หัวข้อ: The Lost World มหัศจรรย์ดินแดนสาบสูญ EP204 + ประกาศอัพเดต 23/05/2018

[Zelsy]

จากสภาพที่เกิดขึ้น เราคิดว่าสองคนนั้นเป็นแควนกันแอ่
งูนี่เอามาจับทำผัดเผ็ด #เห้ยยยย

[nemesis]

งูยัก อ๊ากก

[keniji01]

เข้ามาทักทายครับ หลังจากที่ไม่ได้เข้ามาหลายวัน เป็นกำลังใจให้ขอให้หายป่วยไว ๆ ครับ จะได้รีบมาปั่นนิยายดี ๆ ให้อ่านกัน เยอะ ๆ 5555
สนุกมาก ไม่อยากจะเดา แต่อยากบอกว่าเรื่องนี้เฟี๊ยต ได้แตกสาวชัวร์ อิอิ   รอติดตามผลงานต่อไปอยู่นะครับ

[helpmeiiz]

ไม่มาวันเดียวได้อ่าน 2 ตอนเลย ขนาดไม่สบายยังมาอัพให้ตลอดเลยนะคะ รักษาสุขภาพด้วยจ้า

เฟี๊ยตจะได้เพื่อนรวมทางแล้วใช่ไหม จะไม่เหงาแล้ว

[patchylove]

จับงูมาเป็นลูกสมุนซะเลยเฟี๊ยต 

[sukaz]

มาแล้วๆๆๆๆๆๆ เค้ามาตามอ่านแล้ว

ช่วงนี้ หาเวลาเข้ามาอ่านไม่ค่อยจะได้เลย เฮ้อออออออ
#งานเยอะ โปรเจคบานเลย 

แต่ติดตามอยู่น่ะจร้า  ไม่หายไปไหนแน่นอน


ปล.จะเจอเนื้อคู่ยัง แล้วๆๆๆ เป็นเมะหรอเคะดีล่ะเฟี๊ยตเนี๊ยะ เริ่มเดาทางไม่ออกล่ะ บทจะเมะก็เมะดีจัง


 

[aoihimeko]

เฟี๊ยตได้เห็นหน้าตาเพื่อนแล้ว เราสงสัยว่าจะเป็นคู่รักนักเดินทางรึเปล่า???

รอลุ้นว่าเฟี๊ยตเราจะได้งูยักษ์เพิ่มรึเปล่าน้า  สู้ๆนะ


ปล.เรายังไม่อยากให้พระเอกออกมาตอนนี้หรอกอยากเก็บไว้ลุ้นนานๆ อิอิ

[august_may]

ตอนหน้าสู้กับงูเป็นกำลังใจให้เฟี๊ยตชนะเก็บเจ้างูยักษ์เข้าคอลเล็คชั่น

[Ali$a฿eth]

อร๊าย เพิ่งเข้ามาอ่านจ้า ชอบมากๆเลย


T^T อย่าท้ออย่าถอยเลยนะคะ คนแต่งขยันมาก ภาษาคำพูดที่อ่านๆดูไม่มีผิดเลย

เป็นกำใจให้ และรอคอยตอนใหม่อย่างใจจดใจจ่อเลยคะ


ปล.เสียดายนิยายดีๆแบบนี้ทำไมเพิ่งเห็น 


จิ้มเป็ดกด+ให้ กำลังใจรอตอนใหม่จ้า 

[lukkeng]

ตอนที่ 31 Doubt

        เฟี๊ยตลุกยืนขึ้นอีกครั้ง หลังจากเห็นว่าผู้ป่วยของเขามีอาการดีขึ้นจนน่าไว้วางใจได้ในระดับหนึ่ง ชายหนุ่มเงยหน้าจนสุดเพื่อมองไปยังสัตว์ไร้ตีนที่กำลังเป็นปัญหาใหญ่ในเวลานี้ มันต้องมีจุดอ่อนใดจุดอ่อนหนึ่งซ่อนอยู่เป็นแน่แท้ แต่สิ่งสำคัญคือ เขาจะหามันเจอหรือเปล่า

   “กระสุนทราย!” ชายหนุ่มชี้เป้าหมายไปยังอริร้ายขนาดมหึมานั้น พร้อมกับที่ก้อนทรายขนาดประมาณหัวแม่มือปริมาณมากเกินคณานับ ก็พุ่งทะยานเข้าจู่โจมเจ้าลิ้นสองแฉกนั่นราวกับห่าฝนก็ไม่ปาน

   เจ้างูยักษ์นั้นเคลื่อนไหวหลบกระสุนของเขาไปมาอย่างเทอะทะ แต่นั่นย่อมไม่มีทางเป็นไปได้ที่งูขนาดเท่ารถไฟจะสามารถหลบการโจมตีที่แผ่พุ่งไปเป็นม่านกระสุนแบบนี้ได้ เขาเห็นกับตาว่ากระสุนจำนวนไม่น้อยกระทบเข้ากับเจ้างูยักษ์เข้าอย่างจัง


   “เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”

   แต่แล้วเฟี๊ยตก็ต้องร้องออกมาด้วยความตกใจอย่างถึงขีดสุด เมื่อเห็นเจ้าอสูรกายยักษ์เงยตัวขึ้นสูง ก่อนจะฟาดหัวลงมาที่ตัวเขา โดยฝ่าห่ากระสุนมหาศาลนั่นมา โดยไม่สะทกสะท้านเลยสักนิด!

ชายหนุ่มรวบรวมจักระไปที่เท้าก่อนจะกระโดดพุ่งตัวหนีจากบริเวณที่ยืนอยู่ หลบออกไปกว่า 20 เมตร อย่างแทบไม่คิดชีวิต โชคดีที่พื้นดินที่เขาเล็งไว้ถูกปูไปด้วยพรมหญ้าและปราศจากก้อนหินระเกะระ มิฉะนั้น เขาคงได้แผลมาประดับตามร่างกายบ้าง ไม่มากก็น้อย

   เฟี๊ยตก้มตัวลงกับพื้น ใช้มือทั้งสองข้างกุมหัวไว้ เพื่อป้องกันเศษหินที่อาจจะกระเด็นออกมาโดนหัวของเขาได้ เพราะชั่วเวลาสุดท้ายที่เขาเห็น คือ เจ้างูยักษ์นั้นฟาดหัวเข้ากับพื้นดินอย่างเต็มแรง ด้วยขนาดอันใหญ่โตของเจ้ายักษ์นั่นแล้ว พื้นดินน่าจะต้องยับเยินไปด้วยผลแห่งแรกกระแทก เศษดินเศษหินเศษทรายน่าจะปลิวว่อนกลายเป็นพายุย่อมๆ อีกในไม่ช้า!


   แต่... ทุกอย่างกลับเงียบสงบ ไม่มีเสียงกระทบกันระหว่างหัวของมันกับพื้นดินดังขึ้นสักนิด ไม่มีเศษหินเศษดินกระจายออกมาเลย ไม่มีแม้กระทั่งกระแสลมที่ต้องเกิดขึ้นบ้างเมื่อวัตถุขนาดใหญ่พุ่งแหวกอากาศมาอย่างรวดเร็ว แต่ไม่มีอะไรสักอย่าง ไม่มีเลย!

   ชายหนุ่มถึงกับต้องขมวดคิ้วในความผิดปรกติที่เกิดขึ้น จะบอกว่ามันชะงักหัวหลบทันก่อนที่จะกระแทกพื้น ก็ไม่น่าใช่ เพราะเขาเห็นอยู่กับตาว่าหัวมันกระแทกลงกับพื้นเข้าอย่างจัง แต่ทำไมนะ ทำไมไม่มีร่องรอยความเสียหายอะไรเลย ทุกอย่างนิ่งสงบเป็นดุษณียภาพอยู่อย่างนั้น และเมื่อเฟี๊ยตกวาดสายตาไปรอบบริเวณที่ราบดังกล่าว เขาก็ค้นพบความจริงอีกข้อหนึ่งว่า สมรภูมิรบของเจ้าสัตว์ดึกดำบรรพ์นั้นดู “สะอาด” เกินจากที่ควรจะเป็นไปมาก งูยักษ์ขนาดใหญ่โตขนาดนี้ แค่กวาดหางไปเพียงนิดเดียว ต้นไม้ก็น่าจะล้มเป็นทิวแถบแล้วไม่ใช่หรือ ทำไมลักษณะผืนป่าบริเวณนี้ก็ยังดูเรียบร้อยดี จะมีก็แต่ร่องรอยการต่อสู้อยู่บ้าง แต่ต้นไม้ที่โค่นล้มเพียงต้นสองต้นก็ดูจะน้อยเกินไปสำหรับเจ้ายักษ์นี่

   เมื่อพิจารณาให้ลึกเข้าไปก็ยิ่งพบความจริงที่น่าประหลาด ห่ากระสุนมากมายมหาศาลเหล่านั้นดูเหมือนจะไม่มีผลอะไรกับร่างกายของเจ้าสัตว์ร้ายนั้นเลย จริงอยู่ว่าขนาดของมันใหญ่โตมากจนกระสุนทรายอาจะกลายเป็นเพียงแค่เศษไม้จิ้มฟันเมื่อเทียบสรรพางค์กายอันแสนจะมหึมานั้น แต่ด้วยปริมาณอันเกินคณานับแล้ว มันจะต้องมีสักนัดสองนัดที่หลุดรอดไปโดนเส้นเลือดใหญ่ของมันบ้างไม่ใช่หรอ อย่างน้อยเขาน่าจะเห็นกองเลือดเรี่ยราดอยู่ตามพื้นบ้าง ซึ่งเท่าที่กวาดตามองไปตอนนี้ เขาไม่พบหลักฐานใดใดที่บ่งชี้ถึงความบาดเจ็บอยู่เลย อีกทั้งการเคลื่อนไหวที่ถึงแม้จะมีสะดุดไปบ้างด้วยความตกใจ แต่โดยภาพรวมแล้วก็ดูยังแข็งแรงว่องไวเช่นเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลง

   “อย่าบอกนะว่า?” เฟี๊ยตเอ่ยพึมพำกับตัวเอง พร้อมยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เขาคิดว่าเขาพบจุดอ่อนของมันแล้ว!


   “ปืนใหญ่ทราย!”

   เฟี๊ยตตะโกนสั่งปีศาจคู่ใจของเขาอีกครั้ง หย่อมทรายที่กระจายระเกะระกะอยู่ทั่วไปกลับมารวมตัวกันอย่างรวดเร็วอีกครั้ง โกเลมทรายขนาดยักษ์ปรากฏตัวขึ้นอยู่เคียงข้างเขาห่างออกไปประมาณ 10 เมตร มือทั้งสองประสานกันโดยไขว้นิ้วหัวแม่มือทั้งสองข้างสลับกันอยู่เบื้องหลัง ก่อนจะเกิดก้อนทรายขนาดใหญ่ขึ้นเบื้องหน้ามือทั้งสองนั้น เม็ดทรายปริมาณมหาศาลอัดแน่นรวมกับเป็นทรงกลมขนาดใหญ่กว่าลูกบาสเกตบอลเล็กน้อย

   เฟี๊ยตดีดนิ้วเสียงดัง ก่อนจะชี้นิ้วไปที่เจ้าศัตรูลิ้นสองแฉกของเขา ลูกปืนใหญ่พุ่งตรงไปที่เจ้างูนั่นอย่างรวดเร็ว เป้าหมายอยู่ที่ก้านคอที่น่าจะเป็นจุดตายอีกจุดหนึ่งของสัตว์ดังกล่าว

   พรึบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

   เขาเดาได้ไม่ผิดเลย ลูกบอลทรายขนาดใหญ่นั่นทะลุผ่านร่างของเจ้างูยักษ์ไปเสียเฉยๆ โดยที่มันไม่มีทีท่าบาดเจ็บแม้แต่น้อย จะมีอยู่บ้างก็เป็นอาการตกใจเสียมากกว่า ประกอบกับช่วงเวลาเดียวกันกับที่ชายหนุ่มอีกสองคนที่เป็นผู้รับมือกับเจ้างูยักษ์นี้มาก่อนเขา วิ่งเขามาสบทบหลังจากคงหายตื่นเต้นและอาการบาดเจ็บทุเลาขึ้นมากแล้ว

   เฟี๊ยตในชุดสีดำสลับทองยืนอยู่ตรงกลางระหว่างชายทั้งสอง มือซ้ายถือสมุดคู่ใจ มือขวาตอนนี้กำลังลูบคางไปมาอย่างติดนิสัยเวลาที่เขาใช้สมาธิครุ่นคิดกับปัญหา ด้านหลังเป็นโกเลมทรายขนาดยักษ์ที่สถิตนิ่งยืนรอคำสั่งของผู้เป็นนายห่างออกไปไม่ไกล ด้านซ้ายของเฟี๊ยตเป็นชายหนุ่มที่สูงประมาณตัวเขาเอง ผิวขาวเปล่งประกายออกมาราวกับพระเอกโฆษณาที่ยืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟในสตูดิโอฉะนั้น เฟี๊ยตยอมรับว่าผู้ชายด้านซ้ายของเขามีคุณสมบัติด้านผิวพรรณพรั่งพร้อมเหลือเกิน ถ้าให้เขาเดา ชายคนนี้คงมีอันจะกินอยู่ไม่น้อย เพราะท่าทางจะเป็นคุณหนูติดหรูอยู่พอสมควร ชายผิวขาวมีรูปร่างสูงโปร่งค่อนไปทางผอมบางตามสมัยนิยมเสียมากกว่า ชุดประกอบขึ้นด้วยเสื้อและกางเกงสีขาวบริสุทธิ์สลับฟ้าอ่อน คลุมทับด้วยผ้าคลุมไหล่ลักษณะคล้ายกับของเฟี๊ยต แต่มีสีขาวสะอาด ซ้อนทับด้วยลวดลายคล้ายอักขระโบราณที่ปักด้วยสีน้ำเงินน้ำทะเล มือซ้ายถือหนังสืออยู่เช่นเดียวกับตัวเขา แต่มือขวาถือไม้เท้าขนาดยาวที่ส่วนปลายประดับไปด้วยไพลินขนาดเกือบเท่ากำปั้น ทอประกายน้ำเงินเข้มระยิบระยับ ดูเปี่ยมไปด้วยอำนาจอันน่าหลงใหล

ส่วนชายที่ยืนอยู่ทางด้านขวาของเขาเป็นชายหนุ่มผิวสีแทน รูปร่างกำยำล่ำสันอย่างคนออกกำลังกายอยู่เป็นนิจ ท่อนแขนอุดมไปด้วยมัดกล้ามที่แสดงออกถึงความแข็งแรงของชายชาตรีโดยแท้ ชายหนุ่มอยู่ในชุดเสื้อสีขาวเข้ารูปแสดงให้เห็นถึงรูปร่างของกล้ามเนื้อที่ผ่านการดูแลมาเป็นอย่างดี หน้าท้องแบนราบที่ประกอบไปด้วยรอยนูนเด่นของกล้ามเนื้อรองรับกับแผ่นอกที่หนาราวกับแผ่นเหล็กนั้น ไหล่ผายแกร่งสวมทับด้วยเสื้อคลุมสีน้ำตาลหม่นคล้ายคาวบอยหลงยุคมาก็ไม่ปาน กางเกงสีน้ำตาลเข้าชุดกับเสื้อคลุมถูกสวมทับลงบนท่อนขายาวเหยียดตรงลงจนถึงปลายเท้า จรดลงที่รองเท้าผ้าใบสีน้ำตาลเข้มโทนใกล้เคียงกัน เสื้อผ้าของเขามีรอยฉีกขาดอยู่ทั่วไปแสดงถึงความสมบุกสมบันในการผจญภัยอยู่ไม่น้อย มือซ้ายของชายหนุ่มไม่ได้ถือหนังสือเหมือนกับเฟี๊ยตและชายหนุ่มอีกคน แต่กำลังประคองลำกล้องปืนของปืนยาวขนาดใหญ่กว่าไรเฟิลที่เขาเคยเห็นของจริงตอนไปเที่ยวบ้านเพื่อนเกือบสามเท่าได้ ในขณะที่มือขวาใช้นิ้วชี้เกี่ยวไปที่ไก พร้อมจะระเบิดลูกกระสุนออกไปทุกเมื่ออย่างนั้น สายตาของชายหนุ่มคนที่สองหันมามองเขาด้วยสายตาที่ราบเรียบแต่ปกปิดความเลื่อมใสปนรู้สึกดีอยู่ไม่มิด ริมฝีปากที่อยู่ใต้ไรหนวดอ่อนๆนั่นเผยยิ้มขึ้นด้วยเหตุผลใดที่เฟี๊ยตก็ไม่อาจทราบได้ ชายผิวเข้มผงกหัวลงเล็กน้อย ราวกับเป็นคำถามว่าจะลุยต่อกันเลยดีไหม

