วันนี้ผมมีสอบตอน 11 โมง แต่สุดที่รักของผมวันนี้มันไม่สอบเลยนอนตายอยู่ข้างๆผมนี่แหละ
ผมลุกขึ้นเตรียมตัวตั้งแต่ 9 โมง หันมองคนข้างตัว
"หึหึหึ แฟนใครครับเนี่ย น่ารักที่สุดเลย...จุ๊บๆๆๆๆๆ" นี่ขนาดผมจุ๊บปากจุ๊บแก้มมันไปตั้งขนาดนี้มันยังไม่รู้ึสึกตัวเลย
ผมลุกไปอาบน้ำ อาบไปร้องเพลงไป มีความสุขจริๆเว้ยยยยยยยยยยยย ขัดถูมันซะทุกซอกทุกมุม สระผมด้วยซะเลย สมองจะได้โล่งๆ
ออกจากห้องน้ำ ชีนมันยังหลับท่าเดิมอยู่เลย นีตกลงมันนอนหลับหรือนอนตายกันแน่วะ นิ่งซะขนาดนี้ ผมเลยทดสอบแนบแก้มตัวเองเข้ากับแก้มมัน...หรือจริงๆก็คืออยากแกล้งมันนั่นเอง
"อื้มมมมมเย็นนนนนนน" เสียงมันงัวเงียเชียวแล้วก็ผละแก้มออกไป
"ก็นึกว่าตายซะแล้ว เห็นนอนนิ่งเชียว"
"มึงแหละตาย...อย่ายุ่งอีกนะคนจะนอน"
"ครับบบบบบบคุณแฟนสุดรัก"
แล้วผมก็ปล่อยให้มันนอนเน่าตายไป ส่วนตัวผมเองก็มาจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อย วันนี้วันสอบ การแต่งตัวต้องถูกระเบียบเป๊ะทุกอย่าง เชิ้ตแขนยาว ผูกไทด์ แสล็คดำ รองเท้าหนังสีดำ แล้วก็ที่ผูกติดกับไทด์เค้าเรียกไรไม่รู้ จำไม่ได้แล้วเพราะนานๆใส่ที ถ้าแต่งไม่เป๊ะ อาจอดเข้าห้องสอบได้
แต่งเสร็จก็ออกมาชื่นชมตัวเองหน้ากระจก
"ชีนเอ๊ย....กูละอิจฉามึงจริงๆที่มีแฟนหล่อลากดินลากเลือดซะขนาดนี้...." ขอหน่อยเหอะ ก็ผมอารมณ์ดีนิ
ผมเตรียมอาหารเช้าแบบโคตรง่ายเสร็จ นั่นก็คือข้าวต้มหมูสับก็เข้าไปปลุกสุดทีรักในห้อง
"ชีน..."
"......."
"ชีนนนนนน"
".................."
ผมเลยขยับไปนั่งตรงหัวเตียงและเริ่มเขย่าตัวมัน
"ชีนครับ...ตื่นได้แล้ว"
"อื้มมมมมมมมมมมมมม"
"อื้มก็ตื่นสิ...อึ๋ยยยยทำไมขี้เซาขนาดนี้"
"อื้มมมมมจานอนนนนนนน"
"ตื่นได้แล้วคร้าบบบ...อะไรเนี่ย" ก็มันตวักกอดรอบเอวผมซะงั้น ส่วนหน้ามันนี่ก็ซุกตรงหน้าท้องซะมิดเลย กูคงจะดีใจกว่านี้นะชีนที่มึงทำแบบนี้ แต่ตอนนี้กูรีบโว้ยยยย
"จานอนนนนนน" ผมพยายามดันหน้ามันออกไง
"ชีน ลุกก่อน กูต้องไปสอบนะ อึ๋ยยยยยย....ปล่อยก่อน" พอผมแกะมือมารออกจากเอวผมได้ มันก็พลิกตัวหนีไปนอนซะอีกฝั่งของเตียงเลย มันน่าถีบให้ตกเตียงจริงๆเลย
"ชีนตื่น..." ผมตามไปเขย่าตัวมันอีก
"ก็ไปสอบดิ กูไม่ได้มีสอบด้วยซะหน่อย" พูดกับกูนะลืมตาก่อนได้มั๊ย
"ก็รู้ครับ แต่มึงไปส่งกูหน่อยดิ"
"เรื่องดิ ไม่ไป กูจะนอน" รักกูมากเลยนะมึง
"นะชีนนะ ไปส่งกูหน่อยนะ กูไม่อยากขี่มอไซต์ไปเอง" ผมพยายามดึงให้มันลุกขึ้น แต่ให้ตายเหอะ กระดูกมันหายไปไหนหมดวะ ทำไมถึงได้ตัวอ่อนขนาดนี้
"งั้นก็เดินไปดิ" มึงรักกูจริงๆด้วย...
