ผมเป็นคนหนี่งที่ชอบในการเขียนของคุณ ลัก เพราะคุณเขียนได้ดีมาก การใช้คำพูดคำบรรยายต่างๆในนิยายดีมาก ติดตามอ่านมาก็หลายเรื่องแต่เรื่องที่ผมชอบมากที่สุดก็เป็นเรื่อง เพราะรัก จึงเปลี่ยน
แต่ผมมองว่าถ้าเรื่องนี้ไม่ได้นำความรักระหว่างพี่น้อง(ถึงแม้จะไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ)และเปลี่ยนสถานะของตัวละครไม่ให้เป็นพี่ น้องกันคงจะไม่ทำให้ผมตะขิดตะขวางใจที่จะอ่าน เพราะพอคิดว่าน้องได้เอาพี่ตัวเองแล้วมันรู้สึกถึงความเสี่อมในจิตสำนึก ถ้าหากบอกว่าทั้งสองไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆซักหน่อยทำไม่จะเอากันไม่ได้ หากลองเปรียบเทียบกับ ครู ที่เอากันกับลูก ศิษย์ ของตนหละ ครูและลูกศิษย์ก็ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน แต่ไม่เหมาะสม และผิดต่อสามัญสำนึกผิดชอบชั่วดี เพราะครูเปรียบเหมือนพ่อแม่คนทีสอง การกระทำดังกล่าวจึงเป็นความเสื่อม ก็เหมือนกันเรื่องนี้ ที่ไม่ได้เป็นพี่น้องกันจริงๆแต่ถูกปลูกฝั่ง และมีความรักที่มีให้กันแบบพี่น้องโดยเฉพาะบูที่ย้ำนักย้ำหนาว่ารักบอลเหมือนน้องแท้ๆของตนเอง แต่กลับรักและเอากันกับน้องของตนเอง นี่แสดงให้เห็นถึงความเสื่อมที่เกิดขี้นในใจของบู
ไม่ว่าใครจะมองว่าผมเป็นอะไรมากป่ะกับเรื่องนี้ แต่ผมพูดได้เลยว่ารับไม่ได้กับสถานะของบูกับบอล
เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน ไม่อยากให้คนเขียนเอามาแต่งเพราะคนหัวโบราณอย่างผมยังคงรับไม่ได้กับเรื่องพวกนี้ มันเหมือนกันที่เราได้ข่าว พ่อเลี้ยงเอาลูกเลี้ยง พระเอากัน ได้ยินแล้วมันก็สลดหดหู่ทุกครั้ง
(ผมอ่านนิยายเรื่องนี้เพียงบทที่1-10 และมาอ่านบทจบเลย ส่วนตัวชอบเรื่องความรักของเพื่อนที่ผู้เขียนได้นำเสนอในเนื้อเรื่องประทับใจมาก ถึงแม้จะไม่ได้อ่านทุกบทเพราะไม่อยากอ่านเรื่องของ บูและบอล แต่ก็รู้ว่าผู้เขียนได้สื่อถึงความรักที่เพื่อนมีต่อเพื่อนมากขนาดไหน
ปล.ประทับใจเรื่องนี้จากใจจริง

)