(ต่อครับ)
จากนั้นฟางก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ ได้ แม่ใหญ่ดีใจยิ่งกว่าตอนที่ลูกตัวเองสอบได้ ทั้งยืนยันคำเดิมที่ว่าจะส่งให้เรียนจนจบ ขณะที่พ่อกับแม่ของฟางกลับเกรงใจ ส่วนหมี่เริ่มงอแง เพราะไม่ค่อยชอบฝุ่นพี่เลี้ยงคนใหม่ที่จะมารับหน้าที่ต่อจากฟาง
นอกจากนี้ฟางยังขอไปอยู่หอพักของมหาวิทยาลัย แทนที่จะไปอยู่บ้านของตาลาไต
แม่ใหญ่ฟังการตัดสินใจของฟางแล้วหันไปมองหน้าพี่วันชาติ แล้วก็หันมาหาฟาง
"ทำไมเอ็งไม่อยู่บ้านเรา เพราะหมี่หรือไง"
ฟางนิ่งเงียบ ทำให้แม่ใหญ่พยักหน้า
"เด็กมันพลัดที่พลัดทางมา มันก็หวงของๆ มัน แต่เอ็งก็ต้องรู้จักเกรงใจให้ถูกคนถูกทาง"
"ฟางอยู่หอมหา'ลัยก็ดีนะแม่ใหญ่ ไม่ต้องเดินทางไกล แล้ววันหยุดฟางมาทำความสะอาดบ้านให้พี่ตาลดีกว่า"
วันชาติช่วยตอบ แล้วหันมาลดเสียงกระซิบกระซาบกับฟาง "เพราะพี่บุ๋มมาค้างด้วยใช่มั้ย"
"ห่าวัน" แม่ดุ แต่วันชาติพูดเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา
"ห่า เห่อ อะไรกัน ใครๆ ก็รู้" วันชาติรีบหยุดปาก ก่อนที่จะพูดในสิ่งที่พี่ชายขอไว้ "เขาไม่ใช่เด็กๆ แล้ว เกรงใจพี่บุ๋มเขาบ้างมันก็ถูก เขามาหากันอยากมีเวลาส่วนตัว ไอ้คนนี้มานั่งทำหน้าตามิ๊งหม่องมองอยู่"
แม่เขกหน้าผากพี่วันชาติไปที "นี่แน่ะ มิ๊งหม่อง"
จนกระทั่งฟางแยกมาสวน วันชาติถึงได้ถาม
"นอกจากเรื่องบุ๋ม ยังเพราะพี่ตาลด้วยละสิ"
ฟางได้แต่ก้มหน้า พี่วันชาติก็เลยส่งเสียงอือออ "กูเข้าใจนะ ว่ามึงลำบากใจ เขาเป็นแฟนกัน อยู่ด้วยกัน แต่พอกลับบ้านแล้วมากอดมึงน่ะ"
"ที่จริงเรื่องมันก็นานแล้ว แต่ฉันก็ไม่อยากให้คุณบุ๋มเข้าใจผิด"
วันชาติคิดตาม "แล้วตอนที่เขามาบ้านพร้อมกัน กูไม่เห็นว่าพี่ตาล จะอะไรมึงมากนัก เว้นแต่ครั้งนั้น"
ฟางได้แต่ส่ายหน้า "ฉันก็แค่เด็กท้ายสวน"
วันชาติเขกหัวหนุ่มตัวเล็กไปที "เด็กท้ายสวนห่าอะไร แล้วมึงก็รู้อยู่แก่ใจ ว่าเขาไม่มีนิสัยล้อเล่นเป็นหมาหยอกไก่ แต่มันเพราะอะไรเขาถึงทำอย่างนั้น ที่สำคัญคือใจมึงเองต่างหาก ที่ลำบากใจเพราะเขามีแฟนเป็นตัวเป็นตน แล้วมากอดมึงที่เป็นผู้ชาย ใจมึงน่ะแหละที่บอกว่ามันผิด"
ฟางก้มหน้า วันชาติพูดต่อ
"สรุปก็คือ กูเข้าใจเหตุผลของมึง แล้วกูจะช่วยบอกพี่ตาลกับแม่ ว่ามึงเกรงใจพี่บุ๋ม"
"ครับ"
"ก็แค่นั้น" วันชาติพูดย้ำ "แล้วไปอยู่หอ ก็ตั้งใจเรียน อย่ามัวแต่สนุกสนานไปกับชีวิตที่ไม่มีใครคอยคุม เพราะถ้าเกิดเรื่องอะไรไม่ดีขึ้นกับมึง ยังมีคนแก่อีก 4 คนที่จะเสียใจมาก"
"ครับ"
ฟางรับคำหันไปรดน้ำผักในสวน
ขณะที่วันชาติกลับเป็นคนที่กังวลกับเรื่องของพี่ชายกับฟาง
ก็อย่างที่ฟางพูด พี่ชายหนักไปทางเฝ้ามองไอ้คนนี้ แล้วก็พยายามเก็บอาการของตัวเองด้วยเหตุผลล้านแปดที่สามารถเข้าใจได้
ส่วนไอ้คนนี้ ก็พยายามหลบหน้าสุดชีวิต เพราะมองว่าตัวเองด้อยกว่า
แล้วมันก็ไม่ยุติธรรมกับพี่บุ๋มเลยสักนิด ที่พี่ตาลมองเด็กที่ตัวเองเห็นมาตั้งแต่ยังเล็ก ทั้งที่คบกับพี่บุ๋มอยู่
"ปวดหัวว่ะ" จู่ๆ วันชาติก็พูดขึ้น ทำให้ฟางหันมามอง
"พี่ไปพักก็ได้นะ ฉันรดน้ำผักคนเดียวได้"
วันชาติได้แต่โบกมือ "ช่างกูเหอะ กูมันคนเข้าใจอะไรยากเอง"
...แล้วกูจะไปเครียดอะไรกับเขานักหนาวะ อย่างกับคนโสดอย่างกูว่างนักนี่ มีสาวมีหนุ่มให้ต้องตามจีบเป็นระยะอย่างน้อยก็........ 3 คน...แต่กูโสดนะ โสดแน่นอน..
ฟางพยักหน้ารับรู้ที่วันชาติบอกแล้วหันมาทำงานต่อ
.......สาเหตุที่แท้จริง ไม่ใช่หมี่ ไม่ใช่บุ๋ม ไม่ใช่ตาลาไต แต่เพราะหัวใจของคนๆ นี้ที่มันหวั่นไหวไปกับสายตาคู่นั้นที่คอยมองตาม
หวั่นไหวไปกับคำถามมากมาย และคำเตือนเดิมๆ ว่าให้ระมัดระวังตัวให้ดี
หวั่นไหว ทั้งที่รู้ว่ามันไม่สมควร
พี่บุ๋มเป็นคนดี
ฉันต้องไม่เป็นมือที่สาม
ไม่มีวัน...
“พี่วันชาติจะไปในเมืองเมื่อไหร่” ฟางหันมาเปลี่ยนเรื่อง
“ก็รอให้พี่ตาลกลับกรุงเทพฯ ก่อนแล้วค่อยไปหาเหมียว มึงจะเอาอะไร”
“ไม่หรอก ฉันเจอพี่เหมียวแถวหน้าโรงเรียน เขาถามถึงพี่บอกว่าพี่ไม่ได้ไปหาหลายวันแล้ว”
วันชาติเบ้หน้า
....โสดแบบกูมันช่างเหนื่อยใจ...
“งั้นกูตัดสินใจง่ายเลยว่า ไม่ไปแล้ว กูรำคาญคนที่แสดงตัวว่าเป็นเจ้าของ”
“พี่เหมียวไม่ได้แสดงตัวสักหน่อย เขาแค่ถามถึง” ฟางทำหน้าจ๋อยเหมือนเป็นเหมียวเสียเอง
วันชาติโบกมือ “เออ ช่างกูเหอะ ไม่ต้องมาทำความเข้าใจชีวิตกู จัดการชีวิตมึงให้รอดดีกว่า”
.........จบตอนที่ 3 .............
(แม่เจ้าเขียนไรกันยาวเกิน 2,000 ตัวอักษร)
วันเวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วใช่มั้ยครับ (โปรดพยักหน้าอย่างเต็มใจ) อันที่จริงผมอยากอู้สักหลาย ๆตอน เขียนให้เก็บผักทำสวนอะไรไปก็ได้เนอะ แต่คุณคนเขียนตัวจริงเขาไม่อยากให้พาออกนอกเรื่องไปไกล ซึ่งอันที่จริง นั่นมันหน้าที่ผมนะ แต่ตอนนี้มันสลับกันซะแร้นนนนน 
ก็เอาเป็นว่า รวบรัดตัดตอน อะไรที่มันไม่เกี่ยวกับชื่อเรื่องก็ข้าม ๆมันไปตามประสา jivetea แต่คุณอ่านแล้วไม่เข้าใจโปรดบอก เราจะปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้น
หมี่แสบมั้ย...ก็แสบเท่าที่เด็ก ๆจะแสบได้ และแน่นอนว่า จะอัพเลเวลมากขึ้นเมื่อเข้าสู่ภาค 2 ส่วนจะถึงขั้นนายร้ายหรือไม่ ผมว่า มีคนที่ร้ายกว่า และเขาก็ออกมาทำหน้าที่่ได้ระยะหนึ่งแล้ว
ตอนที่ 4 มาวันพุธนะครับ
ขอบคุณที่ติดตาม ให้ความเห็น ให้คำแนะนำ ขอบคุณเป็ดทุกตัว ไม่ว่าจะสีเหลืองหรือดำก็ตาม ขอบคุณมากครับ 
ไจฟ์กับที งงเหรอ เดินเรื่องเร็วไปใช่มั้ย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
