ผมเองได้ยินคำพูดแสนธรรมดาที่เขาพูดอิอิ กำลังอินกับสาระ.. แต่ฮาแตกอีตอนลงท้าย ต้องอวยตัวเองจนได้ พ่อคู้นนน :m20:
กันว่า ‘สติมาปัญญาเกิด’ แต่สุดท้ายเรามักเชื่อในปัญญาและมันสมองของตัวเองจนลืมไปว่าความจริงแล้ว ‘สติ’ ต่างหากที่เป็นหัวใจหลัก ดังนั้นเมื่อพวกคุณมีสติแล้วฟังผมเล่า รับผมเข้าไว้ในหัวใจอันงดงามของคุณ ให้ตายสิครับถ้าไม่หลงรักผมกลสิทธิ์ ก็ให้รู้กันไป 5555+
แต่นอกเหนือจากสิ่งเหล่านั้นผมปลื้มมากที่สุดในชีวิตของลูกผู้ชายคนหนึ่งจะพึงมี คือผมมีบุญที่มีภรรยาแสนสวยและจิตใจงดงามเป็นคู่ชีวิต รู้ไหมครับไม่ว่าจะโลกนี้หรือโลกหน้าคุณวีของผมจะเป็นของผมตลอดไป ใครแหยมพ่อเตะไข่แตกเลยคอยดูซึ้งอ้ะ พูดจากใจจริงซึ้งมากก.. แต่พอลงท้ายด้วยลูกเตะคุณกลอ้ะ กร๊ากกกก ฮาแตกกก :jul3:
สวัสดีพี่กลคนหล่อกะพี่วีสุดสวย จร้า+1 เห็นด้วย ^ ^
เพิ่งเข้ามาเจอเรื่องนี้ ฮากระจาย
ชอบตั้งแต่เรื่องก่อน ถึงจะบอกว่าหวง
ไม่ให้ดูรูป แต่ขอแค่ด้านข้างก็ไม่ได้ เหรอคะ่
เค้าอยากเห็นจริงจริ๊งน่ะ (ย้งจะหน้าด้านอีกน่ะเข้าไม่ให้ดูก็)
:sad4: :o12:
ปล.ยี่ห้อนี้ไม่มีใครเหมือนต้อง "ยี่ห้อกลสิทธิ์" เท่านั้น 55++ ขอให้มีความสุขมากม๊ากกก คร๊าาาา
:bye2: :L2:
คิดถึงพี่ทั้งสองแล้วเหมือนกาน
มาต่อไวไวนะคะ :L2:
20. loven36p สาธุ รับพรของพี่กลก่อน อิอิขอให้พี่กลและพี่วีมีความสุขสุขภาพแข็งแรงรักกันยืนยาวเหนี่ยวแน่น ยิ่งขึ้นและยิ่งขึ้นด้วย เช่นกันค่ะอ่านเรื่องของพี่กลในตอนนี้แล้ว ทำให้คิดถึงเรื่องของตัวเองเลยเพราะพ่อแม่ ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เหมือนกัน แต่ของน้องโชคดีหน่อยที่ได้อยู่กับแม่ แต่เวลาแม่ไปทำงานก็ต้องอยู่กับยาย ซึ่งในตอนนั้นน้องจะรู้สึกอิจฉา เพื่อนๆที่เค้ามีพ่อแม่อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากันมาก เค้ามีคนพาไปเที่ยวแต่เรากลับไม่มี (เพราะแม่ต้องทำงานหาเงินเลี้ยงเรา)แต่แม่เค้าก็พยายามชดเชยให้กับน้อง ด้วยการเป็นทั้งพ่อ ทั้งแม่ให้กับน้องจนทำให้น้องไม่รู้สึกว่าตัวเองมีปมด้อย เรื่องพ่อแม่แยกทางกัน เฮ้อชีวิตคนเรามันก็มีหลายรสชาติดีนะคะ
ผม: อย่าสาธุสิครับ ผมสึกจากบวชมาแล้ว ควรใช้คำว่าขอบคุณถึงจะถูก สาธุมา ผมเกือบเผลอสัพพีตีโย..ให้เลยนะนั่น 5555+ ผมก็ขอให้คุณมีความสุขเช่นกัน ส่วนเรื่องในอดีตมันผ่านไปแล้วครับ คิดถึงปัจจุบันดีกว่าจะได้มีความสุขมากๆ
อยากได้ความสุขก็ทำใจให้สุข นึกเสียว่าคุณหล่อมาก สวยมาก แล้วคุณจะสามารถมอบความหล่อความสวยจากความสุขที่คุณมีให้กับคนที่คุณพบเจอ แค่นี้ก็โอเคแล้วครับ คนเราจะเอาอะไรมากมายกับชีวิต สุดท้ายก็แค่กินอิ่มท้องพอเข้าใจใช่ไหมครับ
ชีวิตย่อมมีรสชาติแต่มันจะมีรสอะไรก็ช่างถ้าเราไม่ชอบก็ปรุงใหม่สิครับ ไม่ยากหรอกถ้าเราจะปรุงขึ้นเอง ร้อยลิ้นคนชิมต่อให้กุ๊กมือดีก็คงไม่มีทางทำให้อร่อยถูกใจคนทั้งโลก สู้เราทำเองปรุงเองถูกใจแน่นอนครับ เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม จัดเต็มตามสบาย
เลยครับ ถ้าคิดว่ามีความสุข ทานอร่อย ไม่สร้างความทุกข์ให้คนรอบข้างทำไปเถอะครับ..อย่าเผลอปรุงของมีกลิ่นเหม็น
แล้วยังตดรดคนรอบข้างอีก พฤติกรรมนี้ไม่ดี รู้แล้วอย่าทำนะครับไม่งั้นเรื่องนี้ถึงครู อังคณาแน่!
เราไม่ได้จับผิดน่ะค่ะ แต่เรามีความข้องใจหลายอย่างและอยากทราบว่า
-ทำไมกลวิธี/สไตล์การเขียนเรื่องของคุณกล คุณวีและคุณ luxilove ถึงเหมือนกันเปี๊ยบ
แม้แต่วิธีการตั้งชื่อเรื่อง ลูกเล่น และสไตล์เหมือนกันมากราวกับเป็นคนๆเดียวกัน
เราไม่ได้ตั้งใจอ่านนิยายแล้วเอามาเปรียบเทียบจับผิดกันน่ะค่ะ
แต่เราติดตามอ่านผลงานแล้วก็รู้สึกได้ว่ามันเหมือนกันมากเกินไป
ขนาดเราอ่านผ่านๆก็ยังอดสงสัยไม่ได้
-ทำไมคุณวี คุณกลและคุณ luxilove ถึงใช้ยูสเดียวกันหมดเลย
คุณ luxilove ก็ยังแต่งนิยายในเล้าอยู่ แต่คุณกลก็ยังมาลงเรื่องของตัวเอง
แล้วจะแบ่งเวลากันยังไงค่ะ เพราะคงไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน
-เรื่อง"เพราะรักจึงเปลี่ยนได้"เป็นเรื่องที่ดีและน่าประทับใจมากค่ะ
แต่อยากทราบว่าเรื่องราวมันผ่านมาตั้ง 20 กว่าปีแล้ว ทำไมคุณวีถึงจำรายละเอียดได้ถี่ยิบขนาดนี้
ปกติคุณวีเขียนไดอารี่หรือเปล่าค่ะ?
ทั้งอารมณ์ ความรู้สึก และทุกอย่างของคุณวีที่คุณ luxilove นำมาถ่ายทอด
เหมือนกับคุณวีมาเขียนเองเลย ทั้งๆที่คุณ luxilove เป็นคนเขียน
ปล.เราไม่ได้เกลียดคุณ luxilove หรือว่านิยายเรื่องนี้น่ะค่ะ เราขอบคุณมากที่เขียนนิยายดีๆมาให้อ่าน
เราติดตามผลงานของคุณ luxilove น่ะค่ะ แต่เราแค่ต้องการทราบเหตุผลเฉยๆค่ะ
ปล.2 เราไม่ได้จับผิดนิยายเรื่องนี้น่ะค่ะว่ามันเป็น"เรื่องจริง"หรือ"เรื่องแต่ง"
แต่เรามีความข้องใจ เราเลยต้องการคำตอบ แต่ถ้าไม่ตอบ เราจะเสียความรู้สึกมากค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ
:กอด1:
ขอโทษคุณ luxilove ด้วยน่ะค่ะ ฝากขอโทษพี่กลกับพี่วีด้วยค่ะ
เราขอโทษด้วยจริงๆ คือเราตามอ่านนิยายมาหลายเรื่อง
ก็มีทั้งเรื่องจริง เรื่องแต่งปนกันไปจนแยกไม่ถูก
หลายเรื่องที่เราคิดว่าเป็นเรื่องจริงแต่สุดท้ายก็โดยเฉลยว่าเป็นเรื่องแต่ง
นั่นมันทำให้เราเสียความรู้สึกมาก บางเรื่องก็บอกว่าเป็นเรื่องจริง
แต่ตอนหลังโดนจับผิดได้เลยรู้ว่าเป็นเรื่องแต่ง ทำให้เราจี๊ดมากเลยค่ะ
เราพิมพ์ไปแบบนั้นคงจะมีคนเกลียดเราเยอะ แต่ก็ฝากขอโทษพี่กลกับพี่วีด้วยน่ะค่ะ
ขอโทษคุณ luxilove อีกทีค่ะ
ขอบคุณมากน่ะค่ะที่อ่านจนจบ
ปล.เราส่ง pm แต่ส่งไม่ได้ค่ะ เลยมาลงรีพลายนี้แทน
เผลอหลงเข้าป่าประจำกลับเข้าเมืองดีกว่า อย่าเพิ่งรำคาญผมมันคนรักป่าแบบฝังรากลึกหุหุ.. บอกความเป็นกลสิทธิ์ชัดมากกกก..555 ชอบทุกคำ..ความหมายตามนั้น o13
ถอนตัวไม่ขึ้น รักป่าไม้เดียวกันจนต้องขุดรากถอนตอมาปลูกใหม่ให้เป็นป่าคนละสายพันธุ์ ไม่ว่าจะเป็นป่าสายพันธุ์ไหน
หากเป็นป่าที่ชื่อว่าพันธุ์ไม้ปราณวี กลสิทธิ์ไม่สามารถถอนหัวขึ้นแน่นอนครับ เพราะมันมุ่งแต่จะมุดเข้าป่าอย่างเดียว 555+
ตอนนี้พี่กลกับพี่วี พี่สองคนเค้าไปเที่ยวที่เมืองจีน เห็นบอกอาจเลยไปอินเดียต่อด้วย
ยังไงกลับมาจะมาเขียนต่อให้นะคะ พี่เค้าฝากบอกมายังแฟนคลับของเค้าด้วย
เลยมาทำหน้าที่ส่งข่าวให้ค่ะ จะได้ไม่สงสัยว่าเค้าหายไปไหน :กอด1: :pig4:
ปล. จี๊ดมากครับ คล้ายกับแผลเก่าเลือดซิบยังไงไม่รู้..!มามะ เดียวทายาให้ นะครับ เจ็บตรงใหน :-[
พี่เอกแกหายไปไหน หายไปแบบไร้ร่องรอยพี่แกชื่อพี่ชายจร้า..หนุ่มแบ็งค์ที่พาคุณวีไปหาหอ แล้วก็หาคนมาเช่าบ้านคุณวีด้วยอีกตะหาก
๑.อ่านแล้วให้รักกลสิทธิ์ ห้ามเกลียด ห้ามด่า ห้ามแช่ง ห้ามกระทืบซ้ำ กดไลท์ได้อย่างเดียวเท่านั้น (ข้อนี้สำมะคัญมากๆ)เรื่องนี้ทำได้ยากมากค่ะ เพราะอ่านเรื่องเพราะรักจึงเปลี่ยนได้ พึ่งจบ ขอบอกว่าอย่ากระทืบคุณกลมากกว่ากระทืบไลท์ค่ะ
๒.ผมจะพิมพ์ผิด พิมพ์ถูก ใช้ภาษาวิบัติพูดไม่เข้าหู คิดเสียว่าพวกคุณกำลังฟังผมร้องเพลงของก๊อต จักรพันธ์ สำหรับคนรุ่นใหม่นึกว่าพี่กลกำลังแหกปากร้องเพลงของพี่ตูนไข่ตุงเอานะตกลงไหม (บอดี้แสลมพอร้องได้ไง)
๓.การกระทำใดๆ ที่เล่าให้ฟังใจสั่งล้วนๆไม่อย่างนั้นผมคงไม่มีโอกาสมาอยู่ตรงจุดนี้ เพราะเรื่องของกลสิทธิ์สุดหล่อ พ่อรวย น้องชายใหญ่ แสดงเองไม่ใช้แสตนอินท์ ไม่มีสลิง หากกำลังนึกหมั่นไส้ผมอยู่ กรุณากลับไปอ่านข้อ ๑ ใหม่อีกครั้ง เพราะเราตกลงกันไว้ก่อนแล้วครับ คุณต้องรักผมห้ามเกลียด ข้อนี้สำคัญมาก ผมถึงให้เป็นกฎข้อแรก
ผมรักพวกคุณเช่นกันครับที่ยังคิดถึงผมกับคุณวีอยู่เสมอ วันนี้ผมจึงอยากเล่าเรื่องตัวเองให้รู้บางส่วน ย้ำบางส่วนชอบที่คุณกลบอกรักพี่วีค่ะ มีหยอดกันด้วย o13
เพราะส่วนที่สำคัญผมไม่บอกพวกคุณเด็ดขาด ยกตัวอย่างร่างกายผมอะไรที่น่าภาคภูมิใจที่สุด นอกจากน้องชายที่ยืดอกได้
และใบหน้าที่หล่อเกินห้ามใจแล้วมีอะไรที่ผมปลื้มอีก ผมไม่บอกละเอียดหรอกจริงเปล่า? แต่นอกเหนือจากสิ่งเหล่านั้นผมปลื้มมากที่สุดในชีวิตของลูกผู้ชายคนหนึ่งจะพึงมี คือผมมีบุญที่มีภรรยาแสนสวยและจิตใจงดงามเป็นคู่ชีวิต รู้ไหมครับไม่ว่าจะโลกนี้หรือโลกหน้าคุณวีของผมจะเป็นของผมตลอดไป ใครแหยมพ่อเตะไข่แตกเลยคอยดู
ล้อเล่นนะครับใครก็ไม่สามารถแย่งผมหรอก เชื่อเถอะครับไม่มีใครหล่อและเท่เท่าผมอีกแล้ว เมื่อเห็นลางแพ้ตั้งแต่ยังไม่ขึ้นชกเขาจะกล้าเสี่ยงก็ลองดู รับรองแพ้น๊อคผมตั้งแต่วินาทีแรกกันเลย ที่ผมเกริ่นนำก่อนเพราะพออ่านไปสักพักคุณจะรู้ว่าภรรยาผมเสน่ห์แรงไม่น้อย มีพวกตะกวด พวกแย้มาเลียบเคียงออกบ่อย พอเจอกลสิทธิ์เข้าพวกหนีกันฝุ่นตลบ ให้มันรู้ซะมั่งว่าไผ๋เป็นไผ๋?
เอาครับผมเข้ามาทักทายชิมลางดู ถ้ากระแสตอบรับรสชาดหอมหวานปานน้ำผึ้งผมไปโลด ถ้าออกเปรี้ยวยังคงพอไหว แต่ถ้าเค็มละก็คงต้องดองแช่โอ่งไว้ให้หนอนขึ้น ผมเขียนไม่เก่งเหมือนนักเขียน ดีที่สุดไปมันด้วนๆทื่อๆไม่ว่ากันนะครับ
คนอ่านที่รักทุกคน ผมเพียงต้องการให้ทุกคนสัมผัสตัวตนของผม แม้จะเขียนภาษาไม่สละสลวยแต่ผมก็รวยความจริงใจ
ที่เข้ามาเพียงต้องการแบ่งปันประสบการณ์ช่วงหนึ่งซึ่งไร้สาระไม่มีแก่นสารอยู่ไปวันๆ หากไม่มาเจอคุณวีในวันนั้นคงไม่มีกลสิทธิ์อย่างทุกวันนี้
บางครั้งคำว่าที่หนึ่งหรือฮีโร่ ที่ต้องการการยอมรับก็อาจเป็นเส้นทางพาเราไปสู่จุดอับ กระทั่งไปสู่จุดจบได้เช่นกัน ขึ้นอยู่ว่าเราเลือกจะเป็นที่ยอมรับเป็นฮีโร่ในทางไหน อย่ารอใครบอกเพราะชีวิตจริงไม่มีใครบอกเราได้ดีเท่ากับตัวเรา
บอกตัวเอง ฮะฮ่าๆๆ หล่อไหมคำคมของผม หล่อเหมือนหน้าตาและจิตใจผมเลยใช่เปล่า?
ขอเสียงปรบมือให้ผมหน่อย แปะๆๆ! ผมปรบนำให้ก่อนแล้วนะ 5555+
.
.
ท้ายนี้ผมอยากบอกว่างง? แฟนๆในห้องนี้ 95% เป็นผู้หญิงเสียส่วนใหญ่โลกเรากำลังตีลังกากลับหัว ผู้หญิงสมัยนี้ชอบอ่านผู้ชายรักกัน ที่เหลือผมไม่กล้าระบุเพศ ตัวผมเองยืนยันพันเปอร์เซ็นต์ ผมคือผู้ชายที่รักผู้ชายคนหนึ่งจนเขากลายเป็นผู้หญิงเพราะผมเก่ง กลสิทธิ์สุดหล่อสามารถทำให้คนๆหนึ่งรักและเปลี่ยนแปลงเพื่อผมได้ เห็นยังว่าผมสุดยอดแค่ไหน ผมมีความสุขที่มีเขาอยู่เคียงข้างมาตลอดยี่สิบกว่าปี อีกไม่กี่วันก็ผ่านปีใหม่ไทยไปอีกหนึ่งปี ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปอีกกี่ปี
ความทรงจำเกี่ยวกับคนรักของผมในอดีตกระทั่งปัจจุบันยังคงแจ่มชัดงดงามและสว่างกระจ่างในใจผมไม่เสื่อมคลาย
ซ้ำยังทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ จนบางครั้งผมอยากกลืนกินเขาเอาไปกักไว้ในตัวผมซะให้รู้แล้วรู้รอด ยังดีที่ผมพอมีสติยับยั้ง
ความเห็นแก่ตัวนี้ไว้ได้อยู่ ผมจึงเปลี่ยนให้เขากลืนผมแทน ซึ่งเขาก็ลำบากพอสมควรกลืนได้เป็นบางจุดในบางเวลา
ผมรักภรรยาผมมาก สิ่งที่เขามอบให้ผมทุกวันนี้เป็นความเสียสละที่ยิ่งใหญ่ที่มีให้ผม อยากบอกไว้ตรงบรรทัดนี้
ลึกจากก้นบึ้งของหัวใจ ‘ผมรักคุณครับปราณวี’
WOW!..สุดยอดไหมครับ ภรรยาผมอายม้วนไปแล้วครับคุณผู้อ่าน ถ้ารู้ว่าเขียนแล้วทำให้เมียหน้าแดงคงต้องทำบ่อยๆ ชอบจริงโดนใจสุดๆ คนสวยหน้าแดงไปแล้วครับ พอก่อนขอไปสวีทคนหน้าแดงที่เดินหนีออกไปแล้ว
ไว้ผมจะมาเขียนต่อคราวหน้า สัญญาจะได้เรื่องได้ราวกว่าเดิม หรือไม่ก็ได้แต่เรื่อง เก็บราวไว้ตากผ้ากันต่อไป ฮะฮ่าๆๆๆ....
บางครั้งผมเหงา แต่มีคุณที่ยืนอยู่เคียงข้าง
บางครั้งผมเหนื่อย แต่มีน้ำจากใจคุณให้ผมดื่มจนสดชื่น
บางคืนผมฝันร้าย แต่มีกายอบอุ่นของคุณคอยปลอบโยน
แล้วแบบนี้ ผมไม่รักคุณก็บ้าแล้ว...
ไม่ทราบว่าใครพอจะมีลิ้งเรื่องของคุณวีบ้างมั้ยครับ
ลิ้งเรื่องของพี่วี "เพราะรัก..จึงเปลี่ยนได้" นิยายห้องจบ ตามลิ้งข้างล่างนี้เลยครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=23342.0
ความสุขเกิดจากใจครับ ความรักก็เกิดจากใจ ถ้าต้องการรักอย่างมีความสุข แค่ชนะใจตัวเองก่อนแล้วค่อยเอาชนะใจคนที่คุณรัก รางวัลแห่งการอดทน คงไม่ต่างจากผมหรอกเชื่อเถอะ อย่ายอมแพ้ทั้งที่ยังไม่เริ่มต้น หากคิดจะไขว้คว้า เราควรตั้งใจจริงและจริงใจ สมหวังบ้างผิดหวังบ้างเป็นเรื่องปกติ เรามีต้นทุนติดมาคือชีวิต ตราบใดยังมีชีวิตอยู่จะเรียกว่าขาดทุนไม่ได้ ชีวิตดับลงแล้วยังไม่รู้จักความสุข ถึงตอนนั้นค่อยเรียกว่า ‘ขาดทุน’ ถ้าเรามีลมหายใจอยู่ ต้องเรียกให้ถูกคือ ‘กำไรชีวิต’ อยากทำอะไรรีบๆทำเสีย แค่ไม่ตีหัวหมา ไม่ด่าพ่อเจ๊ก ทำความเดือดร้อนให้คนรอบข้าง เราก็ไม่เสียชาติเกิดแล้วจริงไหมไอ้น้อง..ฮิ้ววว! (รู้สึกตนเองพูดดีมีสาระก็ตอนนี้แหละ 555+++)อยากกดlikeให้สักล้านครั้ง ชอบๆๆ:m4: :m4: :m4:
“เขาเป็นของผม”:give2: :give2: :give2:
ผมกระซิบบอกข้างหูเบาๆ ได้ยินเฉพาะผมกับคุณตา คนอื่นมัวแต่สนใจคุยกับแม่ คุณวีจดจ้องคุณตา เขาไม่รู้ด้วยว่าผมกระซิบบอกคุณตาทำไม..‘ตารับไหว้คนรักของผมนะครับ’ซึ้งกระแทกใจ :monkeysad: อ่านเรื่องคุณวี รู้แต่กระซิบ ไม่ติดใจอะไร แต่กลับมีอะไรที่..
การมีคุณวีนั่งอยู่ข้างๆ โดยไม่มีคำพูด ปลอบใจ ไม่เอ่ยอะไรสักคำ แค่มองตาบางจังหวะ กลับแทนคำพูดที่คนทั่วไปมักเอยให้ได้ยินจนชินหู คุณตาไปสบายแล้ว อย่าเสียใจเลยนะ คำเหล่านี้คุณวีไม่เอ่ยสักคำ นอกจากแววตาเศร้าที่แสดงความเสียใจให้รู้ เสียใจกับการสูญเสียคุณตาของผมด้วยอีกคนซึ้งโดนใจอีกยก :impress: เรื่องดูเหมือนธรรมดา แต่ลึกซึ้งทะลักใจ :give2: สมเป็นเซียนกล ใช้ภาษาธรรมดาๆกระแทกโครมเข้าต่อมความซึ้ง :o9:
แต่สายตาจากคนที่เคยโดนผมทำร้าย กลับมองเราแบบนี้ได้อย่างใสสะอาด มันยิ่งใหญ่มหาศาลสำหรับผมมากจริงๆหูยย เรื่องเล็กๆ ที่ใช้คำง่ายๆ แต่ยิ่งใหญ่ในความรู้สึก ความเป็นคุณวีที่ไม่ได้ปรุงแต่ง มีผลต่อพี่กลในมุมที่ละเอียดอ่อนที่เราคาดไม่ถึง ซึ้งจับใจค่ะ :o9: