ขอตกลงในการเขามาในเลาเป็ดนะครับ กรุณา อานทุกคนนะครับ เลาแหงนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแลวไมชอบ กรุณากดกากบาทสีแดงมุมดานขวาบน ออกไป ดวยนะครับ
สรุปขอสําคัญดังนี้
1.หามมิใหละเมิดสิทธิสวนตัวของคนแตงและ บุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.หามมิใหโพสตขอความ รูปภาพ ใชลายเซ็น หรือรุปสวนตัวหรือสื่อ ใดๆที่กอใหเกิดความขัด แยง ไมแสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบ คาย, เป็นที่รังเกียจ, ไมเหมาะสม,ติดเรท x,ทําให กระทูกลาย พันธ,ไมเกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรือ อื่นๆที่ขัดตอกฎหมาย, หามโพ สกระทูที่จะสราง ประเด็นความขัดแยงสรางความแตกแยก ชวน วิวาท ของสมาชิกเลาฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อ ชาติ เผาพันธุ ศาสนา และสถาบันตาง ๆ รวม ถึงการตั้งชื่อเรื่องดวยคําหยาบ คําไมสุภาพ ลอ แหลม และชี้เปาใหเลาฯ ถูกเพงเล็ง จากทาง ราชการ
3.การนําเรื่อง ขอความ รูปภาพมาโพส หรือนํา ขอความใดๆไปโพสที่ นี่หรือที่อื่นๆ กรุณา พยายามติดตอขออนุญาตเจาของเรื่องกอนนะ ครับ
4.หามแจกเบอร แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอรด โดยเฉพาะ การบอกเบอร หรือเมลของ คนอื่นโดยที่เจาตัวไมยินยอม
5.ขอใหนักเขียนทุกคนอยาโกหกคนอานวาเป็น เรื่องจริงในกรณี แตงเติมเพิ่มแมแตนิดเดียว ถา เป็นเรื่องจริงก็ใหบอกวาเรื่องจริง ถา เป็นเรื่อง แตงใหบอกวาเรื่องแตง ใหชี้แจงวาเป็นเรื่องแตง แมจะแตง เพิ่มขึ้นแคไมถึง 10 % ก็ตามเพราะมี คนมากกมายทะเลาะเสียความ รูสึกเพราะเรื่องนี้ มามากแลว
6. การพูดคุยโตตอบระหวางคนเขียนและคน อานนอกเรื่องนิยาย ทําได แตอยาใหมากนัก เชน คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควร ตอบ เพียงคอมเมนตเดียวก็พอแลว โดยสามารถใช ปุม Insearch
qoute ได ถาจะพูดคุยกันมาก ขึ้นแนะนําใหไปตั้งกระทูใหมที่หอง พูดคุยทั่วไป และลงลิงคจากนิยายไปยังกระทูพูดคุยกับแฟน คลับ นิยายในรีพลายแรกดวยนะครับ เพราะการ ที่คนเขียนและแฟน คลับพูดคุยกันมากทําใหหา นิยายที่จะอานยาก ไมเจอ ลําบากกับคน ที่ไมได เขามาตามอานทุกวัน
7. การกดบวกใหเป็ดเหลือง 7.1 นิยาย 1 ตอน จะใหขึ้น Top list แค 1 Reply เทานั้น ถาขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ
Reply ที่มีคะแนนสูงสุด 7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะใหขึ้น Top list ไมเกิน
3 Reply ถาเกิน จะลบคะแนนออก ใหเหลือ เฉพาะ Reply ที่มี คะแนนสูงสุด ลงมาตามลําดับ 7.3 Post ในหองอื่น ๆ ก็จะใช หลัก การ เดียวกันนี้ เชนกัน ยกเวน - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแลววา ไมเป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่นาสนใจ และเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซตแหงนี้เป็นเวปไซตสวนบุคคลที่ไดรับ ความคุมครองจากกฏ หมายภายในและระหวาง ประเทศ การเขาถึงขอมูลใดๆบนเวปไซต แหงนี้โดยไมได รับความยินยอมจากผูใหบริการ ถือวาเป็นความ ผิด รายแรง
ขอความใดๆก็ตามบนเวปไซตแหงนี้ เกิดจาการ เขียนโดยสมาชิก และตีพิมพแบบอัตโนมัติ ผูดู แลเวปไซตแหงนี้ไมจําเป็นตองเห็นดวย และไม รับผิดชอบตอขอความใดๆ โปรดใช วิจารณญาณของทานที่ เขาชม และ/หรือ ทานผู ปกครองในการใหลูกหลานเขาชม
กรุณาอานเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
******เรื่องนี้ เน้นความฮา ไม่มีดราม่า สนองนีทลีลาเจ้าค่ะ ฝากเรื่องใหม่ไว้สักเรื่องด้วยนะค่ะ*******
บทนำ พายแอปเปิ้ล
"เฮ้ย กูบอกให้เอาหูมันมา ไม่ใช่เอาต่างหูมันมา หูพวกมึงนี่เป็นห่าอะไรกันว่ะ กูสั่งอะไรไม่เคยได้อย่างใจ หรือต่อไปกูจะเปลี่ยนเป็นหูพวกมึงดีว่ะ"
เสียงเอ็ดตะโรลั่นห้องเล่นเอาลูกน้องหัวหดไปตามๆกัน หลายคนอดยกมือขึ้นมาคลำหูตัวเองไม่ได้ ก็นายใหญ่เล่น สั่งให้ไปตัดหูไอ้พวกลูกหนี้ ที่มันขยันเหนียวหนี้ แต่ดันได้แต่ต่างหูกลับมาดูต่างหน้า งานนี้ หูใครก็หูมันต้องเก็บแอบกันเอาเอง
"แล้วพวกมึงจะมายืนเสนอหน้า หาหอกหักอะไร รีบไปทำงานสิว่ะ หรือจะให้กูกระตุ้นด้วยลูกปืนหะ"
ลูกน้องทั้งหมดตะลีตะลานออกจากห้องที่กำลังมีบรรยากาศมาคุแทบไม่ทัน เวลานายมีน้ำโห ใครก็เข้าหน้าไม่ติด ไม่โดนถีบหน้าหงาย ก็ถวายแข้งพออิ่มอก อิ่มใจ กันทั่วหน้า
"พวกมึงทำงานพลาด เล่นเอาพวกกูเกือบซวยไปด้วยเลยเว้ย"
เสียงลูกน้องคนหนึ่งหันมาตะโกนใส่กลุ่มที่ยังจับกลุ่มกันหน้าประตูไม่ไปไหน
"โธ่เว้ย มึงจะซ้ำเติมหา สวรรค์วิมานอะไรว่ะ ก็ไอ้แก่นั่นแมร่งหนีไวยังกะเหี้ย พวกกูไปถึงแมร่งก็หนีไปแล้ว"
อีกฝ่ายก็ยังคงไม่ยอม ทำท่าจะเข้ามาหาเรื่อง จนเพื่อนต้องห้ามกันเสียงดัง แต่ก็ยังไม่มีท่าทีจะหยุด จนกระทั่ง เสียงปืนดัง ติดกันจนหูดับตับไหม้ ต่างคนต่างหมอบกับพื้นมองหาที่มาของวิถีกระสุน และ..........ทุกคนต่างโกยอ้าวไม่เหลียวหลัง เมื่อรูจากรอยกระสุน ที่ยิงออกมานั้นตรงกับห้องนายใหญ่พอดี
"หมาที่ไหนมากัดกันแถวนี้โว้ย กูจะลากไส้แมร่ง"
เสียงหลอนประสาทดังลอยตามหลังคนนับสิบที่โกยอ้าวออกไปหมดแล้ว
*************************************************
"หอม รสก็ดี สุดยอด" เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ชัดๆ ถ้าไม่สนใจสถานที่ละก็นะ อย่าแปลกใจ ที่ผมมานั่งทำอะไรในห้องน้ำ ก็จะให้ใครเห็น ได้ยังไงว่า นายอติยะ มาเฟียขาโหด นั่งกินพายแอปเปิ้ล อย่างมีความสุข แล้วลูกน้องที่ไหนมันจะเกรงกัน
"เสียดาย ที่วันนี้ ไม่มีทีรามิสุ เพราะไอ้พวกนี้แท้ๆ ทำให้ไปซื้อไม่ทันเลย"
แค่คิดก็พาลจะน้ำตาไหล โอสวรรค์โดยแท้ ผมค่อนข้าง คลั่งไคล้ขนมหวานมาก ซึ่งมันไม่เหมาะกับลุคแบบผม คุณคงนึกภาพไม่ออก ว่าผู้ชายตัวโต คิ้วเข้ม ใส่สูทเต็มยศ ต้องใช้ความกล้าขนาดไหนที่จะก้าวเข้าร้านเค้ก ที่เต็มไปด้วย สาวน้อยวัยเรียนนับสิบชีวิต ต้องต่อสู้ต่อสายตา ที่ทิ่มแทงมาจนตัวพรุน แล้วรวบรวมความกล้าขนาดไหน กว่าจะสั่งออกไปได้แต่ละอย่าง ขนาดรีบจ่ายเงินด้วยความไวแสงแล้ว เสียงหัวเราะคิกคัก ก็ยังตามมาหลอกหลอนจนถึงหน้าร้าน
ตระกูลของผมทำธุรกิจ หลายอย่าง ทั้งด้านดี และด้านไม่ดี ปกติผมก็ไม่ใช่คนนิสัยแบบนี้นะครับ ผมออกจะเป็นคนสุภาพเสียด้วยซ้ำ แต่คงไม่มีใครกลัว ผู้ชายที่ทำท่าติ๋ม แต๋ว แตกแบบนั้นแน่ ผมจึงต้องคอยทำท่าทีเข้มแข็ง ให้น่าเกรงขาม เหมาะสมกับตำแหน่งนายใหญ่ และต้องมาแอบกินเค้ก เพื่อปลอบใจตัวเอง คุณคงไม่ปลื้มแน่ ถ้าลูกน้องมาเห็น ผมกำลังโซ้ย ของหวาน อย่างมีความสุข แล้วโดนเอาไปเรียกลับหลังว่า "มาเฟียขนมหวาน"
TBC.
ขอฝากติยะมาเฟียขนมหวานผู้นี้ไว้ในอ้อมใจ ผู้อ่านทุกท่าน และหากมีขนมหวานมาฝาก ติยะจะถือเป็นบุญคุณอย่างสูง
หัวข้อ: Re: ♥ ♥ วนิลามาเฟีย ♥ ♥ >>ตอนที่๘ น้องชายคนที่สอง ๒๘/๐๑/๕๗ By....ลีลาวดี (อ่าน 20507 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก