หัวข้อ: Don't call Me BaBy!! ** You're My BaBy!!

[pahpai]

น้องอุ่นน่ารัก ^^

[Donaldye]

จะเป็นอะไรมากไหมบักเดี๋ยว
หนูอุ่นสู้ๆ

[pp4]

ป๊าดดด อิเดี๋ยวนี่พูดชงมาหลายตอนแล้วนะ ลุ้นจนเมื่อยกับNC อิอิ

[kanda53]

ชอบอ่ะ..เจ้าเดี๋ยวมันไม่มีกั๊กจริง ๆ..ทั้งประกาศตัวทั้งหวงหึงอย่างแรงงง...
การแสดงน่าจะผ่านไปได้นะนู๋อุ่น...ต้องขอบใจโจ้ที่พาเด็ก ๆ ในสังกัดมาช่วยนิ..
เดี๋ยวเจ็บ...คงจะไม่เป็นอะไรมากนักนะ...เป็นห่วงเหมือนกัน

   น้องอิ๊ก   

[ordkrub]

ถึงขาหักเลยเหรอ  ลุ้นๆๆๆๆ

[Supermimt]

กี๊สสสสสสสสส  เดี๋ยว เป็นอะไรมากไหมอ่า?

อยากเห็น  อุ่นแต่งสาวจัง

อิอิ

บักเดี๋ยวนิก็ เป็นคน ตรงๆ ตลอดๆๆๆ

[jimmyFG]

เดี่ยวอย่าเป็นไรนะ
ชอบเดี่ยวหึงอ่าน่ารักมากๆ

[bebe]

อยากไปช่วยฟ้อนเด้

[bebe]

อยากไปช่วยฟ้อนเด้

[gupalz]

เดี๋ยวมันจะเป็นอะไรมั้ยอ่ะ

[aishiteru.]

ทั้งพ่อทั้งเพื่อนแซวอุ่นกันหมดเลยยน้าาา คุณพ่อก็เปิดไฟเขียวรู้เรื่องอุ่นกับเดี๋ยวแล้วจริงๆใช่ป่ะเนี่ย อิอิ
แหมลุ้นให้ได้เสียกันก็เฉียดไปเฉียดมา ฮ่าๆๆ ก็อยากจะรู้ว่าครั้งแรกของทั้งคู่มันจะเป็นยังไงน้าา
อุ่นก็เสน่ห์แรงเน้ออรุ่นพี่รุ่นน้องรู้จักกันไปทั่ว เดี๋ยวก็ขี้หึงได้ใจมากกกก โหดแท้น้ออ
พูดจาประสาเดี๋ยวนี่โคตรจะตรง พูดแรงด้วย แต่ก็จริงใจดีนะ อุ่นก็กำลังเครียดๆ เดี๋ยวนี่ก็หาเรื่องจริง ฮ่าๆ
สุดท้ายเดี๋ยวตกต้นไม้ซะงั้น =[]= แล้วใครจะดูแลใคร ใครจะรับส่งใครกันล่ะทีนี้
ที่แน่ๆเดี๋ยวซ่าจะกดอุ่นไม่ได้ไปสักพักล่ะม้าง อิอิ เป็นอะไรมากมั้ยเนี่ยเดี๋ยวว อุ่นอย่างพึ่งร้องทำใจดีดีไว้ เง้ออ
คุณพ่อตาก็ตกใจ ไม่มีสติพอๆกับอุ่นเลย ฮ่าๆ ดำเนินเรื่องเรื่อยๆชิลๆน่ารักดีอ่าา ติดตามต่อไปจ้าา
 

[omyim_jjj]

เดี๋ยว จะเป็นไรมาไหมอ่ะ

[malula]

น้องอุ่นน่าจะได้ฟ้อนคู่กับเดี๋ยว
ว่าแต่เดี๋ยวจะเป็นไรมากไหมอะ

[~มือวางอันดับ1~]

 :m20:หึงโหดมาก ๆ อ่ะ เดี๋ยว +1 หมู่คณะต้อนรับ

[uknowvry]

เน่า.... ไม่ได้สำออยใช่มั้ย...อ่านเรื่องนี้แล้วดูธรณีนี่นี้ใครครอง ฟังเค้าเว้ากัน ออกหลายประโยคเลยคับ... รักเรื่องนี้!!!

[uknowvry]

เน่า.... ไม่ได้สำออยใช่มั้ย...อ่านเรื่องนี้แล้วดูธรณีนี่นี้ใครครอง ฟังเค้าเว้ากัน ออกหลายประโยคเลยคับ... รักเรื่องนี้!!!

[CanonDNattari]

เดี่ยวแมนมากกกกกกกก
น้องอุ่นน่ารักกกกกกกกกก

[CarToonMiZa]

อุ่นน่ารักหลายเด้
นายเดี๋ยวก็หายเจ็บ
ไวไวเน้อ

[pjny_tem]

บักเดี๋ยวจะเป็นหยังบ่น้อ น้องอุ่นทำใจดีๆๆไว้

[DexTunG]

+1   

[ToffeE_PrincE]

 

 

[Homepage]

ชอบอะไรแบบนี้อ่ะครับ ชอบที่เดี๋ยวหึงแบบนี้ ดูน่ารักมาก ๆ เลยครับ
สงสารอุ่นเหมือนกันนะเนี่ย มีแต่คนนินทา แต่ก็นะ คนไม่ถูกนินทาไม่มีในโลก
ประทับใจเพื่อน ๆ ของอุ่นและเดี๋ยวแต่ละคน ดูพวกเขารักกันมาก ๆ เลยครับ ทำให้คิดถึงเรื่อง สนิมน้ำค้าง เลยครับ
เป็นกำลังใจให้พี่อิ๊กต่อไปนะครับ เปิดเทอมมานี้ไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อย ๆ แต่ยังติดตามอยู่เสมอนะครับ   

[loverken]

 

น้องอุ่นน่ารักมาก

[Still_14OC]

เจ็บจริง รึสำออย เน้อ บักเดี๋ยว

[SuSaya]

เน่าเจ็บจริงหรือสำออยอ้อนแฟนอ่ะ

[theWinDy]

 :m20:มีคนมาสนใจอุ่นอีกแล้ว แต่เดี๋ยวแน่มากประกาศอย่างแข็งขันจริงๆ
มีคนมาช่วยเยอะแยะ งานนี้น่าจะผ่านฉลุยนะเนี่ย

[ณยฎา]

สนุกมาก ชอบมาก ภาษาน่ารักมากจริงๆ เป็น fc คุณแม่กะคุณพ่อของเดี๋ยวอ่ะ ตลกได้ใจ

[kenghan]

เดี๋ยวขี้หึงสุดๆๆ แล้วนี่เจ็บจริงหรือแผน

[eiky]

You’re My BaBy!!

โอ๊ย เจ็บว่ะ เจ็บโคตรๆ ข้อเท้ากูหักหรือเปล่าเนี่ย ปวดจนชา จะว่าไปกูไม่เคยเจ็บเท่านี้มาก่อนเลยนะ ซี๊ดด
   “ไปลูกไปหาหมอ อย่าเพิ่งขยับขานั้นนะ” คุณปลัดบอกล่ะครับแล้วมาช้อนปีกผมให้ลุกขึ้น แม่งมันบวมเป่งเลยนะ
   “เจ็บไหมเน่า” ไอ้เบบี๋ครับมันก็มาจับแขนผมอีกข้างน้ำตามันไหลแล้วนะ อ้าวนะ กูเป็นคนเจ็บกูยังไม่ร้องเลย
   “ทนไหวๆ” ผมหันไปบอกมันล่ะครับทั้งที่เจ็บแทบตาย กว่าจะขึ้นรถไปได้ทุลักทุเลเป็นบ้า มันเริ่มร้าวมากถึงมากที่สุด ปวดจนไม่รู้จะพูดว่าอะไรดี ปวดว่ะ
   “เส้นเอ็นร้อยหวายพลิกนะครับ เดี๋ยวหมอจะใส่เฝือกให้ น่าจะประมาณอาทิตย์ก็หายแล้ว” หมอบอกล่ะครับ กูไม่เห็นมันทำห่าอะไรเลยนะจับๆแล้วก็ฉีดยาชามั้งมันรู้สึกตึงๆที่ขาแล้วก็ไม่ค่อยปวด แหะๆที่จริงกูไม่ได้ลืมตามองหรอกนะครับจะมองทำไมหลับตานอนไปเลย เผื่อได้สักงีบ
   “เฮ้ย แล้วผมสิอาบน้ำจั่งได๋นี่หมอ” พอลืมตาขึ้นมา สัด ปูนปาสเตอร์หุ้มข้อเท้าไว้แล้วครับ หนักด้วยแปลกๆด้วย
   “อาบน้ำได้แต่ต้องระวังหน่อย อาบเสร็จต้องเช็ดให้แห้งจะได้ไม่ติดเชื้อ” อาบได้แต่ไม่ให้เปียก ใช้อะไรคิดวะเนี่ย เออ กูไม่อยากจะแย้ง คุ้มนะกูว่ามาหาหมอได้ขากลับไปอีกขาสัด แข็งเป็นบ้าเจ็บก็เจ็บ ให้กูเขย่งเดินยังจะดีกว่านี้อีกนะเนี่ย
   “เดี๋ยวก็หายแล้วล่ะลูก เดี๋ยวพ่อไปเคาท์เตอร์ก่อนนะ” คุณปลัดช่วยพยุงผมออกมาล่ะครับ แกเข้าไปด้วยแต่ไม่ให้ไอ้เบบี๋เข้าไปเพราะมันร้องไห้ ไอ้นี่ก็เวอร์จริงๆ
   “เป็นอะไรมากไหมคะคุณปลัด ตายแล้วบักเดี๋ยว” แม่ผมครับเหมือนจะยังไม่ปิดร้านนะ อ้าวพ่อกูก็มา
   “บ่เป็นหยังแม่ สบายมาก แต่หนหวยเฝือก คันนำ” ผมบอกล่ะครับ
   “ทนเอา นี่ล่ะทำอะไรทะโมนนัก เป็นไงล่ะ” อ้าวๆ แม่อะไรวะ
   “ลูกเดี๋ยวไม่ผิดหรอกครับคุณสาวิตรี พอดีผมใช้ให้ลูกเดี๋ยวขึ้นเอามะยมจะไปฝากลูกน้องที่ทำงานเองล่ะครับ ไม่น่าเลย” “ว้าย คุณปลัดอย่าพูดแบบนั้นสิคะ เจ็บแค่นี้นิดหน่อยเองค่ะ จิ๊บจ๊อย” อ่านะ เปลี่ยนเรื่องพูดทันที
   “ตอนที่ลูกเดี๋ยวเจ็บอยู่ ผมคิดว่าให้ลูกเดี๋ยวไปอยู่ที่บ้านผมก่อนก็ได้นะครับคุณสาวิตรี เพราะไหนจะต้องเปิดร้านอีก ไปอยู่ที่บ้านผมเดี๋ยวผมให้อุ่นเขาดูแลลูกเดี๋ยวเอง” ยิ้มเลยกู เออว่ะ ลืมนึกไปเลย พ่อตากูนี่ได้ใจจริงๆนะ
   “ว้าย จะดีเหรอคะคุณปลัด รบกวนเปล่าๆค่ะ”
   “ไม่เป็นไรครับ ถือว่าผมต้องรับผิดชอบ อย่ากังวลไปเลยครับ หมอบอกว่าไม่เกินอาทิตย์ก็มาถอดเฝือกได้แล้วครับ” ผมไม่อยากฟังผู้ใหญ่เขาคุยกันครับ เดินกะเผลกๆชวนไอ้เบบี๋ออกไปรอที่รถดีกว่า
   “ไปไหนอ่ะเน่า” มันยังตาแดงๆอยู่เลยครับ
   “ไปรอที่รถดิ เบื่อผู้ใหญ่คุยกัน” “อืม หิวป่าว เดินไหวไหม มาเราช่วย” ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่านะครับแต่รู้สึกว่าเสียงมันดูเพราะมาก พูดเบาๆดูนุ่มนวลจังเลยวะ มันเข้ามาจะจับแขนผมล่ะครับแต่จะมาช่วยทำไมวะก็กูมีไม้ยันอยู่ แต่ก็นะ พอมันจะมาทางที่เท้าเจ็บผมก็ให้มันมาอีกทางล่ะครับ มันทำท่างงๆแต่ก็มา
   “กอดหน่อย” ผมบอกมันล่ะครับแล้วอ้าแขนให้มันเข้ามาอยู่ใต้ปีก
