ตอนที่ 19 : 9-8-55
เสียงเครื่องยนต์คราคร่ำ พอกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม ผู้คนมากมายที่สนุกกันสุดเหวี่ยง แต่ผมไม่สักนิดอะ!
ผมเดินผ่านผู้คนอย่างมีเป้าหมายไปที่ไอ้เด็กบ้าขี้งอนหัวล้าน(ตามผมแช่ง) ที่ยืนพิงรถตัวเองหล่ออยู่ตรงนั้น
โว๊ย!คนจะเยอะไปไหนวะ!หลบกูหน่อยดิ๊!
"อ๊ะ!"ผมอุทานเมื่อโดนดึงแขนจนเซหลุดออกจากทางไป ว่าจะหันไปด่าเช็ดเม็ดละ แต่ อุ๊ยตาย หล่อเข้ม!
"รีบไปไหนครับ?"เสียงไอ้หล่อเข้มถาม แหม รู้นะว่าคนมันเยอะเสียงมันดัง แต่ไม่ต้องก้มลงมากระซิบใกล้ขนาดนี้ก็ได้ เขาเสียวนะตัว
"ผมรีบจะไปหาเพื่อนน่ะครับ"ผมตอบเสียงหวาน แล้วดันตัวเองให้ห่างออกมา แหม น่าเสียดาย แต่มันใกล้โจทย์ไปนะ
"อยากเป็นเพื่อนจัง จะได้มีคนน่ารักๆอย่างน้องมาหาบ้าง"ไอ้หล่อเข้มว่าแล้วยกมือผมไปจูบ ว้าย!หล่อ!
"เป็นเพื่อนน่ะได้ครับ แต่มั่นใจเหรอว่าอยากเป็นแค่เพื่อน"ผมว่าแล้วยิ้มยั่ว ดึงมือตัวเองออก
"อยาก...มากกว่านั้น"ไอ้หล่อเข้มยิ้มมุมปากดูหล่อชั่วร้ายดีมาก อั๊ย
"คงต้องครั้งหน้านะครับ ตอนนี้ผมไม่สะดวก"ผมตัดบทเลิกหยอกเด็กเล่น ว่าจะไปหาไอ้น้องพลแล้ว ไม่รู้เขาเริ่มแข่งรถกันกี่โมง เดี๋ยวไอ้น้องพลเกิดแข่งกับเขาด้วยจริงตามเซบาสเตียน(ลุงบุญ)ว่าจะคลาดกัน
"ไม่อยากรอ ตอนนี้เลยไม่ได้เหรอ?"ไอ้หล่อเข้มว่าหลังจากเกี่ยวผมเข้าไปในอ้อมกอดแล้ว ผมถอนหายใจเซ็ง ทั้งที่สาวสวยเซ็กส์เอ๊กซ์บึ้มก็มีอยู่เพียบ แต่ไอ้หมอนี้ก็ยังมาเกาะแกะผม เกิดเป็นคนน่ารักก็ลำบากเงี๊ยล่ะนะ!
"ไม่ได้!!!"อ๊ะๆ ที่ตอบนั้นไม่ใช่ผมหรอกนะครับ เสียงผมไม่ได้ทุ้ม กระชากยังหล่อขนาดนั้น
เจ้าของเสียงน่ะกอดผมอยู่นี่หรอก
"เฮ๊ย มึงเกี่ยวไรด้วยวะ!"ไอ้หล่อเข้มถามด้วยอารมณ์ เพราะผมถูกกระชากออกจากอกมัน แถมมันยังโดนพลักซะกระเด็น
"ไม่เกี่ยว!แต่ไม่ได้!"ไอ้น้องพลว่าแถมกอดผมแน่นขึ้นจนจะฝั่งตัวเองลงไปบนตัวมันแล้ว แอ๊ก!
"เมษาจะดิ้นทำไม?!อยากเป็นเมียมันรึไง?!!"ไอ้น้องพลกระชากเสียงถามผมที่ดิ้นขลุกขลักอยู่ในแขนมัน มือผมที่หลุดออกมาได้เลยตบผลั้วะไปที่หัวแม่งเลย
"หายใจไม่ออกโว๊ย!"ผมตะโกนอย่างเหลืออด ไอ้น้องพลที่เหมือนพึ่งนึกได้ถึงแรงควายตัวเองเลยผ่อนแรงลงมาหน่อย ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก
"มาทำไม?"ไอ้น้องพลถามผมเสียงดุๆ เหมือนดูน้องที่แอบออกมาเที่ยวกลางคืน พ่อมึงเหรอครับ กูพี่มึงนะ!
"มาตามไอ้เด็กบ้าขี้งอนขี้น้อยใจกลับน่ะสิ!"ผมตอบเสียงกระแทก+กระแทกตีนลงไปด้วยเลย
"มาตามผมเหรอ..."ไอ้น้องพลถามเสียงอ่อน สีหน้าแฝงไปด้วยความยินดี กับอีแค่ผมมาตามเนี่ยนะ
"อืม"แล้วผมจะตอบอะไรได้เมื่อเห็นหน้าแบบนั้น ไอ้แต่ตัวอ่อนยวบยาบซุกอกมันเนี่ยละ
"เฮ๊ยๆ มาหวานอะไรแถวนี้วะไอ้เหี้ยพล"ไอ้หล่อเข้มว่า ขัดจังหวะจริง ชิ!
"ไอ้เหี้ยศักดิ์ กูกลับก่อนนะ แข่งวันนี้กูถอนตัว ให้กูแพ้ไปเลยก็ได้"อ้าว นี่มึงสองคนรู้จักกันเหรอวะ?
"เฮ๊ย ไงมึงก็แพ้อยู่แล้วไอ้ห่า ปากดี!"ไอ้หล่อเข้มหรือศักดิ์ตามที่พลเรียกด่า แต่ดูไม่ได้จริงจังเท่าไหรแฮะ สงสัยจะสนิทกันพอควร คนหล่อแม่งเลือกคบแต่คนหล่อด้วยกันเองเปล่าวะ???
"มองมันทำไม มานี่เลย!"ไอ้น้องพลว่าแล้วกระชากลากถูผมให้เดินไปที่พอร์ชอั่นคุ้นเคย ทางโล่งมาก เพราะไอ้ที่ทะเลาะๆกันเมื่อกี้แม่งอยู่ในสายตาของทุกผู้นามเลย แหม ดีนะที่หน้าตาดีโชว์ได้
หลังจากยัดผมเข้าไปนั่งแล้วไอ้น้องพลก็พุ่ง ขอใช้คำว่า พุ่งหล่าออกไปจากบริเวณนั้นเลยทีเดียว เหยด 180แล้วนะ!มึงพอเถอะ!กูเสียว!
"พลครับ พาพี่กลับบ้านเถอะนะ"แบบครบ32น่ะ...
"..."
"พลครับ"ผมเรียกเสียงหวานสุด แตะมือลงไปที่ต้นแขนเบาๆ
ไอ้น้องพลเหลือบตามามองแล้วพริบตาผมก็ถูกกระชากไปจูบ เฮ๊ย!ทางโว๊ยทาง!!!
รถไม่ได้เซซ้ายขวาแต่อย่างใด แต่ความเร็วก็ยังไม่ตกเช่นกัน อ๊าค มึงอย่าเร่งลิ้นตามล้อดิวะ กูตามไม่ทันนนนนนนนนนน
"พ..พล"ผมครางชื่อเขาเบาๆเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ สายตาของไอ้น้องพลที่มองมาเจือด้วยความหวาน แต่ก็แปรเป็นโกรธขึง เขาปล่อยผมกลับไปที่นั่งแล้วหันกลับไปขับรถต่อโดยไม่หันมาสนผมอีกเลยจนถึงบ้านผมนั้นแหละ
"ถึงแล้ว"ไอ้น้องพลว่าเสียงเรียบ เขายังคงไม่หันมามองหน้าผม
"ยังไม่หายโกรธอีกเหรอ?"ผมถามเสียงเบา ขยับมือไปดึงแขนเสื้อเขาไว้
"..."ตอบกูหน่อยไม่ได้ไงงงงงงง
ด้วยความหงุดหงิด ผมเลยดึงคอเสื้อไอ้น้องพลแล้วกระกบจูบ ตอนนี้สถานการณ์ปกติ ความเร็วเป็น0 ผมคิดว่าไม่แพ้ไอ้น้องพลง่ายๆแน่นอน
ผมโอบรอบคอรั้งให้ไอ้น้องพลเอนตามมาคล่อมที่เบาะฝั่งผม ส่งปลายลิ้นเข้าไปยั่วยวน เกี่ยวรัดให้อารมณ์ไอ้เด็กขี้น้อยใจขึ้น มืออีกข้างก็ลูบไล้แผ่นหลังกว้างเรียกอารมณ์ขึ้นไปอีก
เนิ่นนานกว่าที่ริมฝีปากจะผละออกจากกัน ผมหอบ ไอ้น้องพลก็หายใจหนัก
"ยังไม่หายโกรธอีกเหรอ..."ผมถามย้ำเสียงหวาน
"เมื่อวาน...ก็ทำแบบนี้สินะ"
ผมนิ่งอึ้งกับคำที่ได้ยิน พลมองผมด้วยสายตาเจ็บปวด
"กันคนอื่นที่ไม่ใช่พล..."
แง่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
โว๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จะย้ำห่าเหวอะไรเล่า!!!!!!!!!!!!
อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค
ผมกลิ้ง ดิ้น พล่าน กัดหมอนอย่างขัดใจ หลังจากที่เมื่อกี้พลักไอ้ห่าน้องพลออกแล้วเดินหนีเข้าบ้านโดยไม่พูดอะไรเลย
ไอ้น้องพลก็ไม่ตาม แถมขับรถไปเลย มึงจะง้อกูหน่อยไม่ได้ไง!!!
อะฮึก!!!
ไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆๆ พูดมาได้ว่าเมื่อวานก็ทำ เมื่อวานกูขึ้นคล่อมเขาโว๊ย ไม่ได้ดึงให้มาคล่อม!!!
อ๊าค!!!ไอ้เวร หล่อแล้วหยิ่งนักเหรอวะ คนเขาอุตส่าห์ไปง้อนะ ยอมๆให้หน่อยไม่ได้รึไง!!! ฮือ!!!
ผมหอบเหนื่อยหลังจากที่ใช้พลังงานกับการระบายอารมณ์กับหมอนอย่างหนักหน่วงไป สายตาเบนไปที่กล่องพัสดุบนโต๊ะ
"เห็นทีต้องใช้ไอ้นั้นซะแล้ว"
ผมทิ้งตัวลงไปบนเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน ไม่ใช่เพราะอะไร แต่เพราะคนตัวเล็กๆอย่างเมษา
วันนี้ทั้งวัน ผมหงุดหงิดจนแทบจะบ้า เลยออกไปหาไอ้เหี้ยศักดิ์ที่สนามแข่งรถ ถ้าได้กระทืบคันเร่งสักหน่อย ผมอาจจะคลายเครียดตัวเองได้มากขึ้น บรรยากาศกับผู้คนที่คุ้นเคย พอจะทำให้ใจเย็นลงได้บ้าง แต่มันก็แทบระเบิดอีกครั้งเมื่อผมเห็นร่างเล็กๆที่คุ้นเคย
เมษา...เขากำลังเดินฝ่าผู้คนเข้ามาใกล้ผม เขามาตามผม?
คิดได้แบบนั้นผมก็ดีใจจนต้องหันหน้าหลบ หน้าผมมันต้องบานมากแน่
แต่พอหันกลับไปมองอีกที เมษากำลังจับมือถือแขนอยู่กับไอ้เหี้ยศักดิ์!นี่สรุปเขาไม่ได้มาตามผมแต่มาหาไอ้เหี้ยนั้นเหรอว่ะ?!
โดยไม่รู้ตัวผมก็เข้าไปกระชากเมษาออกมากอดไว้แน่น ถึงจะโกรธแค่ไหน แต่ผมก็ไม่ยอมให้คนอื่นได้เมษาไปหรอก!!!
ผมจูบเขา เขาจูบผม แต่แค่ผมคิดว่ามีคนอื่นที่ได้จูบเขาแบบที่ผมได้ มันก็ทำให้ผมแทบคลั่ง
ทำไมถึงเข้ามาป่วนหัวใจผมถึงขนาดนี้กัน?!
TBC.
สวัสดีคะ อะแหะ ตอนนี้ยังคงอืดมาม่าอยู่นิดหน่อย เพราะตอนที่แล้วมันสั้นไป มาม่ามันยังไม่หมด ตอนนี้ละ หมดแล้ว เพราะคนเขียนอยากกินอย่างอื่นนอกจากมาม่าละ!
ตอบเมนต์
gupalz - ง้อแล้ว แต่ยังไม่สำเร็จ ไอ้น้องพลใจแข็งกว่าที่เมษาคิด เดี๋ยวง้อใหม่พร้อมไอ้นั้น!!!
Rafael - ฮึ๋ย ขอโทษที่สั้นไป!แต่มาต่อเร็วแทนความยาวแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้จะลงอีกตอนด้วย! คุณRafael บอกให้ลงต่อไปเรื่อยๆ แสดงว่าจะอ่านเราไปเรื่อยๆใช่ไหมคะ? แอร๊ยยยยยยย รักจัง!(มัดมือชกเรียบร้อย!)
NOoTuNE - เมนต์คุณNOoTuNE มันจี๊ดมาก "แก่ขนาดนี้แล้วแท้ๆ" โอ๊ย แร๊งค์~~~
อย่าทิ้งเมษาเลยนะคะ อย่าทิ้งเขาด้ววย อะฮึก! ไม่งั้นเขาจะ
นะ!
๛ナーリバス๛ - ฮือ มันเป็นช่วงสับสนไม่ยอมรับตัวเองของเมษาอะ!
นอกเรื่องนิด คุณนิอ่ะ เอาภาพซิมมาฝากก็ดีหรอก แต่เราก็อยากอ่านน้องฐาเป็นอักษรนะ!
capool - เอ่ออ่า ขอโทษคะ อย่าเกลียดเลยนะ ลุงเขาก็เป็นแบบนี้อ่ะ ไม่งั้นคงจะไม่ได้เจอกับพลอะ ลุงเขากำลังปรับปรุงตัวเองอยู่ อย่าโกรธเลยน๊า
uknowvry - อือ น้องพลน่าสงสารเนอะ โกรธแต่ทำอะไรไม่ได้จริงๆ แพ้เมษาเต็มๆเลย แต่ตอนนี้ก็ยังดื้ออยู่ เมษามาง้อก็ยังไม่ยอมดีด้วยเลย
รักคนอ่าน
หัวข้อ: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ] (อ่าน 146697 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก