CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: luxilove ที่ 12-12-2013 16:41:48

หัวข้อ: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 12-12-2013 16:41:48

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



ปล.ฝากขอบคุณโมฯ ที่น่ารักทุกท่านไว้ ณ ที่นี้ด้วยเช่นกัน[/color][/i]
 :pig4: :L1: :L1:


   

@@@ บทนำ @@@




                 ในความมืดมิดของราตรี ชายผู้หนึ่งแหงนมองท้องฟ้าหน้าต่างห้องนอน
เป็นห้องขนาดใหญ่งดงามวิจิตรสมฐานะคนพักอาศัย สีหน้าเขายากจะคาดเดา..ว่ากำลังครุ่นคิดถึงสิ่งใด

                  ดวงตาคมดุจเหยี่ยว คิ้วเฉียงดั่งผู้มีภูมิปัญญา รูปร่างสูงใหญ่แม้วัยล่วงเลยกลางคนไปไกลโข
กลับไม่ได้ลดทอนสง่าราศีลงแม้แต่น้อย

                 ตรงข้ามเสริมความน่าเกรงขามแลน่าเชื่อถือเพิ่มขึ้นอีก แม้จะพูดไม่ได้ว่ารูปงาม เมื่อเทียบอายุอานาม
คนวัยเดียวกัน กลับใช้คำว่าขี้เหร่ไม่ได้ โดยรวมทั้งน่ามองทั้งไม่ควรมอง โดยเฉพาะดวงตาเหยี่ยวยามจ้องเขม็งเมื่อใด
ใครต่อใครพากันเสียวสันหลัง หวาดกลัวกริ่งเกรงขนหัวลุกขึ้นมาดื้อๆ

                  ที่กล่าวมาเป็นเพียงบุคลิกเฉพาะตัว ไม่ได้พูดถึงอำนาจบารมีของตำแหน่ง ‘ราชครู’ อาจารย์ที่ปรึกษา
นครเวฬุวรรณ แผ่นดินทะเลทรายกว้างใหญ่ไพศาล มีนครแว่นแคว้นในอาณัติหลายแห่ง ปักปันเขตแดนร่วมกัน 
ตำแหน่งไม่ใช่เหตุผลหลัก ให้ขุนนางอำมาตย์รวมถึงนครต่างๆ กริ่งเกรงเขา ความสามารถด้านเวทมนต์ต่างหากไม่มีใครเทียบ
เชื่อกันว่าเขาเก่งมนตรา หาผู้ใดเทียบเทียมในยุคนี้ด้วยซ้ำ ราชครูใช้หัวแม่มือแตะไล่ยังนิ้วที่เหลือวนไปมาสีหน้าเคร่งขรึม
พักใหญ่ค่อยเปรยกับตนเองเพียงลำพัง


                 “ได้เวลาแล้วสินะ” จากนั้นแหงนมองท้องฟ้า จ้องความมืดมิดของรัตติกาล มีเพียงจันทร์เพ็ญเจิดจรัส
ดุจอัญมณีชิ้นเดียวตกแต่งผืนฟ้าสีดำ ไม่รู้หมู่ดาวดาราหายไปไหน หรือสู้รัศมีจันทร์เต็มดวงไม่ไหว ถูกแสงนวลบดบัง
แสงระยิบจ้อยไปเสียแล้ว เขายืนมือไพล่หลังท่าทางไม่อนาทรร้อนใจ ยังพอจับเค้าลางได้ เขากำลังรอบางอย่าง..

                 “ก๊อกๆ..ท่านราชครูเจ้าคะ” เสียงนางในเรียกขาน

                  “เข้ามา” น้ำเสียงทรงอำนาจตอบกลับ บานประตูค่อยแง้มเบาๆ ดรุณีนางหนึ่งเดินตัวลีบเข้าในห้อง
ท่าทางเธอกริ่งเกรงเขามากทีเดียว ค่อยยอบกายคารวะหยุดห่างเพียงไม่กี่ก้าว แจ้งความประสงค์ถึงการมารบกวนในยามวิกาล
ค่อนจะใกล้รุ่งสางในอีกไม่กี่เพลา

                   “พระนางประสูติกาลแล้วเจ้าค่ะ เหนือหัวให้รายงานท่าน” รอยยิ้มเขาจุดมุมปาก
ไม่สังเกตแทบมองไม่เห็น..เอ่ยกับเธอสั้นๆ

                    “อืม” พูดจบนำพาร่างสูงใหญ่ ก้าวออกจากห้องรับรองที่ใช้พำนัก ตรงดิ่งไปยังห้องประสูติกาลพระนางนรินทร์ธร
 ชายาคู่บรรลังก์องค์หัสดินเหนือหัวนครเวฬุวรรณ พระนางทรงพระครรภ์นานกว่าสิบสองเดือน
                    ถือเป็นเรื่องมหัศจรรย์ยิ่ง เมื่อเทียบปุถุชนทั่วไป ซึ่งตั้งท้องเพียงเก้าเดือนก็มีกำหนดคลอดแล้ว
อาจดูแปลกพอสมควร แต่ไม่แปลกสำหรับผู้คนที่นี่ วิถีชีวิตผูกพันกับเหล่าเทพเทวา เคารพเลื่อมใสศรัทธาเชื่อมั่นในสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ก่อให้เกิดความสมดุลและความผาสุก บนผืนทะเลทรายมายาวนานหลายชั่วอายุคน ทำให้เกิดความอุดมสมบูรณ์ไม่แร้นแค้นลำบาก ด้วยการที่เหล่าเทพเทวา ประทานตัวแทนลงมาปกปักษ์รักษา ตลอดจนบันดาลความสมบูรณ์พูนสุข
เป็นที่รู้กันดีในนามธาตุทั้ง 4 ประกอบด้วย ดิน น้ำ ลม ไฟ การเกิดสิ่งเร้นลับเหนือธรรมชาติจึงเป็นความคุ้นชิน
ย่อมมีเรื่องมหัศจรรย์เกิดขึ้นเป็นประจำ

                       ทุกยุคทุกสมัยจากรุ่นสู่รุ่น หมุนเวียนเปลี่ยนผันนานหลายร้อยปี ธาตุทั้ง 4 จะกำเนิดในนครต่างๆ
จัดเป็นสิ่งวิเศษใช้ถ่วงดุลอำนาจต่อรองกับนครที่เหลือ ผู้ครองธาตุหรือ ‘มหาธาตุ’ มักกำเนิดวรรณะกษัตริย์
ทำให้แต่ละนครต่างเคยเป็นผู้นำนครแว่นแคว้นมาแล้วทั้งสิ้น
                       อาศัยหลักผืนแผ่นดินที่มองไม่เห็นสิ่งใด นอกจากทะเลทรายกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา
จะพลิกฟื้นให้อุดมสมบูรณ์ได้นั้น ย่อมอาศัยธาตุใดสำคัญเป็นที่สุด แทบไม่ต้องเสียเวลาคิด ‘ธาตุน้ำ’ หรือวารีธาตุ
คือปัจจัยแก้ไขสถานการณ์ หากนครใดมีผู้ถือครองวารีธาตุถือกำเนิด นครนั้นจักมีอำนาจต่อรองกับนครที่เหลือ
บรรดามหาธาตุทั้ง 4 ยกย่องธาตุน้ำยิ่งใหญ่ แถมมีพลังมากกว่าธาตุทั้งหมดอีกต่างหาก

                       พอถึงยุคองค์หัสดิน ซึ่งมีอำนาจเหนือนครต่างๆ แม้นครเวฬุวรรณไม่มีผู้ถือครองวารีธาตุ
กลับไม่มีนครใดหาญกล้าต่อต้าน พวกเขาต่างไร้ทายาทถือครองมหาธาตุทั้งสี่เช่นกัน

                        ระหว่างที่แต่ละนครยังไม่มีผู้ถือครองธาตุกำเนิด องค์หัสดินกลับมีราชครูจอมขมังเวทเป็นที่โจษขาน
เช่นนี้มีใครหน้าไหนกล้าต่อกร พวกเขาต่างรอเวลาให้มหาธาตุถือกำเนิด กระทั่งภรรยาราชครูตั้งครรภ์คลอดบุตรชาย
ผู้ถือครองธาตุดิน เสริมรากฐานความแข็งแกร่งให้นครเวฬุวรรณดุจราชสีห์ติดปีก ถึงจะยังไม่ใช่วารีแห่งธาตุก็เถอะ
                         หลายคนตั้งข้อสงสัย ทำไมมหาธาตุถือกำเนิดครรภ์ภรรยาราชครู ประวัติเก่าแก่ไม่เคยมีปรากฏ
ว่าเหล่าเทพมหาธาตุถือกำเนิดในวรรณะต่ำกว่าเจ้าครองนคร ซึ่งไม่สืบสายโลหิตของกษัตริย์
                        ข้อสงสัยนี้ไม่มีคำตอบ แต่ไม่มีใครกล้าไม่ยอมรับบุตรชายราชครู ว่าเขาไม่ใช่ผู้ถือครองธาตุดิน
หลักฐานชี้ชัดตรงราวนมอกซ้าย มีสัญลักษณ์มหาธาตุปรากฎชัด ราชครูตั้งชื่อว่า ‘ธรณิน’ แปลว่าแผ่นดิน 

                       ความสามารถผู้ถือครองธาตุ ย่อมมีพลังพิเศษเรียกใช้ธาตุตามที่ตนครอบครอง สามารถฝึกฝนควบคุมพลังธาตุ
ที่ติดตัวจนเชี่ยวชาญ จักใช้เป็นอาวุธหรือสร้างประโยชน์ได้ดั่งใจปรารถนา เช่นนี้ผู้ถือครองมหาธาตุ ย่อมไม่ต่างศาสตราวุธ
ที่น่ากลัว ตามอานุภาพพลังของพวกเขา ซึ่งสามารถนำมาใช้ประหัตประหารในการสงครามนั่นเอง

                      บุคคลใดถือธาตุใด สังเกตได้จากสัญลักษณ์ติดกายบริเวณราวนมอกซ้ายตำแหน่งของหัวใจ
คือจุดที่ปานรูปธาตุจักปรากฏ ตามบันทึกตำราถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น

                       นครเวฬุวรรณมีธาตุดินคือบุตรชายราชครู จากนั้น 1 ปี พระชายาท้าวอนิละนครไตรคาน
ประสูติโอรสถือครองธาตุลม องค์อนิละประทานพระนามองค์ชายน้อยว่า ‘วายุภักษ์’ สายโลหิตผู้ครองนคร
กลับไม่ใช่วารีธาตุเช่นกัน องค์หัสดินและราชครูจับตาดูเป็นพิเศษ องค์ชายน้อยย่อมเป็นภัยคุกคาม
ต่อเสถียรภาพของนครเวฬุวรรณในอนาคต
                      พระครรภ์ชายาองค์หัสดิน จึงเป็นสิ่งที่ผู้นำนครรวมถึงประชาชนต่างลุ้นอย่างจดจ่อ
รอดูทารกจักถือกำเนิดวารีธาตุหรือไม่

                       “ราชครู..ท่านมาแล้ว” องค์หัสดินทักผู้เป็นอาจารย์ เมื่ออีกฝ่ายอยู่ในสายพระเนตร

                        “ถวายพระพร..ฝ่าบาท” กล่าวจบค้อมศีรษะให้ตามธรรมเนียม

                         “ไม่ต้องมากพิธี ข้ากำลังกังวล พระชายาเจ็บครรภ์ค่อนคืน กระทั่งแม่นมรายงานเพลาประสูติกาล
จึงให้นางในไปตามท่านมาพบ หวังว่าคำทำนายของท่านจักเป็นจริง ไม่ผิดไปจากนั้น” เหนือหัวรับสั่งกับราชครู

                         “อย่าได้กังวลพระทัย ข้าพระองค์ทำนายไว้ไม่น่าเป็นอื่น พระนางต้องให้ประสูติกาลผู้ครองวารีธาตุพะยะค่ะ”
องค์หัสดินถอนพระทัยเบาๆ รู้สึกคลายความกังวลขึ้นมาก

                         “ข้าขอบใจท่าน ฟังแบบนี้ค่อยรู้สึกดี ทำไมแม่นมกับหมอหลวงไม่ออกมาซักที”
แม้จะควบคุมองค์สมเป็นผู้ครองนคร ยังมิวายร้อนรุ่มพระทัย

                        “พระองค์ทรงพักผ่อนก่อนเถอะพะยะค่ะ ของแบบนี้เร่งรัดไม่ได้ พอถึงเวลาเหมาะสมทรงมีประสูติกาลเธอเอง
ทรงห่วงพระวรกายดีกว่า หากมีประสูติกาล ข้าจักให้นางในรีบถวายรายงานทันทีพะยะค่ะ” คำเตือนราชครู ยังผลให้องค์หัสดิน
ไม่สามารถโต้แย้ง พระองค์เชื่อฟังพระอาจารย์  ด้วยบัลลังก์มั่นคงแข็งแกร่ง กำลังหลักคือราชครูผู้นี้ อย่างไม่สามารถบิดเบือน
เป็นอื่นได้ จะว่าไปแล้วราชครูดุจญาติผู้ใหญ่ องค์หัสดินยำเกรงอยู่หลายส่วน พระองค์จึงได้แต่ยอมรับฟังคำแนะนำ

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@@สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ@@ โดย Luk 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 12-12-2013 16:42:41

- 2 -



                        “เช่นนั้นฝากท่านด้วย”

                        “ข้าพระองค์น้อมรับพระบัญชา” ค้อมศีรษะส่งเสด็จ รอจนคล้อยหลังองค์หัสดิน
สีหน้ายากคาดเดาความคิด กลับเรียบสงบดังน้ำไร้ระลอก จับกระแสใดๆ ในตาเหยี่ยวไม่ได้สักนิด
กระทั่งประตูเปิดแม่นมโผล่หน้ามาดูร้อนรนกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัด

                        “ท่านราชครู” น้ำเสียงเอ่ยทักติดประหวั่นเกรง ที่ชัดคือความกังวลจนไม่สามารถปกปิดเอาไว้
พอเห็นผู้ยืนอยู่หน้าห้องเหมือนเจอที่พึ่งสำคัญ

                       “เป็นเช่นไรแล้ว” ถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แม่นมรีบรายงานไม่รอให้อีกฝ่ายถามย้ำ
นางรู้ดีบุคคลตรงหน้ามีอำนาจแค่ไหน แม้แต่เหนือหัวยังกริ่งเกรงหลายส่วน

                       “ครรภ์พระนางมีปัญหา หมอหลวงจนปัญญา ทารกใช่มีคนเดียว” พูดถึงตรงนี้ซุ่มเสียงแผ่วโหย
ความเป็นตายรอตรงหน้า แววตาหวาดหวั่นบ่งบอกได้อย่างดี

                        ยุคสมัยพันปีก่อน การมีครรภ์แฝดถือเป็นเรื่องคอขาดบาดตายของผู้เป็นแม่ เสียเลือดเสียชีวิต
หมดแรงขับลมเบ่ง ตายทั้งกลมมานักต่อนัก

                        การตรวจให้รู้มีเด็กแฝดยิ่งเป็นเรื่องยาก เครื่องไม้เครื่องมือใช่ว่าทันสมัย โดยเฉพาะหน่อเนื้อเชื้อพระวงศ์
ยิ่งแล้วใหญ่ ไม่สามารถจับต้องลูบคลำสัมผัสผิวได้โดยตรง หมอหลวงจึงไม่สามารถวินิจฉัยล่วงหน้า
ถึงความผิดปกติของครรภ์แฝด กระทั่งวันประสูติมาถึงนั่นแหละ

                       “ครรภ์แฝดงั้นรึ” คาดไม่ถึงเช่นกัน ตามคำทำนายผู้มีบุญญาธิการถือกำเนิด
แต่ไม่สามารถระบุคือผู้ถือครองมหาธาตุหรือไม่ อัศจรรย์ครรภ์แฝด คาดไม่ถึงจริงๆ คิ้วเฉี่ยวเฉียงถึงกับเลิกสูง
รอฟังคำยืนยันจากแม่นม ด้วยใบหน้าเยือกเย็นดูสงบชวนหวาดเกรงได้อีก

                      “พระครรภ์แฝดจริงแท้เจ้าค่ะ พระธิดาน้อยประสูติแล้ว แต่ยังคงอยู่อีกพระองค์
พระนางกลับหมดลมเบ่งไปเสียก่อน หมอหลวงเกรง..เออ” แม่นมทิ้งท้ายไว้เท่านั้น..นางไม่สามารถหลุดคำพูดที่เหลือออกมาได้

                      “ข้าเข้าใจแล้ว อย่าเพิ่งแพร่งพรายอะไรไป นอกจากหมอหลวงยังมีผู้ใดล่วงรู้เรื่องนี้อีก”
นางรีบรายงานแทบไม่ต้องเสียเวลาไตร่ตรอง

                       “ยังมีนางในอีกสองคน คอยเป็นลูกมือช่วยหมอหลวงด้านใน”

                       “งั้นนำข้าเข้าไปอย่าชักช้า” แม่นมรีบผลักเปิดประตู เบี่ยงร่างหลบให้ราชครูก้าวเข้าสู่ภายในห้อง
นางค่อยเดินตามเข้ามาทีหลัง

                       “ท่านราชครู” ประสานเสียงอย่างพร้อมเพรียง หมอหลวงสูงวัยผมสีดอกเลา
บริเวณหน้าผากผุดเหงื่อเม็ดเท่านิ้วโป้ง คงหนักใจเหตุการณ์ที่รับมืออยู่ ใช่มีเพียงชีวิตพระชายาที่แขวนบนเส้นด้าย
ศีรษะเขาก็เช่นกัน หากมีสิ่งใดผิดพลาดแม้แต่นิดเดียว เงาหัวเขาย่อมไม่เหลือ

                        “อาการพระนางเป็นเช่นไร” ราชครูไม่รังรอถามหมอหลวง พร้อมกับสำรวจใบหน้างามพิลาศ
ของพระนางนรินทร์ธร บัดนี้ซีดเผือดไร้สีเลือดการหายพระทัยแผ่วเบา ค่อนไปทางอ่อนโรยช่างน่าเป็นห่วงยิ่ง

                        “พระนางชีพจรอ่อนแรง ทั้งที่ประสูติการยังไม่เรียบร้อย..ขอรับ” คำตอบหมอหลวง
ซึ่งไม่กล้าสบตาราชครู บ่งบอกภาวะวิกฤติเลวร้ายสุดๆ

                        “พระธิดาน้อยเล่า” ราชครูถามถึงทารกหญิง ตามที่แม่นมรายงาน

                        “อยู่กับข้าน้อย..เจ้าค่ะ” นางในโอบกอดห่อผ้าดิ้นทองไว้ในวงแขน  น่าแปลกเด็กแรกเกิดกลับไม่ร้องสักแอะ!

                        “ไม่ร้องหรืออย่างไร” คำถามราชครู

                         “พระธิดาทรงร้องก่อนหน้า ทรงบรรทมหลับไปแล้ว รบกวนราชครูตรวจดูด้วยตนเอง”
ไม่รอช้า ราชครูรับห่อผ้าดิ้นทองอุ้มด้วยแขนแข็งแรงเพียงข้างเดียว ครั้งแรกที่เห็นพักตร์ขาวนวลดวงน้อย ตัวแดงวัยแรกเกิด
รู้สึกถูกชะตารักใคร่เป็นที่สุด ก่อนคลีห่อผ้าขยายกว้างอย่างเบามือ จับจ้องตรงอกด้านซ้ายตรวจดูบางอย่าง
กระทั่งเห็นสัญลักษณ์...

                         “พวกเจ้าเห็นแล้วสินะ” กล่าวอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย คนรับหน้าที่ดูแลการประสูติ
ประสานเสียงแทบไม่ต้องนัดหมาย

                        “เจ้าค่ะ..ขอรับ”

                         “มหาธาตุวารี!” เสียงเอ่ยนามจากปากราชครู เป็นการยืนยันให้พวกเขาแน่ใจอีกครั้ง
การกำเนิดของผู้ถือครองมหาธาตุแสนสำคัญ

                         “พระนางไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ รายงานเหนือหัวเถอะ” แม่นมผู้เห็นอาการพระชายา
ซึ่งยังไม่มีโอกาสทำหน้าที่พระมารดาเลยด้วยซ้ำ นอนหายพระทัยกระตุกเฮือก ทรมานทุรนทุราย
พานตกอกตกใจรีบบอกให้รับรู้

                         “ปล่อยเป็นหน้าที่ข้า พวกเจ้าถอยออกไปก่อน” ไม่มีใครกล้าขัด สายตาคมดุตวัดรวบยอด
ถือเป็นคำสั่งเด็ดขาด

                         ทั้งแม่นม นางใน หมอหลวงพากันถอยห่างจากเตียง ราชครูส่งห่อผ้าพระธิดาน้อยให้แม่นมรับไว้
แล้วหันกลับไปบริกรรมคาถาภาษาใดไม่มีใครแปลความหมายออก ค่อยเป่าลงตรงกระหม่อมยังเนินพระนลาฎ

                          พระชายากระตุกเกร็งร่างแข็งอยู่ครู่ใหญ่ ค่อยปรือดวงเนตรขึ้น
ก่อนตรัสครางเรียกชื่อบุคคลตรงหน้า ดังมีสติรับรู้ได้

                         “ราชครู...!!”

                         “เป็นข้า..พระนางไม่ต้องกังวลสิ่งใด ข้าถวายพลังช่วยพระนางไว้ ทรงขับลมเบ่ง..
เพื่อให้ประสูติกาลอีกสักครั้ง” คำถวายรายงานราชครูดุจมนต์สะกด พระนางนรินทร์ธรสีหน้าเหยเก
จิกทึ้งผ้าปูจนข้อนิ้วโปนกรีดเสียงร้องเฮือกสุดท้าย

                         “กรี๊ดดด!!...อุแว้ๆๆ!!”  เสียงทารกร้องแผดจ้า ผสานเสียงพระธิดาน้อยในอ้อมแขนแม่นมร้องรับในทันที
หมอหลวงไม่รอช้า จัดการตัดสายรกสายสะดือทำความสะอาดฉับพลัน ราชครูใบหน้าดูนิ่งยากหยั่งความรู้สึก
กำลังจ้องมองหน้าสวยดุจนางสวรรค์ของพระนางนรินทร์ธร ดวงเนตรเบิกโพลงไร้ความรู้สึก ขาดสัญญาณชีวิตไปแล้วเรียบร้อย

                          หลังให้กำเนิดพระโอรสน้อย พระนางสิ้นพระชนม์ในทันที กว่าจะรู้ว่าพระนางไม่มีลมหายใจ
ต่อเมื่อทุกคนคลายอาการชื่นชมยินดีพระโอรส ที่ถือกำเนิดพร้อมสัญลักษณ์ธาตุ ‘ไฟ’ สิ่งมหัศจรรย์ในรอบร้อยปี
ก่อกำเนิดผู้ถือครองธาตุในครรภ์มารดาเดียวกัน แถมเป็นแฝดชายหญิง

                          กระทั่งรับรู้พระชายาคู่ใจเหนือหัวสิ้นพระชนม์ พวกเขาค่อยร้องไห้เสียงระงม หมอหลวงตัวสั่นงันงก
มือไม้หยิบจับไม่ถูกไปแล้ว นางในคนหนึ่งเพิ่งได้สติ..ขยับร่างตั้งท่าก้าวออกจากห้อง..

                         “เจ้าจะไปไหน” นางถึงกับสะดุ้งเฮือก เสียงทักฟังหนาวยะเยือก เธอหันกลับมารายงานตัวสั่น

                           “ไปถวายรายงานองค์เหนือหัวเจ้าค่ะ” ตาเหยี่ยวหรี่เล็กจ้องเขม็ง พาเอาคนถูกมอง
และผู้อยู่ในเหตุการณ์ขนหัวชูชันแปลกๆ

                           “ไม่ต้อง..ข้าจะเป็นผู้รายงานเอง” สิ้นสุดประโยค พวกเขาทั้งสี่พากันล้มฟุบหมดสติบนพื้น
ยกเว้นพระธิดากับโอรสน้อย ซึ่งอยู่ในห่อผ้าดิ้นทองกลับลอยเข้าสู่อ้อมแขนราชครู เหมือนมีเส้นใยไร้สภาพชักนำเข้ามา

                              “ระหว่างพวกเจ้าหนึ่งน้ำหนึ่งไฟ ข้าจำเป็นต้องเลือกเสียแล้วสิ” ประโยคที่ไม่มีใครรู้ความหมาย
รู้แต่ค่ำคืนนั้นประชากรนครเวฬุวรรณ ต่างรับทราบทั้งข่าวดีและข่าวร้ายในเวลาเดียวกัน

                             ข่าวดีคือพระนางนรินทร์ธรชายาองค์หัสดิน ทรงมีประสูติกาลให้กำเนิดพระธิดาผู้ถือครองธาตุน้ำ
บุคคลที่ปวงชนรอคอยนับร้อยปี

                            ข่าวร้ายพระนางสิ้นพระชนม์ จากการให้กำเนิดพระธิดาองค์น้อย หมอหลวงถูกประหารในสภาพ
เหมือนไร้สติ จดจำเหตุการณ์อะไรไม่ได้ ไม่รู้กระทั่งชื่อแซ่ตัวเอง นางในสองคนรวมทั้งแม่นมไม่ถูกสั่งประหาร
นอกจากนำตัวไปกักบริเวณยังตำหนักเย็น เป็นตำหนักร้างมีไว้ให้สนมนอกรีต อดีตผู้ครองนครกักขังพวกนางกระทั่งสิ้นอายุขัย
พวกนางถูกตัดขาดการติดต่อภายนอก อยู่แต่ตำหนักเย็นด้วยสภาพสติไม่สมประกอบ

                           ส่วนผู้รายงานเรื่องราวต่อองค์หัสดินคือราชครู คำพูดไม่กี่ประโยค
ก็สรุปเรื่องราวได้อย่างรวบรัดชัดเจนไร้ข้อกังขา..

                          “พวกเขาได้รับผลกระทบจากฤทธามหาวารีธาตุ จึงมีสภาพเช่นนี้”
องค์หัสดินไม่มีการซักไซร้ขยายความหาข้อเท็จจริง วาจาราชครูเชื่อถือได้ สำคัญไม่มีใครสามารถให้ข้อมูล
เพราะคนที่อยู่ในเหตุการณ์ล้วนสูญเสียสติต่างเลื่อนลอยกันไปหมด

                         ประชากรรวมถึงข้าราชบริพารรับรู้แค่ว่า ท้าวหัสดินมีพระธิดาผู้ถือครองวารีธาตุทรงพระนาม ‘ชลธาร’
นามนี้ราชครูเป็นผู้ถวายแด่เหนือหัวตามอำนาจหน้าที่โดยตรง...

                        ท่ามกลางความโศรกเศร้าพระทัยขององค์หัสดิน พระองค์กลับไม่มีความสุขแม้พระธิดาน้อย
จักเป็นตัวแทนชายา แถมยังถือครองวารีธาตุ พระองค์กลับคิดตรงข้าม ในพระทัยทรงคิดว่าพระธิดาพรากพระชายาสุดที่รัก
จากองค์ไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ ความรักของพ่อพึงมีให้ลูก กลายเป็นความเย็นชาเจ็บปวดทุกครั้ง เมื่อสบพักตร์แล้ว
พานนึกถึงชายาอันเป็นที่รัก

                       พระองค์จึงใช้ความห่างเหิน เพื่อหลีกหนีความเจ็บปวดรวดร้าวใจ  พระธิดาน้อยกลับคุ้นเคยอ้อมกอดราชครู
มากกว่าพระบิดาองค์เองเสียอีก ทารกน้อยรู้สึกใกล้ชิดราชครูประหนึ่งพ่อกับลูก..

                      เหล่าบรรดาขุนนางอำมาตย์ ตลอดจนนางในข้าราชบริพารต่างๆ ล้วนประจักษ์ความผิดปกติข้อนี้
แต่ไม่มีผู้ใดหลุดปากกล้าวิพากษ์วิจารณ์ เพราะพวกเขาต่างเกรง ‘ราชครู’ หัวหดปิดปากสนิทไปตามกัน
>
>
              ตีสี่กว่าย่านสลัมแออัดเมืองฟ้าอมร สาวใหญ่นางหนึ่งเพิ่งได้เวลากลับจากการไปนอนค้างกับแขกที่หิ้วเธอ
จังหวะเดินบนสะพานซอมซ่อกลิ่นน้ำครำเหม็นคลุ้ง ตรงไปยังบ้านไม้ที่อาศัยซุกหัวนอน เธออยู่ที่นี่เพราะไม่ต้องเช่า
เป็นมรดกตกทอดตั้งแต่ตายายจนถึงรุ่นแม่ ก่อนมาเป็นของเธอ อยู่ตัวคนเดียวหาเลี้ยงชีพด้วยการเป็น ‘โสเภณี’

              “แว้..แว้ๆๆๆ!!” ร้องเท้าส้นสูงถึงกับแทบสะดุดหัวคะมำหน้าทิ่ม

              “ฉิบหาย! ผีหลอก” สบถตาลีตาเหลือก นึกว่าโดนดีเข้าให้แล้ว

               “อุแว้..แว้ๆๆ” ชะงักตั้งหลักเหลียววอกแวก จนแน่ใจว่าหูไม่ฝาด เสียงร้องของเด็กทารก ดังอยู่แถวนี้

               “เด็กที่ไหนมาร้องเช้ามืด แล้วพ่อแม่ไปไหนไม่ดูแล ปี้กันไม่ลืมหูลืมตาหน้ามืดตามัวอยู่หรือไง
ปล่อยลูกร้องขาดใจอยู่ได้” บ่นไม่หยุด ใบหน้าฉาบเครื่องประทินโฉมเหลียวหาแหล่งที่มา เริ่มสงสัยเดินตรงไป
ยังกอผักตบหนาแน่น เหมือนได้ยินเสียงเด็กดังจากตรงนี้

              “กูคงไม่โชคดี เจอเด็กโผล่ในกอผักตบหรอกมั้ง” พูดพร้อมกับสอดสายตาหาไม้ค้ำยัน
เพื่อใช้เป็นเครื่องทุนแรงเขี่ยยังจุดสงสัย กระทั่งเห็นไม้ไผ่ใช้ค้ำผ้าใบ ขนาดกำลังดีพิงฝาบ้านใครไม่รู้
รีบดิ่งไปคว้ามากระชับมั่น ค่อยก้าวขากลับไปยังจุดเดิม ใช้ปลายไม้ตะกายกอผักตบมาสู่ระยะสายตา
สามารถมองฝ่าความสลัวรางของบรรยากาศเช้ามืดตี่สี่ ห่อผ้าดิ้นทองหลุดเสียงร้องแผดจ้าออกมา
ตัดสินใจคว้าใบผักตบดึงติดมาทั้งยวง ภายในห่อผ้าเห็นชัดเต็มสองตา

                 “แม่เจ้า!..ดะ..เด็กถูกทิ้ง” ตาเบิกโพลงปากสั่น พยายามควบคุมอาการตื่นเต้นสุดชีวิต
รู้ตัวอีกทีเธออุ้มเด็กผู้ชายกอดไว้ในอ้อมแขนไปแล้ว แถมยังเห่กล่อมให้เด็กหยุดร้องอีก ก่อนกระเตงพาไปด้วย
โดยมีคำถามในหัวเต็มไปหมด อาการอ่อนเพลียก่อนหน้าหายเป็นปลิดทิ้ง เพราะมีสิ่งน่าสนใจเป็นภาระให้คิดหนัก
ในอ้อมแขน เช้ามืดแบบนี้ทำอะไรไม่ได้ ต้องรอให้สว่างก่อนค่อยไปแจ้งความกับตำรวจ
   
                      เหมือนชะตาลิขิต เธอไปแจ้งความพร้อมหลักฐานตัวเป็นๆ ที่หลับปุ๋ยไม่รู้ฟ้าในห่อผ้าเนื้อดี
หลังแหกขี้ตาไปซื้อนมผงที่มินิมาร์ทมาชงให้ดูด ความสามารถดูแลเด็กไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอ ก่อนผันตัวเองเป็นโสเภณี
เธอเคยเป็นเด็กรับใช้สมัยสาวรุ่น ให้บ้านคนมีอันจะกินมาแล้ว
                   เลี้ยงลูกเจ้าของบ้านตั้งแต่เกิดป้อนข้าวป้อนนม จนโดนคุณผู้ชายบุกปล้ำ ก่อนคุณผู้หญิงจะเฉดหัวส่ง
ชีวิตบัดซบตกระกำลำบากนานพอดู มีดีคือสมบัติติดตัวนาผืนน้อย เจอแรงยุในสภาพจนตรอกตอนแม่ป่วยด้วยโรคมะเร็ง
ต้องใช้เงินรักษาจำนวนมาก ทำให้ตัดสินใจเป็นโสเภณีนับแต่นั้น

             “แน่ใจเด็กถูกทิ้ง ตบตาเจ้าหน้าที่หรือเปล่า ผมสอบปากคำคนในละแวกเผื่อมีใครรู้ ไม่มีใครยืนยันสักคน
ว่ามีเด็กถูกทิ้งในกอผักตบ ต่างลงความเห็นคุณกุเรื่อง เอาลูกตัวเองมาปัดความรับผิดชอบ ผมว่าคุณเลี้ยงดูแกเองเถอะ
อย่าปล่อยให้เด็กถูกส่งไปอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า กลายเป็นเด็กมีปัญหาขาดความอบอุ่น สร้างปมด้อยให้เด็กเปล่าๆ
อาชีพของคุณคนแถวนี้ต่างพากันยืนยัน เป็นลูกคุณที่ท้องไม่มีพ่อ..จึงหาทางออกด้วยวิธีนี้”
              วาจาเจ้าหน้าที่ตำรวจ ซึ่งเธอตั้งใจเป็นพลเมืองดีพาเจ้าหนูนิรนามมาแจ้งความ เพื่อให้ช่วยตามหาพ่อแม่ตัวจริง
ดันกลายเป็นผู้ต้องหาซะเอง ปฏิเสธเสียงแข็งยืนกรานกลับไม่มีใครเชื่อ ถึงขั้นชาวบ้านในชุมชนโผล่มาชี้ตัวว่าเธอคือแม่เด็ก
ปล่อยตัวท้องแล้วไม่รับผิดชอบ ถึงขั้นนี้เธอใบ้แดกพูดไม่ออก คนเห็นเหตุการณ์มีเธอลำพัง เวลาสถานที่ล้วนฟังไม่ขึ้น
วางแผนนำเด็กแรกเกิดมาทิ้งสลัม ในกอผักตบน้ำครำเหม็นคลุ้ง เสือกห่อผ้าดิ้นทองหรูมีราคา ช่างผิดที่ผิดทางเสียหมด
ผู้คนลงความเห็นสรุปกันเอาเอง..เด็กร้องขนาดนี้ไม่มีใครได้ยิน เธอบังเอิญได้ยินอยู่คนเดียว กลายเป็นสร้างสถานการณ์ขึ้นมา

                “เวรจริงกู..อยู่ดีไม่ว่าดีได้ลูกมาเลี้ยงฟรีไม่ต้องท้องซะงั้น เอาเว้ย! เมื่ออยากมาเป็นแม่ลูกกัน
ตามมีตามเกิดนะไอ้หนู อย่าเสือกแหกปากเชียวล่ะลูกรัก แม่ตั้งชื่อ ‘ผักตบ’ ชื่อจริง ‘อรรณพ’ ก็แล้วกันพ่อคู้ณ..!!!!


ฝากผลงานล่าสุดไว้อีกเรื่องนะคะ แนวแฟนตาซีค่ะ
วันจันทร์จะมาต่อบทที่ 1 นะคะ ขอกำลังใจจากนักอ่านขาประจำต้อนรับกันด้วยนะคะ

ปล.วันนี้ไปส่งหนังสือ สนามรัก..นักบอล ให้กับคนจองหมดแล้วนะคะ ไม่เกินวันอังคารหน้า
น้องดิ่งกับพี่โย่ คงถึงมือคนอ่านทุกคนที่รอคอยกันอยู่ ขอบคุณอีกครั้งที่ให้การอุดหนุน
รักพวกคุณทุกคนที่สุดค่ะ :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 12-12-2013 17:09:48

เรื่องใหม่มาแล้ววววว  :katai2-1:  แค่เริ่มเรื่องก็น่าติดตามแล้ว

น่าสงสารผักตบจัง เอาใจช่วยผักตบนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: Weena ที่ 12-12-2013 17:13:33

ทั้งดีใจที่จะได้อ่านนิยายเรื่องใหม่ของคุณ Lux แต่อีกใจก็เครียด ช้านนนนนต้องนั่งเฝ้าคอมพิวเตอร์อีกแล้วเหรอเนี่ย...เบื่อคุณ  Lux จริงชอบมาเขียนนิยายดีๆให้อ่าน.. :mew4: :mew4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 12-12-2013 17:14:16

ดีใจจังค่ะเรื่องใหม่มาแล้ว นึกว่าจะมาตอนสิ้นเดือน

ชอบแนวแฟนตาซีค่ะ ^_^

เป็นกำลังใจให้คุณ Luk. และผักตบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 12-12-2013 17:23:22

 :mc4:

มีเรื่องใหม่ของพี่ลักษณ์มาให้อ่านแล้ว  ดีใจเว่อร์ๆๆๆๆ

โครงเรื่องแปลกใหม่น่าสนใจอีกแล้วค่ะ   :z2:

แต่แอบสงสารอรรณพพ่อผักตบชวาน้อยเนอะ
ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงโดนทิ้ง  ทั้งๆที่ก็ถือธาตุไฟ
น่าจะสำคัญไม่ต่างจากธาตุอื่นๆนี่น่า

แต่จุดนี้ทำให้อยากรู้ว่าพ่อผักตบน้อยจะคู่กับใครระหว่าง  ดิน  และ  ลม

แค่บทนำก็อยากรู้ใจจะขาดแล้ววววว

บวกเป็ด +1  แถม  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 12-12-2013 17:57:21

น่าสนใจจริงๆค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 12-12-2013 17:58:49

ยินดีต้อนรับกับเรื่องใหม่ของคุณลัก คราวนี้มาแปลกแนวแฟนตาซีทะเลทรายเชียว ตอนแรกนึกว่าจะเป็นแนวอาหรับทะเลทรายซะแล้วเห็นแค่ชื่อ
รออ่านค่ะ ใครจะได้คู่กับใคร

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 12-12-2013 17:59:38

ชื่อ ผักตบ !!

 :a5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 12-12-2013 18:30:12

 :mc4:  ต้อนรับเรื่องใหม่    รอตอนต่อไปจ้า

   +1  จ้า...... o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: POPEA ที่ 12-12-2013 18:42:05

จิ้มๆ เรื่องใหม่
ติดตามค่ะ
 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-12-2013 18:44:37

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด สนุกมากค่ะ


อิราชครูก็เลวเนอะ เห้ออออ เพื่ออำนาจ ถึงกับทิ้งชีวิตเด็กอีกคนไป แถมเด็กคนนี้ ยังมีมหาธาตุเหมือนกัน แล้วราชครูจะเสียใจที่เลือกผิดคน


ลุ้นๆดราม่าๆ มาเจอ มินิมาร์ท กับชื่อผักตบ ฮาเลยยยยย อิอิ

ขอบคุณมากค่ะ รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: cakecoke ที่ 12-12-2013 18:47:05

 :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 12-12-2013 19:01:21

เมื่อเทียบอายุอานามคนวัยเดียวกัน ปฏิเสธไม่ได้เช่นกันว่าเขาขี้เหร่ โดยรวมทั้งน่ามองทั้งไม่ควรมอง โดยเฉพาะดวงตาเหยี่ยวยามจ้องเขม็งเมื่อใด
ใครต่อใครพากันเสียวสันหลัง หวาดกลัวกริ่งเกรงขนหัวลุกขึ้นมาดื้อๆ

เจอจุดสะดุดนิดนึงค่ะ >> น่าจะเป็น กลับใช้คำว่าขี้เหร่มิได้

รออ่านต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 12-12-2013 19:03:44

เรื่องใหม่มาแล้ว :heaven

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 12-12-2013 19:03:52

ราชครูนั่นน่ากลัวอ่ะ...วางแผนจะหุบราชบัลลังก์ป่าวเนี่ย
แต่  ผักตบน่าสงสารมากอ่ะ เห้ออ  พ่อก็ไม่ได้เจอ  แม่ก็ตาย
ต้องคอยลุ้นว่า  ผักตบ จะเป็นพระเอกหรือนางเอก อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 12-12-2013 19:04:12

มาเปิดเรื่องใหม่ด้วยคนค่ะ
อรรณพ เกิดมาก็รันทดแล้ว
 แถมมีธาตุไฟด้วยยย  รอติดตามค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: whipcream ที่ 12-12-2013 19:04:47

ผักตบ!!!  นายเอกโผล่แล้ว พระเอกอยู่ไหนนนนนนนน :mc4:
มั่นมากว่านางสวย ชั่ยม๊าย ผักตบต้องนายเอกสิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 12-12-2013 19:51:20

มาติดตามแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 12-12-2013 20:11:30

 :L2: ต้อนรับเรื่องใหม่จ้า ดิน-น้ำ-ลม-ไฟ 555 จะเริ่มเดาใจคุณLUKดีมั๊ย
อย่างแรกหมั่นไส้ราชครู ขอเสนอศึก ลูกสะใภ้ผักตบปะทะพ่อสามีราชครูใจร้าย แบบว่าอยากให้พี่ดินคู่กะน้องผักอ่ะ
อย่างที่สอง ยัยน้องน้ำแอบหมั่นไส้เธอ(ลำเอียงอ่ะเข้าใจป่ะ) ไปอยู่กะพี่ลมล่ะกัน
ก็แล้วแต่คุณLukค่ะ ยังไงก็ติดตามอย่างเคย สู้ๆ :pig2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 12-12-2013 20:17:53

 :mc4: :mc4: :mc4: ชอบแปลกดี

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 12-12-2013 20:20:30

แค่เริ่มก็สนุกแล้วครับ
ติดตามคุณ luk มาตลอด และจะติดตามต่อไปครับ
^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: plumarch ที่ 12-12-2013 20:25:14

เย้!!!!!!!!!!!!!!!!! เรื่องใหม่มาแล้วววววววววววววววววววว   :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 12-12-2013 20:37:12

เรื่องใหม่มาแล้ว :L2: :L2:
ราชครูร้ายมาก สงสารผักตบจัง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 12-12-2013 20:39:24

ชื่อน่ารัก ผักตบ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: wnkth ที่ 12-12-2013 20:48:36

 :m15: สงสารผักตบครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: aloney ที่ 12-12-2013 21:01:29

น้องชื่อน่ารักมากกก ชื่อผักตบ 5555555+
รอน้องโตนะคะ ว่าแต่ผักตบเราจิเป็นพระเอกหรือนายเอก ลุ้นนน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 12-12-2013 21:37:17

อรรณพอาจคู่กับลม หรือไม่ก็อาจคู่ดิน ทว่าดินน่าจะกลายเป็นพระสหายของเจ้าหญิงมหาวารีธาตุไปเสียแล้ว ตอนนี้รอให้คุณลักซ์มาเฉลยอยู่ว่า เจ้าหนูน้อยถูกส่งข้ามเวลามาในปัจจุบันหรืออย่างไร

รอวันจันทร์เจ้าค่ะ   :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 12-12-2013 21:38:54

น้องผักตบน่าสงสารจัง
อะไรไม่รู้แต่เกลียดราชครูไปล่ะเหอะๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 12-12-2013 21:54:41

หลังจากติดหนึบมากทุกเรื่อง
กะจะพักสายตาซะหน่อย
มาอีกแล้ว...เฮ้อ...ไม่ใช่
ไม่ชอบนะเออ.....ขอบอก
รักที่ซู๊ดดดดด......ต้องรีบไป
หาวิตามินบำนุงลูกตามากิน
รับหนูผักตบของแม่ก่อน..
พ่อสามีใจร้ายเดี๋ยวแม่ไปตาม
ป้าตะเกียง..เอ๊ย...พี่ตะเกียง
คนสวยมาช่วยนะจ๊ะ...พ่วงพี่
พรตสุดรั่วมาอีกหนึ่งดีมั๊ยนี่.....
555...มันเกี่ยวกันรึป่าวหว่า...
รออ่านต่อไป... :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 12-12-2013 22:00:38

 :L2:  :L2: :L2:
เรื่องใหม่สนุก น่าติดตามจริงๆจ้ะ
บวกๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: ~@GusbellS@~ ที่ 12-12-2013 22:10:09

นี่แค่เปิดเรื่องนะ ยาวมาก ติดตามตลอดครับ ที่ลองนับๆดูที่คุณ Lux ลงลิงค์มาน่าจะเกือบครบทุกเรื่องที่เคยอ่าน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: minnien ที่ 12-12-2013 22:13:12

 o13 น่าสนน่าสน เรื่องใหม่ ><

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 12-12-2013 22:25:18

มากอดกันก่อนเรา :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 12-12-2013 22:30:43

โถๆๆ พ่อผักตบชวาน้อย โตเร็วๆ นะลูกนะ 5555+

มาต้อนรับเรื่องใหม่ของคุณลักษณ์ด้วยคนค้าาา


 :L2: :pig2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: yokky34 ที่ 12-12-2013 22:35:11

กรี๊ดดดด แฟนตาซี ชอบ ชอบ
อ่านไป ลุ้นไป นึกว่าราชครูจะเอาแฝดชายมาเลี้ยงเองซะอีก
ที่ไหนได้ วาร์ปข้ามมิติซะงั้น
เดาเอาว่า น้องผักตบ เป็นนายเอกชิมิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: korinasai ที่ 12-12-2013 22:40:45

 :hao7: :hao7: :hao7:
อยากอ่านต่อ  :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 12-12-2013 23:09:55

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: blanchard ที่ 12-12-2013 23:25:48

ดูท่าน้องต้องแรงไม่หยอกแน่ ๆ

ชื่อผักตบ..  ธาตุไฟ..  โตในสลัม..      :hao4:



 :impress3:    ดีใจฝุด ๆ ที่คุณลักษ์เปิดเรื่องใหม่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: dr_tylenol ที่ 12-12-2013 23:51:07

รอรอครับ :katai3: :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 13-12-2013 00:55:23

เอาแล้ว ผักตบจะได้กลับไปบ้านเกิดป่าวเนี่ย
ติดตามค่ะ :)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 13-12-2013 08:02:48

 :mew6: น่าสงสารจังเล่นพลัดพลาดจากอกพ่อตั้งแต่เด็กเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 13-12-2013 09:58:44

ดีใจสุดๆ ได้อ่านเรื่องใหม่ของคุณ Luk อีกแล้ว :m1:
แถมแนวเรื่องก็แปลกอีกด้วย แค่บทนำก็ได้เรื่องแล้วเนี่ย
สงสารพ่อผักตบน้อยๆ เกิดพร้อมกันแต่ชะตาต่างกันลิบลับ
เพียงแค่ไม่สำคัญเท่าอีกคนเท่านั้นเอง :เฮ้อ:
รอติดตามต่อไป ว่าจะเข้มข้นขนาดไหน
ขอบคุณคนเขียนมากๆค่ะ  :กอด1:
+1และเป็ดประเดิมบทนำจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 13-12-2013 10:33:12

เจิมเรื่องใหม่ของพี่ลักษ์คัฟ  เรื่องอื่นๆของพี่ลักษ์ยังอ่านไม่หมดเลย  ไม่ค่อยมีเวลาอ่านเท่าไหร่(เพราะอ่านเรื่องอื่นด้วย)  ชอบเรื่องที่พี่ลักษ์แต่งทุกเรื่องเลย  พี่ลักส์แต่งเร็วมากดูสนามรักนักบอลแป๊ปเดียวจบล่ะ ครั้งนี้มาแนวใหม่เลยรึป่าว?เหมือนจักรๆวงศ์ๆ  แต่ก็ไม่น่าใช่เพราะมีมินิมาร์ท  สงสารผักตบสิเนอะ  ราชครูไม่น่าทำแบบนี้เลย  แต่ก็ดีไม่ถูกฆ่า  ไฟสินะ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: luzileas ที่ 13-12-2013 10:53:10

เรื่องใหม่ของคุณ luk มาแล้ว   ดีใจมากๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 13-12-2013 11:36:34

น่าสนใจแล้วใครจะเป็นตัวเอก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-12-2013 13:55:12

เป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ ชื่อผักตบ แปลกดี

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 13-12-2013 15:55:08

 :mc4: :mc4: :mc4:

ฉลองเรื่องใหม่จ้าคุณ Luk

พล็อตน่าสนใจมากก และชอบอ่านแนวแฟนตาซีด้วยอีกเช่นกัน
ตรงใจเราเลยย รอติดตามก๊าบบบ  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 13-12-2013 16:15:15

ตามเรื่องใหม่ครับ และจะตามต่อทุกเรื่องเลยครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 13-12-2013 20:37:16

มีเรื่องใหม่มาให้อ่านแล้ว
แค่เริ่มก็สนุกแล้ว ติดตามค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 13-12-2013 21:32:35

เย้เย้ เรื่องใหม่ของคุณลักษณ์มาแล้วววว
แต่มาตอนแรกก็เอาซะเกลียดราชครูเลย
รอติดตามตอนไปอยู่น้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 13-12-2013 21:41:18

เรื่องใหม่มาแว้วววววววว :mc4:

ราชครูนี่น่ากลัวมาก ไม่ใช่คนดีแน่ๆ :z6:
น่าสงสารน้องผักตบ โธ่ๆๆๆ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: pipoo ที่ 13-12-2013 22:09:09

เรื่องใหม่อิอิ ติดตามมม :กอด1: :pig2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 13-12-2013 22:54:22

ขอประเดิมเรื่องใหม่ด้วยคน
แต่แอบสงสัยนิดนึงตอนแรกที่เด็กคลอดเหมือนเป็นนิยายย้อนยุค ความไม่ทันสมัยของเทคโนโลยี
แต่ทำไมพอเด็กถูกทิ้งกลับเหมือนตอนปัจจุบันที่มีตำรวจ มีมินิมาร์ทด้วยละ :hao4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 13-12-2013 23:00:43

จะคู่กับลมหรือดินละเนี้ย ผักตบน้อย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 14-12-2013 09:27:06

555 สมเป็นคุณลักษ์ นักเขียนคุณภาพจริงๆ
พล็อตเรื่องแต่ละเรื่องที่นำเสนอ ไม่เคยซ้ำกันเลย
แถมวิธีการเขียนและภาษา ยังคงลื่นไหล เข้าใจง่ายแม้จะใช้สำนวนราชาศัพท์

อ่านแล้วไม่สะดุดนี่สิ สมกับเป็นยอดนักเขียน นี่ไม่ได้อวยคนเขียนเลยนะ
พูดไปตามเนื้อผ้า แค่บทนำก็เล่นเอาวางไม่ลง ล่อคนอ่านให้ชวนติดตามจนได้
คงเป็นอีกเรื่อง ที่ผมจะต้องคอยตามติดดังเช่นเคย รอวันจันทร์ครับ

ปล.ขอบคุณที่นำผลงานดีๆ มาให้คนอ่าน :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 14-12-2013 09:42:26

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 1...ผักตบ
   

         
“แฮกๆๆ!..อร๊ากกกกก!!!!”

“ปังๆ!!.ผักตบเป็นอะไรลูก” เสียงเคาะประตูบ้านไหวไปทั้งหลัง

“ผมโอเค..ครับ” เสียงทุ้มห้าวตะโกนบอกไป แม่คงตกใจเสียงร้องเขาเป็นแน่ ฝันเหี้ยๆ ฝันซ้ำซาก ‘ฝันร้าย’

“ตบเปิดประตูให้แม่ก่อน” ไม่เห็นกับตาคงไม่วางใจ เขาจำต้องลุกคว้าเสื้อยืดคอย้วยมาใส่ลวกๆ เอามือลูบหน้าสองทีสัมผัสเหงื่อเม็ดโป้ง

“เปิดแล้วครับ” พูดพร้อมปลดกลอนประตู แม่จ้องหน้านิ่ง แววตาดูเป็นกังวล กลอกตาสำรวจยกใหญ่
ฝ่ายถูกจ้องฉีกยิ้มกว้าง เผื่อแม่จะสบายใจเสียที

“ไม่ต้องมายิ้มแฉ่ง..ไอ้ลูกเวร”

“อ้าว!..ให้พรกันแต่เช้าเชียว” ตัวตนแม่เล็ก ยากจะมีใครก็อปปี้ได้

“เป็นบ้าอะไร แหกปากลั่นบ้านอย่างกับโดนใครเชือด..ห๊ะ!”

“คึคึ! ไม่มีใครเชือดผมหรอก..ผีอำต่างหาก” ทะเล้นใส่หน้าตาย

“ไม่ตลก..พักหลังเป็นบ่อยไปไหม บางคืนนอนครางฮือๆ ฝันร้ายอีกล่ะสิ”
ผู้หญิงปากร้ายใจดี ใครต่างดูถูกเธอเป็นโสเภณี สำหรับผักตบ..ไม่มีใครจิตใจประเสริฐ งามเลิศเท่าแม่เล็กของเขาแล้ว

“ครับ” ใบหน้าคมสวมบทสลดได้น่าชมยิ่ง..ยอมรับเสียงอ่อย

“นั่งลงเล่าให้ฟังซิ..ฝันอะไร” ข้อมือหนาถูกคว้าดึง จำต้องยอมเดินตามมานั่งลงบนฟูก ซึ่งใช้ปูนอนกับพื้นภายในห้องแคบๆ
ดีแค่ไหนมีที่ซุกหัวนอน บ้านไม้ซอมซ่อหลังนี้จำความได้เขาอยู่กับแม่เพียงลำพัง แม่ยึดอาชีพโสเภณีอย่างที่โดนนินทา
กระทั่งเลิกทำเพราะสังขารไม่อำนวยโรยราไปตามวัย ปลดระวางหันมารับจ้างนวดแผนโบราณ  รายได้บวกเงินเก่าเก็บ
ทำให้พอมีพอกินถูไถอยู่ได้ไปวันๆ

“ฝันเรื่องเดิม..อย่างที่ผมเคยเล่าให้ฟัง ไม่รู้ยุคไหนกองทัพสองฝ่ายสู้รบกันบ้าคลั่ง ที่น่ากลัวคือสาวสวยรุ่นเดียวกับผม
เธอสามารถใช้ไฟเผาทำลายศัตรู เหมือนผมจะรู้จัก แต่ดันนึกไม่ออกเคยเจอเธอที่ไหนนี่สิ” คนเดียวในโลกที่เขาไว้ใจ
คงเป็นผู้หญิงคนนี้ เขาสัมผัสได้ว่ารักห่วงใยกัน  เป็นรักบริสุทธิ์ของแม่ที่มีให้ลูก ทั้งที่เขาไม่ใช่สายเลือดในอกของแม่

“นับวันฝันของแกชักลามปามไปกันใหญ่ ฝันซ้ำซากตั้งแต่หกขวบ จนอายุ 19 ยังไม่หายอีก แม่ไม่กล้ายืนยันความฝัน
เกี่ยวข้องอะไรกับชะตาชีวิตตบหรือเปล่า ตามที่เคยเล่าว่าแม่เจอเราในกอผักตบ บอกใครกลับไม่มีใครเชื่อหาว่าแม่กุเรื่อง
เอาลูกตัวเองซึ่งท้องไม่มีพ่อมาแอบอ้าง พวกระยำไร้สมองสิ้นดี ไม่ยักสังเกตท้องกูป่องตอนไหน จะว่าไปแม่กับพวกเขา
ไม่ค่อยได้เจอหน้ากันหรอก คงคิดว่าแม่ท้องแล้วแอบเก็บตัวล่ะมั้ง อาชีพเก่าแม่เหมือนคนปกติที่ไหน พวกเขาหลับแม่ตื่น
พวกเขาตื่นแม่นอน สวนทางกันแบบนี้ไม่ผิดที่จะเข้าใจว่าแม่แอบท้อง เห่อๆ สุดท้ายเราก็เป็นแม่ลูกกัน
                   หลักฐานบ่งบอกว่าตบเป็นใครมาจากไหนไม่มีสักอย่าง ยกเว้นห่อผ้าดิ้นทอง อ้อ!..ปานไฟตรงราวนมซ้าย
ดูแล้วไม่น่าเกิดจากการทำขึ้นมา เห็นติดตัวแกมาตั้งแต่เกิด ถ้าทำขึ้นต้องมีรอยแผลเป็น นี่กลับกลืนเนื้อผิวเป็นเนื้อเดียวกัน
ถ้าจะมีสิ่งใดเชื่อมโยงคงมีเพียงสิ่งนี้ นอกนั้นไม่เห็นอะไร” แม่เล็กย้ำกับสิ่งที่เคยเล่าให้ลูกชายฟัง

“ช่างเถอะครับก็แค่ฝันร้ายทั่วไป ว่าแต่วันนี้แม่ออกนวดหรือเปล่า” ผักตบเปลี่ยนเรื่อง คุยเรื่องนี้เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร
บางครั้งเขาแอบเข้าข้างตัวเองเป็นลูกมหาเศรษฐี โดนขโมยเอามาจากคฤหาสน์ร้อยล้าน บังเอิญจับพลัดจับผลูหลงอยู่ใน
กอผักตบ แม่ผ่านมาเจอเข้าจึงเก็บมาเลี้ยง รอพ่อแม่แท้จริงสืบเสาะตามหา เผื่อจำได้ว่าเขามีปานไฟที่อกซ้าย
ใช้เป็นหลักฐานชิ้นสำคัญ เมื่อนั้นพวกเขาสองแม่ลูกคงสุขสบายเสียที

“นัดลูกค้าไว้สิบโมง กะว่าสักพักจะไปแล้ว ยังมีต่ออีกสองรายคงราวทุ่มกว่าได้กลับเข้าบ้าน ตบมีเรียนกี่โมง”
เห็นแม่ทำงานงกๆ เขารู้สึกสงสารจับใจ แม่เล็กลำบากมามากไม่เคยสบาย ต้องรับภาระเลี้ยงดูเขาอีก
รู้สึกรักแม่จนอดที่จะรวบตัวมากอดเต็มรักไม่ได้

“อะไรของแกไอ้ลูกคนนี้ ตัวอย่างยักษ์กระดูกกระเดี้ยวฉันหักหมด ไม่ต้องทำมาหาแดกพอดี..คิกคิก!”
ปากบ่นแต่สีหน้ากลับระรื่นหัวเราะร่า ผักตบมักแสดงความรักโดยการกอดแม่ ยามเห็นแม่เหนื่อยมาเขามักกอด
ให้กำลังใจเสมอ กระทั่งตัวโตเป็นตึก..กลับไม่นึกอายที่จะกอดแม่เช่นเคย

                   เขามีรูปร่างสูง 185 น้ำหนัก 88 กก. ผิวขาวหน้าเข้มดูเป็นที่สนใจสายตาทุกเพศทุกวัย แต่ไม่เคยลำพอง
ผยองรูปร่างหน้าตา ออกจะปิดกั้นความรู้สึกเสียด้วยซ้ำ เรื่องสานสัมพันธ์คบหาแฟนตัดทิ้งไปได้ คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาจะนึกถึง
เพราะปัญหาเกี่ยวกับร่างกายตัวเอง ดันมีเลือดไหลออกตูดตอนอายุได้ 13 มีมาเป็นประจำทุกเดือน
                 เดิมทีเข้าใจว่าเป็นริดสีดวงทวาร แต่มันผิดปกติตรงที่ออกเยอะนี่สิ ล่อเอา 3-4 วันติด ชักไม่แน่ใจ
ยอมปรึกษาเล่าให้แม่ฟังไม่ปิดบัง แม่รีบพาไปตรวจเสียค่าใช้จ่ายไม่น้อย ‘เขามีมดลูก’
                  โอ้! แทบช็อกหมดสติ แม่ก็ช็อกตาตั้ง ถึงขั้นขอให้หมอตรวจอย่างละเอียดอีกครั้ง ผลยังคงเช่นเดิม
เลือดที่ไหลออกตูดมันคือประจำเดือน..เหมือนของผู้หญิงระยะไข่ตก เรื่องนี้เขากับแม่ต่างเก็บเป็นความลับ
แม่ยังขู่หมอแกมบังคับ ไม่ให้แพร่งพรายเป็นอันขาด หากมีเล็ดลอดออกไปจะฟ้องเรียกค่าเสียหาย
เล่นงานหมอล้มละลายไปเลยทีเดียว แม่แค่ต้องการขู่ หมอดันกลัวหัวหด เรื่องของเขาจึงถูกเก็บเป็นความลับมาโดยตลอด

                  ต่อให้มีคนรู้ก็คงยากจะเชื่อเป็นเรื่องจริง รูปร่างเขาสูงใหญ่ขนาดนี้ ขนหน้าแข้งที่แขนที่ขามีมาพรึ่บพรับ
ลูกกระเดือกเท่านิ้วโป้งเสียงห้าวแหบ มีอะไรชวนเชื่อว่าเขาดันมีมดลูกอยู่ในร่างกาย แถมเมนส์มาทุกเดือนตรงเวลาอีกต่างหาก
ต้องอาศัยผ้าอนามัยที่แม่คอยซื้อให้ ใส่ป้องกันเลอะเทอะอย่างกับพวกผู้หญิง นึกแล้วขำทั้งน้ำตา
                 เป็นแบบนี้ยังกล้าคบใครจริงจังได้อีก ปมชีวิตทำให้ต้องปิดกั้นตัวเอง ไม่อยากวุ่นวายมากความ
ยามอยู่นอกบ้านจึงต้องวางตัวนิ่ง ให้ดูเป็นคนบุคลิกคาดเดายาก แม่มักย้ำเขาเสมอ

“ผักตบโลกนี้ไว้ใจใครไม่ได้ อย่าเห็นคนยิ้มแย้มพูดจาดีจิตใจงามมีเมตตาดุจโพธิสัตว์ พวกนี้ล้วนตัวดีมือถือสากปากถือศีล
ทำลายชีวิตผู้คนมานักต่อนัก สิ่งที่ช่วยให้เราเอาตัวรอด..คือตัวเราเอง จำที่แม่สอนให้ขึ้นใจ”
                  เขานำเอาคำสอนของแม่คอยย้ำเตือนสติ สังคมที่เขาคลุกคลีกลายเป็นแหล่งสั่งสมประสบการณ์กร้านโลก
ฝึกให้รู้เท่าทันเหลี่ยมคนในสังคม

                 วันหยุดถ้าไม่ได้ไปโรงเรียน เขามักติดสอยห้อยตามแม่ไปทำงาน ไม่ต้องเดาให้ยุ่งยาก แม่ทำงานในซ่อง
มีทั้งบ่อนการพนันสถานที่อโคจรแหล่งอบายมุขคาวโลกีย์ เขาสัมผัสตั้งแต่อายุแค่ 7 ขวบ ได้ค่าจ้างเล็กน้อยจากการวิ่งซื้อบุหรี่
ถุงยาง จิปาถะแล้วแต่ใครเรียกใช้ หารายได้ตั้งแต่เด็ก

                  แม่ไม่ห้าม แต่จะสอนให้รู้สิ่งไหนควรข้องแวะควรหนีห่าง ยาเสพติดเขาเห็นจนชินตา
รู้ว่าสิ่งนี้ไม่สมควรเกลือกกลั้ว จึงไม่คิดสูบบุหรี่ ใช่สูบไม่เป็นแค่ไม่คิดจะสูบ เหล้ายาอย่าหวังมอมซะให้ยาก
บอกคำเดียวชั่วโมงบินมันคนละชั้นกันแล้ว

                 เขาใช้ชีวิตอยู่กับสังคมที่คนส่วนใหญ่รังเกียจ ซ่อง สลัม บ่อนพนัน ล้วนเป็นเพราะแม่ทิ้งให้อยู่กับใครไม่ได้
พอเอาไปฝากเลี้ยงก็มีแต่โดนแกล้งโดนถ้อยคำถากถางดูถูกค่อนแคะสารพัด..หาว่าเป็นลูกกะหรี่ไม่มีพ่อบ้าง
เป็นกาฝากตัวเสนียดกาลกิณี ล้วนรุนแรงเกินจะฟังได้
                พอแม่กลับจากทำงานเห็นเขาร้องไห้ตาแดง น้ำมูกป้ายเลอะแก้มก็เค้นถามสาเหตุ ถามมาบอกหมดไม่คิดจะปิดบัง
แม่โกรธมากอาละวาดรายตัวทั้งหัวแดงหัวหงอกล่อเอาหน้าหงายทุกราย สุดท้ายไม่มีใครอยากรับเลี้ยงเขาพากันแบ๊ะปากใส่
แม่ตัดปัญหาลากเขาไปทำงานด้วยเสียเลย

                ดีอย่างนายจ้างไม่เรื่องมาก แค่เวลางานไม่มาคอยดูแลลูกก็พอ เขาจึงกลายเป็นเด็กวิ่งซื้อของแลกเงินเล็กน้อย
พอเก็บไปซื้อขนมที่โรงเรียน ใช้ชีวิตเรื่อยมาจนเริ่มโตหางานพิเศษทำ ค่อยผันตัวเองมาทำงานควบคู่กับเรียนไปพร้อมกัน
ปัจจุบันเขาเรียนอยู่มหา’ลัยปีสอง คณะวิทยาศาสตร์ สถาบันมีชื่อของรัฐแห่งหนึ่ง

“ผมไปเรียนนะ..หวัดดีครับแม่” เข้าไปกอดอย่างเคย หลังอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย เตรียมออกจากบ้านไปเรียนตามปกติ

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 14-12-2013 09:43:49

-  2  -



“ดูแลตัวเองให้ดี ตั้งใจเรียนเข้าล่ะ” แม่มักกำชับเช่นนี้ประจำ

“ครับ..” แม่ยิ้มให้ทุกครั้งเมื่อเขารับคำ ผักตบเข้าใจดีทำไมแม่ถึงเน้นปลูกฝังให้เขาเป็นคนสู้คน
เพราะชีวิตแม่เจอคนเอาเปรียบรังแกตลอด เพาะบ่มนิสัยให้เข้มแข็งหันหน้าเข้าชน แม่ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบเสียรู้
ด้วยการเป็นฝ่ายยอมมามาก การยอมคนใช่จบเรื่องทุกอย่างได้ แม่จึงเปลี่ยนความคิดยอมหักไม่ยอมงอ
เพียงแต่แม่มักสู้อย่างโผงผาง ซึ่งหน้าไม่มีเล่ห์มุมช่อนเหลี่ยมเลยแม้แต่น้อย ผิดกับเขาโดยสิ้นเชิง เหลี่ยมจัดคือ  ‘ผักตบ’

“พี่ตบครับ บ่ายนี้ว่างไหม” นั่งไม่ทันไร ลูกค้าขาประจำบุกประชิดตัวทันที แต่เป็นเรื่องดีที่เขาแอบยิ้มอยู่ในใจ

“เกรย์มีอะไรครับ” เลิกคิ้วเล็กน้อย รอฟังคำตอบ เหยื่อที่ไม่ต้องลงทุนวางกับดักล่อ..ก็เดินเข้ามาติดบ่วงเขาเอง

“คือ..เกรย์อยากชวนพี่ตบไปหาอะไรทาน” ท่าทางเขินอายจนหน้าขาวขึ้นสี เขาพอจะเดาความต้องการอีกฝ่ายออก

“ทานข้าวอย่างเดียว..หืม” ใช้น้ำเสียงเรียบลื่น วางท่าสบายๆ

“กะ..เกือบอาทิตย์แล้วนะครับ พี่ตบไม่มีเวลาให้เกรย์ ยังไงวันนี้..” สุดท้ายก็เผยความต้องการจนได้
แม้สายตาคนทั่วไปมองเกรย์ใสซื่อ เขารู้จักเกรย์ดีไม่ได้ใสอย่างที่เห็น ออกจะร้อนแรงเจนโลกเสียด้วยซ้ำ
ที่ยอมลงทุนเข้ามาตีสนิทเพราะต้องการร่างกายเขาต่างหาก ทุกอย่างย่อมมีสิ่งแลกเปลี่ยน เขาสามารถสนอง
ในสิ่งที่เกรย์ต้องการให้ได้ ก็ต้องยอมจ่ายในราคาที่สูงพอสมควร ใครจะมองว่าเขาไร้ศักดิ์ศรีไม่เคยสนใจ
คนเหล่านั้นไม่ได้มาจุนเจือยามที่เขาลำบาก ตอนไม่มีจะกินเสียหน่อย..

“พี่เคยบอกเกรย์ไปแล้ว พี่ต้องทำงานพิเศษ วันนี้พี่มีเวลาให้เกรย์ 2 ชั่วโมง ตกลงไหม” 
ความจริงช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาเขาไม่สะดวก เป็นช่วงรอบเดือนมาต่างหาก จึงไม่สามารถมอบความสุขให้ใครได้

“เกรย์บอกไม่ต้องทำงาน พี่มาอยู่คอนโดให้เกรย์ดูแลก็พอ พี่ตบต้องการเงินเดือนเท่าไหร่ เกรย์ให้ได้”
ผักตบแค่ยิ้มมุมปากไม่ตอบรับ กิริยาที่เขาทำกลับสะดุดตา ดูเท่มีเสน่ห์เกินห้ามใจ นี่คือเหตุผลที่หนุ่มหน้าขาวกระเป๋าหนา
ดีกรีลูกชายนักธุรกิจร้อยล้านหลงใหลได้ปลื้ม ถึงกับยอมลงทุนออกปากรับเลี้ยงแทบไม่เสียเวลาคิด เขาต้องการเงิน
ปัญหาคือไม่สะดวกมากกว่า โดยเฉพาะช่วงรอบเดือนมาให้ใครรู้ไม่ได้เด็ดขาด อีกอย่างเขาไม่ต้องการทิ้งแม่เล็ก
ให้อยู่เพียงลำพัง เรื่องนี้สำคัญที่สุด เขามีแม่เป็นญาติเพียงคนเดียวที่รักผูกพันมาก คือเหตุผลที่ไม่เคยรับปากใคร..

“พี่ว่าเราคุยเรื่องนี้เข้าใจเสียอีก ถ้าเกรย์ยืนกรานให้พี่ทำในเรื่องที่ไม่สะดวกใจ พี่กับเกรย์คงต้องยุติ”
คำตอบที่เอ่ยจากปากได้รูป สีหน้าแววตาไม่บ่งบอกอารมณ์ให้คาดเดา เล่นเอาคนฟังถึงกับหน้าซีดใจหล่นไปอยู่ตาตุ่ม
บทหนุ่มหล่อสุดฮอตจะเล่นตัวก็น่ากลัวอย่างที่เห็น

“ครับๆ..เกรย์เข้าใจแล้วจะไม่เซ้าซี้พี่อีก บ่ายสองพี่รอเกรย์ที่นี่น๊า เราไปหาของอร่อยทานกัน
พี่อยากได้อะไรเกรย์ตามใจทุกอย่าง ขออย่างเดียวให้เวลาเกรย์บ้างนะครับ” หน้าคมเข้มพยักรับ
รอยยิ้มดีใจประดับบนหน้าขาวใสของลูกคนมีอันจะกินทันที ก่อนทิ้งหางตาให้ ค่อยลุกเดินหันหลังออกไปจากโต๊ะ
หลังได้คำตอบสมใจตามความประสงค์

“ไงไอ้ตบ..กูเห็นหลังน้องเกรย์ไวๆ ล็อกตัวมึงอีกแล้วสิ” โต้งเพื่อนร่วมคณะฯ เดินเข้ามาที่โต๊ะพร้อมทักทายหนุ่มหล่อเลือกได้

“อืม” รับคำสั้นๆ ถึงแม้โต้งจะเป็นเพื่อนที่พูดคุยสนิทที่สุด แต่ก็ใช่เป็นคนไว้ใจได้ เรียกได้ว่าเขาแทบไม่มีเพื่อนสนิท
ที่ไว้ใจสักคน คบได้ผิวเผินไม่ลึกซึ้ง เท่าที่เขามีประสบการณ์ คนที่เข้ามาตีสนิทมักพิศมัยในรูปร่างหน้าตา
หวังแค่ร่างกายเขาสนองตัณหา ส่วนคนที่ไม่หวังก็มักอยากได้ข่าวไปเม้าท์มอย ยอมรับไม่มีใครไม่รู้กำพืดของเขา
ว่ามีแม่เป็น ‘โสเภณี’ ส่วนเขาก็มีอาชีพไม่ต่างเท่าไหร่ กลับกันแค่ว่า..เขาเลือกจะขายให้ใครมากกว่า

“มึงนี่เสน่ห์แรงฉิบ มีแต่คนดังป้อทั้งหญิงทั้งชาย ถามจริงตกลงมึงไม่คิดจะคบใครจริงจัง กูถามเพราะห่วงภาพพจน์มึงนะเพื่อน
มีแต่คนเก็บเอาไปพูดสนุกปาก ผักตบสุดหล่อวิทยาศาสตร์ปีสอง แค่มีเงินก็ได้กินตับ” นี่คือเหตุผลที่เขาไม่เคยให้โต้งล้ำเส้น
ใช่มีตังค์แล้วได้กินตับเขาเสียหน่อย แต่ข่าวมักใส่สีตีไข่ให้ดูเกินจริง ข่าวฉาวของเขามีมาตั้งแต่มัธยม ไม่ใช่เพิ่งเริ่มขึ้นที่นี่
ที่มาดังช่วงนี้เพราะพวกโรงเรียนเก่าดันติดที่นี่ไม่น้อย เรื่องของเขาจึงเป็นกระแสเริ่มต้นตั้งแต่วันรับน้อง

“อยากพูดเชิญพวกมันพูดไป..” ยักไหล่เห็นเป็นเรื่องไร้สาระ

“เพราะมึงเป็นแบบนี้คนถึงหมั่นไส้ ไม่สนฟ้าฟันพวกกระเป๋าหนักควงได้ไม่ซ้ำหน้า ไอ้พวกที่แห้วแดกเลยหมายหัว”
ทำไมจะไม่รู้ตัวว่าโดนคนเกลียดแค่ไหน ส่วนใหญ่ก็พวกขี้อิจฉา เพราะไม่มีปัญญาจีบคนที่เข้าหาเขา
จึงพลอยหาเรื่องอยู่เนืองๆ แอบกัดลับหลัง จนข่าวฉาวเขาดังเป็นพลุแตก

“ขอบใจที่ห่วง กูไม่ใส่ใจหมาเห่าใบตองแห้ง กูอยู่ของกูดีๆ ไม่ได้วุ่นวายใคร พวกที่เข้ามาล้วนเป็นฝ่ายวิ่งชนกูเอง
ไม่ได้ไปหลอกใครนี่หว่า” โต้งเถียงไม่ออกเพราะมันคือเรื่องจริง แต่ก็อดหมั่นไส้เพื่อนรูปหล่อที่ไม่ต้องทอดสะพานขายขนมจีบ
กลับมีแต่คนพร้อมจะวิ่งเข้าใส่
                 มีรูปเป็นทรัพย์บุคลิกดูน่าค้นหา ล่อตาล่อใจนักล่ากินตับให้ลงทุนลงแรงเป็นที่สุด..บทสนทนายุติเท่านั้น
เมื่อได้เวลาขึ้นเรียน สองหนุ่มจึงพากันเดินขึ้นตึกโดยไม่ทันเฉลียวใจ ว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองตามแผ่นหลังกว้างของหนุ่มร่างสูง..
ด้วยอาการเคียดแค้นหมายหัว..

“อ๊ะ!..อึก..อ้าห์..พี่ตบ..เจ็บ..เบาๆ..อืออๆๆ” เสียงครางพร่าของคนที่จมอยู่ในอารมณ์ตัณหา แม้ปากจะบอกให้เบา
แต่แขนเรียวกลับตวัดกอดยึดไหล่กว้างไว้แน่น สะโพกเล็กกระเด้งรับการโจ้นจ้วงของสะโพกแกร่ง
ซึ่งกำลังส่งแรงกระแทกกระทั้นท่อนเนื้อขนาดเขื่อง ผลุบเข้าออกช่องทางหวานรุนแรงไม่มีผ่อนปรน
เจ้าของร่างสูงรู้ดีว่า คนใต้ร่างตัวขาวชอบให้เขารุนแรงมากแค่ไหน ยิ่งส่งแรงอัดหนักหน่วงเท่าไหร่
อีกคนก็กรีดร้องเท่าตัว แต่ร่างกายกลับตอบสนองร่อนสะโพกเด้งรับ โอบรัดเขาไว้ไม่ให้ผละห่าง

“พั่บๆ!!..ตับๆ!!..อ้าห์..ซี้ดด!!” เสียงซี้ดปากครางรับเสียงหนั่นเนื้อกระทบดังให้ได้ยิน ใบหน้าขาวบิดเบี้ยวเหยเก
ปากสีสดบวมเจ่อเพราะจูบจาบจ้วงบดคลึงไม่มีอ่อนโยน ผักตบคือหนุ่มที่สนองเซ็กส์ให้เกรย์ได้ถึงใจยากมีใครเทียบได้
เรียกได้ว่าความเชี่ยวชาญชำนาญขั้นเทพ
                   เครื่องเคราอลังการงานสร้าง อาวุธประจำกายโอฬารสะใจ ไม่นับหุ่นงามกล้ามสวยสมบูรณ์แบบ
กลิ่นกายหนุ่มเร้าอารมณ์ทำให้เขาหลงจนโงหัวแทบไม่ขึ้น..อย่าว่าแต่เกรย์หนุ่มไฮโซที่หลงผักตบหัวปักหัวปำ
ยังมีอีกหลายรายที่คลั่งไคล้ทุ่มทุนสู้ ขอแค่ได้หนุ่มหล่ออย่างผักตบมาร่วมเตียง

“กรี๊ดดด!!..ซี้ดดด!!!..โอววว!!” และแล้วเสียงกรีดร้องทิ้งท้ายก่อนระเบิดปลดปล่อยน้ำรักเมื่อถึงฝั่งฝัน
พุ่งกระเซ็นเลอะเทอะเปรอะหน้าท้อง  ผักตบโจนจ้วงกดลึกกระหน่ำย้ำไปอีกหลายครั้ง..ค่อยปลดปล่อยตามติด

“พี่ตบอยากได้กล้อง samsung nx300 มากหรือครับ” หลังเสร็จกามกิจ หนุ่มหุ่นเพรียวหน้าขาวซึ่งอิงแอบซบอกแกร่ง
ถามสิ่งที่เขาดันรู้มา แน่นอน..ถ้าเจ้าของเรื่องไม่เจตนาให้อีกฝ่ายรู้มีหรือจะรู้ได้ แค่โบว์ชัวร์ที่เขาตั้งใจเปิดเผยให้เห็น
ว่าสนใจอยากได้กล้องราคาเลขหกหลัก..ก็เข้าแผน

“ครับ..คงได้แต่อยากอ่ะนะ” ผักตบทอดเสียงเนือย บ่งบอกโอกาสที่จะได้ครอบครองของตัวเอง

“ทำไมทำเสียงแบบนี้ ทำอย่างกับของล้ำค่า มันจะซักเท่าไหร่กัน”
เกรย์ชะโงกหน้าจ้องสบตาคม..ซึ่งดูมีเสน่ห์ชวนหลงไหลยิ่งนัก

“ก็มันจริง..สำหรับเกรย์อาจดูจิ๊บจ๊อย แต่พี่ไม่ใช่” สีหน้าไม่ถึงกับสลดหดหู่แต่ก็ดูไม่ดีนัก
แค่นี้ก็ทำให้หนุ่มหน้าขาวรู้สึกเห็นใจเหลือคณา

“แหม..พี่ตบก็ช่างประชดเนอะ เอาอย่างนี้ วันนี้ค้างกับเกรย์ พรุ่งนี้เราไปถอยมากันเลย เกรย์ซื้อให้”
ผักตบชักสีหน้าเคร่งทันที ภายในใจไม่มีใครคาดเดาออก ว่าเขากำลังแอบยิ้มเมื่อฟังข้อเสนอจากอีกฝ่าย

“เกรย์รู้ใช่ไหมพี่ไม่ค้างกับใคร พี่ทิ้งแม่อยู่คนเดียวไม่ได้ ถ้าอยากซื้อให้พี่แต่มีเงื่อนไข..ไม่ต้องก็ได้ครับ”
เรื่องค้างคืนเป็นเงื่อนไขส่วนตัวที่เขาตั้งมั่นกับตนเอง ไม่เคยค้างกับคู่นอนคนไหนไม่ว่าใครทั้งนั้น
ตราบใดที่ยังหาคนไว้ใจที่เขาพอจะฝากชีวิตให้ได้ เขาจะไม่ค้างคืนด้วยเด็ดขาด ว่ากันว่าคนเรามีช่วงอ่อนแอที่สุด
คือช่วงเวลาหลับ..?

“เฮ้อ!..สุดท้ายเกรย์ก็ไม่สามารถขอพี่ค้าง” หนุ่มเกรย์ถอนหายใจ สีหน้าผิดหวังฉายชัด
แค่ต้องการเรียกร้องความเห็นใจ ทำไมผักตบจะดูไม่ออกรู้ไม่ทันกับจริตมารยาพื้นฐานเหล่านี้

“พบกันครึ่งทาง พรุ่งนี้พี่มีเวลาให้เกรย์ครึ่งวันเช้า พี่มีเรียนบ่าย” เพียงเท่านี้ ก็สามารถเรียกรอยยิ้มกว้างของหนุ่มหน้าขาว
ไม่สนว่าตัวเองมีเรียนช่วงเช้า มาดหมายโดดเรียนแทบไม่เสียเวลาคิด การใช้เวลากับหนุ่มหล่อระดับผักตบ
เจ้าของข่าวฉาวแต่เรทติ้งวงการคนดังในมหา’ลัย พากันสนใจพุ่งเป้าแข่งกันลงทุนสยบ..น่าสนยิ่งกว่าเดือนมหา’ลัยเสียอีก

                 ว่ากันว่า..ถ้าผักตบยอมประกวดเดือนมหา’ลัย ตำแหน่งนี้คงไม่มีใครชนะ เจ้าตัวดันปฏิเสธเสียงแข็ง
ไม่มีรุ่นพี่คนไหนสามารถบังคับเขาด้วย เขาจึงเป็นเพียงคนเดียว ที่มีทั้งคนชื่นชมและหมั่นไส้ในเวลาเดียวกัน

                 เพราะเป็นคนมีจุดยืนนิสัยเข้าถึงยาก..ซ้ำคาดเดาความคิดไม่ออก ถึงแม้มีฐานะเข้าขั้นลำบาก
กลับไม่อาจบดบังรัศมีเจิดจ้าไปได้ ผักตบจึงกลายเป็นหนุ่มหล่อผู้มีฐานะด้อย..ที่โดดเด่นมากที่สุดอยู่ในขณะนี้..



ตัดสินใจมาอัพตอนแรกให้ก่อน หลังจากได้รับกำลังใจจากนักอ่านแฟนนิยาย
คอมเม้นท์ กดเข้ามาอ่านกันในยอดวิวที่น่าประทับใจที่สุด เลยคิดว่าอัพตอนแรกให้อ่านในวันหยุด
แทนการขอบคุณจากใจคนเขียนเช่นกันค่ะ

ตอน 2 เจอกันวันพุธทีเดียวนะคะ  ไม่สปอยเนื้อเรื่องล่วงหน้า ให้คนอ่านคาดเดาเอาเอง
แต่พล็อตเรื่องร่างไว้จนจบแล้วค่ะ ตอนนี้ทยอยลงรายละเอียดในแต่ละตอน
การันตีปมเงื่อน และความมันส์ ติดตามกันต่อไปค่ะ

รักคนอ่านที่น่ารักเป็นที่สุด :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/12/56 เปิดเรื่องใหม่ค่ะ!
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 14-12-2013 09:55:49

สุดโค่ยเลย ตัวกับยักษ์มีมดลูกด้วย สนุกมาก
รอฉากพระเอกเปิดตัว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: pandorads ที่ 14-12-2013 10:21:13

นึกสภาพตาคนนี้ท้องคงฮาน่าดู 555
ชอบผักตบตรงที่เป็นคนที่รักแม่มากนี่แหละ. ประทับใจ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 14-12-2013 10:41:31

มาต่อเร็วๆนะ สนุกมากๆเลย  :katai4:
 :katai5: :ling1: :impress2:  :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 14-12-2013 11:00:13

ตบมีมดลูกกกกก :hao7: แบบนี้ตบก็มีลูกได้   o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 14-12-2013 11:05:41

เรื่องนี้น่าติดตามดีค่ะ
ผักตบมีโอกาสมีลูกแน่เลย
แอบเดาว่าพระเอกน่าจะเป็น ธรณิน อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 14-12-2013 11:09:20

ผักตบน้อยไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆด้วย
ว่าแล้วว่าต้องมาแนวเคะยักษ์  แต่คิดแล้วมันมุ้งมิ้งน่าติดตามที่สุด
อยากรู้ว่าใครเป็นพระเอก  จะลมหรือดิน  :z2:

เดาทางเรื่องนี้ไม่ถูกอ่ะ  แต่แอบแปลกใจว่าเจ้าชายน้อย
แห่งดินแดนทะเลทราย  ทำไมถึงมาลอยอยู่แถวสลัมแบบนี้ได้

รอติดตามค่ะ

บวกเป็ด   :กอด1:  :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 14-12-2013 11:13:14

อุแม่จ้าวผักตบมีมดลูก  :hao4: :hao4: :hao4: ชักสนุกแล้วสิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 14-12-2013 11:16:29

สูงหล่อล่ำ ขนดกกล้ามโต แต่พกมดลูก อึ้งค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 14-12-2013 11:22:59

สนุกดีอ่า อดใจรอวันพุธ :call:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 14-12-2013 11:25:32

ผักตบจะมีลูกผู้หญิงหรือผู้ชายน๊าแล้วใครจะเป็นสามีผักตบเนี่ยอิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 14-12-2013 11:28:36

แหม...เรื่องนี้ก็ยังสนุกเช่นเคย ซ้ำยังเป็นแฟนตาซีแนวชื่นชอบอีก อย่างนี้ไม่ติดตามจะได้หรือ

อึ้งไปครู่ เรื่องผักตบมีมดลูก แต่ก็ทำให้มีปมเงื่อนเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง เรื่องนี้มีอะไรน่าสนใจเยอะแยะไปหมด ภาพฝันตั้งแต่ครั้งยังเด็กตามหลอกหลอนผักตบคืออะไร? เกรย์จะเป็นเพียงหนุ่มน้อยไฮโซติดหลงในรูปเป็นทรัพย์ของผักตบหรือเป็นมากกว่านั้น? แล้วเทพมหาธาตุจุติอีก ๓ ตอนนี้เป็นอย่างไร ทำอะไรอยู่ แล้วราชครูเล่า?

โอ๊ย แทบรอให้ถึงวันพุธไม่ไหวค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 14-12-2013 11:29:46

ผักตบคุณเป็นนายเอกเรื่องนี้แล้วจริงๆใช่มั๊ย  ว่าแต่แปลกนะผักตบเป็นธาตุไฟแต่ทำไมในฝันถึงเห็นผู้หญิงใช้ไฟเผาทำลายผู้หญิงคนนั้นน่าจะเป็นพี่หรือน้องที่เป็นแฝดและเป็นธาตุน้ำแปลกเนอะ  ยังไงถึงผักตบจะไม่ดีก็เชียร์ผักตบนะ  ขอบคุณคัฟพี่ลักษ์ที่มาก่อนกำหนด^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 14-12-2013 11:31:32

ต้อนรับเรื่องใหม่ครับ พล๊อคเรื่องน่าสนใจครับเหมือนมีข้ามยุคด้วย ว่าแต่มันจะพลิกผันไปไงต่อหนอ
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 14-12-2013 11:57:46

จิ้มก่อนอ่านนนนน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 14-12-2013 12:09:44

จะเป็นพระเอกได้ไหมเนี้ยมีมดลูกอย่างนี้ นึกถึงสภาพถ้าท้องคงฮาน่าดู :jul3:
อ่านไปผักตบน่าจะเป็นธาตุน้ำมากกว่าน่ะ :hao4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 14-12-2013 12:10:46

 :mc4: :mc4: :mc4:
 :mew1: :mew1: :mew1:

พรุ่งนี้เป็นวันพุธแหละคะน้องลักษ์  :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-12-2013 12:10:52

น้องตบมีประจำเดือน ยังงี้ต้องเป็นนายเอกชัวร์
หรือตบจะเป็นธาตุน้ำแต่มีปานเป็นรูปไฟ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 14-12-2013 12:26:39

ขอบคุณครับ ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: mintmiko ที่ 14-12-2013 12:50:31

เจ้าพระคุณรุนช่องเอ๊ยย น้องผักตบช่างร้ายกาจยิ่งนัก อ่านแล้วรู้สึกสะเทือนใจใคร่อยากได้มาไว้เป็นสามีเหลือเกิน เป็นที่ใคร่รู้นักว่าผู้ใดกันที่จะมาทำให้ผักตบยอมศิโรราบกัน ช่างตื่นเต้นและเร้าใจเหลือแสน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 14-12-2013 12:55:52

 :a5:เหอะๆน่าสงสารแล้ว ดันท้องได้อีก อันตรายมากๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 14-12-2013 13:23:57

ผักตบมีมดลูกด้วยอ่ะ
จะเป็นยักษ์ชนยักษ์แบบพรตรันรึป่าวเนี่ย
แต่ทาแนวไหนก็ได้หมดเลย
อ่านได้หมดค่า ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: ngohingmint ที่ 14-12-2013 13:26:40

ไม่รู้ว่าผักตบเป็นเคะหรือเมะ(เดาว่าจะเป็นเคะแหละ เล่นมีมดลูกขนาดนี้) แต่ชอบเคะยักษ์กร้านโลกอย่างนี้มาก 555555

ฝาแฝดธาตุน้ำนั่นอาจจะเป็นนางร้ายรึเปล่า ส่วนพระเอกก็ดินสินะ(หรือลม)

รอตอนต่อไปค่าาาา มาเร็วๆเถอะนะ พลีสสสส

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 14-12-2013 13:36:50

สายตาอันเคียดแค้นนั้นใช่ว่าที่ซะมีอ่ะป่าว ครึๆๆๆๆๆๆ นึกสภาพผู้ชายตัวใหญ่ๆ แล้วเผอิ๊ญท้องป้องแล้วมันขำง่า 5555+


รอตอนต่อไปนะค้าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: pannixz ที่ 14-12-2013 13:43:03

ตกลง ตบเป็บรุกหรือรับ มีเมน แต่สูง ถึก หล่อ เล่นเอาเดาไม่ถูกเลย
หรือเรื่องนี้จะเป็นสาย K อั๊ยหยาาาา o22
 ผญ ที่ตบฝันถึงใครอ่ะ แฝดตัวเองหรือป่าว แต่แฝดตบธาตุน้ำนี่  :really2: งง
แล้วที่งงอีกเรื่อง นิยายเรื่องนี้เป็นแนวไหนค่ะ งงยุค ตอนเปิดเรื่องมันดูคนละสมัยคนละประเทศกับตอนนี้มาก
คนแต่งชี้แจงหน่อย แล้วมาต่อไวๆนะ o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 14-12-2013 13:53:46

ครึครึ  อ่านตอนที่สองแล้วชักอยากเห็นหน้าพระเอก  ในเมื่อนายเอกหล่อขนาดนี้  พระเอกจะหล่อขนาดไหน :hao6:  ว่าแต่ทำไมแฝดนายเอกใช้ไฟอ่ะ  หรือนายเอกฝันผิด  ประมาณะว่า....  นายเอกแปลงเพศเป็นผู้หญิงได้  เฮ่อๆๆๆ  คงไม่ใช่หรอก  เดาเล่นๆน่ะค่ะ  รออ่านตอนต่อไปนะคะ  จะได้ไม่ต้องเดามั่ว 

รออ่านนะคะ  บวกเป็ดสำหรับเรื่องใหม่จ้าาา :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: cakecoke ที่ 14-12-2013 13:55:09

 :hao7:
 :hao7:


ชอบพี่ ผักตบ จังเลยค่ะ สนุกๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 14-12-2013 14:47:07

เอ่อ...ถ้าผักตบท้องจะเป็นไงหว๋า? :serius2:
เวลาผักตบอยู่กะแม่เล็กน่ารักมากเลย o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 14-12-2013 15:03:50

น้องผักตบแมนมากๆ แล้วพระเอกของน้องผักตบจะแมนสู้ได้ปะเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 14-12-2013 16:04:26

อ่อ เข้าใจแล้วตอนนี้น้องมาอยู่ในยุคปัจจุบันนี่เอง


ชอบแหะ ถ้าผักตบมีประจำเดือนก็แสดงว่าท้องได้ แล้วก็แสดงว่ากล้ามชนกล้าม แถมจากรุกกลายเป็นรับ แอร๊ยยยยย ฟินเฟ่อออ


แต่ชอบที่น้องกตัญญู และ ก็เข้มแข็งสู้ชีวิต แถมเล่ห์เหลี่ยมแพราวพราวมีประโยชน์ในอนาคตอันใกล้นี้แน่นอน


รอตอนต่อไป พร้อมเก็บตังค์รอ ชอบๆๆๆๆ รอซื้อหนังสือเลยยยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 14-12-2013 16:10:14

พล็อตเรืี่องเข้มข้นมากเลยค่ะ ติดตามตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 14-12-2013 16:39:32

สนุกดี  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 14-12-2013 17:44:18

ข้าพเจ้ามีความรู้สึกว่าผักตบอาจมีปั๋ว รึป่าวนะ

มีเลือดไหลทุกเดือนด้วยแห๊ะ เหอะ เหอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 14-12-2013 17:57:36

พี่ลักษ์คะ เรื่องนี้ฉีกแนวจากที่ผ่านๆมาเลยนะคะเนี่ย  :m4:
ผักตบนี่ต้องมีปั๋วแหงมๆ เพราะมี ปจด.  :m3:
รอตอนต่อไปอยู่คร๊า เป็นกำลังใจให้นะคะพี่ลักษ์จ๋า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 14-12-2013 18:42:03

การี๊ดดดด. มีมดลูก
แสดงว่าผักตบเปํนนายเอกสิ...เค้าชอบนายเอกแมนๆอ่ะ อิอิ  แต่ไงต้องรอดูต่อไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 14-12-2013 18:42:57

การี๊ดดดด. มีมดลูก
แสดงว่าผักตบเปํนนายเอกสิ...เค้าชอบนายเอกแมนๆอ่ะ อิอิ  แต่ไงต้องรอดูต่อไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 14-12-2013 19:38:12

มารายงานตัวจ้า ยังไม่ได้เลย เห็นเป็นน้องลักษ์รีบเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 14-12-2013 19:49:30

แฟนตาซีสุดๆ ผักตบมีมดลูกแถมมีประจำเดือนอีกด้วย

น้องตบท้องได้อ่า  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 14-12-2013 20:04:28

 :z1:  ตบมีมดลูกและรังไข่  เมื่อใดโดนกินตับ   :hao6:   ก็  ท้องอ่ะดิ รอต่อไป

  +1  จ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 14-12-2013 20:15:06

งง กับ สถานที่ในเรื่อง อ่ะ สรุปว่าเมืองเทพนั้น กับเมืองที่ผักตบอยู่ มันคนละมิติรึป่าว
เมืองที่มีราชครู จอมเวทย์ ไม่น่าอยู่มิติเดียวกับที่มี มหาวิทยาลัย มีคณะวิทยาศาสตร์
ส่วนที่น้องผักมีมดลูก เดาว่า พวกเทพมักจะไม่มีเพศสภาพชัดเจน
อยากให้เป็นศึกยักษ์ชนยักษ์ แบบพรตกับรัน 5555
เดาอีกล่ะ รอวันพุธจ้า :bye2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 14-12-2013 20:40:01

โอ๊ะโอ ผักตบจะย้อนกลับไปเมืองนั้นรึป่าวน๊า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 14-12-2013 22:08:32

ชอบอะ เรื่องแฟนซีๆแบบนี้
เชียร์น้องผักตบ แต่สงสัยทำไม ราชครูต้องเอาเจ้าชายไปทิ้งด้วยอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 14-12-2013 22:13:11

ภายนอกเป็นรุก ภายในเป็นรับ
แล้วจะรุกหรือจะรับกันล่ะเนี๊ยะ
 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 14-12-2013 22:42:32

รออ่านต่ออยู่น๊า :z2:
อยากรู้ว่าดินนี่จะชั่วร้ายอย่างพ่อไหม
แล้วตบจะได้ข้ามมิติกลับไปยังไง
 
บวกๆจ้า^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 14-12-2013 22:51:18

555....นายเอกเราเรื่องนี้สุดยอด. o13 o13
แถมมี ปจด...โอ๊ย...คุณ Lux แม่พวกหนู ๆ
คิดได้ไง...พรตรั่ว..ตะเกียงเลิศ ..จอมลึกล้ำ..
หนูดิ่งน่ารัก..  แล้วหนูผักตบลูกคนเล็กสุด..
ต้องรอต่อไปค่อยรู้เนอะว่าจะตั้งฉายาอะไรดี
ชอบมาเลยนายเอกท้องได้นี่..ฟินสุด ๆ... :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 14-12-2013 23:30:20

อื้อหือ...น่าติดตามมากค่ะ
รออ่านนะคะ   o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 14-12-2013 23:55:05

หุ่นแมนแฮนซั่มขนาดนี้ แต่....มีมดลูก!!! :a5:

แล้วงี้ผักตบจะเป็นรุกหรือรับเนี่ย รอลุ้นต่อปายยย  :z2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 15-12-2013 00:02:18

ผักตบจะมีสามีมั๊ยน้อ 5555555
ทางฝั่งนู้นจะเป็นยังไงบ้างละเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: whipcream ที่ 15-12-2013 01:08:23

คึคึ ตบมีมดลูก เย้ คุณแม่สุดหล่อ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 15-12-2013 07:14:38

ตามมอ่านเรื่องใหม่ค่ะ (รอน้องดิ่งกับพี่โย่อยู่ตื่นเต้นนนน)
น้องตบ ตัวใหญ่? โคตรแมน ใครกันจะเป็นชายเหนือชาย ?
มีมดลูก แสดงว่าน้องตบโดนกดดด ? รึป่าว ชอบเคะร่างใหญ่ค่ะ =.,= เรดาร์ความหื่นพุ่งสูง
รออ่านตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 15-12-2013 09:18:55

ใครจะเป็นพระเอกเนี่ย  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 15-12-2013 09:58:35

โอ้โฮ....เลย ผักตบหุ่นแมนมากแอบร้ายลึกด้วย
เป็นเพราะผ่านอะไรมาเยอะ  (ผักตบสงสัยอนาคตนายจะท้องแน่ๆ)
เรื่องนี้สงสัยจะกล้ามชนกล้ามล่ะมั้ง

รอตอนต่อไป บวก ให้เหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Sirada_T ที่ 15-12-2013 13:19:05

คำถาม หนูตบมีปจด.แล้วตอนมีหฯปวดท้องรึเปล่าคะ ? สงสัยต้องให้หนูดินมาช่วยอุด 55555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 15-12-2013 14:00:25

อร๊ายยยยย อีฉันหลงรักเลยอ่าาาา ชอบฝุดๆ

เสียดายไรต์ลงอยู่ 2 ตอน   :ling2:

มาต่อน๊าๆๆๆๆๆ คิดถึงงงงงง  :mew4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 15-12-2013 14:51:13

เข้ามารอเรื่องนี้ ><!!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: korinasai ที่ 15-12-2013 16:12:51

 :ling1: :ling1:
อยากอ่านต่อ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: {TN} ที่ 15-12-2013 18:14:03

เรื่องใหม่น่าสนใจมากกก
ผักตบท้องได้ล่ะสิ มีมดลูกด้วย อิอิ

รอพระเอกปรากฎตัวนะคะ ชอบเคะแมนๆมากๆค่า >O<

หัวข้อ: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 15-12-2013 22:13:05

ไอ้หย๋า!!!

แหวกแนวอีกแร้ว  พาให้ติดงอมแงมตามเคย
รอวันพุธใจจดจ่อ  :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: june55 ที่ 16-12-2013 03:28:16

ดูมีอะไรซับซ้อนซ่อนเงื่อนมว้ากกกก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 16-12-2013 05:35:50

ชื่อน่ารักผักตบ



มีมดลูกแสดงว่าจะท้องอะดิ




รออ่านตอนต่อไปค้าบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 16-12-2013 07:04:46

ผักตบท้องได้แหละ 55555
แล้วพี่สาวผักตบเป็นธาตุน้ำ ทำไมใช้ไฟได้นิ
หรือว่าไม่ใช่
รออ่านตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 16-12-2013 08:16:51

นายเอกหล่อล่ำขนาดนี้ พระเอกจะขนาดไหนนะ :hao4: :hao4: :hao4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 16-12-2013 09:35:32

มาติดตาม
เรื่องนี้น่าสนใจสุดๆ
ปล.ผักตบชื่อน่ารัก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 16-12-2013 14:23:44

สนุกมากๆ กำลังหาแนวแฟนตาซีอ่านเลย
ติดตามรอตอนต่อไปอยู่น้าค๊า สู้ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 16-12-2013 18:13:57

สนุกมากกกกกกกกกกกกก พล็อตน่าสนใจสุดๆๆๆ เป็นอะไรที่คาดเดาไม่ได้เลย แบบนี้ต้องมาต่อไวๆเยอะๆและเรื่องยาววววๆๆนะคะ  :hao7:  :pig2:

หัวข้อ: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 16-12-2013 20:03:56

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 2...วายุภักษ์แห่งไตรคาน



“องค์ชาย!!!”
นางกำนัล หมอหลวง ข้าราชบริพารต่างถวายการเคารพยุพราชแห่งไตรคาน หลังเผยวรองค์สูงใหญ่ผึ่งผายดูสง่างามยิ่งนัก
ข่มบรรดาผู้คนภายในห้องบรรทมชั้นนอก..แลดูจิ๊บจ้อยไปเสียถนัด

“เสด็จพ่อพระอาการเป็นอย่างไร” สุรเสียงห้าวหาญองอาจสมเป็นยุพราชของไตรคาน โอรสผู้ถือครองมหาธาตุวายุ

“พระอาการทรงปลอดภัย..พะยะค่ะ” หมอหลวงกุลีกุจอรับหน้าที่ถวายรายงาน
ข้าราชบริพารที่เหลือต่างรับฟังโดยสงบ ไม่มีใครเสนอหน้า

ครั้งนี้ออกจะเหิมเกริม ถึงกับมีคนลอบปลงพระชนม์องค์อนิละ องค์ชายวายุภักษ์ย่อมพิโรธ
แค่สัมผัสรังสีที่แผ่จากพระวรกายก็พอทราบ ไม่มีใครกล้าสบเนตรคมสีถ่าน ต่างหลุบตาค้อมศีรษะหลบเกร็งไปตามกัน

“ไว้ค่อยไต่สวนเรื่องนี้ หวังว่าคงมีคำตอบที่ดี ท่านเสนากลาโหม”
เสนาผู้กุมอำนาจทางทหารถึงกับสะดุ้ง รีบปรับสีหน้าขานรับให้ไว

“พะยะค่ะ” เนตรคมดำสนิท ตวัดรวบยอดก่อนเสด็จสู่ห้องชั้นใน เข้าเฝ้าพระบิดาด้วยไม่คลายพระทัย
ข้าศึกส่งหนอนบ่อนไส้แทรกซึมเข้ามาในนครหลวง การรักษาความปลอดภัยหละหลวมยิ่งนัก

“ถวายพระพรเสด็จแม่ เสด็จพ่อพระอาการเป็นอย่างไรพะยะค่ะ” ภายในห้องบรรทม พระนางศิริจันทราคอยปรนนิบัติใกล้ชิด
วงพักตร์งามมีความกังวลชัด กระนั้นดวงเนตรสุกสกาวยังคงทอดอ่อน เมื่อเห็นผู้ที่ก้าวเข้าภายในห้องบรรทม..คือโอรสพระนางเอง

“วายุภักษ์ เจ้ามาแล้ว” มารดาทรงพระศิริโฉม สายพระเนตรดุจพบกำลังใจที่รอคอย
วงพักตร์อมทุกข์ก่อนหน้าคลายกังวลลงมากโข

“ขอประทานอภัยที่ลูกมาช้า” พระสุรเสียงทุ้มนุ่ม มักใช้ดำรัสกับพระมารดาโดยเฉพาะ
ยิ่งเห็นพระนางหมองเศร้า องค์ชายวายุภักษ์สายพระเนตรอ่อนโยนปลุกปลอบขวัญพระมารดา

“ไม่ใช่ความผิดของเจ้า ลำบากเจ้าต้องควบม้ารอนแรมไกลจากหน้าด่านเข้าวังกระทันหัน
แม่กังวลยิ่ง..ไม่คิดฝ่ายเราหละหลวมให้ข้าศึกลอบปลงพระชนม์เสด็จพ่อเจ้าได้”
สายพระเนตรคมกล้าแข้งกร้าวขึ้นทันที  ก่อนกลับมาเคร่งขรึมในเวลาเดียวกัน ทรงแย้มโอษฐ์ปลอบพระมารดา

“เสด็จแม่ไม่ต้องกังวลพระทัย ลูกจะควานหาตัวคนร้ายมาลงโทษในเร็ววัน ว่าแต่อาการเสด็จพ่อเป็นอย่างไรแล้ว..พะยะค่ะ”
ยุพราชไตรคานให้คำยืนยันพระมารดา หวังให้พระองค์คลายพระทัย วาจาพระโอรสดุจน้ำทิพย์ชะโลมใจ
เพราะพระองค์คือสิ่งยึดเหนียวศูนย์รวมใจผู้คนทั้งนคร ตั้งแต่มีประสูติกาล 22 ปีก่อน องค์ชายวายุภักษ์คือผู้นำพาไตรคาน
ให้รอดพ้นจากการรุกรานจากเวฬุวรรณ นครอื่นต่างตกเป็นเมืองขึ้นโดยสมบูรณ์

พันธะสัญญาถูกฉีกทิ้งไปเมื่อสิบห้าปีก่อน แต่เดิมแม้นครต่างๆ จะยกให้เวฬุวรรณเป็นผู้นำ กลับไม่เคยล่วงล้ำอธิปไตย
ถึงขั้นบุกตียึดครองให้เป็นเมืองใต้อาณัติ ตกเป็นบริวารส่งส่วยเครื่องบำนาญดังเช่นตอนนี้

หลังองค์หัสดินสวรรคตโรคพระทัยโสมนัส ผลจากการสูญเสียพระชายาอันเป็นที่รัก
การบริหารราชกิจตกอยู่ในมือราชครูอย่างเบ็ดเสร็จ

แม้กษัตริย์นครต่างๆ เริ่มเห็นลางร้าย เตรียมป้องกันรับมือเงียบๆ ไม่วู่วามหุนหันพลันแล่น ฝ่ายราชครูจอมขมังเวทย์
ก็ไม่ผลีผลาม คงใจเย็นรอกระทั่งพระธิดาน้อยเติบใหญ่สู่วัยดรุณี เพียบพร้อมความสามารถที่ทุกคนตกตะลึง
นอกจากนางจะมีพลังเรียกใช้วารีธาตุ ยังสามารถใช้พลังจากอัคคีธาตุด้วยเช่นกัน ล้วนสร้างความฉงนเป็นยิ่งนัก
ไม่คาดคิดกันมาก่อนว่าผู้ถือครองมหาธาตุเพียงคนเดียว จะควบคุมมหาธาตุได้ถึงสองชนิด

สายเกินการราชครูตั้งตนขึ้นเป็นพระปิตุลา โดยมีโองการแต่งตั้งบุตรชายเป็นพระคู่หมั้นองค์หญิงชลธาร
หลังองค์หัสดินสวรรคต ราชครูหรือพระปิตุลามีผู้ถือครองมหาธาตุคือองค์หญิงชลธารที่มีพลังวารีและมหาอัคคี
ยังมีบุตรชายถือครองพลังพสุธา แข็งแกร่งเก่งกาจเป็นที่สุด

1 ปี การรุกรานนครใกล้เคียงก็เริ่มต้นขึ้น โดยเริ่มจากนครทิศใต้ ไปทิศตะวันออกและตะวันตก
ระยะเวลาสิบกว่าปีไม่มีเว้นว่าง เกิดสงครามสร้างความเดือดร้อนไปทั่วทุกหย่อมหญ้า
นครต่างๆ ตกเป็นเมืองขึ้นสูญเสียเอกราชไปหมดแล้วแทบทั้งสิ้น คงเหลือไตรคานที่ยังยืนหยัดมาได้ทุกวันนี้

เพราะไตรคานมียุพราชสามารถใช้พลังวายุ ป้องกันเขตแดนรักษานครเอาไว้ในยามคับขัน ผ่านพ้นวิกฤตมาได้ทุกครั้ง
ฝ่ายศัตรูไม่สามารถยกทัพเข้าโจมตี จึงวางแผนส่งไส้ศึกลอบทำร้ายองค์อนิละ โดยวางยาพิษใส่ในพระกระยาหาร
เดือดร้อนยุพราชผู้หล่อเหลาต้องห้อม้าศึก แรมไกลจากนอกด่านพร้อมด้วยทหารติดตามสี่นาย
ออกจากเมืองหน้าด่านกลับสู่วังหลวงหลังทราบข่าวด้วยพิราบสื่อสาร แม้ในใจโกรธเกรี้ยวแต่พระองค์ยังคง
สามารถควบคุมอารมณ์เยือกเย็นลงได้..สมเป็นจ้าวแห่งวายุ...

“เสด็จพ่อของเจ้าปลอดภัย โชคดีท่านมหาโหราช่วยขจัดพิษร้ายได้ทันท่วงที พิษไร้สีไร้กลิ่นชนิดนี้..เป็นของชนเผ่าแมงมุมดำ”
พระนางศิริจันทรา..ทรงบอกเล่ารายละเอียดให้พระโอรส ภายในแผ่นดินนอกจากพระโอรสผู้เป็นรัชทายาท
ไม่มีใครเก่งกล้าปรีชาสามารถ แก้ไขหรือต่อกรกับศัตรูได้เท่าองค์ชายวายุภักษ์อีกแล้ว ทรงปรีชาคุมทัพฝึกทหารด้วยองค์เอง
ทำให้บ้านเมืองยืนหยัดมาได้ทุกวันนี้

“โชคดีท่านอาจารย์ออกจากบำเพ็ญศีล เดินทางมาได้ถูกจังหวะ” พระมารดาพยักพระพักตร์ เห็นด้วยกับคำพูดพระโอรส
หากไม่มีมหาโหราผู้เฒ่าแล้วไซร้ พระสวามีคงสิ้นพระชนม์จนปัญญาช่วยเหลือแน่นอน

“ขอลูกดูอาการเสด็จพ่อก่อนพะยะค่ะ..เสด็จแม่” วรองค์สูงใหญ่ภายใต้ชุดเกราะสีดำ ก้าวไปยังเตียงบรรทม
ที่มีร่างเหนือหัวอนิละบรรทมหลับสนิท หลังถูกขับพิษและเสวยพระโอสถบำรุงของหมอหลวง
พักตร์คมคายใบหน้าหล่อเหลาเลิกคิ้วเล็กน้อย ขณะใช้นิ้วแกร่งของพระองค์จับชีพจรพระบิดาอยู่ชั่วอึดใจ
ก่อนวางสีหน้าเรียบสงบดังเดิม

“เสด็จแม่ปรนนิบัติเสด็จพ่อด้วยองค์เองหรือพะยะค่ะ” ผินพักตร์กลับมาถามพระมารดา เหมือนรู้คำตอบในใจอยู่แล้วเช่นกัน

“เจ้าเข้าใจถูกแล้ว..แม่หวาดระแวงที่จะวางใจผู้ใด ให้ดูแลพ่อเจ้า” คำตอบเป็นไปอย่างที่คิด

“ลูกว่าเสด็จแม่ห่วงพระวรกายบ้าง กังวลประชวรไปอีกคน เชื่อแน่ว่าคงไม่มีอะไรระยะนี้ หลังพวกมันพลาดท่าให้เรารู้ตัว
ว่ามีหนอนบ่อนไส้ คงกบดานไม่เผยพิรุธ เสด็จแม่ทรงวางพระทัยได้ ให้คนสนิทคอยปรนนิบัติดูแลเสด็จพ่อเถิดพะยะค่ะ
ส่วนท่านควรพักผ่อนบ้าง เช่นนั้นทำให้ข้าพลอยกังวลไปด้วย” คำแนะนำของพระโอรส ส่งผลให้พักตร์งามฉาบยิ้มอ่อนโยน
พระนางปิติยิ่งนักกับความอาทรที่ได้รับ ถึงแม้มีเวลาน้อยนิดที่กลับเข้าวัง ด้วยยุพราชรัชทายาทไตรคานรับภาระหนัก
คุมกองทหารรักษาหน้าด่านอยู่นอกกำแพงเมือง ตลอดระยะเวลาห้าหกปี ตั้งแต่ทรงพระเยาว์วัยเพียง 16 ชันษาด้วยซ้ำ
กระทั่งบัดนี้นับครั้งได้ที่แม่ลูกมีโอกาสพบหน้ากัน..

หากไม่ติดถือครองมหาธาตุยิ่งใหญ่ ซ้ำได้รับคำยืนกรานมหาโหราพระอาจารย์ผู้เคร่งตบะฌาณ
ซึ่งองค์อนิละฝากพระโอรสไปเป็นศิษย์ตั้งแต่ทรงพระเยาว์ ทั้งที่มหาโหราไม่เคยรับลูกศิษย์มาก่อน
วิทยาการศาตรายุทธทุกอย่าง องค์ยุพราชแห่งไตรคานได้รับการถ่ายทอดจากพระอาจารย์จนหมดสิ้น
ด้วยพระปรีชาสามารถบวกพรสวรรค์ เมื่อบ้านเมืองเข้าสู่กลียุค พระองค์อาสารับหน้าที่ปกป้องตั้งแต่นั้น 
บัดนี้กลับห้าวหาญชาญศึก  เป็นที่โจษจันไปทั่วทุกแว่นแคว้น แทบไม่ต้องเอ่ยถึงพสกนิกรของไตรคาน
ต่างยกย่องพระองค์เป็นเทพประจำเมืองไปแล้ว

“เช่นนั้นแม่จะรับฟังคำแนะนำ ว่าแต่กลับมาครั้งนี้อย่าลืมแบ่งเวลาให้หญิงศศิธรบ้างนะลูก น้องหญิงของเจ้าบ่นถึงไม่ขาด
แวะไปตำหนักน้องบ้าง อย่าลืมเสีย..พวกเจ้าคือคู่หมั้นหมาย” องค์หญิงศศิธรหรือหญิงอ้าย..คือธิดาเชษฐาองค์อนิละ
พระคู่หมั้นองค์ชายวายุภักษ์ ปฏิเสธไม่ได้ว่าองค์หญิงงามพร้อม ทั้งรูปสมบัติชาติตระกูล แลดูเหมาะสมยิ่งนัก
เชษฐาองค์อนิละเป็นโอรสสนมเอก จัดเป็นพี่น้องต่างพระมารดากับเหนือหัวอนิละ แต่ก็รักใคร่สนิทกันด้วยดีเสมอมา
 
องค์หญิงศศิธรเป็นหญิงงาม มากความสามารถด้านศิลปะดนตรีวิทยาการอันสตรีพึงมี เฉลียวฉลาดวางองค์เหมาะสม
เป็นที่หมายปองของบรรดาบุตรชายขุนนางอำมาตย์ ตลอดจนราชนิกูลชั้นสูง องค์อนิละชิงตัดหน้าหมั้นหมาย
ให้พระโอรสเสียก่อน ตั้งแต่องค์ชายวายุภักษ์ร่ำเรียนอยู่กับพระอาจารย์ เหล่าผู้หมายปองต่างผิดหวังไปตามกัน
แต่ไม่มีใครอคติกับการหมั้นหมายครั้งนี้ ล้วนยอมรับในความเหมาะสมของสองพระองค์

องค์หญิงศศิธรทรงพระสิริโฉมหาผู้ใดทัดเทียม นอกจากองค์หญิงชลธารผู้ถือครองเทพมหาธาตุ
หญิงงามเลื่องชื่อความสามารถและงดงามดุจนางสวรรค์แล้ว คงมิมีหญิงใดในแผ่นดินเทียบพระองค์ได้เช่นกัน

“ข้าทราบแล้วเสด็จแม่ ไว้จะหาเวลาไปเยี่ยมหญิงอ้าย” พอได้รับฟังวาจายืนยัน พระนางศิริจันทราถึงกับแย้มสรวล
สีพระพักตร์อิ่มสุขทันที อย่างน้อยองค์หญิงศศิธรคงมีความสุขที่ได้พบพระคู่หมั้น ผู้ซึ่งนางคำนึงหาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
ทั้งที่รู้ว่าองค์ชายวายุภักษ์รับหน้าที่ปกป้องบ้านเมือง สมเป็นรัชทายาทแห่งไตรคาน พำนักนอกด่านกำแพงเมือง
แต่ความรักคิดถึงย่อมหักห้ามได้ยากนัก ในเมื่อพระคู่หมั้นคือชายชาติบุรุษที่ดรุณีน้อยใหญ่ต่างหมายปอง
ชื่อเสียงขจรขจายถึงความปรีชาและรูปโฉม แม้แต่นางกำนัลยังแอบซุบซิบหยิบยกมากล่าวเป็นที่รู้กันดี
ว่าองค์ชายวายุภักษ์คือวีรบุรุษในดวงใจบรรดาหญิงสาว ต่างใฝ่ฝันขอให้ได้มีโอกาสปรนนิบัติกันทุกคน..
>
>
>
        ภายในตำหนักรับรองมหาโหรา บัดนี้ได้ต้อนรับยุพราชรัชทายาทแห่งไตรคาน วรองค์สูงใหญ่ผึ่งผาย
ดูสำรวมเมื่ออยู่ต่อหน้าพระอาจารย์

“ลำบากเจ้าแล้ว” น้ำเสียงชราแฝงเมตตาจิต ทอดมองพักตร์คมคายหล่อเหลาของศิษย์รัก
ที่ต้องแบกรับภาระหนักด้วยเอ็นดูยิ่ง องค์ชายวายุภักษ์เป็นเพียงคนเดียว ที่โหราเฒ่ารับไว้เป็นศิษย์
ถ่ายทอดวิทยาการศาสตราอาคมให้หมดเปลือก สายโลหิตของกษัตริย์ตัวแทนจากทวยเทพ 
ถือเป็นกลียุคจากตำนานที่เคยมีบันทึก ไม่เคยเกิดศึกสงครามในดินแดนทะเลทรายมาก่อน
โดยเฉพาะศึกเทพมหาธาตุต่างอยู่คนละฝ่ายเช่นนี้

น่ากังวลเป็นอย่างยิ่ง ฝ่ายศัตรูกลับมีผู้ถือครองพลังมหาธาตุถึงสองคน หนำซ้ำใช้พลังจากมหาธาตุได้ถึงสามชนิด
ส่วนองค์วายุภักษ์กลับหัวเดียวกระเทียมลีบ ที่ยังต่อกรได้ขณะนี้ เพราะค่ายกลพายุดำทะเลทรายซึ่งอาศัยภูมิทำเลได้เปรียบ
ไม่ช้านาน..หากศัตรูสามารถทำลายค่ายกลได้ ย่อมถึงกาลวิบัติอันตรายยิ่งของไตรคานแน่แล้ว


ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/12/56 (Up..ให้ก่อนวันนัดค่ะ!)
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 16-12-2013 20:05:29

- 2  -





ร้อยกว่าปีที่ผ่านมา ทุกคนรอคอยผู้ถือครองเทพมหาธาตุลงมาจุติล้วนอยู่กันอย่างสันติสุข
แว่นแคว้นนครต่างพึ่งพาอาศัยแบ่งปันทรัพยากร เจือจานแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน
ลักษณะถ้อยทีถ้อยอาศัย บัดนี้ความกระหายอำนาจสนองกิเสส ต้องการสำแดงพลังของตน
ผ่านฤทธานุภาพให้เป็นที่ประจักษ์ ตั้งตนเป็นใหญ่ของราชครูที่สถาปนาตัวเป็นพระปิตุลา
สำเร็จราชการดุจกษัตริย์ ก่อให้เกิดศึกสงครามเดือดร้อนทั่ว เลือดนองผืนแผ่นดินทะเลทราย
ผู้คนต่างหิวโหยอดอยาก แตกแยกเป็นกลุ่มเล็กกลุ่มน้อยกลายเป็นโจรปล้นสะดม ไม่ยอมขึ้นกับใครก็มีหลายกลุ่ม

ทุกหัวระแหงเดือดร้อนแวดล้อมไตรคาน เหลือแต่นครแห่งนี้ที่ยังคงต้านทานได้นานกว่า 6 ปี
โดยยังไม่เพลี้ยงพล้ำขั้นสาหัส เพราะความปรีชากล้าหาญเก่งกาจ เป็นที่ยอมรับของเหล่าพสกนิกร
องค์ชายวายุภักษ์พายุดำแห่งทะเลทราย คือฉายาที่ข้าศึกต่างหวาดหวั่น

แม้อีกฝ่ายจะมีมหาธาตุสามชนิดเป็นกำลังสำคัญ ไม่ว่าวารีธาตุซึ่งจำเป็นต่อผู้คนในดินแดนแห้งแล้งกันดาร
ต้องอาศัยน้ำบริโภคดำรงชีวิต หรืออัคคีเพลิงสุดร้อนแรง ใช้เผาผลาญทำลายล้างทุกสิ่งย่อยยับชั่วพริบตา
พสุธาเดือดสามารถพลิกผืนทรายให้สะเทือนเลือนลั่น ดูดกลืนทุกสรรพสิ่งกลบฝังใต้ผืนทรายอย่างไร้ความปราณี

แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถกรีธาทัพ ฝ่าค่ายกลพายุดำทะเลทราย ซึ่งใช้เป็นแนวป้องกันเขตแดนด่านแรก
เข้ายึดครองนครไตรคานได้สำเร็จ การปะทะเกิดขึ้นนอกกำแพงเมือง สร้างความเดือดร้อนให้ไตรคาน
เป็นเรื่องปกติในภาวะสงคราม โดยเฉพาะเกี่ยวกับเสบียงอาหารรวมถึงน้ำดื่มซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมาก..
มีค่ายิ่งกว่าอัญมณีเพชรนิลจินดาเสียอีก

น้ำถือเป็นปัจจัยที่พวกเขาหวงแหน เห็นความสำคัญยิ่งกว่าสิ่งใด  ในเมื่อมีเพียงโอเอซิส แหล่งน้ำในนครเพียง 4 แห่ง
ไว้หล่อเลี้ยงพสกนิกรทั้งนครที่มีอยู่เรือนแสน แต่เดิมไม่เคยกังวลเรื่องความไม่เพียงพอ เพราะนครใกล้เคียงยังมีการแลกเปลี่ยน
ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ไตรคานกำลังโดนบีบ เพราะนครที่ว่ากลายเป็นเมืองใต้อาณัติของเวฬุวรรณจนหมด
แหล่งน้ำที่มีอยู่ในนคร จึงกลายเป็นไม่เพียงพอและเริ่มจะขัดสนขึ้นเรื่อยๆ ปัญหาใหญ่ยิ่งของพวกเขาตอนนี้
องค์ชายวายุภักษ์สามารถเรียกลมได้ แต่กลับไม่สามารถเรียกฝนนี่สิ ฝ่ายข้าศึกมีวารีธาตุสามารถเรียกน้ำได้ดังใจปรารถนา
ย่อมไม่ขัดสนในเรื่องนี้ พสกนิกรไตรคานจึงใช้น้ำกันอย่างประหยัดเข้าขั้นขัดสนกันไปแล้วตอนนี้

นครที่แตกพ่ายยกธงขาวให้นครเวฬุวรรณ ยอมตกเป็นเบี้ยล่างพระปิตุลากระหายอำนาจ ก็เพราะมีข้อจำกัดเรื่องนี้
ต่อสู้ยืดเยื้อแค่ไหนสุดท้ายก็พ่ายแพ้ไม่มีชิ้นดี เหล่าราชนิกูลสูงศักดิ์ตกเป็นเชลยตัวประกัน เพื่อไม่ให้คิดคดทรยศ
บรรดาองค์หญิงเลอโฉมกลายเป็นนางบำเรอของพระปิตุลา..และองค์ชายธรณิณไปเสียแทบทั้งสิ้น

ส่วนองค์หญิงชลธาร ว่าที่ราชินีก็มีนิสัยแข็งกร้าวหาใช่อ่อนหวานงดงามดั่งรูปโฉม สำคัญโหดเหี้ยมอำมหิต
เห็นการตายดุจผักปลาไม่อนาทรต่อการเข่นฆ่าสังหารแม้แต่น้อย ความโหดเหี้ยมขององค์หญิงเป็นที่โจษจัน
กระนั้นองค์ชายรูปงามนามวายุภักษ์กลับไม่เคยกริ่งเกรง  การประจันหน้าของพวกเขา พระองค์เสียเปรียบเพลี้ยงพล้ำบาดเจ็บ
เพราะทานพลังองค์หญิงชลธารและองค์ชายธรณิณไม่ไหว แต่ก็พาตนรอดกับเข้าแนวป้องกันเขตแดน
ซึ่งอาศัยค่ายกลพายุดำทะเลทรายช่วยป้องกันเอาไว้ได้

ไม่มีใครฝ่าด่านพายุดำอันรุนแรง ซึ่งสามารถฉีกกระชากร่างกายผู้คนแหลกเหลวในพริบตา
กอปรกับทัศนียภาพวิสัยทัศน์ในการมองเห็นไม่เอื้ออำนวย บรรยากาศมืดดำฝุ่นทรายปลิวฟุ้งตลบอบอวล
จนไม่สามารถลืมตาอ้าปากหายใจได้ด้วยซ้ำ ล้วนเกิดจากพลังอำนาจเรียกใช้มหาธาตุขององค์วายุภักษ์
นำมาเป็นปราการป้องกันนครไตรคานให้รอดพ้นการบุกยึดของเวฬุวรรณมาได้ยาวนานกว่า 6 ปี

“ข้าภูมิใจที่รับหน้าที่นี้ หาใช่ความลำบากขอรับ” ยุพราชหนุ่มตอบพระอาจารย์ สีหน้าน้ำเสียงห้าวหาญดูไม่ยิ่งหย่อน

“ไม่ผิดหวังที่ข้ารับเจ้าเป็นศิษย์ ว่าแต่มาหาข้าคงไม่ได้แค่ต้องการมาเยี่ยมใช่ไหม..วายุภักษ์”
ไม่มีสิ่งใดรอดการคาดคำนวณของมหาโหรา

“ท่านคาดเดาได้ถูกแล้ว ข้ารู้ว่าท่านออกจากบำเพ็ญศีลตรงมาเข้าเฝ้าเสด็จพ่อ ใช่เป็นความบังเอิญ
เป็นเพราะท่านหยั่งรู้ล่วงหน้าเสด็จพ่อของข้ามีอันตราย ข้าจึงตั้งใจมาขอบคุณ หากไม่มีท่านคงเลวร้ายยิ่งนัก” 
การนอบน้อมถ่อมตนของวายุภักษ์ เป็นที่น่าชื่นชม แม้วางองค์ต่อธารกำนัลองอาจผึ่งผาย หยิ่งผยองแลน่าเกรงขาม
แต่สำหรับพระอาจารย์ พระองค์ให้เกียรติดุจบิดามารดาก็ว่าได้

“เจ้ากล่าวไม่ผิด ข้ารู้พ่อของเจ้าตกอยู่ในอันตราย แต่กลับมาช้าไปก้าว ยังดีที่ข้ารู้จักพิษร้ายนี้ จึงสามารถยับยั้งเอาไว้
แต่เจ้าอย่าเพิ่งดีใจ ที่ทุกคนเห็นว่าพ่อเจ้าปลอดภัย แท้จริงพิษยังขจัดไม่หมด พิษเผ่าแมงมุมดำถือว่ายากมีตัวยารักษา
นอกเสียจากเผ่าแมงมุมดำจักเป็นผู้ถอนพิษให้ กรณีพ่อเจ้า..ข้าเพียงประทังไม่ให้พิษลุกลาม แต่ไม่ได้แพร่งพรายให้ผู้ใดล่วงรู้
แม้แต่แม่เจ้าก็เช่นกัน ข้าเกรงจะทำให้พวกเขาตกใจเสียขวัญไปกันใหญ่ ที่พ่อเจ้าไม่ได้สติ เพราะอาการของพิษ
ที่ไม่สามารถขับออกได้ ยกเว้นหาตัวคนร้ายเจอแล้วบังคับให้มันมอบยาถอนให้” คำบอกเล่าของพระอาจารย์
เป็นเรื่องที่องค์ชายวายุภักษ์คาดการณ์ไว้บางส่วน หลังตรวจชีพจรเสด็จพ่อ พระองค์ก็รู้ว่าพิษร้ายไม่ได้ถูกขจัด
เพียงแต่สะกดไว้ไม่ให้ลุกลาม หากยังทิ้งไว้ล้วนอันตรายไม่ต่างกัน

“นอกจากวิธีนี้พอมีทางอื่นอีกหรือไม่ การสืบหาคนร้ายคงต้องใช้เวลาฝีมือพวกมันย่อมไม่ธรรมดา
เช่นนั้นคงไม่สามารถเล็ดลอดเข้ามาลอบทำร้ายเสด็จพ่อถึงในวัง โดยไม่เป็นที่สังเกต ทั้งที่วังหลวงเข้มงวดกวดขันเพียงนี้
แต่กลับรอดหูรอดตาหน่วยรักษาความปลอดภัยของเราเข้ามาได้” คำกล่าวของยุพราชไม่ผิดจากความจริง
มหาโหราครุ่นคิดหนักอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนเอ่ยออกมาในที่สุด

“หนทางพอมี แต่เจ้าคงลำบากไม่น้อย” พักตร์คมคายเคร่งขรึมสายพระเนตรทอดสบพระอาจารย์
กล่าววาจายืนกรานโดยไม่หวั่นไหว

“ไม่ว่ายังไงข้ายินดีแบกรับความลำบาก เพียงต้องการให้เสด็จพ่อพ้นวิกฤตครั้งนี้..ขอรับท่านอาจารย์”
เมื่อศิษย์แสดงจุดยืนชัด ผู้เฒ่าชราผมขาวโพลนมวยเก็บอย่างเป็นระเบียบ ได้แต่ทอดถอนใจ
แววตาอ่อนโยนจ้องมองพักตร์คมคายด้วยความเอ็นดูปนเห็นใจ แต่ก็จนหนทาง..

“เอาเถอะ..เมื่อเจ้ายืนกรานข้าจักบอกวิธี พลังวายุธาตุสามารถขับพิษร้ายช่วยพ่อเจ้าได้
หลังทำการขับพิษเจ้าจักหมดแรงต้องพักฟื้นราวสามวัน เพราะการใช้วายุธาตุในการขับพิษไม่เหมือนใช้ห้ำหั่นศัตรู
การเดินลมปราณในกระแสเลือด ต้องควบคุมสมาธิไม่ให้เกิดข้อผิดพลาด มิเช่นนั้นชีพจรพ่อเจ้าจะขาดสะบั้นสิ้นพระชนม์ทันที
ส่วนเจ้าจะถูกธาตุลมย้อนกลับ ช้ำในบาดเจ็บสาหัส เข้าใจถึงผลลัพธ์แล้วใช่ไหม ข้าจึงไม่ใคร่แนะวิธีนี้
ตั้งใจรอสักระยะหากไม่เห็นหนทางอื่น ค่อยบอกต่อเจ้าทีหลัง รอเก็บไว้เป็นทางเลือกสุดท้าย หากเจ้าอ่อนแอไปเสียคน
ไตรคานคงเปราะบางยิ่งนัก”

“ข้าเข้าใจความหวังดีของท่าน แต่เรารอไม่ได้ขืนปล่อยให้ยืดเยื้อ รังแต่ทำให้ร่างกายเสด็จพ่ออ่อนแอทรุดลงไปเรื่อยๆ
หากวิธีนี้เป็นหนทางเดียวที่จะรักษาได้ คงต้องรบกวนท่านคอยคุ้มกันความปลอดภัยให้ข้าใน
ระหว่างที่ข้ากำลังรักษาท่านพ่อขอรับ ถึงแม้ในวังมีองครักษ์ฝีมือดีอยู่มาก หากศัตรูยังแฝงกายอยู่ภายใน
เกรงว่ามันจะฉวยโอกาสนี้ลอบทำร้ายข้า” การแสดงออกด้านสติปัญญาของลูกศิษย์
ได้รับสายตาชื่นชมไม่ปิดบังของมหาโหราเฒ่า สิ่งที่องค์วายุภักษ์กล่าวมาไม่ผิดจากที่คาดไว้

“เจ้าเข้าใจถูกแล้ววายุภักษ์ เป้าหมายแท้จริงคนร้ายคือเจ้าไม่ใช่พ่อของเจ้า พวกมันย่อมรู้วิธีรักษา
คงคำนวณไว้แล้วว่าเจ้าต้องไม่นิ่งดูดาย เมื่อรู้วิธีรักษาย่อมไม่รีรอ พวกมันคอยจังหวะลอบสังหารเจ้าแน่
ข้าคงต้องรับปากอย่างไม่มีทางเลี่ยง ให้ทนเห็นเจ้าตกอยู่ในอันตรายคงไม่ได้เช่นกัน”
รอยยิ้มหล่อผุดบนพักตร์คมหลังฟังวาจาอาจารย์ พระองค์รู้แก่ใจมหาโหราย่อมไม่ทนอยู่นิ่งเฉย
รอดูพระองค์ถูกปองร้ายอย่างแน่นอน

“เช่นนั้นคืนพรุ่งนี้ค่อยดำเนินการ วันนี้ข้ามารบกวนท่านนานแล้ว ไว้พบกันขอรับท่านอาจารย์”
องค์ชายถือโอกาสกล่าวลา เพื่อจะไม่เป็นการรบกวนเวลาพักผ่อนของอาจารย์ผู้เฒ่า
ขณะเดียวกันพระองค์ตั้งใจอาศัยโอกาสนี้ แวะไปยังตำหนักองค์หญิงศศิธร พ้นวันนี้คงไม่มีเวลาแล้วเช่นกัน

ทุกก้าวย่างหนักแน่นมั่นคง บ่ากว้างแบกรับภาระอันหนักหน่วงเอาไว้ไม่เคยปริบ่น
สายตาผู้เฒ่าชรามองตามแผ่นหลังกว้างด้วยความรู้สึกหลากหลาย ก่อนเปรยขึ้นมาเบาๆ ‘ทนอีกไม่นานหรอก..วายุภักษ์’



วันนี้..โดนหวยกินเรียบ เลยมาอัพนิยายแก้เซ็ง 5555!!
ล้อเล่น..แวบเข้ามาเห็นกระทู้ไปสี่หน้า กำลังใจกับยอดวิวติดตามมาให้พรี่บพรับ
คนเขียนเลยใจแข็งไม่ไว้ เอาสต๊อกมาอัพให้ก่อนวันนัดอีกแล้วค๊าาาา!!

ขืนนิสัยเสียแบบนี้บ่อยๆ มีหวังได้ดองนิยายนานแน่เรา..
เอาเป็นว่า วันพฤหัสจะอัพตอนต่อไปให้นะคะ ขอบคุณทุกกำลังใจ
และดีใจกับคนที่ได้รับหนังสือ 'สนามรัก..นักบอล' ขอให้มีความสุขกับตอนพิเศษ
ขอบคุณทุกคนอีกครั้งค่ะ  :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: cakecoke ที่ 16-12-2013 20:20:52

 เย้ จิ้มคนแรกกกกกกกกกกกกกกก  :ling1:

:katai4:
 :katai4:
มารอค่าา มารอพี่ผักตบ  :katai5:

สนุกมากเลยค่ะ :call:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 16-12-2013 20:23:20

พระเอกสินะ....


ยังไม่ทันได้สนามรักนักบอลเลย มีแววได้เสียตังส์อีกแล้ว  :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 16-12-2013 20:33:45

วายุภักษ์นี่สินะคือชายเหนือชาย คู่แท้ของน้องตบ..!?
แต่ทำถึงมีคู่หมั้นอ่ะ เสียดายยย ขออย่าให้มันดราม่านะ เอ๊ะ รึจะดราม่า
น่าสงสารน้องของผักตบอ่ะ พ่อไม่น่าละทิ้งลูกอย่างนั้นเลย
คนสอนในทางที่ผิด คนทำตามก็เดินทางผิด..เฮ้อ~~ ซับซ้อน

............... ตั้งตารอสนามรักนักบอลทุกวินาที ฮ่าๆ ถามจนแม่รำคาญ ต้องเก็บเงินไว้แล้วสิ....

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 16-12-2013 20:34:59

สนุกดีคะ
ชอบๆๆๆ

  o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 16-12-2013 20:38:17

วายุภักษ์...พระเอกของผักตบรึเปล่า??? 
คิดถึงผักตบ ตอนนี้ไม่มีน้องผักออกมาเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: yokky34 ที่ 16-12-2013 20:39:13

กร๊าก เฮากะโดนเรียบเหมือนกัน คึ คึ ดีว่างวดนี้กะตังค์ลอยไปไม่เยอะ = =
รู้ละ ใครคือพระเอกของผักตบ แบบว่าอยากรู้ส่วนสูงวายุมากอ่ะ
เห็นส่วนสูงนายเอกแล้ว แบบว่ามันปรี๊ดมาก

แล้วก็ แอบผิดหวังพ่อดินนิดนึง บ้ากามไปซะแระ เหอ เหอ
แต่ไม่ผิดคาดเรื่องวารีเท่าไหร่ พอเดาออก ขอบคุณที่มาอัพนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 16-12-2013 20:44:12

ตอนแรกนึกว่าราชครูจะเป็นพระเอกแบบโหดๆซะอีก เดาผิดไปไกลเลยวุ้ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: eern ที่ 16-12-2013 20:50:33

ใด้รับหนังสือแล้วนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 16-12-2013 20:58:10

ติดใจเรื่องนี้อีกเรื่องแล้ว

แนวนี้ไม่ค่อยเห็นคนเขียนด้วย ขอบคุณมากๆครับ ชอบมาก ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 16-12-2013 20:59:19

เหมาเอาเองว่าเป็นพระเอกมาแล้วแต่จะมาเจอกันยังไงเนี้ยซิ รอตอนต่อไปคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 16-12-2013 21:00:01

หันไปหันมา เอ๊ะ! มาอัพแล้วอ่าาาา   ดีจายยย ฮิฮิ เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนเป็นระยะๆ :o8: :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 16-12-2013 21:01:47

วายุจะคู่กับผักตบช่ายมะ
 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 16-12-2013 21:04:17

อีกไม่นานแล้วสิน่ะที่ผักตบจะทะลุมิติมา

รอตอนต่อไปแทบไม่ไหว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 16-12-2013 21:11:37

 :hao7:  พระเอกของเราใช่ไหมเนี้ย  พ่อวายุภักดิ์  +1  จ้า  รอวันพฤหัสบดีค่ะ :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 16-12-2013 21:12:26

+1  สนุกสนานดีที่สุด คิดถึงน้อง ผักตบ :ling1:
 อ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 16-12-2013 21:13:35

อ่่อ สรุปพระเอกคือคุณลมซิหนะ ตอนแรกไอ้เราก็นึกว่าราชครูจะไม่ร้ายมาก ที่แท้ตัวเลวเลย


หึหึ อย่างนี้ก็แสดงว่า ผักตบ เราก็มีสองธาตุเหมือนยัยคู่แฝดซิหนะ แต่อิราชครูคงไม่รู้ ว่าไอ้เด็กที่เอาไปทิ้งมันจะมาเป็นหนามยอกอกเอาในวันข้างหน้า  สนุกจังงงง ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: ngohingmint ที่ 16-12-2013 21:19:50

พระเอกเรามาแล้วววววว น้องตบคงทะลุงมิติ มาโผล่ในวังแน่ๆเลย 5555555

เดาไม่ผิดเลย ฝาแฝดธาตุน้ำเป็นตัวร้ายไปซะแล้ว ส่วนพี่ดินก็บ้ากามแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: Mani ที่ 16-12-2013 21:24:49

โอ้ยยย วายุเป็นพระเอกใช่ไหมคะ คู่แท้ของน้องตบ ฮ่าๆ
ขอให้เป็นวายุ เพราะตอนนี้เริ่มไม่ชอบดิน -,-

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 16-12-2013 21:30:27

เหมือนคนละโลกกะผักตบเลย

โลกคู่ขนานหรืออย่างไร

รออ่านวันพฤหัสเด้อค่าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 16-12-2013 21:32:57

เจอพระเอกแล้วววว


รอผักตบตอนต่อไปจร้าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 16-12-2013 21:35:12

โอ้ว..ช้างชนช้าง ตอนแรกยังเห็นด้วยกับบางความเห็นที่ว่า ให้ตะเกียงมาเจอผักตบ กร๊ากก
 มันจะดราม่าเยอะไหมอะ มีคู่หมั้นแล้วด้วย คงจะเป็นศึกสายเลือดด้วยแน่ๆ ว่าแต่ให้ผักตบมีพลังธาตุน้ำด้วยก็ดีนะคะ จะได้สูสีกันหน่อย ตอนแรกว่าจะไม่เข้ามาอ่านแล้ว เห็นชื่อเรื่องนึกว่าพวกชีคอะไรทำนองนี้ แต่พอเข้ามาแล้วมันไม่ใช่ แล้วชอบมากจินตนาการตามพลังของแต่ละคนไปด้วยสนุกดี

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 16-12-2013 21:48:28

ราชครูเลวสุดติ่งเลยอ่ะ
แบบนี้พี่น้องไม่เข่นฆ่ากันเองรึเนี่ย  :serius2:
เพราะดูท่าผักตบคงไม่พ้นวายุพักอ่ะ

รอลุ้นต่อไป ว่าน้องผักตบจะเจอพ่อพระเอกสุดหล่อยังไง

บวกเป็ด

 :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 16-12-2013 21:50:07

จะมี SM ใช่มั้ยคะ  อินี่หวังแต่เรื่องนี้อย่างเดียว 555555
คุณลมเป็นพระเอกสินะ แต่จะมีดราม่าเรื่องคู่หมั้น รึเปล่า   :mew4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 16-12-2013 22:08:32

ราชครู ดิน น้ำ ร้ายมาก
ลมต่อสู้เพียงลำพัง ผักตบมาช่วยด่วน

ตอนนี้กำลังมึนว่า ผักตบเราอยู่เมืองใด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 16-12-2013 22:18:10

วายุภักดิ์&ผักตบ แค่เห็นชื่อก็รู้แล้วว่าเขาต้องคู่กัน >_< (มโน~)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: pandorads ที่ 16-12-2013 22:29:48

ตอนแรกเรานึกว่าผักตบจะคู่กับลูกของราชครูซะอีก เดาผิดแฮะ 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 16-12-2013 22:41:01

ผักตบนี่หลุดมาอยู่อีกมิติหรือมาเกิดใหม่อ่ะหรือว่าจะไม่ใช่ทั้งสองอย่าง
ที่ผักตบฝันถึงนี่ก็คือชลธารนี่เอง
รออ่านตอนต่อไปนะค๊าาาาาาา o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 16-12-2013 22:43:31

พระเอกมาแล้ววววว รึป่าวน้าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 16-12-2013 22:55:01

ผักตบน่าจะหลุดมิตินะ
แล้วจะเจอกันยังไงล่ะเนี่ย
พระเอกน่าจะเป็นวายุก็เป็นได้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 16-12-2013 23:01:24

ตบกับลมอยู่คนละโลกกัน หรือเปล่า แอ๊ะหรือว่าโลกเดียวกัน
แล้วตบมีพลังธาตุไหม
นิยายมันส์มากแทบรอตอนต่อไปไม่ไหว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 16-12-2013 23:11:57

พระเอกมาแร้วววว :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: beautjang ที่ 16-12-2013 23:44:13

โห รอเรืองนี้อย่างจดจ่อมาก

ชอบมากเลย สนุกดี แปลก แหวกแนว น่าติดตามค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: jaszer ที่ 17-12-2013 00:02:19

รอติดตามผลงานต่อไป ชอบมากค่าาาา  :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 17-12-2013 00:39:04

น่าติดตามเป็นที่สุดค่า ชอบแนวแฟนตาซีมากเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: ชินจังไม่กินหัวหอม ที่ 17-12-2013 00:43:57

เรื่องใหม่มาแล้ว น่าติดตามสุดๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 17-12-2013 08:53:31

พระเอกออกแล้ววว งี้ต้องฉลองง :mc4: :mc4: :katai2-1:

เราอยากจะถามนิดนึง ไม่แน่ใจว่าเรางงรึป่าว
แต่คือวายุภักดิ์ กับ ผักตบนี่อยู่กันคนละยุครึป่าวอ่ะ เราเข้าใจถูกมั้ยอ่ะ? :really2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 17-12-2013 09:42:39

เรื่องใหม่มาติดตามแล้ว
สนุกดีค่ะ รอตอนต่อไปนะค่ะ

ผักตบนี่อยู่คนละมิติกันเปล่าอ่ะ ถูกส่งมาอยู่อีกโลกหนึ่งรึเปล่า แอบงงนิดนึง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: wnkth ที่ 17-12-2013 10:00:24

 :impress2: ได้อ่านแล้วๆ รอมาต่ออีกนะครับ ซื้อล็อตเตอรี่หวยกินเลยมาอ่านแก้เซ็ง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 17-12-2013 10:04:15

ผักตบจะคู่กับวายุภักดิ์ใช่มั้ยเนี่ย
ใช่แหล่ะเนอะ
ผักตบรีบมาช่วยวายุภักดิ์สู้เร็วๆนะ
ศัตรูเริ่มรุกเข้ามาแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 17-12-2013 10:47:17

นี่คือพระเอกใช่ไหมคะ กล้าแกร่ง ห้าวหาญ สมชายชาตรี :m3:
ที่สำคัญกตัญญูและนอบน้อม เป็นสมบัติที่คนดีพึงมีทั้งสิ้น
ฝ่ายราชครูนี่เลวจริงๆ ตอนแรกที่ทิ้งผักตบก็ว่าแย่แล้วนะเนี่ย
นี่ถึงกับทำสงคราม ใช้พลังวิเศษของเด็กๆเพื่อความเป็นใหญ่
ชลธารก็กระไร แต่อย่างว่าได้รับการเลี้ยงดูจากราชครูนี่นา
ชลธารใช้พลังแห่งไฟได้ อย่างนี้ผักตบจะใช้พลังแห่งน้ำได้ด้วยหรือเปล่าหนอ
ถ้าได้ล่ะก็คงเป็นกำลังสำคัญให้วายุภักษ์แน่ๆ :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 17-12-2013 13:35:47

เพิ่งมาอ่านเรื่องใหม่ค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 17-12-2013 13:46:27

ทนอีกไม่นานหรอก...น้องตบจะมาช่วยใช่มั้ย :hao3: :hao3: :hao3:
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: {TN} ที่ 17-12-2013 19:26:33

ตอนเปิดตัวพระเอกสินะ อุอิ
ราชครูเป็นคนไม่ดีหรือเนี่ย แล้วนี่แปลว่าเอาพลังอัคคีของผักตบไปใช่รึเปล่า?

รออัพต่ออ้าา อยากอ่านต่ะแว้วว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: P_pooh ที่ 17-12-2013 19:39:00

เมื่อวานเพิ่งได้หนังสือ นอนอ่านสนามรัก...นักบอลไปหมาดๆ เผลอเคลียร์งานเตรียมหนีเที่ยวนิดเดียวเจอคุณลักษ์ถอยป้ายแดงเสียบอีกเรื่อง  o22

ตามอ่านให้ว่อง มั่นใจคุณลักษ์ไม่เคยทำให้ผิดหวัง  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: korinasai ที่ 17-12-2013 20:25:03

ดีใจ ในที่สุดตอนสองก็มา  :heaven
เมื่อไรผักตบกับวายุจะได้เจอกัน แล้วจะเจอกันในรูปแบบไหน รอลุ้น   :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 17-12-2013 20:46:27

น้องผักตบสุดหล่อไปช่วยพี่วายุคนหล่อกว่าเร็วเข้า
แต่สำหรับตบทุกอย่างต้องมีของตอบแทนใช่มั้ย งั้นยื่นเงื่อนไขท่านจงเป็นสามีของข้าไปเลย


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: P_pooh ที่ 17-12-2013 20:51:54

อ่านยาวสามตอนรวด อือหือ...นายเอกสูงอีกแล้ว
แต่อาการแบบน้องผักตบนี่ถือเป็นกระเทยแท้ด้วยป่าว ไม่ใช่กระเทยสาวอะไรนั่นนะ
แบบเคยอ่านบทความทางวิชาการเค้าบอกคนที่มีสองเพศในคนเดียว เค้าเรียกแบบนั้น
แต่กรณีนั้นคือบริเวณตรงอวัยวะสืบพันธุ์นะคะ อิแบบน้องตบนี่ไม่เคยเจอ แต่มันก็คง
ไม่ต่างกันม้างงงง? หรือป่าว?  งงตัวเอง?


เนื้อเรื่องสนุกชวนติดตามลุ้นตัวโก่งอีกแล้ว อ่านเม้นคนอ่านด้วยกันแล้วฮา
คิดถึงพี่พรตพี่รันไม่ต่าง แต่ดูท่าแล้วน้องตบคงไม่รั่วแบบพี่พรตแน่
หยิ่งๆลุยๆแมนๆแบบน้องจอมก็ดี
ชอบเยอะจริงกรู

 :z3:
ปล.ออกอาการลงแดงนับวันรอวันพฤหัสฯ 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 17-12-2013 21:16:36

เย้ย!!!...น่าอายจังเลย....
หนูผักตบจ๋าเราต้องรีบเปลี่ยนขั้ว
แล้วล่ะ..มาแล้วจัวจริงเสียงจริง
จาก เดอะวอยซ์.. :z6: ( จากทุกคน.)
คนละทางแล้วอินี่.....นี่ซิพระเอกตัวจริง
ของหนูผักตบ...วายุรุนแรงต้องคู่กับ
ไฟเร่าร้อนมันถึงจะ..เริ่ดดดดด.. o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 17-12-2013 21:30:59

สนุกมาก เหมือนโลกคู่ขนาน
ชื่อตัวละครและธาตุตบตีกันในหัว 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 17-12-2013 21:36:49

พี่สาวฝาแฝดน้องตบคงร้ายกาจน่าดูเชียว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 17-12-2013 21:40:41

น่าติดตามมาก


มีทั้งพลังน้ำและไฟช่างแข็งแกร่ง



รอตอนต่อไปค้าบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: pannixz ที่ 17-12-2013 22:11:08

แหมมม ฉันอยากให้หวยกินเธอทุกวันจัง  :m16:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 18-12-2013 01:50:22

พระเอกมาแล้ว5555
ถ้าท่านราชครูจะ......ขนาดนี้นะ =__=

ผักตบอยู่ไหน มาไฝว้ในสงครามเร็วว
555555555555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 18-12-2013 03:12:14

โอ้ พี่น้องจะเป็นศัตรูกันหราเนี้ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 18-12-2013 07:31:07

มาขออ่านเรื่องใหม่ด้วยคน ชอบแนวนี้มากแต่ไม่ค่อยมี เรื่องเข้มข้นตั้งแต่เริ่มเลย ราชครูเลี้ยงไม่เชื่องจริงๆเหตุนี้สินะถึงได้เลือกทิ้งผักตบเพราะเป็นผู้ชายอาจจะมาขวางทางลูกชายตัวเอง แถมทิ้งซะไกลคนละมิติเลย เมื่อไหร่จะได้มาเจอวายุภักษ์หนอ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-12-2013 07:56:27

พระเอกมาแล้วแถมมีคู่หมั้นอีก แล้วยังงี้จะเจอน้องตบได้ยังไงล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 18-12-2013 10:15:12

พระเอกเราโพล่มาแล้วใช่ไหมคะ
สงครามท่าทางเข้มข้นมาก ยังงี้น้องผักตบเราจะได้ออกดรงมะไหร่อ่า
อยากให้เจอกันไวๆจังคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 18-12-2013 11:16:46

คนนี้ใช่มั้ยผู้ชายของน้องตบ ขอให้เจอกันไวๆน้าาาาาา :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: sowza3366 ที่ 18-12-2013 13:05:45

ทำไมใช้ได้ทั้ง 2 ธาตุ แล้วผักตบละทำได้ไหม แล้วจะเจอกันยังไง  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 18-12-2013 14:09:50

เท่าที่จำได้เพิ่งเคยอ่านแนวแฟนตาซีแบบนี้เรื่องแรก แล้วก็...ชอบ! น่าติดตามมากๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 18-12-2013 15:30:15

 :katai2-1: พล็อตเรื่องโดนใจสุดๆ
เป็นแนวที่หาอ่านไม่เจอในเล้าฯมาก่อน
จิตนาการได้ล้ำเลิศ ภาษาเข้าใจง่าย ยิ่งอ่านยิ่งติดหนึบ
รอด้วยความกระวนกระวาย :katai5: :katai5: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 18-12-2013 17:56:56

สงสารวายุอ่ะ น้องตบรีบมาชวยพี่เค้าเร็วๆนะลูก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 18-12-2013 19:15:08

แม้....ทำไมซื้อหวยไม่ถูกบ้างหนา ว่าแล้วเชียวว่าราชครูเป้นคนไม่ดีแหงมๆ ราชครูคงส่งผักตบไปอีกมิตินึงสินะ อยากให้เจอพระเอกเร็วๆจัง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 18-12-2013 20:16:39

 :hao6: o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 18-12-2013 21:10:30

หนูผักตบจะมาช่วยพี่ลมนิเอง 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 18-12-2013 22:28:45

ยังไงก็ได้ แต่อย่าดราม่า

 :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: khunniejang ที่ 18-12-2013 23:26:32

น้องผักตบ 5555. ชื่อมุ้งมิ้งมากเลยนะครัช  :impress2:
ขำตอนที่ผักตบบอกว่ามีประจำเดือนอ้ะ คือมันขำอ้ะ เมนออกทางตูด 555. แอบสงสารเบาๆ
แต่ก็นะ มันบ่งบอกความเป็นแม่คะ คึคึ อนาคตน้องผักตบจะได้เป็นแม่คนนนนนนน
อร๊ายยยยย คิดภาพผักตบท้องแล้วฮากว่าภาพตอนใส่ผ้าอนามัยอีก กร๊ากกกกกกกก ><
มานแมนแอนด์แฮนซั่มบวกหุ่นล้ำกล้ามหนาเข้าไป ไม่กล้าคิดตอนท้องโย้กันเลยทีเดียว โอ๊ยยย ผักตบผู้น่าสงสาร
แต่ไม่เป็นไรนะคะลูก หนูหล่อ เชิดคะเชิด :m19: คึคึ

ส่วนพี่วายุภักดิ์สุดหล่อและเก่งกาจ แต่เสียอย่างเดียวมีคู่หมั่นแล้ว -..- (เป็นข้อเสียที่ให้อภัยยาก)
คุณเป็นพระเอกใช่มั้ย ถ้าใช้ให้ยกมือคะ 5555.
อยู่กันคนละมิติแบบนี้แล้วจะเจอกันได้จะได? (เค้าอยู่กันคนละมิติชิมิ ไม่รู้ ตูคิดเอง55555.)
อยากให้เจอกันแล้วอ้ะ >< ผักตบคนเจ้าเลห์กับเจ้าชายสายลมผู้(คิดว่าน่าจะ)ตรงไปตรงมา
ใครจะชนะ? เล่เหลี่ยม? หรือ สัตย์ตรง? แค่คิดก็สนุกละ
แต่อย่าเพิ่งไปคิดถึงฉากเถียงกันมุ้งมิ้ง (เตือนตัวเอง) เพราะพระนายเราค่อนข้างฮาร์ดคอ 55555.
เลิกเพ้อแล้วรอตอนต่อไปดีฟ่าาาาาา จุ๊บๆๆๆ
 :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: rule ที่ 19-12-2013 00:35:44

แนวแฟนตาซีก็มัน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: ไอหมอก ที่ 19-12-2013 01:06:38

  ฟินมากกกกกกกกกกกกกกกก

จิกหมอนเบาๆรอชอบแนวนี้จัง

ติดตามงานเขียนทุกเรื่องไม่เคยผิดหวังเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 19-12-2013 03:23:14

กล้ามชนกล้ามใช่มั้ย คิคิคิ  :z1:
แต่คุณน้องผักตบบรรยายเสียคนอ่านเสียฝัน ตรงบอกขนหน้าแข้งพรึ่บเนี่ยแหละ
ถ้านางเป็นรับขึ้นมาจริงๆ สงสัยคงต้องมีโกน มีแว๊ก ประเดี๋ยวนาทีสำคัญเกิดมันมาพันกันแล้วจะยุ่ง

หัวข้อ: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 19-12-2013 09:39:01

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 3...ผู้หญิง..มนุษย์ผู้น่ากลัว


“องค์ชายวายุภักษ์เสด็จ!!!”
เสียงดังทั้งตำหนัก บอกให้รู้ว่ายุพราชรัชทายาทแห่งไตรคานเสด็จมา

“เจ้าพี่วายุเสด็จ พวกเจ้าเตรียมต้อนรับเร็วเข้า” ดรุณีวัย 18 ชันษา กลับมีความคิดอ่านเกินวัยอยู่พอสมควร
รูปร่างอรชรโฉมพิลาสหญิงงามอันดับหนึ่งของไตรคาน ว่าที่ชายารัชทายาทรั้งตำแหน่งราชินีในอนาคต
นางรับสั่งเหล่านางกำนัลเตรียมต้อนรับพระคู่หมั้น ผู้ที่ทรงคำนึงถึงทุกเมื่อเชื่อวัน บุรุษซึ่งกุมหัวใจนางไปจนหมด
วงพักตร์งามแย้มโอษฐ์ดั่งดอกบัวบานรับแสงอรุณ ก้าวตรงไปยังห้องรับรองของตำหนัก

“ถวายพระพรองค์ชาย..ถวายบังคมเจ้าพี่เพคะ” เหล่านางกำนัลต่างถวายการเคารพยุพราชหนุ่ม
ตามด้วยเจ้าของตำหนักยอบกายถอนสายบัวได้อย่างอ่อนช้อยงดงามยิ่ง สมเป็นธิดาพระเชษฐาองค์อนิละ

“ตามสบายเถอะพวกเจ้า” เสียงห้าวทุ้มทอดอ่อน โอษฐ์อิ่มได้รูปแย้มสรวลอย่างอบอุ่น พักตร์คมคายหล่อเหลายากหาบุรุษใด
ในแว่นแคว้นทาบรัศมี แม้แต่องค์ชายธรณินผู้เลื่องชื่อ ยังงามได้ไม่เท่ากลับคงห่างอยู่หลายขุม
ทั้งที่พระองค์ถือครองมหาธาตุธรณี จัดเป็นบุรุษรูปงามเช่นกัน

เสียงลือเสียงเล่าอ้างรูปงามดั่งเทวา จิตใจกลับเย็นชาโหดเหี้ยมต่างจากรูปโฉมไกลโข
ทรงเป็นที่เกรงขามหวาดกลัวของผู้คนอยู่มาก

เมื่อเทียบยุพราชแห่งไตรคาน ผู้ถือครองวายุธาตุ ซึ่งมีวงพัตร์สลักเสลาดุจสวรรค์ปั้นแต่ง
ช่างต่างกันดั่งเทวาและอสูรเสียเช่นนั้น ด้วยเหตุนี้องค์หญิงศศิธรหรือหญิงอ้าย ย่อมภาคภูมิใจในพระคู่หมั้น
บุรุษผู้ทำหัวใจเหล่าดรุณีสั่นไหวได้ทุกครั้งแค่ยินพระนาม ยิ่งยามได้ยลโฉมถึงกับระทดระทวยอย่างห้ามร่างกายมิได้
ทรงมีเสน่ห์กำจายจากวรกายสูงใหญ่องอาจดั่งพญาอินทรีย์ผู้ครองเวหา ดึงดูดเสียจนไม่อาจละสายตาจาก
ยากนักที่จะควบคุมไม่ให้หัวใจเต้นระส่ำ อย่าว่าแต่อดใจไม่ให้มองเสียด้วยซ้ำ

“หมดเรื่องพวกเจ้าแล้วออกไปเถอะ ไม่มีคำสั่งเราห้ามผู้ใดรบกวนเป็นอันขาด” สุรเสียงหวานดุจระฆังเงิน เอ่ยให้ได้ยินกันทั่ว
นางกำนัลน้อยใหญ่ต่างยอบกายค้อมศีรษะถวายคารวะ ก่อนพากันก้าวออกจากห้อง

แม้นภายในใจต้องการอยู่ยลโฉมยุพราช กลับมิอาจขัดรับสั่งได้ หลายนางหาญกล้าชำเลืองหางตาลอบยลพักตร์คมคาย
ค่อยพาร่างลับหายออกทางประตู พร้อมอาการขวยอายแก้มขึ้นสีเรื่อ พิสูจน์ให้เห็นถึงเสน่ห์บุรุษที่เหล่าสตรีมิอาจต่อต้าน
อย่างถ่องแท้ องค์ชายวายุภักษ์เอกบุรุษแห่งยุค ผู้ที่ดรุณีทุกวัยต่างใฝ่ฝันให้ได้อิงแอบแนบซบพระอุระ

“เชิญเจ้าพี่ประทับเพคะ น้องดีใจที่เจ้าพี่เสด็จมาเยือนตำหนัก ได้ข่าวเร่งรีบเดินทางกลับวังหลวง เหน็ดเหนื่อยวรกายมิใช่น้อย
ใยมิพักผ่อนให้สบายองค์เสียก่อนเล่า ค่อยมาเยือนน้องวันหลังแทนเพคะ” วาจาหวานหูผนวกพักตร์งามหยด
แถมแย้มสรวลได้อ่อนหวาน ช่วยให้ยุพราชหนุ่มชุ่มชื่นในพระทัยได้เช่นกัน หลังเจอปัญหารุมเร้าจนรู้สึกกดดันยิ่ง

“เจ้าก็นั่งลงเถอะ ข้ากังวลไม่มีเวลา ขืนไม่ปลีกตัวมาวันนี้ เกรงจะหาโอกาสมาไม่ได้” องค์ยุพราชประทับยังเก้าอี้ไม้ฉลุทอง
 บ่งบอกฐานันดรศักดิ์เจ้าของ ค่อยรับสั่งองค์หญิงศศิธรนั่งสนทนาอย่างเป็นกันเอง

“หมายความเช่นไร กลับวังหนนี้เจ้าพี่ประทับไม่นานหรือไรเพคะ เหตุใดต้องเร่งรีบ แม่ทัพนายกองใยไร้ฝีมือกันปานนี้
ถึงกับขาดเจ้าพี่ไม่ได้หรือย่างไร เจ้าพี่กลับมาทั้งที..ควรหยุดพักนานหน่อย..สิเพคะ”

“หญิงอ้าย..เจ้ามิควรกล่าววาจาเช่นนี้ ทหารซึ่งปฏิบัติหน้าที่นอกด่านล้วนลำบากเหลือแสน หาใช่สุขกายสบายใจอันใดไม่
 เพราะพวกเขารักแผ่นดินมาตุภูมิ ห่วงใยความปลอดภัยคนข้างหลัง เช่นนั้นมีหรือยอมเสียสละชีวิต ข้าเป็นรัชทายาทว่าที่กษัตริย์
แห่งไตรคาน ด้วยหน้าที่ย่อมต้องรบเคียงบ่าเคียงไหล่ สร้างขวัญกำลังใจให้พวกเขา ที่ข้ากล่าวนั้นมิใช่เหตุผลทั้งหมด
จนทำให้ปลีกตัวมาพบเจ้าไม่ได้ เป็นเพราะมีภารกิจสำคัญ เกี่ยวพันความปลอดภัยของเสด็จพ่อ ต้องรีบดำเนินการแก้ปัญหา
เร่งด่วน เวลาที่เหลือล้วนต้องใช้ไปการนี้ ข้าเข้าวังมีกำหนดอยู่ไม่เกินสามวัน เจ้าย่อมรู้ดีนอกด่านกำลังประสบภาวะตึงเครียด
ไม่มีข้าประจำการข้าศึกอาจฉวยโอกาสบุกตีเราได้
               อย่าคิดว่าพายุดำทะเลทราย จะสามารถป้องกันเขตแดนได้ตลอด สักวันข้าศึกย่อมหาวิธีรับมือ
ถึงตอนนั้นพวกเราคงลำบาก ลำพังข้าไม่สามารถรบชนะองค์หญิงชลธารกับองค์ชายธรณินได้ แทบไม่ต้องเอ่ยถึงพระปิตุลา
ผู้มากเล่ห์เพทุบายซ้ำยังขมังเวทย์ ทุกวันนี้ข้าได้แต่ยื้อเวลาให้ได้นานที่สุด แม้แต่มหาโหราอาจารย์ข้า ยังสิ้นหนทางออก
บอกแต่เพียงให้ข้ายื้อเวลาให้ได้นานที่สุดเท่าที่ทำได้
               พวกเราตอนนี้ดุจดังหมูในอวยที่ถูกปิดล้อม ข้าศึกรอให้อ่อนกำลัง ถึงตอนนั้นแทบไม่อยากคิด
ข้าขอสู้จนกว่าชีวิตจะหาไม่ มิยอมให้พวกมันบุกถึงนครหลวงได้ ตราบที่ข้ามีลมหายใจอยู่” สุรเสียงห้าวหาญหนักแน่น
สั่นคลอนหัวใจดวงน้อยขององค์หญิงศศิธรนัก เนตรเรียวคลอหยาดอสุชล แต่พระองค์กลับฝืนสะกดกลั้นเอาไว้
ไม่ให้หลั่งย้อยออกมา

“เมื่อไหร่หนอสงครามจักยุติ ไม่มีหนทางออมชอมหรืออย่างไร ใยต้องห้ำหั่นเข่นฆ่ากันไม่จบสิ้น ข้าไม่เข้าใจเลยเพคะเจ้าพี่”
น้ำเสียงเศร้าสร้อยพักตร์งามหดหู่ หามีความสุขเช่นก่อนหน้า พลอยให้องค์วายุภักษ์นึกเวทนานัก ทำไมพระองค์จะไม่รู้ถึง
ความปวดร้าว ของผู้คนที่อยู่ท่ามกลางศึกสงคราม ครอบครัวต้องพลัดพราก บรรดาทหารหาญจำใจจากลูกเมีย
ต่างแบกรับความสูญเสีย
                พระองค์พบเห็นการหลั่งน้ำตามามากต่อมาก รวมถึงความอดยากแร้นแค้น ผู้คนลำบากเกินบรรยายได้
ให้รู้สึกอดสูใจ ใคร่ให้ทุกอย่างยุติ หรือไม่ก็ให้แตกดับพังพินาศกันไปข้าง พระองค์เพียงได้แต่เก็บงำในพระทัยไว้
มิอาจปริปากระบายให้ผู้ใดรับรู้ ด้วยบทบาทหน้าที่ต้องเป็นเสาหลักให้ประชาชนยึดเหนี่ยว
จักแสดงความอ่อนไหวออกมาไม่ได้เป็นอันขาด

                    ด้วยเหตุนี้บุคลิกของพระองค์จึงเข้มแข็งแลดูแกร่งดังหินผา เป็นมิ่งขวัญกำลังใจของผู้คนในไตรคาน
ศูนย์รวมความหวังเพียงหนึ่งเดียว

“อย่าได้เศร้าโศกไปเลย ข้าตอบคำถามเจ้าไม่ได้ เมื่อไหร่สงครามจักยุติ ข้าเองใช่ปรารถนาสงคราม
ถ้าหากเรายอมแพ้แน่ใจหรือจะมีความสุข จักได้รับการปฏิบัติในฐานะเชลยอย่างสมเกียรติ เราจักแน่ใจได้อย่างไรกัน
ในเมื่อนครที่พ่ายแพ้ต่างถูกหยามเกียรติไปแล้วทั้งสิ้น ขัตติยนารีเหล่าเชื้อพระวงศ์ตกเป็นนางบำเรอ
ส่วนบุรุษไม่แคล้วถูกกักกันไร้ซึ่งอิสรภาพ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพสกนิกรต่างต้องทำงานหนัก
เพื่อนำผลผลิตส่งส่วยกองคลังซึ่งนครเวฬุวรรณเป็นผู้กำหนดมาให้ แร้นแค้นลำบากยิ่งกว่าเดิม
                 การปล้นสะดมเข่นฆ่าระบาดหนัก ไร้ระเบียบกฎเกณฑ์ยากแก่การควบคุม ในภาวะบ้านเมืองไม่มั่นคงเช่นนี้
หลายนครผู้คนต่างแบ่งแยก ขาดจิตสำนึกหมดความเอื้ออาทรให้กันเสียแล้ว ต่างหวังเพียงเอาตัวรอด
ล้วนเห็นแก่ตัวเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า เช่นนั้นการสู้ไม่ยอมพ่ายแพ้ยังดีเสียกว่า อย่างน้อยถึงแม้มีสงคราม
แต่เราไม่เสียเอกราช ยังคงมีอธิปไตยในผืนแผ่นดินของเรา ผู้คนไม่แตกแยกแบ่งฝักฝ่าย
ทำการปล้นสะดมตั้งตนเป็นก๊กเป็นเหล่า เจ้าเข้าใจแล้วหรือไม่”

               ดำรัสองค์วายุภักษ์ สะเทือนความรู้สึกองค์หญิงศศิธรนัก นางรู้สึกละอายพระทัยที่เกิดอารมณ์ชั่ววูบ
ถึงกับรำพันตัดพ้อโดยขาดสติยั้งคิด ทั้งนี้เป็นเพราะนางมิต่างปุถุชนทั่วไป ยังมีกิเลสต้องการใช้เวลากับคนรัก
ใช่ถูกสงครามพลัดพรากให้ห่างกันเช่นนี้

“น้องขอประทานอภัยเพคะ เป็นเพราะความรักที่น้องมีต่อเจ้าพี่ทำให้ดวงตามืดบอดไปชั่วครู่
ตั้งแต่เกิดสงครามน้องแทบไม่เจอหน้าเจ้าพี่ ยิ่งไม่ต้องคาดหวังถึงงานอภิเษก..เช่นนี้สตรีใดจักทำใจยอมรับได้เล่าเพคะ
ชายอันเป็นที่รักรอนแรมไกล เจอหน้ากลับมีเวลาเพียงน้อยนิด กลั้นหายใจตื่นก็หมดลงแล้ว
น้องเข้าใจเหตุผลที่เจ้าพี่ทรงอธิบาย แต่มิยินยอมพร้อมใจรับได้เช่นกัน แม้จะรู้ถึงความจำเป็น ยังอดสาปแช่งพระปิตุลา
รวมทั้งองค์หญิงชลธารและองค์ชายธรณิน ทำไมบุคคลเหล่านี้กระหายสงครามบ้าอำนาจด้วย ใช่ทุกวันนี้มิมีอำนาจหรือ..ก็หาไม่”

“ข้าตอบเจ้าไม่ได้ ใจคนเรานั้นยากหยั่งถึง เราอาจเข้าใจพวกเขากระหายซึ่งอำนาจ แท้จริงไม่รู้พวกเขาต้องการอะไรแน่
ให้กล่าวถึงอำนาจพวกเขามีอยู่ล้นแผ่นดิน ใครเล่าไม่กริ่งเกรงบารมีที่แผ่ไปทั่วผืนทะเลทราย เหยียบย่างแห่งหนใด
ไม่มีใครไม่รู้จัก พระปิตุลา องค์หญิงชลธาร องค์ชายธรณินกันบ้าง ข้ากลับคิดว่าที่พวกเขาต้องการไตรคาน
คงมีความนัยบางสิ่งซุกซ่อนอยู่ เพียงไม่รู้มันคือเหตุผลอันใด” องค์หญิงเลอโฉมสดับฟัง ไม่เอ่ยวาจาขัดแต่อย่างใดอีก
ในเมื่อพระคู่หมั้นยังหาเหตุผลแท้จริงของศัตรูไม่ได้ ปัญญาใดกัน..ที่พระองค์จะล่วงรู้เล่า

“เปลี่ยนหัวข้อสนทนาเถอะเพคะ น้องต้องการใช้เวลาน้อยนิดให้มีค่ากับเจ้าพี่ ไม่ติดจารีตประเพณีดีงามศักดิ์ศรีกุลสตรีพึงมี
น้องคงไม่ปล่อยเสด็จพี่กลับยังตำหนักเป็นแน่ ฐานันดรศักดิ์พระเกียรติที่ค้ำอยู่ ยังคงมิอาจกระทำได้ดั่งใจปรารถนาเพคะ”
              วาจากล้าเกินหญิง มีเพียงยุพราชหนุ่มที่มีโอกาสสัมผัส แม้พระองค์จะรู้สึกไม่ประทับใจ แต่เพราะเข้าพระทัยอุปนิสัย
พระคู่หมั้น ด้วยเป็นธิดาพระปิตุลาเพียงองค์เดียว ได้รับการตามพระทัยตั้งแต่ยังพระเยาว์ บางครั้งการแสดงความคิดโผงผาง
ไปสักหน่อย พระองค์จึงไม่เก็บมาเป็นข้อตำหนิแต่อย่างใด ได้แต่แอบทอดถอนพระทัยเท่านั้น..

“พูดจารักษาเกียรติเจ้าด้วยหญิงอ้าย พี่เป็นบุรุษมิเสียหายอันใด เจ้าเป็นสตรีราชนิกูล
 หากใครผ่านมาได้ยินเข้า ไม่เป็นการดีต่อตัวเจ้าเอง
                แม้นเจ้ามิใช่สตรีในราชนิกูล ต่อให้เป็นหญิงชาวบ้าน ข้ามิอาจหักหาญทำลายเกียรติเจ้าก่อนการอภิเษก
ย่อมแปลว่าข้าไม่เคารพเกียรติตัวเองเช่นกัน หวังว่าเจ้าคงไม่ตีความที่ข้าหมางเมิน เข้าใจไปเองว่าข้าไม่เห็นในความงาม
และเสน่ห์ของเจ้าดอกนะ เจ้าหาใช่นางผู้ถวายปรนนิบัติ ซึ่งมีหน้าที่กำหนดให้ถวายงานรับใช้ เจ้าคือองค์หญิงแห่งไตรคาน
ว่าที่ชายารัชทายาท มิอาจใจเร็วไป พอเข้าใจที่ข้ากล่าวหรือไม่..หญิงอ้าย”

                    การเอ่ยวาจาเตือนสติพระคู่หมั้น คือสิ่งที่องค์ชายทรงเจตนา พระองค์ไม่ต่างบุรุษผู้ฝักใฝ่ตัณหาในบางเวลา
การกลับมาวังหลวงย่อมมีนางถวายปรนนิบัติรออยู่ เป็นเรื่องที่เชื้อพระวงศ์เห็นเป็นธรรมเนียมปฏิบัติกันมานาน
สำหรับบุรุษที่กรำศึกต้องได้รับการผ่อนคลายเสียบ้าง

                  สำหรับพระองค์ พักหลังมิได้เรียกหานางเหล่านั้นรับใช้ ทรงเหน็ดเหนื่อยเกินกว่าจะหมกมุ่น
กลับมาครั้งนี้มีภารกิจขจัดพิษให้พระบิดา ยิ่งไม่ต้องพูดเรื่องนี้กันเลย ทำไมพระองค์จะไม่เข้าใจถึงหัวอกองค์หญิงศศิธร
นางรักและหวงแหนพระองค์มากแค่ไหน ใช่พระองค์จะปิดหูปิดตาจนไม่รู้ข่าววงใน นางกำนัลที่เคยถวายการปรนนิบัติพระองค์
ล้วนหายสาบสูญโดยไร้ร่องรอย นี่คือสาเหตุหนึ่งที่พระองค์ไม่เรียกใครมาปรนนิบัติพระองค์อีกเลย แม้หลักฐานไม่ได้บ่งชี้
เป็นฝีมือผู้ใด แต่พระองค์ทรงมั่นพระทัยว่า พระคู่หมั้นของพระองค์มีส่วนรู้เห็นไม่มากก็น้อย..

                 โบราณมีคำกล่าว จิตใจสตรียากแท้หยั่งถึง อาจเด็ดเดี่ยวอำมหิตโหดเหี้ยมมิด้อยกว่าบุรุษ
บางทีพวกนางโหดเหี้ยมกว่า เด็ดเดี่ยวยิ่งกว่า ขึ้นอยู่ว่าผลของการกระทำ พวกนางได้แรงบันดาลใจจากสิ่งใด
ดั่งองค์หญิงชลธารผู้เลอโฉม กลับฆ่าคนไม่กะพริบตา พักตร์งามไม่เปลี่ยนสีด้วยซ้ำ ชี้ให้เห็นคำกล่าวไม่เกินจริง
นางแข็งแกร่งยิ่งกว่าบุรุษ  องค์วายุภักษ์ยังต้องยอมรับ หลังมีโอกาสประฝีมือกันแล้ว รู้ตัวยังห่างชั้นอยู่พอสมควร
เช่นนี้จะเรียกว่าสตรีอ่อนแอกว่าบุรุษได้อีกหรือ...

“เอาเถอะนี่ก็สมควรแก่เวลา ข้าคงต้องขอตัว เจ้าเองอย่าลืมดูแลสุขภาพ ไว้ข้าจะหาโอกาสแวะมาเยี่ยมเจ้าอีก”
องค์ชายตัดจบสนทนาขอตัวกลับตำหนัก เพราะไม่อาจทนสบเนตรเว้าวอนทอดหวาน ที่จ้องพระองค์ได้อีกต่อไป
ยังไงสตรีก็คือเพศที่น่ากลัว หากบุรุษใดไม่มีภูมิคุ้มกันที่ดีแล้ว มีหรือจะรอดจากบ่วงที่พวกนางวางกับดักเอาไว้

แม้องค์หญิงศศิธรจะเป็นขัตติยะนารี แต่จริตมารยาอิสตรี หาได้ใสซื่ออย่างที่ควรจะเป็น นางกลับงดงามเพียบพร้อม
ด้วยจริตหญิง ที่ทำให้บุรุษสยบแทบเท้าได้อย่างง่ายดาย สิ่งนี้คงได้รับการลอกเลียนหรือจำมาปรุงแต่ง
อาศัยตัวอย่างนางกำนัล ส่วนใหญ่ล้วนหาใช่ตัวดี พวกนางเร่าร้อนดังกระดังงาลนไฟ..เป็นที่รู้กันในหมู่บุรุษ
>
>
ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/12/56 #P.5 อัพแล้วค่ะ!!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 19-12-2013 09:40:09

-  2  -




“เจ้ามาแล้ว..” สุรเสียงห้าวทุ้มกังวานไม่ดังนัก

“ข้ามาแล้วพะยะค่ะ..องค์ชาย” ร่างบุรุษชุดดำอำพรางกายค่อยแสดงตัวออกจากเงามืด
ภายในห้องบรรทมองค์ยุพราชหนุ่ม

“ได้ความเช่นไร” องค์วายุภักษ์ถามองครักษ์ กลกะลาคือองครักษ์และพระสหายในคราเดียว
ตั้งแต่พระองค์ถูกส่งไปร่ำเรียนวิชากับมหาโหราทำให้ได้พบกลกะลา..เด็กชายวัยเดียวกันซึ่งอาศัยอยู่ในหลืบเขา
ดินแดนทะเลทรายรกร้างว่างเปล่าทางตอนใต้ของนคร อันเป็นแหล่งพำนักของมหาโหราผู้เฒ่า
กลกะลาเป็นชนเผ่าดารยันซึ่งมีความสามารถซ่อนกายไปมาไร้ร่องรอย ฝีมือการต่อสู้ย่อมไม่ธรรดา

แต่เดิมชนเผ่าดารยันเป็นชนกลุ่มน้อย ซึ่งแข็งแกร่งในทะเลทราย ดำรงชีพด้วยการทำปศุสัตว์เพาะอูฐพันธุ์ดี
แถมมีฝีมือในการรบ พวกเขาจึงรอดพ้นจากการรุกรานของชนเผ่าอื่น โดยไม่มีใครกล้าต่อกรด้วย

เด็กสองคนรู้จักกันโดยบังเอิญ กลกะลาเกิดพลัดหลงเข้ามายังที่พำนักของมหาโหราผู้เฒ่า
เจอค่ายกลทรายดูดจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ซึ่งโหราผู้เฒ่าวางกับดักไม่ให้ใครรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัว
องค์ชายวายุภักษ์มาเจอเข้าพอดี จึงยื่นหัตถ์ช่วยชีวิตเขาเอาไว้ ตั้งแต่นั้นกลกะลาก็คบหาองค์ชายเป็นสหาย
กลายเป็นเพื่อนเล่นเพียงคนเดียว ท่ามกลางดินแดนรกร้างจนเติบโตมาด้วยกัน

กระทั่งองค์ชายต้องเดินทางกลับสู่พระนคร เพื่อรับภาระปกป้องดินแดนที่กำลังถูกข้าศึกโจมตี
กลกะลาก็ได้อาศัยติดสอยห้อยตามมาด้วย โดยเข้ารับตำแหน่งองครักษ์ประจำกายนับแต่นั้น ถือเป็นสหายรู้ใจเพียงคนเดียว
ที่พระองค์ไว้ใจให้อยู่ข้างกายเคียงบ่าเคียงไหล่ เรียกได้ว่าเป็นองครักษ์มือขวาของพระองค์เลยก็ย่อมได้

“เจ้าเปิดเผยโฉมหน้าเถอะ มิได้ปฏิบัติภารกิจลับ..ใยต้องอำพราง” ท่าทางผ่อนคลายเป็นกันเอง
เมื่อพระองค์อยู่ลำพังกับสหายมักไม่ถือองค์ดังเช่นอยู่ต่อหน้าข้าราชบริพารปกติ

“ข้าพระองค์สืบได้ความบางอย่าง น่าจะเป็นข้อมูลสาวตัวคนร้ายได้บ้างพะยะค่ะ” ใบหน้าหล่อไม่ขี้เหร่
เผยให้เห็นหลังเจ้าของปลดผ้าออก ค่อยกล่าววาจาถวายรายงาน ตามหน้าที่ซึ่งได้รับมอบหมายดำเนินภารกิจลับ
มิให้ผู้ใดล่วงรู้ ขณะที่องค์ชายกลับสู่นคร แอบส่งกลกะลาเดินทางมาก่อนล่วงหน้า
เพื่อลอบหาเบาะแสของคนร้ายที่วางยาพิษเหนือหัวอนิละ

“เจ้าได้เบาะแสอันใดมา” องค์ชายรับสั่ง อิริยาบถผ่อนคลายเป็นพิเศษ พระองค์ไม่แผ่รังสีกดดันยามอยู่กับสหาย

“ข้าพระองค์สืบได้ความ พิษที่เหนือหัวได้รับมาจากพิษแมงมุมดำของเผ่าแมงมุมดำ จัดเป็นพิษร้ายแรงไร้สีไร้กลิ่น”

“เรื่องนี้ข้ารู้แล้ว ท่านอาจารย์บอก เจ้ามีเบาะแสอื่นหรือไม่”

“เผ่าแมงมุมดำมิอาจปะปนถึงวังหลวง สำคัญพิษนี้ไม่มีแพร่หลาย ทั้งการปรุงแต่งและยาถอน
ล้วนเป็นความลับถ่ายทอดเฉพาะคนในเผ่า ไม่ได้รับอนุญาตให้แพร่งพรายต่อบุคคลภายนอก
ข้าสืบดูว่าใครที่น่าสงสัย ตั้งแต่กระบวนการปรุงพระกระยาหาร จนผ่านการตรวจสอบก่อนถวายแด่เหนือหัว”
พักตร์คมคายคงเรียบสงบ แต่เนตรกลับเจิดจ้าแลทรงภูมิปัญญา

“เช่นนั้นย่อมเป็นกระบวนการสุดท้าย หลังการตรวจด้วยเข็มเงินของมหาดเล็ก มิว่าพิษใดย่อมไม่รอดพ้นเข็มเงินได้”
พระองค์ทรงวิเคราะห์  ได้รับสายตาชื่นชมในพระอัจฉริยภาพทางปัญญาจากกลกะลา
 แววตาคมดุฉายความพึงพอใจในพระปรีชาอย่างเทิดทูน

“ทรงคิดไม่ผิดพะยะค่ะ ขั้นตอนต่อจากนั้นต่างหาก คือช่วงเวลาที่คนร้ายวางยา”
เนตรคมวาว คิ้วเข้มผูกปมค่อยคลายออก พร้อมกับรับสั่ง

“นางกำนัลสนองพระโอษฐ์สินะ ข้ายังมีข้อสงสัยนางกำนัลเหล่านี้ล้วนเข้าวังตั้งแต่เล็ก
ถวายตัวโดยไม่สามารถติดต่อบุคคลภายนอกได้อีก เช่นนั้นจะมีเผ่าแมงมุมดำแฝงกายเป็นไส้ศึกได้อย่างไร
ต้นตระกูลที่มาที่ไปล้วนชัดเจน หาใช่ใครก็สามารถเข้ามาถวายรับใช้หน้าที่นี้
เช่นนั้นเจ้าว่าเกิดช่องว่างตรงที่ใดกัน..ไหนลองบอกให้ข้าฟังดู” พระองค์ตรัสถามสหาย

“เพราะเราคิดว่าเข้มงวด จึงมองข้ามในส่วนนี้ เป็นใครก็คาดไม่ถึง จากข้อมูลที่ข้าพระองค์สืบได้
 เผ่าแมงมุมดำปลูกฝังการปรุงพิษตั้งแต่เล็ก นางกำนัลสนองพระโอษฐ์อาจมีคนใดคนหนึ่ง
ถือสายเลือดเผ่าแมงมุมดำ ถูกส่งให้เป็นไส้ศึกวางแผนกันมาแต่ต้น..พะยะค่ะ” ความเห็นของกลกะลา
ใช่เป็นไปไม่ได้ องค์ชายวายุภักษ์เห็นเค้าลางบางอย่างเช่นกัน

“แสดงว่า..กุลธิดาที่ส่งเข้ามา มีประวัติไม่ชอบมาพากล ช่วงนั้นข้ามิได้พำนักในวัง
นับเวลาแล้วคงเป็นจังหวะที่ร่ำเรียนอยู่กับอาจารย์ คงต้องลำบากเจ้าแล้ว..นำคำสั่งข้าไปยังกรมปกครอง
ทำการตรวจสอบประวัตินางในเหล่านี้ให้ละเอียดอีกครั้ง ตัดเฉพาะส่วนตำหนักเสด็จพ่อ จะได้กำจัดวงให้แคบลง
ข้าเชื่อว่าหนึ่งในนั้นต้องมีไส้ศึกแฝงตัวอยู่ เช่นนั้นต้องกันนางในพวกนี้ ออกจากตำหนักเสด็จพ่อเสียก่อน
นำคำสั่งข้าไปยังตำหนักเสด็จแม่ ให้ถ่ายโอนนางกำนัลของเสด็จแม่ มาคอยปรนนิบัติตำหนักเสด็จพ่อเป็นการชั่วคราว
รอให้เราควานหาตัวคนร้ายเจอเสียก่อน ค่อยว่ากันทีหลัง”

“พะยะค่ะ..ข้าพระองค์จะรีบดำเนินการทันที”

“เดี๋ยว!..ข้ายังมีเรื่องที่ไม่ได้บอก คืนพรุ่งนี้ข้าจะทำการขับพิษให้เสด็จพ่อ ช่วงเวลานั้นมิอาจป้องกันตัว
ถึงแม้อาจารย์จะคอยพิทักษ์ ยังไงข้าก็เชื่อมั่นในตัวเจ้า..กลกะลา” สายพระเนตรที่ใช้ทอดมองสหาย
ประหนึ่งเป็นบุคคลที่พระองค์ไว้วางพระทัยที่สุด ทำให้องครักษ์หนุ่มตื้นตันใจยิ่งนัก

“ข้าพระองค์จะไม่ให้ใครทำร้ายองค์ชายเป็นอันขาด ข้าขอใช้ชีวิตเป็นเดิมพัน”
วาจาหนักแน่นดุจขุนเขา เอ่ยด้วยความรู้สึกเต็มตื้น
เขาเคยได้รับการช่วยชีวิตจากองค์ชาย หากไม่ได้รับการช่วยเหลือในวันนั้น
คงไม่มีกลกะลาคนนี้ ชีวิตของเขายกให้เป็นข้ารองบาทองค์ชายวายุภักษ์ไปแล้วนับแต่บัดนั้น

“ขอบใจเจ้ามาก ลำบากเจ้าแล้วนะ..สหายข้า”

“ทรงอย่าได้ตรัสเช่นนั้นพะยะค่ะ กลับเป็นความภาคภูมิใจของข้าพระองค์มากกว่าที่ได้รับหน้าที่นี้
ชีวิตข้าพระองค์ถวายให้องค์ชายนานแล้ว ต่อให้ไม่รับสั่ง..ข้าก็มิอาจทนนิ่งเฉยเช่นกัน” ยุพราชหนุ่มรู้สึกปิติ
อย่างน้อยในภาวะผจญข้าศึกรอบด้าน พระองค์ยังมีสหายรู้ใจเคียงข้าง

“ข้าดีใจที่มีเจ้าเป็นสหาย อย่าเผยตัวให้ใครรู้ว่าเจ้าแอบอารักขาข้าเป็นอันขาด บางทีเราอาจได้ตัวคนร้ายในกาลนี้”

“รับด้วยเกล้า..พะยะค่ะ” จากนั้นเงาร่างสูงโปร่งดูลึกลับ เร้นกายหายไปจากห้องบรรทม
พระเนตรคมกล้าขององค์วายุภักษ์ยังคงครุ่นคิด เพียงแต่เรื่องที่พระองค์กังวลพระทัย
กลับไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย ย่อมเป็นเรื่องใหญ่ที่ทำให้องค์ชายถึงกับวางพระทัยลงไม่ได้...




มาอัพตามนัดให้แล้วนะคะ  ตอนหน้าเจอผักตบจร้าาาาา...
เรื่องนี้ซับซ้อนพอสมควร แต่รับประกันคลายปมไปเป็นขั้นเป็นตอน

แฝงแง่คิดสอดแทรกในนิยาย คนรักดีชั่วมักแสวงหาอำนาจ ชื่อเสียงไม่รู้พอ
ทำให้เกิดการเดือดร้อน แตกแยกไปทุกหย่อมหญ้า เฉกเช่นเดียวกับประเทศไทยในปัจจุบัน
หากคนเราไม่ฝักใฝ่ในอำนาจจนเกินขอบเขต บ้านเมืองเราคงไม่หยุดอยู่แค่นี้แน่นอน

หวังว่าคนอ่านจักได้แนวคิดไม่มากก็น้อย มันซ่อนลึกพอสมควร ยังไงก็ค่อยทำความเข้าใจไปด้วยนะคะ
สุดท้ายย่อมรับรู้ได้เอง ตัวละครที่กร้านชีวิต ใช่จะเลวร้ายเสมอไป ในขณะตัวละครที่ดูดี อาจเลวได้ใจสุดๆ
คนเราวัดกันที่ภายนอกไม่ได้ มันต้องดูให้ลึกถึงแก่นแท้จร้าาาา

ขอบคุณกำลังใจ บวกเป็ด บวกคะแนนชื่นชม และขอบคุณทุกคอมเม้นท์ที่ทำให้คนเขียนมีความสุข
ในความคิดเห็นที่พวกคุณถ่ายทอดกันออกมา เรารักพวกคุณทุกคนจร้าาาา!!

ช่วงนี้อากาศหนาวเย็น แม้แต่กรุงเทพฯ ก็เริ่มน้ำมูกไหลแล้ว ดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ
นอนอย่าลืมห่มผ้าให้ความอบอุ่นแก่ร่างกาย ยังไงความไม่มีโรค ย่อมเป็นลาภอันประเสริฐ
  :mew1: :mew1: :mew1:
ปล. เจอกันวันเสาร์นี้นะคะ สำหรับตอนต่อไป จะมาอัพให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 19-12-2013 09:46:08

คิดถึงผัก  :beat: อะะะะะะ  :mew4: :mew4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 19-12-2013 10:02:45

เดือดร้อนกันทั่วกับคำว่าอำนาจ

รอผักตบจร้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 19-12-2013 10:03:18

เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ  :ped149: :ped149: มาต่อเร็วๆนะคะชอบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 19-12-2013 10:10:42

เข้มข้นจนไม่อาจละสายตาได้

ตื่นเต้นอ่ะ อยากเจอผักตบเคะแมน อิๆ  :hao6:

บวกเป็ด

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 19-12-2013 10:21:01

รอวันเสาร์  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 19-12-2013 10:44:05

ตบเข่าหนึ่งฉาดดดดดดดดดดดดดดดดด ว่าแล้วหญิงอ้ายต้องร้่าย แล้วต้องมีบทบาทสำคัญสร้างความลำบากในภายภาคหน้าแน่นอน


ขอบคุณนะคะ รอวันเสาร์ บวกเป็ด บวกหนึ่งให้นะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 19-12-2013 11:14:58

เมื่อไหร่จะเจอกัน แล้วเจอกันเยี่ยงไร

ข้าพเจ้าอยากรู้ 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 19-12-2013 11:36:31

คู่หมั้นนี่ละตัวแปรเลย อยากให้เจอกันเร็วๆจังเลยน้า  :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 19-12-2013 11:50:33

หญิงอ้ายท่าจะร้ายเหมือนกันแหะ

สงสารเจ้าชายลม ต้องต่อสู้เพียงลำพัง
ผักตบจะมาช่วยเจ้าชายของเราใช่ไหม
รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 19-12-2013 12:35:48

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 19-12-2013 12:39:46

เมื่อไรหนอจะเจอผักตบ อะหุๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 19-12-2013 12:57:16

ลมกับตบน่าจะคนละมิติเวลาแน่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 19-12-2013 13:01:34

เย้ๆ อัพแล้ว...
เราอ่านไปอ่านมารู้สึกไม่ชอบหญิงอ้ายเลย (ไม่ชอบตั้งแต่เป็นคู่หมั้น ฮ่าๆ)
สงสารพระเอก(รึป่าว ยังจำชื่อไม่ได้) น้องตบมาช่วยเร็วๆนะ
อย่าปล่อยให้เหงา? รอตอนต่อไปค่าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 19-12-2013 13:25:51

ยังงงตัวละครอยู่อ่ะ  :ling2: จำได้แต่ผักตบคนเดียว  และพี่สำคัญตอนหน้าผักตกออกโรงแล้ว

  +1  จ้า  รอตอนต่อไปนะค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: P_pooh ที่ 19-12-2013 14:21:28

องค์วายุภักษ์หล่อแท้น้อ อยากรู้องค์ชายกับผักตบใครหล่อกว่า
อยากให้พี่น้องเจอกัน อยากรู้ใครจะเก่งกว่า?
เออ...ผักตบคงใช้ทั้งน้ำทั้งไฟได้เหมือนพี่สาวสินะ?

อยากกาศเย็นจนไอคอกไอแค่ก นานๆที่กทม.จะเย็นกะเค้าบ้าง
คุณลักษ์ดูแลตัวเองด้วยน้า

ปล.ม้วนตัวในผ้าห่มรอน้องตบ    :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 19-12-2013 14:27:51

รอผักตบ องค์ชายทรงเครียดหนักจริงๆ  :hao7:
รอเจอผักตบเข้าฉากด้วยกันก่อนนะ แล้วทรงจะหายเครียดก็เป็นได้  :z2:
(ภาษาอะไรของมันเนี่ยย ฮ่าๆๆ)

รอตอนต่อไปจ้าา   :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 19-12-2013 14:50:50

อยากให้องค์ชายวายุเจอผักตบเร็วๆจัง :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 19-12-2013 15:10:33

ตัวละครเริ่มเผยมาเรื่อยๆแล้ว น่าติดตามๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: venuz ที่ 19-12-2013 15:44:23

คิดถึงน้องผักตบ
เมื่อไหร่ได้เจอกัน  :hao5:

ติดตามๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 19-12-2013 15:56:20

เมื่อไหร่ผักตบจะได้ออกโรงน้ออ :ling1:
อยากรู้ใจจะขาดแล้วว่าสองคนนี้จะโคจรมาเจอกันได้อย่างไร
(ที่จริงสงสัยตั้งแต่ผักตบไปโผล่ยุคปัจจุบันแล้ว หรือว่าราชครูจะส่งไป)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 19-12-2013 16:12:17

รอวันเสาร์อย่างใจจดใจจ่อ
ผักตบจะมาแล้วววววว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: arisa_sa ที่ 19-12-2013 16:25:13

ติดตามด้วยคนจ้า เป็นกำลังใจให้สู้ๆๆๆ  :L2: :กอด1: :L2:
 :L1: :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 19-12-2013 16:34:01

งงๆ ตัวละครกับฉาก

รอผักตบจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 19-12-2013 18:19:47

รอน้องผักตบ เมื่อไหร่จะมาน๊อ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 19-12-2013 18:27:28

รอผักตบเมื่อไหร่จะได้เจอเจ้าชาย >.<

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 19-12-2013 18:28:51

เจ้าชายวายุภัคเท่มากมายอ่า แต่มีคู่หมั้นเป็นตัวมารแบบนี้
น้องผักตบเราจะไปแทรกอยู่ส่วนไหนอะ
ตอนหน้า น้องผักออกโรงเอาของเยอะๆนะคะ
ไม่รู้ระหว่างน้องผักกับหญิงอ้ายใครจะมีมารยากว่ากัน ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 19-12-2013 18:39:31

ถ้าเจอกันแล้วผักตบจะอ้อนคุณวายุแข่งกับชะนีมั้ยนะ
คนอ่านชอบ แต่คุณวายุอาจจะหลอนนอนไม่หลับไปหลายคืน ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 19-12-2013 19:05:51

+1รอ น้องผักตบ :mew2: น่ ะค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 19-12-2013 19:13:46

ยังดีที่มีกลกะลาคอยช่วย
ลมจะได้ไม่เหนื่อยเกิน...แต่ตอนขับพิษให้พ่อนี่สิน่าเป็นห่วง
อีกฝ่ายต้องลงมือแน่นอน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: pannixz ที่ 19-12-2013 19:44:47

คนอ่านยังคง งง หลงยุคอยู่
ชอบภาษาของคนเขียนมากเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 19-12-2013 19:57:15

แล้วผักตบจะมาได้ไงเนี่ย  :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: exo_yaoi ที่ 19-12-2013 20:12:47

 :z3: อ๊า!! อายเอกเมื่อ'ไรจะออก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 19-12-2013 20:19:41

หญิงอ้ายหลบค่ะ ผักตบจะมาแล้วรีบเคลียร์พื้นที่


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 19-12-2013 20:23:24

แอร้ย...ผักตบจะได้เจอพระเอกแล้ว อิอิ
รอลุ้นวันเสาร์จ้า
ปล. ในเนื้อเรื่องมีประโยคหนึ่งใช้คำว่า"เช็ค" คิดว่าน่าจะใช้คำว่า"ตรวจสอบ"น่าจะเหมาะกับยุคของพี่วายุมากกว่าค่ะ(ความคิดเห็นส่วนตัวเฉยๆค่ะ)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 19-12-2013 20:24:16

ตามติดตั้งแต่เปิดเรื่องแรกจนมาถึงเรื่องนี้ไม่ผิดหวังจิงจิง
ภาษาสวย เนื้อเรื่องน่าติดตาม สนุกมากๆๆค่ะ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 19-12-2013 21:50:49

หญิงอ้าย ท่าทางจะร้ายอยู่ o18

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 19-12-2013 21:59:58

ดูซับซ้อนจริงๆ



ตอนหน้าผักตบรอๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 20-12-2013 01:15:24

ตอนหน้าหนูผักตบมาแล้ว
55555555
รออยู่เลยล่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 20-12-2013 07:56:56

ยังงงกับโลกต่างมิตินี่อยู่เลย คิดถึงแต่ผักตบอย่างเดียว พระเอกเป็นใครกันแน่นะ ~ รอเจอผักตบ รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :m18:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 20-12-2013 08:48:26

เห้ย! แล้วอีกคนจะตัวใหญ่ขนาดไหนเนี่ย...

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 20-12-2013 10:58:01

ชอบจังเลยเรื่องนี้ นอกจากสนุกแล้วยังให้แง่คิดอีกด้วย
ขอบคุณคนเขียนที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้ออกมานะคะ  :mew1: :L2: :3123:
ชอบมากค่ะ มารอหนูผักตบ อยากให้นางมีสามี 55555  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 20-12-2013 11:41:05

ความมืดดำในใจไม่มีการยกเว้น ไม่ว่าหญิงหรือชายล่ะนะ :เฮ้อ:
อำนาจเป็นสิ่งยั่วยวน ใครๆก็อยากครอบครอง ถึงต้องรุกรานกันอย่างนี้
เมืองนี้ก็เหมือนอยู่ท่างกลางพายุของความกระหาย แต่ก็ยังยืนหยัดอยู่ได้
ส่วนหนึ่งเพราะผู้ปกครองมีเมตตา คนถูกปกครองก็พร้อมถวายชีวิต
องค์ชายนับว่าโชคดี ยังมีสหายที่พร้อมเคียงบ่าเคียงไหล่ยามลำบาก
แค่สามสี่ตอนยังเข้มข้นขนาดนี้ ตอนหน้ารอผักตบเผยโฉมอีกครั้ง :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 20-12-2013 12:31:05

เปิดตัวแว้ว!!!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 20-12-2013 13:01:03

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
เปิดตัวมาทีละคน ยิ่งตามยิ่งเหมือนกำลังอ่านมหากาพย์ข้ามภพ
 :ling3: เอาเป็นว่ารอคนเขียนมาต่อพรุ่งนี้ ติดงอมแงม :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 20-12-2013 13:28:38

คู่หมั้นพระเอกนี่ สงสัยอยากเสียตัวมาก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 20-12-2013 13:46:59

ทำไมเรารู้สึกว่าตอนนี้มันสั้นจังอ่านแป๊บเดียวจบ สงสัยคิดไปเอง :mew5:

แต่ตอนนี้ทำให้เรารู้ว่าด้านมืดในใจของผู้ดีเป็นยังไง ดูจากศศิธรอ่านะ

ถึงจะว่าเขาก็เถอะแต่เราเชื่อว่าทุกคนเองก็คงมีด้านมืดอยู่ในตัวเองเหมือนกัน

เราเองก็มี เพียงแต่ว่าแต่่ละคนได้นำมันออกมาแสดงหรือเปล่า

เราเห็นด้วยกับคนเขียนนะเกี่ยวกับประเทศอ่ะ

ยังไงก็รอหนูผักตบตอนหน้าจ้า :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 20-12-2013 18:42:25

ผักตบจ๊าาาาาา

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 20-12-2013 19:55:57

 :haun4: ไอแอมฟิน จบ. (เห้ย ง่ายๆงี้)

อ๊ากกกก สลบเหมือดคาอกเจ้าชาย อิอิ

เอาจริงๆคนหล่อกินกันเอง เราฟินไปสามชาติแปดชาติแระ ไม่เป็นทรัพยากรเหลือเฟือ(หราาาา)

แหะๆ น่ารั๊กอ๊ะ !! :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 20-12-2013 21:00:58

รอผักตบนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 20-12-2013 21:29:57

พระเอกเรา หล่อ เก่ง นิสัยดี :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 21-12-2013 01:38:40

อยากรู้จิงๆ ว่าผักตบจาเจอองค์ชายได้ยังไง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-12-2013 02:17:06

เขาจะได้เจอกันเมื่อไรละเนี้ย :hao4: รอเจอผักตบตอนหน้า :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 21-12-2013 09:59:11

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 4...ของฟรีไม่มีในโลก


“แกร๊กๆ!!..” เสียงไขกุญแจประตู

“อ้าวอยู่บ้านเหรอ นึกว่ายังไม่กลับจากมหา’ลัยเสียอีก”

“ผมมาถึงก่อนแม่ไม่นาน เหนื่อยไหมครับ” พูดพร้อมกับลุกจากพื้นซึ่งนั่งจัดสัมภาระขึ้นยืนเต็มความสูง
ก่อนก้าวขายาวตรงเข้าคว้าถุงหิ้ว ที่แม่ซื้อของสดติดมาไว้สำหรับทำอาหาร

“แม่ซื้ออะไรมาเยอะแยะ” จัดของเข้าตู้เย็น ชวนคุยไปด้วย

“วันนี้ได้พิเศษจากลูกค้าห้าร้อย แม่ตั้งใจฉลอง ทำไมทำหน้างง?ลืมอีกสิท่า”
ถามลูกชายหลังอีกฝ่ายทำหน้าไม่เข้าใจ ยืนงงกับคำว่า ‘ฉลอง’

“ฉลองเนื่องในโอกาสอะไรครับ” สุดท้ายก็อดถามไม่ได้

“สนใจเรื่องตัวเองบ้างไหม พรุ่งนี้วันเกิด 20 ปีแล้วจ้าพ่อ บรรลุนิติภาวะแล้วลูกฉัน แต่ดันลืมวันเกิดประจำ..เฮ้อ!”
ผู้เป็นแม่ถอนหายใจส่ายหน้าเอือม ผักตบไม่เคยใส่ใจจำวันเกิด เป็นแบบนี้แต่ไหนแต่ไร มีแต่เธอคอยเตรียมของใส่บาตรให้
ฉลองกันสองคนแม่ลูก โดยทำอาหารพิเศษกว่าปกติขึ้นมา เป่าเค้กกันสองคน แม้มีภารกิจสำคัญแค่ไหน
เธอจะงดหยุดทุกอย่างเพื่ออยู่ฉลองวันเกิดกับลูก

“ผมลืมจริงๆ ดีที่แม่เตือน ว่าแต่แม่แน่ใจนะ..วันเกิดผมคือพรุ่งนี้” ยังคงเป็นคำถามซ้ำซาก ที่สองแม่ลูกไม่มีคำตอบ

“ทำไมต้องถามให้ปวดหัว แม่แจ้งเกิดแกระบุในใบเกิดคือวันพรุ่งนี้ ติ๊ต่างเป็นวันเกิดก็แล้วกัน ฉลองมาจะยี่สิบปีแล้ว
คิดให้ปวดกบาลไปทำไม ใช่หรือไม่ใช่ช่างหัวมันเถอะ ทำหน้าแบบนี้เดี๋ยวแม่ตบหัวทิ่มซะนี่”
                   ในที่สุดรอยยิ้มกว้างก็เผยจากปากหนาได้รูป ของลูกชายสุดหล่อ หลังเขาแกล้งยั่วประสาทให้แม่ใส่อารมณ์ได้
ผักตบมีความสุขทุกครั้งที่แม่ออกอาการนักเลงใส่ ไม่รู้ทำไมถึงชอบให้แม่โวย ทำให้เขารู้ว่าแม่แข็งแรงดี ยังอยู่กับเขาไปอีกนาน

“รุนแรงประจำ แน่ใจตบกบาลผมถึง ลองเอื้อมให้ถึงหัวผมก่อน ค่อยเชื่อว่าแม่ตบกบาลผมได้..ฮะฮ่าๆๆ!!”
ยามอยู่กันลำพัง ดูเหมือนแม่ลูกคู่นี้จะลดวัยเป็นเด็กทั้งคู่

“ชิชะไอ้ผักตบพอหมาเลียตูดไม่ถึง ริอ่านเหิมเกริมกล้าท้านังเล็ก ฉันตบหัวแกไม่ถึง ใช่ส้นตีนจะไม่สามารถถีบก้นแกเสียหน่อย
 ขืนยั่วโมโหไม่เลิก แม่ถวายบาทาเตะขาคู่เลยคอยดู” แล้วสองแม่ลูกก็หัวเราะกันตัวสั่น เขาขำท่าชี้นิ้วกางขาตบเข่าของแม่
ซึ่งกำลังออกลิเกหลงโรง วางท่าขู่ลูกด้วยวาจาที่ใครฟังต้องรีบเบือนหูหนี สำหรับผักตบกลับมีความสุขในตัวตนของแม่ที่เป็นอยู่
 ไม่ต้องสวมหัวโขนใส่หน้ากากส่งยิ้มการค้า แบบนี้แหละคือแม่เล็กที่เขารักบูชาสุดหัวใจ..

“กลัวแล้วคร๊าบ!..เล่นเตะขาคู่ผมยอมศิโรราบให้เอ้า ท่าทางคงยังไม่เหนื่อยสินะ ออกลิเกใส่เหยงๆ มีแรงเหลืออีกเยอะ
นึกว่าแม่นวดลูกค้าจนหมดแรงเสียอีก” พอลูกชายทัก คนเป็นแม่ผู้ลืมตัวลืมวัยหลงกลคำยั่วยุลูกชายตัวดี
รีบปรับสีหน้าดูเหนื่อยล้าทันควัน ผักตบมักยั่วเธอหลุดประจำ พานลืมเหนื่อยหันมาเล่นมุกกับลูกไปเสียงั้น
                  ยังนึกไม่ออกเกิดวันนั้นไม่เก็บเด็กชายตัวน้อย มาเลี้ยงกระทั่งเขาโตเป็นหนุ่มหล่อ
สาวๆ หัวซอยท้ายซอยมองน้ำลายหก อวดสายเดี่ยวเดินโฉบอ่อยไม่เว้นแต่ละวัน ชีวิตเธอคงโดดเดี่ยวตัวคนเดียวยันแก่ตาย
จะอาศัยฝากผีฝากไข้ให้ใครเผา แม้ชีวิตลำบากแต่สวรรค์เมตตาส่งลูกคนนี้มาเป็นของขวัญล้ำค่า
ทำให้เธอมีแก้วตาดวงใจอย่างคนเขาด้วย

แม่เล็กยอมรับกับตัวเอง เธอรักผูกพันผักตบมาก จนลืมไปแล้วว่าไม่ใช่ลูกในไส้ ระหว่างสองแม่ลูกผูกพันกันยิ่งกว่า
แม่ลูกแท้จริงบางคู่เสียอีก หลังเจอคำพูดล้อเลียนเจ้าลูกตัวดี เธอรีบสวมบทสำออยปั้นหน้าอิดโรย
ทำเป็นเหนื่อยขึ้นมาทันทีทันใด

“ขอน้ำให้แม่แก้ว พอแกทักแม่เพิ่งรู้ตัวเหนื่อยชะมัดยาด” อาการสำออยอ้อนลูกกำเริบ หย่อนตูดลงเหยียดขาเท้าแขน
ไม่จำเป็นต้องระวังกิริยามารยาท เก๊กหน้ากลั้นขำกับอาการส่ายหัวของผักตบ ซึ่งรู้เท่าทันเธอว่าทำเป็นแกล้งเหนื่อย
แต่ยังยอมเดินไปเปิดตู้เย็น รินน้ำใส่แก้วบริการให้

ระหว่างนี้..จึงมีโอกาสสำรวจลูกชายอย่างละเอียด หลังจากไม่ได้สังเกตเป็นจริงเป็นจังมานานพอสมควร
ยอมรับอย่างไม่ได้เข้าข้าง ผักตบเป็นหนุ่มหล่อชนิดที่สาวสยบให้ เธอเคยมีอาชีพโสเภณีพานพบผู้ชายมามากหน้าหลายตา
ยังไม่เคยเห็นใครหล่อเท่าลูกชายเธอเลยด้วยซ้ำ สำคัญเสน่ห์เฉพาะตัวน้อยคนที่มี ผู้ชายบางคนหล่อน่ามองแต่ยังขาดเสน่ห์
กลายเป็นจืดชืดเสียอย่างนั้น สำหรับผักตบมีมาครบไม่ตกหล่น

“น้ำครับ..จะให้ผมบริการนวดด้วยไหม..คุณหญิงเล็ก” ลูกยื่นน้ำเย็นเจี๊ยบจนละอองเกาะรอบแก้ว แถมล้อเลียนด้วยต่างหาก

“คึคึ! ถ้าแม่ได้เป็นคุณหญิงในวัยห้าสิบ คงต้องรอข้าราชการยศสูงตาบอดสักคน มาขอแม่แกแต่งงานเสียก่อน”
สองแม่ลูกมองหน้ากันครู่ ก่อนระเบิดเสียงหัวเราะลั่น กับประโยคที่แม่เพิ่งเอ่ยขึ้น

“ฮะฮ่าๆ!!.ไม่แน่นะพวกข้าราชการตาบอดหูหนวกมีไม่น้อย อาจมีสักคนพลาดท่าเดินสะดุดตาตุ่มแม่เข้า
ตำแหน่งคุณหญิงไม่ไกลเกินเอื้อม ว่าแต่ถึงเวลานั้นแม่คงไม่หันไปกระทืบซ้ำ จนอดเป็นคุณหญิงไปเสียเล่า”
สองแม่ลูกหัวเราะน้ำตาเล็ด ประเด็นไม่มีแก่นสารสาระ แต่ให้อารมณ์ขันเรียกเสียงหัวเราะภายในบ้านซอมซ่อหลังนี้
ดูมีความสุขมากกว่าครอบครัวมีอันจะกินเสียอีก การสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะบางทีก็ไม่ได้ยากหรอก

“เรื่องของแม่ไว้รอวาสนาชะตาเขาลิขิตเถอะ แกล่ะตบมีพวกสาวๆ แถวนี้โฉบไปโฉบมา
จนหน้าบ้านเงาวับไม่ต้องขัดถูเสียด้วยซ้ำ มีสนใจใครเป็นพิเศษไหม แม่ไม่เห็นชายตาแลสักคน
หรือแอบมีซุกไว้ไม่ยอมบอกหึ!” เธอแค่เลียบเคียงหลอกถาม เรื่องแบบนี้ทำไมไม่รู้ เลี้ยงมาตีนเท่าฝ่าหอยจนตัวโตเป็นตึก
ไม่เคยเห็นผักตบแสดงความสนใจสาวคนไหนให้เธอระแคะระคายบ้างเลย แปลกตรงดันมีเงินก้อนโตมาให้ใช้ประจำ
บอกแค่ว่าทำงานพิเศษหลายอย่าง

ไม่จำเป็นเธอไม่คิดนำเงินของลูกมาใช้ ฝากเข้าบัญชีสะสมไว้ให้ เผื่ออนาคตแต่งเมียจะได้ไม่มีปัญหา
ชีวิตเธอคงอยู่กับลูกไปจนตายไม่ได้ พานไม่อยากให้ผักตบอยู่ตัวคนเดียว โดยไร้คู่ชีวิตดูแลยามเจ็บไข้ได้ป่วย
ขืนห่วงแบบนี้กลัวนอนตายตาไม่หลับ 

เพราะเหตุนี้จึงวางแผนอนาคตไว้เสียเนิ่นๆ แม้ลูกจะบ่นประจำว่าทำไมไม่ใช้เงินที่เอาให้ แต่เธอก็เลี่ยงอยู่ตลอด
อ้างทุกวันนี้ยังพอกินพอใช้ไม่ได้ลำบากอะไร ไม่งั้นจะติดนิสัยเคยตัวสุรุ่ยสุร่าย สุดท้ายผักตบก็คล้อยตามไม่เซ้าซี้เธออีก
นอกเสียจากเป็นฝ่ายซื้อของดีๆ มาให้เสียเอง

ส่วนพวกของใช้ราคาแพงบางครั้งก็อดสงสัย ลูกบอกไม่เคยควักตังค์ซื้อ เธอเชื่อว่าผักตบคงไม่มีปัญญาซื้อของหลักแสนแน่
กล้องตัวล่าสุดราคาเป็นแสน ไม่นับสมาร์ทโฟนมือถือยี่ห้อดัง คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คราคาครึ่งแสน น้ำหอมเสื้อผ้าของแบรนด์เนม
ทำไมเธอไม่รู้จักว่าของพวกนี้ราคาสูงแค่ไหน แต่ผักตบล้วนมีใช้เรื่อยไม่เคยขาดมือ

ทำให้เธอแอบคิด ลูกอาจเป็นเด็กเลี้ยงพวกแม่หม้ายไฮโซเทือกนั้นหรือเปล่า แต่ก็ไม่เคยคาดคั้นถามความ
ยังไงผักตบก็เป็นผู้ชายไม่เสียหาย นอกเสียจากมีผู้ชายเลี้ยงนั่นแหละ..น่าเป็นห่วงอยู่

ดันมีมดลูกมีประจำเดือนย่อมท้องได้ เธอห่วงถ้าหากเป็นจริงล่ะก็ ที่ยังเบาใจได้เพราะท่าทางผักตบ
ไม่ได้บ่งบอกออกอาการตุ้งติ้งแต๋วแตก แถมหล่อล่ำสมชายดูภายนอกไม่มีทางรู้ ว่าผิดปกติภายในพลอยคลายกังวล
จนไม่เก็บเอามาคิดให้วุ่นวายใจอีก

“ให้สนใจคนไหนได้ ในเมื่อสาวคนนี้น่าสนใจกว่าตั้งเยอะ” เจอลูกอ้อนทำตาเจ้าชู้ใส่ คนเป็นแม่ถึงกับเขินปนเอ็นดู
แอบดีใจที่คำตอบของลูกบอกใบ้ให้เธอรู้ ‘ว่าเขารักบูชาเธอมากกว่าผู้หญิงอื่น’

“แล้วนั่นอะไร กระเป๋าเดินทางจะไปไหน ไม่เห็นบอกแม่ล่วงหน้า หรือแม่ลืม..ว่าตบเคยบอกแล้ว”
พยักพเยิดไปยังกระเป๋าใบเขื่อง เธอแน่ใจตอนเข้ามา..เห็นลูกกำลังสนใจจัดของใส่กระเป๋าอยู่พอดี

“อาทิตย์นี้เราไปพักผ่อนเขาใหญ่สักคืนเนอะ..อ๊ะๆ! ห้ามปฏิเสธ แม่ไม่ได้เที่ยวที่ไหนนานแล้ว
ถือโอกาสไปฉลองวันเกิดผมด้วย ไปเที่ยวเขาใหญ่กันครับแม่ ผมตั้งใจไว้แล้ว” สายตาวิงวอนแกมขอร้อง
ทำคนเป็นแม่ใจอ่อนยวบ ลูกพูดก็ถูกเธอลืมไปแล้วว่า การไปเที่ยวให้ความรู้สึกแบบไหน มันนานจนจำไม่ได้
ว่าครั้งล่าสุดเธอไปเที่ยวเมื่อไหร่

“เอางั้นก็ได้..แม่ต้องเตรียมอะไรไปบ้าง” ดีเหมือนกัน ถือว่าวันเกิดผักตบปีนี้..เปลี่ยนสถานที่ฉลอง
เป็นการท่องเที่ยวพักผ่อนไปในตัว

“เก็บเสื้อผ้าของใช้จำเป็นก็พอ ที่พักผมจองไว้เรียบร้อย” พูดพร้อมกับยิ้มหล่อส่งให้ หลังได้รับความร่วมมือตอบรับ
ไม่ปฏิเสธโปรแกรมที่เขาตั้งใจเตรียมให้แม่ได้พักผ่อนเสียบ้าง ขืนไม่ใช้วิธีมัดมือชกคงไม่ได้ไปกัน 
แม่มัวแต่ห่วงทำงานหาเงิน กลัวเขาลำบากห่วงเรียนไม่จบ โดยลืมนึกถึงตัวเอง ทั้งที่เขาแสดงให้เห็นแล้ว
เขาหาเงินได้เองออกจะได้มาเยอะกว่าที่แม่ต้องเหนื่อยเสียอีก แต่ก็ไม่เป็นผลแม่ยังคงเป็นแม่ ยังนึกถึงลูกก่อนเสมอ

“สรุปไม่ได้ลืมวันเกิดใช่ไหม แกล้งล้วนๆ” เธอเริ่มปะติดปะต่อเรื่องเข้าด้วยกัน จนเห็นเค้าลางเล่ห์เหลี่ยมลูกชาย
มีแอบเซอร์ไพรส์ทำหน้าตายแกล้งลืมวันเกิด..จนเธอเชื่อเสียสนิท

“ฮะฮ่าๆ!..ขำๆ อย่าซีเรียส ผมเห็นแม่เหนื่อย เลยหามุกแก้เครียด จะได้หายเหนื่อยไงครับ” เจอค้อนวงใหญ่ส่งคืนทันควัน
 
“เจ้าเล่ห์แบบนี้ได้เชื้อใครยะ! ลูกไม้แพรวพราวเชียวเจ้าตบ แม้แต่แม่ยังหลอกได้ลงคอ” เธอสัพยอกไม่จริงจัง
ลึกๆ รู้สึกภูมิใจที่ลูกชายฉลาด สิ่งนี้เป็นความกังวลของเธอ เกรงผักตบจะอยู่ในสังคมโดยถูกเอาเปรียบ
หากรู้ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของคน

“ผมลูกแม่จะได้เชื้อใครมา ด่าตัวเองก็เป็น นึกว่าจะเก่งแต่ด่าคนอื่นเสียอีก..โอ้ยๆ!..ยอมแล้ว..ผมยอมแล้วคร๊าบ!!”
 รีบชูมือยอมแพ้ หลังแม่หยิกพุงกะทิเข้าให้เต็มรัก

“สมน้ำหน้าบังอาจปากดี แม่ขอตัวไปเก็บของก่อน ตกลงพรุ่งนี้ไปแต่เช้าเลยใช่ไหม” เธอย้ำลูกชายอีกครั้ง
พร้อมกับอมยิ้มขำท่าทางลูบท้องหน้ามุ่ยของเจ้าลูกตัวดี ออกอาการเจ็บเกินจริง หนังหนาปานนั้นประสาอะไรจะรู้สึก
การหยิกที่ไม่รุนแรงของเธอ แต่ผักตบตีบทเจ็บซะเธอหมั่นไส้

ลูกได้พิสูจน์ให้เธอเห็นแล้วว่า..เขาไม่ใช่พวกหัวอ่อนไร้สมอง ออกจะเจ้าเล่ห์ลุ่มลึกยากคาดเดาความคิดเสียด้วยซ้ำ
ทำตัวเป็นเด็กร่าเริงเฮฮาเฉพาะเวลาอยู่กับเธอเท่านั้น

พอพ้นประตูบ้านวางตัวนิ่งดูสุขุม มีความคิดอ่านเกินวัยเดียวกันอยู่หลายขุม แม้เธอไม่ได้ตามไปดู
ก็พอรู้จากคำซุบซิบในแวดวงสังคมสลัม ลูกชายเธอกลายเป็นจุดเด่น เหมือนเพชรในหมู่ก้อนกรวด
ย่อมมีคนสนใจคุ้ยแคะหยิบยกเอามาพูด ทั้งชื่นชมและกดต่ำให้ด้อยเบี้ยเรี่ยดิน

เรื่องของลูกเข้าหูบ่อย ผู้คนที่ไม่ได้คลุกคลีใกล้ชิด ย่อมไม่มีโอกาสเห็นอีกด้านของผักตบ
พวกเขาไม่กล้ากระทั่งทักทาย ได้แต่นินทากล่าวหาลูกชายเธอนิสัยหยิ่งจองหอง ไม่มีแลหางตามองใครด้วยซ้ำ

เธอเข้าใจที่ลูกวางตัวเฉย ไม่เสวนาพร่ำเพรื่อ..เป็นเพราะต้องการป้องกันตัว ผักตบเจอการดูถูกเหยียดหยาม
ว่าเป็นลูกโสเภณีหาพ่อไม่ได้ แม่สำส่อนมีอาชีพสกปรก สารพัดที่ลูกสัมผัสตั้งแต่รู้ความ เหตุนี้จึงเมินเฉยนิ่งขรึม
เพราะคนเหล่านี้เก่งแต่หวังทำร้ายตีหน้ายิ้ม..แต่น้ำใจเชือดเฉือนหาที่หวังดีจริงใจไม่มีสักคน

“ครับออกพรุ่งนี้เช้า มื้อนี้ผมแสดงฝีมือเอง แม่เก็บของอาบน้ำให้สบายตัวดีกว่า
รอชิมฝีมือเชฟตบได้เลย..คุณหญิงเล็ก” พูดพร้อมกับยักคิ้วเท่ให้แม่ไปที

“คิกๆ! ไอ้ลูกคนนี้ ชักเอาใหญ่” เธอหัวเราะคิกคัก ค่อยลุกเดินเข้าห้องส่วนตัว ปล่อยเชฟหนุ่มขันอาสาแสดงฝีมือ
ยอมรับรสชาติดีจนต้องยกนิ้วให้ บ่อยครั้งที่ผักตบเป็นคนดูแลอาหารการกินให้เธอ
เมื่อเห็นแม่กลับมาเหนื่อยๆ..แค่นี้ก็รู้แล้วว่าลูกเป็นเด็กกตัญญู



ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 19/12/56 #P.7 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 21-12-2013 10:00:03

-  2  -






   “Tur..Tur…Tur..”
สายเรียกเข้าดังขัดจังหวะสองแม่ลูก ที่กำลังนั่งดูทีวีหลังผ่านมื้อค่ำไปไม่นาน
ผักตบจำต้องลุกมาหยิบดูเบอร์ คิ้วเข้มขมวดปมเล็กน้อย ค่อยกดรับสายกรอกเสียงทุ้มลงไป

   “ครับ..พี่ลดา” ลดาคือรุ่นพี่ต่างคณะเรียนอยู่ปีสี่ เจ้าของโทรศัพท์สมาร์ทโฟนยี่ห้อดังเครื่องนี้
เธอเป็นคนซื้อให้ ไม่นับเสื้อผ้าของใช้ราคาแพงอีกมากมาย เธอคือลูกค้าสำคัญรายหนึ่ง นอกเหนือจากหนุ่มเกรย์

   “พรุ่งนี้ไม่ได้..ผมอยู่ต่างจังหวัด ไปสองวันรอเจอวันจันทร์ได้ไหม” แม่เล็กแอบชำเลือง
พร้อมเงื้อมหูฟังการสนทนาเงียบๆ ทำเนียนสนใจทีวี แต่มุ่งสมาธิฟังการคุยโทรศัพท์ของลูกชาย
หลังแน่ใจปลายสายเป็นผู้หญิงอายุคงมากกว่า ได้ยินลูกใช้สรรพนามเรียกอีกฝ่ายพี่ลดา..

   “พี่ใช้ของล่อผม..หืม” แม่เล็กมุ่นคิ้ว หลังประโยคล่าสุดหลุดจากปากของผักตบ
หรือว่าเป็นเด็กเลี้ยงพวกคุณหญิงไฮโซจริง

   “แน่ใจเป็นของที่ผมอยากได้ งั้นอีกชั่วโมงเจอกันที่เดิม ผมมีเวลาให้ 2 ชั่วโมง พรุ่งนี้ต้องออกแต่เช้า
ผมไม่ทิ้งแม่อยู่คนเดียวตอนกลางคืน” เป็นการตัดบท ก่อนชะงักเมื่อหันมาสบลูกตาแม่เข้า จ้องอย่างมีคำถาม

   “มีอะไรบอกแม่ไหม?” เมื่อเห็นผักตบยังนิ่ง ไม่คิดปริปาก เป็นเธอเองทนรอไม่ไหว

   “อะไรครับคุณหญิงเล็ก มีอะไรกับกระผมอีก” ผักตบเนียนลื่นไหลระหว่างเดินไปหยิบรองเท้าถุงเท้า
กำลังเตรียมผลุบเข้าห้องเพื่อเปลี่ยนชุดออกจากบ้าน น้อยครั้งที่ลูกจะออกตอนกลางคืน
โดยเฉพาะหลังกลับเข้าบ้านแล้วยิ่งไม่เคยทำมาก่อน..

   “กำลังจะไปไหน ไปหาใครค่ำมืด ปกติแม่ไม่เห็นตบออกไปไหนหลังกลับเข้าบ้านมาแล้ว”
น้ำเสียงแม่จริงจังไม่ล้อเล่น หนุ่มหล่อร่างใหญ่จำต้องหันกายเดินกลับเข้ามานั่งข้างๆ
ก่อนจับมือแม่ไปกุมไว้แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงทอดอ่อน

   “ผมไปไม่นานหรอกครับ แป็บเดียวก็กลับมาแล้ว สัญญาไม่ค้าง  แม่ก็รู้ผมไม่เคยทิ้งให้แม่อยู่คนเดียว”
เขาเข้าใจความรู้สึกของการโดนทิ้งดี เขาคือเด็กที่ถูกพ่อแม่ทิ้ง สาเหตุนี้จึงทำให้ไม่เคยคิด
จะทิ้งให้แม่เล็กอยู่คนเดียวลำพังในยามค่ำคืน

   “แม่รู้แล้ว ที่แม่ต้องการคำตอบ คือพี่ลดาเป็นใครสำคัญกับตบในระดับไหน ถึงทำให้ลูกแม่ต้องออกไปพบเธอ
ทันทีที่โทรมา” เจอไม้นี้เข้า อึ้งไปครู่ใหญ่ เรื่องของเขาแม่ไม่เคยซอกแซกถามหากไม่เล่า หนนี้มาแปลก

   “พี่ลดาคือรุ่นพี่ที่มหา’ลัย อยู่คนละคณะครับ บังเอิญผมไหว้วานเธอช่วยหาของบางอย่างให้ จังหวะเธอได้มาพอดี
เลยเรียกให้ไปดูว่าใช่ที่ผมอยากได้หรือไม่ ความจริงเธอนัดพรุ่งนี้กลางวัน แต่เราไม่อยู่กันสองวัน ผมขอเป็นวันจันทร์
เธอกลับเป็นฝ่ายไม่สะดวก เลยต้องออกไปพบเธอคืนนี้ หายสงสัยหรือยังคุณหญิงเหล็ก”
ถือโอกาสเล่นลิ้น เปลี่ยนชื่อให้เสร็จสรรพ

   “ทะลึ่งใหญ่แล้ว กล้าว่าแม่หญิงเหล็ก..รีบไปรีบกลับห้ามเถลไถล อย่าทำให้แม่เป็นห่วง”
เธอถอนมือออกจากมือใหญ่ ลูบศีรษะเส้นผมดกดำ ให้ความรู้สึกนุ่มนิ่มลื่นมือ ต่อให้ลูกชายโตขึ้นอีกกี่ปี
สำหรับคนเป็นแม่ซึ่งเลี้ยงมาตั้งแต่แบเบาะ ยังไงก็คงเป็นเด็กในสายตาวันยังค่ำ ให้ทำใจไม่ห่วงย่อมเป็นไปไม่ได้
 
   ผักตบเข้าใจความรู้สึกของแม่ สายตาอ่อนโยนอบอุ่นที่แม่มองเขา ทำให้สำนึกตื้นตันยิ่งนัก
พระคุณแม่ยิ่งใหญ่เหลือคณาเกินจะหาคำไหนมาเปรียบได้ เขากางแขนรวบกอดแม่ไว้
พร้อมกับซุกศีรษะบนอกด้วยความรักบูชาเหนือยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด

   “ผมสัญญาจะรีบกลับครับ แม่อย่าลืมลงกลอนให้แน่นหนา หากมีใครมาเรียกห้ามเปิดเด็ดขาด
รอผมกลับนะครับ..ผมรักแม่ครับ” น้ำตาคนเป็นแม่รื้นคลอหน่วย สมบัติที่มีค่ายิ่งกว่าชีวิตคือผักตบ..ที่ฟ้าประทานให้

เพราะแบบนี้เธอจึงไม่เคยตกปากรับคำ แต่งงานไปกับลูกค้าที่มาติดพันตอนเธอยังสวย
เพราะกลัวปัญหาพ่อเลี้ยงลูกเลี้ยง จึงเลือกเลี้ยงดูลูกละทิ้งความสุขสบาย
ความสุขแท้จริงแค่เห็นผักตบเติบใหญ่ไม่ลำบาก นั่นคือความสุขของคนเป็นแม่อย่างที่เธอต้องการแล้ว..

   “อืม..ตบไปแม่คงปิดไฟเข้านอน มาถึงก็เรียกแล้วกัน”
สองแม่ลูกล่ำลากันอีกเล็กน้อย ก่อนลูกชายจะขอตัวเข้าไปเปลี่ยนชุด..

ไม่ติดลดายืนกรานให้ไปพบให้ได้ พร้อมของที่อยากครอบครองมากล่ะก็ เขาคงปฏิเสธเธอไปแล้ว
แต่ของที่เขาต้องการมีติดตัวไปเที่ยวเขาใหญ่ด้วยก็คงดี เผื่อฉุกเฉินอาจได้ใช้ประโยชน์..
>
>
   “มาแล้วเหรอรูปหล่อ” เจ้าของห้องชุดคอนโดหรู ปรี่เข้าสวมกอดซบอกแกร่งที่แสนคิดถึงอย่างอดใจไม่ไหว
หลังเปิดประตูต้อนรับ เธอไม่รอช้าสวมกอดร่างสูงเปี่ยมเสน่ห์ให้ชื่นใจ เท่านั้นยังไม่พอเธอยังวิสาสะรั้งต้นคอเขาก้มต่ำ
พร้อมเขย่งตัวจนสุดปลายเท้าเพื่อประกบจูบ แต่อีกฝ่ายกลับไม่ให้ความร่วมมือ ขืนตัวไว้จนเท้าเธอลอยไม่ติดพื้น

   “เดี๋ยว..พี่รุกแบบนี้ผมอึดอัด” ผักตบปลดแขนเธอออก รวบเอาไว้เพราะเธอเล่นไม่อยู่นิ่ง
พยายามลวนลามร่างกายเขาให้ได้...

   “พี่คิดถึงตบเล่นหายเป็นอาทิตย์ พี่รู้นะเมื่อวานตบไปกับอีนังเกรย์ พี่แทบบ้าแล้ว..ทำไมไม่ติดต่อพี่ก่อน”
ผักตบไม่ตอบ หันหลังเดินหนีหย่อนตัวนั่งตรงชุดรับแขกแทน

“ไม่พูดแสดงว่ายอมรับ ตบเห็นมันดีกว่าพี่” เธอยังคงตามมาเซ้าซี้
หย่อนตัวนั่งบนหน้าขาแกร่ง กลายเป็นนั่งตักเขาไปแล้ว

   “พี่ลดา! เราคุยกันแล้ว พี่อย่าลืมข้อตกลง ผมไม่ใช่สมบัติของใคร ไม่มีใครกะเกณฑ์บังคับผมได้
ถ้าพี่เรียกผมมาเพื่อพูดเรื่องนี้ผมกลับดีกว่า” ผักตบขยับตั้งท่าจะลุก ทั้งที่เธอนั่งทับขาเขานั่นแหละ

   “เดี๋ยวสิ..พี่ขอโทษอย่าเพิ่งหงุดหงิด ไหนบอกมีเวลาให้พี่ 2 ชั่วโมง นี่มาไม่ถึง 5 นาทีเลย ตบไม่รักษาคำพูดนี่คะ”
เธอรีบเปลี่ยนท่าทีออดอ้อน  เมื่อรู้ตัวเล่นบทแรกไม่สำเร็จ ให้ตายผู้ชายคนนี้พยศนัก
เพราะพยศทำให้ยิ่งน่าสนใจ พานอยากกำราบปราบพยศให้เชื่องเป็นที่สุด

รูปหล่อแข็งแรงเสน่ห์ทางเพศล้นหลาม ตอบสนองเธอให้สุขสมกรีดร้องได้มากมายถึงใจอย่างที่สุด
อย่างที่ไม่มีใครสามารถทำได้

   อย่าว่าแต่เธอรู้เรื่องนังเกย์หน้าขาว ลูกเศรษฐีตระกูลดังยอมเปย์ไม่อั้นเพื่อให้ได้ควงผักตบ
ยังมีชะนีไฮโซนับไม่ถ้วน ที่วิ่งตามพ่อหนุ่มแรงม้าเสน่ห์ขุนแผนคนนี้ เธอเองก็หลงใหลได้ปลื้ม
เพิ่งสมหวังเมื่อไม่นานมานี่เอง หลังใช้ความพยายามอย่างมากกว่าจะเข้าหาสำเร็จ

นับเป็นหนุ่มคนแรกที่เธอเป็นฝ่ายวิ่งไล่ เดิมทีมีแต่หนุ่มๆ วิ่งตามเธอเป็นพรวน ดีกรีลูกสาวรัฐมนตรีกระทรวงใหญ่
อาชีพนางแบบแถวหน้า ความสวยคงไม่ต้องพูดถึง..การันตีไม่เป็นสองรองใคร

   พอได้ยินเสียงเล่าลือเทพบุตรสุดหล่อ ซึ่งกำลังมาแรงแซงโค้งจนใครต่อใครพากันตกอันดับ
พานกระตุ้นให้เธออยากเห็นตัวจริง เป็นเพียงสร้างกระแสเม้าท์มอยหรือของแท้
แค่ได้สบตาคมเจ้าของใบหน้าหล่อเหลา ติดยโสดูผยองอยู่ไม่น้อย ถึงขั้นมองไม่เห็นหัวเธอนี่สิ
ทั้งที่เธอเดินแทบชนใส่ด้วยซ้ำ กลับไม่ชายตาแลเลยสักนิด มันทำให้เธอสนใจตั้งแต่บัดนั้น

   “ขืนพี่ยังไม่เลิกไร้สาระ อย่าว่าแต่ 2 ชั่วโมง นาทีเดียวผมก็ไม่อยู่
ผมแนะนำว่าพี่ควรใช้เวลาที่ผมรับปากให้คุ้มจะดีเสียกว่า”
ท่าทางซึ่งเหนือกว่า ช่างเป็นเสน่ห์ดิบเถื่อน กลับสามารถกระตุ้นอารมณ์เธอไร้คำบรรยาย
หน้าคมคายวางนิ่งเฉย แววตากระด้างกลับมีแรงดึงดูดมหาศาล จนเธอแทบหลอมละลายกลายเป็นวุ้นไปแล้ว

   “โอเคๆ..ถ้างั้นเข้าไปในห้องเนอะ” เธอต้องเป็นฝ่ายอ่อนข้อจนได้
เพราะไม่เห็นหนทางเอาชนะ ขืนงี่เง่าเอาแต่ใจมีหวังแห้วรับประทาน..

   “ก่อนอื่นพี่ให้ผมดูของ ใช่รุ่นที่ผมต้องการไหม ไม่งั้นอย่าหวังผมจะออกมาหาพี่อีก ถ้าหากพี่หลอกผมมา”
ลดาแทบกัดลิ้นตายเสียตอนนี้ แม้จะได้ยินคำพูดไร้เยื่อใย แต่เธอก็ไม่เข้าใจตัวเองทำไมถึงได้เคลิ้มใจสั่น
แอบเกรงลึกๆ กลัวเขาจะไม่มาหาเธอเข้าจริงๆ

   โชคดีเธอมีของที่หนุ่มหล่ออยากได้ ใช้ลูกน้องคนสนิทพ่อหามาให้ กว่าจะได้ของรอนานเป็นอาทิตย์
ได้มาปุ๊บเธอใช้ต่อรองเขาปั๊บ ขืนให้รอถึงวันจันทร์คงจุกอกตาย ไม่ได้แนบชิดเพียงอาทิตย์เธอแทบลงแดง

   “ได้มาสิจ๊ะ พี่จะโกหกเพื่ออะไร ระดับพี่ไม่ใช่ลิงหลอกเจ้า มีแต่ตบนั่นแหละปั่นหัวพี่อยู่เรื่อย
เมื่อไหร่จะยอมใจอ่อน” เธอส่งสายตาหวานปานน้ำผึ้งหยด ถ้าเป็นชายอื่นคงหลงใหลตกเป็นทาสไปแล้ว

   “ผมปั่นตรงไหน ที่ผ่านมาพี่ยังกล้าพูดว่าผมไม่ใจอ่อนให้อีกเหรอ เห็นผมยอมมีอะไรกับใครง่ายหรือเปล่า
ถ้าคิดแบบนั้นคิวผมคงไม่มีพักล่ะ หึ!..เฉพาะกลุ่มพี่ก็น่าจะรู้ดี กี่คนที่บุกเข้าชนผม ผมเล่นด้วยหรือเปล่าครับ
พี่เป็นกรณีพิเศษแล้ว..ต้องการอะไรจากผมอีก” เขาไม่ได้พูดเกินจริง ลดาหมดข้อโต้แย้ง บรรดาลูกหลานคนดังกลุ่มเธอ
ต่างชิงดีชิงเด่นอยากได้ตัวผักตบมาควงกันทั้งนั้น

   “ตกลง..ไม่ปั่นก็ไม่ปั่น มาสิพี่จะให้ดู” พูดพร้อมกับลุกลงจากตักที่เธอนั่งบดคลึงบางอย่างให้มันกรึ่ม
พองตัวดันแก้มก้นเธอจนอดใจไม่ไหว ขืนลีลาท่ามากเธอเองจะจุกอกเสียก่อน

   “ตกลงจะให้..หรือแค่ให้ดู” เธอชะงัก ยิ้มพราวเสน่ห์ขยิบตาขี้เล่น พร้อมกับพูดว่า

   “ให้สิคะ! ตบก็ต้องตอบแทนพี่ก่อน ของแบบนี้ใช่หาได้ง่ายที่ไหน รางวัลตอบแทนก็ต้องคุ้มค่า”
ไม่รู้ใครเจ้าเล่ห์ ที่แน่ๆ ทุกประโยคของผักตบ ล้วนผูกมัดไม่ให้เธอบิดพลิ้ว
การให้เธอรับปาก..ก็รู้แล้วผักตบเจ้าเล่ห์ชั้นเชิงเหนือกว่าอย่างเห็นๆ อย่างเขาต้องประเภทยื่นหมูยื่นแมว

   “เรื่องนั้นไม่ต้องกังวล หลังจากนี้จนถึงเวลาที่ผมยกให้ พี่จะได้รู้ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหน”
ลดาถึงกับใจสั่น เมื่อได้ฟังน้ำเสียงทุ้มนุ่มที่กระซิบริมหู พร้อมกับเรียวลิ้นชื้นแตะชิมใบหูขาวเธอแผ่วเบา
แค่นี้ก็ทำเธอขนลุกเกรียว เผลอหนีบขาเข้าหากันอย่างลืมตัว

   “ถ้างั้นดูเลย” กลายเป็นเธอใจร้อน ฉุดแขนผักตบลากเข้าห้องไปดูของที่ว่า เป็นฝ่ายเร่งเขาเสียเอง

   “เป็นไง..ถูกใจไหม?” เธอถามด้วยอาการลุ้นระทึก หลังส่งถุงให้ไปกระทั่งผักตบหยิบวัตถุสีบรอน
เงาวับขนาดกระชับมือออกมาดูด้วยสีหน้ายากคาดเดาความรู้สึก ว่าถูกใจหรือไม่..เล่นนิ่งจนดูไม่ออก
ปืนพกสั้น FN Five Seven (เบลเยี่ยม) น้ำหนัก: 0.76 กก. กระสุนที่ใช้: 5.7x28 MM.
บรรจุกระสุนใส่แมกกาซีนได้: 10-20 นัด พร้อมกล่องกระสุนอีก 2 ชุด

   “อืม..รุ่นที่ผมอยากได้” ผักตบไม่ตอบว่าถูกใจหรือไม่
เลี่ยงบอกในรูปประโยคอื่นแทน..ทำให้เธอจนหนทางต่อรองอย่างที่คิดเอาไว้

ลดาเปลี่ยนมายิ้มหวานประจบ ทวงสิ่งตอบแทนไม่ให้ดูละโมบนัก เดิมทีเธอตั้งใจเอาไว้
ว่าจะให้ผักตบมาหาเธอตลอดอาทิตย์ เมื่อดูจากเหตุการณ์ ขืนยื่นเงื่อนไขคงแห้ว
ผักตบไม่แสดงท่าทางดีใจกับของที่อยากได้ พอจะให้เธอหยิบมาเป็นข้อต่อรองเลยนี่สิ
เธอไม่กล้าเสี่ยงทำให้เขาหงุดหงิด อารมณ์ต่อจากนี้พลอยไม่เป็นอย่างที่ต้องการจะยุ่ง

“ถ้างั้นเราก็..” เธอคล้องแขนรอบคอเขาอีกครั้ง หนนี้ไม่มีการขืนตัวเหมือนทีแรก
กลับเป็นฝ่ายรวบเอวเธอเข้าชิด ก้มศีรษะต่ำตาคมจ้องเข้ามาในลูกตาเธอนิ่งๆ แค่นี้ก็สะกดให้เธอเคลิ้มไปแล้ว

เผยอริมฝีปากอิ่มรอคอยจูบหวานซาบซ่าน ค่อยรับรู้ผ่านปลายลิ้นที่เกี่ยวกระหวัดดูดต้อนหยอกเอินอย่างมีจังหวะ
รู้ตัวอีกทีแผ่นหลังบางก็แตะเตียงนุ่มเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นบทรักเร่าร้อนสลับอ่อนหวานชวนเสพติดจนยากไถ่ถอน
ก็เริ่มต้นขึ้นท่ามกลางเสียงกรีดร้องครวญครางของลดา ที่เล็ดลอดออกจากริมฝีปากด้วยความรู้สึกหฤหรรษ
สมกับที่เธอโหยหาอ้อมกอดกลิ่นอายที่กำลังสัมผัสอยู่ ผักตบไม่มีคำว่าทำให้เธอผิดหวังจริงๆ

ตรงข้าม..มันมากมายเต็มอิ่มไปกับรสสวาทที่ได้รับ ทะยานสูงครั้งแล้วครั้งเล่าจนแทบสำลักความสุข
เวลาเพียงชั่วโมงเศษ เธอสุขสมไปถึงสี่ครั้งติดๆ ในขณะเทพบุตรกลับปลดปล่อยเพียงครั้งเดียว...

“อ๊ะ!..อ้าหห์..กรี้ดดด!!..ซี้ดดดด!!..อ่าาาา!!!”.....เสียงครวญครางไร้ยางอายที่กรีดร้องไม่หยุด
หากใครมาเห็นคงอึ้งตาตั้ง คิดไม่ถึงว่านี่หรือคือนางแบบคนดังกำลังมาแรง ดูตอนนี้เหมือนปลากระดี่ดิ้นพล่าน
ไม่เป็นรูปเป็นร่างตัวโยกสั่นคลอนไปกับแรงส่ง ที่กระแทกอัดท่อนเนื้อขนาดเขื่องปรนเปรอให้สมใจตามต้องการ..
นี่แหละตัณหาราคะของมนุษย์ สุดท้ายก็หนีไม่พ้นเรื่องใต้สะดือ ไม่ว่าจะผู้รากมากดี หรือยากจนก็ไม่ต่างกัน..



มาอัพตามนัดแล้วนะคะ  ได้เจอน้องตบของเราแล้วตอนนี้

ตอนหน้าได้มันส์ส์ส์..กันอีกตอนนะคะ แบบว่าบู๊กันนิดหน่อยยังไม่สะเทือนเวหา สะท้านปฐพี
แต่เอาเป็นว่า เป็นจุดพลิกผัน..ให้พระ..นาย ของเราได้เจอกันแล้ว

ขอบคุณทุกกำลังใจ ทั้งยอดวิว ยอดเม้นท์ ยอดบวกเป็ด และคะแนนชื่นชม
ดูแลสุขภาพกายใจของพวกเรากันด้วยนะคะ ขอให้สดชื่นเย็นใจดั่งอากาศในช่วงนี้
อย่าได้เป็นหวัดป่วยไข้ไม่สบายกันเด้อ เดี๋ยวฉลองเทศกาลไม่สนุก...

เจอกันอีกทีวันอังคารค่ะ  :katai4: :katai4: รีบปั่นหัวฟู

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 21-12-2013 10:19:42

ขอบคุณมากๆที่แต่งเรื่องดีๆ มาให้อ่านเสมอๆครับ

รอติดตามตอนต่อไป ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 21-12-2013 10:20:45

สงสัยจะหลงผักตบเข้าอีกคนแล้ว อิอิ
รอตอนต่อไป พระ-นาย เจอกัน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 21-12-2013 10:31:28

ตอนหน้าพระเอกนายเอกจะเจอกันแล้ว
ติดตามไม่ลดละ.  :hao7:

อยากรู้ว่าแรกพบกันจะโหดบู๊เลือดสาดขนาดไหน  :laugh:

บวกเป็ด

 :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 21-12-2013 10:35:26

รอลุ้นค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 21-12-2013 10:54:14

ลุ้นมาก ตอนหน้าจะได้เจอกันแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 21-12-2013 10:59:20

ร้ายจริงๆๆๆๆ รอเวลา playboy โดนปราบบบ โดยพี่วายุภัค ไม่อยากจะคิด คึคึ  :hao6:


ตอนหน้าจะเป็นยังไงเนี่ยขะได้เจอกันแล้ว แล้วแม่เล็กหล่ะ อยากให้แม่เล็กมีความสุข

รอวันอังคารค่ะ บวกหนึ่งบวกเป็ด นะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 21-12-2013 11:02:46

น้องผักเราเปลืองตัวจริงๆเลยอะ
แต่ถ้าเป็นกับเจ้าชายวายุภัคก็ไม่ว่ากันนะคะ อิอิ
ปล ตอนหน้านี้จะตั่งหน้าตั่งตารอนะคะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: {TN} ที่ 21-12-2013 11:06:56

น้องผักกกก (เรียกงี้ดีกว่า 555)
แบบว่าร้ายนะเคอะเธอเนี่ย

รอตอนหน้าที่พระนายเจอะกัน (ในรูปแบบไหนนะ? อยากอ่านแว้ววว)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 21-12-2013 11:22:24

น้องตบเลือดออกตูดจะเอาปืนไปยิงใครค่ะคุณลูก??

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 21-12-2013 11:22:45

ผักตบเสน่ห์แพรวพราว ร้อนแรงจริงๆ แถมเจ้าเล่ห์อีกต่างหาก
ถ้าได้เจอกัน ลมคงโดนเสน่ห์ของผักเล่นงานแน่

รอตอนหน้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 21-12-2013 11:26:55

รอลุ้นจะเจอกัยยังไงนะ รอติดตามตอนต่อไปนะค้าาาา  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 21-12-2013 11:47:55

หลงรักเรื่องนี้ไปแล้ว   :impress2:
รอดูตอนหน้าพระเอกกับนายเอกของเราจะเจอกันยังไง  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: pandorads ที่ 21-12-2013 12:04:07

อ่านไปอ่านมาทำไมมันรู้สึกเหมือนพระ-นางมันอยู่กันคนละภพ
หรือจริงๆมันคนละภพตั้งนานแล้วแต่อิชั้นไม่รู้เองหว่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 21-12-2013 12:07:06

 :hao6:  สุดยอดมากผักตบ  อยากอ่านตอนต่อไปแล้วค่ะ   พระนางจะเจอกัน   :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

  +1  จ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-12-2013 12:10:48

ผักตบจะเอาปืนไปทำอะไร มาดนี่แสนจะเท่ห์จริงทำเอาสาวหลง
รอตอนหน้าพระ นายมาเจอกัน

+1 เป็นกำลังใจให้ค่ะ
 :L2:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 21-12-2013 12:23:34

จะได้เจอกันแล้ว  :impress2:
ชอบคุณผักตบเวลาอยู่กับแม่เล็กจัง โมเม้นต์แบบน่ารักอบอุ่น

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 21-12-2013 12:51:09

เปลวไฟที่เร่าร้อนพร้อมจะพบกับวายุที่เกรี้ยวกราด....
รออยากจดจ่อ.......

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-12-2013 12:52:14

จะเอาไปทำอะไรนะผักตบ มานิดเดียวเองยังไม่หายคิดถึงเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 21-12-2013 13:22:30

ผักตบจะเอาปืนติดตัวไปทำไมเนี่ย ^^ สงสัยกลัวศึกชิงนาย 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 21-12-2013 13:36:58

ลุ้นให้ทั้งสองเจอกัน   :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 21-12-2013 14:00:59

 :monkeysad: ยังไม่ทันหายคิดถึงตบเยย ก็มาจากกันซะแว้ว
ว่าแต่พระ นายใกล้จะได้เจอกันแย้วหย๋อ  :m4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 21-12-2013 14:26:42

รอตอนหน้าๆๆ  :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 21-12-2013 14:30:23

อร๊ายยย ผักตบเจ้าเล่ห์มากมาย   :hao7:

กรี๊ดดดด ชอบอ่ะ อดใจรอแทบไม่ไหวแล้ว(ลดามาเอง)

ไรต์มาต่อเร็วๆนะคร๊าาาาา อร๊ายยย ชอบบบบ :ling1:

 :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 21-12-2013 14:38:11

รอตอนพระเอก นายเอกเจอกันจ้า :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Little_Devil ที่ 21-12-2013 14:46:03

ถ้าผักตบได้ไปที่ภพโน้นแล้วเจอกับวายุภัคแล้วแม่เล็กล่ะ
ถ้าทิ้งแม่เล็กไว้ที่โลกนี้คนเดียวสงสารแม่เล็กแย่ แม่เล็กยอมทิ้งความสุขสบายเพื่อผักตบแล้ว
ก็พาแม่เล็กไปด้วยเถอะนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: mr_longza ที่ 21-12-2013 15:20:00

 :haun4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 21-12-2013 16:08:20

ลุ้น พร้อม ค้างง
 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 21-12-2013 16:33:19

ขอให้เจอกันเร็วๆ อิอิ :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 21-12-2013 16:34:12

 :katai4: :katai4:

อยากให้เจอกันเร็วๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 21-12-2013 17:13:54

เค้าจะเจอกันแล้ววววว ผักตบเป็นเคะที่แมนแสนแมนจริงๆค่ะ อยากรู้ว่าพอทั้งคู่เจอกันแล้วจะวางตัวกันยังไง อิอิ

เป็นกำลังใจสำหรับตอนต่อไปเหมือนเดิมค่ะ :)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: whipcream ที่ 21-12-2013 17:41:14

พระเอกเราภารกิจเยอะจนอัดอั้น ส่วนน้องตบนั้นลั้ลลาเข้าขั้นเสือร้าย
เก็บความทรงจำที่ผ่านมาไว้หล่ะผักตบเอ้ย ไว้เจอวายุแล้ว เกรงว่าจะต้องโดนถอดเขี้ยวเล็บ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 21-12-2013 19:22:16

ผักตบจะได้เจอพี่ลมแล้ว ว้าววววว

หุหุ พี่ลมจะหลงมาหาน้องตบ

หรือน้องตบจะไปหาพี่ลมหนออ คิดว่าเป็นอย่างหลัง 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 21-12-2013 19:44:54

ตอนใหนจะหลงยุคเจอกันชักที....อยากเห็นๆ

นะนะนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 21-12-2013 20:09:05

จะเจอกันแล้ว ตบเจ้าเล่ห์มากเลย
ชอบฉากเวลาตบอยู่กับแม่น่ารักดีค่ะ มุ้งมิ้งมากอ่ะ 555!?

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 21-12-2013 20:41:14

1+ ลุ้น ๆๆๆ ทั้งสอง เจอกัน :heaven :hao3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 21-12-2013 21:54:18

รอๆๆ ลุ้นๆๆ มาเร็วๆน้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 21-12-2013 22:16:49

เย้ๆ ตอนหน้าจะได้เจอกันแล้ว :)
รอตอนต่อไปค่ะ สู้ๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 22-12-2013 00:09:44

ผักตบเป็นนักต่อลองตัวยงเลยที่เดียว
รอตอนต่อไปจะได้เจอกันแล้ว
ว่าแต่จะเจอกันในรูปแบบไหนนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ่jjay ที่ 22-12-2013 08:37:39

แม่ลูกคู่นี้รักกันดีจัง :กอด1:

รแตแนฟน้า พระ นายเค้าจะเจอกันนน :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 22-12-2013 10:26:04

ตอนห้าพระนางเค้าจะเจอกันแล้วววววว ><
ลุ้นๆๆๆๆๆ
แล้วก็ผักตบกับแม่เล็กดูอบอุ่นมากเลย
ถ้าต้องแยกกันนี่คงเสียใจน่าดูเลยเนอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 22-12-2013 11:12:13

น้อตบดูเถื่อน แรงโดนใจมากๆ ค่า 5555

ส่วนท่านรัชทายาท แลดูนุ่มนิ่มไปเลย เทียบกับน้องตบตอนนี้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 22-12-2013 13:42:12

เฮ้ย!!!

ใส่ยาเสพติดอีกแล้ว  เล่นเอาเรารออ่านแต่เรื่องนี้จริงๆ

ทำไมถึงเขียนเก่งปานฉะนี้ ขอคารวะ :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 22-12-2013 17:58:52

 :ling1: ชอบๆๆๆมากกกกกกกก
ตกลงผักตบคู่กับวายุใช่มะ กรี๊ดดดดด   :hao7:  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 22-12-2013 18:46:47

ตอนหน้าจะเจอกันว้าวๆๆๆๆ



ตบเอาปืนมาทำไมกาน




รออ่านตอนต่อไปค้าบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 22-12-2013 21:48:21

อัยย๊ะ ตบเอาปืนมาทำรัยเนี้ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 23-12-2013 08:35:09

อ่านปาจากับพระลักษมณ์เพิ่งจบไป ก็มาอ่านเรื่องนี้ :a5:  ติดอีกแล้วซิ...เฮ้อออ o16 อย่าลืมมาต่อเร็วๆนะครับ :impress:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 23-12-2013 11:47:33

ผักตบเป็นเด็กกตัญญูจริงๆเลย ชอบมากๆ

ดีที่แม่เล็กเป็นคนดี เลี้ยงผักตบได้ดีจริงๆ

ตอนหน้าผักตบจะกลับยุคเดิมและได้เจอกับวายุแล้ว

ว่าแต่แม่เล็กจะได้ไปด้วยไหมนะ


รอตอนต่อไปจ้า พร้อมบวก 1 เรียบร้อย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 23-12-2013 12:30:13

พักตบขายดีค่อด....

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 23-12-2013 14:31:44

อยากอ่านตอนหน้าาา  เค้าจะเจอกันแว้ววววว

ขอบคุณที่มาอัพจ้า รอนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 23-12-2013 14:52:08

ว่าพี่ลมเราหล่อแทบละลายแล้วนะ มาเจอผักตบนี่ยิ่งกว่า
รูปหล่อเหลือร้าย ไหนจะเล่ห์เหลี่ยมที่ทำให้มีเสน่ห์นี่อีกล่ะ
แต่อะไรก็ไม่เท่าความรักที่มีให้แม่ นั่นทำให้หล่อที่สุดเลย
ความกตัญญูจะทำให้ตบเจอกับสิ่งดีๆอย่างพี่ลม(?) :laugh:
อะไรที่จะทำให้ทั้งสองเจอกันหนอ ลุ้นๆๆตอนต่อไป
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 23-12-2013 17:39:02

อร๊ายรอลุ้นให้นายเอกสุดหล่อเจอกับพระเอกมาดเข้มจริ้ง   รอแถบไม่ไหวเลยล่ะค้าาา
จะเป็นยังไงเน้ออออ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 24-12-2013 09:08:21

ได้เข้ามารายงานตัวเมื่ออ่านจบ  สนุกไม่เสียยี่ห้อ น้องลัษณ์ + เป็ดจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 24-12-2013 09:47:42

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 5...ภัยร้ายลอบกัด


สัญชาตญาณทำให้ผักตบรู้สึกพักนี้เหมือนมีคนคอยตาม
ลอบชำเลืองหางตาโดยไม่ให้มีพิรุธ กลับไม่พบสิ่งผิดปกติหรือบุคคลน่าสงสัย  แอบถามตัวเองว่าระแวงมากไปหรือเปล่า
แต่ลางสังหรณ์บางอย่างเตือนไม่ให้เขาประมาท บอกไม่ได้ว่ารู้สึกอย่างไร พานคิดว่าควรมีของไว้ป้องกันตัว
ปืนพกสั้นออโตเมติกตัวท็อปจึงเป็นเป้าหมาย จนต้องวางแผนให้ได้มา คนที่เขาพุ่งเป้าเอาไว้เป็นใครไม่ได้ถ้าไม่ใช่ลดา
ซึ่งมีพ่อเป็นรัฐมนตรี เรื่องอาวุธเธอเหมาะหาให้เขามากที่สุด เพียงแค่เอ่ยปากชวนเธอไปซ้อมยิงปืน
เดิมทีเธอแปลกใจไม่น้อย เพราะเขาเล่นชวนไม่มีปี่มีขลุ่ย แต่ผักตบมั่นใจเธอไม่มีทางปฏิเสธเขาแน่

โอกาสที่รุ่นพี่นางแบบสวยสุดเปรี้ยว อยากใช้เวลาอยู่กับเขามีอยู่ไม่บ่อยนัก
จึงเป็นจุดเริ่มของกลอุบายให้ได้ปืนกระบอกนี้มาครอบครอง

ความชำนาญเกี่ยวกับปืนผาหน้าไม้ เขาไม่ใช่พวกอ่อนหัด ตั้งแต่เด็กก็ได้รับการถ่ายทอดจากนักเลงคุมบ่อน
ซึ่งให้ความเอ็นดูเขาพอสมควร จึงมีโอกาสเรียนรู้ฝึกหัดยิงมาแล้วหลายครั้ง เรื่องของความแม่นยำไม่เป็นรองใครเช่นกัน
แต่เขาเก็บงำไว้เป็นความลับ แม้แต่แม่เล็กก็ยังไม่รู้..

ใช่ไม่รู้ตัว..ว่ามีคนไม่ชอบขี้หน้าคอยหาโอกาสเล่นงานเขาทีเผลอ ต้นเหตุคงไม่พ้นลูกค้าไฮโซที่เข้ามาสานสัมพันธ์ด้วย
แต่จะเป็นลิ่วล้อซึ่งถูกเขี่ยทิ้งของใครนั้น..เขาไม่อาจรู้ได้

สัมผัสบางอย่างทำให้รู้สึกถึงอันตราย ภัยมืดที่คืบคลานเข้ามานั้น  กำลังรอจังหวะเล่นงานเขาแน่
จะประมาทไม่ได้ลำพังเดือดร้อนคนเดียวคงไม่เท่าไหร่..แต่แม่เล็กจะพลอยฟ้าพลอยฝนโดนหางเลขด้วยนี่สิ
เขายอมให้มันเกิดขึ้นไม่ได้เป็นอันขาด..

ตั้งแต่ออกจากคอนโดลดา ผักตบรู้สึกคิ้วขวากระตุกสังหรณ์ไม่ดี จึงรีบกลับบ้านทันที
กระทั่งตอนนี้มายืนอยู่หน้าประตูบ้านแล้ว

“ก๊อกๆๆ!!..แม่ครับ..ตบกลับมาแล้วครับ” นับครั้งได้ที่เขากลับดึก แล้วมายืนเคาะประตูเรียกให้แม่เปิด
สาเหตุหลักไม่ต้องการรบกวนเวลาพักผ่อนของแม่ นอกจากจำเป็นจริงๆ เช่นติดงานโปรเจคที่ต้องลงมือทำ
กับเพื่อนในคณะหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม่เข้าใจความจำเป็นดี เพราะบอกล่วงหน้าทุกครั้ง ซึ่งมีไม่บ่อยในแต่ละเทอม

กรณีของวันนี้เพิ่งห้าทุ่มไม่ดึกเท่าไหร่ ผักตบเชื่อว่าแม่ยังไม่หลับ แม่มักไม่ยอมหลับรอเขากลับมาก่อนเสมอ
นี่ก็อีกสาเหตุที่ทำให้ไม่คิดค้างแรมนอนนอกบ้าน เพราะแม่ห่วงเขามากนี่เอง

“แก๊รก!..แอดด!!..มาแล้วเหรอตบ” แม่ลุกมาปลดกลอนประตูให้

“ครับ..ขอโทษครับแม่ที่ผมปลุกแม่ตื่น” ไม่ลืมขอโทษ แม้เห็นชัดท่าทางแม่ไม่ใช่คนเพิ่งตื่นนอนก็เถอะ

“แม่ยังไม่หลับ อ่านหนังสือเรื่อยเปื่อย จะหลับยังไงแกยังไม่กลับ” คิดผิดเสียที่ไหน

“เกิดผมล็อกกุญแจด้านนอก แล้วไขเข้ามาเองไม่ต้องรบกวนแม่ลุกมาปลดกลอน ก็ไม่ไว้ใจเวลาฉุกเฉินแม่จะกลายเป็นถูกขัง
 ออกไปไม่ได้ยุ่งเลยทีนี้ บ้านเราอยู่ในชุมชนแออัด เกิดอะไรขึ้นต้องพร้อมหนีเอาตัวรอด สุดท้ายเลยกลายเป็นลำบากแม่..
ต้องคอยเปิดประตูให้ผมจนได้”

“คิดมากใช่กลับดึกบ่อย นานทีปีหนไม่ลำบากหรอก แล้วของที่ไปเอาได้มาหรือเปล่า..ขอแม่ดูหน่อยสิ”
แม่เล็กห้ามอาการอยากรู้เอาไว้ไม่ได้ ซึ่งไม่ใช่นิสัยของเธอที่อยากวุ่นวายเรื่องส่วนตัวของลูก
แต่กรณีนี้เธอห้ามใจไม่ได้ ของอะไรกันที่ทำให้ลูกชายยอมออกจากบ้านค่ำมืด

“ได้มาครับ สัญญาก่อน..แม่เห็นแล้วจะไม่ตกใจ” ทำให้อยากรู้เข้าไปใหญ่ จ้องหน้าลูกชายอย่างสำรวจ
กลับไม่เจอสัญญาณบ่งบอกว่ากำลังแหย่เธอเล่น เห็นแต่แววตาจริงจัง จำต้องรับปากห้วนๆ

“เออ..ถ้าของที่แกพามาไม่ใช่สัตว์เลื้อยคลานน่ารังเกียจขยะแขยงแม่รับปากไม่ตกใจ” รอยยิ้มกว้างเผยจากหน้าหล่อ
หลังฟังวาจารับปากซึ่งแอบประชดเล็กน้อย แม่มักเป็นแบบนี้เสมอ..อย่าหวังจะยอมลงง่ายๆ

“นี่ครับ” ผักตบยื่นถุงกระดาษให้ คนอยากรู้รับมาพร้อมคาดคะเนน้ำหนัก เดาไม่ออกว่าเป็นอะไร จัดว่าหนักเอาการอยู่พอสมควร

“ปืน!!!” เธออึ้งตาตั้ง หลังคลี่ปากถุงแล้วเห็นเจ้าสิ่งที่อยู่ข้างใน

“ครับ..ปืน” ผักตบยอมรับหน้าตาย

“เจ้าตบ! แกเอาปืนมาทำอะไร แอบไปมีเรื่องมีราวกับใครที่ไหน ถึงกลับต้องใช้ปืนผาหน้าไม้”
คราวนี้คนเป็นแม่จริงจังเสียเอง หลังได้รู้แล้วว่าเจ้าสิ่งที่ลูกชายลงทุนไปเอามาคือ..‘ปืน’

“ผมเปล่ามีเรื่องกับใครนะแม่..มีไว้ก็ไม่เสียหายนี่ เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเราบ้าง ถึงตอนนั้นมันอาจช่วยเราได้”
เหตุผลของลูกฟังใช่ไม่มีน้ำหนัก แต่เธอกลับรู้สึกไม่สบายใจ ชีวิตเธอเคยคลุกคลีพวกนักเลงคุมซ่อง
คุมบ่อน..คนมีอิทธิพลสมัยยังทำงานอาชีพหญิงบริการ ย่อมเห็นเป็นของปกติธรรมดา
 แต่ไม่ใช่ชีวิตเรียบง่ายอย่างทุกวันนี้ สุดท้ายก็ตามใจลูก

“เอาเถอะ..ตั้งแต่เลี้ยงแกจนโต ไม่เคยเห็นชกต่อยมีเรื่องใครเขา สร้างความเดือดร้อนมาก่อน แม่จะเชื่อคำพูดแก
แต่จำคำแม่ไว้ อย่าริอ่านเหิมเกริมคิดว่ามีปืนแล้วเก่ง แม่ไม่อยากเห็นลูกชายต้องมาบาดเจ็บล้มตาย
หรือติดคุกติดตะรางเข้าใจใช่ไหม” ผักตบถลาเข้าไปรวบกอดแม่ หลังเห็นสีหน้าอมทุกข์ของแม่ในยามอบรมเขา
พานทำให้รู้สึกผิดขึ้นมาทันทีเช่นกัน อย่างน้อยเขาไม่ควรทำให้แม่วิตกกังวล จึงอาศัยการรับปากเป็นคำมั่น..

“ผมรับปากครับ ไม่ทำให้แม่ต้องเสียน้ำตา เพราะไปก่อเรื่องร้าย” แม่พูดไม่ผิด เขาไม่เคยชกต่อยสร้างเรื่องให้แม่ทุกข์ใจ
เพราะตอนมีเรื่องแม่ไม่เคยรู้เลยต่างหาก..บางเรื่องก็ใช่ว่าจะต้องให้แม่หนักใจไปเสียหมด เรื่องเหล่านั้นมันเกิดมานานแล้ว
สมัยประถมมัธยม แต่แม่เป็นคนสอนให้เขาสู้คนไม่ถอยเองนี่นา เพียงแต่เขาสู้โดยไม่ยอมเป็นฝ่ายเสียเปรียบต่างหาก

“เอาล่ะ..งั้นก็เข้านอน พรุ่งนี้ต้องเดินทางแต่เช้า ส่วนปืนนี่จะให้แม่เก็บหรือตบจะเก็บไว้เอง..หืม” แม่ก็ยังกังวลเรื่องปืนอยู่ดี

“ให้ผมเก็บเถอะครับ” แม่ไม่ขัด แค่มองตาลูกชายครู่หนึ่ง ค่อยส่งถุงกระดาษคืนให้ แล้วก็หันหลังเดินเข้าห้องนอนไป
ทิ้งให้ผักตบมองตามร่างบางของแม่ด้วยความรู้สึกผิดในใจ พอบอกความจริงกลับทำให้แม่ต้องเป็นกังวลเสียนี่
แต่ถ้าปิดบังไม่ให้รู้ยิ่งแย่ไปใหญ่ ในที่สุดแม่ก็ต้องรู้จนได้

รอจนแม่ปิดประตู ค่อยเอาปืนไปยัดใส่กระเป๋าเดินทาง เขาเตรียมข้าวของจำเป็นเอาไปเรียบร้อย ผักตบเป็นคนรอบคอบ
ในกระเป๋าสัมภาระนอกจากมีของใช้แล้ว ยังไม่ลืมพวกเวชภัณฑ์ยาสามัญติดกระเป๋าไปด้วย 
การพาแม่ไปเที่ยวไม่ควรลืมหยูกยาพื้นฐานเป็นอย่างยิ่ง

ตัวเขาไม่เท่าไหร่ แม่คือคนที่เขารักและห่วง ฉุกเฉินขึ้นมาไม่มีวันให้แม่ลำบากเด็ดขาด นอกจากนั้นยังมีไฟฉาย ไฟแช็ค
มีดพกชนิดพับเก็บ อุปกรณ์อเนกประสงค์ ใช้เป็นเครื่องมือซ่อมบำรุงได้ด้วย เนื้อสแตนเลสคุณภาพดี
หนุ่มเกรย์ซื้อมาฝากจากอเมริกา ที่ลืมไม่ได้คือกล้องถ่ายรูปซึ่งได้มาล่าสุด..ตรวจความเรียบร้อยแล้วถึงค่อยเข้านอน
>
>
“รวบรวมสมาธิอย่าวอกแวกเด็ดขาด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากยังขับพิษไม่สำเร็จเจ้าห้ามหยุด
มิเช่นนั้นชีวิตเจ้ารวมทั้งเหนือหัว คงไม่ต้องให้ข้าบรรยายกระมัง” มหาโหราเฒ่ากำชับศิษย์รัก

“ขอรับ..อาจารย์” องค์ชายวายุภักษ์รับคำสีหน้าเคร่งขรึม การใช้พลังมหาธาตุวายุ ผลักดันเลือดลมให้กับเหนือหัวอนิละ
ขับพิษแมงมุมดำรักษาอาการบาดเจ็บมีความเสี่ยงยิ่งนัก พระองค์ประมาทไม่ได้เป็นอันขาด

“ข้าอยู่หน้าประตู ป้องกันไม่ให้ผู้ใดรบกวนเจ้า” สายตาที่จ้องศิษย์รักฉายความกังวล หนนี้องค์ชายไม่เอ่ยวาจา
เนตรคมสบตอบอาจารย์แทน เพียงพอให้มหาโหราเฒ่า..ยอมตัดใจก้าวออกจากห้องบรรทมองค์อนิละ

“เสด็จพ่อ..ข้าขอประทานอภัยพะยะค่ะ” พอร่างมหาโหราเฒ่าหายออกไปจากห้อง องค์ชายค้อมศีรษะขอขมาพระบิดา
จากนั้นประทับข้างเตียงใหญ่ ค่อยจับพระหัตถ์ขวาเหนือหัวอนิละขึ้นประกบหัตถ์แข็งแรงของพระองค์ด้วยความอ่อนโยนยิ่ง

ทรงพริ้มตาหลับช้าๆ หายพระทัยยาวผ่อนวรกายไม่ให้ตึงเครียด  กำหนดจิตเข้าสู่สมาธิ เริ่มผลักดันพลังมหาธาตุภายในร่าง
 ผ่านพระหัตถ์อย่างระมัดระวังยิ่ง ไม่ให้รุนแรงหรืออ่อนกำลังจนเกินไป เพื่อขับพิษซึ่งมหาโหราเฒ่าควบคุมไว้
ไม่ให้แพร่กระจายลุกลามไปตามพระกระแสโลหิต

กระนั้นยังกระจายไปไม่น้อย ถือเป็นงานช้างขององค์ยุพราชหนุ่ม จำต้องใช้สมาธิเป็นพิเศษ ปลดปล่อยพลังมหาธาตุวายุ
เข้าสู่วรกายของพระบิดา ซึ่งเป็นบุคคลธรรมดา กลับต้องใช้ร่างกายรองรับขุมพลังวิเศษนี้เพื่อขับพิษในระยะเวลาหนึ่ง
หากผิดพลาดหรือรับแรงกดดันไม่ไหว ชีพจรอาจขาดสะบั้นสวรรคตได้ในทันที

ถ้าหากเป็นเช่นนั้น องค์วายุภักษ์ใช่ว่าจะดีกว่า ผลข้างเคียงย่อมได้รับบาดเจ็บสาหัส เลือดลมย้อนกลับเลวร้ายเกินคำบรรยาย
บัดนี้ความเป็นตายขึ้นอยู่กับพระองค์เพียงผู้เดียวแล้ว...

เวลาผ่านไปเท่าไหร่มิอาจระบุแน่ สีพระพักตร์คล้ำเหนือหัวอนิละ เริ่มมีหยาดเหงื่อผุดซึมไรพระเกศา โดยเฉพาะเนินพระนลาฎ
ฝีพระโอษฐ์แห้งผากกลับซับสีขึ้นให้เห็นแล้ว พระอุระเริ่มหายพระทัยถี่ขึ้นกว่าเดิม โดยมีไอร้อนระเหยออกมาจากผิวหนัง
 
น่าอัศจรรย์ ไอระเหยที่รายล้อมทั่วพระวรกายกลับเป็นสีดำปนเทาลอยอ้อยอิ่งออกมาเรื่อยๆ
พร้อมกับพระอุนาโลมของยุพราชหนุ่มขมวดปมเหมือนแบกรับความลำบากบางอย่าง
พักตร์คมคายหล่อเหลาหยาดเหงื่อผุดซึมพระนาสิก ประหนึ่งพระวรกายกำลังทรงงานหนัก...

“ท่านมหาโหรา” หน้าประตูดรุณีแน่งน้อยวัยกำดัดงดงามสองนาง ต่างยอบกายคารวะมหาโหราที่ยืนนิ่ง
รับรู้เป็นบุคคลยังมีชีวิตสังเกตุจากหัวคิ้วที่ขมวดมุ่น ตอบรับกิริยากล่าวทักของพวกนางแค่นั้น

“เราได้รับพระบัญชาจากพระมเหสี ให้นำโสมทรายพันปี มาถวายแด่องค์ชายวายุภักษ์
พระมเหสีทรงทราบพระองค์ประทับอยู่กับเหนือหัว” หนึ่งในสอง..รายงานด้วยใบหน้าอาบยิ้มละไม

“ทรงมีพระประสงค์เช่นนั้น..” มหาโหราผู้เฒ่าเอ่ยถามสั้นๆ

“เจ้าค่ะ” ครานี้ขานรับพร้อมเพรียง..แทบไม่ต้องนัดหมาย

“ข้าคงทำให้พระมเหสีผิดหวังเสียแล้ว องค์ชายมิอาจถูกรบกวน พวกเจ้ากลับไปถวายรายงาน
หากพระองค์ยืนกรานถวายโสมแด่องค์ชายไม่เปลี่ยนพระทัย รบกวนให้พวกเจ้านำโสมมาในยามจันทร์ขึ้นกลางศีรษะ”
มหาโหราเฒ่ามิได้ปฏิเสธเสียทีเดียว เพียงแต่บอกนางกำนัลเลื่อนเวลานำมาถวายยามเที่ยงคืน
นั่นแปลว่าองค์ชายเสร็จสิ้นภารกิจแล้ว

“ข้าน้อยขอบังอาจถาม พระองค์ทรงงานอันใด ถึงมิให้ผู้ใดเข้าเฝ้า หากเพียงเฝ้าพระอาการของเหนือหัว
พวกเราย่อมไม่เสียเวลารบกวนมาก ถวายโสมเรียบร้อย เราจักรีบกลับออกมาทันที” นางยืนยันความตั้งใจ

“ดูท่าพวกเจ้ายืนกรานเข้าเฝ้าให้ได้สินะ ชักทำให้ข้ารู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อย เพียงถวายโสมทรายพันปี
หาใช่ธุระเร่งด่วนรอไม่ได้ ใยพวกเจ้าจึงถามมากความเช่นนี้” คราวนี้น้ำเสียงติดกระด้าง หน้านิ่งเริ่มจะเครียดขึง
บ่งบอกไม่สบอารมณ์ที่พวกนางยังรั้นจะเข้าเฝ้าองค์ชายวายุภักษ์ ผิดวิสัยนางกำนัลมากโข แม้พวกนางเป็นนางในตำแหน่งสูง
 ถวายรับใช้ใกล้ชิดเจ้าแผ่นดิน พึงกริ่งเกรงวาจาตนบ้างไม่มากก็น้อย หาใช่ประพฤติเช่นนี้ไม่..

“เกรงว่าเรามิอาจทำตามประสงค์ท่าน โปรดหลีกทางให้เราเข้าเฝ้าองค์ชายเถอะ”
นางผู้ที่ไม่เอ่ยปาก กลับเอ่ยขัดอย่างไม่สำรวมวาจา

“เหอะ!..ดูท่าพวกเจ้ามิใช่ตัวดี จิ้งจอกยอมโผล่หาง” โหราผู้เฒ่าไม่ไว้ไมตรี เมื่อสัมผัสจิตสังหารที่ไม่ควรมีในตัวดรุณีทั่วไป

“พูดมากความใย จัดการตาเฒ่าหัวรั้นนี่เถอะ” นางคนเดิมไม่พูดพร่ำทำเพลง ท่าทางอรชรหายไปสิ้น
กลับคล่องแคล่วปราดเปรียวประหนึ่งผู้ได้รับการฝึกฝีมือ นางกลับพกพาเคียวคมกริบวาววับ
อาวุธอันตรายที่ชนเผ่าทะเลทรายคุ้นเคยกันดี กระชับในมือบางไม่เคอะเขินติดขัดประการใด
ตรงข้ามดูนางคุ้นชินอาวุธชนิดนี้ยิ่งนัก

จากนั้นทะยานเข้าหาโหราผู้เฒ่ามิให้ตั้งตัว ช่างรวดเร็วว่องไวไม่ธรรมดายิ่ง
เพียงชั่วพริบตาเคียวคมวับ กลับหมายต้นคอโหราเฒ่าเสียแล้ว

“เฟี้ยว!!” เสียงอาวุธคมกริบฝ่าอากาศฟังเสียดหู หากไม่ได้รับการฝึกฝนเข้าขั้นชำนาญ
ด้วยแรงอิสตรีมีหรือสามารถทำให้อาวุธปะทะอากาศได้น่าสะพรึงกลัวถึงปานนี้

“พรึ่บ!..” เรื่องเหนือความคาดหมายบังเกิด แม้นางมิได้ประมาทฝีมืออาวุโสผู้นี้ ลงมือรัดกุมคำนวณดิบดี
ต่อให้เฒ่าชรามีฝีมือใช่ชั่ว แต่อย่าหวังรอดพ้นจากวิถีเคียวโดยไม่ได้รับบาดแผล
กลับเป็นนางเซถลาเสียขบวน แค่ผู้เฒ่าชราตวัดย่ามสะพายบนหัวไหล่เข้าปะทะไม่เปลืองแรง
ทำให้นางเสียโอกาสคร่าชีวิตไปฉิวเฉียด

“ชิ!..ตาแก่หนังเหนียว ดูจะมีน้ำยาแค่ไหน..ลงมือ”  สิ้นเสียงสบถอย่างไม่สบอารมณ์
ทั้งสองนางมือบางกลับมีอาวุธชนิดเดียวกัน ตีวงเข้ากลุ้มรุมชายชราผมขาวมวยสูง อย่างไร้เมตตาจิตแม้แต่น้อย

ใบหน้าเหี่ยวย่นด้วยวัยแปดสิบกว่า ร่างกายแข็งแรงไม่แสดงทีท่าหวาดหวั่นให้เห็น
พลิ้วร่างหลบคมอาวุธที่มาทั้งซ้ายขวา บนล่างหน้าหลังแทบทุกทิศทาง รวดเร็วประหนึ่งกงจักรองค์นารายณ์
มหาโหราผู้เฒ่าไร้ซุ่มเสียงก่นด่า สำรวมสมาธิหาจังหวะตอบโต้ ให้หลุดออกจากวงล้อมของพวกนางอย่างมุ่งมั่น

ผู้เฒ่าชราเพิ่งสำนึกได้ พวกนางฝีมือเหนือความคาดหมายนัก ทั่วแผ่นดินจักมีใครสามารถ
ฝึกฝีมือดรุณีมีจิตสังหารได้ถึงเพียงนี้หนอ..นอกเสียจากบุคคลผู้นั้นไม่ธรรมดา

เพียงชั่วครู่ที่สมาธิเผลอครุ่นคิด กลับเผยช่องโหว่จนได้ หนึ่งในสองนางสบโอกาส
ตวัดคมเคียววาววับเข้าใส่หัวไหล่ อย่างไร้ความปราณี ใบหน้างามขมึงทึงไม่น่ามองอย่างควรจะเป็น

โหราผู้เฒ่าได้แต่เบี่ยงร่างหลบ ด้วยท่าฝืนสังขารอย่างสุดแสน เผื่อใจไว้ย่อมได้เลือด
แต่จะไม่ยอมให้สาหัสตามวิถีคมอาวุธ ที่เร่งฝ่าแรงเสียดทานของมวลอากาศ ประหนึ่งวัตถุใดขวางทางจักตัดขาดไม่เป็นชิ้นดี

“ตายซะ!..” วาจาเหิมเกริมข่มขู่ หลุดปากพร้อมฟันอาวุธเข้าใส่เป้าหมายซึ่งไร้หนทางหนี
ตั้งแต่โรมรันกันมาผู้เฒ่ายังไม่มีโอกาสตอบโต้ด้วยซ้ำเพราะโดนรุม สำคัญพวกนางหาใช่ลิ่วล้อ
ฝีมือบวกจิตสังหารบ่งบอกให้รู้เป็นมือดีที่ถูกส่งมา

“เกร้ง!..อ๊ะ!..เจ้าเป็นใคร” ชะตาผู้เฒ่ามิถึงคาด เสื้อที่สวมอยู่ถูกกรีดขาดไม่สัมผัสผิว กลับมีห่วงเหล็กเชื่อมต่อสายโซ่
ปะทะวิถีของคมเคียวเบี่ยงเบนด้วยแรงกระแทกมหาศาล ถึงกับทำข้อมือบางสะท้านตามแรง 
อาวุธร้ายเกือบหลุดจากมือของนาง

การเอ่ยวาจาถามเป็นกลวิธีหาโอกาสตั้งหลัก แต่ไม่ใช่กรณีบุรุษชุดดำพรางกายผู้นี้ นอกจากไม่ปริปาก
สายตาคมวาวยังไม่เวทนาต่อสตรี  อันว่าจิตสังหารพวกนางแจ่มชัด แต่ของบุรุษนิรนามที่ยื่นมือขัดขวางรั้งชีวิตผู้เฒ่าชรา
ออกจากทางมรณะ กลับกดดันเป็นสองเท่า ทั้งที่มาเพียงลำพังสามารถบดบังรังสีสังหารของพวกนางไปจนหมดสิ้น

“เป็นเจ้าสินะ” ผู้เฒ่าชรามีโอกาสพักหายใจ จ้องบุรุษชุดดำที่เข้าแทนตำแหน่งของตนแทน
เป็นฝ่ายโรมรันพันตูเคียวคมของดรุณีทั้งสองอยู่ตอนนี้ กระนั้นหนึ่งต่อสองดูไม่กินแรงเขาเท่าไหร่
กลับตอบโต้จนฝ่ายดรุณีถอยร่นเสียกระบวนไม่เป็นท่าไปแล้ว

“ไป!!” หนึ่งในสองหันไปพยักหน้าส่งสัญญาณคู่หู เมื่อรู้สึกตึงมือกับผู้มาทีหลัง พวกนางไม่ใช่คู่ต่อสู้บุรุษนิรนาม
กลับเป็นฝ่ายเสียเปรียบอยู่หลายขุม ขืนยืดเยื้อเสียการใหญ่ ทางเดียวควรเอาตัวรอดไปจากที่นี่ก่อน

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/12/56 #P.9 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 24-12-2013 09:48:35

-  2  -





“ไม่ง่ายหรอก..วังหลวงใช่พวกเจ้าจักทำตามอำเภอใจ”
เป็นครั้งแรกที่เสียงห้าวกระด้าง แฝงพลังข่มขู่จะเอ่ยวาจา พร้อมกับห่วงโซ่สะบัดใส่
เป็นสาเหตุให้พวกนางสู้ประชิดไม่ได้ อาวุธที่ถนัดตกเป็นรอง เคียวคมใช้ต่อสู้ประชิดตัว
เมื่อมีสายโซ่รวดเร็วรุนแรงเป็นอุปสรรค ทำให้เข้าคลุกวงในไม่ได้ อาวุธพวกนางก็ไม่สามารถสำแดงประสิทธิภาพ

ซ้ำตอนนี้กลับเป็นฝ่ายบาดเจ็บ เมื่อบุรุษชุดดำพัวพันไม่ให้พวกนางเปิดช่องหนี ความเร็วและแรงของโซ่ที่ซัดเหวี่ยงแต่ละครั้ง
ทำข้อแขนพวกนางปวดร้าวไปถึงกระดูก ต่างโดนโซ่หวดใส่เหมือนถูกแส้คมฟาดฟัน สะท้านเฮือกเจ็บร้าวไปทั่วสรรพางค์กาย
หนึ่งในสองถึงกับเข่าทรุดเมื่อถูกฟาดใส่สะบ้าเข่าเข้าเต็มเหนี่ยว

“ผลั๊วะ! อัก!..กรี๊ด!!!!” เสียงกรีดร้องเจ็บปวดดังประสานกันทันที หนึ่งนางหลังแอ่นเพราะโดนเต็มแผ่นหลัง
ถึงกับถลาร่างดังนกปีกหักเข้าพยุงคนที่ทรุดกองกับพื้น เหมือนหัวเข่าหลุดไปก่อนหน้านี้

“หลบเร็ว!” ผู้เฒ่าชราตะโกนบอก พร้อมมือเหี่ยวย่นล้วงในถุงย่ามตวัดสวนมือบางของนางคนหนึ่ง
ที่กำมือเหวี่ยงขึ้นในอากาศ แม้จะมองไม่เห็นว่านางเหวี่ยงสิ่งใด สัญชาตญาณผู้กรำโลกมาค่อนศตวรรษ
พานนึกรู้ในทันทีว่านางกำลังใช้พิษ

“พิษแมงมุมดำ” บุรุษชุดดำพลิ้วกายถอยฉากมายืนตีคู่ผู้เฒ่าชรา  ซึ่งตวัดฝ่ามือจนเกิดเศษฝุ่นขาวฟุ้งกระจาย
ตลบอบอวลไปทั่วในอากาศ แต่ไม่ถึงกับทำลายทัศนียภาพการมองเห็น สองดรุณีประคองกันยืนอย่างทุลักทุเล
หน้านวลผุดเหงื่อซึมหายใจหอบ สีหน้าบ่งบอกเจ็บปวดยิ่ง

“ตาแก่มีผงพิรุณต้านพิษ” หนึ่งในนั้นเอ่ยขึ้น

“พวกเจ้าจนมุมแล้ว ยอมจำนนเถอะ..คนเผ่าแมงมุมดำ!”
นอกประตูมีการต่อสู้ปานฟ้าถล่ม แต่ภายในห้องบรรทมเหนือหัวองค์ยุพราชหนุ่มรัชทายาทไตรคาน
กลับจมดิ่งในภวังค์ว่างเปล่าของสมาธิ ไม่รับรู้ถึงการปะทะแต่อย่างใด ทรงเดินพลังมหาธาตุวายุขับพิษ
ออกจากพระวรกายเหนือหัวอนิละ สังเกตรัศมีรายล้อมพระวรกายมีควันสีดำอมเทาระเหยออกมา
จนเริ่มเบาบางจางลงเรื่อยๆ กลายเป็นไอสีขาวเพิ่มมากขึ้น บ่งบอกถึงความสำเร็จในการขับพิษให้กับพระบิดา

สีพระพักตร์เขียวคล้ำก่อนหน้า เริ่มซับสีโลหิตประหนึ่งผู้คนปกติ พระพักตร์คมคายหล่อเหลาองค์ยุพราช
แม้มีหยาดเหงื่อไหลย้อยพระหนุจนหยดลงบนฉลองพระองค์ สีพักตร์ขาวซีดเกิดจากใช้พลังจิตไปมหาศาล
แต่พระองค์ยังคงสงบนิ่ง ไม่แสดงอาการขยับพระวรกายแม้แต่น้อย
เชื่อว่าอีกไม่นานทุกอย่างคงเรียบร้อย รัชทายาทไตรคานสามารถช่วยชีวิตเหนือหัวของพสกนิกรสำเร็จ
ที่สำคัญคนร้ายถูกจับแล้ว องครักษ์ส่วนพระองค์ไม่ทำให้ผิดหวัง..ดังสัจจะวาจาที่ได้ให้ไว้
>
>
   ‘ร้อน!..เหมือนถูกไฟคลอก หายใจลำบาก’ ร่างสูงใหญ่นอนบนฟูกปูพื้นเหงื่อกาบแตกพลั่ก ค่อยลืมตาในความมืด
รู้สึกหายใจติดขัดเหมือนกำลังสูดควันเข้าไป กลิ่นเหม็นไหม้คละคลุ้งไปทั่ว สำคัญคือเขารู้สึกร้อน

   “ไฟไหม้!..” กระเด้งตัวลุกอย่างเร็ว ในสภาพสวมบ็อกเซอร์เสื้อยืด พุ่งร่างออกจากประตู
เมื่อเห็นกลุ่มควันขาวพร้อมกลิ่นเหม็นไหม้ปกคลุมอยู่ทั่วห้อง โผล่ออกมาถึงกับม่านตาเบิกโพลง
ไฟไหม้ลามไปทั่วบ้าน ได้ยินเสียงตะโกนเอ็ดอึงอลหม่านของผู้คนด้านนอก ที่กำลังแตกตื่นกันอยู่

   “ตบ..ช่วยแม่ด้วย” เสียงตะโกนดังให้ได้ยิน ไม่เสียเวลาร่างสูงถลาไปยังประตูห้องแม่
เห็นเลือนรางเพราะเขม่าควันปกคลุมหมด แต่ยังพอให้รู้ทิศว่าจุดนี้คือประตูห้องนอนของแม่..ตามความคุ้นเคย
   เอื้อมมือสัมผัสถึงกับชักมือกลับอย่างเร็ว ร้อนเกินกว่ามือเปล่าจะจับลูกบิดได้ ไม่เสียเวลาฝ่าเท้าใหญ่ส่งแรงถีบเต็มเหนี่ยว
 ยันประตูดังสนั่น ประตูไม้ซ่อมซอถึงกับหลุดกระเด็น ตามแรงถีบมหาศาลจนแตกกระจาย

   “โครม!!..แม่ครับ”  ร้อนจนเหงื่อโชกไปทั้งตัว

   “แค่กๆๆ!!!..แม่อยู่นี่” เสียงดังขึ้นรีบหันกายก้าวเข้าหา ร่างบางนั่งเอาผ้าปิดจมูก น้ำตาไหลพรากบดบังการมองไปแล้ว
พอเขาเอื้อมมือสัมผัส เธอโผตัวเข้ากอดลูกชาย ด้วยอาการอกสั่นขวัญแขวนบ่งบอกตกใจสุดขีด

“ไฟไหม้หนีเร็วตบ!” เขารวบกอดแม่แน่น รับรู้ถึงกระเป๋าสัมภาระ ที่แม่กระชับติดมือมั่นไม่ยอมปล่อย

“ไปครับ..” ประคองแม่ออกทางประตู ทุลักทุเลพอสมควร
เปลวเพลิงลุกท่วมไปทั่วขื่อคาน เสียงไม้ปริแตกจากการถูกเผาให้ได้ยินไม่ขาด อีกไม่กี่นาทีอาจทรุดตกลงมาแน่
ยังดีแม้ไฟจะลุกลามในเวลารวดเร็ว กลุ่มควันฟุ้งตลบกลับยังไม่ทำลายระบบหายใจพวกเขา
จนถึงกับสำลักควันหมดสติกันไปเสียก่อน

“ผมจะเอาผ้าห่มชุบน้ำคลุมให้ เราต้องรีบออกไปจากบ้านให้เร็ว” ไม่รอฟังคำตอบ ทะยานเข้าห้องตัวเองที่ไฟกำลังไหม้ลาม
หยิบผ้าห่มกลับออกมา ดิ่งเข้าห้องน้ำด้วยสภาพลำบากเพราะไฟไหม้ลามทั่ว เหลือพื้นที่เพียงน้อยนิดให้ขยับก้าว
แม้แต่พื้นกระดานยังร้อนจนเท้าแทบสุกพอง

เปิดน้ำจากก๊อกใส่ผ้าห่มจนเปียก แม้แต่น้ำยังเป็นน้ำร้อนไปแล้ว ยังดีที่ไม่ร้อนมากถึงกับทนไม่ได้
รีบนำมาตวัดคลุมร่างบางของแม่เอาไว้มิด ช่วยให้ผู้เป็นแม่หายใจสะดวกกว่าเดิม
ยังดีกว่าสูดควันร้อนแสนทรมานแม้จะใช้ผ้าปิดกั้นเอาไว้..แต่ก็ลืมตาไม่ขึ้นเสียเลย

ผักตบเห็นกระเป๋าเดินทางตัวเอง รีบคว้าไว้แต่พอมองประตูบ้าน ก็รู้สึกลำบากใจไฟไหม้เป็นแนวกำแพง
ออกไม่ได้แน่หันดูโดยรอบสภาพไม่ต่างกัน พวกเขากำลังถูกไฟคลอก ไฟไหม้ลามทั่วบ้านทั้งหลัง
ตั้งสติหาทางออกถึงสัมผัสกลิ่นน้ำมันเบนซินฉุนจมูก กลิ่นแรงขนาดนี้ไม่ธรรมดาแน่แล้ว
น้ำมันเบนซินต้นเพลิงมาจากบ้านใคร คำถามวิ่งในหัวซึ่งยังไม่ได้คำตอบ
สอดสายตาด้วยความลำบาก มองหาหนทางพาแม่หนีออกจากกองเพลิงที่กำลังแผดเผาอย่างไม่ปราณีสิ่งใด..

ขณะผักตบผจญความเป็นตายจากการถูกไฟคลอก ผู้คนด้านนอกต่างเก็บของมีค่าวิ่งหนีพระเพลิงกันอุตลุด
ไฟลุกไหม้บ้านสองแม่ลูกที่พวกเขารู้จักดี รวดเร็วจนไม่มีใครสามารถใช้น้ำดับได้ แม้จะมีพลเมืองดีหิ้วถังน้ำถังดับเพลิง
ช่วยกันในช่วงแรกแต่ก็ไร้ผล เพลิงไม่ได้เกิดจากจุดเล็กๆ มันเกิดจากเชื้ออย่างดีคือน้ำมันเบนซิน
เพราะแบบนี้ไฟถึงลุกลามเพียงชั่วพริบตา ติดบ้านใกล้เรือนเคียงขยายเป็นวงกว้าง ต่างหนีตายกันแล้วตอนนี้

ไม่มีใครเสียเวลาดับเพราะเกินกำลัง สภาพความเป็นอยู่ที่แออัดบ้านไม้ซอมซ่อกลายเป็นเชื้อเพลิงอย่างดี
สลัมแห่งนี้กำลังถูกพระเพลิงทำลายย่อยยับในอีกไม่กี่นาที

ภายในห้องคอนโดหรู ชายคนหนึ่งรับโทรศัพท์แอบจุดรอยยิ้มขึ้นมุมปากสีหน้ามีความสุขชัด
หลังได้ยินประโยคบอกเล่ามาจากปลายสาย

“ดี!..เผาให้ตายไปเลย ทำได้ดีไว้ค่อยรับรางวัลส่วนที่เหลือ แน่ใจไม่ได้ทิ้งหลักฐานให้ตำรวจสาวแน่นะ”
เขากรอกน้ำเสียงวางอำนาจถามไป

[ครับนาย..ไว้ใจได้ เราทำงานเป็นทีมไม่มีพลาด ปานนี้สองแม่ลูกคงเหลือแต่ขี้เถ้า พวกชาวบ้านคงไร้ที่อยู่
นายจะได้เอาที่ดินมาสร้างคอนโดอย่างที่ต้องการ] ปลายสายตอบกลับมา

“นั่นมันผลพลอยได้ สำคัญกูเกลียดไอ้ตบเข้าไส้ กล้าลองดีทำคนของกูตีตัวออกห่างต้องเจอแบบนี้
ไว้ให้มันไปหาคำตอบจากในนรก คนที่สั่งเผามันคืออดีตผัวยัยลดา ว่าที่ลูกเขยรัฐมนตรีกูไม่มีวันยอม
ให้มันขวางเส้นทางการเป็นนักการเมืองกูเป็นอันขาด ไอ้ลูกโสเภณีชั้นต่ำเสือกตีตัวเสมอผู้ดี
มันก็ต้องได้รับผลแบบนี้..หึหึ!” เสียงหัวเราะสะใจปิดท้าย

สายตาวาวโรจน์อย่างผู้กำชัยชนะ พรุ่งนี้คงพาดหัวข่าวเหตุการณ์ไฟไหม้ย่านสลัม
ได้เวลาเตรียมช่อดอกลิลลี่แสนสวยสำหรับปลอบใจอดีตคนรัก เดินตามแผนดึงเธอกลับมาคบกันเหมือนเดิม
ความสุขหนุ่มนักธุรกิจไฟแรง ที่ส่งคนคอยจับตาดูผักตบมาสักระยะ หลังคนรักตีตัวออกห่าง...

กลับมายังเหตุการณ์ในบ้านหลังเล็ก ผักตบไม่มีทางหนี ไฟที่ไหม้ล้อมรอบสองแม่ลูก
รุนแรงหนักหนาสาหัสไม่มีช่องทางให้บุกฝ่ากองเพลิงออกไปได้อย่างที่คิด
เหลียวมองทางไหนเห็นแต่ไฟที่รุกคืบกินพื้นที่ย่างสดพวกเขาลุกลามเต็มไปหมด

ส่วนผู้เป็นแม่สลบไม่มีสติไปแล้ว หลังทนความร้อนและอากาศที่ขาดออกซิเจนไม่ไหว
ผักตบกลับยังพอมีสติแม้จะประคองกอดแม่ไว้ไม่ห่าง เขาขยับไปไหนไม่ได้แล้วเช่นกัน
เศษไม้ติดไฟตกลงมาขวางกั้นหนทางหมด รอบกายนอกจากแม่แล้วยังมีกระเป๋าเดินทางสองใบ
นอกนั้นไม่เหลืออะไร ถูกพระเพลิงเผาทำลายไปหมดสิ้น ผักตบเริ่มทนความร้อนที่อุณหภูมิพุ่งสูงต่อไปไม่ไหว
สติพร่าเลือนแทบไม่หลงเหลือ ภายในใจกลับดิ้นรนไม่ยอมรับการต้องมาจบชีวิตลงในกองเพลิงแบบนี้

“ม่ายยย!!..อร๊ากก!!” เฮือกสุดท้ายแหงนหน้าตะโกนดังสุดเสียงเท่าที่แรงมี ตรงอกซ้ายตำแหน่งหัวใจที่ปานไฟปรากฏ
เกิดเรืองแสงขึ้นวาบพร้อมกับมวลอากาศแปรปรวนรายล้อมร่างสองแม่ลูก
กลายเป็นเกลียวอากาศหมุนวนป้องกันพระเพลิงไว้ น่าอัศจรรย์ยิ่งกว่านั้น มวลอากาศเหล่านั้น
กลับให้ความรู้สึกเย็นจนหนาวเยือกไปแล้ว อย่างกับพวกเขาตกอยู่ในอ้อมกอดของสายน้ำเย็นจัด

สำนึกสุดท้ายของผักตบที่ยังมองเห็นด้วยตา เขาไม่อยากจะเชื่อ ว่าเป็นความจริง
หรือเขากำลังจะตายจึงเห็นภาพหลอนเกิดขึ้นตรงหน้า

สิ่งที่หมุนวนรอบร่างกายเขากับแม่ คือกงล้อม่านน้ำขนาดใหญ่ที่กำลังหมุนลิ่วปานพายุทอร์นาโด
ก่อนจะรู้สึกเหมือนร่างทั้งร่างถูกหลุมอากาศดูดกลืนเข้าไปด้วยแรงบีบของมวลน้ำมหาศาล
จนไม่สามารถรับรู้สิ่งใดได้อีก สติสุดท้ายหลุดลอยออกจากร่างตามผู้เป็นแม่ไปแล้ว

“ครืนน!!!...บรึ้มม!!!” เสียงระเบิดดังสนั่นกึกก้องราวแผ่นดินไหว ทำให้ผู้คนที่วิ่งหนีความตายประหนึ่งฝูงมดแตกรัง
ถึงกับชะงัก รีบยกมือขึ้นอุดหูโดยไม่รู้ตัว บ้างคนนอนหมอบลงกับพื้น..หลุดกรีดร้องด้วยความตกใจ

ก่อนพวกเขาจะรับรู้ถึงความเปียกทั้งร่าง จากมวลน้ำมหาศาลมาจากไหนไม่มีใครรู้
ที่แน่ๆ มหาอัคคีซึ่งกำลังเผาผลาญทำลายทุกสิ่งขณะนี้ กลับมอดดับสนิท
เหลือเพียงตอตะโกของเศษซากปรักหักพังเพียงบางส่วนที่ได้เผาทำลายไปก่อนหน้า
ส่วนที่ยังอยู่รอดปลอดภัยเกินกว่า 80% พานให้ชุมชนสลัมแห่งนี้ หลุดรอดจากการเป็นเหยื่อของพระเพลิงอย่างอัศจรรย์

โดยที่พวกเขาซึ่งกำลังมึนงงต่อเหตุการณ์ กว่าจะรู้ตัวโห่ร้องดีใจที่ไฟดับไม่เหลือประกาย
ควานหาต้นตอของสายน้ำมหาศาลซึ่งยังไม่รู้ว่ามาจากไหน รถดับเพลิงยังมาไม่ถึง แล้วน้ำก้อนมหึมาก้อนนี้มาได้อย่างไร

พวกเขาต่างไม่รู้คำตอบ พร้อมกับไม่มีใครหลั่งน้ำตาต่อการหายสาบสูญของสองแม่ลูก
ในบ้านไม้ซอมซ่อที่ได้ชื่อเป็นต้นเหตุของเพลิงไหม้

นอกจากวิพากษ์วิจารณ์ไปต่างๆนานา ว่าแม่ลูกคู่นี้ไม่ได้อยู่บ้านขณะที่พระเพลิงกำลังเผาทำลาย
ไม่เห็นซากกระดูกหรือเสื้อผ้าหลักฐานที่บ่งชี้ว่าพวกเขาอยู่ในบ้าน สัมภาระซึ่งกองพิสูจน์หลักฐานทำการตรวจสอบ
พบว่าพวกเขาเก็บข้าวของเดินทางไปไหนสักแห่ง จึงได้แต่ออกหมายเรียกให้มาสอบปากคำ
ผู้คนต่างยืนยันตรงกันต้นเพลิงเกิดจากบ้านพวกเขา

เจ้าหน้าที่คงได้แต่รออีกฝ่ายติดต่อเข้าให้ปากคำ ในเมื่อไม่มีใครสามารถชี้เบาะแส หรือให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อตำรวจ
พวกเขาไปไหน ไปทำอะไรไม่มีใครบอกได้ เพราะไม่มีใครเห็นพวกเขาออกจากบ้านตอนไหนเมื่อไหร่เสียมากกว่า..
เรื่องราวเหล่านี้ยังคงเป็นปริศนา พาให้ทุกคนงงงัน คนที่สามารถให้คำตอบได้ คือสองแม่ลูกคู่นี้เท่านั้น....



มาอัพตามนัดแล้วนะคะ เจอกันอีกทีวันศุกร์ค่ะ
ต้องกลับไปทบทวน สงสัยเราจะสื่อสารผิด คนอ่านพานเข้าใจตรงกันหมด
ว่าตอนนี้ผักตบจะพบกับองค์ชาย อร๊ายยย!! ตอนหน้านะคะ ไม่ใช่ตอนนี้
ตอนนี้เราแค่เกริ่นว่า ผักตบจะได้กลับบ้านเกิด ไม่บอกว่าจะพบกับองค์ชาย
สงสัยเราไม่ชัดเจนเอง เวิ่นเว้อไปหน่อย :ling1:

เอาเป็นว่า วันศุกร์ได้พบแน่ๆ ค่ะ รอติดตามกันนะคะ
ขอบคุณทุกเม้นท์ทุกกำลังใจเช่นเคย  :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: vk_iupk ที่ 24-12-2013 09:56:26

ผักตบใช้พลังโดยไม่รู้ตัว แล้วหายไปไหนเนี่ย
กลับไปยังเมืองเก่าแน่เลย
รอลุ้นตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 24-12-2013 10:11:38

วันศุกร์นี้เข้าใจถูกนะคะ ยิ่งอ่านยิ่งเข้ม  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 24-12-2013 10:14:00

ผักตบใช้พลังน้ำได้ด้วย
แต่หายตัวไปแบบนี้จะไปโผล่ที่ไหนละคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 24-12-2013 10:14:23

จะได้เจอกันแล้วววว :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 24-12-2013 10:27:54

แม่ของผักตบไปด้วยใช้มั้ย ดีใจอ่ะ
นึกว่าต้องแยกจากแม่ซะแล้ว มันคงจะเศร้าน่าดู

รอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 24-12-2013 10:39:33

 :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 24-12-2013 10:45:35

บู้กันมันส์เลย ถ้าผักตบได้กลับบ้าน

ก็ต้องแยกจากแม่เล็กสินะ รึว่าจะพาแม่เล็กไปด้วย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: venuz ที่ 24-12-2013 10:52:37

 :katai1: :katai1:

ลุ้นๆ ผักตบหายไปไหน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 24-12-2013 11:13:19

ผักตบจะได้กลับบ้านแล้วววว ลุ้นๆ ว่าจะได้เจอองค์ชายยังไง จะไปโผล่ที่ไหน


:hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 24-12-2013 11:20:51

รอคอยวันศุกร์^_^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 24-12-2013 11:26:44

กลับบ้านแบบเจ็บๆนะเนี่ยผักตบ
วายุของเราถ้าเจอหน้ากันครั้งแรกจะเป็นไง คาดเดาว่าแม้ผักตบจะสูงใหญ่แต่ก็ไม่ได้ถูกเลี้ยงดูดีนักน่าจะตัวเล็กวายุเยอะนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 24-12-2013 11:34:28

 :hao7:  ผักตบจะได้พบเนื้อคู่แล้ว  ดีใจด้วยนะได้กลับบ้านเกิดของตัวเองแล้ว


+1  รอตอนต่อไปค่ะ :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 24-12-2013 11:57:09

อ้ายยย น้องตบพลังน้ำดับไฟสำเร็จ
เหลือพลังไฟจะได้ใช้ตอนไหน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 24-12-2013 11:59:06

ความสามารถของผักตบคงไม่แพ้น้องสาวฝาแฝด
คราวนี้ล่ะ สูสี

อยากให้พระนายเจอกันสักที
ตอนหน้าแล้วนี้นะ  :hao7:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 24-12-2013 12:07:10

ผักตบ (ชื่อน่ากดมากฮร่ะ) หายไปไหนแล้วววว
จะได้เจอพระเอกแล้วใช่ไหมนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 24-12-2013 12:21:32

 :m4: :m4: :m4:

เย้ๆดีใจตบจะได้เจอ พระสวามีแล้ว แถมคุณหญิงแม่เล็กยังตามไปด้วยยยย ปลื้มตรงนี้ เพราะตบต้องไปอยู่ต่างถิ่น หรือพูดง่ายๆกว่าอีกโลกเลย อย่างน้อยก็ยังมีแม่เป็ยกำลังใจ แถมไม่ต้องพรากจากกันอีก

รอวันศุกร์ค่ะ บวก 1 ให้แล้วนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 24-12-2013 12:22:01

ตอนหน้าจะได้เจอกันแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: wnkth ที่ 24-12-2013 12:23:39

 :oo1: ว้าวๆ ผักตบจะได้พบคู่แล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 24-12-2013 12:42:55

เย้ๆ รอตอนหน้าค่ะ
ผักตบใช้พลังธาตุน้ำได้ด้วย?
เพราะว่าเป็นฝาแฝดกันรึเปล่า? แบบที่องค์หญิงก็ใช้ธาตุไฟได้ *เดา*

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 24-12-2013 12:55:47

โอย.... ตื่นเต้นขั้นสุด!!!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 24-12-2013 13:05:28

อุ้ยตื่นเต้นๆๆ มานั่งรอติดตาม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 24-12-2013 13:25:28

รอต่อไปอย่างจดจอ  วันศุกร์เจอกันนะน้องลักษ์ :mew3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 24-12-2013 13:40:40

รอวันศุกร์อย่างจดจ่อ :katai5:
ใช้พลังได้สองอย่างเหมือนกับชลธารเลยสิเนี่ยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 24-12-2013 14:06:48

 :katai1: :katai1: :katai1:
ตื่นเต้นขึ้นเรื่อย ๆ เอาละซิ..
บังอาจเล่นงานหนูตบได้ไง
งานนี้หนูตบจะมี 2 ธาตุในร่างเดียวใช่มั๊ย?
ลุยโลด 2 แม่ลูก บุกบ้านเก่าเอาเมืองคืน คึคึ..
แถมยังได้เจอวายุสุดหล่อ  วันศุกร์แน่นา.... :katai4: :katai4:
รอ รอ รอ .....

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: FeeDtheCAT ที่ 24-12-2013 14:10:54

สนุกมากค่ะ รอวันศุกร์ๆๆ ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 24-12-2013 14:16:27

ใกล้แล้วๆๆๆ แต่จะไปโผล่ฝ่ายไหนนี้สิรอค่ะรอ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 24-12-2013 14:28:04

มาลุ้นค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 24-12-2013 14:44:52

จะได้เจอกันแล้วใช่มั้ยคะเนี่ย  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-12-2013 14:57:13

อ่านสองตอนต่อเนื่องเลยอ่ะ และแล้วพระ-นายจะได้เจอกันซะที ว่าแต่แม่เล็กก็ไปด้วยนี่สิ ติดตามตอนต่อไป~

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 24-12-2013 15:02:45

วันศุกร์จะได้เจอกันแล้ว :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luzileas ที่ 24-12-2013 15:09:27

ผักตบจะได้กลับบ้านแล้วใช่ไหมค่ะ   จะได้เจอวายุแล้ว  จะเป็นยังไงนะ กรี๊ดๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Little_Devil ที่ 24-12-2013 15:16:00

อย่างน้อยแม่เล็กก็ไปด้วย ไม่ถูกทิ้งให้ไม่รู้เรื่องอยู่คนเดียว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 24-12-2013 15:29:10

 :L2:เจ๋งอะ เริ่มจะชอบเรื่องนี้สะแล้ว รอเปิดตัวพระเอก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 24-12-2013 15:49:41

 :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 24-12-2013 16:08:50

โอ๊ย!!!!!!!!!!!!!ค้าง! o9 ผักตบระเบิดพลัง! ตู้มมมมมมมมมมมม!! :o มาต่อีกเร็วๆด่วนๆไวๆมาม่านะครับ :m5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 24-12-2013 17:12:45

มารอลุ้น ตอนต่อไป กำลังมันส์เลย เก๊านึกว่าผักตบจะได้เจอพระเอกตอนนี้ซะอีก  :hao6: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 24-12-2013 17:49:06

คนสมัยนี้ใจคอช่างโหดเหี้ยมเหลือเกิน ฆ่ากันได้ง่ายๆเลยนะ
เพียงแค่ต้องการความเป็นใหญ่ บวกเจ็บใจที่ถูกหญิงทิ้ง
แต่อะไรก็ไม่เท่าความโลภ บันดาลได้ทุกสิ่งจริงๆ  :เฮ้อ:
ถ้าผักตบเป็นคนธรรมดาคิดว่าจะรอดไหม แม่อีกล่ะ
แต่ก็ขอบคุณด้วยเหมือนกัน ที่เป็นเหตุให้ทั้งสองคนจะได้เจอกัน
ทางฝั่งเจ้าชายก็ไม่เบา ดีที่อาจารย์กับองครักษ์จับคนร้ายได้แล้ว
แต่ก็คงต้องดูต่อไปคนร้ายต้องมีมาอีกแน่ สู้ๆนะคะเจ้าชาย :o8:
เป็นอีกหนึ่งตอนที่แสนจะตื่นเต้น รอติดตามต่อไปนะคะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 24-12-2013 18:01:23

ค้างงงง เก๊าอยากได้อีกยาวๆ งื้อ~ :hao7:
ลุ้นๆ รอตอนต่อไปวันศุกร์ ตบจะได้เจอองค์ชายแล้วว  :katai2-1:
สงสัยว่าตบธาตุไฟ แต่สามารถใช้น้ำได้ด้วยอ่ะ เกี่ยวพันธ์กับการเป็นแฝดแน่เลย(รึป่าว? ฮ่าๆ) :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 24-12-2013 18:46:13

อย่าใหน้องตบพบพี่วายุเร็วๆจัง
เย้ๆ...ในที่สุดตบก็สามารถใช้พลังได้
พี่วายุก็เก่งจริงๆ ทำให้พ่อปลอดภัยแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 24-12-2013 19:02:45

โอ๊ะ ตบกลับไปแล้วไปพร้อมกับแม่ช่ายป่ะ ใกล้จะได้เจอองค์ชายแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ToeY_@_KP ที่ 24-12-2013 19:39:48

ผักตบมีสองธาตุอยู่ในร่างเดียวเหมือนกับเจ้าหญิงฝาแฝด น่าจะแบ่งพลังธาตุกันตอนอยู่ในท้องแม่แน่เลย..รอตอนต่อไปครับผม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 24-12-2013 19:48:06

 สนุกมากกกก...ผักตบเป็นธาตุน้ำเหรอเนี่ย แต่ทำไมมีปานรูปไฟอ่ะ. ต้องติดตามๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 24-12-2013 20:12:39

ผักตบเก่งมาก o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 24-12-2013 20:14:28

ตบจะได้พบซะมี????
แล้ว 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 24-12-2013 21:00:07

นึกว่าต้องเสียแม่ไปซะแล้ว  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 24-12-2013 21:10:59

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 24-12-2013 21:23:09

ให้มัน(ใคร?)รู้ซะบ้างว่าระดับไหน ผักตบเชียวนะครับ
ไม่แพ้ไฟหรอก แต่แพ้ใจวายุล่ะคงไม่พลาด


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 24-12-2013 22:02:17

ตอนหน้าแล้วๆๆๆ ลุ้นไปกับผักตบและคุณแม่จริงๆค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 24-12-2013 22:33:38

ตบกำลังจะไปหาองค์ชายแร้วววว
พกแม่ไปด้วย อิอิ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 24-12-2013 23:10:33

ตบมีพลังวารีนี่


ว้าวๆตอนหน้าๆๆๆ



รอคอยวันศุกร์ครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 24-12-2013 23:49:05

วันนี้ไม่ได้เจอไม่เป็นไร
วันศุกร์เจอกันแน่นอน อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 24-12-2013 23:54:40

วันศุกร์จะได้เจอกันจริง ๆ นะ รอ รอ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 25-12-2013 13:20:44

เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกมากกกกก  ตื่นเต้น ลุ้นระทึก มันส์มาก ๆ
องค์ชายวายุ มีทั้งคุณธรรม เก่ง กล้า  กตัญญู ฉลาดหลักแหลม เท่ห์มาก ๆ
กลกะลา ที่เป็นทั้งเพื่อนรัก และองค์รักษ์ส่วนพระองค์ที่จงรักภักดี ก็เก่งสุด ๆ
องค์ชาย น่าเห็นใจที่ต้องต่อสู้ตามลำพังกับฝ่ายราชครู ที่จิตใจชั่วร้ายอีก
แถมยังมีองค์ชายธรณิณ ธาตุดิน กับองค์หญิงชลธารที่ใช้ได้ทั้งธาตุไฟและน้ำอีก
แต่ในที่สุด โชคชะตาก็ลิขิต ส่งน้องผักตบของเรา ไปช่วยเหลือองค์ชายแล้ว
ดีใจที่น้องตบไ้ด้ไปกับคุณแม่ด้วย ถึงเก่งแค่ไหน ถ้าไปตัวคนเดียวคงเคว้งน่าดู
ผักตบ ใช้ได้ทั้งธาตุไฟและธาตุน้ำ เหมือนพี่สาว คงเป็นผลจากการเป็นฝาแฝดของทั้งคู่สินะ
พลังของน้องผักตบ แถมความเก่งกาจส่วนตัว ต้องเป็นกำลังสำคัญให้องค์ชายวายุได้มากแน่ ๆ
คู่นี้จะมารักกันได้ยังไงน้อ ใครจะเป็นพระนายกันล่ะ แต่ลุ้นให้น้องตบเป็นนายเอกนะ ไหน ๆ ก็มีมดลูกแล้ว
แถมคู่หมั้นขององค์ชาย ก็ท่าทางจะร้ายใช่เล่นเลย คงเป็นมารขัดขวางถึงที่สุดแน่ล่ะ
ยังไงก็รอลุ้นตอนต่อไป จะได้เจอกันแล้ว ตื่นเต้นจังเลย  ขอบคุณ คุณลักษ์ นะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 25-12-2013 15:48:50

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด

บ้านผักตบโดนไฟไหม้ น่าสงสารมาก  :sad4:

แต่ก็ยังดีที่พลังแฝงสำแดงเดชได้ทัน เฮ้อ.....โล่ง

แถมยังได้กลับบ้านเกิดพร้อมแม่เล็กด้วย ดีใจมาก

นึกว่าจะตัดบทแม่เล็กแล้ว ถ้าเป็นงั้นจริงคงหมดฮาอ่ะ

ดีใจกับวายุด้วยที่ช่วยพ่อสำเร็จ

รอตอนต่อไปจ้า



ปล.อยากให้ผักตบไปโผล่ที่เมืองของวายุจัง แฮ่  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: sankkungzaaa ที่ 25-12-2013 16:40:30

รอ รอรอ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 25-12-2013 20:39:32

ตื่นเต้นมากเลยเนื้อเรื่องน่าติดตามมมาก

ลุ้นๆใกล้จะได้เจอกันแล้วซินะ

รอรอรอ

:katai5: :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 25-12-2013 22:10:40

จะไปโผล่ไหนล่ะนั้น น้องผักตบ

 :really2: :really2: :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 26-12-2013 03:25:53

ใกล้แล้ว ใกล้จาได้เจอกันแล้ว เย้ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 26-12-2013 07:41:58

กำลังมันส์ๆเลย    :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 26-12-2013 10:13:07

ตบมีปานรูปไฟแล้วทำไมถึงใช้น้ำได้ สลับตัวกันหรือเปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 26-12-2013 10:27:47

 :hao3:สองแม่ลูกหายไปไหนนะ :katai1: รอติดตามตอนต่อไปคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ||toxic-love|| ที่ 26-12-2013 13:00:11

รอออออๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 26-12-2013 14:09:57

ง่า ตบไปไหน อย่าบอกว่าทะลุมิติไปอีกโลกแล้วน๊ะ

ว๊ายยยย จะได้เจอกันแล้วชิมิ โฮะๆ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 26-12-2013 16:03:25

มาแล้ว พลังของผักตบ
แบบนี้ก็มันสสสสส์ พะยะค่ะ :jul3: :m20: :pigha2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 26-12-2013 16:41:59

คุณแม่ไปด้วยเหรอคะะะ ดีจัง

เราไม่อยากให้แม่ลูกพรากกันพอดี ผักตบตอนอยู่กับคุณแม่น่ารัก :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 27-12-2013 09:46:09

มาปูเสื่อรองค์ชายกับผักตบ  :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 27-12-2013 10:07:46

มานั่งรอ เมื่อไหร่ทั้งสองจะเจอกัน อร๊ายยย  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 27-12-2013 10:53:43

แปะๆ ตุบๆ มานั่งปูเสื่อรอเจ้าค้าาา  ฮิฮิ  แอบมาดันกระทู้อย่างเงียบๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 27-12-2013 11:06:36

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 6...กลับคืนมาตุภูมิ

“เฮือก!!”
เตียงบรรทมขนาดใหญ่ สตรีนางหนึ่งสะดุ้งตื่นยามวิกาล พลอยทำให้ร่างที่นอนอยู่ด้วยรู้สึกตัว

“เกิดอะไรขึ้นน้องหญิง” น้ำเสียงห้าวแหบพระปิตุลาเอ่ยกับชายา หลังนางผวาตื่นจากบรรทมด้วยสีพระพักตร์ไม่สู้ดี

“มนต์กำกับผนึกเวลา..ถูกทำลายแล้ว” คำตอบที่ได้ฟังพระปิตุลาผู้เยือกเย็นสุขุม ถึงกับผุดลุกจากเตียงด้วยความลืมตัว

“เจ้าแน่ใจหรือ มนต์ผนึกเป็นเจ้ากำกับขึ้นใยมีผู้สามารถทำลายได้ เช่นนั้นแปลว่าทารกยังไม่ตาย”
คำถามพรั่งพรูต่อเนื่อง ดวงเนตรเหยี่ยววาวโรจน์ แม้จะอยู่ในความมืดสลัวลาง ยังรับรู้ถึงรังสีที่แผ่ออกมา

“จุดไฟคุยเถอะ” น้ำเสียงเรียบนิ่ง กลับมีอิทธิพลให้พระปิตุลาที่ไม่รับคำสั่งผู้ใดยินยอมจุดไฟตะเกียง
ทำให้ห้องบรรทมสว่างขึ้นทันที เผยให้เห็นใบหน้าสตรีบนเตียง แม้นางจะมีวัยชรากลับยังงดงามอยู่มาก

พระนางลุกขึ้นประทับกิริยาสำรวม แม้สีพระพักตร์ไม่สู้ดีกลับยังเก็บอาการไว้ได้มิดชิด
เอ่ยวาจาไม่ดังนักกลับแฝงไว้ซึ่งอำนาจให้คนฟังต้องกริ่งเกรงอยู่ไม่น้อยทีเดียว

“มนต์ปิดผนึกเป็นข้ากักขังทารกไว้ แน่ใจไม่อาจมีผู้ใดทำลายได้ ย่อมต้องมีบางอย่างที่คาดไม่ถึง
การเสื่อมสลายของมนต์ตราย่อมต้องเกิดจากการถูกทำลายมนต์กำกับ ซึ่งข้าระบุให้สายธาราอันเย็นเฉียบดุจน้ำแข็ง
เป็นสิ่งลบล้างมนต์ผนึก การใดที่ทำให้มนต์กำกับถูกทำลาย ย่อมหมายถึงได้รับสายวารีดังกล่าวเท่านั้น”
คำอธิบายของพระนาง ทำให้พระปิตุลาที่นิ่งฟังมาโดยตลอด ถึงกับยกหัตถ์ลูบพระทาฐิกะ (เครา) อย่างครุ่นคิด

“เจ้าผนึกทารกนั่นไว้นานกว่ายี่สิบปี แม้นมนต์กำกับถูกทำลายใช่ทารกจะเติบใหญ่ ห้วงเวลาอันมืดมิดอาจคร่าชีวิตทารกแล้ว
เจ้าบอกกับข้าว่ามิอาจสังหารทารกที่เป็นคู่แฝดชลธารในขณะนั้น ต้องให้เวลาล่วงผ่านไปหนึ่งปีเสียก่อน
ห่วงโซ่แห่งความผูกพันของทั้งสอง จะเจือจางหายไปจนไม่สามารถทำลายชีวิตชลธารตายตกไปตามกัน
ต่อจากนั้นแม้นว่าทารกชายจักตายไปก็ไม่มีผลต่อชลธารอันใดอีก จึงใช้ทางเลือกที่มิให้ผู้ได้ล่วงรู้
ว่าชลธารมีฝาแฝดเป็นทารกชายถือมหาธาตุอัคคีมาจุติ โดยการผนึกขังไว้ในมนต์ตราแห่งกาลเวลา
เช่นนี้แล้วไม่สามารถนำทารกกลับคืนมาได้ ย่อมถูกขังในความมืดมิดจนตาย”

“ย่อมไม่ผิด..ตอนนี้ข้ากังวลทารกเติบใหญ่ไม่ตายอย่างที่คิด มนต์กำกับมิอาจถูกทำลาย
ถ้าผู้ที่ถูกกักขังไม่ได้รับสายวารีเยือกเย็นด้วยตนเอง เราต้องป้องกันเสียก่อน ข้าคิดว่าท่านสมควรคำนวณดูฤกษ์
ช่วงนี้บังเกิดรัศมีใดบ่งบอกถึงผู้ครองเทพมหาธาตุอัคคียังจุดอื่นหรือไม่ ยกเว้นชลธารที่พำนักในวังหลวงเท่านั้น”
นางเสนอความคิด แกมออกคำสั่งไปในตัว

“รุ่งสางข้าจะทำพิธีคำนวณดูฤกษ์โหรา ย่อมได้รู้แน่ทารกหวนคืนกลับหรือไม่ หากเป็นเช่นนั้นคงต้องรีบกำจัดเสียให้สิ้นซาก”
พระปิตุลากับพระชายาต่างสบเนตรกันนิ่ง สายพระเนตรแวววาวมาดร้ายดูน่ากลัวยิ่งนัก
>
>
   “ขอบใจพวกเจ้าโดยเฉพาะวายุภักษ์ เจ้าควรพักใยรั้นให้ได้ไต่ถามเหตุการณ์เสียแต่ตอนนี้”
องค์อนิละรับสั่งกับพระโอรส หลังทรงคืนพระสติ เมื่อพิษร้ายถูกขับออกจากพระวรกายจนหมดสิ้น

ส่วนองค์ยุพราชรูปงามแห่งไตรคาน กลับมีสีพระพักตร์น่าเป็นห่วง พระองค์ยืนกรานขอฟังเรื่องราวจากมหาโหรา
และองครักษ์ส่วนพระองค์ ในการจับกุมคนร้าย คือนางกำนัลใกล้ชิดเหนือหัวอนิละ ระหว่างที่พระองค์ทำการขับพิษ
ให้พระบิดา ได้เกิดการต่อสู้ขึ้นที่หน้าห้องพระบรรทม

คนร้ายแอบอ้างเสาวนีย์พระมเหสี ให้นางนำโสมทรายถวายแด่ยุพราชหนุ่ม โดยวางแผนลอบทำร้ายไปพร้อมเหนือหัวอนิละ
พวกนางคงคำนวณไว้แล้ว ลำพังมหาโหราผู้เฒ่ามิอาจรับมือพวกนางได้แน่นอน

กาลกลับไม่เป็นดังคาด องค์ชายวายุภักษ์ได้ซ้อนแผนยอมเอาพระองค์เข้าเสี่ยงล่อเสือออกจากถ้ำ
แอบให้กลกะลาดักซุ่มคอยช่วยเหลือพระอาจารย์อีกแรง หากคนร้ายรู้ตัวล่วงหน้า ว่าองค์ชายรับสั่งองครักษ์เงา
ผู้มีฝีมือต่อสู้ไม่ธรรมดาคอยอารักขา พวกนางคงไม่เปิดเผยโฉมหน้าแท้จริง  เป็นเพราะคำนวณผิดไปครึ่งก้าว
จึงตกเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำโดยไม่มีโอกาสแก้ไขอันใดเสียแล้ว..

 “ข้าไม่เป็นไรขอรับเสด็จพ่อ คนร้ายย่อมสำคัญกว่า ขืนชักช้าอาจพลาดเบาะแสสำคัญไป เช่นนั้นข้ามิอาจคลายกังวล
หากต้องเดินทางกลับหน้าด่านทั้งที่เรื่องนี้ยังไม่กระจ่าง จำต้องให้พระอาจารย์กับกลกะลาถวายรายงานเสียตอนนี้พะยะค่ะ”
พระองค์ยืนกราน ให้ถวายรายงานโดยไม่รอถึงรุ่งสาง วาจาพระโอรสองค์อนิละไม่ทักท้วง
ได้แต่ส่งสายพระเนตรห่วงใยไปให้แทน ก่อนผินพระพักตร์มายังบุคคลที่ถูกกล่าวถึง
มหาโหราผู้เฒ่ากับองครักษ์คู่กายพระโอรส ยืนสำรวมอยู่ไม่ห่างหลังมีพระบัญชาให้เข้าเฝ้า

ด้านซ้ายเหนือหัว ยังมีพระมเหสีคู่บัลลังก์ประทับข้างพระวรกาย พระนางได้รับการถวายรายงานพระสวามีทรงฟื้นคืนพระสติ
จึงรีบเสด็จมาพร้อมโสมทรายพันปี ทรงกำชับนางข้าหลวงด้วยพระองค์เอง เพื่อถวายพระสวามีและพระโอรสได้เสวย
บำรุงพระกำลัง ยิ่งรับรู้ว่าสองพระองค์หมดพระกำลังไปกับการนี้ โดยเฉพาะพระโอรสหนักหนากว่ามากนัก

แม้พระนางทรงรู้สึกยินดียิ่ง ที่พระสวามีและพระโอรสปลอดภัยดี แต่อดทอดพระเนตรห่วงใยองค์ยุพราชมิได้
องค์ชายวายุภักษ์ได้รับผลจากการรักษาพระบิดา ต้องฟื้นฟูพระวรกายสามวันกว่าจะหายเป็นปกติ
ในฐานะพระมารดาย่อมกังวลพระทัยเป็นธรรมดา

สายพระเนตรฉายความชื่นชม ในความกล้าหาญองอาจพระโอรส แม้จะทรงเหน็ดเหนื่อยพระวรกายเพียงใด
กลับอดทนไม่แสดงท่าทางให้พระนางทรงห่วงกังวล สมเป็นหน่อเนื้อเชื้อสายพระโลหิตกษัตริย์ตราธิราช
ผู้เป็นมารดามีหรือไม่ภาคภูมิพระทัยเป็นที่สุด

“เช่นนั้นอย่าเสียเวลา เจ้าไต่สวนคนร้ายได้ความอย่างไรกลกะลา”
องค์ชายทรงรับสั่งโดยตรงกับองครักษ์ ซึ่งเปิดเผยโฉมหน้าไม่อำพรางอันใด ยามอยู่เบื้องหน้าพระพักตร์

“ข้าพระองค์ทำการไต่สวนหาตัวผู้บงการอยู่เบื้องหลัง กลับไม่ได้ความกระจ่างประการใด
พวกนางใจแข็งนักถึงกับยอมสละชีวิต ดื่มยาพิษที่แอบซุกซ่อนไว้ในปาก ชิงฆ่าตัวตายเสียก่อน
ทำให้พลาดเบาะแสสำคัญ นอกจากยืนยันได้ว่าพวกนางคือคนเผ่าแมงมุมดำ เชี่ยวชาญการปรุงยาพิษ
ซึ่งฝ่าพระบาทถูกลอบทำร้าย ประวัติความเป็นมาไม่กระจ่าง  กรมปกครองมีบันทึกเพียงว่า
เหนือหัวทรงรับเข้าวังโดยไม่รู้ที่มา..พะยะค่ะ” คำถวายรายงานกลกะลาชัดถ้อยชัดคำ
ผู้มีส่วนรับฟังภายในห้องบรรทมส่วนพระองค์ต่างไม่มีใครปริถาม แม้แต่มหาโหราอยู่ในเหตุการณ์ยังวางนิ่ง
ไม่แสดงความคิดเห็นแทรกขัด กลับเป็นผู้นำนครที่รับสั่งขึ้นเสียเอง

“เช่นนั้นถือเป็นความผิดข้าแล้ว ข้าประมาทเป็นเหตุให้นำเภทภัยมาสู่ตัว มิอาจกล่าวโทษผู้ใดได้”
พระดำรัสนำความแปลกใจให้กับทุกคน ด้วยไม่เข้าใจว่าเหนือหัวทรงหมายถึงสิ่งใด

“เสด็จพ่อหมายความเช่นไร..พะยะค่ะ” องค์วายุภักษ์ตรัสถาม

“เรื่องราวคงต้องย้อนไป 10 ปีก่อน เจ้ายังร่ำเรียนอยู่กับมหาโหรา ข้าเดินทางออกจากวังหลวง
เพื่อตรวจเยี่ยมราษฎรพร้อมคณะติดตาม ขากลับจากทิศตะวันตก พบโศกนาฏกรรมที่ไม่อาจนิ่งเฉยได้
การนั้นแม้ไม่ชอบกล แต่ไม่มีหลักฐานอันใดให้ใคร่ครวญ ขบวนของข้าเจอเหตุการณ์ปล้นครอบครัวพ่อค้า
ระหว่างขนสินค้าเดินทางสายนี้  คนในครอบครัวถูกฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยม เด็กหญิงสองคนกำลังถูกข่มเหง
บังเอิญข้าผ่านไปพบพอดี จึงได้ยื่นมือช่วยเหลือ พวกนางยังเด็กกลับรับเคราะห์กรรมไร้ญาติขาดมิตร
ครอบครัวล้วนถูกสังหารสิ้น ข้าจึงรับอุปการะนำกลับเข้าวัง ส่งให้นางข้าหลวงรับไปฝึกหัดเป็นนางกำนัล
พวกนางล้วนเฉลียวฉลาดจนได้เลื่อนขั้น จนกระทั่งเติบใหญ่ได้เข้ามารับใช้ข้าเมื่อสองปีที่ผ่านมานี่เอง
ไม่คิดที่แท้คือแผนร้ายได้เตรียมการกันมาเป็นสิบปี เช่นนี้ไม่ให้ข้ากล่าวนำภัยสู่ตัวหรืออย่างไร”
องค์ชายรับรู้พระสุรเสียงรันทดของพระบิดา ให้หดหู่พระทัยตาม ทรงดำรัสปลอบพระบิดาไปว่า

“เสด็จพ่ออย่าได้กล่าวโทษองค์เลยพะยะค่ะ ล้วนเป็นเพราะทรงมีพระเมตตาเป็นที่ตั้ง
หาไม่แล้วคนร้ายมิอาจอาศัยเป็นช่องทาง ข้าเพียงแปลกใจพวกนางถวายงานใกล้ชิดเสด็จพ่อ
ใยถึงตัดสินใจลงมือเสียช่วงนี้ กาลก่อนมิง่ายกว่าหรือไร เหตุนี้มากกว่าที่ข้าข้องใจนัก”
วาจาพระโอรสสร้างความกังขาให้ทุกคนได้คิดตาม ดำรัสองค์ชายใช่ไร้น้ำหนัก
กลับชี้จุดที่คิดไม่ถึงทำไมพวกนางชิงลงมือในตอนนี้ การลอบปลงพระชนม์องค์อนิละ
ล้วนสบโอกาสนานแล้วหากคิดลงมือจริง

“ข้าว่าคงมีส่วนเกี่ยวข้องของวิเศษที่พระองค์ครอบครอง พวกนางต้องการสืบรู้ถึงการมีอยู่ของสิ่งนี้
ด้วยเกี่ยวพันผู้ถือครองเทพมหาธาตุ ตราบใดยังไม่รู้ที่ซ่อนจึงไม่คิดลงมือ ส่วนที่ตัดสินใจลงมือคงได้รับคำสั่งมา
ผู้บงการมุ่งหวังสังหารองค์ชาย กำจัดองค์ชายสำเร็จ ย่อมทำลายค่ายกลพายุดำทะเลทรายให้พินาศ
ถึงตอนนั้นของวิเศษมีหรือไม่ตกอยู่ในมือของพวกเขา..พะยะค่ะ” มหาโหราเฒ่าหุบปากมาตลอด
กลับเอ่ยวาจาให้ทุกคนสนใจเป็นยิ่งนัก

“มีอันใดไม่ชอบมาพากลหรือท่านมหาโหรา ข้าต้องการคำอธิบายอย่างละเอียด” เหนือหัวรับสั่งถามขึ้นทันที

“พระองค์ทรงลืมแล้วพะยะค่ะ บันทึกประวัติศาสตร์ผู้ถือครองเทพมหาธาตุ มีความเป็นมาไม่แพร่งพรายข้อเท็จจริงบางประการ
 บันทึกที่มีอยู่แพร่หลาย มีความลับซุกซ่อนเกี่ยวกับการถือกำเนิดผู้ได้ครองเทพมหาธาตุ ยกเว้นเหล่าราชนิกูลสืบสายเลือด
 น้อยคนที่ล่วงรู้ความลับนี้” วาจาพรั่งพรูจากมหาโหราผู้เฒ่า สร้างความสนพระทัยให้องค์ชายวายุภักษ์ยิ่งนัก

“ความลับอันใดขอรับอาจารย์ ยังมีข้อเท็จจริงเรื่องไหนที่ข้ายังไม่รู้ ท่านช่วยเล่าให้กระจ่างทีเถอะ”
พระองค์ทรงไม่เก็บพระอาการ ถามให้หายสงสัยไม่ทิ้งช่วงให้เปลี่ยนประเด็น

“แล้วแต่เหนือหัวทรงอนุญาตพะยะค่ะ” ผู้เป็นอาจารย์กลับโยนให้องค์อนิละเป็นผู้ตัดสินพระทัยเสียเอง

“เอาเถอะถึงเวลาแล้วที่วายุภักษ์ควรได้รู้ ข้าควรเป็นผู้เล่าเสียเอง เรื่องราวล้วนได้รับการถ่ายทอดสืบต่อกันมา
ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไรมิแน่ชัด เหตุการณ์เกิดขึ้นพันกว่าปีแล้ว ตำนานการถือกำเนิดของผู้ครอบครองเทพมหาธาตุ
เดิมทีแผ่นดินที่บรรพบุรุษเราอาศัย ล้วนอุดมสมบูรณ์ไม่แร้นแค้นเป็นทะเลทรายเช่นนี้ ผู้คนร่มเย็นเป็นสุขดำรงชีพไม่ลำบาก กระทั่งเกิดภัยพิบัติธรรมชาติเมื่อผู้คนเริ่มเห็นแก่ตัว ละโมบโลภมากตัดไม้ทำลายป่าอย่างไม่คิดถึงผลที่ตามมา
ไม่นับการเข่นฆ่าช่วงชิงอำนาจก่อสงคราม
ขณะนั้นมีสี่พี่น้องยึดมั่นคุณธรรม เป็นวีรบุรุษช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยากโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
คุณความดีที่พวกเขาเสียสละใหญ่หลวงนัก ล่วงรู้ถึงสรวงสวรรค์และเหล่าทวยเทพ จึงได้มอบพลังวิเศษแก่พวกเขา
สามารถเรียกใช้มหาธาตุจากธรรมชาติได้ดังใจปรารถนา เพื่อช่วยพลิกฟื้นผืนแผ่นดินให้คืนความอุดมสมบูรณ์
ปราศจากสงครามการนองเลือด
สี่พี่น้องไม่ได้ทำให้ทวยเทพผิดหวัง พวกเขายุติสงครามได้สำเร็จ ผู้คนกลับมาใช้ชีวิตผาสุกกันอีกครั้ง
ก่อนจะแยกย้ายไปมีครอบครัว โดยรั้งตำแหน่งผู้นำนครอยู่คนละทิศ เหนือ ใต้ ออก ตก พร้อมกำเนิดชนเผ่าต่างๆ
น้อยใหญ่อีกนับไม่ถ้วน แต่ก็อยู่ร่วมกันอย่างผาสุกเรื่อยมา
พวกเขาต่างได้รับการสรรเสริญยกย่องให้เป็นกษัตริย์ จากรุ่นสู่รุ่น กระทั่งห้าร้อยปีหลังก่อนยุคของพวกเรา
ผู้ถือครองเทพมหาธาตุรุ่นต่อมาเกิดมีใจปฏิพัทธิ์รักกันขึ้น นั่นย่อมไม่ควรหากพวกเขารักใคร่กันเอง
ทายาทผู้สืบสายโลหิตย่อมแข็งแกร่ง อาจถือครองเทพมหาธาตุมากกว่าหนึ่งชนิด
ย่อมทำให้สมดุลของหัวเมืองที่คานกันอยู่ไม่มั่นคงอีกต่อไป
คำว่าอำนาจย่อมเป็นสิ่งหอมหวานให้ผู้คนละโมบ ในเมื่อผู้ถือครองเทพมหาธาตุดินกับมหาธาตุไฟ
ซึ่งฝ่ายหนึ่งเป็นบุรุษอีกฝ่ายเป็นสตรีได้หลงรักกันแล้ว ต่างไม่ยอมฟังคำทัดทานของผู้ใด
ฝ่ายสตรีมีจิตใจมักใหญ่ใฝ่สูง มัวเมาในอำนาจต้องการอยู่เหนือผู้คนทั่วทั้งแผ่นดิน
จึงใช้ความรักที่มีล่อหลอกให้บุรุษผู้ถือครองมหาธาตุไฟ บุกโจมตีชนเผ่าต่างๆ เพื่อขยายฐานอำนาจ
เกิดสงครามเดือดร้อนอีกครั้ง
สองมหาธาตุที่เหลือคือธาตุลมกับมหาธาตุน้ำ มิอาจทนนิ่งเฉยต่อไปได้อีก จึงยื่นมือเข้าขัดขวางลุกลามบานปลาย
กลายเป็นสงครามของเหล่าเทพมหาธาตุขึ้นมาจนได้
ด้วยความที่ธาตุลมกับธาตุน้ำเห็นแก่บรรพบุรุษ ซึ่งล้วนเกิดจากรากเหง้าเดียวกัน ไม่ใจแข็งพอทำลายให้ย่อยยับ
กลับละเว้นชีวิตทั้งสองเพื่อให้โอกาสกลับตัวกลับใจ สองสามีภรรยาหามีสำนึกไม่
พวกเขาเพียงรอเวลาแก้แค้นเอาคืนอย่างเงียบๆ
ส่วนวีรบุรุษมหาธาตุทั้งสอง หลังศึกสงครามต่างผูกใจรักสามัคคีแน่นแฟ้นยิ่งกว่าเดิม ไปมาหาสู่กันดุจสหายผู้รู้ใจ
อยู่มาวันหนึ่งด้วยไม่ทันเฉลียวใจกลับโดนวางยาปลุกกำหนัดเข้า ทำให้สองหนุ่มหลงมีสัมพันธ์ทางกายเกิดขึ้น
ย่อมเป็นฝีมือสองสามีภรรยามหาธาตุที่รอจังหวะแก้แค้น
สองวีรบุรุษผู้นำนครต่างนึกละอายแก่ใจ รู้สึกผิดต่อพระมเหสีและเหล่าเชื้อพระวงศ์
ที่ทำผิดศีลธรรมพลาดพลั้งเสียทีให้คนชั่ว จนถูกนำไปประจานกลายเป็นเรื่องอื้อฉาว
ให้บรรดาผู้คนหยิบยกมาติฉินนินทาโด่งดังไปทั่วทุกหัวระแหง..ไม่อาจแก้ไขอันใดได้
ทั้งสองจึงตัดสินใจบังคับพลังมหาธาตุไว้ในมุกราตรี มอบแก่มเหสีซึ่งตั้งครรภ์ของพวกเขา
จากนั้นพากันกอดคอทำอัตวินิบากกรรม ปิดฉากชีวิตตายตามกันไป ส่วนสองสามีภรรยา
หลังจากไร้ซึ่งเสี้ยนหนามขัดขวาง ก็กลับมาก่อสงครามเข่นฆ่าขยายอำนาจขึ้นอีกครั้ง หนนี้ไม่มีผู้ใดรับมือได้
ผู้คนล้มตายครอบครัวพลัดพราก เดือดร้อนกันทั่วทุกหย่อมหญ้า มเหสีของสองวีรบุรุษมหาธาตุที่มีมุกราตรีคนละเม็ด
พากันหนีเอาชีวิตรอดโดยมีองครักษ์พิทักษ์พวกนาง นางซุกซ่อนกลืนมุกราตรีลงสู่ท้อง ให้กำเนิดผู้ถือครองมหาธาตุรุ่นลูก
กลับมาต่อกรสองสามีภรรยาพ่ายแพ้ไปในที่สุด
ถึงตอนนั้น..การต่อสู้ก็ทำให้ผืนแผ่นดินถูกทำลายไปจนหมดสิ้น กลายเป็นทะเลทรายแห้งแล้งกันดาร
ไม่เหลือความอุดมสมบูรณ์อันใดอีก ผู้ครองมหาธาตุวารี จึงสร้างโอเอซิสไว้ให้นครต่างๆ
มหาธาตุธรณีที่พ่ายแพ้ยอมศิโรราบรับปากให้กำเนิดแผ่นดินคืน แต่เพราะมีจิตใจไม่บริสุทธิ์ไร้คุณธรรม
จึงกลายเป็นหินผากรวดทรายเสียมากกว่าจะเป็นผืนดินดังเดิม
หลังจากนั้นพวกเขาต่างทำลายพลังธาตุทั้งหมด โดยบังคับไว้ในมุกราตรี แล้วนำมาป่นละเอียดหลอมเข้ากับวารีทิพย์
มอบให้เชื้อพระวงศ์ไม่มียกเว้นว่าเป็นฝ่ายใคร ยกภาระหน้าที่ให้ฟ้าเป็นผู้กำหนดอนาคตใหม่
ถ้าหากเทพมหาธาตุถือกำเนิดอีกครั้ง ล้วนเป็นสายพระโลหิตเชื้อพระวงศ์ แล้วแต่สวรรค์ทรงเมตตาเถิด
หลังเหล่าเทพมหาธาตุดับสูญไปในยุคนี้ ตำนานเล่าว่าพวกเขาได้ทิ้งการสืบทอดทายาทผู้ถือครองเทพมหาธาตุ
สู่สายโลหิตเชื้อพระวงศ์รอให้มีผู้ถือครองจุติใหม่อีกครั้ง ผ่านมาหลายร้อยปีจนถึงรุ่นของเจ้าวายุภักษ์
เข้าใจเรื่องราวผู้ถือครองเทพมหาธาตุแล้วหรือไม่” เหนือหัวดำรัสไว้แค่นั้น

“แล้วของวิเศษที่เสด็จพ่อทรงครอบครองคือสิ่งใด..พะยะค่ะ”

“ของสิ่งนี้ คือส่วนหนึ่งของวารีทิพย์ที่ให้บรรดาเชื้อพระวงศ์เสวย พระอัยกาของเจ้ามิได้เสวย
ทรงแอบเก็บเอาไว้ก่อนนำมาอาบลงมุกราตรี กาลกลับทำให้มุกราตรีสีขาวกลายเป็นสีดำ จึงเป็นที่มาของ ‘มุกราตรีดำ’
มีอำนาจถ่ายโอนพลังผู้ถือครองเทพมหาธาตุ นี่คือสิ่งที่มหาโหราอาจารย์เจ้ากล่าวถึง ข้าได้รับมรดกตกทอดจากพระอัยกา
ไตรคานของเราถึงได้รอดพ้นเวทย์มนต์พระปิตุลาไงเล่า เจ้ารู้หรือไม่พลังของมุกราตรีช่วยกางเขตอาคมปกปักษ์นคร
ไม่ให้พลังเวทย์ใดกร้ำกรายได้ พวกเขารู้เรื่องนี้จึงได้วางแผนแยบยลส่งไส้ศึกมาสืบหา เมื่อไม่ได้อันใดถึงคิดสังหารเจ้าเสีย
เพื่อจะทำลายค่ายกลพายุดำทะเลทราย หวังบุกมาช่วงชิงไปครองเสียเอง” องค์อนิละสรุปสาเหตุให้พระโอรสรับทราบ



ต่อด้านล่าง

[/font]

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 27-12-2013 11:08:26

-  2  -



“มุกราตรีดำมีพลังป้องกันเวทย์คุณไสย
พระปิตุลาใยต้องการเล่า ด้านเวทย์มนต์คุณไสยยุคนี้ไม่มีใครเทียมเขา
ต้องการนำมุกราตรีไปอีกใย” องค์ชายวายุภักษ์ ไม่มั่นพระทัยในเหตุผลนี้เท่าไหร่นัก

“เข้าใจถูกแล้ว..หาใช่แค่อำนาจกางเขตแดน ป้องกันอาคมของมุกราตรีดำเท่านั้นดอกพะยะค่ะ
หากแต่มุกราตรีดำยังมีพลังส่งเสริมการถ่ายโอนพลังของผู้ถือครองเทพมหาธาตุหลอมเข้าด้วยกัน
ให้กำเนิดพลังของมหาธาตุทั้งสี่แก่บุคคลผู้นั้น ผู้ถือครองมหาธาตุสามารถเรียกเทพมหาธาตุได้ครบถ้วนถึง 4 ธาตุ
ย่อมแข็งแกร่งไม่มีผู้ใดทัดเทียม เหตุผลข้อนี้เพียงพอหรือไม่ ที่พระปิตุลาจะมุ่งหวังต้องการมุกราตรีดำไปครอบครองเสียเอง”
มหาโหราผู้เฒ่าเป็นผู้ไขข้อข้องใจให้ศิษย์รัก ทำเอาพระพักตร์ขององค์ยุพราชหนุ่ม
ถึงกับมุ่นคิ้วด้วยความฉงนในสิ่งที่ได้รับรู้เพิ่มขึ้นมา

“นี่จึงเป็นข้อมูลที่น่าสนใจ ข้าเพิ่งรู้มีความพิเศษเช่นนี้ เราไม่ต้องหวาดเกรงพระปิตุลา องค์หญิงชลธาร
องค์ชายธรณิณอีกต่อไป เพียงท่านพ่อมอบมุกราตรีดำให้ข้า ย่อมเสริมอำนาจให้ข้าเรียกใช้มหาธาตุได้หมดทั้ง 4 มหาธาตุ”
องค์ชายผินพักตร์ตรัสถามมหาโหราผู้เป็นอาจารย์ ให้ยืนยันความคิดของพระองค์

“เจ้าเข้าใจผิดไปแล้ว..การหลอมรวมมุกราตรีดำให้เป็นผู้เรียกใช้พลังมหาธาตุทั้ง 4 
นั่นหมายถึงต้องร่วมสังวาสหลอมรวมเป็นหนึ่งเสียก่อน โดยมีมุกราตรีดำอยู่ในท้องของอีกฝ่าย
ท่านต้องร่วมหอกับผู้ถือครองเทพมหาธาตุ โดยต้องกลืนมุกราตรีดำไว้ในท้อง
เมื่อนั้นจะกำเนิดพลังมหาธาตุกลายเป็น 4 ธาตุสมดังใจหมาย เพิ่มพูนพลังมหาศาลเป็นเท่าตัว
ยิ่งบุคคลผู้นั้นถือครองมหาธาตุมากกว่า 1 ดังเช่นองค์หญิงชลธาร เหตุนี้พระปิตุลาจึงต้องการมุกราตรีดำ
ไปให้องค์หญิงในฐานะราชินีของนครเวฬุวรรณ เป็นผู้มีพลังเหนือใครในแผ่นดิน
พร้อมกับช่วยเพิ่มพูนพลังมหาธาตุให้องค์ชายธรณิณ สามารถเรียกใช้พลังมหาธาตุครบ 4 ธาตุด้วย
หากสำเร็จในแผ่นดินนี้ คงไม่มีใครเป็นคู่มือของพวกเขา แม้แต่พวกเราย่อมแหลกเป็นผุยผง
พระปิตุลาคงไม่เก็บไว้เป็นเสี้ยนหนามแน่แท้”
มหาโหราผู้เฒ่าไขข้อข้องใจกระจ่าง ความลับที่ซุกซ่อนมีไม่กี่คนที่ล่วงรู้ ในฐานะที่ต้นตระกูลมหาโหราผู้เฒ่า
คือนักพยากรณ์ของแผ่นดินนี้ ย่อมถ่ายทอดความลับให้ลูกหลาน
จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่พระอาจารย์ขององค์ชายจะรู้ได้ละเอียดลึกซึ้ง

‘ช่างซับซ้อนนัก ข้ากลับไม่หวังให้ได้พลังสี่มหาธาตุ หากต้องร่วมหอกับองค์หญิงชลธาร
อันสตรีจิตใจเหี้ยมโหด ข้ามิอาจทำใจยอมรับได้’ องค์ชายวายุภักษ์ครุ่นคิดในพระทัย ไม่ได้แพร่งพรายให้ผู้ใดล่วงรู้

“เป็นไรวายุภักษ์ สีหน้าเจ้าดูกังวล” เหนือหัวรับสั่งถามพระโอรส

“ไม่มีอันใดพะยะค่ะเสด็จพ่อ ข้าจักขอชมมุกราตรีดำของเสด็จพ่อได้หรือไม่..พะยะค่ะ”
พระองค์กลับขอชมของวิเศษที่กำลังเป็นประเด็น

“ย่อมได้ ไม่แน่มุกราตรีดำอาจช่วยฟื้นคืนกำลังให้กับเจ้า ไม่ต้องอ่อนล้าพักฟื้นนานถึงสามราตรี”
ดำรัสของเหนือหัว ทำให้มหาโหราผู้เฒ่าพยักหน้าเห็นด้วย เรื่องนี้ไม่มีใครนึกถึงมาก่อน

“มเหสีข้า..รบกวนเจ้าหยิบกล่องนาคราชตรงหัวนอนให้ข้าทีเถอะ” พระองค์หันไปรับสั่งกับพระมเหสี
พระนางเสด็จไปยังเตียงบรรทม กลับมาพร้อมกล่องไม้แกะลายนาคราชลงรักปักทองทั้งกล่อง

“ขอบใจน้องหญิง” เหนือหัวอนิละรับกล่องจากหัตถ์พระมเหสี จากนั้นค่อยส่งให้พระโอรสด้วยพระองค์เอง

“มุกราตรีดำอยู่ข้างใน เจ้าชมดูเองเถอะ” พระองค์รับสั่งอนุญาต

“ขอบพระทัยพะยะค่ะ” กล่าวพร้อมกับยื่นหัตถ์รับเอาไป ค่อยเปิดกล่องทอดเนตร เผยให้เห็นไข่มุกสีดำวาวระยิบยับ
ล้อแสงไฟภายในห้องดั่งอัญมณีสูงค่า ขนาดเท่าไข่นกกระทาลักษณะกลมเกลี้ยงเกลา

“สิ่งนี้หรือคือมุกราตรีดำ” พระองค์ผินพักตร์ดำรัสถามพระบิดา

“ถูกแล้ว เจ้าควรสัมผัสเผื่อมีอันใดให้สำแดงฤทธา” เหนือหัวทรงชี้แนะให้พระโอรสหยิบมุกราตรีจากกล่อง
องค์ชายวายุภักษ์ไม่รั้งรอทรงเอื้อมหัตถ์หยิบไข่มุกสีดำแวววาวออกมา เพียงนิ้วพระหัตถ์สัมผัส
พลันเกิดปรากฏการณ์ให้ทุกคนประหลาดใจทันที

ไข่มุกสีดำกลับเปล่งแสงเจิดจ้าในอุ้งหัตถ์พระโอรส พระวรกายที่อ่อนล้ารู้สึกเหมือนมีขุมพลังวิ่งแล่น
ให้สดชื่นกระปรี้กระเปร่า เหมือนไม่เคยอ่อนล้ามาก่อน สีพักตร์ซีดเซียวแดงเรื่อซับสีโลหิตอมชมพูในชั่วพริบตา
สายพระเนตรกลับคมกล้าขึ้นมาอีกครั้ง

“ข้ารู้สึกสดชื่นแข็งแรงไม่น่าเชื่อ” ดำรัสพระโอรส สร้างความปิติโสมนัสให้เหนือหัวและพระมเหสี
รวมทั้งมหาโหราและองครักษ์คู่วรกาย

“ไม่ผิดจริงๆ มุกราตรีดำมีผลกับผู้ถือครองเทพมหาธาตุโดยตรง เช่นนี้เจ้ามีพลังกายคืนเป็นปกติแล้วสิ”
พระองค์รับสั่งถามให้แน่พระทัย

“พะยะค่ะเสด็จพ่อ ท่านไม่ต้องกังวลเรื่องข้าแล้ว” โอษฐ์หยักได้รูปแย้มสรวลดำรัสต่อเหนือหัวและพระมเหสี
ยังผลให้พระมารดาแย้มสรวลตามพระโอรสด้วยความปิติยินดี

“แม่ดีใจกับเจ้าด้วย..วายุภักษ์” ระหว่างที่ทุกคนมุ่งความสนใจไปกับปรากฏการณ์อัศจรรย์ที่เกิดขึ้น
ฉับพลันมุกราตรีดำกลับเปล่งรัศมีสีแดงเจิดจรัสอย่างไม่มีสาเหตุ พร้อมกับลอยอยู่เหนือพระหัตถ์องค์ชาย
ก่อนจะหมุนวนเป็นเกลียวสาดรัศมีจ้า ให้ทุกคนต้องหลับตาทนมองต่อไปไม่ไหว

“เกิดอะไรขึ้น” คำถามหลุดจากโอษฐ์ยุพราชหนุ่มด้วยความฉงน

“นี่ถือเป็นลางบอกเหตุบางอย่าง” ผู้กล่าววาจาคือมหาโหราผู้เฒ่า ก่อนจะล้วงย่ามสะพายหัวไหล่
หยิบของสิ่งหนึ่งออกมา ลักษณะเป็นแผ่นไม้ห้าแฉกใหญ่กว่าฝ่ามือไม่มากนัก ภายในมีอักขระกำกับเป็นรูปตาราง
มหาโหรานำขึ้นมาจิ้มนิ้ววนไปมาอยู่ครู่ใหญ่ ค่อยเงยหน้าสบสายพระเนตรองค์ชายวายุภักษ์
แล้วกล่าววาจาพาให้ตะลึงพึงเพริดไปกันหมด

“มีผู้ถือครองเทพมหาธาตุ..บุกรุกนครเราพะยะค่ะ”

“แย่แล้ว..เช่นนั้นองค์หญิงชลธารกับองค์ชายธรณิณถือโอกาสบุกวังหลวงช่วงที่ข้าอ่อนกำลัง
พวกเขาฝ่าค่ายกลพายุดำทะเลทรายเข้ามาได้โดยที่ข้าไม่รู้ตัว” องค์ชายตรัส ด้วยความรู้สึกกังวลพระทัยฉายชัด

“จากการคำนวณของข้ามาเพียงหนึ่งหาใช่สอง พลังเทพมหาธาตุมหาศาลไม่ธรรมดา น่าแปลกตรงที่ตีกันยุ่งเหยิงนี่สิ
ระหว่างมหาธาตุวารีกับมหาธาตุอัคคี น่าจะเป็นองค์หญิงชลธารแน่แล้ว” มหาโหราผู้เฒ่าถวายรายงานอย่างละเอียด

“อยู่ทิศไหนท่านคำนวณได้หรือไม่” รับสั่งถามจากเหนือหัวอนิละ มหาโหรายังไม่ทันได้ตอบ
มหาดเล็กถวายอารักขานอกประตูตะโกนขัดขึ้น

“พระอาญามิพ้นเกล้า ทหารลาดตระเวนแจ้งเหตุด่วนพะยะค่ะ”
ทำเอาทุกคนต่างหันมองกันชั่วครู่ ก่อนเหนือหัวจะทรงรับสั่งอนุญาต

“เข้ามา” สิ้นกระแสรับสั่ง บานประตูเปิดออกพร้อมร่างมหาดเล็กถวายความเคารพอย่างนอบน้อมสำรวม
ค่อยถวายรายงานโดยเร่งด่วน

“นอกกำแพงวังด้านทิศประจิม เกิดรัศมีดวงโตสว่างวูบ ฝุ่นทรายกรรโชกอยู่พักใหญ่ ผู้คนแตกตื่นไปทั่ววังหลวง
ยังไม่มีผู้ใดเข้าไปสำรวจยังจุดนั้น ทหารเวรที่เห็นเหตุการณ์บนกำแพงวัง รีบนำความทูลเกล้าถวายรายงานองค์ชายวายุภักษ์
 ตามพระบัญชาให้ปฏิบัติโดยเคร่งครัดพะยะค่ะ" กล่าววาจาจบความ ค้อมศีรษะรออยู่นิ่ง

“กลกะลา..เจ้าเตรียมองครักษ์มือดีติดตามข้า 5 นาย วางกำลังคุ้มกันเสด็จพ่อเสด็จแม่
ท่านอาจารย์ข้าคงต้องรบกวนท่านช่วยดูแลทางนี้โดยเฉพาะเสด็จพ่อ เสด็จแม่ให้ข้าด้วย” รับสั่งทันที ไม่เสียเวลาแม้แต่น้อย

“เจ้าไม่ต้องกังวล..ข้ารับปากคุ้มกันความปลอดภัยของเหนือหัวและพระมเหสีเต็มความสามารถ
 เจ้าเองอย่าลืมระวังตัวให้มากวายุภักษ์ หากผู้บุกรุกเป็นองค์หญิงชลธาร เจ้าย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง
ควรหาวิธีป้องกันให้รัดกุมเข้าไว้” มหาโหราไม่ลืมกล่าววาจาเตือนศิษย์รัก ด้วยรักผูกพันห่วงใยประหนึ่งบุตร

“ข้าน้อมรับคำเตือน ไปกันเถอะกลกะลา” รับสั่งเสร็จส่งสายพระเนตรให้เหนือหัวกับพระมเหสี
ประหนึ่งให้สัญญาจะระวังองค์ ค่อยผินพระพักตร์มาหาองครักษ์คู่กาย เสด็จนำออกจากห้องบรรทมตามกันไป...
>
>
เวลาผ่านไปเท่าใดมิอาจรู้ได้ ผักตบค่อยฟื้นคืนสติ ปรือตาขึ้นมองก่อนกระพริบถี่เพื่อให้คุ้นชินกับความมืด
สำนึกแรกเขานึกถึงแม่ รีบหันมองรอบกายใจชื้นขึ้นมานิด เห็นกระเป๋าแม่ห่างไปไม่ไกล ข้างกันมีกระเป๋าเขาอยู่ด้วย
กระเป๋าคงบังหลังมองไม่เห็นแม่ รีบสาวเท้าเข้าไปพลันหยุดชะงักเมื่อพบแต่ความว่างเปล่า

‘แม่’ แม่ไปใหนอุทานในใจ ค่อยตั้งสติมองออกไปโดยรอบอีกครั้ง ต้องพบกับความแปลกใจ
ภาพที่เห็นในความสลัวลาง ยังพอให้สายตารับรู้ว่าที่นี่ไม่ใช่สลัมแถวบ้าน ผืนทรายสุดลูกตาเป็นภาพที่ไม่คุ้นแล้ว

‘สลัมหายไปไหน ที่นี่มันที่ไหน แล้วแม่อยู่ไหน มีแต่ผืนทรายเต็มไปหมด’ สมองครุ่นคิดเร็วจี๋
คำถามมากมายผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด แต่กลับไม่มีคำตอบ ตอนนี้เขารู้สึกร้อนใจ แม่คือสิ่งที่เขากังวลอันดับแรก
ไม่รอช้ารื้อกระเป๋าสัมภาระค้นเอาไฟฉายออกมาถือในมือ

เมื่อได้สิ่งที่ต้องการ เริ่มสาดไฟสอดส่องหาร่างของแม่ในบริเวณโดยรอบอย่างละเอียด
เงาตะคุ่มที่เห็นห่างไปกว่าสิบก้าว เป็นจุดที่ทำให้วิ่งดิ่งเข้าไปหาทันที

ผ้าห่มคลุมร่างแม่เอาไว้ ทำให้ใจชื้นโล่งอกบอกไม่ถูก ภายในเป็นแม่เล็กแน่แล้ว ผักตบคุกเข่าอุ้มเอาร่างแม่พาดบนตัก
คลี่ผ้าออกเป็นแม่เล็กซึ่งนอนไม่ได้สติแต่ยังมีลมหายใจอยู่ ค่อยเกลี่ยเส้นผมของแม่ที่ปรกหน้าจนดูยุ่งเหยิงอย่างเบามือ
พร้อมกับขานเรียกให้รู้สึกตัวไปพร้อมกัน

“แม่..แม่ครับ..แม่ฟื้นสิครับ” ทั้งเขย่าทั้งเรียก เมื่อแม่ไม่ยอมฟื้น ใจเสียไม่น้อยยังไม่มีการตอบรับ
ตัดสินใจอุ้มแม่มายังกระเป๋าสัมภาระ รื้อถุงยาหยิบหลอดยาดมมาจ่อจมูกพร้อมกับเรียกไม่หยุด
เขากลัวแม่สำลักควันจนหมดสติ ขืนไม่ฟื้นอาจมีผลต่อสมองเป็นเจ้าหญิงนิทราได้
แค่คิดก็กระวนกระวายใจแทบคุมสติตัวเองไม่อยู่

“แค่กๆๆ!!..ตบ..ลูก” เสียงแหบพร่าฟังแทบไม่ได้ยิน

“แม่ครับ..ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แม่รู้สึกตัวแล้ว” ดีใจจนน้ำตาไหล แม่สำคัญกับเขามาก
แค่แม่เรียกชื่อความวิตกกังวลก่อนหน้าหายไปหมด

“น้ำ..หิวน้ำ” แม่ร้องขอเสียงแหบแห้ง เขาไม่รอช้าค้นกระเป๋าหยิบขวดน้ำที่ยัดมาด้วย
เปิดฝาจ่อที่ปากเอียงให้ดื่มช้าๆ ป้องกันเกิดการสำลัก รีบดึงขวดหนีห่าง เมื่อแม่พยายามตะกายดื่มมากขึ้น

“ชู่ว!!..ช้าๆ ครับ อย่ารีบแม่จะสำลัก” แม่เล็กเชื่อลูก จิบทีละนิดจนพอใจ
รู้สึกดีขึ้นมากแล้วค่อยดันตัวลุกนั่ง พร้อมกวาดตามองไปรอบๆ

“อูยยย!!..เมื่อยขบทั้งตัว เราอยู่ที่ไหนกันตบ ทำไมมันดูแปลกๆ”
คำถามตามมา เพราะเธอรู้สึกไม่คุ้นต่อสถานที่ แปลกหูแปลกตาไปหมด

“ผมก็ไม่รู้..พอรู้สึกตัวเราอยู่ที่นี่แล้ว” ผักตบบอกไปตามจริง

“หรือว่า..เราตายแล้ว” แม่หลุดปากตาเบิกโต

“โธ่แม่!..ตายแล้วเราจะนั่งคุยกันแบบนี้ได้หรือครับ” ผักตบรีบแย้ง

“อ้าว! วิญญาณไง วิญญาณกำลังคุยกันอยู่” แม่เล็กเถียงกลับ

“โอ้ย!..ไอ้ตบแกหยิกฉันทำไม” ไม่ทันไรร้องเสียงหลง เมื่อลูกชายดันหยิกแขนเธอเฉย เล่นเอารู้สึกเจ็บไม่น้อย

“พิสูจน์ไงครับ ผมเป็นวิญญาณจะหยิกแม่เจ็บแบบนี้ได้ไหมล่ะ” หมดข้อโต้แย้ง สรุปเธอกับลูกยังไม่ตาย
รอดจากไฟคลอกอย่างมหัศจรรย์ แต่รอดมายังไงนี่สิยังไม่รู้คำตอบ กำลังสับสนมาโผล่ที่นี่ได้ยังไง

“เรายังไม่ตาย” แม่เล็กเปรยขึ้นเบาๆ เหมือนย้ำกับตัวเอง
แล้วสองแม่ลูกก็จ้องหน้ากันนิ่ง ต่างไม่มีคำตอบกับคำถามที่คิดตรงกัน

จังหวะนั้นเสียงฝีเท้าม้าดังมาแต่ไกล ฝุ่นทรายฟุ้งตลบอบอวลยังจุดที่อยู่ห่างไป
 แม้สองแม่ลูกจะมองไม่เห็นแต่หูกลับได้ยินชัด ต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก
ผักตบไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าสัมภาระของแม่กับเขาไว้ไม่ห่างตัว พร้อมกับรื้ออาวุธที่เพิ่งได้มาสดๆ ร้อนๆ
ปลดลูกโม่ตรวจรังเพลิงดูกระสุนบรรจุเต็มทุกนัด..เตรียมพร้อมเรียบร้อย

“ตบ..ลูก” แม่เล็กเห็นว่าลูกกำลังทำอะไร ได้แต่เอ่ยค้างแค่นั้น

“เตรียมพร้อมไว้ครับ เราไม่รู้ที่นี่ที่ไหนพวกที่กำลังมาเป็นใครด้วยเผื่อฉุกเฉินอาจได้ใช้..ถ้าพวกมันไม่ได้มาดี”
ลูกชายยืนกราน แม่หุบปากนิ่ง แต่ไม่ยอมงอมืองอเท้า ค้นกระเป๋าหยิบมีดปอกผลไม้ที่พกติดมากระชับในมือมั่น
ทั้งที่ไม่แน่ใจมีดนี้จะช่วยได้มากแค่ไหน แต่ก็ทำให้เธออุ่นใจกว่าการยืนรอมือเปล่าโดยไม่มีอาวุธสักชิ้น
ขบวนม้า 7 ตัวห้อตะบึงด้วยความเร็ว ตัวนำขบวนสีดำสนิทรูปร่างแข็งแกร่งขนเงามันวับ ตัดกับแสงจันทร์นวล
คบเพลิงกว่าห้าอันถูกจุดขึ้น เมื่อขบวนหยุดลงไม่ห่างจากสองแม่ลูก

ความเงียบปกคลุมจนเริ่มหายใจติดขัด องค์วายุภักษ์ยุพราชหนุ่มแห่งไตรคานควบม้าศึกคู่กาย
นำองครักษ์ติดตาม 6 นาย ตรงมายังแสงไฟประหลาดสีขาวนวลอย่างไม่เคยพบเห็น (แสงจากกระบอกของไฟฉาย)

พระองค์ถึงกับนิ่งงันไปพักใหญ่ เมื่อเผชิญหน้าบุรุษและสตรีวัยกลางคนล่วงเลยไปพอสมควร
แต่งกายผิดแผกจากผู้คนที่นี่ สตรีสีหน้าดูอิดโรยซีดเซียว ห่มผ้าคลุมร่างเอาไว้แลดูรุ่มร่ามอยู่ไม่น้อย

ส่วนบุรุษน่าฉงนเข้าไปใหญ่ สวมกางเกงขาสั้นรูปทรงแปลกตากับตัวเสื้อเนื้อบางเผยให้เห็นผิวขาวโผล่นอกร่มผ้า
แตกต่างจากบุรุษส่วนใหญ่ในแผ่นดินทะเลทรายมากนัก ล้วนมีสีผิวคล้ำแม้นเหล่าเชื้อพระวงศ์ไม่ได้สัมผัสแดด
ยังนับว่าขาวไม่เท่าบุรุษหนุ่มผู้นี้ ในมือสตรีมีมีดแหลมเล็กถือเอาไว้ ส่วนบุรุษมีวัตถุสามารถให้แสงสว่างจ้า
พร้อมวัตถุแปลกประหลาดมิอาจคาดเดาว่าเป็นสิ่งใด รูปทรงไม่เคยพบเห็นมาก่อน กระชับในมือขวามั่น
ท่าทางดูระมัดระวังตัวพอสมควร

“เจ้าเป็นผู้ใด ถึงกล้าบุกรุกไตรคานของเรา” ทรงรับสั่งถามสุรเสียงห้าวทุ้มทรงอำนาจ กลับทำหัวคิ้วเข้มของผักตบกระตุก
สีหน้าของแม่เล็กตะลึงพรึงเพริด เพราะสำนวนภาษาที่อีกฝ่ายใช้ทักทายฟังแปลกหู

“ผมไม่ได้บุกรุก ผมกับแม่มายังไงไม่รู้ ไตรคานคือที่ไหนเล่าครับ” ประโยคตอบโต้ของผักตบ
เล่นเอาขบวนขององค์ชายตาค้างตามเป็นแถว สำนวนภาษาท่าทาง เป็นสิ่งที่เหล่าองครักษ์ไม่เคยได้ยินมาก่อน
แม้นไม่กระด้างแต่กลับดูยโสโอหังพิกล ไม่เคยมีใครพูดถึงชนเผ่าที่กล่าววาจาในลักษณะเช่นนี้บนผืนแผ่นดินทะเลยทราย
มาดแม้นนครอื่นก็ไม่เคยรู้ว่ามี

“บังอาจ! เจ้าใยไม่สำรวมวาจา รู้หรือไม่กำลังปราศรัยอยู่กับผู้ใด”
กลกะลาเอ่ยวาจาขัดด้วยน้ำเสียงวางอำนาจ จนฟังดูห้วนดุไปแล้ว

“แม่ๆ..เรากำลังหลงมาซีกไหนของเมืองไทย หรือว่าเมืองลับแลในตำนานมีอยู่จริง”
ผักตบไม่สนใจคำพูดกลกะลา ก้มกระซิบกระซาบแม่เล็ก หลังพิจารณาการแต่งกายชุดรัดกุมสีดำของชาย 7 คนบนหลังม้า
เสื้อผ้าท่าทางกิริยาการวางตัวแปลกอยู่ไม่น้อย ยังกับละครพีเรียดย้อนยุคโบราณ คนที่คิดว่าเป็นหัวหน้าตัวใหญ่ชะมัด
ขนาดนั่งบนหลังม้ายังพอเดาได้ มีรูปร่างสูงใหญ่กว่าคนที่เหลือเสียอีก พวกที่ติดตามกะด้วยสายตารูปร่างใกล้เคียงกับเขา
แต่ไม่สำคัญเท่าคนพวกนี้ใช้คำราชาศัพท์พูดจานี่สิ ตัวหัวหน้าคงมีฐานันดรศักดิ์เป็นแน่

“เออ! ก็ว่าอยู่พวกมันท่าทางแปลก” แม่เล็กกระซิบบอกลูกชายไป ในเมื่อเธอไม่มีความเห็นอื่น
ที่นี่อาจเป็นเมืองลับแลแล้ว แปลกทั้งสถานที่และผู้คนกลุ่มนี้ แต่อย่างน้อยก็ต้องระวังตัว ผู้ชายตัวหนาใหญ่ตั้ง 7 คน
โดยเฉพาะคนที่เป็นผู้นำกลุ่ม ไม่ติดเธอกำลังระแวงโดนฆ่าหมกทรายล่ะก็ คงได้ชื่นชมกับความสง่างาม
ชนิดหล่อฉิบหายวายวอดไม่เคยพบเคยเจอ

“พวกเจ้าใยไร้สัมมาคารวะ กล้าแสดงกิริยาวาจาไร้มารยาทเบื้องพระพักตร์องค์รัชทายาทแห่งไตรคาน
 บ่าของพวกเจ้าคงไร้ศีรษะในอีกไม่กี่เพลานี้แล้วกระมัง” กลกะลาชักมีน้ำโห หลังสองแม่ลูกไม่สนใจคำพูดเขา
กลับหันไปซุบซิบกันหน้าตาเฉย ท่าทางมองไม่เห็นหัวใครนี่สิ ชนเผ่าใดกล้าบังอาจเหิมเกริมถึงเพียงนี้
ทั่วทั้งแผ่นดินแม้แต่พสกนิกรใต้อาณัติของศัตรู ล้วนรู้จักพระฉายาลักษณ์องค์ชายวายุภักษ์
แต่บุรุษหนุ่มกับสตรีนางนี้หาได้แสดงให้เห็น ว่าพวกเขารู้จักองค์ชายของตนแต่อย่างใด..ช่างน่าโมโหนัก

“ช่างเถอะ! ข้ารู้สึกพวกเขาไม่ใช่คนที่นี่ ท่าทางแปลกอยู่มากโข เราคงต้องนำไปไต่สวนหาข้อเท็จจริงดู
 ไม่แน่อาจเป็นกลอุบายพระปิตุลา ที่ข้าสนใจคือพวกเขาใช้แสงสว่างจากสิ่งใด ถึงมีสีขาวนวลดังจันทรา
นับเป็นเวทย์มนต์แบบไหนกัน” องค์ยุพราชหนุ่ม กลับสนพระทัยไฟฉายในมือของผักตบ
ไม่เคยเห็นวัตถุรูปทรงแบบนี้ให้แสงสว่าง จนจ้องมองไม่ได้เพราะทนความสว่างเจิดจ้าบาดพระเนตรไม่ไหว

“เช่นนั้นแล้วแต่พระประสงค์เถิดพะยะค่ะ..คงต้องให้องค์รักษ์สละม้าสองตัวคุมพวกเขาเข้าวัง
ข้าพระองค์สงสัยเช่นกันคนพวกนี้ใช้มนตราใด หรือเป็นพวกพ่อมดหมอผีนอกรีต” กลกะลารับพระบัญชา
รู้สึกกังขาต่อสิ่งที่องค์ชายทรงตรัสถาม เขาเองกำลังตั้งข้อสงสัยเช่นกัน ชีวิตพบเจอปะทะฝีมือพวกมีเวทย์มนต์มานักต่อนัก
ยังมิเคยเจอมนตราแบบนี้มาก่อน

“เจ้าสองคนจงตามเรากลับวังแต่โดยดี ห้ามตุกติกใช้เล่ห์เพทุบายอันใด มิเช่นนั้นศีรษะเจ้าอาจหลุดจากบ่าโดยไม่รู้ตัว”
องครักษ์หนุ่มหันไปสั่งผักตบกับแม่เล็ก แถมข่มขู่สำทับอีกต่างหาก มาดหมายในใจว่าสองแม่ลูกย่อมหวาดกลัววาจาที่ตนกล่าว
 ต่อให้เก่งกาจก็ต้องขลาดกลัวอยู่บ้าง


ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 27-12-2013 11:09:41

-  3  -




“ผมไม่ไปกับพวกคุณ ใช้สิทธิอะไรมาบังคับ
พวกเราไม่ได้คิดร้ายตั้งใจบุกรุกบ้านคุณ ตอนนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอยู่ที่ไหน
แนะนำตัวกันหน่อยไหม ผมชื่อผักตบ..ส่วนผู้หญิงคนนี้เป็นแม่ผมชื่อเล็ก
เราสองแม่ลูกมาโผล่ที่นี่ได้ยังไงไม่รู้ กล้ายืนยันไม่มีเจตนาบุกรุก
ที่พูดมาทั้งหมดล้วนเป็นความจริงไม่มีเล่ห์เหลี่ยมแอบแฝง
อีกอย่างเราไม่ถนัดใช้คำราชาศัพท์คุยด้วย พวกคุณเป็นใครตำแหน่งอะไรกรุณาเข้าใจเราด้วย”
ผักตบยืดอกเต็มความสูง ไม่มองกลกะลาสักนิด กลับเชิดคอตั้งอย่างมั่นใจ
สบตาองค์ชายวายุภักษ์ที่ทอดเนตรมองเขานิ่ง พูดเป็นจังหวะสม่ำเสมอ หนักแน่นเสียงดังฟังชัด
กิริยาแบบนี้ ทำเอาองครักษ์ฝีมือเอกอย่างกลกะลาถึงกับขบกรามกำมือแน่น
ไม่คิดจะมีคนอาจหาญไม่กลัวการถูกตัดหัวเช่นนี้

“เราเข้าใจ มิต้องกังวลภาษาที่เจ้าใช้กล่าวแต่อย่างใด เราคือองค์ชายแห่งนครไตรคานนามวายุภักษ์
ขณะนี้พวกเจ้าอยู่นอกกำแพงวังหลวง หากมิประสงค์ร้าย จงยอมตามเรากลับเข้าวัง
เรารับปากจะให้การต้อนรับเจ้าดุจอาคันตุกะ ขอเพียงให้ความร่วมมือ ตอบข้อซักถามในสิ่งที่เราสงสัย
ตอนนี้เจ้ามีอาวุธใดเป็นอันตรายต่อคนของเรา คงต้องให้องครักษ์เราเก็บรักษาเอาไว้ก่อน..ได้หรือไม่”
องค์ชายบังคับพระสุรเสียงทอดอ่อนกว่าเดิม หลังเห็นแววตาจริงใจที่ผักตบสบเนตรไม่เมินหลบ
ฉายแววมุ่งมั่นน่าเชื่อถือ โดยที่พระองค์เองก็ไม่ทราบสาเหตุ ว่าทำไมรู้สึกมั่นพระทัยต่อบุรุษผู้นี้

“นครไตรคานเหรอ ให้ตามเข้าวัง..ตกลงตามไปก็ได้ แต่มีเงื่อนไขของส่วนตัวของผมกับแม่
พวกคุณห้ามแตะต้องวุ่นวาย ไม่ว่าใครก็ห้ามยุ่ง ถ้าคุณยอมรับข้อเสนอ พวกเราจะยอมตามคุณไป”
ผักตบตัดสินใจโดยไม่ปรึกษาแม่เล็ก เริ่มรู้ตัวว่าที่นี่อากาศหนาวจับใจ ก่อนหน้าไม่ทันได้สังเกต
ดันมีเรื่องให้ตื่นเต้นจนลืมนึกถึง ตอนนี้เขารู้สึกหนาวเข้ากระดูก ยิ่งใส่เสื้อยืดผืนบางกับกางเกงขาสั้นยิ่งแล้วใหญ่
ฝืนตัวต้านให้ดูปกติไม่ออกอาการ ทั้งที่ขาเริ่มสั่นไปแล้ว

ข้อเสนอของผักตบ กลกะลาสบเนตรคมกล้าองค์ชายพร้อมส่ายหน้าเป็นการส่งสัญญาณไม่เห็นด้วย
กลับไร้ผลเมื่อองค์ชายมองแวบเดียวแล้วผินพักตร์ไปตอบรับอย่างไม่เสียเวลาใคร่ครวญ

“เรารับปากเจ้า เช่นนั้นขึ้นม้าตามเรากลับวังเถอะ” กลกะลาได้แต่นิ่งเงียบ
เคารพการตัดสินพระทัยของยุพราชรัชทายาทที่เคารพเทิดทูน

“ขึ้นม้า!!” สองแม่ลูกอุทานพร้อมกันสีหน้าดูตลก แม่แต่องค์ชายผู้รับสั่งทรงทอดเนตรเกือบหลุดแย้มสรวล
ยุพราชหนุ่มให้พวกเขาขี่ม้าเข้าวัง แต่พวกเขากับทำตาโต..ค้างนิ่งไปเสียอย่างนั้น

“มีปัญหาไรหรือเจ้า ไม่ควบม้าหรือจะย่างเท้า แม้อยู่นอกกำแพงวังหลวง แต่หากต้องย่างเท้าเจ้าคงต้องใช้เวลาเลยรุ่งสาง”
 พระองค์เห็นความลำบากใจบนใบหน้าสองแม่ลูก ที่เผลอหลุดปากพร้อมกันจนพระองค์เกือบแย้มสรวล
ด้วยความขบขันพระทัยไปแล้ว ทั้งสองออกอาการบ่งบอกว่าไม่แน่ใจกับการขี่ม้า ซึ่งองครักษ์ตามเสด็จเสียสละให้สองตัว
โดยเป็นฝ่ายไปนั่งซ้อนหลังม้าของสหายที่มาด้วยกันแทน

“ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ขี่ไม่ขี่ ผมกับแม่ไม่เคยขี่ม้าต่างหาก”

“เจ้ากล่าววาจาใดกัน มิมีผู้ใดไม่เคยขี่ม้าดอก ทารกที่นี่ล้วนฝึกการขี่ม้าตั้งแต่เล็ก เดินทางทะเลทรายย่อมต้องใช้ม้าหรืออูฐ
เจ้ากลับบอกเราไม่เคยขี่เช่นนั้นหรือ” ใช่มีแต่เพียงองค์ชาย ทรงไม่เชื่อในสิ่งที่ได้รับฟัง แม้แต่บรรดาองครักษ์ผู้ติดตาม
ตาค้างไปแล้วเช่นกัน เป็นเรื่องเหนือความคาดหมายนัก เรื่องปกติสามัญของคนที่นี่ ถือเป็นความจำเป็นพื้นฐานของผู้คน
ย่อมสามารถขี่ม้า อูฐ ลา สัตว์ที่ใช้เป็นพาหนะ ดันกลายเป็นความลำบากของสองแม่ลูกเสียแล้ว ไม่นับให้เป็นเรื่องขบขัน
ก็คงต้องหัวเราะทั้งน้ำตา ยกให้เป็นเรื่องโศกเศร้าหรือไรกัน..ช่างน่าขันเสียนี่กระไร

องค์ยุพราชหนุ่มต้องใช้ความพยายามพอสมควร เพื่อควบคุมพระองคาพยพมิให้หลุดแย้มสรวลขบขัน
ในขณะบรรดาองครักษ์ถึงกับเบือนหน้าหลบ ไหล่คุ้มมุมปากกระตุกตามกันเป็นแถว บางคนถึงกับกุมบังเหียนเกร็งนิ้วแน่น
เพื่อช่วยสะกดกลั้นไม่ให้หลุดหัวเราะขำคำพูดผักตบ ดันยอมรับหน้าตายว่าตนกับแม่ขี่ม้าไม่เป็น..
ถือเป็นความอดสูของผู้คนที่นี่ถ้าให้มายอมรับ ว่าไร้ความสามารถในการขี่หลังสัตว์ที่ใช้เป็นพาหนะในการเดินทาง
พวกเขาจัดให้เป็นเรื่องหน้าอายอันดับแรกด้วยซ้ำ

ผักตบเห็นความผิดปกติกิริยาชายแปลกหน้า พากันแสดงท่าทางอย่างอิลักอิเหลื่อ
กลั้นขำคำพูดเขาเพื่อรักษาภาพพจน์เป็นทิวแถว ไม่เว้นแม้แต่ผู้นำหน้าหล่อจากเดิมจ้องเขาไม่วางตา
ยังเฉมองกระเป๋าสัมภาระด้วยอาการหน้าคมแดงเห่อไปถึงต้นคอ ล่ามกระทั่งใบหูจนเห็นได้ชัด

“ผมไม่ใช่ผู้คนทะเลทราย ไม่เคยขี่ทั้งม้าทั้งอูฐ เคยแต่ขับรถยนต์กับมอเตอร์ไซค์ ท่าแบบนั้นก็ว่าไปอย่าง”
รีบแก้คำพูดเสียใหม่ ชักหงุดหงิดที่อีกฝ่ายเห็นเขาเป็นตัวตลก ยิ่งคุยยิ่งหนักหนาสาหัส
องค์ชายรูปงามฉายพระพักตร์งงงันคำพูดผักตบ ไม่รู้อีกฝ่ายหยิบยกสิ่งใดมาอ้างอิง

“เราไม่เข้าใจสิ่งที่เจ้ากล่าว รถคืออันใด มอไซคือสิ่งใดกัน” แม่เล็กกับผักตบเป็นฝ่ายตาเหลือกบ้าง
 เขาเริ่มเหนื่อยที่จะสื่อสารให้เข้าใจตรงกัน ผักตบมั่นใจผลัดหลงเข้ามาในเมืองลับแล..ไม่ต้องหาคำตอบให้ปวดหัว..

“เฮ้อ! เอาเป็นว่าบ้านเมืองของคุณไม่รู้จักหรอก เหมือนที่ผมกำลังทำความเข้าใจพวกคุณอยู่
ขืนคุยต่อคงไม่ได้ไปไหน ผมรู้สึกหนาวมีวิธีที่ไม่ต้องขี่ม้าเองไหม ซ้อนท้ายแบบพวกนั้นได้เปล่า”
พูดพร้อมกับสาดไฟฉายไปยังองครักษ์ที่ขึ้นนั่งซ้อนท้ายม้าสองคู่ พอเห็นแสงไฟกราดใส่ร่างตรงๆ ต่างพากันสะดุ้งลืมตัว

“เฮ้ยยย!!” ไม่สะดุ้งเปล่า หมอบตัวหลบเกือบตกหลังม้านี่สิ
เล่นเอาแม่เล็กเห็นเข้า หลุดหัวเราะขำออกมา..แบบไม่ไว้หน้าเลยทีเดียว

“ฮะฮ่าๆๆ..เดี๋ยวได้ตกม้าตายก่อนพากูเข้าวังไอ้พวกนี้”
ผักตบรีบหันไปขยิบตาส่งสัญญาณให้แม่ พอเห็นลูกทำแบบนั้น รีบยกมือปิดปากกลั้นขำจนตัวสั่น

“เจ้ากำลังทำคนของเราเสียขวัญ ห้ามใช้เวทย์มนต์เป็นอันขาด”
องค์ชายทรงรับสั่งเสียงห้วน ผักตบเพิ่งรู้คนพวกนี้ระแวงแสงของไฟฉาย

“โอเค..ผมไม่ใช้เวทย์มนต์ ตกลงไปได้หรือยัง”
เขายอมปิดไฟฉาย อาศัยแสงของคบเพลิงที่พวกองครักษ์จุดแทน

“พวกมันว่าแกมีเวทย์มนต์ว่ะ..ตบ” แม่กระแซะท่อนแขนแกร่งลูก พร้อมกระซิบบอกให้ได้ยินกันสองคน

“อืมแม่ก็เฉยไว้ อย่าทำให้เขาโกรธ เราต้องอาศัยพวกเขา”
ลูกชายถือโอกาสกำชับ ตอนนี้ไม่รู้เหนือรู้ใต้ ไม่รู้อะไรเป็นอะไร
อุ่นใจไว้ก่อนไม่ต้องลำบากอดตายท่ามกลางทะเลทราย มีคนท่าทางดูไม่เลวร้ายย่อมต้องคว้าโอกาสไว้เป็นดีที่สุด
อย่างน้อยเขามาจากบ้านเมืองทันสมัยของเทคโนโลยี จะอาศัยสิ่งนี้แหละเป็นข้อได้เปรียบหลอกล่ออีกฝ่าย...

“เช่นนั้นเจ้าให้มารดานั่งกับองครักษ์เรา ส่วนเจ้ามานี่เถอะ”

“ฝ่าบาท!!!” เสียงค้านของบรรดาองครักษ์ดังพร้อมเพรียง
ต่างคิดไม่ถึงว่าพระองค์จะเสี่ยง ยอมให้บุรุษแปลกหน้าใกล้ชิดวรองค์เช่นนั้น

“ทำตามรับสั่งข้า เขามีเวทย์มนต์พวกเจ้าหาใช่คู่มือ เช่นนั้นข้ามิอาจให้คลาดสายตาได้”
 สุรเสียงทรงหนักแน่น ไม่มีใครกล้าขัดพระประสงค์ เป็นอันสรุปแม่เล็กนั่งเกาะหลังกลกะลา
 กระเป๋าสัมภาระผักตบถือไว้เองทั้งสองใบ ไม่ลืมซุกปืนพกเหน็บเอวกางเกงพร้อมใช้งานได้ทุกเมื่อ
แต่พอจะขึ้นหลังม้าคนออกคำสั่ง อีกฝ่ายกลับโดดลงมายืนที่พื้น เล่นเอาคนเตรียมหาวิธีขึ้นนั่ง..ยืนงงไปหลายวิ

“เจ้าขึ้นก่อน” ฟังจบ ผักตบมุ่นคิ้วอย่างไม่เข้าใจ

“เราจะขึ้นตามหลัง” องค์ชายรับสั่งย้ำ เมื่อเห็นสีหน้าของผักตบไม่เข้าใจรับสั่งของพระองค์

“ผมบอกไปแล้ว ขี่ม้าไม่เป็นคุณจะมาซ้อนผมทำไม” เขารีบแย้ง

“ใครบอกเจ้าว่าเราจะให้เจ้าบังคับ เป็นเราดำเนินการเอง
เพียงแต่เรามิอาจให้เจ้าประกบด้านหลัง หมายถึงความปลอดภัยของเราต่างหาก”
จบประโยค หนุ่มหล่อจากเมืองกรุงถึงกับย่นคิ้วเข้ม สำรวจบุคคลที่เพิ่งรู้จัก
ที่แนะนำตัวว่าเป็นองค์ชายอย่างพินิจพิเคราะห์ ถึงตอนนี้ผักตบเพิ่งรู้สึก
ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าสูงใหญ่กว่าที่คิด ตัวโตดูแข็งแรงมาก น่าจะสูงราว 190 หรือ 2 เมตรด้วยซ้ำ
ไม่นับความหนาของรูปร่างทั้งที่สวมชุดดำรัดกุม ยังพอคาดคะเนจากมัดกล้ามซึ่งรัดตึงขึ้นรูปอย่างพวกนักรบโบราณ
ใบหน้าที่อยู่ห่างสองก้าว อดยอมรับอย่างไม่มีอคติ หล่อโคตร..หล่อชนิดที่ว่าไม่เคยเห็นใครหล่อแบบไอ้คนตรงหน้ามาก่อน
ลูกตาคมเข้มจ้องผักตบไม่กะพริบ มีพลังบางอย่างให้หนุ่มหล่อจากเมืองกรุงสัมผัสได้เช่นกัน
ผู้ชายคนนี้เป็นคนเด็ดเดี่ยวหัวรั้นน่าดู

“ผมก็ไม่ชอบให้ใครประกบข้างหลัง ที่ผ่านมามีแต่เป็นฝ่ายประกบ
จะให้เปลี่ยนแปลงขอบอกว่า ผมระแวงรับไม่ได้” คำพูดผักตบตีความได้สองแง่สองง่าม แต่คนฟังไม่เข้าใจ

“เช่นนั้นเจ้าจำต้องฝืนใจเสียแล้ว คิดเสียว่าหนนี้เป็นการยินยอมให้เราประกบหลังเจ้าครั้งแรกเถอะ
หากดื้อแพ่งเจ้าจักหนาวอยู่เช่นนี้”

‘เป็นเหี้ยไรขอประกบหลังกูวะ’ คนฟังสบถในใจ เมื่อไม่มีทางเลือก แถมสายตาแกมบังคับขององครักษ์บนหลังม้า
 เชิงตำหนิหาว่าเขาเรื่องมาก องค์ชายยอมเสียสละถึงเพียงนี้ยังไม่สำนึกอีก
ไม่เคยมีผู้ใดได้ร่วมอาศัยบนหลังม้าส่วนพระองค์มาก่อน อย่าว่าแต่ถึงขั้นได้นั่งคู่เช่นนี้..ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึง

“เออๆ..ก็ได้” หนุ่มหล่อตัดบท เขาหนาวจับใจขาแข็งมือสั่นแล้ว
วิธีโหนตัวขึ้นม้าดูเก้งก้าง แม่เล็กได้องครักษ์จับเอวยกนั่งไม่มีปัญหา
แต่เขานี่สิ..มือสองข้างถือกระเป๋าสองใบไม่มีว่าง จะเหวี่ยงตัวขึ้นท่าไหน
ม้าตัวนี้ไม่ใช่เล็กๆ ใหญ่โตแข็งแรงกว่าบรรดาทุกตัวเสียด้วยซ้ำ

“รบกวนถือกระเป๋าให้ผมหน่อย จะโหนตัวขึ้นหลังม้า” ผักตบพูดไปตามที่คิด ไม่ได้หวังหมิ่นพระเกียรติ
บรรดาองครักษ์หน้าเครียดกับการไม่สำรวมของบุรุษแปลกหน้าไปแล้ว บังอาจนักกล้าออกคำสั่ง
ใช้องค์ชายของพวกเขาเชียวหรือ แต่ไม่มีใครกล่าววาจาเตือน ฝ่าบาทยกหัตถ์ขึ้นห้ามโดยไร้พระสุรเสียง
เหมือนจะรู้ว่าองครักษ์ของพระองค์รู้สึกเช่นไร

“เช่นนั้นเจ้าอยู่นิ่งๆ” รับสั่งเสร็จ ไม่สนพระทัยว่าผักตบทำตามรับสั่งหรือไม่
พระองค์ถือวิสาสะขยับไปประทับซ้อนด้านหลัง ไม่มีใครทันคาดคิด อุ้งหัตถ์ใหญ่แสดงพละกำลังของท่อนแขนแกร่ง
รวบจับเอวผักตบ ยกลอยเหมือนอีกฝ่ายไร้น้ำหนัก วางบนหลังม้าอย่างนิ่มนวลไร้รอยขีดข่วน

“เฮ้ย!!..ฝ่าบาท!!” เสียงอุทานพร้อมกัน ต่างตรงความรู้สึก ผักตบไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะยกเขานั่งหลังม้าหน้าตาเฉย
หารู้ไม่ว่าที่องค์ชายกระทำ แอบใช้พลังธาตุวายุยกร่างเขาขึ้นหลังม้า ย่อมไม่กินแรงแม้แต่น้อย
สำคัญพระองค์ต้องการแสดงแสนยานุภาพให้ประจักษ์ จะได้ไม่เล่นตุกติกใช้เวทย์มนต์
ยามพระองค์บังคับม้าพากลับเข้าวังระหว่างนั้น

บรรดาองครักษ์ไม่คาดคิดองค์ชายของพวกเขา จะลดพระวรกายไปยกบุรุษแปลกหน้าที่ไม่ได้ตัวเล็กแต่อย่างใด
ออกสูงใหญ่พอพวกเขาขึ้นหลังม้าด้วยพระองค์เอง เมื่อเห็นสายพระเนตรกวาดมองให้หุบปาก
จึงไม่มีใครกล้าออกอาการ ยอมรับการตัดสินพระทัยองค์ชายเป็นที่ตั้ง ได้แต่หน้านิ่งหุบปากเงียบ..แม้แต่กลกะลาก็ด้วย
อย่างน้อยองครักษ์คู่กายก็สังเกตรู้ ว่าเจ้าชีวิตสำแดงฤทธานุภาพของมหาธาตุคู่บารมี

“ไปกันเถอะ” พระองค์ไม่สนพระทัยกับเสียงอุทาน ประหนึ่งไม่มีผู้ใดเอ่ยอะไรออกมา
เหวี่ยงพระวรกายประทับซ้อนด้านหลังผักตบ คนที่นั่งอยู่ก่อนเกร็งตัวอัตโนมัติ
เมื่อสัมผัสความแนบชิดแผ่นอกแน่นตึง รู้สึกแปลกพิกล..งงหนักคือไอ้ผู้ชายคนนี้มันเป็นองค์ชายคนแรก
ที่ยกเขาด้วยแขนอย่างไม่ออกอาการหนักนี่สิ..’แรงคนหรือควายแน่วะ’

“ออกเดินทาง” สิ้นกระแสรับสั่ง ม้าศึกคู่บารมีทะยานนำฝุ่นตลบ
มุ่งหน้ากลับเข้าประตูวัง โดยมีองครักษ์ห้อม้าตามติดไม่ทิ้งระยะห่าง

คนที่นั่งบนหลังม้าใจเต้นกระหน่ำ ค้นพบประสบการณ์แปลกใหม่ สำคัญรู้สึกพิลึกพิลั่นชอบกล
อ้อมแขนแกร่งรวบ กอดกักเขาไว้ไม่กล้าขยับ ลมหายใจอุ่นเป่ารดท้ายทอย
เป็นครั้งแรกที่ผักตบรู้สึกตัวเล็กกว่าผู้อื่น ก่อนหน้ามีแต่เจอคนตัวเล็กกว่าเขาประจำ
คนผู้นี้ไม่ถามหรือชวนคุยตลอดการเดินทาง ผิดคาดพอสมควรนึกว่าจะชวนคุยไม่ให้รู้สึกกระดากเสียอีก



มาอัพตามนัดนะคะ เจอกันอีกทีปีหน้าเลยค่ะ วันพุธนะคะ 555!
มาลุ้นมาติดตามการใช้ชีวิตประจำวัน ของผักตบกับแม่เล็ก ภายในวังที่กำลังจะวุ่นวาย
ทั้งขำ มัน ฮา และจะได้เห็นความเจ้าเล่ห์ ชิงไหวชิงพริบของผักตบกับเจ้าชายสุดหล่อ

รักคนอ่านและขอบคุณกำลังใจจากนักเม้นท์ทุกคน สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้า
จะดื่มฉลอง กิน เที่ยว ก็ให้ระวังความปลอดภัยของตัวเองและคนรอบข้างด้วยนะคะ
ขอให้มีความสุขทุกคนค่ะ :pig3: :L1: :กอด1:

ปล.ตอนนี้ยาวสมใจกันเลยทีเดียว อัพให้เพราะติดวันหยุดยาวจร้าาาา!!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 27-12-2013 11:37:21

คนแรกเปล่าหว่า :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 27-12-2013 11:40:21

บ๊ะแล้วๆๆๆ ตลกอ่ะกลัวแสงไฟฉาย 555+ ผักตบเอ้ย...หลังจากนี้ท่าทางภาพลักษณ์เดิมๆ จะถูกกลบไปทีละนิดแล้วล่ะมั้ง นี่ไม่ทันไรก็โดนเข้าอุ้มขึ้นม้าซะละ คริๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 27-12-2013 11:42:27

ตอนนี้ยาวได้ใจมากเลยค่ะ

บอกเลยว่ายังอยากให้มีต่อ  อยากอ่านต่อ่ะ

ลุ้นจนตัวโก่งกับความลับที่ค่อยๆถูกเปิดเผยออกมา

แค่คิดว่าชีวิตในวังของผักตบจะวุ่นวายขนาดไหนก็สนุกแล้วอ่ะ

รอติดตามตอนต่อไปค่ะ

+1และเป็ดน้อย

สุขสันต์วันปีใหม่นะคะพี่ลักษณ์   :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 27-12-2013 11:51:54

มาถึงก็โดนขอประกบเลยนะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 27-12-2013 11:55:46

เจอกันแล้วๆๆๆ  :hao6:



ได้เสียเงินซื้ออีกแน่ๆ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 27-12-2013 11:58:36

ท่าจะฮาอ่ะ สนุกน่าติดตามมากๆค่ะ :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 27-12-2013 12:16:40

ต้องร่วมหอกันเพื่อมีสี่ธาตุ อิอิ เขินวุ้ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: somsone ที่ 27-12-2013 12:18:42

กรี๊ดดดดด!!!!! เจอกันนแร้ว ๆๆ รอนะค่าาา :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 27-12-2013 12:20:12

ชอบยาวๆ ค่า อิอิ

ในที่สุดก็ได้เจอกันซักที รอคอยมานาน
ผักตบของเราก็โดนขอประกบหลังซะแล้ว
มันคงสยิวน่าดู ประกบครั้งแรกโดยองค์ชาย
กลังจากนี้คงมีเรื่องยุ่งๆ ในการใช้ชีวิต
ของผักตบและแม่เล็ก อีกเพียบ

รอตอนต่อไปค่า^_^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: yokky34 ที่ 27-12-2013 12:25:30

คึ คึ เค้าชอบแม่เล็กแหละ ฮาได้ทุกสถานการณ์ 555555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 27-12-2013 12:26:27

ไม่เสียแรงที่รอคอย
เค้าได้เจอกันแล้วววว น้่องตบหวั่นไหวด้วยจ้าาาาา กริกริ

แทบรอวันพุธหน้าไม่ไหว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 27-12-2013 12:28:28

ความมันส์กำลังจะบังเกืดในวังหลวงเมืองไตรคานแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: 【focus_kung】 ที่ 27-12-2013 12:28:45

เพิ่งมาตามอ่านค่ะ
ถึงตอนนี้ละฮาาาา 555555555555 แค่โดนขอซ้อนหลังก็เป็นลางละหนูตบเอ๋ย (เตรียมตัวเป็นว่าที่พระมเหสีขององค์ชายได้เลย โฮะๆๆ)
ต่อไปนี้จะได้ตอนฮาๆบ้างละ หลังจากเข้มข้นมาเยอะ ว่าแต่จะไปจีบกันอีกท่าไหนละเนี่ย??
รอตอนหน้าไม่ไหวแทบจะขาดใจแล้ววว >< :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 27-12-2013 12:32:43

ผักตบคงไม่ซนจนกินมุกดำนะเออ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 27-12-2013 12:38:01

เจอกันแล้วววว  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 27-12-2013 12:54:20

อุ้ย ขอตอนต่อไปด่วนเลยค่าาาอิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 27-12-2013 13:07:00

บวกทุกตอน อ่านได้ยาวสะใจเหลือเกิน  ชดเชยของปีนี้ใช่มั้ยละจ้า   :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 27-12-2013 13:43:20

ดีใจที่ผักตบกับแม่เล็กไปโผล่ที่เมืองไตรคาน

จะได้อุ่นใจว่าปลอดภัยแน่ๆ

สงสัยว่าพระปิตุลากับเมียจะเป็นทายาทของธาตุชั่วกาลก่อนรึเปล่า


รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 27-12-2013 13:45:09

ในที่สุดดด ก้เจอกันแล้วววว
 :hao6: :hao6: :hao6:
ผักตบหวั่นไหวกับองค์ชายด้วย อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 27-12-2013 13:51:12

หลงยุคมาเจอกันแล้ว
ดูท่าวังจะป่วนก็คราวนี้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 27-12-2013 13:54:39

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เจอกันแล้ว


แอร๊ยยยยยยย เร็วเข้ารีบใช้พลังไข่มุกดำเร็ว  :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 27-12-2013 14:12:31

พวกพระเอกมารับน้องผักตบแล้ว เห็นไฟฉายคิดว่าเป็นเวทมนต์ของผักตบ
แล้วพลังน้ำที่ช่วยผักตบมาอยู่ที่ไตรคาน อย่างนี้แสดงว่า ทั้งชลธารกับผักตบก็มีพลังธาตุทั้งสองอย่างเหมือนกันแน่เลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 27-12-2013 14:19:04

ยาวสะใจโคตร พวกเขาได้เจอกันแล้ว :katai2-1:  รอดูความวุ่นวายเมื่อผักตบได้เข้าวังหลวง :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 27-12-2013 14:19:42

ลุ้นๆๆๆ  :katai2-1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 27-12-2013 14:43:38

ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกๆ แถมแหวกแนวอีกเรื่องนี้ให้ได้อ่านนะฮะ
ขอโอกาสสวัสดีปีใหม่ คุณลักษ์
ขอให้มีความสุข สุขภายกายและใจแข็งแรง
เดินทางท่องเที่ยวปลอดภัย ไร้กังวลนะฮะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 27-12-2013 14:46:52

555555555
ต้องมีเรื่องฮาๆในวังแน่ๆเลย
ติดตามตอนต่อไปค่ะ :)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 27-12-2013 14:51:29

แหม่... มีขอประกบหลังครั้งแรก...

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 27-12-2013 14:54:40

เอาละเว้ย!!!!..หนูตบใช้เวทย์มนต์
กับองค์ชายได้ไง....โดนประกบหลังซ๊าาาาา...
มายาวดีแท้...อ่านเพลินเจอกันตั้งปีหน้าเชียว
รอเป็นปีเลยงานนี้..อิอิ....
รอความมันปีหน้าต่อไป...ปีใหม่มีความสุขพบแต่ความดีสิ่งดี ๆ กันทุก ๆ คนเลยนะเจ้าคะ.... :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 27-12-2013 14:58:56

ในที่สุดก็เจอกันแล้ว
ผักตบและแม่เล็กคงจะเจอประสบการณ์ใหม่ ๆ เยอะเลย
องค์ชายก็คงจะปวดสมองใช่เล่น
รอตอนต่อไปนะ :กอด1:

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้า ขอให้ทุกคนมีความสุขมาก ๆ นะ :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 27-12-2013 15:17:14

งานนี้มันแน่ๆ
มาจากคนละภพกันเลย
แถมผักตบกับแม่เล็กก็ใช่ย่อย
ได้ป่วนวังกันทั้งคู่แน่ๆ 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 27-12-2013 15:27:11

ผักตบ ต่อไปเจ้าจักต้องเปลี่ยนบทบาทเสียแล้ว

จากเป็นผู้ประกบ ต้องแปรเปลี่ยนเป็นถูกประกบเป็นแน่แท้

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าจ้าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 27-12-2013 15:46:30

เค้าเจอกันแบ้วๆ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 27-12-2013 16:12:29

แอร๊ย!!!!!!! ><!  :hao6: :hao6:

รีบๆมาต่อนะ สู้ๆคนเขียน  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 27-12-2013 16:18:46

อร๊ายยย พออ่านก็หายค้าง แต่พอจบตอนนี่สิ ค้างยิ่งกว่า :ling1:

อ๊ากกกก วันพุธหน้าเลยหรอเจ้าคะ  :katai1:

ฮึก อด ทน ไว้! รอ มาอัพต่อเยอะๆน๊าาาาา คิดถึ๊ง คิดถึง(ผักตบกับเจ้าชาย)ฝุดๆ

 :katai4:

 :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 27-12-2013 16:34:57

ฮะๆ  อ่านผักตบโดนประกบแล้วฮาอ่ะ  ว่าแต่....  นึกภาพเจ้าชายหลงรักผักตบไม่ออกเลยน้า  แบบว่าผักตบไม่ได้ตัวเล็กหน้าหวานอะไรแบบนี้ไง  อยากรู้จังว่าจะรักกันตอนไหน 

แต่ก่อนที่เจ้าชายจะรักกับผักตบ  เจ้าชายอาจจะต้องปวดหัวกับผักตบก่อนล่ะมั้ง  เพราะผักตบกับแม่แสบใช่เล่น :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 27-12-2013 17:13:23

ว๊ายๆๆ ขอประกบหลังท่ามกลางสายตาสาธารณชนซะงั้น ถ้าองค์ชายรู้ความหมายของผักตบนี่คงไม่ได้เข้าวังกันพอดี 
อย่างงี้ก็มีโอกาสชนะใสๆ รอแค่ให้นังน้องตบยอมให้องค์ชายประกบทั้งหลังทั้งหน้าจริงๆวันไหนเท่านั้นเอง คิคิคิ  :-[
ตอนนี้ยาวสะใจดีจัง แต่พอจบแล้วอยากอ่านต่ออีกไวไว  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 27-12-2013 17:40:23

โอ้วววว ยาวสมใจเลยย~  :katai2-1:
ขอบคุนคุนลักมากๆเลยจ้าา

ผักตบโดนประกบหลัง คึคึ :hao6:

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าเช่นกันนะก๊าบคุนลัก  :mc4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 27-12-2013 17:55:06

เย้ๆๆๆ เจอกันแล้ว เข้าวังไปคงจะเรื่องสนุกๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 27-12-2013 17:55:51

ในที่สุดก็เจอกันเนอะ เย้ๆ เรื่องราวของตบจะเป็นไงต่อเน้อ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 27-12-2013 18:36:15

แอร๊ยยยย อยากอ่านต่อแล้วจ้าาา
เจอกันครั้งแรกก็เจรจาขอประกบกันเลย 5555555  สุดท้ายผักตบโดนประกบ  แหม มันช่างเป็นลางุบอกเหตุ  :hao6:
สองคนนี้มาเจอกันต้องบอกว่า มวยถูกคู่  รอไม่ไหวแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luzileas ที่ 27-12-2013 19:22:44

ได้เจอกันแล้วๆ  น้องตบโดนขอประกบหลังซะแล้ว  โชคดีนะเนี่ยที่มาโผล่ที่ไตรคาน  ปลอดภัยแล้วนะน้องตบ  ตอนนี้ก็รอว่าองค์ชายจะใช้ใข่มุกดำเมื่อไรนะ  อิอิ 

สวัสดีปีใหม่นะค่ะคุณลัก  ขอให้มีความสุขมากๆ  สุขภาพแข็งแรง  และที่สำคัญแต่งนิยายสนุกๆอย่างนี้ต่อไปนะค่ะ  Happy Newyear ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 27-12-2013 19:32:13

องค์ชายกะผักตบเจอกันแล้ว อุ้มกันด้วย แอร๊ยยย หนูตบโดนประกบหลัง
อีกหน่อยก็โดยนาบทั้งตัวแหละ ลุ้นๆ อยากอ่านตอนต่อไปไวๆ><

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 27-12-2013 19:44:09

อร๊ายมาแล้ววววว ดีใจจัง    สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าค่ะคุณlux ขอให้มีความสุขตลอดปีและเป็นกำลังใจในการแต่งนิยายค่ะ

น้องผักตบเจอคู่แล้ว ท่าทางเจ้าชายวายุจะชอบๆผักตบนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 27-12-2013 20:07:54

ขอบคุณครับ

สนุกมาก ชอบทุกเรื่องที่คุณLuk แต่งเลย ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 27-12-2013 20:11:03

 :impress2: :-[ :o8:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 27-12-2013 20:17:06

กรี๊ดดดดดด ผักตบกับเจ้าชายเจอกันแล้ว

อ่านยังไม่จุใจเลย

ยังอยากอ่านอีก

ต้องเจอกันปีหน้าจริงเหรอเนี่ย

เที่ยวให้สนุก

เดินทางปลอดภัยนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 27-12-2013 20:34:14

 :hao7:  เค้าได้พบกันแล้ว   ตอนนี้ยาวสะใจมากมายเลยค่ะ  แต่อยากได้ตอนต่อไปแล้วค่ะ  มาต่อก่อนกำหนดไม่ได้เหรอค่ะ

+1  ให้ไปเผื่อจะได้ตอนใหม่มาแทนกัน   :mew1: :mew1: :mew1:


  ในโอกาสปีใหม่นี้ขอให้คุณลักษ์มีความสุข  สุขภาพแข็งแรง  ร่ำรวยเงินทอง  นะค่ะ  สาธุ   :call:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 27-12-2013 21:16:31

องค์ชายรีบๆใช้มุกราตรีดำกับน้องตบนะ เด๋วไม่ทันพระปิตุลากับเมียเขา
เป็นห่วงเมืองไตรคานนะเนี่ย เปล่าหื่นเล้ยยยยย :hao7: :hao6: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: venuz ที่ 27-12-2013 22:25:15

พระ-นาง(?) เจอกันแล้ว 
มีการประกบหลังกันด้วย  :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 27-12-2013 22:28:44

งงก็งงขณะหน้าสิ่วหน้าขวานยังมีแก่ใจเล่นคำสองแง่สองง่าม
แต่พอโดนประกบหลังล่ะเงียบเลย หึหึ



 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 27-12-2013 22:36:16

เดินทางโดยสวัสดิภาพน้าคุณลักษณ์
555 เจอกันครั้งแรกก็โดนประกบแล้ว หึๆ. ผักตบเอ๋ย คาดว่าภายหน้ามิน่ารอด อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 27-12-2013 22:46:14

ฮ่าฮ่าผักตบเอ๊ยนี่ครั้งแรกนะยังรู้สึกขนาดนี้  เคยเจอมาแต่เป็นรับตัวเองมาเจอเองรู้สึกหงอเลย  แฮปปี้นิวเยียร์ล่วงหน้าคัฟพี่ลักษ์

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 27-12-2013 23:17:12

ได้เจอกันแล้ว :กอด1: :กอด1: :กอด1:

รอตอนต่อไปค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: evilbluesky ที่ 28-12-2013 01:13:10

# สัวสดีปีใหม่น่ะค่ะ ขอให้มีความสุขในปีใหม่นี้ค่ะ

วายุ เจอกะ ผักตบ นางเอกชื่ออย่างแนวเลย

เจอกันแล้วๆ  :hao7: จะรอตอนต่อไปน่ะคร้า

ตอนหน้าขอ 2 ตอนรวดเป็นของขวัญปีใหม่ได้ไหมค่ะ  :call:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 28-12-2013 04:44:27

เจอกันแล้วววววว

 :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 28-12-2013 06:20:02

โดนประกบหลังซะแล้วนะคะผัก อิอิ :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 28-12-2013 09:13:05

ขนาดไฟฉายยังกลัวขนาดนี้

ถ้าปืนเนี่ย จะขนาดไหน   :z2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-12-2013 16:40:17

และแล้วเขาก็เจอกัน งานนี้สนุกแน่!! แต่สงสัยว่าผักตบใช้มหาธาตุได้ทั้งสองเลยใช่ไหม(นำ้กับไฟ)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 28-12-2013 21:47:36

ขอบคุณสำหรับตอนที่ยาวมาก
และสวัสดีปีใหม่เช่นกันครับ

รอคอยเจอกันปีหน้า ขอให้สุขสันต์วันปีใหม่
ปล.ไม่เคยผิดหวังกับผลงานคุณลักษ์จริงๆ  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 28-12-2013 21:53:37

มารอผักตบปีหน้าจร้าาาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 28-12-2013 23:18:29

 :impress2: เจอหน้ากันครั้งแรกก็ตีฝีปากกันซะแย้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: janezilla ที่ 28-12-2013 23:40:54

สนุกมาก~~~~~~~~อ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: -i z e l i z e- ที่ 29-12-2013 01:05:19

>//<

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 29-12-2013 04:26:13

ผักตบเจอองค์ชายแล้ว :mc4:
ผักตบกะแม่เล็กใช้ชีวิตในวัง ต้องมีหลายคนปวดหัวแน่ๆ :m20:


สวัสดีปีใหม่คุณLuk ล่วงหน้า :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 29-12-2013 06:41:41

น้องตบนึกว่าราชครูจะไว้ชีวิตจริงๆ ซะอีก

ทที่แท้ร้ายกาจสุด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 29-12-2013 11:15:17

อ่านตอนนี้แล้วอย่างฮา :laugh3: ผักตบกับวายุภักษ์เจอกันแล้ว คิคิ :m4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 29-12-2013 14:32:07

เจอกันแล้ว! ดูท่าความวุ่นวายกำลังจะมาเยือนนครนี้ซะแล้ว :laugh:
ต่างฝ่ายต่างมาดแมนกินกันไม่ลง สาวๆคงเป็นปลื้มกันทั้งวัง
และมันคงอลหม่านน่าดู เพราะถูกเข้าใจผิดว่ามีเวทมนต์ซะนี่
รอติดตามตอนหน้าอย่างใจจดใจจ่อ จะป่วนขนาดไหนกันนะ
ขอบคุณคนเขียนมากๆสำหรับตอนยาวๆตอนนี้ค่ะ :กอด1:
ป.ล. ปีใหม่นี้ขอให้คนเขียนสุขภาพแข็งแรงนะคะ ทั้งกายทั้งใจ
สมหวังในทุกสิ่งที่ทำ และเดินทางปลอดภัยค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 29-12-2013 23:05:58

สุดยอดดดดดดดดดดดดดอีกแล้ววววววววววววว

รอนะฮะ  สู้ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Littlesir ที่ 29-12-2013 23:16:54

เพิ่งมาอ่านนิยายของคุณลักเรื่องแรกคับ
อยากบอกว่าชอบมากกก
ผักตบดูเป็นคนฉลาดและเจ้าเล่ห์มากอ่ะ ไม่ได้ใสซื่อ แต่ก็ไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไร
เขาแค่ปกป้องตัวเองจากโลกภายนอกอันหาคนที่จริงใจได้ยากนัก
ความคิดของตบดูสะท้อนความคิดของคนสมัยนี้ดี ชอบๆ
แม่เล็กกับผักตบจะสร้างความวุ่นวายอะไรในวังบ้างนะ???
รอตอนต่อคับผ้ม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 29-12-2013 23:17:19

เจอกันแล้วอิอิ



ว้าวววววววว




เหมือนจะสปาร์คกันนะ




รอตอนต่อไปค้าบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: RenaBee ที่ 30-12-2013 01:01:43

เพิ่งได้มาอ่านสนุกมากเลยค่ะ กล้ามชนกล้ามอู้ยย ผักตบท้องได้ด้วย ขอติดตามต่อไปและต่อไปเลยค่า  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 30-12-2013 10:47:35

ท่าทางคงป่วนน่าดู  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: FeeDtheCAT ที่ 30-12-2013 11:17:57

ขอบคุณคับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 30-12-2013 22:50:01

สนุกค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 31-12-2013 18:34:08

ผักตบโดนอุ้มมมม :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 31-12-2013 21:24:23

มาอ่านรอบสองระหว่างรออัพตอนใหม่ปีหน้า

ยิ่งอ่านยิ่งหลงผักตบกับแม่เล็กเพิ่มขึ้น
รอดูว่าวีรกรรมการบุกวังของทั้งสองจะเป็นไง
คงปวดหัวพ่อวายุน่าดูชม แค่คิดก็สนุกแระ

Happy new year

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 01-01-2014 10:38:29

 :haun4: ชอบแนวนี้จัง ฟินเวอร์

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 01-01-2014 11:18:43

มาปูเสื่อรอค้าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 01-01-2014 16:42:23

ได้เจอกันแล้ว  :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 01-01-2014 17:07:34

วันพุธแล้ววว  :mc4:
มาปูเสื่อรอแล้วจ่ะ  :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 01-01-2014 19:37:05

เจอกันแล้ววววว จากนี้ไปคงจะมันส์น่าดู

ติดตามเช่นเคยค่ะ :)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 01-01-2014 21:01:04

มาปุเสื่อนอนรอตอนต่อไป :sad2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 01-01-2014 22:29:24

แล้วผักตบจะรู้วิธีใช้พลังไหมนั่น แล้วอาจารย์ของวายุจะรู้ไหมว่าผักตบเป็นคนที่มีธาตุ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 24/12/56 #P.11 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Ong156 ที่ 01-01-2014 23:06:00

มาปูเสื่อรอเรื่องนี้ด้วยคน  :z1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Annazang ที่ 01-01-2014 23:10:54

กดรีเฟรชรัวๆ :katai4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ตัวไหมอ้วนกลม ที่ 01-01-2014 23:16:18

 :t3: :t3: :t3:  รอผักตบค่ะ   ผักตบน่ารักมากกกกกก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: chindo ที่ 01-01-2014 23:52:50

มาตอนดึก นึกว่าจะได้อ่านต่อ  ปูเสื่อรอต่อไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 02-01-2014 09:46:27

ไหนคุณลักซ์บอกว่าจะมาวันพุธ
วันนี้วันพฤหัสแล้วยังไม่มาเลย
คิดถึงผักตบแล้วน้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: t152_rakjai ที่ 02-01-2014 10:52:13

มานั่งรอจ๊า   :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luzileas ที่ 02-01-2014 10:56:39

น้องผักตบยังไม่มาเลย  รอๆๆอยู่นะค่ะ คุณลัก  คิดถึงน้องตบจะแย่แล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 02-01-2014 11:28:06

มาปูเสื่อนอนรออีกวัน :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: ||toxic-love|| ที่ 02-01-2014 11:47:13

ปูเสื่อนอนรออออออออออออ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: hatachiii ที่ 02-01-2014 15:19:16

วันพฤหัสแล้วววคราบ คุณลักษณ์ยังไม่มาซะที. อดใจไม่ไหวแล้วน้าคราบ  :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 02-01-2014 15:53:02

เย้ๆๆๆ ผักตบมาแว้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 02-01-2014 15:53:45

-...-
มาปู่เสื่อรอชม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: geah ที่ 02-01-2014 16:01:19

[font=times new romaถn]happy new year 2014 l make a wish your good year and good luck naka pee luk :L1: :L1:[/font]

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 02-01-2014 16:15:50

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 7...แปลกถิ่น



“เชิญนายท่านพำนักห้องนี้ สักครู่นางกำนัลจะนำอาภรณ์และน้ำสำหรับชำระร่างกายมาปรนนิบัติ
ขาดเหลือต้องการสิ่งใดเพิ่มเติมนายท่านสามารถแจ้งพวกนางโดยตรง” ผักตบฟังคำของชายแปลกหน้า
ซึ่งรับคำสั่งให้พาเขามาห้องพัก ทั้งที่เขายืนกรานขอพบกับแม่เล็กก่อนกลับไม่มีใครฟัง

พอมาถึง..เข้าใจคงเป็นในวังตามที่เจ้าชายวายุภักษ์อะไรนั่นบอก รู้สึกตื่นตาตื่นใจอยู่ไม่น้อย
เล่นตกแต่งประดับประดางดงามเกินบรรยาย จะว่าไปแล้วเขาไม่สามารถหาคำตอบให้ใกล้เคียง
ว่าคนแปลกหน้าที่ใช้คำพูดกิริยาท่าทางไม่คุ้นหู เป็นชาวลับแลเผ่าไหนด้วยซ้ำ

ถึงแม้โครงหน้าผิวพรรณใกล้เคียงคนไทย กลับมีร่างกายสูงใหญ่ค่อนไปทางชาวอาหรับ
สิ่งสำคัญแต่งกายผิดจากคนไทยยุคเจ้าขุนมูลนาย ที่เคยมีโอกาสดูจากภาพยนตร์ ได้อ่านผ่านตาอย่างสิ้นเชิง

ผู้ชายสวมเสื้อกางเกงสีพื้น เนื้อผ้าคล้ายผ้าซาตินเรียบลื่นเงางาม เครื่องประดับสร้อยสังวาลย์ รัดเกล้า
กำลงกำไลแขนข้อเท้าไม่มีแม้แต่น้อย มีเพียงเชือกรัดผมเอาไว้ ส่วนใหญ่ล้วนผมยาวทุกคนไม่มีผมสั้น

พวกผู้หญิงสวมชุดคล้ายส่าหรี แต่ไม่มีผ้าปิดหน้าโพกหัวเท่านั้น จึงไม่สามารถฟันธงเป็นเผ่าไหน เครื่องประดับตุ้มหู
สร้อยคอ สร้อยข้อมือมีพองาม รูปร่างอรชรตัวเล็กกว่าผู้ชายอย่างเห็นได้ชัด เทียบตัวพอกับแม่เล็ก
ยังไม่เห็นใครสูงเป็นพิเศษยกเว้นพวกผู้ชาย ที่สูงใหญ่บึกบึนไล่กันหมด

“เดี๋ยว!..แม่ผมล่ะ พวกคุณแยกไปที่ไหน” เขาห่วงแม่ ยิ่งหลงมาต่างถิ่นโดยไม่รู้เหนือใต้แบบนี้
เขาไม่ต้องการแยกกับแม่ พยายามยืนกรานบอกไอ้เจ้าชายนั่น สุดท้ายอีกฝ่ายไม่ยอมฟังคำพูดเขาเลย

“ที่นี่แยกตำหนักพำนัก บุรุษสตรีซึ่งมิได้ร่วมวิวาห์เป็นสามีภรรยามิอาจพำนักร่วมกัน ถึงแม้สตรีผู้นั้นจักเป็นมารดา
ก็มิอาจละเมิดประเพณี หวังว่าเจ้าจักเข้าใจเราเช่นกัน” คำพูดสุดท้าย ก่อนอีกฝ่ายจะสั่งคนของตัวซึ่งมารอต้อนรับ
ให้พาเขามายังห้องนี้ แล้วหายหัวไปเฉยเลย

ส่วนแม่เล็กทันเห็นหลังแวบๆ มีผู้หญิงกลุ่มหนึ่งประมาณ 4-5 คนพาไปไหนไม่รู้ ไม่มีโอกาสคุยด้วยซ้ำ
ป่านนี้จะเป็นยังไงรู้ว่าไม่เป็นอันตราย อีกฝ่ายให้การต้อนรับตามที่รับปาก แต่ที่เขากังวลคือไม่คิดว่าต้องแยกกัน 
อย่างที่รู้เขาไม่เคยทิ้งให้แม่นอนลำพังมาก่อน แม่เองก็คงรู้สึกไม่ต่างกัน

“ผมมีเรื่องต้องคุยกับเจ้าชายของคุณ” ผักตบรีบขวางหน้าผู้ชายที่รับหน้าที่พาเขามา ก่อนอีกฝ่ายจะก้าวออกจากประตูห้อง

“ท่านย่อมได้พบองค์ชาย แต่ต้องรอรุ่งสางเสียก่อน พระองค์ทรงมีพระบัญชาให้ต้อนรับอาคันตุกะ
ยังห้องเสวยพระกระยาหารเช้าพร้อมองค์เหนือหัวและพระมเหสี” ชายดังกล่าวบอกให้เขารู้

“ต้องรอถึงเช้าเลยเหรอ เป็นตอนนี้ไม่ได้” ผักตบยังยืนกราน

“ทำเช่นนั้นมิได้ นี่ก็ใกล้รุ่งแล้วเหลืออีกไม่กี่เพลา องค์ชายยังมิได้พักผ่อนพระวรกายแม้แต่น้อย
ย่อมมิสมควรรบกวนพระองค์เป็นอย่างยิ่ง ต่อให้เป็นความประสงค์ของอาคันตุกะ ซึ่งพระองค์นำพาเข้าวังด้วยองค์เองก็เถอะ
ข้าน้อยมิบังอาจรบกวนพระองค์เพลานี้ หวังนายท่านจักเข้าใจ”
น้ำเสียงบวกสีหน้าแสดงความลำบากใจ ทำให้ผักตบเห็นแล้วรู้สึกกำลังสร้างปัญหาให้อีกฝ่ายอยู่
เขาไม่มีทางเลือกได้แต่ยอมถอย แม้จะไม่สบายใจที่ไม่รู้แม่เล็กอยู่ห้องไหน เป็นยังไงก็เถอะ

“เล่นพูดขนาดนี้ ขืนผมเซ้าซี้คงไร้มารยาท..ขาดการอบรมแล้วมั้ง ถ้าคุณบอกจะได้เจอเจ้าชายตอนทานอาหาร
คงไม่มีทางเลือกดีกว่านี้สินะ ขอถามอีกข้อ ผมจะได้เจอแม่ใช่ไหม” อดถามในสิ่งที่กังวล เขาไม่ต้องการแยกกันกับแม่
เหมือนแยกพวกเขาสองคนเพื่อใช้ต่อรองยังไงไม่รู้

“ย่อมเป็นเช่นนั้นขอรับ พระองค์ทรงรับสั่งให้จัดพระกระยาหารเพื่อรับรองอาคันตุกะ
ย่อมหมายถึงสตรีที่มาพร้อมนายท่านด้วยเช่นกัน” หลังได้คำตอบ ผักตบค่อยรู้สึกสบายใจขึ้น
จะโทษก็คงต้องโทษตัวเขาเอง ดันปล่อยแม่คลาดสายตา ใครจะไปรู้พอมาถึงวังปุ๊บ
ไม่ทันทำอะไรก็มีพวกเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง รู้ตัวอีกทีเขากับแม่ก็ถูกต้อนไปคนละทางเสียแล้ว 

“ข้าน้อยขอตัวก่อนขอรับ” ชายคนดังกล่าวค้อมศีรษะแสดงความเคารพ ค่อยก้าวเท้าออกไปจากห้อง
พ้นประตูได้ไม่ทันไรสาวสวยสองนางหน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพรา ในชุดสีเขียวอ่อนแบบเดียวกันก็โผล่มาแทน

“ข้าน้อยมีนามบุปผา ส่วนข้าน้อยมีนามว่าราตรี เรารับพระบัญชาให้มาคอยดูแลปรนนิบัติรับใช้นายท่านเจ้าค่ะ”
มาถึงต่างยอบกายคารวะเขาด้วยท่าถอนสายบัวอ่อนช้อย อย่างผู้ที่ได้รับการฝึกอบรมมาดี ในมือพวกเธอ
คนหนึ่งถือเสื้อผ้าพับเรียบร้อย อีกคนถืออ่างทองเหลือง ภายในมีน้ำเกินค่อนครึ่ง มีดอกอะไรไม่รู้ลอยในอ่างด้วย
แอบเห็นมีควันกรุ่นน่าจะเป็นน้ำอุ่นกำลังดี

“เออครับ ผมต้องทำยังไงรบกวนพวกคุณช่วยแนะนำด้วยแล้วกัน” มาถึงขั้นนี้ ผักตบใช่คนหัวรั้นงี่เง่า
อย่างน้อยเห็นการเอาใจใส่ไม่ลบหลู่ดูถูกทั้งสายตากิริยาวาจา เขาพอจะรู้อีกฝ่ายมาดี จึงอาศัยยึดหลักโบราณ
เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม ไม่ทำให้เจ้าบ้านโกรธเคืองดีที่สุด แต่ก็แอบขำนิดๆ โดยเก็บอาการทางสีหน้าแววตาไว้มิดชิด
 เว้นแต่บอกตัวเองในใจ ‘รู้จักตั้งชื่อเสียด้วย บุปผา..ราตรี ดีนะที่ไม่ใช่ผี ไม่งั้นได้วิ่งหนีกันป่าราบ’

“ข้าน้อยทั้งสองมิบังอาจแนะนำอาคันตุกะ ผู้ทรงเกียรติขององค์ชายดอกเจ้าค่ะ หากนายท่านประสงค์สิ่งใด
โปรดแจ้งกับพวกเราโดยตรง เราสองคนยินดีอย่างยิ่ง ด้วยเราต่างมีหน้าที่คอยปรนนิบัติรับใช้นายท่าน
เป็นนางต้นห้องของนายท่านนับแต่บัดนี้เจ้าค่ะ”
ผักตบเริ่มเข้าใจ ว่าผู้หญิงสองคนนี้คือคนรับใช้ส่วนตัวที่เจ้าบ้านส่งมา เขาพอรู้เกี่ยวกับธรรมเนียมในวังยุคโบราณ
ว่าคนที่สูงศักดิ์หรือใครที่พระมหากษัตริย์ทรงยกย่องให้เกียรติ จะได้รับการดูแลเอาใจใส่จากบรรดาข้ารับใช้
ประหนึ่งเป็นบุคคลพิเศษ เขาก็คงได้รับเกียรติในทำนองนั้น พอรู้อย่างนี้ค่อยคลายกังวลเรื่องแม่เล็กลงไปมากทีเดียว

“ขอบใจนะ บุปผา..ราตรี” ผักตบใช้น้ำเสียงทุ้มนุ่ม พร้อมกับส่งสายตาทอดอ่อนไปให้ เล่นเอาสาวสวยสองนางขวยเขินตามกัน
 แม้จะเห็นว่าบุรุษตรงหน้ามีสภาพมอมแมม ขมุกขมัวเปื้อนเขม่าทั่วร่าง ไม่เว้นกระทั่งหน้าตาเหมือนเพิ่งผ่าน
การลุยกองไฟหมาดๆ กลับไม่สามารถลดทอนความคมกล้าของดวงตาสีถ่านแม้แต่น้อย
พวกเธอจึงมิอาจไม่ขวยเขินยามเผลอสบดวงตาของผักตบเข้า

ถ้าหากได้เห็นใบหน้าตอนหมดจดเกลี้ยงเกลา คงเขินหนักกว่านี้อีกหลายเท่า เพียงแต่ตอนนี้เขามีสภาพเปื้อนเขม่าควันไฟ
สกปรกมอมแมม เลยไม่รู้สึกตะลึงในรูปลักษณ์สักเท่าใด ยิ่งแต่งกายแปลกตาไม่ได้ช่วยทำให้ชายหนุ่มตรงหน้า
ของพวกเธอรูปงามไปได้

“หามิได้เจ้าค่ะ” ทั้งสองรับคำพร้อมกัน อย่างสำนึกในฐานะ

“ผมต้องทำยังไง” ไม่เสียเวลาผักตบต้องการผูกไมตรีกับสองคนนี้ หากได้รับคำสั่งให้มารับใช้เขาคงไม่ธรรมดา
ทั้งสองย่อมเฉลียวฉลาดมีความสามารถพิเศษ ไม่งั้นคงไม่ถูกวางตัวให้มารับใช้คนแปลกหน้าต่างถิ่น
โดยต่างไม่รู้ตื้นลึกหนาบางของอีกฝ่าย เข้าใจได้ไม่ยากเธอสองคนย่อมมีหน้าที่รายงานข้อมูลของเขาให้เจ้าบ้านรู้อยู่เนืองๆ

“ก่อนอื่นนายท่านควรชำระล้างร่างกาย เปลี่ยนมาสวมอาภรณ์ที่ข้าน้อยนำมาเสียก่อนจักได้สบายตัว
จากนั้นนายท่านสมควรหลับพักผ่อนรอให้รุ่งสาง ข้าน้อยค่อยนำอาภรณ์สวมใส่เข้าร่วมเสวยพระกระยาหาร
มาให้ผลัดเปลี่ยนอีกครั้งเจ้าค่ะ” ราตรีเป็นคนบอก

“งั้นเหรอ ให้อาบน้ำที่ไหนล่ะ” ฟังเธอพูดจบ อดถามไม่ได้เหลียวมองจนรอบห้อง ถึงจะกว้างขวางอยู่ไม่น้อย
 แต่นอกจากเตียงนอนกับโต๊ะฉลุลวดลายสวยงามอีกหนึ่งตัว พร้อมชุดเก้าอี้อีกสามตัววางติดผนัง
เขายังไม่เห็นว่ามีส่วนไหนบ่งบอกได้เลยว่า มีห้องน้ำแยกเป็นสัดส่วนแต่อย่างใด

“อาบน้ำเหรอเจ้าคะ!!” เธออุทานเบาๆ พร้อมกัน สีหน้าดูตระหนกพอสมควรกับคำถามที่ออกจะธรรมดา ในความคิดของผักตบ

“ใช่อาบน้ำ..พวกคุณบอกเองให้ชำระล้างร่างกาย ไม่ให้อาบน้ำแล้วให้ผมทำยังไง”
ไม่พูดเปล่า ผักตบกลับส่งสายตาเป็นคำถามไปด้วย

“ถ้านายท่านประสงค์อาบน้ำ ข้าน้อยต้องขออนุญาตรายงานนางข้าหลวงก่อน
เพื่อถวายรายงานขอพระบัญชาอนุญาตจากองค์ชายเจ้าค่ะ” ผักตบอึ้งค้างไปหลายวิ ก่อนกะพริบตาปริบๆ
อะไรจะมีขั้นตอนยุ่งยากวุ่นวายกันปานนั้น กับอีแค่การอาบน้ำเนี่ยนะ มีพิธีรีตองขนาดนี้เชียว

“อาบน้ำต้องขออนุญาตเจ้าชายด้วยเหรอ” เขาไม่เข้าใจ ชักรู้สึกไม่สบอารมณ์ ไปกับขั้นตอนบ้าบอคอแตกพวกนี้เสียแล้ว

“นั่นย่อมสมควรกระทำยิ่งเจ้าคะ น้ำสำหรับพวกเราจำเป็นยิ่งนัก มิมีผู้ใดสามารถใช้น้ำตามอำเภอใจ
การอาบน้ำย่อมมีไว้สำหรับเหล่าเชื้อพระวงศ์เท่านั้นเจ้าค่ะ พวกข้าน้อยใช้วิธีชำระล้างปกติเจ้าค่ะ”
ฟังบุปผาชี้แจงผักตบแทบเอามือกุมขมับ เขาเพิ่งรู้น้ำสำหรับที่นี่จัดเป็นของล้ำค่า พอใคร่ครวญสภาพแวดล้อม
ที่ได้พบเห็นตลอดทาง ก็เริ่มเข้าใจไม่ยาก อาณาบริเวณบ้านเมืองที่นี่ ล้วนอยู่ท่ามกลางทะเลทรายแห้งแล้งกันดาร
มิน่าน้ำถึงได้สำคัญต่อพวกเขามาก

“ผมเข้าใจแล้ว หมายถึงน้ำในอ่างทองเหลืองที่นำมาใช่ไหม ให้ผมใช้เช็ดตัว” ผักตบพยักพเยิดไปที่มือของราตรี
ซึ่งเธอยืนถืออ่างไว้ คุยตั้งนานไม่รู้เมื่อยแขนบ้างหรือเปล่า กลับสามารถสำรวมกิริยาได้น่าทึ่งด้วยนี่สิ

“นายท่านเข้าใจถูกต้องแล้วเจ้าค่ะ” ราตรียิ้มหวานหลังเขาพูดจบ

“ถ้างั้นวางที่โต๊ะเถอะ ถือแบบนั้นคงเมื่อยน่าดู” เขาพูดติดตลก เพื่อให้ดูคุ้นเคยเป็นกันเอง เธอยิ้มจริงใจคืนกลับมาให้ทั้งคู่

“เจ้าค่ะ” ทั้งสองกุลีกุจอนำของในมือวางที่โต๊ะ คงทนเมื่อยอย่างที่เขาคิดไว้นั่นแหละ
ช่างมีความอดทนเป็นยอด..ผักตบลอบชมภายในใจ

“ข้าน้อยจักช่วยเปลื้องอาภรณ์ให้นายท่าน รบกวนนายท่านสวมผ้านุ่งผืนนี้ พวกเราจักทำหน้าที่ปรนนิบัติชำระร่างกายให้เจ้าค่ะ”
บุปผาคลี่ผ้านุ่งสีครีมออกลักษณะเหมือนผ้าถุง คงใช้นุ่งขณะเช็ดเนื้อตัวเพื่อป้องกันไม่ให้อุจาดตา ผักตบเดินเข้าไปหยิบมานุ่ง
ขมวดปมง่ายๆ ค่อยถอดเสื้อยืดออกจากหัว แล้วก้มดึงบ็อกเซอร์ที่ใส่นอนออกจากปลายเท้าเสียเรียบร้อย
ช่วงบนลำตัวผิวขาวละเอียดเผยให้เห็น สองนางถึงกับมองตะลึงลานแล้ว

นอกจากกล้ามเนื้องดงาม ไม่หนาล่ำดั่งบุรุษที่คุ้นเคยจนชินตา กลับมีสีผิวขาวละออ แตกต่างบุรุษในแผ่นดินทะเลทรายอยู่มาก
 แม้แต่บรรดาเชื้อพระวงศ์ที่ไม่ค่อยถูกแดดถูกลม ยังขาวเนียนไม่เท่าบุรุษผู้นี้ แม้นสตรีเองก็เถอะ
น้อยคนนักที่จะมีสีผิวเทียบเท่าได้ สองนางต่างเปรียบเปรยภายในใจ โดยยังคงเผลอจ้องสำรวจอย่างลืมตัว

ผู้คนส่วนใหญ่ล้วนมีผิวคมขำ หรือไม่ก็สีเข้มมากกว่าจะขาวเนียน ย่อมเป็นเรื่องปกติที่บุปผาและราตรีจะตะลึงในความขาว
ของผิวกายผักตบ ที่ตรึงพวกเธอมากที่สุด ‘คงเป็นรูปปานไฟตรงราวนมด้านซ้าย’

“เชิญครับ ถ้าจะช่วยล่ะก็รบกวนถูหลังก็พอ ที่เหลือผมจัดการเอง” ผักตบบอกเธอไป แม้เขาจะใช้คำพูดปกติ
แต่พวกเธอก็เข้าใจการสื่อสารของเขาได้ดี จึงไม่มีความยุ่งยากในการพูดคุยให้เข้าใจตรงกัน

“เจ้าค่ะ!” ทั้งสองต่างรับคำ รีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ก่อนที่ราตรีจะนำผ้าขาวเนื้อละเอียด
ดูก็รู้ว่านุ่มมากขนาดเท่าผ้าขนหนูผืนเล็ก จุ่มลงไปในอ่างที่โรยด้วยดอกไม้สีสด

ผักตบเริ่มได้กลิ่นหอมละมุน ที่แท้ใช้แทนน้ำอบน้ำหอมช่วยไม่ให้ร่างกายมีกลิ่นตัวนี่เอง เป็นภูมิปัญญาพื้นบ้านที่น่าทึ่ง
แต่น่าประทับใจตรงกลิ่นของดอกชนิดนี้หอมกำลังดีไม่ฉุนคัดจมูก จากนั้นเธอค่อยบรรจงเช็ดถูบนแผ่นหลังแกร่ง
ให้เขาอย่างเบามือ โดยที่เขานั่งยังเก้าอี้รู้สึกสบายเบาตัว คงเป็นผลจากกลิ่นหอมอ่อนละมุนของดอกไม้ที่ว่า

หลังจากเช็ดหลังให้เขาเสร็จ พวกเธอเหมือนจะรู้หน้าที่พากันหายตัวออกไปจากห้อง ปิดงับบานประตูให้เสร็จสรรพ
ปล่อยผักตบอยู่ลำพังเพื่อเช็ดถูทำความสะอาดร่างกายส่วนที่เหลือทุกตารางนิ้ว

กระทั่งเขาทำเสร็จเรียบร้อย ค่อยเอื้อมหยิบเอาชุดสีน้ำตาลอ่อนที่พับวางไว้บนโต๊ะออกมาคลี่ดู ถึงรู้ว่าเป็นชุดนอนตัดเย็บ
ต่อเป็นชุดคลุมยาวสวมใส่ทางหัวเนื้อผ้าเรียบลื่นสบายตัว ไม่รอช้าเขาลองสวมดูกลับพอดีตัวไม่รุ่มร่ามหรือรัดมากนัก
ยอมรับฝีมือการตัดเย็บประณีตบรรจงไม่เห็นรอยต่อตะเข็บด้วยซ้ำ นี่คงเป็นความพิเศษอีกอย่าง ที่ผักตบยอมรับนับถือฝีมือ

“นายท่านเรียบร้อยแล้วหรือเจ้าคะ” เสียงเอื้อนเอ่ยหวานหูดังหน้าประตู ในขณะที่เขาแต่งตัวเสร็จพอดี

“ครับ..” ผักตบขานตอบ

“พวกเราขออนุญาตเข้าไปเก็บสิ่งของนะเจ้าคะ” เธอบอกกับเขา

“เชิญครับ” เขาตอบกลับไป ประตูค่อยผลักเปิดพร้อมร่างสองสาว ก้าวเข้ามาในห้อง
ก่อนพากันจ้องผักตบนิ่งขึง ด้วยอาการหน้าซับสีเลือดแดงเรื่อเป็นตำลึงสุกไม่ต่างกัน

“บุปผา ราตรี” ผักตบขานชื่อคนละที หัวคิ้วเข้มมุ่นเข้าหากัน
ด้วยไม่รู้พวกเธอเป็นอะไร ทำไมจ้องเขาหน้าแดงเป็นตำลึงสุกไม่พูดไม่จาสักคำ

“ขะ..ขอประทานอภัยเจ้าค่ะนายท่าน” ท่าทางตะกุกตะกักของราตรีที่เอ่ยขอโทษ
ในขณะบุปผายืนก้มหน้างุด ทำเอาผักตบแปลกใจเข้าไปใหญ่ กับความผิดปกติของสองสาวที่เปลี่ยนแปลงกะทันหัน

“ผมทำอะไรไม่สมควรหรือเปล่า หรือว่าชุดนี้ไม่ได้มีไว้ให้ผมใส่”
เขาพานเข้าใจอาจหยิบชุดที่พับไว้บนโต๊ะ มาใส่โดยไม่รู้กาลเทศะเทือกนั้น

“หามิได้เจ้าค่ะ นายท่านสวมใส่อาภรณ์ชุดนี้งดงามปานเทพจากแดนสรวง ข้าน้อยเผลอเสียมารยาทต่อนายท่าน
ขอได้โปรดประทานอภัยให้เราทั้งคู่ด้วยเถิดเจ้าค่ะ” พูดพร้อมกับยอบกายต่ำก้มหน้านิ่งไม่ไหวติงไปเสียเช่นนั้น
ผักตบเริ่มเข้าใจในอาการประหลาดของพวกเธอ เมื่อใคร่ครวญถึงความจริงที่ชินชาสายตาบรรดาสาวๆ จึงเอ่ยกับเธอไปว่า

“ผมไม่ได้โกรธพวกคุณ เอาเถอะเงยหน้ามาคุยกันดีกว่า ขอบคุณสำหรับคำชม ผมจะรับไว้แล้วกัน”
เขาใช้น้ำเสียงกันเองที่สุด หลังเห็นสองสาวมีท่าทางเขินหนัก พร้อมอาการสำนึกผิด
ที่เสียมารยาทจ้องหน้าเขานิ่งค้างอยู่เป็นนานสองนาน

“ขอบพระคุณยิ่งนักเจ้าค่ะ ที่นายท่านมิถือโทษต่อข้าน้อยทั้งสอง” พูดพร้อมกับถอนสายบัวกันอีกครั้ง
ค่อยยอมเงยหน้าขึ้นมา ก่อนจะพากันหลุบหลบแก้มแดงไปอีกหน ผักตบได้แต่ลอบถอนหายใจเบาๆ



ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 02-01-2014 16:17:02

-  2  -




ยอมรับเขามีรูปร่างหน้าตาที่เป็นอันตรายต่อสตรี แต่ไม่คิดจะมีผลกับสาวต่างถิ่นต่างเมือง
เท่าที่เจอเขายังอดยอมรับไม่ได้ด้วยซ้ำ ว่าเจ้าชายวายุภักษ์ หล่อชนิดโคตรพ่อโคตรแม่ความหล่อเสียด้วยซ้ำ
เขาพานคิดไปว่าสาวๆ คงไม่อะไรกับหน้าตาเขาหรอก

“พวกคุณต้องทำอะไรนะ เชิญตามสะดวกเลย ก่อนอื่นพอจะบอกผมได้ไหม ว่าเห็นคุณผู้หญิงที่มากับผมหรือเปล่า
 เธอพักที่ไหนเป็นยังไงบ้างตอนนี้” เขาเลียบเคียงถามถึงแม่เล็ก เพื่อกลบเกลื่อนอาการเขินตัวเขาให้กับทั้งสองสาวไปด้วย
พยายามวางตัวปกติไม่ให้พวกเธอต้องเขินหนักไปมากกว่านี้ สักพักพวกเธอคงชินได้เอง

“สตรีซึ่งเป็นอาคันตุกะพำนักตำหนักรับรองส่วนในเจ้าค่ะ อันเป็นส่วนต้องห้ามสำหรับบุรุษ
หากไม่ได้รับอนุญาตมิอาจกล้ำกรายเป็นอันขาด ยกเว้นบุรุษผู้เป็นบัณเฑาะว์ ที่มีหน้าที่ถวายงานรับใช้ส่วนในเท่านั้นเจ้าค่ะ”
ฟังเหตุผลอย่างนี้แล้ว ผักตบค่อยรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาก อย่างน้อยแม่ไม่ได้อยู่ท่ามกลางผู้ชายตัวใหญ่บึกบึนเหล่านั้น

“ขอบใจที่ช่วยอธิบายให้รู้ เชิญพวกคุณเถอะ ผมนอนบนเตียงได้ใช่ไหม” ชักรู้สึกหนังตาหนัก
เมื่อร่างกายเริ่มผ่อนคลายพลอยง่วงขึ้นดื้อๆ อาจเป็นเพราะใช้สมองพลังความคิด ไปกับเหตุการณ์ที่พานพบจนหมด
เมื่อรู้สึกไม่มีอันตราย ร่างกายคล้ายประท้วงเรียกร้องขอการพักผ่อน

“เจ้าค่ะ! ห้องนี้สำหรับนายท่าน เช่นนั้นข้าน้อยทั้งสองขออนุญาตไม่รบกวนเวลาพักผ่อนของนายท่านแล้ว
หากประสงค์สิ่งใดสามารถสั่นกระดิ่งที่วางบนโต๊ะได้เจ้าค่ะ เราทั้งคู่จะรีบมาทันที” ผักตบหันไปดูบนโต๊ะ
ค่อยเห็นกระดิ่งลักษณะเหมือนระฆังคว่ำ ก่อนนี้เขาไม่ได้นึกสนใจว่ามันเป็นอะไรจึงไม่ได้ใส่ใจ ตอนนี้รู้แล้วว่ามีไว้ทำไม

“ครับ..” พอเขาพูดจบ ทั้งสองนางรีบเก็บของบนโต๊ะ ไม่ลืมรวบเก็บชุดของเขาติดมือไปด้วย
ก่อนหันมายอบกายคารวะ พาร่างหายออกไปจากห้อง ดึงบานประตูงับปิดให้เขาอีกเรียบร้อย

ผักตบค่อยขึ้นนอนบนเตียง ไม่ลืมหยิบกระเป๋าสัมภาระส่วนตัวทั้งของเขาของแม่เอามาวางข้างกายเพื่อความอุ่นใจ
เผลอหลับไปไม่รู้ตัวใครย่องมารื้อค้นแล้วจะยุ่ง ต่อให้เบาใจก็ไม่ควรประมาทเป็นดีที่สุด

มารู้สึกตัวตื่นไม่แน่ใจว่ากี่โมง ค้นกระเป๋าหยิบเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดดูเวลา หน้าปัดค้างสนิทเป็นตอนตีหนึ่ง
ไม่มีการเดินต่อจากนั้น ลองทดสอบกดโทรออกกลับไม่มีสัญญาณใดๆ ตอบกลับมา แม้แต่เสียงของผู้หญิงที่คุ้นเคย
ซึ่งมักพูดเสมอเวลาติดต่อใครไม่ได้ เธอไม่ตอบเช่นกัน มีแต่เสียงตู๊ดๆๆๆ..ติดกันยาว แสดงให้รู้ว่าไม่มีสัญญาณ
คงไม่สามารถใช้โทรศัพท์ในเมืองลับแลนี้แน่แล้ว

จากนั้นผักตบยังสำรวจกล้องถ่ายรูป พร้อมกับแบตเตอรี่ ปืนพก ทุกอย่างสมบูรณ์ครบ ไม่มีอะไรสูญหายใช้งานไม่ได้
ปัญหาคือของพวกนี้สามารถใช้งานปกติ พอแบตหมดจะทำยังไงนี่สิ เนื่องจากที่นี่ไม่มีไฟฟ้าใช้
แสงสว่างได้จากตะเกียงน้ำมันที่จุดขับไล่ความมืด และบรรดาคบเพลิงที่ประดับตกแต่งสวยงามตามจุดต่างๆ เพียงเท่านั้น

เรื่องนี้ผักตบยังคงมึนที่จะหาทางแก้ไข หรือหาคำตอบ จึงลุกยืนบิดขี้เกียจขับไล่ความอ่อนล้าให้ร่างกาย
จังหวะนั้นเหมือนนกรู้เสียงขานเจื้อยแจ้วหวานแว่วดังขึ้นที่หน้าประตูห้อง

“ขออนุญาตนายท่าน ข้าน้อยบุปผากับราตรีมาปรนนิบัตินายท่าน เพื่อเตรียมร่วมโต๊ะเสวยองค์เหนือหัว
พระมเหสีและองค์ชายวายุภักษ์ ในอีกไม่กี่เพลาแล้วเจ้าค่ะ” ผักตบมุ่นคิ้วเล็กน้อย
ก่อนเอ่ยอนุญาตให้พวกเธอเข้าห้องตามคำขอ

“เชิญครับ” สิ้นเสียงของเขา บานประตูที่ปิดสนิทก็แง้มเปิดเบาๆ พร้อมกับร่างของสองสาว วันนี้มาในชุดสีเหลืองอ่อน
เหมือนเธอสองคนจะมียูนิฟอร์มสวมใส่ตัดเย็บรูปแบบเดียวกัน ไม่เว้นเครื่องประดับปิ่นปักผมที่เกล้ามวยสูงยังจัดมาเหมือนกันอีก
 ขับหน้านวลใสให้งดงามน่ามองทั้งคู่ แต่ผักตบไม่ได้อะไรมาก มีแต่พวกเธอพอเห็นเขารีบก้มงุด
หน้าขึ้นสีเรื่อไม่กล้าสบตาเขาอีกตามเคย

“ผมต้องการปลดทุกข์ส่วนตัว สามารถใช้ห้องสุขาที่ไหนได้ครับ” เป็นเรื่องปกติที่เขาต้องขับถ่ายตอนเช้าเป็นประจำ
คำถามของเขาทำเอาสองสาวหน้าแดงหนักไปใหญ่ ไม่รู้คิดอะไรกัน แต่ผักตบกลับทำเฉยเหมือนไม่ใส่ใจอาการพวกเธอ
 เพื่อไม่เป็นการตอกย้ำ เขาจึงวางสีหน้าเรียบนิ่งตามแบบฉบับของตนเอง

“ข้าน้อยเตรียมมาสำหรับนายท่านแล้วเจ้าค่ะ” พูดจบราตรีก็นำถังไม้ขนาดสองแขนโอบมีฝาปิดมิดชิด
ความสูงไม่มากนักไม่น่าสูงเกินยี่สิบเซนติเมตรกะประมาณด้วยสายตา โชว์ให้เขาดู..

“ถังไม้..ใช้ทำอะไร” อดถามไม่ได้ เขาถามห้องน้ำเพื่อจะปลดทุกข์ เธอกับโชว์ถังไม้ที่อุ้มอยู่ให้เขาดูแทน

“นี่คือถังปลดทุกข์เจ้าค่ะ ถังไม้แกะสลักเคลือบด้วยเหล็กเนื้อดีนี้ มีไว้รับรองอาคันตุกะ
และบรรดาเชื้อพระวงศ์ชั้นสูงเท่านั้นเจ้าค่ะ” คำตอบที่ได้ผักตบตาเบิกโต แต่รีบปรับให้เป็นปกติ
ชักเข้าใจแล้ว ว่าเขาต้องปลดหนักปลดเบาลงในถังใบนี้เสียกระมัง

“ผมต้องใช้ถังนี้ขับถ่าย หมายความว่าไม่มีห้องสำหรับใช้ขับถ่ายหรืออย่างไร”
คำถามของเขา ทำเอาทั้งสองนางชำเลืองมองหน้ากันเลิ่กลั่ก เหมือนไม่เข้าใจต่อคำถามของเขาเสียเช่นนั้น

“เฮ้อ!..ตกลง แต่จะให้ขับถ่ายยังไง พวกคุณยืนดูแบบนี้นะหรือ” เขาไม่ได้ต้องการสร้างความยุ่งยากใจให้พวกเธอเขิน
เมื่อไม่เหลือทางเลือกจำต้องพูดออกไปตรงๆ แค่คิดว่าจะต้องขี้เยี่ยวใส่ในถัง
เขายังนึกไม่ออกว่าจะทำใจปลดทุกข์ที่ว่าได้หรือเปล่าด้วยซ้ำ

“ระหว่างนายท่านทำภารกิจส่วนตัว ข้าน้อยทั้งสองจะไปเตรียมน้ำสำหรับล้างหน้าชำระร่างกาย
พร้อมอาภรณ์สวมใส่ร่วมโต๊ะเสวยเจ้าค่ะ”
คำตอบที่ได้รับ ผักตบได้แต่พยักหน้าให้ เธอจึงรีบนำถังดังกล่าววางลงที่โต๊ะ บุปผาซึ่งถืออ่างใส่ผ้าสำลีชุ่มน้ำอุ่น
พับเป็นตั้งก็นำมาวางไว้ข้างกัน จากนั้นค่อยยอบตัวต่ำ แล้วล่าถอยออกไปจากห้องทั้งคู่ ไม่ลืมปิดประตูให้เขาเช่นเคย

พ้นหลังสองสาว หนุ่มหล่อหน้าขาวจากเมืองกรุงยุคไฮเทคโนโลยี ค่อยเดินมาก้มสำรวจรอบถังที่ต้องอาศัย
ในเวลานี้ต่อให้ตะขิดตะขวงใจอยู่ไม่น้อย แต่ไม่มีทางเลือกดีกว่าแล้ว ไอ้ถังนี้สลักลวดลายงดงาม
พอจับฝาครอบที่มีด้ามจับตรงกลางเปิด ผักตบถึงกับอึ้งค้างไปหลายวิ ที่แท้ภายในมีฝาสองชั้น
ชั้นในหล่อเหล็กผิวเรียบเงางามเคลือบทองเหลืองไว้อีกที สำคัญมีรูรูปวงรีกว้างประมาณสี่นิ้ว
ยาวจากขอบด้านหนึ่งไปจรดอีกด้านหนึ่ง

ลักษณะนี้ผักตบถึงบางอ้อทันที ว่าเจ้ารูที่เขาอุตริยกถังขึ้นส่องดูด้านใน
ซึ่งสะอาดโล่งไม่เห็นแสงลอดผ่าน แสดงถึงความมิดชิดไร้รูรั่ว มีไว้ให้เขาปลดปล่อยขับถ่ายนั่นเอง

ออกแบบได้สมเป็นสถาปนิกยุคนี้ยิ่ง ฝาที่มีอีกชั้นทำขึ้นเพื่อในนั่งลงได้ไม่ต้องยองให้เมื่อย
รอยยิ้มกวนจุดมุมปากได้รูป ก่อนเขาจะจัดการนำเจ้าถังดังกล่าว มาวางข้างผนังห้องด้านที่ว่าง
ไม่ลืมหยิบอ่างที่ใส่ผ้าชำลีชุบน้ำอุ่นจนชุ่ม พับเป็นตั้งอยู่หลายผืนมาวางด้วยกัน
สิ่งนี้คงมีไว้เช็ดทำความสะอาดหลังขับถ่ายเสร็จ

กระบวนการปลดทุกข์หนักเบา ผ่านพ้นด้วยความรู้สึกที่ไม่ลำบากมากนัก ได้นั่งพิงผนังสบายๆ
เสร็จค่อยใช้ผ้าสำลีเปียกน้ำเช็ดทำความสะอาดจนหมดจด น่าทึ่งตรงไอ้ผ้าสำลีเปียกน้ำเหล่านี้
กลับมีกลิ่นหอมละมุนอบร่ำมาด้วยนี่สิ ความเปียกชุ่มของผ้าซึ่งอุ่นกำลังดี ช่วยให้รู้สึกว่าสะอาดสะอ้าน
ไม่ต่างกับล้างด้วยน้ำเปล่า ใช้เสร็จก็ทิ้งลงใส่ถังแล้วปิดฝาไม้ไว้ให้เรียบร้อย ช่างเป็นสุขาเคลื่อนที่อันน่าทึ่ง
ซึ่งผักตบรู้สึกชมเชยในวัฒนธรรมของคนที่นี่ ไม่ต้องเปลืองพื้นที่ทำห้องน้ำให้ยุ่งยาก...

สองสาวกลับมาอีกครั้ง พร้อมอ่างน้ำชำระร่างกายไม่ต่างจากของเมื่อคืนที่เขาเคยใช้แล้วจึงไม่ยุ่งยากนัก
มาหนนี้มีผู้ชายท่าทางตุ้งติ้งตามมาทำหน้าที่ยกเก็บถังปลดทุกข์ของเขาออกไป สองสาวแนะนำให้เขารู้เป็นบัณเฑาะว์
ถวายงานตำหนักมีนาม ‘ภุชง’ ผักตบถึงได้รู้ว่าตุ๊ดเกย์มีมาช้านานแล้วเหมือนกัน จากนั้นเขาก็เปลี่ยนมาสวมใส่ชุด
ที่พวกเธอนำมาให้ ชุดขาวสะอาดลักษณะตัดเย็บเป็นชุดยาว โดยมีกางเกงขายาวสีฟ้าอ่อนใส่ด้านใน ค่อยสวมชุดนี้ลงไป
เดินสะดวกเพราะมีรอยผ่าด้านข้างสูงเกือบถึงเอวได้ ก่อนจะมีเสื้อคลุมสำหรับสวมทับอีกชั้นสีเดียวกับกางเกง
ผักตบไม่ลืมหยิบปืนพกสอดไว้ในเอวกางเกง ซึ่งผูกเชือกรัดไว้แน่นหนา

สะพายกล้องรุ่นล่าสุดคล้องคอไปด้วย งานนี้ได้มีโอกาสถ่ายรูปเก็บแล้ว
ไหนๆ ก็พลัดหลงมา จะให้พลาดเก็บภาพที่ระลึกได้อย่างไรเล่า แอบยิ้มในใจกับความคิดของตัวเอง

บุปผากับราตรี เป็นฝ่ายเดินนำผักตบออกจากห้องพัก เขาถึงรู้ว่าที่นี่กว้างใหญ่กว่าที่คิด
มองโดยรอบมีแต่สิ่งปลูกสร้างบนผืนดินทะเลทรายต่อเนื่องใหญ่โตอลังการ
เป็นสถาปัตยกรรมแบบไทยจีนผสมปนเปจนแยกไม่ออกว่าเป็นศิลปะของชาติไหน
น่าแปลกที่สามารถปลูกต้นกระบองเพชร มะพร้าว ฯลฯ ล้วนเป็นไม้ที่ขึ้นในทะเลทราย
ประดับตกแต่งตลอดรายทาง ทำให้พื้นที่ไม่ดูแห้งแล้งกันดารจนเกินไป

ยังไม่นับเครื่องประดับพวกริ้วธง ร่ม โมบาย โคมไฟ จิปาถะล้วนสวยงามอีกนับไม่ถ้วน
 มีให้เห็นอยู่โดยรอบ เขาไม่ลืมกดชัตเตอร์เก็บภาพตลอดทาง ที่เธอทั้งสองพาเดินลัดเลี้ยวผ่าน
ทั้งสิ่งปลูกสร้าง ซุ้มเก๋งมายังสถานที่ซึ่งเธอแจ้งว่า เป็นห้องสำหรับเสวยพระกระยาหารเหนือหัว
พระมเหสีและเจ้าชายวายุภักษ์

ผักตบกลั้นขำไหล่สั่น ตลอดทางที่เขากดรัวชัตเตอร์แล้วใช้แฟลชช่วยให้ภาพคมชัด
บรรดามหาดเล็ก นางกำนัลที่อยู่ตามทางแตกตื่นตกใจวิ่งหลบกันให้วุ่น ไม่เว้นบุปผากับราตรีก็ด้วย
ต่างเข้าใจว่าเขาใช้เวทย์มนต์ พากันลนลานตื่นกลัวจนตัวสั่น

เขาไม่ได้แก้ความเข้าใจผิดเหล่านั้น ปล่อยให้คนพวกนี้คิดแบบนั้นเขาจะได้มีอำนาจต่อรองในยามคับขัน
มีแต่บอกกับราตรีและบุปผาว่าเขาไม่ใช้เวทย์มนต์ทำอันตรายใครหรอก หากไม่โดนรังแกก่อน

พวกเธอถึงใจกล้าทำใจเดินนำเขามายังห้องพระเสวย ด้วยอาการหน้าซีดไม่คลาย
นี่เป็นเพียงเรื่องขบขันส่วนหนึ่งที่ผักตบพานพบ เขาคิดว่าอุปกรณ์ทันสมัยที่ติดตัวมา
คงมีส่วนช่วยให้ถือแต้มเหนือกว่าคนเหล่านี้อยู่มากทีเดียว คิดแบบนี้จึงมาดหมายวางแผนไว้ในใจ

ผักตบมาถึงห้องอาหารล่าช้ากว่าใคร เพราะมัวแต่เก็บภาพมาตลอดทาง พร้อมความบันเทิงที่ได้รับอย่างขบขัน
จากบรรดาเหล่าข้ารับใช้ภายในวังหลวง ต่างพากันตกใจวิ่งหลบแสงแฟลชกล้องถ่ายรูปกันชุลมุลน
จึงทำให้รอยยิ้มหล่อเหลา อาบบนใบหน้าของเขาไม่จางหาย

พอมาถึงห้องเสวยพระกระยาหาร พานกลายเป็นจุดเด่นดึงดูดสายตากว่าสี่สิบคู่มองเป็นจุดเดียว
ผักตบไม่รู้สึกประหม่าแต่อย่างใด ถึงแม้หนึ่งในนั้น จะมีสายตาคมกล้าที่เขาสัมผัสได้อย่างเด่นชัด
จากชายรูปหล่อชนิดที่เขายอมรับเต็มปาก ว่าหล่อกว่าเขาอยู่หลายขุม เล่นจ้องมาไม่กะพริบก็เถอะ
เขาหาได้สนใจแค่เหลือบตาคมสบตามมารยาทเพียงแวบเดียวแทนการทักทายด้วยคำพูด
แล้วกวาดสำรวจมองหาแม่เล็กของเขาเป็นอันดับแรก

กระทั่งเห็นแม่นั่งยิ้มแป้นเกือบหัวโต๊ะ ข้างแม่มีผู้หญิงวัยไม่ต่างกับแม่เท่าไหร่ กลับมีใบหน้าสวยงามจับใจ
มองมาที่เขาด้วยสีหน้าอาบยิ้มอ่อนโยนส่งให้ด้วย ข้างผู้หญิงคนนั้นยังมีสาวน้อยสวยซึ้ง เป็นดารานางเอกได้สบาย
นั่งจ้องเขาไม่วางตาเช่นกัน ดูเธอไว้ตัวหยิ่งไม่หยอกทีเดียว

ยังมีผู้คนอีกไม่น้อย ล้วนแล้วแต่สูงวัยนั่งร่วมโต๊ะยาวเรียงเป็นตับ นับด้วยสายตาคร่าวๆ ร่วมสี่สิบ
ที่คุ้นหน้าคงมีแค่เจ้าชายที่เขาเจอเมื่อคืน วันนี้มาในชุดดำปักลวดลายขลิบทองทั้งชุด
มัดผมยาวเกือบครึ่งหลังด้วยรัดเกล้าสีทอง ดูเด่นสง่าสูงใหญ่กว่าใครหมดจ้องเขานิ่ง
ถึงเวลานี้ผักตบรู้ว่าตนไม่ควรเสียมารยาท

“ขออภัย..ผมมาช้าสินะ พลอยทำให้ทุกคนต้องรอ เพื่อแทนการขอโทษ ขอเก็บสักรูปไว้เป็นที่ระลึก”
พูดจบไม่รอฟังใครพูดตอบ ยกกล้องขึ้นเล็งซูมเก็บไว้ในเฟรมเดียว แล้วกดชัตเตอร์ทันที

“แชะ!..เฮ้ย!!..กรี๊ด!!” พอแสงแฟลชสว่างวาบ ผู้เฒ่าทั้งหลายแหล่ต่างตกใจร้องเสียงหลง
ส่วนสุภาพสตรีแสนสวยยกเว้นแม่เล็ก ก็กรีดร้องประสานกันดังออกมา ไม่น่าขำเท่ากับทุกคนต่างย่อตัวลงเก้าอี้
มุดหัวหลบใต้ผ้าคลุมโต๊ะเป็นแถว แบบไม่ได้นัดกันเลยนี่สิ เหมือนกำลังหลบระเบิดเสียอย่างนั้น
เป็นอาการที่เหนือความคาดหมายของผักตบพอสมควร มีเพียงไม่กี่คนที่ควบคุมตัวเองไว้ได้ ไม่ตื่นตกใจตามไปด้วย

“ฮะฮ่าๆ!!..กร๊าก!!” เสียงหัวเราะลั่นไม่ใช่ใคร
แม่เล็กของเขาเอง ตบอกชอบใจเสียยกใหญ่ กับอาการของคนเหล่านี้ที่กลัวแสงแฟลชกล้อง

“เจ้าหยุดใช้เวทย์มนต์เดี๋ยวนี้ หาไม่เราจักไม่เกรงใจอันใดแล้ว” เสียงตวาดอย่างมีอำนาจขององค์ชายวายุภักษ์
ท่ามกลางอาการอกสั่นขวัญแขวนของผู้คนที่ตื่นกลัว ทำเอาแม่เล็กที่นั่งหัวเราะอยู่หุบปากฉับ

ผักตบหันมาจ้องคนตวาดตาเขียวปั๊ด เล่นพูดแบบนี้มันขู่กันชัดๆ เขาไม่ได้แกล้งสักหน่อยแค่อยากถ่ายรูปเก็บ
ห้องนี้ออกจะอลังการอาหารบนโต๊ะยิ่งไม่ต้องพูดถึง จัดมามากมายประดิษฐ์ประดอยเสียสวยงามจนแทบไม่กล้ากิน
ผู้คนล้วนมากหน้าหลายตา แต่งกายมีสีสันกว่าที่คิดไว้อีก เลยอดใจไม่อยู่ชักรูปเก็บเป็นที่ระลึกแค่นั้นเอง



ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 27/12/56 #P.13 !!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 02-01-2014 16:17:35

-  3  -




“คุณกำลังขู่..ผม” ผักตบกดเสียงต่ำ ถามกลับด้วยสีหน้านิ่งตึง

“เราหาได้ข่มขู่เจ้าไม่ เราหมายความเช่นนั้น แม้นเจ้าจักเป็นผู้ถือครองเทพมหาธาตุ เราใช่เกรงกลัวอันใด
หากเจ้าขืนยโสถึงกับใช้เวทย์มนต์ในห้องเสวย เบื้องพระพักตร์เสด็จพ่อเสด็จแม่ รวมทั้งเชื้อพระวงศ์และบรรดาขุนนางอำมาตย์
ให้ตกพระทัยเช่นนี้แล้ว เราไม่กำราบเจ้าย่อมมิใช่วายุภักษ์แห่งไตรคาน” องค์ยุพราชหนุ่มดำรัสสวนด้วยเสียงห้าวกระด้าง
สายพระเนตรคมกล้าแทบทิ่มทะลวงร่างของผักตบด้วยซ้ำ

“คุณจะทำยังไงหืม..ถ้าหากไม่กลัวคนพวกนี้เป็นอันตรายก็ลองดู ผมไม่รู้คุณพูดถึงอะไร
ถ้ารู้ผมมีเวทย์มนต์..ก็ขอให้รับรู้ไว้เสียเลย ผมได้ดึงวิญญาณพวกคุณมาไว้ในกล่องวิเศษของผมแล้ว
ถ้าใครอยากลองดีผมจะทำให้ดวงวิญญาณดับสลาย ถึงตอนนั้นมาว่าผมใจร้ายไม่ได้นะครับท่าน”
พูดจบผักตบหันส่วนที่เป็นหน้าจอของกล้อง เปิดรูปที่ถ่ายภาพทุกคนเอาไว้ ยื่นให้องค์ชายวายุภักษ์ดูด้วยตัวเอง
โดยมีคนที่ได้ยินแอบชะโงกดูตามด้วย  แล้วก็พากันตกใจหน้าซีดเผือดไปอีกรอบ เมื่อเห็นตัวเองอยู่ในนั้น

“โอ้!!!..เขาได้กักขังดวงวิญญาณพวกเราแล้ว” เสียงอึงอลดังตามกันเป็นพรวน
ต่างโอดครวญต่อชะตากรรมที่ได้รับ โดยที่องค์ชายวายุภักษ์ถึงกับขบสันกรามเกร็ง
เพื่อระงับโทสะของพระองค์ที่กำลังปะทุขึ้นต่อเนื่อง ไม่เคยมีใครบังอาจต่อรองกับพระองค์มาก่อน
แต่ไม่กล้าบุ่มบ่ามผลีผลาม แสดงฤทธานุภาพของวายุกับผักตบ เมื่อพระองค์ประจักษ์ด้วยเนตร
เห็นพระพักตร์เสด็จพ่อ เสด็จแม่ รวมทั้งบรรดาเชื้อพระวงศ์ ขุนนางอำมาตย์อยู่ในกล่องวิเศษตามคำเอ่ยอ้าง
ไม่ได้กล่าววาจาเท็จแต่อย่างใด

“เจ้าต้องการสิ่งใด ถึงได้กักขังดวงวิญญาณพระญาติเราในกล่องวิเศษของเจ้า จงแจ้งต่อเรามา”
องค์ยุพราชถอนพระทัยควบคุมวรองค์ไม่ให้โทสะเข้าครอบงำ ใช้สติปัญญาแก้ไขปัญหา

“เอาเป็นว่าผมรับปากจะไม่ทำลายดวงวิญญาณใคร แต่คุณต้องให้แม่มาพักที่ห้องผม ห้ามแยกเราสองแม่ลูก
จัดน้ำให้ผมกับแม่อาบเช้าเย็นเป็นประจำทุกวัน นอกเหนือจากนี้ยังคิดไม่ออก ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมผมจะบอกคุณเอง”
ผักตบยื่นเงื่อนไขแลกเปลี่ยนไป ผู้คนที่ได้ฟังต่างซุบซิบสีหน้าเคร่งเครียดกันใหญ่ แต่ไม่มีใครกล้าปริปากขัด
แม้แต่การมองผักตบตรงๆ ยังไม่มีใครกล้า ได้แต่แอบชำเลืองอย่างขลาดๆ มีไม่กี่คนที่กล้าจ้อง เหนือหัวอนิละ
พระเชษฐา พระมเหสี องค์หญิงศศิธร มหาโหรานอกจากนี้แล้วไม่มีใครกล้าเลย

“ได้..เราจักจัดการตามที่ขอ”
รับสั่งขององค์ชายเป็นสิทธิขาดที่ไม่มีใครกล้าแย้ง แม้หลายคนแสดงสีหน้าลำบากใจกับคำขอก็เถอะ

“วายุภักษ์..ข้าใคร่ทักทายกับผู้ถือครองมหาธาตุอัคคีสักประโยค ไหว้วานศิษย์ข้าแนะนำด้วยเถิด”
มหาโหราผู้เฒ่าที่นั่งนิ่ง หัวขาวโพลนมวยเกล้าทรงพุ่มสูง เอ่ยกับศิษย์เอกที่มีศักดิ์เป็นถึงยุพราชแห่งไตรคาน
ให้ตนได้สนทนากับผักตบ

“ขอรับ..อาจารย์” องค์ชายผินพักตร์รับคำพระอาจารย์ ค่อยหันกลับมาจ้องผักตบที่ยังคงยืนสง่าไม่กริ่งเกรง
พระองค์เองยังแอบชื่นชมในความห้าวหาญ สายพระเนตรลอบสำรวจผักตบอย่างพินิจพิจารณา
อดเปรยในพระทัยไม่ได้ ‘บุรุษหนุ่มผู้นี้ ช่างสง่างามหาผู้ใดเสมอเหมือนได้ยากยิ่งในผืนแผ่นดินนี้
มาพร้อมความสามารถและพรสวรรค์ หากแม้นย้ายข้างเป็นศัตรูแล้วไซร้ เห็นทีเราคงลำบากอีกหลายส่วน’

“เจ้าผู้มีนามว่า ‘ผักตบ’ เราใคร่แนะนำท่านอาจารย์ให้เจ้าได้รู้จัก ท่านผู้นี้คือมหาโหราแห่งไตรคาน
พระอาจารย์ของเรา” องค์ชายรับหน้าที่แนะนำสองคนให้ทำความรู้จักกัน

“สวัสดีครับ..ท่านมหาโหรา ผมผักตบยินดีที่ได้รู้จัก” ผักตบยกมือกระพุ่มไหว้อย่างนอบน้อม
แต่บรรดาผู้คนพากันตะลึงลานมองตาค้างกับกิริยาที่ผักตบแสดงให้เห็น

“ช่างงดงามน่าเลื่อมใสยิ่งในสายตาเรา มิคาดว่าเจ้าจักอ่อนน้อมถ่อมตน
ถึงกับวันทาผู้ที่เพิ่งพบหน้าประดุจเทพจากแดนสรวง” คำกล่าวชมจากปากของมหาโหราผู้เฒ่า
กลับรับการผงกศีรษะจากผู้คนที่นั่งโดยรอบโต๊ะกว่าสี่สิบชีวิต ให้เห็นพ้องต้องตามไปด้วย

การที่บุคคลหนึ่งประกบฝ่ามือสิบนิ้วกระพุ่มไหว้นั้น ย่อมทำเพื่อการบูชาสักการะเทพไท้เทวา
หาได้กระทำต่อมนุษย์ด้วยกันแต่อย่างใด เมื่อผักตบแสดงสิ่งนี้ต่อมหาโหราผู้เฒ่า
เสมือนยกให้ชายชราเป็นเทพที่เคารพบูชาควรค่าแก่การกราบไหว้ ถือเป็นความปิติยินดีในใจมหาโหราเป็นอย่างมาก
ที่ได้รับเกียรติสูงสุดนี้ จึงได้เอ่ยวาจากล่าวชื่นชมจากใจ

“เจ้ารู้จักพระอาจารย์เราแล้ว ควรได้รู้จักเสด็จพ่อ เสด็จแม่ รวมทั้งพระญาติเชื้อพระวงศ์ของเราด้วย..ท่านผู้นี้คือ..บลาๆๆ”
จากนั้นองค์ชายได้ทำหน้าที่แนะนำเหนือหัว พระมเหสี พระปิตุลา องค์หญิงศศิธรพระคู่หมั้น
รวมถึงเชื้อพระวงศ์ และขุนนางอำมาตย์อย่างรวบรัดไม่เสียเวลานัก

ผักตบไม่ลืมกระพุ่มมือไหว้แทบทุกคน ยกเว้นองค์หญิงศศิธรที่เขารู้ว่าอ่อนวัยกว่าพอสมควร
จึงได้แต่ส่งยิ้มไมตรีให้ องค์หญิงถึงกับพักตร์ซับสีโลหิต เมื่อสบสายตาคมเข้มและรอยยิ้มเปี่ยมเสน่ห์
แม้นพระองค์จะทรงเตือนพระสติแย้งในพระทัย ‘บุรุษผู้นี้ช่างหล่อฉกาจนัก แม้นยังห่างเจ้าพี่วายุภักษ์อยู่ครึ่งก้าว
แต่มิอาจนับได้ว่าไม่น่ามอง ตรงข้ามมิควรมองให้หัวใจสั่นคลอนเป็นดีสุด’ ถึงจะทรงบอกวรองค์เช่นนั้น
แต่มิวายที่จะพระทัยเต้นถี่แรง เมื่อสบเนตรเข้าอย่างจังกับดวงตาคมเข้มของผักตบ..

การแนะนำทักทายเป็นไปในบรรยากาศสมานฉันท์กว่าแรกเริ่ม เมื่อผักตบนอบน้อมยกมือไหว้แทบทุกคน
พลอยให้พวกเขารู้สึกตัวพองในอกฟูฟ่องที่ได้รับการเทิดทูน ยกย่องประดุจเทวาจากหนุ่มแปลกหน้า

อย่างที่บอกธรรมเนียมที่นี่ อาศัยการค้อมศีรษะแสดงการเคารพ ถ้าเป็นผู้หญิงก็ยอบกายต่ำถอนสายบัว
การประนมมือไหว้ล้วนใช้กับเทพเทวาเท่านั้น จึงไม่แปลกที่พวกเขาจะดีใจในการแสดงออกของผักตบ
เช่นนี้การกักวิญญาณพวกเขาในกล่องวิเศษ คงไม่คิดร้ายทำลายเป็นแน่แท้แล้ว

“บุรุษผู้มาจากแดนไกล ผู้ถือครองเทพมหาธาตุอัคคี เราใคร่ขอให้เจ้าปลดปล่อยวิญญาณพวกเรา
จากกล่องวิเศษของเจ้าได้หรือไม่ ในฐานะที่เจ้าแสดงความเคารพพวกเราดุจเทพเทวาแล้ว
คงไม่ลำบากกระไรในการปลดปล่อยวิญญาณของพวกเรากระมัง” องค์เหนือหัวทรงตรัสกับผักตบด้วยพระองค์เอง

“ในเมื่อฝ่าบาทอุตส่าห์ขอร้อง ตกลงผมปล่อยก็ได้” พูดจบชูกล้องหันส่วนที่เป็นหน้าจอ
ซึ่งมีรูปของทุกคนขึ้นให้เห็น เอื้อมนิ้วไปที่เมนูลบภาพ โดยสายตากวาดมองไปทั่ว
มีทำปากขมุบขมิบแล้วกดปุ่มลบภาพหายไปในพริบตา

“ฮือออ!!” เสียงฮือดังขึ้นพร้อมกัน ก่อนจะตามด้วยเสียงถอนหายใจโล่งเป็นแถว
เมื่อเห็นความว่างเปล่าบนหน้าจอกล้องถ่ายรูป

ทุกอย่างที่ผักตบแสดง สร้างความขบขันให้กับแม่เล็ก จนต้องนั่งจิกนิ้วลงหน้าขาสะกดกลั้นไม่ให้ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
 อาการหน้าดำหน้าแดงแอบมีน้ำตาเล็ดอย่างทรมาน ที่ต้องมาทนกลั้นอยู่แบบนี้

“แม่..เป็นไงบ้าง หลับสบายไหมลำบากหรือเปล่า” ผักตบกับแม่เพิ่งมีโอกาสทักทายกัน
หลังลูกชายเดินมานั่งลงข้างๆ บนเก้าอี้ที่เว้นว่างไว้ ไม่ต้องเดาให้เสียเวลาที่ตรงนี้เตรียมไว้ให้เขา

“อืมสบายดี คึคึ!..แกนะแกไอ้ตบ คิดได้..คึคึ!” แม่ทักตอบอาการไหล่สั่น ยังมีหลุดหัวเราะต่ำในคออย่างทรมาน
เมื่อเห็นหน้าลูกอยู่ใกล้ๆ ผักตบจึงได้แต่ยกยิ้มให้ไป

“เอาน่า..เราต้องหาวิธีเอาตัวรอดปลอดภัย ดีกว่าไม่มีหลักประกันมาต่อรองนะแม่” เจอคำพูดลูกชายเข้า
คนเป็นแม่ได้แต่พยักหน้าเห็นด้วยอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง ก่อนจะได้โอกาสสำรวจเครื่องแต่งกายของกันและกัน

แม่เล็กสวมใส่ส่าหรีสีม่วงอ่อน ดูงดงามอ่อนหวานไปอีกแบบเชียว
สีหน้าบ่งบอกไม่ลำบากอะไร เหมือนแม่จะปรับตัวได้เร็วพอสมควร

จากนั้นผู้เป็นประธานในพิธีองค์เหนือหัวอนิละ ก็กล่าวเชิญแขกผู้ที่ได้รับเชิญร่วมเสวยพระกระยาหารเช้า
ต้อนรับอาคันตุกะคนสำคัญลงมือเสวยพระกระยาหารร่วมกับพระองค์ พร้อมกับถือโอกาสซักถามผักตบสลับกับแม่เล็กไปด้วย
คำถามล้วนเป็นกันเอง ถึงแม้ผักตบจะพูดตอบโต้ด้วยภาษากลางธรรมดา พระองค์ก็เข้าพระทัยได้ไม่ยุ่งยากต้องแปลความอีก

ส่วนใหญ่ถามที่มาที่ไปของสองแม่ลูก สุดท้ายก็ไม่รู้ประเทศไทยอยู่ส่วนไหนของแผ่นดิน
กรุงเทพมหานครเป็นเมืองหลวงตั้งที่ไหนอยู่ดี
เพราะพวกเขาไม่รู้ว่ามีเมืองแบบนี้อยู่ ก่อนผักตบจะกลับเป็นฝ่ายซักถามพระองค์ในสิ่งที่ต้องการข้อมูล
เกี่ยวแผ่นดินที่หลงเข้ามา จนเริ่มประมวลได้ว่า พวกเขาหลงยุคแน่แล้ว ทั้งวันเดือนปี..พศ.
ล้วนไม่มีปรากฏในประวัติศาสตร์มาก่อน ทุกการสนทนาของพวกเขาได้รับความสนใจจากผู้คนร่วมโต๊ะ
หน้าแปลกที่องค์ชายวายุภักษ์ ผู้ที่ผักตบคิดว่าจะชวนเขาคุยมากที่สุด กลับนั่งนิ่งวางตัวเฉยไปเสียนี่
ผักตบรู้สึกตงิดใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ทำไมพอเจ้าชายคนนี้วางเฉยใส่ตนแล้ว ไม่ยักรู้สึกดีอย่างที่ควรจะเป็น

แต่ก็แกล้งเนียนทำไม่สนอีกฝ่ายเช่นกัน ระหว่างสองหนุ่มจึงเป็นเพียงการลอบชำเลืองหยั่งเชิงกันแทน
ไม่มีใครเอ่ยคำพูดต่อกันจนเสร็จสิ้นภารกิจมื้อเช้า...หลังจากนี้มหาโหราผู้เฒ่า ซึ่งรับหน้าที่ตรวจฤกษ์ดูยาม
ตามตำราในการมาถึงของผักตบกับแม่เล็ก เป็นคนเอ่ยเชิญสองแม่ลูกไปที่ห้องรับรองพิเศษ
งานนี้นอกจากเชื้อพระวงศ์สำคัญ เหนือหัว พระมเหสี พระเชษฐา องค์หญิงศศิธร องค์ชายวายุภักษ์
กลกะลาองครักษ์คู่กายแล้ว ไม่มีรับสั่งให้ผู้ใดเข้าร่วมแม้แต่น้อย เป็นเรื่องสำคัญที่เหนือหัวให้มหาโหราไขความลับของผักตบ
 
ตามที่พวกเขาได้รู้จากนางกำนัลบุปผา ราตรี ที่ส่งให้ไปปรนนิบัติ ได้ถวายรายงานว่า ผักตบมีปานรูปไฟตรงราวนมด้านซ้าย
 บ่งบอกเป็นผู้ถือครองเทพมหาธาตุอัคคี สำคัญคือเทพมหาธาตุแห่งแผ่นดินใยไปจุติยังดินแดนที่พวกเขาไม่รู้จัก
และหวนคืนมาด้วยชะตาลิขิตใดของสรวงสวรรค์ ทุกคนต่างต้องการไขปริศนา เพื่อหาคำตอบที่ยังคลุมเครืออยู่นี้...?


ก่อนอื่นขอสวัสดีปีใหม่ย้อนหลังไป 2 วัน และขอโทษขออภัยที่ผิดนัดอัพนิยายเมื่อวานนี้
เราไปถือศีลอยู่ที่วัด พร้อมกับสวดมนต์ข้ามปี กลับมาไข้กินไม่สบายหนักพอสมควร
กว่าจะฟื้นมาอัพให้ได้ก็บ่ายแก่วันนี้แหละจร้า  หวังว่าจะเข้าใจกันเนอะ มิได้มุสาแต่อย่างใดไม่

อ้อ..ลืมบอกไป เอาบุญมาฝากทุกคน ขอให้เจริญยศ เจริญลาภ พร้อมสมบูรณ์ด้วย สุขะ พละ วรรณะ
ตลอดปี 2557 สมหวังในสิ่งปรารถนาทุกท่านเทอญ...จร้าาาาา...

เจอกันตอนหน้าวันจันทร์นะคะ  ขอให้มีความสุขทุกคน ขอบคุณทุกกำลังใจเช่นเคย
 :กอด1: :pig4: :L1: :3123:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 02-01-2014 16:27:57

มาแล้วววว
ผักตบฉลาดมากเลยยยย  o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 02-01-2014 16:49:04

บวกจ้า
สาธุ!!! ขอให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตตลอดปีนี้และปีต่อๆไปด้วยนะคะ สวัสดีปีใหม่ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: luzileas ที่ 02-01-2014 16:51:03

เย้ๆๆ  น้องตบมาแล้ว 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: BP109 ที่ 02-01-2014 16:54:49

กร๊าก ผักตบเอ๊ย เดี๋ยวพอแบตหมด จะแสดงฤทธิ์ยังไงละนั่น

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 02-01-2014 17:00:18

สาธุ ขอให้คนเขียนมีความสุขเหมือนกัน หายเร็วๆนะ  :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 02-01-2014 17:01:10

ดีใจในที่สุดก็ได้อ่านตอนใหม่นี้  รออย่างจดจ่อเชียวค่ะ   o18
พอได้อ่านแล้วก็แสนคุ้มกับการรอคอย

ยังตื่นเต้นแทนผักตบกับการใช้ชีวิตวันแรกในเมืองลับแลที่ตัวเองเข้าใจ
แต่เห็นนะว่าแอบไม่พอใจที่เจ้าชายไม่สนใจด้วย  ชักยังไงแล้วสิ
เห็นกันไม่ถึง24ชม.เลยนะเนี่ย

อยากรู้จังว่าเจ้าชายวายุคิดอะไรอยู่

รอตอนต่อไปค่ะ

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 02-01-2014 17:06:55

มหาโหราจะรู้ที่มาของผักตบได้ไหมหนอ เข้าใจคิดกล้องถ่ายรูปเป็นที่กับเก็บวิญญาณ

+1 ขอบคุณคุณลักษ์ กับบุญที่เอามาฝากนะค่ะ

ปีใหม่นี้ ขอให้คุณลักษ์สมดั่งหวังทุกประการ สุขภาพแข็งแรง ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ ร่ำรวยเงินทองค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: 【focus_kung】 ที่ 02-01-2014 17:08:33

ผักตบแสบมากกกกก ขังดวงวิญญาณของทุกคนไว้ในกล้องเนี่ยนะ 5555555555555 :katai5:
จะรอวันที่ผักตบกับองค์ชายจีบกันนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: {TN} ที่ 02-01-2014 17:21:53

ตอนนี้อ่านแล้วขำจ้า 5555555
เจ้าเล่ห์แบบผักตบไม่มีอีกแล้วแหละ หุหุ

รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 02-01-2014 17:32:20

ไหนๆ ก็ขำกันออกหน้าออกตาไม่ได้ งั้นเดี๋ยวคนอ่านฮาให้แทนนะคะ


กร๊ากกกกกกกกกกกก :pigha2: :pigha2: :pigha2:


ไหวพริบดีมากเลยจ้าผักตบ เล่นเอาสยองขวัญทั้งโต๊ะเลยทีเดียว


รอวันจันทร์ค่าาาา


 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 02-01-2014 17:53:07

ยาวหนำใจดีจริงๆ  :hao7:
ชื่อ บุปผา ราตรี กำลังคิดอยู่เลยว่าเป็นหนังผี ก็อ่านเจอน้องตบก็คิดเหมือนกัน อิอิ
รายละเอียดการอาบน้ำ ขับถ่าย น่าสนใจดี
น้องตบฉลาดมาก หลอกว่ามีเวทย์มนต์กักวิญญาณ จะได้มีแต้มต่อหน่อยอ่ะเนอะ :katai2-1:
ว่าแต่ท่านอ.มหาโหรา จะกำหนดวันใช้มุกราตรีเมื่อไหร่น้า :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 02-01-2014 17:56:50

อนุโมทนาบุญด้วยค่า

ตบคิดได้ไงกักขังวิญญาณไว้ในกล้องฮามาก
ยิ่งฉากกระพุ่มมือไหว้มหาโหรายิ่งประทับใจ

+1

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-01-2014 18:08:48

สวัสดีปีใหม่
ยาวสะใจโคตรๆ ตลกกับผักตบมายังไม่ถึงวันดีเลยทำวังหลวงแตกตื่นซะแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 02-01-2014 18:18:04

ขอบคุณมากค่ะที่มาลงให้ ขอให้สุขภาพแข็งแรงไวๆนะคะ


ดูจากนิสัยผักตบแล้วไม่ต้องกังวลอะไรเลยเอาตัวรอดสบาย สมกับที่สั่งสมประสบการณ์มาจากกรุงเทพฯ ฮาาาาาาาาาาาาาา

ไหวพริบดีมาก เอาหล่ะ จะเป็นยังไงต่อนะ รอวันจันทร์นะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 02-01-2014 18:28:04

 :pig4:  :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 02-01-2014 18:36:33

ผักตบเจ้าเล่ห์อ่ะ  แม่เล็กก็อย่างฮา

ตอนนี้พระเอกออกมาน้อยอ่ะ  คิดถึงพระเอก :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 02-01-2014 18:40:14

สนุก รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 02-01-2014 19:07:26

น่ารักดีคู่วายุภักษ์-ผักตบ  ผักตบแกล้งเขาไว้เยอะ  ถ้าเขารู้ความจริงคงสนุกน่าดู  สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังคัฟพี่ลักษ์^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 02-01-2014 19:10:01

สวัสดีปีใหม่จ้า
ผักตบเนี้ย ขี้แกล้งนะ
องค์ชายยังกลัวเลย 5555
แล้วจะเป็นไงต่อไปหนออ
รออ่านตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 02-01-2014 19:27:26

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ  ดีใจมากที่มาต่อค่ะ คิดว่าวันนี้อาจจะยังไม่ได้อ่านซะอีก
(น่าจะยังไม่กลับจากปีใหม่อ่าค่ะ) 
ผักตบนี่ก็แสบใช่ย่อยนะเนี่ย และดูเหมือนว่าวายุจะไม่ชอบหน้าผักตบเท่าไหร่เลย
นี่ถ้าฝั่งวายุรู้ว่าผักตบพิเศษๆเนี่ยจะเป็นยังไงน้าาาา รอลุ้นทุกๆวันเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 02-01-2014 19:40:41

หายไวๆนะครับ

เรื่องนี้คุณ Luk ใช้ภาษาได้ละเมียดละไมมากเลย เนื้อเรื่องก็สนุกชวนติดตาม
ขอบคุณมากๆ

ติดตามมาตลอด และจะติดตามตลอดไป ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 02-01-2014 19:54:02

ขอให้แข็งแรงหายป่วยเร็วๆนะคะ :L2:
ผักตบเจ้าเล่ห์นะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 02-01-2014 19:57:50

สนุกมากค่ะ..ผักตบ ฮ่าๆ สุดยอด!!! ฮากับคนสมัยนี้จริงๆ พร้อมใจกันหลบแสงแฟลต
ผักตบฉลาดมากสมกับเป็นคู่ชีวิตพี่วายุ?
อ่านเพลิน จนไม่อยากให้จบ คุ้มกับการรอมากค่ะ
เจอกันวันจันทร์ค่ะ(เราสอบด้วย ฮ่าๆ ซวยมาเยือน)  :ling3: :ling3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 02-01-2014 20:10:09

สวัสดีปีใหม่ (^o^)
ท่าทางผักตบจะเอาตัวรอดได้แน่ๆ ลองหัวไวขนาดนี้ 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 02-01-2014 20:21:49

 :m20:  ช่างคิดได้นะผักตบ  อยากอ่านตอนต่อไปแล้วผักตบจะแสดงอภินิหารให้พระเอกและบุคคลอื่น ๆ  นะ

  +1  จ้า  และสาธุค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 02-01-2014 20:26:05

ผักตบฉลาดมาก แต่ระวังแบตจะหมดก่อนนะ
จะมีใครสอนให้ผักตบใช้พลังมั้ยนี่ :katai1:

ต้องอดใจรอตอนต่อไปอีกแล้ว
ติดเรื่องนี้มาก นี่พูดเลย!! :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 02-01-2014 20:39:32

เอาแล้วๆ....

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 02-01-2014 20:43:45

เจอกันแล้วอะ มีแอบมองกันด้วย อิอิ แล้วจะเป็นงัยต่อน๊า  สวัสดีปีใหม่จ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-01-2014 20:51:17

ถ้ารู้ว่าผักตบไม่ได้ครองพลังอย่างเดียวจะว่ายังไงนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 02-01-2014 21:07:20

ผักตบมาแล้ว ร้ายใช่เล่นนะเรื่องกล้องถ่ายรูป
ผักตบอย่ายั่วโมโหองค์ชายมากนะ สงสารคนอ่าน
หัวเราะท้องแข็ง5555

รอคำทำนายในตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 02-01-2014 21:50:20

อยากจะต่อรองให้มาต่อวันอาทิตย์ ><
เมื่อคืนนั่งรอจนนอนดึก เกือบตื่นไปทำงานไม่รอด 555

อยากให้ถึงตอนหน้าเร็วๆ แล้ว เพราะว่าอดีตของผักตบกำลังจะโดนเปิดเผย ตื่นเต้นนนนนน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 02-01-2014 22:05:10

เย้ มาแล้วๆ ผักตบนี่ชั่งคิดซะจริงๆ

รอวันจันทร์ :call:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 02-01-2014 22:15:58

ผักตบนี่ฉลาดจริง ๆ รอตอนต่อไปนะ
สวัสดีปีใหม่ ขอให้ทุกคนมีความสุขมาก ๆ นะ :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 02-01-2014 22:26:57

เจ้าชายบทน้อยจัง เล่นตัวหรือเปล่า เดี๋ยวผักตบกักวิญญาณนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 02-01-2014 22:42:09

สาธุจ้า
น้องตบนี่เหนือชั้นจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 02-01-2014 22:58:40

เข้าใจแล้วคร่าาา ขอบคุณที่ไรต์เตอร์ยังไม่ลืมแล้วมาอัพให้เน้อ

ขอให้มีความสุขในปีใหม่นี้ และตลอดไปนะคะ  :L2:

ปล.คิดถึงฝุดๆ มาอัพเยอะๆน๊ะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 02-01-2014 23:00:15

ผักตบฉลาด ดูจากประวัติเก่ารู้จักการวางตัวให้เหมาะสมกับสถานการณ์
คราวนี้ก็คงไม่ยากที่จะทำตัวให้เป็นที่ชื่นชอบและหาพวกพ้องได้



 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 02-01-2014 23:03:26

สวัสดีปีใหม่เช่นกันจร้าาา

มาอัพบ่อยๆนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 02-01-2014 23:50:23

คุณผักตบคิดได้ ก๊ากกกกกก :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 02-01-2014 23:59:24

ผักตบกับแม่เล็กเข้าใจแกล้งอ้ะ
กล้องกลายเป็นกล่องเก็บวิญญาณไปละ555555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 03-01-2014 00:20:20

ขอบคุณค่า

เรื่องสนุกมาก..ติดตามคุณลักษณ์อย่างเหนียวแน่น

สวัสดีปีใหม่ด้วยนะคะ

ขอคุณพระคุ้มครอง สุขภาพแข็งแรงน้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 03-01-2014 00:47:29

ตอนนี้ยาวสะใจมากค่ะ
ฟินสุดๆ

ตลกผักตบอ่ะ
เจอแฟลชแล้วเงิบกันหมด 555555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 03-01-2014 01:02:48

ผักตบน่ารักมาก  วางตัวดี รู้จักใช้เล่ห์กลเพื่อเอาตัวรอด
แต่ฮาจริงจัง ตอนหลบแฟลชกล้องกันอุตลุต55555555
ไม่เห็นองค์ชายมาคุยกับผักตบเลย  แล้วจะรักกันอีท่าไหนละเนี่ยะ
รออ่านตอนต่อไปนะคะ สนุกมากเลย
ไม่ผิดหวังกับนิยายของคุณLukจริงๆค่า
+1  ให้จ้าาาาาาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 03-01-2014 02:47:42

ผักตบเจ้าเล่ห์นะ :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 03-01-2014 08:04:28

อ่านแล้วไหล่สั่นตามแม่เล็กแล้วครับ คึคึ :m4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 03-01-2014 08:18:12

ผักตบนี่เจ้าเล่ห์จริงๆ ขำเรื่องรูปถ่ายอ่ะ ฮ่ะๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 03-01-2014 11:24:43

สวัสดีปีใหม่จ้า

ดีจังได้อ่านหนูตบตอนปีใหม่ด้วย

ฉลาดสุดๆอ่ะคนนี้

รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 03-01-2014 11:28:25

สวัสดีปีใหม่ค่า :)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 03-01-2014 12:40:50

สาธุสำหรับพรที่มอบให้จ้า  ผ่านพ้นไปสำหรับปีเก่า ก็ขอให้ปีใหม่นี้ น้องลักษ์สุขกายสบายใจ  เจ็บไข้ก็ให้หายเร็ววันจ้า  เจอกันวันจันทร์เหมือนกัน  o18

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 03-01-2014 14:43:06

ฮาตอนกักขังวิญญาณอ่ะ
แตกตื่นกันทั้งคณะเลย  ผักตบนี่ฉลาดสุดๆอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 03-01-2014 15:49:22

Happy New Year 2014
All the best to you! ^_^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 03-01-2014 19:52:35

 ผักตบป่วนได้อีก 555

มาวันเดียวทำป่วนทั้งวัง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 03-01-2014 19:58:02

สาธุค่ะ

ผักตบนี่่ก็สเน่ห์แรงจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 03-01-2014 20:29:54

โอ้ยย ผักตบตลกจิงๆอะ คิดได้เน้ออออ

แต่ว่าทำไม องค์ชายไม่คุยก่าผักตบเลย บวู์ๆๆๆ งอนแล้วนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Littlesir ที่ 03-01-2014 22:30:48

ว่าไปก็อยากรู้เหมือนกันนะว่า แฝดของผักตบนิสัยเป็นไงบ้าง จะโหดเหี้ยมเย็นชาจริงๆมั๊ย
รอตอนต่อนะค๊าบบบ :heaven

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 03-01-2014 23:48:12

รอลุ้นจ้า ว่าผักตบกะแม่เล็กจะเจออะไรต่อไป  :impress2:

สวัสดีปีใหม่ 2557 เช่นกันค่ะพี่ลักษ์  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: April❤ ที่ 04-01-2014 15:51:59

ตามมาอ่านค่าาา
คุณ luk แต่งสนุกทุกเรื่องเลย ชอบมากๆ

ฮาผักตบ
ถ้ากล้องแบตหมดจะเอาเวทมนต์อะไรออกมาขู่อีก55

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 04-01-2014 17:53:57

ผักตบเอ๊ยยย ระวังแบตหมดเร็วนะ ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Damon ที่ 04-01-2014 18:12:04

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน แล้วก็ไม่ผิดหวังในผลงาน รู้ตัวอีกทีก็จบซะแล้ว
เรื่องสนุกมากเลย มีอะไรให้ตื่นเต้นมากมาย แล้วยังทำให้ขำได้ตั้งหลายตอน ชอบผักตบมากเลยค่ะ
ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆ มาให้อ่านค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 04-01-2014 20:00:03

อย่างฮา คิดได้ไง 555
รอๆๆ ตื่นเต้นๆๆๆ  o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 04-01-2014 20:24:19

ไขปริศนาาาาา ฮูเล่ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: catty123 ที่ 04-01-2014 20:59:02

บอกได้คำเดียวสนุกม๊าก :mew3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 04-01-2014 21:42:05

กักขังวิญญาณอย่างเดียงเหรอหนูตบ...
คิดได้นะนี่แบตหมดมนต์ก็เสื่อมนะซิ..อิอิ...
มีความสุขปีใหม่ถ้วนหน้าทุกคนนะเจ้าคะ......

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 04-01-2014 23:26:28

นี่เป็นเพียงแค่การเริ่มต้น แต่มันเข้มข้นมากเลยนะ :hao3:
ดูแล้วผักตบและแม่จะไม่มีปัญหาเรืี่องการอยู่ที่นี่เลย :laugh:
เพราะนอกจากการปรับตัวแล้วยังมีไหวพริบอีกต่างหาก
เรื่องราวต่างๆหลังจากนี้คงต้องพึ่งท่านโหราจารย์แล้วล่ะ
เห็นแค่ปานรูปไฟยังขนาดนี้ ถ้ารู้ว่าเป็นแฝดคงตะลึงเป็นแถว
ติดตามเอาใจช่วยผักตบนะ ภารกิจใหญ่หลวงรออยู่
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ
ป.ล.อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ ขอให้ผลบุญส่งให้คนเขียนสุขภาพแข็งแรงนะคะ
พบเจอแต่สิ่งที่ดีๆ ไม่มีโรคไม่มีภัย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 05-01-2014 07:57:32

อยากอ่านตอนต่อไปแล้วละสิ  :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 05-01-2014 10:11:02

ผักตบฉลาด ไหวพริบดี  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 05-01-2014 20:09:48

คึคึ!  :man1:

มันต้องอย่างนี้ สมกับเป็นผักตบที่ไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากโลกศิวิไล
นำกลับมาใช้ในยุคล้าสมัย พากันโดนหลอกเป็นพรวน  :laugh: :m20: :jul3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 05-01-2014 22:48:12

รอรอรอ ผักตบอย่างฮาอ่ะ  :m20: :m20: :m20: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 05-01-2014 22:48:52

มาปูเสื่อรอเจ้าค่ะ ฮิฮิ คิดถึงทุกวันเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 05-01-2014 23:57:04

 :a9: เย่ๆในที่สุดก็ตามอ่านทันในที่สุด นิยายคุณลักษ์สนุกทุกเรื่องเลยค่ะ นับถือๆ

ตลกดีจังมีคนกลัวแสงแฟลช กับไฟฉายด้วยหรอเนี่ย แต่ก็พอเข้าใจอ่ะนะ คนอยู่ในยุคโบราณนินา
อ่านแล้วคิดถึงเรื่อง วิหคลำนำสวรรค์ กับคำสาปฟาโรห์ขึ้นมาเลย55

รอตอนต่อไปค่ะ +1 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 06-01-2014 07:45:42

 :mew2:
อ่านไปยิ้มไป ชอบจัง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 06-01-2014 10:29:43

 :call: :call: :call:

วันจันทร์แล้ววว แวะมาจิบชารอจ้าา  :mew3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 06-01-2014 12:03:10

วันจันทร์แว้วนะ
เอาตอนต่อไปมาซะดีๆ  o11

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 06-01-2014 13:07:05

มานั่งปู่เสือรอ(-0-) แอบฝันว่าได้สองตอนรวดดด ตื่นๆๆๆ!!!!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 06-01-2014 13:08:19

กล้องกักขังวิญญาณ
แหม๊ะ!!!!~ ไอเดียบรรเจิดดดดดดด
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 06-01-2014 13:26:03

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 8...ท้าทาย



“เจ้าจักไปที่ใดกัน”
ผักตบชะงักเท้าอยู่กับที่ ไม่ได้หันกลับมาตอบ พอเสร็จจากร่วมเสวยพระกระยาหารกับองค์เหนือหัวและเหล่าพระญาติ 
ตลอดจนเสนาอำมาตย์ เขาอุตส่าห์ทำตัวเป็นอากาศธาตุเนียนนัดแนะแม่อย่างดิบดี คอยรอจังหวะเหมาะ
ดอดหนีออกจากห้องเพื่อกลับห้องพัก

ขอเวลาเตรียมอุปกรณ์ เมื่อต้องเข้าร่วมในห้องรับรองพิเศษตามพระดำรัสเชิญขององค์เหนือหัว
หรือถ้าพูดให้ถูกคือการบังคับกลายๆ ห้ามไม่ให้เขาสองแม่ลูกปฏิเสธ งานนี้ต้องแสดงปาหี่
สร้างเกราะคุ้มกันแน่นหนามากกว่าเดิม หากจะอยู่ที่นี่โดยไม่ตกเป็นเป้าอันตรายล่ะก็

กลับไม่เป็นดังคาด เมื่อบุรุษซึ่งผักตบไม่ยักชอบขี้หน้า ถามด้วยน้ำเสียงทุ้มเรียบด้านหลัง
ทั้งที่เขาสองแม่ลูกหลบออกจากห้องเสวยได้แล้ว กำลังเผ่นไปตั้งหลักให้พร้อมที่ห้องของเขาก่อน

“ผมจำเป็นต้องพาแม่ไปทำภารกิจส่วนตัว” ผักตบยอมหันกลับไปตอบคำถามองค์ชายวายุภักษ์
เขาปรับสีหน้าให้ดูปกติไม่แสดงพิรุธ กลัวอีกฝ่ายรู้ว่าเขาไม่พอใจที่ถูกจับตาดูจากคนตรงหน้า
ส่วนใหญ่ไม่มีใครสนใจ เพราะกำลังวุ่นส่งเสด็จเหนือหัวกับพระมเหสีกันอยู่
เขาจึงอาศัยโอกาสนี้ลอบออกจากห้องเสวย แต่ไอ้เจ้าชายขี้เก๊กยังดันตามมานี่สิ

“เจ้าคุ้นเคยวังหลวงดีกระนั้นหรือ พำนักเพียงหนึ่งราตรีมิพ้นทิวา กลับกล้าเพ่นพ่าน มิเกรงหลงทางแต่อย่างใด”
สุรเสียงทุ้มนุ่มวางอำนาจแฝงความหมายแดกดัน ชนิดคนสมองทึบยังตีความออก แม่เล็กหน้าถอดสีใจเต้นระทึก
ไม่กล้ามีปากมีเสียง ต่อให้คนการศึกษาไม่สูง กลับพอจะรู้ถึงอำนาจบารมีของเจ้าชายสุดหล่อผู้นี้
แค่ใช้นิสัยสอดรู้ซักถามกับพวกผู้หญิงที่มาคอยดูแลความสะดวกในคืนที่ผ่านมา ทำให้ได้ข้อมูลมาพอสมควร

เจ้าชายวายุภักษ์องค์รัชทายาท คือพระโอรสพระองค์เดียวของเหนือหัวอนิละกษัตริย์ของนครไตรคาน
เมืองซึ่งใหญ่เป็นอันดับสองรองจากมหานครเวฬุวรรณ ที่กำลังมีศึกสงครามกันอยู่ขณะนี้ นั่นไม่น่าสนใจเท่าความสามารถ
ว่ากันว่าเจ้าชายองค์นี้คือตัวแทนของเหล่าทวยเทพจากสรวงสวรรค์ ถือพลังวิเศษเทพธาตุมาเกิด
สามารถเรียกใช้อำนาจจากสายลมได้ตามใจปรารถนา เข้าใจในแบบชาวบ้าน ‘เป็นเจ้าแห่งสายลมนั่นเอง’

แค่นี้พอจะทำให้เธอเกรง โดยไม่ต้องยกอ้างความเก่งกาจด้านอื่นซึ่งมีอยู่อีกเพียบ ทั้งเรื่องฝีมือเพลงดาบเพลงอาวุธ
เป็นชายในฝันของสาวน้อยสาวใหญ่เปรียบซุปเปอร์สตาร์ดัง..ยากบรรยายคุณสมบัติมาได้หมด

“ถ้าหากคุณกลัวผมหลงทาง ตัดความกังวลเรื่องนี้ได้ สมองผมยังใช้งานได้ดี ทางกลับห้องพักผมจำขึ้นใจ
แต่ถ้ากังวลกลัวเพ่นพ่านวุ่นวายในส่วนต้องห้าม สบายใจได้ผมไม่ชอบยุ่งเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับตัวเอง”
คำพูดโต้ตอบของผักตบ เล่นเอาแม่เล็กตาเหลือก เอื้อมมือกระตุกแขนเสื้อลูกชายเป็นการใหญ่
นอกจากกระตุกยังทำปากขมุบขมิบ พูดโดยไร้ซุ่มเสียงบอกใบ้ให้ลูกชายระวังคำพูด ยังไงอีกฝ่ายเป็นถึงเจ้าชายเมืองนี้

แม่เล็กลอบชำเลืองพระพักตร์หล่อเหลายังคงเรียบนิ่ง ไม่แสดงอาการหลังผักตบพูดจบ แต่แววตาแข็งกร้าววาวดุ
จ้องลูกชายเธอเขม็งแล้ว เดาอารมณ์ได้ไม่ยาก ถ้าจับคอผักตบหักได้ คงไม่เหลือคอตั้งอยู่บนบ่าแน่
น่ากลัวชะมัดยาดเลย เจ้าชายสุดหล่อคนนี้

ไม่ว่าเธอจะพยายามส่งซิกยังไง ไอ้ลูกตัวดีกลับเฉยไม่แม้จะหันมาสบตาเธอนี่สิ ‘กล้ามากลูกกู จ้องตาแข็งไม่มีลดราวาศอก
แกกำลังเอาหัวแม่กับหัวแกขึ้นเขียงเสี่ยงหัวขาดอยู่นะไอ้ตบ!’ ผู้เป็นแม่ซึ่งผ่านโลกมามาก ถึงกับก่นบ่นลูกชายในใจ
หากเป็นเวลาอื่นเธอคงปรบมือให้ในความกล้า แต่ไม่ใช่ที่นี่กับบุคคลตรงหน้านี้ มันผิดที่ผิดเวลาไม่สมควรเป็นอย่างยิ่ง

“เราพานพบบุคคลวางท่ายโสมิใช่น้อย กลับไม่มีผู้ใดกระตุ้นโทสะของเราได้ แม้นว่าศัตรูก็มิอาจกล่าววาจาทำให้โทสะเราบังเกิด
 วาจาของเจ้าเพียงไม่กี่คำ เรากลับใคร่ทดสอบเสียแล้ว เจ้ามีดีอันใดให้มั่นใจนักหนา ถึงทะนงตนเพียงนี้
เช่นนั้นมีความสามารถใดจงสำแดงเถิด บุรุษผู้มาจากดินแดนปริศนา” พูดจบพระองค์ผายพระหัตถ์เชื้อเชิญท่าทางดูผ่อนคลาย
 แย้มสรวลมุมโอษฐ์เพียงเล็กน้อย แม่เล็กตาค้างลอบชื่นชมในใจเท่ระเบิด ตรงข้ามความคิดลูกชายสิ้นเชิง
ผักตบกลับเห็นว่ายียวนกวนอวัยวะเบื้องล่างของเขาสุดๆ

“มีดีย่อมไม่อวด คนชอบอวดเขาเรียกพวกอวดดี ผมไม่ขอรับคำท้าของคุณ จะเข้าใจว่าขี้ขลาดสุดแล้วแต่
กรุณาอย่ารั้งเรามีภารกิจส่วนตัวต้องรีบไปทำ อีกสักครู่ต้องเข้าห้องรับรองต่อ คงไม่คิดว่าพวกผม
สามารถอั้นปวดหนักปวดเบาได้กระมัง..เจ้าชาย” ผักตบพูดนิ่มๆ ขณะคนเป็นแม่มือเย็นเชียบใจหล่นไปอยู่ตาตุ่ม
หลังหน้าหล่อเหลาจุดยิ้มมุมปากจนเผลอชื่นชม ตอนนี้แววตาวาวโรจน์เขม็งดุ จ้องผักตบแทนดาบฟันเหวอะไปแล้ว
ขืนลูกชายไม่ยอมอ่อนข้อล่ะก็ มีหวังได้เจ็บตัวฟรีเป็นแน่ รายนั้นนอกจากรูปร่างสูงใหญ่กว่าแถมเก่งด้วยสิ

“เจ้าช่างลื่นไหลนัก เพียงชั่วเพลาหายใจไม่ครบ 5 คู่ กลับเปลี่ยนวาจาได้พริบตา เช่นนี้เป็นบุคคลแบบใดกัน
หรือจักเข้าข่ายดังคำกล่าวที่ว่า วาจากลับกลอกหน้าอย่างใจอย่างเช่นนั้นหรือไม่ เรากลับประจักษ์แจ้งในความสามารถ
ที่ภาคภูมิใจของเจ้าเสียแล้ว นี่สินะที่เจ้าเชี่ยวชาญนัก” พระองค์มิยอมปล่อย ดำรัสคมกรีดลึกสะท้านทรวง
ไหลจากโอษฐ์ได้รูปอย่างต่อเนื่อง แม่เล็กที่เคยเจอแต่คำหยาบโลนด่าทอถึงกึ๋น ยังไม่รู้สึกเจ็บร้าวเมื่อเจอวาจาทอดเสียงเรียบ
โดยไม่ลงน้ำหนัก แต่สำนวนหลอกด่าเจ็บจี๊ดฟังบาดตับ ยันไปถึงม้าม ปอด ค่อยกระแทกหัวใจเข้าจั๋งหนับ

แปลความหมายกำลังถูกด่าพูดจากะล่อนปลิ้นปล้อน หน้าไหว้หลังหลอกเทือกนั้นเลย ประโยคเดียวตีความได้เน้นๆ
แน่มากเจ้าชายคนนี้ เล่นเอาคนเป็นแม่แทบดิ้นแทนลูกเป็นเจ้าเข้า ถึงกลับยอมเสียมารยาทต่อหน้าพระพักตร์
แอบกระซิบกระซาบลอดไรฟันให้ได้ยินกันสองคนแม่ลูก

“ไอ้ตบ!..เค้าด่าแกอยู่นะ ผู้ชายอะไรปากจัดฉิบ ไม่ธรรมดาเลยว่ะ ดูท่าจะไม่ยอมปล่อยเราไปง่ายๆ
ท่าทางจะอยากลองวิชาแกให้ได้เลยด้วย” ท่าทางของแม่เล็ก ทำเอาพระโขนงเข้มของยุพราชหนุ่มเลิกขึ้นเล็กน้อย
ก่อนปรับเป็นปกติในเวลารวดเร็ว พระองค์กลับมีความสามารถควบคุมพระองคาพยพ
ให้ดูเคร่งขรึมไม่แสดงความรู้สึกได้แนบเนียนเช่นกัน

ผักตบหรี่ตาคมจ้องตอบโดยวางหน้านิ่งไม่หันไปหาแม่ ยังคงจดจ้องพระพักตร์คมคายองค์ชายวายุภักษ์ไม่วางตา
ทั้งคู่ต่างจ้องกันชนิดไม่มีใครยอม ประหนึ่งกำลังทดสอบพลังจิตดูใครจะหลบตาก่อน ผักตบแอบกระซิบตอบแม่เล็กไปเบาๆ

“ผมรู้แม่เฉยไว้ ให้ผมรับมือหมอนี่เอง” ลูกชายปราม คนเป็นแม่ที่รู้สึกเดือดดาลยอมทำตามอย่างว่าง่าย
เธอรู้สถานการณ์ตรงหน้าแตกต่างจากที่เคยลับฝีปากกับคนแถวสลัม ฉะนั้นบุคคลที่เธอกำลังผจญอยู่เวลานี้
สมควรยกให้ลูกลุยเหมาะสุด จัดเป็นมวยไล่รุ่นถูกคู่ดีแล้ว เธอไม่คุ้นการรับมือคนประเภทนี้เสียด้วย
ประเภทหน้านิ่งบุคลิกสง่างามจนไม่กล้าแตะ

“อย่างนี้ไหม ถ้าต้องการพิสูจน์ฝีมือ เรายืนห่างกันคนละ 5 ก้าว ผมจะไม่แตะต้องร่างกายคุณแม้เส้นผม
แต่จะทำให้คุณออกจากจุดที่ยืน หากคุณไม่ขยับถือว่าผมแพ้ แต่ถ้าขยับถือว่าคุณแพ้
ห้ามพิสูจน์เวทย์มนต์ความสามารถของผมอีก ตกลงไหมเจ้าชาย”

ผักตบวางแผนในหัวอย่างเร็ว เป็นฝ่ายยื่นเงื่อนไขให้ยุพราชหนุ่มเสียเอง องค์ชายวายุภักษ์นิ่งไปอึดใจใหญ่
จ้องผักตบสำรวจเล่ห์เหลี่ยมว่าวางกำดักล่อลวงหรือไม่ ระหว่างนั้นพวกเสนาอำมาตย์ กลกะลา มหาโหรา
และข้าราชบริพารอีกไม่น้อย ส่งเสด็จเสร็จพากันเดินมาทางนี้พอดี พอเห็นพวกเขาสามคนยืนจ้องกันด้วยท่าทางแปลกๆ
ต่างให้ความสนใจมุ่งตรงมาทางนี้แทน นำหน้าโดยมหาโหราผู้เฒ่าและกลกะลาองครักษ์คู่กาย

“วายุภักษ์ เจ้ามีอันใดหรือ” มหาโหราเป็นฝ่ายถามศิษย์รัก ทุกคนที่มาสมทบ
ต่างรอฟังด้วยความสนใจใคร่รู้ด้วย ฝ่ายศิษย์เมื่อพระอาจารย์ไต่ถาม ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะไม่ตอบคำ

“บุรุษผู้นี้กำลังยื่นคำท้า แม้นข้าเพียงขยับกายออกจากจุดที่ยืน โดยเขาไม่แตะต้องกระทั่งเส้นผม ให้นับว่าข้าพ่ายแพ้แก่เขา”
องค์ชายผินพักตร์มาตอบคำถามผู้เป็นอาจารย์ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“กาลใดทำให้เกิดการทดสอบเช่นนี้เล่า” ผู้เฒ่าชราแคลงใจถึงสิ่งที่ได้รับรู้
มีเหตุผลอะไรทำให้มีการท้าทายให้เกิดผลแพ้ชนะระหว่างสองคนนี้

“ย่อมเป็นข้าที่เริ่ม ข้าใคร่พิสูจน์ฝีมือเวทย์มนต์ที่เขาเชี่ยวชาญสามารถนัก
ผู้อ่อนด้อยเช่นข้าจักรับมือได้หรือไม่ขอรับ พวกท่านมาดีแล้ว จักได้เป็นสักขีพยานในการพิสูจน์หนนี้”

“หามิได้พะยะค่ะฝ่าบาท” กลกะลาถลันออกไปค่อมศีรษะทัดทานเหนือหัวของตนทันที

“แม้แต่เจ้า มิอาจเชื่อข้าจักชนะงั้นหรือ” ยุพราชหนุ่มถามองครักษ์  พระองค์รู้สึกแปลกพระทัย
กลกะลาถึงกลับออกหน้าทักท้วงไม่ให้พระองค์รับคำท้าของบุรุษผู้มาจากดินแดนปริศนา คบหากันมาตั้งแต่วัยเยาว์ชันษา
กลกะลาไม่เคยท้วงติงเพราะเชื่อมั่นในพระองค์ เคยรบเคียงไหล่ซึ่งพระองค์พลาดท่าเสียทีให้แก่องค์หญิงชลธารเพียงหนเดียว
 ที่ผ่านมาพระองค์ยังไม่เคยเพลี่ยงพล้ำให้ผู้ใดมาก่อน แค่เงื่อนไขขยับพระวรกายช่างเป็นเรื่องที่พระองค์ทรงมั่นพระทัยนัก
หากใช้พลังวายุสร้างเกราะป้องกันพระวรกายใยจักพ่ายแพ้ได้อีกเล่า มาดแม้นอีกฝ่ายใช้พลังมหาธาตุอัคคี ย่อมมิอาจทำลายอาณาเขตกำแพงวายุเข้ามาได้ จักมีอันใดที่บุรุษหนุ่มหน้าขาวผู้นี้สามารถทำให้พระองค์เคลื่อนกายอีก
หากพระองค์ประสงค์ประทับตรงนี้

“พระอาญามิพ้นเกล้าพะยะค่ะ ข้าพระองค์เห็นว่าฝ่าบาทมิบังควรลดพระเกียรติรับคำท้าบุรุษผู้นี้
ทรงรับสั่งให้ข้าพระองค์กระทำแทนเถิด ตัวข้ามั่นใจจักทำให้บุรุษต่างแดนประจักษ์ในชาวไตรคาน หาได้ด้อยฝีมือไม่”
กลกะลาออกตัวแทน ว่ากันตามศักดิ์แล้วองค์ชายวายุภักษ์มิควรลดวรองค์ นับตามลำดับฝีมือเขาเป็นองครักษ์คู่กาย
มั่นใจว่าไม่ได้ประเมินฝีมือผักตบผิดพลาด สิ่งที่ทำให้กลกะลาคาดการเช่นนี้ เกิดจากการสังเกตท่าก้าวย่าง
คนที่ผ่านการฝึกฝีมือเชิงอาวุธทักษะต่อสู้จนเก่งกาจ การก้าวเท้าย่อมเงียบกริบแทบไม่ลงน้ำหนัก
ผักตบไม่มีท่วงท่าเดินเหินอย่างบุคคลฝึกปรือฝีมือ ดูก็รู้ว่าไม่ใช่พวกมีฝีมือสูงส่ง คงมีดีแต่เวทย์มนต์เสียมากกว่า
แต่ใช่ว่าเขาจะไม่มีวิชาอาคม หากใช้พระเวทย์เขาก็พอมีหนทางรับมือเช่นกัน

“เจ้าแน่ใจหรือ บุรุษผู้นี่แม้นมิใช่ผู้ฝึกทักษะการต่อสู้ เจ้าอย่าลืมเขาถือครองมหาธาตุอัคคี
หากใช้พลังอัคคี เกรงว่าเจ้าหาใช่คู่มือเขาไม่” คำกล่าวเตือนขององค์ชาย ทำให้กลกะลายั้งคิดไตร่ตรอง โดยมิตอบคำ

“ปล่อยเขาทดสอบแทนเจ้าเถิดวายุภักษ์ ข้าก็ใคร่ประจักษ์เช่นกันหากบุรุษผู้นี้เรียกมหาธาตุอัคคีเป็นอาวุธ
เจ้าก็สามารถสร้างเกราะกำบังเพลิงให้กลกะลาได้ ในเมื่อเงื่อนไขเพียงระบุมิให้ขยับกายออกจากจุดที่ยืน
ข้าเห็นว่าเรื่องนี้ไม่เกินกำลังองครักษ์ของเจ้าดอก” วาจามหาโหราผู้เฒ่า
ล้วนได้รับการสนับสนุนจากเสนาอำมาตย์ผงกศีรษะตาม

ด้านสองแม่ลูกยืนฟังพวกเขาสนทนา เริ่มกระซิบกระซาบเพราะแม่เล็กร้อนใจกับสิ่งที่ได้ยิน
นึกเป็นห่วงลูกชายอย่างบอกไม่ถูก คนพวกนี้ต่างพูดถึงพลังเร้นลับ แม้ไม่เห็นกับตาแต่ใช่จะไม่มีจริง

“ตบ..แกแน่ใจว่าจะทำให้มันแพ้ได้ พวกมันดูมีพลังมีเวทย์มนต์นะ
เรายังไม่รู้ไม่เห็น มากันขั้นนี้..แม่ว่าพวกนี้คงมีพลังวิเศษอยู่จริง”

“ผมก็คิดแบบนั้น ถ้าของพวกนี้ไม่มีจริง เราสองคนคงไม่มาโผล่ที่นี่ได้หรอกครับแม่
ไว้ใจเถอะผมจะใช้อุบายสู้แทน” ฟังลูกยืนยันจากปาก คนเป็นแม่แม้จะแอบกังวล
 แต่ก็มั่นใจว่าลูกแก้ปัญหาได้แน่ ไม่ทันไรฝ่ายตรงข้ามก็พูดกับองครักษ์ส่วนตัวว่า

“เช่นนั้น..ข้าจะให้เจ้ารับมือ” รับสั่งจากยุพราชหนุ่ม กลกะลาค้อมศีรษะถวายความเคารพเพื่อรับพระบัญชา
จากนั้นองค์ชายผินพระพักตร์ตรัสกับผักตบว่า

“เราจักให้องครักษ์นามกลกะลา เป็นตัวแทนทดสอบฝีมือกับเจ้า มีปัญหาอันใดหรือไม่” พระองค์รับสั่งถาม

“หึหึ! หมายความคุณไม่กล้า” ผักตบหัวเราะเสียงต่ำ ถามกลับไปด้วยสีหน้าแววตาดูแคลนนิดๆ
เขาจำต้องกำราบคนตรงหน้าไม่ใช่องครักษ์

“บังอาจนัก..กำเริบเสิบสานยิ่ง แม้นเจ้ามีฝีมือเพียงใด พึงสังวรไว้เจ้าอยู่ในแผ่นดินไตรคาน
หากหมิ่นพระเกียรติองค์ชายอีก ข้าจักเป็นผู้สั่งสอนให้เจ้าได้รู้สำนึก” กลกะลาตวาดเสียงเข้ม เมื่อระงับโทสะไว้ไม่ไหว
เขาทนเห็นสายตากิริยาที่ผักตบเอ่ยวาจาต่อองค์ชายวายุภักษ์ไม่ได้ บ่งบอกว่าท้าทายองค์ชายของเขาอย่างชัดเจน

“เออเหะ! น่ายกนิ้วให้ ซื่อสัตย์จงรักภักดีแบบนี้หายาก ที่พูดไม่ได้แปลว่าผมดูถูกองค์ชายคุณ ในเมื่อคุณเป็นผู้ท้าผมก่อน
ตอนนี้กลับออกตัวให้องครักษ์ผู้ซื่อสัตย์ทดสอบแทน จะให้คิดยังไง” ผักตบชี้แจงเสียงเรียบ



ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 2/1/57 #P.16 !! สวัสดีปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 06-01-2014 13:26:38

-  2  -



“เช่นนั้นเจ้าไม่ยินยอม เราเพิ่งเจอผู้กล้าขัดรับสั่ง
หากเจ้ายืนกรานให้เราเป็นผู้รับการทดสอบ ก่อนอื่นเจ้าลองประจักษ์ในฝีมือของเราดูก่อน”
พูดจบพระองค์ยกหัตถ์ขวาชูสุดพระกร พร้อมรับสั่งเสียงทุ้มกังวานให้ได้ยิน

“สายลมแห่งเรา จงฟังเรา ณ บัดนี้” สิ้นสุรเสียง ผักตบถึงกับรีบกันแม่เล็กให้ออกห่างตัวทันที
เพราะรับรู้ถึงมวลอากาศผิดปกติกดดันหมุนวนอยู่รอบร่าง ในความรู้สึกที่คุ้นเคยมาก

ภาพเหตุการณ์ไฟไหม้ในบ้านก่อนเขาหมดสติ พลันวูบขึ้นในหัว..เขาเห็นมวลน้ำหนาแน่นหมุนเป็นเกลียวสว่าน
ตีวงกว้างโอบล้อมเขากับแม่ ก่อนสติจะดับมืดไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น ไม่ต่างกับตอนนี้ เพียงแต่ไม่ใช่น้ำ
 เป็นกระแสลมที่หมุนวนรอบร่างทำเอาชุดที่ใส่ปลิวแนบตัว ทรงตัวจวนไม่อยู่แล้วตอนนี้

“เจ้าจักแก้ไขเช่นไร เราใยไม่สัมผัสถึงกระแสมหาธาตุอัคคีต่อต้าน แม้แต่เกราะป้องกันรอบกายเจ้าหามีไม่
เช่นนี้เราสามารถยกร่างของเจ้ากระแทกพื้นได้ในพริบตา” พูดจบร่างของผักตบลอยขึ้นจากพื้น
ท่ามกลางสายตาหลายสิบคู่ที่มองอย่างตื่นตะลึง ถึงพวกเขาจะรู้องค์ชายคือเจ้าแห่งสายลม
แต่น้อยคนจะได้เห็นพลังที่พระองค์สำแดง ต่างจากมหาโหรากับกลกะลา พวกเขาคุ้นชินเป็นอย่างดี
 นี่เพียงแค่สั่งสอนเล็กน้อยของพระองค์ ไม่ได้หวังทำร้ายผักตบให้บาดเจ็บแต่อย่างใด

“ผักตบ..ตบลูกแม่ ปล่อยลูกฉันเถอะค่ะเจ้าชาย ตายแล้วเอามันลงมา เดี๋ยวได้ตกคอหักกันพอดี”
 แม่เล็กโวยวาย หลังได้สติจากที่ถูกลูกดันเธอถอยออกห่าง หันไปอีกทีลูกตกอยู่ในวงล้อมลมพายุหมุนรอบร่างแล้ว
คนอื่นไม่ได้โดนไปด้วย ตอนนี้ผักตบตัวลอยสูงขึ้นจากพื้นเหนือหัวทุกคน ต้องแหงนหน้ามอง
องค์ชายกลับยืนยิ้มมุมปาก เหมือนผู้ใหญ่กำลังสนุกในการกลั่นแกล้งเด็กเสียอย่างนั้น

“เจ้าจักยอมแพ้หรือไม่ หากยอมแพ้เราจักพาลงสู่พื้น” ทรงรับสั่งถามผักตบ
 ซึ่งลอยเคว้งกลางอากาศสีหน้าดูลำบากใจ ก่อนกลับมานิ่งขรึมจ้องมองคนถามเขม็ง โดยไม่ยอมเอ่ยปากตอบ

ในขณะที่ทุกคนกำลังรอดูว่า ผักตบจะปริปากยอมแพ้หรือเปล่า กลับต้องตกใจแตกฮือ
กระโดดหนีอุดหูกันจ้าละหวั่น แม้แต่องค์ชายยังต้องกระโดดลอยวรองค์..ห่างไปเป็นสิบก้าวด้วยเช่นกัน

“ปังๆๆๆ!!!..เพล้งๆๆ!!..เปรี้ยง!!..เพล้งๆๆ!!..ว๊ากกก!..เฮ้ยยย!!” เสียงปืนรัวกว่าสิบนัดต่อเนื่องไม่หยุด
กระถาง โคมไฟ คบเพลิง ของตกแต่งแตกกระจายดังสนั่นลั่นบริเวณ แต่กลับไม่มีใครบาดเจ็บ ต่างกระโดดวิ่งหลบอุตลุต
ผักตบไม่คิดจะยิงใส่คน เขาเลือกเล็งเป้าไปยังสิ่งของ พานแตกระเนระนาด ผู้คนต่างวิ่งหลบกระสุนปืนอุตลุต

“ปล่อยผมได้หรือยัง คุณแพ้แล้วองค์ชาย คุณขยับกว่าสิบก้าว  รักษาคำพูดใช่ไหม”
เสียงตวาดถามดังจากร่างที่ลอยสูงเหนือพื้น ในมือมีปืนพกสั้นถืออยู่ ฝ่ายถูกถามถึงกับจนคำพูดหลักฐานเห็นกันทนโท่

ยุพราชหนุ่มลอยตัวด้วยพลังลม ออกห่างกระถางที่แตกกระเด็นหนีไกลเป็นสิบก้าว แม้แต่กลกะลา มหาโหรา
เสนาอำมาตย์ฟากเดียวกัน ต่างวิ่งหัวซุกหัวซุ่นแอบตามหลังเสาคนละต้นสองต้น
บางต้นอยู่ถึงสองคนกอดกันตัวสั่น..ยกมือปิดหูไว้แน่น

“นี่เป็นเวทย์มนต์ใด ใยมีพลังทำลายรุนแรงแหลมคมถึงเพียงนี้” มหาโหราผู้เฒ่าเปรยให้ได้ยิน
ทุกคนค่อยโผล่หน้าออกมาดูกล้าๆ กลัวๆ ต่างตั้งคำถามในใจด้วยเช่นกัน

“เป็นเวทย์มนต์ที่ไม่มีในแผ่นดินนี่หรอก” ผักตบพูดขึ้น ในสภาพที่ยังลอยเท้งเต้งอยู่กลางอากาศ

“เจ้าเป็นผู้ชนะ” รับสั่งจบ ร่างผักตบลอยสู่พื้นอย่างมั่นคง พร้อมกับแม่เล็กที่ยืนอุดหู
ได้สติวิ่งเข้าไปรวบกอดลูกชายแน่น ผักตบกอดกระชับปลอบขวัญแม่ตอบ แม่คงตกใจพอดูที่เขายิงปืนรัวกระหน่ำ

“ขอโทษครับแม่ ที่ทำให้ตกใจ” เขารีบขอโทษแม่เล็ก

“เรื่องนั้นไม่เป็นไร แม่ห่วงกลัวแกจะเป็นอันตราย คนพวกนี้ล้วนมีคาถาอาคมน่ากลัวนะตบ ดีที่แกมีปืนพวกมันไม่รู้จัก”
ผู้เป็นแม่รีบพูดให้ลูกสบายใจ มือไม้ลูบคลำตามร่างกายสำรวจว่าลูกบาดเจ็บตรงไหนหรือไหม

“ผมไม่เป็นไรครับเขาแค่ขู่ ถ้าเหวี่ยงกระแทกพื้นก็ไม่แน่ อาจม้ามแตกตายได้เหมือนกัน”
ผักตบพูดหน้านิ่ง แอบติดตลกปิดท้าย

“ยังมีหน้าทำขำ หน้าสิ่วหน้าขวานอยู่ด้วย” แม่ดุเบาๆ ไม่จริงจัง

“แม่ดูหน้าพวกเขาสิ กลายเป็นกลัวเราไปแล้ว คนเรามักกลัวในสิ่งที่ไม่รู้จัก เป็นหลักจิตวิทยาทั่วไป
แค่นำมาใช้กับคนพวกนี้ โชคดีเรามีของเล่นมาเยอะ บางทีพวกเขาอาจคิดว่าเราเป็นจอมขมังเวทย์ไปแล้วด้วยมั้ง”

ผักตบพูดไม่ผิด พอเธอหันไปสำรวจ แต่ละคนไม่กล้าสู้ตาเธอเลย ยืนก้มงุดซุบซิบกันใหญ่
ยกเว้นองค์ชายคู่กรณีดูนิ่งเฉยควบคุมตัวเองได้มั่นคงกว่าใคร ยังมีมหาโหรายืนคิ้วขมวดข้างองค์ชาย
ส่วนองครักษ์พิทักษ์นายจ้องผักตบอึ้ง แม้สีหน้าไม่ออกอาการหวาดกลัว แต่แววตาดูสับสนมึนงงอยู่ไม่น้อยเช่นกัน
อาจไม่เชื่อสายตากับสิ่งที่เห็นอยู่ก็ได้

“คึคึ! ถ้าจะเป็นอย่างที่แกพูด พวกนี้ไม่รู้จักปืน” แม่แอบหัวเราะเมื่อมั่นใจไม่มีใครรู้จักอาวุธในยุคสมัยที่เธอกับลูกจากมา

“ผมกับแม่ ขอตัวไปห้องพักได้หรือยัง..เจ้าชาย” ผักตบต้องการปลีกตัวออกจากตรงนี้โดยเร็ว

“เช่นนั้นเราจักให้กลกะลาเป็นผู้นำเจ้าไป” ผักตบปฏิเสธทันควัน

“ไม่รบกวนดีกว่า ผมกลับถูกทางอยู่หรอก”

“เข้าใจผิดแล้ว นับแต่เจ้ายื่นข้อเสนอให้มารดาพักร่วมตำหนัก เรามีรับสั่งให้ย้ายของเจ้ามายังตำหนักวาโยทิพย์เจ้ามิรู้ทางดอก
หาใช่ตำหนักรับรองอาคันตุกะ ที่เจ้าพำนักราตรีที่ผ่านมาแล้ว” ฟังแบบนี้ผักตบถึงกับคิ้วมุ่นเข้าหากัน

“หมายความว่าไง ย้ายกระเป๋า..หมายถึงสิ่งของที่คุณบอกครับ” ต้องแปลตามด้วย หลังอีกฝ่ายคิ้วกระตุกไม่เข้าใจที่เขาพูด

“ในวังล้วนมีกฎระเบียบเคร่งครัด บุรุษสตรีมิอาจพำนักร่วมกันได้ องค์ชายจึงมีพระบัญชาให้เจ้ากับมารดา
ไปพำนักยังตำหนักส่วนพระองค์ ถือเป็นเกียรติสูงสุดที่เจ้าได้รับ สมควรขอบพระทัยที่ทรงต้อนรับพวกเจ้าในตำหนัก
ยังมิเคยมีผู้ใดได้รับเกียรติเช่นนี้ พวกเจ้าเป็นบุคคลแรก” กลกะลาเป็นผู้อธิบายให้ผักตบกับแม่เล็กฟัง
สองแม่ลูกหันมองหน้ากัน ผักตบค่อยหันกลับไปจ้องเจ้าของตำหนักโดยตรง

“ผมขอบคุณที่กรุณาให้ไปพักในตำหนัก ว่าแต่ผมกับแม่นอนห้องเดียวกันใช่ไหมครับ”
องค์ชายรูปงามถึงกับขมวดพระโขนง พยายามสะกดกลั้นไม่ให้แย้มสรวลหัวเราะคำถามของผักตบ

“เจ้ากังวลสิ่งใด ตำหนักเรามีสองห้องย่อมมิอาจพำนักร่วมกับมารดาเจ้า หรือกลัวพำนักร่วมกับเราเช่นนั้นหรือ”
พระองค์ถามสีพระพักตร์ขบขัน สังเกตจากสายพระเนตรระริกไหว แม้นไม่แย้มสรวลหลุดหัวเราะ
แต่บรรดาคนคุ้นเคยพอดูรู้ กลับพากันสงสัยในพระอารมณ์สุนทรีที่บังเกิดกับองค์ชายของพวกตน

“พูดจริงหรือพูดเล่น ยังไงผมก็ไม่พักร่วมกับคุณแน่ ผมไม่ชินนอนกับคนแปลกหน้า ถ้ามีสองห้องผมนอนกับแม่
ไม่ใช่กลัวอย่างที่บอกผมไม่ชินนอนกับคนไม่คุ้น” ผักตบตอบเสียงเข้ม หน้าขาวหล่อจ้องสบตาที่แสดงอาการตลก
จนเขาหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก

“เราเห็นว่าเจ้าควรปรับให้คุ้นเคยไว้ ยามที่ต้องพักแรมนอกวังเจ้ามิอาจนอนลำพัง แผ่นดินทะเลทรายล้วนมีข้อจำกัด
เจ้ามาจากดินแดนปริศนาควรหัดเรียนรู้เสียตอนนี้ เราหาได้ล้อเล่นตำหนักของเรามีสองห้อง
ไม่สมควรที่บุรุษสตรีพึงพำนักร่วมกัน ถือว่าผิดกฎมณเฑียรที่ปฏิบัติสืบต่อกันมาโดยเคร่งครัด
 เว้นเสียแต่คู่วิวาห์ เจ้ากับมารดาหาได้เข้าข่ายเงื่อนไขนี้แต่ประการใด เรารับปากเพียงยอมให้มารดาพำนักตำหนักเดียวกับเจ้า
 สามารถอาบน้ำตามที่เจ้าร้องขอ ยกเว้นพำนักห้องหับเดียวกัน เพียงนำมารดาเจ้าออกจากตำหนักของสตรี
ถือว่าอ่อนข้อให้เจ้ามากแล้ว หวังว่าเจ้าคงไม่ทำให้เราลำบากใจไปกว่านี้”
เจอไม้นี้เข้าผักตบกลืนน้ำลายเหนียว สายตาผู้ร่วมเหตุการณ์ยืนยันว่าองค์ชายของพวกเขาไม่ได้โกหก
แถมยังส่งสายตากดดันให้ผักตบซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณ ที่ทรงเสียสละพระตำหนักส่วนพระองค์

“สรุป..ผมพักห้องไหน” เขาต้องการคำยืนยันให้แน่ใจอีกครั้ง

“ย่อมเป็นห้องบรรทมของเรา”

“หา!!!” คราวนี้ทั้งเสียงของผักตบและแม่เล็ก ที่ขานขึ้นพร้อมกัน

“เจ้ามีอันใดไม่สะดวก หากยืนกรานลำบากใจที่เจ้าไม่คุ้นพำนักร่วมห้องบุคคลแปลกหน้า
ถือว่าเจ้ากับเราเจอกันแล้วย่อมไม่ใช่คนแปลกหน้าอีก เราเองใช่สะดวกใจนัก ด้วยจำเป็นมิอาจให้เจ้าพำนักห้องอื่นใด
ตำหนักเรามีห้องหับเพียงสองหามีมากกว่านั้น คิดเสียว่าเจ้าอาศัยหลับนอนใยต้องยุ่งยากมากความ
ในเมื่อเจ้าเป็นผู้ยื่นข้อเสนอแก่เราเองมิใช่” เจอย้อนเหมือนพระองค์เป็นผู้เสียสละ ผักตบกลายเป็นคนสร้างปัญหาขึ้น
ไม่คิดว่าเหตุการณ์จะพลิกผันกลายเป็นแบบนี้

“ตำหนักอาคันตุกะเดิมล่ะครับ ทำไมผมกับแม่พักที่นั่นไม่ได้
ขอเหตุผลดีๆ สักข้อ ให้ผมตัดสินใจหน่อยได้ไหม” เขายังไม่ยอมแพ้

“เราบอกเจ้าไปแล้วบุรุษ วังหลวงแบ่งแยกชัด ฝ่ายในเป็นส่วนของสตรีพำนัก มีพระมารดาเราดูแล
พร้อมนางข้าหลวงคอยดูแลเหล่าสตรีในวังทั้งหมด ฝ่ายนอกคือที่พำนักของบุรุษ
ไม่เว้นกระทั่งตำหนักพระบิดาและตำหนักวาโยทิพย์ของเราก็เช่นกัน เจ้ายังมีข้อสงสัยอันใดอีกหรือ
หากเราไม่นำเจ้ากับมารดามาไว้ยังตำหนัก ใยมิกลายเป็นเรื่องครหาให้ผู้คนนินทาไปทั่ววัง
กับอภิสิทธิ์ที่พวกเจ้าได้รับการยกเว้น กษัตริย์ครองนครเสด็จพ่อของเรายังมิพำนักร่วมตำหนักกับเสด็จแม่
เช่นนี้แล้วเจ้าเข้าใจหรือไม่” เจอเหตุผลที่เขาไม่คิดว่าขนบธรรมเนียมในวัง จะเคร่งระเบียบกันขนาดนี้
ถึงกับเป็นเรื่องที่ยืดหยุ่นไม่ได้ จึงไม่สามารถพูดแย้งได้อีก

“ผมต้องร่วมห้องกับ..คุณ” ผักตบย้ำช้าๆ เน้นๆ อีกเป็นครั้ง

“เจ้าเข้าใจถูกแล้ว” องค์ชายยืนกราน

“ตบยอมเถอะลูก ยังไงแม่กับแกก็อยู่ใกล้กัน ดีกว่าแยกกันนะลูก ขืนดื้อเพ่งแม่ว่าเรื่องจะไม่จบ
ดูท่าแล้วฝ่ายนี้เขาไม่ยอมให้เราแม่ลูกนอนร่วมห้องแน่ บางทีธรรมเนียมของเขาเคร่ง
จนเราก็ไม่สามารถบังคับให้เขาตามใจเราได้นะตบ” แม่เล็กจับแขนลูกเอ่ยให้สติ
เมื่อเห็นอาการของผักตบอิหลักอิเหลื่อ กับการที่ต้องนอนร่วมห้ององค์ชายเจ้าของตำหนัก

“หวังว่าห้องคุณมีเตียงคู่ ไม่ใช่เตียงเดี่ยว” ลูกชายแม้จะยอมถอยแต่ก็ยังไม่หมดปัญหา

“เจ้าหมายถึงสิ่งใด” พระองค์กลับเป็นฝ่ายงง

“ผมหมายถึงมีเตียงนอนกี่เตียง คงไม่ใช่เตียงเดียวใช่ไหม” คราวนี้อธิบายให้ชัดเจนกว่าเดิม

“นั่นไม่ต้องกังวล แม้นเรามีร่างกายใหญ่โต แต่เตียงบรรทมกลับกว้างพอให้คนรูปร่างเท่าเรานอนได้ถึงสี่คน”
คำตอบไปคนละทาง

“ที่พูดนี่..ไม่ได้แปลว่าผมต้องนอนเตียงเดียวกับคุณ” ผักตบถามช้าๆ แอบกังวลในใจไปด้วย

“ย่อมเป็นเช่นนั้น” ยุพราชหนุ่มตอบสีหน้าไม่ทุกข์ร้อนใดๆ

“ไม่ได้!!” ปฏิเสธทันที เผลอเสียงเข้มจนคนฟังสะดุ้งตามเป็นแถว

“มีอันใดไม่สะดวก เราเป็นบุรุษ เจ้าเป็นบุรุษ หามีสิ่งใดต้องกังวล”
ผักตบจนคำพูดกับสิ่งที่อีกฝ่ายยกอ้าง เพียงรู้อยู่แก่ใจกูเป็นผู้ชายที่มีมดลูกมีประจำเดือนไม่เหมือนมึงนี่หว่า!
แต่เรื่องนี้ได้แต่ก่นบ่นในใจ

“ตกลงผมไม่เหลือทางเลือก” อดถามถึงทางเลือกอีกครั้ง

“เว้นเสียแต่เจ้ายอมให้มารดาพำนักฝ่ายใน ย่อมมิเป็นปัญหาที่เจ้าจักพำนักห้องว่างในตำหนักเรา
หรือจักกลับไปพำนักตำหนักรับรองอาคันตุกะดังเดิมก็ย่อมได้” หมดคำถาม ให้เขาเลือกแยกกับแม่
เขาเลือกอย่างแรกดีกว่า ขืนห่างตาไม่รู้ว่าแม่จะพบเจออะไรบ้างกับสถานที่และผู้คนต่างยุคสมัย
มีพลังเวทย์มนต์คาถา ในรั้วในวังที่ถือยศฐาบันดาศักดิ์ ผิดพลาดอะไรขึ้นเขากลัวจะช่วยเหลือแม่ไม่ทันการ

“เอาเถอะ ให้คนของคุณนำไป” สุดท้ายก็ต้องยอมทอดเสียงอย่างจนหนทาง
ก่อนพระองค์จะรับสั่งให้กลกะลานำสองแม่ลูกไปยังตำหนักวาโยทิพย์
คณะติดตามเริ่มทยอยแยกย้ายไปทำหน้าที่  ส่วนองค์ชายและพระอาจารย์ทรงแยกไปอีกทาง คงไปรอยังห้องรับรองพิเศษ...



มาอัพให้ก่อน 70% ส่วนที่เหลือ มาอัพต่อคืนนี้ไม่เกิน 3 ทุ่มนะคะ

ไม่ได้ทยอยอัพ แต่เราป่วยหนัก เสียงไม่มีพูดแล้วด้วยซ้ำ กำลังเร่งตรวจแก้ไข

ในส่วนที่เหลืออยู่ค่ะ  มันยังไม่โอเคเลยยังไม่กล้าอัพ หวังว่าเข้าใจด้วยนะคะ

ขอบคุณที่ติดตามและรอคอยกันตลอดมา ต้อนรับนักอ่านที่เพิ่งอ่านเรื่องนี้

และฝากติดตามผลงานเก่าๆ ที่เคยเขียนไว้ด้วยนะคะ  รักคนอ่านทุกคน

ขอบคุณอีกครั้งกับกำลังใจและความห่วงใยที่มอบให้ คราวนี้เป็นนานมากอ่ะ..เฮ้อ! :serius2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 06-01-2014 13:37:11

ถ้าประจำเดือนตบมา เจ้าชายจะคิดว่าตบเป็นริสซี่(ริดสีดวง)ไหม๊อ่ะ?!  :hao4:  ปล.คุณลักหายป่วยเร็วๆนะครับ :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 06-01-2014 13:48:26

อ้ายยย. นอนห้องเดียวกันด้วย
กลัวก็แต่ผักตบจะป่องนี่จิ  :laugh:

บวกเป็ด

หายเร็วๆนะคะ  :กอด1:

รอที่เหลือ  :z2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 06-01-2014 13:50:43

เมืองนี้แปลกจริงๆ ยอมให้คนแปลกหน้ามานอนร่วมเตียงกับองค์ชายได้ แปลกไปไหม ไม่กลัวโดนลอบปลงพระชนม์หรอเนี่ย55

รอตอนต่อไปค่ะ :mew1:
ปล.หายไวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 06-01-2014 13:58:37

คุณลักษณ์หายไวไวน่าค่า

ผักตบแผลงฤทธิ์อีกตามเคย เปรี้ยงปร้าง
กันสนั่นวัง ดันมาท้ากันดีนัก หึหึ

ว่าแต่ได้อยู่ห้องเดียวกันด้วย งานนี้สนุกแน่
ถือว่าอยู่ก่อนแต่งแล้วกันนะผักตบ คึคึ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: pummy09 ที่ 06-01-2014 14:05:49

ไม่เป็นไรค่า รอได้

หายเร็วๆๆนะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: arovera ที่ 06-01-2014 14:10:26

 o13 มารออีก 30% ครับผ๋ม ไรเตอร์สู้ๆหายไวไวน้า เป็นกำลังใจให้จร้า :fire: ไม่สบายตอนรับปีใหม่เลยนะเนี้ย :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 06-01-2014 14:12:07

 :hao7:  นอนห้องเดียวกันแล้ว   

  รออ่านต่อค่ะ  +1  ให้  และขอให้คุณลักษ์หายป่วยไว ๆ  นะค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 06-01-2014 14:30:14

นอนห้องเดียวกันด้วยอ้ะ
ระวังตัวดีๆนะผักตบ อิอิ

รักษาตัวดีดีนะคะคุณลักษณ์
เรื่องนิยายรอได้เสมอค่า ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: arisa_sa ที่ 06-01-2014 14:37:58

ผักตบมาแล้ว เย้ๆ ได้นอนร่วมเตียงกับเจ้าชายด้วยอิอิ   :hao6:  :hao6: เสร็จแน่ตบเอ๊ย  :hao7: :hao7:

คุณลักษณ์รักษาสุขภาพด้วยจ้า หายเร็วๆน้า  :กอด1: :กอด1:

 :L1: :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 06-01-2014 14:49:24

เหอะ เหอะ นอนห้องเดียวกัน เอาแล้วววววว

รออ่านต่อไป >>>> หายป่วยไวไวนะค่ะพี่ lux

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 06-01-2014 14:59:29

อร๊ายยยยยย~ นอนเตียงเดียวกันๆ :impress2:
ตลกตอนผักตบรัวปืนมาก นึกภาพออกเลยว่าโดดหลบกันคนละทาง 555

ว่าแต่เล่นรัวแบบนั้น แล้วเวลาจะใช้จริงจะเหลือกระสุนมั้ยน้องตบ คึคึ

คุณลักษณ์รักษาสุขภาพด้วยก๊าบบ
คนอ่านเป็นห่วง กินยา แล้วพักผ่อนให้เพียงพอเน้อ ถ้ายังอัพไม่ไหวก็ไม่เป็นไรน้า เรารอได้ แต่มาแจ้งข่าวนิดนึง เพราะเราติดเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆเลย ฮ่าๆ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนหายป่วยไวๆน้าา :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 06-01-2014 15:04:41

เอาวะ :z2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 06-01-2014 15:14:31

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ร่วมเตียงเคียงหมอนแล้ว คริคริ  :hao6: :hao6:


ส่วนคนเขียนขาพักผ่อนก่อนเถอะค่ัะ นิยายติดไว้ก่อนก็ได้ค่ะ เป็นห่วงนะคะ  :mew1:

บวกเป็ดบวกหนึ่งเป็นกำลังใจค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 06-01-2014 15:41:33

เจ้าชายมีแผนอะไรรึป่าว ที่ให้ผักตบนอนห้องเดียวกัน
แม่และผักตบคงกังวลเรื่องเวลามีประจำเดือน คงยุ่งพิลึก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 06-01-2014 15:46:40

อยู่ห้องเดียวกันด้วยอ๊าาา ><

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 06-01-2014 15:49:09

อยากเห็นหน้าเจ้าชาย ตอนรู้ว่าผักตบมีมดลูกมีประจำเดือน  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 06-01-2014 15:59:41

ได้ใกล้ชิดกันอย่างนี้ มีเรื่องให้ลุ้นแน่ๆ :-[

หายป่วยไวไวนะจ๊ะคุณ Luk :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 06-01-2014 16:18:43

หายเร็วๆนะครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 06-01-2014 16:22:18

55555  ถ้าปจด.มาจะทำยังไงละตบเอ้ยย
หายเร็วๆนะคะคุณลัก
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 06-01-2014 16:25:22

จะยังไงกันนะนั่น

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 06-01-2014 16:52:04

สนุกมากเลยคะ ีอติดตามๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 06-01-2014 17:50:36

ความจริงน่าจะเปิดเผยอ่ะ  จะได้เรียนวิชากัน  รักกันเร็วๆอ่ะ


นะ
นะ
นะ
นะ
นะ
นะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 06-01-2014 18:07:35

ท่านโหรา ต้องทำนายให้แม่นๆนะ #กำผิด 555
ผักตบร่วมห้องกับพี่วายุ กรี๊ดดดดด (จิ้นไปไกล)
รออ่านต่อไป ผักตบมันต้องมีได้มีเสียกันบ้าง คึคึ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 06-01-2014 18:23:12

รอค่า  หายไวไวนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 06-01-2014 18:35:45

ขอให้หายป่วยไวๆ นะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 06-01-2014 18:38:14

เอ่อ เอ่อ จะเป็นไงต่อละ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: geah ที่ 06-01-2014 18:53:38

ตบมันก็ดื้อแปลกๆ :katai2-1: :katai2-1: ตกลงมันจะเป็นพระเอกของเรื่องนี้ใช่ไหมค่ะ! แมนฉิบห__ย  :hao6: :hao6:
หายไวๆนะค่ะ รักษาสุขภาพช่วงนี้อากาศแปลกๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 06-01-2014 18:54:01

ตายแล้วได้อยู่ห้องเดียวกันด้วย ตบคงลำบากแย่ตอนประจำเดือนมา อยากอ่านที่เหลือจัง หายเร็วๆนะคะ พักผ่อนให้เต็มที่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 06-01-2014 19:02:17

ขอให้หายป่วยในเร็ววันนะคะ ชอบนิยายเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ เวลาที่คุณluxมาบอกว่าจะต่อวันไหนเนี่ย
แถบจะนับวันรอกันเลย(ว่างจัด) มันเป็นอะไรที่ฟินมากๆ โดยเฉพาะผักตบ วิวเป็นคนที่ชอบคนบุคคลิก
อย่างนี้อยู่แล้วเป็นทุนเดิม พอนายเอกเรื่องนี้ลักษณะดังที่ชอบ ยิ่งจิ้นกระจายแล้วชอบแบบเลิฟๆเลยค่ะ

พอพ่อพระเอกพวกเย็นชาและดุตัวพ่อแบบน้ยิ่งชอบฝุดๆ ฮิฮิ แบบนายเอกก็ดื้อใช่ย่อย พ่อพระเอกก็ดุใช่เล่น
ก็คงจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากันอีกพักใหญ่ๆให้ดูความน่ารักกันไป

มาถึงตอนนี้ผักตบต้องแย่แน่ๆนอนห้องเดียวกัน อย่างนี้วายุต้องรู้ความลับเข้าสักวันแน่แท้เชียว
แล้วจะเอาเรื่องนี้มาต่อลองกับผักตบหรือเปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 06-01-2014 19:09:48

ผักตบ ท้องแน่น!!!
 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 06-01-2014 19:11:58

ผักตบแสดงอิทธิฤทธิ์ไม่หยุดไม่หย่อนเลย ดีนะเจ้าชายใจกว้าง ไม่งั้นอาจถูกจับบูชายัญไปแล้ว 555
อยากเห็นผักตบใช้เวทมนต์จริง ๆ บ้างจัง 
นอนเตียงเดียวกะเจ้าชายซะด้วย จะมีสปาร์คกันไหมนะ :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 06-01-2014 19:19:17

นอนเตียงเดียวกันด้วยล่ะ
เดี๋ยวมันก็สปาร์คจนได้สิน่า :impress2:
หายไวๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 06-01-2014 19:37:13

หายไวๆนะครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 06-01-2014 20:30:10

โอ้ว แล้วผักตบจะทำยังไงล่ะเนี่ยทีเนี้ย

ปล.หายเร็วๆนะคะ ^^V

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: blanchard ที่ 06-01-2014 20:45:41

หาหยูกยารับประทานรึยังฮะคุณลักษ์?

ขอให้อาการทุเลาโดยเร็ววันครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: kail ที่ 06-01-2014 21:00:40

หายเร็วๆนะคะ ติดตามผลงานอยู่ค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 06-01-2014 21:04:17

คู่นี้นี่ตีกันน่ารักเชียว ดูจากสายลมที่โอบตัวตบแล้ว ละมุนน่าดู



ขอให้สุขภาพแข็งแรงเหมือนผักตบ หายเร็วๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: arty136 ที่ 06-01-2014 21:06:29

สนุกจังเลยยยยครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 06-01-2014 21:09:00

หายไวไวนะจร้าาาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 06-01-2014 21:19:13

หายเร็วๆ น๊า ถ้าไม่ไหวก้อพักก่อนก้อได้น๊า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 06-01-2014 21:32:43

อย่าหาว่าตามจิก ตามทวงเลยนะคะ แฮะๆ  :z10:

แต่ใจมันคิดถึงจนทนไม่ไหวง่ะ 3 ทุ่มครึ่งกว่าแล้วเน้อ หุหุ

ง่ะๆ อย่าว่าเค้านะ เค้าแค่รีบนี๊ดดดดด นุง โฮะๆ  :ling2:

รักไรต์เน้อ ถึงอย่างนั้นก็อย่าหักโหมมากนะคะ เดี๋ยวเป็นหักขึ้นมา หนูเฉาตายเลย  :m15: (มีอะไรเคลือบแฝงสุดๆ)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 06-01-2014 21:36:04

ชอบผักตบจังเลย เก่ง กล้า ฉลาด ไหวพริบดีเยี่ยม ความสามารถในการเอาตัวรอดสูงมาก ๆ
ชอบจริง ๆ ตอนปะทะคารมกับองค์ชายได้อย่างฉะฉาน ไม่เกรงกลัวอำนาจขององค์ชายเลย
อย่างนี้สิ คือคนที่เหมาะสมจะเป็นคู่ชีวิตกับองค์ชายที่ต้องต่อสู้กับศัตรูรอบด้าน
นี่ขนาดว่าหลงมาในยุคสมัยอื่น แถมท่ามกลางสงคราม ถึงจะโชคดีที่มีแม่เล็กมาอยู่ด้วยให้อุ่นใจ
แต่คนธรรมดาต้องเกิดความกลัวขึ้นบ้าง เหมือนอย่างที่แม่เล็กกลัวนั่นแหละ แต่ผักตบของเรา
กลับสามารถสร้างเกราะคุ้มกันภัยให้ตัวเองกับแม่เล็กได้เสร็จสรรพ ตั้งแต่ตอนกล้องสะกดวิญญาณ
ตอนนี้ยังเอาชนะองค์ชายได้ด้วยการรัวกระสุนอีก สะใจดีจัง แหม่ แล้วไป ๆ มา ๆ กลายเป็นว่า
จู่ ๆ ต้องร่วมเตียงเคียงหมอนกับองค์ชายซะงั้น โถ ๆ น้องตบ อยากเห็นใจนะ แต่เราถูกใจมากกว่าอ่ะ อิอิ  :m3:
นี่แหละน้า ความใกล้ชิดจะได้เป็นบ่อเกิดของความรักแล้วเนอะน้องตบ ตอนนี้ไม่ทันไร ก็เริ่มทำให้องค์ชาย
ผู้เคร่งขรึม เริ่มมีอารมณ์ขันขึ้นมาบ้างแล้ว ต่อไปน้องตบคงทำให้องค์ชายเราอารมณ์ดีจนหัวเราะได้แน่เลย :o8:
ชอบเรื่องนี้มาก ๆ เลย อ่านแล้วมีความสุข ขอบคุณคุณลักษ์มาก ๆ ค่ะ แล้วก็ขอให้หายป่วยไว ๆ ด้วยนะคะ  :L1: :L2:
 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 06-01-2014 21:38:25

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 8..ท้าทาย..(อัพให้ครบ 100%)

ใครที่ไม่ได้อ่าน 70% ก่อนหน้า ให้กลับไปอ่านที่หน้า 19 ก่อนนะคะ เดี๋ยวไม่ต่อเนื่อง

“ดูพวกเขาจริงจังมาก”
แม่เล็กกระซิบบอกลูกชาย หลังอยู่ภายในห้องรับรองพิเศษ เหนือหัวองค์อนิละและพระมเหสีประทับเป็นประธาน
องค์ชายวายุภักษ์ พระเชษฐาองค์อนิละกับพระธิดาศศิธร พร้อมมหาโหรา นั่งเรียงลำดับทางฝั่งซ้ายพระกร
เหลือเก้าอี้ให้สองแม่ลูกฝั่งขวา กลกะลารับหน้าที่ดูแลความปลอดภัยภายในห้องยืนตรงประตู ด้านนอกยังมีองครักษ์อีก 4 นาย
มีพระบัญชารับสั่งไม่อนุญาตให้ผู้ใดเข้าเฝ้าในเวลานี้

“เจ้าประทับใจตำหนักโอรสเราหรือไม่..บุรุษหนุ่ม” เหนือหัวรับสั่งถามผักตบ หลังสองแม่ลูกนั่งลงเรียบร้อย
ฝ่ายถูกเจาะจงมองสบพระเนตร พระสุรเสียงบ่งบอกไมตรีจิต แฝงความอาทรมาให้จริงใจจนสัมผัสได้

“ด้านความสวยงาม..ถือเป็นสถาปัตยกรรมที่ตื่นตาตื่นใจมากครับ ผมหมายถึงการก่อสร้างแปลกตาและสวยงาม
แต่ถ้าเป็นเรื่องความสะดวกใจที่ต้องพักร่วมห้องกับองค์ชาย ผมไม่สะดวกใจเท่าไหร่ครับ” ผักตบตอบตามที่รู้สึกไม่ปิดบัง
เล่นเอาฝ่ายถูกพาดพิงซึ่งประทับหล่ออยู่ตรงกันข้าม ถึงกับพระโขนงหนาเข้มขมวดเข้าหากัน เนตรคมกริบจ้องผักตบวาววับ

เขายอมรับตำหนักองค์ชายวายุภักษ์ ที่ชื่อพระตำหนักวาโยทิพย์ สวยงามทางสถาปัตยกรรม สร้างด้วยแท่นหินทั้งหลัง
มีความเป็นอาร์ตดิบแต่กลับคลาสสิคถูกใจสุดๆ เครื่องตกแต่งภายในไม่มากไม่น้อยเกินดูลงตัว ล้วนเป็นเครื่องปั้นมากกว่า
จะเป็นพวกโลหะ เหมือนที่เห็นจากตำหนักรับรองอาคันตุกะและอาณาบริเวณภายในวัง ดังนั้นตำหนักนี้จึงดูแตกต่าง
สำคัญลวดลายภาชนะเครื่องใช้ เหมือนกับเขาอยู่ในดินแดนธิเบตบนเทือกเขาหิมาลัยมากกว่าอยู่กลางทะเลทราย
รู้สึกถึงการผสมผสานทางศิลปะวัฒนธรรมซึ่งหลากหลายอยู่พอสมควร

“ฮะฮ่าๆ..นามของเจ้าคือผักตบ เช่นนั้นให้เราเรียกเจ้าตามนามนี้เป็นไรไหม” เหนือหัวกลับแย้มสรวลหัวเราะร่า
พระพักตร์ดูสำราญเบิกบานพระทัย พระองค์ทรงเห็นวาจาผักตบเป็นเรื่องรื่นเริงไปเสียนี่

“เชิญครับ..ผมไม่เข้าใจ..ฝ่าบาทขบขันคำพูดผมทำไมหรือครับ” ผักตบอนุญาตพระองค์ หลังฟังสรรพนามแทนตัว
‘บุรุษหนุ่ม’ แปร่งหูพิลึก ไม่เข้าใจเหนือหัวนึกขำคำตอบของเขา ที่บอกความรู้สึกไปตรงๆ ทำไมกัน

“โอ้! เราเผลอไร้มารยาทเสียแล้ว วายุภักษ์โอรสเราใยมิลำบากใจกว่าหลายเท่า กล้าวางใจนอนร่วมกับเจ้า..
ใยมิคำนึงว่าเจ้าอาจลอบทำร้ายในยามหลับ นั่นย่อมเป็นโอรสของเราที่เสี่ยงชีวิตมากกว่า
หากเทียบความลำบากใจของเจ้าแล้ว ผู้ใดเสียเปรียบเล่า ผักตบเจ้าว่าเรากล่าวถูกหรือไม่”
รับสั่งแบบนี้ผักตบอึ้งไปเช่นกัน เขาไม่ทันนึกถึงข้อนี้ เพราะไม่มีความคิดเรื่องลอบทำร้ายเจ้าชาย
พอเอาคำพูดที่ได้ฟังมาไตร่ตรองพานให้นึกแปลกใจ ทำไมเจ้าชายจอมเก๊กถึงกล้าเสี่ยงวางใจเขา..

“นั่นสิครับ องค์ชายไม่กลัวผมลอบทำร้ายหรือ”
คราวนี้เขาเจาะจงถามเอาคำตอบกับต้นเรื่องโดยตรง ซึ่งนั่งหน้าขรึมแต่ดันดูดีไปเสียนี่

“เพราะข้ารู้เจ้ามิกระทำเช่นนั้นแน่” คำตอบไม่ได้ให้ความกระจ่างแม้แต่น้อย
พานทำผักตบหงุดหงิด ต้องสะกดกลั้นไว้ไม่แสดงสีหน้าให้อีกฝ่ายจับความรู้สึกเขาได้

“ประมาทหรือเปล่า ผมอาจทำก็ได้”
ไม่รู้ทำไมพานพูดในสิ่งที่ไม่คิดว่าจะทำสวนกลับอีกฝ่าย คงเพราะหมั่นไส้ท่าทางมั่นใจของคนตรงหน้า

“หึ! เรามิเคยเจอคนร้ายกล่าวเช่นเจ้ามาก่อน เจ้าเป็นบุคคลแรก หากคิดลงมือลอบทำร้ายเราจริง
ย่อมมีโอกาสนับแต่หนแรกที่พบกัน ซ้ำข้ายังให้เจ้านั่งหลังม้ากลับเข้าวัง ใยเพลานั้นไม่สะดวกกว่ามาก
กับการพาตนเข้ามาในวังหลวงซึ่งเจ้าไม่คุ้นเคยสถานที่ หากลงมือสำเร็จแล้วเจ้าจักหลบหนีเช่นไร
มารดาเจ้าเล่าใยต้องนำพามาลำบากไปกับเจ้าด้วยเช่นนี้
ทั้งหมดที่เรากล่าว ล้วนไม่ใช่องค์ประกอบของคนร้ายที่วางแผนเข้ามาสอดแนมลอบทำร้ายเราดอก
นั่นหาใช่ประมาทเพียงเราสัมผัสเจ้าได้ เจ้าไม่เคยได้รับการฝึกฝนฝีมือ บุคคลที่ผ่านการฝึกล้วนมีท่วงท่าเดินเหิน
แตกต่างคนปกติ สำคัญจิตสังหารย่อมมีติดกายไม่มากก็น้อย ต่อให้เก็บงำประกายไว้ได้เก่งกาจเพียงใด
แววตามิสามารถเก็บงำดังตัวเจ้าและมารดาเจ้าดอก เหตุผลเพียงเท่านี้พอหรือยังที่เราเชื่อว่าเจ้า
หามีจุดประสงค์มายังไตรคาน เพื่อลอบสังหารเราหรือบุคคลใดในที่นี่” ทุกคนที่นั่งฟังคำวินิจฉัยในตัวผักตบ
ต่างผงกศีรษะเบาๆ อย่างเห็นด้วยในคำพูดองค์ชาย

“คุณพูดไม่ผิด ผมไม่เคยฝึกฝีมืออย่างที่คุณยกเหตุผล แต่ไม่ได้หมายความสู้ไม่เป็น
วันนี้ผมพิสูจน์ให้คุณเห็นแล้ว คุณแพ้ย่อมแปลว่าผมไม่ธรรมดา” ผักตบยกเหตุการณ์ก่อนหน้าขึ้นอ้าง

“หึหึ! เรายอมรับพ่ายแพ้ตามเงื่อนไขที่เจ้ากำหนด เจ้าแน่ใจหรือว่าเวทย์มนต์ของเจ้าชนะเราได้
สิ่งที่เจ้าใช้ไม่มีผู้ใดไตร่ตรองให้รอบคอบ ต่างเข้าใจเป็นเวทย์มนต์ที่เจ้ากระทำขึ้น สำหรับเราเมื่อขบคิดอย่างถี่ถ้วน
เรากลับเชื่อว่าเจ้าหาได้มีเวทย์มนต์ไม่” ผักตบหรี่ตาจ้องพักตร์หล่อเหลา ที่กำลังเปิดโปงความลับเขาให้ทุกคนฟัง
 ไม่แน่ใจเจ้าชายผู้นี้รู้อะไรบ้าง เขาไม่ได้ขัดรอให้อีกฝ่ายพูดต่อ

“เราคิดว่าทุกสิ่งเกิดจากของใช้ที่เจ้ามี เรายอมรับไม่เคยพบเห็นสิ่งเหล่านี้มาก่อน ทั้งสิ่งที่เจ้าเรียกว่ากล่องกักวิญญาณ
สิ่งที่ใช้ทำลายวัตถุแตกละเอียดไม่เป็นชิ้นดี ไม่มีใครสามารถมองได้ทัน กระนั้นเรากลับสัมผัสผ่านมวลอากาศ
คือวัตถุเป็นตัวทำลายของเหล่านั้น หาใช่เวทย์มนต์ที่จับต้องไม่ได้แต่อย่างใด กล่องกักวิญญาณของเจ้ายิ่งชวนขบคิด
หากสามารถดึงวิญญาณผู้คนไปกักไว้ในกล่อง ดุจภาพวาดเสมือนจริงจนแยกไม่ออกได้ ใยแววตาทุกคนยังคงปกติ
หาใช่ผู้ที่เหลือเพียงร่างไร้วิญญาณ มนุษย์ที่วิญญาณถูกชักพาออกจากร่างไปยังสิ่งอื่น มิสามารถคงสติรับรู้กระทั่งโต้ตอบเจ้าได้
สำหรับเราเชื่อยิ่งนัก เจ้าใช้เล่ห์เพทุบายในการสร้างความหวาดกลัวให้เกิดกับผู้คน เราถวายรายงานต่อเสด็จพ่อ เสด็จแม่
พระปิตุลา น้องหญิงศศิธร พระอาจารย์ ก่อนหน้าที่เจ้าจะมาถึง หากแม้นความเห็นของเราไม่เป็นความจริง
เจ้าจงนำสิ่งที่เจ้าแอบอ้างมาทำร้ายเราดู เราจักพิสูจน์ให้เห็นกันตอนนี้ ว่านั่นมิใช่เวทย์มนต์แต่เป็นสิ่งประดิษฐ์
ที่ทรงอานุภาพของดินแดนที่เจ้าจากมา”
ประโยคท้ายเป็นการพิสูจน์ให้ผักตบและแม่เล็ก เห็นพระอัจฉริยะภาพทางปัญญาของยุพราชหนุ่ม
ในบรรดาผู้คนที่สองแม่ลูกได้พบเจ้าชายองค์นี้ทรงพระปรีชา มีสติปัญญาฉลาดล้ำเลิศมากที่สุด

“ตบ..เจ้าชายจับไต๋แกได้แล้ว ไม่คิดนอกจากจะหล่อแล้วยังฉลาดเป็นกรด
 เสียดายที่ไม่มีลูกสาว แม่จะยุให้จับเป็นลูกเขยเลยคอยดู”

“แม่พูดอะไร อย่าพาผมเขวสิ” ผักตบปรามเบาๆ หลังแม่กระซิบกระซาบบอกเขา
ปิดท้ายพาออกทะเลไปไกลโข ดันชื่นชมอีกฝ่ายจนออกนอกหน้าไปแล้ว

“เออ..แม่เผลอปลื้มไปหน่อย แกเอาไงต่อโดนแฉหมดเปลือกแล้ว” แม่เล็กยอมรับผิด
เธอลืมตัวดันปลื้มองค์ชายอย่างห้ามใจไม่อยู่ คนอะไรเพอร์เฟกเสียทุกอย่าง นี่ถ้าอยู่กรุงเทพฯ
หัวบันไดไม่มีแห้งสับรางไม่หวาดไม่ไหวกันเลยเชียว เรื่องหล่อก็ว่าสุดๆ แล้วนะ ยังฉลาดหลักแหลมอีกด้วย

“ปล่อยผมจัดการเอง แม่นิ่งๆ ไว้ก็พอ” ผักตบกระซิบบอกแม่

“อืม” แม่เล็กขานรับในคอเบาๆ ก่อนวกกลับไปจ้ององค์ชายด้วยสายตาชื่นชมไม่ปิดบัง
อีกฝ่ายทอดเนตรสบ มีแย้มสรวลให้เธอเล็กน้อย หลังอ่านเห็นแววตาชื่นชมจากเธอที่แสดงออกไม่ปิดบัง
เล่นเอาแม่เล็กถึงกับนึกเอ็นดูขึ้นมาทันที ในสายตาเธอองค์ชายคนนี้หาได้เลวร้ายไม่

“คุณพูดมาไม่ผิด ผมยอมรับว่าใช้สิ่งของที่มีให้เกิดประโยชน์ แต่เรื่องท้าทายให้ผมพิสูจน์ว่าใช้ทำร้ายคุณไม่ได้
ผมอยากทดสอบ หากสิ่งนี้ทำอะไรคุณไม่ได้อย่างที่คุณพูด ผมก็ต้องการยืนยันเช่นกัน” เขามีเหตุผลที่ต้องการรู้
เกี่ยวกับพลังเร้นลับที่อีกฝ่ายมี ว่าสามารถต้านลูกกระสุนได้หรือ

“เช่นนั้นเชิญเจ้าเถิด” องค์ชายยกหัตถ์ผายเชิญอย่างไม่อนาทร

“เอาเป็นว่าผมไม่ต้องการเห็นเลือด รบกวนคุณถือแจกันใบนี้ไว้ ผมจะจัดการของสิ่งนี้แตกกระจายบนมือคุณเลย
ถ้าทำไม่ได้แสดงว่าอาวุธวิเศษของผมใช้ทำร้ายคุณไม่ได้จริงๆ” ผักตบแนะนำองค์ชายให้หยิบแจกันที่ตั้งประดับอยู่บนโต๊ะ พระองค์ไม่ปฏิเสธกลับยอมทำง่ายๆ หยิบขึ้นมาวางบนฝ่าพระหัตถ์ยื่นมาระดับพระอุระด้านหน้า แล้วรับสั่งกับผักตบว่า

“เชิญเจ้าลงมือเถิด” ผักตบจ้องสบดวงเนตรคมกริบ ที่จ้องเขาไม่วางตาอย่างรู้สึกได้อีกฝ่ายมั่นใจมาก
ว่าเขาไม่สามารถยิงแจกันแตก ทั้งที่อยู่ในระยะไม่ถึง 5 ก้าว ใกล้แค่เอื้อมอย่าว่าห่างไปเป็นสิบเมตร เขาก็เชื่อว่ายิงไม่พลาดแน่
แต่ก็ต้องการพิสูจน์ให้รู้กันไป ตัดสินใจล้วงปืนพกที่เหน็บเอวไว้ออกมาจ่อเล็งไปยังแจกันบนฝ่าพระหัตถ์แน่วนิ่งไม่มีสั่น
แม่เล็กเห็นเช่นนั้นรีบขยับห่างลูกเล็กน้อย พร้อมเอามืออุดหูไว้เรียบร้อย คนที่เหลือต่างทำตามเธอโดยไม่ต้องรอให้บอก
เหมือนจะรู้ว่าต้องเกิดเสียงดังให้ปวดหูแน่

ส่วนคู่กรณีจดจ้องกันไม่วางตา ผักตบยังไม่ยอมเปลี่ยนสายตามายังแจกันในหัตถ์องค์ชาย
ยังคงจ้องเนตรคมกริบสู้ตาไม่กะพริบ ดวงเนตรคมก็เช่นกันกลับสบตอบนัยน์ตาสีถ่านคมดุของผักตบอย่างท้าทาย
ต่างฝ่ายต่างลองเชิงกันผ่านทางแววตา เมื่อเป็นเช่นนั้นผักตบค่อยเปลี่ยนเป้าเล็งแจกัน
พร้อมกับค่อยๆ กดไกปืนช้าๆ อย่างมีสมาธินิ่งมาก

“เปรี้ยง!..” เสียงดังขึ้น 1 นัด แต่กลับสร้างความตกตะลึงพึงเพริดให้ผักตบกับแม่เล็กเป็นอย่างยิ่ง
หัวกระสุนที่พุ่งออกจากปากกระบอกปืนไปนิ่งค้างอยู่ห่างแจกันไม่ถึงนิ้ว ลอยค้างนิ่งไม่ไหวติงเหมือนถูกหยุดเอาไว้
จากพลังลึกลับไร้สภาพที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น พร้อมกับโอษฐ์ได้รูปแย้มสรวลอย่างหล่อเหลา
จากพระพักตร์ยุพราชหนุ่ม สุรเสียงทุ้มนุ่มดังตามมา

“เราใช้เกราะป้องกันของวายุธาตุ หยุดวัตถุของเจ้าไว้ นี่สินะคือตัวอันตรายที่ทำลายสิ่งของเสียหายไปก่อนหน้า
เล็กกว่าดัชนีเสียอีก ใยถึงมีอานุภาพรุนแรงยิ่งนัก” พระองค์กลับจับกระสุนมาทอดเนตรพินิจพิเคราะห์ไม่ทุกข์ร้อนแต่อย่างใด
แม่เล็กอึ้งตาค้าง ผักตบคิ้วเข้มกระตุกไม่ได้พูดอะไร

“เจ้าเรียกสิ่งนี้ว่าอะไรหรือ” พระองค์รับสั่งถาม

“ลูกปืน” คราวนี้หนุ่มกรุงหน้าหล่อขาววิ้งค์ๆ ตอบด้วยน้ำเสียงทุ้ม

“ลูกปืนผู้ใดให้กำเนิด หรือจักเป็นสิ่งที่อยู่ในมือเจ้า เช่นนั้นแล้วสิ่งที่เจ้าถืออยู่ย่อมเป็นมารดาปืนใช่หรือไม่”

“แค่กๆๆ!!...ฮะฮ่าๆๆ!!..กร๊ากก!!.ฮะฮ่าๆๆ” ผักตบถึงกับสำลักน้ำลายเผลอไอหน้าแดง
ในขณะที่แม่เล็กดันหัวเราะสนั่นขำก๊ากอย่างลืมรักษามารยาท สร้างความงุนงงสงสัยไปทั้งคณะกับอาการหัวเราะของเธอ

“มีอันใดให้ขบขัน มารดาของผักตบ” องค์ชายที่ไม่รู้จะโกรธหรือหัวเราะตามเธอดี
พระพักตร์แดงก่ำ ด้วยรู้องค์ว่าทำขายพระพักตร์ที่ด่วนสรุปรีบเรียกวัตถุรูปร่างประหลาดในมือผักตบไปเสียก่อน

“ขอโทษนะเจ้าชาย ฉันไม่ตั้งใจหัวเราะแต่มันอดไม่อยู่ เกิดมาเพิ่งได้ยินหนแรกในชีวิต ‘มารดาปืน’ ฮะฮ่าๆ”
พูดจบหัวเราะต่อด้วยอาการเดิม

“แม่!..เบาหน่อย..” ผักตบปรามแม่เล็ก ด้วยอาการกลั้นขำจนต้องเกร็งหน้าท้อง พยายามเก๊กหน้าเข้มอย่างยากลำบาก
 เขาทั้งขำความคิดองค์ชายมาดเยอะ และขำท่าทางหัวเราะไม่เกรงใจใครของแม่ตัวเอง

“เจ้าบอกเรามา เรากล่าววาจาใดผิด มารดาเจ้าถึงขบขันเราใหญ่” คราวนี้พระองค์ร้อนพระทัย กลับไปไล่เบี้ยผักตบแทน

“แม่ผมเขาขำคุณเรียกเจ้านี้ว่ามารดาปืน..คึคึ!” คราวนี่ผักตบเป็นฝ่ายเบือนหน้าหนีแอบหัวเราะในคอเสียเอง
 เขาอุตส่าห์กลั้นไว้แทบตาย ดันเสือกให้เป็นคนพูด พอพูดแล้วก็อดขำตามแม่ไม่ได้

“เช่นนั้นเราควรเรียกว่าเยี่ยงไร เจ้าบอกเราเองสิ่งนี้มีนามว่าลูกปืน ซึ่งออกมาจากสิ่งที่เจ้าถืออยู่ ใยสิ่งนั้นมิใช่มารดาดอกหรือ”
 พระองค์ยังคงต้องการคำอธิบาย หากคิดหยาบๆ เหมือนคนฉลาดโง่ในเรื่องที่ไม่ควรโง่
แต่ถ้าคิดให้ละเอียดองค์ชายผู้นี้ไม่ได้โง่ แต่ซื่อมากกว่า..

“ไอ้นี่เรียกว่า ปืน..ไม่มีคำว่ามารดา ปืนเฉยๆ ไม่ต้องเติมคำว่ามารดาให้หรอก พระองค์ไม่ได้เข้าใจผิด
เพียงแต่คิดต่างมุมเท่านั้น อย่าใส่ใจแม่ผมเลย แกเส้นตื้นประจำ” คราวนี้ผักตบตัดบท อธิบายรวบยอดสั้นๆ

“เรียกว่าปืน..ดูวิธีการใช้ของเจ้ามิเปลืองแรงแต่อย่างใด เราย่อมใช้ได้ไม่ยาก ไว้มีโอกาสเราจักให้เจ้าฝึกสอน
ลองใช้ดูได้หรือไม่” ขอกันซึ่งหน้าแบบนี้ ผักตบมีหรือจะกล้าปฏิเสธ ในเมื่อพึ่งพาเขาอยู่ทุกเรื่อง

“ผมรับปาก ไว้มีเวลาจะสอนให้” พระองค์รับฟังเช่นนั้น พลันแย้มสรวลกว้างเป็นครั้งแรก
สายพระเนตรทอดไมตรีมาให้อย่างอบอุ่น เล่นเอาผักตบที่ไม่ทันตั้งตัว รู้สึกแปลกๆ ไม่กล้ามองเสียอย่างนั้น

“เอาเถอะ..เมื่อพิสูจน์ในสิ่งที่วายุภักษ์คาดการณ์เสร็จสิ้นลงแล้ว เราควรเข้าเรื่องสำคัญเสียที เชิญเถิดท่านมหาโหรา”
องค์เหนือหัวอนิละเป็นผู้รับสั่ง ก่อนมอบหมายให้มหาโหราผู้เฒ่ารับช่วงต่อ

“ผักตบ ข้าใคร่ขอชมปานอัคคีตรงอกซ้ายของเจ้าได้หรือไม่”
 ไม่รอช้าผู้เฒ่าผมขาวโพลนที่มวยเก็บเรียบร้อยเอ่ยปากขอผักตบดื้อๆ

“รู้ได้ยังไงว่าผมมีปานตรงอกซ้าย” เขาขอคำตอบ

“เราได้รับรายงานจากบุปผา ราตรี ว่าเจ้ามีปานอัคคีตรงอกซ้าย” คำตอบตามมา

“แสดงว่าพวกคุณส่งคนตรวจสอบผม” ผักตบถามด้วยน้ำเสียงที่แสดงให้รู้ว่าไม่พอใจที่ถูกละเมิดสิทธิส่วนตัว

“อย่าได้มีโทสะ สิ่งนี้จำเป็นยิ่งกับพวกเราทั้งแผ่นดิน เจ้ายอมลดทิฐิอนุญาตในสิ่งที่เราขอเถอะ
แล้วความจริงทุกอย่างเราจักอธิบายให้เจ้ารับรู้หลังจากนั้น โดยมิคิดปิดบังอำพรางแต่ประการใด เราให้สัตย์แก่เจ้า”
เจอน้ำเสียงบวกแววตาไม่โกหก ผักตบจึงหันมาสบตากับแม่เล็ก แม่ได้แต่ส่งสายตาบอกใบ้ให้ลูกเป็นผู้ตัดสินใจ

“ก็ได้..หลังจากนั้นต้องเล่าให้ผมรู้ตามที่รับปาก” ไม่ลืมย้ำ

“ย่อมเป็นเช่นนั้น” มหาโหราตอบน้ำเสียงหนักแน่น จึงไม่มีอะไรที่ผักตบต้องกังวล
ค่อยปลดคอเสื้อที่ใส่อยู่ก่อนจะร่นออกจากไหล่ให้เผยหน้าอกหนั่นแน่นสมบูรณ์ด้วยวัยหนุ่มฉกรรจ์
ผิวขาวละเอียดต่อสายตาคนทั้งหมด ที่ต่างจ้องด้วยความรู้สึกแตกต่าง องค์หญิงศศิธรถึงกับพักตร์แดงเรื่อ
ขวยอายอย่างบอกไม่ถูก เมื่อเห็นผิวขาวดุจน้ำนมของบุรุษที่เธอหักห้ามใจไม่ให้คิดว่าเขาหล่อเหลายิ่งนัก
โดยใช้องค์ชายวายุภักษ์มากดผักตบให้ดูด้อยลง สุดท้ายก็ต้องยอมรับในพระทัย
‘ผักตบช่างเป็นบุรุษที่งดงามหล่อเหลาปานรูปสลัก ผิวละมุนขาวนวลดุจศิลาเนื้อดี ยากมีบุรุษใดเทียม’

ความคิดนี้หาใช่มีแต่องค์หญิงวัยกำดัดเท่านั้น พระมเหสีเองยังนึกชื่นชมรูปร่างหน้าตาผิวพรรณ
ที่เปล่งวรรณะสูงส่งของผักตบ องค์ชายวายุภักษ์เองกลับนึกสงสัย ผิวขาวนวลตรงหน้าจักหยาบหรือนุ่มหยุ่นมือ
ในเมื่อประดับอยู่บนร่างของบุรุษ พระองค์ก็อยากจะมีคำตอบ สุดท้ายทุกคนก็มุ่งความสนใจไปยังปานไฟสีแดงเพลิง
ที่เห็นชัดตรงราวนมด้านซ้าย

“ไม่ผิดไปจากนี้ สัญลักษณ์ผู้ถือครองมหาธาตุอัคคี” มหาโหราเปรยขึ้นมา

“ของแท้แน่แล้ว” เหนือหัวตรัสขึ้นอีกองค์

“หนึ่งในสี่ ผู้ถือครองมหาธาตุ” พระเชษฐาเหนือหัวรับสั่งปิดท้าย


มาอัพตามสัญญานะคะ เลทไปเยอะ แต่ก็พยายามเต็มที่แล้วค่ะ ยังไม่ได้เกลาคำผิดเลย
ผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ  ไว้เจอกันอีกทีขอเป็นวันศุกร์ทีเดียวเลยนะคะ ขอพักรักษาตัวก่อน
ขอบคุณทุกกำลังใจแทนความห่วงใยที่ส่งมาให้ สัญญาไม่ดองนานค่ะ วันศุกร์เจอกันคนอ่านที่น่ารัก
อ่านแล้วนอนหลับฝันดีทุกคนค่ะ :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 06-01-2014 21:49:53

ขอบคุณมากครับ
เนื้อเรื่องชวนติดตามมากๆ

หายเร็วๆครับ ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Mani ที่ 06-01-2014 21:55:30

เป็นกำลังใจให้นะคะ
พักเยอะๆจะได้หายเร็วๆ
เราจะรออย่างใจจดใจจ่อเลย ฮ่าๆ

อยากให้ถึงตอนที่ผักตอบท้องแล้ว ><
มันมีใช่ไหมคะฉากนี้ ต้องมีสิ ก็ผักตบมีมดลูกนี่นา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 06-01-2014 21:56:53

โอ้ๆมาแล้ว  ความจริงที่ผักตบจะได้รู้ เย้ๆ o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 06-01-2014 21:58:59

อ๊ากกกก !!!

จะเป็นไงต่อไปหว่า?(เปลี่ยนอารมณ์โครตเร็ว)

คึคึ มารดาปืน ก๊ากกกก 5555 คิดได้ไง เจ้าชายน่ารักอ๊ะ!  :hao7:

ผักตบเกรียนเหลือหลาย ระวังโดน(รัก)ตบเกรียนแตกนะจ๊ะพ่อสุดหล่อ(แต่เป็นแม่ในอนาคต)   :katai3:

 :katai4:

 :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 06-01-2014 22:01:06

เจ้าชายนี่จะฉลาดไปไหน
นั่งฮาท้องแข็งกับ "มารดาปืน" :m20:
ต่อไปผักตบจะทำไงเนี๊ยะ
ถูกเจ้าชายเปิดเผยความลับซะหมดแล้ว

คุณLuk กินยา กินข้าว พักผ่อนให้มากๆนะจ๊ะ จะได้หายไวไว :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 06-01-2014 22:05:37

รอ ผักตบ o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: FeeDtheCAT ที่ 06-01-2014 22:05:49

แน่ะ องค์ชายมีสงสัย เดี๋ยวต้องได้ลองขอจับ คึคึ

ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ สนุกมั๊กๆ ^^b

เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ Get well soon ^^V

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 06-01-2014 22:06:55

องค์ชายฉลาดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เริ่ดมากกก แต่แอบซื่อเบา อิฉันยังขำน้ำลายพุ่งเลยค่ะ


แต่องค์ชายคะ เห็นผิวน้องผักตบแล้วใยถึงคิดไปว่าผิวน้องจะเนียนนุ่มไหมไ้ด้หละคะ  :hao6:


เจอกันวันศุกร์นะคะ พักผ่อนเยอะๆค่ะขอให้หายป่วยเร็วๆค่ะ ขอบคุณค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: korinasai ที่ 06-01-2014 22:07:55

รอวันศุกร์นะค้าาา  เจ้าชายอยากสัมผัสผิวผักตบละสิ คึๆๆ
รออ่านฉากร่วมเตียงของผักตบกับเจ้าชาย คึๆๆๆ  จะมี someting อะไรเกิดขึ้นบ้างน้าา  :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 06-01-2014 22:08:25

วายุภักษ์ฉลาดรู้เท่าทันผักตบ เป็นปลื้มมากค่ะ
ผักตบเจอคู่ปรับอย่างวายุภักษ์เข้าไปมีจอด
แอบขำดังๆ ตรงมารดาปืน คนไม่รู้นิน่ะ

แหมะตอนผักตบโชว์ปาน วายุภักษ์ของเรา
ยังแอบคิดว่าผิดจะนุ่มมั้ย อยากสัมผัสล่ะซิ


+1

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 06-01-2014 22:08:59

อั่ยย่ะ!!!ถ้าสงสัยว่าผิวพี่ตบแกนิ่มไหมองค์ชายควรพิสูจน์นะเจ้าคะ :hao7:
หายไวไวนะคะขอบคุณที่มาลงเพิ่มค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: mutoo ที่ 06-01-2014 22:10:05

รอผักตบท้อง คลอดน้องเลยดีกว่า :mew1:
เรียกผักตบจนลืมไปแล้วว่ามีชื่อจริงว่าอรรณพ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 06-01-2014 22:18:54

มาแล้วววว  :mew1:

อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกตื่นเต้น ลุ้นไปทุกตัวอักษรเลยค่ะ
ชายวายุมีมโนล่ะว่าผิวน้องตบจะนุ่มมือมั้ย
จึงอยากบอกว่าให้ลงมือสัมผัสไปเลยจักได้รู้แจ้ง  :laugh:

บวกเป็ด

หายป่วยไวไวนะคะ

รอวันศุกร์ :z2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 06-01-2014 22:40:54

อ่านมาเรื่อยจนมาสะดุดตรง'มารดาปืน'นี่แหละ ปล่อยก๊ากทันที ฮ่ะๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 06-01-2014 22:46:12

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: somsone ที่ 06-01-2014 22:48:53

รอนะค่าาา รอเข้าห้องหอ เอ๊ยย ห้องนอนด้วยกัน >////////<
:o8: :o8: :o8:      :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 06-01-2014 23:05:25

มารดาปืน!  :hao7: 555 ตลกดี
แต่มารดาน้องตบเนี่ยสิ จะยกลูกสาวให้องค์ชายซะแระ  :o8:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 06-01-2014 23:14:51

องค์ชายวายุภัค ยอดเยี่ยมมาก จับไต๋ผักตบของเราได้ซะแล้ว
ลูกปืนทำอะไรองค์ชายไม่ได้จริง ๆ ด้วย แต่มุข มารดาปืน ขององค์ชาย ทำเราก๊ากเลยนะเนี่ย  :jul3:
ตอนนี้องค์ชายน่ารักจัง เหมือนเด็ก ๆ ใสซื่อเลย แล้วยังใจดี ไม่โกรธแม่เล็กที่ขำกระจายด้วย
ชอบการตอบคำถามองค์ชายของผักตบจัง เป็นการอธิบายที่ไม่ทำให้องค์ชายต้องรู้สึกเสียหน้า
แหม่ มีการจะสอนยิงปืนกันด้วยอ่ะ ตอนนี้เริ่มรู้สึกดี ๆ ให้กันบ้างแล้วสินะ องค์ชายยิ้มที น้องตบเขินซะ :o8:
แล้วเห็นผิวขาว ๆ ของน้องตบ องค์ชายไหงอยากรู้จ้ะ ว่าหยาบหรือนุ่ม จะเอาคำตอบ ก็ต้องพิสูจน์เองนะ อิอิ   :z1:
คราวนี้มั่นใจแล้ว ว่าน้องตบคือผู้ถือครองมหาธาตุอัคคีตัวจริง ทีนี้ก็ต้องสอนให้น้องตบฝึกวิธีใช้พลังล่ะนะ
ที่สำคัญ พลังธาตุน้ำแอบแฝง  ถ้าน้องตบสามารถสร้างน้ำให้ไตรคานได้ ต้องเป็นที่รักของทุกคนแน่เลย
อยากให้น้องตบใช้พลังเป็นเร็ว ๆ จัง องค์ชายจะช่วนสอนน้องตบมั้ยนะ แลกกับสอนยิงปืนไง
รอตอนต่อไป วันศุกร์ค่า คุณลักษ์พักผ่อนให้เยอะ ๆ จะได้หายเร็ว ๆนะคะ ขอบคุณมากเลยค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 06-01-2014 23:21:08

ถ้าผักตบรู้แล้วจะยอมรับมันได้ไหมนะ :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: imac ที่ 06-01-2014 23:22:54

 :-[ ชอบผักตบ มุกกระจาย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 06-01-2014 23:26:25

โอ๊ะโอองค์ชายฉลาดเฉลียวจริงๆเลยนะ  แล้วนั่นอ่ะนั่นยิ้มดีใจเชียวนะที่เขาจะสอนยิงปืนหน่ะ  แล้วนี่ตอนหน้าก็จะรู้ความจริงแล้วสินะตบ  ดีใจด้วยนะ  พี่ลักษ์หายไวไวนะคัฟ  ขอให้หลับฝันดีอย่างที่พี่ลักษ์บอกนะพรุ่งนี้เค้าสอบกลางภาคจะได้มีกำลังใจ  คิคิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 06-01-2014 23:30:21

ขำตรงมารดาปืนเนี่ยแหละ  :laugh: ทำเอาอึ้งไปพักใหญ่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 06-01-2014 23:47:19

 :L2:พักผ่อน  ดื่มน้ำอุ่นกิน แล้วอย่าลืมกินยา ดูแลตัวเองให้หายไวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 06-01-2014 23:51:41

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
ท่านวายุ เห็นหน้าอกผักตบแล้วคิดอารายยย
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ผักตบก็นะ ชอบอวดโดยไม่รู้ตัวจริงๆ
ต้องรอท่านวายุจับกดสักวัน คิคิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 07-01-2014 00:00:18

หายไวๆค่าา

เดี๋ยวมานั่งรอตอนต่อไปป อิอิ

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 07-01-2014 00:13:44

ผักตบว่ามีไหวพริบดีแต่ก็โดนองค์ชายจับไต๋จนได้
และองค์ชายก็มาตกม้าตายตรง มารดาปืน เนี่ยเหละ 5555 คิดได้ไง
 :m20: :m20: :m20:
เป็นกำลังให้นะค่ะ
รออ่านทุกวันคิดถึงผักตบทุกคืน
:-[ :-[ :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 07-01-2014 00:34:24

"มารดาปืน"ทำให้สำลักน้ำลายเลย ฮาาาา  :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 07-01-2014 00:39:26

รอจ้าา o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 07-01-2014 01:22:52

ผักตบต้องฝึกเวทย์ไหมอ่า
หรือว่าต้องมีลูกอย่างเดียว 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 07-01-2014 01:57:51

หายเร็วๆนะค่ะ :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 07-01-2014 02:16:40

 :m4:ปรบมือให้องค์ชายเลยเก่งมากที่มีสติพิจารณาไตร่ตรอง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 07-01-2014 02:50:05

ยิ่งอ่านยิ่งสนุกคะ อยากให้ลงชม.ละตอนเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 07-01-2014 06:21:21

เข้มข้นขึ้นแล้ว


องค์ชายฉลาดมาก



แหมอยากสัมผัสผิวผักตบด้วย




หายไวๆนะครับรออ่านตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 07-01-2014 07:17:18

หายไวๆนะค่ะ ป่วยนานๆไม่ดี (เราก็เป็น เพิ่งหาย 555)
คู่นี้ทำไมฉลาดกันเป็นกรด ลูกออกมาคงดื้อน่าดู
ท่านโหรายังไม่รู้ ว่าตบ มีสองธาตุ สินะ (รึป่าว)
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 07-01-2014 07:27:54

มารดาปืน 555+
 :m20:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ หายไวๆนะค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: yokky34 ที่ 07-01-2014 09:00:44

หายเร็วๆ นะคะ
อิชั้นก็ยังปลื้มคุณแม่เหมือนเดิม คิ คิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 07-01-2014 09:31:06

แหม องค์ชายก็อยากสัมผัสผิวของผักตบเหมือนกันรึ
ระวังจะติดใจนะ

รอวันศุกร์จ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 07-01-2014 10:43:19

ฝ่ายพระเอกรู้แล้วว่าผักตบเป็นผู้ครองมหาธาตุ
อย่างนี้ก็ไม่ต้องกลัวฝ่ายโน้นแล้วสิ

ขอให้คุณลักษ์หายป่วยโดยไวนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วย
+1 ค่ะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 07-01-2014 12:47:54

รักษาตัวให้หายเร็วๆ นะ เป็นห่วง+เป็ดให้จ้า มาทีหนึ่งอ่านจุใจจริงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 07-01-2014 12:55:56

มาต่อแล้ว แต่เล่นเอาเราไปไม่เป็นเลยเจอ"มารดาปืน"เข้าไป ตอนหน้าแล้วสินะที่จะรู้ความจริง รอจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 07-01-2014 13:04:26

5555555555555
มารดาปืน อ่านตรงนี้แล้วกร๊ากเลยอ่ะ
55555555555 ก็เจ้าชายไม่รู้จริงๆนี่เนอะ

รอวันศุกร์ค่ะ :)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 07-01-2014 14:12:00

ไชโย...ตามอ่านทันแล้ว

"มารดาปืน"  :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 07-01-2014 15:16:33

สนุกมากครับ กำลังเข้มข้น องค์ชายนี้ หวังจะสัมผัสเข้าสะแล้ว ร้ายนะเรา ชอบเรื่องนี้เพราะนายเอกสู้คนเนี้ยแหละ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 07-01-2014 16:26:57

ผักตบน่ารัก เกรียนๆ รู้แล้วจะทำไง เนื้อหาชวนติดตามมาก  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 07-01-2014 19:33:05

พักให้เต็มที่แล้วมาต่อให้เต็มอิ่มนะจ๊ะคนเก่ง......
หายป่วยเร็ว ๆ น๊า....... :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 07-01-2014 19:42:51

อยากอ่านตอนมุ้งมิ้งกันแย้วววว

หายไวไวนะค้าาาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 07-01-2014 20:57:18

องค์ชายเพคะ "ผิวขาวนวลตรงหน้าจักหยาบหรือนุ่มหยุ่นมือ" ประโยคนี้นี่ยังไง
เอาแหล่วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 08-01-2014 02:11:31

โอ๊ยคุณแม่น่ารักเหลือเกิน

พิสูจนสิคะองค์ชาย ไหนๆก็นอนร่วมเตียง พิสูจน์เลยค่ะ ลูบจับไล้ขยำ/โดนตบยิงดับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 08-01-2014 02:44:55

รักษาสุขภาพด้วยน้า
แหมๆๆ  อิเจ้าชาย  อยากสัมผัสผักตบเหมือนกันหล่ะสิ  หุหุ  ผิวเนียนซะขนาดนั้นนี่นะ :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: autoclick ที่ 08-01-2014 09:00:46

 :mew3: :katai2-1:

มาต่อไวไวนะ เค้ารออยู่นะ  :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 08-01-2014 17:12:58

ว่าผักตบฉลาดหลักแหลมแล้วนะ เจอเจ้าชายเข้าไปยอมแพ้เลย
ต้องบอกว่าทันกัน ถ้าอยู่ด้วยกันคงจะสนุกน่าดูล่ะ :m20:
แต่ผักตบอย่าแกล้งเจ้าชายมากนะ เดี๋ยวจะให้เจ้าชายเอาคืน
อ่านแล้วก็ยิ้มเป็นบ้าอยู่คนเดียว เจ้าชายน่ารักดีนะเราว่า :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
ป.ล.ขอให้หายป่วยเร็วๆนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 08-01-2014 22:15:22

 o13 :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 08-01-2014 23:01:49

คิดถึงผักตบ กับองค์ชาย  :mew2: :mew2: :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 08-01-2014 23:07:51

วายุสนใจผักตบแล้วใช่ไหม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 09-01-2014 08:04:27

เอ่อ องค์ชายอยากสัมผีสผักตบบ้างแล้ว
คึคึ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 09-01-2014 12:42:58

รอๆๆๆสนุก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 09-01-2014 16:12:47

เย้ เย้ เย้   เริ่มจะรู้ความจริงแล้วคับ


ขอบคุณมากๆนะคับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 09-01-2014 21:47:38

อ่านตอนนี้รอบที่สอง แล้วถึงได้เม้นท์
อยากบอกว่า ยิ่งอ่านยิ่งติดหนึบ แม้จะเป็นแนวแฟนตาซี
แต่ทำให้คนอ่านเชื่อในเนื้อเรื่อง บุคลิกตัวละครยังคงมีมิติโดดเด่น
ยิ่งอ่านแล้วยิ่งติดจริงๆ ผลงานของคุณลักษ์ ผมไม่เคยพลาดครับ
ขอบคุณที่ผลิตงานเขียนออกมาให้คนอ่านมีความสุขอย่างต่อเนื่อง :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 09-01-2014 22:35:24

 :hao4: ผักตบจะเปงไงต่อล่ะเนี่ย

ขอให้พี่ลักษ์หาเปื่อยเวยๆนะเจ้า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 09-01-2014 23:25:52

แอบมานั่งปูเสื่อรอคอยเจ้าคะ อิอิ รอร๊อรอออ...

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 10-01-2014 10:12:41

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 9...ชาติกำเนิด



ผักตบคิดหนักหลังทุกคนยืนยันตรงกัน เขาคือผู้ถือครองเทพมหาธาตุอัคคี
จากนั้นเรื่องราวสุดเหลือเชื่อเกี่ยวกับตำนานของผู้ถือครองเทพมหาธาตุ ก็ถูกถ่ายทอดให้เขาฟัง
นับตั้งแต่ยุคสมัยที่เริ่มต้นเลยทีเดียว

เรื่องราวทั้งหมดเขารับฟังพร้อมแม่เล็ก จนรู้ถึงปัญหาของสงคราม นครไตรคานแห่งนี้ถูกปิดล้อมมานานหลายปี
พืชพันธุ์ธัญญาหารที่เก็บเกี่ยวแต่ละปีลดปริมาณลงอย่างต่อเนื่อง เพราะไม่สามารถแลกเปลี่ยนซื้อขายกับนครอื่นดังเช่นในอดีต
ด้วยเมืองเหล่านั้นได้ตกเป็นเมืองขึ้นของนครเวฬุวรรณ..จนไม่เหลือเอกราชอีกต่อไป

ขณะนี้ไตรคานกำลังลำบากแสนสาหัส แหล่งน้ำที่เรียกว่าโอเอซิสจัดเป็นเส้นเลือดใหญ่หล่อเลี้ยงผู้คน
กำลังเหือดแห้งลงทุกขณะ พวกเขาเหมือนหนูติดจั่นรอวันหมดแรงให้ศัตรูบดขยี้ซ้ำ

องค์ชายวายุภักษ์ที่ผักตบตั้งแง่ด้วย กลับแบกรับภาระไว้ทั้งหมด พสกนิกรในไตรคานจึงรักบูชาดุจเป็นโอรสสวรรค์
กลกะลาถึงได้จงรักภักดีชนิดยอมถวายหัว ทำให้เขารู้สึกดีกับองค์ชายผู้นี้กว่าเดิม อย่างน้อยก็เริ่มมองในมุมที่ไม่คาดคิด
อีกฝ่ายจะเป็นวีรบุรุษในหัวใจผู้คนทั้งแผ่นดินไปได้

“เจ้ารับรู้เรื่องราวแล้ว ยินดีร่วมมือกับวายุภักษ์ช่วยพวกเราไหม”
องค์เหนือหัวรับสั่งถาม หลังพระองค์กับมหาโหราผลัดกันถ่ายทอดเรื่องราว

“เดี๋ยวครับ! จากที่ได้ฟังมาทั้งหมด ผู้ถือครองเทพมหาธาตุมีพลังพิเศษสามารถเรียกใช้ธาตุนั้นได้
ผมอยากบอกฝ่าบาทและทุกท่านในที่นี้ว่า ผมไม่มีความสามารถตามที่ว่ามาเลย” ผักตบบอกไปตามจริง

“เจ้ากล่าววาจาอันใด” พระปิตุลานิ่งฟังมาโดยตลอด ถึงกับตรัสถามด้วยพระองค์ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

“ผมใช้มหาธาตุอัคคีนั่นไม่ได้” ผักตบกลับเน้นย้ำให้ฟังกันชัดๆ

“เหนือความคาดหมายเรายิ่งนัก มหาโหราท่านหาสาเหตุดูทีเถิด เหตุใดผักตบมิสามารถเรียกใช้มหาธาตุอัคคี”
รับสั่งองค์อนิละ ที่คิดไม่ต่างกับพระเชษฐา แม้แต่พระมเหสีชายาคู่บัลลังก์ องค์หญิงศศิธรพระคู่หมั้นองค์ชายวายุภักษ์
ต่างแสดงพระพักตร์งุนงงคำสารภาพของผักตบ ต่างคิดไม่ถึงว่า เขาใช้พลังจากเทพธาตุที่ติดกายแต่กำเนิดไม่ได้
นับแต่อดีตผู้ถือครองเทพมหาธาตุล้วนฝึกฝนเรียนรู้ ที่จะใช้พลังนี้ได้อย่างเชี่ยวชาญกันมาทุกรุ่น
แต่ผักตบกลับไม่สามารถเรียกใช้พลังที่ว่านี้ได้

“เจ้าให้กำเนิดเปลวไฟได้หรือไม่” มหาโหราผู้เฒ่าไต่ถาม เขาไม่ตอบคำ ล้วงกระเป๋าเสื้อคลุมหยิบไฟแช็คออกมาจุดทันที

“แช๊ะ!..พรึ่บ!..นี่ไงให้กำเนิดเปลวไฟ” แต่ละคนสงสัยเข้าไปใหญ่ วัตถุในมือผักตบสามารถให้กำเนิดเปลวไฟเล็กจิ๋วขึ้นมาได้

“นี่เป็นสิ่งใด ถึงให้กำเนิดเปลวไฟในชั่วพริบตา” องค์หญิงรำพันด้วยความสนพระทัย

“ไฟแช็ค สิ่งประดิษฐ์บ้านเมืองผม” ผักตบหันไปตอบ เป็นครั้งแรกที่เขามีโอกาสพูดกับเธอ
ยังผลให้คนที่ได้รับการเสวนาด้วยรู้สึกร้อนผ่าวตรงพระพักตร์อย่างไม่ทราบสาเหตุ

“เจ้าช่างมีสิ่งประดิษฐ์ที่สร้างความสนใจยิ่งนัก สามารถให้กำเนิดเปลวไฟ เช่นนั้นผู้คนบ้านเมืองของเจ้า
คงไม่อนาทรในการจุดเพลิง เราใคร่รู้ว่าเจ้ามีสิ่งที่ให้กำเนิดสายน้ำด้วยหรือไม่” พระมเหสีทอดเสียงอ่อนโยน
พระพักตร์แย้มสรวลอบอุ่นตรัสถามผักตบ

“หากเป็นที่ผมจากมาย่อมมี แต่ที่นี่ผมมีขวดน้ำดื่มติดมาสองขวด ไม่มีตัวผลิตน้ำหรอกครับ”
ผักตบตอบตามจริง องค์คณะซึ่งรับฟังงงหนัก เขาเห็นทุกคนมีท่าทางไม่เข้าใจ พานถอนใจค่อยอธิบายเพิ่มเติม

“มันคือระบบที่ให้กำเนิดน้ำ ไฟ สิ่งจำเป็นในการดำรงชีวิตมนุษย์ บ้านเมืองที่ผมเติบโตมามีครบทุกอย่าง
เกิดจากความคิดค่อยประดิษฐ์พวกมันขึ้นมา อธิบายไปพวกคุณคงไม่เข้าใจ เพราะไม่เคยเห็นมาก่อน
กลับกันหากเจ้าชายพลัดหลงไปยังบ้านเมืองผม คุณจะได้รับการยกย่องบูชาเป็นเทวดาเพราะเรียกลมมารับใช้ได้
บ้านผมไม่มีคนแบบนี้ ถ้าหากมีคนผู้นั้นจะถูกยกให้เป็นผู้วิเศษ ผู้คนหลั่งไหลมากราบไหว้บูชา”

“ดินแดนที่เจ้าจากมา..ล้วนมีนักประดิษฐ์ความคิดหลักแหลม สามารถให้กำเนิดสายน้ำ เปลวไฟ ความจำเป็นพื้นฐานได้ทุกสิ่ง
ใยผู้คนบ้านเมืองของเจ้าต้องพึ่งพาเทพเทวา ศรัทธาเลื่อมใสมนุษย์ที่มีพลังเทพอีก ในเมื่อสามารถประดิษฐ์สิ่งที่เนรมิตได้ดั่งเทพ
ย่อมไม่ต้องรอความเมตตาจากทวยเทพอันใด เรากล่าวถูกต้องหรือไม่” ดำรัสของพระมเหสี
พระนางตั้งข้อสังเกตตามที่รับฟังจากคำบอกเล่าของผักตบ

“ไม่ถึงกับลบหลู่เทวาอารักษ์หรอกครับ บ้านผมให้ความสนใจเคารพบูชาไม่ต่างผู้คนที่นี่
เพราะเราถูกปลูกฝังความเชื่อเรื่องให้ทำความดี ละเว้นความชั่ว ให้รู้จักละอายต่อการทำบาป
ไม่เช่นนั้นอยู่ร่วมกันไม่มีสันติ มีแต่แก่งแย่งชิงอำนาจฆ่าแกงดุจผักปลา ขาดความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์
จึงต้องมีสิ่งยึดเหนี่ยวน้อมนำจิตใจ ให้เป็นคนโอบอ้อมอารีย์มีจิตใจเผื่อแผ่ ทำบุญสุนทานเมตตาต่อสัตว์ผู้ยาก
เป็นการอยู่ร่วมกันให้เกิดสันติสุขที่สุด เราจึงน้อมนำคำสอนของศาสดามาเป็นแนวทางในการปฏิบัติ
ที่พูดมาใช่บ้านเมืองของผมจะสงบจนไม่มีการเข่นฆ่า แต่มันเป็นการก่อคดีเพียงเล็กน้อย
ไม่ถึงขั้นสงครามอย่างที่พวกคุณกำลังประสบ
เพราะเหตุนี้จึงมีผู้คนไม่น้อยเลื่อมใสศรัทธาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ กราบขอพรให้ชีวิตครอบครัวผู้คนที่รักอยู่อย่างมีความสุข
แคล้วคลาดภัยอันตราย ผมถึงบอกถ้ามีคนใช้พลังเหนือธรรมชาติ เขาจะถูกยกย่องให้เป็นผู้วิเศษ
ผมมาจากที่ไม่ได้มีพลังเหมือนเจ้าชาย ถ้ามีคงกลายเป็นผู้วิเศษไปแล้ว”
ผักตบยืนกรานบางทีคงมีการเข้าใจผิด เกี่ยวกับรูปปานของเขา เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้เสมอ
ขืนรับปากแล้วดันทำไม่ได้ จะยิ่งไปกันใหญ่

“เสด็จพ่อ..ข้ามีข้อเสนอ” องค์ยุพราชตรัสกับพระบิดา ทุกคนมุ่งความสนใจรอฟังพระองค์จักรับสั่งอันใด

“กล่าวมาเถิดวายุภักษ์” เหนือหัวรับสั่งกับพระโอรสใช้พระสุรเสียงทอดอ่อนเปี่ยมเมตตา

“ข้าเห็นว่าผักตบผู้นี้ถือกำเนิดปริศนา ใยจุติยังดินแดนที่ไม่เคยมีบันทึกประวัติ ผู้ถือครองเทพมหาธาตุถือกำเนิด
จากสายพระโลหิตของเหล่าเชื้อพระวงศ์ เช่นนั้นมารดาหรือบิดาผู้ใดที่มีเชื้อสายราชนิกูล หาไม่แล้วเขาใยมีสัญลักษณ์
ของผู้ถือครองเทพมหาธาตุอัคคี” ดำรัสของยุพราชผู้งดงามสง่า จุดประกายองค์คณะพลอยขบคิดแลเห็นพ้องต้องตามไปด้วย

“เราขอถามสตรีผู้เป็นมารดา เจ้ามีเชื้อสายของกษัตริย์หรือไม่”
เหนือหัวรับสั่งถามแม่เล็ก พอเธอโดนถามเผลอสั่นหัวปฏิเสธยกใหญ่

“อึ้ยไม่มี๊!!..ลูกคนธรรมดา” ปฏิเสธเสียงสูง เหนือหัวถึงกับแย้มสรวลขบขัน พระองค์หาได้นึกโกรธเคืองพระทัยแต่อย่างใด

“สามีของเจ้าเล่า” แม่เล็กตั้งท่าส่ายหัวอีกรอบ ผักตบชิงพูดขัดเสียก่อน เขารู้เรื่องนี้ถามไปก็ไม่มีประโยชน์
ชาติกำเนิดของเขาคลุมเครือเป็นปริศนา ไม่รู้พ่อแม่ที่แท้จริงคือใครด้วยซ้ำ
ครั้นให้บอกก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาเปิดเผยปมด้อยของตัวเอง

“ไม่ครับ พ่อแม่ผมเป็นคนธรรมดาสามัญ” ชิงบอกเสียเอง
คำตอบของผักตบทำองค์คณะครุ่นคิดหนัก องค์ชายหาได้ยอมรามือกลับดำรัสขออนุญาตเสด็จพ่อของพระองค์ว่า

“เช่นนั้นทรงพระกรุณานำมุกราตรีดำ ออกมาพิสูจน์ให้แน่ใจเถิด ด้วยมุกราตรีดำจักมีปฏิกิริยาต่อผู้ถือครองเทพมหาธาตุ
ถ้าหากมิแสดงปรากฏการณ์อันใด ย่อมหมายความเขามิใช่ผู้ถือครองเทพมหาธาตุแล้ว”
ดำรัสพระโอรส เป็นที่เห็นด้วยของมหาโหราเฒ่า รีบค้อมศีรษะเห็นพ้องไปกับความคิดของศิษย์รัก
เหนือหัวพยักพระพักตร์รับทำตามนั้น

“เช่นนั้นคงมีวิธีนี้” รับสั่งเสร็จทรงล้วงเอากล่องนคราชจากฉลองพระองค์ออกมา ค่อยยื่นหัตถ์ส่งให้พระโอรสรับเอาไป

“ขอบพระทัยพะยะค่ะ” ยุพราชหนุ่มเปิดกล่องหยิบมุกราตรีสีดำขนาดเท่าไข่นกกระทา วางลงตรงกลางฝ่าพระหัตถ์ของพระองค์
ฉับพลันความมหัศจรรย์บังเกิด มุกราตรีสีดำวาววับเปล่งประกายขาวนวลเจิดจ้าในฝ่าพระหัตถ์ จากนั้นพระองค์ทรงลุกจาก
พระเก้าอี้ประทับ พระดำเนินมาหยุดตรงเก้าอี้ของผักตบ ดวงเนตรคมกริบจ้องหน้าหล่อค่อยแย้มโอษฐ์รับสั่งขึ้นว่า

“ส่งมือของเจ้าให้กับเรา” ผักตบซึ่งมองทุกอากัปกิริยาตั้งแต่ต้นไม่ได้แสดงทีท่าขัดขืน เขาเองก็ต้องการพิสูจน์ให้แน่ชัด
ยอมหงายฝ่ามือรับมุกราตรีดำเอาไว้ไม่อิดออด ท่ามกลางดวงเนตรจับจ้องจากผู้สังเกตุการณ์รอชมการเปลี่ยนแปลง
อย่างไม่ยอมพลาดนาทีสำคัญ

ทันใดนั้น...มุกราตรีดำซึ่งเปล่งประกายสีขาวนวล พอสัมผัสฝ่ามือของผักตบ
กลับเปลี่ยนประกายรัศมีเป็นสีแดงเจิดจ้าขึ้นมาแทน

“อ้า! มิผิดแล้วรัศมีอัคคีธาตุ เขาคือผู้ถือครองเทพมหาธาตุอัคคี”
วาจามหาโหรากล่าวยืนยัน องค์คณะพากันโคลงพระเศียรด้วยความยินดี ยังไม่จบเพียงเท่านั้น
ไม่ทันไรมุกราตรีดำกลับเปลี่ยนสีฟ้าสดใสแวววาวเปล่งรัศมีไปทั่วทั้งห้อง มหาโหราผู้เฒ่ารำพันขึ้นอีกครั้ง

“รัศมีแห่งมหาวารีธาตุ ใยเปล่งแสงด้วยเล่า”
องค์คณะพากันอึ้ง ดวงเนตรเบิกกว้างกับสิ่งที่ปรากฏ ไม่เว้นแม้องค์ชายวายุภักษ์ผู้เป็นต้นคิด
พระองค์ถึงกับมุ่นพระโขนงเข้มด้วยรู้สึกแปลกพระทัย ขณะทุกคนตะลึงต่อเหตุการณ์
มุกราตรีดำในฝ่ามือผักตบกลับเปล่งแสงสลับสีไปมา ระหว่างแดงเจิดจ้ากับฟ้าสดใส
เปล่งประกายวิบวับเหมือนไฟเธคตามผับไปเสียแล้วตอนนี้..เล่นเอาตะลึงพึงเพริดกันเข้าไปใหญ่

“ยุ่งแล้วตบ มันสลับสีอย่างกับไฟดิสโก้” แม่เล็กซึ่งนั่งข้างลูกชายหลุดปากอย่างตื่นเต้น ผักตบไม่ได้ตอบคำ
รู้สึกร่างกายเขาคึกคักสดชื่นอย่างไม่ทราบสาเหตุ เลือดลมภายในร่างวิ่งพล่าน สีหน้าจากขาววิ้งค์ๆ
กลับซับเลือดฝาดอมชมพูไปเรียบร้อย กลีบปากมันวาวแดงสดเสียยิ่งกว่าทาลิปสติก
ลูกตาดำสนิทฉายประกายเจิดจ้าดุจมีน้ำเลี้ยงเสริมให้คมงามวาวระยับไปแล้วเช่นกัน ลดความดุดันลงไปในพริบตา

“ไม่น่าเชื่อ..บุรุษผู้นี้มีเทพมหาธาตุในร่าง 2 ชนิด วารีกับอัคคีธาตุ เหมือนดั่งองค์หญิงชลธาร
เขาคือผู้ถือครองเทพมหาธาตุจริงแท้แน่นอน” สิ้นสุดวาจามหาโหราผู้เฒ่า
ทุกคนพลอยรู้คำตอบว่าทำไมมุกราตรีดำถึงเปล่งรัศมีสีแดงสีฟ้าสลับกันวิบวับไปมา

“ช่างน่ายินดีหากเขาเรียกใช้วารีธาตุได้ พวกเราย่อมไม่จนหนทางฟื้นฟูความเป็นอยู่ ด้านเสบียงอาหารกันอีกต่อไปแล้ว”
องค์เหนือหัวรับสั่ง ทรงแย้มพระสรวลอย่างปิติยินดี พระมเหสีพลอยแย้มโอษฐ์งดงามตามพระสวามี
พระปิตุลาโคลงเศียรอย่างปรีดา องค์หญิงศศิธรไม่กล้าทอดเนตรใบหน้าหล่อเปี่ยมเสน่ห์ของผักตบตรงๆ
ทรงยอมรับบัดนี้ทั่วร่างของผักตบแลดูมีเสน่ห์เพิ่มเป็นทวีคูณ ด้านองค์ชายวายุภักษ์แม้นคาดเดาความรู้สึกไม่ออก
แต่ดวงเนตรคมกริบกลับแวววาวเป็นประกายเช่นกัน

“ผักตบเอ๋ย เจ้าคือผู้ถือครองเทพมหาธาตุยิ่งใหญ่ถึงสองมหาธาตุ มิอาจเป็นอื่นได้
มุกราตรีดำสำแดงฤทธานุภาพตอบรับผู้ครองเทพมหาธาตุ บัดนี้พวกเราล้วนประจักษ์
เราในฐานะกษัตริย์ไตรคานนครขอร้องเจ้าช่วยบรรเทาทุกข์ให้บ้านเมืองเราด้วยเถิด
ช่วยให้รอดพ้นจากวิกฤตเลวร้ายนี้ ลำพังวายุภักษ์มิอาจชนะศัตรู อีกฝ่ายมีกำลังกล้าแข็งตามที่เราได้บอกต่อเจ้า
นอกเหนือจากพระปิตุลาผู้ขมังอาคมเป็นถึงจอมเวทย์แห่งยุค ยังมีองค์หญิงชลธารผู้ครอบครองเทพมหาธาตุ
ถึงสองชนิดเช่นเดียวกับเจ้า ซ้ำยังมีองค์ชายธรณิณโอรสพระปิตุลา ถือครองเทพมหาธาตุธรณีอีกด้วย
วายุภักษ์โอรสเราย่อมยากจะรับมือพวกเขาแล้วจริงๆ”
องค์เหนือหัวเป็นตัวแทนพสกนิกรใต้ร่มพระบารมีของพระองค์ทรงตรัสขอร้องผักตบ พระเชษฐา พระมเหสี
มหาโหรา องค์หญิงศศิธร รวมทั้งองค์ชายวายุภักษ์ เมื่อเหนือหัวมีพระดำรัสขอร้อง ต่างพร้อมใจฉายพระเนตรขอร้องด้วยเช่นกัน
กลกะลาที่ยืนตรงประตูถึงกับคุกเข่าก้มศีรษะให้ผักตบไปแล้วเรียบร้อย ยุพราชหนุ่มเก็บมุกราตรีใส่กล่องนคราช
ดำเนินกลับมาประทับยังพระเก้าอี้ดังเดิม เจอแบบนี้พานทำตัวไม่ถูก ไม่คิดว่าทุกคนจะขอร้องให้เขาช่วย
ไม่ใช่ไม่รู้ธรรมเนียมถึงขั้นราชนิกูลเชื้อพระวงศ์ชั้นสูง ยอมลดพระเกียรติถือเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสอย่างที่สุด
โดยเฉพาะกษัตริย์ผู้นำนครด้วยแล้ว

“เอาเป็นว่าผมจะช่วย เท่าที่ความสามารถของผมมีก็แล้วกันครับ” จบคำพูดองค์คณะต่างผินพักตร์มองกัน
ค่อยหันมาแย้มสรวลให้ผักตบแทนการขอบใจ ที่พวกเขาถือเป็นการรับปากเรียบร้อย

“เจ้าย่อมมีความสามารถ อย่าได้กังวลอันใด” มหาโหราเป็นผู้เอ่ย

“ถึงแม้มุกราตรีดำจะบ่งบอกว่าผมมีพลังมหาธาตุ แต่ผมไม่รู้วิธีใช้ ผมไม่ได้โกหกนะ”
ผักตบรีบบอกความขัดข้องในใจ ซึ่งเป็นปัญหาของเขา  ไม่คิดว่าตนจะมีพลังแบบนี้มาก่อน

“ปัญหาย่อมมีหนทางแก้ไข” มหาโหราผู้เฒ่ากล่าวต่อ

“ผมต้องทำยังไง” ผักตบถามทันที

“ผู้ถือครองเทพมหาธาตุ สามารถเรียกใช้เทพธาตุตามปรารถนา ฝึกฝนจิตสมาธิตั้งแต่เยาว์วัย
กรณีของเจ้าคงมิเคยได้รับการฝึกฝนมาก่อน เราใคร่ขอถามมารดาผักตบ พวกเจ้าไม่มีผู้ใดรู้เกี่ยวกับตำนานเชียวหรือ”
มหาโหราหันไปถามแม่เล็กโดยตรง เพราะเข้าใจเป็นผู้ให้กำเนิด แม่เล็กนั่งฟังมาตั้งแต่ต้น
เริ่มอึดอัดที่ต้องปิดบัง..จึงอ้าปากตั้งใจเล่าความจริง

“ผักตบไม่ใช่..”

“แม่ครับ!!..” ผักตบกลับหยุดคำพูดแม่เอาไว้ แต่หนนี้เธอไม่ฟังลูก

“ตบ..ฟังแม่นะ เราต่างรู้ว่าความจริงเป็นยังไง แม่ลองมาคิดดูแล้ว เรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับแกล้วนมีต้นสายปลายเหตุมาจากที่นี่
 แม่เชื่อถ้าเราบอกความจริงให้พวกเขาฟัง อาจช่วยไขความลับดำมืดให้แกกับแม่รู้ก็ได้  เหมือนเรื่องเหลือเชื่อที่เกิดขึ้นนี่ไง
เมื่อชะตาฟ้าลิขิตให้แกมีส่วนพัวพันกับพวกเขา เราสองแม่ลูกถึงได้มาโผล่ที่นี่ ยอมให้แม่เล่าเถอะ”
ประโยคท้ายผู้เป็นแม่ทอดเสียงอ่อน ผักตบนั่งนิ่งไม่ทัดทานห้ามปรามอีก บางทีแม่อาจพูดถูก
ชีวิตของเขาคงเกี่ยวพันกับที่นี่ ลางสังหรณ์บอกกับเขาแบบนั้น

“ครับ! ถ้าแม่คิดว่ามีประโยชน์” เขายอมให้แม่เล็กบอกความจริง

“ฉันจะเล่าความจริงเกี่ยวกับผักตบให้พวกคุณได้รับรู้..บลาๆๆ” จากนั้นเรื่องราวก็ถูกถ่ายทอดจากปากแม่เล็กละเอียดยิบ
เธอไม่คิดปิดบังสาระสำคัญ เพราะไว้ใจและเชื่อใจคนกลุ่มนี้ พวกเขาต้องหาคำตอบให้เธอและลูกชายได้
ไม่มีกษัตริย์องค์ไหนยอมลดพระเกียรติขอร้องคนแปลกหน้า หากพวกเขาไม่เชื่อมั่นบุคคลผู้นั้น
เธอใช้จุดนี้ในการตัดสินใจที่จะไม่ปิดบังประวัติของผักตบเอาไว้

“เรื่องทั้งหมดก็อย่างที่บอก พวกคุณคงมีคำตอบให้เราได้ว่าผักตบเป็นใครมาจากไหน พ่อแม่ที่แท้จริงเป็นใคร”
แม่เล็กใช้เวลาไม่นานก็เล่าจบ

“ท่านคิดเช่นไร..มหาโหรา” องค์เหนือหัวตรัสถามผู้เฒ่าอาวุโส

“ข้ามั่นใจว่าเขาย่อมเป็นคนในดินแดนของเรา สำคัญเป็นเชื้อไขกษัตริย์ หาไม่แล้วมิอาจถือครองเทพมหาธาตุได้
ปัญหามีอยู่ว่าเขาไปอยู่ดินแดนปริศนาได้อย่างไร..เครือญาติคือผู้ใด..สิ่งนี้ช่างน่าขบคิดนัก”

“เรื่องนี้ล้วนมีคำตอบอยู่นครเวฬุวรรณ” องค์ชายวายุภักษ์ตรัสขึ้น
ทำให้องค์คณะ..พากันหันมองพระพักตร์หล่อโดยพร้อมเพรียง

“อะไรทำให้เจ้าคิดเช่นนั้น” องค์เหนือหัวรับสั่งถามพระโอรส

“มีข้อสังเกต ผักตบถือครองเทพมหาธาตุได้สองชนิด ดุจองค์หญิงชลธารพระธิดาขององค์หัสดิน
ตามคำบอกเล่าที่พูดต่อกันมา...พระมเหสีหลังมีประสูติกาลพระธิดา พลันสิ้นพระชนม์ในเพลานั้น
เหล่านางกำนัลผู้ถวายรับใช้ในกาลนี้ ล้วนสติวิปลาสถูกกักขังตำหนักเย็น หมอหลวงที่รับหน้าที่ดูแลในการประสูติ
ถูกบั่นศีรษะในสภาพสติวิปลาส เรื่องนี้ฟังดูชอบกลนัก ตามคำเล่าลือองค์หญิงชลธารมีสัญลักษณ์มหาธาตุวารี
แต่นางกลับสามารถเรียกอัคคีธาตุมาใช้ได้ ผักตบมีปานอัคคี แต่มุกราตรีดำสำแดงให้รู้ เขามีมหาธาตุวารีครอบครอง
ทั้งสองมีความต่างที่คล้ายคลึงกันอยู่ ซึ่งข้ายังไม่มีข้อพิสูจน์มายืนยัน ส่วนปัญหาที่เขาไปอยู่ดินแดนปริศนาได้เช่นไร
ยากจะคาดเดา ย่อมมีใครซักคนเป็นผู้กระทำขึ้น” พระดำรัสของพระโอรสแสดงออกถึงพระปรีชาปัญญายิ่ง
เหล่าองค์คณะที่รับฟังล้วนเห็นด้วยกับองค์ชาย

“ข้าเพิ่งนึกขึ้นมาได้ มีพระเวทย์มนตราอยู่บทหนึ่ง อาจารย์ข้าเคยถ่ายทอดให้ฟัง
เกี่ยวกับมนตราผนึกกาลเวลาใช้กักขังคนที่มีชีวิต ไว้ในห้วงแห่งกาลเวลาอันมืดมิด
ไม่อาจเห็นแสงเดือนแสงตะวัน รอวันดับสลายไปตามกาล โดยความเป็นจริงมิมีผู้ใดรู้
มนตรานำพาผู้ที่ถูกกักขังไปแห่งหนใด หลังปิดผนึกต้องสร้างมนต์กำกับไว้ด้วย
หาไม่แล้วมิอาจปิดผนึกสำเร็จ มนต์กำกับเปรียบดั่งกุญแจลบล้างมนต์ผนึก..ดุจมีปิดย่อมมีเปิดของคู่กัน
ในอดีตเคยมีนักบวชใช้มนต์ตราแห่งกาลเวลากักขังจอมเวทย์ โดยกำกับมนต์ผนึกด้วยเลือดของหญิงพรหมจรรย์
ให้ทำลายล้าง หารู้ไม่จอมเวทย์สามารถส่งกระแสจิตเข้าไปในความฝันผู้คน เขาย่อมใช้โอกาสนี้ล่อลวงหญิงพรหมจรรย์
มาลบล้างมนต์กำกับ เพื่อเปิดผนึกใช้ปลดปล่อยตัวเองออกมาเป็นอิสระ หวนคืนกลับมาแก้แค้นนักบวชดังกล่าว
แม้นสุดท้ายเขาจะถูกปลิดชีวิต แต่กลับทำให้เรารู้ในอานุภาพของมนต์ผนึกแห่งกาลเวลา จักถูกทำลายลงถ้าเงื่อนไขกำกับ
ถูกนำมาลบล้าง” มหาโหราผู้เฒ่าอธิบายให้ฟัง ซึ่งเป็นไปได้ว่าผักตบทำไมไปโผล่ดินแดนอื่น

“เช่นนั้นแล้วย่อมมีผู้ใช้มนต์ผนึกแห่งกาลเวลา สาเหตุที่เขาย้อนคืนกลับมาเพราะมนต์กำกับถูกทำลายล้าง
เราใคร่ถามก่อนที่เจ้าจักมายังนอกกำแพงวังหลวง เกิดอันใดหรือไม่” องค์ชายวายุภักษ์รับสั่งถามผักตบ
ฝ่ายถูกถามไม่เสียเวลาคิดนาน เพราะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนสติจะดับไป

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 10-01-2014 10:13:53

-  2  -



“ตอนนั้นที่บ้านผมเกิดไฟไหม้ ผมกับแม่หาทางหนีคิดว่าไม่รอดแน่ เพราะเปลวไฟล้อมพวกเราไว้
ช่วงนั้นรู้สึกอึดอัดหายใจลำบาก จึงฮึดสู้ทนฝืนไม่ให้หมดสติ จู่ๆ กลับมีสายน้ำมาหมุนวนรอบร่างของผมกับแม่เอาไว้
เหมือนช่วยป้องกันไม่ให้ไฟเข้าใกล้เรา รู้แค่ว่าหนาวจนเข้ากระดูกทีเดียวหลังจากนั้นผมก็ไม่รู้สึกตัว
ตื่นขึ้นมาอีกทีก็นอนตรงที่คุณไปพบนั่นแหละ” ผักตบบอกองค์ชายวายุภักษ์โดยไม่คิดปิดบัง
เขาไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทั้งที่เดิมทีรู้สึกตั้งแง่เจ้าชายคนนี้ มาถึงเวลานี้กลับคิดว่าคนผู้นี้
จะสามารถคลี่คลายความลับดำมืด..เกี่ยวกับชาติกำเนิดของเขาได้

องค์ยุพราชหนุ่มผู้มีวงพักตร์หล่อเหลาคมคายยิ่ง ขบคิดเรื่องราวที่ผักตบบอกเล่าให้สดับฟังอย่างถี่ถ้วน
ค่อยผินพักตร์ไปตรัสกับพระอาจารย์ เพื่อให้ช่วยวิเคราะห์ในการคาดเดาของพระองค์ ว่าจักพอเป็นไปได้ไหม

“ข้าใคร่ไต่ถามท่านอาจารย์ สายวารีที่ก่อกำเนิดในยามคับขันนั้น เกิดจากมหาธาตุวารีอันเป็นเทพธาตุ
ที่ผักตบถือครองเป็นไปได้หรือไม่” มหาโหราผู้เฒ่ามุ่นคิ้วขาวอย่างใคร่ครวญ
ค่อยหันหน้ามองผักตบอย่างวิเคราะห์อยู่ชั่วอึดใจ จึงหันกลับไปตอบผู้เป็นศิษย์รักว่า

“ย่อมเป็นไปได้ มิเช่นนั้นท่ามกลางเปลวเพลิงห้อมล้อม จักมีวารีใดกำเนิดขึ้นได้
นอกจากวารีแห่งเทพมหาธาตุ” เหนือหัวองค์อนิละทรงรับสั่งถามในทันที

“เช่นนั้น ใยผักตบถึงไม่สามารถเรียกเทพมหาธาตุมาใช้เล่า”

“การปรากฏขึ้นของวารีธาตุในยามนั้น ย่อมเป็นไปตามอำนาจจิตของผู้ถือครองที่ต้องการหลุดรอดจากอันตรายในกาลนั้น
เจ้าหนุ่มผักตบมิได้ล่วงรู้ถึงการมีอยู่ของเทพมหาธาตุในกาย ทั้งมิเคยฝึกฝนควบคุมสมาธิเพื่อบังคับใช้
ทุกสิ่งล้วนเกิดในยามคับขันหวังเพียงให้ชีวิตพ้นความตาย ย่อมเป็นจิตที่มุ่งมั่นพลันกลายเป็นสมาธิ
หาใช่เรียกใช้พลังจากมหาธาตุด้วยจิตอันพึงกระทำแต่อย่างใด”
ข้อสรุปของมหาโหราถือเป็นการวิเคราะห์ที่มีเหตุผลรองรับฟังขึ้น องค์คณะต่างเห็นพ้องต้องตาม

“ข้าเห็นว่าเหตุที่เกิดชักนำเขามายังดินแดนเรา มนต์ตรากำกับคงถูกทำลายให้เสื่อมสลาย
เช่นนั้นแล้วสายวารีแห่งเทพมหาธาตุคือสิ่งที่ผู้ปิดผนึกมนต์ตรา ได้สร้างเงื่อนไขกำกับผนึกแห่งกาลเวลาเป็นแน่แท้”
ดำรัสขององค์ชายวายุภักษ์ เป็นเหตุผลที่องค์คณะต่างเห็นด้วย ไม่มีสิ่งใดนอกเหนือจากนี้แล้ว
ที่นำพาสองแม่ลูกมายังนครไตรคาน

“เจ้าทำให้พวกเรารู้ถึงสาเหตุที่มา หาไม่แล้วคงเป็นปริศนามิอาจไขความกระจ่างอันใดได้”
องค์เหนือหัวดำรัสชมพระโอรส พระองค์ภาคภูมิพระทัยที่พระโอรสทรงพระปรีชาปัญญายิ่ง

“ชาติกำเนิดของเขา คงต้องรอพิสูจน์ยืนยัน ผู้ที่สามารถให้คำตอบ นอกเหนือจากพระปิตุลาแห่งเวฬุวรรณนครแล้ว
ยังคงเป็นนางข้าหลวงที่อยู่ในตำหนักเย็น หากเราได้ตัวพวกนางมาไต่ถาม
ย่อมมีคำตอบในเพลามีพระประสูติกาลขององค์มเหสี” มหาโหราเฒ่าเป็นผู้ออกความเห็น
หากต้องการยืนยันชาติกำเนิดของผักตบ คงมีเหลือเพียงสองวิธี อย่างแรกตัดทิ้งไปได้
พระปิตุลาคงไม่ยอมปริปากบอกเล่าเก้าสิบแน่นอนองค์คณะล้วนปักใจเชื่อว่า
ต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นที่นครเวฬุวรรณ

“ช่างเป็นเรื่องลำบากยิ่ง เรามิอาจลักพาตัวนางเหล่านั้นได้ ปัญหาสำคัญมิควรมองข้าม พวกนางล้วนมีสติวิปลาสมิใช่
เช่นนี้ยังสามารถให้ปากคำอันเป็นประโยชน์ได้อย่างไรเล่าเพคะ” องค์หญิงศศิธรแย้มโอษฐ์อิ่ม
ดำรัสถึงปัญหาที่ไม่เห็นหนทางแก้ไข

“น้องหญิงเรื่องนี้คงมิใช่ในเพลาอันใกล้พึงกระทำ แม้นมีโอกาสเหมาะสมเราย่อมไม่พลาดที่จะจัดการให้กระจ่าง
ตอนนี้สำคัญคือสงครามของสองนคร ที่เรากำลังประสบปัญหา ควรเร่งแก้ไขคลี่คลายสถานการณ์เป็นอันดับแรก”
องค์ชายวายุภักษ์ทรงตรัสขึ้น

“เจ้ากล่าวถูกต้องแล้ว เรื่องราวหนักหนาสาหัสมิอาจรอช้าได้อีก ผักตบเจ้ารับปากจักช่วยเหลือชาวไตรคาน
นั่นถือเป็นสวรรค์เมตตานำพาผู้ถือครองเทพมหาธาตุวารีให้แก่พวกเรา ปัญหาเราจักกระทำเช่นไร
ให้ผักตบสามารถเรียกใช้มหาธาตุวารีดั่งใจปรารถนา” พระดำรัสเหนือหัวอนิละ

“ช่างเป็นเรื่องที่มิอาจทำในระยะเวลาอันใกล้ ผู้ฝึกฝนจิตสมาธิสู่ภวังค์แห่งฌาณได้
ย่อมต้องฝึกบำเพ็ญภาวนาเพื่อเข้าถึงสมาธิให้จงได้เสียก่อนแม้นองค์ชายวายุภักษ์ยังต้องใช้เวลาเป็นปี
เจ้ายังจำได้อยู่หรือไม่ศิษย์ข้า กว่าที่เจ้าจักสามารถควบคุมจิตสั่งสายลมได้ก็เมื่อมีชันษา 9 ปี
ข้ารับเจ้าเป็นศิษย์ในวันที่พระบิดานำเจ้ามาฝากฝังด้วยวัยเพียง 7 ชันษา เช่นนั้นเจ้ายังต้องใช้เพลาถึงสองปี
ทั้งที่เจ้าทรงปรีชายิ่ง กลับยังต้องใช้เวลาไม่น้อย กว่าจะควบคุมจิตให้มีพลังอำนาจเรียกใช้มหาธาตุได้เป็นผลสำเร็จ
เฉกเดียวกับองค์หญิงชลธารองค์ชายธรณิณ กว่าทั้งสองจักสำแดงฤทธานุภาพของเทพมหาธาตุที่ถือครอง
ล้วนมีวัย 12 ชันษาไปแล้ว หากจักให้เจ้าหนุ่มผักตบฝึกสมาธิฌาน เพื่อสามารถควบคุมเทพมหาธาตุในกายได้ดั่งใจ
ย่อมเป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลาไม่น้อย ข้าเกรงจักไม่ทันการณ์” วาจามหาโหราผู้เฒ่า กลับสร้างความหนักอึ้งพระทัยให้องค์คณะ
ทุกคนรับรู้ปัญหาแหล่งน้ำในนครมีพอใช้ได้ไม่นาน ทั้งที่ราชวังประกาศให้ใช้กันอย่างประหยัดที่สุด
อย่างช้าไม่เกิน 1 เดือนพวกเขาจักไม่มีน้ำใช้แล้ว

“เรารอนานเช่นนั้นไม่ได้ แหล่งน้ำในนครเหลือไม่พอถึงเพลานั้น”
พระมเหสีตรัสด้วยพระสุรเสียงไม่สู้ดี ผักตบกับแม่เล็กรับรู้ได้ว่าทุกคนกำลังประสบปัญหาใหญ่ระดับชาติอยู่

“มีวิธีที่รวดเร็วกว่านี้หรือเปล่า ที่ผมพอจะเรียนลัดได้” เขาถึงกับทนกดดันไม่ไหวโพล่งถามอย่างลืมตัว
หลังเห็นสีหน้าทุกคนย่ำแย่กันหมด หากเขาคือตัวแปรสำคัญที่จะทำให้ปัญหานี้บรรเทาได้
ไม่คิดรีรอหวงแรงที่จะช่วยเหลือแน่ ชีวิตผู้คนนับแสนเป็นเรื่องสำคัญกว่ามาก

“วิธีนั้นย่อมมีอยู่ดอก” มหาโหราผู้เฒ่ากลับกล่าววาจาให้ทุกฝ่ายเห็นแสงสว่างของความหวัง

“วิธีอันใดหรือ” องค์เหนือหัวรับสั่งถามอย่างรวดเร็ว

“ฝ่าบาทยังคงลืมมุกราตรีดำไปเสียแล้ว” พระองค์พยักพระพักตร์

“สิ่งนั้นคือหนทางเดียวที่จักทำให้ผักตบ สามารถเรียกใช้พลังแห่งมหาธาตุในกายได้
หากดำเนินตามเงื่อนไขการใช้มุกราตรีดำ สำคัญจักใช้เทพมหาธาตุได้ถึง 4 ชนิด
มีพลังอำนาจมากสุดในประวัติกาลเลยก็ว่าได้” มหาโหราผู้เฒ่ายกอ้างเงื่อนไขมุกราตรีดำที่เคยร่วมเสวนา
ยกเว้นองค์หญิงศศิธร พระปิตุลาผู้เป็นบิดาของพระองค์แล้ว องค์คณะที่เหลือในห้องต่างรู้ถึงเงื่อนไขนี้
ยังมีผักตบกับแม่เล็กที่ไม่รู้ความลับสำคัญนี้ด้วย

“เสด็จพี่..ท่านคงไม่เสี่ยงที่จะให้ผักตบนำมุกราตรีดำไปใช้กับทางเวฬุวรรณนครใช่ไหมเพคะ
หากผิดพลาดมุกราตรีดำใยมิสูญเปล่า เราอาจเพิ่มพลังอำนาจให้ศัตรู ผลที่ได้ข้าเกรงมิคุ้มเสีย”
พระมเหสีรับสั่งยับยั้งพระสวามี พระนางคิดไปไกล หากไม่เหลือทางเลือกเกรงพระสวามี
จะให้ผักตบใช้มุกราตรีดำกับฝ่ายศัตรูขึ้นมา

“เจ้าคิดไปถึงไหนน้องหญิง เรื่องนี้มิอาจยอมให้เกิด การที่เราส่งผักตบไปให้พระปิตุลาพร้อมมุกราตรีดำ
นั่นย่อมหมายความว่าพวกเรายอมพ่ายแพ้ไม่คิดต่อสู้อีก ใยมิถือว่าให้ของกำนัลล้ำค่าที่อีกฝ่ายต้องการ
หลังจากนั้นคิดหรือพวกเราจักยังมีแผ่นดินอยู่ ข้าไม่คิดว่าพระปิตุลาผู้มากเล่ห์จักปล่อยพวกเรา โดยเฉพาะวายุภักษ์”
พระดำรัสขององค์เหนือหัวเป็นอันยืนยันว่า เรื่องนี้พระองค์ไม่ทำแน่นอน

“เช่นนั้นคงแล้วแต่การตัดสินพระทัยของศิษย์ข้า” มหาโหราผู้เฒ่าหันมาสบพระเนตรคมกริบขององค์ชายวายุภักษ์...
ยุพราชรูปงามบัดนี้ต้องเป็นผู้ชี้ขาด กับประเด็นการใช้มุกราตรีดำเพื่อช่วยเหลือพสกนิกรและบ้านเมือง
ให้พ้นวิกฤตถึงกับผุดหยาดเหงื่อทั่ววงพระพักตร์คมคาย พระองค์ไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จักตกมาเป็นภาระ

ขณะผักตบกับแม่เล็ก องค์หญิงศศิธร พระปิตุลาสัมผัสถึงความลำบากพระทัย
ที่องค์ชายแสดงออกทางสีพระพักตร์มิอาจกลบเกลื่อนหรือควบคุมไว้ได้ดั่งที่ควรจะเป็น

“ท่านอาจารย์ ท่านกล่าวเช่นนี้มิใช่หมายความว่าข้า..”
พระองค์รับสั่งถาม โดยทิ้งปริศนาเอาไว้เป็นที่เข้าใจ เฉพาะผู้ที่รู้เงื่อนไขมุกราตรีดำ

“ย่อมเป็นเช่นนั้น” มหาโหราผู้เฒ่ายืนกรานด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

“เสด็จพ่อ..” พระองค์ผินพระพักตร์สบพระเนตรพระบิดา

“พ่อขึ้นอยู่กับเจ้าตัดสินใจแล้ว” องค์เหนือหัวทรงดำรัสสั้นๆ

“เสด็จแม่..” พระองค์ผินพักตร์ตรัสถามพระมารดา

“แม่มิอาจกล่าวกระไรได้ แล้วแต่ลูกเถิดวายุภักษ์” พระนางรับสั่งไม่ต่างพระสวามี
แม้นในพระทัยรู้สึกเจ็บปวดแทนไม่น้อย แต่ปัญหาสำคัญของบ้านเมือง ชีวิตของผู้คนทั้งนคร
รวมถึงการล่มสลายของไตรคานขึ้นอยู่กับการตัดสินพระทัยของพระโอรสแล้ว
เพื่อบ้านเมืองและส่วนรวมย่อมมาก่อนความรู้สึกส่วนพระองค์ กระทั่งพระสวามีทรงดำรัสสละพระชนม์ชีพ
เรื่องนี้พระองค์จักทรงคัดค้านได้เช่นไรกัน...

“มีอันใดที่อ้ายไม่รู้หรือเปล่าเพคะเสด็จพี่วายุ สิ่งใดที่เป็นความลับของมุกราตรีดำที่อ้ายกับเสด็จพ่อมิอาจล่วงรู้”
องค์หญิงตรัสถามหลังทนสดับฟังมานานพอสมควร ทรงทนความกดดันไร้สภาพต่อไปไม่ไหว

“เรื่องนี้มิอาจแพร่งพรายหลานข้า แม้นพี่ชายข้าเสด็จพ่อของเจ้าข้ายังลำบากใจที่จะเปิดเผย
ขอร้องพวกเจ้าเมินเฉยต่อเรื่องนี้เถอะ อย่าได้เก็บมาเป็นกังวลให้มีความกังขาอันใดอีกเลย
ปล่อยเป็นการตัดสินใจของวายุภักษ์แต่เพียงผู้เดียว เพียงแต่พวกเจ้าจงรับรู้ไว้ ในกาลนี้มิมีวีรบุรุษใดมิเสียสละ
แม้นต้องสละชีพเพื่อรักษาบ้านเมืองรวมถึงพสกนิกรให้อยู่รอด เราในฐานะกษัตริย์ยินดีสละแล้วเช่นกัน
ที่ข้ากล่าวมิได้กดดันเจ้าแต่อย่างใดวายุภักษ์ ล้วนขึ้นอยู่กับเจ้าเป็นผู้ตัดสิน ใช่มีแต่เจ้าที่ลำบากใจ
ผู้ไม่รู้ตื้นลึกหนาบางเรื่องนี้ ซ้ำยังต้องลงเรือลำเดียวกับเจ้า ใยมิลำบากกว่ามากนัก
รอเจ้าตัดสินใจเช่นไรค่อยว่ากันเถิด ควรระลึกไว้ด้วยเรามีเพลาเหลือน้อย จักทำการใดขอให้รีบเร่ง
มิเช่นนั้นคงไร้ประโยชน์มิทันการณ์ใด” แง่คิดจากพระบิดา ทำให้องค์ชายวายุภักษ์ทรงค้อมพระเศียร
น้อมรับด้วยท่าทีสำรวม สำนึกในพระมหากรุณาที่ทรงมีให้กับพระองค์

“พะยะค่ะเสด็จพ่อ ข้าจักไม่ทำให้ท่านผิดหวัง ขอเพลาไม่นานข้าย่อมมีคำตอบให้กับท่าน”
เป็นอันจบการประชุมพิเศษ โดยผักตบไม่ได้คำตอบว่าวิธีลัดที่เกี่ยวข้องกับมุกราตรีดำ ทำไมถึงกลายเป็นภาระองค์ชาย
แต่เขาก็ไม่คิดจะถามเอาความจริง เมื่อเห็นว่ากระทั่งองค์หญิงและลุงขององค์ชาย ยังโดนปฏิเสธจากเหนือหัว
ประสาอะไรสามารถยกมือขอความกระจ่างให้หายข้องใจได้ คิดดังนี้จึงปล่อยเรื่องราวทิ้งไป
ครุ่นคิดถึงชาติกำเนิดตัวเองที่จุดความสนใจเขามากกว่าแทน

“ตบ!..พอแม่รู้ว่าพวกเขากำลังลำบากเรื่องน้ำ รู้ไหมแม่ไม่คิดจะขอน้ำอาบเลยแก
เรากำลังเรียกร้องความสบาย ในขณะที่พวกเขาลำบาก แม่กะว่าจะเช็ดตัวแทน
ดูแล้วก็สะอาดดีไม่ได้สกปรกอะไร” แม่เล็กเปรยกับลูกชาย หลังทั้งคู่กลับมายังห้องพักในตำหนักวาโยทิพย์
ผักตบมานอนแกร่วอยู่บนเตียงในห้องแม่ กระเป๋าสัมภาระของแม่ถูกนำมาไว้ให้เรียบร้อย
ส่วนกระเป๋าผักตบอยู่ที่ห้องบรรทมองค์ชายเจ้าของตำหนัก ซึ่งยังไม่กลับ
เห็นว่ามีธุระสำคัญต้องไปประชุมต่อกับพวกแม่ทัพนายทหาร

“อืมผมก็ต้องทำด้วย ไม่คิดว่าเราสุขสบายใช้น้ำกันปาวๆ ผู้คนที่นี่กำลังจะอดน้ำตาย” ลูกชายเสริมคำพูดแม่

“คนเราไม่เห็นคุณค่ายามที่คิดว่าของมันหาได้ง่าย กลับกันของสิ่งนั้นดันล้ำค่ายิ่งกว่าทองคำสำหรับบางที่”
สองแม่ลูกมองหน้ากันก่อนจะถอนหายใจออกมา โดยไม่ได้พูดอะไรกันอีก...
>
>
“พระปิตุลา..ท่านแน่ใจข้ากับเจ้าพี่ธรจักสามารถทำลายค่ายกลพายุดำขององค์ชายวายุภักษ์สำเร็จ”
องค์หญิงชลธารรับสั่งถามพระปิตุลาซึ่งพระองค์เคารพดุจพระบิดาผู้ให้กำเนิด

“พลังของเจ้าช่วงนี้กล้าแข็งนัก ชันษาเจ้าเพิ่งครบ 20 เป็นช่วงวัยที่พลังมหาธาตุแข็งแกร่งที่สุด
ก่อนหน้าพลังของเจ้ามิอาจทำลายล้างค่ายกลพายุดำทะเลทรายลงได้
ด้วยพลังมหาธาตุของอีกฝ่ายมีพระเวทย์กำกับแข็งแกร่งกว่าเจ้า ตอนนี้มิเป็นเช่นนั้น
แม้นค่ายกลพายุดำจักคงร้ายกาจเพียงใด หากเจ้าใช้มหาธาตุวารีซัดทำลายฝุ่นทรายเหล่านั้นจนสิ้น
เหลือเพียงลมพายุ เจ้ากับธรณิณย่อมร่วมมือกันใช้เกราะมหาเทพสร้างอาณาเขตพระเวทย์
นำทัพกรีฑาบุกโจมตีทัพข้าศึก ให้แตกพ่ายได้ไม่ยากอีกแล้ว” พระดำรัสยืนยันของพระปิตุลา
สร้างความมั่นใจองค์หญิงชลธารผู้มีพระศิริโฉมงดงามปานภาพวาด ทรงแย้มโอษฐ์อย่างมาดหมาย
 
“เจ้ากังวลอันใดหญิงธาร เสด็จพ่อกล่าวเช่นนี้ย่อมมิผิดพลาด เดิมทีเจ้าต่างหากที่มิอาจเรียกวารีให้มีพลัง
ยังความแปลกใจให้ข้ายิ่งนัก เจ้าผู้มีปานวารีถือกำเนิดกลับเรียกวารีธาตุได้เพียง 3 ส่วน เรียกใช้อัคคีธาตุได้เสีย 7 ส่วน
ใยเจ้ามิถือมหาธาตุอัคคีติดกายเสียแต่แรกเลยเล่า” องค์ชายธรณิณใช้สุรเสียงทุ้มห้าว รับสั่งประชดพระคู่หมั้นของพระองค์
แม้นจักทรงยอมรับว่าองค์หญิงพระคู่หมั้น มีพระศิริโฉมงดงามในแผ่นดิน มิมีหญิงใดเทียบเทียบได้
แต่พระองค์กลับรู้สึกอิจฉาในพลังของมหาธาตุ เพราะองค์หญิงชลธารสามารถใช้เทพมหาธาตุได้ถึง 2 ชนิด
หนำซ้ำกล้าแข็งกว่าพระองค์ที่ถือครองมหาธาตุธรณีเสียอีก ทำให้พระองค์ถูกมองว่าตกเป็นเบี้ยล่างของอิสตรี
ที่อนาคตเป็นพระชายา มีหรือพระองค์ซึ่งเป็นบุรุษจักยอมรับไว้ได้ จึงทำให้รู้สึกเคืองพระทัยอยู่ลึกๆ

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 6/1/57 #P.19 อัพเพิ่ม P.20
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 10-01-2014 10:14:40

-  3  -



“เจ้าพี่กล่าวเช่นนี้หมายความเช่นไร แม้แต่พระปิตุลายังมิอาจรู้ถึงสาเหตุของกาลนี้ ใยหาความเอากับข้า
ว่าแต่ท่านถือครองธรณีธาตุชันษาแก่กว่าข้า 5 ปี ใยจัดการองค์ชายวายุภักษ์ไม่ได้ เช่นนี้ยังกล้ากล่าวหาข้า”
เจอองค์หญิงสวนกลับอย่างไม่ยอมแพ้ องค์ชายผู้ถือทิฐิขบพระกรามแน่น ไม่มีพระดำรัสสวนถ้อยคำคืน
ด้วยพระองค์ตระหนักในความจริงดังล่าว

“พอกันทั้งสองคน เป็นถึงคู่หมั้นหมายเสร็จภารกิจสงครามจักเข้าพิธีอภิเษกในไม่ช้า
กลับทุ่มเถียงดุจทารกไม่ยอมเปลี่ยน เมื่อไหร่พวกเจ้าจักเลิกนิสัยเช่นนี้เสียที” พระปิตุลาทรงตำหนิสุรเสียงดุ
ทำเอาคู่กรณีปิดโอษฐ์เงียบทั้งคู่ แต่ดวงเนตรกับดื้อรั้น จนปัญญาพระปิตุลาจะห้ามปราม
คิดแต่เพียงถึงเวลาร่วมหอ ทั้งคู่จะลงรอยไม่หวังชนะคะคานเช่นที่เป็นอยู่...

“มาวางแผนยุทธพิธีสงครามกับข้าต่อเถิด เราจักรออีกไม่ได้”

“ข้าแปลกใจนัก เหตุใดเสด็จพ่อถึงเร่งพิชิตศึกในเร็ววัน ก่อนหน้าสู้รบยืดเยื้อยาวนาน 6 ปี มิเห็นท่านร้อนพระทัย”
องค์ชายธรณิณดำรัสถามความกับพระบิดา หลังพระองค์ทรงเห็นผู้เป็นบิดากังวลกว่าที่ผ่านมา

“ใครว่าข้ามิร้อนใจ เป็นเพราะพวกเจ้าล้วนไม่เอาไหน หากจัดการองค์ชายวายุภักษ์สำเร็จ
คงไม่ต้องเดือดร้อนข้าลงมาคุมทัพหน้าเช่นนี้ดอก ที่ข้าต้องใจเย็นรอให้ชลธารมีพลังเต็มเปี่ยมเสียก่อน
เพลามาถึงแล้วเราไม่อาจรออันใดอีก” พระปิตุลาให้เหตุผลพระโอรส โดยปิดบังความจริงสำคัญบางส่วนที่มิอาจให้ล่วงรู้ได้
นอกจากรำพึงภายในพระทัย ‘ข้ามิอาจให้พวกเจ้ารู้ บัดนี้ในไตรคานมีผู้ถือครองมหาธาตุอัคคี ทารกแฝดของชลธารหวนคืนมา
ขืนยังชักช้าไม่รีบลงมือ ทารกนั่นจักนำภัยพิบัติทำลายแผนการทั้งหมด ที่ข้ากับพระปิตุจฉาใช้เวลากว่าค่อนชีวิต’

ทั้งสามพระองค์จึงได้ร่วมวางแผน บุกโจมตีหน้าด่านนครไตรคาน ซ้ำมุ่งมั่นปิดฉากสงครามยาวนานครั้งนี้ ให้สำเร็จในคราเดียว..
พระปิตุลามั่นพระทัยนัก ไส้ศึกภายในทรงมอบหมายให้ทำหน้าที่ส่งข่าวถวายรายงานว่า องค์ชายมิได้ประจำการอยู่หน้าด่าน
ดังนั้นพลังของค่ายกลพายุดำย่อมถดถอย คงเหลือความร้ายกาจเพียงแค่ 7 ส่วน เหล่าแม่ทัพรักษาการหรือจักเป็นคู่มือ
องค์ชายธรณิณ องค์หญิงชลธารเล่า คนทั่วทั้งแผ่นดินต่างเกรงกลัวจนหัวหด..โอกาสนี้แล้วที่ต้องรีบฉกฉวยไว้
>
>
“จะให้ผมนอนฝั่งไหน” ผักตบถามเจ้าของห้อง อีกฝ่ายเพิ่งกลับมาถึงไม่นาน พระพักตร์ดูอิดโรยเหมือนมีเรื่องให้คิดหนัก

“แล้วแต่เจ้าเถอะ” พระองค์ตรัสตอบ

“คุณเป็นอะไรดูเครียดๆ” แทนที่ผักตบจะโมโหที่เจอคำพูดแบบนั้น เขากลับนึกเห็นใจอีกฝ่ายคงมีเรื่องหนักใจ
ถึงกับไม่สนว่าเขาจะนอนตรงไหน ตอบแบบขอไปทีเสียอย่างนั้น เขาไม่ใช่พวกเรื่องมาก
ติดที่ไม่รู้ว่าเจ้าของห้องมีที่นอนประจำฝั่งไหน นับเป็นครั้งแรกที่เขาต้องนอนร่วมกับคนแปลกหน้าตลอดคืนยันเช้า

องค์ชายประทับนั่งพระเก้าอี้ ค่อยรินน้ำชาใส่ถ้วยแล้วยกจิบช้าๆ ขณะทอดพระเนตรจ้องผักตบที่นั่งห้อยขาตรงเตียง
สวมกางเกงบอลขาสั้นเสื้อยืดตัวบางเสื้อผ้าที่เอาติดกระเป๋ามาด้วย ผักตบสบเนตรคมไม่คิดหลบ
รอฟังเจ้าชายซึ่งนั่งจิบน้ำชาจะพูดอะไร

“เจ้าสวมใส่อันใด แลดูเปิดเผยเนื้อหนัง” พระองค์ตรัสถาม

“อ้าว!..นี่มันเสื้อผ้าของผมเปิดเผยตรงไหน บ้านเมืองผมเขาใส่กันออกเยอะแยะ
คุณอย่าสนใจว่าผมใส่อะไรเลยดีกว่า ว่าแต่คุณมีเรื่องหนักอกหนักใจอะไรระบายให้ผมฟังได้นะ”
ผักตบไม่ทิ้งประเด็นที่อยากรู้ ตั้งแต่เขาได้รู้จักเจ้าชายองค์นี้ ยังไม่เคยเห็นพระพักตร์อีกฝ่าย
อมทุกข์คิดไม่ตกเหมือนตอนนี้มาก่อน ส่วนใหญ่เดาไม่ออกว่าคิดอะไรเสียมากกว่า
นี่กลับไม่เก็บอาการแม้แต่น้อย ทำให้เขาพลอยอยากรู้ไปด้วย

“เราได้รับรายงานข้าศึกยกทัพประชิดหน้าด่าน เตรียมบุกโจมตีในไม่ช้านี้แล้ว คนของเรารายงานว่า
หนนี้พระปิตุลาเสด็จมาคุมการรบเอง พร้อมองค์ชายธรณิณผู้ถือครองธรณีธาตุ
กับองค์หญิงชลธารผู้เรียกใช้เทพมหาธาตุได้ 2 ชนิดเหมือนดั่งตัวเจ้า ช่างเป็นเรื่องเกินกำลังเราเสียแล้ว”
คำตอบองค์ยุพราชหนุ่ม ทำเอาผักตบอึ้งไปได้เหมือนกัน คำว่าสงครามย่อมเป็นเรื่องหนักหนาอย่างที่สุด

“คุณ..กลัวแพ้” กว่าจะหลุดประโยคนี้ ผักตบพูดเบาเสียจนแทบเป็นกระซิบ
เขาเกรงกระทบความรู้สึกของคนฟัง แต่ก็อยากถามอยู่ดี

“นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ ปัญหาคือแพ้แล้วราษฎรจักเป็นยังไง ผู้คนจักบาดเจ็บล้มตายมากแค่ไหน
เราเชื่อพวกเขากรีฑาทัพมาพร้อมรบเช่นนี้ ย่อมมีหนทางทำลายค่ายกลพายุดำของเราแล้ว”
พระสุรเสียงหดหู่ที่ไม่อาจปิดกั้นของพระองค์ ทำให้ผักตบพลอยรู้สึกเศร้าตามไปด้วย

“ผมมีปืน..เหลือกระสุนอีกสองกล่อง 200 กว่านัด ช่วยล้มข้าศึกได้มากพอสมควร คงไม่หมดกองทัพ
แต่ก็น่าจะขู่พวกเขาให้กลัวได้ไม่ยาก ถ้านำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ คุณพาผมไปด้วยสิ” ผักตบเสนอทางเลือก

“เจ้ามีทักษะเพลงดาบ หอก ธนู ต่อสู้มือเปล่าหรือไม่” พระองค์ทรงรับสั่งถามเขากลับ

“ดาบ ธนูใช้ไม่เป็น แต่เรื่องสู้มือเปล่า มวยไทยผมพอตัวอยู่บ้าง”
 สีพระพักตร์ดูงงงันคำพูดของผักตบ เขาจำต้องอธิบายเพิ่ม

“เป็นการต่อสู้ประชิดตัวคุณไม่รู้จักหรอก รับรองไม่ด้อยหรอกน่าสบายใจได้
สำคัญผมมีปืนคุณเห็นประสิทธิภาพของมันแล้วนี่” พูดพร้อมกับยักคิ้วยืนยันปิดท้าย
 องค์ชายดูอึ้งไปกับท่าทางของผักตบอยู่พอสมควร

“เพียงแค่นั้นช่วยไม่ได้ดอก เจ้าอย่าลืมเราหยุดลูกปืนของเจ้าได้ด้วยเกราะมหาธาตุ
มีหรือฝ่ายศัตรูจะไม่สามารถกระทำเช่นกัน เช่นนี้ปืนของเจ้าก็มิอาจสำแดงอิทธิฤทธิ์อันใด”
เจอย้อนแบบนี้ผักตบหมดทางเถียง

“อย่าทำสีหน้าเช่นนั้นสิเจ้า เราดีใจที่เจ้าต้องการช่วยบ้านเมืองของเรา เพียงแต่เราอยากให้เจ้าคำนึงถึงตัวเอง
แค่การขี่ม้าเจ้ายังทำไม่ได้ ประสาอะไรกันกับการออกรบ..สู้พวกทหารเป็นกองทัพในสงครามหนอ”
พระองค์เห็นสีหน้าผักตบ พอจะดูออกเหมือนพระองค์ตัดกำลังใจ ทั้งที่เขาตั้งใจดีอยากช่วยรบกับข้าศึก
จึงทรงดำรัสปลอบตามมา

“เฮ้อ! บางทีคนเรานึกว่าตัวเองรู้มาก กลับจนหนทางในสภาวะที่ไม่รู้จะช่วยยังไง ตอนนี้ผมรู้สึกว่าความรู้ที่ร่ำเรียน
ซึ่งเจริญก้าวหน้ากว่าที่นี่นับเป็นพันปี ไม่ยักช่วยได้สักเท่าไหร่ พอจะมีวัสดุอุปกรณ์อะไรที่สามารถประดิษฐ์ระเบิดขวดไหม
รู้จักหรือเปล่าระเบิด ดินปืนอะไรแบบนี้คุณมีไหม ผมเรียนเอกวิทยาศาสตร์ เรื่องผสมสารเคมีประดิษฐ์ของพวกนี้
รับรองไม่มีปัญหา น่าจะช่วยได้มากทีเดียว ถ้าทำขึ้นมาให้เยอะกอปรกับวางแผนดีๆ ล่อข้าศึกมาในจุดที่เราต้องการ
อาจมีได้เปรียบพลิกสถานการณ์ได้บ้างน่า” ผักตบไม่ยอมถอยเสนอไอเดียใหม่ แม้นเจ้าชายจะทรงสดับฟังอย่างสนพระทัย
แต่พระองค์ก็ไม่เข้าใจในเรื่องที่ผักตบพูดถึง แผ่นดินนี้ไม่รู้จักระเบิด อาวุธที่พวกเขาคุ้นเคยล้วนเป็นหอก ดาบ ธนู มีด
จำพวกนั้น หามีระเบิด ปืน เกิดขึ้นมาแม้แต่น้อย จึงไม่แปลกที่พระองค์ไม่เข้าพระทัย

“เราไม่รู้เจ้ากล่าวถึงสิ่งใด ดินปืนคือสิ่งใดกัน” เจอแบบนี้ผักตบก็หมดทางไป ของพวกนี้อาจมีแต่มันต้องใช้เวลาหา
คนยุคนี้ยังไม่รู้ถึงคุณค่าทรัพยากรธรรมชาติ ถือเป็นเรื่องใหญ่ที่ต้องใช้เวลาในการประกอบมันขึ้น

“ช่างเถอะพูดไปก็เท่านั้น คุณมีทางออกหรือยัง ว่าจะจัดการยังไง”
เปลี่ยนมาสอบถามอีกฝ่ายแทน ว่ามีแผนการเตรียมไว้หรือเปล่า

“เราคงต้องเร่งเดินทางกลับหน้าด่าน” คำตอบจากยุพราชหนุ่ม

“ไปถึงแล้วยังไงต่อ คุณพูดเองว่าสู้พวกเขาไม่ได้ จะเอาอะไรไปสู้” อดถามไม่ได้ พูดเองแหม่บๆ ว่าอีกฝ่ายมีกำลังกล้าแข็ง
ไปถึงแล้วยังกับว่าอะไรมันจะดีขึ้นกว่านี้หรือก็ไม่ กลายเป็นเขาพูดตรงไปหรือเปล่า..

“อย่างน้อย ขวัญกำลังใจของเหล่าทหารก็ฮึกเหิมเมื่อมีเรานำทัพ” คำตอบไม่ตรงใจผักตบที่ต้องการ
ผุดลุกจากเตียงมายืนค้ำพระเศียรอย่างไม่ใส่ใจ มารยาทแบบนี้ผักตบไม่ทันได้คิด แต่ถึงกระนั้นองค์ชายวายุภักษ์
กลับไม่นึกตำหนิ พระองค์ทรงรู้ว่าผักตบไม่ได้ยึดถือขนบธรรมเนียมปฏิบัติแบบแผนเหล่านี้
จึงทรงนิ่งรอชมว่าบุรุษหน้าขาวจักทำอันใด

“ฟังผม..คุณไม่จำเป็นต้องพาตัวเองไปตาย โดยรู้อยู่เต็มอกว่าสู้ก็ตายเปล่า คนเราย่อมมีทางออกที่ดีกว่านั้น
บอกหน่อยเมืองหน้าด่านอยู่ไกลกว่าที่นี่มากไหม มีพลเมืองจำนวนเท่าไหร่ อพยพมาทันหรือเปล่า..
โดยใช้กองทัพทหารของคุณซึ่งประจำการที่นั่น อพยพพวกเขามารวมตัวที่วังหลวงให้หมด
ผมคิดว่าพื้นที่นอกกำแพงวังหลวงสามารถสร้างกระโจมที่พักให้พวกเขาอาศัยชั่วคราวก่อน แก้ไขสถานการณ์กันไป
ส่วนข้าศึกหลังพวกคุณถอนกำลังออกจากแนวตั้งรับมา พวกมันต้องแปลกใจไม่มากก็น้อย
คงไม่ตามมาทันทีหรอกน่า อย่างน้อยเราพอมีเวลาที่เหลือ ช่วงนี้ค่อยมาคิดวางกับดักต้อนรับกองทัพศัตรูดีกว่าไหม
อย่างแรกคุณไม่ต้องยกทัพไปตายเปล่า สุดท้ายราษฎรของคุณรวมทั้งวังแห่งนี้คงไม่พ้นถูกตีแตก
ผมยังไม่อยากเป็นเชลยสงครามของที่นี่ รับปากผมจะช่วยคุณหาวิธีรับมือจนสุดความสามารถ
ถึงแม้ผมจะไม่มีประสบการณ์สู้รบในสงครามมาก่อน ขอให้คุณสบายใจว่าผมเคยร่วมเดินขบวนประท้วงสารพัด
ที่เขาเรียกร้องสิทธิ ผมไปหาข้าวกินฟรี อาจมีค่าเหนื่อยบ้างเล็กน้อย คงไม่ต่างกับสงครามมากนักหรอก
เคยวิ่งหลบสลายการชุมนุมพวกแก็สน้ำตา ระเบิดปิงปองยังเอาตัวรอดมาได้ ไม่มีรอยฟกช้ำประสาอะไร
แค่ธนู ดาบ มีด ผมต้องช่วยคุณแก้ไขสถานการณ์ได้แน่นอน เชื่อใจผมไหมครับ..คุณเจ้าชาย”
จบประโยคสุดท้าย ผักตบก้มตัวต่ำจนใบหน้าอยู่ห่างองค์ชายวายุภักษ์ไม่ถึงคืบ
พร้อมกับจ้องสบพระเนตรคมที่มองตอบเขาไม่กะพริบ มีทำตาปริบๆ ติดล้อเล่นเพื่อลดความเครียดที่อีกฝ่ายแบกรับอยู่
ถือเป็นคนแรกที่ผักตบแสดงกิริยาท่าทางแบบนี้ให้เห็น นอกจากแม่เล็กของเขาเอง

พระองค์เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง ในคำบอกเล่าของผักตบที่พูดให้พระองค์ฟัง
แต่ไม่รู้ทำไม..ในพระทัยกลับรู้สึกมั่นใจว่าบุรุษหนุ่มผู้มีกลิ่นกายหอมประหลาดให้ความรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
พูดจาน่าเชื่อถือสร้างความมั่นพระทัยให้พระองค์ โดยเฉพาะแววตาดำสนิทดั่งความมืดมิดของรัตติกาล
ที่กำลังจ้องสบเนตรพระองค์ ช่างดูมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวยิ่งนักเกินกว่าจะเป็นวาจาพล่ามพล่อยของบุรุษทั่วไป
สำคัญสีหน้าล้อเลียนที่พระองค์ไม่คิดว่าจะได้เห็นจากใบหน้าหล่อเหลา งดงามดุจภาพวาดในจินตนาการ
ที่กำลังหยอกเอินแกมท้าทายให้พระองค์รับปากอยู่นัยๆ

“เราจักทำตามที่เจ้าแนะนำ ให้กองทัพอพยพพลเรือนมาตั้งหลักยังนอกกำแพงนครหลวง
แต่เจ้าต้องคำนึงถึงแหล่งน้ำ หากเพิ่มจำนวนคนแหล่งน้ำที่มีอยู่เพียงสามแห่งจากทั้งหมด
จักแร้นแค้นเป็นสองเท่า เดิมเราคาดการณ์จักมีใช้ไปอีก 1 เดือน อาจเหลือไม่ถึง 8 ทิวา”
ปัญหาที่ผักตบแทบกุมขมับ เผลอถอนหายใจในระยะประชิดจนลมอุ่นเป่ารดพระพักตร์ขององค์ชายไปเต็มๆ
ฝ่ายรับสัมผัสเผลอหายพระทัยยาว เมื่อสัมผัสความหอมแปลกๆ ที่ผสมปนเปมาในอากาศ
หารู้ไม่ผักตบใช้น้ำหอมแบรนด์ดังที่ได้จากไฮโซคู่ควงซื้อมาให้ พระองค์ย่อมต้องกลิ่นพิเศษนี้เข้าไปจังๆ

ผักตบแค่เห็นว่าเขาทำได้เพียงเช็ดตัวทำความสะอาด ไม่สามารถอาบน้ำตามที่ต้องการได้
ออกจะดูเห็นแก่ตัวเกินไปในขณะที่ทุกคนต่างช่วยกันประหยัดน้ำที่ขาดแคลน
จึงฉีดน้ำหอมใส่ผ้าชุบน้ำเพื่อให้ร่างกายไม่มีกลิ่นตัว ผลจึงออกมาอย่างที่เห็น
พระพักตร์คมคายหล่อเหลาซับสีพระโลหิต พระอุระตรงด้านซ้ายกำลังเต้นเป็นจังหวะกระชั้นถี่
อย่างที่พระองค์ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

“เรื่องนี้ผมจนปัญญาครับเจ้าชาย รู้ไหมผมกับแม่ยอมปฏิเสธการอาบน้ำตามที่คุณได้รักษาคำพูด
สั่งมหาดเล็กและนางกำนัลเตรียมให้เรา หันมาเช็ดตัวแทนแล้วนะ ถ้าผมแก้ไขเรื่องน้ำท่าให้คุณได้
คงจะอาบให้ชุ่มปอดก่อน ปัญหานี้ผมไม่รู้จะหาทางช่วยยังไง” ผักตบพูดพร้อมกับยืดตัวตรงเต็มความสูง
ยักไหล่แบมือประกอบคำพูดไปด้วย

องค์ชายทอดเนตรกิริยาผักตบ พานแย้มสรวลขบขันพระอารมณ์ผ่อนคลายความเครียดลงทันที
พระองค์ไม่เคยเห็นท่าทางแบบนี้มาก่อน พานนึกเปรียบเทียบไม่ออก แลดูก้าวร้าวพร้อมกับดูดีจนมิอาจลงความเห็นชี้ชัด
ว่าเป็นกิริยาอันพึงกระทำหรือไม่ รู้แต่ผักตบทำแล้วทรงทำให้พระองค์รู้สึกขบขันอย่างบอกไม่ถูก

“หึหึ!..เจ้าผู้มากเล่ห์ กลับมีเพลาอับจนหนทางได้เช่นกันอีกหรือ”
 พระองค์ทรงดำรัสสัพยอกแทน เพราะมิอาจสะกดกลั้นมิให้ขบขันเอาไว้ได้

“หัวเราะแล้วสิ เห็นผมจนหนทางดันขำ นี่แสดงว่ารอดูผมจนมุมอยู่สิท่า แบบนี่มันรอซ้ำกันนี่หว่าเจ้าชาย
 สมควรช่วยดีไหมอีแบบนี้..หืม” ผักตบแกล้งแซวมุมปากยิ้มกระตุก
เขากลับไม่อาจละสายตาจากวงพักตร์หล่อเหลาของยุพราชหนุ่มได้

ตั้งแต่รู้จักเพศเดียวกันมา เพิ่งเห็นบุคคลตรงหน้าที่ยิ้มหัวเราะแล้วดูดีไปทุกองศาจนน่าอิจฉา
แต่ก็ทำให้มีความสุขตามไปด้วย ใบหน้าที่มักวางเข้มอยู่เป็นปกติยากที่จะเผยยิ้ม พอยิ้มเห็นฟันสวยดูผ่อนคลายลงสุดๆ

“เจ้าส่งมือมาให้เราตรวจหน่อย” จู่ๆ องค์ชายก็รับสั่งขึ้น

“เอาไปทำไมมือผม อย่าบอกว่าคุณดูดวงเป็น” พระองค์ทรงเลิกพระโขนงอย่างไม่เข้าใจที่ผักตบถาม

“หมายถึงดูดวงชะตาไง” เขาต้องอธิบายเพิ่มเติม

“เราไม่สามารถเช่นนั้นดอก แต่สามารถตรวจชีพจรดุจหมอหลวง” พระองค์รีบบอกให้ผักตบรู้ ทรงต้องการทำอะไร

“อ้าว!..นึกยังไงจะเอามือผมไปตรวจโรค” อดถามด้วยความสงสัย

“เราเพียงต้องการตรวจมหาธาตุในกายเจ้า” พอฟังแบบนั้นเขาถึงยอมยื่นมือไปให้ฝ่ายที่ขอจับชีพจรข้อมือ
องค์ชายจับนิ่งอยู่อึดใจใหญ่ ก่อนพระโขนงและพระเนตรจะกลอกไปมาเหมือนไม่ค่อยแน่พระทัย
ผักตบเห็นแบบนั้นรีบถามด้วยความสงสัย

“เป็นอะไร มหาธาตุในร่างผมผิดปกติตรงไหนอีกหรือเปล่า”

“ไม่ดอก เราแปลกใจใยกายเจ้ามีลมปราณของอิสตรีรวมอยู่ด้วย”
ได้ยินดังนั้นผักตบดึงมือกลับอย่างเร็ว ทำเอาฝ่ายที่จับอยู่พลอยงุนงงกิริยาที่เปลี่ยนแปลงกะทันหันเช่นกัน

“ขอโทษ!..คุณจับนานไปล่ะ” แก้ตัวน้ำขุ่นๆ

“เช่นนั้นเราต้องขออภัยเจ้าด้วย เจ้าช่างเป็นบุรุษที่มีปริศนาให้ค้นหามากนัก
มิเคยพานพบลมปราณในร่างบุรุษจักมีลมปราณของอิสตรี ไหลรวมประสานจนแยกแทบไม่ออก
ไม่ติดว่าเราซึ่งชำนาญด้านนี้คงมิอาจล่วงรู้ได้ เจ้ากลับมีลมปราณนี้อยู่ภายในกายด้วย ช่างแปลกดีแท้”
พระองค์ตรัสประหนึ่งเปรยกับตัวเอง

“พอเถอะ..ผมง่วงขอนอนล่ะ” ผักตบกลบเกลื่อนไม่กล้าสบเนตรคมที่มองเขาอย่างพินิจ พานหัวใจเต้นเร็วกว่าเดิม
กังวลอีกฝ่ายจะรู้ว่าเขาผิดปกติอย่างที่ตั้งข้อสงสัย รีบเดินหนีก้าวขึ้นเตียงขยับไปนอนหันหลังเฉย
ไม่ลืมคว้าผ้าห่มขนสัตว์หนาคลุมยันคอ ปิดตาหลับทั้งที่ในหัวกำลังสับสนไปกับความคิดที่ตีกันให้วุ่น...กังวลไปต่างๆ นาๆ
ก่นบ่นกับตัวเองไม่หยุด ‘จะรู้ไหมว้า! จะเก่งไปถึงไหน ขนาดหมอเก่งๆ ยังต้องเอกซเรย์ดูถึงสองรอบตรวจซ้ำอีกกว่าจะสรุป
นี่จับข้อมือไม่กี่วินาที ดันตั้งคำถามให้เสียวสันหลัง’ นั่นคือคำพูดที่ผักตบคุยกับตนเองในใจ

ส่วนฝ่ายที่ยังประทับเก้าอี้ ทอดเนตรมองแผ่นหลังกว้างบนเตียงบรรทมขนาดใหญ่ภายใต้ผ้าห่มหนานุ่ม
กลับกำลังครุ่นคิดถึงปมปัญหาที่พระบิดา พระอาจารย์ พระมารดา ทรงยกให้พระองค์เป็นผู้ตัดสินพระทัย
พระองค์ประมวลความรู้สึกกอปรกับเหตุผลต่างๆ ในพระทัยลำพังเงียบๆ
‘ผิวกายเจ้าไม่หยาบดังบุรุษพึงเป็น กลิ่นกายเจ้าแตกต่างที่คิดนัก
ร่างกายเจ้ามีลมปราณของอิสตรีซ้อนเร้น เจ้าคือผู้ใดกัน..ผักตบ?’




มาอัพตามนัดแล้วนะคะ  ยาวได้ใจกันอีกตามเคย
เจอกันตอนหน้า วันอังคารนะคะ ขอบคุณสำหรับความห่วงใย
ตอนนี้สุขภาพดีขึ้นแล้วค่ะ มีไออยู่นิดหน่อย คิดว่าวันสองวันคงหาย

ขอบคุณอีกครั้งกับการติดตาม และคอมเม้นท์ที่เป็นฟีคแบ็คให้คนเขียน
สามารถนำไปเป็นแนวทางปรับปรุงงานเขียน รักคนอ่านทุกคนค่ะ :mew1: :L1: :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 10-01-2014 10:50:01

วิธีลัดคือ การมีสัมพันธ์กัน จะทำให้มีพลังธาตุสี่ธาตุ


ดูแล้ว ไม่น่าจะใช่งานยากแล้วมั้งเจ้าชาย อิอิ ดูท่าจะตกหลุมเสน่ห์ผักตบเข้า ว่าแต่ทำอะไรก็รีบตัดสินใจเถิดเพราะฝั่งนู้นมันไม่รอเวลาแล้ว

ขอบคุณมากๆค่ะ แล้วพบกันวันอังคารค่ะ รักษาสุขภาะด้วยนะคะ +1 +เป็ดให้นะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 10-01-2014 11:00:27

เสร็นแน่ผักตบ  :z1:  ไม่ใช่งานหินแล้วล่ะ องค์ชาย สบายปรืออ

ดูท่าทางใกล้จะบู้กันสนั่นแล้วสินะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 10-01-2014 11:02:41

อันตรายๆ ผักตบเอ้ย! ท่าจะรอดยากแล้วล่ะ คริๆๆๆ


รอดูอะไรบู๊ๆ ค่าาา :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: BP109 ที่ 10-01-2014 11:03:39

ต่างคนต่างหวั่นไหว แบบนี้ผักตบคงไม่รอดในเร็ววัน ว่าแต่คู่หมั้นเจ้าชายทำท่าจะมาหลงรักผักตบอีกคน งานนี้ท่าทางจะวุ่นกันไม่น้อยละน้อ

คุณลักษ์ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ขอให้สุขภาพกลับมาแข็งแรงไวๆค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 10-01-2014 11:04:00

เจ้าชายทำวิธีลัดเลยก็ได้นะ
เดี๋ยวไม่ทันศัตรู อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 10-01-2014 11:17:39

 :z13: มาจิ้มไว้แล้วก็ไปอ่าน

อ่านเสร็จแล้วเราก็เข้ามาเม้นท์ต่อ

---------------------------------------------------------------------------------

ตอนนี้ชาติกำเนิดถูกเปิดเผยแล้ว มิหำซ้ำองค์ชายยังเดาได้ถูกอีก ฉลาดสุดๆ

ตอนหน้าหวังว่าองค์ชายจะตอบตกลงเรื่องมุกดำนะ

ทั้งคู่ต่างหวั่นไหวกันแล้วสินะ  :-[

รอตอนต่อไปจ้า



ปล.ยาอมมะแว้งแก้อาการไอชะงักนะแล อิอิ ไปหามาทานดูนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 10-01-2014 11:18:17

ดูว่าผักตบจะหลงเสน่ห์องค์ชาย องค์ชายเองก็หลงเสน่ห์ผักตบ มาลุ้นกัน :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 10-01-2014 11:31:01

องค์ชายเริ่มค่อยๆหลงผักตบแล้วหล่ะสิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 10-01-2014 11:49:10

เข้มข้นที่สุดเลย ลุ้นไปกับผักตบ
ยิ่งช่วงสุดท้ายทำเอากรี๊ดแตก เจ้าชายเว่อร์  o13
เหตุผลลองรับขนาดนี้ แถมใจยังเอนเอียง
ยุให้ใช้มุกราตรีโดยเร็ว  o18

บวกเป็ด

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Chise ที่ 10-01-2014 11:51:21

ลุ้นมากๆ ข้าศึกก็ใกล้เข้ามาแล้ว
องค์ชายคงต้องรีบตัดสินใจ หวังว่าผักตบจะยินยอมนะ
ฝืนหักหาญน้ำใจไม่ดีแน่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 10-01-2014 12:26:03

 :katai2-1:แบบนี้ต้องรีบมาต่อโดยด่วนครับคนแต่ง.....รอครับรอ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 10-01-2014 12:47:20

เขินๆ องค์ชายวายุภัคคิดอะไรอยู่อะ คนอ่านอย่างเราๆ จิ้นไปไกลแล้วน๊าา
มะไหร่จะเลื่อนขั้นจากร่วมเตียงเป็นรวมหอซะทีอะ อิอิ
ปล เดาว่าทางลัดคืนต้องให้น้องผักกะองค์ชาย...กันใช่ไหมคะ >///<

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 10-01-2014 12:49:31

ตอนนี้ยาวได้ใจ  แอบลุ้นว่าตอนหน้าจะมีฉากบู้(สงครามเลือดสาด)หรือเปล่า

แหมๆ  ตอนนี้เจ้าชายเราเริ่มหลงเสน่ห์ผักตบแล้วน้า  รอลุ้นนะคะว่าเจ้าชายจะหลงรักผักตบตอนไหน

ปล. ชอบเรื่องนี้มากกกกก :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 10-01-2014 12:57:25

ดูท่า ผักตบ จะได้พระสวามีเป็นเร็ววัน 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 10-01-2014 12:58:20

ใช้มุกราตรีเถอะวายุ ไหนๆใจก็เอนเอียงแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 10-01-2014 13:08:07

เย่ เย  กำลังเข้มข้นเลยทีเดียว อดใจรออ่านตอนต่อไปนะอิอิ  แต่จะไม่มีวิธีที่ทำให้ผักตบใช้เวทได้เลยรึ  อย่างน้อยถ้าเรียกน้ำได้สักอย่างก็คงจะดีเนอะ เพราะแผ่นดินนี้กำลังขาดน้ำอยู่ทีเดียวเชียว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 10-01-2014 13:10:22

องค์ชายขา ทำเพื่อบ้านเพื่อเมืองค่ะ

ทำเลยค่ะทำเลย :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: yokky34 ที่ 10-01-2014 13:29:35

มันคงอีกไม่นานแล้วใช่มั้ยคะ  สิ่งที่อิชั้นกำลังรอคอย
อ๊าย >\\\\< อยากให้ค่ายพังเร็วๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: cho_co_late ที่ 10-01-2014 13:44:12

ชักอยากนะอ่านวิธีลัดแล้วสิ ฮี่ฮี่ :D :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 10-01-2014 13:50:00

 :hao6:ทางนั้นตั้งท่าจะรบแล้ว อย่ามัวรออันใดเล้ยยย เจ้าชาย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 10-01-2014 15:06:43

รีบใช้วิธีลัดเลยเจ้าชายเวลาไม่คอยท่าแล้ว :hao6: :hao6: :hao6:

ขอบคุณค่ะ รอตอนต่อไป :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 10-01-2014 15:18:01

ยาวถูกใจมากๆ ค่ะ

ฝั่งนู้นเริ่มจะไม่พอใจกันเองซะแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 10-01-2014 15:20:09

ทั้งคู่เริ่มรู้สึกดีๆต่อกันแล้วสิ :mew1:
ใช้มุกราตรีเลยองค์ชาย เด๋วไม่ทันน๊า :mew3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 10-01-2014 15:24:45

ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว  คริ  คริ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 10-01-2014 15:33:12

เมื่อไหร่ผักตบจะใช้พลังได้คะ?
รอนานอะ ฮือๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 10-01-2014 15:39:18

โอ้ยยยยยย เมื่อไหร่จารักกันเนี่ยยยยย
5555
รอออ ผักตบท้องเลยนะเนี่ย ท้องช้า เด๋วช่วยเมืองไม่ทันนะ
 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 10-01-2014 15:48:41

อยากอ่านต่อยาวๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 10-01-2014 15:55:05

รอลุ้นต่อไป   :katai5: o13 :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: korinasai ที่ 10-01-2014 16:08:58

อ่านตอนนี้แล้ว กรี๊ดเบาๆ >_<!!
เวลามีน้อย รีบๆคิด คนอ่านรออยู่  :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: autoclick ที่ 10-01-2014 16:16:47

 :impress3:เอาอีกเอาดี :katai2-1: เยอะๆ แบบนี้ชอบๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 10-01-2014 16:23:56

หลงเสน่ห์ผักตบแล้วหรือองค์ชาย  ด้านเสียของไตรคานก็พวกหนอนบ่อนไส้นี่แหละ  แต่พวกเวฬุวรรณนี่มันเก่งกาจจริงๆ  แต่ถ้ายัยชลธารกะไอ้ธรณินแตกคอกันคงจะดี  แล้วก็นะเจ้าขมังเวทย์นั่นมันมีแผนอะไรในใจที่มันร่วมทำกับพระปิตุจฉามัน  เข้มข้มเรื่อยๆแล้วสินะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 10-01-2014 16:24:21

เจ้าชายเริ่มมีความรู้สึกดีๆให้ผักตบแล้ว

เจ้าชายเก่งอ่ะ จับมือแป๊บเดียวรู้เรื่องผักตบแระ
ทำเอาผักตบเสียวตูด เอ้ย สันหลัง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 10-01-2014 16:36:11

ใกล้แล้วๆ ใกล้จะรู้แล้ว ผักตบจะรอดมั้ยเนี่ย

รอคอยวันอังคาร... :call:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 10-01-2014 17:24:20

เย้ๆๆๆ ขอบคุณคุณลักษณ์มากเลย  :katai3:
ตอนนี้ยาวจุใจคนอ่านมากกก ช้อบชอบ คึคึ
องค์ชายจะมัวหนักใจทำไมน้าา คนอ่านรอลุ้นให้ให้เสพสมกันอยู่แระ ฮ่าาๆๆ :hao6:

ว่าแต่องค์ชายนี่ฉลาดมากๆอ่ะ ปลื้มเลยเคอะ
แล้วงี้ผักตบท้องได้แน่เลย ถ้ามีการฟีจเจอริ่งกันอ่ะนะ คึคึ :impress2:

ขอบคุณคนเขียนอีกครั้งสำหรับตอนยาวๆแบบจุใจอย่างนี้ก๊าบบบ o13
เป็นกำลังใจให้เสมอน้า และรอติดตามตอนต่อไปจ้าา :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 10-01-2014 17:29:58

ว้าวๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 10-01-2014 18:37:37

 :katai1: อยากให้ถึงวันอังคารเร็ว ๆ  จังเลย  อยากอ่านตอนต่อไปจะแย่แล้วค่ะ

   +1   ให้ไปเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 10-01-2014 18:50:44

 :-[
เขิลๆ เจ้าชายน่ารักฟุดๆ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 10-01-2014 20:14:30

องค์ชายตัดสินใจใช้วิธีลัดเร็วๆเลย :oo1:
เดี๋ยวจะไม่ทันการนะ
เริ่มหวั่นไหวกันทั้ง2คน :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 10-01-2014 20:24:56

 :hao6: :hao6: o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 10-01-2014 21:13:50

ไม่ต้องคิดอะไรให้มากความ....... จับปล้ำแม่งเล๊ยยยย  :hao7:    (ห๊ะ?!)

แหม่ๆ เอาเถิด หากใจเราตรงกัน โฮะๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 10-01-2014 21:29:30

รดบู๊สนั่นจอแต่ตอนนี้เพื่อประชาชน
ยอมเถอะวายุเอ๋ย....แต่หนูตบจะยอม
ถูกรุกหรือเปล่า.....รอวันอังคารเนอะ... :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 10-01-2014 21:48:13

ยาวมากครับอ่านเต็มอิ่มเลย ตั้งตารอให้วันอังคารมาถึงเร็วๆ ปล.ผักตบน่ารักเนอะ :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-01-2014 22:17:10

จะใช้วิธีนั้นไม่คิดจะถามผักตบก่อนหรือ แล้วจะมีปัญหาภายหลังหรือเปล่า เรื่องอ้ายอะไรนั่น

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 10-01-2014 22:25:40

องค์ชายวายุนี่เก่งจริงๆ รอบรู้และรู้จักคิดวิเคราะห์ สุภาพ ช่างสังเกตุ แล้วยังท่วงท่า ใบหน้างดงามนั่นอีก
ผักตบจ๋าาาาาาาถ้าเขาขอ ก็ยอมเขาเถอะนะ จะได้ไม่เสียของ อิอิ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 10-01-2014 23:30:04

องค์ชายวายุรีบตัดสินใจ ก่อนที่ศัตรูจะจู่โจม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 11-01-2014 00:49:40

เก่งมากมายแค่สัมผ้สมือก็เล่นเอาความลับเปิดเผยเลย



รออ่านตอนต่อไปคร้าบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 11-01-2014 05:34:28

อังคาร อังคาร อังคาร.... :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 11-01-2014 08:00:13

รอวันอังคาร :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 11-01-2014 09:10:12

องค์ชายวายุภักษ์นี่เก่งจัง อย่างนี้ผักตบต้องคอยระวังตัวน่ะสิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 11-01-2014 13:46:46

รู้กันแล้วนะว่าเป็นยังไงมายังไง ยอมรับว่าเจ้าชายเก่งจริงๆ
ทั้งวิเคราะห์และสันนิษฐานได้อย่างมีเหตุมีผล o13
ทางศัตรูก็เก่งไม่แพ้กัน แต่เสียดายที่กระหายอำนาจเกินไป
ยังเชื่อว่าความดีจะชนะความชั่วได้อยู่วันยันค่ำ
ทั้งนี้ทั้งนั้นตัวแปรก็คือผักตบ เจ้าตัวน่ะสำคัญที่สุดแล้ว
แค่อยากช่วยเจ้าชายก็ปลื้มแล้วล่ะ ที่เหลือก็รอลุ้น
ตอนนี้มาแบบยาวมากๆ ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Damon ที่ 11-01-2014 13:49:49

แอร๊ย ถ้าองค์ชายทำไม่เป็น ให้ปรมาจารย์อย่างผักตบเทรนด์ให้ก็ได้นะ แต่ผักตบคงต้องเป็นผู้ถูกใช้งานแล้วแหละ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-01-2014 22:02:20

เริ่มสนิทใจกันแล้วล่ะสิ แอบลุ้นว่าความลับของผักตบจะแตกตอนไหน!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 11-01-2014 22:35:02

ต่างคนต่างเสน่ห์ล้นเกินห้ามใจ หวั่นไหวกันไปหมดแล้วววว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 11-01-2014 23:22:06

ติดตามเหมือนเดิมคับผม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 12-01-2014 05:21:07

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
 :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 12-01-2014 09:10:01

ถ้าผักตบรู้เงื่อนไขนั้นนะ หุๆ
ตบจะยอมรึเปล่านะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 12-01-2014 15:37:17

สุขุม ฉลาด ใจเย็น สมเป็นเชื้อพระวงศ์ควบตำแหน่งพระเอก
เหมาะที่จะคู่ผักตบสุดๆ รอวันจันทร์เนื้อเรื่องกำลังเข้มข้น :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 12-01-2014 20:13:00

ผักตบคิดจะปิดอีกนานแค่ไหน เจ้าชายเก่งนะเนี่ย :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 13-01-2014 20:34:17

ผมว่าผักตบต้องเปิดเผยความจริงๆแน่ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 13-01-2014 21:13:12

 :o8: :o8: :o8:


:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 13-01-2014 21:18:37

มานั่งรอ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 13-01-2014 21:35:50

 เข้ามาส่อง

 :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 13-01-2014 22:08:04

แอร๊ยยย เค้าเริ่มกิ๊กกันแล้ววว  >____<

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 13-01-2014 23:17:09

ตบเอ้ยยย
แกไม่รอดแน่ๆ 55555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 13-01-2014 23:53:03

ชาติกำเนิดของผักตบ ใกล้จะได้เปิดเผยความจริงแล้ว แต่ราชครูก็คงตามขวางเต็มที่ล่ะนะ
ทั้งผักตบและองค์ชาย เริ่มมีความรู้สึกดี ๆ  ให้แก่กันเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว เขินจัง  :-[
โดยเฉพาะน้องตบ ที่ช่างมีหลายสิ่งหลายอย่าง ที่ทำให้องค์ชายประทับใจได้มากขึ้นตลอดเวลา
และทั้งที่ยังไม่รู้วิธีใช้พลังธาตุ แต่ผักตบ ก็ยินดีจะช่วยไตรคานอย่างเต็มที่ เท่าที่จะทำได้ จิตใจดีจริง ๆ
ชอบตอนที่น้องตบ ช่วยคิด และให้คำแนะนำองค์ชายเกี่ยวกับการรบจัง ต่อไปในอนาคต
คงจะใช้สติปัญญาช่วยองค์ชาย ให้วางแผนการรบดี ๆ ที่กำจัดศัตรูโดยไม่ต้องเปลืองแรงมากได้แน่ ๆ
มีการพูดคุยหยอกล้อกัน ช่วยให้องค์ชายได้ผ่อนคลายจากความเครียดมากขึ้นด้วย น่ารักจริง ๆ
แต่ที่ฟินที่สุด ในตอนนี้ก็คือ องค์ชายวายุภัคผู้เคร่งขรึม ใจเต้นตึกตักกับน้องตบแล้วนะจ้ะเนี่ย  :m3:

วิธีลัดที่จะทำให้ผักตบ ใช้พลังได้ตามเงื่อนไขมุกราตรีดำ แถมใช้ได้ทั้งสี่ธาตุ พลังมากมายขนาดนี้
สิ่งแลกเปลี่ยนตามเงื่อนไข ก็ต้องไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่นอน และคงต้องใช้กับผู้ถือครองมหาธาตุด้วยกันเท่านั้น
วิธีที่ทำให้องค์ชายหนักใจได้ขนาดนี้ หรือจะเป็นเรื่องนั้น...ถ้าหากเป็นวิธีอย่างที่คิดจริง ๆ
คงมีผลจากการนั้นตามมาอีกมากแน่ ๆ และที่สงสัยอีกเรื่องนึงก็คือ การที่น้องตบ มีประจำเดือน มีมดลูก
มีลมปราณของสตรี มันเกี่ยวกับการที่เป็นฝาแฝดกับองค์หญิงชลธารรึเปล่านะ และถ้าหากว่าเกี่ยว
แล้วด้านองค์หญิงชลธารล่ะ จะมีอะไรที่ผิดแผกไปจากสิ่งที่ผู้หญิงควรจะมีรึเปล่านะ ?
รอตอนต่อไปจ้า ขอบคุณคุณลักษ์ค่ะ  :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Lisnary ที่ 14-01-2014 00:10:22

 :m31: อ๊ากกกกกกก คั่งค้างอย่างรุนแรง อาการ ณ ขณะนี้ เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ  :กอด1:
ตอนนี้คิดไรไม่ออกคิดถึงผักตบอย่างเดียวเลย หุหุ  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: gngane ที่ 14-01-2014 00:58:23

อังคารแล้ว  เย๊ส!!!!!!!!!!!

เค้านอนรออยูน้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 14-01-2014 01:51:22

แวะมานั่งปู่เสื่อรอแล้วเน้อออ ครุคริ....

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 14-01-2014 09:36:15

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 10...ความลับแตก




เป็นค่ำคืนที่ผักตบปิดตาหลับลงใกล้รุ่ง เขาไม่กล้าขยับร่างกายด้วยซ้ำ
ทั้งที่ระยะห่างคนสองคนใช่จะคับแคบ ถึงแม้คนที่นอนด้วยตัวใหญ่ไม่น้อยทีเดียว แต่ที่ว่างบนเตียงยังมีพอ
ให้คนรูปร่างขนาดพวกเขานอนได้อีกถึงสองคน โดยไม่ต้องเบียดเสียดแต่อย่างใด

แต่ผักตบกลับรู้สึกไม่เหลือที่ว่างนั่นเลย กระทั่งเสียงหัวใจยังได้ยินชัดเมื่อหูแนบกับหมอน
ลมหายใจสม่ำเสมอของอีกคนเป็นผลให้เขานอนตัวเกร็งอยู่จวนค่อนรุ่ง กระทั่งร่างกายทนไม่ไหวผล็อยหลับลงไปเอง
หากผักตบคิดว่าตัวเองประหม่าเกร็ง ในการนอนร่วมกับองค์ชายวายุภักษ์เพียงฝ่ายเดียวถือว่าคิดผิดถนัด
ยุพราชหนุ่มใช่จักสามารถข่มดวงเนตรบรรทมลงได้เช่นกัน

กลิ่นกายหอมซ่านไม่คุ้นนาสิกทรงรับรู้ผ่านลมหายพระทัย อาจไม่หอมละมุนดุจกลิ่นกายอิสตรี
แต่ก็ไม่ฝืดเฝื่อนดุจกลิ่นของบุรุษ ยากจะหาความหอมใดมาเปรียบให้ใกล้เคียง กระนั้นกลับรบกวนยุพราชหนุ่มอยู่ค่อนราตรี
กว่าจะเข้าสู่ภวังค์นิทรารมณ์ ยุติอาการครุ่นคิดก็ทรงนอนทอดเนตรฝ่าความมืดของรัตติกาล
แอบมองแผ่นหลังกว้างของผู้ที่นอนอีกฝากฝั่งเตียงบรรทม ยาวนานนับหลายเพลาทีเดียว..

เป็นอันว่าทั้งคู่ต่างตกอยู่ในสภาวะเดียวกัน พลอยให้ตื่นสายอย่างที่ไม่เคยกระทำ โดยเฉพาะองค์ชายวายุภักษ์
ซึ่งมหาดเล็กผู้ถวายงานรับใช้ส่วนพระองค์ ถึงกับแกร่วอยู่หน้าประตู มิกล้ารบกวนเมื่อไม่เห็นวี่แววอันใด
ว่าองค์ยุพราชหนุ่มทรงตื่นบรรทม ให้เขาสามารถถวายงานดังเช่นทุกวัน...

“เหตุใดพระองค์ทรงตื่นบรรทมผิดเพลาเช่นนี้” มหาดเล็กผู้รับใช้ใกล้ชิดถึงกับมุ่นคิ้วเปรยขึ้นเพียงลำพัง
หลังเขานำอุปกรณ์สำหรับทำความสะอาดพระพักตร์ตลอดจนพระวรกาย พร้อมเครื่องฉลองพระองค์
มายืนรออยู่นานกลับไม่มีสัญญาณใดๆ ให้รู้ว่านายเหนือหัวตื่นจากบรรทมให้เขาเข้าไปถวายงานรับใช้ ดังที่เคยทำอยู่เป็นประจำ

“เจ้ายังมิได้เข้าไปถวายรับใช้องค์ชายอีกหรือ..สุรทัศ”
เสียงหวานเอ่ยทักด้านหลัง ทำให้มหาดเล็กที่กำลังตั้งคำถามร้อยแปดหันกลับไปมอง

“บุปผา..ราตรี” พลางขานชื่อนางกำนัลทั้งสอง ต่างคุ้นเคยกันดี

“พวกเราเอง เห็นเจ้ายืนหน้าห้องบรรทมตั้งแต่ดวงอาทิตย์มิพ้นขอบฟ้า กระทั่งเคลื่อนคล้อยจวนได้เพลาเสวย
มีอันใดหรือเจ้าถึงได้ยืนถือภาชนะ..อีกทั้งฉลองพระองค์มิทำการอื่นใด”

“ข้าแปลกใจไม่ต่างพวกเจ้าดอก เช้านี้องค์ชายกลับมิตื่นบรรทมช่างผิดวิสัยของพระองค์นัก”
คำตอบมหาดเล็กผู้รับใช้องค์ชายวายุภักษ์ ทำให้นางกำนัลทั้งสอง มองหน้ากันด้วยท่าทางรู้สึกแปลกใจเช่นกัน

“พวกข้าเพิ่งออกจากห้องมารดานายท่านผักตบ อยู่ปรนนิบัตินางเพิ่งเสร็จสิ้น ตั้งใจตรงมายังห้องบรรทมองค์ชาย
ทรงมีรับสั่งให้รับใช้นายท่านผักตบด้วย เพิ่งรู้องค์ชายยังมิทรงตื่นบรรทม
เช่นนี้เราจักทำเช่นไรเล่า หรือต้องยืนรอพร้อมกับเจ้าด้วย”

“ข้าเองก็จนปัญญาหาคำตอบให้พวกเจ้า คงต้องกระทำเช่นนั้น” ทั้งสามพากันถอนหายใจอย่างจนหนทาง
 จะมีผู้ใดใจกล้าเคาะประตูเรียกพระองค์พร้อมอาคันตุกะผู้ทรงเกียรติให้ตื่นบรรทม
ย่อมไม่มีใครอาจหาญกลายเป็นพากันยืนสุมหัว รอหน้าห้องด้วยคำถามที่ต่างไม่ได้รับคำตอบ

ผ่านไปเพลาแล้วเพลาเล่า ล่วงเลยเวลาพระกระยาหารเช้าไปแล้ว ทั้งสามกลับไร้ซึ่งวี่แววบุคคลสำคัญภายในห้องแต่อย่างใด
 สองนางกำนัลปลีกตัวไปนำอาหารเช้ามาให้แม่เล็กไปแล้วรอบ ซ้ำยังต้องตอบคำถามคนเป็นแม่ซึ่งถามถึงลูกชายสุดที่รัก
ตั้งแต่เช้าเธอยังไม่เห็นหน้าผักตบ กลับไม่ได้รับคำตอบจากสองนางกำนัล นอกจากหุบปากเงียบ
เพราะพวกนางก็ไม่กล้าอ้าปากพูด ในสิ่งที่ยังไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง..

“พวกเจ้ายืนทำอะไร” เสียงทุ้มห้าว พร้อมกับร่างสูงใหญ่ในชุดดำรัดกุมร้องทักไม่ดังนัก
กลับทำให้สองสตรีกับอีกหนึ่งบุรุษถึงกับสะดุ้งเพราะต่างยืนใจลอยขาแข็งกันมาค่อนเช้า

“ท่านองครักษ์ พวกข้าน้อยรอรับใช้องค์ชายกับนายท่านผักตบอยู่เจ้าค่ะ” คำตอบที่ได้ฟัง..ยังความแปลกใจให้บุรุษหน้านิ่ง
ซึ่งหาได้ขี้เหร่แต่อย่างใด ผู้ที่พวกเขาต่างให้ความเคารพยำเกรงอยู่หลายส่วน

“แล้วเหตุใดพวกเจ้าไม่เข้าไปถวายงาน มายืนจับกลุ่มกันอยู่ใย” คำถามตามติด

“พวกข้าน้อยมิกล้า เช้านี้องค์ชายยังมิทรงตื่นบรรทม อีกทั้งนายท่านผักตบก็ไม่มีวี่แววเช่นเดียวกัน
พวกเราจึงได้ยืนรออยู่หน้าห้องบรรทม” มหาดเล็กสุรทัศชิงตอบเสียเอง
ยังผลให้คิ้วเข้มองครักษ์หนุ่มเลิกสูงหลังรับฟังคำตอบ จากผู้ถวายงานรับใช้ส่วนพระองค์

“เอาเถอะ..” พูดจบก้าวยาวมายืนที่หน้าประตู ทั้งสามต่างปลีกตัวหลบด้วยรู้สึกโล่งใจที่มีผู้ออกหน้าให้
องครักษ์หนุ่มค่อยยกมือเคาะพร้อมส่งเสียงเรียกพอให้ได้ยินไม่ดังเท่าไหร่นัก

“ก๊อกๆๆ..องค์ชายพะยะค่ะ ข้าพระองค์กลกะลาขอบังอาจรบกวนการบรรทมพะยะค่ะ”
ส่งผลให้ผู้ที่หลับใหลอยู่ในนิทราแสนสุข เมื่อมีร่างหอมกรุ่นก่ายเกยพระวรกายแนบชิด
ด้วยอาการหลับลึกหายใจสม่ำเสมอ เรียกได้ว่าหลับสนิทกันทั้งคู่ แต่อีกฝ่ายดันเคลื่อนตัวเข้ามาพาดแขนขา
ก่ายกอดร่างใหญ่โต สิ่งที่เกิดขึ้นในห้วงฝันเขานั้น ได้ไขว่คว้าหาหมอนข้างจนเจอก็รวบกอดอย่างเคยตัว

“อืม..เจ้าเข้ามา” องค์ยุพราชปรือตาสติยังไม่คืนสมบูรณ์เท่าใดนัก ทรงรับสั่งตามความเคยชิน
กลกะลาเป็นบุคคลเพียงผู้เดียวที่กล้าปลุกพระองค์ให้ตื่นบรรทม โดยเฉพาะยามพำนักอยู่หน้าด่าน

“แอ๊ดดด!!..” เสียงบานประตูเปิดเบาๆ สายตาสี่คู่ต่างเบิกกว้าง สองนางกำนัลหนึ่งมหาดเล็ก
ตาโตเป็นไข่ห่านกับภาพพระอิริยาบถบนเตียงบรรทม ส่วนองครักษ์หนุ่มผู้เป็นพระสหาย
แม้นตะลึงกลับคุมสติไม่ให้แตกตื่นเหมือนสามคนหลัง ที่ก้าวตามเขาเข้ามาภายในห้องบรรทม

“พวกเจ้ามีเรื่องอันใด” พระองค์กลับยังไม่รับรู้ต่อความผิดปกติที่เกิดขึ้น มิทรงอึดอัดพระวรกาย
ที่มีสิ่งแปลกปลอมขนาดไม่เล็กก่ายเกยอยู่ กลับเข้าพระทัยว่าพระองค์ทรงห่มผ้า พลอยอบอุ่นพาให้รู้สึกดีด้วย

“ขอพระราชทานอภัย ข้าพระองค์เห็นจวนได้เพลาเสวย มิเห็นวี่แววพระองค์จักทรงตื่นบรรทม จึงได้บังอาจปลุกพะยะค่ะ”
กลกะลาถวายชี้แจงเกือบเป็นกระซิบ เขาเห็นอาคันตุกะคนสำคัญยังคงหลับ สีหน้าดูมีความสุข
แต่ไม่ลืมส่งสายตาให้สัญญาณองค์ชายรับรู้ความผิดปกติขณะนี้ พระองค์รับรู้กิริยาของข้ารับใช้
ที่ยืนซ้อนด้านหลังองครักษ์คู่พระทัย ต่างก้มหน้ามีอาการหูแดงหน้าแดงเป็นแถว จึงทรงทอดพระเนตรสำรวจวรองค์เอง
ก่อนจักย่นพระโขนงเข้มด้วยอาการงุนงงอยู่ครู่ใหญ่ หลังเห็นวัตถุขนาดไม่เล็กก่ายเกยอยู่บนพระวรกาย
หลับสนิทหายใจสม่ำเสมอ

“พวกเจ้าวางของเอาไว้ แล้วออกไปก่อนเถอะ” รับสั่งโดยมิได้ขยับพระวรกายด้วยเกรงปลุกอีกฝ่ายตื่น
ข้ารับใช้ใกล้ชิดต่างรีบงุดวางอุปกรณ์ภาชนะในมือไว้ที่โต๊ะตามพระบัญชา ค่อยค้อมศีรษะยอบกายถวายความเคารพ
แล้วพากันเร้นหายออกจากประตู กลกะลาค่อยตามออกไปทีหลัง กลับทิ้งวาจาให้นายเหนือหัวประโยคสั้นๆ

“พระองค์ทรงมีพระราชกิจสำคัญรออยู่พะยะค่ะ” ค่อยค้อมศีรษะถวายเคารพ
ฝีเท้าเงียบกริบไร้ซุ่มเสียงออกจากห้องบรรทม โดยไม่ลืมปิดประตูไว้ให้เรียบร้อย

“เจ้าเห็นเราเป็นอันใดไปแล้ว ใยปีนป่ายร่างกายของเราเช่นนี้เล่า” คล้อยหลังบรรดาข้ารับใช้
พระองค์ทรงรำพึงเบาๆ เผลอแย้มโอษฐ์สรวลทอดพระเนตรด้วยความเอ็นดู กับใบหน้าขาวใสหล่อเหลาที่ซบพระอุระ
กระทั่งสัมผัสลมหายใจอุ่น ปนกลิ่นหอมประหลาดที่พระองค์ก็ไม่รู้เป็นกลิ่นอะไร
แม้นมีพระราชกิจบ้านเมืองสำคัญรอให้พระองค์สะสาง

แต่อีกพระทัยกลับไม่กล้ารบกวนการนอน ของบุคคลที่อาจหาญก่ายกอดพระวรกายอยู่
กลายเป็นทรงนอนนิ่งทอดเนตรคมสำรวจหน้าตาคนที่ดำดิ่งในภวังค์ลึก ท่องอยู่ในนิทราไปเสียเช่นนั้น..

นานพอสมควรทีเดียวที่ผักตบขยับกายปรือตาตื่น จนปรับสภาพเริ่มรับรู้สิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้น
จ้องสบดวงเนตรคมที่เหลือบมองต่ำไม่วางตาเหมือนรอดูอาการเขาอยู่เช่นกัน ทำเอาฝ่ายถูกจ้องกะพริบตาปริบๆ
ด้วยความงุนงง ทำไมถึงเห็นหน้าเจ้าชายใกล้ขนาดนี้ ก่อนจะเบือนสำรวจจนรับรู้ชัดเจนในเวลาต่อมา

“เฮ้ย!..” วลีเดียวที่ผักตบอุทาน พร้อมอาการเด้งตัวถอยห่างไปอยู่อีกฝากเตียงในชั่วพริบตา
ยังผลให้โอษฐ์ได้รูปแย้มสรวลด้วยความขบขันโดยไม่มีพระสุรเสียงเอื้อนเอ่ยอันใด

“ขะ..ขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ” หลังคุมสติได้ เริ่มรู้ตัวว่าเสียมารยาทที่ไปก่ายกอดเจ้าของเตียง
จึงรีบขอโทษอีกฝ่าย แอบก่นด่าตัวเองภายในใจ ‘ไม่น่าเลย โทษฐานไม่เคยนอนร่วมกับใคร ทำขายหน้าเข้าจนได้’
องค์ชายวายุภักษ์เห็นสีหน้าลำบากใจของผักตบ ทรงสะกดกลั้นอารมณ์ขันไว้อย่างสุดกำลัง ค่อยเปล่งพระสุรเสียงออกมาได้

“เราหาถือโทษเจ้าไม่ จัดการภารกิจส่วนตัวเสีย จักได้รับประทานอาหารเช้า ควรเป็นอาหารเที่ยงจึงสมควรถูก”
ดำรัสขององค์ยุพราชรูปงาม พานให้ผักตบรู้สึกไม่กล้าสู้พระพักตร์ คืนแรกก็ตื่นสายโด่งน่าอับอายที่สุด
จนคำพูดโต้ตอบ เลี่ยงผุดลุกจากเตียงมายังอุปกรณ์ซึ่งคุ้นเคยวางอยู่ที่โต๊ะ เขารู้อันไหนใช้ทำอะไร
ถือโอกาสอาศัยสิ่งเหล่านี้ช่วยลดอาการเขินสุดขั้วที่เป็นอยู่ ทุกการกระทำตกอยู่ภายใต้สายพระเนตร ที่ทรงมองตามเขาเงียบๆ

แม้จะรับรู้ว่ามีสายพระเนตรมองมา ผักตบก็เนียนทำเป็นไม่สนใจ ล้างหน้าบ้วนปากแปรงฟันจากอุปกรณ์ที่ติดกระเป๋ามาอย่างชิวๆ
 แต่สร้างความสนใจให้องค์ชายยิ่งนัก พระองค์ทอดเนตรมองด้วยความสนพระทัยทั้งแปรงสีฟัน ยาสีฟันและวิธีใช้

ผักตบทำความสะอาดด้วยความเพลิดเพลิน แม้การใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดทำความสะอาดร่างกายก็ไม่ระวัง
ถอดเสื้อยืดเผยร่างกายส่วนบนขาวเนียนผุดผ่องเกินผิวบุรุษในแผ่นดิน เช็ดถูทุกซอกมุม
ยังดีที่ช่วงล่างไม่อุตริถอดกางเกงบอลออก ทำเพียงเช็ดตามน่องหน้าขาเสร็จก็หยิบเอาชุดสีขาวสะอาด
เป็นกางเกงเข้าชุดกับเสื้อคลุม พร้อมสายรัดมาใส่เสียเรียบร้อย

“เจ้าดูเข้ากับชุดที่สวมใส่นัก” ทรงตรัสทำลายความเงียบ

“คุณพูดมาแบบนั้นก็คงแบบนั้น ผมเห็นเนื้อผ้าใส่สบาย”
ผักตบบอกตามที่รู้สึก ยอมรับเนื้อผ้าละเอียดไม่ดูดซับความร้อน ระบายอากาศได้ดี
ทำให้ใส่ตอนกลางวันในแผ่นดินทะเลทราย ไม่ทำให้ร้อนมากเท่ากับสวมกางเกงยีนส์เสื้อยืดคงชุ่มเหงื่อแน่
มั่นใจคิดไม่ผิดและก็จริงอย่างที่คิด ใส่แล้วเย็นสบายเหมือนสวมชุดติดแอร์ซะงั้น

“เป็นไหมที่ถักทอจากการเพาะเลี้ยงบนหินหยก ทำให้รู้สึกเย็นสบายช่วยให้ร่างกายทนความร้อนในเพลากลางวัน”
คำตอบที่ได้ผักตบนึกลำดับภาพตามไปด้วย

“หินหยกคืออะไร” อดถามเพราะทนสงสัยไม่ไหว

“หินที่ให้ความเย็น” เขาเออออพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ ทั้งที่นึกภาพไม่ออกว่ามันมีหน้าตายังไงเสียด้วยซ้ำ

“เราขอเพลาทำภารกิจสักครู่ เจ้าจิบชารอไปก่อน” รับสั่งเสร็จทรงลุกลงจากเตียง ดำเนินมายังโต๊ะที่วางอุปกรณ์
ผักตบสังเกตพอจะรู้อันไหนเป็นของตน อันไหนเป็นของเจ้าชาย จึงเลือกใช้ได้ไม่ผิด
คราวนี้เป็นผักตบบ้างที่มีเวลาละเลียดจิบชา พร้อมกับแอบสำรวจร่างกายองค์ชายวายุภักษ์คืนบ้าง
ซึ่งพระองค์หาได้แสดงทีท่าเขินอายต่อสายตาของสหายร่วมห้องแต่อย่างใด ยังทรงปฏิบัติภารกิจส่วนพระองค์ได้ตามปกติ
ด้วยพระพักตร์วางนิ่ง ไม่ทอดเนตรมองผักตบ ปล่อยอีกคนนั่งจ้องพระองค์ไม่วางตา

อดทึ่งในความหนั่นแน่นสวยงามของมัดกล้าม ผักตบยังอิจฉา เป็นร่างกายบุรุษซึ่งงดงามไร้ที่ติ
ดูแข็งแกร่งดุจหินผาไม่เยอะมากมายอย่างพวกเพาะกาย ไม่เป็นมัดกล้ามน่าเกลียดดุจก้ามปู
โดยรวมพอดิบพอดีไม่มีไขมันส่วนเกิน มีแต่กล้ามเนื้อโดยเฉพาะเนินพระอุระซึ่งยกลูกนูนขึ้นให้เห็น
รวมถึงแนวระนาดเรียงเป็นแถว 8 ลูกบริเวณหน้าท้อง ผิวกายคมขำไม่ดำไม่ขาว
ออกสีน้ำผึ้งเนียนละเอียดสมเป็นผิวของชนชั้นขัติยะราชนิกูล

“เรียบร้อยแล้ว ไปกันเถอะ” ดำรัสชวนหลังสวมฉลองพระองค์ในชุดสีเขียวเข้ม
ดูกระชับกล้ามเนื้อพระวรกายให้สง่างามน่าเกรงขาม

“ครับ” ผักตบละสายตา พร้อมรับคำค่อยลุกยืนก้าวเท้าตามผู้นำ ซึ่งดำเนินออกจากห้องบรรทมในทันทีที่ผักตบขานรับ
>
>
   “ประชากรอพยพจะมาถึงอีกกี่วัน” ผักตบถามองค์ชาย ยุพราชหนุ่มทรงประทับหลังม้าสีดำสนิท
ผักตบเพิ่งรู้มันมีชื่อว่า ‘ไต้ฝุ่น’ เขาเคยนั่งหลังมันตอนเข้าวังหลวงวันแรก เวลานั้นเป็นกลางคืนจึงไม่มีโอกาสสำรวจ
พอเห็นตอนนี้ยอมรับเป็นม้าที่งดงามทรงพลัง ขนดำทั้งตัวไม่มีสีอื่นแซม สำคัญตัวใหญ่มากใหญ่พอกับอูฐด้วยซ้ำ
เด่นสุดมันมีกล้ามเนื้อแข็งแกร่งเขารู้มาว่าเป็นสุดยอดอาชา ในแผ่นดินของนครไตรคานก็ว่าได้
   ส่วนผักตบอยู่บนหลังอูฐ โดยมีนายทหารคนหนึ่งคอยจูงเชือกให้ พร้อมคณะติดตามบ้างเดินเท้าบ้างอยู่บนหลังม้า
รวมถึงกลกะลาองครักษ์คู่กายองค์ชายก็มาด้วย พวกเขากำลังสำรวจพื้นที่ใช้ทำกระโจม
พร้อมกับวางแนวป้องกันนอกกำแพงวังหลวง ให้ประชาชนพลเมืองที่อพยพได้พำนัก

   “จากนี้อีกสองทิวา กองทัพจักนำพวกเขามาถึง” ทรงดำรัสตอบ

   “ถ้าอย่างนั้นฝ่ายโยธามีเวลาสองวันรวมวันนี้ ต้องรีบทำกระโจมให้แล้วเสร็จ
ส่วนฝ่ายสรรพวุธให้แม่ทัพกับทีมงานวางแผนกับผม ขอคนที่มีความชำนาญพื้นที่และผู้ที่รอบรู้ธรณีมาคน”
ผักตบเตรียมการเพื่อรับมือกับศึกใหญ่ครั้งนี้

   “เรากำชับเสนากะลาโหมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เจ้าสามารถประชุมวางแผนได้ทันที” พระองค์ทรงดำรัสบอก

   “จากตรงนี้กินพื้นที่ถึงเนินทรายตรงนู้น ให้เป็นแนวป้องกันข้าศึก คุณจะวางค่ายกลขอให้อยู่เนินทรายที่ผมกำหนด”
องค์ชายพยักพระพักตร์ ขณะนี้พระองค์ไว้ใจให้ผักตบเป็นผู้วางเขตพิชัยยุทธ

หลังร่วมเสวยพระกระยาหารเสร็จสิ้น ก็นำผักตบเข้าร่วมประชุมวางแผนพร้อมเสนาอำมาตย์
โดยมีพระราชโองการให้ส่งพิราบสื่อสารแจ้งแม่ทัพที่หน้าด่าน จัดการอพยพพลเมืองเดินทัพกลับสู่นครหลวง
ผักตบพอมีเวลาพูดคุยกับแม่เล็กก่อนหน้าเล็กน้อย ได้ให้รายละเอียดคร่าวๆ
ตอนนี้แม่ของเขาอยู่กับพระมเหสี รู้สึกฝ่ายหลังชมชอบแม่เขามากทีเดียว

ส่วนองค์ชายยังมีพระราชโองการแต่งตั้ง ให้เขาเป็นที่ปรึกษาส่วนพระองค์
มีสิทธิอำนาจในการวางแผนตัดสินใจวางกลยุทธ์ครั้งนี้ บรรดาขุนนางอำมาตย์ไม่มีใครคัดค้าน
ด้วยต่างรับรู้ในความสามารถพิเศษของบุรุษแปลกถิ่นว่า เป็นผู้ถือครองเทพมหาธาตุอัคคี
และยังมีเวทย์มนต์ตามเสียงลือเสียงเล่าอ้างกันปากต่อปาก สร้างความกริ่งเกรงในตัวผักตบอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว
เลยไร้ปัญหาคัดค้านกับตำแหน่งใหม่ไปโดยปริยาย

“ถ้างั้นให้ผู้มีหน้าที่ลงมือทำงานกันเลย” ผักตบสั่งการ หลังเขาได้สำรวจทำเลที่ตั้งเสร็จเรียบร้อย

“ขอรับ” กลกะลาขานรับ ชักม้าไปสั่งการตามคำสั่งของผักตบที่เขาเองยังต้องรับฟังคำสั่งด้วย

“เรากลับเข้าไปวางแผนกันเถอะ..เจ้าชาย” ผักตบหันกลับมาชวนยุพราชหนุ่ม ที่ทอดเนตรมองเขาอยู่ก่อนแล้ว

“กลับเข้าวัง” พระองค์รับสั่งด้วยสุรเสียงทุ้มกังวานให้ได้ยินกันทั่ว คณะผู้ติดตามพากันชักม้ายกขบวนกลับเข้าวัง
ในขณะฝ่ายทหารช่างก็ทยอยขนอุปกรณ์ตั้งกระโจมออกมาก่อสร้าง ในอาณาบริเวณที่ผักตบเป็นคนกำหนดแนวไว้ให้ทั้งหมด
>
>
   “ระเบิดที่เจ้าชี้แจง จักประดิษฐ์แล้วเสร็จทันเพลาหรือ” เหนือหัวองค์อนิละทรงรับสั่งถามผักตบ
หลังฟังคำชี้แจงจากเขาเรื่องทำระเบิดฝังลงเนินทรายนอกแนวเขต เพื่อวางกำดักทำลายกองกำลังข้าศึก

   “ถ้ารายงานฝ่ายธรณียืนยันมีดินปะสิว รูปร่างลักษณะตามที่ผมบอกไม่ผิดพลาดล่ะก็ น่าจะแล้วเสร็จไม่เกินนี้ครับ”
ผักตบยืนยันคำพูด

   “เช่นนั้นเราฝากความหวังไว้กับเจ้าด้วย” องค์เหนือหัวทรงตรัส

   “กระนั้นเขตอาคม ยังต้องอาศัยพลังจากมหาธาตุวายุพร้อมด้วยอำนาจของมุกราตรีดำเราไม่ควรประมาท
เป็นหน้าที่ของเจ้าแล้ววายุภักษ์” พระองค์หันไปรับสั่งกับพระโอรส


ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/1/57 #P.22
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 14-01-2014 09:37:07

-  2  -





   “พะยะค่ะเสด็จพ่อ ข้าจักคุมการรบอยู่บนกำแพงเมือง พร้อมกับใช้ค่ายกลพายุดำทะเลทรายในด่านแรก
หากข้าศึกทำลายฝ่าด่านเข้ามาได้ เรายังมีระเบิดของผักตบเป็นด่านสอง ด่านสามคือเกราะอาคมที่ข้าจักรวมพลังมหาธาตุ
และยืมพลังของมุกราตรี รักษาครอบคลุมพื้นที่วังหลวงอีกชั้น ส่วนสุดท้ายคือกองทัพทั้งหมดหากต้านไม่อยู่
คงต้องยอมพลีชีพกันแล้ว”ทั้งหมดคือแผนรับมือที่วางไว้ถึงสี่ขั้น ทำถึงขนาดนี้ข้าศึกยังบุกเข้ามาได้
มีหนทางเดียวคงต้องสู้จนตัวตาย เพราะไม่เหลือหนทางเลือกอีกแล้ว

   “ข้าจักไม่ปล่อยเจ้าสู้ลำพัง” มหาโหราผู้เฒ่าเอ่ยวาจากับองค์ชายผู้เป็นศิษย์รัก พระองค์สบตาพระอาจารย์

   “ขอบคุณมากท่านอาจารย์ กระนั้นข้ายังยืนกรานให้ท่านอารักขาเสด็จพ่อ เสด็จแม่ พระปิตุลา น้องหญิงศศิธร
มารดาของผักตบภายในเขตพระราชฐาน หากเกิดเหตุการณ์มิชอบมาพากลเห็นท่าไม่ดี ฝากท่านนำพวกเขาทั้งหมด
หลบหนีไปซุกซ่อนยังหุบเขาที่พำนักท่านด้วยเถิด”

   “รอให้ถึงเพลานั้น ข้าจักนำพวกเขาไปซ่อนตัว” แผนการทั้งหมดถูกกำหนดก่อนเลิกองค์ประชุม
โดยผู้มีส่วนเกี่ยวข้องแยกย้ายไปทำงานในหน้าที่ซึ่งได้รับมอบหมาย
ผักตบต้องไปคุมการประดิษฐ์อาวุธระเบิด เมื่อรู้ว่ามีวัตถุดิบตามที่ต้องการ
ถือว่าไม่เสียเที่ยวเมื่อสามารถทำระเบิดขึ้นได้ ผู้คนยุคสมัยนี้ไม่มีใครรอบรู้เกี่ยวกับการสร้างระเบิดมาก่อน

   “ผักตบ..เจ้าได้รับบาดเจ็บ อย่าเพิ่งทำการใดให้ข้าตรวจบาดแผลของเจ้าเสียก่อนเถิด”
องค์ชายทักท้วงทันที หลังทรงเสด็จตามผักตบเพื่อดำเนินไปยังห้องเตรียมการผลิตระเบิด

   “บาดเจ็บ..ไม่นี่ผมสบายดี” ผักตบหยุดเดินหันเผชิญหน้าคนถามด้วยท่าทีงงงันเล็กน้อย จู่ๆ มาบอกว่าเขาบาดเจ็บ

   “เจ้าแน่ใจเช่นนั้นหรือ แล้วใยถึงมีโลหิตเปื้อนชุดที่เจ้าสวมใส่เล่า”
พระองค์ยืนกราน พร้อมกับชี้ดัชนีไปยังบริเวณก้นของผักตบเป็นการแสดงหลักฐานในพระดำรัสให้รับรู้ด้วย
   ฝ่ายถูกทัก รีบรั้งเสื้อคลุมที่สวมมาดู ก่อนจะหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นวงเลือดเปื้อนเป็นดวงใหญ่
แน่นอนเขารู้ว่าเลือดนี้มาจากที่ไหน

   “มะ..ไม่มีอะไร คงนั่งทับอะไรมา” รีบแก้ตัวทันที แต่คงไม่เนียนสำหรับยุพราชหนุ่ม
ที่มีสายพระเนตรแหลมคมทรงเห็นพิรุธในคำตอบ ซึ่งเจ้าตัวกำลังกลบเกลื่อนปิดบังบางอย่างเอาไว้

   “เจ้ากำลังปิดบังสิ่งใด” พระองค์รับสั่งถาม โดยไม่ยอมเปิดโอกาสให้เขาได้มีเวลาแก้ตัว

   “ปิดบังอะไร..ไม่มีหรอกน่า” ผักตบรีบปฏิเสธ

   “เจ้ากล่าววาจาเท็จ สีหน้าเจ้าบ่งบอกเราเช่นนั้น” พระองค์ไล่บี้ต่อ

   “จะอะไรกับผมอีกครับ..เจ้าชาย แค่ชุดเปื้อนเลือดผมบอกไม่เป็นอะไรก็ไม่เป็นอะไรสิครับ
ขอตัวกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแป๊บ คุณไปก่อนเลยเดี๋ยวผมตามไป ตกลงตามนี้นะ”
พูดจบไม่รอให้อีกฝ่ายซักถาม หันหลังเดินลิ่วตรงดิ่งกลับยังตำหนักวาโยทิพย์สบถอยู่คนเดียว
 ‘เพี้ยนอะไรดันมาวันนี้ ปกติต้องอีก 5 วัน ผิดที่ผิดเวลาหน่อย..ดันมาก่อนกำหนดด้วยเหรอเนี่ย’   

ส่วนยุพราชหนุ่มหาได้ทำตามที่ผักตบบอกไม่ เนื่องจากทรงเห็นความผิดปกติที่เกิดขึ้น ดวงเนตรพระองค์ไม่ฝาดแน่
ที่เห็นโลหิตแผ่กระจายเป็นวงกว้างจากบั้นท้ายของผักตบ ย่อมมีบาดแผลที่เจ้าตัวพยายามปกปิด
ไม่ต้องการให้พระองค์วิตกกังวลพระทัย ยิ่งทำให้ไม่สามารถวางเฉยดูดาย 
แม้นรู้ว่าอีกฝ่ายหวังดีไม่ต้องการให้ทรงเป็นห่วงก็เถอะ
   ยุพราชหนุ่มครุ่นคิดเช่นนั้น ก็สะกดรอยตามผักตบกลับยังตำหนักวาโยทิพย์
แทนที่จะไปห้องเตรียมผลิตระเบิดอย่างที่ควรจะเป็น

   ผักตบรีบรื้อค้นกระเป๋ายกใหญ่ จนเจอสิ่งที่ต้องการ ‘ผ้าอนามัย’
ค่อยถอดชุดที่ใส่ออกเปลือยตัวล่อนจ้อน โดยไม่รู้มีใครอีกคนลอบมองผ่านช่องประตูที่ปิดเอาไว้
   จากนั้นภารกิจเช็ดเลือดที่ไหลออกจากตูดก็เริ่มขึ้น เช็ดจนหมดค่อยใส่ผ้าอนามัยติดกางเกงชั้นใน
สวมกางเกงซาฟารีเสื้อยืดคอกลมแทนชุดที่ใส่มา คงไม่ต้องบอกว่าเปื้อนเลือดเป็นด่างดวง
ไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากพับเก็บรอไปซักเพียงวิธีเดียว

   กระดาษทิชชู่ที่ใช้เช็ดเลือด จัดการเก็บทิ้งลงถังขับถ่ายปิดฝาตามเรียบร้อยเพื่อเป็นการทำลายหลักฐาน
ถอนหายใจโล่งเมื่อทุกอย่างลงตัวแก้ไขปัญหาเรียบร้อย ถึงกับสะดุ้งเมื่อประตูห้องเปิดออก
พร้อมกับร่างกายสูงใหญ่ของคนที่ไม่อยากเจอก้าวเข้ามา ปิดประตูเสร็จพระสุรเสียงทุ้มกังวานทรงรับสั่งขึ้น

   “เจ้าย่อมได้รับบาดเจ็บสาหัส เราเห็นหมดแล้ว เจ้าบอบช้ำภายในสาหัสเช่นนี้
จักเก็บงำปกปิดไปใย เห็นแก่เรายอมให้ตรวจรักษาเจ้าเสียเถิด เช่นนั้นเราคงรู้สึกผิดนัก
ที่ยอมให้เจ้าช่วยเหลือบ้านเมืองของเราโดยไม่นึกถึงตัวเอง ใยมิใช่เราเห็นแก่ตัวไปเสียแล้ว
หากไม่รู้ย่อมไม่ผิด แต่นี่เรารู้แล้วเจ้ามิอาจบังคับให้เราเพิกเฉยได้” พระดำรัสพรั่งพรูเป็นพรวน
ผักตบอึ้งค้างไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะสะกดรอยตามเขามา ยังดีที่เข้าใจไปคนละเรื่อง

   “ผมไม่เป็นไรจริงๆ คุณก็เห็นแล้วนี่ผมสบายดี คุณกำลังเข้าใจผิด จะให้บอกยังไงดี
เอาเป็นว่าผมไม่ได้บาดเจ็บภายใน สิ่งที่คุณเห็นเป็นเรื่องปกติในร่างกายผม จะเรียกว่าโรคประจำตัวก็ไม่ผิด
แต่เชื่อเถอะมันไม่ใช่โรคร้ายแรงอะไรหรอก ผมชินแล้ว” เขารีบอธิบายให้อีกฝ่ายฟัง
พร้อมกับยืดอกแสดงความมั่นใจ..ว่าเขารู้สึกสบายมาก ไม่ได้เจ็บปวดตรงไหน

   “เรามิเคยได้ยินได้ฟังมีโรคประหลาดเช่นนี้ ใยมีโลหิตไหลออกจากทวารของเจ้าเล่า”

   “แค่กๆ..คะ..คือประหลาดมันก็น่าประหลาดอยู่หรอก แต่คุณอย่าสนใจเลย เอาเป็นว่าผมสบายดี พอใจไหม”
ผักตบถึงกับสำลักน้ำลาย เมื่อเจ้าชายผู้ดื้อรั้นบอกมาแบบนั้น เฉตัดบทเสียดื้อๆ

   “เจ้ากำลังพยายามมิให้เรากังวล แต่เราจักทำเช่นนั้นก็ต่อเมื่อเจ้าให้เราตรวจร่างกายจนแน่ใจเสียก่อน”
พระองค์ยืนกรานหนักแน่นไม่ยอมถอยเช่นกัน ภายในพระทัยมิอาจให้บุรุษตรงหน้าเป็นอะไรลงไป
มิเช่นนั้นความหวังที่มีคงพังทลายไม่เป็นชิ้นดี

   “เฮ้ย! จะมาขอดูก้นชาวบ้านไม่ได้นะคุณ”
ผักตบแกล้งโวยวายกลบเกลื่อน ต้องการให้อีกฝ่ายรู้สึกอับอาย จะได้เลิกวุ่นวายกับเขาเสียที

   “เจ้าละอายที่จะให้เราตรวจก้นเจ้า” ทรงรับสั่งถามตรงๆ

   “ไม่อายก็บ้าแล้ว มีคนสติดีที่ไหนมาให้คนอื่นดูก้นกันบ้างล่ะ”

   “เราไม่เถียงวาจาเจ้าดอก ย่อมยกเว้นกรณีคนผู้นั้นบาดเจ็บตรงส่วนนั้น ใยมิยอมให้หมอทำการตรวจรักษาด้วยเล่า”

   “คุณเป็นหมอหรือไง ถึงได้ทู่ซี้จะตรวจก้นผมให้ได้” ย้อนให้ได้อาย

   “แม้นเราไม่ใช่หมอหลวง แต่มีความรู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ไม่ด้อยกว่าผู้ใด พระบิดาของเราได้รับพิษร้ายกาจยิ่ง
เราคือผู้ทำการรักษาให้พระองค์ เพียงบาดแผลบอบช้ำตกเลือดภายใน มิเกินความสามารถของเราแต่อย่างใด
คงมีแต่เจ้าที่ดื้อรั้นเกี่ยงงอนเช่นนี้” พระองค์กลับกล่าวโทษเป็นความผิดของผักตบ

   “อ้าว! อะไรกันคุณ กล่าวหาผมเสียงั้น เป็นคุณกล้าแก้ผ้าให้ผมดูหรือเปล่าล่ะ” ผักตบย้อนถามทันควัน

   “นั่นย่อมได้ เพียงแต่เจ้าเอ่ยวาจาใดแล้ว ประสงค์จักดูร่างกายของเราเสียเล่า”
เจอท้าทายแบบนี้ เล่นเอาคนถามไม่ทันคิด..ยืนอึ้งแดกเป็นที่เรียบร้อย

   “เฮ้ย! นี่ไม่อายเลยเหรอ ผมไม่หน้าด้านนะ..เจ้าชาย” แต่ก็หัวไวแถเอาตัวรอดเร็วปรื๋อ

   “ใยเจ้ากล่าวหาเราแทน มิใช่เจ้าดอกที่ท้าทายเรา ขืนยังถกเถียงกันไม่มีข้อยุติ จักเสียเพลาทำการอื่นเป็นแน่
เช่นนั้นเราคงต้องล่วงเกินแล้ว ขออภัยด้วย” พูดจบยกพระหัตถ์ผายวาดท่วงท่าสง่างาม พร้อมพระดำรัสทุ้มกังวานฟังนุ่มหู

   “สายลมจงฟังเรา ตรึงร่างกายบุรุษผู้นี้ในบัดดล” สิ้นพระสุรเสียง
ผักตบก็รับรู้ถึงสายลมวนรอบร่าง พร้อมกับตัวแข็งทื่อกระดิกอะไรไม่ได้เลยแม้แต่นิ้วมือก็ด้วย

   “อือๆๆ” ได้แต่ส่งเสียงอยู่ในคอไม่สามารถเปิดปากพูด ส่งสายตาจ้องพระพักตร์หล่อเหลาอย่างดุดัน
แต่องค์ยุพราชหนุ่มหาได้สนพระทัยไม่ กับตรงเข้าช้อนอุ้มท่าเจ้าสาวอย่างอ่อนโยน
ก้าวฉับๆ พาวางนอนบนเตียงอย่างนุ่มนวล จากนั้นไม่เสียเวลาพลิกร่างผักตบคว่ำ
ก่อนขมวดพระโขนงผูกโบกลับมาพลิกนอนหงาย ปลดตะขอรูดซิปกางเกงอย่างถือวิสาสะ
จับถอดออกหมดทั้งชั้นนอกชั้นใน สีพระพักตร์ดูตกพระทัยที่เห็นลิ่มเลือดติดอยู่กับผ้าอนามัยที่ถอดออกมา
รีบพลิกร่างกายผักตบนอนคว่ำ ไม่สนสายตาอีกฝ่ายที่วาวดุอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อคนทำ
ดันจับเขาพลิกไปพลิกมาอย่างกับตุ๊กตา ถอดกางเกงโดยไม่สนเขาจะอายเลยสักนิด

   “นี่หรือที่เจ้าบอกว่าเล็กน้อย โลหิตไหลหมดตัวใยมิใช่เรื่องใหญ่” พระองค์ดำรัสเปรยให้ได้ยิน
ผักตบได้แต่ตอบอู้อี้ในคอเพราะเปล่งเสียงออกมาไม่ได้ อีกฝ่ายหาได้สนพระทัย
กลับทาบพระหัตถ์ลงบนก้อนเนื้อกลมแน่นหยุ่นมือ แล้วกำหนดจิตเดินพลังมหาธาตุวายุเพื่อทำการรักษาให้ 
ตามที่ทรงเข้าพระทัยว่ามีอาการบาดเจ็บบอบช้ำภายในร่างกาย

   พระนาสิกผุดเม็ดเหงื่อ เมื่อทรงรับรู้ถึงความผิดปกติบางอย่างภายในร่างกายผักตบ
พระโขนงเข้มขมวดมุ่นพันกันยุ่งเหยิงเข้าไปใหญ่ กระทั่งถอนพระหัตถ์ออกจากก้อนเนื้อกลมแน่นหยุ่นมือ
แล้วผายพระหัตถ์ถอนวายุธาตุที่สะกดร่างผักตบเอาไว้ออก

   “สายลมเอ๋ย..จงปลดปล่อยเขาเถิด” สิ้นพระสุรเสียง ผักตบถึงค่อยขยับตัวได้อีกครั้ง

   “เจ้ามีลมปราณอิสตรี โลหิตก่อเกิดออกจากทวารดุจเดียวอิสตรีพึงมี เจ้าเป็นบุรุษที่มีธาตุของอิสตรี
ซึ่งสามารถให้กำเนิดทารกด้วยหรือนี่” ผักตบอึ้งตาเหลือกเป็นที่เรียบร้อย เมื่ออีกฝ่ายสรุปเสร็จสรรพ
กว่าจะตั้งสติคว้ากางเกงมาสวมอย่างลืมอาย เพราะอารามตกใจกับสิ่งที่ถูกค้นพบ

   “เจ้ามีสิ่งใดจักบอกกล่าวเราหรือไม่” พระองค์พระพักตร์แดงฉานปานร่ำสุรารสเลิศ
ผักตบเห็นอาการเข้านึกโมโหกึ่งหมั่นไส้อย่างไม่มีเหตุผล

   “เพี้ยนอะไรมาหน้าแดงเอาตอนนี้ ก่อนหน้าจับผมถอดกางเกงจับก้นโดยไม่ขออนุญาต..ไม่ยักอาย”
กลายเป็นชวนทะเลาะพาลใส่เสียดื้อๆ

   “นั่นเราหาได้คิดอันใดเพราะเจ้าเป็นบุรุษ หลังรู้ว่าเจ้ามีความเป็นอิสตรี
เราพานรู้สึกผิดที่ล่วงละเมิดกระทำกิริยาไม่เหมาะสมต่อเจ้า เช่นนี้ใยมิอาจไม่รับผิดชอบได้
เฮ้อ! คงเป็นชะตาฟ้าลิขิตมิอาจฝืนอันใดเสียแล้ว” ทิ้งท้ายด้วยการถอนพระทัยหนัก ค่อยดำรัสเหมือนยอมรับชะตากรรม

   “พูดอะไรของคุณ” ผักตบไม่เข้าใจ

   “เราจักรับเจ้าเป็นชายา” สิ้นกระแสรับสั่ง

   “เฮ้ย! ไม่เอา..จะรับผมเป็นชายาบ้าบอไปทำไม ผมกับคุณไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” เขารีบปฏิเสธพัลวัน

   “เราทำตามประสงค์ของเจ้ามิได้ดอก เราล่วงเกินเจ้าแล้ว ซ้ำยังร่วมห้องผ่านราตรีกันอีก
ทั้งที่เจ้ามีความเป็นอิสตรีภายในกาย ถึงปกปิดมิมีผู้ใดล่วงรู้ กระนั้นเจ้ากับเราต่างรู้แก่ใจ
ยังจำกฎมณเทียรบาลได้หรือไม่ ชายหญิงมิใช่คู่วิวาห์สามีภรรยา มิอาจร่วมห้องผ่านราตรีได้
แม้นมารดาของเจ้าเองยังมิอาจพำนักร่วมกับเจ้า แต่เรากับเจ้าได้ละเมิดกฎนี้ร่วมกัน
ย่อมมิอาจเพิกเฉยไม่รับผิดชอบต่อสิ่งที่กระทำ” ดำรัสเปรยอย่างจนหนทาง ทำเอาผักตบอึ้งไปกับความคิดของอีกฝ่าย

   “นี่คุณ..ถ้าคุณไม่พูดผมไม่บอกใครจะรู้ สำคัญเราสองคนก็ไม่ได้มีอะไรกันเสียหน่อย คุณไม่ต้องรับผิดชอบผมหรอก
อีกอย่างผมแมนพอที่จะไม่เรียกร้องให้คุณมารับผิดชอบ ถึงเดิมทีไม่เต็มใจพักร่วมห้องคุณก็เถอะ
ขอร้องอย่าทำให้เรื่องมันวุ่นวายได้ไหม แค่ข้าศึกจะบุกตีเมืองอีกไม่กี่วันก็ปวดหัวพอแล้ว
อย่าเอาเรื่องขี้ปะติ๋วมาเป็นภาระเลยวะครับ..คุณเจ้าชาย” ผักตบพยายามหว่านล้อม ให้อีกฝ่ายเห็นพ้องไปกับเขาด้วย

   “เราเป็นรัชทายาทว่าที่กษัตริย์แห่งไตรคาน ตรัสแล้วมิอาจคืนคำ แม้นเจ้าจักใจกว้าง ไม่ให้เราแบกรับความผิดครั้งนี้
แต่เรามิอาจย่ำยีเกียรติของเราด้วยน้ำมือเราดอก เรื่องนี้เจ้ามิต้องหว่านล้อมอันใด ปล่อยให้เป็นหน้าที่เราจัดการ
หลังเสร็จศึกสงครามเราจักนำเจ้าเข้าพิธีอภิเษกทันที มิให้เป็นที่ครหาของปวงประชาเป็นอันขาด วางใจเราเถิด”

   “โธ่โว้ย! บ้าบอไปใหญ่แล้ว เชิญคุณแต่งคนเดียวเถอะ คนเขาไม่แต่งด้วยจะบังคับให้แต่ง
เอาอะไรคิดหืม อีกอย่างผมไม่ต้องการเป็นชายาใคร ผมแมนเต็มร้อย ต้องการเป็นสวามี”

   “เราเข้าใจในความอึดอัดของเจ้า แต่เจ้าจักต้องยอมรับความจริง เจ้าสามารถให้กำเนิดทารก
สืบสายเลือดของราชวงศ์ผู้ใดจักให้เจ้าเป็นพระสวามีกันเล่า แม้นใจเจ้าต้องการแต่ก็ต้องยอมรับในความจริงข้อนี้
นอกจากเป็นพระชายาให้เราเท่านั้น ใช่มีแต่เจ้าที่ลำบากใจ เราเองยังต้องมีเรื่องสะสางอยู่อีกมาก
ด้วยเราเองมีคู่หมั้นคือน้องหญิงศศิธรมาก่อนแล้ว จำต้องขอราชทานพระราชโองการจากเสด็จพ่อ
ยกเลิกการหมั้นหมายในครั้งนี้..เมื่อเราต้องอภิเษกกับเจ้าแทนเสียแล้ว”

   “ฟังดูช่างเป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่ ผมไม่ขอรับความหวังดีข้อนี้ คุณแต่งกับองค์หญิงศศิธรคู่หมั้นเถอะ
อย่ามายกเลิกเพราะผมเป็นปัญหา ยิ่งพูดก็ยิ่งไม่เข้าใจ ดูคุณออกฉลาดหลักแหลม ไหงกลายเป็นงี่เง่ากับเรื่องบางเรื่อง
 จนน่าโมโหขนาดนี้ได้วะครับ..เจ้าชาย” ผักตบอดประชดเข้าจนได้
เขาไม่ได้ต้องการอย่างที่อีกฝ่ายพยายามยัดเยียดให้สักหน่อย

“เอาเถอะ เราสองคนมิอาจพูดคุยกันในเพลานี้ ล้วนทำให้เจ้ากับเราบาดหมางใจกันเปล่าๆ
ไว้เสร็จภารกิจบ้านเมืองเรากับเจ้าคงได้ปรึกษากันอีกครั้ง” นั่นคือการตัดบทสนทนาของพวกเขา
ที่องค์ชายวายุภักษ์เป็นผู้ตัดสินพระทัยให้ยุติ เมื่อไม่เห็นประโยชน์ที่จะทุ่มเถียงโดยความเห็นสองฝ่ายไม่ตรงกันอีกต่อไป..

   “ผมบอกไว้ก่อน ต่อให้ผ่านศึกสงคราม ผมก็ไม่รับปากเป็นชายาคุณเด็ดขาด เรื่องนี้ปิดประเด็นไปเลย
ไม่ต้องพูดถึงเป็นดีที่สุด” ผักตบยังคงยืนกรานหนักแน่น องค์ยุพราชหนุ่มมิได้โต้เถียงเขาอีก
นอกจากเปลี่ยนมาชวนไปทำงานที่คั่งค้างให้เสร็จ

        “เสียเพลามาพอสมควรทีเดียว ขืนล่าช้าระเบิดที่เจ้าจักประดิษฐ์เกรงไม่เสร็จทันการ” พอองค์ชายเตือน ผักตบก็ยอมลดทิฐิ

           “งั้นก็รีบไป เดี๋ยวก็เสียบ้านเมืองเพราะมัวแต่จะจับผมแต่งหรอก”
อดเหน็บไม่ได้ ก่อนสาวเท้านำออกประตู โดยองค์ชายทอดเนตรมองตามแผ่นหลังอีกฝ่าย
ฉายพระเนตรขบขันปนเอ็นดู นึกงงเช่นกันที่อีกฝ่ายเมินตำแหน่งที่พระองค์เต็มใจยกให้
ทั้งที่กุลธิดาทั่วแผ่นดินต่างต้องการแย่งชิงกันครอบครองนักหนา ผักตบกลับปฏิเสธท่าเดียว
ใยมิทำให้พระองค์ต้องขบคิดถึงความแปลกแยกในข้อนี้

กระนั้นก็ทรงตั้งพระทัยเอาไว้มั่น เมื่อเรื่องราวดำเนินมาถึงขั้นนี้
คงมีหนทางเดียวที่พระองค์จักไม่รู้สึกผิดต่อผู้ใด แม้แต่องค์หญิงพระคู่หมั้นก็เช่นกัน
ด้วยเหตุผลที่มีไม่ให้ผิดต่อกฎมณเทียรบาล ย่อมเพียงพอแล้วที่จักยกอ้างในการนี้..
สวรรค์คงหาทางออกให้แก่พระองค์เรียบร้อยแล้ว..



มาอัพตามนัดแล้วนะคะ  เจอกันอีกทีวันพฤหัสบดีค่ะ

ตอนหน้าบู๊สะเทือนแผ่นดิน ใครรอชมฉากบู๊ได้ดูสมใจ

พบกับไหวพริบปฏิภาณอันชาญฉลาดของผักตบได้ในตอนหน้าจร้าาา

ขอบคุณทุกกำลังใจที่ติดตามกันเช่นเคย  :กอด1: :pig4:


ปล.องค์ชายทรงเครียดที่หาวิธีแก้ปัญหาไม่ออก ตอนนี้เริ่มเห็นช่องทางแล้ว 5555!! :jul3: :m20:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: t152_rakjai ที่ 14-01-2014 09:42:02

จิ้ม  ..................
มาแล้ว
 :z13:
 :z13:
 :z13:
 :z13:
  ไปอ่านก่อนน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: {TN} ที่ 14-01-2014 09:51:49

อ่านแล้วขำวายุภักษ์ แต่น่ารักดีนะคะคู่นี้ 5555
สุดท้ายเดี๋ยวผักตบโดนจับแต่ง คุคุคุ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 14-01-2014 09:57:40

 :z2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 14-01-2014 10:05:42

แหมมมมมม ตัดสินใจเร็วจังเลยนะเจ้าชาย อะไรจะสุภาพบุรุษขนาดนี้คะเนี่ย ทันใจแม่ยกดีแท้ เมื่อสายเพิ่งนอนกอดกัน ตกบ่ายตกเย็นจะแต่งงานกันซะละ 555+

รอฉากบู๊ค่าาาาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 14-01-2014 10:19:08

ดีมากค่ะเจ้าชายมึนเข้าไว้ ทางออกสวรรค์มาแล้วอย่าปล่อยผ่าน ไหนๆก็ไหนๆแล้ว นอนร่วมเตียงเคียงหมอนผิดผีกันขนาดนี้แล้วปล้ำซะเลย  จะได้เลิกคิดว่าจะไปเป็นสามาีคนอื่น

บวกเป็ด บวกคะแนนที่ 2085 ให้แล้วนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 14-01-2014 10:36:10

เนียนรวบหัวรวบหางเลยนะองค์ชาย :z1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 14-01-2014 10:40:30

ดิ้นๆๆๆ :ling1:  เข้าชายทรงมึนได้ใจมาก  แหมๆ  ปุบปับรักผักตบเป็นชายา  เนียนเวอร์นะเจ้าชาย :hao6:  ตอนนี้อ่านแล้วรู้สึกว่ามันสั๊นสั้น  แทบรอวันพฤไม่ไหว  อ่านแล้วสนุกมากเลยค่ะ

ปล. รอฉากบู้ด้วยคนเน้อ~

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 14-01-2014 10:51:55

1+  องค์ชาย เนียนมาก ๆๆเลย  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 14-01-2014 11:04:15

แหม่ องค์ชายนี่กะจับเขาแต่งลูกเดียวเลย 555
ตีหน้ามึน 5555 สวรรค์ชี้โพรงให้กระรอกซะแล้ว  :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: jaszer ที่ 14-01-2014 11:09:07

เสร็จกลศึกการสงคราม... #ก็ควรได้เพลาอันเหมาะสม... #ปั้มรัชทาชาทเร็วๆนะคะ #5555555 :haun4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 14-01-2014 11:23:31

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย
มารอฉากบู๊ อยากได้ฉากเอ็กแล้ว  :hao6: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-01-2014 11:31:03

ความลับแตกซะแล้ว! ว่าแต่เจ้าชามนี่บทจะรั้นก็สุดๆทางที่ดีผักตบก็ยอมเป็นพระชายาซะ ฮ่ะๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: แมวอัดกระป๋อง ที่ 14-01-2014 12:22:24

เพิ่งได้อ่าน แอร๊ยยยยยยยยย สนุกอ่านรวดไม่ต้องทำงานเลย  :hao5:

เดินเรื่องเร็วทันใจ เมะ ชน เมะ แบบนี้มันแนวเลยฮ่าๆ

เจ้าชายก็ฉลาด ดูเป็นผู้ใหญ่มีเหตุมีผล มีความรับผิดชอบ ไม่โง่ หรืองี่เง่า เป็นพระเอกนิยายทั่วไปด้วย แอร๊ยยยย ชอบๆๆ


แต่นายเอกของเรามีมดลูกด้วย บร๊ะ :hao6:

แต่เดี๋ยว ไม่ใช่ว่า เจ้าหญิงแฝดของผักตบ จะมีดุ้นแฝงอยู่ด้วยนะนี่ เหอะๆ (ถ้ามีนี่ช่วยจับกดลูกชาย พระปิตุลา ด้วยจะดีมากไม่ชอบผู้ชายนิสัยขี้อิจฉาเลย อิอิ)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 14-01-2014 12:22:40

แหม คืนแรกก็นอนกอดก่ายกันซะแร้ว องค์ชายก็น่ะดันเป็นพวกถ้ำแอบดูผักตบเช็ดตูด เอิ๊กก ดูอย่างเดียวไม่พอแก้ผ้าจับก้นรักษา พอรู้ว่าผักตบเป็นอะไรดันอายขึ้นมา แหม มันไม่ทันแล้วองค์ชาย แถมยังจะรับผักตบเป็นพระชายาซะด้วย. ผักตบก็รับไปซะเถอะถือว่าเปลี่ยนแนว เอิ๊กก ไหนๆสวรรค์เข้าข้างองค์ชายแล้ว

รอฉากบู๊สนั่นค่า

+1

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: cocoaharry ที่ 14-01-2014 12:34:25

แต่งเถอะตบ แต่งเลย แต่งเลย แต่งเลย!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 14-01-2014 12:36:19

>//< องค์ชาย ลวนลามน้องผักอ่าา
เขินตั่งกะตอนที่นอนกอดกันแล้วคะ 
ตอนหน้าขอน้องผักตบจัดหนักเยนะคะ แสดงผลงานว่าที่พระชายา อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 14-01-2014 12:46:50

เชียร์เจ้าชาย เอาผักตบเป็นชายาให้ได้นะ  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 14-01-2014 13:00:50

 o13อร๊ายฟินมากค่ะ ทางออกของเจ้าชายแต่เป็นทางตันของผักตบ เสร็จศึกนอกคงต้องรับศึกในเลยผักตบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 14-01-2014 13:10:03

แหม องค์ชายหน้ามึน :hao3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 14-01-2014 13:15:14

แหม๋

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 14-01-2014 13:22:40

เขินแทนผักตบเลย :o8:
แต่ก็เชียร์องค์ชายให้ได้ผักตบเป็นชายาในเร็ววัน คึคึ

ตอนหน้าาาาาา!!! เก๊าอยากอ่านฉากบู๊๊๊๊๊๊ :katai2-1: :hao7:
ขอบคุณคุณลักษณ์ก๊าบบ :3123:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 14-01-2014 13:27:00

องค์ชายนอนด้วยกันลวนลามอีกนิดนี่จับเป็นชายาเลยหรอเนี่ย 555555
มึนมากเจ้าชายเรา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 14-01-2014 13:36:23

 :hao7:  ผักตบเอ้ย....ทำใจเถอะ   รีบสู้รบแล้วจะได้เข้าพิธีวิวาร์     เจ้าชายได้ใจเค้าไปเต็ม ๆ

    +1  รอตอนต่อไปคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 14-01-2014 13:38:13

องค์ชายตีมึนเลยน้าา :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 14-01-2014 14:14:33

ความลับถูกเปิดเผยแล้ว

 :katai5: :ling1: :katai5: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 14-01-2014 14:22:58

อ้ายยยยย  :o8: :o8: :o8:
โมเม ขี้ตู่นะคะองค์ชาย  :impress2: :impress2: :impress2:
บวกค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 14-01-2014 14:29:03

เจ้าชายฉวยโอกาสรวบหัวรวบหางกินกลางตลอดตัว :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 14-01-2014 14:37:22

เมื่อรู้แบบนี้....ลู่ทางสะดวกเลยสิเจ้าชาย :impress2:
แต่ว่าที่พระชายาท่าทางคงไม่ยอมง่ายๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 14-01-2014 14:46:11

ตอนหน้ารบ ตอนต่อไปก้เข้าหอ
อิอิ
 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 14-01-2014 14:47:52

 :laugh: “บุปผา..ราตรี” อ่านทีไรคิดถึงหนังผีทุ้กกกทีเลยอ่ะ555

ตายละนอนกันคืนเดียว อีกวันเปิดก้นผักตบดู แล้วรับเป็นชายา o22
โอ้มายก้อด เร็วไปไหมเนี่ยยยย555

ตลกเจ้าชายอ่ะ คิดเองเออเอง555
รอตอนต่อไปค่ะ +1  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 14-01-2014 14:55:19

องค์ชายหน้ามึนจริงๆ แต่ชอบอ่ะ รีบรวบรัดตัดบทเอาพ่อตบน้อยมาเป็นชายาโดยไวเลย  :laugh:

จิ้นไปไกลแล้ว อยากเห็นวายุพักจีบผักตบ  :impress2:

บวกเป็ด

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 14-01-2014 14:57:54

5 5 5+ ผักตบไม่รอดแน่

จะได้เป็นชายาแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 14-01-2014 15:04:53

ชายา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 14-01-2014 15:25:40

ผักตบจะโดนเจ้าชายขืนใจมั้ยเนี๊ยะ :haun4:
เจ้าชายนี่ แทนที่จะเครียดเรื่องบ้านเมือง ดันมาเครียดเรื่องผักตบไม่ยอมเป็นชายาแทน :เฮ้อ:
ยิ่งอ่านก็ยิ่งหลงรักผักตบ
จะขยันทำตัวน่ารัก น่าเอ็นดูไปถึงไหน :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: GhostWr!ter ที่ 14-01-2014 15:27:03

เพิ่งเข้ามาติดตามเลยอ่ะ(ยังทันใช่ป่ะ?)
เนื้ัอเรื่องสนุกมากเลย มีฉากบู้แหลกด้วย
ยิ่งมาตอนท้ายๆ แอบน่ารักนะ
มาลุ้นว่า "ว่าที่พระชายาผักตบ" จะหนีรอดไปได้หรือเปล่า?
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะจ๊ะ
ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกๆให้ได้อ่านกันจ้า
ตอนนี้ก็ขอสมัครเป็น FC เรื่องนี้ด้วยคนนะ +เป็ดเลย อิอิ^^
 :katai3: :katai3: :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 14-01-2014 15:32:27

บวกทุกตอน อ่านคุ้มจุใจจริงๆๆๆๆๆๆๆๆน้องลักษ์    :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-01-2014 16:11:19

องค์ชายวายุภักษ์ช่างทำอะไรได้รวดเร็วทันใจ
ชักจะอายแทนน้องผักตบซะแล้ว 5555
จะไม่ยอมเป็นเมีย แต่จะไปเป็นสามีคนอื่น ต่อไปไม่ได้เป็นแล้วน้องเอ๋ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 14-01-2014 16:38:02

ตกลงคืออยากจับเขาแต่งอยู่แล้ว ที่คิดไม่ตกเพราะไม่รู้จะอ้างว่ายังไง
ที่นี้ก็ได้โอกาสสินะอิตาเจ้าชาย แถมได้จับได้คลำซะหายอยากเลย อิเจ้าชายที่แท้ก็หื่นหลบใน
เป็นคู่ที่เหมาะสมกันจริงๆ ต่างคนต่างเจ้าเล่ รู้มาก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 14-01-2014 16:56:58

องค์ชายทรงรุกผักตบแบ้ว
555555
มัดมือชกซะจิงนะองค์ชาย
รอตอนหน้าอย่างใจจดใจจ่อค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 14-01-2014 17:10:41

เจ้าชายเนียนดีนะ 555 :z2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 14-01-2014 17:17:44

วายุภักดิ์รู้ความรับของผักตบแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ToeY_@_KP ที่ 14-01-2014 17:50:58

อั๊ยย่ะ..รู้ความจริงแล้ว..

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Damon ที่ 14-01-2014 18:15:12

ตบแต่งเถอะ อยากเห็นหน้าหลาน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 14-01-2014 18:31:56

ความลับแตกซะแล้ว...ถ้างั้นก็ยอมๆแต่งเถอะ 555555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: korinasai ที่ 14-01-2014 18:38:29

จับเจ้าสาวไว้ เดี๋ยวเจ้าสาวหนี :hao6: :hao6:
รอตอนต่อไป รออ่านฉากงานแต่งนะคะ  :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Lisnary ที่ 14-01-2014 18:48:17

เนียน จริงๆนะท่าน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 14-01-2014 19:02:05

คิดเร็ว...เคลมเร็ว...ต้องวายุภักดิ์..อิอิ...
รอฟังระเบิดของหนูตบว่าจะเถิดเทิงแค่ไหน... :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 14-01-2014 19:03:10

อ๊ากกกกกกก องค์ชายย ดูท่าทางสว่างคงเจอแล้วสินะ
ผักตบรับรอง ชายา คำนี้ได้เต็มๆ 555+
ยิ่งอ่านยิ่งสนุก องค์ชายนี้ดูไม่เดือดร้อนเลยนะพอรู้ว่าตบท้องได้เนี่ย
รอตอนต่อไปค่ะ อยากให้มาเร็วๆจัง เก็บเงินต่อไป เรื่องนี้ต้องได้มาครอบครอง (ได้ข่าวว่ายังไม่จบ 555+)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 14-01-2014 19:05:49

แต่งเลยๆๆๆๆ :mc4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: - lloJ!จิ้a - ที่ 14-01-2014 19:16:05

เปิดตอนแรกมาตกกะใจ คนบ้าอะไรชื่อผักตบ! โอ้แม่เจ้า คารวะพี่ลักสุดๆ!

รับไม่ได้กับชื่อผักตบ รับไม่ได้กับการที่ผักตบแมน รับไม่ได้กับกล้ามของผักตบ รับไม่ได้กับการที่ผักตบมีปจด. รับไม่ได้กับการที่ผักตบจิท้อง และที่สำคัญ! รับไม่ได้ถ้าพี่ลักจะแต่งเคะกล้ามเมะบาง!

โปะๆ ตบเสื่อรอ :katai3:

รับได้ไม่ได้ไม่สำคัญแต่จะขอตามอ่านน้องตบต่อไป!  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: MarnNoi ที่ 14-01-2014 19:34:44

อร๊ายยยย จะได้เป็นพระชายาด้วย  :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 14-01-2014 19:50:21

 :haun4: ชายา 555+ งานเข้าแล้วตบเอ๋ย ยอมเจ้าชายเถอะ
เป็นกำลังใจนะค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 14-01-2014 20:07:12

พวกเราต้องช่วยกันไซโคน้องนะ จงยอม จงยอม จงยอม
ปอลอ เข้าทางแม่สิเจ้าชาย ลุยๆๆ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 14-01-2014 20:08:07

จับแต่งเลยต้องเคารพกฎอิอิ



ผักตบไม่รอดแน่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 14-01-2014 20:44:44

โดนแล้วละผักตบ อิอิ :hao6: o13 :hao3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 14-01-2014 20:49:36

ทางสว่างเลยนะ องค์ชาย คริ คริ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: yokky34 ที่ 14-01-2014 20:57:38

อุต๊ะ เห็นชื่อตอนก็พอจิเดาได้ แต่เหนือความคาดหมาย...
องค์ชายถึงเนื้อถึงตัวแบบแนบเนื้อม๊าก อ๊าย อิชั้นอยากฟินล่วงหน้า คิ คิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 14-01-2014 21:02:54

อิเจ้าชายยยย  นี่ถ้าไม่คิดว่าทำไปเพราะล่วงเกินหนูตบ เราต้องคิดแน่ๆว่าเจ้าชายหวังงาบหนูตบ 555
ดีแล้วที่มีทางแก้ปัญหาเรื่องคู่หมั้นได้ ฉลาดสมเป็นวายุจริงๆ
หนูตบเตรียมใจไว้นะ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 14-01-2014 21:11:42

อ่านตอนนี้แล้วอยากจะกดรัวๆๆบวกเป็ดมาก  กรี๊ดดด แต่งเลยค้าเจ้าชาย  :haun4:  ผักตบดีใจด้วยนะในที่สุดก็จะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว  :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 14-01-2014 21:11:58

ยอมๆไปเถอะผักตบ555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 14-01-2014 21:58:44

องค์ชายได้คำตอบที่จะตอบเสด็จพ่อแล้วสิ
โอเคพะยะค่ะ!!
อิอิ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ~tai~ ที่ 14-01-2014 22:06:36

3P ไปเลยดีไหม องค์หญิงก็ดูชอบผักตบอยู่ :hao3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 14-01-2014 22:32:59

เจ้าชายดูสุภาพบุรุษมากกกกกกกกกก  :laugh: 
ขำแทบตายตอนที่อยู่ ๆ เจ้าชายหน้าแดง หลังจากจับเขาถอดไปถึงไหนๆๆ
ผักตบยอม ๆ ไปเถอะ  ชะตาฟ้าลิขิตมาแล้วแหละะะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 14-01-2014 22:51:45

 :mew3:พระชายา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 14-01-2014 22:57:07

บ๊ะ! อุแหม่ ก็แค่หาข้ออ้างยกเลิกการหมั้ยนี่หว่า 5555

เจ้าชายแมนเกินไปป๊ะ ดูก้นเค้านิดๆหน่อย ยังอุสส่าห์เอาเป็นเรื่องเป็นราว  :z2:

รอตอนหน้า ว๊ากกก ฉากที่รอคอย(แต่น้อยกว่า NC) โฮะๆ  :katai2-1:

 :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 14-01-2014 23:44:16

องค์ชายวายุภักษ์สู้สู้ ยังไงก็ได้นอนร่วมเตียงกันแล้ว
ก็แต่งกันเลยให้ถูกต้องตามประเพณี 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 15-01-2014 00:21:01

 :mew1:   :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 15-01-2014 00:27:58

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ชอบเรื่องนี้สุดๆ รู้แล้วละสิ ว่าผักตบมีมดลูก
อรั้ยยยย จะได้เย่อ แล้วมีพลัง 4 ธาตุเชียวนะ
เอาเลย เอาเลย เอาเลย !!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ||toxic-love|| ที่ 15-01-2014 00:32:03

ฟินครับบอกเลยยยยยยยยย
5555
รอลุ้นๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 15-01-2014 01:25:38

 o13 o13  ตำแหน่งมีแต่คนแย่งจะเป็นนะ

ยอมองค์ชายเถอะผักตบ อิอิ  :impress2: :impress2:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 15-01-2014 01:32:29

55555555
ทำใจเถอะตบเอ้ยย ได้แต่งชัวร์
รอฉากบู๊ตอนหน้าค่ะ :)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 15-01-2014 02:50:04

กรี๊ดหนูตบแก้ผ้า เจ้าชายสุดยอดเลยมึนได้โล่ห์ ที่แท้ปัญหาที่กลุ้มก็เพราะหาเหตุยกเลิกการหมั้นไม่ได้  รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 15-01-2014 10:56:21

ดีใจนะที่ความลับแตก ไม่ใช่อะไรหรอก บางทีอะไรๆมันอาจจะง่ายกว่าเดิมก็ได้
ดูอย่างเจ้าชายสิยังหาทางผูกมัดผักตบได้เลย ช่างมาถูกจังหวะจริงๆ
ที่ว่าเจ้าชายฉลาดนั้นน่ะยังเป็นเรื่องจริง แต่ขอเพิ่มเติมเจ้าเล่ห์เข้าไปด้วย :laugh:
เห็นการทำงานร่วมกันแล้วต้องบอกว่าไตรคานไม่มีทางแพ้แน่นอน
หวังว่าคราวนี้ผักตบจะช่วยให้ไตรคานพ้นวิกฤติไปได้ด้วยดีนะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 15-01-2014 10:59:41

มีข้ออ้างแล้วนิ >.,<

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 15-01-2014 12:01:25

จบจากฉากบู๊หวังว่าจะได้เห็นฉากหวานๆมั่งน้าาา^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 15-01-2014 19:24:04

องค์ชายแอบเนียนนะ จะให้ผักตบเป็นเมีย
ผักตบมันจะยอมเหรอ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 15-01-2014 19:42:17

ฉากบู๊จากไป  องค์ชายกับผักตบคงงุ๊งงิ๊งกันพอดู  ผักตบมันคงไม่ยอมหรอก  ตบก็บอกไปเลยว่าเป็นผู้ชายแต่แค่ท้องได้เฉยๆ555  องค์หญิงศศิธรจะเป็นไงน้าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 15-01-2014 19:46:06

รอดูฉากบู๊สะเทือนจอตอนหน้าฮ่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: bluecoco ที่ 15-01-2014 20:20:26

คุณหมอตรวจโดยการจับก้น
แถมถอดออกมาพลิกแล้วพลิกอีก
มันยังไงอยู่น้าาาาา

เสร็จแน่ๆเลยผักตบเอ้ยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 15-01-2014 23:18:00

หวั่นไหวต่อกัน ถึงขนาดข่มตาให้หลับ ยามนอนเคียงข้างกันไม่ลงทีเดียว
แต่พอหลับลงได้นี่ น้องตบ เต็มที่เชียวน้า แหม่ ทั้งกอดทั้งซบ อกอุ่น ๆ แกร่ง ๆ
องค์ชายเองก็เถอะ กลิ่นหอม ๆ ตัวอุ่น ๆ ของผักตบ ทำให้รู้สึกดีจนไม่อยากตื่นเชียว :impress2:
ตอนนี้ ทึ่งกับความสามารถของน้องตบมาก ถึงขนาดได้เป็นที่ปรึกษา ช่วยองค์ชายวางแผนสู้ศึก
แล้วก็ทำได้ดี ทั้งที่ไม่เคยเจอเรื่องอย่างนี้มาก่อน เก่งจริง ๆ องค์ชายคงยิ่งประทับใจเข้าไปอีก
และแล้ว ปจด.ตัวปัญหา ก็มาเยือนน้องตบจนได้ มาจังหวะเหมาะ ให้องค์ชายเห็นไปเต็ม ๆซะอีก
ในที่สุด ความลับของน้องตบ ก็ถูกองค์ชายล่วงรู้เข้าให้แล้ว รู้ถึงขนาดว่า น้องตบสามารถมีลูกได้เชียว
แต่แหม่ นึกภาพตอนตรวจร่างกายเนี่ย เขินจริง ๆ :o8: ถึงน้องตบ จะเป็นผู้ชายก็เถอะนะ โดนจับนู่นนี่นั่น
สำรวจซะขนาดนั้น สมควรแล้วล่ะที่องค์ชายต้องรับผิดชอบ ด้วยการจับน้องตบเป็นพระชายาซะเลย ดีมาก ๆ
ถ้าแค่ชะตาฟ้าลิขิต อย่างเดียว องค์ชายคงไม่ทำใจรับผู้ชายมาเป็นชายาได้ง่าย ๆ หรอกจริงมั้ย 
มันต้องมีความรู้สึกในใจ ที่ปราถนาอย่างนั้นด้วยสิ ไม่อย่างนั้น เรื่องที่ลำบากใจขององค์ชาย
คงไม่มีเพียงเรื่อง องค์หญิงศศิธร ที่เป็นคู่หมั้นหรอก ส่วนเรื่องยกเลิกการหมั้น น่ากังวล
ว่าจะทำให้องค์หญิงเกิดความเจ็บแค้น และหาเรื่องทำร้ายผักตบกับแม่เล็กรึเปล่านะ 
แต่จะยังไงก็แล้วแต่ ความหนักใจขององค์ชาย ในเงื่อนไขการใช้มุกราตรีดำ คงหมดไปแล้วสินะ
ก็สวรรค์หาทางออกไว้ให้แล้วนิ  :z1: ทีนี้ก็เหลือแต่ ให้น้องตบ ยอมรับเงื่อนไขด้วยความเต็มใจนะ
องค์ชายต้องปฏิบัติภารกิจ พิชิตใจน้องตบให้ได้ซะแล้วล่ะ อิอิ
ตอนต่อไป บู๊สะเทือนแผ่นดินเลยเหรอเนี่ย รอน้องตบโชว์ความสามารถว่าที่พระชายานะจ้ะ อิอิ
ขอบคุณ คุณลักษ์มาก ๆ ค่ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 16-01-2014 00:08:26

ก้นผักตบมันขาวเนียนถูกใจองค์ชายชิมิ  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 16-01-2014 01:10:01

เย เย! มานั่งปู่เสื่อรอเจ้าคะ กำลังได้ที่เลยทีเดียวเชียว  แต่เมื่อไหร่ผักตบจะได้ใช้มุกหนออ!!!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 16-01-2014 07:05:03

องค์ชายขาาา หน้ามึนมากค่ะะ ชอบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 16-01-2014 08:26:28

มานั่งปูเสื่อคอยค้าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 16-01-2014 08:43:59

แอบมาส่อง ตอนใหม่มายังเอ่ยย..... :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: แมวอัดกระป๋อง ที่ 16-01-2014 08:49:37

วันนี้แล้วนี้ มาวางเตาขายข้าวโพดคั่ว(ไทยมากกกกกเธอเอ๊ยยยย) ข้างๆเสื่อชาวบ้าน คริคริ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 16-01-2014 10:19:56

ถึงวันนัดแล้วนะยังไม่มาหรือคะ  :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 16-01-2014 10:44:23

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 11...เผชิญหน้า



กองทัพอพยพพลเรือนมาถึงในสองวัน
ทางนี้ตระเตรียมกระโจมพร้อมเสบียงอาหารรอรับสถานการณ์ล่วงหน้า จึงไม่เกิดเหตุชุลมุนวุ่นวาย
พลเรือนร่วมพันต่างพาครอบครัวเข้าพำนักกระโจม ซึ่งมีอยู่กว่าสี่ร้อยหลัง
ตั้งเรียงรายอยู่นอกกำแพงวังอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย แลดูสวยงามดุจกระโจมของชนเผ่าอินเดียนแดง

ส่วนทัพทหารพอมาถึง แม่ทัพนายกองพากันเข้าเฝ้าถวายรายงานต่อองค์ชายวายุภักษ์
พร้อมด้วยบรรดาเสนาอำมาตย์ หนึ่งในนั้นย่อมมีที่ปรึกษาคนพิเศษ ‘ผักตบ’ ร่วมฟังรายงานกับเขาด้วย

ปิดท้ายประชุมวางแผนรับมือข้าศึก เป็นไปอย่างราบรื่นไร้ปัญหา ผักตบรับหน้าที่บรรยายซักซ้อมความเข้าใจ
ให้พวกแม่ทัพนายกองทุกคน  ได้เตรียมรับมือกับสงครามที่กำลังจะมีขึ้น ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี
จบด้วยพระบัญชาขององค์ยุพราชหนุ่ม ให้พวกแม่ทัพและนายทหารที่เดินทางรอนแรมมาไกล ได้กลับไปพักผ่อนหลังเลิกประชุม

ส่วนกองกำลังดูแลความสงบเรียบร้อย ใช้ทหารของนครหลวงเข้าประจำหน้าที่ วางกำลังลาดตระเวนตรวจตราทุกทิศ
เวรยามประจำเชิงเทินบนกำแพงเมืองรัดกุมแน่นหนา หากเกิดสิ่งผิดปกติขึ้น ย่อมไม่รอดพ้นสายตาทหารยามไปได้
ให้ถวายรายงานสายตรงองค์ชายในทันที..

ด้านระเบิดที่ผักตบประกอบขึ้นกว่าห้าสิบลูก ได้ขุดหลุมทรายทำเป็นแนวป้องกันฝังไว้ 30 ลูก
เหลืออีกยี่สิบฝังในแนวกระโจมพลเรือนห่างกำแพงวังไปสามร้อยเมตร เพื่อใช้เป็นแผนสำรอง
เมื่อข้าศึกตีฝ่าเข้ามาในระยะกำแพงวัง..ก็ต้องตัดสินวัดกันตรงจุดนี้เป็นด่านสุดท้าย

ชายหนุ่มวัย 20 ปีในยุคเทคโนโลยี กลับใช้ประโยชน์จากกล้องถ่ายรูปเก็บภาพมาทำเวิร์คช็อป
ขีดร่างแผนที่อย่างละเอียด ค่อยนำเสนอให้เหล่าแม่ทัพนายกองรับรู้จุดยุทธศาสตร์ ทำให้เขาได้รับการยอมรับ
ด้านความสามารถ ถึงขั้นพูดกันปากต่อปากชื่นชมในความฉลาดหลักแหลม ยกเขาเป็นนักปราชญ์แห่งยุคเป็นที่เรียบร้อย
ทำให้นามบุรุษผู้มาจากดินแดนปริศนา ซ้ำเป็นผู้ถือครองเทพมหาธาตุอัคคี ดังกระฉ่อนไปทั่วนครในเวลาอันรวดเร็ว
เขากลายเป็นบุคคลสำคัญ ที่คอยให้คำปรึกษาวางแผนการรบแก่องค์รัชทายาท ซึ่งเป็นศูนย์รวมใจและความหวังพสกนิกร

เกิดคำเล่าลือเสริมแต่งต่อเติมกันไป ถึงขั้นผักตบมีอาวุธศาสตราเทพสามารถให้แสงสว่าง ให้กำเนิดเปลวไฟ
แต่ที่ดูร้ายกาจสุดเขาได้จำลองบุคคลสถานที่เสมือนจริงไม่มีผิดเพี้ยน เหมือนยิ่งกว่าภาพวาดจิตรกรเอกในแผ่นดินเสียอีก
เพื่อใช้ในการวางแผนครั้งนี้ ซึ่งทั้งหมดที่ถูกนำไปบอกเล่า..ล้วนเป็นอาวุธศาสตราเทพที่เขานำมาด้วยทั้งสิ้น

คำเล่าลือยกอ้างจากกล้องถ่ายรูป ไฟแช็ค ไฟฉาย และปืนพกสั้น ผู้คนตีความกันไปใหญ่โต
มีเพียงยุพราชหนุ่มและบรรดาราชนิกูลชั้นสูง ที่รู้ความจริงว่าของเหล่านี้คือสิ่งประดิษฐ์ทรงประสิทธิภาพของผักตบ
หาใช่อาวุธศาสตราเทพแต่อย่างใดไม่

สองบุรุษหนุ่มคือจุดศูนย์รวมใหญ่ ในการจัดกำลังรับศึกสงครามที่จะมีขึ้น ต่างยุ่งวุ่นวายกินนอนแทบไม่เป็นเวลา
พูดให้ถูกนับตั้งแต่วันที่องค์ชายวายุภักษ์รู้ความลับของผักตบ พวกเขาก็ไม่ได้นอนร่วมห้องกันนับตั้งแต่วันนั้น

ผ่านมาจนคืนที่สามแล้ว ผักตบยังคงหลับนอนห้องบรรทมเจ้าของตำหนักตามปกติ ส่วนองค์ชายไม่รู้ไปนอนที่ไหน
อีกฝ่ายหายตัวช่วงค่ำคืน เจออีกทีคือเช้าวันใหม่ เป็นแบบนี้ตั้งแต่วันนั้น เขาไม่ได้ปริปากถาม
ถึงแม้จะอยากรู้อยู่พอสมควร..ว่าเจ้าของเตียงตัวจริงไปหลับนอนที่ไหนมา

สุดท้ายไม่เก็บเอามาคิดให้ปวดหัว อย่างน้อยไม่ต้องทนอึดอัดหากอยู่ร่วมกันตามลำพังในยามวิกาล
โดยเฉพาะตอนนอนไม่มากก็น้อยคงอดระแวงไม่ได้ พานไม่ถามมากความ องค์ชายดูไม่มีปัญหาในการทำตัวลึกลับ
หายไปในยามค่ำคืน ด้วยพระองค์ทรงมีเหตุผลยึดถือพระเกียรติไม่ทำผักตบเสื่อมเสียชื่อเสียง
ซึ่งทรงมั่นพระทัยมีความเป็นอิสตรีครึ่งหนึ่ง จึงเลือกที่จะไปพำนักยังตำหนักรับรองแทน
ทรงปิดบังเรื่องนี้เป็นความลับ แม้แต่เหนือหัวอนิละก็มิทรงทราบ ว่าพระโอรสมิได้พำนักตำหนักส่วนพระองค์
ยกเว้นองครักษ์กลกะลา

เวลาทานอาหารผักตบทานมื้อเย็นกับแม่เล็ก มื้อที่เหลือเขาอาศัยสะดวกเข้าว่าไม่ยึดติดต้องทานตอนไหน
เอาแต่หมกมุ่นกับการทำระเบิด ทดลองประสิทธิภาพจนมั่นใจ ค่อยประกอบออกมาตามวัตถุดิบ
ที่หาได้นั้นจะเอื้ออำนวยจนผลิตขึ้นมา 50 ลูก

เขาอาศัยหลักการบั้งไฟเป็นแนวทาง ความรุนแรงก่อให้เกิดความเสียหายต่อชีวิตในรัศมี 20 เมตร
ไกลกว่านี้จะเพียงแค่บาดเจ็บจากสะเก็ด อาจไม่ถึงกับสูญเสียอวัยวะหรือชีวิต เพราะลดความรุนแรงลงไปมาก
ด้วยมีข้อจำกัดด้านองค์ประกอบ ดังนั้นการฝังลงในหลุมทราย ต้องทำการวางสายชนวนชุบด้วยน้ำมันดิบ
ซึ่งหาได้ไม่ยากควบคู่กันไปด้วย กำหนดจุดอย่างระมัดระวังเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด

ส่วนการจุดชนวนต้องอาศัยพลธนูมือฉมัง ซึ่งมีความแม่นยำเข้าขั้นยอดขุนพลธนู รับหน้าที่ยิงธนูไฟจุดสายชนวนแทน
โดยระบุเป้าหมายไว้ในแผนที่ซึ่งจัดทำขึ้น อาศัยเก็บภาพด้วยกล้องถ่ายรูป โชคดีเขาประหยัดแบตเตอรี่
ซ้ำยังมีแบตฯ สำรองชาร์ตไฟเรียบร้อยอีกก้อน สามารถใช้งานไม่ติดขัดแต่ก็ต้องประหยัดให้ได้มากที่สุด
เขายังหาช่องทางทำประจุไฟฟ้าขึ้นมาใช้เองไม่ได้ ช่วงนี้มีเวลาจำกัด เรื่องเร่งด่วนตรงหน้าสำคัญกว่า

เขาจำเป็นต้องใช้กล้องถ่ายรูปซูมภาพระยะไกล ยุคสมัยนี้ยังไม่มีกล้องส่องทางไกลใช้
อาศัยการมองภาพระยะไกลจากเขาสัตว์ที่ประดิษฐ์ขึ้นโดยการใส่กระจกขยายช่วยตามภูมิปัญญาท้องถิ่น
แน่นอนว่าด้านประสิทธิภาพย่อมได้ไม่ดีนัก ต้องมานั่งคำนวณระยะทางเพิ่มเติมเอาอีก กลายเป็นยุ่งยากอยู่พอสมควร
ต่างจากกล้องราคาครึ่งล้านที่สามารถซูมภาพระยะไกลนับเป็นกิโลได้สบาย พอยืนบนกำแพงเมืองจึงทำให้ทัศนวิสัย
ในการมองชัยภูมิโดยรอบทำได้ทั่วถึงกว่ามาก ไม่เป็นปัญหาสักนิด..

ตรงจุดนี้เขาเลือกตั้งศูนย์บัญชาการ ใช้ควบคุมสั่งการบนกำแพงเมืองพร้อมกับองค์ชายวายุภักษ์
ซึ่งมีหน้าที่ใช้พลังของเทพมหาธาตุวายุร่วมกับมุกราตรีดำ สร้างเกราะป้องกันคุ้มครองอาณาเขต
ผักตบเพิ่งรู้งานนี้องค์ชายรับภาระหนัก การใช้พลังมหาธาตุใช่ง่ายดายอย่างที่คิด ยิ่งต้องต่อกรกับคู่มือซึ่งเหนือชั้น
เท่ากับเอาพลังชีวิตเข้าห้ำหั่นกันเลยทีเดียว

ผู้ถือครองเทพมหาธาตุเมื่อต้องใช้พลังเหนือธรรมชาติ คือการดึงเอาพลังชีวิตมาใช้ กินแรงมากมายหลายเท่า
ผิดพลาดเพียงนิดเดียวอาจบาดเจ็บสาหัส..คร่าชีวิตตนเองไปด้วย
แผนรับมือถูกซักซ้อมทำความเข้าใจอยู่หลายเที่ยว ถึงคราวคับขันข้าศึกตีฝ่าแนวป้องกันเข้ามาได้
แผนสำรองให้รีบอพยพพลเรือนหนีเข้าไปในกำแพงวังให้หมด อาศัยการป้องกันจุดสุดท้าย
คือระเบิด 20 ลูกที่เหลือและกองทัพทหารเข้าสู้แทน ผักตบได้แต่หวังไม่ให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น

เขาภาวนาให้ข้าศึกล่าถอย ตั้งแต่เจอค่ายกลพายุดำทะเลทรายขององค์ชายวายุภักษ์เข้าไปแล้ว
การไม่อพยพพลเรือนเข้ากำแพงวังแต่เริ่มแรก เพราะไม่ต้องการให้วุ่นวายโกลาหลสร้างความแตกตื่นต่อพลเรือนภายในวัง
ไม่เช่นนั้นจะยิ่งสร้างปัญหา ถ้าไม่ถึงวินาทีวิกฤตจะไม่อพยพ
>
>
   “พระปิตุลา..อีกสองทิวาเราจักถึงนครไตรคาน ข้าเห็นสมควรให้ทหารตั้งกระโจมค้างแรม
ข้าจักเรียกสายวารีให้กำเนิดแอ่งน้ำ เหล่าทหารจักได้ผ่อนคลายความเหนื่อยล้า เพื่อให้มีแรงเดินทัพในยามรุ่ง
ท่านเห็นควรเยื่องไรเพคะ” องค์หญิงชลธารตรัสกับพระปิตุลา พระองค์ประทับบนหลังม้าสีน้ำตาลเข้มตัวใหญ่ไม่น้อยเลยทีเดียว

   “อืม..ดำเนินการตามนั้น” พระองค์ทรงอนุญาต องค์หญิงในชุดทะมัดทะแมงมิรอช้า
รับสั่งองครักษ์คู่พระทัยรับพระบัญชาไปดำเนินการ

ในไม่ช้ากองทัพร่วมแสนก็ตั้งกระโจมที่พัก ฝ่ายเสบียงลงมือปรุงอาหารเลี้ยงกองทัพ ทหารเวรรับหน้าที่ตรวจตรา
พวกที่ไม่มีภารกิจพักผ่อนคลายความเหนื่อยล้า หลังเดินทัพฝ่าอากาศร้อนระอุในแผ่นดินทะเลทราย
ติดตามกองทัพชาวไตรคานซึ่งร่นถอยกลับสู่วังหลวง เหตุการณ์นี้พวกเขาต่างรู้ดีว่าข้าศึกยกทัพกลับมาตั้งหลัก
แต่พระปิตุลาก็หาได้ชะล่าใจเดินทัพไล่ตามติดมาในระยะเวลาไล่เลี่ย...
หลังองค์หญิงชลธารกับองค์ชายธรณิณ ทำลายค่ายกลพายุดำทะเลทรายขององค์ชายวายุภักษ์
ซึ่งอ่อนประสิทธิภาพจนเป็นผลสำเร็จ

สายภายในที่พระองค์ใช้เป็นไส้ศึก ส่งข่าวรายงานไตรคานเตรียมแผนรับมืออยู่นอกกำแพงวัง
แม้นไม่มีข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับแผนการรบของฝ่ายตรงข้าม ซึ่งมีบุรุษถือครองเทพมหาธาตุอัคคีเป็นผู้วางกลยุทธ์
แต่นั่นไม่ทำให้ทรงวิตกกังวล พระปิตุลามั่นพระทัยจักนำกองทัพบุกยึดไตรคานได้สำเร็จ ณ เวลานี้
พลังเทพมหาธาตุขององค์หญิงชลธารแข็งแกร่งยิ่งนัก ทั้งยังมีองค์ชายธรณิณที่ไม่ได้อ่อนด้อยกว่ากันสักเท่าไหร่

สำคัญพระองค์ได้เตรียมมนตรากำกับ ต่อให้อีกฝ่ายเก่งกล้าใช่จะต้านทานได้
โดยเฉพาะข้อมูลที่ทำให้ทรงกระหยิ่มยิ้มย่องพระทัย เกี่ยวกับแหล่งน้ำภายในวังหลวงเหลือไม่เพียงพอสำหรับผู้คน
ทรงคาดว่าอยู่ได้อีกไม่เกิน 15 ราตรี การนี้มีหรือข้าศึกจะสู้กับกองทัพของพระองค์
ซึ่งมีผู้เรียกสายวารีเป็นเสบียงได้อย่างง่ายดาย

“วารีในพิภพจงฟังข้า ให้กำเนิดแหล่งน้ำยังผืนทรายในบัดดล..” พระสุรเสียงกังวานดุจระฆังแก้ว ขององค์หญิงชลธารจบลง
มวลอากาศโดยรอบพระวรกายกลับแปรเปลี่ยน ฉับพลับบังเกิดคลื่นน้ำวนขนาดใหญ่หมุนเป็นเกลียวสว่านรอบพระวรกาย
ก่อนขยายกว้างสร้างความแตกตื่นให้พวกทหารที่ยืนจ้องตาค้าง มวลมหาวารีก้อนมหึมาค่อยพุ่งลงสู่ผืนทราย
เกิดเสียงดังกัมปนาทกลายเป็นแอ่งน้ำใช้ เพียงพอแก่การอุปโภคบริโภคให้กับกองทัพเรือนแสนได้อย่างสบาย

“องค์หญิงชลธารจงเจริญ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ” เสียงแซ่ซ้องสรรเสริญถวายพระพรดังกึกก้อง
หลังองค์หญิงสำแดงแสนยานุภาพของมหาธาตุวารีให้พวกเขาได้ประจักษ์

“หึ!..เจ้าไปตามครรชิตมาพบข้าอย่าชักช้า” องค์ชายธรณิณทรงสดับฟังเสียงทหารทั้งกองทัพ
ถวายพระพรพระคู่หมั้นอยู่ในกระโจม พระพักตร์เคร่งขรึมไม่สบพระอารมณ์ รับสั่งองครักษ์ให้ไปตามมหาดเล็ก
ถวายงานรับใช้ส่วนพระองค์ ด้วยพระสุรเสียงห้วนกระด้าง

“น้อมรับพระบัญชาพะยะค่ะ” องครักษ์คู่พระทัยรู้หน้าที่ ไม่รอช้าค้อมศีรษะถวายความเคารพ
พาร่างหายไปจากกระโจมที่พำนัก ชั่วอึดใจบุคคลที่ให้ไปตามก็มาปรากฏตัว

“ถวายพระพรองค์ชาย..พะยะค่ะ” มหาดเล็กนามว่าครรชิตผู้มีร่างกายบอบบางกว่าบุรุษ ใบหน้าละมุนละไมดุจสตรี
ยืนสำรวมค้อมศีรษะถวายความเคารพทันที ที่เข้ามาในกระโจมที่พำนักส่วนพระองค์

“เจ้าหายไปไหน ปล่อยให้ข้ารอ” พระสุรเสียงไม่พอพระทัย

“ขอพระองค์ทรงประทานอภัย ข้าน้อยตระเตรียมน้ำสำหรับชำระพระวรกายอยู่พะยะค่ะ บัดนี้ได้จัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว”
มหาดเล็กส่วนพระองค์รีบถวายรายงานชี้แจง โดยมิกล้าเงยหน้าสบพระพักตร์เข้ม

“เอาเถอะ..ไปเอามาข้ารู้สึกร้อนมาก ส่วนเจ้ารู้นะว่าควรทำสิ่งใด” พระองค์รับสั่งด้วยสุรเสียงปกติแล้ว

“พะยะค่ะ ข้าน้อยรับพระบัญชา” ผลุบหายออกจากกระโจมไปไม่นานก็กลับเข้ามา พร้อมทหารกว่าสิบนายที่นำถังไม้ขนาดใหญ่
 สำหรับให้ลงไปแช่ได้เข้ามาภายในกระโจม พวกที่เหลือต่างตักน้ำมาเทใส่ถังครึ่งค่อน เสร็จแล้วพากันถวายความเคารพ
ก่อนกลับออกไป เหลือเพียงมหาดเล็กและองค์ชายอยู่กันตามลำพัง

ฝ่ายข้ารับใช้ตระเตรียมฉลองพระองค์เสร็จ หยดน้ำมันหอมระเหยใส่ลงไปในถังน้ำ จากนั้นย่างเท้าอย่างสำรวมมายังแท่นประทับ
 ค้อมศีรษะแทนการขออนุญาต ก่อนคุกเข่าลงมือปลดชุดเกราะออกจากพระวรกาย ตามด้วยฉลองพระองค์อย่างรู้หน้าที่
กระทั่งบุรุษผู้มีเรือนกายกำยำ อุดมด้วยกล้ามเนื้อสมชายชาตรีเพราะได้รับการฝึกฝนฝีมืออยู่สม่ำเสมอ
เปิดเปลือยผิวกายออกไปทางคล้ำแก่สายตาของมหาดเล็ก ดวงเนตรฉายพระอารมณ์บางอย่างให้เขารับรู้

มหาดเล็กผู้คอยปรนนิบัติ เคลื่อนกายเข้าใกล้ส่วนกลางลำตัวซึ่งมีขนาดน่ากลัวไม่น้อย
ก่อนจะก้มศีรษะใช้ริมฝีปากครอบครองถวายบัวให้องค์ชาย โดยมิได้เอื้อนเอ่ยวาจาอันใด

“อืมมม..ซี้ดดด!!” เสียงซี้ดปากพึงพอพระทัย ตอบรับการถวายบัวด้วยโอษฐ์กามของมหาดเล็ก
อุ้งหัตถ์แกร่งจับศีรษะโยกไหวรับจังหวะการขยับของบั้นพระองค์ พระพักตร์หล่อเหลาเหยเก
สักพักใหญ่พระวรกายกระตุกเกร็ง หยัดดันแท่งลึงค์ร้อนในปากอุ่น ปลดปล่อยพระเชื้อทะลักเข้าภายในปากบาง
ฝ่ายถวายการปรนนิบัติต้องรีบขยอกกลืน มิเช่นนั้นจักมีความผิดมหันต์ ที่บังอาจปล่อยให้หยาดพระเชื้อหยดลงสู่พื้นพรม

“อ้าห์..อาบน้ำให้ข้า ถอดชุดเจ้าออกข้าต้องการสังวาส” ทรงรับสั่ง มหาดเล็ก เขารีบถอดชุดที่สวมใส่ไม่เหลืออาภรณ์ปกปิด
คอยปรนนิบัติขัดสีฉวีวรรณพระวรกาย องค์ชายทรงลงประทับในถัง พริ้มพระเนตรคลายพระอิริยาบถ
ในเวลาต่อมาเสียงครางกระเส่าก็ดังขึ้นภายในกระโจม ประหนึ่งเจ็บปวดทรมานปนสุขสม
กระนั้นองครักษ์ที่รักษาการอยู่ด้านนอกกระโจมก็อดหน้าแดงไม่ได้ แม้เขาจะทำใจให้ชินในสิ่งเหล่านี้
เพราะรับรู้มานานแต่ก็พานอับอายอยู่เช่นกัน

ยามใดองค์ชายธรณิณออกสนามรบ ย่อมได้รับการถวายบำบัดพระกามาจากมหาดเล็กส่วนพระองค์
ที่ติดสอยห้อยตามถวายรับใช้ โดยหนึ่งในหน้าที่กำลังปฏิบัติอยู่ขณะนี้ องค์ชายจักสังวาสกับบุรุษที่มีรูปร่างคล้ายคลึงอิสตรี
ก็ต่อเมื่อออกสนามรบ ยามพำนักอยู่พระนครย่อมใช้สตรีนางในสิ้นเปลืองอยู่ไม่น้อย ถือเป็นความสำราญส่วนพระองค์
ที่พวกทหารใต้สังกัดอย่างพวกเขาต่างรู้กันดี

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 14/1/57 #P.25
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 16-01-2014 10:45:29

-  2  -




กระโจมที่อยู่ห่างไปพอสมควร สตรีสองนางกำลังนัวเนียบนเตียง
ปรนเปรอกามตัณหาอย่างหลงใหล เสียงครางพร่ากระสันรัญจวนเล็ดลอดสอดประสานกันอยู่ตลอดเวลา

“องค์หญิง..ข้าพระองค์ไม่ไหวแล้วเพคะ” เสียงหวานแว่วของดรุณีวัยกำดัด บิดกายเร่าด้วยความซ่านเสียวสุดทน
บุคคลที่นางเอ่ยนามกลับเป็นองค์หญิงชลธาร ทรงคร่อมวรกายบดคลึงฝากรอยจุมพิตทั่วร่างอรชร
ส่วนเว้าส่วนโค้งงดงามด้วยวัยแรกแย้ม ปทุมถันนั่นเล่ารับการขย้ำบีบจากหัตถ์เรียว กลีบปากสีสดบดจูบตอบโต้ไม่มีถอย
ด้านล่างต่างบดเบียดเสียดสีปานจะลุกเป็นไฟแล้ว รสนิยมส่วนพระองค์ทรงพิสมัยกลิ่นกายอิสตรี
ยิ่งหลงใหลอย่างหนัก เมื่อได้สัมผัสตอนพระชนม์ 17 ชันษา

พระองค์ไม่รู้ว่าความรู้สึกเหล่านี้เกิดขึ้นได้เยื่องไร ทรงหาได้มีพระประจำเดือนดุจสตรีพึงมี
แม้จะทรงพระศิริโฉมจนเป็นที่อิจฉาในหมู่สตรี พระองค์กลับชมชอบสรีระสตรีเช่นเดียวกัน
ทรงปลดปล่อยพระกำหนัดกับอิสตรีตั้งแต่นั้นเรื่อยมา หาได้มีพระทัยปฏิพัทธิ์ต่อบุรุษไม่

แม้นทรงมีพันธะผูกพันอภิเษกกับองค์ชายธรณิณในกาลข้างหน้า กระนั้นหาได้ทรงวิตกแต่อย่างใด
 ทรงคิดไว้ในพระทัยพิธีอภิเษกจักกระทำตามหน้าที่ ย่อมไม่มีการร่วมหอก่อความสัมพันธ์ทางกายแน่
จักทรงอยู่ร่วมกันดุจพี่น้อง แต่ในสายตาผู้คนทั่วทั้งนครย่อมเข้าใจว่าพระองค์เป็นคู่อภิเษก
คงมีเพียงองค์ชายธรณิณเท่านั้น ที่จะทำสัญญาลับต่อกัน

ที่สุดแล้วพระองค์รู้พระทัยดีว่า ทรงพิสมัยต่ออิสตรีลึกล้ำไม่มีทางเปลี่ยนแปลงเป็นอื่นได้
ต่อให้ยังไงก็มิอาจชื่นชอบร่างกายบุรุษที่พระองค์ให้ความรู้สึกรังเกียจเสียด้วยซ้ำ ถ้าต้องมีการสัมผัสลึกล้ำต่อกัน
เรื่องนี้แม้แต่พระปิตุลาก็มิทรงล่วงรู้ ล้วนเป็นความลับที่เก็บงำมาเนิ่นนาน...
>
>
   “เจ้ายังไม่นอนอีกหรือ” พระดำรัสตรัสถามดังจากด้านหลัง ทำให้ผักตบที่ยืนคิดเพลินๆ
รับลมอยู่ในสวนกระบองเพชรของพระตำหนัก ถึงกับแปลกใจไม่น้อย ปาเข้ามาสี่วันแล้วที่ไม่เห็นเงาคนถามในยามค่ำคืน
ดันมาโผล่ให้เห็น ทั้งที่ตอนนี้จากการตีเกราะบอกเวลาของทหารยาม
น่าจะเที่ยงคืนไปแล้ว..ทำไมอีกฝ่ายกลับมาปรากฏตัวอยู่อีก

   “ถามผม..แล้วคุณทำไมยังไม่นอน” เขาไม่ตอบ กลับถามคืนเฉย

   “เราถามเจ้าก่อน สมควรเป็นเจ้าให้คำตอบเรา” พระองค์ไม่ยอมตอบเช่นกัน ใช้วิธียอกย้อนได้สมน้ำสมเนื้อ
ผักตบจ้องคนพูดนิ่ง เขาคิดไม่ถึงว่าจะถูกย้อน เริ่มหมั่นไส้ขึ้นมาตงิดๆ

   “เห็นอยู่ผมยืนอยู่ในสวน จะถามทำไมว่ายังไม่นอน ถ้านอนผมจะมายืนที่นี่หรือครับ”
กวนใส่เสียเลย สองสามวันมานี้ทั้งคู่แทบไม่ได้คุยกัน

ต่างคนต่างมีหน้าที่ องค์ชายคุมการซ้อมรบของทหารด้วยตนเอง เพื่อเตรียมรับมือข้าศึก
ส่วนผักตบหมกอยู่กับฝ่ายสรรพาวุธที่เขาคัดเลือกจากการสัมภาษณ์ช่วยกันประกอบระเบิด
เพิ่งมีเวลาหายใจหายคอเมื่อทุกอย่างดำเนินการแล้วเสร็จตามกำหนด

ล่าสุดหน่วยข่าวกรองส่งรายงานมาว่า กองทัพข้าศึกเดินทางใกล้เข้ามาแล้ว วันมะรืนคงประชิดยังนคร
 องค์ชายได้มีพระบัญชา ให้ผู้มีหน้าที่รับผิดชอบร่วมประชุมปรึกษาโค้งสุดท้ายในเช้าพรุ่งนี้
เขาก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ได้รับสาส์นจากองครักษ์หน้านิ่ง เป็นผู้นำมามอบให้ด้วยตัวเอง

   “เราเห็นเจ้าไม่นอนจึงไต่ถาม เพียงอยากรู้มีเหตุอันใดทำให้เจ้ามายืนอยู่ตรงนี้ ทั้งที่เป็นเพลาหลับพักผ่อน”
พระองค์พระทัยเย็นใช้สุรเสียงทุ้มนุ่มมิได้ยอกย้อนดังเดิม รู้ดีขืนทำแบบนั้นผักตบคงไม่รามือ
ต่อปากต่อคำไม่สิ้นสุด บทจะรั้นก็ดื้อเอาเรื่อง นิสัยข้อนี้พระองค์เริ่มเรียนรู้พอสมควร

   “ผมนอนไม่หลับ เลยออกมาสูดอากาศ” ผักตบยอมลดท่าทีลง เมื่อองค์ชายไม่ยียวนกวนโมโหเขาอีก

   “มีเรื่องใดรบกวนใจเจ้า ใช่จักเป็นเรื่องการศึก” พระองค์ทรงถามด้วยพระสุรเสียงเอื้ออาทร บ่งบอกให้รับรู้ว่าทรงเป็นห่วง

   “เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมเข้าร่วมสงครามจริง ไม่เหมือนนั่งดูจากในหนังในละคร”
พอพูดประโยคนี้ก็ต้องชะงัก พระพักตร์คนฟังเริ่มแสดงอาการพระโขนงขมวดปมพันกันยุ่งไปแล้ว

   “หมายถึงการแสดงไม่ใช่ของจริง..บ้านเมืองที่ผมจากมาเขามีการแสดงเหล่านี้ให้ชม แต่คราวนี้มันเป็นของจริง
ใช้ชีวิตผู้คนเดิมพันจะไม่ให้กังวลคงเป็นไปไม่ได้” ผักตบบอกตามที่รู้สึก เขาอดห่วงไม่ได้ ล่าสุดปัญหาเรื่องน้ำ
เป็นเรื่องใหญ่ยังไม่มีทางแก้ไข แหล่งน้ำในนครเริ่มจะตื้นเขินเรื่อยๆ เหลือไว้กินไว้ใช้ได้อีกไม่เกินสิบกว่าวัน

   “เราเข้าใจความรู้สึกเจ้า จึงอยากขอบใจเป็นการส่วนตัวที่ได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจช่วยเหลือพวกเรา
หลายวันมานี้เจ้าคงเหน็ดเหนื่อยไม่น้อย” ดวงเนตรคมทอดอ่อน..มองใบหน้าขาวช่างหล่อเหลา
อย่างต้องการบอกความรู้สึกว่าทรงเป็นห่วง พระสุรเสียงฟังดูอบอุ่นอ่อนโยนยิ่งนัก

   “มะ..ไม่เหนื่อยเท่าไหร่ ไม่ต้องขอบคุณผม ที่จริงถ้าไม่มีคุณไปพาผมกับแม่มาที่นี่
ป่านนี้เราสองแม่ลูกยังไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไงเลยด้วยซ้ำ ถือว่าคุณช่วยผม..ผมช่วยคุณเป็นการตอบแทน
เราต่างไม่ติดค้างว่าไหม” ผักตบไม่กล้าสบเนตรคมที่มองไม่วางตา วางหน้าไม่ถูกกับการโดนอีกฝ่ายจ้องเขาแบบนี้
ไม่เคยมีความรู้สึกอย่างนี้มาก่อน พูดให้ถูกเขาไม่เคยเปิดโอกาสให้ใครรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัว
ใกล้ชิดพูดคุยสนิทใจได้เท่าคนตรงหน้า พานทำให้หัวใจดันเต้นแปลกๆ ควบคุมได้ลำบาก..

   “เจ้าช่างถ่อมตัวนัก รู้หรือไม่พสกนิกรไตรคานของเรายกย่องเชิดชูเจ้าเป็นปราชญ์แห่งแผ่นดินไปแล้ว
ชื่อของเจ้าเป็นที่ถูกกล่าวขานไปทั่ว ผู้คนไม่น้อยต้องการยลโฉมของเจ้า มากกว่ารับฟังจากคำบอกเล่า”
พระดำรัสองค์วายุภักษ์ ทำเอาผักตบกลั้นขำไว้ไม่ได้ หลุดหัวเราะอย่างไม่ทันเก็บอาการ

   “คึคึ!!...ผมนึกว่าการสร้างกระแส จะเก่งเฉพาะยุคของผมเสียอีก ยุคเก่าล้าหลังหลายพันปีก็ใช่ย่อย
นึกภาพตอนผมยืนโบกมือทักทายผู้คนทำอะไรแบบนั้นแล้วอดขำไม่ไหว โทษทีที่เสียมารยาทหัวเราะต่อหน้าคุณ
มันน่าขำน้อยซะเมื่อไหร่..ปราชญ์แห่งยุคเชียวนะ ไว้ผมจะยืดอกรับคำชมก็ต่อเมื่อเราขับไล่ข้าศึกไปได้
เมื่อยังไม่ถึงเวลานั้น ผมไม่กล้ารับไว้หรอกครับละอายใจตายชัก..ถ้าเกิดเราแพ้ขึ้นมาล่ะก็ ไม่เท่ากับผมวางแผนห่วยนะสิ”

   “แม้นเราจักพ่ายแพ้ ย่อมไม่มีใครกล่าวโทษเป็นความผิดเจ้าดอก  เจ้าเป็นผู้ใดฝีมือเพลงอาวุธหามีไม่
ได้ชื่อเป็นผู้ถือครองเทพมหาธาตุกลับมิอาจเรียกใช้เทพธาตุได้ ใยมิต่างจากบุคคลธรรมดา
แต่เจ้ากลับมีมันสมองเฉลียวฉลาด วางแผนการรบใช้สิ่งประดิษฐ์ที่เจ้ามีให้เกิดประโยชน์ต่อพวกเรา
ข้อนี้ต่างหากทำให้เจ้าสมควรได้รับการยกย่องเชิดชู ‘เจ้าคือวีรบุรุษในใจเรา’ แทนการขอบคุณ ขอจงรับสิ่งนี้เอาไว้
อย่าได้ถอดออกจากนิ้วเป็นอันขาด” พูดจบล้วงเอาแหวนมรกตกลมเกลี้ยงออกมาให้ผักตบดู
อีกฝ่ายมองด้วยความงุนงง แต่ไม่ได้ถามอะไรไป เขารอองค์ชายพูดต่อให้จบ 

   “นี่คือธำมรงค์มรกตมีความสำคัญต่อเรานัก จงสวมติดนิ้วเอาไว้อย่าได้ถอด มันจักเป็นเกราะกำบังมนตราชั่วร้าย
ตลอดจนศาสตราวุธทุกชนิดให้เจ้าได้ เจ้าเองมิอาจสร้างเกราะกำบังกาย จงสวมธำมรงค์เอาไว้ รับปากเราได้หรือไม่
ว่าเจ้าจักเก็บรักษาตลอดไป” พระองค์กลับย้ำขอคำสัญญาผักตบ สายพระเนตรที่ใช้ทอดมองขณะมีกระแสรับสั่ง
ดูจริงจังเกินกว่าจะเป็นการรับสั่งตามปกติ

   “เออ..สวมแหวนวงนี้เนี่ยนะ” เขารู้สึกเขินสายตาคนให้ พานไม่อยากรับ บรรยากาศแวดล้อมบวกสถานที่
อีกทั้งคำพูดของคนให้ ถึงไม่ใช่การขอแต่งงาน แต่มาเน้นย้ำให้สวมแหวนมันออกไปแนวนั้นกลายๆ

   “เป็นไรไปแล้ว ลังเลอันใดใบหน้าถึงซับสีโลหิต ลำบากใจหรือเจ้า เราเป็นห่วงรู้หรือไม่
ยามรบเพลาคับขันเราเกรงจักมิอาจปกป้องเจ้าได้ทัน หากมีธำมรงค์วงนี้ยังพอคุ้มภัย รับไปเถอะนะ”
พระองค์กลับใช้พระสุรเสียงวิงวอนแทนแล้ว หลังเข้าพระทัยว่าผักตบไม่อยากรับแหวนมรกต
เพราะเขาเล่นเงียบ ยืนหน้าแดงเป็นลูกพลับสุกไปเสียเฉยๆ

   “เฮ้อ! ก็ได้..เดี๋ยวคุณจะพานคิดว่าผมลำบากใจ ความจริงลำบากใจอยู่พอสมควร”
ผักตบตัดบทหยิบแหวนมาสวมปากบ่นไปด้วย เขาตั้งใจให้เจ้าของได้ยิน นิ้วชี้ดันใส่ไม่ลง
นิ้วกลางไม่ต้องพูดถึง นิ้วชี้สวมไม่ได้ประสาอะไรกับนิ้วกลาง ลองนิ้วนางกลับสวมได้พอดี
สำคัญนิ้วนางมือขวาใส่ไม่ได้ แม่เจ้า!..นิ้วนางมือซ้ายคล่องปรือไม่มีติด เหมือนทำมาเพื่อนิ้วนี้เสียอย่างนั้น พอดีเป๊ะ!

   “หึ!..เหมือนจะรู้เนอะ ต้องน้องนางข้างซ้าย” ผักตบคุยกับตัวเองแต่เป็นการพูดออกแนวประชด

   “ถึงกับลำบากใจในการสวมใส่ธำมรงค์ของเราเชียวหรือ”
เจ้าของแหวนมรกตทอดเสียงตัดพ้อ คนฟังยังจับกระแสความรู้สึกได้ชัด

   “เอาน่า..น้อยใจอะไรกันคุณ ผมก็ใส่แล้วไงครับ คนที่สมควรคิดมากคิดเยอะจึงเป็นผม
คุณรู้ไหมขนบธรรมเนียมวัฒนธรรมที่บ้านเมืองผม การรับแหวนคนอื่นมาสวมนิ้วนาง..หมายความว่ายังไง”
ผักตบนิ่วหน้าถามน้ำเสียงติดหงุดหงิดเล็กน้อย เขาหมั่นไส้หนุ่มหล่อตัวโตตรงหน้าที่ดันออกอาการน้อยใจ
ในคำพูดที่ไม่จริงจังของเขาเสียอย่างนั้น

   “เราย่อมมิอาจรู้ได้” พระองค์ยอมรับตรงๆ

   “หมายความขอแต่งงาน..ถ้าคนรับไม่ปฏิเสธแปลว่าตอบรับคำขอ เข้าใจหรือยังทำไมผมถึงอึดอัด”
ผักตบอธิบายอย่างใจเย็น เผื่ออีกฝ่ายจะรับรู้ในความกระอักกระอ่วนของเขา ที่อ้ำอึ้งต่อการรับแหวน

   “เป็นเช่นนั้นดอกหรือ..ย่อมมิต่างธรรมเนียมของเราดอก การมอบของแทนใจให้คนผู้หนึ่ง
แปลว่าผู้ให้ขอมาเป็นคู่วิวาห์ แม้นยังไม่มีพิธีอย่างเป็นทางการ แต่การรับรู้ย่อมทราบกันดีว่า
ฝ่ายที่มอบให้ได้ขอผู้รับสิ่งของเพื่อการวิวาห์ เป็นคู่ชีวิตของเขาเรียบร้อยแล้ว”

   “หา!..คุณอย่าบอก” ผักตบอ้าปากค้าง ละคำพูดในประโยคเอาไว้ ไม่กล้าต่อจนจบ

   “ย่อมเป็นเช่นนั้น” องค์ชายแย้มสรวลชนิดหล่อฉิบหายวายป่วง ถ้าใครเห็นพระพักตร์ยามนี้
แต่ผักตบกลับมองว่าเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์สุดๆ

   “เฮ้ย! ถ้างั้นเอาคืนไปผมไม่รับ คุณวางแผนหลอกล่อผมนะครับ” เขาโวยตั้งท่าถอดแหวนออกจากนิ้ว
ฝ่ายที่ตัวโตกว่ากลับรวบมือเขาเอาไปกุมทั้งสองข้าง บังคับไม่ให้ถอด พร้อมกับสบตาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มพราว
อย่างคนมีความสุข ผักตบไม่รู้สักนิด ว่าแหวนมรกตที่สวมอยู่มันกำลังเปล่งประกายเขียวนวลกว่าปกติ
นั่นเป็นเพราะมันถ่ายทอดความรู้สึกคนใส่สู่เจ้าของที่มอบให้ องค์ยุพราชหนุ่มย่อมรับรู้ได้
ว่าหนุ่มหล่อตรงหน้าตกอยู่ในภาวะลำบากพอดู ในการควบคุมจังหวะการเต้นของก้อนเนื้อที่พวกเขาต่างเรียกว่า ‘หัวใจ’

   “เจ้ามิอาจถอดออกจากนิ้วหากเราไม่อนุญาต แหวนมรกตวงนี้มีพลานุภาพตามที่เราบอกแก่เจ้ามิได้โป้ปด
ให้แหวนคุ้มครองปกป้องเจ้าแทนเราเถิด ส่วนเรื่องยอมรับคำขออภิเษกของเราหรือไม่ ให้เพลาเป็นผู้ตัดสิน
อย่าได้ด่วนผลีผลามปฏิเสธคำขอของเราในตอนนี้ ถึงเพลานั้นเจ้าอาจเปลี่ยนใจ เรามั่นใจแม้นเรามิใช่สตรีงดงามในแผ่นดิน
ที่เจ้าใคร่อยากครอบครอง แต่ถ้าเทียบกับบุรุษแล้ว เราหาได้ด้อยกว่าใคร เช่นนั้นเจ้าควรภูมิใจ
ที่มีพระสวามีสง่างามดังเราเป็นคู่ชีวิต”

   “แค่กๆๆ..บ้าเอร้ย! ชมตัวเองก็เป็น เอาเหอะอยากคิดอยากทำอะไรตามใจ ผมยอมรับคุณหล่อมาก
 แต่อย่าลืมผมก็พอตัวไม่ได้ด้อยกว่าคุณหรอก แล้วทำไมคนหล่อสองคนต้องมาเป็นผัวเมียกันเองครับ
รบกวนช่วยเอาเรื่องนี้เก็บกรุก่อนดีไหม..ประสาทว่ะ!” ประโยคทิ้งทวนที่สองหนุ่มเสวนาร่วมกัน
ก่อนผักตบจะปลีกตัวหนีเข้าห้อง โดยอ้างว่ารู้สึกง่วงแล้ว เหตุผลแท้จริง เขาทนมองหน้าคนอวยตัวเองไม่ไหว
มีอย่างที่ไหนเชียร์ตัวเองให้เขารับเป็นสามี ยอมมาเป็นเมียเขาสิ..จะรับไว้พิจารณา..หึหึ!




มาอัพให้ตามนัดค่ะ  ลงตอนนี้ยังไม่ครบ แค่ 70% จะมาต่ออีกทีตอน 3 ทุ่มนะคะ
เพราะฉากบู๊กำลังปั่นและแก้ไขให้ได้ตามที่ต้องการอยู่ ฉากนี้มีแอ็คชั่นเยอะ ยากพอสมควร
และส่งผลต่อตอนต่อไปเป็นอย่างมาก ดังนั้นอีก 30% รออ่านนิดนึง 3 ทุ่มค่ะ ขอเวลาเกลาเนื้อหานานพอสมควร

ขอบคุณทุกแรงใจแรงเชียร์ที่คอยติดตามผลงานกันมาตลอด ขอบคุณจากใจอีกครั้งนะคะ :กอด1: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 16-01-2014 10:49:06

ขอบคุณค่ะ
รอที่เหลือน้าาาา
บวกเป็ดให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: BP109 ที่ 16-01-2014 11:00:07

ผักตบเอ๊ย เขินก็บอกไปสิว่าเขิน ฮ่าๆ โดนหมั้นเรียบร้อยแบบนี้แล้ว จะรอดมือเจ้าชายม๊าย

ว่าแต่เจ้าชายคะ รีบๆกดผักตบมันได้แล้ว จะได้มีพลังไว้สู้กับเด็กขี้อิจฉาคู่โน้น อีกอย่างเผื่อจะได้มี "ลม+เพลิง" ตัวน้อยๆซะที ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 16-01-2014 11:12:07

มีให้ของแทนใจด้วยเจ้าชาย ><
ถึงจะให้ไว้เพื่อปกป้องผักตบก็เหอะ
รออีก30%นะค้า
คุณลักษณ์สู้ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 16-01-2014 11:18:01

โอ้ แฝดพี่ตีฉิงไม่มี ปจด.
แสดงว่าผักตบเอามดลูกพี่สาวมา อิอิ

เขินอายจนตัวบิดองค์ชายเจ้าเล่ห์
แอบจองผักตบไว้ก่อนล่ะเซ่ ^////^


+1 รอส่วนที่เหลือค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 16-01-2014 11:30:58

 :-[  ให้ของแทนใจแล้วเว้ย........น่ารักกันทั้งคู่เลย  อยากจะเป็นต้นไม้จะได้ฟิน


   รอ  30%  ที่เหลือค่า    +1

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Damon ที่ 16-01-2014 11:32:53

เฮ้อ อยากเห็นเด็กแฝดสองคนเล่นวิ่งไล่จับกันสักที เมื่อไหร่น้ำในวังจะหมดน้อ (เลว+หื่น จริงเรา)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 16-01-2014 11:51:59

ว่องไวกันจริงเลย :-[ จบศึกนี้แล้วแต่งเลยนะ คริๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 16-01-2014 11:52:21

รอจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 16-01-2014 11:59:06

องค์ชายแอลเจ้าเล่ห์นะคะ  เขินแทนน้องผักตบอะ สวมแหวนหมั้นไว้แล้ว
จะปฎิเสธสามีคงยากนะ อิอิ
จะรอตอนบู้ๆนะคะ อยากเห็นผักตบใช้พลังอ่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 16-01-2014 12:01:36

จำเพาะต้องมาเป็นแหวนมรกต
รอฉากบู๊ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 16-01-2014 12:07:18

โห...อยากจะบอกว่าชมตัวเองก็เป็นนะคนเรา แต่ก็นั่นแหละความจริงหล่อจริงอะไรจริงเหอะๆ แต่แอบหมั่นไส้นิดๆนะเนี่ยแถมเจ้าเล่ห์หลอกผักตบอีกแน่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 16-01-2014 12:08:01

ว่าที่พระชายาผักตบ  :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 16-01-2014 12:20:27

กรี๊ดดดดดดด มาแค่นี้เราก็ยิ้มจนปากจะฉีกแล้ว
น่ารักมากค่ะ องค์ชายหวานมาก ผักตบเขินน่าดำน่าแดงแล้วมั้ง ฮ่าๆ
แต่คู่หมั้นฝ่ายไม่ดี(จำชื่อไม่ได้)นี้เป็นคู่แปลกสินะ ฝ่ายชายใช้ผู้ชายบำเรอตัณหา
ส่วนฝ่ายหญิงก็ใช้ผู้หญิง น้องตบกับตบนี้สลับกันที่อวัยวะภายในสินะ ตบมีมดลูกมีประจำเดือน
แต่น้อง หรือ พี่ กลับไม่มีประจำเดือนซะงั้น ปานก็ไม่เหมือนกันใช่ป่ะ ? แต่ใช่ธาตุได้สองธาตุเหมือนกันสินะ
รอตอนต่อไปค่ะ อิอิ :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: แมวอัดกระป๋อง ที่ 16-01-2014 12:53:04

องค์ชาย อ้อนผักตบซะหวานน้ำตาลหกเลย แอร๊ยยยยยยย เขินแทน :-[


บร๊ะ แล้วววว เจ้าหญิงแฝดผักตบเป็นยอดหญิงเหนือหญิงซะด้วย  แต่ยังไงสงครามนี้ก็ไม่อยากให้พี่น้องต้องมาฆ่ากันเลย หวังว่าตอนหลังจะ happy กันได้นะ

อู๊ยยยยยย สนุกรออีก 30% กั๊บ ถ้าแถมอีก 20% เป็น 120%รักตายเลยยยยยย อิอิ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 16-01-2014 13:00:14

 :ling1: น่ารักมากก ให้แหวนแล้วอีกต่างหาก

ผักตบทำใจซะอย่างไงก็ไม่รอดด ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 16-01-2014 13:03:38

แอบหวานตอนท้าย  :-[
นับถือเจ้าชายแห่งสายลมคนนี้ที่ทำให้ผักตบเขินจนหน้าแดงได้  o18

รอส่วนที่เหลือค่ะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: arovera ที่ 16-01-2014 13:18:37

ผักตบ ผักตบ ผักตบ ผักตบ ผักตบ :n1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 16-01-2014 13:20:40

 :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: venuz ที่ 16-01-2014 13:29:22

องค์ชายหลงตัวเองได้น่ารักมาก -,,-

ให้แหวนแล้ว ก็เข้าหอเลยยยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 16-01-2014 13:30:25

อ่าาา .. โดนหลอกขอแต่งงานนี่เอง  :katai2-1: :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 16-01-2014 13:46:46

น้องผักตบกับเจ้าชายแห่งสายลมเค้าน่ารักเนอะ
ฝ่ายศัตรูคนนึงกลายเปงเลสคนนึงกลางเป็นไบ
เพิ่มพลังอำนาจกันลำบากละงานนี้
รอตอนที่เหลือสามทุ่ม :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 16-01-2014 13:54:23

ขอแต่งงานกันแล้ว เย้ ๆๆๆ น้องตบไม่โสดแล้วนะจ้ะ โดนจับจองแล้วน้า
แหม่ องค์ชายวายุภักษ์ ผู้เคร่งขรึม เจ้าเล่ห์ได้ขนาดนี้เชียวรึเนี่ย
อย่างว่าแหละนะ คิดจะพิชิตหัวใจ คนฉลาดหลักแหลมอย่างผักตบไม่ใช่ง่าย ๆ
มันก็ต้องอาศัยเทคนิคกันบ้างล่ะนะ ถึงจะหลอกให้น้องตบสวมแหวนแต่งงาน
แต่ความห่วงใย อยากปกป้องคุ้มครองน้องตบ คนที่หวังเป็นคู่ชีวิต ไม่ใช่เรื่องโกหกนินะ
น้องตบ รับรู้สิ่งนี้ได้น่ะสิ ถึงได้ใจเต้นตึกตักขนาดนี้ หวั่นไหวมากมายแล้วน้าผักตบ  :m1:
อย่างองค์ชายว่า ให้เพลาเป็นตัวตัดสินเถอะนะ อบอุ่น แสนดี จริงใจอย่างองค์ชาย
ไม่นานหรอก ต้องทำให้น้องตบยินยอม รับพระสวามีที่สง่างามองค์นี้เป็นคู่ชีวิตแน่นอน

แล้วก็องค์ชายธรณิน ได้ทั้งหญิงทั้งชาย ส่วนองค์หญิงชลธาร ก็ชอบสาววัยแรกแย้ม
แล้วจะเป็นยังไงต่อไปเนี่ย แต่ที่องค์หญิงชลธาร ชอบสาว ๆ แถมไม่มีปจด.
เพราะผลจากเป็นฝาแฝดกับน้องตบสินะ แต่องค์ชายธรณินนี่ รสนิยมส่วนตัวล้วน ๆ สินะ
แหม่ อย่างนี้ ถ้าพระปิตุลารู้เข้าจะอกแตกตายไหมเนี่ย ผิดแผนไปซะหมด
รอส่วนที่เหลือค่า  ขอบคุณ คุณลักษ์ค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 16-01-2014 14:06:33

 :mew1: :mew1:

รอตอนดึกนะค๊าาาา ^ ^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 16-01-2014 14:11:39

องค์ชายแอบเนียนจองตัวผักตบไว้ก่อน
แต่ผักตบก็เขินเป็นนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 16-01-2014 14:32:57

องค์ชายเจ้าเล่ห์สุด คึคึ ผักตบเอ้ยยย ยอมๆไปเถอะอย่างที่องค์ชายบอก เมียสวยหาได้อีกเยอะ แต่ผัวหล่อขนาดนี้หาไม่ได้แล้วนะ

แล้วยังกันเนี่ย องค์หญิงเล่นเลสซะงั้น ประจำเดือนก็ไม่มี หึหึ



รอสามทุ่มนะคะ บอก คะแนนที่ 2100 ให้แล้วนะคะ ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 16-01-2014 14:42:14

น่ารักกส์อะ   องค์ชาย+ผักตบ  เขินแทนเลย   :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 16-01-2014 14:59:40

เจ้าชายเจ้าเล่ห์มาก :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 16-01-2014 15:16:15

องค์ชายตีมึนอ่ะ โคตรเจ้าเล่เลยย~ :z1:
รอส่วนที่เหลือ รอฉากบู๊ี~ o18

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 16-01-2014 15:22:36

โอ้โหเฮ้ย!มีการให้ของแทนใจกันแล้วองค์ชาย  แล้วก็นะผักตบกะยัยชลธารก็สลับกันหมดคนมีธาตุไฟกลับมีไฟ3ส่วน  ยัยชลธารมีธาตุน้ำกลับมีไฟ7ส่วน  ผู้ชายมีประจำเดือนผู้หญิงไม่มี  ยัยชลธารเป็นชายในร่างหญิงผักตบเป็นหญิงใจชาย  ยัยชลธารเลส ธรณินเกย์  เอาเข้าไปๆดีเหมือนกัน  รอ30%นะคัฟ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 16-01-2014 15:30:07

ผักตบยอมแต่งเหอะ ผัวหล่อนะขอบอก
รออีก 30% นะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 16-01-2014 15:57:48

ที่แท้องชายก็เนียนขอแต่งงานล่วงหน้าสินะ ผักตบหนีไม่พ้นแน่ๆ  :haun4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 16-01-2014 16:12:05

อร๋าย องค์ชายเจ้าเลห์อะ อิอิ ผักตบรับเหอะ ได้สามีเป็นเจ้าชายแถมยังหล่อ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 16-01-2014 16:37:47

อึ้ง.........ที่ทั้งเจ้าหญิงชลธารกับคู่หมั้น(หรือเปล่าหว่า?)ชอบเพศเดียวกันด้วยกันทั้งคู่เลยอ้ะ!!!!!!  o22
อะไรจะลงตัวขนาดน้านนนน55

 :m20:  "เจ้าควรภูมิใจ ที่มีพระสวามีสง่างามดังเราเป็นคู่ชีวิต” แหมๆเจ้าชายช่างกล้าชมตัวเอง555

รอ30%ที่เหลือค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 16-01-2014 16:42:51

ขอบคุณมาก ตอนที่หวานดีจัง

รออ่านส่วนที่เหลือครับ ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 16-01-2014 16:58:51

องค์ชายคงอยากได้ผักตบเป็นภรรยา เจ้าเล่ห์น่าดูทำให้ผักตบยอมสวมแหวน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 16-01-2014 17:32:30

อุ้ย!  แบบนี้เค้าเรียกมัดมือชกหรือเปล่านั่นหน่ะองค์ชาย

แอบดีใจได้อ่านต่ออีกนิดหน่อยอิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 16-01-2014 17:45:09

 :-[ เจ้าชายรุกแล้วมีให้แหวนด้วย >/////<

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 16-01-2014 17:59:06

เรื่องผักตบมีประจำเดือน เคลียร์ ล่ะ

องค์ชายของเราใช่ย่อย รู้จักอ้อน แถมเจ้าเล่ห์อีกแห๊ะ

รออ่านที่เหลือจ้าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 16-01-2014 18:20:30

 :mew3:.....2หนุ่มบ้านนี้น่ารักกันจังเลยยย คิดถึงเพลงนี้ขึ้นมาทันที
"สายลมอะไรนะ ที่พาฉันมา ฉันจึงคืนมา คืนกลับมาในวันเหงา หวนมาที่ตรงนี้ ที่มีเรื่องราว และวันเก่าๆ มีแต่เรา ไม่เคยห่าง ที่นี่มีรัก ผูกพัน และมีคืนวันที่ดีให้ฉันเสมอ สายลมแห่งความรัก นั่นเองพัดมา ฉันจึงคืนมา มาหาเธอ ... ว่ารักเธอ"
เพลงหวานจากคุณฟอร์ด สบชัย
http://www.youtube.com/watch?v=leRZt7jvuFk

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 16-01-2014 18:50:39

เจ้าชาย เจ้าเล่ห์เหมือนกันนะเนี่ย

มีให้แหวนด้วย  o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 16-01-2014 19:04:45

วายุภักดิ์ผักตบจะสู้ไหวไหมนั่น

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 16-01-2014 19:23:32

เนียนนะคะองค์ขายย :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: zatamare ที่ 16-01-2014 20:03:26

อ่านตอนนี้แล้ว ยิ้มมมมมมมม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: GhostWr!ter ที่ 16-01-2014 20:13:22

สุภาพบุรุษก็เจ้าเล่ห์เป็นนะเนี่ย!! :a5:
แอบเอาแหวนมาหมั้นผักตบไว้ก่อนหรือเปล่าอ่ะ? อิอิ
ติดตามต่อไปจ้า...คนเขียน สู้ๆ
 :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 16-01-2014 20:26:46

ร้ายยยยยนะเพคะ  :ruready

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือฟ้ายังมีจักรวาล ที่ 16-01-2014 20:35:12

รอๆๆๆสามทุ่ม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: samanijt ที่ 16-01-2014 20:39:30

รอ อยู่น่ะ เจ้าค้าาา มาต่อด่วนน ค่ะนายท่านนน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 16-01-2014 20:44:18

เอิ่ม เรื่องใครเป็นสามีใครเป็นเมียเนี่ย ไม่ใช่ถึงวันแต่งจริงๆ

ต้องเอาหัวข้อการพิจารณา'ใครเป็นสวามีใคร' ขึ้นมาถกเถียงกันในชั้นศาลหรอกนะ (ฮา)

ผักตบน่ารักอ่าาาาา แหม๋ เขินได้รุนแรงสุดๆ โฮะๆ  :katai3:

ปล.เริ่มคิดว่าเจ้าชายยิ่งอยู่ยิ่งแสดงความเจ้าเล่ห์ออกมาทุกวันๆ (ถ้าไม่เจ้าเล่ห์ก็เอาผักตบไม่อยู่หรอก//ความคิดเจ้าชาย)

 :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Annazang ที่ 16-01-2014 20:46:52

 :-[ รอจ้า
มุ้งมิ้งกันจัง น่าร้ากกก o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 16-01-2014 20:55:56

5555 โดนหลอกใช่ไหมเนี่ย.....เรียกว่าโดนล่อลวงดีกว่า :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 16-01-2014 20:57:10

เจ้าชายร้ายกาจที่สุด 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 16-01-2014 21:07:33

เจ้าชายสุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: - lloJ!จิ้a - ที่ 16-01-2014 21:10:46

รู้สึกแปลกประหลาดกับองค์หญิงชลธารกับองค์ชายธรณิณ ออกแนวฮา  :jul3:

ตอนนี้เจ้าชายหวานแหวว อุ้ยตื่นเต้ลลลลกับการรบ รออยู่นะค้าาา  :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: MarnNoi ที่ 16-01-2014 21:16:55

แอบซุ่มนะจ๊ะองค์ชาย  :z1: :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 16-01-2014 21:46:56

องค์ชายนี่หลงผักตบขึ้นทุกวันแล้วสินะ :z1:
มาหลอกขอแต่งงานผักตบซะงั้น :-[

รอตอนต่อไปอยู่นะ :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 16-01-2014 21:49:21

เพลานี้ก็ล่วงเลยมาแล้ว มารอ ผักตบภรรยาที่หล่อผุดๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 16-01-2014 21:55:50

 :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 16-01-2014 21:58:25

อุแหม่...องค์ชายนี่เนียนเลยนะคะ
ตกลงว่าธาตุทั้งสี่จะมีเพียงผักตบที่จะมีทายาทสินะ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 16-01-2014 21:58:59

 :katai5: :katai5:
ขอหนีไปนอนก่อนน้าาา ... ตื่นมาจะอ่านทันที ?

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 16-01-2014 22:09:47

เขิลวุ้ย  :mew4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 16-01-2014 22:12:58

เห็นตั้งแต่ตอนกลางวันและว่ามาต่อแต่เรายุ่งเพิ่งได้อ่าน เขินแทนผักตบอ่า วายุเจ้าเล่ห์นัก คิๆ  ที่ชลธารชอบผู้หญิงอ่ะถูกแล้วเพราะความเป็นหญิงมาอยู่ที่ผักตบแล้ว อิอิ      ว่าแต่จะมาต่อที่เหลือยังคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 16-01-2014 22:28:06

แหม่ ยอตัวเองก้อได้นะองค์ชาย

มารอผักตบ ผักตบไม่มาข้าจักไม่ยอมนอน  :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 16-01-2014 22:37:56

 :call: :call: :call:
โอมมม.... 30% ที่เหลือจงมาาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 16-01-2014 22:44:53

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 16-01-2014 22:52:36

เข้ามารอให้ผักตบกล่อมก่อนนอน :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 16-01-2014 22:56:55

มาปูเสื่อรอด้วยคนค้าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: แมวอัดกระป๋อง ที่ 16-01-2014 23:05:59

หนังจะฉายแล้วปลุกเก๊าด้วยนะ :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: £.Ma|e¥ ที่ 16-01-2014 23:08:00

มายังเอ่ยยยย รอๆๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 16-01-2014 23:27:23

สงครามทะเลทราย...ศึกเทพมหาธาตุ
Part 11..เผชิญหน้า
30% ใครที่ไม่ได้อ่าน 70% ให้ไปอ่านที่หน้า 28 ก่อนนะคะ




            “ตึง!..ตึงๆๆ!!!..”
เสียงกลองศึกดังสนั่นไปทั่วทะเลทรายกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา เมื่อกองทัพนับแสนประจันหน้ากัน
หลังข้าศึกยกทัพตั้งแนวรบอยู่ห่างกว่ากิโล

   “เป็นอย่างไรเล่า” องค์ชายทรงตรัสถามผักตบ
ที่กำลังตั้งอกตั้งใจเล็งสายตาผ่านเลนส์กล้อง สำรวจกองทัพข้าศึกอย่างละเอียด

   “ชายชราผมขาวประปรายสวมชุดเกราะรูปร่างสูงใหญ่นั่งบนหลังม้าสีน้ำตาลเข้มหน้าตาดุไม่น้อย
ข้างกายซ้ายขวาด้านหนึ่งเป็นสาวงามสวมชุดเกราะอย่างกับทหาร นั่งบนหลังม้าสีขาว
อีกฝั่งเป็นผู้ชายสูงใหญ่ตัวพอกับผมรูปร่างหน้าตาใช้ได้ ที่เหลือเป็นทหาร..พวกเขาชักม้าแถวยาว
กลุ่มหน้ามีโล่กับดาบครบมือ แถวที่สองพลธนูเยอะมาก น่าจะร่วมแสนได้”
   ผักตบรายงานแม่ทัพใหญ่ ทั้งคู่ตั้งกองบัญชาการบนกำแพงเมืองหน้าประตูวัง แวดล้อมพลธนูประจำเชิงเทิน
ด้านล่างกองกำลังทหารราบมีอาวุธโล่กับดาบไม่ต่างฝ่ายตรงข้าม

   “บุรุษชันษาสูงวัยคือพระปิตุลา ซ้ายขวาที่กล่าวมาดรุณีย่อมเป็นองค์หญิงชลธาร ส่วนบุรุษคือโอรสพระปิตุลา
องค์ชายธรณิณ มากันพร้อมตามข้อมูลที่ได้รับไม่ผิดไปจากนี้” ยุพราชหนุ่มทรงตรัสอธิบาย ให้ผักตบรู้ว่าใครเป็นใคร
เขารับฟังนิ่งยังคงซูมภาพดูอยู่ตลอด

   “นั่น! ฝ่ายตรงข้ามส่งทหารถือธงควบม้ามาทางนี้แล้ว” ผักตบรีบแจ้งองค์ชายทราบทันที

   “คงเป็นผู้ส่งสารฃส์น เราจักปล่อยให้เข้ามา” ดำรัสพร้อมชูพระหัตถ์ขึ้น ยังผลให้ทิวธงบนกำแพงโบกสะบัด
ส่งสัญญาณให้กองทัพด้านล่างปล่อยคนส่งสาส์นผ่านเข้ามา ใช้เวลาไม่นานบุคคลดังกล่าว ก็ชักม้าหยุดหน้าประตูวัง
แหงนมองแม่ทัพใหญ่เจ้าของนคร ที่กองทัพพวกเขาประกาศสงคราม ก่อนตะโกนเสียงดังกังวานอย่างฮึกเหิมให้ได้ยินกันทั่ว

   “ข้าคือองครักษ์นามกาวิน รับพระบัญชาพระปิตุลาแม่ทัพใหญ่แห่งเวฬุวรรณนคร พระองค์มีพระประสงค์ให้ข้าส่งสาส์น
ทางวาจาแทนลายลักษณ์อักษร ต่อองค์ชายวายุภักษ์รัชทายาทแห่งไตรคานให้ทรงทราบ  กองทัพเรายกพลมาครั้งนี้
มิหวังให้เกิดการนองเลือด หากท่านสวามิภักดิ์ยอมสงบศึก ยกไตรคานเป็นนครในอาณัติเวฬุวรรณ โดยมิทำการต่อสู้
   พระปิตุลาจักทรงละเว้นชีวิตเหนือหัวอนิละ และบรรดาราชนิกูล ตลอดจนมิเข่นฆ่าล้างผลาญชีวิตพสกนิกร
ขอท่านจงตอบเรามา พระองค์มิทรงให้เพลาในการตัดสินใจ นอกจากให้ข้ากลับไปทูลถวายรายงานทันที”
องครักษ์ผู้นำสาส์นจากข้าศึกนามกาวินกล่าววาจาเสร็จ พระพักตร์คมคายหาได้แสดงอันใดต่อคำข่มขู่
ซึ่งเรียกว่าสาส์นจากผู้ที่รุกรานอธิปไตย พักตร์หล่อเหลากลับสงบเยือกเย็น ผักตบชำเลืองคนข้างกายตลอดเวลา

   “เจ้าจงนำสาส์นเราไป เรามิอาจเป็นเมืองใต้อาณัติของเวฬุวรรณ หากแม่ทัพของเจ้าประสงค์เปิดศึก
แล้วแต่เห็นสมควรเถิด พวกเราไตรคานมิงอมืองอเท้ายอมให้แผ่นดินถูกรุกรานดอก กาลนี้ใช่เราเป็นผู้ก่อสงคราม
ใยพระปิตุลามิถอยทัพกลับ เราเองมิประสงค์ยุ่งเกี่ยวอันใดกับเวฬุวรรณ นี่คือคำตอบจากเรา”
พระองค์ทรงใช้พระสุรเสียงทุ้มเรียบ แต่เต็มไปด้วยพลังอำนาจ บวกกับวรองค์สง่าผ่าเผย
กระทั่งองครักษ์ส่งสาส์นยังต้องชื่นชมในใจ กับความองอาจเยื่องชายชาติบุรุษ ซึ่งเปล่งรัศมีออกมาจากพระวรกาย

   “เช่นนั้นเราจักนำความกราบทูล” พูดจบชักม้าหันหลังกลับควบขับด้วยมือเดียว อีกมือชูธงรบประจำกองทัพ
โบกสะบัดไปกับสายลมที่ปะทะ  ห้อตะบึงม้ากลับสู่กองทัพฝ่ายตน ที่ตั้งขบวนอย่างเป็นระเบียบอยู่ฟากฝั่งเนินทราย
ด้วยความเร็วปานพายุ..สมเป็นองครักษ์ยอดฝีมือ

   “ตกลง..รบกันจนได้” ผักตบเอ่ยถามตรงๆ

   “เจ้าฟังสาส์นที่พระปิตุลาส่งมาแล้ว หรือจักให้เรายอมรับเงื่อนไข”

   “ถามดีๆ ทำไมต้องกวนวะครับ” ผักตบเขม็งตาดุใส่คนตรงหน้า

   “อันใดหรือที่เจ้าเรียกว่ากวน เราไต่ถามเจ้าด้วยความจริงใจดอก” เจอไม้นี้เขารับมือลำบาก เจ้าชายช่างหน้ามึนสุดๆ

   “ช่างเถอะ..พวกเขากำลังทำอะไร องค์หญิงกับองค์ชายที่คุณบอก พากันชักม้าตีคู่เข้ามาในค่ายกลพายุของคุณแล้ว”
องค์ชายพอฟัง มิทรงรอช้ายกเขาสัตว์ที่ใช้แทนกล้องส่อง แต่ผักตบกลับเอามือไปจับไว้ ก่อนขยับเข้าใกล้แล้วเอ่ยกับองค์ชายว่า

   “ดูหน้าจอผมดีกว่า” พูดจบ ยื่นจอกล้องซึ่งตั้งซูมปรับโฟกัสจนได้ศูนย์ เผยภาพบุรุษสตรีที่คุ้นชิน
ยืนม้าตีคู่วาดมือด้วยท่วงท่าคล้ายคลึงกัน

   “เราต้องรับมือแล้ว” พูดจบพระองค์หันกลับดำเนินไปยังพระเก้าอี้ ประทับนั่ง ล้วงฉลองพระองค์หยิบมุกราตรีดำ
ที่เหนือหัวทรงยกให้ดูแลวางในฝ่าพระหัตถ์ซ้าย พร้อมหัตถ์ขวาทรงวาดท่วงท่าเช่นเดียวกับฝ่ายตรงข้าม
มุกราตรีดำพลันเปล่งรัศมีเรืองรองสว่างจ้าแข่งดวงอาทิตย์ พระสุรเสียงทุ้มกังวานดังขึ้นให้ได้ยิน

   “สายลมฟังเรา..สำแดงแสนยานุภาพในบัดดล” สิ้นกระแสรับสั่ง เนินทรายตรงแนวเขต
ฝุ่นทรายม้วนตลบคละคลุ้งปลิวว่อนจนมองไม่เห็นทัศนียภาพ เสียงลมอึงอลทั่วอาณาบริเวณ
ผักตบมองพลังเหนือธรรมชาติ ที่มีจุดกำเนิดจากบุคคลใกล้ตัวพานอดทึ่งไม่ได้

แม้จะเคยประสบด้วยตัวเอง แต่ความรุนแรงหนักหน่วงต่างกับภาพตรงหน้าสิ้นเชิง เหมือนทอร์นาโดขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้น
น่าแปลกที่ไม่ส่งผลมายังพวกเขาหรือกระโจมพลเรือน ซึ่งได้รับคำสั่งให้หลบอยู่ภายใน ห้ามออกมาด้านนอกเป็นอันขาด
พสกนิกรต่างรับรู้อันตรายไม่มีใครดื้อดึง  นอกจากมีบ้างที่แอบแง้มกระโจม ลอบติดตามเหตุการณ์เอาเอง

   “หึหึ!!..วายุภักษ์..แม้นเจ้ามีมหาธาตุวายุ หาใช่คู่มือที่จะต่อกรกับชลธารและธรณิณได้ จงยอมศิโรราบเสียเถิด
มิเช่นนั้นเจ้ากับผู้คนจักต้องล้มตายดุจธุลี..หึหึ!” สุรเสียงสะท้านเตือน เขย่าขวัญสั่นประสาทคนฟังเป็นอย่างยิ่ง
ผักตบที่ว่าใจแข็งยังเสียวสันหลัง ซุ่มเสียงดังทั่วบริเวณ เปรียบกับใช้เครื่องขยายเสียงก็ว่าได้
แต่พลังอำนาจนี่สิที่ทำเอาขนลุกตาม

   “ข้ามิอาจทำตามประสงค์ท่าน แม้นชีพวายก็ขอตายเยื่องนักรบ มิยอมก้มหัวให้ทรราช
ซึ่งฝักใฝ่ในอำนาจ ช่วงชิงหาญหักอย่างไร้คุณธรรม”
   แล้วผักตบก็ตาเบิกกว้างจ้องคนที่อยู่ใกล้ ดันขยับฝีปากเอ่ยคำพูดแต่ไหงเสียงที่ควรได้ยินใกล้
กลับสะท้อนสะเทือนดังไปทั่วบริเวณไม่ต่างกับซุ่มเสียงลึกลับก่อนหน้า หรือพวกเขาใช้เวทย์มนต์พลังของเทพมหาธาตุทำ
น่าแปลกที่พระปิตุลาเก่งกาจได้ถึงขนาดนี้

   “ค่ายกลพายุดำทะเลทรายของเจ้ามีพิษสงเพียงเท่านี้ จงประจักษ์แจ้งเสียบัดนี้ บุรุษผู้โอหังไม่สำนึกตน”
เสียงดังกล่าวกังวานตอบโต้กลับมา ขณะนั้นลมพายุที่หอบเม็ดทรายปลิวว่อนจนดูน่ากลัว
กำลังเกิดการเปลี่ยนแปลง เมื่อคลื่นน้ำขนาดใหญ่ม้วนดูดกลืนเม็ดทรายเหล่านั้นหมด

   “ครืนนน!..ครืนนน!!” ภาพที่เห็นไกลตาไม่ชัดเท่ามองผ่านกล้อง ผักตบจ้องหนึ่งชายหนึ่งหญิงบนหลังม้าเด่นสง่า
มีรัศมีสีฟ้ากับสีน้ำตาลครอบร่างพวกเขาเหมือนอยู่ในลูกโป่ง สีหน้าท่าทางไม่วิตกทุกข์ร้อนต่อเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยซ้ำ

   “วารีข้าจงทำลายวายุให้สิ้นซาก”

“ธรณีฟังข้า..สะกดกรวดทรายทั้งหมดอย่าได้เคลื่อนไหว” ซุ่มเสียงหญิงชายดังสลับกัน
สร้างความตื่นตระหนกให้บรรดาทหารไตรคานพากันหน้าซีดปากสั่นเป็นแถว คลื่นน้ำก่อตัวเป็นกำแพงสูงดุจสึนามิซัดเข้าฝั่ง
 กำลังม้วนกลืนทอร์นาโดลูกใหญ่ พร้อมกับฝุ่นทรายที่ปลิวคละคลุ้งบดบังทัศนียภาพ กลับสงบนิ่งไม่เห็นแม้แต่ละออง
สำคัญภาพตรงหน้าคลื่นน้ำไม่เพียงแต่หยุดลมพายุ มันกำลังเคลื่อนใกล้เข้าแนวเขตที่ผักตบฝังระเบิดไว้
ห่างไม่ถึงยี่สิบเมตรแล้วด้วย

   “เฮ้ย! งานเข้า..ขืนให้แถวนั้นเปียก ระเบิดด้านแน่” เขาอุทานขึ้นแต่พอหันกลับมาที่องค์ชายวายุภักษ์
ต้องตกใจเป็นสองเท่า คนที่ตั้งใจขอคำปรึกษา พระพักตร์ซีดเผือดเหงื่อผุดไรพระเกศา
พระโขนงเข้มขมวดมุ่นขบริมโอษฐ์เน้นจนน่ากลัว เหมือนแบกรับความลำบากอย่างเต็มเหนี่ยว

   “คุณเป็นอะไร..ไหวไหม” ผักตบปรี่เข้าไปถาม ชั่วพริบตาเจ้าชายที่ดูปกติ เหมือนจะโดนลมจับไปเสียอย่างนั้น
ดวงเนตรคมลืมขึ้นมอง ดูอ่อนล้าอย่างเห็นได้ชัด ดำรัสทุ้มอย่างแข็งพระทัย รับสั่งขึ้นมาว่า

   “เราต้านพลังพวกเขาไม่ไหว แรงกดดันหนักหนากว่าที่คิดไว้นัก  แม้นมีมุกราตรียังห่างอยู่ มินานเราคงหมดแรง”
ไม่คิดว่าคนเก่งยอมรับออกมาตรงๆ ผักตบเป็นฝ่ายคิ้วผูกโบบ้างแล้วทีนี้ สงครามเริ่มได้ไม่ทันไร ดูท่ารับมือลำบากแล้ว
เขาไม่รอฟังยุพราชหนุ่มบัญชาการรบยังไงต่อ เมื่อเห็นหัตถ์ซ้ายที่มีมุกราตรีดำเปล่งรัศมีขาวสั่นระริก
รัศมีแรงกล้าในตอนแรกเริ่มหม่นแสงลง เจ้าชายหนุ่มหายพระทัยถี่เหมือนคนออกกำลังกายหนัก
นี่ล่ะมั้งที่ใช้พลังชีวิตเข้าห้ำหั่น เมื่อพลังด้อยกว่าเลยตกที่นั่งลำบากอย่างที่เห็น

   “กลกะลา..คุณอพยพคนเข้าประตูวังให้หมด” ผักตบสั่งองครักษ์คู่กายรัชทายาทไตรคานเสียเลย
รอองค์ชายไม่ทันการแน่ ฝ่ายถูกเอ่ยชื่อมองตอบเขานิ่ง แต่เมื่อนายเหนือหัวไม่รับสั่งอันใด
ก็รีบยกมือชูให้สัญลักษณ์กับแม่ทัพด้านล่าง อีกฝ่ายพอเห็นสัญญาณ เสียงเป่าเขาสัตว์ก็ดังยาว

   “แปร๋นนนนนน!!!!...แปร๋นนนนน!!!!!...แปร๋นนนนน!!!!” พลเรือนที่อยู่ในกระโจมต่างหอบลูกจูงหลานแทบไม่ต้องเรียก
พากันวิ่งมายังประตูวังซึ่งทหารคอยจัดระเบียบไม่มีชุลมุน ดีที่ได้ซักซ้อมทำความเข้าใจกันก่อน เมื่อเห็นเป็นไปตามที่ต้องการ
 ผักตบมองผ่านเลนส์กล้อง สังเกตดูคลื่นน้ำยักแย่ยักยันกับกำแพงไร้สภาพ องค์ชายวายุภักษ์เคยบอกให้ฟัง
คือเกราะมหาธาตุที่ปกป้องอาณาเขต มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น เป็นกำแพงล่องหนเหมือนโดมแก้วครอบเอาไว้
แต่คลื่นน้ำขนาดใหญ่ก็ยันสู้ เหลียวดูเจ้าของเกราะกับสั่นเป็นเจ้าเข้าเหงื่อกาบไหลโชก..พระพักตร์ซีดเผือด

   “คุณ..ถอนเกราะมาคุ้มกันแค่วังหลวงก็พอ ร่นพื้นที่ให้แคบลง” ผักตบแนะ องค์ชายพยักพระพักตร์รับ
ก่อนดึงลมหายพระทัยเฮือกใหญ่ วาดมือไปมาคลื่นน้ำลูกใหญ่เริ่มกระดอนถอย จังหวะนั้นผักตบไม่เสียเวลา
ยกปืนพกสั้นชูสุดแขนแล้วสับไก

   “เปรี้ยง!” เสียงปืนดังก้อง ยังความแปลกใจให้พระปิตุลาที่ได้ยินเต็มสองหู แม้ระยะห่างมีไม่น้อย
องค์ชายองค์หญิงที่กำลังต่อสู้ด้วยพลังจากมหาธาตุก็เช่นกัน พลธนูบนกำแพงวังต่างง้างคันศรของธนูไฟลุกโชน
เรียงหน้ากระดานกว่าห้าสิบนาย พร้อมยิงรอเพียงคำสั่ง

   “ยิงจุดแรก” เสียงผักตบตะโกนลั่น ธนูชุดแรกปล่อยออกจากคัน
พุ่งตรงเป้าอย่างแม่นยำ ยังจุดที่มีธงปักเป็นสัญลักษณ์

   “พรึ่บ!..แชดด!!” ไฟลุกทันที ก่อนจะวิ่งตามสายชนวน ทันใดเสียงระเบิดดังกัมปนาทจนหูอื้อ
ถึงขั้นทัพข้าศึกแตกตื่นยกมือปิดหูจ้าละหวั่น ดังยิ่งกว่าเสียงคลื่นน้ำที่หายไปแล้ว

   “บรึ้มมมมมม!!!!” เสียงของระเบิดที่ฝังในหลุมทราย

   “ถอย...ทัพ!..ตึงๆๆ!!”  เสียงกลองข้าศึกสั่งถอยทัพหลังพระปิตุลามีพระบัญชา ม้าทรงสีน้ำตาลเข้มยังแตกตื่น
ถึงกับยกขาคู่ร้องเสียงหลง ใช่มีม้าทรงส่วนพระองค์เท่านั้น แม้แต่ม้าของเหล่าทหารก็ไม่ต่างกัน

   “ฮี้ๆๆๆ!!!” กลายเป็นโกลาหลแล้ว เมื่อต้องควบคุมความแตกตื่นของพาหนะคู่ชีพที่ใช้ในสงคราม
สัตว์เหล่านี้ไม่ตื่นพลังธรรมชาติ เพราะพวกมันไม่ได้สัมผัสรู้

คู่ต่อสู้ต่างปกป้องด้วยเกราะมหาธาตุให้พลพรรค เช่นเดียวกับฝั่งของผักตบที่ไม่ได้รับรู้ถึงพลังนอกจากภาพที่เห็น
ยกเว้นคนแบกรับคือผู้ใช้พลังอย่างองค์ชายวายุภักษ์รับไปเต็มๆ แต่ระเบิดมีทั้งสะเก็ด เสียงดังสนั่น
 กลิ่นเขม่าดินปืนแตกกระจายฟุ้งตลบ ยิ่งกว่าเสียงฟ้าผ่า ม้าย่อมแตกตื่นเป็นธรรมดา...

   “เจ้าใช้ศาตราวุธใด” เสียงดังผ่านอากาศของพระปิตุลา ผักตบได้แต่มุ่นคิ้ว ยังดีที่องค์ชายวายุภักษ์
ซึ่งประทับพระเก้าอี้เริ่มมีสีพระพักตร์ดีขึ้นมาแล้ว หลังอีกฝ่ายถอยร่นไม่เป็นขบวน ลดพลังกดดันพระองค์ลงไป

   “คุณรู้สึกยังไงบ้าง” เขาห่วงหนุ่มตัวโตจริงๆ

   “เราไม่เป็นไร ดีที่เจ้าทำศัตรูหวั่นวิตก สั่งถอยทัพกว่าห้าสิบก้าว”

   “แก้ไขเหตุการณ์เฉพาะหน้า ผมไม่แน่ใจระเบิดจะหยุดพวกเขาได้ ถ้าหากเขาใช้เกราะล่ะก็”
ผักตบตระหนักในข้อเท็จจริงของอานุภาพพลังเหนือธรรมชาติ ที่อีกฝ่ายไม่ผลีผลาม
เพราะยังไม่รู้เขาใช้อาวุธอะไรเสียมากกว่า จึงตั้งตัวยังไม่ติด

   “หึ่งๆๆๆ!!!” ฝูงแมลงบินว่อนเต็มท้องฟ้า ดำพรึ่บไปหมด

   “ตัวอะไรกันอีก บินตรงมาทางนี้ด้วย” ผักตบถามขึ้นทันที

   “ผึ้งทะเลทรายพิษเหล็กในร้ายกาจนัก ผู้ใดถูกต่อยอาจบาดเจ็บล้มตายได้ ย่อมเป็นฝีมือเวทย์มนต์พระปิตุลา
ที่สามารถเรียกผึ้งเหล่านี้มาโจมตีพวกเรา” องค์ยุพราชหนุ่มทรงประทับยืน ค่อยย่างพระบาทตีคู่ผักตบ 
หลังไม่ต้องใช้พลังรับมือองค์หญิงและองค์ชายคู่กรณี อีกฝ่ายเองก็รอดูเชิงพระองค์อยู่เช่นกัน

   “เราจะรับมือยังไง ผึ้งบินบนฟ้า เอาอะไรไปจัดการมัน"

   “เจ้าไม่ต้องกังวล เราจัดการเอง” รับสั่งเสร็จทรงวาดหัตถ์เรียกวายุธาตุในทันที

   “สายลมฟังเรา ทำลายฝูงผึ้งให้พินาศ” สิ้นพระสุรเสียงพายุพลันก่อตัวหมุนควงเป็นเกลียวสว่าน
พุ่งเข้าหากองทัพผึ้งที่บินมายังกำแพงวัง ยังไม่ทันได้ทำลายพวกมัน กลับมีกำแพงน้ำแข็งเข้าสกัดสายลมเสียก่อน

   “แย่แล้ว..ข้าศึกป้องกันได้” ผักตบอุทานขึ้นเบาๆ

   “อย่าวิตก ผึ้งเหล่านั้นมิสามารถฝ่าเกราะมหาธาตุเข้ามาดอก” พระองค์ยังทรงรับสั่งให้เขาสบายใจ
ฝูงผึ้งพอบินมาถึงแนวกำแพง ก็บินวนบริเวณนั้นไม่สามารถบินเข้ามาได้ เหมือนพวกมันเจอผนังที่มองไม่เห็นกั้นเอาไว้
ส่วนลมพายุกับกำแพงน้ำแข็งค่อยสลายไปหลังปะทะกัน

แต่ตอนนี้ดันมีลูกไฟดวงใหญ่ ซัดพุ่งเข้ามายังเกราะมหาธาตุ เนินทรายก็ม้วนตัวยกเคลื่อนเข้าโจมตีประสานกันด้วย
งานนี้พอเกิดการปะทะ ยุพราชหนุ่มถึงกับเซถลาเหมือนนกปีกหักเกือบล้ม โชคดีผักตบพุ่งเข้าไปพยุงเอาไว้ทัน
ไม่อย่างนั้นมีหวังหล่นจากกำแพงวังเป็นแน่

   “เฮ้ย!..เป็นอะไรไป” ถามหลังรวบกอดวรกายใหญ่โตเต็มกำลัง
แม้จะรู้สึกหนักไม่น้อยแต่ก็ยังพอไหว รอจนกลกะลาเข้ามาช่วยอีกแรง

   “แค่กๆ..เรายังไหว” พระดำรัสยืนยัน แต่มุมโอษฐ์กลับมีโลหิตไหลซึมออกมาแล้ว

   “แย่แล้ว คุณเลือดออก” ผักตบไม่รอช้าพยุงองค์ชายมาประทับนั่ง
สีพระพักตร์เผือดซีดกว่าเดิม เหงื่อผุดซึมทั่ววงพักตร์ อาการหายพระทัยหนักหน่วงจนรับรู้ได้

   “ไม่เป็นไร..เราทนไหว” พระองค์ยังพยายามทำให้เขาสบายใจ

   “ไม่ไหวหรอก คุณกำลังแย่” หนุ่มยุคไฮเทคตัดบทคนดื้อเสียเอง ตอนนี้ฝูงผึ้งเล็ดลอดเข้ามาได้แล้ว
ทหารโดนทำร้ายแตกฮือไม่เป็นขบวน พากันปัดป้องชุลมุน สร้างความอลหม่านไปหมด
แม้แต่บนกำแพงวังก็เริ่มอยู่นิ่งไม่ไหว แปลกที่ผึ้งเหล่านั้นเข้าใกล้ผักตบไม่ได้ ทั้งที่รอบข้างกำลังปัดไล่วุ่นวายไปหมด

   “ไม่ต้องแปลกใจ แหวนมรกตที่เจ้าสวมช่วยป้องกันไว้”
องค์ชายเป็นผู้ไขข้อข้องใจให้ ไม่รอช้าเขารีบยิงปืนให้สัญญาณพลธนูในทันที

   “เปรี้ยง!..เปรี้ยง!...ยิงธนู” พร้อมตะโกนสั่ง พลธนูที่แตกแถวพอได้ยินยอมฝืนสังขารง้างคันศร
ยิงธนูไฟจุดชนวนระเบิด จุดพร้อมกันสิบลูก เสียงดังสนั่น แรงระเบิดส่งผลให้เขม่าควันคละคลุ้ง
เปลวไฟลุกไหม้ไปทั่ว ฝุ่นทรายปลิวว่อน ม้าศึกแตกตื่นยกกีบเท้าสลัดทหารบนหลังร่วงตกระนาว

ฝูงผึ้งก็เป็นด้วย พวกมันคงตกใจหรือหูแตกก็ไม่อาจรู้ ร่วงกราวลงพื้นกลายเป็นผึ้งปีกหัก
นอนตายระเนระนาดดำพรืดไปหมด เป็นอันว่าระเบิดของผักตบหยุดฝูงผึ้งไว้ได้ แถมส่งผลให้ม้าศึกศัตรู
ที่ดันไม่มีอุปกรณ์ปิดหูเหมือนทางฝั่งไตรคาน พลอยตกใจพยศกันเป็นว่าเล่น

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #P.28
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 16-01-2014 23:28:19

-  2  -




   “อาวุธระเบิดของเจ้าได้ผลยิ่ง” องค์ชายชมด้วยสภาพหมดแรง

   “งานหนักพอสมควร” ผักตบยอมรับ นี่ขนาดยังไม่ได้ปะทะ ข้าศึกยังร้ายกาจได้ขนาดนี้

   “พระปิตุลา..เสียงระเบิดกัมปนาททำขวัญเหล่าทหารสูญเสียนัก ม้าศึกล้วนตกใจกันใหญ่ ข้าเห็นควรจัดการขั้นเด็ดขาด”
องค์หญิงชลธารตรัสขึ้น พระพักตร์พริ้มเพรางดงามเต็มไปด้วยหยดเหงื่อ พระองค์ทรงใช้พระกำลังไปไม่น้อย
ในการรับมือองค์ชายวายุภักษ์ หาใช่สบายวรองค์แต่อย่างใด องค์ชายธรณิณก็เช่นเดียวกัน

   “เราทำลายเกราะมหาธาตุ ยกทัพบุกตะลุย อย่าได้ยืดเยื้ออันใด
ระเบิดพวกนั้น ข้ากับหญิงธารพอจะกำบัง นำพาทหารบุกถึงกำแพงวังได้” องค์ชายธรณิณรับสั่งขึ้นบ้าง

   “เช่นนั้นอย่ารอช้า นำทัพบุกประชิด” สิ้นพระบัญชา เสียงกลองรบดังลั่นทั่วบริเวณ
พร้อมขบวนม้าศึกกองทัพทหารที่เริ่มควบคุมการพยศของพวกมันได้แล้ว
ควบตะบึงโดยมีสองผู้ถือครองเทพมหาธาตุห้อนำขบวน  พวกเขาได้ใช้พลังสร้างเกราะมหาธาตุ
กำบังกองทัพทะยานบุกเข้ามา

   “พวกเขายกพลบุกแล้วพะยะค่ะ” กลกะลาถวายรายงาน เมื่อธงศึกปลิวไสวบ่งบอกการเริ่มต้นของสงครามที่แท้จริง

   “ถ้างั้นชิมระเบิดกันหน่อยพวก” ผักตบพูด ก่อนยิงปืนให้สัญญาณพลธนูจุดชนวนระเบิดที่เหลือ
ระเบิดสิบกว่าลูกจุดไล่เลี่ยกันฝุ่นทรายฟุ้งตลบอบอวลแทบไม่เห็นอะไร น่าแปลกเสียงกีบเท้าม้ายังไม่ยอมหยุด
พอเขม่าควันจางลง ก็เห็นกองทัพข้าศึกดาหน้าเรียงเข้ามาอย่างหนาแน่น
แนวกระโจมพลเรือนถูกกีบเท้าม้าเหยียบย่ำจนไม่เหลือซาก

   “ระเบิดหยุดพวกเขาไม่ได้..จุดที่เหลือให้หมด” สิ้นคำสั่งพลธนูจุดชนวนระเบิดใกล้กำแพงวัง
แต่แรงระเบิดไม่ส่งผลกองทัพฝ่ายไตรคาน เกิดระเบิดต่อเนื่องยี่สิบกว่าลูก คราวนี้ส่งผลให้กองกำลังข้าศึกล้มตายแล้ว
เพราะเกราะมหาธาตุที่ใช้พลังคุ้มครองเริ่มอ่อนแรงลง เมื่อต้านรับระเบิดกว่ายี่สิบลูกต่อเนื่อง
ย่อมหนักหนาเหมือนรับมือองค์ชายวายุภักษ์ ที่ยังมีพลังสดใหม่อยู่เลยก็ว่าได้
สองผู้ถือครองมหาธาตุพลันชะงักหยุดทัพประจันหน้า ห่างออกไปไม่ถึงสามสิบเมตร
ด้วยพระอาการหายพระทัยหอบหนักกันทีเดียว สองฝ่ายผู้ถือครองเทพมหาธาตุต่างบอบช้ำ
แม้องค์ชายวายุภักษ์จะสาหัสกว่ามาก แต่องค์หญิงธารกับองค์ชายธรก็ไม่ได้ดีกว่าเท่าไหร่

“เกราะมหาธาตุของเจ้าถูกเราทำลายแล้ว..วายุภักษ์” ดำรัสขององค์หญิงธารตะโกนข่มขู่
ผักตบที่ไม่เหลือแผนอะไร ใช้ไปจนหมดแม้แต่แผนสำรอง กำลังระดมสมองอย่างหนัก
นึกถึงประวัติศาสตร์ที่เคยเรียน เกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ไทย
ทรงใช้ปฏิภาณไหวพริบในการรบชนะพม่า เช่นสมเด็จพระนเรศวรมหาราช..

“เจ้าใช่จักดีกว่าเราชลธาร..ทหารเจ้าล้มตายไม่น้อย กองทัพข้ายังมิมีผู้ใดสูญเสีย”
องค์ชายวายุภักษ์ฝืนพระวรกายยืนอย่างสง่า ทั้งที่แทบทรงกายไม่ไหว แต่ไม่ยอมแสดงความอ่อนแอให้ศัตรูล่วงรู้

“กระนั้นหรือ..แม้นข้ากับหญิงธารหมดพลังอยู่มากโข เหลือกองกำลังทหารเพียงครึ่ง
คาดว่ายังสามารถเอาชนะกองทัพเจ้าได้” องค์ชายธรณิณรับสั่งด้วยพระสุรเสียงมั่นพระทัยยิ่ง

“โอรสข้ากล่าวไม่ผิดหรอกวายุภักษ์ เจ้ายังหนุ่มนักใยต้องมาตายเสียก่อนวัยอันควร มิห่วงบิดามารดา
รวมถึงเชื้อพระวงศ์พระญาติเจ้าหรือ ยอมแพ้เสียแต่โดยดี ข้ารับปากมิปลิดชีพผู้ใด เพียงเจ้ารับเงื่อนไขสองข้อ”
พระปิตุลาควบม้าตามมาสมทบ พร้อมองครักษ์ติดตามกว่ายี่สิบนาย ตรัสแทรกขึ้นมาทันที

“ลองบอกมาฟังดู” องค์ชายวายุภักษ์ทรงถ่วงเวลาให้ได้มากที่สุด หลังแอบส่งสัญญาณให้กลกะลา
เตรียมสู้ศึกร่วมกับแม่ทัพนายกอง ที่ตั้งท่าพร้อมรบเต็มที่ ไม่มีใครแสดงท่าทีขลาดกลัวแม้แต่น้อย

“ข้อแรก..มอบมุกราตรีดำที่เจ้าครอบครองเป็นของกำนัล ข้อสอง..มอบบุรุษหนุ่มผู้ที่ยืนข้างกายเจ้าแก่ข้า
หากเจ้ารับเงื่อนไข ข้าจักนำกองทัพกลับเวฬุวรรณ ไม่ทำลายบ้านเมืองของเจ้า ตกลงหรือไม่”
องค์ชายธรณิณและองค์หญิงชลธาร หลังฟังข้อเสนอพระปิตุลาถึงกับหันมองพระองค์อึ้ง 
แต่ไม่ได้เอ่ยถามอันใด ทรงเก็บงำความสงสัยไว้ในพระทัย

“มุกราตรีดำเป็นสมบัติคู่บ้านคู่เมืองไตรคาน มอบแก่ท่านใยมิใช่ยกไตรคานให้เล่า ส่วนบุรุษที่ท่านกล่าวถึงคือสหายรักข้า
ผู้ทรยศหักหลังสหายใยกล้ายืนหยัดอีกต่อไป” พระองค์ทรงดำรัสด้วยพระพักตร์แน่วแน่ ไม่มีวูบไหวในสายพระเนตรให้เห็น
คำตอบที่เปล่งจากพระโอษฐ์ กลับกระแทกหัวใจผักตบไปเต็มๆ พระสุรเสียงทุ้มสะท้อนก้องในหัวเขา
กับประโยคไม่ทรยศหักหลังสหายรัก เขากลายเป็นคนสำคัญของคนผู้นี้ไปแล้ว ถึงกล้าเสี่ยงแลกกับบ้านเมือง
ที่ตกอยู่ในภาวะเป็นรองเห็นๆ ด้วยพื้นเพนิสัยผักตบไม่ใช่คนยอมคน สำคัญเขาไม่ชอบถูกรังแกเป็นทุนอยู่แล้ว

“เช่นนั้นเจ้าคงเตรียมใจรับการหลั่งโลหิต นองแผ่นดินไตรคาน” พระปิตุลากล่าวปิดท้ายด้วยสุรเสียงกร้าวติดโมโหไม่น้อย
ทรงไม่คิดว่าบุรุษรุ่นลูกจะโอหังถึงเพียงนี้ ความตายรออยู่เบื้องหน้ายังไม่ยอมอ่อน ถึงจะนึกชมในความกล้าหาญ
แต่กลับสมเพชในความโง่ที่เสียสละไม่เกิดประโยชน์  พานนึกหมิ่นในพระทัยไปพร้อมกัน

“เดี๋ยวก่อน!” อยู่ๆ ผักตบก็ตะโกนเสียงดัง ไม่ขออนุญาตใคร

“เจ้ามีอันใดจักกล่าว” พระปิตุลารับสั่งถามด้วยน้ำเสียงข่มในที

“มีคำพูดที่ผมเคยได้ยิน ผู้นำระดับกษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ คุณยึดถือมากแค่ไหนครับ”
ผักตบเอ่ยถามอีกฝ่าย ท่าทางอมยิ้มมุมปากอย่างหยามนิดๆ แม้พระปิตุลาจะทรงทอดเนตรเห็น
รวมถึงองค์หญิงองค์ชายทั้งสองก็ด้วย ต่างฉายพระเนตรไม่พอใจในกิริยาของผักตบอย่างเปิดเผย
แต่ไม่มีใครขัดการเสวนาระหว่างผู้อาวุโสกับบุรุษคราวลูกอย่างใด ยังรอชมเหมือนกับเหล่าทหารสองฝ่าย

“เราย่อมรักษาสัจจะ เจ้ามีอันใดต่อรอง”
พระปิตุลาพระทัยเย็นรับสั่งถามอย่างผู้มีน้ำพระทัยกว้าง ให้โอกาสศัตรูที่กำลังจนตรอก

“โอ้! เป็นพระมหากรุณายิ่ง ถ้างั้นผมมีข้อเสนอ เรามาพนันกันดีกว่าไหม ลองดูสักสามข้อ
ถ้าหากคุณชนะผมยอมไปกับคุณ ถ้าคุณแพ้ต้องยอมถอยทัพ จากนี้ 1 ปี ห้ามกลับมารุกรานก่อสงครามอีก
ยกเว้นพ้นหนึ่งปีไปแล้วค่อยว่ากัน..ทำได้หรือเปล่า” ผักตบตั้งเงื่อนไขขึ้นแทน

“หึหึ! เจ้าคิดว่าจักชนะ ต่อให้เจ้าถือครองเทพมหาธาตุ แต่ข้ากลับล่วงรู้ความลับ เจ้ามิอาจเรียกใช้มหาธาตุในกาย
เรื่องนี้ย่อมเป็นความจริง มิเช่นนั้นป่านนี้เจ้าคงช่วยวายุภักษ์รับมือชลธารกับธรณิณ ไม่ปล่อยคนของพวกเจ้าบาดเจ็บดอก”
ผักตบนิ่วหน้าหลังได้ยินคำว่าบาดเจ็บ เขาแอบลอบชำเลืองคนข้างกายที่ยังคงยืนนิ่ง อีกฝ่ายส่ายพักตร์ปฏิเสธ
เพื่อไม่ให้ผักตบกังวลใจ แม้วาจาพระปิตุลาเป็นความจริง พระองค์กำลังฝืนสังขารหยัดยืนพระวรกาย
ไม่ยอมล้มลงอย่างใช้ความอดทนสุดๆ ผักตบเห็นแบบนั้นก็หันมาประจันหน้าพระปิตุลา ซึ่งประทับบนหลังม้า
เงยพักตร์ตอบโต้อย่างผู้ถือไพ่เหนือกว่า โดยทำตามความตั้งใจเดิมที่วางแผนในหัว
มีความมั่นใจว่าเขาทำได้ แม้จะห่วงเจ้าชายก็เถอะ

“การพนันแบ่งเป็น 3 ข้อ ฝ่ายใดชนะ 2 ก่อนถือว่าชนะตกลงไหมท่านปิ..ตุ๊ด..ลา”
ผักตบเน้นทีละคำ แต่พวกที่ได้ยินคงไม่รู้ความหมาย กลับเข้าใจว่าผักตบพูดสำเนียงเพี้ยน เพราะเป็นคนต่างดินแดน

“ย่อมได้ เจ้าบอกวิธีเดิมพันเถิด จักทำเยื่องไร” พระองค์เองก็มั่นพระทัยไม่ว่าจะด้วยเล่ห์กล
มนต์คาถาหรือกองทัพ ด้านเพลงอาวุธ ย่อมเอาชนะได้แน่ มีหรือจะพ่ายแพ้แก่ทารกหนุ่มรุ่นลูก

“ถ้างั้นมาพนันกัน ข้อแรกให้คุณทายปริศนา ถ้าทายถูกคุณชนะ แต่ถ้าผิดคุณแพ้ ใช้สักขีพยานคือเหล่าทหารทั้งกองทัพ
ย่อมไม่มีใครตุกติกต่อการเดิมพันครั้งนี้ได้” พระปิตุลาแอบเยาะเย้ยในพระทัย หลังฟังเงื่อนไขข้อแรกของผักตบ
ทั่วทั้งแผ่นดินมีอันใดที่พระองค์ไม่ล่วงรู้ ต่อให้ปริศนายากแค่ไหนพระองค์ย่อมไขความลับแตก
หรือถ้าผักตบจะยกปริศนาจากดินแดนที่จากมา ก็ทรงคัดค้านได้เพราะมิมีส่วนเกี่ยวข้องยังดินแดนนี้
จึงได้รับปากแทบไม่เสียเวลาคิด

“เชิญเจ้าทายปริศนามาเถิด” พระองค์รับสั่ง นัยน์ตาเหยี่ยวจ้องเขม็งผักตบเห็นแล้วไม่ชอบเอาดื้อๆ
แต่ก็ไม่แสดงท่าทีให้อีกฝ่ายรู้ว่าเขาคิดยังไง กลับหันไปสั่งกลกะลาแทน

“คุณสามารถเจาะรูเก้าอี้ 5 รูได้ไหม” ชี้ที่เก้าอี้ประทับขององค์ชายหน้าตาเฉย
กลกะลามึนไปครู่ พอองค์ชายพยักพระพักตร์ก็จำต้องรับคำ

“ขอรับ” ค้อมศีรษะน้อมรับไปด้วย

“เช่นนั้นเจาะเดี๋ยวนี้ ขอด่วนนะ” ทันทีที่พูดจบ เก้าอี้ก็กลายเป็นเบาะกลวงโบ๋
ด้วยมีรูกว้างขนาดฝาน้ำอัดลมประดับอยู่ 5 รูเรียงเป็นแถวสวยงาม ด้วยฝีมือทหารช่างที่ใช้ปลายหอกแทงในชั่วพริบตาเดียว

“ตดได้ไหม” คำถามเจาะจงที่กลกะลาตามเคย เพราะไม่สนิทใจใครเท่าหนุ่มหน้าคมไม่ขี้เหร่ แต่ปากหนักอีกแล้ว

“ตดคืออันใดขอรับ” ใช่มีแต่กลกะลางง ผู้คนทั้งหมดงงไม่ต่างกัน ทั้งฝ่ายตนฝ่ายข้าศึก
กระทั่งนึกขึ้นได้ว่าพูดไม่ถูกพวกเขาเลยไม่เข้าใจ

“ผายลม..คุณผายลมได้ไหม” ย้ำถามอีกหน คราวนี้ผู้คนแตกตื่นต่อคำถามของผักตบ
แม้แต่พระปิตุลา องค์หญิงธาร องค์ชายธรก็ด้วย ในเพลาหน้าสิ่วหน้าขวาน
ผักตบยังมีอารมณ์ขันให้คนผายลมเฉย ไม่พิลึกก็บ้าไปแล้ว

“ท่านประสงค์ให้ข้ากระทำอันใด แน่ใจให้ผายลม” องครักษ์หนุ่มรีบถามย้ำอย่างไม่มั่นใจ

“เข้าใจถูกแล้ว ทำได้หรือเปล่า” พอผักตบยืนยันไม่เปลี่ยนแปลง ฝ่ายรับคำสั่งมีหรือกล้าปฏิเสธ
ได้แต่ขานรับอย่างช่วยไม่ได้

“ขอรับ ข้าน้อยย่อมกระทำได้” เท่านั้นผักตบก็ยกยิ้ม ตะโกนบอกพระปิตุลาว่า

“เก้าอี้ตัวนี้มีรูอยู่ 5 รู..ผมจะให้องครักษ์ท่านนี้ผายลมโดยนั่งเก้าอี้ ถ้าคุณตอบถูก ว่าเขาผายลมผ่านรูใดคุณชนะ”
พระปิตุลาแสยะยิ้มชั่วร้าย กับคำท้ากระจอกในสายพระเนตร อย่าว่าแต่ผายลมผ่านรูเก้าอี้
ต่อให้ตอนนี้จักให้พระองค์จับว่าทหารในกองพันใครผายลมก็รู้เช่นกัน จึงรับปาก

“เราย่อมรับคำท้าเจ้า เชิญเจ้าเถิด” สิ้นพระดำรัส กลกะลาก็ต้องนั่งเก้าอี้ 
เตรียมตดด้วยเดิมพันบ้านเมืองความปลอดภัยผู้คน
แม้จะกระอักกระอ่วนที่องครักษ์เอกอย่างเขา ต้องมาทำขายหน้า
ใบหน้าเคร่งขรึมจึงซับสีเลือดจนแดงซ่านทั้งหน้าทั้งคอ ยังผลให้บุรุษนั่งหลังม้าจ้องเขานิ่ง
ดวงเนตรดูพึงพอใจโดยไม่มีใครสังเกต ว่าบัดนี้องครักษ์คู่กายรัชทายาทไตรคาน
กำลังเป็นที่พึงพระทัยรัชทายาทเวฬุวรรณเข้าแล้ว

“พร้อมแล้วผายลมได้” ผักตบบอกกลกะลา วินาทีที่กลกะลาหย่อนก้นนั่ง
ได้มีแมลงบินมาเกาะใต้เบาะก่อนแล้ว ย่อมเป็นแมลงคุณไสยที่พระปิตุลาใช้ประโยชน์

“ปู๊ดดด!!” เสียงตดดังขึ้น พร้อมกับหลายคนลืมตัวเอามือปิดจมูกอัตโนมัติ ทั้งที่อยู่ไกลกลัวอะไรกับกลิ่นเน่าจะไปถึง
แปลกตรงที่ตดกลกะลาหาได้เหม็นอย่างที่คิด กลิ่นมีเพียงเล็กน้อยแต่ยังพอทนได้

“เออกลิ่นพอไหว ถือว่าใช้ไม่ผิดคน” ผักตบเปรยเบาๆ กลกะลายังแอบได้ยิน
เขานึกเคืองคนสั่งให้ทำเรื่องหน้าอายนี้ แต่ไม่ได้แสดงอาการ  ถึงยังไงบุคคลผู้นี้กำลังหาวิธีช่วยบ้านเมืองของเขา
ให้รอดพ้นวิกฤต แม้จะดูไม่เข้าท่า ซ้ำยังทำให้เขาแทบเอาหน้าแทรกผืนทรายก็เถอะ

ชายชาตินักรบต้องทนได้ นี่คือสิ่งที่กลกะลาพร่ำบอกกับตัวเอง ก่อนจะหน้าแดงแทบไหม้
เมื่อเผลอสบเนตรคมขบขันพฤติกรรมของเขา โดยเฉพาะมุมปากบางยักยิ้มจงใจส่งให้เขาโดยเฉพาะ
บุรุษบนหลังม้าศักดิ์ฐานะเทียบเท่านายเหนือหัว พานอยากใช้ดาบควักลูกนัยน์ตาที่ล้อเลียน ขบขันเขาให้บอดไปทั้งสองข้าง

“คนของเจ้าผายลมออกรูที่ 2 พลิกเก้าอี้จักมีแมลงปีกทองเกาะอยู่
นั่นคือรูที่คนของเจ้าผายลมผ่าน หึหึ!..คิดลองภูมิข้ายังเร็วไปเจ้าหนุ่ม”
ทุกคนปากอ้าตาค้างกับคำตอบ พร้อมข้อเฉลยที่พระปิตุลาทรงกำชับตามมา
ผักตบรีบยกเก้าอี้หงายก้นขึ้น ก็เห็นแมลงปีกทองที่ว่าเกาะตรงรูที่สองไม่ผิดไปจากคำพูด

“ข้อแรกเจ้าแพ้ข้าแล้ว” พระปิตุลาสรุป

“ผมชนะต่างหาก” ผักตบกลับสวนทันควัน

“เจ้าคิดจะบิดพลิ้วอันใดหลักฐานเด่นชัด ข้าไม่โง่ให้เจ้าหลอกแน่ จึงส่งแมลงไปเกาะยังรูที่คนของเจ้าผายลมผ่าน
 แมลงปีกทองตัวนี้รับรู้กลิ่นและชมชอบเป็นพิเศษ เช่นนี้เจ้าจักพิสูจน์อีกรอบก็ยังได้
 แต่อย่าบังอาจเล่นลิ้นมิเช่นนั้นจักหาว่าข้าใจร้ายไม่ได้” พระองค์ทรงกริ้วขึ้นมาทันที

“ผมชนะจริงๆ ไม่ได้เล่นลิ้น ผมพนันกับคุณว่า ถ้าตอบถูกคนของผมผายลมออกรูไหน
คุณตอบผิด..ผมไม่ได้ดูแคลนแมลงสัตว์เลี้ยงของคุณ แต่คำตอบที่ถูกต้องคือ..เขาผายลมออกจากรูทวาร
หรือคุณเองไม่ได้ผายลมผ่านรูทวาร กล้าเถียงไหมล่ะ”
เสียงโห่ร้องของเหล่าทหารไตรคานดังสนั่นขึ้นทันที หลังฟังเหตุผลที่ผักตบยืนกรานกลายเป็นผู้ชนะในข้อแรก
ด้วยพระปิตุลาเองเถียงไม่ออก จนมุมกับเรื่องง่ายๆ คิดไม่ถึงว่าผักตบจะใช้คำตอบที่เป็นความจริงมาเฉลย
ถือว่าทรงพลาดเอง ถึงกลับกำหมัดแน่น แต่ก็วางพระพักตร์นิ่ง ไม่แสดงพระอารมณ์ให้รู้ว่ากำลังกริ้ว
ที่ดันเสียรู้ทารกซึ่งปรามาสความสามารถไว้

องค์ชายวายุภักษ์แม้จะฝืนสังขารอย่างหนัก กระนั้นยังอดแย้มสรวลจนได้หลังฟังคำเฉลยของผักตบ
ทรงภูมิใจในความฉลาดหลักแหลม ผู้ที่พระองค์หมายมั่นพระทัย..คู่ชีวิตต้องเป็นคนนี้
ส่วนทางเวฬุวรรณ ต่างนิ่งขึงไปแล้ว ไม่มีใครเคยเห็นพระปิตุลาผู้ปรีชาสุดในแผ่นดิน
จนมุมกับบุรุษต่างถิ่น ถือเป็นครั้งแรกที่เห็นพระปิตุลาพลาดท่าเสียทีแบบนี้..


ขออภัยที่เรามาอัพซะดึก  แต่เราเร่งปั่นไม่ทันจริงๆ
ยังไงก็แทนการขอโทษ ด้วยจิตคารวะสำหรับคนรออ่านด้วยนะคะ

เจอกันอีกทีวันอังคารนะคะ ตอนหน้ารับรองว่า ฉากนี้ที่รอคอยค่ะ 5555
รักทุกกำลังใจที่มอบให้ ขอบคุณคะแนนบวกที่มีมาด้วยนะคะ
หลับฝันดีทุกคน...
ปล.เราก็บ้าปั่นจนดึกกว่าจะได้..เท่านี้อ่ะ :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 16-01-2014 23:40:29

เสียเหลี่ยมซะเเล้วท่านปิตุ๊ดลา 55555  :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 16-01-2014 23:45:19

ผักตบบบบ ใจเยนนนน จะฮาไปไหมมมม ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หน้าสิ่วหน้าขวานมุขฮาๆ ยังสามารถช่วนเหลือบ้านเมืองได้
องค์ชายทำถูกแล้ว ตั้งมั่นพระทัยไปเลยค่ะ ว่า คู่ชีวิตต้องคนนี้ *โบกธงเชียร์*

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: e-ga-g ที่ 16-01-2014 23:45:36

 :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: pandorads ที่ 16-01-2014 23:53:29

สงสารกลกะลา 555
เดินไปตบบ่า... ทำใจนะ ถือว่าทำเพื่อบ้านเมืองนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 16-01-2014 23:55:20

555 ผักตบใยเจ้าบร้าเช่นนี้  :m20:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 16-01-2014 23:59:32

สงสารพ่อองค์รักษ์เบาๆ 55555555 แต่ฮามากกว่า
ผักตบคิดได้นะ ตอนหน้าฉากนี้ที่รอคอยมันคืออาร้ายยย  :z1:
+  :L2: ตอนนี้ยาวสะใจมาก 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 17-01-2014 00:01:31

ทั่นปิ ตุ๊ด ลาทายผิดนะค้าาาาาาา เสี่ยเหลี่ยมให้พ่อหนุ่มยุคไฮเทคซะละ คนแก่แล้วก็งี้แหละ 555+ แต่แอบสงสารกลกะลาเบาๆ อยู่ดีๆ ต้องมาตดกู้ชาติเฉย โอ๋ๆๆๆๆๆ  :pigha2: :m20:


รอต่อวันอังคารค่า ฉากนี้ที่รอคอย ฉากอะไรเอ่ย ฉากอะไร :z1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Melodyme ที่ 17-01-2014 00:02:30

แอบสงสารกลกะลา
ต้องมานั่งผายลมต่อหน้าคนตั้งเยอะ
แต่ก็นะ เพื่อบ้านเมือง
แถมยังเป็นที่ถูกใจของเจ้าชายนั่นอีก :sad3:

ชะตาชีวิตในอนาคตของกลกะลาจะเป็นยังไงน้อ อยากรู้จัง :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: korinasai ที่ 17-01-2014 00:03:54

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 17-01-2014 00:05:47

ผักตบเกรียนนะตัวเธอ 555 :m20:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 17-01-2014 00:07:43

อั่ยย่ะ พี่ตบนี่เก่งสมเป็นว่าที่คู่ชีวิตองค์ชายจริง :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 17-01-2014 00:08:15

ตอนนี้ผักตบทำนพระปิตุลาเงิบไปเลย  :laugh: สมเป็นคู่ชีวิตที่องชายเลือก  :impress2: รอติดตามตอนหน้านะค้าา  ฉากที่รอคอยยย :haun4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 17-01-2014 00:09:23

กลกะลา....ท่านช่วยให้เมืองปลอดภัย 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 17-01-2014 00:09:34

มุกนี้โหดร้ายมากกกกกกกกก
ทารุณจิตใจคนเป็นตัวอย่างแบบสุดๆ
ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ
55555555555555555555555555555555555555555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: 【focus_kung】 ที่ 17-01-2014 00:22:03

โอ๊ยยยย ไม่ไหว ฮาไปไหนคะผักตบบบบ !! 5555555555555555
องค์ชายเลือกคู่ไม่ผิดแล้ว อยู่ไปได้ฮายันเหลนค่า
สงสารกลกะลา ต้องมาตดเพื่อบ้านเมือง แถมได้ใจองค์ชายฝั่งตรงข้ามอีก กร๊ากกกกกกกก
รอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: pichayakamon ที่ 17-01-2014 00:24:22

หลงรักองค์ชายวายุภักษ์สุดๆ อ่ะ ชอบๆๆๆๆๆๆ ชอบแบบนี้ บุคลิกแบบนี้ แนวคิดแบบนี้ ชายในฝันเลย  ตามอ่านนิยายของคุณทุกเรื่อง ชอบทุกเรื่อง เรื่องสำนวนภาษาบอกเลยว่าชอบเรื่องนี้สุดๆ (ชอบดูละครจักษ์ๆวงศ์ๆ มาแต่เด็ก)  สู้ๆ นะคะ เราจะรออ่านฉากนั้นที่ทุกๆ ท่านรอ ^___^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 17-01-2014 00:25:58

อยากจะเม้นต์ยาวๆแต่เม้นต์ไม่ไหว  ขอฮาก่อน 555555555555555555  มุกนี้ชนะเลิสมากค่ะ  ช่างคิดมาได้ :m20:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 17-01-2014 00:26:47

โอ้ยยยย ค้างงง อยากจะรู้เลย อีกข้อคืออะไร
ผักตบสุดยอดดด
เอาใจเจ้าชายไปเลย เย้ๆๆๆๆ
 :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 17-01-2014 00:27:26

ผ่านลมออกจากรูทวาร ฮาโครต

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 17-01-2014 00:30:40

ฮากับมุกผักตบ
กลกะลาน่ารักอ่ะ...จะได้คู่กับธรณินหรือนี่
แล้วฉากหน้าที่รอคอยมันคืออะไรคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: zatamare ที่ 17-01-2014 00:31:47

โอ๊ะ ..ฉากนี้ที่รอบคอย ก็น่า มันคงเหลือทางเดียวแล้วล่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 17-01-2014 00:38:58

ขำมากเลยคะ ผักตบฉลาดเจ้าเล่ห์แสนกลจริงๆ น่ารักๆ
จะรอวันอังคารนะคะ ขอยาวๆๆเลยนะคะ อิอิ
สมน้ำหน้าพระปิตุลาอะ ว่าแล้วก็  :m20:  จริงๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 17-01-2014 00:39:59

ตื่นเต้นเร้าใจทุกขณะจิต
เหมือนอยู่ในเหตุการณ์จิงๆ

ผักตบฉลาดมาก 5555 พระปิตุ๊ดลา เงิบเชียว

 :m20: :m20:  o13 o13  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 17-01-2014 00:45:09

กวนทีนใช่ย่อย อยากเห็นผักตบปล่อยพลังเป็นอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 17-01-2014 00:50:57

ตบช่างคิดช่างถาม เอาเรื่องตดมาลองปัญญา
โดนดอกนี้เข้าไปพระปิตุลามีจอด คึคึ

แอบสงสารกลกะลา ถือซะว่าตดเพื่อบ้านเมือง

รออีกสองข้อที่เหลือตบจะงัดอะไรออกมา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 17-01-2014 00:51:41

55555555555555555555555
เงิบกันทั้งกองทัพ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 17-01-2014 00:52:05

คำถามอีกสองข้อ ~

 พระปิตุลาหน้าเสียเลยยยยย
 :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 17-01-2014 01:04:09

น้องกลกะลาจะเสร็จเจ้าชายฝั่งโน้นใช่ไหมอย่าให้เศร้านะคะ เพราะน้องน่ารัก

มาดึกสมใจผู้รอคอยแต่นักแต่งก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 17-01-2014 01:05:37

ผักตบกวนตีนสุดๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
จริงๆถ้าชลธาร กับ ธรณิน จะบุกก็ยังบุกไหว
เอ๊ะ หรือว่าไม่ไหว
แต่ผักตบฉลาดกว่า
พละปิตุลาย่อมไม่อยากเสียศักดิ์ศรี
จึงได้ยอมเดิมพัน
ผักตบฉลาดจิงๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Annazang ที่ 17-01-2014 01:12:10

เป็นตอนที่(น่าจะ)ซีเรียสนะ แต่ไหง....
ฮาผักตบ :pigha2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 17-01-2014 01:31:34

สุดยอด  ตดช่วย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 17-01-2014 01:35:16

ผักตบ จะจำชลธาร ได้ป่ะ เพราะฝันเห็นบ่อยนิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 17-01-2014 01:57:35

ขอบคุณมากๆที่มาอัพนิยายให้ค่ะ :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 17-01-2014 03:10:22

รอปัญหาต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 17-01-2014 03:33:51

คิดได้นะผักตบ จะรอดทั้งสามข้อไหม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: £.Ma|e¥ ที่ 17-01-2014 03:46:21

สงสาร กลกะลา ที่สุด คึคึ 55555555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: moon ที่ 17-01-2014 05:11:46

กราบบบบบบบบบท่านผักตบคิดได้ไงมุขนี้แต่อดกรี้ดดดดดดดดกับท่าองครักษ์ไม่ได้กรี้ดดดดอีกคู่ใช่ไหม
พอแบบนี้กลานเป็นว่าองค์ชายธรนีอะไรนั่น(ตอนแรกภม่คิดจะจำชื่อเลยนะพอจะคู่กับท่านองครักษ์เราจะกลับไปจำชื่อท่านนะ)55555
ดู หล่อขึ้นมาเลยกร้ากกกกกกรอวันอังคารอย่างใจจดใจจ่อค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: blanchard ที่ 17-01-2014 05:48:26

ตบ You the Man!!!      o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 17-01-2014 06:08:02

55555+ กลละกาน่าสงสารจริงๆ ผักตบก็คิดได้เนอะ ขนาดอยู่ในสงครามแท้ๆ
แถมกลละกายังเป็นที่ถูกอกถูกใจของฝั่งนั้นอีก น่าอายจริงๆสำหรับคนที่ทำเป็นตัวอย่าง
องค์ชายวายุค่ะ พระองค์ทรงตรัสแล้วไม่คืนคำ หรือ อยากได้อยู่แล้วเนี่ย...คิคิ
ผักตบสามีนายเป็นใครไม่ได้แล้วล่ะ เจ้าตัวเล่นจับจองเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ทั้งภายนอกและภายใน (?)
รอต่อไปวันอังคารรรร เวลาช่างยาวนานนนนน.... :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 17-01-2014 06:28:21

 :m20:  สมกับเป็นผักตบจริงๆ   ช่างคิดนักนะ    สนุกค่ะตอนนี้


  +1   รอตอนต่อไปจ้า   แต่ว่าวันอังคารเลยเหรอ   :ling1:   อยากอ่านแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 17-01-2014 07:51:57

ผักตบ แกมันโหดร้ายกะพระปิดตุ๊ดลาจริงๆ  :katai3: มุขนี้คิดมาได้นะ

น่าจะมีอีกคู่เกิดขึ้นละนะกลกะลา  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 17-01-2014 08:22:56

5555555 เป็นไงล่ะพระปิตุลา
 เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับผักตบ
นี่ถ้ามีแม่เล็กอีกคนมีมันกว่านี้แน่
แถมมุกผักตบนี่ยังทำให้กลกะลาได้คู่อีก
คู่นี้น่าลุ้นมาก รอติดตามกันต่อไปเนอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 17-01-2014 08:50:02

ผักตบ ยอดเยี่ยมมาก ๆ ตอนนี้ ถือเป็นฮีโร่ผู้กอบกู้สถานการณ์ให้ไตรคานมีิสิทธิ์ต่อรองแล้ว
อีกฝ่ายแข็งแกร่งมากจริง ๆ จะต่อกรกันได้ มีแต่ต้องอาศัยพลังมหาธาตุของผักตบ
มาช่วยเสริมให้องค์ชายวายุภักษ์เท่านั้นนั่นแหละ ตอนนี้ยังไม่มี ก็ต้องอาศัยไหวพริบของผักตบไปก่อน
นอกจาก ที่ผักตบคิดหาทางต่อรองได้ในภาวะวิกฤติจะน่าชื่นชมแล้ว ยังต้องนับถือในความกล้าได้กล้าเสีย
กล้าเอาตัวเองเป็นเดิมพันในครั้งนี้ด้วย องค์ชายเลยยิ่งหมายมั่นให้ผักตบเป็นคู่ชีิวิตเข้าไปใหญ่เลย :o8:
แหม ถึงงานนี้ จะแอบสงสารกลกะลา ที่ต้องอับอาย แต่ก็ถือว่าทำเพื่อบ้านเมืองแหละนะ
แต่กลายเป็น หน้าตาเขินอายขององค์รักษ์คนเก่ง ไปถูกใจองค์ชายธรณินเข้าให้ซะแล้ว
คู่นี้จะลงเอยกันยังไงนะ เป็นศัตรูกัน แถมนิสัยอย่างองค์ชายธรณิน กลกะลาคงไม่ยอมให้ใจง่าย ๆ แน่
อย่างนี้ทำให้คิดไปถึง แล้วองค์หญิงชลธารล่ะ จะเกิดมาถูกอกถูกใจองค์หญิงศศิธรเข้าให้ด้วยรึเปล่า
เหลืออีกสองข้อ ถึงจะเพิ่งชนะแค่ข้อแรก แต่มั่นใจว่ายังไงสติปัญญาของผักตบ ต้องทำสำเร็จแน่ ๆ
รอตอนต่อไปค่ะ ฉากนี้ที่รอคอย จะเป็นยังไงกันน้า  :impress2: ขอบคุณ คุณลักษ์มาก ๆ ค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 17-01-2014 09:00:27

 :ling1: ผักตบเกรียน นี่มันมุกอะร้ายยยย
แต่ไม่อยากจะเชื่อ!!!  ได้ผลแหะ o22

รอตอนต่อไปค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 17-01-2014 09:06:16

อ่านจบตอนนี้มีคู่จิ้นถึงสอง
คู่องค์ชายธรณินกะกลกะลง
และองค์หญิงชลธารกะหญิงศศิธร  :-[

รออ่านตอนหน้าอย่างจดจ่อ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 17-01-2014 09:16:25

มาลุ้นน้องผัก  :katai2-1: :katai2-1: วิตามินเยอะฉลาดมาก  o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 17-01-2014 09:34:47

เจ้าชายแอบขอแต่งงานแบบเนียนๆนะเนี่ย เอาใจช่วยให้ชนะพระปิตุลานะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 17-01-2014 09:38:39

ผักตบคิดได้นะ ข้อแรกชนะ ข้อสองก็ขอให้ชนะนะ

+1 ให้กับ30% ที่สะใจ 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: แมวอัดกระป๋อง ที่ 17-01-2014 09:45:51

อ่ะ ขายหน้าเพื่อชาติจริงๆ งานนี้

แน่ะมีแอบส่งสายตากับพ่อองชายฝ่ายโน้นด้วย

30% หลังนี่ กลกะลาเกิดเลย ฮ่าๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 17-01-2014 09:52:45

คือ...เรารออ่านอยู่นะเมื่อคืน แต่ก็เผลอหลับไปก่อนอยู่ดี แหะๆ

ตื่นมาอ่านอีกทีก็ตอนตีห้าละ แต่ไม่ได้เม้นท์ไว้  :mew2:

ตอนนี้ก็ไดฤกษ์ดีมาเม้นท์ละ

ผักตบฉลาดมากใช้วิกฤตให้เป็นโอกาส แต่ท่านองครักษ์เรานี่ดิ ต้องยอมอาย หุหุ

แรกๆก็เครียดตามนะแต่พอมาเจอผักตบตอนนี้ฮากระจายเลย ก็นึกแล้วว่าต้องตอบประมาณนี้

สมน้ำหน้าเฒ่าปิตุลา แต่วายุบอบช้ำอย่างนี้ตอนหน้าผักตบต้องปรนนิบัติแล้วสิ อิอิ


รอวันอังคารจ้า :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: rak_jae ที่ 17-01-2014 10:02:46

กลกะลา มาซีน"ผายลม"ซีนเดียว ได้ใจใครต่อใครไปแบบชิลๆ  โดยเฉพาะชายธรและสาวกของเรื่องนี้  :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 17-01-2014 10:09:51

พระปิตุลาได้หน้าหงายก็คราวนี้และ
5555555555
รอตอนหน้าค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 17-01-2014 10:46:22

ขำมากเลย ผายลมรูไหน ++เป็ด 2 ตอนเลย  แล้วก็รอวันนั้นที่รอคอยต่อไป อิอิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 17-01-2014 10:57:29

ผักตบนายแน่จริงๆ o13ว่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 17-01-2014 11:05:29

แหมๆ ฉลาดเจ้าเล่ห์เชียวนะผักตบ อร๊ายขอจู๊บสักสองทีให้ชื่นใจ  :laugh:
นี่ๆเหมือนเห็นว่าเจ้าชายธาตุดินนี่แอบมีซัมติงกับกลกะลานะเนี่ย แอบยิ้มมุมปากเสียด้วยสิ
ต่อไปจะมีอะไรกันหรือเปล่าน้าาา :hao6: แอบลุ้นอยู่มุมๆ ฮิฮิ
แต่หวาดเสี่ยวพระปิตุเหมือนกันนะเนี่ยถ้าได้ผักตบไปแล้วรู้ความลับของผักตบเนี่ย
เรื่องใหญ่มากๆเลยทีเดียว แต่ก็นั่นแหละ ยังไงๆวายุก็คงไม่เสียคนรักไปหรอกเน้ออ(เอ๊ะ!เป็นคนรักตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่อย่าได้แคร์)
แต่วายุได้ผักตบเป็นคู่นี่ก็สมน้ำสมเนื้อกันดีแล้วล่ะ เพราะถ้าได้เจ้าหญิงพระคู่หมั้นคงได้แต่สวยไปวันๆ
ทำอะไรบ่ได้อย่างแน่นอน  น่าเป็นห่วงสถานการณ์มากอยู่ ให้ผักตบช่วยพร้อมไข่มุกราตรีน่าจะดี๋ดีนะฮิฮิ
รีบเชียร์ให้แต่งๆกันไปซะ ฮ่าฮา   
เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมนะค้าาาา ตั้งใจรออย่างตั้งใจ อ่านแต่ละรอบลุ้นซะน้ำลายหก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: autoclick ที่ 17-01-2014 11:20:36

 :hao5: :monkeysad: :monkeysad:ขอเป็นวันเสาร์ไม่ได้เหรองะ  วันอังคารนานเกินไปนะ

อยากอ่านไวไว

จัดพิมพ์เป็นหนังสือเลยก็ดีนะ อิอิ อยากอ่านแล้วววว  :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: yokky34 ที่ 17-01-2014 11:23:21

55555+  ตดช่วยได้!!
อ่านไปขำไป รู้งี้กลับมาอ่านที่บ้านดีกว่า แต่ไม่ทันแระ = =
คุณลักษณ์หักมุมอ่า เราก็นึกว่าฟันแทงเลือดกระฉูด
ผักตบนี่น้า :O

และแล้ว ตอนหน้าก็มาถึง เย้ เย้ จะหักมุมอีกไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 17-01-2014 11:28:25

555555555555555+ผักตบเกรียนแตกมาก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 17-01-2014 12:25:30

อดใจรอให้ถึงวันอังคารไม่ไหวแล้ววววววววว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 17-01-2014 12:25:40

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

ขำจนน้ำตาจะไหล สงสารกลกะลาที่สุดโถ่พ่อคุณ แต่แลดู อิอิ ดูท่าจะมีอีกคู่นะ ถ้ากลับตัวได้จะเชียร์แต่ถ้าไม่ได้ก็จงโดนท่านองครักษ์ตอนซะ

ผักตบก็เหลือเกิน ดูดิถึงเวลานั้นจะเจ้าเล่ห์ออกไหม

ตอนหน้าตั้งตาคอยเลยค่ะ  :oo1: :oo1: กรีี๊ดดดดดดดดดดดด :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 17-01-2014 13:55:09

ต่อวันนี้ไม่ได้หรอฮะ

เป็นกำลังใจให้นะคับ    :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 17-01-2014 14:23:42

เฮ้ยยยยยยย ผักตบฉลาด(เจ้าเล่ห์)เฟ่ออ่ะ 55555  ทำเอาพระ ปิ ตุ๊ด ลา ถึงกับเงิบ :z6:

ไอองค์ชายธรพี เอ้ ย ธรณิน แหม๋ เห็นคนตดหน่อยไม่ได้ ชอบล่ะสิ โฮะๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 17-01-2014 15:09:44

ผักตบฉลาดมาก เหมาะแก้การเป็นชายาขององค์ชายวายุ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: FeeDtheCAT ที่ 17-01-2014 16:21:37

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ ค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 17-01-2014 16:57:52

ฮาอะ ผักตบ คิดได้งัยเนี้ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 17-01-2014 17:10:07

รูทวาร เออ จิงแห๊ะ ชนะใสใส ค่ะน้องผักตบ 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 17-01-2014 17:25:01

ผักตบฉลาดจริงๆ  เอาซะพระปิตุ๊ดลาไปไม่เป็นเลย  แถมองครักษ์กลกะลายังเป็นที่พึงใจรัชทายาทเวฬุวรรณอีก  ว่าแต่รัชทายาทนี่องค์ธรนิณชิมิ  แล้วองค์วายุภักษ์ยังหมายมั่นปั้นมือกับว่าที่คู่ชีวิตอีก  อร๊ายยยเขินนนน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 17-01-2014 18:26:43

กลกะลา ไปโดนใจชายดินซะแล้ว
รักต่างเมือง 55555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 17-01-2014 18:49:54

คงต้องบอกพวกที่กำลังชุมนุมทั้ง 2 ฝ่าย มาขอความคิดผักตบไปใช้...
จะได้รู้ว่าใครจะชนะ..อะ อะ..พลังตดเรียกคู่ให้กลกะลาซะแล้ว.... :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 17-01-2014 18:55:54

อุ๊ยตาย....พักรบ1ปี แบบนี้ก็...."พักรบ พบรัก" ซิจ๊ะตัวเธอ  :-[
จิ้นไปได้ครบ3คู่เลยงานนี้
1.วายุภักตร์+ผักตบ ...คู่นี้พักรบปุ๊บแต่งปั๊บ
2.ธรณิน+กลกะลา ...รักระหว่างรบ ความรักคงทำให้ใครนิสัยแย่ดีขึ้นมาได้
3.ชลธาร+คู่หมั้นวายุภักตร์ ...โหดพอกัน เคมีน่าจะเข้ากัน
ที่สุดแล้วกอดคุณLuk แรงๆเลย คิดมุขมาได้ "ตดกู้ชาติ" .... o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 17-01-2014 19:42:18

 :laugh: :laugh: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 17-01-2014 19:55:08

อ่านไปยิ้มไป มีความสุขมากๆ

ขอบคุณ คุณ LUK คร้าบ ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 17-01-2014 20:10:44

นับถือความฉลาดของผักตบจริงๆ แต่กลกะลาอายนะ :laugh:
เอาน่า เพื่อบ้านเมือง นอกจากนี้ยังจะไดัคู่อีกด้วยนะ
ถ้าผักตบชนะ นั่นหมายถึงไดัหายใจต่ออีกปีเชียวล่ะ
หลังจากนั้นค่อยว่ากันว่าจะทำอะไรหรือทำยังไงต่อไป
เรื่องที่ทำให้แปลกใจเห็นจะไม่พ้นเรื่ององค์หญิงกับองค์ชายฝั่งนู้น
ก็ดีนะลงตัวดี ไม่ต้องแย่งกัน ผักตบน่ะของเจ้าชายชัวร์ๆ :-[
ถ้าอยู่ที่นี่แบบถาวรคนเมืองนี้คงอารมณ์ดีกันทั้งเมือง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
ป.ล.อย่าปั่นนิยายจนลืมพักผ่อนนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 17-01-2014 20:52:32

กร๊ากกกกก :m20:
ฮามากมุกนี้ โอย สงสารกลกะลาก็สงสารนะ แต่ก็ขำ 555
ปิตุลาอุตส่าห์ใช้แมลงมาอุดรู แต่แพ้อยู่ดี อิอิ

แอบมีปิ๊งนะ องค์ชายธรน่ะ แต่ตอนเขาตดเนี่ยนะ เหอๆๆๆ

บวกๆจ้ะ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 17-01-2014 21:09:53

รอองค์ชาย  รอผักตบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: GhostWr!ter ที่ 17-01-2014 21:14:45

เอิ่ม! ผักตบ..นายทำอะไรกับองค์รักษ์ขององค์ชายกันน่ะ
สงสารกลกะลาที่ต้องมาอายต่อหน้าคนเยอะแยะ 5555+
ทำไมผักตบถึงได้ทำร้ายกันขนาดนั้น...แต่ He ฉลาดจริงๆ(ผักตบกินแบรนด์บำรุงเยอะใช่ป่ะ?)
แต่แอบเห็นนะ..มีคนจ้องมองกลกะลาด้วยล่ะ อุ๊ยว๊าย! เขินเอง
(ออกอาการบ้า) ต่อไปต้องมีคู่นี้แน่เลยอ่ะ กิ้วๆ
รอติดตาม"ว่าที่พระชายาผักตบ" ต่อไปจ้า
 :katai3: :katai3: :hao3: :hao3: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 17-01-2014 21:15:28

ตอนแรกกะลังเครียดเบาๆ
เจอมุกผักตบที ขำกลิ้งเลย 555
 :m20:
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 17-01-2014 22:34:37

เล่นมุขอย่างนี้เลยหรือผักตบ คนแก่ตามไม่ทันเลยนะนี่
แต่ที่น่าสงสารสุดคงเป็นกลกะลาเพราะต้องอับอายต่อหน้าทุกคน
รอตอนต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: natalee22 ที่ 18-01-2014 00:18:04

55555555555 ผักตบไหวพริบดีมากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 18-01-2014 02:29:12

ถ้าพระปิตุลาฉลาดและมั่นใจในตัวเองน้อยลงก็จะตอบถูกค่ะ..

เพราะเรามั่นใจว่าเราไม่ฉลาด แต่เราตอบถูก  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 18-01-2014 02:36:03

ได้ใจมาก


หงายเงิบเลยทีเดียว



เก่งจริงๆผักตบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 18-01-2014 08:16:58

 :jul3: :m20: :laugh: :pigha2: :pigha2: :jul3: :jul3: :pigha2: :laugh: :m20: :jul3: :laugh: :pigha2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 18-01-2014 08:20:42

คู่ชีวิตคนนี้แหละใช่เลยยยย :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 18-01-2014 14:36:08

ผักตบคือความภาคภูมิใจของไตรคาน! :heaven

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 18-01-2014 14:48:24

 :m20: ช่างกล้าคิดน่ะผักตบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 18-01-2014 17:21:37

ผักตบ ฉลาด ไหวพริบดี  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 18-01-2014 19:16:00

น่าสงสารกลกะลา โดนน้องตบให้ทำเรื่องน่าอายแท้ 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: MarnNoi ที่ 18-01-2014 20:25:26

หน้าสิ่วหน้าขวานยังคิดเรื่องแบบนี้ออก นายเอกราเก่งจริงๆ 555  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 18-01-2014 21:13:18

 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: imac ที่ 18-01-2014 21:23:04

ผักตบจัดไปหลายๆมุขเลยคราบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือฟ้ายังมีจักรวาล ที่ 18-01-2014 21:49:25

 ตดช่วยชาติจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 18-01-2014 21:49:57

รอคราฟฟฟ :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 18-01-2014 23:21:48

ธรณินชอบกลกะลาหรือนั่น

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 19-01-2014 00:22:26

 :m20: เจอมุกแบบเน้ไปถึงกับเงิบเบยอ่ะ
คิดได้ไงอ่ะผักตบ (เอ๊ะ! หรือพี่ลักษ์ดีคะ  :กอด1: )

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 19-01-2014 15:07:39

 :jul3: :m20: :laugh: :pigha2:

คิดได้ยังไง ตดช่วยชาติ ไม่ใช่ผักตบคิดไม่ได้นะเนี่ย
ขอบคุณมากครับกับตอนยาวๆ ที่ให้ครบรส อ่านแล้วไม่อยากให้จบ
รอคอยวันอังคารอีกเช่นเดิม ของคุณอีกครั้งกับนิยายดีดี ที่ให้ความบันเทิงไม่เคยผิดหวัง :L1: :pig4: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: poisongodx ที่ 19-01-2014 20:27:47

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: ||toxic-love|| ที่ 20-01-2014 00:34:57

ผายทางรูทวาร
คิดได้ไง 55555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: autoclick ที่ 20-01-2014 16:12:15

 :-[ มาเช็คบ่อย ๆ เผื่อมีการอัพตอนต่อไปวันนี้ อิอิ

น่ารักอ่ะ :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: ต้นสน ที่ 20-01-2014 16:19:53

 :katai2-1: ยอดเยี่ยม ผักตบ น่าติดตามคะ รอๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 20-01-2014 17:31:07

นั่งมองนาฬิกาอย่างใจจดใจจ่อ... อีกสองข้อจะเป็นยังไงหนอ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 20-01-2014 19:21:59

แอบมาปูเสื่อรอเผื่อคุณluxจะมาเร็วกว่าปกติ อร๊ายยยค่ะ
 แถบจะรอไม่ติดที่ทีเดียว :-[ :-[ :-[
อยากให้ตอนต่อๆไปมาอัพวันเว้นวันเลย ฮิฮิ :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 20-01-2014 22:05:41

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 12...เพื่อเธอ



“เจ้าเป็นผู้เลือกกติกาในข้อแรก เงื่อนไขการเดิมพันในข้อที่เหลือควรเป็นข้ากำหนด
เพราะข้าได้ให้โอกาสเจ้าสร้างเงื่อนไขครั้งนี้ จริงหรือไม่” พระปิตุลาทรงข่มโทสะที่คุกรุ่นในพระทัย
ยิ่งเห็นท่าทีดีอกดีใจบรรดาทหารไตรคานกันแล้ว พระองค์แทบอยากถอนคำพูด ยกทัพบดขยี้ให้แหลกลาญ 
จึงคิดแผนการนำมาเป็นข้ออ้าง หากผักตบไม่รับคำจักกระทำตามนั้น

“หมายความว่ายังไง..” ผักตบถาม เมื่อคู่กรณีดันยกอ้างมาแบบนี้
 เขาไม่ใช่คนอ่อนต่อโลก สังหรณ์บางอย่างบอกให้ต้องระวังเป็นพิเศษ

“หึหึ! ข้ารับคำท้าโดยที่เจ้าเป็นผู้กำหนดกติกาทายปริศนา ขืนข้อที่เหลือเจ้ายังเป็นผู้กำหนด
ใยมิใช่ไร้ความยุติธรรมต่อข้าแล้ว..เจ้าหนุ่ม” เจอคารมอย่างผู้ใหญ่ใจดี กำลังถูกเด็กรุ่นลูกเอาเปรียบ
ต่อหน้าเหล่าทหารของทั้งสองนคร ผักตบรู้ทันทีพระปิตุลาต้องการตั้งเงื่อนไขเดิมพันที่เหลือ
หากเขาปฏิเสธเชื่อแน่ว่าอีกฝ่ายคงขอยกเลิกข้อตกลง หันดาบเข่นฆ่าแทนการออมชอมเป็นแน่

“หมายความคุณต้องการกำหนดกติกา” ถามทั้งที่รู้คำตอบอยู่แล้ว
ในเมื่ออีกฝ่ายเจตนาขอตั้งเงื่อนไข คงไม่มีทางยอมให้เสียเปรียบเด็ดขาด

“นั่นย่อมเท่าเทียม ข้าอ่อนข้อให้เจ้าแล้ว ขืนเจ้ายังเป็นผู้กำหนด ใยมิใช่ปิดประตูชัยเสียเล่า
 เช่นนั้นข้ามิอาจยอมรับเช่นกัน ย่อมไม่ผิดวาจาถ้าหากข้าจักไม่รักษาสัจจะที่มีต่อเจ้า”
ผักตบอึ้ง ไม่ต่างองค์ชายวายุภักษ์ทรงกำพระหัตถ์แน่น เนื่องด้วยพระองค์ก็ไม่สามารถหา
ถ้อยคำมาหักล้างเหตุผลของพระปิตุลาได้เช่นกัน เกิดวู่วามไปจะเข้าทางอีกฝ่ายเสียมากกว่า

“ตกลง..ผมยกให้คุณเป็นคนกำหนดเงื่อนไขที่เหลือ ไม่ว่าผลจะออกมายังไง คุณต้องรักษาคำพูด”
ผักตบไม่เหลือทางเลือก อย่างน้อยเขามีข้อได้เปรียบที่ทำคะแนนนำไปก่อน
ขอแค่ชนะอีกข้อข้าศึกจำต้องถอนทัพกลับไปตามที่ได้ตกลงเอาไว้

“หึหึ! เช่นนั้นข้าย่อมรักษาสัจจะ เพื่อไม่เป็นการเอาเปรียบต่อผู้ใด
ไตรคานของเจ้ามั่นใจจักชนะก็จงส่งตัวแทนมาสองคน ต่อสู้กับหญิงชลธารและชายธรณิณราชนิกูลแห่งเวฬุวรรณ
เจ้ากล้ารับคำท้านี้ไว้หรือไม่” สิ้นสุดดำรัสพระปิตุลา บรรดาทหารไตรคานต่างพากันส่งเสียงดังอึงอลต่อเงื่อนไขที่ได้รับรู้
จะมีผู้ใดสามารถต่อกรกับสองคนนี้ ทั้งไตรคานคงมีเพียงองค์ชายวายุภักษ์ ซึ่งเป็นผู้ถือครองเทพมหาธาตุผู้เดียวเท่านั้น

“ข้าต้องเป็นตัวแทนเสียแล้ว กลกะลาฝากความหวังไว้ที่เจ้าด้วย”
องค์ชายวายุภักษ์ทรงรับสั่ง ผักตบรีบเอ่ยห้ามแทบไม่เสียเวลาคิด...

“ไม่ไหวน่า..คุณบาดเจ็บสาหัส ฝืนสู้รังแต่เอาตัวไปรับดาบเปล่าๆ พวกเขามีเทพมหาธาตุคุ้มครอง
สภาพคุณตอนนี้เหมือนหมูขึ้นเขียงชัดๆ” เผลอเหน็บเพราะหงุดหงิดที่อีกฝ่ายไม่เจียมสังขาร
รู้ว่าเป็นคนรักบ้านเมืองและผู้คน บางครั้งก็ต้องดูกำลังตัวเองด้วย

“ไม่ให้เราสู้หรือจักเป็นเจ้าแทน ผู้ซึ่งไม่มีทักษะเพลงอาวุธอันใด
เพียงการขี่ม้าเจ้ายังไม่สามารถเช่นนั้นหรือ” พระองค์เหน็บได้แสบทรวง

“เออเนอะ! ดันชวนทะเลาะ ที่พูดเพราะผมเป็นห่วงหรอก..เกิดคุณเป็นอะไรไปคิดถึงคนข้างหลังบ้าง
 พวกเขาจะเสียขวัญกันแค่ไหนรู้ไหมครับ ใครจะเป็นศูนย์รวมใจให้พวกเขา
 คิดถึงข้อนี้ก่อนดีกว่าไหม..เจ้าชายขอรับ” ผักตบย้ำลงเสียงหนักมีประชดเล็กน้อย
ใช้สายตาดุจ้องพระพักตร์ซีดเผือด ที่ยังคงดูหล่อเหลาจนเขาพลอยหมั่นไส้

“เจ้าเป็นห่วงเรา” พระองค์ทรงแย้มสรวลก่อนเอ่ยวาจา เนตรคมพราวระยับ
 แม้จะทนสะกดกลั้นอาการบาดเจ็บ กลับรู้สึกชุ่มชื่นพระทัยนัก

“ตีความไปไหนของคุณ” ผักตบอึ้ง เขาพูดได้แค่นั้น
ชักรู้สึกเขินสายตาท่าทางของคู่สนทนาที่ส่งมาให้ อย่างไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

“พวกเจ้าจักปรึกษากันอีกนานไหม เรามิอาจทนรอได้” พระปิตุลาทรงเห็นท่าทีสองบุรุษหนุ่มบนกำแพงวัง
ผู้นำทัพข้าศึกปรึกษากันท่าทางดูเคร่งเครียด แต่ทำไมพระองค์กลับสัมผัสบรรยากาศซึ่งแวดล้อมพวกเขานั้น
อบอวลไปด้วยกลิ่นอายของความสุขสันต์หรรษา ทั้งที่ฝ่ายหนึ่งบาดเจ็บสาหัสแน่นอน พระองค์ทรงมั่นพระทัย
ไม่ต้องรอการพิสูจน์เลยด้วยซ้ำ

“พระปิ..ตุ๊ด..ลา ฝ่ายคุณมีผู้ถือครองเทพมหาธาตุเก่งทั้งบุ๋นและบู๊ ยื่นเงื่อนไขแบบนี้ไม่เท่ากับเอาเปรียบผมเกินไปไหม”
ผักตบกลับโต้ตอบผู้มีวัยอาวุโสกว่าต้องการให้ได้อาย ที่ตั้งเงื่อนไขรังแกเด็ก

“หึ! เจ้ามีวายุภักษ์ถือครองเทพมหาธาตุเช่นกัน ตัวเจ้าเองใยมิใช่  ข้ามิได้บังคับให้ส่งคู่ต่อสู้ที่ด้อยฝีมือเสียหน่อย
ปัญหาย่อมเป็นพวกเจ้าต้องหาทางแก้ไข อย่าได้ยกอ้างเรื่องนี้..หาได้มีประโยชน์อันใด
 เว้นเสียแต่เจ้าจักยอมรับความพ่ายแพ้ต่อข้า เช่นนั้นข้าจักไม่ถือสาหาความต่อพวกเจ้า”

“ไอ้เฒ่าเจ้าเล่ห์...” ผักตบสบถให้ได้ยินแค่บนกำแพง
 หนึ่งในนั้นย่อมมีองค์ชายวายุภักษ์ กับองครักษ์คู่พระทัยที่ยืนอยู่ใกล้เขา

“ย่อมเป็นอุปนิสัยที่ผู้คนยกย่อง บุคคลผู้นี้แล้ว” องค์ชายดันย้ำคำพูดผักตบได้หน้ามึนมาก
ทำเอาเกือบหลุดขำคำพูดซื่อๆ ที่เสริมเขาเฉย จนต้องรีบเก๊กหน้าจริงจัง เพื่อไม่ให้รู้สึกกำลังเล่นปาหี่สนุกสนาน
ทั้งที่อยู่ในสถานการณ์ตึงเครียด ต้องใช้วิธีเกร็งท้องแทบตายเลยเหมือนกัน

“เอางี้..คุณยืนกรานที่จะสู้ใช่ไหม ผมจะลองปั่นหัวเฒ่าเจ้าเล่ห์ดู” สุดท้ายไม่มีทางเลือก
ในแผ่นดินเท่าที่รู้คนเก่งกล้าฝีมือดี ก็คนที่ยืนข้างเขา เจ้าชายซึ่งเป็นที่รักใคร่บูชาของคนทั้งแผ่นดิน
รองลงมาก็องครักษ์คู่กายที่ยืนหน้าแดงไม่หาย นอกเหนือจากสองคนนี้ เขานึกไม่ออกจะส่งใครไปสู้
โดยที่ไม่ให้เสียเปรียบ ยิ่งตัวเขาเองมีหวังออกไปให้อีกฝ่ายควงดาบไล่ฟัน ขายขี้หน้าเสียเปล่าๆ
คนพวกนี้ไม่ใช่ธรรมดาที่จะนึกสนุกชวนชกต่อย

“เรายังพอไหว ถ้าใช้เพลงอาวุธเข้าห้ำหั่น มิใช้พลังมหาธาตุล่ะก็” คำตอบที่ผักตบต้องการที่สุด
แม้จะห่วงสภาพร่างกายคนที่ยืนยันหนักแน่น ดูแล้วน่าเป็นห่วงไม่น้อย แต่ถ้าเจ้าตัวพูดแบบนี้ก็ต้องเชื่อมั่นให้กำลังใจกัน

“กลกะลา..คุณคิดว่าสามารถเอาชนะใครได้ระหว่างสองคนนั่น” คราวนี้ผักตบจงใจถามองครักษ์หนุ่มโดยตรง

“ข้าน้อยย่อมมิใช่คู่มือพวกเขาดอก กระนั้นจักขอสู้จนกว่าชีวิตจะหาไม่ขอรับนายท่าน”
คำตอบซึ่งแสดงจุดยืนเด็ดเดี่ยว ทำเอาผักตบซาบซึ้งในความจงรักภักดีต่อเลือดรักชาติของคนผู้นี้
ประเทศไทยถ้ามีคนแบบนี้ไม่ต้องมาก แค่เป็นนักการเมืองในสภา
 คงสร้างความเจริญให้กับประเทศชาติ จนเพื่อนบ้านพากันอิจฉาควันออกหูแน่

“ตกลงเป็นคุณสองคน” ผักตบตัดบทดื้อๆ ไม่รอให้ใครออกความเห็น

“ท่านปิ..ตุ๊ด..ลา ผมพร้อมส่งตัวแทนไปสู้กับคนของคุณแล้ว แต่มีเงื่อนไขห้ามใช้พลังเทพมหาธาตุ
 ให้ใช้อาวุธถนัดเท่านั้น แค่ให้รู้ผลแพ้ชนะ ห้ามมีการสังหารชีวิตล้มตายเป็นอันขาด
 ยินดีรับเงื่อนไขไหม อย่าบอกไม่ยอมเชียวล่ะ ผมให้คุณเป็นคนกำหนดกติกาถึงสองข้อ
 เอาเปรียบผมแล้ว เรื่องแค่นี้..คุณคงไม่ใจแคบกระมัง” ผักตบฉลาดพูดต่อรองแบบมัดมือชก
มีหรืออีกฝ่ายจะสามารถปฏิเสธ เมื่อโดนดักคำพูดล่วงหน้า

“เจ้ากล่าววาจาเบ็ดเสร็จ จักเหลือทางเลือกอันใดให้เรา กระนั้นเรายังคงรับปาก
ห้ามมิให้ผู้ใดใช้พลังเทพมหาธาตุ จักไม่มีการเข่นฆ่าถึงแก่ชีวิต เพียงเท่านี้ใช่ไหมที่เจ้าต้องการต่อรอง”
อีกฝ่ายรับปาก เข้าแผนผักตบทำให้เขาใจชื้นขึ้นมา เมื่อมองเห็นช่องทางเอาชนะได้บ้าง

“ครับ..ถ้างั้นคุณส่งตัวแทนคนแรกมาเลย” พูดจบลานทรายหน้ากำแพงวังที่สองกองทัพต่างยืนประจันกัน
กลายเป็นลานพิสูจน์ฝีมือไปแล้ว เหล่าขุนพลนายทหารแปรสภาพเป็นกองเชียร์
 เพื่อส่งกำลังใจให้ตัวแทนฝ่ายตน..คว้าชัยชนะมาให้ได้

“ข้าองค์ชายธรณิณแห่งเวฬุวรรณ ขอท้าพิสูจน์ฝีมือชาวไตรคาน ผู้ใดคิดว่าล้มข้าได้ จงก้าวออกมา”
ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเข้าขั้นเด่นกว่าใครในฝ่ายศัตรู กระโดดลงจากหลังม้า
 ก้าวออกมาประกาศศักดาให้ได้ยินกันทั่ว ท่าทางองอาจมั่นใจข่มขวัญทหาร
ให้รู้สึกครั่นคร้ามต่อบุคลิกซึ่งน่าเกรงขามนี้ ยกเว้นบุคคลที่รอโอกาสเอาคืน
หลังโดนขบขันเห็นเขาเป็นตัวตลกไปก่อนหน้า..’กลกะลา’

“ให้ข้ารับมือเขาเถอะ” องครักษ์หนุ่ม..รีบค้อมศีรษะขันอาสาทันที ผักตบรอให้อีกฝ่ายแสดงความจำนงแต่แรก
 คิดว่ายังไงกลกะลาก็ร่างกายแข็งแรงพร้อมสู้ มากกว่าคนตัวโตใจแข็ง แต่สังขารไม่เอื้ออำนวย

“ตกลงคุณสู้กับเขา เห็นท่าไม่ดีอย่าฝืน จำไว้การต่อสู้ครั้งนี้อย่าโง่เอาชีวิตเข้าแลก ผมไม่ต้องการเห็นใครตาย”
องค์ชายไม่ทันรับสั่งอนุญาต ผักตบชิงจัดการเสียเอง แถมกำชับองครักษ์หนุ่มรักษาชีวิตเป็นสำคัญ

“ขอรับ..นายท่าน” รับคำเสร็จ ค่อยหันมาจ้องคนที่ยืนอยู่ในลานต่อสู้อย่างเอาเรื่อง
 สายตาคมปล่อยรังสีสังหารให้คนรอบข้างได้ขนหัวลุก ถ้าไม่ใช่ยอดฝีมือย่อมไม่สามารถสร้างรังสีสังหารเช่นนี้
กลกะลาเป็นยอดองครักษ์ฝีมือดีอันดับหนึ่งของไตรคาน

วินาทีถัดมา รูปร่างสมชายชาตรีในชุดเกราะรัดกุมทะยานลงจากกำแพงวังอย่างไม่กลัวขาจะหัก
ผักตบมองท่วงท่าเหินเวหาสุดงดงามอย่างตื่นตะลึงในความสามารถตัวแทนฝั่งตน
หลังกลกะลาไปยืนประจันหน้าองค์ชายธรณิณโดยไม่มีทีท่าหวั่นเกรง
พานนึกชมในใจที่ได้มีโอกาสเห็นด้วยสายตาตนเอง กำแพงวังสูงพอกับตึกสามชั้น ดันกระโดดตัวเบาหวิว

“ข้ามีนามกลกะลาองครักษ์องค์ชายวายุภักษ์..เชิญเถิดพะยะค่ะ” ถึงยังไงคู่ต่อสู้ก็มีบรรดาศักดิ์เป็นถึงมกุฎราชกุมาร
ตามธรรมเนียมปฏิบัติเขาต้องให้เกียรติไม่ว่าจะอยู่ในฐานะมิตรหรือศัตรู เป็นกฎที่รู้กันอยู่

“หึ!ไม่คิดว่านอกจากความสามารถผายลม เจ้ายังมีทักษะต่อสู้อีก
ถือเป็นครั้งแรก..ที่ข้าได้ทดสอบฝีมือกับผู้เก่งกาจในการผายลม”
ถ้อยวาจาองค์ชายธรณิณทรงรับสั่ง กับพระพักตร์ยียวนกวนโทสะ
 ทำเอาใบหน้าเรียบนิ่งที่ไม่แสดงความรู้สึก ถึงกับแดงก่ำหลังฟังประโยคนี้
กลกะลาไม่สันทัดในการใช้วาจาโต้ตอบ เจอแบบนี้เขาตัดสินใจชักดาบคู่กายกระชับมือมั่น
พร้อมทั้งให้สัญญาณเพียงสั้นๆ

“รับมือ!” เพียงแค่นั้นก็ทะยานร่างใส่ อาศัยความไวเป็นประโยชน์ ในขณะอีกฝ่ายยังไม่ทันตั้งตัว
 แต่ก็ยังคำนวณฝีมือคู่ต่อสู้ต่ำไป องค์ชายธรณิณจัดเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของเวฬุวรรณ
 ไม่นับพลังเหนือธรรมชาติล่ะก็ไม่มีใครเป็นคู่มือพระองค์ด้วยซ้ำ
มีหรือจะเปิดช่องให้องครักษ์หนุ่มช่วงชิงจังหวะให้ได้เปรียบอย่างที่หวัง
พระองค์พลิ้ววรกายหลบอย่างไม่กินแรง พร้อมกับดึงดาบออกจากฝักรวดเร็วจนมองแทบไม่ทัน
พร้อมกับใช้ต้านรับคมดาบของกลกะลา แรงปะทะก่อให้เกิดประกายไฟ พร้อมกับเสียงอาวุธเสียดสีกันจนปวดหู

“เกร๊ง!..เกร๊งๆๆ!” ต่างรุกรับรัวเร็วตวัดซ้ายป่ายขวา
เฉือนฟันด้วยกำลังแขนและแรงกายที่หนักหน่วง ชวนให้ลายตาลุ้นตามใจหายใจคว่ำ
ผักตบต้องอาศัยกล้องช่วยจับภาพใจจดจ่อ ทำให้สามารถมองตามการปะทะของคมดาบ
 ขณะใช้ท่าร่างกระโดดหลบ ถอยฉากทะยานเข้าสู้อย่างไม่ลำบากเท่าไหร่ เดิมที่มองด้วยตาเปล่าแทบดูไม่ทัน
แม้จะยังไม่มีใครเพลี่ยงพล้ำ แต่ถ้าสังเกตสีหน้ากลกะลากินแรงกว่าองค์ชายธรณิณพอดู
 อีกฝ่ายคล่องแคล่วว่องไวเกิน ดักทางเพลงอาวุธของกลกะลาไว้ได้หมด
มียกยิ้มมุมโอษฐ์ยักพระโขนงล้อเลียนส่งไปให้ด้วย เป็นการยั่วโทสะกลกะลาเพื่อรบกวนสมาธิคู่ต่อสู้อย่างถูกจุด
สองฝ่ายใช้ดาบเข้าห้ำหั่นเอาเป็นเอาตาย ถึงแม้จะมีเงื่อนไขไม่ให้บาดเจ็บถึงแก่ชีวิต
แต่สถานการณ์ในตอนนี้ ผักตบกลับนึกไม่ออกว่าถ้าเกิดฝ่ายใดพลาดท่า มีหรือที่จะไม่ได้เลือดสักหยด...

องค์ชายธรณิณทรงทึ่งในฝีมือคู่ต่อสู้เช่นกัน นานแล้วที่พระองค์ไม่เจอคู่มือแข็งแกร่งดุดันเหมือนองครักษ์หนุ่มผู้นี้
พระองค์ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ ถึงกับใช้ฝีมือต่อกรแทบไม่ออมแรง เดิมทีพระองค์หมดพลังไปกว่าครึ่ง
จากการใช้เทพมหาธาตุ ทำลายเกราะขององค์ชายวายุภักษ์จนอีกฝ่ายได้รับบาดเจ็บ
ผ่านไปครึ่งชั่วยามพระองค์ยังกำราบให้อยู่หมัดไม่ได้ เหล่าทหารเวฬุวรรณ..ทั้งแม่ทัพนายกองยังแทบไม่เชื่อสายตา
ที่บุคคลผู้มีตำแหน่งองครักษ์ กลับสามารถรับมือองค์ชายผู้ได้ชื่อเป็นสุดยอดนักรบของเวฬุวรรณได้อย่างคู่คี่สูสีเช่นนี้

“เกร๊งๆ!..เช้งๆ!..ชิ้ว!..ฉับ!..เกร๊งๆๆ!..โอ๊ะ!” ชั่วกะพริบตากลกะลาก็พลาดท่าเสียที
ด้วยไม่รู้กลอุบายองค์ชายธรณิณแอบใช้พลังเทพมหาธาตุ สั่งธรณีให้กรวดทรายตรึงเท้าของเขาไว้
ทำให้เสียจังหวะถูกคมดาบตวัดพาดลำคอในทันที โดยเจ้าของดาบพลิ้วตัวมาอยู่ด้านหลังเขา
 ด้วยท่าร่างที่รวดเร็วมาก ก่อนกระซิบผ่านริมหูให้ได้ยินว่า

“เจ้าแพ้แล้ว..อย่าขัดขืนมิเช่นนั้นเราจักไม่เกรงใจ” กลกะลานิ่งขึงสีหน้าไม่ยอมจำนน
 แต่รูปการที่มีคมดาบพาดลำคอเขา ไม่เหลือระยะห่างจนสัมผัสเนื้อโลหะเย็นยะเยือก
ดุจพญามัจจุราชส่งยิ้มมาให้ จำต้องปล่อยแขนที่ถือดาบห้อยตกแนบลำตัว ยิ่งคำพูดของผักตบผุดเตือนขึ้นมา

‘เห็นท่าไม่ดีอย่าฝืน จำไว้การต่อสู้ครั้งนี้อย่าโง่เอาชีวิตเข้าแลก
ผมไม่ต้องการเห็นใครตาย’ ทำให้เขาทิ้งดาบแสดงการยอมแพ้ตามกฎ

“หึหึ!..ข้าชักชอบเจ้าแล้วสิ” พูดในขณะพระพักตร์ชิดใบหูอีกฝ่าย พร้อมอาศัยร่างกายกำบังสายตาผู้คน
แอบเอาหัตถ์ซ้ายที่ว่างขย้ำก้อนเนื้อกลมแน่นไปทีเต็มๆ กลกะลาถึงกับสะดุ้งโหยง

“อ๊ะ!..นี่ท่าน” เขาไม่สามารถเอ่ยอันใด นอกจากส่งสายตาอาฆาตอย่างแค้นเคือง ที่อีกฝ่ายหยามศักดิ์ศรีกันซึ่งหน้า

“ฮะฮ่าๆ” เสียงหัวเราะอย่างผู้กำชัย ดวงเนตรกรุ้มกริ่มส่งให้คู่ต่อสู้ซึ่งพระองค์เพิ่งปล่อยตัวเป็นอิสระ
พร้อมเสียงโห่ร้องแสดงความยินดีของบรรดาทหารฝ่ายเวฬุวรรณ ข่มขวัญกองทัพไตรคาน
ต่างกำหมัดขบกรามอย่างสะกดกลั้นโทสะไว้อย่างเต็มฝืน พวกเขาต่างรู้เต็มอก
ถึงแม้กลกะลาจะเป็นยอดองครักษ์ของไตรคานฝีมือเป็นเลิศ แต่ถ้าเทียบองค์ชายธรณิณ
ผู้มีฉายาโด่งดังไปทั่วยังห่างชั้นอยู่มาก ที่สามารถรับมือได้ยาวนานคงเพราะอีกฝ่ายเสียพลัง
ไปในการใช้เทพมหาธาตุ ทำให้สู้ได้คู่คี่สูสีช่วงแรก ก่อนจะเพลี้ยงพล้ำตกเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไปในที่สุด..

“เจ้ากระทำอย่างสุดความสามารถแล้ว อย่าได้นึกโทษตัวเองเลย”
องค์ชายวายุภักษ์ ทรงดำรัสปลอบองครักษ์ หรืออีกฐานะหนึ่งคือพระสหาย

“ข้าพระองค์สมควรรับพระอาญา” กลกะลากลับยืนค้อมศีรษะไม่กล้าเงยหน้าสบพระพักตร์
จนผักตบต้องเดินเข้าไปตบบ่าแกร่งปลอบเบาๆ

“คิดมากน่า..คุณทำเต็มที่แล้ว ผมมีคำถามเล็กน้อย อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมถึงก้าวขาไม่ออก
ถ้าไม่เพราะจังหวะคุณเสียพอดี..คงไม่แพ้” กลกะลารู้สึกซาบซึ้งใจ
ที่ผักตบมีสายตาแหลมคม รู้ว่าเขาพลาดตรงไหน

“ข้าน้อยมิทราบขอรับ จังหวะนั้นเหมือนว่าร่างกายถูกตรึงเอาไว้” เขาตอบไปตามความจริง

“พลังมหาธาตุธรณี องค์ชายธรณิณลอบใช้ตรึงร่างกายของเจ้าไว้
หาไม่แล้วขืนยืดเยื้อต่อสู้เนิ่นนานย่อมเสียเปรียบเจ้าได้ เนื่องเพราะพลังในกายทรงลดลงไปกว่าครึ่ง”
องค์ยุพราชแห่งไตรคาน เป็นผู้ไขความกระจ่าง ให้ผักตบและกลกะลารับทราบความจริง

“ขี้โกงนี่หว่า ตกลงกันแล้วห้ามใช้ แบบนี้ถือเป็นโมฆะครับ” ผักตบสบถด้วยความโมโห

“เจ้าจักเอาหลักฐานอันใดไปโต้แย้ง ย่อมไม่สามารถถกเถียงชนะพระปิตุลาได้สำเร็จ”
องค์ชายเตือนสติคนฉลาด ที่ควบคุมอารมณ์ไว้ไม่อยู่

“ได้..เล่นแบบนี้มาตัดสินที่คุณแทน..เจ้าชาย ฟังผมให้ดีไม่เข้าใจให้รีบถามผมด่วน” พระองค์พยักพระพักตร์รับ

“รับปืนผมไป วิธีใช้ให้ขึ้นนกตรงนี้..นำกระสุนเข้ารังเพลิง จะยิงให้คุณเล็งปากกระบอกไปยังเป้าหมาย
แล้วกดไกตรงนี้..ลูกกระสุนจะวิ่งไปยังเป้าที่คุณต้องการ สำคัญมือห้ามสั่นเล็งให้แม่นเป็นพอ
 ในนี้มีกระสุนสิบนัด อย่าใช้ดาบสู้เพราะเห็นว่าเป็นผู้หญิง ไม่งั้นผมคงตกเป็นเชลยฝ่ายนั้นแทน
แถมมุกราตรีดำของคู่บ้านคู่เมืองคุณอีก ต้องยกให้เขาไป..เข้าใจวิธีใช้ไหม”
ผักตบสอนการยิงปืนให้องค์ชายวายุภักษ์อย่างรวบรัด
 เขามั่นใจมันสมองระดับเจ้าชายองค์นี้ คงไม่ซื่อบื้อยิงปืนไม่เป็นแน่

“เรายิงธนูแม่น คิดว่าสิ่งนี้คงไม่เป็นปัญหา เจ้าต้องการให้เรายิงองค์หญิงชลธารเช่นนั้นหรือ
ใยมิทำให้นางบาดเจ็บผิดเงื่อนไขที่เจ้ากำหนด พระปิตุลามิยอมรามือเป็นแน่”
พระองค์มิทรงวิตกในการยิงปืน หลังดูกลไกต่างๆ แล้วทรงเข้าใจในทันที
แต่กลับกังวลหากใช้ปืนยิงองค์หญิงชลธาร ซึ่งเป็นอาวุธจากดินแดนปริศนาของผักตบ
นางย่อมได้รับบาดเจ็บเพราะไม่ได้ใช้พลังมหาธาตุสร้างเกราะคุ้มครองกาย

“ใครใช้ให้คุณยิงเธอเลือดตกยางออกเล่า เล็งที่หมวกเหล็กของเธอสิครับ
ทำให้กระเด็นหลุดจากหัวได้หรือเปล่า ถ้าทำได้ถือว่าเธอแพ้โดยที่คุณไม่ต้องเข้าประชิดตัว
ผมจะเป็นคนให้ยุติการต่อสู้เอง สำคัญคุณได้ออมแรงไม่ต้องบาดเจ็บไปกว่านี้ เข้าใจแผนหรือยังครับ”
ผักตบรีบสร้างความเข้าใจให้องค์ชาย พระองค์พยักพระพักตร์หลังรู้ความต้องการเขา
ถือว่าเป็นเรื่องที่ถูกต้อง การทำให้หมวกเหล็กที่สวมศีรษะกระเด็น
เท่ากับศีรษะคนผู้นั้นขาดออกจากลำคอ ย่อมพ่ายแพ้โดยมิต้องหลั่งโลหิต

“ตกลง..เราจักทำตามแผนของเจ้า” พระองค์รับคำ
 ก่อนผักตบจะรับหน้าที่ตะโกนจากบนกำแพง ส่งสาส์นไปให้พระปิตุลา

“ตอนนี้เราต่างมีคนละแต้ม สมควรมาตัดสินกันยกสาม ใครชนะต้องทำตามเงื่อนไขตามข้อตกลง”
พระปิตุลารับฟังด้วยพระพักตร์เย้ยหยัน ใช่คาดเดาไม่ออก ตัวแทนคนต่อไปย่อมเป็นอื่นไม่ได้นอกจากวายุภักษ์แล้ว
สำคัญอีกฝ่ายบาดเจ็บอยู่ไม่น้อย หากฝืนสังขารก็จักช่วยสงเคราะห์ให้ด้วย

“ย่อมเป็นเช่นนั้น เรายึดถือสัจจะไม่คืนคำ คนของเราพร้อมแล้วเชิญตัวแทนฝ่ายเจ้าเถิด”
ตรัสเสร็จทรงผินพระพักตร์ส่งสัญญาณองค์หญิง สตรีในชุดนักรบพลิ้วกายสง่างาม
 ไม่ด้อยกว่าบุรุษลงจากอาชาคู่พระทัย ประทับยืนบนผืนทรายอย่างมั่นคง
ค่อยย่างพระบาทมากลางลานประลอง หัตถ์เรียวกระชับด้ามดาบไม่เอื้อนเอ่ยวาจาใด
พระองค์ทรงมั่นในพระทัย ไม่มีใครรับมือได้แน่ต่อให้เป็นยุพราชหนุ่มรูปงาม
ที่ผู้คนแซ่ซ้องไปทั่วแผ่นดินนามวายุภักษ์ ใช่จักเป็นคู่ต่อสู้พระองค์ได้
เพราะอีกฝ่ายได้รับบาดเจ็บสาหัสไปแล้วนั่นเอง

“เจ้าช่วยพาเราลงสู่ลานประลองที” รับสั่งกับองครักษ์หนุ่มให้นำพระองค์ลงไปยังลานประลอง
ด้วยไม่สามารถเหินลงจากกำแพงวัง แค่การทรงกายให้มั่นคงยังหนักหนา
ขืนฝืนใช้พลังที่มีพลิ้วร่างโดดลงไป คงล้มทั้งยืนไม่เป็นท่า
กลกะลากลับรับฟังอย่างเข้าใจในพระประสงค์ โดยไม่คิดถามให้มากความ ค้อมศีรษะถวายความเคารพ

“ข้าพระองค์ขอประทานอภัย พะยะค่ะ” พูดจบเข้าประคองพระกรด้านซ้ายออกแรงพยุงพระวรกาย
ก่อนพากระโดดลงจากกำแพงวังหลวง ซึ่งการกระทำทั้งหมด ยังผลให้เหล่าทหารถึงกับน้ำตาคลอไปตามกัน
เมื่อพวกเขาได้เห็นน้ำพระทัยเด็ดเดี่ยวสมเป็นผู้นำกองทัพ ถึงแม้จะทรงบาดเจ็บสาหัสพระองค์กลับอาสาเข้าต่อสู้
พวกเขาพร้อมใจคุกเข่าถวายความเคารพอันเป็นการกระทำสูงสุด แสดงความจงรักภักดีโดยพร้อมเพรียงกันทั้งกองทัพ
องค์ชายทรงประทับยืนกลางลานประลอง ถึงกับรู้สึกตื้นตันพระทัย รับสั่งด้วยพระสุรเสียงเปี่ยมพระเมตตาแก่ทหารของพระองค์

“ลุกขึ้นเถิดทหารกล้าแห่งไตรคาน บัดนี้เราจักรักษาอธิปไตยดำรงไว้ซึ่งเอกราช
 เพื่ออิสรภาพของชาวไตรคาน อย่างเต็มกำลังความสามารถ
 เราจักต่อสู้เพื่อพวกเจ้าทุกคน อย่าได้ขลาดกลัวอันใด..จงสู้เยี่ยงนักรบ”

“ขอพระองค์ทรงพระเจริญ องค์ชายวายุภักษ์ทรงพระเจริญๆๆ!!”
เสียงแซ่ซ้องสรรเสริญพระบารมี ดังกึกก้องไปทั่วอาณาบริเวณ
ทำเอาหัวใจหนุ่มหล่อนามผักตบจุกแน่นไปทั้งอก กับภาพที่เห็นกับสิ่งที่ได้สัมผัสที่เขาได้มีส่วนร่วมในครั้งนี้
รอยยิ้มจริงใจที่ไม่เคยมอบให้ใครมาก่อน เป็นสิ่งที่บรรดาหนุ่มสาวพากันหลงใหลอยากได้มากหนักหนา
แต่กลับไม่มีใครได้รับ บัดนี้ผักตบใช้เป็นสื่อส่งกำลังใจไป
มอบให้ผู้ชายตัวโตสูงใหญ่องอาจสง่างาม ซึ่งกำลังเงยพระพักตร์มองมาที่เขาพอดี
รอยยิ้มสว่างบาดจิตของบุรุษผู้มาจากดินแดนปริศนา กำลังสะกดตรึงสายตาทุกผู้คน
เหล่าทหารทั้งสองกองทัพเผลอจ้องมองตาค้าง รอยยิ้มที่ให้ความรู้สึกชุ่มเย็น
ประดุจสายวารีทิพย์เหล่าทวยเทพ รอยยิ้มที่ใครพอได้ยล พานถูกดึงดูดสะกดตรึงจนยากถอนสายตาได้

“สู้นะครับ..เจ้าชาย” น้ำเสียงทุ้มหล่อ ส่งแรงเชียร์และกำลังใจแฝงความอบอุ่นไปให้เต็มเปี่ยม
ทำเอาพระทัยยุพราชหนุ่มขยายพองอัดแน่นในพระอุระ
ดุจมีพลังไร้สภาพช่วยให้พระองค์ฟื้นคืนพระกำลังวังชาขึ้นมาบ้าง

“เราจะสู้ เพื่อเจ้า” พระองค์ดำรัสตอบ ความหมายซึ่งแฝงความใน
ทำเอาผักตบที่รับรู้อยู่เต็มอก ถึงกับหน้าร้อนค่อยเปลี่ยนเป็นแดงก่ำสุกปลั่งอย่างห้ามไม่อยู่
จนต้องรีบเบี่ยงประเด็น กลัวจะเผยไต๋ให้เจ้าของประโยค..ตีความเข้าข้างตัวเองไปเสียก่อน

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 20-01-2014 22:06:55

-  2  -




“พระปิตุลา เนื่องจากองค์ชายของผม สู้กับตัวแทนคุณที่เป็นสตรี
ผมมีข้อเสนอเล็กน้อย พร้อมจะรับฟังหรือไม่” แก้อาการเขิน ด้วยแผนในหัว

“เจ้ามีอันใดอีก” พระองค์ตรัสถามอย่างไม่นึกรำคาญ ทรงอยากรู้เช่นกัน
ผักตบพูดเหมือนให้เกียรติองค์หญิงชลธาร ทรงใคร่รอชมว่ามีอันใด

“ถ้าองค์ชาย ทำให้หมวกเหล็กที่องค์หญิงสวมหลุดจากศีรษะได้ ถือว่าองค์หญิงพ่ายแพ้
แต่ถ้าองค์หญิงสามารถทำให้องค์ชายมีรอยขีดข่วนแค่ปลายเล็บ ถือว่าฝ่ายผมแพ้..ตกลงไหม”
ฟังเงื่อนไขเหมือนกำลังหยิบยื่นความได้เปรียบให้องค์หญิงชลธาร
การขีดข่วนเพียงปลายเล็บใยมิใช่ง่ายดายสำหรับองค์หญิงที่จักสามารถกระทำเล่า
ตรงกันข้ามการทำให้หมวกเหล็กหลุดกระเด็นจากพระเศียรขององค์หญิง
ผู้ถือครองเทพมหาธาตุซึ่งปรีชาสามารถเก่งกาจในการต่อสู้
ย่อมเป็นเรื่องกระทำได้ยากสำหรับองค์ชายวายุภักษ์ตอนนี้ เพราะสภาพร่างกายไม่เอื้ออำนวยอยู่เห็นๆ

“ฮะฮ่าๆ..เจ้าช่างยากคาดเดานักเจ้าหนุ่ม นี่ใช่เป็นการส่งมอบตัวเจ้าเองให้ข้าอย่างยินยอมพร้อมใจ
ถึงได้เสนอเงื่อนไขเช่นนี้ ข้าย่อมยินดีรับข้อเสนอของเจ้าไว้..ฮะฮ่าๆๆ”
เสียงหัวเราะไม่เก็บอาการของพระปิตุลาแล้ว กองทัพข้าศึกก็พลอยหัวเราะกันดังสนั่น
ขบขันข้อเสนอที่ช่วยให้แพ้เร็วขึ้นของผักตบ พวกเขาจึงพร้อมใจกันหัวเราะเสียยกใหญ่
 เวทนาในความโง่เขลาเบาปัญญาของอีกฝ่าย..ที่คิดหาหนทางให้พ่ายแพ้มากกว่าจะเอาชนะ

“ถ้างั้นเริ่มได้เลย เจ้าชายอย่าใจอ่อนลุยเลย” ผักตบรับหน้าที่เป็นกองเชียร์จนออกนอกหน้า ตะโกนเสียงดังสุดๆ
องค์ชายวายุภักษ์พอได้ยิน ทรงไม่รอช้ากระชับปืนพกสั้นยกเล็งเป้าหมายที่อยู่ห่างไม่ถึงห้าก้าว
จังหวะกองทัพข้าศึกกำลังหัวเราะครื้นเครง องค์หญิงชลธารยืนแย้มโอษฐ์ขบขันด้วย
 แม้จะยังไม่รู้ว่าองค์ชายถืออันใดในพระหัตถ์ คิ้วเรียวสวยเลิกขึ้นด้วยความสงสัย แต่ไม่ทันการเสียแล้ว..

“เปรี้ยง!..โอววว!!” เสียงปืนเพียงนัดเดียว แม่นปานจับวางก็ว่าได้ ไม่เพียงแต่หมวกเหล็กขององค์หญิง
จะกระเด็นหลุดออกจากศีรษะไปนอนเค้งเต้งอยู่ที่พื้นเท่านั้น วรองค์เธอก็เซถลา
ยกมืออุดพระกรรณ พระพักตร์ทรงดูตื่นตกใจอยู่ไม่น้อย กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรวดเร็วไม่ทันได้ตั้งตัว...

“ชนะแล้ว..เฮๆๆ..เราชนะแล้ว” เสียงทหารไตรคานกระโดดโห่ร้องแสดงความดีใจกันทั้งกองทัพ
 กลกะลารีบเข้าไปพยุงวรกายขององค์ชายไว้ เมื่อเห็นพระองค์มีอาการพระหัตถ์สั่นระริกผลจากแรงกระแทก
ผักตบถลาวิ่งลงมาจากกำแพงวังอย่างไม่คิดชีวิต โผล่ออกประตูมาได้
ก็พุ่งเขาไปสวมกอดยุพราชหนุ่มไว้เต็มรักทั้งสองแขนอย่างลืมตัว

“คุณทำสำเร็จแล้ว เก่งสุดๆ ยิงปืนแม่นกว่าผมอีก” ทั้งชมทั้งกอดด้วยความดีใจ
จึงไม่ได้ระวังกิริยาแม้แต่น้อยว่าเผลอกอดอีกฝ่ายเข้าให้
ทางฝ่ายพระปิตุลา องค์ชายธรณิณ องค์หญิงชลธารต่างหน้าเผือดสี ไม่คิดว่าผลจะออกมาแบบนี้
แม้จะไม่อยากยอมรับความพ่ายแพ้ แต่ก็ไม่อาจโต้แย้ง เพราะได้ตกปากรับคำเงื่อนไขเองแต่แรก

“ถอยทัพ!!...ตึงๆๆ!!” รับสั่งสุรเสียงดุดันอย่างมีโทสะ ก่อนชักม้านำขบวนไม่เอ่ยอันใดอีก
พระพักตร์บึ้งตึงหายพระทัยหนักหน่วง อย่างทรงสะกดกลั้นพระอารมณ์ไว้เต็มกลืน
กระนั้นเนตรคมเฉี่ยวดุจเหยี่ยวกลับวาวโรจน์สบถเพียงลำพังบนหลังม้า ด้วยสายพระเนตรมาดร้ายแลดูน่ากลัว

“เจ้าอย่าหวังจักรอดชีวิต..วายุภักษ์”
นั่นคือพระดำรัสอาฆาตทรงตรัสทิ้งทวนฝากไปกับสายลม โดยมิมีผู้ใดเฉลียวใจกันเลยสักคน
องค์ชาย องค์หญิง แม่ทัพพลทหาร พากันยกขบวนถอยทัพกลับสู่เวฬุวรรณนคร
ตามหลังผู้นำกองทัพ..ด้วยอาการงงงันยังไม่หาย..

ส่วนองค์ยุพราชหนุ่ม หลังตอบรับการแสดงความยินดีจากบุคคลที่พระองค์ผูกพระทัยปฏิพัทธิ์
ทันใดนั้นเกิดทรุดฮวบทั้งยังกระอักพระโลหิตออกมาเป็นลิ่มเลือด
สร้างความแตกตื่นตกตะลึงให้ผักตบและเหล่าทหารกันเป็นอันมาก
ที่วีรบุรุษของพวกเขาบาดเจ็บสาหัสหนักหนาถึงขนาดนี้

“แอ๊ก!..แค่กๆ!!..องค์ชายพะยะค่ะ!..เจ้าชายคุณเป็นอะไร..คุณ!”
เสียงสุดท้ายที่พระองค์ทรงได้ยิน ก่อนพระสติจะมืดดับไม่รับรู้อันใดอีก
>
>
   “ท่านมหาโหรา โอรสของเราปลอดภัยหรือไม่” เหนือหัวองค์อนิละรับสั่งถามมหาโหราผู้เฒ่า
หลังหมอหลวงตรวจพระอาการเพียงแต่วินิจฉัยว่าพระองค์ทรงได้รับบาดเจ็บบอบช้ำภายในสาหัส
ส่วนพระอาการที่ทรงไม่ฟื้นคืนพระสตินั่นยังไม่ทราบสาเหตุ จึงเป็นหน้าที่ของมหาโหราผู้เฒ่า
ตรวจชีพจรหาสาเหตุอีกทางหนึ่ง ภายใต้ความวิตกกังวลของผู้คนทั่วทั้งไตรคาน

เหล่าทหารต่างติดตามพระอาการอยู่ด้านนอก พสกนิกรที่ทราบข่าวเองก็ร้อนใจ
คอยรอข่าวเกี่ยวกับพระอาการเช่นกัน แต่ขณะนี้ในห้องบรรทมของตำหนักวาโยทิพย์
ที่ทรงพำนักร่วมกับผักตบ กลกะลาองครักษ์คู่พระทัย พร้อมแม่ทัพร่างใหญ่ได้นำพระองค์
มาประทับยังเตียงบรรทม ก่อนถวายรายงานแก่ทุกภาคส่วนให้รับทราบ เลยพากันมาออเต็มไปหมด

พลอยกระวนกระวายใจกันไปใหญ่ ไม่เว้นแม้แต่แม่เล็กของผักตบ หนุ่มหล่อยุคไฮเทคเก็บงำความรู้สึกไว้มิดชิด
ทั้งที่ห่วงอาการผู้ที่ไม่รู้สึกตัวนอนอยู่บนเตียงมากกว่าใคร เพราะเขาเป็นคนส่งเจ้าชายองค์นี้เป็นตัวแทนเข้าต่อสู้
ทั้งที่รู้อีกฝ่ายบาดเจ็บสาหัส ยังปล่อยให้รับภาระหนัก พานรู้สึกผิดขึ้นมาพลอยพูดไม่ออก หากคนผู้นี้เกิดเป็นอะไรไปล่ะก็

“องค์ชายทรงถูกพิษร้าย เป็นพิษเบญจมาศดำชนเผ่าเร่ร่อนตอนใต้ของนครไอยรา
หากไม่ได้ยาถอนพิษภายในสามราตรี เกรงไม่ทันการ..” มหาโหราผู้เฒ่าหยุดวาจาไว้แค่นั้น
 แต่เป็นที่เข้าใจตรงกันในคำตอบที่ละไว้

“วายุภักษ์โดนพิษได้เยี่ยงไร กลกะลาเจ้าอยู่ในเหตุการณ์ทำไมถึงปล่อยองค์ชายถูกพิษ”
 พระองค์หันไปรับสั่งถามองครักษ์หนุ่ม ที่ยืนค้อมศีรษะอย่างสำนึกผิด
เพราะมิอาจระวังดูแลความปลอดภัยให้เจ้านายได้

“ข้าพระองค์สมควรรับพระอาญา คงเป็นจังหวะที่พวกเรายินดีในชัยชนะ
หลังจากพระองค์ยิงหมวกเหล็กหลุดจากเศียรขององค์หญิงชลธาร
 พระปิตุลามีสายพระเนตรโกรธเกรี้ยวมาก ข้าไม่ทันเฉลียวใจ
ทั้งที่มองเห็นพระปิตุลาสะบัดพระหัตถ์หนึ่งที แต่มิคิดอันใดเพราะมิเห็นสิ่งผิดปกติ
พานเข้าใจพระองค์คงระบายโทสะที่พ่ายแพ้ จนต้องถอยทัพยกกลับเวฬุวรรณ 
กระทั่งองค์ชายทรงล้มลงกระอักพระโลหิตก่อนหมดพระสติ
ข้าพระองค์ยังเข้าใจองค์ชายทรงทนฝืนอาการบาดเจ็บไว้ยาวนาน มิคิดจักได้รับพิษร้าย”
คำพูดพรั่งพรูออกจากปากกลกะลา ผู้ที่ได้รับฟังต่างนึกภาพตามจนเห็นเป็นฉากๆ
จึงไม่ต้องสืบหาสาเหตุอีก สรุปองค์ชายวายุภักษ์ถูกพิษร้ายของดอกเบญจมาศดำได้ยังไง ล้วนได้รับคำตอบกันแล้ว

“เช่นนั้นย่อมเป็นพระปิตุลาฉวยโอกาสใช้พิษกับองค์ชายหวังปลิดปลงพระชนม์ชีพ
 ยังดีที่พระองค์มีเทพมหาธาตุช่วยยื้อชีวิตเอาไว้ ขืนเป็นบุคคลทั่วไปคงไม่รอดราตรีนี้
การจักช่วยชีวิตองค์ชายได้ ย่อมต้องมียาถอนพิษเพียงเท่านั้น
ผู้ใดจักสามารถไปเอาจากพระปิตุลาเล่า อีกฝ่ายถอนทัพทิ้งปัญหาไว้
คงมิต้องการให้องค์ชายทรงมีพระชนม์ชีพอีกต่อไป ยากยิ่งนักที่จักได้ยาถอนพิษมาจากบุคคลผู้นี้”
มหาโหราผู้เฒ่าเอ่ยวาจา ทำลายความหวังผู้คนที่อยู่ภายในห้องบรรทมจนหมด
พระมเหสีทรงมิอาจสะกดกลั้นอัสสุชลไว้ได้ ทรงสะอื้นร่ำไห้ในความโชคร้ายของพระโอรส
โดยไม่เก็บพระอาการ ทำให้แม่เล็กซึ่งเข้าใจหัวอกคนเป็นแม่ดีที่สุด เมื่อลูกได้รับบาดเจ็บถึงขั้นยื้อชีวิตอยู่แบบนี้
เธอไม่รีรอเข้าไปสวมกอดวรกายพระมเหสี ปลอบประโลมอย่างเห็นอกเห็นใจ
 การกระทำของแม่เล็กแสดงออกด้วยความจริงใจไม่ได้นึกถึงความเหมาะสม กระนั้นก็มิมีผู้ใดตำหนิ
เพราะต่างวิตกกังวลกับปัญหาหนักตรงหน้า พลอยเศร้าโศกเสียใจไปกันหมด
องค์หญิงศศิธรพระคู่หมั้นถึงกับสะอื้นตามพระมเหสี พลอยให้พระปิตุลาผู้เป็นพระบิดา
คอยปลอบประโลมด้วยเช่นกัน ผักตบหน้าซีดเผือดหลังได้ฟังวิธีรักษา

“ไม่มีวิธีอื่นแล้วหรือไง ที่จะรักษาเขานอกจากต้องได้ยาถอนห๊ะ!”
เผลอตะคอกถามมหาโหราผู้เฒ่า เพราะทนกดดันไม่ไหวแล้วเช่นกัน
เขานึกโทษตัวเองที่ประมาทไม่ระวัง จนทำให้บุรุษผู้เป็นศูนย์รวมใจของผู้คนตกที่นั่งลำบาก
 ต้องเอาชีวิตมาแขวนบนเส้นด้าย เวลาสามวันไม่ได้ยาวนานเลยสักนิด พอที่จะใช้แก้ไขสถานการณ์ได้ทันเสียด้วย

ผู้เฒ่าผมขาวไม่ถือโทษบุรุษผู้มาจากต่างแดน ที่สำแดงกิริยาไม่เหมาะสมใส่ตน
เพราะรู้อารมณ์ผักตบขณะนี้ แบกรับความรู้สึกไม่ด้อยไปกว่าใครในที่นี่
ทั้งยังนึกขอบคุณที่บ้านเมืองรอดพ้นมาได้ อาศัยไหวพริบสติปัญญาความเฉลียวฉลาดหลักแหลม
ประดุจอัจฉริยะของผักตบช่วยแก้ไขวิกฤติกู้สถานการณ์ ไตรคานจึงไม่เสียเลือดเนื้อผู้คนเพราะสงคราม
กระนั้นเมื่อเห็นท่าทีห่วงใยของผักตบ ที่เผลอตัวแสดงออกมาจนไม่เก็บอาการอย่างที่กระทำได้ดีมาโดยตลอด
ก็เริ่มมองเห็นความหวังในการช่วยชีวิตองค์ชายวายุภักษ์ ผู้เป็นศิษย์รักของตนเองขึ้นมาทันที

“ข้ามีเรื่องปรึกษาเจ้าเพียงลำพัง มิสะดวกพูดเพลานี้”
มหาโหราตัดสินใจเอ่ยกับผักตบโดยเฉพาะ ไม่มีใครแทรกขัดขอความกระจ่าง
พากันเข้าใจว่าคงต้องการปรึกษาหาหนทางรักษา ขณะทุกคนมุ่งสนใจองค์ชายวายุภักษ์
ซึ่งทรงนอนหมดสติบนเตียงบรรทม พระพักตร์ซีดเผือดไร้สีโลหิต เริ่มออกคล้ำแลดูน่าเป็นห่วงมากๆ
ย่อมเป็นผลของพิษร้ายที่กำลังรุมเร้า บวกกับพระอาการบอบช้ำสาหัสเป็นทุน จึงทำให้พระวรกายอ่อนแอยิ่งนัก

ขณะนั้นองครักษ์หนุ่มที่ตำหนิตนเองไม่ต่างผักตบ ได้เร้นกายหายออกไปจากห้องบรรทม
โดยมิมีผู้ใดทันสังเกต เขามองไม่เห็นหนทางใดจะช่วยชีวิตองค์ชายที่ตนจงรักภักดียิ่งชีพอีกแล้ว
 ยกเว้นได้ยาถอนพิษจากผู้ทำร้ายพระองค์หนทางเดียวเท่านั้น

เขามั่นใจพระปิตุลาต้องค้างแรม ยังจุดที่คิดว่าไม่น่าคำนวณพลาดหากนับระยะทางและภูมิทำเลเป็นองค์ประกอบ
 วิธีเดียวที่องครักษ์หนุ่มมุ่งมั่น เขาจำต้องลักลอบเข้าไปชิงเอายาถอนพิษ
มิต้องการทำให้ผู้ใดเดือดร้อน เขารอช้าไม่ได้เมื่อเวลาเหลือน้อยเช่นนี้
เสียงควบม้าคู่กายออกจากกำแพงวัง โดยไม่มีทหารยามคนไหนขัดขวางเพราะรู้จักเป็นอย่างดี
อีกทั้งตำแหน่งของบุรุษผู้นี้ไม่ธรรมดา

องครักษ์หนุ่มในชุดดำอำพรางใบหน้ามิดชิด เห็นแค่ดวงตาคมที่ดูมุ่งมั่น
ห้ออาชาตะบึงไปในทะเลทรายจนละอองฝุ่นตลบเห็นเป็นจุดเล็กๆ
 ห่างไกลจากกำแพงวังออกไปทุกที ก่อนจะลับหายไปจากสายตา....
>
>
“เมื่อไหร่จะตื่นผมเฝ้ามาค่อนคืนแล้วหืม รู้ว่าคุณป่วยอยู่แต่หมอหลวงจัดยาบำรุง
อีกทั้งอาจารย์คุณบอกเอง ไม่เกินคืนนี้คุณจะรู้สึกตัวแล้ว  หรือขี้เกียจไม่อยากลุกครับ..เจ้าชาย”
ผักตบเปรยคนเดียว เขาอาสาเฝ้าไข้ยุพราชหนุ่มรูปงาม ในห้องนอนที่พักอาศัยมาตลอด
แม้มีเรื่องให้คิดหนัก เกี่ยวกับวิธีแก้พิษที่มหาโหราผู้เฒ่าขอคุยเป็นการส่วนตัว
ยอมรับว่าเขาอึ้งตกใจกับสิ่งที่ได้รับรู้ ถึงขั้นพูดไม่ออกไปเลยทีเดียว...

“หนทางเดียวที่จะทำให้วายุภักษ์รอดชีวิต เจ้าต้องให้เขากลืนมุกราตรีดำลงสู่ท้อง
ขั้นตอนหลังจากนั้นเจ้าจักต้องร่วมเสพสังวาส ยินยอมให้วายุภักษ์ล่วงล้ำสู่ภายในกายเจ้า
ดุจเดียวกับบุรุษกระทำต่อสตรี มีเพียงวิธีนี้ที่จักช่วยชีวิตวายุภักษ์ได้
นอกจากจะรักษาพิษร้ายของเบญจมาศดำแล้ว ยังรักษาอาการบาดเจ็บให้หายขาด
สำคัญประโยชน์สูงสุดในกาลนี้ เจ้ากับวายุภักษ์จักกลายเป็นผู้ถือครองเทพมหาธาตุ
ที่มีพลังยิ่งใหญ่ทั้ง 4 มหาธาตุ เป็นการถ่ายโอนพลังมหาธาตุหลอมรวมกันระหว่างพวกเจ้า
ก่อเกิดพลังจตุรธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ อันเป็นบ่อเกิดของสรรพสิ่งในพิภพ
ตัวเจ้าจักสามารถเรียกใช้พลังโดยมิต้องกระทำอันใด เพียงใจปรารถนาก็จักควบคุมได้ตามต้องการ
มิเสียเพลาในการฝึกสมาธิบำเพ็ญฌานอันใดอีก นี่คือหนทางเดียวจักกระทำได้ ชีวิตของวายุภักษ์
ความหวังผู้คนไตรคาน ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเจ้าแล้ว”
คำพูดนี้วนเวียนในหัวผักตบ ไม่ว่ากำลังกินข้าวเขากลืนแทบไม่ลง หรือตอนอาบน้ำ
เขายอมเห็นแก่ตัวอาบน้ำจนชุ่มปอด เพื่อให้ร่างกายและหัวสมองรู้สึกสดชื่นขึ้น
หลังไม่ได้อาบมาเป็นอาทิตย์ นับตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ คิดว่าจะช่วยให้จิตใจผ่องใส
สมองโล่งกว่าเดิมลดความหนักอึ้งที่มีลงไปได้บ้าง จึงยอมฝืนความตั้งใจเดิม ขอน้ำจากบุปผาราตรีมาอาบซ้า!
คำนวณจากการตีเกราะเคาะบอกเวลาของทหารยาม ตอนนี้คงราวสี่ทุ่มโดยประมาณ
คนที่ได้รับการยืนยันว่าจะรู้สึกตัว ยังไม่ลืมตามาคุยกับเขาสักคำ ผักตบนั่งเฝ้าข้างเตียงโดยไม่รู้สึกง่วง
เขามีเรื่องต้องคิดหนัก คิดแล้วคิดอีกวนไปเวียนมาถอนหายใจเป็นร้อยรอบ
ชั่งน้ำหนักกับชีวิตคนซึ่งสำคัญต่อบ้านเมือง รวมถึงปัญหาที่รอการแก้ไขอีกมากมาย
ทั้งน้ำกินน้ำใช้เยอะแยะไปหมด สิ่งเหล่านี้จะได้รับการคลี่คลายในพริบตา
 เพียงแค่เขายินยอมให้เจ้าชายคนนี้..ทอยตูด?

“ก๊อกๆๆ..ข้าน้อยขอบังอาจรบกวนนายท่าน” เสียงเคาะประตู
พร้อมกับเอ่ยวาจาหวาน เป็นใครไปไม่ได้นอกจากสองดรุณีผู้รับใช้ที่คุ้นเคย

“เข้ามา” ผักตบตอบคำ ไม่นานบุปผากับราตรีก็โผล่เข้ามาในห้อง

“ข้าน้อยนำกำยานหอม ได้รับการประทานจากพระมเหสีให้นำมาถวายเจ้าค่ะ
 เพื่อช่วยองค์ชายทรงฟื้นคืนพระสติได้เร็วขึ้น..เจ้าค่ะนายท่าน”

“อ้าวเหรอ!..เชิญพวกคุณเถอะ ดีเหมือนกันผมนั่งเฝ้ามาค่อนคืนยังไม่รู้สึกตัวเลย
 เผื่อกำยานพระมเหสีจะช่วยได้” ผักตบพูดตอบสองนางกำนัล
พวกเธอค่อยนำกระถางกำยานมาวางลงที่โต๊ะ ห่างจากผักตบและองค์ชายไม่ไกลนัก
ก่อนยอบกายคารวะ แล้วขอตัวกลับออกจากห้องไปอย่างเงียบเชียบ
ไม่ลืมปิดประตูงับบานให้แน่นหนาตามหลังอีกต่างหาก

“แม่ของคุณคงทุกข์ใจมาก ถึงขั้นขอให้แม่ผมไปนอนเป็นเพื่อน
 ชั่วโมงนี้พ่อคุณก็เครียดหนัก ถึงกับไม่กินไม่นอน ทรงงานอยู่ในห้องอักษร
มีท่านมหาโหราอาจารย์คุณคอยช่วย ตกลงคุณจะลืมตาได้หรือยัง
ทำไมปล่อยให้คนเขาห่วงกันไปหมด สิ่งเดียวที่ผมสงสัย..
องครักษ์ผู้ภักดีของคุณหายหัวไปตั้งแต่บ่าย จนป่านนี้ยังไม่เห็นหน้าเขาเลย ไม่รู้ไปทำอะไรที่ไหน”
ผักตบก่นบ่นเหมือนคนบ้า แต่จะให้เขาอยู่เงียบๆ
กลับทำไม่ได้ในหัวมันพานคิดวนอยู่กับทางออกที่ได้รับรู้
ซึ่งเขายอมรับว่าแอบคิดเผื่อนาทีสุดท้ายไว้แล้ว ใช่จะไม่เคยมีประสบการณ์กับผู้ชาย
ที่มีผ่านมาเขาเป็นฝ่ายกระทำ ตอนนี้กลับต้องเป็นฝ่ายรับนี่สิ ทำให้กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ถ้าให้เป็นฝ่ายกระทำเพื่อช่วยรักษาล่ะก็ ไม่ต้องขอผักตบยินดีช่วย
ปัญหาหนักคือจะให้เขาเป็นฝ่ายรับยังไง ในเมื่อคนร่วมมือยังไม่ฟื้นมาเลย
จะทำกันอีท่าไหนเล่าหืม..กรรม?..อุตส่าห์เตรียมใจตั้งแต่อาบน้ำกินข้าวไว้แล้วเชียว..มาถึงขั้นนี้คงไม่มีทางเลือก..
นั่นคือสิ่งที่ผักตบคิดสะระตะ จนทำให้บ่นเป็นคุ้งเป็นแควจับต้นชนปลายหาสาระไม่ได้
 แค่อยากพูดไม่ให้ห้องมันดูวังเวงไปมากกว่านี้

“อืมมม...แค่กๆๆ!!” เสียงครางดังลอดให้ได้ยิน ก่อนจะไอตามมา

“เฮ้ย!..รู้สึกตัวแล้วเหรอ เป็นไงบ้างคุณ ผมออกไปตามหมอก่อน”
ผักตบถามรัว ก่อนจะผุดลุกตั้งท่าโกยแน่บไปตามหมอ พลันชะงักกึก..

“ไม่ต้องตามหรอกเจ้า ขอน้ำเราจิบหน่อย” รีบหันไปยังกาน้ำร้อนที่เตรียมไว้บนโต๊ะ
เดินไปหยิบถ้วยผสมน้ำเย็นพออุ่น กลับมาที่เตียงหย่อนก้นนั่งลงตรงขอบ
ค่อยช้อนศีรษะคนป่วยขึ้นพร้อมกับจ่อถ้วยให้จิบน้ำช้าๆ

“พอแล้วเหรอ อีกหน่อยไหม” ถามหลังอีกฝ่ายจิบไปเล็กน้อย

“ไม่แล้ว ขอบใจเจ้ามาก” พระองค์ตรัส ผักตบค่อยวางพระเศียรพระองค์ลงบนหมอนดังเดิม
ลุกเอาถ้วยชาไปเก็บ เผลอสูดกลิ่นกำยานเข้าไปเต็มปอด
นึกชอบความหอมอ่อนละมุนของกลิ่นสมุนไพรอยู่ไม่น้อย

“คุณรู้สึกยังไงบ้าง เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” เขาถามหลังกลับมานั่งเก้าอี้ข้างเตียงเป็นที่เรียบร้อย

“เราไม่มีแรง เหมือนอ่อนเปลี้ยไร้สิ้นเรี่ยวแรง” พระองค์ทรงบอกพระอาการที่ทรงประสบอยู่

“เป็นเพราะคุณถูกพิษดอกเบญจมาศดำของพระปิตุลา” รีบเฉลยสาเหตุให้คนป่วยได้รับรู้

“เราพอคาดเดาได้ มิเช่นนั่นคงไม่เกิดอาการกะทันหัน หากเพียงแต่บอบช้ำบาดเจ็บภายในเรายังพอทนไหว
ไม่ถึงกับล้มหมอนนอนเสื่อเช่นนี้ ถ้าไม่เป็นเพราะถูกพิษร้ายกาจ” พระองค์ตรัสกับผักตบ

“เป็นเพราะผม” เขาจ้องพระพักตร์ดูคล้ำจากพิษร้ายอย่างรู้สึกผิด

“หาใช่ความผิดของเจ้าไม่ ใยนึกโทษตัวเองเสียเล่า” พระองค์ตรัส

“ถ้าไม่เพราะคุณยกแหวนมรกตวงนี้ให้ผมใส่ คงไม่รับพิษตราบใดที่แหวนวงนี้อยู่กับคุณ
ผมรู้ความจริงหมดแล้ว แหวนวงนี้สามารถป้องกันพิษร้ายคุณไสย กระทั่งเป็นเกราะไร้สภาพให้ผู้สวมใส่
คุณสมบัติเหล่านี้ไม่ต้องสงสัย พระอาจารย์คุณเป็นคนบอกสรรพคุณให้ผมรู้หมดแล้ว
สำคัญสุดแหวนวงนี้เป็นสมบัติของราชวงศ์ ยกให้องค์รัชทายาท องค์หญิงพระคู่หมั้นของคุณถามผมว่า
ผมได้มันมายังไง ผมต้องรีบแก้ตัวยกใหญ่ อ้างว่าออกศึกบัญชาการรบร่วมกับคุณ
คงเห็นว่าผมไม่มีอะไรไว้ป้องกันตัว เลยให้ผมไว้เผื่อยามคับขัน ทั้งหมดที่ผมพูดให้ฟังแค่อยากให้คุณรับรู้ไว้
ขอบคุณที่ห่วงผม ถ้าคุณสวมแหวนคงไม่เป็นหนักอย่างนี้หรอก”
ผักตบเฉลยความจริง ให้องค์ชายวายุภักษ์รับทราบทั้งหมด

“กระนั้นก็หาใช่ความผิดเจ้า เป็นเราเต็มใจเอง..จักให้ย้ำอันใดกัน
เจตจำนงที่เรามอบแหวนให้เจ้า ย่อมรู้สาเหตุที่เรากระทำ”
พระองค์กลับดำรัสแย้ง พร้อมทอดสายพระเนตร..สื่อความหมายในพระทัยที่มีให้ผักตบ

“เฮ้อ! คุณจริงจังเรื่องนี้ เป็นเพราะต้องการแก้ไขปัญหาบ้านเมือง ต้องการพลังเพิ่ม
ต้องการช่วยชาติ หรือเพราะรู้สึกกับผมกันแน่” ผักตบอดถามไม่ได้ เหตุผลที่ยกอ้างล้วนมีน้ำหนักทำให้เขาคิด
อีกฝ่ายเป็นถึงเจ้าชายสูงศักดิ์ รูปงามเป็นที่หมายปองของสาวๆ แถมมีคู่หมั้นสวยหยาดฟ้า
หากจะบอกว่าชอบเขาที่เจอหน้าอาทิตย์เดียว ย่อมฟังไม่ขึ้นแลดูตลกฝืด พาให้หัวเราะไม่ออกเสียมากกว่า

“เรามิอาจยืนยันอันใดให้เจ้าเชื่อมั่น แต่จงรับฟังเราไว้..บุรุษชาตินักรบว่าที่กษัตริย์แห่งไตรคาน
กระทำการใดล้วนมิได้มุ่งหวังประโยชน์แต่เพียงฝ่ายเดียว ทั้งหมดเราไม่ขอโต้แย้งในความจริง
ที่มีผลพลอยได้ตามมา แต่เดิมเราไม่เคยมีใจปฏิพัทธิ์ต่อบุรุษ แม้มิใช่เรื่องแปลกแยก
บัณเฑาะว์ในวังก็มีคู่รักเป็นบุรุษให้เห็นอยู่มิน้อย อันสตรีที่รักใคร่ชมชอบซึ่งกันและกัน
ดังเช่นสตรีนางในก็มีอยู่มากหลาย ย่อมมิผิดต่อขนบธรรมเนียมประเพณี สาเหตุที่เรามีใจรักปฏิพัทธิ์ต่อเจ้า
ล้วนเป็นเพราะเจ้าทำให้เรารู้สึกทั้งสิ้น ช่วยรับรู้ความรู้สึกของเราได้หรือไม่ เจ้าคือคนแรกที่เราฝากใจรักด้วย”
ถือเป็นการบอกรักในแบบฉบับคนยุคนี้ โดยเฉพาะบุคคลตรงหน้าเป็นถึงองค์รัชทายาทว่าที่กษัตริย์
การเล่นลิ้นปลิ้นปล้อนกะล่อนหลอกลวง ดูไม่แฟร์ที่จะตัดสินอีกฝ่ายเร็วเกินไปนัก ผักตบจึงได้แต่รับฟังนิ่ง
พร้อมกับมีอาการหัวใจเต้นผิดจังหวะไปมากโข ใช้ความพยายามปั้นหน้ายากเย็นพอดู

“ผมขอบคุณกับความรู้สึกดีๆ ที่คุณมอบให้ รู้ตัวไหมคุณอยู่ได้อีกไม่เกินสามคืน
ถ้าหากไม่ได้ยาถอนพิษจากพระปิตุลา” เขาเปลี่ยนเรื่องคุย อยากดูว่าคนฟังจะตอบยังไง

“เราพอรู้ ถึงความร้ายกาจของพิษเบญจมาศดำ ยาพิษชนิดนี้ใช่จักมีใช้แพร่หลาย
การปรุงแต่งและยาถอน..เป็นตำรับลับถ่ายทอดจากชนเร่ร่อนทางตอนใต้ของนครไอยรา
อีกทั้งชนเผ่านี้หาได้มีหลักแหล่งที่แน่นอนในการพำนักอาศัย พระปิตุลามีสิ่งนี้
ใยมิใช่บริวารพระองค์คือพวกเร่ร่อนชนกลุ่มนี้อยู่ใต้อาณัติไปเสียแล้ว เช่นนี้ยากนักที่จะต่อกรกับเวฬุวรรณจริงๆ
เราต้องขอบใจเจ้ามาก ที่นำพาบ้านเมืองเรารอดพ้นจากสงคราม ทำให้พระปิตุลาถอยทัพกลับเวฬุวรรณ
มิเช่นนั้นไตรคานคงลำบากมิอาจสงบสุขได้แน่นอน เราอาจพลีชีพในสนามรบไปแล้วก็ได้
 คงมิต้องนอนรอความตายในสามราตรีมาเยือนอันใดอีก ขอบใจนะ..ผักตบ”
พระองค์กลับรับสั่งไปในทางมองโลกแง่ดีเสียเช่นนั้น
ไม่มีประโยคไหนบ่งบอกทรงท้อแท้สิ้นหวังตัดพ้อโชคชะตา
กระทั่งกลัวความตายทั้งที่รู้ว่าตัวเองกำลังจะตายก็ไม่มีให้เห็น
เหลือเวลาเพียงแค่สามคืนกลับทรงยอมรับในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นเสียอย่างนั้น
ผิดความคาดหมายผักตบไปมากทีเดียว เขารู้สึกชื่นชมจิตใจกล้าหาญเด็ดเดี่ยวของคนผู้นี้จริงๆ

“คุณไม่คิดบ้างว่า พอคุณตายไปคนข้างหลังจะอยู่ยังไง ประชาชนของคุณล่ะ
พ่อแม่ญาติพี่น้อง พวกทหารที่เขาจงรักเคารพเทิดทูนคุณอีกล่ะ
พวกเขาจะมีกำลังใจอะไรไปต่อสู้ ถ้าข้าศึกยกทัพกลับมาหืม”
 ผักตบถามออกไปตรงๆ อยากจะรู้ความคิดอีกฝ่าย ว่ามีห่วงบ้างหรือไม่ถ้าต้องตายไป

“นั่นเรายอมเศร้าโศก วิญญาณเราในปรโลกย่อมทุกข์ตรมไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าพวกเขา
 แต่เจ้าจักให้เราทำเยี่ยงไร ในเมื่อฟ้ากำหนดให้เรามีอายุขัยมาเพียงแค่นี้
จักให้เราเรียกร้องหาความยุติธรรมจากผู้ใดกันเล่า”
หลังฟังคำตอบ เขาจึงได้รู้ว่า..แท้จริงแล้วอีกฝ่ายก็ไม่ได้มีความสุข
หากต้องสละชีพไปในสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในตอนนี้ ตายตาไม่หลับก็ว่าได้

“เวรกรรมจริงๆ..คุณได้กลิ่นกำยานไหม แม่คุณให้บุปผาราตรีเอามาให้
บอกว่ามีสรรพคุณช่วยให้คุณฟื้นเร็วขึ้น แล้วก็ได้ผลเสียด้วย ผมนั่งเฝ้าคุณยันดึกไม่ยักตื่น
พอมีกำยานมาไม่ถึงสิบนาที คุณกลับฟื้นเฉยเลย”
ผักตบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาใหม่ หลังชวนคุยเรื่องเครียดมาพอสมควร

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 16/1/57 #อัพเต็ม 100% P.30
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 20-01-2014 22:08:10

-  3  -





“อืม..เราได้กลิ่น แต่กลับรู้สึกร้อนรุ่มแปลกๆ” พระองค์บอกเขา

“เออ..ผมคิดว่าเป็นคนเดียวเสียอีก สงสัยเป็นผลจากสรรพคุณ”
ผักตบก็รู้สึกใจสั่นร้อนรุ่มร่างกายอยู่พอสมควร เขาพอทนไหวจึงไม่คิดอะไร
นึกว่าเป็นอยู่คนเดียว พออีกฝ่ายพูดออกมาถึงได้รู้เป็นเหมือนกัน

“เอางี้..ผมมีนิทานจะเล่าให้ฟัง ถือเป็นเรื่องขำขันแก้เครียด”

“เจ้าสามารถเล่านิทานขำขันด้วย ช่างปรีชาสามารถมากหลาย”
พระองค์แย้มสรวลอิดโรย แต่สายพระเนตรกลับสุกใส
ยามจ้องหน้าขาวหล่อเหลาชวนลุ่มหลงของคนที่นั่งข้างเตียง ซึ่งมองสบพระองค์ไม่วางตา

“หึหึ! ผมไม่ใช่ตัวดีนักหรอกอย่ายอให้มาก ถ้าคุณรู้ประวัติเก่าของผมอาจจะไม่ชอบก็ได้
ผมทำเรื่องเลวร้ายมาไม่น้อย เพื่อให้ตัวเองอยู่รอดในสังคมที่ถูกเอารัดเอาเปรียบ
ไม่มีใครไม่เห็นแก่ตัว เพียงแต่ผมเลือกที่จะทำกับคนประเภทไหนละเว้นใคร
 ให้ความเอ็นดูสงสารคนชนิดไหนก็เท่านั้น คนเราไม่มีใครยอมให้ถูกกดขี่ข่มเหง
โดยไม่คิดสู้หรอกเว้นเสียแต่ว่าพวกเขาสู้ไม่ได้จริงๆ ผมก็ไม่ต่างกันไม่ยอมให้ใครมาหยามโดยไม่คิดสู้
ขึ้นอยู่กับวิธีการว่าจะสู้ด้วยกำลังหรือใช้สมอง ซึ่งผมถนัดวิธีหลังมากกว่าจะให้ใช้กำลัง
เข้าห้ำหั่นอย่างที่พวกคุณทำสงคราม ผมว่ามันได้ไม่คุ้มเสีย”

“เจ้าถึงมีความเฉลียวฉลาดหลักแหลมนัก เป็นเพราะเจ้าใช้สมองแก้ปัญหามาโดยตลอด
เรายอมรับนับถือในข้อนี้มาก” พระองค์ตรัสชม

“คุณก็ใช่ย่อย ผมไม่ได้ตาถั่วที่จะไม่รู้ใครโง่ใครฉลาด เท่าที่ได้รู้จักพวกคุณทั้งหมด
ผมว่าคุณฉลาดสุดๆ ถ้ามีโอกาสเรียนรู้ที่บ้านเมืองของผม อาจจะฉลาดกว่าผมก็เป็นได้
สอนยิงปืนโดยไม่มีการสาธิต คุณยังทำได้ดีเยี่ยมยิ่งกว่านักกีฬาโอลิมปิคเสียอีก”

“อะไรคือโอลิมปิค” พระองค์ทรงงุนงง

“ช่างเถอะอย่าสนใจเลยอธิบายคงยาว มาพูดถึงนิทานที่ผมค้างเอาไว้ดีกว่า
มีชายหนุ่มสามคน..ตกเป็นเชลยของกษัตริย์องค์หนึ่ง พวกเขารับโทษสูงสุดคือประหารชีวิต
บังเอิญเป็นช่วงที่กษัตริย์องค์นี้ครบรอบวันประสูติได้เวียนมาบรรจบพอดี
จึงให้โอกาสทั้งสามคนได้รอดชีวิต ภายใต้เงื่อนไขที่พระองค์กำหนดขึ้นว่า
ให้ชายสามคนเข้าป่าไปหาผลไม้มาคนละสิบลูก
แต่ต้องเป็นชนิดเดียวกัน..ห้ามปะปนหรือผสมกันมาแม้แต่น้อย
จากนั้นก็ปล่อยชายทั้งสามเข้าป่า โดยให้ทหารยอดฝีมือตามไปประกบไม่ให้หลบหนี
ชายคนแรกกลับออกมาก่อนพร้อมมีมะม่วงมาสิบลูก พระองค์ทรงรับสั่งหากเขาต้องการมีชีวิตรอด
พระองค์จะมอบอิสระภาพให้ไม่เอาผิด ก็ให้เอามะม่วงทั้งสิบลูกยัดรูทวารจนหมดทีละลูก
 ห้ามส่งเสียงออกมาเป็นอันขาด ถ้าเกิดหลุดเสียงร้องจะโดนประหารทันทีไม่มีละเว้น
เขายัดลูกแรกเข้าไปแล้วด้วยความทรมานสุดๆ พอลูกที่สองก็ทนเจ็บไม่ไหว
ร้องโอ้ย! ออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นไว้ได้ จึงถูกกษัตริย์สั่งประหารชีวิต
ชายคนที่สองออกมาพร้อมลิ้นจี่ 1 พวงมีสิบลูกพอดีถือว่าไม่ผิดกติกา
พระองค์รับสั่งเช่นเดียวกันกับชายคนแรก เขาสามารถยัดลูกลิ้นจี่เข้าในทวารจวนจะหมด
เหลือลูกสุดท้ายเขากลับหลุดขำหัวเราะก๊าก!!! ออกมาอย่างลืมตัว
จึงโดนประหารทั้งที่ควรจะรอดชีวิต” ผักตบหยุดไว้ไม่ยอมเล่าต่อ
ยังความแปลกใจให้องค์ชายวายุภักษ์ที่ทรงตั้งพระทัยฟังยิ่งนัก
“เหตุใดเขาถึงขบขันขึ้นเล่า ทั้งที่จักสำเร็จภารกิจอยู่แล้วมิใช่หรือ”
พระองค์รับสั่งถามเขาทันที อย่างไม่คิดเก็บความสงสัยเอาไว้

“เป็นเพราะเขาหันไปเห็นชายคนที่สาม เดินหิ้วลูกทุเรียนสิบลูกเข้ามาพอดี
เขาจึงกลั้นหัวเราะไว้ไม่ได้..คึคึ!!” ผักตบหัวเราะหลังจากเฉลย

“ฮะฮ่าๆช่างเป็นเรื่องเกินสะกดกลั้นมิให้หัวเราะได้จริงๆ น่าสงสารชายคนที่สองยิ่งนัก
ต้องมาล้มเหลวเพราะชายคนที่สาม..เจ้าเล่านิทานได้ขบขันมาก
พานทำให้เราพลอยหัวเราะไปกับเจ้าด้วย..ฮะฮ่าๆ”
พระองค์แย้มสรวลเปล่งเสียงหัวเราะ ด้วยพระอาการขบขันในนิทานของผักตบ
สองหนุ่มหล่อต่างหัวเราะด้วยกัน กับจ้องมองกันไปด้วย

ฉับพลันต่างฝ่ายต่างหยุดหัวเราะ มองตากันนิ่งใบหน้าผักตบซับสีเลือดจนแดงปลั่ง
องค์ชายทรงทอดเนตรคมยังใบหน้าขาว ผักตบกลับเอ่ยวาจาเสียงพร่า
หลังมีความต้องการทางเพศพุ่งขึ้นสูงอย่างไม่ทราบสาเหตุ
รู้แต่ว่าตอนนี้เขาเกิดมีอารมณ์กับคนตรงหน้า ต้องการปลดปล่อยมากๆ

“คุณ..มีอีกวิธีที่จะรักษาคุณให้หาย โดยไม่ต้องตายเพราะไม่มียาถอนพิษ
เพียงแค่ร่วมรักกับผม ก่อนอื่นกลืนเจ้ามุกราตรีดำนี่ลงไปก่อน”
พูดพร้อมกับฉวยเอามุกราตรีดำที่วางบนกล่องตรงหัวนอน
หยิบจ่อโอษฐ์องค์ชายวายุภักษ์ ส่งสายตาหวานเชื่อมให้พระองค์กลืนลงท้อง
องค์ชายรู้ว่าสิ่งที่ผักตบหมายถึงคือเรื่องใด สิ่งนี้พระองค์คาดหวังแต่แรกเริ่ม
 แต่พระองค์กลับคิดไม่ถึงว่า ผักตบจะขอเป็นผู้เริ่มขึ้นมาเอง

“เจ้าแน่ใจแล้วหรือ ที่จักพลีกายมอบพรหมจรรย์สตรีในกายเจ้าให้กับเรา
หมายถึงนับแต่นี้เจ้าตกลงยอมเป็นชายาของเรา มิอาจคืนคำได้”
พระองค์กลืนมุกราตรีเสร็จ รับสั่งถามด้วยพระสุรเสียงทุ้มนุ่ม
 สายพระเนตรอบอุ่นสุดซึ้งทอดอ่อนให้ผักตบ จนอีกฝ่ายรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งหน้า
ยังไม่นับร่างกายที่มีอารมณ์ต้องการปลดปล่อยอย่างสูง โดยที่สติครบถ้วนสมบูรณ์

“ถึงขั้นนี้แล้วห้ามทิ้งขว้างผมก็แล้วกัน ไม่งั้นเล่นถึงตายนะครับ” ผักตบกลับขู่เล่นเป็นเรื่องขบขัน

“เรายอมให้เจ้าปลิดชีพ หากเราได้ทรยศหักหลังต่อความรักที่เจ้ามอบให้เราวันใด
วันนั้นเราจักยื่นคอให้เจ้าด้วยตัวเอง” พระองค์ให้สัญญา ทำเอาคนฟังหัวใจพองคับแน่น
เต้นกระหน่ำไปกับน้ำเสียงเด็ดเดี่ยวมั่นคง

“คุณไม่เคยทำกับผู้ชายใช่ไหม” เขาถามหลังได้รับคำตอบถูกใจไปเรียบร้อย
 เขามั่นใจผู้ชายคนนี้ยึดถือคำพูดดุจศักดิ์ศรีของตัวเอง

“มิเคยมาก่อน แต่เราเชื่อมั่นว่าเราสามารถกระทำได้” พระองค์ยืนกรานให้ผักตบสบายใจ

“รู้น่าว่าสามารถ แต่คุณบาดเจ็บอยู่ให้ขยับคงไม่สะดวกเท่าไหร่ นอนอย่างนี้ดีกว่า
 ปล่อยเป็นหน้าที่ผมก็แล้วกัน เป็นครั้งแรกของผมนะครับ ผ่านงานนี้ไปแล้ว
คุณอย่าลืมเฝ้าไข้ผมด้วยล่ะ..เจ้าชาย” ผักตบพูดติดขำ ก่อนจะลุกยืนเปลื้องผ้าออกจากร่าง
โชว์ผิวขาวกระจ่างให้พระองค์จ้องมองอย่างตะลึงลาน มิคาดว่าผิวกายที่ไร้อาภรณ์ปกปิดของบุรุษ
ประหนึ่งหยกเนื้อดีไร้ตำหนิก็มีในแดนดิน องคชาติเล่าผงาดง้ำงดงามไม่ต่างพักตร์นวล

นี่หรือคือบุรุษหามีกายหยาบกระด้างแต่อย่างใด กลับขาวนวลดุจน้ำนมบริสุทธิ์
กล้ามเนื้องดงามปานรูปสลักจากปฏิมากรรมชิ้นเอก
พลอยทำให้แก่นกายสัญลักษณ์บุรุษเพศของพระองค์ผงาดง้ำ
โป่งนูนดันฉลองพระองค์ขึ้นมาทันที ผักตบชำเลืองเห็นความผิดปกติที่เด่นชัด
ก็พลอยรู้สึกร่างกายซับสีเลือด วิ่งลิ่วแผ่ซ่านไปทั่วร่างเขาไปแล้ว

แม้จะรู้สึกประหวั่นพรั่นพรึงในขนาดที่เห็นนอกร่มผ้า กะประมาณด้วยสายตาก็รู้ไม่ธรรมดาแน่
 แต่อารมณ์ความต้องการที่กระพือโหม ผนวกกับตัดสินใจเอาไว้แล้ว
 เมื่อมีหนทางเดียวที่จะแก้ไขปัญหาซึ่งทุกคนกำลังทุกข์ใจอยู่ในขณะนี้
ไม่นับแค่เพียงรักษาชีวิตองค์ชายวายุภักษ์เท่านั้น
คือการที่พวกเขาสองคนต้องร่วมรักกัน มาถึงขั้นนี้ฟ้าได้กำหนดเส้นทางให้เขาเดิน
 ไม่อย่างนั้นเขากับเจ้าชายคงไม่มีเส้นทางชีวิตบรรจบพบเจอกันได้หรอก
ถ้าหากฟ้าไม่ชักนำพวกเขาให้มารู้จักกัน ยังดินแดนที่เพียงคุ้นเคยในความฝัน
แล้วจะปฏิเสธต่อต้านไปเพื่ออะไร บางครั้งเหตุผลร้อยแปดก็หาคำตอบไม่ได้ นอกจากให้ใจกำหนดนำทางไป...

ผักตบค่อยคุกเข่าข้างพระวรกายกำยำ ซึ่งทรงทอดเนตรคมจ้องเขาไม่วางตา
สายพระเนตรหวานซึ้งบ่งบอกความรู้สึกจากก้นบึ้งในพระทัยสู่ดวงตาคมของหนุ่มหล่อผิวขาว
ที่เผยรูปกายชายชาตรีงดงามได้ส่วนไม่อ้อนแอ้นบอบบาง แต่ก็ไม่กำยำหนาล่ำจนข่มวรกายพระองค์
ตรงข้ามกลับดูเล็กกว่านัก บางกว่าพระองค์อยู่มากโข

“เราจุมพิตริมฝีปากเจ้าได้หรือไม่” พระสุรเสียงทุ้มพร่า เอื้อนเอ่ยพระวาจาอย่างไม่มั่นพระทัย
เป็นหนแรกที่พระองค์ถึงกับขออนุญาตจุมพิตกับผู้ที่กำลังจะมีสัมพันธ์ลึกล้ำ
ประหนึ่งทรงเรียนรู้ประสบการณ์ริรักดุจดังบุรุษอ่อนชันษา
ทั้งที่เรื่องเช่นนี้พระองค์หาด้อยประสบการณ์ แม้นจักเคยรับการถวายรับใช้จากสตรีเพื่อการนี้มามิใช่น้อย
แต่พระองค์กลับยอมรับอย่างมิอาจปฏิเสธได้ มิเคยมีครั้งใดสร้างความตื่นเต้นเร้าพระทัยได้เท่าบุรุษตรงหน้านี้
 เป็นเพราะที่ผ่านมาพระองค์ล้วนปลดปล่อยเพื่อการผ่อนคลาย เยี่ยงบุรุษเจริญพันธุ์พึงกระทำ

แต่ขณะนี้..พระองค์กำลังจะร่วมสังวาสกับบุคคลที่มีความสำคัญทางกายและใจ
 ซึ่งผิดแผกแตกต่างสิ้นเชิง ทั้งทางสรีระและองค์ประกอบ สำคัญบุรุษซึ่งเปลือยกายให้พระองค์ทรงทอดเนตร
 โดยมิมีสิ่งใดปกปิดนั้น กลับเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ ที่มิอาจเปรียบสตรีแม้แต่น้อย
ทรงทราบเพียงแค่ว่าร่างเปลือยตรงหน้า ตรึงสายพระเนตรของพระองค์ไม่อาจตีจากได้ด้วยซ้ำ
 โดยเฉพาะดวงตาดำขลับดูมีน้ำเลี้ยงหวานฉ่ำ ช่างหยาดเยิ้มสะกดตรึงทำพระองค์ต้องจ้องมองอยู่เนิ่นนาน

กลีบปากได้รูปสีสดดุจผู้มีร่างกายสมบูรณ์นั่นเล่า ใยมิยั่วยวนให้ใคร่แนบโอษฐ์บดคลึง
ลิ้มชิมความหวานที่ซุกซ่อนไว้นัก กาลนี้พระองค์จึงได้เผยความต้องการ ร้องขอจุมพิตด้วยมิอาจหักห้ามพระทัยได้..

“ได้ครับ..จูบนี้เพื่อคุณ” พูดจบค่อยเอนตัวต่ำขยับชิด โดยไม่ได้ละสายตาจากวงพักตร์คมคายหล่อเหลา
ผักตบชื่นชมอย่างหมดใจ ชายคนนี้เกิดจากฝีมือของสวรรค์ปั้น รูปหล่อชนิดหาใครเทียบรัศมีไม่ได้เลย
แค่นอนเฉยยังสามารถปล่อยเสน่ห์ให้เขารับรู้ได้ทุกอณู

สองหนุ่มจ้องตากันนิ่ง ทิ้งระยะห่างเพียงปลายจมูกโด่งชนกันได้
ก่อนผักตบเป็นฝ่ายเคลื่อนใบหน้าเอียงมุมให้ได้องศา ค่อยแนบฝีปากเข้าประกบอีกฝ่าย
ซึ่งเผยอปากรอเขาอยู่แล้ว ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดผสานซึ่งกันและกัน
ยังรู้สึกไม่เท่ากลีบปากนุ่มคลอเคลียขบเม้มอย่างเป็นจังหวะ
ไม่เร่งรีบตะกละตะกลาม กลับอ้อยอิ่งนุ่มนวลเหมือนต่างฝ่ายต่างต้องการลิ้มชิมรสชาติของอีกคน
ก่อนลิ้นชื้นของผักตบค่อยสอดแทรกเกี่ยวกระหวัดหยอกเอิน ดุนล้อชิวหาขององค์ยุพราชหนุ่มอย่างช่ำชอง..

“อืม..อ้าหหห์” เสียงครางพร่าบ่งบอกพระอารมณ์ที่ก่อเกิด

“อื้อออ..อืมมมม” เสียงครางกระเส่าในลำคอของผักตบ
ตอบรับกับชิวหาที่เกี่ยวต้อนดันสู้จากองค์ชาย บัดนี้พระหัตถ์แกร่งได้ประคองท้ายทอยเขาไว้
กลายเป็นฝ่ายแทรกพระชิวหาตวัดลิ้มลองรสชาติของเขาอย่างเชี่ยวชาญชำนาญเป็นอย่างดี
เจอแบบนี้ผักตบต้องงัดฝีมือมาใช้ไม่มีถอย จูบหวานซึ้งที่เริ่มต้น เริ่มระอุเร่าร้อนตามอารมณ์ของทั้งคู่
กระทั่งกายเปลือยของผักตบ ทาบทับบดคลึงร่างหนาที่อยู่ข้างใต้ มือไม้ลูบไล้ไต่สัมผัสไปทั่ว
อีกฝ่ายกระทำเช่นเดียวกับเขา สำรวจเรือนกายแน่นตึงผิวนุ่มลื่นทั่วทุกตาราง พร้อมมอบจุมพิตหวานไม่ผละจาก
ต่างฝ่ายต่างเก็บเกี่ยวรสชาติกันและกัน เหมือนคนกระหายน้ำสองคนเดินทางท่ามกลางทะเลทรายร้อนระอุ
พลันมาเจอโอเอซิสที่มีน้ำใสเย็นสดชื่นให้ได้ลิ้มรส พอได้ดื่มเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักพอ..

“ฮาาา!!” เสียงดึงลมหายใจเข้าปอด หลังผักตบผละจูบเมื่อเห็นว่าอากาศของตนเริ่มจะหมด
อีกฝ่ายกลับรู้ไม่รั้นรั้งปล่อยเขาเป็นอิสระ

วินาทีต่อมาฉลองพระองค์ก็หลุดจากพระวรกาย ด้วยฝีมือของบุรุษผู้มาจากดินแดนปริศนา
การเปลื้องผ้าคู่รักไม่ใช่ปัญหาที่ผักตบยุ่งยาก เขาสามารถกระทำในเวลาเพียงเสี้ยววินาที
ร่างกำยำล่ำสันเต็มตึงไปด้วยมัดกล้ามเยี่ยงนักรบ สวยงามลงตัวพอดิบพอดีไม่มากไม่น้อยเกินไป
ก็เปิดเปลือยให้เขาไล่สายตาสำรวจอย่างพึงพอใจ ส่วนกลางลำตัวสัญลักษณ์ของบุรุษเพศ
ไม่ผิดไปจากการคาดคำนวณแม้แต่น้อย

ช่างโอฬาร..ดั่งต้องการประกาศศักดาในความยิ่งใหญ่ให้เขารับรู้
ผักตบไม่มีคำพูดต่อสิ่งนี้ นอกจากทึ่งและอดภูมิใจแทนผู้เป็นเจ้าของไม่ได้
มีใครไม่ภาคภูมิใจในสิ่งที่พ่อให้มา ชนิดว่าหญิงใดได้มาเห็นคงตาเบิกถลน
ชายใดได้ชมต้องนึกอิจฉาอยากมีเป็นของตัวเอง
แล้วการสำรวจเรือนร่างกำยำหนั่นแน่น ผิวเข้มอย่างชายชาตรีโดยผักตบก็เริ่มต้น
เขาไล่จูบฝากรอยกุหลาบบางเบาไปทั่วอกนูน เกี่ยวลิ้นหยอกชิมติ่งไตสีเข้มอย่างเริงใจ
ขบเม้มดูดชิมทุกพื้นที่เมื่อริมฝีปากปัดผ่าน ยังผลให้พระวรกายแกร่งถึงกับเกร็งหยัดรับสัมผัสเป็นระยะ
พระสุรเสียงครางทุ้ม เล็ดลอดจากโอษฐ์อิ่มให้ได้ยินอยู่ตลอดเวลา
ฝีมือปลุกเร้าพระกำหนัดของผักตบ องค์ชายวายุภักษ์ยอมรับไม่มีข้อตำหนิ
พระองค์เพิ่งพบกับบุรุษยอดนักรักเข้าแล้ว ลีลาการถวายรับใช้ของผักตบ
บรรดาเหล่าสตรีที่พระองค์ผ่านพบ ต้องหลบทางหลีกหนีกันเลยเชียว
นั่นเป็นเพราะองค์ชายหารู้ไม่ ผักตบเติบโตมากับสิ่งแวดล้อมซึ่งเป็นแหล่งบำบัดบำเรอกาม
แม้ไม่ได้คลุกคลีมั่วสุมให้แปดเปื้อน แต่ใช่ไม่รับกลิ่นอายเรียนรู้จากการมองการฟัง
ซ้ำยังนำไปปฏิบัติแลกความสุขสบาย พาให้ผู้คนลุ่มหลงคลั่งไคล้จนโงหัวไม่ขึ้นมานักต่อนัก..

ดังนั้นฝีไม้ลายมือต่างๆ เขาจึงสามารถนำมาปรนเปรอองค์ชาย
ที่ไม่ว่าพิศมุมไหนก็น่าลิ้มชิมลองเสียทุกส่วน รูปกายงดงามดุจเทวดาเดินดิน
มีหรือผักตบจะนึกรังเกียจ มีแต่เปรมปรีดื์ไปกับบทรักที่อุ่นเครื่องมากกว่า
ยังผลให้คนแรงน้อยจำต้องเปล่งเสียงครวญคราง ตอบรับพระอารมณ์ซ่านเสียวที่เพิ่มระดับมากขึ้นเรื่อยๆ

“อ๊ะ!..เจ้า..มะ..ไม่..อ๊าาา!!” พระองค์ไม่สามารถร้องห้ามอันใดได้
เมื่อรับรู้ว่า..บัดนี้จุดยุทธศาสตร์ของพระองค์ กำลังตกเป็นเชลยโพรงปากอุ่นร้อนเป็นที่เรียบร้อย
สำคัญเจ้าของโพรงดังกล่าว ยังสามารถกวาดชิวหานำความเสียวกระสันเป็นทวีคูณ สู่พระวรกายของพระองค์อีก
โอษฐ์กามชั้นเลิศที่พระองค์ได้รับการปรนเปรอขณะนี้ ถึงกับทำให้ร่างกำยำหยัดพระโสณีดันสูง
ตามจังหวะรูดรั้งดูดกลืนช่ำชองชำนาญยิ่ง

“อ้าหหห์..ระ..เราจัก..ไม่ไหว..ขะ..ขืนเจ้าไม่หยุด..กะ..เกรงเราจักปลดปล่อยไปเสียแล้ว..”
พระองค์ใช้พระหัตถ์กดศีรษะของผักตบไม่ให้ขยับ ทรงดำรัสกระท่อนกระแท่น เพราะสะกดกลั้นพระอารมณ์ไว้สุดฝืน
ผักตบยอมถอนปากออกจากเชลยร้อน ที่ตั้งลำผงาดง้ำแท่งใหญ่
ปล่อยคืนอิสระหลังครอบครองอยู่นานพอสมควร ถ้าหากเขาส่งอีกฝ่ายถึงฝั่งฝัน
คงไม่เป็นการดีเพราะทุกอย่างอาจล้มเหลว กังวลอีกคนจะหมดแรงไม่สามารถเริ่มต้นใหม่ได้
แล้วจุดมุ่งหมายของเขาย่อมค้างเติ่งเป็นแน่

“ครีมบำรุงผิวขวดนี้ คุณต้องช่วยเปิดช่องให้ผม ก่อนจะรวมร่างเข้าด้วยกัน
ไม่อย่างนั้นคงไม่สำเร็จ เพราะผมไม่สามารถรับเอาคุณเข้ามาในตัวผมได้แน่”
ผักตบบอกกับองค์ชาย พระองค์รับฟังทรงพอเข้าพระทัยว่าผักตบหมายถึงอะไร
ทรงยินดีให้ผักตบบีบครีมใส่พระดัชนี พร้อมยงยกตัวขึ้นนั่งให้สะโพกลอยสูง..
รอให้พระองค์ป้ายครีมยังช่องทางพิเศษ ซึ่งเขาเพิ่งเปิดใจยินยอมให้เกิดการล่วงล้ำ

“อึก!..โอ๊ะ!..เบาๆ เจ็บมากครับ” เขาเผลอสะดุ้งเกร็งทันที
เมื่อมีสิ่งแปลกปลอมบุกรุกเข้ามา แม้จะเตรียมใจไว้ล่วงหน้า แต่ก็ยังเจ็บไม่น้อย

“เราขออภัย..เช่นนั้นให้เราจุมพิตเจ้าเถิด เพื่อช่วยผ่อนคลายบ้าง”
พระองค์รับสั่ง ผักตบค่อยคุกเข่าในขณะที่มีดัชนีแทรกในร่าง
ก่อนประกบจูบดูดพันชิวหาคนด้านล่าง ทำให้รู้สึกเจ็บน้อยลง
เมื่อความต้องการเริ่มลุกกระพือขึ้นมาใหม่ ไม่รู้ทำไมกลิ่นกายองค์ชายผู้นี้
ถึงปลุกอารมณ์ดิบสร้างความต้องการให้เขาได้มากมาย สามารถลดทอนความเจ็บปวดได้มากโข
การจูบยาวนานพร้อมกับองค์ชายวายุภักษ์ ก็นำร่องเปิดทางด้วยพระดัชนี
ก่อนจะเพิ่มจำนวนจากหนึ่งเป็นสอง หมุนวนคว้านลึกดันเข้าถอยออก
เพื่อขยายการบีบรัด ให้สามารถรับพระองค์เข้าไปได้

“อืม..ซี้ดดด!!!..อ้าหหห์” เสียงครางรับการกระทำขององค์ชาย
โดยผักตบไม่คิดสะกดกลั้น เขาต้องการปลดปล่อยอารมณ์ให้ดำดิ่งไปกับอำนาจกฤษณาให้มากที่สุด
 เพื่อไม่ต้องเจ็บปวดทรมานในการชำแรกแทรกเข้ามาของท่อนลึงค์ขนาดเขื่อง ที่จะเกิดขึ้นอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้

“อืมมม..ผมพร้อมแล้ว..อยู่นิ่งๆ อย่าดันสะโพกขึ้นสวนเป็นอันขาด ให้ผมเป็นคนคุมจังหวะ”
ผักตบกำชับคนใต้ร่าง ถึงเวลาต้องรับอีกฝ่ายเข้าสู่ร่างกายแล้ว แม้ความต้องการจะคุกรุ่นเข้าขั้นทะลุเพดาน
กระนั้นก็ยังคำนึงถึงความแตกต่างระหว่างวัตถุสองชนิดเป็นหลัก
หากพระองค์ชายดื้อรั้นคุมตนเองไม่ได้ เกิดดันพระโสณีส่งท่อนลึงค์มหึมาพรวดพราดเข้าล่ะก็
งานนี้มีหวังเลือดกระฉูดคงไปต่อไม่ได้แน่ เขาจึงขอเป็นผู้กำกับขั้นตอนหลอมรวมเสียเอง

“เราจักกระทำตามที่เจ้าต้องการ” พระองค์รับคำ ผักตบค่อยขยับให้ช่องทางกับวัตถุร้อน
ซึ่งบัดนี้ตั้งลำอยู่ในมือเขาตุบๆ จดจ่อจนเข้าที่ค่อยหย่อนสะโพกกดต่ำ ใบหน้าหล่อเหยเกบิดเบี้ยวไม่เป็นรูปร่าง
เมื่อมีการชำแรกแทรกเข้ามาของส่วนหัวอวบใหญ่ ยังผลให้เขาถึงกับชะงักกึก!

หยุดนิ่งสูดหายใจลึกอย่างต้องการเวลา ถือเป็นการผ่อนร่างกายที่ต่อต้านไปในตัว
ส่วนอีกคนก็ใช่จะดีกว่า พระองค์รับรู้ถึงแรงบีบกระชับของผนังนุ่มที่โอบรัดพระองคชาติเอาไว้
ยังความเสียวปล๊าบวิ่งทั่วพระวรกายถึงกับกำพระหัตถ์เป็นหมัดแน่น
กัดพระกรามกรอดเพื่อสะกดกลั้นไม่ให้พระทัยร้อน ยกบั้นพระโสณีดันเสยให้ผ่านพ้นสภาพนี้ไปเสียก่อน
กลายเป็นต่างฝ่ายต่างอึดอัดไปด้วยกัน ต่างเพียงแค่รู้สึกกันคนละมุม

“อึก..สุดๆ งานนี้คุณได้ดูแลผมแน่เจ้าชาย” ผักตบขาสั่นแทบหมดแรงไปต่อ
แต่กลับแข็งใจคว้าพระหัตถ์องค์ชายมารวบท่อนร้อนของตนที่ห่อเหี่ยวลงกว่าครึ่ง
พร้อมกับนำขยับชักสร้างความเสียวให้อารมณ์กลับคืน
องค์ชายวายุภักษ์ทรงเข้าพระทัยในความลำบากผักตบ
พระองค์มิทรงรังเกียจที่จะกระทำแต่อย่างใด กลับทรงยินดีมีส่วนให้ผักตบผ่านพ้นวิกฤตตรงนี้ไปให้ได้
จึงขยับพระหัตถ์หนักเบาต่อเนื่อง คืนความแข็งแกร่งให้ท่อนเนื้อขนาดไม่ธรรมดาของบุรุษหน้าขาว
ซึ่งกำลังปฏิบัติการนำเอาพระองคชาติเดินทางสู่ปลายทางฉิมพลี

“อ้าหหห์..ต่อนะ” ผักตบกัดฟันพูด เมื่อรู้สึกผ่อนคลายพอสมควร
สำคัญอารมณ์เขากลับคืนมา หลังสูดหายใจเอากลิ่นกำยานหอมละมุนเข้าเต็มปอด
เหมือนความต้องการพุ่งสูงจนอดใจรอไม่ไหว ลืมความเจ็บปวดไปชั่วครู่
กดน้ำหนักนำแท่งร้อนเข้าในร่างอย่างต่อเนื่อง

“อึก..จุก..เจ็บ..แต่แม่งเอร้ย!..เสียวสัส!” คำสบถหยาบโลนที่หลุดออกมานั้น
องค์ชายมิทรงเข้าใจความหมาย ผักตบก็ไม่อยู่ในสภาวะสะกดกลั้นเก็บอาการอีกต่อไป
เขาต้องการก้าวผ่านช่วงเวลาทรมานปนต้องการอยากผ่านพ้นไปให้ได้
จึงดึงดันนำแท่งลึงค์เข้าในร่าง กระทั่งกลืนกินความยาวใหญ่ไว้ได้ทั้งหมด
 แก้มก้นขาวแนบชิดพระขนเพชรยังเนินพระอุทร

“เฮือกก!!..ฮา!!” เสียงถอนหายใจยกใหญ่ ขาแกร่งยังสั่นระริก
 เมื่อแนบชิดหลอมรวมเป็นหนึ่งไร้ช่องว่างระหว่างกัน

“ระ..เรา..เจ้ารัดเราแน่นมาก” สีพระพักตร์แดงก่ำซับสีโลหิต
ขับไล่ความหมองคล้ำของพิษร้ายแทบไม่เหลือให้เห็น ทั้งที่พิษยังมิได้ถูกขจัดทิ้ง
 แต่เป็นเพราะพระอารมณ์กำหนัดพุ่งขึ้นสูง ส่งให้โลหิตสูบฉีดไปทั่ววรกาย
ในขณะทั้งคู่ยังมิมีการขยับเขยื้อน พวกเขาต่างรับรู้ความผิดปกติบางอย่าง

“อ้าหหห์...เจ้าชาย..ผม..อ้าหหห์”
ผักตบพูดขาดๆ หายๆ เกร็งนิ่งขนลุกซู่..ร้อนเย็นวูบวาบไปทั่งร่างอย่างไม่มีสาเหตุ

“จะ..เจ้า..ผักตบเรา..อ้าหห์” องค์ยุพราชหนุ่มย่อมมีพระอาการไม่แตกต่าง
พระองค์รู้สึกมีขุมพลังก้อนใหญ่ ไหลเวียนไปทั่วพระวรกาย
จากที่อ่อนเปลี้ยเรี่ยวแรงหดหาย กลับรู้สึกคึกคักกระชุ่มกระช่วยซู่ซ่าขึ้นมาทันที

“เราไม่ไหวแล้ว จากนี้ให้เป็นหน้าที่เราเถิด” ไม่รอผักตบรับคำเลย
พระองค์พลิกพระวรกายเปลี่ยนเป็นคร่อมร่างผักตบเรียบร้อย
โดยอีกฝ่ายตกมานอนใต้พระวรกาย ในสภาพยังเชื่อมประสานกันแนบแน่น..

“จงรับความรักของเราไว้..นับจากนี้เจ้าคือหนึ่งเดียวในใจเรา..
เจ้าจักเป็นคู่ชีวิตชายาคู่บัลลังก์ของเราในภายภาคหน้า” สิ้นพระสุรเสียงรับสั่ง
บั้นพระโสณีก็ขยับบดคลึง พร้อมกับสองร่างมีรัศมีเรืองรองเปล่งประกายขึ้นโอบล้อมพวกเขาไว้
สลับแต้มวูบวาบดูพร่าพรายสี่สี แดง ฟ้า ขาว น้ำตาล พร้อมส่งแรงอัดกระแทกเสยพระโสณีหนักหน่วง
ต่อเนื่องไม่มีผ่อนปรนเมื่อพระอารมณ์เดินหน้า..โจนทะยานพุ่งขึ้นสูงเรื่อยๆ
แรงตอดรับโอบกระชับ พร้อมมีมวลมหาศาลขุมพลังบางอย่างที่ไหลเวียนถ่ายโอนไปมาของทั้งคู่
เป็นตัวกระตุ้นและปัจจัยให้พวกเขาหน้ามืดตามัว มุ่งมั่นที่จะปลดปล่อยกำหนัดให้ถึงปลายทางฝั่งฝัน
ผักตบไม่ได้ทุรนทุรายเจ็บปวด ตรงข้ามกับดึงอารมณ์ดิบของเขาให้ลุกโชน
 ถึงกับจิกเล็บครูดแผ่นหลังแกร่งเป็นรอยแดง กัดกรามกรอดๆ หลุดเสียงครวญครางสุขสมปนทรมาน
รับการสอดประสานดุดันหนักหน่วง  ซึ่งองค์ชายวายุภักษ์ทรงเป็นผู้ควบขับ เร่งการขยับถี่กระชั้นเพิ่มเร็วยิ่งขึ้น

“พั่บๆๆ!!!..ตับๆๆ!!..อ้าหหห์..ซี้ดดดด!!!” เสียงซี้ดปาก เสียงครางเสียงหนั่นเนื้อกระทบลั่น
กายแกร่งเขม็งเกลียวขึ้นกล้ามดูดิบเถื่อนงดงาม..ประหนึ่งประติมากรรมสรีระบุรุษเพศ กำลังเสพสังวาสได้อย่างน่าดูชม
ก่อนพวกเขาจะประสานเสียงครางต่ำ เมื่อต่างบรรลุปลายทางฝัน ปลดปล่อยหยาดรักอุ่นระอุ
พุ่งกระฉูดกระเด็นเลอะหน้าท้องและพระอุระแกร่งขององค์ชายวายุภักษ์
ตามติดด้วยพระองค์ทรงแอ่นหยัดเสยพระโสณี กระตุกพระวรกายอยู่หลายที
ปลดปล่อยหยาดพระเชื้อเข้าสู่ผนังร้อนที่โอบกระชับพระองคชาติซึ่งผงกตุบๆ ดุจมีชีวิตอยู่ต่อเนื่องไม่หยุด
ก่อนร่างกำยำจะทรุดฮวบเหงื่อกาฬผุดซึมวรกาย ยังผลให้ผิวเข้มมันขลับเงาวาวรับแสงรัศมีเรืองรองสลับสี
ที่เปล่งประกายรอบร่างพวกเขาทั้งสองคน

ผักตบก็ไม่แตกต่าง เหงื่อผุดซึมไปทั่วร่างเปลือยเปล่าหอบหายใจโยนไม่แพ้องค์ยุพราช
ซึ่งทิ้งพระวรกายทาบทับเขาไว้ในอ้อมพระกรไม่ยอมปล่อย ต่างรอให้จังหวะการเต้นของหัวใจคืนเป็นปกติ
ทั้งคู่พริ้มตาหลับแค่ต้องการพักมิได้ง่วงแต่ประการใด
เวลาต่อมาลมหายพระทัยองค์ชายวายุภักษ์ ก็พวยพุ่งเปลวควันสีเหลืองปนเทาออกทางพระนาสิก
สีพระพักตร์ขับโลหิตฝาดกลับคืนความสมบูรณ์ของร่างกายสดชื่นแข็งแกร่งกว่าปกติมากมายนัก
มีเพียงพระองค์ที่รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ผักตบยังไม่ได้ทำความเข้าใจร่างกายของตัวเองนัก
เพราะขณะนี้ทั้งคู่ต่างหันเข้าหากันส่งสายตามองสบกันนิ่ง แต่ในความนิ่งโดยไร้ซุ่มเสียง
กลับมีสิ่งหนึ่งที่เต้นเป็นจังหวะเดียวกัน จนสามารถรับรู้ได้ชัดเจน ‘เสียงของหัวใจ’..

การถ่ายทอดวาจาผ่านดวงตาแทนคำพูด บางครั้งทำความเข้าใจได้ลึกซึ้ง
ยิ่งกว่าร้อยพันคำที่ยกอ้างเสียอีก เฉกพวกเขาทั้งคู่ที่กำลังใช้วิธีนี้
แทนการเอ่ยวาจาให้คำมั่นสัญญาอันใดที่พึงมีให้กันและกัน...


มาอัพให้แล้วนะคะ เจอกันอีกทีวันพฤหัสนะคะ
ตอนนี้ยาวมากกก...คงถูกใจคนอ่านที่รักทุกท่าน
ขอบคุณคะแนนกดบวกและกดเป็ดนะคะ :pig4: :L1: :กอด1:

ปล.ฝากแจ้งข่าวนิดนึง เรามีหนังสือชุดไตรภาคย์ตะเกียง จอมใจ เหยี่ยวหัวใจ อยู่ 1 ชุด
กับเรื่อง My..Love การเทพบ้า ตุ๊ดซ่ากับทอมแสบอยู่อีก 1 ชุด อย่างละชุด
หากคนอ่านท่านใดสนใจอยากมีไว้ครอบครอง ติดต่อเราได้ที่เมลล์ luxilove_19690 แอท hotmail.com นะคะ
จะได้ส่งรายละเอียดให้ทางเมลล์ค่ะ ย้ำมีอย่างละชุดเท่านั้นนะคะขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 20-01-2014 22:26:12

อิอิ จิ้มกันแล้วววว สุดยอดดด  o13 o13
เจ้าชายปากหวานนนน มากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: stickyyrice ที่ 20-01-2014 22:37:31

ค้าง ไม่ค้าง
รอดูบทหวาน เจ้าชายดูเเลผักตบเจ้าค่ะ
 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: ngohingmint ที่ 20-01-2014 22:40:46

ตอนอ่านนี้คิดอยู่แค่เรื่องเดียว

ผักตบจะท้องป่าว //ปิดตา

ไม่นะ อย่าเพิ่งท้องนะ

(เครียดอะไรเนี่ย 55555)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 20-01-2014 22:44:19

อร๊ายดีใจมากๆๆๆๆเลยค่ะ นี่ยังไม่ทันได้อ่านเลยนะเนี่ย มาบวกเป็ดและคอมเม้นต์ให้ก่อน
ขอบคุณมากๆเลยค้าาาา   จุ๊บๆคุณluxใจดีฝุดๆ
 :-[ :-[ :-[
 :heaven :heaven :heaven
 :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 20-01-2014 22:50:28

เลือดพุ่ง :pighaun:

ผักตบเสีบสละมากลูก  เพื่อบ้านเมือง(สามี)ยอมทำได้ทุกอย่างสินะคะ  :hao6:

ว่าแต่กลกะลาหายไป  คงไม่ตกเป็นของเจ้าชายธรนินหรอกนะ  เป็นห่วงจัง :hao4: (แอบชอบกลกะลาอย่างไม่มีเหตุผล)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: noksamsee ที่ 20-01-2014 22:53:31

กำยาน ปรุก...ไปหาได้ที่ไหน :ling1: เราอยากได้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Sirada_T ที่ 20-01-2014 22:58:55

กำลังนึกถึงกลกะลา...  ตอนต่อไปของต่อไปนะ...  เคลียร์เจ้าชายก่อน...  อยากรู้เรื่องกลกะลาอ่ะ><

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 20-01-2014 23:00:22

 :pighaun: :m25:

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: imac ที่ 20-01-2014 23:04:42

 :haun4: ตอนนี้ฟินสุดๆคราบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 20-01-2014 23:07:45

ลุ้นมากเลยคะ กลัวน้องผักเราแพ้ อะ
แต่แก้เกมได้สะใจอะ เล่นเอาฝ่ายโน้นแพ้แบบงงไปเลย
ชอบนิทานของผักตบอะ อิอิ
อยากให้ถึงพฤหัสเร็วๆจังเลยอะ ><  :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 20-01-2014 23:10:08

มันคือตอนที่ดีที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดด
มันคือขุมทรัพย์ล้ำค่า
อ่านตาม ตาไม่กะพริบเชียว
ผักตบ หนูใจกล้ามากกกก
อางค์ชายวายุภักษ์ก็ใช่ย่อย
พอมีพละกำลัง คุมเกมส์ทันที
กร๊าสสสสสสสสสสสสสสสสส
กำเดาจะไหล เฮือกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 20-01-2014 23:13:55

 :jul1: :jul1: ยาวมากกกก  ผักคบเคลียร์เองเลยงานนี้ ฮิฮิ
องค์ชายก็ไม่น้อยหน้า เรี่ยวแรงกลับมาแล้ว ไฟท์กันเลยทีเดียว
พ่อองค์รักษ์สงสัยจะกลับมายากแล้วมั้งน่ะ  :sad11:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: MarnNoi ที่ 20-01-2014 23:15:20

อร๊ายยย ฟินนน เลือดกระชูดดดด  :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 20-01-2014 23:19:07

อุ้ย! เขินอ่ะ แต่ทำดีแล้วนะ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: saruttaya ที่ 20-01-2014 23:21:50

ฟินนน เดี๋ยวผักตบก็ใช้พลังพิเศษได้แล้ว  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 20-01-2014 23:22:20

ยาวสะใจจริงๆ
 :hao7: :hao7:
 :mew1: :mew1: :mew1:

แล้วกลกะลาเป็นไงบ้างเนี่ย~

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 20-01-2014 23:28:59

พระปิตุ๊ดลา เจ้าเลห์มากกกกก(ขอ กอ ไก่ สัก ห้าร้อยตัวส่งด่วน)
แพ้แล้วยังพาล ดีนะที่มีผักตบ ฮิฮิ
ผักตบดีมากค่ะลูก หุหุ :hao6: :hao6: :hao6:
(แสดงอาการหื่นอย่างออกนอกหน้า)
แล้วนี่กลกะลาคงจะไปเสียเทียวแถมอาจจะโดนจับอีกด้วย
อร๊ายๆๆๆๆ  เสร็จโจรเจ้าชายดิน :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 20-01-2014 23:30:16

ก็ยังว่าอยู่ฉากที่รอคอยนี่มันอะไร ที่แท้ก็..... :pighaun: คิดไม่ผิดจริงๆ ด้วยนะเนี่ย ในที่สุดผักตบก็มีซะมีเป็นตัวเป็นตน แม้ตอนนี้จะแค่พฤตินัยก็เถอะ อิอิ


ตอนนี้ผักตบน่าจะกังวลอีกเรื่องนะ แบบว่า....
จะท้องมั้ยเนี่ย เต็มเหนี่ยวขนาดเน้ 555+ พ่อหนุ่มยุคไฮเทคเขาจะมีทฤษฎีหน้าเจ็ดหลังเจ็ดอย่างผู้หญิงเรามั้ยง่ะ ปจด.หมดนานยังจ๊ะ คริๆๆๆๆ



แต่เอ๊ะ.... กลกะลาล่ะ กลกะลา~ เสียเที่ยวมั้ยเนี่ยพ่อคู๊ณ ไม่ใช่ไปได้ซะมีกลับมานะคะ ทำอะไรไม่ปรึกษาใครเลยง่ะเธอ 5555+

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: minibusez ที่ 20-01-2014 23:32:32

 :m25: ผักตบคอนโทรลได้ อั้ยยย -////-

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 20-01-2014 23:35:47

ตอนนี้บอกคำเดียวว่าฟินเลย

อ่านจุใจมาก แถมมีฉากรวมร่างอีกต่างหาก  :impress2:

มาขั้นนี้แล้วผักตบจะท้องเอาง่ายๆนะเนี่ย ขอแฝด 4เลยนะจะครบทั้ง4มหาธาตุ  :laugh:

บวกเป็ด รอตอนต่อไปค่ะ

 :กอด1:  :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 20-01-2014 23:43:06

ท้องแหงมๆ อิอิ
ลูกออกมาจะเป็นไงน้อ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 20-01-2014 23:43:33

อ๊ายยยยยยยยยย
จิ้มกันแบ้ววววววววว
มาเม้นแค่นี้ยังอ่านไม่จบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 20-01-2014 23:44:01

 :jul1: :jul1:
เป็นฉากอัศจรรย์ที่ฟู่ฟ่าและแฟนตาซีมากค่าาาา   :haun4:
คราวนี้แหละ จะยกทัพมาอีกสักกี่กอง เจอคู่ผนึกมหาธาตุเข้าหน่อยเป็นไร
ห่วงก็แต่นายองครักษ์ อ้อยกำลังจะเข้าปากช้างหรือเปล่าเนี่ยยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 20-01-2014 23:46:59

น้องกล เป็นเนื้อวิ่งเข้าปากเสือเสียแล้ว จะได้กลับมามั้ยเนี่ย  :haun4:
เจ้าชายกำไรสุดๆ หายป่วย พลังเพิ่ม แถมได้ภรรเมีย อาจจะ+ด้วยลูกเร็วๆนี้ (ถ้าน้ำยาเจ้าชายจะดีขนาดนั้น)
ต้องขอบคุณพระปิตุ๊ดลานะเนี่ย ถ้าไม่ปางตาย คงอีกนานกว่าน้องตบจะยอมพลีตรูด ฮ่าๆๆๆ
เจ้าชายรีบไปเคลีร์ยกับชะนีคู่หมั่นเสียนะ เดี๋ยวพระชายาหมาดๆจะงอนเอา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 20-01-2014 23:48:10

อ๊ายยยยยยยยย
เค้าได้กันจนได้อ้ะ ><
อ่านละเขิน
ว่าแต่กลกะลาไปที่ที่พักพระปิตุลาจะเป็นไงมั่งเนี่ย
ต้องเจอองค์ชายธรณิณแน่เลยยยยยยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 20-01-2014 23:52:28

เอ่อ แบบว่า มันเป็นฉากที่รอคอยจริง
มันมาแบบไม่ทันตั้งตัว แบบว่าร้อนแรงมาก!

+1

กลกะลาไม่น่าไปเลย
อย่างนี้ก็โดนธรณิณจับกินนะสิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: pimBNY ที่ 20-01-2014 23:54:39

 :hao5:
 :hao5:
ขอบคุณมากนะคะ
ภาษาสวยมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: papa_paolo ที่ 21-01-2014 00:00:52

+1 ค่ะ
หัวใจจะวาย 55

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 21-01-2014 00:34:30

เง้ยยย ตอนนี้ยาวมาก
ในที่สุดหนูตบของเราก็เป็นฝั่งเป็นฝาซักที

กำ ท่านองครักษ์ ไปเจอเจ้าชายแน่ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 21-01-2014 00:41:26

ธรณินท่าทางคงไม่ปล่อยกลกะลากลับมาหาวายุภักดิ์นะนั่น แม่วายุภักดิ์ไม่ค่อยเลยนะนั่น แล้วเรื่องอ้ายจะทำยัีงไง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 21-01-2014 00:42:13

ตื่นเต้นเร้าใจไปตามทุกฉาก
ผักตบโครตฉลาด
องค์ชายก็เก่งกาจสุดยอดยอดไปเลย
 o13 o13 o13

อ่านยาวจุใจไปเลย แบบบว่าฟินเว่อ  :impress2:  :m25:   :pighaun:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: jaszer ที่ 21-01-2014 00:43:29

เป็นวันที่จันทร์ที่สดใสค่ะ  :haun4: #รอผักตบอ้วก วิงเวียน อยากทานของเปรี้ยวรัวๆค่ะ  :laugh: #กลกะลาน่ะเหรอ... :oo1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 21-01-2014 00:49:48

 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:


 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ เขินอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 21-01-2014 00:56:25

ในที่สุดก็รวมเป็นหนึ่งเดียว
 :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 21-01-2014 01:09:17

 :jul1: :haun4: :pighaun: :m25: :z1:

กลั้นหายใจตามเลยอ่ะ ฉากที่กำลังเสียบ ฮ่าๆๆ คือบรรยายดีมาก เราลุ้นแทน  :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 21-01-2014 01:34:16

เจ๋งอ่าาาคราวนี้พระปิตุ๊ดลาคงลำบากที่คิดจะกำจัดแล้วหล่ะ
 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 21-01-2014 02:15:57

ในที่สุด :oo1: :oo1: :oo1:

คู่ต่อไปขอเดาว่าเป็กลกะลากับองค์ชายธรนินเป็นแน่แท้ :hao3: :hao3: :hao3:

รอตอนต่อไปค่ะ :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 21-01-2014 03:12:05

ขอบคุณค่ะ
ตอนนี้ยาวจุใจจริง ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: helwa ที่ 21-01-2014 03:27:21

พึ่งเขามาในเล้าเป็ดแล้วแบบ เจอพอดี กรี๊ส ภาษาสวยมากค่า เนื้อเรื่องน่าสนใจมาก ชอบอะ ชอบที่ผักตบฉลาด ไม่งี่เง่า เจ้าชายก็น่ารัก กลกะลาก็น่าปล้ำ เอ้ย ไม่ใช่ ฮ่าๆๆ พออ่านตอนล่าสุดละแบบ เป็นการมีอะไรกันที่ไม่วาบหวามเท่าไหร่นะ อ่านแล้วเจ็บแทนผักตบ  :hao6: แต่ชอบการใช้ภาษาถ้อยคำจริงๆ :hao5: กลกะลาอุตส่าห์ไปเอายาถอนพิษให้ ไม่รู้ซินะ รู้สึกอยากให้องครักษ์หนุ่มโดนเจ้าชายดิน ธรนิณจับทำเมียจัง แบบ ฉุดกระชากเข้ากระโจมไปเลย  :o8: กรี๊ด รอตอนต่อไปค่า  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 21-01-2014 04:00:24

 :pighaun: :pighaun: :pighaun:

โอ้ยย เจ้าชายแซ่บอ่า
แต่ว่า งี้พระคู่หมั่นไม่กริ๊ดตายเลยหรอออ
ตายแล้วผักตบทำไงดี

รอออ วันพรึหัสสส

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 21-01-2014 06:07:07

อ่านแล้วเขิน  :-[

รอตอนต่อวันพฤหัสค่ะ กรี๊ด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 21-01-2014 06:32:11

โอ๊ยแทบจะรอวันพฤหัสไม่ได้แล้วอ่ะ  ขอเป็นองครักษ์นะคัฟรอบหน้าอ่ะคริคริ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 21-01-2014 07:15:48

 :m25:  ตายสนิทค่า

+1   รอตอนต่อไป  อิอิตอนหน้าขององค์ชายธรณีกับกลกลาแน่ ๆเลย   :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 21-01-2014 07:44:13

อิอิในที่สุด ผักตบกะเสร็จเจ้าชายแระ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 21-01-2014 07:48:24

 :jul1: สรุุปกลายเป็นกำยานปลถกกำหนัดซะงั้น 555

ผักตบ น่ารัก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 21-01-2014 08:28:20

เปลี่ยนสนามรบเป็นสนามรักซะงั้น  :katai2-1:

ผักตบมีสามีล้าวววววว :katai1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 21-01-2014 09:22:55

ยาวซะใจแต่รุ้สึกว่ามะพอึ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 21-01-2014 09:23:29

ในที่สุดผักตบก็เสร็จองค์ชายจนได้   :haun4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 21-01-2014 10:23:04

 :pighaun: :pighaun: :pighaun: แฝด 4 แน่น้องตบ  o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 21-01-2014 10:28:10

โอ้...ยาวมากเลยตอนนี้ แต่ก็สมการรอคอยเพราะในที่สุดพวกเขาเปิดใจรักกันแล้ว ว่าแต่กลกะลาไปเอายาถอนพิษจะเป็นไรไหมนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 21-01-2014 10:53:11

 :heavenคนอ่านตายอย่างสงบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 21-01-2014 11:43:19

 :m25:

ถูกใจจนต้องกดบวกแทบไม่ทันค่ะ พลาดแล้วหล่ะตาเฒ่าพระ ปิ ตุ๊ด ลา ดันเร่งให้ทั้งคู่แข็งแกร่งเร็วกว่าเดิม

ส่วนกลกะลา ดันไปให้เสือตะคลุบถึงที่ซะได้  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 21-01-2014 12:08:27

ได้กันแล้วๆๆๆ เลือดพุ่ง
รออ่านตอนต่อไปค่า สู้ๆนะคะ ^ ^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 21-01-2014 12:40:05

 o13 ฉากที่รอคอยสวยงามมากกกค่า อยากข้ามวันไปเป็นวันพฤหัสเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 21-01-2014 13:37:34

ผักตบสุดยอดของความฉลาดเลย

สุดท้ายก็เอาชนะตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ได้ เย้ๆ

แต่ตาเฒ่านั่นก็มีความดีนะที่ทำให้ทั้งสองลงเอยกันเร็วขึ้น หุหุ

ว่าแต่ทางนี้เขาถอนพิษกันเสร็จละ นายองครักษ์ของเราจะเป็นไงบ้างเนี่ย

หวังว่าคงไม่เข้าไปผิดกระโจมหรอกนะ :mew5:

อย่าเป็นอะไรไปนะกลกะลา

รอตอนต่อไปจ้า



ปล.เราบวกหนึ่งสำหรับตอนนี้แล้วนะ

ปล.2 ว้่าแต่ผักตบเอายาคุมติดกระเป๋าไปด้วยป่ะเนี่ย อิอิ :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 21-01-2014 13:52:37

เลือดพุ่ง!!!!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 21-01-2014 13:58:20

ตอนนี้เลือดพุ่งกระฉูดเลย :pighaun:
ในที่สุดก็หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันซะที
หวังว่าคงไม่มีดราม่าเรื่ององค์หญิงศศิธรหรอกนะ :mew5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 21-01-2014 14:05:36

โอย กำเดาไหล อ่านแบบจุใจมากเลย
ในที่สุดหนูตบก่มีสามีแล้ว แอร๊ยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-01-2014 15:01:00

สมกับที่รอคอย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 21-01-2014 15:49:11

  :pighaun: :pighaun: :pighaun:
เรียบร้อยโรงเรียนผักตบ
เอ่อ...ว่าแต่ทางนี้เค้ารักษากันเสร็จแล้ว
ล แล้วทางท่านองค์รักษ์ที่ไปทางโน้น จะรอด(เงื้อมือเจ้าชายธร)กลับมาม้ายย  :hao6: :hao6: :hao6:
บวกให้นะค้าาา รอตอนต่อไปค่ะ  :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: แมวอัดกระป๋อง ที่ 21-01-2014 16:07:46

อ๊ากบรรยายได้เห็นภาพ เหมือนได้นั่งชมที่นั่งพิเศษภายในห้องด้วย

 :jul1: :jul1: :jul1:

เลือดพุ่งตายอย่างสงบ


รู้สึกว่าเขียน "บทรัก" จะบรรยายได้เข้าถึงกลมกล่อมมากกว่า "บทรบ"  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 21-01-2014 16:11:30

เรียกเลือดมาก :m25: :z1: :pighaun: :haun4: :jul1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 21-01-2014 16:17:26

ววยแล้วกลกะลา  :serius2: จะไปทำไม๊!!! อิองค์ชายโรคจิตไม่ปล่อยกลับมาง่ายๆแน่

ส่วนคู่ผักตบนี่มัน อึ๊ย :pighaun: :pighaun: :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 21-01-2014 16:29:48

ในที่สุดก็รวมเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว คงจะมีตัวน้อยออกมาให้เห็นเร็วๆนี้
แอบสะใจตาเฒ่า ดันมาเล่นตุกติกกับน้องตบของพี่วายุ
องครักษ์รีบด่วนตัดสินจริงๆ เพื่อนายเหนือหัวทำได้ทุกอย่างจริงๆสินะ
มันคงเป็นฟ้า(คน)ลิขิตสินะ ฮ่าๆ คู่กับองค์ชายธรนินที่ได้หมายตาไว้
ฉากหลอมรวมเป็นหนึ่งชวนกรี๊ดมากค่ะ กรี๊ดแรกมันสุดยอดมาก แต่กรี๊ดสองมันเป็นอะไรที่อัศจรรย์(ถูกไหม)มาก
มีแสงสีๆออกมาด้วย พลังธาตุสินะ เจอกันวันพฤหัสบดีค่าา (แต่รอทุกวัน คิคิ) :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: simiach ที่ 21-01-2014 17:09:07

หนูผักตบเป็นฝั่งเป็นฝาไปแล้ว
น้องกลกะลานี่สิตามไปอย่างนี้เสร็จองค์ชายธรณินแน่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 21-01-2014 17:20:22

ที่สุดแล้วตอนนี้  :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 21-01-2014 17:57:39

ย๊ะ องค์ชายหายแล้ว
รีบเรียกกลกะลากลับมาเถอะ
โดนชายดินกินแน่เลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: ToeY_@_KP ที่ 21-01-2014 18:11:36

กำลังห่วงกลกะลา  จะโดนเลห์เจ้าชายธรนินหรือปล่าวอ่ะ  คาดว่ามีเลือดสาด... :pighaun:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-01-2014 18:30:24

 :z1: :m25: :pigha :haun4: :haun4:un:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 21-01-2014 19:04:30

 :pighaun: เขินแทนเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 21-01-2014 19:43:07

ยาวได้ใจมาก....
กลกะลาจะเสียท่าให้ธรณินรึเปล่าน๊า...
ส่วนหนูตบเราขออแฝด 3 เลยนะลูกนะ... :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 21-01-2014 20:08:26

แอร๊ยยยยยย์ยยย สุดยอดมากค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: hibatsumoe ที่ 21-01-2014 20:09:55

ฟินมากค่าาาา อ่านไปก็จิ้นไป เขินไป ><
ไม่ไหวแล้วค่ะ เลือดกำเดาพุ่ง 555
แบบว่าหล่อชนหล่อ แค่คิดหัวใจก็จะวาย
รักผักตบเลยค่ะ >////<

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: yokky34 ที่ 21-01-2014 20:53:02

อ๊าก เสด็จแม่แรงนะคะ กลัวลูกจะไม่ได้อิ๊อ๊ะกับหนูผักตบ อ๊าย แต่แบบก็ชอบนะ เร็วดี 55

ส่วนกลกะลา นายไปเพื่อที่จะเสร็จองค์ชายธรณินทร์ชิมิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 21-01-2014 21:00:31

 :m25: >////< ผักตบเสร็จเจ้าชายแบ้ววว
แล้วกลกะลา เป็นไงมั่งเอ่ย อิๆๆ
 :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: poisongodx ที่ 21-01-2014 21:31:02

 :give2: :give2: :give2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 21-01-2014 21:36:53

ผักตบโดนแล้วสินะ...เจ้าชายได้เปรียบสุดๆไปเลย
กลกะลากับเจ้าชายธรณิน จะรอดมั๊ยเนี่ย
แล้วเจ้าชายวายุภักษ์จะทำยังไงกับองค์หญิงคู่หมั้นล่ะเนี่ย
อยากบอกนะว่าองค์หญิงคู่หมั้นจะเสร็จเจ้าหญิงชลธาร  :laugh:

รอตอนต่อไปครับ...ลุ้นว่าตื่นมาจะเป็นยังไง ผักตบจะท้องไหม
ยังอยู่ในช่วงสงครามอะไรๆก็ยังวางใจไม่ได้หรอกนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Damon ที่ 21-01-2014 21:55:41

คือแบบ...ร้อนแรงเวอร์!
รออุ้มหลาน อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Jaratravee ที่ 21-01-2014 22:31:17

ได้กันแล้วววววววววว  :m25: :z1: :pighaun: :haun4: :jul1: :oo1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 21-01-2014 22:42:04

งื่อออออ ปลื้มมมมมม ฟินนนนนนน~~~~  :heaven

 o13    :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 21-01-2014 23:24:12

อร๊ายยยยยยยยยยยยย ย กรีดร้องค่า
สาวแตกกันเลยทีเดียวอ่านแล้วอย่างเขินอ่ะ เอร้ย!  :o8:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 21-01-2014 23:28:38

อ่านไปละสองรอบ เมื่อคืนอ่านแล้วมันรีบๆ วันนี้เลยต้องมารวบรวมความฟินใหม่  :z1:
อยากอ่านตอนหน้าแล้วอ่ะะะะะ
มันต้องมีการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่แน่ๆ ~~~

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 22-01-2014 00:34:23

ในที่สุด!!! :z1:
อ่านไปเรื่อยๆตอนฉากnc
เจอประโยคนี้  “จงรับความรักของเราไว้..นับจากนี้เจ้าคือหนึ่งเดียวในใจเรา.." ฮาเลย
คิดว่าโฆษณาเบอร์ดี้ ...หนึ่งเดียวในใจคุณ555

แหม่จะท้องทั้งที เอฟเฟกต์เพียบ. ท่าทางลูกจะออกมาไม่ธรรมดา555
รอตอนต่อไปค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 22-01-2014 00:58:24

อูย........เสร็จเจ้าชายลมไปแระผักตบ :pighaun:
จะท้องไหมเนี่ยะ  เจ้าชายก็หื่นอยู่นะ อ่านแล้ว ฟิน

ท่านองค์รักษ์จะรอดน้ำมือเจ้าชายดินไหม จ้องตะครุบตาเป็นมันเลย

ปล. ขอโทษคุณlukด้วย คิดว่าเม้นไปแล้วนะเพราะอ่านตั้งแต่ตอนอัพแล้ว
พอดีกลับมาอ่านเม้นท์คนอื่นๆ อ้าว....เราลืมเม้นท์5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: £.Ma|e¥ ที่ 22-01-2014 01:25:27

อื้อหือออออ ! เด็ดมว๊ากกกกกกกก  :haun4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 22-01-2014 10:10:07

บวกเป็ดทุกตอน ซึ้งและเศร้า ตลกมากมายๆ มีทุกรสไม่ขาดตอนจริงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 22-01-2014 12:55:18

ในที่สุด ก็มาถึงเพลานี้จนได้ ฮุฮุ  :m3: อ่านแล้วแบบว่า อื้อหือ...
คุณลักษ์เขียนดีมาก จนนึกภาพตามได้เป็นฉาก ๆ ชัดเจนเลยนะเนี่ย
จิ้นภาพเอาเอง แล้วก็เขินเอง แหม่  :o8: เป็นฉากร่วมรัก ที่ให้ทั้งความร้อนแรง
และรู้สึกอ่อนหวาน ละมุนละไมมากเลย องค์ชายวายุภักษ์ ช่างแสนดี
ถึงอีกฝ่ายจะเป็นผู้ชายแข็งแรงอย่างน้องตบ แต่องค์ชายก็ปฏิบัติด้วยอย่างอ่อนโยนมาก ๆ
นั่นเพราะมันไม่ใช่การร่วมรัก เพียงเพราะทำตามเงื่อนไขมุกราตรี และเพื่อรักษาองค์ชายเท่านั้น
แต่เป็นเพราะหัวใจขององค์ชาย มอบไว้ให้แก่ว่าที่พระชายาองค์นี้ไปนานแล้วด้วยนั่นแหละนะ  :m1:
ชอบมาก ๆ ตอนที่สาบานรักกับน้องตบ พูดซะขนาดนั้น มีหรือใจน้องตบจะไม่สั่นครอน
งานนี้ นอกจากความสัมพันธ์รักขององค์ชายกับน้องตบจะข้ามขั้นแบบก้าวกระโดดแล้ว
องค์ชายยังปลอดภัย รอดพ้นความตาย และที่สำคัญ น้องตบยังได้พลังมหาธาตุทั้งสี่มาครอบครองด้วย
พระปิตุลารู้เรื่องเข้า คงเต้นเป็นเจ้าเข้า แต่ก็คงจะสรรหาวิธีต่าง ๆ เพื่อมาทำลายไตรคานอีกแน่ ๆ
แล้วยังมีเรื่องให้กังวลที่จะตามมาหลังจากนี้นี่สิ จะทำยังไงกับองค์หญิงศศิธรที่เป็นคู่หมั้นกันล่ะ
ที่สำคัญ กลกะลา ห่วงองค์ชาย ซะจนทำอะไรไม่ปรึกษาหารือใครเลย บุกไปถิ่นศัตรูตัวคนเดียว
ยิ่งถ้าเจอองค์ชายธรณิน ยิ่งแล้วใหญ่ นอกจากสู้ไม่ได้ เกิดถูกจับ ไม่รู้จะโดนทำอะไรบ้าง น่าเป็นห่วงจังเลย
รอตอนต่อไปค่ะ องค์ชายกับผักตบ หลังจากคืนนี้ คงมีฉากหวาน ๆ ให้ฟินอีกเยอะนะเนี่ย  :impress2:
ขอบคุณคุณลักษ์่มากค่ะ  :L2:
 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 22-01-2014 14:00:49

อัยยะ เข้ามีอะไรกันแล้ว ห่วงแต่องครักษ์เจอเจ้าชายตัวแสบคงหน้าหดหู่น่าดูคงน่าสงสารแย่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 22-01-2014 15:05:28

อ้าหหหหห์ ในที่สุด สองก็รวมเป็นหนึ่ง สวยงามมาก

แต่สงสัยว่างานนี้กลกะลาจะยับเยินไหมหนอ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: ~tai~ ที่ 22-01-2014 16:48:32

เป็นฉากที่รอคอย ที่สวยงามสุดๆ เลยคร๊า  :-[
จะบอกว่ายังรอคอย ฉากแบบนี้อีกหลายๆ ฉากเลยนะคะ  :z1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 22-01-2014 16:55:08

หลากหลายอารมณ์ ทั้งรบทั้งรัก  :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 22-01-2014 21:08:36

 :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 22-01-2014 22:41:49

เป็นตอนที่เลือดกำเดากระฉูด บรรยายได้สละสลวยมากครับ
สำคัญคือเห็นภาพสุดๆ ติดตามตอนต่อไปอย่างเหนียวหนึบ :katai5: :katai5: :ling1: :ling1: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 22-01-2014 22:46:20

กำเดาพุ่งเรียบร้อย   :m25:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 22-01-2014 22:54:44

อย่างนี้ต้องฉลอง
รอวันอภิเสกสมรสนะ
ว่าแต่กลกะลานี่จะเสร็จองค์ชายธรณินด้วยหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 22-01-2014 23:17:14

อิอิ องค์ชายจะต่อรอบสองมั๊ยพะยะค่ะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 23-01-2014 00:02:46

มาปูเสื่อคอยท่าไว้ก่อนค้าาา  ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 23-01-2014 06:04:04

ผักตบเสียเอกราชจนได้



ท่านปิตุลาร้ายกาจจริงๆ



รออ่านตอนต่อไปค้าบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: autoclick ที่ 23-01-2014 09:20:25

 :impress2: มากางเต้นรอเลยนะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 23-01-2014 10:07:21

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 13...องค์ชายธรณิณ



ณ ท้องทะเลทรายเวิ้งว้างยามรัตติกาลดึกสงัด
กลับมีหนึ่งบุรุษคืบคลานร่างเข้าใกล้กระโจมพักทหาร สังเกตสัญลักษณ์ย่อมมิใช่พวกแม่ทัพนายกอง
กระโจมใหญ่ตั้งห่างกันลักษณะทแยงเป็นสามเหลี่ยม มีการเว้นระยะพอสมควร
ปัญหาใหญ่สำหรับเขาคือไม่อาจล่วงรู้ว่า กระโจมใดเป็นของผู้นำกองทัพ ‘พระปิตุลา’

ความมืดช่วยให้เขาสามารถเร้นกายกลมกลืนกับสภาพแวดล้อม ชุดที่สวมใส่อำพรางได้อย่างดี
มีเพียงนัยน์ตาคมวาวคอยสอดส่องอย่างระมัดระวัง ระหว่างคลืบคลานกายเข้าไปใกล้
มีหน่วยทหารลาดตระเวนเดินตรวจตราอย่างแข็งขัน ถือว่าเวฬุวรรณฝึกวินัยทหารได้ดีเยี่ยม
เป็นที่น่าชื่นชมนัก สร้างความลำบากให้แขกไม่ได้รับเชิญอย่างเขามากพอทีเดียว
กว่าจะลักลอบเข้ามายังกระโจมที่อยู่ใกล้สุด จำต้องทิ้งม้าคู่กายยังเนินทรายห่างเป็นกิโล
เกรงเสียงฝีเท้าม้าจักทำให้ข้าศึกไหวตัวเสียก่อน

ถึงแม้ไม่รู้เป็นกระโจมของผู้ใด ก็ต้องแอบตรวจสอบจนกว่าเขาจะค้นพบเป้าหมาย ภารกิจครั้งนี้ตัดสินใจแล้ว
หากไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการจักยอมพลีชีพไปกับการนี้ โดยไม่คิดมีชีวิตหวนคืนไตรคานอีก ไม่ว่ายังไงก็แล้วแต่
เขาต้องได้ยาถอนพิษเบญจมาศดำ กลับไปช่วยชีวิตขององค์ชายวายุภักษ์ ผู้ช่วยชีวิตเขาให้จงได้
มิอาจยอมให้พระองค์สิ้นพระชนม์แน่

“อ๊ะ..อ้าหห์..ซี้ดด!!..อ้าหห์..องค์ชาย..อ้าหห์!” เสียงครวญครางดังให้ได้ยิน หลังแนบใบหูกับกระโจม
โดยนอนอยู่ในท่าหมอบราบกับพื้น กำบังกายทางด้านหลังกระโจม ซึ่งอาศัยความมืดช่วยได้มาก
เพราะแสงคบเพลิงไม่ได้สาดส่องมาทางด้านนี้

แต่สิ่งที่ได้ยินกลับทำให้ชะงักนิ่ง วัยขนาดนี้เขาย่อมแยกแยะได้ว่า เสียงที่เล็ดลอดเกิดจากสาเหตุใด
เพียงแต่มีคำถามในใจใยเสียงขานเรียกมิใช่สตรี ถึงแม้มิอยู่ในภาวะปกติ ยังพอจับสำเนียงได้ว่าเป็นบุรุษ
กลับขานเรียกนามผู้ร่วมประกอบกามกิจว่าองค์ชาย หรือจักเป็นองค์ชายธรณิณ มกุฎราชกุมารแห่งเวฬุวรรณเสียแล้ว
เช่นนั้นองค์ชายผู้นี้ใยมิเสน่หาต่อบุรุษ มิน่าหลังการประลองจบอีกฝ่ายถึงได้ขย้ำบั้นท้ายเขาด้วยท่าทางหยาบโลนจาบจ้วง
องครักษ์หนุ่มถึงกับหนาวสันหลัง เมื่อล่วงรู้ความลับโดยบังเอิญ ก่อนเปลี่ยนเป้าหมายไปยังกระโจมถัดไป
เมื่อแน่ใจกระโจมหลังนี้มิใช่ที่พำนักของพระปิตุลาแน่  กลับเป็นของมกุฎราชกุมารผู้เสพกามกับบุรุษแทน

อยู่ๆ ร่างกายขยับเขยื้อนไม่ได้ เขาพยายามฮึดสู้แต่กลับล้มเหลว เหมือนร่างกายไม่ฟังคำสั่งของเขา
นอนตัวแข็งทื่อกลอกตาไปมา ครุ่นคิดหาวิธีแก้ไขจนหัวหมุน ลองใช้มนตราเข้าสู้ยังคงไม่ได้ผลอันใด
เหมือนถูกควบคุมด้วยสิ่งที่มองไม่เห็นที่อธิบายไม่ได้ ระหว่างกำลังหาทางเอาตัวรอดจากสถานการณ์เลวร้าย
บุคคลซึ่งไม่อยากเจอมากที่สุด กลับส่งเสียงทักทายเหมือนดังรู้จักคุ้นเคยเขาเป็นอย่างดี

“เยี่ยงไรล่ะเจ้า..คิดถึงข้าจนทนไม่ไหว ตามมาถึงนี่”
พระสุรเสียงทุ้มห้าวแฝงแววหยอกล้อ แต่คงไว้ซึ่งอำนาจของผู้ถือไพ่เหนือกว่า

“เป็นท่าน!!” แม้เขาจะรู้สึกประหวั่นพรั่นพรึงอยู่ไม่น้อยทีเดียว สภาพตอนนี้ดังถูกพันธนาการด้วยเชือกล่องหน
หารู้ไม่ว่าเป็นพลังอำนาจของเทพมหาธาตุธรณี ที่ใช้ตรึงร่างเขาไม่ให้เคลื่อนไหว

“ย่อมเป็นข้าจักเป็นผู้ใดได้ ในเมื่อเจ้าลักลอบเข้ามายังกระโจมข้า ดีใจหรือไร ถึงได้เบิกตาโตเยี่ยงนั้น”
เจ้าถิ่นทรงวางวรองค์ผ่อนคลายดูไม่อนาทรแต่อย่างใด ประหนึ่งกำลังเสด็จชมสวนอยู่กระนั้น

พระองค์หาได้แปลกพระทัย ที่เห็นผู้บุกรุกอำพรางกายเสียมิดชิด โผล่ให้เห็นเพียงดวงตาคม
กระนั้นวินาทีพบหน้าทรงทราบในทันที แขกที่มิได้รับเชิญในยามวิกาล คือองครักษ์รูปงามของยุพราชไตรคาน 
พระองค์จดจำดวงตาซึ่งจ้องประหนึ่งคมดาบ พร้อมจักประหัตประหารพระวรกายให้แหลกละเอียดไปในพริบตาได้แจ่มชัดนัก
ผู้ถูกพระดำรัสยั่วโทสะกลับหุบปากนิ่ง เขาไม่ถนัดใช้วาจาโต้ตอบ นั่นไม่ใช่อุปนิสัยของเขา
จึงเลือกที่จะใช้การเงียบแทนการเอ่ยวาจาใด

การที่ได้พบกับองค์ชายธรณิณ ซึ่งคิดว่ากำลังปฏิบัติกามกิจกับข้าราชบริพารหนุ่มในกระโจม
ทรงประทับยืนแย้มสรวลกวนโทสะ เปล่งวาจาด้วยถ้อยคำหวังให้ผู้รับฟังโมโห
คล้ายจักชื่นชอบที่ได้เห็นผู้อื่นระเบิดโทสะเสียเต็มประดา กลกะลาจึงเพียงแต่ส่งสายตาเขม็งดุ
หากสายตาของเขาเปลี่ยนเป็นอาวุธมีคมได้ ปานนี้คงทะลุทะลวงร่างกำยำสูงใหญ่ของบุคคลตรงหน้า
ที่ทรงประทับยืนค้ำหัวเขาเป็นรูพรุนไปแล้วกระมัง

“ฮะฮ่าๆๆ..ไม่ต้องด่าทอทางสายตาเช่นนั้น ข้าหารู้สึกกลัวเจ้าไม่ กลับทำให้สำราญใจนัก
ว่าแต่เจ้ายังมิได้ตอบคำถาม คิดถึงข้าหรือไรจึงได้แอบลักลอบติดตามมาถึงนี่ ระยะทางใช่จักใกล้
ห่างไกลไตรคานถึง 1 ใน 3 ของเส้นทางกลับเวฬุวรรณ เจ้าใยมิต้องควบม้าโดยมิอาจพักกระมังเล่ากว่าจะมาถึงเพลานี้
กลับน่าขำทำตัวลับล่อ เป็นพวกวิตถารแอบมองผู้อื่นเสพสังวาสเสียเช่นนั้นหืม..องครักษ์ผู้จงรักภักดี
ถ้าเจ้าชมชอบก็บอกมา ข้าย่อมไม่ใจดำเพิกเฉยดอก ข้าองค์ชายธรณิณแห่งเวฬุวรรณนคร
ยินดีเผื่อแผ่มอบความสุขให้เจ้าด้วย อย่ามัวเสียเวลาอยู่เลย..ข้าจักนำเจ้าเข้ากระโจมเสียเอง..ฮะฮ่าๆ”
เสียงหัวเราะพระอารมณ์ดีของพระองค์ ทำเอากลกะลาที่ไม่อาจสรรหาวาจาโต้เถียง ได้แต่กัดกรามใช้สายตาอาฆาต
บุคคลที่เห็นเขาเป็นสิ่งบันเทิงใจไปเสียแล้ว  เขาจ้องอีกฝ่ายปานจะกินเลือดกินเนื้อให้ได้ นึกแค้นใจที่แก้ไขอันใดไม่ได้..

“คึคึ! รู้หรือไม่จ้องมองข้าเช่นนี้ กลับทำให้ข้าใคร่ทดสอบ ยามเจ้าครวญครางใต้ร่าง
จักให้ความรู้สึกเยี่ยงไรกันหนอ องครักษ์อันดับหนึ่งแห่งไตรคานข้าจักเป็นผู้สยบเจ้า จนมิสามารถลืมความทรงจำนี้ 
เจ้าจักโทษข้าไม่ได้ดอก เป็นเจ้าเองรนหาที่” พระดำรัสทิ้งท้าย ก่อนร่างของกลกะลาจะถูกยกลอย
ด้วยมวลเม็ดทรายที่ดันกายเขาขึ้นจากพื้น ประหนึ่งเป็นแคร่นอนชนิดพิเศษ นำเข้าไปในกระโจม
มิเห็นทหารสักคนเข้ามาวุ่นวายไต่ถาม กลกะลาได้แต่ตื่นตกใจ แต่ไม่ยอมออกอาการให้อีกฝ่ายรู้
ว่าเขาหวาดหวั่นแค่ไหน ที่ตกเป็นเชลยองค์ชายธรณิณ บุรุษผู้โด่งดังเป็นที่รู้จักในด้านความโหดร้ายทารุณต่อเชลยศึก..
เขาตกอยู่ในฐานะนั้นไปแล้วเช่นกัน

“องค์ชาย..” เสียงบุรุษหนุ่มติดจะนุ่มนวล ขานพระนามบุคคลที่ดำเนินเข้ามาในกระโจม

“หมดธุระเจ้าแล้ว อ้อ! เจ้าสวมบทบาทได้เยี่ยมยอด มิทำให้ข้าผิดหวัง ไว้จักตบรางวัลให้ทีหลัง
 เจ้าออกไปก่อน บอกทหารยามด้านนอกห้ามมิให้ผู้ใดรบกวนข้าเป็นอันขาด มิเช่นนั้นศีรษะจักไม่อยู่บนบ่ารู้หรือไม่”
พระบัญชากร้าว ทรงหมายความตามรับสั่ง มหาดเล็กผู้ถวายงานรับใช้ส่วนพระองค์ รีบค้อมศีรษะทำความเคารพ
ด้วยยังรู้สึกงุนงงไม่หาย ใยถึงรับสั่งให้เขาครวญครางทำเสียงเช่นนั้นด้วย
ทั้งที่พระองค์มิได้กระทำอันใดเลย..แต่มิได้สอบถามเอาคำตอบ เพราะมิบังอาจกระทำการดังกล่าว

“พะยะค่ะ..กระหม่อมน้อมรับพระบัญชา” ถวายความเคารพก่อนจะพาตัวเองออกจากกระโจม
หางตาแอบชำเลืองบุรุษชุดดำอำพรางกายที่ลอยคว้างกลางกระโจม แม้จะมีความสงสัยมากหลายแต่ก็หุบปากนิ่งแทน

“ดูเจ้าคงแปลกใจ ถึงได้คิ้วชนกันเยี่ยงนั้น” พระองค์ทรงรับสั่งถามองค์รักษ์หนุ่ม ที่ควบคุมด้วยพลังเทพมหาธาตุ
โดยมิหวังเอาคำตอบอันใด ขณะผายพระหัตถ์โบกเบาๆ ร่างในชุดดำซึ่งลอยคว้าง ค่อยเคลื่อนไปยังเตียงบรรทม
ก่อนเม็ดทรายเหล่านั้นจะพลันกระจายหายวับไปในอากาศ เหมือนกับไม่มีตัวตนมาก่อน
กลกะลาเริ่มกลับมาขยับร่างได้อีกครั้ง เขาพรวดพราดลุกจากเตียงตั้งท่าเตรียมพร้อม
เจ้าของกระโจมกลับไม่มีทีท่าต่ออาการระมัดระวังตัวของแขกพิเศษ ทรงหย่อนพระโสณีประทับนั่งยังพระเก้าอี้
รินชาใส่ถ้วยสองใบค่อยยกจิบด้วยพระอารมณ์สุนทรี ค่อยผายพระหัตถ์เชื้อเชิญอีกฝ่าย เหมือนเป็นเรื่องปกติ
กลกะลายังคงไม่ขยับ เขาจ้องการกระทำองค์ชายนิ่ง

“ปลดผ้าคลุมหน้าเจ้าเถอะ จิบชาเป็นเพื่อนข้าหน่อย ยืนขาแข็งเช่นนั้นถือว่าไม่ให้เกียรติเจ้าบ้าน
มารยาทขั้นพื้นฐานชาวไตรคานมิพร่ำสอนลูกหลานให้จดจำหรือไร” พระดำรัสจงใจแดกดันองครักษ์หนุ่มได้ผล
เมื่อพระองค์หยิบยกมารยาทเผ่าพันธุ์ กลกะลาไม่สามารถทนให้ผู้ใดหยามหมิ่นดูแคลนพวกพ้องของตนได้

“ชาวไตรคานหาได้ไร้มารยาท ต้องขออภัยที่ข้ามิได้กระทำ เป็นเพราะระหว่างเรามิใช่มิตรสหายที่พึงปฏิบัติต่อกัน
ขอทรงอย่าได้นำผู้คนไตรคานมาหยามเกียรติ หากพระองค์ประสงค์จักตำหนิ ให้ตำหนิข้าผู้เดียว
ผู้อื่นมิได้เกี่ยวข้องแต่ประการใด”

“หึหึ! ไม่ผิดอย่างที่ข้าคิดไว้ เรื่องของตนไม่ยักใส่ใจ กลับห่วงใยเรื่องราวผู้อื่น กระทั่งชีวิตเจ้าก็ไม่หวงแหน
บุคคลเช่นเจ้าข้าควรยกย่องหรือสมควรประณามว่าโง่เขลาดีหนอ” พระองค์แย้มสรวล
ทรงดูดีนักหากไม่ติดว่าอยู่ในฐานะศัตรู กลกะลาใคร่ชื่นชมจากใจ

มกุฎราชกุมารผู้นี้มีรูปโฉมงดงามสมคำร่ำลือ น่าเห็นใจอิสตรีที่ต้องพลีพรหมจรรย์
ขอเพียงแค่ได้ถวายรับใช้บุรุษซึ่งงดงามดั่งเทวา ใยมิต่างยุพราชนายเหนือหัว ผู้กุมหัวใจหญิงงามในแผ่นดิน
องค์ชายวายุภักษ์พร้อมมีหญิงงามถวายพรหมจรรย์ให้พระองค์ บุรุษผู้เป็นที่หมายปองของกุลธิดาทั้งหลายเหล่านั้น
พวกเขาช่างเกิดมาด้วยสวรรค์ประทานแล้ว

“เจ้าจ้องข้าใย อย่าต้องเอ่ยเป็นหนสอง ปลดผ้าคลุมหน้าเจ้าเสีย แล้วมานั่งจิบชาเป็นเพื่อนข้าเดี๋ยวนี้”
คราวนี้เป็นการออกคำสั่ง มากกว่าเชื้อเชิญตามมารยาท กลกะลาเห็นสายพระเนตรที่จ้องตน มิแสดงอันใดว่า
พระองค์รับสั่งเพียงแค่นึกสนุกอีกต่อไป ดูจริงจังและมิอาจขัดพระทัยแล้ว
เขาซึ่งไม่อยู่ในฐานะต่อรอง จำต้องยอมปลดผ้าคลุมหน้าออกให้ เผยใบหน้าหล่อเหลาหมดจด
คิ้วเรียวเฉียงดวงตาคมเข้ม จมูกโด่งแหลมรับกับวงหน้ารูปไข่ ริมฝีปากหยักสวย แม้จักมีผิวเข้มแต่ก็ไม่ถึงกับดำคล้ำนัก
โดยรวมถือเป็นบุรุษที่หล่อเหลา กว่าบุคคลปกติอยู่พอสมควร

“ข้าชมชอบยิ่ง หึหึ!” พระองค์รับสั่งลอยๆ หัวเราะปิดท้ายอย่างพอพระทัย
ด้วยประโยคที่แฝงความหมายกำกวม ให้คนฟังรู้สึกพรั่นพรึง

“ข้ามิใช่บัญเฑาะว์..มิฝักใฝ่ให้บุรุษใดมาชมชอบ” ถือเป็นครั้งแรก ที่กลกะลายอมเอ่ยวาจาโต้เถียง

“ฮะฮ่าๆ..เจ้ากลัวอันใด แม้นมิใช่บัญเฑาะว์ใช่จักไม่สามารถเสพสังวาสกับบุรุษ ที่เจ้าแอบฟังนอกกระโจมอยู่นานสองนาน
น่าจะเก็บข้อมูลได้บ้างแล้ว มหาดเล็กข้ามิใช่บัญเฑาะว์ยังสามารถให้ข้าสังวาสไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าอิสตรี หึหึ!”
พระดำรัสที่กล่าวมาฟังดูหาได้ฝืนพระทัย กลับเอื้อนเอ่ยประหนึ่งเป็นเรื่องปกติวิสัย กลกะลาได้แต่จ้องตาขวางไปให้แทน

“นั่นเป็นเรื่องของพระองค์ ข้าไม่ขอวิจารณ์ ท่านจักกระทำเยี่ยงไรร่วมกันล้วนมิเกี่ยวกับข้า
อย่าได้บอกเล่าข้ามิใคร่ต้องการรู้” องครักษ์หนุ่มตัดบทดื้อๆ หลังรู้ตัวกำลังสร้างความขบขันให้อีกฝ่าย
สังเกตสีพระพักตร์ที่สะกดกลั้น มิให้ขบขันเขาก็พอรู้ การที่พระองค์ทรงกระทำเยี่ยงนี้ ทำให้เขาหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาแล้ว..

“แน่ใจว่าเจ้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง ทำไมเห็นมหาดเล็กของข้าอยู่ในกระโจม ถึงได้แสดงสีหน้าสงสัย
มานั่งคุยกันเถอะกลกะลา..ข้าไม่ทำอันใดเจ้าดอก” พระองค์แย้มสรวลสำราญพระทัย
เมื่อเห็นหน้าหล่อซับสีโลหิต แดงปลั่งไปแล้วทั้งหน้า
การเชื้อเชิญหนนี้ กลกะลายอมมานั่งเก้าอี้ตรงข้าม เพื่อมิให้ดูไร้มารยาท
เผลอเปิดโอกาสให้อีกฝ่ายตำหนิติเตียน เผ่าพันธุ์พวกพ้องได้อีก จึงยอมลดทิฐินั่งลงสนทนาตามที่ได้รับเกียรติ

“จิบชาสิ..หาดื่มไม่ง่ายดอก ชารสชาติดีเยี่ยงนี้ย่อมมีในเวฬุวรรณ
เจ้าลองชิมดูเถอะ..ไม่มียาพิษนอกจากยาเสน่ห์..คึคึ!” พระองค์ยังคงแย้มสรวลสุขสันต์หรรษา
เชื้อเชิญประหนึ่งพูดคุยกับพระสหาย หาใช่เป็นศัตรูซึ่งหมายเอาชีวิตพระองค์แต่ประการใด

“ใยมิพันธนาการข้า ในเมื่อทรงจับได้แล้ว” กลกะลายังไม่ยกชาจิบตามที่อีกฝ่ายเชิญชวน
กลับตั้งคำถามในเรื่องที่เขาสงสัยคลางแคลงใจ

“เจ้าประสงค์ให้เราพันธนาการเช่นนั้น” พระองค์ไม่ตอบ กลับเป็นฝ่ายรับสั่งถามเขาเฉย

“นั่นมิใช่ถูกต้องหรือไร สำหรับเชลยที่ถูกจับ” เขากล่าวตามจริง

“ย่อมถูกต้องในการปฏิบัติต่อเชลย แต่มิใช่เจ้า ซึ่งเป็นแขกพิเศษ เลิกพูดเรื่องเชลยและการพันธนาการเถิด
 สิ่งที่ข้าจักพันธนาการเจ้าไว้นั้น เจ้าย่อมมิอาจสลัดให้หลุดได้ มิมีเชือกใดผูกมัดหัวใจผู้อื่นเว้นเชือกเสน่หา 
ซึ่งข้าจักพันธนาการเจ้าไว้ตลอดกาล”

“แค่กๆๆ..ท่านกล่าวกระไรแล้ว” กลกะลาถึงกับเผลอสำลักน้ำชาที่ยกจิบ
เพื่อหาทางเบนสายตาหนีการจ้องมองของคนตรงหน้า
ทรงทอดสายพระเนตรแฝงความหมายมาให้ ซึ่งเขาไม่กล้ามองสบด้วย

“ใยต้องให้ข้าแปลความ นี่มิชัดเจนกระนั้นหรือ เยี่ยงนั้นเจ้าคงต้องรอการพิสูจน์ สักครู่ย่อมรู้คำตอบด้วยตนเอง”
พระองค์แย้มสรวลดูมีเลศนัย กลกะลาเริ่มจับเค้าลางบางอย่าง ค่อยเหลือบมองน้ำชาในถ้วย
สลับพระพักตร์คมคายหล่อเหลาตรงหน้า

“นี่ท่าน..วางยาข้า” เขาเริ่มรู้สึกมีอาการประหลาด ร้อนรุ่มยังช่วงกลางลำตัว
อาวุธประจำกายเริ่มขยายพอง ความต้องการบำบัดกำหนัดพลันบังเกิด อย่างไม่สมควรเป็นอย่างยิ่ง

“หึหึ! เจ้าไม่ระวังเอง ผู้ใดใช้ให้เชื่อใจบุคคลที่เจ้าหวังลอบทำร้าย ข้ามิได้ตระบัดสัตย์อันใด
ข้าบอกมิได้วางยาพิษ แต่มิได้รับปากเสียหน่อยว่ามิใช้ยาปลุกกำหนัด จากนี้เป็นเจ้าจักร้องขอให้ข้าเสพสังวาส
เพื่อช่วยให้หลุดพ้นความทรมานอันหอมหวานเสียเอง..ฮะฮ่าๆ” กลกะลาลุกจากเก้าอี้ ด้วยอาการมึนงงพร่าพราย
ประคองร่างทรงตัวได้ลำบาก เหมือนอ่อนเปลี้ยเพลียแรงไปเสียหมด สำคัญความต้องการทางเพศกลับทะยานเพิ่มขึ้นสูง

“ข้าไม่คิดขัตติยราชนิกูลของเวฬุวรรณ ล้วนเก่งแต่ลอบทำร้ายผู้อื่น ไม่เว้นกระทั่งผู้เป็นบิดา
มาถึงโอรสใยมิต่าง น่าละอายนักหากข้าเกิดเป็นพสกนิกรใต้บารมี ยังจักกล้าสู้หน้าผู้ใดในแผ่นดินได้อีก”
เป็นครั้งแรก ที่เขาสามารถผรุสวาท ด้วยถ้อยคำตัดพ้อหยามหมิ่น ทั้งที่ไม่สันทัดต่อการใช้วาจาเป็นอาวุธ
แต่ไม่รู้แรงผลักดันใดถึงทำให้บุรุษผู้ที่ไร้ความสามารถด้านถ้อยคำ กลับเปล่งวาจาดุจคมดาบออกมาเยี่ยงนี้

“เหอะ!..ไตรคานมีตัวดีอันใด เจ้าถึงกล้าต่อว่าข้า ใยพวกเจ้าเองมิเก่งกาจใช้เล่ห์เพทุบาย
สิ่งที่ข้ากระทำล้วนหลีกเลี่ยงการใช้กำลังหาญหัก แม้นข้าจักสามารถขืนใจเจ้าโดยไม่ยากเย็น
นี่เป็นเพราะข้าเห็นใจเจ้าดอกจึงได้ใช้ยาปลุกกำหนัด ย่อมทำให้เจ้ามีความสุขไปด้วย
ควรจักสำนึกในความกรุณาที่ข้ามอบให้ กลับต่อว่าเสียเช่นนั้น ที่ทำให้ข้าข้องใจเหตุใดเจ้ากล่าวร้ายเสด็จพ่อข้าด้วยเล่า”
องค์ชายธรณิณรู้สึกเคืองพระทัยนัก ทั้งที่เดิมทีพระองค์ใคร่ได้ฟังถ้อยคำถากถางหยามเหยียด
จากองครักษ์แสนพยศผู้นี้ พอได้รับฟังจริงกลับรู้สึกเดือดดาลยิ่ง ที่อีกฝ่ายกล่าวหาพระองค์เก่งแต่ลอบทำร้าย
มิกล้าสู้กันซึ่งหน้า หนำซ้ำยังพาดพิงถึงพระบิดาเสียอีก

“ท่านไม่รู้หรือแกล้งไม่รู้กันแน่ พระปิตุลาทรงลอบวางยาพิษต่อองค์ชายข้า พิษเบญจมาศดำอันชั่วร้าย
มิใช่พระบิดาท่านยังจักมีผู้ใดอีกที่สามารถกระทำได้เล่า เยี่ยงนั้นต่อให้ข้ามีสามเศียรหกกร
 ก็มิเสนอหน้ามาเจอท่านเป็นอันขาด ผู้ใดอยากพบหน้าท่านหรือ” องค์ชายธรณิณพอได้ฟังประโยคนี้
พลันรู้สึกพระทัยวูบไหว ผิดหวังอย่างไม่ทราบสาเหตุ ทั้งที่รู้ว่าพระองค์มิใช่เป้าหมายที่อีกฝ่ายต้องการ
กระนั้นพอรับฟังจากผู้ที่แรงทรงกายกำลังร่อยหรอ ก็ให้รู้สึกเกินทานทนได้เสียเช่นนั้น

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 20/1/57 # P.33 ตอนที่รอคอย!!
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 23-01-2014 10:08:11

-  2  -



“ที่แท้เป้าหมายของเจ้าคือเสด็จพ่อ ไม่เพราะข้าใช้ธรณีธาตุสร้างอาณาเขตรอบค่ายพักแรม
ป่านนี้เจ้าคงมิมีชีวิตรอดทำปากดีเยี่ยงนี้หรอก เดิมทีจักเป็นชลธารใช้มหาธาตุอัคคีสร้างเกราะคุ้มกัน
ขืนนางจับได้ว่าเจ้าลักลอบเข้ามา ยังจักมีโอกาสมาต่อว่ากล่าวหาข้าอีกหรือ”
สิ่งนี้ล้วนสัจจริง เดิมทีองค์หญิงชลธารอาสาวางเกราะอัคคีธาตุป้องกันเขตพำนักทั้งหมด
แต่พระองค์ขันอาสารับผิดชอบในส่วนนี้ โดยยกอ้างองค์หญิงชลธารได้เรียกวารีธาตุ
สร้างแหล่งน้ำให้กับกองทัพไว้ใช้แล้ว พระองค์ควรจักดูแลด้านความปลอดภัยเสียเอง

นับตั้งแต่วินาทีที่กลกะลาเหยียบย่างเข้ามายังผืนทราย ซึ่งทรงกำกับด้วยมหาธาตุธรณี
ก็ทรงรับรู้แล้วมีผู้บุกรุก ก่อนจับตาดูพฤติกรรมไม่กระโตกกระตากให้ผู้ใดรู้
กระทั่งแน่ใจว่าเป้าหมายคือผู้ที่พระองค์แอบพึงพระทัย เมื่อครั้งที่ได้ประลองฝีมือด้วย
จึงสร้างสถานการณ์รับสั่งมหาดเล็กส่งเสียงครวญครางประหนึ่งปฏิบัติกามกิจ โดยแท้จริงมิได้กระทำอันใด

ส่วนพระองค์ทรงลอบขำ กับอาการของผู้ที่แอบฟัง ทำสีหน้าตื่นตะลึงปนเขินอาย
ผ่านแววตาที่โผล่ให้เห็นเพียงส่วนเดียว ก่อนที่พระองค์จะเผยวรองค์
พันธนาการอีกฝ่ายหลังเตรียมเคลื่อนกายย้ายจุด ขืนมิทำเช่นนี้กลกะลาคงกลายเป็นเชลยสมใจอยาก

“หึ!..เช่นนั้นข้าควรขอบพระทัยท่านสิ ที่ทรงกรุณากักขัง ซ้ำวางยาปลุกกำหนัด
ขอบพระทัยฝ่าบาทที่ทรงกรุณาข้าน้อย” กลกะลากลับทำให้องค์ชายธรณิณทั้งมีโทสะทั้งขบขัน
ดันค้อมศีรษะเปล่งวาจาดุจบัญเฑาะว์ ที่มีใจรักอยากเป็นอิสตรีได้น่าทุเรศทุรังยิ่งนัก
กระนั้นพระองค์กลับฝืนเกร็งพระกราม มิให้เผลอแย้มสรวลหัวเราะเอาไว้อย่างสุดฝืน

“เจ้าใยประชดข้าเยี่ยงนี้ แม้นใจมิเคารพก็อย่าได้กระทำ พูดถึงเรื่องเสด็จพ่อ
เจ้าแน่ใจว่าทรงวางยาพิษเบญจมาศดำองค์ชายเจ้ากระนั้น” พระองค์หันเหเบนความสนใจ
เพื่อดึงเวลาให้ฤทธิ์ยาปลุกกำหนัดสำแดงผลให้มากกว่าเดิม

“ข้ามิใช่พวกปลิ้นปล้อนเยี่ยงใครบางคน ที่ข้ากล้ามาถึงนี่มิหวังจักมีชีวิตรอดกลับไตรคาน
หากท่านย่ำยีข่มเหงให้ไร้ศักดิ์ศรีแล้ว ข้าพร้อมสละชีพยอมตาย เพียงแต่ผิดหวังที่มิอาจช่วยชีวิตผู้มีพระคุณก็เท่านั้น
สิ่งเดียวที่ข้ามิอาจสู่ปรโลก ให้วิญญาณพบความสงบ คงเพราะภารกิจข้าล้มเหลว”

“เจ้าพูดเสียจนข้ารู้สึกหดหู่ตาม เช่นนั้นเรามาทำการแลกเปลี่ยนดีหรือไม่ มิเพียงเจ้าไม่ต้องตาย
 องค์ชายเจ้ารอดชีวิต ข้าเองก็สมหวัง มีแต่คนสมประสงค์ เจ้าเห็นด้วยหรือไม่”
พระองค์ทรงใช้น้ำเย็นเข้าลูบ แทนการหักหาญเอาแต่ได้ หลังเห็นแววตาเด็ดเดี่ยว พร้อมกระทำตามที่ลั่นวาจาไว้
เช่นนั้นแล้วพระองค์กลับรู้พระทัยวรองค์ดีว่า มิอาจทนเห็นคนผู้นี้กระทำอัตวินิบากกรรมตกตายไปต่อหน้า
แค่นึกภาพก็ให้พระทัยเศร้าโศก อย่างที่มิเคยทรงรู้สึกต่อการตายของผู้ใดเยี่ยงนี้มาก่อน

“ท่านจักแลกเปลี่ยนอันใด ในเมื่อข้ามิมีสิ่งใดมอบให้”
กลกะลาเริ่มลดน้ำเสียงแดกดันให้ฟังดูสงบลง ไต่ถามองค์ชายธรณิณอย่างใคร่รู้

“เอาเป็นว่าเจ้ามีสิ่งที่ข้าต้องการ สักครู่เจ้ามิอาจต้านทานฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดที่ขึ้นชื่อได้อีกต่อไป
ร่างกายเจ้าคือสิ่งที่ข้าใคร่ลิ้มลองนัก หากแม้นเจ้ารับปากไม่ปลิดชีพตนเอง ข้าจักให้ยาถอนพิษเบญจมาศดำ
เพื่อที่เจ้าจักได้นำไปช่วยชีวิตองค์ชายวายุภักษ์ เยี่ยงนี้มิต้องมีผู้ใดเดินทางสู่ปรโลก ข้ากล่าวถูกต้องหรือไม่
 เจ้าจักยอมรับเงื่อนไขหรือปฏิเสธก็สุดแต่เจ้าเถิด ข้าขอให้ไตร่ตรองด้วยสติและเหตุผล
มากกว่าเอาอารมณ์ทิฐิเป็นที่ตั้ง เดิมทีเจ้าพร้อมสละชีวิตเพื่อยาถอนพิษ แต่ครั้งนี้เจ้ามิต้องถึงกับสละชีวิต
ช่วยองค์ชายเจ้าได้ ใยต้องคิดให้มากความ สำคัญเจ้ามิต้องลำบากใจดอก ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังพยายามฝืนทน
ต่อต้านฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดไว้อย่างลำบากยิ่ง ขืนเจ้ายังดื้อรั้น ลมปราณในร่างจักสลาย หัวใจจักหยุดทำงาน
โลหิตในสมองจักแตกกระจายในที่สุด ฟังข้ากลกะลา ข้ามีใจปฏิพัทธิ์ในตัวเจ้าถึงได้กระทำเยี่ยงนี้
 เจ้ากับข้ามาสร้างความทรงจำร่วมกันเถิด ย่อมดีกว่าเราทั้งคู่จักบาดหมางเป็นอริศัตรู”
สุรเสียงทุ้มนุ่มอ่อนโยนปลุกปลอบ เหมือนกับลอยแว่วมาแต่ไกล แต่ดันมีอิทธิพลส่งผลต่อจิตใจองครักษ์หนุ่มยิ่งนัก
แม้นว่าเขามิได้ตกปากรับคำด้วยวาจา กระนั้นใบหน้ากลับพยักรับ ค่อยทรุดฮวบไม่มีแรงทรงกาย
ฝ่ายที่รอจังหวะไม่ปล่อยให้ร่างเขากระแทกพื้น ทรงทะยานเข้ารวบกอดไว้เต็มอ้อมพระกร
พร้อมกับกระซิบวาจาหวานแว่วริมใบหูแดงซ่าน

“ข้าจักทำให้เจ้าจดจำมิรู้ลืม ระหว่างสังวาสกับบุรุษ หาด้อยกว่าอิสสตรีแต่อย่างใด
อาจนำพาความสุขสมให้เจ้าได้ยิ่งกว่า จนมิอาจไม่คิดคำนึงถึงข้าอีกต่อไป องครักษ์ที่ข้าปรารถนา”
นั่นคือประโยคสุดท้ายก่อนที่โอษฐ์หนา จักประกบจูบดื่มด่ำวาบหวามตามมาติดๆ

สติที่พร่าเลือนแต่กลับแยกแยะได้ดี ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่นั้น  กลับไม่อาจปฏิเสธอารมณ์กำหนัด
ที่ต้องการปลดปล่อยจนมิอาจขัดขืน ต่อการกระทำที่เริ่มต้นขึ้น ตรงข้ามเขากับโอนอ่อนให้ความร่วมมือเสียดิบดี
อนุสติที่มีแม้จะไม่ขาดผึงหรือดับมืด แต่ก็มิหลงเหลือเพียงพอที่จะต่อต้าน ด้วยอำนาจฝ่ายต่ำของตัณหา
มีมากมายเกินกว่าเขาจักสะกดกลั้นไว้ได้อีก เสียงที่พอจะเปล่งออกจากปากที่ถูกครอบครองอยู่ตอนนี้
จึงกลายเป็นเสียงครางต่ำในลำคอ บ่งบอกถึงความพึงพอใจในรสรักที่กำลังเริ่มต้น

“อืม..อื้ออออ!!” องค์ชายธรณิณทรงนำร่างหนั่นแน่นของคนในอ้อมพระกร กลับมาเอนนอนยังเตียงบรรทม
ก่อนจะล้มวรองค์ตามลงไปทาบทับ โดยมิได้หยุดจูบ ต่างฝ่ายต่างมัวเมาในสัมผัสดูดดื่ม
 
แม้นพระองค์จะทรงรู้ว่า ส่วนสำคัญคือฤทธิ์ยาปลุกกำหนัด ทำให้คนใต้ร่างต้องการพระองค์มากเช่นนี้
กลับมิได้รู้สึกละอายพระทัย ยังไงเสีย พระองค์ก็ต้องทำให้อีกฝ่ายตกเป็นของพระองค์อยู่ดี
มิมีสิ่งใดในแผ่นดินนี้ที่พระองค์อยากครอบครองแล้วไม่ได้ หากสิ่งนั้นมาอยู่ในอุ้งหัตถ์ก็อย่าหวังจักหลุดรอดออกไปง่ายดาย

ร่างเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ห่อหุ้ม ดูกำยำไล่เลี่ยมิแตกต่าง ถือเป็นคนแรกที่เป็นบุรุษสมบุรุษ
แถมมีฝีมือเข้าขั้นองครักษ์เอกในแผ่นดิน ซึ่งพระองค์ปรารถนาครองครองยิ่งนัก
แม้นว่าจักทรงมีประสบการณ์สังวาสกับบุรุษ แต่ที่ผ่านมาล้วนมีรูปร่างหาได้ดุจชายชาตรีอันใด
ออกคล้ายคลึงอิสตรีอยู่หลายส่วน แตกต่างจากบุรุษในอ้อมพระกรผู้นี้ไปไกลโข
กระนั้นกลับปลุกเร้าความต้องการ ให้ทรงใคร่ครอบครองในความรู้สึกพระองค์นัก
พานตื่นเต้นเร้าพระทัยเสียยิ่งกว่า การเสพสังวาสครั้งไหน ไม่ว่าจะอิสตรีหรือบุรุษก็ว่าได้
คนผู้นี้เหมือนเป็นผู้ที่พระองค์รอคอยมานานนักหนา..

“อื้มม..ซี้ดดด!!...อ้าหหห์” เสียงครวญครางดังประสาน ประหนึ่งสัตว์ได้รับบาดเจ็บ
ถ้าหากฟังให้ชัด..กลับกระตุ้นอารมณ์พิศวาสให้คุโชนทะยานลิ่ว ในไม่ช้าร่างที่เป็นฝ่ายรองรับ
ถึงกับสะดุ้งเฮือกใบหน้าเหยเก เจ็บปวดถึงขั้นกายกำยำสั่นระริก เมื่อถูกรุกล้ำในส่วนเร้นลับด้วยดัชนี

“อึก..อืมมม..” เขาพยายามขยับหนี แต่ไม่สามารถต้านแรงกดทับของร่างใหญ่กำยำที่ตรึงไว้ไม่ให้ถดถอย
ระดมจุมพิตฝากรอยกุหลาบยังผิวกายตามซอกคอลาดไหล่ ราวนมกระทั่งตุ่มไตแข็ง
เพื่อเบนความสนใจมิให้ต่อต้านดัชนี ที่กำลังดันเข้าถอยออกอย่างต่อเนื่อง

“ชู่ววว!!..อืมมมม” นั้นคือเสียงห้ามปราบแกมปลอบ จนทำให้ช่องทางเริ่มรับการสอดขยายขึ้นกว่าเดิม
กระทั่งพรักพร้อมที่จะรองรับวัตถุขนาดเขื่อง ที่แตกต่างใหญ่ยาวกว่าหลายเท่า

“เจ้าเป็นของข้าแล้ว..กลกะลา” พระดำรัสหวาน ให้สัญญาณในการล่วงล้ำด้วยท่อนลึงค์ขนาดใหญ่
 บัดนี้กดลึกจมดิ่งเข้าสู่กายแกร่งที่ถดหนีเกร็งต้าน การรุกล้ำตามธรรมชาติซึ่งบังเกิดขึ้นเอง

“อ้าหห์..เจ็บ...ไม่ไหว..ข้าเจ็บ!” แม้จะมีความต้องการสูง
แต่ความเจ็บปวดที่สอดแทรกโหดร้ายนัก ประหนึ่งแยกกายเขาเป็นหลายส่วน
เสียงปริแตกของแก้วหูลั่นเปรี๊ยะ! พร้อมหยดน้ำตาที่เกลือกกลิ้งออกมาทางหางตา
เมื่อแบกรับความเจ็บปวดแสนทรมานไว้เต็มกลืน

“รับข้าเข้าไป..เจ้าอย่าได้เกร็งต้าน สูดหายใจให้ยาว เยี่ยงนั้นจักช่วยเจ้าเปิดรับข้าไว้ได้
ไม่ต้องเจ็บปวดมากนัก” ทรงดำรัสปลอบสุรเสียงแหบพร่า ด้วยพระอารมณ์ที่ทรงสะกดกลั้นพระอาการเสียว
ซึ่งวิ่งลิ่วพุ่งสูงยันพระเศียร แทบทำให้องค์ชายผู้ควบคุมภารกิจครั้งนี้ ถึงกับหยัดเกร็งวรองค์จนเส้นโลหิตโปน
พระพักตร์หล่อเหลาเหยเก ประหนึ่งทรมานไม่ต่างกับอีกฝ่าย เพียงแต่พระองค์หาได้เจ็บปวดเยี่ยงนั้น

“อ้าหห์..ซี้ดดด!!..เจ้ารัดข้าแน่นไปแล้ว ขออภัยที่ข้ามิอาจนิ่งรอได้
มิเช่นนั้นจักไม่สามารถนำพาเจ้าสู่วิมานฝั่งฝันเสียแล้ว..อึ๊บ!”

“อร๊าก!!” เสียงกรีดร้อง เมื่อบั้นพระโสณีกระแทกเต็มแรง โจนจ้วงจมมิดไม่เหลือพื้นที่ว่าง
สองร่างสอดประสาน ส่งผลให้ช่องทางลับปริแยก กลิ่นคาวเลือดตามมา
กระนั้นผู้กรีดร้องเจ็บปวดปานร่างถูกฉีกกระชากในคราเดียว ก็สามารถรับองค์ชายธรณิณเข้าไปสำเร็จ

เสียงกัดพระกรามกรอดด้วยพระอาการซ่านเสียว ค่อยประทานจูบหวานปลุกปลอบช่วยปิดกลั้นเสียงกรีดร้อง
ให้กลืนหายไปในลำคอของกลกะลาแทน จากนั้นเสียงครวญครางค่อยดังขึ้นมาอีกครั้ง

สอดรับจังหวะขยับสาวบั้นพระโสณี ยังผลให้หนั่นเนื้อกระทบกันเป็นซุ่มเสียงที่น่าละอายนัก
แต่มิอาจปฏิเสธได้ว่านี่คือเสียงปกติของสังวาส

“ตับๆๆ!!..พั่บๆๆๆ!!..อ้าหห์..โอววว!!..ซี้ดดด!!..อืมมม!” ภายในกระโจมหลังใหญ่ไร้แสงคบเพลิงส่องสว่าง
เจ้าของพลันประสงค์ให้ดูมืดมิด ประกอบกามกิจต่อเนื่องหนแล้วหนเล่า อย่างเปรมปรีดิ์พระทัยนัก

ผู้ร่วมภารกิจภายใต้อำนาจฤทธิ์ยาปลุกกำหนัด มีหรือจะต่อต้านเมื่อการเสพสังวาส
คือการลดทอนความทรมาน หลังผ่านพ้นนาทีวิกฤต เขาก็ได้ประสบความหฤหรรษ์ในบทรักเร่าร้อน
 กระทั่งหมดแรงผล็อยหลับลงไปในอ้อมพระกรแข็งแกร่ง ที่กระชับมั่นมิให้ร่างกำยำออกห่าง
ทรงหายพระทัยหนัก ค่อยผ่อนปรนเบาบางเข้าสู่ห้วงนิทรายามใกล้รุ่ง

ทรงเสียพระกำลังไปกับการสังวาสมากโข ด้วยนำพาคนในอ้อมพระกรสู่ฝั่งฝันไปหลายหน
คาดว่าดวงตะวันคล้อยบ่าย พระองค์คงมิอาจตื่นบรรทมแน่ โชคเข้าข้างเมื่อตารางเดินทัพ คือยามสายมิใช่เร่งด่วน
ย่อมมิเกิดปัญหา หากพระองค์จักทรงตื่นบรรทมสายกว่าปกติ..เพียงแต่การนี้ย่อมสร้างความฉงนให้ผู้นำกองทัพมิใช่น้อย
ที่พระโอรสซึ่งคุ้นเคยพระนิสัยดี กลับกระทำให้พระองค์แปลกพระทัย รอให้ถึงเพลานั้น คงมีอันใดให้ติดตามกันต่อ
การนี้องค์ชายผู้เชื่อมั่นในพระทัยสูง จักทำเยี่ยงไรทั้งที่ได้ให้สัจจะว่า จักมอบยาถอนพิษให้แก่คนข้างพระวรกายไปแล้ว..?


มาอัพตามนัดค่ะ  เจอกันวันจันทร์นะคะ
ขอบคุณที่ติดตามให้กำลังใจกันเสมอมา

ปล.หนังสือที่แจ้งไว้เมื่อตอนที่แล้ว หมดแล้วนะคะ ไม่มีเหลือแล้วค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่ถามไถ่และต้องการนะคะ
ตอนนี้ไม่มีแล้วค่ะ

 :pig4: :L1: :กอด1: :3123:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: pornumpai-ka ที่ 23-01-2014 10:14:38

 :a5: :a5:

 :haun4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 23-01-2014 10:19:12

รอวันจันทร์เลยหรอ ขอวันเสาร์ได้มัยอ่าาาา :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 23-01-2014 10:23:11

 :m25: จนได้แล้วมั้ยละพ่อองครักษ์

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 23-01-2014 10:39:19

สองคู่ฟินสุดๆ  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Onosaka ที่ 23-01-2014 10:41:48

สนุกมากค่ะ หวังว่าองค์ชายจะไม่ทำให้กลกะลาผิดหวังนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 23-01-2014 10:44:29

เรียบร้อยเสร็จเจ้าชายดินไปซะแล้วท่านองครักข์
จะได้ยาถอนพิษกลับไปไหม
องค์ชายดินคงไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆแน่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 23-01-2014 10:46:13

ว่าแล้วว่าต้องไม่รอดพ่อกลกะลาเอ๋ย จนได้นะคะ คริๆๆๆ :m25: :pighaun:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 23-01-2014 10:51:31

ไม่รอดจริงด้วยกลกะลาของช้านนนนน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 23-01-2014 10:52:25

 :oo1:  :mew4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 23-01-2014 10:53:22

ว่าแล้วถ้ากลกะลาไปเอายาถอนพิษต้องถูกองค์ชายบ้านั่นจับปล้ำแน่
แล้วยังงี้จะกลับไปไตรคานได้อย่างไร

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 23-01-2014 10:53:51

คู่นี้ดราม่า :sad11:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 23-01-2014 11:08:58

 :jul1:  ตายสนิท  ว่าแล้วว่ากลกะลาต้องโดนเจ้าชายธรณี   :oo1:   

 ส่วนพวกเราจะทำอะไรได้   :hao6:  ก็ทำได้แค่   :m25:  อย่างสงบก็เท่านั้นเอง   

   +  1  รอตอนต่อไปคะ                 









 :ling1:  เมื่อไหร่จะถึงวันจันทร์  จะลงแดงแล้วนะ      :ling2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 23-01-2014 11:10:31

 :m25: :m25: :m25: :m25:

ปลาบบบปลื้มสองคู่ติดกันน อิอิ ไม่รู้ใครเสร็จใครกันแน่นะ ในไม่ช้าฝั่งไตรคานคงมีคนช่วยเพิ่มอีกคนนน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 23-01-2014 11:44:51

และกลกะลาก้ได้สามีกับเค้าด้วยอีกคน คึคึ :m25:  :haun4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 23-01-2014 11:47:10

โธ่ .. กลกระลา .. เสียซิงซะละ  :katai1: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: แมวอัดกระป๋อง ที่ 23-01-2014 11:50:07

โอ้ยยยยยยย ตัวซีด

เจอเข้าไป สองคู่ติดๆ ตายๆๆๆๆ

ทั้งที่คาดไว้แล้วว่าพ่อกลกะลาโดนแน่ๆ ยังโดน แดมเมจส์เข้าไปเต็มๆ :m25:

แม้ไม่ค่อย หวานละมุนเท่าคู่ผักตบ แต่ก็ออกแนวแซบไปอีกแบบ :hao6:

แต่องค์ชายดินหายบาดเจ็บแล้วหรือใช้พลังธาตุได้ แถมยังออกกำลังในกระโจมหลายยกจนเกือบเช้า พ่อจะแข็งแรงเกิ๊นนนนนนไปแล้ว


รอวันจันทร์แทบไม่ไหว :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 23-01-2014 11:52:43

 :m25: เร่าร้อนไมีแพ้คู่หลัก

อยากจะรู้ว่าองค์ชายธรณินจะชนะใจกลกะลายังไง ไม่น่าจะง่าย

ตอนหน้าผักตบกะวายุภักดิ์จะมามั้ยน้อ

อยากอ่านหลังคืนวิวาห์อ่ะ ว่าวายุภักดิ์จะดูแลผักตบดีแค่ไหน  :impress2:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 23-01-2014 11:58:31

กลกะลาโดนซะแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: My_Rain ที่ 23-01-2014 12:21:10

ร้อนแรงดีจุง  :m25:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 23-01-2014 12:26:28

 :pighaun: เลือดพุ่ง

รอๆๆๆ รอวันจันทร์

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 23-01-2014 12:32:46

ฮือออ  :mew6: ที่จริงก็คิดไว้แล้ว ว่ากลกะลา จะต้องเจออย่างนี้แน่เลย สงสารกลกะลาจัง
เท่ากับที่ยอมองค์ชายธรณินไป มันก็เสียเปล่าสินะ เพราะยังไงผักตบก็ช่วยรักษาชีวิตองค์ชายวายุภักษ์ไว้ได้แล้ว
กลกะลา ไม่น่าด่วนใจร้อน บุกมาคนเดียวอย่างนี้เลยเนี่ย แต่ในเมื่อเหตุการณ์เป็นอย่างนี้ไปแล้ว
กลกะลาเองก็เข้มแข็ง ต้องตั้งหลักได้แน่ ๆ ตอนนี้ จึงได้แต่หวังว่า องค์ชายธรณิน ถึงจะใช้วิธีร้าย ๆ แบบนี้
เพื่อครอบครองกลกะลา แต่ในใจองค์ชาย คงจะรักกลกะลาจริง ๆ อย่าเอากลกะลาเป็นหนึ่งในสต็อก
เพื่อสำเร็จความใคร่เลย หวังว่า องค์ชายคงจะปรับปรุงตัว เลิกมีใครต่อใครไปทั่ว และมีเพียงกลกะลาคนเดียว
หวังว่ากลกะลา จะกลับไปไตรคานได้อย่างปลอดภัย อย่าดราม่ามากเลยน้า สงสารกลกะลามาก ๆ ฮือออ  :hao5:
รอตอนต่อไปนะคะ ขอบคุณคุณลักษ์ มากค่ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 23-01-2014 12:45:49

 :haun4: 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 23-01-2014 12:49:24

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: saruttaya ที่ 23-01-2014 12:51:21

ท่านกลกะลาเสร็จองค์ชายธรณิณ :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 23-01-2014 13:05:44

โดนจนได้นะ คุณองครักษ์~ คึคึ

 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 23-01-2014 13:07:02

OMG!!
ฟินไปทีกับองค์ชายกับกลการ
รอวันจันทร์ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 23-01-2014 13:07:57

กลกะลาโดยซะแล้ว   :pighaun:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 23-01-2014 13:44:32

อีกคู่นึงสินะ...

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 23-01-2014 14:00:51

 :pighaun: :pighaun: :pighaun:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: helwa ที่ 23-01-2014 14:07:50

กรี๊ดดดด ชอบอะ แซ่บเวอร์ ฉันว่าแล้ว กลกะลา นายกลายเป็นเมียน้องดินไปละ .><

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 23-01-2014 14:22:35

 :haun4: เอร๊ย!!!! ยาถอนพิษตัวเองก็ไม่มีดันหลอกว่าจะให้ถ้าเค้ายอมจึ๊กกะดึ๊ยด้วย  :ling1:

ว๊าย ขี้ตั๊วเบ่เบ๊  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: FeeDtheCAT ที่ 23-01-2014 14:42:39

สุดยอดค่ะ เป็นกำลังใจให้นักเขียนเสมอ สู้ๆ ค่ะ ^^V

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 23-01-2014 14:48:03

ขอโทษนะที่เม้นท์ช้าอ่านจบตั้งแต่เช้าแล้ว แต่ทำง่านอยู่เลยยังไม่ได้เม้นท์

ไม่น่าเชื่อว่าลางสังหรณ์ของเราจะถูกด้วยที่กลกะลาจะเข้าผิดกระโจม

เพียงแต่ว่าต่อจากนี้ไปต่างหากที่น่าห่วง ไม่รู้ว่าถ้าปิตุลาเฒ่ารู้เรื่องจะโดนจับ

เป็นเชลยจริงๆรึเปล่า หรือแย่กว่านั้น  แต่ที่แน่ๆ ธรณิณ หากเป็นลูกผู้ชายจริง

ก็อย่ากลืนน้ำลายตัวเองล่ะ


รอตอนต่อไปจ้า :mew1:


ปล.น่าจะมาสักวันเสาร์-อาทิตย์เนาะ :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 23-01-2014 14:54:23

อ๊ายยยยยยย กลกะลาเสร็จเค้าซะแล้วอ้ะ
แต่ชอบคู่นี้จัง
องค์ชายธรณินอย่าร้ายนะขอร้อง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 23-01-2014 14:57:04

นั่นไง ว่าแล้วเชียว
ยาแก้คงไม่ต้องแล้ว
สองคนนั้นเค้าแก้กันเรียบร้อยละ 55555555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 23-01-2014 15:30:02

พูดไม่ผิดเลยแหะ เสร็จจนได้ สงสารท่านองครักษ์จัง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 23-01-2014 16:10:50

สงสัยจะหนีไม่รอดแล้ว กิกิ :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: เหนือฟ้ายังมีจักรวาล ที่ 23-01-2014 16:17:22

ต้องการเลือดสำรองด่วนๆ :haun4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 23-01-2014 16:39:16

โถ....ท่านกลกะลา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 23-01-2014 16:42:15

เป็นอีกคู่ที่ร้อนแรงมาก แต่ดูเหมือนคู่นี้จะมีอุปสรรค + เศร้า แน่ๆ (เตรียมใจล่วงหน้า)
แล้วองค์ชายจะเอายาแก้พิษมาได้หรอ พ่อไม่สงสัย หรือจับได้ หรือไง
เป็นสัญญาที่ได้เปรียบและเสียเปรียทั้งสองฝ่าย พ่อกลกะลาตื่นมาเจ็บหนักแน่ ครั้งแรกเล่นซะ... :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 23-01-2014 16:45:55

อัยย๊ะ ซะงั้นอะ กลกะลาเสร็จองค์ชายธรณินซะแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 23-01-2014 16:51:09

 :pighaun: เลือดจะหมดตัวแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: zakimi ที่ 23-01-2014 16:53:34

ไม่รู้ว่าเป็นแค่เราคนเดียวรึเปล่า คำราชาศัพท์เยอะจนมันไม่ฟินอ่ะ  :ling2:เป็นครั้งแรกที่อ่านฉากเลิฟซีนแล้วต้องเปิดกูเกิลหาความหมาย หรือคลังคำศัพท์ในหัวเรามันน้อยเกินไป เฮ้อเศร้าใจตัวเองเกิดมาโง่ก็แบบนี้ :mew5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 23-01-2014 17:27:21

 :m25: กลกะลาเจอศึกหนัก 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ToeY_@_KP ที่ 23-01-2014 17:32:05

โดนจนได้ กลกะลาเอ๊ย..แต่ก็เลือดพุ่ง.. :pighaun:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-01-2014 17:47:59

ไปแล้วอีกคู่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 23-01-2014 17:56:42

ตบเข่าฉาด จนได้สินะคู่นี้
องค์ชายคงไม่ทิ้งขว้างกลกะลาของหม่อมฉันนะเพคะ
มิงั้นจะตีให้ตูดลายเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 23-01-2014 18:05:49

กร๊าสสสสสสสสสสสสสสส คู่นี้ก็ใช่ย่อยยยยยย
ตอนแรกเกลียดธรณินมากกก
สงสัยจะกลายมาเป็นพระรองเสียล่ะ อุอิ
เหลือนัง ชลธาร คริ
วันจันทร์เลยหรอออออออ
อยากเห็นพลังของผักตบแล้วอ้ะะะะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Sirada_T ที่ 23-01-2014 18:08:22

อ่านวนสองรอบ.... กลกะลาๆ  แบบว่า... อยากได้คู่หลักแต่ใจอยากให้ต่อคู่รอง  รอบหน้าขอทั้งสองคู่น้าาาาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 23-01-2014 18:15:40

กลกะลาก็เสร็จองค์ธรณินไปแล้ว  องค์ชายต้องทำตามสัญญานะ  บทรักครั้งต่อไปของคู่นี้คงอีกนานกว่าจะได้เจออีก  เอ๊ะขณะที่กลกะลาเสียตัวเป็นเวลาเดียวกับผักตบเสียตัวรึป่าวนะ  รอวันจันทร์คัฟพี่ลักษ์^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: yokky34 ที่ 23-01-2014 18:28:49

ถ้ากลกะลากลับไปไตรคาน คงเงิบอ่ะ 555 อุตส่าห์ยอมเสียตัวแลกกับยาถอนพิษ แต่ดันไม่ได้ใช้ซะนี่
เอ๊ะ แต่อาจจะได้ใช้ภายหลังก็ได้นิ คึ คึ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 23-01-2014 19:17:20

กลกะลาจะกลับไตรคานยังไงคะ :m25:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 23-01-2014 19:18:42

มาเอายาถอนพิษ ดันโดนเขาพ่นพิษใส่เสียแทน ท่าทางจะอาการหนักเสียด้วย จะขี่ม้ากลับยังไงไหว
ไอ้องค์ชายหื่น ยาก็ไม่มีให้เค้า จะทำไงละทีนี้ น้องกลก็คงไม่ยอมไปอยู่เป็นเมียแกเมืองนู้นแน่ๆ
หื่นจนได้เรื่องสินะองค์ชาย หาวิธีจัดการกับศัตรูที่รักดีๆนะองค์ชาย  :z1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 23-01-2014 19:37:04

เรียบร้อย โรงเรียนองค์ชายไปอีกท่าน 5555

ดูท่าตื่นมาคงจะขี่ม้ากลับไม่ได้ซะแล้ว กลกะลา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: poisongodx ที่ 23-01-2014 19:53:45

 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ~tai~ ที่ 23-01-2014 20:06:19

องค์ชายธรณิณ ดูเหมือนจะเป็นคนดี ?

เจอคำผิดนะคะ

“เหอะ!..ไตรคานมีตัวดีอันใด เจ้าถึงกล้าต่อว่าข้า ใยพวกเจ้าเองมิเก่งกาจใช้เล่ห์เพทุบาย
สิ่งที่ข้ากระทำล้วนหลีกเลี่ยงการใช้กำลังหาญหัก แม้นข้าจักสามารถขืนใจเจ้าโดยไม่ยากเย็น
นี่เป็นเพราะข้าเห็นใจเจ้าดอกจึงได้ใช้ยาปลุกกำหนัด ย่อมทำให้เจ้ามีความสุขไปด้วย
ควรจักสำนึกในความกรุณาที่ข้ามอบให้ กลับต่อว่าเสียเช่นนั้น ที่ทำให้ข้าข้องใจเหตุใดเจ้ากล่าวร้ายเสด็จพ่อข้าด้วยเล่า”
องค์ชายวายุภักษ์รู้สึกเคืองพระทัยนัก ทั้งที่เดิมทีพระองค์ใคร่ได้ฟังถ้อยคำถากถางหยามเหยียด
จากองครักษ์แสนพยศผู้นี้ พอได้รับฟังจริงกลับรู้สึกเดือดดาลยิ่ง ที่อีกฝ่ายกล่าวหาพระองค์เก่งแต่ลอบทำร้าย
มิกล้าสู้กันซึ่งหน้า หนำซ้ำยังพาดพิงถึงพระบิดาเสียอีก

จะต้องเป็น องค์ชายธรณิณรู้สึกเคืองพระทัยนัก ค่ะ 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 23-01-2014 20:28:59

 :m25: :m25:  :m25: องครักษ์เสียประตูเอกราช  :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 23-01-2014 20:30:03

กลกะลาเสร็จองค์ชายดินไปซะแล้ว
แง่มๆๆๆ แต่ชายลมหายแล้วเนี้ยสิ
แย่ละสิ กลกะลา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 23-01-2014 20:51:35

ไม่รอดมือองค์ชายไปได้



รออ่านตอต่อไปค้าบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 23-01-2014 21:01:04

โอ้ยยยตายยยยย
2 คู่ติดเลย
แล้วอย่างนี้ เจ้าหญิงชล จะมีคู่บ้างไหม
หรือจะเปนพระคู่หมั่นองค์ชายวายุ แง่มมม
โอ้ยย อยากรุ้จิงๆ
แล้วกลกะลาจาได้กลับไปไหมเนี่ยย
ดูองค์ชายจิติดจายยย
 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

วันจันนานนนไป ขอเปนวันเสาร์ไรงี้ได้มะ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 23-01-2014 21:14:11

อั๊ยย่ะ  ฟินนนนน  เขาคู่กันใช่มั้ยสองคนนี้  :-[
องค์ชายจะทำตามคำพูดมั้ย  ได้กลกะลาไปแล้วนะ  รับผิดชอบคำพูดด้วย  หุหุ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 23-01-2014 21:54:36

อุ้ย! เขินอีกแล้วสิเรา 55555555

 :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: MarnNoi ที่ 23-01-2014 22:05:08

อร๊ายยยย ฟิน  :haun4 :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 23-01-2014 22:05:45

กะลาใบนี้ถูกดินกลบจนมิดซะแล้ว......
ต่อรองได้มั๊ย?..วันเสาร์หรืออาทิตย์ไม่ได้เหรอ..
จะลงแดงเอานา...นะนะนะ... :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 23-01-2014 23:00:31

เสร็จกัน กลกะลา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 23-01-2014 23:13:41

น้องกลเรา จะไข้ขึ้นไหมเนี่ย :o8:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: ||toxic-love|| ที่ 23-01-2014 23:16:59

ปูเสื่อรอ ฮึบบบบบบบบบๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 23-01-2014 23:32:15

ธรณินจะทำตามสัญญาไหมเนี่ย ถ้าไม่ทำตามสัญญากลกะลาคงจะไม่ดีกับธรณินง่าย ๆ แน่ แต่ดูถ้าธรณินคงไม่ปล่อยกลกะลาไปแน่ แล้วพ่อธรณินรู้กลกะลาจะเป็นอะไรหรือเปล่า ธรณินจะดูแลปกป้องกลกะลาไหมนั่น ธรณินคิดยังไงกับกลกะลากันแน่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 23-01-2014 23:49:33

แง เห็นดราม่าคู่นี้โกดังใหญ๋เลยอ่ะ พ่อผัวตัวร้ายซะด้วย แล้วนู๋กะลาใบน้อยของป้าจะไปสู้เค้าได้ไง ยังไงก็ขอให้เจ้าชายดินเค้าไม่ใจร้ายกับนู๋ก็เเล้วกัน :mew6:
แล้วก็..........วันเสาร์ได้มั๊ยค่ะ วันจันทร์มันนานเกินไปจริงๆนะ :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 24-01-2014 00:11:39

ฟินนนนน :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Lisnary ที่ 24-01-2014 00:32:53

 :haun4: ฟิน เจ้าค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 24-01-2014 00:46:15

ห้ามทิ้งกลกะลานะองค์ชาย
ดูเหมือนปัญหาใหญ่คือพ่อสามีสินะเนี่ย หุๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 24-01-2014 11:07:43

แล้วองค์ชายจะให้ยาถอนพิษหรือเปล่า
ถ้าไม่ได้กลกะลาคงเสียใจแย่ ยอมเสียศักศรีแต่ไม่ได้รับอะไรกลับมา
หรือจะกลับไตรคานได้อย่างไรเจอศึกหนักขนาดนั้นและสว่างแล้วด้วยจะออกจากดงศัตรูอย่างไร
และที่สงสัยที่สุดองค์ชายจะสานต่อความสัมพันธ์หรือเปล่าห้ามฟันแล้วทิ้งนะไม่ยอมด้วย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 24-01-2014 11:44:43

องครักษ์เอกของเรา ในที่สุดก็โดนศัตรูกินจนได้
ก็ว่าคู่นี้ไม่แคล้วหรอก แต่ไม่นึกว่าจะเร็วขนาดนี้
ไล่เลี่ยกับคู่เอกเลย สองคู่ชู้ชื่น (หรือเปล่า) :-[
แต่จะได้ยาถอนพิษกลับไปด้วยหรือเปล่านี่สิ
พระปิตุลาใช่ว่าจะโง่ ถึงองค์ชายธรณินจะเป็นลูกก็เถอะ
แม้ว่าจะไม่จำเป็นแล้ว แต่ถ้าไม่ได้ไปกลกะลาก็จะโทษตัวเองอีก
ยังไงก็ขอให้กลกะลากลับไปอย่างปลอดภัยก็พอ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ
 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 24-01-2014 13:07:52

โธ่! กลกะลา
หวังดีอยากช่วยองค์ชาย ไปเอายาถอนพิษมาให้
เสียทั้งเวลา เสียทั้งตัว แถมยังไม่รู้เลยว่าจะกลับไตรคานยังไง
แต่องค์ชายดันหายแล้ว แถมฟิตปั๋งกว่าเดิมอีก
กลับไตรคานไป กลกะลาจะรู้สึกยังไงเนี๊ยะ :mew5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Phongthan ที่ 24-01-2014 15:31:53

 :haun4: กลกะลาโดนองค์ชายแล้ว
 จะได้กลับไตรคานเอายาถอนพิษไปไหมนั่น เหอะๆ ยันเช้าเลยนะ  :oo1:  :jul1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 24-01-2014 23:43:50

 :hao6: ฟินฝุดๆ ทั้ง2คู่เบยอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 25-01-2014 10:10:54

อร๊ากกก!!!  กำเดาทะลัก ร้อนแรงจนเลือดสาด
สองคู่ตามกันติดๆ คืนเดียวกันด้วย แต่คนละอารมณ์ 5555 :haun4: :jul1: :pighaun: :z1: :m25:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 25-01-2014 16:22:23

เจ้าชายธรณีธรณินอะไรเนี่ยจะเชื่อได้ซักแค่ไหนกัน ไม่ใช่มาหลอกกินฟรีกลกะลาของเรานะ!!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 25-01-2014 17:56:34

สองตอนติด ร้องแรงสุดๆเลยค่าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 25-01-2014 19:32:15

เจ้าชายดินจะทำยังไงต่อไปเนี่ยถึงจะได้ยาถอนพิษมาให้กลกะลา รึว่าเจ้าชายจะพากลกะลากลับดินแดนตัวเองไปด้วยอ่า
ไม่ได้แน่ๆถ้าพากลกะลากลับไปด้วย ต้องตายแน่ๆ ราชครูไม่ปล่อยไว้ชัวร์

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 25-01-2014 20:48:11

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 14...น้องชายฝาแฝด 


ผักตบปรือตาตื่นในเช้าของวันถัดมา เขารู้สึกสดชื่นปลอดโปร่งอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
เหมือนได้ชาร์ตพลังให้ร่างกายเต็มเปี่ยม ทั้งที่นอนดึกหนำซ้ำยังทำกิจกรรมเข้าจังหวะ โดยที่เขาเป็นฝ่ายรับอีกต่างหาก
อาการที่ควรจะหมดแรงหมอบสภาพ ขยับร่างกายไม่ไหว ไข้จับ สิ่งเหล่านี้เขาเคยจัดให้คู่ขามาก่อน
ยิ่งจัดหนักอีกฝ่ายลุกไม่ขึ้นเลยด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้..เขากลับรู้สึกเพียงแค่เจ็บตรงช่องทางส่วนนั้น แต่ยังพอทนไหว
ไม่เจ็บคงไม่ใช่คนแล้วเขื่องซะขนาดนั้น เขาเคยภาคภูมิใจตัวเองนักหนา พอมาเทียบคนที่นอนกอดเสียแน่นตึ๊บ
ต้องยอมรับว่าสู้ไม่ได้จริงๆ

สภาพตอนนี้ไม่ต่างคู่รักข้าวใหม่ปลามัน ร่างเปลือยนอนซุกในอ้อมพระกรแกร่งกระชับกอดไม่ปล่อย
พระอุระกว้างอบอุ่นนัก ดังปกป้องภยันตรายให้วางใจ ไม่ว่าผู้ใดที่อยู่ภายใต้การปกปักรักษาจากเจ้าของวรกายนี้
จักไม่มีสิ่งใดแพ้วพานทำร้ายคนผู้นั้นได้เป็นอันขาด

คิดแบบนี้ใบหน้าขาวดูเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล ไม่เข้าข่ายคนอดนอนผ่านกิจกรรมหนัก ถึงกับซับสีเลือดอมชมพูลามไปยันใบหู
ความคิดพลันต้องหยุดชะงัก ทำเนียนแกล้งหลับเหมือนว่ายังไม่ตื่น เมื่อรับรู้ถึงการขยับพระวรกายของบุคคลที่กกกอดตัวเองอยู่..

“อืมม!!..” เสียงครางเบาทุ้มนุ่มดังอยู่ในพระศอ ดวงเนตรคมวาวเจิดจรัสค่อยเปิดลืมขึ้นตาม
องค์ยุพราชหนุ่มยกยิ้มมุมโอษฐ์ หลังรับรู้ว่าร่างกายหนั่นแน่นที่พระองค์ทรงกอดนั้น ยังคงหลับสนิทหายใจสม่ำเสมอ
แต่กลับมีเลือดฝาดจนเห็นชัด ซับสีโลหิตอมชมพูไปทั่วร่าง โดยเฉพาะรูปหน้าหล่อเหลาดูโดดเด่นกว่าจุดใดทั้งหมด
พระหัตถ์ค่อยสัมผัสเกลี่ยปอยผมที่ปรกหน้าผากมน เผยวงหน้ารูปไข่คมคายเปี่ยมเสน่ห์อย่างเหลือร้าย
ให้ได้พิศชมทรงพึงพอพระทัยนัก ค่ำคืนที่ผ่านมาพระองค์ได้รับของขวัญอันล้ำค่า
คิดคำนึงถึงจุดนี้ พระโอษฐ์หยักสวยได้รูป พลันแย้มสรวลให้เห็นพระทนต์ขาวเรียงตัวอย่างเป็นระเบียบ
เป็นการแย้มสรวลซึ่งใครได้ชมคงมิพ้นมีอาการใจละลาย ดุจแท่งเทียนโดนไฟลนเป็นแน่
ช่างงดงามหล่อเหลาดังองค์อัมรินทร์..หรือเหล่าทวยเทพในแดนสรวงเสียยิ่งนัก

“หึหึ! ดูเจ้าสิ..เพลาหลับมิต่างกับทารก หาพิษสงอันใดมีไม่ ทำให้เราพิศวง หากมิได้สัมผัสลึกล้ำร่วมเสน่หา
จักมิอาจล่วงรู้ดอก..ตัวเจ้าช่างเร่าร้อนยั่วกำหนัดผู้อื่น จนแทบคลุ้มคลั่งตายเสียให้ได้”
ทรงดำรัสกับองค์เอง ขณะทอดพระเนตรบุคคลในอ้อมพระกร ซึ่งอิงแอบซบพระอุระ
สายพระเนตรเปี่ยมไปด้วยรักหวงแหนฉายชัด ถ้าไม่ใช่เพราะคนผู้นี้ พระองค์จักยังสามารถยิ้มระรื่น
ร่างกายสดชื่นประดุจม้าศึกได้เยี่ยงนี้อีกหรือ นอกจากทรงสำนึกน้ำใจที่อีกฝ่ายยินยอมสละพรหมจรรย์ช่วยชีวิตพระองค์แล้ว
ยังนำพาไตรคานพ้นผ่านวิกฤตเลวร้ายที่ประสบอยู่  ผักตบสลักรักในพระหฤหัยยุพราชหนุ่ม
จนมิอาจยับยั้งถอดถอนความรู้สึกกลับคืนมาได้เสียแล้ว

พระองค์ทรงยอมรับโดยมิปฏิเสธ บุรุษผู้มาอย่างปริศนาคือบุคคลที่กุมหัวใจพระองค์ไว้จนหมด
 มิเหลือพื้นที่ให้ชายเนตรแลหญิงอื่นใดในแผ่นดินอีก ไม่สามารถเผื่อแผ่ความรักแบ่งปันให้ใครได้แล้ว

“เจ้าใช้มนต์เสน่ห์บทใดกับเราหนอ จึงทำให้ใจเราหลงใหลเยี่ยงนี้  เพียงเพลาพบผ่านมินานนัก
เจ้ากลับคร่ากุมหัวใจเราเป็นเชลยของเจ้าเสียเช่นนั้น นับจากนี้เราใยมิตกเป็นทาสรักของเจ้าไปแล้ว
กระนั้นเรากลับเต็มใจจำนนต่อฐานะนี้ ขอเพียงเจ้าเป็นชายาคู่บัลลังก์เราไปชั่วกัลปาวสาน”
ทรงรำพันแผ่วเบา มิเจตนารบกวนห้วงนิทราแสนสุขของผู้ที่อยู่ในอ้อมพระกร
เพียงต้องการระบายความสุขที่คับแน่นในพระทรวง ให้ได้ผ่อนคลายลงไปบ้าง
มิเช่นนั้นคงอึดอัดสำลักความสุข แย้มสรวลจนพระโอษฐ์อาจปริฉีก..เพราะมิสามารถสะกดกลั้นเอาไว้ได้
สำหรับคนในอ้อมพระกรที่เล่นละครเนียนทำเป็นหลับ ทรมานเสียยิ่งกว่าพระองค์อีก
เมื่อต้องมาทนรับรู้..ฟังพระดำรัสหวานละมุนอยู่ข้างหูจนโรคเบาหวานถามหาแล้ว
หน้าตาผิวพรรณแข่งกันเห่อแดงไปเรียบร้อย

ผักตบต้องฝืนทนไม่ให้สำลักน้ำลายที่กลืนลงคอ เหมือนกำลังกระดกน้ำเชื่อมเพียวๆ เช่นกัน
สิ่งที่ได้ยินเต็มสองหูรับรู้ในหัวใจ ประหนึ่งโดนศรรักทะลุทะลวงปักเข้าใส่เต็มๆ
พานจะตายคำพูดหวานหูชนิดที่ใครพูดใส่ไม่เคยมีผลต่อความรู้สึก
เท่าผู้ชายคนที่ได้ล่วงล้ำร่างกายเขาอย่างเต็มรูปแบบไปสดๆ ร้อนๆ จึงนอนฟังด้วยความทรมานไปเต็มๆ

“ก๊อกๆ! ข้าพระองค์ขอประทานอภัยพะยะค่ะ พระมเหสีทรงรับสั่งให้องค์ชายเสด็จยังตำหนัก
ทรงมีพระประสงค์ให้พระองค์เข้าเฝ้าพะยะค่ะ” เสียงมหาดเล็กสุรทัต ถวายรายงานหยุดความนึกคิดยุพราชหนุ่มทันที
พระโขนงเลิกสูงอย่างแปลกพระทัย พระมารดาใยล่วงรู้พระองค์หายจากอาการประชวร
 เรื่องนี้ย่อมมีเบื้องหลัง มิรีรออันใดทรงจัดแจงท่านอนให้คนในอ้อมพระกรได้หลับต่อ
ค่อยเสด็จลงจากเตียงบรรทม มิทรงลืมหยิบฉลองพระองค์มาสวมคลุมพระวรกาย ก่อนรับสั่งไม่ดังเท่าไหร่นัก

“เจ้าเข้ามารับใช้เรา” สุรทัตซึ่งรอพระบัญชาอนุญาต รีบเปิดประตูพร้อมนำอุปกรณ์ชำระพระวรกาย 
พร้อมกับฉลองพระองค์ชุดใหม่มาถวายงานรับใช้ในทันที โดยไม่แสดงท่าทางอยากรู้ในตัวบุรุษ
ที่นอนคลุมผ้าอยู่บนเตียงบรรทม แสดงว่าอีกคนยังไม่ตื่น

“หากเราไปแล้ว ห้ามมิให้ผู้ใดรบกวนพระชายาเป็นอันขาด เจ้าจงนำคำสั่งเราแจ้งกับบุปผาราตรี
ให้พวกนางจัดอาภรณ์สำหรับเชื้อพระวงศ์มาให้พระชายาสวมใส่ ที่ลืมมิได้คือน้ำอุ่นสำหรับชำระร่างกายด้วย
เราคงไปมินาน จักรีบกลับมาทานอาหารเช้าร่วมกับพระชายา ฝากเจ้าให้ไปเชิญมารดาพระชายาให้มาทานกับพวกเราด้วย
อย่าลืมกำชับห้องเครื่องให้จัดอาหารชั้นดี เน้นบำรุงกำลังเป็นพิเศษเตรียมไว้ให้พร้อม” ทรงรับสั่งเพิ่มเติม

“ข้าพระองค์น้อมรับพระบัญชาพะยะค่ะ” แม้สุรทัตจะแปลกใจจนแทบเก็บอาการแทบไม่อยู่
แต่ก็พอจะคาดเดาถูกพระชายาที่พระองค์ทรงเน้นทุกประโยคเป็นผู้ใด คงไม่ได้หมายถึงพระคู่หมั้นองค์หญิงศศิธรแน่
เพราะพระนางมิเคยได้รับการขานพระนามด้วยฐานะนี้มาก่อน
เช่นนั้นย่อมเป็นบุคคลผู้เดียวแล้ว หากเป็นอย่างที่คิดชาวไตรคานคงได้ร่วมพิธีอภิเษกที่ยิ่งใหญ่
ขององค์รัชทายาทในเร็ววันนี้แน่นอน

ส่วนคนที่แอบฟังอยู่บนเตียง โดยยังไม่เลิกสวมบทบาทแกล้งหลับ ถึงกับต้องกัดลิ้นเพราะเขินจัด
กับตำแหน่งอย่างไม่เป็นทางการที่อีกฝ่ายเอ่ยโดยไม่ตะขิดตะขวงเลยสักนิด แถมยังเนียนประกาศให้ข้าราชบริพารได้รับรู้
ชนิดมัดมือชกเป็นที่เรียบร้อย อีหรอบนี้ผักตบนึกไม่ออกจะปฏิเสธอีท่าไหนกันเล่า
คงไม่ใช่ใครที่เรียกพระชายาถ้าไม่ใช่ตัวเขาเอง ไปไหนไม่รอดเสียแล้ว เล่นประกาศโดยไม่ยอมปรึกษากันแบบนี้..
เขายังเนียนหลับ รอกระทั่งเจ้านายกับผู้รับใช้พากันออกจากห้องแล้วถึงได้ลุกนั่ง
เกิดอาการนิ่วหน้าเล็กน้อยเมื่อรู้สึกเจ็บจี๊ดที่สะโพก กระนั้นก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เพราะรู้ถึงผลลัพธ์ที่ต้องได้รับอยู่แล้ว

“ไม่ถามไม่ไถ่ปัญหาสุขภาพสักคำ จัดประกันชั้นหนึ่งให้ พูดเองเออเองหมด”
บ่นคนเดียว ก่อนจะปัดความอายที่กระแทกความรู้สึกอย่างต่อเนื่องออกไปจากสมอง
นั่งทบทวนวาจามหาโหราผู้เฒ่า ที่บอกเขาว่าหากยินยอมให้องค์ชายวายุภักษ์ล่วงล้ำหลอมรวมเป็นหนึ่ง
ผ่านกระบวนการเสพสังวาสแล้ว จะช่วยให้ใช้พลังของเทพมหาธาตุได้ดังใจปรารถนา
นึกถึงตรงนี้ไม่รอช้า ใคร่อยากทดสอบดูว่า โดนต้มจนเปื่อยหรือเป็นเรื่องจริง

“สายวารีจงฟัง..บังเกิดสายน้ำเบื้องหน้าบัดนี้” ผักตบทำท่าทางผายมือลอกเลียนแบบองค์ชายวายุภักษ์
ที่เขาเห็นอีกฝ่ายเคยทำ พร้อมกับเปล่งเสียงออกคำสั่งตามด้วย กลับเป็นเขาเองที่ตื่นเต้นจนขนหัวลุก
มวลอากาศตรงหน้าห่างไปไม่ถึงศอก เริ่มก่อตัวเป็นรูปร่างหมุนวนเป็นเกลียว ค่อยปรากฏเป็นคลื่นน้ำขึ้นมา
และเริ่มขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ซ้ำยังกวาดเอาสิ่งของในห้องปลิวว่อน ลอยลิ่วเข้าสู่มวลกระแสน้ำไปด้วย
พานทำให้ได้สติ..ว่านี่คือพลังที่เขาสามารถเรียกใช้ได้จริงๆ

“สายวารีจงฟัง..จงสงบลงเดี๋ยวนี้” สิ้นเสียงสั่งพร้อมการผายมือ
ห้องทั้งห้องค่อยกลับคืนเป็นปกติ ยกเว้นสิ่งของล้วนตกลงบนพื้นกระจัดกระจายเปียกโชกไปหมด
สภาพเละเทะไม่น่าดูสักนิด ผักตบได้แต่ยิ้มแหยให้กับผลงานของตัวเอง

“ไม่น่าทดลองในห้องเลย” บ่นคนเดียว หลังสร้างผลงานเละเทะจนดูไม่จืดเป็นที่เรียบร้อย
>
>
“ถวายพระพรเสด็จแม่พะยะค่ะ” องค์ชายวายุภักษ์ค้อมพระเศียร ทรงดำรัสถวายพระพรพระมารดา

“ไม่ต้องมากพิธีอันใดวายุภักษ์” พระมเหสีทรงประทับยังพระเก้าอี้ภายในห้องพระอักษรตำหนักส่วนพระองค์
ทรงรับสั่งกับพระโอรสสุรเสียงอ่อนโยนยิ่งนัก

“เสด็จแม่ให้เข้าเฝ้า มีธุระอันใดหรือ..พะยะค่ะ”

“แม่เตรียมโสมทรายพันปี เพื่อฟื้นฟูกำลังไว้ให้” พระนางทรงรับสั่งถึงจุดประสงค์ ที่ให้ไปตามองค์ชายมาพบ

“ข้าหายดีแล้ว มีอันใดต้องเป็นห่วงอีก ร่างกายดุจมิเคยเจ็บป่วยมาก่อน เสด็จแม่คงยังมิทราบกระมัง
บัดนี้ข้าสามารถเรียกใช้เทพมหาธาตุได้ทั้ง 4 ชนิด ธรณี วารี อัคคี วายุ ได้ตามปรารถนาแล้ว..พะยะค่ะ”
พระโอรสทรงตรัสให้พระมารดาได้ทราบ กับการเปลี่ยนแปลงซึ่งบังเกิดต่อพระองค์
นำความปิติโสมนัสให้ผู้เป็นพระมารดายิ่งนัก

“แม่รับรู้จากมหาโหราแล้ว ที่ให้คนไปตามเจ้า นอกจากต้องการให้เจ้าได้ดื่มโสม
แม่ใคร่ฝากโสมนำกลับไปให้ผักตบดื่มด้วย” พระมารดารับสั่ง พร้อมกับแย้มพระสรวลหยอกเย้าพระโอรส
ถ้อยประโยคยังทรงแฝงความหมายกลในมาด้วย

“เสด็จแม่ทรงทราบ” องค์ชายพระพักตร์ร้อนผ่าว เมื่อพระมารดาทอดพระเนตรหยอกเย้าพระองค์

“เจ้ามิแปลกใจหรือกระไร กำยานที่แม่ให้บุปผาราตรีนำไปให้นั้น ย่อมมิธรรมดา..วายุภักษ์” พระมารดาทรงเฉลย

“อ้า! ข้าคิดไว้แล้วเชียวใยคุ้นจมูกนัก เสด็จแม่ทรงเพทุบายอาศัยกำยานร้อยรักกับข้าเสียแล้ว”
พระองค์ตัดพ้อพระมารดา สุรเสียงโหยอ่อน

“คริคริ!! เจ้าควรขอบใจจึงถูกต้อง ใยต่อว่าแม่เสียเล่า มิเพราะแม่ได้กระทำการเยี่ยงนี้หรือ
เจ้าถึงรอดชีวิตจากท้าวยมราช ซ้ำยังครอบครอง 4 เทพมหาธาตุ มิต้องกังวลอันใดอีก
ปัญหาที่มีล้วนสามารถคลี่คลายด้วยตัวเจ้าแล้ว หากแม่ไม่กระตุ้นด้วยกำยานร้อยรัก
เจ้าคิดว่าจักสมหวังได้ดังใจหมายเช่นนั้นหรือไรกัน..โอรสข้า”
พระมารดาทรงสัพยอกพระองค์ไม่เลิก แย้มโอษฐ์ขำขันที่ได้ทอดพระเนตร
โอรสผู้มีรูปกายองอาจสมเป็นนักรบ กลับแสดงท่าทางเง้างอดต่อพระองค์
ประหนึ่งเป็นทารกเยาว์วัยชันษา ใยผู้ได้ชื่อเป็นมารดาจักสามารถสะกดกลั้นมิให้ขบขันได้

“โอ้! การนี้จักให้ผักตบรู้มิได้พะยะค่ะ คงมิมองข้าแน่ เขาต้องคิดว่าทั้งหมดล้วนเป็นแผนการหวังครอบครองตัวเขาแล้ว
หากเป็นเช่นนั้นข้าต้องรับโทสะเท่าไหร่กันหนอ มิกล้าคาดเดาเลย” พระองค์ทรงคร่ำครวญ

“อะไรกันวายุภักษ์ ร่วมหอเพียงราตรีเดียว ถึงกับหวาดกลัวชายาเชียวหรือ
 เช่นนั้นอีกมินานใยเจ้ามิคล้ายอยู่ในอุ้งมือชายาเจ้าแล้ว จักบีบก็ตายจักคลายก็รอด
โอรสผู้เก่งกาจของข้าหายไปไหนเสียแล้ว..คริคริ!!”
พระองค์ทรงสำราญพระทัย กับการหยอกเย้าพระโอรสให้เขินอาย
หาชมได้ยากที่จักเห็นโอรส ผู้มีพักตร์คมคายหล่อเหลาอยู่ในอาการเยี่ยงนี้
กระทั่งถ้อยวาจาชาญฉลาด ก็มิอาจหามาโต้แย้งพระองค์ได้ ช่างต่างกับเพลาปกติเสียกระไร
ย่อมทำให้ผู้เป็นพระมารดาสุขพระทัยจริงๆ

“เอาเถอะเสด็จแม่ทรงขบขันให้พอ ท่านไม่ลองมาเป็นข้าดูจักได้รู้ ผักตบหาใช่ผู้ใดตอแยด้วยได้
ต่อให้ท่านล้อเลียนข้าเป็นบุรุษที่ขลาดกลัวชายา ข้ามิอาจโต้แย้งท่านดอก
หากมิได้ผักตบข้าหรือจักครอบครองเทพมหาจตุรธาตุได้ เยี่ยงนี้ผักตบย่อมไม่ต่างข้าแล้ว เขาเองย่อมสามารถด้วย
นั่นมิสำคัญเท่าพรหมจรรย์สตรีในกายเขา ข้าได้ผลาญมาเสียแล้ว มิอาจมากรักหลายใจ ทรยศต่อความไว้วางใจ
ที่เขามอบให้ข้าเป็นอันขาด ขึ้นอยู่กับเสด็จพ่อจักต้องยกเลิกการหมั้นหมาย ระหว่างข้ากับหญิงศศิธร
โดยมีพระราชโองการแต่งตั้งชายา จัดพิธีอภิเษกให้ข้ากับผักตบในเร็ววัน ทั้งหมดที่ข้ากล่าว
ขอได้โปรดทรงพระกรุณาเร่งดำเนินการให้เหมาะสม เพื่อพวกเราชาวไตรคาน จักไม่กระทำผิดต่อผู้มีพระคุณ
นับแต่นี้ผักตบคือหนึ่งในราชวงศ์ไตรคาน ขัตติยราชนิกูลในฐานะชายาของข้าแล้ว”
องค์ชายทรงมีพระดำรัสพรั่งพรูเป็นพรวน พระมารดาสดับฟังด้วยพระพักตร์แย้มสรวล
ใช่พระองค์จักไม่รู้นิสัยของพระโอรสทรงเป็นเอกบุรุษ มิเคยกระทำการเอาเปรียบผู้ใด มิว่าจักเป็นบุรุษหรืออิสตรี
ดังนั้นเมื่อได้ล่วงล้ำก้ำเกินผักตบ กระทั่งต้องสูญเสียพรหมจรรย์ดังที่พระโอรสทรงกล่าว
 เป็นการกระทำที่เสียสละต่อเหล่าไพร่ฟ้าประชากร รวมทั้งช่วยเหลือบ้านเมืองไตรคานแล้ว
ย่อมได้รับการเชิดชูยกย่อง โดยมิมีการเกี่ยงงอนอันใด ให้ผู้อื่นนำไปติฉินว่าทรงเนรคุณเป็นอันขาด

“เรื่องนี้เจ้ามิต้องกังวลดอก เสด็จพ่อเจ้าได้ดำเนินการพระอาทิตย์ยังมิทันพ้นขอบฟ้า
ทรงมีพระราชโองการให้พระปิตุลาเข้าเฝ้าเพื่อรับทราบการยกเลิกหมั้นหมาย
ทรงแจ้งเหตุผลต่อพระองค์อย่างมิคิดปิดบังอันใดอีก  ป่านนี้หญิงศศิธรคงรับรู้แล้วกระมัง..” พระมารดาดำรัสบอกพระโอรส

“ท่านพ่อใยรวดเร็วนัก หรือพวกท่านเตรียมการล่วงหน้าเอาไว้แล้ว กระนั้นข้ายังคงแปลกใจ
เสด็จพ่อทรงมีพระราชโองการยกเลิกหมั้นหมาย ของข้ากับน้องหญิง ก่อนที่ข้าจักกราบทูลเสียอีก”
พระองค์ตรัสถามด้วยความสงสัยในพระทัย

“มิใช่รวดเร็วดอกวายุภักษ์ เป็นเพราะราตรีที่ผ่านมา เสด็จพ่อเจ้า กับท่านมหาโหรา
รวมทั้งแม่มิมีผู้ใดได้หลับนอน นั่นเพราะต่างคาดหวังให้เจ้าร่วมหอ กระทั่งได้รับรายงานว่า
ภายในห้องเจ้ามีแสงเรืองรองวูบวาบ เป็นแสงแห่งเทพมหาธาตุบังเกิด
ยามนั้นจึงทำให้พวกเราทุกคนปิติยินดีที่เจ้ารอดชีวิตแล้ว ปาฏิหาริย์ซึ่งฟ้าประทานให้พวกเจ้าได้มาพบกัน
ในรอบหลายพันปีมิเคยมีการถือครองของเทพมหาธาตุ ในบุคคลเดียว 4 มหาธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ
หนนี้ยังกำเนิดขึ้นพร้อมกันสองคน คือเจ้ากับชายาเจ้าแล้ว
สงครามที่เวฬุวรรณเป็นผู้ก่อจักได้ยุติเสียที ราษฏรสมควรพบกับความผาสุกร่มเย็น
ผืนแผ่นดินที่แห้งแล้งกันดาร ต้องได้รับการฟื้นฟูให้อุดมสมบูรณ์ดังเช่นอดีต
ให้มีผืนดินแหล่งน้ำลำธาร ดั่งเก่าก่อนเมื่อหลายพันปี นับแต่นี้คงต้องอาศัยพลังวิเศษของเจ้าสองคนทำให้เกิดขึ้นแล้ว
ทั้งหมดคือสิ่งที่เสด็จพ่อและพระอาจารย์เจ้า ต่างมุ่งหวังให้เป็นไป เพื่อให้ผู้คนได้พบกับความสงบสุขอีกครั้ง”
พระมเหสีทรงดำรัสอ่อนโยนนัก

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/1/57 # P.37
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 25-01-2014 20:48:49

-  2  -



“ข้าจักมิทำให้พวกท่านผิดหวัง องค์หญิงชลธาร..องค์ชายธรณิณย่อมมิใช่คู่มือข้าแล้ว
แม้นพวกเขาร่วมมือกันก็ยังมิใช่ เรื่องของสงครามกับทางเวฬุวรรณ ยังต้องดำเนินการแน่นอน
แต่มิใช่ในระยะเวลาอันใกล้นี่ดอก สิ่งสำคัญที่ข้าต้องกระทำอันดับแรก
คือการฟื้นฟูแหล่งน้ำและผลิตผลด้านเสบียงอาหารให้อุดมสมบูรณ์ ไพร่ฟ้าประชากรมีความสุขสงบ
แต่การนั้นข้าจักดำเนินการควบคู่ไปกับพิธีอภิเษก ขอทรงโปรดกรุณาข้าด้วยเสด็จแม่
รับเป็นธุระจัดการให้ทีเถิดพะยะค่ะ” พระองค์ทรงใช้พระสุรเสียงอ้อนพระมารดา
ยังความปลื้มปิติในพระทัยพระมเหสียิ่งนัก ที่พระโอรสผู้เติบใหญ่ จักได้อภิเษกสมรสเป็นฝั่งฝา
ได้ชายาผู้ปรีชาสามารถในแดนดินคอยดูแลอยู่เป็นคู่ชีวิต เยี่ยงนี้แล้วจักมีอันใด
ให้ผู้เป็นพ่อแม่ต้องห่วงใยได้อีกเล่า ผักตบถือเป็นผู้นำพาความสุขสู่ไตรคานนั่นเอง

“เรื่องนี้เจ้าสบายใจเถอะวายุภักษ์ แม้นเจ้าไม่เอ่ยวาจาขอร้องมา แม่กลับเตรียมการไว้แล้ว
ฤกษ์ยามงามดีที่จักจัดพิธีอภิเษก ถือเอาเพ็ญจันทร์ขึ้น 15 ค่ำ ในอีก 15 ราตรีที่จักถึงนี้ เจ้าเตรียมเข้าพิธีสยุมพรได้เลย
ครานี้จักกำเนิดประวัติศาสตร์หน้าใหม่ในแผ่นดิน โอรสข้าอภิเษกชายาซึ่งเป็นบุรุษ
รูปโฉมงดงามหล่อเหลาหาได้ด้อยกว่าเจ้าไม่ ใยมิเป็นการเพิ่มเสียงร่ำไห้แก่เหล่าหญิงงามไปทั่วแผ่นดิน
บุรุษงดงามทั้งสองคนกลับร่วมหอเป็นคู่ชีวิต หักอกกุลธิดาให้พากันน้ำตาตกเป็นทิวแถว คริคริ!!”
พระมารดาทรงขบขัน หลังพระองค์ทรงดำรัสเสร็จสิ้นลง

“โธ่เสด็จแม่..ข้าไม่อยู่ให้ท่านหยอกเย้าแล้วพะยะค่ะ ได้เพลาเสวย จำต้องขออำลาท่านกลับตำหนัก
ถวายพระพรเสด็จแม่พะยะค่ะ” พระองค์รีบขอตัวกลับตำหนัก ซึ่งพระมเหสีมิทรงรั้งไว้
ทรงรู้พระทัยของพระโอรสคงต้องการกลับไปเสวยร่วมกับว่าที่ชายา นอกเสียจากทรงแย้มสรวลขบขัน
ตามหลังพระวรกายแกร่ง ที่ทรงดำเนินมิเหลียวหลังแต่อย่างใด พระกรรณแดงก่ำบ่งบอกว่าทรงเขิน
ที่ถูกพระมารดาล้อเลียนในการสนทนาครั้งนี้

พระมเหสีกำชับนางกำนัล นำโสมทรายพันปีที่ทรงเคี่ยวเป็นโอสถ ให้รีบเอาไปพระตำหนักวาโยทิพย์
เพื่อฟื้นฟูบำรุงว่าที่ลูกสะใภ้ให้แข็งแรงตามความประสงค์แต่แรกเริ่ม...
>
>
   “พระปิตุลา..ทรงรับสั่งให้องค์ชายเข้าเฝ้าพะยะค่ะ”
องครักษ์ส่วนพระองค์ถวายรายงาน หลังได้รับอนุญาตให้เข้ามาในกระโจมที่พำนัก

   “เสด็จพ่อมีอันใดเร่งด่วนกระนั้นหรือ” ทรงตรัสถาม

   “ข้าพระองค์มิทราบพะยะค่ะ ขณะนี้องค์หญิงชลธารทรงเข้าเฝ้าล่วงหน้าไปก่อนแล้ว
ทรงรอพระองค์แต่เพียงผู้เดียวพะยะค่ะ”

   “เจ้าจงรับคำสั่งข้า ห้ามมิให้ผู้ใดเข้ามาในกระโจมเป็นอันขาด” รับสั่งก่อนจักเสด็จไปเข้าเฝ้าพระบิดา..

“ข้าพระองค์น้อมรับพระบัญชาพะยะค่ะ” ต่อให้ทรงมีพระบัญชา แต่ก่อนเสด็จออกจากกระโจมที่พำนัก
พระองค์มิลืมกำกับมนตรา ใช้พลังเทพมหาธาตุ สร้างอาณาเขตล้อมรอบกระโจมเอาไว้อีกทางหนึ่ง
ระหว่างที่มิทรงพำนักอยู่ด้วย ย่อมไม่มีผู้ใดสามารถเล็ดลอดเข้ามาภายในกระโจมได้ เช่นเดียวกับที่บุคคลซึ่งอยู่ภายใน
ก็มิอาจหนีออกไปได้เช่นเดียวกัน หาใช่เป็นการกักขังผู้ที่สร้างความสุขให้กับพระองค์ค่อนรุ่ง   
ทรงเห็นว่ากลกะลาไม่พร้อมที่จะถูกรบกวนการพักผ่อน

ขณะพระองค์ทรงตื่นบรรทม อีกฝ่ายยังไม่รู้สึกตัวเลยด้วยซ้ำ ทรงสำรวจความเสียหาย
 ผลจากการกระทำของพระองค์แล้ว เห็นเป็นรอยบวมแดงในช่องทางพิเศษ พร้อมกับมีคราบโลหิตแห้งกรัง
พระองค์รู้สึกเวทนาอยู่ไม่น้อย กระนั้นก็ปล่อยให้เป็นเช่นนี้ไปก่อน มิคิดกระทำการอันใดไม่
เพราะเกรงจะทำให้อีกฝ่ายตกใจตื่นขึ้นมานั่นเอง

“มาแล้วหรือธรณิณ” พระปิตุลาตรัสทักพระโอรส หลังพระวรกายสูงใหญ่ก้าวพ้นประตูกระโจมเข้ามา
บัดนี้ตรงพระเก้าอี้ นอกจากพระปิตุลาทรงประทับแล้ว ยังมีองค์หญิงชลธารประทับอยู่ร่วมด้วย

“ข้าเพิ่งเห็นเจ้าพี่ตื่นสายเยี่ยงนี้หนแรก ช่างพาให้แปลกใจยิ่งนัก” องค์หญิงทรงรับสั่ง..กึ่งถามกึ่งตำหนิให้ได้อาย

“เกี่ยวอันใดกับเจ้าหรือหญิงธาร ข้าจักตื่นเช้าหรือสายก็มิเห็นว่าเจ้าต้องเดือดร้อนอันใดด้วย
ว่าแต่เจ้าเถอะ..อย่ามัวแต่สนใจเรื่องของข้าให้วุ่นวายอยู่เลย ระวังนางต้นห้องของเจ้าไว้ให้ดี
มีอิสตรีอยู่ในค่ายทหารในยามศึกเยี่ยงนี้ ย่อมไม่ปลอดภัยหากบุรุษกระหายขึ้นมา
ใยมิต่างจากนางกวางน้อย หลุดมาอยู่ในดงพยัคฆ์ไปเสียแล้ว..หึหึ!” องค์ชายทรงโต้ตอบพระคู่หมั้น
สายพระเนตรของสองพระองค์ต่างจ้องกันนิ่ง ประหนึ่งรู้ไส้รู้พุงกันเป็นอย่างดี

“หยุดเดี๋ยวนี้! พวกเจ้าสองคนนี่กระไร ตั้งแต่เล็กจนโตมิเคยหยุดสาดวาจาใส่กัน ข้าให้พวกเจ้ามาพบ
ใช่ต้องการให้มากระทบกระเทียบกันต่อหน้าข้า เพลานี้มีเรื่องที่ต้องให้พวกเจ้าไปทำ”
พระปิตุลาทรงใช้สุรเสียงดุ ยุติการห้ำหั่นทางสายตา และวาจาของสองพระองค์ได้ชะงัดนัก

“เสด็จพ่อมีอันใด ใยพระทัยร้อนไม่รอให้ถึงเวฬุวรรณนครเสียก่อน เรายกทัพกลับไปตั้งหลัก
ในเมื่อพ่ายแพ้ต่อศัตรู ท่านซึ่งทายปริศนาพลาด ส่วนหญิงธรมิทันลงมืออันใด..ก็พ่ายแพ้ให้วายุภักษ์เสียแล้ว
ข้าคิดว่าเพลานี้มิควรกระทำการอันใด สมควรกลับไปวางแผนให้รัดกุมเสียก่อน
จักได้มิต้องขายหน้าพบกับความพ่ายแพ้เยี่ยงนี้อีก”

“หยุดวาจาสามหาวเจ้าเดี๋ยวนี้ธรณิณ” คราวนี้พระองค์ทรงมิอาจข่มโทสะไว้ได้
ถึงกับตะคอกพระสุรเสียงดัง อย่างแสดงให้รู้ขืนพระโอรสไม่หยุดก้าวร้าว จักต้องได้เห็นพระราชอำนาจเป็นแน่

“เอาเถอะ..ท่านมีอันใดรับสั่ง” องค์ชายยอมอ่อนท่าทีลงทันตา

“เจ้าจักรีบกลับไปกกเจ้าองครักษ์ของวายุภักษ์เยี่ยงนั้นหรือ อย่านึกว่าข้าหูหนวกตาบอด
 ต่อให้เจ้าเป็นผู้สร้างเกราะธรณี ข้าใช่จักไม่ล่วงรู้ว่าผู้ใดล่วงล้ำเข้ามา
ยามดึกยันค่อนรุ่ง..เจ้ายังไม่เพียงพออีกหรือไรกัน ต้องการให้ข้าเด็ดหัวเจ้าองครักษ์นั่นเสียก่อนดีไหม
เจ้าถึงมีสมาธิร่วมปรึกษาหารือวางแผนกับข้าได้ ข้าจักไม่รีรออันใดอีกกระทำเสียเดี๋ยวนี้”
พระปิตุลาทรงไม่สะกดกลั้นโทสะ ใช่พระองค์จักไม่ทรงทราบว่ากลกะลาลักลอบเข้ามา
จุดประสงค์องครักษ์หนุ่มคือสิ่งใด พระองค์ย่อมรู้ดี ก็เพราะรู้จึงไม่ได้จัดการ
เมื่อมีเรื่องเร่งด่วนหลังได้รับรายงานจากนกพิราบสื่อสารในรุ่งเช้า ไส้ศึกที่พระองค์ใช้เป็นหนอนบ่อนไส้
ส่งข่าวให้ทรงทราบ องค์ชายวายุภักษ์ทรงหายจากอาการบาดเจ็บ พิษเบญจมาศดำอันร้ายกาจที่พระองค์ลอบใช้
ก่อนจักบัญชาทัพกลับนครเวฬุวรรณ คาดว่าอย่างเร็วมิพ้นราตรี อย่างช้ามิเกินสามราตรีอีกฝ่ายจักต้องสิ้นพระชนม์แน่
กลับแข็งแรงหายเป็นปลิดทิ้ง หลังได้รับการรักษาจากบุรุษผู้มาจากดินแดนปริศนา ที่มีเทพมหาธาตุอัคคีประจำกาย
นั่นย่อมมีวิธีเดียวเป็นอื่นไปไม่ได้ คือการใช้มุกราตรีดำหลอมรวมพลังเข้าด้วยกัน
ผ่านการร่วมสังวาสจนมหาธาตุก่อกำเนิดเป็นจตุรธาตุทั้งสี่  เพิ่มความร้ายกาจอย่างมหาศาล..
องค์หญิงชลธาร องค์ชายธรณิณย่อมมิใช่คู่ต่อสู้ที่ต่อกรได้อีกต่อไปแล้ว..

“ท่านทราบ” องค์ชายธรณิณตรัสถาม แม้จะไม่รู้สึกแปลกพระทัยที่พระบิดาทรงล่วงรู้
ว่าค่ำคืนที่ผ่านมาเกิดอันใดขึ้นบ้าง คิดว่าพระองค์คงใช้มหาเวทย์มนตรา..
กำกับผ่านกระแสจิตที่กล้าแข็งตรวจสอบด้วยนั่นเอง

“ข้าเป็นพ่อเจ้า มีหรือจะโง่เขลาตามเจ้าไม่ทัน” คำตอบที่ได้รับ
ทำให้พระองค์ทรงหุบพระโอษฐ์นิ่ง มิโต้เถียงอันใดอีก เปลี่ยนเป็นตรัสขอร้องขึ้นมาแทน

“ขอร้องท่าน มิให้กระทำอันใดบุคคลผู้นี้ ข้าจักควบคุมตัวเขากลับเวฬุวรรณไปกับเราด้วย” 
ท่าทีพระโอรส..พระปิตุลาดวงเนตรวาวโรจน์

“เจ้าช่างเลอะเลือนนัก เพียงสนุกชั่วครั้งชั่วยามข้ายังพอเมินเฉย นี่เจ้าถึงกับหอบหิ้วนำกลับเวฬุวรรณ
มีเหตุอันใดที่สมควรรับฟังวาจาของเจ้าด้วย ลองให้เหตุผลข้ามา..ธรณิณ” พระองค์รับสั่งด้วยพระสุรเสียงนิ่ง
บ่งบอกพระอารมณ์ขณะนี้ กำลังจะหมดความอดทนในอีกไม่ช้า หากไม่มีเหตุผลที่ฟังแล้วทำให้พระองค์ยอมรับได้

“ท่านย่อมรู้เขาคือองครักษ์มือหนึ่งของไตรคาน พลังฝีมือสามารถต่อกรข้าได้ ท่านย่อมประจักษ์แล้วเช่นกัน
นั่นไม่เท่าเป็นองครักษ์ส่วนตัวของวายุภักษ์ ยอมพลีชีพลักลอบติดตามเรามา เพียงต้องการยาถอนพิษเบญจมาศดำ
ซึ่งคงไม่ต้องให้ข้าบอกว่าเป็นฝีมือผู้ใดกระทำ หวังช่วยให้วายุภักษ์ที่รอความตายได้รอดพ้น
แสดงว่าบุคคลผู้นี้จงรักภักดียิ่ง ย่อมต้องมีความสำคัญต่อวายุภักษ์เช่นกัน ข้าคิดว่าหากเรากักตัวเขาไว้
อาจใช้ประโยชน์ในภายภาคหน้า สามารถต่อรองกับวายุภักษ์หรือไตรคานนคร ไม่แน่ว่าย่อมมีประโยชน์ไม่มากก็น้อย”
วาจาพระโอรสที่ยกอ้างเหตุผล ใช่ไม่มีน้ำหนักให้สนพระทัย เพราะตอนนี้องค์ชายวายุภักษ์
หาได้นอนรอความตายอยู่อีก ซ้ำยังทรงพลังอำนาจกว่าเดิม ถ้ามีตัวประกันที่เดินมาเข้ากรงขังเอง
เก็บไว้ต่อรองย่อมไม่เสียเพลาโดยเปล่าประโยชน์แน่

“ตกลง..ข้ายินยอมให้เจ้านำกลับเวฬุวรรณ หากข้าสั่งให้ควบคุมตัวในคุกหลวง
เจ้าคงมีเหตุผลมาคัดค้านเช่นเคย คงไม่มีประโยชน์อันใด ถ้าเจ้าใช้มหาธาตุธรณี
พาเขาออกมาสนองตัณหา ลักลอบเก็บในตำหนักเสียเอง เช่นนั้นข้าจักให้เจ้าควบคุมเขาไว้
ระหว่างที่อยู่เวฬุวรรณ ห้ามมิให้เพ่นพ่านสร้างความเสียหายเป็นอันขาด เรื่องนี้ต่อให้ข้าผ่อนปรน
เสด็จแม่ของเจ้านางคงไม่เห็นด้วยแน่ ถึงเพลานั้นเจ้าจักมาโทษข้าไม่ได้ ควบคุมคนของเจ้าให้ดี
ถ้าหากแม่เจ้ามีโทสะแม้นศีรษะเจ้าก็เกรงว่าจักรักษาไว้ไม่ได้” พระปิตุลาทรงรับสั่งเตือนแกมข่มขู่พระโอรส
ต่อให้พระองค์โหดร้ายเด็ดเดี่ยวไร้ปราณีแค่ไหน ยังไม่เลือดเย็นเด็ดขาดเท่าชายาแต่อย่างใด
นางต่างหากที่น่ากลัวที่สุด น้อยคนที่จะล่วงรู้ความจริงข้อนี้

“ขอบพระทัยพะยะค่ะ ข้ารับปากไม่ให้เกิดความวุ่นวายเด็ดขาด”

“เจ้ารับปากข้าแล้วนะธรณิณ มาพูดเรื่องที่ข้าเรียกพวกเจ้ามาพบดีกว่า ข้าจำต้องแจ้งให้พวกเจ้าได้รู้
เกี่ยวกับความจริงบางประการ ที่พวกเจ้าไม่เคยรับรู้มาก่อน..บลาๆๆ” แล้วเรื่องราวเกี่ยวกับการถือกำเนิดของจตุรธาตุ
ในกายขององค์ชายวายุภักษ์และผักตบ ก็ถ่ายทอดให้องค์ชาย องค์หญิงได้รับทราบพร้อมกัน
สร้างความฉงนก่อคำถามมากมายให้สองพระองค์ ที่พระปิตุลามิเคยบอกเล่าความลับนี้ให้ทรงทราบ
ทั้งที่เป็นเรื่องสำคัญมากที่สุด

“ใยท่านปิดบังมิยอมบอกมาก่อน” องค์หญิงรับสั่งถามขึ้นมาทันที หลังพระปิตุลามีดำรัสเสร็จสิ้น

“ข้าบอกให้พวกเจ้ารู้แล้วจักมีประโยชน์อันใด ในเมื่อพลังพวกเจ้ามิสามารถทำลายค่ายกลพายุดำของวายุภักษ์ได้
พอถึงเพลาพลังของเจ้าสูงสุด เจ้าหนุ่มผักตบก็ดันมาปรากฏกาย พวกเขากลับใช้โอกาสนี้ ทำในสิ่งที่ข้าคิดไม่ถึง
ว่าไตรคานจักยอมเสียสละโอรสรับบุรุษเป็นสะใภ้ ยอมสิ้นสุดทายาทสืบทอดราชวงศ์แต่เพียงนี้ เกินความคาดหมายข้ายิ่งนัก”

“เยี่ยงนี้เราจักทำเช่นไร มิกลายเป็นรอให้วายุภักษ์ ยกทัพมาท้ารบถึงเวฬุวรรณดอกหรือ
ถึงเพลานั้นจักแน่ใจว่ารับมือเขาได้” องค์หญิงชลธารตั้งคำถามต่อเนื่อง หลังเห็นว่าสถานการณ์ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

“ข้ารอให้เพลานั้นมาถึงไม่ได้ จำต้องเรียกพวกเจ้ามาฟังแผนการ ที่ข้าจักส่งชลธารเข้าไปอยู่ข้างกายศัตรู
เพื่อทำให้พวกเขาแตกคอกันเอง ใช้ความงามและมารยาหญิงให้เกิดประโยชน์
ทำลายให้ย่อยยับก่อนพวกเขาจักยกทัพ มาบุกตีเวฬุวรรณของเราเสียก่อนเยี่ยงไรเล่า”

“ท่านรับสั่งเช่นนี้ มีหนทางอันใดที่หญิงธารจักสามารถคลุกคลีอยู่กับศัตรูได้
โดยอีกฝ่ายอ้าแขนรับเยี่ยงนั้นนะหรือ” องค์ชายธรณิณตรัสบ้าง

“มีความจริงที่พวกเจ้าไม่เคยรู้ บุรุษนั่นคือน้องชายฝาแฝดชลธาร ที่ถือกำเนิดในวันเดียวกันแล้ว”

“ท่านกล่าวเยี่ยงไร นี่ท่านคงมิได้เล่นตลกใช่ไหมพระปิตุลา ใยทรงตรัสว่า..บุรุษผู้นั้นคือน้องชายฝาแฝดข้าเสียเล่า”
องค์หญิงทรงตกพระทัยไม่น้อย หลังฟังพระปิตุลาบอกถึงความสัมพันธ์ซับซ้อนให้ทรงทราบ

“ข้าย่อมกล่าวความจริง เจ้าหนุ่มผักตบคือน้องชายฝาแฝดของเจ้าแล้วชลธาร เรื่องนี้ถูกปิดเป็นความลับ
เพราะความจำเป็นบางประการที่มิอาจเปิดเผยได้ เพลานี้ข้าจำต้องให้เจ้าได้รับรู้
เพื่อจักไม่มีความปราณีต่อน้องชายของเจ้าแต่อย่างใด ฟังข้าเล่าให้จบก่อนชลธาร..
เจ้าสองคนคือคู่แฝดในครรภ์พระนางนรินทร์ธร มารดาของเจ้า กาลนี้หามีผู้ใดล่วงรู้มาก่อน
ว่าพระนางทรงพระครรภ์แฝด กระทั่งถึงเพลามีพระประสูติกาล หมอหลวงผู้รับหน้าที่ ช่วยพระนางให้กำเนิดพระธิดา
กระนั้นพระครรภ์กลับมีทารกชายเหลืออยู่อีกหนึ่ง ย่อมกลายเป็นปัญหาหนักหนาสาหัสแล้ว
 ให้หมอหลวงทำการตัดสินใจอันใดไม่ได้ หากยอมให้ทารกถือกำเนิด พระมารดาของเจ้าย่อมสิ้นพระชนม์
เพราะมิทรงเหลือพระกำลังอีกต่อไป แต่หากเลือกทำลายชีวิตทารก เจ้าเองจักสิ้นลมหายใจตามไปเช่นกัน
 เพราะพวกเจ้ามีจิตผูกพัน มิอาจให้ผู้ใดตายตกไปได้ ทารกที่เหลือก็จักตายตามไปด้วย การตัดสินใจครั้งนี้
มารดาเจ้าเป็นผู้เลือกให้เจ้ารอดชีวิต จึงยอมให้ข้าช่วยเพิ่มพูนพลังเฮือกสุดท้าย ยอมให้ประสูติทารกเพศชายกำเนิดมา
ทำให้พระองค์สิ้นพระชนม์เพราะการนี้ เจ้าจึงได้รอดชีวิต แต่ทารกชายดังกล่าวคือดาวเพชฌฆาต
 เป็นกาลกิณีต่อราชวงศ์ทุกพระองค์ พระปิตุจฉาจึงได้กำกับด้วยมนตราแห่งกาลเวลา
กักขังเอาไว้ให้สิ้นชีพไปตามกาล รอผ่านพ้น 1 ปี ชีวิตของเจ้ากับเขาก็มิผูกพันกันอีกต่อไปแล้ว
มิว่าผู้หนึ่งผู้ใดต้องตาย ก็มิส่งผลต่อคู่แฝดที่เหลืออีก น้องชายเจ้ามิเพียงคร่าชีวิตมารดา
จนพระนางมิสามารถอยู่เลี้ยงดูมอบความรักความอบอุ่นให้เจ้าได้ กลับยังคร่าชีวิตเสด็จพ่อของเจ้าที่ทรงเศร้าโศกโสมนัส
ต่อการจากไปของมารดาเจ้าอีกหนึ่งพระองค์ เจ้ารับรู้แล้ว เหตุใดเสด็จพ่อของเจ้าถึงไม่ใกล้ชิดมอบความรักต่อเจ้า
เพราะพระองค์ทรงรับไม่ได้ กับการสูญเสียชายาคู่ขวัญ ต่อการถือกำเนิดของพวกเจ้าสองพี่น้อง
เจ้าจึงได้รับการหมางเมินจากพระองค์เยี่ยงนั้น
ความผิดทั้งหมดล้วนเป็นผู้ใดก่อ ย่อมเป็นทารกผู้เป็นแฝดน้องของเจ้าแล้ว
กระทั่งเพลานี้ยังนำความเดือดร้อน มาให้พวกเราไม่จบสิ้น ตามดวงชะตาที่เขาถือกำเนิดมา
เป็นดาวพิฆาตราชวงศ์เวฬุวรรณ ข้าจึงต้องให้เจ้าเป็นผู้จัดการปัญหา ด้วยตัวของเจ้าแล้วชลธาร
เจ้าจักยินยอมเสียสละกระทำหรือไม่” ปิดท้ายด้วยบทสรุป ไต่ถามความยินยอมพระทัยจากองค์หญิงชลธาร
ที่ทรงสดับฟังเรื่องราวด้วยพระพักตร์แดงก่ำ ดวงเนตรงามเอ่อคลอด้วยอัสสุชล ทรงสะกดกลั้นไม่ให้หยาดไหล
ภายในพระทัยกลับคุกรุ่นไปด้วยความโกรธ ที่มีต่อผู้เป็นแฝดน้องของพระองค์

“ข้าขอรับภารกิจ ท่านมีแผนเยี่ยงไร ให้ข้ากับน้องชายอกตัญญูได้เข้าใกล้กันเยี่ยงนั้นหรือ”
พระองค์ทรงรับคำ ด้วยพระสุรเสียงเด็ดเดี่ยวนัก

“ข้าย่อมมีหนทางเตรียมไว้แล้ว เจ้าองครักษ์ผู้ภักดีเดินทางมานำยาถอนพิษเบญจมาศดำไปช่วยวายุภักษ์
 เจ้าจงสวมบทนำยาถอนพิษนี้กลับไปยังไตรคาน แล้วบอกเล่าความจริงที่ทรยศหักหลังข้าแก่น้องชายเจ้า
แต่งเติมให้บิดเบือน ว่าเจ้าสืบรู้ความจริงมาว่า ข้าได้ปล้นบัลลังก์มาจากพระบิดาพระมารดาของพวกเจ้า
ตอนนี้เจ้าตาสว่างจึงได้นำยาถอนพิษลักลอบหนีมา เพื่อร่วมมือวางแผนล้างแค้นให้สำเร็จ
เยี่ยงนั้นเขาต้องอ้าแขนโอบรับเจ้าไว้แน่ หากพวกเขาไม่ยอมเชื่อ
เจ้าจงบอกเล่าเรื่องราวของเจ้าองครักษ์ผู้นี้ เป็นเพราะเจ้าหนุ่มนี่ถูกพวกข้าจับเป็นตัวประกัน
เจ้าล่วงรู้ว่าวายุภักษ์โดนพิษของเบญจมาศดำจากเจ้าองครักษ์ที่เสี่ยงชีวิต หวังเข้าช่วงชิงยาถอน
แต่ทำไม่สำเร็จถูกจับเป็นเชลย เจ้าจึงลักลอบนำยาถอนพิษหนีออกจากค่ายเพื่อช่วยวายุภักษ์
มาดแม้นอีกฝ่ายจะหายดีแล้ว แต่หากเห็นแก่ความตั้งใจจริงของเจ้า ซึ่งไม่รู้ว่ารักษาอาการบาดเจ็บหาย
ได้ดั้นด้นนำความจริงมาบอก ยอมตัดขาดทรยศต่อข้าเยี่ยงนี้ ข้ามั่นใจว่าไตรคานนครจักกลายเป็นที่พำนักใหม่ของเจ้า
 ให้สามารถลงมือสร้างความแตกแยกระหว่างสองคนนั้นได้แน่นอน
ลองคิดดู หากผู้ถือครองมหาธาตุทั้ง 4 หันหน้าเป็นศัตรูกันแล้ว ผู้ใดจักอยู่ผู้ใดจักตาย
คงมิต้องถึงมือพวกเราอีก จงอาศัยความฉลาดในการสร้างปัญหาให้ร้าวฉาน เจ้าจดจำไว้ไม่มีปัญหาใดในโลก
จักรุนแรงไร้เหตุผลเท่าการก่อให้เกิดพิษรักแรงหึง..ใช้ประโยชน์จากรูปโฉมของเจ้า
ให้เกิดผลตามที่คาดหวัง..จำคำของข้าเอาไว้..ชลธาร”
แผนการพระปิตุลา เป็นอันสรุปเห็นพ้องต้องกัน องค์หญิงชลธารไปอยู่ข้างกายผักตบ
ในฐานะพี่สาวฝาแฝดพร้อมยาถอนพิษเบญจมาศดำ

โอกาสนี้องค์ชายธรณิณ สามารถนำเป็นข้ออ้างกับกลกะลา ที่จักพากลับเวฬุวรรณไปด้วย
ว่าได้ทำตามสัญญานำยาถอนพิษกลับไปช่วยองค์ชายวายุภักษ์ตามที่ได้รับปาก
 แม้กลกะลาไม่ใช่ผู้นำไปเอง แต่ก็ได้ให้คนนำไปให้แทนแล้ว...

หากอีกฝ่ายไม่เชื่อ ก็รอฟังข่าวการสิ้นพระชนม์องค์ชายวายุภักษ์  หากไม่มีข่าวโด่งดังไปทั่วแผ่นดินทะเลทราย
นั่นแปลว่าพระองค์มิได้โป้ปด ฐานะของกลกะลาตอนนี้คือเชลยที่ถูกจับ แม้เชลยผู้นี้จะไม่ถูกพันธนาการล่ามโซ่
หรือกักขังในคุกหลวงดุจควรถูกกระทำ กลับยังคงอยู่ในฐานะเชลยเช่นเดียวกัน
เพียงแต่ที่พำนักคือพระตำหนักธรณีส่วนพระองค์
เป็นตำหนักขององค์ชายธรณิณ บุคคลอันตรายสำหรับกลกะลาที่ต้องต่อสู้ กับความกล้ำกลืนฝืนทนไม่น้อย
ต่อการปฏิบัติที่เขาเองมิอาจขัดขืนในค่ำคืนที่จักผันผ่าน นับจากนี้เป็นต้นไป จนกว่าจะมีข้อยุติอันใดขึ้น
 
อาจเป็นไปได้จนกว่าเขาจะพาตัวเองหนีไปจากที่นี่ ซึ่งยากยิ่งนัก แม้แต่แมลงสักตัว
ยังไม่สามารถเล็ดลอดจากเกราะมหาธาตุธรณีได้ โดยที่เจ้าของพลังไม่ล่วงรู้ มีหรือมนุษย์เพศชายตัวไม่เล็ก
จะโบยบินออกไปได้เช่นกัน นั่นคือปัญหาขององครักษ์หนุ่ม ที่ต้องหาทางแก้ไข แม้จะต้องใช้เวลาไม่น้อย
แต่เขาก็สัญญากับตนเองว่า ต้องกลับไปเห็นนายเหนือหัวของเขาปลอดภัยมิเป็นอะไรจริง แม้ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ก็ตาม...



มาอัพให้ก่อนนัดนะคะ เห็นคนอ่านเรียกร้องกันมาเยอะ เราจำต้องเร่งปั่น
นี่ยังไม่ได้รับการตรวจคำผิดจากพี่สาวใจดีเลยค่ะ ยังไงถ้าเจอก็ช่วยแนะกันนิดนะคะ
ขอบคุณคนอ่านที่ช่วยทักคำผิดให้ทุกท่านจร้าาาา

เจอกันอีกทีวันอังคารนะคะ ตอนนี้กำลังเข้าสู่ระยะหน่วงตับ
มาติดตามกันต่อไป ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เมื่อพี่น้องกำลังจะยืนอยู่คนละจุด
 :ling1: :mew1: :ling3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 25-01-2014 20:56:34

จิ้มก่อนๆไหน บอกวันจัน ถ้าพี่ลักสปอยเราบ่อยเราจะเสียคนไหมเนี้ยยย

แต่มาเร็วก็ดี เลิฟฟพี่ลักฟุดๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 25-01-2014 21:02:26

 :L2:
====================
ผักตบกับเจ้าชายยังไม่ทันได้หวานตามประสาข้าวใหม่ปลามันเลย
อง์หญิงชลธารจะมาขัดความสุขซะแล้ว

ปล.กอดคนเขียนแน่นๆ :กอด1:ที่ใจดีให้ได้อ่านตอนนี้กันไวๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 25-01-2014 21:17:07

พี่น้องต้องมาทะเลาะกันเพราะความโลภของคนอื่นจริงๆ 
อ่านช่วงแรกยังยิ้มแก้มแตก พอถึงช่วงหลัง :fire:
พ่อองค์รักษ์หนีไม่รอดอีกยาวเลย ความหน่วงของคู่นี้่น่าจะอยู่ที่แม่สามี คิคิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 25-01-2014 21:19:51

อยากตบ พระ ปิ-ตุ๊ด-ลา จังเลยยยย  :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 25-01-2014 21:23:07

พี่น้องทะเลาะกันเพราะเข้าใจผิด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Sirada_T ที่ 25-01-2014 21:25:03

ว้าววววว!! เกลียดอินี่นิดๆแฮะ....

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 25-01-2014 21:25:59

อร้ายยยยยย มาก่อนวัน!!!  :hao6:
ดีใจอ๊าา~ รักคุณลักที่สุดเล้ยยย :กอด1: :L2:

ขอไปอ่านก่อนนะก๊าบ
เด่วมาเม้นเพิ่ม :mew1:

อึ้ง! คือปิ-ตุ๊ด-ลา มันไม่ยอมลงง่ายๆจิงๆ
เกลียดอ่ะ  :z6:

รอเอาใจเชียร์คู่องชายดินกับกลกะลา
หลังจากที่คู่เอกของเราลงเอยกันเรียบร้อย
รอฉากหวานให้จิกหมอน แป้นพิมพ์พีัังกันต่อไป :-[ :impress2: 555

ขอบคุณคุณลักษณ์อีกครั้งจ้า
รอตอนต่อไปก๊าบ ถ้ามาก่อนอีกจะจับคนเขียนกอดแน่นๆซักที ฮ่าาๆ น่ารักที่สุดอ่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 25-01-2014 21:27:59

อ่าาา พระปิตุลานี้ นิสัยแย่มากๆ
แกไม่ได้ตายดีแน่ลุง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 25-01-2014 21:32:28

อุ๊ย  คนแต่งมาเร็วกว่ากำหนด  เห็นแล้วตกใจมากเลยค่ะ  ต้องขอบคุณคนแต่งมากเลยระคะที่ไม่ทำให้คนอ่านลงแดงก่อนถึงวันจันทร์ :pig4:

ส่วนตอนนี้  ครึ่งแรกก็แอบหวานแอบกรี๊ดอยู่นะที่เจ้าชายทรงมึนรวบรัดมัดมือชกเหมาเอาผักตบเป็นชายาเรียบร้อยโดยไม่ถามความเห็นผักตบก่อน :laugh:

แต่พออ่านครึ่งหลัง อยากถีบพระปิตุลามาก เลวมากชั่วมาก  เป็นตัวการวางแผนชั่วทั้งหมดยังไม่พอ ยังจะให้พี่น้องฆ่ากันเองอีก  อยากถีบขาคู่ใส่จริงๆ :z6:  แล้วเราว่านะ  งานนี้หญิงชลกับหญิงอ้ายได้มีการวางแผนสุมหัวกันแหงมๆ (ก็หญิงชลเธอชอบผู้หญิงนี่นะ)  เฮ้อ  หวังว่าผักตบกับเจ้าชายมึนจะไม่หลงกลแผนของพระปิตุลากับหญิงชลนะ  ไม่งั้นละเข้าพล๊อตหนังไทย  พระเอกโง่  หลงเชื่อตัวโกงแหงมๆ :sad2: o6

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 25-01-2014 21:32:56

เป็นพระชายาที่ซนมากนะ เรียกมวมหาน้ำมาเล่นในห้อง  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 25-01-2014 21:34:58

อนาคตแลดูรวดร้าวมาเลย
แต่พระปิตุลาดูถูกผักตบกับแม่ไปรึเปล่า
ไอ้เรื่องแสดงสองหน้าเนี่ยอย่ามาท้าสู้เถอะชลธาร


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 25-01-2014 21:43:48

 o13 ดีใจอะเปิดขึ้นมาเจอเลยยย ต้องค่อยๆอ่านทีละตัวกลัวหมดตอนเร็ว อ่านตอนนี้แล้วเป็นห่วงตอนหน้าเลยอะ เพิ่งจะหวานกันไปแป๊บเดียวเอง ปี-ตุ๊ด-ลา ทำไมเลวเยี่ยงนี้ องหญิงทำไมไม่คิดจะสืบหาความอะไรเลยเอาแต่เชื่อหมดทุกอย่าง น่าสงสารสองพี่น้องฝาแฝดอะ ไม่เหลือใครแล้ว แล้วนี่จะมาห่ำหันกันเองอีกหรอเนี่ย สู้นะทั้งสองคน หวังว่าองค์หญิงมาอยู่นี่แล้วจะเจอรักแท้กับเขานะ(แอบลุ้นว่าน่าจะคู่กับ....) รอเฉลยว่าจะใช่อะป่าว อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: ngohingmint ที่ 25-01-2014 21:47:09

ชลธารนี่ มาที่ไตรคาน สงสัยจะได้คู่กับอดีตองค์หญิงคู่หมั้นของพระเอกป่าวหว่า เดา อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 25-01-2014 21:52:51

จริงๆดูหญิงชลธารยังไม่เลวร้ายมากนะ ถ้าไม่พระปิตุ๊ดลาคอยเสี้ยม
เห็นลางว่า เนื้อคู่น้องหญิงศศิธรกำลังจะมาแล้ว ส่งองค์หญิงให้อีกองค์หญิงแท้ๆเลยพระปิตุ๊ดลา

ผักตบน่ารักอ่ะ สเด็จแม่เจ้าชายช่างรู้ใจลูกสุดๆ๕๕๕
เดี๋ยวหญิงชลจะได้หลงสเน่ห์น้องชายแน่ๆแล้วกลายมาเป็นมิตร (กำลังมโน)
ทรงมีน้องชายฝาแฝดที่น่ารักขนาดนี้

สงครามครั้งนี้จะจบด้วยความรักทั้งสามคู่สินะ..(เพ้อไปไกล) :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 25-01-2014 21:59:17

อิพระปิตุลา ชั่วมากๆเลย ทำให้พี่น้องต้องม่ฟ้ำหั่นกันเอง
ขอให้ วายุ กับ ผักตบ เชื่อใจกันและกันนะ เรื่องนี้สำคัญที่สุด แผนร้ายจะได้ไม่สำเร็จ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: karmdodcom ที่ 25-01-2014 22:06:33

ก็ไม่ได้อะไรกับชลธารมากหรอกนะ...แต่บั่บ..
คุณเธอว์ขาาาาาา  น้องชายนะคะ น้องชายแฝดตัวเองอีกต่างหาก...
เลือดย่อมข้นกว่าน้ำไม่ใช่หรอ?
..โอเค เลือดเหมือนกันล่ะ..แต่บั่บ...น้องชายฝาแฝดนะเฟ้ยยยยย  :m31:
\\ก็คิดได้นะคะ..น้องชายเป็นสาเหตุให้พ่อแม่ตาย...ทำไมถึงไม่คิดอีกแบบล่ะ ว่า เหลือแค่นางกับน้องชาย ที่เป็น 'ครอบครัวแท้ๆ' กันแค่สองคน จะต้องรักกันดูแลกันให้ได้มากที่สุด
...โอเค จบเรื่องเกี่ยวกับนางก่อน
ที่บ่นเกี่ยวกับนาง คือ นางมีท่าทีจะสร้างความร้าวฉานระหว่างทั้งคู่.. :m16:
ฟินมากกก องค์ชายคะ..ไม่คิดถามไถ่สุขภาพน้องผักตบหน่อยหรือคะ? รวบรัดตัดตอนกันลยทีเดียว ฮ่าๆ
ถ้าจำไม่ผิด ผักตบท้องได้..ใช่มิ..
คำถามค่ะ..คุณน้องผักตบจะมีน้องมื่อไหร่คะ?... :hao6:
ถ้าจำไม่ผิด เหมือนองค์ชายจะยังไม่รู้....ก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าถ้าเกิดองค์ชายรู้ว่าผักตบท้องได้จะเป็นยังไง
\\แต่ไม่เอาดราม่านะคะ ได้โปรดดดดด ไม่ใช่อารมณ์บั่บ หญิงชลธารสร้างความร้าวฉาน คุณองค์ชายไม่รู้ แล้วผักตบหอบแม่เล็กกะลูกหนีไป..โนวววววว!!!  :z3: \\ชักเพ้อ
ตอนนี้ก็แอบสงสารกลกะลานิดนึง...เพราะมีท่าทีว่าเจ้าชายธรณินอาจเกิดความ SM ขึ้นมาได้.. :hao7:
รอตอนต่อไปค่าาา *[]*

ปล. เม้นท์รวบยอดค่ะ ฮ่ะๆ ปกติอ่านแตในทรศัพท์ เม้นท์ไม่ได้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: yokky34 ที่ 25-01-2014 22:15:15

เย้ๆ เข้ามาดูก่อนไปนอน พี่ lux น่ารักสุดๆ มาอัพก่อนด้วย

แต่ว่าแผนแตกแยกนี่สิ หวังว่าวายุกับผักตบคงไม่หลงกลหรอกนะ
ถ้านางจะใช้เสน่ห์คงแป้ก 555+ ใครเขาจะหลงเสน่ห์เธอกันยะ
ถ้ามาแบบยุแยงตะแคงรั่ว ใส่ร้ายป้ายสี อันนี้ก็น่าหนักใจนะ
 :กอด1:
รอวันอังคารค้าบๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 25-01-2014 22:17:34

อีปิตุ๊ดลา  :beat:  :z6: :5779:
ชอบทำให้ครอบครัวเขาร้าวฉาน ให้อภัยไม่ด๊ายยย น้องตบจัดการมันเลยค่ะลูก

ชมรมเกลียมัวได้องค์ชายวายุเข้าเป็นสมาชิกอีกคน ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: korinasai ที่ 25-01-2014 22:29:56

ดีใจจังเลย มาอัพก่อนกำหนดด้วย  :กอด1: :กอด1:
ไม่สิ้นสุดทายาทหรอก เดี๋ยวตบก็ป่องแล้ว ฮา เชื้อองค์ชายท่าจะแรง  :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 25-01-2014 22:39:42

พี่น้องต้องมาทะเลาะกันเพราะคนอื่นจริงๆ
รอวันอังคารค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 25-01-2014 22:43:34

สู้ๆนะคับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 25-01-2014 22:45:16

ระดับสติปัญญาขององค์หญิงไม่น่าตื้นเขินกับแค่แรงุเลยเนอะ
แต่อย่างว่าพระปิตุลาเค้าเลี้ยงกันมา  :เฮ้อ: 

รอวันที่หญิงธรตกหลุมรักหญิงศศิธรดีกว่า  เพราะนอกจากจะไม่ได้
มาสร้างความร้าวฉานแล้ว  แต่คงได้พบรักแท้อ่ะนะ  555  จิ้นไปเองคนเดียว

หวังว่าผักตบกับองค์ชายวายุภักดิ์จะรักกันมั่นคงน้า  อย่าสั่นคลอนเพราะหญิงคนเดียวเลย

ส่วนกลกะลาดูน่าสงสารสุด  โดนกระทำย่ำยีจากคนที่เป็นศัตรู
รอก็แต่ชายธรณินจะเผยความในใจ  :mew1:

บวกเป็ด +1  ขอบคุณพี่ลักษณ์ที่มาต่อให้เร็วกว่ากำหนดค่ะ   :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: heangsure ที่ 25-01-2014 22:47:31

ขอบคุณค่ะ สนุกมากๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 25-01-2014 22:59:08

พระปิตุลาร้านกาจมากเลยอะ  น่าจับมา :z6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 25-01-2014 22:59:41

 :hao7:  มาต่อให้ก่อนเวลาด้วย  คุณลักษ์น่ารักที่สูดเลยอ่ะ   

   :z6:  พระ  ปิ  ตุ๊ด  ลา  ซักทีจริง ๆ  เลยเว้ยเฮ้ย......

   ไม่ต้องห่วงเรื่องทายาทหรอกนะจ๊ะ   ลูกดกชัวร์ขอฟันธง  (แบบหัวปีท้ายปีแน่ ๆ  ดูพ่อกับแม่แล้วคงเยอะน่าดู)

   +1  ให้ค่า  ถ้าคนอ่านเรียกร้องมาก ๆ  อีกคุณลักษ์จะมาก่อนเวลาอีกไหมนะ  อยากอ่านต่อแล้วคะ   

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 25-01-2014 22:59:52

 :mew1: :mew1: :mew1:  รักสุด ๆ เลยแบบนี้..ขอปุ๊บมาปั๊บ
จะรักมากกว่า 3 โลก ถ้าหนู Lux ไม่ทำให้พระเอกนายเอกของ
แม่โง่เกินไปนะจ๊ะ....จัดหญิงศศิธรให้มาเคลียร์กับหญิงธารก็
ครบคู่เป๊ะ....

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 25-01-2014 23:04:44

ผักตบกับเจ้าชายเพิ่งจะเริ่มรักกันเองนะ
นี่อะไรเนี่ยยยยย
จะไปขัดขวางความสุขเค้ากันแล้วหรอ
ไม่ยอมนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 25-01-2014 23:06:30

พระปิตุลานี่โครตชั่วเลยอ่ะ
นี่บิดเบือนข้อมูลให้พี่น้องเค้าแตกคอกันเองอีก  :angry2:

ขอให้ผักตบอย่าไปหลงเชื่อนางแม้จะเปนน้องของตัวเอง
ขอให้ผักตบหนักแน่น
ขอให้องค์ชายวายุภักษ์อย่าหวั่นไหว >.<

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 25-01-2014 23:08:21

เซ็งไอ้ปิตุ๊ดลาจริงๆ อ่านแล้วอย่างกับดูข่าวการเมืองไทย ซึ่งไอเบื่อมากๆๆๆๆกับพวกโลภมากกกกกกกกไม่มีที่สิ้นสุด แล้วเจ้าหญิงแฝดผู้พี่นี่ไม่หูเบาไปหน่อยเหรอห๊าาา? อ่านแล้วขัดใจจริงๆ ส่วนกลกะลานี่จะว่าสมชื่อหรือยังไงดีล่ะ จงรักภักดีต่อเจ้านายก็ดีอยู่หรอก แต่การที่คิดแบบนี้ก็เหมือนไม่คิดอะไรเลยยยยนั้นซึ่งไม่ไหวนะ ซื่อแบบนี้เขาเรียกว่าโง่อ่ะ กลายเป็นตัวละครงี่โง่เง่าไปซะแล้ว เฮ้อ! พล็อตโอเคนะคะ แต่พล็อตที่จะให้คู่นี้ได้กันได้ยังไงนี่ไม่โอเคเลยอ่ะ พล็อตตรงนี้เบาไปนะคะ คนแบบนี้ไม่น่ามีฐานะเป็นคนสนิทคนที่จะเป็นกษัตริย์ในภายภาคหน้าได้นะ ดูโง่ไปอ่ะ ไม่แน่ใจว่าคุณคนเขียนอยากให้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องสั้นใช่ไหมคะ โอกาสให้คู่นี้ได้กันมีเยอะแยะ แต่จู่ๆก็.... อย่างกะจะตัดจบ ไอไม่ได้อยากอ่านฉากเซ็กซ์เท่านั้นนะ อยากอ่านเนื้อหามากกว่าน้ำ...นะ เอาเหอะ คุณจะเขียนยังไงก็เรื่องของคุณนี่นะ ไอก็แค่เซ็งๆกับพล็อตจากน่าตื่นตาตื่นใจมาดิ่งเหวกลายเป็นพล็อตเบาหวิวน้ำเน่าโรแมนซ์ไปซะงั้น(ทำให้คนไม่น่าโง่กลายเป็นคนโง่ไปน่ะ) อุตส่าห์วางพล็อตน่าสนใจมาตลอด อยู่ๆมาแบบนี้ก็เหมือนละครสนุกๆเรื่องหนึ่งที่จะโดนตัดจบแบบว่าแบไต๋ออกมาหมดจนไม่น่าติดตามต่อไงไม่รู้อ่ะ ประมาณนั้น
ปล.ถ้าไม่พอใจคำวิจารณ์ก็ต้องขอโทษจริงๆนะคะ ไอแค่อยากแสดงความคิดเห็นค่ะ อย่าคิดมากจนดราม่าล่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Renei (loveless) ที่ 25-01-2014 23:28:52

สมัครไอดีมาเพื่อเม้นเรื่องนี้เลย   :o8:

อยากจะบอกว่าสนุกมากๆเลยครับ  >w<
ขออย่าให้เจ้าชายกับผักตบผิดใจกันเลย   :hao5:
.
.
.
ไม่งั้น...  :m15:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 25-01-2014 23:33:36

อร๊ายคุณluxใจดีอีกแล้ว เปิดมาเห็นปุ๊บ
เอ๊ะ! ตาฝาดเปล่าว่ะเรา ไม่เอาๆ ดูใหม่ ใช่แน่ คุณluxมาต่อ
ดีใจม๊ากมากค่ะ เลยมาบวกเป็ดและจิ้มก่อนอ่านฮิฮิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 25-01-2014 23:43:45

ตามอ่านจนทันค่ะ สนุกมาก ๆ
หวังว่าผักตบจะไม่โง่ให้พี่สาวมาปั่นหัวนะ เจอมารยาหญิงมาสารพัดคงไม่ตกม้าตายเพราะเลสหัดยั่วผู้ชายหรอก...มั้ง
จะรอตอนต่อไปนะคะ ขอบคุณสำหรับนิยายสนุก ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 25-01-2014 23:45:40

ธรณินร้ายนะนั่น ธรณินสรุปคิดกับกลกะลายังไงกันแน่ สงสารกลกะลา แล้วอ้ายว่ายังไงกันนะนั่น ชลธารอ้ายหรือเปล่า แสดงว่าฝ่ายชลธารยังไม่มีใครรู้ว่าผักตบสามารถมีลูกได้สินะนั่น

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 25-01-2014 23:46:16

 :serius2: จะเกิดอะไรขึ้นอีก

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 25-01-2014 23:51:47

อ่า คนอ่านเจ็บม้าม  ลุ้นมากเลย :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 26-01-2014 00:00:18

พระปิตุลานี่เจ้าเลห์จริงจริง ผักตบจะทำงัยล่ะนิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 26-01-2014 00:04:27

ตอนที่รอคอยจริงๆ :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: MarnNoi ที่ 26-01-2014 00:06:41

แผนการชั่วร้ายมาก  :a5: :a5: :a5: :a5:  น่า  :z6: :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 26-01-2014 00:10:32

 :กอด1: กอดคุณLukแน่นๆแทนคำขอบคุณที่มาอัพให้ ตามเเรงกดดัน 555
อยากให้เรื่องนี้กลายเป็น 3คู่ชู้ชื่นจริงๆนะ สงสารหญิงชลเธอเหมือนกัน โตมากับคำหลอกลวง มาถึงไตรคานก็ให้ได้พบรักแท้ละกันนะ(เออ...นู๋ตบมีน้องมด ไม่ทราบว่าหญิงชลจะมีXXXรึป่าว 2เมืองจะได้ไม่ขาดทายาท)
นู๋ตบสบายแน่ๆงานนี้ไม่มีปัญหาพ่อ-แม่สามีแน่ๆ แต่ว่าน้อยกะลาใบน้อยนี่ซิ มาม่ามาทั้งโกดังเลย
ปล.ฝากคุณlukดูแลตัวเอง พักผ่อนมากๆ ระวังป่วยไข้ จะรอวันอังคารจ้า  :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 26-01-2014 00:11:31

กะรี๊ดดดดดดดดด เค้าว่ามารยาหญิงนั้นมีเป็นร้อยเป็นล้านเล่มเกวียน

แต่เล่ห์กลอุบายของชายนั้นมีมากจนนับไม่ถ้วนเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: ReiSei ที่ 26-01-2014 00:28:43

โห พระปิตุลา ชั่วโคตร ๆ  :z3:
กลกะลา  ท่าจะยังไม่พ้นเคราะห์นะเนี่ย  :เฮ้อ:


ฝั่งผักตบกะเจ้าชายนี่ก็หวานเกิ๊น แอร๊ย ชื่นใจ  :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 26-01-2014 00:36:56

ถ้าจะกระโดดกัดพระปิตุ๊ดล้าเนี่ย จะมีใครว่าอะไรไหม
โอ๊ยๆ ร้ายจริง ชั่วจริง จะให้พี่น้องฆ่ากัน มันน่ากระโดดถีบขาคู่

มารอต่อของวันอังคารอย่างตั้งใจ ขอให้ผักตบเชื่อใจวายุเถ้อะ ขอร้อง ม่ามายังกินได้บ้างแต่ไม่อยากเยอะเกิน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: zatamare ที่ 26-01-2014 00:45:19

ใครทำอะไรย่อมต้องมีเหตุผล พระปิตุตลาก็ต้องมีเหตุผล ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลดีหรือไม่ดีก็ตาม เพียงแต่มองจากการกระทำนั้น ไม่น่าจะเป็นเรื่องดี
   ส่วนไตรคานใครๆก็ย่อมต้องรักบ้านเมืองของตนและอยากปกป้องเอาไว้ ใครจะยอมเสียดินแดนให้คนอื่นทั้งที่ตนเองมีกำลังพอที่จะสู้ได้ โดยไม่นำพาความเดือดร้อนมาสู่ประชน  (ในเมื่อเจตนาของพระปิตุลาดูเหมือนว่าจะมีแต่ความโลภ)


สำหรับ หญิงธารเธอมีปมจะที่พระบิดาหมางเมิน และถูกเลี้ยงมาโดพระปิตุลจึงไม่แปลกที่จะเชื่อพระปิตุลาก่อน (อีกอย่างมันเป็นกลไกลการปกป้องความรู้สึกตัวเอง เมื่อมีผักตบเข้ามา ก็จะไม่ใช่เธอที่ทำให้พระมารดาต้องตาย และพรบิดาก็จะไม่หมางเมินต่อเธอไม่ต้องตอมใจตายเพราะถ้าไม่มีผักตบพระมารดาอาจไม่ตาย แล้วพอกลับมายังมาขัดขวางพวกเธออีก ไม่แปลกเลยที่เธอจะเกลียดโดยไม่คิดไตร่ตรองก่อน ก็นะคนที่เผชิญอยู่กับสถานการณ์นั้นกับคนที่มองดูอยูความกดดันและความสามารถในการคิดวิเคราะห์มันต่างกัน) แต่ก็ยังเชื่อว่าสุดท้ายยังไงพี่น้องก็ตัดกันไม่ขาดหรอกลองอยู่ด้วยกันและรุ้จักนิสัยใจคอกันไปเพราผักตบเองก็มีความน่ารักและมีสเน่ห์อยู่เยอะ

กลัวแต่เรื่อความรักและหึงหวงมันไม่เข้าใครออกใคร (แต่ผักตบผ่านเรื่องพวกนี้มาเยอะน่าจะมองออก อีกอย่างหญิงธารก็ไม่ได้ปลื้มผู้ชาย คนท่ีไม่ชอบมันจะทำใจใกล้ชิดมากไม่ได้ น่าจะทำให้พอดูออกได้บ้าง)




ปล.นี่เราคิดเยอะไปไหม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 26-01-2014 01:23:39

อื้อหือ..พระ ปิตุลานี่ปั่นจริงๆ เพื่ออะไรเนี่ยอยากรู้จริงๆเลย :z6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 26-01-2014 01:34:41

ร้ายมาก ตาเฒ่าเจ้าเหล่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 26-01-2014 03:09:51

กำลังสงสัยว่าอาจจะมีอีกคู่นะ ชลธารXศศิธร รึเปล่า คาดว่าเรื่องนี้คงจะยาวพอสมควรเลย ถ้าหากพระปิตุลาคิดอุบายแบบนี้  สงสารก็แต่ผักตบหวังว่าอย่างน้อยผักตบก็น่าจะรู้ทันกลโกงเหล่านี้จริงๆด้วยเถอะไม่งั้นคงมีลำบากกันแหงมๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 26-01-2014 03:42:18

โอ้ยย ผักตบคงไม่โง่ๆๆๆ เชื่ออีกพี่หรอกนะ
หวังว่าความรักที่มีต่อองค์ชาย จะทำให้ทุกอย่างดี

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 26-01-2014 06:51:08

พระปิตุลานี่ตริงๆเลยยุแยงตลอด



พี่น้องก็จะให้ฆ่ากันเองอีก




รออ่านตอนต่อไปค้าบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 26-01-2014 07:06:37

 :pig4: :pig4: :pig4: ขอบคุณที่มาก่อน  :beat: :beat: :beat: ฝากให้พระปิตุลา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: helwa ที่ 26-01-2014 07:50:10

ณ จุดนี้หมั่นไส้พระปิตุลาสุดๆ  :m16: กลกะลาก็น่าสงสาร แบบพออ่านไปแล้ว เฮ้ย กรูว่าละมันต้องโดนหิ้วไป  :z3:

เจ้าหญิงธารนี่จับเจ้าหญิงศศิธรปล้ำแน่นอน รึไม่ก็คงมีใจให้จนรักเลยแล้วก็ไม่คิดร้ายกับวายุ อื้มมมมมม ลุ้นต่อปายยย :hao3:

รอนะฮับ :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 26-01-2014 08:35:29

เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ววว..ทำไมพระปิตุลาช่างโหดร้ายเยี่ยงนี้ (??)
ส่งผักตบไปอีกที่ ให้พี่น้องแยกจากกันไม่พอ ยังยุให้แตกแยกอีก
คนที่ร้ายที่สุดในเรื่องคือ พระปิตุลา สินะ เพราะต้องการความเป็นใหญ่เท่านั้นสินะ (เข้าใจถูกใหมเนี่ย)
แต่ดูท่าองค์ชายวายุจะกลัวพระชายามากสินะ ตามที่เค้าว่าผัวมักจะกลัวเมีย ??
ผักตบ เอ๊ย !!! อายกันไปเลยทีเดียว ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 26-01-2014 08:46:00

พี่น้องต้องมาฆ่าฟันกันเพราะความโลภของพระปิตุ๊ดลาแท้ๆ

แต่เราว่าแทนที่จะมาขวางมาแยกมาทำลายสงสัยจะได้คู่แทนกระมังองค์หญิง


ขอหวานอีกแป๊ปก็ไม่ได้ :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 26-01-2014 09:00:09

หวังว่าแผนการณ์ครั้งนี้คงไม่สามารถสั่นคอนความสัมพันธ์ขององค์ชายกับผักตบได้
ผักตบน่าจะรู้ทันนะ เพราะเคยอยู่ในยุคที่มีการชิงดีชิงเด่น ยุคที่มีการใส่หน้ากาคเข้าหากัน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 26-01-2014 09:54:32

พี่ Luk น่ารักมากๆๆๆ   :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 26-01-2014 10:05:29

ผักตบไม่หลงกลเจ้าหญิงหรอกนะ
คิดว่างั้น
ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดีด้วยยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 26-01-2014 10:44:30

องค์ชายวายุภักษ์ หวานมากกกกก โอย ๆๆ เขินไปกับน้องตบด้วยเลย อ้อมกอดที่แสนอบอุ่น ปลอดภัย
เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก พร้อมคำพูดหวาน ๆ กระซิบข้างหู เจอเข้าไปขนาดนี้ น้องตบมีเหรอจะไม่หวั่นไหว
โดนศรรักปักอกจากองค์ชายไปเต็ม ๆ ซะแล้ว นะน้องตบ  :m1: 
ที่สำคัญ ผลจากการนี้ ทำให้ทั้งสองคน ได้รับพลังธาตุทั้งสี่มาครอบครอง นอกจากจะหมดปัญหาเรื่องแหล่งน้ำแล้ว
พลังก็มากเกินพอที่จะต่อกรกับเวฬุวรรณด้วย ไม่แปลกที่ทั้งองค์ราชาและองค์ราชีนี จะปลาบปลื้มยินดี
กับลูกสะใภ้คนนี้มากมายขนาดนี้ ชอบมาก ๆ ตอนที่องค์ราชินี หยอกเย้าลูกชายเรื่องเกรงกลัวพระชายาผักตบเนี่ย
องค์ชาย นอกจากจะไม่ปฏิเสธ ซ้ำยังยอมรับอย่างยินดี แถมยังรีบให้จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเพื่อผักตบ
ทั้งเรื่องยกเลิกการหมั้นหมายกับองค์หญิงศศิธร และรีบจัดพิธีอภิเษกกับพระชายาในเร็ววัน องค์ชายได้ใจจริง ๆ
แต่เรื่องยกเลิกการหมั้นกับองค์หญิงศศิธร จะมีปัญหาตามมามั้ยเนี่ย องค์หญิง ก็ไม่ใช่ใส ๆ แสนดีซะด้วย
สงสารกลกะลา  :monkeysad: เสียท่าให้องค์ชายธรณิน แล้วยังต้องกลายเป็นตัวประกันเอาไว้ต่อรองกับองค์ชายวายุภักษ์อีก
ต้องโดนพาตัวไปอยู่ถิ่นศัตรูในฐานะเชลย จะเจอกับแม่ขององค์ชายธรณินที่ร้ายกาจเลือดเย็นยิ่งกว่าพระปิตุลามั้ย
หวังว่ากลกะลาจะปลอดภัย หวังว่าองค์ชายธรณิน จะปกป้องกลกะลาได้ คู่นี้ท่าทางจะดราม่าจัดเลยสินะ
ตอนนี้องค์วายุภักษ์ยังไม่รู้เลยว่ากลกะลาหายตัวไป จะช่วยกลกะลาออกมาได้ยังไง อยากให้กลกะลาได้กลับบ้านเร็ว ๆ

พระปิตุลา รู้ทุกเรื่องในไตรคานอีกแล้ว พอจะสู้ตรง ๆ ซึ่ง ๆ หน้าไม่ได้ ก็เริ่มใช้แผนสกปรกอีก จะให้พี่น้องฆ่ากันเอง
แต่งเรื่องราวให้องค์หญิงชลธารไปหลอกผักตบซะดิบดีอีก เลวจริง ๆ และถึงจะเล่าเรื่องตอนกำเนิดขององค์หญิง
กับผักตบไม่ค่อยตรงจริง แต่เรื่องที่ไม่ฆ่าผักตบตอนนั้น แล้วผนึกไว้แทน เพราะจะมีผลต่อชีวิตชลธาร เป็นเรื่องจริงสินะ
ก็ว่าอยู่ ติดใจเรื่องนี้มานานแล้ว ว่าทำไมพระปิตุลา ไม่ฆ่าผักตบทิ้งซะตั้งแต่ตอนนั้น ไม่น่าจะใจดีขนาดนั้น
เรื่องหาว่าผักตบเป็นดาวเพชรฆาต ถึงองค์หญิงจะเชื่อ แต่น่าจะมีความคิดบ้างนะ ว่ามันเป็นความผิดของเด็กที่เกิดมา
ไม่รู้อิโหน่อิเหน่หรือยังไง ไม่สนว่าเป็นน้องชาย ซ้ำยังอาฆาตแค้นผักตบ ตามที่พระปิตุลาใส่ไฟซะอีก แย่จริง ๆ

แต่พระปิตุลา จะใช้วิธีให้องค์หญิงชลธาร ไปใช้มารยาหญิงเพื่อทำให้องค์วายุภักษ์กับผักตบแตกคอกัน
พระปิตุลา รู้รสนิยมขององค์หญิงรึเปล่าที่ไม่สนใจผู้ชาย แต่อย่างนี้ ก็กลายเป็นโอกาส ที่องค์หญิงชลธาร
จะได้ใกล้ชิดองค์หญิงศศิธรแทนซะมากกว่านะเนี่ย แล้วจะเกิดอะไรขึ้นตามมานะคู่นี้

แต่ก็หวัง ว่าแผนของพระปิตุลาจะไม่สำเร็จอย่างที่คาดไว้ ขอให้ทั้งองค์ชายวายุภักษ์และผักตบของเรา
รักมั่นต่อกัน เชื่อใจในกันและกัน และใช้สติปัญญาที่มี แยกแยะอะไร ๆ ได้มากพอที่จะไม่โดนองค์หญิงชลธารปั่นหัว
จนเป็นไปตามแผนของพระปิตุลานะ  ไม่อยากให้ทั้งคู่ทะเลาะกันเลย  :m17:
ขอบคุณ คุณลักษ์มากเลยค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 26-01-2014 11:05:35

อิตา พระปิตุลานี่งับไม่เลิกแห๊ะ !!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 26-01-2014 11:26:17

 :katai4: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 26-01-2014 12:21:03

ยังไม่ทันหวานก็จะมีเรื่องอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 26-01-2014 13:17:52

จะไม่ให้แม่หยอกเย้าได้ยังไงกัน องค์ชายแสดงออกชัดเจนขนาดนั้น
นี่ยังไม่ได้คุยกับชายาเลยนะ ไม่รู้ว่าผักตบจะทำหน้ายังไง :-[
แค่ได้ยินองค์ชายพูดคนเดียวก็อายจนแทบมุดดินหนีแล้ว
คงได้แต่เตรียมตัวเข้าพิธีอภิเษกอย่างเดียว แต่จะได้แต่งง่ายหรือเปล่านี่สิ
ฝ่ายศรัตรูก็ไม่น้อยหน้า เตรียมแผนมารับมืออย่างรวดเร็ว
คงได้วุ่นวายกันอีกนาน หากว่าหญิงชลได้เข้าไปอยู่ที่ไตรคานจริงๆ
ความหนักแน่นและเชื่อใจคงต้องเอามาใช้อย่างหนักในงานนี้
สงสารก็แต่กลกะลา พลาดพลั้งไม่ได้ยาแถมยังตกเป็นเชลยอีก
หากว่าต้องกลายเป็นตัวต่อรองก็คงไม่วายต้องโทษตัวเองอีกแน่
เพราะองค์ชายวายุภักษ์คงไม่ปล่อยให้เพื่อนคนสำคัญเป็นอะไรไป
ต้องติดตามต่อไปเท่านั้นว่าแผนของพระปิตุลาจะสำเร็จหรือเปล่า
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-01-2014 14:14:09

ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าไอ้ปิตุลานี่ดี คำว่าเลวยังไม่พอ!! ว่าแต่ผักตบจะเป็นพระชายาแล้วเขินอ่ะ~

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 26-01-2014 16:53:05

ส่วนตัวเองติดตามนิยายของคุณลักษ์มาทุกเรื่อง (และก็ชอบทุกเรื่องเช่นเดียวกันนนนนนนน :katai2-1:)
เรื่องนี้ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ (หลังจากทำตามเป็นเงามืดของนิยายมานาน ต้องออกมาแสดงตัวสู่แสงสว่างซะหน่อย 555555555)

เป็นกำลังใจให้นะคะ  o13 o13

รีบมาต่อตอนต่อไปเร็วๆน้าาาาาาาาาา :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 26-01-2014 16:54:24

อยากรู้จริงๆว่าพระปิตุลาเขาต้องการอะไรบัลลังก์เวฬุวรรณก็ได้แล้ว  ทำไมต้องทำให้พี่เกลียดน้องด้วยนี่เค้าไม่อยากให้ใครตายนะยกเว้นปิตุลากับเมียอ่ะ  คิดสภาพไม่ออกพี่จะฆ่าน้องยังไงมันต้องสายใยกันอยู่แล้วแต่ปิตุลาโง่เอง  อีกมุมหนึ่งเรื่ององค์วายุภักษ์กับผักตบอ่านแล้วเขินอ่ะเขินมากมาย  อ้อคุณศศิธรจับคู่ยัยชลธารเล้ยยย  ติดตามกันต่อปายยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: กีกิ ที่ 26-01-2014 17:17:29

อิปิตุีลาชั่ว มันจะเสี้ยมให้พี่น้องฆ่ากันเองรึเนี๊ย  :angry2: :angry2:
วายุหลงน้องตบเข้าเต็มเปา ส่วนกลกะลาอยากให้สมหวังกับองค์ชายนะ
ขอบอกว่าเรื่องนี้ครบทุกรส น่าติดตามมาก
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะจ๊ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 26-01-2014 17:34:26

แหม อีบ่างช่างยุนี่ก็เหลือเกินแต๊  :hao4:
ไปบุให้พี่น้องเค้าแตกคอกันเนี่ย  :angry2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 26-01-2014 17:58:03

 :hao7: พระปิตุลาใส่ร้ายอะ บู้ๆ
เจ้าหญิงชลธารต้องปะกะอดีดคู่หมั่นเจ้าชายแน่เลย อิๆๆ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 26-01-2014 19:06:19

สู้ไม่ได้ก็เปลี่ยนแผนแล้ว ก็ส่งองค์หญิงมา องค์ชายเก่งขนาดรู้ว่าผักตบเป็นเมนส์เป็นได้  องค์ชายคงรู่้เหมือนกันว่่าองค์หญิงเนี่ยแมน แบบว่าผักตบต้องท้องแน่ๆ   อะ 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 26-01-2014 21:00:36

พระปิตุลามันน่า :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 26-01-2014 22:34:59

แผนพระปิตุลาร้ายกาจ :เฮ้อ:
กลกะลาก็น่าสงสาร :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 27-01-2014 00:41:51

ใครจะมาเป็นคนเฉลยความจริงให้ชลธารกันน๊อ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 27-01-2014 01:08:25

พระกะปิตุ๊ดลาาาคะะะะะะะ  :beat:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 27-01-2014 07:56:26

ช่างเจ้าเล่ห์ เพทุบายจริงๆ   คนเลวนี่ทำได้ทุกทางจริง พระปิ ตุด ลา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Onosaka ที่ 27-01-2014 09:27:44

คู่เจ้าชายหวานนนนนนมากกกกก กลกะลาสู้ๆน๊า พระปิ...ตุ๊ด...ลาชั่วร้ายมาก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 27-01-2014 12:03:35

ไอ้พระปิตุลาช่างชั่วนัก วางแผนดีนะขอให้แผนการนี้ไม่สมหวัง
ให้พ่ายแพ้ต่อผักตบกับวายุภักษ์

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 27-01-2014 12:55:39

ตายละกลิ่นมาม่าเริ่มโชยมาตงิดๆ :hao7:

ทำไงดีล่ะกลกะลา จะรอดไหมเนี่ยยย :katai1:

รอตอนต่อไปค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 27-01-2014 12:59:55

 :z3:ยิ่งได้อ่านตอนนี้แล้วยิ่งสงสารท่านองครักษ์จับใจ รันทดสิ้นดี โดนโกหกตลอดอะ  ชักไม่ปลื้มแล้ว คงจะว่าชลธาลไม่ได้เพราะโดนโกหกมาเหมือนกัน สองผัวเมียคู่นั้นเลวสิ้นดี เฮ้อ จากสนุกจะกลายเป็นเศร้าแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 27-01-2014 17:06:34

มาก่อนกำหนดจริงๆด้วย แต่เราก็ยังได้เข้ามาอ่านวันจันทร์อยู่ดี ฮา

วายุได้ลั่นวาจาเรียกชายาแล้ว หนูตบก็ได้ยินความในใจแล้วด้วย อุ๊ยเขิน :-[

แต่น่าสงสารกลกะลามากเลย ทำไมถึงได้โหดร้ายกับเขานัก ฮึก

สุดท้ายชลธารนี่โง่หรือโง่แน่เนี่ย ฟังคำแล้วเชื่อทันทีไม่มีกาคิดทบทวนเลย

โดนหลอกซ้ำหลอกซากอยู่ได้ เฮอะ


ยังไงก็รออ่านต่อพรุ่งนี้นะจ๊ะ  :mew1:




ปล.หวังว่าผักตบจะอ่านแผนการออกนะ


ปล.2.สนับสนุนให้ศศิธรเป็นเมียชลธาร อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 27-01-2014 21:14:57

คนที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็ก ย่อมทำให้เชื่อถือโดยไม่ต้องตรึกตรองมากนัก
เพราะรักเคารพเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ชลธารไม่ใช่หูเบา แต่เพราะเลือกจะเชื่อคนที่เลี้ยงตัวเองมามากกว่า
เป็นปกติของมนุษย์ กับผักตบน้องชายที่ไม่เคยใกล้ชิดผูกพัน ย่อมไม่รู้สึกผิดที่จะทำแบบนี้
รอดราม่าตอนต่อไป :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 27-01-2014 22:12:51

ยังมีโหดกว่าพระปิตุลาอีกเหรอเนี่ย  :ling3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 27-01-2014 22:17:38

คนเลวมันก็เลวได้ใจจริงๆ คนที่กลัวที่สุดในตอนนี้น่าจะเป็นแม่ขององค์ชายดิน
เลวแบบเงียบๆ ผู้อยู่เบื้องหลัง

ไม่ให้เวลาผักตบสวีทองค์ชายลมเลย หวาน เขิน ได้แป๊ปเดียว กลิ่นมาม่าโชยมาล่ะ
ไหนจะองครักษ์กลกะลาอีก เาใก้กน่วงดันไปข้าง้ลยทีเดียว

กดบวกกดเป็ดให้แล้วจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 27-01-2014 23:09:39

 พระปิตุลานี่ตุ๊ดจริงๆเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 28-01-2014 01:15:00

ใส่ร้ายผักตบแบบหน้าด้านๆมากๆๆๆๆๆ

 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 28-01-2014 08:24:06

มารีเฟรชพร้อมปูเสื่อนั่งคอยเจ้าค่ะ ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 28-01-2014 11:09:10

ย่องมาปูเสื่อรอองค์ชายกับผักตบ :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 28-01-2014 11:28:34

ชั่วช้ามากพระปิตุลา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 28-01-2014 12:29:45

ถึงวันนัดแล้วนะยังไม่มาหรอคะ

 :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 28-01-2014 12:44:40

วันอังคารแว้ววววน้า... :call:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: luzileas ที่ 28-01-2014 13:47:54

รอๆๆ อยู่นะคะ  วันอังคารแล้วนะ 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 28-01-2014 13:51:56

สู้ๆน้าคุณลักษณ์ ไม่ต้องรีบก็ได้
เพราะต้องมีงานส่วนตัวทำ แถมต้องคอยขัดเกลานิยายก่อนลงอีกเนอะ
เป็นกำลังใจให้ฮับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 28-01-2014 14:32:13

สงครามทะเลทราย...ศึกเทพมหาธาตุ
Part 15...ตำแหน่งใหม่




   ”เกิดอันใดขึ้นหรือเจ้า ใยเป็นเยี่ยงนี้”
องค์ชายวายุภักษ์ตรัสถาม หลังเสด็จกลับมายังพระตำหนัก เห็นสภาพห้องเละตุ้มเป๊ะเหมือนโจรบุก 
ข้าวของกระจัดกระจายเปียกโชก ต้นเหตุได้แต่ทำหน้าสลดส่งสายตาปริบๆ อย่างที่ไม่เคยคิดจะทำมาก่อน
แล้วสารภาพเสียงอ๋อยว่า

   “เป็นฝีมือผมครับ ตั้งใจเรียกสายน้ำ อยากรู้ว่าผมสามารถใช้เทพมหาธาตุได้หรือเปล่า
จึงมีสภาพอย่างที่คุณเห็นเนี่ยแหละ” พูดโดยไม่กล้าสบเนตรคมเข้มของอีกฝ่าย ดันเขินการทำตัวเป็นเด็กของตนเอง
จึงได้แต่ก้มหน้างุดอยู่บนเตียง ตั้งแต่เช้ายันขณะนี้ผักตบยังอยู่ในสภาพเดิม เขาไม่อนุญาตให้ใครเข้ามาในห้องอีกต่างหาก
 
“ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว เรากลับกลัวเจ้าได้รับอันตราย รู้แล้วใช่ไหมว่าสามารถใช้เทพมหาธาตุได้
ทีหลังเลือกสถานที่ทดลองคงดีไม่น้อย..หึหึ!” พระดำรัสฟังแล้วรู้สึกอุ่นในใจ แต่ประโยคหลังเหมือนโดนสัพยอก
จากคนตรงหน้า เขาพานรู้สึกหน้าร้อนจนจะสุกแล้ว มียกยิ้มมุมปากส่งสายตาพราวระยับมาให้ด้วย
ไอ้ท่าทางแบบนี้มันดูเจ้าชู้ชะมัด ผักตบไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะทำเป็น เคยเห็นวางมาดดูดีทุกกระเบียด ตอนนี้มันอะไรกันเล่า..

“เอาน่า..ผมรับปากไม่ทดลองในห้องอีก ไม่รู้ว่าจะรุนแรงขนาดนี้ ทีคุณยังบังคับสายลมทำนั่นนี่นู้น
ผมก็นึกว่าจะทำได้บ้างดิ” ผักตบเถียงอย่างข้างๆ คูๆ ที่สำคัญใช้เป็นข้ออ้างแก้อาการเขินขณะนี้มากกว่า

“เรามิได้ตำหนิเจ้าเสียหน่อย เพียงแสดงความคิดเห็นให้เจ้านำไปปรับใช้เท่านั้นดอก เจ้าเพิ่งเริ่มเรียกพลังยังไม่รู้วิธีควบคุม
หลังเสวยเราจักชี้แนะให้เจ้า มิยากเย็นดอก เพียงกำหนดเป้าหมายจุดประสงค์ภายในใจ 
พลังเทพมหาธาตุจักเป็นไปตามต้องการ” พูดพร้อมกับผายพระหัตถ์โดยมิเปล่งวาจา ทันใดเปลวเพลิงก็ลุกพรึ่บ
เป็นก้อนกลมเท่าลูกฟุตบอล ลอยอยู่กลางอากาศตรงหน้าพระพักตร์เหมือนองค์ชายกำลังแสดงมายากลให้เขาดูเสียเช่นนั้น

“เฮ้ย! ง่ายแบบนี้เลยเหรอ คุณไม่ต้องเอ่ยชื่อ โหเหะ!..สุดยอดเว้ย” ผักตบพลอยตื่นเต้นตาม
องค์ชายสามารถเรียกมหาธาตุอัคคีมาปรากฎ ควบคุมด้านขนาดและรูปร่าง ให้เป็นไปตามที่ต้องการได้อย่างง่ายดาย

“เป็นเพราะเรากำหนดขึ้นในใจ ให้อัคคีธาตุมีลักษณะเยี่ยงนี้ดอก ควบคุมโดยใช้จิตสั่ง มิใช่เรียกพลังแล้วกำหนดรูปร่างไม่ได้
รวมทั้งวิถีคงอยู่ของพลังล้วนสำคัญยิ่ง มิเช่นนั้นย่อมสร้างความเสียหาย ด้วยมิสามารถควบคุมเอาไว้ได้”
พระองค์ทรงอธิบายให้ผักตบเข้าใจในพื้นฐาน แต่คนฟังรู้สึกเหมือนเขากำลังโดนอบรมยังไงไม่รู้..

“ได้ทีขี่แพะไล่เลยเนอะ ผมไม่เข้าใจหลักการนี่ครับ พลาดหนเดียวเอาใหญ่เชียวคุณ” ผักตบค้อนให้ทีหนึ่ง
หลังอีกฝ่ายเน้นสิ่งที่เขาทำไม่เลิก ดูคล้ายจะสอนด้วยความหวังดี แต่สายตากรุ้มกริ่มนี่สิ..มันอะไรกานนน!!!

“ทำไมต้องขี่แพะไล่ ใยมิเชื่องช้ากว่าอาชาดอกหรือ เรามิกระทำเรื่องไร้ปัญญาเยี่ยงนั้นดอก
แพะหาใช่สัตว์มีไว้สำหรับขี่เจ้าใยปรารถนาเล่า หรือมันมีรูปร่างไม่ใหญ่โต
เจ้ากลับเข้าใจสามารถควบขี่ง่ายดายกว่าอูฐม้าหรือเยี่ยงไร เรากลับเห็นว่าเจ้าคิดผิดเสียแล้ว
รูปกายเจ้าโตกว่าสัตว์ชนิดนี้อยู่มากโข มันคงมิสามารถทานน้ำหนักของเจ้าดอก” ผักตบอ้าปากหวอไปเรียบร้อย
ก่อนเอากำปั้นทุบหน้าผาก อนาถต่อความเข้าใจของอีกฝ่าย เขาแค่ยกสุภาษิตมาเปรียบเปรย แต่ไหงคุณเจ้าชายตีความไปโน่น
 
“เลิกคุยเรื่องปวดกบาลเหอะ ผมอยากอาบน้ำแล้ว” รีบตัดจบก่อนจะเข้าใจกันไปเสียยกใหญ่

“เช่นนั้นเราจักตามสุรทัต บุปผา ราตรี ให้มาเก็บกวาดห้องหับกลับคืนดังเดิม
ส่วนเจ้าเราจะพาไปยังบ่อน้ำ คิดว่าเจ้าต้องชมชอบไม่น้อย”

“มีบ่อให้อาบน้ำด้วยเหรอ” ผักตบถามด้วยความสงสัย

“ย่อมมีอยู่ทุกตำหนัก แต่เดิมพวกเรามิได้ขาดแคลนสายน้ำอันใด ย่อมสามารถลงแหวกว่ายในบ่อได้ทุกเพลา
กระทั่งไฟสงครามได้เริ่มต้นขึ้น ทำให้น้ำขาดแคลน เสด็จพ่อจึงมีพระราชโองการให้งดใช้น้ำโดยสิ้นเปลือง
บ่อน้ำในตำหนักจึงมิมีน้ำกักเก็บอีกต่อไป ผู้คนอาศัยการเช็ดถูร่างกายแทนการอาบน้ำเสียแล้ว
เป็นเพราะเจ้าช่วยให้พวกเราสามารถมีน้ำใช้อีกครา โดยมิต้องกังวลจักขาดแคลนขึ้นอีก
เราประสงค์ใคร่ตอบแทนเจ้า โดยการพาไปแช่น้ำยังบ่อในตำหนัก ไว้ให้เป็นภาระของเราดูแลเจ้าเถิด”
 พระดำรัสทุ้มนุ่มสายพระเนตรหวานเชื่อม พระองค์ทรงทอดมองผักตบอย่างให้รับรู้ในพระทัย
คนที่นั่งบนเตียงคลุมผ้าครึ่งท่อน เปลือยช่วงบนเห็นรอยจุมพิตประปรายทั่วแผ่นอกลาดไหล่
เกิดจากบทรักในราตรีที่ผ่านมา ถึงกับหน้าแดงเพราะเขินสายตาน้ำเสียงที่ส่งให้เขาโดยเฉพาะ

“มองอะไรเล่านำไปดิ ขอเสื้อคลุมให้ผมด้วยครับ” ผักตบตีรวนเขินเป็นจริงเป็นจัง
อาจเป็นเพราะผู้ชายคนนี้ คือคนที่ล่วงล้ำร่างกายคนแรก โดยที่เขาเป็นฝ่ายถูกกระทำ ซ้ำยินยอมพร้อมใจ
ไม่ยักรู้สึกตะขิดตะขวงรังเกียจต่อสัมผัส ประสบการณ์ที่ได้รับหนนี้ มันชัดเจนอยู่ในความทรงจำ
โดยเฉพาะภาพร่วมรักของเขาทั้งคู่ พอนึกถึงพานรู้สึกอายสุดๆ

“หึหึ!เรารู้ว่าเจ้ากำลังเขินอาย ใบหน้าจึงสุกปลั่งเยี่ยงนี้ กระทั่งเราเองมิเคยมีผู้ใดกล้าใช้ให้กระทำสิ่งใดมาก่อน
เจ้ากลับให้เราหยิบเสื้อคลุม  นับจากนี้เราคงมีเรื่องได้รับใช้เจ้าไม่น้อย แต่เรากลับยินดีกระทำเพื่อชายาของเราเสียแล้ว”
ผักตบฟังจบ ถึงกับตลบผ้าที่ร่นตกตรงเอวขึ้นคลุมยันหัว นั่งกัดลิ้นแทบชักดิ้นชักงอ เพราะคำพูดบ้าบอของอีกฝ่าย
ส่งผลให้หน้าเขาแทบระเบิดเป็นพลุไฟงานวัดแล้ว..ก่นบ่นตัวเองที่ไม่ทันคิด มีใครเขากล้าใช้องค์ชายกันเล่า
มิน่าอีกคนถึงหยิบยกมาอ้าง พาอายเขาไปใหญ่ให้ตาย!

เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขขององค์ชายวายุภักษ์ ข้าราชบริพารในตำหนักวาโยทิพย์มิเคยได้ยินมานานแล้ว
จำไม่ได้พระองค์ทรงหัวเราะครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ผู้ถวายงานเก่าแก่ในพระตำหนักนึกไม่ถึง
รัชทายาทไตรคานซึ่งองอาจสง่างาม ทรงเปล่งพระสุรเสียงหัวเราะขบขัน ถึงขั้นดังเล็ดลอดออกจากห้องบรรทม
ให้ได้ยินเช่นนี้ เคยเกิดขึ้นมาก่อนหรือไม่หนอ

กลายเป็นประเด็นให้พวกเขาหยิบยกมาพูดคุย ถือเป็นนิมิตหมายที่ดี บุคคลซึ่งพวกเขาต่างยกความดีความชอบให้
ย่อมเป็นของพระชายาในอีกไม่กี่ราตรีข้างหน้าแล้ว คือผู้ทำให้องค์ยุพราชรูปงามพระอารมณ์ดีเยี่ยงนี้ได้
ไม่รู้สองพระองค์กระทำอันใดกัน ถึงสร้างเสียงหัวเราะขบขันมีความสุขในพระทัยให้กับองค์ชายวายุภักษ์
 
กระนั้นเหล่าข้าราชบริพาร พลอยมีความสุขตามเจ้านายไปด้วย ก่อนจะเร่งทำหน้าที่คนละไม้ละมือ
ใครดูแลเครื่องเสวยก็เร่งรีบจัดเตรียมกันยกใหญ่ บุปผาราตรีดูแลฉลองพระองค์ให้กับพระชายา
ไม่น้อยหน้ารีบจัดเตรียมอย่างพรักพร้อม อาภรณ์ตามฐานันดรศักดิ์ มิใช่ชุดเยี่ยงอิสตรี
เป็นชุดบุรุษเช่นเดียวกับองค์ชายวายุภักษ์..บ่งบอกศักดิ์ฐานะของผู้สวมใส่ในทันที
มิว่าข้าราชบริพารหรือเหล่าทหารเมื่อได้ยล ก็จักรับรู้พระตำแหน่ง..

ข่าวพิธีอภิเษกขององค์รัชทายาทจักจัดในวันเพ็ญอีก 15 ราตรีที่จะถึงนี้กลายเป็นข่าวใหญ่
เป็นงานมงคลซึ่งผู้คนต่างรอคอยที่จะได้เข้าร่วมเฉลิมฉลองแสดงความยินดีให้องค์ชายของพวกเขา
ทุกบ้านเรือนที่พักอาศัยต่างประดับโคมไฟอย่างสวยงาม ปักริ้วธงประจำราชวงศ์ร่วมเฉลิมฉลอง
ในพระราชพิธีอภิเษกสมรสครั้งนี้ หลังสำนักพระราชวังศ์นำพระราชโองการขององค์เหนือหัวอนิละปิดประกาศไปทั่วทั้งนคร..

ผักตบรู้สึกสบายตัวเป็นอย่างมาก เมื่อได้แช่น้ำอุ่นในสระขนาดใหญ่ประมาณครึ่งหนึ่งของสระมาตรฐาน
ผู้คนที่นี่เรียกว่าบ่อ องค์ชายพาเขาไปยังสถานที่อาบน้ำในตำหนัก ปรากฏเป็นบ่อขุดมีพืชพันธุ์ไม้รายรอบ
น้ำในบ่อแห้งขอด ต้นไม้พืชสวนใกล้เฉาตาย คนอาสาพามาจึงใช้พลังเทพมหาธาตุเนรมิตบ่อให้มีน้ำฉับพลันทันตา
ซ้ำยังใช้อัคคีธาตุทำให้น้ำในบ่อมีอุณหภูมิอุ่นกำลังดี นั่นคือบริการชั้นเลิศที่ผักตบได้รับจากว่าที่พระสวามี

เสร็จจากนั้นพวกเขาร่วมทานอาหารเช้า โดยแม่เล็กของผักตบถูกรับเชิญเป็นแขกด้วย
ซ้ำยังได้รับอนุญาตจากองค์ชายเจ้าของตำหนัก รับสั่งให้บุปผาราตรีพาแม่เล็กไปอาบน้ำยังสระ
ที่ผักตบเพิ่งแหวกว่ายมาก่อนหน้า  แม่เล็กรู้สึกดีใจมาก เพราะเธอไม่ได้สัมผัสการอาบน้ำเต็มรูปแบบนานแล้ว
รอยยิ้มชื่นมื่นที่เกิดขึ้นภายในโต๊ะเสวย ล้วนสร้างบรรยากาศอบอุ่นดูเป็นครอบครัวขึ้นมาในทันที
เริ่มไม่สัมผัสถึงความแตกต่างของชั้นวรรณะแล้ว

เสร็จจากทานอาหาร ผักตบขอเวลาคุยธุระส่วนตัวกับแม่ โดยนัดองค์ชายเอาไว้
ยามพระอาทิตย์ตรงศีรษะจะไปสำรวจไตรคาน เพื่อเตรียมทะนุบำรุงฟื้นฟูสภาพ สร้างความอุดมสมบูรณ์กลับคืนมาอีกครั้ง

“ตกลงข่าวที่แกจะแต่งงานกับองค์ชาย เป็นเรื่องจริงใช่ไหม..ตบ”
แม่เล็กไม่เสียเวลา เปิดประเด็นซักฟอกในสิ่งที่กำลังเป็นกระแสขึ้นมาทันที

“ครับ..แม่ลำบากใจเรื่องนี้หรือเปล่า” ลูกชายยอมรับไปตรงๆ

“แสดงว่าแกกับเขา..โซเดมาคอมกันเรียบร้อย” แม่ไม่ตอบคำถาม กลับยิงคำถามตามมาอีก

“ครับ..ผมกับเขากินตับกันไปเมื่อคืน” ผักตบไม่ปิดบัง เขากับแม่เป็นอะไรที่ผูกพันเข้าใจกันลึกซึ้ง
เกินกว่าแม่ลูกทั่วไปเสียอีก การพูดตรงๆ มักเป็นเรื่องที่สองแม่ลูกเปิดใจให้กันมาโดยตลอด

“กะไว้แล้วเชียว วันก่อนเจ้าชายยังดูลูกผีลูกคนอยู่เลย วันนี้หน้าระรื่นยิ้มไม่หุบ เดาว่าแดกตับลูกชายกูชัวร์”
แม่เล็กพูดขึ้นลอยๆ ผักตบได้แต่นั่งหน้าแดงแปร๊ด เพราะคำพูดไม่มีอ้อมของผู้เป็นแม่

“แกคงไม่ได้ใช้ถุงยาง แดกยาคุมเลยสิท่า” แม่ถามตรงแน่วทีเดียว

“ยาคุมผมไม่มีอยู่แล้ว ถุงยางไม่ได้ติดมาด้วย อย่าลืมว่าผมกับแม่เราตั้งใจไปเที่ยวเขาใหญ่
พกถุงยางไปด้วยทำไม แม่กำลังคิดว่าผมจะ...?” ผักตบละคำพูดเอาไว้ในฐานที่เข้าใจกันดี

“ไม่คิดหรอกแกท้องชัวร์..เมนส์มาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่”
ลูกชายอึ้งหลังฟังคำพูดของแม่เล็ก แต่ยอมปริปากบอกหมดเปลือก

“อาทิตย์ก่อน” ประจำเดือนเขามาในวันที่เจ้าชายได้ล่วงรู้
จากนั้นก็มัวแต่ยุ่งวุ่นวายเตรียมรับศึก ซึ่งมันได้หายไปเป็นอาทิตย์แล้ว

“เหอๆ ฉันเตรียมอุ้มหลานได้เลย แข็งแรงปานม้าศึกขนาดนั้น”
แม่เล็กทำท่าทางหัวเราะได้น่ากลัวไม่น้อย ดูเหมือนจงใจหยอกเย้าผักตบ

“โธ่แม่!..ผมอาจจะมีมดลูกมีประจำเดือน ใช่ว่าจะต้องท้องได้น่า ผู้หญิงปกติบางคนอยากมีลูกยังมีไม่ได้
ผมอาจจะเข้าข่ายนี้ด้วย” ผักตบรีบแย้งโดยยกอ้างเรื่องที่น่าเชื่อถือ เขาไม่ได้เตรียมป้องกันเอาไว้ด้วยเลยรู้สึกหวั่นใจลึกๆ
แต่ไม่อยากนำมาเป็นข้อวิตกกังวล

“เหอะ!..แม่เข้าใจแกดีตบ เรื่องท้องไม่ท้องไม่ควรเก็บมารกสมอง สำคัญแกต้องแต่งกับเขานี่แหละ
เผื่อท้องขึ้นมาลูกแกจะได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ เข้าใจดีใช่ไหมกับความรู้สึกขาดๆ หายๆ ของเด็กที่ไม่มีพ่อแม่”
แม่เล็กย้ำกับผักตบเป็นพิเศษ ใช่จะยุยงส่งเสริมให้ลูกไปเป็นเมียใครเขา แต่สถานภาพตอนนี้ไม่ต้องนั่งทางในใช้หมอดู
หลักฐานก็ชัดเจนว่าลูกชายกลายเป็นเมียเขาไปแล้ว ไม่มีจุดยืนในสถานนะอื่นแน่นอน..

“ผมรับปาก ไม่ยอมให้ลูกมีประสบการณ์แบบเดียวกับผมครับแม่” ผักตบยืนกรานหนักแน่น
 เขาเข้าใจเด็กที่ถูกสังคมตีตราว่าลูกกำพร้าได้ดี เขาถูกล้อเลียนถูกกดดันเรื่องนี้มาก่อน
หากมีลูกจะไม่ให้รู้สึกแบบเดียวกับสิ่งที่เขาได้รับเป็นอันขาด

“ถ้างั้นก็ต้องแต่งงาน ท้องขึ้นมาจะได้ไม่โดนหลอกเจาะไข่แดงฟรี
แกว่าแม่ควรจะเรียกสินสอดเท่าไหร่วะตบ ช่วยแม่คิดหน่อย” แม่เล็กยังคงชัดเจนด้านบุคลิก 
สองแม่ลูกมองหน้ากัน ก่อนจะหัวเราะขึ้นพร้อมกัน..

“ฮะฮ่าๆๆ...งกอีก..ฮะฮ่าๆๆ” เสียงหัวเราะประสานกันดังขึ้นภายในห้องของผู้เป็นแม่
ไม่ว่าเรื่องราวเครียดหรือไม่ สุดท้ายสองแม่ลูกจะทำให้เป็นเรื่องขบขันไปทุกครั้ง
เหมือนเป็นวิธีแก้ปัญหาของพวกเขาสองคน ยามประสบกับเรื่องราวต่างๆ ที่เข้ามาในชีวิต ให้มองเป็นเรื่องขบขันแทน

ผักตบนึกขอบคุณโชคชะตา ที่ทำให้เขามีแม่ประเสริฐดีเลิศอย่างแม่เล็กซึ่งเข้าใจในตัวลูกมาก
ไม่เคยบีบคั้นกดดันให้เขาต้องเลือก หรือต้องทำสิ่งไหนมาก่อน ทุกอย่างแม่เพียงแค่คอยชี้แนะ
พร้อมจะยืนอยู่เคียงข้างลูกเสมอ เขาจึงไม่เคยรู้สึกขาดความรักความอบอุ่นแม้แต่น้อย
กลับรู้ว่ามันมีค่ามากมายมหาศาล ไม่ว่าเมื่อไหร่เขาก็จะมีแม่คอยอยู่เคียงข้างเสมอมา

“ฮะฮ่าๆ ไม่ต้องกำหนดตายตัวหรอกครับ ผมเป็นพระชายาสมบัติของพระชายา
 เท่ากับเป็นสมบัติของแม่พระชายาเหมือนกันแม่..ฮะฮ่าๆๆ” สองแม่ลูกหัวเราะน้ำตาเล็ด
ย้อนไปสองสัปดาห์ก่อน ยังอยู่บ้านไม้ซอมซ่อในสลัมแออัด ฐานะถูกจัดให้อยู่ในจำพวกคนรากหญ้าหาเช้ากินค่ำอยู่เลย

มาวันนี้ลูกชายกำลังจะแต่งงาน กับว่าที่กษัตริย์ในอนาคตได้รับตำแหน่งเป็นพระชายา
ส่วนผู้เป็นแม่มีลูกเขยเป็นถึงเจ้าชาย กลายเป็นแม่สะใภ้พระชายาไปเรียบร้อย อาหารการกินไม่ต้องพูดถึง
ที่อยู่อาศัยเรียกวังไปแล้ว มีข้าราชบริพารคอยรับใช้ปรนนิบัติดุจเจ้าขุนมูลนายอีกต่างหาก

เดินเหินไปทางไหน มีแต่คนค้อมหัวให้ความเคารพ สิ่งเหล่านี้กลับได้มาปานโชคอำนวย
ซึ่งเธอไม่คิดไม่ฝันเลยสักนิด เด็กทารกที่เก็บได้จากกอผักตบในคลองเน่าเหม็นสลัมแถวบ้าน
นำมาเลี้ยงเป็นลูกให้ความรักปานแก้วตาดวงใจ จะนำพาประสบการณ์ชีวิตซึ่งไม่สามารถบรรยายได้ให้เธอมีโอกาสสัมผัส
ด้วยวัยสาวใหญ่ย่างเข้าสู่วัยชราแล้วด้วยซ้ำ ยิ่งกว่าถูกล๊อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งเสียอีก..

“แม่อวยพรให้ล่วงหน้า ขอให้ตบลูกของแม่พบกับความสุขในการเริ่มต้นชีวิตคู่ มีครอบครัวผาสุก
มีหลานตัวน้อยให้แม่ไวๆ แม่รักตบนะลูก” พูดพร้อมกับลูบหัวลูกชายอย่างอ่อนโยน แววตาของผู้เป็นแม่ที่มองลูกชาย 
ยังคงเป็นแววตาแสนอบอุ่น เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักบริสุทธิ์มหาศาล

“ผมก็รักแม่ครับ ไม่มีใครที่ผมจะเคารพเทิดทูนเท่าแม่แล้ว”
ผักตบตื้นตันใจมาก เขารับรู้ความรักความอาทรของแม่ได้อย่างชัดเจน
ก่อนสองแม่ลูกจะกอดกันกลม เมื่อได้เวลาที่ผักตบต้องไปพบกับองค์ชายวายุภักษ์ตามนัดหมายไว้แล้ว..

“เจ้าพร้อมเดินทางสำรวจ อาณาเขตของไตรคานกับเราแล้วสินะ”
องค์ชายถามว่าที่พระชายาของพระองค์ หลังมาพบตามที่ได้นัดหมาย

“ผมพร้อมแล้ว เตรียมกล้องมาเก็บภาพ เพื่อจะวางแผนด้วยเลย” ผักตบตอบพระองค์กลับไป

“อืม..เรายอมรับประสิทธิภาพสิ่งประดิษฐ์ของเจ้า เพียงมีเหตุให้เสียใจนัก
กลกะลาองครักษ์ของเราเป็นตายเยี่ยงไรมิรู้ข่าว ไม่เช่นนั้นเขาย่อมไปกับพวกเราด้วย
ล่าสุดที่เราได้ข้อมูลมานั้น ทหารประตูวังรายงานว่าเขาควบขี่อาชาคู่กายออกไปในเพลาที่เราถูกพิษ
คาดว่าคงเสี่ยงชีวิตนำยาถอนพิษมารักษาเราเป็นแน่ ปานนี้เป็นเช่นไรแล้วเรากลับกังวลยิ่งนัก
เจ้าเข้าใจเราใช่ไหม กลกะลาหาใช่เพียงองครักษ์คู่กาย ยังเป็นสหายรู้ใจของเราตั้งแต่วัยเยาว์
เจ้าคิดว่าเราควรทำเยี่ยงไรดี” พระองค์สีพระพักตร์ไม่สู้ดีเท่าไหร่ หลังเปิดเผยพระทัย
ทรงห่วงใยองครักษ์ส่วนพระองค์ให้ผักตบรู้

“ผมก็ว่าเขาหายหน้าไปไหนเสียอีก นึกว่าเสด็จพ่อของคุณไหว้วานให้ไปทำภารกิจ
ไม่คิดจะบ้าบิ่นไปเสี่ยงตายเอายาถอนพิษเลยนะเนี่ย หายไปขนาดนี้ไม่ต้องเดาให้ปวดหัว
คงถูกจับตัวไว้เรียบร้อย ถ้าไม่โดนจับคงกลับมาแล้วครับ แต่คุณไม่ต้องกังวลว่าเขาจะเป็นอันตรายถึงชีวิต
ถ้าหากเขาตายปานนี้อีกฝ่ายคงส่งข่าว หรือไม่คงข่มขู่พวกเรามาแล้ว ผมคิดว่าเขาถูกจับเป็นตัวประกันเสียมากกว่า
รอยื่นเงื่อนไขต่อรองกับคุณแทน ข้าศึกรู้ฐานะเขาดีว่าสำคัญกับคุณแค่ไหน คงไม่ผลีผลามทำอะไรเขาหรอก
เราคงต้องรอเพียงอย่างเดียว” ผักตบให้แนวคิดไปตามน้ำหนักที่น่าจะเป็น เขามั่นใจกลกะลายังไม่ตาย
 ที่จริงเขาชมชอบองครักษ์ปากหนักผู้นี้เป็นการส่วนตัว อีกฝ่ายดูหนักแน่นเด็ดเดี่ยว ตัดสินใจรวดเร็วในทุกสถานการณ์
หลังจากได้คลุกคลีร่วมมือกันมา จนพอจะเรียนรู้อุปนิสัยอยู่พอสมควร

กลกะลาไม่ใช่คนไม่มีสมอง บางครั้งการด่วนตัดสินใจทำอะไรไป เป็นเพราะคนผู้นี้จงรักภักดีต่อผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ
ชนิดยอมตายแทนได้เลย จึงสมควรได้รับการแต่งตั้งเป็นองครักษ์คู่กายมากที่สุด การเสี่ยงไปชิงเอายาถอนพิษ
โดยไม่ปรึกษาใคร คงเพราะไม่อยากให้ทักท้วง ลองได้ตัดสินใจแน่วแน่ไปแล้วล่ะก็นะ สำคัญระยะเวลาที่มหาโหราผู้เฒ่ากำหนด
 ย่อมเป็นเงื่อนไขบีบบังคับให้เขาต้องไปเสี่ยง ไม่มีใครคิดว่าผักตบจะยอมช่วยหรอก
ในเมื่อเขาไม่เคยแสดงท่าทีให้ใครคาดหวังเสียด้วยสิ..

“เจ้ากล่าวเช่นนี้เราค่อยรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง หากจับกุมไว้กลกะลาย่อมอดทนได้
 เขากับเราฝึกฝนทักษะผ่านความทรมานมิใช่น้อย ต้องรอให้เราจัดการธุระทางนี้เสียก่อน
เราจักรีบไปช่วยเขาด้วยตัวเอง” องค์ยุพราชหนุ่มรู้สึกโล่งพระทัยขึ้นมามาก หลังผักตบยกเหตุผล
ซึ่งมีความเป็นไปได้แลดูมีน้ำหนักน่าเชื่อถือที่สุด บุรุษหนุ่มผู้นี้มีไหวพริบปฏิภาณเฉลียวฉลาดหลักแหลมยิ่งนัก
พระองค์ทรงแอบชื่นชมภายในพระทัยเพียงลำพัง..

“อืม..สอนผมควบคุมพลังเทพมหาธาตุให้คล่องก่อน ผมจะไปช่วยเขากับคุณด้วย
อย่างน้อยตอบแทนที่เขายอมขายหน้า ผายลมช่วยชาติเพราะคำสั่งผมมาแล้ว ผมไม่ปล่อยให้เขาถูกจับไว้นานเด็ดขาด”
องค์ชายฟังว่าที่พระชายาพระองค์เอ่ยวาจาจากใจ รู้สึกภาคภูมิพระทัยยิ่งนัก พระองค์ทรงเลือกรักคนไม่ผิด
บุรุษที่เป็นชายาคู่ขวัญมีจิตใจกว้างขวางห่วงใยบริวารเยี่ยงนี้ สมกับเป็นชายาคู่บัลลังก์ของพระองค์แล้ว

“เช่นนั้นจงเรียนรู้ หากเจ้าต้องการจักใช้พลังมหาธาตุ มิว่าเรียกใช้มหาธาตุชนิดใด จงกำหนดคำสั่งภายในใจ
ตั้งจิตให้มั่นด้านรูปลักษณ์คุณสัมบัติตามที่เจ้าปรารถนา ควบคุมให้ได้อย่างที่ต้องการ เยี่ยงนี้มิยากเย็นอันใดแล้ว
เว้นเสียแต่เจ้าออกคำสั่งโดยมิกำหนดอันใด พลังที่ปรากฏย่อมไม่สามารถควบคุมได้ เป็นไปตามความนึกคิดชั่ววูบแล้ว
พอจักเข้าใจในหลักการที่เรากล่าวหรือไม่” พระองค์เริ่มสอน ให้เขารู้จักวิธีควบคุมพลังของเทพมหาธาตุ
ก่อนลูกศิษย์จำเป็นจะค่อยทำความเข้าใจทดลองเรียกใช้สายลม จนทำให้เขารู้แนวทาง
การนำเทพมหาธาตุออกมาใช้เป็นผลสำเร็จ

“ที่แท้ไม่ได้ยากอย่างที่คิด ผมชักเข้าใจแล้ว ว่าแต่เราจะไปสำรวจนครของคุณกันได้หรือยัง จะไปยังไง”
ผักตบถามองค์ชาย หลังช่ำชองการเรียกเทพมหาธาตุออกมาใช้เป็นที่พอใจแล้ว

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 25/1/57 # P.40
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 28-01-2014 14:32:57

-  2  -




“เรากับเจ้า จักควบขี่เจ้าไต้ฝุ่นไปด้วยกัน”

“ห๊ะ! ว่าไงนะ” พระองค์ไม่ตอบ ทรงแย้มโอษฐ์อย่างหล่อเหลาก่อนเป่าปากวี๊ดวิ้ว
เสียงกีบเท้าของอาชาคู่บารมีดังมาแต่ไกล พริบตาเดียวก็มายืนยืดคอร้องฮี้ๆ อยู่ด้านหน้าคนทั้งคู่

“เออ!..แน่ใจจะให้ผมขี่ไต้ฝุ่นไปกับคุณ” ผักตบถามกึ่งอายปนเขิน
นี่เป็นอีกครั้งแล้ว ที่เขาจะต้องนั่งหลังม้าร่วมกับเจ้าชาย

“ย่อมเป็นเช่นนั้น เรามิต้องการให้เจ้าลำบาก แม้นเจ้าไม่ทุกข์ร้อน
 แต่เรากลับแน่ใจว่าบั้นท้ายเจ้าคงไม่สมบูรณ์นัก เราจึงเน้นอานม้าสำหรับให้เจ้านั่งนุ่มนิ่มเป็นพิเศษ
เช่นนั้นคงช่วยให้ลดความทรมานลงไปมิน้อย สำคัญเราจักใช้เทพมหาธาตุสร้างเกราะคุ้มกาย
มิให้เจ้ากระทบกระเทือน เช่นนี้ดีหรือไม่” ผักตบหน้าแดงอีกจนได้ เขารู้ตัวว่าแม้จะเดินเหินไม่ลำบากแต่ใช่จะไม่เจ็บก้น
ไม่นึกว่าอีกคนจะละเอียดอ่อน ถึงกับเตรียมการไว้ให้

“ขอบคุณที่ห่วง เอาเป็นว่าคุณแนะวิธีสร้างเกราะป้องกันร่างกายให้ผมทดลองทำขึ้นเองดีกว่า
ไม่ต้องเสียเวลาไปมากกว่านี้ ผมจะได้ลองใช้ให้คล่องไปด้วย” ผักตบไม่ปฏิเสธในสิ่งที่อีกฝ่ายคิด
แค่ต้องการสร้างเกราะมหาธาตุด้วยตัวเอง

“เจ้าจงกระทำเช่นเดียวกับการเรียกมหาธาตุวายุ เพียงกำหนดจิตให้มหาธาตุกลายเป็นผนึกไร้สภาพ
 คุ้มครองกายเจ้าแทน” คำเฉลยที่เปล่งจากโอษฐ์ได้รูป ซึ่งแย้มสรวลส่งให้ ผักตบเข้าใจจุดประสงค์ของอีกฝ่าย
เขาเริ่มลงมือเรียกมหาธาตุวายุ กำหนดคำสั่งผนวกความต้องการขึ้นมาในใจ
ทันใดค่อยรู้สึกรอบกายมีมวลอากาศเข้ารายล้อม เหมือนผนังยืดหยุ่นที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น
กำลังทำหน้าที่คุ้มครองร่างกายเขาอยู่

“ฮะฮ่าๆๆ..รู้สึกเหมือนอยู่ในถุงลมเห๊ะ..ฮะฮ่าๆๆ” ผักตบหัวเราะชอบใจใหญ่
ไม่คิดว่าเรื่องเหลือเชื่อจักเกิดขึ้นกับเขาจริง แต่ก็ต้องยอมรับว่าเขาไม่ได้ฝัน ทุกอย่างเป็นความจริงแท้แน่นอน

“ไปกันเถิด เราจักมุ่งตรงไปยังแต่ละทิศของนคร เพื่อให้เจ้าได้เห็นความลำบากของไพร่ฟ้า
แหล่งน้ำสำคัญที่ต้องฟื้นฟู ให้พวกเขาได้ทำกิน” พระองค์ทรงดำรัส ค่อยถือวิสาสะเอื้อมพระหัตถ์
ยกร่างผักตบขึ้นนั่งยังอานม้าบนหลังไต้ฝุ่น อาชาแสนรู้กลับสงบนิ่ง ยอมรับผักตบประดุจนายของมัน
โดยไม่แสดงท่าทางพยศ ก่อนพระองค์จะโหนวรกายนั่งซ้อนด้านหลัง ค่อยเอื้อมหัตถ์จับสายบังเหียน
แล้วส่งสัญญาณให้อาชาคู่พระบารมี ห้อตะบึงเดินทางไปในทันที เป้าหมายคือเขตแดนของนครไตรคานทั้งหมด
ให้ผักตบได้สัมผัสวิถีไพร่ฟ้า โดยไม่ให้มีทหารติดตามมาด้วย ทรงเชื่อมั่นว่าสามารถดูแลความปลอดภัยได้ด้วยองค์เอง

“อืม..ไปเลยเจ้าชาย” ผักตบกลับไม่รู้สึกถึงแรงกระแทกของอานม้าแม้แต่นิดเดียว
เหมือนนั่งบนถุงลมนุ่มนิ่มไปแล้ว ที่รับรู้ได้ตอนนี้คืออ้อมพระกรแกร่งทรงรวบกอดไว้แนบชิด
พระอุระกว้างทาบทับอยู่แผ่นหลังจนสัมผัสเสียงเต้นของหัวใจได้ยินชัด
เป็นเพราะองค์ชายวายุภักษ์ทรงกำหนดมหาธาตุวายุ เป็นเกราะกำบังพระวรกายใช้ร่วมกับของผักตบ

จึงกลายเป็นว่าคนทั้งคู่ อยู่ในอาณาเขตเกราะมหาธาตุด้วยกัน หาใช่ต่างคนต่างสร้างขึ้น
หากไม่ทรงทำเยี่ยงนี้เกรงว่าวรกายพระองค์คงไม่สามารถแนบชิดอีกฝ่ายได้
เกราะเทพมหาธาตุเป็นอุปสรรคขวางกั้นนั่นเอง การรวมเทพมหาธาตุระหว่างคนสองคน
 ซึ่งผ่านการหลอมรวมร่างกายย่อมไม่ใช่เรื่องลำบากอีกต่อไป ดุจเป็นคนเดียวกันไปแล้วด้วยซ้ำ

เรื่องนี้มีแต่องค์ชายเท่านั้นที่ทรงทราบ กลับมิยอมให้ผักตบล่วงรู้ พระองค์ทรงเก็บงำไว้
เพื่อไม่ให้ผักตบนำมาสร้างระยะห่าง หากผักตบรู้ถึงอำนาจของพลัง แล้วนำมากีดกันมิให้พระองค์ได้ชิดใกล้
ใยมิกลายเป็นเรื่องหนักหนาสาหัส ที่พระองค์จักเป็นผู้ทรมานแต่เพียงผู้เดียวเสียแล้ว

กลิ่นกายหอมกรุ่นที่ทรงสูดดมผ่านนาสิกขณะนี้ ทำให้พระองค์รู้สึกปลอดโปร่งมีความสุข
คืออีกหนึ่งเหตุผลที่ทรงกำชับมิให้มีหน่วยทหารอารักขาติดตามมาด้วย
ทรงต้องการอยู่กับพระชายาเป็นการส่วนพระองค์  เพลานี้นอกจากราชกิจ ยังได้แนบชิดพระชายาไปด้วยต่างหาก
>
>
“เจ้าเป็นเช่นไร รู้สึกดีขึ้นหรือยัง” องค์ชายธรณิณรับสั่งถามบุรุษหนุ่มที่นอนอยู่ในรถเทียมม้า
ซึ่งใช้กระโจมดัดแปลงทำขึ้น ใช้อาชาถึง 5 ตัว สำหรับให้เชลยหนุ่มของพระองค์พำนักในการเดินทาง
 พระองค์เองก็ทรงพำนักอยู่ด้วย ยกกองทัพเดินทางกลับสู่เวฬุวรรณนคร

กลกะลาไม่ตอบคำ นอกจากชำเลืองหางตามองอีกฝ่ายแวบเดียว ก่อนจะเบือนกลับไปนอนนิ่ง
ไม่กระดิกร่างกายแม้แต่น้อย ทานข้าวเขาก็ถูกบังคับให้กิน รู้สึกร่างกายเหมือนจะป่วยไปแล้ว
ไม่มีแรงเจ็บระบมไปทั้งสะโพก แต่องครักษ์หนุ่มไม่ได้แสดงท่าทางอันใด ตั้งแต่รู้จุดประสงค์ของอีกฝ่าย
 เขาก็นิ่งเงียบไม่พูดไม่จาตั้งแต่นั้น จนขณะนี้ย่างเข้าสู่เขตนครใต้อาณัติของเวฬุวรรณแล้ว
 ซึ่งพระปิตุลาทรงมีรับสั่งให้พักกองทัพที่นครแห่งนี้ รุ่งขึ้นค่อยเดินทางกลับเวฬุวรรณต่อ

“ข้าถามเจ้าใยมิตอบคำ ขืนเจ้าเมินเฉยข้าอีก ข้าจักจับเจ้าสังวาสให้ได้อายบนรถม้าเสียเดี๋ยวนี้”
พระองค์ทรงขู่องครักษ์จอมโอหัง ด้วยไม่เห็นวิธีใดจะทำให้อีกฝ่ายยอมอ่อนข้อได้ นอกจากยกอ้างทำให้อาย

“หึ! ข้าจักเป็นเยี่ยงไร ธุระกงการอันใดท่านเล่า ตัวข้าก็แค่เชลยศึก ซึ่งพลาดท่าให้ท่านจับไปกักขังก็เท่านั้น
ยังมีสิ่งใดให้ข้าหลงเหลือศักดิ์ศรีต้องรักษาไว้อีกหรือ ท่านได้ย่ำยีสังวาสข้าประหนึ่งคณิกา
ในซ่องนางโลมไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วน จักต้องเกรงกลัวอันใดกับความอายกันอีก”

“ฮะฮ่าๆๆ..ข้าชมชอบยิ่งนัก ยามเจ้าใช้วาจาเสียดแทงเยี่ยงนี้ ทำให้ข้าได้รู้หัวใจเจ้าใช่ไร้ความรู้สึกเสียทีเดียว
 เจ้าย่อมเหนือกว่าคณิกาในซ่องนางโลมเป็นแน่แท้ ด้วยข้ามิเคยใช้บริการจากนางเหล่านั้นแม้แต่น้อย
หญิงงามนับไม่ถ้วนทั้งกุลธิดาสูงศักดิ์ในตระกูลชั้นสูง หรือขัตติยนารีที่ตกเป็นนครใต้อาณัติ
ต่างยินยอมสังวาสกับข้าด้วยความเต็มใจเสียยิ่งกระไร มีอยู่ไม่น้อยแก่งแย่งชิงดีกัน
ให้ได้ร่วมเตียงกับข้าในยามราตรีเล่า เจ้าสมควรภาคภูมิใจดอกจึงควรถูก ที่ได้รับเกียรติโดยข้ามิได้หมางเมินเจ้า
กลับร่วมสังวาสนับครั้งไม่ถ้วน ถือเป็นหนแรกที่ข้าใช้พลังในการนี้ไปมากโข อย่างที่มิเคยกระทำกับผู้ใดมาก่อน
ใครใช้ให้เจ้าเร่าร้อนยั่วกำหนัดข้าไม่รู้จักจบสิ้น นั่นเป็นเพราะเจ้าดอกที่กระทำขึ้นเอง”

“เหอะ!ท่านช่างกล้าป้ายความผิดให้ผู้อื่นอย่างหน้าไม่อายไปแล้ว  มิใช่ท่านวางยาข้าหรือไร
จึงทำให้ไม่สามารถต่อต้านท่านได้ เยี่ยงนี้จักเป็นชายชาตินักรบเยี่ยงไรกัน
ลอบทำร้ายผู้อื่นหาได้มีความสง่าผ่าเผยอันใดไม่  ข้ากลับไม่คิดมาก่อน
 เวฬุวรรณนครจักมีรัชทายาทเยี่ยงท่านอยู่ด้วย”  กลกะลาจ้องอีกฝ่ายอย่างจะเผาด้วยเพลิงโทสะ
แต่เขาทำอะไรไปมากกว่านี้ไม่ได้ เนื่องจากร่างกายถูกสะกดด้วยมนตราสลายพลัง
ทำให้ร่างกายอ่อนเปลี้ยเหมือนคนทุพพลภาพ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ไปแล้ว

“เจ้าก็ใช่ตัวดีนัก ลักลอบเข้าค่ายทหารของข้าเยี่ยงโจรป่า เยี่ยงนี้ยังกล้าเอ่ยอ้างชายชาตินักรบ
หรือองครักษ์เอกแห่งไตรคานเยี่ยงเจ้า ซึ่งแอบลักลอบมิกล้าเปิดเผยอำพรางกระทั่งหน้าตา
มาถึงถิ่นข้าในยามวิกาล ประพฤติตนดุจโจรถ่อย จึงสมควรยกย่องเป็นนักรบแห่งไตรคานกันเล่า”
กลกะลาเผลอกำหมัดแน่น หลังถูกองค์ชายธรณิณตอกกลับให้ได้เจ็บช้ำใจเป็นยิ่งนัก
เขาหมดคำโต้เถียงอีกฝ่าย เพราะความเป็นจริงเขาเองก็ได้กระทำอย่างที่อีกคนกล่าวอ้างทั้งสิ้น
ได้แต่บอกกับตัวเองว่าเขาพลาด จำต้องตกอยู่ในฐานะเยี่ยงนี้

“หึหึ! มิมีวาจาหักล้างแล้วสิเจ้าถึงได้นิ่งเฉย ใยมิหมดความบันเทิงไปเสียแล้ว
 ข้ากลับชมชอบเจ้าตีฝีปากยิ่งนัก เอาเถิด..เพลานี้เจ้าสมควรได้พักผ่อน ขบวนทัพกำลังเข้าสู่นครไอยรา
พระบิดาข้ามีรับสั่งพักทัพที่นี่หนึ่งราตรี พรุ่งนี้ยามพระอาทิตย์พ้นขอบฟ้า เราจักเดินทางกลับเวฬุวรรณนคร
โดยปกติหากพักแรมที่ไอยรา ข้าต้องได้รับการปรนนิบัติจากองค์หญิงแก้วกัลยา
ราชธิดาขององค์จักรินทร์เสียทุกครั้งไป หนนี้ไม่แน่นางคงตามราวีข้าอีกเช่นเคย
 เจ้าคงต้องร่วมชมฉากรักของข้าเสียกระมัง วีรบุรุษนักรบแห่งไตรคาน..ฮะฮ่าๆ”
กลกะลาปิดเปลือกตา ไม่ยอมมองอีกฝ่ายที่แหงนพักตร์หัวเราะอย่างลำพอง
พร้อมกับประโยคที่ทำให้เขารู้สึกรำคาญใจอย่างยิ่ง 
เมื่อคนเอ่ยวาจาจงใจจะให้เขากระทำเช่นนั้นจริงล่ะก็..คงน่าสมเพชนัก

“ถวายพระพรองค์ชาย ถวายพระพรพระชายาพะยะค่ะ” หลังจากผักตบกับองค์ชายวายุภักษ์เสด็จกลับเข้าวัง
ทหารองครักษ์รีบถวายพระพร เหมือนมีเรื่องด่วนต้องการรายงาน แต่สรรพนามที่เรียกขานผักตบ
ทำเอาคนหน้าขาวหูแดงหน้าแดงในพริบตา แต่ก็จนคำพูดที่จะว่ากล่าวอะไรได้
ขณะนี้แม้แต่การนั่งบนหลังม้าไต้ฝุ่น เขายังโดนโอบกอดอย่างไม่มีคำแก้ตัว

“ตามสบายเถิด เจ้ามีอันใดถึงขวางทางเรา” องค์ยุพราชทรงรับสั่งถามขึ้นทันที
หลังพาผักตบตระเวนถ่ายรูปสำรวจพื้นที่ ต้องรีบทำการฟื้นฟูจนเสร็จเรียบร้อย ค่อยพากลับเข้าวังก็ใกล้พลบค่ำเต็มทีแล้ว

“ข้าพระองค์ใคร่ถวายรายงาน ก่อนหน้าพระองค์จักเสด็จมาถึง องค์หญิงชลธารแห่งเวฬุวรรณนครได้เสด็จมาที่นี่
แจ้งความจำนงขอเข้าเฝ้าพระชายา พระนางยืนกรานจักขอเข้าเฝ้าพระชายาให้ได้..พะยะค่ะ”
องค์ชายกับผักตบต่างเลิกคิ้วแปลกใจ ไม่คิดมาก่อนว่าองค์หญิงชลธารจะเดินทางมาขอพบผักตบ

“นางมาเพียงลำพัง หรือมีผู้ใดติดตามมาด้วย” องค์ชายวายุภักษ์ทรงรับสั่งถาม

“มาเพียงลำพังพร้อมอาชาคู่กายพะยะค่ะ ทรงแจ้งว่ามีข้อมูลสำคัญจักถวายรายงานพระชายา
พร้อมทั้งได้นำยาถอนพิษเบญจมาศดำมาถวายการรักษาองค์ชายด้วยพะยะค่ะ” คำตอบที่ได้รับ ทั้งคู่ยิ่งสงสัยนัก

“เช่นนั้นตอนนี้นางอยู่ที่ใดแล้ว” ผักตบปล่อยเป็นหน้าที่องค์ชายรับสั่งถามโดยไม่แทรกขัด

“ทรงพำนักตำหนักรับรองอาคันตุกะ ตามที่องค์เหนือหัวทรงรับสั่งพะยะค่ะ
พระองค์ทรงรอองค์ชายกับพระชายาเสด็จกลับมาเสียก่อน จักได้ให้เข้าเฝ้าพร้อมกันยังตำหนักส่วนพระองค์
บัดนี้ท่านมหาโหราพร้อมด้วยพระมเหสี พระปิตุลา องค์หญิงศศิธร ทรงประทับรออยู่แล้ว..พะยะค่ะ”

“เช่นนั้นเราจักไปเดี๋ยวนี้ เจ้าให้คนไปเชิญองค์หญิงชลธารมายังตำหนักเสด็จพ่อได้เลย
อย่าลืมให้คนไปเชิญพระมารดาพระชายามาพร้อมกันเสียด้วย หากเรื่องนี้เจาะจงพระชายาล่ะก็
มิควรที่จักให้พระมารดาของชายาข้าไม่ได้ร่วมรับรู้ การนี้อย่างไรต้องมีเงื่อนงำแน่นอน”
องค์ชายกลับมีพระบัญชาให้นายทหารองครักษ์ ไปเชิญแม่เล็กของผักตบเข้าร่วมด้วย
พระดำรัสทุกถ้อยคำกลับยกย่องให้เกียรติเขาและแม่อย่างเห็นได้ชัด
ตำแหน่งที่ยังไม่ได้ผ่านพิธีแต่งตั้งอย่างเป็นทางการนั้น เหล่าข้าราชบริพารกลับเรียกขานแล้วเรียบร้อย
ผักตบได้แต่ยอมรับโดยไม่มีทางปฏิเสธฐานะใหม่นี้อีกแล้ว ตำแหน่งพระชายาองค์รัชทายาทวายุภักษ์...


มาอัพตามนัดแล้วนะคะ เจอกันอีกทีขอเป็นวันเสาร์เลยนะคะ ติดตรุษจีนค่ะ
มีเรื่องต้องทำเยอะพอสมควรทีเดียว

สำหรับคนอ่าน..ที่อาจมีแง่มุมสงสัยถึงความนึกคิดของตัวละคร หลายคนเข้าใจในมุมของตัวละคร
ได้เม้นท์แสดงความคิดเห็นตรงใจของคนเขียน แต่หลายคนอาจจะยังคลุมเครืออยู่นะคะ เราจึงถือโอกาสอธิบายเพิ่มเติม

องค์หญิงชลธาร นางได้รับการเลี้ยงดูจากพระปิตุลา ได้รับความรักการดูแลเอาใจใส่ดุจบิดา ย่อมเป็นเรื่องปกติธรรมดา
ที่นางจะเชื่อฟังพระปิตุลา โดยไม่มีเรื่องเคลือบแคลงสงสัย ในขณะผักตบคือคนแปลกหน้า ต่อให้รู้ฐานะว่าเป็นพี่น้องฝาแฝด
แต่ความผูกพันใกล้ชิดไม่เคยมีให้กันมาก่อน พอได้รับการบอกเล่ามาแบบนั้น ย่อมไม่ใช่เรื่องแปลกที่นางจะเชื่อเช่นกัน
คนเราทุกคน ย่อมไว้เนื้อเชื้อใจกับคนที่เรารักเคารพมาเป็นอันดับแรก ก่อนจะเชื่อคนอื่นต่อให้เป็นสายเลือดเดียวกัน
แต่ก็อย่างที่บอก ว่าความผูกพันใกล้ชิดไม่ได้มี ที่เหลือต้องให้นางได้เรียนรู้เอาเองล่ะค่ะ เรื่องนี้ยังต้องตามกันต่อ..อิอิ

กลกะลา ด้วยนิสัยผู้ชายที่เป็นองครักษ์ภักดีกับผู้มีพระคุณดุจจ้าวชีวิต
เมื่อบุคคลผู้นั้นชีวิตแขวนบนเส้นด้าย เขาย่อมไม่ลังเลที่จะช่วยเหลือ
แม้ว่าจะเกินกำลังความสามารถ แค่มีโอกาส 1% คนที่เป็นนักรบย่อมไม่หวาดกลัวหรือคิดเยอะ
แต่ที่เขาพลาด ก็เตรียมใจตายมาล่วงหน้าแล้วเช่นกัน หากยังมีชีวิตรอด
แถมได้รับการบอกเล่าว่าคนที่เขาต้องการช่วยชีวิต ก็รอดชีวิตไม่ตายอย่างที่คิด
จะมีความจริงมากน้อยแค่ไหน เขาก็ต้องรักษาชีวิตไปดูให้รู้เห็นด้วยตา

การที่คนเราตกอยู่ในสถานการณ์ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ก็ต้องรอจังหวะพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส
กลกะลาคือคนประเภทนี้ ไม่ใช่โง่หรือสิ้นคิด แต่เพราะเป็นคนที่คิดเป็น แต่ก็ย่อมพลาดได้เมื่อเหตุการณ์บีบบังคับ

นักโทษเก่งๆ มากมายหลายคนที่ติดคุก โดนตำรวจจับเข้าห้องคุมขัง พวกเขามีฝีมืออาจจะเก่งกว่าตำรวจด้วยซ้ำ
แต่กลับไม่มีทางหนีรอดไปได้ เป็นเพราะสาเหตุอะไร นั่นเราก็คงต้องวิเคราะห์ไม่ต่างองครักษ์หนุ่มกลกะลา
ซึ่งยากกว่าตรงที่ สู้องค์ชายธรณิณไม่ได้อีกต่างหาก..รอแค่โอกาสเหมาะเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

ปล.ขอบคุณแฟนนิยายที่น่ารักทุกคนค่ะ เรื่องนี้ยังอีกหลายตอนกว่าจะจบ.. :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 28-01-2014 14:50:34

 :z13: ได้จิ้มอีกละดีใจ

กรี๊ด..............รับตำแหน่งใหม่ให้หนูตบ

รู้สึกวายุจะขี้แกล้งนะ ไม่ค่อยขรึมละ

หนูตบก็ดูน่ารักขึ้น รอลุ้นอุมหลานกับแม่เล็กด้วยคน คิๆ

สงสารกลกะลาจับใจ ขอให้โอกาสที่จะเอาคืนมาถึงเร็วๆ

ชลธารมาแล้วแต่ก็ดีที่วายุยังเฉลียวใจว่าต้องมีเงื่อนงำ


รอตอนหน้านะคะ แตก็ยังอยากอ่านเร็วๆจังเลย :mew2:


ปล.ขอให้หญิงชลเห็นหญิงศิแล้วตกหลุมรักกัน เพี้ยง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: nanazaa002 ที่ 28-01-2014 14:53:55

สนุกมาก รออ่านตอนต่อไป o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 28-01-2014 14:55:28

องค์ชายแกเจ้าเล่ห์ขึ้นทุกวัน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 28-01-2014 14:56:28

เราเชื่อว่าผักตบจะไม่ตกหลุมง่ายๆ ผ่านร้อนผ่านหนาวมาขนาดนี้ เจอคนมากเล่ห์มาก็หลายคน

คำว่าพี่น้องบางทีสายใยมันไม่ได้ผูกพันธ์กัน ความไม่เชื่อใจกันย่อมมี  หวังว่าผักตบจะไม่ตกหลุมพรางงง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 28-01-2014 15:21:00

ผักตบหน้าแดงตลอดเลย ><
องค์ชายก็เจ้าเล่ห์เชียวอะ รักผักตบมากๆนะคะองค์ชาย
ลุ้นว่าน้องผักจะแก้เกมแผนลวงของชลธารได้ไหมน๊าา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 28-01-2014 15:21:33

 o13   คุณแม่และผักตบ  เป็นการวางแผนอนาคตที่ดีมาก   :hao3:

  กลกะลาน่าสงสารไม่รู้ว่าจะเจอกับอะไรอีก

+1  รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 28-01-2014 15:23:34

อดใจรอให้รวมเล่มไม่ไหวแล้ว :hao7:

สงสารกลกะลาค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 28-01-2014 15:38:56

วายุเจ้าเล่ห์ขึ้นเรื่อยๆ เหมาะกับผักตบดีอ่าน่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 28-01-2014 15:54:13

อ่านะคะ อืมมม ตอนนี้ก็เกือบจะได้เจอเจ้าหญิงชลแล้ว ต่อๆไปเรื่องคงวุ่นวายมากขึ้น ผักตบน่าจะรับมือเจ้าหญิงไหวนะ อืม...หวังว่าน่ะนะ :z2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 28-01-2014 15:59:09

นางมาแบ้ว
นางมารมาแบ้ว
เหอะ ผักตบกับองค์ชายจัดไปให้นางสักชุดสิ
นางจะได้เงิบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 28-01-2014 16:11:26

ขอให้ความฉลาดและกะล่อนของผักตบ กับความฉลาดของแม่เล็ก พาให้ผ่านกลโกง มารยา ขององค์หญิงชลธารไปให้ได้เถอะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: korinasai ที่ 28-01-2014 16:42:08

พระชายา พระชายา ทำตัวให้ชินกับคำนี้ไว้นะ ผักตบ
แต่อีกเดี๋ยวจะได้เลื่อนเป็น ราชินี  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 28-01-2014 16:43:56

 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 28-01-2014 16:54:55

องค์ชายชอบหวานใส่พระชายาผักตบยิ่งนัก 5555
ขอให้ฝ่ายผักตบรู้เท่าทันแผนการของนังมารร้ายด้วยเถอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: FeeDtheCAT ที่ 28-01-2014 17:11:18

คนเขียนสุดยอดค้า

 :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 28-01-2014 17:27:47

เริ่มแล้วสินะ  :hao5:
สงสารพ่อหนุ่มองครักษ์ องค์ชายดินนี่น่าหมั่นไส้มากก :m16:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: monaligo ที่ 28-01-2014 17:56:12

 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Renei (loveless) ที่ 28-01-2014 18:01:01

มาต่อแล้ว ><   :mew1:
ขอบคุณมากคร้าบบบบบบบบบ


สุขสันต์วันปีใหม่จีนล่วงหน้าฮะ  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 28-01-2014 18:16:48

 :-[ ผักตบใช้พลังเป็นแล้ว อิๆๆๆ
เจ้าหญิงชลธาร เข้าใจน้องชายตัวเองทีเพี๊ยง
 :serius2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 28-01-2014 18:19:43

แอบจิ้นไปไกลล่ะว่าผักตบจะท้องสภาพไหน  ท้องไม่เท่าไหร่แต่ตอนคลอดนี่จิ  :laugh:

ก็ไม่รู้ทำไมคิดประเด็นนี้มากกว่าจะมากังวลเรื่องสองแฝด  เพราะเชื่อว่ายังไงซะ

เลือดก็ต้องข้นกว่าน้ำ  :z2:

ยังสงสารกลกะลาเบาๆ. ขืนได้ดูฉากรักขององค์ชายธรณินกะหญิงอื่นคงช้ำ  :z3:

เอาใจช่วยทุกคนเลยค่ะ

 :pig4:  มีความสุขที่ได้อ่านทุกตอนเลยค่ะ

บวกเป็ด

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: august_may ที่ 28-01-2014 18:31:43

พี่สาวฝาแฝดของผักตบนี่หูเบาเชื่อคนง่ายจริงๆนะ อะไรๆก็ให้เป็นความผิดผักตบหมดเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 28-01-2014 19:09:05

อยากให้ผักตบท้อง


องค์ชายหวานๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: kan ที่ 28-01-2014 19:13:45

เค้าชอบคู่องค์ชายธรณิณกับกลกะลาอ่ะ  น่าร็อกอ่ะ :impress2: :oo1: :z1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 28-01-2014 19:34:41

นางมาแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: แมวอัดกระป๋อง ที่ 28-01-2014 19:35:20

มาได้อ่านสองตอนควบเลย ยาวจุใจสุดๆ คุณlux น่ารักกกกกกกกที่สุดดดด :hao7:

เจ้าชายกับผักตบ อุ กรี๊ดดดดดด หวานมดกัดยกรังกันมากๆ อิอิคุณค่ะ เขินนนนนแทน
ดูแลสุดๆๆๆๆ อร๊ายยยยยยย ไม่ไหวจะเขิน

กลกะลา ทางนั้นท่าจะจำเลยรัก หวานๆ ขมๆ กันพักใหญ่กว่าจะเข้าที่เข้าทาง

พระปิตุลานี้มีไส้ศึกเป็นใครนี่ รายงานรวดเร็ว ว่องไว เจาะ คม ชัด ลึก จริงๆใครล่ะนี่
แอบมีปมแม่องค์ชายดิน คนคู่นี้มีความหลังเป็นอย่างไรทำให้คิดการใหญ่ได้ขนาดนี้หนอ แถมยังปริศนาการเกิดองค์ชายดินที่ปกติต้องเกิดในราชวงศ์ แถมมีแผนส่งองค์หญิงชลไปทำให้คู่ข้าวใหม่ปลามันแตกแยกกันอีก อร๊ายยยยยย อย่าเพิ่งจิยังหวานไม่อิ่มเลยยยยยยย หวังว่าองค์ชายวายุ จะฉลาดรู้ทันนางนะ เข้ามาไตรคานแบบนี้สงสัยคู่ยูริคู่โหดจะบังเกิดดดดดดหรือเปล่าาาา เป็นการจับคู่ที่น่ากลัวมาก :a5:

แทบจะรอวันเสาร์ไม่ไหววว :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: poisongodx ที่ 28-01-2014 19:38:43

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: helwa ที่ 28-01-2014 19:53:22

 :katai2-1: ฮูเร่ๆ พระชายาๆๆๆๆ  :hao7: เก๋ๆค่ะ สงสารกลกะลาเบาๆ แต่ชอบนะ

ซาดิสถ์ดี อย่ามัวแต่รีรอเลย สังวาสกันซะ! เย้ย ไม่ใช่ 555 :hao6:

ภาษายังดีเช่นเคย ฮาตอนที่แม่ผักตบบอกว่า แดกตับลูกกูมาแล้ว :ruready

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 28-01-2014 20:31:07

จะเริ่มเข้าโหมดดราม่าแล้วสินะ
ขอดราม่าเบาๆได้มั้ยอ่า :ling1:

อยากจะรู้เหลือเกินว่าถ้าองค์หญิงชลธารรู้ความจริงทั้งหมดแล้ว
จะกลับมาเป็นคนดี สนับสนุนผักตบกับองค์ชายวายุภักษ์รึป่าว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 28-01-2014 20:33:28

อย่าทำให้คนอย่างหนูตบกับองค์ชายสายลม
ต้องสมองตีบตันเพราะหญิงชลเด็ดขาดนะหนู Lux
เพราะฉลาด มีไหวพริบ แถมเจ้าเล่ห์แบบหนูตบ
ของเราต้องมิหลงกล หลงเชื่อคำโกหกนะเจ้าคะ...
งานนี้ยอมไม่ได้เด็ด ๆ ... :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 28-01-2014 20:57:28

เชื่อมั่นในความหนักแน่นของชายวายุกับน้องตบ ยิ่งมีแม่เล็กเป็นที่ปรึกษาข้างกาย ยิ่งไม่ห่วงเลย
สงสารก็แต่น้องกะลาใบน้อย ที่ต้องมาดัดนิสัยชายดิน ให้มาเป็นผู้เป็นคนกับเค้าซะ งานหนักมากกกก แล้วยังหัวเดียวกะลาเดียวด้วย
รอวันเสาร์จ้า :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 28-01-2014 21:02:39

เจอกันอีกทีวันเสาร์เลยเหรอ นานไปนะ ลงแดงก่อนเป็นแน่ :sad4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 28-01-2014 21:04:29

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 28-01-2014 21:07:03

องค์ชายลมแอบเจ้าเล่ห์กับผักตบด้วย
ชอบทำให้พระชายาเขินตลอด
มีสวีทบนหลังม้าด้วย น่ารักอ่ะ
 :-[ :-[ :-[
แต่พอกลับมาจากสวีท มาม่าโชยกลิ่นมาแระ
องค์ชายกับผักตบจะรับมือกับองค์หญิงชลธารยังไงนะ
เอาใจช่วยให้ผ่านอุปสรรค

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 28-01-2014 21:14:11

ผักตบเป็นคนเฉลียวและฉลาดอยู่แล้ว
แต่ยังไงก็ฝากแม่เล็กซัพพอร์ตด้วยนะคะ
กับองค์หญิงชลธาร คงนางประมาทไม่ได้จริงๆ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 28-01-2014 21:15:28

มารจะมาผจญแล้ววว
ผักตบสู้ๆๆๆ :katai2-1:

รอตอนต่อไปค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 28-01-2014 21:22:20

้อย่าใหองหญืงทอมนั้นมาทำลายงานนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 28-01-2014 21:34:08

กลกะลาใช้มารยาอ่อยองค์ชายไปเล๊ยยยยยย   :hao7:

แหม๋ ถึงจะบอกว่าไม่เคยๆ แต่เวลาจริงๆมันจะเป็นไปเองอัตโนมัตินะจ๊ะ

แบบ.............. มันฝังรากลึกอยู่ในซอกหลืบไหนสักที่อ่ะนะ  :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 28-01-2014 21:45:31

หวาน ๆๆๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 28-01-2014 21:52:24

มาถึงแล้วพี่น้องพบหน้า



รออ๋นตอนต่อไปค้าบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 28-01-2014 21:59:10

สงสารกลกะลา ธรณินคิดอะไรกับกลกะลากันแน่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: £.Ma|e¥ ที่ 28-01-2014 22:01:06

หวานกันจังเล๊ยยยยย  :hao7:
หวังว่าผักตบกับเจ้าชาย จะไม่หลงกลพระปิ ตุ๊ด ลา นะ   :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 28-01-2014 22:06:42

พายุหวานพัดไม่หยุดไม่หย่อน ผักตบไม่ละลายยังไงไหว ^^
ก็หวังว่าผักตบกับองค์ชายวายุจะรู้เท่าทันองค์หญิง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-01-2014 23:28:22

แหม เขาหวานกันจริงๆ องค์ชายนับวันยิ่งหลงพระชายานะเนี่ย แต่ว่านะยิ่งอ่านยิ่งหมั่นไส้องค์ชายทรพี เอ้ยธรณิณ!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 29-01-2014 00:52:29

อิจฉาๆๆๆๆๆ  อยากไปเป็นพระชายามั่งจัง
แอบสงสารกลกะลาอ่ะ หึๆ  ถ้ากลกะลาหนีไปได้นะ  แก  องค์ชายธรณิน แกต้องเป็นฝ่ายไปตามง้อแทน หุๆๆๆๆๆ

"เรื่องนี้ยังอีกหลายตอนกว่าจะจบ." >>>>>>ชอบประโยคนี้ที่สุด  อยากจะฟินไปนานๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ||toxic-love|| ที่ 29-01-2014 01:18:25

เอาใจช่วยนะครับบบบบ
><

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 29-01-2014 01:48:42

กลกะลากับองค์ชาย จำเลยรักมาเองป่ะเนี่ย 55555
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ~tai~ ที่ 29-01-2014 11:25:05

จากประสบการณ์ชีวิตทีผ่านมา ผักตบน่าจะรับมือกับละครของพี่สาวไหวนะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 29-01-2014 13:49:16

เพิิ่งเริ่มหวานกัน องค์หญิงชลธารมา จะทำให้ขมไหมเนี่ยยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 29-01-2014 15:20:04

เจ้าชายก็ฉลาดอยู่นะ....แล้วจะระวังตัวกันรึเปล่า.....น่าจะมีแผนดีๆให้ชลธาลตายใจ...แต่ก็นั้นแหละ...ยังไม่รู้แผนของชลธารเลย...ส่วนองครักษ์...กลัวเหลือเกินว่าจะไปหลงรักองค์ชายผู้นั้นเข้า.....จะทำไงล่ะที่เนี้ยทางไหนก็เจ็บปวดหมดเลย....เอาใจช่วยท่านองค์กรักษ์
แต่ก็รอดูว่าจะไปในทางไหน.....ขอแค่คนแต่งไม่หายไปเดียวก็จะรู้ว่าจะจบยังไง.....คนแต่งสู้ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 29-01-2014 17:04:47

เห็นกลกะลาแล้วก็อึดอัดแทน ทำอะไรไม่ได้นี่มันช่างทรมานซะจริง
แล้วก็ไม่ใช่เป็นคนช่างพูดอยู่แล้วด้วย เน้นการกระทำซะมากกว่า
ปล่อยให้องค์ชายธรณิณหัวเราะไปก่อน รอให้ตายใจแล้วค่อยลงมือ o18
ส่วนหญิงชลก็มาถึงจนได้ เร็วกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย ท่าทางจะร้อนใจมาก
ดีที่ทั้งพระเอกและนายเอกเป็นคนรอบคอบและไม่ประมาทอยู่แล้ว
งานนี้คงไม่ได้ง่ายอย่างที่พระปิตุลาและหญิงชลคิดหรอกนะ
ถ้าได้มาเห็นพระเอกนายเอกตอนนี้ บอกเลยว่ามารยาหญิงน่ะใช้ไม่ได้ผลหรอก
เพราะพระชายาน่ะเพียบพร้อมซะทุกอย่าง เนาะองค์ชายวายุภักษ์ :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 29-01-2014 17:54:39

อิจฉาพระชายา หรือจะอิจฉาชายลมดี
คึคึ รออ่านตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 29-01-2014 17:59:10

เข้าใจตามที่พี่ลักษ์แจ้งเลยว่าพี่กับน้องคู่นี้ไม่มีความผูกพันกันมาก่อน  แต่คิดไม่ออกว่าถ้าพี่ฆ่าน้องมันจะเป็นไง  ฮรืออออ  ระวังตัวด้วยนะพระชายานะ  องค์วายุพักตร์ทรงดูแลทุกคนด้วยนะ  ผักตบเปลี่ยนความคิดพี่เธอให้ได้นะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 29-01-2014 18:17:20

ผักตบได้เป็นพระชายาแล้ว  :o8:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 29-01-2014 18:44:33

โอ้ยย ตัวป่วนมาแล้ววว
องค์หญิงจะทำไรได้บ้างน้า
หวังว่าผักตบกับแม่เล็กจะรู้ทันนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 29-01-2014 18:53:11

เจ้าชายธรณิณดูแลกลกะลาดีดีนะ ไม่งั้นจะยุให้เจ้าชายวายุรีบไปรับตัวกลับมา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 29-01-2014 20:40:46

ขอให้พี่เข้าใจน้องด้วยเถอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 29-01-2014 22:13:01

 :กอด1: องค์ชายจะทำตัวน่ารักกับผีกตบไปหนายอ๊า  :m3:
แล้วตอนต่อไปจะเป็นเยี่ยงไรหนอ  รอติดตามจ้า  :teach:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 29-01-2014 22:25:54

ผักตบกับองค์ชายน่ารัก  :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Lisnary ที่ 29-01-2014 23:37:51

 :katai1: จะพยามหักห้ามใจ อดทนรอ หุหุ 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 30-01-2014 01:17:45

รอโอกาศเหมาะๆแล้วจัดการตอกให้หงายหลังเลย

 :katai3: :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 30-01-2014 12:32:27

ชลธาร มาแล้วจะเกิดอะไรบ้างละเนี้ยะ :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 30-01-2014 21:08:47

:)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 31-01-2014 09:30:07

เฮงๆ รวยๆ อวยพรตรุษจีนคร๊าบบบ

รออ่านวันพรุ่งนี้ ตามนัดของคุณลักษ์ ไม่ได้เร่งแต่อยากอ่านมะครัช!

ขอให้คนเขียนเฮงๆ รวยๆ ปีม้าทองนะครัช! :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: P_pooh ที่ 31-01-2014 16:18:42

งานยุ่งไม่ได้เข้ามาทักทายคุณลักษ์นานแล้ว ตรุษจีนแล้ว เฮงๆ รวยๆ สุขภาพแข็งแรงนะค่ะ

ผักตบเราเสียจิ้นซะแล้ว องค์ชายวายุฯยอดหว๊านหวาน
แถมมีแววจะมีรัชทายาทอีกต่างหาก ฮิ้วววว อยากเป็นแม่นมเลี้ยงรัชทายาท

รอคุณลักษ์เหมือนเดิมนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 01-02-2014 08:46:08

มารอแร้น~ :z2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: sosad ที่ 01-02-2014 09:00:15

 :katai3: :katai3: :katai3: เข้ามาปูเสื่อนอนรอนะค่ะ  :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: samanijt ที่ 01-02-2014 09:01:22

นอนรอออออ มาต่อด่วน////

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 01-02-2014 09:08:17

เสื่อพร้อม อาหารพร้อม มาจองที่รอน้องผักตบ :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 01-02-2014 11:32:01

เอาล่ะ เตรียมรอดูหน้าหลานพร้อมแม่เล็ก 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 01-02-2014 12:16:56

เข้ามารอหนูตบ

 :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 01-02-2014 13:35:37

กลกะลาสู้ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 01-02-2014 13:50:04

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 16...สะสาง


   สองหนุ่มมาถึงห้องรับรองพิเศษพระตำหนักองค์เหนือหัวอนิละ ภายในห้องผู้คนอยู่พร้อมหน้า
ทั้งคู่พากันถวายพระพรเหนือหัว พระมเหสี ไม่ลืมทักทายพระปิตุลา มหาโหราผู้เฒ่า
ผักตบกับองค์ชายยังทรงแย้มสรวลให้องค์หญิงศศิธร ที่ส่งสายพระเนตรตัดพ้อพระองค์อย่างเห็นได้ชัด

องค์ชายทรงเพิกเฉยเสมือนมิรับรู้ในสัญญาณนั้น แต่ผักตบกลับได้สายตาชิงชังจากองค์หญิงเข้าไปเต็มๆ
กระนั้นหนุ่มเมืองกรุงยังคงมอบไมตรีให้ด้วยรอยยิ้มจริงใจ มิได้ชักสีหน้าตอบเธอกลับ

เป็นเพราะเข้าใจความรู้สึกของอีกฝ่าย ซึ่งถูกถอนหมั้นสูญเสียชายผู้เป็นที่รัก เป็นใครก็คงทำใจลำบาก
พอเจอหน้ายิ่งตอกย้ำให้เจ็บปวด  ยังดีองค์หญิงผู้นี้ใจแข็งไม่หลบหน้าค่าตา วางองค์ได้อย่างสมพระเกียรติ
มีแต่สายพระเนตรเท่านั้นที่บ่งบอกให้รู้ เธอไม่ได้รู้สึกดีกับผักตบแม้แต่น้อย..

“พวกเจ้ามากันแล้ว รออาคันตุกะที่เราก็คาดไม่ถึงว่าจักได้ต้อนรับอีกสักครู่เถิด” เหนือหัวทรงรับสั่ง
พร้อมกับผายพระหัตถ์อนุญาตให้สองหนุ่มนั่งประจำที่ เก้าอี้ของผักตบอยู่ข้างวรกายองค์ยุพราชหนุ่ม
ซึ่งประทับนั่งลงไปก่อน ค่อยส่งสายพระเนตรให้ผักตบนั่งลงข้างพระองค์ อีกคนได้แต่ทำตาม
กลายเป็นประจันหน้าอดีตคู่หมั้นของสามีในอนาคตพอดิบพอดี สายพระเนตรเชือดเฉือนบาดลึก
จากสาวงามตรงข้ามจ้องผักตบไม่วางตา ชัดเจนในการถ่ายทอดความรู้สึกเป็นที่สุด

“องค์หญิงมีปัญหากับผมหรือครับ” ทุกคนถึงกับอึ้งต่อคำถามของผักตบ ซึ่งเอ่ยกับองค์หญิงออกไปตรงๆ
ต่างไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะถาม  ไม่ใช่ทุกคนไม่รับรู้บรรยากาศกดดัน ที่องค์หญิงจงใจกระทำขึ้น แต่พวกเขาต่างเข้าใจดี
กอปรกับเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้วจึงทำเฉย ใครจะคาดว่าผักตบ กลับเปิดประเด็นระหว่างรออาคันตุกะขึ้นเสียนี่

“ใยท่านคิดว่าข้ามีปัญหากับท่านเล่า หรือท่านกระทำการอันใดมิสมควรจึงได้ร้อนตัวเยี่ยงนี้”
องค์หญิงยอกย้อน พระสุรเสียงเชือดเฉือน แสดงพระอาการเชิดพักตร์ ประหนึ่งสูงศักดิ์ดุจนางหงส์

“ผมไม่รู้ว่าได้ลบหลู่องค์หญิง หรือทำอะไรไม่สมควรหรือเปล่าจึงได้ถาม ถ้ารู้คงไม่ถามกระมัง
เห็นองค์หญิงจ้องผมยังกับจะฉีกเป็นชิ้นๆ ถ้าจะกรุณาช่วยบอกให้ผมรู้ตัวหน่อย จักเป็นพระคุณยิ่ง”
ผักตบไม่ได้เจตนาเล่นลิ้นกับเธอ แต่เขาไม่ชอบที่จะถูกผู้หญิงจ้อง ด้วยสายตาเหมือนเขาเป็นคนชั่วร้ายน่ารังเกียจ
อย่างที่อีกฝ่ายกระทำใส่ไม่เลิก ด้วยนิสัยของเขาแล้วมักไม่ชอบให้มีอะไรค้างคาใจต่อกัน
ถ้าเป็นคนที่ไม่สำคัญเขาจะไม่ไต่ถาม หรือวอแวชายตาแลเลยด้วยซ้ำ แต่นี่เธอไม่ใช่คนจำพวกนั้น
เขาจึงมองข้ามไม่ได้เสียด้วย สู้เคลียร์กันไปจะดีกว่า

“ช่างน่าขำเสียนี่กระไร ผู้คนต่างยกย่องท่านเป็นปราชญ์แห่งยุค กระนั้นเรากลับเห็นบุรุษเขลาตรงหน้าเสียมากกว่า
มิรู้กระทั่งว่าได้กระทำการอันใด ให้เราผู้เป็นพระคู่หมั้นเจ้าพี่วายุภักษ์คับข้องใจเสียแล้ว”
พระดำรัสเปล่งจากโอษฐ์อิ่ม บาดลึกสำหรับคนฟัง แม้แต่องค์ชายวายุภักษ์พระพักตร์เริ่มไม่สู้ดี
พระองค์คือต้นเหตุของปัญหานี้ ยังมิทันจักได้กล่าวอันใด ผักตบชิงพูดขัดเสียก่อน

“อ้านะ! ผมพอเข้าใจแล้ว องค์หญิงไม่พอใจที่ผมกำลังจะอภิเษกกับองค์ชาย คงคิดว่าผมแย่งองค์ชายมาจากองค์หญิงกระมัง
ถ้าคิดแบบนี้ผมไม่มีข้อแก้ตัว แต่องค์หญิงไม่ลองไตร่ตรองให้ลึกซึ้ง สมกับเป็นราชนิกูลสูงศักดิ์เสียหน่อยเล่าครับ
ทำไมคนกลางจัดแจงให้ผมอภิเษก ยอมกระทั่งยกเลิกการหมั้นหมายกับผู้หญิง ซึ่งสวยหยาดฟ้ามาดินเพื่อแต่งงาน
กับผู้ชายอย่างผมแทน คำตอบหาได้ไม่ยากนี่ครับ คนผู้นั้นนั่งอยู่ตรงหน้าองค์หญิงตอนนี้แล้ว
หนำซ้ำองค์เหนือหัวผู้ยกเลิกการหมั้นหมาย พร้อมด้วยพระญาติอยู่กันพร้อมหน้า สะสางเรื่องนี้ให้สบายใจก่อนดีกว่าไหม
ผมไม่ต้องการให้อาคันตุกะ ซึ่งอยู่ในฐานะข้าศึกต้องมารับรู้ความร้าวฉานภายใน รบกวนองค์เหนือหัวรับสั่งทหารหน้าห้อง
รับรองอาคันตุกะยังห้องอื่นก่อนเถอะครับ พูดคุยเรื่องภายในก่อนดีกว่า ส่วนแม่ของผมให้เธอเข้ามาเลย
เธอเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายผม เราแม่ลูกยังไม่ได้รับรู้พิธีอภิเษกอย่างเป็นทางการ ผมก็ต้องเตรียมตัวเป็นพระชายา
ซ้ำยังต้องรับแรงกดดันจากองค์หญิงอีก ดูไม่ยุติธรรมเท่าไหร่” ผักตบกลับพูดได้หน้านิ่งมาก
ทำเอาแต่ละคนในห้องพลอยเครียดตาม องค์ชายวายุภักษ์เองก็ไม่รู้ควรทำอันใด แม้แต่องค์เหนือหัวก็ใบ้กินไปแล้วเช่นกัน
ที่จริงพระองค์มิได้เจตนาให้ทั้งคู่ประจันหน้ากันเพลานี้ แต่องค์หญิงศศิธรตามพระปิตุลาผู้เป็นบิดามา
จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะเผชิญหน้า ไม่คิดว่าจะลุกลามบานปลาย หากพระองค์ไม่ทำตามประสงค์ของผักตบ
ดูท่าแล้วผักตบใช่จะยอมเสียด้วย

“เยี่ยงนั้นย่อมกระทำตามที่เจ้าต้องการ เชิญมารดาว่าที่พระชายาเข้ามา
รับบัญชาเราให้รับรององค์หญิงชลธารยังสวนของตำหนักไปก่อน”  พระบัญชาขององค์เหนือหัว
องครักษ์หน้าห้องรีบรับพระบัญชา ไม่ถึงอึดใจแม่เล็กก็มา เธอสัมผัสบรรยากาศอึมครึมได้ทันที
ค้อมศีรษะถวายพระพรตามธรรมเนียม ซึ่งเรียนรู้ปรับตัวได้หลังจากอยู่มาได้อาทิตย์กว่า

“ถวายพระพรฝ่าบาท พระมเหสี พระปิตุลา” นอกจากสามคนนี้ เธอแค่ส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจทักทายตามมารยาท
ทุกคนต่างพยักพักตร์ทักทายเธอเช่นเดียวกัน ยกเว้นองค์หญิงคนเดิม ที่พลอยไม่ชอบขี้หน้าเธอไปแล้ว

“เจ้านั่งเถอะ พวกเราจำต้องปรึกษางานอภิเษกของวายุภักษ์และบุตรชายของเจ้า ที่จักมีฤกษ์จันทร์เพ็ญขึ้น 15 ค่ำ
อีก 15 ราตรีจักถึงนี้แล้ว บุตรชายเจ้าใคร่ให้เราสะสางปัญหาของหญิงศศิธร” ทรงรับสั่งเสร็จสิ้น
สายพระเนตรชำเลืองแลทางต้นเรื่องแวบหนึ่ง เพื่อดูปฏิกิริยาขององค์หญิง ก่อนจะมีพระดำรัสต่อ

“ข้าแจ้งในราชโองการมิใช่หรือหญิงอ้าย ถึงมูลเหตุความจำเป็นที่จักต้องให้วายุภักษ์อภิเษกกับผักตบ
หาใช่เป็นการทรยศหักหลัง หรือแย่งชิงตำแหน่งพระชายาของเขาแต่อย่างใดไม่
เจ้ามีอันใดคับข้องใจใยมิไต่ถามท่านพ่อของเจ้า ในฐานะที่ข้าเป็นผู้ผูกพันธะสัญญาระหว่างพวกเจ้า
ข้ากลับมิได้ไต่ถามโอรสยินยอมผูกพันหมั้นหมายครั้งนั้นหรือไม่ อาศัยความเหมาะสมและคุณสมบัติเป็นที่ตั้ง
บัดนี้วายุภักษ์รอดพ้นจากความตาย กระทั่งมีพลังอำนาจสามารถช่วยไตรคาน ให้หลุดพ้นจากสงครามและความแร้นแค้น
ล้วนเป็นเพราะผักตบทั้งสิ้น ใยมิใช่พวกเขาถูกลิขิตด้วยชะตาฟ้า เมื่อสวรรค์เป็นผู้กำหนดในฐานะกษัตริย์แห่งไตรคาน
ข้ามิอาจขัดบัญชาเหล่าทวยเทพเป็นแน่ จักต้องเห็นแก่ประโยชน์สุขของไพร่ฟ้าเป็นสิ่งสำคัญ
อาศัยความเหมาะสมดังเช่นที่คิดไว้มิได้ดอก ข้ารู้คงทำให้เจ้าผิดหวังเสียใจไม่น้อย
กระนั้นเจ้ากับวายุภักษ์ยังมิผูกพันอันใดต่อกัน ไม่ได้ก้าวล้ำก้ำเกินเช่นบุรุษสตรีผิดต่อธรรมเนียมแต่อย่างใด
แต่ผักตบได้สละซึ่งพรหมจรรย์เพื่อช่วยชีวิตวายุภักษ์ ย่อมได้รับการใส่ใจต่อความเสียสละใหญ่หลวงครั้งนี้แล้ว
หากข้าเพิกเฉยมิเหลียวแลเสีย ในฐานะกษัตริย์ใยมิถูกประณามไปทั่วแว่นแคว้น นำพาราชนิกูลด่างพร้อยด้วยคำติฉินนินทา
ไปชั่วลูกหลาน เช่นนั้นเจ้าคิดว่าทายาทรุ่นต่อไป ยังมีหน้ายืนหยัดบนผืนแผ่นดินได้อย่างสง่าผ่าเผยอีกหรือ
เมื่อบรรพบุรุษกระทำการเยี่ยงโจรปล้นชิงพลังเทพมหาธาตุ ประหนึ่งใช้เล่ห์เพทุบายให้ได้มา ขาดความละอายต่อการกระทำ
ที่ไร้สำนึกเยี่ยงนั้น เจ้ายังภาคภูมิใจได้กระนั้นหรือหญิงอ้าย” พระองค์ทรงรับสั่งด้วยพระสุรเสียงรันทดไม่น้อย
ยอมแบกรับความผิดทั้งหมดด้วยพระองค์เอง ถือเป็นเรื่องน่าหดหู่อยู่พอสมควร

“ศศิธร..เจ้าอย่าได้กระทำให้เหนือหัวลำบากพระทัย เรื่องนี้มิใช่จักทำตามอำเภอใจผู้ใดได้ พ่อขอให้เจ้าเลิกคิด
อย่าได้ใช้ความรู้สึกส่วนตัวทำให้ผู้อื่นต้องลำบากใจเลยหนอ..ลูกข้า” พระปิตุลาทรงรับสั่งกับพระธิดา
หลังสัมผัสบรรยากาศกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของทุกคน

“ท่านพ่อพวกท่านต่างหว่านล้อมให้ข้ายินยอม อ้างถึงการเสียสละเป็นสำคัญ ข้าเองใยมิเสียสละไปไม่น้อย
ข้ารักเจ้าพี่เนิ่นนานเพียงใดทุกคนย่อมรู้ กลับกลายเป็นองค์หญิงผู้ถูกถอนหมั้น เพื่อว่าที่พระสวามีจักได้อภิเษก
กับบุรุษแปลกหน้า พวกท่านคิดถึงจิตใจของข้าหรือไม่ จักแบกหน้าพบปะผู้คนได้เยี่ยงไร สายตาที่พวกเขามองมาที่ข้า
ใยไม่เต็มไปด้วยความสมเพช ใยมิถูกติฉินนินทา ข้าผิดอันใดจึงต้องอยู่ในฐานะเยี่ยงนี้ ในขณะที่พวกท่านต่างเฉลิมฉลอง
ข้าจักทุกข์ตรมแค่ไหน พวกท่านรู้หรือไม่เพลาเคลื่อนผ่านในแต่ละราตรี ข้าต้องอยู่กับความรันทดอดสูใจเพียงใดกัน”
พระสุรเสียงเศร้าสร้อยแฝงไปด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว พลอยทำให้ใครต่อใครเห็นใจองค์หญิงผู้เลอโฉมองค์นี้แล้ว
เธอกลับพูดไม่ผิดไม่ใช่ความผิดของเธอแม้แต่น้อย กลับเป็นเธอที่ต้องอยู่กับความผิดหวัง

ผักตบพอได้ฟังถึงกับอึ้งไปทีเดียว เขาเริ่มลังเล..นิ่งไปครู่ใหญ่ค่อยหันไปจ้องพักตร์หล่อเหลาคมคาย
ของคนที่ประทับนั่งใกล้กัน แล้วตั้งท่าจะเอ่ยคำพูดบางอย่างตามที่คิดในหัว หากยุ่งยากขนาดนี้ล่ะก็
เขาขอยกเลิกงานแต่งเสียจะดีกว่า ว่ากันตามจริงแล้วแม้ไม่ใช่คนดีอะไร แต่การที่จะเห็นแก่ตัวทำให้คน
ซึ่งเขารักกันมาก่อนต้องมาเลิกกัน ก็ไม่ใช่วิสัยของเขาที่จะยอมรับได้เช่นกัน กระนั้นสายพระเนตรที่เฉียบแหลม
ขององค์ยุพราชที่สบสายตาคมเข้ม ซึ่งฉายออกถึงการตัดสินใจบางอย่าง บวกกับแหวนมรกตตรงนิ้วนางข้างซ้าย
ของผักตบเปล่งรัศมีให้พระองค์ทรงรับรู้ ถึงความนึกคิดของพระชายาในอนาคต ว่าอีกฝ่ายตั้งใจจะทำอะไร
พระองค์แทบไม่รีรอแม้แต่น้อย ชิงตรัสดักผักตบเพียงเสี้ยววินาที ที่อีกฝ่ายจะทันได้เอ่ยวาจา

“จักโทษเป็นความผิดผู้ใด ขอให้เจ้าลงโทษข้าเถิดหญิงอ้าย มิใช่ความผิดเสด็จพ่อ มิใช่ความผิดของผักตบ
 และย่อมมิใช่ตัวเจ้าเองเช่นกันที่เป็นผู้ผิด ทั้งหมดล้วนเป็นข้าแล้ว ข้ามิสามารถรักเจ้าดุจบุรุษพึงรู้สึกมอบหัวใจให้อิสตรี
ตั้งแต่แรกเริ่มที่ข้ามิได้ปฏิเสธ ต่อการหมั้นหมายกับเสด็จพ่อ เพลานั้นข้าปล่อยให้เป็นไปตามความเหมาะสม
 เมื่อผู้คนเห็นว่าข้ากับเจ้าเหมาะสมที่จักครองคู่กันแล้ว ข้าก็มิได้ขัดประสงค์แต่แรกเริ่ม
ทั้งที่ในใจข้ามองเจ้าเป็นน้องสาวมาโดยตลอด แต่ยังปล่อยให้เรื่องราวดำเนินไปเยี่ยงนี้
เพราะข้าคิดว่าวันหนึ่งหากมีการอภิเษก ข้ากับเจ้าได้ร่วมหอ คงเปลี่ยนความรู้สึกให้รักเจ้า
ดุจบุรุษผู้หนึ่งจักมอบหัวใจให้สตรีนางหนึ่งได้เช่นกัน ข้ารู้ตัวดีว่า..หากข้ามอบหัวใจรักให้ใครจัก
ไม่ทรยศหักหลังความรักของเขาผู้นั้น เช่นเดียวกับที่ข้าไม่ชมชอบให้ใครทรยศหักหลังความรักของข้าเฉกเช่นเดียวกัน
สำหรับผักตบแล้วข้ามิอาจทรยศต่อหัวใจตนเอง แม้ว่าทุกท่านอาจจะคิดว่าเพลาช่างรวดเร็วนัก
แต่ข้ากล้ายืนยันด้วยเกียรติ ข้ารักผักตบดุจบุรุษผู้หนึ่งจักมอบชีวิตและหัวใจให้คนรักเขาได้
แหวนมรกตที่ข้ามอบให้เขาสวมใส่ เพื่อป้องกันเวทย์มนต์คุณไสยเป็นเกราะคุ้มครองกาย
แต่ทุกคนคงรู้ถึงเงื่อนไขของแหวนวงนี้ดี ข้าย่อมไม่มอบให้ใครเด็ดขาด หากไม่มีใจปฏิพัทธิ์เป็นที่ตั้ง
คุณสมบัติเหล่านั้นถือเป็นเหตุผลรอง กับหญิงอ้ายข้ามิเคยที่จะนำแหวนมอบให้เจ้า ได้สัมผัสชมดูเสียด้วยซ้ำ
แม้นเจ้าจักร้องขอให้ข้านำมาให้เจ้าชมอยู่หลายครั้ง ย่อมบ่งบอกเช่นกันว่า ข้ายังไม่พร้อมที่จักทำเยี่ยงนั้น
แต่ผักตบเขามิเคยล่วงรู้ถึงคุณสมบัติข้อนี้ ข้ากลับคะยั้นคะยอบีบบังคับให้เขาสวมใส่ เขาเพิ่งรู้ความจริงจากอาจารย์ว่า
แหวนมรกตบ่งบอกอันใด นอกเหนือจากป้องกันเภทภัยอันตราย ถือเป็นการบอกใบ้ไปแล้ว ‘ข้ารักผักตบ’
สำคัญสุดเขายอมเสียสละพรหมจรรย์ ซึ่งข้าเคยรับปากเขาไว้ จักขอเก็บเป็นความลับไม่เปิดเผยต่อผู้ใด
แต่วันนี้ข้าจำต้องขอคืนสัจจะเจ้าแล้วผักตบ หากข้ามิหยิบยกมากล่าว เจ้าจักถูกหญิงอ้ายเข้าใจผิดไปตลอดกาล
ทุกคนจงรับรู้ไว้เถิด ผักตบแม้นเป็นบุรุษ แต่กลับมีลมปราณของอิสตรีเพศ มีโลหิตหลั่งไหลดังเช่นสตรีพึงมี
ในรอบเดือนไม่ผิดต่าง ข้าได้ล่วงล้ำพรหมจรรย์เขาแล้ว เราร่วมหอดุจสามีภรรยาจนทำให้รอดชีวิตจากพิษของเบญจมาศดำ
ซ้ำยังได้พลังจตุรเทพมหาธาตุทั้ง 4 ข้าคือผู้เรียกร้องขอรับผิดชอบต่อการกระทำทั้งหมด
โดยให้เสด็จพ่อทรงพระกรุณายกเลิกการหมั้นหมาย จัดพิธีอภิเษกให้กับข้าแล้ว
ทั้งหมดที่ข้ากล่าวล้วนเป็นความสัตย์ หามีอันใดแอบอ้างกล่าวเท็จแม้แต่น้อย เมื่อพวกท่านได้รับรู้
มิว่าผู้ใดต้องการจักตำหนิ ขอให้ตำหนิเพียงข้าผู้เดียว ชายาของข้าหาได้มีส่วนเกี่ยวข้องแต่อย่างใดไม่”

พระสุรเสียงเด็ดขาดหนักแน่นดุจขุนเขา ประโยคท้ายเน้น ‘ชายา’ ยกย่องผักตบโดยมิลังเลสักนิด
ด้วยท่าทีของยุพราชหนุ่มที่ทรงยืนกรานขอรับผิดเสียเอง ทำเอาดวงเนตรสวยเอ่อคลอหยาดอัสสุชล
ขององค์หญิงถึงกับหยดไหลออกมา เพลานี้ทรงรับรู้แล้วว่า ชายซึ่งเป็นที่รักผูกใจปฏิพัทธิ์ คาดหวังให้เป็นพระสวามี
มิได้มีไมตรีรักตอบเธอเลย กลับประกาศให้รู้ว่า เขาได้มอบหัวใจให้บุรุษผู้ที่นั่งเคียงข้างไปหมดแล้ว

“ข้าว่าหญิงอ้ายคงไม่พร้อมเผชิญหน้าอาคันตุกะ รบกวนเสด็จพี่นำธิดาท่านกลับตำหนักเสียเถิด
 เรื่องราวหนนี้ข้าย่อมให้คนถวายรายงานท่านแน่” องค์เหนือหัวทรงรับสั่ง
หลังองค์หญิงศศิธรมิอยู่ในพระอาการที่สามารถรับเรื่องอื่นใดได้อีก จำต้องดำรัสกับพระปิตุลาผู้เป็นพี่ชายโดยตรง

“เช่นนั้นข้าขอตัวแล้ว กลับตำหนักกับพ่อเถิดศศิธร” เป็นการเอ่ยกับทุกคน ค่อยตรัสกับพระธิดา
เธอมิได้ขืนอันใด ลุกยอบกายคารวะย่างบาทตามพระบิดาออกไปจากห้อง พระพักตร์เศร้าหมองหยาดอัสสุชลนอง
พักตร์งามผุดผาด แลดูอ่อนแอยิ่งนัก ทุกผู้คนพลอยสงสารเวทนาตามกัน

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 01-02-2014 13:50:59

-  2  -



โดยเฉพาะผู้ที่คิดว่าตนคือต้นเหตุ สีพระพักตร์องค์ยุพราชหนุ่มหาได้ดีไม่ กลับเคร่งขรึมแลดูหดหู่ไม่น้อย
ผักตบจ้องผู้ชายที่นั่งข้าง พลอยรู้สึกแย่ตามไปด้วย อย่างน้อยอีกคนก็กล้าที่จะสารภาพความรู้สึกที่มีให้เขาอย่างองอาจ
แม้จะทำให้อดีตคู่หมั้นเสียใจแค่ไหน  สภาพจิตใจย่ำแย่ที่ทำให้ผู้หญิงร้องไห้ ก็เลือกที่จะทำให้มันเด็ดขาดอย่างเด็ดเดี่ยว
วินาทีนี้องค์ชายวายุภักษ์ ได้คะแนนจากผักตบไปเต็มๆ เขาชื่นชมคนที่ตัดสินใจเด็ดขาด
คนที่จะมาเป็นสามีเป็นผู้นำเขาได้ต้องมีสิ่งเหล่านี้ จะอ่อนแอปวกเปียกทั้งความคิดสภาพจิตใจไม่ได้
ความชื่นชมจุดประกายในหัวใจหนุ่มชาวกรุง ไม่ได้แสดงออกให้ใครรับรู้ มีเพียงหน้ากากนิ่งสงบ
ยากคาดเดาความคิดที่ทุกคนได้เห็น ยกเว้นแม่เล็กผู้ที่เลี้ยงดูเขาตั้งแต่เกิด เธอย่อมมองลูกชายคนเดียวได้ทะลุ
ตอนนี้หัวใจของคนเป็นแม่ คิดไม่ผิดผักตบรักบุรุษรูปงามองอาจ สมเป็นว่าที่กษัตริย์เข้าไปแล้วเช่นกัน...

“องค์หญิงชลธารแห่งเวฬุวรรณ ถวายพระพรเหนือหัว พระมเหสี ขอทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน”
องค์หญิงธาร เสด็จเข้ามาในห้อง หลังจากพระปิตุลาพาหญิงอ้ายเสด็จออกไป ระหว่างทางองค์หญิงต่างนคร
กลับเห็นใบหน้างดงามจนตะลึง เอ่อคลอไปด้วยเกล็ดน้ำตา พาให้หัวใจเธอเต้นถี่แรงสนใจใคร่รู้เป็นอย่างยิ่ง
แต่ก็เก็บงำความต้องการเอาไว้ ไม่ต้องการให้เสียงานใหญ่ จนเวลานี้ได้มาประทับหน้าพระพักตร์
พร้อมกับเป้าหมายในภารกิจต่างอยู่ที่นี่ทั้งคู่

“ตามสบายเถิด อย่าได้มากพิธีอันใด นั่งลงแล้วพูดความประสงค์ของเจ้ามา
มีเหตุอันใดที่ต้องการพบผักตบว่าที่ชายาโอรสของเรา”
รับสั่งจากองค์เหนือหัว พร้อมตำแหน่งใหม่ที่นางเพิ่งรับรู้ ยังผลให้พระโขนงเรียวสวยเลิกขึ้นเล็กน้อย
ทอดเนตรงามไปยังบุรุษหน้าตาขาวใสหมดจดดุจหยกชั้นดี ซึ่งเธอเพิ่งรู้เช่นกันว่า เขามีสายเลือดเดียวกับเธอ

“ขอบพระทัยฝ่าบาท ข้าแปลกใจมิน้อย ชายาองค์ชายวายุภักษ์กระนั้นหรือเพคะ
ใยมิหมายความว่าโอรสท่านกับบุรุษผู้นี้จักอภิเษกสมรส”
พระสุรเสียงหวานไม่กระด้าง ซึ่งพระองค์ย่อมสามารถนำมาใช้ได้อย่างกลมกลืน
ฟังแล้วน่าชื่นชมสมเป็นขัตติยะนารีสูงศักดิ์ไม่ยิ่งหย่อน

“เจ้าเข้าใจมิผิด ผักตบคือชายาโอรสข้า ไตรคานจักจัดพิธีอภิเษกเฉลิมฉลองให้พวกเขาในอีก 15 ราตรีที่จักถึงนี้”
พระองค์ทรงตรัสย้ำ

“อ้า! เช่นนั้นข้ามีโอกาสได้ร่วมฉลองร่ำสุรามงคล ในฐานะพี่นางของพระชายาแล้วกระมัง
มิต้องแปลกพระทัยสงสัยในคำกล่าวของข้าดอก การเดินทางมาไตรคานครั้งนี้ ทั้งที่ก่อนหน้าเราต่างเป็นศัตรูต่อกัน
ย่อมมีเหตุผลต่อการกระทำแล้ว ข้าจึงร้องขอพบอนุชาของข้า ที่พลัดพรากจากกันตั้งแต่เกิด
 เราพี่น้องมีเรื่องต้องพูดคุย พวกท่านย่อมรับรู้ต่อสายสัมพันธ์ของพวกเราไปพร้อมกัน”
พระดำรัสเปล่งจากโอษฐ์สวยพรั่งพรูไม่ขาดตอน ยังความแปลกพระทัยให้เหล่าราชวงศ์เป็นอย่างมาก
ที่สนใจกว่าใครหมด ไม่พ้นผักตบแน่นอน..

“น้องชายหรือ คุณกำลังบอกว่าผมกับคุณ เราเป็นพี่น้องกัน”
เขาไม่เก็บความอยากรู้เอาไว้ ถามก่อนใคร เพราะชาติกำเนิดเป็นสิ่งที่ต้องการคลี่คลายมากที่สุด

“เจ้าเข้าใจถูกต้องแล้วน้องข้า เราสองคนต่างเป็นพี่น้องกันแน่แท้ พระมารดาของเจ้าคือราชินีแห่งเวฬุวรรณ
พระบิดาย่อมเป็นองค์เหนือหัวหัสดิน พระมารดาของข้ากับเจ้ามีพระครรภ์แฝด ข้าผู้พี่ถือกำเนิดก่อนเจ้าไม่กี่อึดใจ
กระนั้นเหตุที่ทำให้เรากับเจ้าต้องพลัดพรากกันตั้งแต่เยาว์วัย พร้อมกับพระมารดาต้องสิ้นพระชนม์ไปในการประสูติ
 ล้วนเป็นแผนชั่วของพระปิตุลา อดีตราชครูของเสด็จพ่อที่มักใหญ่ใฝ่สูง คิดการกบฏอย่างชั่วช้า
 ความจริงเหล่านี้ข้าเองเพิ่งรู้เช่นกัน..บลาๆๆๆ”
จากนั้นการบอกเล่าที่องค์หญิงผู้ทรงภูมิปัญญา ได้ใส่สีตีไข่จนฟังดูน่าเชื่อถือ
พร้อมกับยกอ้างเรื่องราวขององครักษ์หนุ่ม ที่ถูกจับเป็นเชลยมาเพิ่มน้ำหนักอีก
ส่วนพระองค์หนีออกมาจากค่ายทหาร ตัดขาดกับฝ่ายนั้นเมื่อรู้ว่าเป็นทรราช
นำยาถอนพิษเบญจมาศดำเพื่อหวังได้ช่วยชีวิตองค์ชายวายุภักษ์
 สำคัญคือต้องการชักชวนผักตบผู้เป็นน้องชายให้ช่วยกันแก้แค้นแทนพระบิดาพระมารดา
ทวงคืนราชบัลลังก์จากราชครูทรราช ที่บัดนี้สำเร็จราชการในตำแหน่งพระปิตุลา ควบคุมทุกอย่างไว้ในกำมือทั้งหมด

“พี่สาว..ผมรู้สึกคุ้นหน้าคุณพอสมควร  พอจะรู้แล้วผู้หญิงที่อยู่ในความฝันของผมมาโดยตลอดคือคุณนี่เอง..
ที่แท้เราเป็นฝาแฝด มิน่าผมถึงได้ฝันประหลาดตั้งแต่เด็ก” ผักตบเปรยขึ้นบ้าง
หลังฟังเรื่องราวที่องค์หญิงผู้เป็นพี่สาวยกอ้างจนทำให้เขาเชื่อได้ว่า ‘เธอคือพี่สาวฝาแฝด’

“ข้าขอแสดงความยินดีกับพวกเจ้าด้วย ชาติกำเนิดของผักตบเป็นที่กระจ่างชัดแล้ว ข้าเองคิดไว้เช่นกัน
ผักตบย่อมมิใช่บุคคลธรรมดาสามัญ มิเช่นนั้นจักมีเทพมหาธาตุในร่างกายไม่ได้ หากมิใช่ราชนิกูลเชื้อพระวงศ์”
องค์เหนือหัวทรงรับสั่ง สายพระเนตรเปี่ยมพระเมตตา เยี่ยงนี้ทำให้ศักดิ์ฐานะชายาพระโอรสยิ่งกว่าทัดเทียมเสียอีก
หากข่าวนี้แพร่สะพัดไปทั่วแว่นแคว้น ย่อมได้รับการสรรเสริญไปถ้วนทั่ว..

“หลังจากนี้พี่ธารจะทำยังไงต่อ ผมเรียกชื่อเล่นดีกว่า คงไม่ว่าใช่ไหมผมไม่ถนัดใช้ราชาศัพท์”
ผักตบออกตัว หลังพูดกับพี่สาวฝาแฝดด้วยความสนิทสนม แม้จะยังไม่สนิทใจนัก
แต่เขาก็มั่นใจว่าผู้หญิงตรงหน้าคือพี่สาวของเขาไม่ใช่เรื่องโกหก สังหรณ์บางอย่างบอกกับเขาเช่นนั้น

“ข้าต้องการให้เจ้าร่วมมือกับข้า ช่วยแก้แค้นให้เสด็จพ่อเสด็จแม่ จากนั้นเราสองพี่น้องจักทวงบัลลังก์คืน
กำจัดทรราชคนทรยศให้สิ้นซาก” องค์หญิงชลธารแสดงพระอาการดวงเนตรวาวโรจน์
ในขณะเน้นคำว่าแก้แค้นให้เสด็จพ่อเสด็จแม่ สื่อให้เห็นว่านางฝังพระทัยเรื่องนี้เป็นอันดับแรก

“เรื่องนั้นผมไม่ปล่อยเฉยแน่ ใครที่ทำให้ครอบครัวแตกแยกต้องชดใช้กับสิ่งที่กระทำต่อพวกเรา
คงต้องรอให้ผ่านงานแต่งไปก่อน อีกอย่างผมมีเรื่องสำคัญต้องทำ ภารกิจฟื้นฟูไตรคานให้อุดมสมบูรณ์
ทั้งแหล่งน้ำและพืชผล ผมตั้งใจร่วมมือองค์ชายทำเรื่องนี้ ค่อยจัดการปัญหาเอาทีหลัง
ว่าแต่พี่ธารแน่ใจว่า กลกะลาองครักษ์องค์ชายปลอดภัยดี”
ผักตบชี้แจงเหตุผลและภาระหน้าที่ต้องสะสาง ไม่ลืมย้ำถามถึงความปลอดภัยขององครักษ์หนุ่ม

“ข้ามิโป้ปดดอก เขาอยู่ในความดูแลของเจ้าพี่ธรณิณ หาใช่เชลยสงครามทั่วไป
มิได้ถูกลามโซ่ทรมานอันใด มีเพียงเจ้าพี่ที่ใช้เทพมหาธาตุธรณีกักขังเขาเอาไว้”
คำตอบที่ได้ ทำให้องค์ยุพราชหนุ่มรู้สึกสบายพระทัยขึ้นมาพอสมควร

“เช่นนั้นข้าค่อยเบาใจ รอให้เสร็จภารกิจเราจักยกทัพบุกเวฬุวรรณ ทวงถามความยุติธรรมให้พวกเจ้าเสียแล้ว”
องค์ชายทรงตรัส

“ขอบพระทัย..เจ้าพี่วายุภักษ์ ข้าขอบังอาจเรียกท่านเยี่ยงนี้เถิด” องค์หญิงชลธารแย้มโอษฐ์หวานละมุน
พร้อมทอดพระเนตรงดงามต่อว่าที่พระสวามีของน้องชายอย่างต้องการสานไมตรีที่ดีด้วย

“ข้าอนุญาตเจ้า น้องหญิง” พระองค์รับสั่งตอบ มิลืมสรรพนามเรียกองค์หญิงชลธารให้ดูสนิทสนมมากกว่าเดิมเช่นกัน

“เอาเถิด..ทุกอย่างคลี่คลายเยี่ยงนี้ ข้าในฐานะกษัตริย์พ่อสวามีของเจ้า รู้สึกดีใจแทนเจ้าด้วยผักตบ
นับจากนี้เจ้าก็มิต้องคลุมเครือต่อชาติกำเนิดอีกต่อไป พี่น้องพบหน้าใกล้งานอภิเษกสมรส
 เจ้ามีทั้งพระมารดาและพี่สาวเป็นญาติผู้ใหญ่ ใยมิใช่เรื่องดียิ่งแล้ว”
องค์เหนือหัวรับสั่งด้วยพระพักตร์อ่อนโยน พระสุรเสียงอบอุ่นเป็นยิ่งนัก

“โอ้!..ขอข้ากราบท่านเป็นพระมารดา นับแต่นี้ได้โปรดรับข้าเป็นบุตรีของท่านสักคนเถิด
พระมารดาน้องชายข้าย่อมเป็นพระมารดาของข้าด้วยเช่นกัน”
องค์หญิงผู้สูงศักดิ์ถึงกับลุกยอบกายคารวะแม่เล็กอ่อนช้อย ร้องขอให้เธอเป็นแม่ให้อีกคน

“แม่ไม่ว่าหรอก ดีเสียอีกมีลูกชายเป็นถึงองค์ชาย แถมได้ลูกสาวงดงามปานนางฟ้าเพิ่มมาอีกคนเป็นองค์หญิง
พูดไปยังกับนิยาย..ฮะฮ่าๆ” เสียงหัวเราะร่าของแม่เล็ก พลอยเรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะมีความสุขดังขึ้นทั้งห้อง
ไม่เว้นแม้แต่พระมเหสี มหาโหราผู้เฒ่า ก็รู้สึกปิติยินดีเช่นกัน
ก่อนร่วมเสวยพระกระยาหารค่ำ ในที่ประชุมให้องค์หญิงพำนักยังตำหนักวาโยทิพย์ขององค์ชายวายุภักษ์
อาศัยห้องของแม่เล็ก หลังจากนี้องค์ชายจักมิสามารถพำนักร่วมห้องผักตบ จนกว่าพิธีอภิเษกผ่านพ้น
ปฏิบัติตามขนบธรรมเนียมประเพณี พระองค์จึงพำนักยังตำหนักรับรองอาคันตุกะแทน
ระหว่างนี้ผักตบกับพี่สาวและแม่ ย่อมสามารถทำความคุ้นเคยสนิทสนมกันได้มากขึ้น นี่คือความประสงค์ของทุกฝ่าย
องค์หญิงธารมิขัดข้องประการใด แม้จะรู้สึกไม่มีความเป็นส่วนตัว แต่ในทางกลับกันมีประโยชน์มากมายต่อแผนการ
ทรงกระหยิ่มยิ้มย่องในพระทัยไม่น้อย สายพระเนตรวูบไหวโดยมิมีใครทันสังเกต
จากนั้นทุกพระองค์ค่อยดำเนินไปร่วมเสวยพระกระยาหาร ซึ่งทางห้องเครื่องได้จัดเตรียมเป็นพิเศษ
รับรองอาคันตุกะจากศัตรูดันกลายเป็นพระพี่นางของพระชายาไปเสียแล้ว
การดองพระญาติหนนี้ยังความชื่นมื่นสู่ไตรคานเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะผักตบที่รู้สึกมีความสุขไม่น้อย
ต่อฐานะและชาติกำเนิดที่คลี่คลายได้ความกระจ่าง

แม้จะเป็นโศกนาฏกรรมในการถือกำเนิด เขามาดหมายในใจต้องแก้แค้นพระปิตุลาทวงคืนความยุติธรรม
ให้พระวิญญาณเสด็จพ่อเสด็จแม่ที่ล่วงลับ แม้นพวกท่านไม่ได้เลี้ยงดู แต่คือผู้ที่ให้ชีวิต
ไม่ใช่ความผิดของคนเป็นพ่อแม่ที่ไม่ได้เลี้ยงดูเขา เพราะท่านทั้งสองไม่ได้เจตนาทอดทิ้งเขาเลย
แต่เขากลับถูกคนชั่วส่งไปในมิติกาลเวลา ด้วยมนต์ดำอันชั่วร้าย..

แต่ในความโชคร้าย เขานึกขอบคุณโชคชะตา ที่ทำให้พบแม่เล็ก แม่ที่เลี้ยงดูให้ความรัก
ฟูมฟักให้เขาเป็นผักตบอย่างทุกวันนี้ ทั้งหมดล้วนมีความโชคดีอยู่ในความโชคร้ายด้วยเช่นกัน...



มาอัพตามนัดเช่นเคยค่ะ  เจอกันอีกครั้งวันอังคารนะคะ
มีข่าวอัพเดทแจ้งเรื่องหนังสือ 'สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ'
เรื่องนี้มีถึงรุ่นลูก บวกปมปริศนาของพระปิจตุฉา พร้อมสงครามจักสิ้นสุด
จบลงในเล่ม 3 นะคะ เนื้อหาทั้งหมดของรุ่นลูกอยู่ในเล่ม 3 ค่ะ

ความคืบหน้า ..เรื่องนี้จะเปิดโอนจองวันที่ 10 กุมภาพันธ์ ไปจนถึง 25 มีนาคม 2557
ใครที่ต้องการหนังสือไว้นะคะ สามารถติดตามข่าวได้ในกระทู้นิยาย หรือสอบถาม
มาได้ที่เมลล์เช่นเคย luxilove_19690 แอท hotmail ดอท com

รูปเล่มหนังสือ มีรายละเอียดดังนี้

1.นิยายมี 3 เล่มจบ รวมบ็อกเซท 
2.เนื้อในกระดาษถนอมสายตา จำนวนหน้าต่อเล่ม 330  โดยประมาณ 
3.ที่คั่นหนังสือ 3 แบบ ตามปก 3 เล่ม
4.ตอนพิเศษที่ไม่ได้ลงในเล้าฯ  7  ตอน   120  หน้า

ราคาต่อเล่ม 300 บาท รวม 1 ชุด พร้อมค่าจัดส่งลงทะเบียน 960 บาท ไม่มีบ็อกเซท
ถ้าหากท่านใดสนใจบ็อกเซท ราคาต่อชุดพร้อมส่ง EMS ลงทะเบียนไม่ได้น้ำหนักเกิน
ราคาเบ็ดเสร็จคือ 1,180 บาท นะคะ

   - เนื้อหาเล่ม 3 เป็นรุ่นลูกแทบทั้งสิ้น ไม่มีอัพลงในเล้าพร้อมตอนพิเศษของคู่หลัก
   รับประกันแพ็คอย่างดี กันกระแทกแน่นหนา

ตัวอย่างปกเล่ม 1 พร้อมอิมเมจองค์ชายวายุภักษ์ กับผักตบ ดูเอาว่าใครเป็นใครนะคะ

(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/0001_zps5a46b5e2.jpg) (http://s1266.photobucket.com/user/luxilove/media/0001_zps5a46b5e2.jpg.html)

ปล.ที่แจ้งล่วงหน้า เพราะต้องการให้คนที่เป็นแฟนนิยายดั้งเดิม
หรือคนที่เพิ่งเริ่มติดตามได้มีเวลาหยอดกระปุกค่ะ
คนเขียนทำนิยาย ปิดโอนจัดส่งทันทีรอรับไม่เกิน 10 วัน ตามที่เคยปฏิบัติค่ะต่อเนื่องมาตลอด
หวังว่าข่าวที่แจ้งล่วงหน้าคงเป็นประโยชน์ต่อทุกคนนะคะ


ซินเจียอยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้
เฮงๆ รวยๆ มั่งมีศรีสุข ตลอดปีตลอดไปทุกคนนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 01-02-2014 14:22:34

ยิ่งอ่านยิ่งตื่นเต้น สนุกซะจนไม่อยากให้จบตอน :mew1:

เรื่องหนังสือไม่พลาดแน่นอนค่ะ

บวกเป็ด

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: rukamax ที่ 01-02-2014 14:26:26

O_O I LOVE IT จะเป็นยังไงต่อไปล่ะนิ  :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 01-02-2014 14:39:30

ดันก่อน ไว้มาอ่านน้า
..............................

สงสารผักตบอ่ะ หญิงธานคงวางแผนทำลายผักตบแน่....ขอให้ไม่สำเร็จเถะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 01-02-2014 14:40:22

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 28/1/57 # P.43
เริ่มหัวข้อโดย: tandodee ที่ 01-02-2014 14:43:43

 :m24:ไม่น่าไว้ใจชะนียังไงไม่รู้อ่ะห่วงผักตบมากมาย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 01-02-2014 14:43:49

ชลธารเนียนมากอ่ะ แต่อย่าเผลอละกัน  o18

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 01-02-2014 14:49:10

หวังว่าองค์หญิงธารจะรักผักตบและแม่เล็กได้ในที่สุด
และได้รู้คนร้ายตัวจริงเร็วๆด้วย
ลุ้นๆๆ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 01-02-2014 15:07:05

ไม่มีใครเอะใจในแผนการขององค์หญิงชลธารเลย จะว่าไปก็แอบสงสารหญิงอ้ายเหมือนกัน...

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 01-02-2014 15:30:08

ยังคาใจใครที่เป็นไส้ศึก....
อย่าบอกว่าพระปิตุลานะ...
..ขอเน้น..หนูผักพี่ลมของแม่
ฉลาดมานานอย่ามาแล้ว อย่า
มาเสียรู้ให้หญิงธารแบบง่าย ๆ
นะจะบอกให้.......ขอเวลาแม่
เก็ยเงินก่อนนะลูก ๆ .....
กลับไปอ่านคู่รักบันลือโลกอีก
รอบก่อน  อยากให้มีอีกซักภาค
สำหรับคู่นี้ แบบขอเด็กมาเลี้ยงเป็น
ลูกนะ...เอาไว้คู่กับลูกของหนูจอมไง..
คิดไกลไปมั๊ย?.... :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 01-02-2014 15:42:50

คนที่จิตใจดีเขาก็เชื่อใจกัน แต่พวกที่จิตใจหยาบกระด้างช่างไม่รักจักละอายใจ

จองหนังสือด้วยจ้า(ต้องเริ่มหยอดกระปุกอย่างจิงจัง)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 01-02-2014 15:50:36

แอบคิดตั้งแต่ตอนที่แล้ว ว่าชลธารอาจลงเอยกับหญิงอ้าย แค่คิดเฉยๆนะตัวเอง
เตรียมตัวจนอีกแล้วเรา...

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 01-02-2014 15:54:53

ชลธารนี่ยังไงก็มีแผนร้ายชัวร์ๆ หวังว่าระหว่างอยู่กับผักตบจะคิดอะไรขึ้นมาได้บ้าง... สักจิ๊ดเดียวก็ยังดี...แต่คงยากสินะ เหอๆๆๆๆ


เตรียมหยอดปุกซะแล้วสิ~

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 01-02-2014 15:55:22

เฮ้อสงสารผักตบจังอ่ะ  อย่าเพิ่งดีใจไปนะทุกคนเดี๋ยวเกิดเหตุ #จะเป็นไงต่อละทีนี้  ระวังตัวกันด้วยนะทุกคน  พยายามจับสังเกตให้ได้  ว่าแต่ชลธารเธอเกลียดพ่อแต่ไม่เกลียดลูกเหรอถึงเรียกธรณินว่าเจ้าพี่หน่ะ  #สุขสันต์วันตรุษจีนคัฟ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 01-02-2014 16:06:42

หยิบตังใส่กระปุก รออออออ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 01-02-2014 16:40:30

เฮ้ยย เชื่อใจคนอื่นง่ายไปมั้ยเนี่ยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: yokky34 ที่ 01-02-2014 17:00:46

อ๊าย >\\\\< อยากจะกรี๊ดปก ต้องกัดปากกันเลยทีเดียว เดี๋ยวมีใครได้ยิน 5555
แบบว่าอ่านตอนหญิงอ้าย แล้วแอบรู้สึกไม่สงสารนางเลยอ่ะ เข้าข้างผักตบเต็มๆ อิชั้นเอนเอียงค่ะ คิ คิ คิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 01-02-2014 17:00:56

แปะก่อนเดี๋ยวมาเม้นท์

 :katai5:      *********************************  หวังว่าหญิงอ้ายนะเคลียร์นะเพราะเราไม่อยากให้เกิดศึกภายใน  หญิงธารเมื่อแรกพบก็ตกตะลึงในความงามของหญิงอ้ายเสียแล้ว และสุดท้ายขออย่าให้วายุและผักตบเชื่อในกลอุบายนี้เลย สาธุ   รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 01-02-2014 17:06:49

แผนการอะไรขององค์หญิง
ไม่อยากให้มีดราม่าเลยจริง :o12:
เตรียมตัวหยอดกระปุกแล้ววว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 01-02-2014 17:14:20

หญิงธารปิ๊งหญิงอ้ายเว๊ยเฮ๊ย ให้คู่กันก็แจ่มนะ ปล.อยากได้หนังสือ จะตั้งใจหยอดกระปุกครับ (ตั้งแต่อ่านวายมาไม่เคยคิดจะซื้อหนังสือเล่มไหนมาก่อน แต่เรื่องนี้ต่างออกไป)  :heaven รักผักตบยิ่งกว่าใคร(อยากบอก) :m26:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 01-02-2014 17:26:54

หญิงธารตกหลุมรักหญิงอ้ายไปเรียบร้อย เหอะๆ

แล้วจะเป็นยังไงต่อไปล่ะเนี้ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 01-02-2014 17:41:21

อ่านตรงแจ้งข่าวแล้วแอบเงิบเลยยย ><
อย่างนี้ผักตบกับเจ้าชายจะจบกันแบบสวยๆ มั้ยอ่า หรือไม่สวย ถึงต้องมีรุ่นลูกต่อ
ไม่เอานะ ฮือออ ก็แบบว่าอยากให้เค้าเข้าใจกันจนจบเรื่อง ไม่อยากให้ผิดใจกัน
นี่ยังไม่ทันได้สวีทอะไร มารก็มาแล้วอ่ะะะะ  :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 01-02-2014 17:51:37

 :เฮ้อ:เฮ้อ เห็นใจศศินะ แต่ทำไงได้ ส่วนชล จะทำไงได้ถ้าความจริงไม่ปรากฏก็ต้องเลวต่อไป ใครจะเป็นคนรู้แผน แต่แอบคิดไว้แล้วล่ะนะ ลุ้นต่อไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 01-02-2014 18:16:41

ว้ายยย ชลธารเธอมาได้แนบเนียนมากอ่ะ เป็นเรานี่เราคงเชื่อสนิทใจ o18

รอตอนต่อไปค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 01-02-2014 18:21:08

เฮ้อ กลัวจะมีเรื่องเกิดขึ้นก่อนนะสิ
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 01-02-2014 18:24:18

ผักตบหลงกลพี่สาวซะแล้ววววว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 01-02-2014 19:07:58

จะเกิดเรื่องวุ่นๆอะไรตามมาอีกล่ะหนอ  :hao4:

ขอบคุณคร๊าพี่ลักษ์ที่ได้มาบอกล่วงหน้า  :กอด1:
ไม่มีพลาดแน่นอนเจ้าคร๊า   :give2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 01-02-2014 19:26:27

องค์ชายวายุภักษ์เค้าไม่มีทางมาชายตาแลเธอหรอกชลธาร
ในสายตาองค์ชายเค้ามีแต่ผักตบเท่านั้นย่ะ :m19:

ชลธารตกหลุมรักศศิธรแล้วแน่ๆ คงไม่ลากมาเป็นเพื่อนทำแผนชั่วร่วมกันหรอกนะ

หนังสือเรื่องนี้ไม่พลาดแน่ๆ จะหยอดกระปุกนับรอวันเลยเชียว :man1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 01-02-2014 19:34:47

ผักตบ เธออย่าไปหลงเชื่อพี่สาวเธอให้มากนักเลย ขอให้มีไหวพริบทีเห้อะะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 01-02-2014 19:35:00

ผักตบในที่สุดก็ได้รู้เรื่องต้นกำเนิดสักทีนะ
สงสารเจ้าหญิงอ่ะ แต่ขออย่าเป็นตัวร้ายนะ แค่พี่ของผักตบก็เยอะแล้ว
พี่วายุ เด็ดขาดมาก แต่ดีนะพูดขัดตบก่อน ไม่งั้นได้ยกเลิกงานแต่งงานแน่เลย

อ๊ากกกกกกกกกกกกกก อ่านจบไม่ทันไร เกิดอาการตื่นเต้นทันที
เรารีบวิ่งไปนับเงินทันที ซื้อแน่ค่ะ เล่มนี้ไม่พลาดแน่นอน
ขอตัวไปนับเงินต่อ 555 :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 01-02-2014 20:52:19

พูดได้ใจไปเลยนะเจ้าชายวายุภักดิ์ 
สงสัยว่าถ้าหญิงธารเจอกับหญิงอ้ายคงสปาร์คแน่

อย่ามัวแต่ดีใจนะผักตบระวังไว้บ้างก็ดี

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: fANSC. ที่ 01-02-2014 20:58:45

 :katai2-1: องค์ชายวายุภักษ์

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 01-02-2014 21:20:46

ใครเป็นเหมือนผมบ้างฮะ  มีน้ำออกจากดวงตาผมด้วยอ่ะ

เป็นคำพูดที่ดีมากๆ

ขอบคุณ  ขอบคุณ  ขอบคุณ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 01-02-2014 21:23:00

สงสารผักตบ
ขอให้ผักตบปลอดภัย
ขอให้ชลธารทำไรผักตบไม่ได้
ผักตบอย่าไว้ใจนางนักนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 01-02-2014 21:43:36

หยอดกระปุกรอค่ะ


หวังว่าสายใยความเป็นพี่น้อง และความเป็นคนดีของทุกคน จะช่วยค่อยๆกล่อมเกลาจิตใจองค์หญิงชลธารให้เปลี่ยนแปลงจิตใจ ตาสว่าง ไม่ตกเป็นเครื่องมือ ของมหาปิตุุลา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 01-02-2014 22:49:32

  โอ้ย....เข้มข้นเข้าไปทุกทีแล้ว



   หนังสือจองแน่ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 01-02-2014 22:59:13

หวังว่าความดีของผักตบ กับแม่เล็ก
หรือความรักที่องค์หญิงธามมีให้หญิงอ้าย จะทำให้นางกลับมาเปนคนดีนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 01-02-2014 23:03:57

หญิงธารเนียนจริง ๆ แต่ผักตบอย่าหลงกลง่าย ๆ นะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: zatamare ที่ 01-02-2014 23:42:58

หญิงธารมีแอบเหล่หญิงอ้ายด้วย ชอบสินะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 02-02-2014 01:09:46

หยอดกระปุกรอค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 02-02-2014 03:18:22

ขุ่นพระะะะะะะะะะะะะะะะะะ
3 เล่ม จบ
นี่ต้องเป็นนิยาย ยาวแน่เบยยย
แอบอดใจรอไม่ไหว
เพราะมีถึงรุ่นลูก
ปมต่างๆ ต้องมีมาให้แก้อีกมากมาย
แต่ เอาอีชลธารออกไป !!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-02-2014 06:04:01

ชลธารชอบอ้ายจริง ๆ สินั่น

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 02-02-2014 08:45:57

สมชื่อชลธารไหลลื่นจริงๆ :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 02-02-2014 10:01:53

ยังงัยต่อเนี่ยยยตบ อย่าไว้ใจพี่เจ้านัก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 02-02-2014 10:06:47

เข้าใจความรู้สึกของหญิงอ้ายนะ จะให้ทำใจได้ทันทีก็คงยาก
คิดมาตลอดว่าตัวเองต้องได้เป็นชายาแน่ๆ แต่ก็ต้องผิดหวัง :เฮ้อ:
ก็ได้แต่หวังว่าความเสียใจนี้จะไม่ย้อนมาทำร้ายตัวองและใครต่อใครนะ
เพราะความริษยาน่ะน่ากลัว ไม่ว่าจะเกิดกับหญิงหรือชายก็ตาม
ส่วนเรื่องหญิงชล คงต้องรอดูว่าจะเริ่มแผนการณ์ยังไงต่อไป
กลัวว่าจะเอาความเสียใจของหญิงอ้ายมาเป็นพวกตัวเองน่ะสิ
เห็นว่าเรื่องนี้ยาวถึงรุ่นลูกเลยเหรอเนี่ย ดีใจนะที่จะได้อ่านแบบยาวๆ
รอติดตามทั้งในนี้และหนังสือค่ะ กำลังจะเข้มข้นเลย
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 02-02-2014 10:23:09

ทำไมไม่มีใครสงสัยในตัวชลธารเลยอ่า
ผู้หญิงคนนี้มาจากฝ่ายศัตรูเลยนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 02-02-2014 11:17:08

 o13 จองด้วยค่ะ (หยอดกระปุกๆๆ งุมๆๆ)
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 02-02-2014 13:39:01

รอลุ้นว่าจะมีคนทันเล่ห์เหลี่ยมหญิงชลธารก่อน
หรือว่านางจะใจอ่อนก่อน  :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 02-02-2014 18:25:33

เตรียมหยอดกระปุก  เตรียมกินแกลบ  โอยยย  ที่กินแกลบอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะซื้อหนังสืออ่านนี่แหละ :m15:

เว้นเรื่องหนังสือมาพอและ  มาที่เนื้อหาบ้าง

ตอนนี้มีความรู้สึกว่าผักตบดูหวานขึ้นนะ  ไม่ใช่ว่าดูเคะขึ้น  แต่มีความรู้สึกว่าผักตบดูเห็นใจคนอื่นมากกว่าตอนก่อนๆ(หมายถึงตอนแรกๆที่ผักตบอยู่ในโลกปัจจุบันน่ะ) 

แต่อ่านไปถึงตอนท้ายๆนี่ก็แอบกลัวเหมือนกันนะว่า  เพราะตอนนี้ทุกคนดูมีความสุข  อาจมองไม่เห็นหายนะที่อยู่ใกล้ตัว(ก็หญิงธาลกับหญิงอ้ายไง)  หวังว่า  องค์ชายกับผักตบจะไม่เป็นไรมากนะ  อย่าให้ทั้งสองคนผิดใจกัน  จนคนอ่านต้องหม่ำมาม่าเล๊ยยย :call:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 02-02-2014 19:06:54

ขอให้ผักตบทันธารด้วยนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 02-02-2014 23:30:05

ลุ้นๆพี่น้องพบหน้ากันแล้ว



เรื่องราวจะเป็นอย่างไร



รออ่านตอนต่อไปค้าบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 03-02-2014 00:39:03

ชลธารกับหญิงอ้ายต้องได้คู่กันแหงๆ
หวังว่าชลธารจะเปลี่ยนใจมาอยู่ฝ่ายไตรคานนะ
รอจ้ะ ^3^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 03-02-2014 09:02:45

เก็บเงินหยอดกระปุก
 o15 o15 o15

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: £.Ma|e¥ ที่ 03-02-2014 11:08:35

ง่ายไปมั๊ยยย ผักตบ อย่าเชื่อนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 03-02-2014 14:23:36

ผักตบจะดูออกไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 03-02-2014 22:02:39

หวังว่า..ผักตบคงไม่เสียท่าพี่สาว ความฉลาดทันคนของผักตบ
คิดว่าคงมีบางอย่างที่ทำให้รู้ได้ในที่สุด
รออ่านต่อครับ :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 04-02-2014 08:37:09

มานั่งปูเสื่อค่ะ ลุ้นๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/2/57 # P.45
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 04-02-2014 09:49:03

เห็นว่านิยายของคุณลักอัพมาหลายตอนแล้ว แต่เราไม่กล้ากดเข้ามาอ่าน
กลัวติด จริงๆนะ ตอนเห็นชื่อเรื่องก็ เฮ้ย fullmetal alchemist แขนกล คนแปรธาตุ รึป่าว
ไม่ใช่ละ
เรื่องนี้ก็กล้ามชนกล้ามอีกแล้ว
เรื่องเหตุปัจจัยที่ทำให้พระเอกนายเอกต้องมีอะไรกัน คล้ายกับเรื่องพระลักษณ์
อ้อ ตอนที่ผักตบเล่าเรื่องตลกให้เจ้าชายฟัง พวกผลไม้อ่าค่ะ แอบไม่เมคเซ้นน้อ
คือ เจ้าชายเข้าใจพวก มะม่วง ลิ้นจี่ ทุเรียนไหมอ่าคะ
เดาเรื่อง
หญิงธาร ได้กะหญิงอ้าย
ภรรยาพระปิตุลา คือ last boss
เหอ เหอ ติดตามตอนหน้าค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 04-02-2014 10:48:11

อิอิ รอๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 04-02-2014 11:46:57

มารอเหมือนกัน :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 04-02-2014 12:30:22

มาต่อคิวรอด้วยคนค่ะ


 :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 04-02-2014 14:58:07

สองทุ่มเจอกัน  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: Onosaka ที่ 04-02-2014 16:57:51

สู้นะคะคนเขียน จะเป็นกำลังใจให้นะคะ พยายามเข้าค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: ต้นสน ที่ 04-02-2014 18:51:11

มารอสองทุ่มคะ คิดถึงผักตบ :z3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: poonpungay ที่ 04-02-2014 19:59:36

มาเฝ้ารอตั้งก่ะบ่ายโมง555++  มาอัฟ 2 ทุ่ม ปูเสื่อรอ   ด่วนๆๆ :hao5:  :m16:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 04-02-2014 20:04:30

ขอเข้ามารอด้วยคน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: samanijt ที่ 04-02-2014 20:09:05

เมื่อไหร่จะมาอ่า รอนานแล้วน่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: wnkth ที่ 04-02-2014 20:11:44

 :z13: มารอกะชาวบ้านที่มาอ่านนิยายครับ ฮิๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 04-02-2014 20:15:41

รออยู่ฮับ ><

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 04-02-2014 20:16:33

มารอผักตบค้าาา  >\\\\\<

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: milkky way ที่ 04-02-2014 20:18:55

 :mew6: มารอด้วยคนจ้ะ  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 04-02-2014 20:20:28

มารอผักตบกับองค์ชาย :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: werty ที่ 04-02-2014 20:23:00

มานอนรอผักตบบบบบบ :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 04-02-2014 20:23:59

นั่งรอนอนรอด้วยคนคัฟ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 04-02-2014 20:25:05

มารออีกรอบ :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: ต้นสน ที่ 04-02-2014 20:27:52

20.30

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 04-02-2014 20:38:00

กด F5 ทุกๆ5นาที

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # แจ้งอัพนิยาย 2 ทุ่ม
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 04-02-2014 20:39:48

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 17...ภัยในมุมมืด



“นางติดต่อมาหรือยัง”

“ยัง..แต่สายรายงานมา นางได้รับการต้อนรับมิเป็นปัญหาอันใด น้องชายนางหาได้สงสัยไม่
นางพำนักอยู่ตำหนักวายุภักษ์ ร่วมกับมารดาของเจ้าหนุ่มนั่น”

“ห้าราตรีแล้ว ท่านสมควรติดตามไต่ถามความคืบหน้าได้กระมัง ไตรคานส่งเทียบเชิญไปยังนครน้อยใหญ่
ให้เหล่าทูตานุทูตพร้อมผู้นำนครเข้าร่วมพิธีอภิเษกสมรสของวายุภักกษ์กับเจ้าหนุ่มนั่น จักจัดเพ็ญ 15 ค่ำ
อีกไม่กี่ทิวานี้แล้ว ไม่เว้นกระทั่งนครใต้อาณัติของเราก็ได้รับเทียบเชิญด้วย เยี่ยงนี้ใยมิบ่งบอกกลใน
พวกมันมั่นใจจักอาศัยงานมงคลครั้งนี้ แจ้งนครเหล่านั้นรับทราบการถือกำเนิดของจตุรเทพมหาธาตุ
ในกายของวายุภักษ์และเจ้าหนุ่มนั่น ไปพร้อมกับงานมงคลหนนี้เสียกระมัง”

“เรื่องนั้นข้าย่อมทราบ ข้าต้องการให้มันสองคนเป็นศัตรูกันเอง ย่อมต้องพึ่งพานางแล้ว
คืนนี้ข้าจะทำพิธีติดต่อนางผ่านมนตราสะกดวิญญาณในห้วงฝัน บริวารของเจ้าจักสามารถนำข้าพบนางในความฝัน
โดยมิเป็นปัญหาอันใด เจ้าว่าเยี่ยงไรเล่าน้องหญิง”

“เรื่องนั้นท่านมิต้องเป็นกังวล ตะขาบแก้วของข้าเพาะเลี้ยงในกายนางตั้งแต่เยาว์วัย
นับเพลาจนถึงขณะนี้นางอายุ 20 ชันษา ตะขาบของข้าดูดซับพลังเทพมหาธาตุของนางมาจนหมด
นับจากนี้หากนางเรียกใช้พลังย่อมเกิดผลต่อร่างกายนางแล้ว รอให้นางกลับมาก่อน ข้าจักได้ดำเนินการให้เสร็จสิ้นกันเสียที
ท่านกับข้าสมควรได้ล้างอายให้บรรพบุรษ เราสองคนต่างรอคอยมานาน ล้วนเจ็บปวดทรมานนับไม่ถ้วน
สายพระญาติของข้าพลอยตกต่ำ พระบิดามารดาต้องจมอยู่กับการถูกกดขี่ถูกตราหน้าว่าเป็นทรราชกระทั่งสิ้นพระชนม์ชีพ
ข้าจักกู้ศักดิ์ศรีกลับคืนมา ท่านเองคงมิลืมกระมัง ต้นตระกูลท่านคืออำมาตย์ผู้จงรักภักดี
ของอดีตกษัตริย์เวฬุวรรณนครแต่บรรพกาล กลับถูกใส่ร้ายจนถูกขับไปอยู่ดินแดนทุรกันดารให้ใช้แรงงานเยี่ยงทาส
หากไม่ได้พระบิดาข้านำพวกท่านมาร่วมอุดมการณ์ด้วย เราสองคนคงไม่มีวันนี้กันกระมัง
ทุกอย่างล้วนเป็นเพราะเชื้อสายเวฬุวรรณและไตรคานทั้งสิ้น ที่ทำให้บรรพบุรุษข้า
กลายเป็นปีศาจในตำนานเล่าขานอย่างไม่จบสิ้น รอข้าได้ตะขาบแก้วจากตัวนางเสียก่อน
หลังผ่านพิธีข้าจักกลายเป็นผู้ถือครองเทพมหาธาตุ ถึงเพลานั้นย่อมสามารถรับมือได้ทุกผู้คน ใยต้องเกรงกลัวผู้ใดอีก
แม้นมิใช่จตุรธาตุแต่ข้าหาได้หวั่นเกรง อย่าลืมแจ้งผลการปรับเปลี่ยนแผนของเราต่อนาง นำตัวน้องชายนางกลับเวฬุวรรณ
สายเลือดบริสุทธิ์จตุรเทพมหาธาตุของมัน จะทำให้ข้าเป็นอมตะยิ่งใหญ่ตลอดกาล..หึหึ!”

“ข้าไม่ลืมดอก..ยังไงนางย่อมกระทำตามเรา ตะขาบแก้วในกายนางที่เจ้าใช้มนตรากำกับ
สามารถสร้างความทุกข์ทรมานให้นางเจ็บปวดเจียนตาย มีหรือจักบิดพลิ้วตีตัวออกห่างไปได้ ต่อให้เลือดข้นกว่าน้ำ
แต่ข้าไม่เห็นผู้ใดไม่รักชีวิต ยิ่งชลธารแล้วนางหาใช่สตรีที่ยอมสละชีวิตให้กับผู้ใด  มีหรือนางจะทรยศหักหลังพวกเรากันเล่า”

“คิกคิก!..ท่านกล้ากล่าววาจาเยี่ยงนี้ มิใช่ท่านหรือที่เลี้ยงดูนางมา เป็นท่านปลูกฝังนิสัยชั่วร้ายต่อนางแล้ว”
เสียงหัวเราะสรวล ฟังดูมีความสุข

“หึหึ! เจ้ากลับประชดข้า มิใช่เป็นเจ้าวางแผนหรอกหรือ ข้าเพียงกระทำตามเจ้าดอกน้องหญิง ใยขบขันข้าเยี่ยงนี้”

“ท่านกลับกล่าวหาข้าอันใด เป็นท่านมากฝีมือนางถึงได้ถอดแบบนิสัยใจคอท่านมาไม่ผิดเพี้ยน ขาดแต่ปัญญากลับไม่ล้ำลึก
ยอมเป็นหมากให้เราใช้เยี่ยงนี้ เลิกพูดถึงนางเถิด ธรณิณโอรสเราเล่า หลังยกทัพกลับมาข้าพบหน้าเพียงหนเดียว
เจ้าลูกคนนี้เหลวไหลนัก ได้ข่าวเอาแต่ขลุกอยู่ในตำหนัก หรือองครักษ์หนุ่มผู้เป็นเชลยยังไม่รู้สึกเบื่อ
ต่อให้โอรสข้ามักมากไม่เว้นกระทั่งบุรุษสตรี แต่มิเคยให้ความสนใจผู้ใดยาวนานเยี่ยงนี้มาก่อน
ท่านอย่าได้ปล่อยปละละเลยจนกลายเป็นปัญหา”

“เจ้ากลับโบ้ยให้ข้า ใยมิเป็นเพราะเจ้ารักตามใจธรณิณจนเสียคน  แม้แต่ข้าผู้เป็นพ่อกลับไม่เชื่อฟังกันแล้ว
เอาเถิดข้าจักเรียกมาตักเตือน หากเหลือบ่ากว่าแรง คงต้องพึ่งให้เจ้าจัดการกันเอง”
บทสนทนาภายในห้องบรรทมพระปิตุลากับพระปิตุจฉา ซึ่งน้อยคนนักจักได้ยลพระพักตร์
ตำหนักแห่งนี้เป็นสถานที่ต้องห้าม มิว่าผู้ใดล้วนไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามา ยกเว้นนางกำนัลรับใช้ใกล้ชิด
มีอยู่ไม่กี่คนล้วนเป็นผู้ที่พระปิจตุฉาคัดเลือกด้วยพระองค์เองทั้งสิ้น

บรรดาขุนนางอำมาตย์ ตลอดจนข้าราชบริพารระดับสูงกลับไม่กล้ายกเป็นประเด็นพูดคุย ถือเป็นเรื่องต้องห้ามอันดับแรก
พระนางมักเก็บวรองค์ไม่ออกสโมสรในเทศกาล ยังพอมีบ้างที่เผยโฉมต่อธารกำนัลในงานพิธีบวงสรวงบรรพบุรุษ
พวกเขาต่างยอมรับในพระศิริโฉมงดงามผิดวัยไปมากโข กลายเป็นเสียงลือเล่าอ้างพักใหญ่
ส่วนรากฐานต้นกำเนิดของวงศ์ตระกูล ต่างเชื่อว่าพระนางคือราชนิกุลเชื้อพระวงศ์สูงศักดิ์ ที่ไม่รู้พื้นเพมาจากสายใด
แม้นไม่ใช่ย่อมไม่สามารถตั้งพระครรภ์ จนประสูติทายาทเป็นถึงผู้ถือครองเทพมหาธาตุดังองค์ชายธรณิณ
พระโอรสผู้ถือครองเทพมหาธาตุธรณีได้กระมัง กระนั้นก็ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ถึงรากเง้าของพระปิตุจฉา

“เจ้าจ้องข้าใย หรือไม่พอใจที่ข้าข่มเหง” พระสุรเสียงทุ้มห้าวเปล่งจากโอษฐ์หยัก
วรองค์ผึ่งผายอุดมด้วยกล้ามเนื้อสมเป็นนักรบผู้ชาญศึก ผิวสุกปลั่งดั่งทองแดง
ชวนให้ครั่นคร้ามแลน่าเกรงขามอยู่ไม่น้อย พักตร์คมคายเป็นที่ชื่นชมแก่เหล่าอิสตรีน้อยใหญ่
ทรงกำลังสนุกที่ได้กลั่นแกล้งบุรุษซึ่งเก่งกาจในการปั้นแต่งสีหน้าให้นิ่งดุจศิลา..

“หึ! ข้าถามเจ้าใยมิตอบ หรือต้องการให้ข้ากระทำกับเจ้าอีกหน ข้ากลับไม่คาดคิด เจ้าเองก็มักมากในกามคุณเช่นกัน”
พออีกฝ่ายเมินไม่สนพระองค์ ยังคงวางหน้าเชิดทระนงชวนเกิดโทสะ ไม่คิดมาก่อนบุรุษที่มีตำแหน่งองครักษ์เอก
จักจองหองพองขนได้เพียงนี้ ไม่ร้องขอความเมตตาจากพระองค์เลยสักครั้ง

นึกถึงค่ำคืนที่พำนักยังไอยรานคร พระธิดาผู้เลอโฉมตามมาวอแวพระองค์ดังคาด
พระองค์สวมบทหยอกล้อต่อกระซิกกับนางภายในห้องบรรทม โดยซุกซ่อนเชลยหน้านิ่งไว้ใต้เตียง
ใช้พลังเทพมหาธาตุบังคับมิให้เคลื่อนไหว หวังยั่วให้อีกฝ่ายคลั่งใจไปด้วย
สุดท้ายกลับเป็นพระองค์เอง ที่ปฏิบัติภารกิจกับนางไม่ถึงฝั่งฝัน ไม่รู้เกิดอันใดขึ้น
ในพระทัยมีแต่คำนึงถึงรูปกายหนั่นแน่น โอบกระชับตอดรัดความต้องการดิบเถื่อนของพระองค์อยู่ตลอด
ให้ความรู้สึกดีกว่าใครนัก พระธิดากลับถึงปลายทางฉิมพลี เพียงนางเสร็จสมภิรมย์หมาย
พระองค์ไม่รีรอที่จะอัญเชิญออกจากห้องบรรทม อย่างไม่ยอมเสียเพลาอีก คล้อยหลังพระธิดา
รีบอุ้มเอาบุรุษที่จ้องพระองค์ปานจะกินเลือดกินเนื้อ มาปลดเปลื้องพระอารมณ์ที่คั่งค้าง
ร่วมเสพสังวาสดุดันประหนึ่งพายุโหมกระหน่ำต่อเนื่องถึงสามครั้ง

เสียงครางปานสัตว์บาดเจ็บของคนใต้ร่าง กระตุ้นให้พระองค์ครอบครองร่างกายที่มีรอยแผลเป็น
ให้รู้ว่าบุรุษตรงหน้าผ่านสมรภูมิคมดาบมานับไม่ถ้วน กระนั้นยังคงงดงามในสายพระเนตรนัก
ผิวกร้านแต่ไม่หยาบกระด้างเพิ่มเสน่ห์ดึงดูดขึ้นไปอีก แรงกระชับตอดรัดพระองค์จนแทบมอดไหม้
ไปกับอำนาจดำฤษณาด้วยซ้ำ

ทรงพึงพระทัยในรสชาติตัณหาที่เติมเต็ม ไม่เหลือความว่างเปล่าให้รับรู้แม้แต่น้อย
กลกะลาคือคนแรกที่ทำให้พระองค์รู้สึกเช่นนี้

หลังเดินทางกลับถึงเวฬุวรรณ พระองค์จึงทุ่มเทพละกำลังไปกับกิจกรรมยามราตรี
กับร่างกายขององครักษ์หนุ่มผู้นี้ไม่เว้นว่าง แม้จะรู้ดีว่าอีกฝ่ายหาได้เต็มใจด้วย
แต่ไม่สามารถกระทำการต่อต้านได้ พระองค์ไม่ยักทรงสงสาร มีแต่ต้องการสังวาสอย่างไม่รู้จักเพียงพอ

กลกะลาเป็นเชลยที่พระองค์กำชับนางกำนัล ให้ดูแลประหนึ่งอาคันตุกะ ทั้งอาหารเสื้อผ้าอาภรณ์ล้วนจัดให้เป็นพิเศษ
แม้จะกักขังมิให้เพ่นพ่านออกนอกตำหนัก แต่ก็หาได้ปฏิบัติดังเชลยสงครามทั่วไปพึงถูกกระทำแม้แต่น้อย
ยกเว้นการสังวาสที่พระองค์มัวเมากระหายในตัวเชลยหนุ่มจอมโอหังผู้นี้
อย่างที่ไม่เคยต้องการเยี่ยงนี้จากเชลยคนไหนมาก่อน

“เจ้าเป็นใบ้หรือเยี่ยงไร” พระองค์ชักเริ่มหงุดหงิดแล้ว หลังตรัสอันใดไร้การตอบรับ
เหมือนโยนหินลงบ่อน้ำ เกิดระลอกคลื่นแล้วคืนสู่ความสงบดังเดิม ไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงอันใด

“ใครอยู่ด้านนอก ตามผู้คนจัดอาหารขึ้นโต๊ะ” เมื่อไม่เกิดปฏิกิริยาโต้ตอบกลับมา
ก่อนจะทรงบันดาลโทสะจับคนหน้านิ่งขึ้นเตียง แล้วสำเร็จโทษให้เข็ดหลาบ
พระองค์เปลี่ยนพระทัยรับสั่งให้ตั้งโต๊ะเสวยแทน

“ได้เพลาเสวยแล้ว อย่าให้ข้าต้องอุ้มเจ้า” ไม่ใช่ดำรัสข่มขู่แน่นอน
กลกะลารู้ว่าองค์ชายผู้นี้กระทำจริงดังรับสั่ง เขาผุดลุกยืนค่อยย่างเท้าก้าวออกจากห้องบรรทม
ซึ่งมีองครักษ์ส่วนพระองค์ค้อมศีรษะเปิดประตูรออย่างรู้หน้าที่
แต่ละก้าวย่างต้องสะกดกลั้นความเจ็บระบมของบั้นท้าย 
ยังผลให้หางคิ้วเข้มขององครักษ์หนุ่มกระตุกอยู่หลายที

ถึงแม้เขาไม่ลงน้ำหนัก อาศัยทักษะฝีมือช่วยไม่ให้เป็นที่สังเกต แต่การต้องรองรับความป่าเถื่อน
ที่อีกฝ่ายรุกล้ำถือครองร่างกายเขาอย่างสมบุกสมบันร่วมสี่ราตรี นับตั้งแต่ถูกจับเป็นเชลย
ไม่ว่าจะเป็นแผลเก่าแผลใหม่ตอกย้ำซ้ำเติม ไม่ให้เวลาได้พักหายใจหายคอ เขาย่อมเจ็บปวดเรื้อรัง
กลกะลาพร่ำสะกดกลั้นบอกตัวเองไม่ให้ท้อแท้สิ้นหวัง รอโอกาสและเวลาที่เหมาะสมค่อยหนีออกจากที่นี่
เพียงแต่ตอนนี้ไม่สามารถกระทำได้ดังใจ อาวุธติดกายสักชิ้นก็ไม่มี ทรัพย์สินติดตัวกลับถูกอีกฝ่ายยึดเอาไปหมด
อาภรณ์นุ่งห่มที่ใช้อยู่นี้เป็นของที่นี่ ถึงแม้ได้รับการเอาใจใส่เกินกว่าเชลยทั่วไป กระนั้นเขาก็หาได้ชมชอบแต่อย่างใด
ในทางกลับกันคงไม่มีเชลยซึ่งเป็นบุรุษ จักถูกกระทำเยี่ยงเขาโดยน้ำมือบุคคลผู้นี้เช่นกัน

“เป็นเช่นไร ชมชอบฝีมือห้องเครื่องวังข้าหรือไม่” พระดำรัสเปิดประเด็นจากองค์ชายธรณิณ
 หลังผู้ร่วมโต๊ะเสวยได้แต่นั่งทานนิ่ง ไม่แม้แต่จะชำเลืองแลพระพักตร์ของพระองค์ด้วยซ้ำ
กลกะลายังคงไม่ตอบคำ ตักอาหารที่เขาเองยอมรับว่ารสชาติไม่แพ้ไตรคาน
สิ่งนี้เป็นตัวช่วยไม่ให้ทรุดโทรมดูแลร่างกายให้สมบูรณ์แข็งแรง ผู้ร่วมโต๊ะซึ่งนั่งฝั่งตรงข้ามกลับใส่ใจคุณภาพอาหาร
ที่มีคุณสมบัติบำรุงกำลังเป็นพิเศษ เหมือนจะรู้ตัวว่าต้องใช้พละกำลังไปในเรื่องใด

“หึ! ข้าจักรอดูเจ้าสามารถไม่เอ่ยวาจาได้นานแค่ไหน จนกว่าจักทนไม่ไหว
 ตัดลิ้นเจ้าให้เป็นใบ้ด้วยตัวข้าเอง ไม่เคยมีผู้ใดกล้ากระทำเช่นเจ้ามาก่อน หากมีป่านนี้ศีรษะคงหลุดจากบ่าไปแล้ว”
กลับเป็นพระองค์เสียเอง ทนผู้ร่วมโต๊ะแผ่รังสีกดดันเสมือนไม่เห็นพระองค์ทรงมีตัวตนต่อไปไม่ได้
มีเพียงกลกะลาที่กล้าหาญชาญชัยวางท่าโอหังกับพระองค์เยี่ยงนี้ โดยไม่กลัวเกรงศีรษะจักหลุดจากบ่าแม้แต่น้อย

หนุ่มหน้าคมวางหน้านิ่ง ทำเหมือนองค์ชายเจ้าของพระตำหนักเป็นเสมือนอากาศธาตุ ความจริงเขาตั้งใจทำหูทวนลม
พอได้ยินประโยคที่องค์ชายตรัสอย่างมีโทสะ กลับนึกรำคาญจนไม่สามารถทานอาหารที่เหลือต่อไปได้
จึงวางอุปกรณ์ยกน้ำขึ้นจิบ ไม่แม้กระทั่งจะชำเลืองหางตาแลคนที่ข่มขู่เขาอยู่ทุกรูปแบบ

“เอ๊ะ! เจ้ากล้าดีเยี่ยงไร ข้าให้เกียรติเจ้าร่วมโต๊ะเสวยถือเป็นสิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้นด้วยซ้ำ
กลับกล้ายกน้ำดื่มอิ่มก่อนข้าเช่นนั้นหรือ..กลกะลา” พระองค์ขบพระกรามอย่างบังคับโทสะ
ไม่เคยมีใครทานเสร็จก่อนราชวงศ์ ไม่ว่าจะร่วมเสวยกับเชื้อพระวงศ์พระองค์ไหน
ย่อมต้องรักษามารยาทสงวนท่าทีมิให้ขุ่นเคืองพระทัย ถึงจะอิ่มจริงต้องไม่แสดงอาการ
รอจนกว่าพระองค์จักเสวยเสร็จ การแสดงออกว่าตนเองอิ่มแล้ว
เหมือนเร่งให้ทรงรีบเสวยประหนึ่งตำหนิว่าทรงเสวยช้า
มิควรพึงกระทำตามหลักมารยาทที่ต้องระลึกท่องจำให้ขึ้นใจ..

ถึงองค์ชายธรณิณจักทรงตำหนิกลกะลาไปตรงๆ แต่เขายังคงส่งสายตาคมเข้มเหนื่อยหน่ายให้พระองค์แทนการพูด
ทำเหมือนพระองค์ไม่รู้จักโต ระรานกระทั่งเรื่องหยุ๋มหยิ๋ม ส่งผลให้องค์ชายผู้มีพระอุปนิสัยพระทัยร้อนเป็นทุน
ถึงกับพระพักตร์แดงก่ำ

“เจ้า...เจ้า..เจ้านี่มัน” รับสั่งแค่นั้น พระองค์ผุดลุกจากพระเก้าอี้ ย่างพระบาทออกจากห้องเสวยไม่เหลียวหลัง
พระอาการหงุดหงิดพร้อมบันดาลโทสะได้ทันที เป็นหนแรกอีกเช่นกันที่เหล่าข้าราชบริพาร
ทรงเห็นพระองค์ไม่สำเร็จโทษผู้เป็นต้นเหตุ กลับผลุนผลันเสด็จหนีไปซึ่งหน้า

ส่วนองครักษ์หนุ่มทำเพียงแค่เลิกคิ้วเข้ม ชำเลืองหางตาตามแผ่นหลังกว้างวรองค์สูงใหญ่ผึ่งผายเหมือนไม่ใส่ใจ
 แต่ใครจะรู้ว่ากิริยาท่าทีทั้งหมดที่ดูนิ่ง ในหัวใจองครักษ์หนุ่มกลับวูบไหวแปลกๆ ที่อีกฝ่ายมีโทสะต่อเขา
แต่กลับไม่รับสั่งลงทัณฑ์อันใด ผิดวิสัยและความคาดคิดของเขามากมายอยู่พอสมควร

การเจตนาแสดงท่าทีเหิมเกริมต่อเชื้อพระวงศ์ ไม่มีใครจักไม่ถูกลงทัณฑ์ ใช่ว่ากลกะลาไม่รู้กฎระเบียบข้อนี้
เขาผู้ที่มีตำแหน่งเป็นถึงองครักษ์ย่อมรู้ดี ใช่อยากหาเรื่องเจ็บตัว การลงทัณฑ์ส่วนใหญ่คือการโบยด้วยแส้
อย่างน้อยเขาก็ต้องพักฟื้นเยียวยา ได้พักระหว่างบาดเจ็บ จะได้ไม่ต้องถูกอีกฝ่ายกระทำย่ำยีศักดิ์ศรี

ในฐานะองครักษ์..ที่ผ่านการฝึกฝนอย่างยากลำบากกว่าจะมีวันนี้ การถูกโบยไม่ใช่เรื่องที่ทนไม่ได้
 แต่การต้องมารองรับพระอารมณ์กำหนัดสิ เขาไม่อยากเสพติดไปด้วย พักหลังเขาชักรู้สึกร่างกายตนเอง
 สุขสมไปกับการถูกองค์ชายธรณิณครอบครอง แม้เริ่มต้นด้วยความไม่เต็มใจ
 ลงท้ายเขาก็ครวญครางรู้สึกมีอารมณ์ร่วมเสียทุกที สิ่งนี้ต่างหากที่เขาต้องหาวิธียับยั้ง
 จึงพยายามทุกวิถีทางทำให้ทรงโกรธ จนมีพระบัญชาลงโทษเขา
แต่กลับไม่เป็นไปตามที่ตั้งใจนี่สิ ไม่รู้จะให้เหตุผลต่อการตัดสินพระทัยขององค์ชายผู้นี้เยี่ยงไรดี ที่ไม่รับสั่งลงทัณฑ์เขา


คืนนี้..ถือเป็นคืนแรกที่กลกะลาได้พักผ่อนเต็มที่ นับตั้งแต่พำนักที่นี่ก็ว่าได้
 เจ้าของตำหนักหายไปในเพลาเสวยกระยาหารเช้า ซึ่งเขาเป็นผู้กระทำให้บังเกิดโทสะ
กระทั่งล่วงเลยจนราตรีกาลก็ยังไม่เสด็จกลับ

องครักษ์หนุ่มผู้ซึ่งควรจะโล่งใจสบายกาย ที่ไม่ถูกข่มเหงศักดิ์ศรีเช่นทุกคืนที่ผ่านมา
เขากลับรู้สึกวูบโหวง เหมือนเตียงบรรทมกว้างเกินไปสำหรับบุรุษรูปร่างขนาดเขา
ภายใต้ความมืดมิดยามราตรีกลับหนาวเย็นกว่าปกติ ความอ้างว้างพลันจู่โจมความรู้สึก ความคิดสับสนตีกันยุ่งเหยิง

คิดถึงไตรคาน คิดถึงองค์ชายวายุภักษ์เจ้านายเหนือหัว นั้นคือสิ่งที่เขาหาเหตุผลให้ตนเอง
 เพื่อเก็บซ่อนความรู้สึกเปลี่ยวเหงาที่รุมกระหน่ำอยู่ตอนนี้ เพราะไม่ต้องการยอมรับ
 แม้ได้รับการกดขี่ข่มเหงจิตใจร่างกาย กระนั้นเขายังรับรู้ถึงการคงอยู่ของใครบางคน
 ที่ไม่เคยให้เขาคลาดสายพระเนตร เฉกเช่นเดียวกันถึงแม้เขาไม่ชายตาแล
 วางสายตาไว้ที่ใดก็ได้ซึ่งไม่มีวรองค์เจ้าของตำหนักทรงประทับอยู่ แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า
เขารับรู้ถึงการมีตัวตนและการคงอยู่ ขององค์ชายธรณิณทุกลมหายใจเข้าออก

เปรียบกับเวลานี้ บรรยากาศช่างแตกต่างลิบลับ เงียบเชียบวังเวง
เงียบสนิทชนิดเข็มตกสักเล่ม เชื่อว่าโสตสัมผัสในการรับรู้เขาต้องได้ยินแน่
เขานึกสบถก่นด่าตนเองในใจ สุดท้ายแล้วภวังค์ความคิดของเขาวกวนไปมา
 ไม่พ้นคำนึงถึงบุคคลที่ไม่ได้ทรงประทับอยู่ในห้องบรรทม

เลวร้ายสุดความคิดที่เขาพานควบคุมไม่ได้ กลับมโนจนเลยเถิด
ถึงกับคิดว่าองค์ชายผู้ถือครองเทพมหาธาตุธรณี คงสำเริงสำราญอยู่กับนางกำนัลหรือบัณเฑาะก์
ผู้ซึ่งถวายรับใช้ด้านกามารมณ์ ทรงเสพกำหนัดอยู่ตำหนักใดสักแห่งกระมัง
ความคิดเหล่านี้ ทำให้คนซึ่งเก็บความรู้สึกไม่ชอบพูดเป็นนิสัยถึงกับกำหมัดแน่น
 บริเวณอกซ้ายเต้นกระหน่ำ หายใจหนักหน่วงข่มความพลุ่งพล่าน ที่ทำให้เขาไม่สามารถข่มตาหลับลงได้ด้วยซ้ำ

“ท่านช่างชั่วช้านัก ใช้มนตราใดต่อข้า แม้นข้าทรมานสักปานใด จักไม่ยอมพ่ายแพ้ให้ท่าน..องค์ชายธรณิณ”
วาจาที่ก่นบ่นอยู่ในลำคอ หลังพลิกตัวกระสับกระส่ายอยู่หลายตลบ คาดว่าคืนนี้กว่าจะสงบจิตใจลงได้
กลกะลาคงต้องใช้เวลากว่าค่อนรุ่ง


ในขณะที่องครักษ์หนุ่มมโนภาพเป็นฉากๆ ภายในห้องพระอักษรใช้ทรงงานราชการส่วนพระองค์ของยุพราชพระทัยร้อน
 พระองค์ทรงดื่มสุราประหนึ่งน้ำเปล่า แม้แต่องครักษ์ยังมิกล้าห้ามปรามประการใด

พระพักตร์คมคายหล่อเหลา ขมวดปมยุ่งเหยิงตั้งแต่ดำเนินมาถึง ทรงมีรับสั่งให้มหาดเล็กนำราชการให้พระองค์ทรงงาน
โดยไม่ยอมเสด็จออกจากห้องรับเครื่องเสวย กระทั่งพระอาทิตย์ตกดินย่างสู่ราตรี กลับทรงรับสั่งให้นำสุรามาถวาย
 ผิดวิสัยที่คุ้นชินของบรรดาข้าราชบริพารเป็นยิ่งนัก ที่องค์ชายธรณิณจักประพฤติองค์เยี่ยงนี้

ต่อให้สงสัยมีคำถามมากมาย กระนั้นกลับไม่มีผู้ใดกล้าค้นหาความจริง หรือเอ่ยวาจาทักท้วงห้ามปราม
ยืนห่างรัศมีสิบก้าวยังสัมผัสได้ถึงรังสีโทสะที่คุกรุ่น จนมิมีผู้ใดกล้าสบเนตรคมด้วยซ้ำ
จวบจนเพลานี้พระองค์ยังทรงร่ำสุราเพียงลำพัง รับสั่งห้ามมิให้ผู้ใดรบกวนอีกต่างหาก


“เจ้ามันโอหังนัก เจ้าเป็นผู้ใดกันบังอาจโอหังกับข้า นึกหรือว่าข้าจักยอมอ่อนข้อให้เจ้า
เป็นเพียงองครักษ์กลับเย่อหยิ่งประหนึ่งพญาราชสีห์  มังกรปฐพีเช่นข้าหรือจักปราบพยศเจ้าไม่ได้..กลกะลา”
ไม่มีใครได้ยินพระสุรเสียงพึมพำของพระองค์ สายพระเนตรแดงก่ำจากฤทธิ์ของสุราชั้นดี
พระพักตร์คมกลับขับพระโลหิตไปทั่ววรองค์แล้ว

กระนั้นในพระทัยมิมีเรื่องรบกวนอันใด ยกเว้นเพียงเรื่องเดียวที่มีอิทธิพลต่อพระองค์อยู่ขณะนี้
เรื่องของเชลยที่พระองค์ทรงกักขังด้วยเกราะเทพมหาธาตุ ให้อยู่ภายในพระตำหนักของพระองค์นั่นเอง..
เป็นความทุกข์ทรมานรูปแบบใหม่ ซึ่งพระองค์มิเคยสัมผัสมาก่อน
ตั้งแต่ทรงพระเยาว์หากปรารถนาสิ่งใด มีหรือจักไม่ได้มาครอบครอง
พอชันษาย่างสู่วัยหนุ่ม พระองค์ได้เรียนรู้ถึงเพศรสของกามารมณ์ กระนั้นกลับมิเคยรู้สึกรุ่มร้อนกระวนกระวายพระทัย
 เยี่ยงที่บังเกิดตอนนี้ หากมีความต้องการคราใด เพียงรับสั่งเรียกหาผู้ที่หมายพระเนตรให้มาถวายรับใช้
 ปรนนิบัติปลดเปลื้องก็สิ้นเรื่องกันไปในเพลานั้น

หาใช่พระองค์จักไม่รู้ บรรดากุลธิดาเสนาอำมาตย์ ต่างยินดีถวายตัวเป็นสนม
ชม้ายสายตาทอดสะพานให้มากมาย แต่พระองค์มิเคยถวิลหารสสัมผัสของพวกนาง
ยามเมื่อได้ลิ้มลองมักจักดิ่งหายในความรู้สึก มิได้ฝังรากประหนึ่งกระหายน้ำในทะเลทรายแห้งแล้ง
 เยี่ยงที่ทรงเป็นอยู่เพลานี้ เดิมทีพระองค์ล่วงล้ำกลกะลาไม่เว้นสักราตรี
พานคิดว่าเมื่อได้ลิ้มลองตามปรารถนาแล้วจักต้องเบื่อในเพลาต่อมา พลันไม่เป็นไปตามที่คิดไว้
เหตุอันใดทรงเสพสังวาสแล้ว ใยปรารถนากลิ่นกายของบุรุษผู้นี้ เนื้อหนังมังสาขององครักษ์ผู้นี้นัก
คือปริศนาดำมืดที่พระองค์หามีคำตอบให้กับตนเองไม่ จำต้องหาวิธีดับความร้อนรุ่ม
ด้วยการดื่มสุราให้มึนเมาไว้ เพื่อจักหักห้ามพระทัยไม่ให้บุกไปยังตำหนัก หลังตั้งสัจจะวาจาในพระทัยมั่น
จักไม่ยอมเจอหน้าเชลยผู้นี้ภายในสามวัน ดูสามารถแก้ไขความต้องการได้หรือไม่
แค่เพียงราตรีแรกพระองค์ทรมานพระทัยเช่นนี้เสียแล้ว

“ป่านนี้เจ้าคงหลับสบายบนเตียงข้าสินะ น่าโมโหนักเจ้าคนยโส..เจ้าเป็นใครกัน”
พระองค์ก่นบ่นกลกะลาไปเรื่อยเปื่อย โดยมิทรงรู้ได้เช่นกัน  ผู้ที่พระองค์กำลังกล่าวหา
นอนลืมตาโพลงในความมืด พร้อมกับสบถด่าทอพระองค์อยู่เช่นกัน...



มาอัพก่อนนะคะ 70% ขอเวลาตรวจทานที่เหลือ

จะอัพตอน 5 ทุ่มนะคะ สำหรับส่วนของผักตบ องค์ชายวายุภักษ์
ไว้เจอกันคืนนี้ตอนดึก คือตอนนี้งานเยอะมากๆ แบ่งเวลาหัวหมุนเลยค่ะ

ขอบคุณที่รอคอยกันนะคะ  :katai4: :katai4: :katai4: :pig4: :heaven

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ต้นสน ที่ 04-02-2014 20:41:10

จิ้ม ก่อนแล้วค่อยอ่าน  :pig2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: milkky way ที่ 04-02-2014 20:44:06

มาแว๊วๆ เย้ๆ  :mc4:  :mc4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: ต้นสน ที่ 04-02-2014 20:56:13

เอาใจช่วยกลกะลา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 04-02-2014 20:57:56

กลกะลากับธรณินเขาสองคนรักกันแล้วกิ๊วๆ  สงสารชลธารเหมือนกันนะเนี่ย  ขอเรื่องนี้อย่ามีคนต้องตายเลยนะ  เรื่องตะเกียงที่พี่อะไรจำไม่ได้ตายแทนตะเกียงอ่ะก็เศร้าไปหลายวันอ่ะ  ส่วนสองผัวเมียเฒ่าเกลียดยังไงก็ยังเกลียดอย่างนั้นนะ  คิดไม่ผิดเลยว่ามันสองคนต้องเลวมาก  ตอนนี้ก็เฉลยมาหลายๆอย่างเลยนะ  รอที่เหลือนะคัฟ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-02-2014 21:03:13

กลกะลาสู้ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 04-02-2014 21:07:47

ทั้งสองคนรักกันแล้วแต่ยังไม่รู้สินะ
ต่างคนต่างปากแข็ง ใจแข็งด้วย
อยากอ่านตอนต่อไปจัง ผักตบเจอกันพรุ่งนี้นะ
จะรีบมาอ่านอย่างว่องไว ฮ่าๆๆ
อีกอย่าพระปิตุลา กับ พระปิตุฉาเลวมาก ควรใช้คำนี้แล้วสินะ
มองคนเป็นแค่เครื่องมือ สงสารพี่สาวของผักตบอ่ะ
โดนหลอกใช้โดยไม่รู้ตัว แถมยังไว้ใจมากๆด้วย การโดนคนที่ไว้ใจหักหลังมันเจ็บมากนะ...สงสารอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Onosaka ที่ 04-02-2014 21:10:20

องค์ชายธรนินทำไม่ทำอย่างเน้!!! กลกะลาไม่ใช่ของเล่นนะเฟ้ยยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 04-02-2014 21:11:21

กลกะลาน่าสงสารมากๆ อืมทำไงดี จะกลับก็ไปได้จะอะไรๆมากกว่านี้ก็ไม่ได้อีก

พระเมียปิตุ๊ดนี่เลวเกินไปรึเปล่า เข้าใจว่ามีเหตุแต่เหมือนจะโลภหน่อยๆด้วยนะ :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 04-02-2014 21:11:42

สงสารชลธารจริงๆเลย โดนสองคนนี่ใช้เป็นเครื่องมือยังไม่พอ
หักหลังกันแบบเลือดเย็นจริงๆ  :เฮ้อ:
คุณดินกับองครักษ์ต่างคนต่างสับสน ไม่ใช่ว่าคุณดินสับสนจนเผลอไปทำร้ายเขาอีกละ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 04-02-2014 21:16:31

 :angry2: :angry2:




โอ้ยยยย ร้ายทั้งผัวเมีย องค์หญิงน่าสงสารสุดเลย โดนหลอกใช้หวังเอาชีวิตหักหลัง  :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: stickyyrice ที่ 04-02-2014 21:17:14

เย้!

กลกะลาหลงองค์ชายซะเเล้ว

รอผักบคืนนี้คะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 04-02-2014 21:30:06

รอตอนห้าทุ่ม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 04-02-2014 21:35:14

กลกะลาเริ่มซึมซับองค์ชายดินเข้ามาแระ
ส่วนหญิงธารเป็นแค่หมากไว้ให้เขาแก้แค้น

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 04-02-2014 21:37:00

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกสงสารชลธารจริงๆ :sad11:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Palmpalm ที่ 04-02-2014 21:42:51

อย่างนี้เรียกว่าไม่รู้ใจตัวเอง หรือปากแข็งทั้งคู่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 04-02-2014 21:44:16

รู้สึกโชคดีที่เมื่อกี้แอบนอนเอาแรงไปแล้ว เดี๋ยวรอ 5 ทุ่มแน่นอน เพื่อองค์ชายและผักตบ อิอิ

-------------------------------------------

กลกะลาเริ่มหวั่นไหวแล้วสินะ
หวังว่า สำหรับคู่นี้องค์ชายจะเปลี่ยนเป็นคนดีได้ กลกะลาจะได้มีความสุขได้อยู่กับคนดีๆ บ้างซักที

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 04-02-2014 21:45:26

สงสารองค์หญิงชลธาร
คถ.ผักตบกะองค์ชายยยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 04-02-2014 21:49:40

จะรอนะคะ ดูท่าแล้วองค์ชานธรณินจะตกหลุกรักกลกะลาแล้วนะเนี่ย ><

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 04-02-2014 21:52:26

น้องกลอย่าไปหลงอิตาองค์ชายง่ายๆนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 04-02-2014 22:01:25

ธรณินกลกะลารักกันแล้วสินะ แล้วถ้าพ่อแม่ธรณินรู้เรื่องจะทำยังไง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 04-02-2014 22:41:49

เขาเรียกว่าต่างฝ่ายต่างเริ่มมีใจแต่ยังไม่รู้ใจตัวเองซินะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: stickyyrice ที่ 04-02-2014 23:00:05

ห้าทุ่มเเล้ววววววววว

ปูเสื่อรอ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: samanijt ที่ 04-02-2014 23:02:42

รอค่ารอออ รอจนถั่วจะงอกแล้วน่า ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 04-02-2014 23:15:26

คู่นี้มันน่ารักจริง ๆ ซึนจนอมยิ้มแก้มปริ
สงสารหญิงธานเหมือนกันนะ ไม่มีใครรักจริง ๆ ซักคน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 04-02-2014 23:18:40

เริ่มหวั่นไหวกันทั้งสองฝ่าย แต่แอบหมั่นไส้องค์ชายธรณิณนิดๆ ชิส์!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 04-02-2014 23:24:34

กลกะลา ธรณินรักกันแล้วแต่ไม่รู้ใจตัวเอง  :mew2:

รอส่วนที่เหลือค่ะ

ปล.เชื่อนะว่าแผนของราชครูจะไม่สำเร็จแน่นอน. ผักตบกะวายุพักออกจะรักกันขนาดนั้น

บวกเป็ด

 :3123:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 04-02-2014 23:37:27

ขอให้แผนของพระปิตุลาไม่สำเร็จทีเถอะ
ชอบคู่กลกะลากับธรณิณ 55555
จำเลยรักได้อีก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 04-02-2014 23:46:02

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 17 ภัยในมุมมืด
30% ใครไม่ได้อ่าน 70% ให้กลับไปอ่านที่หน้า 48 ก่อนนะคะ





         “ชลธาร..ชลธาร!”
น้ำเสียงทรงอำนาจ เรียกหาองค์หญิงต่างแดน ซึ่งบรรทมหลับอยู่บนเตียง แม่เล็กนอนอยู่อีกฟาก
เตียงกว้างมากไม่สร้างความอึดอัดลำบากสำหรับผู้หญิงต่างวัยสองคน

   “พระปิตุลา” สุรเสียงนุ่มหวาน ขานรับในห้วงนิทรา ทรงเกิดภาพนิมิตขึ้นในความฝันประหนึ่งเสมือนจริง
เมื่อบุคคลซึ่งพระองค์ขานพระนามกลับประทับอยู่เบื้องหน้าแล้ว

   “ท่านมาพบข้าเช่นนั้นหรือ” องค์หญิงตรัสถาม

   “ข้าย่อมมาพบเจ้าแล้ว ผ่านมา 5 ราตรี มีความคืบหน้าเช่นไร” พระปิตุลาดำรัสถาม ใบหน้าคมคร้ามเนตรเฉี่ยวเฉียง
เหมือนมีพลังลึกลับแฝงอำนาจมากมาย ในห้วงฝันองค์หญิงชลธารกลับรู้สึกเกรงกลัวไม่น้อย 
โดยเฉพาะดวงเนตรแดงก่ำที่มีรัศมีวาวโรจน์ แลดุดันขมึงทึงยิ่งนัก

   “ข้ามิได้ใกล้ชิดสนิทสนมวายุภักษ์ นับตั้งแต่พำนักที่นี่ อนุชาข้ากับวายุภักษ์ต่างออกนอกเขตพระราชฐาน
ฟื้นฟูแหล่งน้ำผืนดินให้กับพวกราษฎรไม่หยุดหย่อน นอกจากเพลาเสวยกระยาหารค่ำ ข้าแทบมิพบหน้าพวกเขาด้วยซ้ำ
ข้ารู้แต่เพียงว่า พวกเขาเร่งฟื้นฟูไตรคานให้ทันวันงานพิธีอภิเษกที่จักถึงนี้เท่านั้น” นางมีท่าทีข่มความตื่นกลัวที่หาเหตุผลไม่ได้

   “เช่นนั้นเจ้าต้องรีบดำเนินการ พระปิตุจฉาเปลี่ยนแผนให้เจ้าทำเยี่ยงไรก็ได้ นำน้องชายเจ้ากลับสู่เวฬุวรรณ
ข้าให้เพลาเจ้าไม่เกิน 12 ราตรี นับจากราตรีนี้เป็นต้นไป หลังพิธีอภิเษกหากแผนการไม่คืบหน้า
พวกเขาย่อมรวมพลยกทัพบุกตีเวฬุวรรณเป็นแน่แท้”

   “รับทราบแล้วเพคะ”

   “เช่นนั้น..ข้าไม่รบกวนการนิทราของเจ้าแล้ว” รับสั่งเสร็จ วรกายพลันหายไปในครองจักษุขององค์หญิง
โดยที่พระองค์กลับสู่นิทรารมย์ปกติ มิมีสิ่งใดแทรกขัดในการบรรทมตลอดราตรี
>
>
“เจ้ากลับเหน็ดเหนื่อยไม่น้อยน้องพี่” องค์หญิงชลธารทรงดำรัสกับผักตบ
หลังอนุชาของพระองค์เสด็จกลับตำหนักช่วงพลบค่ำ ตั้งแต่ทรงได้รับอนุญาตจากองค์เหนือหัวให้พำนักที่นี่
พี่น้องพบหน้าเฉพาะเพลาเสวยพระกระยาหารค่ำ ซึ่งมีแม่เล็กและองค์ชายวายุภักษ์ร่วมโต๊ะเสวยด้วยทุกครั้ง
แต่ความสนิทสนมชิดเชื้อก็ยังไม่คืบหน้าเท่าใดนัก เนื่องจากบุคลิกอุปนิสัยผักตบแล้ว
ใช่จะเปิดโอกาสให้ใครตีสนิทได้ง่ายดาย ถึงแม้นางจะเป็นพี่สาวฝาแฝด แต่องค์หญิงชลธารกลับรู้สึก
อนุชาของนางคาดเดาความนึกคิดยาก ด้านองค์ชายวายุภักษ์ไม่แตกต่าง
กลับมีระยะห่างเว้นช่องว่างจนองค์หญิงไม่สามารถรุกคืบได้อย่างที่คิด

   “ไม่เหนื่อยหรอกครับ ว่าแต่พี่ธารคุ้นเคยที่นี่แล้วใช่ไหม” ผักตบหยุดยืนส่งยิ้มให้พี่สาวฝาแฝด
หลังผู้เป็นพี่อุตส่าห์มาดักรอ ก่อนเขาจะเดินเข้าห้องบรรทมของว่าที่พระสวามี
ซึ่งย้ายตัวเองไปพำนักยังตำหนักรับรองอาคันตุกะแทน

   “ข้ากลับว่างยิ่งนัก เห็นเจ้ากับองค์ชายวายุภักษ์ทรงงานหนัก โดยที่ข้ามิได้ช่วยเหลือ
รู้สึกไม่สมควรเป็นอย่างยิ่ง แม้นข้าเป็นพี่เจ้า โดยหลักข้าคือผู้อาศัย หากมิทำตัวเป็นประโยชน์อันใด ใยไม่ถูกติฉินเอาได้
ข้าอาสาพวกเจ้า ในเมื่อเจ้ากับพระสวามีรับผิดชอบด้านนอกวัง ภายในวังหลวงให้เป็นหน้าที่ข้าดูแลแหล่งน้ำ
ฟื้นฟูภูมิทัศน์ดีหรือไม่ เจ้าคงไม่ลืมกระมัง..ข้าสามารถเรียกใช้เทพมหาธาตุวารีได้เช่นกัน”
นางอาสาด้วยพระพักตร์และสายพระเนตรมุ่งมั่น ต้องการบำเพ็ญประโยชน์แบ่งเบาภารกิจของผักตบและองค์รัชทายาท..

   “เรื่องนี้ไว้หารือตอนทานมื้อค่ำดีกว่า ผมต้องรอถามองค์ชายก่อน ผมอยากอาบน้ำเหนียวตัวมาก
เดี๋ยวเราค่อยพบกันตอนร่วมโต๊ะเสวยนะพี่ ผมจะนำเรื่องนี้ขออนุญาตองค์ชายด้วย คาดว่าคงไม่มีปัญหา
ผมพอเข้าใจพี่อยู่เฉยคงรู้สึกเบื่อ ดีเหมือนกันในวังจะได้เรียบร้อยไปพร้อมกันทีเดียว”
   ผักตบไม่บั่นทอนความตั้งใจของพี่สาว กลับรับปากจะนำเรื่องนี้ทูลองค์ชายตอนเสวยกระยาหารค่ำร่วมกัน

   “ขอบใจเจ้ามาก เช่นนั้นข้าไม่รบกวนเพลาเจ้าแล้ว” องค์หญิงยิ้มละมุนให้น้องชายของพระองค์
ผักตบขอตัวแยกเข้าห้อง เพื่อเตรียมตัวอาบน้ำ อีกไม่นานองค์ชายวายุภักษ์คงเสด็จร่วมเสวยมื้อค่ำดังเช่นทุกวัน..
>
>
   “เจ้าชายครับ พี่ธารเขาอยากทำตัวให้เป็นประโยชน์ อาสาฟื้นฟูแหล่งน้ำพระตำหนักวังหลวง คุณคิดว่ายังไงครับ”
ผักตบเปิดประเด็น หลังลงมือทานมื้อค่ำไปได้ไม่เท่าไหร่

   “มิเป็นการรบกวนเจ้าดอกหรือ..น้องหญิง” องค์ชายทรงตรัสถาม พระพักตร์คมคายหล่อเหลา
ประทับนั่งสง่างามองอาจสมเป็นยุพราชแห่งไตรคาน องค์หญิงชลธารแย้มสรวลอ่อนหวานชวนพิศยิ่งนัก

   “หารบกวนอันใดไม่เพคะเจ้าพี่ ข้าเต็มใจยิ่งที่มีส่วนช่วยพวกท่าน เห็นผักตบกับเจ้าพี่ตรากตรำ
ทั้งที่ใกล้งานสำคัญส่วนพระองค์ ยังทรงงานหนักไม่ปริบ่นอันใด ข้ากลับชื่นชมพวกท่านนัก
พวกท่านมุ่งฟื้นฟูนอกวังเป็นส่วนใหญ่ ขืนชักช้าใกล้วันงานในวังใยมิโกลาหลเล่า
อย่างน้อยก่อนพิธีอภิเษกพวกท่านควรมีเพลาพัก ข้าอาสาจัดการแหล่งน้ำในตำหนักสำคัญ  ที่ยังคงขาดแคลนด้วยตนเอง”
 
“เช่นนั้นข้าคงมิสามารถกล่าวอันใด เมื่อเจ้ายินดีช่วยเยี่ยงนี้ ข้าในฐานะรัชทายาทของไตรคาน
คงต้องขอบใจเจ้าแทนผู้คนจึงจักถูกต้อง ตำหนักสำคัญส่วนใหญ่ ข้าดำเนินการไปเกือบหมด
เหลืออยู่ไม่กี่ตำหนักดอก มีของพระปิตุลากับตำหนักองค์หญิงศศิธร ที่ข้ายังมิได้ฟื้นฟูบ่อน้ำในพระตำหนัก
คงต้องไหว้วานเจ้าแล้ว” องค์ชายวายุภักษ์รับสั่งด้วยพระสุรเสียงทุ้มนุ่ม
สายพระเนตรอ่อนโยนทอดมององค์หญิงชลธารด้วยความซาบซึ้งในความหวังดี

“มิเป็นไรดอกเพคะ เช่นนั้นพรุ่งนี้ข้าจักดูแลตำหนักพระปิตุลากับองค์หญิงศศิธร
รบกวนเจ้าพี่ทรงมีพระบัญชาแจ้งให้ทรงทราบ จักได้ไม่เป็นที่ข้องพระทัย
หากเห็นข้าไปเยือนพระตำหนัก” องค์หญิงค้อมพระเศียรน้อมรับพระดำรัส
พร้อมขอให้มีพระบัญชาแจ้งเจ้าของสถานที่ ว่าพระองค์จักเสด็จไปฟื้นฟูบ่อน้ำในพระตำหนักด้วยองค์เอง

“เช่นนี้ข้าจักดำเนินการตามที่เจ้าขอมา หลังเสวยเสร็จสิ้นจักให้องครักษ์เดินสาส์นแจ้งเสด็จลุงกับหญิงอ้ายให้เจ้า”
การเสวนาในโต๊ะเสวยเต็มไปด้วยบรรยากาศเป็นกันเอง ดูราบรื่นเป็นไปในทิศทางที่ดี

แม่เล็กซึ่งร่วมทานมื้อค่ำเป็นผู้ฟังที่ดี พลอยนึกชมพี่สาวฝาแฝดของลูกชายเธออย่างไม่เก็บอาการทางสายตา
นอกจากเป็นคนสวยชนิดหาที่ติไม่เจอ ยังมีน้ำใจแถมมากความสามารถ เธอรู้สึกปลาบปลื้ม
ที่ได้รับเกียรติจากองค์หญิงชลธารเรียกเธอว่า ‘พระมารดา’ ทุกครั้งไป

“พระมารดา..ท่านควรทานซุปนกกระจอกเทศให้มาก จักได้บำรุงกำลังมิเหนื่อยล้าอ่อนเพลีย เชิญท่านลองดูเถิด”
นอกจากองค์หญิงจะอ่านสายตาของแม่เล็กที่มองเธอด้วยความชื่นชมออก ยังรู้จักเอาใจอีกต่างหาก
เยี่ยงนี้แม่เล็กไม่รักไม่หลงก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว

นับตั้งแต่หลุดยุคมาอยู่ในแผ่นดินที่แตกต่าง แม่เล็กหาได้สนิทใจกับใครเท่าไหร่
นอกจากพระมเหสีที่พระทัยดีเป็นพิเศษกับเธอแล้ว นอกนั้นก็ออกจะเกรงใจเธอที่ดันเป็นแม่ของพระชายา
วางฐานะให้ความเคารพยำเกรงมากกว่าจะพูดคุยสนิทสนมได้

พอมีองค์หญิงมาอยู่ร่วมห้อง แม่เล็กหายเหงาไม่น้อย มีเรื่องพูดคุยเล่าสู่กันฟังทุกคืน
ส่วนใหญ่เธอเล่าเรื่องราวของผักตบที่หลุดไปโผล่ยุคของเธอ แล้วเป็นสาเหตุให้เธอเก็บมาเลี้ยงดูเป็นลูก
เล่าวีรกรรมความฮ็อตของลูกชาย ที่ทำให้สาวน้อยสาวใหญ่คลั่งไคล้ไหลหลง ตีวนแถวหน้าบ้านกันเป็นประจำ
พร้อมกับซักถามชีวิตความเป็นอยู่ขององค์หญิงไปด้วย เพราะสงสารที่หลงไว้ใจทรราชชุบเลี้ยงโดยไม่รู้ความเป็นมาแต่ต้น
เธอจึงเห็นใจเอ็นดูองค์หญิงเป็นพิเศษ

มื้อค่ำจบลง แม่เล็กกับองค์หญิงชลธารแยกย้ายกลับห้องบรรทม ส่วนผักตบกับองค์ชาย
พากันมาเดินเล่นยังสวนพระตำหนัก ถือเป็นการย่อยอาหารไปในตัว ความจริงองค์ชายวายุภักษ์ทรงตรัสชวนผักตบ
พระองค์ใคร่มีเพลาส่วนตัวกับพระชายา แม้ว่าจะทรงงานร่วมกัน แต่ขณะทรงงานต่างคนต่างแยกย้ายรับผิดชอบพื้นที่
ซึ่งวางแผนล่วงหน้าหลังไปสำรวจเก็บภาพมาวางผังงาน

การใช้พลังของเทพมหาธาตุนั้น ไม่ใช่จักสามารถใช้ต่อเนื่องไม่หยุดพัก
พลังที่มีเปรียบเสมือนเป็นพลังชีวิตของผู้ถือครองครึ่งหนึ่ง ยามที่เรียกใช้พลังทุกครั้งย่อมอ่อนเพลีย
เหมือนผู้ที่โหมทำงานหนักย่อมเหนื่อยล้าและมีขีดจำกัด ดังนั้นพระองค์กับผักตบจึงต้องรู้ขอบเขต
ใช้พลังในแต่ละวันไม่ให้เกิดผลเสียต่อพระวรกาย โดยเฉพาะผักตบทรงกังวลพระทัย ห่วงใยยิ่งนัก
ทรงกำชับองครักษ์ที่ติดตามพระชายาทุกฝีก้าวถวายรายงานต่อพระองค์ทุกครั้ง
ไม่ให้ผักตบใช้พลังเกินกว่าที่ทรงกำหนดในแต่ละวัน
การใช้พลังเทพมหาธาตุของผักตบ จักแสดงปฏิกิริยาต่อแหวนมรกตบ่งบอกพระองค์ให้ทรงรับรู้
หากผักตบอ่อนล้าพระองค์จักทรงทราบได้ทันที มิทรงรอช้าดิ่งตรงมาดูแลด้วยพระองค์เอง

“วันนี้เจ้ารั้นอีกแล้ว” หลังอยู่เพียงลำพังกันสองคน ยุพราชหนุ่มทรงดำรัสขึ้น ผักตบรู้ทันทีว่าทรงยกอ้างเรื่องใด

“ผมไม่ได้จะรั้น เพียงแต่ข้างแหล่งน้ำเป็นทรายทั้งนั้น หากเพิ่มผืนดินลงไปเล็กน้อย
ย่อมสามารถปลูกพืชให้ความชุ่มฉ่ำรอบแหล่งน้ำ เสริมระบบนิเวศน์ให้สมบูรณ์ขึ้นไปอีก
เลยทำนอกเหนือจากที่ตกลงกันไว้” ผักตบยืนกรานเหตุผล ที่ทำให้เขาทรุดฮวบ
สร้างความตกอกตกใจให้เหล่าองครักษ์หน้าซีดเผือด กลัวอาญากันยกใหญ่
ไม่คิดว่าฝืนใช้พลังเขาเกิดหน้ามืดวูบขึ้นมาดื้อๆ ยังไม่ทันล้มลงไปกลับรู้สึกถึงกระแสลมเย็นสดชื่น
มาพยุงร่างเขาไว้ไม่ให้ล้มพับ ก่อนจะเผยตัวตนของผู้ที่ช่วยเขาไว้ได้ทันท่วงที
เป็นใครไม่ได้นอกจากผู้ที่ประทับยืนข้างกายตรงนี้

“หากเราช้าไปก้าว เจ้าใยมิบาดเจ็บเสียแล้ว เรากำชับเจ้าบ่อยครั้ง
ให้รู้ว่าเจ้าใช้พลังมากน้อยแค่ไหน หากรู้สึกอ่อนล้านั่นคือเจ้าต้องหยุดที่จะเรียกใช้เทพมหาธาตุ
นี่เจ้ารั้นยังกล้าเถียงเราหรือ อย่าลืมเจ้าคือชายาของเรามิใช่ดังเก่าก่อน กระทำการใดนึกถึงใจเราด้วย”
พระองค์ทรงตัดพ้อด้วยพระสุรเสียงแสดงความห่วงใยชัด ผักตบพอได้ฟัง
พร้อมกับสบเนตรคมที่หม่นเศร้าผสมเว้าวอน พลันรู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูก
เขาไม่ใช่ไม่รู้ร่างกายเหนื่อยมาก หายใจหอบแต่กลับคิดว่าไม่น่าจะเป็นอะไร จึงฝืนที่จะใช้พลังจนเกิดเหตุการณ์ขึ้น

“เอาเถอะ..ผมขอโทษคราวหลังจะไม่ทำอีก แต่ผมสงสัยคุณมาทันได้ยังไง ในเมื่อคุณอยู่อีกจุด”
เรื่องนี้เขานึกคำตอบก็ไม่กระจ่าง จะว่ามีม้าเร็วส่งข่าวไม่น่าเป็นไปได้
จากที่ผักตบรับผิดชอบห่างจากสถานที่องค์ชายดูแลประมาณห้ากิโลเลยก็ว่าได้

“เป็นเพราะแหวนมรกตที่เจ้าสวมติดนิ้วดอก ทำให้เรารู้ว่าร่างกายเจ้าย่ำแย่
เราควบไต้ฝุ่นมาทันทีหลังรู้จากแหวนมรกต เจ้าต้องฝืนกระทำการเกินกำลังแน่ และก็เป็นดังคาด
จึงมาทันรับร่างเจ้าไม่ให้ล้มลงบนพื้น” พระองค์รับสั่งสุรเสียงนิ่ง พักตร์หล่อเหลาเคร่งขรึมหาได้ผ่อนคลาย
หลังทรงรำลึกถึงเหตุการณ์ที่ผักตบกำลังทรุดฮวบ ในขณะที่พระองค์ยังควบม้ามาไม่ถึงตรงนั้น
ยังดีที่กระแสจิตสั่งมหาธาตุวายุรับร่างผักตบได้ทันการณ์

“เอาน่า..ผมยืนอยู่ตรงนี้ปลอดภัยดีแล้ว พรุ่งนี้ก็มีกำลังเหมือนเดิม
อย่าทำหน้าเครียดสิครับ เดี๋ยวไม่หล่อจะว่าผมไม่เตือน” ผักตบพยายามหาเรื่องแหย่ให้คนเคร่งเครียดพระอารมณ์ดีขึ้น

“แม้นเราไม่หล่อเหลา เจ้าจักไม่รักเราเยี่ยงนั้นหรือ” องค์ชายกลับรับสั่งถามขึ้นมาเสียนี่

“เรื่องไหนอีก..ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น หล่อไม่หล่อไม่เกี่ยวหรอกว่าผมจะรักหรือไม่รัก” ผักตบเลี่ยงเดินหนีดื้อๆ

“เช่นนั้นเจ้าควรตอบคำถามเรา แม้นเรามิได้มีหน้าตาเช่นนี้ เจ้ายังจะรักเราหรือไม่” พระองค์กลับย่างพระบาทตามติด

“เฮ้ย! ตีมึนหรือไงคุณ ผมบอกรักคุณเมื่อไหร่ครับเจ้าชาย”
ผักตบหันกลับมาแหวไม่จริงจัง กลับเห็นพักตร์หล่อส่งสายพระเนตรซื่อ จ้องเอาคำตอบของเขาให้จงได้

“เจ้าอาจไม่เคยเปล่งวาจา กระนั้นหัวใจเจ้าบอกแก่เรามา เจ้ามิได้รังเกียจเราดอก” พระองค์ตีขลุมเอาดื้อๆ

“หัวใจผมไปพูดกับคุณตอนไหนครับ อย่าอ้างว่าใช้เทพมหาธาตุอ่านใจผมเชียวล่ะ ผมไม่เชื่อคุณเด็ดขาด
ถ้าคุณทำแบบนั้นได้ ผมก็คงทำได้ไม่ต่างกัน ทำไมผมอ่านใจคุณไม่ได้” ผักตบยืนกรานเสียงแข็งเลยทีเดียว

“เราหาได้บอกเจ้าว่าใช้เทพมหาธาตุ เรารู้เพราะแหวนมรกตดอก” อีกแล้ว ที่แท้ไส้ศึกตัวการสำคัญคือแหวนที่เขาสวมสินะ

“แบบนี้ผมถอดออกดีกว่า คุณเล่นล้วงความรู้สึกผมก็แย่สิ” ผักตบหน้าเครียดบ้างแล้ว เขาเก๊กเสียงเข้มดูจริงจังมาก

“เจ้าถอดเองมิได้ดอก นอกจากเจ้าจะนำโลหิตของเราไปหยดลงบนแหวน จึงจักถอดออกจากนิ้วเจ้าได้
หากกระทำเยี่ยงนั้น ย่อมแปลว่าเจ้าตัดสัมพันธ์เราไปตลอดกาล อย่าได้แม้แต่จักคิดเป็นอันขาด
 เราคงอยู่ไม่ได้หากเจ้าใจร้ายต่อเราเยี่ยงนี้ หัวใจเจ้ากลับไม่ปฏิเสธที่จะรักเรา แล้วใยเจ้าไม่กล้าเปล่งวาจาให้เราฟัง”
พระองค์กลับตอกย้ำวนกลับมาเรื่องเดิมได้  ผักตบพยายามอ้อมโลก ที่จะไม่หยิบยกมาพูดแล้วเชียว

“ก็รู้แล้วไม่ใช่หรือครับ ยังต้องการฟังความรู้สึกของผมอีกทำไม” เริ่มจะหงุดหงิดตัวเองที่ดันใจเต้นแรง
แล้วไอ้แหวนบ้านี่ก็เปล่งประกายเขียววูบวาบเรืองรองขึ้นมาเสียอีก

“หึหึ! เจ้าเขินอายเช่นนั้นหรือ เรากับเจ้าหาใช่คนแปลกหน้าต่อกัน
ประหนึ่งเป็นบุคคลเดียวกันแล้ว ให้เราเอ่ยกับเจ้าก่อนเราจักทำโดยมิลังเล”
พระองค์หยุดนิ่งไปครู่ใหญ่ ค่อยยื่นหัตถ์บังคับปลายคางให้ผักตบสบสายพระเนตรคมกล้า
บัดนี้ดูฉ่ำหวานลึกซึ้ง แล้วเสียงทุ้มนุ่มอ่อนละมุนดังให้ได้ยินชัดเต็มสองหู

“เรารักเจ้า..ผักตบ  เจ้าคือชายาของเรา” ผักตบเหมือนถูกสะกด จ้องลึกเข้าไปในดวงเนตรคมวาว
พร้อมกับอาการหัวใจสั่นกระตุกรุนแรง..ไม่เคยคิดว่าจะถูกคำรักจากปากคนตรงหน้า ทำให้เขาเกิดอาการเหล่านี้


มาอัพให้เต็ม 100% แล้วนะคะ เจอกันวันศุกร์นี้ค่ะ

ตอนต่อไปได้ตามลุ้นกันต่อ มีหวานตอนต้นๆ เริ่มจะเครียดตอนกลางๆ
ยันจบตอน งานนี้เครียดและลุ้นกันหน้าดำอีกเช่นเคย :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 04-02-2014 23:53:35

ลุงกับป้าเทียมๆร้ายมาก

อยากให้กระอักใจเพราะลูกชายจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 04-02-2014 23:55:02

แหม่ องค์ชายอ้อนน่ารักเชียว 
ไม่คิดว่าผู้ชายตัวโตจะอ้อนขนาดดด  :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: iammoonoi ที่ 05-02-2014 00:00:08

ง่า..รอลุ้นคู่องค์ชายธรณิณกับกลกะลา  :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: FeeDtheCAT ที่ 05-02-2014 00:00:54

สนุกมากเลย เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48
เริ่มหัวข้อโดย: Sirada_T ที่ 05-02-2014 00:01:39

 :ling3: :ling3: :ling3: หน่วงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 05-02-2014 00:09:55

หวานกันจริง ๆ ผักตบมีเขินด้วย
ถึงขั้นนี้แล้วผักตบก็ยอมรับรักองค์ชายเหอะ :mew1:
ว่าแต่จะเคลียดอีกแล้วเหรอเนี้ยะ ยังหวานไม่เท่าไรเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 05-02-2014 00:12:31

องค์ชายอ้อนผักตบได้น่ารักจริงเชียว
ตอนนี้องค์ชายก็บอกรักผักตบแล้ว
ตอนหน้าผักตบก็บอกรักองค์ชายคืนด้วยนะ :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 05-02-2014 00:30:47

ผักตบหวานมากเลยคะ
ปล น่าจะหาแหวนมาใส่ให้องค์ชายวายุภัคบ้างนะคะ
น้องผักจะได้ไม่เสียเปรียบ คิดอะไรสื่อผ่านแหวนหมด><

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 05-02-2014 00:37:07

ยังไม่นอนเพราะรอที่เหลือ ซึ่งก็ไม่ผิดหวัง

เค้าหวานใส่กันด้วย. อิๆ

บวกเป็ด

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 05-02-2014 01:05:53

เขินนนนนนนนน  อยากอ่านต่อเร็วๆอ่าา ตื่นเต้นๆๆๆ :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 05-02-2014 01:25:51

55555555555555
ผักตบเอ้ย ก็บอกรักองค์ชายไปซักครั้งสิ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 05-02-2014 02:00:26

ตายยย ดิฉันตายย


เขินจังเลยค่าาา :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 05-02-2014 02:23:30

ตอนนี้หวานมาก
เราฟินนนนนน
ชลธารมีแผนการอัลไลกันแน่??

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 05-02-2014 02:37:50

หวานๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 05-02-2014 05:26:43

สงสารชลธาร(พิมพ์ถูกไหมเนี่ย 555) ต้องโดนหลอกใช้โดยไม่รู้ตัว
แต่เนื้อหา 70% แรกดูมีแต่คนลุมด่าพระปิตุลากับพระปิตุฉา
พอมา 30% หลัง อยากจะกรี๊ดดังๆ พี่วายุกับน้องตบเราน้ารักมากค่ะ
หวานกันด้วย ฮิ้วววววว รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 05-02-2014 05:40:38

เจ้าชายอย่าทรงหวานแบบเน้ เราก็เขินไม่ต่างผักตบ ชายาของเจ้าชายนะเพคะ  :mew3: แอร้ยยย >||||||||||||<

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 05-02-2014 06:06:33

องค์ชายลมมีอ้อนผักตบด้วย
ผักตบจะใจอ่อนไหมนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 05-02-2014 06:12:33

เขินนนนนนนนนนน  ไปอีกตอน  เป็นไงผักตบอึ้งทึ่งเสียว[แอ๊กกก:โดนตบ]  รอตอนต่อไปคัฟ  ขอบคุณคัฟ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: P_pooh ที่ 05-02-2014 06:18:20

รอคอยเธอมาแสนนาน ทรมานดวงใจหนักหนา~

ไม่ใช่หล่ะ รอผักตบกับองค์ชายวายุฯจนเพี้ยน
ร้องเพลงบอกอายุมากเลย... (สิบแปดใช่ม่ะ?)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 05-02-2014 07:10:48

อยากเห็นองค์ชายวายุภักษ์กะน้องผักหวานแบบหงุงหงิงบ้างจัง  :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 05-02-2014 07:31:03

ทำขนาดนี้แล้วใจอ่อนบอกรักองค์ชายเถอะผักตบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 05-02-2014 07:32:38

หวานนนเชียว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 05-02-2014 08:25:23

หวานกันเบาๆองค์ชายรักหลงผักตบขนาดนี้ก็อยากให้ผักตบบอกรักเป็นธรรมดา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 05-02-2014 08:59:07

เจ้าชายอ่ะ หวานตลอดเลย

เขินแทนน้องตบ 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 05-02-2014 09:06:28

ชอบตอนที่องค์ชายมุ้งมิ้งกับผักตบจัง :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Onosaka ที่ 05-02-2014 09:30:46

เจ้าชายหวานกับผักตบไปนานๆน๊าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 05-02-2014 10:16:49

อยากให้หญิงน้ำรู้สึกตัวเร็วๆว่าปิตุ๊ดไม่หวังดี

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 05-02-2014 10:56:35

เดาไว้ไม่มีผิด พระปิจตุฉาและปิตุลาเฒ่าคือคนของตระกูลมหาธาตุชั่วนั่นจริงๆ

แต่ไม่คิดว่าจะเลวถึงขนาดเพาะตะขาบแก้วไว้ในการหญิงธารเพื่อดูดเอามหาธาตุ

คิดไปหญิงธารก็น่าสงสารไม่น้อย

ตอนท้ายกำลังหวานๆเลยแต่จะไปต่อกันตอนหน้าสินะ

อยากให้หญิงธารไปตำหนักหญิงอ้ายแล้วรุกคืบจีบหญิงอ้ายจริงๆ

แต่ตอนหน้าที่ว่าจะเครียดๆนี่ไม่รู้เรื่องอะไรนะ ขออย่าได้เป็นผักตบและวายุเลย

เอ๊ะ....หรือว่าหญิงธารจะทรุดเพราะพลังมหาธาตุกำลังถดถอย

อันนี้ต้องรอดู



ปล.คาดว่าเหตุที่ไม่มีใครเริ่มสงสัยในตัวหญิงธารเป็นเพราะว่าห่วงงานอื่นมากกว่าแน่ๆเลย

ก็ได้แต่ภาวนาว่าจะมีใครสะกิดใจแต่เริ่มแรกอยู่ก่อนแล้วนะ :ling3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 05-02-2014 11:24:31

องค์ชายวายุภักษ์เฉยชากับคนอื่น แต่หวานกับน้องตบชนิดมดสำลักน้ำตาลเลยเชียว :o8:
ปิตุลาว่าน่ากลัวแล้ว ปิตุจฉาน่ากลัวกว่า รออ่านปูมหลังของคนๆนี้ด้วย
องค์ชายธรจะพิสูจน์ใจตัวเองสามคืน ดูซิ จะทนได้เปล่าน๊า ถึงเวลานั้นกลกะลาคงน้อยใจงอนไปเท่าไหร่แล้วไม่รู้
องค์หญิงธารจะเจอหญิงอ้ายแล้ว จะจีบกันท่าไหนน้อ หุๆๆ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 05-02-2014 12:54:43

 :o8: เขินแทนผักตบเลยอ่ะ หวานกันน่าดูเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 05-02-2014 13:26:49

 :o8: :o8: :o8:

มุ้งมิ้งสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 05-02-2014 14:25:18

 :serius2: รู้สึกเหมือนทะเลสงบ ก่อนพายุจะมายังไงไม่รู้

อีกเดี๋ยวต้องมีเหตุวุ่นวายแน่ ให้หญิงธารไปควบคุมชลประธารเนี่ย

ขอให้แม่เล็กทำให้เจ้าหญิงใจอ่อนด้วยเถิ้ดด รอตอนต่อไปค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: waterlily ที่ 05-02-2014 14:34:36

หลังจากตอนนี้แล้ว ตอนต่อไปคงเหมือนฤดูมรสุมในทะเลแน่นอนเลย :katai1: :hao3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 05-02-2014 16:35:39

องค์หญิงชลธาร จะได้ฟิตเจอริ่งกับองค์หญิงศศิธร มั้ย แบบ มโนล่วงหน้าเอาเองว่า แค่2คู่ ยังวุ่นวายไม่พอ

มโนไปเรื่อยๆก็ว่า ผู้หญิงสองคนนี้ เป็นตัวแปรไม่น้อย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 05-02-2014 17:40:08

 :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 05-02-2014 18:04:51

ความรักจะทำให้หญิงธารกลับใจมั้ยน้อ~
อยากให้ผักตบตั้งครรภ์เร็วๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 05-02-2014 18:37:34

อ๊ะ  ตอนนี้แอบหวานเบาๆตอนท้าย   เจ้าชายนี่น้า  นอกจากมึนแล้วยังทำเนียนอีก  บอกรักผักตบไม่อายคนอ่านเลยน้า  :-[

แต่กว่าจะมีฉากหวานก็แอบสงสาร  กลกะลา  กับองค์หญิงธารอ่ะ  กลกะลานี่ถูกเจ้าชายธรนินจัดหนักไม่เว้นเลยอ่ะ  ถึงจะเป็นการเริ่มรักกันแบบยังไม่รู้ตัว(ซักที) แต่ก็สงสารกลกะลานะที่ต้องจากไตรคานกับเจ้าชายวายุภักษ์ไปอยู่ต่างเมือง

ส่วนเจ้าหญิงธาร  ตอนก่อนหน้านี้เราขอโทษนะที่แอบไม่ชอบเธอ  พอเรารู้ว่าเธอถูกใช้  เราก็ให้อภัยแล้วล่ะ  แต่ถ้ายังไงตอนหน้าหญิงธารก็อย่าทำอะไรรุนแรงนะ  เค้ายังอยากอ่านตอนหวานๆของเจ้าชายกับผักตบก่อน  แล้วถ้าไปเจอหญิงอ้ายก็รีบๆรักกันไปเถอะค่ะ  อย่ามารวมหัวแก้แค้นผักตบเลย(แอบจับคู่ซะงั้น)   

สุดท้าย...  รออ่านวันศุกร์นะคะ  รักคนแต่งค่าาาา :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: poisongodx ที่ 05-02-2014 19:01:10

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 05-02-2014 19:56:27

องค์ชายน่ารักอ๊า มีอ้อนพระชายาด้วยอ่ะ
ยังต้องเจอปัญหาอีกเยอะแน่ๆ...อย่าไปเวฬุวรรณนะผักตบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 05-02-2014 20:50:34

 :-[ ลุ้นคู่เจ้าหญิงธารกะหญิงอ้าย หุๆๆ
จะเป็นไงน๊าาาา
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 05-02-2014 21:56:16

ธารอ้ายแล้วสินะเนี่ย ธรณินกลกะลาจะเป็นยังไงบ้างนะ ถ้ากลกะลาถูกพ่อแม่ธรณินทำร้าย ธรณินจะทำยังไงนะนั่น ผักตบอย่าดื้อมากสิ วายุภักดิ์เป็นห่วงนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 05-02-2014 22:58:43

 :hao5: รอลุ้นเจ้าคร๊าพี่ลักษ์จ๋า
องค์หญิงน้ำรู้ตัวไวๆเต๊อะ ว่าโดนหลอกใช้อ่ะ  :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 05-02-2014 23:13:47

โอ้ยยยยย เขินนน มากกก ฉิงๆ
เจ้าชายบอกรักแล้ววววว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 06-02-2014 10:21:49

เขินแทนผักตบอ่ะ
องค์ชายหวานไปนะ ><

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: £.Ma|e¥ ที่ 06-02-2014 11:15:11

กรี๊ดดดดดดด น่ารัก !

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 06-02-2014 12:29:46

 :m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 06-02-2014 15:10:26

อ๊าย  หลังจากปล่อยให้เรื่องนี้ลอยนวลผ่านตาไปนานสองนานก็ถึงเวลาจิ้มอ่านซักที
สนุกมากคะ  อ่านเพลินตั้งแต่ 4 ทุ่ม-ตี 2 แทบลืมไปว่าต้องไปตรวจร่างกายตอนเช้า
ชอบนู๋ผักตบมากน่ารักสุดๆ
แอบเสียดายที่ไม่ได้ลงเรื่องลูกในเล้าด้วย เฮ้อ
ตอนนี้กำลังลุ้นเลยว่า  หญิงธารจะรู้ตัวตอนไหนว่าโดนหลอก
กลัวแต่ว่าผักตบจะช้ำจนต้องหนีกลับเมื่องกรุงซะก่อนนะสิ

ปล.ตอนแรกเรื่องตอนเกิดของผักตบนะคะ  เท่าที่รู้มาถ้าคลอดเด็กแฝดตามธรรมชาติ มักจะไม่ตัดสายสะดือก่อนที่แฝดคนที่สองจะคลอดออกมาเพราะหากตัดสายสะดือก่อนเด็กคนที่สองอาจมีปัญหาได้  และหากปล่อยไว้ในท้องนานเกินไปก็มักจะมีปัญหาเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 06-02-2014 15:13:22

ฟินนนน...นาเล่!!!

รอลุ้นตามติดกระชิดขอบต่อไป :ling1: :katai5: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: gngane ที่ 07-02-2014 01:34:18

 :110011: :110011: :z7: :z7: :z7: :110011: :110011:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: ||toxic-love|| ที่ 07-02-2014 02:09:04

อยากได้ๆๆๆ แต่ไม่มีตัง ผ่อนจ่ายได้ไหมครับ 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Littlesir ที่ 07-02-2014 06:59:18

รอๆตอนต่ออยู่น๊าาา  :impress3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 07-02-2014 09:58:08

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 18...เพทุบายสร้างสายสัมพันธ์




“เรารักเจ้า..ผักตบ เจ้าคือชายาของเรา”
หลังพระองค์ทรงเปิดเผยความรู้สึกในพระทัย จงใจใช้สุรเสียงทุ้มนุ่มซึ่งมิเคยมอบให้ผู้ใดมาก่อน
สายพระเนตรมั่นคงยืนยันสัจจะวาจา ให้ผู้ที่ได้ชื่อว่ากุมดวงหทัยของพระองค์ไว้ในอุ้งมือ
ได้ตระหนักถึงความจริงใจที่มี ผักตบยืนจ้องวงพักตร์พระองค์นิ่ง
ใบหน้าขาวสุกปลั่งขับเลือดฝาดแดงระเรื่อสะท้อนแสงคบไฟสลัวลาง
ดูมีเสน่ห์ลึกลับจนพระองค์มิสามารถสะกดกลั้นความต้องการบางอย่าง ที่ผุดขึ้นในพระทัยขณะนี้

พักตร์คมคายค่อยโน้มเข้าใกล้ ผักตบไม่เบี่ยงร่างหลบ ยังยืนนิ่งใช้สายตาสุกสกาวคมวาวจ้องลึกดวงเนตรฉ่ำหวาน
ซึ่งขยับเข้าชิดจนปลายพระนาสิกคลอเคลียปัดโดนปลายจมูกเขาเข้าแล้ว

“อืม..อืออ!!” เสียงครางทุ้มในพระศอ เมื่อโอษฐ์หยักได้รูปงามแนบจุมพิตหวานละมุนบนกลีบปากสีสดละเมียดละไม
ชิวหานุ่มร้อนซอกซอนกระทบฟันขาว หยอกเอินให้เปิดริมฝีปากตอบรับการรุกล้ำ 
ผักตบค่อยพริ้มปิดเปลือกตาลง เผยอปากรับจุมพิตอ่อนโยนเจือรสชาติหวานหวามจนรู้สึกได้อย่างเด่นชัด
เขาตวัดลิ้นเกี่ยวพันผู้บุกรุกซึ่งกำลังกวาดต้อนดุนชิวหาเข้าร้อยรัด อย่างต้องการผูกสัมพันธ์กับเขาไปด้วย

จูบดื่มด่ำกลางสวนในค่ำคืนที่หมู่ดาวส่องแสงริบหรี่ แต่งแต้มผืนฟ้าสีดำกว้างใหญ่ด้วยประกายเล็กจ้อยอยู่ไกลโพ้น
กลับสร้างบรรยากาศรอบกายสองหนุ่มให้ดูอบอุ่น เต็มไปด้วยความสุขแผ่กระจายไปทั่วบริเวณ
พระหัตถ์แกร่งประคองท้ายทอย ซึ่งมีเส้นผมนุ่มให้ดัชนีสอดรั้ง สร้างความแนบชิดสนิทแน่น
แบ่งปันความรู้สึกส่งผ่านไปกับจุมพิตละมุน โดยไม่เร่งเร้าจาบจ้วงโจนทะยานสู่อำนาจของตัณหาราคะ

กระทั่งทรงถอนพระโอษฐ์ถอยห่าง ดวงเนตรฉ่ำเยิ้มจ้องริมฝีปากมันวาวหลังถูกบดจูบยาวนานพอสมควร
ทั้งคู่ไม่มีใครเอ่ยวาจาแต่อย่างใด สบสายตากันนิ่งนาน  เพียงเท่านั้นก็ถ่ายทอดความรู้สึกที่ซ่อนเร้นภายในใจ
เปิดเผยให้อีกฝ่ายรับรู้จนหมด อย่างไม่ปิดบังอำพรางอีกต่อไป แม้จะไม่เอ่ยด้วยวาจา
แต่ดวงตาคมหวานของผักตบก็บอกทุกอย่างแทนคำพูดได้

“ดึกแล้ว..เราจักไม่รบกวนเพลาพักผ่อนเจ้าอีก ให้เราส่งเจ้าก่อน เราค่อยกลับออกไป”
องค์ยุพราชหนุ่มตรัสในเวลาต่อมา พระหัตถ์ใหญ่เกลี่ยปอยผมที่ตกระใบหน้าขาวได้อ่อนโยนเป็นที่สุด
ผักตบไม่ได้ทักท้วง เขาเพียงพยักหน้ารับทราบพระประสงค์ ก่อนเป็นฝ่ายก้าวเท้าเดินนำออกจากสวน
โดยข้างกายองค์ชายวายุภักษ์ทรงดำเนินตีคู่คลอเคลียอยู่ไม่ห่าง ใบหน้าผักตบรวมทั้งใบหูแดงก่ำอย่างเขินจัด
มุมปากสีสดกลับจุดยิ้มเล็กๆ เต็มไปด้วยความสุขที่เขาเองก็เพิ่งเกิดความรู้สึกแบบนี้ เฉพาะกับคนๆ นี้..

“เข้ามาก่อนสิครับ” ผักตบเอ่ยชวน หลังองค์ชายทรงหยุดนิ่งอยู่แค่หน้าประตูห้อง
ทำให้เขาแปลกใจที่อีกฝ่ายไม่ก้าวตามเข้ามา

“มิสมควรกระมัง เรากับเจ้าจักอยู่ร่วมกันยามราตรี ต้องรอให้ผ่านพิธีอภิเษกเสียก่อน”
พระองค์ทรงดำรัสเหตุผลที่ทรงหยุดเพียงแค่หน้าประตู สายพระเนตรถ่ายทอดให้ผักตบ
บ่งบอกถึงความรู้สึกถวิลหาจนคนมองรับรู้ได้ดีกว่าคำพูดเสียอีก

ผักตบขมวดคิ้วมุ่น ต้องการยืนยันความตั้งใจให้องค์ชายซึ่งเป็นเจ้าของตำหนักและห้องนี้ย่างบาทเข้ามา
กระนั้นพระองค์กลับส่ายพักตร์ปฏิเสธท่าเดียว สร้างความหงุดหงิดคันหัวใจยิบให้เขาทันที ถึงกับบ่นในใจ
‘เป็นบ้าอะไร ได้เสียกันขนาดนี้ดันห่วงนั่นนี่ ทำเหมือนเราเป็นผู้หญิงไปได้’
คิดถึงตรงนี้เขาไม่รีรอเป็นฝ่ายก้าวเข้าหาวรองค์สูงใหญ่ ก่อนถือวิสาสะคว้าข้อพระกรลากเข้าห้อง
เหมือนฉุดลูกสาวชาวบ้านซะงั้น ไม่ทันที่องค์ยุพราชหนุ่มจะได้ทักท้วง ก็ฉกจูบประกบปากตามติดหยุดคำพูดเอาไว้

“อุ๊บ..อืมมม!!” บทจูบเร่าร้อนดูดดื่ม ผักตบเป็นฝ่ายจู่โจมในระยะประชิดได้เริ่มขึ้น ถึงแม้วรองค์จะสูงใหญ่แข็งแกร่ง
แต่ผักตบก็ใช่จะตัวเล็ก นับว่าเขารูปร่างสูงใหญ่ไม่น้อย เพียงแต่เล็กกว่าคนตรงหน้าก็เท่านั้น
แผ่นหลังกว้างองค์ยุพราชหนุ่มแนบไปกับบานประตู ซึ่งผักตบยันปิดในขณะปฏิบัติภารกิจปล้นจูบว่าที่พระสวามี
ผู้รักษาขนบธรรมเนียมได้อย่างเคร่งครัด แต่ตอนนี้คงไม่มีผลเสียแล้ว เมื่อเจอความชำนาญระดับเชี่ยวชาญของผักตบชักนำ
ซึ่งพระองค์โหยหาการสัมผัสแนบชิดเป็นทุนอยู่ก่อนแล้ว ย่อมทะลักทลายเขื่อนแตกเกินจะควบคุมไว้ได้
หากทรงรู้ผักตบก่นบ่นอยู่ในใจว่าอย่างไร คงมีอึ้งต่อความคิดพระชายาเป็นแน่แท้
‘ไม่รู้เสียแล้ว อดีตผมทำสาวคลั่งทำหนุ่มครวญ คุณจะมาทำตัวเป็นพระเอกให้เกียรติผมเหมือนผู้หญิงทำไม
ถ้าไม่กล้าผมเริ่มเองก็ได้ครับ’ นั่นคือความคิดของผักตบ ที่ทำให้เขาเกิดอาการห่าม
บ้าบิ่นบุกเข้าประชิดพระวรกายแล้วดึงรั้งบดจูบดุเดือดอย่างตอนนี้

กลายเป็นปลุกเร้าพระอารมณ์กำหนัดของยุพราชหนุ่ม ให้โจนทะยานจนไม่สามารถสะกดข่มเอาไว้ได้อีก
พระองค์ไม่ใช่ก้อนศิลาที่จักไม่รู้สึกร่วม เมื่อคนรักเป็นฝ่ายเริ่ม มีหรือบุรุษเยี่ยงพระองค์จักสะกดกลั้นไว้ได้
เพียงเสียหลักเล็กน้อยขณะถูกจู่โจมกะทันหัน หลังตั้งหลักได้แล้ว กลับเป็นพระองค์เองที่ไล่ต้อนบดคลึงริมฝีปากนุ่ม
ด้วยโอษฐ์อิ่มของพระองค์อย่างโหยหาคำนึงถึงเป็นที่สุด ต่างฝ่ายต่างต้องการกันและกัน
อย่างที่ไม่เคยรู้สึกต้องการใครเท่านี้มาก่อน

หลังจากคืนที่มีอะไรกันแล้ว ผ่านมาเป็นอาทิตย์ถือว่าพระองค์สะกดกลั้นความต้องการ
อยากร่วมสังวาสกับผักตบด้วยความทรมานไม่น้อยเลยทีเดียว เมื่อผักตบเป็นผู้ชิงลงมือเสียเอง
ความอดทนอดกลั้นที่มีอยู่พังครืนลงไปทันที แปรเปลี่ยนเป็นพายุอารมณ์โหมกระหน่ำ
พัดพาสองร่างซึ่งกำยำสมบูรณ์ ทั้งยังสวยงามดุจเทวะแดนสรวงให้โรมรันพันตู
เบียดคลึงเล้าโลมกันและกันอยู่บนเตียงใหญ่ โดยไม่เหลืออาภรณ์ติดกายเลยสักชิ้น
ความร้อนแรงแปรเปลี่ยนเป็นนุ่มนวลผ่อนปรน เมื่อถึงนาทีสำคัญที่องค์ชายวายุภักษ์
จักนำส่วนเชื่อมต่อของพระองค์เข้าสู่ภายในร่างผักตบ กลับทรงอ่อนโยนได้อย่างน่าทึ่ง

พระองค์ทรงรู้หากกระทำการรุนแรงไม่ระมัดระวัง ผู้ที่จักบาดเจ็บทรมานถึงขั้นหลั่งโลหิต
ย่อมเป็นพระชายาของพระองค์แล้ว ด้วยเหตุผลที่ทรงเข้าพระทัยดี กลับค่อยเป็นค่อยไปทะนุถนอม
เหมือนผักตบคือหยกมีค่า หนักมือมากเกินจักปริแตกเอาได้

ความเอาใจใส่ที่ทรงดูแล สร้างความประทับใจให้ผักตบเกิดความชื่นชมองค์ชายวายุภักษ์
หากเป็นตัวเขาคงไม่สามารถยับยั้งชั่งใจในภาวะเข้าด้ายเข้าเข็ม ให้ละมุนละม่อมได้เท่าพระองค์เป็นแน่
นั่นเพราะผักตบไม่รู้ว่า ส่วนลึกพระทัยยุพราชหนุ่ม ทรงนึกถึงเขาเป็นอันดับแรก ทรงห่วงใยผักตบมาก่อนเสมอ
เมื่อรู้ผักตบต้องแบกรับแท่งลึงค์ที่ไม่ธรรมดาของพระองค์เข้าสู่ร่างกาย ผ่านช่องทางคับแน่น ย่อมทุกข์ทรมานไม่น้อย
จึงอดทนไม่พระทัยร้อนบุ่มบ่ามให้ได้มา กลายเป็นบทรักซึ่งสวยงามเผื่อแผ่ ต่างฝ่ายต่างห่วงใยความรู้สึกของกันและกันแทน

บทรักที่ผักตบสัมผัสด้วยใจ การร่วมรักที่แท้จริง ประสบการณ์ที่เขาสั่งสมมา
ล้วนเป็นความช่ำชองเพื่อบริการเซ็กส์ให้คู่นอนได้พบความสุข แต่ไม่เคยที่เขาจะรู้สึกเต็มอิ่มท่วมท้น
อย่างที่กำลังได้รับอยู่ขณะนี้ ทั้งที่บทบาทของเขาเป็นฝ่ายรับ กลับไม่รู้สึกด้อยค่าเสียศักดิ์ศรีเลยด้วยซ้ำ

ในทางกลับกันผักตบต้องการให้องค์ชายวายุภักษ์ รู้สึกประทับใจต่อการร่วมรักกับเขา
สำคัญพระองค์จะลืมไม่ได้เด็ดขาด ว่าเขาคือคนที่ช่วยให้พระองค์มีความสุข ด้วยความรู้สึกแบบนี้
ทำให้ความร่วมมือและการตอบสนองของผักตบ กลายเป็นความสวยงามสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ

ผู้ที่ได้รับไปเต็มๆ ย่อมเป็นองค์ชายวายุภักษ์ ต่อให้ผักตบไม่แสดงฝีไม้ลายมือ องค์ชายก็คงไปไหนไม่รอด
สิ่งนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่ทำให้พวกเขาสองคนผูกพันกันลึกซึ้ง จนกลายเป็นสายสัมพันธ์ลึกล้ำที่ยากจะตัดขาด
แต่ความเหนียวแน่นซึ่งร้อยรัดดุจเกลียวเชือกไร้สภาพ คือหัวใจสองดวงที่เกี่ยวก้อยรวมเป็นหนึ่งต่างหาก
ถือเป็นสิ่งสำคัญที่สุด มากกว่าความสุขซึ่งถ่ายโอนผ่านร่างกายตอนนี้เสียอีก

ไม่ว่าสิ่งไหนสำคัญเช่นไร โดยรวมแล้วทุกสิ่งประกอบเข้าด้วยกัน คือความสมบูรณ์แบบ
ทำให้บทรักของพวกเขาถึงฝั่งฝันครั้งแล้วครั้งเล่า แม้ว่าผู้เริ่มต้นคือผักตบ
แต่หลังจากนั้นผู้ผลักดันต่อเนื่องกลับเป็นองค์ชายวายุภักษ์รัชทายาทไตรคาน
ทรงวางขนบธรรมเนียมไว้หลังบานประตูแทน
>
>
>
“องค์หญิงชลธารเสด็จเพคะ!” เสียงนางกำนัลประจำตำหนักขององค์หญิงศศิธรขานให้ได้ยินทั่วบริเวณ
ในเวลาต่อมาวรองค์งดงามของสตรีเจ้าของพระนาม ก็มาปรากฏยังโถงพระตำหนัก

“ข้ามาทำหน้าที่ฟื้นฟูบ่อน้ำ พวกเจ้าผู้ใดสามารถทูลเชิญเจ้าของตำหนักมาพบข้าได้”
พระสุรเสียงดุจระฆังแก้วกังวานหวาน ข้าราชบริพาร ซึ่งล้วนเป็นนางกำนัลไม่มีบุรุษต่างรับฟัง
พวกนางชื่นชมพระศิริโฉมและซุ่มเสียงที่ไพเราะจับจิต แต่กลับไม่มีใครขันอาสาทูลเชิญองค์หญิงเจ้านายของตนเลยสักคน

นับตั้งแต่พระองค์ถูกถอนหมั้น องค์หญิงทรงเก็บตัวอยู่แต่ภายในห้องบรรทม
เสวยเล็กน้อย..พระอาการสดใสน่ารักเช่นเคยไม่มีให้เห็นอีก  เหล่าผู้รับใช้ย่อมรู้ดีถึงมูลเหตุ
ทรงต้องการประทับลำพัง กำชับมิให้ผู้ใดรบกวนหากไม่ได้รับพระบัญชาอนุญาต
แม้นจะมีสาส์นจากองค์ชายวายุภักษ์ แจ้งล่วงหน้าทรงมอบหมายให้องค์หญิงชลธาร
ผู้ถือครองเทพมหาธาตุมาช่วยฟื้นฟูบ่อน้ำสำหรับสรง รวมถึงบ่อน้ำในสวนของพระตำหนัก
กระนั้นองค์หญิงก็เพียงแค่รับสาส์น โดยมิได้รับสั่งอันใดให้พวกนางกระทำ จึงได้แต่ต้อนรับกันตามหน้าที่
ทั้งที่รู้ดีว่าเป็นการไร้พระมารยาทยิ่ง หากเจ้าของตำหนักมิทรงเสด็จต้อนรับด้วยพระองค์เอง
อีกฝ่ายมีศักดิ์ฐานะเป็นถึงขัตติยนารีของนครยิ่งใหญ่เช่นกัน

“ใยไม่มีใครตอบคำ หรือนายของพวกเจ้ามีอันใด นางป่วยหรือเยี่ยงไร จึงไม่สามารถออกมาพบข้าได้”
องค์หญิงชลธารแฝงอำนาจไปกับพระสุรเสียง ให้ข้ารับใช้รับรู้ในพระบารมี

ยังผลให้ปฏิกิริยาของพวกนางอกสั่นขวัญแขวนกันแล้ว น้อยคนที่จะไม่ล่วงรู้กิตติศัพท์ด้านความโหดร้าย
ขององค์หญิงผู้ชาญศึกพระองค์นี้ ทั้งยังทรงมีฤทธานุภาพพลังเทพมหาธาตุ พอรับสั่งเช่นนี้จึงมีบุคคลใจกล้า
ย่อมปริปากเอ่ยวาจา ด้วยท่าทางสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด

“ขอประทานอภัยเพคะ องค์หญิงพวกข้าน้อยมิทรงอนุญาตให้ผู้ใดรบกวน หากพระองค์ประสงค์จักกระทำภารกิจ
ข้าน้อยยินดีนำพาไปยังบ่อน้ำทั้งสองแห่งเพคะ” นางถือเป็นพี่ใหญ่ของพวกที่เหลือ ซึ่งพากันก้มหน้างุด
ไม่กล้าสบดวงเนตรดุ แม้นวงพักตร์เฉิดฉายสวยงามบาดตาก็เถอะ
ถึงแม้องค์หญิงศศิธร..จักทรงได้ชื่อเป็นหญิงงามของไตรคาน
เมื่อเทียบกับสตรีที่ประทับอยู่ที่นี่ กลับด้อยกว่าไม่น้อย ถ้าเปรียบองค์หญิงศศิธรเป็นไก่ฟ้า
องค์หญิงชลธารคงไม่ต่างกับหงส์ขาว ความงามพิสุทธิ์กินขาดกันพอสมควรเลยทีเดียว
โดยเฉพาะหงษ์ขาวผู้นี้มีพระบารมีบางอย่าง สามารถให้ผู้คนยำเกรงได้เพียงแค่ทรงขมวดพระโขนง

“เช่นนั้นข้าเปลี่ยนใจแล้ว เจ้าบอกว่าองค์หญิงของเจ้ามิอนุญาตให้ผู้ใดรบกวน
 เจ้าจงนำข้าไปยังห้องประทับเดี๋ยวนี้ ข้าจำต้องปฏิสันถารกับเจ้าของตำหนัก
ขอบใจในความหวังดีของเจ้า ที่จักนำพาข้าไปกระทำภารกิจด้วยตัวเอง
แต่ควรรู้ไว้ด้วยว่า ผู้ที่จักให้การต้อนรับข้าย่อมเป็นนายของพวกเจ้าเท่านั้น
เช่นนี้มารยาทธรรมเนียมปฏิบัติของไตรคาน ใยมิถูกติฉินนินทาไปทั่วแว่นแคว้นหรือ
ข้าเป็นผู้ใดพวกเจ้าย่อมรู้จัก คงมิต้องแนะนำตัวกระมัง หรือมีผู้ใดจักคัดค้านข้าบ้าง”
คราวนี้พระสุรเสียงสำหรับบงการเหล่าทหาร ถูกหยิบขึ้นมาใช้อีกครั้ง
บ่งบอกถึงพลังอำนาจและพระบารมีที่ไม่ธรรมดา  เหล่านางกำนัลถึงกับออกอาการหลังเกร็งไหล่สั่น
ด้วยเกรงพระบารมีเป็นทิวแถว ไม่ต้องให้พระองค์ข่มขู่..พวกนางก็ทั้งชื่นชมและเกรงกลัวหัวหด

“ท่านสมควรตำหนิข้า ใยทำให้นางกำนัลขวัญหนีดีฝ่อเยี่ยงนั้น” เสียงหวานติดกระด้างดังขัดขึ้น
พร้อมวรองค์แน่งน้อยเจ้าของพระตำหนักเผยโฉมตามติด พระนางอยู่ในชุดสีม่วงอ่อนขับพักตร์งามให้ซีดเซียวแลดูเศร้าโศก
ไม่สดใสเพิ่มขึ้นไปอีก กระนั้นความงามยังคงเด่นชัด ย่อมแตกต่างอิสตรีทั่วไปอย่างไม่ต้องสงสัย

“คิกคิก! ต้องขออภัยเจ้าด้วยน้องหญิง ที่ข้าทำให้บริวารของเจ้าตกใจแล้ว
ข้าติดนิสัยคลุกคลีเหล่าทหารในกองทัพ ซุ่มเสียงแข็งกระด้างไม่หวานหยดดังเช่นเจ้า
หากกระทำการอันใดไม่ถูกใจเจ้าแล้ว โปรดอภัยให้ข้าเถิด ทั้งนี้เป็นเพราะข้าห่วงใยสุขภาพเจ้าดอก
พอทราบว่าเจ้าไม่อนุญาตให้ใครรบกวน ทั้งที่ข้ามาถึงตำหนักกลับไม่พบเจ้าออกมาต้อนรับ
พานรีบร้อนตีความไปเองว่าเจ้าอาจป่วยอยู่ ข้าจึงอยากไปดูอาการด้วยตนเอง แม้นข้าไม่ใช่หมอหลวง
กระนั้นยังพอวินิจฉัยอาการป่วยได้บ้าง เป็นปกติของผู้มีเทพมหาธาตุจักสามารถกระทำกัน
เจ้าเองคงรู้อยู่กระมัง องค์ชายวายุภักษ์ย่อมสามารถในเรื่องนี้”
พระดำรัสพรั่งพรูจากโอษฐ์อิ่มรูปกระจับ สุรเสียงที่แฝงอำนาจกลับมาหวานดุจระฆังแก้ว
พักตร์งามพิลาศเฉิดฉันเปล่งประกายแย้มสรวลงดงามทั้งดวงเนตรและฝีพระโอษฐ์
ผ่อนคลายโทสะคุกรุ่นขององค์หญิงศศิธรลงไปอักโข หลังอีกฝ่ายยินยอมรับผิด
แลอ่อนข้อให้พระองค์อย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งที่ความจริงหากนับตามธรรมเนียม
พระองค์เป็นผู้เสียมารยาทที่ไม่ออกมาต้อนรับตั้งแต่แรก เพียงนึกว่าสายสัมพันธ์ของสตรีผู้นี้
เป็นพระพี่นางของผู้ที่แย่งพระคู่หมั้นของพระองค์ ก็พลอยชิงชังอย่างไร้เหตุผลไปแล้วเช่นกัน
กระทั่งได้ยินสุรเสียงวางอำนาจในตำหนัก จึงทนเก็บโทสะไว้ไม่ได้ ยอมเผยองค์ออกมาพบ
แอบตั้งพระทัยจักตีรวนขับไล่อีกฝ่าย จักไม่แยแสสนใจด้วยซ้ำ ว่าบ่อน้ำที่พระองค์ใคร่มีไว้ใช้สรง จักเกิดขึ้นหรือไม่อย่างไร

“เอาเถอะ..เมื่อท่านกล่าวเยี่ยงนี้ ข้าหาได้ถือโทษท่าน ข้าเองก็ไร้มารยาทที่มิได้ออกมาต้อนรับ
เป็นเพราะข้าป่วยอย่างที่ท่านเข้าใจไม่ผิด คงมิต้องรบกวนให้ท่านตรวจอาการ
เรื่องนี้เป็นธุระหมอหลวงดูแลข้าแล้ว ว่าแต่ท่านมีธุระอันใดมาเยือนข้าถึงนี่”
พระองค์ยอมอ่อนลงเช่นกัน เมื่ออีกฝ่ายส่งสายพระเนตรไมตรีไม่เสแสร้ง
กระนั้นยังทรงเนียนไม่รู้จุดประสงค์ของผู้มาเยือน ทั้งที่รับสาส์นแจ้งล่วงหน้าแล้ว
สร้างความฉงนแปลกใจให้เหล่านางกำนัลไม่น้อย แต่ไม่มีใครแสดงอาการให้กระคายเคืองพระทัย
พานคิดกันเอาเองว่า องค์หญิงอาจทรงลืมถึงภารกิจของผู้มาเยือน ด้วยพระสติไม่สนใจรอบข้างกระมัง

“อ้า! เช่นนั้นคงเกิดการผิดพลาด หรือเจ้ามิได้รับสาส์นแจ้งจากองค์ชายวายุภักษ์
ข้าอาสาฟื้นฟูแหล่งน้ำในตำหนักของเจ้า จึงได้มาเยือน” องค์หญิงชลธารแย้มโอษฐ์อย่างงดงาม
สายพระเนตรที่ทอดสำรวจวรองค์ ซึ่งยืนประทับห่างไม่กี่ก้าว อย่างพึงพอในพระทัยยิ่งนัก
องค์หญิงต่างแดนกลับหาตำหนิ ในรูปโฉมของสตรีตรงหน้ามิได้ นับว่าเป็นหญิงงามซึ่งพระองค์พานพบเลยก็ว่าได้
สมคำร่ำลือที่เคยได้ยินได้ฟังมา หากสตรีในแผ่นดินทะเลทรายงดงามแข็งแกร่ง ย่อมเปรียบได้คือพระองค์แล้ว
สตรีผู้บอบบางน่าทะนุถนอม..คงไม่พ้นสตรีผู้นี้แล้วเช่นกัน เหตุอันใดวายุภักษ์ถึงหมางเมินยอมถอนหมั้น
ถ้าแม้นว่าน้องชายฝาแฝดของพระองค์เป็นเหตุ ก็ให้น่าคิดอยู่ไม่น้อย

ถึงแม้พระองค์จะทรงไม่ปฏิเสธ ผักตบเป็นบุรุษที่มีผิวขาวดุจหยก หล่อเหลาปานเทพสวรรค์ปั้นแต่ง
กระนั้นก็ยังคงเป็นบุรุษหาใช่อิสตรีที่ดูบอบบางเยี่ยงนี้ไม่ นอกเสียจากวายุภักษ์ชมชอบบุรุษ
เช่นเดียวที่พระองค์ชมชอบอิสตรีกระมัง หากเป็นเรื่องนี้ก็ยากจักตำหนิผู้ใด รสนิยมส่วนตัวย่อมฝืนหัวใจผู้ใดมิได้..

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 07-02-2014 09:59:00

-  2  -




“ขอประทานอภัย ข้าได้รับสาส์นแต่มิได้อยู่ในภาวะสนใจอันใด 
จึงมิล่วงรู้สาเหตุ หากท่านไม่ยุ่งยากแล้ว รบกวนบอกมาเถิด” องค์หญิงศศิธรรู้สึกแปลกๆ
กับสายพระเนตรงดงาม แถมรอยแย้มสรวลจริงใจขององค์หญิงต่างแดนผู้นี้ 
พระองค์ไม่อยากคิดอันใด แม้นสายพระเนตรและพระสรวลที่มอบให้จักเป็นมิตร
คลับคล้ายทอดผ่านความรู้สึกเสน่หามาให้ด้วยเช่นกัน พานให้รู้สึกแปลกพระทัยอย่างอธิบายไม่ถูก

“ข้ามาเพื่อจักทำหน้าที่ฟื้นฟูบ่อน้ำในตำหนัก เจ้ามีปัญหาอันใดหรือไม่ หากไม่ลำบากเจ้ามากนัก
รบกวนนำพาข้าไปยังบ่อน้ำได้หรือไม่น้องหญิง” องค์หญิงชลธารรับ สั่งชี้แจงจุดประสงค์ในทันที

“ข้าเข้าใจแล้ว เยี่ยงนั้นท่านพึงกระทำเถิด แต่ข้าคงมิสามารถรับเกียรตินำพาท่านไปยังบ่อน้ำดอก
การนี้คงต้องให้ลำพึงผู้รับใช้ใกล้ชิดของข้าเป็นผู้ต้อนรับท่านเสียแล้ว”
องค์หญิงศศิธรปฏิเสธอย่างไม่ให้น่าเกลียด โดยไม่ขัดประสงค์ของอีกฝ่าย แต่ก็ไม่รับคำเชิญด้วยเช่นกัน

“โอ้! ข้าคงคาดหวังมากไปกระมัง คิดว่าเจ้าจักเป็นผู้นำพาข้าไปด้วยตนเอง นอกจากการนี้แล้ว
ข้ายังมีหนทางแก้ไขปัญหาที่ทำเจ้าทุกข์ใจ ใคร่ปรึกษาเป็นการส่วนตัว หากเจ้าไม่สนใจย่อมไม่เป็นไร
เช่นนั้นให้ผู้รับใช้เจ้านำพาข้าไปเสียเถิด” องค์หญิงชลธารอ่อยเหยื่อให้ปลากินเบ็ด
นับว่าได้ผลทีเดียว ดวงเนตรงามไหววูบ..ก่อนจะเปลี่ยนพระทัยในทันที

“ท่านกล่าวเยี่ยงนี้แล้ว เห็นทีข้าคงต้องรักษามารยาท เชิญท่านตามมาเถิด..ส่วนพวกเจ้ามิต้องตามมาหรอก
ห้ามมิให้ผู้ใดย่างกรายเข้ามาในบริเวณบ่อน้ำของเราเป็นอันขาด” องค์หญิงศศิธรใช้พระสุรเสียงหวานละมุนเป็นครั้งแรก
ค่อยรับสั่งกำชับนางกำนัลส่วนพระองค์ตามหลัง

แล้วหันวรกายนำเสด็จองค์หญิงชลธาร ให้ย่างพระบาทตามเข้าสู่เขตของบ่อน้ำในตำหนัก
องค์หญิงต่างแดนกลับแย้มสรวล โดยเจ้าของตำหนักที่ดำเนินนำ หาได้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นี้ไม่
ในพระทัยกลับรุ่มร้อน ใคร่รู้เรื่องที่อีกฝ่ายยกอ้าง จักปรึกษาปัญหาซึ่งพระองค์ทุกข์ตรมขณะนี้...

“เบื้องหน้าท่านคือบ่อน้ำตำหนัก ไม่มีน้ำมาหลายปีแล้ว เป็นเพียงบ่อว่างเปล่า
ยังดีที่ข้าสามารถอาบน้ำได้ กระนั้นก็ต้องให้นางกำนัลไปตักยังตำหนักพระมเหสีมาให้
หากท่านสามารถฟื้นฟูให้บ่อกลับมามีน้ำดังเก่า คงสะดวกแก่ข้ามากทีเดียว”
องค์หญิงศศิธรวางพระพักตร์เฉยชา ทรงเก็บความต้องการในเรื่องที่อีกฝ่าย
นำมาสร้างความสนพระทัยไว้อย่างมิดชิด พระองค์รับสั่งเพียงเรื่องที่เกี่ยวกับภารกิจ
ที่องค์หญิงต่างแดนทรงอาสาจักนำความสมบูรณ์..ฟื้นฟูบ่อน้ำในตำหนักมาดำรัสเท่านั้น
สร้างความขบขันพระทัยให้องค์หญิงชลธารไม่น้อย ที่ได้เห็นการวางองค์เชิดหยิ่ง
ทรงเนียนไม่กล่าวถึงเรื่องที่พระองค์นำมาเป็นสิ่งดึงดูด
ถือว่าองค์หญิงผู้นี้ทำให้พระองค์หรรษาพระอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง  จนนึกแผนการทดสอบบางอย่าง
ด้วยความแยบยลนัก ประหนึ่งพระองค์เป็นราชสีห์กำลังหลอกล่อกวางสาวผู้งดงาม เนื้อหวานโอชาตรงหน้าแล้ว

“ก่อนที่ข้าจักเรียกเทพมหาธาตุวารี ฟื้นฟูบ่อน้ำให้เจ้าไว้ใช้ ข้ามีเรื่องขอความร่วมมือเจ้าแล้ว
เรื่องนี้สำคัญยิ่งต้องเป็นความลับ เจ้ารับปากข้าได้หรือไม่” องค์หญิงผู้ผ่านประสบการณ์ช่ำชองมามากกว่า
ทรงเริ่มเดินแผนการที่หมายมั่นในพระทัย

“เรื่องอันใดกัน ใยข้าต้องให้ความร่วมมือกับท่าน ทำเยี่ยงนี้แล้วข้าจักได้ประโยชน์อันใดตอบแทน
เมื่อไม่มีรายละเอียดข้ามิสามารถรับคำ” องค์หญิงศศิธรกลับดำรัสอย่างชาญฉลาด
หาได้แสดงถึงความอ่อนเดียงสาอันใด แต่ในสายพระเนตรของผู้ล่า
กลับสร้างความขบขันให้พระองค์ชมความบันเทิงไม่หยุดหย่อน
แค่อีกฝ่ายตรัสถามเหมือนออกตัว แสดงให้เห็นว่าตะครุบเหยื่อ..ที่พระองค์ทรงดักล่อเข้าไปเต็มๆ

“ใยกล่าวเยี่ยงนี้เล่า หากเจ้าไม่ได้ประโยชน์มีหรือข้าจักยื่นเงื่อนไข ข้ากำชับว่าเป็นความลับย่อมสำคัญยิ่ง
เจ้าไม่สามารถแพร่งพรายให้ผู้ใดรู้โดยเด็ดขาด แม้แต่พระปิตุลาพระบิดาของเจ้าก็มิอาจให้ล่วงรู้”
องค์หญิงชลธารยังคงเดินแผนการอย่างต่อเนื่อง

“ท่านลองบอกมาฟังดู หากข้าเห็นว่ามีประโยชน์ ย่อมไม่ใช่เรื่องที่ข้าจะแพร่งพรายผู้ใด
รวมถึงเสด็จพ่อของข้าก็ด้วย ถ้าหากเรื่องราวมีความจำเป็นต้องปิดบัง ข้าย่อมเข้าใจในข้อนี้”
พระองค์กลับไม่อาจทนรอเนื้อหาสาระต่อไปได้ ทรงเป็นฝ่ายเร่งเร้าขึ้นเสียเอง

“ข้ารู้ว่าเจ้าเสียใจต่อการถูกถอนหมั้น จากองค์ชายวายุภักษ์ใช่หรือไม่ ข้าเองไม่ได้รู้สึกดีใจในเรื่องนี้”
องค์หญิงชลธารเริ่มเปิดปม

“เหตุอันใดท่านไม่ดีใจกับงานอภิเษกของอนุชาท่านเล่า เป็นเรื่องที่ข้าหาน้ำหนักให้เชื่อได้ยากยิ่ง
ท่านกำลังหลอกลวงข้ากระมัง” องค์หญิงศศิธรตรัสท้วงติง โดยไม่ปิดบังพระอาการแม้แต่น้อย

“นั่นเป็นเพราะเจ้าไม่มีน้องชาย จึงไม่รู้หัวอกผู้เป็นพี่จักยินดีได้เยี่ยงไรกัน
หากน้องชายผู้เป็นทายาทสืบทอดราชบัลลังก์ อภิเษกเป็นชายาของผู้อื่น
แม้นน้องชายข้าอภิเษกตบแต่งชายาข้าจักไม่รู้สึกกระไร เจ้าคงไม่ลืมกระมังว่า
น้องชายของข้ากำลังจักเป็นชายาองค์ชายวายุภักษ์ ว่าที่อดีตพระคู่หมั้นของเจ้า
ถ้าหากพวกเขารักใคร่กัน ข้ามิไร้ทายาทสืบราชบัลลังก์
แก้แค้นกอบกู้แผ่นดินให้เสด็จพ่อเสด็จแม่ผู้ล่วงลับเสียเล่า
เพราะเหตุนี้ข้าจึงต้องการขัดขวางความรักของพวกเขา
ย่อมมีวิธีไม่ยากเย็นอันใดหากเจ้ารับปากร่วมมือกับข้า เรื่องนี้เจ้าจักได้พระคู่หมั้นของเจ้าคืน
ส่วนข้าจักได้นำน้องชายกลับเวฬุวรรณนคร เพื่อวางแผนทวงคืนราชบัลลังก์ต่อไป”
องค์หญิงศศิธรพอรับฟัง ถึงกลับเข้าใจถึงสาเหตุที่อีกฝ่ายชักชวนพระองค์ให้ร่วมมือด้วย
โดยกำชับให้เก็บเป็นความลับมิให้ผู้ใดล่วงรู้ เรื่องนี้คือการทำให้องค์ชายวายุภักษ์กับผักตบแตกคอกันนั่นเอง
ถือเป็นความผิดร้ายแรงมากทีเดียว หากมีผู้ใดล่วงรู้เข้า

“ท่านจักให้ข้าทำเยี่ยงไร” ความต้องการทวงคืนพระคู่หมั้น ย่อมมีมากกว่าความรู้สึกผิดชอบชั่วดี
ไม่มีมนุษย์คนไหนไม่เห็นแก่ตัว องค์หญิงก็เช่นกัน เมื่อมีช่องทางเป็นไปได้ พระองค์ไม่รีรอหรือลังเลที่จะกระทำ

“ข้าจักร่ายมนตรามหาเสน่ห์บนร่างเจ้า หากองค์ชายวายุภักษ์ได้สัมผัส
พระองค์จักหลงใหลในตัวเจ้า สลัดพระทัยจากน้องชายข้าขึ้นมาทันที เพียงแค่นี้เจ้าก็จักได้พระคู่หมั้นของเจ้าคืน
ส่วนข้าก็จักนำผักตบกลับเวฬุวรรณ เจ้าไม่ต้องกังวลว่าจักมีเสี้ยนหนามทิ่มแทงใจอีกต่อไป
น้องชายข้าไม่ได้พำนักที่นี่ พระคู่หมั้นเจ้าย่อมเป็นของเจ้าไปตลอดกาล”
แผนการที่ฟังแล้ว สร้างความหวังให้องค์หญิงผู้ซึ่งจนหนทางทวงคืนพระคู่หมั้นไปแล้ว
ได้พบทางออกอีกครั้ง พระองค์ย่อมยินยอมร่วมมือด้วยแน่นอน

“เช่นนั้นข้าร่วมมือกับท่าน แล้วท่านจักร่ายมนตรามหาเสน่ห์ให้ข้าได้เมื่อไหร่
แผนการจักเริ่มได้ตอนไหน ก่อนหรือหลังงานพิธีอภิเษกสมรส
ข้าต้องการให้ขัดขวางพิธีอภิเษกสมรสจักทันการหรือไม่” องค์หญิงศศิธรกลับพระทัยร้อนไปแล้ว
หลังปักพระทัยเชื่อมั่นว่าองค์หญิงชลธารสามารถช่วยเหลือพระองค์
ให้ดำเนินแผนการทวงองค์ชายวายุภักษ์คืนได้สำเร็จ

“เรื่องระยะเพลาข้าไม่สามารถรับปากเจ้า ขึ้นอยู่กับเจ้าสามารถใกล้ชิดองค์ชายวายุภักษ์ได้หรือไม่
ก่อนที่เจ้าจักกระทำเยี่ยงนี้ต้องผ่านการเข้าพิธีลงมนตรามหาเสน่ห์ของข้า 7 ราตรี
ซึ่งพอดีกำหนดงานอภิเษก คงไม่ทันการขัดขวางแน่ ปัญหาคือกฎมณเฑียรบาล
ช่วงนี้องค์ชายวายุภักษ์..จักต้องไม่ปฏิสันถารยุ่งเกี่ยวกับอิสตรีเป็นการส่วนพระองค์
ข้าว่านี่คือปัญหาที่เจ้าคงมิสามารถเข้าใกล้พระองค์ได้ คงต้องรอผ่านพิธีอภิเษกเสียแล้ว
 แต่เจ้าไม่ต้องกังวลอันใด ต่อให้พวกเขาเข้าพิธีอภิเษก สุดท้ายก็ต้องสลัดรักต่อกัน
รอพระราชโองการของเหนือหัวอนิละ แต่งตั้งให้เจ้าเป็นพระชายาแทนน้องชายของข้า..ก็ไม่เสียหายกระไร”
การหว่านล้อมขององค์หญิงชลธารมีความน่าเชื่อถือ..แม้แต่องค์หญิงศศิธรยังไม่สามารถโต้แย้งได้

นับจากมีกำหนดวันงานอภิเษกขึ้น องค์ชายวายุภักษ์ก็มิให้อิสตรีใกล้ชิดเป็นการส่วนพระองค์
 โดยเฉพาะการเข้าเฝ้าส่วนพระองค์ยิ่งไม่สามารถกระทำเป็นอันขาด แม้แต่นางกำนัลรับใช้ก็เช่นกัน
 เปลี่ยนเป็นมหาดเล็กซึ่งเป็นบุรุษทั้งหมด บัณเฑาะก์เองยังถูกสั่งห้าม พระองค์ทรงไม่แผ้วพานย่างใกล้อิสตรี
นอกจากพบพานโดยมีผู้อื่นร่วมปฏิสันถารพร้อมหน้า

ถือเป็นขนบธรรมเนียมปฏิบัติของไตรคาน ซึ่งสืบทอดมายาวนานเพื่อรักษาเกียรติพระชายา
ว่าจักทรงไม่นอกพระทัยนอกวรกายต่อผู้ที่จักร่วมเป็นคู่ชีวิต ของว่าที่กษัตริย์องค์ต่อไป เรื่องนี้ผู้คนย่อมทราบเช่นกัน

“เมื่อเป็นเยี่ยงนี้..ข้าจักรอให้ผ่านงานอภิเษกเสียก่อน
ระหว่างนี้ข้าต้องให้ท่านลงมนตรามหาเสน่ห์แก่ร่างกายข้า แล้วต้องกระทำเยี่ยงไรหรือ”
องค์หญิงตรัสถาม เมื่อรู้ถึงข้อกำหนดที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
หากรั้นไปขอเข้าเฝ้าองค์ชายวายุภักษ์ก่อนพิธีอภิเษก ก็คงไม่มีโอกาสที่จะอยู่กันตามลำพังดังที่ตั้งใจไว้
เมื่อไม่มีทางเลือกต้องรอเวลาตามที่องค์หญิงชลธารทรงชี้แนะ

“เจ้าเขินอายหรือไม่ หากต้องเปลื้องอาภรณ์ไม่เหลือสักชิ้น ให้ข้าลงมนตรามหาเสน่ห์ต่อร่างกายเจ้า
การลงมนตราจักต้องกระทำส่วนตัวระหว่างข้ากับเจ้าเท่านั้น
ข้ามิใช่บุรุษล้วนมิมีสิ่งใดที่เจ้าต้องเสียเกียรติหรือเสื่อมเสีย
ถ้าเจ้ายินยอม ราตรีนี้ข้าจักลักลอบมาพบเจ้าที่ห้องบรรทม
แต่เจ้าต้องมิให้มีนางกำนัลหรือผู้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอยู่ใกล้บริเวณ
เช่นนั้นข้าจักลักลอบเข้ามาพบเจ้าลำบาก อย่าลืมต้องเก็บเป็นความลับ
ห้ามมิให้ผู้ใดล่วงรู้ถึงความผิดปกตินี้เป็นอันขาด”
องค์หญิงชลธารย้ำถึงเงื่อนไขและวิธีปฏิบัติต่อองค์หญิงศศิธร นางไม่เสียเวลาคิดสักนิด
เรื่องอายย่อมมีบ้าง แต่พระธิดาที่ได้รับการปรนนิบัติจากเหล่านางกำนัลตั้งแต่เล็ก
ย่อมเคยเปลื้องอาภรณ์..โดยฝีมือนางเหล่านั้น มีอันใดให้อับอายอีกเล่า
ในเมื่อผู้ที่จักยลโฉมพระวรกายคือองค์หญิงผู้งดงามไม่ยิ่งหย่อน
แน่นอนพระวรกายเองก็คงงดงามไร้ที่ติไม่ต่างกัน เยี่ยงนี้มีอันใดที่จักเสียหายได้

“ตกลงข้าจักกระทำตามที่ท่านกล่าว ราตรีนี้ท่านจงมาหาข้าเถิด”
องค์หญิงเจ้าของตำหนัก..ทรงตกปากรับคำเสร็จสรรพ

“ดีมาก! เจ้าเด็ดขาดเยี่ยงนี้ถือว่าข้ามองคนไม่ผิด มาเถิดข้าจักฟื้นฟูบ่อน้ำให้เจ้าไว้อาบให้ชื่นใจ..สายวารีจงฟังข้า
จงบังเกิดสายธารให้ข้า ณ บัดนี้” ผายพระหัตถ์..พร้อมพระบัญชาเรียกใช้เทพมหาธาตุวารี

ฉับพลันมวลคลื่นของสายน้ำ ก็หมุนเป็นเกลียวขึ้นมาเบื้องหน้า สร้างความมหัศจรรย์ให้องค์หญิงศศิธร
ต่อพลังอำนาจที่บังเกิดเป็นยิ่งนัก ก่อนเกลียวคลื่นน้ำขนาดใหญ่
จะพุ่งลงภายในบ่อที่มีขนาดเท่ากับครึ่งสระน้ำมาตรฐานทั่วไป
ลักษณะเป็นวงกลมไม่แตกต่างพระตำหนักวาโยทิพย์ กลายเป็นน้ำใส จนสามารถมองเห็นพื้นข้างใต้ได้
 
องค์หญิงผู้ถือครองเทพมหาธาตุ แย้มสรวลกับท่าทีตื่นตระหนกขององค์หญิงศศิธร
ที่ได้พบเห็นพลังอำนาจของพระองค์ แต่มีบางอย่างที่พระองค์รู้สึกพระวรกายแปลกไป
หลังเรียกใช้พลังเทพมหาธาตุรู้สึกวิงเวียนพระเศียรไปครู่ใหญ่

“น้ำเย็นมาก ข้าจักแหวกว่ายได้เยี่ยงไร นอกจากตักไปต้มเช่นเคย
น่าเสียดายนัก..ฤดูนี้ตกค่ำอากาศหนาวเย็นยิ่ง” องค์หญิงศศิธรแม้จะยินดีปรีดาที่มีน้ำในบ่อของตำหนัก
แต่ก็ไม่อาจดีใจได้หมด เมื่อทรงยอบวรกายจุ่มพระหัตถ์สัมผัสอุณหภูมิของน้ำรู้สึกเย็นมาก
พานรู้ว่าพระองค์ไม่สามารถลงแหวกว่ายสรงสนาน..ในสระน้ำดังที่ต้องการได้

“เช่นนั้นข้าจักทำให้น้ำอุ่น หลังจากนี้ข้าจักทำให้น้ำในบ่อเจ้าอุ่นต่อเนื่องถึง 7 ทิวา
เพื่อให้เจ้าชำระร่างกายสะอาดหมดจด ข้าจักสามารถลงมนตราให้ขลังยิ่งขึ้น” องค์หญิงชลธารทรงรับสั่ง

“ท่านสามารถกระทำให้น้ำในบ่ออุ่นได้หรือ”
องค์หญิงเจ้าของตำหนัก ทรงรู้สึกแปลกพระทัยกับพระดำรัสที่ได้รับฟังยิ่งนัก

“ข้าย่อมสามารถ..มหาธาตุอัคคีจงฟังข้า จงแผดเผาสายวารีในบ่อน้ำให้อุ่นขึ้น ณ บัดนี้”
พระองค์ผายพระหัตถ์ เปล่งบัญชาเรียกใช้เทพมหาธาตุอัคคีขึ้นมาทันที หลังดำรัสยืนยันกับผู้ที่ตั้งคำถาม

พลันบังเกิดเปลวไฟมหึมา แผ่คลื่นความร้อนจนองค์หญิงศศิธรถึงกับเซถอยไปหลายก้าว
ก่อนจะไม่รับรู้ถึงคลื่นความร้อนจากลูกไฟก้อนโตที่กำลังหมุนวนอยู่เหนือผิวน้ำ
หารู้ไม่ว่าองค์หญิงชลธารพอรำลึกได้ว่าพระองค์ทรงหลงลืมสร้างเกราะมหาธาตุ
คุ้มกันวรกายให้ผู้ที่ประทับด้วย ก็ทรงรีบสร้างเกราะมหาธาตุขึ้นมาทันที

องค์หญิงศศิธรไม่รู้สึกถึงคลื่นความร้อนแล้ว น้ำในสระเริ่มมีควันสีขาวลอยกรุ่น
จนรับรู้ได้อุณหภูมิของน้ำเพิ่มสูง จากน้ำเย็นจัดเปลี่ยนเป็นน้ำอุ่นไปแล้วเรียบร้อย
แต่ผู้ที่สามารถทำให้เกิดสิ่งเหล่านี้ กลับสีพระพักตร์ซีดเซียวแลดูน่าเป็นห่วง
ไรพระเกศากลับชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อผุดซึมแล้ว แต่ที่น่าตกใจยิ่งกว่า
มีพระโลหิตไหลย้อยออกจากพระนาสิก โดยที่เจ้าของพระวรกายไม่รู้องค์เลยด้วยซ้ำ

“ท่าน..ใยมีโลหิตไหลออกนาสิกท่านเล่า”
องค์หญิงศศิธรถึงกับเบิกพระเนตรด้วยความตกพระทัย เมื่อผินพักตร์ไปเห็นเข้าพอดี

“อ๊ะ! โลหิตข้าไหลเช่นนั้นหรือ” ไม่ตรัสเปล่า ทรงใช้พระดัชนีป้ายดูพร้อมกับหยาดโลหิตสีแดง
ติดมากับดัชนีเป็นหลักฐาน ยังความประหลาดพระทัยให้องค์หญิงชลธาร
หลังทรงเรียกใช้เทพมหาธาตุต่อเนื่อง พระองค์ทรงรูสึกวิงเวียนเหมือนพระลมจับ
แต่ก็ยังฝืนทนไว้ได้ไม่หนักหนา จู่ๆ พระโลหิตไหลออกนาสิกย่อมไม่รู้สาเหตุแล้ว

“ข้าว่าท่านฝืนเรียกใช้พลังเทพมหาธาตุ ถึงได้เกิดอาการเยี่ยงนี้
ท่านไปพักยังห้องบรรทมของข้าก่อน รอให้อาการดีขึ้นค่อยกลับตำหนัก”
องค์หญิงศศิธรเป็นฝ่ายเข้าไปประคองพระวรกายองค์หญิงชลธาร โดยไม่ห่วงความสวยพระองค์เองแม้แต่น้อย
น้ำพระทัยที่ทรงแสดงออก สร้างความประทับใจให้กับองค์หญิงต่างแดน
สำคัญกลิ่นพระวรกายที่ได้สูดดมใกล้ กลับทำให้พระองค์รู้สึกดี
เป็นกลิ่นหอมของมวลบุปผาที่จำแนกไม่ได้ รู้เพียงแค่หอมละมุนมอมเมาพระองค์ให้คล้องพระกรโอบกอด
เนียนทำเป็นอ่อนแรงให้อีกฝ่ายประคองพากลับยังห้องบรรทม..ภายในพระทัยกลับฟูฟ่องคับแน่นพระอุระ
ดวงหทัยเต้นกระหน่ำ อย่างที่ไม่เคยบังเกิดมาก่อน..รู้แต่เพียงว่าพระองค์ใคร่ใกล้ชิดสนิทแนบแบบนี้ไปอีกนานๆ...?




มาอัพตามนัดค่ะ  เจอกันอีกทีวันจันทร์นะคะ พร้อมกับแจ้งเปิดโอนจองนิยายเรื่องนี้ค่ะ
ในเล้าฯ จะอัพจบเหลืออีกไม่เกิน 7 ตอนนะคะ ส่วนเนื้อหาเล่ม 3 กับตอนพิเศษ
จะอยู่ในหนังสือค่ะ  คงจบก่อนสิ้นเดือนนี้ค่ะสำหรับ 7 ตอนที่เหลือนะคะ

ปล.ใครที่เชียร์คู่หญิงธารกับหญิงอ้าย ได้สมใจกันแน่ค่ะ แต่จะจบสวยหรือไม่คอยติดตามกันต่อไป
 :mew1: :z3: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 07-02-2014 10:15:10

 :katai5: อ่านแล้วสงสารเจ้าหญิงทั้งคู่เลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 07-02-2014 10:15:44

สองผัวเมียนั่นร้ายมาก ชลธารจะรู้ไหมว่าถูกหลอกใช้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 07-02-2014 10:21:03

บวกเป็ดให้ค่ะ เนื่องจากคุณluxมาต่อเร็ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 07-02-2014 10:39:36

ชลธารรู้ตัวสักทีสิว่าถูกหลอกใช้
จะได้ไม่ต้องไปยุ่งกับผักตบและองค์ชาย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 07-02-2014 10:40:44

เริ่มมีอาการแล้วสินะองค์หญิง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 07-02-2014 11:02:55

บางทีก็รู้สึกสงสารหญิงธารเหมือนกันที่ถูกหลอกใช้
แต่ก็หมั่นไส้ที่มายุให้องค์ชายดินกับผักตบแตกคอกัน
อย่างนี้ต้องโดนเอาคืน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 07-02-2014 12:04:54

เมื่อไหร่ชลธารจะรู้ตัวว่าถูกหลอกใช้

ผักตบกับองค์ชายก็หวาน+เร่าร้อนได้อีกอ่ะ :-[

หวังว่าองค์ชายคงไม่โดนมนต์สเน่หาของศศิธรหรอกนะ :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 07-02-2014 12:07:57

ผักตบไม่เก็บอาการเลยนะ  จับองค์ชายกดซะเอง  :laugh:
แต่ชอบเคะกล้ามล่ำใจเด็ดแบบนี้จัง  :hao6:

แต่แผนองค์หญิงนี่สิ จะสำเร็จรึเปล่า มีมนตรามหาเสน่ห์จริงรึ
 หรือแค่ออกแผนลวงให้ได้หญิงศศิธรเท่านั้น  :mew2:

บวกเป็ด. รอตอนต่อไปค่ะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 07-02-2014 12:46:08

ตบ หนูเริ่มก่อนเลยนะลูก
55555555

ชลธารรู้ตัวซักทีสิว่าถูกหลอกใช้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 07-02-2014 12:47:29

 :z1:  ชอบผักตบอะ 5555  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 07-02-2014 13:12:41

พระชายาจะท้องก่อนแต่งมั้ยนะ :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 07-02-2014 13:14:19

ชลธารจะรู้ตัวหรือเปล่าว่ามีสิ่งแปลกปลอมเกิดขึ้นกับตนเอง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 07-02-2014 13:22:13

กรี๊ด ดีใจตอนใหม่มาแล้ว
แหมๆ  น้องผักตบเป็นฝ่ายลากเข้าห้องเองเลยเหรอ :hao6: 
สงสารองค์หญิงทั้งสอง  สงสัยต้องเรียกหมอมาตรวจจะได้รู้ว่าเกิดอะไร จะได้เลิกยุ่งกับองค์ชายสักที

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 4/2/57 # P.48 - 49 ครบ 100%
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 07-02-2014 13:33:31

หวานมากมีแหวนแบบนี้เยี่ยมเลย




รออ่านต่อตอนต่ไปค้าบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 07-02-2014 14:05:16

ดูจบเร็วจังเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 07-02-2014 14:14:47

อาการหญิงธารเริ่มแสดงแล้ว
รีบรู้ความจริงเร็วๆเถอะ จะได้หาทางแก้ทัน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 07-02-2014 14:24:11

สงสัยพี่หญิงและน้องหญิง จะเป็นอีกคู่หรือเปล่านะ

ส่วนท่านปิตุลากับเมีย ร้ายกาจมากๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 07-02-2014 14:37:21

 :hao5: รู้ตัวเมื่อสายแน่เลยชลธาร ขอให้มีใครสังเกตที

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 07-02-2014 14:57:36

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 07-02-2014 14:58:56

หวานกับคู่ผักตบกับองค์ชายแล้วก็มาหน่วงกับแผนการองค์หญิงชลธารซะได้ เฮ้อ~

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 07-02-2014 15:06:31

สงสารหญิงธาร ถูกหลอกใช้ :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 07-02-2014 15:27:08

หญิงน้ำ อ่อนกำลัง เพราะอิตะขาบแก้วปีศาจ นั่น แน่ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 07-02-2014 15:34:35

หวังว่าชลธารจะกลับตัวกลับใจเพราะหญิงศศิธร

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 07-02-2014 15:38:15

...ครบคู่แล้วสินะ... :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 07-02-2014 15:47:19

 :mew1: ผักตบสุดยอด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 07-02-2014 15:59:09

กรี๊ดดดดดดดดดดดด

หนูตบฉุดวายุเข้าห้องล่ะ เขินแทนจังเลย :o8:

แต่ร่างกายของหญิงธารเริ่มมีอาการแล้ว

อยากให้เจ็ดวันหญิงธาร"ลง"มนต์ให้หญิงอ้ายติดพระทัยจัง

จะได้เลิกคิดมาแย่งวายุสักที

รอตอนหน้าจ้า


ปล.หญิงธาร-หญิงอ้าย ในเมื่อกำหนดให้เขาคู่กันแล้วก็อยากให้ลงเอยด้วยดีนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 07-02-2014 18:28:55

อร๊ายยยย รอติดตอมตอนต่อไป
เคลิ้มๆๆๆ  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: FeeDtheCAT ที่ 07-02-2014 18:30:00

สุดยอดค่ะ ^^b

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 07-02-2014 18:45:37

ผักตบ ระวังจะท้องก่อนแต่งนะตัวเอ๊งง  :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 07-02-2014 18:48:21

รอผักตบท้อง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 07-02-2014 19:33:29

หญิงธามจะได้กับหญิงอ้ายชิมิ ตอนหน้าเนี่ยย
แต่ว่านะ หญิงธามจะทำเสน่ห์ได้จิงๆหรอ
ติดตามกันต่อไปปป
แต่ว่านะ ใครจะรู้เรื่องพิษของหญิงธามก่อนนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 07-02-2014 19:41:41

เจ้าหญิงชลธารชักเริ่มจะหลงรักเจ้าหญิงศศิธรแล้ว แล้วอย่างนี้จะปล่อยเจ้าหญิงศศิไปหาเจ้าชายวายุภักษ์ได้เร้อ

ตอนนี้กลัวสุดคือกลัวผักตบท้อง เดี๋ยวเจ้าชายชายวายุภักษ์แล่นไปหาเจ้าหญิงศศิธรแล้ว ตัวผักตบเองจะเอาตัวรอดยากน่าดูเลย :katai1:

รอตอนต่อไปค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 07-02-2014 19:44:43

ผักตบเริ่มก่อนอ่ะ
องค์หญิงฉันแบนเธอ
ขอให้เธอตกกระทะทองแดง.
ไปคุ้ยขี้ซ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 07-02-2014 19:58:56

หวังว่าความรัก จะสามารถเปลี่ยนแปลงจิตใจขององค์หญิงชลธารได้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 07-02-2014 20:06:28

ชลธารตั้งใจจะทำอะไรกันแน่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 07-02-2014 21:35:27

ว๊ายยยยยย คู่ยูริโผล่ออกมาแล่ววววววววววววววว   :z2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 07-02-2014 21:41:50

แอบคิดไปไกลว่าชลธารต้องไม่รอด  สงสารนางเหมือนกันนะ  เฮ้อขอให้ความรักช่วยนางด้วยนะ  ส่วนคู่รักหวานชูชื่น  ผักตบ-วายุภักษ์หวานกันจังนะรอบนี้ตบเริ่มเองเลย  อ้อส่วนตัวชอบคู่ธรณินกับกลกะลามากนะน่ารักกันดี  ซาดิสด้วยเค้าชอบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 07-02-2014 22:07:19

 o13 รับทราบเจ้าค่ะพี่ลักษ์
จะคอยอย่างใจจดจ่อเยยจ้า  :กอด1:
ว่าแต่จะจบแย้วหรอเนี่ย ไวจุงเบย  :mew5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 07-02-2014 23:31:34

ชลธาร จะตายไหมนะ รู้ตัวได้แล้ววว
ว่าถูกหลอกใช้ ส่วศศิธร ไม่พ้นชลธารแหงๆ
ผักตบช่างร้อนแรงนัก 55555
ลากวายุภัค เข้าห้องเสร็จศัพท์
กระทำชำเราทันทีทันใด ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 08-02-2014 07:15:37

สงสารชลธารอ่ะ น่าจะมีใครสักคนสังเกตเห็นนะ (แต่คงยาก)
ชลธารชอบองค์หญิงเข้าแล้วละสินะ ฮ่าๆๆ
ผักตบนายแน่มาก ทำองค์ชายวายุตบะแตกเลย ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 08-02-2014 08:05:03

ง่ารู้สึกสงสารผักตบอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 08-02-2014 09:44:49

ชลธารมัวแต่จีบสาว เฉียวใจอาการตัวเองบ้างสิ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 08-02-2014 11:44:52

เอิ่มมมมม เริ่มสงสาร ชลธาร และกลายเป็นหมากของพระปิตุลา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 08-02-2014 14:49:35

อร๊ากกก
หนูตบแร๊ง รุกพระสวามีก่อนเลย 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 09-02-2014 00:49:29

ความรักจะเปลี่ยนแปลงจิตใจคนเราได้ใช่มั๊ยน่ะ

 :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 09-02-2014 07:19:42

ไปให้องค์ชายตรวจร่างกายสิคะชลธารจะได้รู้ตัวว่ามีอะไรอยู่ในร่าง :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 09-02-2014 09:17:34

เขียนคู่ 'ยูริ' ในหน้าฟินเหมือนกันนะครับ ไม่เคยอ่านประเภทนี้เหะ
เพิ่งอ่านจากคุณลักษ์นี่แหละ แต่พออ่านแล้ว เออ!!! มันเขินเหมือนกันนี่หว่า
หญิงธาร หล่อสาดดดดด!!! รอคอยต่อไป :hao7: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 09-02-2014 15:40:31

เริ่มแล้วซิมีเลือดออกด้วยคู่นี้ได้กันแน่ๆอิอิ



ลงเสน่ห์แล้วจะหลงกันเองหรือป่าว



รอวันจันทร์ครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Tinkerbell ที่ 09-02-2014 22:00:35

เห็นหน้าปกหนังสือที่คุณลักษณ์เอามายั่วน้ำลายแล้วอยากได้ไปนอนกอด


เฝ้ารอยามผักตบตั้งครรภ์ (คงอีกนาน)

/เก็บตังค์ซื้อบ๊อกเซ็ต /ไม่รู้ทำไมหน้าปกผักตบถึงโมเอะ/

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: nnA ที่ 10-02-2014 02:31:28

 :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 10-02-2014 10:00:14

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 19...วิงวอนขอความตาย




   หลังกลับจากตำหนักองค์หญิงศศิธร
หญิงธารเต็มไปด้วยความลิงโลดนับเพลาให้ราตรีมาเยือน กระทั่งกระยาหารค่ำก็ไม่ทรงร่วมโต๊ะเสวย
กลับบรรทมหลับพักผ่อน..เก็บแรงไว้สำหรับภารกิจในค่ำคืนที่จะมาถึง
   แม่เล็กชักชวนลูกสาวซึ่งเรียกเธอแม่ ให้เสวยมื้อค่ำกลับไม่ได้ผล เธอยืนกรานเสวยมาจากพระตำหนัก
องค์หญิงศศิธรเรียบร้อยแล้ว จึงไม่คิดเซ้าซี้อะไรอีก ท่าทางองค์หญิงผู้ถือครองเทพมหาธาตุอิดโรยพอสมควร

   “อ้าว! พี่ธารล่ะครับ ไม่ทานด้วยหรือแม่” ผักตบถาม หลังมาถึงโต๊ะพร้อมองค์ชายวายุภักษ์ กลับไม่เห็นพี่สาวของตนเอง

   “แม่ชวนแล้ว เขาบอกกินมาจากตำหนักองค์หญิงอ้าย คงฟื้นฟูบ่อน้ำแล้วทางโน้นเลี้ยงต้อนรับ
เห็นว่าอยากนอนพักแม่เลยปล่อย สีหน้าซีดๆ  การใช้พลังมหาธาตุนี้กินแรงด้วยเหรอตบ”
   แม่เล็กชี้แจงลูกชาย ไม่ลืมถามเรื่องหลักการใช้พลังเทพมหาธาตุ เมื่อเห็นว่าองค์หญิงธารเธอวงพักตร์ซีดเซียว
แม้ไม่มีอาการให้ต้องเป็นห่วง เพราะดวงเนตรยังคงสดใสท่าทางมีความสุขอยู่ไม่น้อย
แต่ก็เพลียถึงขั้นบรรทมหัววันเสียแบบนี้ ผิดปกติวิสัยไปพอสมควร

   “เหนื่อยสิครับ ทำไมครับแม่..พี่ธารป่วยเหรอ”
ผักตบถามอย่างเป็นห่วงอาการพี่สาวฝาแฝด เมื่อได้ฟังคำบอกเล่าว่าพี่สาวหน้าซีดเซียว

   “ไม่หรอก เขาบอกไม่ได้เป็นอะไร แค่เพลียนิดหน่อยขอนอนหัววัน แม่ไม่รู้ว่าใช้พลังแล้วจะเหนื่อย
ตบไม่เป็นอะไรบ้างหรือลูก เห็นออกไปกับองค์ชายทุกวัน ใช้พลังแล้วรู้สึกยังไงบ้าง เล่าให้แม่ฟังบ้างสิ”
เมื่อรู้ว่าการเรียกใช้พลังเทพมหาธาตุมีผลข้างเคียง แม่เล็กพลอยเป็นห่วงผักตบไปด้วย

   “ผมสบายดี ทุกอย่างมีลิมิตเป็นเรื่องธรรมดา องค์ชายแบ่งงานไม่ให้ผมทำเกินกำลังหรอกครับ
ถ้าเราใช้ตามกำลังไม่หักโหมก็ไม่เป็นอะไร เหมือนทำงานใช้แรงไม่ต่างกัน แต่ถ้าฝืนมากไปอาจบาดเจ็บได้
ถ้าเรารู้ตัวสามารถใช้ได้มากน้อยแค่ไหน ไม่ทำอะไรเกินตัวก็ปกติ พักผ่อนให้เพียงพอวันต่อมาก็หาย
พี่ธารพอได้นอนพักตื่นมาคงสดชื่นเหมือนเดิม” ผักตบตอบแม่เล็กด้วยรอยยิ้ม เลือกที่จะไม่พูดที่เขาเคยบ้าบิ่นใช้พลังเกินตัว
จนเกือบเป็นปัญหามาแล้วเหมือนกัน ไม่งั้นอาจโดนแม่ดุเป็นแน่

   “มารดาท่านอย่าได้วิตก เรามิปล่อยให้ชายาบาดเจ็บเป็นอันขาด แม้นเรากับผักตบจักเร่งฟื้นฟูไตรคาน
กระนั้นได้วางแผนไว้แล้ว มิหักโหมกระทำการเกินความสามารถดอก อีกไม่เกินสี่ทิวาทุกอย่างย่อมเสร็จสิ้น
หลังจากนี้เราสองคนจักได้พักผ่อนเตรียมเข้าพิธีอภิเษก พร้อมรอต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองที่มาร่วมงาน
การนี้คงจักยุ่งวุ่นวายเรื่องราวเหล่านี้แล้ว” องค์ชายทรงตรัสบ้าง เพื่อไม่ให้แม่เล็กพลอยเป็นกังวล
กลัวผักตบได้รับอันตราย จากการออกไปใช้พลังเทพมหาธาตุฟื้นฟูบ้านเมือง...

   “เหรอ..งั้นค่อยเบาใจหน่อย ลูกเขยพูดแบบนี้คงไม่มีอะไรแล้วมั้ง ยังไงแม่ก็ฝากผักตบด้วยนะองค์ชาย
แต่งงานเป็นผัวเมียกันแล้ว อย่าเผลอทิ้งขวางมันเชียว แม่มีลูกชายเพียงคนเดียวหวังได้เห็นมันเป็นฝั่งเป็นฝา
รีบมีหลานให้แม่อุ้มไวๆ คนแก่ก็คาดหวังแค่เรื่องนี้ เป็นความสุขบั้นปลายชีวิต ตายก็นอนตาหลับ ไม่ต้องห่วงอะไรอีก”
   แม่เล็กหันหน้าไปฝากฝังผักตบกับลูกเขย ซึ่งเธอไม่ชินราชาศัพท์ จึงพูดทุกอย่างออกจากใจตรงๆ
องค์ชายวายุภักษ์กลับทรงเข้าพระทัยต่อสิ่งที่แม่เล็กต้องการสื่อสารกับพระองค์ ถึงแม้เป็นวาจาฟังแล้วทรงแปลกพระกรรณ
อยู่บ้างพอสมควร แต่ไม่ถึงกับตีความไม่ออกเสียทีเดียว

   “เราจักพยายามมีทายาทให้ท่านในเร็ววัน มิให้ผิดหวังเป็นแน่แท้ เราเชื่อมั่นชายาเราพร้อมให้ทายาทแก่เราเช่นกัน
เยี่ยงนี้หลังพิธีอภิเษกเราจักลงแรงกายแรงใจ..เพื่อการนี้ให้สำเร็จลุล่วงให้ได้”
   พระองค์กลับผินพักตร์คมคายไปตอบแม่เล็กซื่อๆ โดยไม่คิดว่าคนฟังอีกคนถึงกับสำลัก
ทั้งที่เนียนไม่พูดขัดเพราะแม่ยายลูกเขยคุยกันถูกคอ  เลยเลือกฟังเพียงอย่างเดียว สวมบทเป็นตัวประกอบแล้วแท้ๆ
ไหนได้ประเด็นหลักกลับวกโดนเขาหมด แล้วไอ้การรับปากยืนยันจะมีลูกให้ได้ ไม่ถามความสมัครใจกันก่อน
ว่าเขาสามารถมีให้ได้หรือเปล่า ตกปากรับคำคนเดียวหมด ผักตบจึงเผลอสำลักเลยทีเดียว

“แค่กๆ!..คุยอะไรเปลี่ยนเรื่องเถอะ ทำอย่างกับผมสั่งให้ท้องได้หืม คิดเองเออเองพอกันทั้งคู่”
ผักตบหันไปค้อนแม่เล็ก หลังเห็นอาการสำลักไอของเขาแม่ดันหัวเราะขำสนุกสนาน ส่วนต้นเรื่องกลับแย้มสรวลไม่ทุกข์ร้อน
เผยโอษฐ์หยักได้รูปงาม..ดูหล่อมากมายส่งมาให้เขาอีกต่างหาก ไม่ได้รู้ตัวเป็นต้นเหตุให้ข้าวเกือบติดคอเขา
มึนจนผักตบไม่อยากเชื่อว่าอีกฝ่ายจะไม่รู้ บางทีเขาแอบคิดว่าองค์ชายตีบทแตก ให้คนหลงเชื่อมากกว่าว่า
ไม่เข้าใจเรื่องราวจริงจัง จำพวกเจ้าเล่ห์หลบในอะไรเทือกนั้น แต่ก็ไม่มีหลักฐานให้ข้อกล่าวหามีน้ำหนัก
ในเมื่อผู้ที่เป็นจำเลยยังคงเนียนไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ให้เขาเกิดความรู้สึกหมั่นไส้อย่างตอนนี้..

“ดื่มน้ำเสียเถิด เจ้ากลับกล่าวหาเราแล้ว เราหาได้คิดเอาเองดอก การจักให้เกิดทายาท
ย่อมเป็นเรากับเจ้าร่วมมือทำขึ้น เราจักทำได้เยี่ยงไรเพียงลำพังเล่า ผู้ที่จะให้ทายาทแก่เราย่อมเป็นเจ้าแล้ว
เราคือผู้หว่านเชื้อพันธุ์ให้สายโลหิตได้ หากเจ้ามิให้ความร่วมมือใยจักกำเนิดขึ้นมาได้หนอ
เยี่ยงนี้มารดาของเจ้าคงผิดหวังไม่น้อย เพื่อมิให้ผู้ใดต้องฝันสลายเราสมควรพึ่งพาเจ้าแล้ว
จงได้ร่วมมือสร้างทายาทให้สำเร็จในเร็ววันเถิด รับปากเราได้หรือไม่..ผักตบชายาข้า”
ฝ่ายที่โดนพระดำรัสกึ่งขอร้องอ้าปากหวอเป็นที่เรียบร้อย ไม่คิดจะเจอมึนขั้นเทพเช่นผู้ที่ประทับนั่งข้างเขา
อย่างเจ้าชายคนนี้มาก่อน ดันชักชวนให้รับปาก โดยไม่ได้ดูเรื่องราวว่าเรื่องอะไร

“บ้าไปแล้ว..ผมจะรับปากได้ยังไง ของแบบนี้กำหนดเองได้ที่ไหน แม่ก็อีกคน หยิบเรื่องอะไรมาพูดไม่รู้
เห็นไหมว่าเขาบ้าจี้แค่ไหน กลายเป็นจริงจังเป็นตุเป็นตะไปแล้ว” ผักตบแหวใส่สุดหล่อ
ที่ส่งสายตาวิงวอนอ้อนให้เขาร่วมมือทำลูก ดูว่าจริงใจไม่เสแสร้ง แต่ผักตบกลับคิดว่าคนผู้นี้มึนได้กวนติ่งสุดๆ
เรื่องอื่นฉลาดเป็นกรด ทีเรื่องแบบนี้กลับไร้เดียงสา

“ฮะฮ่าๆ..เขาพูดถูกนะตบ แกลองนึกดูสิ ตรงไหนที่เขาพูดผิดคึคึ! เขาบอกอยู่แหม่บๆ ว่าเขาทำคนเดียวไม่ได้
เขาอุ้มท้องไม่ได้ต้องพึ่งแกอุ้มท้องลูกเขาแล้ว ส่วนเขารับหน้าที่ให้เชื้อได้เท่านั้น..ฮะฮ่าๆ 
ไม่ให้ขำแล้วจะให้แม่นั่งร้องไห้หรือไงวะ! ลูกเขยเล่นตลกได้หน้ามึนโคตร กร๊าก! ฮะฮ่าๆ!!”
ผักตบเถียงไม่ออก แม่เล็กหัวเราะน้ำตาเล็ดสนุกสนานอยู่คนเดียว หลังฟังคำพูดแม่รู้สึกอย่างเดียวคือ..
หน้าเขาแทบมีไฟลุกพรึ่บ คงไม่ต้องเดาว่ามันจะเห่อแดงได้มากขนาดไหน..

“เยี่ยงไรเจ้าจึงใบหน้าซับสีโลหิต หรือขวยอายที่จักมีทายาท สิ่งที่เราขอร้องให้เจ้ารับปากย่อมมิได้ยากเย็นอันใด
เพียงเจ้าให้ความร่วมมือ ภารกิจที่เหลือย่อมเป็นเราแล้วที่จักกระทำให้ลุล่วง มิมีปัญหาใดไม่สำเร็จ 
หากเราขยันขันแข็งหว่านเชื้อพันธุ์ให้เจ้าไม่หยุดหย่อน มีหรือจักไม่ตั้งครรภ์ ในเมื่อเจ้ามีลมปราณอิสตรีอยู่ในกาย
พร้อมให้กำเนิดทายาทแก่เราเยี่ยงนี้ ย่อมสามารถทำได้แน่ เพียงเจ้ารับปากร่วมมือกับเราเท่านั้น”
ผักตบสาบานได้ ไม่เคยมีเหตุการณ์ไหน ที่ทำให้เขาอยากเอาหน้ามุดโต๊ะมาก่อน ต่อให้เรื่องที่ทำให้รู้สึกเขินอายแค่ไหน
แต่ก็เนียนปั้นหน้าให้ผ่านไปได้ ถึงจะหน้าแดงบ้างอะไรบ้างเป็นธรรมดา แต่ก็ยืนยันได้ว่า..ไม่ได้รู้สึกอยากกลบฝังตัวเอง
อย่างเช่นตอนนี้ นึกก่นด่าผู้ที่ขอร้องแกมวิงวอนนัก พูดไม่ออกได้แต่บ่นภายในใจ
‘นี่ไม่เข้าใจเลยใช่ไหม มีใครที่ไหนเขาขอเอากันตรงๆ แบบนี้วะ! คำพูดไม่โจ่งครึ่ม แต่ความหมายมันชัดแจ้งแดงแจ๋
จะให้ตอบยังไงเล่าไอ้เจ้าชายสุดมึน’ นั่นแหละที่ผักตบทำได้มากที่สุด
ส่วนอาการภายนอก ได้แต่นั่งกัดริมฝีปากบังคับไม่ให้แหกปากตะคอกอีกฝ่ายแทน ดันใช้พระสุรเสียงทุ้มนุ่มอ้อนวอน
หลอกล่อให้เขารับปากเหมือนผู้ใหญ่หลอกเด็ก โดยเอาขนมหวานมาล่อเทือกนั้น

“ฮะฮ่าๆๆ..องค์ชายไอ้ตบมันจะสุกไปทั้งตัวแล้ว อย่าไปบังคับให้มันรับปากตอนนี้เลย
ถ้าจะให้มันพูดค่อยไปคุยกันสองคนเอาเถอะ คึคึ!!” ผักตบหันไปถลึงตาใส่แม่เล็ก
นั่งหัวเราะล้อเลียนลูกชายไม่เลิก พอกันเลยทั้งแม่ทั้งว่าที่สามี เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย

“อ้า!..เราจักทำตามคำชี้แนะมารดาท่าน ชายาเราขวยอายเยี่ยงนี้ย่อมไม่ตอบคำเราแน่
ไว้เราจักให้เขารับคำแก่เรายามอยู่กันลำพัง เยี่ยงนั้นยุติไว้ก่อนย่อมได้ เราเองกลับลืมเสียแล้ว
ชายาชมชอบขวยอายยามอยู่ต่อหน้าท่านเยี่ยงนี้ เห็นทีเราควรจดจำให้ขึ้นใจไว้บ้าง”
ผักตบคนเดียวที่ใบ้กิน ปล่อยแม่เล็กกลั้นขำไหล่สั่น แอบป้ายหลังมือเช็ดน้ำตาที่เล็ดหางตา
ท่าทางมีความสุขสนุกสนานสำราญใจคนเดียว สมแล้วเป็นแม่ผู้โชกโชน เจอคนซื่อหน้ามึนอย่างเจ้าชาย
กลายเป็นหาวิธีสร้างความสำราญเบิกบานใจได้อย่างง่ายดาย คาดว่าหลังจากนี้
คงต้องรับมือกับสถานการณ์แบบนี้ไปอีกนาน..ผักตบได้แต่ปลงสังเวชตัวเอง..
>
>

 ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 10-02-2014 10:01:37

-  2  -



        “ข้าใช้เจ้าไปสอดแนม ได้ความเยี่ยงไรจงรายงานมา”
สุรเสียงฟังดูเกรี้ยวกราด..ดวงเนตรวาวโรจน์อย่างมีโทสะ

   “ข้าพระองค์ลักลอบสอดแนม เช้าตรู่ท่านองครักษ์กลกะลาได้ตื่นตั้งแต่พระอาทิตย์มิพ้นขอบฟ้า
ฝึกซ้อมทักษะการต่อสู้มือเปล่าเตะต่อยอยู่ในสวนพระตำหนัก ป่านนี้ยังไม่หยุดพะยะค่ะ”
องครักษ์องค์ชายธรณิณถวายรายงานตามพระบัญชา ให้เขาไปสอดแนมความเคลื่อนไหวเชลยศึก
ซึ่งพระองค์แทนสรรพนามเช่นนี้ แต่ห้ามมิให้ผู้ใดกล่าวถึงฐานะกลกะลา ด้วยการเรียกขานเชลย
ให้ทรงเคืองพระเนตรพระกรรณเป็นอันขาด ผู้ได้รับมอบหมายภารกิจ..จึงเรียกกลกะลาด้วยตำแหน่งและชื่อพ่วงท้าย

   “เช่นนั้นดอกหรือ” พระองค์ทรงย้ำถาม

   “พะยะค่ะ..ข้าพระองค์เพิ่งมาจากพระตำหนัก” องครักษ์รีบยืนยัน

   “เจ้าไปได้แล้ว ไม่ต้องให้ใครตามข้า” รับสั่งเสร็จ ทรงย่างพระบาทปานเหาะ
องครักษ์ได้แต่มองตามแผ่นหลังวรกายด้วยความฉงน คิดไปว่าพระองค์อาจไม่พอพระทัย
ที่เชลยผู้ถูกพระองค์ริดรอนเสรีภาพกักขังไว้ในตำหนัก ดันฝึกซ้อมทักษะต่อสู้ย่อมไม่สมควรยิ่ง ฐานะเชลยมิพึงกระทำได้
ตรงข้ามความคิดองค์ยุพราชหนุ่ม ที่ทรงรีบเสด็จดิ่งไปยังสวนของพระตำหนักปานจะเหาะ หาได้คิดเช่นองครักษ์ผู้นั้นไม่

'ข้าอยากรู้ เจ้าผยองโอหังนัก บังอาจไม่ทุกข์ร้อนอันใด กล้าตื่นมาฝึกการต่อสู้ ปล่อยให้ข้าทรมานเพียงผู้เดียว’

นั่นคือความคิดองค์ชายธรณิณ พระองค์ทรงโกรธเกรี้ยวกลกะลา ที่เขาดันไม่มีท่าทีทุกข์ร้อน กลับสุขสบายสำราญอุรา
ตื่นมาฝึกฝนทักษะได้หน้าตาเฉย ในขณะที่พระองค์กลับมิได้บรรทมมาสองราตรี เอาแต่ร่ำสุราค่อนรุ่งเพราะพระทัยไม่สงบ
ไม่รู้เกิดอะไรกับพระองค์ไปแล้ว ทรงเก็บเรื่องราวเชลยต่างแดนมารบกวนอย่างไร้เหตุผล จนต้องมีรับสั่งให้องครักษ์
ไปสอดแนมพฤติกรรมของอีกฝ่ายมารายงาน หลังทรงทราบว่ากลกะลาไม่รู้สึกทุกข์ร้อนดังเช่นพระองค์ประสบ
ทรงเคืองพระทัยยิ่งนัก ถึงกับต้องการเสด็จไปทอดพระเนตรด้วยองค์เอง

“เหอะเจ้าช่างมีความสุขนัก เป็นเชลยกลับมีพฤติกรรมเสมือนดั่งเจ้าของตำหนัก สำเหนียกบ้างเจ้าอยู่ในฐานะใด
นึกอยากฝึกฝนการต่อสู้ก็ลุกมากระทำตามอำเภอใจเยี่ยงนี้ ช่างไม่สำรวมสักนิด หรือชาวไตรคานล้วนไม่แยกแยะ
ตนเองอยู่ในฐานะไหน” พระดำรัสประชดประชันแดกดันอย่างต้องการให้คนฟังเจ็บปวด
พรั่งพรูจากโอษฐ์หยักประหนึ่งคมดาบบาดลึกไปเสียแล้ว

กลกะลาชะงักท่าร่างที่กำลังฝึก ตั้งแต่ได้ยินวาจาซึ่งโผล่กะทันหัน ไม่ทันให้เขาได้ตั้งตัว
น่าสงสัยฝีพระบาทกลับเงียบสนิทไร้ซุ่มเสียง กระทั่งองครักษ์มากฝีมือเช่นเขายังไม่ได้ยิน
ใยมิบ่งบอกว่าผู้ที่ไม่ปรารถนาจักพบพักตร์มีฝีมือลึกล้ำเกินคาด ทั้งที่เขาเคยประลองมาแล้ว
พื้นฐานพลังฝีมือคนผู้นี้ยังมีมาให้ประหลาดใจได้อีก

เป็นเพราะกลกะลากลับลืม ระหว่างประลองฝีมือด้วย องค์ชายธรณิณทรงใช้พลังพระวรกาย
ในการเรียกใช้เทพมหาธาตุไปมากโข จึงทรงเหลือพละกำลังต่อสู้กับเขา เพียงครึ่งเดียวเท่านั้นหรอก

พระดำรัสบาดลึก แม้จะสร้างความขุ่นมัวในใจองครักษ์หนุ่ม แต่ก็ยังสามารถสะกดข่มโทสะไม่ให้ทุกข์ร้อน
ไปตามความต้องการของผู้รับสั่ง หน้าหล่อจึงเฉยชาเรียบนิ่ง ปลายหางตายังต้นเสียงเพียงแค่แว่บเดียว
ค่อยหันไปตั้งท่าฝึกต่อ โดยไม่สนใจอีกฝ่ายเหมือนเป็นเสียงนกเสียงกาเสียงั้น

การกระทำของกลกะลา ย่อมเพิ่มโทสะให้องค์ยุพราชเจ้าอารมณ์ได้เป็นอย่างดี ตั้งแต่เล็กจนโตมิเคยมีผู้ใด
บังอาจเมินพระองค์เยี่ยงที่โดนกระทำโดยเชลยผู้นี้ ถึงกับกำพระหัตถ์แน่น ขบพระกรามกรอดข่มโทสะที่เพิ่มสูง
มิให้กระโจนเข้าบีบคอบุรุษเย่อหยิ่งโอหัง ที่ยืนอยู่เบื้องพระพัตกร์ให้ลูกกระเดือกแตกคาพระหัตถ์ไปเสียก่อน

“เจ้าได้ยินที่ข้าพูดหรือไม่ หรือนอกจากจักเป็นใบ้ ยังหูหนวกด้วย
มิคาดไตรคานจักมีองครักษ์ไม่สมประกอบ น่าขบขันยิ่งนัก..ฮะฮ่าๆๆ”
พระองค์ไม่เลิกกวนโทสะคนหน้านิ่งผู้เฉยชา ด้วยการตรัสวาจาเผ็ดร้อนหยามศักดิ์ศรีให้ได้อาย
กลกะลาแม้สะดุดทุกประโยคที่พุ่งกระทบหัวใจเข้าจังๆ แต่ก็ยังสามารถสะกดข่มโทสะ
ไม่เต้นไปกับความต้องการของอีกฝ่าย จนทำให้ประสบผลสำเร็จ ที่เขาเผยความรู้สึก
ว่าสนใจตั้งแต่รู้ว่าบุคคลผู้นี้ มาปรากฏพระวรกายขึ้นที่นี่

“อนาถแท้..เป็นองครักษ์พิการ ยังตกเป็นทาสบำเรอกำหนัดข้าอีก เยี่ยงนี้จักมีหน้าไปพบผู้ใดได้
หากวายุภักษ์รัชทายาทไตรคานจักได้รับรู้เข้า องครักษ์คู่บารมีประพฤติตน ดุจนางสนองกำหนัดให้ข้าหลายราตรี..หึหึ!”
พระดำรัสประโยคนี้คือค้อนขนาดใหญ่ ทุบเข้ากลางใจกลกะลาให้แตกเป็นเสี่ยงในพริบตา
เศษเสี้ยวความอดทนอดกลั้นทั้งหมด ซึ่งเขาเพียรใช้ขันติเข้าข่มไว้ พังทลายลงไม่เป็นท่าในทันที

ร่างกำยำสั่นระริก เขายืนนิ่งขบริมฝีปากจนเลือดซิบ เผลอกำหมัดเกร็งจนท่อนแขนโปนเส้นเลือดชัด
ใบหน้าเข้มซีดเผือดดวงตาแดงก่ำ แต่ที่น่าสนใจมันเอ่อคลอไปด้วยรื้นน้ำตา..เขาไม่สามารถฝืนต้านไว้ได้อีก

อันว่าบุรุษชาตินักรบ ย่อมมีมุมอ่อนแอตกผลึก เก็บซ้อนยังก้นบึ้งของความรู้สึก ไม่ให้ใครกวนตะกอนขุ่น
หากได้รับการกระทบเข้าอย่างจัง ต่อให้แกร่งดุจหินผา ก็ย่อมแตกเป็นรอยร้าวได้เช่นกัน
ไม่ต่างความรู้สึกที่พังภินท์ของกลกะลาขณะนี้ เมื่อถูกวาจาดุจค้อนมหึมาขนาดใหญ่กระแทกเข้าเต็มแรง
จนทำให้หัวใจแตกเป็นเสี่ยงๆ เพียงเสียงหัวเราะบวกพระอาการยกมุมโอษฐ์ เยาะหยันเหยียดศักดิ์ศรีเขา
เหยียบย่ำหยามเกียรติของเขาให้ย่อยยับ..

ทางฝ่ายองค์ชายผู้สาดถ้อยคำ ถึงร่างกายเป้าหมายจักยืนนิ่งขึง ไม่เอ่ยวาจาโต้ตอบพระองค์
ซึ่งทรงอยากทอดเนตรสดับฟังอีกฝ่ายโต้เถียงปะทะคารมด้วย สมกับที่พระองค์บังเกิดโทสะอยู่ฝ่ายเดียว
แต่ดวงตาคมแดงก่ำที่มีหยาดน้ำคลอ พร้อมจะไหลออกเบ้าตาที่จ้องพักตร์พระองค์นิ่ง ริมฝีปากขบแน่นจนเลือดซึมไหล
โดยที่เจ้าของร่างไม่คิดจะสนใจแม้แต่น้อย ใบหน้าหล่อหมดจดในสายพระเนตรพลันซีดเผือดไร้สีโลหิตหลงเหลือ
กายแกร่งสั่นเทาจนสังเกตรู้ได้ไม่ยาก

กลายเป็นสร้างความตระหนก ให้องค์ยุพราชหนุ่มแล้ว พระองค์ไม่คาดคิดว่าจักได้เห็นอาการเช่นนี้จากบุรุษตรงหน้า
พอประจักษ์เข้าตรงๆ ถึงกับก่นด่านึกโทษองค์เองที่เลอะเลือน หยิบยกถ้อยคำโหดร้ายต่อว่า
ทั้งที่ภายในพระทัยมิทรงมีความคิดเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย ที่ตรัสมาทั้งหมดล้วนเต็มไปด้วยพระโทสะทั้งสิ้น..

“จะ..เจ้า..เจ้าเป็นเยี่ยงไรไปแล้ว” กลายเป็นพระองค์ตะกุกตะกักดำรัสเสียงพร่า พระพักตร์แสดงความเสียพระทัยชัด
สายพระเนตรฉายความละอายแทนการขอโทษไม่ปิดบัง แต่กลกะลากลับไม่รับรู้ เพราะความเสียใจของเขาบดบังจนหมด
เห็นเพียงองค์ชายผู้ชั่วร้ายยิ้มเยาะ ผู้สามารถทำให้เกราะของเขาพังยับแล้วเท่านั้น

“เจ้า..บัดซบนัก!” ยิ่งกลกะลาไม่มีการเปลี่ยนแปลง ไม่เอ่ยวาจา
ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง ต่อสายพระเนตรที่พระองค์เจตนาขอโทษ
ก็ทรงเผลอสบถลั่นอย่างมีโทสะ แต่ไม่ใช่ต้องการระบายใส่ผู้ที่ยืนอยู่ตรงหน้า
แค่ต้องการระบายความอึดอัดกดดัน ซึ่งหน่วงพระทัยขณะนี้ ให้เบาโล่งขึ้นบ้างก็เท่านั้น
กลับตอกย้ำกลกะลา ให้อาการหนักหนาสาหัสเพิ่มขึ้นไปอีก เมื่อพานเข้าใจว่าอีกฝ่ายสบถด่า
พระดำรัสหยาบคายเกินกว่าขัตติยะจักพึงกระทำ เพียงเพราะโมโหโกรธเกรี้ยวเขาจนเกินทน
ยังผลให้ความตั้งใจจะไม่ปริปาก จำต้องหลุดวาจาเสียงแหบแห้ง
สะกดข่มไม่ให้สั่นเทาไปกับความรู้สึกปวดร้าว ซึ่งเจ็บระบมในหัวใจอยู่นี้

“หากท่านมิอาจทานทน จักเห็นข้าอยู่ในสายพระเนตร อย่าได้รีรออันใดรับสั่งประหารชีวิตข้าเสียเถอะ
นับตั้งแต่บุกกองทัพข้าพร้อมสละชีพไปกับการนี้แล้ว หากต้องมีลมหายใจโดยถูกหยามเกียรติเหยียบย่ำศักดิ์ศรี
เยี่ยงที่ท่านเจตนากระทำให้ข้ารู้สึกเจ็บปวดทรมาน รับรู้ไว้เถิดว่าท่านกระทำสำเร็จแล้วพะยะค่ะองค์ชาย
ไม่มีทัณฑ์ทรมานใดที่ข้าแบกรับไม่ได้ แม้จักถูกโบยด้วยแส้นับร้อยครั้ง หรือตอกเข็มตรึงร่างให้ทนทุกข์ทรมาน
ข้าก็พร้อมที่รับเอาไว้ แต่การตกเป็นเครื่องบำบัดพระอารมณ์กำหนัด ให้ท่านใช้ระบายแทนคณิกา
หรือนางสนองส่วนพระองค์ ข้าซึ่งเป็นบุรุษและองครักษ์เอกแห่งไตรคาน ยอมรับไม่ได้อีกต่อไปแล้วเช่นกัน
แม้นพระองค์มีพระเมตตาอยู่บ้าง ทรงรับฟังวาจาวิงวอนข้าด้วย ขอให้รับสั่งประหารข้าเสียเถิด ให้ข้าได้ตายเสียบัดนี้
จักให้ข้าคุกเข่าวิงวอนต่อท่านข้าพร้อมแล้วที่จะกระทำ ฝากท่านส่งสาส์นคำพูดข้าถึงองค์ชายวายุภักษ์ให้ข้าด้วย
ชาตินี้ข้ามิอาจอยู่ถวายรับใช้พระองค์ได้อีก ชาติหน้าจักขอทดแทนเกิดมาเป็นข้ารับใช้เบื้องพระบาท
มีเพียงเท่านี้ที่จักขอให้ทรงพระกรุณา มิเหลือบ่ากว่าแรงอันใดท่านดอก ประทานความตายให้ข้าเถิด”

สิ้นสุดคำกล่าวประโยคสุดท้าย ร่างแกร่งของบุรุษที่ได้ชื่อองครักษ์เอกของไตรคาน
ก็ทรุดฮวบคุกเข่าก้มศีรษะต่ำอยู่เบื้องพระบาทองค์ชายธรณิณอย่างยอมจำนน
ไม่มีท่าทางผยองโอหังหลงเหลือให้ทอดพระเนตร ขุ่นเคืองพระทัยอีกเลย
นอกเสียจากบุรุษที่พร้อมจักพลีชีวิต วิงวอนขอร้องให้พระองค์มีพระบัญชาสั่งประหาร
ยุติความทรมานที่เกิดขึ้นให้กับเขา แม้จะรู้สึกผิดที่ไม่สามารถคืนสู่มาตุภูมิ
 เพื่อกลับไปขอพระราชทานอภัยจากเจ้าเหนือหัว  เขาขอติดค้างไปยังภพหน้า
จักกลับมาชดใช้ให้พระองค์แทน กลกะลาถอดกำลังใจทั้งหมดวางลงแล้ว
ขอให้เขาได้ตายโดยรู้สึกเคารพตัวเองบ้างก็พอ

ส่วนผู้ที่ประทับรับฟังคำวิงวอนของเชลย ถึงกับพระพักตร์เหลือไม่ถึงสองนิ้ว
สำคัญทรงเม้มฝีพระโอษฐ์แน่น ไม่คิดว่าพระดำรัสที่พระองค์ตั้งพระทัยให้อีกฝ่ายเจ็บปวดทรมาน
จะให้ผลเกินคาดหมายเยี่ยงนี้ ผลของมันไม่เป็นดั่งพระประสงค์ หนำซ้ำยังกลายเป็นหอกแหลมคม
ทิ่มทะลวงกลางดวงหทัยพระองค์แทบกระอักโลหิต เมื่อบุรุษจอมโอหังสิ้นท่า
คุกเข่าก้มศีรษะอย่างพร้อมสละชีวิต อยู่เบื้องหน้าพระพักตร์แล้ว

ใยไม่ทรงรู้สึกดีพระทัยมีความสุขแม้แต่น้อย กลับเจ็บปวดทรมานเหมือนก้อนเนื้อในทรวงด้านซ้าย
ถูกเชือดเฉือนด้วยคมดาบออกเป็นชิ้นๆ สิ่งเหล่านี้คือความรู้สึกอันใด พระองค์ไม่มีคำอธิบายหาเหตุผลให้ตนเองได้
แต่มีสิ่งหนึ่งที่พระองค์ทรงใช้นิสัยเอาแต่พระทัย มาตัดสินอย่างไม่ยินยอม ถึงกับเผลอตวาดพระสุรเสียงจนดังลั่น

“เราไม่อนุญาตให้เจ้าตาย!!!” พระสุรเสียงบันดาลโทสะ ดังลั่นไปทั่วสวนพระตำหนัก
กระทั่งข้าราชบริพารใกล้เคียงถึงกับหัวหด ตัวสั่นเป็นลูกนกไปตามกัน เพราะไม่เคยได้ยินพระสุรเสียงเช่นนี้มาก่อน
ต่อให้ทรงมีโทสะโกรธกริ้วเพียงใด ไม่เคยตะเบ็งพระสุรเสียงเยี่ยงที่ทรงกระทำ
ถือเป็นการทำให้ขวัญผู้คนผวา หัวหดได้ชะงัดยิ่งนัก

อย่าว่าแต่เหล่าข้าราชบริพารตกใจขวัญหนี กลกะลาผู้ผจญเบื้องหน้าโดยตรง ยังเผลอสะดุ้งไม่ทันระวัง
ไม่คิดจะเจอตวาดใส่เสียงดังปานฟ้าผ่ากลางแสกหน้า เขาเผลอเงยหน้าจ้องที่มา ซึ่งยืนกำพระหัตถ์ขบพระกรามกรอด
ดวงเนตรเข้มแดงก่ำเหมือนทรงพระกริ้วเขาหนักหนาเป็นที่สุด แล้วเหตุใดรับสั่งห้ามไม่ให้เขาตาย
กลับรู้แล้วว่าทำไม ไม่พ้นเรื่องนี้กระมัง คิดได้แบบนี้จึงรีบเอ่ยวาจาขึ้นทันที

“หากพระองค์จักเก็บข้าไว้เป็นตัวประกันต่อรองไตรคาน ขอทรงเปลี่ยนพระทัย ข้าหาได้สำคัญขั้นนั้น
กระทั่งองค์เหนือหัวอนิละยังพร้อมพลีพระชนม์ชีพ เพื่อรักษาอธิปไตยและความผาสุกของไพร่ฟ้า
ข้าเป็นเพียงองครักษ์ จักมีใหม่อีกกี่คนก็ย่อมได้” นั่นคือสิ่งที่เขาคาดเดาเอา ที่ไม่รับสั่งมีพระบัญชาประหารเขา
ตามที่วิงวอนลดเกียรติยอมคุกเข่า ซึ่งถือเป็นการถวายความเคารพสูงสุดของบุคคลผู้หนึ่ง
เป็นสิ่งที่ผู้คนรับรู้โดยไม่ต้องเอ่ยอันใด หากมีใครยอมคุกเข่าให้..นั่นแปลว่าเขายกชีวิตให้อีกคนไปแล้ว

“เจ้าอย่าได้สู่รู้อันใด ข้าไม่มีเหตุผลชี้แจงเจ้า ข้าไม่ยินยอมให้เจ้าตายคือห้ามไม่ให้ตาย
ไม่มีใครกล้าฝ่าฝืนคำสั่งข้า กระทั่งพญายมราชในนรกภูมิก็มิอาจนำพาชีวิตผู้ใดไป หากข้าไม่อนุญาต”
ทรงรับสั่งดุจทารกเอาแต่ใจ ถึงกับยกอ้างท้าวพญายมราชยังมิกล้าขัดพระประสงค์
กลกะลาไม่เคยพบเจอผู้ใด ดื้อรั้นเท่าองค์ชายผู้นี้มาก่อนในชีวิต แม้นองค์ชายวายุภักษ์ทรงรั้น
กลับมีเหตุผลอยู่มิน้อย ช่างผิดจากบุรุษผู้ได้ชื่อเป็นถึงขัตติยะราชนิกุลเวฬุวรรณ..
นครที่ได้ชื่อว่ายิ่งใหญ่อันดับหนึ่งในแผ่นดินทะเลทรายกว้างไกลสุดปฐพี
ใยถึงไร้เหตุผลใช้วาจาดุจทารกเยี่ยงนี้ กลับสั่งห้ามท้าวพญายมราชเสียแล้ว

ด้วยความอึ้งปนตะลึงต่อความนึกคิดอีกฝ่าย กลกะลาจากที่ตกอยู่ในอารมณ์รันทดยอมตาย
กลายเป็นมึนงง..ส่งสายตาเหลือเชื่อจ้องมองพักตร์สุกปลั่ง ดวงเนตรวาวโรจน์อย่างผู้ที่เอาแต่พระทัย..นิ่งเป็นใบ้ไปแล้ว..

“เจ้าจ้องหน้าข้าใย หรือมีอันใดประทับใจเจ้านัก ข้าย่อมรู้ตัวดอกหาใช่บุรุษรูปโฉมไม่น่าดูชม
จัดเป็นผู้ที่ถูกกล่าวขานหล่อเหลาในแผ่นดินไม่ด้อยกว่าผู้ใด หากพิสมัยปฏิพัทธิ์หน้าตาข้าแล้ว
ย่อมหมายความว่าเจ้าคิดคำนึงถึงการได้สังวาสกับข้าอยู่” พระองค์เนียนตีขลุมเอาดื้อๆ

“นี่ท่านตรัสสิ่งใด ข้าวิงวอนให้ท่านรับสั่งประหาร มิมีประโยคไหนบ่งบอกว่าข้าปฏิพัทธิ์ต่อวงพักตร์ท่านสักวาจา
ท่านเพิ่งตราหน้าข้าเพียงตัวบำเรอกำหนัด ยังกล้ารับสั่งข้าจักคำนึกถึงการสังวาสเยี่ยงนั้นอีกหรือ”
กลกะลากลับโกรธแล้ว เมื่อองค์ชายธรณิณเปลี่ยนเรื่องวกเข้ามาเรื่องนี้เฉยเลย
ทั้งที่ไม่มีเหตุมีผลให้มีส่วนเชื่อมโยงกันสักนิด

“ยิ่งเจ้าแสดงอาการร้อนรน ข้าจี้ถูกจุดเจ้ากระมัง เอาเถิดข้ายังพอเรียนรู้อยู่บ้าง นิสัยเจ้าปากไม่ตรงกับความนึกคิด
กระนั้นข้าถอนคำพูดที่ได้หยามหมิ่นเจ้าแทนก็แล้วกัน เจ้าหาได้รับใช้บำเรอกำหนัดข้าดอก
เป็นข้าเองที่บำเรอกำหนัดให้เจ้าแล้ว ขึ้นชื่อว่าบุรุษย่อมได้รับการปลดปล่อยเป็นธรรมดา
ข้าเห็นว่าเจ้าพลัดถิ่นตกเป็นเชลย คงทรมานหากมิได้ปลดปล่อยกำหนัดเสียบ้าง จึงขันอาสาเป็นตัวบำเรอให้เจ้าเอง
กล่าวถึงเรื่องนี้ ข้าทำให้เจ้าเคร่งเครียดถึงกับวิงวอนขอความตาย เช่นนั้นข้าควรรับผิดชอบที่ทำให้เจ้าอยากตาย
วิธีแก้ไขที่ดีสมควรบำบัดกำหนัดปลดปล่อยให้ผ่อนคลาย จักได้สบายใจสบายกายไม่เคร่งเครียดอีก
เช่นนั้นอย่ารอช้า ข้าจักรับผิดชอบแก้ไขที่ทำให้เจ้าถึงกับวิงวอนให้ข้ารับสั่งประหารเสียแล้ว”
 รับสั่งเสร็จสิ้น ไม่รีรอให้โอกาสกลกะลาตั้งหลักเอ่ยวาจาปฏิเสธอันใด ทรงผายหัตถ์เรียกใช้เทพมหาธาตุธรณีตรึงร่างเขาไว้
ค่อยยกลอยพากลับเข้าสู่ห้องบรรทมทันที แล้วพระองค์ค่อยย่างพระบาทตาม

พระพักตร์หล่อเหลาแลกรุ้มกริ่ม แฝงแววเจ้าเล่ห์ไม่น้อย กลกะลาดิ้นรนขัดขืนไม่ได้
 แม้แต่เสียงพูดก็ถูกสะกดไม่สามารถเปล่งออกมา จึงได้แต่ขมึงตาดุคาดโทษอีกฝ่ายอย่างเสียรู้
แต่องค์ชายธรณิณทรงแสร้งไม่เห็น ทั้งที่พระองค์เห็นเข้าเต็มๆ ว่าโดนเชลยจ้องเขม็งอยากฉีกพระองค์เป็นชิ้นๆ
นอกจากสำราญพระทัยอย่างที่ไม่คิดว่าจะรู้สึกได้เท่านี้ กลับยังทรงรู้สึกตื่นเต้น ที่จะได้ร่วมสังวาสสมความปรารถนา
ยอมละเมิดสัจจะที่ตั้งเอาไว้ ว่าจะไม่ยอมพบหน้าเชลยหนุ่มผู้นี้ภายในสามวัน

แค่สองราตรีพระองค์แทบขาดพระทัย ได้โอกาสใช้เพทุบายตีมึนใกล้ชิดแนบสนิท
มีหรือจะยอมให้หลุดลอยจากอุ้งหัตถ์ ถึงการเริ่มต้นจะพาเอาอกสั่นขวัญแขวนเสียพระทัยทั้งสองฝ่าย
บทสรุปลงเอยแบบนี้ ย่อมถือเป็นรสชาติประสบการณ์ที่มีคุณค่าต่อความทรงจำ ให้เก็บไว้อย่างไม่รู้ลืม
นั่นคือความนึกคิดขององค์ชาย..ผู้ได้ฉายามังกรปฐพีผู้นี้แล้ว
>
>
ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 7/2/57 # P.50
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 10-02-2014 10:02:42

-  3  -




   “อ๊ะ..อ้าหห์”
สุรเสียงครวญครางหวานกระเส่า จากวรกายงดงามแน่งน้อยบิดเร่าอย่างทรมานปนสุขสม
โดยมีวรองค์ซึ่งงดงามไม่แพ้กันเป็นผู้ชักนำมอบความกระสันซ่าน ให้ผู้มิเคยมีประสบการณ์ได้สัมผัสรู้แล้ว

   ยามวิกาลดึกสงัด กลับเกิดบทรักร้อนฉ่า..สองหญิงงามระดับล่มแผ่นดินโรมรันพันตูอยู่บนเตียงบรรทม
ภายในห้องพำนักเจ้าของตำหนัก
   องค์หญิงดรุณีวัยแรกแย้ม ดุจดอกไม้งามหอมหวานล่อหลอกให้ผู้คนมัวเมา..ในความงดงามหอมหวาน
ของเกสรได้ไม่ยาก อีกหนึ่งเจนสังเวียนกามโลกีย์ ใช้เพทุบายอ้างมนตรามหาเสน่ห์เป็นตัวผลักดันให้เกิดการยินยอม
ปลุกพระกำหนัดด้วยน้ำมันหอมระเหย ที่ใช้นวดคลึงพระวรกาย สวมบทจอมขมังเวทย์แลดูเป็นที่น่าเชื่อถือยิ่งนัก
ฝ่ายร้อนพระทัยประสงค์ได้พระคู่หมั้นกลับคืน ให้ความเชื่อถือมิมีความคลางแคลงสงสัย
เนื่องจากผู้กระทำพิธีคือผู้ใกล้ชิดดุจธิดาของจอมขมังเวทย์แห่งยุค ซึ่งไม่มีใครในแผ่นดินไม่รู้จัก ‘พระปิตุลาแห่งเวฬุวรรณ’
จึงตกหลุมพรางยอมให้สัมผัสพระวรกายแนบชิด มึนเมาไปกลับพระอารมณ์ที่ถูกปลุกปั่น
ด้วยน้ำมันหอมระเหยมีฤทธิ์พิเศษเพื่อการนี้ บวกฝีไม้ลายมือที่เข้าใจจุดกระสันอิสตรี
มีหรือที่นางกวางสาวจักหนีจากน้ำมือนางพญาราชสีห์ไปได้ สุดท้ายกลายเป็นเริงโลกีย์ปรนเปรอสวาท
ระหว่างอิสตรีต่ออิสตรีเพศเดียวกัน

แม้ไม่มีส่วนเชื่อมต่อดังเช่นบุรุษ แต่หาได้เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด ในเมื่อสตรีผู้มีความชื่นชอบหลงใหลในอิสตรี
มีประสบการณ์และช่ำชองในการชักนำคู่เสพสังวาสเดินทางสู่ฝั่งฝัน
ใช้เพลาเกือบค่อนรุ่งที่พวกนางมัวเมาในรสกามตัณหา สุขสมเปรมปรีดิ์อย่างที่ไม่สามารถบรรยายได้
โดยเฉพาะองค์หญิงที่เพิ่งได้รับรู้รสสัมผัสเช่นนี้ครั้งแรก ย่อมอิ่มเอมหวามไหวติดพระทัยในรสชาติแล้ว

บ่อน้ำในตำหนัก กลับเป็นน้ำอุ่นให้พวกนางสรง ชำระล้างวรกาย
ยังมีเพลาเล็กน้อยคอยโลมไล้ซึ่งกันและกัน..ชวนวาบหวิวทิ้งท้ายให้จดจำ
ผู้เริ่มเพทุบาย กลับพบพานความสุขสมตราตรึงพระทัย ในความพิลาศหวานล้ำของหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งไตรคาน
ผู้คาดหวังพิธีกรรมที่ได้รับคำมั่นจากฝ่ายดำเนินแผน เพิ่มมนตรามหาเสน่ห์ให้วรองค์สามารถสยบพระทัยอดีตพระคู่หมั้น
ให้ตกอยู่ภายใต้อุ้งหัตถ์ของพระองค์อีกครั้ง

ทรงพึงพอพระทัยต่อรสชาติสุขสมที่ได้รับ โดยมิรู้สึกเสื่อมเสียในพระเกียรติแม้แต่น้อย ในเมื่อพวกนางล้วนเป็นอิสตรีทั้งคู่
ผ่านไปราตรีแรกราตรีสองสามสี่ ราชธิดาไตรคานแลผุดผ่องมีน้ำมีนวลพระวรกาย..เปล่งปลั่งงดงามผิดหูผิดตา
วงพักตร์ที่เคยเศร้าโศกกลับไม่พานพบความหมองเศร้าอันใดอีก นอกจากประกายเจิดจรัส
เคลือบแฝงความมาดหมายบางอย่าง..ยากที่จะมีผู้ใดล่วงรู้ได้

ต่างกับองค์หญิงต่างแดนนับวันดูซีดเซียว พักตร์งามเคยเจิดจรัสเปล่งรัศมีบาดตาแก่ผู้พบเห็น
แลน่าเป็นห่วงอยู่ไม่น้อย พระองค์ทรงเสวยไม่เป็นไปตามเพลาดังเคย กลับทรงบรรทมตื่นยามพระอาทิตย์ขึ้นถึงศีรษะ
สร้างความประหลาดใจให้แม่เล็กพอสมควร พอเธอไต่ถามดูยังคงไม่ได้รับความกระจ่าง
นอกจากรู้เพียงว่าองค์หญิงชลธารต้องการพักผ่อนวรกาย

“แม่ครับพี่ธารเป็นอะไรหรือเปล่า ผมไม่เห็นหน้าหลายวันแล้ว”
ผักตบถามแม่เล็ก หลังไม่เจอหน้าค่าตาพี่สาวฝาแฝดร่วมโต๊ะเสวยมื้อค่ำ  พูดให้ถูกไม่เจอหน้ากันเลยก็ว่าได้

“เขาไม่เป็นไรหรอก..เหมือนจะชอบหลับชอบนอนตื่นเอาเที่ยงวัน พระอาทิตย์ไม่ตรงกบาล
แม่ไม่เห็นลุกจากเตียงหลายวันแล้ว พอตื่นมาก็อาบน้ำทานข้าวแล้วก็ไปขลุกอยู่ตำหนักองค์หญิงอ้าย
ไม่รู้ไปสนิทอีท่าไหน ที่รู้ก็ไม่ได้ถามจากเขานะตบ แอบตะล่อมถามเอากับพวกนางกำนัลแทน
จึงรู้ว่าเขาไปอยู่ตำหนักองค์หญิงอ้าย กลายเป็นสนิทกันไปแล้ว กลับก็มืดค่ำดึกดื่น นี่ก็ยังไม่กลับแม่เข้านอนโน้น
บางวันแม่หลับไปแล้วก็ไม่รู้หรอกว่าเขากลับมาตอนไหน พักนี้แม่หลับสนิทดีเสียด้วย
เรื่องของเขาแม่ซักถามอะไรมากไม่ได้ ดูวุ่นวายเรื่องส่วนตัวเขาเปล่าๆ”
แม่เล็กเล่าให้ลูกชายฟัง องค์ชายวายุภักษ์ทรงสดับฟังนิ่ง
โดยไม่มีส่วนร่วมแสดงความคิดเห็น หรือไต่ถามอะไรเลย

“ผมนึกว่าพี่เขาป่วย หายหน้าหายตาไม่เจอเลย ถ้าเขามีเพื่อนแก้เหงาก็ต้องปล่อยไป ช่วงนี้ผมยุ่งพอสมควร
พรุ่งนี้งานเสร็จแล้ว จากนี้ก็เตรียมอภิเษกอีก องค์ชายบอกจะมีช่างอาภรณ์มาลองชุดที่ใช้ในพิธีให้ผม
แถมพวกดูแลผิวพรรณอีก เหมือนเข้าคอร์สเจ้าบ่าวเจ้าสาวซะงั้น ไม่ยักรู้โบร่ำโบราณก็มีด้วย
เขาย้ำเป็นธรรมเนียมปฏิบัติ..ปฏิเสธไม่ได้ครับ ตัวเขาก็ต้องให้ความร่วมมือเช่นกัน
ตารางต้อนรับแขกที่จะมาร่วมพิธีพวกทูตานุทูตยาวอื้อเลยแม่ คงยุ่งวุ่นวายไปจนถึงงานแต่งทีเดียว
ช่วงนี้ผมเลยไม่มีเวลาไต่ถามพี่เขาเหมือนกัน แม่ถามให้หน่อยเขาต้องการอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า
เสื้อผ้าที่จะร่วมพิธีองค์ชายกำชับพวกที่ดูแลเรื่องนี้จัดเตรียมไว้ให้เรียบร้อย ทั้งของแม่ของพี่ธารด้วย
ถือเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายผมที่จะเข้าร่วมพิธี ศักดิ์ฐานะพี่ธารเป็นที่รู้จักของแขกเหรื่อเป็นอย่างดี
ถ้าพี่เขาขาดเหลืออะไรแม่บอกบุปผาราตรีได้เลย ให้เธอเป็นธุระจัดหาให้ก็แล้วกันนะครับ องค์ชายกำชับพวกเธอไว้ให้แล้ว”

“ไว้แม่จะถามเขาให้ ดูว่าที่ผัวแกซิตบ ไม่พูดไม่จาฟังพวกเราพูดอย่างเดียว”
แม่เล็กรับคำ ก่อนหันไปหยอกลูกเขยแทน

“แม่พูดจาน่าเกลียด ผัวเผออะไรกัน” ผักตบหน้าแดงหูแดง

“อ้าว! ไม่ใช่ผัวจะให้เรียกยังไง อย่าบอกถึกขนาดนี้เขาจะยอมเป็นเมียแกฮึ!
พนันล้านฉันเอาบาท ไม่มีทางเป็นไปได้แน่” แม่เล็กแย้งทันควัน

“โธ่แม่! ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น เรียกให้ฟังดูดีกว่านี้หน่อยสิ
พระสวามีหรือแฟนก็ได้..เล่นล่อซะผัวเชียว” ผักตบโอดครวญ
แทบยกมือกุมขมับกับความคิดเกรียนขั้นเทพของแม่ตัวเอง

“ชิช่ะ! พอได้เป็นพระชายา ฟังคำว่าผัวไม่ได้แล้ว กระแดะไปไหม”

“ไปกันใหญ่แล้วแม่” ผักตบอึ้ง เถียงไม่ออก

“อันใดคือผัวกระนั้นหรือ” องค์ชายทรงแทรกขัดตรัสถามด้วยความสงสัยพระทัย หลังสองแม่ลูกเน้นคำนี้เป็นพิเศษ

“อ้าว! นี่ก็ไม่รู้เรื่องอีก” แม่เล็กไม่ตอบ หันไปมองพักตร์คมคายที่ดูยังไงก็ไม่เบื่อ กลับทอดเนตรรอฟังคำตอบจากเธอนิ่ง

“แม่ครับ..เขาไม่รู้ศัพท์สามัญที่พวกเราใช้หรอก ที่นี่เขาเรียกคู่รักหรือไม่ก็สามีภรรยา” ผักตบรีบแก้ความเข้าใจให้แม่ใหม่

“อุวะ! ฟังนะองค์ชาย ที่บ้านแม่เขาเรียกผู้ที่เป็นพระสวามีว่า ‘ผัว’ ส่วนคนเป็นพระชายาว่า ‘เมีย’..”
แม่เล็กหันไปอธิบายให้องค์ชายวายุภักษ์รับทราบความหมาย

“ผัว..เยี่ยงนั้นเป็นเราที่ท่านกล่าวถึง ผักตบคือเมียของเราเข้าใจถูกหรือไม่”
องค์ยุพราชหนุ่มทรงสรุป ผินพักตร์ไปขอคำยืนยันจากผักตบ ซึ่งนั่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่

“ตอบเขาไปสิ จะอายทำไมลูกฉัน” แม่เล็กมีความสุข ที่ได้แกล้งผักตบให้อายจนหน้าแดงหูแดง

“แม่ไม่บอกเขาเองล่ะ ก่อเรื่องก็สานให้จบ มาโยนให้ผมทำไมหืม..ตั้งใจแกล้งผมใช่ไหม”
ลูกชายค้อนแม่ โยนให้แม่เป็นคนรับผิดชอบเสียเอง แม่เล็กกลั้นหัวเราะท้องแข็ง

“ถูกแล้วองค์ชาย ทีหลังให้เรียกผักตบว่าเมีย ไม่ต้องชายาให้มันยุ่งยาก เรียกแทนตัวองค์ชายว่าผัว”
แม่เล็กแนะนำว่าที่ลูกเขยด้วยสีหน้าอมยิ้ม กลั้นหัวเราะสุดชีวิต

“แม่มมม!!” ผักตบเหลือทนกับความเกรียนของแม่ ชอบแกล้งลูกให้หลุดฟอร์มพาอายตลอด..เผลอแหวเสียงหลง

“คุณอย่าไปฟังแม่มาก เรียกตามที่นี่แหละ” ผักตบรีบแก้ไขความเข้าใจองค์ชายเสียใหม่ ด้วยอาการหน้าแดงแปร๊ด
องค์ชายวายุภักษ์จ้องชายาด้วยความขบขัน แม้ไม่รู้กลในเคลือบแฝงความหมาย ทรงคาดเดาอาการแม่ลูกคู่นี้
คงเป็นคำเรียกขานที่ทำให้ชายาพระองค์ขวยเขินเป็นแน่

“เราจักทำตามที่เจ้ากล่าว” พระองค์รับคำ ส่วนแม่เล็กระเบิดเสียงหัวเราะเป็นที่เรียบร้อย

“ฮะฮ่าๆ..อยากปรบมือให้ลูกชายจริงเว้ย ไม่ทันไรสามารถเอาผัวอยู่ในโอวาทแล้ว..เก่งจริงลูกชายช้านน!!”
เป็นประโยคที่ผักตบถึงกับเผลอเรียกแม่เสียงหลงอีกครั้ง

“แม่มมม!!” ความหรรษาบนโต๊ะเสวยมื้อค่ำ จบลงด้วยพระมเหสีให้นางกำนัลมาเชิญแม่เล็กไปเข้าเฝ้า
 พระองค์มีพระประสงค์จัดอาภรณ์พร้อมเครื่องประดับ สำหรับใส่ร่วมพิธีอภิเษกให้แม่เล็กด้วยพระองค์เอง
เป็นอันว่าแม่เล็กมีภารกิจเข้าเฝ้าพระมเหสี องค์ชายวายุภักษ์ว่าที่พระสวามี ใช้เวลาอยู่กับผักตบต่ออีกเล็กน้อย
ค่อยกลับยังตำหนักรับรองส่วนพระองค์ เพื่อให้เขาได้พักผ่อนเมื่อทรงเห็นสมควรแก่เวลา

ผักตบมีความสุขมาก กับสภาพความเป็นอยู่ขณะนี้ ยิ่งเห็นแม่เล็กปรับตัวได้ไม่มีปัญหาเขาก็หมดห่วง
คลายกังวลว่าแม่จะคิดถึงยุคที่จากมา พอเห็นแม่มีความสุข มีอารมณ์ขันหาเรื่องหยอกเย้าเขาได้แบบนี้ค่อยเบาใจ
เสียงหัวเราะของแม่ถือเป็นยาชูกำลังแขนงวิเศษ ก่อนเข้านอนไม่ลืมแวะไปห้องแม่ ดูว่าพี่สาวชลธารกลับหรือยัง
ปรากฏไร้วี่แววองค์หญิงฝาแฝดผู้พี่ ผักตบไม่คิดพี่สาวจะกลับดึกขนาดนี้ 
รู้สึกแปลกใจพอสมควร ต่อให้สนิทกับองค์หญิงศศิธรมากแค่ไหน ก็ไม่น่ากลับดึกติดพันเพลินจนกระทั่งลืมเวลา
ตัดใจเข้านอนด้วยความรู้สึกคลางแคลงใจไม่น้อยเลยทีเดียว..
>
>
   “ใยท่านพาข้ามาตำหนักเจ้าพี่วายุเล่า” องค์หญิงศศิธรรับสั่งถามองค์หญิงชลธาร
หลังอีกฝ่ายพาพระองค์เสด็จมายังห้องบรรทมที่พำนัก

   “วันนี้ไม่มีใครอยู่ อนุชาข้าออกไปกับพระคู่หมั้นเจ้าแต่เช้าตรู่ ส่วนมารดาไปเข้าเฝ้าพระมเหสี
ข้าให้เจ้ามาที่นี่เพราะจักลงอาคมมนตรามหาเสน่ห์ให้เจ้าในเพลากลางวัน” พระองค์ทรงรับสั่งอธิบายเหตุผล

   “ท่านเคยบอกข้าจักกระทำยามราตรี ใยทำเพลานี้ได้”

   “เจ้าอย่าได้สงสัยอันใดน้องหญิง ที่ข้าบอกต่อเจ้าล้วนเห็นว่าไม่อาจรอดพ้นสายตาผู้ใด
หากข้ากระทำเพลากลางวันดอก เสด็จพ่อของเจ้าย่อมเสด็จมาพบเจ้าเป็นประจำ
เยี่ยงนั้นข้ากับเจ้าจักมีเพลาใดให้กระทำ เรื่องสำคัญซึ่งมิอาจเปิดเผยแพร่งพรายเยี่ยงนี้ ย่อมต้องกระทำยามราตรี
   ข้านำเจ้ามากระทำยังตำหนักห้องพำนักของข้า เพราะปลอดโปร่งไม่มีผู้ใดสามารถระแคะระคายเรื่องราวได้
เข้าใจแล้วหรือไม่” การชี้แจงเหตุผลเป็นที่กระจ่าง องค์หญิงศศิธรพอสดับฟังก็คล้อยตามไม่มีข้อกังขา

   “เยี่ยงนั้นท่านก็ลงมือเถอะ ข้ามิสามารถใช้เพลาอยู่ที่นี่ได้นานนัก
หากเสด็จพ่อทรงถามถึงจักสงสัยได้ ที่มิทรงเห็นข้าอยู่ในตำหนัก”

   “เช่นนั้นเราเริ่มกันเถอะ เพียงไม่นานเจ้าจักสามารถทวงคืนคู่หมั้นของเจ้าได้แล้ว
อดทนอีกนิดทุกอย่างใกล้สัมฤทธิ์ผล วายุภักษ์มิสามารถต้านทานมนตรามหาเสน่ห์ในกายเจ้าได้แน่”
พระดำรัสสร้างความมั่นพระทัยให้องค์หญิงศศิธร ก่อนวรกายงดงามเปี่ยมเสน่ห์ของอิสตรี
จักโลมไล้ปลุกเร้าซึ่งกันและกันอย่างรู้หน้าที่ ไม่มีพระอาการเคอะเขินแม้แต่น้อย ทรงชินชาคุ้นเคยเป็นอย่างดี
หลังได้ร่วมกระทำภารกิจต่อเนื่องมาหลายราตรี ต่างรู้พระทัยลึกซึ้งไปแล้ว

โดยมีเงื่อนไขพันธสัญญาเป็นสิ่งผูกยึด ให้ขัตติยนารีทั้งสองพระองค์เกี่ยวพันต่อกัน
จักให้ความร่วมมือในเรื่องที่ตั้งพระประสงค์หวังให้สำเร็จลุล่วง
ย่อมไม่มีสิ่งใดสามารถขัดขวางความมุ่งมั่นในพระทัยไปได้
การร่วมเสพสังวาสระหว่างอิสตรี จึงเริ่มขึ้นภายในห้องบรรทมยังตำหนักวาโยทิพย์
โดยมิมีผู้ใดล่วงรู้เนื่องจากไม่ได้อยู่แม้แต่ผู้เดียว

ส่วนข้าราชบริพารไม่มีใครกล้าวุ่นวาย ทรงมีพระประสงค์ใช้เพลาส่วนพระองค์
คือการรับสั่งมิให้รบกวน พวกเขาจึงได้แต่รับพระบัญชาโดยไม่มีข้อแม้
ทั้งสองพระองค์ล้วนมีพระอำนาจที่ต้องน้อมรับ ให้ถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัด ตามกฎระเบียบภายในวังหลวงนั่นเอง...


มาอัพตามนัด  เหลืออีก 6 ตอนจบสำหรับภาคแรกนี้นะคะ (ภาค 2 อยู่ในหนังสือรุ่นลูกค่ะ)

เจอกันอีกทีวันพุธ กับงานอภิเษก พร้อมกับเรื่องราวเดินทางสู่จุดไคลแม็กของเรื่องแล้วนะคะ

ปล.ใครสนใจเก็บเรื่องนี้ในรูปเล่มหนังสือ ดูรายละเอียดหน้า 1 ได้เลยค่ะ เปิดโอนจองวันนี้วันแรกค่ะ

ปกหนังสือเล่ม 3 รุ่นลูกนะคะ เล่ม 2 เป็น กลกะลา VS องค์ชายธรณิน จะเอามาอัพให้ดูวันหลังครบทุกเล่มค่ะ
ตอนนี้ดูปกเล่ม 3 ไปก่อน ระหว่าง สุริยัน & ดารา
[/i]

(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/images9PAZUW583_zps7d79b6de.jpg) (http://s1266.photobucket.com/user/luxilove/media/images9PAZUW583_zps7d79b6de.jpg.html)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 10-02-2014 10:17:16

 :pighaun:
ฟินจริงๆ  :mew3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 10-02-2014 11:02:19

รอวันพุธๆกำลังสรุกเลยคึ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: FeeDtheCAT ที่ 10-02-2014 11:11:23

ขอบคุณค่ะ

 :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 10-02-2014 11:27:16

อ๊ายยยย ฟิน  มาครบทุกคู่  :กอด1:

ตอนหน้าจะถึงจุดไคลแมกแล้ว ตื่นเต้นๆ  :ling1:

รอๆๆๆๆ

แต่ฟินสุดเห็นจะเป็นสุริยันกะดารานี่แหละค่ะ  ไม่พลาดจะเก็บไว้แน่นอนค่า  :hao7:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 10-02-2014 11:38:35

แอร๊ยยยส์ มีรุ่นลูกด้วยอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 10-02-2014 11:45:38

โหหหห องค์หญิงชลธารเพลินเลยสินะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 10-02-2014 11:53:23

 :katai5:  ครบทุกคู๋
เทใจให้กลกะลาหมดแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 10-02-2014 12:11:04

แอร๊ย  หวานๆทั้งตอน
ฮาองค์ชายสุดฤทธิ์ตีมึนได้สุดยอดจริงๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 10-02-2014 12:29:12

 :m13: :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 10-02-2014 12:56:40

อ๊าย หวานกันไปไหน
ฟินมาก
ครบทุกคู่แบ้ว
ตื่นเต้นกับตอนหน้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 10-02-2014 13:01:29

องค์ชายหน้ามึนนี่ฮาจริง  :laugh:
อยากอ่านรุ่นลูกมากกกเลยคะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: autoclick ที่ 10-02-2014 13:05:14

 :impress2: จะจองหนังสือ ต้องทำไงมั้งงะ แล้วจะได้หนังสือเมื่อไหร่ ตอบด้วยนะ *.* :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 10-02-2014 13:27:53

แม่เล็กฮาสุดสุด  :laugh: :laugh: :laugh: ทำเอาไปไม่เป็นผักตบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 10-02-2014 13:59:51

ใครลูกใครล่ะนี่ แถบอยากจะอ่านรุ่นลูกไม่ไหวเลยทีเดียว :hao6: :hao7: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 10-02-2014 14:01:57

หญิงอ้ายเสร็จหญิงธารจนได้ แบบยินยอมพร้อมใจซะด้วย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 10-02-2014 14:19:06

สงสารกลกะลา :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 10-02-2014 14:31:35

กรี๊ด........ตอนนี้มันฟิน

หญิงธารได้กินตับหญิงอ้ายแล้วแต่ฝ่ายนั้นไม่รู้ตัว ฮิๆ

แต่หญิงธารพลังกำลังถดถอย ไม่รู้จะทราบถึงความผิดปกติของตัวเองตอนไหน

แถมยังพากันมาเล่นรักถึงตำหนักวายุอีก อยากให้ผักตบเข้ามาเจอจริงๆ หุหุ

คู่ธรณิณกับกลกะลาเองตอนแรกก็เริ่มเครียดตามแต่สุดท้าย องค์ชายเขาก็หลอกล่อ

องครักษ์ไปกินตับอีกจนได้ แถมรักกันแล้วยังไม่รู้ตัวอีก

คู่สุดท้ายคู่หลัก น่ารักมากๆเลย ผักตบขยันอายเพราะแม่เล็กหาเรื่องมาแซวบ่อย

แต่วายุนี่สิตีหน้ามึนพาซื่อ แถมเชื่อฟังเมียสุดๆ

อะจ๊าก......ชักจะรอถึงตอนหน้าไม่ไหวแล้วจิ :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 10-02-2014 15:04:33

แม่เล็กแกล้งลูกชายได้เกรียนมาก ส่วนองค์ชายก็มึนซะ ฮ่ะๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 10-02-2014 15:09:40

รอตอนต่อไปค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 10-02-2014 15:38:14

คิดๆดูแล้วก็สงสารหญิงธาร ถ้าหมดประโยชน์แล้วจะเป็นยังไงหนอ
ตอนนี้ก็เริ่มมีอาการฟ้องบ้างแล้ว ดูไปแล้วก็เหมือนตัวคนเดียว :เฮ้อ:
ใครล่ะจะเปลี่ยนความคิดได้ ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เกิดยากที่จะเปลี่ยนได้
ถ้าความจริงเปิดเผยคนที่เจ็บปวดที่สุดก็คงไม่พ้นหญิงธารนี่แหละ
เริ่มเข้าไคลแม็กซ์แล้วเหรอเนี่ย ตื่นเต้นๆ รองานอภิเษกด้วย :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 10-02-2014 15:58:19

ตอนนี้ดูมีความสุขของทุกคู่เลย
แม่เล็กก็สุดฮา 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 10-02-2014 16:29:49

องค์ชายวายุภักษ์ขยันทำผักตบได้อายตลอด
สงสารแต่กลกะลาของเรา   :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 10-02-2014 16:55:44

>< นองค์ชายช่างตีมึนโดนใจ น้องผักอายแล้วอายอีก อะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 10-02-2014 17:49:53

หมั่นใส้องค์ชายธรณิน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 10-02-2014 18:57:49

 :hao6: รอลุ้นๆจ้า  :katai4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 10-02-2014 19:21:22

ผักตบอายยยยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-02-2014 20:23:08

สงสารกลกะลา ธรณินก็ช่างพูดให้เสียใจ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 10-02-2014 20:40:17

" หากเราขยันขันแข็งหว่านเชื้อพันธุ์ให้เจ้าไม่หยุดหย่อน มีหรือจักไม่ตั้งครรภ์ "
อ่านตรงนี้แล้วฟินมากเลย ทำไมองค์ชายมึนได้ขนาดนี้
เวลาองค์ชายอยู่กับผักตบแล้วฟินมาก :o8:
แม่เล็กก็ช่างขยัยทำให้ผักตบอายจริงๆ o13

หมั่นไส้ธรณิณสุดติ่ง ปากร้ายได้ใจจริงๆ กลกะลาน่าจะตัดลิ้นทิ้งไปซะ :fire:

หญิงอ้ายหลงในรสสวาทของหญิงธารแล้ว คงจะถอนตัวยากแน่ๆเลยงานนี้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 10-02-2014 20:55:47

องค์ชายฮาเกินไปแล้ว  มึนได้โล่ห์จริงๆ นั่นแหละ
ส่วนผักตบก็โดนแม่กลั่นแกล้งสนุกสนานไปเลย 55+

เอาน่า โดนแม่แกล้ง เจอสามีมึนบ่อยๆ อีกไม่นานก็ชินเองนะ ผักตบ อิอิ

---------------------------------

เห็นปกหนังสือแล้ว อยากได้หนังสือพรุ่งนี้เลย อยากอ่านรุ่นลูกแล้ว  :serius2:

ปล. วันนี้โอนไปแล้ว แต่ไม่รู้ว่าทัน 50 คนแรกมั้ย ><

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 10-02-2014 21:01:21

ตบสุกไปทั้งตัว  มีแม่เล็กคอยแกล้งแบบนี้ 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 10-02-2014 21:03:19

 o13
นุกหนานแซบทุกคู่เลยวันนี้ อิๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 10-02-2014 21:38:34

คู่องค์ชายธรณินนี่เขาหัวใจวัยรุ่นกันมากอ่ะ
รุนแรงอยู่มาตัดตลกเฉยเลย น่ารักกกกกกกก


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 10-02-2014 22:39:16

มากันครบทุกคู่เลย
คู่กลกะลากับองค์ชายธรณินนี่นึกว่าจะดราม่ากว่านี้ซะอีก
แต่ดีแล้วววววว
รักกันไว้ๆ อย่าตีกัน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: nnA ที่ 10-02-2014 23:19:37

 :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 10-02-2014 23:41:50

โอ้ยยย นี่หญิงธามลงเสน่ห์ให้หญิงอ้ายจิงๆหรออออ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 10-02-2014 23:52:36

“อันใดคือผัวกระนั้นหรือ”   :m20:

ฮากะประโยคนี่จริงๆ แม่เล็กแกล้งผักตบให้อายตลอดเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 11-02-2014 10:57:25

 o13 o13 o13 o13 o13 o13

อย่างฮาเลยครับ รอตอนต่อไป
ปมจะคลายแล้วสินะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 11-02-2014 11:09:33

คู่ผักตบกับองค์ชายลม สุดยอด
อ่านแล้วฟิน
ชอบแม่เล็กที่แกล้งผักตบให้อายได้ตลอด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 11-02-2014 12:42:28

ผักตบ โคตรจะน่ารัก 55

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: Tinkerbell ที่ 11-02-2014 13:07:10

จองโอนนี่โอนเงิน เลยใช่ไหมค่ะ?

/ เหอะๆเจ้าหญิงโดนล่อลวงไม่รู้เรื่องรู้ราวเลย สงสัยคู่นี้จะคู่กันเป็นแน่แท่/

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: infernoA ที่ 11-02-2014 17:02:30

โอนเงินกับส่งอีเมลล์แจ้งโอนไปแล้วนะคะ ><  :hao7: :hao7: :hao7:
 :mew3: :mew4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 11-02-2014 19:45:32

สงสารท่านองครักษ์อ่ะ  T^T
ว่าแต่เนียนเลยนะองค์ชาย 55555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 12-02-2014 07:58:50

องค์ชายขา เนียนไปแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: Littlesir ที่ 12-02-2014 11:28:06

องค์ชายนี่หน้ามึนดีเนอะ ผักตบน่ารัก ชอบๆ
รอตอนต่อคับ  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 12-02-2014 14:47:43

รอฉากอภิเษกอยู่น้า... :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 12-02-2014 16:04:40

แอบมารอนิดๆ ปูเสิ่อหน่อยๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 12-02-2014 16:08:33

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 20...พิธีอภิเษก


   “เสด็จแม่..ท่านเรียกข้าพบด้วยเรื่องอันใดเยี่ยงนั้นหรือ”
องค์ชายธรณินทรงรับสั่งถามพระมารดา หลังพระนางให้มหาดเล็กไปตามพระองค์เข้าเฝ้าเป็นการด่วน

   “หากไม่มีกิจธุระ มิสามารถเรียกเจ้าพบหรืออย่างไร นับตั้งแต่เจ้ากลับจากสนามรบ
จนถึงเพลานี้ข้าเห็นหน้าเจ้าเพียงหนเดียว มิคิดจะมาหาข้าบ้างกระนั้นหรือ”
 พระปิตุจฉาทรงตัดพ้อพระองค์ พระพักตร์ขึงดุให้รับรู้ว่าพระนางทรงกริ้วมิได้เสแสร้ง

   “โธ่! เสด็จแม่..ข้ามีราชกิจ ท่านย่อมรู้ข้ารอนแรมรบทัพจับศึกอย่างต่อเนื่อง
กลับวังยังต้องมาสะสางภารกิจราชการบ้านเมือง ใยมิคิดถึงท่านเล่า
เพียงข้าตั้งใจสะสางให้เสร็จเสียก่อน ค่อยมาพบท่าน” พระองค์ใช้สุรเสียงทุ้มอ้อนพระมารดา ให้พระทัยเย็นลง

   “ข้ารู้เจ้ามีงานมากหามรุ่งหามค่ำมิได้หลับนอน ถึงกับใช้องครักษ์หอบเอกสารไปให้ที่ตำหนัก
ช่างน่าสงสารเห็นใจนักโอรสข้า เยี่ยงนี้สมควรปูนบำเหน็จรางวัลให้แล้วกระมัง
ในเมื่อเจ้าเสียสละทุ่มเทมากถึงเพียงนี้” พระดำรัสแลดูชื่นชม แต่องค์ชายธรณินสัมผัสได้ว่า ทรงโดนแดกดันอยู่

          “ข้ามิหวังบำเหน็จรางวัลอันใดดอก ขอทำหน้าที่บุตรกตัญญูต่อท่านเท่านั้น ข้าถือเป็นความภาคภูมิใจแล้ว
ท่านมิต้องกังวลจัดหารางวัลใดให้ข้าหรอกเสด็จแม่” องค์ชายรีบออกตัว เมื่อทรงรู้สึกไม่ชอบมาพากลกับพระกระแสรับสั่ง

“มิได้กระมัง..เยี่ยงนั้นข้าใยมิถูกติฉินจากผู้คนไปเสียแล้ว กลับได้ฉายามารดาใจร้ายต่อโอรสข้าอีก
ข้ากับเสด็จพ่อของเจ้าเห็นพ้องต้องกันว่า ถึงเวลาจักให้เจ้าขึ้นครองราชบัลลังก์เวฬุวรรณเสียที
ในเมื่อร้างลากษัตริย์มานานหลายปี จึงเตรียมพิธีอภิเษกสมรส พร้อมสถาปนากษัตริย์องค์ใหม่
แก่เวฬุวรรณนครไปในการนี้เสียเลย” พระนางรับสั่งขัดพระโอรสเช่นกัน

“ท่านกล่าวอันใด ท่านกับเสด็จพ่อรับปากต่อข้า จักรอให้เสร็จศึกสงครามกำราบไตรคาน
เป็นนครใต้อาณัติสำเร็จเสียก่อน ข้าจึงจักอภิเษกกับหญิงธารเยี่ยงไรเล่า ไฉนเปลี่ยนพระทัยกะทันหัน..ข้าขอคัดค้าน!!!”
พระองค์รับสั่งสุรเสียงแลขัดขืนนัก ทรงไม่พอพระทัยที่จักให้มีการอภิเษกสมรสกับพระคู่หมั้นองค์หญิงชลธารในเร็ววัน

“หึหึ! ทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลง เพื่อให้เกิดประโยชน์เสมอ ทั้งเรื่องครองราชย์..กระทั่งชายาของเจ้าก็เช่นเดียวกัน
ย่อมเปลี่ยนแปลงพลิกผันตามสถานการณ์ มิแตกต่างจากสิ่งอื่นใดหรอก..ธรณิน” พระนางทรงยืนกรานแนวความคิด
และการปฏิบัติที่วางแผนเอาไว้

“ท่านรับสั่งเช่นนี้หมายความกระไร”
องค์ชายธรณินสีพระพักตร์มึนงงอยู่พอสมควร ต่อความหมายแฝงในพระดำรัสของพระมารดา

“ข้ากล่าวอันใดไม่ชัดเจนกระนั้นหรือ เจ้าถึงไม่เข้าใจ..ข้ากับเสด็จพ่อของเจ้าจักจัดพิธีอภิเษกให้เจ้าในอีก 15 ราตรี
ส่วนว่าที่ชายาของเจ้าคือองค์หญิงทิพย์เกสรแห่งนครไอยรา หาใช่ชลธารอีกต่อไปไม่”
พระนางรับสั่ง เสมือนไม้คานตีแสกกลางพระพักตร์ของพระโอรส ซึ่งทอดเนตรเบิกค้าง

“ทะ..ท่านคงไม่จับข้าอภิเษกกับทิพย์เกสรดอก” พระองค์ตรัสถาม ด้วยพระสติเคว้งคว้างไปแล้ว

“มีอันใดไม่เหมาะสมกระนั้นหรือ เจ้าเองก็ชมชอบนางอยู่มิใช่น้อย หาไม่แล้วเจ้ายุ่งเกี่ยวนางใย
อย่าคิดว่าข้าหูหนวกตาบอดไม่รับรู้พฤติกรรมของเจ้าที่กระทำอันใดต่อนาง แม้นข้ามิได้ย่างกรายออกจากตำหนัก
กลับล่วงรู้เรื่องราวความเป็นไปภายนอกดียิ่ง เจ้ากับนางร่วมหอกี่ครั้งมีหรือข้าจักไม่ล่วงรู้ ที่ข้าเปลี่ยนใจให้นางเป็นชายาเจ้า
เนื่องจากชลธารหาได้ชมชอบบุรุษดอก นางกลับมีพฤติกรรมชมชอบสังวาสอิสตรี นิสัยเยี่ยงนี้คงมิสามารถแก้ไขอันใดแล้ว
ขืนให้อภิเษกกับเจ้าย่อมไม่แคล้วไร้ทายาทสืบทอดราชบัลลังก์แน่ ข้าให้เสด็จพ่อเจ้าส่งสาส์นสู่ขอราชธิดา
เหนือหัวภุมรินแห่งไอยรานครเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พิธีอภิเษกมิมีการเปลี่ยนแปลงเป็นอื่น
เจ้าก็ด้วยธรณิน..อย่าดื้อรั้นเป็นอันขาด นึกหรือข้าไม่รู้ที่เจ้าอ้างสะสางภารกิจราชการ
ที่แท้ขลุกอยู่กับเชลยหนุ่มองครักษ์ของวายุภักษ์ภายในตำหนัก ข้าปล่อยปละละเลยให้เจ้าประพฤติเหลวไหลพอแล้ว
ถึงเวลาจักต้องกระทำให้เข้าที่เข้าทางเสียที” พระกระแสรับสั่งเปี่ยมอำนาจ บ่งบอกชัดไม่มีการเปลี่ยนแปลง 
เสมือนบังคับพระโอรสไม่ให้เหลือทางเลือกใดอีก

“เสด็จแม่..ข้าไม่อภิเษกได้หรือไม่ ข้าหามีใจรักหญิงทิพย์เกสรแต่อย่างใด
ใยมิให้ข้าเป็นผู้คัดเลือกชายาด้วยตัวข้าเองเล่า ส่วนการสถาปนากษัตริย์ไตรคาน
ข้ายินดีกระทำตามพวกท่าน ยกเว้นเรื่องอภิเษกสมรศ ทรงโปรดกรุณาเถิด..ท่านแม่”
พระองค์มิเห็นหนทางใด นอกจากวิงวอนใช้เป็นหนทางสุดท้าย
สำหรับพระมารดาทรงรู้ดีว่า พระนางเฉียบขาดมากที่สุด..

“หึ!..เจ้าอย่าได้ต่อรองข้าแล้วธรณิน สิ่งที่ข้าเลือกให้เจ้าล้วนเป็นเพราะเจ้าคือโอรส
หาไม่ข้าจักสนใจอันใด ทุกอย่างกำหนดไว้แล้ว อย่าได้อ้อนวอนข้า
จงเตรียมตัวอภิเษกครองบัลลังก์เป็นกษัตริย์องค์ต่อไป
ข้ามิใจดำดอก ระหว่างนี้จักให้เจ้ามีเพลาสนุกกับเชลยอีก 7 ราตรี
หลังจากนั้นข้าจักเป็นผู้นำตัวเชลยมาควบคุมตำหนักข้าแทน
ถือว่าข้าผ่อนปรนให้เจ้ามากแล้ว อย่าได้เรียกร้องอันใดอีก”
พระดำรัสสิ้นสุด พระนางทรงลุกจากพระเก้าอี้ ย่างพระบาทออกจากห้องรับรอง
ไม่ทรงชายเนตรแลพักตร์ซีดเผือดของพระโอรสแม้แต่น้อย

“โธ่ท่านแม่..” สุรเสียงอ่อนระโหย
ดำรัสตามหลังพระวรกายพระปิตุจฉาอย่างตัดพ้อ ที่มิอาจร้องขอให้พระมารดายกเลิกพิธีอภิเษกไปได้

พระองค์ครุ่นคิดตลอดทางเสด็จกลับพระตำหนัก ทรงหาทางออกอย่างหนัก
กลับมิพานพบหนทางใด ทรงดำเนินมายังห้องพระอักษร ด้วยพระอาการพระทัยไม่อยู่วรองค์
พระโขนงขมวดมุ่นยุ่งเหยิง ลืมกระทั่งการรับรู้ว่าภายในห้องหาได้ทรงประทับเพียงลำพัง
กลับมีบุรุษซึ่งถูกตีตราเชลย เข้ามาหาอ่านหนังสืออยู่ก่อนแล้ว

กลกะลาแปลกใจไม่น้อย ที่เห็นยุพราชหนุ่มย่างบาทพระทัยลอยเข้ามาในห้องอักษร
ไม่รับรู้กระทั่งว่าเขาอยู่ในนี้ สายพระเนตรดูเลื่อนลอยอย่างผู้ที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
เขารับรู้ว่าทรงเสด็จเข้าเฝ้าพระมารดายังพระตำหนักส่วนพระองค์ เหตุอันใดกลับมาด้วยสภาพนี้..

ดวงตาคมเต็มไปด้วยข้อสงสัย จับจ้องยังวรองค์ผึ่งผายสง่างามไม่กะพริบ โดยมิคิดเปล่งวาจาให้อีกฝ่ายรู้
เพียงยืนจ้องดูนิ่งยังมุมซึ่งไม่ลับตาอันใด หากอีกฝ่ายจะทรงมีพระสติ..ย่อมรับรู้ว่าเขาอยู่ร่วมห้องเช่นกัน

“เฮ้อ!!!..ข้าจักทำเยี่ยงไรดี” จู่ๆ พระองค์ทรุดวรกายประทับนั่งพระเก้าอี้ ใช้หัตถ์กุมพระเศียรอย่างจนปัญญา
พระอาการที่เห็นกลกะลามึนงงสงสัยเข้าไปใหญ่ มีเรื่องราวใดสามารถทำให้บุคคลเชื่อมั่นตนเอง
ถึงกับแสดงพระอิริยาบถหมดท่าเยี่ยงนี้ เรื่องราวหนักหนาสาหัสกระนั้นหรือ

   “อ๊ะ!..เจ้าเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่” จังหวะทรงเงยพระพักตร์ เนตรคมดันปะทะดวงตาดำสนิท
ถึงกับทรงแปลกพระทัย ไม่คิดว่าองครักษ์หนุ่มเชลยส่วนพระองค์ จักอยู่ภายในห้องอักษรด้วย ทรงตรัสถามขึ้นทันที

   “เป็นข้ามากกว่าสมควรแปลกใจท่าน ข้าอยู่ในนี้ตั้งแต่ท่านเสด็จไปเข้าเฝ้าพระมารดา
ข้าเห็นท่านเข้ามากลับมิรับรู้ว่าข้ายืนอยู่นี่ แปลกนักผู้ฝึกปรือทักษะถึงขั้นโสตสัมผัสว่องไวต่อสภาพรอบข้างเยี่ยงท่าน
มิเห็นข้าอยู่ในสายพระเนตรได้เยี่ยงไร” กลกะลาย้อนถามคืน องค์ชายธรณินพอสดับฟังวาจาคู่สนทนาจบสิ้น
ถึงกลับพระพักตร์ซับสีโลหิต ทรงรู้สึกอับอายที่เผลอเรอลืมองค์ไปครู่ใหญ่ ไม่แม้กระทั่งรับรู้ว่าอีกฝ่ายอยู่ภายในห้องด้วย
หากเป็นผู้ประสงค์ร้ายต่อพระชนม์ชีพแล้ว ปานนี้ใยมิได้รับบาดเจ็บไปเล่า

   “ช่างเถอะ..อย่าได้ถกถึงสาเหตุที่ข้าไม่เห็นเจ้า ว่าแต่เจ้าทำอันใด ใยมิพำนักที่ห้องบรรทมรอข้า”
พระองค์แก้พระอาการเขินที่ประดังต่อเนื่อง โดยอาศัยเปลี่ยนเรื่องเฉย ไม่สนใจตอบคำถามกลกะลาด้วยซ้ำ
เพื่อใช้กลบเกลื่อนความผิดพลาดและพระอาการเขินอายที่เกิดขึ้น

   “ท่านคงเลอะเลือนเสียกระมัง ห้องอักษรมีไว้ให้ทำอันใดกันหรือ ใยถามเรื่องไม่สมควรเยี่ยงนี้
ท่านมิได้ห้ามให้ข้าก้าวออกจากห้องบรรทม เป็นท่านมิใช่หรือที่อนุญาตให้ข้าไปที่ใดก็ได้ ภายในอาณาเขตของตำหนัก
ใยข้าจำต้องทนรอท่านในห้องบรรทม ท่านกำลังมีพฤติกรรมผิดแผกแลมิใช่ท่านที่ข้าคุ้นเคยเสียแล้ว”
กลกะลาตีฝีปากโต้พระองค์ไม่ลดละ

   “เจ้าสนใจข้ากระนั้นเชียว ถึงได้รู้ข้าเป็นเยี่ยงไร” พระองค์ทรงรับฟังองครักษ์หนุ่มที่วิพากษ์วิจารณ์พระองค์
ทั้งที่สีหน้าไม่บ่งบอกอารมณ์ใด ในขณะเอ่ยวาจาให้ทรงคาดเดาได้ นอกจากเฉยชาแต่กลับมีเสน่ห์ลุ่มลึก
ในความนึกคิดของผู้ซึ่งได้พระฉายา ‘มังกรปฐพี’

   ส่งผลให้พระทัยที่ขุ่นมัวหนักอึ้ง พลันคล้ายความหน่วงไปในทันที เพียงแค่พระองค์ได้สนทนากับองครักษ์หนุ่ม
ทั้งที่ถ้อยคำแฝงความหมายแดกดันเสียด้วย กลับทำให้พระทัยฟูฟ่องหลังฟังถ้อยประโยค
รับรู้ถึงการสังเกตสังกาที่อีกฝ่ายแสดงออกโดยไม่รู้ตัว ว่าคุ้นเคยกับพระองค์ดียิ่ง

   “ท่านตีความอันใด ผู้ใดสนใจท่านกัน ข้าแปลกใจผู้ถือครองเทพมหาธาตุซ้ำฝีมือไม่ใช่ชั่ว
ใยขาดความระมัดระวังภัยเพียงนี้ ถ้าหากข้าฉวยโอกาสทำร้ายท่าน ย่อมได้เปรียบแล้วกระมัง”
กลกะลารีบชี้แจงเบี่ยงประเด็น ที่อีกฝ่ายตีความชวนให้หัวใจเขาพลอยเต้นผิดจังหวะ
สำคัญเขาไม่กล้าสบดวงเนตรคมวาว แสดงออกให้เขารู้พระอารมณ์ฉ่ำหวานทอดส่งมาให้
ทำให้เขาวางมือไม้เกะกะไปหมด ต้องรีบคว้าหนังสือที่อยู่ใกล้มาถือไว้ อาศัยเป็นที่ยึดเฉยเลย

   “หึหึ!..ที่เจ้าไม่ฉวยโอกาสจัดการข้า เป็นเพราะคิดสิ่งใดอยู่หรือ”
องค์ชายธรณินทรงกลั่นแกล้งองครักษ์หนุ่ม ทรงลอบสังเกตใบหน้าที่ขึ้นริ้วซับสีโลหิต
พร้อมอาการหลบสายพระเนตรไม่ยอมสบตาตอบ โดยทรงหยิบคำกล่าวของกลกะลา
มาแฝงความในเข้าข้างพระองค์เป็นที่เรียบร้อย

   “ท่าน!..ต่อให้ข้าสามารถลอบทำร้ายท่าน แต่นั่นมิใช่พฤติกรรมน่ายกย่องที่บุรุษพึงกระทำ
ข้าคือองครักษ์แห่งไตรคาน มิลักลอบทำร้ายผู้ใดเป็นอันขาด หากจักต้องต่อสู้แล้ว ย่อมใช้วิธีซึ่งหน้าไม่ลอบกัด”
   กลกะลาใช้วิธียกอ้างศักดิ์ศรีขึ้นมาแย้ง ยังผลให้องค์ยุพราชหนุ่มแย้มสรวลอย่างพระอารมณ์ดี
หัวเราะในพระศอทุ้มห้าวอย่างทรงนึกขบขันในเหตุผลของเขา
ก่อนรับสั่งด้วยพระอาการสะกดกลั้นมิให้หลุดสุรเสียงหัวเราะออกมาดังๆ

   “ช่างน่ายกย่องชื่นชมนัก หากเชลยทุกคนคิดเยี่ยงเจ้าแล้ว คงมิมีนักโทษคนใดแหกคุกหลบหนี
หรือเกิดการลอบสังหารกระมัง ในเมื่อต้องกระทำซึ่งหน้า กระนั้นย่อมเป็นข้าที่ละเมิดกฎ
ข้าไม่สามารถกระทำภารกิจบางอย่างซึ่งหน้าได้ โดยเฉพาะจังหวะที่ข้ากระทำต่อเจ้า
แลเพียงท้ายทอยและแผ่นหลังเจ้าเท่านั้น..ฮะฮ่าๆๆ!!” พระองค์ไม่สามารถสะกดกลั้น ห้ามมิให้ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
เมื่อกลกะลาจ้องพระองค์ตาเบิกโพลงไปแล้ว หลังทรงดำรัสแฝงความหมายให้ได้อับอาย
ซึ่งได้ผลเกิดคาดเมื่อใบหน้าหล่อซึ่งควบคุมความรู้สึกเก่ง ดันสุกปลั่งขับกระแสโลหิตให้ชวนพิศขึ้นอีก
สร้างความขบขันให้พระองค์สำราญฤทัยนัก ถึงกับหลุดหัวเราะไปเสียแล้ว

   “ท่านช่างลามก มิว่าเรื่องราวใดกลับชักนำโยงใยสู่ตัณหาเสียหมด ยังครื้นเครงขบขันได้อีก
ข้ามิสามารถยกอ้างสิ่งใดเปรียบเทียบท่านได้แล้ว ผู้ใดจักไร้ยางอายเยี่ยงท่านอีก ในแผ่นดินนี้คงไม่มีแล้วกระมัง”
   องครักษ์หนุ่มทั้งบันดาลโทสะทั้งโกรธโมโห หนักสุดเขาอายผสมปนเปตีกันยุ่ง
เป็นเรื่องที่เขาไม่สามารถควบคุมตนเองได้ ขันติพังทลายลงง่ายดาย เมื่อเจอองค์ชายผู้นี้กวนโทสะด้วยเรื่องน่าอาย

   “ข้าจักถือเป็นคำชม ช่างเป็นเกียรติที่ได้รับคำชมจากองครักษ์เอกแห่งไตรคาน
มิมีเรื่องใดให้ข้าภาคภูมิใจเท่าคำชมของเจ้า” องค์ชายธรณินทรงตีมึนแย้มพระสรวล กวนโทสะกลกะลาได้อย่างยียวนยิ่ง

   “ท่านคงจักเกินเยียวยา เสียดายข้าหลงผิดคิดว่าท่านผจญปัญหา  ที่แท้คือเพทุบาย
ยามใดนางละครไร้ผู้ฝึกสอน ท่านสมควรรับหน้าที่เสียเอง ย่อมอบรมสั่งสอนพวกนางสวมบทบาทได้แนบเนียนยิ่ง”
กลกะลาทิ้งทวนด้วยประโยคเผ็ดร้อน ยอมหมิ่นพระเกียรติกล้านำพระองค์เปรียบนางละครในวังหลวง
ซึ่งอาชีพนางละครมักถูกเปรียบเปรยเป็นพวกตีสองหน้า

   “เจ้าบังอาจกล้าลบหลู่ข้าเหิมเกริมนัก หากมิกำราบเสียบ้างคงถูกผู้คนหัวเราะเยาะข้าแล้ว
‘มหาธาตุธรณีจงฟังข้า ตรึงร่างเขาไว้ในบัดดล’..”
สิ้นพระสุรเสียงร่างกายกลกะลาถูกควบคุมไม่ให้ขยับ จากพลังไร้สภาพที่เขามองไม่เห็น
แต่หนนี้ยังคงสามารถเอ่ยวาจาได้

   “ท่านจักทำอันใด ใยผูกมัดข้าด้วยเทพมหาธาตุอีกเล่า”

   “ข้าจักสั่งสอนเจ้าให้รู้สำนึก อย่าริเหิมเกริมบังอาจหมิ่นเกียรติข้าผู้เป็นสวามีเจ้าเป็นอันขาด”
พระดำรัสพลั้งเผลอ หลุดประโยคที่มิได้ทรงเตรียมการณ์ใด ทำเอากลกะลาชะงักนิ่ง หมดคำพูดที่จะเอ่ยแย้งทันที

ส่วนเจ้าของพระดำรัส หลังรู้พระองค์ตรัสสิ่งใด ถึงกับทรงนิ่งขึงไปแล้วเช่นกัน ดวงเนตรคมจ้องลึกยังดวงตาดำสนิท
ของผู้ที่ยืนตะลึงค้างในพระดำรัสของพระองค์ ต่างไม่มีผู้ใดเปล่งวาจา นอกจากสบสายตานิ่งเป็นหุ่นไปแล้วเรียบร้อย
ภายในใจของทั้งคู่ มีบางอย่างที่เหมือนกันอยู่ นั่นคือจังหวะการเต้นของหัวใจ ความรู้สึกคลุมเครือไม่ชัดเจน
กลับรับรู้ถึงอารมณ์ที่ก่อเกิด ล้วนมีจุดศูนย์กลางมาจากฝ่ายตรงข้าม มีอิทธิพลทำให้เกิดอาการดังกล่าว
แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะยอมรับมันมากกว่า..เลยกลายเป็นต่างฝ่ายต่างเบือนหนีไปคนละทิศ
เมื่อเริ่มได้สติเผลอจ้องกันค้างไปนานพอสมควร..

บางครั้งคนเรารู้สึกสับสน หาคำตอบให้กับความนึกคิดความรู้สึกแปลกใหม่ไม่ได้ แม้ไม่ไร้เดียงสา
แต่กลับไม่กล้ายอมรับ ว่าสิ่งที่ก่อเกิดเป็นความต้องการทุรนทุรายอยู่ในหัวใจ ซึ่งกำลังร่ำร้องอยู่หมายถึงอะไร...

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 12-02-2014 16:09:23

-  2  -


ต่อด้านล่าง




              “ตบ..วันนี้แม่ดีใจจริงๆ ชั่วชีวิตคนเป็นแม่
มีความสุขที่สุดคือการจูงมือลูกส่งมอบให้คนที่ดูแลลูกเราได้ เขาสร้างความมั่นใจให้แม่เห็นแล้ว
ว่ารักลูกแค่ไหน รับปากปกป้องลูกด้วยชีวิตของเขา เท่านี้แม่ก็วางใจแล้ว”
แม่เล็กนั่งจ้องหน้าหล่อเหลาหมดจด เสมือนเทวะชั้นสูงของลูกชายคนเดียว
พอผักตบสวมอาภรณ์สีขาวบริสุทธิ์ ซึ่งเป็นฉลองพระองค์เครื่องทรงพระชายา
มีเครื่องประดับอัญมณีสูงค่าประดับประดาได้งดงามปานเทพจากสรวงสวรรค์
รอฤกษ์เข้าพิธีมงคลยิ่งใหญ่ที่จะมีขึ้นในค่ำคืนนี้

ท้องพระโรงคับคั่งไปด้วยเหล่าทูตานุทูต ราชนิกุลชั้นสูงนครต่างๆ ที่มาร่วมเป็นสักขีพยาน
ส่วนด้านนอกก็เนืองแน่นไปด้วยพสกนิกรไพร่ฟ้าราษฎรไตรคานและผู้คนต่างถิ่น ซึ่งเดินทางมาจากทุกหัวระแหง
เพื่อยลพระศิริโฉมของคู่อภิเษก ร่วมเฉลิมฉลองพิธีอภิเษกสมรสองค์รัชทายาท เจ้าชายหนึ่งเดียวของพวกเขา
อนาคตจักครองราชบัลลังก์ ต่อจากองค์เหนือหัวอนิละ

พิธีอภิเษกสมรสครั้งนี้ ถือเป็นงานมงคลในรอบทศวรรษก็ว่าได้ หลังเหตุบ้านการเมืองเข้าสู่ยุคสงครามนานหลายปี
ทุกหย่อมหญ้าได้รับความเดือดร้อนถ้วนทั่ว กว่าบ้านเมืองจะผาสุกฟื้นคืนอุดมสมบูรณ์ เสมือนสงครามไม่ได้เกิดขึ้นมาก่อน
ล้วนอาศัยพระอัจฉริยภาพองค์รัชทายาทและพระชายาในพระองค์แล้ว ทรงอุทิศพระองค์นำสิ่งเหล่านี้กลับคืนสู่ไพร่ฟ้า
ก่อนจักมีงานมงคล ไม่เพียงแต่เหล่าพสกนิกรไตรคาน พากันตื่นเต้นชื่นชมสภาพแวดล้อมและภูมิทัศน์ทั่วนคร
เหล่าทูตานุทูตตัวแทนจากหัวเมืองแว่นแคว้นก็ตื่นตาตื่นใจไม่แพ้กัน ในเมื่อไตรคานคือนครเดียวในแผ่นดินทะเลทราย
ที่มีพื้นที่เขียวชอุ่มต้นไม้หลากหลายสายพันธุ์ ให้ความรู้สึกสดชื่นร่มเย็นจนน่าทึ่ง ไม่นับจำนวนแหล่งน้ำมีให้ใช้สะดวกสบาย
ห่างไกลคำว่าแร้นแค้นขาดแคลนจนนึกภาพไม่ออกเสียแล้ว ผลพวงจากการตรากตรำทำภารกิจหนักต่อเนื่อง
ของสองพระองค์ ถึงวันนี้ไม่เสียแรงเปล่าจริงๆ ทรงสร้างความเชื่อมั่นให้บรรดาแขกบ้านแขกเมือง
ที่ฝืนโองการของเวฬุวรรณนคร ห้ามมิให้นครใต้อาณัติส่งตัวแทนมาร่วมงานครั้งนี้

เพราะข่าวที่แพร่สะพัด ถึงการกำเนิดผู้ถือครองเทพมหาธาตุจตุรธาตุทั้ง 4 ซึ่งเป็นพลังยิ่งใหญ่
สามารถนำพาความร่มเย็นผาสุกสู่พวกเขา ทุกนครต่างมั่นใจหากผูกสัมพันธไมตรีกับไตรคาน
พวกเขาจะไม่เสียเปล่า สองพระองค์ที่กำลังจะเข้าพิธีสยุมพร ต้องคลี่คลายปัญหาการไล่ล่า
ของเวฬุวรรณนครได้อย่างไร้ข้อกังขา เจ็ดแปดสิบเปอร์เซ็นต์จึงฝ่าฝืนคำสั่งของเวฬุวรรณนครโดยไม่เกรงอาญา
เดินทางมาร่วมพิธีครั้งนี้ จนวังหลวงต้องต้อนรับพวกเขาคับคั่งไปหมด หักหน้าเวฬุวรรณนครไม่เป็นชิ้นดี

ความรู้สึกของแม่เล็ก ที่เข้ามาทำหน้าที่พระมารดาของพระชายาในห้องส่วนพระองค์
หลังมีโอกาสอยู่กันตามลำพัง เธอจึงถ่ายทอดคำพูดจากใจให้ลูกชายรับรู้ ผู้หญิงซึ่งมีอดีตเป็นโสเภณีขายบริการ
โชคดีมีวาสนาได้ลูกชายที่ฟ้าประทานผิดที่ผิดเวลา ทำให้สองแม่ลูกข้ามมิติกาลเวลามาอยู่ในดินแดนเก่าแก่นับพันปี
ซ้ำยังได้รู้ชาติกำเนิดลูกชายว่าไม่ธรรมดา เป็นถึงขัตติยะหน่อเนื้อเชื้อกษัตริย์นครใหญ่ แถมยังมีพลังเหนือธรรมชาติ
ซึ่งเหล่าทวยเทพประทานติดกายมาตั้งแต่เกิด สิ่งเหล่านี้เหมือนฝันแต่กลับกลายเป็นความจริง

ในขณะที่เธอผ่านร้อนผ่านหนาว ผจญความลำบากกันสองแม่ลูก มาวันนี้ลูกชายกำลังจะมีครอบครัว
อนาคตคือราชินีนครยิ่งใหญ่ไม่แพ้ใคร ได้รับการยกย่องสรรเสริญ ผิดกับอดีตที่โดนดูถูกดูแคลนราวฟ้ากับดิน
ส่วนเธอเองก็ได้รับยศฐาบรรดาศักดิ์ เป็นพระมารดาพระชายาไปแล้วเรียบร้อย ก้าวย่างหนทางไหน
มีแต่ข้าราชบริพารคอยรองมือรองเท้า พูดจาราชาศัพท์กับเธอ ปฏิบัติดุจราชนิกุลชั้นสูงไม่ต่างกัน

ถ้าถือเป็นโชค ก็ต้องบอกกับตัวเองว่าเป็นโชคหลายชั้นเลยทีเดียว แต่นั่นไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง ลาภ ยศ สรรเสริญ
เธอเข้าใจในสัจธรรมดีว่า ไม่สามารถคงทนถาวรยั่งยืน มีตั้งขึ้นย่อมมีดับลงเป็นธรรมดาของทางโลก
แต่ความสุขซึ่งท่วมท้นหัวใจผู้เป็นแม่ คือการได้รับรู้ประจักษ์ด้วยสองตาของเธอเอง
วันนี้ลูกชายที่เธอฟูมฟักอดตาหลับขับตานอนป้อนนมป้อนข้าวตั้งแต่ยังแบเบาะ กำลังจะเป็นฝั่งเป็นฝาออกเรือนไปแล้ว

“แม่ครับผมรักแม่ ไม่ว่าโลกนี้จะเปลี่ยนแปลงไปยังไง ไม่ว่าผมจะอยู่ในฐานะไหน มีครอบครัวมีคนรัก
แต่คนที่ผมบูชาสูงสุดคือแม่ไม่มีวันเปลี่ยนเป็นอื่น แม่ของผมคือสิ่งที่ผมเทิดทูนไว้เหนือเกล้า
ถ้าไม่มีแม่คงไม่มีคนชื่อผักตบอย่างทุกวันนี้  ผมดีใจที่แม่มีความสุข แม่อยากเห็นผมมีความสุข
แต่สิ่งนั้นต้องทำให้แม่มีความสุขไปด้วย ผมยินดีทำโดยไม่ลังเล เช่นการอภิเษกในครั้งนี้
ผมรู้ว่าแม่ต้องการให้เป็นแบบนี้ ถึงจะให้ผมตัดสินใจทำอะไรให้ใช้ใจเป็นตัวตัดสิน
ส่วนลึกแล้วแม่รักมั่นใจองค์ชายวายุภักษ์อยู่แล้ว ต่อให้แม่ไม่พูดแต่สายตาและการกระทำบอกชัด
ว่าแม่อยากให้ผมรับรักเขา แต่งกับเขาโดยไม่พูดชักจูงผมแต่อย่างใดก็เถอะ แต่แม่กลับแอบลุ้นเชียร์เขาอยู่ดี
ผมรับรู้มาโดยตลอด นับตั้งแต่วันที่เราต่างรู้ว่าผมมีมดลูกมีโอกาสตั้งท้องได้ หากพลาดพลั้งมีอะไรกับผู้ชาย
ตั้งแต่วันนั้นเรื่องนี้สร้างความกังวลรบกวนจิตใจแม่โดยตลอด ห่วงกลัวว่าผมจะอยู่ยังไงใช้ชีวิตแบบไหน
ในลักษณะที่ผิดแปลกแตกต่างคนปกติทั่วไป ผมรู้ว่าแม่กังวลไม่หายกับการเป็นห่วงผมเรื่องนี้
แม่ไม่เคยที่จะไม่รอให้ผมกลับถึงบ้านก่อนเสมอ วันนี้แม่ยอมบอกผม แม่มีความสุขที่ผมแต่งงานมีครอบครัว
คนที่เขาสามารถดูแลปกป้องผมได้ คือองค์ชายวายุภักษ์ที่แม่ไว้วางใจเขาแล้ว ผมอยากบอกแม่เช่นกัน
ขอบคุณมากครับ ที่อยู่เคียงข้างเป็นกำลังใจให้ผมฟันฝ่าอุปสรรคจนถึงทุกวันนี้ ความสุขของผมคงเป็นเพียงความว่างเปล่า
ถ้าไม่มีหญิงเหล็กหัวใจงามนาม ‘แม่เล็ก’ เธอเป็นคนรังสรรค์ปั้นแต่งวางแผนให้ผมตั้งแต่ต้น..ผมรักแม่มากครับ”

สิ้นสุดประโยคที่ออกจากปากผักตบ แววตาคมฉายประกายชัดเทิดทูนบูชาเธออย่างหมดหัวใจ
น้ำตาคนเป็นแม่ปลาบปลื้มดีใจในความกตัญญูกตเวทีของลูก ค่อยหยดไหลจากสองตาผวารวบกอดลูกชายแน่น
ขณะนี้ร่างกายสูงใหญ่งดงาม ในชุดแต่งงานตามขนบธรรมเนียมประเพณี
ผักตบก้มหัวซบลงไหล่บาง วาดวงแขนแข็งแรงกอดตอบแม่เล็กด้วยความสุขล้นในหัวใจเช่นกัน
ตาคมคลอไปด้วยวาวน้ำ กลายเป็นภาพซาบซึ้งประทับใจของสองแม่ลูก
ภายในห้องส่วนตัวของพระชายาที่กำลังจะเข้าร่วมพิธีอภิเษก ในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้แล้ว

“แม่ครับ..ผมทำมือถือหล่นหาย” ผักตบกำลังอยากถ่ายรูปกับแม่
เขาไม่สะดวกพกพากล้องถ่ายรูป คงดูไม่เหมาะถ้าพระชายาสะพายกล้อง
จึงตั้งใจใช้โทรศัพท์สมาร์ทโฟน ซึ่งยังมีแบตเตอร์รี่ในเครื่องอยู่พอสมควร
ตลอดระยะเวลาเขาปิดเครื่องไม่ได้ใช้งาน ตอนเดินมายังห้องนี้เพื่อให้นางกำนัลช่วยแต่งตัวก็พกมาด้วย
มีแอบแวะไปห้องเครื่องหาของกินรองท้องเล็กน้อยกันเผื่อหิว เพราะไม่อยากยุ่งยากวุ่นวาย
สั่งให้ใครยกสำรับมาบริการถึงในห้อง แค่ขอชิมนั่นนี่แก้หิว ซึ่งก็ได้รับความร่วมมือจากหน่วยห้องเครื่องดิบดี
มีตรวจสอบยาพิษใช้เข็มเงินทดสอบก่อนให้เขากินด้วย

ยังไม่ปลอดภัยพอ กลับมีผู้รับหน้าที่ชิมอาหารเข้าปากทานก่อน
หากโดนวางยาพิษเธอซี้ม่องเท่งเตรียมสละชีวิตเพื่อเจ้านาย ผักตบสำนึกขอบคุณภารกิจของพวกเขาเหล่านี้จริงๆ
 
แอบถ่ายรูปอาหารจัดเลี้ยงที่ประดิษฐ์ประดอยสวยงามน่ากินสมเป็นเครื่องเสวยในวัง
เหมาะรับรองแขกเหรื่อเป็นพิเศษ มัวเพลินไปหน่อย กระทั่งนางกำนัลต้องมาเร่งให้เขารีบไปแต่งตัว
กลับกลายเป็นว่าในห้องแต่งตัวมีของกินเตรียมไว้พร้อม เหมือนรู้เขาต้องหิวระหว่างรอฤกษ์มงคล
สงสัยโทรศัพท์หล่นในห้องเครื่องแล้วล่ะ

จะออกไปหาเองก็ไม่ได้ เข้ามาแล้วมีกฎห้ามไม่ให้พระชายาก้าวออกจากห้องเป็นอันขาด
เหลือหนทางเดียวยังไงก็อยากถ่ายรูปเป็นที่ระลึก แบตหมดยังเก็บไว้ได้ รอหาวิธีชาร์ตไฟก็สามารถใช้ได้ปกติ..

“แม่ไปดูให้ คิดว่าตกแถวไหน” แม่เล็กขันอาสาอย่างรู้ใจลูก

“แถวห้องเครื่องแน่ ผมไม่ได้แวะที่ไหนนอกจากที่นั่น
แอบบันทึกวีดีโอตอนพวกเขาชิมอาหารทดสอบยาพิษไว้ด้วย
สงสัยจังหวะที่ผมกำลังกินเผลอวางลืมไว้แถวนั้น แม่ลองไปถามพวกเขาดู
อาจมีใครเก็บไว้ให้หรือหล่นแถวนั่นแหละครับ” ผักตบอธิบายบอกรายละเอียด

“ถ้างั้นเดี๋ยวแม่มา”

“ครับ..” ลูกชายรับคำ ค่อยเดินไปส่งแม่ตรงประตู
ซึ่งมีนางกำนัลส่วนตัวของแม่เป็นใครไม่ได้..บุปผา ราตรี เดินตามแม่ไปในทันที

ส่วนผักตบกลับมานั่งรอในห้อง หน้าห้องมีหน่วยอารักขาองครักษ์พิเศษ
คัดเฉพาะพวกฝีมือดี 4 นายมาคอยดูแล ยังมีนางกำนัลอีก 6 สำหรับรับคำสั่งหากเขาต้องการให้รับใช้อะไรเป็นพิเศษ

“ไม่รู้คุณเป็นยังไง รู้สึกตื่นเต้นเหมือนผมหรือเปล่า” ผักตบเปรยกับตนเองพูดถึงพระสวามี
ทรงประทับอยู่ห้องใดห้องหนึ่งเตรียมพระองค์เช่นเดียวกัน
แม้จะรู้ต้องแต่งงานเตรียมตัวเตรียใจล่วงหน้ากว่าครึ่งเดือน แต่เขาก็อดตื่นเต้นไม่ได้อยู่ดี...
>
>

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 10/2/57 # P.52
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 12-02-2014 16:09:58

-  3  -




   “เหนือหัว..พระมเหสีทรงเสด็จ!!!”
เสียงมหาดเล็กขานเสียงดังไปทั่วท้องพระโรงสำหรับจัดพิธีอภิเษกสมรส
บรรดาขุนนางอำมาตย์ตลอดจนราชนิกุลเชื้อพระวงศ์ ทูตานุทูตที่มาร่วมงานกันคับคั่งต่างยืนตรงค้อมศีรษะ
ถวายความเคารพเจ้าภาพอย่างเป็นทางการ..พร้อมเพรียงแลดูสวยงาม

   “ไม่ต้องมากพิธีเชิญทุกท่านนั่งลงเถิด เราในฐานะกษัตริย์ไตรคานขอต้อนรับจากใจ
ที่ทุกท่านให้เกียรติมาร่วมพิธีอภิเษกสมรมของวายุภักษ์โอรสของเราในครั้งนี้
หลายท่านเดินทางรอนแรมมาไกล หากการต้อนรับของเราขาดตกบกพร่องประการใด เราขออภัยไว้ด้วย
อย่าได้ถือโทษอันใด เนื่องจากนครเราห่างไกลการจัดพิธีนานหลายสิบปี พวกเราต่างรับรู้เป็นเพราะสาเหตุใดจึงเป็นเยี่ยงนั้น
   เรื่องราวได้ผ่านพ้นไปแล้ว นับจากนี้คงมิมีเรื่องราวใดสามารถทำให้พวกเราฝันร้ายได้อีกต่อไป
หลังจากนี้หากพวกท่านประสงค์จักขอความช่วยเหลือด้านแหล่งน้ำ หรือสิ่งอื่นใดที่ไม่เหลือบ่ากว่าแรงแล้ว
เรายินดีจักให้วายุภักษ์รับบัญชา ให้ความช่วยเหลือไม่บ่ายเบี่ยงแน่นอน”

   “ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ขอพระมเหสีทรงพระเจริญ องค์ชายวายุภักษ์พระชายาทรงพระเจริญ!”
เสียงตะโกนแซ่ซ้องสรรเสริญพระบารมีดังสนั่นไปทั่วท้องพระโรง ประสานเสียงพสกนิกรไพร่ฟ้า
ที่อยู่ด้านนอกท้องพระโรงตรงลานกว้าง ต่างถวายพระพรจนผู้ที่มาร่วมงานจิตใจเบิกบาน

รู้สึกตื่นตาตื่นใจไปกับเสียงปีพาทย์เครื่องสาย ที่บรรเลงให้จังหวะในการจุดคบไฟสว่างวาบไปทั่วอาณาบริเวณ
ขับไล่ความมืดในยามราตรี กลายเป็นเวทีสรวงสวรค์ไปเสียแล้ว    
ช่างเป็นภาพวิจิตรงดงามตระการตายิ่งใหญ่สมเป็นนครแห่งอารยธรรม ที่สืบทอดกันมายาวนาน

   “ได้เพลาแล้วเพคะ เชิญพระชายาเสด็จยังท้องพระโรง” นางกำนัลชั้นสูงเป็นผู้กล่าวเชิญผักตบ
ฉลององค์อาภรณ์งามดุจเทวบุตร แม้แต่พวกนางกำนัลและเหล่าองครักษ์ยังต้องยอมรับ
ผักตบงามสง่าประหนึ่งเทวดาเผยโฉมยังแดนมนุษย์ ต่างค้อมศีรษะยอบกายถวายพระพร
แล้วตามขบวนเสด็จเป็นทิวแถวงดงามอย่างสมพระเกียรติ

   มาผสมรวมขบวนเชิญเสด็จ ขององค์ชายวายุภักษ์ยังหน้าประตูทางเข้าท้องพระโรงพิธี
ก่อนองค์ชายจะเป็นผู้ย่างพระบาทเข้ามาประจันกับผักตบ ที่ยืนนิ่งทอดสายตาตะลึงลาน
ไปกับความหล่อเหลาจนเขาใจสั่นกระตุกไปไม่รู้กี่รอบ องค์ชายวายุภักษ์ฉลองพระองค์สีแดงเพลิง
สวมมงกุฎบนพระเศียรบ่งบอกพระยศ ราชกุมารองค์รัชทายาทแห่งไตรคาน

   ยังมีเครื่องประดับอัญมณีล้ำค่า รัดเกล้าท่อนพระกร เผยพระอุระเปลือยช่วงบนเล็กน้อย
อวดแผงมัดกล้ามงดงามแข็งแกร่ง ยิ่งฉลองผ้าคลุมยุพราชสีเหลืองทอง
ขับพักตร์คมคายหล่อเหลาให้สง่างามจนผู้คนถูกมนต์สะกดไปเสียแล้ว
พระทัยขององค์ชายวายุภักษ์กลับทรงปลาบปลื้มปิติยิ่งนัก สายพระเนตรคมหวานทอดอ่อน
จดจ้องไปยังวรองค์พระชายาไม่วางตา ผักตบเพลานี้งดงามพิสุทธิ์
หมดจดไร้มลทินแลสูงส่งเสียยิ่งกว่ามนุษย์เดินดินทั่วไป ผิวพรรณขาวผุดผ่องใบหน้าหล่อไร้ที่ติ
ปานรูปวาดในจินตนาการ ของเหล่าทวยเทพยดาไปเสียแล้ว

   “เจ้างดงามนัก หามีบุรุษใดในแดนดิน จักรูปงามเช่นเจ้าไม่มีแล้ว”
พระองค์กลับดำรัสถ้อยวาจาหวานปานน้ำผึ้ง ต่อพระชายาอย่างอดพระทัยชื่นชมไว้ไม่ได้
ในเมื่อสิ่งที่ทรงตรัสมิได้เกินจริงแต่อย่างใด
   ผักตบยังตะลึงความสง่างามพระสวามี ถึงกับหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ
ส่งผ่านความรู้สึกไปยังวงแหวนมรกตที่สวมนิ้วนางข้างซ้าย เปล่งประกายเขียวนวลเจิดจ้าขึ้นมาในทันที

   “หึหึ! ขอบใจเจ้ามาก ที่ทำให้เรามีความสุขในวันนี้ และตลอดไป”
พระองค์ยังไม่หยุดรับสั่ง ทำให้หัวใจของพระชายาสั่นไหวอย่างต่อเนื่อง
   ค่อยยื่นพระหัตถ์กอบกุมนิ้วเรียวขาวเหมือนสีผิวเจ้าของ จับจูงตีคู่เคียงข้างวรองค์เข้าสู่ท้องพระโรง
ท่ามกลางการลุกขึ้นยืนสำรวมต้อนรับคู่อภิเษก ตามด้วยเสียงแซ่ซ้องสรรเสริญ จากเหล่าพสกนิกรไม่ขาดสาย
คลอเคล้าด้วยเสียงบรรเลงดนตรี ช่วยสร้างบรรยากาศในพิธีให้ดูมีมนต์ขลังดึงดูด สะกดสายตาและหัวใจใครต่อใคร
ที่ได้มีโอกาสมาชื่นชมพระบารมีอย่างใกล้ชิด ให้รู้สึกปลื้มปริ่มมีความสุขตามไปด้วย

   องค์หญิงศศิธรทรงประทับอยู่ใกล้พระปิตุลาผู้เป็นพระบิดา ยังอดชื่นชมในความสง่างามอดีตพระคู่หมั้น
ทรงมิอาจปฏิเสธได้เช่นกัน สำหรับคู่อภิเษกซึ่งดำเนินเคียงเข้ามานั้น กลับรูปงามประหนึ่งเทวะแดนสรวงแล้ว

   ผักตบในวันนี้ สง่าราศีบารมีเปล่งรัศมีเรืองรองให้ผู้คนได้ประจักษ์ รัศมีที่ฉายประกายเหล่านี้
ยากจักเกิดขึ้นในบุคคลธรรมดาสามัญหามีได้แม้แต่บรรดาเชื้อพระวงศ์ หรือกระทั่งองค์กษัตริย์ก็จักมีไม่
แต่ผักตบกลับแลสูงส่งงามพิสุทธิ์ ชนิดที่ไม่สามารถละสายตาได้เลย
   จึงกลายเป็นคู่อภิเษกที่ได้รับการขนามพระนาม กล่าวขานไปทั่วแผ่นดินอย่างไม่ต้องสงสัย
ในเมื่อปฏิกิริยาอาการของผู้ที่ได้เข้าร่วมในพิธี ต่างเหมือนถูกตรึงต้องมนต์สะกดไปแล้ว
จิตใจดั่งได้สัมผัสบรรยากาศดินแดนสรวงสวรรค์ มีเทวะหนุ่มรูปงามสองพระองค์
ประทับอยู่เบื้องหน้าของพวกเขาแล้วตอนนี้ ก่อนจะถูกดึงสติด้วยเสียงของผู้ขานกำหนดการณ์

   “เริ่มพิธีอภิเษก ณ บัดนี้” เสียงขานจางลง ผู้บำเพ็ญศีลบริสุทธิ์พร้อมด้วยขบวนโหรหลวง
ต่างสวมอาภรณ์สีเหลืองนวล ก้าวมายืนขนาบด้านข้างทั้งสองพระองค์ พร้อมกับรินสุราทิพย์
สำหรับให้สัตย์ปฏิญาณของคู่อภิเษกจักพึงมีต่อกัน ทรงกระทำต่อหน้าราชบัลลังก์
โดยมีองค์เหนือหัว พระมเหสี พร้อมเหล่าราชนิกุล และบรรดาแขกเหรื่อร่วมเป็นสักขีพยาน

องค์ชายรับสุราในถ้วยหยกสีขาวชูให้ผู้คนเห็น เปล่งพระดำรัสด้วยสุรเสียงเน้นหนักห้าวหาญ
สะกดทุกซุ่มเสียงให้เงียบสนิทรอฟังพระดำรัสของพระองค์ประการเดียว
แม้แต่เสียงขยับร่างกายหรือกระทั่งลมหายใจก็แทบไม่ได้ยิน ทุกอย่างเงียบสนิทลงทันทีอย่างไม่ต้องนัดหมาย..

“ข้า..วายุภักษ์รัชทายาทแห่งไตรคาน ขอให้สัตย์ปฏิญาณต่อเทพไท้เทวา พระวิญญาณบูรพาจารย์
รวมทั้งบรมกษัตริย์ไตรคานทุกพระองค์ ตลอดจนบรรดาผู้มีเกียรติที่เข้าร่วมพิธีในครั้งนี้
ช่วยเป็นสักขีพยานในสัตย์ปฏิญาณของข้า รับรู้เถิดว่าข้าอภิเษกสมรสกับบุรุษผู้มีนามผักตบ
พระโอรสเลือดเนื้อเชื้อไขของอดีตกษัตริย์แห่งเวฬุวรรณนคร แต่งตั้งเป็นชายาคู่บารมีและราชบัลลังก์ไตรคาน
ครองราชสมบัติ ดูแลไพร่ฟ้าให้ผาสุกร่มเย็นร่วมกันตลอดกาล..‘ข้าจักดูแลเจ้า..ด้วยหัวใจทั้งดวงของข้า’...”
กระแสรับสั่งสัตย์ปฏิญาณประโยคปิดท้าย ทรงทอดพระเนตรหวานเชื่อมยังผู้ที่พระองค์เจตนามอบให้เป็นพิเศษ
ยังผลให้คนที่ยืนประจันพระพักตร์ ถึงกับหน้าแดงก่ำเสียยิ่งกว่าสุรารสเลิศในถ้วยหยกสีขาวไปแล้ว

   จากนั้นองค์ชายค่อยยกสุราขึ้นดื่มรวดเดียวหมดถ้วย เพื่อให้คำสาบานต่อสัตย์ที่พระองค์ปฏิญาณไว้
โดยไม่ละสายพระเนตรจากใบหน้าหล่อเหลาของพระชายาแม้แต่น้อย
   เป็นผักตบบ้าง ต้องให้สัตย์ปฏิญาณตามธรรมเนียมประเพณี เขายื่นมือหยิบถ้วยหยกจากถาดทองของโหรหลวง
แล้วยกชูสูงแบบเดียวกับที่องค์ชายทรงกระทำ รอปฏิกิริยาผู้คนเงียบเสียงจนไม่ได้ยินอะไรแล้ว
ส่งยิ้มหล่ออย่างที่น้อยครั้งจะทำ สะกดตรึงทุกผู้คนไปกับรอยยิ้มพิฆาตบาดจิต
 แม้แต่พี่สาวฝาแฝดผู้ไม่นิยมชมชอบในบุรุษเพศ ยังจ้องเนตรเบิกค้างไปกับรอยยิ้มงดงามหล่อเหลาของพระอนุชา
พระองค์ทรงประทับอยู่ข้างแม่เล็ก ที่ยืนมองลูกกับพระสวามี ด้วยหัวอกคนเป็นแม่ซึ่งมีความสุขเปี่ยมล้นหัวใจ
ในมือกดถ่ายวีดีโอไปด้วย ใช้สมาร์ทโฟนยี่ห้อดังที่เธอไปหาจนเจอ

   “ผมชื่อผักตบ ขอให้สัตย์ปฏิญาณต่อเทพไท้เทวา พระวิญญาณบูรพาจารย์ บรมกษัตริย์ไตรคานทุกพระองค์
เชื้อพระวงศ์ราชนิกุล รวมทั้งบรรดาท่านผู้มีเกียรติที่มาร่วมพิธี ช่วยเป็นสักขีพยานต่อคำสัตย์ปฏิญาณของกระผมครั้งนี้
โปรดจงรับรู้ไว้ว่า ผมจักเทิดทูนเคารพพระสวามีชั่วชีวิต จักร่วมทุกข์ร่วมสุข ดูแลไพร่ฟ้าราษฏรจนกว่าชีวิตจะหาไม่
‘จักเป็นชายา ดูแลพระทัยองค์ชาย..ด้วยหัวใจของผมเช่นกัน’..”
   เสียงโห่ร้องแสดงความดีใจดังรับ จังหวะปี่พาทย์บรรเลงขึ้นทันที ผักตบยกถ้วยหยกกระดกสุราสีแดงคล้ายไวน์
แต่มีรสฝาดหวานลงสู่ลำคอตามอย่างพระสวามีทรงกระทำไปก่อนหน้า

    จากนั้นทั้งสองพระองค์เสด็จไปใกล้พระที่นั่งเหนือหัว พระมเหสีที่หน้าบัลลังก์ พากันคุกเข่าค้อมเศียร
รอให้สองพระองค์พรมวารีทิพย์เพื่อความเป็นสิริมงคล พร้อมกับรับพระราชทานพร
ก่อนแม่เล็กจะทำหน้าที่ผูกข้อไม้ข้อมือให้ปิดท้าย เป็นอันเสร็จพิธีอภิเษกอย่างเป็นทางการ

เข้าสู่บรรยากาศเฉลิมฉลอง ไม่มีพิธีรีตองครื้นเครงอย่างเดียว บรรดาพสกนิกรภายนอกต่างร่ำสุรา
ทานอาหารผลไม้ซึ่งวังหลวงจัดเตรียมไว้ให้เหลือคณานับ พวกเขาได้โอกาสชื่นชมพระบารมีเหนือหัว
ทรงเสด็จนำพระโอรสและชายาในพระองค์ พร้อมด้วยเชื้อพระวงศ์รวมแม่เล็ก องค์หญิงศศิธร
โบกไม้โบกมือให้พวกเขายังปะรำพิธีตั้งแท่นสูง ให้สามารถมองเห็นกันทั่วถึง
ก่อนดำเนินกลับสู่ท้องพระโรงเลี้ยงต้อนรับแขกเหรื่อในครั้งนี้

   “จากนี้ไปจักเป็นเพลา ดื่มฉลองสุราหมื่นพิรุณตามธรรมเนียมประเพณี
ข้าในฐานะกษัตริย์..จักนำพวกท่านยกถ้วยสุราเฉลิมฉลอง”
เหนือหัวทรงตรัสให้ได้ยินทั่วท้องพระโรง หลังเสด็จกลับมาประทับเป็นที่เรียบร้อยดังเดิม

   “ขอประทานอภัยพะยะค่ะเสด็จพ่อ” องค์ชายวายุภักษ์รีบท้วงติง  เมื่อพระบิดาทรงรับสั่งเสร็จสิ้น

   “เจ้ามีอันใดเช่นนั้นหรือ..วายุภักษ์” พระองค์ดำรัสถาม

   “ทรงยกเลิกสุราหมื่นพิรุณ ในการดื่มฉลองครั้งนี้เสียเถิดพะยะค่ะ”
องค์ชายให้เหตุผลที่ทรงดำรัสแทรกขัดพระองค์ ยังความแปลกพระทัยให้พระบิดาไม่น้อยทีเดียว
ด้วยสุราหมื่นพิรุณเป็นประเพณีปฏิบัติ ใช้ดื่มฉลองในงานมงคลแทนสุราอื่นใด โดยเฉพาะพิธีอภิเษกสมรส..

   “เหตุใดให้ยกเลิก เจ้าย่อมรู้เป็นธรรมเนียมปฏิบัติพึงต้องกระทำ”
พระโอรสไม่ตอบคำ ทรงผินพักตร์มายังผักตบ ให้สัญญาณด้วยเนตรคมท่ามกลางความสงสัยใคร่รู้ของบรรดาแขกเหรื่อ

   ผักตบเหมือนรอจังหวะอยู่ก่อน เขาก้าวเท้าเข้าไปยืนหน้าพระที่นั่งองค์เหนือหัว
ผู้เปลี่ยนฐานะเป็นพ่อสามีหมาดๆ ค่อยเปิดคลิปวีดีโอมือถือ แล้วยื่นไปให้เหนือหัวอนิละทรงทอดพระเนตร
หลังพระองค์ทอดพระเนตร ถึงกับพระพักตร์ซีดเผือดตกพระทัยอยู่ไม่น้อย
ไม่ต่างกับพระมเหสีที่ได้ทอดพระเนตรไปพร้อมกัน ก่อนสบเนตรกับผักตบ ซึ่งกระซิบพระองค์เบาๆ

   “ทรงรับสั่งเปลี่ยนสุรา ไม่ให้งานหมดความสนุกไปเสียก่อนครับ ส่วนเรื่องนี้เราค่อยสะสางกันภายใน
ยังไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รอให้งานผ่านไปก่อนเถอะครับ เสด็จพ่อ..เสด็จแม่”
เป็นครั้งแรกที่ผักตบเรียกขานพระองค์เยี่ยงนี้ องค์เหนือหัวพยักพระพักตร์เข้าใจสิ่งที่ผักตบบอก
ค่อยมีรับสั่งให้ได้ยินไปทั่วท้องพระโรง ด้วยการกลบเกลื่อนพระอาการไม่ให้พิรุธ สมเป็นกษัตริย์ผู้ครองนครแล้ว

“เราจักเปลี่ยนหมื่นพิรุณ เป็นอมตะวารีสุราพิเศษที่โอรสเราใช้เทพมหาธาตุแห่งสายวารีกระทำขึ้น
เพื่อให้พวกท่านได้ลิ้มลองแทน ถือเสียว่าเป็นการแสดงความขอบคุณ จากโอรสและชายาเขาแล้ว”
องค์เหนือหัวทรงไหวพริบพระปัญญาเป็นเลิศ ทรงแก้ไขสถานการณ์ได้น่าชื่นชมยิ่งนัก

“องค์ชายทรงพระเจริญ พระชายาทรงพระเจริญ” เสียงสรรเสริญต่อองค์ชายวายุภักษ์กับผักตบ
ดังรับกระแสพระดำรัสโดยไม่มีข้อกังขาสงสัยอันใดอีก เมื่อองค์เหนือหัวทรงชี้แจง การเปลี่ยนแปลงสุราเฉลิมฉลอง

พวกเขากลับภาคภูมิใจที่ได้มีโอกาส ลิ้มรสสุราซึ่งใช้พลังของเทพมหาธาตุเรียกวารีทิพย์มาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ
ซึ่งองค์เหนือหัวหาได้ยกอ้างเกินจริงแต่อย่างใด น้ำที่ใช้หมักสุราเป็นสายวารีจากเทพมหาธาตุ
องค์ชายวายุภักษ์ทรงกระทำขึ้น หลังสามารถเรียกใช้เทพมหาธาตุวารีด้วยองค์เอง

เพียงส่วนประกอบที่เหลือคือสมุนไพรพิเศษ ร่วมมือกับมหาโหราผู้เฒ่าปรุงแต่งให้เป็นสุรามีไม่มากนัก
แต่หากจักใช้รับรองแขกเหรื่อภายในท้องพระโรงนี้ ก็ยังคงเพียงพออยู่บ้าง

ส่วนประเด็นที่กลายเป็นปัญหาเปลี่ยนสุรากะทันหัน ไม่สามารถแพร่งพรายให้เกิดความโกลาหล
ในเมื่อทรงทอดพระเนตรจากคลิปวีดีโอ รับทราบในพระทัยว่า ‘สุราหมื่นพิรุณมียาพิษ’
รอให้ผ่านพ้นพิธีอภิเษกค่ำคืนนี้ไปเสียก่อน จากนั้นค่อยสะสางจับคนร้าย ซึ่งทรงหนักพระทัยยิ่งนัก
เพื่อสืบสาวราวเรื่องหาต้นตอสำคัญกันต่อไป เรื่องนี้ไม่ธรรมดาเสียแล้ว..


มาอัพตามนัดแล้วนะคะ  เจอกันอีกทีวันอาทิตย์ค่ะ

ขอบคุณสำหรับแฟนนิยายที่โอนจองเรื่องนี้ไว้ในอ้อมกอด
สำหรับจำนวน 50 ท่านแรกที่จะได้ของขวัญแทนการขอบคุณ
เหลืออีก 10 ท่านนะคะ ใครต้องการอยู่ในเงื่อนไขสามารถโอนได้อยู่ค่ะ

ส่วนท่านที่โอนนอกเหนือจากนี้ ไม่ต้องเสียใจนะคะ ยังไงก็ได้น้องตบพร้อมมัดกล้ามงามๆ
ไปนอนอ่านคลายร้อนในเดือนเมษายน สงกรานต์ที่จะมาเยือนนี้แน่นอนค่ะ

ฝากอิมเมจปกเล่ม 2 ระหว่าง องครักษ์หนุ่มกลกะลา VS องค์ชายธรณิน 'มังกรปฐพี'
คาดเดาเอาเองนะคะ ว่าใครเป็นใคร ตามจินตนาการของคนอ่าน :mew1:


(http://i1266.photobucket.com/albums/jj538/luxilove/b13-2-pre_zps5ed18707.jpg) (http://s1266.photobucket.com/user/luxilove/media/b13-2-pre_zps5ed18707.jpg.html)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 12-02-2014 16:13:13

 :z13:
ดีใจได้จิ้มอีกละ อิอิ


///////////////////////////////////////////////

หนักใจแทนธรณินจริงๆ ไม่รู้จะหาทางออกเรื่องนี้ยังไง

สงสารกลกะลาที่สุดเลย พระปิตุจฉาร้ายกาจ

ผักตบได้แต่งแล้วดีใจๆๆๆ แต่ก็ยังมีเรื่องร้ายตามมาอยู่ดี

ใครกันที่บังอาจวางยาพิษนะ จับตัวคนร้ายให้ได้นะ

รอตอนต่อไปก๊าบ :hao7:



ปล.ปกของคู่นี้บาดจิตจริงๆ เดาว่าข้างหน้าอ่ะหนูกลนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 12-02-2014 16:14:04

^
^
จิ้มๆ ในทะลุไปถึงพี่ lux
ดีใจเรื่องงานแต่งของผักตบ แต่แอบเสียวเรื่องยาพิษดีนะที่มีคลิปไม่งั้นร่วงกันหมด
สงสารกลกะลา(ไม่อยากสงสารธรนิน ฮ่า)โดนงานแต่งกะทันหันแบบนี้แย่แน่ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 12-02-2014 17:05:57

ดีนะที่มีคลิป ไม่งั้นมีงานเข้า
รอเวลาหลังเสร็จพิธีค่ะ
รอคนร้าย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 12-02-2014 17:09:13

เป็นงานแต่งที่หวานมาก~ คือแบบ...จิ้นไปว่าเจ้าชายกับผักตบต้องหล่อเว่อร์ๆ แล้วตอนสาบานรักโคตรเขิน~

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: FeeDtheCAT ที่ 12-02-2014 17:11:41

ดีใจฝุดๆ ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 12-02-2014 17:43:27

พิธีอภิเษกดูอลังการและชวนซาบซึ้งมาก  ดีใจกับผักตบและวายุภักษ์จริงๆ

เพราะในที่สุดก็ได้ใช้ชีวิตร่วมกัน  :mew1:  แต่ดูท่าหลังคืนวิวาห์คงวุ่นหาตัวคนร้าย

กันอีกแน่ๆ  แต่เชื่อว่าต้องเจอและจับหนอนได้อย่างแน่นอน  :hao7:

แอบเครียดกับคู่กลกะลาและธรณิน  ไม่รู้เมื่อไหร่จะรู้ใจตัวเอง  ที่สำคัญจะฝ่าฟัน

มาอยู่ด้วยกันได้ยังไงนี่สิ   :mew2:

บวกเป็ด  รอวันอาทิตย์

 :pig4:   :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 12-02-2014 17:44:57

หวานเฟ่อร์ๆ  :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 12-02-2014 17:54:51

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 12-02-2014 18:16:18

ดีนะพระชายารู้ทัน

เกือบไปๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 12-02-2014 18:27:21

รูปในหนังสืออย่างหล่อเลยอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: zatamare ที่ 12-02-2014 18:45:09

เอ้ยยยย แต่งละหวานได้อีก   

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 12-02-2014 19:00:17

งานแต่งงานของผักตบยิ่งใหญ่มาก อยากรู้จังใครเป็นคนวางยา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 12-02-2014 19:04:20

ตอนนี้มีแต่สีชมพูเลยเชียว แต่ก็ยังมีปมตอนท้าย
ใครกันวางยาพิษ  o18
ปก2 นี่น้ำลายแทบหก 5555555 :z1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 12-02-2014 19:05:32

หวานนนน   :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: nuwi ที่ 12-02-2014 19:29:52

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 12-02-2014 19:37:09

น่าสงสัยมากๆงานนี้ ใครกันที่วางยาพิษ
งานแต่งทั้งทีมีเรื่องจนได้ :a5: o22 :z6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 12-02-2014 19:57:11

อิมเมจน้องกลแซ่บมั่กก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 12-02-2014 20:02:08

หวานมาก :o8:
แต่แอบเสียวยาพิษนะ
ดีที่ผักตบรู้ก่อน ทุกคนเลยรอด
ขอให้จับตัวคนร้ายได้ไวไวนะ

ส่วนอีกคู่ ธรณิณจะแก้ปัญหายังไงนะ
แล้วถ้ากลกะลารู้จะเสียใจแค่ไหนกัน :z3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 12-02-2014 20:25:24

พิธีอภิเษกหวานมาก
ต่างคนต่างตะลึง

เกือบล่มเพราะใครวางยาพิษ
ดีนะแก้สถานการณ์ได้ทัน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 12-02-2014 20:38:19

จะทำไงดีน๊อ....พี่ดินของน้องกะลาหาทางออกแบบไหนดี
..ส่วนไตรคาน  พระบิดาหญิงอ้ายจะเป็นไส้ศึกรึเปล่า....
เพราะมองดูแล้วน่าจะเข้าเค้ามากเลย.....เพราะไม่ค่อยมี
บทบาทเท่าไหร่  แต่เงียบ ๆ นี่อันตรายน่าดูนักล่ะ.....
ตามล่าคนร้ายต่อไปนะหนูตบที่รัก... :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 12-02-2014 20:48:37

แต่งกันแล้วดีใจด้วยน่ะผักตบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 12-02-2014 20:48:48

เค้าแต่งงานกันแล้ววว รอตอนเข้าหอ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 12-02-2014 20:53:03

แค่คิดว่าต้องรอถึงวันอาทิตย์ก็ทนรอแทบไม่ไหว  :hao5:

น้องผักตบช่างเหมาะสมกับองค์ชายวายุภักษ์จริงๆ >/////<

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 12-02-2014 21:03:06

หวานจุงเบยยยยตอนนี้

อ่านแล้วเขินตอนสาบาน >\\\<

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-02-2014 21:50:21

คงต้องโอนหลังจากนี้เสียดายยยย  :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 12-02-2014 22:19:53

พระสวามี :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 12-02-2014 22:31:25

ตอนหน้าเข้าหอก่อนใช่ไหมคะ คริคริ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 12-02-2014 22:59:35

งานมงคลแท้ๆ ยังจะมีพวกใจมารมารบกวน
ดีนะที่ถ่ายคลิปไว้
ขอบคุณนวัตกรรม


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 12-02-2014 23:33:08

ธรณินจะยอมให้กลกะลาไปอยู่ในความดูแลแม่ธรณินจริง ๆ หรือ ธรณินไม่รู้นิสัยแม่ตัวเองหรือไง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 12-02-2014 23:35:44

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 12-02-2014 23:40:48

กรี๊ดๆๆ รอตอนเข้าหอจ้า  :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 13-02-2014 00:21:16

ห่วงกลกะลาจังเลย จะรอดจากเงื้อมมือแม่มดมั้ยนะ
แล้วใครที่กล้าวางยาพิษในพิธีกันแน่ หญิงธารจะมีส่วนเกี่ยวข้องหรือไม่
ยิ่งถ้าได้ข่าวการอภิเสกขององค์ชายธรณินจะรู้สึกอย่างไร นั่นเท่ากับปล้นบัลลังก์เลยนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 13-02-2014 00:44:39

ดีนะ ที่พระชายารู้มัน
ไม่งั้นหึหึ........

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 13-02-2014 08:42:17

อ่านแล้วเขิน
หวานกันจริงๆเลยคู่นี้
จับคนร้ายมาลงโทษให้ได้เร็วๆน้า
วันแต่งงานทั้งทีมาป่วนซะได้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Tinkerbell ที่ 13-02-2014 09:20:20

 :m3:  :m3: อ่านไปบิดไป เขินเว่อร์ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 13-02-2014 14:13:42

ใครวางยา กันนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 13-02-2014 14:47:18

รอรอรอ :ling1: :ling1: :ling1: ตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 13-02-2014 15:02:14

แล้วพี่นิน กับน้องกะลา ก็หอบเสื้อผ้าหนีตามกัน 5555++ (มโน ไปได้)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-02-2014 16:51:54

ใครเป็นคนวางยานะ แต่ดีนะที่รู้ทันสงสัยแม่เล็กจะเป็นถ่ายวีดีโอได้แน่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 13-02-2014 18:25:31

ตอนนี้ใครจะเปรมไปกว่าองค์วายุภักษ์กับผักตบคงไม่มีแล้ว  ส่วนคู่ที่เราชอบองค์ธรณินกับกลกะลาก็เจอปัญหาเข้าให้แล้วสำหรับองค์ธรณินและอยากให้รู้ใจตัวเองเสียทีทั้งสองคน  #องค์ชลธารกับองค์ศศิธรก็เช่นกันนะรู้ใจตัวเองไวไวเข้าล่ะ   องค์ชลธารก็รู้ความจริงเสียทีนะ  #ขอบคุณพี่ลักษ์ขอบคุณทุกคู่ขอบคุณทุกคน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 13-02-2014 19:23:40

 :-[
แจ้งโอนแล้วนะค่ะ ยังเป็น50คนแรกไหมนะ >//<"

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 13-02-2014 19:43:01

องค์ชายดินจะแก้ปัญหาอย่างไร ถ้ากลกะลาไปอยู่ในความดูแลของพนะนางสิขีคงไม่เป็นการดีแน่
ส่วนงานอภิเษก ยังดีที่ผักตบลืมมือถือไว้ในห้องเครื่อง จึงสามารถแก้ไขเหตุการฯ์ได้ทันท่วงที

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 13-02-2014 19:53:13

ลุ้นนน รอวันอาทิตย์ๆๆๆๆ

ใครทำน้าา หญิงธามอะป่าว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 13-02-2014 21:27:44

เค้าแต่งกันแล้ว เค้าแต่งกันแล้วววว คู่นี้เค้าเทพอุ้มสม  แต่ ใครเป็นคนวางยาละนั้น คาใจไม่อยากจะเดา

คู่นั้นทั้งธรณิน ทั้งกลกะลารักกันไม่ทันตั้งตัวไปแล้วล่ะ ปัญหาจะแก้กันยังไงดี

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 14-02-2014 19:04:30

เป็นงานแต่งที่เลิศหรูอลังการจริงๆ นอนรอวันอาทิตย์ต่อไป :ling1: :ling1: :katai5: :ling3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 14-02-2014 19:05:45

อยากอ่านน้องตบวันวาเลนไทน์ ><

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 15-02-2014 00:58:15

ดีนะที่ได้ผักตบช่วยไว้
ไม่งั้นเรื่องใหญ่แน่ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 16-02-2014 15:56:00

เข้ามารอ :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 16-02-2014 16:44:10

แอบมารอร้อรอ....

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: P_pooh ที่ 16-02-2014 17:44:29

อ่านแล้วอยากเข้าไปสิงในงานแต่งผักตบกับองค์ชายวายุฯด้วยเลย

ฮือ แอบปลื้มปกขององค์ชายธรณินกับกลกะลาจัง

แอบปลื้มคุณลักษ์แต่งเรื่องนี้ดีเวอร์

แอบ....แอบบ...แอบ...อะไรต่อดี

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Elleelle1234 ที่ 16-02-2014 18:19:05

รอค่าาาาาาาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 16-02-2014 18:30:26

มานอนรอ :katai3:

แอบหวังว่าจะได้เห็นฉากเข้าหอของผักตบกับวายุภักษ์

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 16-02-2014 18:46:10

มารอผักตบกับองค์ชาย
 :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 16-02-2014 21:15:05

มาต่อแถวรอด้วยคนค่ะ :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 16-02-2014 21:16:16

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ได้โปรดเถิด.......มาซะที...... :call: :call:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: Ta_ii ที่ 16-02-2014 21:49:10

 :katai5:
ยังไม่มาหรอตัวเอง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: P_pooh ที่ 17-02-2014 08:04:10

คุณลักษ์ไม่สบายหรือเปล่า หายไปเลย

เฝ้ารอผักตบกับองค์ชายวายุฯ  :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: samanijt ที่ 17-02-2014 08:51:07

ไหนว่าจะมาวันอาทิตงัย วันนี้วันจันแล้วนะ รออยู่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: devilpoo ที่ 17-02-2014 10:06:36

ชอบค่ะนิยายแนวนี้ บรรยายได้สุดอลังการ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 17-02-2014 12:46:00

นี่ก็วันจันทร์แล้วน้าาาาาา
มานอนรออีกวัน :katai3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 12/2/57 # P.54
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 17-02-2014 13:58:42

รอต่อไป สงสารท่านองค์รักษ์จุงเบย ยังไม่รู้เรื่องละซิ เขาจะแต่งงานอะ ตายๆแน่ๆงานนี้ สงสัยตกเป็นทาสปิตุฉาแน่ นางยิ่งโคตรชั่วยุอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 17-02-2014 14:34:25

เราอาจจะไม่ได้มาอัพตอนที่นัดไว้นะคะ

คือตอนนี้เรามีปัญหายุ่งวุ่นวายมาก คนสำคัญใกล้ตัวเป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A ที่กำลังฮิต
เราต้องดูแล พร้อมกับกินยาต้านป้องกันล่วงหน้า ต้องกักบริเวณ ไม่สะดวกที่จะจัดการกับนิยายจริงๆ

แต่เราสัญญานะคะ ว่าวันศุกร์ เราจะมาอัพ 3 ตอนติดกันเลยค่ะ  ทีจริงเหลือ 5 ตอนจะจบแล้ว หวังว่าคนอ่านจะ
รอเราได้นะคะ ไม่ถือโทษโกรธกันนะคะ เพราะเราผิดคำพูด แต่มันเกิดเหตุสุดวิสัยอย่างที่แจ้งให้ทราบ

ขออภัยทุกคนมาไว้ ณ โอกาสนี้ด้วย
รักคนอ่านที่น่ารักทุกคนเสมอค่ะ :mew1: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 17-02-2014 14:37:46

เข้าใจค่ะรอได้ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 17-02-2014 14:40:34

รับทราบค่ะ ขอให้คนที่กำลังป่วยหายดีค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 17-02-2014 14:42:16

ขอให้คนป่วยหายไวๆ นะคะ ส่วนผู้แต่ง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ  :L2:

รอได้ค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 17-02-2014 14:46:41

รับทราบค๊า
ขอให้คนป่วยหายเร็วเร็ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: RenaBee ที่ 17-02-2014 14:50:14

รับทราบค่า ขอให้หายป่วยกันเร็วๆและคนเขียนสุขภาพแข็งแรงไม่เจ็บไม่ป่วยนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 17-02-2014 14:54:29

ไข้หวีดใหญ่กำลังระบาด อย่าลืมตัวลตัวเองนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 17-02-2014 14:58:02

รับทราบจ้า
ดูแลคนป่วยแล้ว อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะ :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: kail ที่ 17-02-2014 15:03:52

รับทราบค่ะ ดูแลสุขภาพมากๆนะคะ จะรออ่านค่ะ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 17-02-2014 15:12:39

รับทราบเจ้าค่ะ...ขอให้หายไป ๆ แล้วคนดูแลคนป่วย
ก็ต้องดูแลตัวเองด้วยนะ....ถ้าไงจะให้หนูตบใช้มหาธาตุ
ช่วยดีมั๊ยเอ่ย?..... :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 17-02-2014 15:12:56

 :hao7:  รับทราบคะ  ขอให้คนใกล้ตัวคุณลักษ์หายไว ๆ  นะคะ  แล้วคุณลักษ์รักษาตัวด้วยนะคะ  รอได้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 17-02-2014 15:21:36

ขอให้คนใกล้ตัวหายป่วยไวๆนะคะ  :mew1: ยังไงคุณคนเขียนก็รักษาสุขภาพดีๆนะคะเดียวป่วยไปอีกคน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: Onosaka ที่ 17-02-2014 15:24:24

จะรอนะคะ Ps.อยากให้ธรนินพากลกะลาหนี(?)ไปอยุ่ด้วยกันสองคนจุง 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 17-02-2014 15:29:20

รับทราบค่ะ  :mew1:

ให้คนป่วยหายป่วยไวไวนะคะ

 :3123:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 17-02-2014 15:31:50

เอาใจช่วยขอให้คนป่วยหายไวไว
ดูแลสุขภาพตัวเองและคนใกล้ชิดก่อนนะฮะ
เรื่องนิยายก็มาอัพเมื่อพร้อม รอได้เสมอ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 17-02-2014 15:43:25

รอได้ครับ  และขอให้สุขภาพแข็งแรงนะครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 17-02-2014 15:45:14

 :กอด1:ดูแลตัวเองด้วยนะ  อย่ามัวแต่ดูแลคนป่วยเดี๋ยวป่วยไปด้วย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 17-02-2014 15:52:07

รับทราบและรอได้ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 17-02-2014 16:12:31

รอได้ค่า รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ขอให้คนป่วยหายไข้ไว้ๆ ด้วยค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 17-02-2014 17:01:34

นิยายรอได้เสมอค่ะ สู้ๆนะค่ะ คนป่วยหายไวๆน้า
 :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 17-02-2014 17:23:55

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 17-02-2014 17:49:26

สำหรับผักตบผมรอได้ครับ(3ตอนติด แอ๊กกกกกก!) คนป่วยหายไข้ไวๆนะครับ :bye2: :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 17-02-2014 17:55:03

รับทราบคัฟ  คนป่วยหายป่วยไวไวนะคัฟ  ^^  รอเสมอคัฟ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: rinia ที่ 17-02-2014 18:29:33

หายไวๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: cocoaharry ที่ 17-02-2014 18:42:34

รอได้ค่ะ ขอให้หายเร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: kannipa ที่ 17-02-2014 19:03:09

รับทราบคะ รอได้คะ รออย่างใจจดใจจ่อ
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 17-02-2014 19:22:38

ขอให้สุขภาพแข็งแรงเร็ววันค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 17-02-2014 20:21:41

รอได้จ้า
ดูแลสุขภาพด้วยน้า  จะได้ไม่ติดหวัด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: Kanya97 ที่ 17-02-2014 20:49:15

ต่อไว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 17-02-2014 20:50:33

รับทราบจ้า ขอให้คนป่วยและคนเฝ้าไข้ หายวันหายคืน แข็งแรงเร็วๆนะ อากาศมันชวนป่วยจริงๆ :mew5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: Annazang ที่ 17-02-2014 21:08:14

 :mew1: รับทราบค่าาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 17-02-2014 21:10:43

มิน่า หายไปนาน ขอให้คนสำคัญหายป่วยไวๆจ้ะ
ส่วนน้องลักษ์ทานยาป้องกันล่วงหน้าเลยได้ไหมนะ จะได้ไม่ติดหวัดน่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 17-02-2014 21:26:03

รอต่อไปค่ะ ที่สำคัญคนเขียนไปดูแลแล้วอย่าติดหวัดมานะ!! ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 17-02-2014 21:59:48

รับทราบ และอย่าลืมดูแลตัวเองและคนสำคัญนะ
ขอให้หายไวไว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 17-02-2014 22:44:03

ไม่เป็นไรครับหายป่วยเร็ววันนะ



จะรอครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 17-02-2014 22:47:57

รอค่ะ และก็หายไวไวนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 17-02-2014 23:55:10

ขอให้คนป่วยหายเร็ว ๆ นะคะ พยาบาลพิเศษก็ดูแลสุขภาพด้วย
อย่าลืมใส่หน้ากากอนามัย ล้างมือด้วยเจลทุกครั้งก่อนหยิบอะไรมาทาน ที่สำคัญดูแลเรื่องภาชนะอาหารด้วยนะคะ ถ้าต้องใช้ต่อจากคนที่มีเชื้ออาจติดได้ง่าย ๆ ต่อให้ล้างทำความสะอาดแล้ว จากประสบการณ์คนเพิ่งติดหวัด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 17-02-2014 23:57:15

 :hao5:รับทราบเจ้าคร๊า ขอให้หายป่วยไวๆนะคะ   :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 18-02-2014 03:11:17

จ้า รอได้จ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: luzileas ที่ 18-02-2014 09:18:53

คะ รอได้คะ  ดูแลคนป่วยก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 18-02-2014 10:03:46

หายไวๆนะครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 18-02-2014 10:24:17

อ้างจาก: luxilove ที่ 17-02-2014 14:34:25  

เราอาจจะไม่ได้มาอัพตอนที่นัดไว้นะคะ

คือตอนนี้เรามีปัญหายุ่งวุ่นวายมาก คนสำคัญใกล้ตัวเป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A ที่กำลังฮิต
เราต้องดูแล พร้อมกับกินยาต้านป้องกันล่วงหน้า ต้องกักบริเวณ ไม่สะดวกที่จะจัดการกับนิยายจริงๆ

แต่เราสัญญานะคะ ว่าวันศุกร์ เราจะมาอัพ 3 ตอนติดกันเลยค่ะ  ทีจริงเหลือ 5 ตอนจะจบแล้ว หวังว่าคนอ่านจะ
รอเราได้นะคะ ไม่ถือโทษโกรธกันนะคะ เพราะเราผิดคำพูด แต่มันเกิดเหตุสุดวิสัยอย่างที่แจ้งให้ทราบ

ขออภัยทุกคนมาไว้ ณ โอกาสนี้ด้วย
รักคนอ่านที่น่ารักทุกคนเสมอค่ะ :mew1: :mew2:

************************************************

ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงก็รอ สุขภาพต้องมาก่อนค่ะ

รักษาตัวเองให้ดีและคนรอบข้างด้วยนะคะ

แต่มาต่อตั้งสมตอนเลยหรอ แบบนี้เราก็อยู่ด้วยกันน้อยลงอะดิ :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 18-02-2014 11:06:51

รอสเมอค่ะ :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 18-02-2014 12:24:25

รับทราบค้ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: lovemongjang ที่ 18-02-2014 13:49:14

 :pig4: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: khuan ที่ 18-02-2014 14:17:06

 ไม่เป็นไรค๊า  รอได้  แล้วขอให้คนป่วยหายเร็วๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 19-02-2014 09:21:34

รอได้ค่ะ หายป่วยไว ๆ น่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: s.mosis ที่ 19-02-2014 10:10:52

เอาใจช่วย สู้ สู้ คะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: Tinkerbell ที่ 19-02-2014 12:09:55

อ้างจาก: luxilove ที่ 17-02-2014 14:34:25  

เราอาจจะไม่ได้มาอัพตอนที่นัดไว้นะคะ

คือตอนนี้เรามีปัญหายุ่งวุ่นวายมาก คนสำคัญใกล้ตัวเป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A ที่กำลังฮิต
เราต้องดูแล พร้อมกับกินยาต้านป้องกันล่วงหน้า ต้องกักบริเวณ ไม่สะดวกที่จะจัดการกับนิยายจริงๆ

แต่เราสัญญานะคะ ว่าวันศุกร์ เราจะมาอัพ 3 ตอนติดกันเลยค่ะ  ทีจริงเหลือ 5 ตอนจะจบแล้ว หวังว่าคนอ่านจะ
รอเราได้นะคะ ไม่ถือโทษโกรธกันนะคะ เพราะเราผิดคำพูด แต่มันเกิดเหตุสุดวิสัยอย่างที่แจ้งให้ทราบ

ขออภัยทุกคนมาไว้ ณ โอกาสนี้ด้วย
รักคนอ่านที่น่ารักทุกคนเสมอค่ะ :mew1: :mew2:

แหมคุณลักษณ์บอกให้คนอ่านดูแลสุขภาพคุณลักษณ์เองก็ต้องดูแลด้วยนะค่ะ

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยด้วยT^T   และคุณลักษณ์เองก็คงยุ่งๆ
เรื่องหนังสือ การเช็คยอดสั่งซื้ออะไรหลายๆอย่างเลยทำให้ป่วยก็ได้ค่ะ
แต่เป็นกำลังใจให้เสมอจ้า.  รอตอนต่อไปอิอิ. รอได้เสมอ~\(≧▽≦)/~

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: nbee ที่ 19-02-2014 20:05:46

ไม่เป็นไรค่ะ รอได้เสมอ
ขอให้คนเขียนแข็งแรง คนใกล้ตัวหายป่วยเร็วๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 19-02-2014 22:32:09

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-02-2014 18:07:04

รอๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 21-02-2014 01:40:26

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 21...ไส้ศึก

               นับเป็นพิธีอภิเษกยิ่งใหญ่อลังการ
มีเรื่องให้ตื่นเต้นนอกเหนือจากการเป็นพระชายา รับพระราชทานแต่งตั้งพระนามใหม่จากราชโองการของเหนือหัวอนิละ
ให้พระนามพระชายาว่า ‘พระวรชายาวารีอรรณพ’ พระนามอย่างเป็นทางการพระสุณิสา
พระชายาสยามมกุฎราชกุมารวายุภักษ์แล้ว

“เป็นไรเจ้า เหนื่อยหรือไม่” องค์ชายวายุภักษ์ตรัสถาม
หลังสองพระองค์ประทับเพียงลำพังในห้องบรรทม..พระตำหนักวาโยทิพย์

พอเสร็จสิ้นราชพิธีงานเลี้ยงเฉลิมฉลองสมควรแก่เพลา องค์เหนือหัวกับพระมเหสี
ทรงส่งเสด็จคู่อภิเษกเข้าหอตามฤกษ์ แขกเหรื่อรวมทั้งผู้มาร่วมฉลองสามารถรื่นเริงกันต่อ
ยกเว้นราชนิกุลต่างทยอยดำเนินกลับพระตำหนัก ปล่อยภาระหน้าที่ให้เหล่าเสนาอำมาตย์รับรองแขกเหรื่อต่อไป

“นิดหน่อย คุณล่ะเหนื่อยหรือเปล่า เห็นดื่มไม่หยุดรู้สึกเมาไหม”
ผักตบบอก พร้อมกับถามพระสวามีด้วยความห่วงใยเช่นกัน
ตลอดงานองค์ชายทรงรับหน้าเสื่อ ชิงดื่มกับผู้มาร่วมแสดงความยินดีไม่ได้หยุด
เท่ากับพระองค์ทรงดื่มสุราวารีทิพย์มากกว่าเขาถึงสองเท่า

“เรามิเป็นไรดอก ใช้มหาธาตุวารีต้านฤทธิ์สุราย่อมไม่มีผลอันใด กระนั้นใช่จักไม่เมามาย
เพียงแต่มิเมามายในฤทธิ์ของสุรา เรากลับเมามายในฤทธิ์รัก ซึ่งเจ้าเป็นผู้มอมเมาเราเสียแล้ว”
ผักตบอึ้ง หลังสิ้นสุดพระดำรัส เขาไม่คิดฝันจะถูกสามีตีตราหยอดกันซึ่งหน้า
ไม่เคยเห็นมุมหวานหว่านเสน่ห์จากบุคคลตรงหน้ามาก่อน เคยแอบนึกภาพดู..หากองค์ชายวายุภักษ์จักทรงวางองค์
เป็นบุรุษเจ้าสำราญ ใช้ถ้อยคำป้อยอจีบสาวแฝงท่าทางกรุ้มกริ่มก้อร่อก้อติก จะออกมาสภาพไหนอย่างไรหรือ..

สุดท้ายเจอกับตัว หน้าขาวใสเปล่งประกายชวนพิศถึงกับแดงเป็นลูกตำลึงสุกเฉียบพลัน
หนำซ้ำนึกหาคำพูดแก้เขินไม่ออก สมองมึนตึ๊บเป็นใบ้ชั่วคราวเป็นที่เรียบร้อย เขาไม่คาดว่าจะถูกจู่โจม
ด้วยคำพูดหวานปานน้ำตาลหยดจากคุณสามีโดยไม่ทันตั้งตัว เลยยืนหน้าแดงเพียงอย่างเดียว

“เป็นไรไปแล้ว ใยหน้าแดงยั่วให้เราสิ้นขันติต่อการยับยั้งชั่งใจหืม รู้หรือไม่เราเพียรพยายามยากเย็นเพียงใด
มิให้บุ่มบ่ามสัมผัสกายเจ้าให้ได้ จำใจอดทนอดกลั้นต่อเสน่ห์ของเจ้าแค่ไหน ทำร้ายเราหนักหนาสาหัสนัก
เช่นนี้หากเรากระทำการไม่สมควร เจ้าจักกล่าวโทษเรามิได้ดอก เป็นเพราะชายาเรารูปงาม
กระทั่งสวรรค์แลมนุษย์เดินดินยังคงอิจฉาเราแล้วกระมัง ข้างกายเรามีชายาเยี่ยงเจ้าเป็นคู่ชีวิตเช่นนี้
มิว่าผู้ใดย่อมอิจฉาเราเป็นแน่แท้ ผู้ใดจักสามารถมีชายางามพร้อมเยี่ยงเจ้าได้อีก นับเป็นกุศลผลบุญค้ำจุนเราแล้ว
ช่วยนำพาเจ้ามาสู่อ้อมกอดของเราเช่นนี้ มิต้องทนหนาวต่อฤดูกาลดังเช่นเคย บนเตียงที่ว่างเปล่า
จักมีเจ้าเคียงคู่มิเปลี่ยวเหงาอ้างว้างดั่งราตรีที่ผ่านมาอีกต่อไป ไม่ว่าสรรพสิ่งใดเป็นผู้นำพาเจ้ามา
เราจำต้องขอบคุณสักการะ วันทานอบน้อมต่อสรรพสิ่งเหล่านั้นด้วยจิตคารวะสูงสุด มิมีของขวัญล้ำค่าในปฐพีนี้
จักเสมอเหมือนชายาของเราแล้ว ครั้งที่เจ้ายอมมอบพรหมจรรย์แก่เราในวันนั้น เราได้ให้สัตย์ปฏิญาณต่อตัวเอง
จักดูแลปกป้องเจ้าด้วยชีวิต แม้นหากเราผิดสัจจะวาจา เรายินดีจักถูกคมดาบ..อุ๊บ!” พระดำรัสถ่ายทอดความรู้สึก
สายพระเนตรทอหวานทรงมอบให้ผักตบต่อเนื่อง จนคนฟังบอกความรู้สึกอธิบายเป็นคำพูดออกมาไม่ได้
ว่าหัวใจเขาเหมือนโดนพลังไร้สภาพเข้าไปอัดขยายพองคับอกจนแทบระเบิด
กระทั่งสัตย์ปฏิญาณที่พระองค์ยังตรัสไม่จบ ก็ถูกจู่โจมประกบจูบ เพื่อยับยั้งทุกสิ่งด้วยริมฝีปากหวานละมุน
พร้อมชิวหาอุ่นร้อนชำนาญงาน ห้ามมิให้ทรงรับสั่งสิ่งใด..ที่ไม่เป็นมงคลหลุดจากโอษฐ์หยักสวยให้ได้ยิน
ถือเป็นจุดเริ่มต้นสิ้นสุดของคำตอบรับ ยุติดำรัสไม่เป็นมงคลขององค์ยุพราชหนุ่มได้ชะงัดนัก
นับเป็นกิริยาอุกอาจของผักตบอีกครั้ง แต่กลับนำมาซึ่งความพึงพอพระทัยอย่างที่สุดขององค์ยุพราชรูปงาม
พระองค์ไม่รีรอลังเลที่จะตอบสนองพระชายาในทันทีเช่นกัน

คงไม่ต้องเล่าแล้วกระมัง หลังแนบชิดจุมพิตหวานในค่ำคืนพิเศษ ภายในห้องบรรทมส่วนพระองค์
ซึ่งกลายเป็นที่พำนักโดยมิผิดกฎมณเฑียร ผักตบแม้นเป็นพระชายาแต่ไม่ได้เป็นอิสตรี
จึงสามารถพำนักกับพระสวามีอย่างไร้ข้อกังขา หรือจักถูกติฉินนินทาไม่ได้แต่อย่างใด

จูบหวานละมุนผู้เริ่มคือพระชายา ต่อมาพระสวามีควบคุมให้อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ไปแล้ว
ผักตบยินยอมคล้อยตามแล้วแต่สวามีจักนำพาเขาท่องไปยังวิมานฉิมพลี หรือสรวงสวรรค์ดาวดึงส์ชั้นไหน
ก็สุดแต่องค์ชายวายุภักษ์จักเป็นผู้นำ โลดลิ่วโจนทะยานไปพร้อมกับบทรักอบอุ่นอ่อนโยน
เต็มไปด้วยความหวานละมุนละไมขณะนี้

แม้ไม่จาบจ้วงเร่าร้อน แต่ก็ไม่อ้อยอิ่งเชื่องช้า กลับตื่นเต้นเร้าใจ เพราะเป็นบทรักที่มีจุดเริ่มต้นของหัวใจสองดวง
ร่วมกันถักทอสายใยรักกลมเกลียวแน่นหนา ทรงอานุภาพยิ่งกว่าบ่วงบาศนาคราชเสียอีก

การหลอมรวมดวงฤทัยเป็นหนึ่ง ภายใต้แสงไฟหรี่กระทั่งสลัวลางก่อนจะมืดดับลงไปในที่สุด
แต่แสงวับแวมจากพระวรกาย ซึ่งกำลังนัวเนียคลอเคล้ากันไม่ห่างบนเตียงใหญ่ กำลังเริ่มต้นเปล่งประกายขึ้นมาต่อเนื่อง
คาดว่าคงอีกยาวไกล จึงจักสิ้นสุดลงไปตามครรลองกฎของธรรมชาติ..

ค่ำคืนจันทร์เพ็ญขึ้น 15 ค่ำ แสงจันทร์บนฟากฟ้าทอแสงนวลตาประดับประดาด้วยหมู่ดวงดาราน้อยใหญ่
จนดูเป็นผืนฟ้างดงามไร้ที่ติ กลับยังด้อยลงถนัด หากกล้าทาบรัศมีภายในห้องบรรทม
แลมืดมิดมิต่างผืนฟ้าห้วงนภาในยามรัตติกาลแต่อย่างใด กระนั้นรัศมีแดง ขาว ฟ้า เหลือง
ยังเปล่งประกายวูบวาบผสมผสานลงตัว ดุจแสงอัญมณีทรงคุณค่าที่เกิดในทิพย์สถานวิมานสรวง
ซึ่งมนุษย์ทั่วไปมิสามารถครอบครองแสงประกายรัศมีนี้ได้แน่นอน ยกเว้นมิใช่มนุษย์สามัญชนคนธรรมดา...
แสงที่ว่า..กำลังห้อมล้อมวรกายเปลือยเปล่าสองพระองค์ ขณะนี้ได้หลอมรวมจนเป็นหนึ่ง
มีการเคลื่อนไหวเป็นจังหวะวาบหวามดูรัญจวน มาพร้อมสุรเสียงครางกระเส่าอย่างสุขสม ขานรับจังหวะโจนจ้วงฟังอึงอล
คาดว่าหมู่พฤกษา เหล่าภุมริน ฝูงภมร แมลงรัตติกาล ตลอดจนสรรพสิ่งที่กำลังหลับไหลหรือออกหากินตามวิถี
หากได้มาสดับฟังซุ่มเสียงหวิวหวานแทรกผ่านอณูของอากาศ เชื่อได้ว่าด้วยสัญชาตญาณสรรพสัตว์ซึ่งสามารถรับรู้ได้
คงพากันชื่นชมแซ่ซ้องสรรเสริญ ร่วมกันถวายพระพรทั้งสองพระองค์ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าใคร

บทรักเสพสังวาสในค่ำคืนนี้ นำพาให้เหล่าทวยเทพประสาทพรชัยมอบของขวัญทรงคุณค่ายิ่งใหญ่
เปี่ยมด้วยฤทธาพลานุภาพสู่โลกมนุษย์ แตกต่างจากอดีตกาลที่ผ่านมาสิ้นเชิง ไม่ว่าครั้งไหนมิอาจเทียบได้
เป็นเพราะว่าสิ่งนี้ ถือเป็นจุดกำเนิดในปฐพีที่เคยเกิดขึ้นมาด้วยซ้ำ คือการถือจุติของ ‘พระจิตผู้ทรงฤทธา’ ที่ประทานสู่มนุษย์ครั้งนี้ ไม่มีใครล่วงรู้อนาคต แต่เหตุผลของทวยเทพย่อมมีพื้นฐานที่มา
ซึ่งพวกเราต่างรับรู้ในนาม ‘โชคชะตา’ หรืออีกในหนึ่งว่า ‘ฟ้าลิขิต’
หากมนุษย์ยังคงมีศีลสัตย์มั่นคง เหล่าทวยเทพก็มิอาจเพิกเฉยต่อกลียุคที่จะบังเกิดได้ต่อไป นั่นคือสิ่งที่เกี่ยวโยงต่อกันนั่นเอง
>
>
“หมอหลวงกำลังมา เป็นเราแล้วที่ทำเจ้าป่วยไข้” องค์ชายประทับข้างเตียง
พระหัตถ์แกร่งเกาะกุมมือขาวไว้ในอุ้งหัตถ์อ่อนโยน ถ่ายทอดความห่วงใยไปพร้อมพระกระแสดำรัส

“อย่าตำหนิตัวเองเลยไม่เกี่ยวกับคุณหรอก ผมไม่ได้เป็นอะไรมากคลื่นไส้อาเจียนคงมีสาเหตุมาจากอาหารที่ทาน
หรือไม่ก็สุราวารีทิพย์ล่ะมั้ง ผมไม่เคยดื่มสุราแบบนี้มาก่อน เคยแต่ดื่มเหล้านอกราคาแพง อาจได้รับผลข้างเคียงก็เป็นไปได้”
ผักตบรีบบอกสามีแกะกล่อง ให้ทรงสบายพระทัย แม้ว่าบทรักค่ำคืนเขาจะอิ่มเต็มถึงสามรอบ
คุณสามีก็คึกหนักจัดต่อเนื่องได้อย่างน่าทึ่ง เขาสู้ไม่ถอยเช่นกัน ฟังดูเหมือนรุนแรงเร่าร้อน
ไหนได้เต็มไปด้วยความอ่อนโยนจากอีกฝ่ายมอบให้ แทบกระอักความหวานตายไปข้าง
เรื่องเจ็บฝืดระบมเป็นธรรมดาต้องได้รับ รู้อยู่แล้วรับเอาอีกฝ่ายที่ไม่ธรรมดาเข้ามาในตัว
ก็ต้องทนเจ็บกันเป็นพิเศษ แต่ก็ผ่านได้ด้วยดี ไม่ใช่ดีธรรมดา กล้าเรียกเต็มปากว่าดีมากๆ เลยก็ว่าได้
วินาทีนี้ผักตบไม่หลงเหลือความรู้สึกติดขัดต่อบทบาทหน้าที่ของ ‘ภรรยา’ อีกต่อไป
มาไม่ดีก็ตอนเช้าที่ตื่นนอน ดันเกิดเวียนหัวหน้ามืด พร้อมอาการคลื่นไส้อาเจียนด้วย เขาไม่เคยเป็นมาก่อน
ทั้งที่แน่ใจว่าร่างกายแข็งแรงดี แต่ดันมีอาการได้ ไม่น่ามีสาเหตุอื่นนอกจากสิ่งที่ดื่มกินเมื่อวานสำแดงฤทธิ์

“หมอหลวงขอเข้าเฝ้าพะยะค่ะ” เสียงมหาดเล็กรับใช้ส่วนพระองค์ ขานขึ้นหน้าประตูห้องบรรทม

“ให้เข้ามา” องค์ชายรับสั่งอนุญาต มหาดเล็กสุรทัศเปิดประตูก้าวนำหมอหลวงเข้ามาภายใน
ก่อนทั้งคู่จะหยุดเบื้องพระพักตร์ห่างไม่กี่ก้าว พร้อมใจค้อมศีรษะถวายความเคารพตามกัน

“รบกวนแล้ว ชายาเราเจ็บป่วยอันใด มิสามารถตรวจหาสาเหตุได้ เราจับชีพจรแลดูปกติหามีอันใดให้วิตก
ใยวิงเวียนศีรษะอาเจียนยกใหญ่” องค์ชายแจ้งหมอหลวงให้ทราบข้อมูลเบื้องต้น
จากที่พระองค์ทรงวินิจฉัยตรวจหาสาเหตุไปก่อนหน้า แต่วิเคราะห์อาการพระชายาไม่ได้

“เช่นนั้นกระหม่อมขอพระราชทานอนุญาต ตรวจวรกายพระชายาพะยะค่ะ จากนั้นจักถวายรายงานให้ทรงทราบ”
หมอหลวงวัยค่อนชราไปพอสมควร กล่าวขอพระราชทานอนุญาตกับพระองค์

“เชิญท่านเถิด” ทรงขยับลุกจากพระเก้าอี้ เยื้องพระบาทประทับนั่งยังชุดรับรองไม่ห่างเตียงบรรทมมากนัก
เพื่อเปิดทางให้หมอหลวงตรวจพระอาการพระชายาได้สะดวกยิ่งขึ้น ผู้รับหน้าที่ไม่รอช้าวางย่ามสะพายลงบนโต๊ะข้างเตียง
ค่อยนั่งเก้าอี้อย่างนอบน้อม

“ขอพระราชทานอภัย จำต้องล่วงเกินพระวรกายแล้ว..พะยะค่ะ”
หมอหลวงเอ่ยกับผักตบ ด้วยซุ่มเสียงมีสัมมาคารวะเป็นอย่างมาก

“เชิญตามสบายเลยครับ” ผักตบอนุญาตทันทีเช่นกัน หมอหลวงถือโอกาสจับชีพจรข้อมือนั่งครุ่นคิดอยู่พักใหญ่
ก่อนวางมือลงคิ้วขมวดมุ่น หันมาล้วงถุงย่ามค้นเอาขวดแก้วบรรจุน้ำสีเหลืองอำพันมาเปิดจุก แล้วหันไปหาผักตบ

“กระหม่อมบังอาจล่วงเกินแล้ว รบกวนพระองค์สูดดมขวดนี้ด้วยเถิดพะยะค่ะ”
พูดพร้อมกับจ่อปากขวดไปยังปลายจมูกโด่งเป็นสัน ผักตบเหลือบตามองหมอหลวงแวบนึง
เห็นสีหน้าท่าทางแกมขอร้องให้เขาสูดดม ก็ยอมสูดหายใจเอากลิ่นประหลาดบางอย่าง
ซึ่งไม่สามารถจำแนกได้ว่าเป็นกลิ่นของอะไร ผลปรากฏว่าเขาอยากอ้วกขึ้นมาทันทีทันใด
เหมือนหมอหลวงจะรู้ล่วงหน้า รีบคว้ากระโถนส่งให้อย่างรู้งาน ท่ามกลางสายพระเนตรห่วงใยจนมิอาจประทับอยู่ต่อไป
องค์ชายวายุภักษ์กระชับพระบาทก้าวชิดขอบเตียง ทรงลูบศีรษะพระชายาอย่างปลอบโยน
ทอดเนตรอาการอาเจียนหน้าดำหน้าแดง โดยที่ไม่มีเศษกระยาหารออกมาแม้แต่น้อย
นอกจากเสียงอ้วกเอาน้ำลายแตกฟองออกมาเท่านั้น...

“อ๊วกก!!!..แหวะ..อ๊วกกก!!!” ผักตบคลื่นไส้หนัก อยากอ้วกแต่ก็ไม่มีอะไรออกมา
นอกจากลมในช่องท้องและน้ำลายเหนียวหนืด

“สูดดมโอสถนี้เถิดพะยะค่ะ” ไม่ทันไร หมอหลวงก็จ่อขวดให้ใหม่ ต่างตรงสีของเหลวกลับเป็นสีฟ้าอ่อน
ผักตบอยากจะเบือนหน้าหนี พอเห็นแววตาจริงใจของหมอหลวง เขาก็ยินยอมโอนอ่อนสูดหายใจอีกครั้ง
คราวนี้อัศจรรย์ใจมาก อาการคลื่นเหียนวิงเวียนอาเจียนก่อนหน้าเริ่มทุเลาเบาบางลง..กระทั่งรู้สึกดีขึ้นมากทีเดียว

“กระหม่อมบังอาจล่วงเกินสอบถามพระชายา ได้โปรดทรงตอบคำถามกระหม่อมด้วย...พะยะค่ะ” หมอหลวงเอ่ยขึ้น

“ถามได้เลยครับ” ผักตบอนุญาต เมื่อหายใจหายคอสะดวกขึ้น
ถือโอกาสชิงเอาขวดมาถือดมเสียเอง หลังรู้สึกขวดที่ดมล่าสุด ช่วยให้เขาอาการดีขึ้นมาก

“พระชายาทรงมีพระประจำเดือนปกติหรือไม่” คำถามล่วงละเมิดความเป็นส่วนตัว
แม้แต่องค์ชายวายุภักษ์ถึงกับพระโขนงมุ่น แต่ก็มิได้ทรงห้ามปราม ผักตบหน้าซับสีขึ้นทันที
พอนึกถึงความจำเป็นของหมอหลวง เพื่อใช้วินิจฉัยอาการของเขา ก็ยิ่งเห่อแดงเข้าไปใหญ่
ภายในใจตุ้มๆ ต่อมๆ ลุ้นระทึกครึกโครมตามไปแล้วเรียบร้อย...
เขานิ่งครุ่นคิดไปครู่ใหญ่ เริ่มรู้ตัวว่าหลงลืมประจำเดือนที่มาเป็นประจำไปเสียสนิท
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเขายุ่งวุ่นวายต่อเนื่องไม่หยุด เพราะมีภารกิจให้ทำจนลืมไปด้วยซ้ำ ค่อยก้มหน้างุดตอบเสียงเบา

“ปกติต้องมาอาทิตย์ก่อน แต่เอาแน่ไม่ได้เพราะก่อนหน้าผมจะมาอยู่ที่นี่เคยมาตรงเวลา
พอมาอยู่นี่แล้วผิดเวลามาเร็วกว่าปกติเป็นอาทิตย์ ผมไม่ค่อยแน่ใจ ต้องนับจากปกติหรือล่าสุด
ถ้าปกติก็หายสองเดือนกว่าได้ แต่ถ้าจากที่เคยเกิดขึ้นที่นี่ ก็ขาดหายเข้ามาร่วมสองเดือนแล้วครับ”
ผักตบตอบตามที่นึกออก คาดว่าไม่น่าผิดจากนี้ เพราะเขาไม่เคยจำระยะเวลาผิด
แม้จะอยู่ที่นี่แต่ก็นับวันจากโทรศัพท์ที่กำกับขึ้น จนรู้ว่าแม่กับเขาหลงยุคมาอยู่นี่จะสามเดือนเข้าไปแล้ว

“พระชายาทรงหมายถึงอันใดหรือ” หมอหลวงเป็นฝ่ายงุนงงบ้าง
เพราะไม่แน่ใจผักตบจะสื่อสารยังไงแน่ เขาจำต้องเปลี่ยนคำพูดแก้ไขให้เข้าใจตรงกันเสียใหม่

“ผมหมายถึงขาดหายไปสองเดือนกว่า ถ้านับจากปกติที่เคยเป็น
แต่ถ้านับจากที่เคยเกิดขึ้นที่นี่แล้ว ขาดหายไปก็ราวเดือนเศษได้มั้งครับ”
เขารีบแก้ไขความเข้าใจให้หมอหลวง อีกฝ่ายพอฟังค่อยขยับร่าง
หันหน้าไปค้อมศีรษะให้องค์ชายวายุภักษ์ ถวายรายงานในทันที

“กระหม่อมขอแสดงความยินดี พระชายาทรงพระครรภ์แน่แล้ว
จากนี่จำต้องดูแลพระอาการแพ้พระครรภ์เท่านั้น..พะยะค่ะ”

“ทะ..ท่านพูดใหม่อีกครั้งซิ” องค์ชายถึงกับสุรเสียงสั่น
สีพระพักตร์แลตกพระทัยเป็นยิ่งนัก ถึงกับขอคำยืนยันจากหมอหลวงอีกครั้ง

“กระหม่อมแสดงความยินดีด้วยพะยะค่ะ พระชายาทรงพระครรภ์
ถือเป็นบุญวาสนาของชาวไตรคาน ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
พระชายาทรงพระเจริญ พระโอรสทรงพระเจริญ” พูดพร้อมค้อมศีรษะถวายพระพร
ด้วยน้ำเสียงปลาบปลื้มดีใจไม่ปิดบัง สุรทัศมหาดเล็กรับใช้ส่วนพระองค์
พลอยค้อมศีรษะถวายพระพรตามด้วยท่าทางดีใจน้ำตาปริ่มเลยทีเดียว
องค์ชายทรงกำพระหัตถ์เป็นกำปั้นทั้งสองข้าง ชูขึ้นเหนือพระเศียรตะโกนลั่น

“ไชโย..ไชโย..เราจะมีโอรสแล้ว” จากนั้นก็โผเข้ารวบกอดผักตบซุกแนบพระอุระพรมจุมพิตไปทั่วศีรษะ
ลงบนผมสีดำนุ่มสวยอย่างอ่อนโยน ตอกย้ำซ้ำอยู่ไม่มีหยุด ผักตบทั้งดีใจตกใจตื่นเต้น
หลากหลายอารมณ์ตีกันยุ่งไปหมด อารมณ์ที่ชัดสุดคือเหลือเชื่อว่าเขา ‘ท้อง’ และกำลังจะกลายเป็นแม่คนขึ้นมาแล้วจริงๆ...

“เดี๋ยว!..เรื่องนี้ขอร้องอย่าเพิ่งบอกใคร” ผักตบมุดหัวออกจากพระอุระแกร่ง
หันไปขอคำรับปากจากพระสวามี สีหน้าท่าทางวิตกกังวลจริงจัง

“มีอันใดกระนั้นหรือ เจ้าถึงห้ามมิให้แพร่งพรายเรื่องราวแสนยินดีเยี่ยงนี้ต่อผู้คน”
องค์ชายทรงรู้สึกมึนงง กับความต้องการของพระชายา

“รอทุกอย่างพ้นวิกฤตเสียก่อน คุณลืมแล้วหรือ เรายังมีภารกิจให้สะสางเรียบร้อยก่อน”
พอเขาเอ่ยเตือนพระสติ องค์ชายเครียดขึงในทันที

“นั่นสิ..เรากลับดีใจจนลืมนึกถึงปัญหาสำคัญเสียแล้ว
 เช่นนั้นจักวางใจในความปลอดภัยเจ้าเยี่ยงไร เรามิอาจให้เจ้าร่วมภารกิจ”
 พระองค์กลับทรงรับสั่งด้วยสุรเสียงกังวลฉายชัด

“เรื่องนี้ปรึกษากันสองคนดีกว่า ตอนนี้คุณกำชับไม่ให้หมอหลวงกับสุรทัศ
ประกาศให้ใครรู้ว่าผมตั้งครรภ์ก่อนเถอะ” ผักตบปรามพระสวามี ก่อนจะหันไปสบตาหมอหลวงและสุรทัศทิ้งท้าย

“เช่นนั้นข้าขอสั่งห้าม มิให้เรื่องราวตั้งพระครรภ์แพร่งพรายออกไป
ทั้งสองคนรับปากข้าได้หรือไม่” องค์ยุพราชหนุ่มมีพระบัญชาทันที

“ข้าน้อยรับพระบัญชาพะยะค่ะ..กระหม่อมน้อมรับพระบัญชาเช่นกันพะยะค่ะ”
ทั้งสองรีบค้อมศีรษะรับพระบัญชาโดยเคร่งครัด

“หมอหลวงข้าคงต้องพึ่งท่านจัดโอสถบำรุงเป็นพิเศษ
มีโอสถใดลดทอนอาการแพ้ ให้ชายาข้าเสวยบ้างหรือไม่” พระองค์ตรัสถาม

“ย่อมสามารถพะยะค่ะ กระหม่อมจักจัดหามาโดยเร็ว..พะยะค่ะ” หมอหลวงรับคำในทันที

“ข้าไม่รบกวนท่านแล้ว” เป็นอันยุติบทสนทนา สุรทัศ หมอหลวงต่างถวายพระพร
ค่อยนำพาร่างหายออกไปจากห้องบรรทม ปล่อยทั้งสองพระองค์ใช้เวลาส่วนตัวตามพระประสงค์
>
>


ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 17/2/57 # P.56 แจ้งข่าวสำคัญ
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 21-02-2014 01:41:52

-  2  -



   “ตบ..เป็นไงบ้างลูก ดีขึ้นหรือยัง”
แม่เล็กมาเยี่ยมอาการลูกชาย หลังทราบข่าวจากสุรทัศว่าพระชายาทรงประชวร
ไม่ได้ร่วมโต๊ะเสวยดังเช่นทุกวันที่ทำเป็นประจำ หายหน้าหายตาทั้งลูกชาย..ลูกเขย

   “ไม่เป็นไรมากครับแม่ ผมไม่ได้มีไข้แค่เวียนหัวลุกแล้วมันดูโคลงๆ อยากอ้วกนิดหน่อย”
ผักตบตอบแม่ แอบหลบตาไม่กล้าสบด้วยอย่างเคย เขาไม่อยากบอกแม่เรื่องตั้งท้อง
เพราะมีภารกิจสำคัญให้ต้องสะสางรออยู่ หากแม่รู้เขาท้องอาจจะถูกสั่งห้ามยุ่งเกี่ยว
เช่นเดียวคุณสามีที่ถกเถียงกันมาก่อนหน้านี้ กว่าจะใจอ่อนยอมคล้อยตามแบบไม่เต็มใจยอมด้วยซ้ำ

   “แล้วหมอหลวงว่ายังไง” แม่เล็กค่อยเบาใจเมื่อรู้ลูกไม่ได้เป็นอะไรมากมาย
ตั้งแต่เลี้ยงมานับครั้งได้ที่ผักตบจะเจ็บป่วย พอรู้ไม่สบายเลยเป็นกังวลไม่น้อย
ได้เห็นสีหน้าอาการแล้ว ค่อยโล่งอกที่ลูกยังดูปกติแข็งแรงดี ไม่น่าเป็นห่วงเท่าไหร่

   “หมอเขาจัดยาบำรุงให้แล้ว วันสองวันก็หาย” ผักตบรีบบอกแม่ไปตามจริง
หมอหลวงยืนยันแล้วว่า อาการแพ้จะหายอีกวันสองวันนี้

   “แม่ชักแปลกใจแล้ววะ แกเป็นแบบนี้อย่าบอกองค์ชายเขารุนแรงกับแกในคืนส่งตัวเข้าหอ”
สีหน้าท่าทางแม่เล็กตอนถาม ดูจริงจังมาก

   “แค่กๆๆ!!..แม่ถามอะไรเนี่ยะ” ผักตบถึงกับสำลักน้ำลาย

   “อ้าว! ที่ถามนี่ไม่ได้อยากละลาบละล้วง เรื่องส่วนตัวแกหรอกนะ แม่เข้าใจของแบบนี้จนทะลุปรุโปร่ง
แกรู้ดีนะตบอาชีพเดิมแม่ทำอะไรมา การมีอะไรกันผ่านช่องทางด้านนี้ หากฝ่ายทำไม่อ่อนโยนก็นักหนาสาหัสน่าดูเลยทีเดียว
หรือแกอาย..หา!” เจอแม่เล็กทะลุกลางปล้องแบบไม่มีอ้อม  ผักตบต้องยอมรับว่าแม่เขามีนิสัยตรงเผงแบบนี้

   “ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกน่า..แม่สบายใจได้ ลูกเขยแม่ไม่ใช่คนหื่นจนไม่สามารถยับยั้งชั่งใจทำรุนแรงผมหรอก
ขืนเป็นแบบนั้นผมสอยร่วงแล้ว แม่ก็รู้ผมยอมใครที่ไหน” ผักตบรีบคลี่คลายสถานการณ์ ให้แม่เข้าใจใหม่
ก่อนจะตีความไปใหญ่โต

   “แกยืนยันแบบนี้ค่อยเบาใจ นี่แกถึงกับชมผัวไม่หื่น แสดงว่าคนที่หื่นกลายเป็นแกสิ..ฮะฮ่าๆ..ก็น่าหื่นอยู่หรอก
ผัวหล่อลากปานนี้ ตอนแต่งองค์ทรงเครื่องเต็มยศ ผู้หญิงปาดน้ำลายเช็ดน้ำหมากแทบไม่ทัน
อะไรจะหล่อสุดติ่งขนาดน้าน!! แม่ล่ะภูมิใจแทนแกจริงๆ ได้ผัวหล่อเป็นถึงองค์ชายว่าที่กษัตริย์
ถ้ายังอยู่สลัมจะเดินอวดยืดคอตั้งเลยคอยดู ใครที่เคยดูถูกเราจะได้รู้กันเสียที..คึคึ!!”
แม่เล็กพรรณนาท่าทางอารมณ์แจ่มใสสุดๆ ผักตบได้แต่อมยิ้มขำอาการแม่ ทั้งชมลูกเขยทั้งอยากอวด เอาเข้าไป..

   “แม่..เดี๋ยวนะ..แม่ว่าผมหื่นเหรอ” พอนึกทวนประโยค เริ่มรู้ว่าโดนแม่หลอกด่าไปแล้วยก

   “ฮะฮ่าๆๆ..ระหว่างผัวกับเมีย ต้องมีใครคนใดคนหนึ่งที่หื่น ไม่หื่นกันสักคนเป็นพวกจืดชืด
มันจะสปาร์คติดได้ยังไงห๊ะ! แกยืนยันเองว่าไม่หื่น ถ้าลูกเขยฉันไม่หื่น ก็ต้องเป็นลูกกูแล้วที่หื่น...ฮะฮ่าๆ เอิ้ก!”
ผักตบหยุดการต่อล้อต่อเถียงแม่ลงทันที สภาพนี้ขืนโต้ด้วยมีแต่พรุนทั้งตัว ในเมื่อเขาจับทางแม่จนรู้แกวดี
มาอีหรอบนี้ตั้งใจแหย่ให้เขาอายอีกตามเคย..
>
>
   “เสด็จพ่อว่ายังไงบ้าง” ผักตบถามพระสวามี หลังอีกฝ่ายเข้าเฝ้าเหนือหัวมาก่อนหน้า

   “ท่านได้ดำเนินการแล้ว ช่วงที่เจ้าพักฟื้นอาการแพ้ครรภ์ เรามิได้เข้าร่วมไต่สวนหาข้อเท็จจริงประการใด
เสด็จพ่อทรงมีพระประสงค์จัดการด้วยพระองค์เอง เห็นว่าทรงให้ออกจากวังหลวง ห้ามหวนกลับไตรคานอีก
ถือเป็นพระอาญาสถานเบาสุด..ที่จักทรงพระราชทานให้ได้แล้ว”

   “ผมเข้าใจ เหตุผลที่พระองค์ทรงเลือกดำเนินการเอง มิให้ตั้งคณะไต่สวนลงอาญา
เป็นเพราะคำว่าสายเลือดเพียงอย่างเดียวจริงๆ”

   “เราย่อมเข้าใจเสด็จพ่อเช่นกัน แม้แต่เสด็จแม่เองยังเสียพระทัยไม่คิดไส้ศึกของไตรคานจักเป็นคนใกล้ตัวถึงเพียงนี้”
องค์ชายวายุภักษ์ทรงตรัสด้วยพระสุรเสียงเศร้าหมอง ผักตบอดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปกุมพระหัตถ์ของพระสวามีเพื่อปลอบประโลม

   “อย่าคิดมากสิครับ คนเราบางทีอำนาจก็ยั่วยวนให้หลงผิดได้ง่าย
ผมเพียงแต่อยากรู้..ทำไมพระปิตุลาถึงยอมหักหลังพวกพ้องของตนเอง”

   “เรื่องนี้มีสาเหตุ เสด็จลุงเป็นโอรสที่เกิดจากพระสนมของเสด็จปู่ หากไม่มีเสด็จพ่อ
เสด็จลุงคงได้ขึ้นครองราชบัลลังก์ไปแล้ว เสด็จพ่อเคารพนับถือเสด็จลุงดั่งพระเชษฐาร่วมพระมารดาด้วยซ้ำ
ทั้งสองพระองค์สนิทกันตั้งแต่เล็ก ใครจะรู้ในพระทัยเสด็จลุง จักเคลือบแฝงความริษยาต้องการราชบัลลังก์
จนยอมร่วมมือกับพระปิตุลาเวฬุวรรณนคร ถึงขั้นยอมตกเป็นเครื่องมือให้เขาใช้สอย
แลกกับการได้เป็นกษัตริย์หากไตรคานกลายเป็นนครใต้อาณัติ เขาสัญญาจักแต่งตั้งเสด็จลุงเป็นกษัตริย์องค์ใหม่
ปลดเสด็จพ่อลงจากราชบัลลังก์แทน” องค์ชายไขข้อข้องใจให้ผักตบทราบในมูลเหตุ

   “เรื่องราวซับซ้อนทีเดียว แล้วองค์หญิงศศิธรล่ะ” ผักตบถาม

   “น้องหญิงคงเสียใจมาก เก็บตัวเงียบอยู่แต่ตำหนัก” พระองค์ตอบ

   “คุณจะไม่ไปเยี่ยมเธอหน่อยเหรอ เธอเหมือนเหลือตัวคนเดียวคงต้องการกำลังใจเป็นอย่างมาก” ผักตบแนะนำพระสวามี

   “เรารอเจ้าหายจากอาการแพ้ครรภ์เสียก่อน นี่เจ้าเพิ่งหายได้เพียงสองทิวา อย่างไรเสียเจ้าไปกับเราไหม”
พระองค์ชี้แจงพร้อมตรัสชวนผักตบ ที่ผ่านมาไม่ใช่ไม่คิดไปดูอาการหญิงอ้าย แต่เป็นเพราะว่าผักตบแพ้ท้องอยู่
ซ้ำเรื่องราวเพิ่งจบลงไปไม่กี่วันนี้เอง

   “ผมไม่สะดวกหรอก คุณไปให้กำลังใจเธอเถอะ ขืนเธอเห็นผมเข้า แทนที่จะหายเศร้าพานจะอาการหนักเพิ่มเปล่าๆ
ผมตั้งใจไปดูพี่ธารหน่อย แม่บอกพักนี้พี่สาวผมเธอดูไม่ค่อยดี ซูบเซียวผอมกว่าเดิม ไม่สดชื่นเหมือนคนกำลังป่วย
แต่เธอปากแข็งยืนกรานไม่ได้เป็นอะไร” ผักตบบอกเหตุผล

   “หลังพิธีอภิเษก เราไม่ได้พบพานองค์หญิงชลธารนานแล้วเช่นกัน มิได้ร่วมเสวยด้วยกันอีก
เช่นนั้นเราฝากเยี่ยมเยือนนางด้วย ข่าวร้ายล่าสุดองค์ชายธรณินพระคู่หมั้น ทรงเข้าพิธีอภิเษกกับองค์หญิงทิพย์เกสร
แห่งนครไอยรา ถือเป็นเรื่องเลวร้ายอยู่มิใช่น้อย สำหรับองค์หญิงชลธาร”
   องค์ชายวายุภักษ์ทรงตรัสด้วยความห่วงใย นับว่าพระญาติชายาของพระองค์ที่ใกล้ชิด
นอกจากแม่เล็กก็มีองค์หญิงผู้พี่ซึ่งเป็นฝาแฝดแล้ว

   “ครับ..ผมจะบอกเธอให้ คุณไปเถอะ ผมต้องไปแล้วเหมือนกัน”
ปิดท้ายต่างแยกย้ายไปเยี่ยมเยือนบุคคล ที่เป็นหัวข้อสนทนากันแล้ว

   “พี่ธารสบายดีหรือครับ” ผักตบถาม หลังเข้ามาภายในห้องนอนของแม่กับพี่สาว
ตอนนี้มีแต่องค์หญิงผู้พี่อยู่เพียงลำพัง ส่วนแม่เล็กเข้าเฝ้าพระมเหสี พักหลังสนิทกันจนไม่ยอมให้ห่าง

   “ข้าสบายดีหาได้เจ็บป่วยอันใด เจ้าเล่าเป็นเช่นไร อภัยด้วยที่ข้ามิได้ทำหน้าที่ดูแลเจ้าในยามป่วยไข้
คงรู้ข้าไม่สะดวกจักเข้าห้องบรรทมซึ่งเป็นที่พำนักขององค์ชายวายุภักษ์ กระนั้นข้ายังถามไถ่พระมารดาอยู่เสมอ
มิได้หลงลืมเจ้าแม้เพลาเดียว” องค์หญิงธาร ทรงรับสั่งกับน้องชายฝาแฝด

   “ผมหายแล้ว ไม่ต้องขอโทษขอโพยผมหรอก ผิดที่ผมทำพี่กับแม่ต้องเป็นห่วง
ที่จริงไม่ได้เป็นอะไรหนักหนาสาหัสไม่ได้ป่วยไข้ เวียนศีรษะกับอาการไม่คงที่ของกระเพาะอาหารเท่านั้นเอง
   ตอนนี้หายดีแล้วครับ เป็นห่วงพี่มากกว่า พักนี้พี่ซูบผอมลงไปมาก ผิวพรรณหน้าตาไม่สดชื่นสดใสอย่างเคย
พี่แน่ใจไม่เป็นอะไรจริง” ผักตบวกถามเข้าเรื่องพี่สาวอีกครั้ง ด้วยความกังวลจากใจ

   “ข้าบอกเจ้าแล้วมิเป็นไร อาจเป็นเพราะเสวยน้อยไม่เจริญอาหาร ทั้งสถานที่พำนักสิ่งแวดล้อมมีผลเล็กน้อย
เจ้าอย่าได้กังวล ว่าแต่มาหาข้าด้วยเหตุนี้กระนั้นหรือ” องค์หญิงทรงตรัสถามถึงเหตุผลอื่น

   “ผมเป็นห่วง..เราไม่ได้พบหน้าหลายวันทีเดียว” ผักตบบอกตรงๆ

   “หึหึ! เจ้าเอาเพลามาห่วงใยข้าสวามีเจ้าเล่า มิเสด็จมาพร้อมเจ้า”
นางถามถึงองค์ชายวายุภักษ์ด้วยรู้สึกแปลกพระทัยไม่น้อย ยากที่สองคนนี้จักห่างกัน ทุกทีตัวติดกันตลอด
ได้ข่าวอนุชาประชวร พระสวามีแทบมิย่างกรายออกจากห้องบรรทมด้วยซ้ำ ยกเว้นเลี่ยงไม่ได้เมื่อมีราชการให้เข้าเฝ้า   

          “องค์ชายไปตำหนักองค์หญิงอ้าย” อีกฝ่ายทำพระพักตร์แปลกพระทัยในคำพูดเขา

   “เจ้ายินยอมให้พระสวามี ไปเพียงลำพังเยี่ยงนั้นหรือ”

   “เป็นไรครับองค์หญิงอ้ายกำลังลำบาก พี่ธารอย่าบอกผมเชียวนะ
ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับเสด็จพ่อองค์หญิง ที่เป็นไส้ศึกให้พระปิตุลา” ผักตบหรี่ตาจ้องสบเนตรสวยพี่สาวอย่างจับผิด

   “ข้ามิปฏิเสธดอกย่อมรู้เช่นกัน ก่อนหน้าข้ามิอาจล่วงรู้ผู้ใดกันหรือ ที่พระปิตุลาทรงเลือกใช้ให้เป็นไส้ศึกในไตรคาน
บางเรื่องราวข้าก็มิอาจรู้ได้ เช่นเรื่องพระบิดาพระมารดาเราสองพี่น้อง ถูกปล้นราชบัลลังก์เยี่ยงไรเล่า”
องค์หญิงอธิบายให้พระอนุชาฟังอย่างมีเหตุผล

   “เรื่องนี้ผมไม่วางเฉยแน่ครับ ตั้งใจปรึกษาพี่ธาร พี่มีแผนหรือเปล่าทำให้เราสองคนเข้าวังหลวงได้
จากนั้นค่อยลงมือแก้แค้น ไม่ให้พระปิตุลาไหวตัวได้ทัน ทำได้ไหมครับ” ผักตบเสนอแนะวิธี

   “เจ้าคิดกระทำเยี่ยงไร” นางรับสั่งถามทันควัน

   “ผมแค่ต้องการกลับไป โดยไม่ประกาศตั้งตัวเป็นศัตรูพระปิตุลาอย่างโจ่งแจ้ง พี่ติดต่อขอรับผิดนำผมกลับไป
ทำยังไงก็ได้ให้ทางนั้นไว้ใจ ว่าเราไม่มาแก้แค้นเอาคืน ผมอยากกลับบ้านเกิดกับพี่
บอกเขาไปตามจริงผมไม่ถนัดปกครองบ้านเมือง ตามจารีตประเพณีที่นี่หรอก ผมเติบโตยังดินแดนที่วัฒนธรรมแตกต่าง
ขอให้ได้เหยียบแผ่นดินถิ่นกำเนิด แค่ได้รู้ว่าแผ่นดินนี้คือ ที่ซึ่งครอบครัวบรรพบุรุษของผมอยู่กันมา
พี่ธารพอทำได้ไหม แบบแนบเนียนไม่ให้พวกเขาคิดว่าเราหวังแก้แค้น ทำให้พวกเขาเชื่อว่าพี่สำนึกผิดแล้ว”
สีหน้าท่าทางผนวกแววตาของผักตบ ดูจริงจังหนักแน่นไม่เสแสร้งในคำพูดแต่อย่างใด องค์หญิงผู้พี่สำรวจอย่างระมัดระวัง

   “ข้าสามารถกระทำได้ เช่นนั้นเจ้าจักให้ข้าเริ่มดำเนินแผนเมื่อไหร่ ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้วกระมัง
ว่าเจ้าพร้อมที่จะออกเดินทางยามใดกัน” ผักตบคลี่ยิ้มอย่างหล่อ หลังพี่สาวรับปาก

   “พี่เริ่มได้เลยครับ ผมพร้อมออกเดินทางไปกับพี่ทันที”

   “พระสวามีเจ้ายินยอมกระนั้น พระมารดาเล่าจักทำเยี่ยงไรดีหรือ” นางยังมิอาจคลายพระทัยต่อบุคคลที่กล่าวถึง

   “ไม่เป็นปัญหา ผมมีวิธีจัดการ” ผักตบรับคำ

   “ก่อนอื่น ข้าว่าเจ้าหาวิธีแก้ปัญหาของเจ้าเสียก่อนเถิด”

   “ปัญหาอะไรครับ” ผักตบถามทันควัน

   “ข้ารู้สึกสังหรณ์บางอย่าง แลมิชอบมาพากล เจ้าจักไปตำหนักองค์หญิงอ้ายพร้อมข้าหรือไม่ บางทีอาจมีคำตอบอยู่ที่นั่น”

   “ทำไมหรือครับ พี่มีอะไรบอกผมมาตรงๆ”
ถามด้วยรู้สึกตงิดใจอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว กับท่าทางมีลับลมคมในของพี่สาวฝาแฝด

   “ข้ามิอาจพลั้งวาจาอันใดไป นอกเสียจากเจ้าประจักษ์เอาเอง”

   “ถ้างั้นไปครับ พาผมไปตำหนักองค์หญิงอ้ายกันเลย ผมก็อยากรู้ว่ามีอะไรที่นั่น”
ผักตบตัดบท ก่อนจะลุกยืนรอคนชี้นำเป็นผู้พาไปตำหนักองค์หญิงศศิธร ซึ่งก่อนหน้าพระสวามีไปนานแล้ว

   ทั้งสองต่างดำเนินโดยไร้ผู้ติดตาม ผักตบสั่งห้ามไม่ให้องครักษ์หรือผู้ใดตามมาด้วย
โดยไม่ได้สังเกตเห็นรอยยิ้มบางเบาที่จุดขึ้นมุมโอษฐ์ ขององค์หญิงชลธารเลยแม้แต่น้อย

   “โปรดประทานอภัยเพคะ องค์หญิงไม่สะดวกต้อนรับผู้ใด ทรงมีรับสั่งห้ามมิให้ผู้ใดรบกวนเพคะ”
นางกำนัลรีบเข้าสกัด ขัดขวางสองพี่น้องในทันที หลังแจ้งความจำนงว่าจักมาเยี่ยมเยือนเจ้าของตำหนัก

   “เป็นเช่นนั้นดอกหรือ ใยเราไม่ทราบมาก่อน เรารู้แค่ว่าก่อนหน้านี้องค์ชายวายุภักษ์
พระสวามีอนุชาเราเสด็จมาประทับที่นี่” องค์หญิงผู้เจนชั้นเชิง กลับมีรับสั่งดักทางนางไว้ได้อย่างทรงพระปรีชายิ่ง
   ยังผลให้นางกำนัลผู้รับบัญชาถึงกับหน้าถอดสี เรื่องที่ทรงตรัสล้วนเป็นความจริง แต่นางยังคงยืนกรานดื้อแพ่ง
มิให้เสด็จล่วงล้ำไปยังห้องบรรทม แม้จะรู้ว่าบุคคลตรงหน้ามีศักดิ์ฐานะใดก็ตาม

   “กระนั้นข้าพระองค์มิอาจทราบเพคะ คงเป็นข่าวโคมลอยกระมัง องค์หญิงของเรามิได้ต้อนรับผู้ใดในพระตำหนักเพคะ รบกวนพระชายากับพระพี่นางเสด็จกลับเถิดเพคะ ข้าพระองค์จักถวายรายงานองค์หญิงทราบ หากมีพระประสงค์อันใด
จักถวายรายงานทั้งสองพระองค์อีกครั้ง..เพคะ” ถือว่านางกำนัลผู้นี้ ทำหน้าที่ได้แข็งขันนัก

   “บังอาจ!..เจ้ากล้าโป้ปดมดเท็จต่อหน้าเรา กับพระชายาเชียวหรือ รู้หรือไม่มีโทษสถานใด”
พระสุรเสียงทรงตวาดจากโอษฐ์สวย ที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจ ทำเอานางอกสั่นขวัญแขวนยืนเหงื่อตก
หน้าซีดปากสั่นไปแล้ว ด้วยไม่มีใครไม่รู้ถึงพลังฝีมือ ขององค์หญิงผู้ถือครองเทพมหาธาตุผู้นี้

   “เจ้าไม่อนุญาต คิดหรือเราจักยินยอม” รับสั่งเสร็จผายพระหัตถ์เรียกเทพมหาธาตุอัคคีตรึงนางเป็นหุ่นไปในพริบตา
จากนั้นไม่รีรอย่างบาทก้าวนำผักตบเข้ายังส่วนในของตำหนัก ดิ่งตรงไปยังห้องบรรทมประหนึ่งคุ้นเคยอย่างดิบดี
แทบไม่ต้องมองทางด้วยซ้ำ ว่าเลาะเลี้ยวมุมไหน ทรงใช้เวลาไม่ถึงอึดใจ ทั้งคู่ก็มายืนอยู่หน้าประตูที่ปิดสนิท
มีนางกำนัลรับใช้สนิทสองนาง เฝ้าหน้าประตูด้วยอาการใบหน้าแดงก่ำ ผิดปกติพอสมควรกับท่าทางหน้าขึ้นสี
เหมือนขวยอายอะไรกันอยู่ คำตอบไม่ต้องรอให้สืบ เสียงที่เล็ดลอดดังออกจากภายในห้อง

   “อ๊ะ!..อย่าซุกซนสิเพคะเสด็จพี่วายุ..อ้าหห์” ไม่รอช้า ผู้ที่ขมึงเนตรดุดันจนน่ากลัวยิ่ง
สายพระเนตรแดงเพลิงประหนึ่งโทสะลุกโหม ข่มขวัญพวกนางได้แต่ยืนตะลึงนิ่งค้าง
ไม่สามารถทัดทานห้ามปรามพระหัตถ์ขาวซึ่งเต็มไปด้วยพลัง เพียงสะบัดก็พังประตูให้เปิดผั๊วะ! ในทันทีทันใด

   “ว๊ายย!!..โอ๊ะ!..”
ภาพที่เห็น บนเตียงบรรทมขนาดใหญ่ องค์ชายวายุภักษ์ถูกคร่อมทับ ด้วยร่างแน่งน้อยบอบบางเจ้าของตำหนัก
อาภรณ์เนื้อบาง มีบางส่วนหลุดร่นจากลาดไหล่เนียน เปิดเปลือยผิวพรรณผุดผาดให้เห็น แม้จะยังไม่หลุดจากพระวรกาย
แต่ก็เพียงพอแล้วกับคำตอบที่เห็นกันโจ่งแจ้ง ว่าทั้งคู่กำลังปฏิบัติภารกิจอันใดอยู่

ผักตบนิ่งค้าง สีหน้าเรียบเฉยไร้ความรู้สึกหรือแสดงอาการใดๆ ผิดคาดในความนึกคิดขององค์หญิงชลธารนัก
ที่เห็นกิริยาพระอนุชาสงบเยือกเย็นน่ากลัวอย่างไม่มีสาเหตุ ส่วนพระองค์นะหรือ..ทั้งที่เตรียมพระทัยเอาไว้ล่วงหน้า
พอเห็นภาพหวาดเสียวกับสายพระเนตร ทำไมพระอุระด้านซ้ายเหมือนดั่งถูกฉีกกระชากแตกเป็นเสี่ยงๆ
ความรู้สึกนี้ช่างทรมานเจ็บปวดรวดร้าวสิ้นดี มิเคยคาดคิดสักนิดพระองค์ต่างหากคือผู้ที่เจ็บปวดกว่าใคร
เมื่อเห็นคาสายพระเนตรว่าสตรีงดงามที่เคยกกกอดสิเน่หาหลายราตรีก่อนหน้า กำลังอยู่ในอ้อมพระกรแกร่งของบุรุษ
ที่ขึ้นชื่อเป็นพระสวามีพระอนุชา แม้นจะเป็นแผนการที่เตรียมเอาไว้ แต่ไฉนพระองค์ร้อนรุ่มพระทัยยิ่งนักเล่า...

“ผักตบ..เจ้า..เจ้า” องค์ชายวายุภักษ์ รับสั่งกระท่อนกระแท่นไม่ปะติดปะต่อ ผุดลุกขึ้นประทับยืนสำรวม
ด้วยสภาพอาภรณ์ฉลองพระองค์ยับย่นพอสมควร พระพักตร์ซีดเผือดประหนึ่งนักโทษที่มีความผิดร้ายแรง
กำลังวิงวอนขอความเมตตาจากผู้พิพากษา

“ขออภัยองค์หญิงด้วยที่เข้ามาอย่างไร้มารยาท ขัดขวางภารกิจสำคัญ ไม่ให้ค้างคาเชิญต่อตามสบายเลยครับ”
พูดจบหันหลังออกจากห้องด้วยท่าทางนิ่งมาก ลำคอแกร่งตั้งตรงลาดไหล่ผายไม่มีงองุ้ม
สีหน้าแววตายากคาดเดาที่สุด ว่าคนพูดเสียใจผิดหวังหรือประชดประชันกันแน่
องค์ชายไม่รอช้ารีบผลุนผลันถลันตามออกไปในทันที

“เสด็จพี่เพคะ เสด็จพี่กลับมาก่อน” พระองค์ไม่สนใจหยุดรับฟังหรือหันวรกายกลับด้วยซ้ำ
แม้เสียงร่ำร้องอัสสุชลนองพักตร์สวย จะแลดูน่าสงสารสักปานใด เพลานี้ดวงหทัยของพระองค์
ทรงมุ่งมั่นอยู่เพียงผู้เดียวที่พระองค์ไม่อาจปล่อยผ่านไปได้

“เจ้าทำสำเร็จแล้ว..น้องหญิง” สุรเสียงแผ่วโหย พร้อมวรกายทรุดฮวบยังพระเก้าอี้เหมือนสิ้นแรง
พระพักตร์อ่อนล้าอาดูร มิได้รู้สึกดีพระทัยในแผนการณ์ ที่ริเริ่มจากแนวความคิดของพระองค์เลยแม้แต่น้อย

ในขณะที่องค์หญิงศศิธร ผู้ที่สมควรจะปรีดาในความสำเร็จตามพระดำรัสองค์หญิงผู้มอบโอกาสซึ่งหลุดลอยไป
ให้ยื้อแย่งกลับคืนด้วยการใช้เพทุบายสร้างความร้าวฉานเกิดขึ้น เห็นชัดว่าเรื่องนี้สำเร็จลงแล้ว
เหตุไฉนในความดีใจนั้น กลับมีหมอกควันบางอย่างที่ปกคลุมให้รู้สึกหดหู่อย่างไม่มีเหตุผล ยามสบดวงเนตรงามโศกสลด
ของผู้ที่ประทับนั่งประหนึ่งสิ้นเรี่ยวแรงพระกำลัง ร่างงดงามดูกระจ้อยร่อยบอบบางอย่างน่าสงสาร
องค์หญิงศศิธรมิอาจปฏิเสธได้ว่า สตรีตรงหน้ากำลังทำพระองค์ไขว้เขวอย่างหนัก
จนถึงกับตัดใจทอดทิ้งไม่ดูดายนิ่งเฉยได้เลย

“ท่านเป็นไรแล้ว ใยเป็นเช่นนี้” ทรงตรัสถามด้วยรู้สึกกังวล

“ข้าคงเจ็บป่วยแล้ว ขอพักสักครู่จักกลับตำหนัก” องค์หญิงธารทรงดำรัสตอบ

“อย่าได้กล่าวห่างเหินเยี่ยงนี้อีก” พระดำรัสปิดตาย ก่อนโอษฐ์อิ่มได้รูปสวย
จักแนบสนิทหยุดวาจาทั้งหลายทั้งมวลลงไว้แต่เพียงแค่นั้น....


มาตอนดึก หนังตาจะปิดแล้ว พรุ่งนี้มาต่ออีกตอนนะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ หลับฝันดีทุกคน :mew2: :mew2:

ปล. ใครที่โอนเงินจองหนังสือ แล้วยังไม่ได้แจ้งหลักฐานการโอนพร้อมชื่อที่อยู่
รบกวนส่งเมลล์แจ้งมาด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะที่อุดหนุนให้กำลังใจกันเสมอมา :pig4: :3123: :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: Sirada_T ที่ 21-02-2014 01:57:54

ต๊ายยยย มาจิ้มทันด้วยยยยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: ||toxic-love|| ที่ 21-02-2014 02:00:26

โอ้ยยยยยยยยยยย ปวดตับบบบ TT

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-02-2014 02:09:53

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: shisan ที่ 21-02-2014 04:02:11

หวังว่าผักตบจะยังเชื่อใจองค์ชาย อย่าเพิ่งเข้าใจองค์ชายผิดน๊าาาาาาา    :m15:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 21-02-2014 04:46:45

มาม่ามาแล้ว :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 21-02-2014 05:16:41

เอาแล้วไง ตบเอ้ย! จะทำยังไงต่อไป
แกจะเล่นบทหึงแบบไหนอยากจะรู้จริงๆ (แต่ที่แน่ๆ องค์ชายคงไม่ได้ตั้งใจให้เกิด)
เครียดมากไม่ดีนะตบส่งผลกระทบต่อลูกในท้อง
แล้วเรื่องที่จะไปเวฬุวรรณปรึกษาองค์ชายแล้วหรอ เดี๋ยวได้ทะเลาะกันอีก
เมื่อไร้จะรู้ตัวสักทีพี่ของผักตบเนี่ย เดี๋ยวจะตายเอานะ...

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 21-02-2014 06:41:01

ผ้กตบจะจัดการยังไงกับองค์ชาย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 21-02-2014 06:51:09

เครียดมากไม่ดีนะผักตบ
เฮ้อแอบสงสารผักตบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 21-02-2014 06:58:43

ผักตบจะทำยังไงต่อหนอ  :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 21-02-2014 07:16:08

แปะไว้ค่อยมาอ่าน---------แบบนี้ก็คงกลับเวฬุวรรณง่ายๆสินะ  ชลธารพระองค์รีบรู้ตัวในทุกเรื่องเร็วๆเถอะ  องค์ชายวายุรีบจัดการพระองค์นะพะย่ะค่ะ  ผักตบใจเย็นมากแต่ในใจคงร้อนรุ่มมากสิ  หญิงอ้ายทำไมรู้ตัวช้าจัง ขอบคุณพี่ลักษ์คัฟ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 21-02-2014 07:30:01

องค์ชายงานเข้าแล้ว

ผักตบจะทำยังไงเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 21-02-2014 07:30:44

ตบเอ้ยยย  :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: nuwi ที่ 21-02-2014 07:44:35

 :sad4: :sad4:มาต่ออีก :sad4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 21-02-2014 07:48:14

มีเรื่องจนได้ หวังว่าผักตบจะตามเกมทัน

มันละครหลังข่าวชัดๆ ตบอย่าหลงกล  :serius2:

บวกเป็ด

รอๆๆๆๆ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 21-02-2014 08:59:18

ก็คอยดูต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมว่าเหตุการนี้ทำให้ผักตบตัดสินใจหนีไปเวฬุวรรณแน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 21-02-2014 09:08:33

ยินดีกับพระชายาและองค์ชายด้วยที่จะมีโอรสน้อยๆ แต่ก่อนอื่นคงต้องดราม่ากันก่อน เฮ้อ~

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 21-02-2014 09:12:15

อืมเจ้าชายวายุเอ๋ย เจ้าตายแน่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 21-02-2014 09:37:48

องค์ชาย ไม่ง้อเมียด่วนเลย คนท้องยิ่งอารมณ์แปรปรวนง่ายๆ อยู่ ว่าแล้วว่าพี่แกต้องหลงกลอะไรเข้ามั่งล่ะ  :m31:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 21-02-2014 10:04:19

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 22...คืนสู่นครถิ่นเกิด   



“แกแน่ใจแล้วหรือตบ ทำไมฮึ! หรือสาเหตุเป็นเพราะแม่
ทำให้ครอบครัวแกที่เพิ่งแต่งงานหมาดๆ ยังไม่พ้นเดือนแตกร้าวแบบนี้”
แม่เล็กถามลูกชายสีหน้าเคร่งเครียด เธอรู้สึกหนักใจมาก ผักตบบอกจะเดินทางไปเวฬุวรรณนครพร้อมชลธารพี่สาว
อ้างไปสะสางเรื่องราวที่ค้างคาให้เสร็จ ขอให้ได้ไปกราบพระศพผู้ให้กำเนิด ซึ่งไม่มีความผิดดังที่เคยเข้าใจว่าทอดทิ้งเขา
ในฐานะลูกชายสักครั้ง แม้จะมีเหตุผล แต่แม่เล็กก็ปักใจเชื่อสนิท เหตุผลที่แท้จริงมาจากพวกนางกำนัลซุบซิบ
ว่าลูกชายเธอไปเห็นเต็มตาว่า คุณสามีกำลังกกอดีตคู่หมั้นในห้องนอนของพระตำหนักเธอเอง..

“ทำไมแม่ถึงกล่าวโทษตัวเองครับ ผมกำลังงง” ผักตบงงจริงๆ

“อ้าว! ก็พ่อองค์หญิงที่แย่งผัวชาวบ้านนั่น แม่เป็นคนถ่ายคลิปเขาตอนกำลังวางยาพิษเองกับมือ
ไม่เพราะไอ้คลิปนี้หรอกหรือ ทำให้เขาถูกขับออกจากเมือง คนเป็นลูกก็คงหวังแก้แค้นเล่นงานคืนแล้วมั้ง”
   คำตอบของแม่เล็กเป็นสิ่งที่ผักตบคิดไม่ถึง เรียกว่าไม่ได้คิดนำมาเป็นประเด็นเลยด้วยซ้ำ
พอแม่พูดมาเขาพานอึ้งไปกับการตีความประยุกต์จนเป็นสาเหตุได้อย่างน่าทึ่ง

   “เรื่องนี้ผมไม่รู้ แต่แม่ไม่ผิดเสียหน่อย ไม่ได้แม่สิ..ตายกันเป็นเบือ”

   “โหย!..มันก็ใช่ จังหวะถ้าแกไม่ขอแม่ช่วยหาโทรศัพท์ จะประจวบเหมาะจ๊ะเอ๋หรือ แม่อุตส่าห์แอบซุ่มถ่ายไม่ให้รู้ตัว
แล้วเขารู้ได้ไงว่าเป็นฝีมือแม่เปิดเผยความชั่ว..หืม” ต่อเนื่องไม่หยุด ในประเด็นที่เกี่ยวพันอยู่

   “ไม่ใช่ครับ สบายใจได้ เหนือหัวไม่ได้เฉลยว่าใครเป็นคนถ่ายคลิป พระองค์จัดการปัญหาเอง
กรณีขององค์ชายกับองค์หญิง แม่อย่าลืมสิครับว่าเขาเคยเป็นคู่หมั้นกันมาก่อน จะว่าไปผมเสียอีกทำให้พวกเขาถอนหมั้น
ถ้าจะกลับไปรีเทิร์นก็คงไม่แปลก ในเมื่อองค์ชายของแม่เขาไม่ได้เป็นเกย์นี่ จะรักชอบผู้ชายได้นานแค่ไหน”
ผักตบพูดพร้อมกับรู้สึกผิดในใจไม่น้อย

   “อะไรของแก แล้วไอ้คำสาบถสาบานที่ให้ในพิธีอภิเษกซึ่งเล่าขานกันนักต่อนักว่าศักดิ์สิทธิ์ ทวยเทพประทานพรนั้นเล่า
ไม่มีผลเลยหรือไง หรือไอ้องค์ชายมันตอหลดตอแหลไปวันๆ ลิ้นไม่มีกระดูกพลิกเป็นว่าเล่น ไม่อยากเชื่อว่าแม่จะดูคนผิด
นึกแล้วผิดหวังไอ้องค์ชายระยำจริงๆ ให้ตายฉันอยากจะเอาปังตอไปเฉาะกบาลจริงเชียว”   ผักตบยิ้มแหย
หลังแม่ออกอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยง โมโหจริงจังแบบไม่เก็บอาการแล้ว แถมเรียกลูกเขยสุดสวาทขาดจิต..เป็นไอ้อีไปเรียบร้อย

   “แม่ครับ..อย่าไปอะไรกับเขาเลย ผมก็บอกแม่แล้ว ของแบบนี้เราต้องเตรียมใจไว้บ้าง แม่ก็รู้แม้แต่รุ่นปู่องค์ชายเอง
ยังมีสนมจนเกิดพ่อขององค์หญิงอ้าย หาได้มีผัวเดียวเมียเดียวเสียหน่อย ไม่อย่างนั้นพี่น้องถึงกับคิดเข่นฆ่าชิงบัลลังก์กันหรือ เจ้าขุนมูลนายไม่เว้นกระทั่งกษัตริย์ ยันเหล่าราชนิกุลน้อยมากที่จะหยุดผัวเดียวเมียเดียวครับแม่”
ผักตบพยายามชี้แจง เพื่อลดทอนอารมณ์ที่พุ่งปรี๊ดของแม่เล็ก

   “แต่ยังไงมันก็ได้แกเป็นเมียแต่ง เพิ่งจะผ่านมาได้อาทิตย์กว่าเองนิ ทำห่าไรไปจ้ำจี้กับเด็กเก่าอย่างนั้น
ไม่ไว้หน้ากันเลยสิแบบนี้ คอยดูฉันจะไม่มองหน้าไอ้ลูกเขยนรกนี่อีกเลย” สุดท้ายแม่เล็กก็ยอมลดลง
แต่กลับนึกชังน้ำหน้าลูกเขยไปเรียบร้อย ใครทำอะไรไม่ว่าแต่อย่าทำลูกข้า นี่คือคติที่แม่เล็กยึดมั่นถือมั่นมาตลอด
แก้วตาดวงใจของเธอคือผักตบ..

   “แม่ครับ..ตอนนี้แม่อาจจะโมโหเขา แต่อย่าลืมยังไงแม่ก็ต้องพบเจอองค์ชายอยู่ดี
ขืนหมิ่นพระเกียรติระวังจะมีอาญาเอานะ ผมไม่อยู่แม่ก็ต้องรักษาตัวเองให้ดี อย่าห่างพระมเหสีเป็นดีที่สุด
แม่ย้ายตำหนักไปพักกับพระองค์นะครับ ผมติดต่อขอพระองค์ไว้ให้แล้ว” ผักตบสรุป

   “ตกลงแกต้องไปจริงใช่ไหม ทำไมไม่เอาแม่ไปด้วย เราสองแม่ลูกไม่เคยห่างกันเลยนะตบ
ไม่คิดเหรอว่าแม่จะกินไม่ได้นอนไม่หลับ ต่อให้บุกน้ำลุยไฟเป็นตายร้ายดี แม่ได้ร่วมทุกข์สุขกับแกก็ตายตาหลับ”
น้ำเสียงสั่นเครือของแม่เล็ก เบ้าตาเอ่อคลอน้ำรื้นขึ้นมา ค่อยร่วงแผละไหลร่องแก้มอย่างห้ามใจไม่อยู่
ผักตบเห็นแล้วสะเทือนใจสุดๆ

   “ขอโทษครับแม่ ผมทำให้แม่เสียน้ำตาโดยไม่สมควรเสียแล้วครับ” เขารีบคุกเข่ากราบแทบเท้าไม่มีลังเล
แต่เล็กจนโตไม่เคยทำให้แม่ร้องไห้ ครั้งนี้ถือเป็นครั้งแรก ที่เขาทำให้แม่หลั่งน้ำตา รู้สึกผิดมหันต์ทันที

   “ลุกขึ้นเถอะลูก ตบไม่ได้ทำให้แม่ร้องเพราะผิดหวังหรอก เพียงแต่แม่ทำใจห่างแกไม่ได้”
แม่รีบโอบประคองไหล่แกร่งสองข้าง รั้งลูกชายที่รักที่ก้มกราบลุกนั่งเก้าอี้เหมือนเดิม ในสภาพน้ำตายังนองแก้มไม่คิดปาดทิ้ง

   “ถ้าหากหนทางข้างหน้าผมกำหนดได้ จะไม่ลังเลพาแม่ไปกับผมเป็นอันขาด เป็นเพราะผมรู้สิ่งที่รออยู่มันอันตราย
ผมเกรงปกป้องแม่ไม่ได้ หากเขาหันมาเล่นงานแม่ เพราะรู้ว่าทำอะไรผมไม่ได้ แต่สามารถใช้แม่เป็นเครื่องมือบังคับผมได้
คิดว่าพวกเขาจะไม่ทำหรือครับ”
   เหตุผลของลูก ทำให้คนเป็นแม่มีสติทันที ผักตบพูดถูกลูกชายเธอมีเทพมหาธาตุคุ้มครอง
มีพลังหาผู้ต้านทานได้ยาก ขณะที่เธอเองเป็นเพียงมนุษย์เดินดินธรรมดา จะกลายเป็นภาระให้ลูกห่วงหน้าพะวงหลัง
เป็นตัวถ่วงเสียเปล่าๆ ถ้าพวกมันใช้เธอเป็นตัวประกัน ลูกก็ตกที่นั่งลำบากแล้วทีนี้ ไม่มีทางที่ผักตบจะขัดขืนต่อต้านพวกมัน
ในเมื่อลูกรักกตัญญูต่อเธอมาก มีหรือจะไม่ยินยอมทำตามเงื่อนไขของพวกมันได้หนอ..

   “แม่เข้าใจแล้ว มาถึงขั้นนี้..แม่คงได้แต่อวยพรแล้วเนอะ!”
คำพูดแบบปลงตกของคนเป็นแม่ รู้นิสัยลูกชายดี..บทจะรั้นก็ไม่มีใครทัดทานได้

   “พรของแม่ เป็นสิ่งประเสริฐถือเป็นพรชัยของผมแล้วครับ” ลูกก้มกราบลงบนตักอย่างนอบน้อม
ปล่อยเธอลูบหัวพร้อมกับอวยพรให้ แม่ซึ่งทะนุถนอมเลี้ยงดูด้วยหัวใจรักอย่างบริสุทธิ์ผ่องแผ้ว..พรชัยย่อมศักดิ์สิทธิ์

   “แม่ขอให้ตบประสบชัยชนะต่อศัตรู ข้อให้แคล้วคลาดอุปัทวเหตุ เภทภัยอันตรายที่มองเห็นได้มองไม่ได้
ทั้งหลายทั้งปวงให้พ่ายแพ้ราบคาบแก่ลูกของแม่ ขอให้พรที่แม่มอบให้ตบ เปรียบเสมือนกงจักรสรรเพชรของพระนารายณ์
ทำลายล้างอริราชศัตรูให้พินาศ..เทอญ” พรชัยที่แม่เล็กกำหนดจิตอย่างสงบ ประสาทแก่ผักตบด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจแน่วแน่
สิ่งเดียวที่เธอสามารถมอบให้ลูกได้ คือประกาศิตจากพรศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น หวังว่ากุศลบุญที่เธอทำมาแต่อดีตชาติปัจจุบันชาติ
จะส่งผลดลบันดาลให้พรของเธอ เป็นเกราะเพชรคุ้มครองผักตบได้ด้วย

“สาธุครับ” ผักตบกราบรับคำพร ก่อนสองแม่ลูกจะกอดกันกลม ถือเป็นการล่ำลากันเป็นส่วนตัว
เพื่อเตรียมเดินทางออกจากไตรคานมุ่งสู่เวฬุวรรณนคร โดยชลธารพี่สาวติดต่อขอกลับเป็นที่เรียบร้อย
จากนี้สองแม่ลูกก็จะไปส่งกันยังประตูเมืองอีกครั้ง โดยที่นั่นยังมีเหนือหัวพร้อมด้วยพระมเหสี พระปิตุลารวมทั้งขุนนางอำมาตย์
เตรียมส่งเขาเช่นกัน ยกเว้นคนบางคนที่เจอหน้าครั้งสุดท้ายสองวันก่อน ได้พูดคุยทำข้อตกลงกันเรียบร้อย
จากนั้นก็หายต๋อมหนีไปเก็บตัวยังที่พำนักมหาโหรา  ซึ่งเป็นสถานที่ฝึกวิชาให้เจ้าชายบำเพ็ญศีลแล้ว
ด้วยรู้สึกผิดต่อการกระทำที่ลุ่มหลงลืมองค์ชั่ววูบ จนไม่กล้าสู้หน้าใครแม้แต่เหนือหัวและพระมเหสีผู้เป็นพระบิดาพระมารดา
ยังทรงตำหนิพระองค์ด้วยเช่นกัน กระนั้นก่อนจาก ได้พูดคุยกันเป็นครั้งสุดท้าย มาพร้อมความห่วงใยที่อีกฝ่ายมอบให้เขา

“เจ้าเปลี่ยนใจได้หรือไม่ อย่าได้ทำเยี่ยงนี้..เจ้าจักลงโทษเราเช่นไร เรายินดีรับทัณฑ์ทรมานเป็นการตอบแทน
เราทำให้เจ้าผิดหวังตัวเราแล้ว เยี่ยงไรเจ้าควรนึกถึงทารกในครรภ์บ้างเถิด โอรสของเราจักเป็นเช่นไร
หากต้องไปผจญกับพระปิตุลา” ผักตบรู้สึกสะเทือนใจอยู่ไม่น้อย กับพระดำรัสระทดท้อที่พระองค์ทรงตรัส
พร้อมสายพระเนตรเศร้าสร้อยสำนึกผิดทรงมีเจตนามอบให้เขาอย่างยอมจำนน

“ผมไม่เปลี่ยนใจครับ ระยะห่างที่เกิดขึ้นระหว่างนี้ เป็นช่วงเวลาให้เราสองคนได้ไตร่ตรอง
คุณเองก็จักได้เรียนรู้ทำความเข้าใจด้วย อนาคตข้างหน้าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขอให้คุณรับปาก
ดูแลแม่ผมให้ด้วยได้หรือไม่ อย่าให้แม่ผมต้องรับความลำบากกายใจ เพียงเท่านี้ที่ผมอยากขอร้อง”
ผักตบกลับใจแข็งเด็ดเดี่ยวยิ่งนัก กระทั่งองค์ชายวายุภักษ์ยังหมดหนทางเหนี่ยวรั้งให้เปลี่ยนใจ
พระชายาของพระองค์ลองตัดสินใจไปแล้วไม่มีใครทัดทานได้จริงๆ พระองค์หมดสิ้นปัญญาเกลี้ยกล่อมเสียแล้ว
หลังได้ทดลองใช้ทุกวิถีทางมาจนหมด

“เมื่อเจ้ายืนกรานหนักแน่นเยี่ยงนี้ เราคงไม่มีหนทางใดสามารถเปลี่ยนความตั้งใจเจ้าได้
ตลอดสามทิวาเราตามขอร้องเจ้าโดยไม่มีว่างเว้น ไม่นึกเจ้าจักใจแข็งดุจหินผา เรื่องที่เจ้าขอร้องเรามิจำเป็นดอก
ต่อให้เจ้าไม่เอ่ยวาจา เรามิอาจเพิกเฉยพระมารดาเจ้าแน่ เสด็จแม่ทรงโปรดนางยิ่งกว่า มิมีทางให้พบกับความลำบากดอก
วางใจเถอะถ้าเป็นเรื่องราวเหล่านี้แล้ว มารดาเจ้าย่อมได้รับการดูแลดีเป็นพิเศษ”
พระองค์รับคำตามที่ผักตบร้องขอ ด้วยพระทัยอาดูรเศร้าหมองอย่างเห็นได้ชัด
มิปิดบังสายพระเนตรและความรู้สึกส่วนลึกแต่ประการใด ผักตบใช้วิธีเลี่ยงที่จะไม่สบตาด้วย
เพราะรู้ดีว่า..อาจเผลอใจอ่อนให้ได้

“ถ้าอย่างนั้นผมก็หมดห่วง คุณก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะครับ”
สิ่งเดียวที่เขาจะย้ำเตือนอีกฝ่าย สภาพที่เห็นในตอนนี้ตรอมตรมผิดหูผิดตา

“เราคงไม่อยู่รอคอยจนถึงวันส่งเจ้าเดินทางดอก เราจักขอใช้เวลาทบทวนการกระทำที่พลั้งเผลอ
ยังที่พำนักพระอาจารย์ มีเพียงที่นั่นช่วยให้เราได้ใช้สมาธิมีสติไตร่ตรองทุกสิ่ง หากเรายังคงฝืนพำนักในวัง
รังแต่เห็นภาพของเจ้าในทุกเพลาที่อยู่ร่วมกัน กลับสร้างความทรมานแก่เราแล้ว”
ผักตบฟังแบบนี้ถึงกับสะอึก หัวใจปวดแปล๊บเหมือนมือไร้สภาพขย้ำบีบให้แตกสลาย
ใช่ว่าการที่เขาเลือกทำแบบนี้จะไม่รู้สึกอะไรเลย ตรงข้ามเขาเองก็ทรมานไม่ต่างกัน เพียงแต่ต้องมีคนยอมเสียสละ

“ครับ..ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน สิ่งสำคัญอย่าลืมดูแลตัวเองด้วย อย่าทำให้เสด็จพ่อเสด็จแม่ลำบากพระทัย มันจะเป็นบาปกรรม”
ผักตบไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้คนตรงหน้า
นอกจากอ้างบาปกรรมและความรู้สึกของคนที่รักองค์ชายขึ้นมาแทน

“แล้วเจ้าเล่า ยังรักห่วงใยเราอยู่หรือไม่” พระองค์รับสั่งถามมาเฉย สายพระเนตรรอคอยคำตอบอย่างจดจ่อ

“ผมไม่เคยโกหกตัวเอง ทุกสิ่งที่ผมทำมันคือคำตอบ”
เขาไม่ยอมพูดความรู้สึกออกไปตรงๆ นอกจากให้อีกฝ่ายนำไปขบคิดเอาเอง

“เอาเถิดนอกจากเจ้าจักใจแข็งแล้ว วาจากลับหนักแน่นดุจขุนเขาไม่ต่างกัน การเดินทางครั้งนี้ต้องรอนแรมหลายราตรี
เจ้าซึ่งไม่เชี่ยวชาญการบังคับม้าคงลำบากมากแล้ว เราจักมอบไต้ฝุ่นเป็นพาหนะคู่กายเจ้า
พร้อมด้วยพี่เลี้ยงที่ดูแลไต้ฝุ่นให้แก่เรา คนผู้นี้นอกจากสามารถดูแลไต้ฝุ่นให้เชื่อฟังไม่พยศแล้ว
ก็มิมีผู้ใดที่อาชาของเราจะยอมลงให้อีก สำคัญเรามีบุคคลที่ไว้วางใจเพียงสองคน
หนึ่งคือกลกะลา อีกคนคือพยัพนนท์คนเลี้ยงอาชาของเราผู้นี้แล้ว หากมีพยัพนนท์ไปกับเจ้า เราจึงจักเบาใจได้บ้าง”
แม้พระองค์จะไม่สามารถทัดทานห้ามปราม ให้พระชายาเปลี่ยนพระทัยกับการมุ่งมั่นในครั้งนี้
แต่พระองค์ก็สามารถที่จะส่งคนสนิทไว้ใจได้เป็นผู้อารักขาทั้งอาชาคู่บารมี และพระชายาของพระองค์เองแล้ว

“ครับ..ถ้าเป็นความต้องการของคุณ ทำแล้วสบายใจผมยินดีรับ”
ทั้งหมดคือการพูดคุยกันครั้งสุดท้าย โดยพระสวามีของเขามอบไต้ฝุ่นเป็นพาหนะสำหรับเดินทาง
พร้อมคนเลี้ยงม้าที่ผักตบแน่ใจคงไม่ใช่แค่มีฝีมือเลี้ยงม้าเพียงอย่างเดียว
แน่นอนไต้ฝุ่นเป็นม้าที่ไม่มีใครบังคับได้นอกจากองค์ชายวายุภักษ์
คงต้องมีคนเลี้ยงคอยดูแลคุ้นเคยจนยอดอาชายินยอมลงให้ไม่พยศ นั่นคือพยัพนนท์ผู้นี้นี่เอง

“แม่ครับ..เก็บปืนเอาไว้อย่าให้ห่างตัว พกติดตัวตลอดนะครับแม่ ฉุกเฉินเกิดอะไรขึ้น
ยังสามารถให้แม่ไว้ป้องกันตัว ลูกกระสุนผมใส่รังเพลิงไว้ให้แล้ว ส่วนลูกสำรองคงไม่ต้อง 20 นัด น่าจะไม่น้อยแล้วมั้ง”
ผักตบยังมีอารมณ์ขันปิดท้าย ขณะรวบมือแม่ยัดเยียดปืนพกสั้นไฮเทคให้แกมบังคับ

“เหอะ!..ดีเลย คนแรกที่ฉันจะยิงหัวแบะ คือไอ้ผัวตัวดีของแกเลย นี่ขนาดเมียจะเดินทางแล้วยังไม่เห็นหัว ไม่รู้ใจดำถึงไหน”
แม่เล็กยอมรับปืนไว้ เธอไม่ใช่พวกขี้ๆ ที่ยิงปืนผาหน้าไม้ไม่เป็น แต่ไม่ลืมบ่นเป็นหมีกินผึ้งด่าทอลูกเขยอีกตามเคย
จากเขยรักกลายเป็นเขยเขม่นไปแล้ว ผักตบได้แต่ภาวนาไม่ให้เลวร้ายสาหัส กลายเป็นศึกแม่ยายกับลูกเขยตามตำราไป

“ช่างเขาเถอะครับ อย่างที่ผมบอกเขาคงทำใจลำบากพอสมควร” ผักตบพยายามหาข้อแก้ตัวให้อีกฝ่าย
ไม่อยากให้ติดลบในสายตาแม่มากไปกว่านี้แล้ว อย่างน้อยครั้งหนึ่งองค์ชายวายุภักษ์ เคยเป็นฮีโร่ในใจแม่เล็ก

“มีหน้ามาแก้ต่างให้มันอีก” แม่เล็กค้อนเสียขวับใหญ่

“ยังค้อนสวยเหมือนเดิมเลยแม่” เป็นจุดที่ลูกชายอาศัยหยอกแม่ให้อารมณ์ดี
ยังไงจะจากกันแล้ว อยากเห็นรอยยิ้มเสียงหัวเราะของแม่เป็นการทิ้งท้ายมากกว่า 

“เชอะ..คนมันสวยไม่ต้องค้อน ต่อให้แลบลิ้นปลิ้นตาก็สวยอยู่ดี” แม่เล็กยอมบ้าจี้เล่นตามลูก
เพราะรู้เจตนาของผักตบ ในที่สุดสองแม่ลูกก็จ้องหน้ากัน แล้วระเบิดเสียงหัวเราะสมความต้องการ 

“ฮะฮ่าๆ..อย่างนี่สิค่อยเป็นแม่เล็กปากตลาดของผม”

“ฮะฮ่าๆ นี่แกกำลังหลอกด่าแม่นะไอ้ตบ..ไอ้ลูกเวร” เสียงหัวเราะและด่าทอที่เต็มไปด้วยความสุขของสองแม่ลูก
ในวันที่ลูกชายต้องเดินทางจากไกลเป็นครั้งแรก ซึ่งสองแม่ลูกไม่เคยต้องห่างกันแบบนี้...
>
>
   “ในฐานะที่เจ้าเป็นสุณิสา พระวรชายาวารีอรรณพโอรสเราไปแล้วมิมีอันใดที่เราจักไม่เสียใจต่อเรื่องราวที่เกิดขึ้น
กระนั้นเรากับพระมเหสีก็มิสามารถห้ามปรามต่อการตัดสินใจของเจ้าในครั้งนี้ ได้แต่หวังให้เจ้าเปลี่ยนใจในเร็ววัน
มิว่าจักเกิดเหตุใด..เจ้าคือโอรสของเราเสมอ” พระดำรัสอบอุ่นอ่อนโยน
เต็มไปด้วยความห่วงใยของเหนือหัว ทำใครต่อใครตื้นตันไปด้วย

“เราเองก็เช่นกัน ขอทวยเทพคุ้มครองปกปักรักษาให้เจ้าปลอดภัย อย่าได้กังวลในมารดา
เราจักดูแลนางมิให้ได้รับความลำบากอันใดเลย” พระมเหสีทรงตรัสบ้าง
ท่ามกลางเหล่าเสนาอำมาตย์ที่มาร่วมส่งเสด็จพระชายาเดินทาง ต่างยืนสำรวมกิริยาใบหน้าหมองเศร้าไปตามกัน
แม้ระยะเวลาเพียงไม่กี่เดือน ที่ผักตบได้คลุกคลีร่วมทุกข์สุขด้วย กลับได้รับการเทิดทูนยกย่องจากผู้คนไปจนหมดใจ

“ขอบพระทัยเสด็จพ่อเสด็จแม่พะยะค่ะ ผมจะรีบกลับในเร็ววัน” เป็นประโยคเดียวที่เขาสามารถเอ่ยออกมาได้
พร้อมกับยกมือกระพุ่มไหว้ ให้ทุกผู้คนชื่นชมในจริยวัตรงดงามถ่อมองค์ของพระชายา

“อย่าทำให้ผู้ใดต้องกังวล ทุรนทุรายเจ็บปวดกายใจนัก เราผู้เฒ่าบังอาจแนะนำพระองค์แล้ว
กระนั้นสิ่งสำคัญอย่าได้พลั้งเผลอถอดแหวนมรกตออกจากดัชนีเป็นอันขาด ขอทวยเทพคุ้มครองพระองค์ด้วยเทอญ”
มหาโหราผู้เฒ่าเป็นผู้กล่าววาจาในลำดับต่อมา ผักตบยกมือไหว้นอบน้อมไม่ต่างที่ได้กระทำต่อองค์เหนือหัวและพระมเหสี
เขาเคารพนับถือผู้อาวุโสท่านนี้ ประหนึ่งพระอาจารย์ของตนเองเช่นเดียวกัน

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 21-02-2014 10:05:03

-  2  -




“ขอพระองค์ทรงพระเจริญ..พระชายาทรงพระเจริญ”
เสียงแซ่ซ้องสรรเสริญจากผู้ที่ร่วมขบวนส่งเสด็จด้านหน้ากำแพงวัง โห่ร้องเสียงดังขึ้น

องค์หญิงชลธารทรงยอบกายถวายพระพรเหนือหัวกับพระมเหสี พร้อมรับพระดำรัสประทานพรจากสองพระองค์เช่นกัน
ผักตบอำลาแม่เล็กเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะก้าวไปยังอาชาสีดำสนิทไม่มีสีอื่นใดแซมให้เห็น
แถมรูปร่างสูงใหญ่กว่าม้าใดในหมู่เดียวกันด้วย ระหว่างเดินผ่านพาหนะคู่บารมีของพี่สาว
ซึ่งมีองค์หญิงคู่กรณีประทับยืนใกล้ นางตรัสขึ้นทำให้เท้าเขาต้องชะงักนิ่งกับที่ ยอมหันกายไปประจันด้วย

“เรามิบังอาจขอรับการอภัยจากเจ้า กระนั้นยังหวังว่าสิ่งใดที่เราได้กระทำไป
ขอให้เจ้าอย่าได้ถือโทษโกรธเจ้าพี่วายุภักษ์เลย ล้วนเป็นเราแล้วที่ใช้เพทุบายกับเจ้าพี่
หากเจ้าจักโทษผู้ใดย่อมเป็นเราแต่เพียงผู้เดียว”
ผักตบไม่ตอบคำ เพียงแต่ส่งยิ้มไมตรีให้เธอแทน ไม่ทั้งรับคำหรือปฏิเสธสิ่งที่เธอบอกแก่เขา
ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไรตอนนี้ ในขณะพี่สาวของเขากับเธอดูอาวรณ์ต่อกันมาก ต่างอำลาอ้อยอิ่งใช้เวลาเป็นพิเศษ..

“ถวายบังคม..พะยะค่ะ” ชายหนุ่มร่างกำยำสูงใหญ่ หน้าตาชนิดที่เรียกว่าไม่มีใครกล้ามอง
เข้าขั้นอัปลักษณ์ขี้เหร่สุดๆ ขรุขระเหมือนคนเป็นโรคเรื้อนตะปุ่มตะป่ำ
จนองคาพยพบนใบหน้าผิดรูปร่างน่าเกลียดน่ากลัว ยืนอยู่ข้างไต้ฝุ่นม้าทรงพลังงดงามมีเสน่ห์
เหมือนอาชาสวรรค์กับอสูรในโลกปีศาจไม่ผิดเพี้ยน มิน่าไม่มีใครชายหางตาแลมาทางนี้เลยสักคน

“ตามสบายเถอะ คุณคงเป็นพยัพนนท์ผู้คอยดูแลไต้ฝุ่นแล้วสินะ”
ผักตบเข้าใจทันที ว่าผู้ที่ค้อมศีรษะทำความเคารพเขาเป็นใครไปไม่ได้

“พะยะค่ะ..ข้าน้อยนามพยัพนนท์ มีหน้าที่ดูแลไต้ฝุ่นร่วมเดินทางไปกับพระชายาด้วย..พะยะค่ะ”
ผักตบพินิจพิจารณาใบหน้าเป็นที่รังเกียจของผู้คนจริงๆ อะไรจะอัปลักษณ์ปานนี้
ถึงว่าทำไมไม่เคยพบหน้าคาตาคนสนิทผู้นี้ขององค์ชายวายุภักษ์ เพราะมีสภาพแบบนี้นี่เอง..คงเก็บตัวแล้ว

“ถ้างั้น..ไปกันเถอะ” อีกฝ่ายน้อมรับพระบัญชา ก่อนตั้งท่าคุกเข่า ผักตบรีบร้องห้ามทันที

“เดี๋ยว!..คุณกำลังทำอะไร” ฝ่ายที่กำลังจะคุกเข่า ถึงกับหยุดชะงัก ก้มหน้าตอบกลับมาในทันที

“ข้าน้อยจักเป็นแท่น ให้พระชายาวางพระบาทบนแผ่นหลังขึ้นขี่ไต้ฝุ่นพะยะค่ะ”
คำตอบที่ได้ผักตบอึ้งไปครู่ใหญ่ ก่อนนี้องค์ชายวายุภักษ์รวบเอวเขายกขึ้นนั่งประหนึ่งก้อนสำลี
เขาถึงนั่งหลังม้าศึกซึ่งมีความสูงขนาดนี้ได้โดยไม่ลำบาก

“เห้ย! ไม่เป็นไรไม่ต้อง..ผมขึ้นได้” หางคิ้วพยัพนนท์กระตุกเบาๆ

“ไม่ต้องลำบากคุณหรอก” พูดจบ ผักตบค่อยกำหนดจิตเรียกใช้พลังเทพมหาธาตุวายุ
ยกตัวเขาลอยขึ้นนั่งหลังม้าไต้ฝุ่นได้อย่างนุ่มนวล การกระทำดังกล่าวอยู่ในสายตาผู้คนที่ร่วมส่งเสด็จ
พลอยชื่นชมในพระปรีชาสามารถของพระชายาพระองค์นี้
แม้แต่ผู้หวังดีเดิมทียอมใช้แผ่นหลังของตนให้เขาเหยียบขึ้นหลังม้า ก็รู้สึกเช่นเดียวกับคนเหล่านั้น

“ออกเดินทางเถอะครับ..พี่ธาร” ผักตบยอมเสียมารยาทเร่งพี่สาว
รอจนขณะนี้ยังไม่มีทีท่าว่าจะขึ้นหลังม้าแต่อย่างใด พอถูกพระอนุชาเร่งรัดองค์หญิงต่างแดนจำต้องตัดใจอำลา
หันพระวรกายเหวี่ยงวรองค์ขึ้นหลังอาชาคู่พระทัย ทิ้งสายพระเนตรอ้อยอิ่งครั้งสุดท้าย ค่อยกระตุกบังเหียนควบนำออกไปก่อน

ส่วนผักตบไม่ต้องบอกว่าเขาจะควบขี่ไต้ฝุ่นได้ยังไง คนเลี้ยงม้าร่างใหญ่หน้าตาขี้เหร่ดุจอสูรขี่ม้าอีกตัว
 แล้วเป่าปากหวีดวิ้วไต้ฝุ่นก็ห้อตะบึงตีคู่ไปกับม้าของคนเลี้ยงอย่างรู้ใจกัน
แบบนี้นี่เองที่องค์ชายวายุภักษ์มอบทั้งม้าทั้งคนให้ผักตบในการเดินทาง
หากไม่ทำแบบนี้ให้เขาแล้วล่ะก็คาดว่าคงกลายเป็นภาระที่สร้างความลำบากไม่น้อยทีเดียว

การเดินทางของผู้ถือครองเทพมหาธาตุยิ่งใหญ่ เริ่มต้นรอนแรมไปในทะเลทรายเพื่อมุ่งสู่เวฬุวรรณนคร
หลายคนอาจมีคำถามใยผักตบไม่ใช้เทพมหาธาตุลอยตัวไม่ง่ายกว่าหรือ ถ้าทำได้เขาคงทำไปนานแล้ว
อย่างที่รู้การใช้เทพมหาธาตุมีข้อจำกัด ขืนเรียกใช้จนหมดกำลัง จะกลายเป็นปัญหา เกิดผลเสียต่อร่างกายมากกว่าผลดีแล้ว..

“หยุด! ท่านแตะต้องข้าไม่ได้” กลกะลาตวาดห้ามองค์ชายธรณิน
หลังอีกฝ่ายบุกมายังที่พำนักของเขา ซึ่งคือห้องภายในตำหนักองค์ชายผู้นี้

“ทำไม..ใยข้าแตะต้องเจ้าไม่ได้ เจ้าเป็นเชลยของข้า
ที่ผ่านมาข้าจำต้องทบทวนให้เจ้ารับรู้หรือไม่ ข้าแตะต้องเจ้ามากครั้งเพียงใดแล้ว”
พระองค์เริ่มคุกรุ่นโทสะ หลังโดนองครักษ์หน้านิ่งตวาดห้ามเสียงกระด้างอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
แม้ทุกครั้งอีกฝ่ายจะไม่เต็มใจ แต่พักหลังก็โอนอ่อนไม่ขัดขืนต่อต้านแลกระด้างกระเดื่องเลยสักครั้ง
มากสุดแค่ขมึงตาดุเข้าใส่ หรือไม่ก็ต่อขานพระองค์พอสมควร แต่หนนี้ดูห้วนมากลูกตาคมดูจริงจังไร้ไมตรีฉายชัด
ผู้สัมผัสได้พลอยวูบโหวงพระทัยในทันที

“ย่อมแตกต่าง เพลานี้ท่านหาได้ไร้พันธะอันใด ท่านมีชายาที่ต้องคอยดูแล
จักกระทำการวุ่นวายกับข้าเช่นเคยย่อมไม่สมควรยิ่ง” กลกะลาแจงเหตุผลให้ยุพราชหัวดื้อเลือดร้อนฟัง
โดยอีกฝ่ายหาได้ยอมรับเหตุผลไม่

“แล้วเยี่ยงไรเล่า มีชายาใช่เป็นข้อห้ามมิให้วุ่นวายเจ้าเสียหน่อย
บูรพกษัตริย์ไม่นับราชนิกุลมากหลายต่างมีชายามีสนม นางสนองบำเรอมิได้ขาดอยู่มิใช่น้อย
ข้าจักมีเจ้าซึ่งเป็นเชลยที่ข้าจับได้สักคน..จักเป็นไรไป” พระองค์ทรงดำรัสเข้าข้างตนเองเสียเช่นนั้น

“จักเป็นผู้ใดก็แล้วแต่ ท่านใช้สนองตัณหาเถิด ยกเว้นข้ามิยินยอม ให้ท่านใช้งานอีก
ข้าจักไม่ร่วมสนองตัณหาน่ารังเกียจเยี่ยงนี้เป็นแน่” วาจาเผ็ดร้อนโต้ตอบไม่ลดละ
ครั้งนี้ดูจริงจังหนักแน่นกว่าการปฏิเสธครั้งไหนๆ

“หึ่ม!!..เจ้ามีสิทธิ์อันใดเรียกร้องกระนั้นหรือ” พระองค์เริ่มโทสะพุ่ง การที่จักทรงปลีกเวลาให้ว่างมาหาเชลยผู้นี้ได้
ต้องใช้ความสามารถมากน้อยแค่ไหน ที่จะหลีกหนีปัญหาต่อรองแลกเปลี่ยนพระปิตุจฉา
แต่พอมาพบหน้ากลับต้องถกเถียงไร้สาระแบบนี้

“ท่านมิต้องตอกย้ำข้า สิทธิ์อื่นใดข้าอาจไม่มีเหลืออยู่ กระนั้นสิทธิ์ของการกำหนดชีวิตตนเอง
ข้าเชื่อว่ามิมีผู้ใดช่วงชิงไปได้ หากท่านบีบคั้นข้าอีก ข้าจักปลิดชีพตนเองทันที”
คำขู่นี้มิใช่องครักษ์หนุ่มจะพูดเล่น เพื่อชิงเป็นฝ่ายได้เปรียบ แต่เขาคิดแบบนี้จริงๆ

“จะ..เจ้า..เจ้ากล้าขู่เข็ญข้าเช่นนั้นหรือ ลองดูเจ้าจักสามารถปลิดชีพได้เยี่ยงไรกัน
หากข้าใช้เทพมหาธาตุบังคับกายเจ้ามิให้เคลื่อนไหวหืม” พระองค์ไม่ทรงยอมแพ้อ่อนข้อต่อคำขู่เช่นกัน
ต่างฝ่ายต้องจับจ้องมองกันอย่างรอดูว่าใครจะเหนือกว่า

“ข้ามิได้ข่มขู่ แต่จะกระทำจริง ท่านอาจใช้เทพมหาธาตุบังคับข้า แต่ท่านมิได้บังคับข้าได้ทุกเพลา
ยามใดที่ท่านคลายพลังคืนอิสระ ข้าจักไม่รีรอกระทำดังลั่นวาจาไว้แน่ ด้วยเกียรติของนักรบ..ข้าขอสาบาน”
กลับเป็นองค์ชายธรณินสิ้นหนทางโต้ตอบ แววตาดื้อดึงจริงจังของกลกะลาให้สัญญากับพระองค์
ถ้าทรงกระทำเขายอมตายหลังจากนี้

“เจ้าต้องการสิ่งใด ใยถึงต่อร้องกับข้า”
พระองค์ตัดสินพระทัยเป็นฝ่ายถอยร่นเสียเอง เมื่อรู้ว่าครั้งนี้พระองค์โดนคว่ำหมากทั้งกระดาน

“ไม่ต้องการสิ่งใด เพียงท่านไม่ยุ่งวุ่นวายกับข้าอีก” เอ่ยวาจาด้วยความรู้สึกเจ็บปวดในอกซ้าย
อย่างไม่สามารถบังคับได้ เขารู้คำตอบในใจตนเองแล้ว อาการที่เกิดขึ้นจนแทบกระอักโลหิตเป็นผลมาจากสาเหตุใด
ตั้งแต่รู้ข่าวการเข้าพิธีอภิเษกกะทันหัน ของผู้ที่ประทับเบื้องหน้า  โดยถูกปิดบังมาตลอด
จนเหล่านางกำนัลหยิบยกมาพูดแล้วเผอิญไปได้ยิน จนรู้ว่าอีกฝ่ายหายไปตั้งหลายวัน
เพราะเตรียมเข้าพิธีอภิเษกกับองค์หญิงทิพย์เกสรแห่งนครไอยรานั่นเอง..

เหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยงกลางใจ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากลับมานอนนิ่งบนเตียงในห้องตั้งแต่เมื่อไหร่
ลืมการทานอาหารไปกี่มื้อ นอนอยู่แบบนั้นโดยไม่ได้ลุกมากี่วัน กว่าจะมีแรงกายแรงใจ
ต้องใช้ความพยายามบอกตัวเองให้สะกดกลั้น ‘ตัดใจ’ กี่ร้อยกี่พันครั้ง ในเวลาที่เขาตั้งหลักได้
อีกฝ่ายจู่โจมแบบนี้สิ่งที่พยายามทำมามีสิทธิ์ล้มเหลวไม่เป็นท่า
เขาไม่พร้อมเผชิญกับความทุกข์ทรมานเหมือนเช่นคืนวันที่ผ่านมาอีกแล้ว
ไม่มีใครช่วยแบ่งเบาความทุกข์ตรมที่เกิดขึ้นได้ หากต้องจมอยู่กับความเจ็บปวดที่ไม่รู้วิธีรักษา
เขายอมตายเสียดีกว่า นี่คือความนึกคิดที่เป็นหนทางออกในฐานะเชลยศึก ซึ่งมีทางเลือกไม่มากนัก
หรือพูดให้ถูกไม่เหลือทางเลือกอื่นใดด้วยซ้ำ

“เจ้าเป็นผู้เดียวที่กล้าใช้ความตายมาข่มขู่ข้า หรือเป็นเพราะเจ้ารู้ว่าข้าเมตตาเจ้าเป็นพิเศษ
มิยินยอมให้พลีชีพตายไปต่อหน้ากระนั้นหรือ  ถึงได้ใช้วิธีนี้มาต่อรองไม่สิ้นสุด”
พระสุรเสียงแหบโหย แฝงแววตัดพ้อที่แม้แต่กลกะลาเองก็คิดไม่ถึงว่า องค์ชายผู้นี้จักดำรัสออกจากโอษฐ์ด้วยซ้ำ
แต่ก็ไม่อาจบิดเบือนปฏิเสธต่อสิ่งที่ประจักษ์ตรงหน้า ว่าองค์ชายธรณินทรงกระทำขึ้นแล้วจริงๆ

“ใยท่านสนใจความเป็นตายข้าด้วย ข้าก็เพียงเชลยศึกที่บังเอิญพลาดท่าให้ท่านควบคุมกักขัง
หามีประโยชน์อื่นใดไปกว่านี้ ท่านเห็นแล้วไตรคานนครมิได้ให้น้ำหนักข้าแต่อย่างใด
ใช้เป็นตัวประกันก็ใช่สัมฤทธิ์ผล กระนั้นท่านก็ยังกักขังข้า เพียงเพราะประโยชน์ไว้สนองตัณหาเท่านั้นดอก”
กลกะลาเป็นฝ่ายตัดพ้อคืนพระองค์บ้างแล้ว

“เจ้ากล่าววาจาเช่นไรรู้ตัวหรือไม่ หากเพียงสนองตัณหาข้าพร้อมมีนางสนองกามาถวายรับใช้
หรืออิสตรีงดงามในแผ่นดินก็หาได้ขาดแคลน แล้วใยข้าต้องสนใจเจ้าด้วยเล่า”
พระองค์กลับยกอ้างเหตุผลขึ้นมาโต้ตอบ วาจาขององครักษ์หนุ่มอย่างไม่มีย่อท้อ
โดยพระองค์เองก็ไม่อาจยอมรับได้พระอาการที่เป็นอยู่ขณะนี้
ใช่ลุ่มหลงรสชาติกามกำหนัดหรือมีสาเหตุอื่นนอกเหนือจากนี้อีกไหม
กลกะลาใช่จักเก่งกาจปรนเปรอพระองค์ดังบุคคลผู้เต็มใจรับหน้าที่เหล่านั้นด้วยซ้ำ
แต่ไม่รู้ทำไมพระทัยของพระองค์กลับทรงคิดคำนึงถึงแต่องครักษ์ผู้นี้ไม่สร่างซา

“แล้วท่านจักเก็บข้าไว้เพื่อประโยชน์อันใดกัน” เป็นองครักษ์หนุ่มที่เริ่มจ้องเขม็ง
ดวงตาวาวโรจน์ด้วยความรู้สึกอัดอั้นเกินทน เมื่อเหตุผลที่ได้รับฟังล้วนไม่ใช่สาเหตุที่อีกฝ่ายตอแยไม่เลิกรา

“ข้าไม่รู้ เป็นเพราะเจ้าข้าต้องตกเป็นเบี้ยล่างยอมพระมารดากดขี่ ให้นางขู่เข็ญโดยไร้หนทางหลีกหนี
หากไม่เพื่อแลกกับการเก็บเจ้าเอาไว้ในตำหนัก ข้าจักยินยอมอภิเษกกระนั้นหรือ
ข้าจักยอมสถาปนาครองบัลลังก์เป็นกษัตริย์เช่นนั้นหรือ เจ้าคิดว่าสิ่งเหล่านี้ข้าต้องการมากเพียงไรกัน
ไม่เลย..ข้ามิปรารถนาเลยสักนิด ไม่ว่าจักเป็นกษัตริย์หรืออภิเษกกับทิพย์เกสรแห่งไอยรา
ล้วนเป็นความเบื่อหน่ายที่ข้าสามารถหลีกหนีไม่ยอมรับ ด้วยการดื้อดึงกับพระมารดา หากข้าจักกระทำอย่างจริงจัง
เป็นเพราะนางใช้เจ้ามาข่มขู่ข้าดอก หากข้าไม่ยินยอมอภิเษกทั้งรับการสถาปนาเป็นกษัตริย์
เจ้าจักต้องได้รับทัณฑ์ทรมาน ซึ่งข้าเชื่อว่าเจ้าจักร้องขอความตายก็ไม่ได้ จักร้องขอความเมตตาก็ไม่พานพบ
ไม่มีใครทนการพิพากษาของเสด็จแม่ข้าได้ เจ้ามิสามารถนึกออกด้วยซ้ำ ทัณฑ์ทรมานนครแดนดินใด
ก็มิโหดร้ายทารุณเท่ากับเสด็จแม่ข้าประทานให้ผู้ที่พระนางประสงค์จักทอดชมเป็นอันขาด
นี่คือสิ่งที่ข้าอยากบอกให้เจ้ารับรู้เอาไว้ เพียงข้าได้มาพบหน้าเจ้า..ใยต่อรองด้วยการกระทำเยี่ยงนี้กับข้าด้วย
เจ้ารู้หรือไม่ข้าต้องทนทุกข์ใจเพียงใด กับการแบกรับภาระที่ข้ามิพึงประสงค์ไว้ในกำมือเยี่ยงนี้”
เป็นครั้งแรกที่องค์ชายผู้ได้ฉายามังกรปฐพียอมเปิดเผยพระทัยให้กลกะลาได้รับรู้ ในมุมที่อีกฝ่ายไม่เคยรู้มาก่อน

“ทะ..ท่านหมายความเยี่ยงไร ใยเสด็จแม่ท่านใช้ข้าต่อร้องท่านได้ ฟังดูช่างไร้เหตุผลสิ้นดี
พระมารดาใช้เชลยศึกต่อรองพระโอรสของพระนาง เรื่องเช่นนี้หาได้เคยมี”
กลกะลาส่ายหน้า จ้องพักตร์หล่อเหลาด้วยสายตาเหลือเชื่อต่อสิ่งที่ได้รับฟัง เหมือนเป็นเรื่องตลกที่เขาหัวเราะไม่ออก

“นั่นสินะ..ข้าเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเช่นกัน ใยยอมให้เสด็จแม่ใช้เจ้าเป็นเครื่องมือบีบบังคับข้าด้วย
 เรื่องนี้ข้าไม่สามารถตอบเจ้าได้ เพราะข้าก็ไร้คำตอบให้ตนเองเช่นกัน
ข้าเพียงรู้ว่า..มิอาจทนเห็นสภาพเจ้ารับทัณฑ์ที่แม่ข้าจักใช้ทรมานได้ แค่นึกภาพข้าก็ไม่สามารถทานทนแล้ว
เจ้าเล่าพอจะรู้สาเหตุหรือไม่ เป็นเพราะเหตุใดข้าจึงยอมรับการกดดัน
แลกให้เชลยผู้หนึ่งยังสามารถพำนักอยู่ในตำหนักของข้า โดยเสด็จแม่และผู้ใดไม่อาจแตะต้องเขา
หากข้ายอมปฏิบัติตามเงื่อนไขที่พระองค์กำหนดให้ข้ากระทำ นี่คือสิ่งที่ข้ายินยอมรับเงื่อนไขของเสด็จแม่”
เป็นอีกครั้งที่กลกะลาพูดไม่ออก ได้แต่ยืนนิ่งหน้าหล่อซับสีเลือดในพริบตา อย่างไม่สามารถควบคุมได้
พระดำรัสที่ยกให้เขาคิดหาคำตอบฟังดูเหมือนไม่มีอะไร แต่ความหมายแฝงมันเกี้ยวพาราสีกันชัดๆ

“ว่าไรแล้ว ใยนิ่งเฉยเสียเช่นนั้น” องค์ชายธรณินแกล้งกระเซ้าบุรุษผู้มีฐานะเชลยของพระองค์
ทั้งที่ทรงทอดเนตรรับรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังขวยเขินอย่างไม่ต้องสงสัย
ใบหน้าหล่อเหลาเกลี้ยงเกลาซับสีโลหิตลามไล้น่าพิศชม จักเป็นอื่นไปไม่ได้นอกจากกำลังขวยอายชัดๆ..

กลกะลาไม่ตอบคำ เบือนหน้าหนีสายพระเนตรคมกล้าที่แวววาวมีประกายบางอย่างถ่ายทอดมาให้เขา
แลดูกรุ้มกริ่มแม้แต่ทารกก็ดูรู้ว่าเขากำลังถูกอีกฝ่ายไล่ต้อน ดุจอิสตรีโดนเกี้ยวพาราสีจากบุรุษมิต่างกัน

“หึหึ! ข้าชมชอบให้เจ้าพยศ ในขณะกลับชมชอบให้เจ้าขวยอายเสียมากกว่า มิว่าเจ้าจักอยู่ในอารมณ์แบบไหน
ล้วนสร้างความพึงพอใจให้ข้าสุขสำราญยิ่งนัก เยี่ยงนี้จึงจักคุ้มค่าที่ข้าทุ่มเทยินยอมพระมารดาบังคับ
ให้ต้องกระทำในสิ่งที่ฝืนหัวใจนัก” กลกะลาแทบกัดลิ้นดิ้นตายเสียตรงนี้ แม้เขาจะยังสามารถบังคับสีหน้าไม่แสดงอาการ
แต่กลับไม่สามารถบังคับเลือดลมที่พลุ่งพล่าน ทะลุทะลวงจนหน้าเขาระอุร้อนแทบลุกเป็นไฟได้เลย

“อย่าได้ทำลายเพลาให้เสียเปล่าเลยเจ้า ข้าเองจักขอใช้เพลาให้คุ้มค่ามากที่สุด ที่จักอยู่กับเจ้าราตรีนี้”
เป็นพระสุรเสียงทุ้มนุ่มอ่อนโยนนัก

ตั้งแต่กลกะลาได้รับจากองค์ชายผู้นี้ เขาไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ เพราะเขาพ่ายแพ้ต่อการเรียกร้องของหัวใจมาหลายราตรี
คือการที่ข้างกายไร้เงาคนผู้นี้ การเพิกเฉยของกลกะลาย่อมถือเป็นการยินยอมพร้อมใจ ให้องค์ชายธรณินตีความหมายเยี่ยงนั้น
พระองค์ไม่รั้งรอที่จะคว้าข้อมือ จับจูงร่างสมส่วนแข็งแกร่งของเชลยหนุ่มทรงพลังผู้นี้
ให้ก้าวตามพระบาทของพระองค์ตรงดิ่งสู่ประตูห้องบรรทมในพระตำหนัก
เป็นเพียงสถานที่เดียวซึ่งทรงหวงห้ามมิให้ผู้ใดกร้ำกรายเฉียดใกล้ แม้แต่องค์หญิงไอยรา
ผู้ได้ตำแหน่งพระมเหสีของกษัตริย์องค์ใหม่ก็ไม่สามารถก้าวล้ำได้เช่นเดียวกัน
กว่าพระองค์จะหว่านล้อมแลกเปลี่ยนกับพระปิตุจฉาผู้เป็นพระมารดาได้สำเร็จ
โดยยืนกรานจักลักพาเชลยหนุ่มหนีออกจากวัง ไม่หวนกลับหากพระนางแยกกลกะลาไปกักขังยังพระตำหนัก
องค์ชายก็จักไม่อภิเษก ไม่ยอมสถาปนาขึ้นเป็นกษัตริย์ จักทรงหาหนทางลักพาตัวเชลยหลบหนี
ไม่กลับมาให้พระนางพบพักตร์อีก คำข่มขู่นี้ แน่นอนพระปิตุจฉาใยมิรู้เท่าทันในกลอุบายพระโอรส
กระนั้นก็ทรงยอมอ่อนข้อเพื่อมิให้เสียการใหญ่ หากองค์ชายทรงกระทำจักมีผลเสียมากมาย 
ในเมื่อผู้ถือครองเทพมหาธาตุสำคัญ กำลังเดินทางสู่อุ้งหัตถ์พระนางแล้ว
ไม่นานพระนางจะสามารถควบคุมทุกอย่างหมดสิ้น ผู้ใดจักกล้าต่อรองอีก



มาอัพต่อให้แล้วนะคะ ส่วนอีกตอนที่สัญญาว่าจะอัพ 3 ตอนติด
ขอผลัดเป็นพรุ่งนี้หรือไม่ก็มะรืนวันอาทิตย์ ไม่มีเกินนี้แน่นอนค่ะ

ขอบคุณกับการติดตามกันด้วยดี แอบดีใจมากมาย ที่แฟนนิยายเม้นท์ห่วงใยคนเขียน
หลังจากเข้ามาแจ้งข่าวคราวถึงความจำเป็นที่ผิดนัดก่อนหน้า
เดิมทีเราเห็นกระทู้เงียบเหงาลงไป คิดว่าคนอ่านซื้อหนังสือเลยไม่อ่านไม่เม้นท์แล้ว
พอแจ้งความจำเป็น ทุกคนเทกำลังใจส่งมาให้หมด เราดีใจแทนคนใกล้ตัวซึ่งกือบหายเป็นปกติแล้ว
เปิดกระทู้ให้เขาได้อ่านคอมเม้นท์ของทุกคน เขายิ้มหน้าบานไปเลยค่ะ
รักพวกคุณ ที่เป็นแรงบันดาลใจของเราอย่างมาก

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ง่ายต่อการเจ็บไข้ได้ป่วย ดูแลตัวเองดีๆ นะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 21-02-2014 10:30:39

 :L2: ขอแปะก่อนอ่าน เด่วกลับมาเม้นต์นน้าาา
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 :a5: กรรม...ผักตบไปแบบนี้ก็เข้าทางแผนทางโน้นเลยสิ
ส่วนยัยองค์หญิงอตีดคู่มัน บอกได้อยากเดียวว่า เคือง!!!!! มันน่านัก :fire:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 21-02-2014 10:59:01

ยังมองไม่เห็นทางว่าผักตบและลูกน้อยจะรอกกลับมาหาเจ้าชายวายุภักษ์ยังไง
เดินทางไปถิ่นศัตรูทั้งๆที่ท้อง(ถึงจะยังไม่มีใครรู้นอกจากเจ้าชายแหละหมอหลวง)
แถมคนนึงก็ใจแข็ง อีกคนนึงก็รู้สึกผิดโทษตัวเอง แล้วจะกลับมาคืนดีกันยังไง
เฮ้อออ รู้สึกหน่วงจริงๆ อยากให้ผ่านพ้นสงครามไปไวไวจัง อยากรู้เจ้าชายจะง้อผักตบยังไง :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 21-02-2014 11:00:42

พยัพนนท์นี่เป็นองค์ชายปลอมตัวมารึเปล่าคะ..เราแอบไม่เชื่อว่าองค์ชายจะปล่อยผักตบออกมาเองเฉยๆ..

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 21-02-2014 11:00:57

มาดูอีกทีเอ๊ะ! มาอีกตอน ดีใจมากๆค่ะ o22

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 21-02-2014 11:12:37

ตอนต้นกำลังแฮปปี้ตอนท้ายกลับ  :o12:
ยิ่งอ่านยิ่งลุ้นอยากอ่านต่อมากกใกล้ถึงจุดไคล์แมกซ์เข้ามาทุกที :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 21-02-2014 11:42:07

กลัวผักตบกลับลูกจะไม่ได้กลับมาหาองค์ชายจัง  :hao5: เป็นไปตามแผนฝั่งนั้นพอดีเลย องค์หญิงรู้ตัวสักทีว่าถูกหลกใช้อยู่  :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 21-02-2014 11:44:01

คนที่ดูแลม้าเจ้าชายใช่ไหมคะ - ... -

สงสารหญิงธารเนาะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 21-02-2014 12:06:39

สงสารทุกคู่เลย :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-02-2014 12:19:19

รักกันตั้งมากมายมาตายเพราะแบบนี้หรอ มันไม่ใช่ :a5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 21-02-2014 12:44:08

 :katai1: :katai1: :katai1: ดูวุ่นวายทุกคู่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 21-02-2014 12:52:31

บวกเป็ดให้สองตัวกับหนึ่งบวกก่อนเลย

ขอเม้นท์รวบเลยแล้วกันเพราะตอนแรกเม้นท์ไม่ทันการ

ตอนนี้กำลังเข้มข้นจริงๆ และคาดว่าตอนหน้าจะเข้มข้นกว่านี้

ไม่รู้จะสงสารฝ่ายไหนก่อนดี

-ผักตบ ผู้ที่ต้องเสียสละตัวเอง ยอมทำตัวเหมือนผิดใจต่อวายุโดยที่ตัวเองจักได้ไป

ทำการสะสางกับทางเวฬุวรรณให้เรียบร้อย ที่คิดแบบนี้เพราะว่าผักตบวาจากอีกยุคหนึ่ง

ซึ่งไอ้มุขแบบนี้ย่อมเห็นและรู้จักดีอยู่แล้ว สงสารก็แต่วายุที่ไม่รู้อะไรเลยว่าเมียตัวเองเสียสละขนาดไหน

-ชลธาร หวังว่ากลับไปคราวนี้คงไม่โดนดึงหนอนแก้วออกจนตัวตายหรอกนะ มิเช่นนั้นแล้วศศิธรคงเป็นหม้ายแน้แล้ว

เพราะดูจากตอนนี้คงรู้ใจตัวเองกันแล้วล่ะ หวังว่าจะเปลี่ยนใจมาช่วยน้องแทนนะ

-กลกะลา เมื่อไหร่จะหลุดพ้นจากเรื่องเศร้าๆสักทีนะ ถึงตอนนี้ธรณิณจะเปิดใจแต่ก็ใช่จะได้มีความสุขด้วยกันไปตลอดเสียหน่อย

ก็ได้แต่หวังว่าการมาของผักตบในครั้งนี้จะช่วยกลกะลาออกไปได้นะ


รอตอนต่อไปจ้า


ปล.แม่เล็กชังน้ำหน้าลูกเขยแล้วอ่ะ ฮ่าๆ

ปล.2 ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะช่วงนี้อากาศเปลี่ยน :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 21-02-2014 12:58:09

เชื่อนะว่าเป็นแผนของผักตบ  :mew3:

คนดูแลม้าน่าสงสัย ใช่องค์ชายมั้ย  :hao7:

ชอบกลกะลาลุคนี้จัง  :z2:

บวกเป็ด

 :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 21-02-2014 13:05:57

ชักชอบคู่รองซะแล้วสิคะ กลกะลาก็น่าลลุ้นนะเนี่ยคู่นี้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 21-02-2014 13:26:13

สงสารอะ ผักตบใจแข็งจังเลย  :mew6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 21-02-2014 13:34:06

สงสารผักตบจัง ใจแข็งมาก
สามีง้อเท่าไรก็ไม่ใจอ่อน
ขอให้ผักตบกับลูกปลอดภัย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 21-02-2014 14:57:34

 :sad4:  อะไรจะหน่วงได้ขนาดนี้กัน   คนเลี้ยงไต้ฝุ่นเป็นพระสวามีของผักตบรึเปล่านา 

  +1   รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเ
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 21-02-2014 15:20:03

ใจจริงอยากจะด่าองค์ชายแต่แม่เล็กจัดหนักให้แล้ว ฮ่ะๆ ส่วนองค์ชายธรณิณกับกลกะลาก็ปากแข็งกันทั้งคู่...

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-02-2014 15:44:22

กลัวผักตบแล้วจะถูกจับตัวไว้ด้วยล่ะสิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 21-02-2014 16:20:38

ตบระวังตัวนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 21-02-2014 17:23:04

เพิ่งจะวันชื่นคืนสุขกันอยู่เลย เรื่องราวก็มากลับตาลปัตรอย่างนี้
เชื่อว่าองค์ชายคงไม่มีเจตนาให้เป็นอย่างนั้นแน่นอน :katai1:
แต่เพราะอะไรนี่สิ องค์ชายถึงได้ไปนอนให้หญิงอ้ายคร่อมซะได้
วางแผนได้เหมาะเหม็งจริงๆ แต่ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัวนะ
จะทำร้ายเขาตัวเองก็มาเจ็บเสียเอง  :เฮ้อ: ทั้งสองนางเลยล่ะ
เรื่องที่ถูกวางยาก็เพิ่งเสร็จสิ้น มาเรื่องชวนให้เตียงหักอีกแล้ว
ต้องรอฟังเหตุผลขององค์ชายก่อนล่ะ ว่าสมเหตุสมผลหรือเปล่า
เป็นห่วงผักตบ ยิ่งท้องอยู่ด้วย แม้ว่าจะเป็นผู้ชายก็เถอะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 21-02-2014 18:46:25

ว่าแล้วเลยว่าต้องท้องก่อนแล้วค่อยเข้าใจผิด :เฮ้อ:

ตอนนี้ยาวจับใจมากเลยค่ะ. ขอบคุณมากๆ รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 21-02-2014 19:04:30

จะเกิดอะไรขึ้นกับผักตบ แล้วเจ้าหญิงธารจะเป็นไรไหมอะ
T^T สถานะกินมาม่า
 :ling3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 21-02-2014 19:09:42

ผักตบ..อย่าเพิ่งโกรธเจ้าชายนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 21-02-2014 19:39:00

เห้อ เอาใจช่วยผักตบ สาธุ คนคิดร้ายขอให้วอดวาย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 21-02-2014 19:54:53

 :ling1: :katai5: :katai5: :katai5: อยากอ่านต่อๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 21-02-2014 20:12:42

สงสารองค์ชายจัง ผักตบใจแข็งมาก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 21-02-2014 20:24:44

ฮัดช้า.....ทายถูกด้วยนะนี่...ตาลุงงี่เง่าเป็นไส้ศึกจริง ๆ...น่าเขกกะบาลซัก 3 ครั้ง
แต่ทำม๊ายยยยยย...วายุเร่าร้อนถึงได้อ่อนซ้อมขนาดนี้....เสียท่าแบบนี้เสียหาย
หลายแสนเลยนะนี่.....ให้แม่เล็กยิงเป้ากระจุยไปเลยดีมั๊ยห๊ะ...?.....หนูตบน่าจะ
ดูออกว่าเป็นแผนของหญิงอ้ายกับพี่ธารแน่นอน......แต่ว่า..2 หญิงจะเป็นไงบ้าง
จะสมหวังรึเปล่าถ้าไม่ก็น่าสงสารนะ.. :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: nbee ที่ 21-02-2014 20:41:38

ทีแรกมันทะแม่งๆ ทำไมองค์ชายไม่ง้อผักตบให้มากกว่านี้
ยอมให้ไปง่ายๆ ทั้งๆที่ท้องอยู่เนี่ยเหมือนไม่ใช่องค์ชายยอ่ะ
แต่พอเจอเม้นนี้ ใช่เลย

อ้างจาก: MiSS-U ที่ 21-02-2014 12:58:09  

เชื่อนะว่าเป็นแผนของผักตบ  :mew3:

คนดูแลม้าน่าสงสัย ใช่องค์ชายมั้ย  :hao7:

ชอบกลกะลาลุคนี้จัง  :z2:

บวกเป็ด

 :pig4:

o13

 :3123:คนเขียน...

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 21-02-2014 21:12:53

ฉันจะรอตอนต่อไป  หน่วงๆอ่ะ  องค์วายุภักษ์ดูแลผักตบดีๆนะ  พอถึงเมืองแล้วกลกะลาดูแลพระชายาด้วยนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 21-02-2014 21:26:55

คนเลี้ยงม้าคือวายุภักดิ์ใช่ไหม ธรณินยังไม่รู้อีกหรือไงว่ารู้สึกยังไงกับกลกะละ แต่กลกะลาท่าทางจะรู้แล้ว ธารจะเปลี่ยนใจมาเข้าข้างผักตบไหม

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 21-02-2014 21:32:08

มาคนเดียวอย่างนี้ผักตบจะเป็นอะไรไหมเนี้ยะ
ดีใจกับองค์ชายดินด้วยที่ได้ใจกลกะลาไปแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 21-02-2014 22:07:45

ผิดแล้วแก้ไข เราจะเอาใจช่วย
พยัพนนท์คนนี้คือท่านใช่มั้ยองค์ชาย


 :กอด1: หายเร็วๆนะคะ ขอให้กลับมาแข็งแรงไวๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 21-02-2014 22:22:09

สงสารทุกคู่อ่ะ
สงสารองค์ชาย+ผักตบ
มากที่สุด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 21-02-2014 22:28:44

แค่ผักตบต้องแยกกับวายุภักษ์ก็แย่พอแล้ว
ขออย่าให้ผักตบต้องบาดเจ็บอะไรเลยนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 21-02-2014 22:43:33

หน่วงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เกลียด ๆๆ พระปิตุลาาาาา
หมั่นไส้ศศิธร รู้ใจตัวเองช้าอยู่ได้
ทำให้ผักตบเข้าใจผิดเลยยยย
สงสารผักตบ T^T

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 21-02-2014 23:36:56

ขอให้ผักตบกลับมาอย่างปลอดภัยนะ
องค์ชายด้วย
คิดว่าถ้ามีเหตุการณ์อะไรไม่ดีเกิดขึ้นเจ้าชายต้องไปช่วยผักตบแน่ๆ
งั้นขอให้ปลอดภัยทั้งคู่เลยนะ
กลกะลากะเจ้าชายธรณินณ์ด้วยยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 22-02-2014 02:07:53

โอ้ยย เปนสองตอนที่ขมปนหวานเล็กๆนะ
หวังว่าตอน3 อะไรอะไรจะดีขึ้นน้า
แต่เอ๊ะ คนเลี้ยงม้าเนี่ย ช่างน่าสงสัยนะ
 :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 22-02-2014 08:19:45

พยัพนนท์นี่ใช่องค์ชายรึเปล่าน่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 22-02-2014 09:22:41

มันน่าสงสัยจริงๆ
นั้นแหละคนเลี้ยงม้าคนนั้น แต่ก็ลุ้นต่อไป ว่าจะเป็นยังไงต่อ ท่านองครักษ์ก็ยังเศร้าเหมือนเดิม แถมรักเขาไปทั้งหัวใจแล้ว จะคอยดูว่าคู่นี้จะมีจุดจบยังไง แต่ขอให้มันจบด้วยดีแล้วกัน ส่วนคู่หลักไม่ลุ้นเท่าไหร่ ลุ้นแค่ว่าตบจะรักษาตัวเองและลูกที่คิดว่าจะเป็นนายเอกในเรื่องต่อไปยังไง จะเศร้ารึสุขก็จะติดตามต่อไปครับคนแต่ง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 22-02-2014 09:56:29

รักษาสุขภาพเหมือนกันนะ  แค่ได้อ่านเพราะมาแต่งต่อแค่นี้ก็ดีใจจ้า รอนานก็รอได้นะ 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 22-02-2014 14:14:34

เง้อ สงสารผักตบอ่ะ
อ่านตอนไปเจอองค์ชายกำลัง....
แล้วมันเจ็บจี๊ดๆเลยอ่า...หวังว่าผักครบจะปลอดภัยนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 22-02-2014 14:46:56

ผักตบเข้าไปอยู่ในดงศัตรู น่าเป็นห่วง  :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 22-02-2014 20:07:41

แอบคิดเหมือนกันว่า คนเลี้ยงม้าอาจจะเปนองค์ชายปลอมตัวมาเพื่อไปปกป้องผักตบอีกที

ปล รอตอนที่ 3 คร้าบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 23-02-2014 00:35:02

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 23...คนสำคัญตำหนักเย็น



“องค์เหนือหัว พระมเหสี พระปิตุลา พระปิตุจฉา..เสด็จแล้ว!!!”
มหาดเล็กซึ่งมีหน้าที่..ขานเสียงดังได้ยินทั่วท้องพระโรง ขุนนางอำมาตย์ รวมทั้งอาคันตุกะพิเศษ
ซึ่งทุกคนตื่นเต้นแกมประหลาดใจ กับการมาเยือนของพระชายาแห่งไตรคาน โดยผู้นำมาเป็นองค์หญิงชลธาร
ซึ่งพวกเขาต่างคุ้นเคยเป็นอย่างดี ด้วยคือขัตติยราชกุมารแห่งเวฬุวรรณนครแล้ว

“ตามสบาย ไม่ต้องมากพิธี” เหนือหัวธรณินผู้รับการสถาปนาขึ้นครองราชบัลลังก์เมื่อไม่นานนี้
ทั้งยังทรงอภิเษกพระมเหสีจากไอยรานคร องค์หญิงทิพย์เกสร บัดนี้สองพระองค์พร้อมพระปิตุลา
พระปิตุจฉาเสด็จเข้ามายังท้องพระโรง เพื่อต้อนรับอาคันตุกะบุคคลพิเศษ

“ถวายพระพรฝ่าบาท พระมเหสี พระปิตุลา พระปิตุจฉา พระองค์ทรงพระเจริญ..พะยะค่ะ”
ผักตบค้อมศีรษะตามธรรมเนียม ร่วมถวายเคารพอย่างรู้ประเพณีโดยไม่เคอะเขิน
เขายืนตำแหน่งของราชนิกุลชั้นสูง  ข้างกายมีพี่สาวฝาแฝดทรงประทับอยู่ด้วย

“นับเป็นเกียรติแล้ว เวฬุวรรณได้ต้อนรับชายาแห่งไตรคานนคร ข้าในฐานะกษัตริย์ขอต้อนรับสู่อาณาจักร
ขาดเหลือสิ่งใดขออย่าได้เกรงใจ ถือเสียว่าเราต่างเป็นพี่น้องกันเถิด” เหนือหัวธรณินทรงรับสั่ง
พระสุรเสียงแลเป็นกันเอง ไม่หลงเหลือเค้าลางองค์ชายผู้หยิ่งผยอง ดุจกุมแผ่นดินไว้ใต้อุ้งหัตถ์องค์นั้นให้เห็นเลย
ผักตบคิดไม่ถึงเพียงระยะเวลาเดือนเศษ กลับทำให้ผู้คนเปลี่ยนแปลงถึงเพียงนี้ องค์ชายคนเดิมที่พอจะนึกพฤตินิสัย
ของพระกิริยาวาจาคนเอาแต่พระทัย กลับสุขุมคัมภีรภาพผิดหูผิดตาไปมากโข ราศีของกษัตริย์เปล่งรัศมี
หาได้ไร้บารมีอำนาจแม้แต่น้อย สมกับเป็นผู้ถือครองเทพมหาธาตุมาจุติแล้ว

“ขอบพระทัยพะยะค่ะ ผม..เออข้าขอน้อมรับด้วยใจ”
ผักตบไม่สันทัดพูดจาเป็นทางการ แม้ผ่านหูผ่านตาพอลองใช้มันดูขัดพิกล

“หึหึ! อย่าได้ลำบากในการตรัส จงกระทำเช่นที่เจ้าเคยชิน ข้ามิถือโทษอันใดดอก
ข้ารู้เจ้ามิได้เติบโตดินแดนของเรา ย่อมไม่คุ้นเคยกับการใช้ถ้อยคำเช่นพวกเราแล้ว”
เหนือหัวกลับทรงรู้สึกขบขันในพระทัย ยิ่งทอดเนตรพิศใบหน้าขาวรูปงามแลซับสีโลหิต
ด้วยพระอาการเก้อเขินต่อการวางองค์ของพระชายาผู้นี้ พานนึกถึงใครบางคนที่ทรงถวิลคำนึงหา
ในบางมุมคนผู้นั้นกลับแลน่าพิศชมมิต่างชายาผู้นี้เลยสักนิด

“ขอบพระทัย..ครับ” ในที่สุดเขาก็หายใจโล่ง เมื่อกลับเป็นตัวของตัวเองจนเผลอถอนหายใจออกมา
เล่นเอาเหล่าเสนาอำมาตย์ที่ลอบชมพระพักตร์ถึงกับกลั้นยิ้มกันแก้มแตก ต่อพฤติกรรมในความเป็นตัวตนของพระชายา
ผู้มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วแว่นแคว้น มีที่มาพร้อมประวัติอันน่าเหลือเชื่อนัก
ไม่นับความสามารถผู้ถือครองเทพมหาธาตุจตุรธาตุทั้ง 4 อีก

บุรุษผู้นี้ คือผู้สร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ เป็นบุรุษคนแรกที่ได้รับการอภิเษกตามกฎมณเฑียรบาล
แต่งตั้งเป็นพระชายาองค์รัชทายาทนครไตรคานที่ยิ่งใหญ่ อนาคตว่าที่กษัตริย์หนุ่มผู้มีชื่อเสียงเกริกไกร
ทรงปรีชาสามารถทั้งยังรูปงามเหนือบุรุษอื่นใด จักเสมอเหมือนพระองค์ได้ด้วยซ้ำ..

“ยินดีต้อนรับสู่บ้านเกิด นับจากนี้อย่าได้คิดเป็นอื่น เรื่องราวผ่านมาขอให้ผ่านเลยไป
เจ้าเป็นน้องชายฝาแฝดสายเลือดของอดีตกษัตริย์แห่งเวฬุวรรณนครเราแล้ว เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ
ความบาดหมางอันใดที่เกิดขึ้น ถือเสียว่าเป็นการเริ่มต้นให้เราได้พบเจอกัน มิเช่นนั้นคงไม่มีวันนี้เสียแล้ว”
พระปิตุลา ทรงรับสั่งด้วยพระสุรเสียงทุ้มกังวาน เต็มไปด้วยพลังอำนาจมิแปรเปลี่ยน ตาเฉี่ยวดุจเหยี่ยวทอดเนตรยังผักตบ
ระหว่างทรงดำรัสโดยมิมีการเบือนจาก กลับยากคาดเดาความนึกคิดภายในพระทัยได้

“ผมไม่เอามาเป็นประเด็นหรอกครับ ผมเป็นคนพลัดหลงทางมา เมื่อได้รับการดูแลยื่นมือช่วยเหลือจากนครไตรคาน
ย่อมไม่อาจนิ่งดูดายที่จะไม่ตอบแทนผู้มีพระคุณ จึงเกิดการเผชิญหน้าระหว่างเรา หากล่วงเกินโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
ขอประทานอภัยด้วย” ผักตบค้อมศีรษะให้อีกครั้ง

“ข้าหาได้ถือโทษทารกเจ้าไม่ เช่นไรเจ้าเองชันษายังอ่อนกว่าโอรสของข้าอยู่หลายปี มีหรือที่ข้าจักถือทิฐิต่อเจ้า
ชลธารยังเป็นพี่สาวเจ้าด้วย พี่น้องพบหน้าคืนสู่มาตุภูมิ มีหรือไม่สมควรให้เฉลิมฉลอง ก่อนพวกเจ้าจักเดินทางมาถึง
ข้ากับพระปิตุจฉาได้ปรึกษาเตรียมต้อนรับ เฉลิมฉลองให้ไพร่ฟ้าได้ร่วมถวายพระพร ต่อพระโอรสอดีตเหนือหัวองค์หัสดิน
ในอีกสามราตรีที่จักถึงนี้ วังหลวงจักมีงานต้อนรับเจ้าเกิดขึ้นกันแล้ว” พระองค์ทรงตรัสสุรเสียงทุ้มกังวาน
ให้ได้ยินกันทั่วท้องพระโรง ผักตบได้แต่เผยรอยยิ้มน้อมรับการจัดเลี้ยงต้อนรับเขาครั้งนี้ โดยไม่มีการปฏิเสธหรือตอบรับอะไร

“ข้าก็เช่นกัน ขอต้อนรับกลับสู่วัง” พระสุรเสียงที่ผักตบฟังแล้วชวนขนลุก ไม่ต่างพวกขุนนางอำมาตย์ก็เช่นเดียวกัน
ถือเป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้ยลพระศิริโฉมพระนาง ผู้ได้ชื่อว่าเก็บองค์อยู่แต่พระตำหนัก น้อยครั้งจักเสด็จออกมาเยี่ยงนี้
ถือว่าผักตบเป็นบุคคลสำคัญที่สามารถให้พระปิตุจฉา ทรงยอมเสด็จออกจากพระตำหนักมาประทับในท้องพระโรงได้
ใครจะเชื่อว่าพระองค์มีชันษาเฉียด 70  ในเมื่อสตรีผู้ประทับเบื้องหน้าพระแท่นยกสูง ยังคงงดงามหารอยเหี่ยวย่นอันใดไม่
ถ้ามีคนบอกเป็นพระพี่นางองค์เหนือหัวธรณิน มากกว่าจักเป็นพระมารดาล่ะก็
คาดว่ามีคนหลงเชื่อโดยไร้ซึ่งข้อกังขาอย่างแน่แท้

“ขอบพระทัยพะยะค่ะ ผมรู้สึกปลาบปลื้มดีใจอย่างที่สุด ที่ได้รับการต้อนรับอบอุ่นจากพระองค์เช่นนี้
กระนั้นยังบังอาจใคร่ขอให้ทรงเมตตาอีกสักเรื่องเถิดนะครับ” ผักตบกล่าวขอบคุณ พร้อมกับแสดงท่าทางขอร้อง
ในเรื่องราวบางประการขึ้นมาบ้าง

“เจ้ามีอันใดกระนั้นหรือ” เป็นพระปิตุลาทรงชิงรับสั่งถามขึ้น ก่อนองค์เหนือหัวธรณินจักทรงดำรัสเสียอีก

“เรื่องที่พักผมขอพำนักตำหนักพี่หญิงชลธาร ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมคุ้นเคยกับพี่หญิง จึงใคร่ขอรบกวนในเรื่องนี้ 
อ้อ! มีอีกเรื่องครับ ผมยังมีผู้ติดตามมาด้วยอีกหนึ่งคน รบกวนให้เขารับใช้ใกล้ชิดผมเป็นการส่วนตัว
อย่างน้อยถือเป็นความสะดวกใจของผมด้วย” ผักตบแจ้งความจำนงไป ตามที่คิดไว้ตั้งแต่ต้น
ซึ่งเรื่องนี้แม้แต่องค์หญิงผู้เป็นพี่สาวก็ไม่รู้มาก่อนเลย ว่าพระอนุชาต้องการพำนักในตำหนักพระองค์ด้วย
พอรับฟังถึงกับอึกอักลำบากพระทัยอยู่มากพอสมควร ด้วยทรงรู้แก่พระทัยดี
ว่าการล่อลวงนำพระอนุชามายังเวฬุวรรณนคร ทรงกระทำไปเพื่อจุดมุ่งหมายอันใด

“ย่อมมิเป็นปัญหา เจ้าสองคนพี่น้องยังสามารถพำนักในตำหนักอัคคีของหญิงธารแล้ว
ข้าได้ข่าวระหว่างหญิงธารพำนักไตรคาน กลับได้รับการดูแลให้พำนักตำหนักเดียวกับเจ้าเช่นกัน”
พระปิตุลาทรงอนุญาตตามคำขอของผักตบ หลังทรงชำเลืองเนตรสบพระปิตุจฉาแวบ
ซึ่งพระนางส่งสัญญาณให้พระองค์อนุญาต..มิขัดข้องแต่ประการใด

“ขอบพระทัยพะยะค่ะ ผมหมดเรื่องแล้วครับ” ผักตบบอก

“ถ้าเช่นนั้น ข้าคงต้องให้พวกเจ้าซึ่งเดินทางรอนแรมไกลมาหลายราตรีได้พักผ่อน ระหว่างนี้หากต้องการสิ่งใด
เจ้าให้ชลธารจัดการได้มิต้องเกรงใจอันใด อีกสามราตรีเตรียมร่วมงานเลี้ยงต้อนรับเจ้าเถิด”
เป็นดำรัสปิดท้ายของพระปิตุลา แลดูชื่นมื่นอบอุ่นมิมีท่าทีส่อเค้าพิรุธเคลือบแฝง

เหล่าเสนาอำมาตย์ต่างปลาบปลื้มปิติยินดีไม่น้อย ต่อการกลับมาของพระโอรส ในองค์เหนือหัวหัสดินและพระมเหสีผู้ล่วงลับ
อย่างไรแล้วผักตบเป็นสายพระโลหิตโดยตรง พวกเขาครึ่งหนึ่งคือขุนนางอำมาตย์มีเลือดจงรักภักดีเข้มข้น
ย่อมดีใจเมื่อได้มีโอกาสต้อนรับมกุฎราชกุมารเป็นธรรมดา พอหลังแยกย้ายออกจากท้องพระโรง
เรื่องราวคงแพร่สะพัดไปทั่วเวฬุวรรณนคร รวมถึงหัวเมืองน้อยใหญ่ใต้อาณัติมากมาย
ต่อการกลับมาของพระชายาองค์ยุพราชแห่งนครไตรคานคู่อริ ที่มีศักดิ์ฐานะเป็นพระโอรสอดีตเหนือหัวอีกต่างหาก...
>
>
>

“เจ้าแน่ใจจักทำพิธี ยามจันทร์กลางศีรษะในราตรีเฉลิมฉลอง”

“นั่นคือฤกษ์ที่ถูกกำหนด มิอาจเปลี่ยนแปลงอันใด”

“การเตรียมการรัดกุมแล้วกระนั้นหรือ..น้องหญิง”

“ข้าย่อมไม่หละหลวม ตะขาบแก้วในกายชลธารเติบใหญ่ สูบกลืนพลังเทพมหาธาตุของนางจนหมด
เมื่อใดที่ข้าจักนำมันออกมา นางมิต่างจากคนธรรมดาสามัญ หรืออาจเลวร้ายไปกว่านั้น
หากพลังชีวิตของนางไม่เข้มแข็งพอ คงแตกดับไปกับพลังที่สูญสิ้นด้วยเช่นกัน”

“นั่นมิใช่เรื่องที่ข้าใส่ใจ นางจักอยู่หรือตายย่อมไม่ใช่ปัญหาแล้ว
ถือว่านางตอบแทนต่อการที่ข้าได้เลี้ยงดูจนเติบใหญ่เถอะ เพียงมีเรื่องที่ข้าเป็นห่วงอยู่
เจ้าคงมิลืมกระมังบุรุษหนุ่มผู้นี้ถือครองจตุรธาตุ ย่อมมีพลังลึกล้ำเกินคาดเดานัก เจ้าแน่ใจจักสามารถควบคุมได้”

“แล้วเยี่ยงไรอีก ต่อให้มีสามเศียรหกกร ก็มิอาจติดปีกโบยบินหนีจากอุ้งมือข้าได้ ยาสั่งที่ข้าเตรียมใช้กับเขานั้น
สามารถควบคุมจิตใต้สำนึก จนกลายเป็นหุ่นให้ข้าบังคับ มิต่างผู้มีเลือดเนื้อแต่ไร้วิญญาณอันใดดอก
เขาจักรับฟังคำสั่งของข้าผู้เดียว ถึงเพลานั้นข้าจักเรียกใช้พลังเทพมหาธาตุที่ถ่ายโอนจากชลธาร 
ดึงเอาพลังจตุธารมาเป็นของข้าให้หมดสิ้น สองพี่น้องก็ดุจมดปลวกที่ไร้ประโยชน์ รอแผนการสำเร็จลง
ข้าจักกอบกู้เกียรติยศล้างอายให้บรรพบุรุษ ประกาศให้พวกมันที่เคยกระทำต่อพวกเราได้รับรู้เอาไว้
ผู้ใดเล่าคือผู้ยิ่งใหญ่ที่พวกมันจักต้องก้มหัวให้...ฮิฮิฮิๆๆ!!!”
เสียงหัวเราะแหลมสูง ชวนขนลุกขนชันดังเสียงภูตผีปีศาจ ดังขึ้นภายในห้องบรรทมส่วนพระองค์
พระปิตุลากับพระปิตุจฉาสนทนายามดึก ถึงแผนการร้ายที่จะมีขึ้นในอีกไม่กี่ราตรีข้างหน้า
ทุกอย่างล้วนเตรียมการเอาไว้เรียบร้อย เพียงรอเวลาซึ่งพระนางได้อดทนรอคอยมานมนานเท่านั้น


ยามสายของวันรุ่งขึ้น พระมเหสีกลับทรงได้รับพระบัญชาจากพระปิตุจฉาให้ทรงเข้าเฝ้ายังตำหนักเป็นการส่วนพระองค์...

“เป็นเช่นไร เจ้าสบายดีหรือไม่”
พระดำรัสจากสตรีผู้ที่ได้ชื่อเป็นพระมารดาองค์เหนือหัวพระสวามี ทรงรับสั่งถามดุจห่วงใยในพระองค์แล้ว

“ข้าย่อมสบายดีเพคะ นั่นเป็นเพราะพระกรุณาที่ทรงโปรดข้าแล้ว”
พระนางกลับทรงมีไหวพริบ ในการใช้วาจายกยออย่างชาญฉลาด

“อิอิ!!...เจ้ากลับหลักแหลมอยู่มิน้อย ทำให้ข้าพอใจถ้อยคำเจ้าได้ ที่ข้าให้โอกาสเจ้าย่อมมีเหตุผล
หาใช่แค่เจ้าเกิดหลงรักธรณินแต่ประการใด หากนับสตรีที่หลงใหลโอรสข้า เกรงว่าเจ้าคงแย่งชิงหนักหนาสาหัสเอาการ
เป็นเพราะข้าสั่งสอนเขาไม่ดีพอ ธรณินจึงได้หว่านเสน่ห์ผลาญพรหมจรรย์อิสตรีเป็นว่าเล่นเยี่ยงนี้
กระนั้นพวกนางเองก็ใช่ตัวดีอันใด ยอมพลีกายหาได้หวาดกลัวต่อความผิดหวังไปแล้ว
เจ้าเองก็เช่นกัน..อย่าคิดว่าข้าไม่ล่วงรู้ พวกเจ้าผูกสัมพันธ์กันได้เยี่ยงไร ย่อมอยู่ในสายตาข้ามานานแล้ว”
พระมเหสีพระพักตร์ซีดเผือด ทรงรีบปรับแต่งรอยแย้มพระสรวล เอื้อนพระดำรัสอ่อนหวานเอาพระทัยพระปิตุจฉาในทันที

“ข้าย่อมรู้พระมารดาทรงปรีชายิ่ง ด้วยทรงให้กำเนิดโอรสเอกบุรุษในแดนดิน ผู้ใดจักทรงพระบารมีเยี่ยงท่าน
พระสวามีข้าย่อมมีพระมารดาเก่งกล้าสามารถแล้ว ดังโบราณเล่าขาน..ผลไม้ใดย่อมให้รสหอมหวานจากแหล่งกำเนิดแล้วไซร้
 พระสวามีข้าย่อมไม่แตกต่างเช่นกันเพคะ”

“ฮะฮ่าๆ ทารกเจ้าช่างมีวาจาหน้าตียิ่งนัก เจ้าทำให้ข้าสำราญแล้ว เอาเถิดข้าย่อมให้ความเอ็นดูเป็นพิเศษ
ที่ข้าให้มาพบย่อมมีเรื่องสอบถาม” พระนางทรงแย้มสรวลต่อถ้อยวาจาพระสุณิสา สายพระเนตรบ่งบอกทรงขบขันแกมเอ็นดู
องค์หญิงทิพย์เกสรคือผู้ที่พระนางทรงเลือกเป็นพระมเหสีให้แก่พระโอรส ย่อมมีเหตุผลที่มิมีผู้ใดล่วงรู้ตื้นลึกหนาบาง..

“พระมารดาประสงค์สอบถามอันใด ข้ายินดีถวายคำตอบเพคะ”

“เจ้ากับโอรสข้า ร่วมหอกันปกติดีหรือไม่” พระดำรัสไม่อ้อมค้อม ทำเอาพระพักตร์งามสุกปลั่งขึ้นมาทันที

“เรื่องนี้..เออ..” พระองค์ขวยอายก้มพักตร์งุดไปแล้ว

“อย่าได้เอียงอาย เรื่องนี้มีความจำเป็นยิ่ง ที่ข้าต้องได้คำตอบจากเจ้าทิพย์เกสร”
พระปิตุจฉาทรงเร่งเร้า พระสุรเสียงเริ่มกดดัน

“คะ..คือ หลังจากค่ำคืนอภิเษก ข้ากลับมิได้รับใช้ปรนนิบัติอีก”

“เหลวไหลสิ้นดี เจ้าเองหาด้อยในเสน่ห์อิสตรีแต่อย่างใด จัดเป็นหญิงงามผู้หนึ่ง กระนั้นมารยาหญิงมิได้ยิ่งหย่อน
เหตุใดยังไม่สามารถทำให้ธรณินหลงใหลอีกหรือ” พระนางเริ่มกรุ่นโทสะ หลังได้รับคำตอบจากพระสุณิสาไม่เป็นที่สบพระทัย

“เรื่องนี้ข้าก็จนปัญญา มิรู้บกพร่องอันใดใยมิได้รับการเหลียวแลจากพระสวามี เดิมทีครั้นที่เราเริ่มสนิทสนม
พระองค์ยังพอทรงชมชอบข้าดี มิเคยปฏิเสธมาก่อน เหตุใดหลังกลับจากสงครามถึงได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว
ข้าหามีคำตอบไม่เพคะ” เรื่องนี้ย่อมเป็นความลับที่นางไม่สามารถล่วงรู้ พระปิตุจฉามิคิดแพร่งพรายเช่นกัน
ถือเป็นเรื่องเลวร้ายนัก ที่พระนางจะยอมเปิดเผยถึงความสัมพันธ์ประหลาด ของพระโอรสซึ่งทรงหมกหมุ่นหลงใหลในบุรุษ
ผู้อยู่ในฐานะเชลยโดยไม่คิดลืมหูลืมตาเยี่ยงนี้

“ไว้ข้าจะเป็นธุระให้ก็แล้วกัน อย่าได้คิดมากอันใด ทารกในครรภ์เจ้าจักพลอยได้รับผลไปด้วย”

“ข้าจักกระทำตามคำชี้แนะเพคะ กระนั้นยังมีความคลางแคลงที่มิอาจไม่ไต่ถาม ใยเรื่องที่ข้าตั้งครรภ์อ่อน
จึงมิให้เปิดเผยต่อผู้ใด มีเพียงท่านที่ทรงล่วงรู้ ทั้งที่การให้กำเนิดองค์รัชทายาทย่อมเป็นเรื่องยินดี
สมควรบอกกล่าวต่อผู้คนมิใช่หรือไรเพคะ” พระมเหสีทรงเก็บความคับข้องพระทัยไว้
รอจังหวะสอบถามพระปิตุจฉามานานพอสมควร

“นั่นย่อมมีเหตุผลเจ้ามิควรรู้คำตอบเพลานี้ ถึงช่วงเหมาะสมข้าจักเป็นผู้ให้คำตอบเจ้าเอง”
เป็นพระดำรัสที่มิอาจทักท้วงได้ นอกจากทรงหุบพระโอษฐ์ แล้วค้อมพระเศียรน้อมรับโดยดุษฎีเท่านั้น
เรื่องราวลึกลับซับซ้อน มีความเคลือบแฝงอยู่มากมายพอสมควร ใครจักล่วงรู้ถึงเหตุผลที่แท้จริง
นอกจากผู้กุมบังเหียนในอุ้งหัตถ์แต่ผู้เดียว การตั้งพระครรภ์อ่อนไม่ถึงสองสัปดาห์ของพระสุณิสา
เป็นความลงตัวที่มิได้ประจวบเหมาะบังเอิญขึ้นหรอก แต่เป็นความตั้งใจให้ทุกสิ่งได้เข้าสู่กระบวนการ
ตามฤกษ์ที่พระนางกำหนดขึ้นล่วงหน้า ไม่ต้องเคลือบแคลงสายพระโลหิตในพระครรภ์พระสุณิสาแต่ประการใด
มิเป็นอื่นแล้วย่อมเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขเหนือหัวธรณินแน่แท้ บังเกิดขึ้นตามฤกษ์อภิเษก
ซึ่งพระนางเป็นผู้วางโอสถกระตุ้นพระกำหนัด ในคืนส่งตัวเข้าหอให้เกิดการร่วมสังวาสในเพลาประจวบเหมาะ
หลังทรงตรวจรอบเดือนและเตรียมพร้อมล่วงหน้า เพื่อให้ได้มาซึ่งพระครรภ์อ่อนในครั้งนี้อย่างมิให้ผิดพลาด
และก็สมความปรารถนาของพระนาง ได้ตามที่คาดหวังเอาไว้แล้ว..

“เจ้ามิรู้คำตอบย่อมเป็นผลดีแก่ตัวเจ้าแล้วทิพย์เกสร”
พระดำรัสเปรยขึ้น หลังทรงรับสั่งให้พระสุณิสาเสด็จกลับไปแล้ว สายพระเนตรแลดูน่ากลัวยิ่งนัก
แฝงความนัยที่ชวนขนหัวลุก ผู้ใดจักล่วงรู้ว่าพระปิตุจฉาทรงคิดการณ์ใดเอาไว้
หากความจริงเปิดเผย ถือว่าช่างเลวร้ายอย่างที่สุด..
>
>
   

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 21/2/57 # P.58 อัพเพิ่มแล้ว 2 ตอน
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 23-02-2014 00:36:04

-  2  -



“พี่ธารตำหนักเย็นอยู่ส่วนไหนครับ”
ผักตบถามพี่สาว พอมีจังหวะอยู่ตามลำพังในพระตำหนัก
ขณะนี้ทั้งคู่สนทนาในห้องโถงของพระตำหนัก จิบชาร้อนก่อนเข้าบรรทมตามธรรมเนียม

   “เจ้ารู้ได้เยี่ยงไร ว่าที่นี่มีตำหนักเย็น” ผู้เป็นพี่ถาม ด้วยทรงรู้สึกแปลกพระทัย
เนื่องจากตำหนักลึกลับมีกฎห้ามมิให้ผู้ใดกล้ำกราย ถือเป็นตำหนักที่มีไว้กักขังเหล่าสนมประพฤตินอกรีต
ให้หมดลมหายใจตายไปในตำหนัก โดยมิอาจเห็นแสงเดือนแสงตะวัน

   “มีใครไม่พูดถึงตำหนักลึกลับของเวฬุวรรณ นครอื่นไม่มีใครเขาสร้างตำหนักสำหรับกักขังนางสนม
ที่กระทำความผิดแบบนี้หรอก ไตรคานเองก็ไม่มี แปลกตรงไหนที่ผมจะได้ยินได้ฟังมาครับ”
ผักตบรีบออกตัวก่อน  หลังจับพิรุธจากสีหน้าพี่สาวฝาแฝดได้ชัดเจน

   “เป็นเช่นนั้นดอกหรือ ข้าเพิ่งรู้ชื่อเสียงตำหนักเย็นกลับเป็นที่สนใจของผู้คนแล้ว
เหตุใดเจ้าจึงสนใจเช่นเดียวกัน” นางตั้งข้อสงสัย

   “พี่ไม่สนใจบ้างหรือ พี่เติบโตในวัง เคยรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับตำหนักเย็นบ้างไหม
เอาตรงๆ พี่เคยเข้าไปดูในตำหนักหรือเปล่า”

   “ไม่ดอก..ถือเป็นข้อห้ามมีอาญาร้ายแรง จัดเป็นโทษทัณฑ์สูงสุดสำหรับผู้ฝ่าฝืน ไม่เว้นแม้แต่ราชนิกุล
หากล่วงล้ำเข้าไป จักได้รับการตัดสินลงอาญาโดยมิต้องรอไต่สวน” องค์หญิงผู้พี่ ไขความข้องใจให้ผักตบฟัง

   “ยิ่งห้ามก็ยิ่งน่าสนนะพี่ เอาเป็นว่าสมมติ ผมหมายถึงยกตัวอย่าง ว่าพ่อกับแม่เรายังไม่ตาย
แต่ถูกกักขังไว้ในตำหนักเย็น โดยคนที่ลงมือทำประสงค์ให้พวกท่านสิ้นพระชนม์ในนั้น
พี่ว่ามีความเป็นไปได้หรือไม่ครับ แล้วแกล้งประกาศราชโองการปลอมว่าพ่อแม่เราสองคน สิ้นพระชนม์แล้ว”
ผักตบยกอ้างแนวความคิดของตนเองให้พี่สาวฟัง

   “มิน่าเป็นเช่นนั้นได้ คราเสด็จแม่ข้ามิอาจยืนยัน แต่เสด็จพ่อแล้ว ข้าเติบโตจนรู้ความ ท่านเย็นชาต่อข้านัก
หาได้ใกล้ชิดมอบความรักดังบิดาพึงกระทำต่อธิดาตนแต่อย่างใด กระนั้นพระศพข้าก็ได้เข้าเฝ้าประจักษ์ชัด
มิเป็นดังที่เจ้ากล่าวแน่แท้” ชลธารหลงกลน้องชาย โดยไม่ทันรู้องค์เข้าแล้ว เมื่อพลั้งเผลอหลุดเผยความลับในพระทัยออกมา

   “พี่พูดอะไร พ่อไม่รักดูแลพี่อย่างนั้นหรือ ไหนพี่เคยบอกผมว่าพ่อเราถูกชิงราชบัลลังก์ไป”
ผักตบจ้องพักตร์ขาวซีดของพี่สาว หลังรู้องค์ทรงพลั้งพระโอษฐ์ตรัสอะไรออกมา

   “คะ..ข้าหมายความเช่นนั้น เพียงแต่เสด็จพ่ออาจไม่ทรงโปรดธิดาแล้วกระมัง หากเป็นเจ้าซึ่งเป็นโอรสคงแตกต่างกัน
มิมีกษัตริย์องค์ใดไม่โปรดปรานโอรสที่จักสืบทอดราชบัลลังก์” ถือว่าเธอยังมีไหวพริบที่แก้ไขทัน

   “พี่คิดมากไปหรือเปล่า ผมว่าเรื่องความรู้สึกของเสด็จพ่อยังไม่ต้องนำมาเป็นประเด็น ถ้าพี่ยืนยันพ่อเราตายยังไง
ร่วมพิธีศพท่านด้วย ตัดประเด็นนี้ออกไป พูดถึงแม่ดีกว่า เป็นไปได้แม่เรายังมีพระชนม์ชีพ แต่ถูกกักขังไว้ในตำหนักเย็น”
ผักตบเซ้าซี้ไม่เลิก

   “เจ้าคิดเยี่ยงนี้หรือ” คราวนี้ได้ผล เมื่อจุดประกายความอยากรู้ให้พี่สาวคล้อยตามได้ เธอเองแม้จะเติบใหญ่ขึ้นที่นี่
แต่ไม่เคยย่างกรายเฉียดตำหนักเย็น ซ้ำไม่เคยตั้งประเด็นหาคำตอบเกี่ยวกับการสิ้นพระชนม์ของพระมารดา
ได้แต่รับฟังคำบอกเล่าที่ถ่ายทอดสืบต่อกันมาเท่านั้น จะโทษเธอไม่ได้ ในเมื่อขณะนั้นพระบิดาผู้เป็นเสด็จพ่อ
ซ้ำยังเป็นกษัตริย์ทรงครองราชบัลลังก์ ทรงมีอำนาจทุกอย่างใยมิคลี่คลายหาคำตอบ พานทำให้องค์หญิงผู้พี่
จ้องหน้าน้องชายอย่างสับสนปนเปไปหมด

“หากเป็นดังที่เจ้ากล่าว ข้ากลับแปลกใจใยเสด็จพ่อจึงไม่ค้นหาความจริง ครั้งที่พระองค์ทรงครองราชบัลลังก์”
 เธอตรัสถามตามที่คิด

“พี่คงไม่เฉลียวใจ ผมฟังจากผู้คนในไตรคานเขาเล่าลือ หลังแม่สิ้นพระชนม์พ่อก็ไม่เป็นอันทำอะไร
ยกให้พระปิตุลาสำเร็จราชการทุกอย่าง จนเรืองอำนาจกอบกุมไว้ในมือหมด แบบนี้ท่านจะมีเวลาใคร่ครวญได้ไหม
บางทีคนวางแผนอาจจะรู้จุดอ่อนของพ่อเราดี ว่าแม่คือจุดอ่อนนั้น จึงใช้วิธีกักขังท่านไว้ แล้วแจ้งว่าท่านสิ้นพระชนม์
จนทำให้พ่อจมอยู่ในโรคซึมเศร้า ไม่เป็นอันทำอะไรได้” ผักตบมีเหตุผลที่ฟังดูน่าเชื่อถือทีเดียว
คนเป็นพี่เริ่มขมวดพระโขนงเรียว ความจริงที่เธอไม่อาจปฏิเสธคือ พระบิดาจมอยู่กับความโศกเศร้า
ไม่เป็นอันทำอะไรอย่างที่น้องชายพูดไม่ผิด คนรับหน้าที่สำเร็จราชการคือ ‘พระปิตุลา’

“เช่นนั้นเจ้ากำลังชักชวนข้า..” องค์หญิงผู้พี่จ้องสบตาผักตบนิ่ง

“ถูกแล้วครับ..คืนนี้เราลักลอบเข้าตำหนักเย็นกันเถอะ” คำตอบของผักตบ ไม่ผิดไปจากที่เธอคาดเดาไว้

“เจ้ามิกลัวต้องอาญากระนั้นหรือ หากถูกจับได้เราสองพี่น้อง ใยมิศีรษะหลุดจากบ่า
อย่าลืมแม้นเราจักเป็นทายาทอดีตกษัตริย์ แต่อำนาจตกอยู่กับพระปิตุลา
กษัตริย์องค์ปัจจุบันยังเป็นเจ้าพี่ธรณิน เกรงจักมิได้รับพระเมตตาเป็นแน่”
องค์หญิงผู้พี่ กลับไม่แน่ใจในตัวเหนือหัวธรณิน เพราะเคยเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาก่อน
ถึงยามคับขันเกรงมิทรงละเว้นโทษตายให้

“พี่อย่าลืมสิ ผมกับพี่มีเทพมหาธาตุคุ้มครองกาย ทำไมจะลักลอบเข้าในตำหนักไม่ได้
ปล่อยเป็นหน้าที่ผมจัดการทหารยาม พี่แค่นำทางผมไปก็พอ ตกลงไปกันนะ”
ผักตบเร่ง โดยสร้างความมั่นใจให้พี่สาวไปในตัว

“กระนั้นเจ้าก็มิควรลืมเช่นกัน ในวังหลวงนอกจากทหารยามแล้ว ยังมีการกำกับด้วยเขตแดนเวทย์มนต์
ยังมีมหาธาตุธรณีของเจ้าพี่ธรอีก  ไว้ป้องกันไส้ศึกศัตรูที่ลักลอบเข้ามา
แมลงสักตัวก็ใช่จะหลุดเข้าไปในเขตกางอาคมได้ เจ้ากับข้าเกรงว่ามิอาจลอดหูลอดตาเช่นกัน”
เป็นข้อมูลใหม่ ที่ผักตบเพิ่งรู้ สถานที่ต้องห้ามถูกกำกับด้วยเขตเวทย์มนต์

“มีวิธีทำลายไหม” เขาเผลอถามอย่างลืมตัว

“หากข้ารู้ ใยต้องรอให้เจ้าถามกันเล่า” เจอพี่สาวย้อนเฉย

“อ้าว! พี่ก็มีเวทย์มนต์ ไม่รู้วิธีทำลายหรือครับ”
ผักตบแม้จะรู้สึกเคืองพี่สาวเล็กน้อย ดันย้อนหน้าตายเล่นเอาเขาอึ้งเหมือนกัน
แต่ก็แก้ลำยกอ้างความสามารถเวทย์มนต์ของพี่สาว
กึ่งยกยอกึ่งหวังเป็นที่พึ่งไม่ให้แผนเกิดการล้มเลิกขึ้นกลางคัน

“บางทีเจ้าแลดูฉลาดลึกล้ำ บางครั้งดุจทารกไร้เดียงสาเสียเช่นนั้น
อย่าได้โกรธเคืองที่ข้าวิจารณ์ เวทย์มนต์ย่อมมีข้อจำกัด ผู้ใดจักเก่งกล้าสามารถเทียบเท่ากันได้
ยุคนี้จอมขมังเวทย์ย่อมเป็นพระปิตุลา ผู้ถ่ายทอดให้ข้าได้เรียนรู้ เช่นนี้เจ้ายังจะมั่นใจข้าอีก
สามารถประมือเวทย์มนต์กับผู้เป็นพระอาจารย์กระนั้นหรือ ใยมิเท่ากับลูกไก่ท้าตีท้าต่อยพญาอินทรีย์”
ผักตบอึ้งกิมกี๋เป็นหนสอง เจอพี่สาวย้อนไปไม่เป็นทีเดียว เขาดันมั่นใจในตัวชลธาร พอฟังแบบนี้คงเกินกำลังอีกฝ่ายจริงๆ

“อ้า! นึกออกแล้ว ผมสามารถสร้างเกราะอำพรางกายเราสองคน ลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไง
คราวนี้ก็ไม่มีอะไรมาตรวจจับได้แล้ว” เหมือนเด็กได้ของเล่นถูกใจ เผลอดีใจยิ้มปากกว้าง..
จนองค์หญิงผู้เป็นพี่สาวนึกเอ็นดูในพระทัยอย่างไร้อคติเป็นครั้งแรก
กิริยาท่าทางผักตบในสายพระเนตรสร้างความรู้สึกเอ็นดูให้เธอยิ่งนัก..

“เจ้าทำข้าขบขันแล้ว หากเกราะมหาธาตุช่วยกำบังกายต้านพระเวทย์ได้ ใยข้าต้องลำบากอีก
ข้าก็สามารถสร้างเกราะเทพมหาธาตุเช่นกัน ต้องรอให้เจ้านึกออกเยี่ยงนี้หนอ..คิกคิก!!”
เธอหัวเราะไม่เก็บพระอาการ เพราะทรงขบขันความคิดพระอนุชาขึ้นมาจริงๆ

“ไม่เหมือนกันครับ เกราะมหาธาตุของพี่ไม่ทรงพลังเหมือนของผม พี่ลืมไปข้อผมมีจตุรเทพมหาธาตุ
ไม่ใช่เทพมหาธาตุทั่วไป เวทย์มนต์หรือพลังเทพมหาธาตุไม่สามารถตรวจจับได้ ไม่เชื่อพี่ลองทดสอบดู
ตรวจรู้ถึงขุมพลังของผมหรือเปล่า” ผักตบท้าพิสูจน์ ปกติก่อนจะมีพลังจตุรธาตุทั้ง 4
พลังเทพมหาธาตุธรรมดาสามารถตรวจเจอได้ เหมือนที่องค์ชายวายุภักษ์เพียงจับชีพจรเข้าก็รู้ในทันที
แต่หากนับพลังล่าสุด มีแต่ผู้ซึ่งมีพลังชนิดเดียวกันเท่านั้นที่ตรวจรู้ได้

“น่าแปลกนัก ข้ากลับไม่รับรู้ถึงการคงอยู่ของพลังมหาธาตุในกายเจ้าเสียแล้ว
เสมือนเจ้ามิมีพลังอันใด เจ้ามีอยู่จริงหรือล้อข้าเล่น” องค์หญิงทรงตรัสถามด้วยความสงสัย
 เมื่อเธอไม่สามารถตรวจหาขุมพลังในร่างของพระอนุชา เลือดลมล้วนสงบปานน้ำไร้ระลอกก็ว่าได้

“บอกแล้วพี่ตรวจไม่เจอหรอก นอกจากพี่จะครองจตุรธาตุเหมือนผมเท่านั้น ผมรู้แค่ ดิน น้ำ ลม ไฟ
อยู่ในสภาวะสมดุลไม่แยกกลุ่ม น้ำหนักมวลสารบริสุทธิ์รวมเป็นหนึ่ง
ไม่ต้องยกมือวาดท่ากำหนดลมปราณเรียกใช้ เพียงกำหนดจิตสั่งการก็สามารถใช้พลังมหาธาตุได้แล้ว”
ผักตบอธิบายให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น เพื่อเพิ่มความมั่นใจให้พี่สาวไม่เปลี่ยนแผนที่เขาตั้งใจไว้

“เอาเถอะ..เมื่อเจ้าสามารถกระทำได้จริง ข้าจักนำเจ้าลักลอบเข้าไปในตำหนักเย็น”
ผักตบยิ้มกว้าง กว่าเขาจะล่อหลอกชักจูงชลธารสำเร็จ 
ก็ต้องใช้กลยุทธ์ไม่น้อยเลยทีเดียว ในที่สุดก็ได้รับการรับคำเรียบร้อย

“ถ้างั้นไปกัน นี่ก็ดึกแล้วด้วย” ผักตบชวนขึ้นในทันที

“เจ้าสร้างเกราะเสียที่นี่ แค่ก้าวออกประตูก็เจอกับเขตอาคมแล้ว”
องค์หญิงผู้พี่ทรงรับสั่ง คนเป็นน้องไม่รอช้า
รีบกำหนดจิตสร้างเกราะรอบวรกายของทั้งคู่ ค่อยสาวเท้าเคียงคู่ออกไปจากห้อง

“ขอประทานอภัยพะยะค่ะ พระองค์จักเสด็จหนใด”
กลับชะงักอึ้ง จู่ๆ ร่างใหญ่โตใบหน้าชวนขนหัวลุก โผล่มาขวางค้อมหัวถามเขาดื้อๆ

“ผมจะไปข้างนอก คุณไม่ต้องตามไป รออยู่ในนี้ไม่นานก็กลับมา”
ผักตบถอนหายใจ ยอมบอกให้องครักษ์พิทักษ์ม้ารับรู้

“หามิได้พะยะค่ะ ข้าน้อยรับคำสั่งองค์ชายให้มาคุ้มครองพระองค์ หากจักทรงเสด็จยามวิกาล
ทรงอนุญาตให้ข้าน้อยไปด้วยเถิด..พะยะค่ะ”
ผักตบอึ้งไปกับท่าทีของพยัพนนท์แล้วจริงๆ ไม่คิดอีกฝ่ายจะขอตามไปด้วย

“เห้ย! คุณไปไม่ได้ มันอันตราย” เขาหลุดห้ามเสียงหลง

“นั่นยิ่งต้องกระทำแล้วพะยะค่ะ สถานที่อันตรายใยพระองค์เสด็จ
 เยี่ยงนี้ข้าน้อยมิอาจปล่อยผ่านได้เช่นกัน ทรงโปรดยินยอมให้ข้าน้อยตามไปอารักขาเถิด..พะยะค่ะ”
 ผักตบจนคำพูดที่จะห้ามปรามแล้วตอนนี้

“เจ้าช่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง อย่าได้เสียเวลาอันใดกับชายอัปลักษณ์ผู้นี้อีก
 ปล่อยเป็นหน้าที่ให้ข้าตรึงร่างเขาเถอะ ขืนชักช้าจักเสียการใหญ่ได้”
องค์หญิงชลธารทรงรับสั่ง ค่อยผายพระหัตถ์เรียกใช้เทพมหาธาตุ

“เดี๋ยวครับพี่ธาร! ให้เขาไปกับเราด้วย” ผักตบสบตาที่มีหนังห้อยปุ่มป่ำปิดจนแทบมองไม่เห็น
 แต่เขาสัมผัสได้ถึงความมุ่งมั่น รีบห้ามไม่ให้พี่สาวสะกดร่างของอีกฝ่าย

“เจ้าแน่ใจ ใยไม่เพิ่มภาระเราแล้ว” องค์หญิงทัดทาน

“ข้าน้อยจักมิเป็นภาระให้พระองค์ พะยะค่ะ”
 พยัพนนท์รีบรับคำทันควันเช่นเดียวกัน ด้วยทีท่ามั่นใจจักไม่เป็นภาระให้ผู้ใด

“ถ้างั้นตามมา” พูดจบกำหนดจิต สร้างเกราะมหาธาตุยังร่างหนุ่มเลี้ยงม้าเพิ่มอีกคน
ก่อนยกขบวนก้าวตามชลธารไปยังจุดหมาย น่าแปลกมาก ตลอดรายทางไม่มีใครเห็นพวกเขาเลย
เป็นผลของเทพมหาธาตุกำบังกายหยาบ ให้กลายเป็นอากาศธาตุไปแล้ว

“ข้าต้องขอชื่นชมเจ้า ที่สามารถกำบังกายดุจหายตัวได้”
พี่สาวชมน้องชายจากความรู้สึกในพระทัย เพราะทดสอบแล้วว่าได้ผล

“ขอบคุณครับ” ผักตบยิ้มให้องค์หญิงชลธาร ใช้เวลาไม่นานก็สามารถลัดเลาะจนถึงหน้าพระตำหนักดำทะมึน
แลดูทรุดโทรมดุจตำหนักร้างอันเก่าแก่ เหมือนปราสาทผีสิงในหนังที่ผักตบเคยดูยังไงยังงั้น

“อึมครึมทรุดโทรมได้น่ากลัวขนาดนี้ ยังมีทหารยามดูแลแน่นหนาแปลกไหมพี่ธาร”
ผักตบเปรยขึ้น หลังพวกเขาลอบดูการตรวจตราเวรยามของหน่วยทหารรักษาการณ์ ที่มีไม่ต่ำกว่ายี่สิบคนเห็นจะได้

“นั่นสิ ใยข้าไม่นึกถึงเรื่องเหล่านี้มาก่อน”
องค์หญิงธารทรงรู้สึกคล้อยตามความคิดของพระอนุชาอยู่พอสมควร

“ไม่ต้องชักช้า..เราแอบเข้าไปข้างในกันเถอะ” ผักตบตัดสินใจเอง

“เดี๋ยวก่อน! เจ้าจักผลุนผลันเข้าไป โดยมิจัดการทหารยามเกรงว่า
คงไม่ง่ายที่เราจะผ่านเข้าไปเสียแล้ว” องค์หญิงผู้พี่ทักท้วง

“จัดการพวกเขาทำไมครับ ขืนเราทำแบบนั้นย่อมเป็นที่ผิดสังเกต” ผักตบตอบกลับทันควัน

“เช่นนี้จักเข้าไปเยี่ยงไร ต่อให้มองไม่เห็น แต่ใช่จักไม่รับรู้ตัวตนของพวกเรา
เกราะมหาธาตุกำบังกาย แต่หาได้ช่วยกำบังดวงจิตมีชีวิตของพวกเราไว้ได้ไม่
ทหารยามบางนายมีจิตสัมผัสพิเศษ แม้นไม่แน่ใจก็ต้องถวายรายงานพระปิตุลาเป็นแน่แท้
หากความทราบถึงพระเนตรพระกรรณ คาดว่าคงไม่ง่ายอย่างที่เจ้าคิดเสียแล้ว”
ผักตบพอได้ฟัง ค่อยรับรู้เกี่ยวกับความสามารถพิเศษของหน่วยทหารยามบางนาย ที่จัดมาดูแลตำหนักเย็น

“โห!..ทหารของเวฬุวรรณมีความเก่งกล้าเฉพาะตัวขนาดนี้เชียว” เขาเผลอหลุดปากชม กึ่งป้อนคำถามตามไปด้วย

“ใยมีเพียงเวฬุวรรณพะยะค่ะ ไตรคานใช่จักไม่มี แม่ทัพนายกอง 
ล้วนเก่งกล้าด้านเวทย์มนต์จิตสัมผัส เช่นองครักษ์กลกะลาคือหนึ่งในนั้น”
ผู้เอ่ยแทรกกลับเป็นพยัพนนท์ที่หุบปากนิ่ง ไม่แสดงความคิดเห็นตลอดทาง ดันแก้หน้าให้ไตรคานไปแล้ว

“เจ้าช่างมิอาจยอมให้ไตรคานด้อยค่า แต่องครักษ์ผู้นี้กลับกล่าวถูกต้อง เป็นเช่นนั้นแล้ว
หาใช่มีเพียงเวฬุวรรณดอกที่ทหารจักสามารถด้านเวทย์มนต์ นครอื่นก็ย่อมมีเช่นกัน” ผักตบจึงเข้าใจเพิ่มขึ้นอีก

“ถ้างั้นต้องสะกดพวกเขาสินะ แต่ขืนสะกดพวกเขาก็ต้องรู้ตัวอยู่ดี
คงไม่แตกต่างกับเปิดเผยให้รู้ว่าพวกเราบุกรุก มีค่าเท่ากันจะเกิดประโยชน์อะไรเล่าครับ” ผักตบแสดงความคิดเห็น

“มิลำบากเช่นนั้นดอกพะยะค่ะ ข้าน้อยจักล่อเป้าสร้างเหตุการณ์ให้พวกเขาสับสน
สองพระองค์ฉวยโอกาสที่ข้าน้อยเบนความสนใจครั้งนี้ ลักลอบเข้าส่วนในพระตำหนักเถิดพะยะค่ะ”
องค์หญิงกับผักตบพอรับฟัง แม้ว่าจะเกิดคำถามคาใจ อีกฝ่ายจะทำยังไง แต่ก็ยอมผงกศีรษะรับคำ

ไม่ทันไรร่างใหญ่โตก็ทะยานออกไป ยังส่วนที่เป็นพุ่มไม้ขึ้นบดบัง พร้อมกับก่อเสียงดังกร๊อบแกร๊บ
เจตนาให้เกิดการเคลื่อนไหวขึ้น จนพวกทหารตรวจตราในบริเวณนี้ เคลื่อนขบวนดิ่งมาตรวจสอบยังจุดของสาเหตุ
สร้างโอกาสให้สองพี่น้องฝาแฝด แอบลอบเข้าพระตำหนักอย่างไม่รอช้า
ผักตบไม่รู้ตื้นลึกหนาบางทักษะฝีมือพยัพนนท์ แต่คนที่ทำให้เขาคลายกังวลกลับเป็นชลธารพี่สาว
ที่เปรยด้วยพระสุรเสียงกึ่งชมเชยเบาๆ

“เจ้าคนเลี้ยงม้าดูท่าฝีมือไม่ใช่ชั่ว กลับเข้าขั้นงำประกายเสียด้วย ผู้คนไตรคานล้วนประมาทมิได้จริงๆ”
 ผักตบถือเป็นดำรัสช่วยให้เขามั่นใจ พยัพนนท์จะเอาตัวรอดจากการถูกจับกุมได้แน่

“เทพอัคคีจงฟังข้า จงให้แสงสว่างแก่ข้าในบัดดล”
สิ้นพระดำรัส เปลวเพลิงก็ลุกพรึ่บ ขับไล่ความมืดมิดในพระตำหนัก ให้สามารถมองเห็น

“พี่ธารเป็นอะไรไปครับ” ผักตบรีบเข้าประคองร่างพี่สาว มีท่าทางเหมือนจะล้ม
องค์หญิงเองก็งุนงง เพียงเรียกใช้พลังเทพมหาธาตุ ถึงกลับคล้ายจะหมดแรงไปเสียเช่นนั้น

“หยุดเรียกใช้พลังเถอะครับ” ผักตบรีบบอกให้เธอยุติ
การเรียกใช้เทพมหาธาตุลงในทันที พระอาการจึงค่อยยังชั่วขึ้นแล้ว

“เช่นนั้นเราจักอยู่ในความมืดมิด หากเจ้าไม่เรียกเทพอัคคีเพื่อให้ช่วยสร้างแสงสว่าง”
นางยังคงรับสั่งกับพระอนุชา ให้ทราบปัญหาสำคัญ

“ไม่ต้องห่วง ดูนี่เสียก่อน” ผักตบล้วงเข้าไปในเสื้อผ้า
ก่อนจะนำไฟฉายที่ติดตัวเตรียมมาพร้อม กดเปิดสร้างแสงสว่างแทนมหาธาตุอัคคี

“โอ้! เจ้ามีเวทย์มนต์น่าทึ่ง” องค์หญิงชลธารเพิ่งประจักษ์หนแรก 
กลับทรงคิดไม่แตกต่างผู้คน ที่เคยเข้าใจว่าผักตบมีเวทย์มนต์เช่นกัน

“ฮะฮ่าๆๆ..ครับเวทย์มนต์ทันสมัย” ผักตบบอกแค่นั้น แอบขำไปกับความคิดของพี่สาวอีกเล็กน้อย
สองพี่น้องค่อยสาดไฟสำรวจภายในพระตำหนัก ซึ่งมีกลิ่นตุๆ ไม่น่าอภิรมย์เท่าไหร่
ก่อนเกิดเสียงประหลาดพาเอาให้ตกใจเล่น หากขวัญอ่อนคงขนหัวลุกตั้งชันกันไปแล้วเรียบร้อย

“ฮือออ..อือออ..” เสียงครางแหบโหย อยู่มุมใดมุมหนึ่งดังพอได้ยิน
เสริมบรรยากาศประหนึ่งบ้านผีสิง แต่ไม่สามารถข่มขวัญสองพี่น้องผู้ถือครองเทพมหาธาตุได้สำเร็จ

“มีผู้คนอยู่มุมนั้น” ชลธารพี่สาวรีบบอก น้องชายสาดไฟส่องยังจุดที่มาของเสียงประหลาด
เห็นร่างตะคุ่มผมเผ้ากระเซิงปิดบังหน้าตา แต่ยังพอเดาได้ไม่ยากเป็นสตรีสองนาง
ลุกลี้ลุกลนมุดหัวหลบแสงไฟหัวซุกหัวซุน ด้วยพวกนางมิเคยพานพบแสงเจิดจ้าเช่นนี้มาก่อน

“กลัว..กลัวแล้ว ข้ากลัวแล้ว” ต่างละล่ำละลักบอกให้รู้กำลังกลัว

“พวกคุณเป็นใครครับ ไม่ต้องกลัว..พวกเรามาดี”
ผักตบก้าวเข้าไปใกล้ให้มากขึ้น พวกนางยิ่งคลานหลบชุลมุนลนลานเข้าไปใหญ่

“มิมีประโยชน์อันใด นางมิใช่พระมารดาดอก หากจำไม่ผิดคงเป็นแม่นมกับนางกำนัลที่เล่าลือ
ล้วนมีสติวิปลาสกันกระมัง” ชลธารพี่สาวตรัสบอกกับผักตบ จนเขาเริ่มนึกถึงบุคคลจากการบอกเล่าที่รับฟังมา
มหาโหราผู้เฒ่าเล่าให้ฟัง ตอนเปิดเผยชาติกำเนิดของเขาครั้งนั้น
ร่วมกับการวิเคราะห์ขององค์ชายวายุภักษ์พระสวามี พลันแจ่มชัดในหัว

“พวกเขาสติไม่ดีจริงหรือครับ” ผักตบย้ำถาม

“ย่อมเป็นเช่นนั้น หามีประโยชน์อันใดหากเจ้าจักถามความกับผู้มีสติวิปลาสเยี่ยงนี้
ข้าบอกเจ้าแล้วว่า มิมีอันใดในตำหนักเย็นดอก” ชลธารรีบตอกย้ำ เพื่อให้ผักตบเลิกล้มความสนใจพวกนาง

“ถ้าไม่สำคัญ แล้วทำไมถึงเป็นเขตห้วงห้ามคุ้มกันอย่างแน่นหนา”
ผักตบกลับแย้งพี่สาวให้ฉุกคิด จนเธอเองก็จนคำพูดโต้กลับ

“เรื่องนี้ข้ามิอาจล่วงรู้เช่นกัน พอจำความได้ก็รับรู้ตำหนักนี้เป็นสถานที่ต้องห้ามเสียแล้ว” องค์หญิงทรงตรัสบอก

“หรือพวกนางกุมความลับสำคัญ ซึ่งมีใครสักคนไม่ต้องการให้เปิดเผยเรื่องราว
ถึงได้กักขังพวกนางเอาไว้ พร้อมทั้งทำให้มีสติวิปลาสด้วย พี่ธารว่าพอเป็นไปได้ไหม”
ผักตบจี้ตรงประเด็น เขาไม่เคยคาดหวังว่าแม่ผู้ให้กำเนิดจะยังมีชีวิตอยู่ 
เพียงแค่ต้องการความจริงที่ไม่มีการใส่สีตีไข่ หรือปั้นเรื่องแต่งขึ้นใหม่ก็เท่านั้น
โดยมั่นใจว่าคำตอบที่ถูกต้อง อยู่กับสตรีสูงวัยซอมซ่อสองคนตรงหน้าขณะนี้แล้ว

“แล้วจักทำเยี่ยงไร เจ้าสามารถช่วยให้พวกนางคืนสติกลับคืนดุจผู้คนปกติได้เยี่ยงนั้นหรือ
หากเป็นเช่นนั้นอย่าได้รีรอ ขืนชักช้าอาจถูกจับ” ชลธารไม่ยอมเสียเวลาไปกว่านี้ จึงถามผักตบตรงๆ

“ไม่แน่ใจ แต่ผมจะลองดู” พูดจบ เขาตรึงสตรีสูงวัยทั้งคู่ด้วยพลังเทพมหาธาตุทันที
แม้แต่ชลธารยังไม่รับรู้ถึงการเรียกใช้พลังเลยด้วยซ้ำ เพราะผักตบไม่ต้องแสดงท่าทางเอ่ยคำพูด
ก็สามารถใช้พลังมหาธาตุได้ จากนั้นก็ตรงเข้าไปจับชีพจรข้อมือ กำหนดจิตส่งพลังผ่านนิ้วไปยังร่างของสตรีคนแรก
ที่ยังไม่รู้ชื่อเสียงเรียงนามเป็นใคร เขาไม่รู้วิธีรักษา อาศัยเดินพลังมหาธาตุ
ตั้งใจนึกถึงความต้องการอยากให้คนตรงหน้าที่เขากำลังสัมผัสขณะนี้ หายจากอาการที่เป็นอยู่ด้วยจิตมุ่งมั่นเท่านั้น
กลับส่งผลให้กลุ่มควันขาวลอยออกจากศีรษะนาง พร้อมอาการตาเบิกค้างเหลือกลานกันครู่ใหญ่
แล้วแน่นิ่งลงไปทันที สร้างความร้อนใจให้ผักตบ พานคิดว่าเธออาจถูกเขาเผลอทำร้ายเข้าโดยไม่รู้ตัว

“แย่แล้วพี่ธาร ผมทำเขาบาดเจ็บหรือเปล่า” ด้วยไม่แน่ใจ จึงไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อ

“ไม่น่าใช่รอดูสักครู่เถอะ ข้าเห็นกลุ่มควันบางอย่างลอยออกจากศีรษะของนางอยู่พักนึง เจ้าอาจทำสำเร็จ”
พอฟังพี่สาวตอบมาแบบนั้น เขาค่อยเบาใจ ไม่ต้องรอนานร่างที่ฟุบไป ค่อยขยับลืมตาจ้องพวกเขางงๆ
เหมือนไม่เข้าใจว่า หนึ่งบุรุษหนึ่งสตรีงดงามสูงศักดิ์ตรงหน้าคือใครกัน

 “พวกเจ้าเป็นใคร แล้ว..แล้วมารร้ายราชครูเล่า อยู่ที่ใดเสียแล้ว”
นางเอ่ยถาม ตามด้วยอาการตื่นกลัวอย่างเห็นได้ชัด

“เดี๋ยว..ใจเย็นก่อน พวกผมมาดีไม่ได้มาร้าย ผมเป็นคนช่วยคุณ”
ผักตบรีบบอก นางยิ่งตกใจสีหน้างงหนักต่อคำพูดคำจาของเขา เป็นผลให้องค์หญิงผู้พี่ต้องเขาช่วยคลี่คลาย

“เรามีนามองค์หญิงชลธาร ธิดาของกษัตริย์หัสดินและพระมเหสีนรินทร์ธร
ส่วนท่านนี้คืออนุชาของเรานามผักตบ อาจเอื้อนเอ่ยวาจาแปลกหูท่านบ้าง
เพราะเขามิได้เติบโตตามธรรมเนียมของพวกเรา”

“โอ้! ข้าน้อยสมควรคารวะพระธิดาพระโอรสเพคะ ฮึก..โฮฮฮๆๆ!!”
นางรีบคลานหมอบราบพร้อมกับปล่อยโฮ สร้างความตะลึงพรึงเพริดให้กับสองพี่น้องไม่แตกต่างกัน

“เกิดอันใดขึ้น..เจ้าอย่าเพิ่งร่ำร้อง ขืนเสียงดังเกรงจักไม่ปลอดภัย ผักตบจักทำการใดรีบลงมือเร็วเถิด
หากเจ้าจักช่วยพวกนางก็อย่าได้ชักช้า รีบนำพาพวกนางออกไปพำนักตำหนักข้า
มีเพียงที่นั่นเขตอาคมครอบงำไม่ได้ ข้าใช้เทพมหาธาตุสร้างเกราะป้องกันเอาไว้”
ชลธารรีบบอกอนุชา เมื่อเห็นท่าไม่ดีเสียแล้ว ขืนรอช้าจะยุ่งกันไปใหญ่

“ได้ครับ ถ้างั้นผมพาอีกคนกลับไปรักษาตำหนักพี่จะดีกว่าครับ”
ผักตบไม่พูดพร่ำทำเพลง รีบอุ้มเอาร่างที่โดนเขาสะกดมาไว้ในอ้อมแขน
แล้วก้าวนำออกไปก่อน โดยชลธารผู้เป็นพี่สาวรับหน้าที่พยุงอีกคน
ที่ได้แต่ร้องไห้สะอึกสะอื้นแอบลอบกลับออกจากตำหนัก โดยเล็ดลอดทหารยามได้อย่างไม่ลำบาก
เห็นพากันยกขบวนโร่ไปทางนั้นทีทางนี้ที ไม่รู้กำลังเล่นซ่อนแอบหาอะไรกันอยู่
ที่แน่ๆ คงไม่พ้นตามหาพยัพนนท์คนเลี้ยงม้า ถือว่าการลักลอบเข้ายังตำหนักเย็นครั้งนี้
ไม่เสียเที่ยวแล้ว เมื่อพบต้นตอความลับสามารถคลี่คลายปมปริศนา
พามาหลบยังพระตำหนักขององค์หญิงชลธารเป็นที่เรียบร้อย
เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่า..เกราะมหาธาตุที่ทรงมั่นพระทัยได้กำกับขึ้นหามีเสียแล้ว
สาเหตุจากพระกำลังที่อ่อนแรงถูกสูบกลืนเทพมหาธาตุของตะขาบแก้ว
ความเข้าใจที่ว่าทรงสร้างเกราะเทพมหาธาตุป้องกันรอบตำหนัก จึงเป็นการหลงผิดมหันต์
ผักตบก็ไม่ล่วงรู้สักนิดว่าเกราะมหาธาตุของพี่สาวไม่ได้มีอยู่ เพราะเขาเชื่อถือชลธารจึงไม่ทันได้ระวัง...



มาอัพตามนัดแล้วนะคะ เจอกันอีกทีวันพุธนะคะ

ขอบคุณทุกกำลังใจมากๆ ค่ะ ที่คอยติดตามกันมาจนเข้าสู่โค้งสุดท้ายของเรื่องแล้ว

ปล.ใครที่โอนตังค์แล้วยังไม่ได้แจ้งโอน พร้อมชื่อที่อยู่จัดส่งหนังสือ รบกวนแจ้งมาด่วนนะคะ :mew1: :hao5: :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-02-2014 00:39:09

เอาแล้วละซิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 23-02-2014 00:50:16

รอลุ้นนนนนนนน

 :L2:ดอกไม้เยี่ยมไข้คนไม่สบาย ค่า คึ คึ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: FeeDtheCAT ที่ 23-02-2014 00:55:08

ขอบคุณค่ะ ^^
 :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 23-02-2014 01:07:22

อ๊ากกกกลุ้นๆๆๆ ยังไม่อยากให้จบเลย  :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 23-02-2014 01:38:02

อึ้ย...จะเป็นไงต่อล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 23-02-2014 01:40:18

ลุ้นกันต่อไป แต่...
ฉันค้างงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: Mancha KHIRI ที่ 23-02-2014 01:45:37

ตอนหน้าได้สนุกกันล่ะผักตบเอ้ยยย พระปิตุ๊ดลาฮีต้องมาแหง่มๆ :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 23-02-2014 02:45:33

ลุ้นๆวันพุธกำลังเข้มข้นเลย :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 23-02-2014 05:17:34

อ๊ากกกก ค้่างเลยย
รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 23-02-2014 06:17:59

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงโค้งสุดท้าย :z3: :z3: :z3: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: arty136 ที่ 23-02-2014 06:36:20

รอๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 23-02-2014 07:10:10

รู้ความจริงสักทีเถอะนะ
 :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 23-02-2014 07:32:35

จะเป็นงัยต่อไปเนี่ย  หากพระปิตุลากับพระปิตุจฉารู้เข้าจะเป็นไงล่ะเนี่ย  เฮ้ออยากได้หนังสือเหมือนคนอื่นเขาแต่ตัวเองยังเด็กยังขอตังพ่อแม่ใช้อยู่เลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 23-02-2014 08:05:27

สนุกๆ กำลังมันเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 23-02-2014 08:24:54

ไม่นะชลธาร เธอจะโดนจับได้นะ
ลุ้นอ่ะ อย่าให้ชลธารเป็นอะไรนะ
ปมเริ่มจะคลายแล้ว
 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 23-02-2014 08:25:03

ตื่นเต้นจัง

ได้นางรับใช้เก่ามาแล้ว น่าจะช่วยคลี่คลายได้เยอะ
และชลธารก็น่าจะมาอยู่ฝ่ายผักตบเต็มตัว
แผนลอบฆ่าคงจะล้มและถูกซ้อนแผนอีกที

พยัพฆาบอกมาว่าใช่วายุพักตร์มั้ย  :hao7:

บวกเป็ด

รอวันพุธ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 23-02-2014 08:56:16

สนุกมากๆลุ้นสุดๆเลยตอนนี้ คนเลี้ยงม้านั่นก็ไม่ธรรมดา!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 23-02-2014 09:03:13

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก

อยากอ่านต่อ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 23-02-2014 09:05:17

ลุ้นๆๆ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 23-02-2014 09:06:33

 :katai1:  ตื่นเต้นเร้าใจหลาย  คนเลี้ยงม้ายังไงก็ต้องเป็นพระสวามีที่ปลอมตัวมาดูพระชายาผักตบเป็นแน่แท้


  รอวันพุธคะ   :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: Tinkerbell ที่ 23-02-2014 09:07:47

สั้นๆ......ชิบหาย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 23-02-2014 09:11:30

ตอนหน้าความเลวเปิดเผยป่าว :ruready:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 23-02-2014 09:56:14

ลุ้นอ้ะ
ตำหนักของชลธารไม่ม่เกราะคุ้มกันแล้วด้วย
ซวยแน่ๆผักตบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: shisan ที่ 23-02-2014 10:05:20

โอยยย ตื่นเต้นอะ  ลุ้นมากกกกกก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 23-02-2014 10:19:41

 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
อ๊ากกกกกก...ตื่นเต้นสุด ๆ ....ลูกจ๋าต้องช่วย
แม่ผักตบของหนูนะ....อิป้าคนนี้คิดว่าคนเลี้ยงม้า
ต้องเป็นวายุผู้เร่าร้อนแน่นอน.......แล้วหญิงธาร
จะเป็นไงบ้างหนอ.....น้องจตบจะช่วยพี่ธารได้มั๊ย?....
รอลุ้น......ต่อไป.....

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 23-02-2014 11:13:34

สงสัยว่าองครักษ์ที่ติดตามมาน่าจะเป็นสามีผักตบนะ
คงห่วงเมียห่วงลูก ถึงได้ปลอมตัวมา

น่าสงสารหญิงธารนะ ท่าจะแย่แล้ว ใครจะช่วยหญิงธารได้
พระปิตุฉาช่างน่ากลัวจริงๆ คนนี้สิที่อยู่เบื้องหลังทุกอย่าง
แม้แต่ลูกก็ไม่เว้น

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 23-02-2014 11:50:14

วันพุธๆๆๆๆ เค้ารอตัวเองน๊า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: cho_co_late ที่ 23-02-2014 12:27:46

ตอนแรกอ่านก็คิดว่าคนดูแลม้าคงเป็นเจ้าชายวายุและผักตบก็รู้ด้วย พอมาอ่านตอนนี้ก็คิดว่าผักตบคงไม่รู้แล้วล่ะ เพราะมีบรรยายเอาไว้ว่าไม่รู้ว่าคนดูแลม้ามีความสามารถแบบนี้ แสดงว่าเจ้าชายแอบตามมาเองสินะ คริ
ขอให้แหวนของเจ้าชายช่วยผักตบเอ่ไว้ด้วยเถอะ อย่าให้เป็นอะไรเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 23-02-2014 12:28:35

ซวยแล้วซิทีนี่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 23-02-2014 16:11:25

รู้เสียทีเถิดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 23-02-2014 17:05:43

ซวยแล้ววว
คราวนี้สองผัวเมียตัวร้ายนั่นคงได้รู้ตัวแน่
แบบนี้ผักตบจะรอดไหมเนี่ย
โอ้ยๆๆๆ ลุ้นน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 23-02-2014 17:40:19

หวังว่าพวกนั้นจะบอกความจริงสองพี่น้องให้รู้ได้ก่อนนะ หวังว่าธรณินจะเปลี่ยนใจมาเข้่าข้างผักตบนะ อย่างน้อยก็เพื่อกลกะลา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 23-02-2014 17:43:08

เมื่อไหร่สองฝาแฝดจะรู้ตัวเนี่ย ว่าชลธารมีปรสิตอยู่ในตัว  :m29:
มาต่อไวๆนะคร๊าพี่ลักษ์ รออยู่จ้า  :hao5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 23-02-2014 17:51:50

เอาแล้วไง เกราะหายก็เสร็จสิ


 o22

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: ToeY_@_KP ที่ 23-02-2014 20:15:25

ลุ้นกันปัสสาวะเหนียวกันเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 23-02-2014 20:29:52

ค้างงง. ลุ้นมาก :ling1:

รอตอนต่อไปค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 23-02-2014 20:37:10

สาธุ๊ ขอให้คนคุมม้า เปนองค์ชายเถอะ สาธุ๊ น้องตบจะได้มีคนช่วย
ไม่เอาแบบจบไม่สวยงามนะ
คนร้ายต้องตายสิ แต่พระเอกนายเอกต้องรอด ฮึกๆๆๆ
ช่วยน้องตบด้วยยยยย

ปล. นี่ตีตนไปก่อนไข้มากอ่ะ ฮ่าๆๆ แค่อ่านว่าตำหนักชลธารไม่มีเทพมหาธาตุคุ้มกันแล้วก็กังวล ....  :ling3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 23-02-2014 20:47:43

ลุ้นหนัก  ตอนหน้าอาจมีฉะกันก็ได้
แต่แหมแอบเชียร์ให้คนเลี้ยงม้านั้นเป็นสวามีของพักตบปลอมตัวมานะ  หน้าไม่หล่อเพราะต้องการพรางตัวมาไงอิอิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 23-02-2014 21:19:36

กำลังสนุกเลย พี่น้องเริ่มสนิทสนมกันแล้ว

ตอนหน้าบู๊กระจายแน่นอน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 23-02-2014 21:49:03

โอ๊ย!! ผักตบต้องถูกจับได้แน่เลย
ขออย่าให้เกิดเรื่องร้ายๆเลยนะ :hao5:
พยัพนนท์นี่ใช่วายุภักษ์ปลอมตัวมารึป่าวนิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 23-02-2014 22:13:09

แล้วอย่างนี้จะเป็นอย่างไรต่อละเนี้ยะ คงโดนจับได้แน่เลย
ถ้ายังไงก็อยากให้รู้ความจริงก่อนที่จะโดนจับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: nbee ที่ 23-02-2014 23:17:00

แย่แน่ๆ แบบนี้ ใครจะมาช่วยได้บ้างมั้ยเนี่ย
เหตุการณ์เข้มข้นขึ้นทุกทีแล้ว

หญิงธารกับธรนินจะกลับใจมาช่วยผักตบมั้ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 24-02-2014 07:44:44

มีความรู้สึกว่าเดี๋ยวผักตบอาจจะไม่ได้กลับไตรคานอย่างนั้นแหละ แบบว่าอาจจะต้องอยู่กับองค์รักษ์คนนี้อ่า (แบบแอบเพ้อเบาๆ)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 24-02-2014 09:35:55

เยส...........ในที่สุด

ความจริงทุกอย่างก็กำลังจะเปิดเผยแล้ว

ขอให้หญิงธารไหวตัวทันทีเถอะจะได้กำจัดตะขาบแก้วทัน

ขอให้ทุกอย่างคลี่คลายก่อนพวกนั้นจะมาถึง

และขอให้พยัพนนท์เป็นวายุจริงๆทีเถอะ  :call:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 24-02-2014 09:48:01

ค้างงงงอย่างแรง จะเกิดอะไรขึ้นอีกเนี่ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 24-02-2014 11:23:56

อ่านไปก็ลุ้นและตื่นเต้นไปด้วย สมกับเป็นโค้งสุดท้ายจริงๆ
เป็นห่วงสองพี่น้องคู่นี้ น่าสงสารทั้งเรื่องชะตาชีวิตและสิ่งที่กำลังจะเกิด
ลำพังผักตบเองมีเกราะป้องกันค่อนข้างดี ไหนจะพลังของตัวเอง
ไหนจะแหวน แล้วไหนจะคนเลี้ยงม้าที่มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นพระสวามี
แต่หญิงธารนี่สิ ตอนนี้ก็แทบจะไม่มีพลังแล้วด้วย ชีวิตดูไม่มีค่าอะไรเลย
น่าเศร้าหากรู้ความจริงว่าเป็นเครื่องมือให้คนชั่วตั้งแต่เกิด :mew6:
เอาใจช่วยทั้งสองคน อย่างน้อยได้รับรู้เรื่องราวที่แท้จริงก็ยังดี
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 24-02-2014 11:32:01

คุณคนเลี้ยงม้านี่องค์ชายแน่ๆเลยค่ะ...


โอยรอออ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: pasallatel ที่ 24-02-2014 14:34:25

ตอนแรกอ่านต้นเรื่องแล้ว กลัวจะซดมาม่าชามใหญ่ ไซด์ XXXXL ซะก่อน
เลยเพิ่งมาอ่านเอาตอนนี้ค่ะ สนุกมากค่ะ นึกว่าจะมาม่าจนอ่านต่อไม่ไหวซะแล้ว
ที่ไหนได้ พอผ่านตอนที่ 3 ไป โอเคเลยค่ะ ยิ่งตอนนี้นะ มดขึ้นเต็มห้องเลยค่ะ
หวานมากอะ แต่ก็เริ่มเคร่งเครียดขึ้นมาแล้ว มาต่ออีกนะคะ กำลังลุ้นๆ เลยค่ะ
เรื่องราวกำลังเข้มข้น จะได้รู้ความจริงกันเมื่อไหร่เนี่ย :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 24-02-2014 16:49:45

จะอดใจรอตอนหน้าไม่ไหวแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 24-02-2014 19:28:58

 :katai1: :katai1:

อ้ากกกกกกก ลุ้นนนน สงสารชลธาร

ถ้ามารู้ ว่ายุคคลที่ตนเคารพ หักหลัง ใช้ตัวเองเป็นหมาก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: Der_Schwammkopf ที่ 24-02-2014 20:49:53

รอผักตบกะสวามี

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 24-02-2014 21:41:36

รอลุ้น :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 25-02-2014 09:22:50

โทษทีครับ ไม่ได้เม้นท์ไปสองตอน

 :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

กำลังลุ้นตัวโก่งเลยทีเดียว รอพรุ่งนี้ครับ
เป็นกำลังใจให้ไม่เคยเปลี่ยน :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: First ที่ 25-02-2014 11:40:53

อ่านทันล่ะ  ชอบมว๊าก  มาต่อไวๆๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: Littlesir ที่ 25-02-2014 20:02:57

ผักตบแย่แล้วๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: noo123 ที่ 25-02-2014 21:05:32

ลุ้นๆๆๆๆ

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก!!!

 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: Damon ที่ 26-02-2014 07:15:45

พยัพนนท์คือวายุภัครหรือเปล่าเนี่ย...ดูเป็นห่วงกันจั๊ง...

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 26-02-2014 08:57:58

กว่าจะได้เข้ามาอ่านก็เป็นวันพุธ ดีเลยจะได้อ่านตอนต่อไป  รักจ้า+1

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: anukung ที่ 26-02-2014 10:44:00

รอรอรอรอรอรอรอรอรอรอ

หัวข้อ: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 26-02-2014 11:05:55

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 24...ความชั่วช้าที่คาดไม่ถึง



“เป็นยังไงบ้างครับพี่ธาร”
ผักตบถามพี่สาว หลังอีกฝ่ายรับเป็นภาระดูแลแม่นมกับนางกำนัลที่นำตัวออกจากตำหนักเย็น
คนหลังผักตบได้ช่วยรักษาอาการสติวิปลาสวิธีเดียวกัน สตรีสูงวัยสองนางล้วนมีอาการคล้ายคลึงกันไม่ผิดเพี้ยน
สำคัญคือสภาพจิตใจไม่พร้อมจะให้การอะไรได้

องค์หญิงชลธารพี่สาวจึงให้พวกนางพักผ่อนก่อน บอกกับผักตบให้รอเช้าวันรุ่งขึ้น
ค่อยสอบถามเรื่องราวต้นสายปลายเหตุทั้งหมด ทั้งคู่ลงมติแยกย้ายกลับไปพัก
ส่วนผู้ที่ช่วยเหลือออกมารบกวนให้อยู่ในความดูแลขององค์หญิงชลธารแล้ว

ผักตบกลับมาถึงห้อง ก็พบพยัพนนท์ยืนรออยู่ เป็นปกติก่อนหน้าไม่รู้จักไม่มากก็น้อยเขาอาจตกใจบ้างล่ะ
อีกฝ่ายเล่นยืนทะมึนทึนบวกหน้าตาอัปลักษณ์ ยากจะบรรยายอาการชวนหลอนจริงๆ
โชคดีผักตบไม่มีท่าทางตกใจ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเขารู้จักคุ้นเคยองครักษ์พิทักษ์ม้าผู้นี้แล้ว
สำคัญเขาสัมผัสโดยใช้สัญชาตญาณ ทำให้รับรู้ว่าชายอัปลักษณ์ผู้นี้ ห่วงใยในความปลอดภัยของเขายิ่งกว่าอะไรด้วยซ้ำ
พอเห็นอีกฝ่ายกลับมาโดยสวัสดิภาพ พลอยรู้สึกโล่งอกอดไต่ถามความเป็นไปของเหตุการณ์ไม่ได้
ดีกว่าต้องรอให้อีกฝ่ายค้อมศีรษะให้แล้วก้าวผ่านเข้าประตูไปเฉยๆ ถ้าเขาไม่พูดก่อนคงไม่ได้ความอะไรแน่..

“คุณปลอดภัยดีใช่ไหม” ผักตบหยุดตรงหน้าผู้ที่ค้อมศีรษะก้มต่ำ
จนไม่สามารถมองเห็นความอัปลักษณ์ของหน้าตาได้ชัดแล้ว

“พะยะค่ะ ข้าน้อยปลอดภัยดี พระองค์มิได้รับอันตรายใช่หรือไม่”
เขากลับสอบถามผักตบเช่นกัน น้ำเสียงทุ้มแหบแต่ยังสามารถจับกระแสความห่วงใยฉายชัด
ในประโยคคำถาม ที่หวังรอฟังคำตอบด้วยใจจดจ่อ

“ผมปลอดภัยดีครับ..ถ้างั้นผมถอนเกราะมหาธาตุคืนเลยนะครับ”
เขาไม่รู้จะพูดอะไรต่อ เลยถือโอกาสขอคืนเกราะมหาธาตุที่สร้างคุ้มครองร่างกายให้อีกฝ่าย
พอประจันหน้ากับพยัพนนต์ เขารู้สึกพิกลอธิบายไม่ถูก

“ขอบพระทัยพระชายา ทรงพระกรุณาข้าน้อยเป็นอย่างยิ่งแล้ว” พยัพนนท์ตอบคำ โดยไม่ยอมเงยหน้าเช่นเดิม

“ไม่เป็นไร..ผมเสียอีกสมควรต้องเอ่ยคำนี้..คุณอุตส่าห์ช่วยผมกับพี่หญิงชลธาร
 ลักลอบเข้าออกตำหนักเย็นได้โดยปลอดภัย” ผักตบบอกไปตามความรู้สึก เขาสมควรที่ต้องขอบคุณอีกฝ่ายมากกว่า

“นั่นย่อมสมควรกระทำพะยะค่ะ หากพระองค์ทรงบาดเจ็บเพียงรอยขีดข่วน
ข้าน้อยย่อมผิดวาจาในสัตย์ปฏิญาณจักคุ้มครองดูแลพระองค์ให้ปลอดภัยเสียแล้วพะยะค่ะ”
ผักตบเลิกคิ้วแปลกใจ อดถามอีกฝ่ายไม่ได้

“คุณให้สัตย์สาบานใคร หรือรับปากองค์ชายวายุภักษ์ไว้หรือครับ”
ถามตามที่สงสัย องครักษ์ผู้นี้นิสัยไม่ต่างกับกลกะลา ยึดมั่นในสัจจะวาจา
ดูท่าจงรักภักดีถึงขั้นยอมพลีชีพได้ ปฏิบัติตามสัตย์ปฏิญาณเคร่งครัดจริงๆ
เขาสมควรภูมิใจแทนสวามีดีไหม ที่มีคนมอบความจงรักภักดีถวายชีวิตโดยไม่คิดลังเลเลยด้วยซ้ำ

“พะยะค่ะ” พยัพนนท์รับคำ ยืนยันได้ให้สัตย์ปฏิญาณองค์ชายไว้

“ถึงแม้จะเป็นแบบนั้น คุณก็ต้องรักตัวเองด้วย อย่าให้ตัวคุณได้รับบาดเจ็บเพียงแค่ปกป้องผม
หากคุณเป็นอะไรเพราะผม ใช่ผมจะรู้สึกดี เป็นไปได้ผมไม่อยากให้คุณเสี่ยงแบบเมื่อคืนนี้อีก”
ผักตบบอกตามที่ใจคิด โดยไม่ทันสังเกตแววตาที่ถูกปกปิด ซึ่งหรี่เล็กแทบมองไม่เห็น
เพราะตุ่มไตน่าเกลียดของหนังตาบดบังไว้ เกิดอาการไหววูบอย่างสำนึกตื้นตันต่อท่าทีแสดงความห่วงใยที่มีให้
หากเทียบฐานะแล้วอีกฝ่ายเป็นเพียงคนเลี้ยงม้า

“เป็นพระกรุณาธิคุณต่อข้าน้อยอย่างล้นพ้นพะยะค่ะ ให้พระองค์ทรงห่วงใยเยี่ยงนี้”
เสียงแหบทุ้มเจือความปลื้มปิติ ทำเอาผักตบอมยิ้มขำ

“ครับ..ลงเรือลำเดียวกันไม่ห่วงคุณจะให้ผมห่วงใคร ผมเองต่อให้เป็นลูกของกษัตริย์ที่นี่
แต่กลับไม่ผูกพันใครนอกจากพี่ธาร ยังมีคุณอีกคนที่ผมพอจะเบาใจได้บ้าง..ว่าเราเป็นพวกเดียวกัน” เขาบอกความรู้สึกตรงๆ

“โอ้!..ข้าน้อยมิบังอาจตีตนเสมอพระองค์ดอกพะยะค่ะ”
อีกฝ่ายดูลนลานค้อมศีรษะต่ำกว่าเดิมลงไปอีก หลังฟังผักตบเอ่ยขึ้นแบบนี้

“เห้ย! คิดมากน่า เอาเถอะผมขอตัวพักผ่อนก่อน ส่วนคุณก็ไปพักไม่ต้องอารักขาผมหรอก
ที่นี่ตำหนักพี่ธารไม่มีใครบุกเข้ามาทำร้ายผมแน่” ผักตบไล่อีกฝ่ายไปพักผ่อน
หากไม่สั่งเห็นท่าจะยืนเฝ้าหน้าประตูทั้งคืนแล้ว

“ข้าน้อยประสงค์จักดูแล..” เขายังพูดไม่ทันจบ ผักตบรีบขัดทันที

“ถือเป็นคำสั่ง ถ้าคุณไม่ฟังผมจะให้ไปอยู่กับเจ้าไต้ฝุ่นแล้ว” เขาขู่กึ่งบังคับ ไม่ได้คิดทำอย่างที่พูด
แค่ต้องการให้พยัพนนท์ได้พักบ้าง ถ้าไม่ขู่คงไม่ได้ผล อีกฝ่ายมีท่าทียืนกรานจะเฝ้าหน้าประตูห้องให้เขาแน่

“พะยะค่ะ..ข้าน้อยน้อมรับพระบัญชา” ผักตบค่อยส่ายหัวให้ช้าๆ ก่อนพาร่างหายเข้าประตูไป
ซึ่งองครักษ์ตัวโตรีบผลุนผลันปิดประตูอย่างระมัดระวัง ดูรัดกุมจนเขาชื่นชมในความรอบคอบของอีกฝ่าย..

นั่นคือเรื่องราวในค่ำคืนที่ตื่นเต้น จนสายของวันนี้เขาตรงมาพบพี่สาว เพื่อดูอาการสองนางกำนัลสูงวัยที่ไปช่วยออกมา
ไม่รู้ตอนนี้อาการดีขึ้นหายตกใจกันหรือยัง จึงถามถึงทันทีโดยไม่ยอมเสียเวลา

“พวกนางหายเป็นปกติแล้ว ข้าได้ให้นางกำนัลพาไปชำระร่างกาย ผลัดเปลี่ยนอาภรณ์ให้เรียบร้อยเสียก่อน
จักได้สอบถามพร้อมกัน ระหว่างนี้รับเครื่องเสวยไปพลางๆ ถึงเพลาไม่ต้องกังวลคาดว่าเจ้าคงวุ่นวายยิ่งนัก”
องค์หญิงทรงรับสั่งบอกกับผักตบ

“แล้วพี่ธารเสวยหรือยังครับ” เขาไม่ปฏิเสธ ก่อนเอ่ยถามเธอไป

“ข้ารอเสวยพร้อมเจ้า ใยจักเสียมารยาทแอบเสวยไปเสียก่อนเล่า”
คำพูดพี่สาวติดตลก พานทำให้น้องชายหัวเราะขำอย่างไม่เก็บอาการ

“ฮะฮ่าๆ..ผมไม่ได้คิดแบบนั้น ที่ถามตั้งใจชวนทานด้วย..ฮะฮ่าๆ”
 เป็นความบันเทิงก่อนทานมื้อเช้าของสองพี่น้อง พักหลังดูสนิทสนมคุ้นเคย เข้ากันได้ดีกว่าที่ผ่านมาเสียอีก
องค์หญิงผู้พี่ทอดเนตรความสดใสพระอนุชา อดชื่นชมรอยแย้มสรวลหล่อเหลาไม่ได้
พระองค์ทรงภูมิพระทัยมีพระอนุชารูปงาม แถมเป็นบุรุษที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา แลพระนิสัยเบิกบานเยี่ยงนี้ด้วยแล้ว
กระนั้นกลับแอบรันทด หลังตระหนักว่าทรงทำการล่อลวง รอพระปิตุลาสำเร็จโทษ
นึกถึงตรงนี้กลับสับสนค้านในพระทัย ต่อสิ่งที่กระทำนั้นถูกต้องดีแล้วหรือไม่

“อ้าว! เป็นอะไรไปครับ ทำไมใจลอย” ผักตบแปลกใจ ร่าเริงอยู่ดีๆ พี่สาวพาตัวเองเข้าโหมดจมอยู่ในความคิดเสียดื้อๆ

“มิมีอันใด..ข้านึกถึงเรื่องราวหวังว่าไม่มีใครเฉลียวใจ ล่วงรู้ว่าเรานำผู้ถูกกักขังออกมาเสียแล้ว”
องค์หญิงผู้พี่รีบปรับพระพักตร์ให้ดูเป็นปกติ ดึงความคิดผักตบตามที่ทรงดำรัสอย่างไม่ตรงความจริง

“คงไม่รู้หรอก ถึงรู้ก็ต้องใช้เวลาตรวจสอบตามหาตัวคนไปพาหนี
ทางที่ดีเรารีบถามเรื่องราวคุณน้าทั้งสอง จะได้ไม่เสียเวลา” เป็นอันยุติการสนทนาของสองพี่น้อง
ก่อนองค์หญิงเจ้าของตำหนัก จักทรงมีรับสั่งให้ยกสำรับเครื่องเสวย จากนั้นสองพระองค์ค่อยลงมือเสวยมื้อเช้าร่วมกัน
>
>
“เป็นคุณเอง” ผักตบทั้งแปลกใจ ดีใจจนบอกไม่ถูก หลังพยัพนนท์เดินนำใครเข้ามา
สองพี่น้องเตรียมสอบถามสตรีสูงวัย รอนางกำนัลซึ่งรับคำสั่งไปพาตัวมาอยู่

“ถวายพระพรพระชายา เป็นข้าพระองค์กลกะลาแล้ว..พะยะค่ะ”
องครักษ์หนุ่มค้อมศีรษะถวายพระพรอย่างนอบน้อม เขารู้ฐานะของบุรุษรูปงามตรงหน้า
ผ่านการเข้าพิธีอภิเษกกับองค์ชายวายุภักษ์ แถมทรงได้รับพระราชโองการแต่งตั้งถูกต้องสมบูรณ์
ย่อมเป็นนายเหนือหัวเขาเช่นกัน การแสดงความเคารพนอบน้อมสมควรพึงกระทำ

“ผมไม่คาดจะได้เจอคุณเร็วอย่างนี้ ยังแอบคิดต้องใช้เวลาสืบค้นที่คุมขังของคุณเสียอีก
มาได้ยังไง..รู้ไหมองค์ชายเป็นห่วงคุณมาก” ผักตบรีบบอกองครักษ์พระสวามี ด้ายอาการดีใจอยู่พอสมควร

“ข้าพระองค์หาได้รับการทรมาน กระนั้นมิได้มีอิสระหลบหนีกลับไตรคานเช่นกัน
สมควรรับพระอาญาที่กระทำให้องค์ชายทรงเป็นห่วงแล้ว” กลกะลาตั้งท่าจะคุกเข่า
ผักตบร้องเสียงหลงห้ามปรามกันเลยทีเดียว

“เห้ย! อย่าๆ..อย่ามาคุกเข่าให้ผม ถ้าจะรับโทษคุณบอกเขาเอง
ส่วนผมดีใจที่เห็นคุณปลอดภัย คุณมาหาผมได้ยังไงครับ”
เขาเปลี่ยนเรื่อง ก่อนอีกฝ่ายจะดึงดันทำตามใจตัวเอง

“ข้าพระองค์พอทราบข่าว พระชายาได้เสด็จประทับเวฬุวรรณนคร
กลับมิสะดวกลักลอบออกจากสถานที่คุมขัง รอกระทั่งเพลานี้จึงสามารถหนีออกมา
พระชายาทรงมิได้รับอันตรายอันใด ทรงปลอดภัยดีใช่หรือไม่” กลกะลาทูลถวายรายงาน
โดยไม่กล้าเปิดเผยความจริงทั้งหมด ที่สามารถลักลอบออกมา ต้องลงทุนกระทำตนดุจคณิการ่านสวาท
ปรนเปรอกำหนัดเหนือหัวธรณินจนพระองค์หลับใหลเมื่อค่อนรุ่ง ปานนี้ยังทรงบรรทมไม่ตื่น
หากไม่ใช้วิธีนี้..มีหรือจะสามารถห่างสายพระเนตร หลบหนีออกมาที่นี่ได้..

“หนีได้ก็ไม่ต้องกังวล ผมคุ้มครองคุณเอง” ผักตบให้ความมั่นใจต่อองครักษ์หนุ่ม
ซึ่งเขาถูกชะตาตั้งแต่ครั้งยอมผายลมเอาชนะทายปริศนา จนทำให้ไตรคานยุติสงครามได้อย่างหวุดหวิด..

“ย่อมเป็นความตั้งใจของข้าพระองค์เช่นกัน จักทำหน้าที่ปกป้องพระองค์เสียบัดนี้
ทรงอย่าได้กังวลอันใดพะยะค่ะ” ผักตบจะขำก็ขำไม่ออก เดิมทีเขาอุตส่าห์ตั้งใจดูแลอีกฝ่าย
 ในเมื่อหนีออกมาได้ไม่ให้ใครตามมาจับตัวไปกักขังอีก เอาเข้าจริง..กลกะลาขอรับหน้าที่ดูแลความปลอดภัยให้เขา
ทั้งที่อยากจะขำความคิดการกระทำของอีกฝ่าย แต่เขากลับขำไม่ออกจริงๆ

“เอาเถอะใครปกป้องใครเราช่วยกันดีกว่า ตอนนี้ผมมีเรื่องสำคัญ พวกคุณดูแลความปลอดภัยให้ด้วย
ผมไม่ปิดเป็นความลับพวกคุณหรอก” ผักตบเปลี่ยนประเด็น โดยยินยอมให้สององครักษ์ที่ดูเหมือนจะรู้จักกันแล้ว
ได้ร่วมฟังการสอบถาม องค์หญิงชลธารแม้ทรงไม่เห็นด้วย แต่ก็ไม่ดำรัสขัดพระอนุชา ทรงยกให้ผักตบตัดสินใจ

“ข้าน้อยนำพระนมกับนางในเข้าเฝ้าตามพระบัญชา พระราชทานอนุญาตให้เข้าเฝ้าด้วยเพคะ”
นางกำนัลมาขออนุญาตองค์หญิงชลธาร

“พาเข้ามา” พระองค์ทรงรับสั่ง ประตูเปิดออกพร้อมนางหลีกทางให้แม่นมกับนางในชั้นสูงในอดีต
บัดนี้แต่งกายด้วยอาภรณ์ชุดใหม่สะอาดสะอ้าน หน้าตาผมเผ้าได้รับการดูแลเช่นผู้คนปกติ
ไม่เหลือเค้าคนบ้าหัวกระเซิงให้เห็นอีกเลย

“ถวายพระพรพระโอรส..พระธิดาเพคะ”
สองหญิงชราค้อมศีรษะ เอ่ยวาจาถวายพระพร..ตามธรรมเนียมอย่างพร้อมเพรียง

“ตามสบาย คงไม่ต้องเท้าความอันใด เรากับอนุชาประสงค์ให้เจ้าทั้งสองบอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น
ใยถูกคุมขังยังตำหนักเย็น ด้วยอาการผู้มีสติวิปลาสเยี่ยงนั้น มีความจริงใดจักให้เรารู้
จงอย่าชักช้ารีบรายงานเถิด” องค์หญิงชลธารทรงตรัสเริ่มขึ้นก่อน

“เป็นพระมหากรุณายิ่งเพคะ ทรงช่วยพวกหม่อมชั้นหนีสิ่งชั่วร้ายดุจขุมนรกนั้นแล้ว..บลาๆๆ”
จากนั้นเรื่องราวข้อเท็จจริง ได้ถูกถ่ายทอดจากปากสตรีสูงวัย ผู้รับใช้เก่าแก่ของเวฬุวรรณนครหมดเปลือก
กลับสร้างความตกตะลึงพรุึงเพริด ให้องค์หญิงชลธารไปแล้ว

พวกนางยืนยันตรงกัน ราชครูตำแหน่งเดิมของพระปิตุลาขณะนั้น เป็นผู้ลอบสังหารพระมเหสี
หากผิวเผินชวนให้เข้าใจว่าหวังดีช่วยพระนางให้ประสูติพระโอรสสำเร็จ กระนั้นการเสริมพลัง
ย่อมไม่เกินความสามารถของจอมขมังเวทย์ ที่น่าผิดหวังเขากลับปลิดพระชนม์ชีพพระองค์
เพื่อมิให้ความลับพระครรภ์แฝดทารกชายหญิงเผยแพร่ออกไป โดยทำให้พวกนางมีสติวิปลาสไปเสียอย่างที่ทรงประจักษ์
เรื่องราวต่อจากนั้นพวกนางไม่รู้ความเป็นมาแล้ว เป็นหน้าที่ของผักตบที่ต้องปะติดปะต่อ บอกเล่าเก้าสิบให้องค์หญิงพี่สาว
ได้มีส่วนรับรู้ความจริงเกี่ยวกับการที่พี่น้องถูกแยกจากกัน ผักตบถูกมนต์ผนึกแห่งเวลาส่งไปยังดินแดนอนาคต
ก่อนหวนคืนเพราะบังเอิญดันไปลบล้างมนต์ผนึก เป็นผลสำเร็จอย่างไม่รู้เรื่องอะไรเลย..

ถือเป็นแผนลึกลับซับซ้อน มากกว่าแค่เพียงช่วงชิงเอาราชบัลลังก์ บัดนี้ฝ่ายกบฏได้ไว้ในกำมือ
สองพี่น้องไม่รู้ตื้นลึกหนาบางในรายละเอียด นอกจากวิเคราะห์เดาเรื่องคงกระหายอำนาจ บวกความละโมบของราชครู
ทำให้คิดคดทรยศจนสังหารพระมารดา กระทั่งพระบิดาทรงตรอมพระทัย สิ้นพระชนม์ตามไปในเพลาต่อมา

“ข้ามิอาจเชื่อนี่คือความจริง ตลอดเพลาข้ากลับถูกคนทรยศเลี้ยงดูให้ความรักดุจธิดา เพื่ออันใดกัน”
องค์หญิงผู้เข้มแข็ง ถึงกับพระพักตร์เผือดสีแลดูน่าสงสาร เธอคือผู้ที่ได้รับผลกระทบสาหัสกว่าใคร
เทียบผักตบซึ่งไม่มีความผูกพันกับคนร้าย เขาแค่รู้สึกโกรธเคือง มากกว่าจะสลดหดหู่ผสมปนเปจนน่าเวทนาเหมือนพี่สาว
ชลธารย่อมแตกต่าง ที่ผ่านมาเธอได้รับการเลี้ยงดูถ่ายทอดทักษะฝีมืออาคมเวทย์มนต์ให้
 แสดงความรักเอาใจใส่จนหลงเคารพผูกพันลึกซึ้ง พอรับรู้ความจริง ทำให้เธอเหมือนพระทัยถูกน้ำกรดสาด
ทั้งเจ็บปวดแสบร้อนทรมานแสนสาหัส ยังรู้สึกผิดหวังรุนแรงอย่างยิ่ง
ที่ทุกอย่างล้วนเป็นเพียงความหลอกลวงโกหกตลอดช่วงอายุของเธอ

หญิงเหล็กที่สร้างชื่อเสียงไปทั่วแว่นแคว้น ถึงกลับหลั่งอัสสุชลอาบพักตร์นวล
อย่างสะกดกลั้นความเจ็บปวดไว้ไม่ไหว เป็นครั้งแรกที่เธอกันแสงออกมาเช่นนี้
ที่ผ่านมาผจญศึกเข่นฆ่าผลาญชีวิตวายชนม์ไม่น้อย ยังไม่รู้สึกโศกเศร้าเสียใจ
การประทับนิ่งเฉยปล่อยอัสสุชลไหลรินโดยไร้ซุ่มเสียง
กลับสร้างความหดหู่รันทดหัวใจ ต่อคนร่วมเหตุการณ์ไปตามกัน
ไม่เว้นแม้แต่สององครักษ์หนึ่งรูปงามปานเทวบุตร หนึ่งอัปลักษณ์ดุจราชาอสูร
ยังพลอยเบือนสายตาหนีหญิงงามทรงศิริโฉมข่มสตรีทั่วหล้า  เคยแลองอาจประหนึ่งบุรุษ
บัดนี้มิต่างนกน้อยสิ้นเรี่ยวแรงทรงกาย กระทั่งจักยืนหยัดยังดูลำบาก ใครเห็นไม่เวทนาคงใจแข็งพิลึก

“พี่ธารครับ..เรื่องราวแฝงไปด้วยผลประโยชน์ อย่าเสียใจกับคนชั่วซึ่งหว่านพืชเพื่อหวังผล
 ให้เสียน้ำตาเลยครับ เขาเลี้ยงดูพี่ก็จริง..แต่กลับใช้ความสามารถของพี่ก่อกรรมทำเข็ญ
ขยายอำนาจก่อสงครามทั่วแผ่นดิน ถือว่าพี่ได้ตอบแทนที่เขาเลี้ยงดูแล้ว พี่ต่างหากที่ถูกกระทำมาโดยตลอด
หลังจากนี้สมควรร่วมมือกับผม ทวงคืนความยุติธรรมให้พ่อกับแม่เราแล้ว”
ผักตบเป็นผู้ให้สติ ชักจูงความคิดพี่สาวให้รับรู้ความจริง
เขาเชื่อว่าอีกฝ่ายตกเป็นเครื่องมือคนใจร้าย ถูกหลอกใช้อย่างไม่ยุติธรรม

“เจ้ากล่าวไม่ผิด..ข้ากลับไร้ปัญญาโง่งมอยู่เนิ่นนาน มิอาจล่วงรู้จุดประสงค์พระปิตุลา
 เหตุใดเข่นฆ่าก่อสงครามไม่หยุดหย่อน ใช่ข้าจักไม่เคยสอบถาม แต่กลับได้คำตอบเพียงว่า
นครแว่นแคว้นเหล่านั้นซ่องสุมกองกำลังตระเตรียมโจมตีเวฬุวรรณ หลังไร้กษัตริย์ว่างเว้นมานานหลายปี
ข้าซึ่งเป็นธิดาย่อมผูกติดเงื่อนไขความเป็นอิสตรี กฎมณเฑียรบาลย่อมเป็นอุปสรรค
หากจักสถาปนาขึ้นเป็นกษัตริย์สืบต่อพระบิดา การหมั้นหมายระหว่างข้ากับเจ้าพี่ธรณินจึงเกิดขึ้นเพื่อการนี้
ในที่สุดข้ามิได้เข้าพิธีอภิเษกกลับเป็นองค์หญิงทิพย์เกสรชู้รักเจ้าพี่เสียแล้ว ที่นั่งบัลลังก์ของพระมเหสี 
ที่แท้ข้าเป็นเพียงเบี้ยหวัดซึ่งถูกใช้ให้เดินเกมบนกระดาน ข้ายังมีความจริงจักเปิดเผยให้เจ้าได้รับรู้
แม้นรับฟังแล้วจักถือโทษโกรธข้าย่อมมิผิด ข้ามิตำหนิต่อการกระทำของเจ้าแต่อย่างใด”
ผู้เป็นพี่สาวจ้องสบตาคมที่เต็มไปด้วยคำถามของผักตบ ก่อนจะทรงดำรัสต่อ

“ข้าหาได้เดินทางไปไตรคาน ด้วยล่วงรู้เกี่ยวกับแผนทรยศหักหลังแล้วตั้งใจชักชวนเจ้าแก้แค้น
ทวงคืนราชบัลลังก์แต่ประการใด ล้วนเป็นการวางแผนล่อลวงเจ้าทั้งสิ้น
ต้องการสร้างความร้าวฉานให้เจ้ากับพระสวามีได้ห้ำหั่นกันเอง เพราะพวกเจ้าต่างถือครองจตุรเทพมหาธาตุทั้งคู่
ถือเป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อเวฬุวรรณ หากพวกเจ้ายกทัพบุกตีคงมิใช่ปัญหา การนี้ข้าจึงเป็นคนเดียวที่สามารถเข้าใกล้เจ้า
หากยกอ้างถึงความสัมพันธ์ความเป็นพี่น้องฝาแฝดของเรา เจ้าย่อมไม่ปฏิเสธ พระปิตุลากลับคาดเดาแม่นยำ
แผนนี้สำเร็จดังคาดหวัง เพียงเปลี่ยนแปลงนำเจ้ามายังเวฬุวรรณ ด้วยเหตุผลใดนั้นข้ามิอาจล่วงรู้เช่นกัน
เหตุใดจึงให้ข้านำพาเจ้ากลับยังเวฬุวรรณ แทนการให้พวกเจ้ารบรากันเองไปเสียแล้ว”
ผักตบนิ่งไปครู่ใหญ่ สีหน้าแววตาไม่ได้แสดงความรู้สึกให้คาดเดาความคิด
ก่อนจะยอมเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มเรียบออกมาว่า

“ผมรู้แล้วครับ ว่าพี่ตั้งใจมาทำอะไร” เขายอมรับไปตรงๆ

“เจ้ากล่าวอันใด เจ้าบ่งบอกล่วงรู้ถึงแผนการข้า เหตุใดยินยอมผิดใจกับพระสวามี
นั่นล้วนเป็นแผนที่ข้ากับหญิงอ้ายเตรียมการไว้ สวามีเจ้าหาได้คิดนอกใจไม่
การได้ประจักษ์ถึงสภาพล่อแหลมของพวกเขา แท้จริงเพียงอุบายที่หญิงอ้ายแกล้งป่วย
ให้สวามีเจ้าช่วยตรวจรักษา จากนั้นนางจึงฉวยโอกาสผลักเขาล้มบนเตียง
แล้วลวนลามจนเกิดความเข้าใจผิดเยี่ยงที่เจ้ากับข้าไปพบเข้าดอก” องค์หญิงทรงยอมเปิดเผยแผนร้าย..

“นั่นผมก็รู้ ว่าองค์ชายไม่ได้นอกใจผม” ผักตบยอมรับเฉย
โดยไม่แสดงอาการประหลาดใจ ต่อคำบอกเล่าที่พี่สาวสาธยายให้ฟัง

“เป็นไปได้เยี่ยงไร ข้ากลับเห็นเจ้ามีโทสะถึงขั้นยอมตามข้ามาถึงนี่ แถมสวามีเจ้า
ยังมิได้เป็นผู้มาส่งเจ้าก่อนออกเดินทาง ไม่มีการล่ำลาต่อกัน แล้วใยเจ้ากลับบอกข้า
เจ้าล่วงรู้แผนการทุกอย่างเยี่ยงนี้ได้เล่า”

“พี่ไม่คิดว่าผมสามารถซ้อนแผนพี่บ้าง ผมไม่ใช่พวกใสซื่อยอมคน เป็นนิสัยพื้นฐานของผม
การที่ผมเสแสร้งสวมบทบาทตามที่พี่กับหญิงอ้ายเขียนบทขึ้น ไม่ได้แปลว่าผมจะไม่รู้
 เรื่องนี้มีผมที่รู้เพราะไม่ได้บอกองค์ชาย ผมไม่อยากให้เขามองพี่เป็นคนไม่ดี
ในเมื่อเขายอมรับพี่ธาร ให้โอกาสพี่ได้ใกล้ชิดเรียนรู้กันแล้ว ผมไม่อยากให้องค์ชายและพี่สาวเป็นปรปักษ์กันอีก
ผมไม่เหลือใครที่เป็นญาติพี่น้อง นอกจากแม่เล็กกับพี่ธารเท่านั้น ลองคิดดูผมจะมีความสุขไหม
ถ้าต้องเป็นคนกลางคอยไกล่เกลี่ยสามีกับพี่อยู่เรื่อย”
ผักตบเว้นจังหวะ ลอบชำเลืองดูอาการคนที่รับฟัง องค์หญิงพี่สาว กลกะลาองครักษ์พระสวามี
พยัพนนท์ผู้พิทักษ์ม้า ล้วนสีหน้าท่าทางอึ้งนิ่ง แทบไม่อยากเชื่อต่อคำบอกเล่าของเขาไปแล้ว

“ผมทำทั้งหมดเพื่อทุกฝ่าย คงสงสัยผมรู้ได้ยังไง ผมลอบสังเกตตั้งแต่แม่เล็กบอกพี่สนิทสนมองค์หญิงอ้าย
ไปมาหาสู่กันทุกวัน หายหน้าหายตาไม่ร่วมโต๊ะเสวย ไม่ได้คลุกคลีอย่างที่เคย
แต่กลับใช้เวลาสนิทสนมองค์หญิงซึ่งเย่อหยิ่งจนผิดสังเกต สำคัญหญิงอ้ายไม่ชอบขี้หน้าผมอีกด้วย
 แต่กลับยอมสนิทสนมพี่สาวผมนี่สิ สมควรแปลกใจไหม”
เขาเว้นจังหวะให้ทุกคนแย้งต่อการวิเคราะห์ของเขา เมื่อไม่มีใครแย้งก็ยินยอมเล่าต่อ

“พอจับจุด ผมก็แอบตั้งกล้องวีดีโอไว้ เพื่อสอดส่องพฤติกรรมของพี่ในห้องนอนแม่เล็ก
พี่คงไม่รู้ผมมีอุปกรณ์บันทึกภาพเคลื่อนไหว แม้เสี่ยงว่าอาจไม่ได้อะไรเลย
 แถมแบตเตอรี่อาจจะหมดโดยโร้ประโยชน์ สุดท้ายวันที่ผมตัดสินใจทำ
กลับได้ภาพเหตุการณ์ที่หญิงอ้ายพูดคุยกับพี่ในห้อง เกี่ยวกับความลับที่ทำให้ผมล่วงรู้แผนพวกพี่
ว่ากำลังจะทำอะไร ผมเชื่อมั่นในตัวองค์ชาย เขาสามารถต้านทานมนต์ตรามหาเสน่ห์ของหญิงอ้ายได้แน่
เพราะเขามีความสามารถด้านนี้อยู่พอตัว สำคัญยังมีเทพจตุรธาตุคุ้มครองกายด้วย
จึงไม่ได้แย้มพรายให้เขารู้ แต่ใช้วิธีตลบหลังเล่นตามแผนของพี่ เพื่อผมจะสามารถเดินทางมาเวฬุวรรณ
ค้นหาสาเหตุตามที่เราได้รับรู้กัน” ผักตบเฉลย เลี่ยงไม่พูดถึงความสัมพันธ์ของพี่สาวกับหญิงอ้ายอีกต่างหาก

“เจ้าช่างกล้านัก ใยยอมเสี่ยงภัยเยี่ยงนี้ หากเจ้านำสวามีมาด้วยมิเป็นการดีกว่าดอกหรือ
วายุภักษ์รัชทายาทไตรคานเป็นบุรุษปรีชาสามารถแห่งยุค ข้ายังมิเคยรบชนะเขาด้วยซ้ำ
ห้ำหั่นกันเกือบ 7 ปี จักมีผู้ใดเพียงลำพังต้านทานข้าและเจ้าพี่ธรณินได้เช่นเขาอีก”
องค์หญิงถึงกลับยกยอชื่นชมพระสวามีพระอนุชา จากน้ำพระทัยของพระองค์แท้จริงแล้ว

“เขาคงดีใจมากถ้าได้ยินพี่ธารชม ผมมีเหตุผลของผมเช่นกัน หากองค์ชายมาด้วย
 แน่ใจพี่ยอมให้เขามา พี่ไม่ยินยอมหรอก สำคัญพระปิตุลาต้องคิดว่า
ผมกับองค์ชายวางแผนมาลอบทำร้ายเขาแน่ คงไม่ยอมให้พี่นำพวกผมกลับวังหรอก
 ผมมาเพียงลำพังสะดวกกว่า ตั้งใจสืบหาความจริง..เรื่องของเราสองพี่น้องและกลกะลาที่ถูกจับตัว
ผมต้องการพากับไตรคาน ส่วนการแก้แค้นรอให้กลับไปก่อน ค่อยวางแผนร่วมกับองค์ชาย
ถึงตอนนั้นค่อยเฉลยความจริงให้เขารู้ หากจะยกทัพมาทวงความยุติธรรม สำเร็จโทษคนเลวก็ยังไม่สาย
ถือคติรู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง ตามตำราพิชัยยุทธพี่ผมพอมีภูมิความรู้อยู่บ้างมาเป็นบรรทัดฐาน
พี่เข้าใจจุดประสงค์ของผมหรือยัง” ผักตบยอมอธิบายแนวคิดตนเอง ทำไมเขาถึงเล่นตามแผนของชลธาร..

“ที่แท้เป็นเช่นนี้ เจ้าช่างลึกล้ำยิ่ง ข้ากลับโดนทารกเจ้าล่อลวงแล้ว กลับลำพองว่าเจ้าหลงกลแผนของข้าเสียอีก
ที่แท้เป็นข้าถูกอนุชาใช้เล่ห์อุบายล่อลวงต้มตุ๋น..จนข้าเปื่อยยุ่ยไปเสียเอง”

“ฮะฮ่าๆๆ..ผมจะถือเป็นคำชมก็แล้วกัน หลังจากนี้เราต้องเตรียมหลบหนีกันแล้ว
ต้องพานางกำนัลพยานสำคัญกลับไปด้วย จะมัวชักช้าไม่ได้อีก เป็นไปได้เราไปกันคืนนี้เลยเถอะ”

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 26-02-2014 11:07:09

-  2  -




“แปะๆๆ!!..ช่างเก่งกาจนัก สองพี่น้องฝาแฝดเลือดเนื้อเชื้อไขของหัสดินกับนรินทร์ธร
พวกเจ้าสร้างความประหลาดใจให้ข้ามากจริงๆ..ฮิฮิ!!”
องครักษ์หนุ่มทั้งสองขยับเข้าปกป้ององค์หญิง พร้อมผักตบตามสัญชาตญาณทันที
นับแต่เสียงปรบพระหัตถ์ดังขึ้น ตามด้วยขบวนเสด็จของพระปิตุจฉา มีเพียงเหล่านางกำนัลงดงาม 8 นาง
ดูเหมือนไร้ซึ่งพิษสง แต่สัญชาตญาณบ่งบอกว่า พวกนางล้วนมีฝีมือน่ากลัวแล้ว

“พระปิตุจฉา..” องค์หญิงชลธารสุรเสียงแผ่วโหย ผักตบจ้องพักตร์งดงามผิดวัยของคนตรงหน้า
ซึ่งเข้ามาประทับภายในห้องโดยไม่รับเชิญเป็นที่เรียบร้อย พร้อมนางกำนัลทั้ง 8 ที่สำรวมกายยืนจ้องพวกเขานิ่ง
หากไม่ใช่พวกตาถั่ว ย่อมดูทีท่าของพวกนางออก สตรีเหล่านี้ไม่ธรรมดา

“เป็นข้า..เยี่ยงไรเห็นข้าแล้วเจ้าไม่เคารพหรือชลธาร หรือทารกผู้นี้ ล่อลวงเจ้าจนเลอะเลือน”
พระนางตรัสถามองค์หญิงโดยตรง พระสุรเสียงแฝงพระอำนาจกดดันจนคนฟังสัมผัสได้

“ข้า..ข้า” องค์หญิงพักตร์งามซีดเผือด ไม่รู้ทำไมถึงหวาดกลัวสตรีผู้นี้ยิ่งนัก
ไม่มีคำอธิบายรู้แต่พอพระปิตุจฉาปรากฏวรองค์ ร่างกายเหมือนขนลุกตั้งชัน
ภายในพระทัยพลันระทึกหวาดกลัวขึ้นมาเฉย

“ผมไม่เคยหลอกลวงพี่สาวตัวเอง ก่อนโยนความผิดให้ใครลองถามใจคุณป้าดีกว่าไหม
ใครกันที่หลอกลวงพี่ผมนานกว่ายี่สิบปี การป้ายความผิดให้ผู้อื่น
ในขณะตัวเองคือคนร้ายเป็นเรื่องที่คนไร้ยางอายทำกัน 
โดยคนเหล่านั้นไม่รู้สึกละอายใจเลยมั้งครับ” ผักตบย้อนคืนหน้านิ่ง

“บังอาจ!!..ผู้ใดอนุญาตให้ทารกเจ้าก้าวร้าวข้าเยี่ยงนี้ เจ้าคือตัวดีอันใด
เป็นเพียงทารกที่สมควรตายเสียตั้งแต่ยี่สิบกว่าปีก่อน อย่าริกำแหงให้มากนัก
สาเหตุที่เจ้ายังรอดชีวิตสามหาวกับข้าได้ เป็นเพราะถือดีมีจตุรธาตุคุ้มกายกระนั้นหรือ
ต่อให้เจ้ามีสามเศียรหกกร ก็หาได้เปรียบเป็นคู่มือข้าในเพลานี้ รับรู้ไว้ข้าจักบอกพวกเจ้ามิต้องดีใจเก้อ
เครื่องเสวยมื้อเช้าที่พวกเจ้าอิ่มหมีพีมัน ล้วนเป็นกระยาหารตำหนักข้า
คงไม่ต้องอธิบายดอก กระยาหารชุดพิเศษ พวกเจ้าย่อมได้คำตอบอีกอึดใจเดียว..
อิอิอิ!! ทารกย่อมเป็นทารก ริจะปีกกล้าขาแข็งท้าตีท้าต่อยผู้อาวุโสออกจะเร็วไปหน่อย
ข้าจักบอกเจ้าเอาบุญ สิ่งที่พวกเจ้าอุกอาจบุกตำหนักเย็นในยามค่ำคืนนั้น
อย่านึกข้าจักมิสามารถคาดเดาตัวคนร้ายได้ เป็นผู้ใดก่อเหตุในอาณาเขตของข้าแล้ว
ชลธารเจ้าก็ด้วย คิดว่าเกราะมหาธาตุของเจ้ากางอาณาเขตป้องกันตำหนักของเจ้าอยู่กระมัง
ฮะฮ่าๆ..ช่างน่าขันทารกหญิงเจ้ายิ่งนัก กระทั่งพลังเทพมหาธาตุในกายยังมิล่วงรู้อยู่ดีหรือดับสูญ
เยี่ยงนี้นะหรือที่พวกเจ้าจักต่อกรกับข้าได้” องค์หญิงทรงตกพระทัยมาก ในพระดำรัสของพระปิตุจฉา
เธอลองตั้งสติสำรวจเกราะมหาธาตุ กลับพบพานเพียงความว่างเปล่า หาได้รับรู้ถึงกระแสพลังแม้แต่น้อย
เรื่องนี้อยู่นอกเหนือความเข้าใจของเธอแล้ว

“มิต้องแปลกใจ เป็นเพราะเจ้าไม่รู้กระทั่งว่าพลังเทพมหาธาตุของเจ้าสูญสิ้น ข้าจักไว้ชีวิตเจ้า
 เพียงอย่าขัดขืนต่อต้านข้า รีบย้ายก้นเจ้ามายืนยังฝั่งนี้ก่อนข้าจักมีโทสะ”
 พระนางรับสั่งด้วยสุรเสียงแข็งกระด้าง องค์หญิงถึงกับชะงักอึ้ง ในคำตอบที่เพิ่งรับรู้

“พี่ธารไม่ต้องไปไหน ไม่ต้องกลัวคำขู่โคมลอยของคุณป้าอัพหน้า ผมปกป้องพี่ได้
ถึงว่าทำไมพี่เรียกใช้พลังเทพมหาธาตุครั้งใด เกิดอาการประหลาดเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง
ที่แท้เป็นแผนชั่วของคุณป้านี่เอง” ผักตบยียวนยักคิ้วใส่หน้านิ่ง คำพูดเชือดเฉือนเจ็บแสบ
เล่นเอาคนฟังขมึงดวงเนตรวาวโรจน์อย่างโมโห ที่โดนรุ่นลูกปั่นประสาทเข้าให้

“คิกคิก..ฮะฮ่าๆ ช่างเป็นวาจาชวนขันนัก เจ้ากลับมั่นใจจักปกป้องชลธารเยี่ยงนั้นหรือ
ทั้งที่ตัวเจ้าเองยังมิอาจช่วยตนเองรอด ใยถึงสามารถแสดงจำอวดให้ข้ารื่นเริงเยี่ยงนี้หนอ
 สมควรชื่นชมหัสดินกับนรินทร์ธรแล้ว มีโอรสเก่งกาจจำอวดเยี่ยงเจ้าผู้ใดไม่ภาคภูมิใจ
ถือเป็นประวัติศาสตร์ของราชนิกุลผู้เย่อหยิ่ง หลงเหลือทายาทแสดงจำอวดได้ขบขันแล้ว..ฮะฮ่าๆๆ”
พระปิตุจฉาทรงตรัสวาจาเหยียดหยันได้บาดหู ยิ่งกว่าคมมีดกรีดลึกลงบนผิวเสียอีก
ทั้งสายพระเนตรทอดมองผนวกดำรัสหมิ่นพระเกียรติเชื้อพระวงศ์อย่างเจตนาชัด
ทำเอาผักตบหน้าร้อนเหมือนโดนฝ่ามือฟาดเปรี้ยงอย่างแรงเลยทีเดียว

“ป้าเป็นผู้ใหญ่อ้างตัวอาวุโสอยู่หยกๆ ทำไมมาพูดจาให้ลูกหลานเสื่อมความเคารพนับถือแบบนี้ครับ
พ่อแม่วงศ์ตระกูลของผมไม่ได้รู้เห็นต่อเรื่องราวที่เกิดขึ้น ท่านไม่รู้ด้วยซ้ำลูกหลานทายาทพวกท่าน
ถูกกลุ่มคนชั่ววางแผนร้ายยังไง พี่สาวผมโดนล่อลวงด้วยอุบายชั้นต่ำแบบไหน
สมควรหรือครับที่ป้าจะพาดพิงผู้วายชนม์ ซึ่งดวงจิตสุขสงบแล้ว
คนที่มีจิตใจกระทำได้กระทั่งรบกวนพระวิญญาณ สมควรเป็นคนหรือไม่
ผมคิดว่าไม่น่าจะนับเป็นผู้คนได้ นอกจากปีศาจไร้คุณธรรมไร้สำนึกใฝ่ดีไม่มีอยู่ในหัวคิด
นึกจะพูดหรือทำสิ่งแบบนี้ขึ้นมาได้” ผักตบไม่อ่อนข้อ กลับไม่คิดรักษามารยาท
หักหน้าปะทะตรงกับสตรีสูงวัยอย่างไม่ลดราวาศอก

“บัดซบ! ข้าจักให้เจ้าลิ้มรสความโอหังที่เจ้าผยองลำพองตน ดูสิถึงเพลาอ้อนวอนร้องขอชีวิต
 เจ้ายังมีทีท่าหยิ่งผยองได้เยี่ยงนี้หรือไม่ ทารกไร้หัวคิดเยี่ยงเจ้า สมควรรับชมความอยุติธรรมในโลกนี้ไว้
ไม่เพราะข้าล้วนได้รับจากบรรพบุรุษต้นตระกูลของพวกเจ้าดอกหรือ
ถึงทำให้ต้องสะสางหนี้แค้นชำระคืนเยี่ยงนี้ ให้พวกมันได้ตระหนักลิ้มรสกันเสียบ้าง
ผลกรรมที่เกิดล้วนเป็นเพราะพวกเจ้าคือผู้เริ่มขึ้นก่อน ยังกล้าป้ายความผิดยกให้เป็นข้าเสียแล้ว
พวกเจ้าหน้าไหนเคยยอมรับผิดกันบ้าง ต้นตระกูลบรรพบุรุษของเจ้าแล้วที่เข่นฆ่าล้างผลาญพวกข้าก่อน
บังคับให้สลายพลังเทพมหาธาตุ เพื่อถ่ายทอดให้พวกเจ้าถือครองพลังยิ่งใหญ่แต่เพียงผู้เดียว
มิหวังอำนาจบารมีข่มขวัญผู้คนเพื่อเผ่าพันธุ์ตนเองเป็นใหญ่ ยังจะเรียกเยี่ยงไรได้อีกกระนั้นหรือ
ความละโมบย่อมมีขึ้นทุกยุคทุกสมัย ผิดอันใดที่จักแย่งชิงกัน กระนั้นต้องขึ้นอยู่ผู้ใดแข็งแกร่ง
ผู้ใดอ่อนแอ ย่อมเป็นเหยื่อเสมอมิสามารถเป็นอื่นได้ โบราณเปรียบเปรยให้ครุ่นคิด
 ‘ปลาใหญ่ย่อมกินปลาเล็ก..สัตว์ใหญ่ย่อมกินสัตว์เล็ก’ ผู้ใดมีพลังเหนือกว่า
ผู้นั้นย่อมสามารถปกครองกระทำการอื่นภายใต้อำนาจของตนแล้ว พวกเจ้าสมควรรับรู้ไว้เสียแต่บัดนี้
โลกนี้ไม่มีคำว่ายุติธรรมเกิดขึ้นตั้งแต่บรรพกาลแล้ว จักเรียกร้องถามถึงไปใย ความยุติธรรมแท้จริง
อยู่ในอุ้งมือของผู้ที่มีอำนาจออกคำสั่ง ย่อมเป็นสัจธรรมที่มิอาจเปลี่ยนแปลงได้
จงลืมตาเปิดใจรับรู้เสียแต่บัดนี้ มิว่ายุคใดสมัยใดไม่มีผู้ใดหยุดยั้งหลีกหนีความจริงนี้ได้
ต่อให้เป็นยุคสมัยดินแดนที่เจ้าเติบใหญ่ใยมิต่างกัน ผู้คนรักสันติกลมเกลียวสงบสุข
ประหนึ่งโลกใบนี้สวยงามไร้ตำหนิมลทินด่างพร้อยเช่นนั้นหรือ จิตใจผู้คนไร้ซึ่งการแสวงหาแย่งชิงอำนาจ
ล้วนฝักใฝ่ในคุณธรรม เจริญด้วยศีลบริสุทธิ์เยี่ยงนั้นนะหรือ
ฮะฮ่าๆๆ..ช่างน่าขันนัก หากเจ้าจักยกอ้างเรื่องโกหกพกลมนี้ให้ข้าคล้อยตาม
ข้าหาใช่ทารกอมมือเช่นเจ้าไม่ แววตาเจ้าบ่งบอกคำตอบแก่ข้ามิอาจปิดบังซ่อนเร้น
 ทุกวาจาที่ข้าเปล่งล้วนไม่มีประโยคใดผิดความจริง  บ้านเมืองดินแดนยุคสมัยใด
ล้วนร้อนเป็นไฟคุกรุ่นรอวันปะทุ ดุจภูเขาไฟที่เก็บกักลาวาไว้เช่นเดียวกัน
ถึงกาลระเบิดจักต้องนองเลือด แลกชีวิตผู้คนเซ่นสังเวยเป็นธรรมดา
จักโทษก็ให้โทษชะตาเสียเถิด ส่งพวกเจ้ามาเกิดเพื่อให้ข้าบรรลุความปรารถนาเสียแล้ว”
ผักตบยอมรับอย่างไร้คำโต้เถียง พระปิตุจฉาผู้นี้นอกจากร้ายกาจมากเล่ห์เพทุบาย
พระนางยังเฉียบคมต่อการยกอ้างเรื่องราวที่เขาปฏิเสธไม่ได้เช่นกันว่า
 ‘มนุษย์ล้วนแก่งแย่งให้ได้มาซึ่งอำนาจวาสนา ไม่ว่าสิ่งที่ต้องการจะต้องแลกด้วยเลือดเนื้อชีวิต
ของผู้บริสุทธิ์มากแค่ไหน หากใช้เป็นบันไดให้เหยียบสู่ปลายยอดของจุดหมายได้สำเร็จ
พวกเขาไม่เคยลังเลสังเวยชีวิตผู้คนเหล่านั้น เปรียบประดุจมดปลวกล้มตายอย่างไร้ค่าก็ว่าได้’

“ตกลงป้าต้องการอะไร ใช้วิธีสกปรกวางยาพวกผมทำไม มีอะไรทำไมไม่พูดคุยกันตรงๆ
ป้าเป็นผู้ใหญ่อายุอานามก็ไม่น้อย บรรดาศักดิ์ล้วนมีต้นตระกูลเป็นถึงขัตติยะเชื้อพระวงศ์
ใช้พฤติกรรมแบบนี้ไม่คิดว่าตัวเองได้ก่อมลทินให้บรรพบุรุษด่างพร้อยหรือครับ”
 ผักตบลดน้ำเสียงให้ดูอ่อนลง เมื่อเริ่มรู้ว่าฝ่ายตนเสียเปรียบอยู่ตอนนี้
 มีทหารรักษาการณ์ในวัง เคลื่อนไหวรายล้อมพวกเขา ทั้งทางเข้าทางออกเต็มไปหมด 

“เยี่ยงนี้จึงสมควรที่ข้าจักเวทนาเจ้าเล็กน้อย ให้ทิพย์เกสรเข้ามา”
สิ้นพระสุรเสียงรับสั่ง นางกำนัลที่ถ่ายทอดพระบัญชา
ก็ส่งสัญญาณเชิญเสด็จพระมเหสีให้เข้ามาภายในห้องทันที

“ถวายพระพรพระปิตุจฉา” พระมเหสีแกะกล่องยอบกายคารวะทันทีหลังพระองค์เสด็จเข้ามาในบริเวณ

“ตามสบายเถิด ข้าให้คนไปทูลเชิญเจ้ามา ถึงเพลาที่จักไหว้วานรบกวนเจ้าแล้วทิพย์เกสร”
สิ้นกระแสรับสั่ง พระนางขมุบขมิบฝีพระโอษฐ์ประหนึ่งท่องมนตรา
ครานั้นเองพระมเหสีผู้ประทับยืนถึงกับเนตรเบิกโพลง
พร้อมกับพระพักตร์ชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อกาฬ ประดุจน้ำพุผุดก็ว่าได้
ไม่ต่างองค์หญิงชลธารเธอแล้ว ถึงกับทรุดวรกายฮวบ พระพักตร์ไร้สีพระโลหิตซีดเผือดประดุจซากศพด้วยซ้ำ
หนักหนาสาหัสพระหัตถ์กุมพระอุทร พักตร์เหยเกบิดเบี้ยวเหมือนถูกทัณฑ์ทรมาน

“โอ้ยย..ข้าปวดท้อง ได้โปรด..ทรงพระเมตตาด้วยเพคะ ช่วยด้วย”
เธอเจ็บชนิดลืมองค์ เปล่งสุรเสียงวิงวอนร้องขอพระเมตตาอย่างยอมจำนน
วางพระเกียรติศักดิ์ศรีไม่ใยดีอีกต่อไป ถือเป็นเหตุการณ์หนักหนาสาหัสยิ่ง

“หยุดเดี๋ยวนี้! หากไม่เชื่อ..จะว่าผมโหดร้ายไม่ได้”
ผักตบตวาดเสียงเขียวทีเดียว เมื่อเห็นสภาพพี่สาวดิ้นทุรนทุรายตรงหน้า
 พระมเหสีเองก็มีอาการแปลกประหลาด เมื่อพระอุทรทรงพระครรภ์อ่อนของพระองค์เกิดแสงสว่างวาบ
ก่อนพวยพุ่งมายังวรกายองค์หญิงชลธาร ทำปฏิกิริยาต่อกัน ทำให้วรกายบอบบาง
น่าเวทนาที่ดิ้นรนด้วยความทรมานรายล้อมไปด้วยกลุ่มรัศมีสีประหลาดนั้น...
ผักตบทนดูไม่ไหว กำหนดจิตเรียกจตุรเทพมหาธาตุอัคคีออกมาหวังกำราบการกระทำของพระปิตุจฉา
ที่กำกับมนตราน่ากลัว ช่วยพี่สาวให้หลุดพ้นความทรมานเสียก่อน

“ทำไม..เกิดอะไรขึ้น” เขาถึงกับชะงัก เมื่อพลังจตุรธาตุภายในร่างไม่บังเกิดผล”

“ฮะฮ่าๆๆ..เจ้าคิดหรือว่ามีพลังจตุรธาตุแล้วจักไร้จุดอ่อน
ฮะฮ่าๆๆ มนุษย์ทุกผู้คนย่อมมีเลือดเนื้อเป็นส่วนประกอบ
ลมปราณเทพมหาธาตุเกิดจากเลือดเนื้อที่ไหลวนเป็นพลังเหนือธรรมชาติ
ซึ่งเหล่าทวยเทพล้วนอำนวยผลประทานให้ กระนั้นหากโดนยาสั่งตำรับพิเศษที่ข้าปรุงแต่งขึ้น
ควบคุมด้วยมนตราปิดผนึก พลังมหาธาตุในกายเจ้าก็ดุจพลุไฟที่ถูกกักมิให้ระเบิดเยี่ยงไรเล่า
รอให้ตกเป็นของข้า ย่อมล่วงรู้วิธีใช้งานถ่องแท้กว่าทารกไร้เดียงสาเจ้าแล้ว
ดุจมีแก้วล้ำค่าในมือกลับไร้ประสิทธิภาพประหนึ่งกรวดทราย
 เจ้าสมควรกระนั้นหรือที่จักครอบครองพลังวิเศษนี้เอาไว้”

“แย่แล้ว..ป้าชั่วช้าเลวทรามที่สุด เท่าที่ผมเคยเจอคนชั่วมาในชีวิต
ไม่คิดว่าป้าจะโหดร้ายแบบนี้” ผักตบหน้าเครียดคิ้วมุ่น ชนกันแทบพันเป็นปมยุ่งเหยิง
เมื่อรู้ตัวว่าเขาพลาดมหันต์ กลายเป็นไร้ฝีมือช่วยใครแม้แต่ตัวเอง ให้หลุดรอดวิกฤตการณ์เลวร้ายนี้แล้ว

“ข้าถือเป็นคำนิยมชื่นชมทารกเจ้าแล้ว..ฮะฮ่าๆ ยังมีสิ่งที่น่าชื่นชมบันเทิงใจกว่านี้อยู่
รอดูเถอะอย่าได้กะพริบตาเป็นอันขาด” สิ้นพระดำรัสองค์หญิงชลธารกลับกรีดร้อง
พระโอษฐ์อ้ากว้างท่าทางน่าเกลียดยิ่งนัก
ทันใดสิ่งมีชีวิตประหลาด ลักษณะคล้ายตัวกั้งสัตว์ทะเลตระกูลกุ้งคืบคลานกระดึ๊บๆ
ออกจากพระโอษฐ์ที่อ้ากว้าง พระเนตรเบิกเพลิงแดงก่ำเส้นพระโลหิตฝอยเหมือนจะระเบิด
พร้อมกับลมหายพระทัยโรยรินเหมือนพลังชีวิตจะสูญสิ้นไปด้วย ผักตบร้อนใจแต่ทำอะไรไม่ได้
เหมือนร่างกายไม่ฟังคำสั่งเขาเลย จะก้าวขาขยับแขนคิดในหัวแต่ร่างกายไม่กระดิก
คล้ายโดนยาชาจนทำให้เขาได้แต่ยืนเป็นหุ่น จ้องดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างเจ็บปวดใจ
ถึงกับเบ้าตาคลอรื้นไปด้วยน้ำที่ตีตื้นหน่วงอกหนัก ถึงตอนนี้เขาก่นด่านึกโทษตัวเองที่งี่เง่า
ทำให้ตกอยู่ในที่นั่งลำบาก พานจะพาพี่น้องพวกพ้องมาตายไร้ที่ฝังเสียแล้ว

“ตะขาบแก้วซื่อสัตย์จงรักภักดี ข้าเพาะเลี้ยงในกายชลธารช้านาน
เพื่อดูดซับพลังเทพมหาธาตุ บัดนี้เติบโตเต็มที่ พวกเจ้าย่อมแปลกใจก่อให้เกิดคำถามมากมาย
นางไม่หลงเหลือพลังเทพมหาธาตุอันใดอีกแล้ว กระนั้นพลังชีวิตก็คงแตกดับ
 หากข้าไม่ยื่นมือช่วยนาง อย่าได้งุนงงข้าต้องใช้ทิพย์เกสร
ในครรภ์นางก่อเกิดสิ่งมีชีวิตทารกบริสุทธิ์ 18 ทิวา จักต้องใช้เป็นเหยื่อล่อให้ตะขาบแก้วออกจากกายชลธาร
ทารกวุ้นโลหิตบริสุทธิ์คืออาหารโอชาที่ตะขาบถวิลหา หลังหลอมรวมกับก้อนวุ้นโลหิต
ข้าจักกลืนกินเก็บกักเทพมหาธาตุไว้กับตัว เพื่อดูดเอาจตุรเทพมหาธาตุในกายเจ้าต่อไป
เข้าใจแล้วหรือไม่ เหตุใดเจ้าถึงได้รับอนุญาตให้ย่างกรายกลับสู่เวฬุวรรณนครครั้งนี้
 เดิมทีข้าตั้งใจจัดการพวกเจ้าในค่ำคืนราตรีเฉลิมฉลองต้อนรับโอรสของหัสดินคืนมาตุภูมิ
เป็นเพราะพวกเจ้ารนหาที่ อวดดีบุกตำหนักเย็น ลักพาตัวขี้ข้าไร้นายมาเผยเอาความจริง
ถือเป็นการเร่งให้ข้าจัดการพวกเจ้าในตอนนี้ แม้นผิดเพลาก็หาใช่ปัญหาอันใดดอก
เพียงได้พลังมาครอบครองรวดเร็วขึ้น ย่อมเป็นผลดีเสียมากกว่า รู้แบบนี้เจ้าคงสำนึกแล้วสิ
 อย่าได้โอ้อวดโอหังต่อข้า เช่นนั้นจุดจบของพวกเจ้าคงไร้ดินกลบฝัง”
พระปิตุจฉาซึ่งผักตบแอบตั้งฉายาให้พระนาง ยัยแม่มด เฉลยผลงานตัวเองอย่างภาคภูมิพระทัย
เหมือนบอกเล่างานวิจัยที่น่าชื่นชม ต่อสาธารณะชนให้รับทราบโดยทั่วกัน
เพียงแต่ผลงานชิ้นนี้มันเป็นมนต์ดำปีศาจในขุมนรก ไม่ใช่วิถีของมนุษย์ทั่วไปจักยินยอมนำมาใช้

“กรี๊ดด!!” ตะขาบแก้วหลุดออกมาพาดลำตัวบนพระพักตร์งดงามไม่เหลือเค้าของวรกายซับโลหิตแต่อย่างใด
องค์หญิงทรงกรีดร้องดวงเนตรเรียวงามเบิกเพลิง แลดูเหมือนพลังชีวิตกำลังจะหยุดลงในอีกไม่ช้า

“อย่าฆ่าเธอ อย่าให้พี่ผมตาย ผมยอมแล้วป้า..ไว้ชีวิตเธอด้วย” ผักตบถึงกับร้องขอ
ให้พระปิตุจฉาช่วยเหลือชลธารพี่สาว น้ำตาอาบแก้มโดยไร้เสียงสะอื้น แต่ก็สุดทานทนสำหรับผู้ที่พบเห็นแล้ว
ใครที่คุ้นเคยรู้จักเขา ย่อมรู้ว่าชายหนุ่มรูปหล่อคนนี้จิตใจเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวแค่ไหน
การยอมเผยให้เห็นถึงมุมอ่อนแอถึงขั้นร้องไห้ เป็นเรื่องเกินแบกรับของเขามากที่สุดในชีวิตเช่นกัน

“ข้าขอแลกชีวิตกับท่านแล้ว” พูดจบกลกะลาที่ไม่สามารถทำอะไรในทีแรก
เพราะห่วงความปลอดภัยของผักตบหากวู่วาม ถึงตอนนี้เขาทนต่อไปไม่ไหว
ทะยานร่างเข้าใส่พระปิตุจฉาด้วยความรวดเร็วว่องไว
แต่ต้องถอยร่นไม่เป็นท่า เมื่อนางกำนัล 4 ใน 8 พุ่งออกมาต้านรับเขาด้วยดาบวงเดือนชนิดเดียวกัน
แทบท่าการต่อสู้เหมือนฝึกปรือร่วมกัน เข้าขากันพร้อมเพรียง ประหนึ่งฝึกค่ายกลต้านรับกันมาโดยตรง
นั่นยังไม่เกินคาดหมาย หากพระปิตุจฉาจักมีองครักษ์พิทักษ์เป็นเหล่านางกำนัลพวกนี้
แต่ที่สร้างความกังขาให้กลกะลาหลุดเปรยออกมาระหว่างรับมือกินแรงพอสมควร
เพราะเขาต้องหลบหลีกคมอาวุธ ในขณะที่ตนเองมือเปล่าเสียด้วย

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 23/2/57 # P.60
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 26-02-2014 11:08:00

-  3  -




“ชนเผ่าแมงมุมดำ”
คำตอบที่ไม่ต้องรอตรวจข้อเท็จจริงเพื่อพิสูจน์ เพราะวิธีการต่อสู้และอาวุธ
ไม่ต่างสองนางกำนัลที่เขาเคยประฝีมือครั้งนั้น ซึ่งองค์ชายวายุภักษ์ทรงรักษาพระอาการพิษขององค์เหนือหัวอนิละ..

“สมเป็นองครักษ์เอกของไตรคาน สายตาหลักแหลมล่วงรู้เยี่ยงนี้ เจ้าคาดเดาไม่ผิด
องครักษ์ของข้าล้วนเป็นชนเผ่าแมงมุมดำ” พระปิตุจฉาเอื้อนพระดำรัสอย่างถือไพ่เหนือกว่า
ในสายพระเนตรพระนางแลเห็นเหยื่อตรงหน้าดุจกระต่ายไร้หนทางสู้ จนมุมหนีไปแล้วเรียบร้อย..

แหวนมรกตนิ้วนางข้างซ้ายผักตบ เปล่งแสงนวลเขียววูบวาบด้วยความไม่มั่นคงต่อภาวะจิตใจร้อนรน
เศร้าสลดผิดหวังของเขาที่พยายามดิ้นรนให้คืนพลังจตุรเทพมหาธาตุ..

“กรี๊ดด!!..” สุรเสียงของพระมเหสีร้องได้แค่นั้น ตะขาบแก้วลอยหวือไปเกาะติดยังพักตร์นวล
 แล้วกระดึ๊บคืบคลานเข้าทางพระโอษฐ์ โดยที่พระองค์ไม่สามารถดิ้นรนขืนหนีได้
พระวรกายเหมือนถูกสะกดตรึงแน่วนิ่งไม่ต่างผักตบและองค์หญิงชลธาร
เป็นผลจากกระยาหารพิเศษ ทรงได้รับพระราชทานมื้อเช้าเช่นเดียวกัน

“ป้าโหดร้ายเกินไปแล้ว นั่นสะใภ้ป้าแถมยังอุ้มหลาน ลูกชายป้าเหนือหัวธรณินจะเสียใจแค่ไหน
ถ้าป้าฆ่าเลือดเนื้อเชื้อไขเขา ยังเป็นคนอยู่หรือเปล่าครับ!!” ผักตบเผลอตะโกนลั่น ด้วยทนสภาพที่เห็นไม่ไหว

“ฮะฮ่าๆๆ..ทุกสิ่งยอมต้องเสียสละ เพื่อให้ได้มาสิ่งที่คุ้มค่ายิ่งกว่า ธรณินย่อมต้องเข้าใจอภัยให้มารดา
ทารกอ่อนในครรภ์หากมิได้ธรณินหว่านเชื้อพันธุ์เอาไว้ ไหนเลยจักเป็นอาหารทรงคุณค่าในพิภพได้กันเล่า
ไหนเลยข้าผู้มารดาจักสัมฤทธิ์ผล ต่อการอดทนรอคอย 80 ปีเยี่ยงนี้หนอ”
คำตอบที่ได้รับฟังโดยปราศจากจิตสำนึกของคนพูด ทำเอาผักตบสมเพชเวทนาทุกคน
ที่ล้วนตกเป็นเครื่องมือให้หญิงชราบ้าอำนาจผู้นี้แล้วจริงๆ
ทางฝ่ายกลกะลาเริ่มเลือดโชกโดนไปหลายแผล ยังไม่สาหัสจนต้านต่อไม่ไหว
 เขาสามารถพลิกแพลงหลบหลีกเอาตัวรอดได้ สภาพการณ์โดยทั่วไปคงฝืนสู้ได้ไม่นาน
 เพราะอีกฝ่ายมีอาวุธทั้งยังกลุ้มรุม 4 นาง
ต่อให้องครักษ์หนุ่มเก่งกาจแค่ไหน ไม่สามารถทนทานสู้มือเปล่าได้ยาวนาน
ถึงขั้นพลิกกลับมาเป็นฝ่ายได้เปรียบแน่ ทั้งยังมีเหลืออีก 4 นางที่ไม่ได้ลงมือร่วมด้วยช่วยกันรุมเขาเพิ่ม

“ขะ..ข้าขอโทษเจ้าด้วย..ผักตบอภัยให้ข้าด้วย” องค์หญิงชลธารพยายามเปล่งวาจาอย่างยากลำบาก
ส่งสายพระเนตรให้ผักตบที่ขยับไม่ได้ ขอโทษพระอนุชาที่พระองค์ชักนำมาพบจุดจบร่วมกัน
ฝ่ายนางกำนัลอาวุโสผู้กุมความลับทั้งสอง ยืนกอดกันร่ำไห้ตัวสั่น โดยไม่มีใครสนใจชายอัปลักษณ์ที่ยืนคุ้มกันผักตบ
ด้วยหน้าตาไม่ชวนมองเป็นทุนอยู่แล้ว ซ้ำตอนนี้ไม่มีใครคาดเดาท่าทางเขาออก
เล่นไม่กระดุกกระดิกไม่สนใจใครรอบข้าง แววตาก็มองไม่เห็นว่าเขาจ้องใครคิดอะไร
เหมือนยืนเป็นหุ่นประกอบเสียอย่างนั้น เหตุการณ์ฉุกละหุกวุ่นวาย จึงมีเพียงคนที่ได้รับผลโดยตรง
นับตั้งแต่ผักตบ องค์หญิง พระมเหสีและกลกะลาเท่านั้น

“อ๊อก!..อ๊ากกก!!..” พระมเหสีเนตรเหลือกถลน ก่อนพระโลหิตจะหลั่งจากโอษฐ์
สัตว์ประหลาดน่าขยะแขยงมุดหายเข้าไปในพระศอแล้ว
กำลังเข้าไปเกาะกินทารก ที่ยังเป็นวุ้นพระโลหิตในพระครรภ์

“กรี๊ซซซซ!!!” เสียงหวีดแหลม..ดังลอดจากพระศอของพระมเหสี กลับไม่ใช่เสียงพระนาง
เป็นเสียงแหลมสูงแสบแก้วหู ส่วนเจ้าของวรกายทรุดฮวบบรรทมหงายหลังลงกองที่พื้น พระเนตรเบิกโพลงสิ้นพระชนม์แล้ว

“ผักตบชายาข้าอ้าโอษฐ์เจ้า..เดี๋ยวนี้!” พระสุรเสียงทุ้มห้าวเต็มไปด้วยพลังอำนาจ ตรัสให้ได้ยินทั่วทั้งห้อง
บังเกิดเกราะเทพมหาธาตุซึ่งทรงอานุภาพแข็งแกร่ง เข้าห้อมล้อมร่างผักตบ องค์หญิงชลธาร และนางกำนัลพยานสำคัญ
บุคคลสุดท้ายคือกลกะลา ทำเอาสตรีเผ่าแมงมุมดำองครักษ์ของพระปิตุจฉา ต่างกระเด็นกระดอนกันไปคนละทิศละทาง

“องค์ชาย..เป็นคุณ” กลกะลาขานพร้อมทะยานร่างมาคุกเข่าอยู่เบื้องหน้าชายอัปลักษณ์
 อย่างให้การคารวะสูงสุด ส่วนผักตบเสียงแผ่ว  เพราะเสียงที่คุ้นหูดังอยู่ข้างเขานี่เอง

“อย่าได้สงสัยอันใด เจ้ารีบอ้าโอษฐ์ให้กว้างเสียก่อนเถิด”
ผักตบไม่เข้าใจทำไมอีกฝ่ายสั่งเขาอ้าปาก ฉุกคิดคงกำลังจะใช้เทพจตุรธาตุถอนยาสั่งในร่างให้เขากระมัง
รีบอ้าปากกว้างตามรับสั่ง ก่อนเหลือกตาลนลานเพราะผิดจากที่คาดการณ์ไปคนละเรื่อง ชวนขวัญหนีดีฝ่อกันเลยทีเดียว

“อุ๊บ!..อืออ...มะ..ม่าย!!” เขาไม่สามารถขัดขืน ตะขาบแก้วตัวเดิม บัดนี้กลายร่างเป็นก้อนเลือดเท่าสองนิ้ว
มีรัศมีเปล่งประกายสีแดง ฟ้า น้ำตาลวูบวาบ หลุดหายเข้าไปในปากกลืนลงท้องเขาไปเรียบร้อย
มาพร้อมอาการร้อนปานกลืนลาวา จนปากคอเหมือนโดนลวกให้พุพองแล้ว ก่อนรู้สึกเย็นซ่านเหมือนก้อนน้ำแข็ง
แพร่กระจายให้ตับไตไส้พุงในท้องเขาแช่แข็งเรียบร้อยเช่นกัน เกิดขึ้นรวดเร็วมาก
 แค่กะพริบตาด้วยซ้ำเขาก็ขยับร่างได้เป็นปกติ เหมือนมีขุมพลังบางอย่างไหลเวียนไปทั่วร่างกาย

“เจ้า..เจ้าแย่งเทพมหาธาตุทารกพิสุทธิ์ของข้า รีรออันใดฆ่าพวกมันอย่าให้รอดชีวิต
ข้าจักดูดกลืนพลังชีวิตมันมาให้จงได้..ลงมือเดี๋ยวนี้!” พระสุรเสียงตวาดแวดดังก้องสั่นประสาทผู้คน
สีพระพักตร์บิดเบี้ยวน่ากลัวดุจนางแม่มดสมฉายาที่ผักตบตั้งให้ในใจ
ทรงชี้ดัชนีสั่งองครักษ์เผ่าแมงมุมดำทั้งแปด กลุ้มรุมจู่โจมเข้าใส่พวกผักตบโดยพร้อมเพรียง
พวกนางมีท่าร่างรวดเร็วว่องไว ผสมผสานกันอย่างลงตัวเหมือนฝึกมาเพื่อการนี้
เกิดเป็นตาข่ายคมอาวุธมีรังสีบาดลึกดูน่าสะพรึงกลัวสุดๆ เสียงแหวกอากาศของคมเดือน
มุ่งเข้าสังหารพวกผักตบ ฟังดูเสียดสีเสียดแทงไปทุกรูขุมขน

“กรี๊ด!!..โอย!..ว๊ายยย!!” เสียงหวีดร้องพร้อมกับการกระเด็นของร่างอรชรคนละทิศละทาง
บางนางเลือดกระอักมุมปาก สภาพเหมือนนกปีกหัก อาวุธในมือหล่นไม่เป็นกระบวน ปะทะเกราะมหาธาตุเข้าอย่างจัง

“วายุทำลายสิ้น” พระดำรัสทุ้ม บัญชาสายลมอย่างทรงอำนาจ ก่อนพายุหมุนของมวลอากาศจะก่อตัวโดยพลัน
เล่นเอาอาภรณ์และผู้คนในบริเวณ ยกเว้นพวกผักตบที่อยู่ในเกราะเทพมหาธาตุ จึงไม่โดนหางเลข
ต่างยื้อต้านกระแสลมหมุน ที่กำลังดูดกลืนพวกเขาให้เข้าสู่กงล้อของพายุ
ซึ่งก่อตัวจนข้าวของกระจัดกระจายไม่เหลือสภาพเดิม

“ธรณีฟังข้า ภูผาจงต้านทานในบัดดล” สิ้นพระสุรเสียง แผ่นพื้นปูนกระเบื้องหินอ่อนอย่างหนา
ก็ลอยตัวกลายเป็นกำแพงมหึมา กำบังทางฝั่งของพระปิตุจฉาพร้อมบริวาร เอาไว้ได้ทันท่วงทีชนิดเฉียดฉิวทีเดียว
พร้อมการปรากฎวรองค์ของเหนือหัวธรณิน และพระปิตุลาซึ่งยกขบวนตามติดเข้ามา มีเหล่าองครักษ์ฝีมือดีกว่าครึ่งร้อย

“หยุดความโอหังของเจ้าเดี๋ยวนี้..วายุภักษ์”
สิ้นดำรัส องค์ชายในร่างพยัพนนท์คนอัปลักษณ์ ทรงยุติการใช้วายุพิโรธของพระองค์ลงทันที
ความสงบของมวลอากาศคืนสู่ปกติ ที่ไม่ปกติคือสภาพแวดล้อมเหมือนสมรภูมิรบไปแล้ว
เพราะไม่เหลือสภาพการตกแต่งของพระตำหนักนอกจากข้าวของแตกกระจายตกเกลื่อนพื้น
ส่วนผนังศิลาที่ถูกพลังของมหาธาตุธรณีขององค์เหนือหัวธรณินเนรมิตขึ้น
ก็ร่วงตกสู่พื้นเช่นเดียวกัน เมื่อพระองค์ยุติการใช้พลังตามองค์ชายวายุภักษ์ไปด้วย

“เจ้าใยปลอมแปลงโฉม ดุจโจรถ่อยบุกรุกวังหลวงของข้าเยี่ยงนี้ หรือวายุภักษ์ผู้กล้าหาญ
กลับกลายเป็นบุรุษขี้ขลาดไม่กล้าเผชิญหน้าผู้คนอย่างเปิดเผยไปเสียแล้ว
เหตุใดลงมือทำร้ายเสด็จแม่ข้ากับพระมเหสี
ถึงขั้นทำนางสิ้นพระชนม์ เจ้าอุกอาจเหิมเกริมไม่เห็นหัวผู้ใด
ถือดีมีจตุรเทพมหาธาตุครอบครองเยี่ยงนั้นหรือ ข้าใคร่รอดูว่าเจ้าจักสามารถเล็ดลอดมีชีวิตกลับสู่ไตรคานได้เยี่ยงไร
เมื่อคิดคดสกปรกเริ่มเปิดศึกก่อน ผิดสัตย์ที่ได้ตกลงกันแต่หนนั้น ข้าจักไม่เกรงใจเจ้าเช่นกัน
เสด็จพ่ออย่าได้เวทนาจงใช้เวทย์มนต์พิษร้าย จัดการวายุภักษ์ไปเสียเถิด
ข้าจักรับมือเกราะมหาธาตุของเขาให้ท่านเอง” พระดำรัสพรั่งพรูทิ้งช่วง
โดยมิทรงเปิดโอกาสให้ผู้ใดได้อธิบาย สายพระเนตรคมเข้มทอดสบดวงตาดำสนิทของกลกะลาอย่างทอประกายผิดหวัง

“ท่านช่างไร้เหตุผลยิ่งนัก ใยมิถามความให้ถ่องแท้กลับด่วนสรุป 
สมควรแล้วหรือเป็นถึงกษัตริย์ปกครองบ้านเมือง..กลับกระทำเยี่ยงนี้แล้ว”
กลกะลาทนไม่ไหวจึงไม่คิดรักษามารยาท ตำหนิเหนือหัวธรณินซึ่งหน้า

“จะ..เจ้า..เชลยคิดคดทรยศไม่รักดีเยี่ยงเจ้า มีสิทธิ์เอ่ยวาจาอันใด
หากเจ้าไม่ใช้แผนชั่วร้าย จนข้าหลงกลไม่ระวัง ปล่อยให้เจ้าลักลอบออกมาร่วมมือกับนายเจ้าเยี่ยงนี้
ทำให้พระมเหสีสิ้นพระชนม์ สมควรรับโทษสถานหนักด้วยเช่นกัน
ยังกล้าโอหังหมิ่นเกียรติข้า เกรงว่าไม่รักชีวิตเสียแล้วกระมัง”

“ผู้ใดจักไม่รักชีวิต เพียงความถูกต้องอยู่เหนือสิ่งอื่นใด
แม้นสิ่งที่ข้าทำจำใจต้องสละชีพจักไม่เสียดายอันใดเลย เป็นเพราะท่านโง่เขลานัก
ยินยอมให้พระมารดาล่อลวงเยี่ยงนี้ ท่านเบิกเนตรดูหรือยัง ใคร่ครวญหรือไม่ผู้ใดเป็นผู้กระทำ
ให้พระมเหสีสิ้นพระชนม์ ผู้ใดวางกลอุบายชั่วร้ายอย่าได้เที่ยวป้ายความผิดให้ผู้อื่น
 แม้นพวกท่านยังมิใช่ตัวดีให้ผู้คนเคารพ ก็จงอย่าคิดโยนความชั่วไกลห่างตัว
 รับความดีความชอบโดยมิรู้สึกละอาย สิ่งสำคัญท่านเป็นผู้เริ่มต้นก้าวร้าวองค์ชายข้าก่อน
ในฐานะองครักษ์ข้ามิสมควรปกป้องเช่นนั้นหรือ”
กลายเป็นกลกะลาออกหน้าโต้ตอบวาจาเหนือหัวธรณินไม่ลดละ แม้นเขาจะหักล้างได้อย่างน่ายกย่อง
แต่ก็สร้างความประหลาดใจให้ผักตบและองค์ชายวายุภักษ์พระสวามีไม่น้อย
พระองค์ถือโอกาสนี้ใช้พระหัตถ์ป้ายครีมบางอย่างบนพระพักตร์
คืนกลับรูปโฉมหล่อเหลาไม่อำพรางองค์อีกต่อไป เพื่อมิให้เหนือหัวธรณินทรงยกอ้างดูแคลนได้

“เจ้าพี่..พระมารดาเจ้าพี่เสียแล้ว ทรงสังหารพระมเหสี” องค์หญิงชลธารยังพอมีพระกำลังอยู่บ้าง
ขยับพระโอษฐ์เปล่งสุรเสียงอย่างลำบาก เพื่อบอกข้อเท็จจริงต่อเหนือหัวธรณินให้ทรงทราบ

“เสด็จแม่..สิ่งที่พวกเขากล่าวล้วนเป็นจริง” พระองค์ทรงผินพักตร์ไปตรัสถามพระปิตุจฉา

“ต่อให้ข้ากระทำจริง เจ้าจักเข้าข้างพวกมันเยี่ยงนั้นหรือ” พระองค์กลับทรงย้อนถามพระโอรสคืน

“เพราะเหตุใด ท่านทำไปเพราะเหตุอันใด”
จังหวะสองแม่ลูกกำลังถกเถียงถามไถ่จุดประสงค์กันนั้น ผักตบรีบเข้าดูอาการองค์หญิงชลธาร
แต่พระสวามีทรงชิงตรวจจับชีพจรองค์หญิงเสียเอง
พระโขนงมุ่นพักตร์คมคายเครียดขึง กำลังใช้ความคิดหนักพอสมควร

“ข้าจำต้องรักษาชีวิตนาง ต้องใช้เทพมหาธาตุคืนพลังชีวิตให้นาง หากชักช้าเกรงจักไม่ทันการ
กระนั้นนางก็มิหลงเหลือพลังเทพมหาธาตุในกายอีกต่อไป เพียงเป็นบุคคลธรรมดาทั่วไปเสียแล้ว”
ดำรัสขององค์ยุพราชพระสวามี ไม่มีเวลาที่จะให้ผักตบไต่ถามหาความอะไรได้ เขาห่วงพี่สาว..

“รีบช่วยพี่ผมก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง” เพียงเท่านั้นองค์ชายก็ไม่ทรงลังเล
ที่จะใช้พลังของพระองค์รักษาชีวิตองค์หญิงชลธาร แต่ผักตบไม่รู้ว่าการใช้จตุรเทพมหาธาตุ
ดึงชีวิตคนจากอุ้งหัตถ์มัจจุราช สูญเสียพลังไปมากแค่ไหน เพราะองค์ชายมิทรงเปิดเผยความจริงในข้อนี้
กระทั่งเกราะเทพมหาธาตุที่คุ้มครองพวกเขา พลอยสูญสลายไปในพริบตา
พร้อมไรพระเกศาผุดหยาดเหงื่อ ทรงอิดโรยกว่าที่เขาคิดไว้แล้ว

“คุณใช้พลังมากขนาดนี้เชียวเหรอ”  ผลลัพธ์คุ้มค่า องค์หญิงทรงสามารถหายเป็นปกติ
ถึงขั้นลุกประทับยืนได้แล้ว พระพักตร์นวลเปล่งปลั่งงดงามดังเดิม เหมือนมิเคยทรงได้รับบาดเจ็บอันใดมาก่อน

“ข้าไม่สามารถใช้พลังได้อีกแล้ว” เล่นเอาผักตบใจหายวูบ

“ยุ่งละสิ” เขาเปรยได้เพียงแค่นั้น

“แต่เจ้ากลับสามารถ กระนั้นคงไม่มาก มีความรับผิดชอบยิ่งใหญ่
 ที่เจ้าต้องใช้พลังดูแลดียิ่ง โอรสของข้าและอีกหนึ่งชีวิตในครรภ์เจ้า” ผักตบอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินสดๆ ร้อนๆ

“หา..หมายความว่า..ผมอุ้มท้องอยู่สองคน” คำตอบคือการพยักพักตร์ไม่มีการปฏิเสธ
ก่อนรับสั่งเฉลย ปล่อยพระปิตุจฉากับโอรสถกเถียงภายใต้การสอดแทรกของพระปิตุลาห้ามปรามเป็นระยะ
จนลืมพวกเขาไปชั่วขณะด้วยมั่นพระทัยว่าดุจลูกไก่ในอุ้งหัตถ์ พอมีเวลาให้สองสามีภรรยาได้คุยกันในจังหวะนี้แล้ว

“ที่ข้าไม่ยื่นมือช่วยแต่แรก เพราะกำหนดสมาธิให้เกิดฌาณไปสนทนากับพระอาจารย์แล้ว
จึงได้รู้ว่าตะขาบแก้วคือสัตว์ร้อยปีจักมีสักตัว แต่กลับเป็นสัตว์ชนิดเดียวที่ดูดกลืนเทพมหาธาตุไว้ได้
ใช้เวลาเติบใหญ่ในร่างของผู้ถือครองแล้ว ตามตำราบ่งบอกว่าหากให้สัตว์ชนิดนี้ออกจากร่างผู้ถือครอง
ต้องใช้ทารกวัยเยาว์ซึ่งกำลังเจริญพันธุ์ในครรภ์มารดาเป็นเหยื่อล่อ
 กรณีของพระมเหสีนางกลับอุ้มครรภ์โอรสของธรณิน มีพลังเทพมหาธาตุธรณีปน
ทำให้ตะขาบแก้วที่ดูดกลืนเทพมหาธาตุของพี่นางเจ้า เกิดหลอมรวมเข้ากับทารกน้อยนั้น
จนมันกลายเป็นผู้ถูกกลืนกินด้วยพลังสามชนิดเสียเอง
ปกติตะขาบแก้วมิสามารถดูดซับพลังเทพมหาธาตุ เกินสองชนิด
 หากเกินกว่านั้นมันจะเป็นฝ่ายถูกพลังดูดกลืนตัวมันเอง นี่คือเหตุผลที่พระปิตุจฉาทรงพลาดไปแล้ว
เพราะไม่ล่วงรู้ว่าทารกในครรภ์มเหสีกลับมีพลังเทพมหาธาตุแฝงอยู่
กระนั้นทารกจักมีชีวิตต่อไม่ได้ ต้องได้รับการฟูมฟักในครรภ์ดุจทารกปกติทั่วไป
แต่พระมเหสีทรงสิ้นพระชนม์เสียก่อน ด้วยนางเป็นปุถุชนคนธรรมดา
หาได้สามารถต้านพลังพิเศษจากภายนอกสู่วรกายได้ จึงเป็นเรื่องสลดเยี่ยงนี้
พระอาจารย์ให้ข้าชักนำทารกนั้น ด้วยการใช้โอรสของข้าเป็นตัวหลอกล่อ
โดยส่งพลังเทพมหาธาตุดึงดูดมาสู่กายเจ้า เพื่อช่วยรักษาชีวิตทารกและพลังทั้งหมดก่อนจะสูญสิ้นไปเสีย
นั้นมิสำคัญอันใดเท่าการทำเยี่ยงนี้ จักแก้ไขยาสั่งซึ่งกำกับด้วยมนต์ดำชั่วร้าย
แม้แต่แหวนมรกตก็มีอาจต้านทาน เป็นเพราะใส่ไว้ในพระกระยาหารให้เจ้าเสวยเข้าสู่ร่าง
หาใช่เป็นมนต์ที่มาจากภายนอกทั่วไป ซ้ำยังมีผลควบคุมลมปราณในโลหิต
ทำให้ข้าไม่สามารถสุ่มเสี่ยงช่วยเจ้าด้วยพลังตนเอง ขืนทำเยี่ยงนี้เราทั้งคู่จักไม่เหลือผู้ใดไว้คุ้มครองอีก
ย่อมสิ้นทางหนีกลับสู่ไตรคานเสียแล้ว ข้าจึงเลือกวิธีของพระอาจารย์ให้เจ้ารับทารกฟูมฟักในครรภ์เพิ่มอีกหนึ่ง
ซ้ำยังขับพิษยาสั่งและพลังมนต์ดำชั่วร้ายได้ผล ตอนนี้เจ้าสามารถใช้เทพจตุรธาตุไม่เป็นปัญหา
 กระนั้นก็อย่าได้ใช้จนหมดสิ้นกำลังเยี่ยงข้า เพราะชีวิตในครรภ์เจ้ายังต้องได้รับพลังมหาธาตุ
ฟูมฟักดูแล..เข้าใจหรือไม่..ชายาของข้า” พระสุรเสียงทุ้มหวานประโยคท้าย
ประหนึ่งพระองค์ทรงวางภาระยิ่งใหญ่ ไว้ในอุ้งมือของผักตบ เล่นเอาหนุ่มไฮเทคสุดหล่อ
หัวใจพองโตคับแน่น มีพลังฮึกเหิมเพิ่มขึ้นเป็นกองเลยทีเดียว เขามุ่งมั่นที่จะพาทุกคนหนีรอดปลอดภัยในทันที

“เข้าใจแล้ว..ถ้าอย่างนั้นเรารีบไปกันเถอะ ขืนชักช้าจะเสียเปรียบ”
ผักตบบอกพระสวามี องค์ชายพยักพระพักตร์รับคำ ค่อยทรงวรกายมั่นคงอย่างไม่แสดงพระอาการให้จับพิรุธ
ว่าพระองค์หาได้หลงเหลือพลังจตุรเทพมหาธาตุใช้ต่อกรได้อีกแล้ว นอกจากพลังฝีมือการทักษะต่อสู้ล้วนๆ

“กลกะลา..อารักขาความปลอดภัยให้ชายาข้า..ด้วยชีวิตของเจ้า” พระองค์มิทรงลืมกำชับองครักษ์หนุ่มให้รับปาก

“ข้าพระองค์รับด้วยเกล้า จักถวายชีวิตเพื่อพระชายา..พะยะค่ะ” พอได้สดับฟังคำยืนยันขององครักษ์หนุ่ม
องค์ชายเตรียมพาทั้งหมด 6 ชีวิตหนีออกไปจากเวฬุวรรณนคร หวังเพียงผักตบจะสามารถนำทุกคน
ออกไปอย่างปลอดภัยได้แล้ว..แม้ต้องฟันฝ่าอุปสรรค ต่อสู้ก็มิคิดขลาดเขลากลัวตายเป็นอันขาด..


มาอัพตามนัดแล้วนะคะ  เจอกันอีกทีวันเสาร์นี้นะคะ
มาลุ้นกันต่อ ผักตบจะรอดออกไปยังไง มารร้ายจะมีจุดจบแบบไหน
ขอบคุณทุกกำลังใจที่ติดตามกันมาตลอดนะคะ

ปล.ใครที่โอนเงินจองแล้ว ยังไม่แจ้งโอนหรือแจ้งชื่อที่อยู่ รบกวนแจ้งด้วยค่ะ
คนเขียนไม่อยากเก็บตังค์ไว้ในบัญชี โดยไม่ได้ส่งหนังสือให้นะคะ มันไม่สบายใจอ่ะ :ling1: :ling1:
ตอนนี้มียอดค้างอยู่ที่ไม่แจ้งโอนเยอะพอสมควร รบกวนแจ้งกันด้วยค่ะ :กอด1: :เฮ้อ: :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 26-02-2014 11:16:07

ขอ  :z13: ก่อน

**********************************

มาแล้วๆๆๆ โหย ตอนนี้มันลุ้นสุดๆไปเลยอ่ะ

ด้วยเหตุนี้สินะโอสรน้อยของเราเลยได้คู่เฉยเลย อิอิ

รอตอนหน้าจ๊ะคงลุ้นมากแน่ๆเลย


ปล.ถ้าจะจองไว้แล้วโอนสิ้นเดือนนี้มันจะทันไหมอ่ะคะ :mew5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 26-02-2014 11:38:11

 :katai1:  อยากอ่านต่อแล้วค่ะ


+1  ให้  รอวันเสาร์จ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 26-02-2014 12:09:38

 :katai1:อาการเมื่ออ่านตอนนี้จบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 26-02-2014 12:20:38

อ่านเหนื่อย เหมือนอยุ่ในเหตุการณ์ด้วย  :mew4: รอลุ้นต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: zatamare ที่ 26-02-2014 12:24:45

ลุ้นได้ อีก ยิ่งพอเวลาอ่านแล้วมันเริ่มเป็นไปตามที่คิดนี่ยิ่งลุ้นเลย   


สั่งหนังสือไปแล้ว และก็ได้หนังสือตอบกลับจากญี่ปุ่นมาแล้ว ปลายเดือนมีนาหรือต้นเดือนเมษา คงต้องเดินทาง  จะมีคนอยู่บ้านรับหนังสือไหมน้อ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 26-02-2014 12:51:50

รอวันเสาอย่างตื่นเต้น

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 26-02-2014 13:13:00

ลุ้นจนเหนื่อย อยากรู้องค์ชายจะกลับมามีพลังเหมือนเดิมมั้ย จะรอดออกมาหมดมั้ย รอวันเสาร์ค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: nolirin ที่ 26-02-2014 13:25:55

บอกได้อย่างเดียวว่า "ลุ้นนนนนนกันตัวโก่ง"  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 26-02-2014 13:53:51

 :katai1: :katai1: ลุ้นจนตัวบิด

คำพูดแต่ละคำที่ป้ามหาภัยพูด แหม่ น่าเอาสบู่ล้างปาก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 26-02-2014 13:54:44

ตื่นเต้นๆ  :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 26-02-2014 13:57:26

ธรณิณยังจะเข้าข้างคนผิดอีกหรือ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 26-02-2014 14:08:47

 :hao7: :hao7:  รอวันเสาร์จ้า  ลุ้นจริงงงงง   :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 26-02-2014 14:17:16

รอๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 26-02-2014 14:20:05

ลุ้นยิ่งกว่าเก่าเสียอีก อย่าให้มีใครตายเล้ย  แอบตะหงิดๆว่าคนเลี้ยงม้าที่ตามมาด้วยเหมือนแปลกๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 26-02-2014 14:34:44

คุ้มแหะ ผักตบยังไม่ได้ทำอะไรก็ได้ลูกเพิ่มมาอีกคน o13

รอตอนต่อไปค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 26-02-2014 15:15:53

ตื่นเต้นอ้ะ จะถึงฉากสู้กันแล้วววว
ขอให้ปลอดภัยทุกคนเลยน้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Appman ที่ 26-02-2014 15:38:40

อ่านไปตื่นเต้นไป ลุ้นจนตัวโก่งที่เดียว  +1ให้นะจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Crown ที่ 26-02-2014 15:57:41

ลุ้นๆ ผักตบมีลูกเพิ่มอีกหนึ่ง คึคึ รอๆๆๆๆๆ :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 26-02-2014 16:05:34

ขอให้ผักตบพาทุกคนหนีรอดไปได้เถอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: ||toxic-love|| ที่ 26-02-2014 16:15:32

อ๊ากกกกกกกกกกก !!
มันส์จับใจจจจจจ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-02-2014 16:43:20

ตอนนี้เข้มข้นจริงๆ ไม่เคยเอะใจว่าคนเลี้ยงม้าจะเป็นเจ้าชายปลอมตัวมา สนุกมากๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 26-02-2014 17:04:23

อะเฮือก! พระปิตุจฉาโครตชั่ว(ร้าย)อ่ะบ่องตง  :angry2:

สู้ๆนะผักตบ พาทุกคนออกไปให้ด้ายยยน๊าาาาา  (อ๊ะ!ไม่ต้องพยายามผลิตก้ได้ลูกมาอีกหนึ่ง ง๊ายง่ายเนอะ

ไอคนอยากมีดันไม่มีนี่ดิ = =)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: ณ ที่เดิม™ ที่ 26-02-2014 17:09:16

โอย ลุ้นตื่นเต้นๆ  :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 26-02-2014 17:09:24

 o13

ตอนนี้ตื่นเต้นเร้าใจที่สุดเลย คลายปมทุกอย่าง
เหลือก็แต่รอลุ้นให้ธรรมะชนะอธรรม  :z2:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 26-02-2014 17:50:38

จะเป็นยังไงต่อไปน๊าา  รอลุ้นต่อไปนะคัฟ   #อ๊ากกกกอยากได้หนังสืออ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 26-02-2014 18:23:39

ลุ้นกะผักตบ

มาต่อไวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 26-02-2014 18:41:05

เรื่องมันซับซ้อนจริงๆ :really2: ผักตบได้ลูกเพิ่มอีกหนึ่งคน :mew3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 26-02-2014 18:57:53

อยากรู้จุดจบของพวกชั่วนี่จริงๆเลย

กลกะลาจะกลับไตรคานแล้ว ธรณิณจะทำยังไงล่ะทีนี้

เดาว่าเด็กในท้องผักตบทั้ง2 นี่คงเป็นคู่ลูกใช่มั้ยเนี๊ยะ

อยากให้ถึงวันเสาร์ใจจะขาดแล้วววววววว :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Damon ที่ 26-02-2014 19:05:08

ฟินยันคู่ลูกเลยทีเดียว :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 26-02-2014 19:06:29

โหยยยย..พลอตสุดยอด!!!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: mildmint0 ที่ 26-02-2014 19:16:37

เหตุการณ์คับขันนัก
ธรณิณ รู้ตัวสักทีสิ
หันมาช่วยกลกะลาด่วนนน
ฮืออ วายุภักษ์ก็หมดพลัง
ผักตบก็ใช้ได้ไม่สุดเพราะมีลูก
ต้องรอด ต้องรอดเท่านั้น
ธรณิณ ต้องช่วยกลกะลานะ !!

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 26-02-2014 19:27:55

เราก็ใช้พลังเทพมหาธาตุเหมือนกันนะนี่..
เพราะมันลุ้นจนเกร็งไปด้วยแล้ว.....
จะเป็นไงบ้าง ลูก 2 คนในท้องหนูตบ
จะช่วยแม่ด้วยหรือเปล่า....
ติดตามตอนต่อไป....... :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 26-02-2014 19:29:24

ค้างอย่างแน๊ง
 :hao7:
จะเป็นไงต่อนะ
 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 26-02-2014 19:43:48

ตอนหน้าคาดว่าเอฟเฟคกระจาย
พระชายาสู้ๆนะคะ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 26-02-2014 20:49:43

โอ้ยย กรี๊ดดดดด องค์ชายเท่ห์มากกกกกกกกกกก องครักษ์กลกะลาก็เท่ห์มากกกกกกกกกกกก
ตอนนี้ปลื้มตัวละครทุกตัว (ที่อยู่ฝ่ายพระเอก นายเอก)
ว่าแล้วก็วนไปอ่านอีกรอบดีกว่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: comkacom ที่ 26-02-2014 21:02:49

ลุ้นตัวโก่งจริงๆ อุ้มท้องไม่พอผักตบอัพเลเวลถึงขั้นอุ้มบุญได้ด้วย แล้วยังเป็นว่าที่ลูกเขย(หรือป่าวน้าาาา)อีกต่างหาก
แต่แหมยัยแม่มดนี้ร้ายที่สุดในสามโลกเลย ขอให้ฆ่ากันตายไปเอง2คนเลย(ตาแก่-ยัยแก่)คู่นั้นอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 26-02-2014 22:05:30

ได้ลูกทีเดียว 2 คนเลยเหรอเนี่ย
ว้าวๆตอนหน้าผักตบบู๊แล้วสิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 26-02-2014 22:38:18

มันส์หยดเลยคะ เราก็ว่าแล้วว่าคนเลี้ยวม้าต้องเป็นเต้าชายวายุภัคปลอมตัวมา ลุ้นเกือบจะไม่รอดอะ ยัยป้าตัวร้ายนี้อำมหิตมากๆเลยอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: blanchard ที่ 26-02-2014 23:04:13

      :m4:     ตอนนี้มันสุโค่ยจริง ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 27-02-2014 00:00:33

โอ้ยยย ลุ้นมากมายยยย
องค์ชายตามมาจิงๆด้วย
แต่แอบงงนิดหน่อย คือองค์ชายจะไม่มีพลังมหาเทพแล้วเลยหรอออ
ไม่เอาน้าาา ต้องมีซิ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 27-02-2014 00:09:47

ลุ้นให้ผัดตบพาทุกคนหนีรอดไปได้
งานหนักมาก ไหนจะลูกที่เพิ่มมาอีกคน
เอาใจช่วยให้หนีรอดกลับไปไตรคานได้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 27-02-2014 00:28:40

ตอนนี้สนุกมากก
ผักตบได้ลูกเพิ่มมาอีกคนเลยซะงั้น  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 27-02-2014 00:39:12

รอลุ้นต่อวันเสาร์ อยู่ดีดีผักตบก็มีลูกเพิ่มมาอีก 1
ว่าแต่องค์ชายธรณินจะทำอย่างไร จะเลือกใครระหว่างครอบครัวกับคนรัก
มาถึงจุดนี้สงสารกลกะลาเหมือนกันนะถ้าต้องมาสู้กับคนรัก :z3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: anukung ที่ 27-02-2014 01:09:37

 :katai2-1:มันส์พะยะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: saruttaya ที่ 27-02-2014 01:24:57

รอวันเสาร์นะคะ ตอนนี้ค้างมากมาย

ลุ้นมากกก  :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 27-02-2014 07:53:56

ตอนนี้เป็นอะไรที่สนุกมากค่ะ อ่านแล้วตื่นเต้นมาก
อ่านซ้ำตั้งหลายรอบ แหะๆ ^ ^;;
ที่แท้ผักตบก็ใชกลยุทธแผนซ้อนแผนนี่เอง
สงสารชลธารอ่ะ เกือบตายแล้ว
แล้วพี่วายุจะทำยังไงในเมื่อไม่มีพลังแล้ว
ผักตบรอดไปให้ได้นะ มีน้องสองคนอยู่ในตัวแล้วรักษาให้ดีๆนะ
ปิตุจฉาร้ายกาจมาก สามีภรรยาคู่นี้มันเป็นด้านมืดของยุตินี้สินะ ....
แล้วธรณินน่าสงสารอ่ะ พ่อกับแม่นิสัยไม่ดี ยังอยู่คนละฝั่งกันคนรัก(ที่ทั้งสองยังไม่รู้ตัว)
รอต่อไป เจอกันวันเสาร์ค่าาาา

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 27-02-2014 08:08:29

สนุกมากเลย บู๊กันน่าดูเลย

ผักตบฉลาดสุดๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: pasallatel ที่ 27-02-2014 09:16:23

กำลังระทึก มาต่ออีกไวๆ นะค้าาา......

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 27-02-2014 09:22:32

กำลังมัน รอลุ้นว่าจะเป็นยังไงต่อ

เฒ่าชั่ว รีบๆตายซ้าาาาาาา

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: boyslover ที่ 27-02-2014 09:55:58

ทำไม ธรณินแลดูเป็นคนโง่เยี่ยงนี้ โง่เเท้เหลาๆๆๆๆๆ  :hao7: สมน้ำหน้าเมียหนีแน่ ชิๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: imac ที่ 27-02-2014 13:58:59

คนเขียนสุดยอดมากครับ ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 27-02-2014 16:32:18

อ่านไปก็ลุ้นไป (อีกแล้ว) แต่ตอนนี้ก็กระจ่างหมดแล้ว
ได้เห็นความร้ายกาจ ความเห็นแก่ตัว และด้านมืดของมนุษย์ :เฮ้อ:
ทุกคนมีด้านนี้อยู่ในตัวทุกคนแหละ แต่ถึงขนาดเอาชีวิตคนมาแลกนี่ไม่ไหว
ดีที่ยังไม่มีใครเสียชีวิต สงสารก็แต่พระมเหสีนั่นแหละ ไม่รู้เรื่องด้วยเลย
แต่อย่างน้อยก็ยังเหลือชีวิตน้อยๆไว้ให้ผักตบอุ้มท้องดูแล
ขอให้หนีรอดได้โดยที่ไม่มีใครเป็นอะไรเลยเถอะ :ling1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 27-02-2014 16:41:39

แบบนี้นี่เอง
สมน้ำหน้ายัยป้าแม่มด :laugh:
ได้แต่หวังให้ผักตบพาทุกคนหนีไปให้ได้นะ  ยัยป้านี่น่ากลัวกว่าตาลุงปิตุลาซะอีก :ling3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Der_Schwammkopf ที่ 27-02-2014 16:55:41

 รอผักตบ กะ สวามี อิอิอิอ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 27-02-2014 17:07:43

มีกำลังใจทำงานขึ้นเยอะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 27-02-2014 19:14:20

อ่านซ่ะจุใจกันเลยทีเดียว

 :laugh: :katai2-1: :katai2-1: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 27-02-2014 21:54:14

ตอนตะขาบแก้วออกมาจากปากหนึ่ง เข้าไปอีกปากหนึ่งนี่ อึ๋ยยยย สยองสุดยอดเลย
นึกถึงทายาทอสูร เหอๆ
แต่ที่น่าตกใจสุดคือองค์ชายวายุให้น้องตบอ้าปากรับตะขาบเข้าไป
ตอนหลังเฉลยเหตุผล อ่อ งี้เอง ค่อยยังชั่ว  555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: kannipa ที่ 27-02-2014 23:43:51

ลุ้นทังตอน ปล.แอบเกลียดองค์ชายดินเบาๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 28-02-2014 00:48:17

ความเลวร้ายของพระปิตุฉาเปิดเผยออกมาแล้ว น่าสงสารองค์ธรณินที่่มีแม่แบบนี้
ก็หวังว่าผักตบจะพาทุกคนกลับไตรคานได้อย่างปลอดภัย
ปล.ผักตบเอ๋ย ได้ลูกแถมมาอีกหนึ่งซะงั้น

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 28-02-2014 01:21:01

โหย เค้าคู่กันตั้งแต่ในท้องเลยวุ้ย :man1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 28-02-2014 10:21:13

ตามติดหนึบ!!!

สงสัยคู่ลูก เป็นแบบนี้นี่เอง  :ling1: :ling1: :ling1:

รอคอยพรุ่งนี้ด้วยใจสับส่าย ลงแดงตามเคย :z3: :z3: :ling3:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 28-02-2014 20:14:55

รอวันพรุ่งนี้

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: nbee ที่ 28-02-2014 20:58:14

รอพรุ่งนี้จ้า
เอาใจช่วนผักตบกันเนาะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: Tinkerbell ที่ 28-02-2014 21:52:39

โชคดีที่แจ้งแล้ว 5555+

สู้ๆค่ะคุณลักษณ์

 

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 01-03-2014 09:21:53

ธรณิน จะทำไงหนอเมื่อทุกอย่างเป็นแบบนี้แล้ว(แต่มันรู้หรือยังว่าพ่อกับแม่ตัวเองทำอะไรลงไปนั่น)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 01-03-2014 09:26:17

สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ
Part 25..ความผูกพัน..คราบน้ำตา

End


   “เมื่อเจ้าไม่เห็นด้วยกับข้า ย่อมยืนกันคนละด้าน
หากยังรำลึกได้เจ้าคือโอรสมีข้าเป็นมารดาแล้ว จงอย่าได้ยื่นมือยุ่งเกี่ยว ข้าจักถือว่าเจ้ามิกระทำอันใดอกตัญญูต่อข้า
แม้นทนรับสภาพมิได้จงไปนำร่างไร้วิญญาณมเหสีของเจ้า ออกไปจากที่นี่เสียบัดนี้
ข้ากับบิดาเจ้าจักได้ให้บทเรียนแก่ทารกอวดดีเหล่านี้..ให้รู้สำนึกเสียที” พระปิตุจฉาทรงรับสั่งสุรเสียงกระด้าง
ยุติข้อถกเถียงซึ่งดำเนินกันมานานพอสมควร ระหว่างพระนางกับเหนือหัวธรณินผู้เป็นพระโอรส
โดยมีพระปิตุลาเป็นผู้ไกล่เกลี่ยข้อขัดแย้ง

   “เสด็จแม่หมายรวม ไม่ละเว้นกระทั่งชลธารเชียวหรือ” องค์เหนือหัวพระพักตร์แลผิดหวังยิ่งนัก
แม้นองค์หญิงชลธารจักเป็นไม้เบื่อไม้เมากับพระองค์ ส่วนลึกในพระทัยยังทรงผูกพันดุจพระขนิษฐาแล้ว
   ทั้งสองคือคู่สับประยุทธ์ ฝึกทักษะต่อสู้วิทยาการต่างๆ มาด้วยกันแลเป็นเพื่อนเล่นร่ำเรียนกันมาตั้งแต่ทรงพระเยาว์
ในลักษณะไม่มีใครยอม กระนั้นกลับมีความผูกพันดุจพี่น้องร่วมพระอุทรก็ไม่ต่าง หากพระมารดาจักทำร้ายนาง
ใยมิโหดร้ายทารุณไร้คุณธรรมเกินกว่าพระองค์จะทรงรับได้ ซ้ำองค์หญิงชลธารเคยร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่
ผ่านสมรภูมิเป็นตายสร้างชื่ออย่างไม่ย่นย่อ เหตุใดนางต้องได้รับผลทัณฑ์อาญา
โดยไม่คิดจะละเว้นชีวิต..อย่างไร้ซึ่งพระเมตตาเยี่ยงนี้ด้วย

   “เจ้าจักอาวรณ์อันใดนาง แต่ไหนแต่ไรพวกเจ้าหาได้ลงรอยมิใช่ ข้ากระทำเยี่ยงนี้เจ้าสมควรดีใจจึงถูก
หมากไร้ประโยชน์มีอันใดให้เล็งเห็นคุณค่าอีกกระนั้น ปล่อยเป็นเสี้ยนหนามไว้ทำร้ายข้าในภายหลังนะหรือ
มิว่าผู้ใดที่รับรู้เรื่องราวล้วนต้องทิ้งชีวิตไว้ที่นี่ เจ้าหมดหน้าที่แล้ว จงกลับไปตำหนักอย่าทำให้ข้ามีโทสะ
กระทั่งเจ้าข้าก็มิอาจละเว้นเช่นกัน” พระนางทรงตวาดเกรี้ยวกราดพระโอรส จนลืมนึกถึงศักดิ์ฐานะพระองค์
ทรงครองบัลลังก์เป็นถึงกษัตริย์มีอำนาจปกครองสูงสุด อย่างไม่สนพระทัยอันใดเลยแม้แต่น้อย

“ทะ..ท่านโหดร้ายนัก” เหนือหัวธรณิน แม้ทรงคุ้นเคยพระอุปนิสัยพระมารดา ด้านความเด็ดเดี่ยวโหดเหี้ยม
กระนั้นกลับคาดไม่ถึงเช่นกัน..พระนางจักเต็มไปด้วยความอำมหิต กระทั่งพระองค์ยังทรงผิดหวัง

"เช่นไร..เจ้ามิพึงใจที่มีมารดาเยี่ยงข้ากระนั้นหรือ ใครเป็นผู้ให้เจ้ามีแผ่นดินยืนหยัด ใครเลี้ยงดูอบรมเจ้าเติบใหญ่
ใครพร่ำสอนเจ้าเก่งกล้าจนสามารถตำหนิข้าอย่างไม่เห็นหัว หากไม่ใช่มารดาซึ่งเจ้ากำลังกล่าวหา
รู้หรือไม่บรรพบุรุษต้นตระกูลพวกมัน ล้วนสร้างความทุกข์ยากทำลายศักดิ์ศรีเกียรติยศบรรพบุรุษของเจ้า
ให้พบความอับอายไร้แผ่นดินยืนหยัดมาแล้ว ความลำบากที่พวกข้าพบพานเจ้ามิเคยสัมผัส
จักรู้อันใดพวกข้าอดทนอดกลั้นแค่ไหน รอคอยวันนี้ด้วยความทุกข์ทรมานเพียงใด
เพียงเพราะความใจอ่อนของเจ้าหรือจักเปลี่ยนโชคชะตา ทำลายแผนของข้าจนพังพินาศ
หากเจ้ายังขืนดื้อดึงอยู่อีก ข้าจำต้องตัดใจเช่นกัน” พระนางรับสั่งไม่เพียงจะข่มขู่
สายพระเนตรทอประกายมุ่งมั่นต่อพระดำรัส ในพระทัยทรงครุ่นคิด หากต้องตัดแขนตัดขาทิ้ง
กระทั่งสายพระโลหิตก็จักทรงกระทำเป็นแน่แท้ เพื่อให้แผนการที่ดำเนินมาประสบผลสำเร็จ
พระนางจักไม่ลังเลแม้แต่น้อย ผู้ที่คิดการใหญ่ไปให้ถึงจุดหมาย
ย่อมต้องเสียสละกันแทบทั้งสิ้น นั่นคือแนวคิดของพระปิตุจฉา..

“เสด็จแม่..เมื่อข้าคือโอรสท่าน ควรตอบแทนเป็นครั้งสุดท้าย เพื่อจักมิต้องให้ผู้ใดติฉินนินทา
เป็นบุตรอกตัญญูได้ในภายหลัง หากชีพข้าดับสูญเพราะการนี้ ถือว่าข้าได้กระทำหน้าที่ของบุตร..ทดแทนผู้ให้กำเนิดแล้ว
กระนั้นข้าเป็นกษัตริย์..ย่อมมิอาจลอบทำร้ายผู้ใดลับหลัง เพียงหวังท่านจักเข้าพระทัย ต่อจุดมุ่งหมายของข้าข้อนี้บ้าง”
พระองค์ทรงพักตร์เคร่งขรึม แปรเปลี่ยนอย่างไม่มีใครคาดเดาได้ จักทรงกระทำการอันใดหรือ
ใยถึงรับสั่งกับพระมารดาเสมือนตัดใจลาเช่นนั้น มีข้อเฉลยตามมาเช่นกัน

“วายุภักษ์เตรียมรับมือ ไม่เจ้าก็ข้าตกตายกันไปข้าง” เหนือหัวทรงรับสั่งเสร็จสิ้น
พระองค์ทะยานพระวรกายพุ่งเข้าใส่องค์ยุพราชรูปงามทันที

ผักตบไม่ชักช้า รีบเรียกเกราะเทพมหาธาตุเข้าคุ้มกันพระสวามี รวมทั้งผู้คนที่ต้องให้การดูแลความปลอดภัยด้วย
กินแรงมากพอสมควร แต่มันเป็นสิ่งที่เขาต้องทำ ไม่มีใครคาดคิดองครักษ์หนุ่มกลับทะยานร่าง
โจนเข้ารับมือเหนือหัวธรณินเสียเอง ออกโรงแทนองค์ชายวายุภักษ์ชิงตัดหน้าเข้าปะทะระยะเผาขนแบบกระชั้นชิด

“ตุ๊บ!.ผั๊วะ!.บึ๊ก!.เพี๊ยะๆ!” เสียงฝ่ามือฝ่าเท้าเข้าต่อกร อย่างผู้มีทักษะต่อสู้มือเปล่า ช่างรวดเร็วคล่องแคล่วด้วยกันทั้งสองฝ่าย
 ท่ามกลางสายตานับร้อยคู่ของบรรดาทหารในวัง ต่างจับจ้องไม่กะพริบกันทีเดียว

“เจ้าจงใช้ข้าเป็นตัวประกัน มิเช่นนั้นพวกเจ้ามิอาจรอดออกไปได้ ยังมีทหารเป็นกองพันล้อมตำหนักนี้ไว้
อย่าได้ลังเลชักช้า เดิมทีข้าตั้งใจให้วายุภักษ์เป็นผู้ลงมือ เพียงผิดแผนที่เจ้าดันเป็นผู้รับมือข้าแล้ว
เจ้ายังเป็นรองข้าอยู่หลายขุม เมื่อเป็นเยี่ยงนี้ย่อมไม่มีทางเลือก เร็วเข้าเถอะก่อนที่เสด็จแม่ของข้าจักจับพิรุธเอาได้”
พระดำรัสกระซิบบอก ระหว่างสองบุรุษผู้เกี่ยวพันกันอย่างลึกซึ้ง ขณะกำลังต่อสู้ห้ำหั่นเอาเป็นเอาตาย
กลกะลารู้แก่ใจดีต้านทานพลังฝีมือเหนือหัวธรณินไม่ได้ ที่ต้องเสี่ยงรับมืออย่างไม่ลังเล
เป็นเพราะองค์ชายวายุภักษ์ทรงสูญสิ้นพลัง ไปกับการดึงชีวิตองค์หญิงชลธารหนีจากอุ้งหัตถ์ท้าวมัจจุราช
มิอาจรับมือเหนือหัวผู้นี้ในระยะเวลาอันใกล้ ต้องให้พระองค์ทรงฟื้นคืนพระกำลังบางส่วนเสียก่อน
เขาจึงต้องชิงตัดหน้าลงมือเข้าต่อกรอย่างไม่มีทางเลือกให้ตัดสินใจมากนัก..

“ท่านเปลี่ยนความตั้งใจช่วยพวกข้า เหตุใดตัดสินพระทัยเยี่ยงนี้” ทรงสร้างความแปลกใจจนเป็นที่กังขา
ต่อการตัดสินพระทัยให้แก่กลกะลาเป็นอย่างยิ่ง ทั้งที่ก่อนหน้าเพิ่งรับสั่ง จักตอบแทนพระคุณพระมารดาเป็นครั้งสุดท้าย
พานไม่แน่ใจทรงล่อลวงให้เขาตายใจอยู่หรือเปล่า

“ข้ามิเพียงต้องการช่วยผู้หนึ่งผู้ใด เป็นเจ้าต่างหากที่บาดเจ็บอยู่ข้ามิอาจเมินเฉยให้เจ้าถูกสังหาร
ถึงเจ้าจักยังโง่งมมิเข้าใจความรู้สึกข้าที่มีต่อเจ้าก็ช่างเถิด..กลกะลาองครักษ์ผู้โง่เขลา”
หัวใจของกลกะลาพลันเต้นถี่รัวกระชั้นเร็วกว่าปกติเป็นสองเท่า รู้สึกเบ่งบานปานรับโอสถทิพย์เข้าไปบำรุงรักษา
คำสารภาพรักในสภาวะความเป็นตายรออยู่ตรงหน้า ช่างไม่ถูกกาลเทศะเสียเลย แต่เป็นเพราะความแตกต่าง
ที่มิมีผู้ใดเลือกกระทำกัน ทำให้มีผลต่อความรู้สึกคนฟัง อย่างองครักษ์ผู้ซื่อสัตย์เป็นทวีคูณ
ใบหน้าหล่อเหลาซับสีสุกปลั่ง กระนั้นก็มิได้ผิดสังเกตผู้ชมการต่อสู้โดยไม่กะพริบตา ต่างเข้าใจกลกะลากำลังวิกฤต
เลือดลมสูบฉีดหนัก เพราะต้องรับมือเหนือหัวผู้ปรีชาเก่งกล้าอย่างองค์ธรณิน

“ขอบพระทัย..ทรงประทานไมตรีข้าแล้ว” วาจากระซิบจากหัวใจ พร้อมอาศัยจังหวะทิ้งร่างเข้าหา
เหมือนเสียหลักพลาดพลั้ง เหนือหัวทรงชะงักเสี้ยวลมหายพระทัย เผยช่องโหว่ให้ผู้ประชิดใช้โอกาสนี้ฉกพระขรรค์
ซึ่งเหน็บตรงบั้นสะโพก นำมาตวัดจ่อพระศอ..ประหนึ่งเตรียมการมาดิบดี กลายเป็นองค์เหนือหัวธรณิน เสียท่าให้ศัตรูจนได้เรื่อง

“อย่าขยับ มิเช่นนั้นข้าจักมิลังเลปลิดชีพพระองค์เป็นอันขาด” เหนือหัวธรณินทรงหยุดนิ่ง มุ่นพระโขนงอย่างไม่สบพระทัย
ทรงพลาดพลั้งให้องครักษ์เชลย ต่อหน้าเหล่าทหารนับร้อยนับพันได้อย่างสมบทบาท

“เจ้าต้องการสิ่งใด” พระองค์รับสั่งถาม หลังเสียท่าตกเป็นองค์ประกัน ท่ามกลางสายตาผู้คน
ที่ตื่นตระหนกผิดความคาดหมายไปมากโข

“เปิดทางให้พวกข้าออกจากตำหนัก จัดเตรียมม้าสำหรับเดินทางไกลให้พร้อม
ขืนผู้ใดขัดคำสั่ง ข้าจักสังหารเหนือหัวพวกเจ้าทันที มิมีข้อต่อรองอันใดแล้ว”
กลกะลาประกาศก้องสีหน้าท่าทางจริงจัง แถมยังแผ่รังสีกดดันไปในตัวด้วย

“แปะๆๆ! พวกเจ้าเล่นละครพอหรือยัง เจ้ากล้าสังหารธรณินหรือ
เอาเถิด..ถึงขาดกษัตริย์จักมีอันใดที่ข้าต้องเสียดาย กษัตริย์ย่อมสถาปนาขึ้นใหม่ได้สนใจใดกัน
พวกเจ้ามากกว่ามิอาจให้รอดชีวิตไปจากที่นี่เด็ดขาด ธรณินยินยอมสมัครใจ ต้องการกตัญญูต่อข้ามิใช่ดอกหรือ
ข้าซาบซึ้งใจต่อสิ่งที่โอรสผู้โง่งม จมปลักบ่วงเสน่หากระทำให้แล้ว ละครฉากนี้คงจักสมบูรณ์จนไร้พิรุธ
หากผู้คร่ากุมโอรสผู้โง่งมของข้าคือวายุภักษ์เจ้า มิใช่เชลยผู้มีฝีมือห่างตัวประกันอยู่หลายขุม
กลับกล้าแสดงความโง่เขลาตบตาข้า พวกเจ้าล้วนประเมินข้าต่ำนัก หยามสายตาของข้าเยี่ยงนี้
ยังมีความเวทนาอันใด ให้พวกเจ้าครอบครองลมหายใจไว้อีก
ธรณินเจ้ากลับทำข้าผิดหวังนัก แสดงความโง่เขลาไม่พอ หักหลังบิดามารดาเพียงเพราะหลงใหลในเชลย
ให้เป็นที่อับอายไปทั่วนคร การไม่มีเจ้าคงดีเสียกว่า ปล่อยให้เจ้าสร้างความอับอายให้บรรพชนเยี่ยงนี้
อย่าได้ปล่อยแมลงสักตัวเล็ดลอดออกจากตำหนัก ทหารจงรับคำสั่งจับกุมพวกมันให้หมด
ผู้ใดขัดขืนอย่าได้ละเว้นชีวิต สังหารได้โดยมิต้องรอการอนุญาตอันใด”
พระบัญชาเด็ดขาด หวีดแหลมก้องพระตำหนัก ทำเอาผู้คนขนพองสยองเกล้าไปตามกัน
สายพระเนตรเย็นชาสุดหยั่งถึง วาวโรจน์ประหนึ่งคมหอกธนูไฟ..พุ่งเข้าใส่พวกผักตบ
ดวงเนตรแดงก่ำแผ่รังสีสังหาร แม้แต่เหนือหัวธรณินซึ่งมีพระขรรค์จ่อตรงพระศอ
ถึงกับพักตร์เผือดสีผิดหวังอย่างรุนแรง ในพระมารดาซึ่งทรงตัดความผูกพันจนขาดสะบั้น
ด้วยมีรับสั่งอย่างไร้เยื่อใย ประหนึ่งชีวิตของพระองค์ไม่ต่างเบี้ยหมากในกระดาน
มีไว้ใช้ประโยชน์เท่านั้น พอไร้ค่าในสายพระเนตรเสียแล้ว..พระนางยินดีสละทิ้งสิ้นสายสัมพันธ์เช่นกัน

บรรยากาศแลเงียบสนิท ปราศจากการเคลื่อนไหวรวมทั้งเสียงพูดคุยกระซิบกระซาบ
ยังสงบตามเช่นกัน ทั่วทั้งบริเวณมีเพียงรังสีกดดันที่แผ่กระจายโดยรอบ
พระนางทรงรู้สึกแปลกพระทัย ถึงกับรับสั่งขึ้นมาอีกครั้ง

“ข้าบัญชาให้พวกเจ้าคร่ากุมพวกมัน ใยไม่รีบลงมือ” นอกจากทรงรับสั่งด้วยสุรเสียงแหลมสูงอย่างไม่สบพระทัย
ยังผินพักตร์กวาดสายพระเนตร ผ่านหน้าแม่ทัพนายกองอย่างดุดันสำทับไปด้วย

“ขอทรงโปรดประทานอภัยพวกข้าพระองค์พะยะค่ะ องค์เหนือหัวถูกคร่ากุมเป็นองค์ประกัน
ข้าในฐานะแม่ทัพคุมกองกำลังรักษาพระองค์ ย่อมมิอาจรับพระบัญชาปฏิบัติตามพระเสาวนีย์ได้
หากกระทำเยี่ยงนั้น ใยมิถือเป็นกบฏล้มล้างราชบัลลังก์ไปแล้ว ถึงกับยอมให้ศัตรูสังหารเหนือหัว
มิไตร่ตรองให้รอบคอบ ประหนึ่งกบฏไม่ห่วงความปลอดภัยพระชนม์ชีพเหนือหัว
ย่อมมิใช่หนทางแห่งทหารรักษาพระองค์จักพึงยึดถือ..พะยะค่ะ”
อุสนัย..แม่ทัพใหญ่ผู้คุมกองกำลังทหารหน่วยองครักษ์ในวังหลวง ถึงกับค้อมศีรษะทูลถวายเหตุผลต่อพระปิตุจฉา
เขากล่าวถึงสาเหตุที่ไม่รับพระบัญชาของพระนาง ด้วยพวกเขาเป็นข้ารองพระบาทขององค์กษัตริย์
 จำต้องคำนึงถึงความปลอดภัยพระชนม์ชีพของเหนือหัว เหนือสิ่งอื่นใดแล้ว หากกระทำตามพระบัญชาพระนาง
แสดงให้เห็นว่าพวกเขาก่อกบฏล้มล้างราชบัลลังก์ ย่อมสร้างมลทินให้แก่วงศ์ตระกูลไปแล้ว

“หน้าโง่สิ้นดี เมื่อเจ้าไม่ยินยอมปฏิบัติ จักเก็บไว้ให้เป็นประโยชน์อันใดอีก
 เช่นนั้นข้าจักส่งเจ้าไปสู่ยมโลกเป็นตัวอย่าง ให้พวกมันประจักษ์”
สิ้นพระดำรัส ทรงสะบัดพระหัตถ์ใส่แม่ทัพผู้ซื่อสัตย์จงรักภักดีผู้นี้ อีกฝ่ายถึงกับผงะหงาย
ใบหน้าเขียวคล้ำตาเบิกโพลงมุมปากเลือดซึมไหล ก่อนเปลี่ยนเป็นสีดำลามไปทั่ว..แล้วล้มตึงนอนหงายแน่นิ่งในชั่ววินาที

“อ๊ากก!!” เสียงสุดท้ายที่เขาเปล่งจากลำคอ ดับดิ้นลงในที่สุด

“ท่านกลับใช้พิษสังหารแม่ทัพ” เหนือหัวทรงตกตะลึงต่อความโหดร้ายของพระมารดา
กลับสังหารข้ารับใช้ผู้จงรักภักดีเสียแล้ว พระพักตร์เย็นชาเหี้ยมโหดเป็นยิ่งนัก

“ฮิฮิ..ฮะฮ่าๆ ข้าเตือนพวกเจ้าแล้ว ผู้ใดไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของข้า ถือเป็นกบฏคิดแข็งข้อ
จักเก็บชีวิตให้รกหูรกตาอยู่ใย” คำตอบที่ได้รับฟัง เล่นเอาพวกทหารทั้งหลายส่งเสียงอื้ออึงทันที
ต่อการกระทำที่ไม่สมควรยิ่งของพระปิตุจฉา พระนางมิแลเห็นชีวิตผู้ใดสำคัญเสียแล้ว

“ทหารรับบัญชา อย่าได้ลงมือจับกุมพวกเขา ข้าเป็นตัวประกันจงรีบตระเตรียมม้าสำหรับเดินทาง
อย่าได้รับฟังบัญชาพระปิตุจฉา ผู้ใดขัดคำสั่งถือเป็นกบฏ ดังวาจาก่อนสละชีพของแม่ทัพอุสนัย”
เหนือหัวธรณินเปล่งพระดำรัสดังกึกก้อง ต่อหน่วยทหารที่รายล้อมพระตำหนัก

“รับพระบัญชาด้วยเกล้า พะยะค่ะ” พวกเขาพากันค้อมศีรษะขานรับพระบัญชาพร้อมเพรียง
 เพิ่มโทสะให้พระนางอีกเท่าตัว ถึงกับพระพักตร์ขมึงทึงดุร้ายยิ่งนัก ดวงเนตรปานคมอาวุธทรงรับสั่งขึ้นอีกว่า

“เจ้ากล้าเนรคุณต่อข้า อย่าได้คำนึงธรณินเป็นโอรส สวามีข้ารีบกำจัดพวกมันไม่ต้องละเว้นกระทั่งธรณิน”
 พระนางประกาศลั่น พร้อมหันไปรับสั่งกับพระปิตุลา ทรงประทับยืนด้านข้างสีหน้าเคร่งขรึม
ยากคาดเดาทรงตัดสินพระทัยเยี่ยงไร ในที่สุดพระองค์ก็เคลื่อนไหว

“มนต์แห่งอารยัน จงบันดาลดลให้หลับไหลไปเสียเถิด..ฮึ่มฮัมๆๆ”
พระปิตุลาเปล่งวาจาทุ้มต่ำ กระทำการร่ายมนตราด้วยถ้อยวาจา ไม่อาจตีความหมายได้อย่างต่อเนื่อง
สภาพอากาศแวดล้อมพลันขมุกขมัวทันที เหมือนมีหมอกควันปกคลุมทั่วบริเวณ
บรรดาเหล่าทหารหนังตาเริ่มหนัก ทิ้งอาวุธประจำกายทรุดฮวบล้มลงนอนตามกัน

“ตุ๊บ!..ตุ๊บๆๆๆ!!” เป็นสิ่งมหัศจรรย์ของมนตราที่ผักตบได้พานพบ

“สร้างเกราะคุ้มกัน ให้คนของเราอยู่ในเขตมหาธาตุเสียเดี๋ยวนี้!” องค์ชายทรงรีบรับสั่งกับผักตบ
ไม่รอช้าผนึกเกราะปกป้องคนในความดูแล ใช้เกราะมหาธาตุอาณาเขตเดียวกัน ไม่แยกเอกเทศของแต่ละคนอีก
ทำให้เขตแดนของเกราะมหาธาตุรวมเป็นหนึ่ง เสมือนลูกโป่งไร้สภาพกางอาณาบริเวณ
ครอบคลุมร่างกายของพวกเขาเอาไว้ด้วยกัน

“หึหึ!..เกราะมหาธาตุมิอาจป้องกันมนต์สะกดจิตสำนึกได้ดอก อย่าเสียเพลาต้านทาน
แม้นเจ้าสร้างเกราะ..แต่มิสามารถบังคับจิตสำนึกให้ไม่ง่วงหลับ ผู้คนล้วนรู้จักการหลับไหล
พวกเจ้ามิแตกต่าง หากผู้ใดผ่านการหลับไหล ย่อมพ่ายแพ้แก่มนต์ดารยันของข้าแล้ว..หึหึ!!!”
เสียงหัวเราะเย็นยะเยือก ดังสะท้อนผนังพระตำหนัก สร้างความสยดสยองให้บรรยากาศเพิ่มขึ้นเท่าตัว
ถึงพระปิตุลาจักทรงดำรัสเช่นนั้น การกลับไม่เป็นไปตามที่พระองค์มั่นพระทัย
ผักตบและพวกพ้องรวมถึงองค์ชายธรณิน ซึ่งกลกะลามิได้ใช้พระขรรค์จี้พระศอแล้ว
หลังแผนใช้ตัวประกันล้มเหลว เพราะถูกเปิดเผยโดยประปิตุจฉา
ยังไม่มีใครเกิดอาการล้มลงนอนหลับใหล อย่างที่ควรจะเป็นเลยสักคน

บรรดาทหารนับพันล้มลงระเนระนาด ไม่มีใครสามารถยืนหยัดต้านทานมนต์ชั่วร้ายได้
ยกเว้นบริวารใกล้ชิดพระปิตุจฉา เหล่ามือสังหารนางกำนัลทั้ง 8 โดยพระนางเองประทับข้างวรกายพระปิตุลา
ล้วนไม่ได้รับผลของมนตราเช่นกัน

“แปลกนักใยพวกเจ้ามิเป็นไร มนต์ดารยันหาเกรงเกราะมหาธาตุ กระทั่งชลธารกับธรณินที่สร้างเกราะป้องกัน
ยังมิอาจต้านมนต์สะกดได้” พระปิตุลาถึงกับงุนงง เกิดความฉงนเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเวทย์มนต์ที่ได้กำกับ
ไม่สามารถสะกดพวกผักตบให้นอนหลับใหล ทรงคาดคำนวนหากมีเพียงเกราะเทพมหาธาตุ
มนตรานี้มิเป็นอุปสรรคที่จะสำแดงฤทธาได้ตามปกติ

“ดูที่นิ้วนางข้างซ้ายทารกนั่น” พระปิตุจฉาทรงตรัสแนะพระสวามี 
ให้ทอดเนตรยังนิ้วนางของผักตบ ซึ่งสวมแหวนมรกตติดกายตลอดเวลา

“เป็นเยี่ยงนี้เองหรือ เจ้ากลับมีมรกตฟ้าดินสมบัติแห่งไตรคานไว้ครอบครอง มิน่าถึงต้านมนตราข้าได้”
พระปิตุลาทรงรู้ที่มา เหตุใดมนตราพระองค์จึงไม่อาจสะกดพวกผักตบ ให้หลับใหลอย่างที่ควรจะเป็น

“คุณ..ที่แท้ไม่ใช่เกราะมหาธาตุที่ต้านมนต์สะกด” ผักตบอดถามองค์ชายพระสวามีไม่ได้
ซึ่งประทับแนบชิดอย่างต้องการปกป้องพระชายาและพระโอรสในพระครรภ์..ด้วยชีวิตของพระองค์แล้ว
เขาไม่รู้ว่าแหวนที่สวมใส่ คือสิ่งที่ต้านฤทธานุภาพแห่งมนต์อารยันนี้เอาไว้

“เจ้าเข้าใจถูกแล้ว หาใช่เกราะเทพมหาธาตุดอก ที่ข้าให้เจ้าสร้างเกราะคุ้มกันพวกเรา
เพื่ออาศัยอำนาจของแหวนมรกตป้องกันมนต์อารยัน แม้นมิได้อยู่ในเกราะด้วยกันเยี่ยงนี้
ย่อมป้องกันเพียงเจ้าผู้เดียวเท่านั้น ผู้อื่นย่อมถูกมนตราครอบงำเอาได้”
องค์ชายทรงเฉลยให้พระชายา ล่วงรู้เกี่ยวกับข้อเท็จจริง

“คิดไม่ถึง..เจ้ากลับรอบรู้มนตรา” เหนือหัวธรณินทรงตรัสชมองค์รัชทายาทแห่งไตรคานด้วยความจริงใจ
ไม่หวังแค่ยกยอหรือประชดอันใด พระองค์ชื่นชมยอมรับ ในพระปรีชาของเอกบุรุษผู้นี้เสียแล้ว

“ข้าพอรอบรู้เล็กน้อย กระนั้นมิรู้วิธีแก้มนตราแต่อย่างใด พวกเราจักออกจากที่นี่คงลำบากยิ่ง
จำต้องบอกต่อเจ้าโดยมิปิดบัง บัดนี้ชายาข้าช่วยโอบอุ้มทายาท ซึ่งเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเจ้าไว้ในครรภ์
รับภาระแทนพระมเหสีซึ่งสิ้นพระชนม์ไป โอรสเจ้าจักปลอดภัยหรือไม่ ขึ้นอยู่พวกเราต้องร่วมแรงร่วมใจ
ข้ามิเชื่อพระปิตุลาผู้โด่งดังด้านเวทย์มนต์ จอมขมังเวทย์แห่งยุค จักมีลูกเล่นเพียงแค่นี้กระมัง”
องค์ชายวายุภักษ์เปิดเผยความจริง ให้เหนือหัวธรณินทรงทราบ ยกเว้นมิเปิดเผยเรื่องราวพระโอรส
ซึ่งเป็นสายโลหิตของพระองค์โดยตรง เพราะได้ให้สัญญากับผักตบไว้ จักไม่แพร่งพรายต่อผู้ใดให้ล่วงรู้

“เจ้ากล่าวความจริง” เหนือหัวธรณินทรงย้ำถาม อย่างตื่นเต้นในพระทัยต่อสิ่งที่ทรงทราบ

“ย่อมเป็นความจริง เพราะการนี้องค์ชายข้าทรงยอมเสียสละพลังเทพมหาธาตุ
ดึงโอรสท่านสู่ครรภ์พระชายา ซ้ำยังช่วยชีวิตองค์หญิงชลธาร ย่อมมิหลงเหลือพลังเทพมหาธาตุต่อกรผู้ใดเสียแล้ว
พระชายามิสามารถใช้เทพมหาธาตุเกินกำลัง ขืนเป็นเช่นนั้นโอรสท่านในพระครรภ์ย่อมได้รับอันตราย
มิอาจอยู่รอดปลอดภัยได้ด้วยเช่นกัน” กลกะลาเป็นผู้ไขข้อข้องใจให้กระจ่าง เขามั่นใจอย่างไม่มีเหตุผล
เหนือหัวธรณินต้องเชื่อถือวาจาเขาแน่ เนตรคมทรงทอดมองยังดวงตาดำขลับขององครักษ์หนุ่ม
บ่งบอกพระองค์เชื่อถือเขาอย่างไร้ความเคลือบแคลงพระทัย

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 01-03-2014 09:27:40

-  2  -




“หากเป็นเช่นนี้ จำต้องอาศัยเทพมหาธาตุธรณีข้า พาพวกเจ้าหนี”
พระองค์รับสั่ง ทำเอาสายตาคมขององครักษ์หนุ่ม ส่งความละมุนซาบซึ้งอย่างสุดหัวใจ
ให้พระองค์อย่างหมดเปลือกเป็นครั้งแรก

ฝ่ายเหนือหัวรูปงามซึ่งทอดเนตรสบ ใยมิทรงล่วงรู้ความหมายที่องครักษ์ผู้นี้ตอบรับ
 พระทัยพลันเปรมปรีดาล้นพ้น แม้นจักทรงรู้สึกผิดหวังต่อพระมารดาพระบิดา
 แต่กลับได้รับกำลังใจจากผู้ที่พระทัยทรงปฏิพัทธิ์ทดแทนกลับคืนมา
ดวงหทัยของกษัตริย์หนุ่มดุจฟื้นคืนพระกำลังวังชา..กลับมีชีวิตชีวาขึ้นอีกครั้ง

“เราขอบใจเจ้ามาก” ถึงกับทรงตรัสกับกลกะลา ต่อให้ทั้งคู่ไม่ได้แสดงท่าทีต่อกันอย่างที่กระทำอยู่
กลับตอบข้อสงสัยให้ผักตบ องค์ชายวายุภักษ์รวมทั้งองค์หญิงชลธาร แม้จะทรงยืนหยัดวรกายได้แล้ว
แต่ยังไม่สมบูรณ์ดีเท่าไหร่ พากันรับรู้ความสัมพันธ์พิเศษของพวกเขาไปเรียบร้อย ทั้งคู่ย่อมไม่เพียงลึกซึ้งต่อกันธรรมดาแล้ว

“เจ้ามีวิธีทำลายมนตราหรือไม่” องค์ชายวายุภักษ์ทรงตรัสถามขึ้น
 ขณะนี้ท่าทางศัตรู กำลังตระเตรียมเพิ่มลูกเล่นตามมาอีก

“ตามสัจธรรม ผู้ใดกระทำย่อมคือรากฐานแห่งการทำลายล้างไป” คำตอบของเหนือหัวธรณิน
บ่งบอกชัดว่าต้นเหตุที่ทำให้เกิดมนต์ชั่วร้ายขึ้น คือจุดอ่อนที่ต้องทำลายแก้ไข

“เยี่ยงนั้นต้องลงมือต่อพระปิตุลา” องค์ชายทรงรับสั่งย้ำชัด

“ย่อมเป็นเช่นนั้น” เหนือหัวธรณินไม่คิดเบี่ยงประเด็น

“เจ้าคงมิกระทำเองใช่หรือไม่” พระองค์ทรงอ่านพระทัยเหนือหัวได้ทะลุปรุโปร่ง
 แม้นพระปิตุจฉาจักไม่เห็นพระองค์เป็นโอรส พระองค์กลับมิสามารถทำการปิตุฆาตพระบิดามารดาได้
แม้นจักเคยได้รับพระฉายาโหดร้ายทารุณ แต่ทรงไม่เลวร้ายไร้สำนึกถึงขั้นกระทำการดังกล่าว
นั่นคือสิ่งที่พระองค์ไม่ปฏิเสธ ต่อการคาดเดาขององค์ชายวายุภักษ์

“เช่นนั้นข้าสมควรกระทำแล้ว” องค์ชายวายุภักษ์ทรงรับสั่ง

“พระองค์อย่าได้เสี่ยงอันตราย แม้นจักทรงมีทักษะต่อสู้ แต่เราไม่ล่วงรู้พลังฝีมือพระปิตุลา..พะยะค่ะ
ล้วนเป็นความลับดำมืดที่ยากคาดเดา หากผิดพลาดข้าพระองค์มิอาจยอมรับได้เช่นกัน” กลกะลาทัดทานเจ้านาย

“องครักษ์เจ้ากล่าวถูกต้อง เสด็จพ่อหาใช่ผู้ใดจักต่อกร แม้นเจ้ามีฝีมือเก่งกาจ แต่พระบิดาข้าใช่ง่ายดายอย่างที่คิด
ข้ามิอาจรับมือพระองค์ได้เนิ่นนาน ไม่ถึงอึดใจก็พ่ายแพ้ไม่เป็นท่า ไม่เชื่อลองไต่ถามชลธารดูเถิด”
เหนือหัวธรณิน ทรงให้น้ำหนักต่อคำพูดของกลกะลา

“เป็นเช่นนั้นจริง..พระปิตุลาล้วนเป็นผู้ถ่ายทอดทักษะต่อสู้ให้ข้ากับเจ้าพี่ธรด้วยพระองค์เอง
ฝีมือข้ากับเจ้าพี่รวมกันยังมิอาจสู้ได้ ต่อให้ท่านสมบูรณ์แข็งแรงยังเป็นรองครึ่งขั้น
เพลานี้ท่านไม่สมบูรณ์ ใยมิเท่ากับรนหาที่เสียเล่า” องค์หญิงชลธารเพิ่งมีโอกาสตรัส
ทรงยืนยันในคำแนะนำของเหนือหัวธรณินเช่นกัน

สองพระองค์ทรงซาบซึ้งพระทัย ต่อพระกรุณาที่องค์ชายเสียสละในหลายด้าน ทั้งช่วยชีวิตพระองค์ไว้
ยังทายาทเหนือหัวธรณินอีกเช่นกัน ล้วนทำโดยมิมีผู้ใดร้องขอ กลับเต็มไปด้วยคุณธรรมจากภายในพระทัยที่ยิ่งใหญ่
สมควรชื่นชมยกย่องอย่างสุดซึ้ง ยากนักจักมีวีรบุรุษมากคุณธรรม
กอปรด้วยศีลธรรมงดงามเยี่ยงผู้นี้ เกิดขึ้นมาในแผ่นดินอีกแล้ว

“แม้นพวกเจ้ายืนกราน ข้าคงได้แต่ขอบใจแล้ว จักหาผู้ใดต่อกรจอมเวทย์หากตัวเลือกไม่ใช่ข้า
 บรรดาพวกเราล้วนมิมีผู้ใดเหมาะสมที่จักสามารถกระทำได้ แม้นข้ามิมีพละกำลังดังปกติ
 แต่ยังพอมีฝีมือเอาตัวรอดเผื่อมีโอกาสไม่ผลีผลามจักกระทำการสำเร็จ” พระองค์ทรงตัดสินพระทัย
สวมบทวีรบุรุษผู้เสียสละอีกครั้ง เพราะไม่มีเหตุผลใดที่จะแก้สถานการณ์ซึ่งกำลังประสบกันขณะนี้ได้แล้ว

“คุณอยู่เฉยๆ เถอะครับ เกินกำลังมากไปผมไม่อยากให้คุณเสี่ยง นึกถึงคนข้างหลังบ้าง
ผมว่ารอดูสถานการณ์ค่อยรับมือตามเหมาะสมจะดีกว่า ดูนั่นเขากำลังจะทำอะไรกัน”
ผักตบห้ามปรามเสียเอง ใครจะยอมให้พ่อของลูกเสี่ยงโดยไม่เห็นหนทางชนะ
เขาไม่ใช่พวกไม่มีหัวคิดไร้สมองในการต่อสู้ กับผู้ที่ได้เปรียบอย่างแน่นอน ต้องรู้จังหวะทางหนีทีไล่

“แย่แล้ว..เสด็จแม่กำลังจะใช้มนต์ต้องห้าม” เหนือหัวธรณินทรงรับสั่ง..พระพักตร์ตื่นตระหนกมากพอสมควร

“อันใดคือมนต์ต้องห้ามกระนั้นหรือ” องค์ชายรับสั่งถามตามทันที

“มนต์โบราณหลายพันปี มีเพียงเสด็จแม่ที่ฝึกปรือ คาดว่ากระทั่งแหวนมรกตของชายาเจ้า
เกรงมิอาจต้านทานได้เช่นกัน หากเป็นเยี่ยงนั้น พวกเราคงลำบากยิ่งนัก” เหนือหัวทรงตรัสอธิบาย

“มันคืออันใด พอจักให้รายละเอียดได้หรือไม่” กลกะลาหงุดหงิดที่ไม่ได้ความกระจ่างกว่าเดิมมากนัก

“มนต์นี้ข้ามิเคยประจักษ์เช่นกัน ย่อมไม่สามารถยืนยันชัด กระนั้นก็พอจะให้พวกเจ้ารับรู้ได้ เป็นมนต์ดำที่ยืมพลังภูตผีปีศาจ
 จำพวกดุร้ายกระหายโลหิตเต็มไปด้วยฤทธิ์อำนาจสูง เท่ากับเราต้องรบรากับพวกมันที่ไม่มีตัวตน
แต่กลับสามารถทำร้ายพวกเราได้ เยี่ยงนี้ใยมิเป็นเราที่หมดแรงจนสิ้นลมเสียก่อน ในเมื่อพวกมันไม่รู้จักการตาย
เพราะมีเพียงวิญญาณชั่วที่โดนบ่งการด้วยเวทย์มนต์เท่านั้น จักไม่รับฟังคำสั่งผู้ใดนอกเสียจากผู้ใช้มนตราแต่เพียงผู้เดียว”
 คำตอบที่ได้รับ เพิ่มความหนักพระทัยให้องค์ชายวายุภักษ์เป็นอย่างยิ่ง ใช่จักไม่มีพื้นความรู้เกี่ยวกับมนต์ต้องห้ามชนิดนี้

“เยี่ยงนี้เราจักทำเยี่ยงไร ข้าหาได้มีมหาเวทย์ต่อกรกับภูติผีซึ่งมากฤทธิ์เยี่ยงนี้ดอก
กระนั้นก็มิสามารถใช้เทพมหาธาตุติดต่อพระอาจารย์ทางฌาณสมาธิ เพื่อขอข้อมูลหาวิธีรับมือเสียด้วย”
สีพระพักตร์ที่มิปิดบังต่อวิกฤตที่กำลังจะเริ่ม พวกเขาต่างจับจ้องพระปิตุจฉา
ซึ่งได้เริ่มร่ายพระเวทย์อักขระมนต์ดำด้วยพระสุรเสียงสูงต่ำหวีดแหลม สลับโหยหวนชวนขนลุกอยู่อย่างต่อเนื่อง
จนกระทั่งบรรยากาศที่ขมุกขมัวก่อนหน้า อึมครึมมืดมิดในทันที เมื่อหมู่เมฆสีดำบดบังแสงพระอาทิตย์
จนกลายเป็นขณะนี้คือยามวิกาลมาเยือน เพียงแต่ความมืดที่เกิดจากมนต์ต้องห้าม
กลับแฝงไปด้วยพลังของสิ่งชั่วร้าย ที่มีอำนาจมากเสียด้วยสิ

“เริ่มแล้ว เตรียมตัวรับมือ” องค์เหนือหัวธรณินทรงรับสั่ง เมื่อสายลมกรรโชกแรง
กระทั่งเกราะมหาธาตุที่คุ้มครองวรกายยังถูกฝ่าเข้ามาได้

“โห!..ร้ายใช่เล่น ฝ่าเกราะของผมได้ไม่ธรรมดาแล้ว” ผักตบเปรย เมื่อเห็นว่ามนต์ดำร้ายกาจกว่าที่คิด

“ปล่อยผมรับมือเถอะ” เขาออกตัวเมื่อองค์ชายวายุภักษ์ ขยับองค์ไปขวางหน้าเอาไว้
 เหมือนจะเป็นด่านแรกหากมีสิ่งผิดปกติจู่โจมเข้ามา

“เรามิต้องการให้เจ้าเสี่ยงอันตราย” พระองค์ตรัสห้ามพระชายา

“เสี่ยงอะไร ผมจะสู้ด้วยพลังเทพจตุรธาตุ แล้วคุณจะสู้ด้วยอะไร”
เหตุผลของพระชายา ทำพระองค์อับจนถ้อยวาจาโต้แย้ง
เพราะขณะนี้เป็นความจริงที่พระองค์มิอาจถกเถียงได้ ด้วยไม่สามารถใช้เทพมหาธาตุเลย

“ฮิฮิ..ฮะฮ่าๆ..หึหึหึ!!..อิอิ!!” เสียงหัวเราะเย็นสุดขั้วหัวใจ โหยหวนชวนสยองดังประสานทั้งผู้ชายผู้หญิง
มาจากทุกทิศซึ่งมองไม่เห็น นอกจากความมืด แม้แต่พวกพระปิตุจฉา พระปิตุลาและนางกำนัลทั้ง 8
กลับไม่สามารถมองเห็นว่าอีกฝ่ายอยู่ที่เดิมหรือเปล่า รอบด้านถูกปกคลุมไปด้วยความมืด
จนผักตบต้องล้วงหยิบไฟฉายมาให้แสงสว่าง กลายเป็นแสงจ้าเพียงอย่างเดียวที่ใช้งานได้ไม่ผิดหวัง

“เจ้าสามารถให้แสงสว่าง โดยมิอาศัยเทพมหาธาตุเลยเชียวหรือ” เหนือหัวธรณิน ถึงกับทึ่งต่อการกระทำของผักตบ

“อยู่ที่เดิมนี่เอง” ผักตบไม่ตอบ แค่ส่งยิ้มเล็กน้อยแทนการยอมรับ
แล้วยกมือขวาชี้นิ้วไปยังกลุ่มของพระปิตุจฉา ที่แท้ยังอยู่ที่เดิมไม่ได้ย้ายหนี เพียงอำพรางด้วยความมืดปกปิดเอาไว้

“อัคคีจงเผาทำลายสิ้น” เป็นครั้งแรกที่ผักตบใช้คำสั่งด้วยวาจา พร้อมกับชี้นิ้วจนเกิดเป็นลูกไฟมหึมาลุกพรึ่บ
ขับไล่ความมืดพร้อมกับพุ่งลิ่วไปยังจุดที่กลุ่มพระปิตุจฉาประทับ อย่างตั้งใจเผาให้สิ้นซากเสียเลย

“มนต์ผนึกกาลเวลาจงกลบกลืนในบัดดล” พระนางก็ใช่ธรรมดา กลับร่ายมนต์ผนึกแห่งกาลเวลา
จนทำให้ลูกไฟดวงใหญ่หายไปในอากาศ ก่อนจะถึงที่ประทับเพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น

“เสด็จแม่สามารถใช้มนต์ผนึกเวลา ทำให้อัคคีของเจ้าถูกกักไว้ในห้วงแห่งมนต์ผนึกเสียแล้ว”
องค์เหนือหัวทรงชี้แจง ผักตบรู้ได้ทันทีเป็นชนิดมนตราที่ส่งเขาไปยังโลกที่เติบโตนั่นเอง
เมื่อเขาหยุดการกำหนดจิต ลูกไฟในห้วงกาลเวลาของมนต์ผนึกก็สูญสลายตามไปด้วย

“ถ้าเช่นนั้นเทพมหาธาตุจักสามารถต่อกรได้เยี่ยงไร” องค์หญิงผู้พี่ทรงรับสั่งถามอย่างต้องการการวิเคราะห์

“หากร่วมมือพร้อมเพรียง คาดว่าน่าจะพอมีหวัง” เหนือหัวเสนอความเห็นขึ้นมา

“คุณไม่อยากทำร้ายผู้ให้กำเนิด รบกวนแค่ช่วยเบนความสนใจ โดยใช้เทพมหาธาตุสร้างเหตุการณ์
ที่เหลือผมจัดการเอง” ผักตบขอร้องเหนือหัวธรณิน พระองค์สบดวงเนตรอย่างเข้าใจ
ก่อนจะผายพระหัตถ์เรียกเทพมหาธาตุธรณีมาใช้

“ธรณีจงฟังข้า ปฐพีเลื่อนลั่นแผ่นดินสะเทือน” สิ้นดำรัสเหมือนพื้นโคลงเคลงเกิดแผ่นดินไหวจนผู้คนถลา
ซึ่งพระปิตุจฉาและบริวารฝ่ายเดียว  เพราะทางฝั่งของเหนือหัวธรณินมิได้ประสบไปด้วย

“จู่โจมพวกมัน” พระกระแสรับสั่งตวาดลั่น นางกำนัลมือสังหาร ต่างถืออาวุธวงเดือนทะยานร่างเข้าใส่พวกผักตบ
ในขณะที่เหล่าปีศาจจากมนต์ต้องห้าม โผล่พรวดออกมาทำลายเกราะเทพมหาธาตุจนแตกกระจาย
ไร้อาณาเขตป้องกันไปในทันที

“คุ้มครองอารักขาพระชายา” องค์ชายวายุภักษ์รับสั่งสุรเสียงก้อง
พร้อมพระหัตถ์ปรากฏพระขรรค์ขนาดพอเหมาะ เข้ารับมือสามนางกำนัลที่กลุ้มรุม
กลกะลามีพระขรรค์ของเหนือหัวธรณิน เป็นอาวุธรับมือสองนาง ในขณะที่องค์เหนือหัวก็ถูกอีกสามนางกลุ้มรุมเช่นกัน
พระองค์ผายพระหัตถ์ซัดพลังเทพมหาธาตุเข้าสกัด แต่พวกนางก็ว่องไวไม่เพลี่ยงพล้ำ กระโจนหลบขุมพลังอย่างเฉียดฉิว
พร้อมด้วยเหล่าปีศาจที่โผล่ออกมานับสิบตัว กลายเป็นร่วมกันเข้ารุมทำร้ายอย่างอุตลุด
ผักตบไม่นิ่งเฉย เขาเรียกเทพจตุรธาตุมาโต้ตอบ ทั้งดิน น้ำ ลม ไฟ  ต่อเนื่องเป็นพรวน เข้าจัดการรับมือเหล่าปีศาจ
ไม่ให้มันสามารถบุกทะลวงเข้ามาจัดการพวกเขาและองค์หญิงชลธาร พร้อมนางกำนัลสูงวัยพยานสำคัญได้ด้วยเช่นกัน
การต่อสู้เกิดขึ้นต่อเนื่องดุดัน ทั่วบริเวณแม้จะตกอยู่ภายใต้มนต์ชั่วร้ายมืดมิด แต่ก็ได้มหาธาตุอัคคีของผักตบ
แผ่รัศมีช่วยให้เกิดแสงสว่างไปทั่วบริเวณ

“อย่าได้รีรอ เรียกแมลงพิษจัดการพวกมัน”
 พระปิตุจฉาทรงรับสั่งกับพระปิตุลา ฝ่ายพระสวามีร่ายพระเวทย์โดยไม่รีรอ

“หึ่ง!!..วี่ๆๆ!..แซดๆ!!” ไม่นานผึ้งทะเลทราย แมงป่อง ตะขาบพิษ
 ไม่เว้นกระทั่งงูหางกระดิ่งด้วย มาจากทิศทางไหนไม่มีใครรู้ ยกโขยงกันมาเป็นกองทัพ
เหมือนจะรู้ว่าใครที่เป็นเป้าหมาย ต่างกลุ้มรุมเดินหน้าไปทางพวกผักตบ
สร้างความตื่นตระหนกและเสียงหวีดร้องตกใจ ปนหวาดกลัวขยะแขยงให้แก่นางกำนัลสูงวัยทั้งคู่ไปแล้ว

“ว๊ายย!!!..สัตว์พิษเพคะ” ผักตบได้สติ ใช้ไฟเผาทำลายจนกลิ่นไหม้คละคลุ้งไปทั่ว
เขาเริ่มอ่อนล้าลงเรื่อยๆ เมื่อต้องใช้พลังต่อเนื่องหนัก ทั้งกำจัดสัตว์พิษนับร้อยนับพันที่ตีวงล้อมเข้ามา
ป้องกันไม่ให้ทำร้ายใครได้ ยังต้องรับมือพวกปีศาจที่โผล่มาไม่หยุดหย่อนอีกต่างหาก
ถือเป็นการใช้เทพจตุรธาตุต่อเนื่อง จนเข้าขั้นวิกฤตไปแล้วตอนนี้ หากเหตุการณ์ยังไม่มีวี่แววยุติ
เห็นท่าเขาจะหมดแรงสิ้นเปลืองพลังจนไม่สามารถใช้ได้อีกแน่ สำคัญสิ่งมีชีวิตน้อยๆ ในท้องมากกว่า
จะพลอยได้รับอันตรายไปด้วย หากไม่มีพลังจตุรเทพมหาธาตุคุ้มครองเอาไว้

“เราต้องหาวิธีแก้ไขสถานการณ์ ชายาข้ากลับใช้พลังเกินไปแล้ว” องค์ชายวายุภักษ์ทรงวิตกกังวลยิ่งนัก
เมื่อชำเลืองเนตรเห็นผักตบเหงื่อผุดซึมไปทั่วหน้า หายใจเหนื่อยหอบดูเคร่งเครียดไม่มีเวลาพักหายใจแล้ว
แต่ละคนต่างตกที่นั่งลำบาก ต้องรับมือกันเป็นระวิง ชนเผ่าแมงมุมดำล้วนเก่งกาจในการรบ
สำคัญอาวุธวงเดือนของพวกนางล้วนอาบพิษของเผ่าแมงมุมอันร้ายกาจตามตำรับลับ พลาดพลั้งได้เลือดคงยากแก้ไข

“พระโอรสเพคะ..เปิดทางให้หม่อมชั้นเข้าใกล้ราชครูได้หรือไม่”
เสียงที่ดังไม่ห่างผักตบ เป็นแม่นมสูงวัยที่ควบคุมสติตนเองเอ่ยกับผักตบ

“คุณจะทำอะไร” เขาถามด้วยความเป็นห่วง

“หม่อมชั้นจักแก้อาถรรพ์มนตราเพคะ” นางรีบตอบเขาโดยเร็ว

“คุณทำได้หรือครับ” เขารับมือสาดพลังต่อเนื่อง ทั้งดิน น้ำ ลม ไฟ ไม่หยุดหย่อนจนหายใจหอบ แต่ก็ไม่ละเลยที่จะถาม

“ต้องใช้เลือดของหญิงมีรอบเดือนเพคะ” นางตอบคำ ผักตบพอเข้าใจความหมาย เขาไม่แน่ใจว่าสิ่งนี้
จะสามารถทำได้อย่างที่หญิงสูงวัยพูดมาหรือเปล่า แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับว่า

“แล้วคุณไปเอาเลือดมาจากไหน” นั่นต่างหากที่เขาสงสัย

“หม่อมชั้นขอจากนางกำนัลขณะชำระกาย คิดไว้ว่าบางเพลาคงจำเป็นต้องใช้
นางให้ซับในเปื้อนเลือดแก่หม่อมชั้นมาแล้วเพคะ” คำตอบที่ได้ผักตบพยักหน้ารับรู้
โดยไม่มีเวลากระทั่งหันไปสบตาตอบด้วย

“ผมจะส่งคุณไป ระวังตัวด้วย” พูดจบ ควบคุมเทพมหาธาตุวายุยกร่างเธอลอยหวือไปที่พระปิตุลา
 และพระปิตุจฉาประทับยังฝั่งตรงข้าม ห่างไปนับยี่สิบก้าว กำลังช่วยกันร่ายมนต์คาถาอย่างไม่หยุด

“ตายเสียเถอะปีศาจเฒ่า” เสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นของแม่นมสูงวัย
โดยร่างลอยพุ่งเข้าใส่สองสามีภรรยาจอมเวทย์ ไม่มีใครรู้ว่า ในมือเธอถือมีดพกสั้น
หุ้มด้วยซับในสตรีมีรอยแดงคล้ำเป็นวงกว้าง
กลับสามารถฝ่าเขตอาคม เข้าประชิดวรกายของพระปิตุลาแล้ว
โดยที่เขตอาคมคุ้มกายไม่สามารถกั้นนางได้ เป็นเพราะเลือดประจำเดือนของสตรีที่ติดอยู่กับซับใน
คือสิ่งที่เป็นปรปักษ์ของพระเวทย์ ทำให้เกิดความเสื่อมของเขตอาคมเพียงชั่วพริบตา
ปลายแหลมของมีดจ้วงแทงยังอุระพระปิตุลาจนจมมิด แม้แต่อาคมคุ้มกายก็ต้านเอาไว้ไม่ได้

“อร๊ากกก!!” เสียงร้องเจ็บปวดทรมานดังกระหึ่ม

“ไม่นะ..ท่านพี่..ฉั๊วะ!...ตุ๊บ!” คมดาบตวัดพร้อมสุรเสียงตกพระทัยของพระปิตุจฉาตามติด
พระนางตวัดดาบบั่นศีรษะแม่นมจงรักภักดีสะบั้น จนขาดหล่นตุ๊บทันทีเช่นกัน
ด้วยความรวดเร็วเกินคาด เกราะเทพมหาธาตุช่วยป้องกันไม่ทัน ด้วยถูกมนต์ต้องห้ามทำลายไปก่อนแล้ว
แม่นมเสียสละ สังหารพระปิตุลา แก้แค้นให้เหนือหัวหัสดินและพระมเหสีนรินทร์ธรสำเร็จ
 แต่ก็ต้องดับชีวิตด้วยน้ำมือของพระปิตุจฉา อย่างไร้ปรานีในพริบตาเช่นกัน

“ท่านพี่..ท่านต้องไม่เป็นอะไร ท่านต้องไม่เป็นอะไร” พระนางหลั่งน้ำพระเนตรอาบพักตร์
เมื่อคู่ชีวิตร่วมทุกข์สุขหายพระทัยโรยริน เนตรเฉี่ยวเฉียงหรี่เล็กอย่างต้องการฝืนลืม สุรเสียงกระท่อนกระแท่นยากลำบากยิ่ง

“หนะหนี..หนีไปน้อง..หญิง” เพียงเท่านั้น พระศอก็พับอ่อนแน่นิ่ง ไปด้วยสภาพดวงเนตรเบิกโพลงอย่างมิอาจปิดสนิท

“พวกเจ้า..ถอย!!” พระนางไม่เสียเพลาคร่ำครวญโศกา ทรงยึดดำรัสพระสวามีในเสี้ยวชีวิตสุดท้าย
ตรัสสั่งนางกำนัลทั้ง 8 ล่าถอย ก่อนจะสะบัดโบกพระหัตถ์ จนเกิดกลุ่มควันคละคลุ้งฝุ่นผงปลิวกระจาย

“อย่าได้สูดไอพิษ” เหนือหัวธรณินตวาดลั่น ผักตบใช้เทพมหาธาตุวายุพัดฝุ่นผงรวมกันเป็นก้อน
หอบปลิวออกไปนอกตำหนักได้ทันทีเช่นกัน พร้อมกลับบรรยากาศกลับสว่างดุจกลางวัน สภาพโดยรอบเละเทะไปหมด
ไม่เหลือเงาของพระปิตุจฉากับนางกำนัลมือสังหารแม้แต่คนเดียว นอกจากวรกายไร้พระวิญญาณของพระปิตุลา
ซึ่งแน่นิ่งไม่ห่างศพแม่นมไร้ศีรษะ ปลิวกระเด็นตกไกลพอสมควร เป็นภาพสยดสยองด้วยยังมีมีดพกแหลมพันด้วยซับในสตรี
ปักตรึงอยู่บริเวณพระอุระ พระโลหิตเนืองนองทั้งสองศพ กลิ่นคาวเลือดคลุ้งไปทั่วบริเวณ

“เสด็จพ่อ..ข้าขออโหสิกรรม โปรดประทานอภัยให้ข้าด้วยเถิด” เหนือหัวธรณินถึงกับทรุดวรกายคุกเข่า
ก้มพระเศียรคำนับพระศพอย่างสิ้นเรี่ยวแรง เมื่อทอดสภาพวรกายไร้พระวิญญาณพระบิดา ทรงสลดหดหู่นัก

“พระปิตุลา..ประทานอโหสิข้าด้วย” องค์หญิงชลธาร ทรงคุกเข่ากระทำเฉกเดียวองค์เหนือหัว
ด้วยพระองค์เองยังทรงผูกพันกับพระปิตุลาดุจพระบิดาก็ไม่ปาน แม้ความจริงจักเปิดเผย
ยามทอดพระเนตรยังพระศพ กลับทรงนึกเวทนาสลดหดหู่พระทัยเป็นล้นพ้น

“เจ้าปลอดภัยหรือไม่” องค์ชายรุดประคองร่างผักตบอย่างกังวล
เมื่อพระชายาหมดแรงโงนเงนเกือบล้มทั้งยืน ถ้าพระองค์เข้าประคองไม่ทันมีหวังผักตบล้มไม่เป็นท่า

“ผมยังไหว” ถึงเขาจะบอกพระสวามีให้สบายพระทัย แต่ยอมรับว่าครั้งนี้ เขาแทบลมจับหมดแรงมาก
ในการต่อสู้โดยใช้เทพมหาธาตุอย่างสิ้นเปลืองสุดๆ ยังดีไม่ถึงกับสูญสิ้นกำลังไปเสียก่อน

“คุณน้าน่าสงสาร เธอเสียสละยิ่งใหญ่” ผักตบรำพึง พร้อมจ้องยังร่างที่ไร้ศีรษะ โดยส่วนหัวกระเด็นอยู่ห่างไม่น้อย

“ฮือๆๆๆ..พระนมเจ้าขา” นางในชั้นสูงถึงกับทรุดซบบนร่างไร้หัว ร้องห่มร้องไห้ยกใหญ่
กับการสูญเสียผู้ที่ร่วมผจญวิบากกรรมมาด้วยกัน

“อย่าได้เศร้าโศกาอันใด ข้าจักจัดพิธีไว้อาลัยสมกับที่นางเสียสละ ส่วนเจ้าอย่าได้หลงลืม
เจ้าคือกษัตริย์ยังต้องปกครองบ้านเมือง หากปล่อยให้ตนเองเศร้าโศก จักไม่เป็นผลดีแก่ผู้ใด”
องค์ชายวายุภักษ์ทรงมีพระสติ ดำรัสเตือนให้เล็งเห็นความเป็นจริง ทำให้ทุกคนที่ตกอยู่ในอาการโศกเศร้า
กล้ำกลืนฝืนทนลุกขึ้นยืนหยัดกันอีกครั้ง

“เจ้ากล่าวถูกต้อง ข้าจักต้องเป็นเสาหลักไม่อ่อนแอเป็นอันขาด โอ้! เจ้าได้รับบาดเจ็บแล้ว
จักต้องห้ามเลือดก่อน..ทหารจัดการสะสางพื้นที่ให้เรียบร้อย เตรียมจัดพิธีพระศพพระปิตุลาอย่างสมพระเกียรติ
พร้อมด้วยแม่นมผู้นี้เช่นเดียวกัน พวกเจ้าอย่ารีบร้อนเดินทาง จงพักรักษาตัวเสียก่อน
เราค่อยปรึกษาหารือกันอีกที จักกระทำเยี่ยงไรต่อไป”
กลับเป็นองค์เหนือหัวธรณิน หลังควบคุมพระสติ จึงค่อยเห็นว่ากลกะลาได้รับบาดเจ็บเลือดอาบท่อนแขน
พานหลงลืมองค์ขยับประคองเขาอย่างผิดปกติวิสัย แต่มิมีผู้ใดทักท้วง
องครักษ์หนุ่มได้แต่หน้าซับสีเรื่อต่อความห่วงใยที่ได้รับ ทั้งที่อีกฝ่ายเพิ่งสูญเสียพระบิดายังคงเศร้าโศกอยู่
พอรู้ว่าเขาบาดเจ็บก็ไม่คำนึงถึงความเหมาะสม ทรงให้ความห่วงใยกังวลอาการเขาโดยไม่เสแสร้ง
แถมยังใช้พระสติปัญญา สั่งการกับบรรดาเหล่าทหารที่ทยอยตื่นจากมนต์สะกด ให้สะสางสถานที่ให้เรียบร้อย
เป็นอันว่าทุกคนรับเชิญให้พำนักยังพระตำหนักของเหนือหัว เพราะตำหนักองค์หญิงชลธารไม่สะดวกให้พำนักได้
ระหว่างนี้ทุกคนเห็นพ้องต้องกัน จะอยู่ร่วมพิธีพระศพให้เกียรติแก่เหนือหัวธรณิน แม้ว่าพระปิตุลาจักเป็นกบฏ
กระนั้นผู้เป็นพันธมิตรที่ไม่ยืนหยัดเข้าข้างฝ่ายกระทำผิด ผักตบและพระสวามีเห็นตรงกัน
รอให้ผ่านพ้นพระราชพิธีพระศพเสร็จสิ้นก่อน พวกเขาจึงจักดำเนินการเดินทางกลับไตรคานนครต่อไป
>
>
ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 26/2/57 # P.62
เริ่มหัวข้อโดย: luxilove ที่ 01-03-2014 09:29:26

-  3  -




“เป็นเช่นไร เจ้าคำนึงถึงเรื่องราวใดอยู่”
เหนือหัวธรณินตรัสถามบุรุษซึ่งรับตำแหน่งองครักษ์คู่พระทัย
ชนิดไม่ห่างสายพระเนตรแม้แต่น้อย หลังทรงได้รับพระอนุญาตจากรัชทายาทไตรคาน
ให้กลกะลาทำตามหัวใจ ซึ่งองครักษ์หนุ่มเลือกขอใช้ชีวิตอยู่เวฬุวรรณนคร
รับตำแหน่งในฐานะองครักษ์คู่พระทัยเหนือหัวธรณิน
ที่มีผู้คนวงในรับรู้ว่าทั้งคู่หาใช่เพียงองครักษ์กับนายเหนือหัวปกติทั่วไป กลับเป็นคนรักกันไปเสียแล้ว

กลกะลามิอาจรับพระกรุณา อภิเษกสมรสกับเหนือหัวดุจผักตบร่วมพิธีอภิเษกองค์ชายวายุภักษ์
ด้วยเขาแตกต่าง แม้จะได้รับความรักจากเหนือหัวโปรดปราน โดยไม่เหลือสายพระเนตรมอบให้แก่สตรีหรือบุรุษใด
 เขามิลำพองตนให้เป็นที่ครหา สร้างความดูแคลนให้พระองค์ เพราะอดีตเขาคือเชลยสงคราม
 ศักดิ์ฐานะมิใช่ขัตติยราชนิกุลจึงไม่อาจใฝ่สูงไขว่คว้าตำแหน่งพระมเหสี
 แทนองค์หญิงทิพย์เกสรแห่งไอยรานครเป็นอันขาด กระนั้นก็ได้รับสัตย์สาบานจากคนรักเหนือหัวธรณิน
พระองค์จักไม่อภิเษกพระมเหสีหรือรับพระสนมเด็ดขาด จักมิคิดนอกกายนอกใจองครักษ์พิทักษ์พระทัยผู้นี้เสียแล้ว

“ข้าเพียงคิดถึงพระโอรสน้อย ผ่านมา 6 ปี ทรงกำลังซุกซนกระมัง
หากพอมีเพลา คิดชักชวนท่านไปเยี่ยมเยือนยังไตรคานสักหน”

“ข้าก็คิดถึงโอรสเช่นกัน ป่านนี้เป็นเยี่ยงไรเล่าหนอ” เหนือหัวทรงรับสั่งกับองครักษ์คู่พระทัย
พร้อมโอบพระกรดึงคนที่ยืนเหม่อมองออกไปด้านนอกหน้าต่างห้องบรรทม เขาอิงแอบแนบพระอุระด้วยความอ่อนโยน
กลกะลาไม่ได้ขืนตัวต้าน กลับยินยอมโอนอ่อนอิงซบอุระแกร่งโดยแนบแผ่นหลังบนพระวรกายสูงใหญ่ของฝ่ายซ้อนทับ
ทั้งคู่ต่างทอดมองไปยังดวงตะวันชิงพลบ ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้ายามเย็น
ทอแสงสีส้มแดงนำพาภวังค์ความคิดให้ล่องลอยไปไกล

“เขาเป็นโอรสท่าน กลับองอาจหนักแน่นมิต่างเหนือหัววายุภักษ์ หาได้มีนิสัยเช่นท่านแม้แต่น้อย”
กลกะลากลับกล่าวตามข้อเท็จจริง

“นั่นข้ามิอาจโต้แย้งเจ้าได้ ถือว่าข้าภูมิใจที่เขารับนิสัยน่ายกย่องของกษัตริย์ไตรคานได้อย่างดียิ่ง”
 เหนือหัวธรณินไม่ได้รู้สึกผิดหวัง พระโอรสของพระองค์มีพระอุปนิสัย
ถอดแบบเหนือหัวคุณธรรมเป็นที่เคารพรักไปทั่วแว่นแคว้น ดังกษัตริย์วายุภักษ์มาแล้ว

“เอาเถอะ..ถือเป็นความลงตัวสมควรยกย่อง ข้าเห็นด้วยกับท่าน กระนั้นกลับแปลกใจนัก
องค์ชายสุริยันโอรสท่านคล้ายเหนือหัววายุภักษ์ ไฉนเลยพระโอรสในสายพระโลหิต
 กลับมิคล้ายคลึงผู้ใด ทรงงดงามน่าทะนุถนอมผิดแปลกบุรุษไปแล้ว
 พระศิริโฉมกระทั่งกุลธิดาทั่งหลายยังอาย เมื่อเทียบองค์ชาย 'ดารา' ถึงตอนนี้ข้าใคร่ไปเยือนให้หายคิดถึงยิ่ง”

“เช่นนั้นข้าจักรีบสะสางราชการ เพื่อจักเดินทางไปไตรคานเยี่ยมเยือนพวกเขาแล้ว
ที่ลืมไม่ได้..ชลธารน้องหญิงของข้ามิรู้นางกับหญิงอ้าย เป็นเช่นไรบ้าง
ปานนี้คงวุ่นวายหัวหมุนอยู่กับการดูแลหลานทั้งสองหรือไม่ ยังดีตั้งแต่เหตุการณ์ครั้งนั้น
ชลธารมิต่างจากคนธรรมดาสามัญ กลับไร้ซึ่งเทพมหาธาตุครอบครองอีกต่อไป
กระนั้นหญิงอ้ายศศิธร ก็มิได้หมางเมินต่อนาง ถือว่าพวกนางทั้งสองมีใจรักมั่นคงเด็ดเดี่ยวยิ่ง
ข้าสมควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง มิให้ผู้ใดต้องกล่าวหาข้าได้ภายหลัง จักรักดูแลเจ้าไปชั่วชีวิตข้า”
กลกะลาเบี่ยงร่างออกจากอ้อมพระกร หันมาเผชิญพระองค์ ดวงตาดำสนิทจ้องสบสายพระเนตรคมเข้ม
ที่ทอดอ่อนลึกซึ้งไม่เคยเปลี่ยน แม้เวลาจะผ่านมาหลายปี เขายังคงได้รับการเอาใจใส่ดังเดิม

“ขอบพระทัย..พะยะค่ะ” เป็นวาจาที่เขาเอ่ย ถือวิสาสะประกบริมฝีปากลงบนโอษฐ์หยัก
อย่างไม่คำนึงความเหมาะสม ยามได้อยู่ร่วมกันเพียงลำพัง เขารู้แค่ว่ามหาราชองค์นี้
คือบุรุษที่เขารักและเทิดทูนจ้าวหัวใจของเขาเท่านั้น หาใช่ราชาที่ต้องระวังกิริยาแต่ประการใด
นอกจากแสดงออกทั้งกาย วาจา ใจ ให้อีกฝ่ายได้รับรู้ เขาเองก็รักพระองค์ไม่ยิ่งหย่อน
จึงไม่ลังเลเป็นคนเริ่มชักนำเหนือหัวธรณิน สู่ภารกิจของการปลดปล่อยพระอารมณ์กำหนัด ด้วยการสังวาสอันแสนหวาน...
>
>
“คุณ..ลูกยังไม่กลับจากตำหนักพี่หญิงธารเหรอ” ผักตบถามสวามี บัดนี้ทรงสถาปนาเป็นกษัตริย์ได้สี่ปีแล้ว
หลังเหตุการณ์เลวร้ายได้ล่วงเลยผ่านมาถึง 7 ปี ทั้งสองก็มีโอรสเป็นแก้วตาดวงใจ 2 พระองค์
องค์โตมีนามว่าสุริยัน..ด้วยเกิดก่อนสองปี จากการตรวจไม่ผิดเพี้ยน เป็นสายพระโลหิตของเหนือหัวธรณิน

พระองค์กลับถือครองเทพมหาธาตุอัคคีมาจุติ มีเกศาสีแดงเพลิง พร้อมปานเทพมหาธาตุอัคคีตรงอกซ้าย
สำคัญเป็นมหาธาตทรงอานุภาพ เพียงมีโทสะกลับสร้างเปลวไฟร้อนระอุ
ขึ้นเผาผลาญรุนแรงถึงขั้นหลอมละลายเหล็กกล้า หรือคมดาบให้มอดไหม้ไปได้ทีเดียว
ทั้งที่มีชันษาเพียง 6 ขวบ กลับสุขุมนิ่งขรึม ไม่พูดมากนึกคิดเกินวัยหลายปี ฉลาดหลักแหลมเรียนรู้เร็ว
ไม่ว่าเพลงอาวุธหรือทักษะต่อสู้ วิทยาการต่างๆ การปกครองประวัติศาสตร์ทรงแตกฉานรอบรู้ไม่น่าเชื่อ
เพียงแค่ได้อ่านรอบเดียว กลับจดจำทุกบรรทัดเป็นอัจฉริยะบุคคลไปแล้ว
พระองค์เป็นที่โปรดปรานยิ่งสำหรับเหนือหัววายุภักษ์ ที่ไม่เคยแบ่งแยกว่าพระโอรสคือสายพระโลหิตของผู้ใด
ถือเป็นสิ่งมหัศจรรย์สำหรับพระครรภ์ของพระชายาผักตบ เพราะพวกเขากลับเข้าใจว่าผักตบมีพระครรภ์แฝด
แต่แล้วกลับเป็นหน่อเนื้อของเหนือหัวธรณิน ถือประสูติตามเวลา 10 เดือน

ในขณะที่พระโอรสเลือดเนื้อสายพระโลหิตของเหนือหัววายุภักษ์กับผักตบแท้จริง ดันฟูมฟักอยู่ในครรภ์ถึง 2 ปี
เป็นเพราะในขณะที่ต้องรับเป็นพระมารดาอุ้มบุญนั้น องค์ชายสุริยันช่วงอยู่ในครรภ์ดูดซับพลังเทพมหาธาตุอัคคีของผักตบ
เกิดความร้อนแรงอย่างต่อเนื่อง โอรสน้อยของพวกเขาจึงห่อหุ้มพระวรกายตนด้วยมหาธาตุวารี
ประหนึ่งจำศีลยาวนาน ผลลัพธ์เขาจึงท้องลูกแท้ๆ  24 เดือน กว่าจะลืมตาออกมาดูโลกภายนอก
ส่วนองค์ชายสุริยัน ทรงรับทราบเรื่องราวการประสูติของพระองค์ เกี่ยวกับพระบิดาที่แท้จริง
เพราะผักตบกับพระสวามีมิคิดปิดบัง กระนั้นก็ทรงเลือกที่จะอยู่ไตรคาน ร่วมกับผักตบและเหนือหัววายุภักษ์
มากกว่าจะไปอยู่เวฬุวรรณนคร ด้วยทุกคนต่างรู้ดีว่า สาเหตุที่พระโอรสผู้นี้ไม่ไปอยู่กับพระบิดาที่แท้จริง
ทั้งที่รู้ความทุกอย่าง มีเพียงเหตุผลเดียว กำลังจะเฉลย ในขณะผักตบพำนักที่พระตำหนักภายในห้องบรรทม
ปล่อยพระสวามีทรงงานตามภารกิจที่ต้องสะสาง

“เสด็จแม่ ต้องลงโทษเจ้าพี่สุริยันให้ข้า” เสียงเล็กใสดุจนกการเวก ที่ดังก่อนปรากฏวรกาย
เป็นใครไม่ได้นอกจากพระโอรสหัวแก้วหัวแหวน ดวงใจของเหล่าข้าทาสบริวารผู้รับใช้ รวมถึงผักตบและเหนือหัววายุภักษ์

“เป็นอะไร..ใครทำอะไรให้อีก” ผักตบอ้าแขนรับร่างเล็กขาวหยวก ถ้าเป็นโลกที่เขาเคยอยู่ยุคไฮเทค
คงต้องบอกว่าขาวยังกับหลอดนีออน เหมาะแล้วที่จะใช้เปรียบลูกชายวัย 4 ขวบผู้นี้
ตัวเล็กโอษฐ์นิด นาสิกน่ารักน่าชัง ดวงเนตรกลมโต ขนพระเนตรยาวงอนดุจทารกแขกในภาพเขียนที่ผักตบเคยเห็น
วรองค์บอบบางประดุจกุลธิดามากกว่าเป็นกุลบุตร สำคัญพักตร์กลมบ็อกพวงแก้มยุ้ยอมชมพูอีก
พระโอษฐ์กระจิดริดบางเล็กเสียด้วย กับมีสีชมพูเรื่อเงาวาวอยู่ตลอดเวลา

น่าแปลกเขาไม่คิดว่าลูกแท้ๆ ในสายเลือดจะออกมางดงามอย่างกับเด็กผู้หญิงแบบนี้
 แทบไม่อยากเชื่อคือ องค์ดาราถือเทพมหาธาตุวารีจุติ แถมเป็นมหาธาตุที่ทรงอานุภาพไม่ต่างองค์สุริยัน
มีอานุภาพชนิดทำให้เกิดมหาสมุทร ท่วมแผ่นดินทะเลทรายได้พริบตา เพียงพระองค์กันแสง
มวลมหาวารีก็พร้อมใจกันหลั่งไหล จนไม่มีใครกล้าขัดพระทัย ให้พระองค์หลั่งอัสสุชลอีกเลย
ยังดีได้ผักตบกับเหนือหัว ทำให้เหตุการณ์อุทกภัยครั้งใหญ่ไม่เกิดขึ้น
เพราะเกราะมหาธาตุพ่อแม่รวมกำลังกันถึงจะเอาอยู่ คิดดูว่าลูกของพวกเขามีพลังยิ่งใหญ่แค่ไหน
ถึงกับพ่อหรือแม่เพียงคนเดียว ต้านไม่ได้กันทีเดียว ทั้งที่ยังเยาว์พระวัย..

“อย่าทำหน้าบึ้งแบบนี้ครับ บอกก่อนโดนใครรังแก” ผักตบอมยิ้ม
กับท่าทางปากยื่นพองแก้มไม่สบอารมณ์ของลูกชาย ที่กำลังอุ้มอยู่ขณะนี้
ขนตางอนยาวหลุบปิดตากลมโต ค่อยช้อนมองเขาคลอรื้นไปด้วยน้ำจนเขาตกใจรีบร้องห้ามวุ่นวาย

“โอ๋ๆ ไม่ร้องครับไม่ร้อง ดาราจะให้น้ำท่วมพสกนิกรหรือ ไม่ร้องนะครับคนเก่ง บอกแม่ใครทำให้ลูกไม่พอใจ”
นี่คือเหตุผลที่ผักตบไม่สามารถให้ลูกร้องไห้เป็นอันขาด ขืนหยดน้ำตาร่วงแผละ
มีอันสายน้ำมหาศาลจะหลั่งไหลเข้าท่วมไตรคานแน่ เดือดร้อนเขากับพระสวามีต้องออกแรงแทบหมด
สร้างเกราะมหาธาตุต้านเอาไว้ กระนั้นก็ต้องมีคนปลอบเจ้าตัวร้ายนี้ให้หยุดร้องด้วย ไม่งั้นสายน้ำก็ไม่หายไปเช่นกัน

“เจ้าพี่สุริยันแกล้งข้า” โอรสน้อยฟ้องเสียงเบา ก้มหน้างุดไม่ยอมสบตาผักตบตอบ

“ลูกดื้อกับพี่เขาหรือเปล่า แน่ใจพี่สุริยันแกล้งหืม” ผักตบแม้จะรักลูกมากแต่ก็ไม่เข้าข้าง
ถ้าออกอาการแบบนี้แสดงว่าเจ้าตัวร้ายในอ้อมแขน คือผู้ที่ก่อเรื่องก่อนแน่นอน

“ข้าเปล่าดื้อเสียหน่อย เจ้าพี่สุริยันต่างหาก ไม่ยอมให้ข้าฟันดาบ ห้ามไม่ให้ใช้ดาบจริงฝึกซ้อม”
ผักตบส่ายหัวให้กับคำตอบ พร้อมกับไม่อาจห้ามรอยยิ้มของตัวเองได้ด้วย เขาเข้าใจแล้วเกิดอะไรขึ้น

“เป็นแบบนี้ยังกล้าบอกเหรอครับ ว่าไม่ได้ดื้อ..ดารารู้ใช่ไหมว่าเรายังไม่ถึงเวลาที่จะใช้ดาบจริง”
 เขาพยายามตะล่อมใช้เหตุผลเข้าคุย

“แต่ข้าสามารถกระทำได้แล้ว ใยต้องห้ามมิให้ใช้ด้วย เจ้าพี่สุริยันเองกลับใช้ได้
ข้าก็ต้องการทดลองบ้าง ฝึกแต่ดาบไม้ไม่สนุกนี่” นอกจากจะขี้ฟ้องแล้ว ยังมีเหตุผลมาโต้เถียงอีกต่างหาก

“คึคึ!! เอาล่ะแม่รู้แล้วว่าดาราใช้ดาบจริงได้
 แต่มันเป็นกฎนะครับลูกเป็นองค์ชายจะทำผิดกฎเป็นเยี่ยงอย่างไม่ได้ เข้าใจไหมครับ”
ผักตบค่อยตะล่อมสอนอย่างใจเย็น เขาไม่รู้สึกแปลกหูอีกแล้ว
หลังจากแรกเริ่มแม่เล็กให้เขาแทนตัวว่าแม่กับลูก เพราะไม่อาจให้เรียกว่าพ่อสองคน
เด็กจะไม่เข้าใจและงงในสิ่งที่ไม่มีคำตอบ เขาจึงต้องยอมรับต่อฐานะนี้อย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

“ข้า..ข้า” องค์ชายน้อยหาคำแย้งพระมารดาไม่ได้ จึงก้มพักตร์งุด
 พวงแก้มอวบอูมแดงแปร๊ด!! อย่างน่าหยิกเป็นที่สุด

“เสด็จแม่พะยะค่ะ ข้าขอประทานอภัยที่เป็นต้นเหตุให้ดาราโกรธ”
มาแล้วศีรษะแดงเพลิงเด่นมาแต่ไกล รูปร่างสูงใหญ่กว่าวัยเดียวกันไปมาก
 บางทีอดคิดไม่ได้ว่าสุริยันหรือเปล่า ที่เป็นสายโลหิตของเขากับเหนือหัววายุภักษ์พระสวามี
หาใช่ดาราที่ดูบอบบางเหมือนเด็กผู้หญิงคนนี้

แต่ก็ต้องยอมรับความจริงว่า มหาโหราผู้เฒ่าและทีมหมอหลวงผู้เชี่ยวชาญเก่งกาจ
ต่างระบุตรงกันไม่ผิด สุริยันคือการหลอมรวมจากสายพระโลหิตกับตะขาบแก้ว
ดึงดูดเทพมหาธาตุไว้ด้วยกัน จนทำให้รูปลักษณ์ออกมาแบบนี้ พร้อมถือครองมหาธาตุอัคคีอยู่เต็มเปี่ยม
เพราะตะขาบแก้วกับสายพระโลหิตดูดซับ พลังมหาธาตุอัคคีของผักตบชนิดเดียว
จนตอนนี้ผักตบไม่สามารถใช้อัคคีมหาธาตุได้อีกต่อไป

“อะไรอีกสุริยัน ลูกตามใจน้องแบบนี้ ถึงทำให้น้องเสียนิสัยเอาแต่ใจแล้วนะครับ”
ผักตบบอกลูกชายคนโต พระโขนงเข้มพักตร์คมคาย นาสิกโด่งเป็นสันคม
ผสมลงตัวออกแววหล่อเหลาตั้งแต่เด็ก ไม่ต้องคิดว่าโตขึ้นจะหล่อแค่ไหน

“ข้ามิได้ตามใจน้องขอรับท่านแม่ เพียงข้าขัดใจดารามิให้ใช้ดาบ ข้าไม่อยากเห็นน้องบาดเจ็บ”
สุรเสียงแผ่วต่ำพูดตอบ ก่อนแอบชำเลืองเนตรคมยังพักตร์อวบอูมแดงแปร๊ดในวงแขนพระมารดา
เหมือนของอนง้อ ฝ่ายตัวเล็กจ้อยเม้มโอษฐ์พองแก้ม ไม่ยอมเหลียวแลผู้เป็นพี่ชายสักนิด

“ดารา..พี่ขอโทษเจ้า พี่สัญญาหากเจ้าโตอีกหน่อย พี่จะเป็นผู้ฝึกดาบกับเจ้าเอง หายโกรธพี่ได้หรือไม่”
ผักตบนิ่งไม่ขัดลูกชายคนโต ที่กำลังงอนง้อเจ้าตัวร้ายแสนงอนในอ้อมแขน พอได้ฟังพี่ชายตรัสเสียงนุ่ม
มีแอบชำเลืองเนตรกลมโตลอบมองคนง้อแล้ว

“สัญญานะ” ก่อนเปล่งสุรเสียงเล็กใส ย้ำถามกลับไป

“พี่สัญญา” ฝ่ายผู้พี่รีบรับคำ

“แต่กว่าข้าจักเติบโตอีกตั้งหลายปี หาใช่เวลาอันใกล้นี้เสียหน่อย
ถ้าจะให้ข้าหายโกรธ..เจ้าพี่ท่านต้องให้ข้าขี่ม้า ยอมเป็นม้าให้ข้าหรือไม่”
เจ้าตัวร้ายต่อรองอย่างเอาเปรียบ ผักตบกลั้นขำดูลูกชายคนโตจะตอบยังไง
ถึงแม้จะรู้คำตอบล่วงหน้าแทบไม่ต้องเดา

“หากเจ้ายังให้ท่านแม่อุ้มอยู่แบบนี้ เมื่อไหร่เจ้าจักได้ขี่ม้ากันเล่า”
ผักตบแถมปล่อยก๊ากหลุดหัวเราะ หลังได้ยินคำตอบคนเป็นพี่

“ท่านแม่ ท่านปล่อยข้าลงเถิด ข้าจักขี่ม้า”
สุดท้ายตัวร้ายก็หันมาอ้อนพระมารดา ด้วยการทำดวงเนตรน่าสงสารได้น่ารักน่าเอ็นดูยิ่ง

“ก็ได้ แต่ต้องหอมแก้มแม่ก่อน” ผักตบยื่นเงื่อนไข ไม่ต้องรอนานแก้มซ้ายขวาเต็มไปด้วยคราบน้ำลาย
ซึ่งลูกชายคนเล็กไม่เพียงหอมปกติ แอบเลียแก้มแม่ข้างละที เขาเลยแฉะน้ำลายอย่างที่เห็น

“ดูแลน้องนะครับ ระวังน้องตก” ผักตบจำต้องส่งตัวร้ายขึ้นหลังพี่ชายผู้ขันอาสาเป็นม้า ที่ดูท่าทางเต็มใจบริการเป็นอย่างยิ่ง

“ขอรับท่านแม่ ข้าจักมิยอมให้ดาราบาดเจ็บ” นี่คือสาเหตุหลักที่องค์ชายสุริยันไม่ยอมไปไหน
พระองค์ทรงหวงแหนพระอนุชาดารายิ่งชีวิต บุตรธิดาของเหล่าขุนนางอำมาตย์ในวัง
ซึ่งเป็นพระสหายของสองพระองค์ สามารถเป็นเพื่อนเล่นได้ แต่ห้ามถึงเนื้อถึงตัวองค์ชายดาราเป็นอันขาด
ไม่เช่นนั้นได้ร้องไห้เป็นเรื่องเป็นราวไปตามกัน

พระองค์หวงชนิดไม่ให้ใครแตะต้ององค์ชายน้อย ยกเว้นท่านพ่อ ท่านแม่ผักตบ เสด็จปู่ เสด็จย่า เสด็จยายเล็ก
ป้าหญิงธาร น้าหญิงศศิธร กระทั่งเหล่านางกำนัลยังต้องขออนุญาตพระองค์เสียก่อน
สองพระโอรสกระเตงกันออกจากห้องบรรทม ผักตบยืนอมยิ้มขำตามหลัง
ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปีสุริยันก็ยังติดน้องแจ ไม่มีอะไรทำให้ลูกชายของเขาสนใจ เท่ากับน้องชายบนหลังของเขาอีกแล้ว

“เจ้ายิ้มกริ่มอันใดมเหสีข้า” เหนือหัววายุภักษ์ทรงเสด็จเข้าในห้อง ก่อนรับสั่งถามพระมเหสี

“ผมขำลูกครับ สุริยันแพ้ทางดารายอมน้องตลอด แบบนี้อีกหน่อย
เจ้าตัวร้ายของเราคงเอาแต่ใจเสียนิสัยพอดี” ผักตบบอกพระสวามีตามตรง

“หึหึ! สุริยันหวงดารา กระนั้นยังมีเหตุผลในบางเรื่องที่มิตามใจอยู่
ได้ข่าวดารามาฟ้องเจ้า ว่าสุริยันขัดใจมิใช่หรือ” องค์ชายวายุภักษ์ตรัสถาม

“คุณรู้ด้วยหรือ” เขาอดถามด้วยความแปลกใจไม่ได้

“ก่อนหน้าไปฟ้องเราแล้ว แต่เราวุ่นวายภารกิจราชการ จึงแนะให้มาขอคำปรึกษาเจ้าดอก
ใยจักคาดเดาไม่ถูก” พระองค์ทรงเฉลย

“เป็นแบบนี้เอง ก็อย่างที่คุณบอกแหละครับ” ผักตบยอมรับ

“นั่นย่อมบ่งบอก สุริยันมิตามใจดาราเสียทุกเรื่อง ถึงไม่ยินยอมให้ดาราใช้ดาบจริงฝึกซ้อมเยี่ยงไร” องค์ชายวายุภักษ์ทรงสรุป

“จริงด้วยครับ..แต่สุดท้ายก็ตามมาง้อน้อง” ผักตบยิ้มกว้าง

“นั่นเป็นเพราะรักมากเยี่ยงไร เอาเถอะเพลานี้เรากลับคิดถึงเจ้า
พอจักให้ความรักแก่เราได้หรือไม่ มเหสีที่น่ารักยิ่ง” พระองค์เปลี่ยนมาอ้อนผักตบเฉย

“อ้าว! ยังไม่ค่ำมืดเลย นึกยังไงถึงอ้อนผมหืม” เขาทั้งเขินทั้งอาย แม้จะหลับนอนมีอะไรกันมาไม่ถ้วน
พอเจอรุกขอตรงๆ บางทีก็เขินเอาเรื่อง

“เราเหนื่อยล้ากับงานราชการ มีเพียงเจ้าเท่านั้นจักช่วยให้เราหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง
 สะสางเสร็จก็รีบกลับมาหาเจ้าทันที” พระสุรเสียงทุ้มนุ่มไม่ว่าจะกี่ปี
 กลับมีมนต์เสน่ห์ทำให้ผักตบไม่สามารถปฏิเสธสวามีสักที ด้วยนอกจากอ้อนด้วยน้ำเสียงแล้ว
ยังทอดเนตรคมวาวหวานฉ่ำมาให้อีก แบบนี้เขาก็ใจอ่อนไปเกินครึ่งแล้ว

“ก็ได้ครับ แต่อย่าใช้เวลานานนักนะ เย็นนี้ต้องพาลูกร่วมโต๊ะเสวยกับพวกท่านพ่อ
ท่านแม่และพี่หญิงธารด้วย” สุดท้ายผักตบก็ยินยอมให้เหนือหัววายุภักษ์ จับจูงไปยังเตียงบรรทม
ร่วมใช้เวลาสร้างความสุขกาย ใจร่วมกัน ไม่มีคำว่าจืดจางตามกาลเวลา ความสุขของพวกเขา
 หาได้มีเพียงสองเรา นอกจากจะต่างฝ่ายต่างเติมเต็มให้กันไม่ห่างหาย ล้วนเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของแม่เล็ก
พระพักตร์อบอุ่นแย้มสรวลตลอดเวลาของอดีตเหนือหัวอนิละ และพระมเหสีคู่พระทัย
ต่างวางพระหัตถ์ยกบ้านเมืองให้โอรสองค์ชายวายุภักษ์ ขึ้นครองบัลลังก์เป็นเหนือหัวเจ้าแผ่นดินสืบต่อ

   สิ่งสำคัญสุด คือหลานรักแก้วตาดวงฤทัยทุกพระองค์
คือความสุขสูงสุดทำให้ผู้สูงวัย รวมถึงพระญาติได้พบพานความสดใสไร้เดียงสา
ผู้นำพาความเบิกบานชุ่มชื่นพระทัย ไม่ขาดหายไปจากวังหลวงคือการเจริญเติบโตของไตรคานด้วย
ภายใต้การดูแลของเหนือหัววายุภักษ์ กับพระมเหสีผักตบคู่พระทัย ซึ่งทรงปรีชาสามารถ
นำเอาวิทยาการความรู้มาประยุกต์ใช้ ช่วยให้แผ่นดินเกิดการเปลี่ยนแปลงพัฒนาก้าวหน้ายิ่งขึ้น
ผ่านไปวันแล้ววันเล่า ท่ามกลางความผาสุกของเหล่าประชาราษฎร์

   จวบกระทั่งพระโอรสทั้งสองเจริญชันษาเติบใหญ่ หนึ่งรูปงามเป็นที่หมายปองของกุลธิดาหญิงงามทั่วหล้า
ชื่อเสียงขจรขจายในพระปรีชาสามารถ นามสุริยันองค์ชายผู้มีเกศาสีแดงเพลิง
ส่วนพระโอรสพระองค์เล็ก กลับงดงามเกินหญิงใดในใต้หล้าจักสามารถทัดเทียมได้
แม้นสตรีที่ขึ้นชื่อเล่าลือด้านงดงาม กลับเป็นรององค์ดาราผู้นำพาแสงสว่าง
ขาวนวลรอบพระวรกายประดุจพระนามดาราแล้ว ยามแย้มสรวลเปรียบเหมือนดั่งพฤกษาบานรับแสงอรุณ
กลับสามารถสร้างความประทับใจสะกดตรึงผู้พิศมองไปในทันที

   ด้วยจุดเด่นที่แตกต่างของสองพระองค์ สร้างเสียเล่าลือกระฉ่อนไปทั่วทุกแว่นแคว้น
หัวเมืองน้อยใหญ่มักมีกุลบุตรกุลธิดา ต่างประสงค์เดินทางมุ่งสู่ไตรคานนคร
เพื่อขอได้มีโอกาสชื่นชมพระศิริโฉมสองพระองค์สักครั้ง เป็นที่มาให้องค์สุริยันผู้พี่
หวงแหนองค์ดาราพระอนุชาผู้น้องยิ่งนัก กลายเป็นที่ครั่นคร้ามของผู้คน
 เรื่องพระอาการหวงองค์ดาราประหนึ่งเชษฐาห่วงพระขนิษฐา หาใช่เชษฐาหวงพระอนุชาเสียกระมัง

     แม้วันคืนหมุนผ่าน รุ่นลูกเติบใหญ่โตเป็นหนุ่ม แม้นว่าบ้านเมืองจะสงบสุข
ในทางความเป็นจริงกลับมีบางอย่างที่น่ากลัว ซึ่งพวกเขาไม่เคยหลงลืมว่า
พระปิตุจฉาผู้หลบหนีจากเหตุการณ์ครั้งนั้น ยังทรงพระชนม์ชีพ หลบซ่อนไร้ร่องรอยให้สืบเสาะ
 เป็นภัยมืดที่รอเวลาจะกลับมาเยือนอีกครั้ง เมื่อพระนางพร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งใหม่
   ผักตบกับเหนือหัววายุภักษ์ ยังใช่คู่ต่อสู้ของพระนางได้อีกหรือไม่ ในเมื่ออดีตพวกเขาแทบเพลี่ยงพล้ำมา
หากไม่เกิดการเสียสละของแม่นม ไม่แน่อาจเป็นพวกเขาแล้วที่ลำบาก
   ถึงแม้ผักตบกับเหนือหัวพระสวามี จะแวดล้อมไปด้วยความสุข
แต่ทั้งสองไม่เคยประมาท ยังจดจำได้ดีว่าพระปิตุจฉาคือบุคคลอันตรายสุด
>
>
   “อีกไม่นาน ข้าจักชำระแค้น ทำให้พวกมันเจ็บปวดกันบ้างแล้ว!!”
เสียงปริศนาที่ก่อกวนความฝันของผักตบในค่ำคืนหนึ่ง..ซึ่งไม่เคยเกิดนานกว่า 18 ปี
เป็นสิ่งที่รบกวนจิตใจของเขาเสียแล้ว เพราะเสียงที่ว่า แม้จะรับรู้ได้จากความฝัน
ไฉนคุ้นเคยชินหูเป็นอย่างยิ่ง นี่คือสิ่งที่สร้างความกังวลใจให้พระมเหสีผักตบ
ห่วงกังวลต่อพระโอรสแก้วตาดวงใจทั้งสองพระองค์...



สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ เดินทางมาถึงตอนสุดท้ายในรุ่นพ่อแม่แล้วนะคะ

สำหรับรุ่นลูก และการกลับมาแก้แค้น ของพระปิตุจฉาครั้งใหม่ ติดตามได้ในหนังสือนะคะ
คนเขียนต้องขออภัย ที่ไม่เคยนำตอนพิเศษ มาลงในกระทู้ให้แฟนนิยายได้อ่านกันเลย
เราถือว่านั่นเป็นของขวัญแทนการขอบคุณ สำหรับแฟนนิยายที่อุดหนุนผลงานกันค่ะ

ส่วนแฟนนิยายที่ติดตามผูกพันกันมานานหลายปี ได้โปรดเข้าใจคนเขียนด้วยนะคะ
ที่เราพูดได้เต็มปากคือ นิยายของเราจบในกระทู้ทุกเรื่องค่ะ และไม่เคยอัพให้ค้างคารอคอยข้ามปีแน่นอน
หลังจากนี้ รอคอยผลงานเรื่องใหม่นะคะ เป็นพล๊อตที่ไม่เคยเขียนเลยเช่นกัน
เป็นแนวของศิลปินนักร้อง ที่จับพลัดจับผลูมารวมตัวกันด้วยเหตุการณ์บางอย่าง
เนื้อเรื่องมีความมุ้งมิ้ง หลากหลายอรรถรสเช่นเคย วางพล๊อตเกริ่นไว้ล่วงหน้าแล้ว

ฝากติดตามกันด้วยนะคะ จะเริ่มอัพปลายเดือนมีนาคมนี้แน่นอนค่ะ อดทนรอกันอีกสามอาทิตย์กว่านะคะ
ขอบคุณทุกกำลังใจที่เป็นเพื่อนกันมาตลอด

ปล.สำหรับตอนสุดท้ายนี้ เราจะกลับมากดบวกคะแนนชื่นชมพิเศษ
ให้กับแฟนนิยายทุกคอมเม้นท์ในภายหลัง สัญญาจะกลับเข้ามากดบวกแน่นอนค่ะ

ปลล. ใครที่สนใจจองหนังสือ รบกวนไปดูที่หน้า 1 ของกระทู้นี้นะคะ
หรือกดแบรนด์เนอร์โฆษณาด้านบนได้เลยค่ะ จะเข้ากรทู้โอนจองในทันที  :mew1: :pig4: :L1: :3123: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: princessrain ที่ 01-03-2014 09:32:52

จบแล้วววววว

เฝ้ารอเรื่องนี้มานานมากค่ะ ไม่กล้าอ่านตอนยังไม่จบ
กลัวค้าง แหะๆ

ขอตัวไปอ่านนะคะ ขอบคุณมากนะคะที่แต่งนิยายดีๆออกมาให้อ่าน ><

ปล.จะรออ่านเรื่องหใ่อย่างใจจดจ่อนะคะ

--------
ไปตามอ่านมาแล้วค่ะ รวดเดียวจบ
เรียกได้ว่าอรมณ์อินสุดๆ ชายลม กับ ชายดิน (แอบตั้งชื่อเล่นให้) เป็นผู้ชายแบบน่ารักอ่ะ
ตามสไตล์พระเอกของคุณเลย "รักเมียที่สุดในโลก" ประมาณนั้น
ซึ่ง น่ารักมากกกก ถึงจะมีบางช่วงที่หมั่นไส้ชายดิน แต่ชอบคู่ชายดินกับกลกะลามากจริงๆค่ะ
นิยายสนุกมากจริงๆค่ะ ดี๊ดีเลยอ่ะ จะรออ่านเรื่องต่อไปนะก๊าบบ
 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 01-03-2014 09:54:03

จิ้มก่อน....ยาวจุใจมาก
โห อิจฉาอ่ะ มีความสุขกัน
ดีใจกับตบและราชาวายุด้วยนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 01-03-2014 10:12:29

ดีใจที่จบ เพราะจะได้อ่านจากหนังสือยาวๆๆๆๆ ซักที


รอคอยมานาน  :heaven

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 01-03-2014 10:15:03

สนุกมากๆ แม้จะเสียดายที่ไม่ได้อ่านรุ่นลูกก็ตาม^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Damon ที่ 01-03-2014 10:18:14

จบแล้ว... ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ค่ะ :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: nuwi ที่ 01-03-2014 10:24:25

จบแล้วหรอค่ะ
อยากอ่านตอนพิเศษอีกจังเลย
ตกลงผักตบมี ลูกแค่ 2 คนใช่ไหมค่ะ
 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: yunchun ที่ 01-03-2014 10:29:23

จบแล้ววววว ยังไม่อยากให้จบเลยนะ ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆค่ะ  :กอด1:
อยากเห็นตอนผักตบคลอดจัง  น่าจะสนุก
รุ่นพ่อแม่ เค้าแฮปปี้ เหลือรุ่นลูกแล้วทีนี้ :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 01-03-2014 10:44:21

จบแล้วสนุกมาก ขอบคุณสำหรับนิยายดีนะคะ รุ่นลูกดูท่าทางจะมันกว่ารุ่นพ่อแม่อีก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 01-03-2014 11:15:17

ในที่สุดก็มาถึงตอนจบ  :katai2-1:

ทั้งใจหายและดีใจค่ะ  ชอบเรื่องนี้มากเพราะพล้อตแปลกไม่ซ้ำใคร  แถมการดำเนินเรื่องก็น่าติดตามมาก

สรุปว่าชอบมากกกก   o13

และอยากอ่านรุ่นลูกแบบอดใจไม่ไหว  :serius2:  แต่ได้แต่รอค่ะ

ส่วนเรื่องใหม่อีกสามวีคใช่มั้ยคะ  ไม่พลาดแน่นอนค่ะ

+1และเป็ดให้พี่Luxนักเขียนในดวงใจ  :L1:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 01-03-2014 11:16:23

 :L2:อัยยะ จบได้ดีที่เดียวครับ ชอบมากเลยล่ะ รอติดตามตลอดว่าจะมาลงตอนไหน พร้อมจะรอเรื่องไหม
จะสนุก อบอุ่น หรือเศร้าแค่ไหน ขอแค่อย่างเศร้ามากเป็นพอทำใจลำบากครับ แต่ก็อ่านอยู่ดี สู้ๆนะครับคนแต่ง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Der_Schwammkopf ที่ 01-03-2014 11:21:27

 :mew1:เฝ้ารอเรื่องใหม่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: RenaBee ที่ 01-03-2014 11:38:20

สนุกมากมายเลยค่ะ ชอบสุดๆเลย ขอบคุณที่เขียนนิยายสนุกๆมาให้ได้อ่านกันนะคะ เดี๋ยวไปจองหนังสือมาเก็บไว้อ่านด้วยเย้ๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: ipookza ที่ 01-03-2014 12:15:15

 :hao3:  :hao3: อิอิ น่ารักๆ รอหนังสืออยู่ค่ะ อยากให้มาไวๆจัง กำลังสนุกเลย
เรื่องใหม่น่าสนใจมาก ถ้าจะน่ารักน่าชังอีกเรื่อง จะรอนะค่ะ ติดตามผลงานทุกเรื่อง
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ดูแลสุขภาพตัวเองด้วย ไม่ใช่ดูแลแต่คนป่วยเลยลืมดูตัวเองนะค่ะ
คนป่วยก็ขอให้หายเร้วๆ หรือหายแล้วก็ขอให้แข้งแรงขึ้นนะค่ะ  :mew1:  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 01-03-2014 12:35:58

รุ่นลูกนี่น่ารักอ่ะ แต่นังมารร้ายจะกลับมา
อยากได้หนังสือเหมือนกันแต่สภาวะยังไม่อำนวยอีกนาน
แต่ยังไงก็ตามอ่านของคุณลักษ์นะ ถึงจะไม่ได้อุดหนุนหนังสือเลย

ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 01-03-2014 12:42:54

กด+และเป็ดน้อยสำหรับตอนจบ

เป็นตอนจบที่ลุ้นสุดตัวทุกบรรทัดกันเลยทีเดียว

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ :pig4:


ปล.ไปแกะกระปุกมานับตังค์ดูก่อนนะคะว่ามีพอซื้อหนังสือไหม?  :mew5: (ฮือๆๆๆๆๆ อยากได้)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 01-03-2014 13:07:03

สนุกมากกละจะติดตามทุกๆเรื่ิิองนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Tinkerbell ที่ 01-03-2014 13:12:56

รอหนังสือแทบไม่ไหวเลยทีเดียวเมื่ออ่านตอนสุดท้ายจบ
ดาราจะสามารถท้องได้แบบผักตบไหมนะ? อร๊ากกด ลุ้น


ขอบคุณคุณลักษณ์ที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆมาให้อ่านค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 01-03-2014 13:20:35

 :mew2:  จบแล้ว แหมอยากอ่าน ตอนลูกจัง อิอิ  รอเรื่องน้านะค่ะ อยากรู้แนวใหม่ จะเป้นไงมั่ง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: hotoil ที่ 01-03-2014 14:02:48

ว้าวววว จบแล้ว รอไปอ่านในหนังสือต่อ ที่สำคัญต้องเก็บเงินเพิ่มอีกแล้วววว
รออ่านเรื่องต่อไปค่ะ อิอิ ลูกๆน้ารักมากเลย โดยเฉพาะน้องดารา ห้ามร้องไห้เลยไม่งั้นน้ำได้ท่วมเมืองแน่ ฮ่าๆๆ
แต่มีพี่สุริยาอยู่ทั้งคน จบอย่างแฮปปี้ รึป่าว?....

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 01-03-2014 14:08:57

สุโค่ยยยยยยยย........
มันส์ทุกเรื่อง.............
สนุกทุกรูปแบบ.........
แต่แอบรักพรตรันที่สุด.....อ๊าววววว...เกี่ยวกันมั๊ยนี่?...เอิ๊กเอิ๊ก....
หนูตบจะต้องเหนื่อยอีกรอบแล้วใช่มั๊ย?...
ในเมื่อตัวร้ายจะโผล่มาเยี่ยมลูก ๆ ของหนูตบ.....
ถ้าไม่ไหวใช้มนต์ผนึกกาลเวลาไปดึงพี่ตะเกียงมาช่วยนะลูกนะ...
อินี่...จะเอามาเกี่ยวกันให้ได้เลยนะนี่..... โดนนักแต่ง.. :z6:....555...
เอาเป็นว่ารอเรื่องต่อไปกันดีกว่าเนอะ.....ขอบคุณสำหรับนิยายที่สร้างความสุขให้เหล่านักอ่านนักหลาย...... :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 01-03-2014 14:35:24

จบซะแล้วเรื่องราวของผักตบกับองค์ชาย
สนุกมากไม่แพ้เรื่องก่อนๆเลย
ขอบคุณคุณลักษณ์นะคะสำหรับนิยายดีๆแบบนี้
รอติดตามเรื่องต่อไปอยู่น้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 01-03-2014 14:42:25

โอ๊ยซึ้งอ่ะ ความสุขของคนที่ผ่านอะไรมาด้วยกัน เอาจริงๆนะ สุริยันทำเอาหนูคิดว่ามันช่างเป็นรักต้องห้ามเสียกรไร อ๊าย ♥

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 01-03-2014 15:11:26

จบซะแล้ว :monkeysad:
ทั้ง3คู่ก็แฮปปี้กันไป
สุริยัน ดารา น่ารักมากเลย
รออ่านคู่ลูก อย่างใจจดใจจ่อกันเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 01-03-2014 15:13:11

 :katai2-1:   จบแล้ววววววววว    ผักตบเยี่ยมมาก   o13

  รอหนังสือค่ะ  อยากจะกอดอยากจะอ่านแล้ว    รุ่นลูกนิไม่ต้องหาใครไกลเลย     รอเรื่องต่อไปค่ะ  จะติดตามอย่างใกล้ชิดตลอดไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 01-03-2014 15:16:01

จบแล้ว~ ขอบคุณคนเขียนนะคะที่เขียนเรื่องสนุกๆแบบนี้ให้อ่าน ประทับใจมากๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: cmkaow ที่ 01-03-2014 15:33:22

จบแล้วววว :m15: อยากอ่านรุ่นลูกที่สุด-...- :hao6: สองคนนั้นคู่กันรึป่าวหว่า :o8:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 01-03-2014 16:21:06

ขอบคุณคุณลักซ์ ที่ไม่เคยให้ต้องรอนาน นิยายสนุก น่ารัก จะติดตามเรื่องใหม่ต่อไป
 :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: roseouioui ที่ 01-03-2014 18:22:21

 :hao5:
จบเเฮปปี้
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆน่ะค่ะ
รอติดตามเรื่องต่อไป ^^
 :bye2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: teatimes ที่ 01-03-2014 19:11:08

โอยย  จบแล้วเหรอ  เหมือนยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ  ยิงได้อ่านรุ่นลูก  แล้วยิ่งอยากอ่านต่อ  เพราะรุ่นลูกต้องน่ารักไม่แพ้รุ่นพ่อแน่นอน

ส่วนเรื่องหนังสือ  รับรองว่าจองแน่นอนเลย  แต่ตอนนี้ขอเก็บเงินอีกแปบ  เก็บได้เมื่อไหร่  จะโอนให้แน่นอนเลยค่ะ  (น่าจะไม่เกินวันที่สิบนะ)

สุดท้ายขอขอบคุณคนแต่งมากเลยที่เอานิยายสนุกๆมาให้อ่าน  และจะรออ่านรุ่นลูกและเรื่องต่อไปด้วยนะคะ  ขอบคุณค่า :mew1: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 01-03-2014 19:37:40

จบแล้ว  ฮือๆอยากอ่านรุ่นลูกอ่ะ  เสียดายเราเกิดมาทันนิยายพี่ลักษ์ช้าไปน่าจะโตอีกนิด  ยังไงก็รอติดตามเรื่องต่อไปนะคัฟพี่ลักษ์  ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคัฟ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: wiwari ที่ 01-03-2014 19:45:49

อบอุ่น น่ารัก ครอบครัวน่ารักจริงๆ แอบสงสารเจ้าชายธรนิณ  :mew3:ลูกชายติดน้องมากกว่าพ่อแท้ๆ 555
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ นะคะคุณLuk  :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: ♥แมวจอมซน♥ ที่ 01-03-2014 20:02:07

กรี๊ดดดด จบแล้ว  :hao5:
ไม่อยากให้จบเลยอ่าาาา
แต่ไม่เป็นไรค่ะ เพราะเราจะซื้อหนังสือเรื่องนี้แน่นอน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 01-03-2014 20:03:24

 :katai2-1:  o13

เยี่ยมเลยยย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 01-03-2014 20:20:49

จบได้เสียวๆอะ นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว
ชอบรุ่นลูกอะ รู้เลยว่าใครคู่ใคร ><
จะรอติดตามผลงานเรื่องใหม่นะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 01-03-2014 20:30:03

จบแล้ว   :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: anukung ที่ 01-03-2014 20:59:31

 :pig4:ตัวละครที่ว่าเทพแล้ว ยังแพ้ให้กับคนเขียน  โคตะระมหาเทพ  สุดยอดมาก ข้าน้อยขอคารวะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 01-03-2014 21:05:55

ขอคารวะนักเขียนครับ ไม่ว่าจะเขียนเรื่องไหนก็สนุกทุกเรื่อง ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย ขอบคุณมากนะครับสำหรับนิยายดีๆทุกๆเรื่อง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: poisongodx ที่ 01-03-2014 21:06:15

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 01-03-2014 21:55:55

จบแล้วอ่ะ T^T
เง้อออออ ต้องจองซะแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 01-03-2014 22:20:08

สุริยันตามใจดาราน่าดู

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: SenzaAmore ที่ 01-03-2014 22:22:22

ไม่อยากเชื่อว่าจะจบแล้ว สุนกมากๆเลยค่ะ :pig4:

อยากจะจองมากแต่ตอนนี้ทรัพย์จางอย่างรุนแรง  :z3:

รอติดตามเรื่องต่อไปค่าา +1 :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: MarnNoi ที่ 01-03-2014 22:28:48

ชอบมากๆเลยจ้า อ่านกี่ทีๆก็ไม่เบื่อ  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 01-03-2014 22:38:17

จบแบบมีความสุข รุ่นลูกก็น่ารัก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 01-03-2014 23:07:48

รุ่นพ่อแม่ หวานๆ กันไป
รุ่นลูกนี่ น่ารักมาก  ชอบน้องดารา

ขอบคุณluk สำหรับนิยาย
รอติดตามเรื่องต่อไป

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 01-03-2014 23:24:58

รุ่นลูกน่ารักมากๆ 

หนูดารา คงน่าฟัดน่าดูเลย

สนุกทุกเรื่องเลยค่ะ จะติดตามไปเรื่อยๆ เลยค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: blanchard ที่ 01-03-2014 23:35:13

  จบได้ประทับใจ...  "อิ่ม"       o7

  รอติดตามผลงานชิ้นต่อไปของคุณลักษ์ฮะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 02-03-2014 00:27:28

จบแล้วๆๆๆ สนุกมากๆๆๆ เลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 02-03-2014 00:54:44

จบแล้วววววววว

อยากอ่านรุ่นลูกต่อจังเลย

รอดูมันนี่ก่อนนะค้าาา

อุดหนุนๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 02-03-2014 01:17:05

น่ารักกันมากๆ
สุริยันห่วงน้องเกินพี่ชายน้องชายไปแล้วนะ ฮ่าๆ :hao6:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 02-03-2014 05:16:18

จบแล้ว เด็กๆน่ารักมากค่ะ ขอบคุณมากๆสำหรับนิยายสนุกๆเรืองนี้ค่ะ รอติดตามผลงานเรื่องต่อไปค่ะ :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 02-03-2014 06:53:39

สุริยันหวงน้องขนาดนี้  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 02-03-2014 07:15:13

จบแล้วววว
ลูกๆน่ารักอ่ะ
ขอบคุณคุนลักมากๆเลยนะคะ
สำหรับนิยายดีๆ
รอติดตามเรื่องต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: ninkara ที่ 02-03-2014 07:53:27

รออ่านในหนังสือ อิอิ :katai4: :katai4: :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 02-03-2014 08:16:57

จบซะแล้ว ขอบคุณมากค่ะ สำหรับนิยายสนุกๆเรื่องนี้  :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Amheihei ที่ 02-03-2014 08:26:25

 :กอด1:  ขอบคุณคุณลัก ที่เขียนนิยายสนุกๆให้ได้อ่านนะคะ แล้วจะรออ่านเรื่องใหม่นะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 02-03-2014 12:00:27

ขอบคุณมากค้าบ หนุกมาก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: กีกิ ที่ 02-03-2014 13:23:30

จบแล้ว แฮปปี้ทุกคู่ :katai2-1: :katai2-1:
แต่อยากจะฟินอีกอะ อ๊ายยย ต่อไปก็เป็นรุ่นลูก ดูพี่ห่วงน้องขนาดนี้อีกไม่นานหรอกดาราเอ๋ย ข้าคาดเดาว่าเจ้าจักตกต้องเป็นของสุริยันเป็นแน่  :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 02-03-2014 14:45:14

จะกี่ปีผักตบกับองค์ชายก็หวานกันตลอด
รุ่นลูกก็น่าสนใจ :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 02-03-2014 17:54:33

อ่านรุ่นพ่อแม่จบได้อย่างสบายใจ
แทบรอหนังสือส่งมาไม่ไหว เพราะอยากอ่านรุ่นลูกต่อใจจะขาด >//////////<

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 02-03-2014 20:53:46

 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Littlesir ที่ 03-03-2014 18:03:00

จบดีนะคับ แต่มันเหมือนห้วนๆไปหน่อยอ่ะ
โอรสน้อยน่ารักม๊ากกก ตกหลุมรักเบยยย :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 04-03-2014 00:31:58

 o13 o13 o13 o13 o13
 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 04-03-2014 13:15:31

ขอบคุณคุณลักษ์นะฮะ แต่งนิยายสนุกทุกเรื่องเลย แถมไม่ซ้ำแนวกันซะด้วย
มีวินัย มาอัพบ่อยๆไม่ต้องรอกันนาน ขอบคุณมากกกกกกกคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 04-03-2014 23:27:50

ขอบคุณมากๆนะคับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 04-03-2014 23:38:39

จบแล้ววว :katai2-1: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 05-03-2014 19:43:59

ไม่ขอพูดมาก
สามคำสั้นๆ คุณสุดยอดมากครับ นักเขียนในดวงใจของผม
วินัยดี รับผิดชอบผลงาน มาสม่ำเสมอ จบอย่างครบถ้วน
นี่คือจรรยาบรรณของนักเขียนออนไลน์ ที่น่ายกย่อง
ขอคารวะพี่ท่าน หลายพันจอก :pig4: :L1: :3123: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: pingguo001 ที่ 06-03-2014 17:54:57

เพิ่งเข้ามาอ่านอ่าคับอยากได้หนังสือมั่งอ่า ขอแค่รุ่นลูกอ่าคับยังทันมั๊ยเอาย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 06-03-2014 21:03:58

เริ่มหลงรักสุริยันกับดาราเข้าแล้ว

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุกๆนี้นะคะ รอติดตามผลงานเรื่องต่อไปค่ะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 06-03-2014 21:08:07

 :bye2: :bye2: :bye2:
จะรออ่านต่อรุ่นลูกในหนังสือ
o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 07-03-2014 07:36:41

จบซะแล้วอะ  :z3:

ว่าแต่มีแค่2หรอ นึกว่ามีลูกเป็นโหลซะอีก :hao6:

หัวข้อ: Re
เริ่มหัวข้อโดย: PoppyPrince ที่ 08-03-2014 09:27:07

เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้  สนุกมากๆเลยครับ  อยากให้มีตอนพิเศษมาลงอีกจัง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 09-03-2014 00:17:22

 :hao5: งื้อ หนูจะเฝ้ารอเรื่องใหม่และหนังสือนะเจ้าคะพี่ลักษ์  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 09-03-2014 22:54:45

สนุก น่าติดตาม ลุ้นมันส์ ตั้งแต่ต้นยันจบ o13
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้จ้า :pig4:
บวกๆ^^

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: kannipa ที่ 09-03-2014 22:58:01

 :katai2-1: :katai2-1:
 :pig4: :pig4:
 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: CorNnE PRiNCeS ที่ 10-03-2014 19:51:37

:-[ :-[


น่ารักอีกแล้ว

ลุ้น
ฮา ซะทุกตอน

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ นะครับ

 :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: sb_ng ที่ 12-03-2014 09:51:25

อ่านจบแล้ววววว
สนุกมากค่ะ เป็นพล็อตที่อยากอ่านมานาน
องค์ชายวายุภักดิ์คือน่ารักมาก
ดูอบอุ่นสุดๆ ทำให้เขินได้แบบมึนๆ
และฮาแบบหน้าตาย5555 คนดีอีกด้วย เก่ง รอบคอบ
ผักตบก็เก่งมาก น่ารัก เฮฮา
เวลาหลอกคนอื่นนี่เจ๋งมาก 55555

คู่องค์ชายธรกับกลกะลาก็น่ารักกกก
กลกะลาคือสุดยอดองครักษ์เลยง่ะ
ส่วนหญิงธารหญิงศศิธรก็ดีจังที่อยู่ด้วยกัน
ตอนแรกแอบคิดว่าอาจจะไม่ได้อยู่ด้วกันซะแล้ว
สุริยัน ดารา อยากอ่านมากกกค่ะ
น่ารักมุ้งมิ้งง่ะ ดาราต้องน่ารักมากแน่ๆ
อยากรู้เรื่องพระปิตุจฉาด้วย
เอาใจช่วยให้สุริยันกับดารากำจัดนังแม่มดออกไปปปป

ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้นะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: lovemongjang ที่ 13-03-2014 15:07:40

ขอบคุณมากคะที่แต่งนิยายสนุกๆๆดีๆๆ
แทรกสอดความรู้ คติ การใช้ชีวิต การวางตัว
ให้เราได้รับรู้แง่มุมต่างๆ
พร้อมทั้งได้รับอรรถรสความสนุกสนานมุ้งมิ้งไปด้วย
แบบจิกหมอนนอนฟินไปเลยทีเดียว
จะติดตามผลงานต่อไปคะ :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 13-03-2014 20:10:57

อ่านตั้งแต่ต้นจนจบเรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งในหลายๆ
เรื่องของคุณลักษณ์ที่สนุกมากๆชอบทุกคู่เลย
จะรอเรื่องต่อไปนะค่ะ
+1นะค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: คุณชายลูกหมู ที่ 14-03-2014 00:28:21

คุณลักษ์ช่วยแต่งนิยายขนาดยาวๆๆหน่อยน่ครับ เอานายเอกเป็นกะเทยเหมือนเรื่องกระสวยร้อยใจ น่ะครับ เพราะป๋มชอบเรื่องนี้มากเลยอยากให้แต่งแบบยาวๆเอานายเอกกับพระเอกสักสามคู่
พล็อต คงประมาณ นายเอกทั่งสาม
เป็นหลานคุณยายที่เป็นผู้ดีเก่า รับใช้ในวังประมาณนี้น่ะครับ แล้วพระเอกก็คงแบบเถื่อนๆหน่อยไม่ชอบนิสัยแบบตุงติ่งของบรรดานายเอก แต่มีเหตุทำให้รักกัน ขอร้องรับไว้พิจารณาด้วยครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 16-03-2014 08:14:53

 :ling1: :ling1:
ขอบคุณสำหรับนิยายดีดี สนุกมากค่ะ ชอบแนวนี้มากกกก
เสียดายไม่ได้อ่านรุ่นลูก อยากได้หนังสืออ่ะ แต่คุณทรัพย์มีน้อย
ดีใจกับคนที่ได้อ่านรุ่นลูก :mew6: จะรอเรื่อ่งใหม่จ้าา :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: pipoo ที่ 17-03-2014 01:28:14

อ่านจบแล้วสนุกมากๆเลยยยยยยยยย ติดตามผลงานต่อไปถึงแม้จะไม่ได้ซื้อเก็บไว้เลย รวมถึงเรื่องนี้ด้วยเพราะช่วงนี้หมุนเงินไม่ทัน ฮ่าาาาาาาา  :hao7: :mew1: o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 17-03-2014 22:17:26

จบแล้วเหรอ

ยังไม่อยากให้จบเลย

อยากจะบอกว่าข้าเจ้าไม่ชอบยัยแม่มดใจร้ายนั่นเลย

ไม่เหลือความดีในใจจริงๆ

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่แบ่งปันขอรับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 17-03-2014 22:38:41

สนุกมากเลย
ชอบมากๆ
เป็นเรื่องที่อ่านทีเดียวจบ
ชอบนายเอกมากๆ ฉลาด ไหวพริบเป็นเลิศ
คงความเป็นตัวของตัวเองได้ดีมาก
น่ารักทุกคู่เลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Magis ที่ 18-03-2014 00:22:39

อยากอ่านเรื่องของรุ่นลูกอะ จะมีมาลงเป็นตอนพิเศษมั้ยครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: miyuujung ที่ 18-03-2014 18:50:02

อ่านแบบไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันเลยทีเดียว ติดงอมมาก เป็นแนวแฟนตาซีที่ชอบมาก คนแต่งก็แต่งได้ดีมาก พล็อตเรื่องนิยายของคนแต่งไม่เคยซ้ำกันเลย แต่ละเรื่องภาษาสำนวน การบรรยายที่ใช้จะแตกต่าง โดยเฉพาะเรื่องนี้ ศัพท์สามัญกับคำราชาศัพท์ที่ต้องใช้ร่วมกัน กลับอ่านแล้วไม่ขัด เก่งมากจริงๆ ชอบคาแรคเตอร์พระเอกที่สุด เจ้าชายวายุภัคษ์ท่านดูจริงใจ หนักแน่น สมฐานะเจ้าชายมาก ที่สำมะคัญท่านมึนได้ฮามากๆ มุก มารดาปืนนั้น ทำเอาขำกลิ้ง ผักตบก็ใช่ย่อยสรรหาเรื่องมาแกล้งตลอด คู่รอง เจ้าชายธรณินกับองครักษ์กลกะลา อาจจะหน่วงๆในตอนแรกๆ แต่ช่วงหลังก็น่ารัก เป็นคู่ที่เหมาะสมลงตัวไปอีกแบบ คู่หญิงอ้ายพี่ธาร นี่ก็แอบเชียร์ในใจ ในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกัน สุดท้ายย คู่สุริยันดารา โอ้ยยย อยากอ่านคู่นี้จริงๆๆ (ดิ้นปัดๆๆ) ดาราออกแววเอาแต่ใจตั้งแต่เด็ก พี่สุริยันก็ออกแววเกลียมัวตั้งแต่เด็กเหมือนกัน อิอิ
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ คุณลักซ์ ตามอ่านของคุณลักซ์เกือบทุกเรื่องเลยค่ะ ไม่ผิดหวังซักเรื่อง จบเรื่องนี้ก็จะไปต่อเรื่องต่อไป อ่านเพลินได้มิรู้เบื่อเลยค่ะ เสียอยากเดียวนิยายคุณลักซ์จบเร็วไปไหน อยากให้มีเรื่องละสักร้อยสองร้อยตอนไปเลย   

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 20-03-2014 00:11:29

 :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: ammie_mn ที่ 20-03-2014 14:57:25

อ่านจบแล้ววววว :-[

หลงรักเรื่องนี้เข้าจังๆเลย ภาษาดีมากคะ

ดาราคงน่ารักมากเลย นึกภาพแล้วอยากฟัดดดด  :z1:

ผักตบกับองค์วายุก็ยังน่ารักเหมือนเดิม  :กอด1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 23-03-2014 02:08:21

น่ารักอ่ะ สนุกมากมายเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: rayaiji ที่ 23-03-2014 16:01:45

โอ้ยยยยยย  สนุกจุงงงง อ่านสองวัน อิอิ :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: ckk ที่ 23-03-2014 16:12:33

สนุมมากเลยค่ะ o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 23-03-2014 22:08:43

เรื่องนี้แฟนตาซีจ๋าาาาจริงๆ สนุกดีค่ะ ขำในบางมุม ชอบค่ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: tomybsl ที่ 24-03-2014 20:03:20

อ่านจบแล้วสนุกสุดๆ ขำแต่ต้นยันจบเรื่อง ผักตบน่ารักฝุดๆเลย :o8:

ปล.แอบหวังให้ดารามีน้องสักคน คงมันส์น่าดู อิอิอิ :impress2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: infernoA ที่ 03-04-2014 13:44:35

คุณลักษณ์ส่งหนังสือหรือยังคะ นี่รอจนตื่นเต้นไปหมดแล้ว >< อยากอ่านตอนพิเศษ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Tinkerbell ที่ 05-04-2014 22:28:29

T^T ยังไม่ได้หนังสือเลยอ่ะ  :sad4:


ได้หนังสือแล้วค่ะ FIN ♥

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: lone ที่ 09-04-2014 10:45:36

ชอบเรื่องนี้ตรงที่นางเอกของเราฉลาดนี่ละ

จะติดตามผลงานไปเรื่อยๆนะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: wargroup ที่ 28-05-2014 03:48:55

สนุกมากๆๆๆ เนื้อเรื่องอย่างมันส์ ชอบตัวละครหลักทุกตัวเลย โดดเด่นทุกคู่
พระ-นายฉลาด เก่ง เหมาะสมกับบท ผักตบเชี่ยวต่อโลกถูกใจมากค่ะ
ชอบคู่รองสุดๆเหมือนกัน ชอบความต่าง ไม่สมควร...แต่ก็หักห้ามไม่ได้
ชอบที่สุดในเรื่องคือ การที่เอาคำยุคนี้กับศัพท์แสงราชามาสร้างประโยค ฮาโดนจริตมาก
เช่น "ฝ่ายที่ถูกพาดพิงซึ่ง ประทับหล่อ อยู่ตรงกันข้าม" "แย้มสรวลชนิดหล่อฉิบหายวายป่วง "
"เกิดดัน พระโสณีส่งท่อนลึงค์มหึมาพรวดพรวด เข้าล่ะก็" "กระนั้นยังทรงเนียน "
และแม่เล็กคือขาฮาสุดประทับใจ ชอบเวลาคุยบ้านๆกันเองกับผักตบ ขำมาก
คำศัพท์ติดใจประจำเรื่องคือ ช่างโอฬาร (บอกขนาดพระเอก) กับ คุณป้าอัพหน้า (ที่ตบเรียกพระปิตุจฉา) 555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 29-05-2014 13:54:23

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 04-06-2014 15:46:55

สนุกมาก  o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 07-06-2014 10:31:52

สนุกมากอยากอ่านตอนลูกต่อจัง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 13-06-2014 22:38:34

ขอบคุณสำหรับนิยายดีอีกหนึ่งเรื่องค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 20-06-2014 06:00:54

สนุกมากเลย

งั้นคนมีพลังวิเศษก็ มี ผักตบ-น้ำ วายุภักษ์-ลม ธรณิน-ดิน และสุริยัน-ไฟ  ซึ่งก็ครบทั้ง 4 ธาตุ

ดาราแค่ร้องไห้ถึงกับน้ำท่วมเมือง ส่วนสุริยันแค่โกรธไฟก็สามารถหลอมละลายเหล็กได้

สงสัยรุ่นลูกจะพลังแรงกว่าเพราะพ่อแม่เป็นผู้มีพลังทั้งคู่

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 30-06-2014 04:51:17

 :heaven :heaven :heaven  :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 24-07-2014 16:31:09

โอ๊ย อิชั้นจะเป็นลม อิตบสูง185หนัก88 ขนแข้งขาพรึ่บพรับ ลุคเมะชัดๆดั๊นทะลึ่งมีมดลูก แล้วใครใค๊รจะกดแกได้ห๊ะตบชั้นอยากเห็นอิมเมจพ่อของลูกแกให้เป็นบุญตาซักที :hao7:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: yaoisamasang ที่ 24-07-2014 16:49:32

ติดตามๆ  :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 24-07-2014 19:27:01

ผักตบ ถ้าเช่นนั้นขอให้คิดว่าเจ้าได้กำไรเบื้องหน้ามามากโขแล้วต่อไปเจ้าคงต้องเป็นฝ่ายขาดทุนเบื้องหลังเสียมั่งมันจะเสียหายอันใด :z1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 08-09-2014 00:44:59

ขอบคุณค่า เรื่องสนุกมากเลย  :mew1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 14-09-2014 21:53:34

อยากได้หนังสือค่ะ ต้องทำยังไงบ้างคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: kageroi ที่ 17-10-2014 18:50:47

อ่านรวดเดียวจบเลย สนุกมากๆค่ะ  :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: thelittlemaster ที่ 02-06-2015 00:42:11

สนุกมากเลยค่ะ

 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: valentinesmile ที่ 25-06-2015 04:16:13

ชอบมากๆเลยครับ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมโก๋ ที่ 13-08-2015 20:57:02

สนุกโฮก เสียดายไม่ได้อ่านรุ่นลูก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 21-08-2015 20:48:18

สนุกมากๆจ้า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: JA(e)jung ที่ 23-08-2015 13:36:28

ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้ได้อ่านนะคะ
นอกจากจะให้ความบันเทิงแล้วยังแฝงไว้ด้วยข้อคิดหลายๆอย่าง
ความเป็นจริงของมนุษณ์ รัก โลภ โกรธ หลง
หากไม่รู้จักยับบั้งชั่งใจ กำหนดสิ่งเหล่านี้ไว้ให้คงความพอดี
ย่อมเกิดผลที่แล้วร้ายอย่างแน่นอน
เสียดายที่ไม่ได้อ่านรุ่นลูกต่อ อยากรู้ว่ารุ่นลูกจะลงเอยกันยังไง
 :o8: :pig4:  o13  :bye2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Persoulle ที่ 03-01-2016 16:13:37

สนุกมากๆเลยค่ะ นิยายของคุณ Luk ยังสนุกเหมือนเคย ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: beer9999 ที่ 11-01-2016 21:23:18

ชอบๆๆๆ ขอบคุณที่แต่งนิยายเรื่องนี้มาให้อ่าน รักผักตบ รักองค์ชาววายุ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Praykanok ที่ 13-01-2016 06:40:31

ผักตบน่ารักกกกก องค์ชายก็แสนหวานนนนนน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Tequila ที่ 10-02-2016 01:31:01

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Silver Fish ที่ 23-03-2016 06:01:40

สนุกมากเลย~~ ขอบคุณที่แต่งให้อ่านค่า~~

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Pawana ที่ 24-03-2016 19:22:42

สนุกค่ะ.  ขอบคุณ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 10-04-2016 02:22:04

ปกติไม่ค่อยได้อ่านนิยายแนวนี้เท่าไหร่
แต่เรื่องนี้วางไม่ลงเลยค่ะ อ่านรวดเดียวจบ
ตั้งแต่บ่ายจนตอนนี้ตีสองกว่าแล้ว ฮ่าาา
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆแบบนี้นะคะ
 :pig4: :กอด1: :3123:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 13-04-2016 20:10:38

สนุกมาก มันส์มาก อยากอ่านรุ่นลูกสุดๆ จะหาหนังสือได้จากไหนคะ อยากได้ๆๆๆๆ :ling1:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: PAiPEiPEi ที่ 30-06-2016 03:11:37

เคยอ่านเรื่องนี้แบบไม่จบนานมาแล้วเป็นปี  ยอมแพ้ไปตั้งแต่ตอนแรกๆ แบบผักตบยังไม่โตเรียนมหาลัยเลยด้วยซ้ำ   แต่ก็ไม่รู้ทำไมอยู่ไตอนนี้ก็ตัดสินใจมาอ่านต่อทำให้รู้ว่าเห้ยย!!!   นี่พลาดไปซะแล้วทำไมตอนนั้นไม่อ่านห๊ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: akajinkame ที่ 05-07-2016 22:17:29

สนุกมากค่าเป็นเรื่องแรกของคุณLUX ที่เราอ่านเลยค่า

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: lady_panko ที่ 14-08-2016 16:27:48

อ่านรวดเดียวเหมือนกัน ชอบมากเรย

ปล คํ่รองมาแรงแซงโค้งมาก เสียดายออกน้อย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 04-10-2016 14:18:21

อ่ารวดเดียวจบเลย
สนุกและแปลกแหวกแนวมากกค่ะ
เรื่องแนวนี้หาไม่ค่อยได้เท่าไหร่แล้ว
ชอบตัวละครทุกตัวเลยย รวมถึงการเดินเรื่อง ภาษา ปมต่างๆด้วย
วายุภักดิ์กับผักตบน่ารักกหวานนมาก รักกันมากสุดๆ
ชอบความฉลาดรู้ทันของผักตบ ทำให้ไม่เกิดปัญหาระหว่างกันได้
คู่ธรณินกับกลกะลาก้น่ารักก ถึงตอนแรกๆจะสงสารกลกะลาก้เถอะ
แต่ก้รับรู้ได้ว่าธรณินหลงรักจนไปไหนไม่รอดตั้งแต่แรกแล้ว ตอนจบฟินนมากก
สุริยันกับดารานี่คู่กันตั้งแต่ในท้องเลย รักกันแต่เด็ก ดี๊ดีอะ พลังก้เยอะมากด้วยกันทั้งคู่
ถ้ามีคนทำดาราร้องไห้จนสุริยันโกรธพร้อมกันนี่บ้านเมืองจะเป็นยังไงเนี่ยย
ชอบบบบ สนุกมากกๆๆๆๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: PRINCESSPRIME ที่ 12-10-2016 02:02:35

 
:pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: AgotoZ ที่ 31-10-2016 20:14:58

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Legpptk ที่ 03-11-2016 10:34:52

ชอบบบบบบบ  พออ่านจบ คิดว่าเราข้ามเรื่องนี้ไปได้ยังไงกัน

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 03-11-2016 20:51:29

แวะมาอ่านอีกครั้งก็ยังสนุก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: mouymai ที่ 20-01-2017 23:21:11

สนุกมากเลยคะ อยากอ่านรุ่นลูกด้วยจัง

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 31-01-2017 22:49:34

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 04-02-2017 16:34:54

 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: vilaroly ที่ 11-02-2017 20:37:10

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :sad11:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 16-02-2017 12:04:08

ชอบมากกกกก เสียดายไม่ได้อ่านรุ่นลูก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: nalovey ที่ 16-05-2017 15:38:49

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 08-07-2017 14:03:48

สนุกก ชอบๆ  :katai2-1:
ผักตบกับแม่เล็กนี่ฮากันตลอด  :m20:
 :L2: :pig4: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: suginosama ที่ 08-09-2017 21:56:40

อ่านแล้วชอบมากเลยค่ะ :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: airicha ที่ 09-09-2017 15:47:39

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: TheGraosiao ที่ 27-12-2017 11:27:54

ตามมาจากกระทู้แนะนำนิยายค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 21-05-2018 19:57:56

สนุกมากกกกกกกกก o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: imseries ที่ 26-05-2018 16:20:26

สนุกมากๆ
เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: chanakan2535 ที่ 29-05-2018 00:44:17

หลังจากติดหนึบมากทุกเรื่อง
กะจะพักสายตาซะหน่อย
มาอีกแล้ว...เฮ้อ...ไม่ใช่
ไม่ชอบนะเออ.....ขอบอก
รักที่ซู๊ดดดดด......ต้องรีบไป
หาวิตามินบำนุงลูกตามากิน
รับหนูผักตบของแม่ก่อน..
พ่อสามีใจร้ายเดี๋ยวแม่ไปตาม
ป้าตะเกียง..เอ๊ย...พี่ตะเกียง
คนสวยมาช่วยนะจ๊ะ...พ่วงพี่
พรตสุดรั่วมาอีกหนึ่งดีมั๊ยนี่.....
555...มันเกี่ยวกันรึป่าวหว่า...
รออ่านต่อไป... :katai2-1: :katai2-1:

 ดูบอลสด ดูบอลออนไลน์ (https://www.88live.tv)

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: ชอบอ่าน ที่ 07-01-2019 21:38:48

สนุกมากกกกกกกกกก ติดหนึบเลยค่ะ แอบเกลียดชื่อผักตบไปนิดฮื่ออออ อ่านแล้วอยากจะกรี้ด 555555 แต่นางน่ารักมาก แอบหื่นด้วย 555555 คุณวายุนี่ทั้งรักทั้งหลงอย่างกับอะไร รักกกกกก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_ban ที่ 22-01-2019 03:38:11

อ่านเพลินมาก​ ปรับตัวอยู่พักใหญ่กว่าจะชินกับคำราชาศัพท์​ เป็นนิยายที่สนุก​ น่าติดตาม​ มีหลายปม​ ไม่น่าเบื่อ​ ที่สำคัญอ่านได้ลื่นไหล​เพราะคำผิดน้อยมาก​ๆ​ แทบไม่มีเลย​  o13​ ขอบคุณ​สําหรับ​นิยาย​ดีๆ​  แบบนี้นะคะ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 27-05-2019 16:24:59

สนุกมาก  สงสัยพี่ได้กินน้องแน่ ติดกันขนาดนี้ 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: lidelia ที่ 08-06-2019 00:55:23

สนุกมากกก ไม่เคยผิดหวังกับนักเขียนคนนี้เลย
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ อยากอ่านเรื่องของกลกะลา กับรุ่นลูกจังเลย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: O-RA DUNGPRANG ที่ 08-06-2019 11:14:02

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: ஓMaRiShiTenSM ที่ 11-06-2019 17:27:38

กลับมาอ่านกี่ครั้งก็ยังรู้สึกดี ชอบผักตบกับองค์ชายวายุภักดิ์ ชอบแม่เล็กอีกคน นางน่ารัก ขอบคุณคนแต่งนะคะ นิยายสนุกมาก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: darinsaya ที่ 06-07-2019 11:27:06

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

สนุกมากกกกกกก

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าอ้วงงง ที่ 08-09-2019 21:23:38

สนุกมากเลยค่ะ ชอบนิทานที่ผักตบเล่าให้วายุฟังมากกกก ขำออกเสียงเลย 55555  :laugh: :m20: :laugh: :m20:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 26-09-2019 22:10:39

 o13 o13

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Honeyhoney ที่ 05-10-2019 04:53:16

 :mew1: คิดถึงเร่ืองนี้ กลับมาอ่านอีกรอบบบบ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: TonyPat ที่ 19-11-2019 00:15:37

ขอบคุมากคับ จบแล้วววว สนุกมากกกก :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: Maeo ที่ 11-12-2019 00:44:13

สนุกมากค่ะ
 :pig4:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 25-04-2020 18:51:06

เอาละจ้า ความจริงจักปรากฏแล้ว

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 25-04-2020 20:45:33

 :o8:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 25-04-2020 21:07:41

ฮิ้วววววว แต่งเลย 555555
หนีไม่รอดหรอกผักตบเอ๊ย

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 25-04-2020 21:30:36

น้องตบมีมดลูกแต่คุณพี่สาวไม่มี
งุ้ย
เข้าหมั้นกันแล้ว 5555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 25-04-2020 21:57:17

แอบสงสารกลกะลาเลยเนี่ย 555555

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 25-04-2020 22:48:15

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 25-04-2020 23:09:08

 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 25-04-2020 23:34:50

หวังว่าแผนชั่วร้ายนี้จะไม่สำเร็จ
เราเชื่อว่าระดับผักตบแล้วไม่หลงกลหรอก เหอๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 25-04-2020 23:58:56

เข้มข้นขึ้นทุกที

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 05-06-2020 21:39:48

ชอบ ๆ

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: ชอบอ่าน ที่ 12-01-2023 18:35:28

 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: @@โดย Luk {สงครามทะเลทราย..ศึกเทพมหาธาตุ} @@ 1/3/57 # P.64...END++++
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 22-01-2023 12:13:41

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: