หมอ(โดน)ฟัน ตอนที่ 50
“คิดจะไฝว้กับคนอย่างเพลิงพราย ไปฝึกมาใหม่นะน้อง หาว่าลูกชั้นผิดเพศไม่พอยังจะคิดจะฮุบลูกเขยหล่อแซ่บเว่อไปอีก ตื่นหรือยังจ๊ะ แหม๋ๆ อยู่ลับตาคนสักหน่อยแม่จะก้านคอให้ ชิช่ะ เหนื่อยใจแทนลูกสาวจริ๊งจริงที่มีแม่แบบนี้”
“แล้วตัวเองละ” เสียงพี่คิลพูดขึ้นนิ่งๆสีหน้าเรียบเฉย เหมือนไม่ได้พูดอะไรออกมา
“ไอ้..คุณคิลปกรณ์ อยากลงยูทูปไม๊คะ? อิชั้นจัดให้ได้นะคะ ยิ่งขึ้นๆอยู่” แม่เดินใส่พี่คิดแต่พ่อรั้งเอวไว้ พี่คิลยืนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“ฮ่าๆๆ ขอจบยกแต่เพียงเท่านี้เข้าข้างในกันเถอะ” ปู่ขัดทัพขึ้น แต่ละคนก็ส่ายหน้าขำๆ เหมือนจะชินกับแม่ที่เป็นแบบนี้ต่างจากพวกผม เห็นทีไรก็ไม่ชิ๊นไม่ชิน
“แม่พี่นี่ห้าวน่าดู” แฟนต้ากระซิบถามสีหน้าสยอง นี่จิ๊บๆ ยังไม่ได้เสี้ยว
“ไม่สงสัยเลยว่าเกลได้เลือดใครมาเต็มๆ” ตามด้วยพี่ตามที่หน้ายังเหวอนิดๆ ส่วนพี่จินยิ้มขำส่ายหน้าไม่ขออกความคิดเห็น อิทอมอิแพนยิ้มแห้งๆ
“เด็กๆจะยืนนินทาอีกนานไม๊ เดี๋ยวก็เพลิงพิโรธอีกหรอก” พี่กิลร้องบอกยืนควงพี่คิลอยู่หน้าทางเข้าพวกผมเลยต้องมูฟตัวเองไปอย่างรวดเร็ว
เข้ามาได้นั่งที่เรียบร้อยก็เริ่มสอดส่ายสายตาไปทั่ว คนเยอะเหมือนกันแหะ ครอบครัวผมนั่งแถวที่ 3 ถัดจากประธานเปิดงานและครอบครัวพี่ตาล แถวผมมีครอบครัวผมกับครอบครัวฟิกถัดไปก็ครอบครัวอิปีพี่จิน อ่อครอบครับน้องแก้มกับน้องมุกด้วยที่นั่งอยู่กับแม่พี่ตาล เพิ่งรู้จักกันตอนเดินเข้ามาข้างใน
“ฉากสวยนะนี่”พี่กิลกระซิบพูดกับผมถัดไปเป็นพี่คิลที่นั่งปิดท้าย
“แน่นอน เกลช่วยวาดด้วยต้องสวยอยู่แล้ว” ขอชมตัวเองนิสนุง
ไม่นานการแสดงก็เริ่มขึ้นถึงแม้จะเป็นละครญี่ปุ่นแต่ก็มีซับไทยให้อ่านดังนั้นไม่ต้องกลัวว่าจะฟังไม่รู้เรื่อง ฉากที่พระนางออกมาครั้งแรกเรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดเป็นอย่างดี ฟิกคงรูแหละว่าผมนั่งอยู่ตรงไหนเพราะมีสบตาผมด้วย ผมนั่งดูไปยิ้มไปแม้จะขัดกับบทเข้าพระเข้านางบ้างแต่ก็อดทนข่มใจทำเป็นไม่สนใจ แต่ยอมรับว่าพี่ตาลสวยแต่ก็ยังน้อยกว่าน้องแก้ม ฮ่าๆ หน้าม่านก็แสดงได้ดี ชุดเริ่ด อิปีนางดูจะชอบใจกับเสื้อผ้าหน้าผมนักแสดงอย่างมากคอยสะกิดถามผมตลอด
แปะๆๆๆๆๆๆๆๆ
และแล้วการแสดงก็จบไปได้ด้วยดีอาจจะมีหลุดบ้างเพราะตื่นเวทีแต่รวมๆก็ถือว่าแสดงดี พิธีกรประกาศสามารถคอมเม้นและถ่านรูปร่วมกับนักแสดงได้ แต่ละครอบครัวก็กรูเข้าไปถ่ายกับลูกหลานของตัวเอง
“นี่ครับคุณเกล” ริคหิ้วดอกไม้มาพร้อมกับอลันเพราะผมสั่งให้เอามาตอนละครจบใครจะนั่งกอด
“น้องเกลไปถ่ายรูปกับพี่เค้ากัน” แม่เรียกผมที่ยังยืนมองนิ่งจะให้เข้าไปตรงไหน คนเยอะซะขนาดนั้น จนฟิกเป็นฝ่ายฝ่าฝูงชนออกมาเอง
“หล่อจัง” ผมยิ้มหวานให้พร้อมกับมอบกระเช้าดอกไม้เล็กๆให้
“ขอบคุณครับ” ฟิกรับดอกไม้พร้อมกับกุมมือผมแน่นส่งยิ้มละลายใจมาให้ แม่ง อยู่ๆก็รู้สึกเขินขึ้นมา
“สวีทกันเชียว” แม่ฟิกแซวยิ้มๆ มีริคเป็นคนเก็บภาพบรรยากาศ
“เอ่อ ถ่ายรูปกันดีกว่าครับ” ผมพยายามเก๊กหน้านิ่งๆ แต่คนข้างตัวเอาแต่ยิ้มกว้างโอบเอวผมไม่ปล่อย ผมถ่ายรูปยิ้มจนเหงือกแห้งกว่าแม่จะพอใจ มีการบอกจะเอาไปขยายใส่กรอบติดที่บ้านด้วย เอาเถอะ แล้วฟิกก็โดนดึงตัวไปถ่ายรูปกับคนอื่นๆรวมทั้งแม่พี่ตาลจัดท่าถ่ายกับลูกตัวเองซะดิบดี
“สวัสดีครับ นี่จ๊ะลูกสาว” อิปีนางลากผมไปกลุ่มน้องแก้มทักทายผู้ใหญ่ก็ส่งดอกไม้ให้น้องแก้มส่วนผมก็ให้น้องมุก เห็นพี่แฝดยืนใกล้ๆก็เดินเข้าดอกไม่ให้ทักทายพ่อแม่พี่เค้านิดหน่อยก็ขอตัวออกมา
“ไหงพี่เกลให้มุกอะ ของแก้มละ” น้องแก้มถามกระเง้ากระงอดใส่
“เอ้า ก็ให้ทั้งสองคน ใช้อันเดียวกันเป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอ” ผมตอบกวนๆ น้องแก้มยิ้มเขิน
“เอามานี่” น้องแก้มแย่งจากน้องมุกก้มหน้างุดดูก็รู้ว่าทำแก้เขิน ผมยิ้มขำแล้วยืนคุยกับพ่อแม่ของน้องๆ ก่อนจะขอตัวเมื่อสต๊าฟประกาศบอกหมดเวลาถ่ายรูปให้นักแสดงสแตนบายหลังเวทีรันรอบต่อไป
“เกลไปก่อนนะ ตั้งใจแสดงละ สู้ๆ” ผมเดินไปหาฟิกอีกรอบจับมือให้กำลังใจ
“ครับเดี๋ยวพี่ไปรับนะ อาจจะดึกหน่อย” ฟิกตอบยิ้มๆลูบหัวผมเบาๆ
“ไม่ไหวก็ไม่ต้องฝืนนะ พักผ่อนให้เพียงพอพรุ่งนี้ค่อยมารับเกลก็ได้ ยังไงเกลก็รอพี่แหละ” ผมบอกฟิกพร้อมกับจัดชุดไปด้วย
“ครับ” จุ๊บหน้าผากผมเร็วๆยิ้มตายี่ให้ ไม่รู้จักอายคนเลย พ่อแม่ก็ยืนมองอยู่ไหนจะคนอื่นๆอีก
“ไปได้เล่า” ผมทุบอกฟิกแล้วเดินออกมาเขินๆ แม่ง หน้ากูจะไหม้
“ตัวจะลอยแล้วมึง” เสียงอิปีแซวมา
“ชิ ป๊าม๊ามึงละ”
“กลับแล้ว ม๊ากูรีบไปดูละครต่อ” ผมพยักหน้า
“ปะ ลูก” แม่เดินมาตาม
“ไปไหน”
“ทานข้าวไงจ๊ะ สองครอบครัวพร้อมหน้าแล้วก็ต้องทานข้าวร่วมกัน หนูๆด้วยนะลูก” แม่ตอบพร้อมกับหันมาชวนพวกเพื่อนผม
“เอ่อ หนูคงต้องขอตัวอะ แบบว่า ติดธุระ” อิแพนบอกปฏิเสธ ไม่เต็มเสียง กูรู้นะธุระมึงอะไร
“เหรอจ๊ะ น่าเสียดาย คราวหน้าละกันเนอะ” แม่พูดอย่างเสียดาย
“งั้นเราไปกันเถอะ แม่ไปก่อนนะ” แม่หันมาควงผมพร้อมกับบอกลาชะนีสองนาง นางก็ยกมือไว้บอกลาทุกคน
“อ่าว พ่อพี่ไม่แด้วยเหรอ” ผมถามพี่จิน เห็นพ่อแยกขับไปคนเดียว
“ห่วงงาน เลยส่งพี่มาเป็นตัวแทน” ผมพยักหน้ารับรู้ก่อนจะขึ้นรถ แยกออกเป็นสามคัน อิปีกับพี่ตาม แล้วก็เด็กๆกับผู้ใหญ่ พี่คิลนั่งหน้า ถัดมาเป็นผมกับพี่กิลแล้วก็แฟนต้ากับพี่จิน
******************************
หลังจากทานข้าวกันเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ แม่นี้ฝอยจนน้ำลายผลิตแทบไม่ทัน หลักๆก็เป็นเรื่องของธุรกิจเรื่องสมัยสาวๆหนุ่มๆ เพิ่งรู้ว่าพ่อผมกับพ่อฟิกเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยมัธยมและมหาลัยเรียนคนละคณะแต่ก็ยังไปมาหาสู่กันส่วนพ่อพี่จินเป็นรุ่นน้องสนิทกันก่อนพ่อจะจบมัธยมเพราะก๊งเหล้าด้วยกัน ก่อนพ่อผมและพ่อพี่จินจะโดนส่งไปดัดสันดานที่ญี่ปุ่นเพราะห้าวเกินไปเอาขวดเหล้าดีหัวลูกชายคณะบดี จนได้เจอกับแม่ผมที่ห้าวไม่ต่างกันเพราะเป็นลูกสาวเจ้าพ่อ เลยสป๊าคกันท้องมีลูกฝาแฝดทั้งๆที่อยู่ที่นั้นไม่ถึง 4 เดือน ไวไฟโพดดดด
“อือ หนัก” ผมขยับตัวอย่างอึดอัดรู้สึกมีอะไรบ้างอย่างกำลังกอดรัดผม หลังจาอาบน้ำประทินผิวเรียบร้อยกะจะนั่งรอฟิก แต่คงเหนื่อยจนเผลอหลับไป
“อ๊ะ เจ็บ เป็นหมาเหรอ” ผมร้องขึ้นผลักหมาบ้าที่กำลังกัดดูดเม้นคอผมจนรู้สึกเจ็บ
“อื๊อ ฟิก!!” ผมเรียกเสียงเข้ม แม่ง ให้กูตั้งตัวก่อนค่อยจัด มาทีเผลอกูไม่พร้อม ฟิกเงยหน้าขึ้นยิ้มหวานให้ก่อนจะจูบเตะปากผมแล้วล้มตัวนอนผาหรา
“หน้าก็ไม่ล้าง” ผมว่าเบาๆมองฟืกที่หลับตาพริ้มหน้ายังโบ๊ะเต็ม โดยเฉพาะคิ้ว เป็นญาติกะชินจังเหรอ??
“เหนื่อยอะ บรีฟละครเสร็จก็บึ่งมาเลยมา” ฟิกพูดทั้งๆหลับตาฉวยมือผมขึ้นจูบรัวๆ
“งั้นนอนนิ่งๆ เดี๋ยวเกลทำให้ มาร์คหน้าด้วยละกันจะได้สดชื่น” ผมบอกก้มจุ๊บที่ปากฟิกก่อนแล้วลุกไปหาน้ำหาผ้ามาเช็ดหน้าให้
“นอนนิ่งนะครับ จะเริ่มทำการผ่าตัดแล้ว คิคิ” ผมว่าขำๆยกหัวฟิกนอนบนหมอนดีๆเอามาผ้ารองกันเลอะแล้วเช็ดหน้าด้วยเมคอัพ รีมูฟเวอร์ เอาผ้าเปียกๆซับอีกรอบแล้วเอาครีมล้างหน้าลงถูกจนทั่วก็เอาผ้าเปียกเช็ดอีกรอบและซับด้วยผ้าแห้งแล้วฉีดน้ำแร่ให้สดชื่นรอสักพักแล้วลงครีมมาร์คเป็นอันเสร็จ ทิ้งไว้สักครู่
“เกลเอากะละมังไปเก็บก่อนนะ นอนนิ่งๆเดี๋ยวมา” แล้วผมก็เดินเอาของไปเก็บ ไหนๆก็ลงมาข้างล่างแล้วหาของกินไปด้วยซะเลย เปิดตู้เย็นพอจะมีข้าวกล่องสำเร็จรูปอยู่ ผมจัดการเวฟ 2 3 อย่างไม่ลืมหยิบผลไม้ไปด้วย
“ฟิก หลับแล้วเหรอ” ผมลองเรียกหลังจากนั่งจ้องหน้าฟิกได้สั่งครู่
“หลับจริงอะ งั้นจูบนะ” ผมก้มหน้าพูดใกล้ๆ ฟิกลืมตาแล้วคว้าคอผมจูบทันที
“อือ พอ เลอะเกลหมดแล้ว” ผมว่าฟิกเสียงขุ่น ดูซิเลอะหน้าผมไปด้วยเลย ดีที่ไม่เข้าปาก
“ตื่นแล้วก็ลุกไปล้างหน้าอาบน้ำ จะได้กินข้าว” ผมบอกฟิกที่ยังคงแกล้งนอนอืดเล่นๆ ผมเลยจัดการดึงแขนให้ลุกแต่ก็เล่นขืนตัวจนผมเริ่มหอบ
“ถ้าไม่ลุก เกลจะบอกพี่คิลให้มาจัดการอ” ผมบอกหอบๆ
“ไม่เห็นต้องเล่นของแรงขนาดนั้นเลย ไปก็ได้ครับ” เด้งตัวลุกทันทีว่าผมงอนๆก่อนจะฉกจูบผมอีกรอบแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ผมถอนหายใจปลงๆ ก่อนจะมองรอบห้องเห็นกระเป๋าฟิกวางทิ้งไว้ข้างเตียว ผมเดินไปหยิบพร้อมกับแล้วเอาชุดนอนออกมาวาง เตรียมพร้อมมาดีมาก มีชุดที่จะใส่พรุ่งนี้ด้วย ผมเลยจัดการแขวนให้เรียบร้อยยับไปหน่อยพรุ่งนี้ค่อยให่ริครีดให้
“เสร็จแล้วเหรอ นี่เสื้อผ้า” ฟิกเดินเช็ดหัวนุ่งผ้าผืนเดียวออกมา
“รู้หน้าทีดีจริง แบบนี้ผัวรักผัวหลง แต่งตัวให้ด้วยซิ” ฟิกเดินเข้ามากอดเอวผมพร้อมกับจุ๊บปากผมหลายที
“ได้ซิ ผัวขอมาทั้งที” ผมยกมือคล้องคอฟิกโน้มลงมาให้รับจูบ ผมค่อยๆไล้เลียไปตามริมฝีปากฟิกขบเม้นเป็นบ้างครั้งแล้วสอดลิ้นเข้าไปโรมรันพันตูกับลิ้นฟิกอย่างเมามัน ฟิกดันหัวผมให้เงยขึ้นและบดจูบลงมาอีก เป็นดีปคิสที่เถื่อนๆแต่แฝงไปด้วยความคิดถึงและโหยหา
“อื๊อ” ผมผละออกมาหายใจนิดๆแล้วบดจูบใหม่ ฟิกยิ้มขำทั้งๆที่ปากประกบกันอยู่ ก็มันหายใจไม่ทันนี่เล่นดูดเอาๆ ลมหมดปอด
“หึหึ” ผมผละออกมาหน้าแดงซ่าน รู้สึกเลยว่าปากบวมฉึ่ง
“ตะ ติดไว้ก่อน ค่อยรวบยอดทีเดียว” ผมบอกหอบๆ เรียกสติที่ลอยไปไกลให้เข้าร่าง
“เลิกบีบได้แล้ว ใส่เสื้อผ้าดีกว่าเนอะ” ผมว่าเบาๆแล้วรีบใส่เสื้อผ้าให้ฟิกอยู่แบบนี้ไม่ปลอดภัยเผื่อผมหน้ามือจับฟิกออนท้อปทำไงละ
“หึหึ” หน้าผมแดงอีกรอบก้มใส่กางเกงให้ฟิกเงยหน้าอีกทีมีบางอย่างกำลังชี้หน้าอยู่
“จูบทักทายมันหน่อยซิ มันคงคิดถึงเกล” ผมส่ายหน้าพรืด ไม่เอา เดี๋ยวยาว
“นิดนึงนะ” ฟิกอ้อนอีกรอบ ผมคิดอย่างชั่งใจ
“พี่คิดถึงเกลนะ” เสียงอ้อนไปไหนนน มือผมเริ่มควบคุมไม่ได้ยิ่งได้เห็นสายตาร้อนแรงคู่นั้น
หมับ
“ซี๊ดดดดดดดด” ฟิกครางอย่างพอใจจนได้ซิน่าตู ผมขยับมือช้าๆ แอบกลืนน้ำลายเอือก ไม่ได้จับไม่ได้เห็นนาน ประหม่านะนี่
“ไม่เสร็จภายใน 5 นาทีมียาวอะ” บอกเสียงหื่นสิ่งที่อยู่ในมือผมกระตุกเบาๆ
“บะบ้า ไม่ได้เทพขนาดนั้น ไหนจะอึดอีก” แอบแผ่วๆท้ายๆประโยค
“อะไรนะ” ทีงี้หูตึงขึ้นมาเชียว
“ไม่รู้ จะทำแล้วถามมาก ร้องอย่างเดียวไป” เหวี่ยงแก้เขินซะเลย ฟิกก้มหน้ามาจูบผมก่อนจะย้ำหนักๆหลายๆที
“คร้าบๆ” แล้วผมก็เริ่มกินไอติมแท่งโปรดที่ไม่ได้กินมานาน ยังอร่อยเหมือนเดิม เต็มไม้เต็มมือเต็มปาก อิอิ
“ไงจ๊ะลูกสาวอิ่มเอิ่มมาเชียว” เจอแม่แซวทันที ตื่นมาไม่เจอหน้าผัวนะเจอแค่โพสอิทติดหน้าผากบอกอรุณสวัสดิ์
“แม่อะ” ผมแว้ดเขินๆ
“แค่นี้ทำเขิน” แม่จริกตาใส่ ผมเลยโผเข้ากอดหอมแก้มซะเลย หึหึ
“ฟิกไปแล้วเหรอครับ”
“ไงมาถามแม่อะ นอนด้วยกันทั้งคืนไม่เกรงใจชาวบ้านชาวช่องเค้า ใครจะไปรู้ละจ๊ะ หืม” ยังมิวายเลิกแซว พอเถอะครับแค่นี้หนูก็อายตัวแดงแล้วว
“อย่าแซวน่า”
“ไปแล้วจ๊ะน้องรัก ทำกับข้าวไว้ด้วยนะนี่แม่นี่ซัดเกือบหมด แต่ไม่ต้องห่วงน้องเขยพี่แยกไว้ให้แล้วละ” พี่กิลเดินออกมาจากครัวพร้อมกับสำรับอาหารและเดินเอามาวางตรงหน้าผม
“ขอบคุณครับ” ผมหอมแก้มพี่กิลแก้เขิน ก็นะ หวานต่อหน้าคนอื่นไม่ค่อยชิน >///<
“พี่คิลละ” บ้านมันเงียบแปลกๆ เหมือนอยู่กันแค่ 3 สาว??
“ออกไปดูที่กับปู่เย็นๆคงกลับมาแหละ ส่วนตาลุงพ่อหนูออกไม่สังสรรค์กับเพื่อนคาดว่าไม่เช้าพรุ่งนี้ไม่กลับ มาบ้านเกิดนี้แรดทันที” ตอนแรกๆก็ดีไงตอนท้ายๆเสียงห้วนงั้นละค่าบบบบบ
“หงุดหงิดไรของเค้าอะ” ผมถามพี่กิลเบาๆ นางบ่นเสร็จก้เดินออกไป มีกระฟัตกระเฟียตด้วยเล็กน้อย
“เมนส์มามั้ง”
“ใช่เหร้อ” ผมถามเสียงสูง
“พ่อแกไม่จัดให้ชั้นเมื่อคืนเลยอารมณค้าง ชัดมะ” แม่ยืนเท้าสะเอวบอกจิกตาใส่เรียงคนแล้วเดินเชิดหน้าออกไป
“อ่อ แล้วจะออกไปไหนอ่ะ” ผมถามอีก จัดซะเต็มจะไปตกเด็กแถวไหนอะ
“หาเด็ก” เหวอเลยครับ ตอบเสร็จก็เดินจากไป
“หวังจะเป็นแค่เรื่องโกหกนะ” ผมมองหน้าพี่กิลถามความคิดเห็น
“ก็ไม่แน่ แม่เราธรรมดาที่ไหน คงจะหงุดมากซินะ เราก็เกินไปเบาๆเสียงหน่อยก็ไม่ได้ ถ้าเจอหน้าคิลเมื่อเช้านะ ฮึ่มมมมม” พี่กิลว่ยิ้มๆบีบแก้มผมก่อนจะเดินไปเอานมมาให้ผม
“อะไรเล่า” ผมว่าเสียงเบาๆ ก่อนจะก้มหน้าก้มตากินข้าวตรงหน้าไม่เงยสบสายตาใครๆทั้งนั้น
“ช้านะมึง” กอดอกว่านางเชิดๆ ตอนนี้อยู่โรงละครฟิก มาให้กำลังใจรอบสุดท้าย
“ดอก นี่กูก็รีบแล้วนะ” นางว่าเซ็งๆ เดินขัดๆนะมึง
“เหรอ ได้ข่าวกูโทรบอกล่วงหน้าหลายชั่วโมงแล้วนะ มัวแต่จัดให้ผัวซิท่า”
“เออซิ แม่งขาสั่นไปหมดแล้ว ไม่รู้อดอยากมาจากไหน แม่ง” แล้วนางก็ร่ายยาว เหมือนสมาคมแม่บ้านนินทาผัว
“เออๆ เข้าไปข้างในก่อน ตรงๆนะมึง” ผมตบไหล่นางเบาๆแล้วเดินเข้าหลังกองละคร
“พี่เกลลล อ้าว เป็นอะไรคะขุ่นแม่เดินเป๋มาเชียว” น้องแก้มโผล่ออกมาพอดี แซวอิปีไปอีกดอก น้องๆคนอื่นๆก็เดินมารับของกินจาก
ผม น้องผู้ชายผมก็ให้กุญแจรถไปเปิดเอามา หิ้วมาไม่หมด
“สาระแนนักนะ เดี๋ยวสั่งให้ไอ้มุกจัดชุดใหญ่” นางจิ้มหน้าผากน้องแก้มก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ
“งืออออ วันนี้ขุ่นแม่ดุจังอ่าพี่เกล” น้องแก้มเดินมากอดผมอ้อนๆ
“เมนส์มันมา ปล่อยๆมันไป” ผมว่าขำๆนางเลยค้อนให้ก่อนจะเม้าธ์ม้อยกันสะหนั่นวันไหว ใครเข้าฉากเสร็จก็มาเม้าธ์ถึงเวลาเข้าฉากก็ไป ไม่มีเหนื่อยของกินเต็มโต๊ะ
“นั่นแม่กูป่าววะ” ผมถามอิปี เหมือนเห็นแม่ตัวเองแว๊บๆ นางพยักหน้าแล้วคุยโทรศัพท์ต่อ ชิ
“แม่ แม่!! คุณเพลิงพราย!!” ผมตะโกนเรียกชูไม้ชูมือ เห็นผมแม่ก็ยิ้มร่าเดินเข้ามาแบบมาดนางพญา
“ไงเรา มาเฝ้าลูกเขยแม่ละซิ” แม่หอมแก้มถาม
“อืม แม่มาทำไร”
“มาดูละครไง” ผมหรี่ตามอง ต้องมีอะไรสักอย่า เซ้นส์บอกมาว่างี้
“พาหลานของคนรู้จักมาดูหน่ะเห็นว่ามาเที่ยวไทยเลยชวนมาเที่ยวที่นี่ดู ชื่อมิกะ มิกะนี่ลูกคนเล็กของอาชื่อ เกล” แม่แนะนำคนข้างตัว มิกกะยิ้มให้ผมนิดๆเป็นกายทักทาย
“สวัสดีครับ แล้วคนข้างหลังอะ” ผมทักทายกลับก่อนจะถามถึงคนข้างหลังที่ยืนหน้านิ่ง วันนี้มาในชุดเดฟดำรัดรูปกับเสือลายตาราง ไม่บอกไม่รู้นะนี่ว่าหน้าตาแบบนี้ชอบนักร้องฮิบฮอบกับ R&B เข้ากับหน้ามากกกกก
“ไม่รู้อยู่ๆก็เกิดบ้าอยากตามมาด้วย นี่แม่ก็ยังงง” แม่หลักไหล่ก่อนจะหันไสปีคญี่ปุ่นน้ำไหลไฟดับกับมิกะต่อ เออ ตกลงผู้หญิงผู้ชายวะเนี่ย
กรี๊ดดดดด
ผมหันไปตามเสียงกรี๊ดอย่างสงสัยว่าใครเหยีบยหางนางพวกนั้นก่อนจะบางอ้อ เมื่อฟิกเกอร์เดินควงคู่มากับนางเองของเรื่อง หน้าตานางอิ่มเอิ่บเชิดหน้าอย่างเหนือกว่าชะนีทุกนางที่ยืนอยู่ตรงนั้น ส่วนฟิกก็ยิ้มนิดๆพอเป็นพิธี
“หน๊อยยย คิดจะงาบลูกเขยชั้นเหรอ ฝันไปเถอะยะ” แม่พูดอย่างฉุนๆ แน่ละ ก็แม่พี่ตาลเล่นจัดท่าลูกตัวเองให้ถ่ายรูปอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส แนะนำคนนู่นคนนี่ทั่วงาน
“มะ แม่” ผมรีบวิ่งตามแม่ที่เดินอาดๆอย่างทะนง งานนี้มีฉะกันอีกรอบ
“ฟิกเกอร์” แม่ผมเรียกยิ้มๆ พร้อมกับแจกจ่ายยิ้มให้คนแถวนั้น
“สวัสดีครับคุณแม่” ฟิกจะเดินเข้ามาหาผมแต่โดนพี่ตาลดึงตัวไว้อย่างเนียนๆพร้อมกับยกมือไหว้ทักทายแม่ผม
“อ้าวคุณเพลิงพราย มาทำอะไรอีกละค่ะเนี่ย” แม่พี่ตาลเดินเข้ามาถามยิ้มๆแอบเห็นจิกตาใส่ด้วยแหละ
“มาให้กำลังใจลูกเขยค่ะ เดี๋ยวจะโดนชะนีแอ๊บเนียนแย่งไป” แม่ตอกกลับแบบนิ่งๆฉบับมาดผู้ดี
“แหม๋ แต่ได้ข่าวว่าลูกลูกสาวคุณนี่มีคู่หมั่นแล้ว คงจะมีลูกเขยคุณแถวนี้ไม่ได้หรอกค่ะ” แม่พี่ตาลก็ไม่ยอมแพ้ จัดไปอีกดอก
“เอ้า ใครบอกละคะว่าลูกเขยคนนี้ของดิชั้นจะแต่งกับลูกสาว อาจจะแต่งกับลูกชายดชั้นก็ได้ ใครจะไปรู้ใช่ไหมจ๊ะ ลูกเขย” แม่กรอกตาไปมาแล้วหันมาถามฟิกที่ได้แต่ยืนยิ้มจิ้งหน้าผม
“นี่...”
“นั่นไงคู่พระนางที่ เค้าบอกว่าเป็นแฟนกัน” กำลังจะฉะกันอีกรอบแต่มีเสียงเข้ามาแทรกซะก่อน
“ใครบอกเหรอคะ ดิชั้นเพิ่งเคยได้ยิน” ปม่ยกมือถามหน้าอกถามตาโตแบบไม่รู้เรื่องสุดๆ ผมตอแหลได้ใครอย่านึกสงสัย
“ก็คุณกานดาบอก แล้วยังบอกให้มาถ่ายรูปร่วมด้วย” คุณป้าตอบยิ้มๆ หันไปมองแม่พี่ตาลที่เชิดคอตั้งยิ้มเยาะใส่แม่ผม
“มะ..”
“คงไม่จริงหรอกค่ะ มิกะคบกับฟิกมาก่อนรูปร่างเตี้ยล่ำดำถึกแบบนี้ไม่ใช่สเปกฟิกหรอกค่ะ ฟิกเค้าชอบคนขาสวยๆตัวเล็กๆสูงๆ แบบนี้ไม่ได้อยู่ในเศษเสี้ยวสายตาของฟิกเลยค่ะ อีกอย่างอย่ามโนค่ะ” แม่กำลังจะฉะแต่มีคนฉะให้ก่อน เดินเข้าไปแทรกเบียดพี่ตาลออกพร้อมกับควงแขนฟิกพูดฉอดๆ
“มิกะ” นี่เสียงฟิก
“พี่มิกะ!!!” นี่เสียงแฟนต้า
“ไฮ มิกะเอง ไม่เจอกันนานนะ” มิกกะยกมือทักทายฟิกและน้องแฟนก่อนจะซบที่ไหล่ฟิกแล้วขยิบตาให้ผม
เอาซี้ นี่มันเรื่องไรฟร่ะเนี่ย!!!!!!!!!
************************************
มาแล้วจร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา นั่งปั้นทั้งคืนนนนน ง่วงมากตอนนี้ขอบอก
นี่ยังน้ำจิ้มๆ รอตอนหน้าจัดเต็ม เอาให้กระอัก
ปล.เมื่อวานยังมีคนรอนิยายเค้าด้วยแฮะ ดีใจๆ
หัวข้อ: ช่วยด้วย...หมอ(โดน)ฟัน ตอนพิเศษ ภาคอนาคต P.62 (ลงต้ังแต่ 14/09/57 ลืมเปลี่ยนหัว) (อ่าน 797073 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก