Special
[Horn]
“เกิดมาไม่เคยเจอใครเหมือนโจวววววว ~ หลับฝันละเมอภาพโจคอยหลอนทุกคืน โอ้วว เยยยย!!” ผมเปิดคาราโอเกะในห้องนั่งเล่นที่คอนโดร้องอย่างบ้าคลั่งมากว่าสามชั่วโมงแล้ว เพื่อระบายความเจ็บ บอกตรงๆ แมนๆ เลยว่าเจ็บเหี้ยๆ!
“ฮอร์น” เสียงเรียกพร้อมกับแรงสะกิดที่ไหล่ทำให้ผมต้องเอาไมค์ออกห่างจากปากก่อนจะหันไปดู
“ไงฮาว” ผมยิ้มพร้อมกับขยี้หัวน้องชายสุดรักสุดหวงคนเดียวของผม
ฮาวห่างกับผม 3 ปี เรียนม.6 โรงเรียนสาธิตมหาลัยที่ผมเรียนอยู่ตอนนี้ แม่เลยให้ผมซื้อคอนโดที่สุดจะแพงแต่แสนจะใกล้กับ
มหาลัยของผมและโรงเรียนของน้อง เพื่อความสะดวกของเราทั้งสองคน และตอนนี้ฮาวกำลังเตรียมตัวเอ็นท์อยู่ ดูเครียดมากก
จนพี่ชายแสนดีอย่างผมอดเป็นห่วงไม่ได้
ผมมองหน้าฮาวที่ตอนนี้หม่นจนน่าเป็นห่วง กำลังกอดหมอนข้างคิตตี้ พร้อมกับใส่ชุดนอนขายาวสีฟ้า ยืนอยู่หลังโซฟาที่ผมนั่ง
“เป็นอะไรฮาวมานั่งข้างฮอร์นดิ” ผมขมวดคิ้วแสดงอาการเครียดออกมาทันที ก่อนจะกดหยุดคาราโอเกะที่กำลังดังจนห้อง
สะเทือน
ฮาวซุกหน้ากับคิตตี้ก่อนจะเดินอ้อมโซฟามาแล้วนั่งลงข้างๆผม
“ว่าไง เป็นอะไรไหนบอกฮอร์นดิ?”ผมพูดเสียงเบาพร้อมกับลูบหัวฮาวอย่างอ่อนโยน ผมรู้ว่าฮาวไม่ชอบเสียงดังๆ
“ฮาวเครียด ฮาวต้องไม่ติดแน่เลย” ฮาวพูดออกมาลอยๆพร้อมกับเอามือเกลี่ยหมอนข้างเบาๆ
“ไม่เอาๆๆ อย่าคิดแบบนี้ดิ ฮาวเก่งจะตาย ฮาวเป็นน้องฮอร์นนะ” ผมพูดพร้อมกับแสดงท่าทางตลกๆออกมาให้ฮาวหายเครียด
“ฮ่าๆๆ เกี่ยวอะไรล่ะ” ฮาวหัวเราะออกมานิดๆ ก่อนจะเอนตัวลงพิงโซฟาอย่างผ่อนคลาย
“ฮอร์นเชื่อนะว่าฮาวต้องทำได้ ไฟติ้งท์!!” ผมพูดพร้อมกับชูมือขึ้นมาราวกับประกาศอิสรภาพให้กับแผ่นดิน
“ขอบคุณนะ” ฮาวยิ้มก่อนจะเขย่งตัวขึ้นจุ๊บปากผมเบาๆ
“หึๆ น่ารักตลอด” ผมยิ้มออกมานิดๆก่อนจะยื่นมือไปขยี้หัวฮาวจนยุ่ง
“ฮอร์นหยุดร้องเพลงก่อนได้มั้ยอ่ะ เสียงมันดัง แล้ว...แล้ว..ฮาว เอ่อ...” ฮาวพูดออกมาเบาๆพร้อมกับก้มหน้าลงราวกับทำอะไร
ผิด
“ไม่มีสมาธิใช่ป่ะ?”
“ครับ” ฮาวพยักหน้ารับรัวๆ ผมยิ้มกับท่าทางแบบนั้น น้องผมเป็นคนดีและน่ารักมากๆ และถ้ามีไอ้เหี้ยตัวไหนมาทำให้ฮาวเจ็บ ผม
บอกได้เลยว่ามันไม่ตายดีแน่!!
“งั้นเดี๋ยวฮอร์นออกไปข้างนอกดีกว่า” ผมพูดก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋าตังค์กับกุญแจรถ
“อ่า ไม่ไปได้มั้ย ฮาวไม่อยากให้ฮอร์นออกไปเลยอ่ะ” ฮาวทิ้งหมอนข้างก่อนจะรีบวิ่งมาเกาะแขนผมเอาไว้ทันที อ้อนจังเลยยย
“ฮอร์นออกไปห้องเพื่อน ไม่ได้ไปเที่ยวผับ ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวถ้าสี่ทุ่มยังไม่กลับ ฮอร์นจะโทรมาหา โอเคมั้ย?” ผมพูดพร้อมกับทำ
ท่าทางแรดๆออกมา จนฮาวยิ้มออกอีกครั้ง
“ก็ได้ งั้นถ้าสี่ทุ่มฮอร์นยังไม่กลับหรือไม่โทรกลับมาฮาวจะออกไปตามเอง” ฮาวพูดพร้อมกับยกมือขึ้นกอดอกอย่างเอาใจ
“ครับผม ไปก่อนนะ อยู่บ้านดีๆล่ะ ถ้าใครมาเคาะมากดออกก็ไม่ต้องเปิด ถ้ารำคาญเสียงที่มันเคาะก็ใส่หูฟังซะเลย” ผมพูดสั่ง
ออกมาอีกเป็นชุด
“ครับผม” ฮาวยิ้มพร้อมกับพยักหน้ารับอย่างเชื่อฟัง
“รักฮาวนะ อยู่บ้านดีๆล่ะเด็กน้อย” ผมพูดลาก่อนจะก้มลงจุ๊บที่ปากฮาวเบาๆแล้วเดินออกจากห้องมา..................................................................................END..............................................................................
มาแบบสั้นๆ เพราะพรุ่งนี้เค้าสอบ
ตอนนี้มันจะเป็นประมาณว่า อินโทรของเรื่องนี้อ่ะนะ
ส่วนเรื่องหลักอีกประมาณ 4-5 ตอนก็น่าจะจบละ
เดี๋ยวกะว่าจะอัพทีเดียวไปเลยแล้วกัน
ฮืออออ กำลังจะปิดฉาก Pontz Joe อย่างสมบูรณ์แล้วววว
เรื่องต่อไปกำลังคิดอยู่ว่าจะยกคู่ไหนขึ้นมาดี
ช่วยโหวตหน่อยนะจ๊ะ จะได้เป็นตัวช่วยตัดสินใจ
รักคนอ่านนะจ๊ะ
KATIEZZ