หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ

[SungMinKRu]

น่ารักอะ +1 ให้คุณดิวไปเลย

ขอตัวไปอ่านก่อนนะ

 

[PetitDragon]

หยอกกันน่ารักอ่ะ 

อยากเห็นชีนเวอร์ชั่นหึงโหดจัง   

ถูกใจให้เป็ดครับ

 

[loven36p]

อร๊ายยยยยยยยยยยยยย
 :m16:นังชะนี เอ๊ย  นังโบนัส
เข้ามาป่วนชีวิตคู่รักเค้าแบบนี้ได้งัย
ต้องรีบกำจัดออกไป
ไม่งั้น พี่เต ต้องกินมาม่าแน่เลย

แต่พี่เตนี่ก็เหลือเกิน
หายโกรธง่าย  ดีกะไอ้น้องชีนซะ 
จนมันสะกดคำว่าง้อไม่เป็นแล้ว

[JA(e)jung]

อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก

น่ารักกันได้อีกอ่ะคู่นี้ อิอิ

หลังจากที่กระผมต้องไปทำความดีอยู่ที่ต่างจังหวัดเป็นเวลานานแสนนาน

พอกลับมาเจอเตกะชีนแบบนี้แล้ว

ฮ่าๆๆๆๆ

[nutsumi]

โบนัสนี่ต้องการอะไรกันแน่นะ แต่ก็ดีไปหน่อยที่เตกะชีนเชื่อใจกัน รอวันที่ชีนกดเตเน้อ555

[tom-34018]

อยากเห็นชีนจับเตกดเร็วๆจัง 555555555

[MookHo]

 
ชอบอ่ะ  น่ารักมากๆ เขิน
เรื่อยๆนะพี่ดิว
 

[Salome]

พี่โบนัสนี่อะไรของนางอ่ะ ต้องเป็นตัววุ่นวายแน่เลย
ทำไมชีนไม่บอกไปเลยว่า เตเป็นแฟนอ่ะ
เตก็ยอมอีกแล้ว อยากให้ชีนเห็นค่าของเตมั่ง สงสัยต้องหาคนอื่นมาจีบเตอย่างเอาจริงสักที
อยากเห็นชีนหึงโหด (เขาจะได้กดกันเสียที อิอิ คนอ่านหื่น)

[Rafael]

เข้ามาดันนนนนคุณดิว
คิดถึงเต ชีน อิอิ

[Bejae]

คิดถึ๊งงงงงง

[่jameball307]

มาต่อบ่อย ๆ น๊ารออ่านอยู่ 

[loven36p]

 

[due]

วันนี้ผมมาเรียนเช้าเลยมีเวลาเดินแทะโลมธรรมชาติยามเช้า เวลาที่เราทำอะไรช้าลง เราก็จะเห็นอะไรชัดขึ้น
ผมไม่เคยสังเกตเลยว่าบนต้นไม้จะมีเสียงนกร้องในตอนเช้าของทุกวันเพราะผมมั่วแต่รีบวิ่งขึ้นเรียน
ผมไม่เคยเห็นดอกไม้ข้างทางระหว่างทางเดินเพราะผมมัวแต่มองไปบ้างหน้าไม่เคยมองข้างทางเลย
ผมไม่เคยเห็นรอยยิ้ม เสียงหัวเราะของบรรดานักศึกษาทั้งหลายเพราะผมไม่เคยสนใจใคร
แต่วันนี้ผมทำอะไรช้าลง ผมเลยได้เห็นทุกอย่างที่ไม่เคยเห็นทั้งๆที่มันก็เป็นอย่างนี้แบบนี้ในทุกๆวันอยู่แล้ว
มันก็โอเคนะ ยอมตื่นเช้าหน่อย แต่กลับได้อะไรเพิ่มมาอีกเยอะ...แต่ดันมาเสียบรรยากาศก็เพราะโทรศัพท์ที่กำลังสั่นครืดๆอยู่นี่แหละ ใครโทรมาแต่เช้าวะ....มีน

"ไม่โทรหากูเลยนะไอ้น้องบ้า เคยห่วงพี่มึงบ้างมั๊ยห๊า" ไปกินรังผึ้งมาจากไหนอีกละ
"มีน...ตะคอกทำไม ไม่เจ็บคอรึไง โวะ..."
"กูแหกปากซะตั้งขนาดนั้น มึงได้แค่ โวะ......" หึหึหึ
"แล้วว่าไง โทรมาไมแต่เช้าเนี่ย...คิดถึงน้อง อันนี้คงไม่ใช่ เป็นห่วง อันนี้ยิ่งไม่ใช่ใหญ่..."
"มึงตกลงคบกับเตแล้วใช่มั๊ย?" เป็นไง ผมเดาถูกเป๋ง
"จะถามทำไมอีก คุยกับเตอยู่ตลอดไม่ใช่เหรอ" อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะว่าสองคนนี้ติดต่อกันตลอด มีนคุยกับมันมากกว่าคุยกับผมซะอีก ช่วงนี้ถ้าอยากรู้ความเคลื่อนไหวเป็นไปของมีนสามารถถามได้จากเตทุกเรื่อง
"ก็อยากฟังจากปากน้องชายสุดที่รักนิ ว่าไงตกลงคบกันเป็นแฟนแล้วใช่มั๊ย?"
"อืม..."
"ชีน มึงมีแฟนทั้งที มึงพูดแค่อืมเนี่ยนะ"
"แล้วจะให้พูดไรละครับคุณพี่ชาย โวะ"
"แล้วมึงดีกับเตรึเปล่า?"
"รับส่งเช้าเย็น พาไปกินข้าว โทรหาเช้ากลางวันเย็นก่อนนอน กินข้าวดูหนังฟังเพลงทุกเสาร์อาทิตย์ แบบนี้เหรอ?"
"ไอ้ที่พูดมานะ มึงไม่ได้ทำซักอย่างเลยใช่มั๊ย?"
"ถูก...แต่สิ่งที่ทำคือ จริงใจและซื่อสัตย์กับมันคนเดียว "
"ดีแล้วชีน เตรักมึงมากนะ อย่าทำให้มันเสียใจละ"
"รู้หรอกครับคุณพี่ชาย....มีนมีความสุขดีใช่มั๊ย?"
"อืม แต่เพิ่งสอบเสร็จมีเพลียๆบ้าง"
"พักผ่อนเยอะๆนะ ดูแลตัวเองด้วย...เป็นห่วง"
"รู้แล้วครับคุณน้องชาย มึงก็เหมือนกัน มึงห่วงกูแค่ไหน คูณร้อยเข้าไปนั่นแหละที่กูห่วงมึง....แค่นี้นะ จะนอนต่อแล้ว"
"อืม แล้วเจอกันนะ"
ผมวางสายจากมีนได้แป๊บหนึ่งก็มีแรงควายตบมาที่บ่า
"มึงคุยโทรศัพท์กับใครวะ เสียงหวานเชียว" ก็ไอ้พีทนั่นแหละ
"คนที่กูรัก"
"เฮียเหรอ?"
"ไม่ใช่..."
"มึงมีชู้!!!!!"
"ควายเหอะมึง"
"แล้วใคร?"
"กูต้องบอกมึง?"
"โยกโย้วะ น่าสงสัย มึงแอบนอกใจเฮียใช่มั๊ย? เลว ชั่ว โหดร้าย"
"พอแล้วมึง...อย่าให้มันมาก เดี๋ยวกูเตะตกเก้าอี้"
"งั้นมึงก็บอกมาดิว่ามึงคุยกับใคร?"ยังไม่เลิก
"บอกเหตุผลดีดีมาซักข้อว่าทำไมกูต้องบอกมึง"
"กูไม่อยากให้เฮียเสียใจ" ทำไมมีแต่คนห่วงมันวะ ไม่มีใครคิดบ้างเหรอว่าวันหนึ่งมันก็อาจจะทำผมเจ็บได้เหมือนกัน
"ห่วงกันจริงนะ...คำก็เฮีย สองคำก็เฮีย..." ผมพูดไปก็ลุกจากเก้าอี้ไป ไอ้พีทมันโวยวายตลอดทางเลยครับที่ผมไม่ยอมบอกมันว่าผมคุยกับใคร

"ชีน...มึงเห็นสองคนนั้นมั๊ย กูว่าโคตรน่ารักวะ เห็นเพื่อนสาวบอกกูว่าเป็นแฟนกันด้วย " พีทมันชี้ให้ผมดูใครบางคนที่ยืนอยู่คนละฝั่งถนนกับพวกผม...ผมเห็นคนสองคนยืนเหมือนจะทะเลาะกันแต่จริงๆแล้วไม่ใช่หรอ พวกเค้ากำลังแสดงความรักในแบบฉบบับของพวกเค้าอยู่ต่างหาก
"ไอ้ตัวเล็กนะน่ารักจริง แต่ไอ้ตัวโตโคตรปากแมว ขี้หวง ขี้หึงสุดยอด"
"มึงรู้จัก?" แล้วมึงจะตกใจทำไมวะ
"อืม ก็กูเคยจีบไอ้น่ารัก....หมายถึงไอ้คนตัวเล็กกว่านะ" ผมเห็นมันทำหน้าหมางงเลยต้องอธิบาย
"เฮียรู้เปล่าว่ามึงเคยจีบเค้า?"
"รู้มั้งหรือว่าไม่รู้ สรุปกูก็ไม่รู้เหมือนกัน.....ไอ้น่ารัก ทางนี้ ทางนี้ หันมาสิ "  ผมโบกไม้โบกมือส่งมือให้มัน มันยืนหมุนรอบตัวเลย จนเห็นผมนั่นแหละมันจึงหยุดหมุน
"อ้าวชีน..." มันโบกไม้โบอกมือผมตอบ แต่แฟนมันก็พยายามจะยึดมือไว้ตลอดเหมือนกัน หึงเอาโล่จริงๆ
"จะตะโกนคุยกันข้ามฝั่งแบบนี้เหรอ" ผมตะโกนไปถามมันอีกครั้ง
"เออเออ...เดี๋ยวกูไปหามึงเอง รอแป๊บ....." แล้วมันก้ยืนคุยกับแฟนมันนิดหนึ่งก่อนจะวิ่งมาทางผมกับไอ้พีท

"จะไปไหนกันเหรอ...?"
"พอดีกูกับเพื่อนจะไปกินข้าวหน่อย แล้วมึงกับ...จะไปไหนกันละ?" ผมเสมองไปทางไอ้โจ๊ก อูยยยยมันหน้าหงิกเลยครับ
"กูจะไปร้านหนังสือ แต่ไอ้บ้านี่อยากไปดูหนัง เลยตกลงกันไม่ได้...พอบอกว่าต่างคนต่างไป มันก็ไม่ยอมอีก "
"อ่อนแล้วทำไมต้องไปสาธยายให้คนอื่นฟังด้วยละ นี่มันเรื่องใน'ครอบครัว'นะ..." มันเน้นคำว่าในครอบครัวอย่างเห็นได้ชัด
"หึหึหึ" ผมขอขำหน่อยเหอะ
"หัวเราะไรของมึงไอ้เด็กปีหนึ่ง จะไปไหนก็ไปซะทีสิ แฟนกูจะได้หันมาคุยกับกูบ้าง" ไอ้พีทนี่มองคนนั้นคนนี้จนตาลายไปแล้วมั้ง
"จูน บอกแฟนมึงหน่อยสิว่าอย่าดุให้มันมากนัก เดี๋ยวโดนจับล่ามนะ"
"ไอ้ชีน... มึงก็เลิกเจ๊าะแจ๊ะเงาะแงะกับแฟนกูได้แล้ว ไปหาเจ้าของให้สวมตะกร้อให้ไป คนนี้  แฟนกู กูหวง" มันขยับจะโอบไหล่จูนแต่โดนจูนศอกซะเต็มสีข้างเลย สมควร
"พอเลยทั้งคู่ เจอกันทีไรปากแมวใ่ส่กันตลอด กูขี้เกียจจะห้ามแล้วนะเว้ย วันไหนพ่อโมโหขึ้นมาแม่งจับหัวชนกันให้สมองไหลกันเลยนิ" ไอ้พีทนี่สะกิดผมยิกๆเลยครับ สงสัยคงอยากให้ผมแนะนำให้รู้จักกับจูน
"จูน...พี่เพื่อนกู ชื่อพีท ส่วนไอ้พีทนี่จูน อดีตว่าที่แฟนกู ส่วนอีกคนชื่อ...มึงชื่อไรนะ กูจำไม่ได้..." ขอรวนมันหน่อย
"มึงก็เหมือนกันแหละชีน แกล้งโจ๊กมันอยู่ได้....หวัดดี จะให้แทนว่าพี่หรือกูดีละ หรือว่าไง..." จูนหันไปคุยกับพีทแล้วครับ ส่วนไอ้พีทน่ยิ้มใหญ่เลย ยิ้มจนไอ้โจ๊กต้องหันมาอง
"แล้วแต่พี่เลยครับ...ผมสบายๆ โสดแต่ไม่โฉด กินง่าย นอนง่าย ชอบฟังเพลง นอนตะแคงขวา" มึงเพ้ออะไรของมึงวะไอ้พีท
"เออวะ เพื่อนมึงตลกดีวะชีน ชื่อพีทใช่มั๊ย งั้นมึงก็คุยกับกูเหมือนชีนคุยกับกูนั่นแหละ ส่วนไอ้หน้ายักษ์แต่น่ารักเนี่ยมันชื่อโจ๊ก...ดุหน่อยแต่ไม่กัดหรอก" ฮ่าาาาา ไอ้โจ๊กมองแฟนมันตาเขียวปั๊ดเลย
"ครับ...จูน...พี่โจ๊ก" ไมสองมาตรฐานวะ จูน พี่โจ๊ก แต่อย่างว่าแหละครับจูนมันหน้าอ่อนจะตาย
"มึงจะมองแล้วยิ้มแฟนกูอีกนานมั๊ย...อ่อนกูหิว ไปหาไรกินกัน ไปสิ ยืนนิ่งอยู่ได้" นั่นไง
"จูนไปกินด้วยกันมั๊ย ผมกับไอ้ชีนกำลังจะไปกินกันพอดีเลย"
"ไป/ไม่" คงรู้กันนะครับว่าเสียงใครเป้นเสียงใคร



"โจ๊ก...มึงจะนั่งเขี่ยข้าวอีกนานมั๊ย ไหนเมื่อกี้บอกว่าหิวไง"
"ก็กูอยากกินกับมึงสองคนนิ แต่ดันมีส่วนเกินมาตั้งสองคน"
"ไร้สาระวะมึง...ชิส์  แล้วว่าแต่เรื่องเรียนมึงเป็นไงบ้างชีน พีทด้วย"
"ก็เรื่อยๆวะ ยังไม่หนักเท่าไร...ไอ้พีท ไอ้พีทเว้ย"
"อ่อ..เออเออ ว่าไง" ผมว่ามันถึงขั้นเพ้อแล้วนะ
"ไอ้น่ารักมันถามว่าเรื่องเรียนมึงเป็นไงบ้าง" ยังไงผมก็ยังชินที่จะเรียกจูนว่าไอ้น่ารักอยู่ดี
"อ๋อครับ ก็พอได้นะ แต่ได้คนช่วยติวบ้างก็ดีนะ" ผมว่าไอ้พีทเป็นเอามากแล้วนะ
"ได้สิ ถ้ามีวิชาไหนก็ลองบอกนะ เดี๋ยวกูช่วย"
 "อ่อนกูว่ามึงช่วยตัวเองก่อนมั๊ย สอบที่ผ่านมากูเห็นมึงแทบกระอักเลือด ยังมีหน้าไปช่วยคนอื่นอีก แล้วผักนะกินเข้าไปบ้าง ไม่ต้องกลัวว่ามันจะไปงอกในท้องมึงหรอก เอ้ากินซะ" ด่าอยู่ดีดี เอาใจซะงั้น
"โจ๊ก กูไม่ชอบกินผัก  ไว้กินพรุ่งนี้ได้มั๊ย นะนะนะ" ไอ้พีทตาค้างเลยครับ คงไม่เคยเห็นน่ารักในโหมดอ้อนมั้ง
"ไม่ได้ "
"สั่งตลอดเลยนะมึง สั่งสั่งสั่ง" นั่นไงพอไม่ได้ดั่งใจก็เริ่มเหวี่ยง
"ที่สั่งเพราะอะไรละ ถ้าเป็นยาพิษนะกูจะกินเองให้หมดเลย แต่นี่แค่ผัก กินหน่อยนะ จะได้แข็งแรง เอ้ากูตักให้ กินหน่อยนะครับ " ผมกับไอ้พีทกลายเป็นอากาศธาตุไปแล้วครับ
"ดูพี่โจ๊กจะรักจูนมากเลยนะครับ"
"ไม่มากหรอก...แค่ถ้าใครมายุ่งมามองมาจีบก็แค่เข้าไอซียูเท่านั้นเอง... " อูย หวงขั้นเทพจริงๆ
กินข้าวกันเสร็จก็แยกย้ายกันครับ ผมกับไอ้พีทมีเรียนบ่ายต่อส่วนไอ้น่ารักกับแฟนมันเห็นบอกว่าจะไปร้านหนังสือก่อนถ้าเวลาพอก็จะไปดูหนังด้วย ผมไม่เข้าใจว่าไอ้โจ๊กจะเถียงกับจูนทำไม เพราะตอนสุดท้ายมันก็ยอมทุกที



"ชีน... จูนน่ารักโคตรๆนะ ขนาดกูแมนเกินร้อยนะเว้ยใจยังสั่นเลย เวลายิ้มแม่งโลกสดใส เวลาหัวเราะโกูละอยากให้โลกหยุดหมุนจริงๆ แล้วแถมเวลาที่พูดนะ กูนี่แบบอยากเอาเก็บใส่กระเป๋าแล้ววิ่งกลับบ้านเลยวะ คนไรวะโคตรของโคตรน่ารักเลยวะ"
"พีท มึงเพ้อนานไปแล้วนะ มึงเพ้อตั้งแต่กินข้าวเสร็จ เรียนเสร็จก็แล้ว จนตอนนี้จะกลับหอแล้วมึงยังเพ้อไม่เสร็จอีกเหรอวะ"
"ก็จูนมันน่ารักจริงๆนี่หว่า กูขอเบอร์เค้าได้มั๊ย"
"เอาเบอร์รองเท้าแฟนมันมั๊ย กูว่าง่ายกว่าเยอะ ไอ้โจ๊กทั้งหวงทั้งห่วงจูนยังกะอะไรดี"
"นั่นดิ แค่กุนั่งมองหน้าจูนเฉยๆนะ พี่โจ๊กเหมือนจะแดกหัวกูเลย"
"สองคนนี้เค้ารักกันมาก กว่าจะมีวันนี้กันได้ พวกเค้าผ่านไรมาด้วยกันเยอะมาก ไม่มีใครแทรกกลางเค้าได้หรอก "
"กูก็ไม่ได้อยากจะแทรก แค่อยากจะอยู่ข้างๆเฉยๆเท่านั้นเอง"
"เป็นเอามากนะมึง..."
"กูก็ไม่ได้อะไรหรอก แค่เห็นจูนน่ารักดี คุยด้วยแล้วสนุก แค่นั้นเอง"
"ก่อนกูจะลงมือจีบจูนจริงจัง กูก็คิดเหมือนมึงนี่แหละ"
"เหรอ...."
"อืม..."
"จูนน่ารักขนาดนี้ มึงลืมได้จริงๆเหรอ?"
"จูนมีค่ากว่าจะลืมได้ กูไม่ลืมหรอก แค่เก็บไว้ในที่ที่เหมาะสม"
 "แล้วเฮียละ?"
"เฮียมึงก็อยู่ในที่ที่เหมาะสมเหมือนกัน"
"ตรงไหน?"
"ตรงนี้..." ผมชี้ตรงตำแหน่งอกซ้ายของตัวเอง
"เพื่อนกูหล่อวะ" หึหึหึ กูก็ว่างั้น
"แล้วมึงจะกลับหอเลยเปล่า จะได้กลับพร้อมกันเลย"
"อืม...ไม่ดีกว่า กลับไปก็อยู่คนเดียว ไปเดินห้างเล่นดีกว่า ไปด้วยกันมั๊ยมึง?"
"ไม่ดีกว่า กูอยากนอน"
"งั้นกูไปนะ ออ เฮียไปรอมึงหน้าหอแล้วนะ"
"หืม?"
"เฮียโทรหากูเมื่อกี้บอกว่ารออยู่หน้าหอมึงแล้ว "
"แล้วไมมันไม่โทรหากูเอง โทรศัพท์กูก็ไม่ได้ปิดเครื่อวซะหน่อย"
"ไม่รู้ กูไปนะ"



ผมเดินกลับมาจนถึงหอพัก ในใจก็คิดว่าทำไมเตมันไม่โทรหาผมเอง ทำไมต้องโทรหาไอ้พีทด้วย
" อ้าวชีนมาแล้วเหรอ..."
"พี่โบนัส...."
"จ้าพี่เอง พี่มารอตั้งนานแนะ อ้อ เมื่อกี้รุ่นพี่เรานะก็มาด้วย คนที่ชื่อเตนะ แต่เพิ่งออกไเมื่อกี้เอง" ซวยแล้ว
"ครับ แล้วพี่โบนัสมีไรรึเปล่า?"
"พี่เหงาๆนะ เลยอยากมาคุยกับชีน หรือว่วาชีนไม่สะดวกค่ะ?"
"ก็ไม่เชิงหรอกครับ พอดีอีกซัก15นาทีผมต้องออกไปธุระนะครับ"
"งั้นเหรอค่ะ...อืมงั้นเราไปหาไรนั่งดื่มกันที่ร้านกาแฟข้างหน้านี้ดีมั๊ย?"
"ก็ได้ครับ แต่แป็บเดียวนะครับ พอดีผมมีธุระจริงๆ..."

มาถึงร้านพี่โบนัสก้สั่งลาเต้มาแก้วหนึ่งพร้อมกับบราวนี่หนึ่งชิ้น ส่วนผมเป็นแค่นำ้เปล่าเท่านั้น อารมณ์นี้ใครจะไปกินไรลงละ
"ชีน รีบมากเลยเหรอ นั่งมองนอกร้านตลอดเลย"
"นิดหน่อยครับ" พร้อมกับดื่มน้ำไปหนึ่งระลอก
"ชีนมีแฟนยังค่ะ"
"ครับ?"
"พี่ถามว่าเรานะมีแฟนยัง?" เอาไงดีละ มีหรือไม่มี


"มีแล้วครับ..."
"เหรอค่ะ...ใครเหรอ?" นั่น....
"เต...เต"
"ว่าไงนะค่ะ"
"ผมขอตัวนะครับพี่โบนัส ไว้คุยกันนะ...." ผมเห็นเตเดินอยู่นอกร้าน ผมเห็นว่ามันเห็นผมนั่งคุยอยู่กับพี่โบนัส
ผมรีบวิ่งออกนอกร้านท่ามกลางสายตาที่งงๆกันของลูกค้าคนอื่นๆ ส่วนพี่โบนัสก็วิ่งตามผมออกมา แต่นาทีนี้เตสำคัญที่สุด
ผมหยุดบนฟุตบาธมองซ้ายมองขวาแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของมัน...ผมโทรหามันก็ไม่ยอมรับสาย
โทรจนแบตตัวเองหมด ซวยกว่านี้มีอีกมั๊ยวะกู ผมเลยตัดสินใจไปหาที่หอมันดีกว่า

"อ้าวชีน วิ่งหน้าตั้งเชียว"
"ดีครับพี่จอม พี่ต่อ..." วิ่งมาเหนื่อยโคตร เจอพี่สองคนนี้หน้าตึกพอดีเลย
"มาหาเตเหรอ.?"
"ครับ...มันอยู่บน้องใช่มั๊ย?"
"อืม...แต่หน้าตาดูไม่ค่อยดีเท่าไรเลย มีไรรึเปล่า?"
"จืด เรื่องของพวกมันสองคนนะ...กูหิว ไปเหอะ" พี่จอมก็พยักหน้าหงึกหงักๆ
"คุยกันดีดีนะเว้ย เตมันรักมึงมากนะชีน"
"ครับ...ไปนะครับ"
ผมวิ่งขึ้นมาจนถึงหน้าห้องมัน ก้มหน้าหายใจแป๊บหนึ่งก่อนจะลงมือเคาะประตู....เงียบ ไม่มีเสียงไรตอบรับกลับมา
"ก๊อกๆๆๆๆ" ผมลองเคาะอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้ง....
"เต...เปิดประตูให้กูหน่อย...."
".........."
"เต...กูรู้นะว่ามึงอยู่ในนั้น เปิดประตูมาคุยกัน ให้กูได้อธิบายบ้างสิ อย่ามาโกรธกูโดยที่กูยังไม่ได้ทำไรผิดสิ..." ผมเค้าะไปก็เรียกไป
"........." แต่มันยังคงเงียบอยู่
"ถ้ามึงไม่ยอมเปิด กุจะเคาะอยู่อย่างนี้ทั้งคืนแหละ...เปิดสิ..." ผมเคาะจนมือระบมไปหมด นานเข้าเจ็บจนเคาะไม่ไหว เลยนั่งมันบนพื้นหน้าประตูนี่แหละ...นานๆจึงจะเคาะประตูที...ผมนั่งอยู่นานเท่าไรไม่รู้ รู้แต่ว่าพี่จอมกับพี่ต่อกลับมาจากกินข้าวแล้ว
"อ้าวชีน ไมมานั่งตรงนี้ละ?"
"ใหกูทายไอ้เตไม่ยอมให้เข้าห้องใช่มั๊ย" ถูกเป๋งเลยครับพี่ต่อ
"ครับ"
"คราวนี้เรื่องคงใหญ่มากสำหรับมัน ถึงทำขนาดนี้เพราะปกติเตไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล"
"ให้พวกกูช่วยเรียกมั๊ยละ?"
"ไม่เป็นไรครับพี่ เดี๋ยวผมจัดการเอง ขอบคุณครับ..."
"อ้าวจืดจะไปไหนวะ?" พี่ต่อเรียกพี่จอมไว้เมื่อพี่จอมเดินออกไปได้สองสามก้าว
"กลับห้องกูสิ ห้องกูก็มี."
"ไม่อยู่ห้องกูก่อนเหรอ?"
"ไม่...กูจะกลับห้อง..."
"งั้นกูไปนอนเล่นห้องมึงนะ"
"ห้องใครห้องมันเว้ย....อย่าตามมานะมึง"
"มึงซ่อนใครไว้รึเปล่าถึงไม่ยอมให้กูไปด้วย"
"มั้ง...ไปละ บ๊ายบาย" พี่จอมเดินขึ้นห้องไป ส่วนพี่ต่อนี่ฟึดฟัดเหวี่ยงเดินเข้าห้องตัวเองปิดประตูดครมใหญ่เชียว
พอพี่สองคนนั้นเจ้าห้องไป ก็เลยต้องเหลือผมที่นั่งงอยู่คนเดียว

"เต...ฟังกูก่อนนะ กูอธิบายได้ทุกอย่าง "
".........."
"ไหนมึงบอกว่าเชื่อใจกูไง...เชื่อใจแล้วทำไมทำแบบนี้ละ"
"เตออกมาคุยกันหน่อย"
ผมนั่งเคาะนั่งเรียกมันจนเกือบสามทุ่ม แต่มันก็ยังไม่ยอมเปิด
ผมไม่ได้ทำไรผิดแต่ที่ผมยอมง้อเพราะผมแคร์มัน ห่วงความรู้สึกมัน ผมไม่เคยยอมใครมากขนาดนี้มาก่อน มันเป้นคนแรกที่ทำให้มากขนาดนี้...แต่เมื่อความอดทนผมหมด ผมก็ต้องถอย...ไม่งั้นเรื่องใหญ่แน่
"กูกลับนะ...ถ้ามึงพร้อมจะคุยเมื่อไรโทรหากูละกัน...ไปนะ..." ผมรอฟังว่ามันจะตอบไรกลับมาบ้าง แล้วสิ่งที่ผผมได้รับคือ ความเงียบ
"เต...วันนี้มึงรักกูมั๊ย....แต่กูรักมึงมากกว่าเมื่อวานนะ"
พูดจบผมก็เดินออกมา....
แกร๊ก....
ผมหันหลังกลับไปมอง
เห็นมันยืนอยู่หลังประตู โผล่ม่แค่ครึ่งตัว

"กูก็รักมึงนะ...แต่ตอนนี้กูโกรธ โมโห หึง น้อยใจ ไม่ชอบอยู่...ปัง" แล้วมันก็ปิดประตูโครมเลยครับ
อย่างน้อยมันก็ยังบอกรักให้ผมได้ยินอยู่
วันนี้ทำให้ผมรู้ว่าผมแคร์เตมากกว่าที่ผมรู้ซะอีก

[Rafael]

จิ้มก่อน
................
พี่เตน้อยใจซะแล้ว
น้องชีนง้อด่วนๆ ตอนนี้สองจอออกมาให้หายคิดถึงอีกแล้ว
น่ารักกันจริงๆ
ขอบคุณคุณดิวนะคะ

[nutsumi]

อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาซึมนะแบบมันรู้สึกแปลกๆเหมือนเรื่องโบนัสจะไม่จบง่ายๆ
แต่ก็ดีที่ทั้งสองยังรักกันดีอยู่ ขอบคุณที่มาต่อค๊

[lazat.mchub]

หึงได้น่ารักชริงๆ 

[patwo]

ถึงคราวชีนง้อเตมั่งแล้วววววว

[PetitDragon]

งอนนานๆ เลยนะเต

 

[kanittapop]

 เตน่ารักรักเต     

[CarToonMiZa]

 

[malula]

อย่าเที่ยวใจดีกับใครไปทั่วสิน้องชีน เห็นไหมล่ะว่าพี่เตเขาหึงน่ะ ไปหาวิธีมาง้อด่วนเลย

[takara]

เต งอนได้น่ารักมากอะ อิอิ

[faratellll]

หึงนะ แต่ก็ยังหวานนนน เจี๊ยบ
P.S.  คิดถึง โจ๊กกะจูน อ่ะ 

[Salome]

นึกแล้วว่าต้องมีตอนนี้ ชีนยังไม่ได้ทำอะไรผิดก็จริงอยู่ แต่คนที่รักเราเขาเห็นแบบนี้ก็อาจจะเข้าใจผิดได้ง่ายๆนะ
มีคนเดิมๆมาวุ่นวายกับแฟนเราตลอดเวลา แล้วแฟนเราก็ยังไปใจดีกับนางอีก โฮ้ย ... เป็นใครก็เพลียใจนะ
สงสารเตอยู่ดีแหละ

[khunstar]

 

[SungMinKRu]

เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ สนุกมากมายเลยค่ะคุณดิว

จะผิดไหมีอะ ที่หมั่นไส้จูน  5555 แอบเกลียดชะนีอะไร...จำชื่อไม่ได้ด้วยอะ 

สงสารเตมาก อ่านตอนแรกๆ แอบน้ำตาซึม ซีนโครตใจร้ายอะ

เข้าใจนะ ว่าเป็นพวกรักนะ แต่ไม่แสดงออก ?

แต่มัน ทำตัวเหมือนไม่แคร์ แคร์ๆๆๆ เตของเราเลยอะ เลวมาก ! 

เต สู้ๆนะ ทำให้มันรักมันหลงหัวปรักหัวปรำโงหัวไม่ขึ้น หึหึหึ 

อยากให้ซีนมาง้อเตมากๆๆบ้าง จะได้รู้วึ้งรสแห่งความเสียใจ ไอ้ซีนงี่เง่าเต่าตุ๋นเอ่ยย ! หมั้นเขี้ยว อยากไปงับคอมันจริงๆ

อะไรว๊าาาาาา

มาต่อเร็วๆเลยนะ ขอหาทำให้หนูคลั่งนิยายเรื่องนี้ได้ + 1 ให้เลยค่ะ

  เตซีนเตซีนเตซีนเตซีน <3  อยากอ่านเตวีนทุกวันเลยจะผิดไหมีอ่ะ 

[loven36p]

5555
ให้ชีนเจอแบบนี้บ้าง
มันจะได้แสดงความรักออกมาให้ เต เห็นซะที

ปล. 1 อร๊ายยยยยย  2 จ ก็มากะเค้าด้วย
ยังรักกันดีเหมือนเดิม
รู้แบบนี้ ก็ทำให้เป็นสุขแล้ว

ปล. 2 พอเห็นเต เป็นแบบนี้ รู้สึกสงสารมากมาย
คงนอยด์ น่าดู

[Rap Joong]

ขอบคุณมากนะ

[Elleneza]

หวัดดีค่ะเพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้
เตกับชีนน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก โคตรๆๆอ่ะ
ตั้งแต่เริ่มคบกันมาชีนทำตัวน่ารักขึ้นมากเลย

[Bejae]

ชีนมันยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ มันผิดที่ใครเนี้ย
เจ๊แกจะมาอยากคุยอะไรกับไอ้ชีนนักหนาฟ่ะ
แต่ไม่น่าเชื่อว่าชีนจะง้อ จะแคร์เตมากขนาดนี้
ขนาดยืนเคาะประตูห้องจนดึกจนดื่น หึ้ยยยยย ผิดวิสัยไอ้ชีนมาก
มันก็ไม่แปลกอะไรที่เตจะโกรธ หึง หรือน้อยใจ แต่ตอนที่เปิดประตู
ออกมาตอบชีน น่ารักอ่ะ!! น่ารัก!!

คิดถึงสองจอด้วยเหมือนกัน
กอดคุณดิว