สามเดือนต่อมา....“คุณครับ...ทำไมวันนี้ไม่มีซุปล่ะ ผมหมดแรงไปทำงานแล้วนะ” เสียงบ่นกระปอดประแปดนั้นทำเอาคนที่ยืนอยู่ที่หน้าตู้เย็นอมยิ้ม...
เอากับหมอนี่สิ หาเรื่องมางุ้งงิ้งเขาได้ทุกวันสิน่า ทั้งที่ต่อหน้าคนอื่นก็ทำตัวหล่อน่ารักไปวันๆ พออยู่กับเขาที่ไรได้กลายเป็นจอมเนียน หาเรื่องแตะๆ จับๆ อยู่เรื่อย
ดูอย่างตอนนี้...
“ไหนอะซุป” มาเฟียยิ้มเอาขวดซุปสกัดในตู้เย็นแนบกับแก้มพ่อหนุ่มหน้าหวานที่เนียนมากอดเขาจากด้านหลัง...
“เย็น...”
“ก็เย็น”
“เดี๋ยวนี้ผมไม่ทวงคุณครับก็ไม่ให้นะ”
“ความจริงนายเอาเรื่องซุปมาอ้างเนียนมากกว่า กวิน”
“รู้ทันผมอย่างเห็นได้ชัด” กวินรับขวดซุปมาเปิด แล้วยกดื่มรวดเดียวจนหมด
“เหอะ...อะไร?”มาเฟียถามเมื่อเห็นกวินเอาแต่จ้องหน้าเขาแล้วก็ยิ้ม
“มองอะไรไอ้เตี้ย!” แรง!!ด่ากันขนาดนี้
“จะมองมีอะไรมั้ยแห้ง!!!”ดู... ม๊านนน
“กวิน!”
“ครับ! ^^”
“นายอย่ามาปิดบังความผิดด้วยยิ้มหวานๆ แบบนี้นะ”
“อย่ามาล้อเลียนผู้ใหญ่ด้วย!”
-3-
“กวิน!”
จุ๊บ!
ริมฝีปากที่ถูกขโมยจูบเผยอค้าง...
ก็ให้มันได้แบบนี้สิโว้ย....
คบกันมาสามเดือนแล้ว...นับวันคุณเพื่อนบ้านที่ครั้งหนึ่งเคยเห็นว่าขี้อายนักขี้อายหนา แถมหน้าตาก็ดูน่ารักเรียบร้อย แต่ทำไม..ถึงได้...
ชอบทำนิสัยน่ารักให้รักมากกว่าเดิมวะเฮ้ย!“ผมไปทำงานนะครับ อย่าลืมข้อความขอเพลงนะ”
“นายไม่เคยเปิดเพลงให้ฉันอีกเลย”
“งื้ออออ... เปิดทำไมครับ ผมมาร้องให้ฟังทุกคืน”
“เช้าต่างหาก”
“ก็ผมทำงานตอนกลางคืนนี่นา....”
“ไปๆ รีบไปทำงานเลย” มาเฟียโบกมือไล่ พร้อมกับดันหลังให้กวินเดินไปที่ประตูบ้าน
“วันนี้ค้างบ้านผมหรือให้ผมมาค้างที่นี่ครับ?”
“ต่างกันตรงไหน?” กวินทำหน้าคิด...ก่อนจะยิ้ม...
“ต่างกันตรงที่...” ท้ายประโยคนั้นมาเฟียฟังไม่ถนัดนัก เขาเกือบจะเอียงหน้าเข้าไปฟังใกล้ๆ แล้ว ถ้าไม่ติดว่า...รู้ทัน..
“อย่ามาเนียนนะ” กวินมุ่ยหน้าทันที ก่อนจะยิ้ม ขยับตัวไปกอดอ้อนอีกฝ่ายไว้
“นิดเดียวเอง” ว่าแล้วก็กดจมูกกับแก้มของอีกฝ่าย และตัวเองก็ได้รับการกระทำที่เหมือนกันกลับมาเช่นเดียวกัน ทำเอายิ้มไม่หุบกันไปนั่นแหละ... “คุณครับ...”
“หือ?”
“มีข้อความใหม่ในเครื่องรับนะครับ” มาเฟียขมวดคิ้ว ตั้งแต่คืนนั้นจนถึงตอนนี้เขาแทบไม่ได้ใช้เจ้าเครื่องรับนั่นเลย ถ้าไม่เพราะโยซอบโทรมาแล้วเขาไม่รับ ก็แทบจะไม่มีข้อความที่ไหนฝากไว้อีก สงสัย....จะเป็นเรื่องงาน
“อืม...เดี๋ยวฟัง”
“ผมไปนะ เจอกันพรุ่งนี้เช้าครับ” มาเฟียพยักหน้า ยืนรอให้กวินออกจากบ้านเดินออกไปถึงได้ปิดประตูบ้าน
เขาไม่ได้จะเปิดเครื่องรับในทันที แต่กลับไปเปิด lab top ทำงานต่อ...
