หัวข้อ: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++

[maew189870]

ขอให้พี่เข้าใจน้องด้วยเถอะ

[sanri]

  องค์ชายจะทำตัวน่ารักกับผีกตบไปหนายอ๊า 
แล้วตอนต่อไปจะเป็นเยี่ยงไรหนอ  รอติดตามจ้า 

[taroni]

ผักตบกับองค์ชายน่ารัก 

[Lisnary]

  จะพยามหักห้ามใจ อดทนรอ หุหุ 

[sukaz]

รอโอกาศเหมาะๆแล้วจัดการตอกให้หงายหลังเลย

 

[akeins]

ชลธาร มาแล้วจะเกิดอะไรบ้างละเนี้ยะ

[Poseidon]

[Hummer]

เฮงๆ รวยๆ อวยพรตรุษจีนคร๊าบบบ

รออ่านวันพรุ่งนี้ ตามนัดของคุณลักษ์ ไม่ได้เร่งแต่อยากอ่านมะครัช!

ขอให้คนเขียนเฮงๆ รวยๆ ปีม้าทองนะครัช!

[P_pooh]

งานยุ่งไม่ได้เข้ามาทักทายคุณลักษ์นานแล้ว ตรุษจีนแล้ว เฮงๆ รวยๆ สุขภาพแข็งแรงนะค่ะ

ผักตบเราเสียจิ้นซะแล้ว องค์ชายวายุฯยอดหว๊านหวาน
แถมมีแววจะมีรัชทายาทอีกต่างหาก ฮิ้วววว อยากเป็นแม่นมเลี้ยงรัชทายาท

รอคุณลักษ์เหมือนเดิมนะ

[Ta_ii]

มารอแร้น~

[sosad]

  เข้ามาปูเสื่อนอนรอนะค่ะ 

[samanijt]

นอนรอออออ มาต่อด่วน////

[loveview]

เสื่อพร้อม อาหารพร้อม มาจองที่รอน้องผักตบ

[shoi_toei]

เอาล่ะ เตรียมรอดูหน้าหลานพร้อมแม่เล็ก 555

[aoihimeko]

เข้ามารอหนูตบ

 

[takara]

กลกะลาสู้ๆ

[luxilove]

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 16...สะสาง


   สองหนุ่มมาถึงห้องรับรองพิเศษพระตำหนักองค์เหนือหัวอนิละ ภายในห้องผู้คนอยู่พร้อมหน้า
ทั้งคู่พากันถวายพระพรเหนือหัว พระมเหสี ไม่ลืมทักทายพระปิตุลา มหาโหราผู้เฒ่า
ผักตบกับองค์ชายยังทรงแย้มสรวลให้องค์หญิงศศิธร ที่ส่งสายพระเนตรตัดพ้อพระองค์อย่างเห็นได้ชัด

องค์ชายทรงเพิกเฉยเสมือนมิรับรู้ในสัญญาณนั้น แต่ผักตบกลับได้สายตาชิงชังจากองค์หญิงเข้าไปเต็มๆ
กระนั้นหนุ่มเมืองกรุงยังคงมอบไมตรีให้ด้วยรอยยิ้มจริงใจ มิได้ชักสีหน้าตอบเธอกลับ

เป็นเพราะเข้าใจความรู้สึกของอีกฝ่าย ซึ่งถูกถอนหมั้นสูญเสียชายผู้เป็นที่รัก เป็นใครก็คงทำใจลำบาก
พอเจอหน้ายิ่งตอกย้ำให้เจ็บปวด  ยังดีองค์หญิงผู้นี้ใจแข็งไม่หลบหน้าค่าตา วางองค์ได้อย่างสมพระเกียรติ
มีแต่สายพระเนตรเท่านั้นที่บ่งบอกให้รู้ เธอไม่ได้รู้สึกดีกับผักตบแม้แต่น้อย..

“พวกเจ้ามากันแล้ว รออาคันตุกะที่เราก็คาดไม่ถึงว่าจักได้ต้อนรับอีกสักครู่เถิด” เหนือหัวทรงรับสั่ง
พร้อมกับผายพระหัตถ์อนุญาตให้สองหนุ่มนั่งประจำที่ เก้าอี้ของผักตบอยู่ข้างวรกายองค์ยุพราชหนุ่ม
ซึ่งประทับนั่งลงไปก่อน ค่อยส่งสายพระเนตรให้ผักตบนั่งลงข้างพระองค์ อีกคนได้แต่ทำตาม
กลายเป็นประจันหน้าอดีตคู่หมั้นของสามีในอนาคตพอดิบพอดี สายพระเนตรเชือดเฉือนบาดลึก
จากสาวงามตรงข้ามจ้องผักตบไม่วางตา ชัดเจนในการถ่ายทอดความรู้สึกเป็นที่สุด

“องค์หญิงมีปัญหากับผมหรือครับ” ทุกคนถึงกับอึ้งต่อคำถามของผักตบ ซึ่งเอ่ยกับองค์หญิงออกไปตรงๆ
ต่างไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะถาม  ไม่ใช่ทุกคนไม่รับรู้บรรยากาศกดดัน ที่องค์หญิงจงใจกระทำขึ้น แต่พวกเขาต่างเข้าใจดี
กอปรกับเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้วจึงทำเฉย ใครจะคาดว่าผักตบ กลับเปิดประเด็นระหว่างรออาคันตุกะขึ้นเสียนี่

“ใยท่านคิดว่าข้ามีปัญหากับท่านเล่า หรือท่านกระทำการอันใดมิสมควรจึงได้ร้อนตัวเยี่ยงนี้”
องค์หญิงยอกย้อน พระสุรเสียงเชือดเฉือน แสดงพระอาการเชิดพักตร์ ประหนึ่งสูงศักดิ์ดุจนางหงส์

“ผมไม่รู้ว่าได้ลบหลู่องค์หญิง หรือทำอะไรไม่สมควรหรือเปล่าจึงได้ถาม ถ้ารู้คงไม่ถามกระมัง
เห็นองค์หญิงจ้องผมยังกับจะฉีกเป็นชิ้นๆ ถ้าจะกรุณาช่วยบอกให้ผมรู้ตัวหน่อย จักเป็นพระคุณยิ่ง”
ผักตบไม่ได้เจตนาเล่นลิ้นกับเธอ แต่เขาไม่ชอบที่จะถูกผู้หญิงจ้อง ด้วยสายตาเหมือนเขาเป็นคนชั่วร้ายน่ารังเกียจ
อย่างที่อีกฝ่ายกระทำใส่ไม่เลิก ด้วยนิสัยของเขาแล้วมักไม่ชอบให้มีอะไรค้างคาใจต่อกัน
ถ้าเป็นคนที่ไม่สำคัญเขาจะไม่ไต่ถาม หรือวอแวชายตาแลเลยด้วยซ้ำ แต่นี่เธอไม่ใช่คนจำพวกนั้น
เขาจึงมองข้ามไม่ได้เสียด้วย สู้เคลียร์กันไปจะดีกว่า

“ช่างน่าขำเสียนี่กระไร ผู้คนต่างยกย่องท่านเป็นปราชญ์แห่งยุค กระนั้นเรากลับเห็นบุรุษเขลาตรงหน้าเสียมากกว่า
มิรู้กระทั่งว่าได้กระทำการอันใด ให้เราผู้เป็นพระคู่หมั้นเจ้าพี่วายุภักษ์คับข้องใจเสียแล้ว”
พระดำรัสเปล่งจากโอษฐ์อิ่ม บาดลึกสำหรับคนฟัง แม้แต่องค์ชายวายุภักษ์พระพักตร์เริ่มไม่สู้ดี
พระองค์คือต้นเหตุของปัญหานี้ ยังมิทันจักได้กล่าวอันใด ผักตบชิงพูดขัดเสียก่อน

“อ้านะ! ผมพอเข้าใจแล้ว องค์หญิงไม่พอใจที่ผมกำลังจะอภิเษกกับองค์ชาย คงคิดว่าผมแย่งองค์ชายมาจากองค์หญิงกระมัง
ถ้าคิดแบบนี้ผมไม่มีข้อแก้ตัว แต่องค์หญิงไม่ลองไตร่ตรองให้ลึกซึ้ง สมกับเป็นราชนิกูลสูงศักดิ์เสียหน่อยเล่าครับ
ทำไมคนกลางจัดแจงให้ผมอภิเษก ยอมกระทั่งยกเลิกการหมั้นหมายกับผู้หญิง ซึ่งสวยหยาดฟ้ามาดินเพื่อแต่งงาน
กับผู้ชายอย่างผมแทน คำตอบหาได้ไม่ยากนี่ครับ คนผู้นั้นนั่งอยู่ตรงหน้าองค์หญิงตอนนี้แล้ว
หนำซ้ำองค์เหนือหัวผู้ยกเลิกการหมั้นหมาย พร้อมด้วยพระญาติอยู่กันพร้อมหน้า สะสางเรื่องนี้ให้สบายใจก่อนดีกว่าไหม
ผมไม่ต้องการให้อาคันตุกะ ซึ่งอยู่ในฐานะข้าศึกต้องมารับรู้ความร้าวฉานภายใน รบกวนองค์เหนือหัวรับสั่งทหารหน้าห้อง
รับรองอาคันตุกะยังห้องอื่นก่อนเถอะครับ พูดคุยเรื่องภายในก่อนดีกว่า ส่วนแม่ของผมให้เธอเข้ามาเลย
เธอเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายผม เราแม่ลูกยังไม่ได้รับรู้พิธีอภิเษกอย่างเป็นทางการ ผมก็ต้องเตรียมตัวเป็นพระชายา
ซ้ำยังต้องรับแรงกดดันจากองค์หญิงอีก ดูไม่ยุติธรรมเท่าไหร่” ผักตบกลับพูดได้หน้านิ่งมาก
ทำเอาแต่ละคนในห้องพลอยเครียดตาม องค์ชายวายุภักษ์เองก็ไม่รู้ควรทำอันใด แม้แต่องค์เหนือหัวก็ใบ้กินไปแล้วเช่นกัน
ที่จริงพระองค์มิได้เจตนาให้ทั้งคู่ประจันหน้ากันเพลานี้ แต่องค์หญิงศศิธรตามพระปิตุลาผู้เป็นบิดามา
จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะเผชิญหน้า ไม่คิดว่าจะลุกลามบานปลาย หากพระองค์ไม่ทำตามประสงค์ของผักตบ
ดูท่าแล้วผักตบใช่จะยอมเสียด้วย

“เยี่ยงนั้นย่อมกระทำตามที่เจ้าต้องการ เชิญมารดาว่าที่พระชายาเข้ามา
รับบัญชาเราให้รับรององค์หญิงชลธารยังสวนของตำหนักไปก่อน”  พระบัญชาขององค์เหนือหัว
องครักษ์หน้าห้องรีบรับพระบัญชา ไม่ถึงอึดใจแม่เล็กก็มา เธอสัมผัสบรรยากาศอึมครึมได้ทันที
ค้อมศีรษะถวายพระพรตามธรรมเนียม ซึ่งเรียนรู้ปรับตัวได้หลังจากอยู่มาได้อาทิตย์กว่า

“ถวายพระพรฝ่าบาท พระมเหสี พระปิตุลา” นอกจากสามคนนี้ เธอแค่ส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจทักทายตามมารยาท
ทุกคนต่างพยักพักตร์ทักทายเธอเช่นเดียวกัน ยกเว้นองค์หญิงคนเดิม ที่พลอยไม่ชอบขี้หน้าเธอไปแล้ว

“เจ้านั่งเถอะ พวกเราจำต้องปรึกษางานอภิเษกของวายุภักษ์และบุตรชายของเจ้า ที่จักมีฤกษ์จันทร์เพ็ญขึ้น 15 ค่ำ
อีก 15 ราตรีจักถึงนี้แล้ว บุตรชายเจ้าใคร่ให้เราสะสางปัญหาของหญิงศศิธร” ทรงรับสั่งเสร็จสิ้น
สายพระเนตรชำเลืองแลทางต้นเรื่องแวบหนึ่ง เพื่อดูปฏิกิริยาขององค์หญิง ก่อนจะมีพระดำรัสต่อ

“ข้าแจ้งในราชโองการมิใช่หรือหญิงอ้าย ถึงมูลเหตุความจำเป็นที่จักต้องให้วายุภักษ์อภิเษกกับผักตบ
หาใช่เป็นการทรยศหักหลัง หรือแย่งชิงตำแหน่งพระชายาของเขาแต่อย่างใดไม่
เจ้ามีอันใดคับข้องใจใยมิไต่ถามท่านพ่อของเจ้า ในฐานะที่ข้าเป็นผู้ผูกพันธะสัญญาระหว่างพวกเจ้า
ข้ากลับมิได้ไต่ถามโอรสยินยอมผูกพันหมั้นหมายครั้งนั้นหรือไม่ อาศัยความเหมาะสมและคุณสมบัติเป็นที่ตั้ง
บัดนี้วายุภักษ์รอดพ้นจากความตาย กระทั่งมีพลังอำนาจสามารถช่วยไตรคาน ให้หลุดพ้นจากสงครามและความแร้นแค้น
ล้วนเป็นเพราะผักตบทั้งสิ้น ใยมิใช่พวกเขาถูกลิขิตด้วยชะตาฟ้า เมื่อสวรรค์เป็นผู้กำหนดในฐานะกษัตริย์แห่งไตรคาน
ข้ามิอาจขัดบัญชาเหล่าทวยเทพเป็นแน่ จักต้องเห็นแก่ประโยชน์สุขของไพร่ฟ้าเป็นสิ่งสำคัญ
อาศัยความเหมาะสมดังเช่นที่คิดไว้มิได้ดอก ข้ารู้คงทำให้เจ้าผิดหวังเสียใจไม่น้อย
กระนั้นเจ้ากับวายุภักษ์ยังมิผูกพันอันใดต่อกัน ไม่ได้ก้าวล้ำก้ำเกินเช่นบุรุษสตรีผิดต่อธรรมเนียมแต่อย่างใด
แต่ผักตบได้สละซึ่งพรหมจรรย์เพื่อช่วยชีวิตวายุภักษ์ ย่อมได้รับการใส่ใจต่อความเสียสละใหญ่หลวงครั้งนี้แล้ว
หากข้าเพิกเฉยมิเหลียวแลเสีย ในฐานะกษัตริย์ใยมิถูกประณามไปทั่วแว่นแคว้น นำพาราชนิกูลด่างพร้อยด้วยคำติฉินนินทา
ไปชั่วลูกหลาน เช่นนั้นเจ้าคิดว่าทายาทรุ่นต่อไป ยังมีหน้ายืนหยัดบนผืนแผ่นดินได้อย่างสง่าผ่าเผยอีกหรือ
เมื่อบรรพบุรุษกระทำการเยี่ยงโจรปล้นชิงพลังเทพมหาธาตุ ประหนึ่งใช้เล่ห์เพทุบายให้ได้มา ขาดความละอายต่อการกระทำ
ที่ไร้สำนึกเยี่ยงนั้น เจ้ายังภาคภูมิใจได้กระนั้นหรือหญิงอ้าย” พระองค์ทรงรับสั่งด้วยพระสุรเสียงรันทดไม่น้อย
ยอมแบกรับความผิดทั้งหมดด้วยพระองค์เอง ถือเป็นเรื่องน่าหดหู่อยู่พอสมควร

“ศศิธร..เจ้าอย่าได้กระทำให้เหนือหัวลำบากพระทัย เรื่องนี้มิใช่จักทำตามอำเภอใจผู้ใดได้ พ่อขอให้เจ้าเลิกคิด
อย่าได้ใช้ความรู้สึกส่วนตัวทำให้ผู้อื่นต้องลำบากใจเลยหนอ..ลูกข้า” พระปิตุลาทรงรับสั่งกับพระธิดา
หลังสัมผัสบรรยากาศกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของทุกคน

“ท่านพ่อพวกท่านต่างหว่านล้อมให้ข้ายินยอม อ้างถึงการเสียสละเป็นสำคัญ ข้าเองใยมิเสียสละไปไม่น้อย
ข้ารักเจ้าพี่เนิ่นนานเพียงใดทุกคนย่อมรู้ กลับกลายเป็นองค์หญิงผู้ถูกถอนหมั้น เพื่อว่าที่พระสวามีจักได้อภิเษก
กับบุรุษแปลกหน้า พวกท่านคิดถึงจิตใจของข้าหรือไม่ จักแบกหน้าพบปะผู้คนได้เยี่ยงไร สายตาที่พวกเขามองมาที่ข้า
ใยไม่เต็มไปด้วยความสมเพช ใยมิถูกติฉินนินทา ข้าผิดอันใดจึงต้องอยู่ในฐานะเยี่ยงนี้ ในขณะที่พวกท่านต่างเฉลิมฉลอง
ข้าจักทุกข์ตรมแค่ไหน พวกท่านรู้หรือไม่เพลาเคลื่อนผ่านในแต่ละราตรี ข้าต้องอยู่กับความรันทดอดสูใจเพียงใดกัน”
พระสุรเสียงเศร้าสร้อยแฝงไปด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว พลอยทำให้ใครต่อใครเห็นใจองค์หญิงผู้เลอโฉมองค์นี้แล้ว
เธอกลับพูดไม่ผิดไม่ใช่ความผิดของเธอแม้แต่น้อย กลับเป็นเธอที่ต้องอยู่กับความผิดหวัง

ผักตบพอได้ฟังถึงกับอึ้งไปทีเดียว เขาเริ่มลังเล..นิ่งไปครู่ใหญ่ค่อยหันไปจ้องพักตร์หล่อเหลาคมคาย
ของคนที่ประทับนั่งใกล้กัน แล้วตั้งท่าจะเอ่ยคำพูดบางอย่างตามที่คิดในหัว หากยุ่งยากขนาดนี้ล่ะก็
เขาขอยกเลิกงานแต่งเสียจะดีกว่า ว่ากันตามจริงแล้วแม้ไม่ใช่คนดีอะไร แต่การที่จะเห็นแก่ตัวทำให้คน
ซึ่งเขารักกันมาก่อนต้องมาเลิกกัน ก็ไม่ใช่วิสัยของเขาที่จะยอมรับได้เช่นกัน กระนั้นสายพระเนตรที่เฉียบแหลม
ขององค์ยุพราชที่สบสายตาคมเข้ม ซึ่งฉายออกถึงการตัดสินใจบางอย่าง บวกกับแหวนมรกตตรงนิ้วนางข้างซ้าย
ของผักตบเปล่งรัศมีให้พระองค์ทรงรับรู้ ถึงความนึกคิดของพระชายาในอนาคต ว่าอีกฝ่ายตั้งใจจะทำอะไร
พระองค์แทบไม่รีรอแม้แต่น้อย ชิงตรัสดักผักตบเพียงเสี้ยววินาที ที่อีกฝ่ายจะทันได้เอ่ยวาจา

“จักโทษเป็นความผิดผู้ใด ขอให้เจ้าลงโทษข้าเถิดหญิงอ้าย มิใช่ความผิดเสด็จพ่อ มิใช่ความผิดของผักตบ
 และย่อมมิใช่ตัวเจ้าเองเช่นกันที่เป็นผู้ผิด ทั้งหมดล้วนเป็นข้าแล้ว ข้ามิสามารถรักเจ้าดุจบุรุษพึงรู้สึกมอบหัวใจให้อิสตรี
ตั้งแต่แรกเริ่มที่ข้ามิได้ปฏิเสธ ต่อการหมั้นหมายกับเสด็จพ่อ เพลานั้นข้าปล่อยให้เป็นไปตามความเหมาะสม
 เมื่อผู้คนเห็นว่าข้ากับเจ้าเหมาะสมที่จักครองคู่กันแล้ว ข้าก็มิได้ขัดประสงค์แต่แรกเริ่ม
ทั้งที่ในใจข้ามองเจ้าเป็นน้องสาวมาโดยตลอด แต่ยังปล่อยให้เรื่องราวดำเนินไปเยี่ยงนี้
เพราะข้าคิดว่าวันหนึ่งหากมีการอภิเษก ข้ากับเจ้าได้ร่วมหอ คงเปลี่ยนความรู้สึกให้รักเจ้า
ดุจบุรุษผู้หนึ่งจักมอบหัวใจให้สตรีนางหนึ่งได้เช่นกัน ข้ารู้ตัวดีว่า..หากข้ามอบหัวใจรักให้ใครจัก
ไม่ทรยศหักหลังความรักของเขาผู้นั้น เช่นเดียวกับที่ข้าไม่ชมชอบให้ใครทรยศหักหลังความรักของข้าเฉกเช่นเดียวกัน
สำหรับผักตบแล้วข้ามิอาจทรยศต่อหัวใจตนเอง แม้ว่าทุกท่านอาจจะคิดว่าเพลาช่างรวดเร็วนัก
แต่ข้ากล้ายืนยันด้วยเกียรติ ข้ารักผักตบดุจบุรุษผู้หนึ่งจักมอบชีวิตและหัวใจให้คนรักเขาได้
แหวนมรกตที่ข้ามอบให้เขาสวมใส่ เพื่อป้องกันเวทย์มนต์คุณไสยเป็นเกราะคุ้มครองกาย
แต่ทุกคนคงรู้ถึงเงื่อนไขของแหวนวงนี้ดี ข้าย่อมไม่มอบให้ใครเด็ดขาด หากไม่มีใจปฏิพัทธิ์เป็นที่ตั้ง
คุณสมบัติเหล่านั้นถือเป็นเหตุผลรอง กับหญิงอ้ายข้ามิเคยที่จะนำแหวนมอบให้เจ้า ได้สัมผัสชมดูเสียด้วยซ้ำ
แม้นเจ้าจักร้องขอให้ข้านำมาให้เจ้าชมอยู่หลายครั้ง ย่อมบ่งบอกเช่นกันว่า ข้ายังไม่พร้อมที่จักทำเยี่ยงนั้น
แต่ผักตบเขามิเคยล่วงรู้ถึงคุณสมบัติข้อนี้ ข้ากลับคะยั้นคะยอบีบบังคับให้เขาสวมใส่ เขาเพิ่งรู้ความจริงจากอาจารย์ว่า
แหวนมรกตบ่งบอกอันใด นอกเหนือจากป้องกันเภทภัยอันตราย ถือเป็นการบอกใบ้ไปแล้ว ‘ข้ารักผักตบ’
สำคัญสุดเขายอมเสียสละพรหมจรรย์ ซึ่งข้าเคยรับปากเขาไว้ จักขอเก็บเป็นความลับไม่เปิดเผยต่อผู้ใด
แต่วันนี้ข้าจำต้องขอคืนสัจจะเจ้าแล้วผักตบ หากข้ามิหยิบยกมากล่าว เจ้าจักถูกหญิงอ้ายเข้าใจผิดไปตลอดกาล
ทุกคนจงรับรู้ไว้เถิด ผักตบแม้นเป็นบุรุษ แต่กลับมีลมปราณของอิสตรีเพศ มีโลหิตหลั่งไหลดังเช่นสตรีพึงมี
ในรอบเดือนไม่ผิดต่าง ข้าได้ล่วงล้ำพรหมจรรย์เขาแล้ว เราร่วมหอดุจสามีภรรยาจนทำให้รอดชีวิตจากพิษของเบญจมาศดำ
ซ้ำยังได้พลังจตุรเทพมหาธาตุทั้ง 4 ข้าคือผู้เรียกร้องขอรับผิดชอบต่อการกระทำทั้งหมด
โดยให้เสด็จพ่อทรงพระกรุณายกเลิกการหมั้นหมาย จัดพิธีอภิเษกให้กับข้าแล้ว
ทั้งหมดที่ข้ากล่าวล้วนเป็นความสัตย์ หามีอันใดแอบอ้างกล่าวเท็จแม้แต่น้อย เมื่อพวกท่านได้รับรู้
มิว่าผู้ใดต้องการจักตำหนิ ขอให้ตำหนิเพียงข้าผู้เดียว ชายาของข้าหาได้มีส่วนเกี่ยวข้องแต่อย่างใดไม่”

พระสุรเสียงเด็ดขาดหนักแน่นดุจขุนเขา ประโยคท้ายเน้น ‘ชายา’ ยกย่องผักตบโดยมิลังเลสักนิด
ด้วยท่าทีของยุพราชหนุ่มที่ทรงยืนกรานขอรับผิดเสียเอง ทำเอาดวงเนตรสวยเอ่อคลอหยาดอัสสุชล
ขององค์หญิงถึงกับหยดไหลออกมา เพลานี้ทรงรับรู้แล้วว่า ชายซึ่งเป็นที่รักผูกใจปฏิพัทธิ์ คาดหวังให้เป็นพระสวามี
มิได้มีไมตรีรักตอบเธอเลย กลับประกาศให้รู้ว่า เขาได้มอบหัวใจให้บุรุษผู้ที่นั่งเคียงข้างไปหมดแล้ว

“ข้าว่าหญิงอ้ายคงไม่พร้อมเผชิญหน้าอาคันตุกะ รบกวนเสด็จพี่นำธิดาท่านกลับตำหนักเสียเถิด
 เรื่องราวหนนี้ข้าย่อมให้คนถวายรายงานท่านแน่” องค์เหนือหัวทรงรับสั่ง
หลังองค์หญิงศศิธรมิอยู่ในพระอาการที่สามารถรับเรื่องอื่นใดได้อีก จำต้องดำรัสกับพระปิตุลาผู้เป็นพี่ชายโดยตรง

“เช่นนั้นข้าขอตัวแล้ว กลับตำหนักกับพ่อเถิดศศิธร” เป็นการเอ่ยกับทุกคน ค่อยตรัสกับพระธิดา
เธอมิได้ขืนอันใด ลุกยอบกายคารวะย่างบาทตามพระบิดาออกไปจากห้อง พระพักตร์เศร้าหมองหยาดอัสสุชลนอง
พักตร์งามผุดผาด แลดูอ่อนแอยิ่งนัก ทุกผู้คนพลอยสงสารเวทนาตามกัน

ต่อด้านล่าง

[luxilove]

-  2  -



โดยเฉพาะผู้ที่คิดว่าตนคือต้นเหตุ สีพระพักตร์องค์ยุพราชหนุ่มหาได้ดีไม่ กลับเคร่งขรึมแลดูหดหู่ไม่น้อย
ผักตบจ้องผู้ชายที่นั่งข้าง พลอยรู้สึกแย่ตามไปด้วย อย่างน้อยอีกคนก็กล้าที่จะสารภาพความรู้สึกที่มีให้เขาอย่างองอาจ
แม้จะทำให้อดีตคู่หมั้นเสียใจแค่ไหน  สภาพจิตใจย่ำแย่ที่ทำให้ผู้หญิงร้องไห้ ก็เลือกที่จะทำให้มันเด็ดขาดอย่างเด็ดเดี่ยว
วินาทีนี้องค์ชายวายุภักษ์ ได้คะแนนจากผักตบไปเต็มๆ เขาชื่นชมคนที่ตัดสินใจเด็ดขาด
คนที่จะมาเป็นสามีเป็นผู้นำเขาได้ต้องมีสิ่งเหล่านี้ จะอ่อนแอปวกเปียกทั้งความคิดสภาพจิตใจไม่ได้
ความชื่นชมจุดประกายในหัวใจหนุ่มชาวกรุง ไม่ได้แสดงออกให้ใครรับรู้ มีเพียงหน้ากากนิ่งสงบ
ยากคาดเดาความคิดที่ทุกคนได้เห็น ยกเว้นแม่เล็กผู้ที่เลี้ยงดูเขาตั้งแต่เกิด เธอย่อมมองลูกชายคนเดียวได้ทะลุ
ตอนนี้หัวใจของคนเป็นแม่ คิดไม่ผิดผักตบรักบุรุษรูปงามองอาจ สมเป็นว่าที่กษัตริย์เข้าไปแล้วเช่นกัน...

“องค์หญิงชลธารแห่งเวฬุวรรณ ถวายพระพรเหนือหัว พระมเหสี ขอทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน”
องค์หญิงธาร เสด็จเข้ามาในห้อง หลังจากพระปิตุลาพาหญิงอ้ายเสด็จออกไป ระหว่างทางองค์หญิงต่างนคร
กลับเห็นใบหน้างดงามจนตะลึง เอ่อคลอไปด้วยเกล็ดน้ำตา พาให้หัวใจเธอเต้นถี่แรงสนใจใคร่รู้เป็นอย่างยิ่ง
แต่ก็เก็บงำความต้องการเอาไว้ ไม่ต้องการให้เสียงานใหญ่ จนเวลานี้ได้มาประทับหน้าพระพักตร์
พร้อมกับเป้าหมายในภารกิจต่างอยู่ที่นี่ทั้งคู่

“ตามสบายเถิด อย่าได้มากพิธีอันใด นั่งลงแล้วพูดความประสงค์ของเจ้ามา
มีเหตุอันใดที่ต้องการพบผักตบว่าที่ชายาโอรสของเรา”
รับสั่งจากองค์เหนือหัว พร้อมตำแหน่งใหม่ที่นางเพิ่งรับรู้ ยังผลให้พระโขนงเรียวสวยเลิกขึ้นเล็กน้อย
ทอดเนตรงามไปยังบุรุษหน้าตาขาวใสหมดจดดุจหยกชั้นดี ซึ่งเธอเพิ่งรู้เช่นกันว่า เขามีสายเลือดเดียวกับเธอ

“ขอบพระทัยฝ่าบาท ข้าแปลกใจมิน้อย ชายาองค์ชายวายุภักษ์กระนั้นหรือเพคะ
ใยมิหมายความว่าโอรสท่านกับบุรุษผู้นี้จักอภิเษกสมรส”
พระสุรเสียงหวานไม่กระด้าง ซึ่งพระองค์ย่อมสามารถนำมาใช้ได้อย่างกลมกลืน
ฟังแล้วน่าชื่นชมสมเป็นขัตติยะนารีสูงศักดิ์ไม่ยิ่งหย่อน

“เจ้าเข้าใจมิผิด ผักตบคือชายาโอรสข้า ไตรคานจักจัดพิธีอภิเษกเฉลิมฉลองให้พวกเขาในอีก 15 ราตรีที่จักถึงนี้”
พระองค์ทรงตรัสย้ำ

“อ้า! เช่นนั้นข้ามีโอกาสได้ร่วมฉลองร่ำสุรามงคล ในฐานะพี่นางของพระชายาแล้วกระมัง
มิต้องแปลกพระทัยสงสัยในคำกล่าวของข้าดอก การเดินทางมาไตรคานครั้งนี้ ทั้งที่ก่อนหน้าเราต่างเป็นศัตรูต่อกัน
ย่อมมีเหตุผลต่อการกระทำแล้ว ข้าจึงร้องขอพบอนุชาของข้า ที่พลัดพรากจากกันตั้งแต่เกิด
 เราพี่น้องมีเรื่องต้องพูดคุย พวกท่านย่อมรับรู้ต่อสายสัมพันธ์ของพวกเราไปพร้อมกัน”
พระดำรัสเปล่งจากโอษฐ์สวยพรั่งพรูไม่ขาดตอน ยังความแปลกพระทัยให้เหล่าราชวงศ์เป็นอย่างมาก
ที่สนใจกว่าใครหมด ไม่พ้นผักตบแน่นอน..

“น้องชายหรือ คุณกำลังบอกว่าผมกับคุณ เราเป็นพี่น้องกัน”
เขาไม่เก็บความอยากรู้เอาไว้ ถามก่อนใคร เพราะชาติกำเนิดเป็นสิ่งที่ต้องการคลี่คลายมากที่สุด

“เจ้าเข้าใจถูกต้องแล้วน้องข้า เราสองคนต่างเป็นพี่น้องกันแน่แท้ พระมารดาของเจ้าคือราชินีแห่งเวฬุวรรณ
พระบิดาย่อมเป็นองค์เหนือหัวหัสดิน พระมารดาของข้ากับเจ้ามีพระครรภ์แฝด ข้าผู้พี่ถือกำเนิดก่อนเจ้าไม่กี่อึดใจ
กระนั้นเหตุที่ทำให้เรากับเจ้าต้องพลัดพรากกันตั้งแต่เยาว์วัย พร้อมกับพระมารดาต้องสิ้นพระชนม์ไปในการประสูติ
 ล้วนเป็นแผนชั่วของพระปิตุลา อดีตราชครูของเสด็จพ่อที่มักใหญ่ใฝ่สูง คิดการกบฏอย่างชั่วช้า
 ความจริงเหล่านี้ข้าเองเพิ่งรู้เช่นกัน..บลาๆๆๆ”
จากนั้นการบอกเล่าที่องค์หญิงผู้ทรงภูมิปัญญา ได้ใส่สีตีไข่จนฟังดูน่าเชื่อถือ
พร้อมกับยกอ้างเรื่องราวขององครักษ์หนุ่ม ที่ถูกจับเป็นเชลยมาเพิ่มน้ำหนักอีก
ส่วนพระองค์หนีออกมาจากค่ายทหาร ตัดขาดกับฝ่ายนั้นเมื่อรู้ว่าเป็นทรราช
นำยาถอนพิษเบญจมาศดำเพื่อหวังได้ช่วยชีวิตองค์ชายวายุภักษ์
 สำคัญคือต้องการชักชวนผักตบผู้เป็นน้องชายให้ช่วยกันแก้แค้นแทนพระบิดาพระมารดา
ทวงคืนราชบัลลังก์จากราชครูทรราช ที่บัดนี้สำเร็จราชการในตำแหน่งพระปิตุลา ควบคุมทุกอย่างไว้ในกำมือทั้งหมด

“พี่สาว..ผมรู้สึกคุ้นหน้าคุณพอสมควร  พอจะรู้แล้วผู้หญิงที่อยู่ในความฝันของผมมาโดยตลอดคือคุณนี่เอง..
ที่แท้เราเป็นฝาแฝด มิน่าผมถึงได้ฝันประหลาดตั้งแต่เด็ก” ผักตบเปรยขึ้นบ้าง
หลังฟังเรื่องราวที่องค์หญิงผู้เป็นพี่สาวยกอ้างจนทำให้เขาเชื่อได้ว่า ‘เธอคือพี่สาวฝาแฝด’

“ข้าขอแสดงความยินดีกับพวกเจ้าด้วย ชาติกำเนิดของผักตบเป็นที่กระจ่างชัดแล้ว ข้าเองคิดไว้เช่นกัน
ผักตบย่อมมิใช่บุคคลธรรมดาสามัญ มิเช่นนั้นจักมีเทพมหาธาตุในร่างกายไม่ได้ หากมิใช่ราชนิกูลเชื้อพระวงศ์”
องค์เหนือหัวทรงรับสั่ง สายพระเนตรเปี่ยมพระเมตตา เยี่ยงนี้ทำให้ศักดิ์ฐานะชายาพระโอรสยิ่งกว่าทัดเทียมเสียอีก
หากข่าวนี้แพร่สะพัดไปทั่วแว่นแคว้น ย่อมได้รับการสรรเสริญไปถ้วนทั่ว..

“หลังจากนี้พี่ธารจะทำยังไงต่อ ผมเรียกชื่อเล่นดีกว่า คงไม่ว่าใช่ไหมผมไม่ถนัดใช้ราชาศัพท์”
ผักตบออกตัว หลังพูดกับพี่สาวฝาแฝดด้วยความสนิทสนม แม้จะยังไม่สนิทใจนัก
แต่เขาก็มั่นใจว่าผู้หญิงตรงหน้าคือพี่สาวของเขาไม่ใช่เรื่องโกหก สังหรณ์บางอย่างบอกกับเขาเช่นนั้น

“ข้าต้องการให้เจ้าร่วมมือกับข้า ช่วยแก้แค้นให้เสด็จพ่อเสด็จแม่ จากนั้นเราสองพี่น้องจักทวงบัลลังก์คืน
กำจัดทรราชคนทรยศให้สิ้นซาก” องค์หญิงชลธารแสดงพระอาการดวงเนตรวาวโรจน์
ในขณะเน้นคำว่าแก้แค้นให้เสด็จพ่อเสด็จแม่ สื่อให้เห็นว่านางฝังพระทัยเรื่องนี้เป็นอันดับแรก

“เรื่องนั้นผมไม่ปล่อยเฉยแน่ ใครที่ทำให้ครอบครัวแตกแยกต้องชดใช้กับสิ่งที่กระทำต่อพวกเรา
คงต้องรอให้ผ่านงานแต่งไปก่อน อีกอย่างผมมีเรื่องสำคัญต้องทำ ภารกิจฟื้นฟูไตรคานให้อุดมสมบูรณ์
ทั้งแหล่งน้ำและพืชผล ผมตั้งใจร่วมมือองค์ชายทำเรื่องนี้ ค่อยจัดการปัญหาเอาทีหลัง
ว่าแต่พี่ธารแน่ใจว่า กลกะลาองครักษ์องค์ชายปลอดภัยดี”
ผักตบชี้แจงเหตุผลและภาระหน้าที่ต้องสะสาง ไม่ลืมย้ำถามถึงความปลอดภัยขององครักษ์หนุ่ม

“ข้ามิโป้ปดดอก เขาอยู่ในความดูแลของเจ้าพี่ธรณิณ หาใช่เชลยสงครามทั่วไป
มิได้ถูกลามโซ่ทรมานอันใด มีเพียงเจ้าพี่ที่ใช้เทพมหาธาตุธรณีกักขังเขาเอาไว้”
คำตอบที่ได้ ทำให้องค์ยุพราชหนุ่มรู้สึกสบายพระทัยขึ้นมาพอสมควร

“เช่นนั้นข้าค่อยเบาใจ รอให้เสร็จภารกิจเราจักยกทัพบุกเวฬุวรรณ ทวงถามความยุติธรรมให้พวกเจ้าเสียแล้ว”
องค์ชายทรงตรัส

“ขอบพระทัย..เจ้าพี่วายุภักษ์ ข้าขอบังอาจเรียกท่านเยี่ยงนี้เถิด” องค์หญิงชลธารแย้มโอษฐ์หวานละมุน
พร้อมทอดพระเนตรงดงามต่อว่าที่พระสวามีของน้องชายอย่างต้องการสานไมตรีที่ดีด้วย

“ข้าอนุญาตเจ้า น้องหญิง” พระองค์รับสั่งตอบ มิลืมสรรพนามเรียกองค์หญิงชลธารให้ดูสนิทสนมมากกว่าเดิมเช่นกัน

“เอาเถิด..ทุกอย่างคลี่คลายเยี่ยงนี้ ข้าในฐานะกษัตริย์พ่อสวามีของเจ้า รู้สึกดีใจแทนเจ้าด้วยผักตบ
นับจากนี้เจ้าก็มิต้องคลุมเครือต่อชาติกำเนิดอีกต่อไป พี่น้องพบหน้าใกล้งานอภิเษกสมรส
 เจ้ามีทั้งพระมารดาและพี่สาวเป็นญาติผู้ใหญ่ ใยมิใช่เรื่องดียิ่งแล้ว”
องค์เหนือหัวรับสั่งด้วยพระพักตร์อ่อนโยน พระสุรเสียงอบอุ่นเป็นยิ่งนัก

“โอ้!..ขอข้ากราบท่านเป็นพระมารดา นับแต่นี้ได้โปรดรับข้าเป็นบุตรีของท่านสักคนเถิด
พระมารดาน้องชายข้าย่อมเป็นพระมารดาของข้าด้วยเช่นกัน”
องค์หญิงผู้สูงศักดิ์ถึงกับลุกยอบกายคารวะแม่เล็กอ่อนช้อย ร้องขอให้เธอเป็นแม่ให้อีกคน

“แม่ไม่ว่าหรอก ดีเสียอีกมีลูกชายเป็นถึงองค์ชาย แถมได้ลูกสาวงดงามปานนางฟ้าเพิ่มมาอีกคนเป็นองค์หญิง
พูดไปยังกับนิยาย..ฮะฮ่าๆ” เสียงหัวเราะร่าของแม่เล็ก พลอยเรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะมีความสุขดังขึ้นทั้งห้อง
ไม่เว้นแม้แต่พระมเหสี มหาโหราผู้เฒ่า ก็รู้สึกปิติยินดีเช่นกัน
ก่อนร่วมเสวยพระกระยาหารค่ำ ในที่ประชุมให้องค์หญิงพำนักยังตำหนักวาโยทิพย์ขององค์ชายวายุภักษ์
อาศัยห้องของแม่เล็ก หลังจากนี้องค์ชายจักมิสามารถพำนักร่วมห้องผักตบ จนกว่าพิธีอภิเษกผ่านพ้น
ปฏิบัติตามขนบธรรมเนียมประเพณี พระองค์จึงพำนักยังตำหนักรับรองอาคันตุกะแทน
ระหว่างนี้ผักตบกับพี่สาวและแม่ ย่อมสามารถทำความคุ้นเคยสนิทสนมกันได้มากขึ้น นี่คือความประสงค์ของทุกฝ่าย
องค์หญิงธารมิขัดข้องประการใด แม้จะรู้สึกไม่มีความเป็นส่วนตัว แต่ในทางกลับกันมีประโยชน์มากมายต่อแผนการ
ทรงกระหยิ่มยิ้มย่องในพระทัยไม่น้อย สายพระเนตรวูบไหวโดยมิมีใครทันสังเกต
จากนั้นทุกพระองค์ค่อยดำเนินไปร่วมเสวยพระกระยาหาร ซึ่งทางห้องเครื่องได้จัดเตรียมเป็นพิเศษ
รับรองอาคันตุกะจากศัตรูดันกลายเป็นพระพี่นางของพระชายาไปเสียแล้ว
การดองพระญาติหนนี้ยังความชื่นมื่นสู่ไตรคานเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะผักตบที่รู้สึกมีความสุขไม่น้อย
ต่อฐานะและชาติกำเนิดที่คลี่คลายได้ความกระจ่าง

แม้จะเป็นโศกนาฏกรรมในการถือกำเนิด เขามาดหมายในใจต้องแก้แค้นพระปิตุลาทวงคืนความยุติธรรม
ให้พระวิญญาณเสด็จพ่อเสด็จแม่ที่ล่วงลับ แม้นพวกท่านไม่ได้เลี้ยงดู แต่คือผู้ที่ให้ชีวิต
ไม่ใช่ความผิดของคนเป็นพ่อแม่ที่ไม่ได้เลี้ยงดูเขา เพราะท่านทั้งสองไม่ได้เจตนาทอดทิ้งเขาเลย
แต่เขากลับถูกคนชั่วส่งไปในมิติกาลเวลา ด้วยมนต์ดำอันชั่วร้าย..

แต่ในความโชคร้าย เขานึกขอบคุณโชคชะตา ที่ทำให้พบแม่เล็ก แม่ที่เลี้ยงดูให้ความรัก
ฟูมฟักให้เขาเป็นผักตบอย่างทุกวันนี้ ทั้งหมดล้วนมีความโชคดีอยู่ในความโชคร้ายด้วยเช่นกัน...



มาอัพตามนัดเช่นเคยค่ะ  เจอกันอีกครั้งวันอังคารนะคะ
มีข่าวอัพเดทแจ้งเรื่องหนังสือ 'สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ'
เรื่องนี้มีถึงรุ่นลูก บวกปมปริศนาของพระปิจตุฉา พร้อมสงครามจักสิ้นสุด
จบลงในเล่ม 3 นะคะ เนื้อหาทั้งหมดของรุ่นลูกอยู่ในเล่ม 3 ค่ะ

ความคืบหน้า ..เรื่องนี้จะเปิดโอนจองวันที่ 10 กุมภาพันธ์ ไปจนถึง 25 มีนาคม 2557
ใครที่ต้องการหนังสือไว้นะคะ สามารถติดตามข่าวได้ในกระทู้นิยาย หรือสอบถาม
มาได้ที่เมลล์เช่นเคย luxilove_19690 แอท hotmail ดอท com

รูปเล่มหนังสือ มีรายละเอียดดังนี้

1.นิยายมี 3 เล่มจบ รวมบ็อกเซท 
2.เนื้อในกระดาษถนอมสายตา จำนวนหน้าต่อเล่ม 330  โดยประมาณ 
3.ที่คั่นหนังสือ 3 แบบ ตามปก 3 เล่ม
4.ตอนพิเศษที่ไม่ได้ลงในเล้าฯ  7  ตอน   120  หน้า

ราคาต่อเล่ม 300 บาท รวม 1 ชุด พร้อมค่าจัดส่งลงทะเบียน 960 บาท ไม่มีบ็อกเซท
ถ้าหากท่านใดสนใจบ็อกเซท ราคาต่อชุดพร้อมส่ง EMS ลงทะเบียนไม่ได้น้ำหนักเกิน
ราคาเบ็ดเสร็จคือ 1,180 บาท นะคะ

   - เนื้อหาเล่ม 3 เป็นรุ่นลูกแทบทั้งสิ้น ไม่มีอัพลงในเล้าพร้อมตอนพิเศษของคู่หลัก
   รับประกันแพ็คอย่างดี กันกระแทกแน่นหนา

ตัวอย่างปกเล่ม 1 พร้อมอิมเมจองค์ชายวายุภักษ์ กับผักตบ ดูเอาว่าใครเป็นใครนะคะ



ปล.ที่แจ้งล่วงหน้า เพราะต้องการให้คนที่เป็นแฟนนิยายดั้งเดิม
หรือคนที่เพิ่งเริ่มติดตามได้มีเวลาหยอดกระปุกค่ะ
คนเขียนทำนิยาย ปิดโอนจัดส่งทันทีรอรับไม่เกิน 10 วัน ตามที่เคยปฏิบัติค่ะต่อเนื่องมาตลอด
หวังว่าข่าวที่แจ้งล่วงหน้าคงเป็นประโยชน์ต่อทุกคนนะคะ


ซินเจียอยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้
เฮงๆ รวยๆ มั่งมีศรีสุข ตลอดปีตลอดไปทุกคนนะคะ

[MiSS-U]

ยิ่งอ่านยิ่งตื่นเต้น สนุกซะจนไม่อยากให้จบตอน

เรื่องหนังสือไม่พลาดแน่นอนค่ะ

บวกเป็ด

 

[rukamax]

O_O I LOVE IT จะเป็นยังไงต่อไปล่ะนิ 

[Poseidon]

ดันก่อน ไว้มาอ่านน้า
..............................

สงสารผักตบอ่ะ หญิงธานคงวางแผนทำลายผักตบแน่....ขอให้ไม่สำเร็จเถะ

[noy]

 

[tandodee]

 :m24:ไม่น่าไว้ใจชะนียังไงไม่รู้อ่ะห่วงผักตบมากมาย

[mur@s@ki]

ชลธารเนียนมากอ่ะ แต่อย่าเผลอละกัน 

[$VAN$]

หวังว่าองค์หญิงธารจะรักผักตบและแม่เล็กได้ในที่สุด
และได้รู้คนร้ายตัวจริงเร็วๆด้วย
ลุ้นๆๆ

[mystery Y]

ไม่มีใครเอะใจในแผนการขององค์หญิงชลธารเลย จะว่าไปก็แอบสงสารหญิงอ้ายเหมือนกัน...

[Yร้าย]

ยังคาใจใครที่เป็นไส้ศึก....
อย่าบอกว่าพระปิตุลานะ...
..ขอเน้น..หนูผักพี่ลมของแม่
ฉลาดมานานอย่ามาแล้ว อย่า
มาเสียรู้ให้หญิงธารแบบง่าย ๆ
นะจะบอกให้.......ขอเวลาแม่
เก็ยเงินก่อนนะลูก ๆ .....
กลับไปอ่านคู่รักบันลือโลกอีก
รอบก่อน  อยากให้มีอีกซักภาค
สำหรับคู่นี้ แบบขอเด็กมาเลี้ยงเป็น
ลูกนะ...เอาไว้คู่กับลูกของหนูจอมไง..
คิดไกลไปมั๊ย?....

[mooping-7]

คนที่จิตใจดีเขาก็เชื่อใจกัน แต่พวกที่จิตใจหยาบกระด้างช่างไม่รักจักละอายใจ

จองหนังสือด้วยจ้า(ต้องเริ่มหยอดกระปุกอย่างจิงจัง)

[sine_saki]

แอบคิดตั้งแต่ตอนที่แล้ว ว่าชลธารอาจลงเอยกับหญิงอ้าย แค่คิดเฉยๆนะตัวเอง
เตรียมตัวจนอีกแล้วเรา...

[Mancha KHIRI]

ชลธารนี่ยังไงก็มีแผนร้ายชัวร์ๆ หวังว่าระหว่างอยู่กับผักตบจะคิดอะไรขึ้นมาได้บ้าง... สักจิ๊ดเดียวก็ยังดี...แต่คงยากสินะ เหอๆๆๆๆ


เตรียมหยอดปุกซะแล้วสิ~