เฟี๊ยตสารภาพกับตนเองว่า สาส์นใดๆ ก็ตามที่ถูกส่งออกมาจากตาหวานเข้มคู่นั้น สามารถแปลความออกมาเป็นคำพูดได้ยากเหลือเกิน

‘นี่มันเหมือนตอนจบของนิยายแฟนตาซีชัดๆ พระเอกสุดหล่อ (เฟี๊ยตยกตัวเองให้เป็นพระเอกของเรื่องอย่างถือสิทธิ์ขาด) กับเพื่อนผิวเข้มจอมบู๊ และเพื่อนผิวขาวนักเวทย์ กำลังยืนหยัดต่อสู้กับงูยักษ์ซึ่งเป็นหัวหน้าใหญ่ตัวสุดท้ายของเกม พวกเขาใช้เวลาต่อสู้กันอย่างหนัก จนสุดท้ายก็เอาชนะความชั่วร้ายได้อย่างหมดจด

แต่น่าเสียดายที่ว่า เจ้างูนี่ไม่น่าเรียกว่าบอสได้เลย เพราะมันเสนอหน้าออกมาตั้งแต่วันแรกของการออกมาตะลุยเกมของเขา

และอีกอย่าง เขายังคิดวิธีทางจะเอาชนะเจ้ายักษ์ไม่มีตีนนี่ไม่ออกเลย!’




จากผู้แต่ง : วันนี้ป่วย ไอค๊อกไอแค๊กทั้งวันเลย อ่อ ไปทำบุญมาด้วย แบ่งบุญกันนะครับ เอามาฝากทุกคนเลย

พรุ่งนี้วันอาทิตย์ จะทุ่มเวลาแต่งตุนไว้ให้ได้มากที่สุด ถ้าไม่นอนซมไปซะก่อน ถ้าพรุ่งนี้ไม่แต่งเพิ่ม ที่สต๊อคไว้จะเกลี้ยงฉาดแล้ว 555

ขอติดตอบคอมเมนท์ไว้ก่อนนะ ตาจะปิดแล้ว ทั้งง่วงทั้งป่วย ราตรีสวัสดิ์คนอ่านทุกคนครับผม


ปูลู อย่าลืมเมนท์ให้ด้วยนะ พรุ่งนี้จะเข้ามาอ่านไป แต่งตอนใหม่ไป เป็นกำลังใจ อิอิ

 

[helpmeiiz]

สาธุๆ

ไม่สบายก็นอนพักเยอะๆนะคะ ดีขึ้นแล้วค่อยมาแต่งต่อนะ รอเสมอ กำลังมันส์เลยเฟี๊ยต

งูยักมันจะมีรางจำแลงป่าวทำอะไรไม่ได้ร่างจริงอยู่ไหนต้องติดตามจัดการมันเลยสามหนุ่ม

[fuku]

ดื่มน้ำมะนาว กินน้ำอุ่นมากๆ จะได้หายไอค่ะ

งูยักษ์เป็นกลลวงตาซะมั้งเนี่ย

[naneku]

งูหายไปไหน -0-


แล้วตกลงเฟี๊ยตได้คนไหน 5555 ซ้ายหรือขวาหว่าาา

[Ali$a฿eth]

ทำเอาตื่นเต้นไปอีกตอน  แห ม๋  พระเอกยังไม่โผล่ใช่ไหมคะ




ปล   เฟี๊ยตมันนายเอกใช่มิ๊  แต่มันดูบึกบึนไ ปเบย

[keniji01]

  เฟี๊ยต เก่ง กล้า แต่ว่าโตขึ้นหนูจะโตเป็นสาวครับ  ลุ้น ๆๆๆ ขอให้หายป่วยไว ๆนะครับ

[nemesis]

หายไว้ๆนะ

[เกเร]

สงสัยงูเป็นธาตุวิญญาณ การโจมตีทางกายภาพถึงไม่ได้ ผลฮ่าๆ เล่นเกมส์มากไปหน่อย เลย พอเข้าใจในเเนวนี้ ฮ่าๆ

เพี๊ยตต้องใช้ การโจมตียากับเวทมนต์ แล้วหละมั้ง ถึงจะได้ผล (ในเกมส์เค้าใช้การโจมตีแบบธาตุเลยตีเข้าฮ่าๆ)

ปล.ชอบหนุ่มผิวเข้มล่ำๆ เค้าเป็นใครหน่อเค้ามาจากไหน 

[tutankamen]

เอกะบุรุษ ทั้ง 2 นั่นคือใครหรอ เริ่มสงสัยแล้วสิ.......สู้ๆ นะ พ่อหนุ่ม ดูแลสุขภาพดีๆ

[BBellza]

เดาหล่ะหว่า เฟี๊ยต อย่าคิดนานนักนะ เดี๋ยวโดนเล่นงานซะก่อน
ขอให้ฆ่าเจ้างูยัก ได้นะ  เป็นกำลังใจ #ลุ้นด้วย

[Zelsy]

งูยักษ์ลวงตาหรอเนี่ยยยย '^'

[lukkeng]

ถึงคุณ naneku : อยากให้ถึงร้อยตอนมาก จะปิดบ้านฉลองเลย 555

ถึงคุณ piscis : เฟี๊ยตเก่งๆอย่างนี้ ต้องหาคนมาสยบเนอะ อิอิ

ถึงคุณ milky way : คนดีหรือเปล่า ต้องติดตามชมต่อไป อิอิ

ถึงคุณ bbellza : อื้อหืออออออออออออ ผมอ่านคอมเมนท์แล้วผมหลุดขำออกมาเลยอ่ะ 5555 ตลกมาก ทำไมไม่ให้อยากเจอพระเอกหรอ ไหนหลายคนบ่นว่าไม่เจอพระเอกสักที 555

ถึงคุณ fuku : เค้าจะเป็นแฟนกันหรือเปล่าน๊ออออออออ ต้องรอชม อิอิ

ถึงคุณ kimkung : แฮ่ๆ เร้าใจใช่ม๊า

ถึงคุณ mesomeo2 : จะอร่อยมั้ยน๊า 55

ถึงคุณ nemesis : งู!!! งูยักษ์ด้วย 555

ถึงคุณ keniji01 : โอ๊ย ถึงขั้นสาวแตกเลยหรออออออออออออ 555 ฟังดูน่ากลัววว

ถึงคุณ helpmeiiz : เฟี๊ยตเหงาเน๊อะ กระซิกๆ

ถึงคุณ patchylove : ดูสิว่าเฟี๊ยตจะได้งูเป็นลูกน้องเปล่า 55

ถึงคุณ sukaz : ว๊าววววววววว ติดตามต่อไป ว่าจะหัวหรือจะก้อยนะเฟี๊ยตเนี่ย 5

ถึงคุณ aoihimeko : อ๊าว ไม่อยากเจอพระเอกหรอครับ เดี๋ยวพระเอกงอนน๊า 55

ถึงคุณ august_may : เดี๋ยวงูไปกัดกับหมาป่าในคอลเลคชั่นน๊า 555

ถึงคุณ alisabeth : ถ้าชอบต้องติดตามและมาเมนท์เป็นกำลังใจให้กันบ่อยๆนะครับ





เดี๋ยวตอนใหม่มาลงให้ดึกๆหน่อยนะครับ ตอนนี้มาตอบเม้นก่อน อิอิ

ทำไมหลายคนไม่อยากเจอพระเอก พระเอกงอนละนะ 555

 

[neenoo]

สารภาพว่าเข้ามาอ่านเพราะเห็นว่ามี 31 ตอนแล้ว ...(ผู้เขียนคงไม่ทิ้งกันง่ายๆ)   

ได้อ่านแล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ ทั้งๆที่ไม่เคยอ่านนิยายแนวออนไลน์มาก่อน เรื่องนี้จุดประกายมากๆ เขียนได้ลื่นอารมณ์ไม่มีสะดุดเลยค่ะ ...เขียนเรื่องแรกแต่เขียนได้ดีขนาดนี้ นับถือๆ 

อยากให้ลงเยอะๆเลยอ่ะค่ะ  อยากอ่านต่อแล้ว

ปล. อิมเมจของเฟียตทำไมหลังๆเมะจัง  ตอนแรกเราจิ้นเป็นนายเอกอ่ะ 

[lukkeng]

ตอนที่ 32 Vapour

   “ยังสู้กันไหวหรือเปล่า” เฟี๊ยตเอ่ยถามขึ้น หลังจากเพื่อนใหม่ทั้งสองลุกขึ้นมาอยู่เคียงข้างเขาเผชิญกับเจ้าอสรพิษยักษ์นี้

   “ไหว!” ชายทั้งสองคนเอ่ยตอบรับพร้อมๆ กัน แต่จะต่างกันออกไปบ้างก็ที่น้ำเสียงที่เจือไปด้วยความรู้สึกคนละแบบ เสียงของชายผิวเข้มบ่งบอกถึงความมั่นใจอย่างเห็นได้ชัด ในขณะที่เสียงของชายผิวขาวดูจะเป็นเสียงของความท้อถอยอยู่กลายๆ

   “กำลังหาจุดอ่อนของมันอยู่ ดูจากท่าทางแล้วสู้กันซึ่งๆ หน้าคงจะเอาชนะมันไม่ได้ ช่วยถ่วงเวลาให้หน่อย ต้องการเวลาคิดอีกนิด” เฟี๊ยตเอ่ยปากโดยไม่ได้เจาะจงไปว่ากำลังพูดอยู่กับใคร

   “เดี๋ยวเราจะร่ายกำแพงมนต์ให้ ระหว่างนั้น…”

   “เดี๋ยวแทนจะโจมตีหลอกล่อมัน ถ่วงเวลารอให้ปันร่ายเวทมนตร์จนเสร็จเอง” ยังไม่ทันที่ชายผิวขาวจะพูดจบ ชาวผิวเข้มก็เอ่ยตอบขัดขึ้น ราวกับรู้ใจกันเป็นอย่างดี

   ‘นายขาวบางนี่ชื่อว่าปันสินะ ส่วนนายเข้มหนานี่ก็ชื่อว่าแทน’ เฟี๊ยตคิดในใจ


   ตอนนี้ เฟี๊ยตมั่นใจว่าตัวเองมองออกถึงจุดอ่อนที่ใหญ่หลวงข้อคู่ต่อสู้ตัวนี้แล้ว เพียงแต่ตอนนี้ เขายังมองไม่เห็นทางออกว่าจะเอาชนะปีศาจร้ายตรงหน้าได้อย่างไร การมองจุดอ่อนของคู่ต่อสู้ออก กับการเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ มันเป็นคนละประเด็นกัน ถูกไหม?

   ‘ไบเบิ้ล มอนสเตอร์ตรงหน้านี้มีชื่อว่าอะไร’ เขาเอ่ยถามหนังสือคู่ใจ

   “ไบเบิ้ลตอบไม่ได้ นายท่าน ท่านต้องใช้คัมภีร์รอบรู้ขั้นกลางหรือขั้นสูงในการหาคำตอบนี้” ไบเบิ้ลตอบ

   ‘งั้นงูที่เห็นอยู่ตรงหน้านี้เป็นสายพันธุ์ไหน ไบเบิ้ล งูเห่า งูจงอาง งูหางกระดิ่งอะไรอย่างนี้ รู้ไหม’ เขาถามต่อ

   “เรื่องสายพันธุ์ของงูก็เป็นเรื่องที่ไม่ได้ถูกบรรจุไว้ในฐานข้อมูลของเกมเช่นกันนายท่าน ไบเบิ้ลไม่รู้ว่าจะไปหาคำตอบมาจากไหน” หนังสือเล่มตอบออกมาอย่างจนปัญญา

   ‘ไม่เป็นไร ไบเบิ้ล ขอบคุณมาก’


   ‘สุดท้าย ตนก็ต้องเป็นที่พึ่งแห่งตน’ เฟี๊ยตคิดในใจ ก่อนจะถอนหายใจ ราวกับว่าต้องการระบายความอึดอัดที่อัดแน่นอยู่ในใจออกไปเสียบ้าง

   เฟี๊ยตเฝ้ามองงูยักษ์นั่นอย่างพิจารณา จริงๆ เขาเป็นคนชอบหาความรู้รอบตัวอยู่ไม่น้อยเหมือนกันนะ เนื่องจากเป็นคนชอบเรียนรู้อะไรใหม่ๆ จึงเสาะแสวงหาเรื่องน่าสนใจมาอ่านอยู่เสมอๆ งู และประเภทของงูก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่เคยผ่านตาเขามาไม่น้อย เพียงแต่เป็นความทรงจำที่ลางเลือนเกินกว่าจะชี้ชัดจำแนกอสรพิษตรงหน้าออกไปให้ได้ในเวลาอันสั้น

   อสรพิษตรงหน้าเขามีลักษณะโดดเด่นที่น่าสนใจอย่างมากคือ ลำตัวของมันพรางไปด้วยเกล็ดสีขาวสลับดำถัดไปเป็นช่วงๆ ราวกับทางม้าลายตามท้องถนนอย่างใดอย่างนั้น เฟี๊ยตขมวดคิ้วอย่างคิดไม่ตก เพราะไอ้ทางม้าลายนี่แหละที่ติดค้างอยู่ในใจเขา เขาเคยอ่านจากที่ไหนสักที่ถึงเผ่าพันธุ์และอุปนิสัยของเจ้างูทางม้าลายนี่ ตอนนี้ เขาพยายามรวบรวมข้อมูลทุกอย่างเท่าที่จะหาได้ เพื่อนำไปสู่กุญแจแห่งความสำเร็จ

   ‘คุ้นๆ ว่าเหมือนเคยคิดวิธีการจำไว้น้า ท่องว่าอะไรนะ ทางม้าลาย จำได้ว่าชื่อเจ้างูนี่มีตัวทอทหาร งูอะไรน้า’ เฟี๊ยตเริ่มเห็นเค้ารางของความทรงจำ

   ‘งูทอทหาร งูทางม้าลาย งูทออะไรน้า อ่อ งูทับสมิงคลา!’ ชายหนุ่มกำมืออย่างยินดีกับความทรงจำที่เหนียวแน่นอย่างไม่เลวนักของตนเอง

   ทางด้านชายหนุ่มอีกสองคนที่กำลังรับมือกับเจ้างูยักษ์อยู่ เมื่อเฟี๊ยตหันไปมองก็พบว่าสถานการณ์ดูดีขึ้นมาก รอบๆ บริเวณนั้น มีสิ่งของลักษณะคล้ายกระจกใหญ่ ที่เขาสันนิษฐานว่าเป็นกำแพงเวทที่ปันร่ายขึ้น ตั้งอยู่โดยรอบ ในขณะที่เจ้างูใหญ่ที่ตอนนี้ดูอืดอาดไปมาก เนื่องจากต้องหาช่องว่างในการจู่โจมมากขึ้นกว่าปรกติ แถมยังคอยต้องหลบลูกปืนจากปากไรเฟิลของแทนอยู่ตลอดเวลา หลายครั้งที่ดูเหมือนว่าเจ้าอสรพิษจะตัดใจจากเหยื่อแล้วผละหนีไป แต่ก็จะมีลูกกระสุนพุ่งออกไปดักหน้า ไม่ยอมให้มันหนีไปได้ ชัยชนะที่มาจากการถอดใจสู้ของเจ้างูยักษ์ก็ดูเหมือนจะไม่เป็นที่ต้องการของชายผิวสีน้ำผึ้งอีกต่อไปแล้ว


   ‘งูทับสมิงคลา มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเจ้าตัวนี้อีกน้า ตอนนั้นจำได้ว่ามีเรื่องที่น่าสนใจมาก ตอนนั้นท่องว่าอะไรนะ คิดให้ออกสิเฟี๊ยต คิดให้ออก’ ชายหนุ่มใช้ความคิด

   ‘ทับสมิงคลา ตอนนั้นท่องว่าอะไรมานะ สมิง สะ สะ สะ สะตรีม ใช่ stream สายน้ำ มันชอบอยู่ใกล้น้ำ งูทับสมิงคลาชอบอาศัยอยู่ใกล้น้ำ!’ ทันที่ที่คิดได้ เฟี๊ยตก็เผลอตะโกนร้องออกมาด้วยความยินดีอย่างเผลอตัว

   “ทั้งคู่ยังไหวอยู่ใช่ไหม เดี๋ยวเรามานะ ขอไปจัดการจุดอ่อนของมันแป๊บเดียว มองออกแล้ว” เฟี๊ยตหันไปพูดกับเพื่อนใหม่ทั้งสองอย่างรัวเร็ว ทันทีที่ได้ยินคำบอกดังกล่าว ชายทั้งสองก็แสดงความยินดีออกมาทางแววตาอย่างรู้สึกได้

   “แผนการเป็นยังไง บอกได้ไหม” ชายผิวขาวเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น

   “เดี๋ยวกลับมาอธิบายนะ มันค่อนข้างยาว โอเคนะ ยังไหวอยู่ใช่ไหม” เฟี๊ยตเอ่ยถามอีกครั้ง คนทั้งสองรีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

   เฟี๊ยตขยับกายจะมุ่งหน้าไปสู่ที่ที่ตนหมายตาไว้ แต่ก็ชะงักเมื่อนึกถึงแผนการใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ ในสมองเขาเมื่อครู่นี้

   “ทั้งคู่มีการ์ด พลัง หรือเวทมนตร์ที่เกี่ยวข้องกับไฟและน้ำไหม”

   “ปืนแทนยิงลูกไฟได้”

   “คฑาปันใช้เวทย์น้ำได้”

   “ดีมากๆ แผนคืออย่างนี้นะ ใช้เวทย์น้ำกับไฟผสมผสานกัน เฟี๊ยตไม่ได้ต้องการแค่ไฟอย่างเดียว หรือน้ำอย่างเดียวนะ เฟี๊ยตต้องการไอน้ำ ดังนั้น ทั้งคู่ต้องพยายามยิงเวทย์เพื่อรบกวนเจ้างูยักษ์ไปด้วย โดยเล็งไปที่จุดเดียวกัน พอไฟมาเจอกันน้ำ ก็ตู้มม กลายเป็นไอน้ำหายไป เข้าใจไหม” ทั้งสามหันมาสุมหัวกันอย่างรวดเร็ว ปันกับแทนพยักหน้าหงึกหงักอย่างรับทราบต่อแผนการ

   “นาย แบ่งเวทย์มาใช้สร้างกำแพงเวทย์ด้วย สลับๆ จังหวะกันไป โอเคไหม” เฟี๊ยตหันไปทางเพื่อนร่วมทัพผิวขาว ที่ตอนนี้กำลังจดจำในสิ่งที่ตนต้องทำ

   “โอเค เวทย์น้ำยิงให้โดนไฟ แล้วก็แบ่งพลังมาสร้างกำแพงมนต์” ปันทวนความ

   “ส่วนนาย ตอนที่เพื่อนนายแบ่งเวลามาสร้างกำแพงมนต์ นายยังคงยิงลูกไฟต่อไป แต่เน้นมาที่พื้นผิวราบ เน้นที่ระยะไล่เลี่ยพื้น ไม่ต้องยิงขึ้นฟ้า โอเคไหม” เฟี๊ยตหันไปทางอีกคนที่เหลือ

   “โอเค ยิงลูกไฟให้โดนน้ำ ช่วงที่ไม่มีน้ำให้ยิงกราดไปตามพื้น” แทนพูดไปยิ้มไป

   “ทุกคนเข้าใจตรงกันนะ อ่อ อีกอย่าง อย่าพยายามฆ่ามัน เพราะมันไม่สามารถฆ่ามันตอนนี้ได้ จุดอ่อนของมันไม่ได้อยู่ตรงนี้ แล้วก็ไม่จำเป็นต้องหลบการโจมตีของมันด้วย จำไว้ว่ากำแพงเวทย์ของเราเข้มแข็งพอ” เฟี๊ยตเอ่ยขึ้นสำทับอีกครั้ง พลางยิ้มให้ทั้งคู่เพื่อแบ่งปันขวัญและกำลังใจให้แก่กัน

   “รอเราอยู่ที่นี่ก่อน อีกไม่นาน เราจะกลับมา” เฟี๊ยตเอ่ยเป็นประโยคสุดท้าย ก่อนจะเรียกใช้การ์ดรองเท้าชีตาร์ แล้วมุ่งจิตไปที่เท้าทั้งสองข้าง ออกทะยานวิ่งไปสู่จุดหมายที่เล็งเป้าหมายไว้แต่แรกอย่างว่องไว

   ทันทีที่ผู้ที่เข้ามาช่วยแก้สถานการณ์คับขันได้วิ่งจากไปแล้ว ชายทั้งสองก็หันกลับมาเผชิญหน้ากับอสูรกายอีกครั้ง แต่คราวหน้าสีหน้าของทั้งสองดูมั่นใจขึ้นมาก กำแพงเวทย์ที่ถูกร่ายผ่านมาสักพักขนาดนี้เริ่มดูเบาบางลงและเสื่อมถอยอยู่ในที ชายทั้งสองหันมาพยักหน้าให้กัน ก่อนจะเริ่มดำเนินไปตามแผนการ

   “Watery!” ชายร่างบางตะโกนสั่ง ขณะเดียวกันกับที่สายน้ำจำนวนหนึ่งพุ่งออกจากก้อนแซฟพลายตรงปลายคทาเข้าจู่โจมกับคู่ต่อสู้

   “Fire!” ชายร่างหนาตะโกนสั่งในเวลาไล่เลี่ยกัน พร้อมเหนี่ยวไกปืนที่ยังคงตั้งค้างอยู่บนไหล่ ลูกกระสุนวิ่งออกจากลำกล้องอย่างรวดเร็ว แต่ทันทีที่ลูกกระสุนสัมผัสกับอากาศก็กลายสภาพกลายเป็นลูกไฟขนาดใหญ่ประมาณลูกบอลที่ลุกไหม้ราวกับเป็นอุกกาบาตขนาดย่อมๆ ที่พ้นผ่านการเสียดสีของชั้นบรรยากาศมาได้ฉะนั้น

   ทันทีที่สายน้ำจากคทาไพลินมาปะทะเข้ากับลูกไฟที่ออกมาจากลำกล้องไรเฟิลนั้น ก็เกิดการระเบิดหายไปด้วยน้ำก็ถูกพลังงานความร้อนเปลี่ยนสภาพกลายเป็นไอหายไปในอากาศ ขณะที่ลูกอุกกาบาตที่เคยห่อหุ้มไปด้วยไฟ เมื่อเจอน้ำมาดับอุณหภูมิให้เย็นลงก็กลายเป็นเหมือนหินหนักๆที่ไร้พลังงาน ตกลงจากอากาศ และทันทีที่ลูกไฟที่สิ้นฤทธิ์แล้วตกลงสู่พื้นดิน สสารของมันก็สลายหายไป ราวกับว่ามีมือล่องหนมาฉกชิงไปยังมิติอื่นที่ไม่อาจมองเห็นได้



จากผู้แต่ง : วันนี้วางเป้าหมายไว้ว่าต้องแต่งให้ได้ 10 ตอน!!! สลบด้วยพิษไข้ไปกว่าครึ่งวัน ตื่นมากระเซาะกระแซะแต่งได้แค่ 2 ตอน หลังจากนั้นก็ไปนอนดูเดอะว๊อยซ์หาแรงบันดาลใจ ว๊าวววววว นึกได้ก็กลับมาแต่งนิยายต่อ ปั่นกันสุดฤทธิ์ 555



โอมจงเมนท์ โอมจงเมนท์

 

[lukkeng]

ถึงคุณ helpmeiiz : รอดูกันว่าเฟี๊ยตจะจัดการยังงายยยย

ถึงคุณ fuku : จัดยาไปแล้ววันนี้ หนึ่งชุด

ถึงคุณ naneku : ลุ้นกันว่าเฟี๊ยตชอบแบบหนานุ่มหรือบางกรอบ อิอิ

ถึงคุณ alisabeth : ไม่บอกหรอก หลอกให้งง อุอิ

ถึงคุณ keniji01 : ทุกคนเชียร์ให้เฟี๊ยตโตเป็นสาวอ่ะ ห้าห้า

ถึงคุณ nemesis : ขอบคุณครับ กินยาแล้วครับ

ถึงคุณ เกเร : รอลุ้นนะครับ ว่าเฟี๊ยตจะคิดวิธีการเอาชนะออกหรือเปล่า

ถึงคุณ tutankamen : ขอบคุณครับ นอนเยอะเลยช่วงนี้

ถึงคุณ bbellza : ตอนต่อไปมาแล้ว มาลุ้นกันต่อเลยค๊าบบบบบบบบ

ถึงคุณ mesomeo2 : เจ้างูมันร้ายนัก 55555

ถึงคุณ neenoo : คาแรคเตอร์เฟี๊ยตเป็นอย่างนี้แหละครับ วางบุคลิคไว้ประมาณนี้ ไม่ต้องกลัวหลุดค๊าบ เรื่องพระเอกหรือนายเอก ต้องลุ้นนะฮ๊าฟฟฟฟฟฟ อิอิ





โอมมมมมมมมมม จงมีคนหลงเข้ามาอ่านเยอะๆ 

[naneku]

จิ้มๆๆๆพี่คนเขียนอีกที อิอิ


ตอนนี้แบบ โคตรมันส์ โคตรหนุก โอยยยย


อยากสู้ 5555


หายป่วยยังน้อพี่คนเเต่งงงงง

[naneku]

อยากให้เฟี๊ยตเป็นเคะอะ ทันไหม 555555

[patchylove]

คนแต่งสู้ๆ นะ

[เกเร]

แล้วบ่อน้ำมีผลยังไงกับงูกันแน่ เหอะๆ รอต่อไปป  สองคนนั้นเค้าต้องมีอะไรๆกันแน่เลยอิอิ เหมือนจะรู้ใจกันด้วย

[mildmint0]

เดาไม่ออกเลยว่า แหล่งน้ำใกล้ๆ เกี่ยวอะไรกับงู
แล้วการที่งูไม่มีเลือดออกเลย กลับนึกถึงเกมส์แรคนาร็อค พวกสถานะ ติดพิษ
หรือสถานะเชื่องช้าเราจะเห็น แต่เวลาโจมตี เลือดของมอนสเตอร์ก็จะไม่ออกมา
ดังนั้นต้องโจมตีเรื่อยๆ จนกว่ามันจะตาย อันนี้ก็เดาส่งๆนะ
เกมส์ออนไลน์เกมส์นี้จากผู้แต่งอาจจะเป็นอะไรที่ท้าทายและเดายากก็ได้
สุดท้าย คนแต่งสู้ๆนะ ตามเชียร์มากอ่ะ

[MaRiTt_TCL]

คนแต่งหายป่วยยังคะ ><  สู้ๆน้า
รออ่านอยู่ อิอิ ถึงจะไม่ได้เม้นท์ทุกตอนก็เถอะ