เอาแบบพูดกันตรงๆเลยนะค่ะ....ถ้าพูดถึงเรื่องราวนี้มันรู้สึกอบอุ่นหัวใจมาก
มันรู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก มันเหมือนได้ย้อนเวลากลับไปในตอนนั้น
มันเป็นลุกกุญแจที่มาไขประตูแห่งความทรงจำอะค่ะ
....สำหรับ พี่ทั้งสองคน ทั้งพี่ ผม และ พี่ มัน....
ขอบคุณเรื่องราวของพี่ทั้งสองที่ทำให้หัวใจได้อบอุ่นขนาดนี้
ทุกวันนี้หาได้ยากมากกับ รักที่มั่นคงยาวนาน แบบนี้ (แม้กระทั่งคู่ชายหญิง)
ยิ่งนึกถึงช่วงเวลานั้นแล้ว มันลำบากจริงๆนะค่ะ ยิ่งเป็นลูกคนเดียวทั้งคู่
ทำให้เป็นการตัดสินใจที่ลำบาก ต้องคิดเยอะ...เฮ้อ สุดยอดค่ะที่ผ่านมันมาได้
แต่เหนือสิ่งอื่นใด....ขอยกความดีทั้งหมดให้กับ พ่อและแม่ของพี่ทั้งสองได้มั๊ยค่ะ
เพราะพูดกันตรงๆแล้วไม่ไช่แค่พี่สองคนเท่านั้นที่ มี รัก แท้ ที่ มั่น คง
แต่เป็นเพราะ พ่อแม่ ที่บ่มเพาะ อบรมเลี้ยงดูลูกมาด้วยความรัก ทำหน้าที่ของพ่อและแม่จริงๆ
มันทำให้สัมผัสได้ถึงคำว่า ครอบครัว จริงๆค่ะ.....
เป็น เรื่องสั้นเพียงเรื่องแรกและเรื่องเดียวที่อ่านสำหรับ นิยาย วาย
แต่ก็เป็นเรื่องแรก เรื่องเดียว และเรื่องสุดท้าย ที่จะขอจดจำความรู้สึกที่อบอุ่นหัวใจนี้ไว้นะค่ะ
ขอบคุณอีกครั้ง.....ขอบคุณจริงๆนะค่ะ