หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ

[why yyy]

ว้าว  ว้าว   ว้าว   ได้เจอสองจอด้วยน่ารักตลอตอะคู่นี้       เต เอ้ยขนาดงอนๆก็ยังออกมาบอกรักชีนเลยน่ารักจริงๆ   หายงอนแล้วไปคุยกับชีนด้วยนะ  ชีนรออยู่

[SungMinKRu]

มารอ

[Pullgi-kun]

เตชีนน่ารักเน้อะ เตหึงได้น่ารักมากกกกก 

[sEpIA]

นี่เตโกรธแล้วเหรอเนี่ย... ชีนง้อมากกว่านี่ก็ไม่ได้   
ปล.รักเตมากขึ้นเหมือนกัน   

[ค้างคาวน้อย]

ขนาดงอลยังไม่ลืมจะบอกรักเตน่าร้ากกกกกกกกกกกกที่ซูดดดดดดดดดดด5555
ใครก็ได้เอาโบนัสไปมัดไว้ที5555

[MookHo]

เจอเข้าให้แล้วมั้ยล่ะ ชีน
แบบนี้ แปลว่ารักมากแล้วนะ 
โกรธก็ง้อ น้อยใจก็ง้อ  ก่อนหน้านี้เตก็ทำมามากแล้ว
สู้ๆนะชีน  เตมันรักซ่ะอย่าง

สู้ๆนะพี่ดิว  มาเรื่อยๆเลย
 

[shoi_toei]

รัก ดิว อ่านในโทสับเม้นทีลำบากกกก

สามคำให้ซีน

เมิง เคลียร์ ด่วนนนน

ไปละ

[due]

ตลอดเวลาที่มันนั่งหน้าประตู มันคงไม่รู้หรอกว่าผมก็นั่งอยู่หลังประตูบานนี้เหมือนกัน
ตอนแรกผมก็กะว่าจะไม่ออกไปให้มันเห็นหน้าหรอก...แต่ผมอยากบอกว่าผมรักมัน ถึงผมจะโกรธหรือน้อยใจมันมากแค่ไหน แต่ผมก็ยังรักมันและอยากให้มันรู้ด้วย...คนอะไรใจง่ายเนอะ

"ก๊อกๆๆๆๆๆ...." ใครมาเคาะประตู หรือว่ามันยังไม่ไป คิดได้เท่านั้นใจผมก็พองเลยครับ เลยรีบไปเปิดประตูแต่ยังตีหน้าขรึมอยู่นะ ส่วนในใจที่จังหวะแทงโก้ไปแล้ว
"อ้าว...มึงเองเหรอ...เข้ามาแล้วปิดประตูให้กูด้วย" ฝันสลายเลย....ผมเดินคอตกมาโซฟาที่เดิม
"แล้วมึงคิดว่าใคร...ชีนเหรอ" จืดมันเดินตามมานั่งข้างๆผมพร้อมๆกับลูบหัวผมเบาๆ...ผลั่ก จู่ๆประตูหน้าห้องก็เปิดอีกครั้งและคราวนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ไอ้ต่อเวร...มันมานั่งแหมะลงอีกฝั่งข้างผม นี่อาการผมน่าเป็นห่วงมากขนาดนั้นเลยเหรอ
"พวกมึงมานัดรวมพลไรกันที่ห้องกูวะ...ดึกแล้วนะเว้ย กลับห้องไปนอนไป"
"ปากดีนะมึง พวกกูตั้งใจเป็นห่วง คิดว่ามึงจะกลายเป็นศพไปซะแล้ว แต่สภาพมึงก็ดูดีกว่าที่กูคิดอีกนะ" มึงเป็นห่วงกูจริงดิต่อ กูคิดว่ามึงมาเพื่อสมน้ำหน้ากูโดยเฉพาะซะอีก
"กูสบายดี ยังไม่ตายหรอกเว้ย...ขอบใจพวกมึงนะ"
"ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว น้องมันมาง้อแล้วทำไมไม่คุยกันให้เข้าใจละ การหันหลังให้กันมันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นได้หรอกนะเต มันมีแต่จะทำให้แย่ลง มึงหล่อนะแต่อย่าโง่ดิ" งง? ตอนแรกมันก็ดูดีอยู่นะครับ แต่ตอนท้ายไหงเป็นแบบนี้ได้ละจืด
"ใช่ จืดมันพูดถูกมั่กๆ มึงคิดดูนะกว่ามึงจะทำให้เตรู้สึกกับมึงได้ขนาดนี้ มึงต้องอดทนแค่ไหน แต่ตอนนี้มึงได้เค้ามาแล้วแต่มึงกลับทำอะไรก็ไม่รู้..."
"อืม ด่ากูกันพอแล้วใช่มั๊ย?...(พวกมันพยักหน้า) งั้นพวกมึงรู้มั๊ยว่ากูโกรธมันทำไม ถึงได้มานั่งด่ากูกันแบบนี้" พวกมันก็ส่ายหน้ากันพรืดอีก
"งั้นกูจะบอก...มึงจำคนชื่อโบนัสได้มั๊ย คนที่เป็นรุ่นพี่มันนะ วันก่อนกูเจอพวกมันอยู่สองคนกันในห้องชีน...." แล้วผมก็เล่าจนถึงเรื่องตอนเย็น
"แล้วไงมึงเห็นเค้าอยู่ในร้านกาแฟ มึงไม่ได้เห้นเค้าเอากันอยู่บนเตียงซะหน่อย.." ผมนี่หันไปมองหน้าไอ้ต่อขวับเลยครับ
"ต่อมันพูดก็ถูกของมันนะเต...นั่งด้วยกัน กินด้วยกัน คุยกันไม่ได้หมายความว่าต้องรักกัน ไม่ได้หมายความว่าต้องนอนด้วยกันนิ...มึงก็รู้ชีนมันป๊อบใช้ได้อยู่ เพราะงั้นมึงต้องทำใจยอมรับกับเรื่องนี้ให้ได้ถ้ายังจะคบกับมันต่อ...มึงลองคิดดูนะเตมึงยังชอบน้องเค้าได้เลย แล้วทำไมคนอื่นจะมาชอบด้วยไม่ได้ละ...แต่สำคัญมันอยู่ที่ชีนมันจะเลือกรักใครต่างหาก และตอนนี้เท่าที่กูรู้ ชีนเลือกมึง ไม่ใช่โบนงโบนัสอะไรนั่น"
"กูรู้...แต่มันก็อดโมโหไม่ได้นี่หว่า คนของเราแต่มีคนอื่นมาอยู่ข้างๆแทน เป็นใครจะไม่โมโหบ้างละ...ใช่มั๊ย?.."
"ใช่ ถูกต้องที่สุด" จู่ๆไอ้ต่อก็โพล่งขึ้นมาเลยครับ มึงมี 'คนของเรา' เป็นตัวเป็นตนแล้วเหรอไอ้ต่อ
"กูก็ไม่ได้โกรธมันมากมายไรหรอก แค่อยากให้ใจเย็นลงเท่านั้นเอง ถ้าคุยกันตอนร้อนๆอาจจะพังเอาได้ง่าย"
"คิดได้อย่างนั้นก็ดี...กว่าจะได้รักมามันยาก เพราะงั้นต้องดูแลดีดีนะมึง...ถ้ามึงไม่เป็นไรกูไปนอนละ" จืดมันลุกจากเก้าอี้พลางลูบหัวผมเบาๆแล้วเอื้อมไปผลักหัวไอ้่อแบบแรงๆจนหน้ามันคว่ำเลย ฮ่าๆๆๆๆ
"ผลักกูไมอ่ะจืด..."
"พอใจ..." มันพูดพลางก็เดินไปพลาง...ไอ้ต่อเลยลุกเดินตามบ้าง
"จืดนอนห้องเปล่า ห้องกูแอร์เย็นนะ ขนมก็เพียบ"
"เก็บไว้หลอกเด็กเหอะมึง..ห้องกูก็มี สะอาดกว่าห้องกูอีก..."
"พวกมึงจะเถียงกันอีกนานมั๊ย...ถ้านานปิดไฟให้กู ล๊อคห้องให้กูด้วย กูจะนอนแล้ว..."
"อืมๆๆๆมึงนอนเลยเต เดี๋ยวกูจัดการให้มึงเอง" เอ๊ยไอ้ต่อมันเอาจริงเว้ย ได้ข่าวเมื่อกี้ผมประชดนะ

ผมโกรธชีนไม่ลงหรอกเพราะผมรักมันมากเกินไป
วันนี้ถึงมันไม่มาง้อผม พรุ่งนี้ผมก็หายโกรธมันแล้ว
ที่มันมาง้อก็ถือว่าเกินคาดสุดๆแล้ว...มันคงรักผมมากขึ้นอย่างที่มันบอกทุกวันมั้ง



"เฮีย...." ผมเดินขึ้นตึกเรียนเช้า แต่โดนไอ้พีทเรียกให้ลงมาใต้ตึกอีกครั้ง
"ว่าไงมึง...วิ่งมาซะเหงื่อซกเลย..." มันก้มหน้าหายใจหอบแรงๆ หนีตายใครมาวะ ผมหันไปมองรอบ แต่ก็ไม่เห้นไรผิดปกติ
"เร็วเลย...ไอ้ชีนมันจะก่อการร้ายอยู่แล้ว" มันพูดไปก็หอบไป
"อะไรนะ!!!!!"
"เดี๋ยวค่อยตกใจยังทันเฮีย...ไปกับผมก่อน" มันลากผมวิ่งมาจากใต้ตึก จนมาถึงใต้ตึกคณะมัน

ผมเห็นคนยืนมองอะไรซักอย่างอยู่ แต่ไม่ถึงกับมุงนะครับ แบบต่างคนต่างยืน ต่างคนต่างเจ๋อไรแบบนั้นมากกว่า
"พี่โบนัสอย่าตื๊อผมได้มั๊ยครับ ผมบอกแล้วว่าผมมีแฟนแล้ว" ผมยืนฟังอยู่ห่างๆนิดหนึ่ง ยังไม่ได้เข้าไป แต่ก็พอได้ยินการสนทนา และเห้นสีหน้าของชีนได้ชัด พีทันจะเข้าไปแต่ผมก็ดึงไว้
"พี่ก็ไม่ได้จะตื๊อให้ชีนมาเป็นแฟนพี่นี่...แต่พี่อยากขอให้เราลงประกวดเฟรชชี่ของสาขาเรา..."
"ไม่เอา ผมไม่ชอบทำอะไรแบบนั้น แฟนผมก็คงไม่ชอบให้ใครมามองผมเยอะหรอก เค้าขี้หึง ไม่อยากให้เค้าไม่สบายใจ"
"ชีน!!!!พี่ขอให้ทำเพื่อคณะแค่นี้ไม่ได้เหรอ...แฟนเราเป็นใครบอกมาเดี๋ยวพี่ไปคุยเอง" โบนัสของคงจะขึ้นแล้วมั้งครับ ส่วนชีนของผมก็อดทนจนเกร็งไปหมดแล้วมั้งเพราะไอ้นี่ความอดทนมันต่ำ
"พี่ครับ ถ้าทั้งคณะนี้มีผมเป็นผู้ชายอยู่หน่อเดียว ผมคงจะเต็มใจลงประกวดให้แน่นอน แต่นี่พี่ดูสิครับเดินกันให้เกลื่อน พี่ก็ไปเลือกเอาสักคนสิ...โวะ" มันจะเดินหนี แต่โบนัสก็รั้งไว้ มึงอย่าต่อยผู้หญิงนะเว้ยชีน
"ชีน...พี่ขอร้องทำเพื่อสาขาของเรานะ...แล้วพี่จะไม่ยุ่งกับเราอีกเลย"
"งั้นเอานี้ ถ้าแฟนผมยอม ผมก็ยอม ให้ผมไปถามแฟนก่อนนะครับ...."
"ให้พี่ช่วยพูดให้มั๊ย?"
"ช่วยพูดให้ยากขึ้นเหรอครับ....." หน้ามันแบบตัวโกงได้อีก โบนัสนี่หน้าซีดไปเลยคงไม่เจอไอ้ชีนโหมดแบบนี้ บอกแล้วมันพวกความอดทนต่ำ
"เอาเป็นว่าผมจะให้คำตอบแล้วกัน...ปล่อยมือผมได้ยังครับ เดี๋ยวผมจะไปหาแฟนผมอีก...ขอตัวนะครับ" แล้วมันก็เดินส่ายหัวออกมาแบบไม่สนใจใครเลย ผมรีบดึงไอ้พีทให้มายืนหลบหลังเสา แล้วจะหลบเพื่อ?....

แต่ใจผมนี่โคตรเต้นแรงเลย มันแคร์ผม มันสนใจผม มันให้ความสำคัญกับผม ผมขอกรี๊ดได้มั๊ย ใครจะหาว่ากูตุ๊ด เอาเว้ยยอม
"เฮีย...ยืนนิ่งเลยนะ หลงเสน่ห์เพื่อนผมดิ..."
"เพื่อนมึงแฟนกูโคตรน่ารักเลยวะ...กูอยากได้"
"เฮียๆๆ...ไอ้ชีนมันเดินไปทางตึกเฮียแล้ว..."
"เออๆๆ!!!!มึงไม่ต้องบอกมันนะว่ากูรู้เรื่องทุกอย่างแล้ว...เดี๋ยวกูไปก่อน" พีทมันทำหน้างงๆแต่ผมอยู่อธิบายไม่ได้ต้องไปรีบสถิตที่ตึกตัวเองก่อน....


แฮ่กๆๆๆๆๆๆมาถึงก็เห็นมันยืนหมุนอยู่ใต้ตึกผม คงกำลังหาอยู่
ผมเลยทำเนียนนั่งตรงม้าหินตรงทางเดินข้างตึก...ห๊ะมันโทรศัพท์...แล้วเครื่องของผมก็สั่น

"อยู่ไหน" ผมกดรับสายปุ๊บ มันถามมาปั๊บ
"มหาลัย" ผมตอบแบบปนเสียงหอบด้วย
"เป็นไร ทำไมเสียงเป็นแบบนั้น...."
"เปล่า.....แล้วโทรมามีไร" ผมพยายามทำเสียงให้นิ่งเข้าไว้
"อยู่ไหน?"
"ใต้ตึกคณะ"




โทษทีนะครับที่มันต้องค้างอย่างนี้
คืิอดิวมีธุระด่วนจริงๆเลยต้องค้างอย่างนี้ ไม่ได้ตั้งใจนะ
ถ้าไม่ลงให้ก็กลัวเพื่อนๆจะไม่ได้อ่านกัน ก็เลยลงให้ได้แค่นี้ก่อน
ขอโทษจริงๆนะครับ.....

[Rafael]

กำลังจะปะท้วงกันเลยทีเดียวว่าทำไมถึงค้าง
แต่พอเจเหตุผลคุณดิวเข้าไป เถียงไม่ออก 555
รอตอนหน้า
ขอบคุณที่อุตส่าห์มาต่อนะคะ

[SungMinKRu]

 

จิ้มๆๆๆ  ขอบคุณ คุณดิวมากนะค่ะ ที่มาต่อให้ อิอิ ขอตัวไปอ่านก่อนนร๊าา


อยากตบนังชะนี มาเกาะแกะอยู่ได้ โว๊ยยย สะใจ 555

[Mura_saki]

เฮ้ย....มาต่อเดี๋ยวเน้!!!!

ซีนมันน่ารักขึ้นว่ะ อิอิอิอิ ชอบๆๆๆ

[malula]

พี่เตยิ้มหน้าบานเลยสิ

[Salome]

สะใจเฟ้ยยย.... แม่นางโบนัส เข้าใจแล้วใช่ไหมยะหล่อน ปู้จายเค้าประกาศอยู่โต้งๆ ยังจะไม่ยอมเข้าใจอีก
ชีนของเจ้ เริ่ดมากค่ะลูก อย่างนี้สิพระเอกของเรา ควรแคร์กับคนที่มีค่าควรแก่การให้เราเอาใจใส่เท่านั้น
อย่างนี้มันถึงสมควรให้เตเค้ารักเค้าหลง ฮิ้วววว
แต่เพื่อนต่อ ตอนนี้ออกนอกหน้ามากนะคะเพื่อน ว่าอยากกินเพื่อนจืด
ขอบคุณคุณดิวค่ะ ที่อุตสาห์มาต่อให้ทั้งที่มีธุระ น่ารักมากค่ะ     

[why yyy]

รอตอนหน้าอยากรู้จังว่าเตจะยอมให้ชีนประกวดรึป่าว??

[lazat.mchub]

เง้อ ไมสั้นจังเหลาา 

[faratellll]

ชีนเนี่ย น่าร๊ากกก ตั้งแต่โจ๊กจูนละ กะพี่เตก็โคตะระน่ารักเลย 

P.S. แอบอยากรู้ต่อแบบ เบา เบา

[CarToonMiZa]

รอตอนหน้า

บวกเป็ด

[khunstar]

 

[shoi_toei]

  รอ

[MookHo]

พี่ดิววววววววววววววววว
กลับมาาาาาาาาาาาน้าาาาาาาาาาาาาา
มันค้าง

ตอนนี้ดีใจมากอ่ะ  ชีนสุดๆอ่ะ
อยากรุ้ว่าเตจะทำไง
มาไวๆนะคะ
 

[PetitDragon]

แหม เดี๋ยวนี้ทำเป็นอ้างแฟน เมื่อก่อนแทบไม่อยากจะให้เข้าบ้าน

 

[loven36p]

อร๊ายยยย น้องชีนเริ่มน่ารักขึ้นแระ

นาน ๆ ทีจะเจอชีนโหมดนี้
เป็นแบบนี้ไปให้ตลอดนร้าาาา
อย่าดีแตกล่ะ

ปล.มาต่อเร็ว ๆ นะตัวเอง
เค้ารออยู่ 

[takara]

เต จาโดนชีนจับได้ป่ะนั่น

[Bejae]

ค้างเฟ้ยคุณดิวววววววว
ลับหลังเต ไอ้ชีนมันก็น่ารักเหมือนกันนะเนี้ย
รอดูว่าชีนจะง้อเตยังไง

[tom-34018]

เกลียดอีชะนีผีโบนัส  อะไรนักหนาฟร่ะ !!!! - -*

[due]

"อยู่ไหน" ผมกดรับสายปุ๊บ มันถามมาปั๊บ
"มหาลัย" ผมตอบแบบปนเสียงหอบด้วย
"เป็นไร ทำไมเสียงเป็นแบบนั้น...."
"เปล่า.....แล้วโทรมามีไร" ผมพยายามทำเสียงให้นิ่งเข้าไว้
"อยู่ไหน?"
"ใต้ตึกคณะ"
"ตกลงจะบอกมั๊ยว่าอยู่ตรงไหน ถ้าจะบอกก็บอกมา ถ้าไม่บอกกูจะกลับแล้ว ไม่ได้มีเวลามากมาย" เสียงมันเริ่มห้วนแล้วครับ มึงสาบานให้กูเชื่อเหอะชีนว่ามึงมาง้อกูจริงๆ
"งั้นก็กลับไปดิ ใครเค้าขอให้อยู่กันละ " ปากดีมั๊ยกู...อยากตบปากตัวเองจริงๆให้ตายเหอะ แต่กลับเจ็บ
"........." มันไม่ได้ตอบไรกลับมาแต่กดวางสายแทน มันหันหน้าหันหลังอีกสองสามครั้งก็เดินออกนอกตึกไปเลย
ผมมองมันค่อยๆเดินห่างไปเรื่อยๆ...ห่างไปเรื่อยๆ ถ้าผมไม่ยอมหยุดระยะห่างนั้นไว้ ผมอาจจะไม่มีสิทธิ์ได้ใกล้ชิดอีกแล้ว
"มีไรอีก...กูจะไปเรียนแล้ว" ผมโทรหามันอีกครั้ง ยังดีที่มันยังยอมรับสายของผมอยู่
"มาหากูไม่ใช่เหรอ...ยังไม่ได้เจอกันเลย จะกลับได้ไงละ หรือมึงไม่ได้อยากเจอกูจริงๆ" 
"แล้วเพราะใครกันละ?..." หืม? เสียงมันกลัวหัวเราะด้วย แสดงว่าอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยแล้ว
"กูเอง"
"ตกลงอยู่ไหน?"
"จะมาหามั๊ยละ...ถ้ามึงไม่มา เดี๋ยวกูไปหามึงเอง"
"ตอบให้ตรงคำถาม..." อู๋ยยยย เสียงมันเข้มอีกแล้ว
"ข้างหลังมึง หันมาดิ...." มันหันกลับมาก็เจอกับผมที่นั่งอยู่ มันยิ้มนิดหนึ่งก่อนกดวางสายแล้วเดินตรงมาทางผม

"ทีหลังอย่าอยู่ข้างหลังกูอีก กูไม่ชอบ"
"......?"
"เพราะมันทำให้กูมองมึงไม่เห็น..."
"............" ยิ้มแก้มระเบิดกันเลยทีเดียวครับงานนี้ ไม่อยากจะบอกมันยิ้มตามผมด้วยแหละหรือไม่มันก็เขินกับคำพูดมันเอง
"กูมีเรื่องมาปรึกษาหน่อย...เอ๊ยเลิกยิ้มได้แล้ว" ออเหรอ ผมหุบยิ้มฉับเลย
"ปรึกษาเรื่องไรละ...หรือว่าเรื่องวางแผนครอบครัว..."
"ขอสาระ..."
"ครับผม...ว่ามา"
"พี่ที่สาขากูมาขอให้กูลงประกวดบ้าประกวดบอไรก็ไม่รู้" เค้าเรียกประกวดเฟรชชี่เว้ย ไม่ใช่ประกวดบ้าประกวดบอ
"แล้ว?" ผมคงได้โล่เลยแหละงานนี้ เนียนสุดๆ
"กูไม่อยากให้มึงไม่สบายใจ" มันพูดเสียงเบาๆ หลบตาผมด้วย นี่คืออาการเขินของมันนั่นเอง
"แล้วทำไมกูต้องไม่สบายใจด้วยละ" รางวัลนักแสดงชายยอดเยี่ยมชัวร์เลยกู
"ก็คนที่มาขอให้กูลงประกวดคือ พี่โบนัส ถ้ากูประกวดพี่เค้าก็ต้องมาวุ่นวายใกล้กูบ่อยๆ เดี๋ยวมึงก็คิดไปเลยเถิดอีก กูขี้เกียจไปนั่งเคาะประตูหน้าห้องมึงอีก เข็ด..." หึหึหึ กะซึ้งนะ แต่เห็นมันทำหน้าขยาดแล้วซึ้งไม่ลงจริงๆ
"ใช่...กูไม่ชอบให้พี่โบนัสอะไรของมึง"
"พี่โบนัสไม่ใช่ของกู!!!!" มึงจะงับหัวกูมั๊ยชีน แทรกขึ้นมาซะตกใจเลย
"เออเออนั่นแหละ กูไม่ชอบให้โบนัสมาอยู่ใกล้มึง แล้วถ้ามึงชนะก็จะมีคนให้ความสนใจมากยิ่งขึ้นไปีอก  กูก็ยิ่งไม่ชอบเหมือนกัน..."
"งั้นเดี๋ยวกูจะไปบอกว่ากูไม่ลงประกวดแล้ว"
"แล้วมึงจะให้เหตุผลเค้าว่าไง"
"แฟน ผม หวง ครับ" มันพูดพลางโน้าหน้ามาทางผมพลาง
"หึหึหึ" ผลผลักหนเามันออกเบาๆ ผลักแรงเด๊่ยวกลัวมันต่อยเอา เขินครับ เขินจริงๆนะ
"กูต้องไปเรียนแล้วจริงๆ เที่ยงนี้กินข้าวด้วยกันนะ เดี๋ยวโทรหาตอนเรียนเสร็จ...ไปละ"
"เดี๋ยว"
"อะไร?"
"กูรักมึงนะ..."
"หึหึหึ...คิดว่าจะไม่ได้ยินคำนี้ซะแล้ว ตั้งใจมาอ่อยเลยนะเนี่ย"
"........" ผมยิ้มตามคำพูดของมัน มันน่ารักขนาดนี้จะไม่ให้ผมรักมันไหวเหรอครับ ชีนของผมน่ารักใช่มั๊ยละ
"ส่วนของกูบอกตอนเย็นนะครับพี่เต..น้องชีนไปละ บ๊ายบาย. " ไม่ไหวแล้วโว้ย...ผมอยากจะกรี๊ดๆ ถ้าเกิดผมจับมันกดและกระชากเสื้อผ้ามันออกตอนนี้และตรงนี้จะผิดกี่ข้อหา....ไม่ไหวแล้วมึงจะน่ารักไปไหนครับ....อ้าวมันเดินไปโน่นแล้ว...


ตอนเที่ยงมันโทรมาบอกว่าจะมาผมที่คณะเอง ดูสิครับว่ามชีนของผมน่ารักขนาดไหน
"ว่าไงครับเพื่อนเต มึงจะไม่ลุกไปซื้อไรมากรอกปากหน่อยเหรอครับ"
"มึงเงียบไปเลยไอ้ต่อ กูรอแฟนกูโว้ย เดี๋ยวชีนจะมากินด้วย"
"จริง?"
"ถ้าไม่จริงขอให้เมียมึงมีชู้"
"จืด มึงมีชู้เหรอ"
"ห๊า/พรวด" ของผมนะแค่ห๊า...แต่จืดนี่ถึงกับพ่นเส้นก๋วยเตี๋ยวกันเลยทีเดียว หน้าเน่อแดงไปหมดแล้ว
"กูพูดไรผิดเหรอ?" ผมนะไม่เท่าไรแต่จืดนี่แทบจะแดกหัวไอ้ต่อเข้าไปอยู่แล้ว
"ควาย...มันผิดตั้งแต่มึงเกิดมาแล้วแหละ ถ้าขืนมึงยังพูดไรบ้าๆแบบนี้อีกนะกูจะเอาตีนยัดปากมึง"
"ไมต้องดุกันด้วยวะ กูล้อเล่นนิดเดียวเอง"
"พอกันทั้งคู่นั่นแหละ จืดมึงก็อย่าโกรธไอ้ต่อมมันเลย มันก็แกล้งเล่นขำๆไปงั้นเอง คิดมากนะมึง"
"ขำตายเลย...ชิส์"
"อ้าว ไอ้ต่อไปไหนวะมึง " ก็จู่ๆมันเล่นลุกพรวดพราดเลย
"ไปให้พ้นจากคนแถวนี้ไง" อ้าว เดินไปเลย
"จืด มึงก็ไปว่ามันแรงเกินไป เพื่อนกันทั้งนั้น"
"ความผิดกูงั้นสิ..."
"ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย แล้วว่าแต่พวกมึงโกรธกันมาก่อนอีกแล้วใช่มั๊ยวะ?"ทั้งปี
"ก็มึงคิดดูสิ ตั้งแต่เปิดเทอมมาไอ้ต่อมันตัดหน้าหญิงกูไปกี่คนแล้ว กูก็ไม่เคยคิดอะไร แล้วเมื่อเช้านะกูเห็นมันเดินกับน้ององุ่น..."
"องุ่นไหนอีกวะ?"
"ปีสอง เศรษฐศาสตร์...3วันที่แล้วก็น้องแอล อย่างนี้ตลอดเลย...กูไม่เลิกคบกับมันก็ถือว่าดีเท่าไรแล้ว...แต่สำหรับน้ององุ่น น้องเค้าเป็นเด็กดีจริงๆ กูไม่อยากให้ไอ้ต่อทำเหมือนที่แล้วๆมา ถ้ามันจริงจังจริงใจกับน้องเค้า กูก็ไม่ว่าไรหรอก แต่ถ้ามันเล่นๆแล้วละก็ได้เห็นดีกันแน่..." เอ้อ...
"จืด...มึงเคยสงสัยมั๊ยว่าทำไมไอ้ต่อต้องทำแบบนี้ด้วย"
"ก็มันอยากแกล้งกูไง มันอยากเอาชนะกู มันคงยังแค้นกูตอนรับน้องปีหนึ่งอยู่มั้ง" คือตอนรับน้องปีหนึ่ง พวกผมสามคนอยู่กลุ่มเดียวกัน แล้วพี่ๆต้องการอาสาสมัครให้ออกไปโชว์การเลี้ยงไข่ด้วยปากจากหน้าผากยันปลายเท้าอ่ะ คนแรกที่อาสาคือเพื่อนสาวกลุ่มข้างๆผมเอง เธอแบบสาวแตกมาก เรียกเสียงกรี๊ดได้ทั้งคณะเลย.....แล้วทุกสายตาก็เบี่ยงตรงมายังกลุ่มผม เพราะจู่ๆคนที่นั่งข้างผมซึ่งนั่นก็คือไอ้ต่อนั่นเอง มันชูมือขึ้นอาสาแต่หน้านี่แบบเหวอมากๆ แต่ถ้ามองถัดไปอีกหน่อยจะเห็นว่ามีมือของจืดแอบยกมือของไอ้ต่ออีกที สรุปไอ้ต่อโดนจืดแกล้งเข้าให้แล้ว...กว่าจะจบการโชว์ลุ้นกันแทบฉี่ราดไอ้ต่อนี่โดนลวนลามไปสารพัดเรียกได้ว่าเกือบเสียตัวกันเลยทีเดียว...ส่วนจืดนี่นั่งขำจนตัวงอน้ำตาเล็ดตลอด...แต่ต่อมันก็ไม่ได้ต่อว่าหรือแสดงอาการโกรธจืดแต่อย่างใดเลย....พูดแต่เพียงว่า 'จำไว้นะมึง'
"มึงคิดว่างั้นเหรอ?"
"ก็กูคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้นิ..."
"เดี๋ยวแป๊บนะ ชีนโทรมา....ว่าไงครับ....มึงมาไม่ได้เหรอ...อืม ไม่โกรธเลย....แล้วเจอกัน"
"ชีนมันมาไม่ได้..."
"อืม...แต่ดันมีเรื่องซวยกว่านี้ซิ"
"เรื่องไรวะ?"
"เมียไอ้ต่อมีชู้แน่วะงานนี้" ฮ่าๆๆๆๆๆ

[Bejae]

อ๊าาาาา ตามมาอย่างไว
ไอ้ชีนน่าร๊ากกกกกกกกกก น่ารักไปมั้ยชีนน
มีมาอ่อยเตด้วย ฮ่า า ชักจะหลงชีนเค้าไปทุกวันๆ
แบบนี้พี่เตไม่หลงน้องชีนก็ไม่รู้จะว่ายังไงแหละ
เหมือนจะมีเรื่อง ว่าแต่เมียไอ้ต่อคนไหนล่ะ?
กอดคุณดิว

[Rafael]

จอมกับต่อนี่ เป็นอีกคู่ที่น่าลุ้นนะ
กัดกันไปมาแบบนี้ล่ะรักกันดีเชียว
ส่วน เตกับชีนก็ยังน่ารักเหมือนเดิม อิอิ
ขอบคุณคุณดิวค่ะ

[SungMinKRu]

งานอะไรเข้าว้าา

มาต่อๆด่วนๆเลยนะ หึหึหึ


ลุ้นคู่จอมต่อด้วย น่ารักอะ กัดกันไปมา

[nutsumi]

รู้สึกว่าจะมีงานเข้า แต่เข้าใครหว่า5555

รอติดตามค่ะ