///รอย...รัก...ร้าว ตอนพิเศษ 5 เมารัก! (27-8-2012) P.38
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ///รอย...รัก...ร้าว ตอนพิเศษ 5 เมารัก! (27-8-2012) P.38  (อ่าน 380513 ครั้ง)

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
สงสารแก้ว อยากให้ไอ้พี่ศักดิ์ปรับปรุงตัว มารักกับแก้วเหอะ เลิกเจ้าชู้เรี่ยราดได้แล้ว  :beat:

ออฟไลน์ Pupay

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 904
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-1

ออฟไลน์ hotladyanyavee

  • ขึ้นจากเกาะ มาใช้ชีวิตบนอ่าวนาง มันก็อินดี้ไปอีกแบบ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2384
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-10
สงสารแก้วนะ สงสารมาก รักแบบนี้เจ็บนะ แต่จะให้เลิกรักก็กลัวเจียนตาย

ออฟไลน์ jimmyFG

  • Ich Liebe dich.
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2276
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +203/-4
    • @Facebook
สงสารแก้วจัง :sad4:

greenboy2012

  • บุคคลทั่วไป
[พูดคุย]
            วันศุกร์แล้วดีใจเหลือเกิน แถมวันนี้ก็ได้กลับเร็วอีก ดีใจมากๆ  :sad4:

            อย่าลืมมาเจอกันคืนนี้นะคะ ฮิฮิ  :impress2:

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
สงสารแก้ว

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
หาคนอื่นเถอะแก้ว

ออฟไลน์ t2007

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2400
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-5
ภัทจ๋า  ทำไมยังไม่รู้ความรู้สึกของเสืออีก ไร้เดียงสาจังเลย
เศร้ากับความรักของแก้ว เรารักใครสักคนต้องมีความสุขซิ

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
                                     ชีวิตแก้วอาภัพนัก รักคนที่ไม่เห็นค่า

mister

  • บุคคลทั่วไป
เชียร์แก้ว  สู้น่ะ :3123:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ PetitDragon

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +343/-5
พี่เสือนะพี่เสือ คราวหน้าขอมากกว่าจูบเลยนะ

ออฟไลน์ smmikie

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 362
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1
เฮ้ยย  ยย แก้วน่าสงสารอ่ะ
หาใครสักคนให้แก้วที 
รักแบบนี้มีแต่เจ็บปวด เขาเคยรักเราบ้างหรือป่าว?ก็ไม่รู้!!!

ปล.สั้นจัง น่าจะเล่ายาวกว่านี้หน่อยย ย ย

ออฟไลน์ Onlymin

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 465
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +215/-4
เค้าสงสารแก้ว  :monkeysad: :monkeysad:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
 :เฮ้อ:รักที่เลือกไม่ได้

greenboy2012

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 21 วันเกิด

   ช่วงปิดเทอมภาคเรียนที่หนึ่งผมอยู่ใต้ได้ไม่ถึงเดือนก็ต้องกลับมากรุงเทพ เพราะใกล้จะเปิดเทอมสองแล้ว เขามาส่งผมเหมือนตอนขาลงใต้ เพราะต้องมาทำธุระที่กรุงเทพเหมือนเคย กลับมาคราวนี้ผมรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของผมกับเขาเป็นไปในทางที่ดีขึ้นมาก หลังเปิดเทอมแล้วเขาขึ้นมาทำธุระที่กรุงเทพบ่อยขึ้น จากปกติเดือนละหนึ่งครั้ง กลายเป็นเดือนละสองครั้ง และแต่ละครั้งที่มาเขาจะพักอยู่นานกว่าเดิม จากครั้งละวันสองวัน เป็นครั้งละสี่ห้าวันหรือบางเดือนอยู่ยาวเป็นอาทิตย์เลยก็มี ช่วงที่เขาอยู่กรุงเทพตอนเช้าเขาจะไปส่งผมที่มหาวิทยาลัย และตอนเย็นจะมารับผมกลับบ้านเป็นประจำทุกวัน ตอนกลางวันเขาบอกว่าไปคุยงานกับลูกค้า แต่บางวันผมก็เห็นเขาแต่งตัวตามสบายมาก เสื้อยืดโปโล กางเกงยีนส์ ลูกค้าเขาจะเป็นกันเองขนาดนั้นเลยเหรอ ผมสงสัยอยู่เหมือนกันแต่ก็ไม่เคยได้ถาม
   “คุณจะพาผมไปไหน” ผมถามขึ้นเมื่อเมื่อเขาขับรถเลี้ยวไปในทางที่ไม่ใช่ทางกลับบ้านเหมือนทุกที
   “จะไปซื้อของก่อน” เขาตอบผมโดยไม่ได้หันมามอง ยังคงขับรถอย่างตั้งใจ
   “จะซื้ออะไร”
   “เดี๋ยวก็รู้เอง” เขาตอบแล้วก็พาผมมาเลือกของสดในแผนกซุปเปอร์มาร์เก็ตของห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เขาซื้อพวกผักหลายอย่าง หมู เนื้อ ลูกชิ้น ปลาหมึก เครื่องเทศ เครื่องปรุงอีกหลายชนิด พอกลับมาถึงบ้านผมถึงได้รู้ว่าเขาจะให้ผมเอาของพวกนั้นมาทำกับข้าวให้เขากิน
   “อะไรนะครับ จะให้ผมทำกับข้าวให้กิน!” ผมถามด้วยความตกใจ ถึงพอจะทำเป็นอยู่บ้างเพราะพี่ภาสอน แต่ก็ไม่ได้ทำบ่อยนัก
   “ใช่ ก็ทำแกงจืดผักกาดขาว ใส่หมูสับกับลูกชิ้น แล้วปลาหมึกนั่นก็ผัดผงกะหรี่ พี่ซื้อของสดกับเครื่องปรุงมาให้พร้อมหมดแล้ว” เขาหันมาตอบผม ขณะที่ตัวเองก็นั่งอ่านหนังสือพิมพ์แล้วก็เปิดทีวีดูไปด้วย อย่างสบายใจ ให้ผมยืนมองถุงหลายสิบใบที่ซื้อมาจากห้างที่วางอยู่บนโต๊ะอาหาร
   “ถ้าคุณรู้ถึงขนาดจะทำอะไร ต้องใส่อะไรบ้าง ทำไมไม่ทำกินเองไปเลยครับ” ผมอดรู้สึกหมั่นไส้ไม่ได้ นี่เขาเลือกเมนูอาหารและจัดเตรียมทุกอย่างไว้ให้ผมทำ โดยไม่ถามผมสักคำอยู่ๆ ก็ให้ทำให้กินเฉยเลย
   “ก็รู้ แต่ทำไม่เป็น ช่วยทำให้หน่อยนะ วันนี้พี่ไม่อยากกินกับข้าวถุงแล้ว” เขาพูดพร้อมกับก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือพิมพ์ต่อไป ทิ้งให้ผมต้องหิ้วถุงมากมายเข้าไปในครัวเพื่อทำอาหารเย็นให้เขากิน
   “เสร็จรึยังครับ” เสียงเบาๆ กระซิบที่ข้างหูผม ขณะที่ผมกำลังคนแกงจืดอยุ่ในหม้อ
   “อะ...คุณ” ผมตกใจเพราะอยู่ดีๆ เขาก็เดินเข้ามาจนชิดและเอามือข้างนึงมาโอบเอวผม รัดจนเข้าไปชิดตัวเขาที่ยืนชิดอยู่ด้านหลังผม เขากอดผมอยู่!   “เป็นไร ตกใจเหรอ ” เขายังคงกระซิบถามขณะที่มือเขาก็ยังคงกอดเอวผมอย่างแนบชิดอยู่
   “คะ...คุณ ปะ...ปล่อยนะ” ผมพยายามดันตัวเองออกมาจากอ้อมกอดของเขา
   “อืม ปล่อยก็ได้ รีบทำไวๆ นะ หิวแล้ว!” เขากระซิบข้างหูผม จนผมรู้สึกขนลุกซู่ เขาปล่อยมือจากเอวผม แล้วก็เดินออกจากห้องครัวไป ทิ้งให้ผมยืนงงกับการกระทำของเขา อยู่ๆ ก็เข้ามากอดผม เป็นครั้งแรก! ทำไมกัน ผมหันหลังกลับไปมองเขา ก็เห็นว่าเขากลับไปนั่งดูทีวีที่โซฟาเหมือนเดิม เขาหันหลังให้ผม ผมรู้สึกว่าตัวเองหัวใจเต้นแรงเหมือนมันจะกระโดดออกมานอกอก ผมยิ้มเขินๆ ให้ตัวเอง รู้สึกมือไม้สั่นทำอะไรต่อไม่ถูกเลย!
         ////////////////////////////////////////////////////////////////
    “ภัท เดี่ยวนี้มีคนมารับมาส่งตลอดเลยนะ ไม่มีเวลาให้เพื่อนอย่างกรูเลยนะเว้ย” ไอ้สุทัตแซวผมขณะที่มันนั่งอยู่เป็นเพื่อนผม ผมเลิกเรียนแล้วและกำลังรอเขามารับอยู่
   “ก็ เขาว่าง” ผมไม่รู้จะตอบอย่างไรดี
   “รู้สึกว่าจะว่างตลอดเลยนะ เช้ามาส่ง เย็นมารับ เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้ หน้ายังไม่อยากจะมองกัน แต่เดี่ยวนี้กลับตาลปัตร เช้าถึงเย็นถึง สงสัยเขาจะหลงมึงเข้าแล้วล่ะซิ” ไอ้สุทัตว่า
   “ไอ้บ้า มึงพูดอะไรไม่ใช่ซักหน่อย ก็แค่พี่น้อง” ผมรู้สึกว่าตัวเองอายไอ้สุทัต
   “ฮ่ะฮ่ะ พี่รัก รักพี่น่ะเหรอ” ไอ้สุทัตขำไม่หยุด
   “มึงอย่ากวนตีน” ผมว่ามัน
   “ปรี๊น! ปรี๊น!” เสียงแตรรถสีดำคันที่ผมคุ้นเคยดังขึ้น เขามาแล้ว!
   “รีบไปซิ คนที่รอมาแล้วนี่” ไอ้สุทัตหันมายิ้มกวนๆ ให้ผม ผมแกล้งทำหน้าดุใส่มัน กลบเกลื่อนความรู้สึกบางอย่างที่มันกำลังจะแสดงออกมาทางใบหน้า แล้วผมก็รีบเดินไปขึ้นรถของเขาที่จอดรออยู่หน้าคณะ

   “รอพี่อยู่นี่นะ เดี๋ยวไปซื้อตั๋วก่อน หรือภัทอยากจะกินน้ำอะไรก็ไปซื้อแล้วกัน” เขาบอกผมเมื่อพาผมมายืนอยู่บริเวณขายตั๋วของโรงภาพยนตร์แห่งหนึ่งแถวๆ มหาวิทยาลัยของผม ผมไม่คิดว่าเขาจะพาผมมาที่แบบนี้ พาผมมาดูหนังอย่างนั้นเหรอ ทำไมผมรู้สึกว่าเขาทำเหมือนกับว่ามันเป็นการเดทกัน! ผมรู้สึกดีใจและตื่นเต้นมาก ช่วงที่ผ่านมาเขาไม่ค่อยดุหรือเสียงดังใส่ผม แล้วยังพาผมไปโน่นมานี่ตลอด แล้วนี่ยังพาผมมาดูหนังอีก ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะเป็นความจริง
   “คุณ ทำอะไรน่ะ” ผมร้องเบาๆ เมื่อเขาเอื้อมมือของเขามากุมมือผมไว้ ท่ามกลางความมืดในโรงหนังที่เรานั่งเก้าอี้ติดกัน
   “อย่าเสียงดังซิ” เขาหันมากระซิบกับผมเบ่าๆ ที่ข้างหู แต่มือเขาก็ยังคงกุมมือผมไว้ไม่ยอมปล่อย เขาว่าแล้วก็หันไปสนใจจอภาพยนตร์ตรงหน้า เขาทำให้ผมดูหนังไม่รู้เรื่องเลย เพราะตลอดเวลาสองชั่วโมงที่หนังฉาย เขานั่งกุมมือผมไว้ไม่ยอมปล่อยเลย!         //////////////////////////////////////////////////////////////////////
   
             วันนี้เป็นวันเกิดผม ผมไปตักบาตรที่วัดแถวบ้านในตอนเช้าก่อนไปมหาวิทยาลัย ส่วนตอนเย็นไอ้สุทัต ไอ้ชาติกับเพื่อนที่คณะอีกสามสี่คนพาผมไปเลี้ยงที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง กินข้าว กินเหล้าและร้องคาราโอเกะกันจนดึกกว่าจะได้กลับบ้าน ผมไม่อยากรีบกลับนัก เพราะมันจะทำให้ผมคิดถึงพี่ภา ทุกปีวันเกิดผม พี่ภาจะต้องทำกับข้าวและฉลองวันเกิดให้ผมที่บ้าน ผ่านมาสองปีแล้วแต่ผมก็ยังนึกถึงวันเกิดที่มีพี่ภาอยู่ด้วยทุกครั้งเลย
   เมื่อผมกลับมาถึงบ้านก็ดึกมากแล้ว ผมแปลกใจที่เห็นรถของเขาจอดอยู่ในบ้านและไฟบนห้องของเขาที่อยู่ชั้นสองก็สว่างจ้า ผมไม่คิดว่าเขาจะมาวันนี้ เพราะเมื่อเดือนก่อนเขาบอกไว้ว่าจะมาอีกทีอาทิตย์ถัดจากนี้ แต่ผมก็ดีใจที่รู้ว่าเขามา เขาอยู่ในบ้านในวันนี้ วันเกิดผม!
   “ภัท ทำไมกลับดึกจัง พี่มารอตั้งนานแล้วนะ” เขาเอ่ยขึ้นเมื่อผมเดินขึ้นบันไดมาถึงหน้าห้องนอนของผมที่อยู่บนชั้นสอง เขายืนรออยู่ที่หน้าห้องผม
   “คุณ มาได้ยังไงครับ ไหนบอกว่ามาอาทิตย์หน้า” ผมถามด้วยความสงสัย
   “ก็อยากมา กินเหล้าด้วยเหรอ” เขาเดินมาใกล้ ใกล้จนแทบจะได้ยินเสียงลมหายใจของอีกฝ่าย
   “ก็นิดหน่อยครับ วันนี้ไปกินเลี้ยงกันมา” ผมตอบเขา รู้สึกใจเต้นแรงกับความใกล้ชิด
   “เลี้ยงอะไรกันไม่เห็นบอกพี่บ้างเลย” เขาถามยิ้มๆ
   “ก็...เลี้ยงวันเกิดผมครับ”
   “เหรอ แล้ววันเกิดอยากได้อะไรเป็นพิเศษรึเปล่า พี่จะซื้อให้” เขาถามพร้อมกับมองหน้าผม
   “ไม่ครับ ไม่ได้อยากได้อะไรเป็นพิเศษ” ผมตอบรู้สึกมึนๆ หัวเล็กน้อย คงเพราะดื่มไปพอควร
   “งั้น ถ้าพี่มีอะไรจะให้ จะอยากได้รึเปล่า” เขาพูดพร้อมกับยิ้มแปลกๆ ให้ผม
   “อะไรเหรอครับ” ผมถาม
   แล้วเขาก็ล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบอะไรบางอย่างออกมา เขายกของสิ่งนั้นให้ผมดู มันเป็นสร้อยเส้นยาวสีออกเงินๆ และมีแหวนสีเงินกลมเกลี้ยงร้อยอยู่ภายในสร้อย! แหวนนั้นคล้ายๆ แหวนเงินแต่มันเป็นเงาแวววาวดูสวยงามกว่ามาก
   “ชอบไหมครับ พี่ซื้อให้ภัท” เขาถามพร้อมกับยื่นสร้อยและแหวนที่ร้อยอยู่ภายในให้ผมดูใกล้ๆ
   “ชอบครับ ให้ผมเหรอครับ แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าวันนี้วันเกิดผม” ผมถามด้วยความดีใจ
   “รู้ซิ ไม่เห็นจะยาก พี่ให้เป็นของขวัญวันเกิดนะ มาพี่จะใส่ให้” เขาพูดพร้อมกับสวมสร้อยร้อยแหวนเส้นนั้นให้ผม สายของมันยาวพอที่จะสวมเข้าที่คอผมได้พอดีโดยไม่ต้องปลดตะขอออก
   “ขอบคุณครับ” ผมพูดพร้อมกับจับที่แหวนที่ห้อยอยู่ตรงกลางหน้าอกเสื้อของผมพอดี
   “สวยจังเลย แต่ท่าทางจะแพงนะครับ จริงๆ คุณไม่น่าต้องซื้อของแพงๆ แบบนี้ให้ผมเลย” ผมยกแหวนขึ้นมาดูใกล้ๆ อย่างชื่นชม
   “แพงซิ มันเป็นของมีค่ามากเลยรู้ไหม แต่มันก็ยังมีค่าน้อยกว่าคนที่เป็นเจ้าของมัน” เขาพูดพร้อมกับจ้องตาผมอย่างมีความหมาย
   “อ่ะ ครับ ขอบคุณครับ” ผมรู้สึกเขินอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้จะพูดอะไรดี
   “ฮึ ภัทขอบคุณพี่หลายรอบแล้วนะ รู้ตัวไหม” เขาพูดยิ้มๆ
   “ครับ” ผมก้มหน้าลงหลบตาเขา
   “แหวนนี้พี่สั่งทำพิเศษเลยนะ ให้สำหรับคนพิเศษเท่านั้น ใส่ไว้ตลอดเลยนะ ห้ามถอดรู้ไหมครับ” เขายื่นหน้ามากระซิบข้างหูผมอีกแล้ว ผมรู้สึกตัวลอยๆ เหมือนอยู่ในความฝัน มันมีความสุขอย่างเหลือล้น จนผมต้องเงยหน้ามายิ้มให้เขา
   “ไปนอนได้แล้วครับ ดึกมากแล้ว” เขาพูดพร้อมกับเปิดประตูห้องนอนให้ผม ผมเดินงงเข้าไปโดยไม่ได้เปิดไฟด้วยซ้ำ ผมเดินจนถึงเตียงนอนแล้วก็ล้มตัวลงนอน ผมหันไปมองที่หน้าประตูที่ยังแง้มอยู่ เขายืนอยู่ตรงนั้น! เขามองเข้ามา เขายิ้มให้ผม แล้วก็ปิดประตูห้องนอนให้ผมด้วย
   ผมรู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่ผมมีความสุขมากที่สุดเลย  ในหัวผมตอนนี้มันมึนๆ งงๆ แต่มีความสุขอย่างประหลาด ภาพต่างๆ ในช่วงเวลาที่ผ่านมามันเข้ามาในหัวผมโดยไม่รู้ตัว
   ภาพที่...เขายิ้มน้อยๆ ให้ผมในวันที่ผมเจอเขาครั้งแรกที่หน้ารั้วบ้าน...เมื่อห้าปีที่แล้ว
   ภาพที่...เขาอุ้มผมตอนผมปีนลงมาจากหน้าต่างห้องจนขาหัก
   ภาพที่...เขาละเมอจูบผมในห้องนอนของเขาที่บ้านสวน
   ภาพที่...เขาอุ้มผมตอนผมหกล้มขาแพลงวันที่เขาทะเลาะกับพี่ศักดิ์
   ภาพที่...เขาจูบผมที่โรงพยาบาล
   ภาพที่...เขากอดผมในห้องครัวตอนทำกับข้าว
   ภาพที่...เขาจับมือผมในโรงหนัง
   และวันนี้ ภาพที่...เขาสวมสร้อยร้อยแหวนให้ผมและกระซิบว่า ‘ให้สำหรับคนพิเศษ’
   คนพิเศษ! คนพิเศษอย่างนั้นเหรอ ผมเป็นคนพิเศษสำหรับเขาใช่ไหม ช่วงเวลาที่ผ่านมาผมไม่ได้คิดไปเองใช่ใหม เขามีใจให้ผมใช่ใหม่! ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลัง ‘ถูกบอกรัก’ ผมยิ้มให้กับตัวเองในความมืด พี่ภาครับ... ทำไมวันนี้ผมรู้สึกว่ามีความสุขที่สุดในโลกเลยครับ!

         ---------------------------------------------------------
[พูดคุย]       
                   ตอนนี้พี่เสือฝากถามว่าหวานพอไหมคะ ฮิฮิ :-[
                   เสาร์อาทิตย์นี้อย่าลืมติดตามกันต่อนะคะ ใกล้ถึงตอน climax แล้วทั้งสองคู่!  o18
                   คู่ศักดิ์แก้วไม่ต้องน้อยใจนะคะ มียาวกว่านี้แน่นอนค่ะ  :กอด1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-07-2012 08:47:57 โดย greenboy2012 »

ออฟไลน์ namngern

  • Flowers need to bloom
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1848
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +200/-2

ถามว่าหวานไหม ก็หวานคะ
แต่มันยังไม่ชัดเจน
เวลาอ่านไปเลยเหมือนจะหวานติดขมมากกว่า
คือเราไม่เข้าใจว่าพี่เสือทำแบบนี้ทำไม
อยากให้พี่เสือชัดเจนกว่านี้
ไม่รู้สิคะ มันแปลกๆ ความรู้สึกมันบอกไม่ถูก
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้จ้า

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
ตามชื่อเรื่องป่ะ

รอย....อันนี้ยังงงๆน่าจะหมายถึงช่วงที่พี่ภายังอยู่

รัก....น่าจะช่วงนี้แหละ

ร้าว....คือตอนclimaxที่ว่าป่ะ

ทั้งหมดทั้งมวลนี่เดา เดา เดาและเดาจ๊ะ :m23:

ออฟไลน์ quiicheh.

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +73/-9
รู้ว่าแก้วอยากตัดใจแต่มันคงยากมากกก
สงสารแก้วที่สุดอะ

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
หวานใหญ่เลยน้าาา
อยากอ่านศักดิ์แก้วอีกอ่ะ

ออฟไลน์ jimmyFG

  • Ich Liebe dich.
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2276
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +203/-4
    • @Facebook
ชอบมากๆเลย

หวานมากๆ รอติดตามนะ
 :L2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






honeystar

  • บุคคลทั่วไป
เอิ่ม ทำไมอีตาพี่เสื้อถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้นะ เพราะรักจึงเปลี่ยน ??

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ ruby

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 477
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-3
จะว่าหวานก็หวานนะ แต่มันแปลกๆเพราะมองในมุมของภัทด้วยมั้ง
อยากอ่านในมุมของพี่เสือบ้างอ่ะว่าคิดยังงัยทำไมถึงทำอะไรแบบนี้
(คนอ่านมันคิดเยอะ55) รอตอนของแก้วอยู่นะ

JS13elieve

  • บุคคลทั่วไป
อื้อหืออ่านไปเขินไป -/////////-

แต่ละฉากหวานมาก  ชอบฉากที่ห้องครัวสุดละ น่ารักมาก

ออฟไลน์ Pupay

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 904
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-1
หวานนะ  :-[
แต่พี่เสือนี่ชอบภัทตั้งแต่แรกเลยป่ะนิ  :serius2:
แล้วทำไมต้องทำเหทือนเกลียดด้วย จะมารักภัทหลังภาตายก็แม่งๆ

 :pig4: นะคะ  :L2:

ออฟไลน์ Pakbung Mazo

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-3

ออฟไลน์ Vesi

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1795
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +204/-3
หวายยยยยยยยยย เขินจังเลย สาระภาพรักแบบอ้อมๆ เลยนะเนี่ย แอ้กกกกกกก

ออฟไลน์ BBChin JungBB

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1
เขินแทนอ่ะ อยากได้แบบนี้บ้าง 555 แต่แอบกลัวหักมุมอ่ะว่าเห็นภัทเป็นตัวแทนภา คงไม่ใช่หรอกเนอะ

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
มันแลดูมารักแบบไม่มีเหตุผลอ่ะ

ภัทรอย่าลืมดิว่าเคยโดนรังเกียจขนาดไหน ??

ออฟไลน์ i-love-you

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 716
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-3
อบอุ่นมากเรย  ^^


อยากอ่าน คู่ แก้วอ่า  อยากให้เข้าใจกัน

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด