ตอนพิเศษ 3 คนบ้า
“ภัท! ภัท! ภัท! เปิดประตูให้พี่เดี๋ยวนี้นะ” เสียงทุบประตูปังปังและร้องโวยวายอยู่หน้าห้องผม
“............” ผมได้แต่แอบฟังอยู่เงียบๆ
“ภัท พี่บอกให้เปิดไง หรือว่าจะให้พี่พังประตูเขาไป พี่รู้นะว่าเรายังไม่นอน” เขาร้องตะโกนต่อไป ทั้งๆ ที่ผมปิดไฟในห้องแล้ว
“............”
“ได้ จะเอาอย่างงี้ก็ได้ อยากลองดีกับพี่นักใช่ไหมฮะ” ว่าแล้วเขาก็เงียบไป แล้วสักพักก็มีเสียงโลหะแข็งกระทุ้งประตูดัง “ปัง” “ปัง” บ้าไปแล้ว! เขาบ้าไปแล้วแน่ๆ ผมอดทนไม่ไหวแล้ว ขีนปล่อยให้เขากระทุ้งประตูต่อไปประตูห้องผมต้องพังแน่ๆ จึงตัดสินใจเดินไปเปิดไฟแล้วก็เปิดประตูห้อง เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน
“ไง กว่าจะเปิดได้นะ” เขาพูดพร้อมกับเขามือดันประตูให้เปิดกว้างพอที่เขาจะแทรกตัวเขามาได้ ผมรีบขยับตัวออกห่าง เพราะได้ทั้งกลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่คลุ้งจากตัวเขา
“ทำไมรังเกียจพี่นักเหรอ” เขาเห็นผมขยับตัวออกห่างจึงรีบจับคว้าจับแขนผมเอาไว้
“เปล่า คุณเมาแล้วก็ไปนอนเถอะ” ผมตอบพร้อมกับพยายามแกะมือของเขาออก แต่เขากลับยิ่งบีบแน่น
“พี่ไม่ไปจนกว่าเราจะพูดกันให้รู้เรื่อง” เขาว่า ดวงตาแดงกล่ำจากฤทธิ์เหล้า
“ผมไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ”
“แต่พี่มี”
“งั้นมีอะไรก็รีบพูดมาซิครับ ผมง่วงแล้วอยากจะรีบนอน” ผมพูดตัดบทเพราะรู้สึกว่าเขาเมามากผิดปกติ
“คิดว่าทำประชดพี่แล้วจะได้อะไร ฮึ”
“คุณหมายความว่ายังไง ผมประชดอะไร”
“อย่ามาแกล้งตีหน้าซื่อหน่อยเลยภัท เดี๋ยวนี้จะเปลี่ยนรสนิยมหันไปคบกับเด็กแล้วรึไง”
“คุณพูดบ้าอะไร ผมคบกับใคร” ผมเริ่มโมโห เขาพูดหาเรื่องอะไรผมอีกเนี่ย
“พี่บอกว่าอย่ามาหลอกพี่ไง คิดว่าพี่โง่นักรึไง” เขาเริ่มพูดเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ แถมยังกระชากแขนผมเข้าหาเขาอีก ตัวผมประทะเข้ากับหน้าอกของเขา
“ผมไปหลอกอะไรคุณ คุณบ้าไปแล้ว” ผมร้อง พยายามดันตัวเขาออก
“ใช่ บ้า วันนี้พี่คงบ้าจริงๆ แหละ” แล้วเขาก็ดันตัวผมให้ถอยหลังไปเรื่อยๆ ถอยไปทางเตียงนอน
“คุณจะทำอะไรอ่ะ” ผมตกใจเมื่อขาผมชนของบตียง แล้วผมก็ล้มลงหลังกระแทกปลายเตียง
“ก็ทำในสิ่งที่พี่ควรจะทำตั้งนานแล้วไง” เขายิ้มเหี้ยม พร้อมกับเริ่มดึงเนคไทออกจากคอเสื้อ
“คะ...คุณบ้าไปแล้วเหรอ” ผมเริ่มกลัวเขาตอนนี้จริงๆ ผมหดขาขึ้นเขถิบถอยหลังไปเรื่อยๆ จนหลังผมชิดผนังหัวเตียงอีกด้านนึง เขาเริ่มปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ดทีละเม็ดช้าๆ แล้วก็ขึ้นมาคล่อมตัวผมไว้ ขณะที่ผมชันเข่าขึ้นเพื่อถอยหนีเขา กางเกงบ๊อกเซอร์ที่ผมใส่ไว้ก็ร่นขึ้นมาตามจนมองเห็นอะไรต่อมิอะไรหมด เขาไล่มองตั้งแต่ปลายเท้าจนขึ้นมาถึงต้นขาของผม สายตาของเขาที่มองมันแปลกไป มันเหมือนจะโล้มเลียผมด้วยสายตาไปทั้งตัว เขาไม่เคยมองผมด้วยสายตาแบบนี้มาก่อน ผมเริ่มรู้สึกว่าหัวใจผมเต้นแรง แล้วมือเขาข้างหนึ่งก็จับต้นขาผมไว้ มืออีกข้างหนึ่งก็เริ่มลูบไล้โคนขาอ่อนด้านในของผมเบาๆ ผมรู้สึกเสียววูบอย่างบอกไม่ถูก
“คุณจะทำอะไรน่ะ ปะ...ปล่อยผมนะ” ผมร้องเมื่อมือไม้เขาเริ่มอยู่ไม่สุข เริ่มลูบไล้สูงขึ้นเรื่อยๆ ผมถีบขาเขาแต่เขาเอามือจับข้อเท้าผมไว้ พร้อมกับดันตัวขึ้นคล่อมและทับขาทับตัวผมไว้ เขาเริ่มซุกหน้าเข้ากับซอกคอผม ผมเบือนหน้าหลบเขา แต่เขาก็ไม่สนใจยังคงซุกไซร้ไปทั่วซอกคอ ข้างแก้ม และหน้าอกผม
“ถ้าภัทไม่อยู่กับพี่ ก็อย่าหวังเลยว่าพี่จะยอมให้ภัทไปอยู่กับคนอื่น!” เขาตอบเสียงเย็นชาแล้วก็เริ่มจูบที่ริมฝีปากผมอย่างหนักหน่วง ผมพยายามดิ้นและร้องแต่ร้องไม่ออก มือไม้ผมทั้งผลักทั้งดันหน้าอกเขาแต่เขาก็เหมือนจะไม่รู้สึกอะไรเลย ยังคงรุกรานผมต่อไปเหมือนคนบ้า!_____________________________________________________________________________________________
[พูดคุย]
รู้สึกว่าตอนพิเศษเนื้อเรื่องจะออกทะเลไปเรื่อยๆ แล้วอ่ะ จนวนกลับมาที่เดิมได้ไหมเนี่ย ฮิฮิ