นิยายรักของเขากำลังขายดี... มากอย่างไม่น่าเชื่อ...เขาเลยได้งานเพิ่มมาอีกคือภาคสองของเรื่องแรกที่เขียนไป...แต่ก็นั่นแหละ...ใช่ว่ามันจะเขียนได้ปุบปับที่ไหน มันก็ต้องค่อยเป็นค่อยไป อย่างวันนี้ อารมณ์มันก็ตันอีกแล้ว...
แต่กว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองเกินจะต่อไหวแล้วก็ปาเข้าไปมืดค่ำ หนำซ้ำยังดึกจนได้เวลาที่เขาต้องไปสถิตที่หน้าเครื่องเล่นเพื่อเปิดคลื่นวิทยุที่ฟังอยู่ทุกค่ำคืน...
เขาชอบฟังเสียงของกวินพูด ชอบฟังเพลงที่อีกฝ่ายเลือกมาเปิด เพราะมันทำให้บรรยากาศรอบตัวไม่ขัดกันจนไปคนละทิศละทาง ความกลมกลืนที่รู้สึกเหมือนมีอ้อมกอดอบอุ่นโอบกอดในทุกค่ำคืน...
“ทำไมคืนนี้มีแต่คนขอเพลงอกหักมาล่ะครับ...ว้าๆ ๆ ๆอย่างนี้ก็เศร้ากันหมดสิครับ...ไม่รู้ล่ะตอนนี้ดีเจเอาแต่ใจตัวเองครับ เรามาฟังเพลงรักให้คนอกหักช้ำอกช้ำใจกันเล่นๆ ดีกว่า...ฟังเพลงกันเลยครับ”
ดูเขาทำสิ...สักวันเถอะจะโดนถอดออกจากรายการนะ พ่อดีเจตัวแสบ...
ซาวด์เพลงหวานๆ ที่แสนคุ้นหูนั่นอีกแล้ว...มาเฟียยิ้มกับตัวเอง
กวิน...ผู้ชายน่ารักที่นิสัยน่ารักกว่าหน้าตา...ไม่จริงสักหน่อย...
พ่อนักเขียนตบกระเป๋ากางเกงหามือถือของตัวเองแต่ปรากฏว่าไม่ได้อยู่กับตัวเขาเลยลุกขึ้นไปที่มุมห้อง ตั้งใจจะใช้โทรศัพท์โทรไปหาพ่อดีเจสักหน่อยตอนนี้เปิดเพลงอยู่คงรับสายเขาได้ แต่ปุ่มสีแดงที่กระพริบอยู่มันสะดุดตาเขาจริงๆ
จริงสิ...กวินบอกว่าเขามีข้อความใหม่นี่นา...
ปลายนิ้วกดจิ้มฟังทันที...
มาเฟียแทบจะลืมการสื่อสารแบบนี้กับกวินไปแล้ว ตลอดเวลาที่คบกันมา มันไม่จำเป็นจะต้องฝากข้อความผ่านเจ้าเครื่องรับเหล่านี้แล้วนี่นา....
แต่วันนี้...คืนนี้...
กวิน....กวินทำให้เขานึกถึงคืนวันเก่าๆ และความเขินอายที่พุ่งเข้ามาจุกตรงหน้า จนต้องทรุดลงไปนั่งเพราะทนกับความเขินอายไม่ไหว...
“คุณครับ... คุณครับ... คุณครับ คิคิคิ...ไม่ได้คุยกันแบบนี้มานานแล้วนะว่ามั้ย...เดี๋ยวเวลาหมด.... บ้านสองหลังมันกว้างไปนะ ย้ายมาอยู่ด้วยกันเถอะ...ผมรักคุณนะครับ...อย่าลืมซุปของผมนะ!”ติ๊ด...
กวิน...ผู้ชายหน้าตาน่ารัก แต่นิสัยน่ารักกว่าหน้าตา...เป็นแบบนั้นจริงๆ
อย่าทำให้รักมากกว่านี้สิ กวิน...
ก็แม้จะเขินมาแค่ไหน แต่สุดท้ายท่อนแขนเพรียวก็เอื้อมไปที่เครื่องรับกดโทรออกไปที่เบอร์ของอดีตเพื่อนบ้าน...
ก็ถ้าจะน่ารักกันขนาดนี้...ก็...
“ผม กวินครับ ตอนนี้ผมไม่สะดวกรับสาย กรุณาโทรกลับมาใหม่ หรือฝากข้อความไว้นะครับ”ติ๊ดดดดดด
“บ้านใครดีล่ะ กวิน...” .........................
..............
.......
....
...
..
.
เขินนนนนนน