หัวข้อ: วีน... 'ตัวพ่อ' >>> ตอนจบ ++ P.15 !!!!! [ 10 / 1 / 2014 ] <<<

[yongsulewa]

 

[supizpiz]

อยู่ดีไม่ว่าดี หาเรื่องอยากกินตีน 55555555555 

[pare_140]

เอาให้เลี้ยงไม่โตเลยน่ะอิน

[jimmyFG]

ชอบจัง ปบบนี้นายเอกร้ายแห่งปีอิอิๆ

[zaszaq]

 

[yingza2010]

เอ้ว อิน พี่ร้าย พี่แรง พี่เริ่ด

[My_yunho]

ต่อๆค่ะ

[Loste]

 


เล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกะอินทรีย์  555555555

[zaszaq]

แหม อิน ขายขนม ตุ๊บบ!! ตั๊บ!!  เก่งจริงๆๆ    

[tatae]

มาต่อเร็วๆน้า อินอะ ได้ใจไปเต็มๆเลย 

[Sirada_T]

วีนแบบนี้ จะวีนทุกวันก็ไหวคร้าบบบบบ

[Cardiac]

รอตอนต่อไปะคะ 

[fox]

ตายคาที่แน่น้องเบ้น 

[mild-dy]

รีบๆมาต่อน้าาาาา

[chin-ruyze]

 

[Mooraf]

บอกได้สามคำ

สะ ใจ มาก !!!!

 

[timvasabi]

เมื่อไรจะมาต่ออ้า~ กำลังสนุกเลยค่ะ >o<

[sunshadow]

    เหอะๆๆ ขอแสดงความไว้อาลัยล่วงหน้าแก่ผู้อาจหาญมาลองดีนะคะ
    จงไปสู่สุขติเถิด. . .

[P-o-r-m-u-h-M]

ตามที่ประกาศเลยนะครับ ขอลาพักจากงานเขียนซักพัก หลังจากหายไปสองสามอาทิตย์
เพราะว่างานเยอะมาก กลับบ้านสี่ทุ่มห้าทุ่มทุกวัน
แถมช่วงนี้มีปัญหาในชีวิตประจำวันนิดหน่อยครับ
ผมพยายามที่จะเขียนที่จะแต่งต่อแล้ว แต่ทำไม่ได้เลย เขียนไม่ออกไม่รู้ว่าเป็นอะไร
ไม่ใช่เฉพาะเรื่องนี้แต่เป็นทุกเรื่องเลยครับ
ตอนนี้ก็พยายามจะเขียนเรื่อง เจเจ เดย์เดย์ต่อ แต่พิมไปลบไปจนเวลาเลยมาตีสองแล้วได้มาแค่สามหน้า word
เลยตัดสินใจลบสามหน้าทิ้งเพราะไม่พอใจกับเนื้อเรื่องอย่างแรง 
เลยเข้ามาบอกข่าวทุกคนก่อนครับ เพราะไม่รู้ว่าจะหายนอยด์แดรกตอนไหน

ขอบคุณทุกคอมเม้นมากๆครับ  แล้วจะรับกลับมาเน้อ อย่าพึ่งลืมกันนะ 

[CarToonMiZa]

รับทราบจ้า
รักษาสุขภาพด้วยน๊า
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยน
แปลงบ่อย 

[gife1411]

สนุกค่ะ 555

แต่ไม่ถูกใจอิจรจัดอย่างแรง

พออย่างนี้ละมาพี่ขอ ได้หน้าด้าน

หมั่นไส้ๆๆๆๆ มันนนน

[CarToonMiZa]

 

[mengsama]

สนุกมาก ^^

[route rover]

แค่อย่าทิ้งไปเป็นพอค่ะ เป็นกำลังใจให้หายนอยด์แดกไวๆ 

ยังรออยู่น๊าาา

[alekung103]

รออ่านต่อนะคะ

[P-o-r-m-u-h-M]

เสียงคนสองคนทะเลาะกันคงเป็นที่น่าตกใจของคนรอบๆข้าง แต่ถ้าสำหรับคนที่กำลังทะเลาะกันถือว่ามันเป็นเรื่องปรกติประจำวัน อินและจอห์นที่หันหน้าแยกเขี้ยวใส่กันอยู่หน้าร้านสุกี้ชื่อดัง

เหตุผลเพราะไอ้คนที่พา (ลาก) มามันอยากกินสุกี้ แต่ไอ้อินทรีย์จอมเหวี่ยงมันอยากกินไก่ทอด

“ถ้างั้นมึงก็แดรกเอ็มเคไป กูจะแดรกเคเอฟซี”อินพูดก่อนจะหันหลังเดินไปร้านไก่ทอดที่อยู่ใกล้ๆ แต่ไม่ทันได้ก้าวซักก้าวก็ถูกมือแกร่งของจอห์นคว้าและบีบแรงจนหน้าเบี้ยว หันกลับมาก็เห็นว่ามันทำหน้าโกรธอยู่

แต่ตอนนี้อินก็โกรธนะเว้ย!!

“กูพามึงมาแดรกข้าวด้วยกัน แต่มึงจะแดรกคนละร้านกับกูเนี้ยนะ!!”

“แล้วกูขอให้มึงพามามั้ย!! มึงลากกูมาเองนะ กูบอกมึงแล้วว่ากูจะแดรกไก่ทอดๆๆๆๆ แล้วไอ้ร้านที่มึงพากูเข้าไปมันมีมั้ยไก่ทอดของกูเนี้ยห่ะ!!”อินผู้ไม่ยอมแพ้ที่จะกินไก่ทอดให้ได้ถียงกลับอย่าไม่สนใจ ใครจะมองก็มองไป

แต่มองแล้วก็เงียบปากด้วย ถ้ามาวิจารณ์ล่ะน่าดู!!

“แล้วไอ้ห่าไก่ทอดของมึงมันกินวันหลังไม่ได้หรือไง จะตามใจกูซักครั้งมันจะตายรึไง”จอห์นเองก็หัวเสียไม่แพ้กัน มีอย่างที่ไหนทั้งๆที่อยากพามาทานข้าวแต่ต้องมาทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่ก่อนเวลาพากิ๊กกั๊กไปหาอะไรกินก็ได้แต่คำตอบว่า กินอะไรก็ได้...แต่กับไอ้อินมันไม่ใช่ ไอ้นี่มันมีจุดยืนของตัวเอง แล้ววันนี้จุดยืนมันคือไก่ทอดสูตรผู้พันเคราขาว!!

“ถึงไม่ตายแต่กูไม่แดรก!! มึงฟังชัดมั้ยว่ากูไม่แดรก!! แล้ววันนี้กูอยากกินไก่ ถ้ากูไม่ได้แดรกวันนี้มื้อนี้กูก็จะไม่หาแดรกอีก แล้วถ้ามึงไม่อยากแดรกไก่เหมือนกูก็ไม่ต้องพูดมาก เชิญมึงไปกินหญ้าต้มที่ไหนก็ไป๊!!”พูดจบอย่างเสียงดังไม่ได้กลัวเลยว่าใครจะมองไม่ดี เพราะไอ้ตัวเล็กๆหน้าหยิ่งๆมันไม่แคร์ ด่าเสร็จมันก็สะบัดมือของจอห์นจนหลุดแล้วก็หายต๋อมไปหาร้านไก่ทอดของมัน

“โอ้ย แมร่งเอ้ย!!”จอห์นสบถอย่างหัวเสียแล้วเดินตามทางที่อินพึ่งหายไป หลายอาทิตย์ที่เริ่มจีบทำให้คนหน้าบางอย่างจอห์นเริ่มหน้าหนาตามเพราะวันๆมีแต่เรื่องทะเลาะกับไอ้จอมเหวี่ยงจนอับอายคนอื่นไปทั่ว

แต่มันก็ไม่เคยเบื่อนะ...

จอห์นเดินมาถึงร้านไก่ทอดที่อินบอกว่าจะมากิน สอดส่ายสายตาหาคนตัวเล็กก็เจอว่ายืนต่อแถวอยู่ที่เคาท์เตอร์ขายาวจึงก้าวเข้าไปหาก่อนจะเตะบ่าให้อินได้สะดุ้งตกใจเพราะกำลังคิดว่าจะสั่งเมนูอะไรกินอยู่เพลินๆ

พอเห็นว่าคนที่เข้ามาทักตัวเองเป็นใครก็เกิดหัวเราะขึ้นมาเบาๆอย่างช่วยไม่ได้ แอบภูมิใจเล็กๆกับตัวเองที่วันนี้เถียงชนะไอ้จรจัดได้!!

“สั่งเผื่อด้วย”เสียงเข้มบอกคนข้างหน้าที่ยกยิ้มอย่างหน้าหมั่นไส้

“กูใช่ขี้ข้ามึง...”

“มึงเป็นเมียกู อย่าให้กูต้องโชว์หลักฐานกลางร้าน”เพราะรู้ว่าไอ้ปากเล็กๆแสนหวานนั่นจะพูดจาให้ระคายหู เลยต้องขู่ให้มันหยุดปากของมันก่อน ไม่อย่างนั้นไอ้จอห์นคนนี้คงได้โชว์ความหน้าด้านที่เพิ่มขึ้นมากลางร้านไก่ทอดแน่ๆ!!

“ชุดสุดคุ้ม!! เพิ่มแป๊ปซี่!! ไก่กรอบ!!”ไม่ได้ตั้งใจพาลแต่คนมันอารมณ์เสีย โชคดีที่คนที่รับออเดอร์ไม่ถือโทษโกรธ รับออเดอร์พร้อมกับส่งยิ้มแห้งๆไปให้อินทรีย์ที่เหวี่ยงหน้าเหวี่ยงตาจนไม่กล้ามีคนอยากจะมอง

พอได้รับอาหารปุ๊บสองมือก็ถืออาหารไปวางที่โต๊ะที่เห็นไอ้พี่จรจัดมันนั่งอยู่ดัง ปัง!! เรียกสายตาคนทั้งร้านมามองแต่ก็แค่นั้น ไม่ได้มีใครสนใจถึงบางคนที่นั่งใกล้ๆจะหวาดๆว่าไอ้สองคนนี้มันจะลุกขึ้นต่อยกันตอนไหนก็เถอะ!!

จอห์นที่ไม่ชอบกินอาหารพวกนี้ทานไปแค่นิดหน่อยก็แสดงท่าทีว่าอิ่มเลยบอกคนตัวเล็กว่าจะไปเข้าห้องน้ำ อินแค่เงยหน้าขึ้นมามองแล้วพยักหน้าเบาๆราวกับเข้าใจ แต่พอร่างสูงหายไปกับกลุ่มคนอินก็ลุกขึ้นเก็บข้าวของของตัวเองแล้วลุกออกไปอย่างรวดเร็ว วันนี้ขอซักวันที่จะไม่อารมณ์เสียเพราะไอ้หมาบ้าจรจัดเถอะ!!

อินเดินเตร็ดเตร่ออกมาจากห้างแล้วโบกแท็กซี่ขึ้น บอกจุดหมายที่ต้องการจะไปซึ่งคือสวนรถไฟที่อยู่ไม่ไกลมากจากห้างที่ออกมา ทันทีที่มาถึงอินทรีย์ก็เดินไปนั่งเล่นบนสนามหญ้าสีเขียว โชคดีที่ถึงจะเป็นช่วงกลางวันแต่คล้ายว่าฝันจะตกอากาศตอนนี้เลยไม่ค่อยร้อนมากเท่าไร ซ้ำยังมีลมพัดตลอด แดดก็ไม่มีเลยซักนิด

อินโยนกระเป๋าสะพายที่มีแรงสั่นจากเครื่องโทรศัพท์ที่อยู่ภายในไว้ข้างตัว แหงนหน้ามองบนผ้าสีหม่นๆแล้วยิ้มอย่างอารมณ์ดี ไม่บ่อยนักที่จะได้ยิ้มแบบนี้ ก็อินทรีย์ที่ใครๆรู้จักมักจะมีหน้าเหวี่ยงเป็นสัญลักษณ์ประจำตัว

และอินเองก็รู้ตัวว่าตัวเองเป็นแบบที่คนอื่นพูดมาจริงๆเลยไม่เคยคิดจะแก้ตัวเลยซักครั้ง อินก็แค่พูดในสิ่งที่ตัวเองคิดและถือความคิดตัวเองว่าถูกต้องที่สุดก็เท่านั้นเอง!!

“ขอโทษนะครับ”เสียงนุ่มโผล่ขัดจังหวะอารมณ์ดีจนรอยยิ้มสดใสหุบลงกลายเป็นเรียบเฉยจนติดหยิ่งๆ

“เอ่อ...มาทำอะไรคนเดียวเหรอครับ ผมเห็นคุณนั่งอยู่ตรงนี้ได้ซักพักแล้วเลยเข้ามาชวนคุย”คนที่พูดเป็นผู้ชายในชุดนิสิตของมหาวิทยาลัยใกล้ๆสวนสาธารณะแห่งนี้ เป็นผู้ชายผิวสองสีหน้าคมตัวสูงสำเนียงเหน่อหน่อยๆทำให้ดูไม่ยากว่าคงมาจากต่างจังหวัด

อินมองที่คนที่เข้ามาคุย ในหัวก็คิดว่าคนนี้เขาเป็นใคร...เขามาคุยกับกูทำไมว่ะ??...เลยไม่ได้ตอบคำถามที่ถูกถามซักคำถามเดียวทำเอาคนที่ชวนคุยถึงกับยิ้มเฝื่อนๆเมื่อเห็นว่าอินไม่สนใจตัวเองเลย

“ผมชื่อวริดนะ เรียกว่าริดก็ได้ คุณชื่ออะไรเหรอ”ชายหนุ่มยังคงยิ้มถามอย่างใจเย็น

“รู้จักกันรึไง?”ถามเรียบๆ แล้วหันหน้าหนีเมื่อให้คำตอบกับตัวเองว่าไม่เคยรู้จักผู้ชายตรงหน้าซักนิด

วริดอึ้งไปเมื่อถูกตอกกลับมาแบบนี้ เขามั่นใจในหน้าตารูปร่างของตัวเองพอสมควร แต่ต้องมาเสียเซลฟ์กับคนตัวเล็กที่แสดงออกว่าไม่สนใจตัวเองเลยซักนิด ใบหน้าคมเริ่มขบกรามแน่นจนเด่นชัดแต่ความพยายามก็ยังไม่ลดละ!!

“ฮ่าๆ ก็ริดอยากรู้จักไงครับ นะนะ บอกหน่อยเถอะว่าชื่ออะไร”

“ชื่ออินทรีย์”อินหันมามองแล้วบอกเพราะรำคาญหน่อยๆ ที่จริงก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะร้ายใส่คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

“ชื่อน่ารักเหมือนหน้าตาเลยนะครับ”ตาโตหันมามองอย่างไม่พอใจกับคำชม เพราะไอ้ที่บอกว่าอินน่ารักมีแค่ไอ้จรจัดคนเดียวก็น่ารำคาญพออยู่แล้ว!!

“เมื่อไรนายจะไปๆซักที เราไม่อยากคุยอยากอยู่เงียบๆ เราเข้าใจว่านี่มันที่สาธารณะนายจะอยู่ตรงไหนจะทำอะไรก็ได้แต่ถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรงจนเกินไปช่วยนายไปไกลๆเราหน่อย เราแม่งโคตรจะรำคาญไอ้พวกคนอย่างนายเลย รู้มั้ยว่า ‘กู’ อุตส่าห์หนีแม่งมา แล้ว ‘มึง’ ยังจะมาทำให้กูรำคาญอีก โอ้ย!!! แม่งเอ้ย”สบถอย่างหัวเสียจนคนที่พึ่งรู้จักถึงกับเหวอ ไม่คิดว่าไอ้ที่หน้าตาน่ารักๆจะพูดอะไรที่มันทั้งเร็วและแรงแบบนี้

“เอ่อ...”

“อยากอยู่มากรึไงตรงนี้!! ทำไมว่ะ ใต้ตูดที่กูนั่งมันมีเชี่ยอะไรถึงอยากอยู่ตรงนี้ ได้!! เดี๋ยวกูย้ายที่ให้แล้วเชิญมึงขุดหาไหหาสมบัติอะไรมึงตามสบาย!!”อินลุกปัดฝุ่นอย่างรวดเร็วทำท่าจะเดินออกไปแต่ก็ถูกมือของวริดรั้งไว้ด้วยความหวังสุดท้ายของชายหนุ่มที่ยังอยากทำความรู้จักอยู่

“เฮ้ย!! อย่ามาจับตัวกูสัด!! รู้จักกันก็ไม่รู้จักอย่ามาทำเหมือนเป็นเพื่อนกู!! และก็อย่ามาทำตัวเหมือนไอ้เชี่ยจรจัดอีกคน โลกนี้แค่มีไอ้เชี่ยนั้นแค่คนเดียวแม่วก็หนักจะแย่อยู่แล้ว ถ้ามึงเป็นเหมือนมันอีกคนรับรองว่าโลกคงจมลงจนถึงนรก!!”ปากเล็กพูดรัวแล้วเดินหนีออกไปอย่างอารมณ์เสีย ทิ้งชายหนุ่มหน้าคมที่ยังนั่งงงกับคำพูดของอินอย่างไม่เข้าใจ

...ขนาดไม่รู้จักแม่งยังด่ากูซะเยินขนาดนี้...แล้วแม่งด่าอะไรกูไปบ้างว่ะนั้น...ไม่น่าเลยกู...อุตส่าห์ดีใจได้เจอคนน่ารัก ดันกลายเป็นคน ‘บ้า’ ซะงั้น...





มาต่อได้ซักทีสำหรับเรื่องนี้ สำหรับเรื่องนี้ผมไม่ได้นับตอนแล้วนะครับ จะเขียนไปเรื่อยๆ สั้นบ้างยาวบ้างตามแต่ละตอนนะ เพราะตอนเอามาลงคนเขียนมันยังพึ่งเริ่มงานได้ไม่นานเท่าไร งานที่รับผิดชอบยังมีน๊อยยย น้อย แต่ตอนนี้เริ่มสุมหัวล่ะทั้งงานหลัก(เขียนนิยาย) งานรอง(อ่านนิยาย) และงานอดิเรก(งานที่ออฟฟิต -*-)
ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันนะครับ ดองเรื่องนี้ไว้นานมากจริงๆ แต่จบแน่น๊อนครับผ๊มมมม

ขอบคุณทุกคอมเม้นเหมือนเดิมนะครับ 

[bulldog17]

ไฟแล่บแล้วพี่

[jimmyFG]

ชอบบุคลิกของนายเอกเรื่องนี้มาก

โดนตรงปากนี่แหละ ฮ่าๆ

รอติดตามนะ

[maru]

อินนี่จริง ๆ เลย ริตเกี่ยวอะไรด้วย ไม่พอใจจอห์นไปว่าริตทำไม

[catwander]

ก็มารอตอนต่อไปครับ