หัวข้อ: วีน... 'ตัวพ่อ' >>> ตอนจบ ++ P.15 !!!!! [ 10 / 1 / 2014 ] <<<

[P-o-r-m-u-h-M]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

[P-o-r-m-u-h-M]

ตอนที่ 1







มีหมอดูเคยบอกกับผมว่า ผมเป็นคนอาภัพรัก ดวงผมจะไม่มีทางได้แต่งงาน

ควายเหอะ!!! ใครมันจะไปเชื่อ คนมันหล่ออย่างกับดาราฮอลลีวูด รวยก็ซะขนาดนี้ ไม่ได้แต่งงาน

ถุย!! ใครเชื่อก็ควายแล้วววววว

ทำนายออกมาได้โคตรมั่ว เป็นไง!!! เป็นไง!!! โดนด่าจนเขาขวิดกันไปทั้งสำนัก

เฮอะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌

“เราเลิกกันเถอะ”หญิงสาวหน้าตาน่ารักพูดขึ้นทั้งๆที่ผู้ชายคนที่พึ่งเดินเข้ามาในร้านสเต็กแพงแต่ฟรีสลัดบาร์ ยังไม่รอให้ได้นั่งด้วยซ้ำไอ้คนหน้าขาวอมชมพูแต่งตัวโคตรจะเซอร์(สถุน)ก็ได้รับคำทักทายที่มันไม่ปรกติ

ใช่!! มันไม่ปรกติเลยซักนิด!!!

คนเป็นแฟนกันนัดทานข้าวกันพอเจอหน้ากันมันต้องยิ้มหวานใส่กันแล้วต้องถามว่า ‘สบายดีมั้ย’ ‘เป็นยังไงบ้าง’ อะไรเถือกนี้ไม่ใช่เหรอ นี่อะไรพอเดินเข้ามาดันมาพูดว่า

‘เราเลิกกันเถอะ’

โอ้!! ตูดไอ้คนนั่งมันยังไม่ทันจะแตะเก้าอี้เลยต้องนิ่งค้างเหมือนโดนกด Pause กลายเป็นหุ่นขี้ผึ้งที่โดนรีทัชทำให้ตาที่โตอยู่แล้วโตยิ่งกว่าไข่ห่าน โอ๊ะ!! นาทีนี้ไข่ห่านแมร่งยังเล็กกว่าตาไอ้คนหน้าเหวอนี่อีก

ไข่นกกระจอกเทศชัดๆ!!!!

“อะไรนะเม...ตะกี้เมบอกอินว่าไรนะ?”อินไม่ใช่อินที่เขียนว่า in แต่มันย่อมาจากคำว่า อินทรีย์! ชื่อจริงที่พ่อแม่ภูมิใจที่จะตั้งให้แต่ดันลืมตั้งชื่อเล่นให้ลูกชายคนกลางเลยโดนคนอื่นอุปโลกน์เรียกว่าไอ้อินๆ จนมาถึงทุกวันนี้

“เราเลิกกันเถอะ!!”ชัด!! ไม่ใช่ว่าได้ยินชัดเจนหรืออะไรหรอกนะ ที่จริงนายอินทรีย์หน้าขาวมันได้ยินชัดตั้งแต่รอบแรกแล้วแหละ แต่ที่ชัดคือแฟนสาวหน้าสวยที่ชื่อว่า เมธาวี เล่นตะโกนบอกเลิกซะดัง!!

คนแมร่งเป็นพยานในการบอกเลิกกันทั้งร้านเลยล่ะงานนี้

“อินให้โอกาสเมพูดใหม่อีกรอบนะ”เสียงเย็นกว่าจุดเยือกแข็งทำให้แฟนสาวต้องขนลุกซู่ เย็นสันหลังวาบๆคล้ายว่ากำลังถูกผีอำแต่ใครจะมารู้ความรู้สึกของเมธาวีตอนนี้ มันแย่ยิ่งกว่าโดนผีหลอกซะอีก

มันเหมือนว่า ‘ความตาย’ กำลังมาเยือนชีวิตน้อยๆของเธอแล้วต่างหาก!!

“เรา...ฮึก...ฮือ...เราเลิกกัน...ฮืออออออออ”

“อะไรนะเม..เมพูดดีๆซิ”

“ฮือออ...เลิกกันเถอะอิน...เมขอร้อง..เลิกกันเถอะ...ฮืออออ”เสียงร้องไห้เรียกให้พยานงานบอกเลิก เม-อิน ต้องสงสัยกันถ้วนหน้า ก็อยู่ๆฝ่ายหญิงดันร้องไห้ออกมาทั้งๆที่ฝ่ายชายยังทำหน้านิ่งยื่นมองแฟนตัวเองร้องไห้อย่างปรกติเหมือนดูวิวทิวทัศน์ทั่วไป

“เพราะอะไรเม อินไม่ดีตรงไหนเหรอ”เสียงของนายอินยังคงทั้งเย็นและทั้งเรียบจนน่าขนลุกจนทำให้แฟนสาว..อ๊ะ ไม่ซิ อดีตแฟนสาวทนไม่ไหว วิ่งหนีออกไปนอกร้านทันที

ในใจของหญิงสาวที่ถูกความกลัวเข้าครอบง้ำจนเกินจะทนทานไหว เพราะรู้ว่าอดีตแฟนหนุ่มของตัวเองทั้ง ‘ขี้วีน’ ขนาดไหน ถ้าอยู่ต่อมีหวังได้ร้านพังแน่ๆ แต่ถึงไม่อยู่ต่อก็ไม่ใช่ว่าร้านนั้นจะไม่พัง ได้ยินเสียงโครมครามดังมาจากข้างหลังพร้อมเสียงตะโกนของอินทรีย์ที่ตะโกนเรียกชื่อเมธาวีตลอดเวลา

ไม่ใช่!!! ไม่ได้เรียกชื่อเมด้วยเสียงคร่ำครวญขอคืนดี แต่กำลังเรียกการตวาดอย่างสุดเสียงจนกลัวว่าลูกกระเดือกในลำคอขาวๆของนายอินทรีย์จะแหกแตกกระเด็นกระดอนออกมาซะก่อน

ไม่น่าเลยเมธาวี!!! ไม่น่ามาลองของเลย ทั้งๆที่รู้ว่าเขาลือกันให้แซ่ดว่า ‘อินทรีย์ บ่อเพรช’ ทั้งขี้วีน ขี้เหวี่ยงและโมโหร้ายเป็นที่สุดของที่สุด ถึงหน้าตาจะดีราวกับเทพบุตร รวยราวกับพระเจ้า

แต่แมร่งก็โคตรจะน่ากลัวราวกับปีศาจร้าย!!!!

ใครมันจะทนเป็นแฟนอยู่ต่อไปได้ แค่สามวันเท่านั้น!! แค่สามวันที่ผ่านมาก็ขลาดกลัวเต็มทน ไม่เอาแล้ว พอแล้ว!!!

คุณพระคุ้มครองเมธาวีด้วยนะคะ!! ฮือออออ

◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌

เสียงเคร้งๆ ที่เกิดจากคนที่เมาหน้าแดงเอาช้อนกินข้าวไปเคาะขวดเหล้าจนเป็นทำนอง แม้มันจะเป็นทำนองที่โคตรจะมั่วก็เถอะแต่อย่างน้อยมันก็ช่วยทำให้วงเหล้านี้ครึกครื้นขึ้นมาได้อย่างผิดหูผิดตา

“คืนเน้เพ่เป็นชาราาาา ชราาาาาา อ๊กหัก ῀῀῀” ไอ้ผู้ชายรูปร่างเหมือนจะเพรียวสมสวนแต่พอถอดเสื้อผ้าออกหมดเหลือแค่บ๊อกเซอร์คู่กายกับขวดเหล้าที่กอดไว้ใต้รักแร้ ทำให้เห็นเลยว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้ดูร่างเพรียวซักนิด ติดออกจะเอวบางร่างน้อยเหมาะกับใบหน้าที่ถ้าสูงและล่ำกว่านี้คงเรียกเต็มปากว่า ‘หล่อ’ แต่เจ้าของใบหน้าอย่างนายอินทรีย์ดันมีรูปร่างที่ผอมบางกับส่วนสูงเพียงแค่ 170 ต้นๆ มันเลยพูดได้ไม่เต็มปากว่าไอ้คนเนี้ยมันหล่อ...

แต่หลายๆคนชอบชมว่ามันน่ารักแทนล่ะนะ

“ไอ้อินมันรักจริงเหรอว่ะน้องเมเนี้ย ทำไมดูเฮิร์ตจังอ่ะนาย”เพื่อนสนิทหมายเลขหนึ่งของไอ้คนขี้เมานั่งร้องเพลงเคาะขวดเหล้าพูดขึ้น

“เฮอะ กี่รายๆมันก็เฮิร์ตอย่างนี้ทุกคน มึงยังไม่ชินอีกรึไงว่ะไอ้บาส”เพื่อนสนิทหมายเลขสองพูดตอบนายบาสเพื่อนรักมองไปยังไอ้อินเพื่อนรักอีกคนที่เมาแปร๋แล้วทั้งเนื้อทั้งตัวแดงอย่างกับมะเขือเทศสุก ผิวมันก็โคตรขาวเนียนหน้าตาก็โคตรจะโดนใจจะแรกๆอดใจไม่ได้ที่จะแอบชอบเพื่อน

แต่อนิจจา...คนเราจะรักจะชอบใครต้องดูให้ถึงเนื้อแท้ ครั้นพอเห็นเนื้อในของนายอินทรีย์

นายมันเลยได้แต่บอกตัวเองว่า... ‘กูหลงผิด!!!!’

“แล้วมันจะเฮิร์ตไปทำไมว่ะ เฮิร์ตทีก็ชวนพวกเราไม่เมาที แล้วดูพวกเราสองคนไม่ได้ดื่มซักหยด พ่อเล่นเทดื่มคนเดียวสบายใจมันเลย ให้ตายเถอะไอ้นี่แมร่ง”

“ครายยยยตายยยยยยยยยยย มึงจะตายเหรอไอ้สาสสสส เอิ้กกก”อินทรีย์เมาไม่ยอมหมดฤทธิ์กระเดะจะฝืนตัวมาคุยแล้วเป็นไงล่ะ สุดท้ายก็นอนล้มพับกองไปพื้นเหมือนเดิม แต่ดูมันจะไม่เจ็บอะไร นอนเคาะจังหวะร้องเพลงอะไรของมันไปจนเพื่อนสนิททั้งสองคนถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ

ก็รู้จักนายอินทรีย์ขี้เมาคนนี้มาตั้งเข้ามหาวิทยาลัยปีหนึ่ง จนตอนนี้ขึ้นมาปีสองแล้วไอ้อินทรีย์นี่ยังเหมือนเดิม ขี้วีนขี้เหวี่ยงเหมือนเดิม ถ้าย้อนกลับไปดูตอนมันเข้ามาปีหนึ่งจะปวดหัวเพราะไอ้นี่ที่สุด หลายคนถามว่าทำไมมหาวิทยาลัยถึงรับไอ้คนที่อารมณ์ร้อนและรุนแรงแบบนี้เข้ามาได้

คำตอบง่ายๆ ‘ก็มันสอบเข้ามาไง’ นั้นแหละมันเลยซวยเพราะไอ้อินทรีย์มันดันฉลาดเกินมนุษย์ อ่านหนังสือก็ไม่อ่าน สอบไปมั่วๆ เลือกคณะมั่วๆ เลือกมหาวิทยาลัยมั่วๆ แต่ดันติดตั้งแต่อันดับหนึ่ง ดังนั้นอย่าโทษมหาวิทยาลัยหรือคณะฯที่รับไอ้นี่เข้ามา โทษที่ ‘ความซวย’ ของตัวเองดีกว่าที่ต้องมาเจอกับนายอินทรีย์

แล้วคุณๆคิดว่าเซอร์แบบสถุนโคตรๆอย่างนายอินทรีย์มันอยู่คณะอะไร???

‘นิติศาสตร์’

“โว๊ะ ไอ้นายกูว่าลากมันไปนอนบนเตียงเหอะว่ะกูชักไม่ไหวจะเคลียร์กับมันล่ะนะ”

“ฮ่ะๆ เอาน่าบาส  ไหนเมื่อกี้บอกกับกูชินไม่ใช่เหรอ”

“เออ แต่ทำใจชินไม่ลง แมร่งอุบาดไม่เข้ากับหน้าตามันเลย ใครนะช่างเอาหน้าตาน่ารักๆแบบนี้ลงไปยัดใส่หัวของคนนิสัยแบบมัน น่าจะเอาไปใส่บนหัวคนนิสัยน่ารักๆเรียบร้อยๆ กูจะจีบให้ดู”

“ฮ่ะๆๆ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ต้องแข่งกันจีบกับกูแล้วว่ะบาส”

“ทำไมว่ะ?”

“ก็หน้าตาน่ารักขนาดนี้กูก็อยากได้ แต่นิสัยแบบนี้กูไม่ไหวว่ะ พยศเกิ๊น”เสียงพูดคุยของหนุ่มสองคนที่ถูกไอ้เพื่อนตัวดีชวนมาดื่มเหล้าแต่ไม่ได้ดื่มซักหยดมีแต่น้ำเปล่าล้วนๆ

ที่จริงนายอินทรีย์ก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เพื่อนๆสองคนมันบอกหรอก แค่ติดนิสัยขี้วีนจากพี่สาวคนโต ติดนิสัยเอาแต่ใจเพราะดันเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูล แล้วก็ติดนิสัยชอบเหวี่ยงอารมณ์เวลาโมโหๆใส่คนรอบตัวมาจากน้องสาวคนสุดท้อง...เอ๊ะ หรือน้องสาวมันติดอินทรีย์..ช่างเหอะ

สรุปคือ นายอินทรีย์ บ่อเพรช คือผู้ชายที่ขี้วีน โคตรเหวี่ยง แถมเอาแต่ใจแบบสุดๆ ทำไงได้ ไอ้อินทรีย์มันเป็นลูกคุณหนู ไม่มีพ่อมีแต่แม่ที่เป็นหม้ายสาวกับป้าที่ไม่ยอมแต่งงานเลี้ยงมาจนโต แถมพี่น้องที่มีก็มีแต่ผู้หญิง

นิสัยมันเลยติดมาบ้าง ‘นิดๆหน่อยๆอ่ะนะ’

ก็แค่นี้ นิสัยแค่นี้ไม่เห็นจะน่าเสียหายตรงไหน ??? แต่นั้นเป็นความคิดของนายอินทรีย์แต่เพียงผู้เดียว ที่จริงถ้าเขาย้อนกลับไปดูพฤติกรรมตัวเองกับคนรอบข้างก็จะเห็นสิ่งแปลกๆเกี่ยวกับตัวเขาเลยล่ะเริ่มจาก

1 นายอินทรีย์ มีคนเข้ามาขอคบไม่ต่ำกว่ายี่สิบคน เพราด้วยหน้าตาและความรวยทำให้มีผู้หญิงมารุมตอมมากกว่าแมลงวันตอมขี้หมู แต่ถ้ารวมพวกผู้ชายที่มารุมชอบอินทรีย์เข้าไปด้วยแล้วล่ะก็คงกลายเป็นแมลงวันที่มารุมตอมขี้ช้าง!! เผลอๆถ้านับกันจริงๆอาจเป็ขี้ไดโนเสาร์เลยก็ได้!

2 อินทรีย์ไม่เคยปฏิเสธคำขอคบจากผู้หญิงคนไหนซักคน มีคนเข้ามาขอคบเขาเรื่อยๆ

3 คนที่คบกับอินทรีย์ได้นานที่สุดคือฝ้าย สาวสวยจากคณะสถาปัตย์ที่ดูเซอร์ไม่แพ้กันเท่าไร สถิติสูงสุดที่ฝ้ายทำได้คือ 7 วันพอดีเป๊ะ

4 อินทรีย์ถูกบอกเลิกก่อนตลอด และไม่เคยมีเหตุผลใดๆจากผู้หญิงเหล่านั้น ทุกคนเข้ามาขอเลิกด้วยใบหน้าที่หวาดกลัวทั้งสิ้น

5 สุดท้ายและท้ายสุด...แม้อินทรีย์จะมีแฟนมาแล้วมามากมาย แต่ประเด็นคือนายอินทรีย์ ‘ยังเว่อจิ้น!!!!!!’

◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌

กว่าที่สองหนุ่มสุดหล่อจะเก็บข้าวของที่กระจุยกระจายเต็มห้องเสร็จก็ปาไปเกือบเที่ยงคืน นายลากไอ้อินทรีย์ขี้เมาขึ้นไปนอนบนเตียงใหญ่สีน้ำเงินสีโปรดของมันเสร็จก็คลุมผ้าห่มพื้นหนาให้อย่างทะนุถนอมตอนหลับไอ้อินทรีย์เพื่อนของเขาเหมือนกับเด็กไม่มีผิด หน้าใสเนียนผิวขาวอมชมพู ดวงตาที่เวลาเปิดจะกลมโตน่ารักแต่พอพริ้มตาหลับก็มีขนตาแพยาวดูหวานสวย

เห็นแบบนี้แล้วนายไม่อยากให้ไอ้อินทรีย์ตื่นมาเลยให้ตายซิ

น่าจะหลับแบบนี้ไป...ไม่น่าตื่นมาเกรียนเล๊ย

“เสร็จยังไอ้ กูง่วงแล้วกลับหอกันเหอะ”

“เออเสร็จละ แวะซื้อก๋วยเตี๋ยวล่างหอไอ้อินด้วยกูหิวโคตรๆ”

“เออ กูก็ไส้จะขาดอยู่แล้วเนี่ย ว่าแต่จะล็อคห้องมันดีมั้ยว่ะ?”

“ไม่ต้องล็อคหรอกเดี๋ยวพรุ่งนี้เราแวะถ้าต้องเคาะประตูปลุกมันมาเปิดประตูมีหวังหอแมร่งได้แตก ‘อีกรอบ’”

“เออ กูก็กังวลเรื่องนี้อยู่ แหะๆ”บาสยิ้มเขินๆ เพราะคราวที่แล้วเป็นบาสที่มาเคาะประตูทั้งรัวทั้งเสียงดังปลุกให้เจ้าของห้องมาเปิดประตูแต่เช้า ผลก็คือโดนด่าตั้งแต่ไอ้ตัวต้นเหตุยันห้องข้างๆที่ไม่ยอมมีใครตื่นมาด่าไอ้เพื่อนที่มาเคาะประตูอย่างไม่มีมารยาทซักคน

“งั้นไม่ต้องล็อค ไปเหอะ หิวจะไม่ไหวละเนี่ย”สองหนุ่มเดินออกไปตามทางเดินเพื่อไปรอลิฟต์

“อ้าว ไอ้นายไอ้บาส มาทำอะไรที่นี่”ชายปริศนาที่บ่าด้านซ้ายมีร่างของผู้ชายที่มีสภาพเมามาย ทักไปที่นายและบาสที่ยื่นรอลิฟต์ที่ตัวเองพึ่งขึ้นมา

“มาห้องไอ้อินครับพี่ นั่นพี่จอห์นหรือครับพี่นิค”

“เออดิ แมร่งโคตรรีบเมา ซัดอย่างกับน้ำเปล่า”

“มีงานอะไรกันพี่ ไม่เห็นบอกบาสเลย”

“งานไร ก็แค่ปีสี่พึ่งว๊ากน้องเสร็จไป มันเลยไปกินเหล้ากันเฉยๆ แต่ไอ้จอห์นนี่แมร่งคึกไรไม่รู้ สภาพเลยเป็นอย่างที่เห็น”

“โห หมดสภาพเดือนมหาลัยเลยว่ะพี่นิค ฮ่ะๆๆๆ”

“เออ แมร่งลำบากกูเลยไง กำลังสีหญิงจะติดแล้วเชียว พวกมึงก็ไปกันดิ แต่เอ๊ะ ไม่ดีๆ พรุ่งนี้ปีสองลงว๊ากนี่”

“ครับพี่ แต่ว๊ากตอนเย็น ไม่เป็นไรอยู่แล้วร้านเดิมใช่มั้ยพี่ เดี๋ยวพวกผมกินข้าวแล้วตามไปนะ”บาสบอกเองเออเองจนนิคถึงกับทำหน้างง ได้แต่ตอบเออๆไปไม่ได้สนใจรอยยิ้มเจ้าของบาสแม้แต่นิดเดียว

“งั้นกูไปก่อนนะ หนักไอ้ควายนี่ล่ะ”

“ผมช่วยมั้ยพี่ พี่ตัวแค่นี้แบกพี่จอนมาได้ขนาดนี้ก็เก่งละ”

“ถุย!! กูแข็งแรงเหอะไอ้บาส พวกมึงรีบไปแดรกข้าวเหอะไปๆ”นิคไล่รุ่นน้องทั้งสองคนก่อนจะเดินเข้าไปหาเบอร์ห้องของเพื่อน จอห์นมันพึ่งเปลี่ยนหอใหม่ซะด้วย เห็นว่าหอนี่อยู่ใกล้มหาวิทยาลัยแถมยังมีที่จอดรถเยอะคนที่มันหมายปองก็อยู่หอนี่มันเลยย้ายมา

“ 804 ...อันนี้แหละมั้ง”นิคพรึมพร่ำกับตัวเองก่อนจะล้วงเอากุญแจในกระเป๋ากางเกงของเพื่อนมาไข แปลกใจที่ลูกบิดไม่มีแรงต้านตอนที่บิด แต่คนมันกำลังมึนๆ ใครจะสนใจ

“โห...เฟอร์นิเจอร์ก็เปลี่ยนใหม่หมดรึไงว่ะ กูล่ะอิจฉาพวกคนรวย”

“โห เตียงใหม่หรือของหอว่ะเนี่ย เดี๋ยวว่างๆกูมายืมนอนนะเว้ยไอ้จอห์นแลดูจะนอนสบาย แต่เดียวนี้มีหมอนข้างด้วยเหรอว่ะ ฮ่ะๆๆๆ”นิคบ่นอะไรไปคนเดียว ไอ้เพื่อนที่แบกมาได้แต่ตอบรับ ฮือๆ หือๆ เท่านั้นแหละ

นิคจัดแจงโยนเพื่อนตัวเองลงบนเตียง มีเสียงอุทานของคนที่ซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ดัง ‘แอ่ก!!!!’ แต่นิคไม่ได้สนใจ โยนเพื่อนเสร็จมันก็เดินออกไปร้านเหล้าต่อเพราะกลัวจะขาดตอน

“หืออออ ครายยยย ว๊า”นายอินทรีย์ดิ้นขลุกขลักอยู่ในผ้าห่มอย่างอึดอัด หวังจะให้หลุดจากไอ้ของที่ทับบนตัวเองแต่เหมือนว่าไอ้ของที่ทับอยู่มันก็รำคาญไอ้ตัวข้างล่างที่ขยุกขยิกไม่หยุดมือใหญ่ของจอห์นเลยล็อคหมับ!!!!

ไม่ใช่ที่เอว....แต่เป็นคอของอิน จากเมาเลยกลายเป็นสร่างชั่วขณะไม่งั้นได้กลายเป็นศพเพราะหายใจไม่ออกแน่ๆ

“โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!”

“หืออออ ครายเนี้ยยยยย”

“ไอ้สาสสส ปล่อยนะ ใครว่ะเนี้ยยย หายใจไม่ออกกกกกกกกกก!!!!”จอห์นที่ยังพอมีสติไม่ค่อยครบเท่าไรปล่อยจากคอของอินแล้วเปิดผ้าดูว่าตัวอะไรมันอยู่ในผ้า แน่นอนว่าเขาไม่ได้ยินที่ไอ้อินทรีย์มันตะโกนหรอก ก็มันตะโกนในผ้าห่มใครจะไปฟังรู้เรื่อง

จริงป่ะ!!??

“อะอ้าวอ้าวอ้าวอ้าวววว น้องอินทรีย์ของพี่จอห์นนี่เองงงงง นึกว่าครายยย หึหึ”

“ไอ้เชี่ยพี่จรจัด ไอ้สัด ไอ้ควายนี่มึงเข้ามาในห้องกูได้ไง ปล่อยกูนะ มึงมาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยห้องกูไม่ต้อนรับไอ้หมาจรจัดอย่างมึง ไอ้เชี่ยกูบอกให้ปล่อยถ้ามึงไม่ปล่อยกูรับรองได้ว่ามึงจะไม่มีชีวิตอยุ่ดูพระอาทิตย์ขึ้นแน่ ไอ้เวรไอ้....”เสียงแว้ดๆข้างๆหูทำจอห์นก้มลงไปจูบอย่างดูดดื่ม ตอนแรกก็หวังจะแค่ปิดปากเน่าๆของไอ้คนที่พูดมากเท่านั้นแต่พอลองส่งลิ้นเข้าไปไอ้อินทรีย์ขี้เมามันกลับลิ้นด้วยซะเฉย

“ฮ๊า...หวานโคตร”จอห์นก้มลงไปจูบคนที่นอนระทวยอยู่ข้างใต้ ไม่รู้จะอยากดิ้นหรือเปล่าแต่ถึงจะอยากดิ้นก็ดิ้นไม่ได้หรอกก็โดนผ้าห่มมันพันไว้ซะขนาดนี้

เพราะเมาหรือเพราะอะไรไม่รู้เหมือนกันที่ทำให้อินกลับมาเมาอีกรอบ แต่มันต่างกันตอนแรกที่เมาเหล้า ตอนนี้อินเหมือนจะเมาจูบที่จอห์นปรนเปรออยู่ข้างบน จอห์นเองก็เหมือนว่าหลุดเข้าไปในความฝันกำลังดูดดื่มขนมที่หอมหวานอร่อยกว่าสิ่งใดๆที่เคยได้ลิ่มลองมา แม้ทั้งคู่จะไม่มีสติพอจะควบคุมร่างกาย แต่ตอนนั้นร่างกายมันก็ตอบสนองตามสิ่งเร้าโดยไร้การควบคุมจากสมอง ร่างของทั้งคู่เปลือยเปล่าในไม่ช้าขณะที่ริมฝีปากของทั้งสองยังไม่ยอมผละออกจากกัน จอห์นผลักให้ร่างบางที่ดูยั่วยวนให้ราบลงไปกับเสียงก่อนจะเริ่มกิจกรรมหฤหรรษ์ในยามค่ำคืน

กล้องแพลนไปดวงจันทร์กลมโตของคืนเดือนเพ็ญที่สาดส่องอยู่นอกห้อง ภาพซูมไปเรื่อยๆจนกระทั่งเห็นผิวขรุขระของบนดวงจันทร์ที่ยังคงมีกระต่ายสีขาวพูฟ่องพร้อมด้วยอุปกรณ์ที่เหมือนกล้องส่งทางไกลขนาดมหึมา เจ้ากระต่ายสีขาวหันหน้าออกมาพูดกับกล้องด้วยสีหน้าราวกับยิ้มเยาะ

‘รอฉากฟินตอนอื่นไปแล้วกัน หึหึ’







ลองเขียนเรื่องสบายๆ มั้ง อีกเรื่องเขียนไปก็เริ่มเครียดๆเองแล้ว ฮ่ะๆๆ


ฝากตัวด้วยครับ เรื่องแรกในแนวนี้
 

[jaymaza]

เมากะเมา,,,เสร็จทุกราย 

[roseen]

เมามันละงานนี้

[RoseBullet]

ชอบชื่อพี่จรจัดค่ะ กร๊าก ฮาแบบเน่าๆดี
อินคบสาวแต่ละคนไม่ยืดทั้งนั้น สงสัยต้องลองหันมาคบปู้ชายดูแล้วล่ะค่ะ
แต่ตอนนี้ตอนแรกยังไม่ค่อยเห็นอาการวีนของอินชัดเจนเท่าไหร่ อยากรู้ว่ามันขนาดไหนทำไมใครๆก็หนีหว่า

[Orange151987]

โดนเลยอะเรื่องนี้

[cocoaharry]

ดูท่าแล้ว คนขี้วีนคงจะมีคนมาสยบแล้วล่ะ

[kunfon]

รอตอนต่อไปอย่างใกล้ชิด

[gupalz]

รอตอนต่อไปเลยจร้า
อินตื่นขึ้นมาสงสัยด่าห้องแตกแน่

[YELLOWSTAR]

ใครบอกอินจะไม่ได้แต่งงาน ก็แต่งกับพี่จรจัดนี่ไง!!! 55555+

[irksome]

 
อยากเห็นคนขี้วีนถูกปราบบบบบ ><

[♠DekDoy♠]

จะเหลือเร๊ออออออ 555

[yeyong]

ตื่นมาตอนเช้า จะวีนจอห์นขนาดไหน
อยากรู้จริง

[vi2212]

คาดว่า นายจรจัดจะทำลายสถิติ7วันลงได้

[golove2]

สงสัยน้องอินคงจะแพ้ทางพี่จรจัด


 

[JJHJJH]

ไม่รู้จะเสียใจกับอินหรือจอห์นดีล่ะทีนี้

[rubymoona]

ว่าแล้ว!!!/ตบเข่าฉาดแบบถูกใจ!
อร๊ายยยยยย เช้ามาเละแน่ อินต้องเหวี้ยงจนไม่เหลือซากแน่ๆ กรั่กๆๆๆ

[pare_140]

คุณกระต่าย ช่างทำกันด้ายยยยย

[P-o-r-m-u-h-M]

ตอนที่2







ใต้ตึกคณะ ‘นิติศาสตร์’ของมหาวิทยาลัยชื่อดังของรัฐฯ กำลังครืนเครงไปด้วยเสียงของเหล่าสันทนาการที่พร้อมใจกันมาสร้างความบันเทิงให้รุ่นน้องหน้าใหม่ที่เข้ามาศึกษาในปีนี้ ความรักที่ถูกส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่นแม้จะไม่ได้เกี่ยวพันทางสายเลือด แต่กลับผูกพันด้วยความรู้สึก ‘รัก’ สถาบัน รักคณะฯ และรักพวกพ้อง

เนื่องจากจำนวนนักศึกษาแต่ละปีมีมากกว่า 500 คน มันจึงยากที่จะมีการ ‘รับน้อง’ ทีเดียวทั้งคณะ การรับน้องของทีนี่จึงแบ่งย่อยออกเป็นทั้งหมด 20 กลุ่ม...หรือที่เราๆจะเรียกกันว่า ‘โต๊ะ’

และด้วยเพราะทางมหาวิทยาลัยกำหนดให้ห้ามมีการรับน้องแบบรุนแรง พวกว๊ากเกอร์ทั้งหลายของแต่ละโต๊ะในปีที่แล้วๆจึงได้แต่ยิ้มแก้มแทบปริ ที่จริงก็ไม่มีคนปรกติคนไหนที่อยู่ดีๆจะมาด่าคนที่ตัวเองไม่รู้จัก

“เฮ้ยๆๆๆ น้องๆครับ ยื่นครับๆ เต้นตามพี่นะ เพลงแด๊นซ์ประจำมหา’ลัยเราเลยนะเนี้ย! อย่าให้แพ้ไอ้โต๊ะข้างๆเชียวนะ!!”ไอ้รุ่นพี่อวบๆขาวๆตี๋ๆ ใส่แว่นกรอบดำยิ้มทีก็เหมือนแป๊ะยิ้มพูดใส่โทรโข่งจนลั่นไปทั้งลานกิจกรรมฯคณะ  แถมยังพาดพิงไปถึงโต๊ะเรียกเสียงเฮฮาจากทั้งเพื่อนและรุ่นพี่ที่อยู่ข้างๆได้อย่างมาก

“อาหลี~~~ อาหลี~~~ อาหลีกาก้า....”เสียงเพลง เสียงกลองที่ดังขึ้นทำให้ทั้งน้องที่นั่งอยู่กับพื้นและพี่ๆที่ยื่นอยู่รอบๆลุกขึ้นมาเต้นอย่างไม่มีใครอายใคร

ไม่ใช่แค่โต๊ะเดียวกลุ่มเดียวเท่านั้นที่เต้น กระทั้งโต๊ะข้างๆทีโดนล้อเมื่อครู่ก็อาศัยเพลงอาศัยจังหวะเต้นแข่งกันอย่างสนุกสนาน ผู้คนต่างหัวเราะและยิ้มอย่างไม่มีเก็บไว้เผื่อวันอื่นๆ

แต่!! ไม่ใช่กับผู้ชายหน้าหล่อหวาน(...?)ที่ทำหน้าเหมือนว่าถูกบังคับเต้นอยู่

“ไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะอิน”นายที่กำลังเต้นตามรุ่นพี่หันมาถามอย่างสุภาพ เพราะด้วยรสนิยมทางเพศของนายที่ชอบผู้ชายด้วยกัน บอกตามตรงว่าอย่างนายอินทรีย์เพื่อนใหม่ที่เจอวันนี้เป็นวันที่สอง

สเปคโคตร!!!!! ผิวขาวชมพูขนาดแค่มองด้วยตาไม่ได้เอามือไปสัมผัสยังดูออกเลยว่าเนียนของอินมันเนียนนุ่มขนาดไหน ยิ่งคิดยิ่งเคลิ้ม...แถมใบหน้าที่เหมือนแขกขาวหน่อยๆของอินยิ่งทำให้อินดูหวานจับใจ ถ้าไม่ติดที่จมูกที่โด่งเป็นสันเพื่อนใหม่ของกายคนนี้คงจะเหมือนผู้หญิงไปแล้ว...แต่แบบนี้ก็..น่ารักแล้ว!

“ร้อน!”คำเดียวออกจากปากบ่งบอกได้ถึงอารมณ์ทุกอย่าง ก็ลานกิจกรรมใต้คณะมันเป็นลานกว้างๆ ถึงจะมีร่มจากตัวตึกที่บดบังแดดให้แต่ประเทศไทยมันเมืองร้อน อากาศมันเลยร้อนเกินกว่าคนที่ความอดทนต่ำโคตรอย่างอินทรีย์จะทนไหว

ปากเบะ คิ้วขมวด ถอนหายใจเฮือกแล้วเฮือกอีกแถมยังดังจนคนข้างๆหน้าเสียกลัวว่ารุ่นพี่จะได้ยินและได้เห็นอาการของเพื่อนคนนี้ ถ้ารุ่นพี่เห็นไม่แคล้วจะเป็นเรื่อง ก็คนอื่นเขาก็ร้อนเหมือนกัน รุ่นพี่ เพื่อนก็ร้อนกันหมด แต่ทุกคนก็ยังสนุกสนาน

“เฮ้ย!! มึงจะถอนหายใจอะไรหนักหนาว่ะ?”คนข้างๆอีกคนถามด้วยน้ำเสียงติดจะไม่พอใจซักเท่าไรนัก รูปร่างทั้งสูงทั้งล่ำ แขนที่โผล่ออกมาจากเสื้อนักศึกษาแขนสั้นก็ดูมีแต่กล้ามเนื้อ ใบหน้าคมจมูกโด่งผิวคล้ำหน่อยๆแต่เป็นเพราะคล้ำแดดจากการเล่นกีฬาอย่างหนัก ดวงตาสีอ่อนแปลกๆทำให้ดูรู้ว่าไอ้นี่มันไม่ครึ่งก็เสี้ยว ถ้าไม่ติดว่าผมซอยสั้นอย่างกับเด็ก ม.ปลายคงได้คิดว่าไอ้เพื่อนคนนี้เป็นพวกป.โทซิ่วมาเรียนใหม่แง่มๆ

“แล้วมึงยุ่งไร กูจะถอนหายใจแล้วกูยืมจมูกมึงมาถอนรึไง ถ้าไม่ใช้ก็เงียบๆไปเถอะ กูกับมึงไม่ได้รู้จักกันอย่ามายุ่ง!”อินหันมาพูดกลับเรียบๆ แต่แววตาดูก็รู้ว่าไม่พอใจไอ้คนที่ถามเมื่อกี้

คลับคล้ายคลับคลาว่าไอ้เพื่อนคนนี้จะชื่อ ‘จอห์น’ ชื่อก็ฝรั่งจ๋าแต่พูดไทยโคตรชัด แค่เจอกันเมื่อวันมอบตัวก็ทำเอาคนหล่อๆอย่างอินทรีย์หมองไปทันตาเห็น โด่! ก็แค่หน้าตาดีขี่ benz พวกรุ่นพี่แมร่งไม่เคยเจอกันรึไงว่ะ แมร่งกรี๊ดกราดกันจนรำคาญปนอิจฉาหน่อยๆ ไอ้เชี่ยนี่ก็ยิ้มให้อย่างคุ้นเคย...เบื่อพวกหล่อแล้วเก๊ก!

สู้นายอินทรีย์ไม่ได้ มาเหนือลมตลอด วันนี้ยืมรถของเจ๊อันมาขับ Porsche ซะด้วย...อีกไม่นานเดี๋ยวต้องมีคนกรี๊ดเราบ้าง หึหึ

“ปากดีไปแล้วมึง อยากมีเรื่องรึไง”

“ไม่ได้ปากดีไม่ได้อยากมีเรื่อง แต่ไม่อยากคุยกับมึงมีไรมั้ย??”

“ไอ้สัสนี่กวนตีนเหรอ!”

“กวนตีนเชี่ยไร! ใครกวนตีนใครก่อน กูอยู่ของกูดีๆ ถอนหายใจของกูดีๆแล้วมึงมายุ่งเชี่ยไรกับกู แล้วมึงว่าใครกวนตีน มันมากไปแล้วนะ เพื่อนกันเหรอก็ไม่ใช่ ไอ้ควาย! ไม่ต้องมาทำหน้าอย่างนั้นกูด่ามึงนั้นแหละ ไอ้สัสเอ๊ย!!”

เงียบ....เพลงเงียบ....กลองเงียบ....โต๊ะข้างๆก็เงียบ....มีไอ้อินคนเดียวที่ไม่เงียบ ด่าเพื่อนข้างๆจนหูแดงหน้าแดง เป็นใครก็โกรธอยู่ๆโดนด่าว่ากวนตีน ทั้งๆที่ไม่ได้กวนตีนเลย..ใช่มั้ย??

“เอ่อ...อิน...ใจเย็นๆ กายว่าค่อยๆคุย...”

“ค่อยๆคุยบ้าอะไร มันด่ากู อยู่ดีๆก็ด่ากู ว่ากูกวนตีน กูไปทำไรให้มันยัง? ยัง!! กูยื่นถอนหายใจเฉยๆ แล้วจะมาว่าอะไรกู ทำไมกูถอนหายใจแล้วมันจะทำให้บ้านมึงไฟไหม้รึไงว่ะ!!”

“อ้าว!! พูดงี้ก็สวยดิว่ะไอ้น้อง!!!”จอห์นเองก็ใช่ว่าเป็นผู้ชายใจเย็นอะไร ยิ่งมาโดน ‘รุ่นน้อง’ ด่ายิ่งทำให้อารมณ์ขึ้นง่ายกว่าเดิมเยอะ

ใช่! จอห์นเป็นรุ่นพี่ปีสามที่แกล้งทำตัวเนียนเป็นปีหนึ่ง เพื่อนๆน้องๆเลยกรี๊ดแซวมากกว่าจะเป็นกรี๊ดด้วยความหล่อจริงๆ

“น้องเชี่ยไรมึง”

“กูอยู่ปีสาม รู้แล้วหัดมีสัมมาคาราวะกับกูด้วย!”เสียงหือฮาทันทีที่จอห์นตะโกนบอก รุ่นน้องรุ่นเพื่อนรุ่นพี่เข้ามาห้ามทัพเป็นการใหญ่

“แล้วไงปีสามแล้วไง! ยังไงมึงก็หาเรื่องกูก่อน ปีสามแล้วกูต้องก้มหัวให้รึไงว่ะ”

“เฮ้ยอินใจเย็น...”

“ใจเย็นเชี่ยไร!! ก็แมร่งด่ากูก่อนนะ แล้วมึงจะให้กูทำไง ยอมให้แมร่งด่าเพราะว่าเป็นรุ่นพี่ใช่มั้ย? บอกมึงไว้เลยนะ เรื่องนี้กูไม่ผิด และมึงไอ้พี่ ‘จรจัด’ ต้องขอโทษกู ไม่งั้นกูไม่ยอม!”

“มันจะมากไปแล้วนะเว้ย!!!”

“เฮ้ยอินพอเหอะ ยังไงมึงก็เป็นรุ่นน้องเขานะเว้ย”

“มึงหุบปากไปเลยนาย!! ว่าไงไอ้คุณพี่จรจัด จะขอโทษรึไม่ขอโทษ”เสียงเยาะเย้ยหน้าตาเยาะเย้ยทำเอานายจอห์นแทบพุ่งตัวใส่เข้าไปต่อยซักป้าบสองป้าบโชคดีของไอ้ตัวเตี้ยนั่นที่เพื่อนๆของจอห์นมาจับไว้ไม่อย่างนั้นรับรองว่าตัวเล็กๆแค่นี้ไม่พอมือของไอ้จอห์นแน่นอน

“เฮ้ยน้อง พี่ว่าพอเถอะนะ มันชักจะไปกันใหญ่แล้ว”หนึ่งในรุ่นพี่ที่จับไอ้คนตัวใหญ่ที่ทำท่าทำทางพร้อมจะพุ่งเข้ามาหาอิน เคยเจอรุ่นน้องมาก็มาก พวกปีนเกลียวก็เจอบ่อยแต่ก็ไม่เคยเจอแรงขนาดนี้ แค่เรื่อง ‘ถอนหายใจ’ ไอ้รุ่นน้องหน้าตาน่ารักคนนี้แมร่งต่อยาวซะจนเกือบลืมต้นเหตุไปแล้ว

“จบไม่ได้พี่! ให้เพื่อนพี่มาขอโทษผทมก่อน ไม่ต้องกราบขอโทษแบบในหนังเพราะผมไม่เคยมีเรื่องมีราวกับมันมาก่อน แต่แค่ขอโทษ ขอโทษแบบจริงใจ!! บอกว่า ‘น้องอินทรีย์ครับพี่จรจัดผิดไปแล้ว! ให้อภัยพี่จรเถอะนะครับต่อไปนี้พี่จะสั่งสอนหมาในปากพี่ให้ดีไม่ให้เพ่นพานไปกัดใครอีก ให้พวกทานเพดดีกรีจะได้ขนฟู อึเป็นก้อนฟันแข็งแรงมันจะได้มีสุขภาพแข็งแรงไม่ขี้เรื้อนอย่างที่เป็นๆมา’ แค่นี้อ่ะพี่ ผมต้องการแค่นี้จริงๆ!”อินทรีย์ร่ายยาวท่ามกลางสายตาตกตะลึงไปทั้งลานกิจฯ ใครมันจะไปคิดว่ารุ่นน้องพึ่งเข้ามาใหม่กล้าด่ารุ่นพี่ปีสามสุดฮอตของคณะรวมไปถึงของมหาวิทยาลัย แถมยังเป็นการด่าที่แถมจะไม่มีช่องว่างให้แทรกคนด่าก็ไม่รู้ว่าหายใจทางผิวหนังหรือเปล่า

เชื่อว่าทุกคนที่อยู่ตรงนี้ต้องฟังไม่ทันยกมือขอซับไตเติ้ลเป็นการด่วน!

“อ...ไอ้...ไอ้เหี้ย!!”ไม่รู้ว่าจะด่าอะไรเลยยกสัตว์เลื้อยคลานประจำมหาวิทยาลัยให้มันซะเลย แต่อินดูจะไม่สะทบสะท้านเท่าไรยังคงชักสีหน้าไม่พอใจที่ถูกด่าว่ากวนตีน....

ทั้งๆที่มันเล่นด่ารุ่นพี่เป็นเข่งแล้วแท้ๆ....

“น้องนี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ พี่จอห์นเขาเป็นรุ่นพี่ของน้องนะหัดให้เกียรติกันบ้าง นี่จบจากที่ไหนมีใครอบรมสั่งสอนบ้างรึเปล่าหน้าตาก็ดูดีทำไมทำตัวสถุนได้ขนาดนี้!!”รุ่นพี่ปีสอง...ไอ้อินจำได้ว่าชื่อพี่หนิง...ดาวของคณะแต่สวยไม่พอให้เป็นดาวมหาลัย...ลุกยืนด่าอินอย่างอดไม่ได้

ถึงน้องอินทรีย์จะหน้าตาดีแต่พี่จอห์นก็ทั้งหล่อล่ำแฮนซั่มโคตรๆ ออกตัวปกป้องพี่จอห์นเผื่อพี่จอห์นจะเห็นความดีความน่ารักของน้องหนิงบ้างไง คริคริ

“ใช่เรื่องของพี่เหรอ!! อยู่นิ่งๆเงียบปากไปเถอะ!!”เล่นเอาหน้าหงายกันไปตามๆกัน อินทรีย์หันไปตวาดซะเสียงดังแถมไอ้ลานกิจฯมันก็เงียบเพราะทุกคนกำลังสนใจเรื่องของพวกเขากันอยู่ ไม่ต้องตวาดมันก็ได้ยินกันอยู่ทั่วถึงอยู่แล้ว

“ว่าไงจะขอโทษไม่ขอโทษ!!”เล่นงานหนิงเสร็จก็หันกลับมาแปร๊ดใส่จอห์นที่อยู่ข้างๆต่อ

“ไอ้เหี้ยนี่มึงอยากมีเรื่อง.......โอ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”จอห์นถึงกับหน้าเขียวขึ้นมาทันที ยังไม่ตะคอกด่ากลับไอ้รุ่นน้องจอมปีนเกลียวเสร็จดีไอ้เตี้ยนั่นก็เดินเข้ามา




บีบ!!! กล่องดวงใจของจอห์นจนแทบแหลกคามือท่ามกลางเสียงตกใจของคนรอบข้าง

จอห์นนี่จูเนียร์ลูกพ่อออ.... ~~~~~~

“จะขอโทษไม่ขอโทษหะ!”มันบิดซ้ายยยยยยยยย

“โอ้ยยยย~~~”

“ขอโทษมั้ย!!”มันบิดขวาาาาาาาาาาา

“โอ้ยยยยย~~~”

“บอกว่าให้ขอโทษ!!”...มันดึง!!!!

“โอ้ยย~~~....ขอ........”

◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌  ◌

“ขอโทษษษษษษษษษ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”เสียงตะโกนจากร่างสูงที่เด้งขึ้นมาทั้งตัวด้วยความตกใจ หางตามีน้ำใสๆคลออยู่เพราะฝันที่ทำให้ต้องสะดุ้งตื่นมัน ‘ทรมาน’ เกินที่จะทน มองผ่านไปในความมืดเห็นเพดานห้องที่คุ้นเคยในช่วงสามสี่อาทิตย์ที่ย้ายหอมา มือใหญ่ลูบอกเปลือยเปล่าของตัวเองเพื่อปลอบประโลมจิตใจที่กำลังเสียขวัญเพราะฝันร้าย

เหตุการณ์ที่โคตรจะเป็นจุดบอดของชีวิต...ความอับอายอย่างเดียวที่จอห์นได้พบเจอ...ยิ่งคิดยิ่ง....อ๊ากกกกก อายโว้ย!!

ถึงเหตุการณ์มันจะผ่านมาหนึ่งปีเต็มแล้วก็ตามแต่ในชีวิตผู้ชายอย่างจอห์น ชายที่ทั้งหล่อรวยกล้วยหอม..จอมซน...ดันโดนรุ่นน้องมายื่นวีนแบบด่าไม่เลี้ยงตั้งแต่มันพึ่งเข้ามาเรียน แถมยังโดนมันเล่นงานซะอับอายไปทั้งคณะเกิดอาการนอยด์แดรกหายหน้าหายตาไม่ยอมเข้าเรียนเกือบเดือน

ไม่ใช่อะไร...ก็บอกว่าคนมันอาย

เป็นใครใครก็อาย โดนบีบเจ้ากล้วยหอมคู่กายนามว่าจอห์นนี่จูเนียร์ต่อหน้าประชาชีรวมเกือบๆพันคน แถมยังร้องโอดโอ้ยขอโทษไอ้เด็กหน้าตา.... ‘น่ารัก’ อย่างพัลวัน ถามหน่อยเหอะว่าใครมันไม่อายบ้างว่ะ!!

แถมอยากจะเอาคืนก็ไม่ได้ เพราะหลังจากหนึ่งเดือนที่หายหน้าหายตาไปรอให้เรื่องหน้าขายหน้าจางๆลงไปกลับมาอีกทีไอ้เด็กนั่นแมร่งดังไปทั่วทั้งมหาวิทยาลัย ไม่มีใครไม่รู้จักไอ้ อินทรีย์ บ่อเพรช ก็มันเล่นไปวีนคณะบดีถึงห้อง

ฟังไม่ผิด! มันไปวีนคณะบดีถึงห้อง

แค่เรื่อง ‘โต๊ะที่นั่งเรียนไม่พอ!!’ เรื่องแค่นี้นายอินทรีย์เล่นไปวีนถึงคณะเลย

เพราะงั้นจอห์นเลยตัดใจเรื่องเอาคืน ‘ไม่ยุ่งเกี่ยว’ กับคนแบบนี้จะดีที่สุด แค่คิดว่าตัวเองต้องมามีเรื่องกับไอ้เด็กคนนี้อีกครั้งก็สยองแล้ว....

“อืมมม.....”

“หืม...เสียงอะไรว่ะ?”

“อือ....”เสียงแปลกๆทำให้จอห์นต้องเอื้อมมือไปเปิดสวิตซ์ไฟแบบฝั่งผนังที่ติดมากับห้อง แปลกใจหน่อยๆกับองศาที่เปลี่ยนๆไป..เหมือนกันว่าปรกติสวิตซ์มันอยู่ต่ำกว่านี่...หรือเปล่า?????

“......หือ......หืม.....เอ๊ะ....จ๊ากกกกกกกกก!!!!!!!!!!”

ไม่จริง! ไม่ใช่! กูยังฝันอยู่!!

จอห์นตบหน้าตัวเองอย่างแรงจนดังเพี้ยะ! หวังว่าภาพตรงหน้าจะเลือนหายไป แล้วจากนั้นก็กลายเป็นฝันร้ายอีกซักรอบ ใช่มั้ย...มันเป็นความฝันดิ ไม่มีทางเป็นไปได้
 
ภาพที่จอห์นเห็นอาจเป็นภาพที่งดงามที่สุดเท่าที่จอห์นจะเคยเจอมาก ร่างกายที่ดูอรชนผิดกับเพศของเจ้าของผิวกายที่สว่างไสวเมื่อตกกระทบกับแสงไฟสีส้มของหลอดนีออน ตาที่ปรกติจะโตกว้างตอนนี้พริ้มหลับเห็นแพขนตายาสวย ริมฝีปากบางเผยอหน่อยๆเหมือนยั่วยวนให้ลงไปจูบ ผมซอยยาวเลยติ่งหูมานิดหน่อยทำให้ร่างตรงนี้ยิ่งดูน่าหลงใหล

ถ้ามันไม่ใช่ อินทรีย์ บ่อเพรช!!

“ใครว้า...ไอ้เชี่ยกายเหรอ จะตะโกนทามไมกูหนวกหู...โอ้ย ไมกูเจ็บตูดงี้อ่า มึงดูห้ายให้ดิ”คนพูดดูจะติดง่วงนอนจัด พูดทั้งๆที่หลับตาอยู่แท้ๆ แถมยังบ่นว่าเจ็บ...ก้น...พลิกตัวหันหลังให้ดูอย่างไม่อาย...นี่กับเพื่อนมันที่ชื่อกายก็ไม่อายเลยเหรอว่ะ!!

เฮ้ย!! ไม่ใช่เวลามาโมโหเรื่องไร้สาระ จอห์นสะบัดหัวแรงๆไล่ความคิดนั้นออกก่อนจะเพ่งไปที่บั้นท้ายกลมกลึงที่อินหันมาให้ดู

ชัด!! น้ำขาวข้นๆที่แห้งเกรอะติดตามซอกขาแถมยังมีลิ่มแดงๆปนอยู่ด้วยจะเป็นของใครได้....ซวยๆ จอห์นนี่...มึงงานเข้าแล้วคราวนี้ ไปลาบวชทันมั้ยว่ะเนี่ย...ผ่านผู้หญิงผู้ชายมาก็เยอะ ไอ้ที่เมาๆแล้วมีอะไรกันก็เคยมาแล้วแต่ไม่มีครั้งไหนมันจะหนักใจเท่าครั้งนี้

“มึง...กูเป็นไรว่ะไม่มีแรงเลย เจ็บจิ๊ดๆด้..ว..ย.............................................ไอ้เหี้ยพี่จรจัด!!!!”ตาโตเบิกกว้างทันทีที่หันมาเจอคนที่คิดว่าเป็นเพื่อนกลับกลายเป็นไอ้รุ่นพี่ที่ไม่ชอบขี้หน้า เจอที่ไหนก็มีด่ากันตลอดแม้อีกฝ่ายจะดูยอมๆแต่ก็คอยพูดจากวนๆใครเขาเสมอ แต่ที่มันทำให้ตกใจก็เพราะไอ้พี่จรจัดมันเปลือยทั้งตัวโชว์ผิวขาวใต้ร่มผ้าที่ตัดกับผิวช่วงแขนและใบหน้าอย่างเห็นได้ชัด แถมยังมีรอบแดงเป็นรอยข่วนลากยาวเกือบทั้งตัว

พระเจ้า!! ถึงนายอินทรีย์ยังบริสุทธิ์...เอ้ย ไม่บริสุทธิ์แล้ว ถึงงั้นก็เถอะ ไอ้สภาพแบบนี้จะให้เข้าใจว่าไง

มันเปลือย...รอยเล็บ...รอบจูบ....แล้วก็...... ‘เจ็บตูด!!’

“อ๊าก!!!!!!!!! นี่มันอะไรเนี้ย มึงเข้ามาในห้องกูได้ไงไอ้เหี้ยพี่จรจัด ไอ้พี่สัตว์สันดานแย่ นี่มึงล่วงละเมิดทางเพศกูเหรอ มึงจะแก้แค้นกูใช่มั้ย! ทำไมมึงทำแบบนี้ มึงแก้แค้นกูแบบนี้ไม่ฆ่ากูเลยล่ะไอ้สัสนี่ มึงคิดมั้ยว่าถ้ามีผู้ชายมาทำแบบนี้กับมึงบ้างมึงจะรู้สึกยังไง นี่ความชั่วมันบังตาบังใจมึงหมดซินะถึงทำกับกูแบบนี้ กูก็เป็นลูกมีพ่อมีแม่นะเว้ย มึงทำแบบนี้แล้วกูจะมีหน้าไปพบไปเจอใครเขาได้อีก พ่อมึงแม่มึงไอ้เหี้ยเอ๊ย ไอ้วิปริตไอ้สันดานหมาไอ้หมาจรจัด! ไอ้....อ๊ะ อืมมม”

ไม่ทนรอให้เสียงด่าที่โคตรจะเร็วและรัวได้ด่าต่อจอห์นจัดการปิดปากด้วยปากไปจนไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมาจากปากบางๆนั่นได้อีก ที่จริงตอนปากของอินขยับด่าจอห์นก็มองที่ปากนั่นไม่ได้รับรู้ด้วยซ้ำว่าโดนด่าว่าอะไรบ้างรู้แค่ว่ามันหนวกหูและอยากจะให้มันเงียบ

มือไม้ของอินทุบรัวเกิดความน่ารำคาญจอห์นเลยรวบข้อมือบางๆทั้งสองมือขึ้นเหนือหัว เผลอดูดเม้มตามริมฝีปากอย่างเผลอไผลไปในรสจูบ พอเห็นว่าอินเริ่มจะหมดเรี่ยวแรงต่อต้านเลยลองส่งลิ้นหนาๆเข้าไป

ให้ตายเหอะ!! รสสัมผัสดีเป็นบ้า ทั้งหวานและนุ่มอย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อน ยิ่งลิ้นเล็กๆพยายามหนียิ่งเหมือนกระตุ้นอารมณ์ดิบในตัว จนไม่รู้ว่านานเท่าไรที่เขาเผลอจูบเผลอดูดแย่งชิงลมหายใจของอินจนเกือบขาดใจ

“ฮ๊าาาาา.....”ปฏิกิริยาของอินที่ปรากฏต่อหน้าจอห์นทำเอาแทบเลือดพุ่ง อกบางๆกระเพื่อมขึ้นลงอย่างเร็วเพราะอินต้องการอากศให้มากที่สุด ผิวที่อมชมพูอยู่แล้วยิ่งแดงจนเหมือนกับผลมะเขือเทศ ด้วยตากลมโตที่คลอด้วยน้ำตาหน่อยๆช้อนคิดมองจอห์นเคลิบเคลิ้มกับสิ่งที่จอห์นมอบให้

น่ารัก!! ทำไมไม่เคยมองว่าอินมันน่ารักได้ขนาดนี้ ปรกติอินจะใช้สายตาที่เกรี้ยวกราดมองทุกสิ่งอย่างรอบตัว แต่แค่โดนจูบแค่นี้แววตากับเหมือนลูกแมวเชื่องๆตัวหนึ่ง

จุดอ่อนคือ ‘จูบ’ สินะ.........

คอยดูเถอะไอ้อินทรีย์ตัวร้าย!! มึงจะต้องบินมาสยบอยู่แทบเท้าของกู กูจะใช้จุดอ่อนที่พึ่งเจอเนี้ย... ‘จูบ’ ให้ไปให้ไม่รอดเลยคอยดูซิ หึหึหึหึหึหึ





เรื่องนี้ไม่ค่อยมีอะไรเท่าไร แต่งแก้เครียด 

แล้วก็ขอออกตัวก่อนได้มั้ยว่าผมแต่งนิยายแนวๆนี้ไม่ค่อยจะเป็น ฮ่าๆๆๆ 


ขอบคุณทุกคอมเม้นครับ 

[pare_140]

 

เรื่องนี้คงมี"จูบ"ทุกตอนแน่ๆเลย 

[k00_eng^^]

โห นั่นปากเหรอจ๊ะน้องอิน 

ด่าไฟแล่บขนาดนั้นหายใจทางไหนเนี่ย 

[NaEZ]

จุดอ่อนมันช่างงงงง... คงได้เงียบทุกทีทุกเวลา!! ติดตามนะคนเขียน 

[roseen]

 :กอด1:เอาน่าดูดีแล้ว กำลังมันเลย

[YELLOWSTAR]

อินด่าได้ยาวขนาดนี้น่าจะเอาไปลงกินเนสบุ๊คนะคะเนี่ย 

[rubymoona]

สนุก ชอบจังเลย ด่าไฟแลบ :m31:ขนาดนี้ สะใจมาก!!! ฮาพี่จอร์จอ่ะ เป็นเราก็คงขายหน้าโคตรๆๆๆแต่เจอจุดอ่อนงี้แล้ว ได้แก้แค้นคืนแน่ๆ หึหึหึ

[JJHJJH]

ไม่รู้ใครจะสยบให้ใครล่ะงานนี้ >"<

[gupalz]

อินมันด่าไฟแล่บเลย มันส์จริงๆอ่ะ
แต่จุดอ่อนนี่มัน คึคึ มาก

[ิิำืben]

โหย มันสือ่ะ อิอิ จุดอ่่อนเนี่ย แหมกำไรพี่จอนจิงๆ ต่อๆๆๆ

[koikoi]

น้องอินแรงได้ใจจริง ๆ
ด่ามาก็เจอจูบไปชอบ ๆ

[chochang99]

นายเอกแรง เจงๆๆๆๆๆ