   “ไม่พยุงด้านนั้นเหรอ” “ไม่ต้อง ด้านนั้นกูก็ไมได้กอดมึงดิ” ผมยักคิ้วให้มันครับ
   “อ่า เหมือนหายเจ็บเลยอ่ะ” “หายไร เจ็บดิ แต่กูไม่ใช่คนสำออยนะเว้ย หิวแล้วว่ะเบบี๋ กูอยากกินไข่นกหน้าโรงบาล ไปซื้อป่ะ” ผมชวนมันครับแล้วเราก็หอบกันออกมาจากโรงพยาบาล
   “ป้อนหน่อยดิ” พอเราได้ไข่นกมากับน้ำเขียวใส่ถุงเราก็มานั่งรอข้างๆรถล่ะครับ
   “อ้าว ไม่กินเองอ่ะ เจ็บขานะไมได้เจ็บมือ” “สัด ให้ป้อนก็ป้อนเถอะ ไม่ดูแลกูไง”
   “เกี่ยวไหมเนี่ย” มันทำท่าไม่ยอมครับแต่ก็ทำนะ
   “แล้วจะกินนิ้วด้วยเหรอ” คือผมไม่ปล่อยนิ้วมันนะครับงับเอาไว้เบาๆ
   “อ่า เน่าอ่ะ” ผมเม้มปากเบาๆขบหน่อยๆแล้วเอาลิ้นดุนนิ้วมันล่ะครับ เฮ้ย กูดูโชกโชนไปไหมเนี่ย ไม่รู้ล่ะขาน่ะเจ็บจริงแต่อารมณ์ก็ยังมีอยู่จริงเว้ยเฮ้ย ไอ้เบบี๋มันอายครับ
   “หร่อยดีนะ” ผมยอมปล่อยนิ้วมันล่ะครับ
   “บ้านะ พ่อมาล่ะ” จิ๊ โมโหมาแล้วว่าจะดูดปากซะหน่อย พ่อกับแม่ผมก็เดินมาด้วยล่ะครับ
   “ลูกเดี๋ยว ไปอยู่บ้านปลัดสักพักนะจ๊ะ อย่าเกเรล่ะ” แม่ผมเดินมาบอกครับผมก็ทำหน้าเซื่องๆ หึหึ
   “อ่า นี่นาย” คือว่าไอ้เบบี๋มันยังไม่รู้อ่ะนะครับ
   “เดี๋ยวเขาจะไปอยู่บ้านเราล่ะลูก จนกว่าจะหาย อุ่นดูแลเดี๋ยวด้วยนะ” ฮ่าๆ ได้ใจจังเว้ย ผมยิ้มเต็มปากส่วนไอ้เบบี๋มันทำหน้างอๆในตอนแรกแล้วก็เหมือนจะพยายามทำหน้านิ่งๆ แม่กับพ่อผมกลับไปแล้วครับเพราะคงจะตกใจรีบมาร้านจะมีใครดูให้ไหมเนี่ย ส่วนผมนั่งเบาะหลังคนเดียว ไอ้เบบี๋มันไปนั่งหน้ากับพ่อมัน
   “แล้วจะนอนยังไงอ่ะพ่อ” มันถามพ่อมันครับ หนอยแน่
   “อ้าว เคยนอนยังไงล่ะลูก” “พ่ออ่ะ หมายถึงอุ่นจะไม่ดิ้นเตะขาเน่าเหรอ”
   “รู้ว่านอนดิ้น ตอนนี้ก็ลดๆลงหน่อยสิลูก เดี๋ยวเขาเจ็บนะ” ผมกลั้นหัวเราะครับ คุณปลัดนี่เอาใจผมไปเลยเต็มๆ พ่อตาแห่งปีเลยนะเนี่ย ส่วนไอ้เบบี๋หน้างอเป็นตูดอยู่นั่นล่ะครับที่จริงมันก็คงอยากให้ผมอยู่กับมันล่ะครับแต่ไม่รู้สิมันคงกังวลล่ะเพราะตอนไม่เจ็บนอนกอดกันก็ไมได้นอนนิ่งๆนะมันคงกลัวมันจะทำผมเจ็บจริงๆนั่นล่ะครับ แต่ผมสนที่ไหน ผมนั่งพาดเท้าบนเบาะอย่างสบายใจ
   “โอ๊ย เป็นตาหลูโตนฮ้าย เจ็บบ่ล่ะเดี๋ยว” เจ้แกเดินมาถามล่ะครับหน้าตาดูเป็นห่วงเป็นใยผมดีนะ
   “บ่เป็นหยังดอกเจ้ ผมกระดูกแข็งตายยาก” ผมหัวเราะครับตอนนี้มันหน่วงๆไม่ปวดมากคงเพราะฤทธิ์ยา
   “มาค่ามานั่ง กินเข่าก่อนเนาะ เอื้อยตุ๋นไข่ไว้ให้ กินอ่อนๆเนาะ”
   “ฮ่วย ผมเจ็บขาเด้อเจ้บ่ได้โซเด้ เป็นหยังสิกินอ่อนๆ บ่เอาๆ เอื้อยตำแจ่วมาคือเก่านั่นล่ะ”
   “เอื้อยเฮ็ดเพิ่มเด้ล่ะ เอื้อยนึ่งปลาเนื้ออ่อนใส่ยอดผักไซ่ให้คุณพ่อซายกับคุณอุ่น มีต้มส้มไก่ย่าง แซ้บแซ่บ”
   “นั่นล่ะ ไข่ตุ๋นน่ะเอื้อยกินโลดผมสิกินนำเพิ่นนี่ล่ะ” ผมพูดครับ ใครจะไปฟาดลงวะไข่ตุ๋น ของกินมีแบบว่าน่ากินทั้งนั้น ปลานึ่งนี่ก็หอมเชียวมีข้าวสวยกับข้าวเหนียวให้เลือกครับ แน่นอนบักเดี๋ยวจกข้าวเหนียวกับคุณปลัด ส่วนไอ้เบบี๋มันกินข้าวสวย ผมฟาดไปเป็นกะติ๊บเลยนะ ฮ่าๆ มันอร่อยนี่หว่าฝีมือเจ้แกไม่เคยตกเลยจริงๆ ยิ่งน้ำพริกสดตำใส่แมงดานานี่ อร่อยเหาะลืมเจ็บไปเลยกู หอมทั้งหอมแดงเผากับพริกชี้ฟ้าสดเอามาคั่วกระเทียมเอย หอมเข้ากันดีเหลือเกินกับแมงดานา
   “กินข้าวแล้วอย่าลืมกินยาล่ะลูก ยาชาหมดฤทธิ์น่าจะปวดเอาการอยู่” คุณปลัดบอกล่ะครับ ที่จริงก็เริ่มรู้สึกตึงๆถึงตึงมากแล้วล่ะแต่ผมยังไม่โอดครวญ พอกินยาเสร็จก็นั่งคุยอยู่กับปลัดครู่หนึ่งล่ะครับ ไอ้เบบี๋มันก็นั่งอยู่ด้วย
   “ไปอาบน้ำดิเน่า” มันบอกล่ะครับ
   “อาบไงวะ ขาเจ็บจะตายถอดลำบาก” ผมบอกเสียงเรียบๆ
   “เอาเก้าอี้ไปนั่งในห้องน้ำไหมลูก จะได้สะดวก”
   “มันก็ลำบากอยู่ดีล่ะครับปลัด ผมกลัวมันจะโดนปูน มันยังไม่แห้งดีนี่ครับ” นี่คือข้ออ้างครับ
   “อืม อุ่นไปอาบให้เดี๋ยวสิลูก จะได้ช่วยเหลือเผื่อลื่นล้ม” นี่ล่ะคือสิ่งที่ต้องการ อิอิ เฮ้ยๆ ไมได้ขี้โกงนะเว้ย นิดหน่อยน่า คิดไรมากมาย อิอิ
   “อ่า ไรอ่ะพ่อ ไม่เอาอ่ะ อาบเองดิเน่า เท้าเจ็บนะไม่ใช่ตัวเจ็บ”
   “เออๆ กูอาบเองก็ได้วะ อายเหรอ ไรวะมีเหมือนๆกัน” ผมยักคิ้วให้มันล่ะครับแล้วทำท่าลุกขึ้น จะหาว่ากูตอแหลไปไหมเนี่ย ก็กูทำท่าเซครับ อิอิ
   “นั่นไง อุ่นไปอาบช่วยเดี๋ยวนั่นล่ะ เดี๋ยวหกล้มขึ้นมาจะลำบากกว่านี้ อะไรกันลูกคนนี้ อาบกับพ่อก็เคยแล้วยังจะอายอะไรอีก” “อ่า พ่ออ่ะ” มันอายครับ หือ กับพ่อมันก็เคยอาบเหรอวะ ไมได้ล่ะต้องถามแล้ว
   “ไปดิ” มันทำหน้างอไม่พอใจครับ ผมให้มันพยุงขึ้นไป
   “รอในห้องน้ำนี่ล่ะ เดี๋ยวไปเอาผ้าให้” มันบอกครับแล้วเดินออกไปจากห้องน้ำ
   “ถอดเสื้อได้ป่ะ” มันเดินกลับมาแล้วครับพร้อมกับผ้าเช็ดตัว
   “อือ” ผมจ้องหน้ามันไม่ยอมวางตา
   “มองไรอ่ะเน่า ถอดดิ” มันอายครับ ผมก็เลยถอดเสื้อออก ผมเห็นนะว่ามันแอบกลืนน้ำลาย แม่งอยากเลียกูจะตายห่าทำแอ๊บนะมึงไอ้เบบี๋ คอยดูกูจะยั่วให้ดู เอาให้มันแตกต่อหน้าต่อตากูเลยเป็นไงก๊ากก
   “มึงเคยอาบน้ำกับพ่อมึงเหรอ” ผมสงสัยครับ จะสนิทกันยังไงก็ไม่น่านะผมว่า
   “เคยดิ ตอน ป.๖ เถอะ” สัด ฮ่าๆ ผมยิ้มออกมาครับ
   “ถอดเกงดิ” ผมยืนยักคิ้วให้มันครับ
   “ไรอ่ะ เกงถอดง่ายจะตาย ถอดเองดิ หันไปด้วยนะเน่า” “ถอดไงวะ มันติดนี่ไง ไม่เห็นเหรอ มึงไม่อยากทำให้กูเหรอวะเบบี๋” ผมทำเสียงเครียดครับ จ้องหน้ามันแบบว่าหาเรื่องเต็มที่
   “อ่า ก็ได้” มันเสียงสั่นครับหน้านี่แดงก่ำเลยนะ มันไม่ยอมมองหน้าผมจ้องอยู่ที่เป้ากูนั่นล่ะ เออ ลืมบอกกูใส่กางเกงเตะบอลนะครับซึ่งตอนนี้มันนูนเด่นขึ้นมาเป็นลำแล้วล่ะ ฮ่าๆ อ้อ ขาที่เจ็บก็ข้างซ้ายล่ะไม่ใช่ข้างขวา นับว่ายังโชคดีอยู่ครับ แต่คนโชคร้ายนี่ครับ คนที่กำลังชั่งใจว่าจะถอดกางเกงให้ผมยังไง
   “เร็วดิ กูร้อน” ผมเร่งมันครับ มันเหมือนว่าจะเม้มปากแล้วมาค่อยๆจับขอบกางเกงผม เห็นเลยนะว่ามือมันสั่น
   “ชักช้าจังวะ” นี่แน่กูเอง ผมใช้มือขวาดึงลงทั้งกางเกงบอลกางเกงในพร้อมกันจนมันไปอยู่ที่เกือบถึงหัวเข่าครับ
   “อ๊ะ” “ไร ตกใจไรวะ” ผมแอบยิ้มครับเพราะมันก้มหน้าอยู่ แต่แค่ไม่กี่วินาทีล่ะมันรีบเงยหน้าขึ้นมา ซึ่งกูก็รออยู่แล้วอ่ะนะ สายตามันสบกับสายตากูพอดีเลย
   “ว่าไงเบบี๋ ตกใจไรคร้าบ” ผมยักคิ้วให้มันครับ
   “อาบเองได้ไหมอ่ะเน่า” มันเสียงสั่นจนผมอดไม่ได้ที่จะปล่อยก๊ากออกมาเลยนะ
   “ฮ่าๆ เป็นไรวะ ทำเหมือนกับไม่เคยเห็น” “เคย แต่” อาบให้กูหน่อยดิ กูไม่ทำไรมึงหรอกน่า” ผมบอกมันล่ะครับ มันเม้มปากเหมือนกำลังตัดสินใจ
   “ถอดเร็วดิ ร้อนจะตายห่า” ผมบอกมันครับ ไม่รู้สิแกล้งมันสนุกดีนะ กูชอบ มันก็ก้มลงเหมือนเดิมล่ะครับ มันค่อยๆรูดกางเกงผมลง ผมก็ยกเท้าขวาให้กางเกงมันหลุดออกไปเหลือขาซ้ายที่ติดเฝือก มันก็ก้มลงเหมือนเดิม
   “อ่า ทำไรอ่ะเน่า” อิอิ ทนไม่ไหวครับ พอมันก้มผมก็กะให้มันพอดีกับเป้า พอเล็งได้ที่ก็ดันก้นให้ลูกชายผมชนหน้ามันเต็มๆเกือบเข้าปาก มันตกใจถอยออกไป
   “ยุงกัดก้น” “ตกใจหมด เดี๋ยวก็ล้มหรอก” มันแบบว่าหน้าแดงมากครับ เหมือนจะมีเหงื่อไหลออกมาตามใบหน้า หน้าตามันตื่นจนไม่รู้ว่ากลัวหรือว่าตื่นตกใจกันแน่ ฮ่าๆ
   “อ่ะ ถอดออก” อ้าวๆ กูมัวแต่พูดครับ มันรีบนั่งลง คือมันตัวเล็กอยู่แล้วนะมันนั่งลงแล้วช่วยผมยกขา มันก็ดึงกางเกงออกไปเลยครับ
   “นั่งเก้าอี้ดีกว่า” มันบอกครับแล้วเอาเก้าอี้มาให้ผมนั่ง
   “มึงไม่อาบเหรอ” ผมนั่งลงเสร็จก็ถามมันครับเพราะมันไม่เห็นถอดเสื้อผ้าเลยนะ
   “ไม่อ่ะ เน่าอาบก่อน เดี๋ยวเราค่อยอาบ”
   “ไม่ได้เว้ย ไรวะ เปลืองน้ำเปลืองเวลา เร็วๆดิ กูต้องให้มึงเช็ดตัวทาแป้งให้ด้วยนะ เร็วๆ ถอด”
   “อ่า ไม่เอาอ่ะ” “ทำไมวะ” “อาย” มันตอบครับแล้วก้มหน้าลง แม่งมันน่ารักก็ตรงนี้ล่ะ
   “อายเชี่ยไร เห็นของกูไปถึงไหนต่อไหน เลียก็เคยแล้วเถอะ” “ไอ้บ้าเน่า ไรอ่ะ” มันทำหน้าดุใส่ผมครับแต่นะ นี่ดุแล้วเหรอเนี่ย ฮ่าๆ
   “นะนะ อาบเป็นเพื่อนกูหน่อย เดี๋ยวมึงก็ชินไปเองล่ะ” ผมอ้อนมันครับ มันจิ๊ปาก
   “อือๆ เรื่องมากจังนะ นี่มันเป็นแผนหรือเปล่าเนี่ยเน่า” “อึ๊ก” ผมกลั้นหัวเราะครับ
   “แผนเชี่ยไร เจ็บจะตายห่า” “เราหมายถึงเรื่องอาบน้ำอ่ะ” “เออดิ ไม่งั้นกูจะได้จู๋จี๋กับมึงเหรอวะ” ขี้เกียจจะปิดมันครับ ไหนๆมันก็คงไม่ขัดใจผมหรอกนะ มันยืนนิ่งอยู่แป๊บหนึ่งล่ะครับแล้วมันก็เดินไปถอดเสื้อผ้าด้านหลังผม แหมๆ เจ็บขานะเว้ยไมได้เจ็บคอกูก็เอี้ยวตัวดูสิวะ ฮ่าๆ อยากรู้ทำไมมันอายจังวะ แต่แค่มันถอดเสื้อก็ตั้ง พอมันถอดกางเกงกูนี่กระดกเลย สัด ขาวมาก ก้นมันไม่มีหรอกนะไอ้ลายแตกเหมือนก้นกูน่ะ มันขาวเนียนแบบมากๆครับ เวลามันก้มตัวลงดึงกางเกงออกจากตัวใต้ก้นมันก็ไม่ดำ ไหลเลยกู
   “อ๊ะ มองไรอ่ะ หันไปดิเน่า” พอมันหันมามันก็เอามือกุมเป้าน้อยๆของมันไว้ล่ะครับ แหมๆ โวยวาย
   “ผัวมองเมียมันผิดตรงไหนวะ” ผมยักคิ้วให้มันครับ มันนี่อายม้วนเลย
   “ไอ้บ้า หันไปดิจะได้เปิดฝักบัว” อ่ะๆ ยอมวะเดี๋ยวไม่เป็นอันอาบน้ำกันพอดี มันก็ไปเปิดน้ำฝักบัวล่ะครับ
   “เอ๊ะ ไปเอาตั่งมาดีกว่า เอาขาพาดจะได้ไม่เปียก” มันบอกครับแล้วมันก็ไปเอาตั่งที่อยู่มุมห้องน้ำมาให้ผมพาดขา ตั่งมันเตี้ยอ่ะนะยังไงๆมันก็ต้องไหลลงอยู่ดีล่ะวะมึง คิดอะไรเนี่ย แต่เอาเถอะผมมองข้ามเรื่องหยุมหยิมครับ ตอนนี้สนใจแต่ก้นมัน ทำยังไงวะผมจะให้มันมานั่งทับผมได้ ช่วยคิดหน่อยดิ
   “มึงเอานิ้วอะไรถูหลังกูเนี่ย จั๊กจี๋นะเว้ย” ผมพูดขึ้นล่ะครับตอนที่มันเอาตัวมาแนบหลังผม คือมันไม่ยอมมาข้างหน้าเลยนะ มันรีบราดตัวผมให้เปียกแล้วทาสบู่เหลวที่หลัง
   “บ้าเหรอ นิ้วไรอ่ะ อ่า ไอ้เน่า” มันตีหลังผมทันที
   “ไรวะ ถูแต่หลังแล้วข้างหน้าล่ะ” “ไรอ่ะ มือไม่ได้เจ็บนะ ช่วยๆกันดิ จะได้เสร็จไวไว” จิ๊
   “อ้าว มึงมาถูข้างหน้ากูจะได้ถูให้มึงด้วยไง จะได้เสร็จไวไวไง” “ไม่เอาอ่ะ เราถูเอง”
   “จะมาไม่มา” “ไม่มา อาบๆเร็ว อย่าพูดมาก” “โอ๊ย เจ็บ” อันนี้แหกปากนะครับ ดังมากๆ
   “อ่า ร้องไมอ่ะเน่า” “มีไรลูก ล้มเหรอ เจ็บไหม อุ่นๆ” ผมยักคิ้วให้มันครับ มันกัดฟัน
   “ไม่มีไรอ่ะพ่อ” มันร้องตอบพ่อมันออกไปครับแต่มือนี่ตีผมใหญ่เลยนะ
   “จะมาไม่มา ไม่มากูล้มลงจริงๆด้วยนะเว้ย” ผมขู่มันครับ มันทำหน้าแบบว่าโมโหสุดๆ แต่กูสนที่ไหน
   “ขี้โกงนะเน่า นิสัยไม่ดี” “จ้า เร็วดิ เร็วเลยๆ” ผมยักคิ้วต่อครับ มันค่อยๆเดินมาหน้าผม
   “ปิดไมอ่ะ ปิดแล้วมึงจะเอามือที่ไหนถูให้กูวะ” ผมอมยิ้มครับ มันกุมเป้ามันอยู่เลยนะ
   “จิ๊ เรื่องเยอะจริงเชียว” อ้าวๆ มันทำไงรู้ไหมครับ มันเอาตัวมันมาแนบกับอกผมเลยนะ แหมๆ แอบมีอารมณ์นะมึง กูนึกว่านิ้วหัวแม่เท้ากูซะอีก ฮ่าๆ แต่ไม่เอาๆ ไม่แกล้งมันเรื่องนี้เดี๋ยวมันไม่ทำให้ผม พอมันเอาตัวมาแนบอกผม ผมก็กอดก้นมันทันทีดิ
   “อ๊ะ” “มึงมาเองนะ อันนี้กูไม่ได้บอก” “ไม่เอาอ่ะ อย่า” คือผมเอาสบู่ล้วงก้นมันล่ะครับลูบๆถูๆ มันนุ่มมือจริงๆนะเนื้อตัวมัน คือลูกชายจะระเบิดแล้วกู
   “ไอ้เน่า” มันดันตัวออกครับแล้วนั่งลง อ้าว ไอ้นี่ พอนั่งหน้ามันก็ตรงเป้าพอดีดิ ฮ่าๆ พอล่ะๆ ไม่เล่าดูจะลามกไปแล้วกู สรุปว่ากว่าจะอาบน้ำเสร็จก็ตัวเหี่ยวเหมือนเคยและที่แย่คือกูก็ค้างเหมือนเดิม เซ็งโว้ย
   “นั่งนิ่งๆได้ป่ะ จะได้เช็ดตัว ไรไม่รู้อ่ะ เจ็บเท้าแต่ให้ทำให้ทุกอย่างเลยนะ เดี๋ยวก็พิการหรอก” มันบ่นครับ
   “ทำให้กูหน่อยเถอะ มึงไม่อยากทำเหรอ” ผมพูดเสียงนิ่งๆครับ มันเงียบไป จากที่ขยี้หัวกูอยู่ก็เบามือลงมาก
   “ขอโทษ” อ้าว ดราม่าอีกล่ะสัด
   “โทษไรวะ” ผมจับมือมันแล้วดึงมือมันลง มองหน้ามันล่ะครับ
   “เราอยากทำ แต่เราบ่นไปงั้นล่ะ” มันบอกครับ “ฮ่าๆ สัด อยากทำก็ไม่ต้องบ่นดิวะ กูชอบให้มึงทำ ไม่ใช่คนอื่น” มันยิ้มครับ เว้ย ตอนยิ้มก็นะทำกูยิ้มตามเลยนะ มันเช็ดตัวให้ผมจนแห้งล่ะครับแล้วทาแป้งทั่วตัว ช่วยผมใส่กางเกง แล้วผมก็ไปนอนบนเตียงนอนรอให้มันมาทาครีมให้ คือว่ากูติดไปแล้วอ่ะนะ มันสบายจะตายเวลามันจับหน้า
   “ไปไหนวะ” พอมันทำให้ผมเสร็จมันก็ลุกไปล่ะครับ
   “ทำการบ้านดิ ของเน่าไม่มีการบ้านเหรอ ดูท่ารำด้วยอ่ะ”
   “การบ้านเดี๋ยวกูทำให้ ไหนมึงจะรำเพลงไร” ผมลุกขึ้นมาล่ะครับ
   “ไม่รู้อ่ะ แต่วันนี้จอยบอกว่าจะรำเพลงนี้” มันเดินไปเปิดคอมฯล่ะครับรอสักพักมันก็เปิดยูทูป
   “อันนี้น้องผู้หญิงรำ แล้วก็ฟ้อนภูไทจอยกับน้องจะรำ แล้วก็สุดท้ายว่าจะเซิ้งกะติ๊บ”
   “อืม ชุดสุดท้ายก็ผู้ชายถือสวิงผู้หญิงถือตะข้องไม่เท่กว่าเหรอวะ เหมือนตอนที่เราไปจับเขียดกันไง” ผมเสนอครับไม่ได้คิดอะไรนะแค่รู้สึกว่ามันควรจะทำแบบนั้นดีกว่า
   “อ่า จริงสินะ เก่งนะเนี่ย” “อ๊ะแน่นอน กูเป็นใครล่ะ” “อ่านะ แล้วเลือกเพลงช่วยหน่อยดิเน่า เพลงสุดท้ายอ่ะ”
   “ไม่รู้เว้ย กูไม่ฟังหมอลำ” แหะๆ หลอกมันครับ
   “อ้าวเหรอ อืม งั้นค่อยๆดูก่อนก็ได้ เน่าทำการบ้านดิ เราจะดู” “สัด สบายเลยนะมึง เออๆ” ผมยอมมันครับแล้วมันก็หน้าตาระรื่นเลยนะไปเอาสมุดกับหนังสือมายื่นให้ผม ฟิสิกส์ คณิตฯ ภาษาไทย สามวิชา กูใช้เวลาทำไม่ถึง ๒๐ นาทีครับ
   “อ้าว เสร็จแล้วเหรอ ไวจังอ่ะ” มันตกใจครับตอนที่ผมปิดสมุดหนังสือ เรานั่งข้างกันที่โต๊ะคอมฯนั่นล่ะครับ
   “มึงดูถึงไหนแล้ววะ ไปนอนเถอะ” ผมเลื่อนเก้าอี้ไปติดมันล่ะครับแล้วก็กอดเอวมัน
   “ยังไม่ถึงไหนเลยอ่ะเน่า” “ไหน มานี่” ผมอยากให้มันไปนอนไวไวล่ะครับ
   “เพลงนี้ล่ะ” ผมพิมพ์เพลงของ เดือนเพ็ญ อำนวยพรให้มันฟังล่ะครับ พื้นเมืองอีสาน คือชื่อเพลง
   “อ่า เพราะดีๆ ชอบๆ เอาอันนี้ล่ะ แต่จังหวะมันช้าไปไหมอ่ะเน่า”
   “อ้าว ชุดแรกมึงก็เลือกให้มันเร็วๆสิวะ จินตหรานั่นก็ดีแล้ว สองเพลงพอ ฟ้อนรำอะไรนาน ไหนจะฟ้อนภูไทอะไรนั่นอีก เยิ้มเลยนะนั่น” “อ้อ อ้าว ไหนบอกไม่ฟังหมอลำอ่ะเน่า” มันหันมาครับ ผมก็ยักคิ้วให้มัน
   “ไปนอนกอดกันได้แล้ว เอาหมอนมารองเท้าให้กูด้วยนะ” ผมลุกไปแล้วครับ พอนอนบนเตียงเสียงมันปิดคอมฯก็ดังตามมา ผมอมยิ้มเลยนะ มันก็ว่าง่ายเหมือนกันนะเนี่ย
   “ยังเจ็บอยู่ป่าว” มันถามครับหลังจากเอาหมอนมารองเท้าให้ผม
   “เจ็บดิ เริ่มปวดล่ะ” ที่จริงมันปวดนานแล้วล่ะ เหมือนมันจะบวมเลยนะรู้สึกอึดอัดแน่นเท้าไปหมด
   “เรากลัวเราจะโดนมันจังอ่ะ” “ไม่โดนหรอกน่า กูนอนถ่างขาขนาดนี้” ผมบอกมันล่ะครับแล้วก็กอดมัน ลำบากหน่อยแต่ก็ดีกว่านอนคนเดียวล่ะวะติดมันแล้วนี่ทำไงได้
   “เน่าๆ เจ็บเหรอ” ผมรู้สึกตัวตื่นก็เพราะมันแปลบๆที่ข้อเท้าล่ะครับ
   “อือ เจ็บว่ะ” มันปวดมากเลยนะครับเหมือนว่ายามันจะหมดฤทธิ์แล้วเถอะ นอนไม่หลับเลย
   “กินยานะ เดี๋ยวไปเอาให้” ไอ้เบบี๋มันก็ตื่นมาล่ะครับเพราะผมขยับตัว มันลุกเปิดไฟหัวเตียงแล้วไปเอายาที่วางไว้ที่โต๊ะอ่านหนังสือนั่นล่ะ ผมก็กินไม่ได้รู้สึกทุเลาลงหรอกนะคงต้องสักพัก
   “แม่งปวดว่ะ” ผมบ่นออกมา
   “ทำไงดีอ่ะ อดทนเอานะเน่ามันคงจะบวมอ่ะ” ไอ้เบบี๋เหมือนมันก็กังวลอยู่ล่ะครับหน้าตามันดูวิตกๆ ผมก็พยักหน้าแล้วก็ชวนมันนอนใหม่
   “มาเอากันไหมจะได้หายปวด” ผมแหย่มันล่ะครับ ผมไม่ได้ลามกหรือว่าหื่นนะเว้ย ก็ทำไงได้ตื่นมาไอ้ลูกชายมันก็ปั๋งอยู่แบบนี้
   “มันจะช่วยได้เหรอ” “ลองดิ” ไอ้เบบี๋เหมือนมันคิดอยู่พักหนึ่งล่ะครับ เหมือนมันจะยอมเลยนะ เสร็จกูล่ะ
   “ให้เราช่วยเฉยๆได้ป่าว” “อืม ช่วยก็ได้” ยังไงก็ได้วะตอนนี้ เอ๊ะ หรือว่าที่มันปวดเพราะมันไม่ได้ระบายหรือเปล่า เออเนอะ น่าจะใช่ ไอ้เบบี๋มันขยับตัวเข้ามาล่ะครับ ท่าทางยังสั่นๆอยู่ มันปิดไฟหัวเตียงแล้วจับที่ขอบกางเกงของผม
   “มานี่ก่อนดิ” คือมันจะก้มหน้าลงเลยอ่ะนะ ไม่ได้ดิมันไม่โรแมนติกเว้ย อิอิ
   “ไรอ่ะ” “ดูดปากกันก่อนดิ ไรวะมึงจะกินของกูเลยเหรอ” มันอายครับ แม้จะมืดผมก็พอรู้ว่ามันอาย
   “เพราะขาเจ็บหรอกนะถึงยอมเนี่ย” มันบ่น มีบ่นๆ อิอิ ดีจังวะที่กูขาเจ็บนี่ถ้ากูขอมันมากกว่านี้ก็คงได้แน่ๆ ฮ่าๆ
   “เออน่า” ผมดึงตัวมันขึ้นมาล่ะครับ มันก็ยอมแต่ก่อนจูบมันผมก็จับหน้ามันไว้จ้องตามันสักพัก ตอนแรกมันหลบตาครับแต่เอาไปเอามามันก็ยอมจ้องตอบ
   “มึงรู้ไหม กูรักมึงนะ” ไม่ได้ลิเกนะจะบอก แต่รู้สึกจริงๆ มันดูแลผมผมอยากดูแลมันแบบนี้เขาไม่เรียกว่ารักแล้วจะเรียกอะไรวะ จริงไหม
   “อืม” มันจะก้มหน้าลงครับ ผมเลยกดหัวมันเข้ามา เราก็ปล่อยมันไปตามเพลงล่ะนะ มือไม้ผมก็ไม่อยู่นิ่งๆลูบล้วงไปตามประสา ก็มือไม่ได้เจ็บนี่หว่า ผมดึงตัวมันให้มานั่งทับผมล่ะครับแล้วจับก้นมันให้ถูลูกชายผม มันนุ่มนะนุ่มมาก นุ่มจนใจจะขาดตาย ผมอยากทำอะไรมากกว่านี้ล่ะแต่ยังไม่ถึงเวลา ไม่รู้สิ ผมว่าผมเชื่อมันนะและเรื่องนี้ผมก็ยอมตามใจมัน จากที่เราดูดปากกันบางเบาเริ่มเป็นหนักหน่วงขึ้นลิ้นสอดพันกันไอ้เบบี๋เองมันก็คงรู้สึกเหมือนผม ผมจับก้นมันบี้กับลูกชายผมหนักขึ้นแน่นขึ้นถี่ขึ้นมันเองก็เหมือนจะช่วย จน
   “อ๊ะ” “เชี่ย ฮ่า” เวรล่ะ กูปล่อยกระสุนแล้วเว้ย อะไรวะ แต่ก็นะมันทนไม่ไหวนี่หว่า ผมเห็นว่าไอ้เบบี๋มันก็คงจะอึดอัดล่ะครับถ้ามันไม่เสร็จผมเลยกดเอวมันให้ถูกับหน้าท้องของผม โอ้ย มันแอ่นก้น คิดภาพออกไหมเนี่ย คือมันก็คงอยากจะถึงฝั่งอ่ะนะมันเลยแอ่นก้นมันเพื่อให้นิ้วหัวแม่เท้ามันถูกับท้องของผม ตอนมันแอ่นก้นเนี่ย ผงกอีกครั้งครับ มันแบบว่า ซี๊ดมาก ผมจับก้นมันถูไปมาไม่นานมันก็เกร็งตัว คือเราก็ยังคงจูบกันอยู่ล่ะครับ
   “น้ำท่วมหน้าท้องกูป่ะเนี่ย” ผมแซวมันครับ
   “อ่า บ้าเหรอ ของเน่านั่นล่ะเต็มก้นเราเลยอ่ะ” มันอายครับเรายังคงอยู่ในท่านั้นแต่ว่าผ่อนคลายมากขึ้น มันนอนทับตัวผมแบบทิ้งตัวลงมาเลย ผมเองก็กอดมันอยู่
   “ก็เก็บไว้นานนี่หว่า ขี้เกียจไปล้างว่ะ” “งั้นเช็ดเอา” มันบอกครับแล้วจะลุกไปเอากระดาษมาเช็ด
   “เดี๋ยวดิ อยู่แบบนี้ก่อนได้ไหมวะ” ผมรู้สึกอยากกอดมันครับ แปลกนะแต่ก่อนมีอะไรกับใครพอเสร็จอย่ามาแตะตัวกูเชียวนะมึงมีเตะ แต่กับมันไมได้สอดใส่กัน ไมได้ทำอะไรมากมายเลยนะแต่ผมกับรู้สึกว่ามันรู้สึกดีจริงๆ
   “เดี๋ยวมันก็แห้งหรอกเน่า” “เออน่า กอดก่อน” ผมบอกมันล่ะครับแล้วหอมตามซอกคอมัน แก้มมัน
   “แบบนี้ก็เสียวดีนะ กูชอบ” ผมยักคิ้วให้มันตอนจับหน้ามันมาดูล่ะครับ
   “อ่านะ” “เราทำกันบ่อยๆนะเบบี๋” “ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวนายจะเบื่อ” มันบอกครับ
   “เบื่อเชี่ยไร ไม่เบื่อหรอกน่า” มันไม่ตอบครับแล้วลุกไปเอากระดาษมาเช็ด เปลี่ยนกางเกงให้กูด้วยนะ ทั้งที่กูยังคงนอนแผ่อยู่ท่าเดิม ฮ่าๆ มันสบายจริงๆให้ตายเถอะ ไอ้เบบี๋มันไปล้างตัวล่ะครับแล้วกลับเข้ามาพร้อมกับผ้าชุบน้ำ
   “มันเหมือนจะแห้งอ่ะเน่า” มันบอกครับแล้วเช็ดตามง่ามขาผม หน้าท้อง ไม่อยากจะบอกว่ามันตื่นอีกแล้วเถอะ ฮ่าๆ เอ๊ะ นี่กูลามกไปไหมเนี่ย ไม่หรอกนะ รู้น่าว่าหลายคนก็อยากรู้ อิอิ จริงป่ะล่ะ

Written by eiky

[nong PeePee]

  อิจฉาอร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย