รุ่นพี่ผม...มัน 'เลว'
...
สัมผัสของปลายนิ้วที่เกลี่ยไล้ริมฝีปาก ลากยาวไปถึงความรู้สึกระอุอุ่นของไอผิว อุ่นวาบจนเย็นสะท้าน ...สัมผัสที่คุ้นเสียจนน่ากลัว พาลให้ด้วงสะดุ้งเฮือกเผลอยึดรั้งข้อมือใหญ่ที่กำลังดึงปลดกระดุมเสื้อเอาไว้อย่างงงงัน..
.
.
.
.
.
.
"...เข้าเวรไม่ใช่หรือไง ?"
.
.
.
ในแสงไฟที่สลัว..
.
.
.
พอประโยคนั้นหลุดปากออกไป สิ่งที่ได้มากลับกลายเป็น ความรุนแรงที่สาดโถม ด้วงแทบไม่ทันได้ตั้งสติด้วยซ้ำในตอนที่ เงาดำใหญ่นั้น กดทับลงมา ข้อมือถูกผูกรั้งแล้วกระตุกยึดขึงกับเสาเตียงแรงเสียจนเจ็บร้าว เสื้อที่ใส่อยู่มันไม่ต้องปลดกระดุมให้มากกว่านั้น เพราะเจ้าของเงาดำมันดึงกระชาก เสียงร้องไม่ทันได้หลุดออกจากปาก เมื่อหมัดลุนๆ ชกซัดเข้าจนด้วงทั้งจุกและเจ็บจนตัวงอ ...
.
.
.
สองอุ้งมือใหญ่ กระชากดึงทั้งกางเกงตัวบางและผ้าห่ม ความกักฬะทำเอาคนหลับแทบจะสร่างเมา แรงที่มีทั้งหมดถูกรวบรวมไว้ แล้วดิ้นรน ขายาว ถีบดิ้นและตะเกียกตะกาย ข้อมือสองข้างที่ถูกรั้งรัดเอาไว้ ถูกกระตุกดึง ด้วยแรงทั้งหมดที่มี แรงไร้ประโยชน์ที่แสวงหาอิสระภาพอันเลือนลาง รัตติกร สบถคำราม เมื่อโดนเท้าข้างไหนสักข้างถีบถองเข้าที่แผ่นอก และทุกอย่างมันไม่ได้หยุดแค่นั้นเพราะเป็นอีกครั้ง อีกครั้งที่ด้วงกว่างตัวน้อย ถูกสันมือใหญ่นั้นฟาดจนหน้าหัน...ก่อนหมัดหนักๆ จะซัดเข้าตรงตำแหน่งเดิม..
.
.
.
.
ร่างกายไร้เรี่ยวแรงต่อต้าน ..ด้วงนอนจุกเสียจนตัวสั่น จนอุ้งมือใหญ่สองข้างของเจ้าของเงานั้นคว้าเข้าที่ลำคอเจ้าด้วงกว่าง แล้วเกร็งบีบ เกร็งบีบไม่ให้ด้วงน้อยได้มีโอกาสร้อง หรือแข็งขืน..เสียงจากลำคอ แหบหายไปพร้อมๆ กับความเจ็บที่กระชากดึงห้วงความรู้สึกให้ดีดดิ่ง แท่งเอ็นร้อนสอดใส่สวนกระแทกแล้วเร่งแรงทะยานสู่ความหฤหรรษ์ เสียงครางของคนข้างบนระส่ำดังสุขสม เสียงพร่านั้นส่งเสียงพร้อมๆ กับหยดน้ำตาของคนไร้ทางสู้ที่กำลังคิดว่า ตนเอง...
.
.
.
.
ตกอยู่ในฝันร้าย...
...แค่ฝันร้าย..
.
.
.
.
....ใช่....ด้วงแค่กำลังฝันร้าย...
.
.
.
'....มาปลุกด้วงให้ตื่นจากฝันที.....พ่อหนอน... .
.
.