อ่านตอนล่าสุดแล้วรู้สึกว่ามันหวานเล็กๆ แต่ก็เป็นหวานในความขม เหตุที่ขมก็เพราะว่า เหมือนเมตตาจะเริ่มมีความรู้สึก "รัก" ต่อหรรษาแล้ว ด้วยอาการเจ็บใจ และการคิดในทางลบเพื่อให้ตัวเองรู้สึกแย่ด้วย ทำให้คิดว่าเมตตากำลังตกหลุมรักหรรษาโดยเจ้าตัวยังไม่รู้ ซึ่งมันเป็นความรู้สึกที่อึดอัดมาก ไอ้อาการรู้สึกหึงหวงโดยที่เจ้าตัวเองก็ยังไม่รู้นี่ มัน...
แต่เราก็รู้สึกว่า หรรษาเองก็น่าจะมีความรู้สึกดีดีกับเมตตาบ้างแหละนะ เพราะจากการกระทำหลายอย่างมันชี้บ่งไว้เช่นนั้น ส่วนเรื่องว่ายังรักแอนอยู่หรือไม่ แล้วจะมีรีเทิร์นกันหรือเปล่านั้น เห็นว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญเท่าใดนักหากหรรษายังเลือกนอนกอดกับเมตตาอยู่อย่างนี้
สรุปว่าดิฉันหมั่นไส้หรรษานะคะ อยากให้รักน้องเมตตาเร็วๆ จัง
ชอบมากๆ ค่ะเรื่องนี้ อยากอ่านต่อเร็วๆ เยอะๆ เลย เดี๋ยวจะกลับไปอ่านตอนแรกใหม่อีกรอบค่ะ