Older Brother.....18
“โอ๊ยยยยยยยย ทำไมมันไม่ถึงห้าล้านซะทีเนี่ย อือ แง่ๆๆๆ” เสียงเด็กบ้ากำลังนอนขยี้หัวตัวเองจนยุ่งเหยิงอย่างบ้าคลั่งอยู่บนโซฟาเพราะเกมในมือถือของผมที่มันโหลดมาเล่นเอง
“.........................” ผมปลายตาไปมองร่างเล็กนิดๆก่อนจะกลับมาสนใจข้อมูลของบริษัทที่ผมกำลังจะเข้าไปทำงานในอีกหนึ่งอาทิตย์
“อ๊ากกกกกก ตายอีกแล้ว ลีวายส์ไม่เล่นล่ะ เบื่อชะมัดเลย อื๊อออออ” ปากเล็กบอกออกมาว่าเบื่อแต่มือมันก็ยังไม่ยอมวางโทรศัพท์ที่นอนเล่นมาแล้วเกือบๆชั่วโมง
“ไปอาบน้ำไป....เดี๋ยวจะได้ทานข้าว” ผมบอกและดึงโทรศัพท์ที่ลีวายส์ยังเล่นอยู่ติดมือมาก่อนจะไล่มันให้ไปอาบน้ำ
“ขี้เกียจจังเลย เฮ้อออ ............... พี่ธารไปอาบด้วยกันมั้ยฮะ” ร่างเล็กกอดคอผมจากทางหลังเนื่องจากผมนั่งพื้น ลีวายส์อยู่บนโซฟา
“ไม่!!!!!” ลีวายส์เอียงหน้ามองผม ร่างเล็กย่นจมูกใส่ ฟอด! แล้วมันก็ยังชิงหอมแก้มผม ก่อนจะวิ่งเข้าห้องไป
ไอ้เด็กนี่มันชอบหาเรื่องใส่ตัวจริงๆเลย ผมมองตามร่างเล็กก่อนจะยิ้มบางตามความใสซื่อ(มากเกินไป)ของมัน หึ! บ้าสิ้นดีที่หัวใจผม กำลังพองโตเพราะเด็กวัยสิบห้า
“พี่ธารจะเปลี่ยนรถใหม่หรอฮะ” ไม่รู้ว่าลีวายส์ออกมาใหม่ตั้งแต่เมื่อไหร่ จู่ๆหน้าใสก็มานั่งอยู่ข้างๆ มันทำตาปริบๆมอง พร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ยังมันยังไม่อาบน้ำ แต่ก็หอมดีอยู่ =,.=
“อืม............” ผมตอบ เหลือบมองเด็กแก้มใสด้วยหางตานิดๆ เพราะแก้มใสของมันชิดติดกับจมูกผมมากจนได้กลิ่นแป้งหอมๆที่ส่งผ่านมา
“ลีวายส์ชอบคันนี้ฮะสวยดีฮะ” ร่างเล็กจิ้มฉึกๆลงบนจอแมคบุ๊คที่มีภาพ คอนิกเส็กก์ อาเกียร่า อาร์ สีขาวมุก คันสวย พร้อมกับทำตาแวววาว
“กูไม่ได้ซื้อให้มึง แล้วอีกอย่าง เงินกู!” ผมยกมือขึ้นกอดเอวของร่างเล็กไว้ ส่วนมืออีกข้างยกขึ้นบีบจมูกมันอย่างหมั่นเขี้ยว
“หรือว่าจะเอาบิ๊กไบค์แบบของพี่เซฟ นะฮะๆ ลีวายส์อยากขี่ดูมั่ง เท่ดีอ่ะ”
“ให้กูขี่มึงก่อน เดี๋ยวกูซื้อ” จมูกผมคลอเคลียอยู่ตรงซอกคอร่างเล็ก และเผลอหลุดคำพูดนั้นออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
“ขี่อะไรนะฮะ!” O.O
“ห๊ะ!!! ปะ....เปล่า! ไปอาบน้ำได้แล้วไป เหม็นแล้วเนี่ย” วู้! พอรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่มันจ้องมองผมอย่างสงสัยนั่นแหละ
ลีวายส์ทำปากอุบอิบอะไรบางอย่างก่อนจะเดินกลับเข้าไปอีกครั้งและครั้งนี่ผมหวังว่ามันจะอาบน้ำออกมาเรียบร้อยแล้วนะ เฮ้อออ ยิ่งโตก็ยิ่งพูดยาก แล้วเมื่อไหร่มันจะรู้จักโตก็ไม่รู้
Tru……………
“ว่าไง.......” ผมรับสายจากไอ้กายที่โทรเข้ามา
(ไอ้ธาร มึง! กูอยากไปเที่ยว พากูไปเที่ยวหน่อยสิ นะๆๆ) อะไรของมันเนี่ย ไอ้นี่ก็อีกตัวไม่อยากจะเชื่อใช่มั้ยว่าไอ้กายมันเรียนจบ ป.โท มา พร้อมๆผม แต่มันก็ยังจะรอกลับพร้อมผมก็อยากเที่ยวต่อ
“อะไร มึงไม่หางานทำบ้างหรือไง จะเกาะพ่อเกาะแม่ไปถึงไหน” ผมบอกและส่ายหน้าให้กับคนในสาย
(ทำไม! ก็พ่อกูรวย นะๆๆ ไปรีสอร์ทของแม่มึงก็ได้นะๆๆๆ กูอยากไปนะๆๆๆ นะอีธารคนหล่ออออออออออออออออออ) มันลากเสียงยาวซะ จนผมต้องดึงโทรศัพท์ออกหางจากหู
“เดี๋ยวค่อยคุย เย็นนี้กูจะเข้าร้าน....จะให้กูแวะรับมั้ย”
(โอเค!.....ได้ๆ ลีวายส์ลูกกูอ่ะ)
“อาบน้ำอยู่...”
(มึงไม่ช่วยอาบบ้างล่ะ คริคริ) ไอ้เหี้ยกายมันรีบพูดและตัดสายทิ้งไป
ผมแวะรับไอ้กายที่บ้านก่อนจะมาถึงร้านในช่วงเย็นของวัน เมื่อเข้าไปถึงในร้านก็ตรวจสอบความเรียบร้อยและสั่งงานเด็กในร้านนิดหน่อยก่อนจะเดินขึ้นมาให้ห้องทำงาน
“เย้ๆ ไปฮะ............พี่ธารรรร เราไปเที่ยวกันนะฮะๆ นะๆ ลีวายส์อยากไป” ลีวายส์บอกอย่างตื่นเต้น มือเล็กเข้ามาเกาะแขนผมไว้
“ไปเที่ยวที่ไหน อาทิตย์หน้าจะเปิดเรียนแล้วนี่” ผมบอกก่อนจะเดินมานั่งลงบนโซฟาและดึงบุหรี่จากซองของไอ้เซฟมาสูบ มันนั่งทำงานอยู่
“ก็ไปก่อนโรงเรียนเปิดไงฮะ นะๆ ลีวายส์อยากไป พี่ธารจะได้ไปหาคุณแม่ด้วยไงฮะนะๆ” ที่จริงผมก็กะว่าจะหาเวลาไปเยี่ยมคุณแม่ท่านอยู่ เพราะตั้งแต่ที่ผมไปเรียนเมืองนอกผมกับแม่ก็ไม่ได้เจอกันเลย แม่โทรมาหาผมบ้างแต่ก็ไม่บ่อยนัก
“ไปนะไอ้ธารนะๆ ลีวายส์อยากไปเห็นป่ะ”
“กูรู้หรอก มึงเป่าหูมัน.........มึงล่ะไอ้เซฟไปด้วยป่ะ” ผมถามไอ้เซฟอีกคนเพราะได้คำตอบว่าจะไปแล้ว และผมคิดว่าไปทั้งทีก็น่าจะไปกันหลายๆคน เราไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันมานานมาก
“ไปดิ กูว่าจะให้ช่างมาเดินไฟในร้านใหม่แล้วก็แก้ไขเวทีนิดหน่อยด้วยดูมันยุ่งๆยังไงก็ไม่รู้ จะปิดร้านสักสองสามคืน”
“เย้!!!! งั้นเราก็ไปกัน โทรหาไอ้แมนด้วยนะ เราจะได้ไปเที่ยวด้วยกันซะที” ดูเหมือนไอ้กายจะดีใจกว่าลีวายส์ซะอีก กูล่ะเหนื่อยกับมัน(สองคน)จริงๆ
“แล้วมึงไม่ชวนพี่หมอไปด้วยหรอ”ผมถามไอ้หาย
“..............................” ความเงียบเข้าจู่โจมมัน ณ บัดนาว หึ!
“อื๊ออออ ลีวายส์ง่วงจังฮะ” ร่างเล็กพูดบอกในขณะที่มันขึ้นมาบนรถได้ไม่ถึงยี่สิบนาทีของเช้าวันใหม่ ผมกำลังขับรถไปรับไอ้กายและไอ้เซฟหลังจากเมื่อวานที่ตกลงกันว่าจะไปเที่ยว
“กูบอกแล้วใช่มั้ย ว่าอย่าเล่นดึก ก็ไม่ฟัง” มันเอาแต่เล่นเกม
“พอลีวายส์จะนอน ก็พี่ธารมาสอน...จูบลีวายส์นี่ฮะ” ร่างเล็กบอก ทำปากยื่นใส่ผมจากนั้นมันก็เองเบาะนอน เหอะๆ (เนียนนะอีธาร)
“ไอ้แมนล่ะ” ไอ้กายถาม เมื่อมันขึ้นมาบนรถพร้อมๆกับไอ้เซฟ ไอ้เซฟมารออยู่บ้านมันเพราะผมไม่ต้องวงไปรับซึ่งอยู่อีกเส้นทาง
“มันบอกเดี๋ยวตามมา.....ให้ไปก่อน นี่มึงเอาของมาเยอะไปป่ะ” ผมถามไอ้กาย เพราะเมื่อกี้เห็นมันขนกระเป๋าใบใหญ่ขึ้นหลังรถ
“เออ อย่างกับไปเป็นเดือน....เหอะๆ หรือจะหา......ที่โน้นวะ ฮ่าๆๆๆ” ไอ้เซฟว่าก่อนจะหัวเราะเสียงดัง กับคำที่มันไปได้พูดออกเสียงเมื่อกี้แค่ทำปากก็เล่นเอาไอ้กายเริ่มเคือง
“ผัวพ่องมึงสิ!!!! ไอ้สัด” หึ!
“มันไม่หาหรอ ของเค้ามีอยู่แล้ว แค่รอเรียกใช้” หึ! ผมมองไอ้กายจากกระจกมองหลังมันเบิกตากว้างเล็กน้อยกับคำพูดของผม ส่วนไอ้เซฟมันก็เงียบไป
“ไอ้เหี้ยธาร กูน่าจะพารถมา ไม่น่ามากะมึงเลย ถ้ากูไม่ขี้เกียจขับน่ะนะ” มันเอื้อมมือมาตบหัวผมทีหนึ่งก่อนจะหันไปนั่งซบไหล่ไอ้เซฟและหลับตาลง “กูหลับแป๊บ”
“อืม......” ไอ้เซฟนิ่ง มองเรียวหน้าไอ้กายบนไหล่ของมัน ก่อนจะยกมือขึ้นลูบหัว ไอ้กายที่ยังไม่หลับเลยดึงมือไอ้เซฟไปเกยปลายคางไว้
ผมมองภาพนั้นอย่างเหนื่อยใจก่อนที่สายตาไอ้เซฟจะสบสายตากับผมผ่านกระจกมองหลัง ผมส่ายหน้าให้ผมเบาๆเพื่อจะเตือนอะไรบางอย่างก่อนที่มันจะละสายตาไปมองวิวนอกหน้าต่าง
ผมไม่ได้ห้ามหรือขัดขวางความรู้สึกของเพื่อนหรอกนะ ครั้งหนึ่งมันเคยเกิดขึ้นมาแล้วแต่เหมือนอีกคนจะไม่รู้ตัวว่ากำลังทำให้อีคนหวั่นไหว ผมเลยไม่อยากให้มันเกินขึ้นอีก
“พี่ธารรรรรรรร อื๊ออออออ” ฉิบหาย เสียงลีวายส์ดังลั่นอยู่ในรถ ในขณะที่ผม ไอ้กายและไอ้เซฟลงจากรถและเดินมาหยุดทักทายกับแม่ของผมที่หน้ารีสอร์ท หลังจากที่เราขับรถมาถึงในเวลาเที่ยงวัน
ไอ้กายนั่นแหละที่คิดจะแกล้งทิ้งให้มันนอนหลับอยู่ในรถคนเดียว ใครจะไปรู้ว่ามันจะร้องซะ จนผมต้องวิ่งกลับมารับ
“เออๆ อยู่นี่ๆ ......ร้องซะ อายคนบ้างมั้ยเนี่ย” พอผมวิ่งมาถึงปุ๊บ มันก็กอดปั๊บไว้แน่น แต่นอกจากผมแล้วทั่งไอ้กายไอ้เซฟและแม่ก็วิ่งตามมาดูด้วย
“เป็นอะไรกันน่ะลูก........อะ...อ้าว” ผมหยุดยื่นอยู่ข้างๆผมก่อนจะถาม ลีวายส์เงยหน้าขึ้นทั้งน้ำตามองทุกคนที่กำลังมองมันเป็นตาเดียว
“เฮ้ออออ กูว่าแล้วใช่มัยไอ้เซฟ ลุกขึ้นได้แล้วลีวายส์ ถึงแล้ว........” ลีวายส์กัดปากใส่ไอ้กายที่กำลังยืนหัวเราะก่อนจะปล่อยผมและลงจากรถ
“ลีวายส์......งั้นหรอ” แม่ถามยิ้มๆ คงจะจำเด็กคนหนึ่งที่ผมพามาเที่ยวด้วยเมื่อหลายปีก่อนได้และตอนนี้มันก็โต(แต่ตัว)แล้ว
“สวัสดีฮะ คุณแม่” ลีวายส์ยกมือไหว้แม่อย่างนอบน้อม แม่ส่งยิ้มใจดีให้ก่อนจะเข้ามากอดลีวายส์
“โตขึ้นแทบจำไม่ได้เลยนะ....หล่อขึ้นด้วย เอ๊ะ!!!!! แล้ว เออ.....มาด้วยกันหรอ เออหมายถึง....” แม่ผมเกิดอาการสงสัยทันที เพราะผมเองก็ยังไม่ได้บอกความจริงกับท่านว่าลีวายส์เป็นใคร ผมกะว่าจะบอกตอนนี้แหละเพราะถ้าท่านเห็นว่าผมดูแลลีวายส์มาได้ถึงขนาดนี้ท่านจะยอมรับได้ไม่มากก็น้อย
“เดี๋ยวผมมีเรื่องจะคุยกับแม่น่ะครับ...เออให้เพื่อนผมไปพวกผ่อนก่อนเถอะครับ” ผมบอก แม่พยักหน้ารับก่อนจะเดินจูงมองลีวายส์ไปไม่ยอมปล่อย
แม่จัดให้พวกผมพักในที่พักโซนวีไอพีสำหรับแขกที่มันกันเป็นครอบครัวหรือกลุ่มคนหลายคนข้างในมีห้องพักแยกให้ คล้ายๆกับบ้านพักหลังใหญ่ มีห้องสามห้องพร้อมกับห้องครัวเล็กๆและมีสระน้ำสวนตัวที่ไม่ใหญ่มากนัก ด้านหน้าติดริมหาดส่วนรอบๆก็มีวิวสวยๆน่ามอง
“มีอะไรจะบอกแม่หรอธาร” ผมแยกตัวออกมาโดยให้พวกไอ้กายพักผ่อนไปก่อน เพื่อจะมาคุยกับแม่
“คือ.....เรื่องลีวายส์น่ะครับ ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษที่ไม่ได้บอกความจริง” ท่านขมวดคิ้วมองผมอย่างไม่เข้าใจ “ลีวายส์ไม่ใช้น้องชายของเพื่อนผมหรอกครับ”
“อ้าว......แล้ว.....ยังไง.......”
“เมื่อห้าปีก่อน....พี่น้ำทิ้งเด็กสิบขวบคนหนึ่งไว้กับผม ก่อนที่ยัยนั่นจะไปแคนาดา ซึ่งเด็กคนนั่นไม่ได้เป็นอะไรกับเธอเลย เป็นแค่ลูกที่ติดมากับสามีของเธอซึ่งด่วนจากไป ด้วยอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้ผมไม่สามารถทิ้งเด็กคนนี่ได้ ผมจึงต้องดูแลและให้อยู่กับผมจนถึงทุกวันนี้”
“ตายจริง!!!! ยัยน้ำนะยัยน้ำ ทำไมธารไม่บอกแม่.....โอ๊ย! นี่ลูกฉันทำไมถึงเป็นคนแบบนี้นะ” นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นน้ำตาของแม่และมันก็ทำให้ผมรู้สึกหดหู่ใจพอสมควร
“ผมพยายามติดต่อยัยนั่นแล้ว แต่ไม่เคยได้ข่าวเลย แต่ว่า.....ช่างเถอะครับ”
“ธาร! .........แม่จะรับชอบแทนยัยน้ำก็แล้วกัน ให้ลีวายส์มาอยู่กับแม่ก็ได้ แม่ไม่อยากให้ลูกต้องรับผิดชอบเรื่องที่ลูกไม่ได้เป็นคนก่อ” เพราะอย่างนี้แหละผมถึงไม่บอกท่าน
“แต่ผม.........ไหนๆผมก็รับผิดชอบมาถึงขนาดนี้แล้วและ...........ลีวายส์ก็จะอยู่กับผม”ผมบอกแค่นั้น ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกมาจากห้องทำงานสุดหรูของท่าน
ผมรู้ว่าแม่ไม่อยากให้ผมลำบากไม่อยากให้ผมต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ผมไม่ได้ก่อขึ้นเอง แต่ ในเมื่อผมทำมาถึงขาดนี้แล้วจะให้ผมหยุดได้ยังไง เพราะความสัมพันธ์ของผมกับลีวายส์มันมากขึ้นเรื่อยๆจนผมไม่อยากให้มันไปจากผม ยังไงลีวายส์ก็ต้อง‘อยู่กับผมตลอดไป’
“พี่ธาร!!! ทางนี้ฮะ......” ลีวายส์ตะโกนเรียกผมมาจากทางสระน้ำ ร่างเล็กกำลังกระโดดแย่งลูกบอลจะไอ้กายและไอ้เซฟ
“.................” ผมเดินตามไป และนั่งลงข้างๆสระก่อนจะถอดเสื้อนอกสีดำออกเหลือแต่เสื้อกล้ามสีเทาตัวบาง
“พี่ธารมาเล่นด้วยกันนะฮะ” ลีวายส์ขึ้นมาจากสระ ร่างเล็กมาดึงแขนให้ลุกตาม แต่ผมยื้อมือมันไว้และดึงเข้าหาตัวให้ลีวายส์นั่งลงบนตักผม
“ใครใช้ให้ใส่เสื้อตัวนี้ หื่ม!” ผมยกมือขึ้นกอดเอวบางไว้ ยื่นหน้าเข้าไปถามมันใกล้ๆ
“กะ....ก็.......ก็ไม่เห็นเป็นรัยนี่ จริงๆลีวายส์อยากถอดเสื้อด้วยซ้ำ ก็มีแต่ผู้ชายด้วยกันทั้งนั้นนี่ฮะ อีกอย่างที่นี่ก็ส่วนตัวออก” ร่างเล็กพูดบอก
ผมไล่สายตามองเสื้อกล้ามที่มันใส่ หึ! ก่อนจะเค้นหัวเราะออกมา ผมจะไม่ว่ามันเลยสักคำถ้ามันใส่อยู่คอนโดกับผมเพราะเสื้อมันเป็นเสื้อรูตัวบางที่เห็นไปถึงไหนตอไหนทั้งไหลปลาร้าคู่สวย ยอดอกสีอ่อนและแอ่งสะดือที่รับกับเอวคอดได้รูป แล้วก็ยังใส่กับอันเดอร์แวร์ด้วย เหอะ เจริญเด็กกู
“อ่ะ..........เลือกเอาว่าจะใส่ตัวนี้และเล่นต่อหรือจะไปอาบน้ำและเลิกเล่น” ผมถอดเสื้อกล้ามตัวเองออกก่อนจะยื่นให้มัน ขี้เกียจเดินเข้าไปในห้องอีก
“ก็ได้ฮะ แต่เดี๋ยว......พี่ธารไปเล่นด้วยนะฮะ” ลีวายส์สวมเสื้อกล้ามของผม เสื้อกล้ามตัวโต ยาวลงไปเกือบถึงเข่าจนปิดอันเดอร์แวร์ของมันได้พอดี ผมผูกปมตรงแขนเสื้อกล้ามทั้งสองบ้างที่มันยาวจนคอคว้านลงไปจนเลยหน้าอก เล่นเอาไอ้กายกับไอ้เซฟขำไปตามๆกัน
“พี่กายอ่ะ หัวเราะอะไรเล่า ......อ่ะ เรามาเล่นเกมกันดีกว่า” ลีวายส์ลากผมลงสระ มายืนนิ่งให้มันเกาะหลังอยู่กลางน้ำ ด้วยความสูงของมันที่เท้าแตะไม่ถึง
“เกมไรอ่ะเอาดิ เล่นๆ กูจะกลับไปเป็นเด็ก ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้กายพูดบอก ทำเอาไอ้เซฟที่ยืนอยู่ข้างๆต้องยกมือขึ้นผลักหัวมัน
“ก็ได้ๆ เด็กได้ให้วันหนึ่ง.....พี่ธารให้ลีวายส์ขี่คอนะฮะ” ลีวายส์บอก ก่อนจะเด้งตัวจากน้ำและผมก็ย่อตัวให้มันอย่างอัตโนมัติ
ลีวายส์ขึ้นไปอยู่บนคอผมเรียบร้อยสองขาเรียวอยู่บนไหล่กว้างของผม ผมจึงต้องจับขามันไว้กันหล่น แต่ขึ้นมาแล้วมันก็ใช่ว่าจะอยู่นิ่งๆ ขยับทีนึ่งนี่......แม่ง แล้วพอผมหันหน้าทีหนึ่งนี่จมูกผมก็โดนซอกขาขาวๆของมัน อีกอย่างไอ้ที่นุ่มนิ่มอยู่ตรงท้ายทอยผมนี่มัน...... นี่ผมกำลังฟุ้งซ่านในขณะที่เด็กบ้ามันสนุกใหญ่
“พี่กายก็ขึ้นไปขี่คอพี่เซฟด้วยสิ แล้วเดี๋ยวเรามาเล่นโยนบอลกัน โดยเล่นอยู่ในช่องเส้นสีฟ้าๆนี่นะฮะ ใครรับลูกได้ได้แต้ม รับไม่ได้ก็ไม่ได้แต้ม ใครโยนลูกออกจากช่องก็ถือว่าไม่ได้แต้ม ฮะ” งง งงป่ะกับภาษาของมันแต่พวกผมไม่งงเพราะเห็นภาพอยู่
ในสระน้ำมีเส้นสีฟ้าสองเส้น(ผมก็ไม่รู้ว่าเค้าทำไว้ทำไม) แบ่งสระออกเป็นลู่สามลู่ เราเลยใช่ลู่ตรงกลางเล่นเกมถ้ารับลูกที่อีกฝ่ายโยนมาได้ก็จะได้แต้ม ถ้ารับไม่ได้ก็อด แล้วถ้าโยนลูกออกจากลู่ก็จะเสียแต้มให้อีกฝ่าย โดยจะสลับกันโยนคนล่ะครั้ง โอเค คิดตามได้นะ
“โอเคเล่นๆ เริ่มล่ะนะ ใครแพ้จ่ายค่าเหล้าคืนนี้ด้วยยยยย เอ้า!!!!” ไอ้กายกระโดดขึ้นขี่คอไอ้เซฟจนไอ้เซฟที่ไม่ทันได้ตั้งตัวจมหายลงไปในน้ำ
“เฮ้ย!!! เดี๋ยวๆๆๆ” ผมบอกแต่ก็ขยับตัวไปตามทิศทางของลูกบอกให้ลีวายส์รับได้ “ใครๆ ใครจะพามึงไปดื่ม กูมาพักผ่อนเว้ย!!!”
“อ้าว ก็ต้องมีบ้างล่ะนา เน้อไอ้เซฟ” มันบอกก่อนจะก้มหน้าลงไปยักคิ้วกับไอ้เซฟที่ให้มันคี่คออยู่
“ถ้าพี่ธารไม่อยากจ่าย พี่ธารก็พาลีวายส์ไปรับลูกให้ได้สิฮะ” ลีวายส์ก้มลงมาบอกผมแล้วก็หัวเราะคิคิ หนอย แผ่นไอ้กายหรือเปล่าวะเนี่ย
และแล้วเราก็เริ่มเล่นกันอย่างเมามันแบบไม่มีใครยอมใครแต่ดูเหมือนคนที่สนุกสุดน่าจะเป็นลีวายส์กับไอ้กายซะมากกว่า มีบางครั้งที่ลีวายส์ถึงขั้นขึ้นไปเหยียบบนไหล่ผมก่อนจะกระโดดรับลูกบอลและจมลงไปในสระ จากนั้นก็ผุดขึ้นมาบนผิวน้ำ
แต่ ผมกับไอ้เซฟนี่สิต้องแบกพวกมันสองคน แถมยังต้องแข่งกับแรงดันในน้ำเพื่อเคลื่อนไหวตัวอีก โอ่ อยากบอกว่าโคตรเหนื่อยเลยทีเดียว หรือเป็นเพราะผมแก่แล้วนะ ไม่ๆ กูแรงดีอยู่
“จบเกมเย้ๆ เราชนะเพราะงั้น พี่กายกับพี่เซฟต้องจ่ายค่าเหล้า ฮ่าๆๆๆๆ” ผมกับลีวายส์ขึ้นจากสระหลังจากที่ชนะการแข่งขัน เหอะๆ อย่างกับชิงแชมป์ระดับชาติเลยแม่ง
“พี่ธาร....อ่ะ......” ผมดึงลีวายส์เข้ามาในห้องน้ำก่อนจะพาร่างบางมายืนใต้ฝักบัวหลังจากที่เข้ามาในห้อง ไหนๆก็ไหนๆแล้ว โทษฐานที่มันทำผมของขึ้นตอนอยู่ในสระผมก็ต้องมาปลดปล่อยกับมันสิ หึ
“หื่ม...........ถอดเสื้อซิ ไม่หนาวหรือไง” ผมบอกร่างเล็กตรงหน้า ลีวายส์ถอดเสื้อออกอย่างว่าง่ายก่อนที่มือเล็กจะถึงกางเกงออกแต่ผมหยุดมือไว้
“พี่ธะ..........อุ๊บ!!!” ผมก้มลงจูบร่างเล็กอย่างอดใจไม่ไหว โพรงปากสีสดยังคงหวานจับใจเหมือนทุกครั้ง
ลำตัวเราแนบชิดติดกันจนไม่เหลือที่ว่างเลยสักจุด ร่างเล็กเหมือนรู้งาน ยกมือขึ้นโอบรอบคอผมไว้เพราะความสูงที่ขัดกันลีวายส์จึงต้องเขย่งเท้าตัวเอง
“อื๊อออออ.....อ่า” ร่างบางครางเสียงพร่าเมื่อผมล่ะริมฝีปากออก ไล่ลงจูบดูดผิวนุ่มขาวใสลงมาจนถึงไหปลาร้าผ่านลงมาหยุดอยู่ตรงยอดอกสีอ่อน
“อืมมมมมม.....จิ๊” ผมครางออกมาก่อนจะสบถกับอารมณ์ของตัวเองที่พลุ่งพล่านมากเกินไปอยากจะทำมันแรงๆแต่ก็ไม่ได้
“อ่ะ.....พี่ธาร..........เจ็บฮะ” ลีวายส์ครางบอกเพราะกลางตัวที่ผิดปกติของตัวเอง ผมเลยเลื่อนมือที่กำลังคลึงยอดอกร่างเล็กลงต่ำ
“ตรงนี่ใช่มั้ย” ผมกระซิบบอก เมื่อมือหนาบีบคลึงเบาๆอยู่ตรงกลางเป้าของลีวายส์
“อ่ะ!!! ฮะ .....อ่า......” ลีวายส์บอกพร้อมกับครางเสียงหวาน ผมจึงก้มลงจูบดูดปากสีสดอีกครั้งก่อนจะลากปลายลิ้นเลื่อนลงต่ำมาเรื่อยๆ ผ่านคอและร่องอกลงมาจนถึงหน้าท้องแบนราบจนเข่าผมถึงพื้นอยู่ในท่านั่ง พร้อมๆกับมือหนา เกี่ยวอันเดอร์แวร์ของร่างเล็กออก
“อ่า.....ซีดดดด” ผมกัดปากตัวเอง ไล่เลียแกนกายน้อยของร่างเล็กตรงหน้าก่อนจะครอบปากลงจนเกือบถึงโคน
“อ่ะ! .......... อ่ะ! พะ....พี่ธาร......” ร่างบางขาเริ่มสั่นเล็กน้อย เมื่อผมขยับแกนกายน้อยเร็วขึ้นและเร็วขึ้น จนกระทั้งน้ำรักสีขุ่นแตกออกมา ผมกลืนส่วนหนึ่งลงคอก่อนจะขยับอีกสองสามครั้งให้มัน
“ตาพี่บ้างนะ” ผมลุกมายกตัวลีวายส์ขึ้น ร่างเล็กเกี่ยวขากับเอวผมไว้แผ่นหลังเนียนใสชิดติดกับกระจบเงา
อารมณ์พลุ่งพล่านในตัวทำให้ผมอยากลอง.....กับร่างเล็ก......จนหน้ามืดตามัว ผมรุกจูบร่างเล็กอย่างหนักหน่วงก่อนที่มือไม้จากเลื่อนไหลไปตามเรือนร่างบาง
“อื๊ออออออ........” ผมครางออกมาอย่างพอใจเมือลีวายส์เองก็คอยตอบสนองผมได้ดีทีเดียว
ร่างบางร้องสะดุ้งเล็กน้อง เมื่อผมไล่นิ้วไปหยุดอยู่ตรงช่องทางรักสีสวย ที่คอยขมิบปลายนิ้วของผม ถึงแม้ว่าผมไม่ได้สอดมันเข้าไป
“อ่ะ!!!!” ผมช่างใจอยู่แป๊บหนึ่งก่อนจะตัดสินใจสอดมันเข้าไปได้เพียงนิดเดียว ลีวายส์สะดุ้งเฮือกและละริมฝีปากออกจากริมฝีปากผม
“อ่า.....ลีวายส์ครับ.......อย่างเกร็งนะ.....ไม่ต้องกลัว อ่า......ซีดดด ไม่ต้องเกร็ง” แรงตอดรัดจากร่างเล็กทำให้ผมอยากทำแรงๆมากกว่า อยากสอดมันเข้าไปอีกและในที่สุดผมก็ทำมัน
“อึก!!! อ่ะ อึกๆ อื๊ออออ อึก!” ลีวายส์ดิ้นเล็กน้อยคงตกใจกับสิ่งที่ผมทำ ผมพยายามนุ่มนวลแล้วนะแต่ว่า..
“อ่า.......ไม่ต้องกล้ว อย่างเกร็งครับคนดี.....ซีดดดด” ผมถอนหายใจออกมาแรงๆก่อนจะดึงนิ้วออกและใส่มันกลับเข้าไป
“อึก!!! ลีวายส์เจ็บ.....อ่ะ! ไม่เอา.....อื๊อออ ไม่เอา” ลีวายส์ร้องบอกออกมาพร้อมกับน้ำตาใสๆ ผมนิ่งและใจวูบลงในที่สุด ผมจึงค่อยๆดึงนิ้วออกช้าๆ และเบามือที่สุดเช่นกัน
“เด็กดีไม่ร้องครับ....จิ๊! พี่ธารไม่ทำแล้วนะ จุ๊บ!!!” ผมบอกก่อนจะว่างร่างเล็กลงพื้น ลีวายส์ทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าอย่างหมดแรง ร่างเล็กสะอื้นไห้ไหล่สั่นไหว ผมเลยย่อตัวลงโอบกอดลีวายส์ไว้ในอ้อมแขน “พี่...ขอโทษ”
“ลีวายส์.....ลีวายส์ครับ” ผมปลุกร่างเล็กที่กำลังนอนขดตัวอยู่ในอ้อมแขนเมื่อผมตื่นก่อนและเห็นว่าเป็นเวลาเย็นแล้ว
“อื่มมมมมม....” ลีวายส์บิดตัวเข้าหาแผงอกผมที่เปลือยเปล่าก่อนจะนิ่งเงียบไปอีก หึ! คงเพราะวันนี้เล่นจนหมดแรงหรือไม่ก็เพราะผม.....คิดจะทำบ้าๆกับมัน แต่ยังดีที่ผมถอนตัวทัน
“ลีวายส์.......กินข้าวมั้ย หื่ม.....” ร่างเล็กสั่นหัวอยู่กับแผงอกผม ผมก้มลงหอมแก้มใส่เบาๆก่อนจะลุกออกมา “งั้นนอนพักก่อนแล้วกัน เดี๋ยวมา ฟอด!”
“ลีวายส์อ่ะ” ทันทีที่ผมออกจากห้องมาไอ้กายที่กำลังนั่งดูหนังอยู่ก็ถามหาลูกมันเลยครับ
“นอนอยู่ หมดแรงไปล่ะ” ผมบอก เดินมาหยิบขนมกินเล่นของไอ้กายเข้าปาก “ไอ้เซฟล่ะ” ผมถามเพราะไม่เห็นเพื่อนสนิทอีกคน
“โน้น.....นอนอยู่ในเปล” ผมมองตามนิ้วไอ้กายที่ชี้บอกก็เห็นไอ้เซฟนอนหัวดำอยู่ด้านนอก
“ไอ้แมนมายัง มันโทรมาบอกกูตอนกลางวันว่าจะมาเย็นๆ”
“มาแล้ว เห็นเดินหลังไวๆเข้าไปในห้อง ไม่รู้มากับใคร คงจะเป็นเด็กของมันล่ะมั้ง” ไอ้กายบอก ก่อนจะหันไปสนใจจอทีวีต่อ
ผมเดินมายังห้องไอ้แมนซึ่งอยู่ริมระเบียงติดกับสระน้ำก่อนจะเปิดประตูเข้าไป เฮ้ย!!!! ผมเปิกตากว้างกับภาพภายในห้องของมัน ไอ้แมนกำลังกอดจูบอยู่กับใครสักคนอย่างดูดดื่มและร้อนแรงจนแทบจะไม่สนใจผมที่เปิดประตูเข้าไป
“เฮ้ย!!! ไอ้.........ธาร”
เพี้ย!!!!!
และก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อหน้าไอ้แมนหันไปตามแรงเหวี่ยงฝ่ามือของอีกคนที่ผมคุ้นตาแต่ก็นึกไม่ออก ที่ตกใจเพราะไม่คิดว่าไอ้แมนมันจะโดยเด็กของมันตบเอาซะเฉยๆ โดยที่มันยืนนิ่งไม่ตบกลับและไม่ด่าว่าสักคำก่อนที่มันจะลากผมออกมานอกห้อง
“โธ่ มึงไม่ต้องมองกูแบบนั้น.....เฮ้อออออ” มันถอนหายใจออกมา ก่อนจะเริ่มเล่าทุกอย่างให้ผมฟัง เพราะถ้ามันไปบอกผมก็จะเค้นมันให้ได้ในเมื่อเราเป็นเพื่อนสนิทกัน และดูมันเครียดๆ ผมก็ยิ่งอยากรู้
“เอาจริงๆนะ กูไม่เคืองเรื่องที่มึงไม่บอกกูตั้งแต่แรก.....แต่มึงบอกได้มั้ยว่ามึงเอามันมาทำไมล่ะ” ผมถามไอ้แมน สีหน้ามันดูเครียดมากขึ้นกว่าเดิม
“ไม่รู้ว่ะ.......กูแค่.......ไม่รู้อ่ะ” มันทึ่มหัวตัวเองแรงๆก่อนจะ....
“หยุด!!!!” ผมตะคอกใส่มัน เมื่อเห็นว่าเพื่อนผมหัวเสียจนคว้าเอาขวดน้ำขึ้นมาจะปาลงพื้น “ใจเย็นๆ บางสิ” มันยอมว่างขวดน้ำลงก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งอีกครั้ง ผมรู้นิสัยมันดีครับ
“มึงว่า....กูควรทำไงวะ” มันถาม
“นี่กูพาพวกมึงมาเที่ยวนะ......เอาเป็นว่ากลับไปค่อยคิดแล้วกัน กูไม่อยากให้คนอื่นคิดมากตาม” ผมบอก ไอ้แมนถอนหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะลุกขึ้นเดินกลับเข้าไปในห้อง
ไอ้แมนบอกว่ากลับไปเจอกับคุณโอ๊ตอีกครั้งหลังจากที่ผ่านมาสี่ปีกว่าแล้ว คุณโอ๊ตกำลังจะแต่งงานแต่กลับหนีไม่สิ มาอยู่ไม่ใช่หนี มาอยู่กับไอ้แมนโดยพี่ชายไม่รู้ และผมก็เพิ่งจะรู้ว่าไอ้แมนมันมีความสัมพันธ์กับคุณโอ๊ตที่มากกว่านั่น นี่หรือเปล่าที่ทำให้ไอ้แมนพาเขามา น่าปวดหัวแทนจริงๆ
เช้าวันใหม่...............................
“ลีวายส์ล่ะ” ผมเดินงัวเงียออกมาจากห้องนอกถามหาลีวายส์ มานั่งลงบนโซฟาข้างๆไอ้กายและเอนหัวพิงไหล่มัน เพราะเมื่อคืนมันจะให้ผมพาไปเที่ยวแต่ผมไม่ยอมไปอีกอย่างไอ้แมนเมีย เฮ้ย คุณโอ๊ตไม่ให้ไปมันก็ไม่ไป ไอ้กายเลยอด ไปออเซาะไอ้เซฟก็ไม่ได้ผล มันเลยงอน
“โน้น ไม่รู้ใครมาหา เด็กอะไรวะหล่อน่ารักกกกกก” ผมยกหัวขึ้นขมวดคิ้วมองหน้าไอ้กาย มันบุ้ยหน้าไปทางสระน้ำ ผมจึงมองตามไป เห็นลีวายส์กำลังนั่งอยู่กับเด็กหนุ่มหัวทองคนหนึ่ง
“ดีใจมากเลยนะ พอรู้ว่าลีวายส์มาพี่ก็มาทันทีเลย มีของมาให้ด้วย นี่” ผมเดินออกมาเงียบๆ ได้ยินเสียงพวกมันนั่งคุยกัน
“ว้าววว สวยจัง ฮ่าๆ ลีวายส์ชอบฮะ ขอบคุณมากๆฮะ” หื่ม! จับมือ?
“ลีวายส์!!!!”
<<<<<<<<TBC>>>>>>>
อีธารของขึ้น??????
ปล.มีอะไรผิดพลาดขอโทษด้วยนะคร้าาา รีบมากอ่ะ หึๆ
เดี๋ยวจะย้อนกลับมาแก้คำผิดให้นะค่ะ
เน็ตกากมากกว่าจะลงได้
รักทุกคนค่ะ
หัวข้อ: Older Brother พี่ชายถึงร้ายก็จะรัก by Mirror ตอนพิเศษ แมน&โอ๊ต(20/06/15) (อ่าน 167783 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก