100%ใครไม่ได้อ่าน 50%
รวบกวนไปอ่านได้ที่หน้า 153 ก่อนนะคะ
รูปปกเล่ม 3 [พี่ต้น & แบม สวยตัวแม่]My love
Part 53
[Special Butus]
100% เช้าลืมตาตื่น..ด้วยสภาพสดชื่นและ..อายยยยย!!! อร๊ากกก!!! เมื่อคืนบอลลูนอ่อนโยนมากๆ เล่นเอาผมละลายเละเป็นโจ๊ก แม้จะรู้สึกจี๊ดช่วงล่างด้านหลัง
แต่ไม่หนักหนาสาหัสเท่าไหร่ สามารถลัลลาได้สบายบรื๊อ ประทับใจสุดๆน้องเอ่ยคำ
‘บอลรักบู’ กระซิบครางกระเส่าข้างหู
ไม่หวังอะไรแล้ว แค่ความรู้สึกจากก้นบึ้งของหัวใจบอลลูน ที่พร่ำบอกให้รับรู้ ผมเผลอครางน่าอายไปหลายครั้ง
ใครยอมน้อยหน้ากันเล่า..บอกรักมาเราก็บอกกลับบ้างสิ
‘บูรักบอล’ อิอิ..เป็นการบอกรักระหว่างกายเราสอดประสาน
ขยับไหวไปตามท่วงทำนองที่น้องชักนำล้วนๆ
การเมคเลิฟหาใช่สิ่งเลวร้ายสักหน่อย ถ้าได้รับการปรนนิบัติอย่างอ่อนโยน
มันกลับแลดูสวยงามอ่อนหวาน ควรค่าในการจดจำไม่รู้ลืมจริงๆ นี่สินะที่เขาเรียกกันว่า ‘ร่วมรัก’
“ชะลัลลาๆๆๆๆRrrrr” ริงโทนโทรศัพท์ของผม
“ว่าไงแบม ขึ้นเครื่องยังมึง”
[รีจิสตั๋วเรียบร้อย เครื่องออกสิบโมงครึ่ง ถึงสิบเอ็ดโมงครึ่งไม่น่าเกินเที่ยง
กูโทรบอกก่อน เผื่อเวลาพวกมึงเดินทางด้วย]
“แล้วนี่มึงอยู่ไหนเนี่ยะ”
[สนามบิน ไอ้เขมกับน้องหนุ่ยมาพร้อมกู พี่ต้นเอารถฝากจอดที่นี่
แวะรับไอ้เขมกับน้องหนุ่ยมาด้วยเลย]
“โอเคอีกสองชั่วโมงเจอกัน”
[อืม..กูดูลูกก่อน น้องหนุ่ยพากินไอติม ตัวติดกันยังกะรุ่นเดียวกันเลยมึง
น้องเต้ยไม่ยอมห่างพี่หนุ่ยเลยเหอะ]
“หา..ทำไมเรียกพี่หนุ่ยวะ ไม่เรียกน้าเหรอ”
[เด็กไอ้เขมบอกฟังดูแก่ สอนหลานเรียกพี่เฉยเลย..คึคึ!]
“อิอิ..ตลกแหละ แล้วน้องเต้ยเรียกไอ้เขมว่าอะไร”
[ลุง..]
“อ้าว!..หนักเลย แก่กว่าพ่ออีก ไหงเป็นงั้นวะ”
[น้องหนุ่ยอีกแหละ แสบใช่ย่อยบอกหลานเรียกไอ้เขมลุงเถื่อน]
“ฮะฮ่าๆๆ..ไอ้เขมไม่เหวี่ยงเหรอวะ”
[ตอนแรกก็นอยด์นะ ไปๆมาๆเลยตามเลย น้องเต้ยเล่นจำลุงเถื่อนไปแล้วนิ
เปลี่ยนให้เรียกพี่เรียกน้า หลานไม่ชินปากแล้วด้วย
มันกลายเป็นลุงเถื่อนเรียบร้อยโรงเรียนน้องหนุ่ย เห็นตี๋ๆร้ายใช่เล่น]
“เหมาะกับไอ้เถื่อนเขมสุดๆ ไอ้ห่านั่นใช่ย่อยที่ไหน” ผมผสมโรง
[เออ..กูเห็นด้วย ตอนไปรับน้องหนุ่ยที่บ้าน ไอ้ห่าเขมสิงอยู่ที่นั่น
กินนอนเป็นบ้านตัวเองไปแล้ว สำคัญกูว่าแม่น้องหนุ่ยรู้ถึงความสัมพันธ์สองคนนี้แน่ๆ
ไอ้เขมเรียกแม่เฉย..อีกอย่างน้านุ้ยฝากไอ้เขมดูแลน้องหนุ่ยตอนก่อนขึ้นรถ อาการเหมือนแม่ยายฝากลูกสาวเลยเหอะ]
“จริงดิ..คงรู้แล้วมั้ง เพียงแต่ไม่พูดมากกว่า”
[อืม..กูก็คิดอย่างนั้น แค่นี้ก่อนบูตัส ไปดูลูกก่อน]
“เออๆ..ลูกแล้วเหรอ เต็มปากเต็มคำเลยนะมึง”
[ชิ!..ลูกผัวก็ลูกกูสิอีห่า] สะบัดเสียงใส่เสร็จวางหูไปเลย ผมยังอมยิ้มอยู่
ดีใจเพื่อนแต่ละคนลงตัวกันหมด ไม่รู้โจ๊กจะง้อกนกสำเร็จไหม เห็นเงียบหายไปทั้งคู่
เหลียวดูบอลลูนยังไม่ตื่น แขนกอดเอวผมหลวมๆ หายใจสม่ำเสมอ นี่ขนาดผมนอนคุยโทรศัพท์ยังไม่รู้สึกตัวเลย
คงใช้พลังงานไปเยอะสิท่า..ใครดันให้เบิ้ลรอบล่ะ รู้อยู่ผมไม่ค่อยเก่งเรื่องนี้
ได้แต่นอนครางอย่างเดียว ตั้งใจค่อยๆศึกษาพัฒนาฝีมือให้ดีขึ้น กลัวน้องเบื่อ
ขืนไม่ก้าวหน้าคงไม่ดีหรอก อยากน้อยตอนใช้ปากทำรักให้ บอลลูนก็ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าแหละน่า..อิอิ
[ว่าไง] โจ๊กรับสายผม กดโทรศัพท์ภายในไปห้องมัน
“ตื่นยังมึง”
[อืม..ไม่ตื่นจะคุยเหรอ]
“อ้าว!..ฟังเสียงยังง่วงอยู่นิ”
[นิดหน่อย กว่าจะได้นอนล่อตีสอง]
“ห๊ะ!..อย่าบอกมึงกับกนก..?”
[เฮ้ย!..คิดไปถึงไหน ทะลึ่งนะมึงตั้งแต่มีผัว]
“อ้าว!..ก็มึงพูดให้คิดนี่หว่า..แล้วไมนอนดึก หรือง้อไม่สำเร็จวะ” เป็นห่วงมันแล้ว
[เรียบร้อยกว่าจะง้อได้กูน้ำลายหมดปาก ดื้อชิบ..ไม่รู้ติดนิสัยใคร]
“เฮ้อ!..ค่อยโล่งอก ให้เวลาอาบน้ำเตรียมตัวชั่วโมง เดี๋ยวออกไปสนามบินรับพวกแบมมัน
แวะเที่ยวต่อเลย กูลงไปเช็คอินห้องพักรอก่อน อาหารเช้ารองท้องข้างล่าง ไปกินเที่ยงทีเดียวนะ
เครื่องลงสิบเอ็ดโมงครึ่ง พอดีเที่ยงแหละ หาของอร่อยในเมืองกินก่อนค่อยแวะไหว้เจ้าแม่กวนอิม
ค่อยว่ากันอีกทีเที่ยวไหนต่อ ตกลงตามนี้” ผมร่ายโปรแกรมเองเลย ที่เหลือค่อยให้พวกมันตกลงกันเอา
อยากไหว้เจ้าแม่กวนอิมอ่ะ เทศกาลกินเจภูเก็ตขึ้นชื่อสุดๆ ศาลเจ้าแม่กวนอิมมีแต่คนบอกศักดิ์สิทธิ์
ใครมาไหว้ขอลูกขอความรุ่งเรืองในชีวิต ได้สมประสงค์แทบทุกราย อยากแวะสักการะเจ้าแม่
ขอความเป็นสิริมงคลให้พวกเราหน่อย..
ค่อยปลดมือน้องออกเบาๆ ลุกเข้าห้องน้ำ ทำธุระส่วนตัว ดีหน่อยที่น้องรู้ว่าเรามีงานไม่ทำรอยอะไรบนตัวผม
ส่วนผมระวังให้เหมือนกัน จิกผ้าปูอย่างเดียวเลย ขืนมือไปเกาะไหล่มีหวังขยุ้มผิวขาวบนหลังน้องเป็นรอยแดงแน่
ก็นะ..มันเสียวเว้ย!!!!เสร็จธุระตัวเอง ปลุกบอลลูนต่อ ผมแต่งตัวด้วยชุดลำลองพร้อมตระเวนเที่ยว
ง่ายๆกางเกงยีนส์เดฟสีน้ำตาลเข้ม เสื้อยืดสีส้มคอวีรัดรูป เข็มขัดเก๋สีขาวกับแว่นกันแดดกุชชี่ที่น้องซื้อให้
เซทผมหน่อยทาลิปกลอสให้ความชุ่มชื่นริมฝีปากที่ใช้งานหนักมาเมื่อคืน แค่นี้บูตัสก็พร้อมลุย
“บอลครับ..ลุกอาบน้ำแต่งตัว ไปรับพวกพี่แบมกันครับ” กระซิบข้างหูน้องค่อยปรือตามอง
สายตาเราสบกันนิ่ง ร้อนหน้าวูบเลยอ่ะ แพ้ทางลูกตาคมสวยสีเทาอมฟ้าคู่นี้สุดๆ
ขนาดปรือตาตอนตื่นใหม่ยังดูเซ็กซี่เหมือนตากระต่ายขี้เซาได้อีก
“ควับ!..เฮ้ย!” เสียงผมร้องอย่างตกใจ หลังน้องตวัดรวบเอวดึงลงไปทับบนตัวน้องเต็มๆ
“หอมจัง จูบทีครับ” ง่ะ!..บ้าป่ะยังไม่แปรงฟันขอจูบเค้าเฉย
“บอลยังไม่ได้ล้างหน้า จูบเลยเหรอ”
“บูรังเกียจเหรอ มอนิ่งคิส” เล่นเสียงอ้อนแบบนี้ บูตัสตายสนิท
“อืม..” ก้มหน้าอย่างเดียวเลยกู
“อ้าหห์” แล้วมอนิ่งคิสก็เสร็จโจรรูปหล่อ ไม่เหม็นบูดน้ำลายเหะ
นึกว่าจะเหม็นเสียอีก น้องรักสะอาดมาก จูบนี้เลยหวานไปเลย
ก่อนเลยเถิดเพราะส่วนกลางลำตัวในผ้าห่มมันโป่งนูนแล้ว รีบผลักอกน้องอย่างเร็ว
“ฮ้าาาา!! พอก่อน ลุกไปอาบน้ำสิ เดี๋ยวผิดเวลา” อ้างสุดๆ
“หึ..ฝากไว้ก่อน คืนนี้ค่อยต่อ” ง่ะ! ตายห่า พูดแบบนี้แสดงว่าคืนนี้ตูโดนสอยอีกสิ
ไม่ทันได้พูดอะไร สุดหล่อลุกเดินโทงๆ อนาคอนด้าชี้หน้าเด่ช่างยาวใหญ่
ปรี่เข้าห้องน้ำไปอย่างไม่สนใจว่าผมจะ...อาย!!!..อร้ายยย!!
เย้ย!!..ขนาดทั้งโดนทั้งดูดมาแล้ว พอเห็นจะจะแสงเพียงพอแบบนี้
มันดูสุดๆไปเลย ต๊ายยย!!!..บูตัสจะหน้ามืด
“มีเวลาสิบห้านาที พวกมึงรองท้องไปก่อน” ผมบอกโจ๊กกับกนกมันเดินตีคู่เข้ามาในค็อฟฟี่ช็อป
ผมกับบอลลูนล่อสตรอเบอรี่ช็อตเค้กคนละสองชิ้นกับโกโก้ร้อนคนละแก้ว
“อืม..เคลียร์ห้องพักให้แบมเรียบร้อย” โจ๊กขานรับ ก่อนถามกลับ
“เรียบร้อยแล้ว” จากนั้นทั้งคู่ก็สั่งไม่ต่างพวกผม กินกันไปเงียบๆ
สังเกตกนกดูสดใสขึ้นแล้ว แสดงว่าโจ๊กง้อสำเร็จ บอลลูนอ่านหนังสือพิมพ์รอ
ระหว่างพวกมันสองคนทานกันหนุงหนิงสองคน บทจะหวานก็ล่อเอาน้ำตาลอายเลยคู่นี้
“เก็บตังค์ครับ” น้องชิงเรียกพนักงานมาเคลียร์ หลังเห็นคู่รักแสบจิบน้ำเปล่า
พวกมันไม่ขัดศรัทธาน้องขอเลี้ยง จากนั้นพวกเราค่อยเดินออกจากร้าน
จะเอ๋!..อเลกซ์พอดี มากับโมลิซ่าตามหลังด้วยการ์ดประจำตัว
“สวัสดีตอนเช้า” อเล็กซ์ทักทายเราก่อน เหมือนเจตนาคุยกับโจ๊กมากกว่า
สายตาไม่ได้มองพวกผมสักคน ยกเว้นโมลิซ่ายิ้มพราวเสน่ห์ให้บอลลูนตามคาด
“ครับ..เรากำลังจะออกไปรับเพื่อน” โจ๊กมันตอบไป
“เสียดายจริง ผมติดถ่ายงานสิบเอ็ดโมง พรุ่งนี้ต้องถ่ายแต่เช้าก่อนพระอาทิตย์ขึ้น
ไม่มีเวลาเที่ยวเกาะภูเก็ต หวังว่าจบทริปคุณจะกรุณาเป็นไกด์พาผมทัวร์หน่อยนะ..โจ๊ก”
น้ำเสียงติดอ้อน พร้อมรอยยิ้มน่ารักที่ส่งให้โจ๊กมัน เห็นแล้วยากปฏิเสธจริงๆ
ต่อด้านล่าง