. . . น า ย กั บ เ ร า . . . # จบแล้วครับ ..
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: . . . น า ย กั บ เ ร า . . . # จบแล้วครับ ..  (อ่าน 89845 ครั้ง)

.inch

  • บุคคลทั่วไป
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออก ไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม





.. นายกับเรา ..

เรื่องนี้เคยลงในบอร์ดแห่งหนึ่งไว้เมื่อสี่ปีก่อนนะครับ
อาจเคยผ่านตากันมาบ้าง ..



{ .แด่วันวาน และ พี่เดฟ }



Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-08-2012 02:50:08 โดย .inch »

.inch

  • บุคคลทั่วไป
Re: . . . น า ย กั บ เ ร า . . .
«ตอบ #1 เมื่อ07-05-2012 13:32:48 »




ตอนอยู่ม.ปลายบอกว่า จะเป็นแฟนตอนมหาลัย
มาตอนนี้ บอกว่า ยังไม่พร้อม แต่ว่าสิ่งที่พูดกับสิ่งที่ทำ ไม่เหมือนกันเลย

ยอมแพ้

บันทึกมันเสียให้จำ




===============================




ม.4
นาย : นายเป็นเกย์หรือเปล่า
เรา : เปล่า
นาย : อืม


ม.5
นาย : นายเป็นเกย์ใช่ไหมเนี่ย
เรา : อืม
นาย : เราไม่ว่าไรหรอก ถึงนายจะเป็นเกย์เราก็เป็นเพื่อนกัน
เรา : (เจ็บ)


ม.6
นาย : เราเป็นเกย์ว่ะ
เรา : อืม
นาย : แล้วชอบเราหรือเปล่า
เรา : ชอบ
นาย : แล้วในอนาคตเราจะเป็นแฟนกันไหม
เรา : ไม่รู้เหมือนกัน
นาย : ไว้ขึ้นมหาลัยเราค่อยเป็นแฟนกันแล้วกัน
เรา : ทำไมละ
นาย : ไม่อยากให้แม่รู้
เรา : อืม
นาย : แล้วตอนนี้เราเป็นอะไรกันดี
เรา : เป็นเพื่อนกัน


ขึ้นมหา'ลัย
นาย : ดีใจที่อยู่ มหา'ลัยเดียวกัน
เรา : อืม มากินข้าวที่วิศวะ บ้างก็ได้
นาย : อืม 'ถาปัตย์ไม่ค่อยมีที่กินข้าว
เรา : จะรอแล้วกัน (เรื่องนั้นน่ะ)


ตอนนายอยู่ม.ปลาย นายบอกว่าจะเป็นแฟนกับเราตอนอยู่มหาลัย แต่มาตอนนี้มันจะเป็นไปได้หรือเปล่าเราก็ไม่รู้เลย
ใจของนายไม่มั่นคงเลย ใจของนายไม่เข้มแข็ง หรือไม่ก็ นายอยากจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดในวิถีของนายละมั้ง
เมื่อสี่วันก่อน นายบอกว่า ที่ยังไม่คบกันก็เพราะว่า นายเรียนหนัก แล้วก็ยังไม่พร้อม แต่ทำไมนายถึงไม่ใช่เหตุผลที่แท้จริง
มาอ้างกับเราตั้งแต่แรกละ เราเจ็บ มากนะ



เมื่อวาน (27 กค)
นาย : สอบเสร็จแล้ว
เรา : เหมือนกัน
นาย : รักเราหรือเปล่า
เรา : ถ้าไม่รักก็ไม่รอถึงทุกวันนี้หรอก
นาย : รอต่อไปอีกได้ไหม
เรา : ทำไม
นาย : เรายังไม่พร้อม
เรา : โกหก
นาย : ....
เรา : โกหก
นาย : ใช่ เราโกหก
เรา : ....
นาย : ตอนนี้เรามีคู่หมั้นแล้ว
เรา : ....
นาย : แต่เราก็ยังอยากให้นายรอ
เรา : ทำไมนายถึงหมั้นกับผู้หญิงคนนั้นละ
นาย : เรารักเค้า
...(เจ็บ)


เลยตัดสินใจ เดินหันหลังให้ เดินตรงไปโดยไม่สนใจมือของนายที่มารั้งเรา

เที่ยงคืน : 118 สายไม่ได้รับ


... ทำไม ?

.inch

  • บุคคลทั่วไป
Re: . . . น า ย กั บ เ ร า . . .
«ตอบ #2 เมื่อ07-05-2012 13:42:38 »



28 กค 51
อยู่กับอารมณ์ตัวเอง จมอยู่กับอะไรก็ไม่รู้
ค่ำคืนแห่งความเศร้า
มองเห็นอะไรสั่นไหวอยู่บนText physics
แล้วก็แน่นิ่ง


เที่ยงคืน : 210 สายไม่ได้รับ

ผม : ....

เข้านอนโดยไม่ได้คิดอะไรเลย
สิ่งที่ควรจะคิด ถูกคิดออกไปหมดแล้ว คิดสั้น คิดยาว
ก็คือคิด
แต่ที่น่าเสียใจ คือ มัน ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด
และผิดแปลกไปจากที่คิดเสียจนวุ่นวาย

คำถาม : ความรักในแบบของเราคืออย่างไร




ตอบ : ...


29 กค 51
เช้า
ล็อคเกอร์ ส่วนตัว มีกระดาษสองใบติดอยู่
ใบที่ ๑ "ขอโทษ"
ใบที่ ๒ "รัก"

แต่พอเปิดล็อคเกอร์ออกมา มีแต่ความว่างเปล่า
แหงละ ความรู้สึกที่ผ่านมา ก็เหมือนเปิดลอคเกอร์แล้วไม่เจออะไร
ชิน
แต่คราวนี้ มีความรู้สึก
ไม่อยากเปิดล็อคเกอร์อีกแล้ว
เพราะอย่างน้อย เมื่อก่อน ก็ไม่ได้ล็อคอะไรไว้
หวังว่าจะมีใครมาใส่อะไรข้างในเพื่อทำให้ดีใจ

แต่คราวนี้
ล็อค...
เพราะไม่มีหวังอะไรแล้ว

ซึม




ออฟไลน์ Pigstar

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0
Re: . . . น า ย กั บ เ ร า . . .
«ตอบ #3 เมื่อ07-05-2012 19:16:13 »

อ่อ อ่านแล้วจี๊ดมากๆๆ
สงสารเลยล่ะครับ สู้ๆๆนะครับ
ผมเป็นกำลังใจให้

.inch

  • บุคคลทั่วไป
Re: . . . น า ย กั บ เ ร า . . .
«ตอบ #4 เมื่อ08-05-2012 03:07:44 »


บ่าย 29
แม่

ผม : แม่..
แม่ : หืม
ผม : กินข้าวหรือยัง
แม่ : กินแล้ว แล้วแกละ
ผม : ยังไม่กิน
แม่ : อ้าว ไม่หิวหรือไง
ผม : หิว
แม่ : แล้วทำไมไม่กิน ไม่มีเงินหรือ
ผม : มี
แม่ : อ้าว แล้วทำไมไม่หาซื้อกิน
ผม : ไม่รู้จะกินทำไม
แม่ : เออ เดี๋ยวแก ก็ตายหรอก ไม่กินข้าว
ผม : ...
แม่ : พูดไปงั้นแหละ กินให้ครบห้าหมู่ด้วย ผักน่ะกินซะบ้าง
ผม : ..
แม่ : อ้าว แล้วเงียบทำไม โทรมาแล้วไม่ยอมพูด
ผม : แม่
แม่ : อือ
ผม : ถ้าสมติว่า พ่อบอกว่า พ่อมีเมียใหม่แล้ว แม่จะยังรักพ่ออยู่ไหม
แม่ : เอ้า ไอ้นี่ มาอารมณ์ไหนวะ
ผม : แม่ไม่ตอบเหรอ
แม่ : ก็ ถ้าถึงตอนนั้น ก็คงรักอยู่แหละ แต่รักน้อยลงมั้ง
ผม : ทำไมถึงรักละ
แม่ : ก็มันอยู่ด้วยกันมานาน บางครั้งก็มีความรู้สึกดีๆ มากอยู่นะ อย่าเอาความรู้สึกแย่ๆ เพียงนิดเดียวมาทำลายมันดีกว่า
ผม : แล้วแม่จะยังอยู่กับพ่อไหม
แม่ : พ่อแกมีเมียใหม่ฉันก็ต้องไปสิ
ผม : แล้วทำไมไม่อยู่ด้วยกัน
แม่ : ก็เพราะตอนนั้น ฉันอาจจะไม่มีประโยชน์แล้วมั้ง เพราะเขาอาจจะไม่รักฉันแล้ว
ผม : ...
ผม : แต่ผมก็จะไปอยู่กับแม่
แม่ : บ๊ะ ไอ้นี่ มาแช่งแม่ตัวเอง
ผม : รักแม่นะ
แม่ : บ๊ะ มาอารมณ์ไหนวะเนี่ย แล้ว วันแม่นี้กลับบ้านไหม ไปตกกุ้งกัน
ผม : ไม่กลับหรอก เรียนหนัก
แม่ : เดี๋ยวกินกุ้งเผื่อ แล้วเพื่อนซี้แกกลับหรือเปล่า
ผม : ไม่รู้
แม่ : อ้าว ทำไมวันนี้ไม่รู้ ทุกทีเห็นรู้ทุกเรื่อง หยั่งกะฝาแฝดกัน
ผม : ไม่รู้
แม่ : อารมณ์ไหนหว่าแก
ผม : ไปกินข้าวก่อนนะ
แม่ : เออ กินเยอะๆ จะได้อ้วนๆ
ผม : ไม่อ้วนเหมือนแม่หรอก
แม่ : ย่ะ

บทสนทนาจบลง
แม้ระหว่างคุยกับแม่ ก็ยังมี 'เขา' มาพัวพันเสมอ
คำตอบยังคลุมเครือ ในใจ

เย็นกดเคลียร์สายไม่ได้รับ แล้วหย่อนมือถือลงกระเป๋า

ค่ำแล้ว
"อยู่" >>>> เพื่อมีความสุขกับนายในฐานะเพื่อน
"อยู่"~ เพื่อเจ็บ ชดเชยในฐานะเป็นคนที่คาดหวัง
"อยู่" เพื่อที่จะให้เขามาถามว่า "จะง้อเธออย่างไร"


หรือ
"ไป" >>>> เพื่อหลีกหนีความเจ็บปวดทั้งหมด
"ไป"~ ให้พ้นคนดีดี และความสุขที่นายจะมอบให้
"ไป" เพื่อ ไม่ต้องตอบนายว่า "ลองอ้อนเธอดูสิ เผื่อใจอ่อน"



อยู่ หรือ ไป
เหมือนตายทั้งเป็น

ตายงั้นหรือ

ความรักไม่ทำให้ตาย แต่ จิตใจทรมานตัวเองเสียใกล้ตาย
ไม่เข้าใจอยู่ดี
ขณะนี้เราควรอยู่ในฐานะแฟนมิใช่หรือ
ไมใช่ฐานะคนที่วิ่งหนีใจตัวเอง และสับสนอยู่กับความสับสนของนาย

คำถาม : สอง สาม วันนี้ เขามากินข้าวที่วิศวะบ้างหรือเล่า

คำตอบ : ไม่รู้ รู้แต่ว่าที่ 'ถาปัตย์ ไม่มีที่กินข้าว



เที่ยงคืน : 111 สายไม่ได้รับ
หลับตา




.inch

  • บุคคลทั่วไป
บ่าย 30 กค 2551

เที่ยงแล้วผมกินข้าวกับเพื่อนที่โรงอาหาร สายตาก็ชะเง้อมองหาเขาคนนั้น แต่ใจหนึ่งไม่อยากเจอเลย กลัวทำใจไม่ได้ เพราะตัดสินใจแล้ว
ว่าจะเดินถอยห่างออกมา
..สงสารผู้หญิงของเขา...

แต่ทำไม เขาไม่สงสารเรามั่งนะ..
สอง สามวันมาแล้ว ที่ต้อง หนีออกมาจากห้องเรียนก่อนเวลา เพื่อ หลบหน้าเขา
คิดว่าเขาคงมาดักรอ (ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า)


หลังเลิกเรียน
เพื่อน

เพื่อน: มึงเป็นเหี้ยไร เห็นซึมมาหลายวันแล้ว
ผม: เปล่า
เพื่อน: นี่ไม่ได้เสือกนะ บอกตรงๆ เหอะ ไม่สบายใจ
ผม: ทำไม
เพื่อน: ก็มึงซึมเป็นควายอยู่อย่างเนี้ย กูก็ไม่สบายใจ
ผม: ช่างกูสิ
เพื่อน: ถ้าช่างมึงก็ไม่ถามอย่างนี้หรอก
ผม: แล้วมึงมาเสือกทำไม
เพื่อน: กูอยากเสือก มึงเป็นไรมึงบอกมา
ผม: เปล่า
เพื่อน: กวนตีนว่ะ
ผม: เหี้ย
เพื่อน: เออ กูเหี้ย บอกมา ลีลาว่ะ
ผม: อกหัก
เพื่อน: ชัดเลย กูว่าแล้ว
ผม: ชัดเหี้ยไร
เพื่อน: หญิงไหนทิ้งมึงว่ะ สาวอักษรฯ หรือเปล่า
ผม: เสือกอะไรอีกละ
เพื่อน : แหงเลย ไม่เป็นไร ไปกินเหล้ากัน ชวนเพื่อนซึ้มึงไปด้วย
ผม: มันไม่มาหรอก
เพื่อน: ทำไมวะ อะ หรือว่า มันทิ้งมึง
ผม: ฆวย
เพื่อน: อะ กูล้อเล่น งั้นเย็นนี้นัดเพื่อนแดกเหล้ากัน
ผม: ไม่มีอารมณ์แดก
เพื่อน: มึงไม่ไป งั้นกูไปแดกแทนมึงแล้วกัน รักเพื่อนนะเนี่ย
ผม: ไม่ใช่ มึงอยากแดกเองเหรอสัด
เพื่อน: นิดนึง
ผม: ฆวย

ด้วยบทสนทนา ที่ต้องดำเนินไปเรื่อยๆ ผมคิดว่า กว่าจะได้ออกมาจากห้องเรียนก็คงสายไปเกือบครึ่งชั่วโมง
คิดว่าถ้าเขามาดักรอ คงเจอผมแน่ๆ เลยตัดสินใจ นั่งทำอะไรเรื่อยๆ อยู่ที่ลานกว้างในคณะจนถึงเย็น
หนังสือ ตั้งใหญ่ กับเวลาที่ผ่านไปเรื่อยๆ
ยิ่งอ่าน น้ำตาก็ยิ่งไหล

...ไหนว่าจะมากินข้าวด้วยกันไง ไอ้บ้า...

จะร้องไห้กลางฝูงชน แม้จะมีน้อยนิด ก็กระไรอยู่ เลยตัดสินใจกลับบ้านดีกว่า เขาคงกลับไปแล้วเหมือนกัน
ขณะที่กำลังก้าวลงบันไดขั้นสุดท้าย



"สนุกเหรอ?" ผมหันไปตามเสียงที่คุ้นหูมาก ไม่คุ้นได้ไง ก็ในเมื่อ เราคบกันมาตั้ง เจ็ดปี




เขา...





==================

pigstar : ขอบคุณครับ .. เรื่องเก่า เล่าใหม่ ในความทรงจำ

ปล. อาจมีคำไม่สุภาพบ้าง ขออภัยแค่ต้องการคงต้นฉบับเดิมไว้เหมือนครั้งก่อน

ออฟไลน์ Donaldye

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 563
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +69/-1
ชอบบบบบบ รอตอนต่อไปค่ะ :L2:

artit

  • บุคคลทั่วไป
สนุกดี มารออ่านต่อ  :L1: :L1: :L1:

.inch

  • บุคคลทั่วไป


หกโมง สิบสามนาที เย็นวันที่ 30 กค 2551

"สนุกเหรอ" ผมหันไปมองเขา ผมค่อยๆ เดินหนี เรารีบมาดึงแขนผมไว้
ผมพลาดเอง..

เขา: ถามว่าสนุกมากเหรอ
ผม: ...
เขา:ตอบสิ
ผม: ไม่มีอะไรจะพูดแล้วล่ะ
เขา: อะไรก็จะเดินหนีอย่างเดียว ทำไมไม่คุยกันให้รู้เรื่อง
ผม: ...

ผมไม่ตอบอะไร คนในคณะเริ่มเดินทางกลับบ้าน เขาจึงลากผมมาคุยที่สระน้ำหน้ามหาวิทยาลัย
ผมสับสนไปหมดแล้ว.. หน้าผมชาไปหมด

เขา: ทำไมไม่รับโทรศัพท์
ผม: ไม่อยากรับ
เขา: ทำแบบนี้ทำไม
ผม: แล้วนายล่ะทำแบบนี้ทำไม
เขา: ก็เป็นห่วง
ผม: จะมาห่วงอะไรเราอีก่ละ นายก็มีคู่หมั้นแล้ว แล้วนายก็รักเขาด้วย
เขา: ไม่ห่วงได้ไง ไม่ใช่ว่าเราไม่รักนายนี่
ผม: ...
เขา: เรารักผู้หญิงคนนั้น แล้วเราก็รักนายด้วย
ผม: แล้วจะให้เราทำยังไง
เขา: ...
ผม: เราจะทำยังไงดีล่ะ (ตาแดง)
เขา: ก็อยู่กับเราแบบนี้ไปเรื่อยๆ เป็นเพื่อนกันไปเรื่อยๆ
ผม: ถ้าเราไม่ล่ะ
เขา: แล้วนายจะทรมานเราทำไมล่ะ
ผม: แล้วนายคิดว่าแบบนั้นมันไม่ทรมานเราเหรอ
เขา: ..
ผม: เรา รอนายมาตั้งกี่ปีแล้ว นายทำแบบนี้ ทำไมนายไม่คิดถึงใจเราบ้าง
เขา: ขอโทษ แต่เราไม่อยากเสียใครไปทั้งนั้นแหละ
ผม: ให้กลับไปอยู่กับนายงั้นเหรอ
เขา: ใช่
ผม: กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
เขา: ใช่
ผม: แล้วกลับไป รอ อะไรสักอย่างก็ไม่รู้ ที่มันเป็นไปไม่ได้งั้นหรือ
เขา: ...
ผม: ไม่เอาแล้ว ไม่อยากเจ็บแล้ว (ร้องไห้)
เขา: โธ่ อย่าร้องสิ อายเค้าน่า
ผม: ที่นายทำ นายไม่เห็นอายเลย ทั้งๆที่มันน่าอายกว่าไม่ใช่เหรอ
เขา: ก็..
ผม: นายไม่สงสารผู้หญิงคนนั้นหรือ
เขา: ...
ผม: นายเลือกเหอะ ถ้านายจะเลือกเรา นายก็อย่าทำผู้หญิงคนนั้นต้องเสียใจเลย
เขา:...

ความเงียบปกคลุม ในชั่วครู่หนึ่ง
เขา: เราเลือกผู้หญิงคนนั้น แต่....เราอยากให้นายอยู่กับเราด้วย ได้ไหม
ผม: ไม่ได้หรอก
เขา: ไม่ได้จริงๆ เหรอ
ผม: ใช่ ไม่ได้
เขา: เสียใจว่ะ
ผม: .... (เจ็บ)

หลังจากนั้นผมก็ไม่รู้ตัวอะไรอีก รู้ตัวอีกทีผมก็มานั่งอยู่บนสะพานพุทธแล้ว
ไกลเหมือนกันจากมหาวิทยาลัย ..

สามทุ่ม
ปล่อยใจไปตามสายน้ำ ปล่อยมันเป็นไปตามจังหวะของมัน
ต่อไปนี้ เราคงไม่มีกันอีกแล้ว สิ
ทบทวนแต่คำถามเดิม
:~ไม่มีพรุ่งนี้ของเราอีกแล้วหรือ


เสียงโทรศัพท์ดัง
เพื่อน: อยู่ไหนมึง
ผม: เสือกไร
เพื่อน: เป็นเหี้ยไรถามดีๆ จะมาหรือเปล่า แดกเหล้ากัน
ผม: ไม่แดก ไม่มีอารมณ์
เพื่อน: มึงจะเสียใจทำเหี้ยไรเนี่ย คิดมากว่ะ
ผม: เรื่องของกู
เพื่อน: มึงอย่าเสียใจไปเลยนะ ผู้หญิงมีเยอะ ถ้าเกิดหญิงเค้าไม่เอามึง เดี๋ยวกูยอมเป็นเมียมึงเอง
ผม: ฆวย
เพื่อน: ฮะฮะฮะ แล้วมึงจะไปไหนต่อ
ผม: ร้านเกมส์แถวนี้แหละ
เพื่อน: เออๆ ไงอยากแดกก็มานะโว้ย อยู่แถวราชเทวี
ผม: เออ แค่นี้แหละ

เป็นเพื่อนร่วมคณะที่นรกส่งให้มารวมกันเป็นที่สุด
ยิ้มได้อีกนิด เพราะอย่างน้อยก็ยังมีเพื่อนอยู่ข้างๆ
แต่ใจก็ยังไม่นิ่งอยู่ดี
ก็เรายังทำไม่ได้
เรายังรักนายนี่หว่า
รัก ....

เที่ยงคืน : 0 สายไม่ได้รับ




=========================

Donaldye : ขอบคุณครับ

artit : ขอบคุณครับ



.inch

  • บุคคลทั่วไป


31 กรกฎาคม 2551
บ่าย ..

คณะวิศวะฯ
เพื่อน..

เพื่อน: เมื่อวานทำไมมึงไม่มาวะ กูเมาสัดเลย
ผม: ขี้เกียจแดกไง
เพือน: แล้วมึงเป็นไง ทำใจได้ยัง
ผม: เสือกไรกู
เพื่อน: มึงนี่นะ ไม่เคยจะเห็นความดีของเพื่อนเลย
ผม: ความดีมึงเยอะมากกว่าความเลวเลยว่างั้น
เพื่อน: แน่นอน
ผม: เฮอะ
เพื่อน: แล้วมึงไปไหนเมื่อวาน
ผม: ร้านเกม แล้วก็กลับบ้าน
เพื่อน: ก่อนหน้านั้นละ ที่มึงโทรมาหากูน่ะ
ผม: สะพานพุทธ
เพื่อน: ไปทำไร โดดน้ำเล่นเหรอ ทำตัวเป็นปลาโลมานะมึง
ผม: ยังดีกว่าเป็นปลาทองเหมือนมึงแล้วกัน
เพื่อน: นี่มึงว่ากูโง่ว่างั้น
ผม: อ้าว ฉลาดแล้วนี่
เพื่อน: เออ ยอมให้แล้วกัน มึงไม่ตอบเลยไปสะพานพุทธทำไม
ผม: กูเซ็ง
เพื่อน: เออ ทีงี้เพื่อนแม่งไม่มีความหมาย
ผม: มึงไม่ใช่กูนี่
เพื่อน: เออ กูแม่งเลว ที่ไม่เคยเข้าใจมึง
ผม: ฆวย
เพื่อน: อย่าเสียใจไปเลยนะมึง มึงยังมีพวกกู
ผม: เออ
เพื่อน: งั้นพรุ่งนี้บ่าย ไปดูหนัง ดูกันหมดนี่แหละ
ผม: ที่ไหน ยังไง
เพื่อน: มัมมี่ ที่พารากอน
ผม: เออ ดีเหมือนกัน
เพื่อน: มึงบอกกูดิ ว่ามึงจะไม่คิดมาก
ผม: คิดมากดิ แต่จะคิดน้อยๆ แล้วกัน
เพื่อน: เออ พรุ่งนี้ดูหนังจบ แดกเหล้าต่อ ศุกร์ต้นเดือนเลยนะมึง
ผม: อยากกินแกลบแต่ต้นเดือนเลยว่างั้น
เพื่อน: ไม่มายว่ะ กูรวย
ผม: สัด

บทสนทนายังอีกยาว หลังจากที่พูดเรื่องไปดูหนังจบ ใจก็ลอยอีกแล้ว
คิดถึงแต่เขา เราสองคนเคยไปดูหนังด้วยกันบ่อยๆ จนเข้ามหาลัย เขาขอจับมือผมหลายครั้ง

เขา: จับมือแล้วอุ่นดี มีความสุข

คิดถึงคำนี้ทีไรแล้วอยากจะร้องไห้ทุกที
เพื่อนคนหนึ่งเคยให้คำปรึกษาว่า ที่ผมเสียใจอยู่ทุกวันนี้สาเหตุเพราะ

ความหวัง...
และ ยึดติดอยู่กับสิ่งเดิมๆ


มันบอกว่า อะไรๆ ก็เปลี่ยนแปลง ก็นะ ผมก็พยายามคิดแบบนั้นแล้ว
แต่มันก็ทำไม่ได้ ความเคยชินระหว่างผมกับเขามีมากเกินกว่าจะลืมได้

เพื่อน: เวลาไงมึง

คำๆหนึ่งที่ผมคิดอยู่เสมอ หวังว่าเวลาจะช่วยผม
แต่ว่า สิ่งที่จะทำให้ผมเศร้าใจอยู่ทุกวันนี้ ก็คือ เขานั่นเอง
ถ้ายังเจอกัน ผมก็ทำใจไม่ได้เสียที
ผมไม่อยากหนีปัญหา..


พ่อ..
ผม: เป็นไงพ่อ
พ่อ: เรื่อยๆ มีความสุขดี กลับบ้านไหมลูกวันแม่
ผม: ไม่ได้กลับ
พ่อ: อดไปตกกุ้งด้วยกันเลย
ผม: ไปเมื่อไหร่ก็ได้น่า
พ่อ: ว่าจะเลี้ยงเบียร์ลูกชายสักหน่อย ไปเรียนกรุงเทพฯ ไม่ได้เจอตั้งนาน
ผม: ไว้กลับบ้านคราวหน้าแล้วกัน
พ่อ: เออๆ แล้วเพื่อนลูกกลับหรือเปล่า
ผม: ไม่รู้เหมือนกัน
พ่อ: อ้าว ยังไม่ได้คุยกันเหรอ
ผม: ไม่คุยกันแล้วล่ะ
พ่อ: อะไรกัน งอนกันเป็นเด็กอีกแล้ว
ผม: เปล่าหรอก ไม่มีอะไร พ่อถามไรหน่อยดิ
พ่อ: ว่ามา
ผม: พ่อรักแม่หรือเปล่า
พ่อ: รักดิถามได้ เขินนะโว้ย
ผม: แล้วพ่อจะนอกใจแม่หรือเปล่า
พ่อ: โหด มัน ฮา ขนาดนั้นใครทิ้งก็ควายแล้ว
ผม: แสดงว่าที่พ่ออยู่ด้วยกับแม่ ก็เพราะว่ากลัวแม่งั้นหรือ พ่อไม่ได้รักแม่ล่ะสิ
พ่อ: แกมาไงวะเนี่ย เปล่าหรอก ถึงว่าคนอยู่ด้วยกัน จะมีทั้งรักกัน ทั้งจำยอมฝืนใจทน หรือว่า อยู่ด้วยกันเพราะมันเป็นหน้าที่เคยชิน แต่พ่ออยู่กับลูก เพราะว่า พ่อรักแม่นะ รักมากด้วยรักลูกด้วย เออ พี่ของลูกฝากมาบอกว่ากลับมาบ้าน เอาซีดีหนังที่สะพานพุธมาด้วย เยอะๆ
ผม: ครับ
พ่อ: ดูแลตัวเองด้วยละ
ผม: พ่อก็เหมือนกัน พ่ออย่าทิ้งแม่เลยนะ อย่าทำให้แม่เสียใจนะ
พ่อ: เออน่า ไม่ต้องห่วงหรอก
ผม: ก็ผมรัก พ่อ รักแม่นี่ (ร้องไห้)
พ่อ: เออ เอ้า ทำไมขี้แยวะเนี่ย ไปดูกรุงเทพฯ แล้วเหงาเหรอลูก
ผม: ก็มีบ้างแหละ
พ่อ: สู้ดิ ชีวิตต้องสู้
ผม: ครับ งั้นแค่นี้แหละ ไม่มีไรแล้ว แล้วเดี๋ยวพ่อจะทำอะไรต่อ
พ่อ: เคลียร์บัญชีร้าน เผื่อกำไรเยอะจะส่งไปให้ลูกชายสักล้านนึง
ผม: สองล้านแล้วกัน
พ่อ: เออๆ ตั้งใจเรียนๆ
ผม: สวัสดีครับ

ไม่อยากให้พ่อทิ้งแม่เลย
ถ้าสมติว่าพ่อทิ้งแม่ เหมือนที่เขาทิ้งผม แม่จะเสียใจมากหรือเปล่า
ผมว่า.. แม่ก็คงเสียใจแหละ

ค่ำๆ ผมไม่ได้อยู่กับเขา
ผมอยู่กับเพื่อน แต่ผมยังคิดถึงเขาอยู่ตลอด
ไม่รู้ว่าเขาจะคิดถึงผมบ้างหรือเปล่า

บทสนทนาสุดท้ายกับเพื่อนในวันนี้
เพื่อน: มึงอย่ามาเศร้าอย่างนี้เลย เค้าไม่ชอบมึง มึงก็ไปตื้อเค้าเหอะ ตื้อจนเค้ารำคาญมึง แล้วด่ามึงแรงๆ มึงก็จะเลิกชอบเค้าเอง
ผม: ทำไมวะ
เพื่อน: เหี้ย เค้าทำมึงเจ็บ มึงจะไปรักเขาทำไมอีกวะ ใช่ปะ เจ็บมากๆ จะได้หมดรักไวไว
ผม: บางครั้งสิ่งที่มึงเจ็บ กูอาจจะไม่เจ็บ แต่ที่มึงไม่เจ็บกูอาจจะเจ็บก็ได้
เพื่อน: พูดเหี้ยไรไม่เข้าใจ
ผม: ช่างเหอะ แล้วถ้ามึงเป็นกู มึงจะไปตื้อเค้าหรือเปล่า
เพื่อน: ไม่ตื้อหรอก
ผม: ทำไมวะ
เพื่อน: กูเป็นเกย์ 5555
ผม: ฆวย กวนตีนกูตลอด
เพื่อน: อ่าๆ อยากให้เพื่อนอารมณ์ดี อย่าว่าแต่เป็นเลย แค่คิดก็สยอง
ผม: ตลกเข้าไป สัด
เพื่อน: ฮะฮะฮะ

ความจริง ผมก็เป็นเกย์ หรือผู้ชายที่ชอบผู้ชาย
ถ้าตอนนี้ผมชอบผู้หญิง ไม่ได้ชอบผู้ชาย ผมจะเจ็บแบบนี้หรือเปล่า
ไม่รู้เหมือนกัน..
แต่อย่าไปทำร้ายผู้หญิงเลย

แต่ตอนนี้
อยากรู้เหลือเกิน รู้สักนิดก็ยังดี ว่าเขาสบายดีไหมวันนี้
แต่ถ้าแลกับความเจ็บ

มันคุ้มไหมนะ


สี่ทุ่มครึ่ง: 0 สายไม่ได้รับ

 

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ owo llยมuมข้u

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 459
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-4
T^T ฮึมมมมมมมมมม 

Tiamo_jamsai

  • บุคคลทั่วไป
 :L2:

qwank8

  • บุคคลทั่วไป
อ่านเรื่องนี้แล้ว...เจ็บ  :m15:

ออฟไลน์ Donaldye

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 563
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +69/-1
หน่วงงงงงง  :z3:

ออฟไลน์ Mookkun

  • magKapleVE
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 637
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
    • Consensual free relationships
หม่นๆ

artit

  • บุคคลทั่วไป
บรรยากาศอึมครึม

ออฟไลน์ Pigstar

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0
โฮๆๆ เจ็บปวดดีแท้
อดทนไว้นะครับ ผมเชื่อว่ามัน
จะต้องผ่านไปได้

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
สั้นๆง่ายๆได้อารมณ์.....เจ็บ :m17:

.inch

  • บุคคลทั่วไป


1 สิงหาคม 2551
เย็น


พารากอนซีนีเพล็ก

ภาพที่เห็นในสายตา ทำให้ผมอึ้งไปเสียนาน
นี่หรือคู่มั้นของเขา
สวยดีนะ...
ดูท่าทางของทั้งสองคนรักกันมากจริงๆ
เขายิ้มมีความสุขมากกว่าตอนที่อยู่กับผมเสียอีก นั่นสินะ ทำไมต้องมานั่งเสียใจแบบนี้
ขณะที่ผมเสียใจ เขากลับมีความสุขกับคนอื่น

วูบวาบไปทั้งตัว
ไม่รู้สึกแย่ ปนรู้สึกดีจนไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรไป

ทนไม่ไหวกับภาพในโรงหนัง
เลยเดินออกมาอย่างนั้นแหละ
ไม่อยากจะดูหนังตัวอย่าง ไม่อยากจะดูหนังจริงๆ อีกแล้ว
ไม่อยากอยู่ในนั้นอีกต่อไป

เพื่อนคงสงสัยเลยตามมาดู
ในใจ... คือ เสียใจ และ สงสัย

ว่าเขาเองกำลังคิดอะไรอยู่ แล้วสิ่งที่เขาทำ มันเคยขัดแย้งกับสิ่งที่เขาคิดหรือเปล่า

เดินออกมาอย่างเดียวดายในความรู้สึก ไม่ได้ยินเสียงเพื่อน ไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น จนเพื่อนต้องกระชากแขนแรงๆ ให้รู้สึกตัว

เพื่อน: เป็นเหี้ยไรมึงเนี่ย จู่ๆก็เดินออกมา
ผม: ไม่มีไร หนังแม่งคงไม่สนุก
เพื่อน: มึงจะบ้าเหรอ ไหนมึงเป็นคนบอกเองไงว่าน่าจะสนุกสัดๆ
ผม: กูเปลี่ยนใจแล้ว กูจะกลับบ้าน
เพื่อน: แล้วกูล่ะ แล้วเพื่อนอีกฝูงนึงล่ะ
ผม: กูไปคนเดียว เพื่อนทั้งฝูงแม่งคงไม่บ้าหรอกมั้ง
เพื่อน: เป็นเหี้ยไรเนี่ยบอกกูมา
ผม: เปล่า
เพื่อน: มึงอย่ามากาก กูเพื่อนมึงทำไมจะไม่รู้
ผม: มึงไม่เสือกเรื่องกูสักเรื่องได้ปะ
เพื่อน: ไม่ได้ จะเสือกแม่งทุกเรื่องแหละ
ผม: มึงแม่งบ้าว่ะ
เพื่อน: เออ กูบ้า กูจะบ้าก็เพราะมึงเนี่ยแหละ พักนี้มึงเป็นเหี้ยไรวะ อารมณ์บูดตลอด เพื่อนทำอะไรไม่ถูกใจตลอด
ผม: เรื่องของกู
เพื่อน: เรื่องของมึง แต่แม่งลำบากกู
ผม: แค่นี้มึงบ่นมาลำบากเหรอ
เพื่อน: เออ ดิวะ ช่วงนี้มึงเคยทำอะไรให้พวกกูสบายใจมั่งหรือเปล่าล่ะ
ผม: ช่างแม่ง
เพื่อน: กูไม่รู้มึงอารมณ์เสียเรื่องอะไรนะเว้ย แต่อย่างน้อยมึงก็เอาความรู้สึกนั้นไปทิ้งไว้ไกลๆ ตีนก่อน แล้วเข้าไปดูหนัง กูกราบล่ะเพื่อน
ผม: ...
เพื่อน: มึงจะให้กูกราบตีนไหม
ผม: เออ ไปดูก็ได้
เพื่อน: แค่นี้แหละ ทำเป็นลีลา
ผม: สัด

และแล้วก็กลับเข้าไปในโรงหนังอีกครั้ง
กล้ำกลืนฝืนทนแค่ไหนที่ต้องทนอยู่อย่างนั้นตลอดสองชั่วโมง
ที่มีเขากับเธอคนนั้น
และ ผม... ในโรงหนังเดียวกัน

เสียใจ จนจำอะไรไม่ได้ รู้สึกตัวอีกทีคืออกมาจากโรงหนังแล้ว

เขาคงไม่เห็นผม
แต่ถ้าเขาเห็น เขาจะมาทักผมหรือเปล่า
คำถามเกิดขึ้นในใจว่า
เราจะพูดคุยกับคนนั้นของเขาอย่างไร
ให้พูดว่า
เหมาะสมกับดี... อย่างนั้นหรือ

มันไม่ใช่

ตัดสินใจเอาความทุกข์ไปทิ้งไว้ไกลๆ ตีน

สามทุ่ม
อาบน้ำเสร็จ
ปิดประตูรถ

ไปเมา....




ออฟไลน์ owo llยมuมข้u

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 459
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-4
โอ๊ะ......เจ็บแท้ >x<

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: . . . น า ย กั บ เ ร า . . . # อัพครั้งที่ 4
« ตอบ #19 เมื่อ: 09-05-2012 23:34:08 »





.inch

  • บุคคลทั่วไป

2 สิงหาคม 2551
สิบหกนาฬิกา


พ่อ...

พ่อ: เมื่อมีปัญหา อย่างไรแล้ว แกอย่าหนีปัญหาเด็ดขาดนะลูก วิ่งเข้าหามัน ชนมันให้เละ
ผม: แล้วผมจะได้อะไรล่ะ
พ่อ: ความแข็งแกร่งไง ถึงแม้ลูกจะเจ็บจนร้องไห้ จำไว้เลยว่า แกน่ะ เป็นลูกผู้ชาย อย่ากลัวอะไรทั้งนั้น
ผม: พ่อโตแล้ว พ่อก็ว่าได้น่ะสิ
พ่อ: แกไม่รู้อะไร พ่อก็เคยเป็นแบบแกมาก่อน
ผม: ไม่หรอกพ่อไม่เคยเป็นแบบผม
พ่อ: บ๊ะ พ่อก็เคยเป็นเด็กมาก่อนทำไมจะไม่รู้วะ
ผม: พ่อไม่รู้หรอก
พ่อ: อ้าวว

..

พ่อไม่เข้าใจหรอกครับ

เพราะว่า ผมเป็นเกย์ครับพ่อ



.
.
.




สิบแปดนาฬิกา
วันที่ 2 สิงหาคม 2551


เพื่อน..

เพื่อน : มีอะไรวะ เรียกกูมาสยาม
ผม: ดูมัมมี่เป็นเพื่อนกูหน่อย
เพื่อน: มึงบ้าไหมเนี่ย มึงดูไปรอบนึงแล้วนะ
ผม: ก็กูอยากดูอีก
เพื่อน: ทำไมวะ ชอบนางเอกเหรอ
ผม: เปล่า คราวที่แล้วกูดูไม่รู้เรื่อง
เพื่อน: สมองมึงกลับหรือเปล่าเนี่ย
ผม: ทำนองนั้นแหละ
เพื่อน: เออ ว่าแต่เพื่อนซี้มึงที่อยู่ 'ถาปัตย์น่ะ มันหายหัวไปไหนแล้ววะ ไม่เห็นมันเป็นอาทิตย์ละ
ผม: ไม่รู้ว่ะ
เพื่อน: ทะเลาะกันเหรอ
ผม: ....
เพื่อน: เงียบทำไมวะ
ผม: กูก็ไม่รู้ มึงอยู่กะกูแล้วมึงถามกูทำไมเนี่ย
เพื่อน: เปล่า กูเห็นว่า มันเป็นเพื่อนมึง เห็นมันอยู่บ่อยๆ
ผม: ไม่เสือกนะ เรื่องนี้
เพื่อน: เป็นเหี้ยไร หวงเพื่อนเหรอ
ผม: กูบอกว่าเสือกไง
เพื่อน: ทำไมต้องตะคอกวะ แค่นี้เอง
ผม: ขอโทษ
เพื่อน: เออ มึงไปดูมัมมี่คนเดียวเลย กูกลับละ แค่นี้ทำเคือง
ผม: ...

เพื่อนก็เดินออกไป
ขอโทษ แต่มันหงุดหงิดทุกทีเมื่อพูดเรื่องนี้
หงุดหงิด สลับ กับ เงียบเหงา
ช่างไม่เข้ากันเสียเลย สองอารมณ์นี้
แต่ใครลองมาเป็นผมดู จะเข้าใจว่า มันทรมานเพียงใด

ก็เลยต้องนั่งดูมัมมี่คนเดียว
แต่ไม่ใช่ที่เดิม และไม่ได้นั่งทับที่เขา หรือไปนั่งแทนที่ใคร

ไม่อยากทำร้ายทั้งตนเอง และคนอื่น
ไม่รู้ว่าผมเป็นคนดีมากหรือเปล่า

หรือว่าผม เป็นคนร้าย กันแน่..

ในสายตาเขา ผมเป็นอะไรกันนะ
คนดี หรือ ปีศาจ

คิดแล้วก็ใจหาย ทุกทีเราสองคนดูหนังด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันทุกครั้ง
แต่คราวนี้ ใจมันหวิวๆ ยังไงก็ไม่รู้
ที่ต้องเดินคนเดียว และซื้อน้ำส้มคั้น กินคนเดียว
ไหนว่าชอบกินน้ำส้มคั้นไง
แล้วไหนบอกว่า กินน้ำส้มคั้นกับเราแล้วอร่อยที่สุดไง

ตอนนี้ กินกับเขา
แล้วอร่อยเหมือนกันไหม

เดินออกไปเถิด ก่อนน้ำตาจะนองหน้า
จะเสียใจทำไมอีกไม่รู้

พระเจ้าใจร้าย

มืดมิด
. .


เที่ยงคืน สามสิบสาม นาที
1 ข้อความ : มึงไม่คิดจะง้อเพื่อนมึงบ้างเหรอ เพื่อนนะเว้ย

เที่ยงคืน สามสิบสี่ นาที
ผม: มึง กูขอโทษนะ...




=========================

owo llยมuมข้u : หืม ? ว่าไงครับ ^^

Tiamo_jamsai : ขอบคุณครับ รอบหน้าถ้าชอบขอเป็นคำพูดดีกว่า

qwank8 : อ่านไม่เจ็บ เจอจริง เจ็บกว่าครับ

Donaldye : ยุคนั้นคำนี้ยังไม่ฮิตเลยนะครับ : )

Mookkun : ผมเป็นผู้ชายหม่นๆ

artit : สงสัยฝนจะตก ..

Pigstar : ครับ .. มันผ่านไปแล้ว

bulldog17 : ครับ .. เจ็บ! :' (


ขอบคุณทุกคนครับ


ปล. สำหรับเรื่อง THE VILLA : ถ้าจะรัก .. ผมกำลังปั่นต้นฉบับให้เสร็จอยู่นะครับแล้วจะเอามาลงให้ได้อ่านกันต่อ ขออภัย : )



qwank8

  • บุคคลทั่วไป
ร้องไห้  :m15: :m15: :m15: :m15:

ออฟไลน์ Mookkun

  • magKapleVE
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 637
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
    • Consensual free relationships
สุดๆ...เหนื่อยไหม?
เหนื่อยใจไหม?
.
.
.
ติดตามต่อค่ะ :)

.inch

  • บุคคลทั่วไป




3 สิงหาคม 2551
เที่ยง

ผมสลบคากองหนังสือกองโต สะดุ้งตื่นด้วยเสียงเพลงจากโทรศัพท์มือถือ ที่ดังลั่น

เพื่อน..
ผม: มีเหี้ยอะไร
เพื่อน: ไปเดินเจเจเหอะมึง
ผม: ไม่อะ กูจะอ่านหนังสือ
เพื่อน: อ่านทำเหี้ยไร สอบก็เสร็จแล้ว
ผม: ขีเกียจร้องไห้ตอนเกรดออก อยากให้เกรดเทอมแรกออกมาดูดีหน่อย แต่แม่งตกมีนไปวิชานึงแล้ว แล้วมึงล่ะ ตกมีนมั่งเปล่า
เพื่อน: เพียบ
ผม: เออ แล้วยังเฮฮาได้นะมึง
เพื่อน: สบายมาก งั้นไม่ไปเจเจก็ได้เย็นๆ ไปเดินสวนลุมกัน
ผม: เย็นกี่โมง
เพื่อน: แล้วแต่มึง เดี๋ยวโทรไปนัดเพื่อนไปให้หมด
ผม: ใจมึงจะไม่ห่างเพื่อนเลยว่างั้น
เพื่อน: เออ กูเบื่อๆ
ผม: เบื่อตัวเองเหรอวะ
เพื่อน: เบื่อมึงแหละ
ผม: กูเป็นเหี้ยไรอีก
เพื่อน: ถูกเผงเลย เป็นเหี้ย ไง สัด
ผม: K กูไปอ่านหนังสือละ
เพื่อน: มึงต้องมานะเว้ยเย็นนี้
ผม: เออ ทุ่มนึงแล้วกัน อยากกินเบียร์
เพื่อน: จัดไป

ชีวิตของผมดูว่างไปหมด ตั้งแต่ที่เขาคนนั้นออกไปจากชีวิต บางครั้งมันก็ดูโล่งๆดี แต่มันดูเหงาๆมากกว่า ทุกทีเสาร์อาทิตย์ จะมีเขาที่ดิ้นไปดิ้นมาอยู่ที่ห้องของผม
แต่วันนี้... ไม่มี


ทำไมถึงลืมเขาไม่ได้สักที
เอะอะอะไรก็คิดถึงๆๆ ตลอด


เปิดกระเป๋าดู มีอะไรไม่รู้ตกลงมา ใบหนึ่ง
รูปของเราสองคน สมัยที่ยังเรียนด้วยกัน

เด็กผู้ชายกางเกงสีน้ำเงินสองคนกอดคอกันอยู่ในรูป
ยิ้มกันทั้งสองคน

แต่ตอนนี้ ทั้งคู่จะมีใครยิ้มไหมนะ

มีสิ มีคนที่ยิ้มแห้งๆ อยู่ตรงนี้ไง
ยิ้มโดยไม่รู้

ว่ายิ้มเพื่ออะไร
และเพื่อใคร

ก่อนที่จะฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้ กลั้นใจเดินไปที่เตียงนอน
แล้วหลับไหล

คำถามเกิดขึ้นในใจ
ว่าแม้แต่ความฝันของผมเอง
จะใจร้าย
ฉุกให้คิดถึงเขาอีกหรือเปล่าหนอ


.
.


นาฬิกาปลุก หกโมงเย็น

หนึ่งทุ่มครึ่ง สีลม
บรรยากาศดวลเบียร์เป็นไปด้วยความครึกครื้น
ตามประสาหนุ่มเฮ้วๆ ของกลุ่มเพื่อนผม
มันทำให้ความรู้สึกดีดี เกิดขึ้นมาอีกครั้ง
ทำให้ผมรู้ว่า ผมไม่ได้อยู่คนเดียว

จำได้ดีเลยว่า คืนนี้ เพลงเพราะดี

เมา
เมามาก
เมาสุดๆ

ผมอยู่นอกเหนือจากทั้งหมด เพราะผม เมาน้อย (คอแข็ง)

เพื่อน..
เพื่อน: กลับไงล่ะมึง
ผม: ไม่รู้ ไม่ได้ขับรถมา
เพื่อน: งั้นเดี๋ยวไปส่ง

ในรถที่เงียบมาก เพราะเพื่อนผมคนนี้มันไม่ยอมเปิดเพลง
เงียบจนได้ยินเสียงหายใจ

ผมได้แต่เหม่อมองออกไปนอกรถ
คิดถึงเขาขึ้นมาอีกแล้ว

ผม: แล้วเราจะได้เจอกันอีกไหม
เพื่อน: เพ้ออะไรมึง

ผมหันมองหน้าเพื่อน

ผม: มึงบ้าปะ
เพื่อน: มึงแหละบ้า พูดคนเดียว
ผม: มึงแหละเมา
เพื่อน: กวนตีนว่ะ
ผม: ตอบมาดิ ว่าเราจะได้เจอกันอีกหรือเปล่า
เพื่อน: ใครเหรอวะ
ผม: คนที่ทิ้งกูไปไง
เพื่อน: อ้าว กูจะรู้กับมึงเหรอ อยากเจอก็ไปหาเค้าดิ
ผม: ไม่เอา
เพื่อน: มึงอายเหรอ
ผม: เปล่า กูรักเค้า
เพื่อน: ก็ไปหาเค้าดิวะ
ผม: แต่เค้าไม่รักกู
เพื่อน: เพ้อละมึงน่ะ
ผม: มึงน่ะ ไม่รู้เคยรู้เหี่ยอะไร
เพื่อน: เออ กูมันคนไม่ดี
ผม: ประชดตลอดละมึงน่ะ
เพื่อน: ...
ผม: เอ้าเงียบ
เพื่อน: มึงนั่นแหละ ไม่รู้เหี้ยอะไร เงียบไปเลย

เงียบ...


เงียบทั้งคืนเลย




.inch

  • บุคคลทั่วไป

4 สิงหาคม 2551

มุขตลกของเพื่อนตัวดี วันนี้ตอนบ่ายๆ


เพื่อน: มึงรู้ไหมว่า ถ้ากูรักผู้หญิงคนหนึ่ง กูจะบอกว่ากูรักเค้าที่ไหน
เพื่อน(คนหนี่ง): รักที่นมมั้ง เห็นมึงชอบนมใหญ่ๆ
เพื่อน: ผิด ไม่เกี่ยวเว้ย
เพื่อน(คนหนึ่ง): รักที่ใจมั้ง เห็นมึงบอกว่า มึงแม่งโคตรจริงใจ
เพื่อน: ไม่ใช่
ผม: มึงไม่ชอบผู้หญิงไม่ใช่เหรอ
เพื่อน: เอาจริงดิ
ผม: สัด กูล้อเล่น
เพื่อน: ค่อยโล่งอกหน่อย เฉลยๆๆๆ กูจะบอกว่า กูรักเค้าที่สุดไงละ เจ๋งสุดยอดไหมวะ
เพื่อน(ทุกคน): ถุย!!!!


ถุ ย . . .

ราตรีสวัสดิ์



ออฟไลน์ owo llยมuมข้u

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 459
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-4
55555 นายเอกเราทำใจไปซักพัก

ออฟไลน์ Pigstar

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0
"รักเค้าที่สุด
ถุย...."
 :m20: :m20:
กร๊าก ก อันนี้ฮาดี ผมชอบ

artit

  • บุคคลทั่วไป
น้ำลายเกลื่อนเลย ขี้กลาก ๆ ^^

ออฟไลน์ SungMinKRu

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 570
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +151/-0
    • https://www.facebook.com/pages/SungMinKRu-Boys-Love/311662138876399


มาจิ้มๆไว้ก่อนนะค่ะ น่าอ่านอะ ชอบๆๆ

 :m1: :m1: :m1:

.inch

  • บุคคลทั่วไป


5 สิงหาคม 2551
เที่ยง...


ใจมันเต้นตึกตัก เมื่อควานโทรศัพท์ในกระเป๋าขึ้นมาดู แล้วพบว่า เป็นเบอร์ของแม่เขา ที่โทรเข้ามา

ทำยังไงละ?

กดรับสาย

แม่ของเขา..
ผม: สวัสดีครับ
แม่เขา: กลับบ้านไหมลูก วันแม่นี้
ผม: ไม่ได้กลับครับ
แม่เขา: เหรอ แม่ถามอะไรหน่อยสิ ว่า ลูกทะเลาะอะไรกับ....หรือเปล่า
ผม: เปล่าครับ
แม่เขา: เหรอ มีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า
ผม: เปล่าครับ
แม่เขา: แล้วทำไม ...บอกว่า ลูกไม่คุยกับเค้าล่ะ
ผม: เค้าบอกแม่เหรอครับ ว่าผมไม่คุยกับเค้า
แม่เขา: เค้าบอกว่า ลูกโกรธเค้า แม่ก็อยากรู้ว่าเรื่องอะไร
ผม: ไม่มีอะไรหรอกครับ เค้าคงล้อเล่น แม่อย่าคิดมากเลย
แม่เขา: ก็เขาโทรมาบอกแม่ บอกให้แม่ช่วยพูดกับลูก ให้ลูกคุยกับเขาหน่อย
ผม: แม่ ไม่เป็นต้องเป็นห่วงหรอกครับ ทุกอย่างปกติดี
แม่เขา: งั้นกลับบ้านมาด้วยกันสิ เดี๋ยวแม่ให้เขาจองตั๋วเครื่องบินไว้สองที่
ผม: ไม่ต้องก็ได้ครับแม่ ผมอาจจะไม่ได้กลับ
แม่เขา: น่านะ วันแม่ทั้งที กลับมาหาแม่นะ ทั้งแม่ และ แม่ลูกก็คิดถึงลูก ทั้งสองมากเลย ตั้งแต่ไปเรียนที่กรุงเทพฯ ก็ยังไม่ได้เจอหน้าเสียที
ผม: ไม่รับปากนะครับแม่
แม่เขา: น่านะ มีอะไรก็กลับบ้านมาคุยกัน แม่จะรอนะลูก
ผม: ครับ


...
กลับด้วยกันอย่างนั้นหรือ
มีอะไรอีกไหมที่จะทรมานใจไปมากกว่านี้
โกรธคนช่างฟ้อง
ฟ้องตั้งแต่เด็ก โตขึ้นมาก็ยังฟ้อง


อยากกลับบ้าน แต่ไม่อยากกับบ้านกับเขา ตอนนี้ถึงแม้ว่าอยากเจอหน้า อยากคุยกับเขาก็จริง แต่อีกใจก็ไม่อยากอะไรทั้งนั้น


ตันไปหมด
... เป็นเมื่อก่อนคงมีความสุขดี ที่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ตอนนี้ เมื่อรู้แล้วว่าใจเขาอยู่กับใคร ใจผมก็เต้นตึกตักไม่เป็นจังหวะ ร่ำร้องถึงคำสัญญาที่เคยให้กัน


ไม่รู้ว่าถ้าต้องกลับบ้านด้วยกันคราวนี้
จะเป็นการกลับ...ไปเป็นเหมือนเดิม
หรือกลับ...ไปเสียใจดังเดิม กันแน่

เหตุการณ์แบบนี้คือมัดมือชก
คิดแล้ว ก็เกลียด คนขี้ฟ้องคนนี้เสียจริง
ทำไมผมจะไม่รู้ว่า อะไรที่รออยู่ที่บ้าน
อะไรจะเกิดขึ้นที่บ้าน
และอะไร จะเกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง

อยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม
แต่จะให้มายิ้มร่าเริงกับเขาและเธองั้นหรือ

มันไปไม่ได้หรอกที่จะให้ทำใจได้ภายในไม่กี่วัน แลกกับความทรมานที่รอมาถึงเจ็ดปี

เป็นไปไม่ได้



เย็น
เพื่อน..

ผม: วันแม่ ไปเที่ยวบ้านกูเปล่า
เพื่อน: ไปบ้านมึง
ผม: เออ
เพื่อน: ไปทำไมวะ แม่กูก็มี
ผม: เข้าใจ กูแค่มาถามเท่านั้นแหละ
เพื่อน: แล้วแม่มึงไม่ว่าเหรอ
ผม: ไม่ว่าหรอก สนุกดีออก มีมึงอยู่ในบ้านด้วย
เพื่อน: เห็นค่ากูแล้วว่างั้น
ผม: เปล่าหรอก แค่อยากให้แม่มีแรงบันดาลใจเลี้ยงหมาสักตัวน่ะ
เพื่อน: ฆวย
ผม: ตกลงไปเปล่า กินอยู่ฟรี ฟรีทุกอย่าง
เพื่อน: ค่ารถด้วย
ผม: เออ
เพื่อน: ไม่รู้ว่ะ กลัวแม่กูน้อยใจ
ผม: เออ แล้วแต่มึงแล้วกัน


เป็นเพื่อนที่ ไม่เคยจะเสนอหน้ามาช่วยแก้ปัญหาเลยสักงาน
ทำใจดีกว่า ว่าต้องกลับบ้านไปกับเขาจริงๆ

วันแม่ ไปไหว้แม่ เสียก็ดีเหมือนกัน คิดถึงตอนที่ไว้แม่เมื่อวันแม่ปีก่อน โรงเรียนให้พาแม่มาร่วมงาน แล้วผมก็กราบตักแม่ ร้องไห้โฮ

เขาหันมามองผมที่อยู่ข้างๆ แล้วก็ผลักหัวผม
เขา: ขี้แยว่ะ

แม่เขาตบหัวเขาทันที ที่เห็นว่าเขามาแกล้งเรา
ผม: สมน้ำหน้า

คิดแล้วก็ยิ้ม น้ำตาก็ไหลออกมาไม่รู้ตัว วันแม่ปีนี้คงจะไม่เป็นเหมือนปีที่แล้ว
เศร้า

แต่ตั้งใจแล้วนะ ว่ายังไงวันแม่ ก็จะเสียน้ำตาให้แม่ จะไม่เสียน้ำตาให้ใครเด็ดขาด
รัก แม่


สองทุ่ม
พี่ชาย..

พี่ชาย: กลับบ้านไหมมึง
ผม: กลับมั้ง
พี่ชาย: ดี มาตกกุ้งกัน
ผม: อืม แล้วแม่อยากให้ผมกลับไหมล่ะ
พี่ชาย: อยากไม่อยากก็ดูเอาเอง แม่มึงเป็นลมแล้วเป็นลมอีก ตอนที่มึงบอกว่าไม่กลับบ้าน
ผม: ตลกละ
พี่ชาย: มึงไม่เคยเชื่อกูเลยใช่ไหม
ผม: เชื่อก็ได้
พี่ชาย: มานะมึง มาดวลเบียร์กัน คราวนี้มึงจะชนะกูไหมนะ ฮะฮะฮะ
ผม: ไม่มีทางแพ้
พี่ชาย: ไอ้ลูกหมา
ผม: ลูกหมาดีกว่าเป็นหมาล่ะว้า
พี่ชาย: ฆวย


ทำไมนะ ทุกคนถึงอยากให้กลับบ้าน
ขอเวลาตัดสินใจสักหน่อยแล้วกัน
ว่าจะกลับดีไหม


สี่ทุ่ม
เพื่อน..

ผม: ว่าไงมึง
เพื่อน: เออ กูไปเที่ยวบ้านมึงได้แล้วนะ
ผม: แล้วแม่มึงล่ะ
เพื่อน: วันแม่นี้ แม่กูจะไปฮ่องกง
ผม: แล้วมึงไม่ไปกับแม่มึงเหรอ
เพื่อน: เค้าให้พาลูกไปได้คนเดียว แม่กูเอาอีหมวยไป
ผม: เยี่ยม

เยี่ยม. . .




 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด