"ชีน...."
"อะไร?"
"มึงไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ?"
"............."
"มึงไม่รู้สึกว่าขาดอะไรไปบ้างเหรอ?"
".............."
"กูถามมึงอยู่นะ สนใจกูหน่อยเซ่"
"เห็นมั๊ยกูกำลังตั้งใจเรียนอยู่...เรียน!!!!" ผมก้มหน้าก้มตาดูหนังสือ แต่เชื่อมั๊ยครับผมอ่านหนังสือตรงหน้าไม่ออกแม้แต่ตัวเดียวทั้งๆที่เป็นภาษาไทย
"อ่านให้ตาย ความรู้ก็ไม่เข้าหัวมึงหรอก...."
"โวะ!!!!!"
เรียนเสร็จพีทมันก็ลากผมออกจากห้องเรียนทันที มันรีบขนาดถือหนังสือ เป้ให้ผมเรียบร้อยเองเสร็จสรรพเพราะมันกลัวผมลีลา
"ลากกูมาไมเนี่ย...โรงอาหารก็อยู่แค่นี้ มาช้าอีกนิด ข้าวก็ไม่หมดหรอกมึง" ผมนั่งแหมะบนเก้าอี้ คนเยอะเว้ย
"ขำ?"
"ขำก็หัวเราะดิ...."
"เอ้ชีน...อย่ามาตลกเรี่ยราดได้มั๊ย...กูซีเรียส"
"ซีเรียส?" แล้วมันจะซีเรียสอะไร
"กูชักเกลียดมึงแล้วนะ..."
"อ้าว แล้วมึงจะมาเกลียดกูทำซากไรเนี่ย"
"พี่เตหายไปหลายวันแล้วนะ...มึงไม่รู้สึกไรบ้างเหรอ..."
"..........."
"ถ้าพี่เค้าหายไปจริงๆแล้วมึงจะรู้สึก...แปลกคนวะมึง เค้ารักซะขนาดนี้แล้วยังปฏิเสธเค้าอีก"
"ถามจริง เป็นญาติฝ่ายไหนกับมันรึเปล่า ห่วงจริงห่วงจัง..."
"คนเค้าไม่ได้ไร้ความรู้สึกอย่างมึงนี่ พี่เตดีกับมึงแค่ไหนแต่มึงก็ยังใจร้ายกับพี่เค้าลงคอ ไอ้คนใจร้าย ใจดำ" ไอ้นี่เป็นเอามาก
"มันหายของมันไปเอง กูไม่ได้ไล่มันไปซะหน่อย " ผมเดินหนีมันไปซื้อข้าวมากิน ถ้าเกิดคุยนานกว่านี้ผมคงได้พูดอะไรๆออกไปแน่ๆ...มันหายไปเป็นอาทิตย์แล้วหลังจากเจอกันในคืนนั้น ไม่แม้แต่จะโทรศัพท์มาหา ผมก็คิดว่ามันคงจะติดเรียนหรือติดงานไรซักอย่าง ทำเป็นไม่สนใจทั้งที่ใจจริงก็.......หรือมันจะไม่สบาย เกิดอุบัติเหตุ โดนทำร้าย โดนฉุด
"อ้าว...มึงไม่กินข้าวเหรอ?" ผมเดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมเกี๊ยวกุ้งในมือ แต่พีทมันยังนั่งที่เดิมท่าเดิมเป๊ะ
"เห็นหน้าคนใจดำแล้วกินไม่ลง" ไอ้นี่ชักยังไง
"ห่วงกันมาก งั้นมึงก็ไปจีบมันซะเลยสิ...โวะ" ผมก็พูดไปงั้นๆแหละครับ แต่
"ได้...กูจะไปจีบพี่เต ถ้าพี่เค้าหันมาชอบกูจริงๆ อย่ามาโกรธกูละกัน..."
"เอ๊ย..มึงเอาจริงดิ" ผมวิ่งไปคว้าไหล่มันเอาไว้ก่อนที่จะพ้นอาคาร
"เออสิ...พี่เตออกจะน่ารัก เอาใจเก่ง ขี้อ้อน คุยด้วยแล้วสนุก" เหรอ? ผมเห็นเอาแต่กวนประสาทถึงจะแอบน่ารักๆก็เหอะ
"อยากจีบก็จีบสิ...ใครสน"
"หมามั้ง?"
"หมาไร ?"
"หม้างหวงกา"
"..............?"
"ก็หมาหวงก้างไงมึง...ปล่อยได้ยังกูจะไปจีบพี่เตแล้ว" เอาจริงดิ
"ถ้ามึงชอบเตจริงก็จีบเหอะ แต่ถ้าทำไปเพราะประชดกู อย่า...เพราะนั่นหมายความว่ามึงกำลังร้ายมันอยู่"
"มันก็คงไม่ร้ายไปกว่าที่มึงกำลังทำกับพี่เค้าหรอก..." จู่ๆมือผมก็หลุดจากบ่าพีทซะเฉยๆ
"มึงไปเหอะ...."ผมหันหลังเดินจากมา บางทีถ้าพีทมันชอบเตจริงๆ อะไรๆก็คงจะดีขึ้น
"อ้าวชีน...ไมมาเดินคนเดียว คู่หูไปไหนซะแล้ว?" ผมมาเดินเล่นหลังมหาลัย ดั๊นมาเจอพี่จอมกับพี่ต่อแต่ไม่ยักเจอมัน
"คู่หู....อ๋อ...พีทมันก็กำลังไปจีบเพื่อนของพวกพี่อยู่ไง..."
"เพื่อนพวกพี่?" พี่สองคนมองหน้ากันงงแล้วก็หันมามองหน้าผมอีกครั้ง
"ก็มะ....เตไงครับ" ไม่รู้สิครับ ผมเรียกมันว่าพี่ไม่ลงจริงๆ เหมือนกับว่ามันพิเศษหรืออะไรก็ไม่รู้ ผมก็ไม่รู้หรอก รู้แค่ว่าคงเรียกมันว่าพี่ไม่ได้
"พีทตามจีบเต!!!!" ผมเลยพยักหน้ารับ
"บ้ากันไปหมดแล้ว...." ใช่บ้ากันไปหมดแล้ว
"ชีน...นาย...ยากวะขอเรียกมึงละกันง่ายดี...มึงไม่รู้้เหรอว่าไอ้เตคลั่งมึงมากแค่ไหน แต่มึงดันไปบอกให้เพื่อนตัวเองไปจีบมันซะได้...กูไม่น่าให้เตมาจีบมึงเลย" พี่ต่อใส่ผมไม่ยั้งเลยครับ พี่จอมนี่กดบ่าพี่ตอไว้ตลอด คงกลัวกระโดดมากัดคอผมมั้ง
"ผมไม่ได้ขอให้พีทไปจีบเต มันไปของมันเอง ถ้าเพื่อนผมจะจีบเพื่อนพี่มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดไม่ใช่เหรอครับ ผมกับเตก็ไม่ได้เป็นไรกัน มันมีชีวิตของมัน ผมเองก็มีชีวิตของผม....ขอโทษนะครับ ผมขอตัว" นี่ถ้าไม่เห็นว่าเป้นรุ่นพี่ผมต่อยหน้าไปแล้ว กล้าดียังไงมาตะคอกใส่หน้าผม
"ชีน...." พี่จอมนั่นเองที่เดินมารั้งไหล่ผมผไว้ ส่วนพี่ต่อยังฟัดเฟียดอยู่ที่เดิม
"ครับ...."
"อย่าไปโกรธต่อมันเลย มันห่วงเตมากนะ พวกเราเป็นเพื่อนกันมานาน "
"ครับ..." ผมอยากจะถามว่าแล้วพี่จอมไม่โกรธผมบ้างเหรอ แต่ผมจะถามไปเพื่่อ? เลยเลือกที่จะไม่ถามดีกว่า
"พี่ไม่รู้หรอกนะว่าชีนเคยผ่านอะไรมาบ้าง เคยเจ็บกับความรักยังไง เคยหัวเราะยิ้มมีความสุขกับรักยังไง...แต่ที่พี่รู้คือ ชีนเองก็รู้สึกดีดีกับเตไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมเรื่องมันถึงกลายมาเป็นอย่างนี้ละ"
"ผมม่รู้"
"ให้โอกาสเพื่อนพี่ได้มั๊ย...เตเป้นคนดีนะ อาจจะดูกะล่อนไปหน่อย ขี้เล่นไปนิด แต่ถ้าเรื่องความรัก เตจริงจังทุกครั้ง และคราวนี้เตมันก็จริงจังกับมึงมากนะ...รู้มั๊ย ก่อนที่มันจะมาเจอมึงในทุกๆวัน มันต้องเตรียมว่าวันนี้จะคุยเรืองไรดี มึงจะได้ไม่เบื่อ จะชวนไปไหนบ้าง ความสัมพันธ์จึงจะคืบหน้า ต้องทำยังไงถึงจะชนะใจมึงได้...."
"......" ถามว่าจุกมั๊ยที่ได้ยินอย่างนี้ ไม่เลยนี่คือคำตอบ แต่สิ่งที่แปลกคือ ผมอยากยิ้ม
"คิดให้ดีนะชีน...ถ้ารักมันได้มาง่ายๆ ทุกคนคงไม่ไขว่คว้ากันขนาดนี้หรอก...แต่รักอยู่ในมือมึงแล้วแท้ๆ ทำไมถึงคิดที่จะปล่อยไป" พี่จอมเดินกลับไปแล้วโดนพี่ต่อดุไรไม่รู้เห็นหน้าจริงจังมาก พี่จอมเลยโบกเกรียนพี่ต่อไปงามๆหนึ่งที เดินตามพี่จอมต้อยๆเลยครับ
หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ (อ่าน 211424 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก