Intro เรียกน้ำย่อย
[Pontz x Joe]
[Joe]
“โจ ออกไปด้านนอกมั้ย? ไอ้ลิ้มกับไอ้ไปป์มาแล้ว” ป๊อนซ์เปิดประตูแล้วพูดอยู่หน้าห้องไม่กล้าเดินเข้ามารบกวนผม
“อืมๆ” ผมพยักหน้ารับก่อนจะเก็บหนังสือแล้วเดินตามป๊อนซ์ออกไปด้านนอก
“ไงมึง หายโกรธมันยัง?” ไอ้ไปป์ถามนิ่งๆก่อนจะยักคิ้วกวนๆมาให้ผมหนึ่งที
“กูไม่เคยโกรธมันได้หรอก” ผมตอบกลับไปนิ่งๆก่อนจะเดินไปนั่งบนโซฟาข้างๆไอ้ลิ้ม
“เฮ้ยๆๆๆ อย่าพูดอะไรเครียดๆดิ มาๆๆๆแดกกันดีกว่า” ไอ้ลิ้มพูดพร้อมกับตบไหล่ผมสองสามทีก่อนจะคว้าแก้วเหล้าที่ป๊อนซ์เพิ่ง
ชงให้ขึ้นมากระดกจนหมด
“แล้วนี่ทำไมไม่พาพลัสเตอร์กับท็อปเทลมาด้วยวะ?” ผมถามขึ้นก่อนจะหันไปมองหน้าไอ้ลิ้มกับไอ้ไปป์
“เทลมันเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัยอยู่ กูไม่อยากพามันไปไหนมาไหนบ่อยๆ”ไอ้ลิ้มตอบยิ้มๆ
“แล้วพลัสเตอร์อ่ะ?” ผมหันไปถามไอ้ไปป์
“อยู่ห้อง” ไปป์ตอบกลับมานิ่งๆ
“แล้วทำไมไม่พามาด้วยวะ?”
“ลุกไม่ไหว” แม่มมม ไอ้หื่น
“เหยดๆๆๆๆ ไม่ไหวเลยนะมึง”ไอ้ลิ้มล้อก่อนจะกระแทกตัวผมแรงๆ
“ลิ้มมึงอย่าทำงั้นดิ โดนไอ้โจ” ไอ้ป๊อนซ์พูดขึ้นดุๆก่อนจะจ้องหน้าลิ้มเขม็ง
“แหม หวงจัง เออๆ งั้นมึงมานั่งนี่เลยมา” ไอ้ลิ้มพูดงอนๆก่อนจะลุกขึ้นไปนั่งที่ป๊อนซ์แล้วผลักป๊อนซ์ให้มานั่งข้างผม
“กินเหล้ามั้ยโจ?” ป๊อนซ์ถามเบาๆพร้อมกับหันมามองหน้าผม
“อืม” ผมตอบรับช้าๆ ป๊อนซ์จึงรีบชงเหล้าก่อนจะยื่นมาให้ผม
“ขอบใจ” ผมพูดเบาๆก่อนจะจิบนิดนึงเพื่อไม่ให้มันเสียน้ำใจ
และบรรยากาศก็อึมครึมอยู่แบบนี้จนปาร์ตี้จบ ผมก็ยังคงนั่งนิ่งๆเหมือนไม่มีสติ ทั้งๆที่ผมแทบจะไม่ได้แตะเหล้าเลยด้วยซ้ำ
“ทำไม ไอ้แน็ตไม่มาวะ แปลกจัง” ป๊อนซ์บ่นพึมพำระหว่างเก็บแก้วไปไว้ในครัว
ผมมองตามแผ่นหลังมันด้วยความรู้สึกมากมายในหัว
ใจหนึ่ง คิดจะเชื่อมัน และทุ่มเทใจให้มันอีกครั้ง
แต่อีกใจก็รู้สึกเหนื่อยและอยากพักเต็มที นี่ผมต้องทำยังไง ? ผมควรทำยังไงดี?
“อื้ออ” ผมครางอู้อี้ในลำคอพร้อมกับยกมือขึ้นปัด เมื่อรู้สึกถูกรบกวนในเวลานอน
“เช็ดตัวหน่อยนะโจ นอนทั้งแบบนี้เดี๋ยวไม่สบายตัว” ป๊อนซ์พูดก่อนจะจับมือผมเอาไว้แล้วค่อยๆเช็ดตัวผมต่อ
“เอ่อ ไม่ต้องก็ได้ เดี๋ยวกูไปอาบน้ำเองดีกว่า” ผมสะบัดหัวไปมาเรียกสติก่อนจะลุกขึ้นยืนและเดินเข้าห้องมา โดยไม่หันกลับไป
มองไอ้ป๊อนซ์ที่ยังคงนั่งนิ่งอยู่ข้างโซฟาแบบนั้น
หลังจากอาบน้ำเสร็จผมก็เดินมาทาครีมทาโลชั่นหน้ากระจก แล้วก็ต้องเอะใจเมื่อเห็นว่า ดึกป่านนี้แล้วป๊อนซ์ยังไม่เข้ามานอนใน
ห้อง
เพื่อที่จะไขข้อสงสัยผมเลยเดินออกมาจากห้องนอน แล้วก็ต้องพบกับ...
ป๊อนซ์ที่นอนอยู่บนโซฟาที่มีวามยาวพอดีตัวมัน พร้อมกับห่มผ้าห่มผืนบางๆผืนนึงเพราะผ้าห่มนวมผืนใหญ่อยู่ในห้อง
“ป๊อนซ์” ผมตัดสินใจเดินไปปลุกป๊อนซ์ที่นอนหลับอยู่บนโซฟา
“อืออ หืมมม ว่าไงโจ จะเอาอะไร?” ป๊อนซ์งัวเงีย แต่เมื่อเห็นว่าเป็นผมก็รีบลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับถามออกมาทันที
“เปล่า กูจะมาบอกให้เข้าไปนอนในห้อง” ผมพูดนิ่งๆก่อนจะก้มลงหยิบหมอนที่มันเอาออกมาพร้อมกับม้วนๆผ้าห่มผืนบางๆนั้น
แล้วเดินถือเข้ามาในห้องนอน
“เอ่อ คือ..ถ้ามึงไม่สะดวก..”
“กูไม่ได้ไม่สะดวก” ผมพูดดักก่อนที่ป๊อนซ์จะได้พล่ามอะไรออกมา
“แล้วก็นอนซะ อย่าพูดให้มากความ” ผมพูดพร้อมกับจ้องหน้ามันนิ่งๆจนมันต้องหลบสายตา
“อืม ฝันดีนะมึง” ป๊อนซ์เดินไปปิดไฟก่อนจะเดินกลับมาที่เตียงแล้วล้มตัวลงนอนเบาๆโดยที่มันหันหน้ามาทางผมซึ่งหันหน้าออก
อีกทาง ทำให้กลายเป็นว่ามันนอนมองแผ่นหลังผมอยู่
“อืม ฝันดีเหมือนกันนะ” ผมตอบกลับก่อนจะหลับตาลงช้าๆ
แต่ผมกลับหลับไม่ลง เพราะตอนนี้มีเรื่องให้ต้องคิดเยอะมาก จนปวดหัว เลยทำได้แค่นอนหลับตานิ่งๆเป็นการพักผ่อน
“กูขอโทษโจ” เสียงพูดของป๊อนซ์ดังมาอย่างแผ่วเบา
“....” ผมเงียบ ไม่พูดตอบอะไร ทำเหมือนกับว่าผมหลับไปแล้ว
“ตอนนี้กูรู้แล้ว ว่ากูรักมึงขนาดไหน” ป๊อนซ์ยังคงพูดต่อเพราะคิดว่าผมคงไม่ได้ยินแล้ว
“....” ผมพยายามกลั้นน้ำตาขณะที่นอนฟังอยู่
“ถ้ากูขอโอกาสให้คนเลวๆอย่างกูอีกสักครั้งจะได้มั้ยโจ ได้มั้ย ฮึกก” ป๊อนซ์พูดด้วยเสียงปนสะอื้นก่อนจะเงียบไป เหลือไว้เพียง
เสียงสะอื้นเบาๆ ที่เรียกน้ำตาจากผมได้ไม่ยากเลย
“ได้ซิ” ผมพูดตอบกลับไปแผ่วเบาราวกับเป็นเสียงกระซิบ
“....” ป๊อนซ์เงียบไป ไม่เหลือแม้แต่เสียงสะอื้น
“แต่กูจะบอกมึงว่า..” ผมพูดก่อนจะเว้นวรรเงียบไป
“.....” ป๊อนซ์ก็ยังคงเงียบเพื่อรอฟังคำพูดของผม
“ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆที่กูจะยอมทน ยอมโง่ ยอมเจ็บซ้ำซาก”
“โจ..”
“ถ้ามีครั้งต่อไปอีก กูจะหายไปจากชีวิตมึงเอง” พูดจบผมก็ค่อยๆปิดตาลงเพื่อกลั้นน้ำตาเอาไว้
“มันจะไม่มีอีกแล้วโจ กูสัญญา” ป๊อนซ์พูดเสียงจริงจัง ก่อนจะเอื้อมมือมาลูบหัวผมเบาๆแล้วจึงหลับตาลงเพื่อนอนพักผ่อนจาก
เหตุการณ์ทีต้องเผชิญมาทั้งวัน
กูจะเชื่อมึงได้มั้ยป๊อนซ์
กูจะเชื่อคนที่ทำให้กูเจ็บจนนับครั้งไม่ถ้วน
กูจะเชื่อคนที่ทำให้ใครหลายๆคนมองว่ากูโง่ที่ยอมให้อภัยมึง
กูจะเชื่อคนที่กูรักหมดใจอย่างมึงได้รึเปล่า..........................................................................TBC................................................................................
เอามาเสิร์ฟกันแบบสั้นๆ ไปก่อนเน้ออออ
สำหรับแม่ยกน้องโจ >>> ไม่ต้องห่วงนะ น้องโจกำลังจะคิดได้แล้วล่ะ (เมื่อไหร่ 5555+)
ตอนเต็มอาจจะย่องมาคืนนี้ดึกๆหรือไม่ก็ พรุ่งนี้สายๆ เน้อออออ
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นต์น้าาาาา อ่านแล้วอยากจะแคปไปให้โจกับป๊อนซ์อ่านมากมาย 555+
รักคนอ่านนะจ๊ะ
KATIEZZ