เหยี่ยวโวยด้วยเสียดายดูไม่หมด คงมองผ่านแว๊บๆ เหมือนที่ผมเห็น มือขาวๆ นิ้วเรียวยาวกับแป้นคีย์สีขาวดำ

วัยเด็กผมเคยเล่นไวโอลิน ส่วนเหยี่ยวถูกบังคับเรียนเปียโน เครื่องดนตรีชนิดนี้เหยี่ยวรู้จักดีมากกว่าผม


“ถะ...ถามทำไม ไม่ใช่กู เพื่อนกูต่างหากเล่า!”
“เพื่อนคนไหนวะ?” เหยี่ยวเซ้าซี้ ใครนอกจากกลุ่มเราคือใคร
“เพื่อนข้างนอก พะ...พวกมึงไม่รู้จักหรอก” กายเลิกลั่ก สีหน้าราวโลกถล่มกลืนไม่เข้าคลายไม่ออก


ฉุกคิดถึงอาการชะงักงันวลาเห็นกายของคนนั้นแล้วผมตงิดไม่ชอบใจ เซนส์ลึกๆ บอกผมว่าจิระตาคมน่าจะสนใจกายอยู่บ้างไม่มากก็น้อย แน่นอนว่าเวลานี้เขามองผมคนเดียวเต็มๆ สองตาแต่จะประมาทไม่ได้ ทุกอย่างของเขาต้องเป็นของผม ไม่แบ่งให้ใคร


...


“เพื่อนคนที่ว่าเคยมีประวัติชอบผู้ชายหรือเปล่ากาย” ผมตะล่อมสืบค้นข้อมูลเบื้องต้น
“เปล่า” No ชัดเจน
“แล้วน้องคนที่ว่ามีท่าทีเป็นเกย์หรือสนใจมึง เอ๊ย เพื่อนมึงหรือเปล่า”
“ก็เปล่า” กายเครียดหนัก
“โอ้ว้าว ชายจริงจะเล่นชายจริงๆ เหรอวะ กล้าขนาดนั้นเชียว” เหยี่ยวหูผึ่ง “ขนาดกูเพลย์บอยแต่ไม่เคยล่อชายแท้ๆ ที่เขาไม่เล่นด้วยเลยนะเว้ย มันไม่แมน”


ผู้ชายจริงๆ ริกินกันเองผมไม่เห็นด้วย

บรรลัย (=”=) กูก็คั่วกับเด็กฟุตบอลชายแท้อยู่นี่หว่า

ลอบมองอีกครั้ง จิระของผมคุยกับพี่หยกพลางจ้องเขม็งมาที่เรา พลังทำลายล้างพุ่งปรี๊ดมาแต่ไกล...จะซวยไหมวะ



ผมมีญาติพี่น้องเป็นเกย์รายรอบจึงคุ้นชินอยู่แล้ว พ่อกับแม่จำยอมยกให้ย่าตั้งแต่แบเบาะ ฝึกสอนสร้างวินัยเข้มงวดยิ่งกว่าทหาร สิ่งชูใจผมคือคู่สามีภรรยาเกย์ซึ่งเป็นอาผู้เลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กๆ นั่นเอง

รู้ตัวชัดๆ ว่าชอบผู้ชายด้วยกันช่วงประถมปลาย ไม่อยากอยู่กับย่าจึงหาอิสระที่เมืองไทยกับน้าจีน่าญาติฝ่ายแม่



เหยี่ยวเบี่ยงเบนเกิดจากอุบัติเหตุล้วนๆ ผิดหวังจากหญิงคู่หมั้นคู่หมายตั้งท้องกับชายอื่นบวกพ่อไม่มีเวลาอบรมใกล้ชิดจึงเป็นไบประชด

ผมคบลึกกับมันไม่ใช่ชั้นเชิงเพลย์บอยเชี่ยวกราดทันกัน ทว่าเหยี่ยวเป็นคนหัวแข็งกล้าได้กล้าเสีย ชอบเซ็กส์และรู้จักศักยภาพตัวเองดีเยี่ยมจึงลอยลมบนฉิวสมนามเหยี่ยวขาวบินสูง

ฉายา ‘พ่อมดถุงยาง’ ของผมถูก ‘เจ้าชายคอมดอม’ ของเหยี่ยวทุบสถิติทิ้งภายในไม่กี่เดือน ร้ายพอกันถึงคบกันได้


บางคนเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ แต่กาย...ไม่ใช่


...


“แค่บอกจะลองก็ผิดแล้วกาย เรื่องนี้ไม่ควรลอง” ผม
“ทำไมวะเจฟฟรี่?”
“สงสารคนที่ถูกจีบ”
“...เอือก...” กายกลืนน้ำลายก้มหน้างุดหน้าซีดเข้าไปใหญ่

ผมรู้เลยว่านี่คือปราการหินที่สุดของเพื่อน อาจจะไม่มีวันก้าวข้ามเสียด้วยซ้ำ


“ตัวเรา ตัวเขา เพื่อน พ่อแม่ ครอบครัว สังคมรอบข้าง ทุกๆ อย่าง” ผมชักจูงให้ห่างไกล

“แค่วูบวาบกับน้องเขาเล่นๆ หรือเปล่า อยากได้เพราะหลงใหลชั่วครู่ชั่วยามกับรักแท้แพ้ใกล้ชิดมันคนละเรื่องเดียวกันนะเว้ยดูดีๆ ไอ้เพื่อนมึงคงไม่ได้พิศวาสผู้ชายด้วยกันจริงๆ หรอกกูว่า” เหยี่ยวเป็นงานเป็นการบ้าง
“วูบวาบ...?” กายเกาหัวเครียดจัด งงจัด
“ถ้าไม่มีใจยังไงมันก็เฟค เห็นหลายรายแล้ว อยู่ใกล้กูแม่งติดเชื้ออยากเป็นเกย์ กูหล่อกูดูดีไง เหยี่ยวสอนหน่อยซิวะ สุดท้ายคือเจ็บๆๆ บาดเจ็บเจียนตาย เข้าโรงพยาบาลบ้าต้องจูนสมองใหม่ก็มีนะเว้ย” เหยี่ยวช่วยแบบบวมๆ ทว่าได้ผล
“ก็...ถ้าไม่ได้อยู่ใกล้ก็ไม่คิดอะไรมาก เมื่อกี้เจอน้องเขา เลย...ไม่รู้ว่ะ” กายกุมศีรษะกลุ้มท่าทางสับสนมาก

“ถ้ายังสับสนก็ควรรอก่อน” ผมดึงเพื่อนด้วยความหวังดี just wait
“รอเหรอ?” กายเงยมองผม
“รอให้แน่ใจว่าเราพร้อมเคียงข้างเขาจริงๆ หรือเปล่า รักแท้อาจไม่ใช่การครอบครอง บางครั้งการยอมเสียสละเพื่อเห็นเขามีความสุขต่างหากคือรักจริง มึงมีคุณสมบัตินี้เต็มที่กาย อย่าลืม”
“จริงเหรอ...เสียสละ” กายทวนคำราวต้องมนต์

“ถ้าฟ้าลิขิตให้เป็นคู่กัน นานแค่ไหนก็ต้องได้เจอกันอยู่ดีนั่นแหละ” ผมกล่อม destiny
“ยกเว้นจะโดนสอยซะก่อน (โป๊ก) โอ๊ย!”
“ไอ้เหยี่ยว!” ผมลงโทษนกจัญไรไม่รู้จักโต
“มึงต่อยกูไอ้เจฟเฟอร์สั้น นี่แน่ะๆๆ” เหยี่ยวแค้นยืดเท้ามากระทีบเท้าผมใต้โต๊ะ ประเด็นของกายจึงถูกลดความสำคัญลง


เหมือนเจ้าแมวดื้อของผมไม่ผิด โลกจะแตกยังเห็นเป็นเรื่องสนุก

หากทั้งโลกติดเชื้อเกย์ได้เหมือนไวรัสซอมบี้ กายคือคนที่ผมไม่อยากให้เป็นเลย ความรักระหว่างชายกับชายกายไม่มีภูมิคุ้มกันและยังเด็กเกินไป ผมแค่ปรารถนาดีไม่อยากให้เพื่อนผิดหวังในระยะหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นนี้ พวกเรายังเยาว์นัก...ไม้อ่อนดัดง่าย ทว่าหักโค่นคือจบเห่


...

“เราอายุเท่าไหร่เอง จะเฟรชชี่ แล้วน้องอายุเท่าไหร่ เพศเดียวกันด้วย ให้ความหวังใครโดยเฉพาะความรักมันบาปมากนะเว้ย” ยิงกระสุนตรงกลางหัวใจ จุดอ่อนของกายที่มักจะฝืนตัวเองเพื่อผู้อื่นก่อนเสมอ
“คุกๆๆ คุกล้วนๆ” เหยี่ยวชิลร้องเป็นเพลงจิ้มไส้กรอกเข้าปากลั้ลลา

“โธ่เอ๊ย!” กายเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มขำ

คนคิดมากเช่นกายคงได้คำตอบในใจแล้ว



“แต่ถ้าเปลี่ยนใจอยากลองก็เชิญบอกท่านเจฟเฟอร์สันได้ทุกเมื่อ จัดเด็กติววางท่อน้ำแป๊บๆ รับรองฉิว” เหยี่ยวตัวชงไม่รู้เวร่ำเวลา
“ท่อน้ำไหนเหยี่ยว?” กายสงสัย
“เรื่องบนเตียง” ผมเฉลย
“อุ๊...แคกๆ” กายสำลัก หน้าแดงอยู่แล้วยิ่งลุกไหม้ควันโขมง “วางแผนให้เสพติดเซ็กส์เหมือนมึงล่ะซิ 555” กายเปลี่ยนเป็นหัวเราะ
“555”


พวกเราหัวเราะออก
เยี่ยม!!! เทคมือรอบวง


การรอคอยไม่ใช่นิยามความรักสำหรับผม เขาคนนั้นต้องเป็นของผมไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้ ยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี หึหึ เจ้าแมวดื้อเอ๋ย


...


อิ่มข้าวจึงลุกจะไปหา...

“เจฟฟฟฟฟ!”
“ครับ” กางแขนรวบลูกกระสุนที่วิ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว
“ทำไมกูต้องย้ายค่ายด้วยวะ คณะตัวเองก็มี” เขาหยุดอยู่ในวงแขนผมแต่โดยดี
“พูดดีๆ ย้ายค่ายไหน”
“พี่สตาฟให้มาถ่ายรูปคณะมึงอ่ะ เอาเฟซที่เพิ่งโหลดมาโชว์เองด้วย แกรู้ได้ไง วิดวะแม่งควายถึก ไม่มีสวยๆ งามๆ ซะด้วย แย่ว่ะ” อันหลังผมอยากแกล้งเขาแรงๆ แฮะ


ปลายจมูกเชิดรั้นย่นยู่เอาแต่ใจ คิ้วผูกโบส่งตาคมกลมโตน่ามอง ริมฝีปากจู๋เล็กๆ สีสดฉ่ำ ไม่ติดคนเป็นหาบจะจูบฟัดให้น่วม


“วิดวะมีไอที รูปหรือโพสต์รับน้องพี่เขาต้องดูก่อนอยู่แล้ว ข่าวรับน้อง ม.อื่นไม่ค่อยดี ภาพลักษณ์มหาวิทยาลัย” ผมใจเย็น
“เหรอ...”
“อืม...” ยอมฟังด้วย น่ารักตรงนี้
“น้องโจ๊กทางนี้ค่ะ มาจับสลากบัดดี้กับคณะพี่ก่อน น้องต้องอยู่กับพวกพี่อีกนานเลยล่ะค่ะ”
“โอ๋ย กรรมติดจรวด พูดปุ๊บมาปั๊บ” ตัวกวนซุกถูใบหน้ากับบ่าผม อยากกอดเต็มรับฉิบหาย


พี่ติณยกภาระให้รุ่นพี่ผู้หญิงมาจัดการเด็กแสบ ผมปล่อยวงแขนเปลี่ยนเป็นจูงมือพาไปส่งถึงกลุ่มพี่สตาฟถึงแยกไปรวมกลุ่มกิจกรรมกับเพื่อน เห็นพี่ฮูกขยิบตาส่งสัญญาณยิกๆ ท่าทางสนุกใหญ่

...
...


“เด็กเฝือกศิลป์สาดมาทำอะไรแถวนี้วะเจฟฟรี่ คุ้นๆ แต่นึกไม่ออก” ซ้งมองอยู่ก่อนแล้วเอ่ยถามผม
“นั่นโจ๊กเพื่อนพวกเราเอง อยู่ร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์หน้าปากซอยโรงเรียนเราไง เขาป่วยอยู่แต่ถ่ายรูปดี พวกพี่สตาฟเลยให้มาช่วย อย่าไปกวนล่ะ” กายตอบข้อสงสัยแทนผม
“อ๋อ บ้านที่ไปลากรถโฟลค์ให้เจฟฟรี่ไงซ้ง จำไม่ได้เหรอ” เก้
“จำได้ๆ ยังว่าอยู่ว่าเคยเห็นที่ไหน ศิลป์สาดซะด้วย ผูกมิตรดีๆ กูก็สามารถชะแว้บไปส่องสัตว์แถวนั้นได้ซิ...โอ๊ย!” ซ้งหน้าหม้อโดนฝ่ามือเก้

“ซ้ง...ไม่” ผมกระแทกไหล่ซ้งจนเซแท่ดๆ
“จิระ(ส์)จิระ” เหยี่ยวแซวขำๆ
“กวน” ผมชกเพื่อนพลางลอบยิ้ม ชอบชื่อนี้ชะมัด JIRA’s JIRA

...


แต่คิดผิด (="=) ภาคเอนเทอร์เทรนของช่างกล้องมีอานุภาพแรงจัด

(“ยิ้มหน่อยคร้าบ! ค้างไว้ๆ น่ารักได้ หายใจได้ ขอปรับแสงแป๊บ”)กางขาตั้งกล้องก่อนใช้มือเดียวปรับอุปกรณ์ สาวๆ วิดวะสวยไม่สวยโดนหมด

(“แมนๆ เซย์ชีสใน 9 8 7 6 5 4 3 2 1 ชีสสสสส์!”) หญิงหมดบวกพี่ฮูกล้งเล้งใส่ถึงเปลี่ยนเป็นชายงามบ้าง เห็นร้องเฮพร้อมใจโชว์หล่อเต็มที่

(“หน้าขึ้นกล้องกว่าปลาตีนอีกพี่ อีก 10 นาทีแอคชั่น!”) จิระของผม

(“นานไปมั้ยน้อง”)

(“ปลาตีนเห้อะไรวะ เอาหล่อๆ นะโว้ย ไม่งั้นพี่จัดเฝือกอีกข้างแน่”)

(เชี่ยฮูกเอาเปรียบว่ะ ลงมาช่วยน้องมึงคณะก่อนเลยให้ไว)

(ไม่ว่าง กางร่มให้น้องอยู่ มันเดี้ยงมีแขนเดียวไม่เห็นเหรอ เร็วๆ รีบทำรีบเสร็จ) พี่ฮูกย้ายข้าง



เสียงกลุ่มพี่สตาฟตัวดุแว่วๆ ไม่ไกล รุมพี่ฮูกบนฝั่งถือร่มกอล์ฟคันใหญ่ให้เด็กศิลปศาสตร์ ผมเป่าปากโล่งแต่กลุ้มใจหนัก กะซ่อนจากสังคมกลับกลายเป็นดาวเด่นของวิศวะเสียฉิบ ให้ตายเถอะ!!!

...


“เจฟฟรี่ กล้าโกงกางทั้งถุงหักหมดแล้วเชี่ย!” ซ้งร้องเสียงดังถึงรู้สึกตัวยกรถเข็นออก
“เก้รับไป”
"เฮ้ย อย่าโยน อ๊ากกกก!"

โยนเพื่อนอีกคนรับของร้อน เก้ร้องซวยแล้วจังหวะพี่สตาฟเข้ามาตรวจพอดี โทษทีสหาย

...


“ยิ้มหน่อย...!” มาแล้วเสียงนี้
“ยิ้มเชี่ย เหนื่อยชิบหาย โคลนเต็มตัวกูหมดแล้วโจ๊ก” เหยี่ยวว้าก โคลนเปื้อนถึงเอว เท้าเอวเกาะสะพานไม้ที่ตากล้องแวะมาซูมภาพพวกเรา
“สู้เว้ย 555” เด็กซ่ายิ้มแย้มกดชัตเตอร์แรงดีไม่มีตก
“เฮ่ย...ไม่เหนื่อยจะเบิ๊ดให้ เอาหล่อๆ นะโว้ย” เหยี่ยวหมดแรงโยนต้นกล้าที่เหลือให้กาย “เอาไปกาย หิวน้ำ” นายแบบตะกายขึ้นฝั่ง จังหวะพี่สตาฟเรียกรวมพลเพื่อกลับวิทยาเขตเตรียมเล่นรอบกองไฟยามเย็น

...
...


ปีนขึ้นมาได้แต่ละคนนอนแผ่หมดสภาพ เหยี่ยว กาย เก้ ซ้งตายคาตลิ่ง ผมไสรถเข็นปิดสะพานไม้ยึดเป็นของพื้นที่ส่วนตัว ดึงตากล้องลงนั่งเหยียดขายาวข้างๆ กัน ได้ทีถึงโยกไปนอนหนุนตักพักบ้าง

บอกได้คำเดียวว่าเข็ดจนตาย ขอกล้องจะเช็กภาพ เกือบ 300 ขยันไวใช้ได้ รูปผมซกมกเกินปกติแต่มีจำนวนมากกว่าทุกคน หึหึ

“เหนื่อย?” เขาถามผม
“อืม...” รับคำไม่เก๊ก คนนะไม่ใช่ยอดมนุษย์
“555”
“มีซ้ำ เกเรว่ะ อูย..เมื่อย ทุบหลังให้ที ขนกล้าจนกล้ามขึ้น”


ผมพลิกตะแคงนอนหันหน้าเข้าพุงเจ้าตัวแสบ  สูดกลิ่นแป้งเด็กหอมจางๆ ทาไว้หนาเตอะเรียกว่าอาบมากกว่า เมื่อเช้าเหยียบพื้นห้องน้ำเกือบลื่นหัวฟาด

“เหมือนกัน พวกพี่ติณกับพี่ฮูกแกล้งด้วย ใช้งานเยี่ยงทาสยังสามัคคีถล่มกู หนอย เอาหน้าปลาตีนอัพแม่ง อยากแกล้งดีนัก” จิระของผมก็เปลี้ยพอกัน
“โหลดให้ เลือกทุเรศๆ เลยนะ” ผมร่วมมือเต็มที่
“ดีๆ จัดเลยให้ไว”
“หึหึ” เราสองคนกุลีกุจอลอบทำการ


...ผมหลุดเก๊กกรอบผู้ใหญ่เพราะเขา

...ผมหัวเราะเต็มเสียงเพราะเขา

...ผมกลับเป็นเด็กก็เพราะเขา


...
...


เย็นนั้นกว่าจะอาบน้ำเสร็จ ออกมาร่วมทานอาหารกับคณะก็ช้าเกิน
 สุภาพบุรุษยกห้องน้ำชายให้เพื่อนผู้หญิงอาบก่อนครับ


จิระของผมกลับไปเข้ากลุ่มกับเพื่อนศิลปศาสตร์ชั่วคราว ท่าทางจะเป็นหัวโจ๊กตามเคย นั่งตรงกลางพร้อมหัวเราะเสียงดังฟังชัดกับโบกแท็บเลตของผมโชว์ภาพไม่หยุด


“เด็กมึงทำกูป่นปี้ หน้าหล่อๆ งี้เละเป็นโจ๊ก เสียหายสุดตรีนว่ะเจฟฟรี่” พี่ฮูกฟ้องผมก่อน
“ดีแล้ว หล่อมากๆ พี่ติณเอาตาย” ปากเปราะแซวพี่อารมณ์ดีสบายใจ
“โด่...มึงอ่ะเจฟฟรี่” พี่ฮูกเงยมองหน้าหาเรื่องผมทันที
“ฮูก!”
“เรียกแล้วเห็นไหม ห่างๆ หน่อยผมไม่อยากโดนซิว” ผมยิ้มๆ

คนน่ารักของคนอื่นห่างไว้เป็นดีที่สุด หยิบจานตักกับข้าว ไม่ค่อยเหลือแล้ว ยังดีที่มีเศษไข่เจียวพอประทัง


พี่ฮูกหน้างอตักพะแนงตัดหน้าผมไปจนหมด บ่นพึมพำว่า “...เป็นเชี่ยอะไร เรียกอยู่ได้”

“ไปลากคอมันมากินเหล้าซิฮูก” ได้ยินพี่ติณสั่งคนของแก ท่าทางคืนนี้ผมยังต้องสวมหมวกสัตวแพทย์เฝ้าเจ้าคิตตี้อีกใบ



นึกอยากเก็บจิระของผมใส่กล่องปิดไว้ไม่ให้ใครเห็น อีกด้านกลับอยากเห็นตอนเมา สงสัยติดเชื้อแมวบ้าตามกัน ความคิดพิเรนทร์กว่าปกติที่เคย


...
...


ชายหาดด้านหน้าวิทยาเขต...
พี่สตาฟกลุ่มใหญ่แบ่งเป็นสองกอง เตาเผาอาหารทะเลปิ้งย่างกับวงเหล้า เพื่อนคุ้นหน้าเช่น เหยี่ยว เก้ ซ้ง เอเจ (หนีถาปัดมาซดน้ำข้าวหมักกับพี่โรงเรียน) อยู่กันครบ

“เจฟฟรี่ ถุงกุ้งกับปลาหมึกในถังตรงนั้นเอามาด้วย” พี่ติณชี้บอก
“ครับ” เมื่อบ่ายขนต้นกล้าจนล้า ค่ำมายังไม่รอดกรรมกรอีก ผมฉวยถุงของสดไปให้กายกับเก้ที่เตา ได้กุ้งเผาจานใหญ่ก่อนมุ่งวงสุรา
“เย้! กุ้งๆๆๆ” แมวร่าเริงชูมือรับของโปรด
“กินด้วย แบ่งมาๆ” พี่ฮูก

“ไม่ให้!”
“จะกิน!” สองคนโจ๊กกับพี่ฮูกแย่งกันเป็นเด็กๆ
“จาน พี่ติณ” ผมโกยใส่จานพี่ติณคนละครึ่ง
“เทเลยเจฟฟรี่ เอาไปไอ้ตัวกินกุ้ง แดกเป็นอย่างเดียวนะคู่นี้ เสือกอยู่ใกล้กันอีก วางหมดๆ ท้องร้องโครกครากน่ารำคาญ คนหรือนกฮูกวะ” พี่ติณเทศนาไปเรื่อยหากยัดใส่ตักพี่ฮูก ผมวางจานใส่มือเด็กพร้อมแย่งแก้วไปจิบ โอเคชงบางจ๋อย


เหยี่ยว ซ้ง เอเจฝั่งตรงข้ามมองเราคู่ดับเบิ้ลตาปริบๆ

รู้ว่าชอบเพราะน้าจุ๋ยต้มโจ๊กหมูจะบ่นอยากกินกุ้งทุกวัน ครั้งกลับจากอังกฤษไปอยู่ด้วยกันใหม่ผมลงทุนเข้าครัวทำกุ้งผัดบล็อกโคลีให้ เจ้าเด็กเกเรเขี่ยเลือกกินแต่กุ้งจนต้องผัดเฉพาะกุ้งใส่เข้าไปใหม่

ถึงทราบว่าไม่ชอบบล็อกโคลี คอยดูเถอะเจ้าเด็กไม่กินผัก



“กินข้าวแล้วเหรอจ๊ะ” หือ พูดว่าอะไรนะ

มีจ๊ะจ๋าจนตกใจ


เด็กตาคมยิ้มแฉ่งเงยคอตั้งบ่าตาแป๋วถามผม ฤทธิ์น้ำชาในมือเป็นแน่ ไม่น่าประมาทออกมาช้าเลยกู

“อืม...” ผมพาดขาคร่อมนั่งซ้อนลงเก้าอี้เปลตัวเดียวกัน
“แกะกุ้งให้โจ๊กหน่อยคร้าบ” เลื่อนจานกุ้งใส่มือผมเนียนๆ “แก้วกู เอามาจิ”

จะคว้าแก้วแต่ผมหยิบไปวางข้างหลัง คนกึ่มๆ ถึงเอนตัวกับอกจะเอาคืนให้ได้


“พรวดดดด...!”
“ฟู่วววว...!”
“555” เหยี่ยว ซ้งพ่นน้ำใส่ถังเหล็กที่ก่อไฟกลางวง เอเจหัวเราะร่วนอยู่คนเดียว ส่วนพวกพี่ 2-3 คนที่เหลือเหลือกตาค้าง
“บาดตาคนไม่มีแฟนว่ะ”
“นึกว่ามีแค่ไอ้นกฮูกตาโตคู่เดียว เจออีกล่ะ” พี่ๆ กลอกตาเบื่อๆ


เหยี่ยวมองเวลาก่อนถามผมจะร่วมงานกิจกรรมรับน้องเฉลยบัดดี้ข้างในหรือไม่ ผมบอกหิวกินไม่อิ่ม เหยี่ยวยิ้มๆ รู้กัน


“งั้นเก็บศพเองละกัน กูหาขนมไปแกล้งบัดดี้ดีกว่า ไปเว้ยพวกเรา ซ้งลุก เอเจไปบอกกายกับไอ้เก้ด้วย” เหยี่ยวชวนเพื่อนรุ่นเราและพี่ติณเข้าไปในรั้วอาคาร ได้ยินเสียงกลองตีเรียกน้องๆ ร่วมชุมนุมอยู่ข้างใน
“ได้ใครเป็นบัดดี้อ่ะเจฟจ๋า” จิระถามผม
“โจ๊กจ๋า...ของผมมั้ง” ผมก้มกระซิบคนเมา งับติ่งหูเค็มๆ ทีนึง
“เป็นไปไม่ด้าย นี่ไงจิระ ชื่อเราเหมือนกันเด๊ะ อิอิ” ยิ้มหวานหยาดเยิ้มหยิบแผ่นกระดาษออกมาอวด ‘จิระ’ วิศวะมีผมคนเดียว จะเป็นใครอีก

ยื่นหมัดเทคมือกับพี่ติณ “โอเคพี่ติณ” ผมค้อมศีรษะขอบคุณในที


“ง่วงจุงเบย”
“ง่วงก็นอน” ผลักหัวเกรียนโงนเงนลงกับเก้าอี้เปล พาดขากับตักผมส่งเสียงงึมงำหลับในทันที ฤทธิ์แอลกอฮอลบวกเหนื่อยจัด
“โอเคอยู่แล้วมีอะไรก็บอกพี่ เฝ้ามันไว้ไม่ต้องเข้าไปหรอก แล้วไอ้ดื้อคนนี้ให้แค่แก้วเดียวห้ามเกิน ดูไฟด้วยเดี๋ยวกลับมา” พี่ติณจิ้มพี่ฮูกจึกๆ
“คร้าบผ๊ม!” พี่ฮูกตะเบ๊ะ ยิ้มกริ่มยักคิ้วกวนเหมือนใครไม่รู้


...
...


บรรยากาศชิลบนหาดทรายสายลมผสมวงสุราชวนให้ชมชอบ พี่ๆ แต่ละคนผลัดกันอำเรื่องนั้นเรื่องนี้สนุก ผมดื่มบ้างแต่คอยดูแลคู่พี่ฮูกกับเจ้าคิตตี้มากกว่า เขาหลับคาตักทิ้งพี่ฮูกโม้เรื่องผีให้คนในวงขนลุกเล่น


“จริงๆ นอนอยู่ดีๆ รุ่งเช้ากลายเป็นศพลอยอยู่กลางทะเล นางเงือกที่นี่ทุกตัวอย่างสวย อื๋มกว่าดาราเอวีอีก”
“อยากได้อยากโดนว่ะฮูก จัดมาสักดอกซิวะ”
“อย่าท้านะมึง ลองไปก้มมองลอดหว่างขาดู เล็งไปตรงประภาคารตรงนั้นนะ วันนี้คืนเพ็ญด้วยเจ้าที่แรงห้ามพลาด ไม่เชื่ออย่าลบหลู่”
“อย่างนี้ต้องลอง ลุกเว้ยพวกเรา ไปจับนางเงือกกัน!”


ยุขึ้นหายไปท้ายหาดด้านโน้นเกือบหมด เหลือพี่ฮูก ผมกับจิระที่หลับเป็นตายอยู่แค่ 3 คน พี่ปากเก่งถึงของเข้าตัวบ้าง


“อ้าว! ไอ้ตูดหมึกหายไปไหน เมิงทิ้งกูอีกแล้วเหรอ...ฮือ...” มาแล้วครับดราม่า พี่ฮูกหันซ้ายหันขวาไม่มีใครถึงสะอื้นน้ำตาไหลพราก
“พี่ติณ...ฟัง” ผมกดโทรออกบอกคนในสายก่อนชูไปใกล้ๆ รู้กัน
“เชี่ยตูดอยู่ไหน มานอยู่ที่หนาย อ่อก...จาอ้วก” พี่ฮูกคลานหนีจากวง ผมลุกตามหวังจะช่วยจังหวะเด็กในคอนโทรลตื่นพอดี
“งืม...เจฟ...”
“ตื่นเหรอ อยู่นี่นะดูพี่ก่อน”
“หือ...อือๆ กุ้งกูอยู่ไหนวะ” งุนงงหากพยักหน้าหงึกหงักควานหาของกินเข้าปาก (=”=) ปัญหาแต่ละคน

ลูบหลังให้พี่ฮูกที่วิ่งไปอาเจียนโคนต้นสน ทางโน้นก็เสียงดังเรียก


“เชี่ยเจฟ! บังอาจทิ้งกูเหรอไอ้บ้า มึงไม่บอกสามคำกูเลยนะวันนี้น่ะ ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ไอ้ควายเรียกพ่อ...ฮึก” ผีเข้าอีกคนครับ
“อ้วกกกกก...!” พี่ฮูกภาระทางนี้พ่นเละเสื้อ แอร์โรสมิธตัวใหม่ของกู
“เจฟ...โฮ! ไหนว่ารักกูไง มึงทิ้งกูไปหาคนอื่นอ่ะ ไอ้เชี่ยนั่นมานเป็นครายฟะ ครายยยย...!” งานเข้าแล้วไง
“ผมอยู่นี่ แป๊บนึง!”
“อ้วกกกก...เจฟฟรี่...ขอน้ำหน่อย” พี่ฮูกทรุดจะจูบของเสียต้องจับไว้ ส่วนจิระของผมปล่อยโฮตะโกนลั่นหาด
“ไม่มีใครรักกู...ฮือ...!”


บัดซบเอ๊ย! ผมกัดฟันกรอดสบถในใจ ถอดเสื้อยืดล้างน้ำยื่นให้พี่ พระเอกก็โผล่มาทันเวลาพอดี


“เจฟฟรี่! อยู่ตรงไหนวะ?” พี่ติณ
“ทางนี้พี่ติณ!”
“ได้ตัวล่ะ ดูเองเจฟฟรี่ ใจมาก”


หันกลับไปเห็นร่างไหวๆ โผลงกับฟองคลื่น ผมใจหายวาบวิ่งกวดสุดชีวิต กว่าจะคว้าได้เล่นเอาเหนื่อย


“โจ๊ก...!” กอดเขาไว้แนบอก
“แคกๆ เค็มจังเจฟจ๋า”
“บ้าเอ๊ย จะตายยังเล่นอยู่อีก คิดยังไงวิ่งลงทะเล!” โกรธจัดโมโหมากอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“รักโจ๊กคนนี้ได้ยังครับเจฟ...”
“ได้แล้ว...ผมรักคุณโจ๊ก ผมอยู่นี่ ผมรักคุณ”


คลื่นทะเลเย็นฉ่ำ ผมพร่ำจูบพลางกระซิบบอกขณะกอดรัดแน่นสุดใจ



*************เวนสเดย์

 :L1:
edit : เช้าวันศุกร์
-----prueksa ขอบคุณมาก
ซ้งหน้าหม้อโดยฝ่ามือเก้=โดน

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 25 บ้านของเรา P.28 (21/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 28-04-2014 07:33:03
----leceto ใช่ คนอ่านจำ 2J ได้แม่นจาก joke's flash กับ jeffry's melody นี่ล่ะ
สองคนออกมามาพาร์ทเล็กๆ (เขียนแทรกเข้ามา ขยายความคิดข้างในของแต่ละคน)
แต่บทนั้นสร้างจุดพีคพรวดพราดกันเลยทีเดียว
มีความคิดว่า...
คนเราโดยเฉพาะความรักมีตัวแปรหลายอย่างผ่านเข้ามา กรวดหินเล็กๆ ที่เราต้องก้าวข้ามในบางครั้งบางเวลา
ลึกๆ แล้วเจฟฟรี่ค่อนไปทางเพอร์เฟคนิยมคล้ายลม เล่นดนตรีฝีมือฉกาจแต่จอมเผด็จการมว้าก 555
ซ่อนพ่อมดภายใต้ใบหน้าเท่เซอร์ชวนหลงใหล แถมเงียบไม่คุยอีก (ยกเว้นกับเพื่อนสนิทๆ+โจ๊ก)
ชื่นใจเลยนะนี่ อ่านซะ...มีฟีดแบคขนาดนี้
อ้อ ดีใจได้กดบวก +1 ให้ เฮ!

----jivetea รู้ได้ไง "ไอ้หมอนี่มันร้าย" อุตส่าห์ดึงพ่อมดภาคการ์เดี้ยนมาขยายหวังลบความโฉดแล้วแท้ๆ
fc พี่เกียดีก่า บอกขอภาคพิเศษของน้องน้ำชาเยอะๆ ดิ

----nekko น่ารัก หากระทู้ง่ายจุง ขอบคุณมาก สวัสดีตอนเช้าเช่นกัน

----tuckky :hao3:

**************************
edit ตอนสายๆ

อ่านเหยี่ยวเล่าถึงความเฮี้ยนของโจ๊กที่เมาแล้ววิ่งลงทะเลได้ที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20598.msg1297595#msg1297595
ลมเหนือ ตอน 25 ชะโดหลงเล
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 28-04-2014 07:37:31
ฮากะโจ๊ก คนเมานี่เปลี่ยนนิสัยได้จริงๆ หรือแกล้งให้เจฟฟรี่บอกรักหว่า  :-[

แต่ก็เข้าใจกายนะ คงไม่รู้ใจตัวเองว่าคิดยังไง แต่คนที่กายคิดอยากจะชอบอะ มันคงไม่สมหวังหรอกนะ ก็รู้ๆกันอยู่ 5555

รอวันพุธอีกแล้วหรอ   :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 28-04-2014 08:08:29
โจ๊กเมาแล้วจ๊ะจ๋าน่ารักสุดๆอ่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 28-04-2014 08:35:06
ให้ตายเถอะแม่เจ้า ดีให้ตายยังงัยก็ไม่ชอบกาย
กายไม่เหมาะกะทั้งโจ๊กและลมเหนือเลย หึหึ
ไม่ใช่เพราะมีเจฟกะเหยี่ยวนะแต่ด้วยนิสัยกาย
และอะไรหลายๆอย่างกายไม่เหมือนเก็ท
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 28-04-2014 08:53:33
โจ๊กขี้อ้อน :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 28-04-2014 09:12:30
เมาแล็วเพราะเชียว แล้วไอ้การร้องไห้ตอนเมาเป็นมาตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหม มันน่าจับกดจริง
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: p^tarn ที่ 28-04-2014 09:17:03
555เมาแล้วร้องไห้ น่ารักกกกกกก. คิดถึงลมเหนือด้วย.   :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 28-04-2014 10:02:17
ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 28-04-2014 11:01:24
โจ๊กจ๋า :laugh:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 28-04-2014 11:19:08
ถ้ารู้ว่าโจ๊กเมาแล้วจะน่ารักขนาดนี้ จะยุให่เจฟฟรี่จับมอมเหล้าซะทุกวัน เมาได้น่าฟัดมากกกก จ้าา
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 28-04-2014 11:23:08
โจ๊กเมาแล้วน่ารักมากมีเรียกเจฟจ๋าด้วย ต้องให้บอกคำสามคำทุกวันด้วยนะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 28-04-2014 11:41:02
เมาแล้วน่ารักกกกกก
อยากให้เมาบ่อยๆ
#โดนเจฟเตะ 555555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Panehove ที่ 28-04-2014 12:40:49
 :o8: อุ๊บ๊ะ น่ารักอ่ะ เจฟฟรี่เป็นคนดีมากมายอ่ะค่ะ ช่างสังเกตุคนรอบข้างจริงๆเลยค่ะ แล้วก็ชอบโจ๊กตรงที่ขี้อ้อนเจฟตลอดดดดดด ขอบคุณที่มาเขียนพาร์ทของเจฟ-โจ๊กให้อ่านนะคะ ดีใจมากเลย ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านค่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 28-04-2014 12:51:48
โจ๊กจ๋าน่ารัก  เมาแล้วเปรี้ยวมาก!!!
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 28-04-2014 13:04:53
เมาแล้วอ้อนนิคิตตี้น้อย  :hao3:



 :กอด1: :L1: :pig4:



หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-04-2014 14:06:22
เป็นรับน้องที่สนุกเนาะ ขอชาบูเจฟฟรี่ดูแลคนเมาสองคนได้ ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 28-04-2014 14:10:42
โจ๊กเมาแล้วน่ารักจ๊ะจ๋าได้อีก  :mew3:

คืนนี้เจฟคงแทบคลั่งแต่เข้าค่ายคงได้แต่ทำใจ อดใจไว้จับกินทีหลัง

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 28-04-2014 14:31:09
 :katai2-1:  โจ๊กกกก เกรียนอ้ะ  555555  เจฟหัวหมุนน่าดูเลยยยยยย :katai3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 28-04-2014 15:26:53
เห็นรับน้องแล้วคิดถึงบรรยากาศเก่าๆช่วงรับน้อง เหี้ยมเกรียมมากๆ(ระบบโซตัสเหมือนกัน)
ช่วงนี้อากาศร้อนแดดเผาควายตายได้ เลยไม่ได้เมนต์(เกี่ยวมั้ย 555) ขออภัย

เมาแล้วขี้อ้อนนะจิระ  ง้องแง้งมากๆ  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 28-04-2014 16:03:20
ทะเลหวาน เพื่อนๆพาลจะอิจฉากันเป็นแถบ
อย่างนี้ต้องให้จิบแอลกอฮอลล์ทุกวันซะแล้วสิ
ที่เรียกร้องสามคำนี่คือมันออกมาจากใจใช่ไหมโจ๊ก :-[
แล้วจะให้ห่างหูห่างตาได้ยังไงกัน น่าฟัดขนาดนี้ :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 28-04-2014 17:01:39
มีคู่ใหม่ด้วยยยยยย...
ฟินดับเบิ้ล...
ฟินทริปเปิ้ล...กับจิระ(ส์)จิระยามเมา
แล้วกายโจ๊กมันจะมาตอนไหนเนี่ย
เห็นแบบนี้กับที่โจ๊กคิดตอนลมเหนือนี่มัน...แปลกๆ
ไม่รู้สึกว่าจะมีโมเมนท์ที่โจ๊กไปหลงรักกายเลย
เพราะเห็นโจ๊กกับเจฟ อินเลิฟกันขนาดนี้
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 28-04-2014 17:33:47
ThankS
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 28-04-2014 17:51:34
ชอบตอนโจ๊กเมา :laugh:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 28-04-2014 19:58:42
เจฟจ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาา  :man1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 28-04-2014 20:25:51
เข้าใจแล้วคำว่า นิดนึง ของเจฟ คือรอได้นิดนึงใช่ไหมเนี่ย
เพราะพ่อหนุ่มประกาศกร้าวในใจว่าการรอคอยไม่ใช่นิยามรักของตัวเอง
แอบตะหงิดนิดๆว่าชีวิตจิระน้อยจะมีดราม่าเล็ก เพราะคนที่ร่าเริงสดใสมักซ่อนความอ่อนแอบางอย่างไว้อย่างมิดชิด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 28-04-2014 20:35:54
เจฟจ๋าของโจ๊กกกกกกกกกกกก
 :hao7: :hao7:
สยิวกิ้วเหลือเกิน
คราวหน้าเจฟช่วยจัดให้เมาบ่อยๆนะ อิอิ
 :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 28-04-2014 20:38:32
เมาแล้วอ้อนใหญ่เชียวน่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา :m4: :m4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 28-04-2014 22:23:25
เฮ้ยย ขยี้ตา โจ๊กกับเจฟฟี่  :z3: ทำไมเราเพิ่งเห็นน้า
อ่านรวดเดียว เมามันส์ด้วยความคิดถึง โจ๊กแมวดื้อจริงๆ
แอบน้ำตาร่วงตอนทั้งคู่แยกกันไปอ่ะ แต่คืนดีกันอย่างงี้ยิ้มแก้มปริเลย
ขอเนียนๆทวงรวมเล่มบี-เก็ทด้วยจ้า พิมพ์พร้อมโจ๊ก-เจฟเลยยิ่งดีนะ
+1  :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 28-04-2014 22:54:39
 :hao3: ยังไม่ถึงพาร์ทร้องไห้
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 28-04-2014 23:13:28
เมาแล้วอ้อนนี่มัน...พารอดยากนะ คุณน้อง
เขารู้จุดอ่อนแล้วเนี่ย << รู้มาหลายจุดแล้วเหอะ ;p
มีจ๊ะจ๋า ถามหาสามคำ...ต้องบอกทุกวันสินะ ถึงจะนอนได้ ^^

พ่อมดช่างวางแผน...ยอมรอเวลา แต่แปลว่า-ต้องได้- ฮ่าๆ
ตะล่อมไปตะล่อมมาระวังคิตตี้แยกเขี้ยวใส่เน้อ...แผนมันไม่ได้ลับเสมอไป

เจอเหยี่ยวแล้วก็คิดถึงน้อง...
เหมือนที่พ่อมดบอก...เวลาจะพาเรามาเจอกัน ^^

ปล. แอบตลกตัวเองที่...ไม่ว่าจะยังไงก็ทำใจให้-ไนซ์-ตามไม่ได้
ถ้าคิดเป็นภาพละครคือ เป็นคนดี เป็นเพื่อนพระเอกที่ดูดี ใจดี พึ่งพาได้
ใครๆ ก็ชอบ แต่ไม่รัก เพราะความไม่กล้า ไม่ลอง ไม่เสี่ยง เลี่ยงการปะทะ ของเขาเอง
ซึ่งในชีวิตจริง เราจะเจอคนแบบนี้ได้ทั่วไป...เป็นคนดีที่ไม่น่าประทับใจ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ^^

แต่ต้องชม puppyluv จริงจังนะ ว่าสร้างคนนี้มาได้แบบ...
ไม่ต้องเป็นตัวชั่วร้ายอะไรก็น่าหมั่นไส้ได้ไม่แพ้กัน ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 28-04-2014 23:32:01
เมาแล้วร้องกะเมาแล้วอ้อน
ตลอดนะ จิระ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 29-04-2014 00:18:54
ทะเลหวาน  รอทะเลหวาม
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 29-04-2014 01:05:50
โจ๊กเมาแล้วโคตรอ้อน เข้าทางเจฟฟรี่สุดๆ 55555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 29-04-2014 13:26:12
โจ๊กเมาแล้วเกรียนแตกว่ะ รึไม่เมาก็เกรียน  o22
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 26 รับน้อง P.29 (28/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 30-04-2014 06:39:46
วันสิ้นเดือน :z2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 30-04-2014 06:55:00
----nekko แต่เช้าเชียว 555

*********************

จิระxจิระ
ตอน 27 honey









ยิปปี้! กลับมาแล้วคร้าบ

บ้านสวยๆ รวยๆ แล้วก็มีชื่อผมติดตรงทางเข้า ‘JJ’  เท่ากับ ‘โจ๊ก-จิระ’ นั่นเอง วะฮะฮ่า

รับน้อง 3 วัน 2 คืนผ่านพ้นไปด้วยดี ผู้คนลือกันให้แซดว่านางเงือกหน้าอีกวิทยาเขตเรามีจริง และไม่เชื่ออย่าลบหลู่ น้องโควตา (ชื่อโจ๊ก) ศิลปศาสตร์เมาแล้วเฮี้ยนถูกสาวๆ หางปลากวักมือเรียกกลางดึก เกือบได้ไปอยู่เมืองบาดาลนั้นแล


ส่วนผมถูกแบกขึ้นจากทะเลก็ถูกจับส่งโรงพยาบาลที่โน่นทันที หมอจัดการหั่นเฝือกอันเก่าออกแล้วใส่เฝือกอ่อนให้แทน โจ๊กได้เกิดกันล่ะงานนี้

ได้ยินพ่อมดถูกสรรเสริญที่ช่วยชีวิตบัดดี้ไว้ทัน (จิระกับจิระเป็นบัดดี้กันเอง ฮ่วย)

‘ดีที่อยู่แถวนั้น’ กับ ‘กูฮีโร่มากพอโว้ย!’ ประกาศจากท่านสาธุคุณปากหนัก ชีวิตโจ๊กเหมือนแมวมีปลอกคอพิกล (-”-)



...


ถึงบ้าน ณ เวลาบ่าย 2 กว่าๆ เกือบบ่าย 3 มาถึงโยนกระเป๋าปึง...

“ฟู่...บ้านจ๋า” โจ๊กทรุดลงนอนกางแขนขารับสัมผัสพื้นกระเบื้องเย็นๆ กลางห้องนั่งเล่นในบ้าน
“ลุกไปอาบน้ำเก็บของก่อน”
“แป๊บ”
“ลุก”
“กอดหน่อยเจฟ” ผมอ้อนไม้ตาย

สบายจริงๆ นะขอบอก ซากุระหงิจึงล้มลงนอนแผ่ด้วยกัน จุ๊บเหม่งหอมแก้มก่อนย้ายไปหนุนขาผมแทนหมอน ยกเท้าพาดโซฟาพร้อมดึงโทรศัพท์ออกมาเช็กเน็ตเล่มเกมก๊อกๆ แก๊กๆ



สุดท้ายเผลองีบหลับทั้งคู่ รู้สึกตัวตื่นตอนใกล้จะห้าโมงเย็น เส้นผมเปียกๆ ของคุณเจ้าของบ้านระหน้าโจ๊ก


“อือ...เจฟ...” ผมปัดป่ายหนีขบเม้มที่ลำคอชวนสยิวกิ้ว
“ตื่นเถอะ ไปหาหมอกัน...จุ๊บ” จูบเหม่งแถมตบท้าย
“ไม่ไปไม่ได้เหรอ” ผมขยี้ตา
“โทรนัดแล้ว ออกไปกินอะไรด้วยจะได้กลับมานอนยาวๆ นะ”
“ก็ได้”


ถูกแบกขึ้นชั้นบน อาบน้ำจัดการธุระส่วนตัวถึงออกไปโรงพยาบาลเอกชนเจ้าเก่า แพทย์เจ้าของไข้ตรวจดูเฝือกใหม่ จ่ายยาเพิ่มเป็นอันเสร็จพิธี มื้อเย็นกินชูชิแสนอร่อย โอ้ว้าว

...
...

ร้านอาหารญี่ปุ่น ในห้างใกล้บ้าน...

“กินเสร็จกลับบ้านได้เปล่า ของฝากจะเน่า” ผมวางโทรศัพท์จากเจ๊ถึงถามเจ้ามือ
“จะทุ่มแล้ว ถึงก็ 3-4 ทุ่ม” ตะเกียบตีวาซาบิในถ้วยเล็กให้ผม
“นอนโน่นเลยไง”
“ไม่ได้ พรุ่งนี้เที่ยงตู้ห้องนอนเล็กจะมาส่ง ช่างเคเบิลจะเข้าด้วยต้องมีคนอยู่ดู” คุณหลานชายเจ้าของบ้านร่ายธุระเยอะจริงไรจริง คำว่าไม่ได้แปะเต็มหน้าผากหราประมาณนั้น
“งั้นพรุ่งนี้กลับเอง อยู่ยาวจนอาทิตย์หน้าเปิดเทอมค่อยเจอกันทีเดียว...ยอมนอนบ้านเล็กก็ได้วะ จะแขวนพระให้รอบคอเลยมึง” ผมอุบอิบกับตัวเอง


เพิ่งโทรบอกเจ๊ว่ากลับมาแล้วนะ เปลี่ยนเฝือกใหม่เรียบร้อยโจ๊กมีแขนขาครบถ้วนสบายดีไม่ต้องห่วง เจ๊จึงบอกว่าทลายห้องของผมเรียบวุธแล้วเช่นกัน ย้ายของๆ ผมไปไว้ห้องรังไข่หมดไม่เหลือซากด้วยมีญาติผู้หญิงจากต่างจังหวัดมาพัก 2 คนถ้วน เรียนกับทำงานที่ร้าน

ผมทราบก่อนแล้วแต่คิดว่าจะให้นอนคูหาที่ซื้อใหม่ติดกัน ปรากฏยังไม่เสร็จดีจึงยึดที่ของข้าพเจ้าไปพลางๆ ก่อน


บ้านเล็กผีดุจะตาย ไม่เอาหรอก!!!



“อยากไปจริงๆ พรุ่งนี้ค่อยติดรถน้าจีน่าไปด้วยกัน วันเสาร์เขาต้องไปดูม้าที่โคราช ทางผ่านอยู่แล้ว”
“อะฮ้า! มีม้าด้วยเหรอ” คืบปลาไหลวางบนชามให้ผม
“อือฮึ โรงพยาบาลม้า ฟาร์มกึ่งรีสอร์ต ทุ่งหญ้าสีเขียวทั้งภูเขาปล่อยม้าวิ่ง สวย ถ่ายหนังหลายเรื่อง ม้าก็ใช้ในหนังหลายเรื่องเหมือนกัน” พูดซะ
“โอ้ว้าว อยากเห็นจัง” ผมจำคนงานในร้านชี้ให้ดูสติกเกอร์ติดหน้ารถตู้พลางเล่าอวดอย่างภาคภูมิใจตั้งแต่วันแรกที่ผมกับคณะใจรักษามาเยือนที่คลินิกโน่นแล้ว
“ไว้จะพาไป” ยื่นข้าวปั้นจะป้อน “ไข้ม้วนหน้ากุ้ง”
“อั้ม...อร่อย” ผมเลียปาก “กินเองก็ได้ ไม่ได้เป็นง่อย”


นึกขึ้นได้ถึงเหล่บอกใบ้ทางสายตามีแขกบางคนมองเราอยู่ ส่วนพนักงานเสิร์ฟ ไม่ต้องห่วง จ้องตาไม่กะพริบแถมยิ้มซุบซิบตั้งแต่จูงมือเดินเข้าร้านมาโน่นแล้ว


“แขนเจ็บ เขารู้หรอก” ยักษ์ยักคิ้วกวนโอ๊ย ไม่ถามสักนิดว่าอายไหม
“รับน้ำชาเพิ่มไหมคะ” โผล่มาเชียว พนักงานหญิงสองคนต่างหาก
“ครับ” ผมรับๆ “รีบกินรีบกลับดีกว่า อยากดูหนัง”
“อือหึ” แตะหน้าปลาดิบก่อนยื่นจ่อปาก “อั้มก่อน”
“อ้าม...!” ว่าง่ายอ้าปากงับก้อนข้าวแสนอร่อย เกิดมาเพิ่งเคยกินปลาดิบติดใจเป็นบ้า
“สุดท้ายแฟนหล่อ หึหึ” บ้าล่ะ
“งั่มๆๆ” โจ๊กเคี้ยวกร้วมๆ หน้าไหม้คึ่กควันออกหู รีบกลืนจนเกือบติดคอตาย

...
...


กลับมาแวะเพ็ทชอปก่อนเข้าบ้าน หลานชายฝรั่งเข้าไปบอกนัดหมายน้าจีน่าก่อนเบ้หน้าออกมาผมที่กรงลูกสุนัข

“ตี 4” ท่านพ่อมดเดินออกมาบอก มือเกี่ยวหูกางเกงยีนส์หลวมๆ ยืนมองดูตบหัวเจ้าลูกหมา
“ก็ดีไงรถไม่ติด  ไปถึงจะได้ช่วยตาตักบาตรพอดีเป๊ะ”
“โอ๊ก...” ค้างคาวส่ายหัวหน่ายๆ
“555”

ผมขำกลิ้ง อยู่ด้วยกันจนรู้ไส้รู้พุง พ่อมดเป็นมิตรกับยามกลางคืน เวลารุ่งสางคือไม้เบื่อไม้เมานิสัยค้างคาวตัวพ่อ

วันก่อนโน้นนัดขึ้นรถบัสมหาวิทยาลัยไปรับน้องชุดแรกเวลาเช้าตรู่แบบเดียวกัน ผมต้องเข็ญใจตัวเองลุกเอาน้ำมาตบหน้าฝรั่งเราถึงไม่ตกรถ

โอ๊ะโอ๋ นาฬิกาปลุกที่บ้านอันล่าสุดก็พังด้วยนี่หว่า


“ตี 4 ฟู่...!” ยักษ์ตัวสูงโย่งยังพิรี้พิไรไม่หยุด
“ตื่นไม่ไหวก็ไม่ต้องไป ถ่ายรูปบ่ายโมงไม่ใช่เหรอ โทรมงั่กไม่รู้ด้วยนะ” ผมอ้างจ๊อบนายแบบ


เหยี่ยวกรอกหู ณ วงเหล้าที่ชายหาด ถ่ายรูปบอดี้ปัจจุบันจากสตูดิโอที่นี่ เอเจนซี่จะส่งให้ดีไซเนอร์ต่างประเทศ ถ้าผ่านคือได้งานต้องบินไปมิลานเพื่อลองเสื้อผ้าจากนั้น 2-3 วันจึงเดินแบบบนแคทวอล์ก

เหยี่ยวการันตีว่าได้งานอยู่แล้วจากหน้าตาเทพบุตรกรีกผสมเอเชียลุคชวนมอง ส่วนพ่อมดเท่เซอร์บอดี้เลิศ ไม่รวมเค้าฝรั่งหน้าตาดีปนไทยโดดเด่นไม่แพ้กัน คู่หูโมเดลกินขาด ผมว่าซากุระหงิไม่อยากไปแต่ขัดเพื่อนไม่ได้มากกว่า



“ขี้เกียจ” ดูมันหาเรื่องวอแวไม่เลิก กลับเข้าบ้านคล้ายท่านเจฟเฟอร์สันจะลดอายุแปลกๆ พิกล ผมขำขันในใจ
“หล่ออยู่แล้วไปเถอะหาประสบการณ์ไม่กี่วันเอง พรุ่งนี้อยากดูสตูดิโอถ่ายแบบด้วย” เชียร์สุดโต่ง
“อือหึ” รับคำพลางเกาหัวยุ่ง
“นั่งนี่ มัดผมให้” ผมเอาใจชี้เก้าอี้ยาว เห็นเป่าปลายผมรำคาญตั้งแต่ร้านซูชิ อยากจัดการให้ทว่าสาวเสิร์ฟและคนในร้านมองเจ้าโย่งตาเป็นมันจึงเฉยเสีย


เส้นผมยาวระต้นคอแต่ใส่ยางมัดผมไว้ที่ข้อมือโจ๊กทำแป๊ะ

ดึงมือผมให้นั่งก่อนส่วนเขาเขี่ยเก้าอี้พลาสติกเตี้ยๆ มานั่งต่ำกว่า แหวกเข่าออกแล้วนั่งลงกลางหว่างขา ใช้เข่าผมเป็นเท้าแขนส่วนตัว

ศีรษะสีแดงเพลิงอยู่ระดับอกจิระพอดี (=”=) ใจเต้นแรงไปไหนวะตู



“นึกออกแล้ว ชื่อเจสเตอร์!” น้ำเสียงตื่นเต้น บีบมือกับขาผมแรงๆ ท่าทางสนุก
“หือ เจสเตอร์ไหน?”

ผมมองตาม จับหัวเข่าผมยันตัวลุกไปเปิดกรง ดึงลูกหมาสีน้ำตาลเข้มเหมือนดาร์กช็อกโกแลตติดมือมาด้วย


“ตัวนี้ไง ยินดีต้อนรับ...เจสเตอร์”

นั่งกลางหว่างผมที่เดิม สางมือลูบเส้นผมมัดจุกแกละบนหัวก่อน เสร็จแล้วถึงรวบมัดหางม้าข้างหลังอีกพวง

อยากเกิดมาหน้าตาดีว้อย!!!



“ตั้งชื่อ จ.จานเหมือนเจ้าของ ทีเจ้าสคูบี้กับเชอร์ล็อกบ้านโน้นไม่เห็นชื่อ จ.เจ เลย” คิดถึงเกรทเดนตัวโตเท่าควายกับอิงลิชพอยเตอร์หน้ามึนที่อังกฤษ บ้านเกิดท่านเจฟเฟอร์สันโน่น
“เจสเตอร์ๆๆๆ 555” หาสนไม่ หัวเราะร่ายิ้มกว้างเป็นเด็กๆ แกะของขวัญถูกใจในวันคริสมาสต์
“แล้วโกลเด้นกูเมื่อไหร่จะได้”
“รอสามเดือนเจ้าของเขาถึงจะเอามาให้ เล่นกับเจสเตอร์ก่อน กรงใหม่มาเราค่อยไปอยู่ด้วยกันนะครับเจสเตอร์” บ้าเห่อลูกชายตัวเองเสียไม่มี ผมยิ้มๆ

“นิ่งๆ ซิ” โจ๊กบีบขาหวังหนีบเด็กโข่งให้นั่งเฉยๆ ไม่ซุกซน อยากเตะคนเล่นสนุกจริงเชียว
“งืมๆๆ เลียกูใหญ่เชียวเจสเตอร์”


เงยคางหนีลิ้นสุนัข ศีรษะพ่อมดถูไถต้นขาผมปลุกความรู้สึกแปลกๆ  หว่างขาอ้ากางรับแผ่นหลังเสียดสีกันอีก


“กัดเลยๆ เจ้าลูกหมา”
“แง่ม!” / “เฮ้ย!” หัวแดงกลิ้งโค่โร่ตกเก้าอี้เล็กลงไปคลุกสนามหญ้า
“555” ผมขำ

เจสเตอร์น้อยกระโดดโลดเต้นหยอกงับเจ้านายใหม่อย่างสนุกสนาน โจ๊กร้องเชียร์ลูกลาบราดอร์ตัวอ้วนปุกปุยเต็มที่

บอกง่ายดี ผมชอบมันแฮะ...เจสเตอร์


...
...

โซฟาพักผ่อนชั้นล่าง...

ผมอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน โปะแป้งล้างกลิ่นโรงพบาบาลเสร็จกำลังจะดูหนังให้ฉ่ำปอด ยักษ์วัดแจ้งก็ออกมาพอดี กางเกงเลสีน้ำเงินเข้มตัวเดียวไม่สวมท่อนบนโชว์แผงอกแกร่ง  ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดหัวเปียกออกมาสมทบ


“ฮ้าว...!”
“ง่วงก็ไปนอน” ผมได้แผ่นหนังแอนิเมชั่นที่เล็งไว้ เวลาบอก 20.55 น. เกือบสามทุ่มเท่านั้น
“นั่ง เหมียวๆ” จุ๊ปากเรียกพลางตบเดย์เบด์สีดำปุๆ ข้างตัว
“คน ไม่ใช่แมว” ผมนั่งลงเท่านั้นก็เลื่อนตัวลงนอนตัก ดึงมือผมให้จับศีรษะตัวเองเล่นซะงั้น


อ้อนเกินธรรมดา

นัวเนียเกินปกติ

นิสัยเป็นเด็กเล็กเอาแต่ใจตัวเอง

...เพราะเป็นบ้านของเรา

...พื้นที่ของเราสองคน

...หรือจากผมเองที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้พ่อมดกล้าทำตามอำเภอใจกันหนอ


...


“ขึ้นไปนอนข้างบนดีๆ ไหม”
“ดูคนเดียวไม่สนุกหรอก” อ้าวๆ
“พูดคนละเรื่องล่ะ เห็นหาวตั้งแต่กินข้าวแล้ว เมื่อกี้ไม่ได้หลับไปด้วยกันเหรอ”
“นอน แต่ทุกทีจะยาว ถ้าตื่นก่อนจะค้างในหัว มึนๆ แบบนี้แหละ”
“อ้อ เข้าใจ” ผมพยักหน้ารับทราบ ค้างคาวชอบยิงยาวรอตื่นทีเดียว ห้ามกวน


ลูบเส้นผมเบามือ ดึงผ้ามาเช็ดให้ดีๆ เอาใจหน่อยวันนี้ทำดีหลายเรื่อง ส่วนใหญ่ตามใจโจ๊กทั้งนั้น


“มือนิ่มจัง หอมด้วย...ฟอด...!” จับมือผมไปสูดดม ดึงไว้ให้อยู่แถวๆ ใบหน้าเหมือนเจ้าเจสเตอร์อยากให้เราลูบหัวมันอยู่ตลอดเวลา
“เจฟ...”
“ครับ...?”
“ชอบกูจริงหรือเปล่าวะ” บ้านมันโล่งๆ พิกล โจ๊กใจสั่นกับกล้ามล่ำเป็นนะเออ คืนนี้มันจะทำอะไรข้าพเจ้าไหมใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ

“เปล่าชอบ...รัก” ยักคิ้วกวนให้อีก บ้าเอ๊ย ตอบอย่างนี้เอามีดมาแทงโจ๊กดีกว่า
“เออจะอย่างไหนก็ช่าง ตรงไหนถามหน่อย”
“ทุกตรง” ตอบแบบกำปั้นทุบดินมาก  เจฟเท่เซอร์ปากหนักของโจ๊กหายไปครับ (เกรียนกว่าเค้าอีกอ่ะ)
“ไม่เชื่อ แล้วถ้ากูจะไม่ได้ เอ่อ...”
“คุณก็รักผมโจ๊ก เราใจตรงกัน ไม่รู้ตัวเลยเหรอ หือ...?”


ตอบแบบเกรียนขั้นกว่าไม่ว่า ไอ้หือสุดท้ายกับสายตาสีเทามองมานี่มัน (>///<) ขอกรี๊ดแป๊บ


“...บ้าดิ” ผมอ้อมแอ้มไปไม่เป็น ปฏิเสธไม่ได้เสียด้วย ซวยแล้วจิระ


...รู้ได้อย่างไร

...พ่อมดเกินไปแล้ว

...ขี้ตู่ หน้าด้านชัดๆ



“ผมแอบมองคนตั้งแต่ อืม...จุ๊บ” จูบแช่กลางฝ่ามือ “ผมเคยเห็นคุณโดยบังเอิญที่สวนการ์เดี้ยนนั่น”
“อ๋อ เออใช่” ผม
“วันนั้นเหมือนตัวเองอยู่ผิดที่ผิดทาง เศร้า สิ้นหวังอยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก แล้วก็ได้ยินคุณร้องไห้แทนผม ฮาเลลูย่า! โซลเมทของผมอยู่นี่เอง หึหึ”


วันที่นักบาสเกตบอลขาเป๋ใจเป๋ดิ่งลงเหว ผมเข้าใจดีเพราะต่อมาตัวเองแขเดี้ยงและเลี่ยงไม่เลือกเส้นทางนักฟุตบอลเช่นกัน


“โซลเมทบ้าน่ะซิ ศัพท์โคตรเชย” ผมอายมาก ม้วนนิ้วกับเส้นผมสีแดงเล่นไม่หยุด



อีกครึ่งที่ตามหากันจนเจอ ลิเกมากสหาย!!!



“แต่จริงๆ ผมมองคุณมากกว่านั้นโจ๊ก ที่คุณตั้งหน้าตั้งตาหาเรื่องแต่กับผมคนเดียว ทุกครั้งเวลาเดินผ่านตรงที่เราทะเลาะกันผมก็จะคอยมองหาคุณทุกที ไม่รู้ทำไม ใครก็ไม่รู้โคตรกวนเลยนะว่าไหม”
“มึงนั่นแหละกวนก่อน”
“555”



อยากตีปากดีเล่าจ้อยๆ เรื่องอะไรไม่รู้ เขินโว้ย ขโมยรีโมตมากดกลบอาการ หากถูกดึงไปจูบๆ หอมๆ อยู่นั่น

ใช่แล้ว ผมเองก็คอยชะเง้อมองหาคู่ปรับตัวโย่งนี้แบบเดียวกันเด๊ะ คนอื่นไม่อยู่ในสายไม่รู้ทำไม ตอนนั้นไม่เข้าใจแต่ตอนนี้รู้แล้ว ผมก็แอบตกหลุมรักเขาเช่นกัน

มือสอดมือประสาน สัมผัสแผ่วเบาระหว่างผิวอ่อนร่องนิ้วกดสวิตช์ความรู้สึกบางอย่าง

โย่ววววว! ผีเสื้อบินในท้องกูอีกแล้ว!!!



“รักผมไหมโจ๊ก”
“...”ไอ้เชี่ย ขอให้มึงตกนรกหมกไหม้
“อยากได้ยิน นิดนึงก็ยังดี”
“นิดนึงพ่อง รีโมทซับไทยกดเร็วอยากดู”


มากเกินไปต่างหากเล่า ไม่อย่างนั้นจะเข้าบ้านมานอนให้ละเลงเล่นอย่างนี้หรือ จิระใจเต้นชะชะช่า ศีรษะวางอยู่แค่ตัก อย่าลุกขึ้นมาได้ยินที่อกนะมึง ไม่อย่างนั้นกูเจี๋ยนแน่



“ใจร้ายว่ะ บอกก่อน ไม่งั้นไม่ให้ดู” ดูมันเซ่ เจสเตอร์อยู่ไหนจัดการพ่อมึงหน่อย
“เออๆ นิดนึงก็ได้ เร็วๆ จะดู”
“งั่ม...!”
“โอ๊ย! ไอ้หมาบ้ากัดนิ้วกูเหรอเจฟ ย้าก...”
“555” ดึงผมลงไปคลุกวงใน เฝือกอ่อนก็ไม่เว้น กล้องแพนที่ไปจอทีวี ไม่ใช่ล่ะจะรีบแพนไปไหน



ผมชุดขาว เสื้อกล้ามขาวตัวใหม่ กางเกงบอลสีขาวลู่แนบเนื้ออีกนะพ่อ (ถึงวินาทีนี้เพิ่งรู้ว่าพลาด ชุดเจ้าบ่าวฉิบๆ เลยตู) ส่วนมันกางเกงเลสีเข้มนอนตะแคงกึ่งคว่ำก่ายขามาทับขาผมไม่ให้ดิ้นหนี เอ่อ ตูดโผล่กับดาบหมิ่นเหม่

ผู้ชายอะไรเซ็กซี่โคตรๆ (ฮว้าก! วิปริตไปแล้วตู)

อื๋ย (>///<) ไม่กล้ามองตัวเอง มันคือ ...(จุด)...(จุด)...(จุด)

โจ๊กก็ขึ้นเหมือนกัน กูก็แมนนะครับ ถึงนัวเนียพริกถึงขิงเยี่ยงนี้ไม่วอนท์ก็บ้าล่ะ เข่าอีกฝ่ายเตะไล้น้องชายของผมเบาๆ ก่อนเลื้อยแทรกท่อนขาลงกลางหว่างขาผม กระแทกอันที่อยู่ตรงกลางเบาๆ ไข่กู ก้นกู (+///+) อร้าย

ปุ่มอันโจ๊ะอันตรึมในหัวบู๊ทดังวื้ด!!!

ผมไม่เคยรู้เลยว่าร่างกายมีสวิตช์แปลกๆ แบบนี้ด้วย




“จะ...เจฟ ทะ..ทำไรวะ ฟู่...!”
“งืม...จ๊วบ” ดึงสายเสื้อออกห่างพร้อมก้มชิมลูกเกดแบนๆ ไม่ต้องถอดก็สยิวได้ นึกโกรธเสื้อกล้ามที่สวมอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“อื๊อ เจฟ กูไม่เอานะ กูกลัว กูไม่พร้อม ไม่...เจฟ...อา” แต่พลิกตะแคงหา แอ่นอกป้อนใส่ปากดีๆ แขนข้างปกตินอนทับเองต่างหาก
“น่านะ...นิดนึง”
“เจฟฟฟฟฟฟ!”


ผมดังลั่นหวังหยุดทุกอย่าง แต่ทว่าเสื้อถลกถึงคอ กางเกงขาวร่นจะหลุดสะโพก ท่านอนตะแคงขี่ท่อนขาของนายแบบเปลือย ใจสั่นเป็นเจ้าเข้า



“จะค้าง”
“ไม่เอา ค้างก็ค้างจัดการเอง อ๊ะ...อา...”


ไม่ทำต่อแต่มือใหญ่เลื่อนลงไปแตะน้องชายแข็งแรงสุขภาพดีของโจ๊ก ไม่กำไม่ลูบไม่ล่วงล้ำใดๆ แค่วางหลังมือเบาๆ สัมผัสผ่านผ้ายืด ขยับท่อนขาดันผมชิดใกล้หนักข้อ แขนอีกข้างสอดใต้ร่างผมอ้อมไปขโมยด้านหลัง ปลายนิ้วกรีดร่องแยกตรงลูกก้น

ฉิบหายแล้ว ผมระทวยหายใจขัดไปไม่เป็น

เชี่ยวมาก ชั้นเชิงท็อปคลาส

...


มังกรแข็งขืนกำลังดิ้นพล่านเรียกร้องอย่างเร่าร้อนทิ่มโคนขา กลิ่นตัณหาผสมกลิ่นหอมอ่อนๆ จากร่างยักษ์ อุณหภูมิร้อนฉ่าและผมกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ


“นะครับโจ๊ก”

“ไม่เจฟ กูไม่พร้อมจริงๆ ขอเถอะนะ ไม่เอาจริงๆ นะเจฟ” ไม้ตายสุดท้าย ข้อดีมีเยอะจารไนไม่หมด ตั้งแต่กลับจากอังกฤษเราพบกันอีกครั้งพ่อมดตามใจผม ดีกับผมทุกประการหากยังเร็วไปสำหรับเรื่องนี้



ผมกลัวจริงๆ ไม่ได้พูดเล่น



“งั้นไม่ถ้าคุณไม่ให้ รอได้ จะรอให้คุณบอกผม ขอโทษ ไม่ตกใจนะครับคนดี ชู่...” จูบแก้มหนักๆ จนเจ็บ พ่อมดพยายามหักห้ามตัวเองอย่างหนักหน่วง
“...เจฟ...” ผมหวิวพยายามกลั้นความต้องการตัวเองเช่นกัน
“แค่กูดไนท์คิส ขอกอดคุณให้หลับฝันดีแค่นั้น...นะครับ”
“อืม ก็ได้” ยินยอมเลื่อนร่างเข้าหา หวังไออุ่นอ่อนโยนจะสลายความปรารถนาดิบเดื่อนใต้กางเกงลง

“ผมรักคุณ...จะทำให้คุณมีความสุข...สัญญา” จูบหน้าผาก หอมแก้ม เลียคาง ระเลื่อยลงมาไซ้ซอกคอจนผมสั่นสะท้านอีกครั้ง



จูบประกบริมฝีปากดูดดื่ม ลิ้นโรมรันหนักหน่วง เร่าร้อน เชื้อเชิญและหยอกเย้าในโพรงปาก



อืม...หวาน หวานมาก

ผีเสื้อบินชนกันเปรี้ยงปร้างปล่อยผงแบบทิงเกิลเบลวิ๊งๆ ฟุ้งกระจาย

ระฆังในหัวตีดังสนั่นหวั่นไหว

ผมเผลอโอบกอดเขาแน่น



“เจฟไม่ไหว...อา” หอบฮักไม่ทันหายใจก็ถูกประกบจูบอีก คราวนี้ร้อนแรงดูดกลืนให้ตายไปข้าง
“หึหึ งั้นบอกผม...ทำเถอะ บอกผมซิครับโจ๊ก”
“ทำกันเถอะเจฟ” หลงกลจนได้



พลาดแล้ว พ่อมดเอื้อมเงื้อมมือมารขย้ำกล่องดวงใจทันที ผมหน้าหงายร้องครางสุดเสียง “อ๊า!”



“นั่นแหละ อย่างนั้น ดังอีก honey”
“อื๊อ...” โคตรพ่อโคตรแม่ฮันนี่ โจ๊กไม่ได้ตั้งใจครับ มันร่ายมนต์ใส่โจ๊ก
“My sweet bride...จุ๊บ”



จูบดูดผมไม่ปล่อย ข้างล่างเร่งสปีดเคล้าคลึงหนักหน่วง เกิดมาไม่เคยผ่านมาชายอื่นจนหลุดกระชากเยี่ยงนี้



“เจฟ...อีก แรงอีกอย่าหยุด” ผมเสียงสั่นจิกศีรษะไม่ให้ห่างจากยอดอก แอ่นกายเข้าหารับสัมผัสถนัดถนี่
“หึหึ” ได้ยินเสียงหึหะพอใจมากข้างๆ หู
ก่อนจะ “มะไหวแล้วเจฟ...อา...!”


กระทบฝั่งฝัน สีขาวสว่างวาบโพลนั้งหัว เกร็งตัวกระตุกลูกรักเปื้อนมือใหญ่


...โคตรเก่ง
...โคตรเชี่ยว
...โคตรอร่อยเหาะ

“จิระของผม...หวาน” เลียชิมยิ้มๆ
“อย่า...สกปรก”


ผมหอบหายใจหนัก เหงื่อซึมคล้ายวิ่งมาราธอนก่อนรีดทุกหยาดหยดสปีด 100 เมตรสุดท้ายเข้าเส้นชัย แอร์เย็นเฉียบไม่ช่วยอะไรเลย


“Honey ช่วยผมหน่อยนะครับ”


มือเปื้อนล้วงเข้ามาพร้อมๆ กับร่างกายร้อนองศาเดือดคร่อมทับร่างไร้เรี่ยวแรงของผม


“...เจฟ”


ผมครางเรียกชื่อเขา...ทั้งคืน



*************มันเดย์
 :mew3: :mew3: :mew3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 30-04-2014 07:10:45
 หลงกลพูดตามพ่อมดแบบนี้ก็เสร็จโจรนะซิ  :z1:

ต้องรอวันจันทร์เลยหรอ   :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Sunday24 ที่ 30-04-2014 07:41:37
 :haun4:

ไม่ไหวแล้ววววว จิระยกกำลังสองทำเลือดสาดแต่เช้า...

(เลื่อนมาอ่านบรรทัดสุดท้ายแล้วแอบช็อค  มันเดย์   มันเดย์   มันเดย์   อ๊ากกกกกก)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 30-04-2014 08:19:46
 :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 30-04-2014 08:26:27
สุดท้ายก็ไม่รอดนะจิระ(เตี้ย)



ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 30-04-2014 08:38:29
เจฟมันเชี่ยวอ่ะ :sad4: ตะล่อมโจ๊กซะงง ยอมโดยไม่รู้ตัว :-[ น่ารักกกก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 30-04-2014 08:42:27
เจฟไวไฟมากกกกกกกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 30-04-2014 08:55:53
อ๊ากกกกกกก เจฟเฟอร์สัน หลอกเด็กน้อยจิระ
หลงกลเลย 555555555555
น่ารักฟรุ้งฟริ้งอ่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 30-04-2014 09:08:23
 :impress2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 30-04-2014 09:10:33
 :haun4:  หึหึหึหึสุดท้ายโจ๊กก็ไม่รอดดด   :z1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 30-04-2014 09:39:08
คิตตี้น้อยเคลิ้มตามเค้าไปไม่รู้ตัวเลยเนอะ :-[


เจฟฟฟฟฟฟฟร้ายมากๆๆๆๆๆๆๆ :hao6:

 :กอด1: :L1: :pig4:


หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 30-04-2014 10:41:33
 หวาา โจ๊กเสร็จพ่อมดจนได้ :-[

/มันเดย์!!!! มันเดย์!!! o<--<
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 30-04-2014 10:44:28
อ่านตอนก่อนมาถึงตอนนี้
เตือนจิระคิตตี้ไปก็ไม่ทันการ ตกหลุมลึกไปแล้วเรียบร้อย
ส่วนจิระอัศวิน นายแน่มาก
อ่านเมื่อไหร่ก็นะ...ปี 1 จริงๆหรือวะเนี่ย
และ
นายมันไม่น่าไว้ใจ เชื่อเราโจ๊ก โจรกลับใจไม่มีจริง  555
.ไจฟ์.

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 30-04-2014 10:46:51
ตอนนี้คนอ่านค้างมากกว่าอิเจฟอีกนะ  :katai1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 30-04-2014 11:15:23
 :pighaun: :pighaun: :pighaun:
โจ๊ก เรียบร้อยโรงเรียนพ่อมดไปแล้ว งือออ อ่านแล้วเลือดจะพุ่งเอา 5555 ฟินค่าาา
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 30-04-2014 11:32:46
 :hao7:
วันพุธสีชมพู
ฮือออออออออ หวานสุด ๆ


ต้องรอตั้งมันเดย์ คิดถึงทูเจแย่
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 30-04-2014 11:58:32
 :jul1:  เลือดหมดตัว  แต่ยังไม่สุดมันต้องมีต่อมะ  :hao5:

รอๆมันเดย์ๆๆๆๆๆ  พ่อมดเจ้าเล่ห์จับลูกแมวกินได้แล้ว   :laugh:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 30-04-2014 12:01:01
 :m25: สุดท้ายก็ไม่รอดพ่อมดของเรา ต้องรอตั้งวันจันทร์เลยหรือ? :hao5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 30-04-2014 12:55:23
โจ๊กเจอพ่อมดร่ายคาถาโดนจับกินซะแล้ว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 30-04-2014 15:20:39
นั่นไง "นิดหน่อย" จริงๆ
 ถ่ายแบบครั้งนี้หรือเปล่า ที่ทำโจ๊กหอบผ้าหอบผ่อนหนี จนพ่อมดตามหาไม่เจอ  ไม่แน่ใจ
   มันเดย์    อีกหลายวันเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 30-04-2014 15:33:30
ประโยคสุดท้ายทำให้จิ้นไกลถึงดาวอังคาร >///<
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 30-04-2014 17:17:03
สมกับเป็นพ่อมดจริงๆเลยทำให้โจ๊กยอมได้
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 30-04-2014 18:49:22
 :m25: :katai2-1: โถ่ ลูกลิงจะไปทันเกมส์พ่อมดได้ไง


แต่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




 :katai1: :katai1: วันจันทร์  :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 30-04-2014 19:23:52
อ้างถึง
ผมครางเรียกชื่อเขา...ทั้งคืน
:hao6:
อุต๊ะ....ฟินไปสามโลกเลยทีเดียวววว
เจฟเฟอร์สันกินแมวแล้วววววววววววว//โดนตบ
แมวเหมียวที่น่าสงสาร จิระคิตตี้ที่พยายามหลบลี่ยงแล้ว
แต่ก็เพลี่ยงพล้ำให้มารยากลยุทธ์ล้านเล่มเกวียน มนตร์คาถาของพ่อมดแก
รอวันจันทร์อย่างใจจดใจจ่อ
PS.ครอบครัวสุขสันต์จริงๆช่วงฉากกับเจสเตอร์นี่
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 30-04-2014 19:29:42
 :m25: :m25:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 30-04-2014 19:37:08
อั๊ยยะ ขอเกาะติดขอบเตียงเลยได๋ป่ะ :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 30-04-2014 20:10:06
 :hao6: ไม่รอดคือยังไง อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 30-04-2014 21:41:59
 :m25:  :pighaun:  :haun4:  :jul1:
อ๋อยยยยยยยย แค่น้ำจิ้มยังขนาดนี้
เจอเมนคอร์สไปชั้นไม่ตายเรอะ
 :hao6: :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 30-04-2014 21:47:06
ห๊ะ!! วันจันทร์...มันเดย์ ห๊ะๆๆๆ
ก็ใช่ซี้...จะพูดอะไรได้ ใช่ซี้.....

คือแบบ...ที่บอก-ไม่-ไปตอนแรกนี่จบเลย
โดนมนต์พูดตามเข้าไป...เสร็จพ่อมดเจ้าเล่ห์เลยคิตตี้
อ๊ะๆ อย่ามามีสติแล้วโวยนะตัว...ยอมเขาเองชัดๆ มัดด้วยคำอนุญาต

พ่อมดนี่ก็...จนได้จริงๆ มัน-ต้องได้-ใช่มั้ย
อาการไหนที่ว่ารอน่ะ...อาการไหนห๊ะ!! - -"

ก็ไม่อยากจะคิดย้อนถึงไอ่ที่เธอเปรียบเทียบใส่ไข่ให้ตาเหยี่ยวฟังหรอกนะ
แต่พอคิดแล้วมันก็...เธอโดนคิตตี้กระโดดกัดคอพอให้น้ำตาตกแน่
ร่ายเล่ห์นัก...มันต้องโดนบ้าง พระเอกแค่ไหนก็โดน

แอบชอบโมเม้นต์มุ้งมิ้งเวลา-ของเรา-
เป็นการแสดงตัวตนแบบพิเศษที่มีแค่...เรา ^^
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: prueksa ที่ 30-04-2014 22:03:19
ขออนุญาตเรื่องคำผิดนะ ตอนที่ 26
  ซ้งหน้าหม้อโดยฝ่ามือเก้=โดน?

ตอน 27 ชอบอ่ะ   “...เจฟ”
ผมครางเรียกชื่อเขา...ทั้งคืน 
55555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 30-04-2014 22:57:04
โจ๊กโดนพ่อมดร่ายมนต์ใส่ โดนจนได้  :z1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 01-05-2014 00:42:04
กรี้ดดดดดดดดดดดด
ยอมๆไปเถอะ
คนเราต้องวางใจ เชื่อใจ ใช่ไหมล่ะ
มันได้อีกนะ วันจันทร์ได้อีก
 :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 01-05-2014 04:16:01
มัน ร้าย มาก.....
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 01-05-2014 07:20:34
เจฟฟรี่พ่อมดร้ายจริงๆ 5555 ร่ายเวทย์ซะโจ๊กใจอ่อน :mew4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 01-05-2014 23:48:47
ทำไมต้องมันเดย์ ฟรายเดย์ไม่ได้หรเ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 02-05-2014 12:43:06
ขึ้นบ้านใหม่เหรอสองเจ :z1: เพิ่งจะรับน้องไปเองนะ
หวานสมชื่อตอน เป็นใครก็เคลิ้มอ่ะ เจฟเล่นมาแบบเต็มสูตรอย่างนี้
เข้าข่ายล่อลวงนะเนี่ย เตือนโจ๊กกี้ทันไหม :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1แถมเป็ดให้ด้วย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 02-05-2014 23:49:19
 :pighaun: :pighaun: รอวันจันทร์ไม่ไหวแล้ววววววว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 03-05-2014 00:58:05
 :hao7: จิระ~~~~~~~~~~~
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 03-05-2014 15:17:03
โจ๊กหลงกลเข้าไปเต็มๆแล้วล่ะ

เจฟฟรี่ไหนบอกว่ารอได้ไง...แต่อย่ารอเลย  คิกคิก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 05-05-2014 03:07:50
เข้ามารอวันจันทร์ฮะ
รู้สึกรอบนี้มันน๊านนานเนอะ

 :mew2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 05-05-2014 06:33:22
สวัสดีตอนเช้า :mew2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 27 honey P.30 (30/4/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 05-05-2014 06:48:27
วันจันทร์แล้ว คิดถึงจังเลย
เข้ามารอ  :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 05-05-2014 07:02:03
ื----nekko อรุณสวัสดิ์
----tuckky สวัสดีตอนเช้า
 :mew3:
***********************
จิระxจิระ
ตอน 28 หงุดหงิด










ผมหงุดหงิด

ใช่ โมโหฉุนเฉียวบวกกังวลเอามากๆ

เหยี่ยวมาปลุกราว 11 โมงถึงรู้ตัวว่านอนเปลือยในห้องลิฟวิ่งชั้นล่างเพียงคนเดียว ยังดีที่มีผ้าห่มกันอุจาด

ตื่นมาแบบไม่มีจิระอีกคน...ยิ่งคิดยิ่งหงุดหงิด



16.00 น. บ่ายสี่โมง สูดลมหายใจก่อนยืนนิ่งๆ ปล่อยสไตลิสต์จัดเสื้อผ้าบนตัว

“วันนี้น้องเจฟฟรี่ทำงานด้วยง่ายจังเลยค่ะ หน้าดุตรงคอนเซปต์ได้ใจพี่จริงๆ เสร็จไปต่อด้วยกันไหมคะ พี่เลี้ยงเอง” สาวสวยสูงวัยกว่าผมมาก
“...” ผมเงียบไม่ตอบ หลับตาให้ช่างแต่งหน้าเติมเมคอัพ
“เจฟฟรี่เข้มนะฮ้าวันนี้ ซีเครียดในจอนอกจอเชียว ขอถมดำอีกนิดนึง โอเคฮ่ะดาร์คลุกแวมไพร์แบดบอยส์ เริ่ด! คืนนี้จะควงไปทั้งอย่างนี้ล่ะ ไม่ต้องล้างออกนะเจ้ชอบ” ช่างแต่งหน้าสาวประเภทสอง
“นี่หล่อน!”

“อันยะอันยองอันใดฮะคุณพี่ น้องเค้าอยากไปกับเจ้ต่างหากจ๊ะขุ่นพี่ชะนีเจ้าขา”
“แต่พี่จำได้ว่าตั้งแต่น้องเจฟฟรี่เดินเข้ามา น้องเขายังไม่ได้พูดตกลงอะไรกับใครเลยไม่ใช่เหรอคะเจ้”
“เอ๊า อีนี่!”

“สาวๆ เสร็จแล้วกรุณาถอยครับ” ช่างภาพหย่าศึก


วันนี้เอเจนซี่รับสองงานซ้อน งานแรกถ่ายรูปโฟร์ไฟล์บอดี้ปัจจุบันพ่วงทำคลิปเดินแบบส่งให้บริษัทเสื้อผ้าที่มิลานคัดเลือกอันนั้นเสร็จแล้ว ส่วนงานที่สองถ่ายรูปเสื้อผ้าลงแมกาซีนขายที่ไต้หวัน ผมกับเหยี่ยวไม่รับงานเผยแพร่ในไทย ผลิตงานที่นี่แต่ส่งออกแทน นโยบายโมเดลที่สังกัดและความต้องการส่วนตัวรวมกัน


“สีหน้าโมโหอย่างนั้นดี โอเค” ช่างภาพกดชัตเตอร์ไปเรื่อยๆ


...อยากรู้เด็กตาคมอยู่ที่ไหน

...ถึงบ้านแล้วหรือยัง

...โกรธผมอยู่ไหม


...
...


“ทางนี้ๆ นี่พี่ธร ยกมือไหว้ปรมาจารย์ซะ พี่ธรนี่โจ๊กเพื่อนผมครับ ให้มันยืนเกะกะแถวนี้หน่อย ชอบกล้องแต่แขนเดี้ยง” เหยี่ยวกับเสียงหัวเราะของทีมงานฉุดสติผม
“สวัสดีครับ”

ฉิบหายแล้ว!!!

ตาคมที่ผมคิดถึงแทบตายยกมือไหว้ตากล้องและสตาฟ



พี่ธรช่างภาพหยอกเหยี่ยวว่าต้องถ่ายซ่อมหมดเพราะสีหน้าลั้ลลาเกินหน้าชุดที่สวมผิดคอนเซปต์ที่วางไว้ เหยี่ยวโอดว่าจะแกล้งไม่ให้ไปเที่ยวกับนางแบบดังก็บอกมาเถอะ


จิระของผมคอแข็งเมินไม่มองกันเลย แต่เขาตามมาถึงสตูดิโอ ยะฮู้!!!


...


“ดูกูโจ๊ก” เหยี่ยวอวด
“เข้าไปได้แล้วเร็วๆ จะได้เสร็จ นางแบบหลักพี่จะมาถึงแล้ว” พี่ธรผลักเหยี่ยวเข้าแทนที่ผม
“...หุบหางหน่อยสหาย” เหยี่ยวเตือน do not wag your tail, doggie แต่ระงับอาการไม่ลง
“หึหึ”


พลุไฟระเบิดปุ้งกลางอก ดอกไม้มีสีสันแจ่มใสทันตา



ผมลืมทุกอย่างตรงดิ่งออกไปหาทันที เราหยุดยืนนิ่งตาสบตา ท่ามกลางผู้คนมากมายผมอยากโดดกอดรัดเขาให้กระดูกหักไปข้าง


“อะแฮ่ม! ขอพื้นที่โฟโตกราเฟอร์หน่อยครับ เจฟฟรี่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้เลย เก็บเหยี่ยวช็อตนี้เสร็จรอเช็กรูปกับพี่อีกแป๊บ เพื่อนเรากวนตีนว่ะแกล้งมัน” พี่ธรว่า


ผมรับทราบ นำทางไปยืนพิงผนังดูการทำงานของสตูดิโอชั่วครู่ ท่ามกลางบรรยากาศโกลาหลย่อมๆ ผมกับเขายืนเคียงข้างกัน แขนขวาทิ้งข้างลำตัวให้ผมเลื่อนมือไปแตะหลังมือเขาเบาๆ

ตาคมค้อนลมฟ้าอากาศนิดๆ เก๊กขรึม


ไร้คำพูด ทว่า...

นิ้วก้อยเราเกี่ยวกันเล็กๆ วะฮะฮ่า!!!


...
...



ร้านอาหารอเมริกัน ผมสั่งสเต็กปลา เหยี่ยวซัดสลัดล้วนๆ เหตุผลง่ายๆ ขี้เกียจเข้าฟิตเนส ไม่เสร็จศึกยังไม่นับศพทหาร รอประกาศผลคัดเลือกโมเดลเพื่อเดินแบบก่อนถึงจะจัดหนัก

“มาหาพวกกูถูกได้ไงวะโจ๊ก?” เหยี่ยว
“แท็กซี่” เคี้ยวซี่โครงหมูย่างหนึบหนับท่าทางเอร็ดอร่อย
“อ้อ” เหยี่ยวโคลงศีรษะ ยักคิ้วเล็กน้อยลอบสบตาผมยิ้มๆ


ผมกับจิระของผมนั่งคู่กัน เหยี่ยวนั่งเบาะฝั่งตรงข้าม


“บ้านเป็นยังไงบ้าง?” ผมเอ่ยถามสุภาพสุดๆ ระมัดระวังไม่ให้แมวไหวตัว กลัวหายครับ
“ไปบ้านมาเหรอ คุณแซมเล่าให้ฟังอยู่ ขยายร้านถึงไหนแล้ววะ เรียบร้อยดีหรือเปล่า ไปวันนั้นยังไม่ปูกระเบื้องเลยนี่หว่า” เหยี่ยว
“จะเปิดอาทิตย์หน้าโน้น หลังเปิดเรียน 3-4 วันไม่แน่ใจ รอเจ๊ได้ฤกษ์ชัดๆ อีกที”
“แกรนด์โอเพ่นนิ่งบอกด้วยนะเว้ย อยากกินฟรี”  เหยี่ยว
“กวนว่ะ”
“555”



ปล่อยสองคนคุยกันเอง เหยี่ยวกวนโอ๊ยช่วยเบรกมาคุได้มากโข ผมเป่าปากโล่ง ไม่มีเพื่อนพระเอกคงไม่กล้ายุ่งกับเขา

ความผิดติดหน้าผาก เมื่อคืนบอกปาวๆ ว่าไม่
แต่ผมตีเนียนรุกเร้าอาศัยช่วงชุลมุนสาวให้จนท่อแตก วันนี้ถึงหวงตัวไม่ยอมให้เข้าใกล้จนผมใจแป้วนั่งไม่ติดอยู่นี่

เอาน่า โกรธจริงคงไม่กลับมาหรอก



“บอกน้าจุ๋ยแล้วว่าจะไปเสิร์ฟน้ำ” ผมได้โอกาสร่วมสนทนา
“ใคร” หันมาค้อนขวับ มีปฏิกิริยาตอบกลับถือว่าโอเควะ
“ก็นี่แหละ เอเจอีกคน” ผมชี้ที่เหยี่ยวกับตัวเอง ดวงตากลมโตเบิกโพลงเล็กน้อยไม่เชื่อ
“อ้าวๆ เห็นหล่อๆ อย่างนี้เหยียบขี้ไก้ไม่ฝ่อนะเว้ย อาทิตย์กรุ๊ปกับมารีน่ามีโรงแรมในเครือที่ไหนกูถูกส่งไปเป็นเทรนเนียร์ตลอดแหละ เบลล์บอย ดอร์แมนเปิดประตู ทรานสปอร์เตอร์ยกกระเป๋า ทำครัว ถูพื้น ล้างห้องน้ำ ทิ้งขยะ พูดแล้วจะหาว่าคุย”

“คุยว่า” ผมชงมุกเล่นกับเพื่อน
“เหนื่อยค่อดดดดด...ใช้งานเยี่ยงทาส” เหยี่ยวป้อแป้
“555” เราหัวเราะขำ


...


เหยี่ยวขาว ลูกชายคนเดียวของบริษัทอาทิตย์กรุ๊ปดำเนินกิจการด้านอสังหาริมทรัพย์และโรงแรม พ่อกับป้าดัดนิสัยหลานชาย คนของผมตาโตอุทานว่าไม่เชื่อเด็ดขาดจึงให้มีเรื่องคุยต่อ

“เคยทำกับมันที่โรม เก็บโต๊ะเบรกฟัสต์ 7 ถึง 11 โมง ใส่นาฬิกาวัดก้าวที่เพิ่งออกใหม่ด้วยตอนนั้น ใช่ไหมเหยี่ยว” ผม
“ใช่ เดินเกือบ 30 กิโล น่องโป่งเท่านี่” เหยี่ยวกางแขนเท่าบ้าน
“จริงดิ 555” จิระของผมหัวเราะเสียงใส


เหยี่ยวเล่าเรื่องที่ผมเคยรู้ ช่วงเด็กๆ ดื้อเพ่งทำไมต้องเรียนมารยาทบนโต๊ะอาหาร ฝึกการเข้าสังคมกระทั่งบังคับให้รู้ภาษาเพิ่มตั้ง 5-6 ภาษา



“กูไม่อยากไง ทำไมต้องเรียนช้อนส้อม ตัดเสื้อผ้าแต่งตัว ป้าพากูกับน้องขึ้นไปบนดาดฟ้าแล้วชี้ลงมา คนนั้นเป็นขับรถ คนนั้นผู้บริหาร ทุกคนมีลูกเล็กๆ มีครอบครัวต้องดูแล เราอยู่ตรงนี้เพราะนามสกุลอาทิตย์ชิงดวง คนส่วนใหญ่เลือกที่จะเป็นไม่ได้แต่เราเลือกได้” เหยี่ยวยิ้มๆ
“หึหึ” ผมยิ้มๆ ฟังบ่อยแล้ว
“ป้าถามกู แล้วลูกเลือกจะเป็นอะไร จากนั้นมากูได้หมด อยากให้เรียนอยากให้รู้อะไรจัดมา เป็นไงเล่า”
"เด็กดีซะงั้น" จิระของผม
"ชิล" เหยี่ยวตีคิ้วดิกๆ กวน
“มึงใช้ได้”
“555” ผมเทคมือเพื่อน เหยี่ยวหัวเราะร่าชอบใจ
“ไม่รู้เลยนะเนี่ย” คนของผมยิ้มๆ ชื่นชมอีกคน



เหยี่ยวเสริมว่าโลกนี้ไม่มีอะไรฟรี ที่ไม่ไปปาร์ตี้ต่อเพราะอยากรอผลจ๊อบนายแบบก่อน อีกทั้งไม่อยากขาดเรียนภาษาเยอรมัน



“ต้องตัดใจบ้าง ไปกูต้องเมา ฟิตหุ่นมาก็เฟล มันบอกไม่ไปด้วยไม่มีเพื่อนเลยไม่รู้จะไปทำไม” เหยี่ยวชี้ที่ผม

“ไม่ไปเหรอ น่าสนุกออก เจอนางแบบเซเลปดังๆ” จิระหันมาถามผม



วูปี้!!! คุยกับผมแล้วโว้ย


“...ฮึ...” ผมยักไหล่
“เซมๆ เหมือนทุกที พวกกูรับงานส่งออกเฉพาะข้างนอกด้วยแหละ ไม่อยากถูกกอซซิป ไม่มีนักข่าวมาตามยุ่มย่ามแถมลุคจะเฟรชกว่าเยอะเพราะหน้าไม่ช้ำไง ไม่เหมือนไอ้กาย” เหยี่ยวเล่าวงการ
“กายเป็นยังไง?” ผมไม่ชอบชื่อกายออกจากปากคนนี้แฮะ
“กายรับงานในนี้แต่น้อย บ้านรวยพ่อแม่มันเลยไม่อยากให้ทำเยอะล่ะมั้ง กลัวลูกใจแตก โมเดลลิ่งคนละค่ายด้วย ไม่เกี่ยวกันหรอก”
“อ๋อ” พยักหน้ารับฟัง


เหยี่ยวเป็นคนเล่าว่ากายรับงานถ่ายแบบเดินแบบในไทย ต่างจากผมสองคน



“ทำเวลาหน่อยเหยี่ยว อ้อ สูตรกับชาเจนช์ท้าแข่งกูฟอร์เวิร์ดให้แล้ว ค่อยคุยกัน” ผมตัดบทเคาะหน้าปัดเตือนชั่วโมงเรียนภาษา บอกจ๊อบไซด์ไลน์อีกหนึ่งอย่างที่กระทำร่วมกัน เล่นหุ้นเพาะไข่ทองคำ
“ใจเว้ยเจฟฟรี่ โอเค เจอกันเว้ยโจ๊ก” เหยี่ยวลาโรง


เหยี่ยวทำหน้าที่ออกคำสั่งซื้อขาย ผมพ่อมดเจาะข้อมูล บอร์ดที่เล่นประจำมีคนวิเคราะห์และทิ้งสูตรการเทรดไว้ พี่จากัวร์ รุ่นพี่คนรู้จักในนั้นจึงเสนอรถยนต์ล่อใจอีกชั้น ใครทำล้านแรกภายในระยะเวลาที่กำหนดจะลดดาว์นซูเปอร์คาร์ให้ขับไปจากโชว์รูมได้ทันที

เหยี่ยวอยากได้ลัมโบร์กินีผมถึงถูกหางเลขตามมาติดๆ


...
...


ในรถไฟฟ้า...

เมื่อเที่ยงมารถเหยี่ยว ขากลับจะนั่งแท็กซี่แต่ใครบางคนอยากใช้บริการ BTS ครับ

ผมได้อยู่แล้ว ไม่ชอบแค่คนมองเราตรึม


“ฮ้า! บริษัทพ่อไอ้เหยี่ยวเป็นคนให้ทุนเหรอ มีเงินมหาศาลขนาดนี้ทำไมยังรับจ๊อบอยู่อีก มิน่าเพื่อนกูชื่อนุ้กถึงเพ้อคลั่งว่าหล่อรวยล้นฟ้ามาก กรี๊ดสุดๆ”




หน้ากรงเจ้าเจสเตอร์ที่เพ็ทชอป...

“ทำไมไม่เคยรู้เลยว่ากายรับเฉพาะในไทย ทอฟฟี่เคยเอารูปให้ดูอยู่นะแต่จำไม่ได้ ถ่ายแค่ภาพนิ่งเหรอ เดินแบบด้วยหรือเปล่า มีงานแสดงเป็นดาราทีวีด้วยไหม”




ในบ้าน ข้างลู่วิ่งที่ผมออกกำลังกาย...

“แล้วเอเจ ต้นกับพวกเพื่อนคนอื่นๆ เป็นดารากะเขารึเปล่า หรือแค่กายคนเดียว”
“โจ๊ก!” ผมเหลืออด พูดถึงคนอื่นเยอะเกิน เพลียรูหู
“อะไร พูดด้วยก็ไม่พูดด้วย เงียบตั้งแต่กินข้าวแล้ว ถามนิดถามหน่อยแค่นี้เอง...ไอ้เรารึนึกว่าจะไม่สบายซะอีก”
“เป็นห่วงผมเหรอ”
“แง่งๆๆ”
“หึหึ พันธุ์เดียวกับเจ้าเจสเตอร์หรือเปล่า ไหนดูซิ”


ผมอารมณ์เปลี่ยน ก่อกวนจนได้ดี มองปากจู๋พองแก้มขมวดคิ้วยุ่งจนผมใจอ่อน


“คุณอยู่กับผม โจ๊ก” บอกความรู้สึกตามความสัตย์
“แล้ว?” มองตาแป๋วโคลงศีรษะเป็นคิตตี้น้อยน่ารักไร้เดียงสา ทราบว่าผมมาคุหรือแกล้งเล่นกันแน่
“แล้วไม่อยากได้ยินชื่อคนอื่น” กัดฟันตอบความจริง
“ไม่ชอบเหรอ?”
“อืม...”
“ไม่ชอบมากมั้ย?”
“อือ!”


กดปิดเครื่องวิ่ง หยิบผ้าขนหนูคล้องคอเดินหนีเข้าบ้าน ตาคมกับริมฝีปากฉ่ำเจื้อยแจ้วเชื้อเชิญให้คว้ามาจูบติดหมัด คุยต่ออาจได้กดคาห้องนั้น หึงโว้ย!!!


...


ก้าวฉับๆ ตามถึงครัว...
“กูยังโกรธมึงอยู่นะ”
“โกรธว่า?” ผมเปิดตู้เย็นหาน้ำดื่ม หยิบขวดน้ำแดงออกมาด้วย
“...” เม้มปากเงียบ


สายตาหลุบต่ำไม่ตอบ เสมองลูกกระเดือกผมขณะดื่มน้ำ เห็นกลืนน้ำลายเอือกๆ ตาม (^^) เจ้าลูกแมวเอ๋ย

ย่างสามขุมรุกคืบดันอีกฝ่ายถอยหลังไปติดขอบโต๊ะ



“ไม่พูดก็ไม่มีทางรู้หรอก อึ๊บ!”

ยกร่างเล็กกว่าขึ้นนั่งโต๊ะทานข้าว แผ่นไม้สีแดงเข้มทรงกรมแบบเดียวกับอู่มอเตอร์ไบค์บ้านของเขา ดีไซน์ธรรมดาพื้นๆ แต่ผมชอบ ฝันอยากกดเขานอนครางบนนี้ตั้งแต่วันแรกเห็นแล้ว

“ก็...” แกว่งขาห้อยไปมาแรงๆ ผมเสือกตัวยืนแทรกกลางหว่างขาไม่ให้หนี
“ก็ว่า?” เทน้ำแดงใส่เหยือกช้าๆ ไม่เดือดร้อน เขย่าให้เข้ากันก่อนยกดื่มเอง
“มึงเอากูอ่ะ!”

“อุ...แค่กๆ” เกือบสำลักตาย

“ตรงนี้เลยหน้าบ้าน กระจกรอบ ม่านก็ไม่ปิด แถมไฟสว่างโร่ด้วย”
“555” คุณต้องเห็นหน้าจิระของผมตอนนี้ (ไม่บรรยาย เก็บไว้ดูคนเดียวครับ ; เจฟฟรี่)
“หัวเราะหาหอก! โรคจิต ตัณหากลับ หื่น ชอบโชว์!”
“ไม่ได้ชอบโชว์ ผมปิดม่านแล้ว ดิมไฟลงจนมืดก่อนจะดูหนังกับคุณแล้วด้วย”


คิดว่ารอบคอบพอตัว ปิดบ้านโอเคหมดถึงไปอาบน้ำแล้วถึงมานอนบิวเด็ก ยกเว้นว่า


“เอ๋ เหมือนจะเปิดเองแหละ หรือว่าปิดวะ ลืม แหะๆ”
“หา!?” ผมแสร้งตกใจ

“เอามานี่ กินคนเดียวแบ่งผีเหยียบอำไม่รู้ด้วย...อึกๆ” บ่นงุบๆ หน้าแดงกว่าน้ำแดงในเหยือก แย่งไปดื่มคำโต
“ไม่มีใครเห็นหรอกครับคนเก่ง ไฟมืด กำแพงบ้านเราสูงจะตาย” ผมปลอบโยน โน้มจูบมุมปากนุ่มช้าๆ แลบลิ้นเลียน้ำแดงมุมปากอีกฝ่าย...อร่อย
“จริงนะ”
“จริง ปิดไฟทดลองดูตอนนี้เลย ไม่มีใครเห็นชัวร์...ฟอด” สวมกอดเขาพร้อมหอมแก้มเอากำไรเต็มๆ



ผมแทบสิ้นใจครั้งตื่นมาไม่เจอร่างเล็กที่นอนกอดทั้งคืน ถ้าเหยี่ยวไม่เร่งให้แต่งตัวออกไปทำงานด้วยกันคงยกเลิกทั้งหมดแล้วออกตามหาเขา...เข็ดครับ



“ชิ! ตาไม่สั่งกูไม่กลับมาหรอก จะไปหาหออยู่คนเดียวแล้ว”
“ตาพูดว่ายังไงบ้างครับ เล่าให้ฟังหน่อย” พยายามมีสติ ลูบมือนวดหัวเข่าเด็กดื้อนุ่มนวล
“ตาให้เอาพระมาให้ พูดว่าใจร้ายกับคนที่เขาดีกับเรามันเป็นบาป นะหลาน เฮียก็ดีดมะกอกกู แดงเลยเห็นมั้ย ลูกผู้ชายตัดสินใจแล้วก็ต้องลุยให้ถึงที่สุด เจ๊โยนโจ๊กมาให้ แบกมาโคตรร้อน ป่านนี้เย็นหมดแล้วมั้ง” ชี้ที่เป้ตัวเอง

“ฟู่...คุณทำให้ผมเป็นบ้าโจ๊ก ตื่นมาไม่เจอคุณผมเป็นยังไงรู้มั้ย เกือบแคนเซิลงานแล้วด้วย” คิดถึงสภาพย่ำแย่เมื่อบ่าย วัดใจว่าแมวหนีเที่ยวของผมจะกลับหรือไม่ อภัยให้ผมหรือเปล่า อยากล่มงานไปหาโดยเร็ว
“หน้าดุชิบหาย คอนเซปต์ประเภทไหนทำไมชอบกันจัง พี่ธรให้ผ่านได้ไงวะ”
“...จุ๊บ...!” ผมไม่ตอบ จูบแก้มเขาแทน

พูดเข้าหูเสียเมื่อไร บอกหยกๆ ว่าห้ามมีชื่อคนอื่นคั่นกลางระหว่างเรากลับมาพี่ตากล้องโผล่มาอีก


“นี่ๆ บอกไม่เอาไง ไม่งั้น...” ยันหน้าอกห้ามผม
“โจ๊กครับ เรายังไม่เอากัน ใช้มือให้แบบนั้นสำหรับผมไม่เรียกว่าเอา”
“แล้วเรียกว่าอะไร แฮนด์ทูแฮนด์แลกเปลี่ยนสสาร”
“มั้ง” เกรียนกลับคืนบ้าง “Up to you...”
“โด่...กวนว่ะเจฟ อัพทูกู”

แขนคล้องคอซุกหน้าไหม้กับอกผมหนีปัญหา น่ารักชะมัด


“ผมรักคุณ...”

กดริมฝีปากจูบศีรษะหนักๆ
หวังทุกๆ คำที่เอ่ยจะฝังเข้าไปในหัวไม่มีวันเลือนหาย


“อือ...ทุกวันนั่นแหละ”
“พูดให้ฟังแค่คนเดียวนี่ล่ะ อยากให้ได้ยินทุกวัน...ขอจูบหน่อยได้ไหมครับ” มีแมวให้อ้อนอย่างนี้ก็สบายแฮ
“เรื่อง!”

“น่านะ คิดถึงคุณทั้งวัน ลงแดง”
“ยังไม่ได้แปรงฟัน แต่เอ๊ะ! เมื่อกี้ตกลงกันว่ายังไง หยกๆ เลยมึง ถ้าคิดจะอยู่ด้วยกันต่อต้องห้ามทำรุ่มร่ามทั้งต่อหน้าและลับหลัง กฎข้อแรกของเรา จำไว้”
“อ้าว” ผมเกาหัว ใครเป็นเจ้าของใครกันแน่วะ
“ไม่อ้าวแหละ เมื่อกี้โอบเอวกูต่อหน้าพวกพี่ธรนั่นด้วย ยางอายน่ะมีมั้ยครับคุณหื่น”
“555 ก็ของผม จิระของผม”


ผมไม่ได้โมเมเองนะครับ ยอมให้นัวเนียขนาดนี้ไม่เมารักก็บ้าแล้ว


“งั่ม!”
“โอ๊ย!”

คนหรือแมวกัดมาได้ บ่าผมแดงเป็นรอยฟันเจ้าเหมียว ต้องดัดนิสัยเป็นการส่วนตัวเสียแล้ว


“ต่อไปห้าม มือปลาหมึกเก็บไปเลย” ห้ามผมปาวๆ
“งั้นคุณต้องไม่พูดชื่อคนอื่นให้ผมได้ยินเหมือนกัน”
“เฮ้ยอะไร คนเราต้องมาสมาคมกับชาวโลก”
“เฉพาะตอนอยู่ด้วยกันสองคน ตรงนี้ในนี้ บ้านของเรา”
“โย่! จะพาไปหนาย มะอาววว!” ขัดขืนร้องโวยวาย ยากครับกระดูกคนละเบอร์


ผมอุ้มใส่เอวพาเข้าห้องนอนแขกใกล้ๆ โดยไว


“อาบน้ำแปรงฟันอยากจูบ แล้วก็...แมวดื้อของผมต้องฉีดยาโรคพิษสุนัขบ้า หึหึ” ผมงับคอขาวๆ เอาคืน

“อ๊า! เชี่ยเจฟฟฟฟ...”



*************ซี ยู เลขหลังเสื้อของเหยี่ยว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 05-05-2014 07:05:10
puppyluv   :กอด1:

เจฟกะเหยี่ยวมีอะไรเหมือนกันมากนะ ไม่ชอบให้คนของตัวเองพูดชื่อคนอื่นเวลาอยู่ด้วยกันสองคน  555

โจ๊กไปไหนไม่รอดหรอก ขนาดทางบ้านยังเชียร์กันขาดใจทุกคน เจฟเป็นต่อเห็นๆ อดใจอีกนิด

งั้นแสดงว่าได้กันตอนไปตามที่ภูชี้ฟ้าหรือป่าว  :hao4:

เจอกันอีกทีวันที่ 7   :mew1:

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 05-05-2014 07:08:21
 :z13: :z13: :z13:
rujaya
 :mew3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 05-05-2014 07:18:02
อรุณสวัสดิ์    :L2:มาเช้าแล้วนะแต่ไหงไม่ทัน

หวานเบาๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 05-05-2014 07:45:26
น่ารักอ่ะ เจอกันวันสีเขียวค่ะ(หรือเปล่าหว่า!?)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 05-05-2014 08:00:41
จิระ(หัวแดง) นายไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ


ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 05-05-2014 08:04:48
อีกอาทิตย์นึงเหรออ ซียูจ้าา
โจ้กนี่น่ารักนะ แบบเกรียนๆ แต่ก็ฟังเหตุผล ส่วนเจฟฟรี่ ก็ดูข้างนอกสุขุม แต่ว่าข้างในนี่ ไม่ต่างจากเหยี่ยวเลย หึงสะบัด 5555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 05-05-2014 08:22:43
โจ๊กเอ๋ย ห้ามเจฟฟรี่หื่นกับตัวเอง ยากว่ะ เห็นๆ เลยตอดนิดตอดหน่อยตลอด 55555
หมามันบ้าได้เพราะแมวน้อย ^^
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 05-05-2014 08:29:15
เจฟฟี่ขี้หวงอีกไม่นานคงได้เป็นเจ้าของแมวดื้อแน่ๆ
ทั้งหื่นทั้งหวง

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 05-05-2014 08:36:24
คิตตี้โจ๊กน่ารัก  :mew1:น่าเลี้ยงดูเนอะเจฟเนอะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: p^tarn ที่ 05-05-2014 08:50:41
เจอกันวันที่7คะ.  รออออออออออออออออคะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 05-05-2014 09:09:01
งอนง้อกันน่ารักน้อเด็กสองคนนี้ :-[


  :กอด1: :L1: :pig4:


หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 05-05-2014 09:38:36
 :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 05-05-2014 09:47:33
น่ารักอ่ะ... :impress2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 05-05-2014 10:37:30
ที่บ้านนั้น เขาชอบพ่อมดกันมาก จริงๆ
ทำไงได้ ขายเจ้าโจ๊กออกแบบไม่เวรคืนได้เลย
กลับมาแบบนี้ เจ้าของหลงแย่
 มั่นใจขึ้นว่าเจ้าแมวไม่หนีไปไกล?
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 05-05-2014 10:47:22
เราก็ว่าทำไมแมวน้อยมีแรงไปลั้ลลาร่าเริงหว่า เป็นเพราะไม่เจอจัดหนักนี้เอง  :laugh:
รอวันเจฟจัดหนัก อิอิ  :hao6:

ปล. เวลาง่วงๆนี้ฟัง LP แล้วตาสว่างจริงๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 05-05-2014 12:35:37
ใช้แค่มือเองหรือ ไอ้เราก็จินตนาการไปซะไกล
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 05-05-2014 12:42:57
ดื้อแบบน่ารัก ดื้ออีกเยอะๆให้เจฟฟรี่รักเจฟฟรี่หลง ^___^
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 05-05-2014 13:07:13
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 05-05-2014 13:36:10
เจฟเกือบแปลงร่างแล้วดีทีโจ๊กมาก่อน ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 05-05-2014 14:04:53
พ่อมดขี้หวง  :laugh:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 05-05-2014 14:16:48
โจ๊กนี่เสร็จเจฟทุกทีไม่เคยทันเลย รอตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-05-2014 15:03:35
อยู่สองคนห้ามเอ่ยชื่อคนเอ่ย เจฟขึ้หึงมาก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 05-05-2014 20:34:20
 :a5:ไม่น่าเชื่อเจฟไม่ทำถึงที่สุด กลัวโดนแมวเหมียวโกธาเอาหรือย่างไร รอวันที่เจฟจะได้กินน้องเหมียวตาคม จำได้ว่าโต๊ะทานข้าวในห้องครัวที่เหยี่ยวมารับเจฟแล้วเจอเจฟกำลังซะบะระฮั่มกับจิระโจ๊กอยู่ที่โต๊ะทานข้าวแล้วเหยี่ยวรีบหนีออกมาเกือบไม่ทัน(ตอนเหยี่ยวนึกความตอนมารับเจฟไปสนามบินเพื่อไปทำงาน) รอวันเจฟได้กินโจ๊กบนโต๊ะทานข้าวคึคึคึ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 05-05-2014 21:15:05
 บ้านของเรา :o8:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 05-05-2014 21:16:53
เจอกันวันที่7นะ2j   :bye2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 05-05-2014 21:44:24
อ้ออ กฎเหล็กมาจากตรงนี้นี่เองงงงง


พูดทีไรโดนเขมือบทุกที
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 05-05-2014 23:21:53
 :กอด1: กอดโจ๊ก คนบ้าอะไรน่ารักจริง งี้เองที่มาของการห้ามพูดชื่อคนอื่นเวลาอยู่ด้วยกันสองคน อืมๆ

ตอนอ่านจบแล้วเห็นประโยค เลขหลังเสื้อเหยี่ยว
ทำเรานึกถึงตอนที่เหยี่ยวถามน้องลมว่าชอบคนใส่เสื้อเบอร์อะไร แล้วก็มีดราม่าถ้วยสุดท้ายมาเสิร์ฟ
ว่าแล้วก็คิดถึง กลับไปอ่านอีก  :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 05-05-2014 23:47:44
อยู่กันสองคนละน่ารัก :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 05-05-2014 23:59:27
แปะไว้เมื่อเข้าวันใหม่...อ่านไปรอบแล้ว
แต่พอจะเม้นท์มัน...นึกอะไรไม่ออก
เดี๋ยวสบายตัวแล้ววนใหม่ ^^

จะว่ายังไงดี...ต้องกลับไปตีความเรื่องเล่าใส่ไข่นั่นใหม่??
นึกได้แล้วก็...ติดเรทจริงไรจริง ฮ่าๆๆ

โจ๊กเอ๊ย...งอนง่อนแง่นกลับบ้าน
ก็โดนเขาใส่พานกลับมา...ไหวป่ะเนี่ยเรา

พ่อมดขี้หวงนี่...ที่สุดของการเก็บอาการ แม้จะหน้าตูมก็ตาม
ยอมทำงานเพราะรับปากเพื่อนไว้...เป็นผู้ใหญ่ก็ตรงนี้
แต่ยังไงเพื่อนก็คืนกำไรให้นะ...ไม่งั้นจะได้คิตตี้กลับมารึ

คำสามคำ...บอกทุกวัน รู้สึกทุกวัน ^^
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 06-05-2014 01:11:40
เลขหลังเสื้อเหยี่ยว.....7!!!!!! อยู่ในใจเลยแทบไม่ต้องคิด ><
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 06-05-2014 07:01:28
เจ้าพวกเด็กขี้หึงนี่เป็นเหมือนกันทั้งเหยี่ยวทั้งเจฟเลยนะ 5555
 :laugh: :laugh:
แต่โจ๊กกี้ไม่เหมือนน้องลมนะ
น้องลมเค้าจะแค่เขินๆนิดๆ แต่โจ๊กนี่โหดกว่า มีงั่มๆด้วย
 :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pahpai ที่ 06-05-2014 08:33:05
น่ารัก รักที่สุด
จิระเจ้าของเจ้าเล่ห์เหลือเกิน จิระเกรียนตามไม่ค่อยทันเลย อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 06-05-2014 11:43:33
คราวนี้ถือว่าโจ๊กทำบุญใหญ่ให้ใครหลายๆคน
ถ้าไม่รีบกลับมาระเบิดอาจจะลงที่ใครสักคนอ่ะ :laugh:
เป็นเอามากเลยเจฟ มันเกินคำว่ารักไปแล้วล่ะ
คราวก่อนรวบแต่หัว หางยังไม่ได้แอ้มสินะ
ทำตัวน่ารักอย่างนี้ระวังเถอะเจฟจะไม่ทนเอานะโจ๊ก
ยิ่งที่บ้านใส่พานถวายไม่รับคืนอย่างนี้ด้วยแล้ว
บ้านของเขาก็เลยกลายเป็นบ้านของเราไปด้วย :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 07-05-2014 02:19:30
มารอจ้า
เดี๋ยวๆ รีบไปป่าว  :m20: ถือว่ามาดันเนอะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 07-05-2014 03:24:22
วันนี้วันที่ 7  :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 07-05-2014 05:04:46
เข้ามารอ
เห็นเขาว่ากันว่าวันนี้
แต่ไม่รู้วันนี้จริงไหม ไม่ได้ถามลม
จำได้ว่าเจ้าลม มันจำได้ดีว่าเบอร์ไร
แต่คนอ่านจำไม่ได้
ยกนิ้วแบบนั้น หึงหน้ามืด คิดไม่ออกเหมือนกัน

 :impress3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 07-05-2014 06:09:46
ฉันมารอวันเสื้อเหยี่ยว


แต่ฉันจะมาอ่านเย็นนะจ้ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 07-05-2014 06:32:59
 :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 28 หงุดหงิด P.31 (5/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 07-05-2014 06:59:17
 :z13:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 07-05-2014 07:13:56
seven ของเหยี่ยวจำแม่นจริงไรจริง
บวกและเป็ดขอบคุณ
 :mew3:
***************************

จิระxจิระ
ตอน 29 มอร์นิ่ง







เก้าโมงเช้าบนเตียง ผมตื่นด้วยอาการ...

“อือ...”
อึน มึน โฮ และฟ้าเหลือง


ตัวหนักขยับไม่ได้ หมีควายนอนทับแขนขาล็อกร่างกายดิ้นไม่หลุด อวัยวะ 32 ประการอยู่บนฟูกครบถ้วน ตั้งแต่ย้ายนิวาสมาพำนักอยู่ที่นี่โจ๊กไม่เคยละเมอนอนดิ้นตกเตียงเลยสักครั้ง พัฒนาการดีขึ้นหรือเพราะฝรั่งกอดหนึบเป็นตุ๊กแกทั้งคืนมิทราบ

น่าจะอย่างหลัง

แขนยังล็อกคอ จมูกโด่งพ่นลมหายใจอ่อนๆ ใส่กระหม่อม ขายังก่ายทับเอวโจ๊กตามปกติ ตื่นมาเจอท่านี้ทุกที

เมื่อยหรือไม่เมื่อย เหนื่อยเราไม่เหนื่อยแต่ถ้านอนกลอกตาดูเพดานเรื่อยเปื่อยเช่นนี้ต่อไปตูคงเหน็บกินและอาจถึงขั้นเป็นง่อยตายคาอ้อมกอดเจ้าหมาใหญ่แน่ๆ

อย่ากระนั้นเลย โจ๊กยืดตัวบิดขี้เกียจเล็กน้อย งอแขนขาคู้ตัวเป็นเด็กเล็กๆ เอาเท้ายันก่อนกลิ้งหัวขึ้นไปหนุนแผ่นอกฟังเสียงตึก...ตัก...ของจิระอีกคนบ้างดีกว่า

หมาใหญ่ครางอือในลำคอเบาๆ อัตโนมัติวาดแขนรัดร่างโจ๊กเข้าอกแน่นหนักกว่าเดิมอีก

อืม...ชอบแฮะ หัวใจเต้นตุบข้างแก้ม ต่อเวลาทดเจ็บอีกละกัน อุอุ


...


จนโน่น...อีกชั่วโมงกว่าๆ ต่อมานอนอิ่มแปล้พอใจล่ะ

“...เยี่ยว...” ผมพึมพำธรรมชาติเรียกร้อง

ต้องระบุโค้ดคำสั่งเด็ดขาด ถ้าแค่ ‘ตื่น เช้าแล้ว’, ‘ปล่อย’, ‘จะลุก’, ‘เกะกะขยับออกไปที’ เอ่ยลอยๆ ไม่มีกิริยาอาการกำกับตุ๊กแกนามซากุระหงิจะไม่ละจากเนื้อตัวโจ๊กง่ายๆ ครับ

อย่าให้เล่าเลย (=”=) สงครามมวยปล้ำสู้รบกันทุกเช้า ไม่รู้เก็บกดมาจากไหน ตอนอยู่บ้านเก่าของผมไม่เห็นเป็นแบบนี้


(เล่าซ้ำคร่าวๆ ...

ช่วงฝรั่งไปอาศัยนอนบ้านโจ๊กมันไม่เคยแตะต้องลวนลามร่างกายกระผมเลย ยกเว้นเวลาแกล้งจูบเหม่งต่อหน้าธารกำนัล อันได้แก่ ตา น้าจอม เจ๊ พี่สมบัติและบรรดาหมาหมู่สี่ขาทุกเวลาเช้าเย็น 2-3 จุ๊บพอเป็นพิธีเท่านั้นไม่เกินนี้

อ้อ ถ้าอยู่ลำพังสองคนบนห้องก็แค่โอบเอวหลวมๆ ดึงนั่งตักกับหอมแก้มเบาๆ ราตรีสวัสดิ์ ไม่เคยนอนกอด ไม่เคยนัวเนียตัวติดเป็นตังเม อาจถีบผมตกเตียงตอนกลางคืนเสียด้วยซ้ำ...คิดว่า)

บ้านเปลี่ยนนิสัยหรือคนเปลี่ยนไป




แต่...

ชอบให้มันกอด

ชอบให้มันหอม

ชอบให้มันจูบ

ชอบให้มันบอกรัก ‘ผมรักคุณ’

ชอบให้มันพูดว่า ‘จิระของผม’

(>///////<) กิ๊วววววว ระเบิดเป็นโกโก้ครันช์!!!


...
...


“อืม...” ยักษ์ครางในลำคอไม่ลืมตาแต่เอาคางบดหน้าผมไปมาช้าๆ มือใหญ่ลูบหลังเบาๆ ไม่หยุดท่าทางไม่ปล่อยหรอกอาการแบบนี้
“เจฟลุก จะเข้าห้องน้ำ” ผมโอด เอาหัวไถอีกฝ่ายจนหงายตกหมอน
“...ฮึ...”
“เจฟครับ โจ๊กปวดเยี่ยว จะราดอยู่แล้ว ไม่ปล่อยจะฉี่รดที่นอนนะ”

“เหม็นโฉ่...ฟอด” ปากดุว่าแต่วงแขนรัดแน่นหนึบหนับพ่วงกดหอมหนักๆ แกล้งกันชัดเจน
“เออ นั่นแหละ เหม็นๆๆ” ผมเช็ดขี้ตาหมุนซ้ายขวารุนแรงใส่ลำคอแกร่งจนเจ้าตัวหลุดหัวร่อจั๊กกะจี้
“555”
“ได้เลย จัดให้ จุ๊บๆๆๆ” ขึ้นคร่อมระดมจูบหนักๆ ใส่แก้มสาก แนวคาง ลำคอ ลาดบ่า โปรโมชั่นแถมงับหัวนมเค็มๆ งึ่มงั่มเมามัน
“5555555” ดิ้นพล่านเป็นไส้เดือนกันเลยทีเดียว

(^0^) วะฮะฮ่า รู้จักโจ๊กจัดให้น้อยไป

“โอ๊ะโอ๋...” ผมเพิ่งชะอุ้ยรู้สึกวาบๆ กึ่งเสียท่าตงิด
“หึหึ” กูเกลียดเสียงหัวเราะจิตเช่นนี้นักหนา
“เจฟ...” ผมหน้าแดงถูกบีบก้นเปลือยเปล่า


โอเคแขนผมยังเดี้ยงแต่แค่เฝือกอ่อน ข้อศอกกับนิ้วสามารถใช้งานได้ตามปกติ สามารถมัดยางรัดผมให้ฝรั่งได้ งอศอกแกว่งแขนออกแรงได้นั่นไม่ใช่ประเด็น

ท่าโจ๊กคลานคร่อมนั่งบนเอวหมีควายเปลือย ลำกระโดงของมันชี้โด่เข้าร่องตูดโจ๊กต่างหากที่เป็นภัย ย้ำว่าผ้าห่มหลุดลุ่ยและเรา...โป๊



“ชิบ...” ผมหลุดอุทานพยายามคลานหนี เนื้อตัวไม่มีเสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว มิน่าถึงหวิวๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“ไปไหน”
“ห้องน้ำ”
“อือหึ”


อือหึก็ปล่อยมือจากตูดขาวๆ ของตูสิวะ คั้นอยู่ได้เดี๊ยะจับงูเห่าฟาดหน้าสัก 2-3 ตุบ กระผมก็ลูกผู้ชายวัยเจริญพันธุ์นะขอรับ ของขึ้นบ้างไรบ้าง



“เจฟ...อา...” ผมเสียงสั่น

กลิ่มหอมเจืองจางจากร่างกายอีกฝ่ายช่างเย้ายวนนาสิก โจ๊กซบดมสิ้นเรื่องสิ้นราว มือหมีกางกรงเล็บนวดเอวและแผ่นหลังของผมเรื่อยๆ อีกข้างยังเคล้นคลึงลูกก้นไม่หยุด ปลายนิ้วลูบร่องรอยแยกปลุกไฟแล่นสปาร์คขนลุกวูบวาบด้วย (>///<) บ้าเอ๊ย

“แข็งแล้ว ทำยังไงดี” กระซิบร่ายเวทย์ทุ้มนุ่มข้างหู
“มึงนะ...” ผมหอบหายใจติดขัด หน้าแดงไม่กล้าเงยมอง
“พูดไม่เพราะต้องลงโทษ”
“อื๊อ...เจฟ”


ระทวยไปไม่เป็น ถูกจูบมุมปาก หอมแก้ม ไซ้คอ ฝ่ามือลูบไล้ร่างกายทุกตารางนิ้วขณะภาพในหัวฉายวูบวาบเข้ามาเป็นฉากๆ

เมื่อคืนถูกปิดประตูตีแมวหลังแปรงฟันเสร็จ จูบรสมินต์ดื่มด่ำปลุกอารมณ์เพศร้อนเป็นไฟ ผมร้องท้วงกลัวเสียเวอร์จิ้นมือใหญ่สาวจึงแค่สาวชักให้

เราผลัดกันแฮนด์ทูแฮนด์ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งจำไม่ได้ โจ๊กยินยอมยกธงขาวตั้งแต่เดอะเฟิร์สแล้ว

ไอ้บ้ากามตัวนี้มันหื่นอ่ะครับ ตายอดตายอยากมาจากไหนมิทราบ กระสุนเต็มคลังแสงมีเป็นล้านๆ ได้ แถมวิธีปลุกเร้าค่อดเชี่ยว น้ำแตกแล้วแยกทางใช้ไม่ได้กับหมอนี่ สะกิดยิกๆ ไม่ได้นอนทั้งคืน


(คนนี้ปลุกง่ายครับ จุดเสียวนับไม่ถ้วน หลับยังละเมอตอบสนองไม่รู้ตัว เราเมคเลิฟกันจนรุ่งสางแต่แมวน้อยไม่ถอย ถูกใจจริงๆ ; เจฟฟรี่)



คิดแล้วแค้น!!! โจ๊กเสร็จกับมือชาย ถามว่าอายไหม ถ้าอายคงไม่มีครั้ง 3-4-5 หรอก ครวญครางเรียกชื่อมันทั้งคืน

‘เจฟจ๋า’

‘เอาอีกเจฟ’

‘แรงๆ จะไม่ไหวแล้ว’

(x////x) อร้ายยยยย คัทๆๆๆๆๆๆ


...
...


“ไม่เอา จะเข้าห้องน้ำ!” ผมโวยวายดิ้นสุดตัว ทุบมือกับบ่ากว้างดังเปรี้ยง
“โอ๊ย!”
“อ้าวเป็นอะไร แค่นี้ร้อง”
“เจ็บ โดนเลยเห็นไหม”
 “ไม่ สมน้ำหน้า”


ได้ทีรีบลุกหนีจากเตียงสำเร็จ กุมเป้าวิ่งโทงๆ เข้าห้องน้ำให้ไว แวบหางตาเห็นรอยแดงๆ ที่บ่าเหมือนรอยกัด ช่างหัวมันเถอะ


‘ไอ้บ้า ไอ้หื่น ไอ้เซ็กส์จัด’ ด่าไปจัดการธุระส่วนตัวไป

เคลิ้มเซ็กส์ซีนระห่ำ ดีที่มีสติไม่สูญเสียเอกราชให้ไอ้เกย์นั่น

ฉิบหาย อย่างนี้ผมก็กลายเป็นคู่เกย์กะเจ้าหัวแดงจริงๆ ล่ะสิ

‘อ๊ะๆ อย่ายิ้มเชียวไอ้โจ๊ก’

ด่าตัวเอง ปลื้มปริ่มปนฟินหัวใจเต้นแรง คล้ายมีออร่าสีชมพูจางๆ ระบายเต็มกระจกเงา เราฝันไปแหงแซะ


...


“ยิ้มอะไรคนเดียว รีบแปรงฟันซิครับคนเก่ง”
“อุ๊...แคกๆๆ” ตกใจฟองยาสีฟันเกือบเข้าคอ ล็อกประตูแล้วนี่หว่าเข้ามาได้อย่างไรวะ “เอ้าอาไอ” เข้ามาไม
“โป๊” แล้วก็ยิ้มๆ เลียปาก
“โอ๊วอ่อง” โป๊พ่อง

ผมค้อนลมฟ้าอากาศ เสไม่มองหน้าไหม้ของตนเองในกระจก ร่างสูงใหญ่ (และเปลือย) ตามเข้ามานุ่งผ้าเช็ดตัวให้ มัดปมเสร็จเรียบร้อยหากยังยืนซ้อนหลังวนมือลูบพุงเล่นไม่ไปไหน

ซิกส์แพ็กโจ๊กก็มีนะเออ ถึงมันจะเลือนๆ บ้างก็ตามที


“อืม...ชอบกลิ่นจิระของผมจัง เพิ่งตื่นนอน...ซู้ด!”


ฝังจมูกโด่งกับหลังคอ สูดดมดอมแถมๆ โคนผมสั้นเกรียนจุดอ่อนชวนสยิว เส้นผมสีแดงกระจายระเรี่ยบ่าผม น้องชายที่กึ่มๆ ยิ่งออกอาการตะเบ๊ะเคารพธงชาติหนักข้อ ซวยล่ะโจ๊กเอ๋ย

ชักแปรงแรงๆ เหงือกแทบหลุดกลบอาการ ร่างโย่งรองน้ำใส่แก้วก่อนโน้มกลั้วคอบ้วนปากผมถึงเห็นลาดไหล่มีรอยฟันเต็มๆ 2-3 รอย เช้ด!!!



“อื๊อ...!” ผมร้องสะกัดลมปราณแตกซ่านในอก
“บ้วนปากก่อนครับ” ยักษ์ใจดียื่นแก้วน้ำ มุมปากยกยิ้มเปื้อนเม็ดน้ำน่าจูบชะมัด


โค้งตัวลงบ้วนปากกับอ่างล้างหน้าแต่ทว่า โอ้บระเจ้าจ๊อด ตอร์ปิโดลำเบิ้มเข้าช่องแคบคานาโบลาของตูเต็มๆ ผมกัดปาก เขินน้องชายตั้งองศาฝืนผืนผ้าทิ่มเคาน์เตอร์เช่นกัน

กูไม่ได้บ้ากามแบบมึงนะไอ้ชั่ว

มือใหญ่ไม่ได้ปลดผ้าขนหนูออกแต่อย่างใด แค่ล้วงเข้ามาใต้ร่มผ้าแล้วก็ขยับๆๆ ผม...เอ่อ...หัวหมุนบรรยายไม่ถูก



“เชี่ยเจฟ อา...บอกว่าไม่ยังไงเล่า”
“นิดนึง”
“ไอ้...”
“น่านะครับ นิดนึง ไม่เข้าไปหรอก แค่ข้างนอกนะ”
“ข้างนอกไหน” ผมเผลอไผลหลงกล มีเวอร์ชั่นมากกว่าแฮนด์ทูแฮนด์ด้วยหรือ
“แบบนี้ไง...จุ๊บ...” บิดใบหน้าผมรับจุมพิต


จูบๆๆ แล้วก็จูบดูดติดริมฝีปากจนไร้เรี่ยวแรงพร้อมๆ กดความแข็งขืนลงทาบทับสะโพกด้านหลัง ไม่สอดใส่แต่ร่องขาอ่อนที่เสียดสีให้ความรู้สึก...สุดยอด

มือใหญ่รองรับของเราทั้งคู่พร้อมสาวชักบริการเต็มที่ ผมเสียววาบรั้งความอยากร่านไม่ไหว อ้อมแขนข้างปกติเหนี่ยวลำคอของเขาไว้เป็นหลักยึดจึงได้รอยดูดข้างคอเป็นรางวัล

อยากหลับตาหนีภาพอุจาดหากใบหน้าสองเราในกระจกช่าง...



“อา...เจฟ...”
“หึหึ”


ผมซี๊ดปากเสียวซ่าน หนีบขาชิดบีบความร้อนระอุเป็นไฟไว้ตรงกลาง ในใจอยากมากกว่านี้แต่กลั้นไว้ แอ่นกายรับแรงกระแทกที่กระหน่ำแทงดังผับๆ ก่อนปล่อยเสียงครางยาว ณ จุดสุดของเรา

6 เลขปีศาจ

...
...


ไม่มีเวลาสนใจกราฟิตี้ที่เคาน์เตอร์อ่าง ด้วย...

“เ-จ-ส-เ-ต-อ-ร์!” เสียงจากข้างนอกดังก้อง
“หือ?” ผมแต่งตัวออกจากห้องไปพบคู่มวยเด็ด เห็นเจฟเท้าเอวยืนประจันหน้าอยู่กับลูกชายตัวโปรด
“ฮ่อง!” เจสเตอร์เสียงใส
“555” ผมหัวเราะลืมฟ้าเหลืองหมดสิ้น



เจสเตอร์แลบลิ้นแดงแจ๋นั่งผึ่งพุงกลมๆ ของมันเงยมองเจ้านายแหงนคอตั้งบ่า ซากอารยธรรมเพียบ เศษทิชชู่โดนลากเป็นทาง กระดาษแมกาซีนถูกฉีกเป็นชิ้นๆ โต๊ะเล็กพร้อมเก้าอี้ชุดโซฟาเกือบทุกตัวมีรอยเขี้ยว

แจกัน ดอกไม้ต้นไม้และของแต่งบ้านทั้งหลายแหล่แตกหักเสียหายเกลื่อนกลาด หมอนอิงโดนหนักสุด ขนเป็ดปลิวว่อนขาวเต็มห้องครับ

“มึง ไอ้เจสเตอร์” พ่อมันว่า
“55555” ผมหัวเราะตัวโยน ยืนไม่ไหวต้องตะกายไปหาที่นั่งแถวนั้น
“เดย์เบดกูด้วยนะ ตัวตั้งแสนไอ้เชี่ย” เจ้านายมันเกาหัวพร้อมเดาะปลายเท้า พยักพเยิดให้ผมดูเดย์เบดสีดำโดนแทะไม่เหลือดี กลิ้งโค่โร่ขาชี้ฟ้าอยู่ข้างห้อง
“5555555555” โจ๊กเองจ้า



เจสเตอร์เคยสร้างวีรกรรมเขี้ยวน้ำนมก่อนหน้านี้แล้ว วันแรกผมมาอยู่ที่นี่ กำลังกินข้าวกับฝรั่ง มีเหยี่ยวและราเชลร่วมโต๊ะแล้วปอร์เช่ก็เข้ามาทักทาย วันนั้นเจสเตอร์ทำกระถางต้นไม้ล้ม แทะมุ้งลวดขาด

เจ้านายมันยังแขวะว่า ‘เกเรทำบ้านกูพังตั้งแต่วันแรกเชียวนะมึง ทั้งคนทั้งหมาเหมือนกันไม่มีผิด’ ตอนนั้นโจ๊กกำลังเห่อบ้านใหม่เลยไม่ได้สนใจว่าหมายถึงใคร คงหมายถึงเหยี่ยวมั้งคิดว่า


...
...


แล้วคุณจะรู้ว่าคนชื่อ จิระ เจฟเฟอร์สันน็อตหลุด

“ไอ้เจสเตอร์แม่ง...” กัดฟันกรอดๆ นั่งโต๊ะทานข้าว ตักข้าวผัดให้ผมแบบกระแทกๆ ไม่มองหน้ากลายร่างเป็นเด็กขี้โมโห
“พูดไม่เพราะ” ผมย้อน
“ดูมันซิ เบสดีไซน์ของตระกูลกลายเป็นเศษซาก ฟันน้ำนมด้วย สัตว์หน้าขนเอ๊ย”
“เอามาจากบ้านที่อังกฤษ?”
“ทั้งชุดเลย โต๊ะ ตู้อิงลิชโรสตัวนั้นด้วย”
“555” อ๋อใช่ ครอบครัวไมค์ไนท์ที่อังกฤษเก่งเรื่องเฟอร์นิเจอร์นี่นะ

“อย่าอยู่เลยมึง” กินไปบ่นไป เท้าเหยียบคอลูกหมาขยี้หยอกๆ ติดพื้นจนร้องเอ๋ง
“เฮ้ยๆ นั่นลูกชายเชียวนะ”
“ไอ้ลูกทรพีบังอาจทรยศกู วันนี้โดนแน่ อาบน้ำเจ็ดชั่วโคตรแถมวัคซีน 20 เข็ม ตายๆๆ แง่งๆ” ก้มลงไปทะเลาะกับหมา เจ้าเจสเตอร์กำลังเลียนมงั่มๆ ร้องงี๊ดง๊าดกระโดดหยองๆ จะเล่นด้วยซะงั้น
“55555” ผมสำลักข้าวผัดกุ้ง


...
...


อิ่มข้าวถึงได้ฤกษ์อพยพมาที่คลินิกข้างหน้า ผม เจฟ และปั๊ปปี้ลาบราดอร์เจ้าปัญหา ยักษ์วีนถอดเสื้อเหลือกางเกงบาสเกตบอลตัวเดียวออกแรงถูสระว่ายน้ำสุนัขเป็นบ้าเป็นหลัง


“ฮื่ย...ย๊าก!”
“ดีๆ โดนพี่เขาเปียกหมดแล้วเจฟ” ผมอภิสิทธิ์แขนเดี้ยงนั่งให้กำลังใจอยู่ข้างๆ
“เจฟฟรี่เป็นอะไรเสียงดัง ทุกทีไม่เคย เมื่อเช้าป้าพวงไม่ได้ยกข้าวไปให้หรือโจ๊ก” น้าจีน่าออกจากคลินิกรักษามาทักทายเราที่ส่วนฝากเลี้ยงด้านหลัง
“ได้แล้วครับ เพิ่งเมื่อกินเมื่อกี้ พอดีเจอเจ้าเจสเตอร์ก่อเรื่อง”
“ก่อเรื่องอะไร?” น้าจีน่าสนใจ


ผมกดมือถือโชว์ผลงานลูกชายหน้าขน น้าจีน่าหัวเราะลั่นล้อหลานชายให้เก็บกวาดเอง ฝรั่งเซย์โนไม่เอาช่วยบอกพี่คนงานเข้าไปเก็บกวาดด้วย


“ตู้ที่แจสเปอร์เพ้นท์ ไม่เอาไม่อยากเห็น” เจฟเด็กโข่งงอนไม่เลิก
“ฮิๆ ไม่ค่อยเห็นโหมดนี้นะเรา ก็ได้จะบอกป้าพวงเก็บเข้าไปให้แต่เอาบ่อใหญ่ด้วย ห้ามต่อ”
“Oh, My God!” เจฟทำตาโตทิ้งไม้กวาดดังแป๊ก “งานช้างเลยซิ”
“ฮิๆๆ”
“555” ผมกับน้าจีน่าสะใจ


ที่กำลังทำความสะอาดอยู่คือบ่อเล็กสูงแค่หัวเข่าสำหรับสุนัขพันธุ์เล็ก เช่น ชิสุ ชิวาว่า ปอม จำพวกหมากระเป๋าทั้งหลาย บ่อติดกันสูงเท่าเอวสำหรับหมาใหญ่ครับ เมื่อครู่มาทันสูบน้ำออกจากบ่อแต่ไม่ให้ผมช่วยเพราะกลัวเฝือกเปียกจึงได้แต่นั่งเล่นกับเจสเตอร์กับพวกหมาๆ ง่วนอยู่



“ไม่ค่อยเห็นเจฟฟรี่เป็นเด็กๆ แบบนี้นานแล้ว สงสัยเพราะมีโจ๊กมาอยู่ด้วยแน่เลย ตามสบายนะคะไม่ต้องเกรงใจ คิดซะว่าเป็นบ้านตัวเอง”
“ครับ”


น้าจีน่าเล่าให้ฟังว่าสร้างบ้านหลังที่ผมซุกหัวนอนเนื่องจากตั้งใจจะอยู่เอง แต่ลูกสาวเข้าโรงเรียนย่านที่อยู่เดิม แรกจะปล่อยเช่าแล้วแต่ฝรั่งเปลี่ยนใจอยู่เมืองไทยจึงสบโอกาสพอดี


“ปู่กับย่าห่วงหลานไม่อยากให้ไปไหนเลยสร้างอีกหลังบังคับให้อยู่ด้วย ไม่ไกลมาก วันหลังไปเที่ยวบ้านน้ากัน ฮิๆ ดูทำเข้า” น้าจีน่าขำไม่หยุด
“เอลวิสชัดๆ” ผมปลงสังเวช หัวแดงจับด้ามไม้กวาดต้นโยกขาอย่างราชาเพลงร็อกแอนด์โรลล้อพวกเรา
“คอไปโดนอะไรมาเจฟฟรี่?” น้าจีน่าตาดีเดินไปดูใกล้ๆ



เสียววาบยกมือปิดคิสมาร์กทันที คอผมรอดมีสายผูกเฝือกบังอยู่ วันนี้สวมเสื้อยืดเพราะรอยดูดหมาดๆ แต่พลูบอยดันถอดเสื้อโชว์ บรรลัยล่ะ

จิระเป็นฝ่ายเสียหายควรได้รับสิทธิ์งอแงง้องแง้ง พาลเพโลให้ซากุระหงิตามใจ

นี่มันอะไรกัน เจสเตอร์ตัวเดียวแท้ๆ



“...(=”=)...” โจ๊กลุ้นระทึก
“แมวกัด”
“อ้อ แมว 32 ซี่ กี่รอยล่ะ 1-2-3-4” น้าจีน่าตีหลานชายเสียงดังเผียะ
“โอ๊ย!” ฝรั่งร้อง OUCH เสียงดัง

“ฝากด้วย ทีหลังเอาให้หนักกว่านี้นะโจ๊ก มีอะไรบอกน้า” น้าจีน่าส่ายหน้ายิ้มๆ เดินกลับคลินิกไป
“ครับผม” โจ๊กยิ้มแหย
“เป็นไงล่ะ”
“สระใหญ่ ให้ไว” ผมขึงตาชี้นิ้วบัญชาการ




*************มันเดย์
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 07-05-2014 07:18:12
เจฟฟรี่หื่นแต่เช้าเลยนะ   :oo1:

โหมดพ่อมดงอน เหวี่ยง นี่น่ารักไปอีกแบบนะ  :กอด1:

เจอกันอีกทีวันจันทร์เลยหรอ  :z3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 07-05-2014 07:31:53
 :hao3:
เนทกระตุกเดี๋ยวมาใหม่
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 07-05-2014 07:49:38
เจฟมีมุมเด็กๆกับเค้าด้วย
ขนาดงอนลูกชาย นี่ยังเหมือนจะเล่นกับลูกอยู่อ่ะ ทำเอาขำแทน
ถึงโกรธยังไงก็รักชิมิ

ปล.เจฟหื่นจริงอะไรจริง นี่ถ้าโจ๊กใจอ่อน จะไม่จัดหนักหราา  :hao6:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 07-05-2014 08:18:48
 :-[ น่ารักก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 07-05-2014 08:48:06
 :katai2-1:  โอ๊ย  ฟินแต่เช้าทั้งเจฟโจ๊กและคนอ่าน  :laugh:

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 07-05-2014 08:51:54
เจฟจัดหนักแต่เช้า อ่านแล้วตื่นเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 07-05-2014 09:07:45
จิระ(หัวแดง)นายก็มีมุมแบบนี้เหรอ?? โอ้วววว.
ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 07-05-2014 09:46:50
นิดนึง   ตลอดๆๆๆๆๆๆๆนะเจฟ :z1:

 :กอด1: :L2: :L1:




หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 07-05-2014 10:21:52
ไม่รอเย็นแล้ว แว้บมาอ่านก่อน

อ่านคู่นี้น่ารักอ่ะ ต่างคนต่างลดข้อเสียของกันและกันโดยไม่รู้ตัว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-05-2014 11:22:54
เป็น'มอร์นิ่ง'ที่ฟินไปล้านแปด >///<
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: เลิฟลี่ ที่ 07-05-2014 11:28:38
เจสเตอร์แสบมากๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 07-05-2014 11:30:35
ไม่เคยคิดว่าเจฟฟรี่จะเอิ่ม  หื่นมากกกกกกกกก  ก็ภาคแรกไม่ค่อยเห็นทำไรนะเนี่ย >___<
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 07-05-2014 11:55:37
ยอมไปเหอะโจ๊ก  :hao6:
เมื่อยมือเปล่า ๆ
มันเดย์เลยอ่ะ คิดถึง ๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 07-05-2014 12:21:36
มีเหวี่ยงกับลูกรัก แล้วได้งานก็ โอเค แต่ช่วงเช้าๆแบบนี้เขาหวานกันเนอะ มีให้ลุ้นทุกเช้าเลย 555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 07-05-2014 12:44:11
ไม่ทันไรโจ๊กหัดชี้นิ้วเป็นคุณนาย(?) แล้วเหรอ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 07-05-2014 13:32:38
เจฟเจอโจ๊กงานเข้าเลย  :m20:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 07-05-2014 14:26:13
มะไหร่พ่อมดใหญ่จะเผด็จศึกน้าาาาาา
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 07-05-2014 14:39:26
โหมดพ่อมดขัดสระ รู้แล้ว อย่างงี้นี่เอง เจฟเลยมีกล้ามเป็นมัดๆ อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 07-05-2014 17:09:43
เจฟโมโหหมาได้งุ้งงิ้งมากอะ :laugh:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 07-05-2014 17:18:05
โจ๊กคับ บรรยายได้อิโรติกมากกกกกกก >\\\\\<
เจฟฟรี่โหมดนี้งอแงน่ารักเน้~
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 07-05-2014 18:02:40
จนป่านนี้แล้วน้องโจ๊กก็ยังไม่ใช่ของเจฟเต็มล่ะสิ  :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 07-05-2014 18:11:57
อีกไม่นานหรอกโจ๊ก เดียวก็ได้เป็นคู่เกย์กับหนุ่มผมแดงเต็มตัวแน่ๆ :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 07-05-2014 18:24:36
 :-[ น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 07-05-2014 19:30:18
เจสเตอร์กลายเป็นตัวมารขัดขวางความสุข  55555 :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 07-05-2014 19:41:35
เกือบแล้วไหมละ จิระน้อย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 07-05-2014 20:00:58
อยากย้ายไปอยู่ข้างบ้าน 2 จิระจริงเลยเชียว
 :ling1: :ling1:

ถ้าจะขยันสวีทกันขนาดนี้นะ
โจ๊กกี้ก็ยอมๆเค้าไปเห๊อะ คนอ่านขอ 5555555
 :hao6: :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 07-05-2014 20:14:01
โจ้กเอ๋ย เสร็จแน่ๆ :hao6:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 07-05-2014 20:31:05
เข้าใจอารมณ์เวลาโมโหลูกหมาอ่ะ
ทำอะไรแรงไม่ได้หรอก ฮะฮะฮะ
(เพราะแม่เราก็พึ่งจะรับเลี้ยงลูกหมา Thousand Way)
อย่างเรานี่ หิ้วคอ...

 :hao6: แต่สิ่งที่อยากเม้นท์คือมอร์นิ่ง ขุ่นพระ ฮอตอะไรอย่างงี้
อ่ะ ยังไม่เผด็จศึก...แต่ความ XYZ นี่บั่ป...
นี่ยังไม่สมบูรณ์นะ
ถ้าเวอร์ชั่นจัดการสมบูรณ์นี่ หาคลังเลือดให้หนูเหอะ
 :katai1:

ซียูมันเดย์ค่ะ ถึงจะรู้สึกว่านานแต่ก็จะรอ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 07-05-2014 21:30:01
บรรยากาศรอบตัวสองคนนี้เป็นสีชมพู :o8:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 07-05-2014 21:48:06
พึงจะเคยเห็นเจฟฟรี่มุ้งมิ้งอ่ะ  น่ารักสุดๆเลย

น้าจีน่ารู้เรื่องของทั้ง2คนอยู่แล้วใช่ป่ะ อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 08-05-2014 05:20:05
เกียฝากมาบอกเจฟฟรี่
เสีย..water มากๆ อย่าลืมดื่มน้ำเยอะๆ

แค่นี้แหละ
..น้ำชา..
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 08-05-2014 17:24:15
โจ๊กจ๋า เราคิดถึงจังเลย  :hao5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 08-05-2014 18:58:49
หวานซึ้งตรึงใจ เล่นเอาหน้าไหม้ตามเลยโจ๊ก :o8:
อย่าให้เจฟรู้ความในใจเชียว เอ๊ะ หรือว่ารู้แล้ว :z1:
โดนลูกชายสุดรักเบรคความหวานซะอยู่หมัดเลย
เจฟเลยต้องกลายเป็นนางซินฯขัดบ่ออยู่อย่างนี้ :laugh:
หลงรักแมวดื้อทั้งน้าทั้งหลาน เจฟตกกระป๋องก็งานนี้ล่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 08-05-2014 22:40:27
เคลิ้มมาทั้งตอน แต่...
เจอบรรทัดสุดท้ายนี่ น็อกได้ง่ายๆ เลยนะ T^T
วันจันทร์...วันจ้านนนน เดินกลับไปนอนนิ่งๆ หลังบ้านกับเจสเตอร์ก็ได้ งื้ดดดด

พ่อมดชอบร่ายมนต์ อีกคนก็จุดติดง่าย...คล้ายๆ ใครน้ออออ ฮิ ^^
โมเม้นท์แปรงฟันกับเลิฟซีนหน้ากระจกมัน...กริกริ้วอ่ะ

ถือว่ารอเวลาได้ดี...รู้ดีว่าต้องได้...ใช่ไหม จิระ...
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 09-05-2014 01:22:32
หวงคน หวงเหมือนกันเลยทั้งเหยี่ยวทั้งเจฟฟรี่น่ะ
โจ๊กโดนหลอกล่อจนหวั่นไหวจนเคยชิน แถมยินยอมเต็มใจซะด้วย ไม่นานเกินรอล่ะสิเจฟฟรี่ คิคิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 09-05-2014 17:56:42
ThankS
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 12-05-2014 01:56:06
วิ่งมารอวันจันทร์
เอิ๊กๆ เหมือนบอลจะจบแล้วป่าว
หรือมีฤดูกาลอื่นอีก
ไม่เคยดูด้วยซินะ
รอวันจันทร์น๊านนานนนนนนนนนน
ไม่รู้ทำไมเนอะเด๋วนี้
แล้วนี้เราจะเข้าดราม่าหรือรอไปก่อนอ่ะ
หวานๆแบบนี้?เขาก็ชอบนะ อยู่นานๆก็ได้

 :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 12-05-2014 06:21:21
วันจันทร์ :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 12-05-2014 07:12:58
 :hao3:
เข้ามารอ 2J
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 12-05-2014 07:47:46
----nekko สวัสดีตอนเช้า
----tuckky มอร์นิ่ง
 :L1:
********************

จิระxจิระ
ตอน 30 เปิดเทอม








เช้าแล้ว...

เปิดเทอมวันแรกของชาวเราเหล่านักศึกษามหาวิทยาลัย K


“ฮ้าวววว...!” โจ๊กเองจ้า ให้ลั้ลลารับวันใหม่ยังมิใช่นิสัยอยู่ดี เด็กวัยกำลังกินกำลังนอนต้องทำใจ
“มอร์นิ่ง” เจ้าของบ้านร่างสูงโย่งชุดนักศึกษาที่หล่อเท่ดูดีกว่าโจ๊กนิดเดียว (ซะเมื่อไหร่) เอ่ยทักทาย
“หิวจัง มีอะไรกินบ้าง” ผม
“ไทด์ยุ่ง ยืนก่อน” จับบ่าจิระยืนตรงเคารพธงชาติ
“เป็นก้อนๆ ยังไงไม่รู้ ผูกยากจัง”
“นิ่งๆ”


มือใหญ่คลายเนคไทออกหมดก่อนเริ่มต้นมัดให้ใหม่ เนี้ยบเป็นระเบียบกว่าเจ๊ 200 เท่า ขอมอบรางวัลแม่ศรีเรือนดีเยี่ยม


“มัดผมไหม?” ผมเต็มใจเซอร์วิสกลับบ้าง เห็นงัวเงียเซๆ เป็นซากซอมบี้จึงอยากอยากเอาใจบ้างก็เท่านั้น ตำแหน่งผู้อาศัยดีเด่นเป็นประกัน
“อืม...เจสเตอร์ come...” นายแบบนั่งลง กระดิกนิ้วเรียกลูกสมุนอันดับหนึ่งที่สภาพตาปรือพอกันมาใกล้ๆ แล้วเอาอุ้งเท้าแล้วเหยียบไว้



สภาพออโต้ไพรอทยังมิพร้อมใช้ทั้งคนทั้งหมา

เส้นผมสีแดงยาวสยายถึงต้นคอ สั้นกว่าปกติเล็กน้อยเพราะเมื่อวานเพิ่งเล็มปลายผมให้เอง พ่อเจ้าเจสเตอร์ชอบนั่งกลางหว่างขาโจ๊ก กางแขนพาดสองข้างเห็นกันเป็นเก้าอี้ส่วนตัว แฮร์สไตลิสต์คันไม้คันมือจึงจัดซะ

บ้านนี้มีแม่บ้านและพนักงานจากเพ็ทชอปมาดูแลตั้งแต่ส่งส่วยเลี้ยงดูปากท้องของเราสองคนทุกเช้ากลางวันเย็น พร้อมทำความสะอาดบ้านทั้งหลัง ดูแลสวนและสนามหญ้ารวมถึงซักผ้าให้ สบายยิ่งกว่านอนโรงแรมห้าดาวมากแถมพิเศษคือฟรีไม่ต้องจ่ายตังค์

ข้อนี้โจ๊กชอบที่สุด อุอุ


...
...



จัดการมัดผมให้เรียบร้อยซากุระหงิก็ฟุบกับท่อนแขนเข้าโหมดสลิปปิ้งต่อ นิสัยค้างคาวนอนหลังเที่ยงคืน เมื่อเช้ากว่าจะลุกจากเตียงผมเกือบก่อคดีเหตุฆาตกรรมในห้องปิดตาย

ปลุกไม่ตื่นสักที ทุบก็แล้ว ถีบก็แล้ว เกือบจุดไฟเผาบ้านแต่ยั้งไว้ทัน


“ข้าวต้มกุ้ง?” ผมเลื่อนโถข้าวหวังอีกฝ่ายเอาเข้าปากหลายๆ คำจะได้ตาสว่างขึ้นบ้าง
“กินเถอะ”
“กิน!” เชิญชวนเต็มที่
“ฮึ...” ยักษ์เซย์โน
“งั้นน้ำส้มคั้น น่านะ” ผมพยายาม
“อือ...”
“หมดแก้วแล้วจะไม่กวนเลยจริงๆ” ยกมือสาบานตน
“โอเค”



พยักหน้าหงึกหงักหนังตายังปิด เท้าเหยียบคอเจ้าเจสเตอร์ที่นอนหลับอยู่ใต้โต๊ะคงเดิมไม่เปลี่ยน

เอาวะ เซอร์วิสเบรกฟัสท่านเจ้าของบ้านเสียหน่อย

ผมจับแก้วป้อนจ่อปากพร้อมยัดขนมปังตาม เด็กโข่งอ้าปากเคี้ยวๆ กลืนอย่างเสียมิได้ เอามือปิดปากไว้ครับ มุกนี้เห็นจากป้อนยาเจ้าเจสเตอร์วันก่อน ยัดแล้วลงคอแล้วจับปากไว้ไม่ให้อ้ารับรองกระเดือกแน่นอน

อาหารเช้าเต็มพุงก็ได้ฤกษ์ออกรบกันล่ะ (^0^) เล็ทสะโก!!!


...
...



ตัดฉากไปที่ ม.K ของเรา...ฮัลโหล!!!

ดับรถโฟลค์แช็คกี้โชเฟอร์ก็หันมาสั่งการ ไม่สนว่าจะมีโปรแกรมรับน้องนักศึกษาใหม่แน่นเอียดรออยู่ข้างหน้าแต่ประการใด


“อย่าดื้อ อย่าซน รีบกลับมาหาผม”
“โห คนนะไม่ใช่แมว แล้วจะรู้ไหมวันนี้มีอะไร ไว้บ่ายๆ เย็นๆ ก็เจอกันล่ะน่า”
“โทรไปต้องรับ”
“คร้าบ ได้ครับเสด็จพ่อ” กระผมยิ้มกว้างอารมณ์ดี ตูกำลังจะไปเจอซัมธิงนิวในเทศกาลเฟรชชี่กันล่ะเหวย
“ดื้อ...หึหึ” ตัวสูงกว่ายื่นหน้ามาทำท่าจะหอม อย่าหวังซะให้ยาก

“จุ๊ๆ สถานที่ราชการเขาห้ามให้อาหารสัตว์เลี้ยง”
“คนไม่ใช่แมว ไม่ใช่สัตว์เลี้ยง” ดูมันย้อน ยิ้มแล้วด้วย
“ก็นั่นแหละ ห้าม” โจ๊กหรี่นัยน์ตา
“555” สว่างไสวเสียงดังแต่เช้า วิ้งๆ เท่เซอร์เกิน โจ๊กหมั่นไส้จึงชกหัวไหล่ไปหลายตุบ


...


เราเดินไปด้วยกัน...

ที่จอดรถนักศึกษาอยู่ติดรั้วท้ายตึกคณะศิลปศาสตร์ สภาพเป็นลานโล่งๆ รกร้างพอสมควร มองเห็นอาคารชอปกับคณะวิศวกรรมศาสตร์อยู่ถัดไปไม่ไกล มีที่เหลือให้จอดในรั้วสถาบันนับถือว่าดีพอใช้ครับ


“ตรงนี้นะ” ยังไม่วายบอกจุดนัดพบของเรา ณ ลานชมพูพันธุ์ทิพย์ ด้านข้างอาคารคณะผม
“อะไรตรงนี้?”
“เรียนเสร็จจะกลับบ้านให้มาเจอกันตรงนี้ไม่ต้องไปรอที่รถ มันรก งู อย่าลืมโทรบอกด้วยล่ะ”
“รู้แล้วย้ำจริง เสร็จเมื่อไหร่จะโทรบอกเองหรอกน่า ไปได้แล้ว วิดวะอาคารเอ EN-201 ห้องประใหญ่ชั้นสองเร็วๆ เข้า”



ผมรุนหลังพร้อมบอกที่หมายของอีกฝ่ายบ้าง เบบี้ซิสเตอร์จำเป็นกลัวพ่อเจ้าเจสเตอร์จะโดนโซตัสเล่นงาน

‘ตายได้แต่ห้ามขาด ห้ามหาย ห้ามสาย ทำตัวเปรี้ยวมากจะโดนหมายหัวตั้งแต่วันแรกเลยนะมึง กูก็ช่วยไม่ได้’ พี่ติณขู่ไว้

อุเหม่ ดีแล้วที่ไม่ได้เรียนวิดวะ ผมคิดในใจ



“EN-201 ครับผม ขอบคุณครับ...อยากหอมแก้มจัง” เจ้าเล่ห์อีกล่ะ
“กวนล่ะ ไปได้แล้วเจฟ!” ผมดังลั่น เผลอยิ้มกว้างมองตามจุกสีแดงเส้นผมชี้โดเด่อย่างขำๆ


...
...



เฟรชชี่คณะศิลปศาสตร์ทั้งหมดถูกต้อนเข้าห้องเลคเชอร์ใหญ่ คุ้นหน้าจากโควตาบ้างบางคนหากส่วนใหญ่เป็นเพื่อนใหม่ใสกิ๊ง อาจารย์กล่าวต้อนรับอย่างเป็นทางการ แนะนำนั่นนี่พร้อมให้โอวาทตามสเต็ป

“โจ๊ก” ผมบอกชื่อตัวเองกับผู้ชายร่างโย่งผิวทองแดงนั่งติดกัน
“อาโป”
“เราณีเป็นบัดดี้อาโปตั้งแต่โควตา เราจำโจ๊กได้นะ ใส่เฝือกแขนเดียวแต่ถ่ายรูปเก่งมากเลย” ณี
“อีฟค่ะ เพื่อนณี เพิ่งเปลี่ยนใจมาเรียนที่นี่ แนะนำด้วยนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” สาวสวยผมยาวท่าทางคิกขุเพื่อนณี
“ชื่อทักษ์กับฟ้าใสค่ะ เอกมิวสิกยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”

สาวสวยน่ารักที่สุดในห้องชะโงกมาแนะนำตัวกับโจ๊ก เห็นกล่องไวโอลินวางข้างๆ ด้วย


โอ้ว้าวสตั้นไป 0.1 วิ เลือกมานั่งแถวนี้เพราะคนนี้ครับ...ฟ้าใส คัดเลือกดาวคณะเมื่อไรผมว่าฟ้าใสนี่ล่ะชนะใสๆ ขอเสนอชื่อพร้อมยกมือโหวตให้ตั้งแต่นาทีนี้กันเลย


...


“พักเที่ยงแล้วไปหาอะไรกินกัน เร็วโจ๊ก!”
“จะรีบไปไหน เฮ้ยๆ แขนกูเบาๆ เพื่อน!”

อาจารย์สั่งเลิกปุ๊บ ผมถูกอาโปกระชากปั๊บ หิ้วปีกแขน (ข้างขวาข้างดี) ร่องแร่ง ดึงซ้ายป่ายขวาแหวกฝูงชนประหนึ่งวิ่งตามควายโดยไม่ได้ฟังเสียงร้องท้วงของณีและอีฟใดๆ

ต่อไปตูเลือกคบแต่กับสาวน้อยน่ารักดีกว่าแฮะ



...
...



ผมกับอาโปมาหยุดตรงหน้าโรงอาหารวิศวะ

เอิ่ม...ตูอยากลิ้มชิมอาหารคณะตัวเองเพื่อเอาฤกษ์เอาชัย เหตุไฉนเธอพามาไกลถึงที่นี่



“อ้าวโจ๊ก คิดถึงกูมากเหรอ ถ่อมาหาถึงคณะเชียว” เหยี่ยวโผล่มาจ๊ะเอ๋พอดี
“อ้วก! คงคิดถึงอยู่หรอก” ผมกลอกตาหน่ายๆ หนีไม่พ้นชิมิ
“เพื่อนมึง?” อาโป
“ศัตรู” ผม
“กวนว่ะ ไปๆ พวกกูนั่งตรงนั้น” เหยี่ยวต้อนผมสองคนเข้าไปข้างใน


พลันประสบพบยักษ์หน้าตาถมึงทึงก้าวยาวๆ มาคว้าตัวผมลากไปโต๊ะม้ายาวที่หมาย


“นั่งนี่” ไอ้คนที่คุณก็รู้ว่าใครนั่นล่ะไม่ต้องเดา
“เจฟ...” ผม ดีใจปนโล่งอกอย่างมากมายแต่เก๊กหน้าตายไว้
“กินอะไร?”
“อะไรก็ได้ ข้าวก็ดี มีกุ้งด้วยจะสุดยอด อิอิ”  ถูกกดบ่าให้นั่งแหมะลงกับเก้าอี้ยาว
“รอนี่”
“ครับผม”

 จิระไม่ได้ยิ้มแต้อยู่ชิมิ แค่ติดนิสัยเด็กน้อยถูกตามใจจนเคยตัวเท่านั้นเอง จะเอาอะไรพ่อมดเสกให้สบายไปล้านแปด

...


โอ๊ะโอ๋ เหล่มาฝั่งตรงข้ามเจอะอาโปกำลังจ้องผมอยู่
“แฟนมึง?” ไอ้อาโป (=^=) ไอ้ผีเจาะปากไร้สกุลรุนชาติตัวดำปิ๊ดปี๋
“หา! เฮ้ย...ก็ เอ่อ...นี่...” (>///<) โจ๊กกรี๊ดในอกคิดหาคำตอบให้วุ่น ซาตาน หมาใหญ่ประจำบ้าน ซะมี สถานภาพยุ่งขิงจริงโว้ย
“เดี๋ยว...ก่อนจะพูดอะไรออกมากรุณาคิดดีๆ ให้เกีรยติคนของมึงหน่อยโจ๊ก ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้วกูรับได้ เอาให้แน่ๆ อย่าโกหกตั้งแต่วันแรกรู้จักกัน ขอร้อง”
“Oh, I like this guy 555” เหยี่ยวหัวเราะตบหลังอาโปดังอั๊กๆ ราว 6-7 ครั้ง อาโปร้องอ๋อยทรุดตามแรงโน้มถ่วงลงจูบโต๊ะ พวกนรกนี่มัน...

“โหวววว...!” ข้าพเจ้าเจอใครเข้าล่ะงานนี้
“อะแฮ่ม...!” ยักษ์วัดแจ้ง (ยังไม่ไปไหน) กระแอมพลางเหล่ผม มือกำหลังคอไว้อีกต่างหาก เค้าบ่ใช่เจสเตอร์นะตัวเอง

“เอ่อ...เจฟ นี่อาโปเตะบอลสมัครตัวทีมมหาวิทยาลัย แล้วก็...” กลืนน้ำลายแป๊บ มาคุจังฮู้
“ม.6 เมื่อกี้เคยเข้าค่ายกับไอ้นี่แต่คนละกลุ่มไม่รู้จักกันหรอก อยู่เป็นเดือนถึงมีข่าวว่าเด็กกรุงเทพมาใหม่แขนหักเข้าโรงพยาบาล ตอนนั้นไม่รู้ เจออีกทีโควตา เพื่อนชี้ให้ดูเลยอ๋อคนนี้นี่เองโจ๊กเดี้ยง” อาโปชิงเล่าประวัติความเป็นมาเสียเอง
“นั่นแหละ โรงเรียนฟุตบอลที่สระบุรีไง จำได๋เปล่า” ผมกะพริบปริบๆ ชะม้อยชะม้ายชายตาเงยมองหมาดุ ไม่ได้ร้อนตัวจริงๆ นะเออ
“...” เสียงพ่นลมหายใจฟู่แทนคำตอบ คิ้วผูกโบหนักข้อ เอาล่ะเหวยรู้สึกโจ๊กจะงานเข้าตงิดๆ
“เอาโอเลี้ยงใช่เปล่า ไปซื้อน้ำก่อนนะ” เผ่นครับ คติประจำใจจิระ


...
...



ย้อนกลับมาพบเหยี่ยวกำลังแนะนำเพื่อนคนมาใหม่เต็มโต๊ะ

“นี่กาย เก้ ซ้ง แล้วก็เจฟฟรี่เพื่อนกู”
“อาโป” อาโปพยักหน้าบอกสั้นๆ
“ลุก ซ้ง”
“จ๊าก!” ยักษ์ดึงคอซ้งออกจากจุดที่ผมนั่งเมื่อครู่ ซ้งร้องว้ากดังลั่นจนทุกคนละแวกนั้นหันมามองโต๊ะเราเป็นตาเดียว


เหวย เหล่าวิดวะฝูงหย่าย!!!


“เช้ด! คล้ายว่ามู้ดนี้ท่านเจฟเฟอร์สันจะองค์ลงกะทันหัน ข้าพเจ้าขอลี้ก่อนนะขอรับ ไปกันเถอะซ้ง อ้าวเอเจสหายรักมาพอดี นั่งไหนแจมด้วยจ้า พี่ไข่มุกหวัดดีครับ” เก้ร้องทักเอเจกับพี่ไข่มุกที่แวะมาเฉียดใกล้โต๊ะ สองคนเก้กับซ้งแยกจากไปทันทีเหลือพวกเราโด่เด่ไม่กี่คน

ฤทธาท่านเจฟเฟอร์สันโดยแท้



จิระอีกคนเวลาไม่เอาใครก็ประมาณนี้ล่ะครับ แยกได้ดังนี้คือ...

เลเวลแรกจะเข้ากอดอ้อนจากข้างหลัง พูดใส่หู “นอนเถอะง่วงแล้ว”, “ป้อนหน่อยอยากกิน” เป็นต้น พูดจารู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างตามระดับความเอาแต่ใจ แต่ตัวติดเป็นปลิงเกาะอยู่อย่างนั้นจนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ

เลเวลถัดมาคืออย่างเมื่อเช้า เงียบกริบ ไม่หือไม่อือไม่เอา อีหรอบนี้จะพูดไม่รู้ กรอกหูแค่ไหนท่านไม่สน หูทวนลมไปเรื่อยต้องบังคับป้อนใส่ปากยัดใส่มืออย่างเดียวถึงจะเอาอยู่

ต่างจากเวลาอยู่กับเพื่อนฝูง กับเหยี่ยว เอเจหรือเพื่อนคนอื่นจะเคร่งขรึมเป็นผู้ใหญ่ผิดเป็นคนละคน เวลายักษ์หลับสนิทผมเคยด้อมๆ มองๆ ล้วงแคะแกะเกาแถวๆ หลังหูเผื่อเจอปุ่มสวิทช์ปิด-เปิดแล้ว ฟู่...มีตัวเอเลี่ยนเล็กๆ แบบในหนังเรื่อง เมนอินแบล็ก บังคับร่างกายอยู่ข้างใน

จินตนาการอยู่เหนือเหตุผล คติโจ๊กบัญญัติเองสดๆ ร้อนๆ


...


“ซื้อมาแก้วเดียวเหรอวะโจ๊ก น้ำแข็งเปล่าล่ะ” เหยี่ยวมองแก้วโอเลี้ยงกับขวดน้ำเปล่าในมือผม
“สั่งแล้ว คนเยอะขี้เกียจรอเลยเอามาเท่านี้ก่อน”
“ไปซื้อข้าว เดี๋ยวเอาน้ำแข็งมาเพิ่มเอง ร้านนั้นใช่ไหม โจ๊กนั่งเลย” กายลุกไป

ผมกับฝรั่งยึดทางนี้ เหยี่ยวกับอาโปฝั่งตรงข้าม 4 คน แต่เสาไฟฟ้าทั้งคู่แอบพ่นไฟใส่กันไม่หยุด



[‘กินข้าวเสร็จก่อนเข้าบ่ายไปหาพี่ที่ห้องชมรมด้วย’]

เสียงติงเบาๆ ข้อความเข้าเครื่องผม ตัวใหญ่ยื่นหน้ามามองใกล้ๆ จงใจเบียดร่างผมติดเสาหัวโต๊ะโจ่งแจ้ง อยากรู้มากล่ะสิ

“พี่หยก” ผมบอก ยื่นมือถือให้รับไปดูเอง นั่งตักได้นะเจฟ โจ๊กไม่ถือ นาทีนี้แล้ว
“อือหึ” กุมทั้งมือถือและมือผมไม่ปล่อย ผมก็ลืมสนธิสัญญาว่าด้วยการห้ามแตะ ห้ามดูแล ห้ามให้อาหารสัตว์เลี้ยงในสถานศึกษาไปสิ้น


“ไหนดู มีเบอร์พี่แกแล้วทำไม่บอกกูวะโจ๊ก” อาโปยื้อข้ามมาจะเอาโทรศัพท์ผม เอ๊ะ อะไรกันเพื่อนใหม่จัญไร
“อยากได้?” ฝรั่งถาม
“เออ” อาโปพยักหน้ายอมรับ
“08 ที่เหลือ...”/ (‘ติ๊ด!’) ฉิบหาย พ่อกดลบเนียนๆ แบบมองหน้าอาโปตาไม่กะพริบ

“อ้าวเฮ้ย มือถือกู!?”
“อะไรวะ!?” อาโปร้องเป็นควายถูกเชือดเหมือนกัน
“เล่นอะไรกัน?” เหยี่ยวงง
“มันลบเบอร์พี่หยกกูอ่ะ อุตส่าห์ให้มาตั้งกะโควตา!” ผมหน้าง้ำฟ้องนกกระจิบฉอดๆ เล่นอะไรกันพวกนี้ ไม่ชอบขี้หน้ากันนักก็วัดเลยสิอย่าช้า ประทุษร้ายเบอร์โทรพี่สุดหล่อผิวขาวจั๊วะของจิระทำไมมิทราบ

“ก็ขอใหม่ซิวะจะยากอะไร หรือจะให้กูยิงให้”
“ไม่ต้องเหยี่ยว เป็นผู้ชาย อยากได้ก็หาเอง” ดวงตาสีเทาจ้องเขม็งที่เพื่อนทองแดงฝั่งตรงข้าม

“ให้มันได้อย่างนี้” อาโปเกาหัวยุ่ง มองข้ามไหล่ผมไปอีกล่ะ
“โจ๊ก พี่แกอยู่นั่น” เหยี่ยวบอก
“อ้อ พี่หยกอยู่นี่ด้วยเหรอ ไปดีกว่า เบื่อคนมือบอนชอบใช้อำนาจในทางมิชอบกับชาวบ้านชาวช่องจริงว้อย ลบทำไมวะคนยิ่งมีธุระอยู่” ผมงุดๆ ลุกไปหาพี่คณะ


...
...


พี่หยก เหรัญญิกของชุมรมภาพถ่ายแห่งคณะศิลปศาสตร์นั่งอยู่ในโซนใกล้ๆ กันนี่เอง ชุดโต๊ะเก้าอี้พลาสติเดี่ยวๆ สี่ตัวแบบในศูนย์อาหารทั่วไป มีเก้าอี้ล้มตึงทุก 5 นาทีได้


“พี่หยกครับ อ้าวพี่ฮูกพี่ติณสวัสดีครับ” จิระไหว้กราด
“อ้าวโจ๊ก มาเหยียบวิดวะตั้งแต่วันแรกเลยเหรอ เออว่ะ พวกเจฟฟรี่กับเหยี่ยวอยู่ที่นี่ๆ หว่า”
“ครับ” แต่โจ๊กไม่ได้ตั้งใจมาประสบพบพักตร์พวกมันนะ แค่ความบังเอิญบวกพรหมลิขิตบันดาลชักพาเท่านั้นเอง
“เจอตัวก็ดีแล้วพี่ว่าจะให้เราถ่ายรูปงานรับน้องต่ออีก อาจารย์บอกรูปสวยดี วิดวะซอฟต์ไปเลยใช่ไหมติณ”
“อืม คณบดีสั่งมา” พี่ติณนั่งฝั่งเดียวกับพี่ฮูก กำลังสาละวนบริการพวงเครื่องพวงให้พี่ฮูกแบบตัวติดกันด้วยนะนั่น

“โอ้ว้าว เหรอครับ ให้ตามถ่ายทุกช็อตทุกวันแบบครั้งที่แล้วหรือเปล่า อย่างนั้นผมจะไม่ได้รับน้องคณะเราน่ะซิ ยิ่งไม่ค่อยได้รู้จักใครซะด้วย เพื่อนโควตายังจำได้ไม่หมดเลย” เป็นปลื้มเล็กๆ แต่แอบเล่นตัวน้อยๆ
“ไม่ต้องรู้จักใครหรอก เพราะพวกเรารู้จักมึงหมดแล้วโจ๊ก” พี่หยกหยอกผม ทราบเพราะขึ้นกูมึงพร้อมส่งรอยยิ้มหวาน มุมนี้พี่หยกหล่อแฮะ
“อ้าว ไหงงั้นล่ะพี่”
“โซตัสเอนจิเนียร์ ม.K แรง คนนอกเข้าไปส่องทุกวันได้ที่ไหน บอกน้องกูไปติณ เชิญ” พี่หยกพยักหน้าไฟเขียวให้พี่ติณ มีพี่ฮูกยักคิ้วดิกๆ กวนผมอีกคน

“ไว้พี่โทรตามเอง วันไหนก็ติดกล้องมา ฝากด้วย มีเบอร์น้องแล้วใช่ไหมฮูก...กินดีๆ เปื้อนหมดแล้ว” พี่ติณดุพี่ฮูกที่กำลังโซ้ยราดหน้าอยู่ ยื่นทิชชู่ให้บวกก้มใกล้มากจนจมูกพี่ติณจะชนหน้าพี่ฮูกล่ะ กิ้ว!!!
“ครับผม” โจ๊กถูกหวยไม่ทันตั้งตัว ทว่าแวบนั้นผมเห็นแววตาพี่หยกหม่นแสงลง พี่หยกที่กำลังมองคู่เพื่อนตัวเอง...อย่างเผลอๆ


...


เดิน 13 ก้าวกลับมาที่โต๊ะม้ายาว เบียดยักษ์ลงที่เดิม เหลือที่ไว้แคบมากอยากให้นั่งตักก็บอกมาเถอะ โจ๊กจะจัดให้อย่างสาสม

“ว่า?” อาโปยื่นหน้าถามกระตือรือร้นจนผมสงสัย
“ว่าไหน?” โจ๊ก
“พี่แกว่าไง”
“อ๋อ พี่ติณจะให้ถ่ายรูปรับน้องใหญ่ ที่วิดวะนี่แหละ วันไหนเดี๋ยวโทรบอก คราวนี้ห้ามลบเบอร์พี่ฮูกกูด้วย เออว่ะ ลืมขอเบอร์พี่หยกอีกแหละ วู้ อะไรวะวันนี้” ประกาศข่าวพร้อมเพลียตัวเอง

“แปะก๊วยหน่อยไหม ความจำจะได้ยาวๆ” เหยี่ยวแซว
“แหวะ กินข้าวไปเลยมึง อาโปไม่ไปซื้อข้าววะ” ผม
“อือๆ” อาโปพึมพำเหม่อๆ สายตามองข้ามไหล่ผมไปที่โต๊ะรุ่นพี่ไม่วาง ผมมองตามอยากรู้ว่ามองใคร...พี่หยกนี่เอง


พี่หยกหรือ???


คุ้นๆ ว่าอาโปจ้องพี่หยกตั้งแต่ออกจากห้องเลคเชอร์คณะเราแล้ว (เมื่อครู่พี่หยกกับพี่สตาฟไปยืนคุมพวกเราในห้องครับ)

เอ๊ะ หรือดริฟท์ผ่านฝูงชนเมื่อครู่คืออาโปวิ่งไล่ตามพี่หยก เสือกเรื่องชาวบ้านคือเซนส์พิเศษของโจ๊กครับ เพื่อนเก่าสมัยมัธยม TCK ทอฟฟี่ แคท ไก๋ สอนมาดี


...


ตรงหน้าผมมีข้าวราดผัดบล็อกโคลี่กับหมูทอดวางอยู่ เหยี่ยวกับยักษ์แดงจานคล้ายๆ กัน คงเลือกส่งเดชด้วยความรวดเร็ว แต่ไม่เอาหรอก ข้าน้อยไม่โปรด

“เจฟ...ไม่กินบล็อกโคลี่อ่ะ” ผมโอด อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ผักเขียวอื๋อชนิดนี้ ผักบุ้ง คะน้า ตำลึงอย่างอื่นได้หมด
“อ้าว ก็สั่งกุ้ง ทั้งร้านมีแค่อันนี้แหละ” เหยี่ยว
“กูไม่กิน ขมคอจะอ้วก นะเจฟนะ”
“มานี่” มือใหญ่สลับจานไก่ผัดขิงกับหมูทอดเปลี่ยนกับผม เหยี่ยวก็เลื่อนจานจะตักไข่เจียวให้สมทบ โอ้เยี่ยม

“วู้ เรื่องมากนะมึงเนี่ย มิน่าถึงเตี้ยม่อต้อ โตมาได้ยังไงวะ” บ่นจัง
“ไอ้นกกระจอกปากห่างหัวโกรน ขี้บ่นปากมากแถมใจร้ายอีกต่างหาก”
“งั้นอย่าเอาเลยไข่” เหยี่ยวชักจานกลับ
“เอามานี่เหยี่ยว”


เจฟตักไข่เจียวฉึกแบ่งครึ่งให้ผมสงบศึก รักหมาใหม่จุงเบย อุอุ ส่วนอาโปยังคงทานอาหารว่างไปพลางๆ ไม่ขยับไปไหนแต่มันยิ้มๆ ขำโจ๊กครับ หมาเจฟเลยยิ่งล้วงมือมาบีบต้นขาผม

อายแต่ด้านเพื่อปากท้อง จำไปใช้ได้ครับไม่หวง


...


“เจฟฟรี่ โกลเด้นที่มึงถาม กูบอกผ่านให้น้าแก้วหมดเลยนะ” เหยี่ยวเล่าเรื่องใหม่
“อืม” ฝรั่งรับทราบ
“โกลเด้นไหน!?” โจ๊กหูผึ่ง เหยี่ยวถึงบอกมีสุนัขโต 2-3 ตัว บ้านคนรู้จักจะโละเพราะซื้อพันธุ์อื่นมาเลี้ยง ถามแล้วแต่หัวแดงบอกปัดไม่เอา 
“เขาเปลี่ยนไปเลี้ยงซาลูกิเลยจะยกให้ฟรีๆ แต่โกลเด้นตัวใหญ่มากแล้ว รอลูกหมาดีกว่าโจ๊ก เจฟฟรี่หาได้อยู่หรอก” เหยี่ยวบอก

“แต่กูอยากได้ ชอบพันธุ์นี้ เล็งไว้ตั้งนานแล้ว”
“ของบ้านท่านเจ้าสัวพ่อปอร์เช่นะ คนที่ไปบุกบ้านมึงวันนี้น่ะ” เหยี่ยวหันมาเจรจาต้าฮวยกับผมตรงๆ โต้งๆ
“อ้อ” ขอบาย ไม่เอาก็ได้ฟะ ไม่อยากมีข้อพิพาทภายหลัง ชื่อนี้ฝังใจพิกล



เหยี่ยวเปลี่ยนเรื่องบอกว่าจะแวะไปหาคุณแก้วที่บ้านเพราะอยากขึ้นรถเต็มแก่ ที่ผ่านมาติดดอยนานเกิน

“เล่นหุ้นด้วยเหรอวะ?” อาโปละสายตาหันมาถามเหยี่ยว
“อืม” เหยี่ยวยิ้มๆ สบตาพ่อมดของผมอย่างรู้กันนัยๆ สองคนไม่ปริปากใดๆ ต่อ

“แม่กูทำงานบริษัทนั้น (บอกชื่อบริษัทโบรกเกอร์) ซื้อไว้ให้บ้างแต่รอ 20 เปิดพอร์ตเอง ตอนนี้เล่นบอลอย่างเดียว” อาโป
“อ้าวเหรอ คนที่กูจะไปเจอชื่อคุณแก้วกานดา ทำงานบริษัทนั้นเหมือนกัน”
“เฮ้ย น้าแก้วกานดาเหรอ คุ้นๆ เหมือนจะรู้จักว่ะ”


อาโปกับเหยี่ยวคุยวงในกันเอง แม่เป็นเลขาของใครสักคนในบริษัทนั้นและรู้จักคุณแก้ว-แก้วกานดาที่เหยี่ยวกล่าวถึง

คู่นี้เล่นหุ้นทาอินเทอร์เน็ตผมพอทราบด้วยเห็นหนังสือเต็มห้อง หลักๆ คือ คอมพิวเตอร์ รถยนต์ประเภทซูเปอร์คาร์ กีตาร์ สุนัข อาหาร ของแต่งบ้าน ประวัติศาสตร์ แต่แผงใหญ่คือธุรกิจและการลงทุน หัวแดงเป็นหนอนหนังสือผิดคาดครับ

ห้องที่บ้านตูมีเกม กีฬา การ์ตูนและโป้ โจ๊กอายไหมบอกเลยว่าไม่ (แต่ตอนนี้นิ้ดส์นึง)



อาโปเป็นนักฟุตบอล เข้าที่นี่เพื่อคัดตัวทีมมหาวิทยาลัยโดยเฉพาะ คุยกันว่าถ้าแขนผมหายเมื่อไหร่จะชวนไปเล่นฟุตซอลด้วยกัน มอบความฝันบรรเจิดให้จิระโดยแท้


...



“โลกมันกลมนะว่าไหม 555” อาโปยิ้มกว้างสบายใจ
“เออว่ะ เอาเบอร์มาเผื่อได้คุยกัน” เหยี่ยวจะแลกหมายเลขโทรศัพท์
“เมื่อกี้มีเบอร์พี่หยกใช่ไหม ยิงให้หน่อยซิวะ”
“เหยี่ยว...ไม่” ท่านประธานเจฟเฟอร์สันเอ่ยเรียบๆ เหยี่ยวชะงักกึกหันมองยักษ์แดง

“เฮ้ย! อาโป มึงจะจีบพี่หยกเหรอ” ผมโพล่งตามความรู้สึก
“เปล๊า!” อาโปสะดุ้งโหยงมือถือหล่นโต๊ะดังตุบ
“เป็นเกย์หรือแค่สนใจ?”
“เปล่าไม่ใช่ วู้ แค่เวลาซ้อมไม่ได้เข้าเชียร์จะส่งข่าวบอกพี่แกไง เรื่องมากไปได้” อาโปร้อนรนเกินจำเป็น

“เหยี่ยว...” เจฟเสียงเย็นใส่เหยี่ยว
“งั้นไม่ให้ว่ะ นั่นพี่โรงเรียนเก่ากู มึงมีธุระก็ไปบอกพี่หยกเอง คณะเดียวกันนี่หว่าจะยากอะไร” เหยี่ยวเก็บมือถือ
“โธ่...” อาโปเซ็งเป็ดฟุบกับโต๊ะอีกหน


ผมหันมองตาซากุระหงิ ตั้งแต่แลกเปลี่ยนสสารทางพันธุกรรมกันและกันอาการเกย์เรดาร์เริ่มมีลางๆ พอให้เห็นบ้างบางครั้งบางคราว อาโปและพี่หยกผมว่าเป็นชายแท้ไม่ส่ออาการให้เห็น หากแวบๆ ที่อาโปลอบมองพี่หยกมากเกินไป

เก็บไว้ในเวทติ้งลิสท์รอจับสังเกตอีกนิด...หวังว่านะ

...



“มีอะไรกันเหรอ?” กายถือจานอาหารกลับมานั่งโต๊ะ ถามอยากมีส่วนร่วมเฉยๆ
“เปล๊า!”/ เปล่า!” ผมกับเหยี่ยวตอบพร้อมกัน


(ต่อ)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 12-05-2014 07:49:05

(ต่อ)
...
...



โลกกลมดิกเข้าไปอีกเพราะมีใครไม่ทราบพุ่งใส่เราถึงโต๊ะ...

“เฮ้ย! พวกที่จะเล่นบาสมหาวิทยาลัยพี่เขาบอกให้ไปลงชื่อที่โรงยิมตั้งแต่เที่ยงครึ่งวันนี้” ไทด์วิดวะปี 1 ใครไม่ทราบเข้มเชียว ตัวยังกะตึกบวกกล้ามเป็นมัดๆ บอดี้เลิศแต่หน้าเหี้ยมชวนทะเลาะสุดกู่
“...” เหยี่ยวกับพ่อมดของผมคอแข็งนั่งตักข้าวเข้าปากเฉย

ไม่มองไม่พูดไม่สนใจ บุคคลมาใหม่ไร้ตัวตนจนโจ๊กหนาว

“ขอบใจมาก เที่ยงครึ่งนะ” กายตอบแทนทั้งโต๊ะ
“ถ้ารุ่นพี่ไม่สั่งกูไม่มาให้เสียเวลามาบอกหรอกเว้ย อ้าวเฮ้ย! อาโป อยู่นี่ได้ไงวะ?”
“นักเลงไม่เปลี่ยนเลยนะมึง ไอ้เชษฐ์ 555” อาโปสดใส



ควายป่าวิดวะกับทองแดงศิลป์สาดเจอเพื่อนตัวเองซะงั้น บอกแล้วว่าโลกกลม อาโปกับคนชื่อเชษฐ์เป็นเพื่อนโรงเรียนเดียวกัน

อาโปลุกขึ้นกอดคอเชษฐ์คุยกันโฉงเฉง ยกมือบอกใบ้ผมว่าแยกไปกับเพื่อนก่อนนะ



“เป็นไงมาไง รับน้องโควตาเมื่อกี้ไม่เห็นวะ นึกว่ามึงจะไม่เอาที่นี่แล้ว” อาโป
“ยุ่งๆ เรื่องที่บ้านเลยไม่ได้ไป ลุงกูเสียช่วงนั้นพอดีพวกพี่เขาเลยยอม แต่ถูกหมายหัวเรียบร้อย โซตัสใหญ่เจอหนักแน่กูเลยสมัครบาสกะชิ่งซะ” เชษฐ์คุยกับอาโป
“แล้วตอนนี้พักที่ไหน ไปอยู่คอนโดกับกูอย่างที่บอกหรือเปล่า”
“เออ! ว่าจะโทรหาอยู่ ไม่ต้องแล้วโว้ยอาโป บังเอิญโชคดีมีคนสละสิทธิ์หอในกูเลยเสียบแทน หอตรงรั้วติดสนามบอลมึงเลย ไอ้ภัทร ไอ้ยุ ไอ้ก๋อยก็อยู่แถวนั้น เย็นนี้กินเหล้ากัน”
“อ้อเหรอ ดีๆ” 

...


ควายไบซันสองตัวลั้ลลาจากไปทิ้งใครบางคนแถวนี้เข็ดเขี้ยวเคี้ยวฟันกรอดๆ


“คุ้นๆ ว่าเชษฐ์คือเบอร์ 4 กัปตันทีมโรงเรียนนั้นนี่หว่า” กายมองตาม
“ความรู้สึกช้าตามเคยนะกาย กูคิดจะลุกไปกระทืบมันตั้งแต่ประชุมรวมเมื่อเช้าแล้ว ดึงเสื้อกูล้มลูกนั้นยังแค้นไม่หาย”
“ลูกไหนวะ?” ผมสนใจบ้าง
“นัดชิงจะจบควอเตอร์สุดท้าย มิกกี้กับต้นออกแล้วแต่จะเข้าไปต่อยปากเอา ห้ามเกือบตาย” เจฟเล่า
“อ๋อ ที่เราได้ฟาล์วแล้วเจฟฟรี่ยิงลูกโทษให้เราเสมอด้วยนี่หว่า จำได้แล้ว” กาย
“เออนั่นแหละ” เหยี่ยวโยนช้อนเคร้งไม่สบอารมณ์


ผมจำมิกกี้ได้จากเส้นผมแดงหัวเกรียนเกือบโล้นซ่า กอริลลาตีซี้ขึ้นมึงกูกับโจ๊กตอนไปเที่ยวงานโรงเรียนนั้น ส่วนต้นเป็นอริขาประจำกับอาร์ม เรื่องราวเก่าก่อนสมัยมัธยม เคยมีอดีตร่วมกันมาจึงพอนึกออกครับ


“แล้วใครชนะ?” ผมอยากรู้ผลสกอร์แพ้ชนะ
“พวกกูไง” เหยี่ยวตบอก “ขึ้นแท่นด้วยนะเว้ย อาจารย์จะปั้นรูปปั้นใส่ในหอเกียรติยศแล้ว ไม่มีใครทำให้เฉยๆ”
“โม้ว่ะ”
“จริงๆ นะเว้ยโจ๊ก ตั้งแต่ตั้งโรงเรียนมาเพิ่งมีพวกกูนี่แหละที่ชนะเป็นครั้งแรก อะไรๆ มันก็นะ ไม่อยากจะคุย” เหยี่ยวจิ๊ปากชมตัวเอง ผมล่ะขำปนอยากกระทืบหน้ามันจริงๆ


“เฮ้ยเหยี่ยว! ไอ้เชี่ยนั่นหน้าคุ้นๆ ว่ะ ใช่ที่เหยียบท้องกูหรือเปล่าวะ” เรื่องราวกำลังมอดดับเอเจดันลุกจากโต๊ะมาสุมขอนอีกตูมใหญ่ งามไส้ล่ะงานนี้
“เชษฐ์ โรงเรียนที่ชิงกับเรานั่นแหละ” กายเป็นคนตอบ ท่าทางอยากสงบศึกแต่คงยาก ระยะน้ำเชี่ยวไม่ควรเอาเรือไปขวาง
“กูว่าแล้ว มันเรียนวิดวะกับมึงเหรอเหยี่ยว มาญาติดีด้วย?” เอเจ
“เปล่า มาบอกให้ไปลงชื่อเล่นบาสมหาวิทยาลัย ถ้าสนใจ” กาย

“พี่ติณไลน์ให้กูเมื่อวาน ที่ส่งต่อมึงไงเอเจ ตอนแรกงั้นๆ แต่ตอนนี้เห็นไอ้หอกนี่แล้วแม่ง” เหยี่ยวนิ้วโป้งปัดปลายจมูกฉิวอยากแกว่งเท้าหาเสี้ยนสุดตรีน
“งั้นคงเจอกูล่ะ” เอเจหมายมั่นปั้นมือ เอเจเล่นบาสเกตบอลพ่วงทุนอาทิตย์กรุ๊ปประเภทนักกีฬาเสียด้วย ตรงเป้าประสงค์เต็มๆ
“สวย! เพื่อนกูต้องงี้ กินข้าวเสร็จไปโรงยิมกะกูเลยเอเจ มึงด้วยกาย กัปตันทีมโรงเรียนเรา โทรตามไอ้รักษ์ฝั่งโน้นมาด้วย บอกกูสั่ง” เหยี่ยวของขึ้น กะเกณฑ์เพื่อนฝูงรอบวงกะเล่นเต็มเหนี่ยว



นาทีนี้ขอลบภาพนายแบบอินเตอร์เพอร์เฟคนิสัยดีทิ้ง เหยี่ยวเหี้ยมาก สันดานแบดบอยโผล่หางเต็มๆ



“แต่ขอดูก่อนได้ไหม อยากกลับบ้านเร็ว แม่ให้ช่วยดูงานบริษัท เจฟฟรี่ก็ขายังไม่หายดีไม่ใช่เหรอ” กายทำท่าถอนตัวเป็นคนแรก โบ้ยคนนั่งติดผม
“ไหนไอ้ซ้งบอกแม่ซื้อคอนโดให้วะกาย ชั้นเพนธ์เฮ้าส์บนหัวมันด้วย จะกลับทำไมบ้าน รถติดตายชัก” เอเจ
“นั่นน่ะ...” กายถอนหายใจ
“กูไม่สนใจ ฟูลทีมกวนไอ้เปรตนี่เป็นพอ จบรับน้องคัดตัวจริงเสร็จจะเล่นต่อก็สุดแล้วแต่วิจารณญาณของใครของมัน” เหยี่ยวประกาศ
“555” คนของผมหัวเราะขำชอบใจ ไอ้นี่อีกคน

“ว่า?” เหยี่ยวหันมาถามเพื่อนสนิทตัวเอง คนที่คุณก็รู้ว่าใคร
“หึหึ” ยักษ์ชูมือ
“มันต้องงี้ The great Jefferson, Give me five! 555”



เหยี่ยวเบอร์ 7 กับเจฟเฟอร์สันเบอร์ 5 เทคมือข้ามโต๊ะสนุกสนาน เพื่อนกันเหมือนกันเอี้ยๆ ผมส่ายหน้าปลง ซากุระหงิบ้าดีเดือดของโจ๊กกลับเป็นคนเดิมชัดๆ  (เสื้อบาสเกตบอลที่ขโมยมาจำได้ติดตา 5 ‘JEFFERSON’ อ่านว่า ไฟเจฟเฟอร์สัน ; โจ๊กเอง)

ไม่ต้องหันมายักคิ้วให้กูเลยไอ้ลูกหมา ขาเดี้ยงเจ็บกลับมาพ่อจะซัดให้



“...เดี้ยงกลับมาจะกระทืบซ้ำ โจ๊กจักให้อย่างดีรับรอง” ผมโน้มกระซิบบอกอย่างใจ รอยยิ้มกว้างเป็นเด็กได้ของเล่นถูกใจกลับคืนชวนหมั่นไส้เกิน
“...รัก ได้ทั้งนั้น” จมูกเฉี่ยวแก้มจิระ

“โหวววว!”
“วิดวิ้ววววว!”
(>///<) ไอ้พวกนี้ เดี๊ยะเตะเรียงตัว


...


กินข้าวเสร็จพวกเรายกโขยงไปหาพี่ติณโต๊ะใกล้ๆ ก่อนไปส่งผมกับพี่หยกที่คณะ ปล่อยก๊วนนายแบบยกขบวนต่อไปยังโรงยิม

(ทางผ่านครับ ทางเข้าหลักเจอเลยคือตึกอธิการ คณะบริหาร หอประชุม โรงยิมและคณะอื่นๆ จำไม่ได้ ตรงกลางคือห้องสมุด ฝั่งนี้มีคณะวิทยาศาสตร์ สถาปัตยกรรมศาสตร์ ศิลปศาสตร์ของโจ๊ก และท้ายสุดติดกำแพงทางออกคือดงวิศวกรรมศาสตร์)


สตาร์ทวันแรกได้เรี่ยมจริงเลยพ่อ!!!




-----------------------

ปล.

ออกข้างทางนินทาหมาแป๊บ เจ้าเจสเตอร์นั่นเอง...


ลาบราดอร์สีช็อกโกติดเจ้านายมากหรือเจ้านายเป็นฝ่ายติดมันเองมิทราบ วิ่งเรี่ยระข้อเท้าทั้งวันทั้งคืน ไม่เห็นฝรั่งจะร้องหงิงๆ ทำหน้าเคว้งคว้างเหมือนหมาน้อยถูกทิ้งประหนึ่งโลกทั้งใบหายวับต่อหน้าต่อตา พ่อมันพอได้ยินเสียงงี้ดๆ ก็จะเคาะๆ หรือเรียก ‘เจสเตอร์’ ให้ไปหา


อย่างฮาคือวันนึงวิ่งควบคึ่กๆ ชนประตูกระจกดังปัง นั่งก้นจ้ำเบ้า มึนเอ๋อเซ่อไปไม่เป็นเกือบ 10 นาที ผมยิงสแน๊ปช็อตเก็บไว้ทัน เห็นรูปทีไรขำทุกที เจสเตอร์ฟีเวอร์ทั้งบ้าน (สองคน)


อ้อ นิ้วโจ๊กเป็นสแน๊กของมันครับ นั่งกับพื้นไม่ได้ เจ้าลาบราดอร์จะกระโจนขึ้นมาเหยียบย่ำบนตัก ถึงยืนอยู่ก็กระโดดงับแง่มๆ มือเปื้อนน้ำลาย เขี้ยวคมแหลมสุดๆ ตีเตะต่อย ด่าแค่ไหนก็แกว่งหางแป๊กๆ ทำตาใสแจ๋วจะเล่นอย่างเดียว 


แต่ผมชอบมันแฮะ (^0^) ชอบเอามากๆ เสียด้วย


นายแบบอันดับหนึ่งประจำกล้องโจ๊กเวลานี้ ไว้ว่างๆ จะอัพรูปให้ดูครับ
 :mew3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 12-05-2014 07:50:03
เปิดเทอมวันแรกก็น่าสนุกแระ เจฟกะเหยี่ยวนี่เหมือนกันจริงๆ หวงคนของตัวเองเข้าเส้น 55555555555
อยากเห็นเจสเตอร์ อยากเห็นเป็นวีดีโอ ตอนพันแข้งพันขา คงน่ารัก :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 12-05-2014 08:00:42
rujaya อรุณสวัสดิ์
 :mew3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 12-05-2014 08:12:02
เจฟขี้หวง  :-[ โจ๊กน่ารักไปอีก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 29 มอร์นิ่ง P.32 (7/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 12-05-2014 09:13:08
หวงตลอดนะเจฟฟฟฟฟฟฟฟ :hao3:


 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 12-05-2014 10:15:15
ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 12-05-2014 11:37:09
เปิดเรียนวันแรกยุ่งเหยิงดีแท้ โจ๊กนี่มีเรดาร์เกย์แล้วเหรอถึงสงสัยอาโปกับพี่หยก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 12-05-2014 12:06:21
วันแรกก็ซ่าสะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 12-05-2014 12:14:47
โชว์หวานตั้งแต่เปิดเทอมเลยน้า
เจฟฟี่ก็ยังขี้หวงไม่เปลี่ยน แต่โจ๊กน่ารักซะขนาดนี้นี่นะ ไม่หวงได้ไง  :hao7:

รอศึกใหญ่หนุ่มชมรมบาส

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 12-05-2014 13:10:31
เปิดเทอมวันแรกก็ฟินซะเนาะโจ๊ก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 12-05-2014 14:29:49
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 12-05-2014 14:47:56
รับเปิดเทอม :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 12-05-2014 16:07:18
โอ้ยยยยยยยยย จะตายเอา หวานเว่อร์
หวงสุดๆๆ เจฟเฟอสัน คึคึ  อ่านควบไปกะลมเหนือ
สนุกสองเท่า 55555555
ปล. กายเป็นตัวประกอบได้เนียนเว่อร์ๆตีบทแตก 5555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 12-05-2014 16:23:37
ชอบเจฟหวานไม่สนใคร แถมขึ้หวงมาก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 12-05-2014 16:50:05
 :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 12-05-2014 17:21:31
เจฟนี่หวงเด็กสุดๆอ่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 12-05-2014 19:20:02
เจฟหึงอะไรอ่าา อาโป หรือ พี่หยก อิอิ เปิดเทอมใหม่ โจ้กกี้ก็ซ่าแล้วว ^_^
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 12-05-2014 19:23:14
“...รัก ได้ทั้งนั้น”  :o8: :o8:  หวานกันกลางโรงอาหารเลยนะ

ปล. ตอนท้ายไม่ได้แจ้งว่าจะว่าลงวันไหน แสดงว่าจะมาทุกวันชิมิ :katai4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-05-2014 21:08:24
สนุกสนานกัรดีนะวัยุร่น


แต่พ่อมดเข้าใกลัวัยทองแล้วเหรอ อารมณ์แปรปรวนมากก    :laugh:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: arjinn ที่ 12-05-2014 21:44:38
สวัสดี puppyluv  :L2:

นานแล้วที่ไม่ได้แสดงตัว

ยินดีและดีใจเสมอที่ได้อ่าน :กอด1:

เป็นกำลังใจให้เสมอ

รักสองเจนะคะ :hao3:

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 12-05-2014 22:03:29
วันนี้มึนเมากะภารกิจชีวิต
แต่ยังคงแอบอ่านจากมือถืออย่างมีมานะต่อไป
...มันควรมั้ย?? แถมตอนยาวใช้ได้ ตัวละครใหม่ต่างหาก ^^...

เปิดเทอมวันแรก...อัธยาศัยดีกันทั้งนั้น << เหรอ??
เพื่อนใหม่เยอะแยะ ว่องไวไปหมด...พยายามจำชื่ออยู่ ^^"

ว่าแต่...คนรู้จักใหม่ ทั้งรุ่นพี่ทั้งเพื่อน...น่าสนใจเนอะ หุหุ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 12-05-2014 23:05:47
ท่านเจฟเฟอร์สันนี้ขี้หวงขั้นเทพ 5555 เค้ารู้กันทั่วแล้วมั้งว่าโจ๊ก จิระ น่ะของใคร
บาสครั้งหน้ามันส์แน่ๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 13-05-2014 07:00:58
พ่อคุณเจฟอารมณ์แปรปรวนนะคะถ้าเป็นเรื่องของจิระเล็ก
ยังไงถ้าถึงเวลาเผด็จศึกก็อย่ารุนแรงมากนะ อิอิ
แอบสงสารโจ๊กกี้ เพราะมีคนเก็บกดอยู่แถวนี้ 55555555
 :hao6: :hao6: :hao6:

 :กอด1: puppyluv
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 13-05-2014 07:03:21
มารอเชียร์นักบาส :z2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 13-05-2014 11:42:27
เปิดเทอมวันแรกก็สนุกแล้ว
 o18
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 13-05-2014 15:28:20
หุหุ...ชีวิตมหา'ลัยวันแรก
ตัวละครเริ่มเยอะ...
อยากให้ลองวาดผังความสัมพันธ์ตัวละครของ puppyluv
คงจะเป็นอะไรที่อิรุงตุงนังทีเดียว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 13-05-2014 22:29:06
หวานเบาๆ

รอตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 13-05-2014 22:46:21
ชีวิตเด็กมหา'ลัยสดใส ซาบซ่า  :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 13-05-2014 22:51:29
ชอบตอนอยู่กับเจสเตอร์จัง น่ารักกกก :impress2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 14-05-2014 07:50:52
ยังไม่มาอีกหรอ คราวนี้ไม่ได้บอกด้วยว่าจะมาเมื่อไหร่ แต่ก็มารอทุกวันเลยนะ  :katai5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 14-05-2014 10:22:30
ชีวิตวัยรุ่นมันก็ต้องอย่างนี้แหละ ครึกครื้นสมกับเปิดเทอมวันแรก
โลกกลมๆใบนี้ยังมีอะไรให้แปลกใจได้อีกเยอะ :hao3:
โจ๊กเนื้อหอมตั้งแต่รับน้อง งานชุกงานชุมตั้งแต่เปิดเทอม
ท่าทางจะเป็นวันที่ดีหากว่าไม่มีเหตุให้ฝรั่งมันหงุดหงิดเอา
ทั้งหมดทั้งมวลก็เพราะหวงนั่นเอง เจ้าแมวมันจะรู้ไหมว่าเจ้าของหวง
พ่อกับลูกก็นิสัยเหมือนกันนั่นแหละ นัวเนียได้คนเดียว
ศึกหลายด้านเราต้องเอาใจช่วยพ่อเจสเตอร์อยู่แล้วสิ :z2:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 15-05-2014 06:36:39
น่ารัดอ่ะเจฟฟี่ อิๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 15-05-2014 08:20:29
มันก็หึงได้ทุกสถานการณ์เหมือนกันนะ

2เจ ต่างคนต่างก็กลายเป็นลูกไก่ในกำมือของกันและกันขนาดนี้แล้ว เด็กน้อยบอกว่า ไปหาสเต๊กปลากินกันดีกว่า

เพิ่งปี 1 หนทางยังอีกยาวไกล ใจเย็นไว้น้อง อันนี้ เกียฝากมาบอก

อาจไม่ได้มาทุกตอน เหมือนที่ไม่ได้อัพเรื่องเองทุกตอน แต่ยินดีที่ได้อ่านเพื่อเติมรอยยิ้มในวันเหน็ดเหนื่อย

THX.Puppy

.่jive:


หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 15-05-2014 14:52:38


หลงมนต์พ่อมดอีกคน ติดใจกับจิระทั้ง2อ่านรวดเดียวเลย

 :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: inna ที่ 17-05-2014 17:47:03
เมื่อไหร่จะมาน้ออออ คิดถึง JJ จัง :hao5: :hao5:  :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 17-05-2014 18:16:11
มื้อใด๋จิมา :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 19-05-2014 06:31:35
สบายดีนะ่  คึดฮอด2J  คึดฮอด puppyluv :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 30 เปิดเทอม P.34 (12/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 19-05-2014 07:18:32
 :hao3:
ไม่ได้นัดกันแต่เราก็เข้ามารอ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 19-05-2014 08:02:02
มอร์นิ่ง tuckky
 :mew3:
**********************

จิระxจิระ
ตอน 31 เปิดร้าน











“เจ๊!”


ผมลั่นทุ่งตั้งแต่ลงรถแท็กซี่หน้าบ้าน วิ่งตื๋อตัวปลิวพุ่งไปไหว้กราดเร็วๆ ก่อนโถมกอดพุงคุณผู้หญิงเต็มรัก


“ไอ้เจ้าโจ๊ก โอ๊ยเบาๆ มาไงล่ะนี่ นึกว่าจะไม่ได้มาซะแล้ว รอตั้งแต่บ่ายไหนว่าเลิกเรียน 4 โมง แล้วเจฟฟรี่ล่ะ”
“มัวแต่รอไอ้นี่เก็บของ รถติดอยู่บนทางด่วนอีก โอย หิวๆๆๆ มีอะไรกินบ้าง”
“มาถึงก็เอาเชียว อ๊าย! เบาๆ จั๊กจี้ ฮิๆๆ” คุณผู้หญิงของบ้านโจรกระจอกกอดปล้ำหิวอาหาร

“ใครเสียงดังถึงบ้านโน้นเชียว มาแล้วเหรอเจ้าหนู” ตาโผล่มา
“ตา! เฮีย! หวัดดี มีอะไรอร่อยๆ กินบ้าง หิว” ผม
“เจฟฟรี่ล่ะ” น้าจอมไม่สน
“โหเฮีย โจ๊กยืนอยู่นี่ไม่มี๊ไม่คิดถึง ลูกหลานหิวข้าวอุตส่าห์ไม่กินตั้งแต่เช้า”
“นี่แน่ะ”
“โอ๊ยยยยย!” โดนเบิ๊ด ไม่เจ็บหรอกแต่ร้องเอาออสการ์ไปอย่างนั้นเอง


“มาซะค่ำเชียว สมบัติเพิ่งพาพวกที่ช่วยงานกลับไปเมื่อตะกี้ ปะ ไปกินข้าวเจ้าหนู เตรียมไว้เพียบ”
“เจ๊เขาต้มโจ๊กไว้ให้” น้าจอม
“โหเจ๊ ใจคอจะไม่ให้กินหมูเห็ดเป็ดไก่เลยหรอก เอะอะโจ๊กเอะอะข้าวต้มตลอด”
“หมูเห็ดเป็ดไก่เก็บไว้ให้คนเข้าร้าน เลี้ยงพระพรุ่งนี้ เราคนในบ้านไม่ต้องกินหรอก แล้วมันใครโทรมาบ่นว่าอยากกินโจ๊กทุกวี่ทุกวัน อ้าว เจฟฟรี่หอบอะไรมาเยอะแยะ” เจ๊สวดยาว

“สวัสดีครับ นี่เสื้อแจกในงานครับ”
“กี่ตัวล่ะเจฟฟรี่” น้าจอม
“200 ครับ โปโลกับเสื้อยืดธรรมดาอย่างละครึ่ง ส่วนถุงนี้พวงกุญแจ เพื่อนทำของพรีเมี่ยมทำมาให้ด้วย”
“ทำมาทำไมเปลือง บอกแล้วว่าไม่ต้อง ทั้งหมดนี่เท่าไหร่เดี๋ยวเจ๊จ่ายเอง”
“ไม่ต้องครับ ฟรี ตอบแทนผมกับเพื่อนไม่ได้อยู่ช่วยงานพรุ่งนี้” ฝรั่งลูกรักของเจ๊ยิ้มเท่แบบอาเสี่ยช่างเปย์จนน่าหมั่นไส้


“เฮ้ยเสื้ออะไร พวงกุญแจไหนทำไมกูไม่รู้เรื่อง แอบทำมาเมื่อไหร่วะ”
“ไอ้เจ้านี่ รู้อะไรกับเขาบ้าง”/ (“เผียะ!”)
“โอ๊ย! เจ๊อ่ะ!” โดนคุณนายซัดเผียะเข้าให้



ถึงบางอ้อฝรั่งกับเหยี่ยวแอบทำเสื้อแจกในงานเปิดร้าน โทรมาขอชื่อ โลโก้ร้านกับยี่ห้อรถจักรยานยนต์ที่ขาย เสื้อโปโลพรีเมี่ยมอย่างดีสำหรับลูกค้าผู้มีอุปการะคุณพรุ่งนี้ ส่วนเสื้อยืดให้แจกคนทั่วไป โดยเฉพาะเด็กๆ นักเรียนโรงเรียนเก่าโจ๊ก เป็นการโฆษณากึ่งโปรโมทไปในตัว เจ๊กับเฮียบอกไม่ต้องแต่สองตัวนี้ไม่ฟังหรอก

พวงกุญแจปั๊มนูนกับแก้วน้ำพลาสติกสินค้าพรีเมี่ยม เอเจกับกายสนับสนุน ได้มาจากบริษัทที่บ้านของกายเอง

(=”=) ข้าพเจ้าบ่รู้เรื่องกับเขาเลย แอบก่อการตอนไหนฟะ


...


“เจ๊รับฟรีๆ ไม่ได้หรอกเจฟฟรี่ มันมากไป เจ๊จ่ายให้ดีกว่า”
“ไม่รับครับ มาอยู่ที่นี่น้าจุ๋ยทำกับข้าวให้กิน ช่วยรีดผ้า เก็บห้องให้อีก แค่นี้ยังน้อยไป น้าจีน่าสั่งให้ทำเองด้วย ไม่รับผมโดนแน่ครับ”
“คุณจีน่าด้วยเหรอ เจอกันครั้งเดียวก็เอาของมาให้แล้ว เกรงใจจริงๆ”



ผมล่ะทึ่งบทเจรจาของท่านเจฟเฟอร์สันจนสตั๊นไป 20 วิ เอเจกับ เหยี่ยวเคยเล่านิกเนม ‘ท่าสาธุคุณ’ ความสามารถพิเศษกล่อมลิงหลับ โจ๊กเห็นจริงวันนี้เอง

เจ๊มองของขวัญขึ้นร้านใหม่อภินันทนาการจากน้าจีน่า กรอบรูปปลาโค่ยลายทอง (ปลาคาร์ฟนั่นล่ะครับ) ต้นไม้เป็นเกลียวๆ ถักเปียในกระถางรูปเงินของจีน ทาสีทองกับสีเงิน 2 กระถาง

คนแท็กซี่ชวนคุยใหญ่ว่าจะไปฉลองเปิดร้านที่ไหน ต้นไม้บังเลยไม่เห็นหัวแดงแอบจับมือโจ๊กมาตลอดทาง อันนี้ต่างหากที่กรี๊ด



“บ้านเพื่อนรับทำสินค้าพรีเมี่ยมพวกนี้อยู่ ถ้าน้าจุ๋ยชอบอยากได้เพิ่มค่อยโทรสั่ง ช่วยอุดหนุนเขาตอบแทนแบบนั้นดีกว่าครับ”
“เอางั้นหรือเจฟฟรี่”
“ครับ”
“ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นเจ๊ขอบใจมากนะ ฝากขอบคุณน้าจีน่าเราด้วย แล้วนี่มาถือยืนกินเลอะเทอะไม่นั่งดีๆ ล่ะโจ๊ก” เจ๊หันมาดุ แค่กวาดของโปรดทุกอย่างใส่จานเดินมาร่วมวงเสวนาด้วยแค่นี้เอง
“อิ๋ว!” โจ๊กมูมมาม
“หิวก็ไปนั่งกินดีๆ ให้เป็นที่เป็นทางหน่อย เขาเพิ่งทำความสะอาด อ๊ะๆ อย่าเพิ่งกิน” น้าจุ๋ยดึงจานขนมจีนจากมือผม
“อ๊า! จะกิน!”

“แหวน! หนูแหวนมาหาเจ๊หน่อย! อ้อ กุ๊กมาพอดี นี่โจ๊กกับเจฟฟรี่ นั่นหนูแหวนกับกุ๊กมาช่วยงานที่ร้าน มีเจ้าสมเกียรติน้องพี่สมบัติอีกคน เพิ่งออกไปเมื่อกี้ กุ๊กช่วยอุ่นไมโครเวฟให้ที เอาร้อนๆ นะ”
“อุ่นทำไม คนยิ่งหิวๆ อยู่” ผมบ่น
“เจ้านี่กินเส้นขนมจีนดิบๆ ไม่ได้นะเจฟฟรี่ ต้องต้มให้สุกอีกทีไม่งอย่างนั้นท้องเสีย”
“อ้าวเหรอ ทำไมกูไม่รู้วะ” ผมคว้าน่องไก่มางับแก้ขัดไปพลางๆ ตงิดว่าใช่แต่ความหิวเข้าครอบงำเลยลืม
“รู้ก็บ้าล่ะ โตจนหมาเลียตูดไม่ถึง ปากท้องตัวเองแท้ๆ พูดเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา เฮ้อ...ตัวขาวขึ้นนะเรา ไปทำความเดือดร้อนให้หรือเปล่าเจฟฟรี่ แล้วไม่ใส่สายคล้องแขนไว้ล่ะ”
“อ๋อยๆๆๆ”


เจ๊พลังช้างสารแกล้งจับหัวโยกซ้ายโยกขวา ผมร้องโอดโอยคอจะหลุดจากบ่า


“หึหึ” นายแบบขำ
“หายแล้ว หมอนัดอีกไม่กี่วัน พรุ่งนี้ขายอะไรบ้างพริตตี้พาชมกิจการหน่อยเร็วเข้า” ผมเดินนำไปอีกทางอยากเห็นของใหม่


เจ๊ เฮีย ตานำชมส่วนขายข้างๆ ร้านกว้างขวางหรูหราผิดหูผิดตา ส่วนอู่ซ่อมคูหาที่เราอยู่ก็ทาสีใหม่ ส้มเหลืองแสบสันสะใจโจ๋ มีชั้นเก็บของ เป็นระเบียบสะอาดสะอ้านน่าใช้งานจมหู

กลายเป็นน้าจอมกับเจฟนำชมกันเอง เฮียปลาบปลื้มชมชอบร้านใหม่มากกว่าเจ๊หลายขุม ดีนะว่าไหม (^^)

...
...


เบลบอยบริการยกกระเป๋าขึ้นไปส่งผมถึงชั้น 3 ห้องเดิมที่เคยอยู่ ทุกอย่างเหมือนเดิมแค่ 1% ที่เหลือถูกเก็บเรียบวุธ

อุเหม่ การ์ตูน ซีดีต้องห้ามของโจ๊กอัตรธานหายเกลี้ยง

สิ่งของเครื่องใช้ต่างๆ ของผมถูกย้ายเก็บใส่ในตู้ห้องเล็กด้านข้าง (ห้องผนังไข่ไก่ที่เคยเป็นสตูดิโอซ้อมกีตาร์ของหมอนี่นั่นล่ะครับ) มีของญาติพี่สมบัติมาวางไว้แทนและเนื่องจากสมเกียรติเรียน กศน. ที่ศูนย์การศึกษาไม่ไกลจากที่นี่มากนักจึงเข้ามาอาศัยบ้านหลังนี้แทนที่ผม



“น้าจอมให้น้องลงไปนอนบ้านเล็กนะคืนนี้ พรุ่งนี้ด้วย” เจฟบอกผมขณะหยิบหนังสือเขียนชื่อ ‘สมเกียรติ’ บนโต๊ะ
“อืม” พยักหน้ารับหากข้างในมึนงง


เกาหัวรู้สึกผิดที่ผิดทางชอบกล ของๆ เราแต่ไม่ใช่ของเรา ถูกเปลี่ยนมือจึงกริ่งเกรงไม่กล้าหยิบจับใช้ของตัวเองเหมือนเก่า

พ่อมดกล้าใช้อำนาจกับเฮียเสียด้วย ผมเป็นคนในครอบครัวนี้แท้ๆ ยังไม่ค่อยกล้าหือเลยอย่างจริงจังสักครั้ง ถ้าน้าจอมบอกให้ทำคือทำ



“กลับบ้านเราไหม?”
“บ้าซิ นี่บ้านกู ห้องกูเอง เขาไม่มีที่ไปจะให้ไปนอนไหน อยู่ที่นี่ด้วยกันนั่นแหละ”
“ผมหวง”
“...(=///=)...” โจ๊กเงิบ

 “พี่แกคงเป็นผู้ชายธรรมดานี่แหละมั้ง เห็นหน้ามันแล้วเหรอถึงได้สแกนเกย์เขาไปทั่ว” ผมแขวะเกย์เรดาร์
“ไม่รู้ ไม่ชอบให้ใครอยู่ใกล้คุณ”
“โห พูดไม่ออกเลยนะเนี่ย” หน้าไม่แดงใช่ไหมครับ
“หึหึ common...” ในห้องเล็กกับเก้าอี้สูงตัวเดิม ตบต้นขาเรียกผมนั่งตัก
“ไร?”



...ดวงตาสีเทาอ่อนโยน

...กางแขนรอท่าผม

...อาการเด็กโย่งเสพติดโจ๊กแหงแซะ



“เสร็จงานพรุ่งนี้กลับไปนอนบ้านเรานะครับ”

 :hao3:
นะครับมาล่ะ อยากให้ทำอย่างใจจะพูดเพราะมว้ากกกกกก
อย่าหลงลมปากพ่อมดเชียว

“ไม่เอา อยู่โน่นก็ต้องนอนคนเดียว อยู่นี่ให้เจ๊ขุนก่อนซิ ของกินเยอะแยะ”
“เจสเตอร์จะร้องถ้ามันไม่เจอใคร หอนทั้งคืนไม่หลับไม่นอน น่าสงสารออก”
“โห ห่วงไอ้ลูกรักแต่ไม่ห่วงงานบ้านกูซะงั้น”
“555”

“เจฟ...” ผมซุกเข้าอก เป็นฝ่ายโอบรอบคอกอดเขาไว้เสียเอง
“ครับ...”
“ไม่รู้ซิ...” ผมถอนหายใจ
“อยู่ที่นี่แหละ ให้เวลาคืนนี้กับพรุ่งนี้แค่นั้น วันอาทิตย์ค่อยกลับบ้านเรา น้าจุ๋ยจะได้ดีใจมีคนมาป่วนงาน” ฝรั่งเปลี่ยนใจให้อยู่ต่อ
“โอ้ เห็นกันเป็นตัวแสบซะงั้น”


ผมแนบหูฟังเสียงหัวใจเต้นของอีกฝ่าย ไม่น่าเชื่อว่าคนหนึ่งคนจะเติมเต็มอีกคนได้มากถึงเพียงนี้

...


(ครืดๆๆๆ)
“อะไร?” ผมผละออกห่างแต่แขนยังคล้องคอไว้ตามเดิม
“F**k! ทำไมมาเร็วนักวะ...ฟู่”
“เหยี่ยวเหรอ”
“อืม ชักไม่อยากไปแล้ว แคนเซิลไม่เอางานนี้ดีกว่า”

“บ้าซิ จะขึ้นเครื่องรอมร่อ ทีให้ช่วยแพ็กกระเป๋าเมื่อกี้รีบเกือบตายเลยนะ ไม่ไปพี่ผู้จัดการด่าตาย มันมาถึงไหนแล้ว”
“อยู่ข้างล่าง...ฟู่”
“มาเร็วงั้นเชียว”
“เซ็ง...!”


ทำหน้าหน่ายๆ เก็บมือถือใส่กางเกงยีนส์ โยนทิ้งได้คงทำไปแล้ว


“555” ผมหัวเราะ “ฟอด...” ประคองใบหน้าแกล้งกดจมูกหอมแก้มแรงๆ ทีนึง หน้ามุ่ยถึงยิ้มแก้มแตกให้เห็นทันที
“หึหึ เอาอีก” หันอีกข้างรอได้คืบจะเอาศอก
“ไม่!”
“น่านะ ตั้งกี่วันไม่ได้เจอกัน...คิดถึง”
“ม่าย...ไม่ๆๆ”

“ใจร้าย...” หน้าง้ำ คิ้วขมวดไม่ชอบใจคลายมือจากเอวผมไปกอดอกตัวเองงอนๆ
“พ่อไอ้เจสเตอร์ขี้งอนจริงเว้ย เอ้า! ก็ได้แต่ของฝากเยอะๆ นะ พิซซ่าอิตาเลี่ยน ไวน์ ชอกโกแลต สปาเกตตี แฮม ขาหมู ไอติมเจลาโต้ อะไรอีกหว่านึกไม่ออก”
“กระเป๋าออกลูก”
“เอาเวสป้า รถมินิ อ้อ สโนว์บอลที่มีหอเอนปิซ่ากะโคลอสเซี่ยมด้วย อยากได้ ห้ามลืมเด็ดขาด”
“เวสป้าด้วย เยอะแฮะแต่ค่าจ้างข้างเดียวเอง?” ป่องแก้มรอคอย
“จัดปะ...ฟอด” ผมหอมแก้มเน้นๆ อีกข้างเอาใจ

“หึหึ ผมรักคุณ...โจ๊ก”

วาดแขนกอดผม โยกตัวเบาๆ เห่กล่อมเด็ก เรากอดกันอยู่อย่างนั้นจนเหยี่ยวกดโทรอีกรอบถึงตัดใจลงไปข้างล่าง

...
...


ลงมาได้ยินเสียงแว่วคุยกัน...

“ทำบุญตักบาตรเสร็จก็ฉันเช้าเปิดร้านที่นี่ก่อน เพลค่อยเลี้ยงอีกรอบที่บ้านหลังเล็ก ถือโอกาสทำบุญบ้านด้วยเลยทีเดียว” เจ๊ร่ายกำหนดการ
“นิมนต์พระหมดวัด” เฮียเสริม
“ก็ดีครับ” เหยี่ยว


เจ๊เปลี่ยนไปถามถึงจ๊อบนายแบบโกอินเตอร์ เหยี่ยวจึงเล่าให้คนในบ้านฟังคร่าวๆ


“ไปถึงพรุ่งนี้ก็เข้าห้องเสื้อเลยครับ ฟิตติ้งน่าจะทั้งวัน ถ้าเขาเอาก็อยู่รอเดินแบบวันจันทร์ถึงกลับ ถ้าไม่เอาก็แค่ถ่ายรูปอีกงาน” เหยี่ยว
“ไปถึงโน่นแล้วยังจะไม่เอาได้อีกเหรอ?” เจ๊สนใจ
“ได้ครับ พอลองกับชุดจริงๆ ดีไซน์เนอร์ไม่ชอบก็สั่งเปลี่ยนเดี๋ยวนั้น เขาไม่สนใจเพราะนายแบบบ้านเขาเองก็รอเสียบอยู่เหมือนกัน พวกที่ไปก็ไม่ใช่แค่เรา เคนยา อัฟริกานายแบบผิวสีก็ไปให้คัดด้วย การแข่งขันสูง”
“เหรอ อย่างนี้ก็มี”

“แต่ส่วนใหญ่จะเอาเพราะพวกอิมพอร์ตเอ็กซ์พอร์ตถือว่าตกลงกันก่อนแล้ว ในสัญญาระบุทำให้ที่นั่นที่เดียวไม่รับงานซ้อน สอง-หน้าใหม่ไม่ซ้ำ สาม-ถูก”
“ถูก! อย่าหาว่าเจ๊ถามซอกแซกเลยนะ ไปแต่ละทีได้เท่าไหร่ล่ะ?”
“ไม่เท่าไหร่หรอกครับ ผมถามเพื่อนแล้วได้น้อยกว่าในไทยเราเสียอีก เพื่อนได้หมื่นผมได้ห้าพันครึ่งต่อครึ่ง แบ่งเอเจนซี่บวกโดนหักภาษี แต่คิดซะว่าได้เที่ยวมากกว่า เดินทางฟรี ที่พักฟรีถือว่าหยวนๆ” เหยี่ยวยิ้มๆ โปรยเสน่ห์นายแบบ พี่กุ๊กกับแหวนร้องกรี๊ดเบาๆ เป็นซาวน์ประกอบพอได้ยิน


ผมทราบภายหลัง ตัวเลขที่เหยี่ยวบอกคือยูโรหรือสกุลเงินตามประเทศที่รับงาน คิดกลับเป็นเงินไทยคือคูณเข้าไปตามเรท เรียกว่าจงใจปกปิดตัวเลขทางบัญชีชัดๆ


“เออนะ เด็กๆ มีแรงก็ทำไปนะ ขอให้สนุกก็แล้วกัน เดินทางปลอดภัย ส่วนของขวัญเจ๊ขอบคุณมากนะคะ อ้อ ลงมาพอดี” เจ๊หันมาเห็นเรา
“ไปกันเลยไหมเจฟฟรี่ พี่จ๊อดอยากซิ่งล่ะ” เหยี่ยวชี้คนรถยืนกุมเป้ารออยู่ข้างๆ เลกซัสสีดำหน้าบ้าน
“อืม” ร่างสูงรับคำพลางยกมือไหว้ผู้ใหญ่
“มานี่มา ตาให้ไว้ช่วยคุ้มครองรักษาตัวนะ ไหว้พระเถอะหลาน” ตาเรียกคู่ซี้เข้าไปหา มอบพระกริ่งประจำวัดให้คนละองค์ กล่าวประโยคบาลีสั้นๆ พร้อมลูบหัวเพื่อความเป็นศิริมงคล


ถึงนาทีนี้ผมรู้สึกโหวงอย่างบอกไม่ถูก ไม่อยากให้ไปเลย อยากดึงรั้งไว้ทว่าเม้มปากแน่นไม่กล้าพูด

...
...

เดินต้อยๆ ออกไปส่งหน้าบ้าน...


“เจฟ...” ผมละเมอเผลอเรียก
“Come on...” หันกลับมาก่อนจะ “...จุ๊บ!”
จูบผมที่หน้าผาก
(>////<) อ๊าซซซซซซซซซ


*************มันเดย์ๆ
 :impress2: :impress2: :impress2:
(อันนี้อีโมพนักงานพิมพ์ชื่อโจ๊กฝากมา
"มันเดย์ซักครู่นะครับช่วงนี้" มันบอกว่างี้)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: jub_jub ที่ 19-05-2014 08:09:16
 :z3:โจ้กต้องอยู่คนเดียวตั้งหลายวัน(หรอออออ) เหงาแน่ๆ แต่เจฟคงแย่กว่า 5555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 19-05-2014 08:17:33
เจฟไม่อยู่หลายวันคิดถึงแย่เลย  :กอด1:

ทำไมเดี๋ยวนี้ puppyluv หายไปหลายวันจัง คิดถึงนะ 55555 :L2:

เจอกันอีกทีจันทร์เลยหรอเนี่ย  :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 19-05-2014 09:04:03
 :a5: วันจันทร์เลยเหรอ  :ling2:
พ่อนายแบบเที่ยวนี้ไม่ได้เก็บแต้มเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 19-05-2014 09:22:47
จุ๊บเหม่งก่อนจาก รอเจฟฟรี่กลับมาเนาะโจ๊ก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 19-05-2014 09:29:31
โอ้ววววว ใครจะแย่กว่ากัน เจฟหรือโจ๊ก
55555555555 น่ารักขึ้นทุกวันอ่ะ

ป.ลืง มันเดย์เลยเหรอ  :hao5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 19-05-2014 09:33:36
มีจุ๊บหน้าผากก่อนจากด้วย โจ๊กมีกำลังใจรอแน่
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: simiach ที่ 19-05-2014 09:44:14
วันนี้เหยี่ยวมีบทเยอะ อยากอ่านลมเหนือภาค2ต่อจังค่ะ
เจฟฟรี่น่ารักแบบนี้ รักโจ๊ก รักครอบครัวโจ๊กด้วย ดูแลเอาใจใส่ในทุกรายละเอียด

ท่าทางเจ๊จุ๋ยทำอาหารไม่เก่ง ขนมจีนที่ขายกันอยู่สุกแล้วทานได้เลย
อุ่นไมโครเวฟพอให้เส้นนุ่ม เส้นขนมจีนไม่ทานร้อนๆ  แต่น้ำยาที่ราดต้องร้อน เวลาอุ่นต้องแยกกัน ไม่งั้นเส้นอืด
ถ้ากลัวท้องเสียเค้าจะนึ่งกันค่ะ
ต้มให้สุกใช้ได้แค่ตอนทำ สุกแล้วต้มเส้นจะเละ


หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 19-05-2014 09:54:12
จิระ(เตี้ย) หงอยเลย.. ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 19-05-2014 10:13:29
ห่างกันนิดนึงนะคิตตี้น้อย

 :กอด1: :L2:



หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 19-05-2014 10:33:13
นานจัง มันเดย์เลยเหรอ?  :mew2:

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 19-05-2014 11:19:41
หวานนเซียะ อิจฉาโจ้กเลย ได้พ่อมดอย่างเจฟมาดูแล รักเรื่องนี้มากๆเลย ค่าา
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 19-05-2014 11:28:23
 :impress2: เขินจัง

นี่แค่จุ๊บหน้าผากนะเนี่ย

 :pig4:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-05-2014 14:35:08
จุ๊บเหม่งปิดท้าย อ๊าซซซซ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 19-05-2014 15:23:29
หวานกันไปอีก โอยยย ตายยยย โจ๊กกเอ้ยย :impress2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 19-05-2014 16:28:21
โจ๊กเอ็งอย่าว่าเจฟติดโจ๊ก เพราะโจ๊กก็ติดเจฟพอกัน :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 19-05-2014 17:20:08
แอบเขินเบาเบา
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 19-05-2014 17:24:09
ต้องห่างกันโจ๊กคิดถึงเจฟแย่เลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 19-05-2014 18:24:54
 o13 o13 
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 19-05-2014 19:09:41
เดี๋ยวนี้ puppyluv หายตัวตามเจฟไปอีกแล้ว
 :ling1: :ling1:
คิดถึง กลับมาไวๆน้า
 :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 19-05-2014 20:33:48
โจ๊กต้องคิดถึงพ่อเจสเตอร์  :กอด1: มันเดย์ช่างยาวนาน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 19-05-2014 21:10:51
 :m15:


ช่วงนี้อ่านไม่จุใจเลย เราจะรอนะคะ รอวันที่เด็กๆมาวิ่งกันบ่อย สู้ๆๆๆ  :katai5:


อิอิ ขอบคุณค่ะ บวกหนึ่งให้คนยุ่งแต่ยังมาลงนิยายให้หายคิดถึงเด็กๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 19-05-2014 21:34:24
เจฟฟรี่ไม่อยู่ตั้งหลายวันโจ๊กเหงาแย่
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 20-05-2014 00:32:47
ฝรั่งขี้หวงเหมือนเคย
แต่ที่เกินกว่าที่คิดมันอันที่จิระบอก...
...กลับไปก็ต้องนอนคนเดียว...ฮิ้วววว
พ่อมดใจฟูแน่ แต่เก็บอาการชิมิ ฮ่าๆ

คิดซะว่า...ห่างกันเพราะเขาไปทำงานหาเลี้ยงนะตัว
ดูแลระวังตัวล่ะ จิระ ^^
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 20-05-2014 10:21:13
 :pig4: รอๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 21-05-2014 13:35:50
หมดแล้ว เจฟได้ใจคนบ้านนี้ไปหมดแล้ว ยกทั้งครอบครัว
ถึงขนาดว่าตาให้พระในกรุนี่ก็ไม่ธรรมดาแล้วนะ :hao3:
ของฝากโจ๊กไม่อยากได้ ไอ้ที่อยากได้ก็ไม่กล้าพูดซะนี่
เอาตัวและใจมาให้ครบก็พอ คนนอนคนเดียวเขารออยู่ :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 21-05-2014 18:35:12
คิดถึงใช่ป่ะล่ะ  โจ๊กกกกกกกก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 21-05-2014 19:03:49
คิดถึงแล้วววว  :hao5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 22-05-2014 06:56:01
ไม่รู้ครั้งนี้ใครจะหงอยกว่ากัน จิระ x จิระ ^^
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 22-05-2014 08:20:58
มีจุ๊บส่งท้ายด้วยอ่ะ. อิอิ  เขินจังเลยอ่ะ (?)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MyTeaMeJive ที่ 22-05-2014 08:56:54
ข้าวพองฝากมาบอกว่า หวานแบบนี้ เวลาห่างกันมันจะเหงามากนะ..


.น้ำชา.
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 26-05-2014 06:35:08
morning  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 26-05-2014 06:37:41
สวัสดีตอนเช้าๆๆ :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 26-05-2014 08:00:02
----rujaya morning
----nekko สวสัดีตอนเช้าๆๆๆ
 :mew3:
********************

จิระxจิระ
ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว









‘ติง!’

เสียงกระดิ่งเตือนข้อความเข้ามือถือรุ่นพระเจ้าเหาดังขึ้นในเช้าวันใหม่ ผมกะจะเฉยๆ ทำเนียนหลับต่อแต่ปิ๊งในหัวว่าวันนี้คือวันอังคารและกำลังรอใครบางคนอยู่อย่างใจจดใจจ่อถึงควานมือไปหยิบอุปกรณ์เจ้ากรรมาหยีตาดู

‘ตื่นไปเรียนได้แล้วครับลูกพี่โจ๊ก / แฮงค์’


แฮงค์???
แฮงค์ไหน??
มันใครวะ?

ส่งผิดแหงแซะแต่ชื่อเดียวกับโจ๊กเสียด้วย อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น

ถอนหายใจเฟลๆ ก่อนสะดุ้งวูบ ฉิบหาย ตูมิได้ครองเตียงผู้เดียว ใครอีกคนนอนก่ายเป็นหมีโคอะลา (ตัวควายๆ หัวแดงๆ) เกาะหนึบเอวข้าพเจ้าอยู่



“เจฟ!” ผมตาโต
“งืม...” มันตาปิด
“มาไง ตอนไหน ตั้งแต่เมื่อไหร่”


ดีใจแต่เก๊กหล่อไว้ เราควรมีมาดรักนวลสงวนตัวบ้างไรบ้าง คนเปลือยนอนตอบแบบไม่เปิดหนังตาสักกะติ๊ด อาการปกติของจ้าวประมุขวังค้างคาวทุกๆ เช้าเหมือนเคย


“อือ...เมื่อเห็น”
“เออ...เมื่อเห็น ไม่น่าถามเลยเน๊าะ ปากดีว่ะ”


ดูคำตอบเสียก่อน ไม่ร่วมเรียงเคียงหมอนใบเดียวกันพ่อจะถวายแหวนแต่รุ่งสาง เอาความคิดถึงของตูคืนมาซะดีๆ


“กี่โมงแล้ว?”
“หกโมงครึ่ง ไหนล่ะของฝาก” ผมทวงสิ่งที่ต้องการ ของฟรีจากต่างแดนเท่านั้นคือจุดมุ่งหมายสำมะคัญ ส่วนนายแบบจะโกอินเตอร์ว่อนไปทั่วโลกก็ไป


อย่าให้ถึงคราวโจ๊กได้ทีบ้าง พ่อจะลอยชายไปแล้วไปลับไม่กลับมาให้มันปล้ำกอดง่ายๆ เลยด้วย คอยดู


“ของฝาก คิตตี้อยากได้ของฝาก นี่ไงเล่าของฝาก ฮื่ย...!”
“เฮ้ย! ปล่อย!”
“ของฝากไง ของฝากๆๆ”
“เชี่ยเจฟ! เสื้อกางเกงกู! ว้ากกกก 555”
“กูมึงพูดไม่เพราะ บอกไม่จำ บนเตียงด้วย ฮึ่ม!”
“บอกตอนหนาย เจฟฟฟฟฟ 55555555”


ฉากเรทบนเตียงกว้าง ยักษ์แดงล็อกร่างผมทุ่มลงล้มกลิ้งโค่โร่ไปด้วยกัน ถลกเสื้อขึ้นกัดพุงแมวพร้อมทึ้งขอบกางเกงบอลยืดๆ ย้วยๆ จวนเห็นร่องตูด ปล้ำจูบเนื้อตัวพัลวันเป็นกอริลาติดสัด

ขัดขืนสิครับซีนนี้ ปล่อยให้รังแกแต่ฝ่ายเดียวบ่ใช่โจ๊ก วะฮะฮ่า

...


ปล่อยกระทำชำเราจนท่านเจ้าบ้านพอใจถึงยอมรามือ ผมนอนเอนหนุนหมอนพิงหัวเตียงโดยมีตัวหนักๆ คร่อมทับโจ๊กครับ ขากางก่ายเต็มที่ไม่ให้ไปไหนง่ายๆ

“อืม...หอม...ฟอด!” ฝรั่งฝังจมูกกับแก้มผมหนักๆ จนช้ำ
“เหม็น”
“ไม่เหม็น...หอม กลิ่นของคุณ”


(>0<) เย้ยๆๆๆ เอามีดมาแทงโจ๊กทีเถอะขอร้อง


“เจอกลิ่นมะนาวหอมชื่นใจเลยล่ะซิ ข้างนี้ด้วยจะได้เท่ากัน อะ เอาให้พอ” ผมหันหน้าพองลมป่องแก้มยื่นให้โต้งๆ เจอโจ๊กจัดให้ฉ่ำปอดไปข้าง เอาให้เปรมเลยครับพี่น้องไหนๆ ก็ไหนๆ
“ฟอดดดดดด...!”
“หอมปะ นอนน้ำลายไหลเปื้อนข้างนี้เต็มๆ ฉี่รดที่นอนไว้กลางเตียงต่างหาก กลัวลืม สมใจอยากสุดๆ ไหม”


เกทับกลบความเขินตัวเองเต็มเหนี่ยว คนบ้าหมาติดชอบดมกลิ่นพิสูจน์เหมือนหมา


“มิน่าถึงว่าแปลกๆ เปลี่ยนน้ำหอมใหม่นี่เอง อีกทีซิจะได้จำได้...ฟอด...งั่มๆๆ”
“ไอ้เจฟ...อื๊อ!”


ไม่จบแค่นาสิกประสาท พ่อเล่นโอษฐ์งับโจ๊กแถมด้วย หน้าตา แก้มจมูกปากโดนงั่มหมด หัวนมชายโสดยังโดน ผมจั๊กจี้หัวเราะดิ้นตัวงอเป็นกุ้ง ดอกสุดท้ายเจอเจ็บจี๊ดลาดไหล่เหนือหัวใจอีกรอย


“งั่ม...ซู้ด...!”
“โอ๊ย! ไอ้หมาบ้ากัดมาได้ แล้วดูดทำไมเป็นรอยแดงเลยเชี่ย” ผมร้องจ๊ากคิสมาร์ก เด่นหรา เล่นกับหมาๆ เลียปากแท้เหลา
“ของผม จิระของผม หึหึ” มือใหญ่ลูบเนื้อตัวโอ๋ปลอบเด็ก


นายแบบเท่เซอร์นอนหนุนตักพร้อมอมยิ้มติดมุมปาก ตัวเป็นๆ  เสียดสีอยู่แนบชิดแค่นี้ โจ๊กถอนหายใจปลงหยวนๆ เปย์หมดตัวและหัวใจ

ยอมมันหน่อยแล้วกันเพราะซากุระหงิของผมกลับมาแล้ว อุอุ

...


“แย่ว่ะ ชอบกัดชอบดมเหมือนไอ้เจสเตอร์เข้าไปใหญ่แล้วนะมึงเนี่ย ซ่อนหางไว้หรือเปล่า แล้วทำไมชอบถอดเสื้อกูทุกที มันหนาว แอร์มันเย็น”
“อยากกอด ไม่งั้นนอนไม่หลับ”
“โด่...” ผมหน้าแดงเถือกพูดไม่ออก


กิจวัตรประจำเวลาเข้านอนและตื่นนอนของหมอนี่คือวุ่นวายกับเนื้อตัวจิระ เริ่มจากค้างคาวปีนขึ้นเตียงหลังเที่ยงคืนมาซุกไซ้ปล้ำกอดผม กำลังหลับเพลินๆ จะสะดุ้งรู้สึกตัว ช่วงนั้นโจ๊กเบลอๆ งึมงำไม่มีแรงขัดขืนพ่อก็ฉวยโอกาสลอกคราบท่อนบนทิ้งพรึ่บ เอาจมูกเย็นๆ มาซุกไซ้พอใจแล้วถึงจะหลับฟี้

ผมต้องนอนเปลือยโชว์หัวนมให้มันกอดหรือเป็นฝ่ายพลิกไปซุกเจ้าหมาใหญ่เองไม่ทราบ คิดไว้ว่างๆ มีตังค์ค่อยหากล้องวิดีโอมาอัดดูพฤติกรรมตัวเองครับ สงสัยเหมือนกัน

ส่วนช่วงเช้าผมรู้สึกตัวก่อน จากนาฬิกาปลุก นาฬิกาข้อมือหรือไม่ก็ริงโทนตั้งปลุกจากโทรศัพท์มือถือ อ้อ นาฬิกาปลุกอันใหม่ล่าสุดเพิ่งพังไปหมาดๆ วันเรียนอาทิตย์ที่แล้วไม่ตื่นสักทีผมเลยแกล้งเอาไปจ่อให้ลั่นกริ้งๆๆ ข้างหู

หัวแดงลุกขึ้นมาจับได้ฟาดเปรี้ยงไปโน่น กระจายเป็นซากดับอนาถคาผนัง ข้อนี้แสดงให้เห็นว่าเวลาท่านเจฟเฟอร์สันองค์ลงห้ามยุ่ง (โจ๊กยุ่งได้คนเดียว หุหุ)



อีกประการหนึ่งที่เราๆ ท่านๆ จำเป็นต้องทราบคือ แต่น! แต้น! แต๊น!

จิระใหญ่นอนเปลือยกายครับ นู้ด เนคเก็จ ไร้อาภรณ์สุดแล้วแต่จะเรียก

คืนแรกไม่รู้จำไม่ได้ เห็นหลัดๆ ว่ามีเสื้อยืดกางเกงเลครบถ้วนบนล่างเรียบร้อยดี อ๊ะ หรือมันมาโป๊ตอนปีนขึ้นเตียงหว่า เช้าตื่นด้วยสัมผัสนุ่มๆ ลื่นๆ อย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน โจ๊กร้องว๊ากลั่นหนีไปทำใจในห้องน้ำตั้งนานก่อนประกาศจะแยกเตียงแยกห้องอย่างเด็ดขาด เตรียมเงินจะไปซื้อกลอนติดตายมาติดประตูด้วยวันนั้น

แล้วก็อย่างที่ทราบ จิระโดนแฮนด์ทูแฮนด์เข้าไป เอิ่ม...อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ทุกข์ใจมิใช่แนวของโจ๊กอยากขายมะเขือชิมิ มึงอยากทำก็ทำไปเรื่องของเมิง (>///<) จบนะ




“อะแฮ่ม...ดูนั่น” ชี้ที่กองสัมภาระข้างเตียงฝั่งที่ผมนอน ถุงชอปปิงแบรนด์เนมเป็นกระตั๊กวางพะเนิน โอ้ว้าว
“โย่! ของเพียบ ของกูหมดเลยใช่เปล่า เยี่ยม ไม่มีของกินเหรอ ช็อกโกแลตล่ะ เวสป้าที่สั่งไว้อยู่?” ผมคุ้ยแหลกถามหาสิ่งของที่สั่งให้ว่อน
“อยู่ข้างล่างค่อยลงไปดู แยกให้น้าจุ๋ยด้วยอย่าลืม”
“ได้เลย!” ผมลั้ลลารับคำตื่นเต้นเป็นเด็กๆ จะได้แกะกล่องของขวัญ ป๋าเปย์ใจดีก็งี้ สบายไปแปดอย่าง “ไหนมีอะไรบ้างดูซิ โอ้โหเพียบ!”
“ลองเสื้อในถุงนั้นก่อน ใส่ไม่ได้จะได้เอาไปเปลี่ยน”

สั่งการขณะนอนคว่ำกับหมอนแบบนู้ดเปลือยๆ เห็นร่องตูดขาววอกโชว์ผม


“โอเช”
“ไซส์เล็กสุดเขาใส่ไม่ได้เลยแจกฟรี”
“นี่เล็กสุดเหรอ ฝรั่งตัวใหญ่แฮะ” ผมแกะกระดุมสวม “ทะด๊า! ใส่ได้พอดีแต่ทำไมเอวมันสอบๆ แฮะ”
“ยูนิเซ็กส์ใส่ได้ทั้งผู้ชายผู้หญิง เหยี่ยวเลือกคอลเลคชั่นล่าสุดวีคนี้”
“ว่าแล้วสไตล์นี้ เหมือนตุ๊ดว่ะ กางเกงก็ด้วยจะเดฟไปไหน โอ้ว้าว ใส่สบายแฮะ นึกว่าคับซะอีก ดูนี่ร้อยแปดสิบองศา 555”



ผมกระโดดโลดเต้นเตะขาโชว์ ตั้งโหลเชียวทิ้งไปน่าเสียดายแย่ ชุดนักศึกษาเจ๊ซื้อให้ 3-4 ชุดเวียนซักตากจนเหนื่อย เก็บไว้ใช้แก้ขัดไม่เสียหลาย

หมุนซ้ายขวาส่องกระจกลองเสื้อเพลิดเพลิน ปกติสวมเชิ้ตขาวเสื้อนักเรียนนักศึกษาชายธรรมดาบ้านๆ อย่างเราๆ ครับ ไม่เคยเจอแฟชั่นนิสต้าระดับเทพโจ๊กจึงเอ๋อเล็กน้อย คุ้นๆ ว่าหนุ่มหล่อหน้าตาดีใน ม.K หลายคนก็ใช้ประมาณนี้ จิระจะอัพเกรดล่ะเหวย

...


“เหยี่ยวให้นาฬิกามา ถุงสีแดง”
“วู้! นาฬิกาปลุก กล่องนี้นาฬิกาข้อมือก็ของโจ๊กชิมิ เริ่ดมากไอ้นก  รอพ่อถอดเฝือกก่อนนะ แต่เอ๊ะ มันรู้ได้ไงว่านาฬิกาปลุกเราพัง”
“หึหึ” พ่อมดบนเตียงยักไหล่ไม่ตอบ ดึงความสนใจไปเรื่องอื่นแทน

“งานเปิดร้านเป็นยังไงบ้าง?”
“เรี่ยม! เจ๊ยิ้มหน้าบานทั้งวันยอดขายถล่มทลาย แค่คนกันเองก็ขายไม่หวาดไม่ไหว มีบ่นว่ารู้งี้น่าจะคิดทำร้านตั้งนานแล้ว คุณแซมเอย ลุงอ้วน ลุงผอม คนแถวบ้าน ลูกๆ หลานๆ เพื่อนสภากาแฟของตาเพียบ”
“อ้อ”
“เพิ่งรู้ ลุงอ้วนเป็นญาติไอ้เด้มเหรอ เห็นบอกว่าเด้มฝากจองจองคันนึง ตอนแรกก็งงรู้จักเด้มได้ไง ถามๆ ไปถึงรู้ว่าเป็นญาติกัน ลุงเป็นวิศวกร บ้านหลานขายวัสดุก่อสร้าง”


ผมเล่าเพื่อนรุ่นมัธยมที่มาแสดงความยินดีถึงร้านที่สนิทๆ กันคือ ไก๋จากแก๊งเก่า TCK มากับพ่อแม่และพี่เก๋พี่สาวที่พาแฟนมาจองรถใหม่อีกคน ทอฟฟี่ แคท เด้มไม่ได้มา ทอฟฟี่เลือกเรียนยูในสหรัฐอเมริกาที่เดียวกับเด้ม ส่วนแคทอยู่ขอนแก่นเพิ่งเปิดเทอม ปี 1 เหมือนกัน

คนที่มาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงกลายเป็นเอเจกับพี่ไข่มุก โดยเฉพาะพี่ไข่มุกคนสวยกลายเป็นพริตตี้ของร้านเราเรียบร้อยโรงเรียนจีน

...
...


“พี่ไข่มุกน่ารักค่อดๆ ช่วยขายแจกโบร์ชัวร์ทั้งวัน แม่เอเจก็ช่วยติดต่อร้านข้าวให้ เพิ่งรู้ว่าสนิทกับเจ๊ แทบจะทั้งตลาดล่ะมั้งคิดว่า”
“คนเยอะ?”
“เยอะมาก ทำบุญเช้าคนล้นออกไปนอกฟุตบาท  ขนาดตั้งเต๊นท์ตั้งแต่ประตูโรงเรียน ผ่านหน้าร้าน หักเลี้ยวเข้าซอยจนถึงบ้านเล็ก กี่เมตรไม่รู้ ถ่ายรูปเป็นล้านได้ โหลดแล้วก็ถ่ายๆ ยังเช็กไม่หมด”
“โอ้”


ไม่อยากคุยว่าโจ๊กฮอตครับ ‘ช่างภาพชักรูปหน่อย’ นั่นล่ะหน้าที่จิระ


“เพื่อนสมัยเรียนของเฮียมาจากทั่วทุกสารทิศ นครศรีธรรมราช น่าน ชลบุรี อุดร ขอนแก่น ปอยเปรตยังมี เห็นว่าเป็นนักเลงคุมบ่อนหนีนายมา ใจเอาสุดๆ มานอนบ้านด้วย ไม่ได้นอนหรอกกินเหล้าคุยกันทั้งคืน”
“สนุกกันใหญ่”
“สุดๆ แต่โคตรเหนื่อย ขนาดถือกล้องวนเวียนแค่นั้นยังตะคริวขึ้นเลยคิดดู” ผมเจื้อยแจ้วสลับหยิบสิ่งของลั้ลลาชื่นชม

“หมุนก่อน แล้วกด” ยักษ์พูดบอกวิธีการกับผม
“ล็อกเจ๋งว่ะ เข็มขัดกับกระเป๋าหนังแบบเดียวกันชอบๆ หมวกสวยแฮะ เป็นไงเท่ไหม”
“หึหึ ถุงสีเหลือง หยิบมา”
“นี่เหรอ?”
“Come on...”


เรียกผมไปหาถึงเตียง ยักษ์ผมแดงลุกนั่งก่อนลูบมือที่เอวจัดสาบเสื้อเข้าไปในแสลคใหม่เอี่ยมของข้าพเจ้า อุต๊ะ เมื่อกี้ตูถอดเกงบอลทิ้งเพื่อใส่กางเกงใหม่นี่หว่า หวังว่าไม่เห็นบิ๊กแอสดำๆ ของโจ๊กนะ


“วันนี้เรียนกี่โมง?”
“สิบโมง วิดวะล่ะ”
“บ่าย” (ทราบภายหลังว่าพ่อมดเรียน 9 โมงเช้า แต่โทรไปบอกเพื่อนว่าเจ็ทแลคไม่ไป ดูมันทำ)
“อ้อเหรอ งั้นนอนต่อซิ ตาแดงเชียว”


ผมลูบหัวเล่นเส้นผมแดงอีกฝ่ายไปมา ยืนตัวแข็งให้หมาใหญ่ล้วงงูเห่า เอ๊ย จัดเสื้อผ้าแต่งตัวให้อยู่ครับ

ยืนกัดปาก หายใจขัดเป็นพักๆ ใจหนึ่งอยากถอยห่าง อีกใจกลับโหยหาสัมผัสจากเขาคนนี้เหลือเกิน แถมนาทีนี้จิระน้อยว้อนท์อยากออกมาดูโลกภายนอกมาก กึ่มๆ ตั้งแต่นัวเนียบนเตียงก่อนหน้าแล้ว...ขอสารภาพ


“ดู” จับเอวผมหมุนดูกระจกอีกครั้ง
“ว้าว โจ๊กหล่อเหมือนกันนะนี่ ราศรีจับเป็นนายแบบได้สบายโก๋นะว่าไหม”
“หึหึ ลองนั่งซิ รัดไปหรือเปล่า ผ้ายืดผสมไลคราแต่แมทช์ไม่มัน ไม่ยับ คอลเลคชั่นใหม่ปีนี้”
“เหรอๆ” ผมหลงกลฟังเพลินจึงนั่งลงที่ตักโป๊ๆ ของอีกฝ่าย พยายามไม่ใส่ใจสัตว์ร้ายท่อนล่างแต่ทำใจยากจัง


มองตามมือใหญ่ล้วงถุงหยิบกล่องสีทองออกมา ช็อกโกแลตนี่เอง ไหนว่าทิ้งไว้ข้างล่างหมด กล่องนี้มีอะไรดี


“หลับตา”
“อะไร หลับตาทำไม?”
“เทสต์”
“อ้อ เข้าใจแล้ว” ผมนึกได้


สมัยอยู่บ้านเก่าเราก่อนพ่อมดเคยป้อนใส่ปากให้ลิ้มชิม ครั้งนั้นทำเอาไม่อยากกินช็อกโกแลตตามท้องตลาดทั่วไปอยู่พักนึง ประสาทสัมผัสอัพเลเวลแล้วดันจำแต่อันแพงๆ โจ๊กไม่ได้กระแดะนะแต่มันเป็นเอง


“ว่า?”
“อืม...หวาน...”
“หึหึ ใช่ หวานแล้วยังไงอีก...ฟอด”


โจรกระจอกเริ่มกระทำชำเราเต็มพิกัดอยาก จมูกโด่งคลอเคลียแก้มไม่ห่าง มือไม้เริ่มปูไต่เสื้อผ้า กระดุมถูกแกะออกไล่ทีละเม็ดช้าๆ เบาๆ ไม่รีบร้อน


“รสนม...อ๊ะ...ไม่เอา...!”
“อืม...จุ๊บ...”


ปลายนิ้วกดหัวนมผม อีกข้างใช้ปากละเลงลิ้นดูดดุนยอดทับทิม ผมหลุดอุทานแต่ยังไม่ลืมตา จิระน้อยแข็งขืนพร้อมรบใต้กางเกงเรียบร้อยแล้ว


“...เจฟ...”




...ร่างถูกกดลงบนฟูกนุ่ม

...กระดุมเม็ดสุดท้ายถูกแกะออก

...ผมครางเรียกชื่อเขาก่อนปิดริมฝีปากของเราด้วย...จูบ




*************
มันเดย์ โจ๊กวีคลี่ครับ
โค้งงามๆ
 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 31 เปิดร้าน P.35 (19/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 26-05-2014 08:01:29
เห็นแก่ของฝาก เสร็จโจรอีกแล้ว แต่ทำไมตัดฉับแบบนี้

ใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  :ling1:

เดี๋ยวนี้มาแค่วันจันทร์เดียวอีกอ่า  :z3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 26-05-2014 08:06:37
 :z13: อะฮ้า! rujaya
 
simiach  ใช่อย่างที่เม้นต์
เจ๊เลี้ยงแบบขาโหด
ประสบการณ์จริงของโจ๊กตัวจริง 555
 :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 26-05-2014 08:14:26
หวานๆ :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 26-05-2014 08:16:01
อ่อยยยย ค้างคาๆๆ :katai5: :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-05-2014 08:24:05
จิระ(หัวแดง)กลับมาแล้ว


ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 26-05-2014 09:07:56
 :hao3:
วันนี้เรามาช้า

โดนล่อด้วยของกินเลยสมยอม หรือเพราะใจมันสมยอมอยู่แล้วอ่ะโจ๊ก

มันเดย์อีกแล้วๆๆๆๆ  :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 26-05-2014 09:27:07
ท่าทางจะไม่ได้ไปเรียนกันทั้งคู่นะ

 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boooob ที่ 26-05-2014 10:07:04
  ไม่รู้อะไรหวานกว่ากัน ระหว่างช๊อคโกแลตกับพ่อมด 555 :L1: :pig4::pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pahpai ที่ 26-05-2014 10:18:48
จิระxจิระ สุดเลิฟของข้าพเจ้า  หวานกันจริงๆเลย :mew3: :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 26-05-2014 10:35:07
อ๊ากกกกกกกกกกกก มันบับว่า บับว่า สั้นๆนะ
"ฟิน" น่ารักกันเกินไปละ 2J
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-05-2014 10:59:05
แค่เจฟฟรี่คนเดียวโจ๊กสบายไปล้านแปด แอบเขิน~ >///<
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 26-05-2014 11:02:22
เจฟคงตักตวงให้คุ้มเพราะห่างไปนาน
สงสารโจ๊ก  :laugh: (หรา)

อยากอ่านต่อจากกระดุมเม็ดสุดท้ายถูกแกะไปจริงๆ  :o8:

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 26-05-2014 12:51:19
  :ling1: ตัดแบบนี้
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 26-05-2014 13:17:26
อ่าา กว่าจะถึงวันจันทร์อีกจันทร์ รอ 2 J คิดถึงฝุดๆ น่ารักมากก หนุ่มโจ้กจัดให้ กับอาการรักของฝากยิ่งชีพ น่ารักซะไม่มี ไม่แปลกที่พ่อมดยิ่งหลง 5555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 26-05-2014 17:08:48
หลังกระดุมเม็ดสุดท้ายถูกปลด...จะเกิดอะไรขึ้นน้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 26-05-2014 17:50:32
โอ้!! ใจฉันขาดรอนๆกับเสียง ชับ ชับ ชับ รอตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 26-05-2014 19:09:12
 :m25:กลับมาถึงก็นัวเนียจับโจ๊กกินกันเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 26-05-2014 20:07:23
กรี๊ด!!!!! ของฝากหวานหยดย้อยสุดๆ

อ่านแล้วเขินอ่ะ  อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 26-05-2014 21:20:24
ตัดฉากจบได้ทรมานใจมากค่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 26-05-2014 21:45:56
วู้วววววจะเป็นยังไงต่อโจ๊กจะเสียหนุ่มให้เจฟหรือเปล่าน่า  :z1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 26-05-2014 23:45:04
พอเจฟฟรี่กลับมา คุณโจ๊กลัลล้าอารมณ์ดีเหมือนแล้ว  :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 27-05-2014 00:33:01
กรี๊ดดดดดดดดดดดด โหดร้ายเจงๆ
 :ling1: :ling1:
ตัดฉับๆๆ เหมือนเราไม่มีเยื่อใยกันเลย กระซิกๆ
come back 2 me pleaseeeeeeeeee
 :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 27-05-2014 11:16:37
ถ้าไม่ได้ไปเรียนจะโทษใครดี โทษของฝากแล้วกัน ทำให้เพลิน  :laugh:
ชีวิตใครจะสุขเท่าโจ๊กไม่มีอีกแล้ว งานนี้ต้องให้รางวัลเจฟน่ะถูกแล้ว
สงสารคนนอนคนเดียว แต่ตอนนี้ชักจะอิจฉาซะแล้วสิ
กลับมาทำให้ชาวประชาตาร้อน ขออย่างเจฟอีกสักคนได้มั๊ย :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 27-05-2014 12:48:37
เฮ้อ......น่ารักกันอีกแล้ว....
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 27-05-2014 16:35:27
เจฟฟรี่ใช้ของฝากมาหลอกล่อโจ๊ก  :z1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 27-05-2014 20:52:21
 :ling1: หวานไปละ
ตอนต่อไปจะเป็นฉากต่อหรือกล้องแพนไปที่โคมไฟ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 27-05-2014 21:35:45
หวานๆ แฮะ  สนุกอ่ะ  แต่มาน้อยกลายเป็นนิยายรายสัปดาห์ไปเสียแล้ว  แต่สนุกอ่ะ  นานกว่านี้ก็คุ้มที่จะรอ   :hao7: 

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 31-05-2014 18:12:55
คิดถึงคุณ puppyluv พาทูเจมาไวๆน้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 02-06-2014 00:15:44
พ่อมดนี่มัน...เจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว!!
นี่มันเช้าอยู่...กะไม่ให้เขาไปเรียนเลยไง๊?? - -"

อิหนูนี่ก็มัวแต่งกของ...โดนจ่ายค่าหิ้วไม่รู้ตัว
ไม่น่ารอดนะ...สังเกตจากอาการ หุหุ

แล้วเจอกันในวันเดียวกัน...อีกแปดเก้าชั่วโมง จิ๊บๆ นะ puppyluv ^^v
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 02-06-2014 06:19:22
สวัสดีตอนเช้าๆๆๆ :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 02-06-2014 07:19:59
วันจันทร์ๆๆ มารอตอนเช้าวันจันทร์จ้า.....
 :mew5: :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 32 วู้! กลับมาแล้ว P.36 (26/5/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 02-06-2014 07:46:00
มารอ 2 เจ  :katai2-1:

วันจันทร์ๆ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 02-06-2014 07:59:25
สวัสดีตอนเช้า!!!
มารอด้วย โค้งงามๆ
 :mew1:
***************************
จิระxจิระ
ตอน 33 ป่วน







 
“วันก่อนไม่มาเรียนวะโจ๊ก เห็นเมื่อวานเป็นวันหยุดเลยยิงยาวเหรอ หัดโดดร่มตั้งแต่เปิดเทอมนะมึง” 


อาโปทักผมในคลาสเช้าวันพฤหัสบดีต่อมา ไม่อยากเลย ขอวันนี้เป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์เพิ่มได้ไหมโจ๊กขอร้อง (ไทม์ไลน์คือ อังคารเช้าเจ้ายักษ์กลับมาบ้าน พุธหยุด วันนี้พฤหัสบดีถึงจำใจลุกมาเรียนตามปกติ)


“กูไม่สบายกระทันหัน เป็นไข้ไม่สบายปวดหัวตัวร้อน เจ็บท้องขี้แตกมาไม่ได้ทำนองนั้น” เกทับซะเลยจบๆ เรื่อง
“กวนว่ะ เรียนรวมเช็กชื่อให้แล้ว แต่เข้าคณะเมื่อไหร่...ตาย!”
“แทงกิ้วหลายๆ สหาย บุญคุณนี้จะไม่มีวันลืมชั่วชีวิตครับท่านอาโป” ผมยิ้มโล่งสบายแล้วเรา คบเพื่อนดีล้วนดีไปแปดอย่าง
“พูดซะเพราะ แล้วเป็นอะไรเดินกะเผลก”
“เปล๊า! ขาไม่เท่ากันเฉยๆ”
“ไอ้นี่” อาโปจะเขกมะเหงกผมเล่นกันเป็นเด็กๆ


คนแวดล้อมโจ๊กเดี๋ยวนี้ตัวสูงเป็นยีราฟทุกที เจฟ เหยี่ยว กาย เอเจ อาโป ชายไทยแท้เยี่ยงจิระไม่เข้าใจครับ


“อุบัติเหตุนิดหน่อย เมื่อกี้เหยียบอะไรแถวนั้นตรงที่จอดรถไม่รู้”


ผมมั่วซั่วลิ้นพันกันหาคำตอบให้ว่อน ในใจเข็ดเขี้ยวเคี้ยวฟันสุดติ่ง ไอ้เวรซากุระหงิลอบสังหารกู หรือกระผมเผลอใจอ่อนกะมันเอง

(=”=) งงตัวเอง

เจฟมันพรากพรหมจรรย์โจ๊กไปแล้วโรงเรียนจีนครับ สารภาพอย่างหน้าไม่อาย รายละเอียดไม่ขอเล่าเพราะลูกผู้ชายกินในที่ลับไม่ขายในที่แจ้ง


ตามพล็อตนิยายทั่วไปควรจะเป็นเวลาดึกมืดๆ มองไม่เห็น นางเอกอาจถูกมอมยาขาดสติว้อนท์ให้พระเอกจุดๆๆ หรือไม่ก็ข่มขืนตบจูบฉีกกระชากเสื้อขาดดังแคว่ก

บรรยายฉากอีโรติกแบบบถึงเนื้อถึงหนัง โยกกันให้เตียงสั่นปังๆๆ แก้มก้นกระทบกันดังพั่บๆๆ แล้วก็กรีดร้องอย่างสุขสมดังก้องลั่นห้องเทือกนั้น

ตูดันสมยอมกอดตอบมัน...จิระกับจิระ...

อร๊ายยยยยย!!! หน้าแดงไปไหน

...


“ฝรั่งซี้มึงไปไหนซะล่ะ แยกไปคณะแล้วเหรอ?” ถามถึงโจโฉๆ ก็มา
“ก็เออซิ หรือมึงอยากให้มันเปลี่ยนคณะมาเรียนกับเราก็ได้นะ เดี๋ยวกูบอกให้”
“ปากดีว่ะ”
“โอ๊ย เชี่ยอาโป!”


เฟรชชี่ส่วนใหญ่เข้าเรียนเช้าเวลาไล่เรี่ยกัน คณะใครคณะมันไม่เกี่ยว พูดเรื่องอื่นก็ได้นะอาโป ได้ยินเกี่ยวกับเจ้านั่นแล้วโจ๊กเขิน (>///<) กิ๊ว

อาโปนิ้วเฉดหัวผมในจังหวะมือถือพระเจ้าเหาสั่นครืดพอดี

‘HANG’ ใครวะ แฮงค์อีกแล้ว แฮงค์ไหน เมมชื่อไว้ด้วยต้องไม่ธรรมดา อย่ากระนั้นเลย


“ฮัลโหล วอซซัปแมน ขณะนี้ไอแอมกำลังจะสตาดี้อิงอิช กรุณาฝากข้อความภายใน...วัน...ทูว์...ทรี...” ผมกับเพื่อนๆ ศิลปศาสตร์นั่งในห้องเรียนรวมแล้ว อาจารย์ยังไม่เข้าจึงยังจ๊อกแจ๊กได้ตามประสา
(“ฮัลโหล เดี๋ยวๆ พี่โจ๊กอย่าเพิ่งวางสาย จะเข้าเรียนแล้วเหรอครับ”)
“งั้นมั้ง แต่จะไปขายไก่ย่างล่ะไม่เรียนแล้ว” ผมกวนกลับ นึกในใจว่าใคร เรียกชื่อถูกต้องเสียด้วย
(“555 กวนจริงๆ ทำเอาอารมณ์ดีแต่เช้า ว่าแต่เย็นนี้พี่เลิกกี่โมง เดี๋ยวผมไปหา”)

“หะ! หาไหน หาใคร? หากระผมนี่นะ ขอเวลานอกนิ้ดส์ คือกูไม่รู้จักมึงครับ เสียงนี้เบอร์นี้ไม่เคยได้ยินมาก่อน โทรผิดหรือเปล่าขอโทษ”
(“ไม่ผิดหรอก นึกแล้วว่าพี่ต้องลืม ผมแฮงค์ที่จองมอเตอร์ไซด์ร้านพี่ไง เราเคยเจอกันวันก่อนโน้นที่เปิดร้านน่ะจำได้ไหม โถๆ น้อยใจนะเนี่ย อุตส่าห์คุยไว้ตั้งเยอะ”)
“อ้าวเหรอ คุณลูกค้ากวนตีนนี่เอง จำได้ล่ะ”
(“โห...พี่ 555”) บุคคลในสายหัวเราะร่วน



ผมคุยกับคนชื่อแฮงค์ต่อ เห็นว่าถ่อข้ามมาจากฝั่งธนบุรีเพื่อร่วมงานเปิดร้านใหม่ วันนั้นได้พูดคุยกันบ้างแต่ผมจำไม่ได้ มัวแต่เล่นเฟซแชทกับเจ้าหมาใหญ่อยู่นั่นเอง

ถึงนึกออกว่ารักชอบบิ๊กไบค์คันใหญ่ๆ เหมือนกัน เจ้าแฮงค์อยากได้ฮาร์เล่ย์ เดวิสัน ส่วนผมหวังแค่ฮอนด้าบอสส์ ที่โทรมาเนื่องจากทำนามบัตรที่ร้านหายติดต่อไม่ได้ ตงิดตรงใบจองต้องมีรายละเอียดที่ร้าน กระทั่งเว็บไซด์ก็มีทั้งชื่อที่อยู่ เบอร์โทรศัพท์และแผนที่

มาสืบสาวอันใดกับโจ๊กวะ

คิดเสียว่าช่วยเจ๊หาลูกค้าก็แล้วกัน



“ลูกค้ามอเตอร์ไซค์ น้องมันบอกคุยกับกูวันเปิดร้าน แต่นึกไม่ออกว่าให้เบอร์ไปตอนไหน” ผมงงๆ พึมพำพลางปิดเครื่อง
“อ้อ” อาโปรับทราบก่อนตีหน้านิ่งไม่สนใจ
“อยากได้ฮาเล่ย์แต่เสือกมาจองวิบากเล็กร้านกู รวยชิบหายเจ้านี่”
“ก็ดีแล้วนี่ มีตังค์จ่ายจะสนทำไม”
“อืม” ผมไม่ติดใจหากอาโปคล้ายจ้องอยู่ก่อน

“โจ๊ก...”
“ว่า?”
“...เอาไป” อาโปพูดเบาๆ ขณะยื่นของผิดสำแดงใส่มือผม “จัดการให้ด้วย...เหมือนเดิม”

“เฮ้ย...อีกแล้วเหรอ วันก่อนแกเห็นตอนกำลังแงะล็อกเกอร์ กูโดนซักฟอกแทบไม่เป็นผู้เป็นคนเลยนะเว้ย แถเกือบตายอย่างที่เล่าให้มึงฟังนั่นแหละ” ผมโวย
“ก็อย่าให้เห็นอีกซิวะ”
“ไม่เห็นก็รู้ ช็อกโกแลตเอ็มแอนด์เอ็มหราแบบนี้จะมีใคร แถมคนเข้าออกห้องชมรมมีไม่กี่คนแกจับได้อยู่แล้ว หาอย่างอื่นบ้างดีกว่าไม่งั้นก็เดินไปบอกเองเถอะ ขอร้อง”


ผมแนะแนวทางพร้อมบอกความเดือดร้อนส่วนตัว


“พูดมันง่าย เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นกูไม่รู้นี่หว่าว่าเขาชอบอันไหน อันนี้แหละชัวร์ หรืออีกทาง...” อาโปเหล่
“เฮ้ยๆๆ อย่ามองมาทางนี้”
“ไปหามาโจ๊กว่าเขาชอบอะไร ไม่งั้นข้าวฟรี อด”
“โด่...” โจ๊กซวยเนื่องจากงกของฟรีล้วนๆ


อาโปริอ่านขั้นเทพกับพี่หยกครับ ตอนแรกไม่รู้บวกคิดว่าเพื่อนหยอกพี่สตาฟเชียร์ตามประสารุ่นพี่รุ่นน้องปีนเกลียวขำๆ สนุกสนานพอเป็นพิธี บังคับใช้ผมส่งส่วยนำของกำนัลไปวางไว้ในล็อกเกอร์ชมรมภาพถ่าย

อาโปดันกำชับว่า...‘กูเอาจริง’

งามไส้ครับงานนี้ เอ๊ะๆ คล้ายเห็นออร่าสีม่วงจากอาโปแฮะ

ซากุระหงิเสกเวทมนต์ใส่โจ๊ก!!!


...
...


พักเที่ยง อาโปกับผมละล่องตามตูดพี่หยกมาโรงอาหารคณะวิศวกรรมศาสตร์ พี่หยกก็ขยันข้ามมาเจอพี่ฮูกกีบพี่ติณเสียจริง ตั้งแต่เข้าเรียนมาไม่เคยข้องแวะฝากท้องที่อื่นเลย จะติดเพื่อนสนิทไปไหน


“ขยันข้ามมาจัง ทุกวันเลยว่าไหม” อาโปบ่น สายตาไม่ละจากแผ่นหลังพี่หยกแม้แต่น้อย ท่าทางจะเป็นเอามากนะเกลอ
“ก็เพื่อนสนิทแกอยู่นี่ พี่ติณไง” ผมอ้างความสัมพันธ์
“มันก็เกินไป” อาโปถอนหายใจ
“ลูกชิ้นวิดวะอร่อยนะโว้ย แกกินทุกวันมึงไม่สังเกตเหรอ นั่นไง ได้ของชอบแกอีกอย่างล่ะ” ผมเดินลำบากยอมให้เพื่อนนักฟุตบอลหิ้วปีกมาจนได้

“กับพี่ติณกูรู้สึกว่ามันจะเกินเพื่อนสนิทธรรมดานะ” อาโปตั้งข้อสงสัย
“เพื่อนกันธรรมดานั่นแหละ ใครจะกล้ามาเหยียบวิดวะนอกจากมีเพื่อนตัว หรือมึงกล้าฉายเดี่ยว อ๊ะๆ  วันก่อนกูลาป่วยอย่าบอกนะว่ามึงมาคนเดียว”
“เปล่า กูมาหาไอ้เชษฐ์ต่างหากเล่า” อาโปหน้าแดง
“เหรอ เชษฐ์เพื่อนรัก 555” ผมรู้ล่ะ

“ไปได้แล้ว ฝรั่งแม่งหน้าเป็นตูด กลัวโดนตีหัวจริงวุ้ย เฮ้ย! เอามาส่งเฉยๆ ไปแล้วๆ” อาโปส่งผมถึงมือคนที่คุณก็รู้ว่าใคร คนหล่อมีกรรมจุงเบย
“เจฟ...” ผมอ้อยสร้อย เขินก็เขิน รู้สึกอายม้วนจูบพื้นแล้วร้องยูเรก้ารู้แล้วรู้รอด


...

ท่ามกลางผู้คนมากมาย เวลานี้เจ้าหมาใหญ่ของผมหล่อเหลาโดดเด่นผิดหูผิดตา สงสัยโจ๊กตาฝาดครับ


“ทำไมไม่เดินในร่ม โคเวอร์เวย์ก็มี” เจฟ
“เห็นด้วยเหรอ?” ผม
“อืม จากข้างบน” มือใหญ่ชี้สกายวอลค์เวย์เชื่อมระหว่างอาคารคณะ มิน่าล่ะ
“อาโปรีบตามควาย นั่นน่ะ...คนนั้น” ผมบุ้ยใบ้ให้มองพี่หยกที่กำลังเดินไปหาพี่ฮูกและพี่ติณเพื่อนตัวเอง
“อ้อ”
“นั่นแหละสาเหตุ” ผมสรุป


ขอโทษนะสหาย ความลับไม่มีในโลกแถมกับหัวแดงคนนี้ผมไม่กล้ามีอเจนด้าซ่อนเร้นเด็ดขาด


“ยังมีไข้อยู่ไหม?” มือใหญ่แตะแก้ม
“มะ...ไม่มี ไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย”
“งั้นนั่ง ไม่ต้องลุกไปไหนเข้าใจที่พูดหรือเปล่า”
“คร้าบพ่อ” ผมยิ้มแต้ “เอากุ้งนะ”
“ได้ครับ นั่งเร็ว”
“จะได้กินแล้ว อุอุ”


เรายิ้มให้กันประหนึ่งโลกนี้มีเพียงเรา


มีเจฟเฟอร์สันโคตรจะสุขสันต์ เห็นหรอกว่ายักษ์อมยิ้มแก้มตุ่ย เอากันมันส์อย่างนี้เอง กลับไปจัดอีกดอกดีกว่า เอ๊ยไม่ใช่ครับ ลบบรรทัดนี้ด่วน!!!

...
...


“คนเป็นหนอน กูชักอยากผูกปิ่นโตแล้วซิ” เหยี่ยวเดินมากระแทกจานข้าวกระทบปังตรงหน้าผม “น้ำอะไรโจ๊ก?”
“ส้ม” ผม
“โอเค น้ำนางเอก”
“เปลี่ยนๆ ไม่เอาน้ำนางเอก ขอกาแฟเย็น”
“ไม่ กูอยากกินน้ำส้มเหมือนกัน นั่งนี่ล่ะ ดูมันด้วยกาย” แล้วเหยี่ยวก็จรลีมุ่งสู่ร้านน้ำใกล้ๆ


กายนั่งลงรอเป็นเพื่อนผม แวบแรกที่รู้ว่าอยู่ตามลำพังสองคนนั้นคล้ายหายใจติดขัดบ้าง หากพอเงยมองหน้ากายจริงๆ กลับให้ความรู้สึกโล่งปนสดใสกว่าที่เคย

เสมือนเราหลุดขั้นกว่าขึ้นไป พอมองย้อนกลับมาหัวใจให้ความรู้สึกดีอย่างไม่น่าเชื่อ

ผมปลดภาระความผูกพันเร้นลับภายในจากกายได้อย่างหมดจดณ นาทีนี้เอง...เพราะเจ้ายักษ์หัวแดงคนเดียวแท้ๆ


...

“กินอะไรกาย?” ผมกล้าออกปากถามกายก่อนเสียเอง
“ข้าวมันไก่”
“อ้อ ร้านไหน อร่อยหรือเปล่า เผื่ออยากกินบ้าง”
“ยังไม่รู้เลย เพิ่งจะลองวันนี้ล่ะ เจอคิวว่างพอดี แล้วไม่สบายหายแน่หรือ เมื่อวานจะไปเยี่ยมแต่เจฟฟรี่บอกไม่ต้อง”
“อย่างที่เห็น กินได้นอนหลับสบายหายห่วงแล้วเรียบร้อย”
“ค่อยยังชั่ว เมื่อกี้เจฟฟรี่เร่งจะไปกินศิลป์สาดอยู่เหมือนกัน โจ๊กมานี่ซะก่อน”
“อาโปมาหาเพื่อนเลยโดนลากมา แต่ก็ดีนะ ชิมให้หมดทุกร้านก่อนค่อยย้าย ศิลป์สาดมีไม่กี่อย่าง รวมร้านน้ำด้วยก็แค่ 5 หรือ 6 นี่แหละ อยากไปโรงอาหารกลางฝั่งนิเทศมากกว่า เสียงลือเสียงเล่าอ้างว่าอร่อย”


เราคุยกันสะดวกปากกว่าที่เคย กายเป็นคนดีมากนะครับผมเชื่อเช่นนั้น

...
...


เจฟกลับมากพร้อมมักกะโรนีผัดกุ้งเรียกคะแนนสุดๆ
“กินได้ไหม?” คนที่คุณก็รู้ว่าใครถามผมอ่อโยน
“ได้ ของชอบ แต่จานนี้เค็มไปนิด” ผมเคี้ยวตุ้ย สบตาให้กำลังใจเด็กโข่งรู้กันสองคน ฮิ้ว! โลกช่างโสภา
“งั้นวันหลังค่อยทำกินบ้านเรา”
“แบบไม่เอาบร็อคโคลี่นะ”
“555 ได้ ไม่ใส่บร็อคโคลี่” ฝรั่งหัวเราะ


ออร่าหล่อเซอร์กระแทกตาสาวๆ เอนจิเนียร์แถวนั้นให้กรี๊ดกร๊าดน่าดู นึกขอบใจอาโปบัดเดี๋ยวนี้เอง ยอมลำบากมาที่นี่ดีกว่าปล่อยนายแบบเป็นอาหารตาของสาวๆ คณะเรา

โจ๊กไม่ได้หวงนะครับ แค่ไม่ชอบให้ใครมองหมอนี่มากเกินไปเท่านั้น

...


ครืดๆ โทรศัพท์ผมสั่น
“ฮัลโหล ว่าไงแฮงค์ ยังไม่เรียบร้อยเหรอ?” โจ๊กสวมหมวกเซลล์ช่วยบ้านเก่าเราก่อนขายของ
(“พี่โจ๊กครับ เพื่อนผมอยากได้เพิ่มอีกคันหนึ่ง มันจะเอาไปให้ญาติใช้ต่างจังหวัด”) เด็กแฮงค์บ้ารถจักรยานยนต์คนนั้นเอง ท่าทางติดใจร้านบ้านผมเกินไปแต่ถือว่าเป็นเรื่องดีชิมิ
“พี่ว่าแฮงค์คุยกับเจ๊เองเลยครับ มีเบอร์หรือเปล่า เมื่อเช้าให้ไปรอบแล้วเดี๋ยวพี่ข้อความส่งให้อีกก็ได้/...../ เฮ้ย! ไม่เอาซิไม่ต้องมา ไกลตายชัก/...../เดี๋ยวพี่คิดค่าต๋งพิเศษต่างหากนะเว้ย ราคาพิเศษน่ะรู้จักเปล่า/...../ 555 โอเคไว้จะบอกเจ๊ให้ ขอบคุณนะครับ”


ผมคุยธุระบอกให้น้องติดต่อโดยตรงกับเจ๊เอง หยอกว่าคุยให้จะคิดค่าต๋ง แฮงค์หัวเราะร่วนบอกอยากเห็นหน้าพี่โจ๊กอีกสักครั้ง ถ้าไม่ติดมาคุก่อตัวอยู่ข้างๆ พี่ก็อยากเสวนาต่อนานๆ นะครับน้อง

ฝรั่งขี้หึงขี้หวงสุดยอด อันนี้โจ๊กรู้ดี



“มันจะมาที่นี่” นั่นปะไร พูดไม่ทันขาดคำ
“มันไหน ไอ้คนนี้น่ะเหรอ ไม่มาหรอก น้องอยู่ฝั่งธน ถ่อมาทำไมที่นี่”
“แต่มันบอกว่าจะมา” เอาแล้วไง เจฟเฟอร์สันภาคพาลเพโลจะเกเรไม่ฟังใครออกฤทธิ์
“ไม่มา ถึงมากูก็ยุ่งไม่ว่างเจอหรอก จะมาทำไมเล่าวู้” โจ๊กหนาวคอพิกล

บทหัวแดงจะแปลงร่างผมจะทราบอย่างไม่มีสาเหตุครับ กระแสไฟฟ้าแล่นแปล๊บประหนึ่งสื่อพลังจิตถึงกันได้

“แต่...”
“เจฟ น้องมันชอบมอเตอร์ไซค์เฉยๆ ไม่มีอะไร”


ไม่อยากให้มันมีน้ำโหกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง เขาควรเชื่อใจผม

ลอบวางมือลงบนหลังมือใหญ่เบาๆ เราแอบกุมมือกันใต้โต๊ะ ผมฉีกยิ้มแฉ่งให้ อีกฝ่ายถอนหายใจฟืดใหญ่ก่อนพยักหน้า

โออยู่นะคิดว่า เอาอยู่เว้ยงานนี้ วะฮะฮ่า

...


“กินซะ เสร็จแล้วจะได้กินยา”
“ไม่เอา ไม่กิน ง่วง เรียนไม่รู้เรื่องแน่”
“ตกลงโจ๊กยังไม่หายจริงๆ น่ะเหรอ” กายสอด
“เปล่า หายแล้ว อ้อ เย็นนี้จะเข้าไปดูวิดวะโซตัสนะ พี่ติณให้ไปเก็บภาพ” แสร้งเบี่ยงเบนเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ชิลๆ หวังหมาใหญ่ลืมอาการกินยายากไปของผมไป
“อ๋อ เห็นว่าจะคัดตัวดาวเดือนคณะด้วยนะวันนี้ โจ๊กได้ฝึกทำสกู๊ปแน่” กายยิ้มๆ ใจดี
“เหรอ มีใครบ้างอยากรู้”
“กินข้าว กินยา ไม่งั้นพี่ติณงด” บุคคลที่คุณก็รู้ว่าใครบีบมือโจ๊กแรงๆ
“แหงะ...!” ผมสลด แกล้งเอนตัวเอาศีรษะเกรียนๆ ถูไถเป็นแมวอ้อนกับหัวไหล่นายแบบ “เจฟครับ ขม ไม่กินยาได๋เปล่า นะๆๆ”
“ให้มันได้อย่างนี้” เก็บแต้มอีกดอก เย้!!!

...
...


เหยี่ยวตัวขโมยซีนกลับมาพร้อมน้ำส้มและสิ่งมีชีวิตสองขาที่ไม่คาดฝันว่าจะได้เจอ

“เซอร์ไพรส์! เรามีแขกมาเยี่ยมวิดวะเราด้วย เชิญครับฟ้าใส”
“ฟ้าใส!?” ผมเหวอ นักศึกษาหญิงสาวสวยหนึ่งเดียวที่โจ๊กโหวตเลือกดาวคณะตั้งแต่วันแรกเจอปรากฎอยู่ตรงหน้า
“สวัสดีค่ะ”
“นี่กาย เจฟฟรี่ แล้วก็โจ๊กครับ” เหยี่ยวแนะนำเพื่อนๆ รอบโต๊ะ
“กายกับเจฟฟรี่ยินดีที่รู้จักค่ะ ฟ้าใสรู้จักโจ๊กแล้วนะคะ เมื่อวันก่อนไม่มาแต่แอบเห็นเพื่อนเช็กชื่อให้ด้วยล่ะ” ฟ้าใสยิ้มให้ผม เหยี่ยวกุลีกุจอพาฟ้าใสไปเลือกอาหารก่อนกลับมานั่งกินร่วมโต๊ะกับเรา


โอ้ว้าว เหยี่ยวบินสูงโฉบคนงามของโจ๊กไปซะแล้ว (=”=) เศร้า

เหยี่ยวนัดหมายค่ำพรุ่งนี้คือวันศุกร์เรียนเสร็จจะพาออกท่องราตรีให้สมกับที่อัดอั้นมานาน


“ไปได้เหรอ ฟ้าใสว่าเราอายุยังไม่ถึงนะคะ” สาวสวยออกความเห็น
“ไม่เป็นไรครับ ผมจัดการได้ ฟ้าใสไปด้วยกันนะ ชวนเพื่อนไปด้วยก็ได้” เหยี่ยวคะยั้นคะยอเต็มที่
“ดูก่อนได้ไหมคะ ขอคุณแม่ก่อน ไม่แน่ใจเหมือนกัน”
“โอ๋ย เศร้า” นกกระจิบแกล้งคอตก หากโดนเพื่อนเจฟโบกเข้าให้ “โอ๊ย! เจฟฟรี่”
“ฟ้าใสไม่สะดวกก็ไม่ต้องไปครับ โอกาสหน้ายังมี” เจฟบอกเลดี้
“งั้นฟ้าใสขอผ่านก่อนดีกว่าค่ะ เหยี่ยวไม่โกรธฟ้าใสนะคะ”


เหยี่ยวโอดพอประมาณ ผมนึกชอบฟ้าใสแฮะ เห็นติ๋มๆ แต่เด็ดเดี่ยวดี ติดแต่เหยี่ยวเป็นไบโดยรสนิยม ฟ้าใสของผมคงไม่แคล้วมีน้ำตา แย่จัง


“ทำไมฟ้าใสมาที่นี่ได้วะกาย?” ผมรอคู่หนุ่มสาวลุกไปหาขนมหวานอีกรอบถึงกล้านินทาลับหลังกับกาย
“รู้จักกันนะคิดว่า ถ้าจำไม่ผิดนามสกุลฟ้าใสคุ้นๆ อยู่ใช่ไหมเจฟฟรี่”  กายให้ความเห็นก่อนถามคนนั่งชิดผม
“กินดีๆ เปื้อนหมดแล้ว” เจฟไม่สนกาย ส่งทิชชู่ใส่มือผมลูกเดียว ไม่ติดตามอัพเดตข่าวสารชาวบ้านชาวช่องสักหน่อยหรือพ่อ เพื่อนมึงกำลังเล็งกินตับอนาคตดาวคณะกูเชียวนะ
“เจฟ...” ผมลงทุนอ้อน
“เรื่องของมัน”


ครับผม เข้าใจแล้วครับท่าน

...
...


เย็นนั้นเชียร์รวมวิศวกรรมศาสตร์ พี่ติณ (สั่ง) เรียกผมไปเป็นช่างภาพกิตติมศักดิ์ (พี่ชมรมไม่ว่างจึงถึงเดชแขนมือเดียวเช่นจิระ) ยิงสแนปช็อตไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ถูกเชิญตัวออกนอกห้องเนื่องจากเหล่าเอนจิเนียร์มีวาระคัดเลือกดาวและเดือนคณะพอดี


“เชิญหนุ่มๆ ทั้ง 10 คนเลยครับ สาวๆ มีน้อย 5 คน ครึ่งต่อครึ่ง มาข้างหน้าเลยครับ รายงานตัวให้เพื่อนๆ พี่ๆ รู้จักอีกที” พี่สตาฟเรียกหนุ่มหล่อสาวสวยทั้ง 15 ชื่อออกไปเวทีหน้าห้อง


อธิบายกฎกติกามารยาททำนองจะคัดเลือกตัวจริงอีกครั้งเพื่อส่งประกวดดาวและเดือนมหาวิทยาลัย รอบนี้นอกจากคัดหน้าตาสวยหล่อเด้งกินขาดแล้วยังมีรางวัลป๊อบปูลาร์โหวต ขวัญใจนักศึกษาด้วยกันเองอีกด้วย

ฝ่ายหญิงไม่เท่าไหร่ ฟ้าใสคณะผมกินขาด แต่หัวโด่สามตัวตรงนั้นคือ กาย เหยี่ยว และเจฟ ซากุระหงิของโจ๊กเองครับ

เย้ด! ข้าพเจ้าอภิสิทธิ์คบคนหน้าตาดีศักดิ์ศรีระดับเดือนคณะงั้นเชียว ขอปลื้มตัวเองแป๊บ

เห็นหัวแดงจ้องตรงมาที่ผมก่อนยักคิ้วแผล็บพร้อมอมยิ้มติดมุมปาก



(“กรี๊ดดดดดๆๆๆๆๆๆ”) สาวๆ คลั่ง


อะไรฟะ นั่นของผมนะ!!!

ของโจ๊กคนเดียว!!!

คนอื่นห้ามๆๆๆๆ

ในใจร้องตะโกน

...


“โจ๊ก ออกข้างนอกกับพี่” พี่ฮูกสะกิดเรียกผม
“อ้าว ไม่ให้ผมเก็บภาพล่ะพี่ฮูก”
“ความลับ รอคัดดาวเดือนคณะเสร็จก่อน ไม่ได้ตัดสินวันนี้หรอก อีกนานเลยล่ะ ได้ตัวเมื่อไหร่พี่ถึงจะให้โปรโมทเต็มที่ไม่อั้น”
“โอเช” ผมรับคำ “งั้นวันนี้ผมกลับคณะได้แล้วใช่ไหมครับ”
“ได้เลย ขอบใจมากไอ้น้อง”
“ครับผม สวัสดีครับพี่ ยินดีให้บริการครับ”



ช่างภาพเก็บอุปกรณ์กลับชมรมอย่างว่าง่าย ครู่ใหญ่ถึงมีข้อความบอก

YOUR’S JIRA : [‘รุ่นพี่เรียกซ้อมบาส เสร็จแล้วไปเจอกันที่โรงยิมด้วย’]

[[‘OK เข้าเชียร์คณะก่อนเดี๋ยวตามไป’]]

ผมพิมพ์ตอบกลับพร้อมยิ้มกับตัวเองไปด้วย ท่าจะบ้าแล้วเรา
วันนี้ทั้งวันผมฝันเห็นแต่หน้ามัน
โลกทาสีชมพูวิบวับปิ๊งปั๊งไปหมด

อยากกลับบ้านไปจู๋จี๋แค่เรา (กับเจ้าเจสเตอร์) เร็วๆ จัง



งัดล็อกเกอร์พี่หยกก่อนหย่อนถุงช็อกโกแลตของหวาน ส่งข้อความบอกอาโปว่าจ๊อบพ่อสื่อดำเนินการเรียบร้อยตามสั่ง อภิสิทธิ์เดินเข้าห้องเชียร์คณะศิลปศาสตร์ ซ้อมร้องเพลงปรบมือประมาณ 2-3 เพลงก่อนรุ่นพี่ปล่อยกลับบ้าน


...


ครืดๆๆๆ

มือถือผมสั่นเตือนสายเข้า ‘พี่ไข่มุก’ เออนะ วันนี้โจ๊กฮอตใช้ได้


“ฮัลโหลครับพี่ไข่มุกมีอะไรครับ?”

(“โจ๊ก! มาที่ยิมด่วน เชษฐ์กับเจฟฟรี่ต่อยกัน!”)

“เฮ้ย!?” ผมร้อง

*************
มันเดย์
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 02-06-2014 08:01:07
ได้กันตอนหนายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  ทำไมตัดฉากนี้  :z3: :ling1:

แถมเดี๋ยวนี้มีหึงมีหวงพ่อมดด้วยนะ 555555

ท่าทางไอ้น้องแฮงค์อยากเจอดี มาจีบคนของพ่อมด เดี๋ยวตายแน่  :z6:

แต่เกิดอะไร ทำไมเชษฐ์กะเจฟต่อกัน อยากรู้  :katai1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 02-06-2014 08:21:05
ค้างงงงงงงงงงงงง งือออๆๆๆ T^T
มันเดย์เลยเหรอ
กำลังสนุกเลยอ่า จิระ&จิระ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 02-06-2014 08:29:39
โจ๊กขี้อ้อนเนอะ :o8:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 02-06-2014 08:38:19
เผลอแป๊บเดียว เสร็จพ่อมดไปซะละ อย่างว่าโจ๊กจิระน่ารักแบบนี้ ใครจะห้ามใจไหว ^___^
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 02-06-2014 08:52:40
ค้าง......รีบมานะคะ :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 02-06-2014 08:59:45
หายไปอาทิตย์นึง จิระ(เตี้ย)เสียซิงซะแล้ว



ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 02-06-2014 09:22:54
เกิดไรขึ้นทำไมสองคนนี้ต่อยกัน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: lonesomeness ที่ 02-06-2014 09:31:11
หืมมมม พอรู้ว่านางได้กัน ถึงกับต้องย้อนกลับไปอ่านตอนที่แล้วใหม่
พร้อมร้องว่า มันไปได้กันตอนไหนเนี่ยยยยยยยยยยยยยย   :z3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 02-06-2014 09:57:22
โจ๊กโลกเป็นสีชมพูแล้ว ว่าแต่น้องแฮงค์คนนั้นต้องมีซัมติงแน่ๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 02-06-2014 10:11:32
เกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยยย
ทำไม2 หนุ่มนั้นมีเรื่องกันได้
โจ๊กรีบไปๆ (เราจะได้รู้ด้วย อิอิ)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 02-06-2014 11:02:01
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pahpai ที่ 02-06-2014 11:04:52
น้องแฮงค์นี่ดูแปลกๆนะ เดี๋ยวโดนจิระ แมคไนท์จัดการ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 02-06-2014 11:51:48
ดูทีาชีวิตวัยรุ่นจะไม่ง่ายซะแล้ว
โจ๊กเสน่ห์แรงไม่เบา สมกับที่เจฟหวง อิๆ

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-06-2014 12:48:22
โจ๊กเนี่ยตั้งแต่ตัวเองออกเรือนเข้าหอแล้ว ดูมุ้งมิ้งหวานๆขึ้นเท่าตัวเลย
เกิดอะไรขึ้นละเนี่ย เจฟได้ไปต่อยกับคนนั้นได้ไง
สงสัยกับแฮงค์ น่าจะเป็นคนเดียวกับ รักนิดๆหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 02-06-2014 13:32:42
ต่อยกันทำหยัง ไม่ได้แย่งโจ๊กกันหรอกนะ 5555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 02-06-2014 14:22:22
แฮงค์นี่คุ้นๆเหมือนเพื่อนในก๊วนสามหนุ่มเพื่อนพระเอก เรื่องน้องวานิช หรือป่าวหว่า
ถ้าใช่ก็ไม่มีไรน่ากังวล ไงๆแฮงค์ก็มีคู่อยู่แล้ว :katai3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 02-06-2014 14:50:01
อ่าาา ต้องค้างเติ่ง รอ อาทิตย์นึงง เศร้าเลย แต่ไม่เป็นไร รอได้จ้าา สองหน่อนั่น ต่อยกันเรื่องอะไรน้า อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 02-06-2014 17:39:01
 :z1:
หายไปสัปดาห์เพ่โจ๊ะเสียซิงซะละ...
...แมนเนอะ กินที่ลับ ไม่ไขที่แจ้ง...อายที่โดนกดก็บอก//โดนตบ
ตอนนี้ตัวละครเชื่อมมาอีก
พี่ฟ้าใส - - - ป้ารหัสเด็กตัวขาวจาก my luv vento รึเปล่า
แฮงค์ - - - จากแกงค์สามคน เหี้ยแฮงค์ของเจนยุทธจาก Stolen Heart ใช่ไหม?
...รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 02-06-2014 17:41:04
 :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 02-06-2014 18:25:12
รู้สึกว่าคิตตี้น้อยจะน่ารักขึ้นนะใช่ไหมเจฟฟฟฟฟ

แฮงค์ของเจนหรือเปล่าน้อ


ปอล้อ . อิป้าอยากจิอ่าน 32.5น่ะ  :ling1:

 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 02-06-2014 19:49:10
 :ling1: :ling1: :ling1: จันทร์เลยเบ่ย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 02-06-2014 19:58:37
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 02-06-2014 20:23:37
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :ling1: :ling1:
เราจะประท้วงๆๆๆๆๆ
puppyluv ตัดฉากครั้งแรกของเรา
เราไม่ยอมๆๆ
 :katai1: :katai1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 02-06-2014 21:51:19
แย่งชิงโจ๊ก?   :hao7: 
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 05-06-2014 08:23:01
แหม้ ตั้งแต่โดนพ่อเจสเตอร์กินรู้สึกว่าโจ๊กจะเสน่ห์แรงนะ
ทั้งคนใกล้คนไกล ทั้งที่รู้และไม่รู้ ชักจะเหนื่อยแทนฝรั่งซะแล้ว
ไหนจะน้องแฮงค์ที่ยังมิได้เห็นหน้าค่าตากันมาก่อนอีกล่ะ
แล้วนี่มีเรื่องกันอีก สาเหตุมาจากอันใด อย่าบอกนะว่ามาจากโจ๊ก :laugh:
อย่างแรกห้ามมวยก่อน ค่อยสืบสาวกันทีหลัง (ที่บ้านเรา  :-[)
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดจ้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 06-06-2014 10:58:50
โอ๊ะโอ  :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 08-06-2014 06:57:53
ค้างง่ะ...

เกิดอะไรขึ้น  ทำไมเจฟกับเชษฐต่อยกันล่ะ

โจ๊กฮอตเวอร์
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 08-06-2014 07:56:48
จิระ xxxx จิระ ไปซะแล้ว 5555
คนของเรา เรามีหวงเต็มที่เลยโจ๊ก แต่อย่าให้เจฟหวงกลับละกัน มีหนาว คิคิคิ
แต่เฮ้ย วางมวยกันทำม๊ายยย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 08-06-2014 11:28:01
อ่าว โจ๊กกับเจฟฟรี่ :z1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 08-06-2014 18:50:14
ต่อยกันทำไมมม อยากรู้แล้ว เมื่อไหร่จะวันจันทร์  :hao5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 09-06-2014 02:40:29
เราข้ามอะไรกันไปไหมมมมมมมมมมม

 :ling1: :ling1: :ling1:

ทำร้ายอ่ะ เขารอนะ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 09-06-2014 06:22:31
สวัสดีตอนเช้าๆๆ :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 09-06-2014 06:53:57
 :hao3: ดีจ้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 09-06-2014 07:25:33
จิระxจิระ
ตอน 34 ทะเลาะ










ผมอยู่ในสภาพบอบช้ำระดับขี้ประติ๋ว ปวดเมื่อยเนื้อตัวแค่ภายนอก หากแต่ภายใน...


“ทำไมกูไม่รู้เรื่องอริชื่อเชษฐ์นี่เลยล่ะ” จิระของผมเอ่ยเชิงถาม
“รู้เรื่องว่า?”
“ว่าไปมีเรื่องตั้งแต่ตอนไหน ทำไมถึงต่อยกัน เพราะอะไร?”
“...” เงียบและเงียบคือคำตอบเพราะไม่อยากพูดความจริง ผมขยับหันข้างให้ดูหัวไหล่แดงโร่แทนคำตอบ 


จิระตาคมโผล่เข้ามาในโรงยิมทันเห็นผมกับเชษฐ์กำลังยืนรับการลงทัณฑ์จากรุ่นพี่นักกีฬาทีมบาสเกตบอลของมหาวิทยาลัย หัวโจกว่ากล่าวปาวๆ คือพี่ติณ ปี 2 ไม่ใช่พี่เคกัปตันทีม ปี 3 แต่อย่างใด...ดูก็รู้ว่าใครใหญ่

เราคู่กรณีสภาพฟัดกับหมาฝูงใหญ่ เชษฐ์คิ้วแตกมีเลือดซึมย้อยลงหางตา ผมปากแตกมุมปากบวมตุ่ย เอเจ พี่ฮูกและพี่ไข่มุกดึงคนของผมออกไปนอกห้องพักนักกีฬาทันควัน ท่าทางคงเล่าให้ฟังคร่าวๆ บ้างไม่มากก็น้อย

เชษฐ์หมัดหนักสมหน้าตาเข้มโหด เจ็บจริงต่อยจริงเลือดร้อนใช้ได้  คบไว้แก้เครียดน่าจะพอไหว


“ว่ายังไงเล่า!?” ถามผมซ้ำ
“โอ๊ย” แสร้งร้อง


เจอตบเจลยาบนรอยแผลตรงหัวไหล่ดังเปรี้ยงเล่นเอาตัวงอเป็นกุ้งกันเลยทีเดียว แมวตัวนี้มือหนักมากกว่าเชษฐ์เสียอีก

เมียใครวะ

“เวลามีเรื่องล่ะไม่คิด ทีตอนนี้เสือกร้องไม่เป็นภาษาคน จะเล่าไม่เล่า”
“...” ผมเลือกที่จะเงียบรอดูเชิงอีกรอบ ถ้ายังพูดถามจ้อยๆ อย่างนี้ยังไม่ต้องเฉลยหมดก็ได้ เอเจหรือพี่ฮูกคงแค่เล่าเหตุการณ์โรมรันแต่ไม่ทราบถึงสาเหตุที่แท้จริง


ก็น่าอยู่หรอก ใครจะรู้ว่าผมคิดอะไร ใช่ไหม



“งั้นกูโทรถามเหยี่ยวเองก็ได้ มันไม่ตอบล่ะน่าดู” จะหยิบโทรศัพท์มือถือเอาจริงนะนั่น
“หงุดหงิด” ผมเฉลย ใจอ่อนยอมเปิดเผยความนัย
“หา! หงุดหงิดอะไร กับใคร กับไอ้หมอนั่นน่ะนะ” ดูทำตาโตน่ารัก น่าจับหม่ำเหลือเกิน
“ไม่ใช่มัน”
“ไม่ใช่มันแล้วใครที่ไหน?”


จะใครที่ไหนถ้าไม่ใช่จิระตรงหน้าคือเหตุผลสำคัญ

จิระกับจิระเพิ่งมีอะไรกันหมาดๆ แต่เสือกรับโทรศัพท์คนอื่น อยู่ในมหาวิทยาลัยก็ตัวติดกับไอ้อาโปนั่นอีก ตามดูแลไปส่งถึงโรงอาหารก็ดีแต่ปล่อยให้มันถึงเนื้อถึงตัวได้ยังไง

คุณเป็นของผมโจ๊ก ผมหวง พูดปาวๆ แต่ไม่เคยฟัง

เชษฐ์ซวยเพราะผมระงับอารมณ์หงุดหงิดไม่อยู่ แค่นั้นเอง



“อืม ตรงนั้นล่ะ” จงใจตัดบทเลี่ยงไม่ต่อความ ก้มลงเลิกชายเสื้อให้นายพยาบาลดูชายโครงที่ถูกทำร้ายจนเขียวช้ำเรียกคะแนนสงสาร อย่างนี้น่าจะเวิร์กกว่าเห็นๆ
“อูย...ทนได้ยังไงเขียวช้ำซะขนาดนี้ รอยตรงนี้ยาวเชียว โดนอะไรมา รถเข็นลูกบาสแถวนั้นเหรอ?”
“งั้นมั้ง”
“บ้าเอ๊ย มึงมันบ้า...เจฟ” ได้ยินสียงถอนหายยาวแล้วชักสลดเหมือนกัน แต่ช่วยไม่ได้ ความหึงหวงไม่เข้าใครออกใคร


โทษทีว่ะเชษฐ์ มึงเข้ามาถูกจังหวะซวยเอง...ช่วยไม่ได้

...


ผมกับเชษฐ์โดนทัณฑ์บนสองสถาน

1. ถ้าจะไม่เอาก็อย่าโผล่ไปที่ชมรมอีก

2. ถ้าเลือกเล่นบาสเกตบอลทีมมหาวิทยาลัย บทลงโทษคือเบ้ชมรมทั้งเทอม ตั้งแต่เปิดโรงยิมทำความสะอาดสนาม ห้องล็อกเกอร์ยันเก็บกวาดเมื่อจบวัน

เชษฐ์เลือกข้อสองอยู่แล้วเนื่องจากเป็นนักศึกษาทุนนักกีฬาชนิดนี้ ไม่เอาก็ตาย


...
...


ประเด็นนั้นจบง่ายดายด้วยมีพี่ติณคุ้มกะลาหัว ที่ไม่จบคือเสียงสั่นครืดเตือนสายเข้าบันดาลผมฟิวส์ขาดอีกรอบ

(‘ครืดๆๆๆ’)


“ฮัลโหลแฮงค์ มีอะไร โทรมาบ่อยนักวะวันนี้” โจ๊กของผมรับสาย
หมายความว่ายังไง เมื่อเช้าได้ยินขณะอยู่บนรถโฟลค์แช็กกี้ พักเที่ยงเราทานข้าวด้วยกัน นี่ค่ำแล้วยังมีอีกหรือ ไอ้แฮงค์ที่ว่าชักจะสามเวลาหลังอาหารเกินไปล่ะ ในบ้านกู แถมนั่งตัวติดกับกูด้วย บัดซบเอ๊ย!!!
“...ฮึ่ม...!” ผมกัดฟันกรอด ดึงเท้าออกจากพุงเจ้าเจสเตอร์เกรงจะเผลอกระทืบลูกหมาจนไส้ไหล
“เชี่ยล่ะ จะมาหาที่นี่ทำไม พี่เข้าบ้านแล้วไม่ได้อยู่ใน ม./...../ เพื่อนมึงอยู่แถวนี้ก็ช่างเพื่อนมึงซิกูไม่เกี่ยว ไปหาเพื่อนมึงโน่นไป๊”

“ใคร?” วิสาสะเสียมารยาทส่งเสียงถามตรงๆ โต้งๆ
“...เด็กรุ่นน้องตัวควายๆ ที่ซื้อรถวันนั้นไง มันจะจองเพิ่มเลยอยากเจอตัวเป็นๆ” มือบังโทรศัพท์พลางบอกผม
“อ้อ” เก๊กพยักหน้ารับทราบแต่ข้างในเดือดปุด
“เฮ้ย! อยู่หน้า ม. แล้วเหรอ มาถูกได้ไงวะ/...../ ไม่เอาขี้เกียจ ไม่ออกไปหรอก หิวข้าวจะกินข้าว ค่ำแล้วอาบน้ำทำการบ้านนอน”


ชัดล่ะ ไอ้เห้แฮงค์คิดจะเคลมเมียกูชัดๆ

เรียกแกมบังคับให้ออกไปเจอกันด้วย

รู้จักเจฟเฟอร์สันน้อยไปนะมึง!!!



“รุ่นนั้นมีสีเหลือง ดำ โอ๊ย!...อื๊อ! (ผมจับคอตีเข่าดูดคอสร้างคิสมาร์กแรงๆ เร็วๆ เสียงดังจ๊วบจ๊าบ) เชี่ย! เกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย!”
“...อืม...” ส่งเสียงงึมงำในลำคอดังๆ กะให้อีกฝ่ายได้ยินชัดเจนไม่ต้องพึ่งเซอร์ราวด์
“เฮ้ย! หยุด! ไม่ได้ว่ามึงนะแฮงค์ หมาแถวนี้มันกัดกู โอ๊ย...เจ็บ หยุดซิวะไอ้หมาบ้า” สาละวนหนีผม


ร้องไปเถิดเบบี๋ อยากไม่วางดีนักผมจึงดูดต่อชุดใหญ่ 1,2,3 แดงเทือกรอบคอ สงสารหรือไม่มีทาง ได้ยินเสียงร้องถามพี่โจ๊กเป็นอะไรครับในสายสะใจฉิบหาย


“จุ๊บ! บอกไป หวง” ผมซัดตรงๆ ไม่อ้อมค้อม
“หวงเชี่ย หวงใครพูดให้มันดีๆ หน่อย บ้าเอ๊ยคอกูแดงรึเปล่าไม่รู้ แกล้งกูเหรอไอ้ซาดิสต์!”

(“เอ่อ...แฟนพี่โจ๊กเหรอครับ”)

“เออ” ผม
“ไม่ใช่! ไอ้หมาบ้าต่างหากเล่า!” คนของผมตอบเกือบพร้อมกัน
“ไม่ใช่นะ ฮึ่ม!” ผมงับลาดบ่าจนร้องจ๊าก
“อ๊าก! ไอ้บ้า เจ็บ!”


(“แหะๆ ไปไม่เป็นเลยกู ผู้ชายด้วย เหมือนจะฟาลว์”) เสียงหัวเราะแห้งๆ ในสายลอดออกมา


“รู้ก็ดีแล้ว” ติ๊ด ผมแย่งกดตัดสายก่อนโยนมือถือเจ้าปัญหาลงถังน้ำอุปกรณ์ทำแผล ล้างเช็ดเบ็ดเสร็จทีเดียว
“เจฟฟฟฟฟฟ มือถือกู!” โวยลั่นบ้าน

...


ต่อจากนั้นไม่ต้องเดา ผมโดนมวยวัดจัดหลายดอกยิ่งกว่าไฟท์ที่เจอเชษฐ์เสียอีก หมัดแมวน่ากลัวมากครับ

คืนนั้นผมเคาะห้องนอนเล็กตามง้อขอคืนดีทั้งคืน จิระของผมแอบใส่กลอนติดตายไว้กับบานประตูตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เห็นเตียงกว้างในห้องนอนใหญ่แล้วพาเปล่าเปลี่ยวหัวใจ สุดท้ายจึงหอบผ้านวมไปนอนหน้าของเขา

ประสบการณ์หน่วงสุดๆ ครับ

...
...


เช้านั้นผมสะดุ้งตื่นมาเห็นห้องเปิดได้แล้วแต่คนหาย รีบวิ่งลงมาถึงเห็นนักศึกษาร่างสันทัดกำลังจะออกจากบ้านพอดี

“โจ๊ก...”
“...” เงียบ โอยตาย นี่เองสิ่งที่ผมกลัว
“รอก่อนเดี๋ยวออกไปพร้อมกัน”
“...” เขาไม่หันมาแต่หยุดยืนนิ่งไม่ไหวติง
“โอเค รอแป๊บ” ผมย่ามใจรีบวิ่งขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว หากทว่าจิระของผมกลับออกไปก่อนแล้ว หน่วงที่สองรับอรุณ

...
...


พักเที่ยงผมตรงดิ่งเข้าคณะศิลปศาสตร์ทันทีที่หยุดคลาส แวะที่ห้องชมรมก่อนไม่เห็นเงาถึงรีบเร่งไปที่โรงอาหารคณะ โทรถามพี่หยกบอกว่าเจอตัวแมวพยศที่นั่น

เป้าหมายนั่งเท้าคางเหม่อลอยเขี่ยข้าวเล่นอยู่กับอาโป ไอ้ทองแดงนี่อีกคน ช่วงนี้ศัตรูเยอะฉิบ


“โจ๊กครับ” ผมเรียก
“อ้าว เจฟฟรี่” อาโปทัก
“อ๋อเหนื่อย ตามควายไปไหนเจฟฟรี่ เรียกก็ไม่หัน จะมานี่ดันไม่บอกกูก่อนวะ เกือบสั่งข้าวให้แล้วนะเนี่ย” เหยี่ยวแซงมาทรุดนั่งเก้าอี้ก่อนผม

“ไงโจ๊ก อาโป แนะนำหน่อยที่นี่อะไรอร่อย” กายตามมาอีกคน เอาเข้าไปไอ้พวกนี้
“เออ หวัดดี ยกโขมงมาถล่มคณะกูนะวันนี้” อาโปทักกาย “ไม่รู้ว่ะ เพิ่งเคยกินนี่แหละ จะไปคณะมึงแต่เพื่อนมึงดึงกูไว้ เสี่ยงดวงเอา ข้าว 1-2-3-4 ร้านน้ำอยู่ตรงนั้น” อาโปคุยกับกายและเหยี่ยว ปล่อยผมมาคุกับตาคมของผมตามลำพัง
“โจ๊กครับ” ทรุดนั่งเก้าอี้ตรงข้ามพลางเรียกซ้ำ เขาวางช้อนเคร้งก่อนกระชากข้ามไปถามเหยี่ยวไม่ชายตามองผมด้วยซ้ำ


“เหยี่ยว แถวคอนโดมึงมีว่างบ้างไหมวะ หอแถวนั้นก็ได้พอรู้หรือเปล่า”
“ทำไม มีอะไร จะหาให้ใครเหรอโจ๊ก?”
“เปล่า กูจะไปอยู่เอง อยากย้าย”
“เฮ้ย ย้ายทำไม เจฟฟรี่มึงไปทำอะไรมันวะ?” เหยี่ยวหันควับมาขอรับอรรถาธิบายจากผม

“มันไล่ถามหอว่างตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว บังอาจจะไปอยู่กะกูให้ได้ด้วย ถามว่าทำไมก็ไม่พูด” อาโปเผยความลับ “แต่พอดีช่วงนี้ญาติมานอนด้วย เลยนั่นแหละ” อาโปพยักพเยิดเชิงบอกปัด
“เอ๋...” เหยี่ยวเหล่ผมซึ่งกัดกรามอยู่กรอดๆ
“โจ๊กจะย้ายออกจากบ้านเจฟฟรี่เหรอ ทำไมล่ะ มีปัญหาอะไร?” กายสงสัย
“ห้องกูเป็นแบบสตูดิโอไทป์ห้องเดียวเบ็ดเสร็จเหมือนหอพัก แต่ถามนิติคอนโดให้ก็ได้ว่ามีว่างไหม...โอ๊ย!” ผมเตะเท้าเพื่อนใต้โต๊ะจนเหยี่ยวหลุดร้อง OUCH

“...ไม่...เหยี่ยว”

“...ไม่เหรอวะ?”
“...เออ!” ผมกับเหยี่ยวซุบซิบกันเองสองคน
“ถ้ายังไงโจ๊กไปอยู่กับเราก่อนก็ได้ ห้องนอนยังว่างอยู่ห้องนึง” กายเจ้าของเพนธ์เฮ้าส์ชวนเสียเรื่อง ผมอยากฆ่ากายจริงๆ ตอนนี้
“ก็ดี งั้นไปเย็นนี้เลย แค่นี้นะ” จิระของผมลุกพรืดจะจรลี


“เดี๋ยวโจ๊ก!” ผมคว้ามือร่างเล็กกว่าไว้ทัน
“ปล่อย...”
“จะรีบไปไหน กินข้าวก่อน” อาโปร้องท้วง
“ไม่กิน ไม่หิว ปล่อยกูไอ้หมาบ้า!”
“ไม่ปล่อย” ผมเข้าข้างหลังกอดล็อกเอาไว้ เจอกัดข้อมือเข้าให้ “อ๊าซซซ!” ลงเขี้ยวเต็มๆ ฟันคมสุดๆ จนเผลอปล่อยหลุด เหยี่ยวเห็นท่าไม่ดีถึงวิ่งขวางทางไว้ทัน



“โว้! โจ๊กใจเย็น อีซี่แมน”
“กูไม่อีซี่กับมึง หลีก เหยี่ยว”
“ก็ได้ แต่ไม่ต้องไปอยู่กับกายหรอก ไกลตายชัก บ้านมันหวงลูกชายด้วย และกูหล่อ กูรวยสามารถหาห้องให้มึงได้ฟรีๆ เดี๋ยวนี้เลยยังได้” เหยี่ยวกล่อม “นะโจ๊ก ไปเที่ยวกันก่อน เย็นนี้ไงกูอุตส่าห์จองโต๊ะไว้แล้ว เมาก่อนอย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง”
“เอางั้นเหรอ”
“เอาน่า กูอยู่ข้างมึงนะ” เหยี่ยวยกมือทำท่าสาบานแต่อีกมือไขว้นิ้วข้างหลังให้ผมเห็น


จิระตาคมหันมาค้อนขวับก่อนสะบัดเดินจากไป ผมทรุดฮวบฟุบลงกับโต๊ะให้พวกแร้งรุมทึ้ง


“ว่ามาเจฟฟรี่” เหยี่ยว กาย อาโปดาหน้ามาหา


...
...


ยอมเผยบางเสี้ยวว่าโจ๊กโกรธที่ผมใช้กำลังกับเชษฐ์จึงไม่อยากอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน ไม่เล่าคือเขาทราบแล้วว่าผมโมโหหึงเด็กแฮงค์จนถึงขั้นโยนโทรศัพท์มือถือแช่น้ำ

“555” อาโปหัวเราะ “เหมือนไอ้เชษฐ์เพื่อนกูจะเป็นตัวสร้างปัญหานะว่าไหม”
“ง้อมันเลยมึง ง้อสถานเดียว” เหยี่ยวตบบ่าปุๆ แรงจนตัวเซ
“โจ๊กน่าจะพูดง่ายอยู่หรอก” กายให้กำลังใจ
“แต่กูเพิ่งเคยเห็นภาคมาคุแล้วเงียบ อย่างนี้ต้องจับกรอกให้เมาปลิ้น” อาโป
“แล้วร้องไห้ 555” เหยี่ยว
“อ๋อ จำได้” กาย


แต่ละคนหัวเราะขำล่วงหน้า ส่วนผมกุมหัว...กลุ้มโว้ย!!!


...
...


ผับ...

ผมเข้าไปช้ากว่านัดหมายเกือบครึ่งชั่วโมง มัวแต่เสียเวลาที่ร้านขายมือถือ จิระของผมกรอกแอลกอฮอลล์เข้าปากแก้วแรกก็พูดจ้อได้ตามเดิมที่เคยแล้ว


“มันหายไปไหน เพื่อนมึงน่ะ” โจ๊ก
“หมายถึงใคร เจฟฟรี่น่ะเหรอ” เหยี่ยว
“กูไม่ได้ถามถึงมันซะหน่อย”

“งั้นก็แล้วไป อ้อมาพอดี ใครก็ไม่รู้บ่นถึง กูหูชาเลยเนี่ย” เหยี่ยวยิ้มๆ ลุกเปิดทางให้ผมเข้าไปนั่งแทนที่
“ไม่ได้บ่น” อุบอิบค้อนผมแต่ยอมให้นั่งด้วย
“อ้าว แล้วที่พูดตลอดทางมาตลอดคือด่าใช่ไหม ตกลงคอนโดกูไม่ว่างนะเจฟฟรี่ รับคนของมึงกลับบ้านก่อนคืนนี้”
“ไม่กลับ!”
“โจ๊กเบาๆ” กายปราม


โจ๊กกับเหยี่ยวตะลอนทัวร์ตั้งแต่เลิกเรียน เหยี่ยวหลอกล่อพาไปดูที่พักแถวคอนโดและไปรับส่งที่บ้านแทนผม สองคนนี้ออกมาผับก่อนหน้า ประวิงให้ผมมีเวลาไปหาซื้อโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่มาให้


“ไม่เบา ใครจะทำไม มึงก็ดูเป็นคนดีนะกาย แต่ยิ่งรู้จักเรายิ่งห่างไกลกันมากไม่รู้ เพื่อนมึงทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ จะให้สนิทกันบางครั้งต้องเถื่อนบ้างไรบ้าง เช่นกูไง แทงกั๊กวางมาดหล่ออยู่ทำไม กินไม่ได้เข้าใจม้าย!”
“อ้าวๆ ลามปาม” เหยี่ยวดุขำๆ “...มันว่ากายไนซ์กายจนกลัวเกิน คุยปรัชญาความรักความกล้าของเช กูวารา เทือกนั้น” เพื่อนพูดกับผมเบาๆ พอได้ยิน
“อ้อ” ผมรับทราบ

“เสียแรงที่เคยนิยมชมชอบ” จิระของผมไม่หยุดเล่นงานกายง่ายๆ “ตั้งกำแพงไว้ทำด๋อย ชีวิตเราต้องกล้า ลุยเข้าไปลูก อันนี้เจ๊กูบอก ส่วนเฮียพูดว่าไงรู้มั้ย”
“เฮียว่า?” กายเล่นด้วย
“กล้าหาญชาญชัยเข้าไว้แล้วซัดมันเลยไอ้น้อง เอ้า ชน!”
“ครับพี่ ต่อไปผมจะกล้าหาญชาญชัยครับ” กายยิ้มๆ จะชนแก้วกันสองคน
“เฮ้ย ชนแก้วๆ” เหยี่ยวแจมชนเครื่องดื่มดังกริ๊งกร๊าง

“เหยี่ยว...” คนเมาเรียก
“ครับคุณโจ๊ก เรียกผมทำไมครับ” เหยี่ยวเสนอหน้า
“แบ่งๆ ความกะล่อนให้ไอ้กายบ้างนะเว้ย มันป๊อด”


เหยี่ยวเกาหัวบอกกายเป็นอย่างนี้ตั้งนานแล้ว แบ่งไปคงเสียเปล่า

...


“ปล่อยให้มันไนซ์กายแบบนี้แหละดีแล้ว จะได้ไม่แย่งหญิงกับคาสโนวาอย่างกูไง”
“ไม่เอาดิ มึงห้ามจิ๊จ๊ะกะฟ้าใสของกูนะ ห้าม คนนี้ห้ามเด็ดขาด”
“อ้าวๆๆ ฟ้าใสของกูไหนครับคุณโจ๊ก นั่นเด็กผม” เหยี่ยวเหวอ ผมก็เหวอ

หัดเหล่หญิงตั้งแต่เมื่อไหร่ แค่ไอ้แฮงค์คนเดียวยังไม่พอใช่ไหม


“ฟ้าใสของกู นั่นกูเล็งตั้งแต่วันแรกเจอแล้ว โหวตฟ้าใสดาวศิลป์สาดคร้าบ ห้ามยุ่ง ห้ามแย่ง ห้ามเจาะไข่แดงฟ้าใสกูด้วย ไม่งั้นตาย!”
“โอ้ว้าว กลัวจัง” เหยี่ยวทำท่าสยองขณะผมยืนสองมือล้วงกระเป๋าพร้อมกำหมัดแน่น

“ผู้หญิงดีๆ มีตั้งเยอะ มึงเลวเกินไป ห้ามเจ้าชู้เพลย์บอยกับฟ้าใสเด็ดขาด ห้ามๆๆ”
“โห ถ้าฟ้าใสเอากูเองล่ะ”
“ไม่ได้ ห้าม กูพูดไม่ได้ยินเหรอ งั้นเอางี้ กูล่าแต้มมาก่อนเดี๋ยวปรมาจารย์สอนให้”
“แรงจูงใจใช้ได้ โอเครับทราบ สรุปกี่แก้ววะโจ๊ก สงสัย” เหยี่ยวแกล้งถาม
“แก้วเดียวเองจ้า 555 ไงจ๊ะสาวๆ นั่งกับพี่มั้ยเอ่ย”


ชูแก้วพลางหงายหลังทิ้งตัวตูมจมโซฟา เราอยู่ชั้นลอยพื้นที่ค่อนข้างส่วนตัว โซฟายาวรูปเกือกม้านอนเล่นได้ สาวๆ โต๊ะข้างๆ กำลังส่งยิ้มหวานเชื้อเชิญพวกเราอยู่ ผมถอนหายใจแรงพร้อมนับ 1 ถึง 10


“คุยกันเองล่ะกัน ไปเว้ยกาย” เหยี่ยวชวนกายลุกจากโต๊ะ พยักพเยิดจะลงไปแจมพี่ไข่มุกกับเอเจที่แดนซ์อยู่ฟลอร์ชั้นล่าง
“จาไปหนายยยย”
“ไปโทรบอกเลิกฟ้าใส โอเคมั้ย”
“โอเช! กูรักมึงว่ะเหยี่ยว 555”
“เวรเอ๊ย เมาแล้วเรื้อนชิบ...ตามึงแล้วเจฟฟรี่” เหยี่ยวกระแทกไหล่ผมก่อนผละไปขำๆ

...


“พอแล้ว”
“จะกินเหล้า กินให้เมาสวดยอด”
“โจ๊ก...!” ผมแย่งแก้วมาถือไว้เอง ยื่นให้บริกรก่อนโบกมือให้ถอยเหลือแค่เรา ท่ามกลางผู้คนมากมาย แสงสีเสียงเพลงเทคโนดังสนั่นทว่ามีเพียงเรา แค่เขาคนเดียวจริงๆ ที่ดึงความสนใจจากผม...ทั้งหมด

“...” เงียบอย่างนี้ล่ะที่น่ากลัว
“โจ๊กครับ”
“...อึก...!”
“โจ๊ก...คนดี” ผมแทบคุกเข่าอ้อนวอน ทำอย่างไรก็ได้เพียงดวงตาคมคู่นั้นมองมาที่ผมดังเคย

“มึงไม่รักกูแล้วใช่มั้ย”
“ใครว่า”
“กูนี่แหละว่า! หมดรักถึงคิดจะเขี่ยทิ้งกันง่ายๆ แบบนี้เรียกว่าน้ำแตกแล้วแยกทางชัดๆ”

“โจ๊ก”
“ฮือ...บังอาจปล่อยกูตะลอนหาหอกับไอ้เชี่ยเหยี่ยวทั้งวันไม่คิดจะรั้งไว้ซักแอะ เสียใจนะรู้มั้ย บอกมาเลยว่าเลิกกันเถอะยังดีซะกว่า”
“โจ๊ก...ผมคิดว่าคุณอยากไปจริงๆ” เล่นเงียบขรึมไม่มองหน้ากันเลย ผมก็รวดร้าวเป็นเหมือนกันนะครับ
“อยากไปพ่อง! อยู่กับมึงสบายจะตาย เอากันก็มันส์โคตรๆ แล้วทำไมต้องอยากไปด้วย มึงนั่นแหละผิดที่ไม่ยอมห้าม มึงผิดไอ้หมาบ้า!”
“โอ๊ย...!” ถูกแมวคลั่งกัดบ่าจนร้องจ๊าก


...


อยากหัวร่อ ได้ยินเสียงกร๊ดกร๊าดวี้ดว้ายจากผู้หญิงโต๊ะข้างๆ แล้วสะใจเป็นบ้า คนนี้ของกูโว้ย ฮะฮ่า

ผมรัดวงแขนกอดเขาไว้แน่น ฟังประโยคตัดพ้อพร้อมน้ำตารดบ่าเปียกชุ่ม


“กูเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะสัด มาอยู่กับมึงเพราะเลือกที่จะมาอยู่กับมึง ตกลงจะเป็นเกย์ทั้งตัวและหัวใจ เสี้ยมให้เป็นรักแล้วทำไมต้องไล่กันทางอ้อมด้วย ไม่เข้าใจ...อือ...”
“โจ๊กครับ ชู่...คนเก่ง ยกโทษให้ผมนะครับ”
“ไม่! มึงต่อยควายเชษฐ์ไม่ว่า ไม่เกี่ยวกันแต่จุ่มโทรศัพท์กูลงน้ำเพราะไอ้เห้แฮงค์อ่ะ โกรธ”
“ผมขอโทษ ผมหึงคุณ เก็บกดมาทั้งวันเลยระเบิดลง”


สารภาพหมดเปลือก เป็นไงเป็นกัน คิดว่าไม่น่าใส่ใจมากด้วยตาคมหวานเชื่อม เมรัยน่าจะกึ่มๆ พอประมาณ


“ไม่เชื่อ”
“เชื่อเถอะ ผมไปไม่เป็นเพราะคุณ ครั้งนี้ไม่กล้าดึงคุณไว้เพราะกลัวมาก กลัวเกือบตายเลย”
“กลัวกะผีน่ะซิ”
“จริงๆ เมื่อคืนนอนร้องไห้ทั้งคืน ลงทุนเฝ้าหน้าห้องกลัวคุณหายไปตอนดึก ยุงกัดเต็มตัวแถมฝันร้ายอีกเพียบ” ใส่ไข่ บ้านมีมุ้งลวดครับไม่ต้องห่วง

“ไม่ต้องมาอ้อนเลย ทีตอนฟาดปากเขาทำไมไม่คิด”
“คิด แต่มันคิดไม่ทันไง มือมันไปแล้วถึงนึกขึ้นได้ ความผิดของคุณโจ๊ก คุณทำให้ผมเป็นแบบนี้” ผมโบ๊ยบรรลัยจักร ทุ่มสุดตัวครับงานนี้

“จะเชื่อดีไหมนี่”
“เชื่อเถอะ ครั้งต่อไปจะพยายามไม่มีแล้ว...จริงๆ”
“แค่พยายามเหรอ ต่อไปห้ามใช้กำลัง จะเก็บกดแค่ไหนก็มาลงกะกูนี่ บอกมาเลยตรงๆ ห้ามไปทำคนอื่นเขาเดือดร้อน”
“ไม่รับปาก ขึ้นอยู่กับว่าคุณต้องอยู่ด้วย ไม่อย่างนั้นผมคงหยุดตัวเองไม่ได้”

“มัดมือชกกันชัดๆ เลวว่ะ”
“ผมเลวเพราะรักคุณ”
“...” เงียบเว้ย เม้มปากแน่น หน้าแดงก่ำหลบสายตา อาการเขินอายแต่ยังปั้นบึ้ง น่ารักสุโค่ย

“ผมรักคุณ...โจ๊ก”


...บอกทุกวัน

...นิ่งเฉยแค่ไหนก็อยากบอก

...ร่ายเวทย์เพราะอยากให้ได้ยิน

...


“พูดอีก...”
“หือ?”
“บอกให้พูดอีกยังไงเล่า”
“พูดว่าอะไร คำสามคำนี้น่ะเหรอ?”
“ใช่”
“ใช่ไหน? คนที่ผมรักเขายังโกรธผมอยู่ บอกจะแยกบ้านด้วย” ขอเล่นแง่บ้าง อยากได้ยินคำบอกรักสะท้อนกลับมาบ้างเท่านั้นเองฮันนี่

“งั้นวันนี้ไปนอนรังไอ้นกกระจอกดีกว่า”
“ใจร้าย” ผมตีหน้ายุ่ง ตาคมคืนนี้ดุเป็นพิเศษ ซ้ำเขี้ยวเล็บงอกยาวอย่างเห็นได้ชัด เหยี่ยวสอนบทเรียนกำราบผมมาหรืเปล่าไม่รู้ ยิ่งไม่น่าไว้ใจอยู่
“งอนเป็นตุ๊ดเชียว ยกเลิกไม่ไปแล้วแต่ยังงอนอยู่ อยากได้ยินกูรักมึง พูดมาไม่งั้นไม่ยกโทษให้จริงๆ ด้วย”
“โอย เศร้าจัง อุตส่าห์หาของขวัญมาง้อแล้วแท้ๆ ดูนี่ได้อะไรมา ทะด๊า!”


ผมโอ๋เด็กเอาแต่ใจ คว้าถุงมือถือใหม่เอี่ยมมาโชว์ตัวแสบถึงชะโงกหน้ามาดูพร้อมรอยยิ้มกว้าง หึหึ สถานการณ์ค่อยคลี่คลายหน่อย


จัดการประกอบโทรศัพท์แป๊บๆ ก่อนยื่นให้ จิระของผมตาโตรับไปกดนั่นนี่วุ่นวาย ก่อนจะ...




“กูยังโกรธอยู่...เจฟ”
“เฮ้ย! เพิ่งซื้อมา”


ตูม!!! หย่อนมือถือใหม่เอี่ยมลงถังน้ำแข็งแบบเดียวกับที่ผมเคยทำเมื่อเย็น โอ้ บระเจ้าจ๊อด ผมสองมือกุมหัวค่าขนมทั้งเดือนของกู


“โทษฐานที่ไม่ไว้ใจกัน นิสัยเสียหึงเลือดขึ้นหน้าจนชกใครต่อใครเขาไปทั่วแถมมาง้อช้าเป็นชาติอีกต่างหาก”
“โจ๊ก!”
“ถ้าเกิดอะไรขึ้น...” น้ำตาหยดใหม่ไหลอาบแก้ม
“...” ผมอึ้งรอฟัง
“เผื่อมึงต่อยเขาตาย เผื่อไอ้ควายนั่นมีกรงเหล็กงอกจากนิ้วเหมือนวูฟว์เวอร์รีนแทงมึงตายบ้าง...ไม่มีมึงแล้วกูจะอยู่กับใครเจฟ”
“คนดี...” ผมอ่อนยวบทั้งใจ

...


ท่ามกลางผู้คนมากมายผสมกับสิ่งเร้าหลากหลาย เพลงเทคโนดังสนั่นกับคลื่นความสนุกในงาน หากเราเท่านั้นที่มองตากันนิ่งนาน

“จำไว้ว่ากูเลือกมึงเอง ลูกผู้ชายพูดคำไหนคำนั้น”


ผมควรจะโกรธ โมโห หรือตะโกนไชโยโห่ร้องดี

...เขาปั่นความรู้สึกผมจนหมุนติ้วลอยคว้างเท้าไม่ติดพื้น

...เขายิงลูกกระสุนเงินทะลุตรงกลางหัวใจ

...เขาที่ชื่อ...จิระ

...
...


บ้านเรา...

“ถอดเสื้อก่อน เปื้อน เหม็น”

ดึงร่างเล็กกว่าเข้าห้องนอนแขกชั้นล่าง (ใช้บ่อยจนกลายเป็นห้องนอนลับของเราทั้งคู่ไปแล้ว) จัดการลอกคราบแมวดื้อก่อนดึงลงนั่งลงกับชักโครก ฉีดน้ำพร้อมล้วงมือเบาๆ เตรียมการ รู้ว่าจิระของผมขี้อายเรื่องบนเตียง ผมเองต่างหากที่ยินยอมบริการเขาอย่างเต็มใจ

“อือ...ต้อง ทะ...ทำแบบนี้ทุกครั้งเหรอ”


น่าจะสร่างเมาและรู้ล่ะว่าจะเกิดอะไรขึ้น


“ก็ใครบอกจะทำให้ผมมีความสุขไง”
“แต่วันนี้เมา ง่วงด้วย วันหลังไม่ได้เหรอ”
“วันหลังก็ส่วนวันหลัง แต่วันนี้ผมอยากรักคุณเป็นบ้าเลย...นะครับโจ๊ก” อ้อนหน่อยไม่เสียหาย หึหึ หน้าสุกเป็นลูกตำลึงแต้มให้เห็น ไม่หลงก็บ้าแล้วครับยาหยี


ผมจูบเขา เราจูบกัน


...


กดร่างลงบนฟูกนุ่ม โน้มลงหอมแก้ม จูบริมฝีปากดูดกลืนรสชาติในโพรงปากพร้อมๆ สอดนิ้วเคลือบเจลลื่นบิกทาง


“อ๊ะ...เจฟ”
“เจ็บเหรอ”
“อื๊อ มะ...มันเสียว”
“หึหึ” ผมชอบใจ

เพิ่มนิ้วสองสามลึกถึงจุดที่ต้องการ คนใต้ร่างหลุดอุทานพลางโอบแขนคล้องคอ จิกมือลงกับแผ่นหลังจนเจ็บแปลบ

“เป็นของผมนะครับคนดี”

ดูดจูบสร้างรอยแดงที่เนินหน้าอกตำแหน่งหัวใจอีกคน


“เจฟ...รักเจฟ”

ได้ยินคำหวานที่รอคอย

“ผมรักคุณ...โจ๊ก”



บอกรักเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าขณะแทรกตัวผ่านเพื่อหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว


...ในค่ำคืนของเรา





*************

มันเดย์
 :mew3:
*************


---- nekko 32.5 รู้ด้วยเหรอ โอยยยย รักตายเลยงานนี้
แต่โจกี้บอกลูกผู้ชายไม่กินที่ลับไขในที่แจ้งอ่ะ ทำไงดี

---- greensnake ช่าย สาเหตุลึกๆ เริ่มต้นจากพ่อหนุ่มตาคมนี่แหละ แฮงค์เลยโดนหมายหัวไม่รู้ตัว อ่านทะลุไปไหนคนเน้!

----Tun_Bow รู้จักแฮงค์ของเจนด้วย โว้ๆๆๆ กดบวกและเป็ดเติมให้อย่างว่อง

----The_Dark_lady ขอบคุณที่แวะเข้ามาทักทาย เหี้ยแฮงค์ของเจนยุทธ กับฟ้าใสพี่ของเด็กขาวถูกต้องที่สุด จุ๊ๆ อุตส่าห์จะไม่ลิงค์ถึงแล้วเชียว

 :L1: :L1: :L1:

ฟ้าใส เคยเอ่ยถึงในลมเหนือ
- ฟ้าใสเล่นไวโอลิน เอกเดียวกับลม สองคนเป็นสายรหัสกัน
เหยี่ยวคุยแค่ครั้งเดียว บอกดีเกินไปเหมาะสำหรับเป็นแม่ของลูก ไทม์มิ่งคือตอนนี้นี่ล่ะ

อ่านพิทักษเทพและฟ้าใส ได้ที่นี่ :-
ลมเหนือ ตอนเลี้ยงสาย (p.184)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20598.msg1538319#msg1538319

- แฮงค์ตามจริง ณ เวลานี้สนใจพี่โจ๊กอยู่หน่อยๆ เหมือนกัน
(แฮงค์ขณะนี้ยังตัวเห้อยู่โข จะเจอเจนในช่วงไฟนอลเทอมสุดท้ายก่อนจบ)
แต่ได้แค่สน 555 คนที่คุณก็รู้ว่าใครขี้หวงมว้ากกกก
พ่อมดตามล้างตามเช็ดแฮงค์-ศาสตราในอีก 2-3 ปีให้หลัง

--- อ่านชื่อแฮงค์ได้ที่นี่ Stoloen Heart ตอนเจนยุทธxศาสตรา (p.5)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.msg2422524#msg2422524

--- และแฮงค์โดนพ่อมดเชือด ในตอนไส้ศึก (p.7)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38326.msg2427611#msg2427611
แฮงค์เข้าล็อกอินไม่ได้ต้องให้กริชช่วย เนื่องจากเจอแฮกเกอร์ชื่อ Wizard Jazz ป่วนเข้าให้
เจฟฟรี่บอกว่า "แค้นนี้ไม่มีวันสาย หึหึ"
นิสัยเก็บแค้นใส่ช่องฟรีซเหมือนใครก็ไม่รู้
 :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 33 ป่วน P.37 (2/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 09-06-2014 07:26:42
 :hao3:
สวัสดีตอนเช้า tuckky!!!
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 09-06-2014 07:30:24
หึงจนได้เรื่องมั๊ยละเจฟฟรี่ เกือบไปแล้ว เกือบจะต้องอยู่คนเดียวแล้ว 55555

ดีนะที่โจ๊กปากกะใจตรงกัน เคลียร์ทุกอย่าง กระจ่างใจมากๆ  ทำให้นึกถึงลมเหนือ ความคิดระหว่างลมเหนือกะโจ๊ก เราว่าคล้ายๆกัน

สมละที่เค้าเป็นพี่น้องกัน  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 09-06-2014 07:45:07
โจ๊กนี่ตรงได้ใจมากๆ
ไงล่ะพ่อมด หวงหึงแล้วเก็บกดไว้ไม่ดีนะ
เคลียร์กับพี่โจ๊กคนแมนไปตรงๆก็คงไม่เครียด

ทีนี้ีรู้แล้วนะว่าโจ๊กยอมแค่คนเดียว
เลิกคิดมากกกกนะคะพ่อมด :oo1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: chaWice ที่ 09-06-2014 08:24:49
ทำไม ทะเลาะ
 อ่านก่อนๆ
 :katai4:

=====================


“จำไว้ว่ากูเลือกมึงเอง ลูกผู้ชายพูดคำไหนคำนั้น”

 :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 09-06-2014 08:41:17
โอ้!หึงนั้นช่างรุนแรงนัก โจ๊กเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 09-06-2014 08:47:20
 :impress2:เคลียร์กันจนเรียบร้อย หวานกันไป
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 09-06-2014 08:56:51
จิระ(หัวแดง)ต่อไปนายต้องง้อเร็วกว่านี้นะ


ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 09-06-2014 09:42:41
โจ๊ก... :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 09-06-2014 09:55:17
เกือบละ เจฟเฟอสัน โจ๊กแอบลุ้นว่าเจฟจะง้อไหม 55555 น่ารักอ่ะ ดีนะเคลียร์กันเลยไม่ค้างคา
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 09-06-2014 10:01:20
เจฟหึงไม่เข้าเรื่องเจอแมวน้อยกลายร่างเป็นแมวป่าเข้าให้ พ่อมดเกือบขาดใจตายคราวหน้าเวลามีฉากกินโจ๊กต้องให้พ่อมดเป็นคนเล่าเรื่องละเพราะโจ๊กกี้ขี้อายเกินไป
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 09-06-2014 10:45:39
คิตตี้น้อยเคลียร์ได้แมนมากๆๆๆๆๆ   o13 เจฟฟฟฟจำไว้เลยนะหมัดแมวน่ะ


ความลับๆๆๆๆ :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 09-06-2014 11:13:42
เสร็จเจฟละโจ๊ก  :katai1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 09-06-2014 11:25:24
โจ๊กใจร้าย โทรศัพท์ใหม่ๆเลย เค้าเสียดาย 5555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 09-06-2014 11:58:18
แอบขำโจ๊กอ่ะ รอเจฟง้ออยู่มาดเยอะเจงๆ  :laugh:

ชอบตอนเค้าง้อกันเนอะ หวานโหดหื่น  :hao6:

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 09-06-2014 14:04:42
 :impress2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 09-06-2014 15:34:33
หึงจนได้เรื่องจริงๆ แต่โจ๊กก็โกรธได้ไม่นานอยู่แล้ว คู่นี้มุ้งมิ้งสุดๆ :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 09-06-2014 15:36:02
 :hao6:
จิระโจ๊กเก็บเงียบนะ
...แต่จิระเจฟนี่ ทำอะไรบอกให้ชาวบ้านเค้ารู้หมด แอร้ยยยย
ลิงค์เรื่องคือโยงลึกมาก เป็นซีรี่ย์เดียวกันจริงๆ
แฮงค์คือนึกได้แต่ฉากกับเจนยุทธ นึกไม่ถึงพ่อมดเลย
ถ้าเขียนผังเขียนไทม์ไลน์เรื่องคงจะซับซ้อนน่าดู
...ชื่อตอนทะเลาะนี่ใจสั่นหวั่นไหวมาก จะเคลียร์กันในตอนไหมหว่า
แต่เห็นเคลียร์กันได้ ตามประสาแมนๆก็หมดห่วง
จิระโจ๊กคนตรงก็ทำให้จิระเจฟคนคิดมากหลงรักหัวปักหัวปำเช่นเคย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 09-06-2014 15:39:00
โอ้้!!!! เหตุเพราะจิระหัวแดงหึงแล้วหาที่ลงไม่ได้
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 09-06-2014 15:49:18
แมนมากโจ๊กกี้  :laugh:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 09-06-2014 17:05:22
เจฟฟรี่หวงโจ๊กมาก
แอบเสียดายโทรศัพท์ใหม่
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 09-06-2014 19:32:16
หมาขี้หึง  :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 09-06-2014 20:08:04
เป็นเจฟฟรี่ก็ยอมอ่ะ
โคตรขี้อ้อนเลยโจ๊ก  :impress2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: yummiie ที่ 09-06-2014 20:15:02
หึงจนได้เรื่องเลยนะ :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 09-06-2014 20:43:38
โว้ว! .... มันส์หยด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 09-06-2014 23:12:21
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :hao7: :hao7:
อ่านแล้วเขิน ถ้ามีคนมาบอกรักแบบจริงจังแบบนี้
อิชั้นคงตายตั้งแต่หน้าปากซอยแล้วจ้า
เก็บรักษาหัวใจกันไว้ดีๆนะเด็กน้อย
 :mew3: :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 09-06-2014 23:31:22
หวานเบาๆของ 2 จิระ อิอิ

เสียดายมือถือชะมัดเลยอ่ะ!!!!  ถ้าโจ๊กไม่เอาที่หลังให้เค้าก็ได้นะ  ฮิฮิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 10-06-2014 07:21:32
 :impress2:  ตัดฉากวายเราเลยอ่าา
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 10-06-2014 08:48:46
โจ๊กโคตรแมนอ่ะ  รักเลยทีเดียว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 10-06-2014 11:28:28
เป็นเรื่องเลยไหมล่ะ ต่อยตีกับคนอื่นแต่กลับสยบให้คนเดียว
สลับตำแหน่งกันนิดหน่อย เจฟกลายเป็นแมวเชื่องให้เด็กดื้อกำราบ
แถมกลายเป็นคนผิดโดยไม่รู้ตัว รู้อย่างนี้แบกเข้าห้องก็จบแล้ว
ถ้าไม่ติดว่าโดนปล่อยให้นอนหน้าห้องอ่ะนะ :laugh: หมดมาดพ่อมดเลย
แต่สุดท้ายก็เข้าใจกัน ทะเลาะแล้วเข้าใจกันมากขึ้นก็โอเคนะ
สารภาพหมดเปลือกขนาดนี้โจ๊กอย่าให้ชายใดได้เข้าใกล้อีกเลย
แม้จะพยายามแต่ก็ไม่รับประกันหรอกนะ ยามหึงมันไม่เข้าใครออกใคร :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 16-06-2014 06:27:10
สวัสดีตอนเช้าๆๆๆ :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 16-06-2014 07:03:35
 :hao3: อรุณสวัสดิ์จ้า มารอ 2เจ  :katai5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 16-06-2014 08:34:25
----nekko สวัสดีตอนเช้า
----tuckky  อรุณสวัสดิ์
 :impress2:
------------------------------------
จิระxจิระ
ตอน 35 ทองดี








“งืม...”

ผมถูกก่อกวนแต่เช้า หมาใหญ่ตัวหนึ่งกำลังนัวเนียเนื้อตัวไม่ห่าง หอมแก้มสลับประทับริมฝีปากจูบผิวกายง่วนอยู่

สัมผัสอ่อนโยนละมุนละไมรับอรุณ


“เจฟ...”
“ครับ...ตื่นแล้วเหรอ อรุณสวัสดิ์”
“อรุณสวัสดิ์” ผมเอ่ยตอบยื้มๆ ปรือตามองสิ่งแรกของวัน ซากุระหงิของโจ๊กนั่นเอง
“เจ็บไหม เพลียหรือเปล่า”
“อือ...” ผมบิดขี้เกียจพลางขยับเขยื้อนร่างกาย รู้สึกระบมท่อนล่างมากถึงมากพอประมาณบวกอาการรุมๆ เหมือนจะเป็นไข้ แต่แค่นี้ถือว่ายังพอลุกไหว


นาฬิกาข้อมือดังตื้ดบอก 11.00 น. นอนตื่นสายกว่าเจ้าค้างคาวแฮะ วันธรรมดาเป็นเวรผมตื่นก่อน หยุดเสาร์อาทิตย์กลายเป็นผมตื่นสายกว่า สลับกัน

เมื่อคืนเพิ่งเสียเอกราชให้เจ้าหมาใหญ่อีกแล้วครับท่าน ผลกระทบจากแอลกอฮอลพ่วงความใจกล้าบ้าบิ่นโชว์แมนว่าเลือกที่จะรักคนชื่อจิระ เจฟเฟอร์สันล้วนๆ

ของผม 3 รอบถ้วนก่อนเนียนๆ ผล็อยหลับไป ยักษ์แค่ 2 ก่อนออดอ้อนขอต่ออีกยกแต่โจ๊กรู้แกว เช้านี้อาจถึงตายได้จึงแกล้งสโลว์ซบปวกเปียกป้อแป้หลับจริง

ยักษ์หึงหวงไม่เข้าเรื่อง ไม่ยอมบอกกล่าวซ้ำเก็บกดไปมีเรื่องชกต่อยกับควายเชษฐ์ระบายอารมณ์ (เพื่อนสนิทโรงเรียนเก่าของอาโป)
 


“มีอะไรจะให้ดู” นายแบบอมยิ้มเจ้าเล่ห์ น่าจับปล้ำเหลือเกิน หล่อเซอร์ไม่บันยะบันแต่เช้า
“อะไร กินได้หรือเปล่า?”
“กินได้ จับได้ด้วย”
“หือ อะไรหว่า” ชักอยากรู้ ยังคงหนุนหมอนไม่ขยับจากท่าตะแคงกึ่งนอนคว่ำอย่างที่ชอบ หยีตามองเส้นผมสีแดงเพลิงรับแสงเช้าแสนสดใส
“อยู่ข้างล่าง ลุกไหวมั้ย?”
“ไหว”


กอดผม หอมแก้มหลายฟอดก่อนฉุดประคองลงไปข้างล่าง จะให้ขี่หลังแต่กลัวตกบันไดตายจึงละไว้ก่อนดีกว่า


(“ฮ่องๆ”)

“เสียงใครเห่า?” ผมถาม


ปกติเจสเตอร์อยู่สนามหญ้าหลังบ้านในคอกกั้นส่วนตัวของมัน  อนุญาตให้เข้ามาในครัวได้โดยเจาะประตูออกลานซักล้างเป็นประตูหมา คล่องแล้วมุดเข้ามุดออกประจำ


“ใคร บ้านเราไหน เจสเตอร์ล่ะมั้ง”
“ไม่ใช่ เจสเตอร์ไม่เห่าบ๊อกๆ เหมือนเด็กๆ อย่างนี้ เจสเตอร์เห่าเสียงใหญ่กว่านี้หน่อย”
“จำได้งั้นเชียว”
“จริงๆ จำได้” ผมยืนยันนั่งยัน ยักษ์หย่อนผมลงบนโซฟาส่วนนั่งเล่น หอมแก้มเอากำไรสองฟอดซ้ายขวาก่อนจะ...
“เซอร์ไพรส์! เจสเตอร์พาน้องมาหน่อยซิ”

“อ๊า! โกลเด้น” ผมหลุดตะโกนดังลั่นบ้าน


ลูกหมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์หน้าตาบ้องแบ้วน่ารักนั่งตาแป๋วในกล่องลังหลบอยู่ข้างๆ โซฟานี่เอง มิน่าถึงเห็นหางเจสเตอร์แกว่งดุกดิกอยู่ตรงนั้นตั้งนาน


“น่ารักโคตร ของใครของโจ๊กเหรอ สีสวยด้วย ตาโตเชียวน่ารักชะมัด ชื่ออะไรดีเจฟ!” แค่เห่อของใหม่เอง ไม่ตื่นเต้นสักนิด
“ตั้งเองเลย ใครไม่รู้อยากได้”
“ทอง! มันเป็นโกลเด้น ทองดี ทองมี ทองมา ทองเฉยๆ ทองแท้ ทองหยิบ ฝอยทอง ทองหยอด”
“ไม่เอาทองหยอดด้วย เรียกแล้วหิว”
“ไอ้เจสเตอร์ตกประป๋อง แบร่!” ผมหัวเราะแลบลิ้นใส่เจสเตอร์ที่ตะกายเขย่งสองขาจะปีนขึ้นโซฟามางับเจ้าโกลเด้นน้องใหม่เหยงๆ


“ฟู่...ท่าทางไม่ใช่เจสเตอร์ตกกระป๋องตัวเดียวซะล่ะมั้งงานนี้”
“555 รู้ตัวก็ดีแล้ว” ผมเยาะเย้ย
ลูกหมาของผม ฮิ้วววววว!!! ดีใจๆๆๆ
“พอๆ จับไปคืนน้าจีน่าดีกว่า ไม่ให้อยู่แล้วบ้านนี้ ยัดเพ็ทชอปขายทิ้งแม่ง” ดูเด็กโข่งงอแงกับหมา
“อ๊า! ไม่เอาซิให้แล้วให้เลย อย่าจับมันแรงเดี๋ยวตาย เจฟปล่อย!” ผมตีมือเผียะๆ เล่นดึงหัวหมาขึ้นหนีจากมือโจ๊กครับ ลูกหมาร้องงี้ดๆ เสียงดัง เกเรที่สุด

“มันดูดนิ้วว่ะเจฟ ท่าทางหิวนม” ผมสนุกใหญ่ “นั่นเฝือกกูไอ้ทอง แทะทำไม”
“มีนมแพะในตู้เย็น กินนมอย่างอื่นไม่ได้เดี๋ยวท้องเสียตาย รอนี่”
“คร้าบ เร็วๆ นะไอ้ทองหิว”
“หิวๆๆ”


ฝรั่งโคลงศีรษะดุ่มๆ เข้าครัว เปิดตู้เย็นกุกกักครู่เดียวจึงถือชามใส่นมมาให้ลูกหมา เจสเตอร์แย่งน้องผมต้องโยนให้พ่อมันจับไว้ ลาบราดอร์เลยงับเสื้อยืดเจ้านายเล่นแก้หิว


...


“มันกินใหญ่เลย” ผมมองตาเล็กตาน้อยเคลิบเคลิ้มหลงใหลสุดๆ อยากเก็บรูปแต่ตะกายขึ้นไปเอากล้องข้างบนห้องไม่ได้ รอฟื้นตัวแป๊บนึงนะลูกพ่อ
“เป็นโรคพิษสุนัขบ้าตายแน่ ใช่ไหมเจสเตอร์” แช่งเข้า
“ยังไม่ฉีดยาเหรอ?”
“ยัง รออีกหน่อย แข็งแรงก่อนค่อยจิ้ม นี่ๆๆๆ”
“555 จิ้มลูกกะตามัน หมาตายพอดี ยุ่ง” ผมหัวร่อกอดลูกหมาแนบอก

รักสุนัขแต่หยอกเอินมันมือน่ากลัวมากครับ คนไม่รู้อาจเรียกหน่วยพิทักษ์สัตว์เลี้ยงมาจับเจ้ายักษ์นี่ได้ โทษฐานซาดิสต์เกินปกติ


“กัดคอเลยเจสเตอร์ให้รู้ว่าใครใหญ่ แฮ่!” ประกาศลำดับใครใหญ่สุดตั้งแต่วันแรก
“ลองกัดดูซิ พ่อมึงจะตายก่อนด้วยเจสเตอร์ เลือกเอา”
(“โฮ่ง!”) เจสเตอร์กระดิกหางดิกๆ เหมือนจะรู้เรื่องนะนั่น

“Bad dog, bad, very bad.” ชี้หน้าด่าหมา จ้องหน้าหาเรื่องกับลูกสุนัขตาดำๆ
“ไม่ใช่ ทองมันเป็นเด็กดี หมาดีไม่ดื้อไม่ซนเน๊าะ”
“ไม่ดี นี่แน่ะ” จับเจสเตอร์เป็นตุ๊กตามาชนน้องปังๆ “bad dog, bad puppy.”
“กวนว่ะ ทองหมาดีนะ งั้นมึงชื่อทองดีละกัน เดี๋ยวเลี้ยงเอง ไม่แทะโซฟาเหมือนเจสเตอร์ชัวร์”
“จะคอยดู” โน้มจูบหัวเกรียนของผม วางคางเกยไหล่ก่อนเอ่ยอ่อนโยน “ชอบไหม?”
“ที่สุด” ผมยิ้มกว้างชอบใจ “ขอบคุณคร้าบ!”


วาดแผนการขยายฝูงใหญ่ชนิดตั้งทีมฟุตบอลได้จะโอเคสุดๆ เจสเตอร์ตัวผู้ เจ้าทองดีสมาชิกใหม่ก็ตัวผู้ ตั้งฮาเร็มบอยท่าจะมันส์พะยะค่ะ


...รู้ว่าหวง

...รู้ว่าหึง

...รู้ว่าเป็นที่รัก

บ้านเป็นบ้าน

เราเป็นเรา

เต็มไปด้วยรอยยิ้มเพราะ..คนนี้

...
...


“หิวยัง?”
“หิวววววว!” ผมผิวปาก “กองทัพเดินได้ด้วยท้อง มีอะไรกินบ้างวันนี้ เชฟเจฟเฟอร์สั้นจัดมาให้ไว”
“555 เอาเชียว ย้ายเข้าครัวเลยดีกว่า ไปกันทองดีเจ้านายหิวแล้ว  ตามมาเจสเตอร์ อึ๊บ!” เรียกเจสเตอร์ให้ออกวิ่งพร้อมอุ้มผมกับเจ้าทองดีใส่เอวพาเปลี่ยนสถานที่ แกล้งเอาลูกหมาเลียหน้าซะเลยอยากโชว์หวานต่อหน้าเด็กๆ ดีนัก


พ่อครัวซากุระหงิมีหน้าที่หาอาหารเลี้ยงปากเลี้ยงท้องประจำบ้านครับ ตั้งแต่จำความได้ไม่เคยทำกินเองสักครั้ง บ้านเก่าเจ๊วางสำรับไว้คอยท่า อยู่ที่นี่ก็ไม่เดือดร้อนเรื่องปากท้องใดๆ


“ทำเองเหรอ?” มองพ่อครัวจัดการหม้อบนเตา กลิ่นหอมป่วนพยาธิในท้องมากกว่าทุกวัน ธรรมดาป้าแม่บ้านจากเพ็ทชอปข้างหน้าซื้อมาวางไว้ให้จะไม่หอมฉุยยั่วน้ำลายเช่นนี้
“อือหึ”
“เราลองให้ทองดีกับเจสเตอร์กินก่อนดีกว่า จะได้รู้ว่าหมาแดกไม่แดก”
“อ้าวๆ พ่อมันต้องลงโทษ จุ๊บๆ” หมาใหญ่โน้มกัดคอโจ๊ก
“555 จี๊กกะจี้” ยักษ์ปล้ำไซร้ซอกคอเมามัน ใครก็ได้ช่วยยิงมันที น่วมหมดแล้ว


แทรกเข้ากลางหว่างขาผมที่นั่งห้อยเท้าอยู่บนเคาน์เตอร์ใกล้กัน ชอบอุ้มมาวางแถวนี้หรือไม่ก็บนโต๊ะทานข้าว แกล้งหยอกฟัดนั่นนี่จนหนำใจถึงยกลงไปหย่อนเก้าอี้กินข้าว

มึงคิดห่างเหินจากร่างกายโจ๊กสัก 2 นาทีได้ไหม ทราบว่าช่วงโปรโมชั่นแรกเข้าเลิฟซีนจ๋าเกินเลเวลธรรมดาก็จริงแต่ผ่านมาหลายบทหลายตอนเต็มที เบื่อบ้างเถอะขอร้อง

ภายนอกโวยวายประท้วงแต่ลึกๆ เป็นฝ่ายชอบเสียเอง จุ๊ๆ เงียบไว้ครับ อุอุ



“ข้าวต้มกระดูกหมู ลองชิมดู” ตักช้อนพูนเป่าให้หายร้อนก่อนยื่นจ่อปากผม



นี่ก็อีก เกย์มีเสน่ห์ชวนรักชวนหลงใหลเพราะอย่างนี้ ไม่เคยมีใครป้อนข้าวผม ทว่าเจฟเฟอร์สันเซอร์วิสเกือบทุกดินเนอร์ครับ ขอให้อยู่ตามลำพังโจ๊กกลายร่างเป็นง่อยเสียขาทันที



“อร่อย! ทำไมไม่เหมือนที่เจ๊ทำเลยล่ะ” อร่อยจริงๆ นะ
“เจ๊ทำเป็นยังไง?”
“โยนซุปก้อนลงตูม เอาข้าวลงเอาหมูลงคนๆ เสร็จ อยากกินให้ตักกินเองไม่เสิร์ฟ รสชาติเหมือนกันทั้งปีทั้งชาติแต่อันนี้มันอร่อย หวานน้ำต้มกระดูก ระเบิดโกโก้ครันช์ละลายในปากตูม สุโค่ยมาก” ผมลั้ลลาได้กินของอร่อยเหาะ มีทุกวันก็ดีสิ
“หึหึ ต้มน้ำสต๊อกตั้งแต่เมื่อคืน”
“โอ้ว้าว กินอีกๆ” โจ๊กลูกนกอ้าปากรอ มือไม่วางอุ้มเจ้าทองดีอยู่ครับ


ทราบว่าทำอาหารเก่งตั้งแต่ทำสปาเกตตีที่บ้านเก่าเราแล้ว ย้ายมาบ้านหลังนี้ก็ทำผัดหมี่โคราชกับไข่เจียวให้กิน เห็นว่าเคยไปเรียนกับเพื่อนนกเหยี่ยวแต่นึกว่าเก่งอาหารเทศอย่างเดียว ไม่คิดว่าอาหารพื้นๆ เช่นนี้จะทำอร่อยด้วย...ลาภปากของโจ๊กแท้ๆ


“หึหึ ไว้จะทำบ่อยๆ แล้วน้าจุ๋ยทำอะไรให้กินอีกบ้าง”
“เดิมๆ เช้าไปเรียนคือโจ๊กที่เรากินทุกวัน เย็นก็ผัดๆ ทอดๆ แกงจืด ธรรมดาไม่กี่อย่าง พิเศษพวกแกงกะทิหรูๆ ใช้ซื้อเอา เช้าวันเสาร์หรืออาทิตย์คือนี่เลย ข้าวตุ้มกุ้ยกับผัดถั่วงอกกะเต้าหู้เมนูประจำ”
“ไม่เห็นน้าจุ๋ยทำของเผ็ดเท่าไหร่”
“ใช่ ไม่เผ็ดมาก เจ๊มีเชื้อจีนเก่งบู้มากกว่าบุ๋น ต่อยตีที่ไหนขอให้บอกแต่ทำครัว...ห่างไกลสุดๆ เฮียอยู่ได้เพราะน้ำพริก เจ๊เลยปลูกผักหลังบ้านให้แทน กระถางเต็มหลังบ้านนั่นไง”


ผมเล่าเป็นฉากๆ อยู่ง่ายกินง่ายไม่เลือก ยกเว้นบางอย่าง เช่น คะน้า บร็อกโคลี่ มะระขมๆ อันนั้นไม่โปรด

...


“ไว้เสาร์อาทิตย์เราค่อยซื้อของมาทำกินกันนะ พ่อไอ้ทองดีอยากกินอะไรบ้างครับ”
“เอาสปาเกตตีไวท์ซอส บาร์บีคิวแล้วก็ซี่โครงหมูย่างด้วย ซุปอร่อยๆ พิซซ่าใส่ชีสเยอะๆ นะ แต่อันนี้โทรสั่งเองดีกว่า” ฝันหวานรอลิ้มชิมเมนูอร่อย
“โอ้ เพียบ”
“ทำให้หมดเลย จะรอกิน” โจ๊กลั้ลลาหาไหนปาน อยากอวดฝีมือดีนักจัดมาให้ไวชูชกสามารถ

“หึหึ งั้นเย็นนี้กินติ๋มซำก่อนดีกว่า อีกชั่วโมงเหยี่ยวจะมารับไปคุยกับเจ้าของที่ดินที่มันซื้อ เขาเปลี่ยนใจอยากหุ้นด้วย แช็คกี้สตาร์ทไม่ติดสงสัยต้องส่งซ่อม”
“เยส! กินติ๋มซำ ฮะเก๋า ซาลาเปา” ผมไม่สนธุระของคนธุระเยอะ จะไปไหนก็ไปอยากนอนตีพุงอยู่บ้านเต็มแก่
“พ่อมึงกินเก่งว่ะทองดี แต่เลี้ยงไม่โต สงสัยญาติในท้องเยอะ” ก้มไปหย่อนชิ้นหมูในชามข้าวสุนัข ทองดีตะกายจากตักผมจนต้องปล่อยลง สองตัวงี้ดง้าดตะครุบกันใหญ่
“เจฟฟฟฟ!” ผมร้อง
“555”

...
...


หนังท้องตึงหนังตาหย่อน ล้างหน้าแปรงฟันเสร็จจึงได้ฤกษ์ยกขบวนหมาๆ สองตัวพี่น้องย้ายไปดูทีวีห้องลิฟวิ่ง กะนอนเล่นเย็นๆ ให้ฉ่ำอุรา วันหยุดทั้งทีต้องเอาให้คุ้ม


“อยู่คนเดียวได้นะ หรือจะให้ป้ามาอยู่เป็นเพื่อน อย่าเพิ่งนอน ลุกกินยาก่อนเร็ว”
“ไม่เอาไม่กินจะนอน รีบไปรีบกลับ อย่าลืมติ๋มซำที่สั่ง เมนูมีเท่าไหร่เอามาให้หมด จะรอนะครับเจฟ”
“กวน...หึหึ”


จุ๊บเหม่งผมแรงๆ ประชด ทองดีนั่งตาแป๋วแหววมองจ้องสงกะสัยเจ้านายทำอะไรกัน ไม่เคยเห็นล่ะสิเจ้าลูกหมา วะฮะฮ่า


“ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว ไอ้นกใกล้ถึงแล้วนะ” ผมไล่
“ชักขี้เกียจแฮะ ไม่ไปดีกว่า”


ยักษ์เท้าเอวจิ๊จ๊ะไม่อยากไป บ่นอุบว่าหลวมตัวรับปากเหยี่ยวไว้ก่อนหน้าจึงจำใจทำหน้าที่ เซ็งตรงรถโฟลค์แช๊คกี้สตาร์ทไม่ติดตั้งแต่เมื่อคืน มิน่ ขากลับจากผับเราถึงนั่งแท็กซี่กลับบ้าน


“บอกซ้งเซอร์วิสมาลาก บ้านมันทำอู่ไม่ใช่เหรอ” ตูอยากดูทรานสฟอร์เมอร์ครับโปรดเห็นใจ
“ไม่มีเงิน เอาไปซื้อโทรศัพท์ให้ใครก็ไม่รู้โยนลงน้ำเมื่อคืน”
“เค้าเหยอ...” โจ๊กชี้หน้าตัวเอง
“เออ!” ช่างถนอมน้ำใจดีมากพ่อคุณ


ผมเมมโมรี่ตัวเองโวยวายที่ผับหลังแอลกอฮอลเข้าปาก จิตหลุดโมโหหมาบ้าไม่มาง้อเสียที โกรธปนงอนจนโยนโทรศัพท์ใหม่เอี่ยมแช่ถังน้ำแข็ง 

กะแกล้งเล่นๆ แต่เจ๊งจริง (T3T) เศร้าใจ


...


นึกได้ถึงข่าวฮอตประเด็นร้อนของเชษฐ์ที่เคยได้ยินจากอาโป เพื่อนคนนี้กำลังลำบาก ถอนหายใจพลางเอ่ยร้องขอบางสิ่งที่อาจเป็นไปได้ ถือว่าเป็นปุถุชนร่วมโลกใบเดียวกัน น่าจะมีมนุษยสัมพันธ์ต่อกัน คิดว่านะ

“เจฟถามหน่อย อย่าโกรธนะ...สมมุติว่าเห็นใครบางคนกำลังลำบาก เราควรจะช่วยเหลือเขาไหม”
“ว่า?” เขาหันมาสนใจ


ครอบครัวเชษฐ์กำลังเข้าตาจน พ่อเลี้ยงซึ่งเป็นเสาหลักของบ้านเพิ่งเสียชีวิตจากโรคร้ายทิ้ง 4 คนพี่น้องเผชิญโลกตามลำพัง

(เชษฐ์ลูกคนละพ่อกับน้องสาวและน้องชายคนที่ 3, 4 ส่วนน้องสาวคนที่ 2 เป็นลูกติดจากพ่อเลี้ยงไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกัน)

มารดาของเชษฐ์...อาโปไม่ขยายความ เล่าแค่ว่าหลังคลอดน้องชายคนเล็กไม่นานแม่เชษฐ์ก็หายออกไปจากบ้านแล้วไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย


‘เชษฐ์ไม่เคยพูดว่าแม่หนีตามชู้ กระทั่งกูซึ่งสนิทที่สุดยังไม่เล่าสักคำ นี่จะไม่เรียนถึงมาบอก กูจะลาออกนะอาโป กูก็เฮ้ย มีเรื่องอะไรทำไมไม่บอกกันวะ กว่าจะง้างปากเกือบฆ่ากันตาย แต่แม่ง...เซนส์ซื้อขายมันสอนกันไม่ได้จริงๆ ว่ะโจ๊ก แค่เล่นเกมยังแดงทั้งพอร์ต ปล่อยคือเจ๊งชัยตายชัดๆ’

อาโปบ่นไปส่ายหน้ากลุ้มใจไป ผมทราบวงในเมื่อวันจันทร์ที่นายแบบโกอิตาลีนั่นเอง


แม่อาโปทำงานบริษัทโบรคเกอร์ อาโปพอรู้ลู่ทางแต่เล่นไม่เป็น ประกอบเชษฐ์ได้เงินจากประกันชีวิตพ่อเลี้ยงจึงคิดหาทางลัดประคองสภาพบ้านไปพลางๆ หากแต่แค่เริ่มยังดิ่งลงเหว อาโปถึงมาระบายใส่หูโจ๊ก


...


“พ่อเลี้ยงเป็นมะเร็ง เข้าโรงพยาบาลไม่กี่เดือนก็ตายเมื่อไวๆ นี้เอง อาโปบอกเชษฐ์จะลาออกไปทำงานหาเงินไม่เรียนแล้ว น้องสาวคนรองลูกพ่อเลี้ยง ม.3 บอกจะหยุดไม่เรียนต่อ ส่วนสองคนลูกแม่เดียวกันเพิ่งขึ้น ม.1 กับ ป.2 ยังเด็กๆ อยู่เลย” ผมเล่าคร่าวๆ
“อือฮึ”
“นั่นแหละ นี่กะเอาเงินที่ได้จากประกันชีวิตไปซื้อรถเข็นขายไก่ย่างแต่โดนอาโปเบรกเพราะเชษฐ์เรียนทุน ทิ้งไปตอนนี้ต้องใช้คืนยุ่งยากเข้าไปอีก เลยแนะให้หาเงินร้อนพยุงก่อน”
“...” เงียบแฮะ โจ๊กแย่แล้ว


เมื่อวานสอบถามจากเหยี่ยวคร่าวๆ แล้วน่าจะเป็นไปได้ เหยี่ยวบอกเป็นการเล่นใต้เข็มขัดแต่พอไหวถ้าเชื่อใจกันทั้งสองฝ่าย

‘กูเจ๋งก็จริงแต่มันสมองของกูคือเจฟฟรี่ ถ้าคนของมึงไฟเขียวก็โอเค’ เหยี่ยวว่า

ผมไม่ทันนึกคำ ‘คนของมึง’ จากปากเพื่อนนก

‘คนของมึง’

‘คนของมึง’

ลืมคิดถึงจริงๆ โจ๊กไม่ได้โม้


...


“เจฟ...”
“ครับ”
“โกรธหรือเปล่า ไม่ตั้งใจพูดเรื่องคนอื่นนะ แต่ไม่รู้ซิ...เมตตาธรรมค้ำจุนโลก ตาสอน”


สองตัวนี้เพิ่งฟาดปากกันไปหยกๆ พูดไปอาจเป็นชนวนรอบสองทว่าการปล่อยสัตว์โลกจมน้ำสิ้นชีวาต่อหน้าต่อตามิใช่วิสัย มัคนายกบ้านใจรักษาสอนมาดีครับ


“คุณนี่มันใจอ่อนกับใครเขาไปทั่วจริงๆ โจ๊ก ผมจะทำยังไงกับคุณดี”


อะฮ้า! ได้ผล รักจุงเบยให้ดิ้นตาย


“ทำอะไรอร่อยๆ ให้กินแล้วก็บอกรักทุกวันไง”
“บอกแต่ไม่ได้ยินเสียงตอบกลับมาสักนิด น่าเศร้าชะมัด”
“โห ไม่เศร้าหรอก บอกทุกวันหินมันยังกร่อน พยายามเข้านะ มานี่ปลอบๆๆ” ผมยิ้มกว้าง
“ยังอีก หึหึ”
“เร็วๆ กอดๆ”


ผมแป้นแล้นชูสองแขนรอคอย ฝรั่งยิ้มกว้างขำหากสวมกอดตามคำขอ ว่าง่ายอย่างนี้โจ๊กชอบ อุอุ

...


“เกเร ดื้อ” มันดุอ่ะ
“ไม่เกเร ไม่ดื้อซะหน่อย ตกลงช่วยโครมันยองนะ” ผมรวบรัดสรุปจบ
“โครมันยองไหน?”
“โครมันยองควายเชษฐ์ไง นิคเนมใหม่”


ข้อตกลงไม่ให้เอ่ยถึงบุคคลที่ 3 เวลาอยู่ด้วยกัน เหยี่ยวจึงเป็นไอ้นก เชษฐ์มีชื่อใหม่จากควายเชษฐ์เป็นโครมันยอง กติกาโจ๊กแม่นเป๊ะๆ


“เฮ้อ...” ถอนหายใจอีกล่ะ บอกยากบอกเย็นจริงเว้ย หอมแก้มติดสินบนแม่ง
“ฟอดดดด...นะครับ นะเจฟนะ”
“อีกข้าง”
“โห...” ก็ได้วะ “ฟอดดดดด” จัดเต็ม
“อีกที”
“พอแล้วไม่ต้องช่วยแล้ว ปล่อยแม่งตายๆ ซะ ให้มันไถอาโปคนเดียวเลยขี้เกียจยุ่ง!” ผมงอแง


กูเขิลลลลลลลล!!!

ไม่เคยหอมแก้มผู้ชาย เวอร์จิ้นจมูกเค้า กรี๊ดๆๆๆ


“555” ยักษ์หัวเราะตัวโยน “ไว้คุยกับเหยี่ยวเอง อินไซด์เดอร์เยอะ ไม่ได้เล่นให้แต่ควายน่าจะได้เรียนต่อ นอนได้หรือยังเหยี่ยวจะมาแล้ว” ดวงตาสีเทาชายตามองมือถือสั่นครืด ผมเห็นเหมือนกันว่าเหยี่ยวไลน์มา

‘อีก 10 นาทีถึง’
ตายยากจริงไอ้นกกระจอก

...


“จริงๆ นะ”
“จริง หึหึ”


ผมชอบเวลาพ่อมดอมยิ้มติดมุมปากเท่ๆ แบบนี้ ดูใจดี พร้อมตามใจเด็กเอาแต่ใจแต่ลึกๆ แฝงความเจ้าเล่ห์ไว้เต็มพิกัด เมื่อครู่จะเซอร์ไพรส์เจ้าทองดีก็อมยิ้มประมาณนี้

อย่าหลงรูปร่างเทพเชียวครับ หมุนกลับด่วน


“...งั้นขออีกอย่างได้เปล่า” โจ๊กมุบมิบกระซิบ จมูกโด่งคลอเคลียแก้มไม่ห่างทว่ารำคาญบ่ได้
“ว่า?”
“ห้ามไอ้นกเข้าบ้าน...หมากัดเต็มตัวขี้เกียจตอบคำถาม” ก้มนำให้ดูร่องรอยบนตัวหน้าแดงแปร๊ด
“555”


หมาใจร้ายกอดปล้ำจิระยกใหญ่

แค้นนี้รอวันชำระ ถึงคราวหมัดแมวทวงคืนแล้วจะหนาวไอ้เกย์เฒ่า



*****
(ต่อ)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 16-06-2014 08:35:29
(ต่อ)

*************

JEFFRY's
















กลับมาที่ผมสักครู่ครับ...

ผมออกมาหลังจิระตัวป่วนนอนดูหนังเคลิ้มหลับไปแล้ว


“เจฟฟรี่ เด็กบ้านมึงดูมีน้ำมีนวลจังวะ”
“สัด!” ผมสบถฟักแฟงแตงโมแจกสหาย เราคุยกันภาษาอังกฤษโปรดเข้าใจตามนั้น


กำลังเดินอยู่ในโรงแรมหรูแห่งหนึ่งเพื่อจัดการธุรกรรมสัญญา  เพื่อนว้อนท์อยากลองของด้านอสังหาริมทรัพย์วัดรอยตามเส้นทางแด๊ดของมันโดยมีผมร่วมเป็นหุ้นส่วนเงาอยู่ข้างหลังอีกที

เหยี่ยวขาวกับผมเสมือนขาวกับดำ ผมชอบพ่อมดชักใยอยู่เบื้องหลัง เหยี่ยวชอบโชว์ออกเบื้องหน้า ภายนอกคล้ายต่างคนต่างสไตล์หากทว่าลึกๆ แล้วเราคล้ายคลึงกันมากอย่างน่าประหลาดใจ

...เหยี่ยวเป็นเพื่อนตายของผม

...ผมก็เป็นเพื่อนตายของเหยี่ยว



“ปอร์เช่ไม่ได้มากับเจ้าสัวหรอก สบายใจได้”
“กูไม่ได้อะไร” I don’t ผมยักไหล่ไม่ยี่หระ
“รู้ มึงน่ะอาเฮียเรียกพ่อ เหี้ยชัดๆ”
“หึหึ” ผลักหัวเพื่อนคะมำ เหยี่ยวหันมาแว้งกัดด้วยหมัดแย๊บใส่ซี่โครงเบาๆ เรียกเสียงหัวเราะพอเป็นพิธี


ผมไม่มีชิพความจำเก็บช่วงเวลาในอดีตช่วงนั้นเสียด้วย เพราะจิระตาคมของผมครอบครองเต็มสี่ห้องหัวใจ


“ไม่ปลุกมาด้วยกัน ที่นี่จัดเทศกาลซี่โครงแกะ เด็กบ้านมึงคงเปรม ท่าทางชอบกิน” เหยี่ยวยิ้มๆ อารมณ์ดีขณะผ่านล็อบบี้เลาช์พอดี
“ไม่ ค่อยซื้อกลับ”
“อ๋อครับผม เทคโฮมห่อกลับไปกินข้าวบ้าน แต่กำลังพบผู้ใหญ่กรุณาเรียบร้อยบ้างนะ เสื้อผ้าให้มิดชิดบ้างไรบ้าง”


เหยี่ยวแกล้งดึงปกเสื้อเชิ้ตของผมแรงๆ คงเห็นรอยฟันที่ลาดไหล่ไม่มากก็น้อย ผมเปิดเสื้อโชว์หราติดกระดุมไม่กี่เม็ด


“เรื่อง”
“โอ๊ย” เหยี่ยวหลุดร้อง OUCH จนแขกโรงแรมแถมนั้นหันมองเราเป็นตาเดียว “เมื่อคืนคนของมึงแม่งกวนตีนมาก พูดมาได้ยังไง ลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น ลูกผู้ชายมาก! มว้าก!”
“555” ผมขำ ใจเต้นแรงยามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน

“อ้อเกือบลืม เมื่อคืนรู้ไหมหลังจากกูลงมาข้างล่างแล้วเจอใคร”
“ใคร?” ผมเรื่อยๆ หากเหยี่ยวกระตือรือร้นอยากเล่าถึงถามชง who
“ปอร์เช่”
“อืมหึ แล้ว?”


เหยี่ยวกับผมเป็นหุ้นส่วนเล็กๆ หลังฉากของผับนั้น

พี่พงศ์คือผู้จัดการซึ่งเป็นพนักงานเก่าจากอาทิตย์กรุ๊ป เหยี่ยวช่วยออกไอเดียตั้งแต่ก่อสร้าง ตกแต่งภายใน เริ่มต้นงานเองแทบทั้งสิ้น เปิดกิจการทำกำไรแค่ไม่นานเหยี่ยวก็ยกให้พี่พงศ์ดูแลจัดการแทน

ทุกอย่างเกิดจากความเฮี้ยนส่วนตัว เพื่อนขาโจ๋อยากมีที่เที่ยวกลางคืนแบบส่วนตัวชิลๆ จึงก้าวกระโดดใหญ่ด้วยการเป็นเจ้าของซะอย่างนั้น

ต้นเหตุลึกๆ เนื่องจากผมหนุนหลัง...

‘ทำเลยอย่าช้า เดี๋ยวกูเอาด้วย’ จำได้ว่าบอกเพื่อนตอนนั้น ตอนนี้ถึงต้องร่วมหอลงโรงโปรเจคคอนโดนี่อีก สนุกดีครับ

...
...

“น้องโดนดีในห้องน้ำสภาพดูไม่จืด คิสมาร์กเต็มคอ ปากเจ่อน่าจะถูกจูบจนเลือดซิบ เซออกมาเลย กูกับพี่พงศ์เจอน้องที่โต๊ะแล้ว แล้วทายซิว่าเราเจอใครอีกคน” เหยี่ยวเล่าประเด็นฮอต
“ใคร?”
“โครมันยองเชษฐ์” เหยี่ยวยักคิ้ว “มันมากับพวกอาโป ส่วนปอร์เช่มาเที่ยวกับเพื่อน พี่ชายยังไม่มาเลยเจอดีซะก่อน”

โครมันยองอีกแล้ว แมวคิตตี้กรอกหูเพื่อนผมจนติดสมญาใหม่เสร็จสรรพ สงสัยผมต้องหมายหัวเหยี่ยวขาวอีกคน รู้ว่าเพื่อนไม่แตะของๆ ผมแน่นอนแต่ใกล้กันทีไรสองคนนี้สนิทสนมเป็นปี่เป็นขลุ่ยมากขึ้นทุกทีจนผมกลายเป็นหมาหัวเน่าซะเอง ไม่ได้การณ์


“เด็กในห้องน้ำว่าไง?”
“ไม่ว่าไง แวบไปเอาของกลับมาเจอคนซี้ดซ่าอยู่ในห้องน้ำเลยไม่กล้าเคาะเรียก เปิดมาเป็นปอร์เช่เด็กก็ตกใจวิ่งออกมาตามพี่พงศ์ จังหวะมึงพาคนของมึงกลับล่ะมั้ง สักพักพี่จากัวร์ก็เข้ามาเอาน้องชายแกกลับ”
“สถานการณ์?” ผมถาม
“น่าจะสมยอม น้องเล่นนั่งตักสโลว์ซบอกไอ้โครมันยองอย่างเดียว ถามอะไรก็ไม่ตอบ โอ๋กันจนกูกับพี่พงศ์ไม่กล้าพูดมาก แถมใส่เสื้อไอ้มนุษย์หินฟรินซ์สโตนนั่นด้วยนะเว้ย”
“เสื้ออะไร?”
“เสื้อบาสเก่า พิชัยเชษฐ์เบอร์ 30 หรา ปอร์เช่เสื้อขาด ข่าวว่าไอ้บ้านั่นเป็นพระเอกขี่ม้าขาวช่วยปอร์เช่ไว้หรือไงนี่แหละ”
“แปลก” ผมพึมพำเรื่อยตามน้ำไม่ติดใจ ปอร์เช่อายุไม่ถึงแต่เงินถึง พี่พงศ์ผู้จัดการไม่น่าปล่อยให้เกิดเรื่องเช่นนี้ได้


เหยี่ยวตื่นเต้นพูดเบาๆ พอได้ยินกับผม “...แต่เด็กมันเห็นแวบๆ ว่าคนที่ตามออกมาจากห้องน้ำเดียวกับปอร์เช่คือไอ้เชษฐ์ว่ะเจฟฟรี่”


“หึหึ” เอาแล้วไง “แล้วพี่จากัวร์ไม่เอาเรื่องมึงวะเหยี่ยว”
“ไม่อยากเซด กูกับพี่พงศ์หัวเกือบหลุดจากบ่า มึงก็รู้พี่จากัวร์หวงน้องฉิบหาย ปอร์เช่อ้อนพี่ชายจะกลับท่าเดียวเลยรอด” เหยี่ยวถอนหายใจเฮือกเกือบเอาชีวิตไม่รอด
“ก็ดีแล้วนี่ เหตุการณ์สงบเรียบร้อย”
“เกือบตาย” เหยี่ยวส่ายหน้ายอมแพ้
ไม่ขุดคุ้ยต่อ เรื่องของใครก็เรื่องของคนนั้นไม่เกี่ยวกัน ผมไม่สนใจปอร์เช่หรือข่าวคาวๆ ในผับ ติดใจสรรพคุณบุคคลนามพิชัยเชษฐ์มากกว่า

...

“เหยี่ยว เด็กบอกให้กูช่วยเหลือไอ้โครมันยองนั่น” ผมเข้าเรื่องร้อนหมาดๆ
“กูว่าแล้วมึงต้องพูด” เหยี่ยวใช้คำว่า must
เพื่อนแชทบอกผมตั้งแต่เช้า รายงานแมวดื้อถามเส้นทางการทำเงิน เล่าประวัติเชษฐ์ให้เหยี่ยวฟังก่อนผม จนถึงเมาโวยวายว่าหายหัวไปไหนทำไมไม่มารับสักที ปลื้มไม่หายสักที
“ยังไงก็ได้ ถ้ามึงไม่ก็ไม่” ผมทราบเหยี่ยวไม่ชอบขี้หน้าเชษฐ์ก่อนใคร ส่วนผมแค่ระเบิดลงใส่คนๆ เดียวกันเท่านั้นเอง

“อยากรู้นิสัยสันดานของหมอนี่เหมือนกันว่ะ” เหยี่ยวออกความเห็น
“หมัดลุ่นๆ ต่อยกูเร็วมาก ตรงๆ หน้าเลยทั้งที่รุ่นพี่อยู่เต็มสนาม เด็กทุนกีฬาอีกต่างหาก”
“ถามจริงประเด็นมาจากไหน เด็กบ้านมึงพูดกับมึงใช่ไหม?”
“Ya.” ผมรับไม่ติดขัด พยายามกลั้นยิ้มเขินไว้อย่างยิ่งยวด หัวเกรียนส่งอิทธิพลกับผมเหลือเกิน
“นั่นเล่าความจริงให้กูฟังเหมือนกัน เล่นเอากูเกลียดไอ้ควายนั่นไม่ลงเลย แล้วแต่ละกันเพื่อน” เหยี่ยวรับความจริง บอกแล้วว่าเพื่อนผมใช้ได้ ถ้ารู้ว่าผิดเหยี่ยวพร้อมจะปรับทัศนคติได้ใหม่ทันทีทันใดเสมอ ข้อดีของมัน


“โทรบอกอาโปมีคนเล่นให้มัน อย่าให้รู้ว่าเป็นเรา” ผมบอกข้อตกลงกึ่งมัดมือชกบังคับลงเรือลำเดียวกัน
“ห่า มึงไม่ตัดสินใจมาจากบ้านล่ะวะเจฟฟรี่” เหยี่ยวโวย “กูยังเหม็นขี้หน้ามันอยู่นะโว้ย”
“แต่กูต่อยปากมัน”
“เหรอครับท่านเจฟเฟอร์สันผู้ยิ่งใหญ่!”
“เออซิ”
“เด็กมึงแม่ง...โคตรจะมีอิทธิพลกับเพื่อนกูตายชัก ฝากบอกมันด้วย วันหลังนัดต่อยกะกูหน่อยก็ได้ ว่าง” เหยี่ยวฉุนแกล้งๆ
“แล้วจะบอกให้ 555”

...


เราไม่มีความลับต่อกัน เหยี่ยวขาวนกรู้นานแล้วแต่เลือกไม่ปริปาก อดไม่ไหวเอ่ยถามหลังรับน้องโควตาเสร็จใหม่ๆ ตาคมดื่มเหล้าเมาเฮี้ยนวิ่งลงทะเลเป็นผมช่วยชีวิตไว้ กลับบ้านถึงมีโอกาสล้วงความลับ...

‘คนของมึง?’
‘เออ ของกูเอง ห้ามยุ่ง’ ผมยืดอก
‘กูไม่ยุ่งหรอกมึงก็รู้’ เหยี่ยวยิ้มๆ เป็นต่อ
‘แต่มึงต้องไม้กันหมาให้กู’
‘อ้าว ซะงั้น 555’

เราเช็กแฮนด์จับมือกันในความเงียบ ผมไม่พูด เหยี่ยวก็ไม่พูด

...

“ผู้อาศัยบ้านมึงน่ารักดีว่ะ ขี้โวยวายแต่ซื่อดี มีน้ำใจ กูชอบ”
“น่ารัก...ชอบ?” ผมหยุดเท้ายืนขวางทางพลางเลิกคิ้วถาม
“เปล่า! กูชอบนิสัยมัน เกรียนดี ของๆ เพื่อนกูไม่แตะหรอกน่าเชื่อซิ”
“กูเชื่อ แต่อยู่ใกล้มึงทีไรเขาติดนิสัยกะล่อนกลับบ้านทุกวัน เดี๋ยวนี้มีอะไรเสือกบอกมึงก่อนด้วย”
“อ้าวๆๆ กูหล่อ กูดูดีเฟรนด์ลี่ที่สุดในสามโลก ความผิดโน่นเลยไม่ใช่กู อ๊าซ เจฟฟรี่!”

เราชกกันอุกอัก ซัดซ้ายป่ายขวาเล่นๆ จนพนักงานโรงแรมและแขกละแวกนั้นหันมามอง

เหยี่ยวหัวเราะร่วน ด่าผมเป็นสัตว์ประหลาดขนฟูคู่หูของฮัล โซโลในหนังภาพยนตร์สตาร์ วอร์


“F*ck!” ผมผลักหัวเพื่อนจนเซไปข้างหน้า
“Doggie, doo ba doo!”
“S*bit berdie!”
“Very bad chewie, bad! bad! 555”


*************มันเดย์
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 34 ทะเลาะ P.38 (9/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 16-06-2014 08:35:48
สวัสดี puppyluv  :mew1:

โจ๊กช่างมีอิทธิพลกะพ่อมดจริงๆ หวานกันเหลือเกิน  :กอด1:

อยู่ด้วยกันสองคนห้ามพูดถึงชื่อคนอื่น โจ๊กก็เปลี่ยนสรรพนามเรียกชื่อทุกคน เออ คิดได้ไงเนี่ย 555  o13

แถมพูดให้ช่วยเชษฐ์ คู่ปรับที่พึ่งต่อยกันมาได้อีกด้วย ไม่ธรรมดาจริงโจ๊ก  :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 16-06-2014 08:39:59
 :z13:
เช้า!!! rujaya
น้องบอก "ผมติดบอลอยู่พี่ มหกรรมร่วมโลก เย้วววว!"
 :mew3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 16-06-2014 08:56:59
ฉายาที่ตั้งให้แต่ละคนนี่แบบคิดได้ไง    :laugh:   

ตอนนี้หวานอยู่นะ หยดย้อย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 16-06-2014 09:03:48
โจ๊กเป็นราชินีเลย 555  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: lonesomeness ที่ 16-06-2014 09:14:17
โอ้ย หลงรักเจฟฟรี่แบบหมดใจ
ผู้ชายอะไรน่ารัก โรแมนติกเวอร์
ชาตินี้จะได้เจอผู้ชายแบบนี้บ้างมั้ยยยยย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 16-06-2014 09:17:18
ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 16-06-2014 09:26:24
  :laugh:“bad dog, bad puppy.”  :m20:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 16-06-2014 09:44:58
น่ารัก.... :man1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 16-06-2014 09:59:13
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 16-06-2014 10:08:41
ขำโจ๊กเรียกเจฟไอ้เกย์เฒ่า แน่จริงด่าให้หมาใหญ่ได้ยินซิโจ๊กน้อย  เรื่องของปอร์เช่กับเชษฐ์และใครอีกคนที่เป็นรักสามเส้า รอตอนโจ๊กงอนเจฟที่โดนชะนีนางแบบลวนลามแล้วโจ๊กหนีไปภูกระดึงปล่อยให้หมาผมแดงเป็นบ้า แล้วก็รอเหตุการณ์ที่เจฟเริ่มต้นไข่ทองคำกับเหยี่ยวเพราะโจ๊กจะอยู่ไทยยังอีกนานไหม เมื่อไหร่โจ๊กจะได้ทองดำขี่ รอติดตามต่อไป
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 16-06-2014 10:17:01
โจ๊กกี้ good boy จริงๆ
เจฟก็ตามใจตลอดๆ คนรักกันมันต้องอย่างนี้  o13
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 16-06-2014 10:39:59
 :a5:
รู้สึกได้ถึงเรื่องต่อ...
แอร้ยยยย ข้ามไปก่อน...
...ไม่รู้ว่าทำไมรู้สึกเดจาวูแปลกๆกับฉากห้องนั่งเล่นวันหยุด with น้องหมา
แต่ก็ช่างมันเถอะ
โมเมนต์ทูเจฟินกว่า แอร้กกกกกกกกก
จิระเจฟเลี้ยงดีขนาดนี้ ไม่แปลกใจว่าทำไมจิระโจ๊กถึงได้มีน้ำมีนวลขึ้นทุกวัน
 :hao7:
นี่สินะ ที่มาประดาฉายา...เพราะกฏเหล็กของพ่อมดนี่เอง...อืมมมม
Waiting to see ya next Monday
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 16-06-2014 11:14:59
อ่านตอนนี้แล้วเจฟฟี่หลงโจ๊กมากๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 16-06-2014 11:23:32
ไม่ว่าอะไรเจฟฟรี่ก็ยอมหมดแหละ เนาะๆต้อนรับสมาชิกใหม่'ทองดี'หวานซ้าาา~
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 16-06-2014 11:27:02
ฟินนน เจเจ พ่อมดเลี้ยงดีมากกก คู่นี้ เกรียนๆ แต่ อบอุ่น หวานอมเปรี้ยว ฮาาาา อย่างน่ารักเลย อ่านแล้วอมยิ้มกับพี่เหยี่ยว ให้พอหายคิดถึง นึกไพล่ไปถึงน้องลม ด้วย รอวันจันทร์หน้าอย่างใจจดใจจ่อ หุหุ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 16-06-2014 11:54:22
โจ๊กมีอิทธิพลต่อเจฟจริงๆ ชอบโจ๊กเวลาอยู่กับเจฟสองคน น่ารักมาก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 16-06-2014 13:01:45
โจ๊กกกกกกน่ารักอ่ะ พาร์ทนี้ เจฟเฟอสันขี้หวงเหมือนนก 5555555555555
*** เจอกันมันเดย์***
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 16-06-2014 13:13:56
อุ้ย เจฟฟรี่อ้อนน่ารักกะโจ้กตลอด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 16-06-2014 13:35:06
ระวังเหยี่ยวเสี้ยมนะคะพ่อหมด อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 16-06-2014 15:06:38
ตอนนี้น่ารักทั้งคนทั้งสี่ขา  :hao7:
และเป็นปลื้มแทนโจ๊กจริงๆที่เจฟทั้งรักทั้งหลงแบบไม่ลืมหูลืมตา

บวกเป็ด

 :pig4:  :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 16-06-2014 19:47:49
รักกันจนรู้สึกอิจฉานะ 2J  :hao6:

ปอล้อ.หมั่นไส้เด็กหลงตัวเองจริงๆๆ

 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 16-06-2014 20:26:17
โจ๊กคือผู้ทรงอิทธิพล  อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 16-06-2014 21:36:59
ตามอ่านทันแล้ววววว
น้องโจ๊กมีอิทธิพลต่อหมาใหญ่อย่างเหลือหลายเลย ทั้งรักทั้งหลงขนาดนี้ไม่น่าไปไหนรอดนะ  :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 16-06-2014 22:43:12
ฮ้าาาา รู้สึกเหมือนโผล่พ้นน้ำ << ดูใต้ตมมาก - -"
ได้มีเวลามาเม้นท์ซักที...อะไรหว่า?? ลืมแหล่ว
ทำได้แค่อ่านในมือถือ...คิดถึงพื้นที่กว้างๆ ชะมัดเลย!!
แปะโป้งไว้...ตอนก่อนหน้าปล่อยไหลไปนะ ฮี่ๆ ^^

เกือบได้ทิ้งกันแล้วมั้ยเล่า...จิระทั้งสอง
ต้องให้ตานกเจ้าเล่ห์นั่นเอาเหล้าง้างปากเนอะ
แถมพอมีแรงก็เจรจาต่อรองกันยกใหญ่...เรื่องคนอื่นทั้งนั้น
ก็คนมันมีน้ำใจอ่ะ ใช่ป่ะ ลูกพี่โจ๊ก...อ้อนไว้ๆ สบายไปแปดชาติ ^^

ทั้งหมดทั้งมวล...แอบยกความดีให้ตานก
เพื่อนทำให้กันได้อยู่แล้วเนอะ
แล้วเดี๋ยวเชษฐ์ก็...ดีเองแหละ

ไปๆ มาๆ คู่ในผับนี่น่าสนใจ...ทำไมวงโคจรจะมาอีกทีตอนนู้นหว่า??
มันต้องมีอะไรสิน่า...ไทม์มิ่งชนกัน ^^

ปล.คิดถึงเน้อ...เจอเมื่อเม้นท์ ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 16-06-2014 23:45:49
เมตตาค้ำจุนโลก โจ๊กเขาบอกมาและมีให้ไปทั่ว
กรณีของปอร์เช่เริรมรู้อีกนิดล่ะจากเรื่องโน่น
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 16-06-2014 23:55:15
โจ๊กน่ารักกกก มิน่าเจฟถึงนัวเนียไม่ยอมห่าง
โจ๊กรีบบอกรักเจฟเถอะ "เจฟฟี่เอวริธิงทุกสิ่งอย่าง เป็นไปได้เพื่อโจ๊ก"
อีกไม่นานจะเจอลมเหนือแล้วรึเป่าคะ  จำทามไลน์ไม่ค่อยแม่น
แต่คิดถึงเด็กน้อยคนนี้ รวมทั้งบีเก็ท
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 16-06-2014 23:57:35
ปอร์เช่นนี่โผล่มาวับๆแวมๆหลายรอบและ
กระตุ่นต่อมอยากรู้มากเลยนะเนี่ย
 :katai1: :katai1: :katai5: :katai5: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 17-06-2014 00:14:15
เจฟเป็นทาสของคิตตี้โจ๊ก สั่งอะไรต้องทำตาม 555 :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 17-06-2014 07:05:13
 :katai2-1: :katai2-1: อ่านโจ๊กแล้วใจหวัดคิดถึงน้องลมแฮะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-06-2014 09:50:13
 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 17-06-2014 11:14:12
บรรยากาศแบบว่า.....เขาเรียกว่าอะไรนะ มุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งใช่มั๊ย :laugh:
นั่นแหละ แบบนั้นเลย ยิ่งได้สมาชิกใหม่เอี่ยมเพิ่มมาด้วยอีก
ไม่รู้ว่าใครจะหมาหัวเน่า แต่ที่แน่ๆไม่ใช่พ่อเจ้าเจสเตอร์แน่นอน
จะหาอย่างนี้ได้ที่ไหนอีก เลอเลิศไปเสียทุกอย่าง เรียกว่าเพอร์เฟ็ค
เก่งตั้งแต่นอกบ้านยันในครัว เจ๊วางใจได้เลยว่าเด็กดื้อจะไม่ลำบาก
แล้วนี่ยังมารับจัดการเรื่องคนอื่นให้อีก เจฟจะน่ารักไปไหนเนี่ย
จะปราบเด็กดื้อหรือโดนเด็กดื้อปราบก็ไม่รู้ :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดให้ทองดีของโจ๊ก

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 17-06-2014 19:23:05
น่ารัก น่ารัก  น่ารัก. โซเดมาคอม   ตอน 5  อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pahpai ที่ 17-06-2014 22:12:26
หวานกันจริงๆเลย อร้ายยยย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 19-06-2014 07:06:20
ThankS
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 22-06-2014 23:53:46
 :impress2: มาดันแต่ดึกเลย ฮึบๆ :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 23-06-2014 06:22:17
สวัสดีตอนเช้าๆๆ  :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 23-06-2014 06:51:37
----Money11 ตั้งแต่มืดๆ ดึกๆ เชียว
----nekko สวัสดีเช้าๆๆ
 :mew3:
**************************************

จิระxจิระ
ตอน 36 หวงห่วง (หู)








ผมไม่แฮ๊ปปี้

โจ๊กกำลังบ่จอย

สาวน้อยสาวใหญ่รุมทึ้งตึ๋งตั๋งก่อกำเนิดกระแสสึนามิเล็กๆ ในอกจิระ

น้องนางยิ้มเอียงอายแบบหวานจริตๆ ชวนใจเต้นผิดจังหวะ มะลิภูเขาสองลูกถ้วนล้นทะลักลอดสาบเสื้อไซส์ทริปเปิ้ลเอสมองเห็นเป็นลูกๆ น่าเชยชม ผู้ชายที่ไหนจะไม่สนหญิงสาวน่ารักๆ ที่ล้อมรอบเป็นดงเยี่ยงนีบ้างอยากรู้


แต่...

แต่ว่า...

มันใช่ที่ไหนกันเล่า

เขาเป็นของกูเฟ้ย


ไอ้บ้าหัวแดงตัวนั้นเป็นของโจ๊ก!!!

สองมือล้วงกระเป๋า สองเท้าปักหลักยืนเด่นเป็นสง่าประหนึ่งก้อนขี้หมาแห้งท่ามกลางดวงดาว

เกลียดมัน!!!

...


“โจ๊ก” ใครเรียกวะ เสียสมาธิหมด
“อะไร?”
“กินข้าว” เหยี่ยวนั่งตรงข้ามข้าพเจ้านั่นเอง
“ไม่หิว”
“งั้นขอกุ้ง”
“เฮ้ย! ไม่ให้” ผมจิ้มส้อมใส่หลังมือดังจึกนกกระจอกร้องจ๊าก จอมฉกฉวยตลอดล่ะมัน ใครยกมือโหวตให้ไอ้ไบเซ็กส์ชวลคนนี้เป็นว่าที่เดือนคณะวิศวกรรมศาสตร์ ม.K วะอยากรู้


โรงอาหารศิลปศาสตร์คณะเค้าเอง เหยี่ยว กาย และหัวแดงที่อยู่ตรงโน้นระเห็จมาเหยียบถึงถิ่น ลงเรียนวิชาเดียวกัน เซคเดียวกันเมื่อกี้ก่อนพักเที่ยงจึงหามีแนวร่วมกึ่งข้ออ้างยกขบวนมาทำความรู้จักที่นี่กลายๆ

เสียอย่าง...ที่โดนห้อมล้อมอยู่โซนใกล้ๆ ละแวกนั้นบ่ใช่โจ๊ก แต่มันคือเจฟฟรี้ (ผันวรรณยุกต์เสียงสูง)



“ว้าย! ฮิๆ” เหล่าสตรีมีกระโปรงกรี๊ดกร้าดสะเทือนเลื่อนลั่นโรงอาหาร
“หึหึ” มันหันมาอมยิ้มเจ้าเล่ห์ยักคิ้วให้ตูอีก


ฮึ่ม!!! กลับถึงบ้านเมื่อไหร่ไม่หูยานอย่ามาเรียกกูว่า พ่อไอ้ทองดี

หมั่นไส้...

มองคร่าวๆ คะเนด้วยสายตาจะพบนักศึกษาหญิงเกิน 10 คน มีทั้งศิลป์สาดของเรา บีซี่เนส แล้วก็คณะไหนอีกไม่ทราบ จิตวิทยาจะกลายเป็นจิตเภทก็งานนี้

โจ๊กหงุดหงิดงุ่นง่านในอก

ข้าวก็ไม่อร่อย

น้ำลำไยก็ไม่หวาน

ถั่วเขียวต้มน้ำตาลยังเละไม่น่าเอาเข้าปาก

โว้ยๆๆๆ

...


“เป็นอะไรโจ๊ก หน้ายุ่งเชียว” กาย
“ไม่มีไร” ตอบสะบัดๆ
“กินข้าวเถอะ เรียนบ่ายโมงตรงไม่ใช่เหรอ” กายยิ้มๆ ให้กำลังใจ ไนซ์กายให้ตลอดนะมึง
“ฟ้าใสอยู่ไหนวะ อุตส่าห์อยากเจอ” เหยี่ยวสาระแนคอยืดคอยาวเมียงมองเหล่าดอกไม้รายรอบ เพลย์บอยไม่เคยเห็นสงบเสงี่ยมเกินครึ่งชั่วโมง 


ถ้าวันไหนเหยี่ยวสามารถมีชีวิตติดกับใครคนเดียวได้ วันนั้นฟ้าคงตกทั่วกรุงเทพมหานคร


“ฟ้าใสไหน บอกว่าเลิกกะเขาแล้วไง มองหาทำไม”
“คนรู้จักกันคุยกันไม่ได้?” เหยี่ยวกะพริบหนังตาปริบๆ ทำเป็นบ้องแบ้วใสซื่อ
“ไม่ได้ ห้าม”
“แน่ะๆๆ หวงก้างด้วย ระวังเถอะหวงห่วงแต่กับคนอื่น คนบ้านมึงน่ะ...จุ๊ๆๆ”
“เชี่ยเหยี่ยว!” ผมขึ้นเสียงทิ้งช้อนเปรี้ยง ชิ้นมะนาวในจานข้าวผัดกุ้งกระเด็นกระดอน


อยากวัดกะกูชิมิได้เลยโจ๊กจัดให้ ไอ้นกกระจอกเส็งเคร็งกวนโอ้ยจริงเว้ย


“โว้! อารมณ์ไม่ดี ทีในห้องเลคเชอร์เมื่อกี้ยังเอนจอยอยู่เลยนี่หว่า กินอะไรผิดสำแดงครับคุณโจ๊ก” เหยี่ยวพลิกลิ้นโอ๋คนอารมณ์บูด คงเห็นสภาพผมเกินเยียวยา พูดจาไม่เป็นสับปะรดพ่อจะเอาส้อมจิ้มปากให้
“กินเข้าไปแล้วรีบไสหัวกลับถิ่นเอนจิเนียร์ให้ไวอย่าพูดมาก ลากเพื่อนมึงไปด้วย คุยทำไมเวลาคนจะกินข้าว” ผมถมึงทึงเหล่ไปทางดาวล้อมเดือน เหยี่ยวแม่งหัวเราะก๊ากเลยอ่ะ

“555 อ๋อ เข้าใจแล้ว โอ๋ๆ กินกุ้งก่อนน่าโจ๊ก หรือของหวานอะไรดี บอกมาคำเดียวกูเลี้ยงเอง”
“ซดถั่วเขียวมึงก่อนเลยไป๊!”
“เคๆ กินแล้วๆ กายจัดการ”
“อ้าว” กายอยู่ดีๆ โดนหางเลขซะงั้น


เหยี่ยวกะล่อนบวกลื่นกำลังสองจนคิดคำด่าไม่ทัน

คณะเราเฟมินิสต์ครองเมืองเป็นผู้หญิงมากกว่า 80 เปอร์เซนต์ ชายแท้สวมกางเกงเดินไปเดินมาก็ใช่ว่าจะแมนเต็มตัว เก้งกวางเรนเดียวร์ทั้งนั้นพอเห็นชายเถื่อนพันธุ์แท้จากวิศวกรรมศาสตร์ข้ามมาจอยบางวิชาเรียนจึงเป็นขวัญหูขวัญตาโดยอัตโนมัติ ที่ไม่คาดคิดคือ 3 หน่อนายแบบจะโด่งดังจนใครๆ ก็รู้กันทั่ว

ผมเคยโดนถามวันแรกๆ รับน้องโควตาครั้งกระโน้นว่ารู้จักกายที่เป็นนายแบบคณะวิดวะใช่ไหม เห็นเดินคุยกัน อันนั้นไม่ติดใจเนื่องจากไนซ์กายสังกัดค่ายโมเดลรับงานเดินแบบ ถ่ายแบบ โชว์ตัวเป็นเซเลปในประเทศไทย

แต่เหยี่ยวกับฝรั่งนี่สิ ไหนว่ารับจ๊อบแค่เมืองนอก มีงานไม่กี่อีเว้นต์ต่อปีทำไมคนรู้จักมันมากกว่าแถมดูท่าจะป็อปปูล่าร์โอเวอร์กว่ากายเสียอีก


...

“ไม่ยุ่งแล้ว ดีเกินไปเดี๋ยวอีกฝ่ายจะเจ็บเปล่าๆ รอให้กระผมเป็นสุภาพบุรุษกว่านี้หน่อยนะครับ” เหยี่ยวว่าลอยๆ กลางอากาศ
“หา...ว่ายังไงนะ สุภาพบุรุษอะไร?” ผมหันมาสนใจ
“อ้าวๆ คำตอบของคำถามของคุณไงครับโจ๊ก ฟ้าใสดาวคณะมึงกูไม่ยุ่งแล้วตามสั่ง”
“อ้าวเหรอ” โทษที หัวสมองติดๆ ดับๆ ไฟกระชากเป็นพักๆ
“หันมานี่แล้วก็กินข้าวซะ มันเจอคนรู้จักเฉยๆ คงฝากทำงานกลุ่ม เสร็จก็มานั่งเองแหละ”
“ไม่ได้ว่านี่! อยากคุยก็คุยไปเซ่!” ผมเสียงดัง อยากทำอะไรก็เชิญ จะไม่มองให้เสียสายตาแล้ว ชิ!


หูกระดิกเชียวนะมึง ไม่ต้องหันมาอมยิ้มหรี่นัยน์ตาวิบวับให้เลยไอ้เชี่ย นั่นๆ สาวโฟร์โมสต์พอยท์เท้าสะบัดผมโพสท่ายั่วยวนอยู่กรุณาเห็นใจคุณเธอบ้าง

พยายามเพ่งสมาธิกับหนุ่มหล่อตรงหน้าดีกว่า อย่างน้อยผมก็เคยแฮ๊ปซัมธิงกับเจ้านกนี่ แวบแรกเมื่อแตกเนื้อหนุ่ม เสียงเพิ่งแหบห้าวก็มีไอ้วิปริตตัวนี้ที่สะกดสายตาผม

ใช่...เหยี่ยวเป็นเฟิร์สอิมเพรสชั่นแรกเริ่มในใจ

มันหล่อ รวย หน้าตาดีแถมเจ้าเสน่ห์สุดขอบฟ้า (ทอฟฟี่ ไก๋ แคท TCK ชวนไปกรี๊ดกร๊าดข้างสนามบาสเกตบอลโรงเรียนนั้นครับ โจ๊กเลยเผลอสตั๊นไป 13 วินาที)

ทว่าบังเอิญช่วงนั้นเหยี่ยวกำลังสร้างฉายา ‘เจ้าชายคอนด้อม’ ความเหี้ยปรากฏ (ทอฟฟี่กรอกหู ไอ้นกไม่รู้เรื่องใดๆ ครับ) ผมจึงเฟลจิตตกภายใน 6 วัน ตัดความสนใจชนิดเด็ดบัวไม่เหลือใยจากชื่อนี้อย่างสิ้นเชิง



...ผมแวบสนใจผู้ชายก็เพราะหน้าตาอันแสนทุเรศทุรังของมัน

...ผมแวะไขว้เขวเพราะหลงรูปคนหน้าตาขี้เหร่ (กว่าโจ๊ก) โดยแท้

...เหยี่ยวยิงแฟลชไลต์ชายรักชายใส่หัวใจผม


ก่อนจะเอนเอียงมาที่กาย เคยเล่าแล้วใช่ไหมครับ กายสุภาพ รูปร่างหน้าตาไม่โดดเด่นกินขาดเท่าเหยี่ยวกับเจฟทว่าผมนิยมนิสัยกล้าขวางเพื่อนไม่ให้ต่อยกัน

แต่ก็เท่านั้น ความรู้สึกนี้จึงถูกกระชากปลิวหายลับไปกับตาด้วยผู้ชายที่ชื่อ ‘จิระ’...อีกคน

...

“ฟู่...” ผมเป่าปากระงับสติสตังก่อนเรียก “เหยี่ยว”
“จ๋า” จ๋าพ่อง
“ใส่ตุ้มหูบลิ้งๆ เพชรเบ้อเริ่มมาเรียนแบบนี้ไม่ผิดกฎเหรอวะ ไม่กลัวอาจารย์ไม่ว่า” ผมรื้อสมาธิด้วยการสนใจวัตถุสิ่งของๆ คนตรงหน้า
“ไม่นะ แฟชั่นชอบกันทั้งโลกไม่รู้เหรอ ดูคนโน้นซิ คนนั้นอีกเพื่อนคณะมึงยังแต่งเต็มมากกว่ากูอีก”
“เออว่ะ พร็อพเยอะจริงด้วย ข้อมือยังข้อเท้าเพียบทำไมกูเพิ่งเห็นวะ”
“โจ๊กเห็นจนชินเลยไม่รู้สึกล่ะซิ” กายเสริม


ช่วงหลังๆดูกายพยายามพูดคุยกับผมอย่างเป็นธรรมดามากขึ้นกว่าเดิม กำแพงฟอร์มเก๊กลดลงกว่าครึ่ง สู้ๆ เว้ยกาย คิดจะสมาคมกับโจ๊กคงต้องเห้บ้างพอเป็นกระสัย

เพิ่งประจักษ์แจ้งกับสภาพแวดล้อมบ่งบอกความหลากหลายทางชีวภาพรอบตัว ศิลปศาสตร์อินดี้จริงๆ นั่นแหละ แทบทุกคนหญิงชายมีบุคลิกลักษณะและเครื่องประดับเล็กๆ น้อยๆ สื่อถึงโลโก้ส่วนตัว สงสัยชินจนไม่รู้สึกแปลก พอเจอเหยี่ยวจากถิ่นอื่นถึงว่าประหลาดลูกตา



“วิดวะเขี้ยวก็จริงแต่นอกห้องไม่สน จะสวยหล่อยังไงก็เรื่องของคุณ แค่เวลาเข้าคลาสคณะกับระเบียบเชียร์ต้องถอดแค่นั้นเอง นอกห้องคือเรื่องของใครของมัน เราเป็นใคร เราเรียนที่ไหน นี่ ม.K นะโจ๊ก” เหยี่ยว
“จริงด้วยแฮะ” ผมเห็นด้วย พี่หยกชมรมโจ๊กยังสักตัวอักษรจีนตัวเล็กๆ ตรงตีนผมท้ายทอยด้านหลัง ไม่ทันแฟชั่นชาวบ้านเลยตู
“เหยี่ยวกับเจฟฟรี่เจาะหูทั้งคู่ เจฟฟรี่สักตรงกลางหลังด้วยโจ๊กเคยเห็นไหม”
“งั่ม!” ผมกัดกุ้งกร้วมแทนคำตอบ



ยิ่งกว่าเห็นอีกกายเอ๊ย ลายกราฟฟิกเปลวไฟรูปร่างปีกนกฟีนิกซ์สยายจากหัวไหล่เลื้อยยาวลงถึงบั้นเอว ผิวกายตรงนั้นผมฝากร่องรอยทั้งกัดทั้งข่วน บนเนื้อตัวภายใต้ร่มผ้าของหมอนั่นเป็นของโจ๊ก เออว่ะ กูเองนี่หว่าเจ้าของตัวจริง

ยะฮู้!!! ค่อยอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย วะฮะฮ่า


...
...


จังหวะกายเป็นฝ่ายได้รับความสนใจจากสาวๆ ศิลปศาสตร์บ้าง...


“ชื่อกายที่เป็นนายแบบใช่ไหมคะ ชื่ออีฟค่ะ ขอถ่ายรูปด้วยหน่อยได้ไหมคะ”
“ครับ?” กายโดนสาวๆ ศิลปศาสตร์รุมทักทายถึงโต๊ะ
“ณีค่ะ เมื่อกี้เราเรียนห้องกัน รบกวนนิดนึงนะคะ”
“ได้ครับ” กายลุกปฏิบัติหน้าที่ สาวๆ โต๊ะอื่นเห็นดังนั้นถึงกล้าขอเซลฟี่กันใหญ่

ผมปลงตกถอนใจเฮือก ไม่หน้าตาดีบ้างให้มันรู้ไป แปลกดี กายถูกรุมอยู่ตรงนี้ผมกลับไม่รู้สึกรู้สม กึ่งโล่งใจสะใจที่เพื่อนหน้าตาดีเป็นที่ชื่นชมของผู้คน ทีกับเจ้าหมาใหญ่ล่ะก็...กูหวงมันจัง


“ไม่เจาะวะโจ๊ก แบ่งกันใส่คนละข้างเก๋ดีออก” เหลือเหยี่ยวกับผมสองคนครองโต๊ะ เจ้านกกระจอกก็เริ่มเสี้ยม
“ทำไมวะ ใส่คนละข้างอะไร?” ผมสงกะสัย
“รูหูครับคุณโจ๊ก ต่างหูแบบสั้นเสมอหู ซื้อมาคู่เดียวแต่ใส่แค่เราสองคน ประหยัดแถมไม่ต้องประกาศให้โลกรู้ด้วย”
“เหรอ ทำไมล่ะ” ผมเอ๋อๆ


ยังไงก็เปลืองตั้งแต่คิดจะซื้อแล้ว เหตุไฉนถึงว่าประหยัดแล้วเกี่ยวอันใดกับประกาศให้โลกรู้ล่ะ


“รู้ไหม เจฟฟรี่ไม่เจาะติ่งหูขวา เหลือไว้ทำไมเอ่ย ติ๊กตอกๆ” เหยี่ยวหรี่นัยน์ตาหลอกเด็ก
“เรื่องของมันซิ”


น่าคิดเหมือนกัน...ฝรั่งเจาะขอบใบหูขวา 3 รูเรียงเป็นตับ เจาะซ้าย 1 ตรงติ่งหูเหมือนคนปกติเบ็ดเสร็จรวม 4 รูถ้วน วันเรียนไม่ใส่ห่วงร้อยสวยหรูแต่อย่างใด เสียบก้านดำๆ เป็นแถวเท่เซอร์แบบเรียบง่ายทว่าน่ามอง

โอ๊ะโอ้ โจ๊กจำได้ยังไงเนี่ย???




“หนึ่งคนหนึ่งรูเป็นที่ระลึก แล้วข่าวว่ามันเก็บติ่งขวาไว้ให้คนพิเศษ”
“เอิ่ม...” มีงี้ด้วย ผมชะงักไปไม่เป็น กูเป็นใครวะในรูห่วงหูของมันฟะ
“เฮ้อ...เอาเป็นว่ามันคือกิมมิคเล็กๆ น่ารักดี แต่จิระอย่างมึงคง...ไม่-กล้า” เหยี่ยวยิ้มๆ เหล่หางตาจิระตัวโย่งก่อนยักคิ้วกวนบาทาใส่ผม


นกกระจอกชั่วไม่รู้จักจิระ ใจรักษาซะแล้น


(‘ตึง!’) กระแทกแก้วน้ำ

“พูดงี้เจอกูเลยดีกว่าเหยี่ยว”
“จริงเปล่า แทงปั๊บอาจเลือดไหลหมดตัวได้เลยนะจะบอกให้”
“เข็มเล็กๆ แค่นั้นไม่กลัวเฟ้ย จัดมะ!”


งือ หนาวสันหลังวาบๆ ดับอนาถแน่ๆ บริจาคเลือดโจ๊กยังมิกล้าเลยอ่ะ มีฉีดวัคซีนตอนเด็กๆ ก็ปีนรั้วโรงเรียนหนีเข้าบ้านประจำ แต่ลูกผู้ชายหยามบ่ได้ สูโว้ย!!!

...
...


ยักษ์กลับมาผมจึงเริ่มปฏิบัติการมิชชั่นอิมพอสซิเบิ้ล
“เจฟ...”
“หือ?”
“อยากเจาะหู”
“หา!?” ทำไมทำหน้าตกใจเยี่ยงนั้นพ่อหนุ่ม มึงเจาะตั้ง 4 รูถ้วนขนาดนั้นไม่เห็นจะน่าสะทกสะท้าน

“ไม่ต้องเจาะหรอก”
“เจาะ เหยี่ยวบอกเท่ดี”
“เหยี่ยว”
“จ๋า เอ๊ยครับ กูไม่ได้พูดอะไรเลยเจฟฟรี่ หุหุ” คำจำนรรจาของมึงล้วนๆ ล่ะไอ้นกสาลิกาลิ้นทอง
“เ-ห-ยี่-ย-ว!” เข้มมาก อยากให้สาวๆ ที่รุมตอมเมื่อครู่เห็นหน้าซีนนี้จังครับ โหดชนิดเจสเตอร์ร้องงี้ดวิ่งจู๊ดมาหลบหลังผมเลยคิดดู


“ถามคนบ้านมึงเองซิ กูไม่เกี่ยว” เหยี่ยวรีบกวาดข้าวเข้าปากปานประหนึ่งอร่อยมาก
“ไม่กินข้าว” ดวงตาสีเทาเข้มถึงมองจานอาหารตรงหน้าโจ๊ก
“เปล่า ข้าวมันร้อนรอข้าวเย็น” ผมพลิกลิ้น เขี่ยข้าวรอจนท้องร้องจ๊อกๆ ล่ะ
“ข้าวเย็น-มว้าก! อยากเป่าให้แต่หน้าหงิกมองแต่ทางโน้นโน่น ไม่รู้มีอะไรดี มองจัง 555”
“เชี่ยเหยี่ยว!” ผมตะโกนอยากยกเก้าอี้ทุ่มใส่แต่ไม่กล้า ฝรั่งหัวแดงนั่งอมยิ้มปลื้มปริ่มส่งตาหวานเชื่อมให้อยู่
“ไปซื้อน้ำดีกว่า หมด” เหยี่ยวลุกพรึ่บ


เจริญ ก่อความฉิบหายแล้วสะบัดตูดบินหนีว่องไวปานกามนิตหนุ่ม


“นั่งลงกินเป็นเพื่อนหน่อย หิว” ยักษ์ยิ้มๆ ดึงมือโจ๊กลงให้นั่งเก้าอี้ ยอมก็ได้ฟะ

ไม่ได้ใจง่ายเลยจริงจิ๊ง แค่พยาธิประท้วงเท่านั้นเองครับ


...
...



บ่ายนั้นเรียนเสร็จออกมาเจอเจฟกับหยี่ยวรอหน้าห้องเลคเชอร์ คราวนี้เหยี่ยวกลายเป็นเซเลปถูกสาวๆ รุมบ้าง เป็นฝูงใหญ่มากกว่าเมื่อเที่ยงเสียอีก ความฮอตฮิตจากหน้าตาล้วนๆ

เกลียดคนหน้าตาดีว่ะ


“ไปหาอะไรกินกัน” เจฟ
“อืม แล้วกายล่ะ” ผม
“แยกไปแล้ว”
“อ๋อ โอเค เล็ทสะโก!”


ผมนึกเอาเองว่ากายคงรอไปเจอที่ร้าน ทว่า...ที่ไหนได้ ข้ามเมืองกลับบ้านเก่าเราเอง


“เจ๊! เฮีย! สวัสดีคร้าบ! มีอะไรกินบ้าง หิวๆๆ”
“เสียงดัง” เฮียจอมซัดป๊าบ
“มาแล้วๆ หิวตลอด ร้องหาของกินตลอด เลี้ยงยังไงไหวนี่เจฟฟรี่”


เจ๊จุ๋ยเถ้าแก่เนี้ยบ่นอุบ ทว่ายิ้มกว้างเดินออกมารับถึงหน้าร้าน เหยี่ยวเทียบเลกซัสปล่อยเราสองคนแล้วยกมือไหว้เร็วๆ ก่อนขอลากลับบ้านมันเอง ไม่อยู่ผลาญเวลาที่นี่แต่อย่างใด ก็ดีไม่เปลืองกับข้าว


“สวัสดีครับ หึหึ”
“เข้ามานั่งก่อน ทางด่วนรถติดมากเหรอ เพิ่งปิดร้านเสร็จ ยุ่งมากเลยซื้อบะหมี่ไว้ให้ อ้อ ตาอยู่กรรมฐานวัดนครปฐมนะ ไปกับก๊วนแก” เจ๊รายงาน
“เศร้าใจตาไม่อยู่ แถมลูกหลานมาบ้านทั้งทีทำไมมีแค่บะหมี่ อย่าบอกนะว่าซื้อร้านโกข้างบ้านเรานี่เอง”
“ก็ใช่น่ะซิ มาซะค่ำเขากินหมดแล้ว เหลือเท่านี้แหละจะกินไม่กิน แล้วแขนไม่ผูกสายคล้องคอไว้ ขยับเขยื้อนบ่อยๆ เมื่อไหร่จะหาย”
“หายแล้วๆ กินๆ แกะเลยหิว จา พนมของเราโหดตลอด โอ๊ะ! ร้านทางโน้นตั้งกว้างทำไมจอดเกะกะแถวนี้ เขาฝากซ่อมยังไม่มาเอาเหรอเฮีย รถอะไรท่าทางหวงเชียว”
“อืม” เฮียพยักหน้าส่งๆ อย่างเก๊ก


ผมแกล้งโวยวายสะดุดผ้าคลุมรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่จอดขวางทางเข้าอู่เดิมของเรา โซนร้านค้าคูหาติดกันเก็บร้านปิดประตูเหล็กเรียบร้อย เหลือสองน้าเปิดอู่รอเราอยู่

คุณผู้หญิงแกะกับข้าวใส่ถ้วยแล้วนั่งลงร่วมโต๊ะด้วยกัน ส่วนเฮียก็เก็บของก๊อกแก๊กแถวนั้นไม่ไปไหน คิดถึงโจ๊กล่ะสิ อุอุ



“ผมยาวแล้วนะ เรียนเป็นยังไงบ้าง ตื่นทันหรือเปล่า แล้วได้ช่วยงานคุณจีน่าบ้างไหม” เจ๊ลูบหัวเล่นผมโจ๊กไปมาเหมือนลูบขนแมว
“ตอบไปเจฟ ไม่ว่าง” ผมโบ้ย กำลังโซ้ยบะหมี่เจ้าอร่อยอยู่ไม่สะดวกให้รบกวน
“ดีครับ ตื่นก่อนผมปลุกไปเรียนทุกวัน”
“ไม่อยากจะเชื่อ” เถ้าแก่เนี้ยทำตาโต
“จริงจิ๊ง” โจ๊กย้ำ “ไม่ตื่นทำยังไงรู้ไหม นี่เลย...เปรี้ยง!” ผมยกเท้าถีบขาคนนั่งข้างๆ
“หึหึ”

“เอาเข้าไปคู่นี้” เจ๊ส่ายหน้า “เพ็ทชอบข้างหน้าล่ะได้แวะเข้าไปช่วยบ้างหรือเปล่า ถึงพิการแขนขาดขาขาดก็ต้องไปให้เห็นหน้านะ อยู่บ้านท่านอย่างนิ่งดูดาย”
“ตลอดแหละ มันลากไป”
“แวะทุกเย็นครับ ช่วยขายของบ้างแต่ส่วนใหญ่ดูแลหมาฝากเลี้ยงข้างหลัง จูงไปเดินเล่นแถวนั้น ขัดสระบ้างเสาร์อาทิตย์ ผมทำส่วนเขานั่งดู”
“อ้าวๆ เอาความจริงมาพูด...โอ๊ย!” โจ๊กถูกผู้ปกครองทำร้าย
“จริงเหรอเจฟฟรี่” เฮียสนใจ

“ว่าแล้ว เหมือนตอนเด็กไม่มีผิด ย้ายมาที่นี่ใหม่ๆ เจ๊ล้างจานงกๆ หลังบ้าน มันนั่งเก้าอี้เล็กติดประตูตรงนี้แล้วคุยจ้อต่อยหอยไปเรื่อย เจ๊ครับอันนั้นอะไรอันนี้ทำไม เอาปากทำงาน”
“ซ่อมรถเหมือนกัน” เฮียจอมสนับสนุน
“ไม่เคยช่วยเลยเจฟฟรี่ นั่งเก้าอี้แล้วก็พูดจ้อยๆ ตรงผนังนั่นแหละ เฮียก็ซ่อมไปซิ เจ๊ทำกับข้าวอยู่อยากเอาตะหลิวยัดปาก”
“เห็นภาพ 555”
“55555”


เฮียกับเจฟหัวเราะโจ๊กลั่นบ้าน


“โห เอาความจริงมาพูด อายุเท่าไหร่แล้วครับ แว่วๆ ว่าคนเราอายุมากขึ้นชอบเอาความหลังมาพูดนะ”
“ไอ้นี่ ฉันยังไม่แก่ย่ะ ดูปากมันซิเจฟฟรี่ ฉอดๆ เถียงคำไม่ตกฟาก” ฟ้องตลอด
“555” ฝรั่งกำลังดูรายการตลกแหงแซะ หัวเราะกลิ้งเชียว ขโมยเกี๊ยวดีกว่า
“เหมือนใครก็ไม่รู้เนาะ” ผมแซว
“ใครเลี้ยงมาล่ะ ปลูกฝังยังไงก็ได้อย่างนั้น” เฮียคำคม
“เฮีย...!” เจ๊ดังลั่น
“โอ้! ท่านจอมได้แต้ม เฮียกูชนะเลิศ 555”


ผมชูมือสุดแขนก่อนอ้าปากรับเกี๊ยวน้ำที่ยื่นจ่อปาก เคี้ยวๆ กลืนถึงนึกได้ โอ๊ะโอย ลืมไปไม่ใช่บ้านสองเจเรานี่หว่า


(‘ปัง!’)
เฮียปิดฝากล่องเครื่องมือเหล็กใกล้ๆ แต่ไม่พูดอันใด


“โอ๋มันเกินไประวังจะเหลิงนะเจฟฟรี่ หัดปรามๆ ซะบ้าง” เจ๊ไม่ตกใจหน่อยหรือ ฝรั่งเพศผู้ป้อนข้าวป้อนน้ำหลานชายอยู่ตรงหน้าเลยนะ
“ฝึกอยู่ครับ”
“ฝึกอะไร?” ผมหันควับ คล้ายๆ ว่าน่าจะเกี่ยวกับตัวเอง
“ไม่รู้ เจสเตอร์กับทองดีมั้ง”
“อ้อ” แล้วไปไม่ใช่จิระ เพราะกระผมเป็นแมว วะฮะฮ่า


มันชอบว่าผม ‘แมวดื้อ’ บ้างล่ะ ‘คิตตี้’ บางล่ะ ไม่ฝังหัวโจ๊กหรอกครับเชื่อเถอะ



“เจ๊ๆ ขอขัดใจเจ๊หน่อยนึงได้เปล่า เค้าอยากเจาะหู มีรอยสักแบบเบคแฮมไรงี้จะว่าโจ๊กเปล่า”
“อะไรนะ!?” คุณผู้หญิงของขึ้น
“เฮียยังสักเสือเผ่นเลยอ่ะ หนังเหนียวอยู่ยงคงกระพัน” ผมอ้างอิงแหล่งข่าวชั้นเยี่ยม ท่านจอมผู้ยิ่งใหญ่ยืนใส่เสื้อกล้ามเก๊กเท่อยู่ทนโท่
“มันไม่เหมือนกัน เฮียสักเป็นสิริมงคล สักแล้วก็ต้องรักษาศีล ประพฤฒิดีทำดีวิชาถึงอยู่ ไม่งั้นของเข้าไม่รู้นะ” เจ๊ขู่
“มันอยากสักตั้งแต่เด็กๆ แล้ว เอาเหมือนเฮียจอม ร้องไห้เป็นวัน ยายดุไว้เฉยๆ เลยเงียบไป” เฮียเอ่ยความหลัง ผมไม่เคยรู้เลยเรื่องนี้ สาบานได้
“อ้อครับ” ฝรั่งพยักหน้า

“งั้นโจ๊กเจาะหูลองก่อนได้เปล่า น่านะเจ๊นะ”
“เฮ้อ อยากทำอะไรก็ทำ ไม่เดือดร้อนชาวบ้านชาวช่องเขาก็พอ กินอิ่มแล้วก็รีบกลับซะล่ะ ไม่คิดว่าจะรีบมาวันนี้ เฮียเลยไม่ได้ทำอะไรให้”
“จุ๊ๆ” เฮีย

“รีบไล่เชียว แต่แปลกๆ นะ มีอะไรกัน?” ผมสำเหนียกอันตรายเงยมองทุกคนเลิกลั่ก วันนี้วันพุธเวลา 3 ทุ่มกว่า มีเหตุการณ์สำคัญอันใดวานบอก
“เปล๊า!”
“เปล่า!” เจ๊เอ๊ยสองเสียงแทบทันที
“นั่นแน่ แอบลับหลังลูกหลานนะ ระวังเถอะ”

“ไม่รู้เรื่องเหรอเจฟฟรี่” น้าจอมคุยลับกับฝรั่ง
“ไม่ทราบครับ รับจากห้องเรียนแล้วตรงมานี่เลย หลับมาตลอดเพิ่งตื่นตอนลงทางด่วน ยังถามว่ามากินแถวนี้ก็ให้แวะบ้านหน่อยด้วยซ้ำ”
“อ้อ หึหึ” น้าจอมกับหัวแดงหัวเราะหึหะกันสองคน


บังอาจมีลับลมคมในนะครับท่านสุภาพบุรุษ


 “ถามจริง ที่เรียนนี่ลำบากอะไรหรือเปล่า รักชอบคณะนั้นอยู่ไหมเจ้าโจ๊ก” เจ๊เป็นงานเป็นการ
“แหงซิเจ๊ สนุกดี เพื่อนเยอะแยะ อยากตื่นเช้าไปเรียนทุกวันแหละ ไม่ต้องห่วงหรอก”
“แล้วคิดจะสำเร็จ เรียนจบเอาใบปริญญามาติดฝาบ้านให้เจ๊ชื่นใจได้ใช่ไหม”
“โห ถามแมวๆ” ผมเป็นคนแรกของบ้านที่ได้เรียนระดับอุดมศึกษา ไม่ยืดอกภาคภูมิใจก็กระไรอยู่นะขอรับ

“งั้นค่าจ้างสินบนทั้งหลายไม่ต้องแล้วล่ะเฮีย มันอยากไปเรียนของมันเอง”
“อ๊า! ไม่ได้ ฮอนดา บอสส์เค้าล่ะ” ผมทวงมอเตอร์ไซค์ในดวงใจ
“ยังไม่ลืมอีกเหรอ หึหึ” เฮียกอดอกหัวเราะจิตมากครับ
“ใครจะลืมลง คิดถึงทุกวัน เจ๊ขายของเยอะๆ นะ มีตังค์แล้วซื้อให้โจ๊ก ได้เมื่อไหร่จะมาเอา”

“โห ดูวาจามันซิเฮีย มันน่าส่งเสริมไหมนี่...ว้าย พุงฉัน ฮิๆ”
“ไม่ให้เหรอ งั่มๆๆ”
“ฮิๆ เจฟฟรี่เอาเจ้านี่ออกไปที” คุณผู้หญิงถูกกอดรวบงับพุง
“555”


น้าจอมหยุดการประทุษร้ายคุณภรรยาด้วยการลากคอผมออกไปหยุดตรงผ้าคลุมกลางบ้าน


“เปิดดู”

“อ๊า! มอเตอร์ไซค์โจ๊ก! ผมร้องลั่น


*************
มันเดย์ เมสซี่!!!

-------------------
edit : มันเดย์ต่อมา
สับปะรด ได้เลย Gokusan แทงกิ้วหลายๆ
 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 35 ทองดี P.39-40 (16/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 23-06-2014 06:52:49
มอนิ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :L2:

โจ๊กมีหึง 55555 แถมหลงกลเชื่อเหยี่ยวให้เจาะหูอีกต่างหาก

เจ๊จุ๋ยกะเฮียจอมจะทำอะไรเจฟฟรี่จะต้องรู้ด้วยตลอด

โจ๊กได้มอเตอร์ไซด์แล้วววววววววววววววววววววววววววววววว  :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 23-06-2014 07:14:22
โจ๊กหึงเจฟฟรี่ :katai2-1:

พรุ่งนี้วันจันทร์อีกได้มั้ย :mew1: อ่านยังไม่อิ่มเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 23-06-2014 07:41:52
งืออออออออ กำลังสนุกจบตอนซะละ
สนุกมาก โจ๊กหึงหวงเจฟเฟอสันด้วย น่ารักอ่ะ
เจอกันมันเดย์
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 23-06-2014 08:26:23
  :hao3:
คู่นี้ผลัดกันหึงผลัดกันหวง น่ารักที่สุด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 23-06-2014 08:41:04
ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 23-06-2014 08:54:22
โจ๊กหวงได้น่ารักเนาะ และที่สำคัญมีเหยี่ยวคอยเสี้ยมนี่เอง ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 23-06-2014 08:57:51
 :กอด1:โจ๊กอ่อนโดนเหยี่ยวหลอกเรื่องเจาะหูง่ายๆเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 23-06-2014 09:49:26
คิตตี้น้อยหึงหวงแบบนี้พ่อมดปลื้มเลย


 :กอด1: :L2: :pig4:


หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 23-06-2014 10:42:41
โจ๊กสมหวัง อีกคนจะขัดใจหรือเปล่าเนี่ย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 23-06-2014 10:46:38
 :impress2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-06-2014 12:08:54
เดี๋ยวนี้มีหึงมีหวงตลอดแค่มีคนล้อมหน้าล้อมหลัง รอวันจันทร์
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 23-06-2014 13:07:46
น่ารักอ่ะ  อ่านแล้วยิ้มได้ทั้งตอนเลย

บวกเป็ด

 :กอด1:   :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 23-06-2014 15:31:18
จิระเจฟ...คือหึงแล้วพาลคนอื่น
จิระโจ๊ก...คือหึงแล้วซึนใส่เลยยยย
คริ
ที่มาของฮอนด้า บอส ใช่คันนั้นไหมน้อออ?
อิอิ ตาเหยี่ยวคนช่างเสี้ยม เสี้ยมจนได้ดี...
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 23-06-2014 16:10:06
ขี้หึงนะโจ๊ก แต่เหยี่ยวน่ารักอ่ะถึงจะชอบกวนโจ๊กก็เถอะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 23-06-2014 18:36:38
เหยี่ยวนี่....ตัวเสือกเนอะ 55555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 23-06-2014 19:21:19
เวลาโจ๊กมานี่รู้สึกบรรยากาศมันสดใสขึ้นมาทันควัน  รักโจ๊กกกก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 23-06-2014 20:04:37
ท่านโจ๊กขี้หวงสุดๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 23-06-2014 20:43:18
แมวดื้อของเราสดใสร่าเริงได้ตลอดเลยนะ มีเรื่องเดียวที่จะทำให้นอยด์ได้คือ จิระอีกคน จริงๆ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 23-06-2014 20:52:08
 :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 23-06-2014 20:59:47
โจ๊กหึงแบบไม่ค่อยแสดงออก(เหรอ)

น้าทั้งสองน่ารักสุดๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 23-06-2014 21:10:50
โจ๊กนี่เหมือนยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลยเนอะ 55555
ผู้ใหญ่หลอกอะไรเชื่อเค้าหมดเลยนะโจ๊กเอ้ย
แต่แหมพอโจ๊กหึงก็น่ารักดีไม่หยอก อุคริๆ
 :z1: :z1: :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 23-06-2014 22:15:07
เจาะหู...นึกถึงตอนนั้น
ตานกไปท้าไว้นี่นา...จะว่าบังคับก็ไม่ใช่นิ อิอิ
แอบขำขานจ๋าใส่...ลืมตัวเพราะเสียงเข้มสิท่า ฮ่าๆ

พ่อมดร่ายมนต์อะไรไว้...จิระออกอาการ
ตอนนี้โดนหวง ระวังเถอะ เขาได้ลูกรักแล้ว...เธอน่ะ จะหนักใจ ;p

ชอบโมเม้นท์รอ...แถไถลีลาไปงั้น ดูเล็กน้อยก็ทำ
เคยอ่านเจอ...ถ้าเราผูกพัน เราจะนึกถึงเขาเวลากิน(อารมณ์แบบ...โจ๊กอร่อย ซื้อไปฝาก)
แต่ถ้าเรารัก เราจะรอกินพร้อมเขา(อร่อยแค่ไหนก็ยอมรอ...กินด้วยกัน)
ดูไม่มีอะไร แต่มันเห็นการใส่ใจในนั้น ^^

โจ๊กจ๋า...สองปีต่อมาฝนตกหนักทั่วกรุงเลยป่ะ ฮ่าๆๆ

ปล.สับปะรดนะตัว มิใช่สัปรด...ตรวจสอบๆ ^^
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 23-06-2014 23:47:54
 :z1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 26-06-2014 00:40:05
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 26-06-2014 14:05:10
น่ารักเนาะ หวงกันไปหึงกันมา เดี๋ยวนี้โจ๊กอัพสกิลหึงเป็นกับเขาแล้วน้า :-[
แต่ก็ยังโดนเหยี่ยวปั่นหัวจนได้ มาอีกแล้ว คราวนี้เรื่องเจาะหู :laugh:
คาดว่าเข้าทางฝรั่งนะ คงอยากโดนเป็นเจ้าของอยู่ทุกวันนั่นแหละ
เป็นการประกาศให้คนรู้อย่างที่เหยี่ยวว่า เด็กน้อยร้องขอเองเลย
นี่ก็ได้มอร์'ไซต์ที่ใฝ่ฝันอีก จะมีใครสุขเท่าแมวดื้อบ้างไหมนะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 29-06-2014 22:55:06
หวงกันไปมา น่ารักจริงๆ :o8:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 36 หวงห่วง P.41 (23/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 30-06-2014 06:31:17
morning  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 30-06-2014 06:44:11
----nekko morning เช้ามั่กๆ
 :mew3:
----------------------------------
JIRA's JIRA
ตอน 36 เจ็บ









เรื่องเริ่มต้นจากไหนไม่ทราบ...

วันพุธน้าจอมโทรมาบอกว่าได้ของขวัญค่าสอบเข้ามหาวิทยาลัยของหลานชาย ผมจึงพาไปเซอร์ไพรส์รถจักรยานยนต์คันใหม่ถึงบ้าน ทานบะหมี่ด้วยกันเสร็จถึงปล่อยว่าที่เจ้าของนั่งคร่อมตำแหน่งสิงห์นักบิดดีใจอยู่ 2 นาทีก่อนดึงเอวไปนั่งตำแหน่งซ้อนท้าย


“อึ๊บ! ซ้อนท้ายก่อนนะวันนี้” ผม
“เฮ้ย! ไม่เอาจะขับ นี่รถใคร รถโจ๊ก ฮอนดาบอสส์ของโจ๊ก!”
“ทราบครับแต่แขนเจ็บอยู่ ไว้หมอถอดเฝือกออกก่อนค่อยขับนะ” ตะล่อมพร้อมพยายามสวมเสื้อแจ็กเก็ตกันลมให้ทั้งๆ ที่ร่างเล็กส่ายหน้าส่ายหัวดื้อดึงไม่ยอม
“โห! ไม่เอาหรอก จะขับเอง”

“ให้เจฟฟรี่ขับก่อนนั่นแหละ เราซ้อนไปเจ้าโจ๊ก บ้านอยู่ตั้งไกล ข้ามเมืองแถมค่ำมากแล้วด้วย หมอบอกแขนดีชัวร์ๆ ก่อนเถอะ” น้าจุ๋ย
“หายแล้วเจ๊เห็นไหม ใส่เฝือกอ่อนตบตาคนเฉยๆ คราวก่อนหมอยังจะให้ถอดแล้วเลย...โอ๊ย!” โดนน้าจอมเบิ๊ดเข้าให้จนได้
“ขี่ไปเจฟฟรี่ ถึงถอดเฝือกก็ห้ามขี่เอง รอเดือนนึงก่อนไม่งั้นยกกลับ”
“หา! เฮีย!” จิระร้องลั่น “เอาจริงดิ”
“จริง อย่าขัดคำสั่ง รู้จะโดน ไปได้แล้วเจฟฟรี่” น้าจอมสั่งการ
“หึหึ...จุ๊บ”


คิดไม่ผิด เคยว่าง่ายสักครั้งไหม เท่าที่จำได้ต้องให้เสียเหงื่อเสียน้ำทุกที ผมจุ๊บเหม่งแรงๆ เร็วๆ ก่อนสวมหมวกไอ้โม่งกันฝุ่นควันกับสวมหมวกกันน็อกให้ถึงปิดเสียงโวยวายลงได้

...
....


เปิดสวิทซ์อีกทีที่บ้านของเรา...


“ทำไมไม่ให้เปิดซิงล่ะ รถเราเองแท้ๆ ฮือ...เจสเตอร์ พ่อมึงขี้แกล้งชอบรังแกกูอ่ะ” พาลถึงลูกสุนัขเห่าโฮ่งๆ กระโดดโลดเต้น กระดิกหางดิกๆ ดีใจเจอเจ้านาย
“เกเร” ผมดุ
“ทองดี จัดการซิลูกพ่อ”
“พาล”
“ไม่พาล เอากุญแจมานี่เจฟ ให้ไว”
“เอาน่า ศุกร์นี้พาไปหาหมอ” ผมต่อรอง อ้อมเข้าข้างหลังพลางบริการถอดแจ็กเก็ตให้อย่างเอาใจ


ถ้าเรียกชื่อตรงๆ เสียงแข็งโป๊กเช่นนี้บ่งบอกสัญญาณพึงระวัง ปล่อยพุ่งปรี๊ดถึงจุดพีคอาจเจอหมัดแมวง่ายๆ


คุณต้องเห็นเวลาแมวดื้อตาใสใส่ คิ้วยุ่งผูกโบ จู๋ปากอมแก้มป่องพร้อมก้มหน้าน้อยๆ ผมควรจะยอมแพ้หรือเปล่า



“ไปพรุ่งนี้เช้าเลย ก่อนไปเรียนนี่แหละ ไม่งั้นไม่ยอมด้วย”
“ไปวันหยุดตามนัดนี่ล่ะ เรียนเช้าตื่นไม่ทัน รีบเข้าบ้านอาบน้ำนอนนะครับดึกแล้ว...ไปเร็วทองดี เรียกพ่อเข้าบ้าน”


ผมริบเก็บกุญแจพลางรวบข้อมือไม่ปล่อย ท่าทางเด็กแว้นอยากส่องรถใหม่อยู่ตรงนั้นไม่ขยับ คงแทบอยากเข็นเข้าบ้านไปนอนกอดเสียด้วยซ้ำ ยอมก็ไม่ใช่เจฟเฟอร์สันล่ะ


“โด่...เจฟอ่ะ มึงด้วยทองดี จำไว้เลยเจสเตอร์!”
“โฮ่งๆๆ”
“ฮ่องๆๆ”


ทองดีกับเจสเตอร์ 2 ตัวลั้ลลาไม่สนอารมณ์เจ้านาย  จิระของผมจุ๊ปากจิ๊จ๊ะโห่ร้องไม่ชอบใจหากเดินย่ำกระแทกโครมๆ ยอมเข้าบ้านแต่โดยดี

...
....


เช้าวันรุ่งขึ้นไม่ยอมปลุกสไตล์นุ่มนวลอย่างเคย...

กูโดนกระชากผ้าห่มพรืดตามด้วยสงครามหมอนฟาด ผมเกือบเสียชีวิตตายคาเตียงในบ้านตัวเอง


“เจฟ! ลุก เช้าแล้วไอ้หมาบ้า” ช่างกล้าให้สมญานะคนเรา


ผมมึนๆ ไม่ตื่นดี วิสาสะใช้กำลังหมาบ้าตามบัญญัติศัพท์ใหม่ๆ หมาดๆ คว่าร่างเด็กแสบล้มลงนอนด้วยกันใหม่ เขาดิ้นยุกยิกผุดลุกผุดนั่งจะไปโรงพยาบาลให้จงได้จนต้องใช้แรงงานปลุกปล้ำ

เตียงยุ่งแค่ไหนไม่เล่าครับ หึหึ

ผลคือเราโงหัวขึ้นอีกครั้งขณะเวลาอีก 15 นาทีเข้าเรียน ตาเหลือกลุกแต่งตัวกันจ้าละหวั่น เช้านั้นยกความดีความชอบให้บอสส์คันเก่งซิ่งเร็วใช้ได้

...
....


พักเที่ยงเจอเหยี่ยวเสี้ยมเข้าให้อีกดอก...

“ได้ข่าวว่าได้มอเตอร์ไซค์ใหม่เหรอโจ๊ก”
“เออ!” ตาคมตอบสะบัดๆ ณ โรงอาหารคณะผม


ถ่อมาหาด้วยคุ้นเคยสถานที่ข้อหนึ่ง

ข้อสองคือมอเตอร์ไซค์ผมขับมาจอดที่นี่ คนซ้อนก็เห็นด้วยเนื่องจากแถบนั้นยังรกร้างไม่ได้ปรับปรุงภูมิทัศน์เป็นชิ้นเป็นอัน และคณะศิลปศาสตร์มีที่สำหรับจอดรถอาจารย์เท่านั้น


“ดีใจด้วยโจ๊ก จอดอยู่ไหนล่ะ ใช้ดีหรือเปล่า” กายชวนคุย
“ตรงนี้ใกล้ๆ ยังไม่ได้แว้นเองเลยเนี่ย สก๊อยตลอด...เซ็ง” ตาคมค้อนผมขวับ
“อ้าว ไหงงั้น...โอ๊ย”
“อะแฮ่ม...เหยี่ยว”


เหยี่ยวเตรียมจะขำส่งแต่ถูกผมเตะขาใต้โต๊ะเบรกไว้ก่อน เพื่อนรู้ความลับตั้งแต่แรก ขับรถยนต์ไปส่งที่บ้านน้าจอมด้วยอยากช่วยอำคนของผมล้วนๆ เพื่อนเปรตของจริง


“เฮ้อ...เศร้าใจ อยากถอดเฝือก! อยากเตะบอล! อยากแว้น!” ร้องก้องโรงอาหาร
“ก็ใครห้าม” เหยี่ยวปากดี
“เชี่ยเหยี่ยว ไอ้ๆๆ ไอ้อะไรดีอยากด่ามาก อ้อ นี่เลย ไอ้-สัตว์ปีก!”
“โอ้โห! เจฟฟรี่ ผู้อาศัยบ้านมึงปากแม่ง อย่าเอาเลยเซอร์ไพรส์” 


เหยี่ยวโชว์ซองหนังกระเป๋าจิ๋วพับเก็บลูกกุญแจหลอกล่อ ลายหนังจระเข้สีเหลืองสีโปรดเด็กน้อย


“อ๊า! สัตว์ปีกผู้น่ารัก นั่นของกูจริงๆ ใช่มั้ย เอามาอยากได้ๆ”
“ไม่ให้โว้ย มึงว่ากูก่อน”
“ไม่ได้ว่า ชมครับชมว่ามึงมีปีกไง เหยี่ยวขาวสัตว์ปีกชัดๆ เอามาน่าเร็วๆ ไม่ใช้เสียของ”
“โห แถได้คมมากครับคุณโจ๊กเกอร์ แต่กูไม่ให้!”
“ให้ กูจะเอา!”
“555” กายกับผมหัวเราะ ดูเด็กอายุสมองเท่ากันยืดยุดของข้ามโต๊ะ


เหยี่ยวลวดลายพร้อยลื่นเป็นปลาไหล คนของผมก็แมวขี้โมโหถึงโดนแกล้งโดนแหย่ไม่หยุด คนเหมือนกันโคจรมาเจอกันต้องให้ผมห้ามทัพทุกครั้งไป


“เหยี่ยว”
“คร้าบ!”
“ให้เขาไป” ผมสั่งยุติสงคราม


หมั่นเขี้ยวอยากกัดแก้มเด็กแสบ เอะอะมะเทิ่งเสียงดังไม่ดูตาม้าตาเรือ วิศวะทั้งโขลงหันมองใหญ่ กูหวงโว้ย!


“ฮี่ๆ สีนี้กูชอบ แทงกิ้วมากสหายมีปีก ชอบๆ” ได้ไปครองจนได้ เปิดปิดกระดุมแป๊กๆ รัวท่าทางชอบใจจัด
“คิดได้ยังไงสัตว์ปีก บ้าแท้ๆ” เหยี่ยวระบายยิ้มแต้ ทะเลาะตบตีหากเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย เด็กหนอเด็ก
“สวยดีโจ๊ก หนังจระเข้ด้วย” กาย
“เจ๋งป่ะล่ะ ไปได้มาจากไหน ทำไมรู้ว่ากูจะได้มอเตอร์ไซค์ล่ะ?”
“ไม่รู้ ไม่ได้เลือกเอง...โอ๊ย!” เหยี่ยวจะเผยความลับ ผมเตะขาเปรี้ยงเข้าให้จนเพื่อนร้องโอ๊ยหน้าคว่ำเกือบงับโต๊ะ


“ดูในซอง” ผมชิงลงมือ ชี้ชวนให้เห็นของขวัญอีกชิ้น อันนี้ถึงเป็นของเหยี่ยวจริงๆ
“ซองไหน ฮ้า! อะไรเนี่ย ต่างหูเหรอ” ตุ้มหูจิวสีดำตัวอักษร ‘J’ 2 อัน
“เออ อันนั้นกูหาให้เอง อยากรู้ว่าคนชื่อจิระทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่านั่นแหละ ป๊อดรึไม่ป๊อด” เหยี่ยวโยกตัวเป็นเพลง
“เย็นนี้เลยเป็นไง ว่ามาที่ไหนเมื่อไหร่ มีท้าทายเยี่ยงนี้โจ๊กจัดให้ครับ”


เอาแล้วไง เหยี่ยวขาวเล่นผมเข้าให้แล้ว ซองกระเป๋ากุญแจผมเป็นคนเลือกซื้อให้เอง เหยี่ยวร่วมแจมด้วยแต่ขออุบไว้ก่อน ชิงของขวัญเก็บไว้บอกจะให้เอง ไม่คิดเจอเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดเปรี้ยวเข็ดฟันเช่นนี้

จากนั้นเป็นรายการเกทับบลั๊ฟแหลก เสร็จจากข้าวเที่ยงถึงดึงไปอวดรถลูกรักคันใหม่คุยจ้อเรื่องเครื่องยนต์ไม่หยุด แถมอัพโซเชี่ยลทุกทางประกาศให้เอเจกับเพื่อนเก่าๆ ของเขารู้จักไปทั่ว

ผมกุมขมับได้กลิ่นตุๆ ว่าคงไม่จบง่ายดายแค่นั้น

...
....


ดังคาด...เย็นนั้นเลิกเรียน พวกผมวิศวกรรมอภิสิทธิ์ซ้อมเชียร์รวมเล็กน้อยก่อนแยกไปซ้อมทีมบาสเกตบอล ตาคมของผมตามมาสบทบกลับบ้าน งานนี้แคะขี้หูเต็มๆ


“เจฟ...อยากเจาะหู”
“เจฟ...พาไปเจาะหูหน่อย”
“เจฟ...เจ็บไหม ไอ้นกมันท้าแต่กลัวเจ็บ มีร้านไหนไม่เจ็บบ้าง”


ฟู่...ผมเป่าปากกลุ้มใจเหยี่ยวขวาทำพิษ

วันนี้วันศุกร์ยังเกาะประเด็นไม่หยุด ทราบลึกถึงแก่นถ้าจิระของผมต้องการหรือปักใจข้อไหนแล้วจะเกาะติดเป็นตุ๊กแกไม่ปล่อยง่ายๆ

คิตตี้บ่นเป็นยุงบินรอบเสียงหวี่ๆ จะเจาะหูทั้งวันเช้าเที่ยงไม่เลิก  เย็นนั้นผมเข้าเช็กชื่อเชียร์รวมเสร็จก่อนออกปฎิบัติหน้าที่นักกีฬา รุ่นพี่สั่งวิ่งวอร์มรอบสนามฟุตบอลก่อนเข้าโรงยิม นั่นเองจุดภูเขาไฟฟูจิระเบิด



เห็นอาโปกับทีมลูกหนังพับสนามเตะฟุตซอลกันอยู่ เด็กคิ้วเข้มตาคมผมสั้นเกรียนวิ่งเย้วๆ ตรงกลางสนามไม่ใช่อื่นไกล...จิระของกูนี่หว่า

ผมหยุดวิ่งทันใด จ้องหลังเสื้อเบอร์ 13 เอาเป็นเอาตาย


“เจฟฟรี่ โจ๊กเตะบอลอยู่นั่น”
“ฮึ่ม...” กูรู้แล้วกาย เฝือกอ่อนติดแขนหราไม่เจียมสังขารนะคนเรา
“เฮ้ย! โจ๊ก เปลี่ยนฟีลไม่ซ้อมเชียร์แล้วเหรอวะ?” เหยี่ยวหยุดดูอีกคน
“เออ! แป็บนึง อาโปกูว่าง! ทางนี้ๆ”
(“กรี๊ด ว้าย”) เสียงเชียร์ของสาวๆ รายรอบขณะอาโปจ่ายบอลให้ร่างเล็กของผมซัดเต็มข้อเท้ายิงตุงตาข่าย


สวบ!!!


“เย้! เจฟฟฟฟฟฟฟ!” นักเตะวิ่งออกมาโดดกางขาขี่เอวให้ผมรับ
“555” ท่าเดิมของเราที่บ้าน คงชินแล้วสิท่า ผมหัวร่อดังก้องชอบใจ
“เยี่ยมมากโจ๊ก!” กายแสดงความยินดี
“Give me five! 555” เหยี่ยวหัวเราะร่าชูมือขอเทค

“สุดยอดโจ๊ก! ไงเจฟฟรี่ เหยี่ยว” อาโปเดินหอบออกจากเส้นสนามมาทักมายเราขณะคนแถวนั้นร้องบอกหมดเวลาพอดี
“บอกแล้วกูเจ๋ง 555” ร่างเล็กตบมือเพื่อนทว่าขาเกี่ยวเอวไม่ยอมลง ผมถือโอกาสช้อนตูดเด็กเต็มไม้เต็มมือปลื้มใจอยู่คนเดียว
“ไม่ซ้อมเชียร์ล่ะโจ๊ก” กาย
“กูดึงมาเอง ชวนเล่นๆ ไม่นึกว่าจะตามมา เห็นนั่งเหงาๆ ร้องเพลงงั้นๆ พี่ว๊ากสั่งตบมือได้ข้างเดียวอีก สงสาร” อาโปติดตลกแต่ในใจผมเดือดปุด


เห็นว่ามีใจกับพี่หยกมิเช่นนั้นมึงเจอกูแน่อาโป

...


“ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด” ผมบอกเบอร์13 เสื้อดำ จำได้ว่าเป็นเสื้อโรงเรียนเก่าทีมเหย้าหรือเยือนไม่แน่ใจ
“ไม่เอาซิ เล่นอีกตานึงก่อน รอบาสซ้อมเสร็จไง”
“ไม่ซ้อมแล้ว...เหยี่ยวตามมา”
“หา ไปไหนวะ?” เหยี่ยวหวยออกจังเบอร์
“ตามมาล่ะกันน่า” ผมยังคงอุ้มใส่เอวจะพาเข้าโรงยิมหนีพวกแมลงรบกวน เรียกพี่ติณรุ่นพี่คุมซ้อมขอตัวกลับก่อน เชษฐ์ร้องท้วงต้องทำเวรนรกแตกคนเดียวผมจึงใช้อำนาจบังคับเอเจกับกายอยู่ช่วยควายเชษฐ์แทน

...
....


บิดมอเตอร์ไซค์ของเรา 2J โดยมีเหยี่ยวขับเลกซัสตามไปที่ร้านสักเจ้าเก่าที่เคยสักปีกนกฟีนิกซ์ให้ผม

“เอ๋...มาทำอะไรที่นี่ล่ะ?”
“มาดินเนอร์มั้งคุณหนู แท็ททูหราคงกลัวล่ะซิท่า” เหยี่ยวเกทับบลั๊ฟแหลก ไอ้นี่ก็นกรู้เกินคน
“ไม่มีทาง ไม่กลัวว้อย”
“ไม่กลัวก็เข้ามา พี่คนนี้เก่งระดับโลกเลยนะเว้ย กูกับเจฟฟรี่เจอตอนแกเป็นลูกมือในร้านเล็กๆ อยู่ห้างแถวบ้านมึงกับเจฟฟรี่ แป๊บเดียวเปิดที่นี่รับงานเอง ต้องจองคิวข้ามปีนะ ลูกค้าต้องง้อช่างเลยคิดดู”


ปล่อยเหยี่ยวสาธยายขายของ พี่ช่างคนนี้เก่งและเอาดีด้านลายสักสไตล์นีโอไทย เวลานี้โด่งดังเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก ไม่อยากบอกว่าผมมีเอี่ยวช่วยทำเว็บไซด์แลกเป็นค่าสักช่วงนั้นครับ

ทักทายชั่วครู่ เด็กตาคมเสื้อเหลืองบราซิลพลันเดินลิ่วออกไปข้างนอกร้านอย่างงอนๆ กึ่งโมโห


“กูไม่เจาะเด็ดขาด!” จิระของผมยืนกรานเสียงแข็งผิดเมื่อครู่
“ทำไม เมื่อกี้แมวตัวไหนว๊อทนักหนาวะ?” เหยี่ยวตามออกไปคุย
“มาถึงที่แล้วนะ ร้านนี้เชื่อมือได้ไม่เจ็บ” ผม
“ไม่!”
“ไม่...งั้นเหรอวะ!?” เหยี่ยวทวนคำ
“ไม่ ยังไงก็ไม่!”

“เตี้ยป๊อดว่ะ” เหยี่ยวพาดแขนกับบ่าผมก่อนขออนุญาตเบาๆ ได้ยินสองคน “...เด็กมึงน่าแกล้งดี กูขอแป๊บ” so cute, may I
“F**k” ผมใส่ศอกเข้าให้
“OUCH!”


ผมกับเหยี่ยวอยู่ในชุดบาสเกตบอลสีแดงโรงเรียนเก่า เบอร์ 5 กับเบอร์ 7 อาบน้ำแต่งตัวเสร็จจึงคว้าๆ มาใส่ไม่คิดมาก บังเอิญจิระของผมก็เปลี่ยนสวมเสื้อสมัยมัธยมสีเหลืองเบอร์ 13 เหมือนกัน


“ห่านจิกนกตาย กูไม่ได้ป๊อดแล้วก็ไม่ได้เตี้ยว้อย!” เด็กกำหมัดแน่น เขย่งเท้าชี้ใต้คางนักบาสชุดแดงเบอร์ 7
“เตี้ย!”
“ไม่เตี้ย!”
“ไม่เตี้ยก็...สั้น” เหยี่ยวแสร้งลดมองต่ำ ตัวเล็กกว่ารีบกุมเป้าหมับ
“ไอ้นกหัวโกร๋น ไอ้นกกระทุงปากห่างหางตาตก ไอ้ซกลกนกกระปูดหัวโต” เพื่อนผมโดนด่ากราดเป็นชุด
“พอๆๆๆๆ เจฟฟรี่ จัดการเด็กมึงหน่อยซิ กู...” เหยี่ยวหุบปาก ทำท่ามือปาดคอตัวเองส่งสัญญาณขอหย่าศึกชั่วคราว


“มาถึงที่ร้านแล้ว...”


ผมกอดอกนิ่ง อยากจุ๊บเหม่งเด็กแสบเขี้ยวติดหมัด น่าแกล้งอย่างเหยี่ยวว่าจริงๆ  กูอยากพากลับบ้านบัดนี้เลยพ่อ ไม่น่าสิ้นคิดหึงปนหวงจนนึกไม่ออกถึงถ่อมาถึงที่ร้านนี้จริงๆ ให้ตาย


“ก็...” จิระของผมหน้าแดงแล้วแดงอีก  เม้มปากฉ่ำแวววาวน่าจูบ
“ว่า?” ผมรุกอยากให้ยอมแพ้จะได้พากลับเสียที พูดสิครับคนเก่ง
“เอาเลย!” เหยี่ยวยุส่ง อยากเอาร้องเท้ายัดปากฉิบหาย เพื่อนเวรเอ๊ย
“Shut up! เหยี่ยว”
“เชี่ย!” นักบอลแจกนิ้วกลางให้เบอร์ 7
“ชิ!” เหยี่ยวล้อเลียนกลับหากยอมถอยห่างปล่อยเราคุยกันเอง


“ว่ามา”
“ไอ้คนที่ร้านบอกเจาะซ้ายมันตุ๊ด” อ้อ อย่างนี้นี่เอง
“กู 2 รูเลยสัด ไอ้นี่ก็ 4 แหกตาดู!”
“เหยี่ยว back off - behave boy!” ผมเหลืออด เอี้ยวตัวหันไปจ้องเพื่อนเขม็ง เจ๋ออีกคำมึงเจอหมัดกูแน่เพื่อน เหยี่ยวนกรู้ทำมือรูดซิปปากฉับพร้อมถอยห่างออกไป 3 ก้าว


เสร็จศึกนี้เมื่อไหร่มึงเจอกูจัดไฟท์นัดล้างตาชัวร์ไอ้เหยี่ยว


“เอาล่ะ...ว่า” ผมหันกลับมาหาตัวต้นเรื่องที่อยากเจาะหูใจจะขาด บ่นให้ฟังมาเป็นชาติ
“เจาะซ้ายพี่เขาบอกเป็นรับอย่างเดียวนี่”
“หึหึ” เข้าใจล่ะ
“อาราย...!” หน้าแดงถึงหูแต่จ้องตาไม่ยอม เชื่อเขาเลยคนนี้

“เชื่อไอ้หน้าปลาเหียกคนในร้านนั่นมากกว่าเชื่อข้างในตัวเอง?”
“ไม่รู้ล่ะ อยากเท่แต่ไม่เอาซ้ายอ่ะ” คนอยากเท่บิดชายเสื้อตัวเองไปมา ผมกุมปากสะกดกลั้น...น่าเท่ตายล่ะนั่น
“เอาขวาอย่างเดียว” จิระของผมยืนกระต่ายขาเดียว
“จะรุก?”
“งั้นซิ ระดับโจ๊กนะมึง”
“ขึ้นมึง” ผมนิ้วจิ้มหน้าผากเหม่งตักเตือน


เริ่มอ่อนใจจริงๆ ว่าคงดัดนิสัยพ่อขุนไม่ได้ ถึงพูดลดน้อยก็ตามที เป่าปากปลงกับความดื้อของตัวจ้อย คงต้องทำใจยอมรับเสน่ห์แบบแมวๆ ของเขานั่นล่ะดีที่สุด

...


“ไม่เจาะคู่ด้วย เขาถามอีกว่าเป็นแฟนกันเหรอ” ยังมีอีกข้อ
“แล้วไม่ได้เป็น?” ผมอำกลับ
“อ๊ะ! ไอ้เห็บหมานี่”
“ซื้อคู่เดียวแบ่งกันใส่ ดีออกไม่ต้องเปลือง” เหยี่ยวสอดได้อีก
“ไอ้นกตะกรุม!”
“เหี้ยเหยี่ยว!”


เรา 2J เหลืออด สาเหตุจากต่างหูตัวเจของมึงแท้ๆ ไม่มีสำนึก


“รีบเร็ว ไม่งั้นกูกลับ” เหยี่ยว
“กูก็จะกลับว้อย ไปหาร้านใหม่เองก็ได้” เด็กน้อย
“งั้นเอามันทั้งสามคนนี่ล่ะ” ผมฟันธงเบ็ดเสร็จ
“ขวานะ” ทีอย่างนี้ล่ะยิ้มแต้เชียว
“ขวา” ผมรับปาก

“เฮ้ย กูไม่ร่วมสังคายนากะพวกมึงด้วยหรอก!” เหยี่ยวเสียงดัง
“ทำไม มีปัญหา” ผม
“ช่าย มึงเห็นกูจะหล่อเกินหน้าหน่อยทำเป็น ป๊อดว่ะ”
“ไอ้แมวเตี้ย!”
“มึง ลูกไก่ป๊อดดดด~”
“ถ้ากูเจาะเพิ่มเป็น 3 งี้ก็หาใส่ยากน่ะซิใครเขาทำกัน แค่สองก็อินเทรนด์พอแล้ว”
“กูนี่ล่ะจะทำ...พี่ครับ 3 คน 3 รู ขวาหมดครับ” ให้ตายเถอะ!!!


 ผมคว้าคอเหยี่ยว อีกข้างหิ้วต้นแขนโจ๊กบังคับลิงสองตัวกลับเข้าร้าน ด้วยเหตุนี้จึงเป็น...

จิระของผมขวาเดี่ยวๆ แค่ 1 เดียว = 1

เหยี่ยวขวา 2 ซ้าย 1 = 3

ผมขวา 4 ซ้าย 1 = 5 

...
....


ค่ำนั้น...

“เจฟ...เจ็บอ่ะ”


ผมละจากจอคอมพิวเตอร์หันไปมองร่างเล็กยืนเก้กังจับๆ บิดๆ ชายเสื้อกล้ามดำชุดนอนไปมา ก้มหน้านิดๆ ช้อมตามองแมวอ้อน (หมาอ้อนแบบเจ้าทองดีงอนง้ออยากเล่นกับพี่เจสเตอร์)

วางกีตาร์ไฟฟ้าเก็บแท่นเรียบร้อยก่อนตบต้นขาปุๆ เรียกคิตตี้ช่างยั่วนั่งตัก


“Come on...” ดึงมือเบาๆ “คนเก่งยังไม่หายเจ็บอีก”
“เมื่อกี้ล้างหน้าแล้วมือไปโดน”
“ทีหลังต้องระวังนะครับ บอกแล้วอย่าให้โดนน้ำ”

จูบแก้มใสสูดกลิ่นเม็ดน้ำสดชื่น เป่าลมใส่ติ่งหูแผ่วๆ เอาใจ อยากรังแกติดหมัดหากยั้งไว้


“เจฟ...”
“ครับ...”
“ไหนว่าไม่เจ็บไง”
“ก็เอามือไปโดน คราวหลังต้องระวังนะคนดี” ผมนิ้วโป้งปาดน้ำตา วนเวียนหอมแก้มจูบขมับปลอบโยนเด็กน้อย
“จริงๆ ไม่เจ็บหรอก แต่รู้สึกว่าหูข้างนี้มันตึงๆ หน่วงๆ ไม่ชิน พอคลำดูเท่านั้นแหละ...”
“มือบอนโดนเลย ฟู่ๆ คนเก่งหายเจ็บนะ” ผมลูบหลังช้าๆ กึ่งกดให้ซบบ่าตัวเอง
“อือ...” แมวป่วยพยักหน้าน้อยๆ เชื่อฟัง พาดแขนคล้องคอพลางซุกเข้าอ้อมกอดผม เชื่องอย่างนี้ไม่รักยังไงไหว


อาศัยจังหวะสโลว์ซบผมลอบปิดแชทในคอมพิวเตอร์ เหยี่ยวออนไลน์ให้สัญญาจะไม่แกล้งเด็กอีกต่อไป ขอให้จริง ไม่เช่นนั้นกูกระทืบมึงจมดินแน่


“เจฟ...”
“หือ...?”
“ทำไมถึงเจาะหูเพิ่มล่ะ”
“อยากเจาะ”
“ไม่ใช่เพราะมีคน...ช่างเถอะไม่อยากรู้แล้ว” น้ำเสียงงอนๆ อีกล่ะ
“ดูนี่ มีอะไรจะให้ดู”


ผมเปิดโฟลเดอร์พอร์ตโฟลิโอนายแบบโชว์ สมัยย่างเข้าวัยรุ่นใหม่ นางแบบเบี้ยวงานผมจึงรับจ๊อบนั้นฉุกละหุกก่อนรับเต็มตัวในภายหลัง ผมเค้าโครงหน้าเค้าฝรั่งปนเอเชียกึ่งๆ เจนเดอร์ไม่ระบุเพศจึงโดดเด่นเตะตาเป็นพิเศษ

เวลานี้รับถ่ายแบบเฉพาะส่วน เพิ่มนิ้วมือ เท้า เงินดีกว่าเดินแบบครับ


“ฮ้า! โฆษณาจิวเวอรี่เหรอ ไม่น่าเชื่อ” ร่างเล็กตาโตกิ้วก๊าวใหญ่
“นางแบบไม่มา วันนั้นโดนไป 3  รู โคตรเจ็บ ถ่ายเซ็ทเดียวเงินดีเลยเจาะอีกข้าง คราวนี้ได้งานถึงเดี๋ยวนี้เลย ดูรูปต่อไปซิครับ” ผมปล่อยเมาส์ให้กดไล่ดูเอง
“แต่ไอ้นกมันบอกว่า เจาะตาม เอ่อ...”
“หึหึ ว่ายังไงครับ” ผมกัดปากกลั้นขำ


เหยี่ยวเพิ่งแชทกับผมเมื่อครู่นี้เอง ทดสอบดูใจคนนี้จะมั่นคงกับผมหรือไม่ แกล้งบอกเจาะหูตามจำนวนคนที่คบ มิน่าถึงดื้อดึงจะเอาให้ได้

ฮึ่ม! แค้นนี้ไว้กูแช่ช่องแข็งรอวันจัดการมึงวันหลังนะเหยี่ยวขาว


“คือ...นั่นแหละช่างมันเถอะ (...อะไรวะกูหูเบาเองเหรอเนี่ย)” บ่นอุบกับตัวเอง ชื่นใจบรรลัยเลยเบบี๋
“อะไรเบาๆ นะ” ผมขำสุดๆ แต่หัวเราะไม่ได้
“โว้ย! ช่างมันเถอะ แต่กูแค้น!”
“ฟอด...พูดไม่เพราะ หยิบถุงนั้นมาหน่อยซิ” ผมชี้มือเบี่ยงประเด็นเดือด
“มีอะไรอีก?”
“ให้ทาย” ประกอบมือถือใหม่เอี่ยมให้เขา เล่าเรื่อยๆ ฆ่าเวลา “ต่อไปคงบอกเลิกงานถ่ายมือ เล่นกีตาร์จนนิ้วเสีย...นี่สำหรับคิตตี้ของผมครับ”
“อ๊า สุดยอด! เคสเหลืองด้วย ชอบๆๆ 555”


ค่อยลั้ลลาเป็นจิระคนเดิมของผมหน่อย ว่ากันว่าแมวมี 9 ชีวิต เด็กแสบคงมีอารมณ์มากกว่านั้น ตกหลุมรักไปแล้วมิอาจถอนตัว

...


ผมแซวห้ามโยนลงน้ำเหมือนรอบที่ผ่านมาเด็ดขาด ไม่มีเงินซื้อใหม่  ตัวเล็กกดฟังก์ชั่นเมามันส์ถูกมือถือแย่งความสนใจอีกดอก...ไม่น่าเลยกู

มือถือเราเหมือนกัน รุ่นเดียวกัน เคสผมยังเลือกดีไซน์เดียวกันแตกต่างแค่คนละสีเท่านั้น ต่อไปไม่ต้องห่วงเนื่องจากเราใส่ต่างหูคูเดียวกันอีก


“กดตรงนี้จะอัดเสียงที่เราชอบเป็นริงโทน...ผมรักคุณ จิระของผม”
“อ๊า เชี่ยเจฟ” ‘ติ๊ด!’

ผมกดเล่นซ้ำ [‘ผมรักคุณ จิระของผม / อ๊า เชี่ยเจฟ’]

“ห้ามลบ”
“โห! ขี้โกง จะลบด้วย”
“ห้าม ไม่งั้นโดน ฮึ่ม!”
“555 อย่าเจฟ จั๊กกะจี้...โอ๊ย!” ดิ้นจนเผลอชนติ่งหูเจ้ากรรมจนได้

“โอ๋ๆ ขอโทษโดนตรงไหน เป่าให้ ฟู่ๆ หาเจ็บนะครับ”
“อือ...เจ็บอ่ะเจฟ”
“ฟู่...คนเก่งไม่เจ็บนะ”


น้ำตาคลอซุกกอดผมอีกครั้ง ตัวไม่ใช่เบาๆ เวลานั่งตักทีไรคล้ายแกล้งผมทุกที แต่ยอมครับ ยอมทั้งชีวิต อา...ความสุขจุกอก


“อ้ายสัตว์หน้าขน! มีข้อความเข้า! รับด้วยยยยย!” ติ๊ด “โอเคเรียบร้อย สะใจ 555” หยิบโทรศัพท์ผมไปเล่นซะงั้น
“อ้าวๆ หลอกกันนี่” ผมบี้ปลายจมูกโด่งเชิดรั้นหมั่นเขี้ยวเต็มสูบ ไม่เอาคืนไม่ใช่เจฟเฟอร์สัน
“ไม่เอาเจ็บจริงๆ ไม่ได้แกล้ง ห้ามทำไรด้วย ไม่งั้นฟ้องเจ๊ สั่งเฮียยิงทิ้ง...โป้ง!” จิ้มมือปังตรงหัวใจผม
“อ่อก!...ตาย”
“555”

...

โทษทีเหยี่ยว คืนนี้วันศุกร์แห่ชาติช่วงไพรม์ไทม์ของกู ปิดเครื่องปิดจอก่อนลิงอุ้มแตงไปที่เตียง

“คิตตี้เกเรต้องถูกลงโทษ หึหึ”
“เจฟ...อื๊อ...”


แมวยั่วสวาทร้องครางในลำคอ คล้องแขนลูบไล้ขณะปล่อยผมล่วงล้ำชิมความหวานในโพรงปาก



*************ยู้ฮู! มันเดย์!
 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (31/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 30-06-2014 06:47:16
morning puppyluv  :mew1: :mew1:

โจ๊กนี่น่าแกล้งจริงๆ ของขึ้นทุกที 5555 เหยี่ยวถึงชอบแกล้งนัก

หลอกอะไรก็เชื่อ  :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (31/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 30-06-2014 06:51:13
หมาดๆ เลย 555
 :z13: :z13: :z13:
rujaya
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 30-06-2014 07:17:49
 :hao3:
จำได้ๆ เคยไปเม้นต์ที่ลมเหนือว่าเจฟเจาะหูเท่ากันกะเราเลย ขวา 4 ซ้าย 1
โจ๊กโดนไอ้นกแกล้งตลอดๆเลย  :laugh:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (31/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 30-06-2014 07:37:51
หวานกันจังเลย ฮิ้วๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 30-06-2014 08:09:22
แอร๊กกกกกกกกก คือบับ คือบับ 2J น่ารักเว่อร์ หวานเว่อร์ โอ้ยยยยยยยยยย น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 30-06-2014 08:52:09
โจ๊กน่ารักขี้อ้อนอ้อล้อจริงๆเลย อิจฉาเจฟฟี่แล้ว
+1  :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 30-06-2014 09:10:57
โจ๊กมันอ้อนน่ารักอ่ะ :o8:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 30-06-2014 09:47:24
 :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 30-06-2014 10:19:37
เหยี่ยวกลายเป็นสารพัดนกเวลาโจ๊กโกรธส่วนโจ๊กก็ได้เจาะหูสมใจพร้อมความเจ็บ ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 30-06-2014 10:56:58
ยอมทั้งชีวิต  2J หวานกันซะเผลออิจฉา :-[

 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 30-06-2014 11:20:37
ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 30-06-2014 12:42:08
เริงร่าสุดๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 30-06-2014 12:45:48
โจ๊กน่ารักน่าแกล้งที่สุด

สำหรับเจฟฟี่คงเพิ่มน่าปล้ำด้วย 555  :-[

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 30-06-2014 14:29:38
 :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 30-06-2014 16:28:49
เจฟช่างเป็นคนที่เข้าใจโจ๊กมาก โจ๊กเหมือนเด็กผู้ชายซนๆคนหนึ่งน่ารัก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: หยกกลม ที่ 30-06-2014 16:37:56
 :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 30-06-2014 18:36:44
 :o8: คู่นี้หวานกันจัง เหยี่ยวขี้แกล้งเหมือนเดิม
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 30-06-2014 18:37:13
ชอบตอนเหยี่ยวแกล้งโจ๊กน่ารักดี  o13 o13
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: skynotebook ที่ 30-06-2014 20:10:55
พึงมีเวลาว่างมาเก็บอ่านหลายตอนรวดเดียว
คิดตี้ของเจฟน่ารักน่าแกล้งแบบที่เหยี่ยวบอกไว้เลย แถมใจดีมากๆด้วยนะค่ะ แต่ก็ขี้งอนเล็กๆเนอะ
แบบนี้แหละ ทำเจฟ(คนอ่าน)รักแบบหัวปักหัวปำเลย (จะโดนเจฟฆ่าหมกศพไหมเนี่ย)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 30-06-2014 20:45:08
โจ๊กจะน่ารักเกินไปล่ะ น่ารักน่าแกล้งขนาดนี้ไอ้นกมันถึงได้แกล้งเอาๆ

รักพี่เจฟสุดอะไรสุด!!!
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 01-07-2014 21:52:18
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pahpai ที่ 01-07-2014 22:06:47
อ้อนจริงๆเลยนะโจ๊กกี้เนี้ย แล้วพ่อมดจะไม่หวงมากได้ไง

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 01-07-2014 22:38:09
 :ling1: :ling1: :hao6: :hao6:
เขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 02-07-2014 13:07:05
ช่วงนี้คงต้องให้คู่นี้แล้วล่ะ ไม่มีใครเกินหน้า :-[
อยู่กันสองคนก็ออดอ้อนซะไม่อยากให้ไปไหนเลย
ในที่สุดหูโจ๊กก็โดนประทุษร้าย โดยการยุแยงของเหยี่ยว :laugh:
ภาคสองเจเหยี่ยวแกล้งเขาไว้เยอะอย่างนี้นี่เอง
เรื่องของตัวเองเลยโดนดัดหลังบ้าง :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 02-07-2014 13:36:43
อิจฉาอ่ะ หวานตลอด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 03-07-2014 21:06:12
 :hao7:
โอ้ยยยยยยยย ฟินนน
จิระโจ๊กที่ใครไม่มีวันได้เห็นนอกจากจิระเจฟ หืมมมมมม
ริษยาเจฟฟฟฟฟฟฟฟ
ไอ้เรื่องเจาะหูนี่ฮา ป่านนี้แล้วจิระโจ๊กยังไม่ยอมรับอีกกก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 04-07-2014 23:18:07
น่ารัก..
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 07-07-2014 06:24:48
 morning :z2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 07-07-2014 06:56:28
 :hao3: ดีจ้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 07-07-2014 08:02:17
----nekko มอร์นิ่ง
----tuckky หวัดดี
 :mew3:
-------------------------------------

JIRA's JIRA
ตอน 37 ไม่อยากรอ








เรื่องเริ่มต้นจากไหนไม่ทราบ...

วันก่อนโน้นมีเซอร์ไพรส์รถจักรยานยนต์คันใหม่เอี่ยมหยอกแมวเยี่ยงจิระดีใจเล่น ทว่าสิงห์นักบิดตัวจริงชื่อโจ๊กยังคงนั่งซ้อนตำแหน่งสก๊อยตามเดิมไม่เปลี่ยน

โจ๊กอยากแว้น!!!

โจ๊กอยากซิ่งคร้าบ!!!


จอดมอเตอร์ไซค์ลูกรักไว้คณะวิศวกรรมศาสตร์ ณ มหาวิทยาลัย K ที่ประจำ ท่านแมคไนท์อัศวินรัตติกาลก็หันมาถอดหมวกกันน็อก หมวกกันลม แจ็กเกตตัวเก่งออกให้

บริการสุดติ่งเหมือนทุกวัน กระผมเองก็งอกง่อยรอให้มันกระทำครับ อยากเซอร์วิสเราย่อมยินยอมปล่อยให้บริการถึงจะเสมอกัน


"ถอดก่อน ดูทำหน้าเข้า หึหึ (...อยากจูบคุณจัง)"
"...บ้าซิ ใน ม. นะเจฟ" ผมมือยันหน้าอกกว้างแทบไม่ทัน "ก้มลง มัดผมให้"
"ขอบคุณครับ (...ก็ยังอยากจูบคุณอยู่ดี)
"มัดเองเลย"
"หึหึ"


ถ้าก้าวพ้นประตูบ้านของเราเมื่อไหร่ค้างคาวจะอัพสกิลหื่นมากขึ้น และมากขึ้นทุกทีไม่รู้ทำไม ขอให้อยู่ตามลำพังฝรั่งไม่เคยปล่อยโจ๊กหลุดรอดสักที

เอ...หรือเราเปิดโอกาสรอเจ้ายักษ์เองหว่า (>0<) บ่ใช่เน้อ โจ๊กมิใช่คนเยี่ยงนั้น


ก้มศีรษะปล่อยผมมัดเส้นผมสีแดงเพลิงให้ดังเคยๆ ข้อมือผมมีเส้นยืดผูกผมคล้องอย่างต่ำ 2 เส้น อาจเก็บไว้ใช้ตอนเที่ยงหรืออีกครั้งเวลาซ้อมบาสเกตบอลช่วงเย็น หมอนี่ชอบทำหาย บังคับให้คล้องใส่มือไว้เองก็ไม่ยอม บอกยุ่งยากจึงใช้ผม

โจ๊กหัวเกรียนผมสั้นทรงเดิมแต่มียางรัดผมสีดำเป็นพร็อพประกอบ เท่มากครับ



"เหยี่ยว เอาไปส่งที"
"Roger that, sir!" เหยี่ยวตะเบ๊ะเท้าคอยท่าอยู่กับกายตรงทางเดินเข้าคณะ
"ไปนะ เจอกัน"
"ครับผม" ผมมองตามร่างสูงก้าวเร็วๆ สวบๆ ขึ้นบันไดไปเรียนในเวลาใกล้ 8 โมงเช้า วิชาเฉพาะภาคคอมพิวเตอร์ครับ เหยี่ยวกับกายภาคโยธาเริ่มเรียน 9 โมง

เห็นจุกผมสีแดงสั้นจู๋แล้วอดยิ้มไม่ได้

...เจ้ายักษ์แดงของผม
...ของผมคนเดียว


"กินข้าวมายังโจ๊ก?" เหยี่ยว
"แล้ว" ผม
"นมล่ะ กูเลี้ยง"
"ของฟรี สามารถ"
"งั้นไป"


เหยี่ยว กาย ผม 3 คน พากันเดินทะลุไปทางโซนร้านอาหารใกล้ๆ

ไม่เข้าใจ...อายุเท่ากันทว่าชอบเห็นผมเป็นเด็กเล็กๆ คอยดูแลไม่ให้คลาดสายตา กับกายพอเข้าใจจากนิสัยไนซ์กาย จะผู้ชายหรือผู้หญิงกายปฎิบัติตนอย่างสุภาพชนสม่ำเสมอไม่เปลี่ยน

แต่กับเหยี่ยวนี่สิ...ถ้าเห็นผมอยู่คนเดียวเดี่ยวๆ ไอ้นกกระจอกมักจะโฉบมาเป็นเพื่อนทุกที สับเปลี่ยนประจำการสองคนเจฟกับเหยี่ยวจนอดสงสัยไม่ได้ว่าแอบฝังเครื่องติดตามบนตัวกระผมหรือเปล่าหว่า

 แต่แบบนี้ก็ดี พวกผมสนิทกันเพราะอย่างนี้



"ไง มายเฟรนด์ อยู่กันพร้อมหน้า!" เอเจยิ้มร่ามาแต่ไกล

นี่ก็อีกคน เอเจอัฟโฟร่ลูกครึ่งผิวดำจากคณะสถาปัตย์แห่งมหาวิทยาลัย K ตามจริงอาคารถาปัดอยู่ติดศิลปศาสตร์ของผม แต่เวลาเจอตัวเป็นๆ เรามักจ๊ะเอ๋กันที่วิศวกรรมทุกที

"มาทำไมแต่เช้าวะเอเจ?" เหยี่ยวทัก เวลาเข้ากะของเอเจคือพักเที่ยงมาทานข้าวกับแฟนสาว พี่ไข่มุกโยธาปี 3 เยี่ยมหน้าช่วงนี้จึงถือว่าแปลก
"แมสเซนเจอร์เดินเอกสาร เตร่แถวนั้นเลยถูกใช้มานี่ ชมรมโยธาคณะมึงอยู่ไหนเหยี่ยว แบบเวทีเฟรชชี่ไนท์" เอเจชูกระดาษขนาด A3 ไปมา ธุระงานสำคัญของพวกเรานั่นเอง
"เลี้ยวซ้ายตรงนี้ ห้องมีป้ายบอกอยู่ลองหาดู หรือให้เอาไปส่งให้ล่ะ" กายบอกทาง
"ไม่ต้องกายแค่นี้เองขอบใจมาก ไปสวัสดีพี่ๆ ไว้บ้างเผื่อได้รู้จักกัน อ้อ! สรุปเขาให้เป็นเดือนแห่งวิดวะเหรอเหยี่ยว หน้าที่ประจำเลยนี่หว่า" เอเจยิ้มกว้างทักทาย
"หึหึ อยู่แล้ว จะเป็นใครได้ล่ะ" เหยี่ยวเก๊กหล่อเต็มสตีม

"ทำไมว่าทุกทีล่ะเอเจ" ผมสงสัย
"อะไรที่พรีเซนต์เฟซเหยี่ยวขาวโดนใช้ทุกทีล่ะโจ๊ก ถือป้าย ถือธง ขี้เกียจแค่พิธีกรกับเดินดรัมเพราะไม่อยากโดนแดดเผาท่านั้นเอง"
"ก็นะ หล่อเทพเยี่ยงนี้" เหยี่ยวยักไหล่เบๆ
"หล่อตายล่ะมึง" ผมหมั่นไส้
"โจ๊กยังไม่ชินอีกเหรอ" กายเล่นด้วย
"อ้าว กาย!" โจ๊กเหวอ
"555" เอเจหัวเราะขำขัน



กิจกรรมหรรษาในอีกไม่กี่วันของ ม. K นั่นเอง

เฟรชชี่ไนท์ เย้!!!

นอกจากการพบปะสังสรรค์ ปาร์ตี้รื่นเริงของมวลหมู่ชาวเรานักศึกษาปี 1 แล้ว ไฮไลต์อยู่ที่การประกวดดาวเดือนมหาวิทยาลัยซึ่งโจ๊กตั้งหน้าตั้งตารออย่างใจจดใจจ่อ


...


เราถกประเด็นฮอตกันอย่างเมามัน...

"ถาปัดส่งใครเอเจ ข่าวเงียบมาก" เหยี่ยว
"ดาวหรือเดือน?" เอเจ
"ดาวซิวะ ถามเดือนทำแมวน้ำ" เหยี่ยว
"รอเซอร์ไพรส์" เอเจอุบไม่ตอบ

"ไม่ต้องเซอร์ไพรส์หรอก เดือนชื่อตู้ไอ้คนตัวสูงๆ ส่วนดาวก็ชื่อวิคนที่ผมหยิกๆ ที่กินข้าวสินสาดบ่อยๆ ไง" ผมปากโป้งอดใจไว้ไม่ไหว
"เฮ้ย! โจ๊กรู้จักเพื่อนเราด้วยเหรอเนี่ย ข่าวเร็วอีกต่างหาก"
"อ้าวนี่ใคร นี่โจ๊กสายสืบหัวเห็ดครับคุณเอเจรู้จักไว้ซะ ใครเป็นใครใน ม.K กรุณาถามโจ๊กครับ ขอร้อง"


ถูกพี่หยกกับพี่ในชมรมภาพถ่ายใช้หัวปั่นเนื่องจากแขนเจ็บร่วมเชียร์รวมไม่ได้จึงออกลาดตระเวณไปทั่ว ไม่มีใครหลุดรอดสายตาโดยเฉพาะดาวสาวๆ สวยๆ


"ต้องเห็นเหวินหวินวิดยา น่ารักมาก ใส่แว่นด้วย" เอเจเล่าถึงคณะข้างเคียง
"จะฟ้องพี่ไข่มุก"
"โถๆๆ คุณโจ๊กครับ ผมแค่ชอบเขาน่ารักเฉยๆ"
"แล้วไป"
"โจ๊กรู้จักคนเยอะนะ" กายชม

"เกือบลืม รู้จักดาวนิเทศก็ไม่บอกนะกาย" ผมเหล่กาย
"หือ ใคร?" กายสนใจ
"วันก่อนโน้นไปขอถ่ายรูปทำสกู๊ป เขาบอกพ่อแม่รู้จักกัน นามสกุล..." ผมบอกนามสกุลหญิงสาวตัวเต็งอันดับต้นๆ คะแนนในสังคมโซเชี่ยลพุ่งกระฉูด ผู้หญิงมั่นใจ มั่นหน้าตาตนเองเกินร้อย
"นามสกุลคุ้นๆ ว่ารู้จัก แต่ใคร?" กายครุ่นคิดยังไม่รู้จักอยู่ดี
"เมี่ยงคำ"
"ว่าแล้ว!" เหยี่ยวร้องตบไหล่เอเจฉาดใหญ่จนเพื่อนผิวหมึกร้องอูยตัวเซ "กูยังไม่รู้จักเลยโจ๊ก อย่างไอ้กายไม่ต้องห่วง..."
"ไม่รู้จักชัวร์" เอเจเติมคำ
"อ้าว เขาออกจะดัง เป็นพริตตี้ เห็นว่าเคยถ่ายแบบ ถ่ายละคร เคยแคสติ้งหนังอะไรด้วย แฟนเพจคนกดไลค์กระจาย" ผมอ้างข่าวตามได้ยิน


สาวเจ้ารู้จักแก๊งนายแบบทุกคนโดยเฉพาะกาย-กีรติ เมี่ยงคำคุยว่าสนิทชิดเชื้อ (ทางครอบครับ) เป็นอย่างดี ระบุเคยเจอกายตามงานเลี้ยงทางสังคมที่นั่นที่นี่หลายครั้ง

เหยี่ยวกะล่อนลื่นเป็นปลาไหลยังไม่รู้จักเมี่ยงคำ แปลกใจ



"เหรอ...!"
"อ้อ เหรอ...!"

เหยี่ยว เอเจยื่นหน้ามาถาม

"เออว่ะ กูก็เพิ่งรู้วันที่เขาบอกเหมือนกัน แหะๆ" ผมเกาหัวรับสารภาพแห้งๆ
"นมหวาน กินซะจะได้โตไวๆ นะครับคุณหนูโจ๊กเกอร์"
"เชี่ยเหยี่ยว!" ผมด่าแต่คว้านมกล่องมาดูดจ๊วบๆ
"555 ไปล่ะ เรียนแปดครึ่ง เจอกันโจ๊ก" เอเจหัวเราะ ยิ้มร่าอารมณ์ดีจากไป



ผมดูดนมหมดกล่องอยากยืดความสูงเร็ววัน คบกับใครไม่คบ เจฟ เหยี่ยว กาย เอเจล้วนคือเปรตหน้าตาดีกว่าตัวเองทั้งนั้น คิดแล้วช้ำ

เหยี่ยวกับกายพาเดินเรื่อยๆ เอื่อยๆ ปานประหนึ่งเช็กเรตติ้งนายแบบนำส่งผมที่ชมรมภาพถ่ายข้างๆ คณะศิลปศาสตร์ สถานที่เก็บหมวกกันน็อกและอุปกรณ์เด็กแว้นครับ

แรกๆ เขินไม่กล้าทว่าอาโปบังคับใช้เดินเข้าเดินออกถือขนม ดอกไม้ธูปเทียน โดยเฉพาะช็อกโกแลตเอ็มแอนด์เอ็มลักลอบหย่อนในล็อกเกอร์พี่หยกทุกเช้าบ่ายค่ำ จิระจึงหน้าด้านไปโดยปริยาย


"ตกลงฟ้าใสเป็นดาวศิลปศาสตร์เหรอโจ๊ก?" กายถามไถ่สุภาพ
"แหงอยู่แล้ว ทั้งคณะมีงามอยู่คนเดียว" ผมเชียร์
"โจ๊กเชียร์ฟ้าใสสุดๆ เลยนะ" กายยิ้มๆ
"...ระวังเถอะ" เหยี่ยวกวนโอ๊ยพูดเบาๆ ได้ยินแค่ผม
"มึงนี่มัน..." โจ๊กหน้าไหม้คึ่ก ดูดนมเสียงดังซอดๆๆ แก้อาการ



กลัวเพื่อนรู้หรือ...ไม่มีทาง

แค่เขิน...เท่านั้นเอง

ถ้าเจ้าหมาใหญ่จับได้ว่าผมปลื้มใคร คุณอย่ารู้เลยว่าผมโดนจัดหนักแค่ไหน แค่ไม่รู้เหนือรู้ใต้ ไม่ได้ออกจากห้องนอนตลอดเสาร์อาทิตย์แค่นั้นเองครับไม่มากไม่มาย


...


"โจ๊ก...รู้แล้วใช่ไหมกูกับเจฟฟรี่ต้องไปอิตาลีอีกรอบ" เหยี่ยวถามผม
"รู้แล้ว มันบอกแล้ว" ผมเลี่ยงไม่อยากพูดถึง
"งั้นก็ดี แป๊บเดียวกลับ วันศุกร์ค่ำเจอกัน"
"อือ..." ผมก้มหน้าก้มตาดูดนมเงียบๆ


เหยี่ยวคงจับน้ำเสียงจ๋องๆ ของผมออก เพื่อนนกสงบปากสงบคำไม่ต่อความยาวมากคำเหมือนทุกที


จ๊อบนายแบบโกอินเตอร์อีกแล้วครับท่าน เหยี่ยวเดินแบบ เจฟถ่ายภาพนิ่ง เราเพิ่งพูดหยกๆ ไม่กี่วันต่อมาเอเจนซี่ก็ติดต่อไปให้ถ่ายพอร์ทเทรตเสียได้ สมพรปากโดยแท้

หมาใหญ่บอกไม่ไปทว่าเหยี่ยวไม่มีเพื่อนเดินทาง ซ้ำเจอลูกยุเรื่องหาเงินต้นเล่นเกมไข่ห่านทองคำในอินเตอร์เน็ตเพื่อซื้อรถยนต์สปอร์ต เหยี่ยวมุ่งมั่นอยากได้ลัมโบร์กินีแบบเปิดปีกด้านข้างสมชื่อเหยี่ยวขาว (แต่เล็งสีดำ T^T) สองเพื่อนเล่นทีมเดียวกันจึงแตกคอคิดแข่งกันเองเอาคนละคัน

ส่วนหนึ่งเกิดจากผมคิดง่ายเป็นเด็กๆ ถ้าเจฟมีรถยนต์ใหม่ใช้แทนเจ้าแช็คกี้โฟลค์ตู้คันเก่าเสียจอดแช่อยู่ที่บ้านก็คงดี

หลุดปากเพราะไม่อยากเป็นสก๊อยมอเตอร์ไซค์ตัวเองเขาจึงเปลี่ยนใจรับงาน คิดได้ก็สาย จะไม่อยู่ตั้งกี่วัน คืนนี้กลับถึงบ้านก็ต้องออกเดินทางแล้ว อังคาร-พุธ -พฤหัสบดีกระทั่งวันศุกร์ทั้งวันอีก แค่คิดยังซึมเศร้าล่วงหน้า

ไม่ดีเลย (="=)


'เอาน่า เฟรชชี่ไนท์มันบอกจะกลับมาถึง ยังไงคงไม่ผิดสัญญาง่ายๆ หรอก' ผมปลอบใจตัวเอง

...
...


ถึงลานใต้ร่มชมพูพันธุ์ทิพย์ ย่านดงสารพัดชมรมกิจกรรมของเหล่านักศึกษา...

"ใครตีกลองแต่เช้าวะเนี่ย!" เหยี่ยวโวย
"ชั้น 2 เหนือภาพถ่ายคือดนตรีสากล ฝั่งโน้นดนตรีคลาสสิกแยกกัน น่าจะเล่นงานเฟรชชี่นะคิดว่า ทุกทีเงียบเป็นเป่าสาก เพิ่งได้ยินเร็วๆ นี้เอง" ผมชี้มืออธิบาย
"อ้อ มีงานถึงเพิ่งคึก" เหยี่ยวพยักหน้ารับทราบ
"ก็ดีนะ" กายพูดดีมองโลกในแง่ดี

"แต่ห่วยนะ ฟังแค่นี้ก็รู้" เหยี่ยวบรรลัยจักรตัวการทำโลกร้อน
"ไปว่าเขา"
"กูเจ๋งกว่านี้ล่ะกันน่า"
"ไปเรียนได้แล้ว โชคดี แทงกิ้ว!" ผมโบกมือตัดบทก่อนจรลีเข้าชมรม

...
...


เย็นนั้นผมจ๋อยสิ้นฤทธิ์ มองร่างสูงกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่แล้วห่อเหี่ยวหัวใจ

"เจฟ..."
"ครับ..." เงยมองผมก่อนตบต้นขาปุๆ เรียกแมวเข้าไปนั่งตัก "Come on..."
"เจฟ..." ผมเรียกซ้ำ นั่งตักวางมือพาดบ่าวางคางเกยไหล่ไม่อิดออด อยากสัมผัสอบอุ่นจากร่างกายอีกฝ่ายไว้นานๆ
"อยู่นี่คนดี ชู่..." เสียงเป่าลมปลอบโยนข้างหูยิ่งทำให้อยากมุดหน้าจมลงกับอกกว้างมากยิ่งขึ้น

"เดินทางดีๆ นะ"
"ครับผม อยู่นี่ห้ามขับรถเอง ไปเรียนก็ใช้แท็กซี่หรือให้ลุงที่เพ็ทชอปไปส่งก่อนเข้าใจไหม"
"ขับเองได้แล้ว แขนหายแล้ว" ผมดื้อเบาๆ
"ยังไม่หาย นะครับคนเก่ง อย่างที่น้าจอมบอกไว้ไง จิระของผมรับปากแล้ว"
"ก็ได้..." เสียงผมหายจากลำคอ ปลายนิ้วเชยคางผมพลางพรมจูบแก้มเบาๆ
"แป๊บเดียวก็กลับ"
"...ฟังเป็นสิบๆ รอบล่ะ"


ผมบ่นอุบอิบถอนหายใจเฮือกใหญ่ คำว่าแป๊บเดียวสำหรับคนรอคอยช่างยาวนาน


"พรุ่งนี้อย่าลืมพาเจสเตอร์ไปฉีดยาข้างหน้า อย่าให้หูโดนน้ำ ถึงคันก็ห้ามเกา ห้ามแกะห้ามทำอะไรทั้งนั้น"
"รู้แล้วน่า"
"ก็คุณมือบอน แมวคิตตี้ของผมมือบอน ฟอด...!" ประทุษร้ายแก้มโจ๊กฟอดใหญ่

"เจฟ..." ผมโผเข้ากอดหนักๆ แรงๆ กลืนร่างเป็นคนเดียวกันได้คือสิ่งที่อยากทำที่สุด ณ ขณะนี้
"ยกเลิกไม่ไปดีกว่า ขับบอสส์เท่พอแล้ว" ดูมันเปลี่ยนใจ
"ไม่เอาซิอยากนั่งรถใจแคบ เอาแบบสีจ๊าบๆ นะ สีส้มสดๆ จองไว้เลย หาเงินให้เยอะๆ แล้วรีบกลับบ้าน ไอ้เจสเตอร์รอพ่อมันอยู่" ผมยาวเป็นชุด รีบพูดรัวกลัวลิ้นพันกัน

"เจสเตอร์ตัวเดียว?"
"ทองดีด้วย"
"แค่ 2 เอง?"
"ตัวนี้ด้วย อึ๊บ!" ผมทุ่มสุดตัวกอดหมับเต็มแรง
"อุ๊บส์!" เสยคางฝรั่งเต็มๆ

"เจ็บเหรอ..."
"ไม่เลย ไม่เจ็บสักนิด"
"ดีมาก เพราะต้องเจออีกเยอะ"
"เยอะแค่ก็ยอม ผมรักคุณ...โจ๊ก"
"...รักเหมือนกัน รักมากด้วย" ผมอู้อี้กับอกแกร่ง
"หึหึ" รอยยิ้มการ์เดี้ยนของผมพิเศษสุดยอดครับนาทีนี้

"รีบไปรีบกลับ รีบปิดจ๊อบแล้วกลับมาหาโจ๊ก" ผมสั่ง


สบตาพร้อมประคองใบหน้าในอุ้งมือ ก่อนจูบปากเขา...ดูดดื่ม



*************
ซียู
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 07-07-2014 08:04:12
อรุณสวัสดิ์ puppyluv  :mew1:

เจฟไม่อยู่หลายวัน เหงาแย่เลย  :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 37 เจ็บ P.42 (30/6/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 07-07-2014 08:06:10
อรุณสวัสดิ์ rujaya
 :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 07-07-2014 08:51:25
โจ๊กงอแง น่ารักเกินไปแล้ว  :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 07-07-2014 09:18:14
จิระ(เตี้ย)มันอ้อนซะน่ารักเลย


ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-07-2014 09:34:57
รอ งานเฟรชชี่ไนท์ต้องมีอะไรดีๆแน่เลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 07-07-2014 09:55:13
โจ๊กอ้อนเจฟน่าดู ก็ไม่อยู่ตั้งหลายวันคิดถึงแย่เลยไม่มีคนคอยบริการ
อิจฉาโจ๊กนะเนี่ยเจฟบริการทุกอย่างเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 07-07-2014 10:09:45
คิตตี้น้อยอ้อนน่ารักเกิน

 :กอด1: :L2: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 07-07-2014 10:10:26
งือออออออ เจฟม่ะอยู่ จิระน้อยก็เหงาแย่
ไปขโมยมาฟัดเล่นดีก่า #โดนเจฟกระทืบ 555555555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 07-07-2014 10:44:26
 :o8:นาทีนี้ต้องยกให้คู่นี้มุ้งมิ้งกันตลอด หวานซะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 07-07-2014 10:57:17
งื้อออ เพ่โจ๊กอย่าอ้อนนักได้ม้ายยย
จะหลงแทนเจฟฟรี่อยู่แล้วว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 07-07-2014 11:46:43
แมวอะ โจ๊กมันเป็นแมวดีๆนี่เอง
โคตรรรรรจะขี้อ้อนเลย

 :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 07-07-2014 11:47:32
 :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 07-07-2014 12:19:07
หมาใหญ่ แมวเล็กคู่นี้อย่างฟิน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 07-07-2014 13:18:03
โจ๊กน่ารักจริงๆเลย อ้อนขนาดนี้เจฟจะไปไหนรอด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 07-07-2014 15:15:11
ชอบโจ้ก โหมดนี้อ่า แมวอ้อน น่าฟัดมากกก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 07-07-2014 15:47:49
โจ๊กขี้อ้อนว่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 07-07-2014 16:54:50
เจฟไม่อยู่โจ๊กหงอยเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 07-07-2014 17:05:29
ไม่เจอกันหลายตอนเลย คิดถึ๊งคิดถึง
กอดๆ  :กอด1:
ซียูอีกทีวันไหนนน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 07-07-2014 20:15:10
 :-[ :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 07-07-2014 20:17:17
น่ารักค่ะโจ๊ก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 07-07-2014 20:41:23
น่ารัก แมวน้อยขี้อ้อน ซุกซน หลงรักตามหนุ่มผมแดงขี้หวงแล้วอ่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 07-07-2014 20:42:03
จริงๆนี่เป็นโอกาสอันดีนะโจ๊ก  ทำตามใจชอบเล้ยยยยย!!!!!!
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 07-07-2014 20:52:44
โจ๊กงอแงใหญ่แล้ว รีบไปรีบกลับมาเร็วๆนะพี่เจฟ ก่อนแมวคิตตี้จะหาเรื่องใส่ตัวอีก  :laugh:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 07-07-2014 21:35:39
โจ๊กขี้อ้อนจริงๆ :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 08-07-2014 12:10:47
ถ้าโจ๊กจะขี้อ้อนและน่ารักขนาดนี้ล่ะก็นะ
เจฟฟรี่ต้องตัดใจมากๆอ่ะที่ต้องห่างกัน
ถ้าไม่ติดว่าต้องหารถสีจ๊าบให้แมวดื้อนะ
อย่าหวังว่าจะบินไกลให้ห่างกันขนาดนี้
กับบุคคลภายนอกนี่เฟี้ยวฟ้าวได้ใจ
แต่อยู่กันสองคนทำไมมันน่ารักอย่างนี้ล่ะ >////<
ตอนอ่านน้องลมก็ไม่คิดว่าโจ๊กจะน่ารักได้ขนาดนี้
ตอนหน้าเด็กน้อยนอนร้องไห้ขี้มูกโป่งแน่
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 08-07-2014 20:16:10
ไปหลายวันจังเลยอ่ะ  โจ๊กซึมเลย

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 09-07-2014 01:43:58
จิระโจ๊กอัพสกิลขี้อ้อน+น่ารักพุ่งพรวดๆ
อีตาจิระเจฟน่าริษยาเป็นเท่าตัว
มีแมวเป็นของตัวเอง ฟฟฟ
นี่สินะ จุดเริ่มของสำนักข่าวกรองโจ๊ก...อุอุ
ซียู มันเดย์ค่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 11-07-2014 06:50:44
น่ารักเกินไปแล้วน่ะโจ๊ก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 11-07-2014 07:44:55
แมวเหมียวโจ๊กกี้
เด๋วนี้เธอขี้อ้อนม้ากมากนะจ้ะ
 :hao7: :hao7: :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 14-07-2014 04:42:28
เชียร์เยอรมันจบ แวะทักทาย 2J ก่อนเข้านอน
 :z2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 14-07-2014 06:33:02
สวัสดีตอนเช้า :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 14-07-2014 07:16:25
ฮัลโหลล วันจันทร์  :mew5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 38 ไม่อยากรอ P.43 (7/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 14-07-2014 07:53:13
วันนี้หยุดได้เข้ามารอ2เจกับเค้าบ้าง :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 14-07-2014 08:27:18
----tuckky รุ่น 10 เหรอ จริงดิ???
----nekko สวัสดีตอนเช้า
----cross ใช่แล้ว วันจันทร์ วันสีเหลืองของโจ๊ก
----eaey ยิ้มเลยที่เห็นล็อกอินนี้ คิดถึงเสมอ จำได้ๆ
 :mew1:

*************************************

JIRA's JIRA
ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์








วันเวลาผ่านไปเร็วเหมือนโกหก วันศุกร์เฟรชชี่ไนท์ปาร์ตี้แล้ว เย้!!!

วาร์ปผ่านไทม์มิ่ง อังคาร พุธ พฤหัสบดี ช่วงคู่ดูโอสองนายแบบเหยี่ยวกับเจฟไม่อยู่ เนื่องจากช่วงนั้นโจ๊กไม่เป็นผู้เป็นคน มึนเอ๋อเซ่อ หัวสมองดิลีทไทม์ไลน์นั้นทิ้งอย่างไม่ใยดี

บอกแล้วถ้าเป็นซีนเศร้าเคล้าน้ำตาจิระไม่เมมใส่หัวสมองไว้ให้เมื่อยตุ้มครับ


(ติ๊ดๆ) 19.00 น.

นาฬิกาข้อมือส่งเสียงบอกเวลาหนึ่งทุ่มตรง ผมถอนหายใจยาวขณะยืนพิงผนังข้างหลังเวทีกับกล้องถ่ายรูปคู่ใจ มองเห็นความอลหม่านตรงหน้าเงียบๆ



“ไงโจ๊ก หน้าเมื่อยเชียว” อาโปหล่อเฟี้ยวในชุดนักศึกษาผูกไทเรียบร้อยเดินมาพิงผนังเท่ๆ ข้างผม
“อาโป” ผมยิ้มทัก เพื่อนหายหัวซ้อมฟุตบอลหนัก เจอกันในคลาสเรียนและสนามบ้างเท่านั้น ส่วนมากอาโปซ้อมอยู่กับทีมใหญ่จึงเจอผมที่สนามฟุตซอลติดกันบ้างพอแป๊บๆ เท่านั้น
“มันยังไม่มา?” อาโปถามถึงคนที่คุณก็รู้ว่าใคร เพื่อนรู้หรือว่าผมคอย
“อ๋อ อืม น่าจะยังมาไม่ถึง” โจ๊กเจ็บจี๊ด อาโปแทงใจดำๆ ตรงขั้วหัวใจ ในสมองผมมีหน้าคนลอยมากวนใจแค่คนๆ เดียว
“เอาน่า เดี๋ยวก็มา” อาโปยิ้มๆ ให้กำลังใจ

“อาโป 2-3 วันเมื่อกี้กูลืมเอาขนมไปให้...” ผมสลด ช่วงเมื่อกี้ลืมเอาของกำนัลไปให้พี่หยกตามคำสั่งลับเลยนี่หว่า
“ไม่เป็นไร เอาไปให้เองแล้ว”
“จริงดิ!?” ผมระคนแปลกใจ อาโปเริ่มลุยพี่หยกเองละเหวย หุหุ
“กูว่ามึงคงเหม่อมากเลยนะเนี่ย 555 จัดการเองแล้ว พ่อสื่อวางมือ โอเคไหม”
“โอเค! จะรอฟังข่าวดีนะ โชคดีเพื่อน” ผมยิ้มร่าสุขใจได้ส่งไม้ต่อ
“หึหึ” อาโปโรคจิตมองพี่หยกตาเป็นมัน ถึงบางอ้อ ข้ามเวทีมาฝั่งนี้เพราะอยากมองหวานใจนี่เอง

“ไม่อยากเชื่อ นี่หรือคือเดือนศิลป์สาด ทองแดงล่ำมาเชียว เทรนด์ใหม่นะนี่” ผมเปลี่ยนประเด็นคุยข่าวฮอตของวัน อาโปพลิกโผกลายเป็นเดือนคณะของผมเฉย คะแนนแซงหนุ่มหล่ออีกคนฉิวเฉียด ผมมัวยุ่งทำสกู๊ปข่าวคณะอื่นจนลืมเพื่อนไปสิ้น
“555 ก็นะคนมันหล่อ เดี๋ยวนี้เขาชอบหนุ่มนักกีฬาเท่ๆ แมนๆ อย่างนี้ล่ะโว้ย เร้าใจกว่าเยอะ”
“อ้อ แบบทองแดงแร่งใต้ด้วยชิมิ”
“โธ่โจ๊ก เชียร์เพื่อนตัวเองหน่อยซิวะ”
“555 สู้ๆ เว้ยสหาย กูอยากมีสหายเป็นเดือนมหาวิทยาลัยนานแล้ว อาโปสู้ๆ อาโปสู้ตาย อาโปไว้ลายสู้ตายสู้ๆ” ตบหลังอาโปปั๊กๆ ตามเพลง

“โอ๋ย เบาๆ มือหนักเชียว”
“อาโปคะ พี่เขาเรียกไปเตรียมตัวน่ะค่ะ!” อีฟกับฟ้าใสเพื่อนในคณะเรียกอาโปไปเตรียมตัว อ้อ ฟ้าใสเป็นดาวคณะโจ๊กเองครับ สมใจชะมัด
“โชคดี” ผมอวยพร “ไว้จะเก็บภาพมึงคนเดียวเลยครับคุณอาโป”
“ได้ เจอกัน” อาโปเก๊กหล่อก่อนแยกไป

...


“โจ๊ก ฝากดูกล้องแป๊บ พี่เข้าห้องน้ำเดี๋ยว” พี่คุณ

รุ่นพี่ชมรมโสตบ้านใกล้เรือนเคียงชมรมภาพถ่ายรับหน้าที่เฝ้ากล้องวิดีโอข้างเวทีหันมาบอกผม


“ได้ครับ”
“ระวังปลั๊กตรงนั้นด้วยนะ อย่าให้คนเตะหลุดเดี๋ยวซวย เดี๋ยวไอ้โชคมาช่วย เอาอะไรไหมพี่ซื้อมาฝาก” พี่คุณจ่ายงานพร้อมถามเผื่อแผ่ใจดี
“ไม่เอาครับ เพิ่งกินเมื่อกี้ พี่คุณตามสบายเลยผมดูให้”
“ใจมาก เดี๋ยวมา”


ช่วงไพร์มไทม์ทุกอย่างทุกเหตุการณ์ล้วนต้องการเก็บรูปภาพไว้เป็นที่ระลึก ชมรมเราและชมรมที่เกี่ยวข้องจึงขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ตากล้อง ช่างกล้องวิดีโอ จ๊อบไหนขาดถูกเรียกใช้งานจ้าละหวั่น

ผมมองเลยถึงด้านหน้าเห็นพี่หยกกับรุ่นพี่มือฉมังชมรมเรา 2-3 คนกำลังเก็บภาพเพื่อนๆ นักศึกษาหน้าแบ็กดร็อปป้ายผ้าผืนใหญ่ทางเข้างาน

อยากฝีมือเจ๋งๆ แบบนั้นเร็วๆ จังเว้ย



(ครืดๆ)

มือถือสั่นในกระเป๋ากางเกงบอกไลน์เข้า ผมรีบควักโทรศัพท์มาดูราวสมบัติล้ำค่า อ่านทวนซ้ำพร้อมน้ำตาปริ่มจะไหลเสียให้ได้ เพิ่งส่งข่าวนะไอ้หมาบ้า ไหนว่ามึงจะกลับมาถึงตั้งแต่บ่ายวะ



หมาใหญ่ : [อยู่ไหน?]

จิระ : [ฝั่งซ้าย บนเวที มาถึงแล้วเหรอ?]

หมาใหญ่ : [ok]



แล้วก็หายจ้อย โอเคของมันคืออันหยัง ตัวตนของท่านเจฟเฟอร์สันเหยียบถิ่นเมืองไทยเรียบร้อยแล้วหรือยังก็ไม่ตอบกู ผมคิดว้าวุ่นอีกรอบ

คอยมึงมาตั้งวันนะสัด!!!

สักพักพี่คุณกับพี่สตาฟผู้ช่วยจากชมรมโสตก็กลับมาประจำกล้องวิดีโอ ผมจึงรับหน้าที่ช่างกล้องเตร่อยู่แถวนั้นตามเดิม


...
....


บนเวทีกำลังดำเนินถึงช่วงสำคัญของงาน...

(“และแล้ว...ช่วงเวลาที่พวกเราทุกคนรอคอยก็เข้ามาถึงสักทีนะคะ พี่บูมคะ แบมแบมว่าเรามาเริ่มการประกวดเฟรชชี่ ดาวเดือน ม.K ของปีนี้กันดีกว่าค่า!”)
(“ใช่แล้วครับน้องแบมแบม ดาวเดือนสาวสวยหนุ่มหล่อรออวดโฉมอยู่ข้างหลังเวทีนี้เองครับไม่ใกล้ไม่ไกล”)
(“พี่บูมเห็นตัวจริงน้องๆ แล้วเหรอคะ ข่าวว่าปีนี้น้องๆ แต่ละคณะหน้าตาน่ารัก ออร่าดาราจับกันแทบทุกคนเลย แบมแบมชักอยากรู้จักตัวเป็นๆ ของน้องๆ แต่ละคนเสียแล้วซิ”)
(“งั้นเรามาสัมภาษณ์น้องๆ แต่ละคนกันดีไหมน้องแบมแบม เอาทีละคณะก่อนนะ ไม่อย่างนั้นพี่คงตาลายเลือกไม่ถูก”)
(“ดีค่ะ พวกเราอยากทำความรู้จักกับน้องๆ ตัวแทนเฟรชชี่ของเราหรือยังค้า!”) พี่พิธีกรหญิงชื่อแบมแบมชี้ชวนผู้ร่วมงานกรี๊ดกร๊าดตอบ

(“ได้ยินเสียงกรี๊ดอย่างนี้ ชักคิดถึงตอนเราประกวดเมื่อปีสองปีที่แล้วนะครับน้องแบมแบม”) พี่พิธีกรชายดึงเวลาชวนคุยตามประสา
(“ฮิๆ พี่บูมล่ะก็ อยากกลับไปเป็นเฟรชชี่แข่งกับน้องๆ อีกรอบนี่เอง แต่แบมแบมว่าไม่ไหวหรอก ข่าวว่าน้องๆ ปีนี้มีคุณสมบัติและความสามารถเพียบด้วยนะคะ”)
(“ถูกต้องแล้วครับ น่าหนักใจแทนกรรมการจริงๆ เอาเป็นว่า เรามาพบกับเหล่าบรรดาดาวเดือน ตัวแทนเฟรชชี่แต่ละคณะของมหาวิทยาลัย K ในปีนี้ของเราเลยดีกว่า...นี่เลยคณะที่พี่อยากสัมภาษณ์มากที่สุด คณะวิศวกรรมศาสตร์สุดหล่อของเราคร้าบ!”)

(กรี๊ดดดดดดดด!)

เสียงกรี๊ดลือลั่นผสมเสียงฮือฮาอย่างที่สุด


วิดวะ ก็เหยี่ยวขาวเพื่อนนกกระจอกของกระผมน่ะสิ


รอจนเสียงเซ็งแซ่จางหายแต่คู่ดาวเดือนวิดวะก็ยังไม่ระเห็จออกมาให้ยลโฉมเสียที เกิดอะไรขึ้น???

..


(“อ่า...อ๋อ เขาเปลี่ยนให้เรียงใหม่ค่ะพี่บูม คณะอะไรขึ้นก่อนนะคะ”) พี่ผู้หญิงเลิกลั่กทว่ายังสวยเป๊ะหันถามสตาฟข้างๆ เวที
(“โอเคได้ครับ ถ้าอย่างนั้น...ขอเชิญน้องๆ ดาวและเดือนจากคณะบริหารก่อนเลยคร้าบ!)

พี่พิธีกรชายเชื้อเชิญผู้ประกวดดาวเดือนออกไปหน้าเวทีเรียงทีละคู่ชายหญิงสลับคณะที่กำหนดไว้เดิม ผมอยู่เวทีฝั่งตรงข้ามเห็นพี่ติณกับรุ่นพี่ปี 3 ของวิศวกรรมวิ่งวุ่นแวบๆ อยู่แถวนั้น

...


ได้ยินเสียงสตาฟคุมสเตจวอส่งเสียงแซ่ซ่าจนพี่คุณที่คุมกล้องวิดีโอสงสัยตามไปด้วย

“มีอะไรกันวะโชค?” พี่คุณถามพี่สตาฟสเตจคุมผ้าม่านใกล้ๆ
“เดือนวิดวะหายพี่”
“อ้าวเหรอ ไอ้นายแบบเซเลปคนที่ว่านั่นน่ะเหรอ มันอยู่ไหน ไม่รู้หรือไงว่าต้องขึ้นประกวดคืนนี้”
“ไม่รู้พี่ เห็นบอกจะเปลี่ยนตัวกะทันหัน”


อุเหม่ หรือนกเหยี่ยวกับพ่อมดหัวแดงจะเหาะกลับมาจากอิตาลีไม่ทัน ผมยกมือปิดปากกลัวหลุดตะโกนออกมา

...



“...Hey, honey...”
“อ๊ะ...!” ผมถูกรวบเอวจากด้านหลังหลบเข้ามุมอับโดยเร็ว ผ้าม่านดำผืนใหญ่บดบังร่างเราสองในฉับพลัน โสตประสาทจดจำเสียงเรียกสำเนียงต่างชาติทุ้มนุ่มแบบนี้ได้แม่นยำจนถึงขั้นเก็บไปฝัน
“...หึหึ” เสียงหัวเราะโรคจิตแบบนี้ก็อีก
“...เจฟ...!” ผมหลุดอุทานเบาๆ หันกลับไปชูสองแขนพร้อมโผเข้าสวมกอดอย่างไม่อาย (ดีใจที่กล้องคล้องคอไว้ หล่นไปโจ๊กซีดแน่ครับ) ในใจร่ำร้องตะโกน มัวไปมุดอยู่ที่ไหนมา ทำไมเพิ่งโผล่หัว
“จุ๊บ...คิดถึง!”
“อื๊อ...!”


ฝรั่งปลุกปล้ำร่างกายผมขณะทุกคนพุ่งความสนใจไปยังกิจกรรมกลางเวที สเตจเกือบทุกคนมัวแต่จดจ้องบรรดาตัวแทนเฟรชชี่ตรงทางออกเวทีอีกฝั่งจึงสบายแฮ...โลกซ่อนสายตาให้โจ๊กถูกปล้นจูบเต็มเปา!!!



(อ่า...แล้วก็มาถึงคณะสุดท้ายทีเด็ด เราเก็บไว้รู้จักเป็นอันดับท้ายสุดใช่ไหมครับน้องแบมแบม)
(“ใช่แล้วค่ะพี่บูม ขอเชิญน้องๆ ตัวแทนจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ น้องกาย-กีรติและน้อง...”)

พี่พิธีกรประกาศรายชื่อพร้อมๆ เสียงกรี๊ดกร๊าดฮือฮาท่วมฮอลล์ดึงความสนใจผม

“อ้าว! ทำไมถึงเป็นไนซ์กาย เหยี่ยวล่ะ ไหนว่าไอ้นกมันเป็นเดือนคณะ?” ผมเลียปากเจ่อถามเอาความจริงจากคนที่คุณก็รู้ว่าใคร


เพราะนิสัยช่างจูบไม่เลือกที่จึงบังคับกลายๆ ให้แปรงฟันหลังอาหารทุกที โจ๊กไม่ได้คอยเมาท์ทูเมาท์จากไอ้บ้านี่จริงๆ ครับ

“เจ็ทแล็ก อยู่โรงพยาบาล”
“เฮ้ย! เข้าโรงพยาบาล” ผมร้องดังจนคนแถวนั้นหันมามอง โชคดีมีแค่ไม่กี่คน
“ชู่...ค่อยคุยกัน”
“เพื่อนเข้าโรงพยาบาลนะมึง มันยังไงกันแน่” ผม
“ดูนี่”


ทราบว่าสองคนนี้ฉลาดเป็นกรด พ่อมดสไลด์มือถือเปิดให้ผมดูไลน์ที่คู่สหายแชตคุยกัน เหยี่ยวเมาแฮงค์แล้วหนีคดีไปนอนตีพุงเล่นที่โรงพยาบาลเฉย  แถมเป็นโรงพยาบาลเอกชนเจ้าเดียวกับที่รักษาแขนหักของผมเอง แว่วๆ ว่าลุงมันเป็นหนึ่งในผู้บริหารของที่นั่นอีกต่างหาก


“เจริญล่ะ ขอด่าหน่อย...ไอ้-สัตว์-ปีก กูเองโจ๊ก” ผมรู้เฉลย ตั้งใจพิมพ์คำเน้นๆ ตามด้วยสติกเกอร์รูปนกตายพร้อมสรรพ

เหยี่ยวแม่งไวปานกัน ส่งรูปชูสองนิ้วถ่ายคู่กับพยาบาลสาวแสนสวยมาให้เยาะเย้ยทันที ห่านจิก ไม่มีเค้าคนป่วยสักนิด

(ติง!) ผมส่งแมวตะบปคอลูกเจี๊ยบจนร้องจ๊ากกลับไป

(ติง!) เหยี่ยวส่งนกกระพือปีกบินลั้ลลากลับมา

(ติง!) [ฟายยยยยยยยย]  ผมกระหน่ำ ย.ยักษ์เต็มแถว

(ติง!) เหยี่ยวส่งสติกเกอร์โงกุน ดรากอนบอลนั่งหลับพร้อมตัว ZZZ...กลับมาเยาะเย้ย



“ทั้งคู่เลย น่าจับตีก้นพวกมือบอนซักที” มือใหญ่ฉวยโทรศัพท์คืน
“มันก่อนอ่ะเจฟ!” ผมฟ้อง รู้อะไรควรไม่ควรจึงสะกดใจไม่ปากโป้งแฉความจริงกลางที่สาธารณะ
“จุ๊ๆ”
“กลับมากูจะด่าให้ จะซ้อมให้แม่นๆ เลยด้วย ไอ้สัตว์ปีก ไอ้สัตว์สองเท้าไม่มีหัวคิด ไอ้นกกระปูด ไอ้นกปากห่างหัวโกร๋นกินแต่ไส้เดือน” ผมบ่นงึมงำท่องอาขยานยาวเฟื้อยกลัวลืม
“555” ดูหมาบ้าเพื่อนไอ้นกกระจอกมันหัวเราะชอบใจครับ


อยากทำอะไรก็เชิญ เจฟและเหยี่ยวสองเพื่อนซี้มิใช่พระเอกขี่ม้าขาวโดยสันดานหรอกนะครับ พวกคุณอย่าได้หลงร่างเทพภายนอกของมันเชียว ความประพฤติผิดชอบชั่วดีคาดเดามิได้ กรอบสังคมไม่อยู่ในสามัญสำนึก นั่นล่ะนิยาม

...
....


บนเวที...

กายเป็นที่ฮือฮามากกว่าเดือนทุกคนเนื่องจากพลิกโผอย่างแรง เจฟถอยไปยืนสองมือเกี่ยวหูยีนส์เท่ๆ ตามสไตล์ปล่อยผมเก็บภาพเรื่อยเปื่อยไม่กวน หันมาอีกทีคือหมี่เหลืองหรือมีเรื่องแล้วจ๊อด!!!

วงดนตรีที่จะขึ้นเล่นรายการต่อไปเกิดอาเพศแสดงไม่ได้ พ่อมดของผมกำลังคุยเครียดกับพี่สตาฟและพี่นักดนตรีง่วนอยู่


“เกิดอะไรขึ้นพี่คุณ?” ผมถามรุ่นพี่ใกล้ตัว
“ไอ้วงที่จะเล่นต่อมันเจ๊งชัยรถปิกอัพชนท้ายหรือไงนี่ล่ะ นักร้องนำเจ็บ กีตาร์แขนหัก มือกลองอีกคน พวกที่เหลือกำลังคุยกันว่าจะเอายังไงอยู่ตอนนี้”  พี่คุณพยักพเยิดกลุ่มคนที่ล้อมวงเจรจากับฝรั่งร่างสูงตรงนั้น
“วงพวกพี่กุ้งนางหรือเปล่าครับ?” ผมรู้จักพี่ผู้หญิงนักร้องนำจากพี่หยกใช้ทำข่าวเมื่อไม่นานมานี้เอง
“ใช่ กุ้งนางเพื่อนพี่เองนั่นแหละ นี่จะใช้เปิดเพลงคั่นเอา รอชุดใหญ่จากนิเทศไปพลางๆ สเตจวุ่นใหญ่ล่ะงานนี้”  พี่โชคผู้ช่วยพี่คุณตอบ


“โจ๊ก!” ฝรั่งผายมือเรียกผมให้เร่งเข้าไปหา
“มีอะไร?” ผม
“รู้จักใครตีกลองพอใช้ได้บ้างไหม”
“มีอยู่คน ชื่อโม เรียนบริหารเข้าใหม่ปีเดียวกับเรานี่ล่ะ ได้ยินเสียงมันตีกลองดังจากถาปัดยันศิลป์สาดทุกวัน คุ้นๆ ว่าไม่ยอมเข้าเชียร์เพราะบ้าจะแข่งตีกลองทางรายการทีวีหรือไงนี่ล่ะ” ผมระบุคนที่เคยเห็นฝีมือช่วงตระเวนทำข่าวเฟรชชี่แนะนำมหาวิทยาลัย


ครู่เดียวพี่หยก พี่ติณ พี่ฮูกและรุ่นพี่สตาฟคนอื่นเข้ามาช่วยเหลือพอดี เราจึงตามตัวมือกลองและอุปกรณ์ดนตรีชนิดอื่นเดลิเวอรี่มาส่งได้ทันเวลา


“พวกพี่ซ้อมเพลงไหนไว้บ้าง” เจฟมือกีตาร์ที่ผมรู้จักเข้าโหมดเหี้ยม
“เพลง...” ทุกคนสายตาจับจ้องหัวแดงของผมเป็นตาเดียว
“เพลงนั้นผมร้องได้ เอาเพลงเร็วขึ้นก่อนดึงคน จากนั้นดึงช้าลงนิดนึง เพลงนี้แล้วก็เพลงนี้จังหวะใกล้เคียงกันไม่ต้องปรับมาก พูดทักทายดึงเวลาเราน่าจะโซโล่เดี่ยวโชว์ตัวได้หน่อย จากนั้นสองเพลงนี้ปิดจบพอดี”

“ก็ดีนะ เพลงประมาณนี้พี่พอไหว เราซ้อมมาก็ประมาณนี้”
“โมล่ะ” เจฟถามมือกลองจำเป็นใหม่เอี่ยมถอดด้าม
“...” โมร่างกำยำบีบไม้กลองอย่างฮึกเหิม (แบบหน้าตายมาก)
“ตามนั้นครับ เอามันส์ไม่ต้องคิดมาก ใครมีความเห็นอื่นบ้างครับ”

“ก็ดี ไม่ต้องเยอะเดี๋ยวล่ม เอาที่เราชัวร์ๆ นี่ล่ะ” รุ่นพี่ถือคีย์บอร์ด
“โอเคพี่เห็นด้วย ซ้อมมาตั้งนาน ไหนๆ ก็ไหนๆ” รุ่นพี่สะพายเบส
“ถ้าอย่างนั้นขอโน้ตด้วยครับ ผมว่าเราต้องมีทริกส่งกันบ้างว่าจะเล่นรับส่งกันยังไง” ยักษ์แดงประชุมเพลิงต่อ


ผมไม่แปลกใจเรื่องเล่นดนตรีเขี้ยว เจฟไม่ใช่คนทักษะเก่งเทพเลิศลอยแต่เป็นพวกเซนส์ดีและรู้จักวิธีใช้คนเป็น

‘เจฟฟรี่มันรู้จักจัดการ แค่ไหนพอพอ แค่ไหนปล่อย อีกอย่างที่กูชอบคือกล้าใช้คนโดยไม่สงสัยเหมือนโจโฉ โหดแล้วก็เด็ดขาดเชี่ยๆ แต่คนยอมให้มันเป็นผู้นำอย่างยินยอมพร้อมใจซะงั้น’

เหยี่ยวเคยพูดชมเพื่อนสนิทให้ฟัง ผมทึ่งกับตาตนเองก็ในวันนี้

...
....



บอกแล้วว่าจิระของผมไม่ธรรมดา สมญานามเดอะเกรทเจฟเฟอร์สันสร้างปรากฏการณ์เหนือความคาดหมายเสมอ วง ฉก. ปุ๊บปั๊บเสียบช่วงชิงคะแนนนั้นไปเต็มๆ เอเลี่ยนออฟมิวสิคปลอมตัวมาชัดๆ

ผมมีกล้องถ่ายรูปคู่ใจคล้องคอยืนตะลึงขาตายอยู่ข้างเวที บุคคลที่ผมคุ้นหน้ายิ่งกว่าใครโลดแล่นโดดเด่นเกินแสงไฟ กายฝรั่งสูงสง่า เส้นผมสีแดงเพลิงล้อแสงไฟเจิดจ้า เท้าเหยียบลำโพงลีดอาวุธเทพประหัตถ์ประหารความคลั่งไคล้เหล่าฝูงชนอยู่หน้าเวที

ผมจำไม่ได้ว่าเปิดวงด้วยเพลงไหน เล่นอะไรต่อ มีแวบๆ คือเพลงนี้เพราะนักร้องนำสุดเท่หันมามองโจ๊กบ่อยมาก


[คืนนี้ (Tonight): Jetset’er]
http://www.youtube.com/v/WGdokuitXB0&index=2&list=PLA83C72136CE510BE

“วอนให้สายลมช่วยพัดพาบทเพลงนี้ไป...ให้ถึงเธอ
      แค่ในคืนนี้ ฉันต้องการจะรู้ว่าเธออยู่หนใด
      อยากให้รู้ตัวเอาไว้ ว่ามีใครคิดถึง
      หวังเพียงเธอจะซึ้งถึงใจที่มี
      ฉันต้องการเธอที่สุดในคืนนี้ Oh Baby”


เสียงติงโน้ตสุดท้ายลอยหาย ทุกคนถูกนักร้องนำพ่วงตำแหน่งกีตาร์เทพกวักมือเรียกให้ไปยืนเรียงแถวหน้ากระดานข้างหน้าด้วยกัน วงชายล้วนจับมือ ชูสูงแล้วโค้งขอบคุณผู้ชม

(เฮ้!)

(วี้ดวิ้ว!)

(สุดยอด!)

เสียงเป่าปาก ปรบมือชื่นชมดังกึกก้องกว่าตอนเล่นเพลงเสียอีก

(แชะ!) เป็นภาพความประทับใจเดียวที่ผมเก็บได้

...


ท่ามกลางคลื่นความสุขทะลักทะลายหูชา เขาอมยิ้มร้ายติดมุมปาก มองตรงมาที่ผม ไพล่ตัวกีตาร์สีดำไว้ข้างหลังราวนักรบเถื่อน กางแขนสวมกอดด้วยมือทั้งสองข้างก่อนยกตัวลอยเท้าไม่ติดพื้น ปล่อยเสียงหัวเราะฮ่าๆ ดังข้างหู

...ร่างกายนักดนตรีชุ่มเหงื่อ

...มัดกล้ามเนื้อตัวร้อนระอุ

...ชีพจรเต้นตึกตักเต็มไปด้วยความตื่นเต้นราวเด็กผู้ชายได้เล่นของเล่นชิ้นโปรดจนสะใจ


จำได้ นัยน์ตาผมพร่ามัวจากแสงสปอตไลต์รายรอบ น้ำตาไหลพราก ก้มลงซบบ่ากว้าง กำจิกเสื้อเชิ้ตของเขาไว้แน่น

“เจฟ ฮือ...เจฟ...”
“My Jira, my baby...” กล่อมเบาๆ ข้างหู


หาคำตอบไม่ได้ว่าร้องไห้ทำไม ตื้นตันจุกล้นท่วมห้องหัวใจ

...
....


พี่ติณ พี่ฮูก พี่หยกและคนอื่นๆ เข้ามาจับมือ ตบหลังตบไหล่แสดงความยินดียกใหญ่ก่อนเรารีบเก็บของไปคืนคณะ

“กล่องแซกของใครครับ” เจฟชูอุปกรณ์ถาม
“ของอาจารย์ชั้น 3 ข้างบน” พี่เล่นคีย์บอร์ด จำไม่ได้ว่าชื่ออะไร
“ผมเอาขึ้นไปไว้เอง พวกพี่ไปเถอะ อยากเข้าห้องน้ำ”
“โอเคนี่กุญแจ เดี๋ยวกลับมารออยู่นี่ล่ะ”

พี่เล่นเบสจากชมรมดนตรีสากลยื่นกุญแจให้ก่อนพากันกลับไปหอประชุมสถานที่จัดงาน


ฝรั่งจูงมือผมพาเดินต้อยๆ ขึ้นไปข้างผม ไขกุญแจวางกล่องเครื่องดนตรี จากนั้นตัวโย่งจึงลากเอวผมเข้าห้องน้ำอาจารย์ในนั้นโดยไม่ทันตั้งตัว

“ฮ่าร์! ค่อยสบายหน่อย” ผมวักน้ำบ้วนปากล้างหน้าสบายใจ
“เปื้อนหมดแล้วแมวดื้อ” มือใหญ่ตวัดผ้าขนหนูผืนเล็กคล้องคอออกมาเช็ดหน้าให้ผม
“เจฟ...” ผมมองเม็ดน้ำปลายคางการ์เดี้ยนรูปงาม ยกปลายผ้าเช็ดให้เขาตอบแทน
“หึหึ...” เจฟยิ้ม ดวงตาสีเทามีเงาของผมอยู่ในนั้นค่อยๆ ก้มต่ำลงมา


ผมสวมกอดเขา...เรากอดกันแนบแน่นเติมเต็มคล้ายไม่เคยพอ


(T///T) ทะแม่งล่ะ...

บางอย่างชักร้อนรุ่มขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ ผมผลักอกร่างสูงออกห่าง ทำทีเปิดก๊อกน้ำล้างมือซ้ำๆ อีกรอบ

ลูกผู้ชายวัยเจริญพันธุ์ ตกมันต้องตีเนียนเก๊กขรึมเข้าไว้ครับ

ทว่า...ปลายนิ้วบีบเค้นสะโพกผมแล้วเลื้อยลงต่ำ ลูบไล้ที่โคนขาอ่อนก่อนล้วงปลดกระดุมยีนส์ด้านหน้า พร้อมๆ โจ๊กน้อยศิษย์ต่อยหอยกำลังดึงดันอยากสูดอากาศข้างนอกพอดี


“อา...” ผมหลุดคราง ห้ามตัวเองดิบดีทว่าวินาทีกลับแพ้ภัยตนเองจังเบอร์


ห้องน้ำอาจารย์ชั้น 3 ชั่วโมงนี้ไร้ผู้คนเดินผ่านหากแต่ไว้ใจไม่ได้ร้อยเปอร์เซนต์ ข่มตัวเองก็แล้ว ห้ามตัวเองก็แล้วหากแรงปรารถนาภายใน (ใต้เข็มขัด) เป็นฝ่ายชนะขาดลอย


“อืม...หึหึ”


เสียงหัวเราะชั่วร้ายบ่งบอกอาการพึงพอใจอยู่หลังคอผม ฟันคมงับท้ายทอยเบาๆ เปิดสวิตช์ไฟสวาทลุกโชน กางเกงยีนส์และชั้นในตัวเก่งหลุดตุบลงไปกองกับข้อเท้าบนพื้นกระเบื้องแห้งและสะอาดอย่างง่ายดาย

มือใหญ่กอบกุมโจ๊กน้อยชนิดไร้อาภรณ์ปิดกั้น อีกข้างบิดคางผมรับจูบหนักๆ ปิดเสียงห้ามแค่ครางฮือในลำคอ

ฝรั่งดูดดุนปลายลิ้นเก็บเกี่ยวความหวานในโพรงปากอย่างจาบจ้วงเอาแต่ใจ ผมเผลอจูบตอบหนักหน่วง เราตวัดปลายลิ้นกลืนกินลมหายใจของกันและกันอย่างเอาเป็นเอาตาย

แม่เจ้า ไม่คิดว่าตัวเองจะโหยหาสัมผัสร้อนจากคนนี้มากถึงเพียงนี้!!!



ฝ่ามือลูบไล้ทุกตารางนิ้ว อุณหภูมิผิวกายเราร้อนฉ่าวาบหวามเกินห้าม หัวใจผมระเบิดตูมเมื่อสัมผัสอวัยวะตื่นตัวของอีกฝ่ายบดเบียดร่องก้นด้านหลังเต็มๆ

คิดจะนอกสถานที่จริงดิ!!!

...


“...เจฟ...”
“My honey...” เขาคราง “...คิดถึงเหลือเกิน”
อยากร้องไห้ ผมใจเต้นรัวเป็นเจ้าเข้า
“มะ...ไม่ใช่บ้านเรา” พยายามท้วงสถานที่ไม่เหมาะสม
“น่า...นะครับ ห้ามใจไม่ไหว...อยากสัมผัสคุณเป็นบ้า”
“ใน ม. นะเจฟ” ผมแย้งแต่แอ่นโค้งร่องก้นเข้าเป้าตุงของเขาถนัดถนี่ ว่ากูแรดก็ยอมล่ะงานนี้
“ให้นะ...”

“พอก่อนเถอะ รอกลับบ้านเรา” ผมอ้อล้อพลิกตัวกลับมาชวนคุยประวิงเวลาสุดติ่ง บระเจ้าจ๊อด (>///<) ไม่ดูสภาพตัวเองเลยตู
“ไม่ทันแล้ว นะครับคนดี”
“อื๊อ...” ถูกจูบดีฟคิสจนเห็นดาว
“นะครับ”
“ยังจะถามอีก เร็วๆ จะบ้าอยู่แล้ว” ผมสะบัดทั้งๆ ที่หน้าแดงก่ำ


จบข่าว...

ผมคว้ามือไปรั้งเอวสอบเข้าตรงตำแหน่งเป้าหมายบ่งบอกความต้องการขั้นกว่า ไหนๆ ก็ไหนๆ พุ่งไปให้ถึงดวงดาวแม่งเลยสัด!!!


“หึหึ...อย่างนั้น ที่รัก”


เสียงทุ้มนุ่มกระเซ้าพลางกลั้วหัวเราะ ผมทุบอกแกร่งก่อนบิดตัวหนี วงแขนคลายแรงโอบรัดลงก็จริงทว่าไม่ปล่อยให้หลุดจากไปง่ายๆ เห็นภาพตัวเองในกระจกแล้ว เอิ่ม...นี่กูหรือวะ เซ็กส์แอพรีลจัดฉิบหาย

เจลเย็นปาดป้ายจุดยุทธศาสตร์ข้างหลังก่อนถูกโยนลงอ่างล้างข้างๆ (อ่างล้างหน้ามี 2 อ่าง) ผมตาตื่นตระหนกไม่ถึง 2 วินาทีก็มีซองถุงยางถูกโยนตามมาให้เห็นจะๆ รู้แน่ชัดว่ากูจะมีประสบการณ์นอกบ้านของจริง


“อะ...อะไรเนี่ย!?” โจ๊กตาแหก
“ของฝากจากโรม”
“ไอ้เชี่ย...จุ๊บ!”

ผมถูกจูบปิดเสียงขณะหมาป่าตัณหากลับกระแทกกายเข้ามาอย่างเร่าร้อนรุนแรง

ไอ้หมาหื่น มึงพกของอย่างว่าติดตัวตลอดเวลา!!!

...
....


อาฟเตอร์ช็อกจิระกับจิระ สกอร์ผม 2 ไอ้เกย์เฒ่า 1

“อร่อยไหม”
“ยังจะมีหน้ามาถาม ใครเริ่มก่อนคนนั้นผิด เช็ดให้สะอาด เหลือหลักฐานไอ้เจสเตอร์-ตาย!”
“คร้าบผม 555” คุณต้องเห็นใบหน้าลั้ลลาของเจ้าหมาเซ็กส์จัดตอนนี้ เห็นคราบเปื้อนเลอะเคาน์เตอร์แล้ว (>///<) แงๆ โจ๊กอยากตาย


ผมทรุดลงนั่งชักโครก เข่าอ่อนตัวสั่นไปหมด รวดเร็ว กระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ตื่นเต้นสุดขีดยิ่งกว่าขึ้นรถไฟเหาะตีลังกา 22 ตลบ


“เจฟ...”
“หือ?”
“ไม่เอาอีกแล้วนะ”
“ทำไมล่ะ ตื่นเต้นดีออก”
“ตื่นเต้นพ่อง (...อายค่อดๆ)” ผมมุบมิบว่ากับตัวเอง
“555”

ดูมัน โจ๊กอยากข่วนหน้าเจ๊จังเว้ย!!!


“เกลียดว่ะ”
“เกลียดก็ยอม กลับบ้านขอต่ออีกรอบนะ”
“...อ้าย-หมา-บ้า!” ผมกำหมัดแน่นอยากต่อยปากนายแบบแต่เรี่ยวแรงไม่เหลือ
“ชู่...เงียบๆ เดี๋ยวใครได้ยิน”
“มึงนี่มัน...” เพิ่งคิดได้นะไอ้ชั่ว

“หึหึ...คิดถึงคุณจัง ยังไม่อิ่มเลย” ฝรั่งตัดบทจูบแก้มผมเบาๆ
“ไปไกลๆ ไม่ต้องมาปากดี”
“คิดถึงผมไหม”
“ไม่...!”


ไม่คิดถึงมึงสักนิดเดียว แต่โจ๊กยอมโดนคนรักข่มขืนจนเสร็จ 2 ดอกถ้วน



“โธ่...อุตส่าห์คิดถึงจิระของผมเป็นบ้าเป็นหลัง กลับบ้านเราเถอะ ของฝากใครไม่รู้เต็มไปหมด”
“เหรอ มีอะไรบ้าง?” โจ๊กไม่ได้งกนะเออ
“ไม่รู้ดูเอง...บอกคิดถึงผมก่อน จิระของผมคิดถึงผมไหมครับ”
“ดูก่อน ของฝากเยอะเปล่า”

“หึหึ...ผมรักคุณ คิดถึงคุณ คิดถึงมากเลยรู้ไหม” ฝรั่งยกยิ้มหวานๆ ตะล่อมหลอกเด็กให้หลงกลเหมือนทุกที

ระดมจูบแก้ม จุมพิตมุมปาก งับปลายจมูกของผมเบาๆ เรียกเสียงหัวเราะแบบที่เราชอบทำเป็นประจำ (บนเตียง)

“ไม่เชื่อ”
“คิดถึงๆๆๆๆๆ” ดูมันเซ่


หมาใหญ่มุดคอโจ๊ก เอาผมยาวเหวี่ยงๆ หมุนๆ ระใบหน้าและลำคอแกล้งให้จั๊กจี้เล่น


“555 พอแล้ว”
“บอกก่อน อยากได้ยิน” ยิ้มหวาน
“คิดถึงเหมือนกัน...”


ผมยิ้มกว้างขำขันยอมจำนน พาดแขนกับบ่าคนนั่งยองพร้อมปล่อยบริการฉีดน้ำทำความสะอาดให้

ตาสบตาก่อนหลุบมองสันจมูก ริมฝีปากที่กำลังอมยิ้มเท่ ผมประคองมือลูบโครงหน้าหล่อเหลาแผ่วเบาด้วยความหลงใหลและคิดถึงสุดซึ้ง...ก่อนโน้มจุมพิตต้อนรับเขาเบาๆ

...การ์เดี้ยนของผมอยู่ที่นี่แล้ว

...จิระของผมกลับมาเป็นของผม





----------------------------

ปล.

อย่าคิดว่าจะจบแค่นั้น เป็นไปตามคำสาบของพ่อมดหื่น ไม่อยากเล่าแต่เกรงจะค้างคาใจ

หลังจากนั้นสักพักเราออกจากห้องน้ำลงมาชั้นล่างดันจ๊ะเอ๋กับพวกวงขนของกลับมาอีกรอบพอดี เจฟหิ้วปีกผม ได้ยินเสียงล้งเล้งถามว่าโจ๊กเป็นอะไรทำไมถึงหิ้วปีกลงมา

หมาใหญ่โต้ตอบได้ความว่า ซุ่มซ่ามชนอะไรไม่ทราบก่อนขอตัวกลับ ผมเบลอมึนเอ๋อรู้สึกตัวอีกทีคือแผ่นหลังเปล่าเปลือยกระทบฟูกนุ่มๆ บนเตียงนอนในห้องของเรา (จริงๆ ล่อนจ้อนทั้งตัว)


แล้วก็ตามนั้น...


โปรดอย่าถามว่าโจ๊กได้ก้าวขาออกจากบ้านบ้างหรือไม่ เป็นสุดสัปดาห์อาถรรพ์ที่ผมแค้นไอ้เจ้าหมาเกย์บ้าเซ็กส์สุดใจ ฮึ่ม!!!*************ซียู (นอกสถานที่)
 :hao6:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 14-07-2014 08:46:06
 :jul1: เจอหน้าพี่เจฟจัดเต็มตลอดสงสารโจ๊กนิดๆแต่เราชอบ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 14-07-2014 08:47:24
หืมมมม โจ๊กโดนจัดหนัก :katai2-1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 14-07-2014 09:02:39
ถึงโจ๊กจะโดนจัดหนักแต่โจ๊กก็เต็มใจ :z1:

บอลโลกทำพิษ นอนตื่นสาย  :katai1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 14-07-2014 09:11:17
 :jul1: มันก๊าวใจ มันโดนใจเจงๆ อิอิ  :hao6:


ปูลู biotech MSU รุ่น 10 ของจริงฮับ (ตอนนี้น่าจะถึงประมาณรุ่นที่ 26 แล้ว เปลี่ยนจากคณะเทคโนโลยี เป็นอุตสาหกรรมการเกษตรด้วยมั้ง ถ้าจำไม่ผิด (บ่งบอกถึงความแก่  :laugh: )
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-07-2014 09:29:31
นอกสถานที่ทำเราเขินนนน~ >///<
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 14-07-2014 09:40:29
ให้เค้าเหอะ เค้าคิดถึงของเค้า  :katai5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 14-07-2014 10:05:49
เต็มใจให้เนาะคิตตี้น้อย :jul1:


 :กอด1: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-07-2014 10:29:51
เจฟคิดถึงโจ๊กมากเลยนะ ต้องแสดงความคิดถึงอย่างด่วน 5555

+1 ค่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 14-07-2014 10:48:52
ยิ่งห่าง ยิ่งโดนหนัก
แล้วไอ้คนโดนก็ยินยอมพร้อมใจกับเค้าซะด้วย หึหึ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 14-07-2014 11:51:03
อย่าว่าแต่เจฟเลยนะที่หื่น โจ๊กเองก็ใช่ย่อย
ปากบอกว่าไม่ แต่ร่างกายนี่ตอบสนองก่อนเจฟซะอีกน้า  :hao6:

โจ๊กหนุ่งร่างเล็กตาคมนับวันยิ่งน่ารักช่างยั่วจริงๆ

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-07-2014 12:09:10
ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 14-07-2014 14:44:57
คราวหน้าคราวหลังก็อย่าได้ห่างกันเกินวันนะโจ๊ก
เพราะจะโดนทบต้นทบดอกเหมือนอย่างตอนนี้
กลับมาได้อย่างอลังการมาก มาปุ๊บงานก็เข้าปั๊บ
ต่อไปคงได้ดังไปทั้งมหา'ลัยเป็นแน่ โจ๊กเตรียมตัว
สองเจทำให้เราหน้าจะระเบิดอีกรอบแล้วนะ :o8:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 14-07-2014 15:06:50
โอ้ยยยยยยยยยยยยยย คือบับ
น่ารักอ่ะ
2 เจ นอกสถานที่ด้วยอ่ะ
เลือดจะหมดตัว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 14-07-2014 15:41:23
ใจเขาสั่นเพราะความตื่นเต้นจัด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 14-07-2014 17:14:25
แหม เจฟฟรี่นี่สุดๆไปเลยนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 14-07-2014 18:00:16
 :heaven โจ๊กเล่าซะเราฟินน่าเล่ไปด้วยเลย  :heaven
สุขใจกับความรักของทั้งคู่จริงๆ

+1  :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Amamiya ที่ 14-07-2014 18:06:50
ปกติต้องเป็นโจ๊กจัดให้..
ไหงตอนเน้กลายเป็นโดน"เจฟจัดให้"ไปได้
ร้อนแรงชะมัดเจ้าคิตตี้เนี่ย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 14-07-2014 19:02:35
นอกสถานที่  :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 14-07-2014 20:28:40
โอ๊ยยยยยยยยยยหวานอ่ะ หวานมาก อิจฉาวุ้ย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 14-07-2014 20:45:06
เบาหวานขึ้นตา. อ่านแล้วใจระทวยตามแมวน้อย  ห่างไปนานมันก็เก็บ(คิดถึง)เอาไว้เยอะ  วินวินแล้วกันงานนี้เนอะโจ๊กกี้
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 14-07-2014 21:50:54
โจ๊กร้องไห้แล้วหันไปกอดเจฟเหมือนตอนน้องลมเลย
โจ๊กขี้แง แต่น่ารักสุดๆ อ่านตอนแรกแล้วคนละเรื่องเลย ตอนนี้ยังแสบอยู่แต่แสบแบบน่ารักจิกหัวใจเจฟไว้งี้
 :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 14-07-2014 22:05:34
พี่เจฟคิดถึงจัดเลยต้องจัดนอกสถานที่กันสักหน่อย  :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 15-07-2014 12:03:12
ThankS
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 15-07-2014 15:32:29
ยิ่งนอกสถานที่ยิ่งหวานนนนน น่าอิจฉาาาา
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 15-07-2014 19:41:35
They're so hot...very very hot
อ่านจบอุทานได้แค่ประโยคนี้
ฮอตมากจริงๆ
ทั้งสองจิระ...
แอบหมั่นไส้จิระเจฟ แหม่...เตรียมมาซะพร้อม
ไม่ค่อยบ่งบอกเลยว่าอยากจัดนอกบ้าน
แถมยังจะไปเก็บสถิตต่อในบ้านอีก
แหมๆๆๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 15-07-2014 20:07:54
ปากบอกว่าม่าย แต่ทำไมก้นโด่งหยั่งเง้
กี๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
โจ๊กกี้ทาลึ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
 :hao6: :hao6: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 17-07-2014 09:05:39
โจ๊กโดนจัดหนักสมใจเลย อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 17-07-2014 09:52:40
ลมเหนือโผล่เมื่อไหร่หนอ
เหยี่ยวยังลั้นลาอยู่เลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 17-07-2014 10:11:35
เจฟฟรี่หื่นไปไหมเนี่ย แต่อย่างว่าอ่ะโจ๊กเราก็ยินยอมพร้อมใจซะด้วย >___<
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 17-07-2014 21:38:09
 :m25: :z1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 20-07-2014 23:35:31
มารอ มาดัน  :impress2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 21-07-2014 06:38:04
สวัสดีตอนเช้าๆๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 21-07-2014 06:53:25
มอนิ่ง มันเดย์  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 21-07-2014 07:52:54
----Money11 ขอบคุณ
----nekko สวัสดีตอนเช้าๆๆ
----cross มอร์นิ่ง
 :mew3:
***********************
JIRA's JIRA
มันก็ยังงงๆ








วันจันทร์ วันสีเหลืองๆ ของโจ๊ก

เริ่มตั้งแต่ปลอกหมอน ผ้าปูที่นอน รองเท้าตุ๊กตาหมีพูห์ใส่ในบ้าน แปรงสีฟันสีเหลืองอ๋อยยันไอ้เจ้าทองดีกับเจสเตอร์ที่เห่าบ๊อกๆ รออยู่บันไดบ้าน ถึงมหาวิทยาลัยปีนลงจากรถกระย่องกระแย่ง (ตำแหน่งสก๊อยตามเดิม) เงยมองฟ้า...

อ้าว สีเหลืองซะงั้น

ทำไมวันนี้เห็นอะไรแวบๆ เจือเยลโล่ไปหมดวะตู สงสัยคงต้องหาเวลาไปเช็กประสาทสักวันสองวัน



"ไงโจ๊ก เหี่ยวมาเชียวไม่ได้กินข้าวมาเหรอ อ้าวๆ เดินดีๆ เดี๋ยวล้ม" เหยี่ยวทักที่โต๊ะม้านั่งลานชมพูพันธุ์ทิพย์หน้าห้องชมรมผม
"หวัดเด ฮ้าว...!" ผมยานคางหาวหวอด
"โวะ! วันนี้สงสัยฝนตกแหง คุณโจ๊กไฮเปอร์แบตหมดแต่เช้า เปลี่ยนกับค้างคาวเจฟฟรี่ซะงั้น เสาร์อาทิตย์ไปทำอะไรไม่หลับไม่นอน"
"อือ..." ผมพยักหน้าเมื่อยๆ ไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด



กูอยากนอนแผ่ไม่กระดิกตัวสัก 2 เดือนเหลือเกินพ่อเจ้าประคุณเอ๋ย



"ไปนอนโรงพยาบาลไหม โด๊ปน้ำเกลือสักขวดสองขวดรับรองวิ่งปร๋อ ฟรีไม่ต้องจ่ายโรงพยาบาลลุงกูเอง" เหยี่ยวเชิญชวน
"เหอะ แบบที่มึงใช้หนีงานเฟรชชี่ไนท์นั่นน่ะเหรอ เอาซิ อยากนอนมากตอนนี้ เมื่อยตัวสุดๆ" ผมรับพลางนวดเอวอย่างเพลียๆ ไปด้วย สุดสัปดาห์เมื่อครู่ใช้งานหนักหน่วงเกินเหตุ
"ปวดเอว โดนใช้งานหนักเกินไป?" เหยี่ยวถามซะตรงใจโป้ง
"ใช่ เฮ้ย ไม่ใช่!" ผมเผลอ
"เอาน่ากูเข้าใจ คนเรามัน...นั่นแหละต้องออกกำลังกายถึงจะเอาอยู่ หึหึ" เหยี่ยวหัวร่อโรคจิต ประโยคแสดงความห่วงใยแต่มุมปากยิ้มเยาะเย้ยกึ่งล้อเลียน แถมนัยน์ตาเจ้าเล่ห์รู้ทันโจ๊กอีก


ถามว่าอายไหม...อายครับตอบตรงๆ


"ขำทำไมฟะ เดี๊ยะเจอโจ๊กจัดให้หรอก ว้อนท์แต่เช้า"
"เปล่าซะหน่อย แค่สงสารและเห็นใจ เสาร์อาทิตย์แทนที่จะได้พักผ่อนนอนหลับ กลับต้องมาหลับนอน---โอ๊ย!"

(ผลัวะ)

"ยุ่ง!"


อัศวินนักบิดตาน้ำข้าวถือหมวกกันน็อกตามมาโขกหัวเพื่อนนกโป๊กเสียงดังจนเพื่อนๆ นักศึกษาแถวนั้นชะงักหันมามอง ท่าทางฝรั่งคงจะหงุดหงิดแทนผมอยู่เหมือนกัน ชอบยุ่มย่ามกวนมูดดี้โจ๊กทุกเช้า ตอดนิดตอดหน่อยพอรำคาญ


"เจฟ ไอ้นกกระจอกจะให้ไปนอนโรงพยาบาลลุงมันล่ะ" ผมฟ้องปนร้องขอความเห็นใจ
"ไม่ต้อง ไม่ไหวกลับไปนอนบ้านเรา" นั่นปะไร
"ชิชะ!" ผมค้อน



โปรดสำนึกว่ามึงนั่นแหละตัวการ กระทำมิชอบบนเตียง บนโต๊ะ  บนโซฟาจนกูเดี้ยงเยี่ยงนี้ สาเหตุมาจากข้อเดียว 'ผมคิดถึงคุณ'

กรี๊ดๆๆๆ (>0<) ดิลีทฉากเรทในหัวทิ้ง มิอาจคลั่งรักเธอ เค้าเขิลลลลล

...


เจฟประคองผมนั่งลงเก้าอี้ม้าหินก่อนเริ่มสงครามกับเพื่อนสนิท


"Behave!" เจฟยกนิ้วชี้เก๊กหน้าดุแบบสั่งห้ามเจ้าเจสเตอร์
"Me?, no! I'm such a goodboy." เหยี่ยวแบมือเบๆ
"Really?" มือใหญ่บีบคอเพื่อนยิ้มๆ เชิงถาม 'มึงแน่ใจ'
"555 F**kin doggie" มุมแดงชิงซัดหมัดทะลวงไส้ใส่ท้องดังตุบ
"Stupid berdie 555" มุมน้ำเงินจับคอตีเข่า


พ่นแสลงหลายคำฟังไม่ทัน อัดคลิปไว้ผมน่าจะได้ศัพท์วาจาภาษาดอกไม้แบบชาวต่างชาติเต็มเพียบ สองคนปล้ำต่อยกันจริงๆ ฮุกซ้ายป่ายขวาตุบตับจนผู้คนให้ความสนใจหนาแน่น ทว่าเห็นหน้ายิ้มแย้มหัวเราะฮ่าๆ ไทยมุงแถวนั้นจึงยิ้มตาม



("สองคนนั้นเขาหยอกกันน่ารักจัง")
("คนนี้ไงที่เล่นบนเวทีคืนวันก่อน ร้องเพลงเก่ง กีตาร์สุดยอด")
(คนนั้นก็เดือนวิดวะที่เป็นข่าวใช่มั้ย)
("หล่อว่ะแก แอร๊ย!")
("ฉันกรี๊ดทั้งคู่เลย ว้ายๆ")


แล่วๆๆๆ (T-T) โจ๊กแอบเครียด



สัตว์สองตัวนี้ก็ชอบโชว์ออฟแบบแปลกๆ เสียด้วย

จนสาแก่ใจทั้งคู่...

"เสื้อ" ฝรั่งผมแดงยิ้มกว้างหอบเล็กๆ สดชื่นร่าเริงจัดแวะมาหาผม
"ครับผม" ผมลุกยืนปล่อยเซอร์วิสบอยถอดเสื้อจากตัวไปเก็บล็อกเกอร์ในห้องชมรมภาพถ่าย ยอมง่อยเนื่องจากสาวๆ หนาตาเกิน คนของเราต้องออกหวงบ้างไรบ้าง ยูโน้ว!
"กินอะไรอีกไหม เอานมนะ เมื่อเช้ากินนิดเดียว"
"ดีครับ ซื้อมาเลยครับให้ไว ตักบาตรอย่าถามพระ"
"รอนี่"
"ครับผม เชิญครับ รีบครับ ผมจะเข้าเรียนไม่ทันครับ" โจ๊กใส่เป็นชุด
"หึหึ"


ดันเอวไล่ร่างสูงโย่งไปไกลๆ สายตาหวานเชื่อมวิบวับใส่จิระของมันเหลือเกิน ห้ามรุ่มร่ามในมหาวิทยาลัยยังอุตส่าห์ส่งซิกส์ตาหวานเชื่อมไม่ถอย

ละลายทุกวัน ฮิ้ว!



"เจฟฟรี่แม่งหมัดหนักฉิบ" เหยี่ยวซี่โครงบานยิ้มกว้างอารมณ์ดี เล่นมวยปล้ำแค่นี้ทำเป็นหอบ อ่อนว่ะ
"กายล่ะ?"
"ยังไม่เห็นมา รถติดล่ะมั้ง เสาร์อาทิตย์มันกลับไปนอนบ้าน"
"อ้อ จริงด้วย กูลืม" ผมไร้ข้อมูลเกี่ยวกับไนซ์กาย ท่าทางต้องจูนเมมโมรี่ในสมองใหม่จริงๆ จังๆ หมาใหญ่อ้อนกอดทีไรโจ๊กลืมโลกภายนอกทุกที


ทีหลังจะไม่ยอมปล่อยให้อดๆ อยากๆ หลายวันแล้ว ฟ้าเหลืองครับ



"เห็นของฝากยัง มีนาฬิกาปลุกอีกเรือนนึงด้วยนะ ที่เป็นกล่องหนังสีชอกโก้เหมือนไอ้เจสเตอร์นั่นน่ะ"
"อ๋อ เห็นแล้ว แทงกิ้ว" ผมยิ้มกว้างชูนาฬิกาข้อมือดีไซน์ชิคปนเท่ไม่เหมือนใครให้เชยชม เสิร์ชดูราคาแล้วโอ้ว้าวแม่เจ้า เช้านี้จึงใส่มาแทนคำขอบคุณเสียหน่อย ไม่ได้เบอร์ห้าบ้าเห่อแต่อย่างใดครับ
"ส่วนเรือนนี้เจฟฟรี่เลือกให้เอง แต่ใครจ่ายรู้ไหม"
"555 ใคร"
"จะมีใครเล่า มดเช็ดจริงๆ" เหยี่ยวสบถ
"555 เหรอครับเสี่ย ขอบคุณนะคร้าบ" ผมแฮปปี้
"ไหว้พระเถอะโยม"


จริงๆ เหยี่ยวใจดีนะครับ ดูภายนอกท่าทางติดหล่อเก๊กลูกคุณหนู ทว่าเท่าที่รู้จักกันมาตั้งแต่วันแรก เพื่อนนกบ้าๆ บอๆ โผงผางปากดีพอกันกับผม บางมุมก็ละเอียดละออกนึกถึงใจคนอื่นเสมอ

ถ้าไม่คิดเข้าข้างตัวเอง ผมว่าเหยี่ยวมีหลายอย่างคล้ายผมอยู่หมือนกัน

...


"เหยี่ยว วันเฟรชชี่ไนท์ไหนว่าเข้าโรงพยาบาล ตกลงว่า?" เอ่ยถามอีกประเด็น ทราบแล้วว่าหนีคดีไม่อยากเป็นประกวดเดือนมหาวิทยาลัย แต่อยากฟังจากปากมากกว่า
"อยากนอน เหมือนใครบางคนแถวนี้แหละ"
"กูถามดีๆ" ผมชักเหวี่ยง
"กูก็ตอบดีๆ ว่า...อ้าวกายมาพอดี"

"เหยี่ยว เจฟฟรี่อยู่ไหน?"
"ไปซื้อของโรงอาหารศิลป์สาดใกล้ๆ นี่ล่ะเดี๋ยวมา มีอะไร?"
"น้องชื่อเหยี่ยวใช่ไหม ส่วนเจ้านี่ชื่อโจ๊กพี่จำได้" รุ่นพี่ผมหยิกหยองยาวมัดรวบถึงกลางหลังเอ่ยทัก คุ้นหน้ามากแต่จำไม่ได้ครับ
"ครับ สวัสดีครับ"
"สวัสดีครับ"


ผมกับเหยี่ยวมองฝูงชนพ่วงมากับกาย ชาย 2 หญิง 2 หน้าใหม่ไม่คุ้นไม่รู้จักแต่สวมชอปปีสูงๆ ให้เคารพไว้ก่อนเจ๊สอนไว้ 


"นี่พี่หริ พี่ถม แล้วก็พี่กุ้งนางกับพี่นิภา พี่หริอยากเจอเจฟฟรี่" กายบอกพลางแนะนำรุ่นใหญ่
"พี่ว่าจะเลี้ยงสายเจฟฟรี่หน่อย พาเพื่อนไปด้วยก็ได้ ส่วนเจ้าตาคมช่างกล้องคนนี้ห้ามปฏิเสธ เราช่วยให้พี่ได้เล่นคอนเสิร์ต บังคับเลยว่าต้องไป"
"เล่นคอนเสิร์ต?" ผมทวนคำงงงวยยังนึกไม่ออกอยู่ดี


เหยี่ยวยิ้มๆ "รุ่นใหญ่มาเอง ใช่พี่ดำริปู่รหัสเจฟฟรี่ใช่ไหมครับ"


"ใช่"


พี่หริสวมชอปปักคำว่า 'COMPUTER' หราที่กระเป๋าอกเสื้อ ผมได้รับเฉลยเดี๋ยวนี้เอง มิน่าถึงว่าคุ้นๆ แต่นึกไม่ออก วันงานปล่อยผมยาวสยายนี่เอง



"มิน่าเจฟฟรี่ถึงขึ้นเวที ผมเข้าใจแล้ว" เหยี่ยว
"คือพี่อยากได้เจฟฟรี่กับเพื่อนที่ช่วยตีกลองวันนั้นมาทำวงด้วยกัน เลยมาถามดูว่าพอจะมีเวลาให้บ้างหรือเปล่าน่ะค่ะ" พี่ผู้หญิงชื่อกุ้งนาง จำได้ว่าเป็นนักร้องวงที่เกิดอุบัติเหตุวันเฟรชชี่ไนท์นั่นเอง

"อ๋อ ผมจำได้แล้ว พี่กุ้งนางใช่ไหมครับ ส่วนพี่หริเล่นคีย์บอร์ด พี่ถมมือเบสที่ขึ้นเล่นวันนั้น" โจ๊กบางอ้อ
"เออเพิ่งจำกันได้นะคนเรา 555"
"น้องมันเพิ่งจำกูได้ว่ะหริ น้อยใจว่ะ 555" พวกพี่ๆ หัวเราะขำ
"แหะๆ ผมเบลอไปบ้างขอโทษด้วยครับ"

...
....


จังหวะฝรั่งหัวแดงกลับมาพอดี...


"ครับ?"


ยื่นนมกล่องให้ผมพลางยืนขวางบ่งบอกอาการหวงของเต็มที่ ไม่ใช่ศัตรูสปาร์ตันมาบุกเมืองนะเออ โจ๊กมีมือเท้าป้องกันตัวเองได้ครับท่านเจฟ


"เจฟฟรี่มาพอดี พี่หริอยากคุยด้วย" กาย
"พี่อยากรีบเลี้ยงสายวันนี้พรุ่งนี้เลย พอดีจะไม่ว่างยาว อยากขอบใจที่ช่วยให้ได้เล่นบนเวทีด้วย" พี่หริ
"พี่ชวนโมคนที่เล่นกลองไว้แล้ว บอกไปกินเย็นนี้ก็ได้ อยากชวนทำวงด้วยกันค่ะ ดูวีดีโอแล้วชอบมาก ฝีมือทั้งลีดทั้งร้องเก่งจริงๆ" พี่กุ้งนางชม

"ครับ แต่ผมติดเล่นบาสอยู่ วันนั้นเห็นเป็นพี่หริถึง..."
"พี่เข้าใจค่ะ เป็นพี่ๆ ก็ทำแบบเดียวกันนั่นล่ะ ดีซะอีกช่วยพลิกวิกฤติเป็นโอกาส ไม่อย่างนั้นเราคงไม่เจอเพชรเม็ดงามใช่ไหมคะพี่หริ"
"ไว้ให้คุยกับติณเอง เราไม่ได้เล่นวันนี้พรุ่งนี้เสียหน่อย ไปกินข้าวกันก่อน รู้จักกันไว้ไม่เสียหลาย" พี่ถมสวมชอปโยธาภาคเดียวกับพี่ติณ เอนจิเนียร์ครองโลกชัวร์

"เอาน้องโจ๊กไปด้วยนะคะพี่รีเควส" พี่ผู้หญิงชื่อนิภาลั้ลลาอยากรู้จักผมมากเพิ่งหลุดปาก
"เอ่อ...ผมด้วยเหรอครับ" โจ๊กชี้หน้าตัวเองสงสัย
"ค่า! น้องโจ๊กนั่นล่ะ อยากขอบคุณที่ถ่ายรูปพี่ออกมาสวยด้วย"
"แหะๆ" หัวเราะเพราะจำไม่ได้
"ก็โจ๊กไปเก็บภาพเชียร์รวมคณะเราไง นี่ยังไงคะรูปพี่ วันไหนดี วันนี้ดีไหม?"
"เอาเข้าไป อยากรู้จักอยู่คนเดียวนะ" พี่หริยิ้ม
"ก็เค้าอยากคุยกะน้องโจ๊กนี่" พี่นิภาเหวี่ยงแขนอ้อนพี่หริ แฟนกันชัวร์


พี่นิภาโชว์รูปตัวเองในมือถือให้ดูด้วยอีกต่างหาก บรรดาสาวๆ รุ่นพี่สตาฟวิดวะนั่นเอง


"สาววาย เล็งเราตั้งแต่วันแรกแล้ว เอาไปคุยทุกวันจนพี่หูชา 555" พี่หริขำขันให้พี่นิภาหยิกเนื้อเขียว
"เอิ่ม...เหรอครับ น่าดีใจนะเนี่ย" โจ๊กแอบซีด
"...เสร็จแน่" เหยี่ยวที่ไม่มีบทบาทเสนอหน้ามาตอกย้ำผม
"น้องเหยี่ยวไปด้วยกันนะคะ พี่อยากรู้จักน้องเหยี่ยวด้วยเหมือนกัน"


เหยี่ยวยิ้มแหยเหมือนกัน กระซิบ...


"(...กูอยู่ของกูดีๆ) ตามสบายครับ ผมมีนัดแล้ว ใช่ไหมกาย" เหยี่ยวโยนกลองไปที่กาย
"หะ! อ๋อครับ เชิญพวกพี่ตามสบายครับ" กายรับมุกเร็ว
"งั้นวันไหนดีคะน้องเจฟฟรี่?" พี่นิภาร่าเริงบันเทิงใจออกนอกหน้า
"วันนี้ก็ได้ครับ ผมซ้อมเสร็จทุ่มนึง" เดอะเกรทเจฟเฟอร์สันปิดจบ


...
....




เย็นนั้นผมถูกกระเตงไปทานข้าวกับพี่ๆ กลุ่มที่ว่า รุ่นน้องมีผม เจฟ แล้วก็โม-สมภพที่ตีกลองวันนั้น

พี่นิภาน่ารักมากครับ แอบมองเราคู่ตัวเจไม่วางตาแล้วกระมิดกระเมี้ยนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว จะคุยก็ไม่กล้าคุยมากโจ๊กมึนตรงนี้ สาววายนิสัยดีนิยมชมชอบหลบมุมลอบมองอยู่ห่างๆ ไม่เข้าใกล้

เหอๆ พี่คุยกับผมแบบคนธรรมดาก็ได้ครับ โจ๊กเป็นผู้ชายรูปหล่อหน้าตาดีที่ตกหลุมรักไอ้เกย์เฒ่าเซ็กส์จัดเท่านั้นเอง


ในใจคิดว่าดีแล้วที่รีบมารีบไป ถ้าขืนยื้อเวลานานกว่านี้จิระอาจผูกคอตาย



...
....



ถึงบ้าน...

"ฮ่องๆๆๆ"

"โฮ่งๆๆๆ" สองตัวประสานเสียง

"เจสเตออออรรรร์! ทองงงงดี!" ผมผวากอดลูกหมา
"มานี่" ฝรั่งนั่งเก้าอี้ยาวหน้าบ้านก่อนเรียกผมลงนั่งตัก ที่ว่างตั้งกว้างแต่ชอบจังไอ้ท่านี้
"มันกินข้าวยัง?" ผมอุ้มเจ้าทองดีไว้บนตักไม่ปล่อย
"แล้ว พี่ข้างหน้าเอาให้" จิระอีกคนบอก ถ้ากลับค่ำพี่ที่เพ็ทชอปจะรับผิดชอบสองตัวนี้ครับ ภาระผูกพันให้ผมอยากกลับมาถึงบ้านเร็วๆ ทุกวัน

"ฟู่..." สองมือรัดเอวผม วางคางเกยไหล่พร้อมเป่าปาก
"เป็นอะไร เหนื่อย?"
"อือหึ"
"งั้นก็รีบอาบน้ำนอน" ผม

"โจ๊กครับ"
"หือ...ว่า?"
"อึดอัดไหมถูกมอง"
"ไม่นะ พี่นิภานิสัยดี ส่วนใหญ่ที่เจอก็ไม่ได้มายุ่งกับเราเลยด้วยซ้ำ  สังคมก็รับเรื่องของเรามากขึ้นด้วย เจ๊กับเฮียยังไม่ว่าแล้วจะคิดมากทำไมล่ะ"

"ผมเป็นห่วงคุณ"
"เพี้ยนล่ะ อยู่ด้วยกันตรงนี้จะห่วงทำไมเล่า เมารึเปล่าเนี่ย เพ้อเป็นตุเป็นตะ"
"เขามองคุณบ่อยเกิน"
"ซะงั้นนะคนเรา นั่นเขาชอบ นิยมชมชอบ แบบไอไลค์อิทไม่ได้จะอะไรซะหน่อย"
"คุณเป็นของผม จิระของผม..."
"เกเรล่ะ"


ผมยิ้มกว้างปากฉีกถึงหู ดีที่นั่งตักซ้อนหลังกันจึงไม่เห็นหน้าเปื้อนความสุข จะร่ายเวทย์มนต์ให้หลงรักมากไปถึงไหนกันครับ...คุณพ่อมด



ผมทราบว่ายักษ์หัวแดงรู้สึกเช่นไร เขาเจอตั้งแต่เด็กส่วนผมเพิ่งเริ่มต้นเมื่อม่นานมานี้เอง เจฟจับมือผมใต้โต๊ะแล้วบีบเบาๆ ให้กำลังใจเกือบทุกครั้งเท่าที่ทำได้ ถึงไม่พูดแต่ก็รู้ดีแก่ใจ



"เพิ่งรู้ว่าวิดวะมีสัมภาษณ์เดือนคณะด้วย พูดอย่างนั้นเขาก็รู้หมดซิ" ผมเอ็ด
"รู้ก็รู้ ไม่คิดปิดบัง"
"งามจริงๆ" ผมยิ้มกว้างขึ้นอีก



ผู้เข้ารอบเดือนวิดวะมีเกือบ 4-5 คน รุ่นพี่จึงเรียกเข้าไปคุยกึ่งเป็นการสัมภาษณ์ไปในตัว เจ้ายักษ์ของผมชิงเอ่ยก่อนรุ่นพี่เอ่ยปาก

'ก่อนพวกพี่จะถาม ผมคิดว่าเดือนวิดวะควรมีเกียรติยศและศักดิ์ศรีของคณะ ไม่ควรให้ใครพูดลับหลังได้ ตอนนี้ผมมีคนของผมเป็นผู้ชาย...ขอถอนตัวครับ' แล้วก็โค้งเดินออกประตูไปทิ้งพี่ๆ งงงวยกันทั้งห้อง

พอเหยี่ยวเข้าไปจึงโดนถามจังๆ ว่าเป็นเกย์ใช่ไหม เหยี่ยวตอบว่าเป็นไบครับ ได้ทั้งชายและหญิง แต่ถ้าวันไหนเจอคนที่ใช่ก็พร้อมจะเลือกข้าง

รุ่นพี่ฮือฮากันใหญ่ สุดท้ายเหยี่ยวจึงได้เป็นเดือนวิดวะเต็มตัวก่อนจะสวิตช์ให้กายขึ้นเวทีประกวดเดือนมหาวิทยาลัยในนาทีสุดท้าย แสบสันเข้าไส้จริงๆ


ผมว่าลึกๆ แล้วเหยี่ยวคงแบกความรู้สึกบิดเบี้ยวนี้ไว้ในใจบ้างไม่มากก็น้อย มิเช่นนั้นคงไม่ยอมถูกตราหน้าเช่นนี้ ทว่า...เท่าที่ได้ข่าวคราว ไม่มีใครต่อว่าเหยี่ยวจากเหตุการณ์นี้เลย แค่แซวๆ ให้หายป่วยเร็วๆ เท่านั้นเอง


ความกะล่อนสอนกันไม่ได้ครับ




"ผมรักคุณ..."
"นึกว่าจะไม่ได้ยินซะแล้ว" ผมตีปีกลอยบนท้องฟ้า
"บอกเมื่อเช้า"
"อ้าวๆๆ มีงี้ด้วย"

"คุณไม่ได้ยิน?"
"หลับอยู่ล่ะมั้ง ฟุบตายคาโต๊ะนั่นไงเล่า" ผมพยายามแก้ตัว
"หลับเหรอ นี่แน่"
"อย่าดิ! จั๊กกะจี้ เจสเตอร์ช่วยด้วย พ่อมึงรังแกกู 555" โจ๊กหาตัวช่วย ลูกหมาเห่าโฮ่งๆ เชียร์กันใหญ่ เลี้ยงเสียข้าวสุกเหลือเกินเจ้าพวกนี้
"พูดกูมึงไม่เพราะ"
"อ๊า เจฟฟฟฟฟ!" ผมร้องพร้อมดิ้นพล่าน


(ครืดๆๆๆ) มีสายโทรเข้า


"ใคร?" ผมลอบมองหน้าจอ เห็นชื่อ 'เชษฐ์' และ 22.25 น. เด่นหรา
"ว่า?" ฝรั่งมือข้างหนึ่งกอดผม อีกข้างยกหูคุยโทรศัพท์
("...") เสียงในสายชวนเครียด
"มันว่าไง?" ต่อมเสือกโจ๊กทำงาน
"กายอยู่บาร์เกย์"
"หา!"



*************
ซียู
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 39 เฟรชชี่ไนท์ P.44 (14/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 21-07-2014 07:53:39
 อรุณสวัสดิ์puppyluv  :mew1:

วาดภาพตามโจ๊กฟ้าเหลือง ขาคงล้าน่าดู 555555555555555

แต่ยิ่งตกใจเมื่อกายเข้าบาร์เกย์ เอาแล่วๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 21-07-2014 07:59:05
 :L1:
rujaya แต่เช้า!!!
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 21-07-2014 08:01:56
 :hao3:
ฟ้าเหลืองเชียวเหรอโจ๊ก  :laugh:
พอมาอ่านเรื่องเกี่ยวกับกายในภาค 2J รู้สึกว่ากายน่าสงสารแฮะ (แต่ในลมเหนือหมั่นไส้มากกก ขอบอก)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 21-07-2014 08:47:25
ฟ้าเหลืองเลย :katai2-1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 21-07-2014 09:01:28
ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 21-07-2014 09:18:53
เย้ๆ ตอนใหม่มาแล้ว
เจอจัดหนักถึงขนาดฟ้าเหลืองกันเลยทีเดียว หุหุ

กายนี่คงพยายามจะทดสอบตัวเองอยู่ซินะ
แอบสงสารเล็กๆ (สงสารมากไม่ได้เดี๋ยวพี่เหยี่ยวกินหัว 555)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 21-07-2014 09:46:45
 :serius2: กายไปทำอะไรที่บาร์เกย์อ่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 21-07-2014 11:28:32
เดี๋ยวก็ชินเนาะคิตตี้น้อย เจฟฟพาออกกำลังบ่อยๆๆ

คุณกายจะทดสอบขั้นกว่าเรอะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 21-07-2014 13:06:10
เจฟเฟอสัน แน่มาก ผมมีคนของผมเป็นผู้ชาย
น่ารักอ่า โจ๊กกกกกกกกกกกขอฟัดที 555555
 :mew1:  :mew1:  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 21-07-2014 13:50:47
"โจ๊กเป็นผู้ชายรูปหล่อหน้าตาดีที่ตกหลุมรักไอ้เกย์เฒ่าเซ็กส์จัดเท่านั้นเอง" แหมๆๆๆ โจ๊กเอ้ย น่าอิจฉาเหลือเกิน ฟ้าเหลืองเลย
เจฟก็แมนมาก โอย มั่นคงกับคนๆเดียว ชอบอ่ะ เจฟเป็นผู้ชายในอุดมคติเลย โจ๊กไม่ต้องหวง เราเป็นสาววายที่ชอบมองอยู่ห่างๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 21-07-2014 15:06:32
นึกสภาพโจ๊กคงสาหัสพอดู  แต่แหมฟ้าเหลือง  ทำเอาจิ้นไปไกล  :hao6:

เจฟเป็นชายหนุ่มที่มั่นคงและชัดเจนดีจริงๆ  ชอบผช.อย่างนี้  :laugh:

กายเอ้ย!  จะพิสูจน์ใจ  แต่ศูนย์เปล่า  น่าสงสาร 

เพราะคู่กันแล้วย่อมไปแคล้วกัน  รักแท้เพียงแค่รอจังหวะและเวลาที่เหมาะสมเท่านั้น

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: คุณขนมหวาน ที่ 21-07-2014 16:17:02
โอ้ยไม่ไหวแล้ว โจ๊กคือน่ารักมากอ่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 21-07-2014 16:23:02
โจ้กจัดให้ เลนเจอ พ่อมดจัดซะ ฟเาเหลืองเลย รักกันแรงดีไม่มีตก น้ออออ แต่เอ...อยู่ๆ ไน้ซ์กาย ไป บาร์เกย์ได้ไงอ่าาา เกิดอารายยขึ้น...รอวันจันทร์อย่างใจจดใจจ่อจ้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 21-07-2014 16:30:24
วันจันทร์สีเหลือง ฟ้าก็ต้องเหลืองสิโจ๊ก ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-07-2014 17:16:44
โจ๊กว่าเจฟซะเสียเลย ไอ้เกย์เฒ่า 5555
ตอนนี้หรือเปล่าที่เจฟหาเด็กผู้ชายให้กายลอง
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 21-07-2014 17:20:43
กรี๊ด....ตอนไปทดสอบหลังเจอลมจ๋าแน่เลย....
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 21-07-2014 17:32:56
 :katai2-1: :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 21-07-2014 18:37:46
จะสงสารดีไหมโจ๊ก ฟ้าเหลืองเนี่ย
ยังดูรื่นเริงอยู่เลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 21-07-2014 20:11:24
พี่เจฟสุดหล่อเล่นจะพี่โจ๊กหนูฟ้าเหลืองเลยหรอคะ  :laugh:

อยากให้หนุ่มๆเจอน้องลมเร็วๆจัง   :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 21-07-2014 20:42:31
ที่อ่านมาทุกเรื่อง
สงสารกายมาก ไม่เคยสมหวังเลย
แล้วก็ยังดูสับสน หาทางออกให้ตัวเองไม่ได้
ยังต้องแบกรับอะไรหลาย ๆ อย่างอีก
โถ่ พ่อคุณณณณณ
 :hao5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 21-07-2014 20:45:48
ฟ้าเหลืองเลยเหรอ :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-07-2014 20:48:12
อ่านแล้วก็เปรียบเทียบช่วงเวลากับลมเหนือ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 22-07-2014 18:56:18
หวานเว้ยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 22-07-2014 19:48:34
อ่านไปอ่านมาทำไม๊ทำไมมันจำได้แต่ จิระของผม ก็ไม่รู้เนอะโจ๊กกี้.  กายดูเหมือนเพื่อนจะไม่สนับสนุนนะ. ออกแนวเครียดซะมากกว่า  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 22-07-2014 21:17:29
เล่นเสียฟ้าเปลี่ยนสีเลยเหรอ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 23-07-2014 00:21:16
หนักไปนะ จิระเจฟ ล่อซะ จิระโจ๊ก see yellow sky เนี่ย
อรั๊ยยยยยยย
ย้อนอดีตช่วงสัมภาษณ์เดือนคือ จิระเจฟ แมนมาก
ตรงไปตรงมา
แมนกว่าคนที่บอกว่าตัวเองเป็นผช.แท้รักผญ.อ่ะ หุหุ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 23-07-2014 02:25:24
เจฟขี้หวงจริงๆ  กายไปทำอะไรในบาร์เกย์หล่ะนะ 5555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 24-07-2014 17:02:17
ห่างกันหลายวันนอกจากจะคิดถึงแล้วยังเจ็บตัวด้วยสิ
หนนี้เล่นเอาฟ้าเปลี่ยนสี โจ๊กก็ยังมีแรงมาเรียนอีกเนาะ :laugh:
คนที่แข็งแรงไม่ใช่เจฟฟรี่แล้วล่ะ ต้องยกตำแหน่งนี้ให้แมวดื้อ
กลายเป็นว่าเริ่มมีคนรับรู้แล้วสิว่าจิระน่ะเป็นของใคร :hao3:
ส่วนกายก็ยังเป็นพระรองที่ไม่สมหวังอยู่ เอาใจช่วยเช่นเดิม
แม้จะรู้ว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นยังไง :เฮ้อ:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 24-07-2014 19:24:59
ถึงขนาดฟ้าเหลืองกันเลยทีเดียว  555

กายไปทำไมที่บาร์เกย์อ่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 27-07-2014 20:33:14
เจฟชดเชยให้โจ๊กช่วงที่ไม่อยู่ :m25:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 27-07-2014 21:42:33
กว่าจะได้อ่านก็คืนวันอาทิตย์ทุกที
ไม่ว่าจะเรื่องนี้ ลมเหนือหรือเก็ทบี ก็ยังสงสารพ่อหนุ่มไนซ์กายตลอดเลยแฮะ หาคนยึดเหนี่ยวจิตใจนางบ้างสิคุณ puppyluv  :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 28-07-2014 06:13:37
ขอส่องสักนิด วันนี้วันจันทร์
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 28-07-2014 06:26:06
คิดถึง :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 28-07-2014 06:35:23
เข้ามารอ .... :mew4: มอนิ่งวันจันทร์
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 28-07-2014 06:55:41
 :hao3:
เข้ามารอ เช้าวันจันทร์

เข้ามาอีกรอบตอนบ่าย 2 กว่าๆ สงสัยโจ๊กยังไม่หายฟ้าเหลือง  :laugh:
อะอะ เขาจะเล่น hay day รอไปพลางๆละกัน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 28-07-2014 07:02:21
ฮัลโหลลลล มันเดย์ค้าฟ สดชื่นตลอดวันกันทุกคนค้าฟฟ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-07-2014 13:53:16
ฮาโหลลลลล~...ตอนที่ 41???
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 28-07-2014 17:11:14
มารอจิระน้อย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 28-07-2014 20:19:49
โอ๊ะโอ!! :p
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 29-07-2014 14:11:49
เข้ามารอทุกวัน เมื่อไหร่จะมาอ่ะ เขาคิดถึง2Jแล้วนะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 29-07-2014 15:15:19
โจ๊กกี้ ไปออกทริปที่ไหนน้อ หายไปเลย รออยู่น้าาาาา  :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 29-07-2014 23:49:14
คนเขียนเป็นอะไรหรือเปล่า เป็นห่วงๆ :กอด1:
รออยู่เหมือนกัน  :sad4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 30-07-2014 04:10:28
โจ๊กกี้ไปไหนหว่า. คิดถึงมากมายขอบอก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 01-08-2014 16:45:49
คิดถึง2j.  :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 01-08-2014 16:53:53
 :mew2: หายไปไหนจ๊ะ เป็นอะไรหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 01-08-2014 19:34:55
คิดถึงเด็กๆๆ :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 02-08-2014 15:01:08
รู้สึกสงสัย
เป็นอะไรมากมั้ย?
ไม่สบายรึป่าว?
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-08-2014 04:05:19
 monday again.i'm waiting for u  :katai5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 04-08-2014 06:34:28
เป็นอย่างไรกันบ้างน้อน้องๆ ดีขึ้นหรือยัง :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 40 มันก็ยังงงๆ P.45 (21/7/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 04-08-2014 06:51:12
 :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 04-08-2014 07:37:11
รู้ได้ไงว่ามีทริป
อรุณสวัสดิ์!!!
 :mew3:

******************
JIRA’s JIRA
ตอน 41 บาร์เกย์และบาส








ผมสก๊อยเกาะเอวฝรั่งอัศวินนักบิดไปพบกายที่ลานจอดรถสถานอโคจรเพื่อชนชาวสีม่วงโดยเฉพาะแห่งหนึ่ง
เราเจอไนซ์กายทำหน้าเหรอหราตาตื่นยืนพิงรถอยู่กับชายวัยรุ่นราวคราวเดียวกันอีกคน


“อ้าว! เชษฐ์?” ผมถอดหมวกกันน็อกออกทักทาย
“เออ มาก็ดีแล้ว งั้นกูไปก่อนนะกาย ขอบใจมาก ไม่ได้มึงคงแย่” เชษฐ์ว่า
“อืมได้ ไม่เป็นไร ให้ช่วยอะไรก็บอก” กายไนซ์


เชษฐ์ตบบ่ากายพร้อมอธิบายคร่าวๆ “เพื่อนมึงขับรถมาส่งที่นี่ เจอมันแถวนั้น ไม่มีเงินค่าแท็กซี่เลยขอให้ช่วยกะทันหัน น้องกูมันดื้อไม่รักดี หนีเที่ยวแต่ได้ตัวแล้ว ไปล่ะ”
บรรยายสรุปเร็วๆ ก่อนผละจากไปเร็วจี๋ โจ๊กยังตามไม่ทันจึงรีวิวกับกายอีกหน


“หมายความว่ายังไงวะกาย ไม่ได้จะเข้าบาร์เกย์?” ผม
“เปล่า ลงมาซื้อของร้านแถวคอนโด อยู่ดีๆ เชษฐ์วิ่งมาบอกว่าน้องอยู่ในบาร์เกย์จะยืมตังค์ค่ารถก่อน เห็นรีบๆ เลยช่วยพามาเองก็แค่นั้น”
“อ้อ ไอ้เรารึก็นึกว่า...” ผมคิดเป็นตุเป็นตุ เบนซ์คันหรูของกายช่วยชีวิตญาติโกของโครมันยองซะงั้น

“น้องเชษฐ์?” เจฟมายืนข้างผม มองตามหลังเชษฐ์ที่วิ่งไปอย่างรวดเร็ว
“ยังไม่เห็นหน้าเลย เข้าไปด้วยกัน รู้อีกทีคือเชษฐ์โทรบอกว่าได้ตัวแล้วให้ออกมารอที่นี่ จะพาไปส่งบ้านก็ไม่เอา พอดีโจ๊กกับเจฟฟรี่มานี่ล่ะ”
“อ้อเหรอ มันแปลกๆ อยู่นะไม่ยอมให้เจอหน้า ว่าแต่น้องเชษฐ์ผู้ชายหรือผู้หญิง แอบมาทำงานไม่บอกพี่ชายมันหรือยังไง” ผมวิเคราะห์ ทำไมเชษฐ์ถึงไม่ยอมให้พวกเราเจอหน้าน้องที่ว่า
“ไม่แน่ใจ ไม่ได้ถามซะด้วย” กาย
“นั่นไงเชษฐ์” ผมชี้


เราสามคนมองตามหลังเชษฐ์ที่ข้ามถนนเข้าไปในร้านสะดวกซื้ออีกฝั่งถนน เชษฐ์ถอดแจ๊กเกตบาสเกตบอลสวมคลุมหัวให้เด็กผู้ชายรูปร่างคุ้นตาคนหนึ่ง ก่อนตระกองกอดถนุถนอมโอบพาขึ้นรถแท็กซี่หายลับไป

เท่าที่จำได้ อาโปเพื่อนสนิทเชษฐ์โครมันยองเคยเล่าว่าเชษฐ์มีพี่น้องด้วยกันรวม 4 คน เชษฐ์พี่ชายคนโต น้องสาวคนรองเป็นลูกติดพ่อเลี้ยงอายุห่างกัน 2-3 ปีไล่เรี่ยกัน ส่วนน้องสาวคนที่ 3 และน้องชายสุดท้อง 4 ก็เรียนชั้นประถมอยู่เลย ตัวกะเปี๊ยกขนาดนั้นไม่มีทางข้องแวะกับบาร์เกย์ได้แน่นอน



“คงเป็นน้องคนรู้จัก” เจฟสรุป
“งั้นมั้ง อาจจะเขินเราก็ได้” ผมไม่ติดใจ มองตามแสงไฟท้ายรถวิบวับ ใจเขาใจเราล่ะนะ
“เชษฐ์ก็บอกอยู่ว่าไม่ต้องเข้าไป แต่เมื่อกี้เกือบแย่ มีที่เป็นห้องๆ เหมือนโซนคาราโอเกะ เปิดเข้าไปเจอคนโดดกอดจะลวนลามซะได้ แฮะๆ” กายเปลี่ยนเรื่องชวนหัวเราะแห้งๆ มือลูบคอไปมาท่าทางประหม่าคล้ายเจอศึกสาหัสไม่คาดฝัน
“โดนเต็มๆ ลิปสติกข้างแก้มนั่นไง” ผมชี้
“โย่! จริงเหรอ” กายสะดุ้งรีบปัดแก้มตัวเองเร็วๆ
“เปื้อนเลอะหมด อยู่เฉยๆ” ผมช่วย เลิกชายเสื้อยืดของกายขึ้นเช็ดหน้า กายก็ก้มให้ผมเช็ดออกดีๆ

“ไปโดนยังไง?” เจฟกอดอกถามนิ่งๆ
“น่าจะตอนในเล้าช์ที่คนเต้นๆ กันอยู่ ไม่แน่ในห้องที่วิ่งออกมากอดคอก็ด้วย”
“โดนถ่ายรูปหรือเปล่า?” เจฟ
“ไม่น่านะ คนกำลังสนุกไม่ทันทำอะไร มืดๆ เมาๆ ซะเป็นส่วนมาก”
“ก็ดี นายแบบเป็นข่าวคงไม่ดีนักหรอก”
“เอียงหน่อย หลังคอมึงด้วยกาย หลายดอกเชียว อยู่ดีไม่ว่าดีจะชวนกันปลูกต้นไม้ซะแล้น”


ผมสนุกใหญ่ เลิกเสื้อยืดกายขึ้นจนเพื่อนเกือบโป๊ โชว์แพ็กฟิตแอนด์เฟิร์มบริเวณหน้าท้องจนสาวๆ แดรกควีนที่ออกมาสูบบุหรี่แถวนั้นเป่าปากแซววิดวิ้ว


(“กรี๊ดๆ ซิกส์แพ็กขาวๆ”)
(“ต๊าย! ฉันอยากกินเด็กแหละเธอ เค้าว่าจะได้เป็นอม-ตะ”)
(“วิ้ดวิ้ว! มานี่มะหนูจ๋า พี่อยากส่งเธอเรียน แต่คนนี้หน้าคุ้นๆ นะ เหมือนเคยเห็นที่ไหน”)
(“ฉันก็ว่างั้น ไปฉุดมาเชยชมดีกว่า คืนนี้อยากได้ผู้ชายละอ่อนติดมือ อร๊าย!”)

“เอาล่ะซิ” ผมเห็นท่าไม่ดี
“รีบเผ่นก่อนดีกว่า” กายเห็นด้วย
“ขึ้นรถ” เจฟสั่ง


เอี๊ยด!!! รถยนต์สีขาววิ่งมาเบรกพรืดขวางบังเรากับสาวๆ สีม่วงเหล่านั้นจนบังเกิดเสียงร้องว้ายโกลาหล


“เฮ้ย! ไปไงบ้าง” เหยี่ยวลดกระจกมาทัก เจ้าชายขี่ม้าขาวชัดๆ
“GO! GO! GO!” ฝรั่งร้องสั่ง

ดึงผมซ้อนท้ายก่อนบิดยกล้อควันโขมง กายกับเหยี่ยวพุ่งตามมาคนละคนเบนซ์กับคาเยนน์ฝุ่นตลบ ทิ้งสาวๆ กรีดร้องเสียดายที่ถูกขัดจังหวะอย่างโหยหวน

...
....


บ้านผม อ่า...บ้าน 2J ที่มีเจ้าเจสเตอร์กับเจ้าทองดีรออยู่

“จะหกทุ่มแล้วยังบังอาจตื่นมาเสนอหน้าอยู่นะเจ้าพวกเน้!” ผมเท้าเอวเสียงดังใส่ลูกหมาหน้าแป้นแล้นลั้ลลาสุดติ่ง กระโจนออกจากกรงมากระดิกหางรอเจ้านายบันไดหน้าบ้าน
“หึหึ” พ่อมันขำๆ จับหัวผมโยกไปถูอกตัวเองทีนึง
“หมามึงไม่หลับไม่นอนวะเจฟฟรี่” เหยี่ยวลงจากรถตามมากวนโอ๊ย
“แล้วแต่ เจ้านายนอนก็นอน”

“อ้อเหรอ ไม่ให้นอนในกรง?”
“ให้ซิ ฝึกมาอย่างดี แต่เพื่อนมึงใช้แบบบานสวิงไม่ล็อก อยากเข้าอยากออกตอนไหนก็เชิญ มันสองตัวเลยได้ใจใหญ่” ผมค้อนเจ้าหมาใหญ่ตัวหัวโจกวงใหญ่
“ล็อกตอนฝึกกับตอนทำโทษ” เจฟอธิบายชิล
“ก็ดีนี่หว่า ถ้ากูมีหมาก็จะทำอย่างนั้นเหมือนกัน เลี้ยงแบบไม่ล่ามโซ่ ใช้หัวใจล็อกความรักของเราไว้ ฮิ้ว! 555” เหยี่ยวแกล้งลอยหน้าลอยตาลั้ลลา
“กวนล่ะเหยี่ยว เมาดิบเพราะดึกมากหรือไง ล็อกไว้ด้วยความรัก” ผมงุบงิบด่าแก้เขิน
“555”


เกย์เฒ่าหัวเราะดังก้อง ยกเอวผมขึ้นไปยืนบนบันไดโชว์อีกต่างหาก เพื่อนมึงเพิ่งแซวกูคาบ้านเลยนะ


“เข้าไปคุยข้างในกันก่อน”


เพื่อนพวกนี้แปลกดีครับ แทนจะรีบแยกย้ายเข้ารังนอนกลับขี่รถตามกันมาเสวนาร่วมมิตรต่อ

กายอธิบายอีกหนว่าไม่ได้เกี่ยวข้องอันใดกับบาร์เกย์ แค่เห็นยังขนหัวลุก ขยาดถูกจูจุ๊บเนื้อตัวไม่หาย ครั้งนี้ยอมข้องแวะด้วยเนื่องจากต้องการช่วยเหลือเชษฐ์เท่านั้น



“น่าขนหัวลุกอย่างนั้นกล้ายังเข้าไปนะคนเรา” ผมชงน้ำแดงแจก ไม่เอาน้ำเมาด้วยอีกไม่กี่วันนักบาสเกตบอลจะลงแข่งขัน ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ก็ต้องเพิ่มซ้อมเช้ากันแล้ว


แค่คิดยังเหนื่อยตาม ภารกิจลากไอ้ซากุระหงิลุกจากที่นอนคืองานมหาโหดของโจ๊กดีๆ นั่นเอง

“รีบช่วยเชษฐ์ตามหาคนเฉยๆ ตอนถูกคว้าคอไปหอมแก้มนี่ยังตกใจไม่หายนะเว้ย” กายสนุกกว่าทุกที สงสัยติดนิสัยคึกช่วงดึกเหมือนสองตัวนี้แหง
“ยังไงก็โดน เมื่อกี้ขนาดยืนอยู่ลานจอดรถยังจะวิ่งมาตามจับล่ะคิดดู หน้าให้มากนะกาย” ผมแซว
“จริงๆ ที่เข้าไปเพราะอยากรู้ว่าเป็นยังไงเหมือนกันแหละ” กายพลิก
“อ้าว?” ผม
“ซะงั้น” เหยี่ยว
“หึหึ” เจฟ

“ก็...เคยแต่ผับบาร์ปกติไง อยากรู้ว่าต่างกันไหม”
“ต่างหรือไม่ต่าง?” เจฟถาม
“ต่างซิ ต่างมาก มืดๆ ทึมๆ เสียงดังกว่า แล้วก็...”
“แล้วก็อะไร?” ผมอยากรู้เต็มที่ ชะโงกไปถามจนมือใหญ่ดึงเอวไว้พลางส่งเสียงฮึ่มฮั่มในลำคอ เจ้าลูกหมาสองตัวที่วนเวียนใต้โต๊ะพลอยชะงักมองตามไปด้วย

“น่ากลัว” แล้วกายก็ปิดเงียบไม่เฉลยทั้งหมด
“งั้นมึงคงไม่มีดวงสมพงศ์กับเพศสีม่วงหรอกกาย โจ๊กฟันธง” ผม
“จริงๆ เหรอโจ๊ก” กายซีเรียสเกินจริง
“ก็เออซิ สัมผัสแค่นี้ก็น่าจะบ่งบอกว่าคุณไปต่อหรือไม่ได้ไปต่อ อย่าถามถึงขั้นจะมีเซ็กซ์ด้วยเลย ถ้าแขยงขนาดนี้ถอยจากประตูเกย์ไปเลยเถอะกาย ชีวิตจะมีความสุขกว่าเยอะ” ผมกึ่งสอนไปในตัว


คนบางคนบอร์นทูบี รวมถึงมีโชคลักกี้อินเลิฟ อาทิเช่น ผม มีกระแสเล็กๆ ในจิตใจก่อนประสบพบพักตร์เจ้ายักษ์ในที่สุด

จากประสบการณ์ตรงและการสังเกตของผมบ่งบอกว่า กายอาจมีความสนใจอยู่บ้างเนื่องจากเพื่อนสองคน เหยี่ยวและเจฟเป็นเกย์ บวกฮอร์โมนวัยอยากลองของย่อมติดมาบ้างเป็นธรรมดา ไม่เช่นนั้นคงไม่ก้าวเท้าเข้าไปในบาร์ทั้งที่ตัวเองแบกศักดิ์ศรีนายแบบไว้เต็มคราบ

แต่ถ้าไม่มีใจ หรือมีใจทว่าไม่ใช่คนของเรา หากเผลอไผลถลำมาทางนี้กายอาจเจ็บปวดจนถอนตัวไม่ขึ้น ผมกล้าออกปากเนื่องเพราะปรารถนาดีต่อเพื่อนล้วนๆ



“ก็น่าจะจริงนะโจ๊ก” กายครุ่นคิดก่อนถอนหายใจเหมือนเห็นโลกสลายตรงหน้า
“ต้องระวังให้ตลอดซิวะ เป็นข่าวมามันก็ใส่ไข่ให้งี่เง่าได้ทั้งนั้น จะไนซ์กายลับหลัง คนอื่นเขาไม่รู้ไม่เห็นด้วยหรอก” เหยี่ยวเตือนตรงๆ
“ถ้าจะเข้าก็ให้เหยี่ยวพาไป ฉายเดี่ยวยังไงก็โดนซิว ไปที่เราคุมได้หน่อย” ฝรั่งว่ากึ่งเตือนทำผมหูผึ่งหันขวับไปหาไอ้นกทันที
“หา! มึงเคยเข้าสถานที่เยี่ยงนี้ด้วยหรือเหยี่ยว ทำไมไม่ชวนกูบ้าง” โจ๊กอยากเปิดหูเปิดตาบ้าง
“ชวน?”
“ชวน!” สองเสียงเกือบๆ พร้อมกัน


เหยี่ยวเลิกคิ้วสงสัย ส่วนหัวแดงจ้องตาเขม็งดุๆ แบบเดียวกับตอนจะสั่งไอ้เจสเตอร์อ่ะครับโจ๊กจำได้


“ก็อยากรู้อยากเห็นของจริงบ้างไรบ้าง เผื่อทำข่าว”
“เคยไปดูผ่านๆ เป็นเคสดีไซน์ตอนจะทำผับกับพี่พงศ์ อยากรู้จริงๆ เหรอโจ๊ก” เหยี่ยว
“อยากซิ”

“ไม่ต้อง!” เสียงแข็งจากคนที่คุณก็รู้ว่าใคร
“ก็อยากรู้เฉยๆ อ่ะ กายมันยังอยากรู้เลยเห็นเปล่า เผื่อพี่หยกให้เขียนสกู๊ปไง ข้อมูลๆ”
“555” เหยี่ยวหัวเราะ “ห้ามไอ้กายแต่อยากรู้เอง ซะงั้นคนเรา”
“แค่อยากเห็นเฉยๆ” โจ๊กตื้อเท่านั้นที่ครองโลก
“ไม่ได้! พรุ่งนี้ไปลาออก ส่วนมึง โทรไปบอกพี่หยกเดี๋ยวนี้เลยเหยี่ยว” เจฟจอมบงการชี้นิ้วสั่งสองทาง ผมกับเพื่อนนก


“เฮ้ย! ลาออกอะไร ชมรมกูเหรอ ไม่เอาดิ!” โจ๊กตาเหลือก ไม่น่าปากเปราะหาเรื่องเดือดร้อนเลยตู
“555 ถามก็ได้โจ๊ก เพิ่งเห็นมาเมื่อกี้” กายขำ มึงอยู่นอกสายตากูแล้วกาย นาทีนี้อย่าเพิ่ง ส. ใส่เกือก
“เหยี่ยว อย่านะเว้ย! เจฟ ปล่อย!”
“ไม่!” มือกาวรัดเอวผมแน่น
“ไอ้เชี่ยเจฟ! กว่าจะเข้าชมรมนั้นยากแค่ไหนรู้มั้ย! เจสเตอร์! จัดการพ่อมึงที!” โวยลั่น


ผมพยายามจะคว้าเหยี่ยวไม่ให้กดมือถือโทรหาบุคคลสำคัญของชมรมภาพถ่าย พี่หยกเป็นเหรัญญิก ผู้ช่วย ผู้จัดการ ตำแหน่งเบ้ทุกอย่าง ทว่าคำพูดพี่หยกสามารถชี้เป็นชี้ตายถือเป็นที่สุดของที่สุดครับ พี่ประธานตัวจริงต้องว่าตามพี่หยกทุกคำห้ามตกหล่นเลยคิดดู โจ๊กหลอนชีวิต ว้าก!!!


“ฮัลโหล...” เหยี่ยวยักคิ้วหยอกใส่ผมทีนึงก่อนลอยชายลุกไปคุยข้างนอกไม่เดือดร้อน

“เอาจริงดิ? ไอ้ๆๆ ไอ้ชั่ว ไอ้นกกระจอก! ไอ้นกหัวโกร๋น! ถ้าต้องระเห็จออกจากชมรมมึงไม่ตายดีแน่! ห้ามยุ่งนะเว้ย!” ผมโวยวายโมโห ฉุนก็ฉุน อยู่ดีๆ ทำไมแจ๊ตพ็อตแตกที่โจ๊กวะ
“อย่าดื้อ!” มือปลาหมึกดึงผมนั่งตักต่อหน้ากาย วะโว้ย! นี่ก็อีกคน
“ไอ้เชี่ย! เลวอ่ะ ไปสั่งมันทำอย่างนั้นได้ยังไง กูแค่อำไอ้กายเล่นเฉยๆ”
“พูดไม่เพราะ” กดจมูกฝังหัวไหล่ผม งับปีกหลังแรงๆ อีกต่างหาก
“โอ๊ยเจ็บ! อย่าซิ”
“เกเร”
“ให้โจ๊กอยู่ต่อเถอะนะเจฟนะ อย่าบอกพี่หยกเลยเถอะ นะๆๆๆ”


 สิ้นคิดแล้วนาทีนี้ เหนื่อยด้วย ง่วงอีกต่างหาก ทำไมคนซวยที่สุดคือจิระหน้าตาหล่อเหลาคนนี้ครับ เค้าไม่เข้าใจ

...


กายกุมปากกลั้นขำเก้าอี้ตรงข้าม ส่วนเชี่ยเหยี่ยวแม่งยักคิ้วดิกๆ ใส่ผม อยากกระโดดถีบกระจกใส่หน้าไอ้ลูกครึ่งสัตว์ปีกของมันจริงๆ เลยพ่อ

“เป็นห้องๆ ธรรมดานี่ล่ะ ใช้ไฟแบล็กไลต์แค่สลัวๆ มืดมากคนเดินชนกัน แคบแล้วก็กลิ่นน้ำหอมฉุนจัดไปหน่อย”

กายสาธยายบรรยากาศไม่ดูเวล่ำเวลา คงหาเรื่องคุยแก้เก้อนั่นล่ะว่าง่ายๆ แต่ถามหน่อยไหมว่ากูอยากรู้หรือเปล่า

“อืม” ฝรั่งหัวแดง
“เชษฐ์จะให้วนรถกลับเดี๋ยวนั้นนั่นแหละ แต่เห็นวิ่งหายเข้าไปหลังร้านคนเดียวเลยตามไปดูด้วยดีกว่าเผื่อช่วยอีกแรง”
“มึงไนซ์มากกาย ครั้งหน้าเข้าไปอีกนะ กูจะสาบส่งให้ถึงสวรรค์เลยคอยดู”
“555 โจ๊กตลกนะนี่” กายขำขัน
“จุ๊บ...” ยักษ์จอมบงการแอบจูบหลังคอผมตรงด้านที่กายมองไม่เห็น ดูมันทำกับจิระของมันครับ (T^T)


ผมกัดฟันกรอด กอดอกนั่งทิ้งตัวลงน้ำหนักใส่ตักเต็มๆ ทำอะไรไม่ได้แล้วนี่

...
....


เหยี่ยวเลื่อนประตูบานเลื่อนครืดพร้อมใบหน้ายิ้มแฉ่ง ขี้เหร่ตายล่ะสัตว์

“เรียบร้อย หุหุ”
“กูเกลียดมึง-โป้ง!” ผมงอน
“เฮ้ย! มีโป้ง? 555 เด็กมึงโป้งกูว่ะเจฟฟรี่” เหยี่ยว
“555 ไว้จัดการให้” เจฟ
“555 โป้งเหมือนเด็กนะโจ๊ก” กาย

รุมขำกันหมด เจสเตอร์กับทองดีเห่าโฮ่งๆ ไม่เว้น


“มันถึงห้องแล้วไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ผับนั้นคนของพี่พงศ์กำลังเข้าไปช่วยดูอีกแรง น่าจะเรียบร้อยดี คงไม่มีกอซซิปหรอกกาย เชื่อได้” เหยี่ยวผู้กว้างขวางหันไปเจรจาต้าอวยกับเพื่อนฝูง

อ้าว เรื่องของโจ๊กล่ะครับพ่อหนุ่ม

“ก็ดี” เจฟว่า บีบเอวผมเล่นเรื่อยๆ ชิลๆ จมูกโด่งวนเวียนติ่งหูชวนสยิวกิ้ว
“ให้พี่พงศ์ช่วยด้วยเหรอเหยี่ยว?” กายถาม
“เหนียวไว้เฉยๆ คนวงในคุยกันง่ายกว่า กันไว้ดีกว่าแก้”


ผมเคยได้ยินกิตติศัพท์อยู่บ้าง พี่พงศ์ที่ว่าเป็นเจ้าของผับในย่านราตรีชื่อดังของกรุงเทพมหานคร มีเอี่ยวกับอาทิตย์กรุ๊ปบริษัทพ่อของเหยี่ยวไม่มากก็น้อย

ตกลงไม่ได้คุยถึงชมรมโจ๊กดอกหรือขอรับท่าน ผมหันมองเลิกลั่ก เอิ่ม...จนป่านนี้จิระยังนั่งตักฝรั่งหัวแดงไม่ได้ขยับครับ (T-T) อนาถตัวเอง


“สรุปกูกับพี่หยกล่ะ?”
“อ้อ ลืม กดเบอร์พี่หยกทีซิเจฟฟรี่ เมื่อกี้พลาดกดเบอร์ควายตัวไหนสักตัว” เหยี่ยวเหล่ยิ้มๆ หลอกเด็ก
“ไอ้เลว!” ผมรีบคว้าจะแย่งโทรศัพท์มือถือจากมือยักษ์หัวแดง เหยี่ยวก้มอีกฝั่งพูดเบาๆ กับสหาย

“...เมื่อกี้มี (...voice)”
“...I guess so.” เจฟลอบคุยกับเหยี่ยวถึงอย่างไหนอีกไม่ทราบ

“มีอะไร อยากรู้ ขอดูหน่อย” โจ๊กชะเง้อเอี้ยวตัวไปส่องหน้าจอมือถือเหยี่ยว หัดมีความลับกันสองคนไม่แบ่งกันบ้าง
“ยุ่ง”
“ยุ่งว่ะโจ๊ก” ฝรั่งกับนกกระจอกจิ๊จ๊ะดุผม


เห็นชื่อ ‘พี่พงศ์’ และ ‘เชษฐ์’ ในลิสต์โทรออกล่าสุด ก่อนจะเหยี่ยวจะเปลี่ยนสไลด์นิ้วเป็นรูปนาฬิกาโรเล็กซ์เรือนหรูให้ดู


“หึหึ” เจฟอมยิ้มมุมปาก หากมือยังเกี่ยวเอวผมทั้งคู่ไม่ปล่อย
“ใช่ไหม” เหยี่ยวก็จุดยิ้มเจ้าเล่ห์อีกคน
“คุ้นๆ ว่าใช่ แต่เรื่องของเขา”
“อะไร? ทำไม? มีอะไรกัน?” ผมกระตือรือล้นเต็มที่
“มีอะไรเหยี่ยว เจฟฟรี่?” กายสนใจบ้าง เหยี่ยวจึงโชว์ภาพในมือถือให้ดู
“ว่าจะเอารุ่นนี้เข้ามาวางบ้าง ที่โน่นขายดี” เหยี่ยวเซไปเรื่องไหนไม่ทราบ แต่สหายสองตัวอมยิ้มมุมปากแปลกๆ โจ๊กรู้ดี อยู่กับพ่อมดจนชิน


(ผมทราบภายหลังนานมากๆ เมื่อครู่ที่เหยี่ยวโทรคุยกับเชษฐ์ ขณะนั้นโครมันยองเชษฐ์กำลังปลุกปล้ำโรมรันอยู่กับใครอีกคน ซึ่งก็คือน้องเจ้าของนาฬิกาโรเล็กซ์รุ่นลิมิเต็ด เอดิชั่นที่เหยี่ยวโชว์ให้ดู

ลูกชายคนเล็กของเจ้าสัวผู้ชื่นชอบนาฬิกาข้อมือยี่ห้อนี้...ปอร์เช่กับเชษฐ์ จุ๊ๆ เหยียบไว้ครับ เรื่องนี้โจ๊กเล่า โจ๊กหล่อคนเดียวคู่อื่นห้าม ; โจ๊กเอง)



เหยี่ยวเฉว่ากำลังนำเข้านาฬิกาข้อมือมาวางขาย จะลงที่ห้างดังก่อนเอาทำเลเด่นเป็นหลัก พวกเราถึงปล่อยผ่านไม่สนใจ

“เออ เมื่อกี้ไปเลี้ยงสายพี่หริปู่รหัสไอ้นี่มา ทำให้กูรู้ความลับมึงอีกหนึ่งล่ะเหยี่ยว” ผมเป็นต่อ
“ความลับกู ความลับอะไรโจ๊ก?”
“คัดเลือกดาวคณะมึงไง” ผมยักคิ้วล้อเลียน


เล่าคร่าวๆ ถึงเหตุการณ์ในห้องลับ รุ่นพี่แทบทั้งหมดทราบรสนิยมไบเซ็กชวลของเหยี่ยวแล้วหากยังเลือกเป็นเดือนคณะ เพียงแต่ยังไม่ประกาศชื่อออกสื่อเท่านั้น กะจะเซอร์ไพรส์บนเวทีเฟรชชี่เมื่อคืนวันศุกร์ที่ผ่านมา การณ์กลับเป็นเหยี่ยวป่วยเข้าโรงพยาบาล (ป่วยการเมือง) ขึ้นเวทีไม่ได้ ไนซ์กายของเราจึงเป็นเดือนวิศวกรรมจำเป็นขึ้นแทน

ผลคือกาย-เดือนวิดวะแพ้เดือนรัฐศาสตร์ไปอย่างฉิวเฉียด ข่าววงในว่วๆ ว่าเฉือนแค่คะแนนเดียว ศึกชนคนหล่อของมหาวิทยาลัย K ครั้งนี้จึงเป็นทอล์คออฟเดอะทาว์นมาตลอด 2-3 วันที่ผ่านมาเนื่องจากสองคณะนี้เป็นไม้เบื่อไม้เมาแข่งกันเองทุกปี

อาโปได้ที่ 4 ครับ ไม่ติดหนึ่งในสาม ส่วนสาวๆ ดาวแสนสวยชนะเลิศคือวิทยาศาสตร์ตามคาด ที่ 2 เมี่ยงคำ-นิเทศ ที่ 3 ฟ้าใสคณะผมเอง

ขอสารภาพว่าโจ๊กมัวแต่ฟ้าเหลือง รับใส่หัวสมองคือตอนไปกินข้าวกับพวกพี่หริโน่น

...


“อ๋อ 555 รู้กับเขาด้วยเหรอ อินไซด์นี่หว่าโจ๊ก” เหยี่ยว
“แหงอยู่แล้ว ถามจริง ที่ไม่ยอมเป็นเดือนคณะเพราะไม่อยากให้ใครมายุ่มย่ามว่าเป็นเกย์เหรอ”
“ส่วนนึง”
“เอาจริงๆ ซิวะ กูเพื่อนมึงนะ”

“งั้นกูตอบจริงๆ ไอ้นี่มันไม่อยากให้มีคนมายุ่งกับคนของมัน” เหยี่ยวชี้สหายผมแดง
“เอ๋...” ผมหน้าแดงแปร๊ด
“ส่วนกู เหมือนกัน อยู่ในแสงไฟขยับนิดขยับหน่อยก็เป็นข่าว ดาร์กๆ แบบนี้คั่วเด็กสบายใจกว่า โอเคไหม” เหยี่ยวแบมือเบๆ คิง ออฟเดอะ เวิร์ล
“อืม...” กายพยักหน้ารับ คงคุ้นนิสัยสันดานเพื่อนตัวเองดี
“งั้นโอเค จบ” ผมพูดรู้เรื่อง ทุกคนล้วนมีเหตุผลของตน

“ยินดีด้วยนะกาย จงอยู่ในแสงสว่างต่อไป ไนซ์กายห้ามข้องแวะกับที่มืดแบบกูเว้ย เป็นมึงน่ะดีแล้วโชคดีเพื่อน 555” เหยี่ยวตบบ่ากายแกล้งๆ
“โอ๋ย โดนทั้งวันล่ะวันนี้ รุ่นพี่เอย ในเว็บเอย” กายโอดประเด็นที่ถูกลากขึ้นเวทีไปแพ้เดือนรัฐศาสตร์คู่แค้นของเหล่าวิดวะ
“555”
“เอาน่า เดี๋ยวก็ชิน พระเอกอยู่แล้วนี่หว่า กลัวอะไร”
“ไปดีกว่าดึกแล้ว พรุ่งนี้ซ้อมเช้า”


เหยี่ยวเห็นสมควรแก่เวลา พยายามไม่มองผมที่ตะกายแด่วๆ จะออกจากตักเจ้ายักษ์แรงเยอะให้จงได้


(^0^) ไชโย! ลุกได้แล้ว วะฮะฮ่า



“ไปนะโจ๊ก ขอบคุณมาก” กายลุก ชูแก้วน้ำแดงเชิงบอก
“อย่าลืมนะครับ กรุณาปลุกมันด้วย เอาให้ตื่น ไม่อย่างนั้นพี่ติณบังคับนอนโรงยิมแน่” เหยี่ยวชี้นิ้วสั่งผม
“ทำไมต้องโจ๊ก” ผมเท้าเอวละหน่าย
“555 เอาน่า เพื่อชาติ เพื่อทีม”


...

สองหนุ่มร่างโย่งเลี้ยวรถหายลับ ทันทีประตูรั้วบ้านเลื่อนปิด ผมหันไปกอดหมับเจ้ายักษ์ข้างกายทันที

“เจฟ...”
“ครับ”
“ง่วง”
“งั้นนอนนะครับ”

“สัญญาก่อน ห้ามยุ่งชมรมกูด้วย” ผมยังไม่ลืมง่ายๆ
“555 คิดไปได้นะคนเรา ผมจะไม่รู้เชียวหรือจิระของผมเป็นคนแบบไหน ชอบอะไร...หือ?”
“ม่ายรู้...พ่อมึงขู่กูอ่ะเจสเตอร์” โจ๊กหน้าไหม้หันไปใช้เท้าเขี่ยลูกลาบราดอร์เล่นๆ แก้หน้าแดง
“ไม่ได้ขู่”
“ขู่เห็นๆ เปลี่ยนไปเตะฟุตซอลกับอาโปดีกว่า เบื่อคนแถวนี้”

“ไม่มีแล้ว ปะ เข้าบ้านเรา”
“จริงๆ นะ”
“ครับผม”
“ไม่เชื่อ...ขนาดคอร์สเรียนโฟโต้พี่ธรยังไม่สนับสนุนเลย แพงบ้างล่ะ เสาร์อาทิตย์ไม่ตื่นบ้างล่ะ มอเตอร์ไซค์เค้าก็ไม่ให้ขับ สก๊อยตาหลอด” ผมก้มหน้างุดเล่นนิ้วงอนๆ
“หึหึ งั้นอาเสี่ยจ่ายให้เอง...จุ๊บ”
“แอะ! เสียหายทุกที หน้าบ้านด้วย โจ๊กหัวกระไดไม่แห้งแล้วเนี่ย” ผมลูบแก้มป้อยๆ เรายืนอยู่ตรงสเตปทางขึ้นหน้าบ้านพอดี

“ค่าเรียนถ่ายรูปไง”
“เอาซะคุ้มเลยนะ ที่เห็นฟ้าเหลืองทั้งวันนี่คือไม่นับชิมิ...ใจ...ร้าย”
“หึหึ งอแง ไปนอนได้แล้วครับ อึ๊บ!” ยกเอวขึ้นเกี่ยวท่าลิงอุ้มแตงพาเข้าบ้านฉิบ
“เย้! 555” ผมชูสองแขนยิ้มแฉ่งเด็กน้อยดีใจได้ค่าเรียนถ่ายภาพฟรี แถมไม่ต้องเดินเอง
“ส่วนสองตัว C-A-G-E!”


พ่อมันสั่งสุนัข สองตัวกระดิกหางแป๊กๆ นั่งลองใจเจ้านายครู่เดียวถึงสลดจ๋องๆ ย่ำต๊อกเข้ากรงหลังครัว


...
....


บนเตียงนุ่มน่านอน...

ลอกคราบผมทั้งบนและล่างก่อนพาไปอาบน้ำ กอดให้ยืนใต้ฝักบัวตัวกันโจ๊กไม่ต้องฟอกสบูเอง เซอร์วิสบอยบริการดีเลิศ เสร็จถึงยกตักออกมาสวมเสื้อกับกางเกงนอนให้ พรมจูบเบาๆ ตรงรอยแดงที่หัวไหล่ หลังคอพลางลูบมือใหญ่ผ่านเสื้อกล้ามสีดำของผมเบาๆ วิธีร่ายเวทย์ขับกล่อมให้ตาปรือของพ่อมดเจฟเฟอร์สัน


“เจฟ...”
“หืม...ฟอด...” เอากำไรตลอดล่ะ
“เคยบอกหรือยังว่าโชคดีที่เจอกัน”
“โชคดี?”

“ที่บ้านเจ๊ไง ไม่งั้นเราคงไม่ได้คุยกัน”
“ผมมองคุณก่อนหน้าตั้งนาน จิระของผมไม่หันมาเอง”
“มองแบบมองหน้าหาเรื่องนั่นน่ะเหรอ”
“555 ใช่”

“เป็นเกย์แล้วมันส์ค่อดๆ นะจริงไหม...ฟอด” ผมยิ้มระรื่น กอดคอตีเข่าหอมแก้มยักษ์ใจดีฟอดใหญ่
“นี่มันส์แล้วเหรอ...หอมอีกข้างด้วย”


จัดไป ลิเกก็ยอมครับนาทีนี้


“ฟอด! อยู่กับเจฟแล้วสนุกดี ชอบ” ผมฟุบหน้ากับหมอนหนีปัญหา เค้าอ๊ายอายเป็นสาวน้อยตกน้ำ
“คนเก่ง...จูบก่อน”
“ไม่เอา ง่วง”
“งั้นจูบเองก็ได้...จุ๊บ...” ฝรั่งจูบเหม่งผมกล่อมให้นอน


ถ้าเขาไม่ก้าวเข้ามาในวันนั้น วันนี้ผมคงไม่รู้จักเส้นทางนี้ชั่วชีวิต

ถ้าไม่เปิดใจรักมัน วันนี้ก็คงไม่เจอรักที่แท้จริง

รอยยิ้มกว้างกระทบแสงไฟสลัวช่างอ่อนโยน



“เสียหายตลอด ไม่เบื่อบ้างรึไง” ผมพันนิ้วเล่นกับเส้นผมสีแดงพลางจิ้มๆ ใบหน้าหล่อเหลาแกล้งๆ
“เบื่อทำไม อยากให้เบื่อ”
“เบื่อตาย”
“นอนได้แล้ว งั่มๆ” หมาใหญ่งับนิ้วผมเล่น
“555 ไม่เอาแล้ว ง่วงนอนจะตายชัก”
“โอเค นอน”

ยักษ์ปลดผ้าเช็ดตัวพันเอวไปโยนพาดเก้าอี้ใใกล้ๆ ร่างเปลือยมุดเข้าผ้าห่มผืนเดียวกับผม บอกห้ามโป๊แต่ไม่เคยฟัง


“ล่อนจ้อนอีกล่ะ”
“จะได้กอดคุณทั้งตัว อา...”
“ดูมันดื้อซิ” ผมยืดกายเข้าวงแขนของเขาโดยดี

“หึหึ ผมต่างหากที่โชคดีที่เจอคุณ โจ๊ก”
“แหงอยู่แล้ว ให้มันรู้ซะบ้าง...ฮ้าว!”
“รักคุณที่สุด...ราตรีสวัสดิ์ครับจิระของผม”
“อืม...”

ผมหลับตา ครางในลำคอแผ่วเบาขณะมุดเข้าวงแขนไอ้เกย์เฒ่าเจ้าประจำ เป็นครั้งที่ผมฝันดีมากๆ คืนหนึ่ง



...
....(ต่อ)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 04-08-2014 07:38:11

...
....(ต่อ)


วันศุกร์...

มหาวิทยาลัย K ของเรามีการแข่งขันบาสเกตบอลเป็นการภายใน ถือเป็นการปลุกกระแสเรียกเรทติ้งกึ่งเตรียมทัพรับงานกีฬาน้องใหม่ที่กำลังใกล้จะมาถึง

ไม่ต้องไปสนวาระของชาติครับ เราเกาะสนามเชียร์กับกรี๊ดนักกีฬารูปหล่อหุ่นนายแบบอย่างเดียวพอ


(“เฮ!”)
(“กรี๊ดๆๆๆ พี่ติณ! พี่เติ้ล! พี่แอ้!”) สาวๆ ป้องปากเชียร์ทีมรุ่นพี่
(“ว้ายๆๆๆๆๆ น้องเหยี่ยว! คนนั้นกายที่เป็นรองเดือน ม.เรานี่นา! อร๊าย!”) ด้านนี้เชียร์ทีมเฟรชชี่ เสียงดังสุดน่าจะเป็น...
(“อร๊าย! เชษฐ์! เจฟฟรี่!”)

กูว่าแล้ว สองเสาไฟฟ้าหน้าตาขี้เหร่กว่าโจ๊กกลับได้รับเสียงกรี๊ดกร๊าดโรงยิมแทบถล่ม


“ไงโจ๊ก” เอเจทัก ชูไม้ชูมือเชิงเรียกไปนั่งที่ด้วยกัน
“โอ้โห! คนเยอะผิดคาด” ผมตื่นตาตื่นใจ
“555 ประจำ อยู่กับพวก 3 ทหารเสือทุกวันยังไม่ชินอีกเหรอ”
“เหยี่ยว เจฟฟรี่ กาย คนกรี๊ดดังกว่าตอนอยู่โรงเรียนพี่อีกนะคะ” พี่ไข่มุกแฟนสาวเอเจยิ้มแย้มชวนคุย ภายในรั้ว ม.K เองภายในยังขนาดนี้ ออกไปสู่โลกภายนอกจะขนาดไหน อะดรีนารีนความตื่นเต้นสูบฉีดฉุดความตื่นเต้น เกมกีฬามันสนุกมีมนต์เสน่ห์เช่นนี้ล่ะครับ

“น้องโจ๊ก!”
“น้องโจ๊กขา” ใครเรียกโจ๊กวะ
“ครับพี่ สวัสดีครับ?” ผมยิ้มแฉ่งแจกสาวๆ รุ่นพี่บนสแตนด์ชั้นสูงขึ้นไป สงสัยว่าใครวะเรียกซะสนิทสนม

“น้องโจ๊กจำพี่ได้มั้ย ที่เราไปกินข้าวเมื่อวันจันทร์ไง”
“อ๋อ พี่นิภาจำได้แล้วครับ” จำได้ล่ะ สาววายที่ม้วนต้วนเขินละลายไม่ยอมกินข้าว แฟนของพี่หริสายรหัสเจ้ายักษ์หัวแดงนั่นเอง
“ต๊าย! โจ๊กเป็นอะไรเนี่ย ตัวแดงลายพร้อยเชียว”
“โดนมาเยอะเหรอ คิสมาร์กเยอะจัง” พี่ไข่มุกปากดี
“โถๆ พี่ไข่มุกล่ะก็ คิสมาร์กอะไรครับพี่ หมัดหมากับแพ้คลอรีนต่างหากเล่า”

“จริงเหรอ!?” / “จริงๆ เหรอคะ”/ “จริงๆ นะคะ”

“เอ่อ...” โจ๊กเอ่อชั่วขณะ สาวๆ กลุ่มนั้นทั้งแถบชะโงกหน้าลงมามองผมดวงตาระยิบระยับเป็นประกายอยากรู้จัด
“ไม่ใช่รอย เอ่อ...รอยโดดคนดูดหรอกเหรอคะ” นั่นปะไร รีบเคลียร์ดีกว่า
“ไม่ใช่ครับ ผมว่าพี่ดูคลิปดีกว่า พวกพี่มีเว็บบล็อกผมยัง เดี๋ยวอัพเฟซให้ดูคำตอบนะครับ”


เอาวะ ขายตัวเองก็ยอม กูชื่อโจ๊กเกอร์ตัวฮาประจำคณะอยู่แล้วนี้หว่า ไม่ดังคราวนี้จะดับคราวไหน ควักมือถือกดส่งคลิปลับอัพโซเชี่ยล ตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัยนี้มาเน็ตเวิร์กของคนหล่อกระฉ่อนตั้งแต่รับน้องโควตาโน่นแล้วครับ

แขนผมหายสนิทจึงอ้อนเจ้าหมาใหญ่อยากแว้นเอง มันใจดีใช้ให้ไปขัดสระอาบน้ำสุนัขที่เพ็ทชอปหน้าบ้านเป็นค่าไถ่ ถ่ายน้ำเข้าสระอยู่ดีๆ ดันพิเรนทร์บังคับให้โจ๊กหัดว่ายน้ำ

ในคลิปเที่ยวแรกผมเกาะแผ่นโฟมโผเล่นน้ำอยู่ตัวเดียว เอ๊ย! คนเดียว  รอบต่อๆ มามีเจ้าเจสเตอร์กับทองดีว่ายตีคู่กันไปด้วย ฉากสุดท้ายคือทองดีกับโกลเด้นตัวใหญ่ (ฝากเลี้ยงในนั้น) ว่ายถึงฝั่งก่อน ผมพุ่งไปครึ่งเดียวแต่โดนหมาแซง

โจ๊กยืนเท้าเอวกลางสระร้องโหวกเหวกโวยวายลั่น กล้องโคลสหน้าเจ้าหมาตัวนั้นยิ้มแฉ่งปิดจบ

คนถ่ายคลิปไม่ใช่ใคร เสียงฝรั่งหัวเราะฮ่าๆ เป็นซาว์นแทร็กเต็มๆ เรียกว่าจงใจหยามสุดๆ ทั้งคนทั้งหมา

...

แล้วก็ดังคาด...

“555”
“ฮิๆๆ นี่น้องโจ๊กเหรอคะ”
“หมาชื่ออะไรคะเนี่ย
“โกลเด้นตัวเล็กๆ นั่นทองดีครับ ลูกรักผมเอง เจสเตอร์ลาบราดอร์สีชอกโก้ ส่วนอีกตัวมหญ่หน่อยหมาฝากเลี้ยงที่เพ็ทชอป”
“หมาว่ายน้ำเก่งกว่าน้องโจ๊กอีกนะคะ”
“แหะๆ” ทำยังไงได้เล่า


คลิปแอนิมอลฟันนี่ขโมยซีนจากคนแถวนั้นดังลั่นจนแก๊งนายแบบที่กำลังวอร์มอัพหันมาสนใจ ซากรุระหงิวิ่งเหาะๆ ตรงมาที่ผม


“เล่นอะไรกัน?”
“น้องเจฟฟรี่ ดูน้องโจ๊กซิคะ ฮิๆๆ พี่ไม่ไหวแล้ว ว่ายน้ำยังแพ้ลูกหมาตัวเล็กเลยดูซิ”
“น่ารักจังเลยค่ะ พี่ขอแชร์นะคะ”
“ตามสบายครับ ทับถมตามสบายโจ๊กจัดให้”


จิระบ่จอยแต่จำใจ ถามว่ากูอายไหม ปล่อยคลิปให้ผู้คนหัวเราะขำขันทั้งที่ดาราหน้ากล้องตัวจริงอยู่ในระยะเผาขน


“ว่า?” ตาดวงสีเข้มจ้องผมหาคำตอบ
“พี่เขาสงสัยตัวแดงเป็นจ้ำๆ นี่ไงเล่า”
“อ้อ มัดผมให้หน่อย” พ่อเจ้าประคุณรุนช่อง ดูมันเคยสนใจใครบ้าง


ฝรั่งร่างโย่งชุดบาสเกตบอลสีแดงดำของ ม.K ทรุดนั่งลงสแตนด์ปล่อยผมจัดการเส้นผมบนหนังศีรษะให้

ถอนหายใจพรืดใหญ่ก่อนเลาะหนังยางรัดผมสีดำที่ข้อมือตัวเองมัดเส้นผมครึ่งหัวจุกแรก อีกจุกเก็บรวบที่เหลือ ขอบอกว่าเสียงกรี๊ดอิ๊อ๊ะประกอบซีนนี้หนักข้อกว่าตอนดูคลิปว่ายน้ำเสียอีก

ใจอยากแกล้งมัดจุกแกละกลางกบาลแต่เกรงจะไม่ตายดี หยวนๆ ถือเป็นค่าตอบแทนที่ยอมเปลี่ยนตำแหน่งให้ผมบิดมอเตอร์ไซค์ลูกรักก็แล้วกัน


“เสร็จแล้ว”
“ขอบคุณครับ”
“ไปซะทีซิ”
“ดูด้วยนะครับ ดื้อมาก”

(“กรี๊ดดดดดดด”) เกินกว่า 180 เดซิเบล

(“ว้ายๆๆ น้องโจ๊กดื้อด้วยล่ะแก๊!”) สแตนด์แทบถล่ม

(“ค่า! เจฟฟรี่ พี่ดูให้ค่า!”)


โอ้! แม่เจ้า สาววายช่างน่าสะพรึงกลัว


“เน่ๆ จะแข่งแล้วครับคุณเจฟเฟอร์สัน” ผมอยากแทรกแผ่นดินหนี

“ลักกี้คิสหน่อย...จุ๊บ!”


เชี่ยเจฟ เหม่งกู อ๊ากกกกกกกก!!!



************* ซียู

 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 04-08-2014 07:55:22
 เดี๋ยวนี้โจ๊กอ้อนเก่งขึ้นเยอะนะ  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 04-08-2014 08:11:29
 :katai2-1: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 04-08-2014 08:37:56
ทำไมโจ้กอ้อนเจฟน่ารัก :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 04-08-2014 08:41:15
รอตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boooob ที่ 04-08-2014 09:12:04
อร๊ายยยยย...เขิลง่ะ :o8: :-[ :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 04-08-2014 09:38:43
หวานไม่เลือกที่เลยนะ พ่อซากุรางิหัวแดง
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 04-08-2014 10:08:09
 :o8: :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-08-2014 11:10:13
แหมะ หวานอะ


ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 04-08-2014 11:25:56
หายไปอาทอตย์หนุึ่ง กลับมาที เขิลลลลเลยยย 2J หว่านนนนซ้าาาา มีพี่เหยี่ยวด้วยย คิดถึงงง อิ อิ ซียูค่าา รอๆๆๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 04-08-2014 12:18:33
อ๊ากกกกกกกกกกก เขิลลลลลลลลล
โอ้ยยยยยยยยยตายๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 04-08-2014 13:34:47
คิดถึงๆๆๆๆๆๆ

เจฟเปิดตัวไม่แคร์สื่อเลยค่าา
สาวๆแฟนคลับทั้งคู่ก็ฟินไปซิเนอะ

ชอบที่โจ๊กมีความสุข และยอมรับกับเส้นทางสายนี้
เป็นเกย์มันส์ดีจะตายเนอะ  :hao3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-08-2014 13:45:32
เขินอะ ยาวๆแบบนี้ชอบมากๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 04-08-2014 14:12:13
ฟินๆข้างสนาม บอกเลยอยากมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ แอร๊ย~
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 04-08-2014 14:34:35
อ้ายยยย <<< เป็นอีกหนึ่งเสียงที่ขอกรี๊ดใส่คู่นี้

เจฟฉากจบนายช่างกล้าจุ๊บเหม่งเด็กดื้อ  :-[

หวานน้ำตาลทะลุจุดเดือด.  :laugh:

บวกเป็ด  :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 04-08-2014 14:50:37
โจ๊กกี้หนีเที่ยวอาทิตย์หนึ่งกลับมาโชว์ความหวานให้คนแถวนี้อิจฉาเล่นเชียวนะ
ยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็น แล้วมีความสุขสุดๆเลยใช่มั้ย อิอิ
โมเม้นต์ข้างสนามบาส อยากอยู่ในเหตุการณ์ด้วยจัง  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 04-08-2014 17:31:43
แอร้ย...เขินแทน
น่ารักมากคู่นี้
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 04-08-2014 18:02:51
กรี๊ด!!! ลัคกี้คิส...

อยากจะสิงอยู่แถวนั้นอ่ะ อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 04-08-2014 18:47:12
หวานกันจริงๆๆๆๆๆๆๆ   :-[


 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 04-08-2014 21:33:29
น่าร๊ากกกกกกก สุดๆแล้วอะคู่นี้ โจ๊กก็อ้อน พี่เจฟก็ตามใจสุด
ชอบมากกกกกก  :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 05-08-2014 07:43:56
กรี๊ด!!!!!โจ๊กกี้น่าร๊าก~~~~~
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-08-2014 09:56:41
เจฟช่างทำได้ จุ๊บเหม่งโจ๊กต่อหน้าประชาชี
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 05-08-2014 19:55:22
ขอยืมโจ๊กกี้กะลูกๆไปวิ่งเล่นที่บ้านสักสองวันซิจ๊ะเจฟฟฟฟ.  น่ารักน่าจุ๊บมากกก :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 06-08-2014 20:15:56
พี่โจ๊กคนแมนจากภาคที่แล้ว...ไม่เหลือแล้ววว
ไม่ใช่ว่าไม่ดีหรอกนะ...ฮิ
สวีทออกสื่อซ้าาาาาา แถมยังมีแม่ยกกองเชียร์อีกเต็มสแตนด์
ราบรื่นสุดๆอ่ะ
...แต่จะมีพายุอะไรรึเปล่านะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 08-08-2014 09:56:09
ี๊เจฟก็สวีทกันท่าให้คนอื่นเห็นตลอด โจ๊กต้องมีเจฟอยู่ในสายตา ละเลยแป๊บเดียวทั้งคว้าเอว ทั้งดึงมานั่งตัก หอมเหม่งงี้
น่ารักเหลือเกิน สองเจโชคดีที่เจอรักแท้
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 08-08-2014 16:03:33
หวานอ่ะ เจฟนี่หวงโจ๊กได้น่ารักมากๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 41 บาร์เกย์และบาส P.47 (4/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: —`•B€NM๏R€`•— ที่ 08-08-2014 21:42:33
ขอบคุณ  :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 11-08-2014 01:03:01
JIRA’s JIRA
ตอน 42 ตะโกน










โย่!!! ประกาศข่าวดี โจ๊กเปลี่ยนที่นั่งจากเบาะหลังเป็นเบาะหน้า ยึดตำแหน่งสิงห์นักบิดมอเตอร์ไซค์บอสส์ลูกรักของพ่อเป็นที่เรียบร้อยโรงเรียนจีน ฝรั่งคิ้วยุ่งหงุดหงิดจะไม่ยอมในครั้งแรก แต่ด้วยคุณงามความดีล้วนๆ

เปล่าหรอก ลูกอ้อนเกาะแข้งเกาะขาติดเป็นลูกลิงพร้อมเป่าหู


‘นะๆๆ นะเจฟนะ’ ตลอด 24 ชั่วโมง คงรำคาญถึงยอมเปลี่ยนเป็นสก๊อยในที่สุด อุอุ เจอคิตตี้เล่นลูกอ้อนเมื่อไหร่ล่ะก็เสร็จโจรเมื่อนั้น


“เท่าไหร่ 10 บาทพอไหมมอเตอร์ไซค์”
“โห เขาคิดเป็นพัน จากบ้านมานี่ไกลนะ”
“มีอยู่ 20” หัวแดงบอกสีเขียวทว่ายื่นแบงค์สีม่วงๆ ให้หยอกเล่น แต่โจ๊กเอาจริง คว้าหมับเก็บเข้ากระเป๋าทันที
“นั่งให้มันห่างๆ หน่อยก็ได้นะครับคุณผู้โดยสาร” ผมบ่น
“อ้าว วินหน้าใหม่ ขับเร็วไม่คุ้นต้องกอดแน่นๆ เป็นธรรมดา”
“แน่นเกิ๊น” ผมบ่นอุบ

แทบขี่หลังติดเป็นหมีโคอะลา ติดตัวใหญ่ประหนึ่งยักษ์วัดแจ้งหน่อยเดียวเท่านั้น อะไรต่อมิอะไรทิ่มตูดโจ๊กเต็มๆ


“งั้นเปลี่ยน กุญแจมาจะขับเอง”
“ไม่เอาดิ”
“รีบ สายแล้ว”
“ครับผม”
“อ้อ ห้ามให้ใครซ้อนท้าย ห้ามให้ใครยืมใช้รถเข้าใจไหม สอบเสร็จมารอนี่ ถ้าไม่เห็นจะขึ้นไปหาที่ห้อง” พ่อบ้านร่ายยาวยืด
“โอเค คร้าบ”


ผมรับหมวกกันน็อกกับเสื้อแจ็กเกตไปเก็บห้องชมรมอย่างขมีขมัน เนื่องจากขณะเวลานี้คือช่วงฆาตกรรมหมู่ของเหล่าเยาวชนวัยกำลังศึกษาเล่าเรียนหมดประเทศไทย

สอบ

สอบ

สอบ (=”=)


ยังดีวันนี้เป็นวิชาสุดท้าย ใจผมภาวนาถึงตอนยื่นกระดาษข้อสอบให้อาจารย์แล้วด้วยซ้ำ

...
....

วินาทีที่รอคอย...

“ไชโย! สำมะเร็จเสร็จแล้ว ไปฉลองกันโจ๊ก!”
“นี่ๆ นักศึกษาข้างนอกเบาๆ หน่อย เพื่อนยังสอบอยู่เต็มห้อง ที่เสียงดังนั่นจิระใช่ไหม?”
“ไม่ใช่ครับอาจารย์ ไม่ใช่ผม!” โจ๊กรีบปฏิเสธมือไม้ว่อน ไอ้พวกแต๋วแตกเตะฟุตซอลด้วยกันต่างหากเล่า
“ไปแล้วคร้าบอาจารย์!”
“ฮิ้ว! ไปก่อนนะเพื่อนๆ โชคเอทุกคน”
“เบาๆ”
“คร้าบ! 555”


พวกเราวิ่งแจ้นแห่กันลงมาข้างล่าง ชายล้วนกวนเมืองทั้งขบวน ถึงจะไม่ค่อยได้ชิดเชื้อเท่าใดนัก รู้จักจากแมทช์ดวลแข้งเตะฟุตซอลช่วงเย็นเท่านั้นเอง

...


เจออาโปกำลังซื้อน้ำกับของกินเล่นที่โรงอาหารใต้ถุนคณะพอดี

“เฮ้ยโจ๊ก สอบเสร็จแล้วเหรอ?” อาโปทัก
“เออเพิ่งเสร็จนี่ล่ะ อาโปเตะบอลกัน” ผมชวน
“ไปซิ กูกำลังเซ็งๆ อยู่พอดี” อาโปยิ้มแห้งๆ
“เซ็งทำไมวะ มีอะไรต้องเซ็ง ไหนของมึงสอบเสร็จตั้งแต่เมื่อวานแล้วไม่ใช่เหรอ?” ผมสงสัย อาโปสวมชุดวอร์มนักกีฬามหาวิทยาลัยไม่ได้สวมชุดนักศึกษา


หมู่นี้ไม่ค่อยเจออาโปด้วยแยกเซคเรียน ช่วงเย็นก็หายหัวซ้อมฟุตบอลอีกต่างหาก


“ไปเถอะ...” อาโปรุนหลังผมให้ออกจากโรงอาหาร

หันไปเห็นพี่หยกกับเพื่อนแก 3-4 คนนั่งมองอยู่แต่ไม่พูดอะไร โจ๊กนักข่าวหัวเห็ดตกข่าวสองคนนี้แหงแซะ


“ปิดเทอมจะไปไหน มีแผนยังโจ๊ก?” อาโปชวนคุย
“ยังไม่มี คงกลับไปนอนบ้าน แต่มีคอร์สเรียนถ่ายรูปกับพี่ธร พี่คนรู้จักน่ะ”
“เออดี เอาให้เก่งๆ เพื่อน กูเห็นมีประกวดทุนฝรั่งเศษอะไรสักอย่าง ติดบอร์ดอยู่เห็นรึเปล่า”
“เห็นแล้ว พี่หยกให้กูสมัครแล้วด้วย” ผม
“...”

ทันทีที่หลุดชื่อพี่หยก อาโปเงียบเว้ย เดินก็ช้าลงเกือบหยุดด้วย


“เป็นอะไร มึงมีอะไรจะบอกกู”
“ว่า?”
“ไม่ต้องมาแถ มึงกับ...นั่น” ผมพยักพเยิดหน้าไปทางพี่หยกที่ยังมองตามหลังเราอยู่อย่างไม่คลาดสายตา
“ปิดเทอมนี้ฟุตบอลต้องเข้าค่ายเก็บตัวไม่ได้พัก ไหนจะงานกีฬาเฟรชชี่ เสร็จแล้วเจอมหกรรมฟุตบอลสัมพันธ์ 4K อะไรนั่นอีก จะบ้าตาย กูอยากเมา อยากกินเหล้า!” อาโปร้องตะโกนคับข้องใจ

“อ๋อ ฟุตบอล 4K ที่จะไปแข่งกระชับมิตรที่เชียงใหม่น่ะเหรอ โชคดีเพื่อน กูอยากไปจะตาย” ผมตบบ่าให้กำลังใจ ไม่อยากเล่าก็ไม่เซ้าซี้ให้รำคาญ ผู้ชายเราส่วนมากเป็นเช่นนี้เอง
“เฮ้อ...แต่กูอยากเมา” อาโปถอนหายใจ
“เอาน่าเดี๋ยวค่อยเมา มีเวลาเยอะแยะ”
“อาโป โจ๊ก ได้ทีมมาล่ะ เล่นกัน!” เพื่อนร้องบอก สนามหญ้าติดโรงอาหารนี่เองครับไม่ใกล้ไม่ไกล
“เอาซิ!”
“ไปโจ๊ก!”
“วู้!”

...
....


พวกเราเย้วๆ กันข้างตึกโชว์สาวๆ ที่นั่งทานข้าวแถวนั้นตามประสาวัยฮอร์โมนพลุ่งพล่าน รู้ตัวอีกทีเกือบบ่าย 4 โมงโน่น


“หลังสอง!” เพื่อนข้างสนามป้องปากตะโกนบอกสัญญาณการต่อเวลานอกภายหลังครบ 10 นาทีตามกำหนดเกม
“ไม่ต้องรอหลังหรอก กูว่างส่งมา นี่เลย-ตูม!” ผมได้ลูกพอดี
“เย้! ชนะ 3-2”
“ไอ้โจ๊ก!”
“อ้าวเฮ้ย! เข้าได้ไงวะ”
“ฝีมือ 555”
“เลิกๆๆ ชนะแล้วรีบเลิก ไปกินข้าวเว้ยพวกเรา!” อาโปร้อง


ทั้งทีมพร้อมใจกันเดินออกนอกเส้น ชนะแบบตีหัวเข้าบ้านนิสัยน้ำใจนักกีฬาช่วงซัดเด้นเดธ (แบบเลวๆ) ยิงได้แล้วรีบวอล์กเอาท์ให้ทีมคู่อื่นใช้สนามครับ



((“เด็กโง่ ทำไมถอดเสื้อ!”)) แม่เจ้า เสียงนี้หมดโลกมีอยู่ตัวเดียว



“พ่อมึงมาล่ะโจ๊ก” อาโป
“เจ้าของมึงมาแล้วหัวเกรียน”
“โดนแน่โจ๊กเกอร์” เพื่อนๆ รุมว่าดีๆ ทั้งนั้น

“เจฟ! เมื่อกี้ทันเห็นเปล่า ยิงเข้าด้วย ทีมชนะล่ะ ฮิ้ว!” ผมกางแขนขาวิ่งแจ้นไปหาฝรั่งร่างสูงใหญ่ข้างสนาม
“เห็น...!” เจฟยะเยือกแต่ผมกำลังลั้ลลาเต็มที่
“555 ฉายาใหม่จิระรองเท้าทองคำ อึ๊บ!” สปริงตัวโดดสองขาเกี่ยวเอวให้รับอุ้มลูกลิง


เช้ดโต้!!! ลืมไปว่าไม่ได้อยู่ในบ้านเรา แถม...สนามหญ้าตรงนี้เป็นสวนหย่อมระหว่างตึกศิลปศาสตร์กับสถาปัตย์พอดิบพอดี


(“กรี๊ด! โจ๊กกับเจฟฟรี่อ่ะ!”)
(“ว้ายๆๆ น่ารัก ฉันจิ้นคู่ แอร๊ย! ละลาย”)
(“ใครเค้าจิ้นกันยะหล่อน คู่นี้น่ะเรียล!”)
(“เจฟฟรี่หล่อมากเลยแก๊!”)


“เจฟ...คนเต็มเลยแหะๆ” เค้าลืมตัวแต่แขนคล้องคอไม่ปล่อย ขาเกี่ยวเอวไม่ยอมหล่นง่ายๆ
“ดื้อ ซน เคยบอกไม่ใช่เหรอว่าไม่ให้ถอดเสื้อ”
“อ๊า!” ช่วยด้วยมันบีบก้นโจ๊ก “อยู่ข้างนี้ไง เป่ายิ๊งฉุบแพ้อ่ะ” ผมฟ้องด้วยภาพ


จำไม่ได้ว่าเคยบอกตอนไหนเมื่อไหร่ เถียงไปแพ้เปล่าๆ นาทีนี้ลูกอ้อนเท่านั้นถึงจะเอาอยู่


“อาโป!” แล่วๆๆ

ยักษ์อุ้มลูกลิงเดินไปหาอาโปที่กำลังคุยกับเหยี่ยวกับกายครับ สาวๆ รายรอบวี้ดว้ายสนั่นคอร์ท

(“กรี๊ดดดดดดด!”)
(“เจฟฟรี่หวงโจ๊กอ่ะ!”)
(“อุ้มกันแน่นเชียว  อ๊า! ฉันอยากได้แบบเน้!”)
“ว่าไงเจฟฟรี่?” อาโปหันมา

“อย่า-ให้-ถอด-เสื้อ-แบบ-นี้-อีก”

“ถอดเสื้อไหน อ๋อ โอเคได้เลย โทษทีกูลืมไม่ทันระวังเองแหละ” อาโปขอโทษขอโพย


อูย เจ็บจี๊ดถึงทรวง ผมก้มหน้างุดสูดกลิ่นน้ำหอมจางๆ จากซอกคอแม่ง โปรดอย่าถามว่าเสียหายระดับไหน โจ๊กได้เกิดแบบแกรนด์โอเพ่นนิ่ง


“...กูผู้ชายหรอก”
“โจ๊ก!”
“ไม่เห็นต้องซีเรียสเลยเรื่องแค่นี้”
“คุณนี่มัน...!” พ่อมดจิ๊จ๊ะในลำคอก่อนสั่งคนแถวนั้น “เสื้อมา!”
“ก็ได้ๆ ต่อไปไม่ทำแล้วจ้า...”


ผมอุบอิบกับต้นคอแกร่ง อยากลงแต่อุ้มไม่ปล่อย อยู่ท่านี้สบายดีไม่หยอก อยากเหนื่อยก็ลองดู

...


“เออว่าจะถามอยู่ ทำไมโจ๊กมันตัวแดงเป็นจ้ำๆ เหมือนผื่นขึ้นวะเจฟฟรี่” อาโปสนใจเนื้อตัวผม
“เจอถีบลงสระหมาน่ะซิ” เหยี่ยวเหมือนช่วยแต่น้ำเสียงสะใจมาก
“รับจ๊อบเป็นพี่เลี้ยงดูแลหมาที่เพ็ทชอป อุ๊วะ โยนใส่หัวกันทำไมเนี่ย!” ผมอัพเกรดตัวเองให้ดูดี ลงจากกอดก่อนยืนนิ่งๆ ให้ท่านเจฟเฟอร์สันโยนเชิ้ตนักศึกษาใส่หัวพรึ่บ กระผมร้อนตับแลบแถมเหงื่อซกเพิ่งออกกำลังกายมาหมาดๆ ไม่เห็นใจหน่อยหรือขอรับ

“มีคลิปด้วยนะเว้ย ฮาดีนี่หว่า มึงยังไม่ได้ดูเหรออาโป” เพื่อนในทีมปากโป้ง
“คลิปไหนวะ?” อาโปสนใจ
“คลิปในเน็ตเมื่อเร็วๆ นี่แหละ คนเข้าไปกดไลคกันใหญ่ ขนาดน้องกูยังรู้จักชื่อลูกหมาที่ชื่อทองดีเลย ดีใจไหมโจ๊ก”
“ถามกูก่อนไหมเพื่อน” โจ๊กอยากถีบใครสักคน
“ว่ายน้ำแพ้หมา อย่างฮา 555”

“อ๋อ คลิป JJ นั่นน่ะเหรอ ถึงว่าคุ้นๆ เจโจ๊กนี่เอง 555” อาโปหัวเราะลั่น
“ว่ายน้ำไม่เป็นก็บอกมาเถอะโจ๊ก” เพื่อนในกลุ่มจอมเสือก
“หุบปากไอ้นี่ เอาความจริงมาพูดเดี๊ยะ!” ผมโวยจะถองเพื่อนแถวนั้น


กลายเป็นประเด็นหลัก ทั้งวงเสวนาความอ่อนหัดของผมยกใหญ่ โจ๊กโวยวายไล่ฟาดเพื่อนด้วยเสื้อ ต่อไปจะไม่ลงน้ำอีกจนชั่วชีวิตจะหาไม่


แก๊งฟุตซอลนั่งดื่มกินพร้อมพูดคุยเล่นๆ กับเหยี่ยวและกาย ชั่วครู่เอเจจากถาปัดก็เดินเข้ามาร่วมแจม สรุปนัดแนะกันจะออกร่อนราตรีฉลองสอบเสร็จ ทูไนท์เราจะแดนซ์และเมา เฮ!!!


...
....


แต่...


“เจฟ...”
“...” เงียบ
“เจฟ ซดเพียวๆ แต่หัววันอย่างนี้ไม่ดีนะ”
“...อึก” ยกอีกชอตคือคำตอบ

ไม่มองหน้า ไม่ขานตอบ ไม่พูดกะกูสักคำตั้งแต่ออกจากบ้านเมื่อหัวค่ำ ไม่สิ ตั้งแต่ออกจากสนามคอร์ทกลางคณะเมื่อตอนเย็นแล้วต่างหาก

บระเจ้าจ๊อดเกิดอะไรขึ้นกับเดอะ เกรท เจฟเฟอร์สันกันเล่า


“กาย เจฟมันเป็นอะไร ผีแคลคูลัสเข้าสิง?” ผมมืดแปดด้านร้อนใจอยากรีบหาคำตอบ ซากุระหงิไม่เคยเมินผมเช่นนี้มาก่อน
“เล่นเสียหรือเปล่า วันนี้ออกจากห้องสอบก็เฮฮาดีนะ จนเจอโจ๊กเตะบอลนั่นแหละ”
“อ้อ” ผมพยายามทำความเข้าใจหากข้างในเริ่มรุ่มร้อนอยู่ไม่สุข เกมไข่ห่านทองคำถึงจะชวนเครียดมากมายแต่พ่อมดการเงินของผมไม่เคยออกอาการ


วันนี้เช้า เที่ยง เย็นยังปกติดี ทมึงถึงเป็นยักษ์แค่เห็นกูถอดเสื้อเล่นฟุตบอลเล็กนี่เอง ทุกทีจะช่วยสวมช่วยถอดแจ็กเกตตัวเก่ง แต่เมื่อเย็นไม่ใช่ มือใหญ่โยนเชิ้ตโครมให้ผมใส่เอง เอิ่ม...ตูมัวแต่เช็ดเหงื่อแล้วไล่ฟาดเพื่อน

เอาแล้วไง (=”=) โจ๊กเอ๋ย



“เจฟ...โกรธเหรอ?”
“...”
“แค่ถอดเสื้อเล่นบอลเนี่ยนะ”
“...” เหล่หางตามามองพร้อมยกอึกๆ หมดแก้ว สัญชาตญาณบอกชัวร์ว่าใช่
“เจฟ มึงเป็นบ้าอะไรกับเรื่องแค่นี้วะ กูตัวแดงแล้วไง ไม่ใช่เพราะมึงบังคับกูลงน้ำหรอกเหรอ” ผมของขึ้นเหมือนกัน น้ำตาจะปริ่มให้ได้  ไม่เคยสักครั้งที่ถูกเมินเหมือนไม่อยากพูดด้วยถึงขนาดนี้


ผมเป็นใคร เป็นจิระของมันแล้วทำไมไม่บอกตรงๆ จะเหตุผลงี่เง่าแค่ไหนผมก็พร้อมยอมรับฟัง ขอให้ออกจากปากไม่ใช่เย็นชาใส่กันแบบนี้


“...”
“กูโดนล้อแล้วไงอ่ะ”
“หึ!” ผมเกลียดเสียงนี้
“ไม่อยากว่ายน้ำเป็นแล้ว ทีหลังไม่ต้องยุ่งเลยด้วย!” ผมน้ำตาคลอ มือสั่นพาลเพโลไปหมด
“โจ๊กน่าจะหัดไว้หน่อยนะ เผื่อไปถ่ายรูปแถวน้ำตกหรือทะเลจะได้ช่วยตัวเอง ช่วยอุปกรณ์กล้องได้ยังไงเล่า” กายให้เหตุผลสุดประเสริฐตามประสาไนซ์กายแสนดีแต่ผิดเวลาสุดๆ

“กายอย่ายุ่ง...เพราะกูช่วยไว้ ชีวิตมึงต้องเป็นของกู” ดวงตาสีเทาเข้มดุดัน

“...” กายอึ้ง
“...” เหยี่ยวกับอาโปที่คุยส่วนตัวกันอยู่ใกล้ๆ ก็หันมาอึ้งเช่นกัน
“...” โจ๊กยิ่งกว่าอึ้ง เรียกว่าผงะหงายปลิวไปเลยสามโลก


ผมไม่เคยเห็นสีหน้าฆาตกรเลือดเย็นจากใบหน้าหล่อเหลาของการ์เดี้ยนตนนี้เลยครับ ตกใจมาก

...


ยังมีกลุ่มบุคคลหันเหความสนใจ...

“เฮเฮ้! อยู่นี่เอง สวัสดีครับคุณเหยี่ยว คุณเจฟฟรี่ คุณกาย กระผม เก้ ซ้งและชาวเรารายงานตัวครับผม!”
“มานานยังเหยี่ยว” เอเจ
“มีอะไรกินบ้างคะ หิวจัง” พี่ไข่มุก
“โอ้โห! ชั้นลอยตรงนี้โซนวีไอพีเลยนี่หว่า”
“วิวแจ่มสุดยอด ว้าว!”


เอเจกับพี่ไข่มุก เก้ ซ้ง เชษฐ์กับเพื่อนคุ้นหน้าจากวิดวะและทีมบาสเกตบอลราว 15-20 คน โผล่เข้ามากลุ่มใหญ่

“เข้ามาๆ นั่งโต๊ะนี้กับโต๊ะนั้นได้ตามสบาย กาย เอเจบริการหน่อย โซนนี้ของเราหมด” เหยี่ยวเปย์เพื่อนมาใหม่พลางชี้บอก


กายลุกจากโซฟาเหลือผมกับเจฟแค่สองคนเผชิญหน้ากัน เสียงเพลงเทคโนดังลั่น บรรยากาศความสนุกสนานของเหล่าผีเสื้อราตรีไม่ระคายหัวสมอง จะมีแค่คนตรงหน้าเท่านั้นที่ผมใคร่อยากรู้


“เหยี่ยว...กูไปล่ะ” เจฟลุก
“เออ” เหยี่ยวพยักหน้ารับทราบ


สองคนไม่ถามไถ่ใดๆ ร่างสูงก้าวยาวลงจากไปไม่มีเค้าเหล้าออนเดอะร็อกค่อนขวดแม้แต่น้อย



(“ปัง!”)

ผมกระแทกแก้วหลังกรอกอึกๆ รวดเดียว แอลกอฮอลเกือบบาดคอตาย


“...เป็นเชี่ยไรวะ จู่ๆ ก็งี่เง่า”
“กูก็งี่เง่าที่เขาไม่ยอมรับดอกไม้ ลืมไปว่าคนในห้องชมรมก็เยอะ เพื่อนเขาอีกต่างหาก” อาโปหย่อนตัวลงนั่งเข้ามุมกับผม เอ่ยถึงพี่หยกเคยปาดอกกุหลาบใส่หน้าจนเป็นข่าวกอซซิปลับแต่ไม่ลับเมื่อไม่นานมานี้ ผมมัวแต่ยุ่งๆ ถ่ายภาพงานน้องคณะต่างๆ จึงไม่สนใจเท่าที่ควร
“ห้ามอะไรมันไว้ล่ะ สัญยงสัญญาอะไรไว้มีบ้างไหม” เหยี่ยวว่าลอยๆ


เซ็กส์ซีน!!!


นิ่วหน้าสงสัย เหยี่ยวรู้ได้อย่างไรว่าผมห้ามมีซัมธิงกันจนกว่าจะสอบเสร็จ สาเหตุจากฟ้าเหลืองล้วนๆ หลังวันแข่งบาสเกตบอลเสร็จเกือบ 2 สัปดาห์มาแล้วที่เกย์เฒ่าไม่แม้แต่จะแตะปลายก้อยผม

ยืนห่าง สองมือล้วงหรือเกี่ยวหูกระเป๋าไว้ไม่เกาะแกะแตะต้องดังเคย

สงวนถ้อยคำมากกว่าปกติแต่ติวข้อสอบให้ผมมากขึ้นกลบเกลื่อน

ไม่ยอมให้ผมจัดการเส้นผมบนหนังศีรษะให้

ไม่เข้านอนพร้อมกัน กระทั่งเข้าห้องน้ำแปรงฟันด้วยกันเหมือนทุกทีก็เลี่ยง


WTF!!!



“ชิ...!” โจ๊กจิ๊ปากพร้อมสองมือกุมศีรษะ เรื่องบนเตียงทำพิษ
“ไม่ถึงขีดมันไม่ตบะแตกอย่างนี้หรอก” เหยี่ยวจิบน้ำเมาชิล


ผมจุกอั๊ก ในหัววนเวียนว่าความผิดร้ายแรงถึงขั้นอมาเกดอนล้างโลกขนาดนี้เชียวหรือ


“เฮ้ยโจ๊ก เบาๆ”
“อาบเลยไหมนั่น”


ผมยกดวลจนสองคนร้องห้ามก่อนบอกเหยี่ยวเผ่นกลับบ้าน...ตามหลังใครบางคน


“กูกลับล่ะ”
“ให้ไปส่งไหม”
“ไม่ต้อง บ้านอยู่ใกล้แค่นี้”
“โอเคโชคดี หึหึ” เหยี่ยวหัวเราะโรคจิต

...
....



ถึงบ้าน...


“ไฟก็ไม่เปิด เจ้าของบ้านไปไหนวะ-โอ๊ย!”


ผมร้องเสียงหลงเผลอเตะโต๊ะเล็กชุดโซฟารับแขก เปิดประตูบ้านเข้ามาได้แสดงว่าเจฟกลับมาถึงก่อนผม ทว่าตัวตนเป็นๆ เขาอยู่ที่ไหน

ควานหาสวิทช์เปิดก่อนเดินตามหาถึงเห็นเจอแสงไฟบุหรี่ที่ลานนั่งเล่นหลังครัว



“เจฟ...อยู่นี่เอง” ถอนหายใจโล่ง ความรู้สึกคล้ายนักเดินทางค้นพบโอเอซิสกลางทะเลทราย
“...” แสงวาบไฟปลายมวนถูกขยี้ดับ กายสูงใหญ่ก้าวเลยผ่านผมจะเดินเข้าบ้าน
“เจฟ นั่นจะไปไหน กูอยู่นี่รอให้มึงกอดอยู่นะ”
“คุณกอดผมเองไม่ได้ ต้องให้ผมลงมือก่อน?”

“ก็ไม่รู้นี่ว่าต้องการกูมั้ย มึงว่างตอนไหน!” ผมเหลืออดหากแต่เจอเขื่อนแตกมากกว่า
“ผมว่างทุกตรง สำหรับจิระของผมคนนี้ ผมว่างทุกวินาที!”
“ก็เห็นยุ่งทุกที”

“ผมยุ่งเพราะคุณ ผมหาอะไรทำวุ่นไปหมดเพราะคุณ แต่...”
“แต่อะไร พูดมา”
“แต่คุณกลับให้ใครก็ไม่รู้แตะรอยที่ผมมาร์กไว้”
“หา...มาร์กไหน” ผมเอ๋อสุดติ่ง


 อย่าบอกนะว่ารอยแดงๆ ที่อาโปกับเพื่อนๆ ล้อหนักข้อบริเวณบั้นเอวด้านหลังคือคิสมาร์ก


“คุณนี่มัน...จริงๆ เลยโจ๊ก”

...


ผมลากแขนเข้าห้องนอนแขกใกล้ๆ ถอดเสื้อยืดพ้นศีรษะก่อนยืนหมุนส่องกระจก


“เข้ามาดูนี่ พูดมาเลยว่าทำไว้ตรงไหนไว้ จะได้รู้”
“อย่าทำแบบนี้”
“ทำแบบไหน แบบนี้ใช่ไหม กูอยากมีอะไรกับคนที่กูรักทำไมต้องกลั้นไว้ด้วยไม่เข้าใจ”
“คุณบอกไม่ให้ผมทำ...”

“แล้วเชื่อด้วยเหรอเจฟ เราเป็นคนละครึ่งของกันและกันไม่ใช่เหรอ มึงเซ็กส์จัด อยากได้ก็จัดการเลยซิ สนใจที่กูห้ามทำไม” ผมโกรธ ผมโมโห ผมหงุดหงิดเพราะอีกครึ่งของชีวิตปั่นป่วนหัวใจ
“...” พ่อมดลูบปากกลั้นอารมณ์
“งั้นขอสั่ง ทีหลังมีอะไรต้องบอก อย่าให้ต้องเดาเอง” ผมยื่นคำขาด
“นี่...”

“มึงเงี่ยนก็บอกว่าเงี่ยน มึงหึงกู หวงกูก็บอกมาเลยว่าหึงว่าหวง”
“คุณ...”
“รักกูไม่ใช่เหรอเจฟ กูจิระของมึงไง ทำซิ ทำรอยให้ทั่วกูจะได้ไม่กล้าถอดเสื้อโชว์ใครอีก”


ผมผลักร่างยักษ์ลงบนเตียงนอนตูมใหญ่ ลงมือดึงทึ้งถอดเสื้อผ้าเขาออกก่อนเปลือยตัวเองช้าๆ

อยากด่าว่าเดฟตัวนี้ถอดยากฉิบหาย (=”=)



“โจ๊ก...”
“เออ นั่นแหละชื่อกู เรียกทั้งคืนด้วย ไม่ได้ยิน...ตาย”


ก้าวขึ้นเตียงไปนั่งคร่อมบนร่างคนที่ผมรักสุดใจ

ออนท็อปแม่ง!!!


************* ราตรีสวัสดิ์ (>///<)


 :mew3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 11-08-2014 01:34:34
แบบนี้จิระอีกคนก็เปรมเลยดิ

ตาโจ๊กจะอยากถอนคำพูดไหมนะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 11-08-2014 01:38:28
จันทร์นี้มาไวฉลองวันแม่เนาะ
ชอบจังโจ๊กของเค้าแรงจัดชัดเจน
เจฟไม่หัวปักหัวปรำก็เกินไปละ
+1  :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: fahhee_zeze ที่ 11-08-2014 04:10:31
เอื้อออ จะฟิน หรือจะค้างดีเนี่ย 55555555
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าโจ๊กแม่งขี้เถื่อน เจฟนี่ขี้หื่น มากขึ้นกว่าเดิมเรื่อยๆเลยนะเนี่ยยย  :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 11-08-2014 06:08:48
จันทร์นี้มาเร็ว น่ารักที่สุดเลย
โจ๊กจัดเต็มออนท็อปเสียด้วย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 11-08-2014 06:24:10
หุ๋ย~~~นึกว่าจะได้ดู ออนท๊อป 5555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 11-08-2014 06:30:56
โอ๊ะ โจ๊กออนท้อป  :z1:

เจฟฟรี่ก็เปรมเลยซิ 5555555555555

หึงแบบนี้บ่อยๆก็ดีเหมือนกันโน๊ะ เจฟฟรี่     โจ๊กเค้าจัดเต็มให้เลย  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 11-08-2014 06:40:56
โจ้ก จัด  เต็ม  อยากเห็นโจ้กออนท๊อปคร่าาาา คราวนี้เจฟโกรธจริง แต่ แอบคิดว่า เรื่องนี้เพราะไม่ยอมพูดคุยกัรเองนะเนี่ยย แต่ก็ดี นานๆที โจ้กจะฟิวขาด อิอ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 11-08-2014 07:01:40
 :-[ งานนี้พี่โจ๊กออนท็อปแระ เจฟก็เปรมดิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 11-08-2014 07:28:35
ออนท๊อปแม่งงง :m20:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 11-08-2014 07:37:21
ไงล่ะเจฟฟฟเจอคิตตี้น้อยคนจริงเค้าจัดให้  :o8:

 :กอด1: :L1: :pig4:


หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maneesky ที่ 11-08-2014 07:57:30
 :o8:ฟิน3คำสุดท้ายเนี่ยละ5555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 11-08-2014 08:17:13
อ๊ากกกกกกกกก คือบับโอ้ยยยนนนนนนน โจ๊กกกกกกกกก สุดยอด เจฟปริ่มเลยดิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 11-08-2014 08:28:10
เจอโจ๊กจัดให้ซะแล้วเจฟ
แต่แบบนี้เจฟก็เปรมอ่ะดิ  :hao6:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boooob ที่ 11-08-2014 08:42:45
"ออนท็อปแม่ง"
55555+  :katai1: จัดไปจิระ :pighaun: :pighaun:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 11-08-2014 08:48:01
เหยี่ยวแม่ง เพื่อนผู้รู้ใจว่าเพื่อนเงี่ยน :katai5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Anch ที่ 11-08-2014 08:52:33
 :oni2: :oni2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 11-08-2014 09:00:29
โจ๊กเอาแต่ใจจริงๆ ทำตัวเป็นเด็กตลอด
เหยี่ยวรู้ใจเพื่อนว่าเจฟโกรธโจ๊กเรื่องอะไร
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 11-08-2014 09:12:27
 :-[

โจ๊กแรงและชัดเจนสุดๆ
งานนี้เจฟได้กำไรไปเต็มๆ

"ออนท็อปแม่ง" <<< แบบ...จิ้นไปไกล  :laugh:

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 11-08-2014 09:52:43
รู้สึกปลื้มปริ่ม
จิระ(เตี้ย)จัดเองเลย กร๊ากกกกกกกกก


ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 11-08-2014 10:15:20
จิระของเจฟ....น่าร้ากกกกกสาเหมอ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 11-08-2014 10:19:41
"ชีวิตมึงต้องเป็นของกู " ทำเอาอึ้งแดกเหมือนกัน ปกติเห็นแต่ผมยังงั้นคุณอย่างนี้

ดูเหมือนอ่านๆไปเจฟมันจะร้ายกว่าเหยี่ยวอีกอะ คิดว่าเหยี่ยวมันเจ้าเล่ห์ ขี้หึงขึ้หวงที่สุดแล้ว แต่ทำไมมันไม่ร้ายลึกขนาดพ่อมดเล่า

ปล.ยังอยากรู้เรื่องของเชษฐ์ต่อ ทำไมตอนปี3 ถึงได้โสดอะ? ข้องใจมากเพราะจะจีบลมของเหยี่ยว :ling3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-08-2014 13:24:57
อูย~ไอ้ประโยคสุดท้ายนี่ทำเอาหน้าแทบระเบิด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 11-08-2014 13:33:17
555555555555
งอนเรื่องนี้สมเป็นเจฟเลยนะ

โจ๊ะนี่เริ่มเซียนนะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 11-08-2014 14:32:35
อ่านตอนนี้แล้ว ไไปไม่เป็นเลย
 :เฮ้อ: โจ๊กเกอร์
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 11-08-2014 15:41:19
แมนเถื่อนซู้ดพ่อคิตตี้โจ๊ก  :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 11-08-2014 17:52:22
On Top ด้วยโอ๊ยสุดๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 11-08-2014 18:13:41
สรุปว่าเจฟโดนด่า โดนวีนแต่ได้กำไรนะ ฮ่าๆ
ดีที่เหยี่ยวรู้ใจเพื่อน ช่วยไขข้อข้องใจให้โจ๊กได้
คนตรงแบบนี้ อย่ามาอมพะนำค่ะเจฟ หื่นก็จับปล้ำโลด หึหึ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 11-08-2014 21:12:01
อ๊ากกก ตอนนี้คิตตี้โจ๊กเถื่อนได้ใจ แต่จะง้อเค้าก็ต้องลงทุนกันหน่อยชิมิ
คาดว่าพ่อมดของเราคงไม่ทำให้ผิดหวังแน่ ต่อไปพี่โจ๊กคงไม่ได้ถอดเสื้อโชว์ใครแล้วล่ะ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 11-08-2014 22:08:24
  :laugh: :pighaun:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 11-08-2014 23:46:19
WoW Jira ของเจฟ On top ตอนแรกนึกว่าจะดราม่าหนักซะแล้ว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: —`•B€NM๏R€`•— ที่ 13-08-2014 15:43:13
 :m22: ย่องมาแอบดู on top
โอ้ยย ฟินนนนนนนแต่ก็ค้างนิดๆอ่าคนเขียน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 15-08-2014 20:15:30
กรี๊ดดดดดด!!!!!!  โจ๊กของเราเป็นคนคุมเกมล่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: skynotebook ที่ 15-08-2014 23:18:53
นานๆมาอ่านน้องโจ๊กที ทำเอาลืมความเครียดกันไปเลย(ลืมเวลาด้วย)
ขนาดคนอ่านยังหลงจิระคนนี้เลย แล้วนับประสาอะไรกับจิระหัวแดง ทั้งรักทั้งหลง ทั้งหึงทั้งหวง โอ๊ย!!!อีกเยอะแยะ
งานนี้น้องโจ๊กต้องบริการคุณเจฟให้เต็มที่เลยนะ เจ้เอาใจช่วย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 16-08-2014 09:19:10
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 16-08-2014 16:36:06
//หรี่ตาลงนิดๆ//
Jefferson...Is it your plan?
pretend to be mad ...make your jira confuse
make your jira surrender (and on top ...hahaha it's your benefit)

หุหุ ...ใช่รึเปล่าน้าาาา...
...ทำไมอ่านไปๆ แล้วรู้สึกว่าสองจิระต้องการตัวเสือกแบบเหยี่ยว
เพื่อให้ชีวิตรักมันสัมพันธ์ราบรื่นขึ้น
...เสือกจนทำให้จิระโจ๊กไปออนท็อปได้นี่ต้องกราบอ่ะ
คราวหน้าขอให้นกเสือกแล้วได้แบบนี้นะ

อยากอ่านหตุการณ์จากมุมมองของจิระเจฟ แมคไนท์ค่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 16-08-2014 21:15:29
ผลัดกันตามใจกันและกันนะคู่นี้ รักโจ๊กกับเจฟมากเลยเพราะสองคนนี้ไม่เคยโกหกใจตัวเอง
อยากทำอะไรให้คนที่ตัวเองรักก็ทำเลย

แล้วความคิดโจ๊กแต่ละอย่างคือฮาได้ใจ มองโลกสดใสจนเจฟต้องตามคุมเลย
เวลาตอนใหม่มาทีไรต้องไล่อ่านตอนเก่าๆให้ยิ้มก่อนทุกที
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 18-08-2014 03:38:18
 :hao3: นอนไม่หลับ มาดันๆๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 18-08-2014 06:01:18
คิดถึงJira's Jira :z2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 42 ตะโกน P.48 (11/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 18-08-2014 07:24:57
มอนิ่งมันเดย์   :mew1:  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 18-08-2014 08:38:28
 :mew3: :mew3: :mew3:
มอร์นิ่ง!!!
*********************

JIRA’s JIRA
ตอน 43 ลันช์









“อรุณสวัสดิ์ ไม่ซิ สายัณห์สวัสดิ์ครับคนดี หิวไหม” ผมละจากตู้เสื้อผ้าไปนอนคร่อมร่างเล็กกว่าที่กำลังขยับยุกยิกถีบผ้าห่มบนเตียงนอนของเรา
“อืม...”
“หิวยัง”
“อื๊อ...หนัก”
“หึหึ...จุ๊บ”


ก้มจูบหน้าผากมน หางคิ้ว ระเรื่อยลงมาจูบแก้มก่อนจบตรงมุมปากอิ่ม กดแช่อยู่อย่างนั้นรอดวงตาคมสวยลืมตาขึ้นมองเห็นผมเสียที


“...เจฟ...ขอห้านาที”
“โอเค...อี๊บ! ม้วนดักแด้” คลุมผ้านวมเป็นก้อนกลมโปะแมวขี้เซาก่อนแทรกตัวเข้าไปนอนคลุมโปงด้วยกัน ตระกองกอดร่างเล็กไว้เต็มอ้อมแขน
“อึดอัดน่า จะนอน” อยากหัวร่อ คิ้วยุ่งขมวดมุ่ยทว่าพลิกตะแคงมามุดอกผมงุดๆ ปากร้องโวยวายชวนแกล้งหนักข้อเหลือเกิน
“จะบ่ายแล้ว หิวข้าว ทองดีร้องหาพ่อแต่เช้า”
“ช่างมัน หิวก็กินก่อนซิ”

“...รอ” ผมกระซิบข้างหู ตัวยุกยิกนิ่งงันก่อนขดตัวเข้ามาอย่างเขินๆ
“แป๊บนึง เมื่อยไปหมดลุกไม่ไหว”
“ครับผม...ฟอด...” ผมยินยอม เท้าแขนข้างเดียวนอนตะแคงให้เขามุดซุกอก ชอบอยู่แล้วคงท่านี้ทั้งวันยังไหวนะครับคนเก่ง


จมูกรั้นสูดฟุดฟิดที่ซอกคอ ริมฝีปากสีสดเผยอเล็กน้อยน่าจูบ ผมจุมพิตฝ่ามือเบาๆ ก่อนดึงแขนให้พาดกอดตัวเอง ทอดมองคนหลับใหลข้างกาย อยากให้เขาฝันถึงผมแม้ยามหลับหรือตื่น

มีความสุขแค่ไหนรู้ไหม...เด็กดื้อ


“เจฟ...นวดให้หน่อย” คำที่รอคอยพร้อมดวงตากลมโตจ้องมองผม
“หิวไหม เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” ลงมือนวดเอวให้ตามคำขอ
“ทุกตรงนั่นแหละ แม่ง...”
“พูดไม่เพราะ” ผมบีบปลายจมูกสั่นเบาๆ

“หิวๆๆ ท้องร้องจ๊อกๆ”
“หึหึ” คำนี้ค่อยเป็นโจ๊กจอมตระกละของผมหน่อย
“หิวก็ลุกกินข้าวก่อน อิ่มค่อยนอนต่อ”
“อ้วนตายพอดี” หน้าแดงก่ำถึงหู อู้อี้แกล้งถูขี้ตากับไหล่อีกต่างหาก
“อ้วนก็รัก ตัวดื้อของผมซะอย่าง”
“โห...เสียหายแต่เช้า”
“555” ผมหัวเราะก้อง เพิ่งลืมตาตื่นยังยียวนไม่ขาดตกบกพร่อง


“ดูรูปหน่อย” ช่างภาพชี้ที่กล้องถ่ายรูปคู่ใจ ใช้คล่องจนผมแปลกใจปนปลาบปลื้มมิได้ เสียแต่อยากหาอุปกรณ์แต่งเพิ่มแพงๆ หูฉี่มากขึ้น นี่ล่ะปัญหาหนัก
“เมื่อเช้าถ่ายเสร็จไม่ได้ดู?”
“ไม่ไหว ง่วงเกิน ฮ้าว...!”
“ยังจะหาวอยู่อีก”
“น่านะ เอามาเช็กรูปหน่อยกันเหนียว”
“ครับผม”


คว้ากล้องถ่ายรูปวางบนตู้เล็กข้างหัวเตียงยื่นให้เจ้าของอุปกรณ์ นิสัยประหลาดแต่น่าชื่นชมอย่างหนึ่งคือถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้า นาฬิกาปลุกกริ๊งๆ เสียงดังถึงจะโดดผลุงลุกจากเตียงมาเปิดหน้าต่าง ยิงแชะๆ เก็บภาพ

ครั้งๆ แรกสุดนั้นผมรำคาญเนื่องจากไม่พอใจที่ถูกขัดจังหวะการนอน หลังๆ กลายเป็นฝ่ายรับผิดชอบหาเวลาดวงตะวันโผล่พ้นขอบฟ้าให้เขา แลกกับตอนเสร็จสิ้นภาระกิจที่คลานขึ้นเตียงมากอดก่ายผมแน่นเป็นปลิง

ค่าตอบแทนคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม


“ก็ยังดีที่เก็บทัน แสงตรงนี้เปลี่ยนเมฆเป็นสีชมพูหมดล่ะ”
“สวยดี”
“อือ มีหมาบ้านอนอยู่ตรงนี้ด้วย หุหุ” แล้วยิ้มกว้างเจ้าเล่ห์ได้แกล้งคนอื่น รูปผมอุตุนั่นเอง
“ไหนหมา คนหล่อต่างหาก ผมแดงด้วยเห็นไหม”
“หล่อตาย อุ้มหน่อยอยากเข้าห้องน้ำ”
“ใครเขาใช้หมาให้อุ้มกันนะ คนเรา”


คิตตี้ของผมชูสองแขนส่งสัญญาณให้อุ้มพาเข้าห้องน้ำ ผมบริการตามสั่งก่อนทำนั่นนี่รอเสร็จออกมาถึงประคองลงมาโต๊ะทานข้าวในครัวชั้นล่าง ยินยอมง่ายดายไม่ขัดขืนเนื่องจากเมื่อคืนโดนจัดเต็มครับ

ออนท็อปควบเองแค่ครั้งเดียว จากนั้นถูกผมพลิกเปลี่ยนตำแหน่งก่อนโดนอีก 3 ดอกซ้อน แฮตทริกคางเหลืองกันไปข้าง

สาเหตุจากนอยด์จากถูกห้ามไม่ให้มีเซ็กส์กันตั้งแต่ก่อนสอบโน่น แค่ได้ฟังจากปากผมลงแดงจะตายให้ได้ ต้องหันมาจับหนังสือพร้อมติวให้แมวเจ้าปัญหา ที่ผ่านมาพยายามยืนห่างๆ ไม่เข้าใกล้ ไม่ยุ่มย่าม ไม่แตะต้องเนื้อตัวจนผมเองประสาทกิน

ตบะแตกคือเห็นแมวดื้อถอดเสื้อเตะฟุตบอลเล่นกับเพื่อนตำตา จี๊ดสุดจนเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่

...
....


ในครัว...
“โจ๊กหมูสับพร้อมแล้วแต่อยากกินสปาเกตตี รอคลุกซอสก่อนไหม”
“รอ เอาอร่อยๆ นะ”
“อยู่แล้ว เชฟซะอย่าง” ผมอวด อยู่กับเขาตามลำพังเป็นตัวของตัวเองไม่ต้องกั๊ก ชิลได้อย่างนี้เอง

“เมื่อคืนเป็นอะไร?” จิระของผมถามกึ่งชวนคุย หยิบแอปเปิ้ลกัดกินกร้วมๆ รอผมติดไฟตั้งกระทะทำน้ำซอสไปพลางๆ
“เมื่อคืนไหน” ผมแกล้งไขสือ โยนเครื่องปรุงลงพร้อมผัดคั่วใจเย็น
“ขึ้นกูมึงด้วย”
“จำไม่ได้ ไม่คิดว่าตัวเองจะพูด”

“โอ้ อย่าๆๆ ล่อไปตั้งครึ่งขวดล่ะมั้งตอนนั้น เดินชนนั่นนี่โป้งป้างคลานเป็นหมาเลยด้วย”
“555 นั่นผมจริงเหรอ”
“จริงๆ”
“เมาแล้วอ้วกด้วยหรือเปล่าล่ะ” ผมขำคนโกหกหน้าตาย ใส่ไข่นินทากันฉอดๆ ระยะเผาขน น้ำเมาแค่นั้นไม่เข้าท้องหรอก
“เออมึงเมา รู้ตัวไว้ซะ” ตอบจริงจังมั่นใจมาก ยกให้เขาก็แล้วกัน
“หึหึ” ผมขำตาคมค้อนขวับน่ารักชะมัด


ซอสได้ที่พอดี จัดการเทลงโบวใหญ่ก่อนยื่นให้เขาคลุกเส้นเอง รื้อผักออกมาล้างเตรียมทำสลัดเครื่องเคียงแสนอร่อย ฝึกให้แมวเกลียดใบเขียวกินผักให้ได้ครับ ผลประโยชน์ของจิระของผมล้วนๆ


“เมื่อคืนไอ้น้ำอาโปมันเป็นอะไร เห็นคุยกับไอ้นกจัง” อีกล่ะ ข่าวซุบซิบของชาวบ้านอยู่ในความสนใจตลอด ห้ามไม่เคยฟังสักครั้ง
“ไม่รู้ซิ คุณรู้หรือเปล่า?” ผมแกล้งไม่ใส่ใจ
“อาโปมันกลุ้มใจอยากป่าวประกาศให้โลกรู้ว่ามันจริงจังกับพี่หยกนะ แต่พี่หยกปาดอกกุหลาบใส่หน้ามันต่อหน้าประชาชี เอ่อ...ไม่กี่คนในห้องชมรม จบ”
“อ้อ”
“ความลับนะ ห้ามบอกใครล่ะ”
“555 โอเค” ผมขำ ตัวเองนั่นล่ะปากลำโพงของแท้


อาโปกับพี่หยกนั้นผมกับเหยี่ยวทราบดี ผมห้ามไม่ให้อาโปเอาคนของผมไปข้องเกี่ยวด้วย อาโปจึงไม่ให้โจ๊กส่งขนมให้พี่หยกอีกต่อไป ทว่าอาโปกลับมาปรึกษาผมกับเหยี่ยวแทน ข่าววงในของคู่นั้นผมกับเหยี่ยวรู้ลึก รู้จริงดีกว่าเขาเสียอีก เจ้าเด็กน้อยเอ๋ย

...


ผมล้างมือหมดความสนใจกับทุกอย่างตรงหน้า จู่ๆ ก็อยากลงโทษเด็กแสบปากดีบ้างแล้ว
“แอปเปิ้ลอร่อยไหม?”
“อร่อย...”
“ชิมหน่อย...จุ๊บ”
“อะไรเนี่ย เป็นอะไร?” ตาคมเบิกกว้างเล็กน้อยแปลกใจที่ผมเดินเข้ากลางหว่างขาบังคับให้หนีบเอวไว้เฉยๆ อย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย


ขบเม้มต้นคอสร้างความประหลาดใจ สอดมือลึกเข้าใต้เสื้อกล้ามดำเบาๆ ลูบไล้แผ่นอกเนียนลื่น บี้ตุ่มไตหยอกเย้าเรียกเสียงตื่นตระหนกให้ดังอยู่ที่ริมหู

จิระของผมตาตื่นทว่ายินรับสัมผัสของผมอย่างงงๆ


“เจฟ ไม่เอาซิ เพิ่งตื่นแถมเมื่อคืนก็...เกือบเช้า” หน้าแดงเชียว หึหึ
“นั่นเมื่อคืนไม่เกี่ยวกัน”
“นี่ในครัวนะมึง สว่างโล่งโจ้ง”
“พูดไม่เพราะ”
“ตลอดล่ะ อา...อือ...”


ปากประกบปากจุมพิตยาวนานดูดดื่ม รุกรานโพรงปากลิ้มรสหวานแอปเปิ้ล ลิ้นเล็กดันสู้ไม่ยอมง่ายๆ คนนี้จุดติดง่ายจะตายผมรู้ดี

ช้อนก้นกลมดึงเข้ามาบดเบียดความแข็งขืนกลางลำตัว นั่งกึ่งเอนบนโต๊ะจะสำเร็จโทษแมวปากดี ชอบพูดถึงแต่คนอื่นจนผมอ่อนใจ จัดการพรมจูบปาก จูบแก้ม งับไซ้ใบหูปปลุกเร้า

จุดอ่อนเด็กแสบอยู่ตรงนี้ครับ ติ่งหูและลำคอ หึหึ



“เจฟ...ไม่เอาน่า” ปฏิเสธคำรบสอง
“ไม่เอา?”
“นี่โต๊ะกินข้าวนะ”
“อยากทำกับคุณตั้งนานแล้ว นะครับนะ”
“ไอ้บ้า ซาดิสต์วิตถาร...อุ๊บ...!” คนเก่งถูกผมจูบปิดปากทันควัน


วาดแขนคล้องบ่าผมแน่น จูบตอบพร้อมส่งเสียงปฏิเสธอืออาแค่ในลำคอ ยั่วเก่งแถมปลุกง่ายอย่างนี้ได้ใจพี่เต็มๆ แล้วครับเบบี๋

จัดการลอกคราบเสื้อกล้ามดำทิ้งง่ายดาย ล้วงลิ้นดูดปากกลืนความหวานล้ำในโพรงปากพร้อมๆ ดึงกางเกงบอลออก

สำเร็จ...ร่างเล็กเปลือยเปล่าใต้ร่างผม  ไฟสวาทจุดติดเต็มสตรีม

เราดูดซับความหอมหวานของกันและกันอย่างตะกละตะกราม ฝ่ามือลูบไล้ทั่วร่างกายไม่มีใครยอมแพ้ใคร เพลิงปรารถนาโหมกระหน่ำแทบเผาไหม้เป็นจุณ


“อา...เจฟ...ไม่ไหวแล้ว”


เสียงแหบพร่าใต้ร่างช่างเย้ายวนน่าหลงใหล ดวงตาปรือปรอยหรี่ลงพร้อมเว้าวอนเต็มที่ หึหึ มีอารมณ์ร่วมขนาดนี้ไม่อ้าปากงับก็โง่ล่ะ

เร่งมือให้ร่างขาวถึงจุดหมายก่อน คนของผมเกร็งกระตุกก่อนพุ่งทุกหยาดหยดแห่งรักออกมาเปรอะเปื้อนเลอะหน้าท้องเนียนเรียบ

สิงโตซุ่มรอขย้ำเนื้อกวางน้อยเชื่องช้าใจเย็น ทอดมองจิระของผมหอบฮั่กแลบลิ้นเลียริมฝีปากยั่วยวน คนใต้ร่างขึ้นสีสดน่ากิน ผมลากนิ้วตามร่องเลี่ยงไม่แตะแก่นกายของอีกฝ่าย กวาดปลายนิ้วสัมผัสความเหนียวเหนอะก่อนค่อยๆ เล่นกับด้านหลังให้ไฟสวาทคุโชนอีกครั้งและอีกครั้ง



“พอก่อน เพิ่งเสร็จเมื่อกี้”
“แต่ผมยัง ตาผม” ผมเอาแต่ใจ
“ไปจัดการเอง มือก็มี โน่นห้องน้ำ” ดูทำเข้า ยั่วให้อยากแล้วจากไปใช้ได้ที่ไหน น่าจับตีก้นเสียให้เข็ด
“ไม่เอา มีแมวยั่วสวาทของผมอยู่ทั้งคน อยากทำกับคุณ นะๆๆ...จุ๊บ” ผมจูบปิดปาก ดูดดุนลิ้นร้อนปลุกเร้าอีกหน


แทงนิ้วสำรวจกลั่นแกล้งเด็กช่างยั่ว ฟังเสียงลมหายใจหนักๆ สลับเสียงครางกระเส่าเวลาโดนจุดกระสันภายใน ปีศาจน้อยของผมเซ็กซี่จัดจนอยากจะกลืนกินไปทั้งตัว


“อือ...ตรงนั้นอย่า...อ๊ะ...”
“ตรงนี้เหรอ...หือ?” หึหึ ได้ผล

เอนตัวลงนอนทาบร่างบนโต๊ะไม้ก่อนก้มจูบระเรื่อยลงมาขบเม้มเม็ดทับทิมยอดอก ขบเบาๆ ฝากรอยคิสมาร์กอยากฟังเสียงอุทาน แกล้งแตะริมฝีปากตรงส่วนปลายที่เริ่มชูชัน ไม่สนเจ้าตัวพยายามปกปิดอย่างเขินอาย


“อา...เจฟ...” เสียงครางดังใกล้หูชวนหลงใหลให้เติมนิ้ว 2-3 รุกรานหนักข้อ
“ผ่อนคลายนะครับคนดี อย่างนั้น”
“อื๊อ...เจฟ ตรงนั้นไม่...!”
“ตรงนี้เหรอ”
“อา...เร็วๆ ตรงนั้นแหล่ะ”


ฮะฮ่า อยากหัวร่อให้ก้อง ห้ามอยู่ดีๆ กลายเป็นเร่งรัดเอาแต่ใจเสียได้ ไม่หลงหัวปักหัวปำยังไงไหวครับคิตตี้

ร่างเล็กบิดกายแอ่นเข้าหาอยากได้ขั้นกว่า คนของผมพร้อมเสียยิ่งกว่าพร้อม

สบตาคมคู่นั้นพลางดันขาสองข้างออกกว้าง กดความปรารถนากลางลำตัวลงช้าๆ ผ่านกล้ามเนื้อรัดรึง สัมผัสความเสียวซ่านแรกเข้าช่างหวานล้ำแทบสำลัก


“เจฟ...อีก อยากได้อีก”
“อยากได้แบบไหนอีกครับคนดี” ผมเด้งเอวเร็วๆ กะเอาให้สำลักความสุขสมตายไปข้าง
“ลึกๆ อ๊า...” ใต้ร่างแอ่นกายเข้าหา ท่อนขาตวัดรัดเอวผมไว้แน่นหนึบเป็นคำตอบ
“คนดี” ผมแกล้งประวิงเวลาทัั้งๆ ที่เสียวฉิบ
“เชี่ยเจฟ! เอากูซะที” จิกนิ้วครูดผิวผมแสบจี๊ดเป็นทาง ซาดิสต์ไม่ใช่เล่นนะเจ้าแมวยั่วสวาท
“หึหึ” ก้มจูบจาบจ้วงดูดดื่ม นั่นล่ะที่อยากได้ยิน โถมตัวเองเข้าทำประตู กดลงถนัดถนี่พร้อมฟังเสียงหวีดร้องกระสันต์ดังลั่นบ้าน

“เจฟ...โอ้...!”
“YES!” สวรรค์ “ผมรักคุณ”
“เหมือนกัน...รักเจฟ รักที่สุด”


ชอบ ณ ขณะนี้สุดกู่ บอกรักผมทั้งน้ำตาคลอหน่วย ลมหายใจขาดห้วงและตอดรัดส่วนเชื่อมต่อของเราไว้แน่นราวไม่อยากให้จากไปไหน

อยากอยู่อย่างนี้ตราบนานเท่านาน

เขาเป็นของผม

จิระของผม


ขยับสะโพกช้าๆ ก่อนกระแทกกระทั้นเพิ่มน้ำหนักมากขึ้นเรื่อยๆ แรงกรีดปลายเล็บจิกแผ่นหลังคงลายพร้อยเลือดซิบ เสียงพั่บๆ ร่างเรากระทบกันพร้อมเสียงร้องเรียกชื่อผมดังขึ้นเรื่อยๆ

กระทั่ง...คนใต้ร่างแอ่นเกร็งก่อนพุ่งกระตุกของเหลวออกเลอะเต็มหน้าท้องถึงฝั่งฝันในที่สุด

ผมก้มลงดูดปาก วนลิ้นเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กรุนแรง อารมณ์ปะทุถึงขีดสุด แทงสะโพกเข้าหนักหน่วงก่อนปล่อยออกทะลักทะลาย



แม่งมันส์ฉิบหาย ขออีกรอบละกัน!!!


*************

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 18-08-2014 08:52:29
 :pighaun: :z1: โอ๊ยตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

โจ๊กโดนแต่เช้า โจ๊กหมูสับจะได้กินมั๊ยอะ  :hao6:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 18-08-2014 08:52:58
คู่นี้ยัง.....เหมือนเดิม 55555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 18-08-2014 09:09:40
 :m25: อ๊ายย คู่นี้เขาลืมหรือเปล่ากำลังจะกินอาหารกันอยู่
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maneesky ที่ 18-08-2014 09:19:32
 :haun4: hmmmmmmmmm
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 18-08-2014 09:30:34
 :laugh:
คอมเม้นไม่ถูกเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 18-08-2014 09:32:25
ตื่นเช้ามาเจอเจฟกินอาหารกลางวันถึงกับ :pighaun: :pighaun: :pighaun: :m25: :m25: :m25:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 18-08-2014 09:42:22
ลั้นช์นี่ของเจฟใช่ม้ายยนน ตื่นมาเจอจัด ลันช์เต็มสตรีมมม อร๊ายยย ฟินนนนนจ้าาา  รอ มันเดย์อย่างใจจดใจจ่อเลย รัก 2 J ฝุดๆ 
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 18-08-2014 09:46:59
 :haun4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 18-08-2014 10:05:39
 :jul1:
hot แต่เช้า หัวใจจะวาย  :laugh:
ตอนนี้รึเปล่าที่อิเหยี่ยวเคยเห็นอ่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 18-08-2014 10:25:44
 :jul1: มะกะโรนีแซ่บ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 18-08-2014 10:28:53
ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 18-08-2014 11:38:08
เป็นไงล่ะโจ๊กไฟเขียวให้เอง
เจอจัดซะเต็มที่ 555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 18-08-2014 11:39:03
สมใจละซิเจฟ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 18-08-2014 12:00:58
อาหารที่ทำไว้...คงไม่ต้องแล้ว เพราะคงอิ่มอย่างอื่นกันแล้ว ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 18-08-2014 12:36:24
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เม้นท์ไม่ถูกเลย  :o8:  :o8:   :o8:
+1 ไปโลดดดด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 18-08-2014 12:42:19
 :haun4:

คู่นี้เหมาะสมกันแล้ว  ร้อนแรงทั้งคู่
ฝ่ายหนึ่งขยันปลุก(ปล้ำ)  อีกฝ่ายก็ขึ้นง่ายจริงๆ

ตอนนี้เลือดหมดตัว  และหวานจนมดขึ้น

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boooob ที่ 18-08-2014 12:56:13
โอ๊ยยยยย....อ่านจบเลือดกำเดาพุ่ง :pighaun: :pighaun: :pighaun: เอาอีก เอาอีก เยอะๆเลย  :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 18-08-2014 13:35:10
 :haun4:เลือดหมดตัวแล้ว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-08-2014 14:45:08
จะตายเพราะตอนนี้แหล่ะ    :jul1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 18-08-2014 15:18:28
จากลันช์ สงสัยจิกลายเป็นดินเนอร์เนาะเจฟฟฟ:z1:

สงสารคิตตี้น้อยคือจิหิวข้าว :laugh:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 18-08-2014 16:05:12
แหม่ๆๆ กินโจ๊กกลางวัน :katai1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 18-08-2014 17:20:34
เอิ่ม...ไม่รู้จะบรรยายอย่างไร เดี้ยนขอสลบคากองเลือด...
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 18-08-2014 20:20:13
มื้อกลางวันจริงๆด้วย แล้วจะมีมื้อดึกตามมาอีกหรือเปล่าน้อ

"เชี่ยเจฟ! เอากูซะที" ทำเอาเราตายหน้าจอคอมเลยทันที :m25:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 18-08-2014 20:20:49
พี่เจฟหื่นนนนน คิตตี้ของเราฟ้าเหลืองแน่นอนอะ  :hao7:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: skynotebook ที่ 18-08-2014 22:33:05
ตายยยยย เลือดหมดตัวแล้ว
แบบนี้เค้าจะไปบริจาคเลือดยังไงเนี่ย  puppyluv ต้องรับผิดชอบเค้าน่า~
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 18-08-2014 22:57:17
ขอเวลากรีดร้องก่อนนะ...
แต่เสียงหายไปตั้งแต่สายแล้ว พูดเลย!!
เป็นตอนที่...ช่างเปิดเผยยิ่งนัก แต่ชอบมากกกก ฮ่าๆ << แอบคิดถึงลมตาเบาเบาล่ะ

สารภาพว่าอ่านซ้ำวนไปวนมาเท่ารอบ...เมื่อคืนของพ่อมด ><
พ่อเจฟเฟอร์สันเอ๊ยยยย ถนอมเขาบ้างเหอะ แต่จะโทษใครได้ล่ะเนอะ...ติดไฟไวเนี่ย
แถมข่วน แถมกัด...พ่อมดเจอมาหมดจน...เชี่ยวชาญเข้าขั้นโปรเฟส ดีที่เป็นสุภาพบุรุษนะนี่ ^^

ชอบทุกโมเม้นท์ที่จิระอยู่ด้วยกัน...
เป็นตัวของตัวเองมาก แต่ยังคงใส่ใจกัน
มันได้ใจไปตามธรรมชาตินะ...น่ารักขั้นสุดเหอะ ^^

สุดท้ายในเม้นท์นี้...เค้าขอโทษษษษ
อ่านทุกตอนจากมือถือตลอด...แต่มันเม้นท์ไม่ฟินอ่ะ บ่องตง
กลายเป็นอ่านแล้วก็ละเลย ไม่ได้เปิดคอมมาดูอีก...ทิ้งระยะนานเกิน

ขอโทษจริงๆ จะไม่ทิ้งแล้ว...คิดถึงนะ จุ๊บๆ ^^

ปล.เหมือนจะเห็นคู่ต่อเรื่องมาซักคู่สองคู่...จะได้รู้เรื่องเขามั้ยน้า...อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 18-08-2014 23:33:52
 :m25: :m25:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 20-08-2014 20:18:48
ประโยคสุดท้ายเจฟพูดไม่เพราะเลย เดี๋ยวให้โจ๊กลงโทษ :laugh:
อยู่กับคนน่ารักเจฟจะทนยังไงไหว เดี๋ยวนี้โจ๊กก็ขี้อ้อนเกิ๊น
สงสัยทองดีกับเจสเตอร์จะได้น้องในเร็ววัน พ่อแม่ขยัน :o8:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: เลิฟลี่ ที่ 20-08-2014 21:55:32
 :-[  หวานกันจริงจัง จัดเสต็ปเต็มเลยนะคะ เกรทเจฟเฟอร์สัน อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 21-08-2014 06:20:41
รัก..ทะลุจอ อิๆๆๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 21-08-2014 19:33:00
อ๊ายยยย. เรื่องรักไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียงที่โต๊ะกินข้าวก็รักได้ อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 21-08-2014 19:42:49
 :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 21-08-2014 20:40:47
Thanks for Jefferson's POV
ได้อ่านจากมุมอีตาหัวแดงแล้วแบบแม่เจ้า...
ฮอตมากกกกกกกกกกกก
แล้วก็มวลความรักขนาดมหึมา
on top 1 and under 3
all is 4.It isn't Hat-trick. It's Poker.
Jefferson's Benefit
เฮ้ออออออออ เจฟเฟอร์สัน ถ้าจะต่ออีกดอก(และอีกหลายๆดอก)
คิดว่าสปาเกตตี้ โจ็กหมูคงจะเย็นชืดหมดละ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 21-08-2014 23:02:47
ร้องแรงมากๆเลย เจฟ แอร๊ยยยยยย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 22-08-2014 14:33:10
 :jul1: เลือดหมดตัวเลย อูยยยย เจฟหื่นซะ 

อยากอ่านตอนที่เหยี่ยวแอบเข้าบ้าน2J แล้วมาเจอทั้งคู่ ตับๆ ที่โต๊ะกินข้าวค่ะ  :-[  คงฮาน่าดู
อ่านมาจากลมเหนือที่รักนะค่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 25-08-2014 05:44:23
morning :oni2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 25-08-2014 06:49:15
อรุณสวัสดิ์ค่ะะะะ คุณ puppyluv  :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 25-08-2014 07:03:02
มันเดย์ มอนิ่ง  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 25-08-2014 07:11:15
nekko : morning nekko!
Money11: อรุณสวัสดิ์ Money11
 :mew3:
-----------------------------------------------

JIRA’s JIRA
ตอน 44 ลับ ลวง พราง









“เป็นไงโจ๊ก ท่าทางหมดแรง ไหวหรือเปล่าหนักนะวันนี้”
“ไหวครับพี่ธรณ์ สู้อยู่แล้ว”
“งั้นตรวจอาวุธ” พี่ธรณ์ยิ้มๆ ขอเช็กอุปกรณ์กล้อง

วันนี้มาเก็บเกี่ยวประสบการณ์การถ่ายรูปพอร์ทเทรตโมเดลนางแบบครับ พี่ธรณ์สอนแค่รอบเช้า ไม่เลี้ยงข้าวแต่ค่าเรียนแพงระยับ เทิร์นโปรเมื่อไหร่โจ๊กเอาบ้างดีกว่า

นักเลงโฟโต้รุ่นเดอะราว 7-8 คนรวมตัวกันอยู่ที่นี่ อายุประมาณลุงๆ ทำงานมีเงินเดือนเหลือกันแล้วทั้งนั้น โจ๊กเป็นเด็กน้อยผู้เดียวเลยเขินๆ ไม่เข้าพวกเล็กน้อย

‘เพื่อสิ่งที่ชอบ สู้โว้ย!’ สูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่เรียกพลัง



“ใช่โจ๊กรึเปล่า เราชำนาญเพื่อนอาร์มนะ”
“เอ๋?” ผมมองเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันเข้ามาทักทาย


น่าจะเป็นสตาฟของพี่ธรณ์เพราะถือแผ่นโฟมดำใบใหญ่ในมือ บ่งบอกว่าไม่ได้เป็นนักเรียนตากล้องแบบพวกเราๆ แน่นอน


“ไม่ได้อยู่โรงเรียนเดียวกันหรอก เราเรียนเพาะช่าง พอดีเป็นเพื่อนบ้านอยู่ใกล้ๆ บ้านอาร์ม เคยแวะไปโรงเรียนโจ๊กครั้งนึง อาร์มชี้ให้เราดู”
“อ้อ น่าจะรู้จักอยู่นะนั่น โดนชี้ตัวอีกต่างหาก” ผมแซวขำๆ
“555 โจ๊กนี่ฮาสมกับที่อาร์มพูดถึงจริงๆ”
“ชื่อชำนาญเหรอ ทำงานที่นี่?” ผมถามเชิงคุยเรื่อยๆ
“แค่ฝึกงานยังไม่ได้ทำจริง รุ่นพี่ทำงานเป็นช่างไฟที่นี่แนะนำมา สนุกดี เงินเยอะไว้เก็บตังค์ไปเที่ยว”
“อ๋อ” ผมพยักหน้าหงึกหงักรับฟังอย่างเดียว


คิดถึงอาร์มเพื่อนสมัยมัธยม ป่านนี้เปรมปรีอยู่ที่อเมริกาชัวร์ แวะเข้าเฟซทีไรเห็นอัพรูปเซลฟี่กับสถานที่ท่องเที่ยวตลอด


“อยากไปถ่ายรูปที่ภูฏาน ธิเบตแถวๆ นั้น เที่ยวภูในไทยจนทั่วประเทศล่ะ เหนือใต้ออกตกไปหมดเกลี้ยง”
“โอ้ว้าว น่าทึ่งนะเนี่ย” ผมมองผ้าผูกคอลายตาหมากรุกเล็กๆ สไตล์เพื่อชีวิตเต็มพิกัด
“ต้องลองนะ เมืองไทยเราสวยๆ เยอะ ไปบ่อยเกือบทุกปีคือภูกระดึง โจ๊กชอบเที่ยวที่ไหนบ้างล่ะ ทะเล ภูเขา น้ำตก?”
“ทุกที่ขอให้ได้ไป” ว่าตามน้ำ ท่าทางชำนาญอยากเม้าท์มอยด์พอตัว
“พี่ธรณ์แนะให้เราเอาดีด้านถ่ายรูปสารคดี ถ่ายพอร์ทเทรตคนแบบนี้ไม่ไหวเราพูดไม่เก่ง ธรรมชาติง่ายกว่าไม่ต้องพูดมาก” นี่ขนาดพูดไม่เก่งนะนี่
“เออดี ถึงมาเรียนนี่ไง” ผม
“นั่นซิ มีอะไรเรียกเราได้ไม่ต้องเกรงใจ” ชำนาญคนที่เพิ่งรู้จักเป็นลูกน้องจากสตูดิโอของพี่ธรณ์จริงๆ นั่นเอง

“ได้ติดต่ออาร์มหรือเปล่า?” ผมถามถึงเพื่อนเก่า
“อาร์มบอกจะกลับมาตอนปิดเทอมอยู่นะ เร็วๆ นี้ล่ะแต่ไม่รู้วันไหน”
“เหรอ” ผมเออออ จริงๆ หัวสมองลืมหน้าอาร์มไปแล้วด้วยซ้ำ
“นางแบบมาแล้ว เอาเบอร์โจ๊กมาซิจะได้ไลน์คุยกัน”
“ได้ซิ แต่เอ๊ะ! เข้าเฟซง่ายกว่า ชื่อนี้...(ผมบอกชื่อแฟนเพจสำหรับลงรูปถ่าย) เราเคยกดไลค์อาร์มอยู่นะลองเสิร์ชดู ทำมือถือหายประจำ บางทีเบอร์แปลกๆ ก็ไม่อยากรับกลัวโดนทวงหนี้”
“555 โจ๊กน่ารักจริงๆ นั่นแหละ” ชำนาญยอมถอยจังหวะพี่ธรณ์เรียกรวมพลเริ่มสอนพอดี


โดนกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์จากเจ้าหมาหื่นมาครับ ผมรู้จักหวงตัวไม่เคยหว่านเสน่ห์ใครง่ายๆ เหมือนก่อน ให้เบอร์โทรศัพท์คนอื่นง่ายๆ ไอ้เกย์เฒ่ารู้เมื่อไหร่โจ๊กฟ้าเหลืองตายเมื่อนั้น

...
....


เที่ยงกว่า หมดเวลา โอเย้!


“เป็นไงโฟโตกราฟเฟอร์ ขาเป๋มาเชียวแต่ยิ้มแต้ไม่หยุดเลยนะ” เหยี่ยวเท้าเอวขำๆ รอผมที่ส่วนต้อนรับด้านหน้า
“หิวล่ะซิ” เจฟมือเกี่ยวขอบยีนส์อย่างเท่เอ่ยทักตรงใจ
“หิวๆๆๆ” ผมดังก้อง
“555 ปะ ไปกินข้าวกัน” ฝรั่งร่างสูงใหญ่กางแขนกว้างโอบร่างผมไปซุกอกมันเองดังปึก


อา...ชื่นใจ สูดกลิ่นน้ำหอมสะอาดเต็มปอดอย่างนี้ค่อยชาร์ตพลังคืนได้หน่อย


“ไหนดู โมเดลสวยไหมว่ะ” เหยี่ยว
“อย่างเอ็กซ์” ผมเปิดกล้องก่อนยื่นให้เหยี่ยวเช็กรูป
“พี่ธรณ์สอน?” เจฟถาม แขนยังล็อกคอผมให้ถูไถไปอย่างนั้นไม่ปล่อย บังคับให้ผมต้องยืนอิงแอบเกาะเอวไว้อย่างช่วยไม่ได้ พี่ๆ ในคลาสเดินทยอยออกมาเหล่มองกูเต็มเลยครับพี่น้อง
“แน่นอน พี่ธรณ์ฉายเดี่ยวคนเดียวเลย 7-8 คนยืนเป็นวงรอบนางแบบ เขาก็หมุนตัวโพสท่าไปเรื่อย ถ่ายๆ ไปพี่ธรณ์ก็สอน กดตรงนั้น ยิงมุมนี้น่าจะดีกว่านะ ใช้เทคนิคแบบนี้ๆ” โจ๊กจ้อยๆ ยาวรวดเดียว ตื่นเต้นไม่หยุดทว่าท้องร้องโครกครากมากกว่า

“พี่นางแบบคนที่เคยถ่ายกับเรางานนั้นนี่หว่าเจฟฟรี่ รูปสวยดีโจ๊กแต่ต้องฝึกอีกเยอะ แบบ...เยอะโคตรๆ” เหยี่ยวยื่นคืนก่อนตีหน้าแกล้งอืมๆ
“มึงชมมาเลยไอ้สัตว์ปีกอย่าให้กูก้านคอ คนกำลังโมโหหิว”
“555” หัวแดงหัวเราะร่าหน้าหงาย
“555 โอเคๆ ไปหาอะไรกินกันครับคุณหนูโจ๊กเกอร์” เหยี่ยวขำกลิ้ง

...
....


บุฟเฟ่ต์ในโรงแรมหรูไม่ไกลจากสตูดิโอเท่าใดนัก...

สองคนนี้ถ้าให้เลือกเองมักจะเดินตรงเข้าร้านมีระดับ เมนูเลิศ บริการเยี่ยมเป็นอันดับแรก เหยี่ยวชอบความเทรนดี้ล้ำสมัย ถามถึงที่กิน ที่เที่ยว ที่ชอปปิ้งกูรูรู้หมด ส่วนเจฟไม่ชอบสถานที่คนพลุกพล่าน อร่อยแค่ไหนแต่โฉ่งฉ่างเบียดเสียดเสียงดังจะไม่เฉียดเสียด้วยซ้ำ

‘ขี้เกียจชนคน’ ฝรั่งว่า



“ถึงบ่าย 3 กินไปเลยโจ๊กไม่ต้องรีบ โซนนั้นซูซิกับสเต็กก็ได้นะรวมแล้ว” เหยี่ยวเดินนำมาที่โต๊ะพลางแจกแจงราวลูกเจ้าของโรงแรมนี้เอง
“มึงลูกเจ้าของโรงแรมนี้เหรอวะ?” ผมแซวหมั่นไส้
“แหงแซะ”
“อ้าวเฮ้ย พูดจริงดิ”
“วู้ สนใจทำไม หิวๆๆ” เหยี่ยวล้อเลียนพร้อมพาเดินไปตักอาหาร


ขอโทษ ละลานตาเลือกไม่ถูก กวาดไปหมดละกันค่าหัวแพงต้องเอาให้คุ้ม


“กินหมด?” เจฟ
“คอยดู” ผม
“ไม่หมดโดนปรับไม่ช่วยจ่ายนะเว้ย” เหยี่ยว
“เดี๋ยวเจอโจ๊กจัดให้” ผมโวกินช้างได้ทั้งตัว
“555” สองคนหัวเราะร่วนชิลๆ มองผมกิน เอิ่ม...สวาปามมากกว่าครับสารภาพ

‘Rrrrrrr’ เสียงเรียกเข้ามือถือเหยี่ยวดังขึ้น

ไม่ได้ดังครั้งเดียว เหยี่ยวกดปิดเสียงยังสั่นอีก 5-6 ครั้ง เหยี่ยวแค่ดูเฉยๆ ไม่แตะใดๆ จนผมสงสัย



“เมื่อวานกูไปแฮงค์เอาท์คนเดียว รู้ไหมเจออะไร” เหยี่ยวอยากเล่า
“ว่า?” เพื่อนสองคนบนโต๊ะอาหารคุยกันเองปล่อยผมเคี้ยวตุ้ยๆ เอนจอยอิตติ้งอยู่คนเดียว
“เก็บตกได้คนนึง เข้าโรงแรมแถวนั้นล่ะใกล้ๆ แต่เชี่ยเสือกตามแจ”
“อ้อ” เจฟ

“นั่นน่ะเหรอ นั่นๆ โทรมาอีกล่ะ วันไนท์แต่จะเอา 2-3 มึงตายแน่เหยี่ยว” ผมเย้า
“ชื่อลิซ่า โทรมาไม่ต้องรับนะเจฟฟรี่”
“ผู้หญิงรู้เบอร์กู?”
“เปล่า กันเหนียวไว้เฉยๆ เมื่อคืนเห็นไปทักพวกแก๊งไอ้เดย์ก่อนมาสีกู” เหยี่ยวพยักพเยิดบอกกลุ่มคนที่ผมไม่รู้จัก เจฟแค่พยักหน้ารับทราบไม่เอ่ยอันใด

“สมน้ำหน้า เมื่อคืนแฮงค์เอาท์แต่ไม่ชวนกู กรรมตามสนอง” ผม
“ไปชวนแล้ว แต่ติดหาโต๊ะกินข้าวเลย...นั่นแหละ” เหยี่ยวโต้งๆ
“แค่กๆๆ” ผมไก่ทอดติดคอ
“...หึหึ” เกย์เฒ่าแค่ยกแก้วบังรอยยิ้ม
“กูอยากได้โต๊ะไม้ยาวๆ แบบที่ร้านบ้านมึงทำน่ะเจฟฟรี่ แมคไนท์เฟอร์นิเจอร์” เหยี่ยวเฉหน้าตายคุยธุรกิจกับเพื่อน
“บอกมาแบบไหน”
“ไว้เลือกได้จะบอก...ช้าๆ ระวังสำลัก”
“อึกๆๆๆ” ผมกระเดือกน้ำเกือบตาย


แค้นนี้รอสะสาง เหยี่ยวคล้ายๆ จะรู้เรื่องบนเตียงผมมากเกินปกติธรรมดา ตั้งแต่ช่วงสอบผมสั่งงดฉากเรทกับไอ้เกย์เฒ่าจนมันวีนต่อยควายเชษฐ์ และเมื่อวานออนเดอะเทเบิ้ลนี่ก็ด้วย


‘มันชักจะยังไงๆ กันแน่ ไอ้เลวสองตัวคุยกันชัวร์ กลับถึงบ้านเจอโจ๊กแน่’  ผมหรี่นัยน์ตาไซโคซากุระหงิหัวแดง มันแค่ยกยิ้มมุมปากเบาๆ ไร้พิรุธวางท่าชิลไร้เทียมทาน ตอนนี้กินๆๆ ให้กระเป๋าฉีกแม่ง!!!



“โจ๊ก พรุ่งนี้เตรียมตัวดีๆ นะ มีเซอร์ไพรส์” เหยี่ยวยิ้มกว้างเปิดประเด็นเรื่องใหม่
“เซอร์ไพรส์อะไร ลิซ่านี่เซอร์ไพรส์ไม่พอเหรอ”
“โฮะ จำแม่นเว้ย เรื่องนั้นช่างมันเถอะน่า ดูนี่...ทะด๊า!” เหยี่ยวโชว์รถลัมโบร์กินีสีดำในมือถือให้ดู
“มีอะไร รถอะไร อะฮ้า! อย่าบอกนะว่ามึงจะซื้อรถใหม่”
“บอกได้มั้ยวะเจฟฟรี่” เหยี่ยวแจ่มใสสุดๆ
“555 จนป่านนี้” ฝรั่งขำ

“ล้านแรกปิดจ๊อบเมื่อกี้ พรุ่งนี้ถอยยอดมั้ยล่ะ!”
“จริงดิ! ใช่ไข่ห่านทองคำที่เล่นๆ กันน่ะเหรอ โอ้ว้าว เฮงจริงๆ นะเนี่ย ดีใจด้วยเว้ยเหยี่ยวทำได้ไงวะ!”
“ฝีมือ 555”
“เกลียดมึงว่ะ”



เราลั้ลลาชื่นมื่นกันในบัดดล เหยี่ยวคุยเล่นๆ ถึงซุเปอร์คาร์อีกคันสีส้มว่าจะได้หรือเปล่าไม่ทราบ ผมตื่นเต้นหันไปถามผู้เล่นอีกคน หากหัวแดงยิ้มมุมปากหึๆ ในลำคอไม่ตอบ วางท่าเท่ชวนหมั่นไส้จนไม่อยากตอแย

ปากท้องและของฟรีสำคัญเหนือสิ่งอื่นใด กินครับอย่าช้า


...


“...Done?” เจฟคุยเบาๆ กับเหยี่ยว
“...Not yet.” เหยี่ยวละเงยจากมือถือก่อนหันไปเจอ “อ้าว มาพอดี กาย! ทางนี้”


เหยี่ยวชูมือพลางบอกใบ้ให้บริกรช่วยตามกายมาที่โต๊ะเรา ไนซ์กายก็มาด้วยหรือ ไหนว่าทุกปิดเทอมมักจะไปหาญาติที่ออสเตรเลียหว่า

กายไม่ได้มาคนเดียว เกย์เรดาร์ของจิระบ่งชี้ชัด ใครอีกคนที่มาด้วยกันเป็นเกย์สาวชัดๆ เช้ดโต้! โจ๊กสแกนเกย์เป็นแล้วครับ ปรยมือ โว้ๆๆๆ



“โจ๊กมาด้วยเหรอ” กายยิ้มชืดๆ หน้าตื่นเล็กน้อยถึงปานกลาง
“อือๆ” ผมเคี้ยวสเต็กตุ้ยๆ พยักหน้าทักทายอย่างเดียว
“กินอะไรก่อนไหมครับ?” เหยี่ยวถามน้องผู้ชายหน้าใสตัวเล็กๆ ที่ว่า แม่เจ้า ดูยังไงก็เกย์สาวออกตุ๊ดชัวร์
“ไม่ล่ะฮะ แชมเปญขอตัวกลับก่อนดีกว่า ลานะฮะพี่กาย พี่เหยี่ยว พี่เจฟฟรี่ด้วย บ๊ายบาย” น้องดัดเสียงหวานๆ ยิ้มแย้มโบกมือลากรีดนิ้วอย่างพริ้ว


‘กูว่าแล้ว สาวแตกชัดๆ’ ผมตบเข่าฉาดชมตัวเอง สแกนเกย์ถูกต้องตรงเป๊ะ แต่ตงิดต่อมเอ๊ะตรงน้องหนูแชมเปญยืนแอ่นตัวติดกับกายเกินเหตุ มันชักจะยังไงเล่าหนอ


“โอเค พี่ขอบใจน้องแชมเปญมากนะครับ” เหยี่ยวบริการส่งแขก
“ขอบคุณนะฮะพี่กาย เปลี่ยนใจชอบทางนี้เรียกแชมเปญคนแรกนะฮะ” มีลูบแขนสั่งเสียกันด้วย
“แค่กๆ” ผมสำลักเมาแชมเปญตายตรงนี้ล่ะ

...


เค้กเลม่อนกับทับทิมกรอบลืมไปเลยเนื่องจากโจ๊กจอมกอสซิปมีข่าวเด็ดรอยู่ตรงหน้า กายกระทำลับๆ ล่อๆ อันใดในสถานที่แห่งนี้


“ว่ามา” ผมรวบช้อนเช็ดปากจะเอาเรื่องกาย ดีที่อิ่มตื้อจนหนังท้องตึงเรียบร้อย
“ก็ เอ่อ...”
“ไปเถอะ กูกับเจฟฟรี่ต้องถ่ายแบบบ่าย 3” เหยี่ยวเบรก

ไอ้นกจะลุกจรลีกลับสตูดิโอเดิมที่เราเพิ่งออกมา สองนายแบบนัดรับงานไว้ ถ่ายกับช่างภาพคนอื่นไม่ใช่พี่ธรณ์ เมื่อเช้าเจฟตื่นแต่เช้าบิดมอเตอร์ไซค์มาส่งผมก่อนไปหาเหยี่ยว สองคนไปทำธุระเสร็จแล้วถึงย้อนมารับผมอีกหน

“ไม่เหยี่ยว นั่งลง กูต้องรู้เรื่องนี้ ใครซักคนเล่ามาอย่าให้ถาม”
“กูว่าแล้ว เฮ้อ...” เหยี่ยวบีบขมับเครียด เจฟพิงพนักนิ่งเมินไม่สบตาผม กายหนักสุดอึดอัดกลืนไม่เข้าคายไม่ออกถึงขั้นเหงื่อซึม


เหยี่ยวเฉลยว่ากายริอยากจะลองมีเซ็กส์กับเด็กผู้ชาย...โดยการจัดหาของเจฟฟรี่


ผมช็อกจนพูดไม่ออก!!!

...
....



“เหยี่ยวหันข้าง พอๆ เจฟฟรี่บิดไหล่โอบเอวน้องสูงขึ้นให้เห็นมือหน่อย โอเคน้องโอปอลแกล้งยื่นหน้าจุ๊บปากนิดนึงครับ”
“จุ๊บ!” จูบจริงจากน้องนางแบบผู้หญิง
“Sh*t!”
“เฮ้ย! เจฟฟรี่”
“ว้าย!”
“กรี๊ด!”


เสียงดังเรียกวิญญาณเข้าร่างฉับพลัน เงยมองเห็นนายแบบร่างสูงสบถพลางผลักน้องผู้หญิงร้องว้ายก้นจ้ำเบ้าถลาไปกับพื้นสตูดิโอ

...รอยแดงข้างแก้มพาดยาวเกือบถึงติ่งหู

“ว้ายตายแล้ว! น้องโอปอลเป็นอะไรมากมั้ยคะ?”
“ใจกล้ามาก จูบจริงด้วยเว้ย”
“ไม่โดนมั้ง แก้มแดงเป็นเปื้อน”
“หยุดก่อนๆ แต่งหน้าไปเช็ดลิปสติกออก คอสตูมดูน้องโอปอลด้วยเป็นอะไรมากหรือเปล่า!” ช่างกล้องใหญ่สั่งการท่ามกลางความโกลาหล


นายแบบผมแดงก้าวพรวดๆ ออกมานอกฉาก นิ่วหน้าโมโหไม่สบตาผม เหยี่ยวถูกดึงไปอีกทาง ส่วนน้องโอปอลยื้อยุดกับผู้จัดการกะเทยส่วนตัววี้ดว้ายกันอยู่ตรงกลางไม่ไปไหน


“สมน้ำหน้า ตากล้องก็บอกแล้วว่าแค่ยื่นหน้าแกล้งๆ ก็พอ หล่อนจะดัดจริตจุ๊บจริงทำไม เฮ้อ...สตอเบอรี่จัง พี่เหยี่ยวขา! เหนื่อยมั้ยคะ! ลิซ่าเอาน้ำให้ค่า!”


หญิงสาววันไนท์สแตนด์ของเหยี่ยวซอยเท้าเข้าไปหาอย่างระริกระรี้
ลิซ่าตามมาถูกครับ เหยี่ยวเซ็งจ๊อดทันทีที่เจอแต่ทำอะไรไม่ได้ กระซิบบอกผมตั้งแต่หน้าลิฟต์


‘ไม่ต้องไปคุยด้วยนะโจ๊ก ถามอะไรมึงห้ามตอบ แม่งตามมาถูกได้ไงวะ’ เหยี่ยวบ่นอุบ ผมยังมึนปมของกายอยู่จึงยืนห่างไม่ยุ่งตามสั่ง


บอกไม่ถูก ความรู้สึกหนักทับบ่าขยับไม่ได้ หน่วงแทบหายใจไม่ออกอยากหายไปจากที่นี่เหลือเกิน


งานถ่ายแบบถูกเซ็ตใหม่ ผมมองเล็บสีแดงกับปากแดงๆ ของน้องผู้หญิงแตะบนผิวกายแกร่งแล้วอยากอ้วก...ก้าวเท้าหนีจากตรงนั้นอย่างเลื่อนลอย


*************

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 43 ลันช์ P.49 (18/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 25-08-2014 07:15:04
กายจะเอาดีทางนี้จริงๆนะหรอ แถมพ่อมดหามาให้ลองซะด้วยนี่ซิ

แล้วดันมาเจอช๊อตนางแบบจุ๊บปากพ่อมดอีก งานนี้เจฟเจอหนักแน่ๆ

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 25-08-2014 07:17:22
rujaya!!!
 :mew3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 25-08-2014 07:36:08
เจฟทำจิระน้อยน้อยใจเสียแล้ว...
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 25-08-2014 08:05:15
 :hao3:
หมี่เหลือง(มีเรื่อง)แล้ว
ท่าทางงานจะเข้าอย่างแรง  :mew5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 25-08-2014 08:30:29
และแล้วก็จะถึงตอนที่หมาผมแดงคลั่ง เดี๋ยวโจ๊กหนีไปภูกระดึงแล้วซิ ต่อไปเจฟจะได้ระวังตัวรู้เอาไว้ด้วยว่าคิตตี้ขี้หึงอย่างรุนแรง
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 25-08-2014 08:38:39
ดวงผู้หญิงพัวพันนะเจฟฟฟฟฟ
ระวังตัวเล็กเม้งแตก
ต้องรอถึงจันทร์หน้าอีก เศร้าไปอีก :mew2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 25-08-2014 08:45:26
งานงอกอีกแล้ว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 25-08-2014 09:22:57
กายดูพยายามนะ!? แต่แอบขำเจฟฟรี่ผลักยัยนางแบบนั้นจนล้มเลย ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 25-08-2014 09:38:15
เหยี่ยวน่ารักเนาะรู้ใจเพื่อนสุดๆๆๆๆ 

เจฟฟฟฟเอ้ย ท่าทางจะมีเคราะห์หนัก o22


คิตตี้น้อยใจร่มๆๆตั้งสติไว้


 :กอด1: :pig4:


หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 25-08-2014 09:42:57
ต้องง้อมั้ยจิระ(เตี้ย)


ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 25-08-2014 10:07:19
โจ๊กมึนไปเลย  หวั่นไหวรึเปล่าเนี่ยยยยย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 25-08-2014 10:08:42
 :mew5: แต่ละคนงานเข้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกกันเป็นแถว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 25-08-2014 10:25:50
โอ๊ะ โอ เลิฟซีนบนโต๊ะกินข้าวตอนที่แล้ว เหยี่ยวเห็น??  // ปรบมือให้คนเขียน  o13
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 25-08-2014 11:16:48
โอ๊ะ โอ เจอโจ๊กหึงโหด
เจฟงานเข้าอีกแล้วข่าาาาาา
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 25-08-2014 12:19:21
อัยยะ จิระน้อยหวงขนาดหนัก  โจ๊กเอ้ย!ต้องทำใจ มีแฟนเป็นนายแบบนี่นะ
งานนี้เจฟง้อด่วน แต่ก็น่าเห็นใจนายเจฟอ่ะ แถมแสดงออกชัดเจนว่าหวงตัวเพื่อโจ๊กคนเดียว

กายเป็นมากขนาดนี้เพราะเทวดาน้อยของเหยี่ยวสินะ  :เฮ้อ:

บวกเป็ด

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 25-08-2014 12:40:54
โอ้ยยยยยยค้างง่ะ งือออออ ต้องรออีกหลายวันเลย
จิระน้อยของเค้าเสียใจอ่า หมายักษ์จะทำไงละ งานเข้าแล้ว ใกล้จิระน้อยหนีไปภูดึงหรือเปล่านิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 25-08-2014 16:20:01
โจ๊กเห็นภาพบาดตา  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 25-08-2014 17:18:09
คุณชำนาญจะมาหลงสเน่ห์คิตตี้โจ๊กอีกคนแล้ว :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 25-08-2014 18:12:43
อาการหึงหวงกำลังทำงาน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 25-08-2014 19:25:28
หึงแล้ว เจฟทำอะไรเนี่ยยยยย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 25-08-2014 20:54:39
นี่ใช่ไหมที่โจ๊กหนีไปภูไม่บอกเจฟ ที่แท้ไม่ใช่แค่นางแบบจูบแต่ประเด็นอยู่ที่เจฟหาเด็กให้กายด้วย รู้สึกว่าตอนนี้โจ๊ก ซ่อนอยู่นานจนตังค์หมดนะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 25-08-2014 21:08:09
เอาแล้วไงพี่ฝรั่ง งานจะเข้าพี่แล้วไงล่ะ
แต่คิตตี้ดูจะโกรธเงียบนะ ตามง้อด่วนๆเลย  :z3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 25-08-2014 22:34:27
งอกทั้งไร่ RIP.พ่อมดสุดหล่อนะค่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 26-08-2014 09:56:52
โจ๊กเป็นไรไป คิดมากเรื่องเจฟเหรอ สมน้ำหน้ายัยนางแบบนั่นโดนเจฟผลักไปเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 29-08-2014 22:50:41
โจ๊กน้อยหึงหละสิ น่ารักจริงจัง เป็นอาการหึงที่บรรยายออกมาได้น่ารักมาก เหมือนคนจะป่วยแต่ป่วยใจงี้นะ
เจฟดูเป็นแฟนที่จะไม่ทำให้คนของตัวเองหึงเลย ฮีดูชัดเจอทุกความคิดและการกระทำ
ปลื้มใจแทนโจ๊กตัวเล็ก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: max_ang ที่ 30-08-2014 19:35:43
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด เราเป็นติ่งพี่ตาคมพลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไง เพิ่งเห็นว่ามีเรื่องของโจ๊กกับเจฟฟรี่ ตามอ่านรวดเดียว
ปลื้มที่สุด รักพี่โจ๊กมาก เป็นแฟนคลับนกเสรีตัวนี้ตั้งแต่ลมเหนือ
อ่านแล้วน้ำตาจะไหล ซาบซึ้งกับความรักของเจฟ แต่ก็ยังคาใจ
อยากขอคุณ puppyluv เฉลยปริศนาเพิ่ม  ตอนอ่านลมเหนือคาใจมากกับช่วงที่หัวแดงเจอลมแล้วลืมทุกอย่าง ลืมโจ๊กไปสิ้น ถ้าไม่มีหอยเม่นมาเตือนใจ กระทั่งจิระหายไปต่างจังหวัดในหัวก็ยังมีแต่ลม คนรักผูกพันกันมาขนาดนี้ ตอนนั้นจิระคนนี้อยู่ที่ไหนในหัวใจเจฟ
ไม่ว่าคู่ไหน เก็ทกับหมวย เหยี่ยวกับลม เฟรมกับเก้ง ก็รู้สึกได้ว่าแต่ละคนเป็นตัวจริงของกัน ลมหรือคนอื่นคือคนที่ปลื้ม เป็นไอดอล ไม่ได้คิดหวัง เก็ทเคยหวั่นไหวกับลม แต่อ่านแล้วก็รู้สึกได้ว่าหมวยคือตัวจริง
แต่เจฟทำเหมือนลมคือตัวจริง
เจฟถอนตัวถอนใจเพราะในสายตาของลมไม่มีจิระ กลับบ้านมาเจอบ้านว่าง ถึงรู้สึกถึงจิระ’s จิระ แล้วก่อนหน้านั้นจิระคนนี้อยู่ไหน ลมคือตัวจริงแต่เมื่อฝันไม่เป็นจริง ถึงตัดใจ กลับมาหาคนในความเป็นจริง อ่านแล้วรู้สึกเหมือนว่าถ้าลมเลือกเจฟ ถ้าฝันเป็นจริง จิระก็เป็นได้แค่คนที่ถูกทิ้ง
ถ้าเจฟเคยอกหักเพราะลมมาก่อนเจอจิระ ยังทำใจได้ แต่นี่รัก หวงห่วงดูแล อยู่ข้างๆกันตลอด แล้วลมผ่านเข้ามา ปั้ง ทุกอย่างของจิระเลือนหาย ความทรงจำหลายปีไม่มีค่า สิ่งที่พยายามทำเพื่อจิระ ทำให้จิระรัก คือฝุ่นลอย
จนลมไม่เอา คนอื่นเขาไม่เอา ค่อยซมซานกลับมาตายรัง แล้วซาบซึ้งกับรังเก่าที่ไม่หนีไปไหน ให้อภัยง่ายดาย
ตอนอ่านปวดใจแทนโจ๊กมาก รักลม รักพี่เหยี่ยว รักโจ๊ก แต่รักเจฟฟรี่ไม่ได้ 100% เพราะนี่ เจฟทำแบบนี้
กับแปลกใจที่โจ๊กให้อภัยง่ายถ้าเทียบกับนิสัยโจ๊กที่อ่านในเรื่องนี้ด้วย ทั้งขี้น้อยใจและเปราะบางลึกๆ
โจ๊กประทับใจลมแบบอยากได้เป็นน้องชาย ไม่ได้หลงรัก ไม่ได้ลืมเจฟ แต่พ่อหัวแดงลืมเลือนจิระไปจากหัวใจ มีแต่ลมในความคิด
อ่านแล้วเจ็บ ย้อนกลับไปอ่านอีกก็ยังเจ็บ

อยากอ่านความคิดของจิระตอนเจฟเจอลม พี่ตาคมรู้สึกยังไง
อยากล้วงความจริงลึกๆในใจของเจฟ อยากรู้ว่าใครเป็นตัวจริง ที่เข้าใจมาตลอดเข้าใจผิดไหม วานคุณ puppyluv ช่วยเขียนขยายความถึงตอนนี้เพิ่ม คลี่คลายปัญหาในใจของคนอ่านคนนี้ที
ติดค้างมาหลายปี

รักและอินมาก เขียนยาวเลย ขอโทษนะฮะถ้าเม้นท์ยาวไป
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 31-08-2014 22:49:05
แฮ่...เกือบไม่ทัน
อ่านไปตั้งแต่ลงแหล่วววว
แต่เพิ่งคิดได้ว่า...ยังไม่เม้นท์นี่หว่า << ตายๆๆ

จำไม่ได้แล้วว่าจะเม้นท์อะไร
สติหลุดไปไกลแบบจิระ...ไปตามมาเลยนะพ่อมด!!
เข้าใจเลยว่าทำไมถึงงดงานในประเทศเด็ดขาด...คุมไม่ได้จะแย่สิ

หวังว่าคิตตี้จะไม่หลุดไปไกล...ไม่ใช่ถิ่นมันอันตรายนะตัว ^^"

...แล้วเจอกันเมื่อขึ้นวันใหม่... ^^
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Money11 ที่ 31-08-2014 22:52:55
แมวโจ๊กเราเป็นยังไงบ้างน้อ หึงจนลืมหรือยัง
คิดถึงนะคะ :hao5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 01-09-2014 05:49:08
morning :a1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 01-09-2014 06:41:39
 :hao3: เช้าวันจันทร์ อรุณสวัสดิ์เจ้า...
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 01-09-2014 08:39:19
----max_ang : ชื่นชม
----nekko มอร์นิ่ง
----tuckky เช้าวันจันทร์ อรุณสวัสดิ์ ไปเที่ยวภูกัน^0^!!!
 :mew1:
***************************************

Jira's Jira
ตอน 44 LOST!








คนของผม หาย!!!

จิระของผมหายตัวไปจากบ้าน

หายไปจากที่ๆ ผมเคยมีเขาอยู่

เป็นห่าอะไรวะ สังเกตเห็นร่างเล็กนิ่งอึ้งหน้าซีดไม่พูดจาตั้งแต่ฟังเฉลยความลับของกายที่โรงแรมโน่นแล้ว



ไอ้กายก็ตัวซวยแบบไม่ได้ตั้งใจเสียด้วย สอบเสร็จเมื่อหลายวันก่อนดันโพล่งกับผมว่าอยากลองเด็กผู้ชาย

‘ช่วยกูหน่อยเจฟฟรี่ อยากรู้ใจตัวเอง’


อยากรู้ใจตัวเองก็หาเองสิ แรกได้ยินผมปฏิเสธ ดึงกายให้เปลี่ยนใจกลับไปคิดใหม่ หลวมตัวแล้วกลับตัวกลับใจยากอาจเป็นตราบาปแสนเลวร้ายติดไปชั่วชีวิต

กายไม่ใช่คนยืนหยัดอยู่กับความจริงอันบิดเบี้ยวเกินปกติชนคนธรรมดาเช่นนี้ได้ แต่เพื่อนดึงดันเอาจริง


‘นะเจฟฟรี่ ครั้งนี้กูเอาจริง’ ขึ้นกูมึงเสียด้วย
‘ถือว่าเมื่อกี้กูไม่ได้ยิน’ ผมตัดบทนิ่มๆ
‘ขอร้องล่ะเพื่อน อยากรู้จริงๆ ว่าจะนั่นกับผู้ชายได้ไหม’
‘ถ้าเอาจริงต้องให้เหยี่ยวรู้’ แสร้งกุข้อต่อรองอีกข้อ กายรีบพยักหน้าตกลงเด็ดเดี่ยวผมถึงบอกเหยี่ยว เพื่อนก็เฮฮาตามประสา

‘จะเอาแล้วเหรอ จัดเลยซิอย่าช้า’ เหยี่ยวยุส่ง do it now
‘ห่า เพื่อนมึงมีงานออกสื่อ บ้านมันครอบครัวมันอีก’
‘มันตัดสินใจแล้วชัวร์ๆ นั่นแหละเจฟฟรี่ ไม่งั้นไม่มาหามึงหรอก เคารพการตัดสินของเพื่อนหน่อยซิวะ’
‘นั่นล่ะที่กูไม่ชอบ’ ผมพูดตรงๆ I don’t like it
‘เอาน่า กายมันคงอยากรู้ตามประสาฮอร์โมนว้าวุ่น อยู่กับเราเยอะเลยติดเชื้อ ขำๆ ชิลๆ เพื่อน’
‘เหี้ย’ ผมด่าเหยี่ยวพูดเล่นเป็นการ์ตูน hormones osmosis

...

จำใจติดต่อเด็กขายที่เคยรู้จัก  เหยี่ยวดูเรื่องสถานที่ สรุปวันนั้นกายไม่ได้แตะต้องเด็กเลยแม้แต่น้อย

จบประเด็นคาใจของกายไปเสียที มันคงรู้ตัวเองแล้วว่าแตะต้องเพศเดียวกันไม่ได้ แค่จะจูบ จะแกะกระดุมสื้อน้องเด็กขายยังฟ้องว่ากายปัดป้องปฏิเสธไม่ยอมท่าเดียว สุดท้ายจึงลงเอยด้วยการให้น้องเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ (เกี่ยวกับเกย์) ฟังฆ่าเวลาก่อนลงมาเจอเรา...เจอจิระของผม


เหยี่ยวแม่ง...ตัวเสือกปูดเรื่องแดง

ผมคิดเองเออเองว่าเขาน่าจะรับได้ แต่เห็นสีหน้าของร่างเล็กนาทีนั้นถึงรู้ว่า...กูคิดผิด

ซวยซ้ำซวยซ้อนโดยไม่ตั้งใจ เด็กผู้หญิงน้องนางแบบที่ถ่ายด้วยกันทำพิษ หญิงสาวแสดงท่าทีโจ่งแจ้งจะล่าแต้มผมตั้งแต่ต้น ทว่าผมกลับครุ่นคิดกังวลไม่หยุด ลอบมองสังเกตท่าทีจิระอีกคนบ่อยครั้งจนเกิดเรื่อง

คราบแดงเต็มแก้มกูเลยสัด!!!

...

ผมกดโทรหาทันทีที่เห็นเขาขยับไปจากจุดที่ยืนด้านหลังสตูดิโอ ไม่สนน้องผู้หญิงล้มกลิ้งโวยวายอยู่กลางฉาก

“อยู่ไหน?”
(“หิว...กลับบ้านล่ะ”) /ติ๊ด!
“เดี๋ยว...ฟู่...!”

เป่าปากพร้อมยั้งเท้าไม่ก้าวตาม หยุดให้ช่างแต่งหน้ากับสตาฟยุ่มย่ามจัดการธุระบนใบหน้า

เสียงตอบรับห้วนกระชากแถมตัดสายไม่ฟังกันเลย คิดในทางที่ดี อย่างน้อยก็รับสายล่ะวะ กระทั่ง 3 ทุ่มกว่างานเสร็จ กูเกือบโยนระเบิดฆ่าทีมงานตายยกกอง รีบเร่งกลับถึงบ้านเราหากไม่พบร่างเด็กดื้ออย่างใจหวัง

เด็กน้อยหายไปไหน???

...
....


“น้าจุ๋ย โจ๊กโทรหาบ้างไหมครับ?” โทรตามสถานที่ๆ คาดว่าจะไป
(“ไม่นะเจฟฟรี่ ว่าจะถามอยู่ ปิดเทอมไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องใกล้ๆ แค่นี้ แล้วเรียนเสริมพิเศษถ่ายรูปอะไรนั่นเรียบร้อยหรือยังล่ะ บอกเจ้าโจ๊กกลับมานะ จัดห้องไว้ให้ ตาบ่นคิดถึงหลานใหญ่แล้ว”) น้าผู้หญิงพูดยาว
“ยังครับ” แสดงว่าไม่ส่งข่าวถึงบ้านจริงๆ “เขาเสร็จเมื่อไหร่ผมจะรีบพากลับ”
(“ดี ตาบ่นถึงทุกวันจนหูชา เฮียก็อยู่นี่แหละ คอยแต่ปากหนักไม่พูด”)
“อ้อ ครับ”
(“นึกว่ายังสอบอยู่เลยไม่ได้โทรตามเฉยๆ บอกเลยว่าเจ๊สั่งเจ้าโจ๊กรู้อยู่หรอก นะเจฟฟรี่นะ”)
“ครับ ไว้ผมจะบอกเขาให้” ยุติการสนทนาพร้อมบอกตัวเอง “...ซวยล่ะ”


ผมโทรออกทุกครั้งที่ว่าง เปลี่ยนชุดหรือรอเซ็ตฉากก็โทรหาเกือบ 20 ครั้งแต่ไม่รับสายเกิดอะไรขึ้น ลองคิดดีๆ จิระของผมจะอยู่ที่ไหนได้อีก

...

“เหยี่ยว” ไล่บี้เพื่อนเป็นรายต่อไป “I can’t find my Jude!”
(“What!?”)
“โจ๊ก” ผมร้อนรนจนหลุดชื่อจริงไม่ใช้นิคเนมรหัส
“Yes, I know, but are you sure?” หายไปจริงหรือเหยี่ยวถามเหมือนซ้ำเติม
“YA!” ถ้าเพื่อนอยู่ใกล้จะตั๊นท์หน้ามัน


เหยี่ยวช่วยโทรตามเองอีกสายและจะมาหาผมที่บ้านด้วย ทว่าผมร้อนใจเดินวนนั่งไม่ติด บอกไปเจอกันที่ห้างใหญ่แถวบ้านเลยดีกว่า ตัวแสบของผมอาจเตร่อยู่แถวนั้นก็ได้

...
....


ในห้าง...

ร้านประจำที่เขาชอบไม่มี ซ้ำไม่รับสายผมและเหยี่ยวเลยแม้แต่ครั้งเดียว บรรลัยล่ะงานนี้

“ไม่รับสายกูเลยห่า เป็นอะไรของมันวะ อ้าวๆ ปิดเครื่องอีกเชี่ย F*uckin sh*t!” เหยี่ยวสบถวอดวาย


ฉุกคิดขึ้นได้ก็สายเกิน ระบบจีพีเอสติดตามตำแหน่งจากตัวเครื่องก็มีแต่กูลืมนึกถึง

“โว้ย!” ผมทุบผนังปึงปังระบายความคลั่ง



ซมซานกลับบ้านทำอะไรไม่ถูก โทรออกเป็นล้านครั้งติดต่อไม่ได้ผมก็ฝืนกดทั้งคืน จะแจ้งความแต่เหยี่ยวใช้วิธีให้นักสืบเอกชนช่วยตามหาแทน

นั่งถ่างตารอจนรุ่งเช้าเขาก็ยังไม่กลับมา เห็นดวงอาทิตย์กำลังฉายแสงสีทองโผล่พ้นขอบฟ้าแล้วปวดใจฉิบหาย แม่ง...งานอดิเรกของใครทำไมไม่มารับผิดชอบ

จิระตัวเล็กถ่ายรูปพระอาทิตย์ยามรุ่งอรุณก่อนหันมาเก็บภาพเซ่อนอนของผม อริยาบทย่ำแย่ช่วงเวลาตื่นมีเขาคนเดียวเท่านั้นที่เห็น

...
....


“นอนบ้างยังเจฟฟรี่...ฮ้าว” เหยี่ยวงัวเงียออกจากห้องนอนแขกมาทักผมที่กองเป็นซากบื้อใบ้อยู่บนโซฟา

เพื่อนอยู่ด้วยตั้งแต่เมื่อคืน เดินบิดขี้เกียจพลางสอดส่ายสายตามองหา ไม่เห็นใครนอกจากเราและเจ้าสองตัวที่นอนเป็นก้อนๆ ที่เท้าผมแค่นั้นก็เป็นฝ่ายถอนหายใจบ้าง

(“หงิงๆ”) เสียงลูกสุนัขอ้อนเล่นกับเหยี่ยว
“ไงทองดีพ่อมึงกลับมายัง ไปไหนของมันบอกไว้เปล่า แล้วทีวีไม่มีเสียง เสียเหรอ”

เหยี่ยวพึมพำคว้ารีโมทจะเปิดเสียงทีวีแต่ผมฉวยมากด MUTE ไว้คงเดิม เหยี่ยวเจอผมวีนใส่อย่างอึ้งๆ ก่อนส่ายหน้าไม่สนใจเดินเข้าครัวกุกกักทำอะไรของมันไปตามเรื่อง


“กินซะ อาบน้ำแต่งตัวจะได้ออกไปหาพี่จากัวร์”


เหยี่ยววางขนมปังปิ้ง แยม เนยแข็ง เนยถั่ว นม สารพัดอาหารเช้าบนโต๊ะเล็กหน้าทีวีนี่เอง

บ้าเอ๊ย! คนของผมชอบขนมปังปิ้งทาเนย อีกชิ้นจะทาแยมหรือราดน้ำผึ้งกินประกบกัน


‘ก็กูชอบ เร็วดีออก กินคำเดียวไม่เสียเวลา’

อ้าปากกว้างแหงนหน้าคอตั้งบ่ากัดแซนวิชคำโตๆ เคี้ยวตุ้ยๆ คับปากแบบเด็กทำนิสัยเสียบนโต๊ะอาหารแกล้งผม ซนแสบเขี้ยวจนต้องยีหัวเกรียนเล่นแต่เช้า


...ผมสดชื่นมีชีวิตชีวาเพราะเขา

...มีพลังทำสิ่งต่างๆ ได้เพราะเขา

...อยากลุกขึ้นในเช้าวันใหม่ทุกๆ วันเพื่อเขา

...อยากเป็นพ่อมดบันดาลสิ่งต่างๆ ก็เพื่อจะมอบให้เขาคนเดียว

...ยิ้มร่าเริงแจ่มใสจากใบหน้านั้นคือรางวัล 

...
....

โชว์รูมรถยนต์หรูแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร...

“ไงเหยี่ยว เจฟฟรี่ มาแต่เช้า!”
“สวัสดีครับ พี่จากัวร์บินมาเองเหรอ!”
“แน่นอน เพิ่งถึงเมื่อคืน”
“โอ้โห น่าปลื้มมากนะนี่”
“เข้ามาๆ ของเหยี่ยวเรียบร้อยแล้วนี่กุญแจทดลองขับได้เลย ส่วนของเจฟฟรี่รอสัก 10-11 โมงนะ พี่ให้ช่างเซ็ตให้อยู่ เที่ยงได้ถอยออกไปแน่” พี่จากัวร์หนุ่มหล่อเหลาร่างสูงใหญ่เอ่ยทักทาย


นั่นเป็นการเสวนาชัดเจนที่สุดเท่าที่หัวสมองบันทึกได้ เหยี่ยวเล่าในภายหลัง...ผมพูดว่า “ครับ” กับพี่จากัวร์แค่คำเดียว จากนั้นนั่งแซ่วไร้อารมณ์ไม่ใส่ใจสิ่งรอบกายใดๆ รอจนได้รถยนต์คันใหม่เอี่ยมถึงขับบึ่งไปหาน้าจอมกับน้าจุ๋ยที่บ้านเก่า

...


แต่...

“อ้าว โจ๊กล่ะเจฟฟรี่ ไม่มาด้วยกันเหรอ?” น้าจอมทัก

เหี้ย!!! กูอยากเลี้ยวกลับบัดเดี๋ยวนี้เลย กำหมัดซ่อนภายใต้กระเป๋ากางเกงยีนส์ไม่ต่อยปากญาติโกของเขาตั้งนานสองนาน


“ตายแล้ว! ออดี้กับลัมโบร์กินี เจ๊เพิ่งได้เห็นเป็นบุญตาใกล้ๆ ก็วันนี้นี่ล่ะ ว้ายๆ สวยจัง แพงมั้ยนี่ กี่ล้านล่ะ”
“คุณน้า คุณตาสวัสดีครับ” เหยี่ยวเข้าแทรกพอดี
“ไหว้พระเถอะหลาน รถใหม่เหรอ เจ้าโจ๊กล่ะอยู่ไหน มาด้วยกันหรือเปล่า?” ตาตอกย้ำเลือดซิบ
“เป็นไงมาไงทำไมสองหนุ่มนี่ถึงมีรถป้ายแดงมาเฉี่ยวร้านเจ๊ได้ล่ะ”

“โจ๊กล่ะครับ ไหนมาจะมารอเจอที่นี่ ยังเรียนไม่เสร็จเหรอ?” เหยี่ยวแสร้งยิงคำถามนำร่องหน้าตายจนผมทึ่ง
“จะถามอยู่ มันทำไมไม่รู้จักโทรมาเลยเจ้าเด็กคนนี้ เมื่อคืนเจฟฟรี่โทรมาเฮียกับเจ๊ก็นั่งรอทั้งคืน ยังนึกว่าจะได้กลับมาล่ะ”
“คงเรียนอยู่นั่นล่ะครับ ผมกับเจฟฟรี่แยกไปเอารถก่อนเลยมาที่นี่กะจะเซอร์ไพรส์ก่อน โจ๊กยังไม่รู้เรื่อง”
“อ๋อเข้าใจแล้ว เจ้าโจ๊กติดเรียนถ่ายรูปอยู่นี่เอง เดี๋ยวเจ๊ช่วยอำ ปะ เข้าบ้านกินขนมกันก่อน” น้าจุ๋ยเข้าใจผิดโกหกสีขาวของเหยี่ยวเต็มเปา
“ฟู่...” ผมเป่าปากโล่งเพื่อนช่วยชีวิต ภายในกลับมืดมนยิ่งกว่าเดิม จิระของผมไม่ได้มาที่ไหน


บัดซบเอ๊ย!!! อยู่ที่ไหนกันเจ้าเด็กดื้อ

เหยี่ยวกลัวผมแหกทางด่วนจึงขับตามจี้ตูดกันมาติดๆ เพื่อนปากเก่งขอตาช่วยเจิมรถให้เพื่อเป็นศิริมงคล รถคันใหม่ของเราทั้งคู่จึงดึงความสนใจไปจากใบหน้าเคร่งเครียดของผมหมดสิ้น

นึกอีกทีก็น่าขอบใจสัตว์ปีกของเขาอยู่เหมือนกัน ถ้าไม่มีเพื่อนตามประกบผมคงอาละวาดเหยียบคันเร่งออดี้สีส้มพุ่งเข้าพังร้านมอเตอร์ไซค์น้าจุ๋ยราบเป็นหน้ากลองไปแล้ว

...


แค่ 10 นาที ตาแต้มแป้งเสร็จผมตีนผีเหาะกลับบ้านตัวเองทันควันไม่รอ บอกจะตีรถกลับมาตามหาจิระของผม

ทั้งบ่ายผมขับรถตามหาเขารอบเมือง

เข้าบ้านตี 2 กว่า นอกจากเจสเตอร์ ทองดียังมีเหยี่ยวและกายเพิ่มขึ้นมาอีกคน

กายหรือ...มึงมาเหยียบบ้านกูทำไม???


“เป็นยังไงบ้างเจฟฟรี่ เจอโจ๊กมั้ย?” กายถามหน้าตื่น
“...” ผมไม่เห็นกายอยู่ในสายตา พยักหน้ากดดันไปที่เหยี่ยวเงียบๆ
“อะไร ทำไม อ๋อแจ้งความไม่ต้องหรอก กูให้พวกคุณอารักษ์ออกตามอยู่ ลูกน้องพี่พงศ์ช่วยด้วย พลิกกรุงเทพหายังไงก็เจอ”
“แล้ว?” ผมหลุดปากถามเพราะเหลืออด
“แหะๆ ยังจ้า” เหยี่ยวเจี๋ยมเจี้ยม


ไอ้จ๊ะจ๋าในประโยคนี่ก็อีก สัตว์นรกเอ๊ย!!! เพื่อนใช้ตอบโต้กับคนของผมจนชินหู แต่กูไม่ชินโว้ย

(((“ซูมมมมมมมมมมมมมมม”)))

ผมกดรีโมทเร่งเสียงทีวีจนสุดกระแทกหู

กูไม่อยากรู้
ไม่อยากฟัง
ไม่อยากได้ยินชื่อนี้


(ปังๆๆๆ!)

ดิ่งเข้าครัว เตะบานเปิดตู้โครมคราม ดึงแพ็กเบียร์ออกมาทุบทำลายข้าวของ สิ่งที่เขาชอบทั้งนั้น ตุนไว้ตั้งเยอะแต่เสือกทิ้งกู แมวไม่รักดีหายหัวไปไหนอยากรู้นัก


“เชี่ยเจฟฟรี่! กูให้คนออกตามอยู่ ใจเย็นซิวะ!”
“มันยังไม่ครบ 24 ชั่วโมงเลยเจฟฟรี่!”
“นรก! ครบตั้งแต่ 6 โมงเย็นโน่นแล้ว มึงไปตามตำรวจมานี่เลยกาย ส่วนมึงเหยี่ยว ไม่เจอไม่ต้องมาพูดกับกู!”
“คิดว่ากูไม่เดือดร้อนหรือไง โจ๊กมันเพื่อนกูเหมือนกันนะเว้ย!”
“สัดเอ๊ย! อย่าพูดชื่อเน้!”

(ตูมมมมมมมม!)

ปากระป๋องปังแตกคาผนัง กลิ่นแอลกอฮอลคลุ้งแตะจมูก

“โว้ย! เบาเสียงหน่อย หนวกหู!” กายตะโกนจากห้องนั่งเล่น กระชากปลั๊กทีวีออกทั้งยวง บ้านเงียบกริบราวป่าช้า


ทำไมวะ ทำไมเป็นแบบนี้
ถึงคราวฟ้าเล่นตลกกับชีวิตกูหรือไร


(“เปรี้ยง! ปัง!”)

ผมเตะต่อยกระจกประตูบานเลื่อนแตก

“เฮ้ยๆๆๆ เจฟฟรี่!”
“เจฟฟรี่!”

เหยี่ยวกับกายกระโจนเข้าสกัดห้ามแต่ผมสะบัดหนีไปกวาดแพ็กเบียร์ ขวดเหล้าทั้งหลายออกมาเปิดกรอกปากตัวเองพรวดๆ

“มึงมันบ้ารู้ตัวมั้ยไอ้ห่า!”
“อาการหนักกว่าตอนเรียนจบอีกว่ะ”
“นั่นซิ กูชักสงสัยแล้วนะว่าใช่คนเดียวกันรึเปล่า โอ๊ย!” / (“ตุบ!”)
“ฮึ่ม...” แย๊บหมัดตรงใส่ท้องพร้อมชี้หน้า ไม่หุบปากมึงเจอตีนกูเหยี่ยว


ใช่ ผมจบมัธยมพร้อมอกหัก 1000 ท่อนกับคำว่า...

‘คงไม่ใช่กูหรอกเจฟ’

เปลี่ยนแผนจะย้ายกลับบ้านเก่า เมาหัวทิ่มไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่บ้านเหยี่ยวรอไฟล์ทบินไปอังกฤษ แต่แม่งหัวเกรียนตัวไหนบังอาจกราฟิตี้ห้องใต้หลังคาของกู พ่นคำว่า ‘JIRA’ เต็มผนัง เสื้อผ้าในนั้นโดนเมจิกเขียนชื่อทุกตัว แถมโจรกระจอกยังกล้าขโมยเสื้อบาสเกตบอล ‘JEFFERSON’ เบอร์ 13 กลับมาที่นี่อีก

เจ้าตัวแสบ...รูดตัวลงกับผนังหมดแรง บีบขมับกดหนังตาปิดกั้นไม่ให้น้ำไหลออกจากหน่วยตา


“What the f*ck...” ผมทำผิดอะไร
“I am here...” เหยี่ยวกล่อมให้ผมสงบ
“Easy...” กายส่งกำลังใจ


เราเงียบเสียง เพื่อนทรุดตัวนั่งดวลน้ำเมากับพื้นครัวเละเทอะตรงด้วยกัน...ก่อนผมจะน็อกไปอย่างไม่รู้ตัว

...
....

วันที่ 2 ผมกับรถใหม่ตะลอนทั่วกรุงเทพมหานคร ร่อนไปเรื่อยเปื่อย ดูทุกที่ๆ ที่คิดว่าจะเจอเขา ท้ายสุดผมไปนั่งพิงรถถอนหายใจทิ้งกับจุดแรกที่เราเคยพบกัน

รูปปั้นการ์เดี้ยนตั้งตระหง่าน เทพผู้้พิทักษ์ในโรงเรียนเก่ากับต้นไฮเดรนเยีย ดอกไม้ในสวนแย้มบานบ้างแค่พอแซมต้นเขียว โทรศัพท์ยังปิดตายติดต่อไม่ได้เหมือนเดิม

เกือบ 70 ชั่วโมงแล้วที่ผมกินไม่ได้นอนไม่หลับ ไม่มีสมาธิกังวลไปหมด กลัวจนใจสั่น ความรักทำให้คนเป็นบ้า เขาจะรู้ไหมว่ากำลังฆ่าผมตายทั้งเป็นอยู่ตอนนี้


“Hey! man, see me?” เหยี่ยวดีดนิ้วเปาะๆ เรียกสติตรงหน้า
“Stop it.” ผมเพิ่งพูดได้
“กินอะไรบ้างเพื่อน กายมันออกไปซื้อโจ๊ก เอ่อ...ข้าวมาฝาก” eat something เหยี่ยวดึงสติผมในเช้าวันใหม่ ไม่สิจะบ่ายสี่โมงอยู่แล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะหกโมงเย็นครบ 3 วันถ้วนที่หายไปจากสายตาผม

เขาจะได้กินหรือยัง นอนที่ไหน คิดถึงผมบ้างไหม

โว้ย!!! จะบ้าตาย


“เหยี่ยว ว่ามา?” ไล่บี้กับเหยี่ยวอีกหน
“กรุงเทพและปริมณฑลไร้วี่แวว ล่าสุดได้ภาพจากกล้องวงจรปิดเห็นออก BTS จตุจักร”
“ส่งไฟล์ให้กูเดี๋ยวนี้” send me now

มึงได้ข้อมูลตั้งนานแต่เพิ่งบอก อย่าให้ถึงที ถ้ามีเหตุการณ์แบบนี้กูจะด่าเช็ดจำจนตาย

“ในเมล์ ดูเองเลย” เหยี่ยวยื่นมือถือให้

ใช่จริงๆ ด้วย เวลาในจอระบุ 20.22 น. ค่ำวันเดียวกับที่ถ่ายแบบวันเกิดเหตุ ผมกำโทรศัพท์แน่น ภาพลวงตาอยู่ในอุ้งมือ ร่างกายอบอุ่นนุ่มนิ่มของเขาเล่า

เหม่อมองจุดความร้อนสีแดงที่ซอกนิ้ว อยากเผาก้อนเนื้อในอกให้หายจากความทรมานเหลือเกิน

...

จิระของผมจะฉุนเฉียวขัดใจอย่างมาก ถ้าเห็นกับตาจะรี่มาดึงจากปาก แกล้งเอามวนไฟจี้เนื้อตัวผมเล่นด้วยซ้ำ


‘เผาปอดเล่นทำไม กูไม่ชอบ’
‘หึหึ...จุ๊บ’ ผมขำได้แกล้งเด็ก จุมพิตรสหวานฉ่ำกว่าปกติเสมอเวลามีรสฝื่นในโพรงปาก
‘เชี่ย...ขมอ่ะ’
‘อร่อยออก’
“ไอ้ขี้ยา”
“แล้วรักไหม จิระของผมรักผมมั้ยครับ” ถูปลายจมูกแหย่เด็กน้อย
“แหวะ...!”

แมวโวยวายแลบลิ้นออกเช็ดเหมือนเวลาคายของไม่ชอบ หากแต่โน้มคอผมลงไปจูบฟัด (แบบไม่เป็นประสา) เสียเอง ก่อนเสียงอ่อยๆ หน้าแดงกลบเกลื่อน

‘จะลบรสมึงยังไงเนี่ย ไม่อร่อยสัดๆ’
“จูบอ่อนหัดแบบนั้นไม่มีทาง ชาติหน้าตอนบ่ายๆ”
“เดี๊ยะเจอ ไอ้หมา”
“555”

ผมหัวเราะก่อนจูบเขาอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกว่ารสบุหรี่ในปากจางหาย ไม่อยากเลิกเพราะเหตุนี้

...
....

กายหิ้วของพะรุงพะรังโผล่เข้ามา...

“กินข้าวบ้างดีกว่าเจฟฟรี่ ควันลอยเต็มบ้านหมดแล้ว”
“แค่กๆ...”

ถึงเห็นก้นกรองพูนเต็มที่เขี่ย พื้นพรมกับบนโต๊ะอีกบานตะไท กูนั่งโต๊ะกินข้าวบ้านตัวเองอยู่นี่หว่า มาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ

(“ฮ่องๆ”)
(“โฮ่งๆๆๆ หงิงๆ”)


สองตัวกระดิกหางดิกๆ เหยียบกรอบแกรบบนเศษซากปรักหักพังลั้ลลาไม่รู้เรื่อง ไร้ประตูกระจกกั้นสุนัขถึงวิ่งเข้าวิ่งออกสบายแฮ เสื้อเชิ้ตผมมีขนหมากับรอยตีนเพียบ

มิน่าถึงหลับยาว เมื่อคืนคงซุกตัวกูเปรมละสิไอ้พวกนี้


“ซื้อมาเยอะแยะวะกาย บ้านนี้ของกินเพียบ” เหยี่ยวว่า
“ลืม เอากระเป๋าอีกใบไปมีแต่บัตรเครดิต เลยซื้อให้รูดได้”
“เออก็ว่าอยู่ เห็นวางอยู่โซฟาโน่น โทรไปไม่รับ เซเว่นอยู่แค่นี้เลยไม่ตาม ได้อะไรมาบ้างหิว”

เหยี่ยวคุยเรื่อยเปื่อยกับกายแต่ผมคล้ายโดนไฟฟ้าช็อตประหนึ่งยักษ์แฟรงเก้นสไตน์คืนชีพ

“So fool...I am so f-o-o-l!” ควายชัดๆ เลยกู พึมพำตบหน้าผากด่าตัวเองพร้อมๆ กระแสไฟฟ้าชาร์ตเข้าร่างรุนแรง
“What's happen?” เหยี่ยว
“Credit card! 555” ผมหัวเราะเป็นคนบ้า วิ่งขึ้นชั้นบนเปิดคอมพิวเตอร์เข้าแฮกข้อมูลพัลวัน


“ยิปปี้! นั่นไงว่าแล้ว!” เหยี่ยวกระโดดโลดเต้นเทคมือกับผม
“Give me five! 555”
“สดๆ ร้อนๆ 18.02 น. 5000 บาท โจ๊กบ่จี๊จริงๆ นะเนี่ย” กายหัวเราะร่วน
“ที่ไหน?”
“ภูกระดึง!”

ผมใจเต้นหลุดนอกอก


*************

 :mew3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 01-09-2014 08:40:59
ขึ้นภูกันได้แล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

ไปดูพ่อมดง้อเด็กบนภูกัน 5555555555555555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 01-09-2014 09:06:34
นี่ค้างงงงงง ตอนวิ่งไปอ่าน ในลมเหนือ 5555555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 44 ลับ ลวง พราง P.50 (25/8/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 01-09-2014 09:08:23
น่าสงสารนุ้งโจ๊ก.... 5555 บ่จี๊
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 01-09-2014 09:09:17
หายไปไม่บอกกล่าวใจแข็งน่าดูเลย โจ๊กกี้
เจฟ อาการหนักกว่าที่คิด  :laugh:

เที่ยวภูเผื่อด้วย เป็นที่ ที่อยากไปแต่ไม่เคยได้ไป (ไม่มีใครอยากปีนภูเป็นเพื่อนเลย 555)
จนตอนนี้ที่เข่าเสีย สงสัยคงอดตลอดไป  :hao5:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 01-09-2014 09:54:26
ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 01-09-2014 09:58:05
โจ๊กนะโจ๊กจะหายไปนานกว่านี้ก็ไม่ได้ เอาให้เจฟมันชักกะแด่วๆยิ่งกว่านี้หน่อยสิ

อยากเห็นพ่อมดมันบ้ายิ่งกว่านี้ โธ่

"แหะๆยังจ้า" จะน่ารักไปไหนล่ะเหยี่ยวขาว :m20:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 01-09-2014 12:16:07
เจฟฟรี่สติแตกน่ากลัวสุดๆ!! ส่วนโจ๊กขึ้นภูจำได้ๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 01-09-2014 13:02:41
เจฟฟรี่สติแตกแล้ว รีบตามไปง้อโจ๊กด่วน
รอการง้องอน ณ ภูกระดึงจ้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 01-09-2014 13:50:32
โจ๊กเอ้ย หนีไปซะไกลเลย แต้ยังไงก็หนีพ่อมดไม่พ้นหรอกน้า
เหลือก็แต่จะใจอ่อนท่าไหนนี่แหละ  :impress2:

บวกเป็ด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 01-09-2014 14:45:03
โจ๊กเราทำเจฟอาการหนักมากๆ
2 คนนี้เวลามีปัญหากัน ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายไหนก็ทรมานเหลือเกิน
เจฟรีบไปเคลียร์นะจ๊ะ
ไม่งั้นคงจะตายแน่ๆ 5555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 01-09-2014 15:17:39
 :hao3: ขึ้นภูนี่เองคราวหน้าต้องตามไปส่องเฮียเจฟง้อโจ๊กที่ภู
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 01-09-2014 17:20:59
อยากดูเจฟง้อจิระน้อย จะหวานขนาดไหนน้อ...
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 01-09-2014 17:34:56
โจ๊กไปภูกระดึงกับใคร ทำไมไม่ชวนเค้าาาาาาาาา
+1  :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 01-09-2014 17:39:56
ตอนนี้คุ้นๆแฮะ. เหมือนมีในลมเหนือ ไม่แน่ใจว่าใช่ไหมนะ ที่โจ๊กหนีไปภูอ่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 01-09-2014 17:40:09
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด เราเป็นติ่งพี่ตาคมพลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไง เพิ่งเห็นว่ามีเรื่องของโจ๊กกับเจฟฟรี่ ตามอ่านรวดเดียว
ปลื้มที่สุด รักพี่โจ๊กมาก เป็นแฟนคลับนกเสรีตัวนี้ตั้งแต่ลมเหนือ
อ่านแล้วน้ำตาจะไหล ซาบซึ้งกับความรักของเจฟ แต่ก็ยังคาใจ
อยากขอคุณ puppyluv เฉลยปริศนาเพิ่ม  ตอนอ่านลมเหนือคาใจมากกับช่วงที่หัวแดงเจอลมแล้วลืมทุกอย่าง ลืมโจ๊กไปสิ้น ถ้าไม่มีหอยเม่นมาเตือนใจ กระทั่งจิระหายไปต่างจังหวัดในหัวก็ยังมีแต่ลม คนรักผูกพันกันมาขนาดนี้ ตอนนั้นจิระคนนี้อยู่ที่ไหนในหัวใจเจฟ
ไม่ว่าคู่ไหน เก็ทกับหมวย เหยี่ยวกับลม เฟรมกับเก้ง ก็รู้สึกได้ว่าแต่ละคนเป็นตัวจริงของกัน ลมหรือคนอื่นคือคนที่ปลื้ม เป็นไอดอล ไม่ได้คิดหวัง เก็ทเคยหวั่นไหวกับลม แต่อ่านแล้วก็รู้สึกได้ว่าหมวยคือตัวจริง
แต่เจฟทำเหมือนลมคือตัวจริง
เจฟถอนตัวถอนใจเพราะในสายตาของลมไม่มีจิระ กลับบ้านมาเจอบ้านว่าง ถึงรู้สึกถึงจิระ’s จิระ แล้วก่อนหน้านั้นจิระคนนี้อยู่ไหน ลมคือตัวจริงแต่เมื่อฝันไม่เป็นจริง ถึงตัดใจ กลับมาหาคนในความเป็นจริง อ่านแล้วรู้สึกเหมือนว่าถ้าลมเลือกเจฟ ถ้าฝันเป็นจริง จิระก็เป็นได้แค่คนที่ถูกทิ้ง
ถ้าเจฟเคยอกหักเพราะลมมาก่อนเจอจิระ ยังทำใจได้ แต่นี่รัก หวงห่วงดูแล อยู่ข้างๆกันตลอด แล้วลมผ่านเข้ามา ปั้ง ทุกอย่างของจิระเลือนหาย ความทรงจำหลายปีไม่มีค่า สิ่งที่พยายามทำเพื่อจิระ ทำให้จิระรัก คือฝุ่นลอย
จนลมไม่เอา คนอื่นเขาไม่เอา ค่อยซมซานกลับมาตายรัง แล้วซาบซึ้งกับรังเก่าที่ไม่หนีไปไหน ให้อภัยง่ายดาย
ตอนอ่านปวดใจแทนโจ๊กมาก รักลม รักพี่เหยี่ยว รักโจ๊ก แต่รักเจฟฟรี่ไม่ได้ 100% เพราะนี่ เจฟทำแบบนี้
กับแปลกใจที่โจ๊กให้อภัยง่ายถ้าเทียบกับนิสัยโจ๊กที่อ่านในเรื่องนี้ด้วย ทั้งขี้น้อยใจและเปราะบางลึกๆ
โจ๊กประทับใจลมแบบอยากได้เป็นน้องชาย ไม่ได้หลงรัก ไม่ได้ลืมเจฟ แต่พ่อหัวแดงลืมเลือนจิระไปจากหัวใจ มีแต่ลมในความคิด
อ่านแล้วเจ็บ ย้อนกลับไปอ่านอีกก็ยังเจ็บ

อยากอ่านความคิดของจิระตอนเจฟเจอลม พี่ตาคมรู้สึกยังไง
อยากล้วงความจริงลึกๆในใจของเจฟ อยากรู้ว่าใครเป็นตัวจริง ที่เข้าใจมาตลอดเข้าใจผิดไหม วานคุณ puppyluv ช่วยเขียนขยายความถึงตอนนี้เพิ่ม คลี่คลายปัญหาในใจของคนอ่านคนนี้ที
ติดค้างมาหลายปี

รักและอินมาก เขียนยาวเลย ขอโทษนะฮะถ้าเม้นท์ยาวไป


รู้สึกอย่างเดียวกับ max_ang เลยค่ะ น้อง max_ang เขียนบรรยายได้ตรงใจพี่จริงๆนะ
ออกแนวกินแรงเนอะ แห่ะๆๆๆ แต่ว่าพี่อธิบายได้ไม่เคลียร์และโดนเท่าน้อง max_ang
รู้สึกรักเจฟไม่เต็มร้อยเหมือนคู่อื่นๆเพราะเหตุนี้แหล่ะ

puppyluv ช่วยเฉลยปริศนานี้หน่อยนะคะ รู้สึกค้างคาใจมาตั้งแต่ลมเหนือแล้ว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 01-09-2014 18:50:04
รู้แล้วกะฟ้าวไปหา ไปง้อเด้อเจฟฟ

 :กอด1: :L2: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 01-09-2014 19:13:10
รอพ่อมดง้อที่ภูกระดึง
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boooob ที่ 01-09-2014 19:35:58
...ภูกระดึง... ตัดฉั๊บบบ
         
        แง๊!!!!!     เค้าค้างอ่ะ :o12: :o12:

รีบไปตามแมวคิตตี้กลับมาเลยน้าาเจฟเฟอร์สัน :call: :call:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 01-09-2014 19:45:32
ฉากเจฟฟรี่คลั่งตามหาโจ๊ก ทำเอาน้ำตาหยดลงแก้มเลย  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: anchoviiz ที่ 01-09-2014 20:14:33
เฮ้ยยยยยย
ไปไกลไปป่ะโจ๊ก

เจฟตอนโมโหนี่โคตรน่ากลัว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 01-09-2014 21:02:07
บ้างครั้งเนี่ยโจ๊กก็ได้ใจจากการกระทำของเจฟน่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: —`•B€NM๏R€`•— ที่ 01-09-2014 21:08:43
ขอบคุณค้าบบบ :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 01-09-2014 22:05:19
เด็กหนีออกจากบ้านซะแล้วเจฟฟรี่ ตามตัวกลับมาให้ได้นะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 01-09-2014 22:40:32
พี่โจ๊กหนีไปไกลเลย แต่สุดท้ายก็บ่จี๊สินะ
พี่เจฟรีบตามไปง้อให้ไว้เลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 01-09-2014 22:52:45
คิตตี้หนีออกจากบ้านไปเที่ยวดอย เจฟตามกลับมาให้ได้นะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 01-09-2014 23:31:05
ภู~~~~
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 02-09-2014 11:34:53
เจฟจะเป็นบ้าเพราะโจ๊กเด็กหนีเที่ยว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 02-09-2014 20:53:34
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 03-09-2014 12:02:03
หนีไปเที่ยวภูนี่เอง ปล่อยให้ซากุรางิผมแดงเป็นบ้าตั้งหลายวัน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 (1/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pim_onelove ที่ 05-09-2014 12:13:33
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด เราเป็นติ่งพี่ตาคมพลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไง เพิ่งเห็นว่ามีเรื่องของโจ๊กกับเจฟฟรี่ ตามอ่านรวดเดียว
ปลื้มที่สุด รักพี่โจ๊กมาก เป็นแฟนคลับนกเสรีตัวนี้ตั้งแต่ลมเหนือ
อ่านแล้วน้ำตาจะไหล ซาบซึ้งกับความรักของเจฟ แต่ก็ยังคาใจ
อยากขอคุณ puppyluv เฉลยปริศนาเพิ่ม  ตอนอ่านลมเหนือคาใจมากกับช่วงที่หัวแดงเจอลมแล้วลืมทุกอย่าง ลืมโจ๊กไปสิ้น ถ้าไม่มีหอยเม่นมาเตือนใจ กระทั่งจิระหายไปต่างจังหวัดในหัวก็ยังมีแต่ลม คนรักผูกพันกันมาขนาดนี้ ตอนนั้นจิระคนนี้อยู่ที่ไหนในหัวใจเจฟ
ไม่ว่าคู่ไหน เก็ทกับหมวย เหยี่ยวกับลม เฟรมกับเก้ง ก็รู้สึกได้ว่าแต่ละคนเป็นตัวจริงของกัน ลมหรือคนอื่นคือคนที่ปลื้ม เป็นไอดอล ไม่ได้คิดหวัง เก็ทเคยหวั่นไหวกับลม แต่อ่านแล้วก็รู้สึกได้ว่าหมวยคือตัวจริง
แต่เจฟทำเหมือนลมคือตัวจริง
เจฟถอนตัวถอนใจเพราะในสายตาของลมไม่มีจิระ กลับบ้านมาเจอบ้านว่าง ถึงรู้สึกถึงจิระ’s จิระ แล้วก่อนหน้านั้นจิระคนนี้อยู่ไหน ลมคือตัวจริงแต่เมื่อฝันไม่เป็นจริง ถึงตัดใจ กลับมาหาคนในความเป็นจริง อ่านแล้วรู้สึกเหมือนว่าถ้าลมเลือกเจฟ ถ้าฝันเป็นจริง จิระก็เป็นได้แค่คนที่ถูกทิ้ง
ถ้าเจฟเคยอกหักเพราะลมมาก่อนเจอจิระ ยังทำใจได้ แต่นี่รัก หวงห่วงดูแล อยู่ข้างๆกันตลอด แล้วลมผ่านเข้ามา ปั้ง ทุกอย่างของจิระเลือนหาย ความทรงจำหลายปีไม่มีค่า สิ่งที่พยายามทำเพื่อจิระ ทำให้จิระรัก คือฝุ่นลอย
จนลมไม่เอา คนอื่นเขาไม่เอา ค่อยซมซานกลับมาตายรัง แล้วซาบซึ้งกับรังเก่าที่ไม่หนีไปไหน ให้อภัยง่ายดาย
ตอนอ่านปวดใจแทนโจ๊กมาก รักลม รักพี่เหยี่ยว รักโจ๊ก แต่รักเจฟฟรี่ไม่ได้ 100% เพราะนี่ เจฟทำแบบนี้
กับแปลกใจที่โจ๊กให้อภัยง่ายถ้าเทียบกับนิสัยโจ๊กที่อ่านในเรื่องนี้ด้วย ทั้งขี้น้อยใจและเปราะบางลึกๆ
โจ๊กประทับใจลมแบบอยากได้เป็นน้องชาย ไม่ได้หลงรัก ไม่ได้ลืมเจฟ แต่พ่อหัวแดงลืมเลือนจิระไปจากหัวใจ มีแต่ลมในความคิด
อ่านแล้วเจ็บ ย้อนกลับไปอ่านอีกก็ยังเจ็บ

อยากอ่านความคิดของจิระตอนเจฟเจอลม พี่ตาคมรู้สึกยังไง
อยากล้วงความจริงลึกๆในใจของเจฟ อยากรู้ว่าใครเป็นตัวจริง ที่เข้าใจมาตลอดเข้าใจผิดไหม วานคุณ puppyluv ช่วยเขียนขยายความถึงตอนนี้เพิ่ม คลี่คลายปัญหาในใจของคนอ่านคนนี้ที
ติดค้างมาหลายปี

รักและอินมาก เขียนยาวเลย ขอโทษนะฮะถ้าเม้นท์ยาวไป


ขอบคุณนะที่เขียนเหมือนที่ใจเรารู้สึกทุกอย่าง ให้เขียนเองเราคงเขียนไม่ได้แบบนี้แน่ๆ

สรุปแล้วที่เจฟเหมือนจะรักจิระเพราะที่ผ่านมาไม่เจอลมอีกเลย ตรงกันข้ามถ้ามีลมอยู่เจฟก็จะไม่รักโจ๊ก
เพราะรักแรกของเจฟที่ฝังใจจริงๆ คือลม ส่วนโจ๊กมาทีหลังและต่อให้รักก็แทนที่ลมไม่ได้
ดูได้จากพอเจอลมอีกครั้ง เจฟก็ใจอยู่กับลมตลอดแทบจะลืมโจ๊กไปเลย
ต่อให้ตอนหลังที่เหมือนจะตัดใจ แต่การแสดงออกก็ชัดนะว่ายังให้ความสำคัญกับลมมากกกกก....มากจริงๆ
ขนาดตอนท้ายๆ เรื่องยังมีการบอกรักลมอีกต่างหาก ต่อให้ลมในตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร แต่เจฟก็คือบอกรักลมนั่นแหละ
อ่านแล้วเสียใจแทนโจ๊กมากกกกกกกกกกกกกกกก .... ย้ำว่ามาก

ตั้งแต่เรื่องโน้นความรู้สึกตอนอ่านก็คือชอบโจ๊ก แต่เกลียดเจฟ   
แอบอยากให้มีมือที่สามในเรื่องนี้ คนอย่างเจฟสมควรลงเอยกับโจ๊กจริงๆ งั้นเหรอ   
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51+ตอบ max_ang,aorpp, pim_onelove (1,5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 05-09-2014 14:01:35
เม้นท์น่ารัก มว้ากกกกกกกกกกกกก
กับข้อสงสัย 'รู้สึกกับเจฟฟรี่ไม่ได้ 100% เพราะมีช่วงหนึ่งที่เขวไปกับลม'

ในความคิดแล้ว...
1) กับความรัก ไม่มีใครเพอร์เฟคไปซะหมด
โดยเฉพาะกับความรู้สึกครั้งแรก

2) ไทม์มิ่งที่เจอะเจอมันโป๊ะเชะกันพอดี
ตล้ายลูกโป่งพองลมเจอเข็มจิ้มแตกโป๊ะ!
ทุกๆ คนทั้งเจฟฟรี่ โจ๊ก กาย เหยี่ยว แม้กระทั่งตัวลมเอง

----เจฟฟรี่เพิ่งรู้เฉลยที่เกาะกูด
เด็ก L ปั๊ปปี้เลิฟที่ค้างคามาเนิ่นนานเป็นตัวโน้ตต่อเพลงไม่จบคือ...ลม
ประหนึ่งลูกกระสุนรูเล็ตยิงขมับโป้งทันทีทันใด
ฟื้นมาตอกย้ำความจริงอีกข้อคือ ลมมากับเหยี่ยวเพื่อนสนิทของตน
ซ้ำเติมโต้งๆ เหมือนโดนไม้เบสบอลหวดเปรี้ยงเดธอีกรอบ

เจฟฟรี่เป๋จากตรงนั้น

----ความลับนี้เจฟฟรี่เก็บตลอดไม่มีใครทราบหรือสังเกตเห็น
ช่วงจบ ม.1เด็ก L ย้ายออก ปอร์เช่เข้าใหม่
ด้วยรูปร่างหน้าตาน่าจะคล้ายคลึงกับเด็กชาย L
เจฟฟรี่จึงยอมให้ปอร์เช่อยู่ใกล้นานกว่าใคร
แต่ก็เลิกกัน

เจฟฟรี่บอกเหยี่ยวว่า...
"เขาโกหกกู"
แต่ไม่พูดต่อ...ปอร์เช่เล่นเปียโนไม่เป็น

ลึกๆ แล้วเจฟฟรี่หวังจะพบเจอเงาสายนั้นมาตลอด

นิสัยเดียวกับลมเด๊ะ
...ลมมีภาพของเหยี่ยว
...เจฟฟรี่มีเงาของเด็ก L



(ในจิระxจิระ ปอร์เช่ตามถึงบ้าน กึ่งๆ เฉลยความจริง เจฟฟรี่เป็นฝ่ายชิงเลิกก่อน
อีกตอนคือปอร์เช่เถียงกันกับรุ่นพี่ผู้หญิงที่สนิทกับเจฟฟรี่ในขณะนั้น ที่ร้านเค้กหน้าโรงเรียน
บ่งบอกว่าปอร์เช่ไม่ได้ครอบครองเจฟฟรี่เต็มเม็ดอย่างที่หวัง)


----ด้านโจ๊กเองก็อึ้ง...
เพิ่งรู้...ที่กายสนใจจะเป็นเกย์สาเหตุล้วนมาจากซุ่มซ่อนแอบหลงรักน้องเลิฟคนเก่ง
โจ๊กที่ชื่อว่ากายเป็นชายแท้ ขนาดริลองผู้ชายยังปัดป้องไม่ทำเสียเอง
แต่ทว่า...เหตุการณ์ใน my luv ขณะโจ๊กอยู่ปี 3 กายใส่ใจลมเกินเหตุทั้งๆ ที่เป็นแฟนกับเมี่ยงคำแล้วก็ตาม
โจ๊กหงุดหงิดไม่เป็นตัวของตัวเองจากไทม์ไลน์ช่วงนั้นเหมือนกัน

โจ๊กเลือกเดินดุ่ยไปคุยกับกายเนื่องจากไม่ใช่ประเด็นหนักหนาสำหรับตัวเอง
แต่เรื่องของตนล่ะก็นะ...
ใช่...โจกี้น้อยของเราเปราะบาง เซนซิทีฟยิ่งกว่าใครๆ
โจ๊กเลือกหนีไปภูชี้ฟ้าโดยทิ้งให้เจฟฟรี่เป็นฝ่ายตัดสินใจ

(มีโวย..."max_ang นี่ใครวะพี่ ไอ้หมามันยังไม่รู้จักผมดีขนาดนี้เลย!" อย่างฮา)  :o12:

สารภาพอีกอย่าง...โจ๊กเคยเมาแล้วปากโป้ง
"ตอนนั้นกูโคตรกลัวเลย แต่ก็รอ...รอว่าไอ้หมาจะมามั้ย ถ้ามาจริงๆ จะทำอีท่าไหน โกรธ โมโหไม่พูดด้วยหรือทำกับมันยังไงดี"
คนกินเหล้าด้วยกันกลอกตาเบื่อๆ แต่ไม่กล้าส่งเสียงสักแอะ (เจฟฟรี่นั่งโซฟาคุมอยู่ข้างหลังโจ๊ก)

คำถามที่ว่า...โจ๊กให้อภัยเจฟฟรี่ง่ายจังจึงน่าจะได้คำตอบ
เพราะถึงที่สุดแล้ว ตัวจริงของเจฟก็คือโจ๊ก อยู่ดี 
(ประโยคเด็ดยอดดวงใจ เครดิตจากคุณพี่เอ๋ /ปรบมือๆๆๆๆๆ) :impress2:


3) โดยเนื้อนิสัยของเจฟฟรี่เอง
สองคนพี่น้องเจฟฟรี่และลมนิสัยถอดแบบเหมือนกันเด๊ะ
ทั้งภายในและภายนอก
----เป็นคนเก็บลึก ไม่ใช่เหยี่ยวหรือเพื่อนสนิทซี้ปึ๊กจะไม่มีทางรู้ใดๆ เด็ดขาด
----รักดนตรี อันนี้อีโก้ในตัวเองอยู่ข้างใน
ลมยะเยือกกับคนอื่นที่ไม่รู้จัก แต่กับแม่หรือเก็ทเท่านั้นที่ลมจะเปิดด้วย

เจฟฟรี่ภายนอกนิ่งเป็นหินผา
หากแต่มีเหยี่ยวตัวเทรนดี้และโจ๊กเคียงข้างอาการเปิดรับจึงมีมากกว่าลม
 :hao7:
(หน้าโจ๊ก)

ในจิระxจิระ ถูกโจ๊กปฎิเสธช่วงพาร์ทมัธยม
"คนของมึง...คงไม่ใช่กูหรอกเจฟ"
เจฟฟรี่แค่หันหลังเดินจากไปอาบเหล้าต่างน้ำ นอนตายอยู่บ้านเหยี่ยวจะกลับอังกฤษท่าเดียว

เหยี่ยวโมโหหนักก็ไม่บอกว่าทำไม
เพื่อนจะแตกคอยังกรอกแอลกอฮอลเข้าปากเฉย
แรกสุดเหยี่ยวกับเจฟฟรี่กะจะเรียนต่อที่เดียวกัน
เหยี่ยวหมายหัว...
"ทำกูเฟลมาก จำไว้เลยมึง" 555

สรุปคร่าวๆ
- เพราะรัก โน บอดี้ เพอร์เฟค
- ปมข้างในปะทะให้ปะทุพอดี+ส่วนขยายถึงนิสัยของแต่ละคน

หวังว่าคงเป็นเฉลยบ้างไม่มากก็น้อย
ชื่นชมอย่างมาก
โค้งงามๆ ที่เม้นท์ตรงจุดและอ่านทะลุขนาดนี้
ดีใจที่ได้ทราบ
/ขอบคุณจากใจ

 :L1: :L1: :L1:
----------------------

ปล. pm. ไปหา mag_ang ตั้งแต่วันแรกที่เห็น
ปกติเว็บเล้าจะส่งเตือนไปยังอีเมล์ที่เราสมัคร แต่ถ้าไม่ได้ตั้งไว้จะไม่โชว์
ให้ล็อกอินเข้ามาแล้วสังเกตที่แถบข้างบนตรงข้อความส่วนตัวดูนะ
 :mew3:

---------------------
edit: เหยี่ยวเล่าย้อนถึงโจ๊กหายไปภูกระดึงตอน ปี 1
ในลมเหนือที่รัก...ตอน 157 มาร์โค-โปโล (p.279)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20598.msg1648073#msg1648073

ส่วน ปี 3 ไปภูชี้ฟ้า
โจ๊กทิ้งให้เจฟฟรี่ตัดสินใจเรื่องลม
่ลมเหนือที่รัก...ตอนพิเศษ j2j ภูชี้ฟ้า (p 93,94)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=20598.msg1399372#msg1399372
 :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 ตอบ jeffry100% P.52 (5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 05-09-2014 15:25:14
 :hao3: นึกว่าตาฝาด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 ตอบ jeffry100% P.52 (5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-09-2014 16:23:28
มาแจงนิสัยเจฟฟรีให้คนอ่านเข้าใจด้วย คนเขียนน่ารักอ่ะ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 ตอบ jeffry100% P.52 (5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 05-09-2014 18:45:42
ขอบคุณ :pig4: :pig4:คุณmag_ang สำหรับคำถามที่เราเองก็คาใจมาตลอดว่าถ้าลมตกลงชอบเจฟ เจฟก็คงจะทิ้งโจ๊กไปหาลมได้ง่ายๆแต่นี่ลมไม่มีเจฟในสายตาถึงได้กลับมามองคนข้างตัวข้างใจที่คบกันมานาน ในลมเหนือได้อ่านตอนที่เจฟสนใจแต่ลมจนลืมเลือนโจ๊กอ่านแล้วก็รู้สึกเจ็บแทนโจ๊ก แล้วต้องขอบคุณน้องpuppyloveสำหรับคำตอบเกี่ยวกับเจฟเคลียร์ขึ้นเยอะแต่ก็ยังรู้สึกรักเจฟได้ไม่เต็มที่แต่รักโจ๊กเต็ม100 :mew1:แน่นอน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 ตอบ jeffry100% P.52 (5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 05-09-2014 19:08:48
 ขอบคุณ :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 ตอบ jeffry100% P.52 (5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 05-09-2014 19:41:04
ต้องขอยกความดีให้น้อง max_ang น้องเค้าเขียนบรรยายความในได้ทะลุใจจริงๆ
ขอบคุณที่ puppyluv มาช่วยไขข้อข้องใจนะคะ

ชอบคำนี้นะ - เพราะรัก โน บอดี้ เพอร์เฟค

แต่เอาจริงๆนะ ก็ยังเคืองอีตาเจฟอยู่นิดๆอ่ะ
เหมือนมาหลอกคนอ่่านกับโจ๊กว่ารักและห่วงหวงโจ๊กสุดขั้ว
แต่พอเจอลมเข้า ลืมโจ๊กน้อยของเราไปเลย
แล้วเรื่องนี้โจ๊กเป็นนายเอกนี่น้า เพราะงั้นเจฟก็รับกรรมไปละกัน อิ อิ

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 ตอบ jeffry100% P.52 (5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 05-09-2014 22:13:03
 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 ตอบ jeffry100% P.52 (5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 07-09-2014 09:48:17
ใช่...ในเรื่องขอความรักไม่มีใครเฟอร์เฟคหรอก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 ตอบ jeffry100% P.52 (5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 07-09-2014 10:14:43
โจ๊ก..ทำเอาพ่อหัวแดงคลั่งไปเลย  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51+ตอบ max_ang,aorpp, pim_onelove (1,5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: max_ang ที่ 07-09-2014 22:08:14
งานยุ่งทั้งอาทิตย์ เพิ่งได้เข้ามาเห็น pm ฮะ
ตื่นเต้นมาก ขอบคุณและประทับใจมากๆที่คุณ puppyluv ใส่ใจกับความเห็นของนักอ่านขนาดนี้

ขอบคุณที่สุดสำหรับข้อความนี้

เพราะถึงที่สุดแล้ว ตัวจริงของเจฟก็คือโจ๊ก อยู่ดี 

ยังอยากเชื่ออย่างนั้นอยู่เสมอ
ถึงแม้จะเป็นตัวจริงที่พ่ายแพ้ความฝันไปในพายุลมวูบหนึ่งก็ตาม
แต่ที่ตรงนี้ก็เป็นของจิระ's จิระ .... ใช่ไหม


ฝากถึงพี่ตาคมด้วยว่า max_ang เป็นใคร เป็นแฟนคลับของพี่โจ๊กนะครับ รักพี่โจ๊กมากกว่าไอ้หมาอีก ฮาาาาาาาาา

ขอบคุณคุณ puppyluv ที่เขียนงานมีชีวิตให้อ่าน และที่เราอินกันได้ขนาดนี้ก็เพราะฝีมือคุณล้วนๆ
ติดตามเสมอฮะ  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 ตอบ jeffry100% P.52 (5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 08-09-2014 05:40:23
ไปภูกระดึง :z10:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 ตอบ jeffry100% P.52 (5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 08-09-2014 06:54:43
 :hao3: ดีจ้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 08-09-2014 07:58:08
Jira's Jira
ตอน ...










ซากุระหงิหัวแดงของผมไม่ได้อยู่ที่นี่

แน่ล่ะ สถานที่แห่งนี้คือภูกระดึงสถานที่ท่องเที่ยงเลื่องชื่อไกลถึงภาคอีสาน จะดลบันดาลให้ยักษ์อัปลักษณ์อย่างนั้นมาปรากฏกายตรงหน้าได้อย่างไร ถึงจะแปลงร่างเป็นพ่อมดขี่ไม้กวาดเหาะได้ก็เถอะ จังหวัดเลยกับกรุงเทพมหานครใช่ว่าจะใกล้ๆ

ที่นี่ไม่ใช่บ้านเรา...ถูกต้อง บ้าน 2J ของเรา อักษร ‘JJ’ เหนือทางเข้ายังจำติดตา

ผมเหม่อมองนักท่องเที่ยวหลายชีวิตบนภูเคลื่อนไหวราวใบไม้พัดผ่าน เสื้อผ้าสวมใส่หลากสีสัน ใบหน้าแต้มรอยยิ้มความสุขอิ่มเอมจากการพักผ่อน สถานที่ท่องเที่ยวดึงดูดผู้คนให้ต้องมนต์เสน่ห์อันบริสุทธิ์เสมอ


แค่ย่างก้าวเข้ามาสัมผัสผืนดิน ต้นไม้ ดอกไม้ ผืนน้ำลำธาร สูดอากาศปลอดโปร่งโล่งสบายก็รู้สึกผ่อนคลายเป็นสุข


ธรรมชาติรายล้อมช่างสวยงามน่าตื่นตาตื่นใจแต่ผู้เยี่ยมชมก็จริง ทว่าบางสิ่งในใจผมบอกว่า...มันไม่เต็ม ทำไมผมถึงรู้สึกเศร้าสร้อยอยู่ตลอดเวลา

ใบหน้าสลักเสลาของนายแบบหลอกหลอนจนผมเผลอโดยสารรถไฟฟ้าจนสุดสาย เตร่อยู่จตุจักรอย่างเอ๋อๆ ขึ้นรถเมล์ผิดฝั่งแทนที่จะกลับบ้านเก่าแต่เลี้ยวไปหมอชิต

งงหนักกว่าเดิมตรงรถเมล์วิ่งเลยไปจอดอู่รถทัวร์ขนาดใหญ่ โจ๊กเซ่อหลงทางสิครับงานนี้ เคยเทียวแต่ละแวกบ้านไม่เคยขึ้นรถเมล์ภายในเขตเมืองชั้นในสักที


...


ได้ยินประกาศเรียกผู้โดยสารขึ้นรถชวนให้นึกถึงที่เพิ่งคุยกันเมื่อเร็วๆ นี้เอง

“ภูกระดึงคร้าบ! ภูกระดึง! ไปเลยใช่มั้ยน้อง!”
“ภูกระดึงนี่ไกลไหมพี่?”
“ไม่ไกลน้อง ส่งถึงเขตอุทธยานเลยไม่ต้องห่วง ไปคันพี่ถึงก่อนอาทิตย์ขึ้นพอดี สักครั้งในชีวิตต้องไปดูพระอาทิตย์ที่ผาหล่มสักภูกระดึงนะ”
“เหรอครับ ไปกลับยากหรือเปล่า”
“ไม่ยากมีรถทุกชั่วโมงสดวกสบาย ซื้อตัวขึ้นเลยมีที่ว่างพอดี รถบริษัทเรารับรองความปลอดภัยที่หนึ่งในประเทศ ถึงที่หมายปลอดภัยหายห่วง” เสนอขายดีเยี่ยมน่าจะเปลี่ยนจากเด็กรถเป็นเซลล์คงรุ่งน่าดู


ชำนาญเพื่อนใหม่บอกไปง่ายมาง่ายสดวกสบาย สถานที่ท่องเที่ยวเฟเวอร์ริสกดไลค์ไปเกือบทุกปี นึกในใจคงประมาณตลาดข้าวหลามหนองมน ตลาดสามชุกที่เจ๊กับเฮียเคยพาไป รถจอดเทียบที่เที่ยวสบายแฮ

เอาวะ ไปเที่ยวคนเดียวชิลๆ แต่ชิลพ่อง!!!


กูจะรู้ไหมว่าเมืองเลยแม่งโคตรไกล รถโดยสารบริการดีมากส่งถึงตีนภูตามที่บอกเป๊ะ แต่ขอโทษ ตี 4

ใช่ครับตี 4 ข้าพเจ้านั่งตบยุงรอเปิดอุทยานให้ปีนขึ้น 7 โมงเช้า



“มาคนเดียวเหรอหนุ่ม ประเดิมครั้งแรกหรือเปล่า?” “ เจ้าหน้าที่อุทธยานชวนคุยเห็นโจ๊กหัวโด่รอแค่ตัวเดียวเดี่ยวๆ
“ครับ”
“ปิดเทอมแล้วใช่ไหม?”
“ครับผม”

“เช้าๆ ดูพระอาทิตย์ขึ้นต้องผานกแอ่น ในโปสการ์ดคือผาหล่มสัก อาทิตย์ตกสวยมากคนรอคิวถ่ายรูปกันเยอะ ไม่อยากแย่งใครก็ผาหมากดูกคนน้อยหน่อยแต่สวยเหมือนกัน”
“เหรอครับ ผมจะจำไว้” รับโบร์ชัวร์มาดูชะง่อนผากับต้นสนมุมวิวจุดขายรู้จักทั่วโลก
“พวกนี้เด็กๆ ไม่ค่อยงาม บนหลังแปต้นใหญ่สวยกว่านี้หลายเท่า อ้อ ไม่เห็นเมเปิ้ลแดงในป่าปิดถือว่าไม่ถึงภูกระดึงนะ ข้างบนมีเจ้าหน้าที่พาเข้าฟรีแต่ห้ามเก็บกลับมาล่ะ” เจ้าหน้าที่อุทธยานแนะนำใจดี บอกเฟิร์นกล้วยไม้ที่ผมเก็บภาพอยู่เบๆ ต้นเล็กจิ๋วไม่ต้องเสียเวลากับมัน


“ไปไกลมั้ยครับพี่?” ถามลุงลูกหาบจุดออกสตาร์ทบริเวณทางขึ้น ตัวล่ำกล้ามมะเมื่อมได้ใจ
“ไม่ไกลหรอกครับคุณ เด็กๆ อย่างนี้วิ่งขึ้นไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ ลูกหาบอย่างลุงของหนักไปช้าหน่อยแต่ละด่าน 40-50 นาที ชั่วโมงนึงโน่นแหละ”
“โอ้ว้าว” น่าสน ลืมสกิดใจคำว่าแต่ละด่าน


กระหยิ่มยิ้มย่องได้ 2 นาทีก่อนเปลี่ยนฟีลชีช้ำระกำทรวง ภูกระดึงต้องปีนขึ้นเป็นวัน บทเรียนข้อแรกอย่าเชื่อกิโลแม้วเด็ดขาด

ลูกหาบชุดแรกออกสตาร์ทพร้อมกันปีนลิบๆ อยู่โน่นไม่เห็นเงา พี่แกเหมือนเดินเล่นแถวบ้านทั้งๆ ที่แบกของเต็มบ่าแต่กูนี่แทบคลาน นอนหอบแดกซำแฮกด่านแรกสภาพเหมือนถูกรุมโทรม น้ำตาหรือน้ำเหงื่อไหลทะลักเปียกซกทั้งตัวอ่ะครับ


เค้าเปลี่ยนใจกลับบ้านทันไหมอ่ะ ฮือ (T0T)



กว่าจะถึงหลังแปใช้เวลา 6 ชั่วโมงถ้วน ขอปฏิญาณตนว่าต่อไปนี้ข้าพเจ้าจะไม่อาจหาญตะลอนทัวร์แบบมั่วๆ เองเด็ดขาด



...
....



“เต้นท์พร้อมผ้าห่มเอาไปเลย 3 ป้าแถมให้ ผืนนั้นเก่าหน่อยจะได้ปูนอน กลางวันเห็นร้อนๆ อย่างนี้ตกบ่ายก็หนาวแล้ว ยังเด็กยังเล็กมาคนเดียวเดี๋ยวจะไม่สบายเอา”
“ครับ”


รับเต้นท์กับอุปกรณ์จากป้าแม่ค้าจากร้านขายอาหารตามสั่งพร้อมขายของชำบนหลังแป ข้างบนไม่เป็นเนินสูงต่ำอย่างที่คิด ลักษณะลานโล่งๆ พื้นที่ราบธรรมดาเดินทอดน่องสบาย โดดเด่นตรงทิวสนสล้างสวยขึ้นกล้องมิน่าถึงติดอับดับสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมของไทย


“เรียน ม. ไหนล่ะหนู?”
“ม.K ครับ” ผมตอบซื่อๆ ปนทื่อมะลื่อ
“ม.ไหนนะ ม.5 เหรอ หลานป้าก็ตัวเท่านี้แหละอยู่ปี 2 ขอนแก่น กำลังสอบ อีกเดี๋ยวปิดเทอมเห็นว่าจะพาเพื่อนมาเที่ยวที่นี่ล่ะ อยู่นานหรือเปล่าล่ะเผื่อได้เจอกัน”
“อ้อครับ เรื่อยๆ ครับยังไม่รู้เหมือนกัน”


ถามถึง ม.คือ มัธยม เผลอลูบหัวเกรียนสกินเฮดโดนเข้าใจผิดบ่อยๆ จึงเลยตามเลย คิดถึงมือใบพายชอบลูบศีรษะผมเบาๆ เหมือนลูบขนหมา หนีมาอยู่นี่สัมผัสยังย้อนให้นึกถึงไม่จาง


“คนยังไม่เยอะเลือกเอาตรงไหนก็เอา สนามหญ้าข้างๆ ร้านป้านี่ก็ได้ไม่ค่อยพลุกพล่าน ถึงต้นดอกไม้โน่นเลยได้หมด มะรืนเสาร์อาทิตย์นั่นล่ะไม่มีที่จะกางเต้นท์ หิวก็มากินร้านป้านะลดราคาพิเศษ”
“ครับ”


น้อมรับอย่างเดียวก่อนเดินเลือกหาที่ตั้งเต้นท์ เมื่อยมากขาลากเปลี้ยสุดๆ ขนาดผมมีแค่กล้องคู่ใจกับขวดน้ำเท่านั้นเอง


...


ขอบอกว่าวิชาลูกเสือของจิระอ่อนด้อยอย่างจัง พี่ๆ นักท่องเที่ยวละแวกใกล้กันต้องยื่นมือมาช่วย จากนั้นก็ถูกชวนไปดูพระอาทิตย์ตกที่ผาหล่มสัก ชื่นชมสนและก้อนหินชื่อดังให้เห็นกับตาตัวเอง

ผมปลีกตัวออกห่างจากฝูงชนโดยไม่รู้ตัว ตื่นตาตื่นใจกับธรรมชาติอันงดงามสะกดใจทว่าๆ ในหัวสมองกลับเห็นภาพหลอนเจ้าหัวแดงลอยมาเป็นระยะๆ

...


ข้าวร้านป้าโคตรจะไม่อร่อยแต่เอาวะกันตาย

ไม่มีสปาเกตตีมีทบอลที่ผมชอบ
ไม่มีไข่ตุ๋นทรงเครื่องจานอร่อย
ไม่มีโจ๊ก
ไม่มีน้ำพริก
ไม่มีผัด
ไม่มีต้ม
ไม่มีแกง

...ไม่มีรสมือของเจ้าหมอนั่นเลย


ร่างโย่งยีราฟเรียกพี่กลับใช้เครื่องครัวคล่องแคล่ว มองเพลินๆ แป๊บเดียวถึงวางจานร้อนหอมฉุยตรงหน้า บริการป้อนเสิร์ฟถึงปากอีกต่างหาก


‘กิน อร่อย หวาน’ จิ้มบรอคโคลี่ศัตรูตัวฉกาจจ่อปากผม
‘ไม่เอา ไม่กิน เห็นเปล่าเต็มปากอยู่เนี่ย’
‘หุบปากเวลากินข้าว’
‘แล้วคุยไง’
‘เวลาเคี้ยวควรหุบปาก ไม่น่ามอง’
‘อือๆ อย่าชวนคุยซิ’ ผมอือออพยักหน้าเห็นด้วย

‘กิน ผักปลอดสาร เลือกตั้งนาน’ ยังตื้อไม่เลิก
‘ขม’
‘แพง ซื้อมาให้พ่อทองดีกิน’
‘ก็ได้’


ยอมอ้าปากงับด้วยความอุตสาหะของเชฟล้วนๆ ยามรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน ผมกินก้านคะน้าได้เพราะมัน

...


นอนคนเดียวโคตรหนาว เย็นยะเยือกสะท้านถึงกระดูกพลิกเปลี่ยนท่าเป็นร้อยครั้งตายังแข็งโป๊กนอนไม่หลับ ทุกทีจะมีร่างเปลือยนอนกอดล็อกถึงเข้าโหมดนิทราโดยง่าย

‘อือ...โป๊ ไม่ใส่กางเกง’

ผมฉุนเล็กๆ หลับลึกอยู่ดีๆ กลางดึกมีอนาคอนดาตัวลื่นๆ เย็นๆ มารัดกระดูกแทบหักคาเตียง แถมงูน้อยขู่ฟู่อยู่ร่องตูดก่อกวนฝันหวานของกูอยู่นะเฟ้ย หัดรู้ตัวเองซะบ้าง

‘เตียงเรา บ้านเรา’
‘เกงเลอยู่ไหนไปหยิบมา’
‘น่า ง่วงแล้ว อืม...’


กอดรัดฟัดขาก่ายกระดิกไม่ได้ สุดท้ายจึงทิ้งตัวลงมุดหอมซุกคออีกฝ่ายหาไออุ่น


‘งืม...บอกให้ใส่เสื้อ’ ผมงึมงำสูดกลิ่นสะอาดจากอกกว้างพร้อมจะหลับรอบใหม่
‘บอกใคร’
‘เกย์เฒ่า ฮ้าวววว...’
‘หึหึ นอนได้แล้วครับไม่กวนแล้ว’


พรมจูบทั่วใบหน้า ริมฝีปาก คาง แก้ม หางคิ้วและหน้าผากจุดสุดท้ายพร้อมกระซิบบอกหลับฝันดี กูหลับฝันดีเพราะมีมึงเลยไอ้หมาบ้า

...



ตะวันขึ้นสวยฉิบหายทว่าไร้นายแบบเจ้าประจำ ผมพลาดข้อนี้สุดๆ พลาดอย่างไม่น่าให้อภัย นั่งไล่ดูรูปเก่าๆ ค้างในกล้อง จบจากพระอาทิตย์ขึ้นคือภาพนายแบบยืนกอดอกเท่ๆ รอแบกผมขึ้นเตียงอีกรอบ

บรรยากาศอรุณรุ่งมีเพียง 1-2 รูป หากคนหัวแดงมีมากกว่า 10 ใบต่อวัน ผมแหกขี้ตาตื่นทุกเช้าเพื่อสิ่งไหนกันแน่ อยากเจอเขาเป็นสิ่งแรก อีกด้านคืออยากให้เขาเห็นผมเป็นคนแรกของวันเช่นกัน

สวรรค์ เหตุผลปัญญาอ่อนข้อนี้ทำไมผมเพิ่งรู้ตัว!!!

...


เข้าป่าปิดให้ชอกช้ำอีกหน ใบเมเปิ้ลสีแดงฉานเต็มลานทำผมน้ำตาตกในยืนนิ่งเท้าตาย สีชาดแต้มราวเส้นผมของคนรักปรากฏอยู่ตรงหน้า โอบกอดตัวเองแน่นแค่ไหนก็ไม่หายคิดถึง ใช่...ผมคิดถึงมันเชี่ยๆ

ถ้าความคิดฆ่าคนได้ผมคงตายไม่ต่ำกว่าล้านครั้ง ไอ้ฝรั่งเลวทำโจ๊กเป็นบ้า

...
....


“เจอตัวพอดีป้ากำลังรออยู่เชียว นี่กำลังจะปิดร้าน ข้าวไข่เจียวเหมือนเดิมนะหนู”
“ครับ” ผมเนือยๆ ลืมวันลืมคืนอยู่ที่นี่กี่วันเข้าไปแล้ว
“เที่ยวทั่วหรือยังล่ะ เมื่อวานเข้าป่าปิดใบเมเปิ้ลแดงดีหรือเปล่า แล้ววันนี้ไปไหนทั้งวัน เมื่อเช้าป้าก็ทอดไข่ไว้ให้ไม่เอาไปด้วย ลืมเหรอ”
“อยู่แถวนี้แหล่ะครับ” จริงด้วย เสร็จมื้อเช้าผมลืมพกห่อข้าวกลางวันนี่หว่า ท้องร้องโครกครากทั้งวัน

“เห็นพี่เจ้าหน้าที่เขาบอกเจอหนูเตร่อยู่แถวผาหล่มสักทั้งวัน ไม่คิดจะวัดหน้าผาเล่นใช่ไหม นั่นแน่! ป้าล้อเล่น”
“นั่งเล่นครับตรงนั้นเย็นดี คนเยอะมีมาไม่ขาดเพลินดี”


ผมว่าป้าร้านนี้คงสังเกตผมมากพอสมควร ไม่เช่นนั้นคงไม่เลียบๆ เคียงๆ ถามไถ่เช่นนี้


“คนมาที่นี่มีไม่กี่อย่าง เป็นกลุ่มๆ มาเที่ยวครั้งแรกจะเฮฮาเสียงดัง ถ้ามาคนเดียวสักพักก็ได้แฟนย้ายเต็นท์ไปอยู่ใกล้กัน มีน้อยที่ต้องคอยดูเป็นพิเศษ กลัวโดดหน้าผา”
“มีโดดด้วยเหรอครับ?”
“อกหักไง ตายบ้างไม่ตายบ้าง เดินๆ อยู่เผลอตกลงไปก็มี ตอนดูพระอาทิตย์ตกถึงมีเจ้าหน้าที่คอยดู เผื่อหล่นลงไปติดต้นไม้ไม่ตายแต่กว่าจะลงไปเก็บก็เป็นศพแล้ว” โอ้เย่ โจ๊กอยู่ในสายตาของคนที่นี่หรือนี่

“เท่าไหร่ครับป้า” ไปดีกว่า
“50 บาทจ๊ะ ไม่อกหักรักคุดแน่นะ” ยังมีหยอดนะ
“ไม่ใช่คร้าบ! มาเที่ยวเฉยๆ สนุกครับสนุก”


ปากบอกสนุกแต่กูโคตรเหงา บนลานรูปหัวใจถือว่าเดินรอบแล้วจึงไม่อยากกระดิกไปไหนเสียเท่าไร

ป้าบอกราคา 50 บาทตบทั่วตัวไม่พอจึงเข้าไปเอาในเต็นท์มาให้

ซวยล่ะ!!!

ซวยบรรลัย!!!

...


ผมเดินเหงื่อตกหน้าซีดย้อนกลับไปหาแม่ค้า จังหวะร้านข้างๆ มีคนกำลังซื้อของแต่เงินสดไม่พอจะรูดบัตรเครดิต ป้าจึงช่วยไกล่เกลี่ยไผปพลางๆ


“เกิดอะไรขึ้นครับ?”
“เขามีเงินไม่พอ ตู้เอทีเอ็มข้างล่างเสียเลยไม่ได้กดมาแต่ตาลุงร้านนั้นจะให้จ่ายให้ได้ เห็นว่าจะไปขอใช้ที่รูดบัตรจากสำนักงาน บนนี้มีเครื่องอยู่เครื่องเดียว เฮ้อ...คนมาเที่ยวนี่นะ ขึ้นมาแล้วยังไงก็ต้องช่วยเหลือกัน”
“ป้าครับตังค์ผมหมดเกลี้ยงเหมือนกัน ทำไงดีครับ” ผมสารภาพ
“อ้าวเป็นเหมือนกันเหรอ ไม่เอาหรอกข้าวจานเดียวป้าไม่คิดเงิน เด็กในร้านกินเยอะกว่าหนูอีก ค่าเต็นท์ค่าอย่างอื่นก็จ่ายไปแล้วนี่ไม่ต้องคิดมาก”
“ไม่ได้ครับผมบ่จี๊หมดตูดจริงๆ ค่ารถกลับบ้านยังไม่มีเลยด้วยซ้ำ ซวยแน่ๆ แล้วงานนี้” โจ๊กซีดเป็นไก่ต้มของจริง


เพราะข้าวไข่เจียวจานเดียวผมคะยั้นคะยอขอให้ป้าช่วยเหลือด้วยการรูดบัตรพลาสติกเอาเงินสดที่เหลือเป็นค่าใช้จ่ายในการเดินทาง

“ตายแล้วหนู ป้ากดศูนย์เกินไปตัวนึง!”


โธ่! ป้าครับ 500 เป็น 5000 เชียว

เราหัวเราะขำจากร้ายกลายเป็นดี ค่ำนั้นผมอยู่คุยเล่นนั่งดูละครเป็นเพื่อนป้าก่อนมุดเข้าเต็นท์นอนหลับฝันดี


บัตรสีดำในมือ ‘JEFFERSON J. MCKNIGHT’ คือคำตอบ

บอกตัวเอง...พรุ่งนี้เช้าจะรีบลงจากภูกลับบ้านไปหามัน กลับไปหาจิระของผม

...


ท้องฟ้าดวงดาวพร่างพรายคล้ายคำถามทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้รับการเฉลยกระจ่างแก่ใจ

หึง หวง ห่วงนายแบบถึงเวลานี้แค่คันๆ ไม่เจ็บจี๊ดเหมือนตอนขณะที่เห็นตำตา ทราบว่าร่างสูงปัดป้องแล้วหากผมวูบโมโหฉุนเฉียวเสียเอง

เจ้าหมาใหญ่ไม่เคยมองใคร ไม่เคยวอกแวกกับคนอื่น ไม่เคยทำให้ไม่สบายใจแม้สักครั้งเดียว ผมกลัวใจตัวเองต่างหาก กลัวว่าหากรักเขามากเกินจนวันหนึ่งตัวเองเจ็บปวดแล้วจะทนไม่ไหว


เหมือนเด็กน้อยเลยว่ะ


รักคือรักจะกลัวทำไม...อดีต ปัจจุบัน อนาคต ใครหน้าไหนไม่สำคัญแค่เรามีกันและกันก็พอ


...


“โชคดีนะหนู ว่างๆ มาเที่ยวอีกนะ”
“ครับผม ขอบคุณครับป้า ลาล่ะครับ” ยิ้มกว้างยกมือไหว้ลา รอก่อนนะเจฟ จิระของมึงกำลังไปหาแล้ว


ผมลิ่วผ่านลงถึงซำแฮกด่านสุดท้ายจะลงตืนภู ผ่านแคร่ที่นั่งพักแถวนั้น ก่อนจะ...


“โจ๊ก!”
“อุ๊บ!” เจ็บจมูก ปะทะอกแกร่งของใครบางคนดังตุบรุนแรงเกือบล้มทั้งยืน

...กายสูงใหญ่

...อ้อมแขนแข็งแรง

...กลิ่นแอลกอฮอลปนกลิ่นบุหรี่เจือจางผสมกับน้ำหอมคุ้นเคย

...เส้นผมสีแดงสยายบดบังสายตา

...กายร้อนระอุราวเปลวไฟและเสียงหัวใจเต้นโครมคราม

จะเป็นใครไปไม่ได้...


“เจฟ...” ผมกอดตอบเขาพร้อมดวงใจเต้นแรงทะลุอก

...
....


เพิงร้านอาหารตีนภู...

“สรุปว่ามาที่นี่เพราะขึ้นรถผิด รถเมล์ยันรถทัวร์เบิ้ลเลย?” เหยี่ยว
“อือ” ผมรับคำง่ายๆ พุ้ยข้าวไข่เจียวเข้าปากไปพลาง เหนื่อย หิว เหงื่อท่วมไอ้นกยังตามเซ้าซี้สัมภาษณ์ไม่เลิก
“เจริญ แล้วอยู่ยังไงข้างบนไม่หนาว?”
“แจ๊กเก็ตนี่ไง ผ้าห่มอีกผืน เดินๆ ทั้งวันไม่หนาวหรอก” โชคดีสวมเสื้อหนังมอเตอร์ไซค์ติดตัวจึงรอดมาได้ ยกความดีความชอบให้เด็กแว้นสุดเท่บิดไปส่งวันนั้นแท้ๆ

“กินข้าวยังไง ข้างบนมีร้านเหรอ?” อยากรู้จริงมึง ไม่ปีนต่อไปเองวะ
“ร้านชำ รวมหมดก๋วยเตี๋ยวอาหารตามสั่ง ให้เช่าเต็นท์ ที่นอน ผ้าห่ม จ่ายงานลูกหาบขนของ”
“เออดีเว้ย นึกว่าอยู่กลางป่าอดตาย นอนๆ อยู่มีเสือคาบไปแดก”
“มีกวาง ดูรูป”

ตัดปัญหายื่นกล้องให้เหยี่ยวนั่งเก้าอี้ยาวฝั่งตรงข้ามกันตรวจเช็ก เซลฟี่แค่ 2-3 ใบที่เหลือวิวทิวทัศน์ล้วนๆ


ถ่ายรูปไปคิดถึงซากุระหงิไป ถ้ามีนายแบบอยู่ด้วยคงดี ทนไม่ไหวกลับดีกว่า


“555 ผ้าห่มเทาๆ แบบนี้เขายังทำขายอยู่เหรอ กูนึกว่าสาบสูญไปแล้วซะอีก สนสวยดีว่ะ ข้างบนเป็นอย่างงี้หมดเลยเหรอ เออดีนะลานโล่งๆ เจอหน้าผาตัดฉึบ โอ้ว้าว แปลนรูปหัวใจ” เหยี่ยวเฮฮาตามประสา


คู่เพื่อนย้อนกลับลงมาทันทีที่จับตัวผมได้ นกเหยี่ยว ยักษ์แดง ผม เราสามคนเวลานี้กำลังทดแทนส่วนที่ขาดหายด้วยการกระซวกอาหารเข้าปาก อิ่มจานแรกถึงโงหัวมาคุยกันได้

สภาพแต่ละคนดูไม่จืดครับ โทรมสุดๆ

เหยี่ยวดีหน่อยหน้าใสกิ๊งตามปกติ เสื้อยืดขาวคอย้วยกับกางเกงยางยืดชุดนอนแต่สวมรองเท้าเรดวิงส์ครึ่งข้อไม่เข้าพวก สภาพวิ่งไล่กวดตามหมาบ้ามาชัวร์ๆ



เหล่มองฝรั่งนั่งชิดตัวติดบนเก้าอี้ฝั่งเดียวกัน หัวแดงกำลังโซ้ยข้าวแกงเข้าปากเงียบกริบไม่สนใคร เจ้าหมาใหญ่ตายอดตายอยากมาจากไหน ผมเผ้ากระเซิงดวงตาคล้ำเป็นหมีแพนด้าท่าทีอิดโรยไม่ได้นอน เสื้อผ้ายับกับกลิ่นแอลกอฮอลคลุ้งไม่ผ่านน้ำ รอยตีนเล็กๆ กับรูเขี้ยวลูกสุนัขที่ปกเสื้อ

เจ้าเจสเตอร์หรือทองดี คิดถึงมันจัง

เพราะผมหรือ???

อย่ายิ้มเชียวโจ๊ก นิ่งไว้ๆ

...


“อิ่มยังโจ๊ก ไปชอปปิ้งกันมาถึงนี่ทั้งที” นั่งพักครู่ใหญ่เหยี่ยวถึงชวนลุกไปสำรวจร้านขายของที่ระลึกโซนข้างๆ
“ไปซิ” ผมลุก
“ฮึ่ม...!” หมาขี้หวงดึงมือผมไว้ ตาปรือจะหลับมิหลับแหล่หากไม่ยอมให้ขยับง่ายๆ
“เดี๋ยวมาไปใกล้ๆ นี่เอง เสื้อตัวเดียวเหม็นมากอยากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อใหม่ เอาแปรงสีฟันนะ”

ผมอ้อล้อเด็กโข่ง เวลาง่วงงุนไม่ฟังใครต้องอ่อนหวานพูดจาดีๆ รับรองเสร็จโจร

“อืม...” พยักหน้าหากวาดสองแขนโอบเอวเอาหัวซุกแน่นไม่ให้ไป
“มึงนั่งก่อนเจฟฟรี่ ร้านอยู่ 5 ก้าวแค่นี้ไม่ปล่อยให้หนีไปไหนหรอก” เหยี่ยวเข้ม
“งั่ม...” ดูมันงับจั๊กจี้พุงโจ๊ก ฮ่าๆ

...


พ้น 2 ก้าวเหยี่ยวใส่ผมทันที...

“เป็นอะไรโจ๊ก มีอะไรไม่พูดไม่จาเสือกหายหัว ไม่โทรบอกเจ๊กับเฮียที่บ้านด้วย”
“เปล่า” กูว่าแล้ว โหมดนกแก้วภาคมาร “ขึ้นรถผิดจริงๆ” ผมเถียงอ่อยๆ แก้ตัว
“แค่นั้น?”
“อยากมาเที่ยว ปิดเทอมไง”

“ห่า อยากมาทำไมไม่บอก เราคนเยอะแยะคุยกันบ้าง นี่เพื่อนรึเปล่าวะ กูไม่อยากด่านะแม่ง...!” เหยี่ยวเท้าเอวจิ๊ปากหงุดหงิด
“...” ผมจ๋อย
“มันควานหามึงเป็นบ้า กูกับไอ้กายพลอยซวยไปด้วย ขับรถว่อนตามหาทั้งวันทั้งคืนไม่เข้าบ้าน รถรันเลยไมล์ตั้งกะวันแรกเลยมั้ง กลับมาซดเหล้าเบียร์ขวดเกลื่อนไม่มีที่วาง หมามึงคอทองแดงตามเจ้านายมันแล้วตอนนี้”


เหยี่ยวพ่นชุดใหญ่ปาวๆ ส่วนผมก้มหน้ารับฟังเงียบๆ ซึ้งถึงความผิดอย่างจัง

“เอ่อ...” จุกคอหอยพูดไม่ออก
“โทษทีโจ๊ก เห็นเพื่อนเพี้ยนกูเลยเพี้ยนตาม เมื่อคืนขับรถทั้งคืน มันจะไม่ยอมเปลี่ยนจนถีบตกรถไปทีล่ะ”
“หา!?” ผมผงะ ออดี้สปอร์ตสีส้มป้ายแดงสุดจ๊าบจอดอยู่ใกล้ๆ หวังว่าคงไม่ใช่คันนั้นหรอกนะ
“555 หน้าเหวอ วู้! เปล่าหรอกล้อเล่น” เหยี่ยวเปลี่ยนฟีลหัวเราะหน้าหงาย

“กล้าถีบ?”
“อยากเหมือนกัน ตีนผีชิบหายคิดว่าจะแหกโค้งไปจูบรถทัวร์ซะแล้ว ไอ้กายโดดขึ้นรถไม่ทันเฉยๆ หรอกไม่งั้นคงฮากว่านี้เยอะ”
“กายด้วยเหรอ?”
“เออซิ พ่อไอ้ทองดีทั้งคน”

“กูขอโทษ...” จำเลยยอมรับข้อกล่าวโทษ
“ไม่เอาไม่รับคนเดือดร้อนไม่ใช่กู ขอบอกอย่างนะโจ๊ก...เจฟฟรี่ไม่เคยเอาใครเข้าบ้าน มึงคนแรกและคงจะคนเดียวอีกนานเลยล่ะ รับกรรมไปเถอะ” เหยี่ยวจริงจัง เยินยอให้ฟูใจแต่แอบตบหัวทิ่มต่อท้าย
“อืม...รู้แล้ว” ผมซึ้งแก่ใจ
“ปะ! ซื้อของ มีตังค์เปล่าพี่ กระผมบ่จี๊นะไม่ได้เอากระเป๋าตังค์มา”
“เสี่ยจ่ายเองน้อง เป็นฟ่อน” ผมตบธนบัตรปึกๆ ใจพองโตสดชื่น มีเพื่อนดีๆ เป็นอย่างนี้นี่เอง


ซื้อเสื้อยืดสกรีนภูกระดึง 3 ตัวสำหรับเราสามคนกับกางเกงเดินป่าขาสั้นให้เหยี่ยว อาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันที่จุดบริการนักท่องเที่ยวก่อนพักผ่อนรอรถมารับไปสนามบิน

เหยี่ยวมีนัดหมายกับที่บ้านต้องเป็นงานเลี้ยงค่ำนี้จึงชิ่งบินล่วงหน้าไปก่อนทิ้งผมกับเจฟตีรถกลับเอง

หัวแดงนอนหนุนตักผมหลับสนิทกระทั่งบ่ายโมงถึงฟื้นคืนชีพ ร่างกายเราแตะต้องสัมผัสกันไม่ส่วนใดก็ส่วนหนึ่งไม่ห่าง


ผมโหยหาร่างนี้ปางตายเพิ่งรู้นาทีนี้เอง!!!

...
....


“เจอกันกรุงเทพบ้านเรา ขับรถกลับดีๆ ล่ะ ถ้าจะหลับก็ให้เด็กมึงขับก็ได้นะเจฟฟรี่ รับรอง...ตาสว่าง”
“Sh*t.” ฝรั่งให้พร ตบบ่าปุๆ ก่อนผลักเพื่อนเข้ารถตู้ลีมูซีนโครมใหญ่จนเพื่อนร้องจ๊าก
“เจอกันโจ๊ก” เหยี่ยวโผล่หน้ายิ้มแย้มบอกลาชั่วคราว
“เจอกัน แทงกิ้วเหยี่ยว”
“Watching you...bye!” เหยี่ยวชูสองนิ้วทำท่าจิ้มลูกกะตาก่อนวาดมาชี้ที่ผม กูจับตามองอยู่นะ

“ไปซะได้” ผมหัวเราะขำโล่งอก
“อือหึ” ฝรั่งหันมาจูงมือไปที่รถยนต์สุดคูล อ้าวเฮ้ยคันนี้จริงหรือ
“คันนี้จริงดิ!?” โจ๊กตาโตถามย้ำ
“ทองดีบอกพ่อมันชอบสีนี้ หึหึ”
“ว้าวๆๆๆ”

คนขับบริการเปิดประตูให้ผมนั่งก่อนขึ้นประจำที่ สตาร์ทรถหากยังไม่ออกตัว


“พร้อม...” หันมาหาผม
“เจฟ...” ผมเอื้อมมือกุมทับมือใหญ่ยั้งไม่ให้เข้าเกียร์
“หือ?” ดวงตาสีเทาเข้าหันมองตาสบตา

 แอร์เย็นฉ่ำปะทะใบหน้า ผมกลั้นน้ำตาไม่ไหว


“ขอโทษ...อึก...”
“ชู่...คนเก่ง ผมเจอคุณแล้วโจ๊ก...ไม่เป็นไร”
“ฮือ...เจฟ...!” ยิ่งเสียใจหนักเข้าไปใหญ่ ผมโผกอดแน่นปล่อยโฮเสียงดังไม่อาย

...ไม่มีวาจาตัดพ้อ

...ไม่มีท่าทีขึ้งโกรธ

ทว่าแววตาเศร้าสร้อยทำผมหลบไม่กล้าสู้หน้า ผมทำจิระอีกคนเสียใจ เขาคืออีกครึ่งของผม เป็นจิระของผมยิ่งกว่าทุกๆ วัน

...


“ขอโทษที่เอาแต่ใจ ทำตัวงี่เง่าไม่ดีตั้งเยอะ” ผมดราม่าน้ำท่วมทุ่ง
“ไม่เป็นไรคนดี อย่าร้องไห้ผมอยู่ที่นี่แล้ว”
“ขอโทษเป็นล้านครั้ง ยกโทษให้นะ”

“คุณไม่อยู่ผมกลัวมาก เป็นห่วงไปหมดมีอะไรทำไมไม่บอกผม คุณอยู่ตรงไหน ทำอะไรอยู่ คิดวนไปวนมาเหมือนคนบ้า คิดถึงขนาดว่าเราดีพอหรือยังด้วยซ้ำ”
“ขอโทษ...คิดเหมือนกัน ทำไมคนอย่างมึงถึงต้องมาติดแหง็กอยู่กะคนอย่างกูวะ มีอะไรดี มีสิทธิ์อะไรไปหึงหวงคนอย่างมึง ไม่มีซักนิด”
"มีซิ คุณเป็นของผม แล้วผมก็เป็นของคุณอย่าลืม จิระของผมมีสิทธิ์ในตัวผมทุกอย่าง จะดีใจมากรู้ไหม"
"เหรอ กูขี้หวงนะ หวงของมาก แบบมากๆๆ นะ"

“ของชอบเลยล่ะ รู้ไว้เลยผมขี้หวงมากกว่าอีก...พูดไม่เก่ง บางทีทำๆ ไปก็กลัวว่าคุณจะชอบไหม รำคาญหรือเปล่า”
“เราคิดเหมือนกันเหรอ” ผมสบตาสีเทาเข้มหาคำตอบ
“แน่นอน เราชื่อจิระเหมือนกันอย่าลืม หึหึ”
“จริงด้วย” ผมยิ้มออก

“ผมต้องห้ามใจตัวเองหลายๆ อยากจูบคุณ อยากกอด อยากร่วมรักแต่กลัวคุณไม่ชอบ ไม่อยากให้เราทะเลาะกันกลัวคุณทิ้งผมไป”
“ไม่เอาไม่ทิ้งแล้ว อยู่บนภูโคตรจะคิดถึงมึงเลยอ่ะ หน้าลอยมาบนไข่เจียวกินไม่ลง ทนไม่ไหวถึงกลับมานี่ไง” ผมอายทว่าปล่อยมือใบพายปาดเช็ดน้ำตาเรื่อยๆ เหมือนเด็กถูกปลอบโยน
“งั้นห้ามหายไปไหนคนเดียวอีกนะ”
“อือ ไม่ไปไหนแล้ว”
“Never again...”


เรากอดกันร้องไห้น้ำตาท่วมอีกรอบ คนเดินผ่านไปมาหยุดมองสงสัย หากช่วงเวลานี้มีเพียงเราเท่านั้นที่เข้าใจ

...
....


“อะไรอ่ะ ซื้ด...!” สูดน้ำมูกตาบวมเป่งรับจี้ตัวอักษร ‘J’ ติดสร้อยเส้นสั้นเล็กๆ แบบโช๊กเกอร์ติดลำคอมาดูใกล้ๆ
“ปลอกคอห้ามหาย”
“ชื่อโจ๊กนี่!” ชื่อผมเอง สลัก ‘JOKE’ ด้านหลัง
“อันนี้ของผม ของคุณอันนี้”

“เดี๋ยวๆ นี่เจฟเฟอร์สันนะ” ผมพลิกตัวเจ ‘JEFFERSON’ ในมือ
“ก็ใช่ไง เผื่อหายจะได้กลับคืนไวๆ ของคุณเจฟเฟอร์สันน่ะถูกแล้ว” ว่าพลางบริการสวมให้อ่อนโยน
“เหมือนเจสเตอร์กับทองดีน่ะซิ” ลั้ลลาไปไหนโจ๊ก ห้ามตัวเองในใจ
“แน่นอน ใส่ให้หน่อยครับคนเก่ง”
“อะไรว้า” ผมอิดออดเขินอายหน้าไหม้ก่อนยินยอมในที่สุด ฝรั่งยิ้มกว้างหอมแก้มผมฟอดใหญ่


“กลับบ้านเรานะ”
“อืม กลับบ้านเรา แต่เดี๋ยวเจฟ...”
“ครับ?”
“เป็นจิระของโจ๊กนะ”
“แน่นอน หึหึ”
“รักนะ รักที่สุด”
“ผมก็รักคุณ...จิระของผม”


...เราโน้มเข้าหากันง่ายดาย

...ต่างฝ่ายต่างเอนเอียงพบกันครึ่งทาง

...จูบดูดดื่มกับรักหวาน


เส้นทางยาวไกลแค่ไหนไม่หวั่น
เพราะเราคือจิระของกันและกัน...ตลอดไป


*************
*********
****



- จบ -

 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 45 LOST P.51 ตอบ jeffry100% P.52 (5/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 08-09-2014 07:59:24
ทำไมจบแล้วอ่าาาาาา ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อยากอ่านอีก  :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 08-09-2014 08:00:43
 :mew3:

ได้รับทุกมอร์นิ่ง
ได้รับทุกอรุณสวัสดิ์
ได้รับทุกสวัสดีตอนเช้า

ทุกจิ้ม :z13:
ทุกกอด :กอด1:
ทุกดอกไม้ :L2:
ทุกหื่น :hao7:
ทุก THANK YOU :pig4:

ดีใจและขอบคุณมากมาย
ขอความรัก ความสดใสวิ่งฉิวกลับไปแด่...ทุกอ่าน ทุกเม้นต์ ทุกทักทาย ทุกล็อกอินเช่นกัน

ชื่นชมและขอบคุณจากใจ

 :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 08-09-2014 08:02:18
 :z13:
rujaya!!!
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Aommie ที่ 08-09-2014 08:28:21
ห้ะ.!!!!  จบ?
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 08-09-2014 08:36:21
 o22 :a5: o22 :a5:ห๊ะจบๆจริงเหรอ ทำไมเร็วจังนึกว่าเรื่องจะยาวไปจนถึงตอนเจอลมเหนือซะอีก :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 08-09-2014 08:56:00
จบแบบไม่ทันตั้งตัว ขอเวลาทำใจแป๊บ  :ling2:

ดีใจกับโจ๊กที่ในที่สุดก็เข้าใจกัน
บางทีการอยู่กับตัวเองเงียบก็ทำให้คนพบบางสิ่งบางอย่างได้เหมือนกัน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 08-09-2014 09:02:32
 :pig4:
รอเป็นเล่ม
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 08-09-2014 09:20:08
ขอบคุณเช่นกันค่ะ สนุกมากๆเลยเรื่องนี้ คุณpuppyluvทำให้เช้าวันจันทร์เป็นวันพิเศษ ฮ่ะๆ^^
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: p^tarn ที่ 08-09-2014 09:28:20
หะ.  จบ. เอิม. เครคะ. เค้ารอรวมเล่มนะคะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 08-09-2014 09:38:37
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 08-09-2014 09:43:13
 :pig4: o22 จบเร็วไปมั๊ยอ่ะกำลังหวานซึ้งอยู่เลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Gokusan ที่ 08-09-2014 10:00:38
เฮ้ย!! ห๊ะ!! อะไร ยังไง...ดราม่าตะกี้หายไปไหน
ยังนอยด์ๆ อยู่เลย...กะว่าจะมาโวยวายย้อนหลังซะหน่อย
นี่ยังอ่านไม่จบตอน เลื่อนดูคร่าวๆ...เฮ้ย เงิบดิ หายไปนิดนึงผิดเลยอ่ะ -^-

ไปอ่านแบบชิลก่อน...เดี๋ยวมาๆ จริงจริ๊งงง ^^

แฮปปี้เอนดิ้งกันไป...ได้รถใหม่ด้วย อิอิ
JIRA's JIRA ...อยู่ด้วยกันไปอีกนานนนน

ชอบทุกสัมผัส...นึกภาพตามออกเลย
เวลาเรารักและรู้สึกสบาย เราจะอยากแตะต้องร่างกายเขา
ไม่ได้ต้องปลุกรุกเร้า...แค่ได้แตะ แค่ปลายนิ้วแตะเขาไว้ก็มีความสุขแล้ว ^^
เป็นสัมผัสแบบที่สังเกตได้ง่ายระหว่างกัน...อธิบายยาก แต่เห็นภาพง่าย

คิดไปถึงการทำโทษ...พ่อมดอาจไม่ได้คิดอะไร
แต่การไม่โวยวายแบบเหยี่ยว ใช้ความปกติแสดงออกนั่น ยิ่งทำให้รู้สึกผิด
เป็นการทำโทษที่เกิดน้ำหูน้ำตาง่ายมาก...ไม่รู้ทำไม ^^"

กลับบ้านไปหาสองน้ากะตาแล้วจะเป็นยังไงน้า...อย่าน้ำตาเล็ดนะ เดี๋ยวเขารู้

ขอบคุณทุกความสัมพันธ์...ครอบครัว เพื่อน และคนรัก...ในทุกตัวละคร
ขอบคุณ puppyluv ที่สร้างพวกเขามาให้เราได้รัก
ขอบคุณที่สุดในมิตรภาพที่ให้...อยู่กันไปแบบนี้แหละเนาะ ^^ คิดถึงๆ จุ๊บๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 08-09-2014 10:32:50
ห๊ะ...จบแล้วจริงอะ?  :a5:

กำลังซึ้งๆ แต่ก็ ขอบคุณ :L1: :L1: :L1: :pig4: :pig4: :pig4: :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aiyuki ที่ 08-09-2014 10:35:03
หาาา จบ!!! กำลังซึ้งเลย  รอรวมเล่มน้าาา  ปล.อยากให้รีน้องลมดเวยอ่าา จะดีมาก 555555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 08-09-2014 10:35:51
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: prueksa ที่ 08-09-2014 11:00:56
 :pig4: ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่ให้อ่าน แต่.... จบจริงอ่ะ   :sad11:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 08-09-2014 11:09:27
เข้าใจกันแล้ว เย้ๆ
เหยี่ยวเหมือนจะเป็นคู่กัด แต่ก็เป็นคนให้กำลังใจ แอบบอกโน่นนี่โจ๊กตลอดนะ
ทำดีแบบนี้ก็เป็นด้วย 555

ว่าแต่ จบจริงอ่ะ เร็วปายยยยยยย  :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boooob ที่ 08-09-2014 11:20:29
นิยายสนุกมากจิงค่ะ เรารอคอยการมาของ จิระ×จิระ ทุกอาทิตย์
     แต่!!!!!!จบแล้วง่าาา :o12: :o12: :o12:

ขอตอนพิเศษซัก10ตอนนะคะ  :z1: :z1:

ปล. ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: cross ที่ 08-09-2014 11:27:01
ห๊ะ จบ ...... คืออัลไล
จบ....ตอน
จบ....เรื่อง
หรือจบ..แอนดิ้ง
งืออออออออออ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 08-09-2014 11:37:42
จบแล้วยังหวานกันอยู่เลย เสียดายอ่ะ

+1 ขอบคุณนะค่ะ
 :L2:   :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 08-09-2014 12:38:57
 o13

แอบตกใจเพราะจบเร็วไปนิด แต่ก็ครบถ้วนสมบูรณ์ในเรื่องราว
ได้ทุกอารมณ์จริงๆ รัก 2J มากๆ

รอรวมเล่มนะคะ ขอตอนพิเศษแบบฉ่ำๆน้า  :mew1:

บวกเป็ด +1

:pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 08-09-2014 12:55:04
ขอบคุณมากๆ
 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 08-09-2014 13:09:59
ห๊ะ.....จบแล้วเหรอคะ ตกใจอ่ะอ่านเพลินมากเลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ สนุกๆแบบนี้นะคะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 08-09-2014 13:25:46
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:โจ๊กโกหกไม่เนียรเลย :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 08-09-2014 13:40:20
ห๊ะ!!!! จบ  :a5:

จบแบบไม่ให้ตั้งตัวเลย  :serius2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: วิบวับ ที่ 08-09-2014 13:50:18
หา จบ!
จบเรื่อง จบตอน จบภาค what!? o22

แต่เรื่องกิโลแม้วนี่บอกตามตรงอย่าได้เชื่อใจ เคยเจอมาแล้ว ตอนนั้นไปบ้านญาติแล้วช่วงนั้นปายกำลังฮิต ก็เลยตัดสินใจไปเลย เส้นทางอะไรเนี่ยไม่ได้เช็ค อ่านแผนที่เอา แล้วตอนนั้นอยู่ตากมั้งถ้าจำไม่ผิด ตีรถเข้าทางลัด ขวามืออ่ะเขา  ซ้ายมือนี่เหวเลย แต่ทางมันก็ไม่ลาดชันมากนะ ข้างทางเห็นชาวเขาเดินแบกตะกร้ากะหล่ำปลีเต็มหมด แล้วทีนี้มันนานเกินไป เพราะเราเข้ามาทางลัดสักก่อนเที่ยง แต่ตอนเอะใจอ่ะ บ่าย2 จะบ่าย3แล้ว มันก็ครึ้มๆไงอยู่บนเขา แวะถามชาวเขาว่ากี่กิโลจะถึงถนนใหญ่ เขาบอกว่าไม่เกิน 10 โลหรอก เราก็ดีใจไง แต่ขับไปเรื่อยๆ 10โลบ้าไรขับเป็น ชม.(ว่ะ)!!  :angry2:
กว่าจะขึ้นถนนใหญ่เกือบ 5 โมงเย็น ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เชื่อใจกิโลแ้มวอีกเลย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: max_ang ที่ 08-09-2014 15:16:50
ขอให้เป็นจบภาค!!!!
แล้วขึ้นภาคใหม่อีกยาวๆ 5555555
รู้สึกเหมือนกันว่าจบเร็ว หรือเพราะอยากอ่านเรื่องของจิระไปอีกนานๆก็ไม่รู้ได้

ยังอยากอ่านเรื่องของพี่โจ๊กอีกเยอะ ตกใจมากที่จบ แต่ก็ปลื้มกับความรักของเจฟที่มีให้พี่โจ๊กฮะ
ทำให้ในหัวใจเบาสบายขึ้น อย่างน้อยเจฟฟรี่ก็รักพี่โจ๊กมาก ถึงจะมีภาพจำมาทำให้หวั่นไหวแต่ความรักที่มีให้พี่โจ๊กก็ไม่ได้เบาบางอย่างแน่นอน
อาจไม่ใช่คนแรกในหัวใจแต่เป็นคนสุดท้ายของเจฟนะจิระ

ขอตอนพิเศษ ขอซาบซึ้งกับความรักของจิระอีกต่อไปอีก เยอะๆและนานๆ  :mew1:

ขอบคุณมากสำหรับเรื่องของจิระ's จิระ ทำให้แฟนคลับมีความสุขมากฮะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 08-09-2014 16:54:01
โล่งอก หาเจอแล้ว ว่าแต่ว่าจบตอนหรือจบเรื่องเนี่ย
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 08-09-2014 17:27:46
จบแล้ว...จริงเหรอตัว
เราชอบคู่นี้มากๆเลย นึกว่าเหตุการณ์จะเลยไปถึงตอนลมเหนือเสียอีก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 08-09-2014 17:37:03
อ้าว!! ไม่ทันตั้งตัวจบล่ะ

เอาตอนพิเศษมาหวานกันหน่อยนะ :hao4:


หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 08-09-2014 17:59:30
สนุก หวาน กลมๆ คือดี!!! ขอบคุณมากค้าบ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 08-09-2014 18:39:54
ขอบคุณมากๆๆกับเรื่องราวของ Jira'sJira ที่ทำให้รู้ว่าเรารักกันแบบไหน


 :กอด1: :L2: :pig4:



หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: isBelle__ ที่ 08-09-2014 20:16:15
สรุปพี่โจ๊กเราเอ๋อเอง ขึ้นรถหมอชิตไปเลยนี่นะ ตอนนั้นความรู้สึกมันบังตาแหละ คงช๊อกไม่หาย
เจฟก็อีกคน เป็นตัวละครที่รักมาก มีคุณลักษณะของคนที่จะไม่มีทางทำคนที่รักเสียใจเด็ดขาด เพราะทั้งรักทั้งทะนุถนอมมากมายขนาดนี้

แต่จบแล้วอ่ะ จบเร็วไปม้ายยยย เราชอบคู่สองเจมากๆ ขอแบบร้อยกว่าตอนเหมือนน้องลมเหนือได้มั้ยคะ
เรายังอ่านน้องอยู่นะ ตอนนี้ก็อ่านน้องลมจบมาอ่านสองเจตามต่อ อยากอ่านไปเรื่อยๆ เราพึ่งรู้ตัวว่ารอคอยวันจันทร์มากขนาดนี้
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 08-09-2014 20:18:13
จบแล้วหรอ ไม่อยากให้จบเลยจริงๆ  ขอตอนพิเศษเยอะๆนะค้าาา 
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: —`•B€NM๏R€`•— ที่ 08-09-2014 20:25:54
มาให้กำลังใจคับ :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KilGharRah ที่ 08-09-2014 21:18:28
ห๊ะ เห้ย เดี๋ยวทำไมจบแล้วอะ ไม่ๆๆๆ ขออ่านทูเจต่ออีกไม่ได้หรอ
กลับมาแล้วยังไงต่อ พี่โจ๊กโดนสำเร็จโทษมั้ย หรือยังไง กรี๊ดดดดด เค้าจะรอต่อพิเศษต่อปายยยยย  :heaven
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 08-09-2014 21:51:30
ห๊ะ!!!!!!!!!!จบแล้วหรอ

ขอบคุญสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ. รอเล่มนะค่ะ อิอิ

ระหว่างรอเล่ม ขอตอนพิเศษหน่อยนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 08-09-2014 22:54:44
เผลอแป๊บเดียว puppyluv ของเราพา 2 J มาจบแล้วเรอะเนี่ย
 :hao5: :hao5:
ขอได้รับความขอบคุณจากคนเขียนมากๆนะคะ
ช่วงนี้อาจจะไม่ได้เข้ามาทักทายบ่อยๆเหมือนเคย
แต่ยังไงก็เป็นแฟนเหนียวแน่นเหมือนเดิมนะคะ
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 09-09-2014 00:28:33
พิเศษๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 09-09-2014 09:15:40
ซึ้งอ่ะ...... :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 09-09-2014 22:57:44
 :ling1: :katai1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pummy09 ที่ 10-09-2014 13:38:22
 :pig4: :pig4:ไอ๊หย๋าาาาา จบแว้วอะ

ยังเพลินอยู่เลย ขอบคุณมากๆๆนะคะ สำหรับเรื่องสนุกของ 2J จิระxจิระ

ยังหลงเหลือคุ่ไหนให้เขียนอีกมั๊ยเนี่ย สำหรับซีรี่ย์ลมเหนือ ฮ่าาาาา

ขอบคุณอีกครั้งง สำหรับทุกเรื่องเลยนะคะ สนุกมากจริงๆ  :pig4: :pig4:  :L2: :L2: :3123: :3123:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 10-09-2014 17:15:16
ว่าจะตามต่อว่าลงจากภูแล้วไปไหน ปรากฏว่าจบแล้ว
จริงๆมันก็ลงตัวอ่ะนะในทุกเรื่อง เพราะสองเจเขาชัดเจนแล้ว
แต่เป็นธรรมดาที่คนอ่านอยากอ่านต่อ จะคิดถึงโจ๊กกี้แค่ไหนนะ
พอคิดถึงทีไรก็คว้าเอาลมเหนือขึ้นมาอ่านทุกที มีโจ๊กเหมือนกัน ^^
ขอบคุณมากๆนะคะ ตามอ่านทุกเรื่อง ประทับใจทุกเรื่อง
หวังว่าจะมีเรื่องราวใหม่ๆมาให้เราได้ประทับใจอีกนะ รอติดตาม
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดส่งท้ายค่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 15-09-2014 06:57:11
 :hao3:  คิดถึงวันจันทร์ คิดถึง 2J
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 16-09-2014 09:20:05
อยากอ่านตอนพิเศษจังเลยคะ จะมีไหมคะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 16-09-2014 21:53:27
 :mew2: คือว่า  :mew2: เราอยากอ่านตอนพิเศษจังเลยอ่ะค่ะ   :mew6: ท่านผู้แต่งจะใจดีมั้ยนะ   :mew2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: The_Dark_lady ที่ 17-09-2014 20:48:00
วรั้ยยยยยยยยยยยยยยย จบแล้วววววววววว
จบไม่ทันตั้งตัวเลยยยยยยยยยยยยยย
//เพิ่งจะโงหัวจากการบ้านจิตวิทยาการศึกษา
//แต่เดี๋ยวก็ต้องกลับไปอ่านวิชาอารยธรรมต่อ
 :hao5:
จังหวะมันก็ดีแหละ...ฮรืออออออออออ แต่คิดถึงอ่ะ
ออกตอนพิเศษก็ดีนะคะ
.
.
จบเรื่องนี้ใครต่อดีคะ...
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 22-09-2014 06:34:43
22     คิดถึงเด็กๆๆๆ :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46... P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 22-09-2014 07:06:42
 :hao3:  เข้ามาทักทายยามเช้า
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 22-09-2014 10:54:34
อยากอ่านตอนพิเศษอ่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 22-09-2014 11:41:16
 :a5: :ling1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Buppha ที่ 24-09-2014 12:47:19
ขอภาค 2  :-[  :impress2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: หยกกลม ที่ 24-09-2014 16:24:38
ขอบคุณมากค่ะ กับ เรื่องดีๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53 (8/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 24-09-2014 19:30:45
น่ารักที่สุด!!!
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 29-09-2014 09:46:36
 :mew1: :mew1: :mew1:
พิเศษ











ดึงทึ้งแจ๊กเก็ตหนังตัวเก่งออกก่อนกดร่างเล็กลงกับฟูกนุ่ม

ขึ้นคร่อมจูบไซร้เขาทั้งตัว ลำคอ ลาดบ่า หัวไหล่ เรื่อยลงที่อกขาว สร้างรอยที่ผิวเนียนจนขึ้นรอยแดง

“โอ๊ย...”

คนใต้ร่างสะดุ้งบิดกายหนี ผมงับซ้ำก่อนละเลงลิ้นเลียเบาๆ แปรเปลี่ยนเป็นความวาบวาม

“อา...เจฟ...”


เสียงครางหวานหลุดจากปาก ดันตัวออกห่างไม่ยอมง่ายๆ

“เจฟ...ตรงนั้นไม่ อื๊อ...” แอ่นเม็ดหน้าอกให้ขยี้หัวนม ดูดฟัดตะโบมจนแข็งเป็นไต


ล้วงต่ำกอบกุมความแข็งขืนกลางลำตัว ชอบเล้าโลมจุดละเอียดอ่อนให้เนื้อสมันใจจะขาด ปากร้องไม่ๆ ปฏิเสธไม่เอาทว่าแอ่นกายบดเบียดเข้าหา เชื้อเชิญนายพรานให้ไล่ตามเต็มที่

“อืม...” ผมคำรามในลำคอพึงพอใจ


เด็กน้อยมือไวช่วยถลกชายเสื้อขึ้นเปลือยท่อนบนผม เราต่างฝ่ายต่างเหลือแค่ท่อนล่างและท่าทางอดอยากโหยหามากมายพอกันอีกด้วย

ปลุกง่ายจริงๆ ให้ตาย มันได้อย่างนี้ วะฮะฮ่า

...


“หยุดๆ หยุดก่อน ไหนว่ามีธุระที่นี่ไง”
“ที่นี่ไหน?” ผมเลียติ่งหูจุดสยิว ตัวเล็กส่งเสียงร้องอื๋ยพลางย่นคอหนี
“ก็พาเข้าโรงแรม ไอ้เรานึกว่าหาที่จอดรถเฉยๆ ร้านขายยาอยู่ฝั่งตรงข้ามไปซื้อก่อนเถอะ”
“ปวดหัว อยากนอน”


ผมแช่ดูดลำคอกลายร่างเป็นแวมไพร์กัดไม่ปล่อย แสร้งซุกแน่นิ่งรอให้เด็กยินยอมเอง และได้ผล...ไม้นี้ทรงประสิทธิภาพเสมอ ตาคมหลุบต่ำครุ่นคิดชั่วครู่จึงยื่นมือมาอังหน้าผากวัดไข้ไปมา

“แล้วก็ไม่บอก ไหนดูตัวร้อนๆ ไปหาหมอมั้ย”
“ไม่” อาศัยจังหวะถอดเสื้อยืดพ้นศีรษะเกรียน
“ไปเถอะน่า คลินิกอยู่ใกล้ๆ ตรงหัวนี่เอง ที่นี่ไม่ใช่บ้านเราเป็นมากเดี๋ยวจะแย่เอาได้”

 เด็กผมสั้นแสดงความห่วงใยจนผมซาบซึ้ง

เลือกคนไม่ผิดจริงๆ

...



เราเพิ่งหลุดภูกระดึงเมื่อครู่ใหญ่ ขับรถตามตูดลีมูซีนของสนามบินแวะไปส่งเหยี่ยวที่สนามบินจังหวัดขอนแก่นเสร็จเรียบร้อย

ก่อนผมจะพุ่งเลยเข้ามาในตัวเมืองแล้วเลี้ยวเข้าโรงแรมหรูหราแห่งนี้

(โรงแรมหนึ่งในเครืออาทิตย์กรุ๊ป บริษัทพ่อของเหยี่ยวครับ ; เจฟฟรี่)


“...อยากกินคุณ” กระซิบพลางพรมจูบมุมปากเบาๆ
“อ๊ะ...ใครเค้าคิดสูตรนี้กัน หมอที่ไหนบอกคนไม่สบายกินคนอื่นแล้วจะหายป่วย ไม่มีหรอก” หน้าแดงก่ำทว่ายินยอมให้ผมดึงทึ้งกางเกงในนอกออกพรวดเดียว
“นะครับ...” ออดอ้อนคิตตี้น้อยน่ารัก ดึงมือมาแนบความแข็งขืนตรงเป้ากางเกงแทนคำตอบ


ตาสบตาหวานเชื่อม อุณหภูมิร่างกายแค่ตัวรุมๆ จากกาตรากตรำตามหาเด็กหายก็จริง ทว่าอยากฮันนีมูนกับเบบี๋ของผมมากกว่า โอกาสอย่างนี้หาไม่ได้ง่ายๆ


“งั้นอยู่นิ่งๆ ซิ”
“หือ...?”


กล้าสั่งเสียด้วย ฝ่ามือยันหน้าอกผลักผมให้นอนแผ่อยู่กับที่ ลงมือปลดกระดุมยีนส์ของผมออกคล่องแคล่ว เด็กแสบคิดจะทำอะไรกัน???

“ยี่ห้ออะไรวะแกะอยากชิบ ทีหลังไม่ต้องใส่เลยนะตัวนี้น่ะ”
“หึหึ แมวดื้อ...จุ๊บ”


ดึงคอมาจูบดูดดุนความหวานในโพรงปาก รอเด็กน้อยอ่อนหัดจูบไม่เป็นอ้าปากหายใจถึงเลื่อนไปงับติ่งหูเบาๆ

เราต่างเปล่าเปลือยบนเตียงกับกองไฟปรารถนาลุกโชน


แมวป่าเกเรจะคุมเกมพลิกตัวเปลี่ยนตำแหน่งก่อนคลานท่า 69 ไปใช้ปากให้ผม

“อา...” ผมหลุด เอนนอนมองคนก้มๆ เงยๆ กลางหว่างขา ริมฝีปากนุ่มกำลังลิ้มเลียของผมอยู่


เจ้าเด็กหัวไวชักจะเก่งเกินหน้าเสียแล้ว แอบหยิบเจลจากกระเป๋าใกล้มือ ป้ายจนฉ่ำเยิ้มก่อนล้วงนิ้วเบิกทาง

“อ๊า...เชี่ยเจฟ”

เด็กละแท่งไอติมหลุดจากปากดีดดังผลั๊วะจะหันกลับมาเล่นงานผม แต่ช้าไปแล้วเบบี๋จ๋า รีบเติมนิ้ว 2-3 ตามติดปุ่มกระสันต์ส่งให้ร่างเล็กดิ้นพล่าน

“ไม่มีแรง จัดการผมหน่อย...คนดี”

ออเซาะแมวยั่วพลางจับเอวนั่งลงออนท๊อปบนร่างผม คิตตี้เซ็กซี่อิดออดเล็กน้อยหากค่อยๆ กดร่างลงเชื่อมต่อระหว่างเราอย่างเขินจัด

“อา...เจฟ”

แมวยั่วสวาทเซ็กซี่น่ากินทั้งตัว ไม่รักไม่หลงใหลไม่ได้แล้ว

“รักคุณ...ผมรักคุณ...โจ๊ก”
“รักเจฟ...รักที่สุด อา...”


เราพร่ำร้องบอกประโยคความในขณะถึงจุดสุด ฝ่ามือสอดประสานนิ้วระหว่างกันแน่นไม่มีวันพรากจาก

...โอบรัดร่างชื้นเหงื่อไว้ในวงแขน
...แนบฟังหัวใจเต้นแรง
...หวงแหนจิระคนนี้สุดใจ


...
....



“อื๊อ! เจฟรับที”
“เหยี่ยว มันคงถึงบ้านแล้ว” ผมรายงานตามความคาดการณ์

ยอมเป็นฝ่ายเสียสละลุกจากเตียงลงมาควานหาต้นตอของสัญญาณเสียงที่ว่า โทรศัพท์มือถือของผมเอง กว่าจะหาเจอก็เงียบเสียงไปแล้ว...ไอ้เหยี่ยว ไอ้เพื่อนเวร

“เชี่ย...คนจะหลับจะนอน ไม่มีมันซักตอนจะเป็นไรมั้ย กลับไปจะต่อยให้น่วม”
“หึหึ” ผมขำ จริงแฮะ ไม่มีเพื่อนนกสักตอนคงจะดีมากๆ
“เดี๊ยะมึงเจอโจ๊กจัดให้แน่ๆ ไอ้นก” นั่นแน่ ประโยคเด็กซนติดปากมาล่ะ
“พูดไม่เพราะ” ผมอำ ก้มจุ๊บแผ่นหลังแมวเปลือยย้ำหนักๆ แกล้งหยอกเล่นในที
“หิว กี่โมงแล้วเนี่ย หิวๆๆ”
“สามทุ่ม ไหวมั้ย สั่งรูมเซอร์วิสดีกว่า”


ผมจัดดอกเดียวก็จริง ปวดหัวบวกเมื่อยล้าจากการขับรถ เขาก็เพิ่งลงจากภูจึงนอนตายสลบเหมือดทั้งคู่

(จุ๊ๆ เงียบไว้นะครับ เป็นครั้งที่ผมจำได้ติดตรึงไปนานแสนนาน จิระเมคเลิฟกับผมอย่างตั้งอกตั้งใจกว่าทุกที ; เจฟฟรี่)


“ออกไปหาอะไรกินเถอะ แถวนี้น่าจะมีตลาดไนท์บาซาร์ แคทเคยบอกมีโจ๊กหมูอร่อย อยากกิน”
“รู้ด้วย?” ผมหอมแก้มเนียนหลายฟอดเอากำไร ช่วยพลิกตัวเด็กชอบนอนคว่ำมานอนแปะหน้าอกตัวเองไปพลาง
“แคทเรียนที่นี่ไง อัพเฟซให้ดูหมดแหละ ไกด์นำเที่ยวเมืองขอนแก่นเชลล์ชวนชิม”
“พูดถึงคนอื่น-บน-เตียง งั่ม...!”
“อ๊า...! 555” จิระตาคมหัวร่อดิ้นหนีตัวโยน โดนผมงับคองั่มๆ ลงโทษ สั่งสอนเท่าไหร่ไม่เคยจำ

“หึหึ ปะ ไปหาอะไรกินกัน” ยอมตามใจคนชอบเที่ยว
“หายแล้วเหรอ ไหนดูซิ” วัดไข้ผม
“อืม...หายแล้ว” ผมดึงมือออก โน้มหน้าผากชนหน้าผากพร้อมบดจูบเขาตรงๆ ทั้งอย่างนั้น
“เกเรว่ะ น่าทิ้งให้ตายอยู่นี่จริงเลย”
“หึหึ”

กอดรวบพร้อมบริการนวดเอวไปในที เนื้อตัวลื่นๆ กับกรุ่นกลิ่นผิวสะอาดคนตื่นนอนใหม่ๆ เชิญชวนน้องชายตื่นออกมาล่าฝันอีกหน


“ลุกเถอะเดี๋ยวจะไม่ได้ไป เอากล้องไปด้วยนะ”
“ครับผม อึ๊บ!” ผมแบกแมวซนๆ เข้าห้องน้ำจัดการตัวเอง

...
....


ตลาดไนท์อยู่แค่ล็อกถนนถัดมานั่นเองไม่ไกล ได้กินโจ๊กหมูร้านอร่อยจนได้ ตากล้องแรงดีขอเก็บภาพขนมหวาน อาหารและร้านค้าแถวนั้นสนุกสนาน ผมทำได้แค่ล็อกคอพาเดินออกด้วยความหวงจัดเท่านั้นครับ ไม่ได้ทำอะไรมาก

“ดีจัง ได้ซาหริ่มฟรีด้วยเห็นเปล่า” ของกำนัลจากแม่ค้าสูงวัยเอ็นดูตากล้อมจอมทะเล้นล้วนๆ
“รีบกินรีบกลับ ร้านจะเก็บแล้ว ดึก พรุ่งนี้อยากออกเช้า” ผมแจงห้วนๆ
“ตื่นเช้าได้เหรอ?” ยังมีหน้ามาถาม
“ปลุกถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้นทุกเช้า” ผมทวง นั่นผลงานใครถามหน่อยถ้ามิใช่เจฟเฟอร์สันแหกขี้ตาตื่นก่อน

“อ้อ จริงด้วยแฮะ เว้นซักวันก็ได้ ไม่สบายอยู่”
“ไม่ได้ จิระของผมชอบเก็บรูปตอนนั้น” ผมหยอด
“อ้อ จิระของผม...” ก้มหน้าไหม้จ้วงน้ำกะทิเล่นไปมาแก้เขิน “โห ไม่หวานล่ะถ้วยนี้ เลิกๆ ไม่กินแล้ว!”
“555” ผมหัวเราะออก ผู้คนผ่านไปมาย่านนั้นมองเราเป็นตาเดียว


อยู่กับคนนี้เล่นเอาผมตายวันละหลายรอบ ทว่าผมกลับเป็นตัวของตัวเองมากอย่างถึงแก่น ที่สำคัญคือหัวเราะมากขึ้น ชอบตัวตนเช่นนี้เวลามีเขาเคียงข้าง

...กล้าเหวี่ยง
...กล้าโมโห
...กล้าอ้อน
...กล้าพูดคำว่า ‘รัก’

เราเกิดเพื่อเป็นของกันและกัน ณ วันเวลานี้หรือจะเมื่อไหร่ผมก็มั่นใจว่า จิระของผมคือคนที่ใช่อย่างที่สุด

ขอบคุณสวรรค์ที่สร้างคนนี้มาเพื่อผม

...


“เจฟ...”
“หือ?”
“ลืมถาม หาเจอได้ไง ที่ไปถึงภูกระดึงคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญใช่มั้ย?”
“นี่ไง” ผมยื่นมือถือ โชว์ภาพในกล้องวงจรปิดจากสถานีรถไฟฟ้า ตัดปัญหาไม่ต้องอธิบายให้เมื่อย
“อ๋อ อย่างนี้นี่เอง แต่เอ๊ะนี่มัน BTS ตรงจตุจักร แล้วหมอชิตมีกล้องแบบนี้ด้วยเหรอ?”
“ผมหาคุณเจอเสมอโจ๊ก แต่อย่าทำแบบนี้อีกนะครับ...ขอร้อง”

 ตัดจบไม่อยากให้รู้จากบัตรเครดิตไพ่ตาย ผมตกนรกทั้งเป็นเกือบเอาชีวิตไม่รอด

“ก็ได้ แต่...”
“แต่?”


กับคนนี้ต้องเอาให้มั่นคั้นให้ตาย หากเขามักจะหาเรื่องชวนปวดหัวไม่หยุดหย่อนสมนามโจ๊กเกอร์นั่นล่ะระวังดีๆ

“เที่ยวภูสุดยอดเลยนะ ต้นไม้สวยอย่างงี้ สงบมากด้วย ต่อไปขอเที่ยวทุกภูเลยได้เปล่า เอาให้ทั่วประเทศไทยเลย”
“ไม่-ได้!” นั่นปะไร
“โห เล็งไว้แล้ว พระอาทิตย์ขึ้นที่ผาชนะได พระอาทิตย์ตกที่แหลมพรหมเทพแบบที่ฟังประกาศทุกวันไง นะเจฟนะ นะๆๆ”
“...(=”=)...” ผมสองมือกุมขมับ


บรรลัยแล้วเจฟฟรี่เอ๋ย ขอถอนคำพูดกับสวรรค์เมื่อครู่ได้ไหม

...
....


คืนนั้นผมระบายความคลั่งด้วยการจับกินในอ่างอาบน้ำอีกรอบ ตัวกวนถึงหยุดเม้าท์สถานที่ท่องเที่ยวเสียฉิบ เอาน่า จะมาไม้ไหนผมรับได้หมดทุกกระบวนท่า เอ่ยปากพูดบอกมาเถอะ

ขออย่างเดียว...อย่าหายไปแบบครั้งนี้อีกก็แล้วกัน

...
....


เช้านั้น...หลังจากปลุกตากล้องเก็บรูปพระอาทิตย์ขึ้นเสร็จ เราพากันนอนต่อจนสายจึงตื่นเช็กเอาท์ก่อนขับรถต่อถึงคอกสุนัขที่สระบุรี แวะดูหมาที่สั่งไว้ก่อนได้ลูกลาบราดอร์สีอ่อนเป็นสมาชิกของบ้าน JJ อีกหนึ่ง

และแถมพิเศษคือลูกฮัสกี้ไซบีเรียนฟรีติดรถมาด้วย...


“ยอดเลยนะว่ามั้ย ไปอยู่กะกูนะเจ้าหมาน้อย แม่มึงไปสวรรค์แล้วไม่ต้องห่วง”
“หึหึ”
“เดี๋ยวพ่อโจ๊กเลี้ยงมึงเอง พี่น้องเยอะแยะ เจอพี่เจสเตอร์กับพี่ทองดีแล้วจะหนาว”
“คุยรู้เรื่อง?” ผมยิ้มๆ กุมพวงมาลัยพยายามไม่สนเด็กอายุสมองเท่ากันสองตัวเจื้อยแจ้วกันเอง
“แหงแซะ มันยิ้มด้วยเห็นเปล่า พูดด้วยก็ได้ เยสเซ่อร์! พูดซิเจ้าลูกหมาพูด”
“555” ผมขำ

“ตั้งชื่ออะไรดี?”
“เจ็บแสบซนเขี้ยวนรกเอาไม่อยู่”
“โห ชื่อมงคลหน่อย”
“จ.จานไง พี่น้องกัน”
“ใครพี่น้อง?”
“เจสเตอร์ ทองดี เจ้านี่แล้วก็เจได ตัวข้างหลังเล็กสุด” ผมไล่อายุลูกสุนัข

“จ.จานเยอะแล้วด้วย ทั้งบ้านแล้วมั้ง เจสเตอร์ ทองดี” ทองดีก็ จ. จานหรืออยากหัวเราะลั่น
“ตกลงตัวนั้นชื่ออะไร?” ผมบุ้ยลาบราดอร์สีอ่อนนอนอุตุในลังข้างหลังชวนคุยกวนๆ หยอกเล่น
“เจไดไง ตั้งเองลืมเอง เมื่อกี้ยังพูดชื่อมันหยกๆ”
“สรุปเจได?” ผมถามย้ำเอาให้แน่
“ก็ใช่น่ะซิ เจไดนั่นแหละเท่ดี”


เราผลัดกันหาชื่อขึ้นต้นด้วย จ.จาน มาตลอดทาง จวนจะเข้าเขตกรุงเทพมหานครแล้วถึงสรุปลงตัวที่ชื่อนี้


“โอเคเจได แล้วตัวนี้?” ถามตัวหูตั้งบนตักช่างกล้อง
“เจมส์จิ”
“555 ถ้ารู้คนได้เป็นข่าวดังแน่” ผมขำขัน เพิ่งหลุดปากหยกๆ ไม่เอาอักษร จ.จาน ความจำสั้นจริงหนอเด็กน้อย
“จริงด้วย จะกลายดาราหมา เออ...ก็ดีนะ ได้เก็บตังค์ค่าโฆษณารวยเละไปเลย”
“ไม่เอา หมาส่วนหมา คนส่วนคน” ผมเสียงแข็ง

ถ้ามีเหตุการณ์ประมาณนั้น ผู้ที่เกี่ยวข้องอย่างจิระของผมจำเป็นต้องออกสื่อให้คนอื่นเห็น ใครจะยอมกันเล่า


“งั้น...เจฟเฟอร์สัน”
“ยิ่งไม่ได้ใหญ่” นั่นมันชื่อผม
“เจฟฟรี่ล่ะ”
“มัน-ตาย!”
“เข้าใจแล้วครับคุณเรื่องมาก ขอโจ๊กคิดแป๊บ”
“หึหึ” ผมสั่นหัวน้อยๆ หยุดระบายยิ้มไม่ได้

...
....


แวะพาเด็กแสบสันต์พบปะครอบครัว น้าจอมและน้าจุ๋ยจุดทางผ่าน โหลดของฝากลงรถโล่ง อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันครู่ใหญ่ๆ ถึงหักคอลากกลับบ้านเรา

ตากับน้าจอมจะให้หลานนอนบ้านเก่าให้ได้ ผมอ้างต้องช่วยเลี้ยงหมาและหาเหตุผลอื่นสารพัด เพ็ทชอปขาดผู้ช่วยและโจ๊กรับปากว่าจะทำงานพิเศษที่นั่นไว้

ไม่อยากโกหกคำโตจึงรีบเร่งทำเวลาหนีกลับโดยเร็ว


ขึ้นรถจะไปต่อถึงถามผม...

“เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าต้องทำงานพิเศษที่เพ็ทชอป ละเมอเผลอรับปากไหนวะตู”
“อยากไปเที่ยวไม่ใช่เหรอ?”
“ค่าจ้างเยอะรึเปล่าล่ะ”
“บินไปกลับอังกฤษ แถมที่เที่ยวต่างประเทศอีกหนึ่ง เกาหลี ฮ่องกง ไต้หวัน” จมูกเฉี่ยวแก้มใสขณะรัดสายเบลท์ให้เด็กช่างจ้อ จัดต่อหน้าบรรดาผู้ปกครองยืนรอส่งนี่ล่ะเด็ดนัก


ไล่แหล่งถ่ายแบบโมเดลที่เอเจนซี่เสนองาน ท่าทางคงต้องรับงานจมหูแน่งานนี้ ค่าใช้จ่ายบานตะไท

“เอาเกาหลี!” ยิ้มแต้ชูสองแขน
“555” ผมดังก้องท่วมรถจนสองตัวหันมาเอียงคอมองตาแป๋ว


จิระของผมเหมือนเด็กน้อยอยากได้ของเล่นจะเป็นจะตาย พอถือไว้ในมือปั๊บจึงจะหันมองสิ่งใหม่ปุ๊บ

แค่ไหนก็ยอมครับ น่ารักซะขนาดนี้

...
....


แถมท้าย...

ถึงบ้านเกือบ 4 ทุ่ม เราพบใครบางคนยืนรออยู่


“ไง”
“เหยี่ยว” ผม
“ไอ้นก!” คนของผมร้องทัก
“เออกูเอง กว่าจะเสด็จมาได้นะ (...เป็นไง...ฮันนีมูน)” ท้ายประโยคเหยี่ยวว่าเบากับผม how...honeymoon
“Great...” ผมชกไหล่เพื่อนเชิงขอบใจ

 ตัวเสือกแต่เพราะเพื่อนเสนอไอเดียจึงมีนอกสถานที่แบบจิระแอนด์จิระสองต่อสอง


“มาทำไมบ้านกูดึกๆ ดื่นๆ คิดจะย่องเบา”
“ย่องเบาแป๊ะที่ไหนกันเล่า ดูนี่ซะก่อน ทะด๊า!” เหยี่ยวผายมือไปที่ลัมโบร์กินีสีดำ กดติ๊ดเปิดประตูแบบยกปีกขึ้นสองข้าง ก่อนจะ...

“เฮ้ยเชี่ย! หมามึงอ่ะเจฟฟรี่”
“หือ?” ผมกำลังสาละวนยกลังเจ้าเจไดออกมาจึงไม่ทันเห็นเหตุการณ์

“หมากู!” ฝั่งนั้นไวพอกัน
“มันเยี่ยวใส่รถกู อ๊าก!” เหยี่ยวร้องลั่น
“แค่ล้อ อย่าๆ ห้ามแตะหมาน้อยน่ารักของกูเด็ดขาด”
“รถใหม่ซิงๆ ของกู!”
“นี่ก็หมาใหม่กูเหมือนกันว้อย!
“มึงๆๆๆ” เหยี่ยวชี้หน้ากราด

น่าจะแค้นทั้งคนทั้งไซบีเรียนที่ถูกอุ้มคาอก เสื้อเจ้าของน่าจะเปื้อนฉี่ลูกหมาด้วยนะนั่น


“ของเค้า...เหยี่ยว” ผมสำทับเหยี่ยว ตบบ่าปุๆ เห็นใจแกล้งๆ

 อยู่ดีไม่ว่าดีโผล่มาให้หน้าแหกตอนจบซะงั้น

“โชคดีให้ตลอดนะมึง อย่าเผลอกูจับปล่อยวัดแม่ง” เหยี่ยวอาฆาต
“งั้นเอาชื่อนี้แหละนะโชคดีนะ ลัมโบร์กินีเชียวน้าโชคดีลูกพ่อ”
“555” ผมระเบิดเสียงหัวเราะ


เหยี่ยวขับซูเปอร์คาร์มาอวดตาคมของผม จึงเจอเจิมด้วยเจ้า ‘โชคดี’ ที่มันตั้งชื่อให้ (โดยไม่รู้ตัว)

ถึงบ้านเราเสียที...

ผมยิ้มส่ายหน้าเดินนำเข้าบ้าน ปล่อยบรรดาเด็กวุฒิทางสมองเท่ากันจัดการกันเอง



*************
*******
****



- เอ็นดิ้ง บริบูรณ์ -
 :L1: :L1: :L1:

โค้งขอบคุณทุกๆ การติดตาม
กดบวกและเป็ดคืนให้อย่างเมามันส์ อุอุ
 :katai4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 29-09-2014 10:01:43
 :hao3:
จบลงอย่างสวยงาม แต่รู้สึกเหมือนไม่อยากให้จบ อยากให้อยู่ด้วยกันต่อไปเรื่อยๆ
จบแล้วต่อไปฉันจะอ่านอะไร  :o12:
รักเจฟ รักโจ๊ก รักอิเหยี่ยวนะ สรุปอิเหยี่ยวเป็นพระเอกใช่มั้ย มีส่วนร่วมเกินตัวประกอบ  :laugh:
ขอบคุณจริงๆที่เขียนเรื่องสนุกๆให้ได้อ่าน ช๊อบชอบดราม่าน้อยดี (บางคนบอกนี้ดราม่าแล้วเหรอ สำหรับอิฉันแค่ทะเลาะกันก็เรียกดราม่าแล้วค่ะคุณ)
เจอกันเรื่องหน้าเนอะ (ดักไว้ ต้องเขียนใหม่อีกหลายๆเรื่อง  :laugh: )
 :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 29-09-2014 10:24:50
ขอบคุณ :)
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Buppha ที่ 29-09-2014 10:27:38
 :เฮ้อ: +1 +เป็ด บวกทุกๆอย่าง ชอบอ่าาาาาาาาาา รีเควสต์ พาร์ท 2  :impress2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 29-09-2014 11:37:17
เอร้ยยยยยย หวานมากๆ สมใจท่านจิระเขาละ
ชอบโจ๊กสดใส มีเหยี่ยวเป็นลูกคู่คอยกวนประสาทแบบนี้ โจ๊กยิ่งฮาเฮ  :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: leceto ที่ 29-09-2014 11:37:59
ช่วยเขียนต่อไปเรื่อยๆถึงตอนขึ้นปีสองปีสามที่เจอน้องลมหน่อยได้ไหมมมมมม 

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 29-09-2014 11:40:26
พิเศษ!คิดถึงนะเนี่ย โจ๊กได้สมุนมาอีกสองตัว น่ารักซะ!
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 29-09-2014 13:40:44
ช่วยเขียนต่อไปเรื่อยๆถึงตอนขึ้นปีสองปีสามที่เจอน้องลมหน่อยได้ไหมมมมมม

ยกมือสนับสนุน
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 29-09-2014 13:49:34
 :pig4: จบเรียบร้อยแระครอบครัวสุขสันต์พร้อมสมาชิกใหม่อีกสองตัว
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: YouandMe ที่ 29-09-2014 14:41:50
แวะมากรี้ดกร้าดส่งท้ายกับการเปิดตัวของโชคดีตัวแสบ คู่ปรับตลอดกาลของพี่เหยี่ยว
และเจไดน้องน้อยสุดรักของลมเหนือ   :m4:

โจ๊กตาคมกวนมากกกกกก แต่ก็น่ารักที่สุด เพราะแบบนี้แหล่ะพี่เจฟถึงยอมทุ่มหมดตัวหมดใจ  :m3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 29-09-2014 16:52:37
กรี๊ด~~~~นกๆๆๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 29-09-2014 17:12:57
ชอบมากเรื่องนี้
แฮปปี้เอ็นดิ้ง
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 29-09-2014 17:36:54
ขอบคุณ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 29-09-2014 17:39:26
 :L1: :L1:
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 29-09-2014 17:44:39
 Honeymoon นอกสถานที่ :-[
ได้สมาชิกใหม่มาเพิ่มด้วย
 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 29-09-2014 18:34:54
เห็นคำว่า End แล้วใจหายจังเนาะ
แต่จิระกับจิระก็จบไปพร้อมความอบอุ่นในหัวใจ
ขอบคุณมากๆค่ะ พี่จะรอรวมเล่มพร้อมเก็ทบีนะคะ จุ๊บ
+1  :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: rujaya ที่ 29-09-2014 19:07:04
มาช้าไปหน่อย 55555555

นึกว่าตาฝาด มัวแต่ยุ่งๆ :katai4:

ขอบคุณสำหรับตอนจบที่สมบูรณ์ 2J และลูกๆ น่ารัก  :กอด1:

ถ้ายังไม่ได้คิดพล๊อตเรื่องใหม่ ก็มาต่อตอนพิเศษบ่อยๆน้า อยากจะอ่านไปเรื่อยๆ ไม่เคยเบื่อ  :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 29-09-2014 19:19:32
JIRA'sJIRA ครอบครัวสุขสันต์น่ารักสุดๆๆๆๆๆๆๆ  :mew1:

ลูกเหยี่ยวมีความประทับใจแรกกับโชคดีแบบนี้  นี่เอง :laugh:

ขอบคุณมากกกกกๆ  รอลุ้นว่าคู่ต่อไปจะเป็นใคร

 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 29-09-2014 22:17:21
โอ้ยยยยยยยยย  อิจฉาตาร้อนมากๆๆๆๆๆ หวานกันไม่เกรงใจ 555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GIRL [Y] 100% ที่ 30-09-2014 07:12:32
ขอบคุณมากคะ สนุกมากเลย ตามเรื่องมาตั้งแต่ยังไม่จบชอบมาก ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆแบบนี้นะคะ  ถ้าจะให้ดีขอภาค2นะคะ
แล้วจะรอติดตามเรื่องใหม่นะคะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 30-09-2014 11:12:52
น่าจะมีพิเศษมาอีกนะเนี่ย 5555
โจ๊กอยู่กับเจฟนี่เหมือนเด็กน้อยน่ารักเลยนะ
เหยี่ยวชอบมากวนคู่รักเขาเหลือเกิน

ขอบคุณค่ะ  :L2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 30-09-2014 14:23:55
 :กอด1: รักคนเขียน
 :pig4: ขอบคุณนะคะ :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 30-09-2014 18:38:26
รอหนังสือแต่ยังไม่
สามารถโอนปีนี้ได้
ต้องรอปีหน้านะคะ
สัก มิ.ย :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 30-09-2014 22:48:10
5555 โจ๊กฮาตลอดเลยอ่ะ 

โชคดีได้ชื่อมาแบบเท่สุดๆ กรากๆ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 01-10-2014 19:47:15
แบบนี้สิที่เรียกว่าสมบูรณ์ o13

คงคิดถึง2Jแน่ๆเลย

รอรวมเล่มนะคะ และขอตอนพิเศษเยอะๆ

 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: fangkao ที่ 02-10-2014 21:05:59
ตอนพิเศษที่ไม่ธรรมดา 55555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: up2goo ที่ 02-10-2014 21:35:46
เสียดายจัง ไม่อยากให้จบเลยอ่าาาา
ชอบคู่นี้สุดๆเลย แงงงงงงงงง ㅠㅠ

 :กอด1:
 :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 03-10-2014 10:37:46
สนุกไม่เคยเปลี่ยนจริงๆ คิคิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 04-10-2014 14:45:23
น่ารักมาก เรื่องนี้

ขอบคุณคนเขียนที่เขียนเรื่องน่ารักๆมาแบ่งปันกันนะคะ

กอดสามที อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: max_ang ที่ 05-10-2014 21:19:23
แฟนคลับปลื้มใจ จิระน่ารักกกกกกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 06-10-2014 13:52:46
ครอบครัวสุขสันต์เจี๊ยวจ๊าวจนตอนสุดท้าย :laugh:
นี่คือที่มาของลูกๆสินะ ต่างที่มาแต่จบที่เดียวกัน
ก็เพราะลูกเยอะอย่างนี้นี่เองถึงต้องหาคนช่วยอาบน้ำ
จบไปอีกเรื่องแล้ว อ่านหลายเรื่องก็ยิ้มได้อย่างนี้ทุกเรื่อง
หวังว่าจะมีเรื่องต่อไปให้เราได้ยิ้มแบบนี้อีกนะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆอีกเรื่องค่ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 09-10-2014 10:11:18
ThankS
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 12-10-2014 08:44:07
 :pig4: คนเขียนมากๆๆๆๆๆๆ เนื้อเรื่องสนุกสนานอ่านไปเขิลไป
จะรอเรื่องต่อไปจร้า  :man1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nutty2554 ที่ 22-10-2014 13:46:37
หลังจากบีน้อยและเก็ท ก็ห่างหายไปนาน
กลับมาอีกครั้งเพราะจิระของจิระ
บอกตรง ๆ ตอนแรกลังเลว่า คู่จิระ จะลึกซึ้ง หวานปนเขิน
ขโมยหัวใจเราได้เท่าลมเหนือกับเหยี่ยวขาวบินสูง และเก็ทกับหมวยน้อยหรือเปล่า

พอกดเข้ามาอ่าน  ไม่เสียใจเลย และอ่านรวดเดียวชนิดลืมการ ลืมงาน ลืมเวลานอน วางมือถือไม่ได้เลยทีเดียว

จิระของจิระ  เป็นคู่ที่มีคาแรกเตอร์ชัดเจนตั้งแต่ลมเหนือที่รัก
จนตอนนั้นเราแอบคิดภาพของโจ๊กไว้ในใจแล้ว
แต่พอได้มาอ่านโจ๊กของ puppy luv แล้ว  โจ๊กในภาคนี้ ไม่เหมือนที่เราคิด


คู่ลมเหนือที่รัก ให้ความรู้สึกถึงความผงาดกล้าของเหยี่ยวขาวผู้บินสูง รอบรู้ ท่วงทัน เจ้าเล่ห์
แต่ยอมผ่อนเบาวางทุกสิ่งอย่างให้เด็กตัวขาวคนนั้น ก็คือลมเหนือ เหยี่ยวของลมเหนือเหมือนผู้ชายหล่อร้ายกาจบรรลัยโลก
เท่ห์ร้ายชนิดถ้าเรียนอยู่มหาวิทยาลัยนั้นเราอาจเป็นหนึ่งในแฟนคลับที่แอบย่องตามถ่ายรูปเหยี่ยวกับเด็กลมเหนือ 
แต่อ่อนโยนอย่างน่าทึ่ง  เวลาลมเหนือประกบคู่กับเหยี่ยวขาวเรารู้สึกเหมือนเขาเดินข้างกันอย่างเหมาะสม เคียงคู่
เหมือนออร่ฟุ้ง ๆ มีไอน้ำแข็งแห้งโปรย 5555


ในขณะที่เจฟฟรี่ในลมเหนือ  เป็นพ่อมดร้ายที่พร้อมร่ายเวทย์ แปลงทุกสิ่ง บันดาลตามสั่งเมื่อลมเหนือต้องการ
เหยี่ยวขาวร้องขอ ดูลึก ร้าย แต่ใจดี สมน้ำเนื้อกับตำแหน่งท็อปคู่เหยี่ยวขาว


แต่เจฟฟรี่ของจิระใน จิระกับจิระ ทำให้เราประหลาดใจ
ฝรั่งผมแดงมีเสน่ห์อีกแบบที่จับต้องได้มากกว่า  อาจเพราะผู้แต่งปูพื้นมาตั้งแต่ยังไม่เข้ามหาวิทยาลัย
ความรู้สึกที่แสดงออกมาผ่านเจฟฟรี่คนนี้  ดูหลากอารมณ์มากกว่า แต่ยังคงคาแรกเตอร์เดิมคือมีพื้นฐานอารมณ์ที่ลึก
และไม่ค่อยแสดงออกมาโต้งๆ ยกเว้นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเนื้อตัวของจิระตัวเล็ก

ส่วนโจ๊ก เหมือนเด็กน้อยม.ปลาย ถูกเกย์เฒ่าหลอก  นี่พูดจริงๆ นะ  แต่หลอกด้วยความเต็มใจ
สมกับเป็นโจ๊ก  ไม่ได้อ่อนแอ  แต่อ่อนไหว  ปากร้ายแต่หัวใจอ่อนโยน ก่อกวนทุกประโยค แต่ก็คิดถึงหัวใจคนอื่นเสมอ
ชอบซีนที่โจ๊กปฏิเสธเจฟ แต่ตัวเองต้องไปมุดอยู่ในตู้เสื้อผ้า  ชอบทุกคำที่พรั่งพรูออกมาจากปากยามที่เสียใจ
อ้อมโลก พูดทุกอย่างที่ค้างคา เหมือนเด็กน้อยปิดบังสาเหตุที่ตัวเองร้องไห้เป็นเผาเต่า ทั้งที่จริงๆ  แล้วตัวเองและน้า
ก็รู้ว่าโจ๊กเป็นแบบนี้เพราะอะไร 

จิระกับจิระ เวลาอยู่ด้วยกัน ให้ความรู้สึกแตกต่างจากคู่อื่น  ไม่ได้เดินเคียงข้างแบบออร่าฟุ้ง
ไม่ได้หวือหวา สะกดทุกสายตาเหมือนคู่ลมเหนือเหยี่ยวขาว  ไม่ได้ทัดเทียมด้วยรูปร่างหน้าตา
เพราะเจฟฟรี่ นก และลมเหนือ สูงมาก แต่เสน่ห์ของคู่นี้คือเวลาที่เจฟฟรี่หนีบโจ๊กเข้ากับตัว เข้ากับอก 
มันน่ารัก ไม่หวานเกิน ไม่น้อยไป จนอดยิ้มไม่ได้ เวลากระโดดขี่เอวก็เข้าทีนะ เขินแทน
เหมือนเด็กน้อยกับผู้ปกครอง ที่ไม่ใช่พี่น้อง  แต่เป็นเด็กน้อยที่เป็นของคนที่ตัวโตกว่า
พอ ๆ กับคนตัวโตกว่าที่เป็นของเด็กน้อยผมเกรียนตาคมด้วยความหวงที่แสดงออกมา
สำหรับเรานี่คือเสน่ห์ของจิระกับจิระ

พ่อมด กับนกร้าย เหมือนกันตรงที่ถ้าอยากได้ จะทำทุกอย่าง ทุกทาง เพื่อดึงคนของตัวเองเข้ามาอยู่แนบชิดกับตัว
สร้างกำแพงด้วยการสนับสนุนครอบครัว เพื่อน  เพื่อโอบล้อมคนของตัวเองไว้  นัยว่ารอดยากเพราะทุกด้านล้วนเป็นหูเป็นตา
สนับสนุน  แสดงออกไม่ปิดบังว่านี่คนของตน  ต่างกันตรงที่เหยี่ยวขาวในตอนแรกฟุ้งฟีโรโมน เหมือนมอมเมาลมเหนือ
แต่เจฟฟรี่กลับดูนุ่มนวล หวานละมุน  "come on" แล้วหลอกดอมดมด้วยช็อกโกแลตแกล้มเบียร์

ผู้แต่งวางบทให้ตัวละครอย่างพอเหมาะ  เหยี่ยวขาวดูบินสูงน้อยลงแต่ไม่ได้ลดความโดดเด่นสำคัญ
เพราะการวางบทให้เทมาที่พ่อมดผมแดงและจิระตัวเล็ก  เหยี่ยวขาวในตอนนี้จึงเหมือนคนสำคัญที่เติมสีสันให้สดใส
ด้วยเวลาเข้าบทกับโจ๊ก  และเสริมตัวตนของเจฟฟรี่ให้ชัดเจนด้วยกิจกรรมที่ทำร่วมกัน
อ้อ ขอบคุณผู้แต่งด้วย ที่วางบทมิสเตอร์ไนซ์กายได้อย่างพอเหมาะอีกแล้ว
เป็นกายที่ยังทำให้ตัวท็อปทั้งคู่อย่างเหยี่ยวขาวและพ่อมดผมแดงสั่นคลอน  แต่ไม่ได้ก้าวขึ้นมาเป็นตัวร้ายเพื่อช่วงชิง

นี่คอมเม้นหรือเรียงความ 555555555
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 23-10-2014 07:52:52
 ไม่อยากให้จบเลย อยากอ่านจิระป่วนจิระไปหลายๆ ตอน

ขอบคุณค่ะ :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 24-10-2014 12:16:38
น่ารักอ่ะโจ๊กกะเจฟ :-[
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: PlangPai ที่ 26-10-2014 11:14:19
อ่านจบแล้วชอบมากเลยนะ อินจัด ร้องไห้เลยทีเดียว รักกันละมุนมากๆ ขอบความคิดที่ว่า จิระของจิระ ทั้งสองคน คือแบบ เราเป็นของกันและกัน โอ๊ยยย อธิบายไม่ถูก ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ  :mew1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 06-11-2014 06:46:29
ขอบคุณค่ะ ^^
เรื่องนี้ดราม่าน้อยนะ แต่ทำไมอิชั้นมีน้ำตา ตอนนี้ตายังบวมอยู่เลย โฮๆๆๆ T_T
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Magis ที่ 06-11-2014 15:16:14
อยากอ่านเรื่องของกายบ้างอะครับ อยากให้กายมีคู่บ้าง
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 22-01-2015 22:09:47
ชอบมากเลย. ขอบคุณนะสำหรับนิยายดีดี
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ๛゙★βra_11!☆゙ ที่ 05-02-2015 00:05:17
โจ๊ก เจฟน่ารักกก
กอดคู่  :mew3:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46 จบ P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 13-02-2015 19:16:58
 :mew3:
โค้งขอบคุณสำหรับ 70 ผู้ครอบครองจิระxจิระ
คริสต์มาส 2014

1) KaTE
2) Aee
3) นวลพรรณ
4) Joy S.
5) คุณอ๋อง
6) nekko
7) สุอารี
8) กฤตยา
9) นัส
10) ***choijiin
11) Nog penquin
12) toey
13) Chidchom
14) Khanitta
15) pawens sion
16) Hunter Hunter
17) MiSS-U
18) Nut
19) dee-dee
20) me-rinn
21) nichytaec
22) Usa
23) Pao Siripen
24) nutae or
25) Kat Lert
26) mayaprissana
27) shoky_9
28) greensnake
29) Annko
30) Jang
31) aorpp
32) Sajee
33) maicy
34) yu_yu
35) lalanta
36) sirikanda28
37) S Phadcha
38) anch.
39) mamacub
40) Jenjira
41) Patcharin
42) nananaang
43) nekomaew
44) tuckky
45) ปิยะมาศ
46) Veeraporn
47) จิตตรานันท์
48) Siripon
49) ***Tangmo
50) ศุภรพัชร์
51) JangJangPang
52) ksksksks
53) รินภัทร
54) ***NetTSuME
55) Na
56) Opal
57) Duangkamon
58) Nokkie
59) ลูกหมีน้ำแดง
60) ยุคลธร
61) Angshigo
62) ธิติมา
63) kautumn จิระ
64) Nan Na'na
65) ตาล
66) rujaya
67) Gokusan
68) ***'jum
69) ***รสิกา
70) เธอคือ.

 :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56
เริ่มหัวข้อโดย: magic-moon ที่ 08-08-2015 17:13:27
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 17-08-2015 22:35:29
ชอบอ่ะ สนุกอ่ะ น่ารักมากด้วย ฟินสุด
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56
เริ่มหัวข้อโดย: sasaka8 ที่ 24-08-2015 16:03:34
ขอบคุณนะคะนิยายน่ารัก สนุกไม่เครียดดีค่ะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56
เริ่มหัวข้อโดย: zzz ที่ 28-08-2015 11:45:10
เย้ๆ ในที่สุดก็ได้อ่านเรื่องนี้จนจบ
ชอบจิระทั้ง 2 คน มากเลยจ้า  ได้มาเห็นอีกมุมหนึ่งของเจฟฟรี่ตอนอยู่กับโจ๊ก ตอนที่เป็นตัวของตัวเองโดยแท้จริง
บอกเลยว่า น่า-รัก-มาก  :-[

ขอบคุณคุณ puppyluv สำหรับนิยายดีๆ จ้า  :กอด1:
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56
เริ่มหัวข้อโดย: nano ที่ 30-08-2015 01:07:03
ฟินสุดๆ อ่านสองรอบ ชอบมาก
รีบกลับไปอ่านหนังสือ ลมเหนือต่อเลย โดยเฉพาะตอนของสองเจ อิอิ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56
เริ่มหัวข้อโดย: kiszy ที่ 06-10-2015 18:29:01
เฮ้ยยยย เรื่องนี้เหยี่ยวน่รักอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

จิระ จิระก็น่ารักนะ ได้เห็นอีกมุมมองนึงดี
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56
เริ่มหัวข้อโดย: KJ_Blue ที่ 13-05-2016 08:20:33
อ่านรอบที่....เท่าไหร่จำไม่ได้  555  :impress2: รอหนังสือค่ะ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 14-05-2016 15:03:53
คิดถึงคุณ
หัวข้อ: Re: JIRA's JIRA ตอน 46-จบ- P.53>>>พิเศษ P.55 (29/9/2014) ขอบคุณเล่ม 2014 p.56
เริ่มหัวข้อโดย: Cloudnine ที่ 16-05-2016 16:25:32
จบซะแล้ว น่าจะมีต่อถึงตอนเจอลมเหนือ เสียดายจัง
เจฟฟรี่เท่มากมาย โจ๊กก็น่ารัก ฮา และรั่วมาก
เหยี่ยวขาวมาโผล่เรื่องนี้รั่วสุดๆ ทำไมทีเรื่องตัวเอง เท่ -_-
อยากให้กายมีคู่อ้ะ น่าสงสารมาหลายเรื่องละ เราชอบไนซ์กายๆๆๆๆๆ
 :กอด1: