"ฮ้าว~~"เสียงหาวดังพอโมเอะกับแขนเรียวๆที่บิดขี้เกียจพร้อมกับปิดปากไปด้วยพอน่าหยิก ร่างขาวๆประกายชมพูบิดน้อยๆอย่างเกรียจคร้าน ก่อนจะละจากเตียงกว้างสีฟ้าอ่อน เพื่อไปทำกิจยามเช้า
เขาฮัมเพลงตามทำนองเพลงสบายๆที่เปิดคลอ มือเรียวหวีผมสีดำประกายน้ำตาลจนมันเรียบเงา หยิบเอาหมวกเบเร็ทสีเทาอ่อนมาใส่เอียงๆให้เข้ากับเสื้อกั๊กสีเทาที่สวมทับเชิ๊ตแขนสั้นสีขาว กางเกงขาสามส่วนสีน้ำตาลลายสก๊อตกับรองเท้าหนังกลับสีน้ำตาลอ่อนพับขอบขึ้นมาเป็นน้ำตาลลายสก๊อตเข้ากับกางเกง เขามองตัวเองในกระจกแล้วส่งยิ้มให้
สวัสดียามเช้าครับคนน่ารัก ฮิ
"อรุณสวัสดิ์คร๊าบบบบบบ"ผมเดินลงบันไดมาแล้วตรงเข้าไปในห้องครัว ป้ามะลิกำลังยืนหั่นกะหล่ำอยู่ที่เคาท์เตอร์ครัว ผมปราดเข้าไปหอมแก้มนุ่มๆของป้า
"อุ๊ย!เล่นอะไรกันคะคุณหนู ป้าตกใจหมดเลย"ป้ามะลิร้องว้ายเบาๆแล้วตีเข้าที่แขนของผมที่ยังโอบรอบเอวป้าแก
"แฮ่ หิวแล้วคร๊าบ มีอะไรให้สงกรานต์กินบ้างอ่ะ"ผมร้องงอแงไถหัวที่บ่าเล็กๆออดอ้อน ป้ามะลิหัวเราะเบาๆ แล้วบ่นว่าผมไม่รู้จักโตสักที แหม ก็ถ้ายังมีคนชอบให้อ้อนแบบนี้ ผมจะรีบโตไปทำไมละครับ~
"บนโต๊ะแน่ะคะ กำลังอุ่นๆอยู่เลยเชียว"ป้ามะลิบุ่ยหน้าไปทางโต๊ะกินข้าวใหญ่
"ป้ามะลิกินกับสงกรานต์เปล่า?"ผมชวน แต่จริงๆก็รู้ละครับว่าสายป่านนี้ ป้าน่าจะทานกับลุงจีนกับน้องมิ๊วมิวเรียบร้อยแล้ว
"ทานเถอะคะ บนโต๊ะนั้นพิเศษเพื่อคุณหนูคนเดียว"ป้าส่ายหน้าปฏิเสธแล้วยิ้มให้
"เอ๋?หมายความว่าไงอ่ะ?"ผมเอียงคอถามอย่างงุนงง
"คุณพลแวะมาฝากไว้เมื่อเช้าก่อนไปเรียนน่ะคะ"
"เห..."
ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะกินข้าวใหญ่ มีชามเนื้อตุ๋นยาจีนกับหมูสะเต๊ะหอมๆวางอยู่
ผมหยิบโน๊ตที่วางอยู่ข้างๆมาเปิดอ่าน
'ทานนะครับ บำรุงๆจะได้หายดี จำพลได้เร็วๆ รักเมษานะครับ ปล.เลิกเรียนแล้วพลจะรีบไปหาทันทีเลยนะ!'
ผมอ่านแล้วก็ต้องอมยิ้ม ยิ่งท้ายโน๊ตมีรูปการ์ตูนเป็นเด็กผู้ชายยื่นดอกไม้ไม่สมประกอบส่งมาให้ น่ารักอะ!
ผมมองอาหารแล้วก็ยิ่งขำ เนื้อตุ๋นยาจีนยังพอเนียนว่าบำรุงได้ แต่หมูสะเต๊ะนี่มันบำรุงอะไรเหรอครับพล!
สรุปเช้านั้น ผมก็นั่งกินเนื้อตุ๋นแกล้มหมูสะเต๊ะไปพร้อมรอยยิ้ม
ตายห่า...
ตอนนี้ผมยืนอยู่ที่มหาวิทยาลัย แบบว่า พอใจมันคิดถึง กายมันก็พามาเลย สมองยังไม่ได้ทันคิดเลย ว่าจะมาทำไม มาพูดอะไร หรือมาแก้ตัวยังไง
งือ!
"น้องๆ มาหาใครครับ ให้พี่ช่วยไหม"เสียงเอ่ยทักพร้อมกับสะกิดไหล่ ผมเลยหันไปดู เป็นนิสิตคณะไหนสักคณะนั้นละ ยืนยิ้มกริ่มให้ผมอยู่
"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณนะ"ผมยิ้มแล้วปฏิเสธไป กูรู้นะครับว่ามึงจะมามากกว่าช่วยน่ะ
"ยิ้มแล้วน่ารักเป็นบ้านะเรา ให้พี่ช่วยดีกว่านะ ไปๆ"ไอ้เด็กบ้านี่เนียนจับมือผมแล้วจะลากไปๆ ไปไหนละวะ!
"ปล่อยนะ!"ผมดึงมือออก สายตาเหลือบไปเห็นไอ้สันติเดินมาพอดี เลยรีบเดินไปหามันเลย
"อ้าวเฮ๊ย มึงมาได้ไง?แล้วนี่หนีไรมา?"ไอ้สันติเอ่ยถามงงๆที่จู่ๆผมวิ่งไปหลบหลังมัน ผมชี้ไปทางไอ้เด็กบ้านั้นที่ยืนซีดอยู่ แหงละ ผมวิ่งมาหาอาจารย์บิ๊กเบิ้มในมหาลัยนี่หว่า
"ปรเมศใช่ไหม?มีธุระอะไรกับเพื่อนอาจารย์รึเปล่า?"ไอ้สันติเข้าโหมดจริงจัง ส่งสายตาดุไปให้ไอ้เด็กบ้านั้นที่รีบส่ายหน้าปฏิเสธแล้วรีบเดินหนีไปอย่างรวดเร็ว แหม รู้งี้กูอ้างชื่อมันตั้งนานแล้วเนี่ย!
"มึงนี่น่า ก่อเรื่องได้ตลอดสิน่า ลดๆมั๊งดิวะเรื่องหลอกเด็กเนี่ย"ไอ้สันติส่ายหัวเอือมใส่ผม อุ๊ก เจ็บ!ใจดำข้าโดนทิ่มแทง!
"ไอ้ห่า!กูเปล่า!"ผมแหวใส่มัน พร้อมทั้งเบะหน้าเป่าแก้มงอนใส่ ซึ่งอย่าหวังว่ามันจะง้อ ไอ้บ้านี้จะยิ่งแกล้งผมโดยการขยี้หัวสวยๆของผมจนยุ่งเหยิง!!!ไอ้หล่อบ้า!!!
"สรุปแล้ว มึงมาหากูหรือมาหาเด็กหน้าบูดข้างหลัง"ไอ้สันติที่จับมือผมให้หยุดประทุษร้ายแขนมันเอ่ยถาม ห่ะ!
ผมรีบหันหลังกลับไปมอง ไอ้น้องพล ง่ะ หน้าบูดอยู่จริงๆด้วยอะ!อย่าจ้องขนาดนั้น กลัวนะบอกให้!
"ไม่ได้มาหาใครทั้งนั้นละ แต่แอบคิดถึงนิดหน่อย"ผมรีบหันหลังกลับแล้วกระซิบตอบไอ้สันติไป สูดหายใจเข้าออกลึกๆ เอาละ ต้องบอกสินะ!
"กูจะอ๊วก มึงรีบไปเลยป่ะ"ไอ้สันติทำท่าโก่งคออ๊วกแบบหนุ่มหล่อ แล้วดันหลังผมให้เดินไปหาไอ้น้องพล ส่วนมันจะไปสอนแล้ว
"เอ่อ..."ผมก้มหน้ามองชายเสื้อตัวเองแบบไม่กล๊าไม่กล้ามองหน้าไอ้น้องพล จะต้องบอกแล้วสินะ!
"ได้กินที่พลเอาไปให้เมื่อเช้าไหม"ไอ้น้องพลเอ่ยแทรกผมอะ เฮ้อ แทรกเยอะๆขอทำใจแป๊บ
"อืม ได้กินแล้ว ขอบคุณนะ"ผมเอียงคอยิ้มหวานให้ พอนึกถึงโน๊ตน่ารักๆแผ่นนั้นแล้วก็ยิ่งหวาน ไอ้น้องพลยิ้มดีใจตอบกลับมา
"ถ้าชอบ พลจะตื่นไปซื้อให้เมษาทุกวันเลยดีไหมครับ?"ไอ้น้องพลเอ่ยถาม มือใหญ่ที่คุ้นเคยยกขึ้นเกลี่ยแก้มผมแผ่วเบา อย่ามาหวานดิวะ เขิน!
"ไม่เอาหรอก กินทุกวันก็ไม่พิเศษสิ"ผมเบี่ยงตัวหลบมืออุ่นๆนั้น ไม่ใช่อะไร กูเขินมาก สายตาเกือบล้านมองมาทางนี้หมดเลย!!
"ถ้าเมษาชอบ อะไรก็พิเศษสำหรับพลหมด"ไอ้น้องพล ไอ้เด็กบร้าาาาาาาาาา กูเขินนนนนนนนนนนนนนน
"โอ๊ยแม่ง กูจะอ๊วก!!!"เสียงพูดพร้อมซาวส์ประกอบดังขึ้นข้างๆ เป็นเด็กหนุ่มหน้าตาทะเล้นที่เดินมาทิ้งแขนที่บ่ากว้างของไอ้น้องพล
"ท้องเหรอมึง?ไอ้ศักดิ์ลืมให้มึงแดกยาคุมละสิ"ไอ้น้องพลหันไปปัดแขนของเพื่อนมันออกแล้วกวนตีนกลับไป
"ไอ้สัด!!!ท้องพ่อง!!!"เด็กนั้นโวยวายพร้อมกับมีอีกมือโผล่มาตบหัวไอ้น้องพล!ใครวะตบหัวแฟนผมอะ!
"ปากชั่วๆของมึงนี่น่าจะยัดตะกั่วลงไปนะมึงว่าไหม?"เสียงเข้มๆโผล่มาพร้อมหน้าหล่อเข้มๆ อ้าว!ไอ้หล่อเข้มเพื่อนไอ้น้องพลที่สนามแข่งนี่หว่า!
"ยัดแม่งลงไปเลยไอ้ศักดิ์ แม่งชอบยัดเยียดกูให้เป็นเมียมึงเหลือเกิน!"ไอ้น้องหน้าทะเล้นที่ตอนนี้หน้าบูดสนิทงอแงฟ้องไอ้หล่อเข้ม เอ๊ย น้องศักดิ์!ว่าแต่ทำไมเสียงไอ้น้องหน้าทะเล้นนี้โคตรคุ้นเลยวะ
"กูก็แค่ล้อเล่น แต่ถ้ามึงอยากทำจริง กูช่วยได้นะศักดิ์"ไอ้น้องพลตอบไอ้น้องหน้าทะเล้น แต่หันไปยักคิ้วชั่วให้น้องศักดิ์ที่หัวเราะหึหึโคตรชั่วตอบกลับมา
ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย"ไอ้น้องหน้าทะเล้นด่ากราดเลยครับ เฮ๊ย อย่าหันมาทางดี เดี๋ยวแม่งโดดใส่กูด้วย!
"ว่าไงครับคนน่ารัก เจอกันอีกแล้วนะครับ"เสียงหล่อเข้มกระซิบข้างหูหลังจากที่มันเกี่ยวเอาตัวผมเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดเรียบร้อยแล้ว อร๊าย น้ำหอมDisel หล่อและเถื่อน ซี๊สซ๊าสมากอะนายยยยยยยยยยยยย
"ยะ อย่า ปล่อยเรานะ"ผมเบี่ยงตัวหลบ แต่ไม่ทัน ไอ้น้องพลมาคว้าออกไปเรียบร้อย ไม่น่าดิ้นให้เหนื่อยฟรีเลยตู ยังไงๆไอ้หล่อมันก็ต้องมาดึงออกอยู่แล้วนี่เนอะ ไอ้บ้าขี้หวง ฮิฮิ
"ไอ้สัด!คนนี้ของกู!!"ไอ้น้องพลตวาดเพื่อนมันแล้วกอดผมแน่น ไอ้น้องหน้าทะเล้นทำท่าอ๊วกอีกครั้ง ส่วนน้องศักดิ์หัวเราะอย่างถูกใจ แสดงว่าเมื่อกี้จงใจแกล้งไอ้น้องพลสิเนี่ย!
"มึงทำตัวน่ารักวะ"น้องศักดิ์ว่ายิ้มๆ มือหนาๆนั้นยกขึ้นพลักหัวไอ้น้องพลเบาๆ
"น่ารักพ่อง ไปชมเมียมึงนู๊น หน้าบูดแล้วสัด"ไอ้น้องพลปัดมือน้องศักดิ์ออกแล้วบุ่ยหน้าไปทางไอ้น้องหน้าทะเล้น ที่หน้าบูดจริงๆ แต่พอโดนทักกลับสะดุ้งเหมือนได้สติแล้วยกนิ้วกลางให้ไอ้น้องพล เอาแล้วสิ อย่างนี้มันน่าลุ้นแล้วววววววววว
"เอ่อ ปล่อยผมเถอะครับ"ผมกระซิบบอกไอ้น้องพลที่เนียนกอดผมนานแล้ว
"อะ ขอโทษครับ!"ไอ้น้องพลรีบปล่อยแล้วขอโทษผม???เกิดไรขึ้น?ปฏิกิริยานี้ไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต!!!
"คะ..ครับ"ผมตอบรับเก้ๆกังๆ ยกมือขึ้นเอาผมทัดหูอย่างไม่รู้จะเอามือไว้ที่ไหน
"พลจะไม่ทำอีก เมษาอย่ากลัวพลเลยนะ!"ไอ้น้องพลเอ่ยด้วยสีหน้าอ้อนวอน หูลู่หางตก
เอ่อ กลัว?กลัวไรหว่า?
อ้อ!เมื่อวานเราทำเป็นกลัวไอ้น้องพลจับตัวไว้นี่หว่า!ลืม!
"อืม ไม่เป็นไร ไม่กลัวแล้วละ"ผมเอ่ยเสียงเบา ก่อนจะเงยขึ้นเพื่อสบกับดวงตาพราวระยับกับรอยยิ้มที่เหมือนพัฟฟี่ อ๊าค!!!แดมเมจ100จุด ขอโพลิ่งด่วนครับ!!!
"ไอ้ห่าพล รีบพาเมียมึงเดินไปได้แล้ว แค่นี้คนก็มองจนจะจับแดกอยู่แล้ว ถ้ายังมาปล่อยให้ยิ้มหวานๆอย่างนั้น เกิดแม่งมีคนขาดสติกระโจนเข้ามาปล้ำ พวกกูไม่ช่วยนะสัด!"ไอ้น้องหน้าทะเล้นว่า ที่พูดนั้นหมายถึงกูเหรอ?กูยิ้มหวานขนาดนั้นเลยเหรอ?ว้าย ฮ๊อตนะเรา!
"ปากมึงนี่นะ"ไอ้น้องพลส่ายหน้าด่าเพื่อนมันแล้วเอื้อมมาจับมือผมแน่น แน่ะ หวงละซี่~
"ไปทานข้าวกลางวันกับพลนะครับ"ไอ้น้องพลหันมาชวน ผมพยักหน้าไป ไหนๆก็ว่างอยู่แล้วนี่นะ ยังไม่อยากกลับด้วย อยากอยู่กับพลก่อน
ไอ้น้องพลพาผมไปโรงอาหารของคณะ ซึ่ง เอิ่ม คนเยอะมากอ่ะ!เดินกันขวักไขว่จนผมเห็นแล้วไม่กล้าเดินเข้าไปเลย กลัวโดนกระแทกกระเด็นโดยเหยียบหน้าเสียโฉม โนว!!!
"มาทางนี้"ไอ้น้องพลพาผมเดินลัดระหว่างโต๊ะไปที่โซนด้านหลังที่คนน้อยหน่อย เฮ้อ ค่อยยังชั่ว
"เมษานั่งรอนะครับ เดี๋ยวพลไปซื้อมาให้เอง"ไอ้น้องพลบอกแล้วเดินไปกับน้องศักดิ์กับน้องเมษ ไอ้น้องหน้าทะเล้นนั้นละครับ เมื่อกี้ระหว่างเดินมาก็แนะนำตัวกันเรียบร้อยแล้ว ดูเหมือนว่าน้องศักดิ์กับน้องเมษจะรู้เรื่องของผมกับพลทั้งหมดด้วยละ อีกอย่างนะ คือ แบบว่า อืม ไอ้น้องเมษน่ะ น่ะ น่ะ มันคือคนที่โผล่เข้ามาในห้องน้ำชายตอนนั้นละครับ!!!คือผมนึกไปนึกมาก็จำได้ว่าเสียงนี้มันใช่ โอ๊ย!!!อาย!!!ดีนะที่ทำเป็นจำอะไรไม่ได้มา ไม่งั้นต้องโดนแซวตายแน่ๆ!!!
เอาละ
คุณรู้จักวัดดีๆไหมครับ?
ผมว่าผมต้องไปสักทีแล้วละ ขอไปล้างดวงหน่อยเถอะ
เรื่องจะได้หยุดเดินเข้ามาหาผมสักที!
ไม่ใช่นะ ไม่ใช่มีผู้ชายมาจีบอีกหรอกนะ แต่ว่ายิ่งกว่าอีกเหอะ
เจน จำเธอกันได้ไหม คนที่ทำให้เกิดเรื่องมากมายตอนนี้ไง
โอ๊ย จะมองมาทำไม จะจิกกูไปถึงไหนนนนนนนนนน
อ๊าค!!จะลุกทำไม!จะเดินมาทางนี้เรอะ???ไม่!!!
"กลับมาแล้วครับเมษา"ไอ้น้องพลเอ่ยพร้อมกับวางชามก๋วยเตี๋ยวลงต่อหน้าผม เพราะว่าพวกไอ้น้องพลกลับมา ทำให้เจนชะงักแล้วนั่งลงตามเดิม แต่ยังไม่วายส่งสายตาจิกกัดมาทางผม เฮ้อ!
"อะไรอะ?"ผมถามไอ้น้องพล มองก็รู้นะครับว่าก๋วยเตี๋ยว แต่อยากถามอะมีไรม่ะ
"ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นแคระ พิเศษเพิ่มลูกชิ้นเพิ่มความรัก"สตั้นไป3วิ ก่อนที่น้องเมษจะชิงอ๊วกก่อนคนแรก
"เอ่อ ขอบคุณนะ"ผมเกาแก้มหลบ สายตาฉ่ำๆของไอ้น้องพล กลัวเป็นเบาหวาน!
มื้อกลางวันผ่านไปด้วยการที่ไอ้น้องพลเอาใจผมตลอด กับเจนที่จ้องจิกผมตลอดเช่นกัน เฮ้อ อะไรกับกูนักหนาาาาาาาาา
"กูเห็นมึงมีแฟนมาเยอะแยะ ไม่เคยเห็นมึงทำตัวงี้มาก่อนเลยวะ โคตรเลี่ยน"น้องเมษบ่นแล้วกระดกน้ำลำไยเข้าปากประหนึ่งมันเป็นแสงโสม
"กูก็ว่างั้น มึงนี่เป็นเอามากนะ"น้องศักดิ์พยักหน้าเห็นด้วย
"กูบอกแล้วว่าคนนี้กูรักจริงหวังแต่ง"ไอ้น้องพลตอบพร้อมรอยยิ้มภูมิใจ ส่วนผมนี่แทบจะพ่นน้ำสตอเบอรี่ปั่นออกจากรูจมูก นี่ต่อหน้าเพื่อนมึงนะ!
"เป็นอะไรไหมครับเมษา"ไอ้น้องพลลูบหลังลูกหน้าผมขำๆ ไอ้นี่เนียนแตะตัวตลอด ไหนว่าจะไม่แตะไงวะ!
"เป็นเพราะพลนั้นละ พูดจาเลอะเทอะอะไรน่ะ"ผมบ่นแล้วปัดมือไอ้น้องพลออก ไอ้น้องพลเลยหูลู่หางตก ทำหน้าเศร้าเลย เอ่อ ทำซะกูรู้สึกผิดเลย
"พี่อย่าแกล้งเพื่อนผมนักสิครับ ดูมันดิ แปรงร่างกลายเป็นหมาหงอยแล้วนั้น"น้องเมษว่าไอ้น้องพลแล้วหัวเราะก๊าก
"เปล่านะ คือ ไม่ได้แกล้งนะ"ผมปฏิเสธ แต่ไอ้น้องพลยังทำหน้าหงอยอยู่เลยอ่ะ
"ไม่เป็นไรครับ พลเข้าใจว่าเมษาจำพลไม่ได้ พลเข้าใจว่าเมษา...รังเกียจพล"ไอ้น้องพลว่าเสียงอ่อย เขี่ยน้ำแข็งในแก้วไปมา หันหน้าหลบผมไปอีกทาง
"เปล่า คือ ไม่ใช่แบบนั้น"ผมเริ่มลน ยิ่งโดนสายตากดดันจากน้องศักดิ์ กับสายตาล้อเลียนของน้องเมษ ยิ่งลน
"ถ้ารังเกียจ จะมาหาทำไมถึงที่นี่เล่า!"ผมเอ่ยพร้อมกับดึงไอ้น้องพลให้หันกลับมา
ซึ่ง...ใบหน้าหล่อเหลาที่นึกว่ากำลังเศร้าอยู่ กลับยิ้มกริ่ม!!!
ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แกล้งกูนี่หว่า!!!
TBC.
สวัสดีคะ อะแฮะ มาต่อแล้วววววว ตอนที่30แล้วววววว วู๊ว แม้ตอนจะสั้นกุดแต่ก็มาถึงตอนที่30แล้ว ฮู๊วววววว
ตอบเมนต์
kms - ฮา ใครๆก็สงสารน้องพลอ่ะ ลุงเราก็โดนทั้งข่มขืนทั้งรถชนนะคะ ไม่สงสารเลยเหรออออออออ
yuyie - มาต่อแล้วคะ เร็วแล้วนะ555 สงสารน้องพลอีกคนแล้ว แต่ยังเห็นด้วยเรื่องดัดนิสัยอยู่ โชคดีไป ฮิฮิ สงสารลุงบ้างสิคะ~~
Rafael - แฮ่ น่ารักก็รักเขาสิคะ ฮิฮิ
น้องพลทำอะไร ไม่ได้ทำมั๊ง ดูสิ ยังแง้วๆหึงๆแกล้งๆลุงแกอยู่เลยยยยย
LoveAJ - มาต่อแล้ว ตอนนี้ยาวแล้วนะคะ ฮิฮิ อย่าดิ้นไปๆ
koikoi - ขอโทษค่า แต่ตอนนี้ยาวแล้วนะ!
Lemon_Tea - อุ๊ก!สารภาพคะ ว่าไม่ได้คิดเลยว่าถ้าน้องพลรู้จะเป็นยังไง โฮก แย่แล้ว!!!
fay13 - อุ มาแต่อีโม ขอตีความว่าร้องไห้ที่มาต่อและร้องไห้ที่มันสั้นจัด และจุดธูปให้เรามาต่ออีกใช่ไหม!!!
๛ナーリバス๛ - คุณนิ!!!คิดถึงจังคะ!!!ขอสารภาพบาปก่อน คือเราไม่ได้ไปอ่านน้องฐาพี่โต้งเลย พอดีมีช่วงนึงที่ไม่ได้เข้าบอร์ด เลยหลุดไปเยอะเลยไม่ได้ไปตามอ่าน เพราะจำไม่ได้ว่าอ่านถึงตอนไหน แต่เราขอยืนยันนะคะ ว่าเราจองหนังสือล่วงหน้าเลยนะ ขอลายเซ็นต์ด้วยนะคะเซนเซย์!!!!
Biwty... - แฮ่ ขอโทษคะ แต่งวดนี้กลับมาเร็วแถมยาวด้วยนะ!!//ยืด
รักคนอ่าน