สมล่ะน้องเอ สมควรเจออย่างนี้ซะบ้าง จะได้จำ เพราะไม่งั้นถึงวาจะคอยเตือนแค่ไหน
แต่ถ้าไม่มีบทเรียนบ้าง คงจะไม่จำหรอก ต้องเจอแบบที่ฟากัสทำนี่แหละ เราว่ายังน้อยไปด้วยซ้ำ
น้องเอที่นิสัยอย่างนี้ ถ้าไม่มีวา ไม่มีเพื่อน ๆ ที่หวังดีคอยสั่งสอนตักเตือนเรื่องต่าง ๆ ในสังคม
ไม่อยากจะคิดเลยนะ ว่าถ้าต้องมาเจอกับชีวิตทำงานในโลกของผู้ใหญ่ที่ไม่สวยหรู น้องเอจะเป็นยังไง
แต่ตอนนี้ ยังไงก็ดีแล้ว ที่เคลียร์กันได้ เพื่อนดี ๆ ไม่ใช่จะมีกันได้ทุกคนหรอกนะน้องเอ
รู้ตัวมั้ย ว่าเป็นคนที่โชคดีแค่ไหน ปรับปรุงนิสัยตัวเองซะด้วย ไม่งั้นอาจต้องมาเสียใจอีกก็ได้นะ
ไม่รู้ ทุกคนเคยมีเรื่องอะไรกับกายนะ แต่ก็อย่างที่ฟากัสพูดนั่นแหละ ถึงน้องเอไม่รู้เรื่องนั้น
แต่ที่น้องเอมั่นใจได้คือ ทั้งภูมิ ฟากัส และวาโย รักและหวังดีกับน้องเอแน่นอน
จะยอมเชื่อคำเตือนของทุกคนโดยไม่มีเงื่อนไข หรือจะดื้อ จนต้องให้เกิดเรื่องขึ้นมาก่อน
ถึงจะยอมเชื่อได้ ก็ต้องไปคิดเอาเองแล้ว แต่คิดด้วยก็แล้วกัน ว่ามันคุ้มกันมั้ยที่จะเสี่ยง
แหม่ อ่านแล้วก็เครียดไปด้วย เรื่องเพื่อนนี่มันเรื่องอ่อนไหวจริง ๆ นะ นึกถึง ถ้าเป็นเรา
โดนพูดใส่อย่างที่ฟากัสและภูมิโดน จะยอมให้อภัยได้อย่างที่ฟากัสกับภูมิทำมั้ย ก็ยังไม่รู้เลยนะ
รอตอนต่อไปจ้า ขอบคุณคนเขียนนะคะ
