เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]  (อ่าน 146779 ครั้ง)

ออฟไลน์ Biwty...

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 985
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-1
เมื่อไหร่จะมา -0-

ยังมีคนที่รอคอยเธออยู่นะ 555555555555555

รอต่อไปจ้า <3

ออฟไลน์ rubymoona

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-5
โอ้ย...
โอย...
อู๊ย...

ผมกำลังฝันอีกแล้ว ทำไมฝันบ่อยจังวะ? หลับไม่สนิทหรือเพราะจิตใต้สำนึกกูวุ่นวายเนี่ย!

ฝันของผมคือ โดนรถบรรทุกชน กระเด็นไกลไปสามตลบ กลิ้งกลุกๆๆๆไปหัวโขกกับฟุตบาทจนหัวโน เจ็บมาก แต่ไอ้ที่โดนรถบรรทุกชนกลับไม่เป็นอะไรซะอย่างนั้น

แล้วในความฝันของผม ผมก็ดันความจำเสื่อม ลุกขึ้นมาเบลอเบ๋อเอ๋อ รถบรรทุกก็ขับหนีไปแล้ว ไปๆมาๆผมถูกเจ้าชายอาหรับที่มาเจอเข้าด้วยความบังเอิญพาตัวไปประเทศของเขา แล้วจับผมเข้าฮาเร็มเสียอย่างนั้น

พอผมพยายามหนีก็ดันไปเจอกับคาราวาลพ่อค้าทาสจับตัวแล้วเอาไปประมูลเนื้อสดกลางเมดิเตอร์เรเนี่ยน ผมโดนมอมยา โดนเปลี่ยนให้ใส่ผ้าบางๆคล้ายผ้าเตี่ยว แล้วถูกล่ามคอไว้บนกลางเวที แสงสปอร์ทไลท์แรงมากจนผมมองไม่เห็นใคร ในขณะที่ผมกำลังทรมานอยู่นั้น จู่ๆผมก็โดนอุ้มขึ้นแนบอก คนประมูลผมไปเป็นบารอนเก่าแก่จากทางยุโรป เขาบอกว่าจะเลี้ยงผมอย่างดี แต่ผมไม่อยากถูกเลี้ยง ผมจึงทิ้งตัวเองลงไปในผืนน้ำสีมรกต เสียงโวยวายดังห่างไปออกไปพร้อมกับแสงสว่างจากผิวน้ำที่ลดน้อย

สุดท้ายแล้ว ผมก็หนีพ้นซะที ใบหน้าหนึ่งที่ลอยขึ้นมาก่อนที่ผมจะสิ้นลมก็คือ...พล

แหม๋!ตูนี้อ่านนิยายมากไปเปล่าฟ่ะ!ฝันเป็นเรื่องเป็นราวเชียว!

เอาละจบความฝันไปซะ!มาสู่ความจริงกันเถอะ~

ตอนนี้ผมกำลังพยายามอย่างที่สุดที่จะเนียนว่ายังสลบไร้สติอยู่ ก็เพราะเสียงเถียงกันลั่นไม่เกรงใจคนป่วยของไอ้หล่อสองตัวข้างๆเนี่ยสิ
ฟังแค่เสียงผมก็รู้ครับ หล่อที่หนึ่งไอ้น้องพลแฟนผมเอง หล่อที่สองไอ้สันติเพื่อนรักผมเอง

ไอ้หล่อและไอ้หล่อกำลังเถียงกันหูดับเลยครับ เนื้อความก็เกี่ยวกับการที่ผมมานอนแบอยู่นี่ไงละ ผมแอบเหลือบตาดู โรงพยาบาลแน่ๆ ไม่ว่าประเทศไหนก็โลเกชั่นแบบเดียวกันหมดเลย

"ทำบ้าอะไรมันถึงได้เป็นแบบนี้?!"ไอ้หล่อถาม
"ก็บอกว่าไม่ได้ทำไงวะ!ใครจะอยากให้เมียตัวเองนอนเจ็บวะ?!"ไอ้หล่อตอบ ปีนเกลียวอีกแล้วนะมึง
"ระวังปากหน่อยไอ้หนู ปากแบบนี้รึเปล่ามันถึงต้องวิ่งเอาตัวเองไปให้รถชนน่ะ"ไอ้หล่อเสียงเหี้ยมเลย น่ากลัววะ ไม่ค่อยจะได้ฟังเสียงมันแบบนี้หรอกนะ
"ไม่เกี่ยวกับมึง!!!"ไอ้หล่อตะโกน เสียงหงุดหงิดอย่างแรง ใช่สิ เพราะมึงอะตัวต้นเหตุจริงๆวะ
"ฉันจะเอามันกลับเอง เธอกลับไปซะ"ไอ้หล่อยังสติลนิ่งโหด
"ไม่!!!มึงจะเอาเมียกูไปไหนไม่ได้!มึงไม่มีสิทธิ์!!!"ป๊าด ไอ้หล่อเสียงโกรธเหี้ยๆ ถ้าไม่รีบห้ามได้วางมวยกันแน่แท้!

"อือ..."ผมส่งเสียงครางเบาๆประหนึ่งเพิ่งฟื้นไปห้ามทัพ ได้ผลไอ้หล่อและไอ้หล่อ(พอเถอะ)รีบปราดเข้ามาขนาบข้างเตียงซ้ายขวาเลยครับ
"เมษา!" "สงกรานต์!" เสียงเรียกผมดังขึ้นพร้อมกันกับที่กระแสไฟเปรี๊ยงอยู่ต่อหน้าผม
"แค่ชื่อก็ยังเรียกให้มันถูกต้องไม่ได้เหรอไงไอ้หนู หึ"สันติว่าพร้อมยิ้มเหยียดใส่พลที่ดูจะเดือดจนแทบปะทุอยู่แล้ว

"เสือก!!"พลตอบเสียงดัง มือที่เขากุมมือผมอยู่บีบแน่นจนผมต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บ สันติรีบดึงทั้งมือทั้งตัวผมเข้าไปกอดไว้ พลที่ดูจะเสียใจที่เผลอทำผมเจ็บหน้าเหี้ยมทันทีเลยครับ
"ปล่อยเมียกู!!!"ถ้าผมไม่อยู่ในอ้อมกอดสันติมัน พลคงกระโจนเข้ามาบีบคอสันติแล้วครับ แม่ง เรียกกูเมียอยู่ได้ ไอ้เด็กหยาบคาย ไอ้เด็กบ้าเอาแต่ใจ ไอ้เด็กปีนเกลียว แล้วยังชอบใช้ความรุนแรงอีก!ไม่ได้สำนึกเลยใช่ไหม!

ความฝันเมื่อครู่แล่นเข้ามาในสมองครับ
ไม่ใช่ตอนสุดท้ายนะ แต่เป็นตอนต้นเรื่อง

"สันติ...นั้นใครน่ะ?"ผมเกาะที่อกกว้างของเพื่อนแน่น แล้วส่งสายตาหวาดระแวงปนกลัวให้พลไป
ทั้งสองคนนิ่งเงียบทันทีเลยครับ หึหึ
"เมษา อย่าล้อเล่นสิครับ นี่พลไงครับ"พลเอ่ย เขาเดินเข้ามาใกล้ ยื่นมือมาจะดึงตัวผมออกไป
"ไม่นะ!"ผมแกล้งตัวสั่น หลับตาแน่นแล้วซุกตัวที่อกสันติแน่นเหมือนกลัวพลมากมาย ทั้งที่จริงๆต้องกลั้นยิ้มแทบตาย

"สงกรานต์ แกเป็นอะไร นั้นแฟนแกนะ"สันติดึงผมออกมาแล้วถาม ดูตกใจงุนงงจนผมเกือบหลุดขำ แต่แน่นอน ความเป็นดาราของผมไม่พังง่ายๆ
"แฟนอะไร?นั้นผู้ชายไม่ใช่เหรอ?ฉันจะมีแฟนเป็นผู้ชายได้ยังไง?ฉันเป็นผู้ชายนะ?"ผมยังสติลไม่รู้เรื่องต่อไป พร้อมกับแอบเสสายตาไปมองพลที่ยืนหน้าซีดมองมาที่ผม ผมรีบกระถดตัวหลบหลังสันติทันที

"อีกอย่าง...ฉันกลัวเขา เขาน่ากลัว..."เสียงสั่นๆกับน้ำตาคลอๆประกอบ เชื่อได้เลยว่าพลได้กลายเป็นจำเลยของโลกใบนี้ไปเรียบร้อยแล้วครับ ไม่เชื่อดูไอ้สันติที่หันไปทำหน้าฆาตกรกับพลได้
หลังจากนั้นผมก็โดนหมอพอไปทั้งตรวจ ทั้งซักถามมากมาย ซึ่งผมตอบทุกอย่างได้หมดยกเว้นเรื่องพล

หมอจึงสรุปมาว่า  ผลการตรวจไม่พบสิ่งผิดปกติ ผมอาจได้รับการกระทบกระเทือนจากอุบัติเหตุรถเฉี่ยว แต่ผมดันกลิ้งไปหัวกระแทกกับขอบฟุตบาตสลบ นั้นอาจทำให้ความทรงจำบางส่วนขาดหาย อาจจะเป็นไม่กี่วัน หรืออาจไม่กลับมาเลยก็เป็นได้
และที่ผมลืมเฉพาะเรื่องพล อาจะเป็นเพราะผมสะเทือนใจ หรือมีอะไรมากระทบกระเทือนจนผมเลือกที่จะลืมเรื่องนั้นๆไป เป็นกลไกป้องกันตนเองจากความเจ็บปวดชนิดหนึ่ง

มาถึงตรงนี้สันติหันไปจ้องโหดใส่พล ส่วนพลทำหน้าตกใจ สะเทือนใจ เสียใจ เศร้าใจ จนผมเกือบล้มแผนตัวเองแล้ววิ่งเข้าไปกอดเลยอะ!

"โถ คุณหนูของป้า!"ป้ามะลิกอดผมแน่นเมื่อได้ยินคำหมอ มือนุ่มๆของป้าลูบหัวผมอย่างปลอบโยน
"ทำเกินไปแล้วนะคะคุณพล เกินไปจริงๆ!"ป้ามะลิหันไปดุใส่พล ยิ่งทำให้เขายิ่งหม่นหมอง ตัวลีบฟ่อเหลือเท่าเม็ดถั่ว!
"พลเปล่า พลก็แค่..."พลพยายามแก้ตัว หูลู่หางตก แถมพอพลจะเอื้อมมือมาจับผม ป้ามะลิก็ดึงผมไปหลบหลังเล็กๆของป้ากันไว้
"เอาเป็นว่าถ้าอยากให้คนไข้ฟื้นความทรงจำก็พาคนไข้ไปที่ๆเคยไปอาจช่วยกระตุ้นให้ความทรงจำกลับมาเร็วขึ้นได้นะครับ"หมอว่าต่อ
"แต่ถ้าความจำมันเลวร้ายจนอยากลืมก็ไม่มีความจำเป็นต้องรื้อฟื้นใช่ไหมครับคุณหมอ?"ป๊าด ไอ้สันติฮุดมันขวากระซวกไส้มาครับ หมอนี่หน้าเหล๋อหล๋า แต่พลสิครับ หน้าพองจนจะระเบิดโลกได้อยู่แล้ว!

"เอ่อ ไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวก่อนนะครับ รักษาสุขภาพนะครับคุณสงกรานต์"หมอตัดบทชิ่งตัวเองออกไปแล้วครับ ตอนนี้ในห้องเลยเป็นสงครามเย็น โดนมีสันติเป็นฝ่ายอมเมริกาและพลเป็นฝ่ายโซเวียต ผ่าง!

"กลับบ้านเรากันนะคะคุณหนูของป้า"ป้ามะลิผ่ากลางสงครามมาเลยครับ พร้อมกับพยุงผมขึ้นจากเตียงด้วย พลที่จะเข้ามาช่วยโดนสายตาพิฆาตมารของป้าไปถึงกับชะงักไม่กล้ายื่นมือมาต่อเลยครับ
"เดี๋ยวไปรถผมนะครับป้ามะลิ"สันติเอ่ยชวน
"ไม่เป็นไรครับ ลุงเอารถมารอรับคุณหนูแล้ว"ลุงจีนครับ หิ้วกระเป๋าที่ใส่เสื้อกับของเล็กๆน้อยๆของผมขึ้นหลัง แล้วไปเปิดประตูให้ป้ามะลิเรียบร้อยแล้ว สรุปนัดนี้ แพ้คู่!

พวกเราทั้งหมดก็ลงลิฟกันมา สาวๆทั้งคนไข้ทั้งพยาบาลก็มองตามกันใหญ่เลยครับ ก็หล่อกับหล่อเดินเปล่งออร่ากันขนาดนั้นนี่ แสรด กูแสบตา!

พลจ้องผมตลอดเลยครับ แต่ผมก็เนียนๆหลบหลังป้ามะลิเบือนสายตาหลบครับ แม้ว่าจะมั่นใจในการแสดงของตัว แต่พลก็ฉลาดใช่น้อยเสียเมื่อไหร เกิดจับได้ขึ้นมาละแย่เลย!

พอลงมาถึงครับ เจอเข้ากับคุณพ่อกับคุณหญิงแม่ของพลพอดีเลย!เอาละสิ ผมต้องแกล้งจำพวกท่านไม่ได้ใช่ไหม!
คุณหญิงแม่ครับ ตรงเข้ามากอดผมเสียแน่นเลย กลิ่นน้ำหอมแบบผู้ดีล้อมตัวผมไว้เลยครับ ชอบอ่ะ ผมเลยเผลอยกมือกอดตอบคุณหญิงแม่ไป
"ตาหนูเป็นอย่างไรบ้างคะ?คุณแม่ขอโทษนะคะที่มาช้า"คุณหญิงแม่ว่าแล้วลูบหน้าลูบผม ผมอย่างเป็นห่วงครับ อือ ผมทำไม่ได้ผมไม่อยากทำเป็นไม่รู้จักคุณหญิงแม่อ่ะ!
"ผมไม่ได้เป็นอะไรมากครับ แต่ถลอกนิดๆหน่อยเองครับ"ผมตอบพร้อมกับยิ้มหวานให้คุณหญิงแม่และคุณพ่อ
"อ้าว แล้วที่เจ้าพลบอกว่ามีเรื่องร้ายแรงละ?"คุณพ่อหันไปถามพล
"เมษาจำพลไม่ได้คนเดียวครับ..."พลตอบแล้วมองผมด้วยสายตาเจ็บปวด ส่วนคุณหญิงแม่กับคุณพ่อหันมามองผมตาโตเลยครับ

ก่อนที่ท่านจะได้ถามอะไรผม สันติก็เข้ามารับหน้าที่อธิบายต่อให้ครับ ตอนนี้พวกเราเลยมานั่งพักกันที่คอฟฟี่ช๊อปของโรงพยาบาลกัน

"อืม พ่อเข้าใจละ กรรมตามสนองแกแล้วเจ้าพล!"คุณพ่อหันไปซ้ำเติมลูกชาย จนทำให้พลหน้าบูดสุดๆเลยครับ
"สมควรแล้วคะ คนผิดต้องได้รับบทลงโทษ จะได้หลาบจำนะคะ"คุณหญิงแม่ก็เห็นพ้องกับคุณพ่อครับ ไอ้น้องพลเป็นเป็นน้องหมาหัวเน่าเลยทีเดียว คิกคิก สมน้ำหน้า~
"ตาหนูเป็นอะไรคะ นั่งตัวสั่นเชียว ไข้กลับรึเปล่าคะ?"คุณหญิงแม่หันมาถามผม เพราะถึงแม้ผมจะโคตรขำโคตรสมน้ำหน้าพลอยู่ในใจ แต่ภายนอกผมก็ยังประคองอารมณ์สั่นและเกรงพลอยู่ครับ เพราะพลข้างๆผมนี่ แถมยังคว้ามือไปจับไว้ไม่ห่างอีก ลวนลามแม้แต่คนป่วย แน่นอนจริงๆไอ้เด็กบ้านี่

"คุณแม่ครับ ให้เขา..ให้เขาปล่อยมือผมที"ผมเอ่ยขอเสียงแผ่วอย่างน่าสงสาร พยายามกระตุกมือให้หลุดจากการเกาะกุม แต่มือเหนียวๆของพลก็ไม่มีทางทีว่าจะยอมปล่อยทั้งยังจับไว้แน่นขึ้นจนผมเริ่มจะเจ็บนิดๆอีก
"ตาพล!ปล่อยน้องนะ!มือไวจริงๆเลย"คุณหญิงแม่เอ็ดลูกชายสวยๆ พลหันมาค้อนให้ผมที่ฟ้องคุณหญิงแม่ ก่อนจะยอมปล่อยมือแบบอิดออด
"ให้ตาย!หมดสภาพเลยนะเจ้าพล!"คุณพ่อหัวเราะอย่างสะใจและหล่อๆ

"คุณหญิงคะ ดิฉันขออนุญาตพาคุณหนูกลับนะคะ ดิฉันอยากให้คุณหนูได้พักผ่อนน่ะคะ กลัวว่าไข้จะกลับมาอีกจริงๆ"ป้ามะลิเอ่ยพร้อมกับลุงจันที่พยักหน้าเห็นด้วย
"แม่ครับ ให้เมษาไปพักที่บ้านเราเถอะครับ"พลรีบฟันไปขอความช่วยเหลือจากคุณหญิงแม่เลยครับ ผมรีบสายหน้าปฏิเสธทันที ไปอยุู่ก็ซวยดิ ความแตกแน่ๆ!

"ผมอยากให้สงกรานต์ได้กลับไปพักผ่อนที่บ้านของเขามากกว่านะครับ"สันติเอ่ยด้วยน้ำเงินจริงจังครับ ผมรีบพยักหน้ารับพร้อมกับส่งสายตาน่าเห็นใจน่าเอ็นดูให้คุณหญิงแม่ท่าน
"ไม่อยากจะพักกับคุณพ่อเหรอครับ?"คุณพ่อฮ่ะ อย่ามาหล่อหลอกล่อนะ รู้นะว่าจะช่วยลูกตัวเองน่ะ แน่ะ หันไปยกมุมปากเท่ๆให้กันอีก ชิ!
"ผมอยากกลับบ้านครับ ขอบคุณนะครับ"ผมยิ้มน่ารักปฏิเสธไปครับ เดี๋ยวนี้เราพัฒนาแล้วไม่หลงตกหลุมง่ายๆหรอกเฟ๊ยยยยยยยย

"ตกลงคะ งั้นเราก็กลับกันเถอะนะคะ คุณแม่ก็อยากให้ตาหนูได้พักผ่อนแล้วเหมือนกันคะ"โอ้เยส!สำเร็จครับ!
"คุณแม่!"พลร้องเลยครับ โฮะๆๆๆ สมน้ำหน้าาาาาา
"ตาพลก็ค่อยไปเยี่ยมตาหนูสิคะ ตอนนี้ให้ตาหนูได้พักสงบๆบ้างก็ดี เราน่ะวุ่นวายเหลือเกิน คุณแม่เองยังปวดหัวแทนตาหนูเลยคะ"โดนดุอีกแล้ว สมน้ำหน้าาาาาาาา

เคะเคะเคะหุหุหุ
ในที่สุดผมก็ได้กลับบ้านเสียทีครับ!แต่ขับตามกันมาเป็นขบวนเลยครับ คุณหญิงแม่กับคุณพ่อกลับไปก่อน ขบวนก็เลยเริ่มที่รถผม รถพลที่พยายามขับแซงรถสันติตลอดเวลา แล้วก็รถสันติมัน แต่จริงๆมันก็ขับกลับบ้านตัวเองอ่ะนะ ก็บ้านเราอยู่ติดกัน

"เมษาครับ ไม่ให้พลอยู่เฝ้าจริงๆเหรอครับ"พลครับ เสียงอ่อนเสียงหวาน ทำตาละห้อนน่าสงส๊านน่าสงสารใส่ผม
"ผมชื่อสงกรานต์ครับ ผมจำคุณไม่ได้จริงๆ กลับไปเถอะนะครับ ผมเหนี่อยอยากพักผ่อน"ผมตอบด้วยน้ำเสียงลำบากใจและห่างเหินประหนึ่งเราไม่เคยร่วมเรียงเคียงเตียงกันมา สันติหัวเราะเป็นแบล็กกราวอยู่ด้านหลังครับ มันเอาตัวเองมากลิ้งเกลือกบนโซฟาบ้านผมเรียบร้อยแล้ว แกะขนมผมกินด้วย!

"ทำไมมันอยู่ได้แล้วพลอยู่ไม่ได้!!!"พลถามเดือดๆ จับมือผมไว้
"เพราะผมกลัวคุณ!"ผมตอบพร้อมกับสะปัดมือทิ้งพร้อมกับถอยห่างไปสองก้าว
"กลับบ้านไป นายก็เห็นว่ามันยังไม่พร้อม ถ้านายร้กมันจริง นายก็ต้องรอ"สันติ มันลุกขึ้นมาแทรกระหว่างผมกับพล

"ก็ได้ พลจะกลับอย่างที่เมษาต้องการ แต่พรุ่งนี้พลจะมาใหม่ เพราะพลรักเมษาจริง"เสียงทุ้มที่เอ่ยทำให้ผมเหลือบมอง พลมองผมอย่างเจ็บปวดจนผมเศร้า
"อืม..."ผมตอบรับไปเพียงแค่นั้นแล้วเสสายตาหลบ พลยืนมองผมสักพักจนยอมกลับไป

ผมเล่นแรงไปรึเปล่านะ...


TBC.

สวัสดีคะ อะแหะ มาช้าไปหน่อย อะแหะ ลุงงี่เง่าเนอะ แต่งเองยังรู้สึกงี่เง่าเองเลยอ่ะ!ขอโทษนะ!

ตอบเมนต์
nunnan - เป็นได้ไม่เยอะคะ เพราะคนแต่งจิตใจอ่อนไหว แค่นี้ละมากสุดแล้วที่จะแต่งได้!
Rafael - โอ้โห ความคิดดีมากจนเกือบล้มพลอตนี้เลยคะ แมวตัดหน้ารถ น่ารักอะ!!!!ไว้จะยืมไปเล่นซักตอนซักเรื่อง!55555
Biwty... - ฮา ไม่ได้คิดไปเองหรอกคะเป็นความจริงเลยละสั้นจริงอะไรจริงเลย กร๊าก ขอโทษษษษษษษ
Fay 13 - กลิ่นธูปหอมชื่นใจ~~~~
p_a_n - เอาน่ะอย่างน้อยเราก็ดีใจแล้วที่ยังมีคนสงสารเมษาบ้าง!! T{}T
Kms - งะงี่เง่าจริงๆด้วยคะ ตอนนี้ก็รู้สึกงี่เง่ากว่าเดิม แถมต่อๆไปก็จะยังงี่เง่าไอีกซักพักเลยคะ ขอโทษนะคะ!!! :sad4:
พลอยสวย - แง้ว ลุงงี่เง่าอ่ะ พูดจริงๆเลยนะ คำตอบมีสาเหตุเดียวเลยอ่ะคะ ลุงงี่เง่า!!! :m15:
Maytbb - ดื้อมากจริงๆด้วย เหมือนเรื่องที่เกิดๆตลอดมานี่เหมือนเพราะเมษาดื้อและงี่เง่าอย่างเดียวเลย เปลี่ยนนายเอกเลยดีไหม! :z10:
Biwty... - รู้ได้ยังไงว่าวันนี้จะมาต่อ!!!! คุณมีพลังจิตใช่ไหมคะ!!!! มามะ มาจุ๊บที!!!!


รักคนอ่าน :L1:

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
โฮะๆ เมษาแสบมว๊ากกก
ตอนความแตกสงสัยจะมีเฮนะ
โดนแน่ๆล่ะ
ตัดเต็ม!!!

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6
เล่นแรงไปน่ะ เดี่ยวให้พลงอล แล้วง้อให้เข็ดเลย  :m16:

ออฟไลน์ NONSENSE

  • เพ้อฝัน ไปวันวัน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 644
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +66/-2
ไม่ใช่แรงธรรมดา แต่แรงมากๆๆๆๆ ค่ะ เมษา

ออฟไลน์ TanyaPuech

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4341
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +531/-23
 :L1:  ตอนแรกๆสนุกมาก  ฮาๆ หื่นๆ  ชอบบบ

หลังจากที่คนเขียนเม้นว่านิยายไม่มีอะไรก็เริ่มหลุดคอนเซปมีดราม่ามาเล็กๆน้อย

ล่าสุดชามใหญ่ทีเดียว  :z3:

ออฟไลน์ kms

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-14
มากกก พอเหอะเมษา สงสารพลมาก

ออฟไลน์ พลอยสวย

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1622
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-5
 :z3:  ความแตกก็เป็นเรื่อง 

 :m31:  แต่อยากเอาคืนพล ไม่รู้มันจะงี่เง่าเพิ่มมั้ย

ออฟไลน์ p_a_n

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 177
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
 ใช่ค่ะ แรงไป เมษาใจร้ายๆๆ ไม่ตัองแกล้งลืมก็ทำให้พลรุสึกผิดได้ แค่นี้คนก้เข้าข้างเมษาแล้ว ฮึ

ออฟไลน์ uknowvry

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-6
แสบ......

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13
น้องพลพี่หาแฟนใหม่ให้เอาป่ะเมษาทำเกินไปนะ

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
มารยาราชินี หึหึ

ออฟไลน์ Biwty...

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 985
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-1
เป็นไรไม่รู้ รู้สึกสะใจแทนสงกรานต์จัง ก๊ากกกกกก

โดนซะมั่งนะน้องพล ทำร้ายสงกรานต์ดีนัก -..-

รอลุ้นตอนต่อไปจ้า *_*

ออฟไลน์ punchnaja

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +383/-5
ทำไมไม่บอกเรื่องเจนแต่แรกหว่า..จะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน งึมงำๆ

เรื่องสนุกมากจ้า ฮามาก รอตอนต่อจ๊ะ

ออฟไลน์ ๛ナーリバス๛

  • ~~~๛NaaribuS๛~~~ ~ [TBL-081-588]
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +898/-26
    • NaaribuSS
แอร๋ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ตีบทแตกเกินไปแล้วนะ เมษา ทำเอาสงสารพลเลยอ่ะ
แต่ถ้าสมมุติว่า พลรู้ว่าโดนหลอกตอนหลังล่ะ??

ใครกันแน่ที่น่าสงสารกว่ากัน!! = =ll||

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44
จงชื่นใจต่อไปนจ้า 5555   :call: :call: :call:

ออฟไลน์ rubymoona

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-5
ตอนที่ 29


ผมยืนมองรถพอร์ชอันคุ้นเคยขับห่างไปอย่างช้าๆจนลับตา
เจ็บจี๊ดอย่างกะไปขูดหินปูนอย่างรุนแรงมา
เอ๊ะ เปรียบแบบนี้เข้าใจผมไหม คือผมอยากจะบอกว่าผมเจ็บปวดจริงๆนะครับ!

ผมหันหลังกลับไป ชนเปรี้ยงเข้ากับอกแข็งๆกว้างๆเคลือบน้ำหอมกลิ่นเบอเบอร์รี่ไว้ อ๊ะ อย่าแปลกใจไปครับ ไม่ใช่อกไอ้น้องพลนะ นี่อกไอ้สันติครับ มันใช้น้ำหอมเบอเบอร์รี่ แต่ว่าคนละกลิ่นกับที่ไอ้น้องพลใช้นะครับ อันนี้ผมเป็นคนบังคับซื้อโยนใส่มันเองละครับ ก็ผมชอบ!มันก็ต้องชอบ!

"ยืนทำไรเนี่ย?ถ้าดั้งกูยุบไปกูฟ้องมีงหมดตัวแน่นะไอ้ห่าสันติ!"ผมโวยวายใส่ แต่ไอ้สันติกลับ
ไม่ก่อกวนอะไรส่งมาตามปกติอะ?
"เตี้ย มีไรจะบอกไหม?"

!!!
สะอึกเลยครับผม

"อะ อะไรเหรอ"ผมแอ๊ปหวานและสวยสุดขีดใส่ แต่ทำให้ไอ้สันติยิ่งมองผมอย่างกดดันหนักไปใหญ่
"มานี่"ไอ้สันติลากผมเข้าห้องครับ!

อ๊ะๆ อย่าตกใจไป ไม่มีอะไรในกอไผ่นะครับ ผมบอกแล้วนะว่าผมกับมันกินกันไม่ลงจริงๆ อย่าคาดหวังฉากกิ๊บกิ๊ววิ๊ดวิ๊วกับมัน

"บอกมา อย่าให้ต้องเค้นนะเตี้ย"ไอ้สันติทำเสียงดุใส่ผมอะ!งือ!
"ก็ ก็คือว่า..."งืออะงือ
"อย่าให้พี่โกรธนะ"ไอ้สันติว่าหน้านิ่ง ผมรีบคว้าแขนไว้เลยครับ เวลาสันติมันแทนตัวเองว่าพี่ อย่าที่เมื่อตอนเด็กๆๆเราจะแทนตัวกัน หมายความว่ามันจริงจังและมันจะโกรธจริงจังถ้าผมไม่ยอมเชี่อฟัง
มันเคยโกรธไม่คุยกับผมซักคำไปหกเดือนด้วยนะครับ!

"สงกรานต์..สงกรานต์หลอกเรื่องพลอ่ะ..."ผมสารภาพจนได้ ตอนนี้หลับตาปี้อย่างกลัวว่าไอ้สันติจะตบเกรียนจนผมหัวแตก ต้องไปให้พี่วินแกรักษา!

"โอ๊ย!"ผมร้องเสียงดังเมื่อโดนดีดหน้าผากดังเพี๊ยะ แต่เอ๊ะนี่มันเบากว่าที่คิดเนอะ!
"กูว่าแล้ว เห็นมึงตอแหลขึ้น30%"ไอ้สันติว่าแล้วล้มตัวลงนอนแผ่บนเตียง ผมก็คลานลงไปแปะบนอกมัน
"ไม่โกรธเหรอ?"ผมว่าหวาดๆ แต่เห็นมันกลับมาใช้กูมึงเหมือนเดิมน่าจะพออุ่นใจได้

"โกรธ แต่เป็นห่วงมากกว่า มึงนี่นะโตจนแก่แล้วยังชอบทำให้กูใจหายใจคว่ำอยู่เรื่อย"ไอ้สันติบ่นแล้วขยี้หัวผมซะยุ่งเหยิง แต่วันนี้ผมจะยกโทษให้สักวันก็ได้
"แฮ่ คิดว่าบริหารหัวใจแล้วกันเนอะ!"ผมยิ้มยิงฟันให้มันแล้วกลิ้งลงไปนอนข้างๆ โล่งอกไปที!

หลังจากนั้นผมก็เล่าให้ฟังแล้วก็บอกจุดประสงค์ว่าอยากจะดัดนิสัยไอ้น้องพล ซึ่งไอ้สันติก็ทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย
มันบอกดัดนิสัยบางก็ดี เพราะไอ้น้องพลเปรี๊ยงเหลือเกิน ดีที่มันโตพอจะไม่ลดตัวไปแกล้งเด็ก ถ้าเป็นมันเมื่อก่อนคงซัดหงายไปแล้ว
แต่มันไม่เห็นด้วยกับวิธีของผม มันบอกควรจะหาวิธีที่ดีกว่านี้ แบบนี้มันทำร้ายความรู้สึกกันเกินไป เพราะมันก็เห็นไอ้น้องพลมันเป็นห่วงผมจริงๆ

"หาจังหวะดีๆสารภาพความจริง หรือไม่ก็สร้างสถานการณ์ว่าจำได้แล้วหรืออะไรไปซะ เรื่องกูอะช่างเหอะ กูไม่ติดใจอะไรหรอก อีกอย่างถึงมึงจะมารยาเยอะ แต่มึงก็ไม่อยากจะหลอกเด็กมันเท่าไหรหรอก กูรู้"ไอ้สันติว่าแล้วลูบหัวผมเบาๆ
"อืม"เป็นอย่างที่มันว่าจริงๆครับ ผมเห็นหน้าหงอยๆนั้นแล้วมันเจ็บจี๊ดจริงๆ ไอ้ที่โกรธๆก็ลืมไปหมดแล้วละ
ก็ผมรักพลนี่นา...


TBC.
สวัสดีคะ อะแหะ ไม่ได้ต่อนานเลย แถมมาต่อนิดเดียว ขอโทษนะคะ! :z3:
จะรีบมาต่อให้เร็วที่สุดนะคะ!!
ปล.ดึกมากแล้วขออนุญาติไม่ตอบเมนต์
ปล.2เพื่อคุณRafaelที่อุตส่าห์ทวงเลยนะคะ555

รักคนอ่าน :L1:

ออฟไลน์ kms

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-14
สงสารน้องพลลลลลลลลลลลลลลลลลลล

ออฟไลน์ yuyie

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +92/-5
เล่นงี้ น้องพลก็น่าสงสารอ่ะดิ

แม้ว่าสมควรโดนดัดนิสัย แต่ก็แรงเกินไปอ่ะ

มาต่อเร็วๆนะ  :hao5:

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
แอร๊ยย
คนเขียนน่ารักที่สุดอะ
ขออะไรได้อย่างนั้น กร๊ากกก
แล้วมาต่ออีกนะ
หุหุ ดูซิว่าน้องพลจะทำยังไงต่อไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ love AJ

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 298
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
มาแบบสั้นมาก :ling1: :z3:

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13
สั้นจัง

ออฟไลน์ Lemon_Tea

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1641
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-2
แอบสงสารพล ถ้ารู้ความจริง
เมษาไม่โดนงอน ก็โดนลงโทษหนักไข้กลับอีกรอบแน่

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ ๛ナーリバス๛

  • ~~~๛NaaribuS๛~~~ ~ [TBL-081-588]
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +898/-26
    • NaaribuSS

ได้ข่าวว่าสั้นนะ 

รอๆ ตอนต่อไป

ออฟไลน์ Biwty...

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 985
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-1
หายไปนาน กลับมาทั้งที ทำไมสั้นจัง -..-  55555555555

ออฟไลน์ rubymoona

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-5
"ฮ้าว~~"เสียงหาวดังพอโมเอะกับแขนเรียวๆที่บิดขี้เกียจพร้อมกับปิดปากไปด้วยพอน่าหยิก ร่างขาวๆประกายชมพูบิดน้อยๆอย่างเกรียจคร้าน ก่อนจะละจากเตียงกว้างสีฟ้าอ่อน เพื่อไปทำกิจยามเช้า
เขาฮัมเพลงตามทำนองเพลงสบายๆที่เปิดคลอ มือเรียวหวีผมสีดำประกายน้ำตาลจนมันเรียบเงา หยิบเอาหมวกเบเร็ทสีเทาอ่อนมาใส่เอียงๆให้เข้ากับเสื้อกั๊กสีเทาที่สวมทับเชิ๊ตแขนสั้นสีขาว กางเกงขาสามส่วนสีน้ำตาลลายสก๊อตกับรองเท้าหนังกลับสีน้ำตาลอ่อนพับขอบขึ้นมาเป็นน้ำตาลลายสก๊อตเข้ากับกางเกง เขามองตัวเองในกระจกแล้วส่งยิ้มให้
สวัสดียามเช้าครับคนน่ารัก ฮิ
 
"อรุณสวัสดิ์คร๊าบบบบบบ"ผมเดินลงบันไดมาแล้วตรงเข้าไปในห้องครัว ป้ามะลิกำลังยืนหั่นกะหล่ำอยู่ที่เคาท์เตอร์ครัว ผมปราดเข้าไปหอมแก้มนุ่มๆของป้า
"อุ๊ย!เล่นอะไรกันคะคุณหนู ป้าตกใจหมดเลย"ป้ามะลิร้องว้ายเบาๆแล้วตีเข้าที่แขนของผมที่ยังโอบรอบเอวป้าแก

"แฮ่ หิวแล้วคร๊าบ มีอะไรให้สงกรานต์กินบ้างอ่ะ"ผมร้องงอแงไถหัวที่บ่าเล็กๆออดอ้อน ป้ามะลิหัวเราะเบาๆ แล้วบ่นว่าผมไม่รู้จักโตสักที แหม ก็ถ้ายังมีคนชอบให้อ้อนแบบนี้ ผมจะรีบโตไปทำไมละครับ~

"บนโต๊ะแน่ะคะ กำลังอุ่นๆอยู่เลยเชียว"ป้ามะลิบุ่ยหน้าไปทางโต๊ะกินข้าวใหญ่
"ป้ามะลิกินกับสงกรานต์เปล่า?"ผมชวน แต่จริงๆก็รู้ละครับว่าสายป่านนี้ ป้าน่าจะทานกับลุงจีนกับน้องมิ๊วมิวเรียบร้อยแล้ว
"ทานเถอะคะ บนโต๊ะนั้นพิเศษเพื่อคุณหนูคนเดียว"ป้าส่ายหน้าปฏิเสธแล้วยิ้มให้
"เอ๋?หมายความว่าไงอ่ะ?"ผมเอียงคอถามอย่างงุนงง
"คุณพลแวะมาฝากไว้เมื่อเช้าก่อนไปเรียนน่ะคะ"
"เห..."

ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะกินข้าวใหญ่ มีชามเนื้อตุ๋นยาจีนกับหมูสะเต๊ะหอมๆวางอยู่
ผมหยิบโน๊ตที่วางอยู่ข้างๆมาเปิดอ่าน

'ทานนะครับ บำรุงๆจะได้หายดี จำพลได้เร็วๆ รักเมษานะครับ ปล.เลิกเรียนแล้วพลจะรีบไปหาทันทีเลยนะ!'

ผมอ่านแล้วก็ต้องอมยิ้ม ยิ่งท้ายโน๊ตมีรูปการ์ตูนเป็นเด็กผู้ชายยื่นดอกไม้ไม่สมประกอบส่งมาให้ น่ารักอะ!
ผมมองอาหารแล้วก็ยิ่งขำ เนื้อตุ๋นยาจีนยังพอเนียนว่าบำรุงได้ แต่หมูสะเต๊ะนี่มันบำรุงอะไรเหรอครับพล!

สรุปเช้านั้น ผมก็นั่งกินเนื้อตุ๋นแกล้มหมูสะเต๊ะไปพร้อมรอยยิ้ม


ตายห่า...
ตอนนี้ผมยืนอยู่ที่มหาวิทยาลัย แบบว่า พอใจมันคิดถึง กายมันก็พามาเลย สมองยังไม่ได้ทันคิดเลย ว่าจะมาทำไม มาพูดอะไร หรือมาแก้ตัวยังไง
งือ!

"น้องๆ มาหาใครครับ ให้พี่ช่วยไหม"เสียงเอ่ยทักพร้อมกับสะกิดไหล่ ผมเลยหันไปดู เป็นนิสิตคณะไหนสักคณะนั้นละ ยืนยิ้มกริ่มให้ผมอยู่
"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณนะ"ผมยิ้มแล้วปฏิเสธไป กูรู้นะครับว่ามึงจะมามากกว่าช่วยน่ะ
"ยิ้มแล้วน่ารักเป็นบ้านะเรา ให้พี่ช่วยดีกว่านะ ไปๆ"ไอ้เด็กบ้านี่เนียนจับมือผมแล้วจะลากไปๆ ไปไหนละวะ!

"ปล่อยนะ!"ผมดึงมือออก สายตาเหลือบไปเห็นไอ้สันติเดินมาพอดี เลยรีบเดินไปหามันเลย
"อ้าวเฮ๊ย มึงมาได้ไง?แล้วนี่หนีไรมา?"ไอ้สันติเอ่ยถามงงๆที่จู่ๆผมวิ่งไปหลบหลังมัน ผมชี้ไปทางไอ้เด็กบ้านั้นที่ยืนซีดอยู่ แหงละ ผมวิ่งมาหาอาจารย์บิ๊กเบิ้มในมหาลัยนี่หว่า
"ปรเมศใช่ไหม?มีธุระอะไรกับเพื่อนอาจารย์รึเปล่า?"ไอ้สันติเข้าโหมดจริงจัง ส่งสายตาดุไปให้ไอ้เด็กบ้านั้นที่รีบส่ายหน้าปฏิเสธแล้วรีบเดินหนีไปอย่างรวดเร็ว แหม รู้งี้กูอ้างชื่อมันตั้งนานแล้วเนี่ย!

"มึงนี่น่า ก่อเรื่องได้ตลอดสิน่า ลดๆมั๊งดิวะเรื่องหลอกเด็กเนี่ย"ไอ้สันติส่ายหัวเอือมใส่ผม อุ๊ก เจ็บ!ใจดำข้าโดนทิ่มแทง!
"ไอ้ห่า!กูเปล่า!"ผมแหวใส่มัน พร้อมทั้งเบะหน้าเป่าแก้มงอนใส่ ซึ่งอย่าหวังว่ามันจะง้อ ไอ้บ้านี้จะยิ่งแกล้งผมโดยการขยี้หัวสวยๆของผมจนยุ่งเหยิง!!!ไอ้หล่อบ้า!!!

"สรุปแล้ว มึงมาหากูหรือมาหาเด็กหน้าบูดข้างหลัง"ไอ้สันติที่จับมือผมให้หยุดประทุษร้ายแขนมันเอ่ยถาม ห่ะ!
ผมรีบหันหลังกลับไปมอง ไอ้น้องพล ง่ะ หน้าบูดอยู่จริงๆด้วยอะ!อย่าจ้องขนาดนั้น กลัวนะบอกให้!
"ไม่ได้มาหาใครทั้งนั้นละ แต่แอบคิดถึงนิดหน่อย"ผมรีบหันหลังกลับแล้วกระซิบตอบไอ้สันติไป สูดหายใจเข้าออกลึกๆ เอาละ ต้องบอกสินะ!
"กูจะอ๊วก มึงรีบไปเลยป่ะ"ไอ้สันติทำท่าโก่งคออ๊วกแบบหนุ่มหล่อ แล้วดันหลังผมให้เดินไปหาไอ้น้องพล ส่วนมันจะไปสอนแล้ว

"เอ่อ..."ผมก้มหน้ามองชายเสื้อตัวเองแบบไม่กล๊าไม่กล้ามองหน้าไอ้น้องพล จะต้องบอกแล้วสินะ!
"ได้กินที่พลเอาไปให้เมื่อเช้าไหม"ไอ้น้องพลเอ่ยแทรกผมอะ เฮ้อ แทรกเยอะๆขอทำใจแป๊บ
"อืม ได้กินแล้ว ขอบคุณนะ"ผมเอียงคอยิ้มหวานให้ พอนึกถึงโน๊ตน่ารักๆแผ่นนั้นแล้วก็ยิ่งหวาน ไอ้น้องพลยิ้มดีใจตอบกลับมา
"ถ้าชอบ พลจะตื่นไปซื้อให้เมษาทุกวันเลยดีไหมครับ?"ไอ้น้องพลเอ่ยถาม มือใหญ่ที่คุ้นเคยยกขึ้นเกลี่ยแก้มผมแผ่วเบา อย่ามาหวานดิวะ เขิน!

"ไม่เอาหรอก กินทุกวันก็ไม่พิเศษสิ"ผมเบี่ยงตัวหลบมืออุ่นๆนั้น ไม่ใช่อะไร กูเขินมาก สายตาเกือบล้านมองมาทางนี้หมดเลย!!
"ถ้าเมษาชอบ อะไรก็พิเศษสำหรับพลหมด"ไอ้น้องพล ไอ้เด็กบร้าาาาาาาาาา กูเขินนนนนนนนนนนนนนน

"โอ๊ยแม่ง กูจะอ๊วก!!!"เสียงพูดพร้อมซาวส์ประกอบดังขึ้นข้างๆ เป็นเด็กหนุ่มหน้าตาทะเล้นที่เดินมาทิ้งแขนที่บ่ากว้างของไอ้น้องพล

"ท้องเหรอมึง?ไอ้ศักดิ์ลืมให้มึงแดกยาคุมละสิ"ไอ้น้องพลหันไปปัดแขนของเพื่อนมันออกแล้วกวนตีนกลับไป
"ไอ้สัด!!!ท้องพ่อง!!!"เด็กนั้นโวยวายพร้อมกับมีอีกมือโผล่มาตบหัวไอ้น้องพล!ใครวะตบหัวแฟนผมอะ!
"ปากชั่วๆของมึงนี่น่าจะยัดตะกั่วลงไปนะมึงว่าไหม?"เสียงเข้มๆโผล่มาพร้อมหน้าหล่อเข้มๆ อ้าว!ไอ้หล่อเข้มเพื่อนไอ้น้องพลที่สนามแข่งนี่หว่า!

"ยัดแม่งลงไปเลยไอ้ศักดิ์ แม่งชอบยัดเยียดกูให้เป็นเมียมึงเหลือเกิน!"ไอ้น้องหน้าทะเล้นที่ตอนนี้หน้าบูดสนิทงอแงฟ้องไอ้หล่อเข้ม เอ๊ย น้องศักดิ์!ว่าแต่ทำไมเสียงไอ้น้องหน้าทะเล้นนี้โคตรคุ้นเลยวะ
"กูก็แค่ล้อเล่น แต่ถ้ามึงอยากทำจริง กูช่วยได้นะศักดิ์"ไอ้น้องพลตอบไอ้น้องหน้าทะเล้น แต่หันไปยักคิ้วชั่วให้น้องศักดิ์ที่หัวเราะหึหึโคตรชั่วตอบกลับมา
ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย"ไอ้น้องหน้าทะเล้นด่ากราดเลยครับ เฮ๊ย อย่าหันมาทางดี เดี๋ยวแม่งโดดใส่กูด้วย!

"ว่าไงครับคนน่ารัก เจอกันอีกแล้วนะครับ"เสียงหล่อเข้มกระซิบข้างหูหลังจากที่มันเกี่ยวเอาตัวผมเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดเรียบร้อยแล้ว อร๊าย น้ำหอมDisel หล่อและเถื่อน ซี๊สซ๊าสมากอะนายยยยยยยยยยยยย
"ยะ อย่า ปล่อยเรานะ"ผมเบี่ยงตัวหลบ แต่ไม่ทัน ไอ้น้องพลมาคว้าออกไปเรียบร้อย ไม่น่าดิ้นให้เหนื่อยฟรีเลยตู ยังไงๆไอ้หล่อมันก็ต้องมาดึงออกอยู่แล้วนี่เนอะ ไอ้บ้าขี้หวง ฮิฮิ

"ไอ้สัด!คนนี้ของกู!!"ไอ้น้องพลตวาดเพื่อนมันแล้วกอดผมแน่น ไอ้น้องหน้าทะเล้นทำท่าอ๊วกอีกครั้ง ส่วนน้องศักดิ์หัวเราะอย่างถูกใจ แสดงว่าเมื่อกี้จงใจแกล้งไอ้น้องพลสิเนี่ย!
"มึงทำตัวน่ารักวะ"น้องศักดิ์ว่ายิ้มๆ มือหนาๆนั้นยกขึ้นพลักหัวไอ้น้องพลเบาๆ
"น่ารักพ่อง ไปชมเมียมึงนู๊น หน้าบูดแล้วสัด"ไอ้น้องพลปัดมือน้องศักดิ์ออกแล้วบุ่ยหน้าไปทางไอ้น้องหน้าทะเล้น ที่หน้าบูดจริงๆ แต่พอโดนทักกลับสะดุ้งเหมือนได้สติแล้วยกนิ้วกลางให้ไอ้น้องพล เอาแล้วสิ อย่างนี้มันน่าลุ้นแล้วววววววววว

"เอ่อ ปล่อยผมเถอะครับ"ผมกระซิบบอกไอ้น้องพลที่เนียนกอดผมนานแล้ว
"อะ ขอโทษครับ!"ไอ้น้องพลรีบปล่อยแล้วขอโทษผม???เกิดไรขึ้น?ปฏิกิริยานี้ไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต!!!
"คะ..ครับ"ผมตอบรับเก้ๆกังๆ ยกมือขึ้นเอาผมทัดหูอย่างไม่รู้จะเอามือไว้ที่ไหน
"พลจะไม่ทำอีก เมษาอย่ากลัวพลเลยนะ!"ไอ้น้องพลเอ่ยด้วยสีหน้าอ้อนวอน หูลู่หางตก

เอ่อ กลัว?กลัวไรหว่า?
อ้อ!เมื่อวานเราทำเป็นกลัวไอ้น้องพลจับตัวไว้นี่หว่า!ลืม!

"อืม ไม่เป็นไร ไม่กลัวแล้วละ"ผมเอ่ยเสียงเบา ก่อนจะเงยขึ้นเพื่อสบกับดวงตาพราวระยับกับรอยยิ้มที่เหมือนพัฟฟี่ อ๊าค!!!แดมเมจ100จุด ขอโพลิ่งด่วนครับ!!!
"ไอ้ห่าพล รีบพาเมียมึงเดินไปได้แล้ว แค่นี้คนก็มองจนจะจับแดกอยู่แล้ว ถ้ายังมาปล่อยให้ยิ้มหวานๆอย่างนั้น เกิดแม่งมีคนขาดสติกระโจนเข้ามาปล้ำ พวกกูไม่ช่วยนะสัด!"ไอ้น้องหน้าทะเล้นว่า ที่พูดนั้นหมายถึงกูเหรอ?กูยิ้มหวานขนาดนั้นเลยเหรอ?ว้าย ฮ๊อตนะเรา!

"ปากมึงนี่นะ"ไอ้น้องพลส่ายหน้าด่าเพื่อนมันแล้วเอื้อมมาจับมือผมแน่น แน่ะ หวงละซี่~
"ไปทานข้าวกลางวันกับพลนะครับ"ไอ้น้องพลหันมาชวน ผมพยักหน้าไป ไหนๆก็ว่างอยู่แล้วนี่นะ ยังไม่อยากกลับด้วย อยากอยู่กับพลก่อน
ไอ้น้องพลพาผมไปโรงอาหารของคณะ ซึ่ง เอิ่ม คนเยอะมากอ่ะ!เดินกันขวักไขว่จนผมเห็นแล้วไม่กล้าเดินเข้าไปเลย กลัวโดนกระแทกกระเด็นโดยเหยียบหน้าเสียโฉม โนว!!!

"มาทางนี้"ไอ้น้องพลพาผมเดินลัดระหว่างโต๊ะไปที่โซนด้านหลังที่คนน้อยหน่อย เฮ้อ ค่อยยังชั่ว
"เมษานั่งรอนะครับ เดี๋ยวพลไปซื้อมาให้เอง"ไอ้น้องพลบอกแล้วเดินไปกับน้องศักดิ์กับน้องเมษ ไอ้น้องหน้าทะเล้นนั้นละครับ เมื่อกี้ระหว่างเดินมาก็แนะนำตัวกันเรียบร้อยแล้ว ดูเหมือนว่าน้องศักดิ์กับน้องเมษจะรู้เรื่องของผมกับพลทั้งหมดด้วยละ อีกอย่างนะ คือ แบบว่า อืม ไอ้น้องเมษน่ะ น่ะ น่ะ มันคือคนที่โผล่เข้ามาในห้องน้ำชายตอนนั้นละครับ!!!คือผมนึกไปนึกมาก็จำได้ว่าเสียงนี้มันใช่ โอ๊ย!!!อาย!!!ดีนะที่ทำเป็นจำอะไรไม่ได้มา ไม่งั้นต้องโดนแซวตายแน่ๆ!!!

เอาละ
คุณรู้จักวัดดีๆไหมครับ?
ผมว่าผมต้องไปสักทีแล้วละ ขอไปล้างดวงหน่อยเถอะ
เรื่องจะได้หยุดเดินเข้ามาหาผมสักที!

ไม่ใช่นะ ไม่ใช่มีผู้ชายมาจีบอีกหรอกนะ แต่ว่ายิ่งกว่าอีกเหอะ

เจน จำเธอกันได้ไหม คนที่ทำให้เกิดเรื่องมากมายตอนนี้ไง
โอ๊ย จะมองมาทำไม จะจิกกูไปถึงไหนนนนนนนนนน
อ๊าค!!จะลุกทำไม!จะเดินมาทางนี้เรอะ???ไม่!!!

"กลับมาแล้วครับเมษา"ไอ้น้องพลเอ่ยพร้อมกับวางชามก๋วยเตี๋ยวลงต่อหน้าผม เพราะว่าพวกไอ้น้องพลกลับมา ทำให้เจนชะงักแล้วนั่งลงตามเดิม แต่ยังไม่วายส่งสายตาจิกกัดมาทางผม เฮ้อ!
"อะไรอะ?"ผมถามไอ้น้องพล มองก็รู้นะครับว่าก๋วยเตี๋ยว แต่อยากถามอะมีไรม่ะ
"ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นแคระ พิเศษเพิ่มลูกชิ้นเพิ่มความรัก"สตั้นไป3วิ ก่อนที่น้องเมษจะชิงอ๊วกก่อนคนแรก

"เอ่อ ขอบคุณนะ"ผมเกาแก้มหลบ สายตาฉ่ำๆของไอ้น้องพล กลัวเป็นเบาหวาน!
มื้อกลางวันผ่านไปด้วยการที่ไอ้น้องพลเอาใจผมตลอด กับเจนที่จ้องจิกผมตลอดเช่นกัน เฮ้อ อะไรกับกูนักหนาาาาาาาาา
"กูเห็นมึงมีแฟนมาเยอะแยะ ไม่เคยเห็นมึงทำตัวงี้มาก่อนเลยวะ โคตรเลี่ยน"น้องเมษบ่นแล้วกระดกน้ำลำไยเข้าปากประหนึ่งมันเป็นแสงโสม
"กูก็ว่างั้น มึงนี่เป็นเอามากนะ"น้องศักดิ์พยักหน้าเห็นด้วย

"กูบอกแล้วว่าคนนี้กูรักจริงหวังแต่ง"ไอ้น้องพลตอบพร้อมรอยยิ้มภูมิใจ ส่วนผมนี่แทบจะพ่นน้ำสตอเบอรี่ปั่นออกจากรูจมูก นี่ต่อหน้าเพื่อนมึงนะ!

"เป็นอะไรไหมครับเมษา"ไอ้น้องพลลูบหลังลูกหน้าผมขำๆ ไอ้นี่เนียนแตะตัวตลอด ไหนว่าจะไม่แตะไงวะ!
"เป็นเพราะพลนั้นละ พูดจาเลอะเทอะอะไรน่ะ"ผมบ่นแล้วปัดมือไอ้น้องพลออก ไอ้น้องพลเลยหูลู่หางตก ทำหน้าเศร้าเลย เอ่อ ทำซะกูรู้สึกผิดเลย
"พี่อย่าแกล้งเพื่อนผมนักสิครับ ดูมันดิ แปรงร่างกลายเป็นหมาหงอยแล้วนั้น"น้องเมษว่าไอ้น้องพลแล้วหัวเราะก๊าก
"เปล่านะ คือ ไม่ได้แกล้งนะ"ผมปฏิเสธ แต่ไอ้น้องพลยังทำหน้าหงอยอยู่เลยอ่ะ

"ไม่เป็นไรครับ พลเข้าใจว่าเมษาจำพลไม่ได้ พลเข้าใจว่าเมษา...รังเกียจพล"ไอ้น้องพลว่าเสียงอ่อย เขี่ยน้ำแข็งในแก้วไปมา หันหน้าหลบผมไปอีกทาง
"เปล่า คือ ไม่ใช่แบบนั้น"ผมเริ่มลน ยิ่งโดนสายตากดดันจากน้องศักดิ์ กับสายตาล้อเลียนของน้องเมษ ยิ่งลน
"ถ้ารังเกียจ จะมาหาทำไมถึงที่นี่เล่า!"ผมเอ่ยพร้อมกับดึงไอ้น้องพลให้หันกลับมา
ซึ่ง...ใบหน้าหล่อเหลาที่นึกว่ากำลังเศร้าอยู่ กลับยิ้มกริ่ม!!!

ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แกล้งกูนี่หว่า!!!


TBC.

สวัสดีคะ อะแฮะ มาต่อแล้วววววว ตอนที่30แล้วววววว วู๊ว แม้ตอนจะสั้นกุดแต่ก็มาถึงตอนที่30แล้ว ฮู๊วววววว
ตอบเมนต์
kms - ฮา ใครๆก็สงสารน้องพลอ่ะ ลุงเราก็โดนทั้งข่มขืนทั้งรถชนนะคะ ไม่สงสารเลยเหรออออออออ :mew2:
yuyie - มาต่อแล้วคะ เร็วแล้วนะ555 สงสารน้องพลอีกคนแล้ว แต่ยังเห็นด้วยเรื่องดัดนิสัยอยู่ โชคดีไป ฮิฮิ สงสารลุงบ้างสิคะ~~
Rafael - แฮ่ น่ารักก็รักเขาสิคะ ฮิฮิ :L1: น้องพลทำอะไร ไม่ได้ทำมั๊ง ดูสิ ยังแง้วๆหึงๆแกล้งๆลุงแกอยู่เลยยยยย
LoveAJ - มาต่อแล้ว ตอนนี้ยาวแล้วนะคะ ฮิฮิ อย่าดิ้นไปๆ :กอด1:
koikoi - ขอโทษค่า แต่ตอนนี้ยาวแล้วนะ! :L2:
Lemon_Tea - อุ๊ก!สารภาพคะ ว่าไม่ได้คิดเลยว่าถ้าน้องพลรู้จะเป็นยังไง โฮก แย่แล้ว!!!
fay13 - อุ มาแต่อีโม ขอตีความว่าร้องไห้ที่มาต่อและร้องไห้ที่มันสั้นจัด และจุดธูปให้เรามาต่ออีกใช่ไหม!!!
 ๛ナーリバス๛ - คุณนิ!!!คิดถึงจังคะ!!!ขอสารภาพบาปก่อน คือเราไม่ได้ไปอ่านน้องฐาพี่โต้งเลย พอดีมีช่วงนึงที่ไม่ได้เข้าบอร์ด เลยหลุดไปเยอะเลยไม่ได้ไปตามอ่าน เพราะจำไม่ได้ว่าอ่านถึงตอนไหน แต่เราขอยืนยันนะคะ ว่าเราจองหนังสือล่วงหน้าเลยนะ ขอลายเซ็นต์ด้วยนะคะเซนเซย์!!!!
Biwty... - แฮ่ ขอโทษคะ แต่งวดนี้กลับมาเร็วแถมยาวด้วยนะ!!//ยืด


รักคนอ่าน :pig4:

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ uknowvry

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-6
โว้..... เนียนเลยนะเมษา...

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13
 สงสัยยัยเจนจะติดใจจูบของเมษามั้ง :m20:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด