แจ้งๆๆๆ จากคนเขียน 
เนื้อหาหลายตอนได้ถูกแก้ไขเพิ่มเติมรายละเอียดไปแล้ว เพื่อเวลาอ่านจะได้เข้มข้นมากยิ่งขึ้น
เราแก้ไขไปหมดแล้ว 
ขอบคุณที่ติดตาม เราดีใจมากที่มีคนเข้ามาอ่านมากมายขนาดนี้

แล้วนี่ก็เป็นตอนจบแว้วววววววววววววว 
ต้อนรับสงกรานกันเลย 
ใครๆที่ไม่ได้ออกไปตากแดดกันก็มาอ่านนิยายกันนะ 55555
ตอนที่จบ ผ่านมาสองวันแล้วหลังจากเหตุการณ์ระทึกขวัญนั้น ผมได้คุยกับทอรี่แล้ว เธออธิบายเรื่องทั้งหมดและก็ขอโทษขอโพยผมใหญ่เลย แต่ผมรู้ว่าเธอไม่สำนึกเลยสักนิด เพราะอะไรน่ะหรอ หึ เพราะเธออยากให้ผมเป็นแฟนกับคุณฟรานมากน่ะสิ เธอให้เหตุผลว่า....
“ก็พอเราแต่งงาน เราก็จะได้เข้าบ้านหลังเดียวกันไง”
ดูเหตุผลของเจ้าหญิงเอาแต่ใจสิครับ
แต่เหตุผลหลักแล้วก็คงหนีไม่พ้นว่า ทอรี่เห็นรูปของผมกับคุณฟรานบนโต๊ะทำงานของพี่ไนท์แฟนตัวจริงที่เธอว่านั่นแหละ และเธอก็รู้ว่าจะต้องเกิดอะไรขึ้นกับผมแน่ๆ เธอจึงขอเป็นเจ๊ดันเอง โดยการส่งบททดสอบมาให้ ส่วนไอ้ที่ผมโดนจับตัวไปก่อนหน้านี้ก็แค่ขู่ให้ผมทำตามแผนการโดยเร็วเท่านั้น คงกลัวผมเปลี่ยนใจหรือช้าหรืออะไรสักอย่างผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่สรุปว่ามันได้ผล เพราะมันทำให้ผมต้องรีบดำเนินตามแผนโดยเร็วน่ะสิ
“คิดอะไรอยู่ หื้ม!!” คุณฟรานเดินเข้ามาหาผมพร้อมกับคำถาม
“ครับ ผมกำลังคิดว่า ในเมื่อคุณรู้ว่าผมไม่ได้หวังดีกับคุณ ทำไมคุณไม่ไล่ผมไปล่ะครับ”
“ไม่มีเหตุผลที่ฉันต้องทำร้ายหัวใจตัวเองนี่” ดูเขาตอบสิครับ
“......................(ฉ่า).......อะ...เอ่อ” ขอเวลาทำใจครับ คุณฟรานกำลังบอกรักผมใช่หรือเปล่า?
“หึหึหึ วันนี้เราไปปิคนิคกันนะ” อารมณ์ดีจังเลยนะครับ
“คะ...ครับ เอาสิครับ” ขอบคุณครับที่ช่วยเปลี่ยนบรรยากาศให้ ฟู่!!
เขาคงเห็นว่าผมชอบมานั่งมองสวนสวยจากบนนี้อยู่เรื่อยสินะ
คุณฟรานสั่งให้แม่บ้านเตรียมของกินต่างๆไว้ แล้วเขาก็ให้ผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน อยู่ในบ้านแต่งตัวสบายเกิน ตอนนี้เรากำลังนอนเล่นกันอยู่บนห้องใต้หลังคา และรู้สึกว่าบนนี้จะกลายเป็นมุมโปรดของผมไปเสียแล้ว
ที่ว่าปิคนิคของเรานั้น ก็คือ ไปทานข้าวในสวนสวยเท่านั้นครับ ก็สวนหลังบ้านอย่างที่ว่านี่แหละ ซึ่งสถานที่ที่เรานั่งกินกันนั้นก็อยู่ใต้ร่มไม้ของต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง แต่ผมก็ยอมรับว่าบรรยากาศที่นี่ดีมากๆเลยครับ ดีอย่างที่คิดเลย แม้เวลานี้จะเป็นช่วงบ่ายแก่ๆแล้ว แต่อากาศก็ไม่ได้ร้อนอย่างที่ควรครับ ออกจะเย็นกำลังสบายด้วยซ้ำ
โทนี่ดีนถูกลงโทษที่ประมาทจนต้องละเลยต่อหน้าที่ ซึ่งข้อมูลตรงส่วนนี้คุณฟรานก็ไม่ได้เล่าอะไรให้ผมฟังมากนัก เขาเพียงแต่รับรองว่าไม่ได้ใช้ความรุนแรงอะไร
และวันนี้โทนี่ดีนก็เป็นคนไปปูเสื่อเตรียมของปิคนิคที่แม่บ้านเตรียมไว้ก่อนแล้วให้ผมกับคุณฟรานที่สวนสวย เห็นทั้งสองคนปกติดีผมก็สบายใจครับ อาหารเป็นอะไรที่ง่ายๆอันประกอบไปด้วยแซนวิช ขนมเค้ก ครัวซอง และชาร้อนๆ
ผมและคุณฟรานลงไปนั่งกันบนเสื่อผืนนั้น ผมรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น แม้จะยังคิดไม่ตกว่าจากนี้ไปตัวเองจะทำอย่างไร จะกลับไปใช้ชีวิตอย่างที่ผ่านๆ มาเหมือนไม่เคยมีคุณฟรานได้มั้ย? ภารกิจเสร็จแล้ว หรือเปล่านะ?? แต่....ก็เหมือนยกภูเขาออกจากอกได้แล้วจริงๆ แต่ทำไมผมถึงรู้สึกปวดใจแปลกๆแบบนี้ก็ไม่รู้
ผมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อคุณฟรานดึงผมให้ไปนั่งลงบนตักแข็งแรงของเขา คงเป็นเพราะผมมัวแต่เหม่อด้วย ผมรู้สึกเกร็งเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆผ่อนคลายอาการนั้นลงไป คุณฟรานสวมกอดผมจากทางด้านหลังและเขาก็ก้มลงมาหอมแก้มผมเบาๆ ผมช้อนสายตาหันขึ้นไปมองเขา แค่เพียงเราสบประสานสายตากัน หัวใจของผมก็เต้นแรงขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ สบตากันเงียบๆแบบนี้ บรรยากาศมันชวนเสียตัวขึ้นมายังไงอย่างงั้นเลยครับ
ตอนนี้ผมนั่งบนตักของคุณฟราน โดยคุณฟรานนั่งซ้อนอยู่ด้านหลังและสวมกอดผมเอาไว้หลวมๆ
“ไม่หนักหรอครับ??” ผมตั้งคำถามเบี่ยงความคิดทะลึ่งของตัวเอง
“ไม่หรอก เธอตัวเบากว่าที่ฉันคิดไว้เสียอีก” อ่ะนะ รู้สึกว่าเราจะคุ้นเคยต่อกันเกินไปแล้ว เปลี่ยนเรื่องๆ
“คุณเหงื่อออก ร้อนหรอครับ??” และอีกหนึ่งคำถามโง่ๆของผม
“แล้วเธอร้อนมั้ยล่ะ??”
“เอ่อ...นิดหน่อยครับ” แต่ไม่รู้ว่าร้อนอะไร ขอตอบไปแบบนี้ละกัน
“หืม??” หืมนี่เหมือนจะไม่เชื่อนะครับ แล้วไม่คิดว่า..........
“เอ๊ะ!!.......................อืมมมมม” ผมบอกว่าร้อนนะครับ ไม่ได้บอกว่าให้จูบ
รสจูบที่ห่างหายไปหลายวัน แต่ก็นานมากในความรู้สึก ปลายเรียวลิ้นที่ยังคงพลิ้วไหวเหมือนเดิม ในความรู้สึกของผม รสจูบที่คุณฟรานมอบให้นั้น ช่างหวานเสมอ จนผมอดไม่ได้ที่จะใช้ลิ้นที่ได้ครูดีสอนมาโต้ตอบกลับไปบ้าง จากนั้นจึงครางออกมาเบาๆ
“ร้อนจริงๆด้วย หึหึหึ” ถอนปากออกมาเพื่อแซวผมหรือครับ? แค่นี้ผมก็ไม่รู้จะอายยังไงแล้ว ช่างกล้าจริงกู
“.........................” ผมไม่ตอบคำด้วยหรอกครับ จนคำพูดจริงๆ
“ปลดกระดุมหน่อยนะ” หา!!! ผมอึ้งเล็กน้อย ก่อนจะรีบปรับเปลี่ยนสีหน้า
“เอ่อ.....ตรงนี้หรอครับ” ไม่ไหวๆ ผมรู้สึกร้อนๆหนาวๆขึ้นมาทันที ไอ้ที่จะให้ปลดนี่มันชวนให้คิดนะครับ
“ไม่มีใครกำหนดว่าเซ็กส์ต้องทำบนตียงเท่านั้นนี่” คำพูดมาพร้อมกับรอยยิ้มหวานๆ
...........เอาจริงหรอครับคุณฟราน!!.....................
แบบนี้ผมคงไม่ต้องคิดแล้วใช่มั้ยครับ ดูเหมือนมันจะใช่แล้วล่ะ
“ตะ...แต่ว่า อื้อออออ”
ไม่ฟังกันบ้างเลย เหมือนเสียงประท้วงของผมจะไม่มีผลอะไรแล้ว คนเอาแต่ใจทำเหมือนเก็บกดมาหลายวันจากเรื่องยุ่งๆ ก็หลายวันจริงๆ ตอนนี้เขาเลยไม่อยากฟังอะไรผมแล้ว รสจูบที่คุ้นเคยที่ค่อยๆบรรจงสัมผัสกลีบปากของผมก่อนลิ้นร้อนนั้นจะล่วงล้ำเข้ามาควงหาปลายลิ้นของผม ถึงอย่างไรมันก็ทำให้ผมเคลิบเคลิ้มและก็อดจะคล้องตามทุกครั้งเสียไม่ได้
“อืมมม....อ่าาาาาาาา”
เพียงเวลาไม่นาน ผมก็ต้องคลางเสียงกระเส่าออกมาเรียกเลือดมารวมตัวกันบนใบหน้าของตัวเองทันที คุณฟรานละจากริมฝีปากมาที่แก้ม ลงมาที่ซอกคอ ก่อนจะใช้จมูกสูดดมและใช้ลิ้นเลียชิมผิวเนื้อของผม ให้ผมได้สยิวเสียวมากขึ้น ขนลุกอ่ะ นั่นน่ะจุดอ่อนเลยนะ โดนทีไรเป็นต้องอ่อนระทวยทุกครั้งไป
“อ่ะ.....อ้าาาาา”
ความเสียวกระสันแล่นจิ๊ดขึ้นมาที่สมองของผมทันที ก็ซอกคอมันเป็นจุดอ่อนของผมนี่นา บรรยากาศมันช่างเป็นใจให้เสียตัวจริงๆด้วย อ่านะ แบบนี้ไม่ชวนเสียตัวแล้วล่ะ ผมกำลังจะเสียตัวนี่แหละ
“อื้มมมมม......อ่ะอ๊ะ!!”
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เสื้อเชิ้ตตัวบางของผมถูกปลดออกมาให้คุณฟรานได้ใช้ปลายลิ้นโลมเลียไปตามยอดอกของผม คงเป็นเพราะผมมัวแต่เคลิบเคลิ้มกับสัมผัสที่ห่างหายไปหลายวัน แล้วความรู้สึกตื่นตัวของกรีนน้อยก็ยิ่งทำให้ผมกอดรัดและตอบสนองต่อรสสัมผัสของคุณฟรานมากขึ้น แบบนี้ยิ่งเข้าทางคนขี้แกล้งเลยสิครับ
ไม่ไหวๆ ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองจะชอบเซ็กส์เลยนะ ที่ผ่านมาหลายวันนี้...เราไม่ได้มีอะไรกันในร่มผ้า แต่ผมก็ไม่เห็นจะรู้สึกต้องการมันเลยนี่นา แล้วทำไม? พอมาเจอคุณฟรานเล้าโลมแค่นี้ ผมก็เหมือนจะถึงจุดสุดยอดนั้นเสียให้ได้
......................ให้ได้อย่างนี้สิ...........ผมชักติดใจความรื่นรมย์นี้เสียแล้ว........................
เพียงเวลาไม่นานปลายลิ้นนั้นก็กลับมากระหวัดเกี่ยวพันกับปลายลิ้นของผมอีกครั้ง ลิ้นรสชาติหอมหวานที่ยังหลงเหลืออยู่ ผมรับรู้ถึงรสจุมพิตที่ทวีความหนักหน่วงมากขึ้น มากขึ้น ผมถึงขนาดครางออกมาอีกครั้งอย่างไม่สนแล้วว่า...........เรากำลังจะมีเซ็กส์กันท่ามกลางสวนสวยแห่งนี้
ความอายแทบจะถูกลืมเลือนไปเสียด้วยซ้ำถ้าหากว่า.........................
คุณฟรานไม่ถอนริมฝีปากออก ในขณะที่ผมปรือตามองตามอย่างเสียดายในรสจูบหวานๆนั้น
ผมในตอนนี้ช่างไร้ท่าทีขัดขืนเสียจริง คุณฟรานเอื้อมมือมาลูบไล้ตามผิวแก้มของผม ดวงตาของเขาแสดงออกมาอย่างไม่ปิดบังเลยว่า............
................................เขาหลงไหลและคงจะลุ่มหลงผมมาก...................................
“ที่จริงตั้งแต่มาที่นี่ ฉันอยากทำรักกับเธอทุกวัน ทุกเวลาด้วยซ้ำ”
“เอ๊ะ!!...........(ฉ่าาาาาาาาา)...............” จริงดิ กูน่าจับกดขนาดนั้นเชียว
ไม่ไหวแล้วครับ ตัวของผมจะสุกแล้ว ตอนนี้ผมกำลังนั่งทับบนตักของเขาและเราก็กำลังหันหน้าเข้าหากัน เจอประโยคเมื่อกี้เข้าไป ผมเลยได้แต่ก้มหน้าลงอย่างอายๆ (โครตอายอ่ะ) มือจากที่ขยุ้มเสื้อกลางอกของคุณฟรานก็ตกลงมาจับกันเอง ส่วนคุณฟรานก็สวมกอดผมด้วยมือข้างเดียวส่วนอีกข้าง เขาเปลี่ยนจากลูบไล้แก้มของผม มาลูบบนหัวของผมเบาๆ ตกลงผมเป็นอะไรสำหรับเขาเนี่ย เดี๋ยวกอดเหมือนคนรัก เดี๋ยวเอ็นดูเหมือนเด็กน้อย และยังให้เกียรติผมเหมือนแขกคนสำคัญอีก ผม....ตามเขาไม่เคยจะทันเลยครับ
“คุณ......หลงรักผมหรือครับ??”
ไหนๆก็ได้อายแล้วก็ขออายให้ถึงที่สุดเลยแล้วกันครับ
“ใช่ และเป็นรักแรกพบด้วย”
โอยยยยยยยยยยยยย ตายๆๆๆๆๆ สมใจแห่งความอายเลยล่ะครับ ผมรู้แล้วครับ ว่าอายม้วนเป็นยังไง ก็ในเมื่ออาการของผมก็คงไม่ต่างจากอาการอายจนตัวจะเป็นเกรียวอยู่แล้ว
.............................ไม่ไหวจะอายแล้วครับ..............ไม่ไหวไม่ไหว........................
...................แล้วกูจะอมยิ้มเพื่อ!!.....................
แม้จะพยายามหุบริมฝีปากตัวเองไม่ให้มันฉีกมากไปกว่านี้ แต่ก็ทำไม่สำเร็จเลยกลายเป็นอมยิ้มแปลกๆ ดีนะที่ยังก้มหน้าก้มตาอยู่ อย่าก้มมองผมให้มากไปกว่านี้เลยครับ ผมอายครับคุณฟราน อายมากด้วย
ครั้งนี้ตัวของผมคงได้สุกสมใจแล้วจริงๆ ใครจะคิดว่าคุณฟรานเขาจะกล้าตอบออกมาตรงๆแบบนี้กันครับ
“ดังนั้นไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตาม ฉันก็อยากจะกอด จูบ หรือทำอะไรให้เธอได้แสดงอารมณ์แบบนี้ออกมาเสมอ”
‘อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ไม่ไหวแล้วครับบบบบบบบบบบ’
แต่พูดไม่ได้ดดดดดดด ไม่มีเสียงแล้ววววววววววววววววววว
ก็นะ แค่นี้ผมก็หุบยิ้มไม่ได้แล้วครับบบบบบบบบบ
“เธอคงคิดว่าฉันมักมากในกามสินะ” ‘ไม่ครับ!! ไม่เลยครับ’ หุบยิ้มทันที
“...........” ผมได้แต่สั่นศีรษะน้อยๆ แต่ไอ้ความอายถึงขีดสุดแบบนี้มันก็ทำให้ผมพูดไม่ออก ไม่รู้คำพูดมันอันตรธานหายไปไหนกันหมด
ถ้าหากคุณฟรานเป็นคนมักมากในกามอย่างที่เขาบอกมา เขาคงไม่ปล่อยผมให้รอดมาหลายวันแบบนี้หรอก แต่พูดไม่ออกครับ เดี๋ยวเขาจะรู้ทันความคิดลามกของผม ว่าที่ผ่านมาผมก็แอบคิดหื่นๆกับเขาไปบ้างแล้ว
สงสัยผิวด้านหน้าของผมคงล่อตาล่อใจเขามาก คุณฟรานถึงได้ค่อยๆลูบไล้ไปมาก่อนจะใช้มือข้างนั้น เชยคางผมขึ้นมารับจุมพิตแสนหวานอีกครั้ง ผมช้อนตาสบกับเขาแต่ก็ได้ไม่นาน อายครับ อายมากๆ รสจูบที่อ่อนนุ่มแสนหวาน เหมือนคนจูบจะถนุถนอมผมอย่างมาก ก่อนเขาจะแนบจุมพิตที่นุ่มนวลลงบนแผ่นอกของผม และใช้ปลายลิ้นครืนยอดอกของผม ให้ผมต้องแอ่นตัวเพื่อรับสัมผัสนั้นไปโดยอัตโนมัติ
“อ๊ะ!!!” เสียวอ่ะ เสียวมากๆ
มือข้างหนึ่งคุณฟรานใช้สวมกอดผม มืออีกข้างใช้ลูบไล้ยอดอกอีกข้างของผม ส่วนมือของผมก็กำลังขยุ้มไปที่เส้นผมที่อ่อนนุ่มของเขาอย่างไม่ค่อยจะรู้ตัวเสียด้วยซ้ำ
“อื้มมมมม อืมมม อ๊า.....”
ติ่งเนื้อเล็กๆของผมมันอร่อยขนาดนั้นเลยหรอครับคุณฟรานนนนนนนนนนนน
ก็เขาเล่นสลับดูดติ่งเนื้อเล็กๆนั้นไปมาสักพักแล้ว ก่อนจะละขึ้นมาสูดดมกลิ่นกายของผมตามลาดไหล่มาที่ซอกคอ ติ่งหู พวงแก้ม และจบลงที่ริมฝีปากของผม ตอนนี้ผมได้แต่อ่อนระทวงอยู่ในอ้อมกอดของเขาเท่านั้น ลิ้นของเขาสะกดเสียงครางของผมได้เป็นอย่างดี
จากที่เราคุยกันเมื่อครู่ทำให้กรีนน้อยแอบอ่อนตัวลงไปบ้าง แต่ตอนนี้มันกลับมาสู้อีกครั้งและครั้งนี้ดูเหมือนมันจะกลับมาพร้อมกับความอึดอัดมากขึ้นด้วย
คุณฟรานใช้มือข้างหนึ่งลงมาลูบผ่านกรีนน้อยบนเนื้อผ้าอย่างแผ่วเบา
“คุณฟ....ฟรานนนน....ยะ...อ่าาาา.....”
‘คุณฟราน อย่าแกล้งกันสิครับ’ ผมอยากพูดประโยคนี้ต่างหาก แต่เสียงครางกลับเข้ามาแทนที่เสียอย่างนั้น
“กรีนน”
เสียงเรียกมาพร้อมกับแรงกอดกระชับที่เพิ่มมากขึ้น ผม...รับรู้ถึงความตึงเครียดของสิ่งที่ตัวเองสัมผัสได้ทันที ใช่ว่า....ผมจะทรมานคนเดียวเองเสียอีก คุณฟรานก็คงต้องการผมมากเช่นกัน
เขากอดผมไว้แน่นๆ ก่อนที่ตัวเขาจะเอื้อมมือไปหยิบกระดิ่งมาสั่นสองสามครั้ง ถึงตอนนี้ผมรู้สึกเกร็งตัวขึ้นมาทันที เขากำลังเรียกลูกน้องมาพบเขา.............
..........................ตอนนี้น่ะหรือ!!??.............................
ผม.......รู้สึกถึงอ้อมกอดที่รัดมากขึ้น ผมจึงยืดสิ่งนั้นเป็นที่พึ่ง ผมรู้สึกอยากจะหายเข้าไปอยู่ในตัวของคุณฟรานเสียเดี๋ยวนี้เลย เพราะรู้ว่าตัวเองเบียดตัวเข้าสู่อ้อมกอดนั้นขนาดไหน จะให้ผมผละออกมาจากอ้อมกอดของเขาแล้วมาเผชิญหน้ากับคนของเขาซึ่งจะเป็นใครก็ยังไม่รู้ ด้วยสภาพที่เนื้อตัวแดงก่ำไปด้วยความต้องการ เสื้อผ้าหน้าผมที่ยุ่งเหยิง ผม............ไม่กล้าครับ!! แค่คุณฟรานคนเดียวผมก็ไม่รู้จะทำหน้าอย่างไรแล้ว
เพียงเวลาไม่นานคนของคุณฟรานซึ่งเป็นใครผมก็ไม่รู้ เพราะไม่ได้หันไปมอง ผมยิ่งเอาหน้าของตัวเองฝังเข้าไปอยู่ในอกของคุณฟรานมากขึ้น และพยายามทำตัวให้ลีบเล็กลงให้มากที่สุด เมื่อคนของเขามาถึง.....ผมก็จิกเล็บสั้นๆของตัวเองลงไปบนแผ่นหลังของคุณฟรานด้วยความเผลอตัว ถึงตอนนี้คุณฟรานจึงลูบแผ่นหลังของผมเบาๆเป็นการปลอบใจบ้าง
คุณฟรานสั่งไวน์กับเนยแข็งไป และก็รอไม่นาน ของที่เขาสั่งก็มาอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเราทั้งสองคนก็ยังคงอยู่ในอ้อมกอดของกันและกันอยู่ คุณฟรานไม่ได้ปล่อยผมออกมาจากอกของเขาแม้ในขณะที่คนรับคำสั่งนั้นกลับไปเอาของที่เขาสั่งมาให้ หรือแม้แต่จะบอกผมหรือไม่ว่า คนที่มารับคำสั่งเป็นใคร ผมคิดเอาเองว่า เขาคงไม่ได้อยากให้ผมทำตัวไม่ถูกต่อหน้าลูกน้องของเขาคนนั้น ไม่ว่าจะเป็นตอนนี้หรือหลังจากนี้ เมื่อคิดได้ดังนั้น ผมจึงรู้สึกซึ้งใจคุณฟรานมาก
......................เขาเป็นห่วงและใส่ใจกับความรู้สึกของผมด้วย.........................
“ไม่เป็นไรแล้วๆ กรีน”
คุณฟรานก้มลงมาพูดปลอบผมเบาๆ อารมณ์วาบหวามที่เกิดขึ้นก่อนนี้ของผม หดลงไปอย่างรวดเร็วแล้ว แต่นั่นกลับไม่มีผลอะไรกับคุณฟรานเขาเลยสักนิด เมื่อตั้งสติได้ผมก็ยังคงสัมผัสถึงความตึงเครียดนั้นของเขาอยู่
“ขอโทษด้วยที่ทำให้เธอรู้สึกไม่ดี แต่ฉันไม่ต้องการให้เธอเจ็บหรอกนะ”
อ่า............เสียงอ่อนหวานมาพร้อมกับความห่วงใยนั้น มันทำให้ผมแทบจะลืมความรู้สึกอับอายก่อนหน้านี้ทั้งสิ้น
คุณฟรานก้มลงมาจูบและเล้าโลมอารมณ์ของผมอีกครั้ง อาจเพราะความตื่นเต้นด้วย เลยทำให้ผมรู้สึกมีอารมณ์ร่วมมากกว่าปกติ คุณฟรานยกตัวผมมาเอนตัวพิงกับต้นไม้ใหญ่ ในขนาดที่ริมฝีปากของคุณฟรานก็ยังไม่ละจากริมฝีปากของผม เขาโอ้โลมส่วนบนของผมไปตามใบหน้า ซอกคอ มาตามแผ่นอกบาง ที่สำคัญดูเหมือนเขาจะเน้นที่จุดไวต่อสัมผัสของผมเป็นพิเศษด้วย ส่วนมือของเขาก็เอื้อมมาปลดกางเกงของผมออกมาอย่างง่ายดาย เขาดันเข่าของผมขึ้นมาตั้งฉาก ก่อนจะใช้ปลายนิ้วแม่โป้งครืนตรงส่วนอ่อนไหวด้านหลังของผมเบาๆ
“อ๊ะ...อื้มมมมมม”
ผมเม้นปากตัวเองมากขึ้น เมื่อรู้สึกว่าเริ่มจะไม่เป็นตัวของตัวเองมากขึ้นแล้ว คุณฟรานไม่ได้รุกเร็ว แต่เหมือนเขารู้ว่าควรจะเริ่มจากจุดไหนไปจุดไหน ควรเพิ่มแรงหรือลดแรงตรงไหน
คุณฟรานยังคงครืนไปมาตรงช่องทางนั้นเบาๆ ก่อนที่มือของเขาจะหายไปและกลับมาพร้อมกับความรู้สึกเย็นวาบตรงช่องทางนั้นของผม
“อ๊า!!!...อ้าาาาา”
ผมรู้สึกสั่นสะท้านขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ คุณฟรานค่อยๆสอดเนยแข็งที่เป็นก้อนกลมๆ เข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มของผม แล้วผมก็รู้สึกว่าเนยแข็งนั้นก็ได้ละลายไปอย่างรวดเร็วตามอุณหภูมิที่ร้อนระอุของตัวเอง
“อ้า...ยะ...ย๊าาาา....อย่าาา” นอกจากความเย็นแล้วยังมีความเสียวกระสันที่ไม่คิดว่าจะได้รับมาด้วย ผมรับรู้ถึงลูกกลมๆที่ค่อยๆละลายนั้นได้ มันแปลกๆ แต่ก็ปฎิเสธไม่ได้ว่าก็รู้สึกดีเช่นกัน
ลูกแรกแล้วก็ตามด้วยเนยแข็งลูกที่สองพร้อมกับนิ้วเรียวยาวนั้นที่สอดเข้ามาหยอกล้อกับผนังอันอ่อนนุ่มด้านหลังของผม ไม่ไหว ‘เสียวแปร๊ดเลย’ หนำซ้ำปลายนิ้วนั้นยังดันลูกกลมๆนั้นเข้าไปให้ลึกยิ่งขึ้นด้วย โอยยย ขนลุกมากอ่ะ จากนิ้วเดียวก็เป็นหลายนิ้ว จนผมแทบจะถึงจุดสุดยอดเสียให้ได้ ผมตอบสนองต่อการสอดส่ายเบาๆนั้นอย่าลืมตัว
“อ้ะ!! อ้า อ๊า!!”
ผมรู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองสั่นแค่ไหน เรี่ยวแรงที่มีหายไปหมดสิ้น ขาทั้งสองข้างของผมสั่นระริกอย่างควบคุมไม่ได้ เพียงแค่คุณฟรานผละออกมาจัดการกับกางเกงของเขา ผมก็เห็นว่าส่วนอ่อนไหวด้านหน้าของตัวเองก็สั่นระริกไม่แพ้กัน ตรงปลายยอดมีน้ำสีขาวปริ่มเยิ้มออกมาอย่างน่าอาย เนยที่ละลายไปแล้วนั้นค่อยๆ เอ่ยล้นออกมาเคลือบผิวด้านนอกจนมันเยิ้ม
ลมหายใจของผมร้อนผ่าว ไม่ไหวแล้วจริงๆ ทำไมชอบแกล้งกันแบบนี้นะ
“อื้ออออออ....ฮึก!”
ผมสะอื้นออกมาเบาๆ อย่างไม่รู้จะทำยังไงดี คุณฟรานตรึงมือของผมไว้เหนือหัวผมทั้งสองข้างด้วยมือข้างเดียว เหมือนเขารู้ว่าผมรู้สึกอย่างไร และจะทำอะไร ผมอยากปลดปล่อย มัน.............
............ทรมานเหลือนเกิน......ทรมานเกินไปแล้ว.............
เมื่อคุณฟรานจัดการปลดกางเกงออกมา เขาเพียงแต่ปลดตะขอและซิบกางเกงลงเท่านั้นครับ จากนั้นเขาก็จัดการนำสัดส่วนอันแข็งขึงของตัวเองออกมา ผมค่อยๆหลับตาลง.....
..........อย่างอดทนและรอคอย.........
คุณฟรานปล่อยมือของผมลงมา ก่อนจะยกสะโพกของผมขึ้นเล็กน้อยและจัดการค่อยๆฝั่งตัวเองลงมาที่ช่องทางอันคับแคบของผม ท่อนเอ็นร้อนๆนั้นแทรกเข้ามาในตัวผมได้อย่างง่ายดาย จากนั้นเขาก็กดความแข็งนั้นให้เข้ามาในตัวของผมมากขึ้น
“อ๊ะ ฮ้าาาา......อ่า.....”
..........เหมือนการรอคอยของผมสิ้นสุดลง...........
แผ่นหลังของผมแอ่นโค้งขึ้น เพื่อตอบรับการแทรกตัวของเขา ช่องทางภายในของผมกำลังบีบรัดแท่นความร้อนนั้น ผมต้องยอมรับอย่างหน้าไม่อายเลยว่า.........
……..‘แก่นกายของคุณฟรานให้ความรู้สึกดีจริงๆ’…… และก็คงไม่ใช่เพียงแค่ผมที่รู้สึกเช่นนั้น
“อ่า.....เยี่ยมจริงๆ”
คุณฟรานกล่าวหลังจากแช่ไว้สักพัก เขาก็คงจะอดทนมากด้วย ผมสังเกตได้จากสีหน้าของเขา แล้วเขาก็ดึงตัวออกและกระแทกเข้ามาใหม่ช้าๆ แล้วจึงค่อยๆ แรงขึ้นเร็วขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงเสียดสีของการล่วงล้ำดังออกมาไม่ขาดสาย พร้อมๆกับเสียงครวญครางของผมและของคุณฟรานที่ดังสอดประสานกัน
“อ๊ะ! อ่า....อา....”
ไม่ได้มีท่าที่ยุ่งยากอะไร เพียงเราสองคนสอดประสานรับและรุกซึ่งกันและกันอย่างเป็นจังหวะเท่านั้น
“อุ....อืมมมม”
สักพัก.....เขาก็เบาจังหวะลงและจูบผมเป็นช่วงๆ ซุกไซร้ซอกคอเป็นครั้งคราว ประสานไปกับการกระแทกกระทั้นนั้น จนผมรู้สึกสั่นสะท้านไปทั่วทั้งร่างและก็คงจะต่อเนื่องไปเรื่อย คุณฟรานรุกรานผมเป็นเวลาพอสมควรรุนแรงสลับกับเบากันไป ก่อนจะปล่อยให้ทั้งผมและเขาระเบิดความปรารถนาออกมา
“อ๊า!! อ้าาาา......”
สายน้ำร้อนๆหลั่งไหลเข้ามาในช่องทางด้านหลังของผม พร้อมๆกับน้ำขุ่นขาวของผมที่เจิ่นนองไปทั่วหน้าท้องของตนเองแล้วยังไปเปรอะเปื้อนตามเสื้อผ้าของคุณฟรานด้วย
“อื้ออออ.....”
เพียงแค่เขาถอนตัวออกมา ผมก็แทบจะหมดแรงล้มพับแล้ว คุณฟรานจึงต้องรีบรั้งผมเข้าไปกอดแนบอกของเขาเอาไว้ ในเวลานี้ผมไม่มีอะไรคลุมเครือใจแล้ว ท่าทีที่อ่อนโอนทะนุทถอมผมราวกับแก้วที่แสนเปราะบางนั้น ผมมั่นใจว่าที่เขาทำดีกับผมมาโดยตลอด เป็นเพราะว่าเขา....................
........................... ‘ได้รักผมแล้วอย่างแท้จริง’................................
ส่วนผมอย่างที่ผมเคยบอกไว้ ผมรู้ว่าตัวเองนั้นชอบคุณฟรานมาโดยตลอดและไม่เคยคิดจะหลอกตัวเอง และเวลานี้ผมก็มั่นใจแล้วเช่นกันว่า..............
........................ ‘ผมรักคุณฟราน’....................................
ขอโทษนะครับคุณฟรานที่ผมยังไม่กล้าพูดออกมาจากปากตังเอง แต่สักวัน ผมจะพูดมันออกมาแน่นอนครับว่า.......
........................ ‘ผมรักคุณครับ คุณฟราน’..................................
จบ
ทักทายทักทายยยยยยยยยยยย 
จบแค่นี้แล้วกันนะ ยาวมากกกกกกกกกกก 
ต่อไปก็เป็นตอนพิเศษนะ เพราะเรื่องราวต่างๆ ที่ยุ่งๆนี้มันจบลงแล้ว 
เม้นต์ให้กำลังใจเยอะๆ แล้วเราจะรีบเอาตอนพิเศษมาลงนะ อย่าลืมอย่าลืม เม้นต์ๆๆๆๆ 
มีคนเรียกร้องตอนพิเศษคุณฟรานมาอีกแล้ววววววววว 
จะรับไว้พิจารณาละกันนะ 
ขอบคุณมากที่เข้ามาอ่าน มาติ มาชม มารอกันนะ
ขอย้ำว่าทุกคอมเม้นต์เราอ่านไม่ต่ำกว่า 5 ครั้ง อ่านด้วยความรู้สึกขอบคุณทั้งนั้น 
จุบุจุบุจุบุ 
Uri