"ใจร้ายวะ" ผมเอาหมอนปิดครึ่งปากครึ่งจมูกมัน ถึงกับตาเหลือก ดี สมน้ำหน้า ไปเองก็ได้วะ
ผมกินข้าวต้มได้ซักครึ่งถ้วยมันก็เดิน...เดินแบบเขย่งๆๆออกมา หน้าตานี่บอกได้ว่างังเงียสุดๆ...หึหึหึ
"ขำไร?" มันนั่งลงตรงข้ามผม มันคงล้างหน้แปรงฟันแล้ว แต่คงยังไม่ได้อาบน้ำ ผมยังชี้โด่ชี้เด่ไม่รู้ทิศทางอยู่เลย แต่ก็น่ารักไปอีกแบบ
"เปล๊าาาาาาา"
"เสียงมึงสูงและยาวเกินไป เพราะงั้นกูไม่เชื่อ บอกมา ขำไร?" แล้วมันก็ตักข้าวต้มเข้าปาก
"อร่อยเปล่า?"
"ก็งั้นๆแหละ..." มันน่าทำให้กินมั๊ยเนี่ยตอบอย่างนี้
"เหรออออครับ" แต่กูกินเห็นมึงตักเข้าปากไม่หยุดนะ
"อย่ามานอกเรื่อง ตกลงขำไร?" ยังไม่ลืมอีกเหรอ
"ก็กูมีความสุขไง...ทำไม ขำไม่ได้รึไง?"
"ไม่ต้องมาขำเลยนะมึง กูรู้มึงขำที่กูเดินทุเรศๆแบบนี่ใช่มั๊ย"
"........" รู้แล้วถามทำไมวะ
"เพราะใครละกูถึงต้องมาเดินท่าอุบาทว์ๆแบบนี้"
"เจ็บแค่นี้ทำบ่น ใจเสาะวะ"
"มึงจะลองบ้างมั๊ยละ เดี๋ยวคืนนี้กูจัดให้ หีือจะเอาตอนนี้เลยก็ได้"
"เรื่องดิ....ตกลงมึงจะไปส่งกูมั๊ย?"
"โห...สภาพกูอย่างนี้ มึงจะยังมีหน้าให้กูไปส่งอีกเหรอ" หึหึหึ นั่นดิ
"กูไปเองก็ได้ครับ"
"มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว"
"กูขอโทษนะชีน...กูไม่คิดว่ามึงจะเจ็บขนาดนี้ "
"เจ็บแค่ตอนขยับตัวนะ ถ้านั่งนิ่งๆก็ไม่เท่าไร"
"กูไม่น่าทำมึงแรงขนาดนี้เลยเนาะ" เริ่มรู้สึกผิดนิดหน่อย
"คิดได้ตอนนี้สายไปมั๊ยครับมึง...ก้นกูระบมอยู่เนี่ย"
"ชีน....รักมึงนะ"
"รับทราบครับ รีบกินเหอะเดี๋ยวไม่ต้องเอารถไปนะ โทรหาพี่ต่อหรือพี่จอมให้มารับที่นี่่ แล้วเดี๋ยวตอนเย็นแฟนคนนี้จะไปรับมึงเอง..." หึหึหึ
"มึงไปไหวเหรอครับ..." ผมเริ่มเป้นห่วงมันจริงๆแระ
"นอนพักนิ่งๆก็น่าจะดีขึ้น"
"ครับ...งั้นก็พักเยอะๆนะ กินเสร็จก็ตั้งจานไว้บนโต๊ะนี่แหละเดี๋ยวตอนเย็นกูกลับมาเก็บเอง ถ้าลุกไปอาบน้ำไม่ไหวก็ไม่ต้องอายนะ เดี๋ยวตอนเย็นกูกลับมาอาบให้...แล้วกูจะโทรหานะ......ไปละ"
"อืม..."
"กูพูดตั้งยาว มึงแค่อืม กินแรงวะ"
"อ้าว แล้วจะให้กูพูดไรละ เรื่องมากวะ" ต่อมโรแมนติคมึงพิการแต่กำเนิดใช่มั๊ยชีน
"ก็แบบว่ากูซึ่งเป็นแฟนมึงกำลังจะไปสอบ มึงไม่คิดจะอวยพรหรือให้กำลังใจบ้างเหรอครับ"
"ไร้สาระ จะสอบได้หรือไม่ได้มันอยู่ที่ตัวมึงเอง ไม่เกี่ยวกับคำวยพรใครซะหน่อย"
"ข้อนั้นผมรู้ครับ เรียนมาเหมือนกัน..." ผมเดินอ้อมโต๊ะมายืนซ้อนหลังชีนแล้วก็ก้มโอบรอบคือมันไว้ นึกภาพกันออกใช่มัรยครับ "แต่ผมก็ยังอยากได้กำลังจากแฟนสุดรักอยู่ดีนี่ครับ...จุ๊บ" มันหน้ามารับจุ๊บจากปากผมด้วย หวานจัง
"งั้นถ้าข้อไหนที่มึงทำได้ แสดงว่ามึงรักกู แต่ถ้าข้อไหนที่มึงทำไม่ได้ แสดงว่ามึงไม่รักกู โอเค้"
"หึหึหึ งั้นผมก็ต้องทำให้ได้ทุกข้อสินะ เพราะผมรักคุณม้ากมาก"
"ตามนั้น"
"ไปแล้วนะครับ...อ้อ...ชีนครับ แฟนมึงหล่อยัง?" ผมยืนค้างอยู่ที่ประตู
"มึงหล่อสุดในใจกูแล้วแหละ...ไปได้แล้ว"
"คร้าบบบบบบ"
"เต มึงเป็นไรมากเปล่าวะ กูเห็นมึงยิ้มตั้งแต่กูไปรับมึงที่หอแฟนมึงแล้วนะ"
"กูมีความสุขไง...เข้าห้องสอบเหอะ"
"จืด..."
"ไรมึงอีกวะไอ้ต่อ กูจะเข้าห้องสอบแล้ว" ผมเดินเข้าห้องคนแรก พอจืดจะเดินตามเข้ามา ไอ้ต่อก็รั้งไว้ซะก่อน
"อวยพรกูหน่อยดิ..."
"ได้...รักษาตัวรอดเป็นยอดดีนะมึง" หึหึหึ
"เกี่ยวมั๊ยมึง?"
"ไม่รู้...ตอนนี้กูคิดได้แค่นี้แหละ กูเข้าห้องได้ยัง"
"โวะะะะะ"
"มาว้งมาโวะ กูตบสมองว่างเลยนิ"
"ว่างมาจากบ้านแล้วโว้ย ไม่ต้องตบ"
"ยังมีหน้ามาบอกกูอีกนะมึง"
"ตกลงมึงสองตัวจะสอบมั๊ย...หรือจะยืนเถียงกันหน้าห้อง"
"เสือก/เสือก" เต็มหน้ากูเลยยยยยยย
ผมกับจืดออกจากห้องสอบก่อนเวลาหมดนิดหน่อย ส่วนไอ้ต่อนี่อาจารย์เดินไปเก็บข้อสอบถึงโต๊ะจึงเดินออกมา
ถามว่ามันทำไม่เสร็จเหรอ เปล่าเลย...ถามว่ามันทำจนหมดเวลาเหรอ ก็เปล่าอีกเหมือนกัน คืองี้ครับ มันทำข้อสอบเสร็จไล่ๆกับพวกนี่แหละ แต่มันหลับไง ชั่วมั๊ยละ เดินตาแดงพลั่กออกมาเชียว
"ไอ้ต่อตาแดงพลั่กเชียวมานะมึง"
"กูเผลองีบนานไปหน่อย...ไอ้เต มึงมีของดีไรวะ กูเห้นมึงนั่งทำข้อสอบไปก็ยิ้มไป...แม่ง คนอื่นนี่นั่งแทบจะเอาหัวมุดเข้าไปในกระดาษข้อสอบเพื่อหาคำตอบ"
"กูมีนางฟ้าประจำใจโว้ย..."
" อย่าให้เยอะเต กูหมั่นไส้ เดี๋ยวกูตบหน้าติดแหวนเลยนิ" มึงเป็นไรมากเปล่าไอ้ต่อ กัดกูจัง
"จืดเมื่อเช้ามึงลืมเอาข้าวให้ไอ้ต่อแดกรึเปล่า ดุชริบเลยวะ"
"กูลืมคลุกเกลือให้มัน ดุเลย"
"เชี่ย พวกมึงสองตัวนิ" ฮ่าาาาาาาาาาาาๆๆๆๆ
พวกผมลงไปทานข้าวเที่ยงค่อนบ่ายกันที่โรงอาหาร พระเจ้าคนเยอะไปไหน
ผมเลยไปนั่งจองโต๊ะที่ว่างอยู่น้อยนิดก่อน ฝากไอ้ต่อซื้อข้าว ฝากจืดซื้อน้ำ สบายยยย
"ชีน ตื่นยังครับ?" ผมลองโทรหามันดู
"ตื่นเพราะมึงโทรมานี่แหละ" ผิดอีกกู แต่ท่าจะจริงเพราะเสียงมันงัวเงียสุดๆ
"ก็กูเป็นห่วงนี่"
"เต กูเจ็บก้นวะ"
"เอีย งั้นเดี๋ยวกูไปหาตอนนี้เลย"
"ไม่มีสอบแล้วเหรอ?"
"มีอีกทีตอนบ่าย3 " นี่ก็บ่าย 2.20 แล้ว
"งั้นไม่ต้องๆ กูไม่เป็นไรมากหรอก แล้วทำข้อสอบได้มั๊ย"
"กูรักมึง กูก็ต้องทำได้สิ"
"ดีมาก แล้วกินข้าวยัง?"
"ไอ้ต่อกำลังซื้อให้อยู่ แล้วชีนละ"
"เดี๋ยวไอ้พีทซื้อมาให้" ไอ้พีทเห้นมึงสภาพนี้ กูรับรองได้เลยว่าห้องแตก
"ไอ้พีทจะทำมิดีมิร้ายมึงเปล่าเนี่ย"
"กูไม่นิยมคบชู้ครับมึง"
"ฮ่าๆๆๆลองดิ ถ้าอยากตายคู่....กินข้าวแล้วอย่าลืมกินยานะ ตอนเย็นถ้ามาไม่ไหวก็อย่าฝืนนะ เดี๋ยวกูให้ไอ้สองตัวนี่ไปส่งเอง..คิดถึงนะครับ"
"ได้รับแล้ว...แล้วก็ส่งกลับไปให้แล้วด้วย...แค่นี้นะมึง สงสัยไอ้พีทมาแล้ว ....เชี่ย!!!มึงจะเคาะให้ประตูกูพังเลยใช่มั๊ยไอ้พีท" หึหึหึ....
ผมเดินไปส่งข้อสอบหน้าห้อง กำลังจะเดินออกจากห้องสอบ เห็นไอ้ต่อนอนหลับน้ำลายยืดอยู่ เลยโบกมันไปงามๆทีหนึ่ง
"เชี่ย!!!!!" เชี่ยทั่วห้องเลยครีบทีนี้ อาจารย์คุมสอบหันมามองด้วย ฮ่าๆๆๆๆแต่ผมเดินออกมาเฉ้ยยยยยยยยย
"ไอ้เต มึงตบหัวกูไม...ดีนะที่จารย์ไม่ไล่กูออกจากห้องสอบ"
"เค้าให้มาสอบ แต่มึงเสือกนอนนี่หว่า...."
"แล้วนี่จืดไปไหน..."
"ไปซื้อน้ำตรงซุ้มโค้กตรงโน่นนนนนนน"
"สอบเสร็จมึงจะกลับบ้านเลยเปล่า"
"ยังไม่รู้เลย มึงละ"
"กูว่าจะไปเที่ยววะ...ไปมันที่ไหนก็ได้ ไปมันเรื่อยๆ"
"อย่าติสท์ให้มากมึง...กูเป็นห่วง"
"กูไปเที่ยวโว้ย ไม่ได้อาสาไปรบ ไม่ต้องห่วงหรอก แต่จะว่าไปอาสาไปรบก็เจ๋งนะเว่ย ทำเพื่อชาติ"
"เอาดิ กูหนับหนุน"
"น้ำมาแล้ววววว.....โค้กของกู น้ำแดงของกู น้ำเขียวของกู "
"ตกลงนี่มึงซื้อมาแดกเองหมดเลยใช่มั๊ย"
"ฮ่ะๆๆๆๆๆพูดให้หมาถามเล่นๆไปงั้นแหละ...เอาของมึง ของมึงเต"
"ขอบใจ..."
"เตมึงจะให้กูไปส่งหรือว่ากลับเอง"
"ชีนบอกว่าจะมารับวะ แต่ไม่รู้จะมาไหวรึเปล่า"
"อ๊ะ/ห๊ะ" หูผึ่ง หางตั้ง น้ำลายยืดกันเชียวนะพวกมึง
"เฮีย...เฮียทำอะไรเพื่อนผมเมื่อคืน" เสียงไอ้พีทดังมาก่อนตัวอีก....มันวิ่งมาจะถึงดต๊ะพวกผมอยู่แล้วแต่ต้องกลับไปประคองชีนที่ทำท่าจะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่.....ไอ้สองตัวตรงหน้านี่จ้องผมซะตาแทบหลุด
"เต...มึงแสดงปาฏิหาริย์แล้วเหรอวะ"
"หึหึหึ"
"เต..มึงแสดงอิทธิฤทธิ์ไปกี่บทวะ ชีนมันถึงได้เดี้ยงซะขนาดนี้"
"หยุดเห่าได้แล้ว เด็กกูเดินมาโน่นแล้ว"
"พี่ต่อพี่จอมหวัดดีครับ" ไอ้พีทมันทักทายเสร็จก็จัดการให้เพื่อนรักมันนั่ง แต่มันให้นั่งซะคนละฟากกับผมเลย...ได้ไงวะ
"ไม่ต้องเลยเฮีย..นั่งตรงนั้นไปเลย เพื่อนผม ผมดูแลเองได้" เพื่อนมึง แต่แฟนกูนะ..ส่วนไอ้ต่อกับจืดนี่นั่งจ้องหน้าชีนซะ
"พี่ต่อพี่จอมจ้องหน้าผมทำไมครับ มีไรกับผมรึเปล่า" ใครจะกล้าไปมีเรืองกับมึ้ง
"แฮ่ะๆๆๆๆๆเปล่า/ไม่มี"
"ครับ....ไอ้พีทมึงจะกาะแขนกูทำไมเนี่ยะ" นั่นดิ กูหวงเว้ย
"เฮียบอกมาเลยเมื่อคืนเฮียทำไรเพื่อนผม" มึงจะให้กูบอกตรงนี้จริงๆเหรอครับน้องพีท
"เรื่องของกูกับชีน มึงไม่เกี่ยวซะหน่อย"
"แต่ชีนมันเพื่อนผม...ผมจะไปฟ้องมูลนิธิปวีณาว่าเฮียทำอนาจารเพื่อนผม" เป็นเอามากไอ้นี่
"หุบปากมึงไปเลยไอ้พีท เดี๋ยวกูตบสมองหยดเลยนิ...."
"มึงเต็มทำให้เฮียทำอนาตารใช่มั๊ยไอ้ชีน..." มันกระแดะทำหน้าทำตาสะบัดสะบิ้ง มึงคิดไรจริงๆกับแฟนกูใช่ป่ะเนี่ย
"พีทครับ มึงหุบปากเหอะครับ กุปวดหัวกับเสียงมึง....ผมว่าพี่ต่อกับพี่จอมต้องมีไรกับผมแน่ๆ จ้องหน้าผมไม่หยุดเลย"
"ไม่มี่/ไม่เลย" หึหึหึหึ กูรู้นะพวกมึงคิดไรอยู่
"ชีน...กูว่ากลับกันเหอะ มึงจะได้พักเยอะๆ"
"ไอ้พีทมึงพาเพื่อนมึงไปรอที่รถก่อนไป เดี๋ยวกูมีเรื่องจะคุยกับเตนิดหน่อย"
"ครับพี่ต่อพี่จอม" ชีนมันก็พยักหน้านิหน่อยแล้วเดินด้วยท่าที่มันว่าอุบาทว์ๆไปที่รถ
"เต...มึงยิงประตูแล้วเหรอ?"
"กุไม่ใช่นักบอล"
"เชี่ย เล่นลิ้นนะมึง เก็บไว้เล่นกับแฟนมึงเหอะ กับพวกกุไม่ต้อง...บอกมาเลย"
"แล้วมึงจะไปอยากรู้เรื่องไรของมันนักหนาวะจืด"
"เชี่ยต่อหรือมึงไม่อยากรู้"
"สุดๆๆๆๆๆ"
"แล้วว่าแต่กู....ว่าไงเต" กัดกันเองเสร็จมากัดกูต่ออีก
"กูไม่ได้ทำไรซะหน่อย"
"งั้นพวกมึงคงเล่นไม้กระดกกันทั้งคืนหรอกนะไอ้ชีนถึงได้เดินขาถ่างซะขนาดนั้น" มึงพูดซะกุคิดภาพตามได้เลยจืด
"เต..มีอะไรก็บอกๆจืดไปสิ มันจะได้เลิกเซ้าซี้มึงซะที" มึงพูดเหมือนมึงไม่อยากรู้เลยนะไอ้ต่อ กูเห็นนะว่ามึงหูตั้งหางชี้รอฟังอยู่
"แล้วจะให้กูบอกอะไร กูก็อายเป้นนะเว้ย"
"ไอ้หน้าด้าน/ไอ้หน้าด้าน" อู้ยยยยย กูเพิ่งบอกอยู่หยกๆว่ากูอาย
"กูรักชีน...แล้วถ้าคนรักกันจะมีไรกันมันก็เป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอ"
"ประเด็นไม่ใช่ตรงนั้น ประเด็นตอนนี้คือ มึงกดมันได้แล้วเหรอ"
"อืม...กูอยู่เหนือมันแล้ว...แบบนี้เค้าเรียกว่ากดรึเปล่าละ" ผมยักคิ้วเท่ๆให้พวกมันไปหลายยก
"เจ๋งวะเพื่อนกู...นึกว่าเพื่อนจะได้ผัวซะแล้ว...."
"ปากหมาไอ้ต่อ"
"สรุปมึงผัว ชีนเมีย?"
"กุกับชีนเรารักกัน นั่นคือข้อสรุป โอเค้...กูไปได้ยัง ชีนรอนานแล้ว"
"ไปเหอะ...คืนนี้อย่าหักโหมนะมึง สงสารชีนมันหน่อย"
"......" ผมไม่ตอบแต่โชว์นิ้วกลางให้พวกมันแทน....ฮ่าๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ (อ่าน 232843 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก