หัวข้อ: วีน... 'ตัวพ่อ' >>> ตอนจบ ++ P.15 !!!!! [ 10 / 1 / 2014 ] <<<

[aoihimeko]

ดูชื่อเรื่อง.........

ดูเวลาอัพ...........

แ้ล้วก็มาดูชื่ออีกที...........

สุดท้ายเลย........................กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ก่อนกดอ่านน้องอิน

เรารอตลอดเลยว่าคนเขียนจะมาต่อตอนไหน คิดถึงน้องอินมากๆ (แต่ก็ไม่เคยเม้นท์รอเลย  )

------------------------------------------------------

ตอนนี้น้องอินเข้าใจผิดซะแล้ว ไอ้จอร์นนะไอ้จอร์นทำไมไม่พูดให้ชัดเจนวะ

น้องร้องไห้แล้วรีบๆตามมาง้อเลยแก

ถ้าชักช้าเดี๋ยวปั๊ด    เข้าให้


ปล.เราเชื่อว่าคนแต่งจะมาต่อให้จบจริงๆจ๊ะ  รีบมาต่อนะ

[My_yunho]

กลับมาต่อแว๊ววววววว

[zaszaq]

  รอคอยมานาน แสนนานนนนนนนนนนนนนนนน 

ในที่สุดก็มาอัฟต่อ     

  อันนี้งานใหญ่เข้าแล้วนะพี่จรจัด   

สนุกมากค่ะ 

[malula]

ไอ้พี่จอห์นปากหาเรื่องซะแล้ว

คนเขียนอย่าลบเรื่องนี้เลยค่ะ ว่าง ๆ ค่อยมาต่อ นานแค่ไหนก็รอได้

[lizzii]

ต่อให้จบนะค๊าาา
ชอบน้องอินมว๊ากกกกก

[Fellina]

อิน ทำให้จอห์นสำนึกผิดจนวันตายเลยนะ
หาคนมาควงเย้ยหน้า ทำเหมือนจอห์นเป็นอากาศธาตุไปเลย!!!

[maru]

สงสารอิน

[cakecoke]

    อินจังงงงงของเก๋าาาาาาา

[IöLIKE]

ThankS

[P-o-r-m-u-h-M]

ตั้งแต่วันเกิดเรื่องจนถึงวันนี้ก็ปาไปสามวัน โชคดีที่วันต่อมาเป็นวันศุกร์เลยได้โอกาสหยุดยาวเสาอาทิตย์ไปด้วยซะเลย อินทรีย์ตาโตบอกตัวเองเตือนตัวเองให้ตัดใจซะ ยิ้มแย้มร่าเริงกับครอบครัวแต่ทุกคนก็ดูออกว่าชายคนเดียวของบ้านนั้นมีเรื่องในใจ เพียงแต่ไม่ถามออกไปเพราะเชื่อใจว่าอินทรีย์คนเก่งคงจัดการเองได้

เหมือนอย่างที่เคยเป็นมาตลอด

วันนี้วันจันทร์...อินได้รับอนุญาตให้ขับรถของที่บ้านมาเรียนเพราะเขาขอกลับไปนอนบ้านในช่วงนี้ จอดรถปุ๊บก็มีแต่คนมาทันที...ไอ้พวกข่าวลือไม่ยอมจบยอมสิ้น!!!

“ไงอิน...ยังโกรธพวกกูอยู่อีกเหรอ”ไอ้นายมันโทรไปคุยพร้อมกับบอกว่าเป็นเพราะมันกับไอ้บาสที่ทำให้เรื่องแดงตั้งแต่วันศุกร์แล้ว ปรกติอินมันไม่เคยขาดเรียน แม้จะอารมณ์เสียมาจากไหนมันก็เข้าเรียนตลอด นี่เล่นโดดไปสองวันติดแถมยังปิดมือถือจนต้องโทรเข้าเบอร์บ้านมันแทน

“....”จะว่าโกรธก็ใช่!! ถ้าเป็นคนอื่นไม่ใช่ไอ้เพื่อนสนิทสองตัวนี่ไอ้อินคงด่ายันลงหลุมไปแล้ว

“เฮ่ย ขอโทษๆ อย่าโกรธเลยนะ คิดซะว่าความลับไม่มีในโลกไง...อึก!!”ไอ้บาสจอมกวนพูดขอโทษติดทะเล้นเหมือนเคยแต่พอโดนตาโตๆขวางใส่ก็ทำเอาสะอึกไปทันที เรียงเสียงหัวเราะของเพื่อนสนิทอีกคนอย่างลืมตัว

“อิน...พวกกูขอโทษอีกครั้งนะเว้ย”นายพูดเป็นงานเป็นการ เพื่อนตัวเล็กเลยพยักหน้าไปให้ทีหนึ่งแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเช่นเคย แต่แค่นี้เพื่อนทั้งสองก็โล่งใจ รู้อยู่ว่าอินมันโกรธใครไม่นาน แต่ก็ไม่อยากให้เพื่อนโกรธตัวเองเท่าไร

ถึงจะเห็นแบบนี้ แต่อินมันก็เป็นคนดี ไม่อยากให้มันโกรธ...ไม่ได้กลัวนะ...จริงจริ๊ง

“ไปมึง เข้าเรียนเถอะ ได้เวลาแล้ว”นายพูดอีกครั้ง มองเขม่นไปทีไอ้บาสให้หยิบของของเพื่อนตัวเล็ก จอมทะเล้นก็รู้หน้าที่ถือให้หมดทุกอย่างแล้วยิ้มประจบก่อนทั้งสามจะเดินเข้าไปในห้องเรียน

◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌

บ่ายสี่โมงเวลาเลิกเรียนปรกติของคณะนี้ทำให้ช่วงนี้คนค่อนข้างพลุกพล่าน หลายๆคนมองมาที่ร่างสูงที่ยืนพิงโต๊ะนั่ง ที่จริงก็เห็นคนๆนี้จนชินตา แต่ทว่าพอรู้เรื่องข่าวลือยิ่งทำให้คนอื่นๆรอบข้างมองมากยิ่งขึ้น

นายจอห์นเองก็พอรู้ตัวว่าวันนี้มีแต่คนมองแล้วยื่นหน้าไปซุบซิบกันเบาๆ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพวกนั้นมันคุยกันเรื่องอะไร เพียงแค่จอห์นมันไม่สนใจไง!! ตอนนี้ร่างสูงกำลังยัวะเต็มที เหตุเพราะติดต่อคนบ้างคนไม่ได้ ไปหาที่ห้องก็ไม่เจอ วันศุกร์ก็ไม่มาเรียน จนวันนี้มีข่าวจากสายลืบว่าไอ้แมวน้อยมันมาเรียนเลยมาดักรอหลังเลิกเรียนแบบนี้

ไม่นานเกินรอคนในห้องเริ่มทยอยกันออกมา พอจอห์นเห็นเป้าหมายที่กำลังเดินอยู่กลางเพื่อนสนิทสองคนด้วยหน้านิ่งๆติดอารมณ์ขุ่นหน่อยๆก็เข้าหมายจะชาร์ตทันที!!

“หายไปไหนมา”หมับ!! คว้าเข้าที่ข้อมือขาวก่อนจะถามเสียงนิ่งให้คนฟังรู้ว่าตอนนี้คนถามอารมณ์บ่จอยสุดๆ...แต่อย่างอินหรีย์เหรอจะสน!!

มองหน้าไอ้คนที่กำลังไม่อยากเจอด้วยอารมณ์ขุ่นไม่แพ้กัน...มาก็ดี!! กูจะได้ไม่ต้องไปตามล้างตามเช็ดให้เสียเวลา!!

“...”

“พี่ถามว่าหายไปไหนมา ทำไมติดต่อไม่ได้?”เสียงเข้มหนักกว่าเดิม ดังกว่าเดิมจนไม่ใช่แค่ไอ้เพื่อนสนิทของคนตัวเล็กเท่านั้นที่ได้ยินบทสนทนาที่ราวกับแฟนกำลังงอนง้อ เพื่อนในชั้นเรียนคนอื่นๆรวมทั้งคนที่นั่งอยู่รอบๆก็ได้ยินกันหมด

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับมึง...กูกับมึงเป็นอะไรกัน?”เสียงเย็นจนนายจอห์นนึกเสียวสันหลังวาบแต่ความรู้สึกใหม่มันพวยพุ่งขึ้นมาจากในใจ ไม่ใช่โกรธ ...แต่มันน้อยใจ!!!

“อย่าให้พี่ต้องย้ำให้รู้..ตรงนี้!!”กัดฟันจนกรามนูนแต่อินทรีย์ไม่ได้กลัวเลยแม้แต่น้อย เวลาสามวันที่ผ่านไปช่วยสร้างเกราะกำบังในใจขึ้นอีกครั้ง ไม่ใช่ว่าตัดใจได้แต่แค่ไม่เสียใจอีกแล้วต่างหาก

“ย้ำอะไร ? กูพูดผิดตรงไหน ? เราเป็นอะไรกัน ? แค่รุ่นน้องรุ่นพี่กูยังไม่เคยรู้สึกว่าเราเป็นแบบนั้นด้วยซ้ำ แค่คนรู้จักกูยังรู้สึกว่ามันมากเกินไป อย่างเราสองคนมันก็แค่คนที่ร่วมโลกเดียวกันเท่านั้นแหละไอ้จรจัด!!!”

“อิน!!”

“ไม่ต้องมาเรียกชื่อกู!! อย่าทำให้ชื่อที่พ่อที่แม่กูตั้งมาต้องมาแปดเปื้อนด้วยปากคนอย่างมึง!! ถ้ามึงไม่รู้จะพูดอะไรมึงก็แทนชื่อกูก็เห่าซะซิ เห่าไปเลย หมาอย่างมึงก็ต้องเห่านั้นแหละ พ่อกับแม่มึงก็คงต้องสอนมาซิกับแค่เห่า ขนาดนิสัยหมาๆยังสอนมาเลย!!!....”

เพี้ยะ!!!

“เฮ้ยพี่จอห์น!!”เสียงฝ่ามือกระทบใบหน้าขาวอย่างแดงจนขึ้นปื้นสีแดง คนรอบข้างมองด้วยความตกใจไม่เว้นแม้แต่ที่ตบเองยังตกใจไม่ต่างกัน อดีตเดือนมหาลัยก้มมองมือที่พึ่งฟาดเข้าที่หน้าของอินอย่างจัง มือถนัดที่เผลอตัวทำร้ายคนตัวเล็กไปยังสั่นไม่หาย ใจเขาจอห์นเองก็สั่นไม่ต่างกัน

“สะใจมึงหรือยัง?...กูถามว่าสะใจมึงหรือยัง!!!!”อินทรีย์หันมาตวาดเสียงดัง ไม่ได้แสดงอาการอ่อนแออะไรให้คนตรงหน้าหรือใครๆเห็น มีแค่ความเกรี้ยวกราดจากดวงตาดวงโตเท่านั้น

จอห์นไม่รู้ว่าทำร้ายร่างเล็กไปได้อย่างไร แค่โกรธที่โดนพาดพิงถึงพ่อแม่ แต่ตอนนี้รู้สึกเจ็บไปทั้งใจ ตลอดมาอินด่าเพราะว่าเขาเองไปกวนประสาท แต่วันนี้เขาก็ยังไม่ได้ไปทำอะไรอินซักนิด...คงเป็นเหตุผลอีกอย่างที่ทำให้จอห์นคุมอารมณ์ไม่อยู่

หมับ!!

“ขอโทษ...ขอโทษนะ”คว้าอินทรีย์เข้ามากอดแบบเต็มตัว ก่อนจะก้มลงมาจูบหวังจะเห็นคนในอ้อมกอดโอนอ่อนเหมือนทุกๆครั้งที่เขาจูบ

อินทรีย์จะกลายร่างเป็นแมวน้อยน่ารัก...แมวที่จอห์นอยากกอดไว้ อยากเห็นแมวตัวนี้มากกว่าอินทรีย์จอมวีน

แต่..พอผละจูบออกมา..เขาไม่ได้เห็นแมวน้อยที่อยากเห็น คนตรงหน้ายังคงเป็นอินทรีย์ตัวเดิม และเศษเสี้ยวหนึ่งในใจของอดีตเดือนมหาวิทยาลัยรูปหล่อก็เริ่มตะหนักขึ้นมา

ว่า...เขาอาจจะไม่ได้เห็นแมวตัวนั้นอีกแล้ว

ไอ้จอห์นไม่ยอม!!!!!!!!!






ใครเชียร์ให้หนูอินแก้แค้นคงผิดหวังเพราะหนูอินไม่ได้มีนิสัยแบบน้านนน อิอิ

ปล. เหลืออีก 42 วันก่อนจะไป ไฟท์ติ้ง!!

ปลสอง. ลืมบอกว่าเดี๋ยววันอาทิตย์จะเข้ากรุงเทพฯไปรอคุยกับสถานฑูตวันจันทร์นะครับ ส่งลาหยุดไปก่อนเดี๋ยวคิดว่าคนเขียนหายไปอีก 

[indy❣zaka]

แปลว่า จะหยุด42วัน  หรือ  อีก42วัน ที่มีเวลาอัพต่อ  แล้วจะหยุดยาวคะ   

[nunnan]

จะทำยังไงหล่ะทีนี้ เครียดดดแทนนน   

[P-o-r-m-u-h-M]

กำ!! ผมตอบไม่พูดไม่เคลียร์ซินะ อิอิ

อีกสี่สิบสองวันจะไป แต่เข้ากรุงเทพฯแค่วันอาทิตย์กับจันทร์จ้า วันอังคารนี้ก็กลับมาแล้วววววว ^^

[yokky34]

เป็นกำลังใจให้เขียนจบก่อนไปนะค้า ^^
คนอ่านอย่างเราจะได้ happy อิ อิ

แต่ขอไปอ่านตั้งแต่ตอนแรกก่อนนะ ลืมหม๊ดแล่ว = =

[lizzii]

อ้ายยย อิพี่จรจัด ตบน้องอินได้เนี่ย
รอตอนต่อไปค่าาา

[My_yunho]

รอจร้าาา ว่าพี่จอร์นจะทำยังไงต่อไป

[Loste]

กลับมาแล้วดีใจจัง  แต่ช่วงนี้ดราม่ามาก เศร้าจัง 

[malula]

ลูกแมวไม่เชื่องอีกต่อไปยอมได้เหรอพี่จอห์น

[nokkaling]

 

[mystery Y]

อินด่าแรงไปป่ะ!? ไม่ชอบเลยอ่ะ พ่อแม่ใครๆก็รักนะสมควรโดนไอ้พี่จอห์นตบ

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

ต้องไปอ่านทวนเลยทีเดียว

[VICTORY]

รอตอนต่อไปค่าา

[aoihimeko]

ไอ้หมาจอร์นนนนนนนนนนนนน

มาตบน้องได้ไงเนี่ย  แทนที่จะง้อน้องดีๆ

อินอย่าเพิ่งใจอ่อนนะลูก

เราจะรอคนเขียนที่จะมาต่อให้จบ นับถอย 42  41  40........................

[P-o-r-m-u-h-M]

สามวันแล้วจากวันที่กลายเป็นอีกเรื่องที่ฮือฮากันทั่วทั้งคณะ และก็เป็นสามวันเต็มๆที่คนในคณะเห็นอดีตเดือนมหาวิทยาลัยป้วนเปี้ยนวนเวียนไม่ห่างกายของคนตัวเล็ก จอห์นมาคอยทานข้าวกลางวันด้วยกันทุกวัน คอยหาขนมนมเนยให้ คอยรับคอยส่งเพราะถ้าไม่ทำแบบนั้นอินทรีย์ตัวดีก็จะหายกลับไปนอนบ้านที่เขาไม่รู้จักแม้กระทั้งเบอร์โทร

“มึงก็เลิกงอนพี่เขาซักทีเหอะอิน ที่เขาตบมึงเพราะมึงพูดแรงไป ถึงพี่เขาไม่น่าจะตบก็เถอะแต่กูว่ามันก็ไม่ดีใช่มั้ยล่ะ...โว๊ะ!! งงตัวเองว่ะ ไอ้นายช่วยกูพูดทีดิ!!”นายบาสพูดขึ้นหลังจากเห็นรุ่นพี่เดินออกไปซื้อขนมมาให้เพื่อนสนิทตัวเล็กนั่งกินเหมือนสามวันที่ผ่านมา
ไอ้นายที่ถูกให้คนรั่วพูดแทนมองหน้าบาสก่อนจะส่ายหน้าหน่อยๆแบบระอาในตัวเพื่อน อยากจะพูดให้เหตุการณ์มันดีขึ้นแต่พอฟังแล้วเมื่อมันจะทำให้แย่ลงแปลกๆ

“ไอ้บาสมันหมายความว่า วันนั้นมึงก็ด่าพี่เขาแรงไป มึงก็อย่างอนอะไรพี่เขาเลย...ใช่ป่ะ??”ไอ้บาสพยักหน้าหงึกๆเห็นด้วยจนหัวสั่นหัวคลอน คิดในใจ ทำไมเวลาตัวเองพูดไม่เข้าใจง่ายๆแบบนั้นว่ะ!!??

“ทำไมกูต้องงอนคนอย่างมันด้วย พวกมึงน่ะก็ดีแต่พูดเข้าข้างรุ่นพี่ของพวกมึง ถ้ากูไม่รู้มาก่อนว่ามึงเป็นลูกชายคนเดียว กับไอ้บาสเป็นมีแค่น้องสาวแล้วล่ะก็ กูคงนึกว่าไอ้จรจัดเป็นพี่บังเกิดเกล้าของพวกมึงสองคนแน่ๆ ไม่งั้นกูคงตกใจที่มีเพื่อนเป็นหมาพันธุ์พรรณวงศ์เดียวกับไอ้นั่น”อินพูดเรียบๆไม่ได้เน้นเสียงให้รู้ว่าอารมณ์เสียอยู่

เพื่อนสนิททั้งสองได้ยินก็เบาใจหน่อยๆ อย่างน้อยมันก็ด่าได้เว้ยเฮ้ย!! คงไม่ได้เป็นอะไรมากล่ะมั้ง

“แล้วที่ทำอยู่นี่เขาไม่ได้เรียกว่างอนเหรอไอ้อิน?”ถามปุ๊บโดนตาดวงโตขวางใส่ปั๊บ หยึ่ย!!!

“ไม่ได้งอน..”

“งอนพี่หน่อยก็ได้ครับที่รัก”เสียงทุ้มเอ่ยหวานจนคันในรูหูยิบๆ

“ไปรักคนอื่นไม่ต้องมารักกู ไอ้หน้าด้าน!! ไล่ก็ไม่ไป กูไม่เคยเห็นหมาตัวไหนหนังมันจะหนาได้ขนาดนี้มาก่อน ยังจะมายิ้มอีก!! แมร่งเอ้ย!! กูล่ะจนปัญญากับมึงแล้วนะ ต้องให้กูวางยาเบื่อมั้ยฮ่ะ!!!”อินด่าแล้วด่าอีก ด่าจนเบื่อ!! ด่ามันเท่าไรก็ไม่ยอมไป แถมยังยกยิ้มใส่จนหน้าบาน ทำเอาคนที่ทำเป็นแต่ด่าเสียเซลฟ์ไปกันเลยทีเดียว

แต่ว่าก็ว่าเถอะนะ..ไม่เห็นไอ้คนที่ด่ามันจะเบื่อเลย แถมยังด่าได้ด่าดีอยู่ทุกวัน นายจอห์นของเราก็ถือคติผู้หญิง(?)ด่าแปลว่าผู้หญิงรักซะด้วย

แต่เหมือนจอห์นมันจะลืมไป อินทรีย์ตัวนี้มันด่าทุกคน!!

“ไม่ให้รักอินของพี่จะให้พี่ไปรักใครล่ะจ้ะ?...ใช่มั้ยว่ะบาส นาย”

“ถั่วต้มมากลุกเพียกกกกกกกกกก!!”ไอ้บาสตอบเรียกเสียงหัวเราะทุกคนยกเว้นไอ้คนตัวเล็ก จอห์นเลยเอื้อมมือไปคว้ามือเล็กมากุมเล่น แต่ก็โดนสะบัดทิ้ง

ไม่ยาก!! ก็จับใหม่แมร่ง!!

“โอ้ย!! กูจะบ้าตาย เป็นตัวเหี้ยไรอีก? หมาไม่พอ ยังเป็นปลาหมึก เป็นเห็บ เป็นปลิง เป็นตัวไรอีก สาธุ!! ขอให้แขนมึงด้วน ลิ้นขาด จะได้ไปเกาะแกะใครไม่ได้ ไม่ต้องมาพูดให้เหม็นปาก อ้อ!! ขอให้จู๋หดอีกอย่าง มึงจะได้ไม่ต้องสืบพันธุ์เหี้ยๆอย่างมึงออกมา!!!”

“เอิ่ม...ไอ้สองอย่างแรกพี่ก็ไม่ได้ขัดอะไรนะ แต่อันหลังสุดเนี้ยพี่ว่าอินมากกว่านะจะลำบากไม่ใช่พี่หรอก”พูดตากรุ้มกริ่มจนทำเอาไอ้ตัวเล็กอยากชกซักหมัด

“ทำไมอ่ะพี่??”ไม่ได้งงจริงหรอก แต่ไอ้บาสมันชงต่อให้รุ่นพี่ที่รักเหลือแสนของมันต่อมุก!!

“ก็อินมันใช้จู๋พี่อ่ะซิ ถ้ามันหดอินก็เหงาแย่เลย..เฮ้ย!!!”

โครมมมม!!!

สิ้นเสียงดังสนั่นของของที่เคยอยู่บนโต๊ะเมื่อครู่ คนที่อยู่รอบๆจุดเกิดเหตุเริ่มทยอยลุกหนี ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าอินทรียืตัวร้ายกำลังแผลงฤทธิ์อย่างเต็มกำลัง แม้จะไม่ได้ลงไม้ลงมือ แต่ถ้าใครอยู่ใกล้ๆอาจจะโดนเหวี่ยงด้วยอารมณ์ ใครมันจะไปรู้!!

แต่ถึงไม่รู้ก็ไม่มีใครจะไปเสี่ยง ได้แต่ส่ายหน้าระอากับเหตุการณ์เบื้องหลัง แล้วภาวนาให้ไอ้อดีตเดือนรูปหล่อกับจอมวีนน่ารักเขาคืนดีกันไวไว

แล้ว






พวกกูจะได้โรงอาหารที่แสนสงบสุข ณ นิติศาสตร์ของพวกกูคืนมา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



เดี๋ยวพรุ่งนี้จะอัพให้อีกที่เหลือนะจ้า หิวๆๆๆๆ ไปทานข้าวๆ

ขอบคุณ คนอ่าน คนเม้นจ้า 

ปล อีก 41 วัน สู้ๆ

[nunnan]

พี่จอห์น พยายามเข้าน่ะ 

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

มาต่อเลยสู้ๆ

[malula]

พี่จอห์นอึดจริง ๆ ถูกด่าขนาดนี้ลาบวชดีกว่า

[mooping-7]

ยอมพี่เขาเถอะน้าาาาาา คนอ่านอยากเห็นฉาก......แล้ว 55555

[jum]

รู้สึกรำคาญพี่จอร์นแทนอิน
55555

[lizzii]

ตลกลงพี่จอนมันจิงจังปะเนี่ย
สงสารนุ้งอิน โดนกวนตลอดเวลา