หัวข้อ: . . . น า ย กั บ เ ร า . . . # จบแล้วครับ ..

[hotladyanyavee]

มารอเพื่อน เขา และผมเหมือนเดิม อยากรู้แล้วรักข้างหน้าไปต่อไง รู้สึกได้เหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลง

[namtarn11]

เราว่า "เขา" สับสน และ"เพื่อน" เหมือนมีความรัก แต่เราดีใจที่ "ผม" เปิดใจให้ใครอื่นบ้าง (ฝากตัวติดตามด้วยคนนะคะ ^^)

[kasarus]

นอนป่วยคนเดียวมันจะแย่กว่าปกติเป็นสองเท่านะ
ลุ้นว่าใครจะมาเป็นพยาบาลจำเป็น

[hotladyanyavee]

มาย้ำว่าเรารอผมนะ

[.inch]

ขอโทษนะครับที่ปล่อยให้รอ
หายไปโดยไม่ได้แจ้งอีกแล้ว
เพิ่งได้กลับมาถึงบ้านครับ ..

ขอบคุณที่ยังรอ 'นายกับเรา' อยู่
ขอบคุณครับ

'ผม'



=================================

17 สิงหาคม 2551
เช้า
แม่..

แม่: ว่าไงลูก
ผม: แม่ เดฟไม่สบาย
แม่: แล้วกินยาหรือยังลูก นอนพักผ่อนบ้างไหม
ผม: กินแล้วครับ นอนตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
แม่: แล้วดีขี้นหรือยัง
ผม: ยังเลยครับ
แม่: เอางี้ ไปอาบน้ำเย็น เอาราดหัวเลย จะได้หาย
ผม: เดี๋ยวก็ช็อคตายหรอกแม่
แม่: ลองทำดูนะ แล้วมีคนดูแลหรือยัง
ผม: ไม่เป็นไรหรอก เล็กน้อย ถ้าไม่ไหวก็ไปหาหมอ
แม่: ดูแลตัวเองล่ะ ถ้ามีอะไรก็โทรมาหาแม่นะ
ผม: ครับแม่แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ
แม่: อืม


เอาน้ำเย็นราดหัวงั้นหรือ แม่นะแม่กะจะให้ตายคาห้องน้ำเลยหรือไง

แต่ก็ลองสักตั้ง


น้ำเย็นมาก
ราดทีสะดุ้งเลย

ไม่อยากจะกินอะไรทั้งนั้น
กินยา แล้วนอน

นอน

จนถึงบ่ายโมงกว่าๆ ก็สะลืมสะลือ ได้ยินเสียงคนเคาะประตู
เพื่อนมา..


เพื่อน: เป็นไงบ้างมึง อะ นี่ยา นี่ โจ๊ก อุตส่าแหกขี้ตาไปซื้อ มาแต่เช้ามืดเลยนะเฟร้ย แต่ตอนนี้มันเย็นแล้ว
ผม: ยาห่าอะไรวะ เยอะสัด กินได้เป็นชาติเลยมั้ง แต่ก็ขอบใจแล้วกัน
เพื่อน: แล้วมึงเป็นไงมั่ง ดีขี้นปะ
ผม: ก็ดีขี้นแล้ว เมื่อเช้าปวดหัวสัด ตอนนี้ก็ไม่ค่อยเป็นไรมากแล้ว
เพื่อน: มียาดีเหรอมึง
ผม: เออ เอาโจ๊กมา กูจะแดกแล้ว หิวชิบหาย

เพื่อน เดินอ้อมไปด้านหลังบ้าน แล้วเอาโจ๊กใส่ถุงให้

เพื่อน:นึกว่ามึงจะนอนซมอยู่ซะอีก แม่งหายไข้ซะละ ว่าจะเช็ดตัวให้สักหน่อย
ผม: จะแต๊ะอั๋งกูละสิ โจ๊กอร่อยว่ะสัด แต่เย็นมาก
เพื่อน: เป็นห่วงต่างหาก สัดชอบคิดอคติ แล้วมึงหายตัวร้อนแล้วเหรอ


เพื่อนเอามือมาทาบที่หน้าผาก


เพื่อน: ตัวเย็นเชียว
ผม: แหงละ กูอาบน้ำเย็นตอนเช้า แม่งหายเลย
เพื่อน: สัด เดี๋ยวก็ช็อคตาย คราวหลังอย่าทำอีกนะ
ผม: แล้วตายไหมล่ะ กูก็รอดมานั่งข้างๆมึงนี่ไง
เพื่อน: ดื้อนะมึงน่ะ
ผม: น้อยกว่ามึงละกัน สัด
เพื่อน: กูง่วงว่ะ นอนหน่อยนะ


เพื่อนกระโดดขี้นเตียง
สัด.. เดี๋ยวก็เป็นคนไข้


จน ถึง เย็น


ผม: ตื่นแล้วเหรอมึง
เพื่อน: เออ เตียงนุ่มมาก ที่จริงเราน่าจะมานอนด้วยกัน
ผม: ครวย
เพื่อน: กูก็ว่าไปงั้นแหละ มึงนี่จริงจัง เดี๋ยวกูกลับก่อนนะ ถ้ามึงอาการหนักลงอีกก็โทรมาบอกกูนะ
ผม: เออ ขอบใจ ขับรถดีดีล่ะ
เพื่อน: เอ้านี่ เอาไป
ผม: อะไร
เพื่อน: จตุคาม
ผม: เอามาทำไมวะ
เพื่อน: ให้มึงเก็บไว้ จะได้ไม่ป่วยอีก ไปละ


จตุคาม..
มองดูสักครู่ แล้วเอาขึ้นหิ้งบูชา


มันไปเอามาจากไหนวะ


อาการป่วยหายแล้ว
ได้ทำอะไรหลายอย่าง


สี่ทุ่มกว่าๆ
แม่..

ผม: แม่ หายแล้วนะ น้ำเย็นมากๆๆ
แม่: เห็นไหมล่ะ เชื่อแม่จะได้ดี
ผม: จ้าาาา
แม่: เดี๋ยวแม่กินข้าวกับเพื่อนๆ ก่อนนะ ไว้คุยกัน
ผม: แม่ดูแลตัวเองด้วยนะ
แม่: จ๊ะ


หลังจากที่วางที่วางหูโทรศัพท์ไป
ก็ได้ยินเสียงเคาะประตู ดังมาก


สงสัยเพื่อนมาก่อกวนอีก


เปิดประตู


...กลายเป็นเขา



เขาเดินเข้ามาในห้องไม่พูดอะไร
แล้วก็นั่งลงบนเตียง



เขามองหน้าผมอยู่สักพักหนึ่ง
ผมเองก็ไม่เข้าใจ แล้วก็เกร็งไปหมด ไม่รู้จะทำยังไง
ไม่คิดว่าจะเจอเขา และไม่คิดว่าเขาจะมา


ไม่เข้าใจ



เขา: ไม่สบายทำไมไม่เคยบอก
ผม: ...
เขา: เราไม่สำคัญอีกแล้วใช่ปะ เรามันเป็นคนอื่นสำหรับนายแล้วใช่ปะ
ผม: ป่าว
เขา: ถ้าไม่ใช่ แล้วไม่สบายทำไมไม่บอก เกิดเป็นอะไรขึ้นมาจะทำไง
ผม: ก็หายแล้วไง ไม่เป็นอะไรแล้ว
เขา: มานั่งใกล้ๆ กันได้ป่าว
ผม: ไม่
เขา: มาดิ บอกให้มาก็มา
ผม: อืม


เขาโอบเอวผมไว้


เขา: ตอนนี้เห็นเราเป็นตัวอะไร
ผม: ก็เป็นเพื่อนเหมือนเดิม
เขา: แล้วไม่สบายทำไมไม่บอกกันล่ะ
ผม: เราก็ไม่ได้ติดต่อกันแล้วไม่ใช่เหรอ
เขา: ใจร้ายว่ะ
ผม: ไม่ใจร้ายหรอก ก็นายจะไปจากเราแล้ว นายก็ไม่ต้องมาเป็นห่วงหรอก
เขา: นายไม่ใช่เหรอ ที่ไล่เราไป
ผม: ก็ใช่ไง
เขา: ลำบากใจมากเหรอทุกวันนี้
ผม: เปล่า ก็สบายใจดี ไม่ได้เป็นอะไร
เขา: แต่เราเป็น เราไม่มีความสุขเลย นายโคตรใจร้ายเลยนะ ที่ไล่เราไป
ผม: ก็ดีแล้วนี่ นายก็ไปอยู่กับแฟนของนาย
เขา: ไม่เห็นดีเลย ไม่ชอบแบบนี้เลย
ผม: ไม่ชอบก็ต้องทำใจให้ชอบ
เขา: ไม่เอาแล้วแบบนี้ ไม่ชอบเลย กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ เราน่ะคิดถึงนายที่สุด


เขาค่อยๆ ยื่นหน้ามาหอมแก้มผม เบา ๆ
แปลกจัง ทำไมไม่ขัดขืนเลย ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ


ผม: ไม่ได้หรอก ปล่อยเป็นแบบนี้แหละ
เขา: อยากจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม จะให้ทำไงว่ามา
ผม: ...


ผมมองหน้าเขา ใจจริงอยากจะบอกว่า
ก็เลิกกับคนนั้นสิ แล้วค่อยมาคุยกัน


เขา: ถ้างั้นเราทำเองแล้วกัน พรุ่งนี้เช้าจะมารับไปมหาลัยนะ ไปล่ะ


แล้วเขาก็เดินออกไป ไม่มองกลับมาเลย


ไม่เข้าใจ


ไม่เข้าใจอะไรเลย
เขาจะทำอะไรได้
นอกจากไปฟ้องแม่เขา แม่ผม
ว่าผมไม่คุยกับเขา


ขี้ฟ้อง
รู้ไว้เลยว่า การบังคับใจ มันได้แค่อะไรทางกาย
แต่มันไม่ได้ ใจ หรอกนะ




รู้หรือเปล่า?

[bulldog17]

โอ้ยๆๆๆๆๆหมั่นไส้'เขา'

หมั่นไส้'เขา'มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อยากให้'เขา'เจอบทเรียนซะมั้ง

ไอคนเห็นแก่ตัว

[♠DekDoy♠]

  เขา
  ผม ทำไมยอมเขาขนาดนี้หล่ะ เย็นชาหน่อยเส่ะ

 

[iforgive]

ถ้าเราเจอคนแบบเขา  เราจะชกหน้ามันแล้วถามว่า  กูทำแบบมึงได้หรือเปล่า
เห็นแก่ตัวเกิ๊น  รับไม่ได้จริง ๆ แต่เพื่อนก็แหม่งๆว่ะ  ไม่ไว้ใจเลย

[hotladyanyavee]

เราไม่ค่อยชอบเขาเลยทำอะไรไม่ชัดเจนสักที นึกจะมาก็มา นึกจะไปก็ไป
เราไม่อยากให้ผม กลับไปใจอ่อนกับคนแบบนี้ อยากให้รักเพื่อนมากกว่า ไงก็เชียร์เพื่อน

[roitra]

ชอบเรื่องนี้มาก
อึดอัดดีที่อะไรอะไร ก้ไม่ใช่อย่างที่ 'เรา' อยากให้เป็น
รู้สึกเหมือนจะรู้ว่า 'ผม' จะเลือกยังไง
รู้สึกเหมือนจะรู้ว่าทั้ง 'เขา' และ 'เพื่อน' จะเป็นยังไง
แต่ ไม่รุ้ว่าตอนที่ 16 จะลงอีกเมื่อไร 

[Mookkun]

ย้ายฝั่งกลับมาเชียร์ 'เขา' ได้ป่ะะะ 555555555555

[badbadsumaru]

แล้ว 'เพื่อน' ละ
'ผม' ต้องไม่ทิ้ง 'เพื่อน' นะ

'เขา' ไม่มีใครเลยกลับมารึเปล่า
แล้วผู้หญิงของ 'เขา' คนนั้นละ? เลิกกันแล้วหรอ
'เขา' คงจะมีเหตุผลที่ทำแบบนี้นะ

ชอบตอนที่ 'ผม' อยู่กับ 'เพื่อน'
ดูมีความสุขดี 5555555555 
'เพื่อน' น่ารัก

[pure_ka]

อ้าว แบบนี้ แล้วเพื่อนไปอยู่ตรงไหนอ่ะ อ้าว!!!

[anukul]

มารอตอนตอ่ไปครับ

[pannuna]

อยากให้เพื่อนเลว
จะได้ไม่สงสารเวลาผมได้กับเขา

[hotladyanyavee]

มารอด้วยคน

[kasarus]

รู้สึกว่าทั้ง 'เพื่อน' และ 'เขา' จะไว้ใจไม่ได้ทั้งคู่
ยังไงก็ระวังตัวเองไว้ด้วยนะ

[owo llยมuมข้u]

 = =

[artit]

  เพื่อนก็ดูไม่น่าไว้ใจ เขาก็ดูสับสน หันไปเชียร์เพื่อนกับเขาดีมั้ย 

[silverphoenix]

เพิ่งได้อ่านจ้า
สนุกไปอีกแบบ  แตกต่างจากที่เคยอ่านมากทีเดียว

เขานี่จะเอายังไงกันแน่นะเนี่ย
เดะๆก็มาเดะๆก็ไป  งงแทนผม

เพื่อนดูแลเอาใจใส่  น่าร๊ากกกก
เลือกคนนี้แหล่ะ  เชื่อสิ

+1 ให้จ้าาาาา

[อ้ายหมี :)]

' เขา ' ตกลงจะยังไง รอตอนต่อไปเน่อออ 

[kasune]

มาในเวลาแบบนี้เนี่ยะนะ?
เวลาที่ใกล้จะเป็นแฟน(?)เป็นเพื่อนคนนั้น =...= #เราอวยเอง55

[.inch]

# เรื่องของผม #

================================

bulldog17 : ยังยืนยันเหมือนที่เคยบอกแต่ต้นครับว่าเขาไม่ได้เห็นแก่ตัวหรอก .. แค่อาจจะรักตัวเองมากไปหน่อยก็เท่านั้นเอง

iamnan : ผมก็เย็นชาสุดๆ แล้วนะครับ ฮึ่บๆ!!

iforgive : โหดจังครับ คนเนี๊ยะ ฮ่ะๆ

hotladyanyavee : ผมเองก็คงไม่ชัดเจน .. ไม่ต่างจากเขา :' (

roitra : ดีใจที่ชอบครับ ครั้งที่ 16 อัพแล้ว คืนนี้นี่แหละครับ เลื่อนไปอ่านด้านล่างได้เลย

Mookkun : เชียร์ผมดีที่สุดครับ : )

badbadsumaru : ทำไมใครๆ ก็มองว่ามันน่ารักนะ .. มันน่ารักตรงไหน ?!

pure_ka : อยู่ตรงที่เดิมที่มันเคยอยู่นั่นแหละครับ ตัวหยั่งกะตึกใครจะย้ายไปไหนได้ ^^

anukul : อัพตอนใหม่ให้แล้วนะครับ

pannuna : ทุกคนมีดี มีเลวปะปนกันไปอยู่แล้วครับ

hotladyanyavee : ขอบคุณครับ อัพให้แล้วนะ

kasarus : อย่ามองคนรอบตัวผมในแง่ร้ายขนาดนั้นสิครับ ^^

owo llยมuมข้u : = = .. แล้วผมจะตอบยังไงดีล่ะครับเนี่ย

artit : ทิ้งผมซะงั้นเลยนะครับ

mild-dy : อัพให้แล้วครับ

silverphoenix : ขอบคุณครับ ยังตามทันอยู่ใช่มั๊ยครับ ? แฮะๆ

อ้ายหมี : ตอนต่อไป .. รู้กัน!

kasune : เขาคงไม่รู้หรอกครับ เอ๊ะ หรือรู้ ?!



================================


เพิ่งกลับมาถึงบ้าน .. เหนื่อยครับ
แต่แอบแว้บมาดูกระทู้ก่อน

ดีใจที่ยังไำม่ตกไปไกลจนหาไม่เจอ
อัพไว้ให้ทุกคนได้อ่าน
ขอตัวไปอาบน้ำนอนก่อน
พรุ่งนี้ตื่นเช้าครับ

ช่วงนี้ฝนตกเอาแน่เอานอนไม่ค่อยได้
ดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับทุกคน


ปล. +1 แต้มให้กับทุกรีพลายนะครับ ลองตรวจสอบกันดู ^^

' ผม '

[.inch]

18 สิงหาคม 2551
เช้า
เขามารับเหมือนที่เขาพูดไว้


รถบนถนนสุขุมวิท ไม่ขยับเลย
เขาเอื้อมมือมาจับมือผม


เขา..

เขา: เมื่อคืนนอนสบายดีไหม
ผม: นอนไม่หลับ
เขา: เหรอ
ผม: แล้ววันนี้มารับเราทำไม
เขา: ก็มาทำตามหน้าที่ แฟนที่ดี
ผม: ไม่ตลกเลยนะ
เขา: เราเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว!


เลิก ... แล้ว



ผม: เลิกเมื่อไหร่
เขา: เมื่อคืนนี้เอง
ผม: ทำทำไม
เขา: ทำเพื่อนายไง
ผม: แล้วไม่แคร์เขาเหรอ เขาไม่เสียใจหรือไง
เขา: ไม่รู้เหมือนกัน แต่เพื่อนาย เราทำได้
ผม: ใจร้ายจัง
เขา: ไม่ดีเหรอ ตอนนี้เราก็มาคบกัน เรารอมานานแล้วไม่ใช่เหรอ
ผม: ทำไม
เขา: เรารักนาย มากกว่า ผู้หญิงคนนั้นมาก เราขอโทษที่ที่ผ่านมา เราทำให้นายเสียใจ
ผม: คิดดีแล้วเหรอ
เขา: ครับ



เงียบ ..


ดีใจมากนะ
แต่ว่า แล้วเพื่อนของผมล่ะ
จะทำยังไง


ทำยังไงดี


เงียบ..



เขา: เป็นแฟนกับเรานะ
ผม:...
เขา: เป็นแฟนกับเรานะ


ทำยังไงดี


เขา: ...


ผม: อืม ก็ได้

เขาเอื้อมมาหอมแก้มผมหนึ่งที
ผมตัดสินใจไปแล้ว..


ต่อจากนี้เราเป็นแฟนกัน


เขา: เราจะดูแลนายเอง
ผม: อืม
เขา: แล้วก็อย่าไล่เราหนีไปไหนอีกล่ะ
ผม: รู้แล้ว


เขายิ้ม


ยอมรับ ว่าดีใจมาก มากที่สุด
เพราะผมรักเขามาก
และผมก็รอวันนี้มานาน


แต่เพื่อนของผม จะทำยังไงดี
เพื่อนรัก..


วันนี้ทั้งวัน เพื่อนผมก็ร่าเริงเป็นปกติดี
เขาจะรู้ไหมว่า ผมผิดปกติไป


เที่ยง
เพื่อน...
เพื่อน: แดกข้าวๆ นี่ซื้อมาเผื่อแล้ว
เพื่อน(อีกคน): สัดแซงหน้ากู แล้วยังทำหน้าบานอีก
ผม: (ยิ้ม)
เพื่อน: แดกซะนะ จะได้โตไวไว
ผม: ขอบใจ
เพื่อน: (ยิ้ม)


ผมรักในน้ำใจของเพื่อนคนนี้มาก
จนไม่อยากจะทำร้าย ด้วยการบอกว่า


ตอนนี้ผมคบกับเขาอยู่
. .


อยากจะขอโทษสักล้านครั้ง
ได้ไหม


ตั้งใจว่า จะไม่บอกเพื่อน ในเรื่องนี้


แต่สุดท้ายแล้ว


ก็ต้องบอกเขาอยู่ดี



เย็น
เพื่อน..

ผม: เย็นนี้ไปกินข้าวกันไหม มีเรื่องคุยด้วย
เพื่อน: เอาดิ มีเรื่องจะบอกเหมือนกัน
ผม: อืม


โทรศัพท์
ผม: วันนี้กลับเองนะ
เขา: ได้ ดูแลตัวเองด้วยล่ะ
ผม: อืม



ค่ำ
ผมกับเพื่อนนั่งกินข้าว ด้วยกันเป็นปกติ
แต่ว่า ไม่มีโอกาสที่จะบอกเขาสักที


อาหารอร่อยมาก
เพื่อน: เออ มีไรจะให้ดู
ผม: เอามาดูดิ
เพื่อน: อะ


บัตรละครนิเทศ รอบที่ห้า
วันอาทิตย์ที่ 24 สิงหาคม2551 รอบ หนึ่งทุ่ม
สองใบ..


เพื่อน: ไปดูด้วยกัน
ผม: เอ่อ
เพื่อน: สนุกนะมึง กูดูตัวอย่างที่ทีวีในโรงอาหารแล้ว
ผม: เออ
เพื่อน: แล้วที่มึงบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย เรื่องไรวะ
ผม: ป่าวๆ ไม่มีอะไร
เพื่อนยิ้ม


มึงดีกับกูเหลือเกิน
กูทำไม่ลง กูไม่อยากทำร้ายมึงแล้ว
อยากจะร้องไห้


แต่..
ถึงปิดบังไป
ก็เหมือนกับทำร้ายอยู่ดี
หรือเปล่า?


เสร็จจากทานข้าว
อีกก้าวเดียว ก็จะถึงประตูรถ


ผม: เดี๋ยวดิ
เพื่อน: ว่าไง
ผม: กูมีเรื่องจะบอก
เพื่อน: ว่ามาดิ
ผม: กูรักมึงนะ
เพื่อน: เหรอ ดีใจว่ะ


เพื่อนเข้าสวมกอดผม


ผม: แต่กูกับคนนั้น... คบกันแล้ว


เงียบ..
เพื่อนคลายกอดผม


เพื่อน: เหรอ
ผม: กูขอโทษ เขามาขอกูเป็นแฟนวันนี้
เพื่อน: แล้วมึงรักมันใช่ไหม
ผม: ใช่
เพื่อน: ..
ผม: กูขอโทษ


. .



เพื่อน: กูได้ยินแค่นี้ก็ดีใจแล้วล่ะ
เพื่อนหันหลังกลับไป ตัวสั่นๆ


ผม: กูขอโทษ มึงร้องไห้ทำไมวะ


เพื่อน: กูไม่เป็นไรหรอก


ผม:..
เพื่อน: แค่กูรู้ว่า มึงรักเค้า แล้วก็เค้ารักมึง กูก็สบายใจแล้ว
ผม: มึง
เพื่อน: กูไม่เป็นไรจริงๆ นะมึง ต่อไปนี้ มึงก็รักมันมากๆ กูก็หวังว่ามึนจะรักมึงมากเหมือนกัน กูไม่เป็นไรว่ะ ไม่เป็นไรจริงๆ


แล้วทำไมมึงต้องร้องไห้


เพื่อน เข้าสวมกอดผมอีกครั้ง


เพื่อน: แต่ยังไงกูก็ยังรักมึงนะ..



คำพูดสุดท้ายของเพื่อนที่เอ่ยออกมา
เพื่อนคงเสียใจมาก


ตลอดทางบนรถ
มีแต่ความเงียบ
ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเพื่อนคิดอะไรอยู่



ถึงบ้านแล้ว
เพื่อน: ไม่ต้องเปิดประตูนะ เดี๋ยวลงไปเปิดให้


น้ำเสียงเย็นชามากเหลือเกิน
เพื่อนอ้อมมาเปิดประตูให้ผม


ผมกำลังจะเดินออกไป เพื่อนมาคว้ามือผมไว้เบาๆ


เขา: เอาไว้ไปดูกับแฟนมึงนะ


บัตรละคร 2 ใบ


เหลือบไปเห็นเพื่อน ยืนร้องไห้ที่รถ


ไม่มีคำพูดใดๆ จากผม
นอกจากความเงียบภายใจ


เพื่อนคงจะเสียใจมาก
ผมก็เสียใจไม่น้อยเช่นกัน


ต่อไปนี้จะมีกูกับมึงอยู่ไหม


มึง..

กูขอโทษ

[kasune]

อัพเร็วมากอ่ะ 5555 #ทันใจ 

สงสารมาก! อันที่จริงคนที่ผิดคือ 'เขา' นั่นแหละ!

เรารู้นะว่านายเล็งจังหวะอยู่(?) #อีนี่เอาแต่จ้องจับผิด
พอใกล้จะเป็นเพื่อนกับเพื่อน..ก็ออกมาจากมุม(?)แล้วมาแซงตัดหน้า!! เลวนะเอ็ง  #คิดเองโกรธเอง
มันไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องนะรู้สึก คิดเองทั้งนั้น 
ปล.เรารู้นะว่าทีนี้นายแอบดูความเคลื่อนไหวเดฟตลอดอ่ะ!  #ยังไม่เลิกจับผิด

[pannuna]

ยังไงเราก็ต้องเลือกคนที่เรารักมากกว่าคนที่รักเราอยู่แล้ว

สงสารเพื่อนมาก...........

[Jesale]

เศร้า

[pure_ka]

ผม จะว่าไรไหมถ้าบอกว่านาย โลเล อ่ะ
พอเขาไม่อยู่ นาย ก็ไปหาเพื่อน
แต่พอเขากลับมา นายสลัดเพื่อน ทิ้งซะงั้น

เข้าใจนะว่ารัก เขา มาก แต่ให้ความหวังคนอื่นไปทั่วเนี่ย
แถวบ้านเรียก คนหลายใจ อ่ะ

[namtarn11]

สงสารเพื่อนมากอ่ะ...ร้องไห้ตามเพื่อนเลย

[bulldog17]

ร้องไห้ไปกับเพื่อน

ถึงว่า...ถึงจะเป็นแฟนแต่ก็ยังเรียกว่าเพื่อนตลอด

ใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย