กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด >__________<
ขอออกตัวแรงๆเลยนะคะ ว่าขอโทษด้วยที่เป็นนักอ่านเงามาตลอด พึ่งมาสมัครยูสก็วันนี้แหละ
อ่านนิยายในเล้ามาเยอะ (แอบอ่านไม่ว่ากันนะคะ อิอิ) ขอบอกว่า เรื่องเล่า เพราะรัก...จึงเปลี่ยนได้ เป็นเรื่องที่เราชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (แม้จะเป็นนักอ่านเงาก็เถอะ) อ่านแล้วได้ทุกอารมณ์ ตอนนั้นรักพี่วีมากค่ะ และก็ตอนที่อ่านแรกๆ บอกตรงๆพระเอกเอี้ยโคตรๆ (ขอโทษที่ต้องพูดตรงๆนะคะ อิอิ)
ชอบเรื่องนี้มาตลอดพออ่านจบแล้วเศร้าไม่อยากให้จบเลย ชอบเรื่องนี้จริงๆ เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่มาก พี่วียอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อพี่กลขนาดนั้น หลังๆบอกกับตัวเอง เอ้อ พระเอกเริ่มดีแล้วว่ะ 55555555+
จากนั้นเวลาก็ผ่านเลยไป จนกระทั่งวันนี้ เข้ามาหานิยายอ่านเช่นเดิม ..........
..........@@@โดย กลสิทธิ์ {เรื่องของผม} P.18 (ใครคนแรกที่รู้ว่า..ผมรักวี) 12/11/55 ................

นี่.......นี่มัน ในใจคิดว่าชื่อ กลสิทธิ์ มันคุ้นๆนะ มาเจอคำว่า วี ....
โอ้ยยยยยยยยย อกอีแป้นจะแตก ไม่นึกเลยว่าจะมีพี่กลมาเขียนเรื่องของตัวเอง ดีใจมากที่สุดในสามโลก มันแบบคิดถึงเรื่องนี้มากๆอ่ะค่า

(ฝากถึงพี่วีว่าคิดถึงมากๆเลยค่ะ รับหนูเป็นน้องด้วยนะคะ ชอบพี่มากๆ)
พออ่านเรื่องนี้แล้วจากที่เคยไม่ชอบ กลสิทธิ์ ก็ยังไม่ชอบอยู่ (เอ๊ะ) ล้อเล่นค่า

ตั้งแต่อ่านหน้าแรกก็ไม่คิดเลยว่าพี่กลจะฮา จะกวน จะรั่วได้ขนาดนี้ ชอบค่า 555555555+
อ่านไปขำไปไม่ไหวแล้ว อดไม่ได้ สมัครยูสเข้ามาทักทายเลยดีกว่า (ต่อไปจะได้เม้นเรื่องอื่นด้วย 555+)
อยากบอกว่าชอบพี่ๆทั้งสองคนมากๆ ขอบคุณที่เอาเรื่องราวดีๆมาแบ่งปันให้พวกเราได้อบอุ่นหัวใจนะคะ

ปล.พี่กลคะ ชอบมุขทับเกมากๆเลย ไม่ยอมให้เกทับ ก๊ากกกกกกกกกก ฮาขี้แตกไปหลายวัน นี่ล่ะน้ายี่ห้อกลสิทธิ์
